Europees Verdrag inzake sociale zekerheid, Parijs, 14-12-1972

Wijziging(en) zonder datum inwerkingtreding aanwezig. Zie het wijzigingenoverzicht.
Geraadpleegd op 31-10-2025. Gebruikte datum 'geldig op' 28-02-2007.
Geldend van 28-02-2007 t/m heden

Europees Verdrag inzake sociale zekerheid

Authentiek : EN

European Convention on Social Security

The member States of the Council of Europe signatory hereto,

Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve greater unity between its Members, in particular for the purpose of facilitating their social progress;

Considering that multilateral co-ordination of social security legislation is one of the means of achieving that aim;

Considering that the European Code of Social Security, opened for signature on 16 April 1964, provides, in Article 73, that the Contracting Parties to the Code shall endeavour to conclude a special instrument governing questions relating to social security for foreigners and migrants, particularly with regard to equality of treatment with their own nationals and to the maintenance of acquired rights and rights in course of acquisition;

Affirming the principle of equality of treatment for nationals of the Contracting Parties, refugees and stateless persons, under the social security legislation of each Contracting Party, and the principle that the benefits under social security legislation should be maintained despite any change of residence by the protected persons within the territories of the Contracting Parties, principles which underlie not only certain provisions of the European Social Charter but also several conventions of the International Labour Organisation,

Have agreed as follows:

TITLE I. General provisions

Article 1

For the purposes of this Convention:

• (a) the term “Contracting Party” means any State which has deposited an instrument of ratification, of acceptance or of accession, in accordance with the provisions of Article 75, paragraph 1, or of Article 77;

• (b) the terms “territory of a Contracting Party” and “national of a Contracting Party” are defined in Annex I; each Contracting Party shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any amendment to be made to Annex I;

• (c) the term “legislation” means any laws, regulations and other statutory instruments which are in force at the time of signature of this Convention or may enter into force subsequently in the whole or any part of the territory of each Contracting Party and which relate to the social security branches and schemes specified in Article 2, paragraphs 1 and 2;

• (d) the term “social security convention” means any bilateral or multilateral instrument by which two or more Contracting Parties are, or may subsequently be, bound exclusively, and any multilateral instrument by which at least two Contracting Parties and one or more other States are, or may subsequently be, bound in the field of social security in respect of all or of part of the social security branches and schemes specified in Article 2, paragraphs 1 and 2, as well as any agreements concluded pursuant to the said instruments;

• (e) the term “competent authority” means the Minister, Ministers or other corresponding authority responsible for the social security schemes in all or any part of the territory of each Contracting Party;

• (f) the term “institution” means the body or authority responsible for applying all or part of the legislation of each Contracting Party;

• (g) the term “competent institution” means:

  • (i) in relation to a social insurance scheme, either the institution with which the person concerned is insured when he claims benefit, or the institution from which he is entitled to receive benefit or would be entitled to receive benefit if he were resident in the territory of the Contracting Party where that institution is situated, or the institution designated by the competent authority of the Contracting Party concerned;

  • (ii) in relation to a scheme other than a social insurance scheme, or in relation to a family benefits scheme, the institution designated by the competent authority of the Contracting Party concerned;

  • (iii) in relation to a scheme concerning an employer’s liability in respect of benefits referred to in Article 2, paragraph 1, either the employer or his insurer or, in default thereof, the body or authority designated by the competent authority of the Contracting Party concerned;

• (h) the term “competent State” means the Contracting Party in whose territory the competent institution is situated;

• (i) the term “residence” means ordinary residence;

• (j) the term “temporary residence” means a temporary stay;

• (k) the term “institution of the place of residence” means the institution empowered, under the Contracting Party's legislation which it applies, to pay the benefits in question at the place of residence or, where no such institution exists, the institution designated by the competent authority of the Contracting Party concerned;

• (l) the term “institution of the place of temporary residence” means the institution empowered, under the Contracting Party’s legislation which it applies, to pay the benefits in question at the place of temporary residence or, where no such institution exists, the institution designated by the competent authority of the Contracting Party concerned;

• (m) the term “worker” means an employed person or a selfemployed person or a person treated as such under the legislation of the Contracting Party concerned, unless otherwise specified in this Convention;

• (n) the term “frontier worker” means an employed person who is employed in the territory of one Contracting Party and resides in the territory of another Contracting Party where he returns in principle every day or at least once a week; provided that

  • (i) as regards relations between France and the Contracting Parties bordering France, the person concerned must, to be deemed a frontier worker, reside and be employed within a zone which does not, in principle, extend more than twenty kilometres on either side of the common frontier;

  • (ii) a frontier worker employed in the territory of one Contracting Party by an undertaking which is his normal employer, who is sent by that undertaking to work outside the frontier area, either in the territory of the same Contracting Party or in the territory of another Contracting Party, for a period not expected to exceed four months, shall retain the status of frontier worker during such employment for a period not exceeding four months;

• (o) the term “refugee” has the meaning assigned to it in Article 1, Section A, of the Convention on the Status of Refugees, signed at Geneva on 28 July 1951, and in Article 1, paragraph 2, of the Protocol on the Status of Refugees of 31 January 1967, without any geographical limitation;

• (p) the term “stateless person” has the meaning assigned to it in Article 1 of the Convention on the Status of Stateless Persons, done at New York on 28 September 1954;

• (q) the term “members of the family” means the persons defined, or recognised as such, or designated as members of the household, by the legislation applied by the institution responsible for paying benefits, or, in the cases referred to in Article 21, paragraph 1, subparagraphs (a) and (c) and Article 24, paragraph 6, by the legislation of the Contracting Party in whose territory they reside; where, however, this legislation regards only persons living with the person concerned as members of the family or members of the household, this condition shall be deemed to be satisfied if such persons are mainly maintained by the person concerned;

• (r) the term “survivors” means the persons defined or recognised as such by the legislation under which the benefits are granted; where, however, this legislation regards as survivors only persons who were living with the deceased, this condition shall be deemed to be satisfied, if the persons concerned were mainly maintained by the deceased;

• (s) the term “periods of insurance” means periods of contributions, employment, occupational activity or residence as defined or recognised as periods of insurance by the legislation under which they were completed, and any other periods, in so far as they are regarded by this legislation as equivalent to periods of insurance;

• (t) the terms “periods of employment” and “periods of occupational activity” mean periods defined or recognised as such by the legislation under which they were completed, and any other periods, in so far as they are regarded by this legislation as equivalent to periods of employment or occupational activity;

• (u) the term “periods of residence” means periods of residence as defined or recognised as such by the legislation under which they were completed;

• (v) the terms “benefits” and “pensions” mean all benefits or pensions, including all components thereof provided out of public funds and all increases, revaluation allowances or supplementary allowances, unless otherwise specified in this Convention, and any benefits awarded for the purpose of maintaining or improving earning capacity, such lump sum benefits as are payable in lieu of pensions and, where applicable, any payments made by way of refund of contributions;

• (w) the term “family allowances” means periodical cash benefits granted according to the number and age of children; the expression “family benefits” means any benefits in kind or in cash granted to offset family maintenance costs, except the special birth grants explicitly excluded in Annex II; each Contracting Party concerned shall give notice in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any amendment to be made to Annex II in respect of any special birth grants provided by its legislation;

• (x) the term “death grant” means any lump sum payable in the event of death, other than the lump sum benefits mentioned in subparagraph (v) of this Article;

• (y) the term “contributory” applies to benefits, the award of which depends either on direct financial participation by the persons protected or by their employer, or on a qualifying period of occupational activity, and to legislation or schemes which provide for such benefits; benefits, the award of which does not depend on direct financial participation by the persons protected or by their employer, or on a qualifying period of occupational activity, and the legislation or schemes under which they are exclusively awarded, are said to be “non-contributory”;

• (z) the term “benefits granted under transitional arrangements” means benefits granted to persons who are over a given age on the date of entry into force of the legislation applicable, or benefits granted provisionally in consideration of events that have occurred or periods that have been completed outside the current frontiers of the territory of a Contracting Party.

Article 2

• 1 This Convention applies to all legislation governing the following branches of social security:

  • (a) sickness and maternity benefits;

  • (b) invalidity benefits;

  • (c) old-age benefits;

  • (d) survivors’ benefits;

  • (e) benefits in respect of occupational injuries and diseases;

  • (f) death grants;

  • (g) unemployment benefits;

  • (h) family benefits.

• 2 This Convention applies to all general social security schemes and special schemes, whether contributory or non-contributory, including employer’s liability schemes in respect of the benefits referred to in the preceding paragraph. Bilateral or multilateral agreements between two or more Contracting Parties shall determine, as far as possible, the conditions in which this Convention shall apply to schemes established by means of collective agreements made compulsory by decision of the public authorities.

• 3 Where schemes relating to seafarers are concerned, the provisions of Title III of this Convention shall apply without prejudice to the legislation of any Contracting Party governing the liabilities of ship-owners, who shall be treated as the employers for the purposes of the application of this Convention.

• 4 This Convention does not apply to social or medical assistance schemes, to benefit schemes for victims of war or its consequences, or to special schemes for civil servants or persons treated as such.

• 5 This Convention does not apply to legislation designed to give effect to a social security convention concluded between a Contracting Party and one or more other States.

Article 3

• 1 Annex II specifies, in respect of each Contracting Party, the legislation and schemes referred to in Article 2, paragraphs 1 and 2.

• 2 Each Contracting Party shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any amendment to be made to Annex II as a result of the adoption of new legislation. Such notice shall be given within three months from the date of publication of such legislation or, in the case of legislation published before the date of ratification of this Convention, on the date of ratification.

Article 4

• 1 The provisions of this Convention shall be applicable:

  • (a) to persons who are or have been subject to the legislation of one or more of the Contracting Parties and are nationals of a Contracting Party, or are refugees or stateless persons resident in the territory of a Contracting Party, as well as to the members of their families and their survivors;

  • (b) to the survivors of persons who were subject to the legislation of one or more of the Contracting Parties, irrespective of the nationality of such persons, where these survivors are nationals of a Contracting Party, or refugees or stateless persons resident in the territory of a Contracting Party;

  • (c) without prejudice to Article 2, paragraph 4, to civil servants and persons treated as such under the legislation of the Contracting Party concerned, in so far as they are subject to any legislation of that Contracting Party to which this Convention applies.

• 2 Notwithstanding the provisions of sub-paragraph (c) of the preceding paragraph, the categories of persons - other than members of the service staff of diplomatic missions or consular posts and persons employed in the private service of officials of such missions or posts - in respect of whom the Vienna Convention on Diplomatic Relations and the Vienna Convention on Consular Relations provide for exemption from the social security provisions which are in force in the receiving State, shall not benefit from the provisions of this Convention.

Article 5

• 1 Subject to the provisions of Article 6, this Convention replaces, in respect of persons to whom it is applicable, any social security conventions binding:

  • (a) two or more Contracting Parties exclusively; or

  • (b) at least two Contracting Parties and one or more other States in respect of cases calling for no action on the part of an institution of the latter States.

• 2 However, where the application of certain provisions of this Convention is subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements, the provisions of the conventions referred to in sub-paragraphs (a) and (b) of the preceding paragraph shall remain applicable until the entry into force of such agreements.

Article 6

• 1 The provisions of this Convention shall not affect obligations under any convention adopted by the International Labour Conference.

• 2 This Convention shall not affect the provisions on social security in the Treaty of 25 March 1957 establishing the European Economic Community nor the association agreements envisaged under that Treaty nor the measures taken in application of those provisions.

• 3 Notwithstanding the provisions of Article 5, paragraph 1, two or more Contracting Parties may keep in force, by mutual agreement and in respect of themselves, the provisions of social security conventions by which they are bound by specifying them in Annex III or, in the case of provisions relating to the application of these conventions, by specifying them in an annex to the Supplementary Agreement if or the application of this Convention.

• 4 However, this Convention shall apply in all cases requiring action on the part of an institution of a Contracting Party other than those which are bound by the provisions referred to in paragraph 2 or in paragraph 3 of this Article as well as in the case of persons who are entitled to benefits under this Convention and to whom the said provisions are not exclusively applicable.

• 5 Two or more Contracting Parties which are bound by the provisions specified in Annex III may, by mutual agreement and in respect of themselves, make appropriate amendments to this Annex by giving notice thereof in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1.

Article 7

• 1 Two or more Contracting Parties may, if need be, conclude with each other social security conventions founded on the principles of this Convention.

• 2 Each Contracting Party shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any convention which it concludes by virtue of the preceding paragraph, and of any subsequent amendment or denunciation of such a convention. Such notice shall be given within three months from the date of entry into force of that convention or its amendment, or from the date on which its denunciation takes effect.

Article 8

• 1 Unless otherwise specified in this Convention, persons who are resident in the territory of a Contracting Party and to whom the Convention is applicable shall have the same rights and obligations under the legislation of every Contracting Party as the nationals of such Party.

• 2 However, entitlement to non-contributory benefits, the amount of which does not depend on the length of the periods of residence completed, may be made conditional on the beneficiary having resided in the territory of the Contracting Party concerned or, in the case of survivors’ benefits, on the deceased having resided there for a period which may not be set:

  • (a) at more than six months immediately preceding the lodging of the claim, for maternity benefits and unemployment benefits;

  • (b) at more than five consecutive years immediately preceding the lodging of the claim, for invalidity benefits, or immediately preceding death, for survivors’ benefits;

  • (c) at more than ten years between the age of sixteen and the pensionable age, of which it may be required that five years shall immediately precede the lodging of the claim, for old-age benefits.

• 3 If a person does not fulfil the conditions laid down in sub-paragraph (b) or sub-paragraph (c) of the preceding paragraph, but has been subject - or, in the case of survivors’ benefits, if the deceased has been subject - to the legislation of the Contracting Party concerned for at least one year, that person or the survivors of the deceased shall nevertheless, without prejudice to the provisions of Article 27, be entitled to benefits calculated on the basis of the full benefit and up to an amount not exceeding it:

  • (a) in the case of invalidity or death benefits, in proportion to the ratio of the number of years of residence completed by the person concerned or the deceased under the said legislation between the date on which he reached the age of sixteen and the date of his incapacity for work followed by invalidity or death, to two-thirds of the number of years separating those two dates, disregarding any years subsequent to pensionable age;

  • (b) in the case of old-age pension, in proportion to the ratio of the number of years of residence completed by the person concerned under the said legislation between the date on which he reached the age of sixteen and the pensionable age, to thirty years.

• 4 Annex IV specifies, for each Contracting Party concerned, the benefits provided under its legislation to which the provisions of paragraph 2 or paragraph 3 of this Article are applicable.

• 5 Each Contracting Party concerned shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any amendment to be made to Annex IV. If such an amendment results from the adoption of new legislation, such notice shall be given within three months from the date of publication of that legislation or, in the case of legislation published before the date of ratification of this Convention, on the date of ratification.

• 6 The provisions of paragraph 1 of this Article shall not affect the legislation of any Contracting Party in so far as it concerns participation in social security administration or membership of social security tribunals.

• 7 Special measures may be adopted concerning the participation in voluntary insurance or optional continued insurance of persons not resident in the territory of the Contracting Party concerned, or the entitlement to benefits under the transitional arrangements specified in Annex VII.

Article 9

• 1 The benefit of the provisions of social security conventions which remain in force by virtue of Article 6, paragraph 3, and the provisions of social security conventions concluded by virtue of Article 7, paragraph 1, may be extended, by agreement between the Parties bound thereby, to nationals of every Contracting Party.

• 2 Annex V specifies the provisions of social security conventions which remain in force by virtue of Article 6, paragraph 3, and whose application is to be extended, in accordance with paragraph 1 of the present Article, to nationals of every Contracting Party.

• 3 The Contracting Parties concerned shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of the provisions of the social security conventions concluded by them by virtue of Article 7, paragraph 1, whose application is extended, in accordance with paragraph 1 of the present Article, to nationals of every Contracting Party. The provisions of the said conventions shall be indicated in Annex V.

• 4 Two or more Contracting Parties which are bound by the provisions specified in Annex V may, by mutual agreement and in respect of themselves, make appropriate amendments to this Annex by giving notice thereof in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1.

Article 10

If the legislation of a Contracting Party makes admission to voluntary insurance or optional continued insurance conditional upon the completion of periods of insurance, the institution applying that legislation shall to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party and, where appropriate, of periods of residence completed after the age of sixteen under the non-contributory scheme of any other Contracting Party, as if they had been periods of insurance completed under the legislation of the first Party.

Article 11

• 1 Unless otherwise specified in this Convention, neither invalidity cash benefits, old-age or survivors’ cash benefits, pensions in respect of occupational injuries or diseases, nor death grants, payable under the legislation of one or more Contracting Parties, shall be liable to reduction, modification, suspension, suppression or forfeiture by reason of the fact that the beneficiary is resident in the territory of a Contracting Party other than that in which the institution liable for payment is situated.

• 2 However, nothwithstanding the provisions of Article 8, paragraphs 1 and 2, the invalidity, old-age or survivors’ benefits in Annex IV shall be calculated in accordance with the provisions of sub-paragraph (a) or sub-paragraph (b) of paragraph 3 of the said Article 8, as the case may be, if the beneficiary is resident in the territory of a Contracting Party other than that in which the institution liable for payment is situated.

• 3 The provisions of paragraphs 1 and 2 of the present Article shall not apply to the following benefits, in so far as they are specified in Annex VI:

  • (a) special non-contributory benefits granted to invalids who are unable to earn a living;

  • (b) special non-contributory benefits granted to persons not entitled to normal benefits;

  • (c) benefits granted under transitional arrangements;

  • (d) special benefits granted as assistance or in case of need.

• 4 Each Contracting Party concerned shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any amendment to be made to Annex VI. If such an amendment results from the adoption of new legislation, such notice shall be given within three months from the date of publication of that legislation or, in the case of legislation published before the date of ratification of this Convention, on the date of ratification.

• 5 Where the legislation of a Contracting Party makes the repayment of contributions conditional upon the person concerned having ceased to be subject to compulsory insurance, that condition shall not be regarded as fulfilled so long as that person is subject to compulsory insurance under the legislation of any other Contracting Party.

• 6 The Contracting Parties shall determine by means of bilateral or multilateral agreements, the conditions of payment of benefits referred to in paragraph 1 of the present Article due to persons enjoying rights under this Convention who are resident in the territory of a State which is not a Contracting Party.

Article 12

The rules governing changes in rates of benefit laid down in the legislation of a Contracting Party shall be applicable to benefits payable under such legislation in accordance with the provisions of this Convention.

Article 13

• 1 Except for benefits in respect of invalidity, old age, survivors or occupational disease which are paid by the institutions of two or more Contracting Parties in accordance with the provisions of Article 29 or of Article 47, sub-paragraph (b), this Convention shall not confer or maintain entitlement to several benefits of the same nature or to several benefits to one and the same period of compulsory insurance.

• 2 Provisions in the legislation of a Contracting Party for the reduction, suspension or suppression of benefits where there is overlapping with other benefits or other income, or because of an occupational activity, shall apply also to a beneficiary in respect of benefits acquired under the legislation of another Contracting Party or in respect of income obtained, or occupation followed, in the territory of another Contracting Party. This rule shall not, however, apply to benefits of the same nature payable in respect of invalidity, old age, survivors or occupational disease by the institutions of two or more Contracting Parties in accordance with the provisions of Article 29 or of Article 47, sub-paragraph (b).

TITLE II. Provisions which determine the legislation applicable

Article 14

In respect of persons coming within the scope of this Convention, the legislation applicable shall be determined in accordance with the following provisions:

• (a) employed persons who are employed in the territory of a Contracting Party shall be subject to the legislation of that Party, even if they are resident in the territory of another Contracting Party or if the undertaking which employs them has its principal place of business, or their employer has his place of residence, in the territory of another Contracting Party;

• (b) workers who follow their occupation on board a ship flying the flag of a Contracting Party shall be subject to the legislation of that Party;

• (c) self-employed persons who follow their occupation in the territory of a Contracting Party shall be subject to the legislation of that Party, even if they reside in the territory of another Contracting Party;

• (d) civil servants and persons treated as such shall be subject to the legislation of the Contracting Party in whose administration they are employed.

Article 15

• 1 The rule stated in Article 14, sub-paragraph (a), shall apply subject to the following exceptions or modifications:

  • (a)

    • (i) employed persons who are employed in the territory of a Contracting Party by an undertaking which is their regular employer and who are sent by that undertaking to work for in the territory of another Contracting Party shall remain subject to the legislation of the first Party provided that the expected duration of the work not exceed twelve months and that they are not sent to replace other employed persons who have completed their period of employment abroad;

    • (ii) if the work to be carried out continues because of unforeseeable circumstances for a period longer than originally intended and exceeding twelve months, the legislation of the first Party shall remain applicable until the work is completed, subject to the consent of the competent authority of the second Party or of the body designated by it;

  • (b)

    • (i) employed persons who are employed in international transport in the territory of two or more Contracting Parties as travelling personnel in the service of an undertaking which has its principal place of business in the territory of a Contracting Party and which, on behalf of others or on its own account, transports passengers or goods by rail, road, air or inland waterway, shall be subject to the legislation of the latter Party;

    • (ii) however, if they are employed by a branch or permanent agency which the said undertaking has in the territory of a Contracting Party other than the Party in whose territory it has its principal place of business, they shall be subject to the legislation of the Contracting Party in whose territory the branch or permanent agency is situated;

    • (iii) if they are employed wholly or mainly in the territory of the Contracting Party where they are resident, they shall be subject to the legislation of that Party, even if the undertaking which employs them has neither its principal place of business nor a branch or permanent agency in that territory;

  • (c)

    • (i) employed persons other than those in international transport who normally follow their occupation in the territory of two or more Contracting Parties shall be subject to the legislation of the Contracting Party in whose territory they reside if their occupation is carried on partly in that territory or if they are employed by several undertakings or by several employers having their principal places of business or their places of residence in the territory of different Contracting Parties;

    • (ii) in other cases, they shall be subject to the legislation of the Contracting Party in whose territory the undertaking which employs them has its principal place of business or their employer has his place of residence;

  • (d) employed persons who are employed in the territory of a Contracting Party by an undertaking which has its principal place of business in the territory of another Contracting Party and lies astride the common frontier of the Contracting Parties concerned shall be subject to the legislation of the Contracting Party in whose territory the undertaking has its principal place of business.

• 2 The rule stated in Article 14, sub-paragraph (b), shall apply subject to the following exceptions:

  • (a) employed persons who are employed by an undertaking which is their regular employer, either in the territory of a Contracting Party or on board a ship flying the flag of a Contracting Party, and who are sent by that undertaking to work for it on board a ship flying the flag of another Contracting Party, shall remain subject to the legislation of the first Party, subject to the conditions laid down in paragraph 1, subparagraph (a), of the present Article;

  • (b) workers who normally follow their occupation in the territorial waters or in a port of a Contracting Party on board a ship flying the flag of another Contracting Party but who are not members of the ship’s crew, shall be subject to the legislation of the first Party; and

  • (c) employed persons who are employed on board a ship flying the flag of a Contracting Party and who are paid in respect of this occupation by an undertaking having its principal place of business, or by a person having his place of residence, in the territory of another Contracting Party, shall be subject to the legislation of the latter Party if they reside in its territory; the undertaking or person paying the remuneration shall be considered as the employer for the purpose of the application of the said legislation.

• 3 The rule stated in Article 14, sub-paragraph (c), shall apply subject to the following exceptions or modifications:

  • (a) self-employed persons who reside in the territory of one Contracting Party and follow their occupation in the territory of another Contracting Party shall be subject to the legislation of the first Party:

    • (i) if the second Party has no legislation applicable to them, or

    • (ii) if, under the legislation of the two Parties concerned, selfemployed persons are subject to such legislation solely by reason of the fact that they are resident in the territory of those Parties;

  • (b) self-employed persons who normally follow their occupation in the territory of two or more Contracting Parties shall be subject to the legislation of the Contracting Party in whose territory they are resident, if they work partly in that territory or if, under that legislation, they are subject to it solely by reason of the fact that they are resident in the territory of that Party;

  • (c) where the self-employed persons referred to in the preceding sub-paragraph do not follow a part of their occupation in the territory of the Contracting Party where they are resident, or where, under the legislation of that Party, they are not subject to that legislation solely by reason of the fact that they are resident, or where that Party has no legislation applicable to them, they shall be subject to the legislation jointly agreed upon by the Contracting Parties concerned or by their competent authorities.

• 4 Where by virtue of the preceding paragraphs of this Article, a worker is subject to the legislation of a Contracting Party in whose territory he does not work, that legislation shall be applicable to him as if he worked in the territory of that Party.

Article 16

• 1 The provisions of Articles 14 and 15 shall not apply to voluntary insurance or optional continued insurance.

• 2 Where the application of the legislation of two or more Contracting Parties would result in affiliation to a compulsory insurance scheme and at the same time permit membership of one or more voluntary insurance or optional continued insurance schemes, the person concerned shall be subject exclusively to the compulsory insurance scheme. However, in respect of invalidity, old age, and death (pensions), this Convention shall not affect the provisions of legislation of any Contracting Party permitting simultaneous affiliation to a voluntary insurance or optional continued insurance scheme and to a compulsory insurance scheme.

• 3 Where the application of the legislation of two or more Contracting Parties would result in the possibility of membership of two or more voluntary insurance or optional continued insurance schemes, the person concerned shall be admitted solely to the voluntary insurance or optional continued insurance scheme of the Contracting Party in whose territory he is resident or, if he is not resident in the territory of one of these Contracting Parties, to the scheme of that Contracting Party for whose legislation he has opted.

Article 17

• 1 The provisions of Article 14, sub-paragraph (a), shall apply to members of the service staff of diplomatic missions or consular posts, and also to persons employed in the private service of officials of such missions or posts.

• 2 However, workers referred to in the preceding paragraph, who are nationals of a Contracting Party which is the sending State, may opt for the application of the legislation of that Party. Such right of option may be exercised only once, within the three months following the entry into force of this Convention or on the date on which the person concerned is engaged by the diplomatic mission or consular post or enters the private service of an official of that mission or that post, as the case may be. The option shall take effect on the date on which it is exercised.

Article 18

• 1 The competent authorities of two or more Contracting Parties may, by agreement, provide for exceptions to the provisions of Articles 14 to 17 in the interests of persons affected thereby.

• 2 The application of the provisions of the preceding paragraph shall, if need be, be subject to a request by the workers concerned and, where appropriate, by their employers. Moreover, such application shall be the subject of a decision by which the competent authority of the Contracting Party whose legislation is applicable confirms that the said workers are no longer subject to the aforesaid legislation and will henceforth be subject to the legislation of another Contracting Party.

TITLE III. Special provisions governing the various categories of benefits

Chapter 1. Sickness and maternity

Article 19

• 1 Where the legislation of a Contracting Party makes the acquisition, maintenance or recovery of the entitlement to benefits conditional upon the completion of periods of insurance, the competent institution of that Party shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party and, where appropriate, of periods of residence completed after the age of sixteen under non-contributory schemes of any other Contracting Party, as if they were periods of insurance completed under the legislation of the first Party.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party makes admission to compulsory insurance conditional upon the completion of periods of insurance, periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party and, where appropriate, periods of residence completed after the age of sixteen under the non-contributory schemes of any other Contracting Party shall, to that end, for the purpose of adding periods together, be taken into account, to the extent necessary, as if they were periods of insurance completed under the legislation of the first Party.

Article 20

• 1 Persons who reside in the territory of a Contracting Party other than the competent State and who satisfy the conditions for entitlement prescribed by the legislation of the latter State, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 19, shall receive in the territory of the Contracting Party in which they are resident:

  • (a) benefits in kind, provided at the expense of the competent institution by the institution of the place of residence in accordance with the provisions of the legislation which the latter institution applies, as if these persons were affiliated to it;

  • (b) cash benefits, paid by the competent institution in accordance with the provisions of the legislation which it applies, as if these persons were resident in the territory of the competent State. However, by agreement between the competent institution and the institution of the place of residence, cash benefits may also be paid through the latter institution, on behalf of the competent institution.

• 2 The provisions of the preceding paragraph shall apply, mutatis mutandis, in respect of benefits in kind to members of the family who are resident in the territory of a Contracting Party other than the competent State.

• 3 Benefits may also be paid to frontier workers by the competent institution in the territory of the competent State, in accordance with the provisions of the legislation of that State, as if they were resident in its territory. However, members of their family shall be entitled to benefits in kind under the same conditions only if there is an agreement to that effect between the competent authorities of the Contracting Parties concerned, or failing that, except in case of emergency, if there is prior authorisation by the competent institution.

• 4 Persons to whom this Article applies, other than frontier workers or members of their families, who are temporarily resident in the territory of the competent State, shall be entitled to benefits in accordance with the provisions of the legislation of that State as if they were resident in its territory even if they were already receiving benefits for the same case of sickness or maternity before taking up their temporary residence.

• 5 Persons to whom this Article applies who transfer their residence to the territory of the competent State shall be entitled to benefits in accordance with the provisions of the legislation of that State, even if they were already receiving benefits for the same case of sickness or maternity before transferring their residence.

Article 21

• 1 Persons who satisfy the conditions for entitlement to benefits under the legislation of the competent State, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 19, and:

  • (a) whose condition necessitates the immediate provision of benefits during temporary residence in the territory of a Contracting Party other than the competent State, or

  • (b) who, having become entitled to benefits payable by the competent institution, are authorised by that institution to return to the territory of a Contracting Party other than the competent State where they are resident or to transfer their residence to the territory of a Contracting Party other than the competent State, or

  • (c) who are authorised by the competent institution to go to the territory of a Contracting Party other than the competent State in order to receive the treatment required by their condition,

    shall receive:

    • (i) benefits in kind, provided at the expense of the competent institution by the institution of the place of residence or temporary residence in accordance with the provisions of the legislation applied by the latter institution, as if these persons were affiliated to it, for a period not exceeding any period which may be prescribed by the legislation of the competent State;

    • (ii) cash benefits, paid by the competent institution in accordance with the provisions of the legislation which it applies, as if these persons were in the territory of the competent State. However, by agreement between the competent institution and the institution of the place of residence or temporary residence, cash benefits may be paid through the latter institution, on behalf of the competent institution.

• 2

  • (a) The authorisation referred to in sub-paragraph (b) of the preceding paragraph may be refused only if the move might prejudice the health or the course of medical treatment of the person concerned;

  • (b) the authorisation referred to in sub-paragraph (c) of the preceding paragraph shall not be refused when the requisite treatment cannot be given in the territory of the Contracting Party in which the person concerned resides.

• 3 The provisions of the preceding paragraphs of this Article shall apply, mutatis mutandis, to members of the family in respect of benefits in kind.

Article 22

• 1 Where the legislation of a Contracting Party makes the provision of benefits in kind to members of the family conditional on their being personally insured, the provisions of Articles 20 and 21 shall apply to members of the family of a person subject to that legislation only if they are personally affiliated to the same institution of the said Party as that person, or to another institution of the said Party which provides corresponding benefits.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party provides that the calculation of cash benefits shall be based on average earnings, the competent institution of that Party shall determine those average earnings exclusively on the basis of the earnings recorded during the periods completed under the said legislation.

• 3 Where the legislation of a Contracting Party provides that the calculation of cash benefits shall be based on fixed earnings, the competent institution of that Party shall take account exclusively of such fixed earnings or, where appropriate, of the average fixed earnings corresponding to the periods completed under the said legislation.

• 4 Where the legislation of a Contracting Party provides that the amount of cash benefits shall vary with the number of members of the family, the competent institution of that Party shall take account also of members of the family resident in the territory of another Contracting Party, as if they were resident in the territory of the first Party.

Article 23

Unemployed persons who satisfy the conditions for entitlement to benefits in kind under the legislation of the Contracting Party responsible for providing unemployment benefit, regard being had where appropriate, to the provisions of Article 19, shall be entitled, together with the members of their families, to benefits in kind if they are resident in the territory of another Contracting Party. Such benefits in kind shall be provided by the institution of the place of residence in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies, as if the persons concerned were entitled to the benefits by virtue of that legislation, but the cost shall be borne by the competent institution of the first-mentioned Party.

Article 24

• 1 Where a person receiving a pension under the legislation of two or more Contracting Parties is entitled to benefits in kind under the legislation of the Contracting Party in whose territory he is resident, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 19, such benefits shall be provided for him and for the members of his family by the institution of the place of residence at its own cost, as if he were a pensioner under the legislation of the latter Party only.

• 2 Where a person receiving a pension under the legislation of a Contracting Party or pensions under the legislation of two or more Contracting Parties, is not entitled to benefits in kind under the legislation of the Contracting Party in whose territory he is resident, he shall nevertheless be entitled to such benefits for himself, and for the members of his family, if he is entitled to them under the legislation of the former Party, or of one of the former Parties, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 19, or if he would be entitled to them if he were resident in the territory of one of those Parties. The benefits in kind shall be provided by the institution of the place of residence, in accordance with the provisions of the legislation which it applies, as if the pensioner were entitled to the said benefits under that legislation, but the cost shall be borne by the institution as determined under the rules laid down in the following paragraph.

• 3 In the cases referred to in the preceding paragraph, the institution which shall bear the cost of the benefits in kind shall be determined according to the following rules:

  • (a) where the pensioner is entitled to the said benefits under the legislation of one Contracting Party only, the cost shall be borne by the competent institution of that Party;

  • (b) where the pensioner is entitled to the said benefits under the legislation of two or more Contracting Parties, the cost shall be borne by the competent institution of the Contracting Party under whose, legislation the pensioner completed the longest period of insurance or residence; if by virtue of this rule two or more institutions would be liable for the cost of the benefits, the cost shall be borne by the institution of the Contracting Party to whose legislation the pensioner was last subject.

• 4 Where the members of the family of a person receiving a pension under the legislation of a Contracting Party or pensions under the legislation of two or more Contracting Parties are resident in the territory of a Contracting Party other than that in which the pensioner himself resides, they shall receive benefits in kind as if the pensioner were resident in the same territory, provided that he is entitled to such benefits under the legislation of a Contracting Party. The benefits in kind shall be provided by the institution of the place of residence of the members of the family under the provisions of the legislation which it applies, as if they were entitled to such benefits under that legislation, but their cost shall be borne by the institution of the pensioner's place of residence.

• 5 Members of the family to whom the preceding paragraph applies who transfer their residence to the territory of the Contracting Party in which the pensioner resides shall be entitled to benefits under the provisions of the legislation of that Party even if they have already received benefits for the same case of sickness or maternity before transferring their residence.

• 6 A person receiving a pension under the legislation of a Contracting Party, or pensions under the legislation of two or more Contracting Parties, who is entitled to benefits in kind under the legislation of one of these Parties, shall, together with the members of his family, be entitled to such benefits:

  • (a) during temporary residence in the territory of a Contracting Party other than that in which they are resident, where their condition requires the immediate provision of benefit; or

  • (b) where they have been authorised by the institution of the place of residence to go to the territory of a Contracting Party other than that in which they are resident in order to receive the treatment required by their condition.

• 7 In the cases referred to in the preceding paragraph, the benefits in kind shall be provided by the institution of the place of temporary residence in accordance with the provisions of the legislation which it applies, as if the persons concerned were entitled to such benefits under that legislation, but the cost shall be borne by the institution of the pensioner’s place of residence.

• 8 Where the legislation of a Contracting Party provides for contributions to be deducted from the pension payable for the purpose of entitlement to benefits in kind, the institution of the Party which pays the pension shall be authorised to make such deductions if the cost of the benefits in kind is borne by an institution of that Party by virtue of this Article.

Article 25

• 1 Where the legislation applied by the institution of the place of residence or temporary residence provides for two or more sickness and maternity insurance schemes, the rules to be applied in respect of the provision of benefits in kind, in the cases covered by Article 20, paragraphs 1 and 2, Article 21, paragraphs 1 and 3, Article 23, and Article 24, paragraphs 2, 4 and 6, shall be those of the general scheme or, failing that, of the scheme for industrial workers.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party makes the award of benefits dependent on the origin of the sickness, that condition shall not apply to persons covered by this Convention, irrespective of the territory of the Contracting Party in which they reside.

• 3 Where the legislation of a Contracting Party fixes a maximum period for the award of benefits, the institution which applies that legislation may, where appropriate, take account of any period during which benefits have already been provided by the institution of another Contracting Party for the same case of sickness or maternity.

Article 26

• 1 The application of the provisions of Articles 20, 21, 23 and 24 as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion between those Parties of bilateral or multilateral agreements which may also contain appropriate special arrangements.

• 2 The agreements referred to in the preceding paragraph shall specify in particular:

  • (a) the categories of persons to whom the provisions of Article 20, 21, 23 and 24 shall apply;

  • (b) the period during which benefits in kind may be provided by the institution of one Contracting Party, the cost being borne by the institution of another Contracting Party;

  • (c) the special conditions governing the supply of prosthetic appliances, major aids and other major benefits in kind;

  • (d) rules to prevent the overlapping of benefits of the same kind;

  • (e) arrangements for the refund of benefits provided by the institution of one Contracting Party the cost being borne by the institution of another Contracting Party.

• 3 Two or more Contracting Parties may agree that there shall be no refunds between the institutions in their jurisdiction.

Chapter 2. Invalidity, Old Age and Death (Pensions)

Section 1:. Common provisions

Article 27

Where a person has been subject successively or alternatively to the legislation of two or more Contracting Parties, the said person or his survivors shall be entitled to benefits in accordance with the provisions of this Chapter, even if such persons would be entitled to claim benefits under the legislation of one or more Contracting Parties without these provisions being applied.

Article 28

• 1 Where the legislation of a Contracting Party makes the acquisition, maintenance or recovery of entitlement to benefits conditional upon the completion of periods of insurance, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account of periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party and, where appropriate, of periods of residence completed after the age of sixteen under non-contributory schemes of any other Contracting Party, as if they were periods of insurance completed under the legislation of the first Party.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party makes the acquisition, maintenance or recovery of entitlement to benefits conditional upon the completion of periods of residence, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account of periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party, and, where appropriate, of periods of residence completed after the age of sixteen under non-contributory schemes of any other Contracting Party, as if they were periods of residence completed under the legislation of the first Party.

• 3 Where, under the legislation of a Contracting Party, a person has been affiliated at the same time to a contributory scheme and to a non-contributory scheme for the same contingency, the institution of any other Contracting Party concerned shall have regard, in applying paragraphs 1 or 2 of this Article, to the longest period of insurance or of residence completed under the legislation of the first Party.

• 4 Where the legislation of a Contracting Party makes the provision of certain benefits conditional upon the completion of periods of insurance in an occupation covered by a special scheme or in a specified occupation or employment, only periods completed under a corresponding scheme, or, failing that, in the same occupation or, where appropriate, in the same employment, under the legislation of other Contracting Parties, shall be taken into account for the award of such benefits. If, notwithstanding periods completed in this way, the person concerned does not satisfy the conditions for entitlement to the said benefits, the periods concerned shall be taken into account for the award of benefits under the general scheme or, failing that, the scheme applicable to wage-earners or to salaried employees, as appropriate.

• 5 Where the legislation of a Contracting Party, which does not make entitlement to benefits or the amount thereof subject to any specific period of insurance or employment but makes the provision of such benefits conditional on the person concerned or, in the case of survivors’ benefits, the deceased, having been subject to that legislation at the time at which the contingency arose, that condition shall be considered fulfilled if the person concerned or the deceased, as the case may be, was subject at that time to the legislation of another Contracting Party.

• 6 Where the legislation of a Contracting Party provides that the period of payment of a pension may be taken into consideration for the acquisition, maintenance or recovery of entitlement to benefits, the competent institution of that Party shall to that end take account of any period during which a pension was paid under the legislation of any other Contracting Party.

Article 29

• 1 The institution of each Contracting Party to whose legislation the person concerned has been subject shall determine, in accordance with the legislation which it applies, whether such person satisfies the conditions for entitlement to benefits having regard, where appropriate, to the provisions of Article 28.

• 2 If the person concerned satisfies those conditions, the said institution shall calculate the theoretical amount of the benefit he could claim if all the periods of insurance and of residence completed under the legislation of the Contracting Parties concerned, and taken into account for determining entitlement, in accordance with the provisions of Article 28, had been completed exclusively under the legislation which that institution applies.

• 3 However,

  • (a) in the case of benefits the amount of which does not depend on the length of periods completed, that amount shall be taken to be the theoretical amount referred to in the preceding paragraph;

  • (b) in the case of benefits specified in Annex IV, the theoretical amount referred to in the preceding paragraph may be calculated on the basis of the full benefit and up to an amount not exceeding it:

    • (i) in the case of invalidity or death, in proportion to the ratio of the total periods of insurance and residence completed, before the contingency arose, by the person concerned or the deceased under the legislation of all Contracting Parties concerned and taken into account in accordance with the provisions of Article 28, to two-thirds the number of years which elapsed between the date on which the person concerned or the deceased reached the age of sixteen and the date on which occurred the incapacity for work followed by invalidity or the death, as the case may be, disregarding any years subsequent to pensionable age;

    • (ii) in the case of old age, in proportion to the ratio of the total periods of insurance and residence completed by the person concerned under the legislation of all the Contracting Parties concerned, and taken into account in accordance with the provisions of Article 28, to thirty years, disregarding any years subsequent to pensionable age.

• 4 The said institution shall then calculate the actual amount of the benefit payable by it to the person concerned on the basis of the theoretical amount calculated in accordance with the provisions of paragraph 2 or of paragraph 3 of this Article, as appropriate, and in proportion to the ratio of the periods of insurance or residence completed before the contingency arose under the legislation which it applies, to the total of the periods of insurance or residence completed before the contingency arose under the legislation of all the Contracting Parties concerned.

• 5 Where the legislation of a Contracting Party provides that the amount of benefits or certain parts thereof shall be in proportion to the periods of insurance or residence completed, the competent institution of that Party may calculate those benefits or parts thereof directly, solely on the basis of the periods completed under the legislation which it applies, notwithstanding the provisions of paragraphs 2 to 4 of this Article.

Article 30

• 1 For the calculation of the theoretical amount referred to in Article 29, paragraph 2:

  • (a) where the legislation of a Contracting Party provides that benefits shall be calculated on the basis of average earnings, an average contribution, an average increase or on the basis of the ratio of the claimant’s gross earnings during the periods of insurance to the average gross earnings of all insured persons other than apprentices, such average figures or ratios shall be determined by the competent institution of that Party solely on the basis of the periods completed under the legislation of the said Party or of the gross earnings received by the person concerned during those periods only;

  • (b) where the legislation of a Contracting Party provides that benefits shall be calculated on the basis of the amount of earnings, contributions or increases, the earnings, contributions or increases to be taken into account by the competent institution of that Party in respect of periods completed under the legislation of other Contracting Parties shall be determined on the basis of the average earnings, contributions or increases recorded for the periods completed under the legislation of the first Party;

  • (c) where the legislation of a Contracting Party provides that benefits shall be calculated on the basis of fixed earnings or a fixed amount, the earnings or the amount to be taken into account by the competent institution of that Party in respect of periods completed under the legislation of other Contracting Parties shall be equal to the fixed earnings or the fixed amount or, where appropriate, the average fixed earnings or fixed amount corresponding to the periods completed under the legislation of the first Party;

  • (d) where the legislation of a Contracting Party provides that benefits shall be calculated, in respect of certain periods, on the basis of earnings and, in respect of other periods, on the basis of fixed earnings or a fixed amount, the competent institution of that Party shall take into account, in respect of periods completed under the legislation of other Contracting Parties, the earnings or amounts determined in accordance with the provisions of sub-paragraph (b) or sub-paragraph (c) of this paragraph, as appropriate; where in respect of all the periods completed under the legislation of the first Party, the benefits are calculated on the basis of fixed earnings or a fixed amount, the earnings to be taken into account by the competent institution of that Party, in respect of periods completed under the legislation of other Contracting Parties, shall be equal to the notional earnings corresponding to the said fixed earnings or fixed amount.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party embodies rules providing for the revaluation of the factors taken into account for the calculation of benefits these rules shall apply, where appropriate, to the factors taken into account by the competent institution of that Party, in accordance with the provisions of the preceding paragraph, in respect of periods completed under the legislation of other Contracting Parties.

• 3 Where the legislation of a Contracting Party provides that the amount of benefits shall vary with the number of members of the family, the competent institution of that Party shall take account also of the members of the family resident in the territory of another Contracting Party, as if they were resident in the territory of the first Party.

Article 31

• 1 Notwithstanding the provisions of Article 29, where the total duration of the periods of insurance or residence completed under the legislation of a Contracting Party is less than one year and where, taking into account only those periods, no entitlement to benefits exists under that legislation, the institution of the Party concerned shall not be bound to award benefits in respect of the said periods.

• 2 The periods referred to in the preceding paragraph shall be taken into account by the institution of each of the other Contracting Parties concerned for the purpose of applying Article 29, except paragraph 4 thereof.

• 3 However, where the application of the provisions of paragraph 1 of this Article would have the effect of relieving all the institutions concerned of the obligation to award benefits, benefits shall be awarded exclusively under the legislation of the last Contracting Party whose conditions are fulfilled by the person concerned, regard being had to the provisions of Article 28, as if all the periods referred to in paragraph 1 of the present Article had been completed under the legislation of that Party.

Article 32

• 1 Notwithstanding the provisions of Article 29, where the total of all periods of insurance or residence completed under the legislation of a Contracting Party is at least one year but less than five years, the institution of that Party shall not be bound to award old-age benefits in respect of the said periods.

• 2 The periods referred to in the preceding paragraph shall be taken into account, for the purpose of applying Article 29, by the institution of the Contracting Party under whose legislation the person concerned completed the longest period of insurance or residence, as if the periods in question had been completed under the legislation of that Party. Where, under this rule, the said periods would have to be taken into account by more than one institution, they shall be taken into account only by the institution of the Contracting Party to whose legislation the person concerned was last subject.

• 3 The institution referred to in paragraph 1 of this Article shall transfer to the institution mentioned in paragraph 2, in final settlement, a lump sum equal to ten times the annual amount of the part-benefit payable by the last-mentioned institution, in accordance with the provisions of Article 29, in respect of periods completed under the legislation applied by the first institution. The competent authorities of the Contracting Parties concerned may agree on different arrangements for settling their liabilities in respect of such periods.

• 4 However, where the application of the provisions of paragraph 1 of this Article would have the effect of relieving all the institutions concerned of the obligation to award benefits, benefits shall be awarded in accordance with the provisions of Article 29.

• 5 Where the combined application of the provisions of Article 31, paragraph 1, and of paragraph 1 of this Article would have the effect of relieving all the institutions concerned of the obligation to award benefits, benefits shall be awarded in accordance with the provisions of Article 29, without prejudice to the provisions of Article 31, paragraphs 1 and 2.

• 6 The application of the provisions of the preceding paragraphs of this Article as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements between those Parties and shall be limited to cases in which the persons concerned have been subject exclusively to the legislation of those Parties.

Article 33

• 1 If the person concerned does not, at a given date, satisfy the conditions required by the legislation of all the Contracting Parties concerned, regard being had to the provisions of Article 28, but satisfies the conditions of the legislation of only one or more of them, the following provisions shall apply:

  • (a) the amount of the benefits payable shall be calculated in accordance with the provisions of paragraphs 2 to 4 or of paragraph 5 of Article 29, as appropriate, by each of the competent institutions applying legislation the conditions of which are fulfilled;

  • (b) however,

    • (i) if the person concerned satisfies the conditions of at least two legislations, without any need to include periods of insurance or residence completed under legislations the conditions of which are not fulfilled, such periods shall not be taken into account for the purpose of applying the provisions of Article 29, paragraphs 2 to 4;

    • (ii) if the person concerned satisfies the conditions of one legislation only, without any need to invoke the provisions of Article 28, the amount of the benefit payable shall be calculated exclusively in accordance with the provisions of the legislation the conditions of which are fulfilled, taking account of periods completed under that legislation only.

• 2 Benefits awarded under one or more of the legislations concerned in the case covered by the preceding paragraph shall be recalculated ex officio, in accordance with the provisions of paragraphs 2 to 4 or of paragraph 5 of Article 29, as appropriate, as and when the conditions prescribed by the other legislation or legislations concerned are satisfied, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 28.

• 3 Benefits awarded under the legislation of two or more Contracting Parties shall be recalculated, in accordance with the provisions of paragraph 1 of this Article, at the request of the beneficiary, when the conditions prescribed by one or more of the legislations concerned cease to be fulfilled.

Article 34

• 1 Where the amount of the benefits a person would be entitled to claim under the legislation of a Contracting Party, disregarding the provisions of Articles 28 to 33, is greater than the total benefits payable in accordance with those provisions, the competent institution of that Party shall pay a supplement equal to the difference between the two amounts, and shall bear the whole cost thereof.

• 2 Where the application of the provisions of the preceding paragraph would have the effect of entitling the person concerned to supplements from the institutions of two or more Contracting Parties, he shall receive only whichever is the largest, and the cost shall be apportioned among the competent institutions of the Contracting Parties concerned according to the ratio beween the amount of the supplement which each of them would have to pay if it alone had been concerned and the amount of the combined supplement which all the said institutions would have had to pay.

• 3 The supplement referred to in the preceding paragraphs of this Article shall be regarded as a component of the benefits provided by the institution liable for payment. Its amount shall be determined once and for all, except where it may be necessary to apply the provisions of paragraph 2 or paragraph 3 of Article 33.

Section 2:. Special provisions concerning invalidity

Article 35

• 1 In the event of an aggravation of any invalidity for which a person is receiving benefits under the legislation of one Contracting Party only, the following provisions shall apply:

  • (a) if the person concerned, since he began to receive benefits, has not been subject to the legislation of any other Contracting Party, the competent institution of the first Party shall be bound to award benefits, taking the aggravation into account, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies;

  • (b) if the person concerned, since he began to receive benefits, has been subject to the legislation of one or more other Contracting Parties, benefits shall be awarded, taking the aggravation into account, in accordance with the provisions of Articles 28 to 34;

  • (c) in the case referred to in the preceding sub-paragraph, the date on which the aggravation was established shall be regarded as the date on which the contingency arose;

  • (d) if in the case referred to in sub-paragraph (b) of this paragraph the person concerned is not entitled to benefits from the institution of another Contracting Party, the competent institution of the first Party shall be bound to award benefits, taking the aggravation into account, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies.

• 2 In the event of an aggravation of any invalidity for which a person is receiving benefits under the legislation of two or more Contracting Parties/benefits shall be awarded, taking the aggravation into account, in accordance with the provisions of Articles 28 to 34. The provisions of sub-paragraph (c) of the preceding paragraph shall apply, mutatis mutandis.

Article 36

• 1 Where, after the suspension of benefits, payment thereof is to be resumed, this shall be done by the institution or institutions which were liable for payment of the benefits at the time of the suspension without prejudice to the provisions of Article 37.

• 2 Where, after the suppression of benefits, the state of health of the person concerned justifies the award of further benefits, such benefits shall be awarded in accordance with the provisions of Articles 28 to 34.

Article 37

• 1 Invalidity benefits shall, where appropriate, be converted into old-age benefits, on the conditions prescribed by the legislation or legislations under which they have been awarded and in accordance with the provisions of Articles 28 to 34.

• 2 Where, in the case referred to in Article 33, a recipient of invalidity benefits payable under the legislation of one or more Contracting Parties becomes entitled to old-age benefits, any institution liable for the payment of invalidity benefits shall continue to pay the recipient the benefits to which he is entitled under the legislation which it applies until such time as the provisions of the preceding paragraph become applicable in respect of that institution.

Chapter 3. Occupational injuries and diseases

Article 38

• 1 Workers having sustained an occupational injury or contracted an occupational disease who reside in the territory of a Contracting Party other than the competent State shall be entitled to receive in the territory of the Contracting Party in which they are resident:

  • (a) benefits in kind, provided at the expense of the competent institution by the institution of the place of residence in accordance with the provisions of the legislation which the latter institution applies, as if these workers were affiliated to it;

  • (b) cash benefits, paid by the competent institution in accordance with the provisions of the legislation which it applies, as if these workers were resident in the territory of the competent State. However, by agreement between the competent institution and the institution of the place of residence, cash benefits may also be paid through the latter institution, on behalf of the competent institution.

• 2 Benefits may also be paid to frontier workers by the competent institution in the territory of the competent State, in accordance with the provisions of the legislation of that State, as if they were resident in its territory.

• 3 Workers to whom this Article applies, other than frontier workers, who are temporarily resident in the territory of the competent State, shall be entitled to benefits in accordance with the provisions of the legislation of that State as if they were resident in its territory even if they were already receiving benefits before taking up their temporary residence.

• 4 Workers to whom this Article applies who transfer their residence to the territory of the competent State shall be entitled to benefits in accordance with the provisions of the legislation of that State even if they were already receiving benefits before transferring their residence.

Article 39

An accident on the way to or from work, which happens in the territory of a Contracting Party other than the competent State, shall be regarded as having happened in the territory of the competent State.

Article 40

• 1 Workers having sustained an occupational injury or contracted an occupational disease and:

  • (a) who are temporarily resident in the territory of a Contracting Party other than the competent State, or

  • (b) who, having become entitled to benefits payable by the competent institution, are authorised by that institution to return to the territory of a Contracting Party other than the competent State where they are resident, or to transfer their residence to the territory of a Contracting Party other than the competent State, or

  • (c) who are authorised by the competent institution to go to the territory of a Contracting Party other than the competent State in order to receive the treatment required by their condition,

    shall receive:

    • (i) benefits in kind, provided at the expense of the competent institution by the institution of the place of residence or temporary residence in accordance with the provisions of the legislation applied by the latter institution, as if these workers were affiliated to it, for a period not exceeding any period which may be prescribed by the legislation of the competent State;

    • (ii) cash benefits, paid by the competent institution in accordance with the provisions of the legislation which it applies, as if these workers were in the territory of the competent State. However, by agreement between the competent institution and the institution of the place of residence or temporary residence, cash benefits may be paid through the latter institution, on behalf of the competent institution.

• 2

  • (a) The authorisation referred to in sub-paragraph (b) of the preceding paragraph may be refused only if the move might prejudice the health or the course of medical treatment of the worker;

  • (b) the authorisation referred to in sub-paragraph (c) of the preceding paragraph shall not be refused when the requisite treatment cannot be given in the territory of the Contracting Party in which the worker resides.

Article 41

In the cases mentioned in Article 38, paragraph 1, and in Article 40, paragraph 1, the competent authorities of two or more Contracting Parties may agree to make the provision of prosthetic appliances, major aids and other major benefits in kind conditional upon authorisation by the competent institution.

Article 42

• 1 Where the legislation of the competent State provides for the payment of the cost of transporting the injured worker to his place of residence or to hospital, the cost of transport to the corresponding place in the territory of another Contracting Party where he is resident shall be borne by the competent institution, in accordance with the provisions of the legislation which it applies, provided that it has given prior authorisation for the said transport, due account being taken of the reasons justifying it.

• 2 Where the legislation of the competent State provides for the payment of the cost of transporting the body of a deceased worker to the place of burial, the cost of transport to the corresponding place in the territory of another Contracting Party where the deceased was resident shall be borne by the competent institution, in accordance with the provisions of the legislation which it applies.

• 3 The application of the provisions of the preceding paragraphs of this Article as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements between those Parties. Such agreements shall specify the categories of persons to whom the said provisions shall apply and the arrangements for apportioning the transport costs between the Contracting Parties concerned.

Article 43

• 1 Where no insurance scheme covering occupational injuries or diseases exists in the territory of the Contracting Party where the worker happens to be or where an insurance scheme exists but has no institution responsible for the provision of benefits in kind, such benefits shall be provided by the institution of the place of residence or temporary residence responsible for providing benefits in kind in the event of sickness.

• 2 Where the legislation of the competent State provides that benefits in kind shall not be completely free unless use is made of the medical service organised by the employer, the benefits in kind provided in the cases referred to in Article 38, paragraph 1, and in Article 40, paragraph 1, shall be deemed to have been provided by such medical service.

• 3 Where the legislation of the competent State embodies an employers’ liability scheme, the benefits in kind provided in the cases referred to in Article 38, paragraph 1, and in Article 40, paragraph 1, shall be deemed to have been provided at the request of the competent institution.

• 4 Where the legislation of one Contracting Party explicitly or implicitly provides that previous occupational injuries or diseases shall be taken into account in the assessment of the degree of incapacity, the competent institution of that Party shall also take into account for this purpose occupational injuries or diseases previously recognised in accordance with the legislation of any other Contracting Party, as if they had occurred under the legislation which that institution applies.

Article 44

• 1 Where the legislation applied by the institution of the place of residence or temporary residence embodies two or more compensation schemes, the rules to be applied in respect of the provision of benefits in kind, in the cases referred to in Article 38, paragraph 1, and in Article 40, paragraph 1, shall be those of the general scheme or, failing that, of the scheme for industrial workers.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party fixes a maximum period for the provision of benefits, the institution which applies that legislation may, where appropriate, take account of any period during which benefits have already been provided by the institution of another Contracting Party for the same case of occupational injury or disease.

Article 45

• 1 Where the legislation of a Contracting Party provides that the calculation of cash benefits shall be based on average earnings, the competent institution of that Party shall determine those average earnings exclusively on the basis of the earnings recorded during the period completed under the said legislation.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party provides that the calculation of cash benefits shall be based on fixed earnings, the competent institution of that Party shall take account exclusively of such fixed earnings or, where appropriate, of the average fixed earnings corresponding to the periods completed under the said legislation.

• 3 Where the legislation of a Contracting Party provides that the amount of cash benefits shall vary with the number of members of the family, the competent institution of that Party shall take account also of members of the family resident in the territory of another Contracting Party, as if they were resident in the territory of the first Party.

Article 46

• 1 If a worker having contracted an occupational disease has followed, under the legislation of two or more Contracting Parties, an occupation liable to cause such a disease, the benefits to which he or his survivors may be entitled shall be awarded exclusively under the legislation of the last of the said Parties the conditions of which they fulfil, regard being had, where appropriate, to the provisions of paragraphs 2, 3 and 4 of this Article.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party makes entitlement to benefits for occupational diseases conditional upon the disease in question being first diagnosed in its territory, that condition shall be deemed to have been fulfilled if this disease was first diagnosed in the territory of another Contracting Party.

• 3 Where the legislation of a Contracting Party explicity or implicitly makes entitlement to benefits for occupational diseases conditional upon the disease in question being diagnosed within a specified period after the termination of the last occupation liable to have caused it, the competent institution of that Party, when ascertaining the time at which the occupation in question was followed, shall take account to the extent necessary of any occupation of the same kind followed under the legislation of any other Contracting Party, as if it had been followed under the legislation of the first Party.

• 4 Where the legislation of a Contracting Party explicity or implicitly makes entitlement to benefits for occupational diseases conditional upon an occupation liable to cause the disease in question having been followed for a specified period, the competent institution of that Party shall take account, to the extent necessary, for the purpose of adding periods together, of periods during which such an occupation was followed in the territory of any other Contracting Party.

• 5 The application of the provisions of paragraphs 3 and 4 of this Article as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements between those Parties. Such agreements shall specify the occupational diseases to which these provisions shall be applicable and the arrangements for apportioning the cost of the benefits between the Contracting Parties concerned.

Article 47

Where a worker having contracted an occupational disease has received or is receiving compensation paid by the institution of a Contracting Party, and, in the event of an aggravation of his condition, claims benefits from the institution of another Contracting Party, the following provisions shall apply:

• (a) where the worker has not followed, under the legislation of the second Party, an occupation liable to cause or to aggravate the disease in question, the competent institution of the first Party shall bear the cost of the benefits, taking the aggravation into account, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies;

• (b) where the worker followed such an occupation under the legislation of the second Party, the competent institution of the first Party shall bear the cost of the benefits, leaving the aggravation out of account, in accordance with the provisions of the legislation which it applies; the competent institution of the second Party shall award to the worker a supplementary benefit the amount of which shall be equal to the difference between the amount of the benefits due after the aggravation and the amount of the benefits that would have been due before the aggravation, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies, if the disease in question had been contracted under the legislation of that Party.

Article 48

• 1 The competent institution shall be bound to refund the cost of benefits in kind provided on its behalf by virtue of Article 38, paragraph 1, and Article 40, paragraph 1.

• 2 The refund referred to in the preceding paragraph shall be determined and made under arrangements to be agreed between the competent authorities of the Contracting Parties.

• 3 Two or more Contracting Parties may agree that there shall be no refunds between the institutions in their jurisdiction.

Chapter 4. Death (Grants)

Article 49

• 1 Where the legislation of a Contracting Party makes the acquisition, maintenance or recovery of entitlement to death grants conditional upon the completion of periods of insurance, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party and, where appropriate, of periods of residence completed after the age of sixteen under non-contributory schemes of any other Contracting Party, as if they were periods of insurance completed under the legislation of the first Party.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party makes the acquisition, maintenance or recovery of entitlement to death grants conditional upon the completion of periods of residence, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of insurance completed under the legislation of any other Contracting Party and, where appropriate, of periods of residence completed after the age of sixteen under non-contributory schemes of any other Contracting Party, as if they were periods of residence completed under the legislation of the first Party.

Article 50

• 1 Where a person dies in the territory of a Contracting Party other than the competent State, the death shall be deemed to have occurred in the territory of the competent State.

• 2 The competent institution shall provide death grants due under the legislation which it applies, even if the beneficiary resides in the territory of a Contracting Party other than the competent State.

• 3 The provisions of the preceding paragraphs of this Article shall apply also where death results from an occupational injury or disease.

Chapter 5. Unemployment

Article 51

• 1 Where the legislation of a Contracting Party makes the acquisition, maintenance or recovery of entitlement to benefits conditional upon the completion of periods of insurance, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of insurance, employment or occupational activity completed under the legislation of any other Contracting Party, as if they were periods of insurance completed under the legislation of the first Party, provided however that, in the case of periods of employment or occupational activity, these periods would have been considered as periods of insurance if they had been completed under the last mentioned legislation.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party makes the entitlement to benefits conditional upon the completion of periods of employment, occupational activity or residence, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of insurance, employment or occupational activity completed under the legislation of any other Contracting Party, as if they were periods of employment, occupational activity or residence completed under the legislation of the first Party.

• 3 Where the legislation of a Contracting Party makes the provision of certain benefits conditional upon the completion of periods of insurance in an occupation covered by a special scheme, only periods completed under a corresponding scheme, or, failing that, in the same occupation under the legislation of other Contracting Parties, shall be taken into account for the provision of such benefits. If, notwithstanding periods completed in this way, the person concerned does not satisfy the conditions for entitlement to the said benefits, the periods concerned shall be taken into account for the provision of benefits under the general scheme.

• 4 The application of the provisions of the preceding paragraphs of this Article is subject to the condition that the person concerned was last subject to the legislation of the Contracting Party under which the benefits are claimed, except in the cases referred to in Article 53, paragraph 1, sub-paragraphs (a) (ii) and (b) (ii).

Article 52

Unemployed workers who satisfy the conditions for entitlement to benefits prescribed by the legislation of one Contracting Party in respect of the completion of periods of insurance, employment, occupational activity or residence, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 51, and who transfer their residence to the territory of another Contracting Party, shall be deemed to satisfy also the conditions for entitlement to benefits prescribed by the legislation of the second Party in this respect, provided that they lodge a claim with the institution of their new place of residence within thirty days of their transfer of residence. The benefits shall be paid by the institution of the place of residence, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies, the cost being borne by the competent institution of the first Party.

Article 53

• 1 Without prejudice to the provisions of Article 52, an unemployed worker who, during his last employment, was resident in the territory of a Contracting Party other than the competent State shall receive benefits in accordance with the following provisions:

  • (a)

    • (i) a frontier worker, whose unemployment in the undertaking which employs him is partial or incidental, shall receive benefits in accordance with the provisions of the legislation of the competent State, as if he were resident in the territory of that State, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 51; such benefits shall be paid by the competent institution;

    • (ii) a frontier worker who is wholly unemployed shall receive benefits in accordance with the provisions of the legislation of the Contracting Party in whose territory he is resident, as if he had been subject to that legislation during his last employment, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 51; such benefits shall be paid by the institution of the place of residence;

  • (b)

    • (i) a worker, other than a frontier worker, who becomes partially, incidentally or wholly unemployed and remains available to his employer or to the employment services in the territory of the competent State, shall receive benefits in accordance with the provisions of the legislation of the competent State, as if he were resident in the territory of that State, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 51; such benefits shall be paid by the competent institution;

    • (ii) a worker, other than a frontier worker, who becomes wholly unemployed and makes himself available to the employment service in the territory of the Contracting Party where he is resident, or returns to that territory, shall receive benefits in accordance with the provisions of the legislation of that Party, as if he been subject to that legislation during his last employment, regard being had, where appropriate, to the provisions of Article 51; such benefits shall be paid by the institution of the place of residence;

    • (iii) however, if the worker referred to in sub-paragraph(b) (ii) of this paragraph has become entitled to benefits from the competent institution of the Contracting Party to whose legislation he was last subject, he shall receive benefits in accordance with the provisions of Article 52, as if he had transferred his residence to the territory of the Contracting Party referred to in sub-paragraph (b) (ii) of this paragraph.

• 2 As long as an unemployed worker is entitled to benefits by virtue of sub-paragraphs (a) (i) or (b) (i) of the preceding paragraph, he shall not be entitled to benefits under the legislation of the Contracting Party in whose territory he resides.

Article 54

Where, in the cases referred to in Article 52 and in Article 53, paragraph 1, sub-paragraph (b) (iii), the legislation applied by the institution of the place of residence prescribes a maximum period for the award of benefits, the said institution may, where appropriate, take account of any period during which benefits have already been paid by the institution of another Contracting Party since entitlement to benefits was last established.

Article 55

• 1 Where the legislation of a Contracting Party provides that the calculation of benefits shall be based on the amount of previous earnings, the institution which applies that legislation shall take account exclusively of the earnings of the worker concerned in the last occupation which he followed in the territory of the said Party or, if he was not last employed in that territory for at least four weeks, of the corresponding normal wage at his place of residence, for work equivalent or similar to his last occupation in the territory of another Contracting Party.

• 2 Where the legislation of a Contracting Party provides that the amount of benefits shall vary with the number of members of the family, the institution which applies that legislation shall take account also of the members of the family resident in the territory of another Contracting Party, as if they were resident in the territory of the first Party.

• 3 Where the legislation applied by the institution of the place of residence provides that the time during which benefits are payable shall depend on the length of the periods completed, the time during which benefits are payable shall be determined with due regard, where appropriate, to the provisions of paragraph 1 or paragraph 2 of Article 51.

Article 56

• 1 The application of the provisions of Articles 52 to 54 as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion between those Parties of bilateral or multilateral agreements which may also contain appropriate special arrangements.

• 2 The agreements referred to in the preceding paragraph shall specify in particular:

  • (a) the categories of persons to whom the provisions of Articles 52 to 54 shall apply;

  • (b) the period during which benefits may be paid by the institution of one Contracting Party, the cost being borne by the institution of another Contracting Party;

  • (c) arrangements for the refund of benefits provided by the institution of one Contracting Party where the cost is to be borne by the institution of another Contracting Party.

• 3 Two or more Contracting Parties may agree that there shall be no refunds between the institutions in their jurisdiction.

Chapter 6. Familiy Benefits

Article 57

Where the legislation of a Contracting Party makes the entitlement to benefits conditional upon the completion of periods of employment, occupational activity or residence, the institution which applies that legislation shall, to that end, for the purpose of adding periods together, take account, to the extent necessary, of periods of employment, occupational activity or residence completed under the legislation of any other Contracting Party, as if they were periods of employment, occupational activity or residence completed under the legislation of the first Party.

Article 58

• 1 The application of the provisions of Section 1 or Section 2 of this Chapter as between two or more Contrating Parties shall be subject to the conclusion between those Parties of bilateral or multilateral agreements which may also contain appropriate special arrangements.

• 2 The agreements referred to in the preceding paragraph shall specify in particular:

  • (a) the categories of persons to whom the provisions of Articles 59 to 62 shall apply;

  • (b) rules to prevent the overlapping of benefits of the same kind;

  • (c) where appropriate, the maintenance of rights acquired by virtue of social security conventions.

Section 1:. Family Allowances

Article 59

• 1 For the purpose of the application of this Article and of Article 60, the term “children” shall, within the limits prescribed in the legislation of the Contracting Party concerned, mean:

  • (a) legitimate children, legitimised children, acknowledged illegitimate children, adopted children and orphaned grandchildren of the beneficiary;

  • (b) legitimate children, legitimised children, acknowledged illegitimate children, adopted children and orphaned grandchildren of the beneficiary's spouse, on condition that they are living in the beneficiary's household in the territory of a Contracting Party.

• 2 Persons subject to the legislation of one Contracting Party, having children who are resident or are being brought up in the territory of another Contracting Party, shall be entitled in respect of such children to the family allowances provided for by the legislation of the first Party, as if these children were permanently resident or were being brought up in the territory of that Party.

• 3 However, in the case referred to in the preceding paragraph, the amount of the family allowances may be limited to the amount of family allowances provided for by the legislation of the Contracting Party in whose territory the children are resident or are being brought up.

• 4 For the purpose of applying the provisions of the preceding paragraph the comparison of the amounts of family allowances payable under the two legislations concerned shall be made on the basis of the total number of children of the same beneficiary. Where the legislation of the Contracting Party in whose territory the children are resident or are being brought up provides for different family allowances rates for different categories of beneficiaries, regard shall be had to the amounts that would be payable if the beneficiary were subject to that legislation.

• 5 The provisions of paragraphs 3 and 4 of this Article shall not be applicable to an employed person covered by Article 15, paragraph 1, sub-paragraph (a), in respect of such children as accompany him to the territory of the Contracting Party where he is sent to work.

• 6 Family allowances shall be paid in accordance with the provisions of the legislation of the Contracting Party to which the beneficiary is subject, even if the physical or legal person to whom the allowances are payable resides or is temporarily in the territory of another Contracting Party.

Article 60

• 1 Unemployed workers drawing unemployment benefits at the expense of the institution of one Contracting Party, and having children who are resident or are being brought up in the territory of another Contracting Party, shall be entitled, in respect of such children, to the family allowances payable in that contingency under the legislation of the first Party, as if they were resident or were being brought up in the territory of this Party.

• 2 In the case referred to in the preceding paragraph, the provisions of Article 59, paragraphs 1, 3, 4 and 6 shall apply, mutatis mutandis.

Section 2:. Family Benefits

Article 61

• 1 Persons who are subject to the legislation of a Contracting Party shall be entitled, in respect of members of their family resident in the territory of another Contracting Party, to the benefits provided under the legislation of the latter Party, as if those persons were subject to that Party's legislation. Such benefits shall be paid to the members of the family by the institution of their place of residence, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies, and the cost shall be borne by he competent institution.

• 2 Notwithstanding the provisions of the preceding paragraph, an employed person to whom Article 15, paragraph 1, sub-paragraph (a), refers shall be entitled, in respect of such members of his family as accompany him to the territory of the Contracting Party where he is sent to work, to the benefits provided under the legislation of the Contracting Party to which he remains subject. Such benefits shall be paid by the competent institution of the latter Party. However, by agreement between the competent institution and the institution of the place of residence, the benefits may also be paid through the latter institution, on behalf of the competent institution.

Article 62

Unemployed workers drawing unemployment benefits payable by an institution of a Contracting Party shall be entitled, in respect of members of their family resident in the territory of another Contracting Party, to the family benefits payable under the legislation of the latter Party provided that, under the legislation of the first Party, family benefits are payable in the event of unemployment. The family benefits shall be paid to the members of the family by the institution of their place of residence, in accordance with the provisions of the legislation which that institution applies, and the cost shall be borne by the competent institution of the first Party.

Article 63

• 1 In those cases where the provisions of this Section are applied between two or more Contracting Parties, the bilateral or multilateral agreements referred to in Article 58, paragraph 1, shall specify the arrangements for the refund of benefits provided by the institution of one Contracting Party where the cost is to be borne by the institution of another Contracting Party.

• 2 Two or more Contracting Parties may agree that there shall be no refunds between the institutions in their jurisdiction.

TITLE IV. Miscellaneous provisions

Article 64

• 1 The competent authorities of the Contracting Parties shall communicate to each other:

  • (a) all information regarding measures taken by them for the application of this Convention; and

  • (b) all information regarding changes made in their legislation which may affect the application of this Convention.

• 2 For the purpose of applying this Convention the authorities and institutions of the Contracting Parties shall assist one another as if it were a matter of applying their own legislation. In principle the administrative assistance furnished by the said authorities and institutions to one another shall be free of charge. However, the competent authorities of the Contracting Parties may agree to reimburse certain expenses.

• 3 The authorities and institutions of the Contracting Parties may, for the purpose of applying this Convention, communicate directly with one another and with the individuals concerned or their repreventatives.

• 4 The authorities, institutions and jurisdictions of one Contracting Party may not reject claims or other documents submitted to them by reason of the fact that they are written in an official language of another Contracting Party.

Article 65

• 1 Any exemption from, or reduction of, taxes, stamp duty, legal dues or registration fees provided for in the legislation of one Contracting Party in connection with certificates or documents required to be produced for the purposes of the legislation of that Party shall be extended to similar certificates and documents required to be produced for the purposes of the legislation of another Contracting Party or of this Convention.

• 2 All official instruments, documents or certificates of any kind that are required to be produced for the purposes of this Convention shall be exempt from authentication or any similar formality.

Article 66

• 1 Where a claimant is resident in the territory of a Contracting Party other than the competent State, he may validly present his claim to the institution of his place of residence, which shall refer it to the competent institution or institutions mentioned in the claim.

• 2 Any claim, declaration or appeal that should have been submitted, under the legislation of a Contracting Party, within a specified time to an authority, institution or jurisdiction of that Party shall be admissible if it is submitted within the same period to an authority, institution or jurisdiction of another Contracting Party. In such event the authority, institution or jurisdiction receiving the claim, declaration or appeal shall forward it without delay to the competent authority, institution or jurisdiction of the first Party, either directly or through the intermediary of the competent authorities of the Contracting Parties concerned. The date on which any claim, declaration or appeal was submitted to an authority, institution or jurisdiction of the second Contracting Party shall be deemed to be the date of ifs submission to the authority, institution or jurisdiction competent to deal with it.

Article 67

• 1 Medical examinations prescribed by the legislation of one Contracting Party may be carried out, at the request of the institution which applies this legislation, in the territory of another Contracting Party, by the institution of the place of temporary residence or residence. In such event, they shall be deemed to have been carried out in the territory of the first Party.

• 2 The application of the provisions of the preceding paragraph as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements between those Parties.

Article 68

• 1 Where, under this Convention, the institution of one Contracting Party is liable to pay cash benefits to a beneficiary who is in the territory of another Contracting Party, its liability shall be expressed in the currency of the first Party. That institution may validly discharge its liability in the currency of the second Party.

• 2 Where, under this Convention, the institution of one Contracting Party is liable to pay sums in refund of benefits provided by the institution of another Contracting Party, its liability shall be expressed in the currency of the second Party. The first institution may validly discharge its liability in that currency, unless the Contracting Parties concerned have agreed on other arrangements.

• 3 Transfers of funds which result from the application of this Convention shall be effected in accordance with the relevant agreements in force between the Contracting Parties concerned at the date of transfer. Failing such agreements, the arrangements for effecting such transfers shall be agreed between the said Parties.

Article 69

• 1 For the calculation of the amount of contributions due to the institution of a Contracting Party, account shall be taken, where appropriate, of any income received in the territory of any other Contracting Party.

• 2 The recovery of contributions due to the institution of one Contracting Party may be effected in the territory of another Contracting Party in accordance with the administrative procedures and subject to the guarantees and privileges applicable to the recovery of contributions due to a corresponding institution of the latter Party.

• 3 The application of the provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements between those Parties. Such agreements may also deal with legal procedure for recovery.

Article 70

• 1 Where a person is receiving benefits under the legislation of one Contracting Party in respect of an injury caused or sustained in the territory of another Contracting Party, the rights of the institution liable to pay benefits against the third party liable to pay damages shall be regulated in the following manner:

  • (a) where the said institution, under the legislation applicable to it, is substituted for the beneficiary in any rights which he may have against the third party, such substitution shall be recognised by every other Contracting Party; and

  • (b) where the said institution has a direct right against the third party, such right shall be recognised by every other Contracting Party.

• 2 The application of the provisions of the preceding paragraph as between two or more Contracting Parties shall be subject to the conclusion of bilateral or multilateral agreements between those Parties.

• 3 The rules governing the liability of employers or their agents in the case of occupational injuries or accidents on the way to or from work which happen in the territory of a Contracting Party other than the competent State shall be determined by agreement between the Contracting Parties concerned.

Article 71

• 1 Any dispute arising between two or more Contracting Parties as to the interpretation or application of this Convention shall first of all be the subject of negotiations between the Parties to the dispute.

• 2 If one of the Parties to the dispute considers that there is a question likely to affect all the Contracting Parties, the Parties to the dispute jointly, or failing that, one of them, shall submit it to the Committee of Ministers of the Council of Europe, which shall give an opinion on the question within six months.

• 3 If it has not proved possible to settle the dispute either, as the case may be, within six months from the request for the opening of negotiations as prescribed by paragraph 1 of this Article, or within three months from the communication to the Contracting Parties of the opinion given by the Committee of Ministers, the dispute may be the subject of arbitration proceedings before one arbitrator, at the request of any Party to the dispute. The requesting Party shall notify the other Party, through the Secretary General of the Council of Europe, of the subject matter of the request it intends to refer to arbitration and of the grounds on which the request is based.

• 4 Unless otherwise agreed by the Parties to the dispute, the arbitrator shall be appointed by the President of the European Court of Human Rights. The arbitrator shall not be a national of one of the Parties to the dispute, nor have his usual place of residence in the territory of these Parties, nor be employed by them, nor have dealt with the case in another capacity.

• 5 If, in the case referred to in the preceding paragraph, the President of the European Court of Human Rights is unable to act or is a national of one of the Parties to the dispute, the arbitrator shall be appointed by the Vice-President of the Court or by the most senior member of the Court who is not unable to act and is not a national of one of the Parties to the dispute.

• 6 Failing a special agreement between the Parties to the dispute, or failing a sufficiently precise agreement, the arbitrator shall give his decision on the basis of the provisions of this Convention, taking due account of the general principles of international law.

• 7 The arbitrator’s decision shall be binding and final.

Article 72

• 1 Annex VII specifies, for each Contracting Party concerned, the particular measures for the application of its legislation.

• 2 Each Contracting Party concerned shall give notice, in accordance with the provisions of Article 81, paragraph 1, of any amendment to be made to Annex VII. If such an amendment results from the adoption of new legislation, notice shall be given within three months from the date of publication of that legislation or, in the case of legislation published before the date of ratification of this Convention, on the date of ratification.

Article 73

• 1 The Annexes referred to in Article 1, sub-paragraph (b), Article 3, paragraph 1, Article 6, paragraph 3, Article 8, paragraph 4, Article 9, paragraph 2, Article 11, paragraph 3, and Article 72, paragraph 1, and any subsequent amendments made to these Annexes, shall be an integral part of this Convention.

• 2 Any amendment to the Annexes referred to in the preceding paragraph shall be considered as adopted if, within the three months following the notification provided for in Article 81, paragraph 2, sub-paragraph (d), of this Convention, no Contracting Party or signatory State has opposed it by notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

• 3 In the event of such opposition being notified to the Secretary General, the question shall be settled in accordance with a procedure to be established by the Committee of Ministers of the Council of Europe.

TITLE V. Transitional and final provisions

Article 74

• 1 This Convention shall confer no rights for any period before its entry into force in respect of the Contracting Party or Parties concerned.

• 2 All periods of insurance and, where appropriate, of employment, occupational activity or residence completed under the legislation of a Contracting Party before the date on which this Convention enters into force shall be taken into account for the purpose of determining rights arising from this Convention.

• 3 Subject to the provisions of paragraph 1 of this Article, rights may airse under this Convention even in respect of a contingency which arose before its entry into force.

• 4 Any benefit which has not been provided or which has been suspended on account of the nationality of the person concerned or of his residence in the territory of the Contracting Party other than that in which the institution liable to pay the benefits is situated shall, at the request of the person concerned, be provided or resumed with effect from the date on which this Convention enters into force, unless the rights previously extinguished have given rise to the payment of a lump sum.

• 5 The rights of persons concerned who have been awarded a pension before the entry into force of this Convention shall be revised at their request, regard being had to the provisions of this Convention. These rights may also be revised ex officio. In no circumstances shall such a revision operate to lessen the former rights of the person concerned.

• 6 Where the request referred to in paragraph 4 or in paragraph 5 of this Article is submitted within two years of the date on which this Convention enters into force, the rights arising in accordance with the provisions of the Convention shall be acquired as from that date, and those provisions of the legislation of any Contracting Party which concern the loss of rights or the extinction of rights by lapse of time shall not be raised against the person concerned.

• 7 Where the request referred to in paragraph 4 or in paragraph 5 of this Article is submitted more than two years after the date on which this Convention enters into force, such rights as have not lapsed or have not been extinguished by lapse of time shall be acquired only with reference to the date on which the request was submitted, unless there are more favourable provisions in the legislation of the Party concerned.

Article 75

• 1 This Convention shall be open to signature by the member States of the Council of Europe. It shall be subject to ratification or acceptance. Instruments of ratification or acceptance shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.

• 2 This Convention shall enter into force on the first day of the third month following that in which the third instrument of ratification or acceptance is deposited.

• 3 In respect of a signatory State ratifying or accepting subsequently, the Convention shall enter into force three months after the date of deposit of its instrument of ratification or acceptance.

Article 76

From the date of entry into force of this Convention, the provisions of the European Interim Agreement on Social Security other than Schemes for Old Age, Invalidity and Survivors and Protocol thereto, and European Interim Agreement on Social Security Schemes relating to Old Age, Invalidity and Survivors and Protocol thereto shall cease to be applicable in relations between Contracting Parties.

Article 77

• 1 After the entry into force of this Convention, the Committee of Ministers of the Council of Europe may invite any State not a member of the Council to accede to this Convention, provided that the resolution containing such invitation receives the unanimous agreement of the member States of the Council who have ratified or accepted the Convention.

• 2 Accession shall be effected by the deposit with the Secretary General of the Council of Europe of an instrument of accession which shall take effect three months after the date of its deposit.

Article 78

• 1 This Convention shall remain in force indefinitely.

• 2 Any Contracting Party may, in so far as it is concerned, denounce this Convention after it has been in force for five years in respect of that Party, by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

• 3 Such denunciation shall take effect six months after the date of receipt by the Secretary General of such notification.

Article 79

• 1 In the event of denunciation of this Convention, all rights acquired under its provisions shall be maintained.

• 2 Rights in process of acquisition in respect of periods before the date on which the denunciation takes effect shall not lapse as a result of the denunciation; their subsequent continued recognition shall be determined by agreement, or, failing such agreement, by the legislation which the institution concerned applies.

Article 80

• 1 The application of this Convention shall be governed by a Supplementary Agreement which shall be open to signature by the member States of the Council of Europe.

• 2 The Contracting Parties or, in so far as the constitutional provisions of these Parties permit, their competent authorities, shall make all other arrangements necessary for the application of this Convention.

• 3 Any signatory State of this Convention which ratifies or accepts it must, at the same time, either ratify or accept the Supplementary Agreement or sign it without reservation in respect of ratification or acceptance, not later than the date of deposit of its instrument of ratification or acceptance of the Convention.

• 4 Any State which accedes to this Convention must at the same time accede to the Supplementary Agreement.

• 5 Any Contracting Party which denounces this Convention must at the same time denounce the Supplementary Agreement.

Article 81

• 1 The notifications or declarations referred to in Article 1, sub-paragraphs (b) and (w), Article 3, paragraph 2, Article 6, paragraph 5, Article 7, paragraph 2, Article 8, paragraph 5, Article 9, paragraphs 3 and 4, Article 11, paragraph 4 and Article 72, paragraph 2, shall be addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

• 2 The Secretary General of the Council of Europe shall, within one month, notify the Contracting Parties, signatory States and the Director General of the International Labour Office of:

  • (a) any signature and any deposit of an instrument of ratification, acceptance or accession;

  • (b) any date of entry into force of this Convention in accordance with the provisions of Article 75 and Article 77;

  • (c) any notification of denunciation received in pursuance of the provisions of Article 78, paragraph 2, and the date on which denunciation takes effect;

  • (d) any notification or declaration received in pursuance of the provisions of paragraph 1 of this Article.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention.

DONE at Paris, this 14th day of December 1972, in English and in French, both texts being equally authoritative, in a single copy, which shall remain deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General shall transmit certified copies to each of the signatory and acceding States.

ANNEX I. Definition of territories and nationals of the Contracting Parties

Austria

Territory: the territory of Austria.

Nationals: persons of Austrian nationality.

Belgium

Territory: the territory of Belgium.

Nationals: persons of Belgian nationality.

Cyprus

Territory: the territory of the Republic of Cyprus.

Nationals: citizens of the Republic of Cyprus.

Denmark

Territory: the territory of Denmark, with the exception of the Faroe Islands and Greenland.

Nationals: persons of Danish nationality.

France

Territory: the territory of the European Departments and of the overseas Departments (Guadeloupe, Guiana, Martinique and Réunion) of the French Republic.

Nationals: persons of French nationality.

Germany

Territory: the territory in which the Basic Law for Germany is in force.

Nationals: Germans within the meaning of the Basic Law for Germany.

Greece

Territory: the territory of Greece.

Nationals: persons of Greek nationality.

Iceland

Territory: the territory of Iceland.

Nationals: persons of Icelandic nationality.

Ireland

Territory: the territory subject to the jurisdiction of the Government of Ireland.

Nationals: persons of Irish nationality.

Italy

Territory: the territory of Italy.

Nationals: persons of Italian nationality.

Luxembourg

Territory: the territory of the Grand Duchy of Luxembourg.

Nationals: persons of Luxembourg nationality.

Malta

Territory: the territory of Malta and its dependencies.

Nationals: citizens of Malta.

The Netherlands

Territory: the territory of the Kingdom of the Netherlands in Europe.

Nationals: persons of Netherlands nationality.

Norway

Territory: the territory of the Kingdom of Norway, including Spitzbergen, Jan Mayen, and the Norwegian Dependencies.

Nationals: persons of Norwegian nationality.

Portugal

Territory: the territory of Portugal.

Nationals: persons of Portuguese nationality.

Spain

Territory: the territory of the Kingdom of Spain.

Nationals: persons of Spanish nationality.

Sweden

Territory: the territory of the Kingdom of Sweden.

Nationals: persons of Swedish nationality.

Switzerland

Territory: the territory of the Swiss Confederation.

Nationals: persons possessing Swiss nationality.

Turkey

Territory: the territory of Turkey.

Nationals: persons possessing Turkish nationality.

United Kingdom

Territory: the territory of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, and for the purposes of certain of the Conventions specified in Annex III, the Isle of Man, the Island of Jersey, the Islands of Guernsey, Alderney, Herm and Jethou, but not the other territories for whose international relations the United Kingdom is responsible.

Nationals: citizens of the United Kingdom and Colonies.

ANNEX II. (Article 3, paragraph 1)

Legislation and schemes to which this convention is applicable

Where this Annex comprises a list of specific laws, it is deemed to cover also any legislative instrument which codifies, amends, supplements or brings into force such laws.

Austria

Legislation concerning

• a) sickness insurance (sickness, maternity and death);

• b) wage-earners’ pension insurance;

• c) salaried employees’ pension insurance;

• d) miners’ pension insurance;

• e) pension insurance for self-employed persons in commerce;

• f) pension insurance for self-employed persons in agriculture and forestry;

• g) notaries’ insurance;

• h) insurance against occupational injuries and diseases;

• i) unemployment insurance;

• j) family allowances.

Belgium

Legislation concerning:

• a) sickness and invalidity insurance (sickness, maternity, invalidity and death):

  • (i) schemes for employed persons (wage earners, salaried employees, miners, public sector staff);

  • (ii) schemes for seamen in the merchant marine;

  • (iii) schemes for self-employed persons;

• b) retirement pensions and survivors’ pensions:

  • (i) schemes for employed persons (wage earners, salaried employees, miners, seamen in the merchant marine);

  • (ii) scheme for self-employed persons;

• c) compensation for damage resulting from occupational injuries:

  • (i) scheme for employed persons in general;

  • (ii) scheme for seafarers;

• d) compensation for damage resulting from occupational diseases;

• e) organisation of aid for involuntarily unemployed persons;

• f) family allowances for employed persons and family benefits for self-employed persons, except birth grants provided for under this legislation.

Cyprus

Legislation concerning:

Social insurance (sickness, unemployment, maternity, invalidity, widowhood, orphanhood, old age and death; cash benefits and free medical treatment for occupational injuries and diseases);

Denmark

Legislation concerning:

• a) the national health security, the hospital service and maternity care (medical care);

• b) daily cash benefits in the event of sickness and childbirth;

• c) rehabilitation;

• d) occupational injuries and diseases insurance;

• e) family allowances;

• f) unemployment insurance;

• g) national old-age pension;

• h) invalidity pension;

• i) widow’s pension;

• j) labour market supplementary pension (ATP).

France

Legislation concerning:

• a) Legislation establishing the organisation of social security;

• b) Legislation establishing the social insurance scheme applicable to persons employed in non-agricultural occupations and the social insurance legislation applicable to persons employed in agricultural occupations.

• c) Legislation concerning the prevention of and compensation for occupational injuries and diseases;

• d) Legislation concerning insurance against accidents occuring in private life, occupational injuries and diseases of non-employed persons in agricultural occupations;

• e) Legislation concerning family benefits;

• f) Legislation concerning special social security schemes:

  • -

    occupations entailing affiliation to the scheme for seamen

  • -

    mining or similar undertakings

  • -

    French national railways

  • -

    railways of secondary general importance, of local importance and tramways

  • -

    the Autonomous Paris Transport Authority

  • -

    undertakings concerned with the production, transport and distribution of electricity and gas

  • -

    the General Water Company

  • -

    the Bank of France, the Crédit Foncier de France

  • -

    the Opéra, the Opéra Comique, the Comédie Française

  • -

    notaries’ offices and offices treated as such;

• g) Legislation concerning sickness and maternity insurance for non-employed workers in non-agriculture occupations and legislation concerning sickness, invalidity and maternity insurance for non-employed persons in agricultural occupations;

• h) General legislation concerning old-age allowance and insurance for non-employed workers in non-agricultural occupations (legislation concerning the scheme run by the Caisse Nationale des Barreaux Français) and legislation concerning old-age insurance of non-employed persons in agricultural occupations;

• i) Allowances for elderly persons and allowances for mothers; aid throughout life;

• j) Old-age non-contributory allowances for persons other than employed persons;

• k) The special allowance;

• l) Supplementary allowances from the «Fonds National de Solidarité»;

• m) Unemployment benefit (public assistance, ASSEDIC unemployment insurance, supplementary benefit).

Germany

Legislation concerning:

• a) sickness insurance (sickness, maternity and death);

• b) the protection of working mothers, in so far as it relates to benefits in cash and in kind provided by the sickness insurance institutions during pregnancy and after child birth;

• c) pensions insurance for wage-earners and artisans;

• d) pensions insurance for salaried employees;

• e) pensions insurance for miners and, in the Saar, pensions insurance in the iron and steel industry, and the pension scheme for elderly farmers;

• f) accident insurance;

• g) unemployment insurance and unemployment assistance;

• h) family allowances.

Greece

Legislation concerning:

• a) sickness and maternity benefits;

• b) invalidity benefits;

• c) old-age pensions;

• d) survivors’ benefits;

• e) death grants;

• f) unemployment benefits;

• g) family allowances;

• h) occupational injuries and diseases.

Iceland

Social Security Act No. 40 of 30 April 1963.

Act No. 86 of 11 June 1938 relating to pensions-insurance for midwives.

Act No. 65 of 2 September 1955 relating to pensions-insurance for nurses.

Act No. 78 of 28 April 1962 relating to pensions-insurance for trawlermen and seamen of the merchant marine.

Unemployment Insurance Act No. 29 of 7 April 1956.

Ireland

Legislation concerning:

• a) disability (sickness and invalidity), maternity benefits and death grants;

• b) old-age, retirement, widows’ and orphans’ pensions;

• c) unemployment benefit and assistance;

• d) occupational injuries and diseases;

• e) family allowances;

• f) health services.

Italy

Legislation concerning:

• a) sickness insurance (sickness, maternity and death);

• b) insurance against tuberculosis;

• c) the physical and economic protection of working mothers, in so far as it relates to benefits provided by social insurance institutions;

• d) invalidity, old age and survivors’ insurance;

• e) insurance against occupational injuries and diseases;

• f) insurance for involuntarily unemployed persons;

• g) family allowances;

• h) special social insurance schemes established for specific categories of workers, in so far as they concern the contingencies or benefits covered by the legislation referred to above.

Luxembourg

Legislation concerning:

• a) sickness insurance (sickness, maternity and death):

  – scheme for wage-earners, scheme for civil servants and employees, scheme for independent occupations and agricultural scheme;

• b) pensions insurance (invalidity, old age and death):

  – scheme for wage-earners, scheme for salaried employees (including intellectual self-employed persons), scheme for artisans, self-employed persons in commerce and industry and agricultural scheme;

• c) supplementary pensions insurance for wage-earners in mining and metal working, technicians employed in underground mines, and professional drivers;

• d) insurance against occupational injuries and diseases;

• e) unemployment benefits;

• f) family benefits to the exclusion of birth grants.

Malta

The National Insurance Act, 1956 (sickness, unemployment, invalidity, old age, death, and occupational injuries and diseases).

Netherlands

Legislation concerning:

• a) sickness and maternity benefits;

• b) benefits for incapacity for work (invalidity, occupational injuries and diseases);

• c) old age benefits;

• d) survivors benefits;

• e) unemployment benefits;

• f) family allowances;

• g) health care allowances.

Norway

Act of 6 July 1957 on the Co-ordination and Integration of Pensions and Insurance Benefits.

National Insurance Act of 17 June 1966 (sickness and maternity, unemployment, occupational injuries and diseases, invalidity, old age and death).

Unemployment Act of 27 June 1947, Chapter V.

Act of 3 December 1948 relating to Pensions Insurance for Seamen.

Act of 3 December 1951 relating to Pensions Insurance for Forestry Workers.

Act of 26 June 1953 relating to Pensions Insurance for Pharmacists.

Act of 28 June 1957 relating to Pensions Insurance for Fishermen.

Act of 22 June 1962 relating to Pension Scheme for Nurses.

Occupational Injuries and Diseases Insurance Act of 12 December 1958.

Family Allowances Act of 24 October 1946.

Act of 19 June 1969 relating to special supplements to benefits from the National Insurance.

Act of 19 December 1969 relating to compensation supplementary to benefits from the National Insurance.

Portugal

Legislation concerning:

• a) sickness insurance (including the special tuberculosis scheme);

• b) maternity insurance;

• c) pension insurance (invalidity and old age);

• d) life insurance (benefit and survivors’ pensions);

• e) compensation for damage resulting from occupational injuries and diseases;

• f) unemployment insurance;

• g) family allowances;

• h) special social insurance schemes for specific categories of workers, insofar as these are concerned with contingencies of types of benefits covered by the legislation referred to above (particularly agricultural and self-employed workers).

Spain

Legislation concerning:

• a) the general Social Security scheme governing the following branches:

  • 1. sickness, maternity;

  • 2. old age;

  • 3. invalidity;

  • 4. death and survivors’ benefits;

  • 5. occupational injuries and diseases;

  • 6. family allowances;

  • 7. unemployment.

• b) the special Social Security schemes for the above-mentioned branches.

• c) the non-contributory benefits of the Social Security System.

Sweden

Legislation concerning:

• a) sickness insurance including parental insurance;

• b) basic pensions;

• c) supplementary pensions insurance;

• d) occupational injuries and diseases insurance;

• e) unemployment insurance and cash labour market support;

• f) general children’s allowances.

Switzerland

Federal legislation concerning:

• a) sickness insurance, including insurance against tuberculosis, and maternity benefits;

• b) invalidity insurance;

• c) old age and survivors' insurance;

• d) compulsory insurance against occupational and non-occupational accidents, and occupational diseases;

• e) unemployment insurance;

• f) family allowances for agricultural workers and small farmers.

Turkey

Legislation concerning:

• a) social insurance for employed persons (sickness, maternity, invalidity, old age, death, occupational injuries and diseases);

• b) social insurance of self-employed workers and the liberal professions (invalidity, old age and death).

United Kingdom

Legislation concerning:

• a) the national health services;

• b) national insurance (cash benefits for unemployment, sickness, maternity, widowhood, orphanhood, retirement and death);

• c) industrial injuries insurance (occupational injuries and diseases);

• d) family allowances;

• e) insular insurance (Jersey);

• f) social insurance (Guernsey).

ANNEX III. (Article 6, paragraph 3)

Provisions remaining in force notwithstanding the provisions of article 5

I–Multilateral conventions

• 1. The provisions in force of the Agreement of 27 July 1950 and of the revised Agreement of 13 february 1961 on social security for Rhine boatmen.

• 2. The provisions of the Conventions on social security concluded on 15 September 1955 between Denmark, Finland, Iceland, Norway and Sweden, as modified by subsequent Agreements and Protocols, as well as the provisions of Supplementary Agreements to that Convention.

• 3. The provisions of the European Convention of 9 July 1956 on social security for international transport workers.

II–Bilateral conventions

General Remarks

• 1. In so far as the provisions of supplementary agreements or of a special convention on unemployment insurance, mentioned in this Annex, refer to the provisions of a general convention, these references shall be replaced by references to the corresponding provisions of this Convention, unless the said provisions of the general convention are themselves mentioned in this Annex.

• 2. The interpretation and denunciation clauses of any convention on social security, certain provisions of which are mentioned in this Annex, shall remain applicable in respect of the said provisions.

Austria–Belgium

Convention on social security of 4 April 1977.

Austria–France

Convention on social security of 28 May 1971.

Austria–Germany

Convention on social security of 22 December 1966.

Convention on unemployment insurance of 19 May 1951.

Additional Protocol of 23 November 1951 to the Convention on unemployment insurance of 19 May 1951.

Second Convention on unemployment insurance of 31 October 1953.

First Supplementary Convention of 10 April 1969 to the Convention on social security of 22 December 1966.

Second Supplementary Convention of 29 March 1974 to the Convention on social security of 22 December 1966.

Austria–Italy

Convention on social security of 21 January 1981.

Austria–Luxembourg

Convention on social security of 31 July 1997.

Austria–Netherlands

Convention on social security of 9 December 1998.

Austria–Spain

Convention on social security and final Protocol of 6 November 1981.

Austria–Sweden

Convention on social security of 11 November 1975.

Austria–Switzerland

Convention on social security of 15 November 1967.

Supplementary Convention of 17 May 1973 to the Convention on social security of 15 November 1967.

Austria–Turkey

Convention on social security of 28 October 1999.

Austria–United Kingdom

Supplementary Convention on social security of 16 September 1975.

Belgium–Austria

See Austria–Belgium

Belgium–Greece

General Convention on Social Security of 1 April 1958.

Convention of 27 September 1967 amending the General Convention on social security between Belgium and Greece of 1 April 1958.

Belgium–Portugal

General Convention on social security and appended Protocol of 14 September 1970.

Belgium–Switzerland

Convention on social insurance and Final Protocol of 24 September 1975.

Belgium–Turkey

General Convention on social security of 4 July 1966.

Cyprus–United Kingdom

Agreement on social security of 6 October 1969.

Denmark–Switzerland

Convention on social insurance of 21 May 1954.

Supplementary Convention to the Convention on social insurance of 21 May 1954, concluded on 15 November 1962.

France–Austria

See Austria–France.

France–Greece

General Convention on social security of 19 April 1958.

France–Norway

General Convention on social security of 30 September 1954.

France–Portugal

General Convention on social security of 29 July 1971 in the wording of the Codicils of 7 February 1977 and 1 October 1979.

General Protocol of 29 July 1971 and Supplementary Protocol of 1 October 1979.

France–Switzerland

Convention of 9 July 1949 and Protocols thereto on old age and survivors’ insurance.

Agreement of 9 June 1933 on reciprocal assistance for unemployed workers in both countries.

Convention on social security of 3 July 1975 and Protocols thereto.

France–Turkey

Convention on social security of 20 January 1972.

Germany–Austria

See Austria–Germany.

Germany–Greece

Convention on social security of 25 April 1961 in the version of the Convention of 21 March 1967 amending and extending the Convention of 25 April 1961 and extending the Supplementary Agreement of 28 March 1962 to the Convention on social security of 25 April 1961.

Final Protocol of 25 April 1961 to the Convention on social security of 25 April 1961.

Convention on unemployment insurance of 31 May 1961 including the Final Protocol of 31 May 1961.

Second Convention of 20 September 1974 amending the Convention of 25 April 1961 on social security and the Supplementary Agreement of 28 March 1962 to the Convention on social security and to its Final Protocol.

Germany–Norway

Agreement of 2/6 September 1965 on the reciprocal payment of social benefits.

Germany–Portugal

Convention on social security of 6 November 1964 in the wording of the amended Convention of 30 September 1974.

Germany–Switzerland

Convention on social security of 25 February 1964.

Supplementary Convention to the Convention on social security of 24 October 1950, concluded on 24 December 1962.

Supplementary Agreement of 9 September 1975 to the Convention on social security of 25 February 1964.

Convention of 4 February 1928 between the German Reich and Switzerland on unemployment insurance for workers in frontier areas.

Germany–Turkey

Convention on social security of 30 April 1964.

Supplementary Convention of 28 May 1969 amending the Convention on social security of 30 April 1964.

Interim Convention of 25 October 1974 amending the Convention of 30 April 1964.

Greece–Belgium

See Belgium–Greece.

Greece–France

See France–Greece.

Greece–Germany

See Germany–Greece.

Greece–Netherlands

Convention on social security of 13 September 1966.

Greece–Switzerland

Convention on social security of 1 June 1973.

Italy–Austria

See Austria–Italy.

Italy–Spain

Convention on social security of 30 October 1979.

Italy–Switzerland

Convention on social security of 14 December 1962.

Supplementary Agreement to the Convention on social security of 14 December 1962, concluded on 18 December 1963.

Supplementary agreement to the Convention on social security of 14 December 1962 concluded on 4 July 1969.

Protocol of 25 February 1974 to the Supplementary Agreement of 4 July 1969.

Luxembourg–Austria

See Austria–Luxembourg.

Luxembourg–Portugal

Convention on social security and special Protocol of 12 February 1965 as modified by the Codicils of 5 June 1972 and 20 May 1977.

Luxembourg–Switzerland

Convention on social security of 3 June 1967, excluding Articles 18 to 21.

Malta–United Kingdom

Agreement on social security of 26 October 1956.

Agreement on social security of 21 March 1958.

Netherlands–Austria

See Austria–Netherlands.

Netherlands–Greece

See Greece–Netherlands.

Netherlands–Portugal

Chapters 1, 5 and 6 of Title III of the Convention on social security of 19 July 1979.

Netherlands–Switzerland

Convention on social security of 27 May 1970.

Netherlands–Turkey

Section III of the Convention on social security of 5 April 1966 as modified by the Convention of 4 September 1980.

Norway–France

See France–Norway

Norway–Germany

See Germany–Norway.

Norway–Portugal

Convention on social security and Protocol of 5 June 1980.

Norway–United Kingdom

Convention on social security of 25 July 1957.

Portugal–Belgium

See Belgium–Portugal.

Portugal–France

See France–Portugal.

Portugal–Germany

See Germany–Portugal.

Portugal–Luxembourg

See Luxembourg–Portugal.

Portugal–Netherlands

See Netherlands–Portugal.

Portugal–Norway

See Norway–Portugal.

Portugal–Sweden

Convention on social security of 25 October 1978.

Portugal–Switzerland

Convention on social security and appended final Protocol of 11 September 1975.

Portugal–United Kingdom

Convention on social security and Protocol on medical treatment of 15 November 1978.

Spain–Austria

See Austria–Spain.

Spain–Italy

See Italy–Spain.

Sweden–Austria

See Austria–Sweden.

Sweden–Portugal

See Portugal–Sweden.

Sweden–Switzerland

Convention of 17 December 1954 on social insurance.

Sweden–United Kingdom

Convention on social security of 9 June 1956.

Switzerland–Austria

See Austria–Switzerland.

Switzerland–Belgium

See Belgium–Switzerland.

Switzerland–Denmark

See Denmark–Switzerland.

Switzerland–France

See France–Switzerland.

Switzerland–Germany

See Germany–Switzerland.

Switzerland–Greece

See Greece–Switzerland.

Switzerland–Italy

See Italy–Switzerland.

Switzerland–Luxembourg

See Luxembourg–Switzerland.

Switzerland–Netherlands

See Netherlands–Switzerland.

Switzerland–Norway

See Norway–Switzerland.

Switzerland–Portugal

See Portugal–Switzerland.

Switzerland–Sweden

See Sweden–Switzerland.

Switzerland–Turkey

Convention on social security of 1 May 1969.

Switzerland–United Kingdom

Convention on social security of 21 February 1968 (and relevant Protocol).

Turkey–Austria

See Austria–Turkey.

Turkey–Belgium

See Belgium–Turkey.

Turkey–France

See France–Turkey.

Turkey–Germany

See Germany–Turkey.

Turkey–Netherlands

See Netherlands–Turkey.

Turkey–Switzerland

See Switzerland–Turkey.

Turkey–United Kingdom

Convention on social insurance of 9 September 1959.

United Kingdom–Austria

See Austria–United Kingdom.

United Kingdom–Cyprus

See Cyprus–United Kingdom.

United Kingdom–Malta

See Malta–United Kingdom.

United Kingdom–Norway

See Norway–United Kingdom.

United Kingdom–Portugal

See Portugal–United Kingdom.

United Kingdom–Sweden

See Sweden–United Kingdom.

United Kingdom–Switzerland

See Switzerland–United Kingdom.

United Kingdom–Turkey

See Turkey–United Kingdom.

ANNEX IV. (Article 8, paragraph 4)

Benefits to which the provisions of paragraph 2 or paragraph 3 of article 8 are applicable

Denmark

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph (a):

Maternity:

– the maternity benefits provided under the Daily Cash Benefits (Sickness and Maternity) Act, No. 262 of 7 June 1972 with subsequent amendments: Order No. 66 of 21 February 1978, amending Acts No. 43 of 15 February 1980 and No. 233 of 4 June 1980.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph b and paragraph 3, sub-paragraph a:

Invalidity:

– the benefits provided under Order No. 677 of 15 December 1978 concerning invalidity pensions.

Death:

– the benefits provided under Order No. 678 of 15 December 1978 concerning pensions and assistance for widows.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph c and paragraph 3, sub-paragraph b:

Old age:

– the benefits provided under Order No. 676 of 15 December 1978 concerning old-age pensions.

Germany

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph a

Unemployment: the benefits provided under the unemployment assistance scheme.

Iceland

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph a:

Maternity: birth grants provided under Article 18 of the Social Security Act No. 40 of 30 April 1963.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph b and paragraph 3, sub-paragraph a:

Disability: disability benefits provided under Chapter II-B of the Social Security Act No. 40 of 30 April 1963.

Death: survivors’ benefits provided under Chapter II-B of the Social Security Act No. 40 of 30 April 1963.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph c and paragraph 3, sub-paragraph b:

Old age: old age benefits provided under Chapter II-B of the Social Security Act No. 40 of 30 April 1963.

Norway

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph a:

Maternity:

– maternity allowances provided under Chapter 3, Section 13, paragraph 3 of the Act of 17 June 1966 on sickness insurance;

– lump sum grants, assistance grants and education grants for unmarried mothers provided under Chapter 12, Section 2 and 3 of the Act of 17 June 1966 on national insurance.

Unemployment:

– the different kinds of assistance provided under Chapter 4, Section 1, sub-paragraphs (b), (c), (d) and (e) of the Act of 17 June 1966 on national insurance.

Spain

Article 8, paragraph 2:

The non-contributory benefits of the Spanish Social Security System.

Sweden

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph a:

Maternity:

– maternity allowances provided under Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph b and paragraph 3, sub-paragraph a:

Invalidity:

– national pensions provided under Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance and under Act No. 382 of 25 May 1962 implementing the Act on National Insurance.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph c and paragraph 3 sub-paragraph b:

Death:

– national pensions provided under Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance and under Act No. 382 of 25 May 1962 implementing the Act on National Insurance.

Article 8, paragraph 2, sub-paragraph c and paragraph 3, sub-paragraph b:

Old age:

– national pensions provided under Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance and under Act No. 382 of 25 May 1962 implementing the Act on National Insurance.

ANNEX V. (Article 9, paragraphs 2 and 3)

Provisions whose application is extended to nationals of all the Contracting parties

I–Article 9, paragraph 2

Austria–Italy

Convention on social security of 21 January 1981.

Belgium–Portugal

General Convention on social security and appended Protocol of 14 September 1970.

Cyprus–United Kingdom

Agreement on social security of 6 October 1969.

France–Portugal

General Convention on social security of 29 July 1971 in the wording of the Codicils of 7 February 1977 and 1 October 1979.

General Protocol of 29 July 1971 and supplementary Protocol of 1 October 1979.

Germany–Portugal

Convention on social security of 6 November 1964 in the wording of the modified Convention of 30 September 1974.

Germany–Turkey

Convention on social security of 30 April 1964, as amended by the Interim Convention of 25 October 1974 with the exception of Article 4, paragraph 1, and Article 8.

Italy–Austria

See Austria–Italy.

Italy–Spain

Convention on social security of 30 October 1979.

Luxembourg–Austria

See Austria–Luxembourg.

Luxembourg–Portugal

Convention on social security excluding Article 3, paragraph 2, and special Protocol of 12 February 1965, as modified by the Codicils of 5 June 1972 and 20 May 1977.

Malta–United Kingdom

Agreement on social security of 26 October 1956.

Agreement on social security of 21 March 1958.

Netherlands–Portugal

Chapters 1, 5 and 6 Title III of the Convention on Social Security of 19 July 1979.

Netherlands–Turkey

Section III of the Convention on social security of 5 april 1966 as modified by the Convention of 4 September 1980.

Netherlands–United Kingdom

Convention on social security of 11 August 1954.

Protocol of 11 August 1954 on benefits in kind.

Norway–Portugal

Convention on social security and Protocol of 5 June 1980.

Portugal–Belgium

See Belgium–Portugal.

Portugal–France

See France–Portugal.

Portugal–Germany

See Germany–Portugal.

Portugal–Luxembourg

See Luxembourg–Portugal.

Portugal–Netherlands

See Netherlands–Portugal.

Portugal–Norway

See Norway–Portugal.

Portugal–Sweden

Convention on social security of 25 October 1978.

Portugal–Switzerland

Convention on social security and appended Final Protocol of 11 September 1975.

Portugal–United Kingdom

Convention on social security of 15 November 1978 and Protocol on medical treatment with the exception of Article 2, paragraph 1.

Spain–Italy

See Italy–Spain.

Sweden–Italy

See Italy–Sweden.

Sweden–Portugal

See Portugal–Sweden.

Switzerland–Portugal

See Portugal–Switzerland.

Turkey–Austria

See Austria–Turkey.

Turkey–Germany

See Germany–Turkey.

Turkey–Netherlands

See Netherlands–Turkey.

United Kingdom–Cyprus

See Cyprus–United Kingdom.

United Kingdom–Malta

See Malta–United Kingdom.

United Kingdom–Portugal

See Portugal–United Kingdom.

II–Article 9, paragraph 3

None.

ANNEX VI. (Article 11, paragraph 3)

Benefits to which the provisions of paragraph 1 or paragraph 2 of Article 11 are not applicable

Austria

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– the provisions of Article 11, Paragraph 1, do not apply to the compensatory supplements under pensions insurance.

Belgium

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph c:

– those retirement and survivors’ pensions under the wage earners’ and salaried employees’ schemes granted on the basis of legal provisions in force before 1 January 1962, for that part of the pension which corresponds to the years before 1945 where these years are not effective periods of insurance.

Denmark

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph b:

– invalidity benefits provided under Section 15 of Act No. 219 of 4 June 1965 concerning invalidity pensions.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– pension supplements provided under Section 11 of Act No. 219 of 4 June 1965 concerning invalidity pensions, Section 10 of Act No. 218 of 4 June 1965 concerning old-age pensions, and Section 3 paragraph 4 of Act 70 of 13 March 1959 concerning pensions and assistance for widows as amended by Act N° 194 of 4 June 1964.

France

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph b:

– the special allowance.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph c:

– non-contributory old-age allowances for persons other than employed persons.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– supplementary allowances from the «Fonds national de solidarité».

Iceland

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– supplements to old-age and disability pensions provided under Article 21 of the Social Security Act No. 40 of 30 April 1963.

Ireland

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph b:

– non-contributory old-age pensions, non-contributory widows’ and orphans’ pensions and allowances for deserted wives.

Italy

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph a:

– pension payable to civilian disabled, blind and deaf-mute persons.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph b:

– social pension.

The Netherlands

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph a

– benefits provided under the Invalidity Insurance (Young Disabled Persons) Act of 24 April 1997

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d

With effect from 1 January 2000: benefits provided under the Supplementary Benefits Act of 6 November 1986.

Norway

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph c:

– transitional increments to benefits provided under Section 5, paragraph 5; Section 7, paragraph 5; Section 8, paragraph 4 and Section 10, paragraphs 4, 5, 6 and 11 of the Act of 17 June 1966 on National Insurance.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– basic benefits and assistance allowances provided under Section 8, paragraph 2 of the Act of 17 June 1966 on National Insurance.

– assistance allowances for survivors provided under Section 10, paragraph 2 of the Act of 17 June 1966 on National Insurance.

– assistance allowances and transitional allowances for unmarried mothers provided under Section 12, paragraph 3 of the Act of 17 June 1966 on National Insurance.

Spain

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph a:

Cash benefits in conformity with the Law on Social Integration of disabled persons (Law 13/1982 of 7 April, LISMI).

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph b:

Non-contributory disability pensions, old-age pensions and family allowances covered by Articles 144 to 149, 167 to 170 and 182 to 190 of the consolidated text of the Social Security Law of 20 June 1994.

Article 3, paragraph 3, sub-paragraph d:

Old-age cash benefits and invalidity cash benefits to persons recognised as being unable to work in accordance with Royal Decree 2620/1981 of 24 July (derogated by Law 28/1992 of 24 November).

Sweden

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph a:

– the benefits provided under the first paragraph of Section 3 of Chapter 9 of Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph c:

– supplementary pensions provided under Chapter 15 of Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance and Act No. 382 of 25 May 1962 implementing the Act on National Insurance;

– benefits provided under Section 16 of Act No. 382 of 25 May 1962 implementing the Act on National Insurance.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– benefits provided under the second paragraph of Section 2, the second paragraph of Article 3, and Section 5 of Chapter 9 of Act No. 381 of 25 May 1962 on National Insurance.

Switzerland

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph a:

– allowances for helpless persons.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph b:

– special invalidity insurance pensions;

– special old-age and survivors’ insurance pensions.

Article 11, paragraph 3, sub-paragraph d:

– ordinary invalidity pensions granted to invalids whose degree of invalidity is less than 50 per cent.

ANNEX VII. (Article 72, paragraph 1)

Particular measures for the application of the legislation of the contracting parties

Particular Measures for the Application of the Legislation of the Contracting Parties

I. Application of the legislation of Austria

A. Application of Austrian Legislation concerning Sickness Insurance, Insurance against Occupational Injuries and Diseases and Pensions Insurance

• 1. The provisions of Article 8, paragraph 1, of this Convention and the corresponding provisions of the bilateral conventions mentioned in Annex III do not affect the provision of Austrian legislation concerning the acquired rights or rights in the course of acquisition to benefits under pensions insurance or under insurance against occupational injuries and diseases in respect of occupational activities followed abroad, or the provisions concerning the taking into account of periods of self-employment completed in the territory of the former Austro-Hungarian Monarchy but outside the territory of the Federal Republic of Austria.

• 2. The provisions of Article 8, paragraph 1 of this Convention do not affect the provisions of the bilateral conventions between Austria and other States which govern insurance liabilities.

• 3. The provisions of Article 8, paragraph 1, of this Convention shall apply with regard to the provisions of Austrian legislation concerning the taking into account of periods of war service and periods considered as such only to nationals of the other Contracting Parties who were Austrian nationals immediately before 13 March 1938.

• 4. For the purpose of determining, under Austrian pensions insurance, the scheme under which entitlement to benefits exists and the competent institution for the provision of benefits, periods of insurance are taken into consideration only in so far as they were completed under Austrian legislation.

• 5. For the application of the provisions of Article 29, paragraphs 2 and 4, of this Convention, the equalisation supplement under the provisions of Austrian legislation is to be calculated after determination of the amount of the benefits due.

• 6. Where, in calculating the amount of the Austrian supplement, the maximum number of insurance months has to be taken into consideration, the proportionate amount referred to in Article 29, paragraph 4, of this Convention shall be determined on the basis of all periods of insurance taken into consideration for the calculation of the theoretical amount, regard being had to that maximum number.

• 7. Periods of insurance completed under the legislation of other Contracting Parties are not taken into consideration as far as the qualifying conditions for miners’ long service bonus and the award of that bonus are concerned.

• 8. For the calculation of the helpless persons’ allowance the provisions of Article 29, paragraphs 2 to 4, of this Convention are applicable; the provisions of Article 34 of this Convention are applicable, mutatis mutandis.

• 9. The special pension payments under Austrian pensions insurance are payable at the same rate as the benefit determined by virtue of the provisions of Article 29, paragraph 4, of this Convention; the provisions of Article 34 of this Convention are applicable, mutatis mutandis.

• 10. Entitlement to benefits by virtue of Austrian legislation shall not be affected by reason of this Convention where a person has suffered in his social security situation for political or religious reasons or for reasons of his descent.

B. Application of Austrian legislation concerning unemployment insurance

• 1. The provisions of Article 8, paragraph 1, of this Convention do not affect the provisions of Austrian legislation concerning emergency benefits.

• 2. The provisions of Article 51, paragraphs 1 and 2, of this Convention concerning the adding together of periods are not applicable for the acquisition of the right to unpaid leave benefits.

II. Application of the legislation of Belgium

• 1. For the application of Article 29 of the Convention, the periods of old-age insurance completed under Belgian legislation prior to 1 January 1945 shall likewise be considered to be periods of insurance completed under the Belgian legislation relating to the general invalidity scheme and to the scheme for seamen.

• 2. For the application of Article 29 of the Convention, the periods of old-age insurance completed by non-employed persons prior to the entry into farce of the legislation on incapacity for work of self-employed persons shall be considered to be periods completed under the latter legislation.

• 3. In order to determine whether the preconditions to which the Belgian legislation makes the right to unemployment benefits subject are fulfilled, only days of gainful occupation shall be taken into consideration; nevertheless, assimilated days within the meaning of that legislation shall be taken into consideration where the days preceding them were days of gainful occupation.

III. Application of the legislation of Denmark

With regard to unemployment benefits, the Government of Denmark undertakes to encourage the approved Unemployment Funds to apply the provisions of this Convention in so far as they are in force in respect of Denmark.

IV. Application of the legislation of France

• 1. The principle of equality of treatment set forth in Article 8 of this Convention does not apply to Act No. 65-555 of 10 July 1965 which provides for Frenchmen who follow or who have followed abroad a salaried or non-salaried occupational activity the possibility of adhering to the voluntary old-age insurance scheme.

• 2. The right to allowances for elderly employed persons, old-age non-contributory allowances for persons other than employed persons and to the special allowance is granted, in application of this Convention, only for persons who prove that they have resided in France for at least ten years between the age of sixteen and the age of entitlement to the said allowances, including five consecutive years immediately preceding the lodging of the claim.

• 3. The provisions of this Convention do not affect the provisions of French legislation by virtue of which periods of occupational activity completed in French territory are taken into consideration for entitlement to allowances for elderly employed persons and to old-age non-contributory allowances for persons other than employed persons.

• 4. The special allowances and the cumulative allowances provided under the social security scheme for miners are only provided for persons who work in French mines.

• 5. The principle of equality of treatment set forth in Article 8 of this Convention does not apply to the legislation concerning income guarantees for employed persons who lose their employment. Entitlement to benefits provided under this legislation is subject to the condition that the person concerned has resided in France for at least three months immediately preceding the lodging of the claim.

V. Application of the legislation of Germany

• 1.

  • a) In so far as compensation is not already provided under German legislation concerning compulsory accident insurance, the German institutions compensate, by virtue of the provisions of this Convention, so long as the worker who has sustained an occupational injury or contracted an occupational disease or his survivors reside in the territory of a Contracting Party, for accidents which happened or for occupational diseases which were contracted in Alsace-Lorraine before 1 January 1919, if this liability has not been assumed by French institutions in accordance with the decision of the Council of the League of Nations dated 21 June 1921 (Reichsgesetzblatt p. 1289).

  • b) The provisions of Article 11 of this Convention do not affect the provisions of German legislation by virtue of which accidents which happened or occupational diseases which were contracted outside the territory of Germany, as well as periods completed outside this territory, do not give rise or give rise only under certain conditions to payment of benefits when the beneficiaries reside outside the territory of Germany.

• 2.

  • a) In order to determine whether the periods treated under German legislation as periods of interruption (Ausfallzeiten) or supplementary periods (Zurechnungszeiten) shall be taken into account as such periods, compulsory contributions paid by virtue of the legislation of another Contracting Party and compulsory insurance under the pensions insurance of another Contracting Party are deemed to be equivalent to compulsory contributions paid by virtue of German legislation and to compulsory insurance under German pensions insurance. In calculating the number of calendar months of compulsory insurance before the contingency arose, the concurrent periods, which are deemed to be equivalent by virtue of the legislation of another Contracting Party, are not taken into consideration, nor those periods during which the person concerned has drawn a pension.

  • b) The preceding sub-paragraph is not applicable to the fixed period of interruption (pauschale Ausfallzeit).

  • c) The taking into account of a supplementary period (Zurechnungszeit) by virtue of German legislation concerning pensions insurance for miners is subject to the condition that the last contribution paid by virtue of German legislation has been paid to the pensions insurance for miners.

  • d) For the taking into account of German compensation periods (Ersatzzeiten), only German legislation is applicable.

• 3.

  • a) Where a pension on account of an occupational invalidity (Berufsunfähigkeit) or general invalidity (Erwerbsunfähigkeit) or old age, due by virtue of German legislation, and a pension due by virtue of the legislation of another Contracting Party in respect of an occupational injury or disease overlap, there will be taken into consideration as annual remuneration the remuneration which by virtue of German legislation should be taken into consideration at the time of the accident of a worker in a comparable situation having sustained an occupational injury; for this purpose, the provisions in force at the place of residence of the person concerned in the territory of Germany, or if he resides outside this territory, the provisions in force at the place where the competent institution of German pensions insurance is situated, are to be applied. The remuneration of the worker concerned shall be determined or recalculated according to the provisions of German legislation.

  • b) The total of the accident insurance pension and the theoretical amount within the meaning of Article 29, paragraph 2, of this Convention, but excluding supplementary benefits, childrens supplements and increments of complementary insurance (Höherversicherung), is compared with the maximum amount taken into consideration in application of the preceding sub-paragraph. The sum whose total exceeds the maximum amount in question constitutes the national amount of the reduction. This amount is divided up in proportion to the duration of insurance in accordance with the provisions of Article 29, paragraph 4, of this Convention; the part corresponding to the duration of German insurance shall be deducted from the German portion.

• 4. With regard to the suppression of compensatory benefits under the miners’ scheme, mining undertakings in the territory of another Contracting Party are regarded as equivalent to German mining undertakings.

• 5. German pensions insurance institutions (do not) apply Article 29, paragraph 5, of this Convention when:

  • a) legislation in force before 1 January 1957 concerning the calculation of the pension is applicable;

  • b) a supplementary period (Zurechnungszeit) is to be taken into consideration; or

  • c) a children’s supplement (or the amount by which an orphan’s pension is increased) is to be taken into consideration.

• 6. The provisions of Chapter 2 of Title III of this Convention are not applicable to the pensions insurance in the iron and steel industry (Saar) nor to the pension scheme for elderly farmers.

• 7. Article 57 does not apply to the provions of the Federal Children’s Allowances Act, which provide under certain conditions an entitlement to children’s allowances for children not residing in the territory where the Federal Children’s Allowances Act applies, if the entitled person has been legally of ordinarily residing in the territory where the Federal Children’s Allowances Act applies, or in special cases in the territory of the German Reich as of 31 December 1937 for a total of at least 15 years or by virtue of the Federal Expellees Act is legally entitled to claims and benefits.

VI. Application of the legislation of Luxembourg

• 1. Notwithstanding the provisions of Article 74, paragraph 2, of this Convention, Periods of insurance and equivalent periods completed before 1 January 1946 under Luxembourg legislation on pensions insurance (invalidity, old age and death) are taken into consideration for the application of that legislation only in so far as the rights in the course of acquisition have been maintained at the time of the entry into force of this Convention or recovered subsequently in conformity solely with that legislation or with bilateral social security conventions in force or to be concluded. In the event of several of such conventions applying, periods of insurance and equivalent periods are taken into consideration as from the earliest date.

• 2. For the purposes of entitlement to the basic part of Luxembourg pensions, periods of insurance completed under Luxembourg legislation by workers not resident on Luxembourg territory are considered as periods of residence.

• 3. Supplements provided, where appropriate, to increase minimum pensions, as well as supplements for children are paid in the same proportion as the basic part for which the State and the municipalities are responsible.

VII. Application of the legislation of the Netherlands

A. Application of Netherlands Legislation on General Old-age Insurance

• 1. For the application of Article 29 of this Convention, periods prior to 1 January 1957 during which the person concerned – who does not fulfil the conditions permitting him to have such periods treated as insurance periods – was resident in the Netherlands territory after the age of fifteen, or during which whilst being resident in the territory of another Contracting Party, he was gainfully employed in the Netherlands by an employer established in that country, are likewise considered as periods of insurance completed under Netherlands legislation on general old-age insurance. If that activity was carried out on board a ship flying the Netherlands flag it is treated as if it had been exercised in the Netherlands.

• 2. Periods are not to be taken into account by virtue of the preceding paragraph when they coincide with periods taken into consideration for the calculation of old-age pensions due under the legislation of another Contracting Party.

• 3. Where a married woman’s husband is entitled to a pension under Netherlands legislation on general old-age insurance, periods prior to the date where the woman concerned reached the age of sixty-five and during which, being married, she resided in the course of that marriage in the territory of one or more Contracting Parties, are likewise taken into consideration for the purposes of Article 29 of the Convention in so far as these periods coincide with the periods of insurance completed by her husband under that legislation or with the periods to be taken into consideration by virtue of paragraphs 1 above.

• 4. Periods are not to be taken into consideration in the case of a married woman by virtue of the preceding paragraph when they coincide with periods taken into consideration for the calculation of the old-age pension due to her under the legislation of another Contracting Party or with periods during which she received an old-age pension under such legislation.

• 5. Where a woman has been married and her husband has been subject to Netherlands legislation on old-age insurance or is deemed to have completed periods of insurance within the meaning of paragraph 1 above, the provisions of the two preceding paragraphs are applicable, mutatis mutandis.

• 6. Periods prior to 1 January 1957 are only taken into consideration for the calculation of the old-age pension if the person concerned has resided throughout six years in the territory of one or more Contracting Parties after the age of fifty-nine and if he resides in the territory of one of those Parties.”

B. Application of Netherlands Legislation on General Widows’ and Orphans’ Insurance

• 1. For the application of the provisions of Article 29 of this Convention, periods prior to 1 October 1959 during which the deceased person resided in the territory of the Netherlands after the age of fifteen or during which, whilst being resident in the territory of another Contracting Party, he was gainfully employed in the Netherlands by an employer established in that country, are likewise considered as periods of insurance completed under the Netherlands widows’ and orphans’ general legislation.

• 2. Periods are not to be taken into consideration by virtue of the preceding paragraph when they coincide with periods of insurance completed under the legislation of another Contracting Party on survivors’ benefits.

C. Application of Netherlands Legislation on Insurance against Incapacity for Work

• 1. For the application of the provisions of Article 29 of the Convention, Netherlands institutions will observe the following provisions:

  • a) if the person concerned was, at the time at which he became incapable of work with ensuing invalidity, a wage-earner of equivalent, the competent institution will fix cash benefits in accordance with the provisions of the Act of 18 February 1966 on insurance against incapacity for work (WAO), taking into account:

    • -

      the periods of insurance completed under the Act of 18 February 1966 above-mentioned (WAO), and

    • -

      the periods of insurance completed after the age of 15 years under the Act of 11 December 1975 concerning incapacity for work (AAW), in as far as they do not coincide with the periods of insurance completed by the person concerned under the Act of 18 February 1966 above-mentioned (WAO), and

    • -

      the periods of employment and equivalent periods completed in the Netherlands before 1 July 1967;

  • b) if the person concerned was not, at the time he became incapable of work with ensuing invalidity, a wage-earner or equivalent, the competent institution will fix cash benefits in accordance with the provisions of the Act of 11 December 1975 on incapacity for work (AAW) taking into account:

    • -

      the periods of insurance completed after the age of 15 years under the Act of 11 December 1975 above-mentioned (AAW),

    • -

      the periods of insurance completed under the Act of 18 February 1966 on insurance against incapacity for work (WAO), in as far as these do not coincide with the periods of insurance completed under the Act of 11 December 1975 above-mentioned (AAW), and

    • -

      periods of employment and equivalent completed in the Netherlands before 1 July 1967.

• 2. The provisions of Article 35, paragraph 1, sub-paragraph a and d, of this Convention are not applied by Netherlands institutions in regard to benefits calculated on the basis of an invalidity or less than 45 per cent, if the aggravation of the pre-existing invalidity is obviously due to a cause other than that which has brought about the invalidity in respect of which the benefits are drawn.

D. Application of Netherlands Legislation on Optional Continued Insurance

The principle of equality of treatment set forth in Article 8 of this Convention does not apply to optional old-age and survivors’ insurance so far as the payment of contributions at reduced rates is concerned.

E. Application of certain transitional provisions

When assessing the right to benefits under the General Old-Age Pension Act, the General Widows’ and Orphans’ Act and the General Disablement Benefits Act under the transitional provisions of those Acts, Article 28, paragraph 2 of the Convention does not apply.

VIII. Application of the legislation of Norway

The application of the provisions of the second sub-paragraph of paragraph 4 of Article 1 of the National Insurance Act of 17 June 1966 cannot be extended to non-nationals.

The application of Norwegian legislation cannot be extented to non-nationals in Spitzbergen unless they are employed by a Norwegian employer.

Compensation supplement to benefits from the National Insurance granted in accordance with the Act of 19 December 1969 is granted only to persons domiciled in Norway.

IX. Application of the legislation of Spain

• 1. All employed or self-employed persons no longer insured under Spanish legislation are assumed to be insured, at the time of the event resulting in entitlement to benefit, for the purposes of the application of the provisions of Chapter 2 of Title III of the Convention, if they are insured under the legislation of another Contracting Party at the time of the aforementioned event or, alternatively, if a benefit is payable under the legislation of another Contracting Party as a result of the said event.

• 2.

  • a) For the purpose of determining the amount of the pensions referred to in Chapter 2 of Title III of the Convention, the theoretical Spanish benefit is calculated on the basis of the insured person’s actual contributions in the years preceding the payment of the last contribution to the Spanish social security system.

  • b) The amount of the pension is increased in accordance with the improvements and adjustments made for each subsequent year until the year preceding the event resulting in entitlement to benefit, for pensions of the same type.

• 3. The provisions of Royal Decree No. 2805 of 7 December 1979 concerning persons having the status of civil servant of employee of an international or intergovernmental organisation are extended to the nationals of any Contracting Party as well as refugees and stateless persons:

  • a) when they have their residence in Spanish territory; or

  • b) when they have their residence in the territory of another Contracting Party provided they have been, at any time, affiliated in a compulsory manner to the Spanish social security system; or

  • c) when they have their residence in the territory of a State other than a Contracting Party if they have contributed to the Spanish social security system for a minimum period of one thousand and eighty days, and if they are not insured in a compulsory or voluntary manner under the legislation of a Contracting Party.

X. Application of the legislation of Sweden

With regard to unemployment benefits, the Government of Sweden undertakes to encourage the approved Unemployment Funds to apply the provisions of this Convention in so far as they are in force in respect of Sweden.

XI. Application of the legislation of Switzerland

• 1. The principle of equality of treatment set forth in Article 8 of this Convention does not apply to:

  • a) optional old-age survivors’ insurance and optional invalidity insurance for Swiss nationals abroad;

  • b) old-age survivors’ insurance and invalidity insurance of Swiss nationals working abroad for an employer in Switzerland;

  • c) relief benefits paid to Swiss invalids residing abroad;

  • d) special pensions under old-age and survivors’ insurance paid to Swiss nationals born before 1 July 1883 or to their survivors.

• 2. Special invalidity insurance pensions old-age pensions payable in lieu thereof are awarded to nationals of the Contracting Parties subject to the conditions that they have resided in Switzerland throughout five years immediately preceding the lodging of the claim. A reservation is made on the provisions of Article 39, paragraphs 2 and 3 of the Federal Act on invalidity insurance.

  Special old-age survivors’ insurance pensions are awarded to nationals of the Contracting Parties subject to the condition that they have resided in Switzerland throughout ten years immediately preceding the lodging of the claim in the case of old-age pensions, or subject to the condition that the deceased has resided in Switzerland throughout five years immediately preceding the lodging of the claim in the case of survivors’ pensions or old-age pensions payable in lieu thereof.

  The period of residence in question is deemed to be uninterrupted, when absence from Swiss territory does not exceed three months in the course of any calendar year. Periods of residence in Switzerland during which the person concerned has been exempt from Swiss invalidity, old-age and survivors insurance are not taken into account for the required duration of residence.

• 3. Where nationals of the Contracting Parties have acquired a right to benefits under Swiss invalidity, old-age and survivors’ insurance, the provisions of Article 29, paragraph 5, of this Convention will be applied for the calculation of the amount of the pensions due under Swiss insurance.

• 4. With regard to entitlement to ordinary invalidity pensions, nationals of the Contracting Parties are deemed to be insured within the meaning of Swiss legislation if, at the time of the commencement of invalidity, they are covered by pensions insurance of any Contracting Party or if they are entitled to invalidity benefits under the legislation of any Contracting Party.

• 5.

  • a) Nationals of the Contracting Parties may request rehabilitation under the federal legislation on invalidity insurance as long as they keep their domicile in Switzerland, provided they have paid contributions to Swiss insurance for at least a whole year immediately preceding the time when they shall benefit from such rehabilitation.

  • b) Wives and widows who do not follow a gainful activity, as well as minors, children of nationals of the Contracting Parties, may request rehabilitation under the federal legislation on invalidity insurance as long as they keep their domicile in Switzerland, provided they have resided there without interruption for at least one year immediately preceding the time when they shall benefit by such rehabilitation. However, periods of temporary residence outside the Swiss territory not exceeding two months during a calendar year do not interrupt residence in Switzerland.

  • c) Minors, children of nationals of the Contracting Parties, may request rehabilitation under the federal legislation on invalidity insurance if they have their domicile in Switzerland and have been invalids since birth there or if they have resided in Switzerland without interruption since their birth.

Vertaling : NL

Europees Verdrag inzake sociale zekerheid

De Lid-Staten van de Raad van Europa welke dit Verdrag hebben ondertekend,

Overwegende dat de Raad van Europa het tot stand brengen van een grotere eenheid tussen zijn leden beoogt, in bijzonder om hun sociale vooruitgang te bevorderen;

Overwegende dat multilaterale coördinatie van de wettelijke regelingen inzake sociale zekerheid één van de middelen is om deze doelstelling te verwezenlijken;

Overwegende dat artikel 73 van de op 16 april 1964 voor ondertekening opengestelde Europese Code inzake sociale zekerheid bepaalt dat de Contracterende Partijen bij de Code ernaar streven in een afzonderlijk document de vraagstukken te regelen die betrekking hebben op de sociale zekerheid van buitenlanders en migranten, in het bijzonder met betrekking tot de gelijkstelling met de eigen onderdanen en het behoud van verworven rechten en rechten die nog verworven worden;

Bevestigende het beginsel van gelijkheid van behandeling van de onderdanen der Verdragsluitende Partijen, vluchtelingen en staatlozen ten aanzien van de sociale zekerheidswetgeving van iedere Verdragsluitende Partij, alsmede het beginsel van het behoud van de uit de sociale zekerheidswetgeving voortvloeiende voordelen, onverschillig of de beschermde personen zich binnen de grondgebieden van de Verdragsluitende Partijen verplaatsen, zijnde beginselen, waarvan trouwens niet alleen sommige bepalingen van het Europees Sociaal Handvest, maar ook verschillende verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie zijn uitgegaan;

Zijn het volgende overeengekomen:

TITEL I. Algemene bepalingen

Artikel 1

Voor de toepassing van dit Verdrag:

• a) wordt onder „Verdragsluitende Partij” verstaan elke Staat, welke overeenkomstig artikel 75, eerste lid of artikel 77 een akte van bekrachtiging, aanvaarding of toetreding heeft nedergelegd;

• b) worden de termen „grondgebied van een Verdragsluitende Partij” en „onderdaan van een Verdragsluitende Partij” omschreven in bijlage I; door elke Verdragsluitende Partij wordt, overeenkomstig het eerste lid van artikel 81, kennisgeving gedaan van iedere wijziging welke in bijlage I moet worden aangebracht;

• c) worden onder „wetgeving” of „wettelijke regeling” verstaan de wetten, regelingen en statutaire bepalingen welke van kracht zijn op de datum van ondertekening van dit Verdrag of welke later van kracht zullen worden voor het gehele grondgebied van een Verdragsluitende Partij of voor enig deel daarvan en welke betrekking hebben op de in artikel 2, eerste en tweede lid, bedoelde takken en stelsels van sociale zekerheid;

• d) wordt onder „verdrag inzake sociale zekerheid” verstaan elke bilaterale of multilaterale overeenkomst welke op het gebied van de sociale zekerheid voor alle in artikel 2, eerste en tweede lid bedoelde takken en stelsels, of een deel daarvan, uitsluitend verbindend is of zal zijn voor twee of meer Verdragsluitende Partijen, alsmede elke zodanige multilaterale overeenkomst welke verbindend is of zal zijn voor ten minste twee Verdragsluitende Partijen en één of meer andere Staten, alsmede akkoorden van elke aard, welke in het kader van bovenbedoelde overeenkomsten zijn of worden gesloten;

• e) wordt onder „bevoegde autoriteit” verstaan de minister of ministers, dan wel de daarmede vergelijkbare autoriteit, onder wie op het gehele grondgebied van elke Verdragsluitende Partij of op een deel daarvan, de regelingen inzake sociale zekerheid ressorteren;

• f) wordt onder „orgaan” verstaan het lichaam of de autoriteit, welke belast is met de uitvoering van de gehele wetgeving van elke Verdragsluitende Partij of een deel daarvan;

• g) wordt onder „bevoegd orgaan” verstaan:

  • (i) indien het een stelsel van sociale verzekering betreft, hetzij het orgaan waarbij de belanghebbende op het tijdstip waarop hij om prestaties verzoekt, is aangesloten, hetzij het orgaan dat hem prestaties verschuldigd is of zou zijn, indien hij woonde op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij, waarop dit orgaan gevestigd is, hetzij het door de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij aangewezen orgaan;

  • (ii) indien het een ander stelsel dan een stelsel van sociale verzekering of gezinsuitkeringen betreft, het door de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij aangewezen orgaan;

  • (iii) indien het een regeling betreft inzake de verplichtingen van de werkgever ten aanzien van de in artikel 2, eerste lid bedoelde prestaties, de werkgever of de in zijn rechten gesubrogeerde verzekeraar, dan wel bij ontstentenis van dezen, het lichaam of de autoriteit welke door de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij zijn aangewezen;

• h) wordt onder „bevoegde Staat” verstaan de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan het bevoegde orgaan is gevestigd;

• i) wordt onder „woonplaats” verstaan de normale verblijfplaats;

• j) wordt onder „verblijfplaats” verstaan de tijdelijke verblijfplaats;

• k) wordt onder „orgaan van de woonplaats” verstaan het orgaan dat ter plaatse waar de belanghebbende woont, bevoegd is de betreffende prestaties te verlenen, volgens de wetgeving van de Verdragsluitende Partij welke door dit orgaan wordt toegepast, of, indien een zodanig orgaan niet bestaat, het door de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij aangewezen orgaan;

• l) wordt onder „orgaan van de verblijfplaats” verstaan het orgaan dat ter plaatse waar de belanghebbende verblijft, bevoegd is de betreffende prestaties te verlenen, volgens de wetgeving van de Verdragsluitende Partij, welke door dit orgaan wordt toegepast, of, indien een zodanig orgaan niet bestaat, het door de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij aangewezen orgaan;

• m) wordt onder „werknemer” verstaan een loontrekkende of een zelfstandige, alsmede alle personen die volgens de wetgeving van de betrokken Verdragsluitende Partij met hen worden gelijkgesteld, voorzover in dit Verdrag niet anders wordt bepaald;

• n) wordt onder „grensarbeider” verstaan een loontrekkende die werkzaam is op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij en woont op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij, waarheen hij in beginsel dagelijks of ten minste éénmaal per week terugkeert;

  • (i) echter moet in de betrekkingen tussen Frankrijk en de aangrenzende Verdragsluitende Partijen, de belanghebbende, om als grensarbeider te worden aangemerkt, werkzaam en woonachtig zijn binnen een zone, welke zich in beginsel over een breedte van niet meer dan twintig kilometer aan weerszijden van de gemeenschappelijke grens uitstrekt;

  • (ii) de grensarbeider die op het grensgebied van een Verdragsluitende Partij tewerkgesteld is door een onderneming waaraan hij normaal verbonden is en door deze onderneming voor een vermoedelijke duur van niet langer dan vier maanden buiten de grensstreek wordt gedetacheerd, hetzij op het grondgebied van dezelfde Partij, hetzij op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij, behoudt echter de hoedanigheid van grensarbeider gedurende het tijdvak van zijn detachering, doch voor ten hoogste vier maanden;

• o) heeft de term „vluchteling” de betekenis welke daaraan wordt toegekend in artikel 1, onder A, van het op 28 juli 1951 te Genève ondertekende Verdrag betreffende de status van vluchtelingen en in artikel 1, tweede lid van het Protocol betreffende de status van vluchtelingen van 31 januari 1967, zonder geografische begrenzing;

• p) heeft de term „staatloze” de betekenis welke daaraan wordt toegekend in artikel 1 van het op 28 september 1954 te New-York ondertekende Verdrag betreffende de status van staatlozen;

• q) worden onder „gezinsleden” verstaan personen die als zodanig worden aangemerkt of erkend of als huisgenoten worden aangeduid, in de wetgeving welke door het met het verlenen van prestaties belaste orgaan wordt toegepast of, in de gevallen bedoeld in artikel 21, eerste lid, sub a) en c) en artikel 24, zesde lid, in de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan deze personen wonen; indien deze wetgevingen echter uitsluitend personen die bij de belanghebbende inwonen als gezinsleden en huisgenoten beschouwen, wordt geacht aan deze voorwaarde te zijn voldaan, wanneer de betreffende personen in hoofdzaak op kosten van de belanghebbende worden onderhouden;

• r) worden onder „nagelaten betrekkingen” verstaan personen die als zodanig worden aangemerkt of erkend in de wetgeving krachtens welke de prestaties worden verleend; indien deze wetgeving echter uitsluitend personen die bij de overledene inwoonden als nagelaten betrekkingen beschouwt, wordt geacht aan deze voorwaarde te zijn voldaan, wanneer de betreffende personen in hoofdzaak op kosten van de overledene werden onderhouden;

• s) worden onder „tijdvakken van verzekering” verstaan tijdvakken van premie- of bijdragebetaling, van dienstbetrekking, van bewerkzaamheden of van wonen, welke als tijdvakken van verzekering worden omschreven of aangemerkt ingevolge de wetgeving waaronder zij zijn vervuld, alsmede alle met deze tijdvakken gelijkgestelde tijdvakken, voor zover zij als zodanig door deze wetgeving zijn erkend;

• t) worden onder „tijdvakken van dienstbetrekking” en „tijdvakken van beroepswerkzaamheden” verstaan tijdvakken, welke als zodanig worden omschreven of aangemerkt ingevolge de wetgeving waaronder zij zijn vervuld, alsmede alle met deze tijdvakken gelijkgestelde tijdvakken, voor zover zij als zodanig door deze wetgeving zijn erkend;

• u) worden onder „tijdvakken van wonen” verstaan tijdvakken, welke als zodanig worden omschreven of aangemerkt ingevolge de wetgeving waaronder zij zijn vervuld;

• v) worden onder „prestaties”, „uitkeringen”, „verstrekkingen”, „pensioenen”, „renten” verstaan alle prestaties, uitkeringen, verstrekkingen, pensioenen, renten, met inbegrip van alle bedragen ten laste van de openbare middelen en alle verhogingen, uitkeringen in verband met aanpassing aan het loon- of prijsniveau of bijkomende uitkeringen, tenzij dit Verdrag anders bepaalt, alsmede prestaties, bedoeld om de verdiencapaciteit te handhaven of te verbeteren, als afkoopsom uitgekeerde bedragen welke in de plaats kunnen treden van pensioenen of renten, en eventuele terugstortingen van premies of bijdragen;

• w) worden onder „kinderbijslag” verstaan periodieke uitkeringen elke op grond van het aantal kinderen en hun leeftijd worden toegekend; onder „gezinsuitkeringen” worden verstaan alle verstrekkingen of uitkeringen ter bestrijding van de gezinslasten, behalve de bijzondere uitkeringen bij geboorte welke in bijlage II uitdrukkelijk zijn uitgezonderd; door elke betrokken Verdragsluitende Partij wordt, overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving gedaan van iedere wijziging welke in Bijlage II moet worden aangebracht aangaande de bijzondere uitkeringen bij geboorte waarin haar wetgeving voorziet;

• x) wordt onder „uitkering bij overlijden” verstaan elk bedrag ineens dat in geval van overlijden wordt uitgekeerd, met uitzondering van de sub v) van dit artikel bedoelde bedragen welke als afkoopsom worden uitgekeerd;

• y) is de term „van contributieve aard” van toepassing op uitkeringen, waarvan de toekenning afhankelijk is òf van een directe geldelijke bijdrage van de beschermde personen of hun werkgever, òf van het gedurende een zeker tijdvak verrichten van beroepswerkzaamheden, alsmede op wettelijke regelingen of stelsels welke dergelijke uitkeringen verlenen; uitkeringen, waarvan de toekenning niet afhankelijk is van een directe geldelijke bijdrage van de beschermde personen of hun werkgever, noch van het gedurende een zeker tijdvak verrichten van beroepswerkzaamheden, worden „van niet-contributieve aard” genoemd, evenals de wettelijke regelingen of stelsels welke uitsluitend dergelijke uitkeringen verlenen;

• z) worden onder „prestaties, verleend krachtens overgangsregelingen” verstaan hetzij prestaties welke worden verleend aan personen die op het tijdstip van inwerkingtreding van de van toepassing zijnde wetgeving een bepaalde leeftijd hebben overschreden, hetzij prestaties welke bij wijze van overgangsmaatregel worden verleend met het oog op gebeurtenissen, welke zich hebben voorgedaan of tijdvakken, welke zijn vervuld, buiten de huidige grenzen van het grondgebied van een Verdragsluitende Partij.

Artikel 2

• 1 Dit Verdrag is van toepassing op alle wettelijke regelingen betreffende de volgende takken van sociale zekerheid:

  • a) prestaties bij ziekte en moederschap;

  • b) prestaties bij invaliditeit;

  • c) uitkeringen bij ouderdom;

  • d) uitkeringen aan nagelaten betrekkingen;

  • e) prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten;

  • f) uitkeringen bij overlijden;

  • g) werkloosheidsuitkeringen;

  • h) gezinsuitkeringen.

• 2 Dit Verdrag is van toepassing op de algemene en bijzondere stelsels van sociale zekerheid, van contributieve of niet-contributieve aard, alsmede op de regelingen inzake de verplichtingen van de werkgever betreffende in het vorige lid bedoelde prestaties. In tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen te sluiten bilaterale of multilaterale akkoorden zullen, voor zover mogelijk, de voorwaarden worden vastgesteld, waaronder dit Verdrag van toepassing zal zijn op stelsels, welke bij collectieve overeenkomsten zijn ingesteld en door een beslissing van de overheid verplicht gesteld zijn.

• 3 Met betrekking tot de wettelijke regelingen inzake zeelieden, laat Titel III van dit Verdrag onverlet de bepalingen in de wetgeving van elke Verdragsluitende Partij betreffende de verplichtingen van de reder, die voor de toepassing van dit Verdrag als werkgever wordt beschouwd.

• 4 Dit Verdrag is noch op de sociale en medische bijstand, noch op de regelingen betreffende prestaties aan slachtoffers van oorlogshandelingen of de gevolgen daarvan, noch op de bijzondere regelingen voor personen in overheidsdienst of met hen gelijkgestelden van toepassing.

• 5 Dit Verdrag is niet van toepassing op wettelijke regelingen welke uitvoering beogen te geven aan een Verdrag inzake sociale zekerheid dat tussen een Verdragsluitende Partij en één of meer andere Staten is gesloten.

Artikel 3

• 1 In Bijlage II worden voor elke Verdragsluitende Partij de wettelijke regelingen en stelsels, bedoeld in artikel 2, eerste en tweede lid, vermeld.

• 2 Door iedere Verdragsluitende Partij wordt, overeenkomstig artikel 81, eerste lid kennisgeving gedaan van elke wijziging welke ten gevolge van de invoering van een nieuwe wettelijke regeling in Bijlage II dient te worden aangebracht. Deze kennisgeving zal binnen drie maanden na bekendmaking van bedoelde wettelijke regeling worden gedaan, of, indien deze wettelijke regeling bekend wordt gemaakt vóór de datum van bekrachtiging van dit Verdrag, op de dag van bekrachtiging.

Artikel 4

• 1 Dit Verdrag is van toepassing op:

  • a) personen op wie de wetgeving van één of meer Verdragsluitende Partijen van toepassing is of geweest is en die onderdaan van een Verdragsluitende Partij dan wel op het grondgebied van een Verdragsluitend Partij wonende vluchtelingen of staatlozen zijn, alsmede op hun gezinsleden en op hun nagelaten betrekkingen;

  • b) nagelaten betrekkingen van personen op wie de wetgeving van één of meer Verdragsluitende Partijen van toepassing is geweest, ongeacht de nationaliteit van deze personen, wanneer deze nagelaten betrekkingen onderdanen van een Verdragsluitende Partij dan wel op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij wonende vluchtelingen of staatlozen zijn;

  • c) personen in overheidsdienst en op personeel dat, volgens de wetgeving van de betrokken Verdragsluitende Partij, met hen is gelijkgesteld, voor zover zij onderworpen zijn aan een wettelijke regeling van deze Partij waarop het Verdrag van toepassing is, onverminderd het bepaalde in artikel 2, vierde lid.

• 2 Ongeacht het bepaalde sub c) van het vorige lid, is dit Verdrag niet van toepassing op groepen personen - niet behorende tot de leden van het bedienende personeel en diplomatieke zendingen of consulaire posten en de particuliere bedienden in dienst van ambtenaren van deze zendingen of posten - voor wie in het Verdrag van Wenen inzake diplomatiek verkeer en in het Verdrag van Wenen inzake consulaire betrekkingen de vrijstelling van de in de ontvangende Staat van kracht zijnde voorschriften op het terrein van de sociale zekerheid wordt geregeld.

Artikel 5

• 1 Onder voorbehoud van het bepaalde in artikel 6, treedt dit Verdrag voor wat betreft de personen op wie het van toepassing is, in de plaats van elk verdrag inzake sociale zekerheid dat verbindend is:

  • a) hetzij uitsluitend voor twee of meer Verdragsluitende Partijen;

  • b) hetzij voor ten minste twee Verdragsluitende Partijen en één of meer andere Staten, voor zover het gevallen betreft welke zonder tussenkomst van enig orgaan van één dezer Staten geregeld kunnen worden.

• 2 Wanneer evenwel de toepassing van sommige bepalingen van dit Verdrag afhankelijk is van het sluiten van bilaterale of multilaterale akkoorden, blijven de overeenkomstige bepalingen van de in het vorige lid sub a) en b) bedoelde vragen inzake sociale zekerheid van toepassing totdat deze akkoorden in werking zijn getreden.

Artikel 6

• 1 Dit Verdrag laat onverlet de verplichtingen welke voortvloeien uit enig verdrag dat door de Internationale Arbeidsconferentie is aanvaard.

• 2 Dit Verdrag laat onverlet de op de sociale zekerheid betrekking hebbende bepalingen voorkomende in het Verdrag van 25 maart 1957 tot oprichting van de Europese Economische Gemeenschap of in de in laatstgenoemd verdrag voorziene associatie-akkoorden, alsmede de uitvoeringsmaatregelen van deze bepalingen.

• 3 Ongeacht het bepaalde in artikel 5, eerste lid, kunnen twee of meer Verdragsluitende Partijen, in onderling overleg de bepalingen van verdragen inzake sociale zekerheid welke verbindend voor hen zijn, van kracht doen blijven, wat hen betreft, door ze te vermelden in Bijlage III, of, indien het bepalingen met betrekking tot de wijze van toepassing van deze verdragen betreft, door ze te vermelden in een bijlage van het aanvullend Akkoord ter toepassing van dit Verdrag.

• 4 Dit Verdrag is echter wel van toepassing in alle gevallen welke geregeld dienen te worden door het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij dan die, waarvoor de bepalingen, als bedoeld in het tweede en derde lid van dit artikel, verbindend zijn en bovendien wanneer het personen betreft voor wie dit Verdrag geldt en op wie genoemde bepalingen niet uitsluitend van toepassing zijn.

• 5 Twee of meer Verdragsluitende Partijen waarvoor in Bijlage III vermelde bepalingen verbindend zijn, kunnen in onderlinge overeenstemming, wat hen betreft, in deze Bijlage de passend geachte wijzigingen aanbrengen door hiervan overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving te doen.

Artikel 7

• 1 Twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen onderling, voor zover daaraan behoefte bestaat, overeenkomsten inzake sociale zekerheid sluiten welke op de beginselen van dit Verdrag berusten.

• 2 Door iedere Verdragsluitende Partij wordt overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving gedaan van elke overeenkomst welke op grond van het vorige lid wordt gesloten, evenals van elke latere wijziging of opzegging van een dergelijke overeenkomst. Deze kennisgeving dient te worden gedaan binnen drie maanden na het inwerkingtreden van genoemde overeenkomst of van de wijziging daarvan, of na het van kracht worden van de opzegging.

Artikel 8

• 1 Tenzij in dit Verdrag anders wordt bepaald, hebben personen die op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij wonen en op wie het Verdrag van toepassing is, de rechten en verplichtingen voortvloeiende uit de wetgeving van iedere Verdragsluitende Partij onder dezelfde voorwaarden als de onderdanen van laatstbedoelde Partij.

• 2 Het genot van uitkeringen van niet-contributieve aard waarvan de hoogte geen verband houdt met de duur van de vervulde tijdvakken van wonen, kan echter afhankelijk gesteld worden van de voorwaarde, dat de belanghebbende of, indien het uitkeringen aan nagelaten betrekkingen betreft, de overledene op het grondgebied van de betrokken Verdragsluitende Partij heeft gewoond gedurende een tijdvak dat, al naar gelang de omstandigheden, kan worden vastgesteld op ten hoogste

  • a) zes maanden onmiddellijk voorafgaande aan de aanvraag om uitkering, indien het uitkeringen bij moederschap en werkloosheid betreft;

  • b) vijf opeenvolgende jaren, onmiddellijk voorafgaande aan de aanvraag om uitkering, indien het uitkeringen bij invaliditeit betreft of, onmiddellijk voorafgaande aan het overlijden, indien het uitkeringen aan nagelaten betrekkingen betreft;

  • c) tien jaren, gelegen tussen de zestienjarige leeftijd en het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, waarbij als eis mag worden gesteld dat daarvan vijf opeenvolgende jaren onmiddellijk aan de aanvraag om uitkering voorafgaan, indien het uitkeringen bij ouderdom betreft.

• 3 Ingeval een persoon niet voldoet aan de sub b of c van het vorige lid genoemde voorwaarden maar hij, of indien het uitkeringen aan nagelaten betrekkingen betreft, de overledene, gedurende ten minste één jaar onderworpen is geweest aan de wetgeving van de betrokken Verdragsluitende Partij, heeft deze persoon of de nagelaten betrekkingen van de overledene, onverminderd het bepaalde in artikel 27, niettemin recht op uitkeringen, berekend op basis van en tot hoogstens het bedrag van de volledige uitkering:

  • a) bij invaliditeit of overlijden, naar verhouding van het aantal jaren wonen dat door de belanghebbende of de overledene krachtens deze wetgeving is vervuld tussen het tijdstip, waarop hij de zestienjarige leeftijd heeft bereikt en het tijdstip, waarop de arbeidsongeschiktheid met daarop volgende invaliditeit is ingetreden, onderscheidenlijk het tijdstip, waarop het overlijden heeft plaatsgevonden, tot tweederde deel van het aantal jaren dat tussen deze twee tijdstippen is gelegen, zonder dat rekening wordt gehouden met jaren, gelegen nà het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd;

  • b) bij ouderdom, naar verhouding van het aantal jaren wonen, dat door de belanghebbende krachtens deze wetgeving tussen het tijdstip waarop hij de zestienjarige leeftijd en het tijdstip waarop hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt, is vervuld, tot dertig jaren.

• 4 In Bijlage IV worden de in de wetgeving van iedere Verdragsluitende Partij voorziene uitkeringen, waarop het tweede en derde lid van dit artikel van toepassing zijn, vermeld.

• 5 Door iedere betrokken Verdragsluitende Partij wordt overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving gedaan van elke wijziging welke in Bijlage IV dient te worden aangebracht. Indien deze wijziging het gevolg is van het tot stand komen van een nieuwe wettelijke regeling, zal deze kennisgeving binnen drie maanden na bekendmaking van bedoelde wettelijke regeling worden gedaan of, indien deze wettelijke regeling vóór de datum van bekrachtiging van dit Verdrag wordt bekendgemaakt, op de dag van bekrachtiging.

• 6 Het eerste lid van dit artikel doet geen afbreuk aan de bepalingen van de wetgeving van enige Verdragsluitende Partij met betrekking tot het deelnemen van belanghebbenden aan de werkzaamheden van bestuursorganen of rechtsprekende instanties van de sociale zekerheid.

• 7 Met betrekking tot de toelating tot de vrijwillige of de vrijwillig voortgezette verzekering van personen die niet op het grondgebied van de betrokken Verdragsluitende Partij wonen, of met betrekking tot het genieten van prestaties, verleend krachtens overgangsregelingen, kunnen bijzondere regelen worden gesteld welke in Bijlage VII worden opgenomen.

Artikel 9

• 1 De rechten, voortvloeiende uit de bepalingen van verdragen inzake sociale zekerheid, welke op grond van artikel 6, derde lid, van kracht blijven, alsmede uit de bepalingen van overeenkomsten inzake sociale zekerheid, welke krachtens artikel 7, eerste lid worden gesloten, kunnen in onderlinge overeenstemming tussen de Partijen waarvoor deze bepalingen verbindend zijn, worden uitgebreid tot de onderdanen van alle Verdragsluitende Partijen.

• 2 In Bijlage V worden vermeld de bepalingen van verdragen inzake sociale zekerheid, welke op grond van artikel 6, derde lid, van kracht blijven en waarvan de rechten, overeenkomstig het eerste lid van dit artikel, worden uitgebreid tot de onderdanen van alle Verdragsluitende Partijen.

• 3 Door de betrokken Verdragsluitende Partijen wordt overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving gedaan van de bepalingen van overeenkomsten inzake sociale zekerheid welke door hen krachtens artikel 7, eerste lid zijn gesloten en waarvan de rechten, overeenkomstig het eerste lid van dit artikel, worden uitgebreid tot de onderdanen van alle Verdragsluitende Partijen. De bepalingen van bedoelde overeenkomsten worden in Bijlage V vermeld.

• 4 Twee of meer Verdragsluitende Partijen waarvoor in Bijlage V vermelde bepalingen verbindend zijn, kunnen in onderlinge overeenstemming, voor wat hen betreft, de passend geachte wijzigingen in deze Bijlage aanbrengen door hiervan overeenkomstig artikel 81, eerste lid kennisgeving te doen.

Artikel 10

Indien de wetgeving van een Verdragsluitende Partij toelating tot de vrijwillige of vrijwillig voortgezette verzekering afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van verzekering, houdt het orgaan dat deze wetgeving toepast daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wetgeving van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, evenals, in voorkomend geval, met de tijdvakken van wonen welke na de zestienjarige leeftijd krachtens de wetgeving van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van verzekering betrof welke krachtens de wetgeving van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

Artikel 11

• 1 Tenzij in dit Verdrag anders wordt bepaald, kunnen de uitkeringen bij invaliditeit, ouderdom of de uitkeringen aan nagelaten betrekkingen, de renten bij arbeidsongevallen of beroepsziekten en de uitkeringen bij overlijden, verkregen op grond van een wettelijke regeling van één of meer Verdragsluitende Partijen, op generlei wijze worden verminderd, gewijzigd, geschorst, ingetrokken of verbeurd verklaard op grond van het feit dat de rechthebbende op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij woont dan die, op het grondgebied waarvan het orgaan is gevestigd dat deze uitkeringen verschuldigd is.

• 2 Ongeacht het bepaalde in artikel 8, eerste en tweede lid, worden de in Bijlage IV vermelde uitkeringen bij invaliditeit en ouderdom of de daar genoemde uitkeringen aan nagelaten betrekkingen indien de rechthebbende op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij woont dan die op het grondgebied waarvan het orgaan is gevestigd dat deze uitkeringen verschuldigd is, echter berekend overeenkomstig artikel 8, derde lid, sub a), onderscheidenlijk sub b).

• 3 Het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing op de volgende uitkeringen, voor zover zij in Bijlage VI zijn vermeld:

  • a) bijzondere uitkeringen van niet-contributieve aard, welke worden verleend aan personen die tengevolge van hun gezondheidstoestand niet in staat zijn in hun levensonderhoud te voorzien;

  • b) bijzondere uitkeringen van niet-contributieve aard, welke worden verleend aan personen die niet voor de gebruikelijke uitkeringen in aanmerking komen;

  • c) uitkeringen welke krachtens overgangsregelingen worden verleend;

  • d) bijzondere uitkeringen welke bij wijze van ondersteuning of wegens behoeftige omstandigheden worden verleend.

• 4 Door iedere betrokken Verdragsluitende Partij wordt, overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving gedaan van elke wijziging welke in Bijlage VI dient te worden aangebracht. Indien deze wijziging het gevolg is van het tot stand komen van een nieuwe wettelijke regeling, zal deze kennisgeving binnen drie maanden na bekendmaking van bedoelde wettelijke regeling worden gedaan, of, indien deze wettelijke regeling vóór de datum van bekrachtiging van dit Verdrag wordt bekendgemaakt, op de dag van bekrachtiging.

• 5 Indien de wetgeving van een Verdragsluitende Partij de terugbetaling van premies of bijdragen afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de betrokkene niet meer verplicht verzekerd is, wordt deze voorwaarde geacht niet te zijn vervuld zolang hij verplicht verzekerd is ingevolge de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij.

• 6 In bilaterale of multilaterale overeenkomsten regelen de Verdragsluitende Partijen de betaalbaarstelling van de in het eerste lid van dit artikel bedoelde uitkeringen, verschuldigd aan personen die aanspraken aan dit Verdrag kunnen ontlenen, wanneer zij wonen op het grondgebied van een Staat welke geen Verdragsluitende Partij is.

Artikel 12

De in de wetgeving van een Verdragsluitende Partij opgenomen bepalingen inzake aanpassing van de uitkeringen aan het loon- of prijsniveau zijn eveneens van toepassing op de uitkeringen welke op grond van bedoelde wetgeving overeenkomstig dit Verdrag verschuldigd zijn.

Artikel 13

• 1 Met uitzondering van het recht op uitkeringen bij invaliditeit of ouderdom, uitkeringen aan nagelaten betrekkingen of die wegens beroepsziekte, welke door de organen van twee of meer Verdragsluitende Partijen overeenkomstig artikel 29 of artikel 47, sub b), worden vastgesteld, kan krachtens dit Verdrag geen recht worden verkregen of gehandhaafd op meer dan één uitkering van dezelfde aard of op meer dan één uitkering welke betrekking heeft op eenzelfde tijdvak van verplichte verzekering.

• 2 De bepalingen inzake vermindering, schorsing of intrekking waarin de wetgeving van een Verdragsluitende Partij voorziet ingeval van samenloop van een uitkering met andere uitkeringen of met andere inkomsten, of wegens het verrichten van beroepswerkzaamheden, zijn op de rechthebbende van toepassing, zelfs indien het gaat om uitkeringen welke op grond van de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij zijn verkregen of om inkomsten, welke zijn verworven of werkzaamheden welke zijn verricht op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij. Voor de toepassing van deze regel wordt evenwel geen rekening gehouden met gelijksoortige uitkeringen bij invaliditeit of ouderdom, uitkeringen aan nagelaten betrekkingen of die wegens beroepsziekte, welke overeenkomstig artikel 29 of artikel 47, sub b) door de organen van twee of meer Verdragsluitende Partijen worden vastgesteld.

TITEL II. Bepalingen met betrekking tot de toe te passen wetgeving

Artikel 14

Voor de personen op wie dit Verdrag van toepassing is, wordt de toe te passen wetgeving overeenkomstig de volgende bepalingen vastgesteld:

• a) op loontrekkenden die werkzaam zijn op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij, is de wetgeving van deze Partij van toepassing, zelfs indien zij op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen of indien de zetel van de onderneming of het domicilie van de werkgever waarbij zij werkzaam zijn, zich op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij bevindt;

• b) op werknemers die hun beroepswerkzaamheden verrichten aan boord van een zeeschip dat onder de vlag van een Verdragsluitende Partij vaart, is de wetgeving van deze Partij van toepassing;

• c) op zelfstandigen die hun beroepswerkzaamheden op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij verrichten, is de wetgeving van deze Partij van toepassing, zelfs indien zij op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen;

• d) op personen in overheidsdienst en met hen gelijkgestelden is van toepassing de wetgeving van de Verdragsluitende Partij waaronder de overheidsdienst waarbij zij werkzaam zijn, ressorteert.

Artikel 15

• 1 Ten aanzien van de in artikel 14, sub a) vermelde regel gelden de volgende uitzonderingen of bijzonderheden:

  • a)

    • (i) op loontrekkenden die op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij tewerkgesteld zijn door een onderneming waaraan zij normaal verbonden zijn, en door deze onderneming gedetacheerd worden op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij teneinde aldaar voor haar rekening arbeid te verrichten, blijft de wetgeving van eerstbedoelde Partij van toepassing, mits de te verwachten duur van die arbeid niet meer dan twaalf maanden bedraagt en zij niet worden uitgezonden ter vervanging van andere werknemers wier detachering beëindigd is;

    • (ii) indien de te verrichten arbeid door onvoorziene omstandigheden de oorspronkelijk voorziene tijdsduur overschrijdt en meer dan 12 maanden duurt, blijft de wetgeving van eerstbedoelde Partij tot aan de beëindiging van die arbeid van toepassing, mits hiervoor de toestemming van de bevoegde autoriteit van de tweede Partij of van het door deze autoriteit aangewezen lichaam werd verkregen;

  • b)

    • (i) op loontrekkenden die op het grondgebied van twee of meer Verdragsluitende Partijen als rijdend, varend, of vliegend personeel bij het internationale vervoer werkzaam zijn in dienst van een onderneming welke haar zetel op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij heeft en voor rekening van anderen of voor eigen rekening personen of goederen per spoor, over de weg, door de lucht of over de binnenwateren vervoert, is de wetgeving van laatstbedoelde Partij van toepassing;

    • (ii) indien zij echter tewerkgesteld zijn door een filiaal of vaste vertegenwoordiging welke die onderneming heeft op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan die op het grondgebied waarvan zij haar zetel heeft, is op hen de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan zich dit filiaal of deze vaste vertegenwoordiging bevindt, van toepassing;

    • (iii) indien zij hoofdzakelijk werkzaam zijn op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waar zij wonen, is op hen de wetgeving van deze Partij van toepassing, zelfs indien de onderneming, waarbij zij werkzaam zijn, noch haar zetel, noch een filiaal, noch een vaste vertegenwoordiging op dit grondgebied heeft;

  • c)

    • (i) op loontrekkenden die niet bij het internationale vervoer werkzaam zijn en die hun werkzaamheden op het grondgebied van twee of meer Verdragsluitende Partijen plegen te verrichten, is van toepassing de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan zij wonen, indien zij een deel van hun werkzaamheden op dit grondgebied verrichten of indien zij verbonden zijn aan meer dan een onderneming of meer dan een werkgever, die hun zetel of domicilie op het grondgebied van verhillende Verdragsluitende Partijen hebben;

    • (ii) in de overige gevallen is op hen van toepassing de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan de zetel van de onderneming of het domicilie van de werkgever, waarbij zij werkzaam zijn, zich bevindt;

  • d) op loontrekkenden die op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij werkzaam zijn bij een onderneming waarvan de zetel op het grondgebied van een andere Verragsluitende Partij gevestigd is, terwijl de gemeenschappelijke grens van deze Partijen door die onderneming loopt, is de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan deze onderneming haar zetel heeft van toepassing.

• 2 Ten aanzien van de in artikel 14, sub b) vermelde regel gelden de volgende uitzonderingen:

  • a) op loontrekkenden die bij een onderneming, waaraan zij normaal verbonden zijn, werkzaam zijn, hetzij op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij, hetzij aan boord van een zeeschip dat onder de vlag van een Verdragsluitende Partij vaart en die door deze onderneming worden gedetacheerd om voor haar rekening arbeid te verrichten aan boord van een zeeschip dat onder de vlag van een andere Verdragsluitende Partij vaart, blijft de wetgeving van eerstbedoelde Partij van toepassing, onder de in het eerste lid, sub a) van dit artikel gestelde voorwaarden;

  • b) op werknemers, die gewoonlijk in de territoriale wateren of in een haven van een Verdragsluitende Partij werkzaam zijn op een zeeschip dat onder de vlag van een andere Verdragsluitende Partij vaart, zonder tot de bemanning van dit schip te behoren, is de wetgeving van eerstbedoelde Partij van toepassing;

  • c) op loontrekkenden die werkzaam zijn aan boord van een zeeschip dat onder de vlag van een Verdragsluitende Partij vaart en die voor deze werkzaamheden loon ontvangen van een onderneming of een persoon die haar zetel of zijn domicilie op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij heeft, is de wetgeving van laatstbedoelde Partij van toepassing, indien zij hun woonplaats op het grondgebied van deze Partij hebben; de onderneming of de persoon die het loon uitbetaalt, wordt voor de toepassing van bedoelde wetgeving als werkgever beschouwd.

• 3 Ten aanzien van de in artikel 14, sub c) vermelde regel gelden de volgende uitzonderingen of bijzonderheden:

  • a) op zelfstandigen die op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij wonen en hun werkzaamheden op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij verrichten, is de wetgeving van eerstbedoelde Partij van toepassing:

    • (i) indien de tweede Partij geen wetgeving heeft welke op hen van toepassing is, of

    • (ii) indien volgens de wetgeving van beide betrokken Partijen de zelfstandigen alleen reeds op grond van het feit dat zij op het grondgebied van deze Partijen wonen, aan deze wetgeving onderworpen zijn;

  • b) op zelfstandigen die hun werkzaamheden op het grondgebied van twee of meer Verdragsluitende Partijen plegen te verrichten, is van toepassing de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan zij wonen, indien zij een deel van hun werkzaamheden op dit grondgebied verrichten, of indien zij alleen reeds op grond van het feit dat zij op het grondgebied van laatstbedoelde Partij wonen, aan deze wetgeving onderworpen zijn;

  • c) ingeval de sub b) bedoelde zelfstandigen niet een deel van hun werkzaamheden verrichten op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waar zij wonen of indien zij niet alleen reeds op grond van hun woonplaats aan de wetgeving van deze Partij onderworpen zijn, of indien bedoelde Partij geen wetgeving heeft welke op hen van toepassing is, is op hen van toepassing de wetgeving welke in onderlinge overeenstemming tussen de betrokken Verdragsluitende Partijen of tussen hun bevoegde autoriteiten wordt vastgesteld.

• 4 Indien krachtens de voorgaande leden van dit artikel op een werknemer van toepassing is de wetgeving van een Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan hij geen beroepswerkzaamheden verricht, is deze wetgeving op hem van toepassing alsof hij op het grondgebied van deze Partij wel dergelijke werkzaamheden verrichtte.

Artikel 16

• 1 De artikelen 14 en 15 zijn niet van toepassing op de vrijwillige of de vrijwillig voortgezette verzekering.

• 2 Ingeval toepassing van de wetgevingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen zou kunnen leiden tot aansluiting bij een stelsel van verplichte verzekering en tot gelijktijdige toelating tot één of meer stelsels van vrijwillige of vrijwillig voortgezette verzekering, is op belanghebbende uitsluitend het stelsel van verplichte verzekering van toepassing. De bepalingen van de wetgeving van een Verdragsluitende Partij welke ter zake van invaliditeit, ouderdom en overlijden (pensioenen) gelijktijdige aansluiting bij de vrijwillige of vrijwillig voortgezette verzekering en de verplichte verzekering toestaan, blijven onverlet.

• 3 Ingeval toepassing van de wetgeving van twee of meer Verdragsluitende Partijen zou kunnen leiden tot toelating van twee of meer stelsels van vrijwillige of vrijwillig voortgezette verzekering, kan de belanghebbende slechts worden toegelaten tot het stelsel van vrijwillige of vrijwillig voortgezette verzekering van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan hij woont, of, indien hij niet op het grondgebied van een van deze Partijen woont, tot het stelsel van die van deze Partijen voor de wetgeving waarvan bij heeft gekozen.

Artikel 17

• 1 Artikel 14, sub a) is van toepassing op leden van het bedienende personeel van diplomatieke zendingen of consulaire posten en op particuliere bedienden in dienst van ambtenaren van deze zendingen of posten.

• 2 Niettemin mogen de in het voorgaande lid bedoelde loontrekkenden die onderdaan zijn van de Verdragsluitende Partij welke zendstaat is, kiezen voor de toepassing van de wetgeving van deze Partij. Dit keuzerecht mag slechts eenmaal worden uitgeoefend en wel binnen drie maanden na de inwerkingtreding van dit Verdrag of op het tijdstip waarop de belanghebbende voor de diplomatieke zending of de consulaire post, onderscheidenlijk in persoonlijke dienst van ambtenaren van deze zending of post wordt aangesteld. De keuze wordt van kracht op het tijdstip waarop ze wordt gedaan.

Artikel 18

• 1 De bevoegde autoriteiten van twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen in onderlinge overeenstemming, ten behoeve van de belanghebbenden, uitzonderingen op de artikelen 14 tot en met 17 vaststellen.

• 2 Voor zover nodig is toepassing van het voorgaande lid afhankelijk van een verzoek van de betrokken werknemers en eventueel van hun werkgevers. Bovendien neemt de bevoegde autoriteit van de Verdragsluitende Partij waarvan de wetgeving van toepassing zou moeten zijn, een beslissing, waarin wordt vastgesteld dat op bedoelde werknemers niet langer deze wetgeving maar wel de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij van toepassing is.

TITEL III. Bijzondere bepalingen met betrekking tot de verschillende soorten prestaties

Hoofdstuk 1. Ziekte en moederschap

Artikel 19

• 1 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op prestaties afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van verzekering, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsmede, in voorkomend geval, met de tijdvakken van wonen welke na de 16-jarige leeftijd krachtens de wettelijke regeling van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van verzekering betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij toelating tot de verplichte verzekering afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van verzekering, worden, met het oog op de samentelling van tijdvakken, de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsmede in voorkomend geval, de tijdvakken van wonen welke na de 16-jarige leeftijd krachtens de wettelijke regeling van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld daartoe, voor zover nodig, mede in aanmerking genomen alsof deze tijdvakken van verzekering krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

Artikel 20

• 1 Personen die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat wonen en aan de in de wettelijke regeling van laatstbedoelde Staat gestelde voorwaarden voor het recht op prestaties voldoen, hebben eventueel met inachtneming van artikel 19, op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waar zij wonen, recht op:

  • a) verstrekkingen, welke voor rekening van het bevoegde orgaan door het orgaan van de woonplaats worden verleend volgens de door laatstbedoeld orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze personen bij dit orgaan waren aangesloten;

  • b) uitkeringen, welke door het bevoegde orgaan worden verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze personen op het grondgebied van de bevoegde Staat woonden. Na overeenstemming tussen het bevoegde orgaan en het orgaan van de woonplaats kunnen evenwel de uitkeringen eveneens door bemiddeling van laatstbedoeld orgaan voor rekening van het bevoegde orgaan worden verleend.

• 2 Het voorgaande lid is, wat het recht op verstrekkingen betreft, van overeenkomstige toepassing op de gezinsleden die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat wonen.

• 3 De prestaties mogen aan grensarbeiders door het bevoegde orgaan ook op het grondgebied van de bevoegde Staat worden verleend volgens de wettelijke regeling van deze Staat, alsof zij op het grondgebied ervan woonden. Hun gezinsleden kunnen echter in dezelfde omstandigheden alleen verstrekkingen genieten wanneer tussen de bevoegde autoriteiten van de betrokken Verdragsluitende Partijen ter zake een overeenkomst bestaat, of, bij het ontbreken van een zodanige overeenkomst, na voorafgaande toestemming van het bevoegde orgaan, behoudens in spoedgevallen.

• 4 Indien in dit artikel bedoelde personen, behoudens grensarbeiders of hun gezinsleden, op het grondgebied van de bevoegde Staat verblijven, hebben zij recht op prestaties volgens de wettelijke regeling van deze Staat, alsof zij op het grondgebied ervan woonden, zelfs indien zij voor hetzelfde geval van ziekte of moederschap reeds vóór de aanvang van hun verblijf prestaties hebben genoten.

• 5 Indien in dit artikel bedoelde personen hun woonplaats overbrengen naar het grondgebied van de bevoegde Staat, hebben zij recht op prestaties volgens de wettelijke regeling van deze Staat, zelfs indien zij voor hetzelfde geval van ziekte of moederschap reeds vóór de overbrenging van hun woonplaats prestaties hebben genoten.

Artikel 21

• 1 Personen die aan de door de wettelijke regeling van de bevoegde Staat gestelde voorwaarden voor het recht op prestaties voldoen, eventueel met inachtneming van artikel 19, en

  • a) wier gezondheidstoestand het nodig maakt dat onmiddellijk verstrekkingen worden verleend gedurende het verblijf op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat, of

  • b) die, nadat zij voor rekening van het bevoegde orgaan in het genot van prestaties zijn gesteld, van dit orgaan toestemming hebben ontvangen om terug te keren naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat, waarop zij wonen, of om hun woonplaats naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat over te brengen, of

  • c) die van het bevoegde orgaan toestemming hebben ontvangen om zich naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat te begeven ten einde aldaar een voor hun gezondheidstoestand passende behandeling te ondergaan,

    hebben recht op:

    • (i) verstrekkingen, welke voor rekening van het bevoegde orgaan door het orgaan van de woon- of verblijfplaats worden verleend volgens de door laatstbedoeld orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze personen daarbij waren aangesloten, doch gedurende ten hoogste het tijdvak dat eventueel in de wettelijke regeling van de bevoegde Staat is vastgesteld;

    • (ii) uitkeringen, welke door het bevoegde orgaan worden verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze personen zich op het grondgebied van de bevoegde Staat bevonden. Na overeenstemming tussen het bevoegde orgaan en het orgaan van de woon- of verbrlijfplaats kunnen evenwel de uitkeringen eveneens door bemiddeling van laatstbedoeld orgaan voor rekening van het bevoegde orgaan worden verleend.

• 2 De sub b) van het vorige lid bedoelde toestemming mag slechts worden geweigerd indien verplaatsing van de betrokkene nadelig is voor zijn gezondheidstoestand of voor het ondergaan van een geneeskundige behandeling.

  De sub c) van het vorige lid bedoelde toestemming mag niet worden geweigerd wanneer de desbetreffende behandeling op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop hij woont, niet aan de betrokkene kan worden gegeven.

• 3 De vorige leden van dit artikel zijn, voor wat betreft het recht op verstrekkingen, van overeenkomstige toepassing op de gezinsleden.

Artikel 22

• 1 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verlenen van verstrekkingen aan gezinsleden afhankelijk stelt van de voorwaarde dat zij persoonlijk verzekerd zijn, zijn de artikelen 20 en 21 op de gezinsleden van een aan deze wettelijke regeling onderworpen persoon slechts van toepassing, indien zij hetzij bij hetzelfde orgaan van bedoelde Partij als deze persoon, hetzij bij een ander orgaan van bedoelde Partij, dat overeenkomstige verstrekkingen verleent, persoonlijk aangesloten zijn.

• 2 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen gemiddelde verdiensten als grondslag worden genomen, stelt het bevoegde orgaan van deze Partij deze gemiddelde verdiensten uitsluitend vast op basis van de verdiensten welke gedurende de krachtens bedoelde wettelijke regeling vervulde tijdvakken zijn uitbetaald.

• 3 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen wordt uitgegaan van forfaitaire verdiensten, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij uitsluitend rekening met de forfaitaire verdiensten of eventueel met het gemiddelde van de forfaitaire verdiensten welke betrekking hebben op de krachtens bedoelde wettelijke regeling vervulde tijdvakken.

• 4 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het bedrag van de uitkeringen wisselt naar gelang van het aantal gezinsleden, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij eveneens rekening met de gezinsleden die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen, alsof zij op het grondgebied van eerstbedoelde Partij woonden.

Artikel 23

De werklozen die voldoen aan de voorwaarden voor het recht op verstrekkingen van de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij ten laste waarvan de werkloosheidsuitkeringen komen, hebben, eventueel met inachtneming van artikel 19, evenals hun gezinsleden, recht op verstrekkingen, wanneer zij op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen. In dit geval worden de verstrekkingen verleend door het orgaan van de woonplaats volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof de betrokkene krachtens deze wettelijke regeling recht op verstrekkingen had; deze verstrekkingen komen echter voor rekening van het bevoegde orgaan van eerstbedoelde Partij.

Artikel 24

• 1 Wanneer de rechthebbende op pensioenen of renten, verschuldigd krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen, eventueel met inachtneming van artikel 19 recht heeft op verstrekkingen op grond van de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan hij woont, worden aan deze rechthebbende en zijn gezinsleden door het orgaan van de woonplaats en voor rekening van dit orgaan verstrekkingen verleend, alsof hij uitsluitend recht had op een pensioen of een rente, verschuldigd krachtens de wettelijke regeling van laatstbedoelde Partij.

• 2 Wanneer de rechthebbende op een pensioen of rente, verschuldigd krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij, of op pensioenen of renten, verschuldigd krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen, geen recht heeft op verstrekkingen op grond van de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan hij woont, heeft hij, evenals zijn gezinsleden, niettemin recht op verstrekkingen, voor zover hij, eventueel met inachtneming van artikel 19, recht heeft op verstrekkingen krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij of van één der eerstbedoelde Partijen, of daarop recht zou hebben indien hij op het grondgebied van één dezer Partijen zou wonen. De verstrekkingen worden door het orgaan van de woonplaats verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof de betrokkene krachtens deze wettelijke regeling recht op verstrekkingen had; deze verstrekkingen komen echter voor rekening van het overeenkomstig de in het volgende lid vermelde regels vast te stellen orgaan.

• 3 In de in het vorige lid bedoelde gevallen komen de verstrekkingen voor rekening van het overeenkomstig de volgende regels vast te stellen orgaan:

  • a) indien de rechthebbende krachtens de wettelijke regeling van één Verdragsluitende Partij recht op bedoelde verstrekkingen heeft, komen deze voor rekening van het bevoegde orgaan van deze Partij;

  • b) indien de rechthebbende krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen recht heeft op bedoelde verstrekkingen, komen deze voor rekening van het bevoegde orgaan van de Verdragsluitende Partij krachtens de wettelijke regeling waarvan de rechthebbende het langste tijdvak van verzekering of wonen heeft vervuld; ingeval toepassing van deze regel ertoe leidt dat de verstrekkingen voor rekening van meer dan één orgaan komen, komen deze voor rekening van het orgaan van de Verdragsluitende Partij aan de wettelijke regeling waarvan de rechthebbende laatstelijk onderworpen is geweest.

• 4 Wanneer de gezinsleden van de rechthebbende op een pensioen of een rente, verschuldigd krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij of op pensioenen of renten, verschuldigd krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen, op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen dan deze rechthebbende, hebben zij recht op verstrekkingen alsof de rechthebbende op hetzelfde grondgebied als zij woonde, voor zover hij krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij recht op bedoelde verstrekkingen heeft. Deze verstrekkingen worden door het orgaan van de woonplaats van de gezinsleden verleend, volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof zij krachtens deze wettelijke regeling recht op verstrekkingen hadden; deze verstrekkingen komen echter voor rekening van het orgaan van de woonplaats van de rechthebbende.

• 5 Indien de in het vorige lid bedoelde gezinsleden hun woonplaats overbrengen naar het grondgebied van de Verdragsluitende Partij, waarop de rechthebbende woont, hebben zij recht op verstrekkingen volgens de wettelijke regeling van deze Partij, zelfs indien zij vóór de overbrenging van hun woonplaats reeds verstrekkingen genoten hebben voor hetzelfde geval van ziekte of moederschap.

• 6 De rechthebbende op een pensioen of een rente, verschuldigd krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij, of op pensioenen of renten, verschuldigd krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen, die recht heeft op verstrekkingen krachtens de wettelijke regeling van één van deze Partijen, heeft, evenals zijn gezinsleden, recht op verstrekkingen:

  • a) gedurende een verblijf op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan die op het grondgebied waarvan zij wonen, wanneer hun gezondheidstoestand het nodig maakt dat onmiddellijk verstrekkingen worden verleend, of

  • b) wanneer zij van het orgaan van de woonplaats toestemming hebben ontvangen om zich naar het grondgebied te begeven van een andere Verdragsluitende Partij dan die op het grondgebied waarvan zij wonen, teneinde aldaar een voor hun gezondheidstoestand passende behandeling te ondergaan.

• 7 In de in het vorige lid bedoelde gevallen worden de verstrekkingen verleend door het orgaan van de verblijfplaats volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof de belanghebbende krachtens deze wettelijke regeling recht op verstrekkingen had; deze verstrekkingen komen echter voor rekening van het orgaan van de woonplaats van de rechthebbende.

• 8 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij bepaalt dat voor rekening van een pensioen- of rentetrekker bijdragen of premies worden ingehouden in verband met het recht op verstrekkingen, is het orgaan van deze Partij dat een pensioen of rente verschuldigd is, gemachtigd deze bedragen in te houden, wanneer krachtens dit artikel de verstrekkingen voor rekening van een orgaan van bedoelde Partij komen.

Artikel 25

• 1 Indien de door het orgaan van de woon- of verblijfplaats toegepaste wettelijke regeling meer dan een verzekeringsstelsel voor ziekte of moederschap kent, worden in de gevallen, bedoeld in artikel 20, eerste en tweede lid, artikel 21, eerste en derde lid, artikel 23 en artikel 24, tweede, vierde en zesde lid, de voor het verlenen van verstrekkingen van toepassing zijnde bepalingen van het algemene stelsel, of, bij ontstentenis daarvan, die van het stelsel dat voor de werknemers in de industrie geldt, gevolgd.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij de toekenning van prestaties afhankelijk stelt van een voorwaarde met betrekking tot het land waar en het tijdstip waarop de aandoening is ontstaan, mag deze voorwaarde niet gesteld worden aan de personen op wie dit Verdrag van toepassing is, ongeacht op het grondgebied van welke Verdragsluitende Partij zij wonen.

• 3 Indien in de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij een maximale duur voor het verlenen van prestaties is vastgesteld, mag het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast, eventueel rekening houden met het tijdvak waarover voor hetzelfde geval van ziekte of moederschap door het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij reeds prestaties werden verleend.

Artikel 26

• 1 De toepassing van de artikelen 20, 21, 23 en 24 tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen, welke overeenkomsten bovendien bijzondere, aan de omstandigheden aangepaste regelingen mogen bevatten.

• 2 Bij de in het vorige lid bedoelde overeenkomsten wordt in het bijzonder het volgende vastgesteld:

  • a) de groepen personen, op wie de artikelen 20, 21, 23 en 24 van toepassing zijn;

  • b) het tijdvak waarover het orgaan van een Verdragsluitende Partij verstrekkingen voor rekening van het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij kan verlenen;

  • c) de bijzondere voorwaarden met betrekking tot het verlenen van prothesen, hulpmiddelen van grotere omvang en andere belangrijke verstrekkingen;

  • d) de regels ter vermijding van samenloop van gelijksoortige prestaties;

  • e) de wijze waarop de prestaties welke het orgaan van een Verdragsluitende Partij voor rekening van het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij heeft verleend, worden vergoed.

• 3 Twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen overeenkomen dat van iedere vergoeding tussen de onder hun bevoegdheid vallende organen wordt afgezien.

Hoofdstuk 2. Invaliditeit, ouderdom en overlijden (pensioenen)

Afdeling I:. Gemeenschappelijke bepalingen

Artikel 27

Wanneer een persoon achtereenvolgens of afwisselend aan de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen onderwropen is geweest, hebben hij of zijn nagelaten betrekkingen recht op uitkeringen overeenkomstig de bepalingen van dit hoofdstuk, zelfs ingeval de belanghebbenden, zonder dat deze bepalingen worden toegepast, aanspraak zouden kunnen maken op uitkeringen krachtens de wettelijke regeling van één of meer Verdragsluitende Partijen.

Artikel 28

• 1 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op uitkeringen afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van verzekering, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast daartoe, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsmede, in voorkomend geval, met de tijdvakken van wonen welke na de 16-jarige leeftijd krachtens de wettelijke regeling van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van verzekering betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op uitkeringen afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van wonen, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast daartoe, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsmede, in voorkomend geval, met de tijdvakken van wonen welke na de 16-jarige leeftijd krachtens de wettelijke regeling van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van wonen betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

• 3 Indien krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij op een persoon voor dezelfde eventualiteit, tegelijkertijd een stelsel van contributieve aard en een stelsel van niet-contributieve aard van toepassing is geweest, houdt, voor de toepassing van het eerste en tweede lid van dit artikel, het orgaan van iedere andere betrokken Verdragsluitende Partij rekening met het langste tijdvak van verzekering of van wonen, dat krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij is vervuld.

• 4 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij de toekenning van bepaalde uitkeringen afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de tijdvakken van verzekering in een aan een bijzonder stelsel onderworpen beroep, of eventueel in een bepaald beroep of met het verrichten van bepaalde werkzaamheden zijn vervuld, wordt voor de toekenning van deze uitkeringen slechts rekening gehouden met de tijdvakken welke krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen zijn vervuld, indien deze tijdvakken krachtens een overeenkomstig stelsel, of bij afwezigheid daarvan, in hetzelfde beroep of eventueel met het verrichten van dezelfde werkzaamheden zijn vervuld. Indien de belanghebbende, met inachtneming van de aldus vervulde tijdvakken, niet voldoet aan de voor het rechtop bedoelde uitkeringen gestelde voorwaarden, wordt met deze tijdvakken rekening gehouden voor de toekenning van uitkeringen volgens het algemene stelsel of, bij afwezigheid daarvan, volgens het stelsel dat op arbeiders, respectievelijk bedienden van toepassing is.

• 5 Indien in de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij, welke voor het verkrijgen en het vaststellen van het recht op uitkeringen generlei eisen stelt omtrent de duur van de verzekering of de arbeid, de toekenning van uitkeringen afhankelijk wordt gesteld van de voorwaarde dat de belanghebbende, of indien er sprake is van uitkeringen aan nagelaten betrekkingen, de overledene, op het tijdstip waarop de verzekerde gebeurtenis zich heeft voorgedaan aan deze wettelijke regeling onderworpen was, wordt aan deze voorwaarde geacht te zijn voldaan indien de belanghebbende, respectievelijk de overledene, op dat tijdstip aan de wettelijke regeling van een andere Verdragsluitende Partij onderworpen was.

• 6 Indien volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het tijdvak waarover een pensioen of rente wordt verleend in aanmerking mag worden genomen voor het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op uitkeringen, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij daartoe rekening met het tijdvak waarover krachtens de wettelijke regeling van elke andere Verdragsluitende Partij een pensioen of rente werd verleend.

Artikel 29

• 1 Het orgaan van iedere Verdragsluitende Partij waarvan de wettelijke regeling op de betrokken persoon van toepassing is geweest, stelt overeenkomstig de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling vast of de belanghebbende aan de gestelde voorwaarden voor het recht op uitkeringen voldoet, eventueel met inachtneming van artikel 28.

• 2 Ingeval de belanghebbende aan deze voorwaarden voldoet, berekent bedoeld orgaan het theoretische bedrag van de uitkering waarop hij aanspraak zou kunnen maken indien alle tijdvakken van verzekering en van wonen welke zijn vervuld krachtens de wettelijke regelingen van de betrokken Verdragsluitende Partijen en voor de vaststelling van het recht op uitkering in aanmerking zijn genomen overeenkomstig artikel 28, uitsluitend zouden zijn vervuld krachtens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling.

• 3 Indien er echter sprake is van:

  • a) uitkeringen waarvan het bedrag onafhankelijk is van de duur van de vervulde tijdvakken, wordt dit bedrag als het in het voorgaande lid bedoelde theoretische bedrag beschouwd;

  • b) uitkeringen, genoemd in Bijlage IV, kan het in het voorgaande lid bedoelde theoretische bedrag worden berekend op basis van en tot hoogstens het bedrag van de volledige uitkering:

    • (i) bij invaliditeit of overlijden, naar verhouding van de totale duur van de tijdvakken van verzekering en van wonen, welke door de belanghebbende of de overledene vóór het intreden van de verzekerde gebeurtenis zijn vervuld krachtens de wettelijke regelingen van alle betrokken Verdragsluitende Partijen en overeenkomstig artikel 28 in aanmerking zijn genomen tot tweederde deel van het aantal jaren, liggende tussen het tijdstip waarop de belanghebbende of de overledene de 16-jarige leeftijd heeft bereikt en het tijdstip waarop de arbeidsongeschiktheid met daarop volgende invaliditeit is ingetreden, onderscheidenlijk het tijdstip waarop het overlijden heeft plaatsgevonden, zonder rekening te houden met jaren nà het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd;

    • (ii) bij ouderdom, naar verhouding van de totale duur van de tijdvakken van verzekering en van wonen, welke door de belanghebbende zijn vervuld krachtens de wettelijke regelingen van alle betrokken Verdragsluitende Partijen en overeenkomstig artikel 28 in aanmerking zijn genomen, tot 30 jaar, zonder rekening te houden met jaren na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.

• 4 Op basis van het overeenkomstig het tweede, respectievelijk het derde lid van dit artikel berekende theoretische bedrag stelt bedoeld orgaan vervolgens het werkelijke bedrag van de uitkering welke het aan de belanghebbende verschuldigd is, vast naar verhouding van de duur van de tijdvakken van verzekering of wonen, welke vóór het intreden van de verzekerde gebeurtenis krachtens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling zijn vervuld, tot de totale duur van de tijdvakken van verzekering en wonen, welke vóór het intreden van de verzekerde gebeurtenis krachtens de wettelijke regelingen van alle betrokken Verdragsluitende Partijen zijn vervuld.

• 5 Ingeval volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het bedrag van de uitkeringen of van bepaalde bestanddelen van uitkeringen evenredig is aan de duur van de vervulde tijdvakken van verzekering of wonen, kan het bevoegde orgaan van deze Partij deze uitkeringen of bestanddelen van uitkeringen rechtstreeks berekenen en daarbij alleen rekening houden met de tijdvakken welke krachtens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling zijn vervuld, zonder dat de leden 2 tot en met 4 van dit artikel worden toegepast.

Artikel 30

• 1 De berekening van het in artikel 29, tweede lid, bedoelde theoretische bedrag vindt als volgt plaats:

  • a) indien volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen wordt uitgegaan van gemiddelde verdiensten, van een gemiddelde premie of bijdrage, van een gemiddelde verhoging of van de verhouding welke gedurende de tijdvakken van verzekering tussen de bruto-verdiensten van de betrokkene en de gemiddelde bruto-verdiensten van alle verzekerden met uitzondering van de leerlingen heeft bestaan, worden deze gemiddelden of verhoudingsgetallen door het bevoegde orgaan van deze Partij uitsluitend vastgesteld op grond van de krachtens de wettelijke regeling van bedoelde Partij vervulde tijdvakken of van de door de betrokkene gedurende deze tijdvakken genoten bruto-verdiensten;

  • b) indien volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen wordt uitgegaan van het bedrag van de verdiensten, premies of bijdragen of eventuele verhogingen, worden de door het bevoegde orgaan van die Partij in aanmerking te nemen verdiensten, premies of bijdragen, of verhogingen, ten aanzien van de krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken vastgesteld op grond van het gemiddelde van de verdiensten, premies of bijdragen, of verhogingen welke betrekking hebben op krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij vervulde tijdvakken;

  • c) indien volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen wordt uitgegaan van forfaitaire verdiensten of een vast bedrag, zijn de door het bevoegde orgaan van die Partij in aanmerking te nemen verdiensten of is het door dit orgaan in aanmerking te nemen bedrag, ten aanzien van de krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken, gelijk aan de forfaitaire verdiensten of het vaste bedrag of eventueel aan het gemiddelde van de forfaitaire verdiensten of van de vaste bedragen welke betrekking hebben op de krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij vervulde tijdvakken;

  • d) indien volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij bij de berekening van de uitkeringen voor bepaalde tijdvakken wordt uitgegaan van het bedrag van de verdiensten en voor andere vakken van forfaitaire verdiensten of van een vast bedrag, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij ten aanzien van de krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken rekening met de overeenkomstig dit lid sub b) onderscheidenlijk sub c) vastgestelde verdiensten of bedragen; indien bij de berekening van de uitkeringen voor alle krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij vervulde tijdvakken wordt uitgegaan van forfaitaire verdiensten of een vast bedrag, zijn de door het bevoegde orgaan van deze Partij in aanmerking te nemen verdiensten, ten aanzien van de krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken, gelijk aan de fictieve verdiensten welke met deze forfaitaire verdiensten of dit vaste bedrag overeenkomen.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voorschriften bevat inzake de aanpassing van de voor de berekening der uitkeringen in aanmerking genomen bestanddelen aan het loon- of prijsniveau, zijn deze voorschriften in voorkomend geval van toepassing op de bestanddelen waarmede het bevoegde orgaan van deze Partij ten aanzien van de krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken overeenkomstig het vorige lid rekening heeft gehouden.

• 3 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het bedrag van de uitkeringen wisselt naar gelang van het aantal gezinsleden, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij eveneens rekening met de gezinsleden die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen, alsof zij op het grondgebied van eerstbedoelde Partij woonden.

Artikel 31

• 1 Indien de totale duur van de krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij vervulde tijdvakken van verzekering of wonen minder dan een jaar bedraagt en indien, uitsluitend rekening houdende met deze tijdvakken, geen enkel recht op uitkeringen krachtens die wettelijke regeling bestaat, is het orgaan van die Partij, ongeacht het bepaalde in artikel 29, niet verplicht op grond van bedoelde tijdvakken uitkeringen toe te kennen.

• 2 Voor de toepassing van artikel 29, met uitzondering van het vierde lid, wordt met de in het vorige lid bedoelde tijdvakken wel rekening gehouden door het orgaan van elk der andere betrokken Verdragsluitende Partijen.

• 3 Ingeval toepassing van het eerste lid van dit artikel echter tot gevolg zou hebben dat alle betrokken organen van hun verplichting tot het toekennen van uitkeringen worden ontheven, worden de uitkeringen uitsluitend toegekend op grond van de wettelijke regeling van de laatste Verdragsluitende Partij aan de voorwaarden waarvan de betrokkene met inachtneming van artikel 28 voldoet, alsof alle in het eerste lid van dit artikel bedoelde tijdvakken krachents de wettelijke regeling van deze Partij waren vervuld.

Artikel 32

• 1 Indien de totale duur van de krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij vervulde tijdvakken van verzekering of wonen ten minste een jaar maar minder dan vijf jaren bedraagt, is het orgaan van deze Partij, ongeacht het bepaalde in artikel 29, niet verplicht op grond van bedoelde tijdvakken ouderdomsuitkeringen toe te kennen.

• 2 Voor de toepassing van artikel 29 wordt met de in het vorige lid bedoelde tijdvakken door het orgaan van de Verdragsluitende Partij, krachtens de wettelijke regeling waarvan de betrokkene het langste tijdvak van verzekering of wonen heeft vervuld, rekening gehouden, alsof deze tijdvakken krachtens de wettelijke regeling van die Partij waren vervuld. Ingeval, volgens deze regel, bedoelde tijdvakken door meer dan één orgaan in aanmerking zouden moeten worden genomen, worden zij in aanmerking genomen door het orgaan van de Verdragsluitende Partij aan de wettelijke regeling waarvan de betrokkene laatstelijk onderworpen is geweest.

• 3 Het in het eerste lid van dit artikel bedoelde orgaan maakt aan het in het tweede lid bedoelde orgaan, ter finale kwijting, een som ineens over, die gelijk is aan het tienvoud van het jaarbedrag van het uitkeringsgedeelte dat laatstbedoeld orgaan overeenkomstig artikel 29 dient te verlenen op grond van de tijdvakken welke krachtens de door het eerstbedoelde orgaan toegepaste wettelijke regeling zijn vervuld. De bevoegde autoriteiten van de betrokken Verdragsluitende Partijen kunnen overeenkomen hun geldelijke verplichtingen met betrekking tot deze tijdvakken op andere wijze te regelen.

• 4 Ingeval toepassing van het eerste lid van dit artikel echter tot gevolg zou hebben dat alle betrokken organen van hun verplichting tot het toekennen van uitkeringen worden ontheven, worden de uitkeringen overeenkomstig artikel 29 toegekend.

• 5 Ingeval gelijktijdige toepassing van artikel 31, eerste lid en het eerste lid van dit artikel tot gevolg zou hebben dat alle betrokken organen van hun verplichting tot het toekennen van uitkeringen worden ontheven, worden de uitkeringen overeenkomstig artikel 29 toegekend, onverminderd het bepaalde in artikel 31, eerste en tweede lid.

• 6 De toepassing van de vorige leden van dit artikel tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen en beperkt zich tot die gevallen, waarin de betrokkenen uitsluitend aan de wettelijke regelingen van deze Partijen onderworpen zijn geweest.

Artikel 33

• 1 Indien de betrokkene met inachtneming van artikel 28 op een bepaald tijdstip niet ten volle voldoet aan de voorwaarden welke door de wettelijke regelingen van alle betrokken Verdragsluitende Partijen worden gesteld, doch uitsluitend voldoet aan de voorwaarden van één of meer van deze wettelijke regelingen, zijn de volgende bepalingen van toepassing:

  • a) het bedrag van de verschuldigde uitkeringen wordt door elk van de bevoegde organen welke een wettelijke regeling toepassen aan de voorwaarden waarvan is voldaan, berekend overeenkomstig artikel 29, tweede tot en met vierde lid, onderscheidenlijk vijfde lid;

  • b) indien evenwel:

    • (i) de betrokkene voldoet aan de voorwaarden van ten minste twee wettelijke regelingen zonder dat een beroep behoeft te worden gedaan op de tijdvakken van verzekering of wonen welke vervuld zijn krachtens de wettelijke regelingen aan de voorwaarden waarvan niet is voldaan, wordt voor de toepassing van artikel 29, tweede tot en met vierde lid, met deze tijdvakken geen rekening gehouden;

    • (ii) de betrokkene voldoet aan de voorwaarden van één enkele wettelijke regeling, zonder dat een beroep behoeft te worden gedaan op het bepaalde in artikel 28, wordt het bedrag van de verschuldigde uitkering uitsluitend berekend overeenkomstig de wettelijke regeling aan de voorwaarden waarvan is voldaan, en uitsluitend rekening houdend met de krachtens deze wettelijke regeling vervulde tijdvakken.

• 2 In het in het voorgaande lid bedoelde geval worden de krachtens één of meer van de betrokken wettelijke regelingen toegekende uitkeringen ambtshalve opnieuw berekend overeenkomstig artikel 29 tweede tot en met vierde lid, onderscheidenlijk vijfde lid, naarmate aan de door één of meer van de andere betrokken wettelijke regelingen gestelde voorwaarden wordt voldaan, eventueel met inachtneming van artikel 28.

• 3 De krachtens de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen toegekende uitkeringen worden overeenkomstig het eerste lid van dit artikel op verzoek van de belanghebbenden opnieuw berekend, wanneer niet meer aan de door één of meer van deze wettelijke regelingen gestelde voorwaarden wordt voldaan.

Artikel 34

• 1 Indien het bedrag van de uitkeringen waarop de betrokkene zonder toepassing van de artikelen 28 tot en met 33 krachtens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij aanspraak zou kunnen maken, hoger is dan het totale bedrag van de overeenkomstig deze artikelen verschuldigde uitkeringen, is het bevoegde orgaan van deze Partij verplicht hem een aanvulling te verlenen, welke gelijk is aan het verschil tussen die beide bedragen. Deze aanvulling komt geheel voor rekening van dit orgaan.

• 2 Ingeval van toepassing van het vorige lid aan de betrokkene aanvullingen zouden moeten worden toegekend door de organen van twee of meer Verdragsluitende Partijen, heeft hij uitsluitend recht op de hoogste aanvulling. De lasten van deze aanvulling worden omgeslagen over de bevoegde organen van deze Verdragsluitende Partijen, naar verhouding van het bedrag van de aanvulling dat elk van deze organen verschuldigd zou zijn indien het het enige daarbij betrokken orgaan was, tot het totale bedrag van de aanvullingen welke al deze organen zouden moeten verlenen.

• 3 De in de vorige leden van dit artikel bedoelde aanvulling wordt beschouwd als een bestanddeel van de uitkeringen, verleend door het orgaan dat de aanvulling verschuldigd is. Het bedrag van deze aanvulling wordt voor eens en altijd vastgesteld, behoudens het geval dat artikel 33, tweede of derde lid, zou moeten worden toegepast.

Afdeling 2:. Bijzondere bepalingen voor invaliditeit

Artikel 35

• 1 Ingeval de invaliditeit van degene, die uitkeringen op grond van de wettelijke regeling van één enkele Verdragsluitende Partij geniet, toeneemt, zijn de volgende bepalingen van toepassing:

  • a) indien de betrokkene, sedert hij uitkeringen geniet, niet aan de wettelijke regeling van een andere Verdragsluitende Partij onderworpen is geweest, is het bevoegde orgaan van eerstbedoelde Partij verplicht uitkeringen toe te kennen, volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, daarbij rekening houdende met de toeneming van de invaliditeit;

  • b) indien de betrokkene, sedert hij uitkeringen geniet, aan de wettelijke regelingen van één of meer andere Verdragsluitende Partijen onderworpen is geweest, worden hem uitkeringen toegekend overeenkomstig de artikelen 28 tot en met 34, daarbij rekening houdende met de toeneming van de invaliditeit;

  • c) in het in de vorige alinea bedoelde geval wordt het tijdstip waarop de toeneming van de invaliditeit is vastgesteld, beschouwd als het tijdstip waarop de verzekerde gebeurtenis zich heeft voorgedaan;

  • d) indien de betrokkene, in het onder b) van dit lid bedoelde geval, geen recht op uitkeringen van het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij heeft, is het bevoegde orgaan van de eerstbedoelde Partij verplicht uitkeringen toe te kennen volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, daarbij rekening houdende met de toeneming van de invaliditeit.

• 2 Ingeval de invaliditeit van degene, die uitkeringen op grond van de wettelijke regelingen van twee of meer Verdragsluitende Partijen geniet, toeneemt, worden hem uitkeringen toegekend overeenkomstig de artikelen 28 tot en met 34, daarbij rekening houdende met de toeneming van de invaliditeit. Het bepaalde onder c) van het vorige lid is van overeenkomstige toepassing.

Artikel 36

• 1 Indien de betaling van uitkeringen na schorsing moet worden hervat, geschiedt dit door het orgaan of door de organen welke de uitkeringen verschuldigd was of waren op het tijdstip waarop zij werden geschorst, onverminderd het bepaalde in artikel 37.

• 2 Indien na intrekking van de uitkeringen de toestand van de betrokkene hernieuwde toekenning van uitkeringen rechtvaardigt, worden deze overeenkomstig de artikelen 28 tot en met 34 toegekend.

Artikel 37

• 1 De invaliditeitsuitkeringen worden eventueel in ouderdomsuitkeringen omgezet op de voorwaarden gesteld door de wettelijke regeling of de wettelijke regelingen krachtens welke zij zijn toegekend, en overeenkomstig de artikelen 28 tot en met 34.

• 2 Wanneer degene die in het genot is van invaliditeitsuitkeringen, verkregen krachtens de wettelijke regeling van één of meer Verdragsluitende Partijen, aanspraak kan maken op ouderdomsuitkeringen, blijft, in het in artikel 33 bedoelde geval, elk orgaan dat invaliditeitsuitkeringen verschuldigd is, aan deze rechthebbende ook verder de uitkeringen verlenen waarop hij krachtens de door dat orgaan toegepaste wettelijke regeling recht heeft, en wel tot het tijdstip waarop het vorige lid door dit orgaan kan worden toegepast.

Hoofdstuk 3. Arbeidsongevallen en beroepsziekten

Artikel 38

• 1 Werknemers die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat wonen en door een arbeidsongeval of een beroepsziekte worden getroffen, hebben op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop zij wonen, recht op:

  • a) verstrekkingen, welke voor rekening van het bevoegde orgaan door het orgaan van de woonplaats worden verleend volgens de door laatstbedoeld orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze werknemers bij dat orgaan waren aangesloten;

  • b) uitkeringen, welke door het bevoegde orgaan worden verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze werknemers op het grondgebied van de bevoegde Staat woonden. Na overeenstemming tussen het bevoegde orgaan en het orgaan van de woonplaats kunnen evenwel de uitkeringen eveneens door bemiddeling van laatstbedoeld orgaan voor rekening van het bevoegde orgaan worden verleend.

• 2 De prestaties mogen aan grensarbeiders door het bevoegde orgaan ook op het grondgebied van de bevoegde Staat worden verleend volgens de wettelijke regeling van deze Staat, alsof zij op het grondgebied ervan woonden.

• 3 Indien in dit artikel bedoelde werknemers, behoudens grensarbeiders, op het grondgebied van de bevoegde Staat verblijven, hebben zij recht op prestaties volgens de wettelijke regeling van deze Staat, alsof zij op het grondgebied ervan woonden, zelfs indien zij vóór de aanvang van hun verblijf reeds prestaties hebben genoten.

• 4 Indien in dit artikel bedoelde werknemers hun woonplaats naar het grondgebied van de bevoegde Staat overbrengen, hebben zij recht op prestaties volgens de wettelijke regeling van deze Staat, zelfs indien zij vóór de overbrenging van hun woonplaats reeds prestaties hebben genoten.

Artikel 39

Het ongeval op weg van of naar het werk dat op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat heeft plaatsgevonden, wordt geacht op het grondgebied van de bevoegde Staat te hebben plaatsgevonden.

Artikel 40

• 1 Degenen die door een arbeidsongeval of een beroepsziekte zijn getroffen en

  • a) op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat verblijven, of

  • b) nadat zij voor rekening van het bevoegde orgaan in het genot van prestaties zijn gesteld, van dit orgaan toestemming hebben ontvangen om terug te keren naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat, waarop zij wonen, of om hun woonplaats naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat over te brengen, of

  • c) van het bevoegde orgaan toestemming hebben ontvangen om zich naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat te begeven teneinde aldaar een voor hun gezondheidstoestand passende behandeling te ondergaan, hebben recht op:

    • (i) verstrekkingen, welke voor rekening van het bevoegde orgaan door het orgaan van de woon- of verblijfplaats worden verleend volgens de door laatstbedoeld orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof zij daarbij waren aangesloten, doch gedurende ten hoogste het tijdvak dat eventueel in de wettelijke regeling van de bevoegde Staat is vastgesteld;

    • (ii) uitkeringen, welke door het bevoegde orgaan worden verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof zij zich op het grondgebied van de bevoegde Staat bevonden. Na overeenstemming tussen het bevoegde orgaan en het orgaan van de woon- of verblijfplaats kunnen evenwel de uitkeringen eveneens door bemiddeling van laatstbedoeld orgaan voor rekening van het bevoegde orgaan worden verleend.

• 2

  • a) De sub b) van het vorige lid bedoelde toestemming mag slechts worden geweigerd indien verplaatsing van de betrokkene nadelig is voor zijn gezondheidstoestand of voor het ondergaan van een geneeskundige behandeling;

  • b) De sub c) van het vorige lid bedoelde toestemming mag niet worden geweigerd wanneer de desbetreffende behandeling niet op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop hij woont, aan de betrokkene kan worden gegeven.

Artikel 41

In de in artikel 38, eerste lid en artikel 40, eerste lid bedoelde gevallen kunnen de bevoegde autoriteiten van twee of meer Verdragsluitende Partijen overeenkomen om het verlenen van prothesen, hulpmiddelen van grotere omvang en andere belangrijke verstrekkingen afhankelijk te stellen van de toestemming van het bevoegde orgaan.

Artikel 42

• 1 Indien de wettelijke regeling van de bevoegde Staat voorziet in het dragen van de kosten van vervoer van de getroffene naar zijn woning of naar het ziekenhuis, worden de kosten van vervoer van de getroffene naar een overeenkomstige plaats op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij, waarop de getroffene woont, door het bevoegde orgaan gedragen volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, mits het orgaan vooraf toestemming tot dit vervoer heeft verleend, waarbij het naar behoren rekening houdt met de daarvoor geldende redenen.

• 2 Indien de wettelijke regeling van de bevoegde Staat voorziet in het dragen van de kosten van vervoer van het stoffelijk overschot van de getroffene naar de begraafplaats, worden de kosten van vervoer van het stoffelijk overschot naar de begraafplaats op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij, waarop de getroffene woonde, door het bevoegde orgaan gedragen, volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling.

• 3 De toepassing van de vorige leden van dit artikel tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen. Bij deze overeenkomsten worden de groepen personen op wie deze leden van toepassing zijn vastgesteld, alsmede de wijze waarop de kosten van vervoer over de betrokken Verdragsluitende Partijen worden omgeslagen.

Artikel 43

• 1 Indien op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop de getroffene zich bevindt, geen verzekering tegen arbeidsongevallen of beroepsziekten bestaat, of indien een dergelijke verzekering wel bestaat doch niet voorziet in een orgaan dat verantwoordelijk is voor het verlenen van verstrekkingen worden deze verstrekkingen verleend door het orgaan van de woon- of verblijfplaats dat voor het verlenen van verstrekkingen in geval van ziekte verantwoordelijk is.

• 2 Indien de wettelijke regeling van de bevoegde Staat het geheel kosteloos verlenen van verstrekkingen afhankelijk stelt van gebruikmaking van de door de werkgever opgerichte medische dienst, worden de verstrekkingen welke in de in artikel 38, eerste lid en artikel 40, eerste lid bedoelde gevallen worden verleend, geacht door een dergelijke medische dienst te zijn verleend.

• 3 Indien de wettelijke regeling van de bevoegde Staat een regeling kent betreffende de verplichtingen van de werkgever, worden de verstrekkingen welke in de in artikel 38, eerste lid en artikel 40, eerste lid bedoelde gevallen worden verleend, geacht op verzoek van het bevoegde orgaan te zijn verleend.

• 4 Indien volgens de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij bij de vaststelling van de mate van ongeschiktheid uitdrukkelijk of stilzwijgend rekening wordt gehouden met vroeger voorgekomen arbeidsongevallen of beroepsziekten, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij daartoe eveneens rekening met vroeger volgens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij erkende arbeidsongevallen en beroepsziekten, alsof zij onder de door het bevoegde orgaan toegepaste wettelijke regeling waren voorgekomen.

Artikel 44

• 1 Indien de door het orgaan van de woon- of verblijfplaats toegepaste wettelijke regeling meer dan één stelsel voor het verlenen van schadeloosstellingen kent, worden in de in artikel 38, eerste lid en artikel 40, eerste lid, bedoelde gevallen de voor het verlenen van verstrekkingen van toepassing zijnde bepalingen van het algemene stelsel, of, bij ontstentenis daarvan, die van het stelsel dat voor de werknemers in de industrie geldt, gevolgd.

• 2 Indien in de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij een maximale duur voor het verlenen van prestaties is vastgesteld mag het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast, eventueel rekening houden met het tijdvak waarover voor hetzelfde arbeidsongeval of dezelfde beroepsziekte door het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij reeds prestaties werden verleend.

Artikel 45

• 1 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen gemiddelde verdiensten als grondslag worden genomen, stelt het bevoegde orgaan van deze Partij deze gemiddelde verdiensten uitsluitend vast op basis van de verdiensten welke gedurende de krachtens bedoelde wettelijke regeling vervulde tijdvakken zijn uitbetaald.

• 2 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij voor de berekening van de uitkeringen wordt uitgegaan van forfaitaire verdiensten, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij uitsluitend rekening met de forfaitaire verdiensten of eventueel met het gemiddelde van de forfaitaire verdiensten welke betrekking hebben op de krachtens bedoelde wettelijke regeling vervulde tijdvakken.

• 3 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het bedrag van de uitkeringen wisselt naar gelang van het aantal gezinsleden, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij eveneens rekening met de gezinsleden die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen, alsof zij op het grondgebied van eerstbedoelde Partij woonden.

Artikel 46

• 1 Wanneer iemand die door een beroepsziekte getroffen is, onder de wettelijke regeling van twee of meer Verdragsluitende Partijen werkzaamheden heeft verricht, waardoor deze ziekte kan zijn ontstaan, worden de uitkeringen waarop deze getroffene of zijn nagelaten betrekkingen aanspraak kunnen maken, uitsluitend toegekend op grond van de wettelijke regeling van de laatste van deze Verdragsluitende Partijen aan de voorwaarden waarvan zij blijken te voldoen, eventueel met inachtneming van het tweede, derde en vierde lid van dit artikel.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het recht op uitkeringen wegens beroepsziekte afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de desbetreffende ziekte het eerst op het grondgebied van die Partij medisch is vastgesteld, wordt deze voorwaarde geacht te zijn vervuld wanneer deze ziekte het eerst op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij is vastgesteld.

• 3 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het recht op uitkeringen wegens beroepsziekte uitdrukkelijk of stilzwijgend afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de desbetreffende ziekte is vastgesteld binnen een bepaalde termijn na beëindiging van de laatste werkzaamheden waardoor een dergelijke ziekte kon ontstaan, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij, wanneer het nagaat op welk tijdstip die laatste werkzaamheden werden verricht, voor zover nodig rekening met gelijksoortige werkzaamheden welke onder de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn verricht, alsof zij onder de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren verricht.

• 4 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het recht op uitkeringen wegens beroepsziekte uitdrukkelijk of stilzwijgend afhankelijk stelt van de voorwaarde dat gedurende een bepaalde tijd werkzaamheden waardoor de desbetreffende ziekte kon ontstaan, werden verricht, houdt het bevoegde orgaan van deze Partij, voor zover nodig met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken waarin dergelijke werkzaamheden onder de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij werden verricht.

• 5 De toepassing van het derde en vierde lid van dit artikel tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen. Bij deze overeenkomsten worden de beroepsziekten waarop genoemde leden van toepassing zijn, vastgesteld, alsmede de wijze waarop de lasten van de uitkeringen over de betrokken Verdragsluitende Partijen worden omgeslagen.

Artikel 47

Wanneer iemand die door een beroepsziekte getroffen is schadeloosstelling geniet of genoten heeft voor rekening van het orgaan van een Verdragsluitende Partij en hij, ingeval deze ziekte verergert, aanspraak maakt op uitkeringen bij het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij, zijn de volgende bepalingen van toepassing:

• a) indien de getroffene onder de wettelijke regeling van de tweede Partij geen werkzaamheden heeft uitgeoefend welke de desbetreffende beroepsziekte kunnen veroorzaken of verergeren, dient het bevoegde orgaan van de eerste Partij de uitkeringen voor zijn rekening te nemen volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, waarbij rekening wordt gehouden met de verergering;

• b) indien de getroffene onder de wettelijke regeling van de tweede Partij wel zodanige werkzaamheden heeft uitgeoefend, dient het bevoegde orgaan van de eerste Partij de uitkeringen voor zijn rekening te nemen volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, waarbij het geen rekening houdt met de verergering; het bevoegde orgaan van de tweede Partij kent de betrokkene een aanvulling toe, ter hoogte van het verschil tussen het bedrag van de uitkeringen welke na de verergering verschuldigd zijn en het bedrag van de uitkeringen welke vóór de verergering overeenkomstig de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling verschuldigd zouden zijn geweest, indien de desbetreffende beroepsziekte zich onder de wettelijke regeling van deze Partij had voorgedaan.

Artikel 48

• 1 Het bevoegde orgaan is verplicht het bedrag van de ingevolge artikel 38, eerste lid en artikel 40, eerste lid voor zijn rekening verleende verstrekkingen te vergoeden.

• 2 De in het vorige lid bedoelde vergoedingen worden vastgesteld en vinden plaats volgens tussen de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen overeen te komen regelingen.

• 3 Twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen overeenkomen dat van iedere vergoeding tussen de onder hun bevoegdheid vallende organen wordt afgezien.

Hoofdstuk 4. Overlijden (uitkeringen)

Artikel 49

• 1 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op uitkeringen bij overlijden afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van verzekering, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsmede, in voorkomend geval, met de tijdvakken van wonen welke na de 16-jarige leeftijd krachtens de wettelijke regeling van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van verzekering betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op uitkeringen bij overlijden afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van wonen, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsmede, in voorkomend geval, met de tijdvakken van wonen welke na de 16-jarige leeftijd krachtens de wettelijke regeling van niet-contributieve aard van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van wonen betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

Artikel 50

• 1 Wanneer een persoon is overleden op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat, wordt het overlijden geacht te hebben plaatsgevonden op het grondgebied van de bevoegde Staat.

• 2 Het bevoegde orgaan dient de uitkeringen bij overlijden welke krachtens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling verschuldigd zijn, toe te kennen zelfs indien de rechthebbende op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat woont.

• 3 De vorige leden van dit artikel zijn eveneens van toepassing wanneer het overlijden het gevolg is van een arbeidsongeval of een beroepsziekte.

Hoofdstuk 5. Werkloosheid

Artikel 51

• 1 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op uitkeringen afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van verzekering, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast, daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering, van dienstbetrekking of van beroepswerkzaamheden welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van verzekering betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld, op voorwaarde echter dat, indien het tijdvakken van dienstbetrekking of beroepswerkzaamheden betreft, deze tijdvakken als tijdvakken van verzekering zouden zijn beschouwd indien zij krachtens laatstbedoelde wettelijke regeling waren vervuld.

• 2 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij de toekenning van uitkeringen afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van verzekering, van dienstbetrekking of van beroepswerkzaamheden welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

• 3 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij de toekenning van bepaalde uitkeringen afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de tijdvakken van verzekering in een aan een bijzonder stelsel onderworpen beroep zijn vervuld, wordt voor de toekenning van deze uitkeringen slechts rekening gehouden met de tijdvakken welke krachtens de wettelijke regelingen van andere Verdragsluitende Partijen zijn vervuld, indien deze tijdvakken krachtens een overeenkomstig stelsel, of bij afwezigheid daarvan, in hetzelfde beroep zijn vervuld. Indien de belanghebbende, met inachtneming van de aldus vervulde tijdvakken, niet voldoet aan de voor het recht op bedoelde uitkeringen gestelde voorwaarden, wordt met deze tijdvakken rekening gehouden voor de toekenning van uitkeringen volgens het algemene stelsel.

• 4 Toepassing van de vorige leden van dit artikel wordt afhankelijk gesteld van de voorwaarde dat op de belanghebbende laatstelijk de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op grond waarvan de uitkeringen worden aangevraagd, van toepassing is geweest, behalve in de gevallen, bedoeld in artikel 53, eerste lid, sub a), ii) en b, ii).

Artikel 52

Werklozen die ten aanzien van de vervulling van tijdvakken van verzekering, van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen, eventueel met inachtneming van artikel 51 voldoen aan de door de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij gestelde voorwaarden voor het recht op uitkeringen en hun woonplaats naar het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij overbrengen, worden eveneens geacht te voldoen aan de in dit opzicht door de wettelijke regeling van laatstbedoelde Partij gestelde voorwaarden voor het recht op uitkering, mits zij binnen dertig dagen na het overbrengen van hun woonplaats een aanvrage bij het orgaan van hun nieuwe woonplaats indienen. De uitkeringen worden door het orgaan van de woonplaats verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling en voor rekening van het bevoegde orgaan van eerstbedoelde Partij.

Artikel 53

• 1 Onverminderd het bepaalde in artikel 52, heeft een werkloze die tijdens het verrichten van zijn laatste werkzaamheden op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat woonde, recht op uitkeringen overeenkomstig de volgende bepalingen:

  • a)

    • (i) een grensarbeider die in de onderneming waarin hij werkzaam is, gedeeltelijk of door onvoorziene omstandigheden werkloos is, heeft, eventueel met inachtneming van artikel 51, recht op uitkeringen volgens de wettelijke regeling van de bevoegde Staat, alsof hij op het grondgebied van die Staat woonde; deze uitkeringen worden door het bevoegde orgaan verleend;

    • (ii) een volledig werkloze grensarbeider heeft, eventueel met inachtneming van artikel 51, recht op uitkeringen volgens de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan hij woont, alsof die wettelijke regeling tijdens het verrichten van zijn laatste werkzaamheden op hem van toepassing was geweest; deze uitkeringen worden door het orgaan van de woonplaats verleend;

  • b)

    • (i) een werknemer die geen grensarbeider is en gedeeltelijk, door onvoorziene omstandigheden of volledig werkloos is, doch ter beschikking blijft van zijn werkgever of van de diensten voor arbeidsbemiddeling op het grondgebied van de bevoegde Staat, heeft, eventueel met inachtneming van artikel 51, recht op uitkeringen volgens de wettelijke regeling van de bevoegde Staat, alsof hij op het grondgebied van die Staat woonde; deze uitkeringen worden door het bevoegde orgaan verleend;

    • (ii) een werknemer die geen grensarbeider is, volledig werkloos is en zich ter beschikking stelt van de diensten voor arbeidsbemiddeling op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop hij woont of die naar dit grondgebied terugkeert, heeft, eventueel met inachtneming van artikel 51, recht op uitkeringen volgens de wettelijke regeling van deze Partij, alsof tijdens het verrichten van zijn laatste werkzaamheden deze wettelijke regeling op hem van toepassing was geweest; deze uitkeringen worden door het orgaan van de woonplaats verleend;

    • (iii) indien de sub b (ii) van dit lid bedoelde werknemer evenwel in het genot van uitkeringen werd gesteld door het bevoegde orgaan van de Verdragsluitende Partij waarvan de wettelijke regeling laatstelijk op hem van toepassing is geweest, heeft hij recht op uitkeringen overeenkomstig artikel 52, alsof hij zijn woonplaats naar het grondgebied van de sub b (ii) van dit lid bedoelde Verdragsluitende Partij had overgebracht.

• 2 Zolang een werkloze recht heeft op uitkeringen krachtens het bepaalde sub a (i) of b (i) van het vorige lid, kan hij geen aanspraak maken op uitkeringen krachtens de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan hij woont.

Artikel 54

Indien, in de in de artikelen 52 en 53, eerste lid, sub b) iii) bedoelde gevallen, in de door het orgaan van de woonplaats toegepaste wettelijke regeling een maximale duur voor het verlenen van uitkeringen is vastgesteld, mag dit orgaan eventueel rekening houden met het tijdvak waarover door het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij reeds uitkeringen werden verleend, nadat het recht op uitkeringen voor de laatste maal werd vastgesteld.

Artikel 55

• 1 Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij bepaalt dat voor de berekening van de uitkeringen wordt uitgegaan van het bedrag van de vroegere verdiensten, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast uitsluitend rekening met de door de betrokkene genoten verdiensten voor de laatste werkzaamheden welke hij op het grondgebied van die Partij heeft verricht, of, indien de betrokkene laatstelijk niet gedurende ten minste vier weken werkzaamheden op dit grondgebied heeft verricht, met de verdiensten welke ter plaatse waar de werkloze woont met gelijkwaardige of soortgelijke werkzaamheden als die welke hij het laatst op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij heeft verricht, gewoonlijk worden genoten.

• 2 Indien ingevolge de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het bedrag van de uitkeringen wisselt naar gelang van het aantal gezinsleden, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast eveneens rekening met de gezinsleden die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen, alsof zij op het grondgebied van eerstbedoelde Partij woonden.

• 3 Indien volgens de door het orgaan van de woonplaats toegepaste wettelijke regeling de uitkeringsduur afhankelijk is van de duur van de vervulde tijdvakken, wordt de uitkeringsduur eventueel vastgesteld met inachtneming van artikel 51, eerste of tweede lid.

Artikel 56

• 1 De toepassing van de artikelen 52 tot en met 54 tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen, welke overeenkomsten bovendien bijzondere, aan de omstandigheden aangepaste regelingen mogen bevatten.

• 2 Bij de in het vorige lid bedoelde overeenkomsten wordt in het bijzonder het volgende vastgesteld:

  • a) de groepen personen, op wie de artikelen 52 tot en met 54 van toepassing zijn;

  • b) het tijdvak waarover het orgaan van een Verdragsluitende Partij uitkeringen voor rekening van het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij kan verlenen;

  • c) de wijze waarop de uitkeringen welke het orgaan van een Verdragsluitende Partij voor rekening van het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij heeft verleend, worden vergoed.

• 3 Twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen overeenkomen dat van iedere vergoeding tussen de onder hun bevoegdheid vallende organen wordt afgezien.

Hoofdstuk 6. Gezinsuitkeringen

Artikel 57

Indien de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij het verkrijgen van het recht op uitkeringen afhankelijk stelt van de vervulling van tijdvakken van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen, houdt het orgaan dat deze wettelijke regeling toepast daartoe, voor zover nodig, met het oog op de samentelling van tijdvakken, rekening met de tijdvakken van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen welke krachtens de wettelijke regeling van iedere andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld, alsof het tijdvakken van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen betrof welke krachtens de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij waren vervuld.

Artikel 58

• 1 De toepassing van de eerste of de tweede afdeling van dit hoofdstuk tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen, welke overeenkomsten bovendien bijzondere, aan de omstandigheden aangepaste regelingen mogen bevatten.

• 2 Bij de in het vorige lid bedoelde overeenkomsten wordt in het bijzonder het volgende vastgesteld:

  • a) de groepen personen, op wie de artikelen 59 tot en met 62 van toepassing zijn;

  • b) de regels ter vermijding van samenloop van gelijksoortige uitkeringen;

  • c) het behoud van de eventueel krachtens verdragen inzake sociale zekerheid verkregen rechten.

Afdeling 1:. Kinderbijslagen

Artikel 59

• 1 Voor de toepassing van dit artikel en van artikel 60 worden onder „kinderen”, binnen de door de wettelijke regeling van de betrokken Verdragsluitende Partij gestelde grenzen, verstaan:

  • a) wettige, gewettigde, natuurlijke erkende en aangenomen kinderen en ouderloze kleinkinderen van de gerechtigde;

  • b) wettige, gewettigde, natuurlijke erkende en aangenomen kinderen en ouderloze kleinkinderen van de echtgeno (o) t (e) van de gerechtigde, mits zij tot het huishouden van de gerechtigde behoren en op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij wonen.

• 2 Personen, op wie de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij van toepassing is, die kinderen hebben die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen of worden opgevoed, hebben voor deze kinderen recht op kinderbijslagen waarin de wettelijke regeling van de eerste Partij voorziet, alsof die kinderen op het grondgebied van deze Partij woonden of werden opgevoed.

• 3 In het in het vorige lid bedoelde geval mag het bedrag van de kinderbijslagen evenwel worden beperkt tot het bedrag van de kinderbijslagen waarin de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan de kinderen wonen of worden opgevoed, voorziet.

• 4 Bij toepassing van het vorige lid wordt bij de vergelijking van de kinderbijslagbedragen ingevolge de beide betrokken wettelijke regelingen rekening gehouden met het totale aantal kinderen dat van dezelfde gerechtigde afhankelijk is. Indien de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij op het grondgebied waarvan de kinderen wonen of worden opgevoed, voorziet in verschillende kinderbijslagbedragen voor verschillende groepen gerechtigden, wordt rekening gehouden met de bedragen welke verschuldigd zouden zijn, indien op de gerechtigde deze wettelijke regeling van toepassing was.

• 5 Het derde en vierde lid van dit artikel zijn niet van toepassing op een in artikel 15, eerste lid, sub a) bedoelde loontrekkende, voor wat betreft de kinderen, die hem naar het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop hij is gedetacheerd, vergezellen.

• 6 De kinderbijslagen worden verleend volgens de wettelijke regeling van de Verdragsluitende Partij welke op de gerechtigde van toepassing is, zelfs indien de natuurlijke persoon of de rechtspersoon aan wie die bijslagen moeten worden uitbetaald, op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij woont of verblijft.

Artikel 60

• 1 Werklozen die voor rekening van het orgaan van een Verdragsluitende Partij in het genot zijn van werkloosheidsuitkeringen en kinderen hebben die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen of worden opgevoed, hebben voor deze kinderen recht op kinderbijslagen waarin de wettelijke regeling van de eerste Partij in deze omstandigheid voorziet, alsof die kinderen op het grondgebied van deze Partij woonden of werden opgevoed.

• 2 In het in het vorige lid bedoelde geval is artikel 59, eerste, derde, vierde en zesde lid van overeenkomstige toepassing.

Afdeling 2:. Gezinsuitkeringen

Artikel 61

• 1 Personen op wie de wettelijke regeling van een Verdragsluitende Partij van toepassing is, hebben voor hun gezinsleden die op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonen, recht op de uitkeringen waarin de wettelijke regeling van laatstbedoelde Partij voorziet, alsof deze wettelijke regeling op die personen van toepassing was. Deze uitkeringen worden aan de gezinsleden voor rekening van het bevoegde orgaan verleend door het orgaan van hun woonplaats, volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling.

• 2 Ongeacht het bepaalde in het vorige lid heeft een in artikel 15, eerste lid, sub a) bedoelde loontrekkende voor zijn gezinsleden die hem naar het grondgebied van de Verdragsluitende Partij waarop hij is gedetacheerd, vergezellen, recht op de uitkeringen waarin de wetlelijke regeling van de Verdragsluitende Partij welke op hem van toepassing blijft, voorziet. Deze uitkeringen worden door het bevoegde orgaan van laatstbedoelde Partij verleend. Na overeenstemming tussen het bevoegde orgaan en het orgaan van de woonplaats, kunnen evenwel de uitkeringen eveneens door bemiddeling van laatstbedoeld orgaan voor rekening van het bevoegde orgaan worden verleend.

Artikel 62

Werklozen die voor rekening van het orgaan van een Verdragsluitende Partij in het genot zijn van werkloosheidsuitkeringen, hebben voor hun op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonende gezinsleden recht op de gezinsuitkeringen waarin de wettelijke regeling van laatstbedoelde Partij voorziet, mits de wettelijke regeling van eerstbedoelde Partij bij werkloosheid gezinsuitkeringen toekent. De gezinsuitkeringen worden aan de gezinsleden voor rekening van het bevoegde orgaan van eerstbedoelde Partij verleend door het orgaan van hun woonplaats, volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling.

Artikel 63

• 1 Indien het bepaalde in deze afdeling tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen wordt toegepast, wordt bij de in artikel 58, eerste lid bedoelde bilaterale of multilaterale overeenkomsten vastgesteld op welke wijze de uitkeringen welke door het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij zijn verleend, worden vergoed.

• 2 Twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen overeenkomen dat van iedere vergoeding tussen de onder hun bevoegdheid vallende organen wordt afgezien.

TITEL IV. Diverse bepalingen

Artikel 64

• 1 De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen verstrekken elkaar alle inlichtingen met betrekking tot:

  • a) de ter uitvoering van dit Verdrag getroffen maatregelen;

  • b) de wijzigingen in hun wetgeving welke van invloed kunnen zijn op de uitvoering van dit Verdrag.

• 2 Bij de toepassing van dit Verdrag zijn de autoriteiten en organen van de Verdragsluitende Partijen elkaar behulpzaam als betrof het de toepassing van hun eigen wetgeving. De wederzijdse administratieve hulp van deze autoriteiten en organen is in beginsel kosteloos. De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen kunnen evenwel overeenkomen bepaalde kosten te vergoeden.

• 3 Voor de toepassing van dit Verdrag kunnen de autoriteiten en organen van de Verdragsluitende Partijen zich rechtstreeks met elkaar en met de belanghebbenden of hun gemachtigden in verbinding stellen.

• 4 De autoriteiten, organen en rechterlijke instanties van een Verdragsluitende Partij mogen verzoekschriften of andere documenten welke hun toegezonden worden, niet afwijzen op grond van het feit dat zij in een officiële taal van een andere Verdragsluitende Partij zijn opgesteld.

Artikel 65

• 1 De vrijstelling of verlaging van rechten, zegelrechten, griffie- of registratierechten waarin bij de wetgeving van een Verdragsluitende Partij is voorzien voor bescheiden of documenten welke ter uitvoering van de wetgeving van deze Partij dienen te worden overgelegd, geldt eveneens voor overeenkomstige bescheiden of documenten welke ter uitvoering van de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij of van dit Verdrag dienen te worden overgelegd.

• 2 Alle akten, documenten of overige bescheiden van officiële aard welke voor de toepassing van dit Verdrag dienen te worden overgelegd, zijn vrijgesteld van legalisatie en van alle andere soortgelijke formaliteiten.

Artikel 66

• 1 Indien de aanvrager op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat woont, kan hij zijn aanvraag rechtsgeldig indienen bij het orgaan van zijn woonplaats, dat deze overdraagt aan het bevoegde orgaan of de bevoegde organen, genoemd in de aanvraag.

• 2 Aanvragen, verklaringen of beroepschriften welke volgens de wetgeving van een Verdragsluitende Partij binnen een bepaalde termijn moeten worden ingediend bij een autoriteit, een orgaan of een rechterlijke instantie van die Partij, zijn ontvankelijk indien zij binnen dezelfde termijn bij een autoriteit, orgaan of rechterlijke instantie van een andere Verdragsluitende Partij worden ingediend. In dat geval zal de autoriteit, het orgaan of de rechterlijke instantie waarop aldus een beroep wordt gedaan, deze aanvragen, verklaringen of beroepschriften onverwijld doen toekomen aan de bevoegde autoriteit, het bevoegde orgaan of de bevoegde rechterlijke instantie van eerstbedoelde Partij, hetzij rechtstreeks, hetzij door bemiddeling van de bevoegde autoriteiten van de betrokken Verdragsluitende Partijen. De datum waarop die aanvragen, verklaringen of beroepschriften bij een autoriteit, een orgaan of een rechterlijke instantie van de andere Partij zijn ingediend, wordt beschouwd als de datum waarop deze zijn ingediend bij de autoriteit, het orgaan of de rechterlijke instantie welke bevoegd is hiervan kennis te nemen.

Artikel 67

• 1 Het bij de wetgeving van een Verdragsluitende Partij voorziene geneeskundige onderzoek kan op verzoek van het orgaan dat deze wetgeving toepast, door het orgaan van de woon- of verblijfplaats op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij worden verricht. In dit geval wordt het onderzoek geacht te zijn verricht op het grondgebied van eerstbedoelde Partij.

• 2 De toepassing van het voorgaande lid tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen.

Artikel 68

• 1 Wanneer het orgaan van een Verdragsluitende Partij krachtens dit Verdrag uitkeringen verschuldigd is aan een gerechtigde die zich op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij bevindt, wordt het verschuldigde bedrag uitgedrukt in de munteenheid van eerstbedoelde Partij. Genoemd orgaan voldoet het verschuldigde rechtens in de munteenheid van de tweede Partij.

• 2 Wanneer het orgaan van een Verdragsluitende Partij krachtens dit Verdrag bedragen verschuldigd is, dienende tot vergoeding van door het orgaan van een andere Verdragsluitende Partij verleende prestatie, wordt het verschuldigde bedrag uitgedrukt in de munteenheid van de tweede Partij. Eerstgenoemd orgaan voldoet het verschuldigde rechtens in genoemde munteenheid, tenzij de betrokken Verdragsluitende Partijen een andere wijze van betaling zijn overeengekomen.

• 3 Het uit de toepassing van dit Verdrag voortvloeiende overmaken van bedragen geschiedt volgens de overeenkomsten welke op het tijdstip van overmaking terzake tussen de betrokken Verdragsluitende Partijen van kracht zijn. Bij ontstentenis daarvan worden de voor het overmaken noodzakelijke maatregelen in onderling overleg tussen bedoelde Partijen getroffen.

Artikel 69

• 1 Bij de vaststelling van het bedrag van de aan het orgaan van een Verdragsluitende Partij verschuldigde premies of bijdragen wordt eventueel rekening gehouden met op het grondgebied van iedere andere Verdragsluitende Partij verworven inkomen.

• 2 Premies of bijdragen welke aan het orgaan van een Verdragsluitende Partij verschuldigd zijn, kunnen op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij worden geïnd volgens de administratieve procedure en met de waarborgen en voorrechten welke van toepassing zijn op de inning van premies of bijdragen welke aan een overeenkomstig orgaan van laatstbedoelde Partij verschuldigd zijn.

• 3 De toepassing van het eerste en het tweede lid van dit artikel tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen. Deze overeenkomsten kunnen ook betrekking hebben op de gerechtelijke invorderingsprocedure.

Artikel 70

• 1 Indien prestaties worden genoten krachtens de wetgeving van een Verdragsluitende Partij naar aanleiding van schade welke op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij is veroorzaakt of ontstaan, worden de rechten welke het orgaan dat de prestaties verschuldigd is, heeft ten opzichte van een derde die verplicht is de schade te vergoeden, als volgt geregeld:

  • a) wanneer het orgaan dat de prestaties verschuldigd is, krachtens de wetgeving welke op dit orgaan van toepassing is, in de rechten treedt welke de rechthebbende ten opzichte van die derde heeft, erkent elke Verdragsluitende Partij een dergelijke subrogatie;

  • b) wanneer het orgaan dat de prestaties verschuldigd is een onmiddellijk recht ten opzichte van die derde heeft, erkent elke Verdragsluitende Partij dit recht.

• 2 De toepassing van het vorige lid tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen is afhankelijk van het sluiten van bilaterale of multilaterale overeenkomsten tussen deze Partijen.

• 3 Bij overeenkomsten tussen de betrokken Verdragsluitende Partijen worden regelen gesteld inzake de aansprakelijkheid van de werkgever of zijn gemachtigden bij arbeidsongevallen of ongevallen op weg van of naar het werk welke op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan de bevoegde Staat hebben plaatsgevonden.

Artikel 71

• 1 Over elk geschil dat met betrekking tot de uitlegging of toepassing van dit Verdrag tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen ontstaat, zullen eerst onderhandelingen tussen de bij het geschil betrokken Partijen worden gevoerd.

• 2 Indien een der bij het geschil betrokken Partijen meent dat het een zaak betreft welke voor de gezamenlijke Verdragsluitende Partijen van belang kan zijn, wordt het geschil door de daarbij betrokken Partijen, handelend met aller goedvinden, of, indien daarover geen eenstemmigheid bestaat, door een van deze Partijen, voorgelegd aan het Comité van Ministers van de Raad van Europa, dat zich binnen zes maanden over de zaak uitspreekt.

• 3 Indien het geschil naar gelang van de omstandigheden, niet is beslecht hetzij binnen zes maanden nadat het eerste verzoek is gedaan om de in het eerste lid van dit artikel voorgeschreven onderhandelingen te beginnen, hetzij binnen drie maanden nadat de door het Comité van Ministers gedane uitspraak aan de Verdragsluitende Partijen is medegedeeld, kan het geschil op verzoek van elke daarbij betrokken Partij aan een scheidsrechterlijke procedure worden onderworpen voor één enkele scheidsman. De verzoekende Partij zal door bemiddeling van de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa het onderwerp van het verzoek dat zij aan de scheidsrechterlijke uitspraak wil onderwerpen, aan de andere Partij mededelen, evenals de gronden waarop dit verzoek berust.

• 4 Indien de bij het geschil betrokken Partijen niet anders zijn overeengekomen, wordt de scheidsman door de Voorzitter van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens aangewezen. De scheidsman mag geen onderdaan van een der bij het geschil betrokken Partijen zijn, noch zijn vaste woonplaats op het grondgebied van een dezer Partijen hebben, noch in hun dienst staan, noch zich uit anderen hoofde reeds met de zaak hebben beziggehouden.

• 5 Indien, in het in het vorige lid bedoelde geval, de Voorzitter van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens verhinderd is of indien hij onderdaan van een der bij het geschil betrokken Partijen is, geschiedt de aanwijzing van de scheidsman door de Vice-Voorzitter van het Hof of door het oudste lid van het Hof dat niet verhinderd en geen onderdaan van een der bij het geschil betrokken Partijen is.

• 6 Bij afwezigheid van een bijzonder compromis tussen de bij het geschil betrokken Partijen of indien het compromis niet voldoende duidelijk is, zal de scheidsman een beslissing nemen op basis van de bepalingen van dit Verdrag, met inachtneming van de algemene beginselen van het internationale recht.

• 7 Het vonnis van de scheidsman is bindend en niet vatbaar voor beroep.

Artikel 72

• 1 In Bijlage VII worden de bijzonderheden inzake de toepassing van de wetgeving van iedere belanghebbende Verdragsluitende Partij vermeld.

• 2 Door iedere betrokken Verdragsluitende Partij wordt, overeenkomstig artikel 81, eerste lid, kennisgeving gedaan van elke wijziging welke in Bijlage VII dient te worden aangebracht. Indien deze wijziging het gevolg is van het tot stand komen van een nieuwe wettelijke regeling, zal deze kennisgeving binnen drie maanden na bekendmaking van bedoelde wettelijke regeling worden gedaan of, indien deze wettelijke regeling vóór de datum van bekrachtiging van dit Verdrag wordt bekendgemaakt, op de dag van bekrachtiging.

Artikel 73

• 1 De bijlagen, bedoeld in artikel 1, sub b), artikel 3, eerste lid, artikel 6, derde lid, artikel 8, vierde lid, artikel 9, tweede lid, artikel 11, derde lid en artikel 72, eerste lid, alsmede de wijzigingen welke in deze bijlagen worden aangebracht, vormen een wezenlijk bestanddeel van dit Verdrag.

• 2 Elke wijziging van de in het vorige lid bedoelde bijlagen wordt geacht te zijn goedgekeurd indien binnen drie maanden nadat de in artikel 81, tweede lid, sub d) van dit Verdrag bedoelde kennisgeving heeft plaatsgevonden, geen enkele Verdragsluitende Partij of ondertekenende Staat verzet heeft aangetekend bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

• 3 Indien bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa verzet wordt aangetekend, wordt een regeling getroffen overeenkomstig een door het Comité van Ministers vast te stellen procedure.

TITEL V. Overgangs- en slotbepalingen

Artikel 74

• 1 Aan dit Verdrag kan geen enkel recht worden ontleend voor een tijdvak voorafgaande aan de datum waarop het voor de betrokken Verdragsluitende Partij of Verdragsluitende Partijen in werking treedt.

• 2 Voor de vaststelling van de aan dit Verdrag te ontlenen rechten wordt rekening gehouden met elk tijdvak van verzekering, alsmede eventueel met elk tijdvak van dienstbetrekking, van beroepswerkzaamheden of van wonen, dat vóór de inwerkingtreding van dit Verdrag krachtens de wetgeving van een Verdragsluitende Partij is vervuld.

• 3 Onverminderd het bepaalde in het eerste lid van dit artikel ontstaat krachtens dit Verdrag een recht, zelfs wanneer dit recht in verband staat met een gebeurtenis welke vóór zijn inwerkingtreding heeft plaatsgevonden.

• 4 Elke uitkering welke in verband met de nationaliteit van de betrokkene dan wel met diens woonplaats op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan die waarop het orgaan dat de uitkering verschuldigd is, gevestigd is, niet is vastgesteld dan wel is geschorst, wordt op verzoek van de betrokkene vastgesteld of hervat met ingang van de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag, mits de vroeger vastgestelde rechten niet in de vorm van een afkoopsom zijn vereffend.

• 5 De rechten van de betrokkenen wier pensioen of rente vóór de inwerkingtreding van dit Verdrag werd vastgesteld, worden op hun verzoek, met inachtneming van dit Verdrag, herzien. Herziening van deze rechten kan eveneens ambtshalve plaatsvinden. In geen enkel geval mogen door een dergelijke herziening de vroegere rechten van de betrokkenen worden verminderd.

• 6 Indien het in het vierde of vijfde lid van dit artikel bedoelde verzoek binnen twee jaar na de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag wordt ingediend, worden de aan dit Verdrag te ontlenen rechten met ingang van die datum verkregen, zonder dat de bepalingen van de wetgeving van enige Verdragsluitende Partij met betrekking tot verval of verjaring van rechten op de betrokkenen worden toegepast.

• 7 Indien het in het vierde of vijfde lid van dit artikel bedoelde verzoek na afloop van de termijn van twee jaar na de inwerkingtreding van dit Verdrag wordt ingediend, wordt voor het verkrijgen van de niet vervallen of verjaarde rechten alleen rekening gehouden met de datum waarop het verzoek is ingediend, tenzij gunstiger bepalingen van de wetgeving van de betrokken Verdragsluitende Partij van toepassing zijn.

Artikel 75

• 1 Elke Lid-Staat van de Raad van Europa kan dit Verdrag ondertekenen. Het moet worden bekrachtigd of aanvaard. De akten van bekrachtiging of aanvaarding worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

• 2 Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de derde maand volgende op de maand waarin de derde akte van bekrachtiging of aanvaarding is nedergelegd.

• 3 Ten aanzien van elke ondertekenende Staat welke dit Verdrag nadien bekrachtigt of aanvaardt, treedt het in werking drie maanden na de datum waarop deze Staat zijn akte van bekrachtiging of aanvaarding heeft nedergelegd.

Artikel 76

Met ingang van de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag zijn de Europese interim-overeenkomst betreffende sociale zekerheid met uitsluiting van de regelingen voor ouderdom, invaliditeit en overlijden en de Europese interim-overeenkomst betreffende de regelingen inzake sociale zekerheid voor ouderdom, invaliditeit en overlijden, alsmede de daarbij behorende aanvullende Protocollen niet meer van toepassing in de betrekkingen tussen Verdragsluitende Partijen.

Artikel 77

• 1 Na de inwerkingtreding van dit Verdrag kan het Comité van Ministers van de Raad van Europa elke Staat welke geen lid is van de Raad uitnodigen tot dit Verdrag toe te treden. Met de beslissing tot deze uitnodiging dienen alle Lid-Staten van de Raad welke dit Verdrag hebben bekrachtigd of aanvaard, in te stemmen.

• 2 Toetreding vindt plaats door nederlegging bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa van een akte van toetreding, welke van kracht wordt drie maanden na de datum van nederlegging.

Artikel 78

• 1 Dit Verdrag blijft voor onbepaalde tijd van kracht.

• 2 Iedere Verdragsluitende Partij kan dit Verdrag, voor wat haar betreft, na verloop van vijf jaar na de datum waarop dit Verdrag voor deze Partij in werking is getreden, opzeggen door kennisgeving aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

• 3 De opzegging wordt van kracht zes maanden na de datum waarop de kennisgeving door de Secretaris-Generaal is ontvangen.

Artikel 79

• 1 Elk krachtens dit Verdrag verkregen recht blijft bij opzegging gehandhaafd.

• 2 De in opbouw zijnde rechten met betrekking tot tijdvakken welke zijn vervuld voor de datum waarop de opzegging van kracht is geworden, worden door de opzegging niet teniet gedaan; de verdere handhaving van deze rechten wordt bij overeenkomst geregeld of, indien geen overeenkomst tot stand komt, vastgesteld aan de hand van de door het betrokken orgaan toegepaste wetgeving.

Artikel 80

• 1 De toepassing van dit Verdrag wordt geregeld bij een aanvullend Akkoord, dat elke Lid-Staat van de Raad van Europa kan ondertekenen.

• 2 De Verdragsluitende Partijen of, indien de grondwettelijke bepalingen van deze Partijen dit toestaan, hun bevoegde autoriteiten, treffen alle andere, voor de toepassing van dit Verdrag noodzakelijke regelingen.

• 3 Elke ondertekenende Staat welke dit Verdrag bekrachtigt of aanvaardt, dient of tegelijkertijd het aanvullend Akkoord te bekrachtigen of te aanvaarden, of dit aanvullend Akkoord zonder voorbehoud van bekrachtiging of aanvaarding te ondertekenen uiterlijk op het tijdstip waarop de akte van bekrachtiging of aanvaarding van het Verdrag wordt nedergelegd.

• 4 Elke Staat welke tot dit Verdrag toetreedt dient tegelijkertijd tot het aanvullend Akkoord toe te treden.

• 5 Elke Verdragsluitende Partij welke dit Verdrag opzegt, dient tegelijkertijd het aanvullend Akkoord op te zeggen.

Artikel 81

• 1 De kennisgevingen of verklaringen, als bedoeld in artikel 1, sub b) en w), artikel 3, tweede lid, artikel 6, vijfde lid, artikel 7, tweede lid, artikel 8, vijfde lid, artikel 9, derde en vierde lid, artikel 11, vierde lid en artikel 72, tweede lid, worden aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gezonden.

• 2 De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa zal binnen een maand aan de Verdragsluitende Partijen, de ondertekenende Staten en de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau mededeling doen van:

  • a) elke ondertekening, alsmede het nederleggen van elke akte van bekrachtiging, aanvaarding of toetreding;

  • b) elke datum van inwerkingtreding van dit Verdrag overeenkomstig de artikelen 75 en 77;

  • c) elke kennisgeving van opzegging, ontvangen met toepassing van artikel 78, tweede lid, en de datum waarop de opzegging van kracht zal worden;

  • d) elke kennisgeving of verklaring, ontvangen met toepassing van het eerste lid van dit artikel.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Parijs, de 14e december 1972, in de Franse en de Engelse taal, zijnde beide teksten gelijkelijk gezaghebbend, in één exemplaar, dat zal worden nedergelegd in het archief van de Raad van Europa. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa zal hiervan voor eensluidend gewaarmerkte afschriften doen toekomen aan elk van de ondertekenende en toetredende Staten.

BIJLAGE I. (Artikel 1, sub b))

Omschrijving van de grondgebieden en van de onderdanen van de Verdragsluitende Partijen

Oostenrijk
Grondgebied:	-	het grondgebied van Oostenrijk.
Onderdanen:	-	personen van Oostenrijkse nationaliteit.
België
Grondgebied:	-	het grondgebied van België.
Onderdanen:	-	personen van Belgische nationaliteit.
Cyprus
Grondgebied:	-	het grondgebied van de Republiek Cyprus.
Onderdanen:	-	staatsburgers van de Republiek Cyprus.
Denemarken
Grondgebied:	-	het grondgebied van Denemarken, met uitzondering van de Fär Öer-eilanden en Groenland.
Onderdanen:	-	personen van Deense nationaliteit.
Frankrijk
Grondgebied:	-	het grondgebied van de departementen in Europa en van de overzeese departementen (Guadeloupe, Guyana, Martinique en Réunion) van de Franse Republiek.
Onderdanen:	-	personen van Franse nationaliteit.
Bondsrepubliek Duitsland
Grondgebied:	-	het grondgebied waarop de Grondwet voor de Bondsrepubliek Duitsland van toepassing is.
Onderdanen:	-	Duitsers in de zin van de Grondwet voor de Bondsrepubliek Duitsland.
IJsland
Grondgebied:	-	het grondgebied van IJsland.
Onderdanen:	-	personen van IJslandse nationaliteit.
Ierland
Grondgebied:	-	het grondgebied dat aan het gezag van de Regering van Ierland onderworpen is.
Onderdanen:	-	personen van Ierse nationaliteit.
Italië
Grondgebied:	-	het grondgebied van Italië.
Onderdanen:	-	personen van Italiaanse nationaliteit.
Luxemburg
Grondgebied:	-	het grondgebied van het Groothertogdom Luxemburg.
Onderdanen:	-	personen van Luxemburgse nationaliteit.
Malta
Grondgebied:	-	het grondgebied van Malta en de daarbij behorende gebiedsdelen.
Onderdanen:	-	staatsburgers van Malta.
Nederland
Grondgebied:	-	het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden in Europa.
Onderdanen:	-	personen van Nederlandse nationaliteit.
Noorwegen
Grondgebied:	-	het grondgebied van het Koninkrijk Noorwegen, met inbegrip van de eilanden Spitsbergen en Jan Mayen en de Noorse gebiedsdelen.
Onderdanen:	-	personen van Noorse nationaliteit.
Zweden
Grondgebied:	-	het grondgebied van het Koninkrijk Zweden.
Onderdanen:	-	personen van Zweedse nationaliteit.
Zwitserland
Grondgebied:	-	het grondgebied van de Zwitserse Bondsstaat.
Onderdanen:	-	personen van Zwitserse nationaliteit.
Turkije
Grondgebied:	-	het grondgebied van Turkije.
Onderdanen:	-	personen van Turkse nationaliteit.
Verenigd Koninkrijk
Grondgebied:	-	het grondgebied van het Verenigd Koninkrijk, met inbegrip van de eilanden Man, Jersey, Guernesey en Aurigny, doch met uitsluiting van de andere gebieden voor de buitenlandse betrekkingen waarvan de Regering van het Verenigd Koninkrijk verantwoordelijk is.
Onderdanen:	-	staatsburgers van het Verenigd Koninkrijk en van de koloniën.

BIJLAGE II. (Artikel 3, eerste lid)

Wettelijke regelingen en stelsels waarop dit Verdrag van toepassing is

Wanneer in deze bijlage een opsomming van bepaalde wetten voorkomt, wordt geacht daarin tevens te zijn begrepen iedere wettelijke regeling waarbij deze wetten gecodificeerd, gewijzigd, aangevuld of in werking gesteld worden.

Oostenrijk

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de ziekteverzekering (ziekte, moederschap en overlijden);

• b) de pensioenverzekering voor arbeiders;

• c) de pensioenverzekering voor bedienden;

• d) de pensioenverzekering voor mijnwerkers;

• e) de pensioenverzekering voor zelfstandigen in de handel;

• f) de pensioen verzekering voor zelfstandigen in land- en bosbouw;

• g) de verzekering voor notarissen;

• h) de verzekering inzake arbeidsongevallen en beroepsziekten;

• i) de werkloosheidsverzekering;

• j) de kinderbijslagen.

België

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de ziekte- en invaliditeitsverzekering (ziekte, moederschap, inliditeit en overlijden):

  • i) stelsels voor loontrekkenden (arbeiders, bedienden, mijnwerkers en overheidspersoneel);

  • ii) stelsel voor zeelieden ter koopvaardij;

  • iii) stelsel voor zelfstandigen (ziekteverzekering);

• b) de rust- en overlevingspensioenen:

  • i) stelsels voor loontrekkenden (arbeiders, bedienden, mijnwerkers en zeelieden ter koopvaardij);

  • ii) stelsel voor zefstandigen;

• c) de schadeloosstelling ter zake van arbeidsongevallen:

  • i) stelsel voor loontrekkenden in het algemeen;

  • ii) stelsel voor zeelieden;

• d) de schadeloosstelling ter zake van beroepsziekten;

• e) de regeling van steun aan onvrijwillig werklozen;

• f) de kinderbijslagen voor loontrekkenden en de kinderbijslagen voor werkgevers en niet-loontrekkenden, met uitzondering van de in deze wettelijke regelingen voorziene geboorteuitkeringen.

Cyprus

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de sociale verzekering (ziekte, werkloosheid, moederschap, weduwen, wezen, ouderdom en overlijden; uitkeringen en kosteloze geneeskundige behandeling ter zake van arbeidsongevallen en beroepsziekten);

• b) schadeloosstelling ter zake van pneumoconiosis (uitkeringen bij beroepsziekte of overlijden veroorzaakt door pneumoconiosis).

Denemarken

Wet nr. 239 van 10 juni 1960 inzake de algemene ziekteverzekering (ziekte en moederschap).

Wet nr. 218 van 4 juni 1965 inzake het ouderdomspensioen.

Wet nr. 219 van 4 juni 1965 inzake het invaliditeitspensioen.

Wet nr. 70 van 13 maart 1959 (hoofdstuk 1) inzake het weduwenpensioen en de bijstand aan weduwen.

Wet nr. 46 van 7 maart 1964 inzake het aanvullend pensioen arbeidsmarkt.

Wet nr. 259 van 18 augustus 1964 inzake de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten.

Wet nr. 40 van 22 februari 1967 inzake de werkloosheidsverzekering.

Wet nr. 236 van 3 juni 1967 (hoofdstukken 1 en 3) inzake de kinderbijslagen en andere gezinsuitkeringen.

Frankrijk

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de algemene organisatie van de sociale zekerheid en het beroepsrecht in de sociale zekerheid;

• b) de algemene bepalingen tot vaststelling van het stelsel van sociale verzekering van toepassing op verzekerden die geen beroep in de landbouw uitoefenen (ziekte, moederschap, invaliditeit, ouderdom en overlijden);

• c) de algemene bepalingen tot vaststelling van het stelsel van sociale verzekering van toepassing op verzekerden die een beroep in de landbouw uitoefenen (ziekte, moederschap, invaliditeit, ouderdom en overlijden);

• d) het voorkómen van en de schadeloosstelling bij arbeidsongevallen en beroepsziekten;

• e) de gezinsuitkeringen, met uitzondering van de moederschapsuitkering;

• f) de uitkering aan bejaarde loontrekkenden en de uitkering aan huismoeders;

• g) de ziekte-, moederschaps- en invaliditeitsverzekering voor landbouwers;

• h) de ziekte- en moederschapsuitkering voor zelfstandigen die geen beroep in de landbouw uitoefenen;

• i) de contributieve en niet-contributieve ouderdomsuitkeringen voor niet-loontrekkenden;

• j) de bijzondere uitkering;

• k) de aanvullende uitkering uit het „Fonds national de solidarité”;

• l) de inkomensgarantie aan werkloze werknemers (bijstandsuitkeringen);

• m) de bijzondere stelsels van toepassing op de hieronder opgesomde werkzaamheden en ondernemingen, voor zover deze stelsels betrekking hebben op gebeurtenissen waarvoor een voorziening wordt getroffen in de hierboven genoemde wettelijke regelingen betreffende de algemene stelsels welke van toepassing zijn op niet onder een bijzonder stelsel vallende niet-agrarische werknemers, respectievelijk op werknemers in de agrarische beroepen:

  • - werkzaamheden waarvoor aansluiting bij het stelsel voor zeelieden plaats vindt;

  • - mijnbouwondernemingen of daarmede gelijkgestelde ondernemingen;

  • - Nationale Maatschappij der Franse spoorwegen;

  • - spoorwegen van secundair algemeen belang, van plaatselijk belang en tramwegen;

  • - Zelfstandige Dienst voor het Parijse Vervoer;

  • - ondernemingen op het terrein van de produktie, het vervoer en de distributie van elektrische energie en van gas;

  • - Algemene Waterleidingmaatschappij;

  • - Bank van Frankrijk, Crédit foncier de France;

  • - Opéra, Opéra comique, Comédie francaise;

  • - notariskantoren en daarmede gelijkgestelde instellingen.

Bondsrepubliek Duitsland

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de ziekteverzekering (ziekte, moederschap en overlijden);

• b) de bescherming van werkende moeders, voor zover het uitkeringen en verstrekkingen betreft welke gedurende de zwangerschap en na de bevalling door het orgaan van de ziekteverzekering verschuldigd zijn;

• c) de pensioenverzekering voor arbeiders en ambachtslieden;

• d) de pensioenverzekering voor bedienden;

• e) de pensioenverzekering voor mijnwerkers en, voor de Saar, de pensioenverzekering in de ijzer- en staalindustrie, alsmede het stelsel van hulpverlening aan bejaarde landbouwers;

• f) de ongevallenverzekering;

• g) de werkloosheidsverzekering en de bijstand aan werklozen;

• h) de kinderbijslagen.

IJsland

Wet nr. 40 van 30 april 1963 inzake sociale zekerheid.

Wet nr. 86 van 11 juni 1938 inzake de pensioenverzekering voor vroedvrouwen.

Wet nr. 65 van 2 september 1955 inzake de pensioenverzekering voor verpleegsters.

Wet nr. 78 van 28 april 1962 inzake de pensioenverzekering voor zeevissers en zeelieden ter koopvaardij.

Wet nr. 29 van 7 april 1956 inzake de werkloosheidsverzekering.

Ierland

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de prestaties bij arbeidsongeschiktheid (ziekte en invaliditeit), bij moederschap en de uitkeringen bij overlijden;

• b) de rustpensioenen, de ouderdoms-, weduwen- en wezenpensioenen;

• c) de uitkeringen van de werkloosheidsverzekering en de bijstand aan werklozen;

• d) de prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten;

• e) de kinderbijslagen.

Italië

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de ziekteverzekering (ziekte, moederschap en overlijden);

• b) de tuberculoseverzekering;

• c) de fysieke en economische bescherming van werkende moeders, voor zover het prestaties betreft welke door de sociale verzekeringsorganen verleend worden;

• d) de invaliditeits-, ouderdoms- en overlevingsverzekering;

• e) de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten;

• f) de verzekering tegen onvrijwillige werkloosheid;

• g) de kinderbijslagen;

• h) de bijzondere stelsels van sociale verzekering geldende voor bepaalde groepen werknemers, voor zover zij betrekking hebben op gebeurtenissen of prestaties waarvoor voorzieningen worden getroffen in de hierboven genoemde wettelijke regelingen.

Luxemburg

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de ziekteverzekering (ziekte, moederschap en overlijden):

  • - stelsel voor arbeiders, stelsel voor particuliere bedienden, stelsel voor ambtenaren en met hen gelijkgestelden en stelsel voor de onafhankelijke beroepen;

• b) de pensioenverzekering (invaliditeit, ouderdom en overlijden):

  • - stelsel voor arbeiders, stelsel voor particuliere bedienden (met inbegrip van de onafhankelijke hoofdarbeiders), stelsel voor ambachtslieden, stelsel voor handelaren en industriëlen en stelsel voor de landbouw;

• c) de aanvullende pensioenverzekering voor arbeiders in de mijnen en metaalarbeiders, voor technisch personeel in de ondergrondse mijnen en beroepschauffeurs;

• d) de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten;

• e) de werkloosheidsuitkeringen;

• f) de gezinsuitkeringen met uitzondering van de geboorteuitkeringen.

Malta

Wet op de algemene verzekering (ziekte, werkloosheid, invaliditeit, ouderdom, overlijden, arbeidsongevallen en beroepsziekten) (1956).

Nederland

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de prestaties bij ziekte en moederschap;

• b) de prestaties bij arbeidsongeschiktheid (invaliditeit, arbeidsongevallen en beroepsziekten);

• c) de uitkeringen bij ouderdom;

• d) de uitkeringen aan nagelaten betrekkingen;

• e) de uitkeringen bij werkloosheid;

• f) de kinderbijslagen.

Noorwegen

Wet van 6 juli 1957 inzake de coördinatie en integratie van pensioenen en verzekeringsprestaties.

Wet van 17 juni 1966 inzake verzekering (ziekte en moederschap, werkloosheid, beroepsziekten, invaliditeit, ouderdom en overlijden).

Wet van 27 juni 1947 inzake de werkgelegenheid, hoofdstuk V.

Wet van 3 december 1948 inzake de pensioenverzekering voor zeelieden.

Wet van 3 december 1951 inzake de pensioenverzekering voor bosbouwarbeiders.

Wet van 26 juni 1953 inzake de pensioenverzekering voor apothekers.

Wet van 28 juni 1957 inzake de pensioenverzekering voor zeevissers.

Wet van 22 juni 1962 inzake de pensioenverzekering voor verpleegsters.

Wet van 12 december 1958 inzake de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten.

Wet van 24 oktober 1946 inzake de kinderbijslagen.

Zweden

Wet nr. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering en wet nr. 382 van 25 mei 1962 ter invoering van de wet inzake de algemene verzekering.

Wet nr. 243 van 14 mei 1954 inzake de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten.

Besluit nr. 629 van 14 december 1956 betreffende de goedgekeurde werkloosheidsfondsen.

Wet nr. 529 van 26 juli 1947 betreffende de algemene kinderbijslagen.

Zwitserland

Federale wettelijke regelingen betreffende:

• a) de ziekteverzekering, met inbegrip van de tuberculoseverzekering en de prestaties bij moederschap;

• b) de invaliditeitsverzekering;

• c) de ouderdoms- en overlevingsverzekering;

• d) de verplichte ongevallenverzekering bij arbeidsongevallen en niet-arbeidsongevallen of bij beroepsziekten;

• e) de werkloosheidsverzekering;

• f) de kinderbijslagen voor landarbeiders en kleine boeren.

Turkije

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de sociale verzekering voor loontrekkenden (ziekte, moederschap, invaliditeit, ouderdom, overlijden, arbeidsongevallen en beroepsziekten);

• b) de sociale verzekering voor zelfstandigen en voor vrije beroepen (invaliditeit, ouderdom en overlijden).

Verenigd Koninkrijk

Wettelijke regelingen betreffende:

• a) de nationale gezondheidsdiensten;

• b) de algemene verzekering (uitkeringen bij werkloosheid, ziekte en moederschap, uitkeringen aan weduwen en wezen, uitkeringen bij pensionering en overlijden);

• c) de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten;

• d) de kinderbijslagen;

• e) de insulaire verzekering (Jersey);

• f) de sociale verzekering (Guernesey).

BIJLAGE III. (Artikel 6, derde lid)

Ongeacht het bepaalde in Artikel 5 gehandhaafde bepalingen

I. Multilaterale Verdragen

• 1. De van kracht zijnde bepalingen van het Verdrag van 27 juli 1950 en van het herziene Verdrag van 13 februari 1961 betreffende de sociale zekerheid van Rijnvarenden.

• 2. Het op 15 september 1955 gesloten Verdrag inzake sociale zekerheid tussen Denemarken, Finland, IJsland, Noorwegen en Zweden, zoals gewijzigd door latere akkoorden en protocollen, alsmede de aanvullende akkoorden bij dit Verdrag.

• 3. Het Europese Verdrag van 9 juli 1956 betreffende de sociale zekerheid van arbeiders werkzaam bij het internationaal vervoer.

II. Bilaterale Verdragen

Algemene opmerkingen

• 1. Voor zover de in deze bijlage vermelde bepalingen van aanvullende akkoorden of van een bijzonder verdrag inzake de werkoosheidsverzekering naar bepalingen van een algemeen verdrag verwijzen, worden deze verwijzingen vervangen door verwijzingen naar de overeenkomstige bepalingen van dit Verdrag, in zoverre de desbetreffende bepalingen van genoemd algemeen verdrag niet zelf in deze bijlage worden vermeld.

• 2. De uitleggings- of opzeggingsclausules van een verdrag inzake sociale zekerheid waarvan bepalingen in deze bijlage zijn opgenomen, blijven met betrekking tot deze bepalingen gehandhaafd.

• 3. De tussen haken [ ] geplaatste verdragen inzake sociale zekerheid zijn op het tijdstip waarop dit Verdrag voor ondertekening is opengesteld, niet van kracht.

Oostenrijk - Bondsrepubliek Duitsland

Verdrag inzake sociale zekerheid van 22 december 1966.

Verdrag inzake de werkloosheidsverzekering van 19 mei 1951.

Aanvullend protocol van 23 november 1951 bij het Verdrag inzake de werkloosheidsverzekering van 19 mei 1951.

Tweede Verdrag inzake de werkloosheidsverzekering van 31 october 1953.

Oostenrijk - Frankrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 28 mei 1971.

Oostenrijk - Italië

Verdrag betreffende de sociale verzekeringen van 30 december 1950.

Oostenrijk - Zwitserland

Verdrag inzake sociale zekerheid van 15 november 1967.

Oostenrijk - Turkije

Verdrag inzake sociale zekerheid van 12 oktober 1966.

Oostenrijk - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 18 juni 1971.

België - Zwitserland

Verdrag van 17 juni 1952 terzake van sociale verzekeringen (in revisie).

[Ontwerp-Verdrag inzake sociale zekerheid van 9 september 1971]

België - Turkije

Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid van 4 juli 1966.

België - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 20 mei 1957.

Cyprus - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 6 oktober 1969.

Denemarken - Frankrijk

Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid van 30 juni 1951 en Protocollen.

Denemarken - Bondsrepubliek Duitsland

Artikel 3, vierde lid en Artikel 10 van het Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 augustus 1953.

Punt 15 van het Slotprotocol van 14 augustus 1953 bij het Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 augustus 1953.

Aanvullend Akkoord van 14 augustus 1953 bij het Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 augustus 1953.

Artikel 3, vierde lid, tweede zin; Artikel 5, zesde lid; Artikel 8, derde lid, en Artikel 10 van het Verdrag inzake de werkloosheidsverzekering van 1 augustus 1959.

Punten 4, 5 en 6 van het Slotprotocol van 1 augustus 1959 bij het Verdrag inzake de werkloosheidsverzekering van 1 augustus 1959.

Denemarken - Zwitserland

Verdrag van 21 mei 1954 betreffende de sociale verzekeringen.

Aanvullend Verdrag bij het Verdrag van 21 mei 1954 betreffende de sociale verzekeringen, gesloten 15 november 1962.

Denemarken - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 27 augustus 1959.

Frankrijk - Noorwegen

Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid van 30 september 1954.

Frankrijk - Zwitserland

Verdrag van 9 juli 1949 en bijbehorende Protocollen betreffende de ouderdoms- en overlevingsverzekering.

Akkoorden van 9 juni 1933 betreffende de wederzijdse bijstand aan werklozen der beide landen.

Frankrijk - Turkije

[Verdrag inzake sociale zekerheid van 20 januari 1972.]

Frankrijk - Verenigd Koninkrijk

Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid (en Bijzonder Protocol betreffende de volksgezondheidsdiensten) van 10 juli 1956;

Briefwisseling van 25 februari 1965 (betaling van kinderbijslag aan seizoenarbeiders in de landbouw die zich van Frankrijk naar Jersey en omgekeerd begeven);

Briefwisseling van 19 november 1965 (betaling van kinderbijslag aan seizoenarbeiders in de landbouw die zich van Frankrijk naar Guernesey en omgekeerd begeven);

Briefwisseling van 19 mei 1959 ter uitbreiding van de werkingssfeer van het Verdrag van 10 juli 1956 tot Jersey;

Briefwisseling van 19 november 1965 ter uitbreiding van de werkingssfeer van het Verdrag van 10 juli 1956 tot Guernesey, Alderney, Hern en Jethou;

Briefwisseling van 27/30 juli 1970 inzake verbetering van de sociale verzekeringen voor Britse onderwijskrachten in Frankrijk.

Bondsrepubliek Duitsland - Noorwegen

Akkoord van 26 september 1965 inzake de wederzijdse betaling van sociale prestaties.

Bondsrepubliek Duitsland - Zwitserland

Verdrag inzake sociale zekerheid van 25 februari 1964.

Aanvullend Verdrag bij het Verdrag inzake sociale zekerheid van 24 oktober 1950, gesloten 24 december 1962.

Verdrag tussen het Duitse Rijk en Zwitserland betreffende de werkloosheidsverzekering voor werknemers in de grensstreken van 4 februari 1928.

Bondsrepubliek Duitsland - Turkije

Verdrag inzake sociale zekerheid van 30 april 1964.

Aanvullend Verdrag van 28 mei 1969 inhoudende wijziging van het Verdrag inzake sociale zekerheid van 30 april 1964.

Bondsrepubliek Duitsland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 20 april 1960.

Protocol betreffende de verstrekkingen van 20 april 1960.

Verdrag inzake de werkloosheidsverzekering van 20 april 1960.

Ierland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 29 maart 1960.

Verdrag van 22 juli 1964 met betrekking tot de sociale verzekering en de schadevergoeding bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, gesloten tussen de Minister van Sociale Voorzieningen van Ierland en de Minister van Arbeid en Nationale Verzekering van Noord-Ierland.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 28 februari 1966.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 3 oktober 1968.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 september 1971.

Italië - Zwitserland

Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 december 1962.

Aanvullend Akkoord bij het Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 december 1962, gesloten 18 december 1963.

[Aanhangsel van 4 juli 1969 bij het Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 december 1962.]

Italië - Verenigd Koninkrijk

Verdrag met betrekking tot de sociale verzekeringen van 28 november 1951.

Luxemburg - Zwitserland

Verdrag inzake sociale zekerheid van 3 juni 1967, met uitzondering van de Artikelen 18 tot en met 21.

Luxemburg - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 13 oktober 1953.

Malta - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 26 oktober 1956.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 21 maart 1958.

Nederland - Zwitserland

Overeenkomst inzake sociale zekerheid van 27 mei 1970.

Nederland - Turkije

Titel III van het Verdrag inzake sociale zekerheid van 5 april 1966.

Nederland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 11 augustus 1954.

Protocol van 11 augustus 1954 betreffende verstrekkingen in natura.

Noorwegen - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 25 juli 1957.

Zweden - Zwitserland

Verdrag van 17 december 1954 inzake de sociale verzekeringen.

Zweden - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 9 juni 1956.

Zwitserland - Turkije

Verdrag inzake sociale zekerheid van 1 mei 1969.

Zwitserland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 21 februari 1968.

Turkije - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale verzekering van 9 september 1959.

BIJLAGE IV. (Artikel 8, vierde lid)

Uitkeringen waarop de bepalingen van Artikel 8, tweede lid of derde lid van toepassing zijn

Denemarken

Artikel 8, tweede lid, sub a):

Moederschap:

• - de moederschapsuitkeringen voorzien in hoofdstuk 3 van Wet no. 236 van 3 juni 1967 betreffende kinderbijslag en andere gezinsuitkeringen.

Artikel 8, tweede lid, sub b) en derde lid, sub a):

Invaliditeit:

• - de uitkeringen voorzien bij Wet no. 219 van 4 juni 1965 inzake invaliditeitspensioenen.

  Overlijden:

• - de uitkeringen voorzien bij Wet no. 70 van 13 maart 1959 inzake de weduwenpensioenen en de bijstand aan weduwen.

Artikel 8, tweede lid, sub c) en derde lid, sub b)

Ouderdom:

• - de uitkeringen voorzien bij Wet no. 218 van 4 juni 1965 inzake de ouderdomspensioenen.

Bondsrepubliek Duitsland

Artikel 8, tweede lid, sub a):

Werkloosheid:

• - de uitkeringen voorzien bij de regeling inzake bijstand aan werklozen.

IJsland

Artikel 8, tweede lid, sub a):

Moederschap:

• - de geboortepremie voorzien bij Artikel 18 van Wet no. 40 van 30 april 1963 inzake sociale zekerheid.

Artikel 8, tweede lid, sub b) en derde lid, sub a):

Invaliditeit:

• - de invaliditeitsuitkeringen voorzien in hoofdstuk II-B van Wet no. 40 van 30 april 1963 inzake sociale zekerheid.

Overlijden:

• - de uitkeringen aan nabestaanden voorzien in hoofdstuk II-B van Wet no. 40 van 30 april 1963 inzake sociale zekerheid.

Artikel 8, tweede lid, sub c) en derde lid, sub b):

Ouderdom:

• - de ouderdomsuitkeringen voorzien in hoofdstuk II-B van Wet no. 40 van 30 april 1963 inzake sociale zekerheid.

Noorwegen

Artikel 8, tweede lid, sub a):

Moederschap:

• - de moederschapsuitkering voorzien in paragraaf 3 van afdeling 13 van hoofdstuk 3 van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering.

• - de forfaitaire toelage, de bijstandsuitkering en de opvoedingstoelage voor ongehuwde moeders, voorzien in hoofdstuk 12, tweede en derde paragraaf van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering.

Werkloosheid:

• - de verschillende soorten bijstand voorzien in hoofdstuk 4, eerste afdeling , sub b), c), d) en e) van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering.

Zweden

Artikel 8, tweede lid, sub a):

Moederschap:

• - de moederschapsuitkering voorzien bij Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering.

Artikel 8, tweede lid, sub b) en derde lid, sub a):

Invaliditeit:

• - het algemene pensioen voorzien bij Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering en bij Wet no. 382 van 25 mei 1962 betreffende invoering van de Wet inzake de algemene verzekering.

Overlijden:

• - het algemene pensioen voorzien bij Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering en bij Wet no. 382 van 25 mei 1962 betreffende invoering van de Wet inzake de algemene verzekering.

Artikel 8, tweede lid, sub c) en derde lid, sub b):

Ouderdom:

• - het algemene pensioen voorzien bij Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering en bij Wet no. 382 van 25 mei 1962 betreffende invoering van de Wet inzake de algemene verzekering.

BIJLAGE V. (Artikel 9, tweede en derde lid)

Bepalingen waarvan de toepassing wordt uitgebreid tot de onderdanen van alle Verdragsluitende Partijen

I. (Artikel 9, tweede lid)

Oostenrijk - Turkije

Verdrag inzake sociale zekerheid van 12 oktober 1966.

Cyprus - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 6 oktober 1969.

Bondsrepubliek Duitsland - Turkije

Verdrag inzake sociale zekerheid van 30 april 1964, met uitzondering van Artikel 4, eerste lid en Artikel 8.

Bondsrepubliek Duitsland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 20 april 1960, met uitzondering van Artikel 3, eerste lid en Artikel 7, tweede, derde en vierde lid.

Protocol betreffende de verstrekkingen van 20 april 1960.

Verdrag van 20 april 1960 inzake de werkloosheidsverzekering, met uitzondering van Artikel 3 en Artikel 5, tweede, derde en vierde lid.

Ierland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 29 maart 1960.

Verdrag van 22 juli 1964 met betrekking tot de sociale verzekering en de schadevergoeding bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, gesloten tussen de Minister van Sociale Voorzieningen van Ierland en de Minister van Arbeid en Nationale Verzekering van Noord-Ierland.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 28 februari 1966.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 3 oktober 1968.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 14 september 1971.

Malta - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 26 oktober 1956.

Verdrag inzake sociale zekerheid van 21 maart 1958.

Nederland- Turkije

Titel III van het Verdrag inzake sociale zekerheid van 5 april 1966.

Nederland - Verenigd Koninkrijk

Verdrag inzake sociale zekerheid van 11 augustus 1954.

Protocol van 11 augustus 1954 betreffende verstrekkingen in natura.

II. (Artikel 9, derde lid)

Geen.

BIJLAGE VI. (Artikel 11, derde lid)

Uitkeringen waarop artikel 11, eerste of tweede lid niet van toepassing is

Oostenrijk

Artikel 11, derde lid, sub (b):

• - Artikel 11, eerste lid is niet van toepassing op de vereffeningstoelage ingevolge de pensioenverzekering.

België

Artikel 11, derde lid, sub (c):

• - de rust- en overlevingspensioenen van de stelsels voor arbeiders en bedienden, toegekend op basis van de wettelijke bepalingen welke vóór 1 januari 1962 van kracht waren, voor het deel van het pensioen dat betrekking heeft op de jaren voorafgaand aan 1945 wanneer die jaren geen effectieve tijdvakken van verzekering zijn.

Denemarken

Artikel 11, derde lid, sub (b):

• - de invaliditeitsuitkeringen voorzien in Artikel 15 van Wet no. 219 van 4 juni 1965 inzake het invaliditeitspensioen.

Artikel 11, derde lid, sub (d):

• - de pensioentoeslag voorzien in Artikel 11 van Wet no. 219 van 4 juni 1965 inzake het invaliditeitspensioen, in Artikel 10 van Wet no. 218 van 4 juni 1965 inzake het ouderdomspensioen en in Artikel 3, vierde lid van Wet no. 70 van 13 maart 1959 inzake het weduwenpensioen en de bijstand aan weduwen, gewijzigd bij Wet no. 194 van 4 juni 1964.

Frankrijk

Artikel 11, derde lid, sub (b):

• - de bijzondere uitkering.

Artikel 11, derde lid, sub (c):

• - de niet-contributieve ouderdomsuitkeringen voor niet-loontrekkenden.

Artikel 11, derde lid, sub (d):

• - de aanvullende uitkering uit het „Fonds National de Solidarité”.

IJsland

Artikel 11, derde lid, sub (d):

• - de toeslag op het ouderdoms- of invaliditeitspensioen voorzien in Artikel 21 van Wet no. 40 van 30 april 1963 inzake sociale zekerheid.

Ierland

Artikel 11, derde lid, sub (b):

• - de niet-contributieve ouderdomspensioenen en de niet-contributieve weduwen- en wezenpensioenen, alsmede de uitkeringen aan verlaten vrouwen.

Luxemburg

Artikel 11, derde lid, sub (b):

• - de ouderdoms-, invaliditeits- en overlevingspensioenen voor particuliere bedienden, voor het deel dat betrekking heeft op de tijdvakken van dienstbetrekking liggende vóór het inwerkingtreden van het stelsel van pensioenverzekering van particuliere bedienden.

Noorwegen

Artikel 11, derde lid, sub (c):

• - de overgangstoeslagen op uitkeringen voorzien in Artikel 5, vijfde lid, in Artikel 7, vijfde lid, in Artikel 8, vierde lid en in Artikel 10, vierde, vijfde, zesde en elfde lid van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering.

Artikel 11, derde lid, sub (d):

• - de basisuitkering en bijstandsuitkering voorzien in Artikel 8, tweede lid van de Wet van 17 juni 1966 inzake algemene verzekering.

• - de bijstandsuitkering aan nagelaten betrekkingen, voorzien in Artikel 10, tweede lid van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering.

• - de bijstandsuitkering en de overbruggingstoelage aan ongehuwde moeders, voorzien in Artikel 12, derde lid van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering.

Zweden

Artikel 11, derde lid, sub (a):

• - de uitkeringen voorzien in hoofdstuk 9, Artikel 3, eerste lid, van Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering.

Artikel 11, derde lid, sub (c):

• - het aanvullend pensioen voorzien in hoofdstuk 15 van Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering en bij Wet no. 382 van 25 mei 1962 betreffende invoering van de Wet inzake de algemene verzekering.

• - de uitkeringen voorzien in Artikel 16 van Wet no. 382 van 25 mei 1962 betreffende invoering van de Wet inzake de algemene verzekering.

Artikel 11, derde lid, sub (d):

• - de uitkeringen voorzien in Artikel 2, tweede lid, in Artikel 3, tweede lid en in hoofdstuk 9, Artikel 5 van Wet no. 381 van 25 mei 1962 inzake de algemene verzekering.

Zwitserland

Artikel 11, derde lid, sub (a):

• - de uitkeringen voor gebrekkigen.

Artikel 11, derde lid, sub (b):

• - de buitengewone renten van de invaliditeitsverzekering.

• - de buitengewone renten van de ouderdoms- en de overlevingsverzekering.

Artikel 11, derde lid, sub (d):

• - de gewone invaliditeitsrenten verleend aan invaliden waarvan de invaliditeitsgraad onder 50% ligt.

BIJLAGE VII. (Artikel 72, eerste lid)

Bijzonderheden inzake de toepassing van de wetgevingen van de Verdragsluitende Partijen

I. Toepassing van de Oostenrijkse wetgeving

A. Toepassing van de Oostenrijkse wetgeving inzake de ziekteverzekering, de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten en de pensioenverzekering

• 1. Artikel 8, eerste lid van dit Verdrag en de overeenkomstige bepalingen van de in Bijlage III genoemde bilaterale verdragen laten onverlet de bepalingen van de Oostenrijkse wetgeving inzake verkregen aanspraken of toekomstige rechten uit de pensioenverzekering en de verzekering tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten op grond van in het buitenland verrichte werkzaamheden en eveneens de bepalingen inzake het in aanmerking nemen van op het grondgebied van de voormalige Oostenrijks-Hongaarse Monarchie buiten het grondgebied van de Republiek Oostenrijk vervulde tijdvakken van zelfstandige beroepsarbeid.

• 2. Artikel 8, eerste lid van dit Verdrag laat onverlet de bepalingen inzake verzekeringslasten opgenomen in tussen Oostenrijk en andere staten gesloten bilaterale verdragen.

• 3. Op grond van artikel 8, eerste lid van dit Verdrag, worden voor onderdanen van de andere Verdragsluitende Partijen de volgende tijdvakken als gelijkgestelde tijdvakken aangemerkt, onverminderd de overige voorwaarden:

  • a) met betrekking tot de eerste wereldoorlog, de tijdvakken van krijgsdienst in het Oostenrijk-Hongaarse leger of in het leger van een staat, welke met de Oostenrijks-Hongaarse Monarchie geallieerd was, alsmede de daarmede gelijkgestelde tijdvakken van gevangenschap (internering) en daaropvolgende repatriëring;

  • b) met betrekking tot de tweede wereldoorlog, de tijdvakken van krijgsdienst in de strijdkrachten van het voormalige Duitse Rijk en zijn geallieerden, de tijdvakken van militaire dienst of arbeidsdienst, alsmede de daarmede gelijkgestelde tijdvakken van eerste hulpdienst of luchtbeschermingsdienst, van gevangenschap (internering) en daaropvolgende repatriëring.

• 4. Voorzover krachtens de Oostenrijkse wetgeving, het genot van prestaties inzake sociale verzekering of van inkomsten van andere aard, het verrichten van beroepswerkzaamheden of het bestaan van een rechtsverhouding op het gebied der sociale verzekering wettelijke gevolgen heeft voor het recht op prestaties, voor de verlening van prestaties, voor de verzekeringsplicht of voor de toelating tot de vrijwillige verzekering, heeft het genot van deze prestaties, het verwerven van deze inkomsten, het verrichten van deze werkzaamheden of het bestaan van de rechtsverhouding op het grondgebied van of ingevolge de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij, dezelfde gevolgen.

• 5. Als neutrale tijdvakken in de zin van de Oostenrijkse wetgeving worden voor het verkrijgen, het behoud of het herstel van het recht op prestaties eveneens beschouwd overeenkomstige tijdvakken welke krachtens de wetgeving van enige andere Verdragsluitende Partij zijn vervuld.

• 6. Het bepaalde in Titel III, Hoofdstuk 2 van dit Verdrag is niet van toepassing op prestaties uit de pensioenverzekering voor zelfstandigen in de handel en op prestaties uit de aanvullende pensioenverzekering in de landbouw, toegekend aan personen die ten tijde van het inwerkingtreden van de toepasselijke wettelijke bepalingen reeds een bepaalde leeftijd overschreden hadden.

• 7. Om vast te stellen krachtens welk stelsel van de Oostenrijkse pensioenverzekering recht op prestaties bestaat en welk orgaan bevoegd is voor het verlenen van prestaties, worden de krachtens de wetgevingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken van verzekering in aanmerking genomen volgens de aard van de gedurende die tijdvakken verrichte beroepsarbeid. Tijdvakken van verzekering gedurende welke geen beroepsarbeid werd verricht, worden in aanmerking genomen volgens de aard van de beroepsarbeid welke laatstelijk vóór deze tijdvakken werd verricht; indien de aard van de beroepsarbeid niet kan worden vastgesteld of indien tijdens de duur van de verzekering nimmer beroepsarbeid werd verricht, worden deze tijdvakken van verzekering in aanmerking genomen alsof daaraan omstandigheden ten grondslag lagen waarvoor het sociale verzekeringsorgaan voor arbeiders bevoegd was. Tijdvakken gedurende welke ter zake van invaliditeit of ouderdom recht bestaat of heeft bestaan op grond van de verzekering van een andere Verdragsluitende Partij worden in aanmerking genomen volgens de aard van de laatstelijk, voor het intreden van de verzekerde gebeurtenis verrichte beroepsarbeid. Om vast te stellen of er aanspraak bestaat op prestaties uit het Oostenrijkse stelsel inzake de pensioenverzekering voor mijnwerkers, worden de krachtens de wetgevingen van andere Verdragsluitende Partijen vervulde tijdvakken van verzekering slechts in aanmerking genomen voorzover het tijdvakken in de zin van artikel 28, vierde lid van dit Verdrag betreft.

• 8. Tijdvakken van verzekering welke niet zijn vervuld, doch krachtens de Oostenrijkse wetgeving als tijdvakken van verzekering dienen te worden beschouwd, worden in aanmerking genomen alsof zij krachtens de Oostenrijkse wetgeving werden vervuld.

• 9. Wanneer, in gevallen waarin de referentiedatum voor 1 januari 1962 ligt, met toepassing van artikel 30, eerste lid, sub a) van dit Verdrag, krachtens de Oostenrijkse wetgeving de premiegrondslag voor de berekening van de pensioengrondslag niet kan worden vastgesteld, wordt de premiegrondslag vastgesteld door het loon, dat een werknemer van dezelfde soort op 31 december 1946 gewoonlijk verdiende, te vermenigvuldigen met de krachtens de Oostenrijkse wetgeving vastgestelde coëfficiënt, tot ten hoogste de maximale premiegrondslag, geldend voor het betrokken tijdvak.

• 10. Bij de vaststelling van het theoretische bedrag ingevolge artikel 29, tweede lid van dit Verdrag, dient met de op grond van wetgevingen van andere Verdragsluitende Partijen in aanmerking te nemen tijdvakken van verzekering rekening te worden gehouden zonder daarbij de bepalingen van de Oostenrijkse wetgeving inzake de in aanmerking te nemen tijdvakken van verzekering toe te passen.

• 11. Bij toepassing van artikel 29, tweede en vierde lid van dit Verdrag gelden de volgende regels:

  • a) met elkaar overlappende tijdvakken wordt rekening gehouden binnen de grenzen van hun duur;

  • b) de vereffeningstoelagen krachtens de Oostenrijkse wetgeving dienen te worden berekend nadat het bedrag van de verschuldigde uitkeringen is vastgesteld.

• 12. Wanneer bij de berekening van het bedrag van de Oostenrijkse aanvulling het maximale aantal maanden van verzekering in aanmerking moet worden genomen, moet de in artikel 29, vierde lid van dit Verdrag bedoelde verhouding worden vastgesteld op basis van alle tijdvakken van verzekering welke voor de berekening van het theoretische bedrag in aanmerking zijn genomen, zonder met dit maximale aantal rekening te houden.

• 13. De bepalingen van de Oostenrijkse wetgeving inzake schorsing van de pensioenen bij verblijf van de rechthebbende in het buitenland, moeten worden toegepast na de vaststelling van de gedeeltelijke uitkering, terwijl de bepalingen welke betrekking hebben op andere omstandigheden vóór de vaststelling van de gedeeltelijke uitkering moeten worden toegepast.

• 14. Tijdvakken van verzekering, vervuld krachtens de wetgevingen van andere Verdragsluitende Partijen, worden niet in aanmerking genomen voor wat betreft het recht op en de toekenning van de premie wegens lang dienstverband voor mijnwerkers.

• 15. De toelage wegens hulpbehoevendheid moet krachtens de Oostenrijkse wetgeving worden berekend op basis van het met toepassing van artikel 29, vierde lid van dit Verdrag vastgestelde bedrag van de Oostenrijkse uitkering, binnen de grenzen van het maximale bedrag, gereduceerd overeenkomstig de in dit lid bedoelde verhouding; indien de toelage wegens hulpbehoevendheid een vast bedrag is, wordt dit bedrag gereduceerd overeenkomstig de in artikel 29, vierde lid bedoelde verhouding. Wanneer krachtens de Oostenrijkse wetgeving recht op uitkering is ontstaan zonder een beroep te doen op artikel 28, eerste lid van dit Verdrag, dient het maximale bedrag (of het vaste bedrag) niet te worden gereduceerd, tenzij krachtens de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij een toelage wegens hulpbehoevendheid of een soortgelijke uitkering wordt toegekend.

• 16. De bijzondere pensioenbetalingen ingevolge de Oostenrijkse pensioenverzekering worden naar hetzelfde bedrag uitbetaald als de krachtens artikel 29, vierde lid van dit Verdrag vastgestelde uitkering; artikel 34 van dit Verdrag is van overeenkomstige toepassing.

• 17. Artikel 28, eerste lid van het Verdrag wordt volgens de Oostenrijkse wetgeving niet toegepast op aanvragen om vervroegd ouderdomspensioen bij werkloosheid of lange verzekeringsduur, zoals in deze wetgeving is voorzien.

B. Toepassing van de Oostenrijkse wetgeving inzake de werkloosheidsverzekering

• 1. Artikel 8, eerste lid van dit Verdrag laat onverlet de Oostenrijkse wetgeving inzake bijstand voor werklozen.

• 2. Artikel 51, eerste en tweede lid van dit Verdrag betreffende de samentelling van tijdvakken is niet van toepassing voor het verkrijgen van recht op uitkering bij bevallingsverlof.

II. Toepassing van de Deense wetgeving

Voor wat betreft de werkloosheidsuitkeringen zegt de Deense regering toe dat zij er bij de erkende werkloosheidskassen op aan zal dringen de bepalingen van dit Verdrag, voorzover van kracht ten aanzien van Denemarken, toe te passen.

III. Toepassing van de Franse wetgeving

• 1. Het beginsel van gelijkheid van behandeling, neergelegd in artikel 8 van dit Verdrag, is niet van toepassing op Wet no. 65-555 van 10 juli 1965, waarbij aan de Fransen die in het buitenland al of niet betaalde beroepsarbeid verrichten of hebben verricht, de bevoegdheid wordt verleend tot de vrijwillige ouderdomsverzekering toe te treden.

• 2. Met toepassing van dit Verdrag wordt het recht op de uitkering voor bejaarde werknemers, op de niet-contributieve ouderdomsuitkeringen voor niet-loontrekkenden en op de bijzondere uitkering alleen verkregen door personen die aantonen dat zij in het tijdvak liggend tussen de leeftijd van 16 jaar en de leeftijd waarop zij voor genoemde uitkeringen in aanmerking komen, gedurende tenminste tien jaar in Frankrijk hebben gewoond, waarvan vijf jaar aaneengesloten onmiddellijk voor de aanvraag om uitkeringen.

• 3. Dit Verdrag laat onverlet de bepalingen van de Franse wetgeving krachtens welke voor het recht op de uitkering voor bejaarde werknemers en op de niet-contributieve ouderdomsuitkeringen voor niet-loontrekkenden, de tijdvakken van beroepswerkzaamheden welke op Frans grondgebied zijn vervuld in aanmerking worden genomen.

• 4. De bijzondere uitkering en de voor cumulatie vatbare uitkering, waarin het sociale zekerheidsstelsel voor de mijnwerkers voorziet, worden alleen verleend aan degenen die in de Franse mijnen werken.

• 5. Het beginsel van gelijkheid van behandeling, neergelegd in artikel 8 van dit Verdrag, is niet van toepassing op de wetgeving inzake de inkomstengaranties voor werknemers die hun dienstbetrekking verliezen. Het recht op uitkeringen ingevolge deze wetgeving is afhankelijk van de voorwaarde dat de belanghebbende gedurende drie maanden onmiddellijk voor de aanvraag om uitkeringen in Frankrijk heeft gewoond.

IV. Toepassing van de wetgeving van de Bondsrepubliek Duitsland

• 1.

  • a) Voorzover schadeloosstelling niet reeds in de Duitse wettelijke regeling inzake de verplichte ongevallenverzekering is voorgeschreven verlenen de Duitse organen, zolang de getroffene of zijn nagelaten betrekkingen op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij wonen, eveneens een schadeloosstelling aan de in Elzas-Lotharingen vóór 1 januari 1919 door arbeidsongevallen en beroepsziekten getroffenen of hun nagelaten betrekkingen, wanneer deze schadeloosstelling niet overeenkomstig het besluit van de Raad van de Volkenbond van 21 juni 1921 (Reichsgesetzblatt, blz. 1289) door de Franse organen is overgenomen.

  • b) Artikel 11 van dit Verdrag laat onverlet de bepalingen van de Duitse wetgeving krachtens welke de buiten het grondgebied van de Bondsrepubliek Duitsland voorgekomen ongevallen en beroepsziekten, alsmede de buiten dit grondgebied vervulde tijdvakken, niet of slechts onder bepaalde voorwaarden aanleiding geven tot het verlenen van uitkeringen wanneer de rechthebbenden buiten het grondied van de Bondsrepubliek Duitsland wonen.

• 2.

  • a) Om vast te stellen of tijdvakken welke krachtens de Duitse wetgeving moeten worden beschouwd als premievrije tijdvakken (Ausfallzeiten) of aanvullende tijdvakken (Zurechnungszeiten) als zodanig in aanmerking moeten worden genomen, worden de krachtens de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij verplicht betaalde premies of bijdragen en de aansluiting bij de pensioenverzekering van een andere Verdragsluitende Partij gelijkgesteld met de krachtens de Duitse wetgeving verplicht betaalde premies of bijdragen en met de aansluiting bij de Duitse pensioenverzekering. Bij de berekening van het aantal kalendermaanden liggende tussen de datum van aansluiting bij de verzekering en de datum waarop de verzekerde gebeurtenis heeft plaatsgevonden, wordt geen rekening gehouden met de krachtens de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij gelijkgestelde tijdvakken welke tussen deze beide data zijn gelegen en evenmin met de tijdvakken waarover de belanghebbende een pensioen of rente heeft genoten.

  • b) De vorige alinea is niet van toepassing op de vaste premievrije tijdvakken (pauschale Ausfallzeit).

  • c) Voor het in aanmerking nemen van een aanvullend tijdvak (Zurechnungszeit) krachtens de Duitse wettelijke regeling inzake de pensioenverzekering voor mijnwerkers, geldt bovendien als voorwaarde dat de laatste premie of bijdrage die krachtens de Duitse wetgeving is betaald, aan de pensioenverzekering voor mijnwerkers moet zijn betaald.

  • d) Voor het in aanmerking nemen van de Duitse vervangende tijdvakken (Ersatzzeiten) is alleen de Duitse wetgeving van toepassing.

• 3.

  • a) Bij cumulatie van een pensioen wegens beroepsinvaliditeit (Berufsunfähigkeit) of algemene invaliditeit (Erwerbsunfähigkeit) of een ouderdomspensioen, verschuldigd krachtens de Duitse wetgeving, met een rente wegens arbeidsongeval of beroepsziekte, verschuldigd krachtens de wetgeving van een andere Verdragsluitende Partij, wordt als jaarlijkse beloning in aanmerking genomen de beloning welke ten tijde van het ongeval krachtens de Duitse wetgeving in aanmerking zou moeten worden genomen voor een getroffene die zich in een vergelijkbare situatie bevindt; daartoe dienen de in de woonplaats van de belanghebbende op het grondgebied van de Bondsrepubliek Duitsland geldende bepalingen te worden toegepast, of, indien deze buiten dit grondgebied woont, de in de plaats van vestiging van het bevoegde Duitse pensioen verzekeringsorgaan geldende bepalingen. De beloning van de betrokken getroffene moet volgens de bepalingen van de Duitse wetgeving worden vastgesteld of herberekend.

  • b) Het totaal van de rente van de ongevallenverzekering en het theoretische bedrag van de uitkering in de zin van artikel 29, tweede lid van dit Verdrag, met uitsluiting van aanvullende uitkeringen, toeslagen voor kinderen en verhogingen van de aanvullende verzekering (Höherversicherung), wordt vergeleken met het maximumedrag dat met toepassing van de vorige alinea in aanmerking wordt genomen; het bedrag waarmede dit totaal het betreffende maximumedrag overschrijdt, vormt het fictieve bedrag van de vermindering. Dit laatste bedrag wordt naar verhouding van de verzekeringsduur, volgens het bepaalde in artikel 29, vierde lid van dit Verdrag evenredig verdeeld; het deel dat betrekking heeft op de Duitse verzekeringsduur moet van het Duitse prorata-bedrag worden afgetrokken,

• 4. Voor wat betreft de intrekking van de vereffeningsuitkering van het stelsel voor mijnwerkers, worden mijnbouwondernemingen op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij gelijkgesteld met Duitse mijnbouwondernemingen.

• 5. Duitse pensioenverzekeringsorganen passen artikel 29, vijfde lid van dit Verdrag toe, wanneer

  • a) de voor 1 januari 1957 geldende wetgeving inzake pensioenberekening van toepassing is;

  • b) een aanvullend tijdvak (Zurechnungszeit) in aanmerking moet worden genomen; of

  • c) een toeslag voor kinderen in aanmerking moet worden genomen.

• 6. Titel III, Hoofdstuk 2 van dit Verdrag is niet van toepassing op de pensioenverzekering in de ijzer- en staalindustrie en op het stelsel inzake hulpverlening aan bejaarde landbouwers.

V. Toepassing van de Luxemburgse wetgeving

In afwijking van artikel 74, derde lid van dit Verdrag, worden de tijdvakken van verzekering en de daarmede gelijkgestelde tijdvakken welke vóór 1 januari 1946 krachtens de Luxemburgse wetgeving inzake pensioenverzekering (invaliditeit, ouderdom en overlijden) zijn vervuld, voor de toepassing van deze wetgeving slechts in aanmerking genomen voorzover de in opbouw zijnde rechten ten tijde van het inwerkingtreden van dit Verdrag uitsluitend overeenkomstig deze wetgeving of overeenkomstig van kracht zijnde of nog te sluiten bilaterale verdragen inzake sociale zekerheid gehandhaafd zullen zijn of nadien hersteld zullen worden. Ingeval meer dan één verdrag van toepassing is, zullen de tijdvakken van verzekering en de daarmede gelijkgestelde tijdvakken van de vroegste datum af in aanmerking worden genomen.

VI. Toepassing van de Nederlandse wetgeving

A. Toepassing van de Nederlandse algemene ouderdomswet

• 1. Voor de toepassing van artikel 29 van dit Verdrag worden als tijdvakken van verzekering, vervuld krachtens de Nederlandse algemene ouderdomswet, mede aangemerkt tijdvakken, gelegen vóór 1 januari 1957 gedurende welke de rechthebbende die niet voldoet aan de voorwaarden op grond waarvan deze tijdvakken kunnen worden gelijkgesteld met tijdvakken van verzekering, na het bereiken van de 15-jarige leeftijd op Nederlands grondgebied heeft gewoond of gedurende welke hij, op het grondgebied van een andere Verdrag sluitende Partij wonende, in Nederland arbeid heeft verricht in dienst van een in Nederland gevestigde werkgever.

• 2. De krachtens het vorige lid in aanmerking te nemen tijdvakken, welke samenvallen met tijdvakken welke in acht worden genomen bij de berekening van het ouderdomspensioen dat krachtens de wettelijke regeling van een andere Verdragsluitende Partij verschuldigd is, worden buiten beschouwing gelaten.

• 3. Wat de gehuwde vrouw betreft, wier echtgenoot recht heeft op een pensioen krachtens de Nederlandse algemene ouderdomswet, worden ook in aanmerking genomen tijdvakken, gelegen vóór de datum waarop zij de 65-jarige leeftijd heeft bereikt en gedurende welke zij, gehuwd zijnde, tijdens dit huwelijk op het grondgebied van een of meer Verdragsluitende Partijen heeft gewoond, voor zover deze tijdvakken samenvallen met de door haar echtgenoot krachtens bedoelde wet vervulde tijdvakken van verzekering en met de krachtens het eerste lid in aanmerking te nemen tijdvakken.

• 4. De ingevolge het vorige lid ten aanzien van een gehuwde vrouw in aanmerking te nemen tijdvakken welke samenvallen met tijdvakken, welke in acht worden genomen bij de berekening van het haar krachtens de wettelijke regeling van een andere Verdragsluitende Partij verschuldigde ouderdomspensioen of met tijdvakken, gedurende welke zij ingevolge een zodanige wettelijke regeling ouderdomspensioen heeft genoten, worden buiten beschouwing gelaten.

• 5. Wat de gehuwd geweest zijnde vrouw betreft, wier echtgenoot onderworpen is geweest aan de Nederlandse algemene ouderdomswet of geacht wordt tijdvakken van verzekering in de zin van het eerste lid te hebben vervuld, is het bepaalde in de beide voorgaande leden van overeenkomstige toepassing.

• 6. De voor 1 januari 1957 gelegen tijdvakken worden bij de berekening van het ouderdomspensioen slechts in aanmerking genomen, indien de belanghebbende na het bereiken van de 59-jarige leeftijd gedurende zes jaren op het grondgebied van een of meer Verdragsluitende Partijen heeft gewoond en indien hij op het grondgebied van een dezer Partijen woont.

B. Toepassing van de Nederlandse Algemene Weduwen- en Wezenwet

• 1. Voor de toepassing van artikel 29 van dit Verdrag worden als tijdvakken van verzekering, vervuld krachtens de Nederlandse Algemene Weduwen- en Wezenwet mede aangemerkt tijdvakken gelegen vóór 1 oktober 1959, gedurende welke de overledene na het bereiken van de 15-jarige leeftijd op Nederlands grondgebied heeft gewoond of gedurende welke hij, op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij wonende, in Nederland arbeid heeft verricht in dienst van een in Nederland gevestigde werkgever.

• 2. De krachtens het vorige lid in aanmerking te nemen tijdvakken welke samenvallen met tijdvakken van verzekering, vervuld krachtens de wettelijke regeling van een andere Verdragsluitende Partij inzake uitkeringen aan nagelaten betrekkingen, worden buiten beschouwing gelaten.

C. Toepassing van de Nederlandse wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering

• 1. Voor de toepassing van artikel 29 van dit Verdrag worden als tijdvakken van verzekering, vervuld krachtens de Nederlandse wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering mede aangemerkt de vóór 1 juli 1967 in Nederland vervulde tijdvakken van arbeid in loondienst en de daarmede gelijkgestelde tijdvakken.

• 2. Indien bedoelde tijdvakken in Nederland uitsluitend voor 1 juli 1967 zijn vervuld, worden de verdiensten waarop de berekening van de uitkeringen berust, vastgesteld op basis van de bedragen, zoals deze zijn voorzien in de Wet van 2 februari 1967, houdende overgangsregeling arbeidsongeschiktheidsverzekering, aangepast aan de ontwikkeling van het indexcijfer der lonen sedert 1 juli 1967.

• 3. Artikel 35, eerste lid, sub a) en d) van dit Verdrag wordt door de Nederlandse organen niet toegepast op uitkeringen, berekend naar een arbeidsongeschiktheid van minder dan 45%, indien de toeneming van de vooraf bestaande arbeidsongeschiktheid kennelijk is voortgekomen uit een andere oorzaak dan die, waaruit de ongeschiktheid, ter zake waarvan uitkering wordt genoten, is voortgekomen.

D. Toepassing van de Nederlandse wetgeving inzake vrijwillig voortgezette verzekering

Het beginsel van gelijkheid van behandeling, neergelegd in artikel 8 van dit Verdrag, is niet van toepassing op de vrijwillig voortgezette ouderdomsverzekering ter zake van het betalen van verlaagde premies.

VII. Toepassing van de Noorse wetgeving

De toepassing van artikel 1, vierde lid, tweede alinea van de Wet van 17 juni 1966 inzake de algemene verzekering kan niet worden uitgebreid tot personen van andere nationaliteit.

De toepassing van de Noorse wetgeving kan niet worden uitgebreid tot personen van andere nationaliteit op de eilanden van Spitsbergen, tenzij zij door een Noorse werkgever worden tewerkgesteld.

VIII. Toepassing van de Zweedse wetgeving

Voor wat betreft de werkloosheidsuitkeringen zegt de Zweedse regering toe dat zij er bij de erkende werkloosheidskassen op aan zal dringen de bepalingen van dit Verdrag, voorzover van kracht ten aanzien van Zweden, toe te passen.

IX. Toepassing van de Zwitserse wetgeving

• 1. Het beginsel van gelijkheid van behandeling, neergelegd in artikel 8 van dit Verdrag, is niet van toepassing:

  • a) op de vrijwillige ouderdoms- en overlevingsverzekering en op de vrijwillige invaliditeitsverzekering voor Zwitserse onderdanen in het buitenland;

  • b) op de ouderdoms- en overlevingsverzekering en op de invaliditeitsverzekering voor Zwitserse onderdanen die voor rekening van een werkgever in Zwitserland in het buitenland werken;

  • c) op de ondersteuning, toegekend aan Zwitserse invaliden die in het buitenland wonen;

  • d) op de buitengewone renten van de ouderdoms- en overlevingsverzekering, toegekend aan Zwitserse onderdanen die voor 1 juli 1883 geboren zijn en aan hun nagelaten betrekkingen.

• 2. De buitengewone renten van de invaliditeitsverzekering of de ouderdomsrenten welke daarvoor in de plaats komen, worden aan onderdanen van de Verdragsluitende Partijen toegekend, op voorwaarde dat zij gedurende vijf jaar onmiddellijk voorafgaande aan de aanvraag om uitkeringen in Zwitserland hebben gewoond.

  De buitengewone renten van de ouderdoms- en overlevingsverzekering worden aan onderdanen van de Verdragsluitende Partijen toegekend, op voorwaarde dat zij gedurende tien jaar onmiddellijk voorafgaande aan de aanvraag om uitkeringen in Zwitserland hebben gewoond, indien het ouderdomsrenten betreft, of op voorwaarde dat de overledene aldaar gedurende vijf jaar onmiddellijk voor de aanvraag om uitkeringen heeft gewoond, indien het betreft renten aan nagelaten betrekkingen of ouderdomsrenten welke daarvoor in de plaats komen. Het betreffende tijdvak van wonen wordt geacht door een verblijf buiten het Zwitserse grondgebied van niet meer dan drie maanden in de loop van een kalenderjaar niet te zijn onderbroken. Tijdvakken, waarin de belanghebbende wel in Zwitserland woonde, maar waarin hij was vrijgesteld van de Zwitserse invaliditeits-, ouderdoms- en overlevingsverzekering, worden bij de vaststelling van het vereiste tijdvak van wonen niet in aanmerking genomen.

• 3. Wanneer onderdanen van de Verdragsluitende Partijen recht op uitkeringen van de Zwitserse invaliditeits-, ouderdoms- en overlevingsverzekering hebben verkregen, wordt voor de berekening van het door de Zwitserse verzekering verschuldigde rentenbedrag artikel 29, vijfde lid van dit Verdrag toegepast.

• 4. Voor wat betreft het recht op de gewone invaliditeitsrente, worden onderdanen van de Verdragsluitende Partijen als verzekerden in de zin van de Zwitserse wettelijke bepalingen beschouwd indien zij, ten tijde van het ontstaan van de invaliditeit, aangesloten zijn bij de pensioen verzekering van een van de Verdragsluitende Partijen of aanspraak kunnen maken op invaliditeitsuitkeringen ingevolge de wettelijke regeling van een der Verdragsluitende Partijen.

• 5.

  • a) Onderdanen van de Verdragsluitende Partijen kunnen aanspraak maken op de revalidatievoorzieningen overeenkomstig de federale wettelijke regeling inzake invaliditeitsverzekering, zolang zij hun domicilie in Zwitserland behouden, voorzover zij gedurende tenminste een vol jaar onmiddellijk voorafgaande aan het tijdstip waarop zij in het genot van deze voorzieningen moeten worden gesteld, premies of bijdragen aan de Zwitserse verzekering hebben betaald.

  • b) Echtgenoten en weduwen die geen winstgevende arbeid verrichten, alsmede minderjarige kinderen van onderdanen van de Verdragsluitende Partijen, kunnen aanspraak maken op de revalidatievoorzieningen overeenkomstig de federale wettelijke regeling inzake invaliditeitsverzekering, zolang zij hun domicilie in Zwitserland behouden, voorzover zij gedurende tenminste een jaar, onmiddellijk voorafgaande aan het tijdstip waarop zij in het genot van deze voorzieningen moeten worden gesteld, onafgebroken in Zwitserland hebben gewoond.

  • c) Minderjarige kinderen van onderdanen van de Verdragsluitende Partijen kunnen aanspraak maken op de revalidatievoorzieningen overeenkomstig de federale wettelijke regeling inzake invaliditeitsverzekering, wanneer zij hun domicilie in Zwitserland hebben en aldaar invalide geboren zijn of wanneer zij sedert hun geboorte onafgebroken in Zwitserland hebben gewoond.