Regeling solvabiliteitseisen voor het kredietrisico

[Regeling vervallen per 01-01-2014.]
Geraadpleegd op 01-11-2024. Gebruikte datum 'geldig op' 01-01-2007 en zichtdatum 16-05-2024.
Geldend van 01-01-2007 t/m 19-12-2007

Origineel opschrift en aanhef

Regeling van De Nederlandsche Bank N.V. van 11 december 2006, houdende regels inzake de vereiste solvabiliteit ter dekking van het kredietrisico voor banken, beleggingsondernemingen en clearinginstellingen (Regeling solvabiliteitseisen voor het kredietrisico)

De Nederlandsche Bank N.V.,

Na overleg met Euronext, de Nederlandse Vereniging van Banken en de Raad voor de Effectenbranche;

Gelet op de artikelen 61, vijfde lid,69, tweede lid, 70, tweede lid, 71, derde lid, 72, eerste lid, 73, tweede lid, 75, eerste lid, 76, eerste lid, onderdeel h, 78, derde en vijfde lid, 81, zesde lid, 82, eerste lid, 84, eerste lid, onderdeel b, en vierde lid, 85, tweede en derde lid, 86, tweede lid, 102, derde en vierde lid en 105, vierde lid, van het Besluit prudentiële regels Wft;

Gelet op Richtlijn nr. 2006/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2006 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen (herschikking) (PbEU L-177);

Gelet op Richtlijn nr. 2006/49/EG van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni inzake de kapitaaltoereikendheid van beleggingsondernemingen en kredietinstellingen (herschikking) (PbEU L-177);

Besluit:

Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 1.1. Inleidende bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 1:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

In deze regeling wordt verstaan onder:

• a. aangewezen kredietbeoordelingsbureau: een kredietbeoordelingsbureau als bedoeld in artikel 1 van het Besluit, dat ingevolge artikel 88 van het Besluit is erkend en ten aanzien waarvan een financiële onderneming heeft aangegeven dat zij diens kredietbeoordelingen gaat gebruiken bij de berekening van de vereiste solvabiliteit ter dekking van haar kredietrisico;

• b. Besluit: Besluit prudentiële regels Wft;

• c. bestuur: de personen, bedoeld in artikel 3:15 van de Wet, die voldoen aan de vereisten van de artikelen 3:8 en 3:9, eerste lid, eerste volzin, van de Wet;

• d. derivaten: de instrumenten, genoemd in bijlage B van het Besluit;

• e. E* (volledig aangepaste waarde van de vordering): de waarde van de vordering nadat het risicoverminderende effect van de zekerheid in aanmerking is genomen, en nadat volatiliteitsaanpassingen zijn toegepast;

• f. Eenvoudige IRB: de Interne Rating Benadering waarbij een financiële onderneming gebruik maakt van eigen ramingen bij de berekening van de kans op wanbetaling, maar géén gebruik maakt van eigen ramingen bij de berekening van het verlies bij wanbetaling of omrekeningsfactoren;

• g. erkend kredietbeoordelingsbureau: een kredietbeoordelingsbureau als bedoeld in artikel 1 van het Besluit prudentiële regels Wft, dat ingevolge artikel 88 van het Besluit is erkend;

• h. financiële onderneming: bank of beleggingsonderneming;

• i. Geavanceerd IRB: de Interne Rating Benadering waarbij een financiële onderneming gebruik maakt van eigen ramingen van de kans op wanbetaling, het verlies bij wanbetaling en omrekeningsfactoren;

• j. gedekte obligaties: obligaties als bedoeld in artikel 22, vierde lid, van de richtlijn beleggingsinstellingen, mits afgedekt door middel van tenminste één van de activa genoemd in Bijlage 1;

• k. IRB (Interne Rating Benadering): de interne modellenmethode, bedoeld in artikel 69 van het Besluit prudentiële regels Wft;

• l. kredietgebeurtenis: een, in een tussen partijen overeengekomen contract gedefinieerde, gebeurtenis die betaling onder dat contract tot gevolg heeft;

• m. kredietkwaliteitstrap: een rangschikking van risicogewichten;

• n. LGD*: de aangepaste omvang van het verlies na wanbetaling na inaanmerkingneming van de effecten van kredietrisicovermindering;

• o. liquidatieperiode (holding period): het, van het type transactie afhankelijke, aantal dagen waarover een prijsbeweging in aanmerking genomen moet worden om de volatiliteit te bepalen;

• p. management: het collectief waaraan het bestuur leidinggevende verantwoordelijkheid heeft gedelegeerd ten aanzien van (onderdelen van) de bedrijfsvoering;

• q. marktwaarde: marktwaarde als bedoeld in artikel 4 van het Besluit actuele waarde;

• r. publiekrechtelijk lichaam: een lichaam dat krachtens publiekrecht is ingesteld, zonder winstoogmerk en dat in een hiërarchische verhouding tot de centrale, regionale of lokale overheid staat;

• s. referentieverplichting: de verplichting waarvan gebruik wordt gemaakt voor de bepaling van de waarde van de afwikkeling in contanten of de leverbare verplichting, in het kader van het kredietderivaat;

• t. repo-stijl transactie: een transactie die leidt tot het ontstaan van:

  • 1°. cessie- en retrocessieovereenkomsten,

  • 2°. opgenomen en verstrekte effectenleningen, of

  • 3°. opgenomen en verstrekte grondstoffenleningen, tenzij in deze regeling uitgesloten;

• u. risicogewicht: de wegingsfactor waarmee een vordering in de berekening van het minimumbedrag aan solvabiliteit wordt opgenomen;

• v. risicogewogen posten: de naar kredietrisico of verwateringsrisico gewogen activa en posten buiten de balanstelling, dan wel de naar risico gewogen securitisatieposities;

• w. toezichthoudend orgaan: het orgaan, bedoeld in artikel 3:9, eerste lid, tweede volzin, van de Wet;

• x. type effecten: de effecten:

  • 1°. die door dezelfde entiteit op dezelfde datum zijn uitgegeven,

  • 2°. die dezelfde looptijd hebben, en

  • 3°. waarvoor dezelfde liquidatieperiode en voorwaarden gelden, als voor de uitgebreide methode van financiële zekerheden.

• y. volatiliteitsaanpassing: een aanpassing op de waarde van de vordering en zekerheden, teneinde rekening te houden met de prijsvolatiliteit of valutavolatiliteit;

• z. vordering: een al dan niet voorwaardelijk activum, inclusief een post buiten de balanstelling;

• aa. Wet: Wet op het financieel toezicht.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

In deze regeling wordt verstaan onder:

• a. aangewezen kredietbeoordelingsbureau: een kredietbeoordelingsbureau als bedoeld in artikel 1 van het Besluit, dat ingevolge artikel 88 van het Besluit is erkend en ten aanzien waarvan een financiële onderneming heeft aangegeven dat zij diens kredietbeoordelingen gaat gebruiken bij de berekening van de vereiste solvabiliteit ter dekking van haar kredietrisico;

• b. Besluit: Besluit prudentiële regels Wft;

• c. bestuur: de personen, bedoeld in artikel 3:15 van de Wet, die voldoen aan de vereisten van de artikelen 3:8 en 3:9, eerste lid, eerste volzin, van de Wet;

• d. derivaten: de instrumenten, genoemd in bijlage B van het Besluit;

• e. E* (volledig aangepaste waarde van de vordering): de waarde van de vordering nadat het risicoverminderende effect van de zekerheid in aanmerking is genomen, en nadat volatiliteitsaanpassingen zijn toegepast;

• f. Eenvoudige IRB: de Interne Rating Benadering waarbij een financiële onderneming gebruik maakt van eigen ramingen bij de berekening van de kans op wanbetaling, maar géén gebruik maakt van eigen ramingen bij de berekening van het verlies bij wanbetaling of omrekeningsfactoren;

• g. erkend kredietbeoordelingsbureau: een kredietbeoordelingsbureau als bedoeld in artikel 1 van het Besluit prudentiële regels Wft, dat ingevolge artikel 88 van het Besluit is erkend;

• h. financiële onderneming: bank of beleggingsonderneming;

• i. Geavanceerd IRB: de Interne Rating Benadering waarbij een financiële onderneming gebruik maakt van eigen ramingen van de kans op wanbetaling, het verlies bij wanbetaling en omrekeningsfactoren;

• j. gedekte obligatie: erkende gedekte schuldinstrumenten als bedoeld in artikel 1 van het Besluit, mits afgedekt door middel van tenminste één van de activa genoemd in Bijlage 1;

• k. IRB (Interne Rating Benadering): de interne modellenmethode, bedoeld in artikel 69 van het Besluit prudentiële regels Wft;

• l. kredietgebeurtenis: een, in een tussen partijen overeengekomen contract gedefinieerde, gebeurtenis die betaling onder dat contract tot gevolg heeft;

• m. kredietkwaliteitstrap: een hiërarchische rangschikking van risicocategorieën;

• n. LGD*: de aangepaste omvang van het verlies na wanbetaling na inaanmerkingneming van de effecten van kredietrisicovermindering;

• o. liquidatieperiode (holding period): het, van het type transactie afhankelijke, aantal dagen waarover een prijsbeweging in aanmerking genomen moet worden om de volatiliteit te bepalen;

• p. management: het collectief waaraan het bestuur leidinggevende verantwoordelijkheid heeft gedelegeerd ten aanzien van (onderdelen van) de bedrijfsvoering;

• q. marktwaarde: marktwaarde als bedoeld in artikel 4 van het Besluit actuele waarde;

• r. publiekrechtelijk lichaam:

  • 1°. administratief orgaan zonder winstoogmerk dat verantwoording aflegt aan de centrale, regionale of lokale overheid;

  • 2°. administratief orgaan zonder winstoogmerk dat verantwoording aflegt aan overheden als genoemd in bijlage 2B respectievelijk aan overheden die naar het oordeel van DNB dezelfde of soortgelijke verantwoording dragen als de regionale of lokale overheid;

  • 3°. niet-commerciële onderneming die in het bezit van de centrale overheid is en die over een uitdrukkelijke waarborgregeling beschikt; of

  • 4°. bij wet geregeld autonoom orgaan met zelfbestuur dat onder openbaar toezicht staat;

• s. referentieverplichting: de verplichting waarvan gebruik wordt gemaakt voor de bepaling van de waarde van de afwikkeling in contanten of de leverbare verplichting, in het kader van het kredietderivaat;

• t. repo-stijl transactie: een transactie die leidt tot het ontstaan van:

  • 1°. cessie- en retrocessieovereenkomsten,

  • 2°. opgenomen en verstrekte effectenleningen, of

  • 3°. opgenomen en verstrekte grondstoffenleningen, tenzij in deze regeling uitgesloten;

• u. risicogewicht: de wegingsfactor waarmee een vordering in de berekening van het minimumbedrag aan solvabiliteit wordt opgenomen;

• v. risicogewogen posten: de naar kredietrisico of verwateringsrisico gewogen activa en posten buiten de balanstelling, dan wel de naar risico gewogen securitisatieposities;

• w. toezichthoudend orgaan: het orgaan, bedoeld in artikel 3:9, eerste lid, tweede volzin, van de Wet;

• x. type effecten: de effecten:

  • 1°. die door dezelfde entiteit op dezelfde datum zijn uitgegeven,

  • 2°. die dezelfde looptijd hebben, en

  • 3°. waarvoor dezelfde liquidatieperiode en voorwaarden gelden, als voor de uitgebreide methode van financiële zekerheden.

• y. volatiliteitsaanpassing: een aanpassing op de waarde van de vordering en zekerheden, teneinde rekening te houden met de prijsvolatiliteit of valutavolatiliteit;

• z. vordering: een al dan niet voorwaardelijk activum, inclusief een post buiten de balanstelling;

• aa. Wet: Wet op het financieel toezicht.

Artikel 1:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De hoofdstukken 1, 2 en 7, evenals de standaardbenadering binnen hoofdstuk 6 van deze regeling zijn van overeenkomstige toepassing op clearinginstellingen, tenzij:

• a. bij deze regeling anders is bepaald;

• b. de aard van een artikel deze overeenkomstige toepassing uitsluit; of

• c. het systeem van deze regeling deze overeenkomstige toepassing uitsluit.

Afdeling 1.2. Indexatie van woningen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 1.2.1. Uitgangspunten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 1:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Indien deze paragraaf van toepassing is verklaard, kan een financiële onderneming, ter bepaling van de executiewaarde van woningen binnen een bestaande portefeuille woninghypotheken, gebruikmaken van de in deze paragraaf bedoelde indexatiemethode, doch uitsluitend voor zover:

  • a. de toepassing van de indexatiemethode leidt tot een betrouwbare en prudente inschatting van de executiewaarden van de woningen in de hypotheekportefeuille en het daaruit resulterende kredietrisico; en

  • b. de indexatiemethode op een eenduidige, bestendige en controleerbare wijze wordt toegepast en gevalideerd.

• 2 Voor de toepassing van deze paragraaf wordt de ‘ondergrens van het 99%-betrouwbaarheidinterval’ uitkomsten behulp van de volgende formule berekend: de gemiddelde steekproefwaarde minus (2,33 * (1/√n) * de standaarddeviatie van de steekproefwaarden), waarbij n de omvang van de steekproef is.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Indien deze paragraaf van toepassing is verklaard, kan een financiële onderneming, ter bepaling van de executiewaarde van woningen binnen een bestaande portefeuille woninghypotheken, gebruikmaken van de in deze paragraaf bedoelde indexatiemethode, doch uitsluitend voor zover:

• a. de toepassing van de indexatiemethode leidt tot een betrouwbare en prudente inschatting van de executiewaarden van de woningen in de hypotheekportefeuille en het daaruit resulterende kredietrisico; en

• b. de indexatiemethode op een eenduidige, bestendige en controleerbare wijze wordt toegepast en gevalideerd.

2 Voor de toepassing van deze paragraaf wordt de ‘ondergrens van het 99%-betrouwbaarheidinterval’ met behulp van de volgende formule berekend: de gemiddelde steekproefwaarde minus (2,33 * (1/√n) * de standaarddeviatie van de steekproefwaarden), waarbij n de omvang van de steekproef is.

Artikel 1:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming past de indexatiemethode met een vaste periodiciteit, maar minimaal jaarlijks, toe op alle woningen binnen haar woningportefeuille, met uitzondering van:

  • a. woningen waarop hypotheekleningen zijn verstrekt onder overheidsgarantie;

  • b. woningen waarvan het totaal aan hypothecaire vorderingen lager is dan of gelijk is aan 25% van de laatst bekende individuele executiewaarde;

  • c. woningen die zich vanwege een zeer hoge waarde, unieke kenmerken of andere redenen redelijkerwijs niet voor toepassing van de indexatiemethode lenen.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, onderdeel b, kan De Nederlandsche Bank, indien ontwikkelingen daartoe aanleiding geven, de financiële onderneming verzoeken om actualisering van de ‘Loan-to-Value’-ratio aan de hand van een hertaxatie.

• 3 In afwijking van het eerste lid, onderdelen a en b, kan de financiële onderneming de indexatiemethode toch toepassen op woningen als bedoeld in die onderdelen, mits zij hierin een bestendige gedragslijn volgt.

Artikel 1:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd de eisen die in hoofdstuk 4 aan het beheer van kredieten en zekerheden worden gesteld, waarborgt de financiële onderneming dat haar in het kader van de administratieve organisatie gebruikte systeem:

• a. zodanig gedetailleerd is dat per object een juiste herwaardering van de executiewaarde op basis van portefeuillebenadering mogelijk is;

• b. de laatst bekende individueel vastgestelde executiewaarde niet wordt overschreven door de op basis van de indexmethode geschatte executiewaarde; en

• c. verschillen tussen de geschatte executiewaarde op basis van de indexatiemethode en de executiewaarde op basis van een individuele hertaxatie worden vastgelegd.

§ 1.2.2. Indexatiemethode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 1:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voordat daarop de indexatiemethode wordt toegepast, worden alle voor indexatie in aanmerking komende woningen ingedeeld naar relatief homogene deelportefeuilles. De indeling vindt in ieder geval plaats naar regio en in geen geval naar de verhouding tussen de lening en de executiewaarde van de woningen. Afgezien van natuurlijk verloop, worden de woningen na indeling niet meer in of uit de verschillende deelportefeuilles geplaatst of verhuisd.

• 2 Voor het bepalen van de geïndexeerde executiewaarde van de woningen in de deelportefeuilles past de financiële onderneming de individuele taxatiewaarde van een woning, zoals direct voorafgaand aan de toepassing van de indexatiemethode vastgesteld, aan één van de volgende indices aan:

  • a. een index van de Nederlandse Vereniging van Makelaars;

  • b. een index van het Kadaster; of

  • c. een andere index, mits de financiële onderneming aan kan tonen dat deze alternatieve index op onafhankelijke wijze wordt vastgesteld en een betrouwbare weergave is van de waardeontwikkeling van woningen in Nederland,

• 3 De in het tweede lid genoemde indices kunnen uitsluitend worden gekozen voor zover deze indices dezelfde indeling naar deelportefeuilles als die van de financiële onderneming kennen.

Artikel 1:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Indien direct voorafgaand aan de toepassing van de indexatiemethode geen individuele taxatie heeft plaatsgevonden, is de geïndexeerde executiewaarde van een woning gelijk aan de meest recente executiewaarde vermenigvuldigd met de herwaarderingsfactor voor de deelportefeuille waarin de woning is ingedeeld.

• 2 De herwaarderingsfactor is:

  • a. in geval van een stijging van de index voor de deelportefeuille: 75% van die stijging;

  • b. in geval van een daling van de index voor de deelportefeuille: 100% van die daling.

• 3 Indien voorafgaand aan de toepassing van de indexatiemethode wel een individuele taxatie heeft plaatsgevonden, wordt de in het vorige lid bedoelde herwaarderingsfactor gecorrigeerd voor het feit dat de waardeverandering van de herwaarderingsfactor betrekking heeft op een afwijkende periode. Daarbij wordt verondersteld dat de waardeverandering zich gelijkmatig over de betrokken herwaarderingsperiode heeft voorgedaan, tenzij marktontwikkelingen aanleiding geven om de herwaarderingsfactor op meer prudente wijze te corrigeren.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Indien direct voorafgaand aan de toepassing van de indexatiemethode geen individuele taxatie heeft plaatsgevonden, is de geïndexeerde executiewaarde van een woning gelijk aan de meest recente executiewaarde vermenigvuldigd met de herwaarderingsfactor voor de deelportefeuille waarin de woning is ingedeeld.

2 De herwaarderingsfactor is:

• a. in geval van een stijging van de index voor de deelportefeuille: 75% van die stijging;

• b. in geval van een daling van de index voor de deelportefeuille: 100% van die daling.

3 Indien voorafgaand aan de toepassing van de indexatiemethode wel een individuele taxatie heeft plaatsgevonden, wordt de in het vorige lid bedoelde herwaarderingsfactor gecorrigeerd voor het feit dat de waardeverandering betrekking heeft op een afwijkende periode. Daarbij wordt verondersteld dat de waardeverandering zich gelijkmatig over de betrokken herwaarderingsperiode heeft voorgedaan, tenzij marktontwikkelingen aanleiding geven om de herwaarderingsfactor op meer prudente wijze te corrigeren.

§ 1.2.3. Validatie en toezicht

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 1:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De waardering op basis van de indexatiemethode wordt voorafgaand aan de eerste toepassing en vervolgens periodiek, doch minstens elke 3 jaar, gevalideerd. Een financiële onderneming voert een tussentijdse validatie uit, indien De Nederlandsche Bank daarom verzoekt naar aanleiding van specifieke omstandigheden of marktontwikkelingen.

• 2 De validatie vindt plaats aan de hand van een aselecte steekproef, die op één moment wordt getrokken uit de gehele geïndexeerde woningportefeuille.

• 3 De omvang van de validerende steekproef wordt vastgesteld vóórdat de gegevens van individuele woningen worden verzameld en bewerkt, en bedraagt minimaal 100 woningen uit de geïndexeerde woningportefeuille.

• 4 De woningen in de steekproef worden binnen een relatief korte periode getaxeerd. Indien voor de steekproef woningen zijn geselecteerd waarvoor een recente executiewaarde reeds bekend is, mag deze executiewaarde als steekproefwaarneming worden gebruikt, mits deze executiewaarde niet ouder is dan zes maanden en onder het voorbehoud dat er geen majeure veranderingen in de markt hebben plaatsgevonden.

Artikel 1:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ten behoeve van de validatie, bedoeld in het vorige artikel, worden de volgende stappen genomen:

  • a. de financiële onderneming berekent van elke woning binnen de steekproef de verhouding tussen de executiewaarde van de woning op basis van de indexatie (Wi) en de executiewaarde van de woning op basis van de taxatie in de steekproef (Wt). Deze verhouding wordt aangeduid met ‘Qi’ en berekend volgens de formule: Qi = Wi / Wt;

  • b. De financiële onderneming toetst volgens erkende statistische methoden of de gemiddelde waarde van Qi significant lager is dan 1, uitgaande van een eenzijdig betrouwbaarheidsinterval van 99%.

• 2 Indien de gemiddelde waarde van Qi significant lager is dan 1, kan op basis van deze statistische toets de indexatiemethode als voldoende prudent worden gekwalificeerd.

Artikel 1:10

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Aan de hand van de resultaten van de validerende steekproef mogen alle woningen in de geïndexeerde portefeuille worden opgewaardeerd, danwel moeten alle woningen in de geïndexeerde portefeuille worden afgewaardeerd met een factor k, zodanig dat de toetsgrootheid zoals berekend ten behoeve van de toets, bedoeld in het vorige artikel, gelijk is aan de ondergrens van het 99%-betrouwbaarheidsinterval.

Artikel 1:11

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Onverminderd de overige artikelen van deze afdeling, voert de financiële onderneming tussentijds neerwaartse aanpassingen door op de geïndexeerde executiewaarden, indien marktontwikkelingen daartoe aanleiding geven of indien De Nederlandsche Bank daarom verzoekt.

• 2 Indien de toepassing van de indexatiemethode bij een financiële onderneming niet voldoet aan de in artikel 1:3, onderdeel a of b, bedoelde uitgangspunten, kan De Nederlandsche Bank eisen dat de financiële onderneming voor de weging van het kredietrisico van haar hypotheekportefeuille weer terugvalt op individuele taxaties.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Onverminderd de overige artikelen van deze afdeling, voert de financiële onderneming tussentijds neerwaartse aanpassingen door op de geïndexeerde executiewaarden, indien marktontwikkelingen daartoe aanleiding geven of indien De Nederlandsche Bank daarom verzoekt.

2 Indien de toepassing van de indexatiemethode bij een financiële onderneming niet voldoet aan de in artikel 1:3, eerste lid, bedoelde uitgangspunten, kan De Nederlandsche Bank eisen dat de financiële onderneming voor de weging van het kredietrisico van haar hypotheekportefeuille weer terugvalt op individuele taxaties.

Hoofdstuk 2. Standaardbenadering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 2.1. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. kredietbeoordelingsschaal: een rangschikking van kredietbeoordelingen door een bepaald kredietbeoordelingsbureau naar toe- of afnemende geschatte kans op wanbetaling;

• b. regionale en lokale overheid: de regionale en lokale bestuurlijke en uitvoeringsorganen van een Staat, met dien verstande dat ten aanzien van Nederland hieronder alleen de provincies, gemeenten en waterschappen vallen;

• c. materiële activa: de activa, bedoeld in artikel 366 van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek;

• d. niet opgenomen kredietfaciliteiten: overeenkomsten tot het verstrekken van leningen, het aankopen van effecten respectievelijk het verschaffen van garanties of acceptfaciliteiten; en

• e. Verordening 1745/2003: Verordening (EG) nr. 1745/2003 van de Europese Centrale Bank van 12 september 2003 inzake de toepassing van reserveverplichtingen (ECB/2003/9) (PbEU L-250).

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. regionale en lokale overheid: de regionale en lokale bestuurlijke en uitvoeringsorganen van een Staat, met dien verstande dat ten aanzien van Nederland hieronder alleen de overheden vallen, bedoeld in bijlage 2B;

• b. materiële activa: de activa, bedoeld in artikel 366 van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek;

• c. niet opgenomen kredietfaciliteiten: overeenkomsten tot het verstrekken van leningen, het aankopen van effecten respectievelijk het verschaffen van garanties of acceptfaciliteiten; en

• d. Verordening 1745/2003: Verordening (EG) nr. 1745/2003 van de Europese Centrale Bank van 12 september 2003 inzake de toepassing van reserveverplichtingen (ECB/2003/9) (PbEU L-250).

Afdeling 2.2. Risicogewichten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 2.2.1. Vorderingen op centrale overheden en centrale banken

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Vorderingen op centrale overheden of centrale banken waarvoor een kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin deze beoordeling is ondergebracht, op de wijze zoals voorzien in tabel A van bijlage 2A.

• 2 In zoverre in afwijking van het eerste lid, hebben vorderingen op de Europese Centrale Bank een risicogewicht van 0%.

Artikel 2:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de toekenning van risicogewichten aan vorderingen op centrale overheden en centrale banken kan een financiële onderneming de kredietbeoordelingen van een exportkredietverzekeringsmaatschappij toepassen, indien de kredietbeoordelingen consensus-risicoscore van exportkredietverzekeringsmaatschappijen betreffen die deelnemen in de ‘Arrangement on Guidelines for Officially Supported Export Credits’ van de OESO, of indien:

  • a. de exportkredietverzekeringsmaatschappij haar kredietbeoordelingen publiceert;

  • b. de exportkredietverzekeringsmaatschappij de methodologie die in de OESO is overeengekomen, onderschrijft; en

  • c. de kredietbeoordeling correspondeert met één van de acht MEVPs (minimum exportverzekeringspremies) waarin de OESO-methodologie voorziet.

• 2 Vorderingen op centrale overheden of centrale banken waarvoor een kredietbeoordeling van een exportkredietverzekeringsmaatschappij, als bedoeld in het eerste lid, beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat correspondeert met de bijbehorende MEVP, op de wijze zoals voorzien in tabel B van bijlage 2A.

Artikel 2:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

In afwijking van de twee vorige artikelen, hebben vorderingen op centrale overheden of centrale banken van de lidstaten van de Europese Unie, luidend in en gefinancierd in de binnenlandse valuta van de betrokken lidstaat, een risicogewicht van 0%.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 In afwijking van de twee vorige artikelen, hebben vorderingen op centrale overheden of centrale banken van de lidstaten van de Europese Unie, luidend in en gefinancierd in de binnenlandse valuta van de betrokken lidstaat, een risicogewicht van 0%.

2 Tot en met 31 december 2012 wordt aan vorderingen op de centrale overheden of op de centrale banken van de lidstaten, luidende en gefinancierd in de binnenlandse munteenheid van een lidstaat, hetzelfde risicogewicht toegekend als zou worden toegekend aan dergelijke vorderingen, luidende en gefinancierd in de nationale munteenheid als bedoeld in het eerste lid.

Artikel 2:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan, in afwijking van de drie vorige artikelen, aan vorderingen op de centrale overheid of de centrale bank van een land dat geen lid is van de Europese Unie hetzelfde lagere risicogewicht toekennen dat de toezichthoudende instantie van het betrokken land aan vorderingen op de eigen centrale overheid of centrale bank heeft toegekend, indien:

• a. het vorderingen betreft, luidend in en gefinancierd in de binnenlandse valuta van het betrokken land; en

• b. het betrokken land toezichtpraktijken en toezichtregelingen toepast die ten minste gelijkwaardig zijn aan de praktijken en regelingen in de Europese Unie; en

• c. het de onder toezicht staande financiële ondernemingen van het betrokken land eveneens is toegestaan om aan vorderingen op de eigen centrale overheid of centrale bank een risicogewicht toe te kennen dat lager is dan de risicogewichten, genoemd in de drie vorige artikelen.

Artikel 2:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op centrale overheden of centrale banken, waarop de vorige artikelen van deze paragraaf niet van toepassing zijn, hebben een risicogewicht van 100%.

§ 2.2.2. Vorderingen op regionale en lokale overheden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Vorderingen op regionale of lokale overheden hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin de kredietbeoordeling van vorderingen op hun centrale overheid is ondergebracht, op de wijze zoals voorzien in tabel A van bijlage 2A.

• 2 Vorderingen op regionale of lokale overheden van landen met een centrale overheid waarvoor geen kredietbeoordeling beschikbaar is, hebben een risicogewicht van 100%.

Artikel 2:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In afwijking van het vorige artikel hebben vorderingen op de regionale en lokale overheden, genoemd in bijlage 2B, hetzelfde risicogewicht als vorderingen op de centrale overheid van het land waartoe die regionale en lokale overheden behoren.

Artikel 2:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan, in afwijking van de twee vorige artikelen, aan vorderingen op regionale of lokale overheden van een land dat geen lid is van de Europese Unie hetzelfde lagere risicogewicht toekennen dat de toezichthoudende instantie van het betrokken land aan vorderingen op de eigen regionale of lokale overheden heeft toegekend, indien:

• a. het betrokken land toezichtpraktijken en toezichtregelingen toepast die ten minste gelijkwaardig zijn aan de praktijken en regelingen in de Europese Unie, en

• b. het de onder toezicht staande financiële ondernemingen van het betrokken land eveneens is toegestaan om vorderingen op de eigen regionale of lokale overheden hetzelfde te behandelen als vorderingen op de eigen centrale overheid.

§ 2.2.3. Vorderingen op publiekrechtelijke lichamen, kerkgenootschappen en andere godsdienstige gemeenschappen met rechtspersoonlijkheid

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:10

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op publiekrechtelijke lichamen of op kerkgenootschappen en andere godsdienstige gemeenschappen met publiekrechtelijke grondslag hebben een risicogewicht van 100%, tenzij in deze paragraaf anders is bepaald.

Artikel 2:11

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Vorderingen op publiekrechtelijke lichamen die in Nederland zijn gevestigd hebben een risicogewicht van 20%, tenzij het tweede lid van toepassing is.

• 2 Vorderingen op publiekrechtelijke lichamen die in Nederland zijn gevestigd en waarvan de financiële onderneming die de vordering aanhoudt, kan aantonen dat daarvoor een garantie van het Rijk beschikbaar is, hebben tot het bedrag van de garantie een risicogewicht van 0%.

• 3 Op het gedeelte van de vordering waarvoor geen Rijksgarantie beschikbaar is, is het eerste lid van toepassing.

Artikel 2:12

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien in een lidstaat van de Europese Unie vorderingen op publiekrechtelijke lichamen worden behandeld als vorderingen op financiële ondernemingen of als vorderingen op de centrale overheid van het land waar zij zijn gevestigd, worden vorderingen van in Nederland gevestigde financiële ondernemingen op de betrokken publiekrechtelijke lichamen op dezelfde wijze behandeld.

Artikel 2:13

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan vorderingen op publiekrechtelijke lichamen van een land dat geen lid is van de Europese Unie overeenkomstig paragraaf 2.2.6 behandelen als vorderingen op financiële ondernemingen, indien:

• a. het betrokken land toezichtpraktijken en toezichtregelingen toepast die ten minste gelijkwaardig zijn aan de praktijken en regelingen in de Europese Unie, en

• b. de toezichthoudende instantie van het betrokken land zijn financiële ondernemingen eveneens toestaat om vorderingen op publiekrechtelijke lichamen van dat land te behandelen als vorderingen op financiële ondernemingen.

Artikel 2:14

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De risicogewichten genoemd in paragraaf 2.2.2 zijn van overeenkomstige toepassing op vorderingen op kerkgenootschappen of op andere godsdienstige gemeenschappen die:

  • a. krachtens publiekrecht zijn ingesteld;

  • b. over een wettelijke bevoegdheid beschikken om belasting te heffen; en

  • c. van hun wettelijke bevoegdheid om belasting te heffen, gebruikmaken.

• 2 Op de kerkgenootschappen en andere godsdienstige gemeenschappen, bedoeld in het eerste lid, is artikel 76, eerste lid, van het Besluit niet van toepassing.

§ 2.2.4. Vorderingen op multilaterale ontwikkelingsbanken

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:15

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Vorderingen op multilaterale ontwikkelingsbanken hebben hetzelfde risicogewicht als genoemd in artikel 2:18.

• 2 In afwijking van het eerste lid, hebben vorderingen op de multilaterale ontwikkelingsbanken, genoemd in bijlage 2C, een risicogewicht van 0%.

• 3 In afwijking van de twee vorige leden, heeft het ongestorte gedeelte van de inschrijvingen op het kapitaal van het Europese Investeringsfonds een risicogewicht van 20%.

§ 2.2.5. Vorderingen op internationale organisaties

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:16

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op de Europese Gemeenschap, het Internationale Monetaire Fonds en de Bank voor Internationale Betalingen hebben een risicogewicht van 0%.

§ 2.2.6. Vorderingen op financiële ondernemingen en financiële instellingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:17

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd de artikelen 2:18 tot en met 2:22, hebben vorderingen op financiële instellingen die onder toezicht staan van een toezichthoudende instantie en waarvoor prudentiële eisen gelden, gelijkwaardig aan de bij of krachtens de Wet gestelde prudentiële eisen voor financiële ondernemingen, hetzelfde risicogewicht als vorderingen op financiële ondernemingen, tenzij in deze paragraaf anders is bepaald.

Artikel 2:18

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Vorderingen op financiële ondernemingen met een oorspronkelijke effectieve looptijd van meer dan drie maanden waarvoor een kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin deze beoordeling is ondergebracht, op de wijze zoals voorzien in tabel A van bijlage 2A.

• 2 Vorderingen op financiële ondernemingen met een oorspronkelijke effectieve looptijd van meer dan drie maanden waarvoor geen kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht van 50%

• 3 In zoverre in afwijking van het vorige lid, kan het risicogewicht van een vordering op een financiële onderneming waarvoor geen kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, niet lager zijn dan het risicogewicht van vorderingen op de centrale overheid van het land waar die financiële onderneming statutair is gevestigd.

Artikel 2:19

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Vorderingen op financiële ondernemingen met een oorspronkelijke effectieve looptijd van drie maanden of minder waarvoor een kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin deze beoordeling is ondergebracht, op de wijze zoals voorzien in tabel A van bijlage 2A.

• 2 Vorderingen op financiële ondernemingen met een oorspronkelijke effectieve looptijd van drie maanden of minder waarvoor geen kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht van 20%.

Artikel 2:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Als er geen specifieke korte-termijn-kredietbeoordeling van vorderingen is, dan is het eerste lid van het vorige artikel, van overeenkomstige toepassing op alle vorderingen op financiële ondernemingen met een resterende looptijd van ten hoogste drie maanden.

• 2 Als er wel een specifieke korte-termijn-kredietbeoordeling is, en de toepassing daarvan zou leiden tot de toekenning van een identiek of lager risicogewicht dan het risicogewicht dat op basis van het eerste lid van het vorige artikel zou moeten worden toegekend, wordt de korte-termijnkredietbeoordeling uitsluitend gebruikt voor de betrokken specifieke vordering. Andere kortlopende vorderingen worden behandeld overeenkomstig het eerste lid van het vorige artikel.

• 3 Als er wel een specifieke korte-termijn-kredietbeoordeling is, en de toepassing daarvan zou leiden tot de toekenning van een hoger risicogewicht dan het risicogewicht dat op basis van het eerste lid van het vorige artikel zou moeten worden toegekend, blijft het eerste lid van het vorige artikel buiten toepassing. In plaats daarvan hebben alle kortlopende vorderingen zonder externe kredietbeoordeling het risicogewicht dat volgt uit de specifieke korte-termijn-kredietbeoordeling.

Artikel 2:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan aan vorderingen op financiële ondernemingen met een resterende looptijd van ten hoogste drie maanden die luiden in en gefinancierd zijn in de valuta van het land waar de financiële onderneming waarop de vordering bestaat statutair is gevestigd, een risicogewicht toekennen dat één categorie minder gunstig is dan het risicogewicht van de centrale overheid van het betrokken land.

Artikel 2:22

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Beleggingen in door financiële ondernemingen uitgegeven aandelen of eigenvermogeninstrumenten hebben een risicogewicht van 100%, tenzij deze aandelen of eigenvermogeninstrumenten in mindering zijn gebracht op het toetsingsvermogen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Beleggingen in aandelen of eigenvermogen-instrumenten die door financiële ondernemingen zijn uitgegeven en die ingevolge artikel 94, zevende lid, van het Besluit niet in mindering zijn gebracht op het toetsingsvermogen, hebben een risicogewicht van 400%.

2 Beleggingen in aandelen of eigenvermogen-instrumenten die door financiële ondernemingen zijn uitgegeven en die niet aan het eerste lid voldoen, hebben een risicogewicht van 100%.

§ 2.2.7. Minimumreserves vereist door de Europese Centrale Bank

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:23

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Indien een vordering op een financiële onderneming de vorm heeft van verplichte minimumreserves bij de Europese Centrale Bank of bij de centrale bank van een lidstaat van de Europese Unie, kan op die vordering het risicogewicht van een vordering op de betrokken centrale bank worden toegepast, mits:

• a. de reserves worden aangehouden in overeenstemming met Verordening 1745/2003 of een latere communautaire wetgeving die deze verordening vervangt respectievelijk in overeenstemming met nationale bepalingen die materieel geheel equivalent zijn aan voornoemde richtlijn; en

• b. de vordering op grond van de onderliggende overeenkomst in geval van faillissement of insolventie van de financiële onderneming waar de vordering wordt aangehouden, tijdig en volledig moet worden terugbetaald aan de financiële onderneming die de eigenaar is en niet beschikbaar zal zijn om te voldoen aan andere verplichtingen van de financiële onderneming waar de vordering wordt aangehouden.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Indien een vordering op een financiële onderneming de vorm heeft van verplichte minimumreserves bij de Europese Centrale Bank of bij de centrale bank van een lidstaat van de Europese Unie, kan op die vordering het risicogewicht van een vordering op de betrokken centrale bank worden toegepast, mits:

• a. de reserves worden aangehouden in overeenstemming met Verordening 1745/2003 of een latere communautaire wetgeving die deze verordening vervangt respectievelijk in overeenstemming met nationale bepalingen die materieel geheel equivalent zijn aan voornoemde verordening; en

• b. de vordering op grond van de onderliggende overeenkomst in geval van faillissement of insolventie van de financiële onderneming waar de vordering wordt aangehouden, tijdig en volledig moet worden terugbetaald aan de financiële onderneming die de eigenaar is en niet beschikbaar zal zijn om te voldoen aan andere verplichtingen van de financiële onderneming waar de vordering wordt aangehouden.

§ 2.2.8. Vorderingen op ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op ondernemingen waarvoor een kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin deze beoordeling is ondergebracht, op de wijze zoals voorzien in tabel A van bijlage 2A.

Artikel 2:25

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op ondernemingen waarvoor geen kredietbeoordeling door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht van 100% respectievelijk het risicogewicht dat geldt voor de centrale overheid van het land waar het bedrijf statutair is gevestigd, afhankelijk van welk risicogewicht het hoogste is.

§ 2.2.9. Kortlopende vorderingen op financiële ondernemingen en ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:26

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Kortlopende vorderingen op een financiële onderneming of bedrijf waarvoor een specifieke kredietbeoordeling van een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin deze beoordeling is ondergebracht, op de wijze zoals voorzien in tabel A van bijlage 2A.

§ 2.2.10. Vorderingen op particulieren en middelgrote ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Een vordering die aan de volgende voorwaarden voldoet, heeft een risicogewicht van 75%:

• a. het betreft een vordering op één of meer particulieren of op een kleine of middelgrote ondernemimg;

• b. de vordering maakt naar waarde gemeten niet meer dan 0,2% uit van een portefeuille van soortgelijke vorderingen;

• c. de totale schuld inclusief eventuele achterstallige vorderingen van de betrokken cliënt of groep van verbonden cliënten aan de financiële onderneming en haar eventuele moeder- en dochterondernemingen, maar exclusief schulden of voorwaardelijke schulden gedekt door niet-zakelijk onroerend goed, is naar de redelijke inschatting van de financiële onderneming niet groter dan € 1 miljoen; en

• d. de vordering is niet in de vorm van effecten.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Een vordering die aan de volgende voorwaarden voldoet, heeft een risicogewicht van 75%:

• a. het betreft een vordering op één of meer particulieren of op een kleine of middelgrote ondernemimg;

• b. de vordering maakt naar waarde gemeten niet meer dan 0,2% uit van een portefeuille van soortgelijke vorderingen;

• c. de totale schuld inclusief eventuele achterstallige vorderingen van de betrokken cliënt of groep van verbonden wederpartijen aan de financiële onderneming en haar eventuele moeder- en dochterondernemingen, maar exclusief schulden of voorwaardelijke schulden gedekt door niet-zakelijk onroerend goed, is naar de redelijke inschatting van de financiële onderneming niet groter dan € 1 miljoen; en

• d. de vordering is niet in de vorm van effecten.

§ 2.2.11. Vorderingen gedekt door onroerend goed

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:28

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen die volledig door onroerend goed zijn gedekt, hebben een risicogewicht van 100%, tenzij in deze paragraaf anders is bepaald.

Artikel 2:29

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De volgende vorderingen of delen van vorderingen die geheel en volledig zijn gedekt als bedoeld in het volgende artikel hebben een risicogewicht van 35%:

• a. vorderingen of delen van vorderingen die zijn gedekt door hypotheken op niet-zakelijk onroerend goed dat wordt of zal worden bewoond of verhuurd door de eigenaar;

• b. vorderingen of delen van vorderingen die zijn gedekt door aandelen in Finse ondernemingen voor de bouw van woningen die werkzaam zijn volgens de Finse wet op woningbouwverenigingen van 1991 of latere overeenkomstige wetgeving, en die betrekking hebben op niet-zakelijk onroerend goed dat wordt of zal worden bewoond of verhuurd door de eigenaar; en

• c. vorderingen op een huurder in het kader van transacties inzake leasing van niet-zakelijk onroerend goed, volgens welke de financiële onderneming de lessor is en de huurder een koopoptie heeft.

Artikel 2:30

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een vordering is geheel en volledig gedekt als bedoeld in het vorige artikel indien:

• a. de waarde van het onroerend goed niet in wezenlijke mate afhangt van de kredietkwaliteit van de debiteur;

• b. het risico van de leningnemer niet in wezenlijke mate afhangt van het rendement van het onderliggende onroerend goed of project, maar veeleer van de onderliggende capaciteit van de leningnemer om de schuld uit andere bronnen terug te betalen;

• c. de terugbetaling van de faciliteit als zodanig niet in wezenlijke mate afhangt van enigerlei kasstroom die wordt gegenereerd door het onderliggende onroerend goed dat als zekerheid fungeert;

• d. het bedrag van de vordering kleiner dan of gelijk is aan 75% van de waarde van het onroerend goed;

• e. de artikelen 4:57 tot en met 4:59 in acht zijn genomen.

Artikel 2:31

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Bij een bestaande portefeuille woninghypotheken kan een financiële onderneming ter bepaling van de executiewaarde van de woningen in de portefeuille gebruik maken van de in afdeling 1.2 bedoelde indexatiemethode.

Artikel 2:32

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen of delen van vorderingen die geheel en volledig zijn gedekt, als bedoeld in artikel 2:30, door één of meer hypotheekrechten op zakelijk onroerend goed gelegen in de Bondsrepubliek Duitsland, hebben een risicogewicht van 50%, indien is voldaan aan de voorwaarden die de Duitse toezichthoudende instantie stelt voor toepassing van een risicogewicht van 50% door financiële ondernemingen gevestigd in de Bondsrepubliek Duitsland.

§ 2.2.12. Achterstallige posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het niet-gedekte gedeelte van een post die meer dan 90 dagen achterstallig is, heeft, ongeacht de grootte van dat niet-gedekte gedeelte, een risicogewicht van:

  • a. 150% indien de specifieke voorzieningen minder dan 20% van het niet-gedekte gedeelte van de vordering voor specifieke voorzieningen bedragen;

  • b. 100% indien de specifieke voorzieningen 20% of meer van het niet-gedekte gedeelte van de vordering voor specifieke voorzieningen bedragen.

• 2 Voor de bepaling van het gedekte gedeelte van de achterstallige post zijn de toelaatbare zekerheden en garanties die, welke toelaatbaar zijn ingevolge hoofdstuk 4.

Artikel 2:34

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien de in artikel 2:29 bedoelde vorderingen meer dan 90 dagen achterstallig zijn, hebben die vorderingen na aftrek van de specifieke voorzieningen een risicogewicht van 100%. Indien deze specifieke voorzieningen 20% of meer van de vorderingen voor specifieke voorzieningen bedragen, is het op de rest van de vordering toepasselijke risicogewicht 50%.

Artikel 2:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien de in artikel 2:32 bedoelde vorderingen meer dan 90 dagen achterstallig zijn, hebben die vorderingen een risicogewicht van 100%.

§ 2.2.13. Posten met verhoogd risico

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De volgende posten hebben een risicogewicht van 150%:

• a. investeringen in durfkapitaalfondsen;

• b. investeringen in risicokapitaal;

• c. vorderingen op debiteuren van wie de externe kredietbeoordeling door een erkend kredietbeoordelingsbureau is ingetrokken.

Artikel 2:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Niet-achterstallige posten waarvoor overeenkomstig het vorige artikel een risicogewicht van 150% zou gelden én waarvoor specifieke voorzieningen zijn getroffen, hebben een risicogewicht van:

• a. 100% indien de specifieke voorziening 20% of meer van de waarde van de vordering voor voorzieningen bedraagt; en

• b. 50% indien de specifieke voorziening 50% of meer van de waarde van de vordering voor voorzieningen bedraagt.

§ 2.2.14. Posities in gedekte obligaties

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Met betrekking tot als zekerheid voor gedekte obligaties verschaft onroerend goed neemt een financiële onderneming de minimumvereisten en de waarderingsregels, bedoeld in paragraaf 4.5.2, in acht.

Artikel 2:39

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

In afwijking van artikel 1:1, onderdeel j, en het vorige artikel komen obligaties die aan de definitie van artikel 22, punt 4, van de richtlijn beleggingsinstellingen voldoen en die vóór 31 december 2007 zijn uitgegeven, tot op hun eindvervaldag voor de behandeling volgens het volgende artikel in aanmerking.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Voor de behandeling overeenkomstig het volgende artikel komen in aanmerking:

• a. gedekte obligaties; en

• b. obligaties die aan de definitie van artikel 22, punt 4, van de richtlijn beleggingsinstellingen voldoen en die vóór 31 december 2007 zijn uitgegeven, zulks tot en met hun eindvervaldag.

Artikel 2:40

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De toekenning van een risicogewicht aan gedekte obligaties wordt afgeleid van het risicogewicht van preferente niet-gegarandeerde vorderingen op de financiële onderneming die deze obligaties uitgeeft, waarbij tussen de twee genoemde risicogewichten het volgende verband geldt:

• a. indien aan de vorderingen op de financiële onderneming een risicogewicht van 20% wordt toegekend, wordt aan de gedekte obligatie een risicogewicht van 10% toegekend;

• b. indien aan de vorderingen op de financiële onderneming een risicogewicht van 50% wordt toegekend, wordt aan de gedekte obligatie een risicogewicht van 20% toegekend;

• c. indien aan de vorderingen op de financiële onderneming een risicogewicht van 100% wordt toegekend, wordt aan de gedekte obligatie een risicogewicht van 50% toegekend; en

• d. indien aan de vorderingen op de financiële onderneming een risicogewicht van 150% wordt toegekend, wordt aan de gedekte obligatie een risicogewicht van 100% toegekend.

§ 2.2.15. Posten die securitisatieposities vertegenwoordigen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:41

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

De risicogewichten van posten die securitisatieposities vertegenwoordigen, worden vastgesteld overeenkomstig afdeling 10.4 en artikel 88 van het Besluit.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

De risicogewichten van posten die securitisatieposities vertegenwoordigen, worden vastgesteld overeenkomstig paragraaf 10.4 en artikel 88 van het Besluit.

§ 2.2.16. Posities in instellingen voor collectieve belegging in effecten (icb’s)

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:42

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op een icb hebben een risicogewicht van 100%, tenzij in deze paragraaf anders is bepaald.

Artikel 2:43

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen op een icb waarvoor een kredietbeoordeling van een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, hebben een risicogewicht dat is afgeleid van de kredietkwaliteitstrap waarin deze beoordeling is ondergebracht, op de wijze blgvoorzien in tabel A van bijlage 2A.

Artikel 2:44

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Posities in een icb waaraan bijzonder grote risico’s verbonden zijn, hebben, ongeacht of daarvoor een kredietbeoordeling van een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, een risicogewicht van 150%.

Artikel 2:45

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een financiële onderneming kan het risicogewicht van een icb, in afwijking van de vorige artikelen, overeenkomstig de volgende artikelen van deze paragraaf vaststellen, indien de icb wordt beheerd door een maatschappij die onderworpen is aan toezicht van een toezichthoudende instantie.

• 2 Op verzoek kan een financiële onderneming worden toegestaan om het risicogewicht van een icb, in afwijking van de vorige artikelen, overeenkomstig de volgende artikelen van deze paragraaf vast te stellen, indien de icb beheerd wordt door een maatschappij die onderworpen is aan toezicht van een autoriteit uit een land dat geen lid is van de Europese Unie, indien:

  • a. de toezichtpraktijken en toezichtregelingen van het betrokken land ten minste gelijkwaardig zijn aan de praktijken en regelingen in de Europese Unie, en

  • b. de samenwerking tussen De Nederlandsche Bank en de toezichthoudende instantie van het betrokken derde land voldoende is gewaarborgd.

• 3 Voor de toepassing van het eerste en tweede lid, wordt over de bedrijfsactiviteiten van de icb ten minste jaarlijks op zodanige wijze verslag uitgebracht dat de activa en passiva, evenals de inkomsten en transacties over de verslagperiode kunnen worden beoordeeld.

• 4 Voor de toepassing van het eerste en tweede lid, waarborgt de financiële onderneming dat het prospectus, of een daarmee gelijk te stellen document, van de icb bevat:

  • a. de categorieën activa waarin de icb mag beleggen, en

  • b. de relatieve beleggingsgrenzen en de methoden om deze te berekenen, voor zover dergelijke grenzen van toepassing zijn.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een financiële onderneming kan het risicogewicht van een icb, in afwijking van de vorige artikelen, overeenkomstig de volgende artikelen van deze paragraaf vaststellen, indien de icb wordt beheerd door een maatschappij die onderworpen is aan toezicht van een toezichthoudende instantie uit een lidstaat.

2 Op verzoek kan een financiële onderneming worden toegestaan om het risicogewicht van een icb, in afwijking van de vorige artikelen, overeenkomstig de volgende artikelen van deze paragraaf vast te stellen, indien de icb beheerd wordt door een maatschappij die onderworpen is aan toezicht van een autoriteit uit een lidstaat die geen lid is van de Europese Unie, indien:

• a. de toezichtpraktijken en toezichtregelingen van het betrokken lidstaat ten minste gelijkwaardig zijn aan de praktijken en regelingen in de Europese Unie, en

• b. de samenwerking tussen De Nederlandsche Bank en de toezichthoudende instantie van het betrokken derde lidstaat voldoende is gewaarborgd.

3 Voor de toepassing van het eerste en tweede lid, wordt over de bedrijfsactiviteiten van de icb ten minste jaarlijks op zodanige wijze verslag uitgebracht dat de activa en passiva, evenals de inkomsten en transacties over de verslagperiode kunnen worden beoordeeld.

4 Voor de toepassing van het eerste en tweede lid, waarborgt de financiële onderneming dat het prospectus, of een daarmee gelijk te stellen document, van de icb bevat:

• a. de categorieën activa waarin de icb mag beleggen, en

• b. de relatieve beleggingsgrenzen en de methoden om deze te berekenen, voor zover dergelijke grenzen van toepassing zijn.

Artikel 2:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien een financiële onderneming op de hoogte is van de onderliggende posities van een icb, kan zij zich op deze onderliggende posities baseren om een gemiddeld risicogewicht voor de icb te berekenen overeenkomstig de in dit hoofdstuk beschreven methoden.

Artikel 2:47

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien een financiële onderneming niet op de hoogte is van de onderliggende posities van een icb, kan zij eveneens een gemiddeld risicogewicht voor de icb berekenen overeenkomstig de in dit hoofdstuk beschreven methoden, met dien verstande dat zij daarbij aanneemt dat de icb allereerst tot de toegestane grens belegt in de categorieën posities waarvoor het hoogste solvabiliteitsvereiste geldt en vervolgens belegt in posities waarvoor een steeds verder afnemend solvabiliteitsvereiste geldt totdat de maximale totale beleggingsgrens is bereikt.

Artikel 2:48

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan een beroep doen op een derde om overeenkomstig de in de twee vorige artikelen beschreven methoden een risicogewicht voor de icb te berekenen en te rapporteren, mits de juistheid van de berekening en de rapportage op adequate wijze is gewaarborgd.

§ 2.2.17. Overige risicogewichten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:49

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Bij overeenkomsten inzake cessie en retrocessie van activa en bij overeenkomsten inzake koop op termijn zonder rugdekking, zijn de risicogewichten die welke gelden voor de desbetreffende activa en niet die van de tegenpartijen bij de overeenkomsten.

Artikel 2:50

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Indien een financiële onderneming voor een reeks vorderingen kredietprotectie biedt onder voorwaarde dat een, in het contract vastgesteld, aantal wanbetalingen op de vorderingen aanleiding geeft tot uitbetaling en dat deze kredietgebeurtenis de beëindiging van het contract met zich brengt en indien voor deze vorderingen een externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, worden de risicogewichten van deze vorderingen overeenkomstig afdeling 10.4 en artikel 88 van het Besluit vastgesteld.

• 2 Indien er voor de vorderingen geen externe kredietbeoordeling van een erkende kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, worden de risicogewichten van alle beschermde vorderingen, op de vorderingen direct voor de vordering die aanleiding geeft tot uitbetaling na, geaggregeerd tot een maximum van 1250% en vermenigvuldigd met het nominale bedrag van de door het kredietderivaat geboden protectie om de risicogewogen actiefpost te verkrijgen.

• 3 De vorderingen direct voor de vordering die aanleiding tot uitbetaling geeft en die bij de aggregatie buiten beschouwing worden gelaten, betreffen de afzonderlijke vorderingen waarvoor de risicogewogen post lager is dan de risicogewogen post van elke afzonderlijke vordering die wel in de aggregatie wordt opgenomen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Indien een financiële onderneming voor een reeks vorderingen kredietprotectie biedt onder voorwaarde dat een, in het contract vastgesteld, aantal wanbetalingen op de vorderingen aanleiding geeft tot uitbetaling en dat deze kredietgebeurtenis de beëindiging van het contract met zich brengt en indien voor deze vorderingen een externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, worden de risicogewichten van deze vorderingen overeenkomstig paragraaf 10.4 en artikel 88 van het Besluit vastgesteld.

2 Indien er voor de vorderingen geen externe kredietbeoordeling van een erkende kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, worden de risicogewichten van alle beschermde vorderingen, op de vorderingen direct voor de vordering die aanleiding geeft tot uitbetaling na, geaggregeerd tot een maximum van 1250% en vermenigvuldigd met het nominale bedrag van de door het kredietderivaat geboden protectie om de risicogewogen actiefpost te verkrijgen.

3 De vorderingen direct voor de vordering die aanleiding tot uitbetaling geeft en die bij de aggregatie buiten beschouwing worden gelaten, betreffen de afzonderlijke vorderingen waarvoor de risicogewogen post lager is dan de risicogewogen post van elke afzonderlijke vordering die wel in de aggregatie wordt opgenomen.

Artikel 2:51

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Goud dat in eigen kluizen wordt bewaard of is toegewezen, voorzover daar verplichtingen in de vorm van goud tegenover staan, en kasmiddelen en gelijkwaardige posten hebben een risicogewicht van 0%.

Artikel 2:52

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Liquide middelen in de inningsfase hebben een risicogewicht van 20%.

Artikel 2:53

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

De volgende activa hebben een risicogewicht van 100%:

• a. materiële activa;

• b. overlopende posten ten aanzien waarvan de financiële onderneming niet kan vaststellen wie de tegenpartij is;

• c. aandelen en andere deelnemingen, tenzij deze in mindering zijn gebracht op het eigen vermogen; en

• d. vorderingen die niet in deze afdeling zijn genoemd.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 De volgende activa hebben een risicogewicht van 100%:

• a. materiële activa;

• b. overlopende posten ten aanzien waarvan de financiële onderneming niet kan vaststellen wie de tegenpartij is;

• c. aandelen en andere deelnemingen, die niet aan het tweede lid voldoen; en

• d. vorderingen die niet in deze afdeling zijn genoemd.

2 Aandelen en andere deelnemingen die ingevolge artikel 94, zevende lid, van het Besluit niet in mindering zijn gebracht op het toetsingsvermogen, hebben een risicogewicht van 400%.

Afdeling 2.3. Gebruik van kredietbeoordelingen door kredietbeoordelingsbureaus voor de bepaling van risicogewichten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 2.3.1. Behandeling

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:54

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming kan één of meer erkende kredietbeoordelingsbureaus aanwijzen als de kredietbeoordelingsbureaus waarvan zij de kredietbeoordelingen zal gebruiken voor de bepaling van de risicogewichten die op de actiefposten en de posten, bedoeld in bijlage 2D van toepassing zijn.

• 2 Een financiële onderneming die besluit om van de kredietbeoordelingen van een erkend kredietbeoordelingsbureau gebruik te maken, past deze kredietbeoordelingen continu en consequent in de tijd toe.

Artikel 2:55

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die besluit om voor een bepaalde categorie posten van de kredietbeoordelingen van een erkend kredietbeoordelingsbureau gebruik te maken, hanteert deze kredietbeoordelingen consequent voor alle vorderingen die tot deze categorie behoren.

Artikel 2:56

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming maakt uitsluitend gebruik van de kredietbeoordelingen van kredietbeoordelingsbureaus die rekening houden met alle aan die financiële onderneming, zowel in hoofdsom als in rente, verschuldigde bedragen.

Artikel 2:57

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien voor een post met een externe kredietbeoordeling slechts één kredietbeoordeling van een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, wordt van die kredietbeoordeling gebruik gemaakt voor de bepaling van het risicogewicht van de desbetreffende post.

• 2 Indien voor een post met een externe kredietbeoordeling twee of meer kredietbeoordelingen van aangewezen kredietbeoordelingsbureaus beschikbaar zijn, wordt van de op één na gunstigste kredietbeoordeling gebruik gemaakt voor de bepaling van het risicogewicht. Indien de twee gunstigste kredietbeoordelingen leiden tot een gelijk risicogewicht, wordt dat risicogewicht toegepast.

§ 2.3.2. Kredietbeoordeling van uitgevende partijen en van uitgiften

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:58

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien een kredietbeoordeling bestaat voor een specifiek uitgifteprogramma of een specifieke uitgiftefaciliteit waarvan de met de post overeenkomende vordering deel uitmaakt, wordt van deze kredietbeoordeling gebruik gemaakt voor de bepaling van het risicogewicht.

Artikel 2:59

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien voor een bepaalde post geen rechtstreeks toepasselijke kredietbeoordeling beschikbaar is, maar er een kredietbeoordeling beschikbaar is voor een specifiek uitgifteprogramma of een specifieke uitgiftefaciliteit waarvan de met de post overeenkomende vordering geen deel uitmaakt, dan wel een algemene kredietbeoordeling beschikbaar is voor de uitgevende partij, dan wordt van die kredietbeoordeling gebruik gemaakt, indien:

• a. deze een hoger risicogewicht oplevert dan anderszins het geval zou zijn; of

• b. deze een lager risicogewicht oplevert en de vordering in kwestie in alle opzichten van gelijke of hogere rang is dan het specifieke uitgifteprogramma, de specifieke uitgiftefaciliteit, of de niet door zekerheden gedekte vorderingen van een hogere rangorde van die uitgevende financiële onderneming.

§ 2.3.3. Kredietbeoordelingen voor de korte en de lange termijn

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:60

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Kredietbeoordelingen voor de korte termijn worden alleen gebruikt voor actiefposten en posten als bedoeld in bijlage 2D, die vorderingen op korte termijn op financiële ondernemingen en ondernemingen vertegenwoordigen.

• 2 Een kredietbeoordeling voor de korte termijn is uitsluitend van toepassing op de post waarop deze kredietbeoordeling betrekking heeft en mag niet worden gebruikt voor de bepaling van risicogewichten voor andere posten.

• 3 Indien aan een faciliteit met een korte-termijnrating een risicogewicht van 150% wordt toegekend, wordt in afwijking van het vorige lid aan alle niet-gegarandeerde vorderingen zonder rating op de betrokken debiteur, ongeacht of deze kortlopend dan wel langlopend zijn, eveneens een risicogewicht van 150% toegekend.

• 4 Indien aan een faciliteit met een korte-termijnrating een risicogewicht van 50% wordt toegekend, wordt in afwijking van het tweede lid aan geen enkele kortlopende vordering zonder rating een risicogewicht van minder dan 100% toegekend.

§ 2.3.4. Posten luidend in eigen en buitenlandse valuta

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 2:61

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een kredietbeoordeling die betrekking heeft op een post die in de nationale valuta van de debiteur luidt, kan niet worden gebruikt voor de bepaling van het risicogewicht voor een andere vordering op dezelfde debiteur die in een buitenlandse valuta luidt.

Artikel 2:62

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien er een vordering ontstaat als gevolg van de deelneming van een financiële onderneming in een lening die is verstrekt door een multilaterale ontwikkelingsbank waarvan de status van preferente crediteur in de markt wordt erkend, kan een financiële onderneming in afwijking van het vorige artikel voor de bepaling van het risicogewicht de kredietbeoordeling gebruiken van een post die in de nationale valuta van de debiteur luidt.

Hoofdstuk 3. Interne rating benadering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 3.1. Definitiebepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. een onderneming die nevendiensten verricht: een onderneming als bedoeld in artikel 3:268, eerste lid, onderdeel h, van de Wet;

• b. financiering van inkomsten genererend vastgoed: een financieringsmethode waarbij de terugbetalingsverplichting wordt voldaan uit inkomsten die uit vastgoed zijn gegenereerd, waaronder in ieder geval huurpenningen, lease-inkomsten en inkomsten uit de verkoop van het vastgoed;

• c. grondstofhandelsfinanciering: een financieringsmethode gericht op de financiering van beursverhandelde grondstoffen, met een zelf-liquiderend karakter van de vorderingen in de zin dat de terugbetalingsverplichting wordt voldaan uit de verkoopopbrengsten van grondstoffen en de debiteur verder, naast de structurering van de transactie, geen onafhankelijke capaciteit heeft om de lening terug te betalen;

• d. interne audit functie: de onafhankelijk gepositioneerde en rechtstreeks onder het bestuur ressorterende functie, die belast is met de toetsing en beoordeling van de organisatie-inrichting en het beheersingsmechanisme;

• e. objectfinanciering: een financieringsmethode waarbij de nakoming van de terugbetalingsverplichting primair en vrijwel volledig afhankelijk is van de opbrengsten van de verbonden activa, welke als onderpand bij de lening dienen;

• f. projectfinanciering: een financieringsmethode waarbij de nakoming van de terugbetalingsverplichting primair en vrijwel volledig afhankelijk is van de opbrengsten van het te financieren project; en

• g. ratingsysteem: een systeem dat alle methoden, processen, maatregelen en systemen omvat, die de beoordeling van het kredietrisico, de onderbrenging van debiteuren en vorderingen in klassen of groepen (rating) en de kwantificering van ramingen betreffende wanbetalingen, verliezen bij wanbetaling en omrekeningsfactoren voor een bepaald type debiteur of vordering ondersteunen.

Afdeling 3.2. Algemene voorschriften voor de toepassing van Interne Rating Benaderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 3.2.1. Aanvraag pakket en verbod op permanente combinatie van benaderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij het verzoek als bedoeld in artikel 69, eerste lid, van het Besluit worden de volgende gegevens en bescheiden verstrekt:

  • a. een algemene beschrijving van de wijze waarop de financiële onderneming de IRB toepast;

  • b. een risk management raamwerk;

  • c. een overzicht van door de financiële onderneming gehanteerde ratingsystemen;

  • d. een analyse van de impact op de solvabiliteit van de financiële onderneming bij de overgang op de IRB;

  • e. een eigen beoordeling (self assessment) of aan de bij het Besluit gestelde regels wordt voldaan.

• 2 Een financiële onderneming die gebruik wenst te maken van de in artikel 76 van het Besluit bedoelde vrijstellingen, verstrekt met het verzoek ook een overzicht van de vorderingen die onder de standaardbenadering blijven vallen. Dit overzicht gaat vergezeld met een motivatie voor deze keuze, een inschatting van het aan deze vorderingen verbonden risico en een indicatie van de relatieve waarde van deze vorderingen.

Artikel 3:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming kan toestemming krijgen voor het toepassen van Eenvoudige IRB of van Geavanceerd IRB. Een permanente mix van Eenvoudige IRB en Geavanceerd IRB is niet toegestaan.

• 2 In afwijking van het eerste lid, kunnen vorderingen als bedoeld in artikel 3:6, eerste lid,

  permanent onder Eenvoudige IRB worden behandeld, ook als de financiële onderneming voor de overige vorderingen Geavanceerd IRB toepast.

• 3 In afwijking van het eerste lid, kunnen vorderingen als bedoeld in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, uitsluitend onder Geavanceerd IRB worden behandeld, ook als de financiële onderneming voor de overige vorderingen Eenvoudige IRB toepast.

§ 3.2.2. Aanvullende regels ter zake van de indeling van vorderingen in categorieën

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel a, van het Besluit, worden tevens de volgende vorderingen ondergebracht:

• a. vorderingen op regionale, lokale overheden of publiekrechtelijke lichamen die ingevolge de artikelen 2:8, 2:11, tweede lid, of 2:12, worden behandeld als vorderingen op centrale overheden;

• b. vorderingen op multilaterale ontwikkelingsbanken of internationale organisaties die ingevolge de artikelen 2:15, tweede lid, of 2:16 een risicogewicht van 0% hebben.

Artikel 3:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel b, van het Besluit, worden tevens de volgende vorderingen ondergebracht:

• a. vorderingen op regionale en lokale overheden die niet ingevolge artikel 2:7 worden behandeld als vorderingen op centrale overheden;

• b. vorderingen op publiekrechtelijke lichamen die ingevolge artikel 2:12 worden behandeld als vorderingen op financiële ondernemingen;

• c. vorderingen op multilaterale ontwikkelingsbanken die niet ingevolge artikel 2:15, tweede lid, een risicogewicht van 0% hebben.

Artikel 3:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit, worden vorderingen apart geregistreerd als ‘vorderingen uit hoofde van gespecialiseerde kredietverlening’ als ze de volgende kenmerken bezitten:

  • a. de vordering heeft betrekking op een entiteit die speciaal ten doel heeft om activa te financieren of te beheren;

  • b. in het contract is geregeld dat de kredietverlener een grote zeggenschap heeft over de activa en de inkomsten die daarmee worden gegenereerd; en

  • c. de afbetaling van de verplichting is vooral afhankelijk van de inkomsten die met de gefinancierde activa worden gegenereerd, en niet zozeer aan de algemene betaalcapaciteit van een in breder verband opererende commerciële onderneming.

• 2 Een financiële onderneming maakt bij de aparte registratie, bedoeld in het eerste lid, onderscheid in de navolgende soorten financiering:

  • a. projectfinanciering;

  • b. objectfinanciering;

  • c. grondstofhandelsfinanciering; of

  • d. financiering van inkomsten genererend vastgoed.

• 3 Vorderingen die de in het eerste lid genoemde kenmerken bezitten, maar onder geen van de financieringssoorten, genoemd in het tweede lid, kunnen worden ondergebracht, worden voor de toepassing van IRB geregistreerd als projectfinanciering.

Artikel 3:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, worden uitsluitend vorderingen ondergebracht die voldoen aan de volgende voorwaarden:

  • a. zij hebben betrekking op één of meer natuurlijke personen respectievelijk op een kleine of middelgrote onderneming;

  • b. zij worden in het interne risicobeheer van de financiële onderneming door de tijd heen gezien consistent en op dezelfde wijze behandeld;

  • c. zij worden niet op individuele basis beheerd; en

  • d. zij maken elk deel uit van een groot aantal op gelijke wijze beheerde vorderingen.

• 2 Indien de vordering betrekking heeft op een kleine of middelgrote onderneming, geldt als aanvullende voorwaarde dat het totale bedrag dat de debiteur of de groep van verbonden debiteuren verschuldigd is aan de financiële onderneming, daaronder begrepen zowel de moederonderneming als haar dochterondernemingen, niet meer dan € 1 miljoen mag bedragen. Het bedrag dat aan deze grens wordt gerelateerd, wordt bepaald met inbegrip van de achterstallige posten, maar exclusief vorderingen gedekt door zekerheden in de vorm van niet-zakelijk onroerend goed. De financiële onderneming spant zich redelijkerwijs in om zich ervan te overtuigen dat aan laatstgenoemde eis is voldaan.

• 3 In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, worden voorts uitsluitend ‘door onroerend goed gegarandeerde vorderingen’ ondergebracht die voldoen aan de volgende voorwaarden:

  • a. geen van de tegenpartijen bezit meer dan 5 onroerend goed objecten waarop hypotheekleningen zijn verstrekt door de financiële onderneming; en

  • b. geen van de in het vorige onderdeel genoemde onroerend goed objecten bestaat uit meer dan 5 wooneenheden.

• 4 In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit kan tenslotte tevens de contante waarde van de minimale betalingen in verband met consumptieve leasing worden ingedeeld.

Artikel 3:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Binnen de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, wordt onderscheid gemaakt in:

  • a. door onroerend goed gegarandeerde vorderingen;

  • b. gekwalificeerde revolverende vorderingen; en

  • c. overige vorderingen op particulieren of kleine of middelgrote ondernemingen.

• 2 Vorderingen worden slechts als gekwalificeerde revolverende vorderingen onderscheiden indien:

  • a. het gaat om posities ten opzichte van particulieren;

  • b. het gaat om revolverende en niet van zekerheden voorziene posities, welke, voorzover de kredietlijnen niet zijn aangesproken, onmiddellijk en onvoorwaardelijk door de financiële onderneming zijn op te zeggen;

  • c. de totale vordering op één enkele persoon in de subportefeuille maximaal € 100.000 bedraagt; en

  • d. het gebruik van een correlatiefactor van 0,04 is beperkt tot portefeuilles die gekenmerkt werden door een lage, bij die correlatiefactor passende, volatiliteit van de verliespercentages in vergelijking met het gemiddelde niveau van hun verliespercentages, vooral in de lage PD-banden.

• 3 Voor de toepassing van het tweede lid, onderdeel d, beoordeelt de financiële onderneming de volatiliteit van de verliespercentages van zowel alle gekwalificeerde revolverende subportefeuilles afzonderlijk als de geaggregeerde gekwalificeerde revolverende portefeuille en relateert deze volatiliteit aan die van de andere subcategorieën genoemd in het eerste lid.

Artikel 3:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, worden tevens de volgende vorderingen ondergebracht:

• a. indirecte posities in aandelen;

• b. andere posities dan schulden die een achtergestelde restvordering op de activa of het vermogen van de uitgevende financiële onderneming vormen;

• c. schuldvorderingen waarvan de belangrijkste economische kenmerken overeenkomen met die van de vorderingen, bedoeld in onderdeel b.

Artikel 3:10

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel g, van het Besluit ,wordt ook de restwaarde van geleased onroerend goed opgenomen, voor zover deze restwaarde niet reeds onder ‘vorderingen uit hoofde van een lease-overeenkomst’ als bedoeld in artikel 3:54, vierde lid, valt.

§ 3.2.3. Aanvullende voorwaarden ten aanzien van door de overheid herverzekerde garanties die in aanmerking komen voor behandeling onder de Standaardbenadering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:11

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Garanties als bedoeld in artikel 4:83 worden aangemerkt als ‘overheidsgaranties’ dan wel als ‘door de overheid herverzekerde garanties’ als bedoeld in artikel 76, eerste lid, onderdeel h, van het Besluit.

§ 3.2.4. Aanvullende regels inzake de vereisten aan een stapsgewijze invoering van de IRB

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:12

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De in artikel 70, eerste lid, van het Besluit bedoelde toestemming voor een stapsgewijze invoering van de IRB wordt verleend, indien:

  • a. de financiële onderneming over een uitrolplan beschikt;

  • b. de financiële onderneming structuren heeft opgezet om de uitrol projectmatig te beheersen, waaronder de maatregel dat de uitrol vanuit een hoog managementniveau binnen de financiële onderneming wordt aangestuurd; en

  • c. op basis van het uitrolplan en de invulling van de projectstructuur redelijkerwijs kan worden verwacht dat de financiële onderneming binnen een periode van drie jaar alle daarvoor in aanmerking komende vorderingen onder de door haar gekozen vorm van de IRB heeft gebracht.

• 2 Het in het eerste lid genoemde uitrolplan wordt ter voorafgaande goedkeuring aan De Nederlandsche Bank voorgelegd en bevat ten minste de volgende gegevens:

  • a. welke IRB-vorm de financiële onderneming wenst in te voeren;

  • b. welke volgorde van uitrol de financiële onderneming zal hanteren, zulks onderbouwd vanuit risicomanagement en operationeel oogpunt;

  • c. wat de inzet van mensen en middelen zal zijn;

  • d. voor welke bedrijfsonderdelen op welk moment de solvabiliteitsvereisten op basis van de IRB zullen worden berekend; en

  • e. welke activiteiten, op hoofdlijnen, de financiële onderneming in een specifiek bedrijfsonderdeel nog moet uitvoeren om te kunnen overgaan tot het berekenen van de solvabiliteitsvereisten op basis van de IRB.

• 3 Voor het volgens de IRB berekenen van de solvabiliteitsvereisten voor een specifiek bedrijfsonderdeel of categorie als bedoeld in artikel 71 van het Besluit, is afzonderlijke toestemming van De Nederlandsche Bank vereist. Bij het verzoek om deze toestemming worden de in artikel 3:2, eerste lid, onderdelen d en e, bedoelde gegevens verstrekt.

Artikel 3:13

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor elke vorm van stapsgewijze invoering van de IRB als bedoeld in artikel 70, eerste lid, van het Besluit geldt dat:

  • a. de overgangsperiode waarbinnen een stapsgewijze invoering voltooid moet zijn drie jaar is, ongeacht de vorm van de IRB die een financiële onderneming bij implementatie wil toepassen;

  • b. de uitrol van Geavanceerd IRB niet kan beginnen voordat de stapsgewijze invoering van Eenvoudige IRB volledig is voltooid;

  • c. het, door middel van een ‘strategische uitrol’ gedurende de uitrolperiode minimaliseren van de solvabiliteitsvereisten, niet is toegestaan; en

  • d. tijdens de uitrolperiode artikel 25a van het Besluit onverminderd van toepassing is.

• 2 Indien IRB in een bedrijfsonderdeel wordt uitgerold ten aanzien van de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit, wordt IRB ook uitgerold over de subcategorie genoemd in artikel 3:6, eerste lid.

Artikel 3:14

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming verzamelt vanaf de start van de uitrol voor alle vorderingen waarover overeenkomstig het goedgekeurde uitrolplan een vorm van de IRB uitgerold zal worden, de volgende, voor IRB relevante, gegevens:

  • a. voor vorderingen die onder de categorieën, genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel a, b of c, van het Besluit zijn ondergebracht: de gegevens genoemd in artikel 3:74, tweede lid, onderdelen e en f, en de gegevens bedoeld in artikel 3:74, vierde lid, onderdelen e en g, voorzover deze betrekking hebben op gerealiseerde wanbetalingen; en

  • b. voor vorderingen die onder de categorie, genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit zijn ondergebracht: de gegevens, genoemd in artikel 3:75,tweede lid, onderdelen c, d en e, voorzover deze betrekking hebben op gerealiseerde wanbetalingen.

• 2 Gedurende de uitrolperiode, alsook bij een uitbreiding van de toepassing van de IRB ná de uitrolperiode, publiceert de financiële onderneming ten minste één keer per jaar vergelijkende cijfers ten aanzien van de in dat jaar onder IRB gebrachte vorderingen.

Artikel 3:15

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming informeert De Nederlandsche Bank onverwijld van wijzigingen of problemen die het realiseren van het uitrolplan in gevaar kunnen brengen.

• 2 Bij veranderde omstandigheden, die kunnen leiden tot significante afwijkingen van het goedgekeurde uitrolplan, stelt de financiële onderneming een herzien uitrolplan op en legt dat ter goedkeuring voor aan De Nederlandsche Bank. Het herzien uitrolplan bevat tenminste de in artikel 3:12, tweede lid, bedoelde gegevens.

Afdeling 3.3. Berekening van de naar kredietrisico en verwateringsrisico gewogen activa en posten buiten de balanstelling en de verwachte verliesposten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 3.3.1. Algemene voorschriften

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:16

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De voor kredietrisico gewogen activa en posten buiten de balanstelling die verband houden met vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met e, en g, van het Besluit, worden, als ze niet op het toetsingsvermogen in mindering worden gebracht, berekend op basis van de methodiek neergelegd in de artikelen 3:20 tot en met 3:33.

• 2 De voor het verwateringsrisico gewogen posten die verband houden met gekochte kortlopende handelsvorderingen, zowel die met als die zonder verhaalsmogelijkheden op de verkoper, worden berekend op basis van artikel 3:34.

• 3 Indien een financiële onderneming ten aanzien van gekochte kortlopende vorderingen wegens het kredietrisico en verwateringsrisico volledig verhaal kan halen op de verkoper van de gekochte kortlopende vorderingen, kunnen de in dit hoofdstuk gestelde speficieke normen ten aanzien van de berekening van de naar risico gewogen posten voor gekochte kortlopende handelsvorderingen buiten toepassing blijven. De vorderingen kunnen in plaats daarvan worden behandeld als ‘door zekerheden afgedekte vorderingen’.

Artikel 3:17

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De inputparameters kans op wanbetaling (PD), verlies bij wanbetaling (LGD), looptijd (M) en waarde van de vordering, bedoeld in artikel 73 van het Besluit, worden bepaald overeenkomstig de afdelingen 3.4, 3.5 en 3.6.

• 2 Onverminderd het eerste lid, kunnen de risicogewogen posten die verband houden met vorderingen uit hoofde van de subcategorieën genoemd artikel 3:6, eerste lid, worden berekend volgens de methode zoals beschreven in artikel 3:21.

• 3 Onverminderd het eerste lid, worden de risicogewogen posten die verband houden met alle posities die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, berekend op basis van één van de methoden genoemd in de artikelen 3:27 tot en met 3:32.

• 4 Onverminderd het eerste lid, worden de risicogewogen posten die verband houden met alle posities die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel g, van het Besluit, berekend op basis van één van de methoden genoemd in artikel 3:33

Artikel 3:18

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit past de LGD-waarden van artikel 3:44 toe en past tevens de omrekeningsfactoren toe zoals bepaald op basis van artikel 3:58, eerste lid.

Artikel 3:19

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met e, van het Besluit worden de verwachte verliesposten berekend op basis van de methodieken bedoeld in de artikelen 3:35 tot en met 3:37.

• 2 De verwachte verliesposten in verband met het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen worden berekend op basis van de methodieken genoemd in artikel 3:38.

§ 3.3.2. Risicogewogen posten voor vorderingen op centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Behoudens het tweede lid en de overige artikelen van deze paragraaf worden de risicogewogen posten voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit berekend volgens de formules 1 tot en met 4 van bijlage 3. De risicogewogen posten voor vorderingen die voldoen aan de vereisten van de artikelen 4:76, 4:88 en 4:89 kunnen worden aangepast volgens formule 4a van bijlage 3.

• 2 Voor vorderingen op ondernemingen waarvan de totale jaaromzet van de geconsolideerde groep waarvan de onderneming deel uitmaakt minder is dan € 50 miljoen kan de financiële onderneming in plaats van formule 1 van bijlage 3 gebruik maken van formule 5 van bijlage 3 om de correlatiefactor te bepalen.

• 3 Om bij gekochte kortlopende handelsvorderingen te bepalen of gebruik kan worden gemaakt van formule 5 van bijlage 3, wordt uitgegaan van de gewogen gemiddelde totale jaaromzet van de ondernemingen waarop de individuele handelsvorderingen in de pool betrekking hebben.

• 4 Indien de totale activa een relevantere indicator vormt voor de omvang van de onderneming dan de totale jaaromzet, wordt op basis van de totale activa van de geconsolideerde groep bepaald of de aangepaste correlatiefactor kan worden toegepast.

Artikel 3:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming voor één of meer van de subcategorieën genoemd in artikel 3:6 niet kan voldoen aan de in afdeling 3.6 vastgestelde minimumvereisten voor PD-ramingen, past zij voor de bepaling van de risicogewichten voor vorderingen uit deze onderdelen tabel 1 van bijlage 3 toe.

• 2 Een financiële onderneming kan aan de vorderingen met een resterende looptijd van 2,5 jaar of meer in categorie 1 van de in het eerste lid bedoelde tabel een risicogewicht van 50% toekennen en kan aan dergelijke vorderingen in categorie 2 van die tabel een risicogewicht van 70% toe kennen, mits zij kan aantonen dat de risicokenmerken van de vordering voor de desbetreffende categorie substantieel positiever zijn dan normaal voor die categorie.

• 3 Bij de toekenning van risicogewichten aan vorderingen overeenkomstig het eerste lid houden financiële ondernemingen rekening met de volgende factoren:

  • a. financiële draagkracht van het specifieke project respectievelijk van de tegenpartij;

  • b. politieke en juridische omgeving;

  • c. kenmerken van de transactie of activa;

  • d. financiële draagkracht van de sponsor en ontwikkelaar, met inbegrip van enigerlei inkomstenstroom uit hoofde van een publiek-privaat partnerschap of garantiepakket.

Artikel 3:22

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Financiële ondernemingen voldoen voor gekochte kortlopende handelsvorderingen op tegenpartijen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit aan de minimumvereisten van artikel 3:84 en passen voor de bepaling van de risicogewogen posten dezelfde methodieken toe als voorgeschreven in artikel 3:20, eerste lid.

• 2 Voor gekochte kortlopende handelsvorderingen die kleiner zijn dan € 100.000, die aan de in artikel 3:25, eerste lid, gestelde voorwaarden voldoen en waarvoor het voor de financiële onderneming te belastend zou zijn om de in afdeling 3.6 bedoelde normen voor risicokwantificering van vorderingen op ondernemingen toe te passen, kan gebruik worden gemaakt van de in afdeling 3.6 bedoelde normen voor de risicokwantificering van vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen.

• 3 Bij gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen kunnen het restitueerbare disagio op aankopen, zekerheden of gedeeltelijke garanties die protectie tegen het eerste verlies bij verliezen bij wanbetaling, tegen verwateringsverliezen of tegen beide bieden, onder toepassing van titel 6.5, als eerste-verliesposities worden behandeld.

Artikel 3:23

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer een financiële onderneming voor een reeks vorderingen kredietprotectie biedt onder de voorwaarde dat een, in het contract tussen partijen vastgesteld, aantal wanbetalingen (n) op de vorderingen aanleiding geeft tot uitbetaling en dat deze kredietgebeurtenis de beëindiging van het contract met zich brengt, zijn de in paragraaf 6.5.3.2 bedoelde risicogewichten van toepassing indien voor het product een externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is.

• 2 Indien er voor het product geen kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is, worden de risicogewichten van alle beschermde vorderingen, op n-1 vorderingen na, geaggregeerd, waarbij de som van de verwachte verliespost vermenigvuldigd met 12,5 en de risicogewogen post niet hoger mag zijn dan het nominale bedrag van de door het kredietderivaat geboden protectie vermenigvuldigd met 12,5.

• 3 De n-1 vorderingen die bij de aggregatie buiten beschouwing worden gelaten, betreffen iedere vordering waarvoor de risicogewogen post lager is dan de risicogewogen post voor de andere vorderingen die in de aggregatie zijn opgenomen.

§ 3.3.3. Risicogewogen posten voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd het tweede en derde lid worden de risicogewogen posten voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, berekend volgens de formules 6, 7 en 8 van bijlage 3. De risicogewogen posten voor vorderingen op kleine en middelgrote ondernemingen die voldoen aan de vereisten van de artikelen 4:76, 4:88 en 4:89 kunnen worden aangepast volgens formule 4a van bijlage 3.

• 2 Bij door onroerend goed gegarandeerde vorderingen op particulieren of op kleine of middelgrote ondernemingen past de financiële onderneming, in plaats van formule 6 van bijlage 3, een correlatiefactor (R) van 0,15 toe.

• 3 Bij gekwalificeerde revolverende posities ten opzichte van particulieren, past de financiële onderneming, in plaats van formule 6 van bijlage 3, een correlatie (R) van 0,04 toe.

Artikel 3:25

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming past voor de bepaling van de risicogewogen posten voor gekochte kortlopende handelsvorderingen op een particulier of op een kleine of middelgrote onderneming die is ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, dezelfde methodieken toe als bedoeld in artikel 3:24, en voldoet aan de minimumvereisten van artikel 3:84. Tevens voldoet zij aan de volgende voorwaarden:

  • a. de financiële onderneming heeft de kortlopende handelsvorderingen gekocht van niet-verbonden, derde verkopers en haar vordering op de debiteur van de vordering omvat geen vorderingen die rechtstreeks of middellijk hun oorsprong vinden bij de financiële onderneming zelf;

  • b. de gekochte kortlopende handelsvorderingen zijn op marktconforme wijze tot stand gekomen tussen de verkoper en de debiteur, en kunnen niet betreffen ‘te ontvangen posten’ of ‘kortlopende handelsvorderingen’ opgenomen in tegenrekeningen tussen ondernemingen die van elkaar kopen en aan elkaar verkopen;

  • c. de kopende financiële onderneming heeft recht op alle respectievelijk een evenredig aandeel in de opbrengsten van de gekochte kortlopende handelsvorderingen; en

  • d. de pool van gekochte kortlopende handelsvorderingen is voldoende gespreid, in die zin dat geen enkele gekochte kortlopende handelsvorderingen op één tegenpartij groter is dan 0,2% van de pool waarin deze is opgenomen.

• 2 Bij gekochte kortlopende handelsvorderingen op een particulier of op een kleine of middelgrote onderneming kunnen het restitueerbare disagio op aankopen, zekerheden of gedeeltelijke garanties die protectie voor het eerste verlies bij verliezen bij wanbetaling, verwateringsverliezen of beide bieden, onder toepassing van titel 6.5, als eerste-verliesposities worden behandeld

• 3 Bij hybride pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen op particulieren of op kleine of middelgrote ondernemingen waarbij de kopende financiële onderneming door onroerend goed gegarandeerde vorderingen of gekwalificeerde revolverende posities ten opzichte van particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen niet kan of wil onderscheiden van andere vorderingen op particulieren of op kleine of middelgrote ondernemingen, is de risicogewichtenfunctie van toepassing die de hoogste solvabiliteitsvereisten voor deze vorderingen oplevert.

§ 3.3.4. Risicogewogen posten voor posities in aandelen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:26

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Voor de berekening van de risicogewogen posten voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, kan gebruik worden gemaakt van de eenvoudige risicogewichtenbenadering, de interne-modellenbenadering of de PD/LGD-benadering.

• 2 Een financiële onderneming kan verschillende benaderingen voor verschillende portefeuilles volgen wanneer zij deze verschillende benaderingen ook intern volgt en wanneer de verschillende benaderingen consequent worden toegepast op de verschillende portefeuilles.

• 3 De keuze voor verschillende benaderingen mag niet zijn ingegeven door redenen van kapitaalsarbitrage.

• 4 In afwijking van het eerste lid, kan een financiële onderneming de risicogewogen posten voor posities in aandelen van ondernemingen die nevendiensten verrichten bepalen volgens artikel 3:33. Deze mogelijkheid geldt alleen voor ondernemingen die uitsluitend nevendiensten verrichten op niet commerciële basis ten behoeve van de financiële onderneming, dan wel uitsluitend ten behoeve van een groep van financiële ondernemingen waar de financiële onderneming deel van uit maakt, die gezamenlijk volledig eigenaar zijn van de onderneming die de nevendiensten verricht.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Voor de berekening van de risicogewogen posten voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, kan gebruik worden gemaakt van de eenvoudige risicogewichtenbenadering, de interne-modellenbenadering of de PD/LGD-benadering. In afwijking van de vorige volzin, hebben posities in aandelen als bedoeld in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit die ingevolge artikel 94, zevende lid, van het Besluit niet in mindering zijn gebracht op het eigen vermogen een risicogewicht van 400%.

2 Een financiële onderneming kan verschillende benaderingen voor verschillende portefeuilles volgen wanneer zij deze verschillende benaderingen ook intern volgt en wanneer de verschillende benaderingen consequent worden toegepast op de verschillende portefeuilles.

3 De keuze voor verschillende benaderingen mag niet zijn ingegeven door redenen van kapitaalsarbitrage.

4 In afwijking van het eerste lid, kan een financiële onderneming de risicogewogen posten voor posities in aandelen van ondernemingen die nevendiensten verrichten bepalen volgens artikel 3:33. Deze mogelijkheid geldt alleen voor ondernemingen die uitsluitend nevendiensten verrichten op niet commerciële basis ten behoeve van de financiële onderneming, dan wel uitsluitend ten behoeve van een groep van financiële ondernemingen waar de financiële onderneming deel van uit maakt, die gezamenlijk volledig eigenaar zijn van de onderneming die de nevendiensten verricht.

Artikel 3:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de eenvoudige risicogewichtenbenadering worden de risicogewogen posten voor posities in aandelen berekend volgens formule 9 in bijlage 3.

• 2 Bij de eenvoudige risicogewichtenbenadering is het toegestaan om met short cash posities en afgeleide instrumenten, die zijn opgenomen in de niet-handelsportefeuille, long posities in dezelfde individuele aandelen af te dekken, mits de eerstgenoemde instrumenten uitdrukkelijk als dekkingsinstrumenten van specifieke posities in aandelen worden aangemerkt en mits zij nog voor ten minste één jaar dekking verschaffen. Bij posities waarvan de looptijden van elkaar verschillen, is voor de bepaling van het effect van het looptijdverschil afdeling 4.9 van overeenkomstige toepassing.

• 3 Andere short posities, dan bedoeld in het tweede lid, worden behandeld als long posities, waarbij op de absolute waarde van elke positie het relevante risicogewicht wordt toegepast.

• 4 Bij de eenvoudige risicogewichtenbenadering kan een financiële onderneming voor een positie in aandelen met niet-volgestorte kredietprotectie rekening houden. In afwijking van het eerste lid, wordt het risicogewicht berekend volgens artikel 3:29. Op die berekening zijn de vereisten van artikel 3:29, derde lid, van overeenkomstige toepassing.

Artikel 3:28

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de interne-modellenbenadering is de risicogewogen post voor de posities in aandelen gelijk aan het potentiële verlies op de posities in aandelen van een financiële onderneming, zoals bepaald aan de hand van interne VaR-modellen met een eenzijdig betrouwbaarheidsinterval van 99% van het verschil tussen driemaandelijkse rendementen en aan de hand van een passend risicovrij percentage berekend over een lange periode, vermenigvuldigd met 12,5.

• 2 De financiële onderneming neemt bij de ontwikkeling van de interne VaR-modellen artikel 3:86 in acht.

• 3 Bij de interne-modellenbenadering kan op het niveau van de individuele posities in aandelen de risicogewogen post niet minder zijn dan de som van de bij de PD/LGD-benadering vereiste minimale risicogewogen post en de overeenkomstige verwachte verliespost vermenigvuldigd met 12,5 en berekend op basis van de in artikel 3:54, tweede lid, onderdeel a, genoemde PD-waarde, de bijbehorende, in artikel 3:55 genoemde LGD-waarden en de in artikel 3:56 opgenomen waarde van M.

• 4 Bij de interne-modellenbenadering kan de financiële onderneming voor een positie in aandelen rekening houden met een niet-volgestorte kredietprotectie. De financiële onderneming ontwikkelt een consistente en verklaarbare methodiek om het effect van niet-volgestorte kredietprotectie op de posities in aandelen te kunnen bepalen. Onverminderd het derde lid, is, voor zover relevant, artikel 3:83 van overeenkomstige toepassing op de niet-volgestorte kredietprotectie.

Artikel 3:29

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de PD/LGD-benadering worden de risicogewogen posten berekend volgens de formules bedoeld in artikel 3:20, eerste lid. Indien een financiële onderneming niet over voldoende informatie beschikt om de in artikel 1 van het Besluit en artikel 3:40 van deze regeling vervatte definitie van wanbetaling te gebruiken, worden de risicogewichten vermenigvuldigd met een factor 1,5.

• 2 Bij de PD/LGD-benadering bedraagt, op het niveau van de individuele positie in aandelen, de som van verwachte verliespost vermenigvuldigd met 12,5 en de risicogewogen post niet meer dan de waarde van de vordering vermenigvuldigd met 12,5.

• 3 Bij de PD/LGD-benadering kan de financiële onderneming voor een positie in aandelen rekening houden met een niet-volgestorte kredietprotectie, volgens de in artikel 4:93, derde en vijfde lid, bedoelde methode. Voor de bepaling van LGD en M is artikel 3:52 van overeenkomstige toepassing.

Artikel 3:30

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Als vorderingen in de vorm van aandelen in een instelling voor collectieve belegging voldoen aan de criteria van artikel 2:45 en een financiële onderneming op de hoogte is van alle onderliggende vorderingen van de instelling voor collectieve belegging, kijkt zij door naar de onderliggende vorderingen en berekent de risicogewogen posten en de verwachte verliesposten van de onderliggende vorderingen, op basis van de IRB-methodieken.

• 2 Indien aan de voorwaarden van het eerste lid, eerste zinsnede, is voldaan, maar de financiële onderneming IRB niet toe past op de categorie onderliggende vorderingen, worden de risicogewogen posten en de verwachte verliesposten als volgt berekend:

  • a. bij vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, wordt de benadering van artikel 3:27 gehanteerd. Als de financiële onderneming geen onderscheid kan of wil maken tussen posities in ‘niet ter beurze verhandelde’, ‘ter beurze verhandelde’ en ‘overige’ aandelen, behandelt zij de desbetreffende vorderingen als posities in overige aandelen;

  • b. bij alle overige onderliggende vorderingen wordt de in de hoofdstuk 2 bedoelde standaardbenadering gehanteerd, met dien verstande dat:

    • 1°. de vorderingen in een categorie worden ondergebracht welke leidt tot het risicogewicht van de trap boven de kredietkwaliteitstrap waarin de vordering normaalgesproken zou zijn ondergebracht; en

    • 2°. vorderingen die worden ondergebracht in een hogere kredietkwaliteitstrap en normaalgesproken een risicogewicht van 150% zouden krijgen, een risicogewicht van 200% krijgen.

Artikel 3:31

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Als niet wordt voldaan aan de voorwaarden, genoemd in het eerste lid, eerste zinsnede, van het vorige artikel berekent een financiële onderneming op basis van het mandaat van de instelling voor collectieve belegging de risicogewogen posten en de verwachte verliesposten van de onderliggende vorderingen, volgens de in artikel 3:27, eerste lid, bedoelde eenvoudige risicogewichtenbenadering.

• 2 Ten behoeve van de berekening, bedoeld in het eerste lid, worden onderliggende vorderingen, niet zijnde posities in aandelen, ondergebracht in één van de bij formule 9 van bijlage 3 genoemde categorieën. Als de financiële onderneming geen onderscheid maakt tussen posities in ‘niet ter beurze verhandelde’, ‘ter beurze verhandelde’ en ‘overige’ aandelen, behandelt zij de desbetreffende onderliggende vorderingen als posities in overige aandelen. Vorderingen waarvan de onderliggende vorderingen onbekend zijn, worden eveneens behandeld als posities in overige aandelen.

Artikel 3:32

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Als alternatief voor de in het vorige artikel beschreven methode kan een financiële onderneming aan een derde opdracht geven de gemiddelde risicogewogen posten op basis van de onderliggende vorderingen van de instelling voor collectieve belegging te berekenen en haar van de resultaten op de hoogte te brengen, of deze berekening zelf uitvoeren. De financiële onderneming waarborgt in beide gevallen dat de berekening en, in geval van berekening door een derde, de rapportage volgens deze regeling plaatsvindt.

• 2 Voor de in het eerste lid bedoelde berekeningen worden de volgende benaderingen gevolgd:

  • a. bij vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit wordt de benadering uit artikel 3:27, eerste lid, gevolgd. Als de financiële onderneming geen onderscheid maakt tussen posities in ‘niet ter beurze verhandelde’, ‘ter beurze verhandelde’ en ‘overige’ aandelen, behandelt zij de betreffende vorderingen als posities in overige aandelen;

  • b. bij alle overige onderliggende vorderingen wordt de in hoofdstuk 2 bedoelde standaardbenadering gevolgd, met dien verstande dat:

    • 1°. de vorderingen in een categorie worden ondergebracht welke leidt tot een risicogewicht van de trap boven de kredietkwaliteitstrap waarin de vordering normaal gesproken zou zijn ondergebracht; en

    • 2°. vorderingen die worden ondergebracht in een hogere kredietkwaliteitstrap en normaal gesproken een risicogewicht van 150% zouden krijgen, een risicogewicht van 200% krijgen.

§ 3.3.5. Risicogewogen posten voor andere activa die geen kredietverplichting zijn en voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De risicogewogen posten voor andere activa die geen kredietverplichting zijn, worden berekend volgens formule 10 van bijlage 3.

Artikel 3:34

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De risicogewogen posten voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen en op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen worden berekend volgens de formules, genoemd in artikel 3:20, eerste lid.

• 2 Indien een financiële onderneming aantoont dat het verwateringsrisico te verwaarlozen is, hoeft zij hiervoor geen risicogewogen posten te berekenen.

§ 3.3.6. Berekening van verwachte verliesposten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De verwachte verliesposten voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met d, van het Besluit worden, met in achtneming van het volgende artikel, berekend volgens de formules 11 en 12 van bijlage 3.

• 2 Bij de berekening, bedoeld in het eerste lid, wordt bij elke vordering uitgegaan van dezelfde inputparameters voor PD, LGD en de waarde van de vordering als bij de berekening van risicogewogen posten op basis van de artikelen 3:16 tot en met 3:18.

• 3 Voor vorderingen ten aanzien waarvan wanbetaling heeft plaatsgevonden, vatten financiële ondernemingen die de Geavanceerde IRB toepassen de verwachte verliespost op als hun beste raming van EL (ELBE) in overeenstemming met artikel 3:81, achtste lid.

Artikel 3:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de subcategorieën genoemd in artikel 3:6, gebruik maakt van de in artikel 3:21, eerste lid, bedoelde methode, wordt, in plaats van de toepassing van formule 11 uit bijlage 3, aan dergelijke vorderingen een EL-waarde toegewezen conform tabel 2 van bijlage 3. Deze waarde wordt vervolgens gebruikt in formule 12 van bijlage 3.

• 2 Indien een financiële onderneming voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de subcategorieën genoemd in artikel 3:6 gebruik maakt van de in artikel 3:21, tweede lid, bedoelde mogelijkheid om aan alle vorderingen van categorie 1 van tabel 2 een preferentieel risicogewicht van 50% en aan alle vorderingen van categorie 2 van tabel 2 een risicogewicht van 70% toe te kennen, bedraagt de EL-waarde 0% voor vorderingen van categorie 1 en 0,4% voor vorderingen van categorie 2. Deze waarde wordt vervolgens gebruikt in formule 12 van bijlage 3.

Artikel 3:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De verwachte verliesposten voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, waarbij de risicogewogen posten worden bepaald volgens de in artikel 3:27 bedoelde methode, worden berekend volgens formule 13 van bijlage 3.

• 2 De verwachte verliesposten voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, waarbij de risicogewogen posten worden bepaald volgens de in artikel 3:28 bedoelde methode, zijn gelijk aan 0%.

• 3 De verwachte verliesposten voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel e, van het Besluit, waarbij de risicogewogen posten worden bepaald volgens de in artikel 3:29 bedoelde methode, worden berekend volgens de formules 14 en 15 van bijlage 3. Hierop is artikel 3:35, tweede en derde lid, van overeenkomstige toepassing.

Artikel 3:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tenzij artikel 3:34, tweede lid, van toepassing is, worden de verwachte verliesposten voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen berekend volgens de formules 16 en 17 van Bijlage 3. Op deze berekening is artikel 3:35, tweede en derde lid, van overeenkomstige toepassing.

Afdeling 3.4. Voorschriften voor de bepaling van de inputparameters PD, LGD en M

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 3.4.1. Algemene voorschriften voor inputparameters PD, LGD en M

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:39

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De inputparameters kans op wanbetaling (PD), verlies bij wanbetaling (LGD) en looptijd (M) voor de berekening van de in afdeling 3.3 gespecificeerde risicogewogen posten en verwachte verliesposten, worden door financiële ondernemingen geraamd met in achtneming van de in deze afdeling en in afdeling 3.6 opgenomen voorschriften.

• 2 Voor de berekening van de in afdeling 3.3 gespecificeerde risicogewogen posten en verwachte verliesposten worden de inputparameters PD en LGD uitgedrukt in decimalen en wordt de inputparameter M uitgedrukt in jaren.

Artikel 3:40

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming merkt in ieder geval de volgende elementen aan als indicaties dat volledige nakoming van de verplichtingen door de debiteur onwaarschijnlijk is:

• a. de financiële onderneming bestempelt de vordering op de debiteur als dubieus;

• b. de financiële onderneming gaat over tot een waardeaanpassing als gevolg van een gepercipieerde aanzienlijke vermindering van de kredietkwaliteit nadat zij de vordering op de debiteur heeft geaccepteerd;

• c. de financiële onderneming verkoopt de vordering op de debiteur met een aanzienlijk kredietgebonden economisch verlies;

• d. de financiële onderneming stemt in met een gedwongen herstructurering van de vordering op de debiteur, die wellicht zal resulteren in een geringere vordering als gevolg van de kwijtschelding, dan wel de verlening van uitstel van betaling, van de hoofdsom, de rente of, in voorkomend geval, de provisies respectievelijk de gedwongen herstructurering van het aandelenkapitaal ingeval van posities in aandelen die worden beoordeeld aan de hand van een PD/LGD-benadering;

• e. de financiële onderneming heeft het faillissement van de debiteur of een soortgelijk bevel aangevraagd met betrekking tot zijn verplichting jegens de financiële onderneming, de moederonderneming of één van haar dochterondernemingen;

• f. de debiteur heeft faillissement of een soortgelijke bescherming aangevraagd of is in staat van faillissement verklaard, waardoor de terugbetaling van een verplichting jegens de financiële onderneming, de moederonderneming of één van haar dochterondernemingen niet volgens het contract zal worden afgewikkeld.

§ 3.4.2. Pd, lgd en m voor vorderingen op centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:41

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De PD van een debiteur van een vordering opgenomen in één van de categorieën bedoeld in artikel 71, eerste lid, onderdelen b en c, van het Besluit is ten minste gelijk aan 0,0003.

• 2 De PD voor een debiteur waar wanbetaling heeft plaatsgevonden, is gelijk aan 1.

Artikel 3:42

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen ten aanzien waarvan een financiële onderneming niet kan aantonen dat haar individuele PD-ramingen aan de minimumvereisten voor PD-ramingen voor ondernemingen, zoals opgenomen in afdeling 3.6, voldoen, worden, met inachtneming van artikel 3:22, tweede lid, de PD’s bepaald volgens de volgende methoden:

  • a. de PD voor niet-achtergestelde rechten op gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen is gelijk aan de door de financiële onderneming geraamde EL voor het wanbetalingsrisico van de gehele pool van kortlopende handelsvorderingen, gedeeld door de LGD voor deze kortlopende handelsvorderingen;

  • b. de PD voor achtergestelde rechten op gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen is gelijk aan de door de financiële onderneming geraamde EL voor het wanbetalingsrisico van de gehele pool van kortlopende handelsvorderingen.

• 2 Indien de financiële onderneming de Geavanceerde IRB toepast, ontbindt zij, in afwijking van het eerste lid, haar EL-ramingen voor het wanbetalingsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen op betrouwbare wijze in PD’s en LGD’s.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen ten aanzien waarvan een financiële onderneming niet kan aantonen dat haar individuele PD-ramingen aan de minimumvereisten voor PD-ramingen voor ondernemingen, zoals opgenomen in afdeling 3.6, voldoen, worden, met inachtneming van artikel 3:22, tweede lid, de PD’s bepaald volgens de volgende methoden:

• a. de PD voor niet-achtergestelde rechten op gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen is gelijk aan de door de financiële onderneming geraamde EL voor het wanbetalingsrisico van de gehele pool van kortlopende handelsvorderingen, gedeeld door de LGD voor deze kortlopende handelsvorderingen;

• b. de PD voor achtergestelde rechten op gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen is gelijk aan de door de financiële onderneming geraamde EL voor het wanbetalingsrisico van de gehele pool van kortlopende handelsvorderingen.

2 Indien de financiële onderneming de Geavanceerde IRB toepast, splitst zij, in afwijking van het eerste lid, haar EL-ramingen voor het wanbetalingsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen op betrouwbare wijze in PD’s en LGD’s.

Artikel 3:43

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast, kan niet-volgestorte kredietprotectie overeenkomstig de afdelingen 4.7 en 4.8 in aanmerking nemen.

• 2 Een financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast, kan niet-volgestorte kredietprotectie in aanmerking nemen door hun PD’s aan te passen met inachtneming van artikel 3:45, derde lid.

Artikel 3:44

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit hanteert voor deze vorderingen de volgende LGD-waarden:

  • a. voor niet-achtergestelde vorderingen zonder toelaatbare zekerheid: 0,45;

  • b. voor achtergestelde vorderingen zonder toelaatbare zekerheid: 0,75;

  • c. ten aanzien van gedekte obligaties als bedoeld in bijlage 1: 0,125.

  • d. voor niet-achtergestelde gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen: 0,45; en

  • e. voor achtergestelde gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen: 1.

• 2 De financiële onderneming kan volgestorte en niet-volgestorte kredietprotectie in de LGD overeenkomstig hoofdstuk 4 in aanmerking nemen.

• 3 Onverminderd het tweede lid, is voor volgestorte en niet-volgestorte kredietprotectie in de LGD in aanmerking nemen overeenkomstig de toepassing van artikel 3:20, eerste lid, laatste volzin, de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever gelijk aan de LGD die samenhangt met ofwel een ongedekte faciliteit ten behoeve van de garantiegever, ofwel de ongedekte faciliteit van de debiteur, al naargelang of uit beschikbaar bewijsmateriaal en de structuur van de garantie blijkt dat indien zowel de garantiegever als de debiteur tijdens de looptijd van de afgedekte transactie in gebreke blijven, het teruggevorderde bedrag afhankelijk zou zijn van de financiële situatie van respectievelijk de garantiegever of de debiteur.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit hanteert voor deze vorderingen de volgende LGD-waarden:

• a. voor niet-achtergestelde vorderingen zonder toelaatbare zekerheid: 0,45;

• b. voor achtergestelde vorderingen zonder toelaatbare zekerheid: 0,75;

• c. ten aanzien van gedekte obligaties als bedoeld in bijlage 1: 0,125.

• d. voor niet-achtergestelde gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen: 0,45; en

• e. voor achtergestelde gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen: 1.

2 De financiële onderneming kan volgestorte en niet-volgestorte kredietprotectie in de LGD overeenkomstig hoofdstuk 4 in aanmerking nemen.

3 Onverminderd het tweede lid, is voor het in aanmerking nemen van volgestorte en niet-volgestorte kredietprotectie in de LGD overeenkomstig artikel 3:20, eerste lid, laatste volzin, de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever gelijk aan de LGD die samenhangt met ofwel een ongedekte faciliteit ten behoeve van de garantiegever, ofwel de ongedekte faciliteit van de debiteur, al naargelang of uit beschikbaar bewijsmateriaal en de structuur van de garantie blijkt dat indien zowel de garantiegever als de debiteur tijdens de looptijd van de afgedekte transactie in gebreke blijven, het teruggevorderde bedrag afhankelijk zou zijn van de financiële situatie van respectievelijk de garantiegever of de debiteur.

Artikel 3:45

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit stelt eigen LGD-ramingen op, waarbij de minimumvereisten van afdeling 3.6 in acht worden genomen.

• 2 Indien de financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast, gebruik maakt van de in artikel 3:42, eerste lid, bedoelde methoden, ontbindt zij de EL-ramingen voor wanbetalingsrisico voor gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen op betrouwbare wijze in PD’s en LGD’s.

• 3 De financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast, kan niet-volgestorte kredietprotectie in aanmerking nemen door de PD- en/of LGD-ramingen aan te passen, mits de minimumvereisten van artikel 3:83 in acht worden genomen. De financiële onderneming kent aan gegarandeerde vorderingen geen zodanig aangepaste PD en/of LGD toe dat het aangepaste risicogewicht lager is dan dat van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de garantiegever.

• 4 Onverminderd het derde lid, is voor de toepassing van artikel 3:20, eerste lid, laatste volzin, de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever gelijk aan de LGD die samenhangt met ofwel een ongedekte faciliteit ten behoeve van de garantiegever, ofwel de ongedekte faciliteit van de debiteur, al naargelang of uit beschikbaar bewijsmateriaal en de structuur van de garantie blijkt dat indien zowel de garantiegever als de debiteur tijdens de looptijd van de afgedekte transactie in gebreke blijven, het teruggevorderde bedrag afhankelijk zou zijn van de financiële situatie van respectievelijk de garantiegever of de debiteur.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast voor vorderingen die zijn ondergebracht in één van de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit stelt eigen LGD-ramingen op, waarbij de minimumvereisten van afdeling 3.6 in acht worden genomen.

2 Indien de financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast, gebruik maakt van de in artikel 3:42, eerste lid, bedoelde methoden, splitst zij de EL-ramingen voor wanbetalingsrisico voor gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen op betrouwbare wijze in PD’s en LGD’s.

3 De financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast, kan niet-volgestorte kredietprotectie in aanmerking nemen door de PD- en/of LGD-ramingen aan te passen, mits de minimumvereisten van artikel 3:83 in acht worden genomen. De financiële onderneming kent aan gegarandeerde vorderingen geen zodanig aangepaste PD en/of LGD toe dat het aangepaste risicogewicht lager is dan dat van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de garantiegever.

4 Onverminderd het derde lid, is voor de toepassing van artikel 3:20, eerste lid, laatste volzin, de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever gelijk aan de LGD die samenhangt met ofwel een ongedekte faciliteit ten behoeve van de garantiegever, ofwel de ongedekte faciliteit van de debiteur, al naargelang of uit beschikbaar bewijsmateriaal en de structuur van de garantie blijkt dat indien zowel de garantiegever als de debiteur tijdens de looptijd van de afgedekte transactie in gebreke blijven, het teruggevorderde bedrag afhankelijk zou zijn van de financiële situatie van respectievelijk de garantiegever of de debiteur.

Artikel 3:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming berekent, met inachtneming van het vierde lid, elke vordering M op de volgende wijze:

  • a. voor een instrument dat onderworpen is aan een kasstroomschema, wordt M berekend volgens formule 18 van bijlage 3;

  • b. voor afgeleide instrumenten die onderworpen zijn aan een master netting overeenkomst, is M gelijk aan de gewogen gemiddelde resterende looptijd van de vordering, waarbij M ten minste gelijk is aan 1 jaar. Voor de weging van de looptijd wordt de theoretische hoofdsom van elke vordering gebruikt;

  • c. voor vorderingen die ontstaan uit hoofde van transacties met betrekking tot volledig of bijna volledig door zekerheden gedekte afgeleide instrumenten die zijn opgesomd in bijlage B van het Besluit en van volledig of bijna volledig door zekerheden gedekte margeleningstransacties of retrocessieovereenkomsten die onderworpen zijn aan een master netting overeenkomst, is M gelijk aan de gewogen gemiddelde looptijd van de transacties, waarbij M ten minste gelijk is aan 10 dagen. Voor de weging van de looptijd wordt de theoretische hoofdsom van elke vordering gebruikt;

  • d. voor gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen, is voor opgenomen bedragen M gelijk aan de gewogen gemiddelde looptijd van de gekochte kortlopende handelsvorderingen, waarbij M ten minste gelijk is aan 90 dagen;

  • e. voor niet-opgenomen bedragen in het kader van een gecommitteerde koopfaciliteit van kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen, geldt eveneens de in het vorige onderdeel bedoelde waarde van M, indien de koopovereenkomst effectieve bedingen, vervroegde-aflossingsbepalingen of andere kenmerken omvat die de kopende financiële onderneming bescherming bieden tegen een significante verslechtering van de kwaliteit van de toekomstige kortlopende handelsvorderingen die zij gedurende de looptijd van de faciliteit verplicht is te kopen;

  • f. indien de effectieve beschermingsmiddelen, bedoeld in het vorige onderdeel ontbreken wordt voor niet-opgenomen bedragen in het kader van een gecommitteerde koopfaciliteit van kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen, M berekend als de som van de langstlopende kortlopende potentiële handelsvordering in het kader van de koopovereenkomst en de resterende looptijd van de koopfaciliteit, waarbij M ten minste gelijk is aan 90 dagen.

• 2 In afwijking van het eerste lid, onderdelen a, b en d tot en met f is M ten minste gelijk aan 1 dag voor:

  • a. de volledig of bijna volledig door zekerheden gedekte afgeleide instrumenten die zijn opgesomd in bijlage B van het Besluit;

  • b. volledig of bijna volledig door zekerheden gedekte margeleningstransacties;

  • c. retrocessieovereenkomsten, opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen, mits de documentatie dagelijkse margestortingen en dagelijkse herwaardering vereist en bepalingen bevat die de prompte uitwinning of saldering van zekerheden mogelijk maken in geval van wanbetaling of het uitblijven van een margestorting; en

  • d. andere kortlopende vorderingen, die geen deel uitmaken van de doorlopende financiering door de financiële onderneming van de debiteur.

• 3 Voor alle andere instrumenten dan die genoemd in het eerste en tweede lid, dan wel voor alle instrumenten ten aanzien waarvan de financiële onderneming niet in staat is M op de in het eerste lid, onderdeel a, beschreven wijze te berekenen, is M gelijk aan de maximale resterende periode (in jaren) die de debiteur kan wachten om zijn contractuele verplichtingen volledig na te komen, waarbij M ten minste gelijk is aan 1 jaar.

• 4 Looptijdverschillen worden behandeld op de in afdeling 4.9 bedoelde wijze.

• 5 Indien de financiële onderneming de in afdeling 5.6 bedoelde interne-modellenmethode hanteert om de waarde van de vordering te berekenen, wordt M volgens formule 18a van bijlage 3 berekend voor de posities waarop zij deze methode toepast en waarvoor de looptijd van het langstlopende contract van het samenstel van verrekenbare transacties langer is dan een jaar. Op samenstellen van verrekenbare transacties waarin alle overeenkomsten een oorspronkelijke looptijd van minder dan een jaar hebben, is het eerste lid van toepassing, voor zover de uitzondering van het tweede lid niet van toepassing is.

• 6 In afwijking van het vorige lid, kan een financiële onderneming die gebruik maakt van een intern model om een eenzijdige aanpassing van de kredietwaardering (credit valuation adjustment – CVA) te berekenen, de met behulp van dit model geraamde effectieve duur van het krediet als M gebruiken, mits daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen.

• 7 Voor de toepassing van artikel 3:20, eerste lid, laatste volzin, is M de daadwerkelijke looptijd van de kredietprotectie, maar ten minste gelijk aan 1 jaar.

§ 3.4.3. Pd en lgd voor vorderingen op particulieren en op kleine of midelgrote ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:47

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De PD van een vordering ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, is ten minste gelijk aan 0,0003.

• 2 De PD van een vordering, waarbij er sprake is van wanbetaling is gelijk aan 1.

• 3 Niet-volgestorte kredietprotectie kan in aanmerking worden genomen door de PD aan te passen met inachtneming van artikel 3:48, tweede lid.

Artikel 3:48

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die IRB toepast voor vorderingen ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit stelt eigen LGD-ramingen op, met inachtneming van de minimumvereisten van Afdeling 3.6.

• 2 Niet-volgestorte kredietprotectie ter dekking van een individuele vordering of een pool van vorderingen kan in aanmerking worden genomen door de PD- of LGD-ramingen, met inachtneming van de minimumvereisten van artikel 3:83, aan te passen. De financiële onderneming kent aan gegarandeerde vorderingen geen zodanig aangepaste PD of LGD toe dat het aangepaste risicogewicht lager is dan dat van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de garantiegever.

• 3 Onverminderd het vorige lid, is voor de toepassing van artikel 3:24,eerste lid, laatste volzin, de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever gelijk aan de LGD die samenhangt met ofwel een ongedekte faciliteit ten behoeve van de garantiegever, ofwel de ongedekte faciliteit van de debiteur, al naargelang uit beschikbaar bewijsmateriaal en de structuur van de garantie blijkt dat indien zowel de garantiegever als de debiteur tijdens de looptijd van de afgedekte transactie in gebreke blijft, het teruggevorderde bedrag afhankelijk zou zijn van de financiële situatie van respectievelijk de garantiegever of de debiteur.

§ 3.4.4. Pd, lgd en m voor de toepassing van de pd/lgd-benadering voor posities in aandelen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:49

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De PD wordt bepaald conform de methoden voor vorderingen op ondernemingen.

• 2 De volgende minimumwaarden van PD zijn van toepassing:

  • a. 0,0009 voor posities in ter beurze verhandelde aandelen, waarbij de investering of belegging past in het kader van een duurzame cliëntrelatie;

  • b. 0,0009 voor posities in niet ter beurze verhandelde aandelen, waarbij het rendement van de investering of belegging berust op regelmatige en periodieke kasstromen die niet samenhangen met vermogenswinsten;

  • c. 0,004 voor posities in ter beurze verhandelde aandelen, met inbegrip van short posities als bedoeld in artikel 3:27, tweede en derde lid;

  • d. 0,0125 voor alle overige posities in aandelen, met inbegrip van short posities als bedoeld in artikel 3:27, tweede en derde lid;

Artikel 3:50

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Aan posities in niet ter beurze verhandelde aandelen waarvan een financiële onderneming kan aantonen dat ze zijn opgenomen in portefeuilles die voldoende zijn gespreid en waarvoor op basis van de ervaringscijfers een lager risicogewicht is gerechtvaardigd, kan een LGD van 0,65 worden toegekend.

• 2 Aan alle overige posities in aandelen wordt een LGD van 0,9 toegekend.

Artikel 3:51

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Aan alle posities in aandelen wordt een M van 5 jaar toegekend.

Artikel 3:52

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In het geval een financiële onderneming voor de bepaling van de risicogewogen post rekening houdt met niet-volgestorte kredietprotectie conform artikel 3:29, derde lid, geldt voor de vordering op de verschaffer van het dekkingsinstrument een LGD en M conform de vorige twee artikelen.

§ 3.4.5. Pd, lgd en m voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen en op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:53

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een financiële onderneming stelt voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen en op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen eigen ramingen op van EL. Afhankelijk van de in artikel 3:42, eerste lid, bedoelde behandeling kan deze raming op het individuele niveau van de gekochte kortlopende handelsvordering dan wel op geaggregeerd niveau van de pool worden opgesteld.

• 2 De PD voor het verwateringsrisico is gelijk aan de EL-raming voor het verwateringsrisico.

• 3 De LGD voor het verwateringsrisico is 0,75.

• 4 Indien de financiële onderneming de Geavanceerde IRB toepast, ontbindt zij, in afwijking van de vorige leden, haar EL-ramingen voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op betrouwbare dan wel conservatieve wijze in PD’s en LGD’s.

• 5 De M voor het verwateringsrisico is gelijk aan 1 jaar.

• 6 De financiële onderneming kan bij de berekening van de PD niet-volgestorte kredietprotectie overeenkomstig de afdelingen 4.7 en 4.8 in aanmerking nemen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een financiële onderneming stelt voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op ondernemingen en op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen eigen ramingen op van EL. Afhankelijk van de in artikel 3:42, eerste lid, bedoelde behandeling kan deze raming op het individuele niveau van de gekochte kortlopende handelsvordering dan wel op geaggregeerd niveau van de pool worden opgesteld.

2 De PD voor het verwateringsrisico is gelijk aan de EL-raming voor het verwateringsrisico.

3 De LGD voor het verwateringsrisico is 0,75.

4 Indien de financiële onderneming de Geavanceerde IRB toepast, splitst zij, in afwijking van de vorige leden, haar EL-ramingen voor het verwateringsrisico van gekochte kortlopende handelsvorderingen op betrouwbare dan wel conservatieve wijze in PD’s en LGD’s.

5 De M voor het verwateringsrisico is gelijk aan 1 jaar.

6 De financiële onderneming kan bij de berekening van de PD niet-volgestorte kredietprotectie overeenkomstig de afdelingen 4.7 en 4.8 in aanmerking nemen.

Afdeling 3.5. Voorschriften voor de bepaling van de inputparameter ‘Waarde van de vordering’

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 3.5.1. Waarde van de vordering voor vorderingen op: centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen, ondernemingen, particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:54

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Tenzij anders is bepaald, wordt voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met d, van het Besluit de waarde van de vordering bepaald op basis van de waarde op de balans exclusief het effect van waardeaanpassingen. De vorige volzin is ook van toepassing op activa die worden gekocht tegen een andere prijs dan het verschuldigde bedrag. Voor activa als bedoeld in de vorige volzin wordt het verschil tussen het verschuldigde bedrag en de in de balans van financiële ondernemingen opgenomen waarde ‘disagio’ genoemd als het verschuldigde bedrag groter is, en ‘agio’ genoemd als het verschuldigde bedrag kleiner is.

• 2 Wanneer een financiële onderneming bij retrocessieovereenkomsten of bij verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen van kaderverrekeningsovereenkomsten gebruik maakt, wordt de waarde van de vordering berekend overeenkomstig de van toepassing zijnde methode uit paragraaf 4.3.3.

• 3 Bij saldering van leningen en deposito’s past de financiële onderneming voor de berekening van de waarde van de vordering de toepasselijke methode van paragraaf 4.2.4 toe.

• 4 Bij lease-overeenkomsten is de waarde van de vordering gelijk aan de gedisconteerde stroom van minimum leasebetalingen. De minimum leasebetalingen zijn de betalingen gedurende de leasetermijn die de leasenemer moet betalen of kan worden verplicht te betalen alsmede alle gunstige koopopties. Ook alle gegarandeerde restwaarden, die voldoen aan de voorwaarden van artikel 4:75 met betrekking tot de toelating van protectiegevers alsmede aan de minimumvereisten voor de erkenning van andere soorten garanties als bedoeld in de artikelen 4:79 tot en met 4:83, worden in de minimum leasebetalingen inbegrepen.

Artikel 3:55

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De omvang die wordt gehanteerd voor de berekening van de risicogewogen posten die betrekking hebben op gekochte kortlopende handelsvorderingen, is het uitstaande bedrag van de pool van gekochte handelsvorderingen verminderd met het solvabiliteitsvereiste voor het verwateringsrisico maar vóór eventuele effecten van kredietrisicovermindering als bedoeld in hoofdstuk 4.

Artikel 3:56

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Bij een derivatenpost als genoemd in bijlage B van het Besluit wordt de waarde van dat derivaat bepaald aan de hand van de in hoofdstuk 5 van deze regeling bedoelde methoden.

Artikel 3:57

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij een positie in effecten of grondstoffen die verkocht, gedeponeerd of geleend zijn in het kader van retrocessieovereenkomsten of een verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen, afrekeningstransacties op lange termijn en margeleningstransacties, is de waarde van de vordering gelijk aan de, overeenkomstig het in artikel 4 van het Besluit aangewezen accountingraamwerk, bepaalde waarde van de effecten of grondstoffen.

• 2 Wanneer de in paragraaf 4.4.6, bedoelde uitgebreide benadering van financiële zekerheden wordt toegepast, wordt de waarde van de vordering verhoogd met de volatiliteitsaanpassing die in paragraaf 4.4.6 voor de effecten of grondstoffen in kwestie is aangegeven.

• 3 De waarde van de vordering van posities uit hoofde van retrocessieovereenkomsten, verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen, afrekeningstransacties op lange termijn en margeleningstransacties kan worden bepaald overeenkomstig artikel 4:12, tweede lid, en paragraaf 4.3.4 respectievelijk overeenkomstig hoofdstuk 5.

• 4 Onverminderd het vorige lid, wordt de waarde van de vordering van uitstaande kredietrisicoposities met een centrale tegenpartij bepaald overeenkomstig artikel 5:5, derde lid, mits op dagelijkse basis ten volle zekerheden worden gesteld voor de tegenpartijkredietrisicoposities van de centrale tegenpartij met alle deelnemers aan haar regelingen.

Artikel 3:58

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een financiële onderneming die Eenvoudige IRB toepast, bepaalt de waarde van de vordering voor de volgende posten buiten de balanstelling door het gecommitteerde maar niet opgenomen bedrag te vermenigvuldigen met de onderstaande bijbehorende omrekeningsfactoren:

  • a. voor niet-gecommitteerde kredietlijnen die door de financiële onderneming op elk tijdstip zonder opzegtermijn onvoorwaardelijk kunnen worden opgezegd of waarvoor uitdrukkelijk in automatische opzegging is voorzien in geval van verslechtering van de kredietkwaliteit van de debiteur, geldt een omrekeningsfactor van 0%, mits de financiële onderneming nauwlettend de financiële situatie van de debiteur volgt en haar interne controlesystemen haar in staat stellen onmiddellijk een verslechtering van de kredietkwaliteit van de debiteur te detecteren;

  • b. voor niet-aangesproken verkochte verplichtingen voor revolverende gekochte kortlopende vorderingen die kunnen worden opgezegd of waarvoor de kredietfinanciële onderneming uitdrukkelijk in automatische opzegging op enig tijdstip en onvoorwaardelijk is voorzien, geldt een omrekeningsfactor van 0%, mits de financiële onderneming nauwlettend de financiële situatie van de debiteur volgt en haar interne controlesystemen haar in staat stellen onmiddellijk een verslechtering van de kredietkwaliteit van de debiteur te detecteren;

  • c. voor kortlopend documentair krediet waaraan goederenhandel ten grondslag ligt, geldt een omrekeningsfactor van 20% voor zowel de uitgevende als de confirmerende financiële onderneming;

  • d. voor andere kredietlijnen, note issuance facilities (NIFs) en revolving underwriting facilities (RUFs) als bedoeld in bijlage 2D, punt 2, onderdeel e, geldt een omrekeningsfactor van 75%.

• 2 Wanneer een post als genoemd in bijlage 2D, betrekking heeft op de uitbreiding van een andere post op die bijlage, wordt gebruik gemaakt van de laagste van beide omrekeningsfactoren die voor de individuele posten op die bijlage gelden.

• 3 De financiële onderneming die Geavanceerd IRB toepast, gebruikt voor het bepalen van de waarde van de vordering van posten genoemd in bijlage 2D eigen ramingen voor verschillende producttypen van die posten, tenzij het producttype op basis van die bijlage 2D kwalificeert als een post met volledig risico.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een financiële onderneming die Eenvoudige IRB toepast, bepaalt de waarde van de vordering voor de volgende posten buiten de balanstelling door het gecommitteerde maar niet opgenomen bedrag te vermenigvuldigen met de onderstaande bijbehorende omrekeningsfactoren:

• a. voor niet-gecommitteerde kredietlijnen die door de financiële onderneming op elk tijdstip zonder opzegtermijn onvoorwaardelijk kunnen worden opgezegd of waarvoor uitdrukkelijk in automatische opzegging is voorzien in geval van verslechtering van de kredietkwaliteit van de debiteur, geldt een omrekeningsfactor van 0%, mits de financiële onderneming nauwlettend de financiële situatie van de debiteur volgt en haar interne controlesystemen haar in staat stellen onmiddellijk een verslechtering van de kredietkwaliteit van de debiteur te detecteren;

• b. voor niet-aangesproken verkochte verplichtingen voor revolverende gekochte kortlopende vorderingen die kunnen worden opgezegd of waarvoor de financiële onderneming uitdrukkelijk in automatische opzegging op enig tijdstip en onvoorwaardelijk is voorzien, geldt een omrekeningsfactor van 0%, mits de financiële onderneming nauwlettend de financiële situatie van de debiteur volgt en haar interne controlesystemen haar in staat stellen onmiddellijk een verslechtering van de kredietkwaliteit van de debiteur te detecteren;

• c. voor kortlopend documentair krediet waaraan goederenhandel ten grondslag ligt, geldt een omrekeningsfactor van 20% voor zowel de uitgevende als de confirmerende financiële onderneming;

• d. voor andere kredietlijnen, note issuance facilities (NIFs) en revolving underwriting facilities (RUFs) als bedoeld in bijlage 2D, punt 2, onderdeel e, geldt een omrekeningsfactor van 75%.

2 Wanneer een post als genoemd in bijlage 2D, betrekking heeft op de uitbreiding van een andere post op die bijlage, wordt gebruik gemaakt van de laagste van beide omrekeningsfactoren die voor de individuele posten op die bijlage gelden.

3 De financiële onderneming die Geavanceerd IRB toepast, gebruikt voor het bepalen van de waarde van de vordering van posten genoemd in bijlage 2D eigen ramingen voor verschillende producttypen van die posten, tenzij het producttype op basis van die bijlage 2D kwalificeert als een post met volledig risico.

Artikel 3:59

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor alle posten genoemd in bijlage 2D, anders dan de posten genoemd in de artikelen 3:54 tot en met 3:58, wordt de waarde van de vordering bepaald op basis van de volgende percentages van de waarde:

• a. 100% als het een post met een volledig risico is;

• b. 50% als het een post met een middelgroot risico is;

• c. 20% als het een post met een middelgroot tot laag risico is; en

• d. 0% als het een post met een laag risico is.

§ 3.5.2. Waarde van de vordering voor posities in aandelen, voor andere activa die geen kredietverplichtingen zijn en voor verwateringsrisico

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:60

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De waarde van de vordering voor posities in aandelen is gebaseerd op de waarderingsgrondslag die ook gebruikt wordt voor de waarde die in de jaarrekening is opgenomen.

Artikel 3:61

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De waarde van de vordering voor de berekening van de risicogewogen posten voor andere activa die geen kredietverplichtingen is de waarde, gebaseerd op de waarderingsgrondslag die ook gebruikt wordt voor de in de jaarrekening opgenomen waarde.

Artikel 3:62

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De waarde van de vordering voor de berekening van de risicogewogen posten voor verwateringsrisico is het uitstaande bedrag van de pool van gekochte handelsvorderingen.

Afdeling 3.6. Minimumvereisten betreffende de interne ratingsystemen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 3.6.1. Algemene minimumvereisten aan de interne ratingsystemen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:63

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming toont aan dat de door haar gehanteerde interne ratingsystemen solide zijn, zorgvuldig worden toegepast en aan de volgende voorwaarden voldoen:

• a. de toegepaste interne ratingsystemen stellen de financiële onderneming in staat een betekenisvolle beoordeling van de debiteuren- en transactiekenmerken te maken en leiden tot een betekenisvolle risicodifferentiatie en een precieze en samenhangende kwantitatieve risicoraming;

• b. de voor de berekening van de solvabiliteitsvereisten gehanteerde interne ratings en ramingen van wanbetaling en de ramingen van verliezen bij wanbetaling, alsmede de daarmee samenhangende systemen en procedures spelen een essentiële rol bij het risicobeheer en de interne besluitvorming en bij de kredietacceptatie, interne kapitaalallocatie en interne beheersing van de financiële onderneming;

• c. de financiële onderneming heeft een voor haar interne ratingsystemen verantwoordelijke eenheid kredietrisicobeheersing die voldoende onafhankelijk kan opereren en vrij is van beïnvloeding die het onafhankelijk opereren in gevaar brengt;

• d. de financiële onderneming verzamelt en bewaart alle relevante gegevens die nodig zijn om het kredietrisico effectief te kunnen meten en beheren; en

• e. de financiële onderneming documenteert haar interne ratingsystemen en de ratio achter hun ontwerp en valideert haar ratingsystemen.

Artikel 3:64

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming legt de opzet en operationele bijzonderheden van haar ratingsystemen schriftelijk vast. Uit de documentatie blijkt dat de in deze afdeling gestelde minimumeisen in acht worden genomen. In de documentatie komen, onverminderd de overige, specifieke vereisten in deze afdeling op het gebied van documentatie, in ieder geval de volgende onderwerpen aan de orde: portefeuillespreiding, ratingcriteria, verantwoordelijkheden van partijen die ratings toekennen aan debiteuren en vorderingen, de frequentie waarmee de ratings worden herbekeken, en het management toezicht op het ratingproces.

• 2 De financiële onderneming legt de motivering voor haar keuze van ratingcriteria en de analyse ter ondersteuning van deze keuze schriftelijk vast. De financiële onderneming documenteert alle belangrijke wijzigingen in het risicoratingproces en in die documentatie wordt aangegeven welke wijzigingen in het risicoratingproces zijn aangebracht na de laatste evaluatie ervan door De Nederlandsche Bank en waarom. Ook de organisatie van de toekenning van ratings, met inbegrip van de procedure voor de toekenning van ratings en de interne-beheersingsstructuur, wordt schriftelijk vastgelegd.

• 3 De financiële onderneming legt de intern gehanteerde specifieke definities van wanbetaling en verlies schriftelijk vast en toont aan dat deze definities consistent zijn met de in artikel 1 van het Besluit en artikel 3:40 vervatte definitie van wanbetaling.

• 4 Indien de financiële onderneming in het kader van het ratingproces of ten aanzien van eigen ramingen van statistische modellen gebruik maakt, legt zij de methodologie ervan schriftelijk vast, waarbij:

  • a. een gedetailleerd overzicht wordt gegeven van de theorie, aannamen en/of wiskundige en empirische grondslagen voor de toewijzing van ramingen aan klassen, individuele debiteuren, vorderingen of pools, alsook van de voor de opstelling van het model gebruikte gegevensbronnen;

  • b. een strikt statistische procedure, met inbegrip van out-of-time en out-of-sample prestatietests, voor de validatie van het model wordt vastgelegd; en

  • c. wordt aangegeven onder welke omstandigheden het model niet doeltreffend werkt.

• 5 Ook indien gebruik wordt gemaakt van een model dat verkregen is van een derde die aanvoert dat het om eigen technologie gaat, blijft de financiële onderneming verantwoordelijk voor de naleving van de documentatieplicht en de overige verplichtingen die voor ratingsystemen gelden.

Artikel 3:65

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming van meerdere ratingsystemen gebruik maakt, wordt de gedachtegang achter de toewijzing van bepaalde debiteur of transactie aan een ratingsysteem schriftelijk vastgelegd en op zodanige wijze toegepast dat het risiconiveau adequaat wordt weerspiegeld.

• 2 De toewijzingscriteria en -procedures worden periodiek aan een nieuw onderzoek onderworpen om na te gaan of zij nog steeds adequaat zijn voor de actuele portefeuille en externe omstandigheden.

Artikel 3:66

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Wanneer een financiële onderneming gebruik maakt van directe ramingen van risicoparameters, kunnen deze worden aangemerkt als outputs van klassen op een continue ratingschaal.

§ 3.6.2. Structuur van ratingsystemen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:67

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een ratingsysteem voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit houdt rekening met de debiteuren- en transactierisicokenmerken.

• 2 Een ratingsysteem als bedoeld in het eerste lid, heeft een ratingschaal voor debiteuren welke uitsluitend betrekking heeft op de kwantificering van het risico dat de debiteur in gebreke blijft. De ratingschaal voor debiteuren telt ten minste 7 klassen voor niet in gebreke gebleven debiteuren en ten minste één voor in gebreke gebleven debiteuren.

• 3 Een financiële onderneming legt de relatie tussen debiteurenklassen schriftelijk vast in termen van het niveau van het wanbetalingsrisico dat samenhangt met de verschillende debiteurenklassen en met vermelding van de gehanteerde criteria om de diverse risiconiveaus van elkaar te onderscheiden.

• 4 Voor de toepassing van het vorige lid, wordt onder ‘debiteurenklasse’ verstaan: een risicocategorie in een ratingschaal voor debiteuren van een ratingsysteem waarin debiteuren worden ondergebracht op grond van een gespecificeerd en welbepaald samenstel van ratingcriteria en waaruit PD-ramingen worden afgeleid.

• 5 Een financiële onderneming waarvan de portefeuilles in een bepaald marktsegment en in een bepaald deel van de PD-verdeling zijn geconcentreerd, waarborgt dat er binnen dat deel genoeg debiteurenklassen zijn om ongewenste concentraties van debiteuren in één bepaalde klasse te vermijden. Significante concentraties in één klasse worden gemotiveerd door middel van overtuigend empirisch bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de debiteurenklasse een redelijk smalle PD-bandbreedte bestrijkt en dat het wanbetalingsrisico dat aan alle in de desbetreffende klasse ondergebrachte debiteuren verbonden is, binnen die bandbreedte valt.

• 6 Bij een financiële onderneming die Geavanceerd IRB toepast, omvat een ratingsysteem een afzonderlijke ratingschaal voor faciliteiten waarin uitsluitend met de LGD verband houdende transactiekenmerken worden weerspiegeld.

• 7 Een ‘faciliteitsklasse’ is een risicocategorie in een schaal voor vorderingen van een ratingsysteem waarin vorderingen worden ondergebracht op grond van een gespecificeerd en welbepaald samenstel van ratingcriteria en waaruit de LGD-ramingen worden afgeleid. De definitie van de klasse omvat een beschrijving van de wijze waarop een vordering in een klasse wordt ondergebracht en van de gehanteerde criteria om de risiconiveaus van de diverse klassen van elkaar te onderscheiden.

• 8 Significante concentraties in één faciliteitsklasse worden gemotiveerd door middel van overtuigend empirisch bewijsmateriaal waaruit blijkt dat de faciliteitsklasse een redelijk smalle LGD-bandbreedte bestrijkt en dat het risico dat aan alle in de desbetreffende klasse ondergebrachte vorderingen verbonden is, binnen die bandbreedte valt.

• 9 Een financiële onderneming die voor de toekenning van risicogewichten voor één van de subcategorieën, genoemd in artikel 3:6, de in artikel 3:21, eerste lid, beschreven methode toepast, is voor deze vorderingen vrijgesteld van de verplichting om een ratingschaal voor debiteuren te hanteren welke uitsluitend het wanbetalingsrisico kwantificeert van de debiteur. In afwijking van het tweede lid hebben de financiële ondernemingen voor deze vorderingen ten minste 4 klassen voor niet in gebreke gebleven debiteuren en ten minste één voor in gebreke gebleven debiteuren.

Artikel 3:68

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming waarborgt dat haar ratingsystemen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit zowel het debiteuren- als het transactierisico weerspiegelen en rekening houden met alle relevante debiteuren- en transactiekenmerken. Financiële ondernemingen kunnen de definitie van wanbetaling, bedoeld in artikel 1 van het Besluit respectievelijk artikel 3:40 van deze regeling op faciliteitsniveau toepassen.

• 2 Het risico is op zodanige wijze gedifferentieerd dat het aantal vorderingen in een gegeven klasse of groep toereikend is voor een zinvolle kwantificering en validatie van de verlieskenmerken op het niveau van de klasse of groep. De vorderingen en debiteuren zijn op zodanige wijze over de klassen of groepen verdeeld dat buitensporige concentraties worden vermeden.

• 3 De financiële onderneming toont aan dat de onderverdeling in klassen of groepen in een zinvolle risicodifferentiatie resulteert, een groepering van voldoende homogene vorderingen oplevert en een accurate en consequente raming van de verlieskenmerken op het niveau van de klasse of groep mogelijk maakt. Voor gekochte kortlopende handelsvorderingen weerspiegelt de groepering de overnemingspraktijken van de verkoper en de heterogeniteit van hun cliënten.

• 4 Bij de indeling in klassen of groepen houdt de financiële onderneming rekening met de volgende risicobepalende factoren van vorderingen:

  • a. debiteurenrisicokenmerken;

  • b. transactierisicokenmerken, met inbegrip van product- of zekerhedentypen of beide. De financiële onderneming besteedt uitdrukkelijk aandacht aan gevallen waarin verschillende vorderingen worden gedekt door hetzelfde onderpand; en

  • c. achterstalligheid, tenzij de financiële onderneming ten genoegen van De Nederlandsche Bank aantoont dat achterstalligheid geen bepalende factor voor het risico van de vordering is.

§ 3.6.3. Onderbrenging van debiteuren of vorderingen in klassen of groepen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:69

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming past specifieke definities, procedures en criteria toe voor de onderbrenging van debiteuren of vorderingen in klassen of groepen van een ratingsysteem.

• 2 De definities en criteria van de klassen of groepen zijn voldoende gedetailleerd om degenen die ratings toekennen in staat te stellen op consistente wijze debiteuren of vorderingen waaraan vergelijkbare risico’s verbonden zijn, in dezelfde klasse of groep onder te brengen. Deze consistentie geldt voor alle divisies, afdelingen en geografische locaties van de financiële onderneming.

• 3 De documentatie van het ratingproces stelt derden in staat te begrijpen hoe debiteuren of vorderingen in klassen of groepen worden ondergebracht, de onderbrenging in klassen en groepen te reconstrueren en te oordelen of een onderbrenging in een bepaalde klasse of groep terecht is.

• 4 De criteria van de klassen en groepen sluiten tevens aan bij de door de financiële onderneming toegepaste interne normen voor de verstrekking van leningen en bij haar gedragslijnen voor de aanpak van dubieuze debiteuren en probleemfaciliteiten.

• 5 Bij de onderbrenging van debiteuren en vorderingen in klassen of groepen houdt de financiële onderneming rekening met alle relevante informatie. Deze informatie is actueel en stelt de financiële onderneming in staat de toekomstige ontwikkeling van de vordering te voorspellen. Hoe minder informatie de financiële onderneming bezit, hoe voorzichtiger zij te werk gaat bij de onderbrenging van vorderingen in debiteuren- en faciliteitsklassen of -⁠groepen. Indien de financiële onderneming gebruik maakt van een externe rating als primaire factor voor de toekenning van een interne rating, houdt zij ook rekening met andere relevante informatie.

• 6 Bij de onderbrengingen in klassen of groepen leggen financiële ondernemingen schriftelijk vast in welke situaties de inputs of outputs van het onderbrengingsproces door middel van subjectieve inschatting kunnen worden vervangen en welk personeel voor de goedkeuring van deze vervanging verantwoordelijk is. Deze vervanging en het daarvoor verantwoordelijke personeel worden door de financiële ondernemingen gedocumenteerd. Financiële ondernemingen analyseren de ontwikkeling van de vorderingen waarvan de onderbrenging is vervangen. Deze analyse omvat de beoordeling van de ontwikkeling van vorderingen waarvan de rating door een bepaalde persoon is vervangen, waarbij voor alle verantwoordelijke personeelsleden verantwoording wordt afgelegd.

Artikel 3:70

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien een financiële onderneming gebruik maakt van statistische modellen en andere mechanische methoden om debiteuren dan wel vorderingen in debiteuren- of faciliteitsklassen of -⁠groepen onder te brengen, dan:

• a. toont zij aan dat het model een goede voorspelkracht heeft en dat de solvabiliteitsvereisten niet vertekend zijn als gevolg van het gebruik ervan. De inputvariabelen vormen een redelijke en doelmatige basis voor de resulterende prognoses. Het model wordt niet gekenmerkt door vertekeningen van betekenis;

• b. beschikt zij over een procedure voor de validatie van de in het model in te voeren gegevens, waarbij onder meer de juistheid, volledigheid en relevantie van die gegevens worden getoetst;

• c. toont zij aan dat de voor de opstelling van het model gebruikte gegevens representatief zijn voor de bestaande populatie van debiteuren of vorderingen van de financiële onderneming;

• d. voorziet zij in een regelmatige modelvalidatiecyclus die een bewaking van de prestatie en stabiliteit van het model, een herbeoordeling van de modelspecificatie en een toetsing van de modeloutputs aan de uitkomsten omvat;

• e. vult zij het statistische model aan met subjectieve inschattingen en menselijk toezicht om de op basis van het model verkregen onderbrengingen te toetsen en toe te zien op een oordeelkundig gebruik van de modellen. De toetsingsprocedures zijn erop gericht de met de gebreken van het model samenhangende fouten op te sporen en te beperken. Bij subjectieve inschattingen wordt rekening gehouden met alle relevante informatie die niet door het model in aanmerking wordt genomen. De financiële onderneming legt schriftelijk vast hoe de subjectieve inschatting en de modelresultaten worden gecombineerd.

Artikel 3:71

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd de vorige twee artikelen, gelden voor de onderbrenging in klassen van vorderingen en debiteuren van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 Elke debiteur wordt in het kader van het kredietacceptatieproces in een debiteurenklasse ondergebracht. Aan elke individuele rechtspersoon op wie een financiële onderneming een vordering heeft, wordt een aparte rating toegekend. De financiële onderneming toont aan dat zij een acceptabele gedragslijn heeft voor de behandeling van individuele debiteuren en groepen verbonden debiteuren.

• 3 Verschillende vorderingen op dezelfde debiteur worden in dezelfde debiteurenklasse ondergebracht, ongeacht of het karakter van elke specifieke transactie verschillen vertoont. Uitzonderingen hierop, waarbij het is toegestaan om verschillende vorderingen op dezelfde debiteur in meerdere klassen onder te brengen, zijn:

  • a. het transferrisico, dat afhankelijk is van het feit of de vorderingen in de lokale dan wel in een buitenlandse valuta luiden;

  • b. wanneer de behandeling van met een vordering samenhangende garanties kan worden weerspiegeld door de onderbrenging in een andere debiteurenklasse; en

  • c. indien consumentenbescherming, het bankgeheim of andere wetgeving het uitwisselen van gegevens over cliënten verbiedt.

• 4 Ingeval een financiële onderneming de Geavanceerd IRB toepast, wordt elke vordering in het kader van het kredietacceptatieproces tevens in een faciliteitsklasse ondergebracht.

• 5 Een financiële onderneming die voor de toekenning van risicogewichten voor de subcategorieën, genoemd in artikel 3:6, de in artikel 3:21, eerste lid beschreven methoden toepast, brengt elk van deze vorderingen conform artikel 3:67, negende lid in een klasse onder.

• 6 De onderbrengingen en periodieke evaluaties van onderbrengingen worden verricht of goedgekeurd door een onafhankelijke partij die geen onmiddellijk voordeel heeft bij de beslissingen om krediet te verstrekken.

• 7 De onderbrengingen wordt ten minste jaarlijks door de financiële onderneming bijgewerkt. Risicovolle debiteuren en probleemvorderingen worden veelvuldiger aan een nieuw onderzoek onderworpen. De financiële onderneming gaat over tot een herziening van de onderbrenging zodra belangrijke informatie over de debiteur of vordering beschikbaar komt.

• 8 De financiële onderneming beschikt over een doeltreffende procedure voor de verzameling en actualisering van relevante informatie over debiteurenkenmerken die op PD’s van invloed zijn en over transactiekenmerken die op LGD’s en omrekeningsfactoren van invloed zijn.

Artikel 3:72

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Onverminderd de artikelen 3:69 en 3:70, geldt voor de onderbrenging in klassen van vordering die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 Elke vordering in het kader van het kredietacceptatieproces in een klasse of groep wordt ondergebracht.

• 3 De financiële onderneming gaat ten minste eenmaal per jaar over tot de actualisering van de onderbrengingen in debiteuren- en faciliteitsklassen of tot de analyse van de verlieskenmerken en de achterstalligheidssituatie van elke onderscheiden risicogroep. Risicovolle debiteuren en probleemvorderingen worden veelvuldiger aan een nieuw onderzoek onderworpen. De financiële onderneming gaat over tot een herziening van de onderbrenging zodra belangrijke informatie over de debiteur of vordering beschikbaar komt.

• 4 De financiële onderneming onderzoekt tevens ten minste eenmaal per jaar de status van een representatieve steekproef van individuele vorderingen uit elke groep om erop toe te zien dat vorderingen nog steeds in de juiste groep ondergebracht zijn.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Onverminderd de artikelen 3:69 en 3:70, geldt voor de onderbrenging in klassen van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit tevens de bepalingen van dit artikel.

2 Elke vordering wordt, in het kader van het kredietacceptatieproces, in een klasse of groep ondergebracht.

3 De financiële onderneming gaat ten minste eenmaal per jaar over tot de actualisering van de onderbrengingen in debiteuren- en faciliteitsklassen of tot de analyse van de verlieskenmerken en de achterstalligheidssituatie van elke onderscheiden risicogroep. Risicovolle debiteuren en probleemvorderingen worden veelvuldiger aan een nieuw onderzoek onderworpen. De financiële onderneming gaat over tot een herziening van de onderbrenging zodra belangrijke informatie over de debiteur of vordering beschikbaar komt.

4 De financiële onderneming onderzoekt tevens ten minste eenmaal per jaar de status van een representatieve steekproef van individuele vorderingen uit elke groep om erop toe te zien dat vorderingen nog steeds in de juiste groep ondergebracht zijn.

§ 3.6.4. Bijhouden van gegevens

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:73

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming verzamelt en bewaart de gegevens over de aspecten van hun interne ratings zoals voorgeschreven ingevolge artikel 3:74a van de Wet.

Artikel 3:74

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd het vorige artikel, gelden ten aanzien van het bijhouden van gegevens van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit de aanvullende bepalingen van dit artikel.

• 2 De volgende gegevens worden door een financiële onderneming verzameld en opgeslagen:

  • a. de volledige ratinghistorie van debiteuren en erkende garantiegevers;

  • b. de data waarop de ratings zijn toegekend;

  • c. de belangrijkste gegevens en methoden die werden gehanteerd om de ratings te bepalen;

  • d. de voor de toekenning van de rating en ramingen verantwoordelijke personen en modellen;

  • e. de in gebreke gebleven debiteuren en vorderingen met een betalingsachterstand;

  • f. de datum waarop en omstandigheden waaronder debiteuren in gebreke zijn gebleven en vorderingen een betalingsachterstand hebben opgelopen; en

  • g. gegevens over de PD’s en de gerealiseerde wanbetalingspercentages die met ratingklassen en ratingmigraties samenhangen.

• 3 Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast, verzamelt gegevens over vergelijkingen tussen gerealiseerde LGD’s en de in artikel 3:44 genoemde waarden en tussen gerealiseerde omrekeningsfactoren en de in artikel 3:58 genoemde waarden.

• 4 Een financiële onderneming die de Geavanceerde IRB toepast, verzamelt ook de volgende gegevens en slaat deze op:

  • a. volledige historische gegevens over de met elke ratingschaal samenhangende faciliteitsratings en ramingen van LGD’s en omrekeningsfactoren;

  • b. de data waarop de ratings zijn toegekend en de ramingen zijn verricht;

  • c. de belangrijkste gegevens en methoden die werden gehanteerd om de faciliteitsratings en de ramingen van de LGD’s en omrekeningsfactoren te bepalen;

  • d. de voor de toekenning van de faciliteitsrating en de ramingen van de LGD’s en omrekeningsfactoren verantwoordelijke personen en modellen;

  • e. gegevens over de met elke vordering met een betalingsachterstand samenhangende geraamde en gerealiseerde LGD’s en omrekeningsfactoren;

  • f. voor de financiële ondernemingen die via de LGD met de kredietrisicoverminderende gevolgen van garanties of kredietderivaten rekening houden, gegevens over de LGD van de vordering voor en na de beoordeling van de gevolgen van een garantie of kredietderivaat; en

  • g. gegevens over de verliescomponenten van elke vordering met een betalingsachterstand.

Artikel 3:75

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd artikel 3:73, gelden ten aanzien van het bijhouden van gegevens van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit, tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 De volgende gegevens worden door de financiële onderneming verzameld en opgeslagen:

  • a. de bij het proces van de onderbrenging van vorderingen in klassen of groepen gebruikte gegevens;

  • b. gegevens over de geraamde PD’s, LGD’s en omrekeningsfactoren die samenhangen met de vorderingenklassen of -groepen;

  • c. het percentage van in gebreke gebleven debiteuren en vorderingen met een betalingsachterstand;

  • d. voor vorderingen met een betalingsachterstand, de gegevens over de klassen of groepen waarin de vordering was ondergebracht in het jaar voordat zij een betalingsachterstand vertoonde en de gerealiseerde uitkomsten voor de LGD en de omrekeningsfactor; en

  • e. de gegevens over de verliespercentages voor gekwalificeerde revolverende posities ten opzichte van particulieren en kleine partijen.

§ 3.6.5. Risicokwantificering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:76

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 In de eigen ramingen door een financiële onderneming van de risicoparameters PD, LGD, omrekeningsfactor en EL is met alle relevante gegevens, informatie en methoden rekening gehouden. De ramingen zijn verricht op grond van historische ervaring en empirisch bewijsmateriaal en niet louter gebaseerd op subjectieve overwegingen. De ramingen zijn intuïtief aannemelijk en gebaseerd op de wezenlijke determinanten van de respectievelijke risicoparameters. Hoe minder gegevens de financiële onderneming bezit, hoe voorzichtiger zij te werk gaat bij het verrichten van haar ramingen.

• 2 De financiële onderneming is in staat haar verlieservaring in termen van PD, LGD en omrekeningsfactor (of verlies, wanneer EL-ramingen worden gehanteerd) te ontbinden in de factoren die zij als de determinanten van de respectieve risicoparameters beschouwt. De financiële onderneming toont aan dat haar ramingen gebaseerd zijn op een langdurige ervaring.

• 3 Er wordt rekening gehouden met wijzigingen die zich gedurende de in deze afdeling genoemde waarnemingsperioden in de leningspraktijk of de invorderingsprocedure hebben voorgedaan. In de ramingen van de financiële onderneming wordt tevens rekening gehouden met de gevolgen van technische vooruitgang en met nieuwe gegevens en andere inlichtingen zodra deze beschikbaar komen. Ten minste eenmaal per jaar en telkens als nieuwe relevante informatie aan het licht komt, onderwerpt de financiële onderneming haar ramingen aan een nieuw onderzoek.

• 4 De populatie van de vorderingen die in aanmerking worden genomen in de gegevens voor het verrichten van de ramingen, de leningsnormen die werden toegepast toen de gegevens werden gegenereerd, en andere relevante kenmerken, zijn vergelijkbaar met die van de vorderingen en normen van de financiële onderneming. De financiële onderneming toont tevens aan dat de economische of marktvoorwaarden die aan de gegevens ten grondslag liggen, relevant zijn voor de actuele en voorzienbare voorwaarden. Het aantal in de steekproef opgenomen vorderingen en de voor de kwantificering gehanteerde periode waarop de gegevens betrekking hebben, is van dien aard dat de financiële onderneming kan vertrouwen op de juistheid en deugdelijkheid van haar ramingen.

• 5 De financiële onderneming telt bij haar ramingen een voorzichtigheidsmarge op die in verhouding staat tot de verwachte foutmarge van de ramingen.

• 6 Indien de financiële onderneming voor de berekening van risicogewichten andere ramingen hanteert dan voor interne doeleinden worden gebruikt, wordt dit gedocumenteerd en wordt de redelijkheid ervan aangetoond.

• 7 Een financiële onderneming die gebruik maakt van gegevens die verzameld zijn vóór de implementatiedatum van deze regeling en die op zich niet beantwoorden aan de definitie van wanbetaling of verlies, bedoeld in artikel 1 van het Besluit, toont aan dat verzamelde gegevens op zodanige wijze zijn aangepast dat zij grotendeels beantwoorden aan de definities van wanbetaling of verlies.

• 8 Indien een financiële onderneming gebruik maakt van een datapool van verschillende financiële ondernemingen, toont zij aan dat:

  • a. de ratingsystemen en -criteria van de overige financiële ondernemingen die tot de datapool hebben bijgedragen, vergelijkbaar zijn met die van haar;

  • b. de datapool representatief is voor de portefeuille waarvoor de gegevens uit de pool worden gebruikt;

  • c. zij de gegevens uit de datapool consequent in de tijd gebruikt voor haar permanente ramingen.

• 9 Indien de financiële onderneming gebruik maakt van een datapool van verschillende financiële ondernemingen, blijft zij verantwoordelijk voor de integriteit van haar ratingsystemen. De financiële onderneming toont aan dat zij over voldoende interne kennis van haar ratingsystemen beschikt, waardoor zij effectief in staat is het ratingproces te bewaken en te controleren.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 In de eigen ramingen door een financiële onderneming van de risicoparameters PD, LGD, omrekeningsfactor en EL is met alle relevante gegevens, informatie en methoden rekening gehouden. De ramingen zijn verricht op grond van historische ervaring en empirisch bewijsmateriaal en niet louter gebaseerd op subjectieve overwegingen. De ramingen zijn intuïtief aannemelijk en gebaseerd op de wezenlijke determinanten van de respectievelijke risicoparameters. Hoe minder gegevens de financiële onderneming bezit, hoe voorzichtiger zij te werk gaat bij het verrichten van haar ramingen.

2 De financiële onderneming is in staat haar verlieservaring in termen van PD, LGD en omrekeningsfactor (of verlies, wanneer EL-ramingen worden gehanteerd) te splitsen in de factoren die zij als de determinanten van de respectieve risicoparameters beschouwt. De financiële onderneming toont aan dat haar ramingen gebaseerd zijn op een langdurige ervaring.

3 Er wordt rekening gehouden met wijzigingen die zich gedurende de in deze afdeling genoemde waarnemingsperioden in de leningspraktijk of de invorderingsprocedure hebben voorgedaan. In de ramingen van de financiële onderneming wordt tevens rekening gehouden met de gevolgen van technische vooruitgang en met nieuwe gegevens en andere inlichtingen zodra deze beschikbaar komen. Ten minste eenmaal per jaar en telkens als nieuwe relevante informatie aan het licht komt, onderwerpt de financiële onderneming haar ramingen aan een nieuw onderzoek.

4 De populatie van de vorderingen die in aanmerking worden genomen in de gegevens voor het verrichten van de ramingen, de leningsnormen die werden toegepast toen de gegevens werden gegenereerd, en andere relevante kenmerken, zijn vergelijkbaar met die van de vorderingen en normen van de financiële onderneming. De financiële onderneming toont tevens aan dat de economische of marktvoorwaarden die aan de gegevens ten grondslag liggen, relevant zijn voor de actuele en voorzienbare voorwaarden. Het aantal in de steekproef opgenomen vorderingen en de voor de kwantificering gehanteerde periode waarop de gegevens betrekking hebben, is van dien aard dat de financiële onderneming kan vertrouwen op de juistheid en deugdelijkheid van haar ramingen.

5 De financiële onderneming telt bij haar ramingen een voorzichtigheidsmarge op die in verhouding staat tot de verwachte foutmarge van de ramingen.

6 Indien de financiële onderneming voor de berekening van risicogewichten andere ramingen hanteert dan voor interne doeleinden worden gebruikt, wordt dit gedocumenteerd en wordt de redelijkheid ervan aangetoond.

7 Een financiële onderneming die gebruik maakt van gegevens die verzameld zijn vóór de implementatiedatum van deze regeling en die op zich niet beantwoorden aan de definitie van wanbetaling of verlies, bedoeld in artikel 1 van het Besluit, toont aan dat verzamelde gegevens op zodanige wijze zijn aangepast dat zij grotendeels beantwoorden aan de definities van wanbetaling of verlies.

8 Indien een financiële onderneming gebruik maakt van een datapool van verschillende financiële ondernemingen, toont zij aan dat:

• a. de ratingsystemen en -criteria van de overige financiële ondernemingen die tot de datapool hebben bijgedragen, vergelijkbaar zijn met die van haar;

• b. de datapool representatief is voor de portefeuille waarvoor de gegevens uit de pool worden gebruikt;

• c. zij de gegevens uit de datapool consequent in de tijd gebruikt voor haar permanente ramingen.

9 Indien de financiële onderneming gebruik maakt van een datapool van verschillende financiële ondernemingen, blijft zij verantwoordelijk voor de integriteit van haar ratingsystemen. De financiële onderneming toont aan dat zij over voldoende interne kennis van haar ratingsystemen beschikt, waardoor zij effectief in staat is het ratingproces te bewaken en te controleren.

Artikel 3:77

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die gebruik maakt van externe gegevens die op zich niet beantwoorden aan de definitie van wanbetaling, bedoeld in artikel 1 van het Besluit en artikel 3:40 van deze regeling, toont aan dat adequate aanpassingen zijn verricht om algemene overeenstemming met de definitie van wanbetaling te bewerkstelligen.

Artikel 3:78

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien een financiële onderneming oordeelt dat een debiteur of vordering die eerder in een toestand van wanbetaling verkeerde, thans in een zodanige toestand verkeert dat de definitie van wanbetaling niet langer van toepassing is, kent zij aan de debiteur of vordering een rating van een vordering zonder betalingsachterstand toe. Mocht de definitie van wanbetaling, bedoeld in artikel 1 van het Besluit en artikel 3:40 van deze regeling, later toch van toepassing blijken, dan wordt aangenomen dat zich opnieuw een wanbetaling heeft voorgedaan.

Artikel 3:79

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:78 gelden voor de PD ramingen voor debiteuren van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 Een financiële onderneming raamt de PD per debiteurenklasse op basis van gemiddelden over een lange periode van de jaarlijkse wanbetalingspercentages.

• 3 Indien de financiële onderneming voor de raming van PD’s gebruik maakt van gegevens over de interne ervaring met wanbetaling, toont zij in haar analyse aan dat in de ramingen de overnemingsnormen en de eventuele verschillen tussen het ratingsysteem dat de gegevens heeft gegenereerd en het huidige ratingsysteem, worden weerspiegeld. Wanneer de overnemingsnormen of de ratingsystemen gewijzigd zijn, telt de financiële onderneming een grotere voorzichtigheidsmarge bij haar PD-raming.

• 4 Indien de financiële onderneming haar interne klassen relateert of koppelt aan een schaal die door een kredietbeoordelingsbureau of soortgelijke organisaties wordt toegepast en vervolgens de voor de klassen van de externe organisatie waargenomen wanbetalingsgraad toekent aan de door haar gehanteerde klassen zijn de volgende voorwaarden van toepassing:

  • a. de koppeling wordt gebaseerd op een vergelijking van de interne ratingcriteria met de criteria die door de externe organisatie worden gehanteerd en op een vergelijking van de interne en externe ratings van gewone debiteuren;

  • b. de criteria van de externe organisatie welke aan de voor de kwantificering gebruikte gegevens ten grondslag liggen, hebben uitsluitend betrekking op het wanbetalingsrisico en houden geen rekening met de transactiekenmerken;

  • c. in de analyse van de financiële onderneming is een vergelijking van de definities van wanbetaling opgenomen, met inachtneming van de bepalingen van artikel 1 van het Besluit en de artikelen 3:40 en 3:78 van deze regeling; en

  • d. de financiële onderneming documenteert de grondslag voor de koppeling.

• 5 Indien een financiële onderneming gebruik maakt van statistische voorspellingsmodellen voor wanbetaling, dan kan zij PD’s ramen als het gewone gemiddelde van de ramingen van de kans op wanbetaling voor individuele debiteuren van een bepaalde klasse. Wanneer de financiële onderneming voor deze doeleinden gebruik maakt van waarschijnlijkheidsmodellen voor wanbetaling, wordt voldaan aan de in artikel 3:70 gespecificeerde normen.

• 6 Wanneer een financiële onderneming PD-ramingstechnieken toepast, kan dat alleen met ondersteunende analyses, waarbij de financiële onderneming het belang van subjectieve overwegingen betrekt bij het combineren van de resultaten van de toepassing van technieken en bij het aanbrengen van aanpassingen om rekening te houden met de beperkingen waaraan de technieken en de informatie onderhevig zijn.

• 7 De duur van de gebruikte onderliggende historische waarnemingsperiode is voor ten minste één bron gelijk aan minimum vijf jaar, ongeacht of een financiële onderneming voor haar PD-raming gebruik maakt van externe gegevens, interne gegevens, datapools of een combinatie van deze drie bronnen. Indien de waarnemingsperiode voor één van de bronnen een langere periode omspant en deze gegevens relevant zijn, dan wordt van deze langere periode gebruik gemaakt. Dit is ook van toepassing op de PD/LGD-benadering van aandelen. Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast, waarborgt dat zij bij de invoering van de IRB over relevante gegevens beschikt die een periode van minimaal twee jaar bestrijken. De te bestrijken periode neemt elk jaar met een jaar toe totdat de relevante gegevens een periode van vijf jaar bestrijken.

Artikel 3:80

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:78, gelden voor PD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 Een financiële onderneming raamt de PD per debiteurenklasse of -groep op basis van gemiddelden van jaarlijkse wanbetalingspercentages.

• 3 In afwijking van het tweede lid kunnen PD-ramingen ook worden afgeleid van gerealiseerde verliezen en adequate LGD-ramingen.

• 4 De financiële onderneming beschouwt interne gegevens voor de onderbrenging van vorderingen in klassen of groepen als de primaire informatiebron voor de inschatting van de verlieskenmerken. De financiële onderneming kan externe gegevens, met inbegrip van gegevens uit datapools, of statistische modellen gebruiken voor kwantificeringsdoeleinden, mits kan worden aangetoond dat er een sterke band bestaat tussen:

  • a. de door de financiële onderneming gevolgde procedure voor de onderbrenging van vorderingen in klassen of groepen en de door de externe gegevensbron gevolgde procedure;

  • b. het interne risicoprofiel van de financiële onderneming en de samenstelling van de externe gegevens.

• 5 Indien de financiële onderneming gemiddelde ramingen over een lange periode van PD’s en LGD’s afleidt uit een raming van het totale verlies en een adequate PD- of LGD-raming, dan voldoet de procedure voor de raming van de totale verliezen aan de in deze afdeling vastgelegde algemene normen voor de raming van de PD en de LGD en spoort het resultaat met het in het tweede lid van het volgende artikel bedoelde concept van de LGD.

• 6 De duur van de gebruikte onderliggende historische waarnemingsperiode is voor ten minste één bron gelijk aan minimum vijf jaar, ongeacht of de financiële onderneming voor haar inschatting van verlieskenmerken gebruik maakt van externe gegevens, interne gegevens, datapools of een combinatie van deze drie bronnen. Indien de waarnemingsperiode voor één van de bronnen een langere periode omspant en deze gegevens relevant zijn, dan wordt van deze langere periode gebruik gemaakt. De financiële onderneming hoeft geen even groot belang te hechten aan historische gegevens indien zij kan aantonen dat recentere gegevens een betere voorspeller zijn van de verliespercentages. De financiële onderneming waarborgt dat zij bij de invoering van de IRB over relevante gegevens beschikt die een periode van minimaal twee jaar bestrijken. De te bestrijken periode neemt elk jaar met een jaar toe totdat de relevante gegevens een periode van vijf jaar bestrijken.

• 7 De tijdens de looptijd van de vorderingen verwachte wijzigingen in de risicoparameters (seasoning effects) wordt door de financiële onderneming aangegeven en geanalyseerd.

Artikel 3:81

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:78 gelden voor LGD-ramingen tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 Een financiële onderneming raamt de LGD per faciliteitsklasse of -groep op basis van de gemiddelde gerealiseerde LGD’s per faciliteitsklasse of -groep en maakt daarbij gebruik van alle in de gegevensbronnen waargenomen gevallen van wanbetaling: het naar wanbetalingsgraad gewogen gemiddelde.

• 3 Een financiële onderneming maakt gebruik van LGD-ramingen die rekening houden met een economische neergang indien deze conservatiever zijn dan het gemiddelde over een lange periode. Indien wordt verwacht dat een ratingsysteem gerealiseerde LGD’s per klasse of groep oplevert welke constant zijn in de tijd, past de financiële onderneming haar ramingen van de risicoparameters per klasse of groep aan om het effect van een economische neergang op de solvabiliteit te beperken.

• 4 De financiële onderneming houdt bij de raming van LGD rekening met de mate waarin het risico van de vordering eventueel afhankelijk is van dat van de zekerheid of de zekerheidsgever. Gevallen waarin er sprake is van een significante afhankelijkheid worden op voorzichtige wijze benaderd.

• 5 Valutamismatches tussen de onderliggende verplichting en de zekerheid worden op voorzichtige wijze behandeld bij de bepaling van de LGD door de financiële onderneming

• 6 Indien in de LGD-ramingen met het bestaan van zekerheden rekening wordt gehouden, worden deze ramingen niet uitsluitend gebaseerd op de geraamde marktwaarde van de zekerheid. In de LGD-ramingen wordt rekening gehouden met de gevolgen van het potentiële onvermogen van de financiële onderneming om vlot beschikkingsmacht over de zekerheden te verkrijgen en deze uit te winnen.

• 7 Indien in de LGD-ramingen rekening wordt gehouden met zekerheden, stelt de financiële onderneming interne vereisten vast voor het beheer van zekerheden, rechtszekerheid en risicomanagement die over het geheel genomen consistent zijn met de vereisten van de artikelen 4:2, 4:4 tot en met 4:6, 4:11, 4:28 tot en met 4:31, 4:34, onderdeel b, 4:57, 4:58, 4:61, 4:62, 4:65, 4:66, 4:69, 4:72, tweede lid, 4:73, tweede lid, en 4:79 tot en met 4:87.

• 8 In het specifieke geval van een vordering waarbij reeds sprake is van wanbetaling, maakt de financiële onderneming gebruik van de som van haar beste raming van het voor die vordering verwachte verlies in het licht van het heersende economische klimaat en de status van de vordering en de mogelijkheid van additionele onverwachte verliezen gedurende de uitwinperiode.

• 9 Indien onbetaalde achterstallige provisies in de winst- en verliesrekening van de financiële onderneming zijn geactiveerd, dan worden zij bij de waarde van de vordering en het verlies van die financiële onderneming geteld.

• 10 De LGD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens die voor ten minste één bron betrekking hebben op een periode van tenminste vijf jaar, die jaarlijks na de implementatie met één jaar wordt verhoogd tot een minimum van zeven jaar is bereikt. Indien de waarnemingsperiode voor één van de bronnen een langere periode omspant en deze gegevens relevant zijn, dan wordt van deze langere periode gebruik gemaakt.

• 11 De LGD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens over een periode van ten minste vijf jaar. De Financiële onderneming waarborgt dat zij bij de invoering van de IRB-benadering over relevante gegevens beschikt die een periode van minimaal twee jaar bestrijken. De te bestrijken periode neemt elk jaar met een jaar toe totdat de relevante gegevens een periode van vijf jaar bestrijken. De financiële onderneming hoeft geen even groot belang te hechten aan historische gegevens indien zij kan aantonen dat recentere gegevens een betere voorspeller zijn van de verliespercentages.

• 12 In afwijking van het tweede lid, kunnen LGD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit worden afgeleid van gerealiseerde verliezen en adequate PD-ramingen.

• 13 In afwijking van het vierde lid van het volgende artikel, kan de financiële onderneming voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit toekomstige opnemingen ofwel in haar LGD-ramingen, ofwel in haar omrekeningsfactor verwerken.

• 14 Voor zover de financiële onderneming zekerheden erkent voor het bepalen van de waarde van de vordering voor tegenpartijkredietrisico overeenkomstig afdeling 5.5 respectievelijk afdeling 5.6, wordt met bedragen die naar verwachting niet kunnen worden verhaald op de zekerheid geen rekening gehouden bij de LGD-ramingen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:78 gelden voor LGD-ramingen tevens de bepalingen van dit artikel.

2 Een financiële onderneming raamt de LGD per faciliteitsklasse of -groep op basis van de gemiddelde gerealiseerde LGD’s per faciliteitsklasse of -groep en maakt daarbij gebruik van alle in de gegevensbronnen waargenomen gevallen van wanbetaling: het naar wanbetalingsgraad gewogen gemiddelde.

3 Een financiële onderneming maakt gebruik van LGD-ramingen die rekening houden met een economische neergang indien deze conservatiever zijn dan het gemiddelde over een lange periode. Indien wordt verwacht dat een ratingsysteem gerealiseerde LGD’s per klasse of groep oplevert welke constant zijn in de tijd, past de financiële onderneming haar ramingen van de risicoparameters per klasse of groep aan om het effect van een economische neergang op de solvabiliteit te beperken.

4 De financiële onderneming houdt bij de raming van LGD rekening met de mate waarin het risico van de vordering eventueel afhankelijk is van dat van de zekerheid of de zekerheidsgever. Gevallen waarin er sprake is van een significante afhankelijkheid worden op voorzichtige wijze benaderd.

5 Valutamismatches tussen de onderliggende verplichting en de zekerheid worden op voorzichtige wijze behandeld bij de bepaling van de LGD door de financiële onderneming

6 Indien in de LGD-ramingen met het bestaan van zekerheden rekening wordt gehouden, worden deze ramingen niet uitsluitend gebaseerd op de geraamde marktwaarde van de zekerheid. In de LGD-ramingen wordt rekening gehouden met de gevolgen van het potentiële onvermogen van de financiële onderneming om vlot beschikkingsmacht over de zekerheden te verkrijgen en deze uit te winnen.

7 Indien in de LGD-ramingen rekening wordt gehouden met zekerheden, stelt de financiële onderneming interne vereisten vast voor het beheer van zekerheden, rechtszekerheid en risicomanagement die over het geheel genomen consistent zijn met de vereisten van de artikelen 4:2, 4:4 tot en met 4:6, 4:11, 4:28 tot en met 4:31, 4:34, onderdeel b, 4:57, 4:58, 4:61, 4:62, 4:65, 4:66, 4:69, 4:72, tweede lid, 4:73, tweede lid, en 4:79 tot en met 4:87.

8 In het specifieke geval van een vordering waarbij reeds sprake is van wanbetaling, maakt de financiële onderneming gebruik van de som van haar beste raming van het voor die vordering verwachte verlies in het licht van het heersende economische klimaat en de status van de vordering en de mogelijkheid van additionele onverwachte verliezen gedurende de uitwinperiode.

9 Indien onbetaalde achterstallige provisies in de winst- en verliesrekening van de financiële onderneming zijn geactiveerd, dan worden zij bij de waarde van de vordering en het verlies van die financiële onderneming geteld.

10 De LGD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens die voor ten minste één bron betrekking hebben op een periode van tenminste vijf jaar, die jaarlijks na de implementatie met één jaar wordt verhoogd tot een minimum van zeven jaar is bereikt. Indien de waarnemingsperiode voor één van de bronnen een langere periode omspant en deze gegevens relevant zijn, dan wordt van deze langere periode gebruik gemaakt.

11 De LGD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens over een periode van ten minste vijf jaar. De Financiële onderneming waarborgt dat zij bij de invoering van de IRB-benadering over relevante gegevens beschikt die een periode van minimaal twee jaar bestrijken. De te bestrijken periode neemt elk jaar met een jaar toe totdat de relevante gegevens een periode van vijf jaar bestrijken. De financiële onderneming hoeft geen even groot belang te hechten aan historische gegevens indien zij kan aantonen dat recentere gegevens een betere voorspeller zijn van de verliespercentages.

12 In afwijking van het tweede lid, kunnen LGD-ramingen voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit worden afgeleid van gerealiseerde verliezen en adequate PD-ramingen.

13 In afwijking van het vierde lid van het volgende artikel, kan de financiële onderneming voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit toekomstige opnemingen ofwel in haar LGD-ramingen, ofwel in haar omrekeningsfactor verwerken.

14 Voor zover de financiële onderneming zekerheden erkent voor het bepalen van de waarde van de vordering voor tegenpartijkredietrisico overeenkomstig afdeling 5.5 respectievelijk afdeling 5.6, worden bedragen die naar verwachting op de zekerheid kunnen worden verhaald niet in de LGD-raming verwerkt.

Artikel 3:82

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:78 gelden voor ramingen van omrekeningsfactoren tevens de bepalingen van dit artikel.

• 2 Een financiële onderneming raamt de omrekeningsfactoren per faciliteitsklasse of -groep op basis van de gemiddelde verwachte omrekeningsfactoren per faciliteitsklasse of groep en maakt daarbij gebruik van alle in de gegevensbronnen waargenomen gevallen van wanbetaling: het naar wanbetalingsgraad gewogen gemiddelde.

• 3 De financiële onderneming maakt gebruik van ramingen van omrekeningsfactoren die passend zijn voor een economische neergang indien deze conservatiever zijn dan het gemiddelde over een lange periode. Indien wordt verwacht dat een ratingsysteem gerealiseerde omrekeningsfactoren per klasse of groep oplevert die constant zijn in de tijd, past de financiële onderneming haar ramingen van de risicoparameters per klasse of groep aan om het effect van een economische neergang op de solvabiliteit te beperken.

• 4 In de door de financiële onderneming geraamde omrekeningsfactoren wordt rekening gehouden met de mogelijkheid dat de debiteur nog opnemingen verricht tot, en na, het plaatsvinden van een gebeurtenis die tot wanbetaling leidt. In de raming van de omrekeningsfactor wordt een grotere voorzichtigheidsmarge ingebouwd wanneer er redelijkerwijs een sterkere positieve correlatie kan worden verwacht tussen de wanbetalingsfrequentie en de waarde van de omrekeningsfactor.

• 5 Bij de raming van omrekeningsfactoren houdt de financiële onderneming rekening met haar specifieke gedragslijnen en strategieën voor het rekeningenbeheer en de betalingsverwerking. De financiële onderneming houdt ook rekening met haar vermogen en bereidheid om verdere opnemingen te voorkomen in situaties die niet als wanbetaling worden beschouwd, zoals inbreuken op overeenkomsten of andere gebeurtenissen waardoor technisch gesproken wanbetaling ontstaat.

• 6 De financiële onderneming beschikt over adequate systemen en procedures om de bedragen van de faciliteiten, de actuele uitstaande bedragen uit hoofde van gecommitteerde kredietlijnen en wijzigingen in uitstaande bedragen per debiteur en per klasse te controleren. De financiële onderneming is in staat de uitstaande saldi dagelijks te controleren.

• 7 In afwijking van het vierde lid, kan de financiële onderneming voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit toekomstige opnemingen ofwel in haar LGD-ramingen, ofwel in haar omrekeningsfactor verwerken.

• 8 De ramingen van de omrekeningsfactor van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens die voor ten minste één bron betrekking hebben op een periode van minimum vijf jaar, die jaarlijks na de implementatie met één jaar wordt verhoogd tot een minimum van zeven jaar is bereikt. Indien de waarnemingsperiode voor één van de bronnen een langere periode omspant en deze gegevens relevant zijn, dan wordt van deze langere periode gebruik gemaakt.

• 9 De ramingen van de omrekeningsfactoren voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens over een periode van ten minste vijf jaar. De financiële onderneming hoeft geen even groot belang te hechten aan historische gegevens indien zij kan aantonen dat recentere gegevens een betere voorspeller zijn van de verliespercentages. De financiële onderneming waarborgt dat zij bij de invoering van de IRB over relevante gegevens beschikt die een periode van minimaal twee jaar bestrijken. De te bestrijken periode neemt elk jaar met een jaar toe totdat de relevante gegevens een periode van vijf jaar bestrijken.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:78 gelden voor ramingen van omrekeningsfactoren tevens de bepalingen van dit artikel.

2 Een financiële onderneming raamt de omrekeningsfactoren per faciliteitsklasse of -groep op basis van de gemiddelde verwachte omrekeningsfactoren per faciliteitsklasse of groep en maakt daarbij gebruik van alle in de gegevensbronnen waargenomen gevallen van wanbetaling: het naar wanbetalingsgraad gewogen gemiddelde.

3 De financiële onderneming maakt gebruik van ramingen van omrekeningsfactoren die passend zijn voor een economische neergang indien deze conservatiever zijn dan het gemiddelde over een lange periode. Indien wordt verwacht dat een ratingsysteem gerealiseerde omrekeningsfactoren per klasse of groep oplevert die constant zijn in de tijd, past de financiële onderneming haar ramingen van de risicoparameters per klasse of groep aan om het effect van een economische neergang op de solvabiliteit te beperken.

4 In de door de financiële onderneming geraamde omrekeningsfactoren wordt rekening gehouden met de mogelijkheid dat de debiteur nog opnemingen verricht tot, en na, het plaatsvinden van een gebeurtenis die tot wanbetaling leidt. In de raming van de omrekeningsfactor wordt een grotere voorzichtigheidsmarge ingebouwd wanneer er redelijkerwijs een sterkere positieve correlatie kan worden verwacht tussen de wanbetalingsfrequentie en de waarde van de omrekeningsfactor.

5 Bij de raming van omrekeningsfactoren houdt de financiële onderneming rekening met haar specifieke gedragslijnen en strategieën voor het rekeningenbeheer en de betalingsverwerking. De financiële onderneming houdt ook rekening met haar vermogen en bereidheid om verdere opnemingen te voorkomen in situaties waarin bijna sprake is van wanbetaling, zoals inbreuken op overeenkomsten of andere gebeurtenissen waardoor technisch gesproken wanbetaling ontstaat.

6 De financiële onderneming beschikt over adequate systemen en procedures om de bedragen van de faciliteiten, de actuele uitstaande bedragen uit hoofde van gecommitteerde kredietlijnen en wijzigingen in uitstaande bedragen per debiteur en per klasse te controleren. De financiële onderneming is in staat de uitstaande saldi dagelijks te controleren.

7 In afwijking van het vierde lid, kan de financiële onderneming voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit toekomstige opnemingen ofwel in haar LGD-ramingen, ofwel in haar omrekeningsfactor verwerken.

8 De ramingen van de omrekeningsfactor van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorieën genoemd artikel 71, eerste lid, onderdelen a tot en met c, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens die voor ten minste één bron betrekking hebben op een periode van minimum vijf jaar, die jaarlijks na de implementatie met één jaar wordt verhoogd tot een minimum van zeven jaar is bereikt. Indien de waarnemingsperiode voor één van de bronnen een langere periode omspant en deze gegevens relevant zijn, dan wordt van deze langere periode gebruik gemaakt.

9 De ramingen van de omrekeningsfactoren voor vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit zijn gebaseerd op gegevens over een periode van ten minste vijf jaar. De financiële onderneming hoeft geen even groot belang te hechten aan historische gegevens indien zij kan aantonen dat recentere gegevens een betere voorspeller zijn van de verliespercentages. De financiële onderneming waarborgt dat zij bij de invoering van de IRB over relevante gegevens beschikt die een periode van minimaal twee jaar bestrijken. De te bestrijken periode neemt elk jaar met een jaar toe totdat de relevante gegevens een periode van vijf jaar bestrijken.

§ 3.6.6. Minimumvereisten voor de beoordeling van het effect van garanties en kredietderivaten op eigen ramingen van PD en/of LGD

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:83

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming hanteert welomschreven criteria voor de categorieën garantiegevers die zij in aanmerking neemt bij de berekening van risicogewogen posten.

• 2 Op in aanmerking genomen garantiegevers als bedoeld in het eerste lid zijn de artikelen 3:69, 3:71 en 3:72 van overeenkomstige toepassing.

• 3 Van een garantie is sprake indien de garantie:

  • a. schriftelijk is bevestigd;

  • b. niet opzegbaar is door de garantiegever;

  • c. van kracht is tot de verplichting volledig is nagekomen rekening houdend met het bedrag en de geldigheidsduur van de garantie, en

  • d. juridisch afdwingbaar is jegens de garantiegever in een rechtsgebied waar de garantiegever activa bezit om in beslag te nemen en een beslissing ten uitvoer te leggen.

• 4 In afwijking van het derde lid, onderdeel d, kunnen ook garanties waarbij er sprake is van voorwaarden waaronder de garantiegever niet kan worden verplicht zijn verbintenis na te komen (voorwaardelijke garanties), in aanmerking worden genomen. De financiële onderneming toont aan dat in de onderbrengingscriteria voldoende rekening is gehouden met elke potentiële vermindering van het risicoverminderende effect.

• 5 De financiële onderneming hanteert duidelijk gespecificeerde criteria voor de aanpassing van klassen, groepen of LGD-ramingen en, in het geval van garanties ter dekking van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit voor de aanpassing van de procedure voor de onderbrenging van vorderingen in klassen of groepen, teneinde recht te doen aan de gevolgen van garanties voor de berekening van risicogewogen activa. Deze criteria voldoen aan de minimumvereisten van de artikelen 3:69, 3:71 en 3:72.

• 6 De criteria zijn aannemelijk en intuïtief en hebben betrekking op:

  • a. het vermogen en de bereidheid van de garantiegever om zijn verplichtingen uit hoofde van de garantie na te komen;

  • b. het vermoedelijke tijdschema van eventuele betalingen van de garantiegever;

  • c. de mate waarin het vermogen van de garantiegever om zijn verplichtingen uit hoofde van de garantie na te komen samenhangt met het vermogen van de debiteur om terug te betalen; en

  • d. de mate waarin er enig restrisico ten aanzien van de debiteur blijft bestaan.

• 7 De in deze afdeling gestelde minimumvereisten voor garanties gelden ook voor single-name kredietderivaten. Ingeval er sprake is van een verschil tussen de onderliggende verplichting en de referentieverplichting van het kredietderivaat of de verplichting waarnaar wordt gekeken om uit te maken of er zich een kredietgebeurtenis heeft voorgedaan, zijn de vereisten van artikel 4:87 van toepassing. In het geval van vorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit is dit lid van overeenkomstige toepassing op de procedure voor de onderbrenging van vorderingen in klassen of groepen.

• 8 Onverminderd het vierde en vijfde lid, hebben de criteria voor het effect van kredietderivaten betrekking op de uitbetalingsstructuur van het kredietderivaat en voorzien deze in een voorzichtige inschatting van de gevolgen daarvan voor de omvang en het tijdschema van uitwinningen. De financiële onderneming houdt rekening met de mate waarin er andere vormen van restrisico blijven bestaan.

§ 3.6.7. Minimumvereisten voor gekochte kortlopende handelsvorderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:84

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 De structuur van de faciliteit voor gekochte kortlopende handelsvorderingen waarborgt dat de financiële onderneming onder alle voorzienbare omstandigheden de effectieve eigendom van en beschikkingsmacht over alle overdrachten van contanten uit hoofde van de kortlopende handelsvorderingen heeft.

• 2 Wanneer de betalingen van de debiteur rechtstreeks aan een verkoper of beheerder geschieden, verifieert de financiële onderneming regelmatig of deze betalingen volledig en met inachtneming van de contractuele afspraken plaatsvinden. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder ‘beheerder’ verstaan: een financiële onderneming die het dagelijkse beheer verzorgt van een pool van gekochte kortlopende handelsvorderingen of de onderliggende kredietvorderingen.

• 3 De financiële onderneming beschikt over procedures om te waarborgen dat het eigendom van de kortlopende handelsvorderingen en kasontvangsten beschermd is tegen gerechtelijke uitstellen of juridische verzetsprocedures die de leninggever lange tijd kunnen beletten om de kortlopende handelsvorderingen te liquideren of over te dragen, dan wel om de beschikkingsmacht over de kasontvangsten te verkrijgen.

• 4 De financiële onderneming bewaakt zowel de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen als de financiële positie van de verkoper en beheerder. In ieder geval:

  • a. beoordeelt de financiële onderneming de samenhang tussen de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen en de financiële positie van zowel de verkoper als de beheerder en beschikt zij over interne gedragslijnen en procedures die voldoende bescherming bieden tegen onvoorziene omstandigheden, waarbij onder meer ook een interne rating aan elke verkoper en beheerder wordt toegekend;

  • b. bestaan er in de financiële onderneming duidelijke en effectieve gedragslijnen en procedures om uit te maken of een verkoper of een beheerder toelaatbaar is. De financiële onderneming draagt zorg voor periodieke evaluaties van verkopers en beheerders om de juistheid van hun verslagen na te gaan, fraude of operationele tekortkomingen op te sporen, en de kwaliteit van het kredietbeleid van de verkoper en van het inningsbeleid en de inningsprocedures van de beheerder te verifiëren. De bevindingen van deze evaluaties worden op schrift gesteld;

  • c. beoordeelt de financiële onderneming de kenmerken van de pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen, met inbegrip van te veel betaalde voorschotten, de precedenten van de verkoper op het gebied van achterstallige betalingen, dubieuze vorderingen en voorzieningen voor dubieuze vorderingen, betalingsvoorwaarden en potentiële tegenrekeningen;

  • d. bestaan er in de financiële onderneming effectieve gedragslijnen en procedures voor de bewaking op geaggregeerde basis van concentraties van vorderingen op eenzelfde debiteur, zowel binnen pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen als voor alle pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen samen; en

  • e. ziet de financiële onderneming erop toe dat zij van de beheerder tijdig voldoende gedetailleerde verslagen ontvangt over de saldo-analyse en de verwatering van kortlopende handelsvorderingen om de inachtneming van haar toelatingscriteria en voorschotbeleid met betrekking tot gekochte kortlopende handelsvorderingen te kunnen waarborgen, en voorziet zij tevens in een doeltreffend instrument voor de bewaking en bevestiging van de verkoopsvoorwaarden van de verkoper en de verwatering.

• 5 De financiële onderneming beschikt over systemen en procedures om verslechteringen in de financiële positie van de verkoper en in de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen in een vroeg stadium te detecteren, alsook om zich aandienende problemen pro-actief aan te pakken. In de financiële onderneming bestaan in ieder geval duidelijke en effectieve gedragslijnen, procedures en informatiesystemen om inbreuken op overeenkomsten vast te stellen, en tevens duidelijke en effectieve gedragslijnen en procedures om juridische stappen te ondernemen en om te gaan met gekochte kortlopende handelsvorderingen die problemen opleveren.

• 6 De financiële onderneming volgt duidelijke en effectieve gedragslijnen en procedures voor de controle van gekochte kortlopende handelsvorderingen, krediet en contanten. In ieder geval worden in schriftelijk vastgelegde interne gedragslijnen alle wezenlijke onderdelen van het programma voor de aankoop van kortlopende handelsvorderingen gespecificeerd, met inbegrip van voorschotpercentages, toelaatbare zekerheden, benodigde documentatie, concentratiegrenzen, en de wijze waarop kasontvangsten moeten worden behandeld. Daarbij wordt op passende wijze rekening gehouden met alle relevante en belangrijke factoren, met inbegrip van de financiële positie van de verkoper en de beheerder, risicoconcentraties en de tendens van de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen en het klantenbestand van de verkoper. Aan de hand van interne systemen wordt gewaarborgd dat de fondsen slechts tegen de gespecificeerde zekerheden en bewijsstukken worden verstrekt.

• 7 De financiële onderneming beschikt over een effectieve interne procedure voor de toetsing van de inachtneming van alle interne gedragslijnen en procedures. De procedure omvat:

  • a. regelmatige beoordelingen van alle kritieke fases van het programma van de financiële onderneming voor de aankoop van kortlopende handelsvorderingen;

  • b. verificatie van de scheiding van taken, enerzijds tussen de beoordeling van de verkoper en beheerder en de beoordeling van de debiteur en anderzijds tussen de beoordeling van de verkoper en beheerder;

  • c. de beoordeling ter plaatse van de verkoper en beheerder; en

  • d. de toetsing van de transactieverwerking, met bijzondere nadruk op de kwalificaties, de ervaring, het personeelsbestand en de ondersteunende automatiseringssystemen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 De structuur van de faciliteit voor gekochte kortlopende handelsvorderingen waarborgt dat de financiële onderneming onder alle voorzienbare omstandigheden de effectieve eigendom van en beschikkingsmacht over alle overdrachten van contanten uit hoofde van de kortlopende handelsvorderingen heeft.

2 Wanneer de betalingen van de debiteur rechtstreeks aan een verkoper of beheerder geschieden, verifieert de financiële onderneming regelmatig of deze betalingen volledig en met inachtneming van de contractuele afspraken plaatsvinden. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder ‘beheerder’ verstaan: een entiteit die het dagelijkse beheer verzorgt van een pool van gekochte kortlopende handelsvorderingen of de onderliggende kredietvorderingen.

3 De financiële onderneming beschikt over procedures om te waarborgen dat het eigendom van de kortlopende handelsvorderingen en kasontvangsten beschermd is tegen concordataire uitstellen of juridische verzetsprocedures die de leninggever lange tijd kunnen beletten om de kortlopende handelsvorderingen te liquideren of over te dragen, dan wel om de beschikkingsmacht over de kasontvangsten te verkrijgen.

4 De financiële onderneming bewaakt zowel de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen als de financiële positie van de verkoper en beheerder. In ieder geval:

• a. beoordeelt de financiële onderneming de samenhang tussen de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen en de financiële positie van zowel de verkoper als de beheerder en beschikt zij over interne gedragslijnen en procedures die voldoende bescherming bieden tegen onvoorziene omstandigheden, waarbij onder meer ook een interne rating aan elke verkoper en beheerder wordt toegekend;

• b. bestaan er in de financiële onderneming duidelijke en effectieve gedragslijnen en procedures om uit te maken of een verkoper of een beheerder toelaatbaar is. De financiële onderneming draagt zorg voor periodieke evaluaties van verkopers en beheerders om de juistheid van hun verslagen na te gaan, fraude of operationele tekortkomingen op te sporen, en de kwaliteit van het kredietbeleid van de verkoper en van het inningsbeleid en de inningsprocedures van de beheerder te verifiëren. De bevindingen van deze evaluaties worden op schrift gesteld;

• c. beoordeelt de financiële onderneming de kenmerken van de pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen, met inbegrip van te veel betaalde voorschotten, de precedenten van de verkoper op het gebied van achterstallige betalingen, dubieuze vorderingen en voorzieningen voor dubieuze vorderingen, betalingsvoorwaarden en potentiële tegenrekeningen;

• d. bestaan er in de financiële onderneming effectieve gedragslijnen en procedures voor de bewaking op geaggregeerde basis van concentraties van vorderingen op eenzelfde debiteur, zowel binnen pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen als voor alle pools van gekochte kortlopende handelsvorderingen samen; en

• e. ziet de financiële onderneming erop toe dat zij van de beheerder tijdig voldoende gedetailleerde verslagen ontvangt over de saldo-analyse en de verwatering van kortlopende handelsvorderingen om de inachtneming van haar toelatingscriteria en voorschotbeleid met betrekking tot gekochte kortlopende handelsvorderingen te kunnen waarborgen, en voorziet zij tevens in een doeltreffend instrument voor de bewaking en bevestiging van de verkoopsvoorwaarden van de verkoper en de verwatering.

5 De financiële onderneming beschikt over systemen en procedures om verslechteringen in de financiële positie van de verkoper en in de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen in een vroeg stadium te detecteren, alsook om zich aandienende problemen pro-actief aan te pakken. In de financiële onderneming bestaan in ieder geval duidelijke en effectieve gedragslijnen, procedures en informatiesystemen om inbreuken op overeenkomsten vast te stellen, en tevens duidelijke en effectieve gedragslijnen en procedures om juridische stappen te ondernemen en om te gaan met gekochte kortlopende handelsvorderingen die problemen opleveren.

6 De financiële onderneming volgt duidelijke en effectieve gedragslijnen en procedures voor de controle van gekochte kortlopende handelsvorderingen, krediet en contanten. In ieder geval worden in schriftelijk vastgelegde interne gedragslijnen alle wezenlijke onderdelen van het programma voor de aankoop van kortlopende handelsvorderingen gespecificeerd, met inbegrip van voorschotpercentages, toelaatbare zekerheden, benodigde documentatie, concentratiegrenzen, en de wijze waarop kasontvangsten moeten worden behandeld. Daarbij wordt op passende wijze rekening gehouden met alle relevante en belangrijke factoren, met inbegrip van de financiële positie van de verkoper en de beheerder, risicoconcentraties en de tendens van de kwaliteit van de gekochte kortlopende handelsvorderingen en het klantenbestand van de verkoper. Aan de hand van interne systemen wordt gewaarborgd dat de fondsen slechts tegen de gespecificeerde zekerheden en bewijsstukken worden verstrekt.

7 De financiële onderneming beschikt over een effectieve interne procedure voor de toetsing van de inachtneming van alle interne gedragslijnen en procedures. De procedure omvat:

• a. regelmatige beoordelingen van alle kritieke fases van het programma van de financiële onderneming voor de aankoop van kortlopende handelsvorderingen;

• b. verificatie van de scheiding van taken, enerzijds tussen de beoordeling van de verkoper en beheerder en de beoordeling van de debiteur en anderzijds tussen de beoordeling van de verkoper en beheerder en de audit ter plaatse van de verkoper en beheerder; en

• c. de toetsing van de transactieverwerking, met bijzondere nadruk op de kwalificaties, de ervaring, het personeelsbestand en de ondersteunende automatiseringssystemen.

Artikel 3:85

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd de artikelen 3:76 tot en met 3:82 gelden voor de risicokwantificering van gekochte kortlopende handelsvorderingen de vereisten van dit artikel.

• 2 In de ramingen met betrekking tot gekochte kortlopende handelsvorderingen wordt rekening gehouden met alle relevante informatie waarover de financiële onderneming beschikt ten aanzien van de kwaliteit van de onderliggende vorderingen, met inbegrip van gegevens over soortgelijke pools welke afkomstig zijn van de verkoper, de kopende financiële onderneming of externe bronnen. De financiële onderneming toetst alle van de verkoper afkomstige gegevens waarvan zij gebruik maakt.

• 3 In het geval van gekochte kortlopende handelsvorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit kan de financiële onderneming, in plaats van de PD, de EL per debiteurenklasse ramen op basis van gemiddelden over een lange periode van de jaarlijkse gerealiseerde wanbetalingsgraden.

• 4 Indien de financiële onderneming gemiddelde ramingen van PD’s en LGD’s voor gekochte kortlopende handelsvorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel c, van het Besluit afleidt uit een EL-raming en een adequate PD- of LGD-raming, dan waarborgt zij dat de procedure voor de raming van de totale verliezen aan de in deze afdeling vastgelegde algemene normen voor de raming van de PD en de LGD voldoet, en spoort het resultaat met het in artikel 3:81, tweede lid vervatte concept van de LGD.

• 5 In afwijking van artikel 3:80, vierde lid, kan een financiële onderneming voor gekochte kortlopende handelsvorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit gebruik maken van externe en interne referentiegegevens. De financiële onderneming gebruikt alle relevante gegevensbronnen als vergelijkingspunt.

• 6 Bij gekochte kortlopende handelsvorderingen die zijn ondergebracht in de categorie genoemd in artikel 71, eerste lid, onderdeel d, van het Besluit kan een financiële onderneming van externe en interne referentiegegevens gebruik maken om de LGD’s te ramen.

• 7 Ten aanzien van de bepaling van het effect van garanties of kredietderivaten is artikel 3:83, vijfde, zesde en achtste lid, van overeenkomstige toepassing op gekochte kortlopende handelsvorderingen.

§ 3.6.8. Minimumvereisten voor het gebruik van de interne-modellenbenadering voor posities in aandelen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:86

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de ontwikkeling van een intern model voor berekening van de solvabiliteitsvereisten voor posities in aandelen op basis van een interne-modellen benadering als bedoeld in artikel 3:28, voldoet de financiële onderneming aan de normen van dit artikel.

• 2 Bij de constructie van VaR-modellen voor de raming van potentiële driemaandelijkse verliezen kan de financiële onderneming gebruik maken van kwartaalgegevens of van gegevens met een kortere tijdshorizon die in kwartaalgegevens worden omgezet met behulp van een analytisch adequate methode die berust op empirische gegevens en op een goed doordachte en gedocumenteerde redenering en analyse. Bij een dergelijke benadering wordt voorzichtig en consistent in de tijd te werk gegaan. Wanneer slechts beperkte relevante gegevens beschikbaar zijn, past de financiële onderneming adequate voorzichtigheidsmarges toe;

• 3 In de gehanteerde modellen wordt op adequate wijze rekening gehouden met alle risico’s van betekenis waaraan het aandelenrendement onderhevig is, met inbegrip van zowel het algemene marktrisico als het specifieke risico van de aandelenportefeuille van de financiële onderneming. Dit wordt door middel van empirische analyses aangetoond.

• 4 Het interne model sluit aan bij het risicoprofiel en de complexiteit van de aandelenportefeuille van de financiële onderneming. Wanneer de financiële onderneming posities van betekenis bezit met waarden die van zeer non-lineaire aard zijn, stelt zij de interne modellen zodanig op dat zij de aan dergelijke instrumenten verbonden risico’s op adequate wijze weergeven.

• 5 De interne modellen geven een adequate verklaring van de historische koersvariatie en geven zowel de omvang als de wijzigingen in de samenstelling van de potentiële concentraties weer.

• 6 In de ramingen van de volatiliteit van het rendement van posities in aandelen wordt rekening gehouden met alle relevante en beschikbare gegevens, inlichtingen en methoden. Er wordt gebruik gemaakt van aan een onafhankelijk onderzoek onderworpen interne gegevens of van gegevens uit externe bronnen, met inbegrip van datapools.

• 7 De koppeling van afzonderlijke posities aan indicatoren, marktindexen en risicofactoren is aannemelijk, intuïtief en conceptueel gezond.

• 8 De raming van het potentiële verlies is bestand tegen ongunstige marktontwikkelingen die relevant zijn voor het risicoprofiel op lange termijn van het specifieke aandelenbezit van de financiële onderneming. De gehanteerde gegevens zijn van dien aard dat zij voorzichtige, statistisch betrouwbare en deugdelijke verliesramingen opleveren die niet enkel op subjectieve overwegingen gebaseerd zijn. De financiële onderneming combineert empirische analyse van beschikbare gegevens met op diverse factoren gebaseerde aanpassingen om voldoende realistische en voorzichtige modeloutputs te verkrijgen.

• 9 De populatie van de vorderingen die vertegenwoordigd zijn in de voor de raming gehanteerde gegevens, sluit nauw aan bij of is ten minste vergelijkbaar met die van de posities in aandelen van de financiële onderneming. De gegevens die zijn gebruikt om de rendementsspreiding weer te geven, hebben betrekking op de langste steekproefperiode waarvoor gegevens beschikbaar zijn die representatief zijn voor het risicoprofiel van de specifieke posities in aandelen van de financiële onderneming.

§ 3.6.9. Stress testen en validatie van IRB-systemen en interne ramingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:87

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming beschikt over deugdelijke procedures voor het verrichten van stresstests bij de beoordeling van haar kapitaaltoereikendheid. Een financiële onderneming verricht stresstests voor zowel het risico in de kredietportefeuille als voor het risico in de aandelenportefeuille. Bij het verrichten van stresstests wordt nagegaan welke mogelijke gebeurtenissen of toekomstige veranderingen in economische omstandigheden ongunstige gevolgen kunnen hebben voor de kredietrisicoposities van de financiële onderneming en wordt beoordeeld in hoeverre de financiële onderneming tegen dergelijke veranderingen bestand is. Indien de financiële onderneminge voor de bepaling van de risicogewogen posten formule 4a van bijlage 3 toepast, bestudeert zij in het kader van haar stresstests het effect van een verslechtering van de kredietkwaliteit van protectiegevers, en met name het effect van protectiegevers die niet voldoen aan de criteria om in aanmerking te komen.

• 2 De financiële onderneming verricht regelmatig een stresstest met betrekking tot het kredietrisico om na te gaan welke gevolgen bepaalde specifieke omstandigheden hebben voor haar totale solvabiliteitsvereiste voor het kredietrisico. De stresstest is relevant en redelijk conservatief en ten minste wordt het effect wordt onderzocht van een scenario waarbij wordt uitgegaan van een milde recessie waarin er twee opeenvolgende kwartalen geen groei plaatsvindt. De financiële onderneming gaat na welke veranderingen haar ratings in het kader van de stresstest-scenario’s ondergaan. De portefeuilles die worden onderworpen aan de stresstest, bevatten de overgrote meerderheid van alle kredietrisicoposities van een financiële onderneming.

• 3 De financiële onderneming verricht regelmatig een stresstest met betrekking tot het risico van aandelenposities. Voor zover het posities betreft die worden behandeld onder de interne-modellen benadering als bedoeld in artikel 3:28 toont de financiële onderneming aan dat de gesimuleerde schok een voorzichtige raming van de potentiële verliezen over een relevante markt- of conjunctuurcyclus op lange termijn oplevert.

Artikel 3:88

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming beschikt over deugdelijke systemen om de juistheid en consistentie van ratingsystemen of interne modellen, voor posities in aandelen, de processen en de raming van alle relevante risicoparameters te valideren.

• 2 De financiële onderneming toont aan dat het interne validatieproces haar in staat stelt de werking van de interne rating- en risico-inschattingsystemen op consequente en zinvolle wijze te beoordelen. Hiertoe worden alle wezenlijke onderdelen van de interne rating- en risico-inschattingsystemen, het modelleringsproces en de validatie gedocumenteerd. Dit met inbegrip van de verantwoordelijkheden van de bij de modellering betrokken partijen, de goedkeuring van het model en de procedures voor de validatie van het model.

• 3 De financiële onderneming vergelijkt regelmatig de gerealiseerde mate van wanbetaling met de PD-ramingen voor elke klasse. Wanneer de gerealiseerde mate van wanbetaling buiten het voor de desbetreffende klasse verwachte bereik vallen, onderzoekt de financiële onderneming specifiek wat de redenen zijn voor de afwijking.

• 4 Indien de financiële onderneming van eigen ramingen van LGD’s of omrekeningsfactoren gebruik maakt, voert zij ook voor deze ramingen een onderzoek als bedoeld in het vorige lid uit.

• 5 Voor posities in aandelen vergelijkt de financiële onderneming de feitelijke rendementen op aandelen, berekend aan de hand van gerealiseerde en niet-gerealiseerde winsten en verliezen, regelmatig met de modelramingen.

• 6 Bij de in het derde tot en met vijfde lid bedoelde vergelijkingen wordt gebruik gemaakt van historische gegevens die een zo lang mogelijke periode bestrijken. De financiële onderneming documenteert de bij deze vergelijkingen gehanteerde methoden en gegevens. Dit onderzoek en deze documentatie worden ten minste eenmaal per jaar geactualiseerd.

• 7 De financiële onderneming maakt tevens gebruik van andere kwantitatieve validatie-instrumenten en van vergelijkingen met relevante externe gegevensbronnen. Bij een dergelijk onderzoek wordt uitgegaan van gegevens die passend zijn voor de portefeuille, regelmatig worden geactualiseerd en betrekking hebben op een relevante waarnemingsperiode. Bij de interne beoordelingen van de werking van hun ratingsystemen gaat de financiële onderneming uit van een zo lang mogelijke periode.

• 8 De voor de kwantitatieve validatie gehanteerde methoden en gegevens zijn consistent in de tijd. Wijzigingen in de raming- en validatiemethoden en in de gegevens, zowel gegevensbronnen als bestreken periodes, worden beargumenteerd en gedocumenteerd.

• 9 De financiële onderneming heeft deugdelijke interne normen vastgesteld voor de gevallen waarin gerealiseerde PD’s, LGD’s, omrekeningsfactoren, totale verliezen waarbij van EL gebruik wordt gemaakt en de feitelijke rendementen op aandelen, in significante mate van de verwachtingen afwijken om twijfel te doen ontstaan omtrent de juistheid van de ramingen. In deze normen wordt rekening gehouden met conjunctuurcycli en met een soortgelijke systematische variabiliteit van de wanbetalingservaring en van de rendementen op aandelen. Wanneer de gerealiseerde waarden de verwachte waarden blijven overtreffen, stelt de financiële onderneming haar ramingen opwaarts bij om met hun wanbetalings- en verlieservaring rekening te houden. Alle aanpassingen die naar aanleiding van deze onderzoeken van de ratingsystemen of interne modellen worden aangebracht, worden beargumenteerd en gedocumenteerd en zijn in overeenstemming met de interne normen voor de evaluatie en aanpassingen van ratingsystemen en interne modellen.

§ 3.6.10. Bepalingen ten aanzien van de interne beheersing en toezicht op IRB systemen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 3:89

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Ten aanzien van de ontwikkeling en het gebruik van interne ratingsystemen en modellen voor posities in aandelen, stelt een financiële onderneming, met inachtneming van de overige bepalingen van deze afdeling, gedraglijnen, procedures en beheersingsmaatregelen vast om de integriteit van het ratingsysteem en het modelleringsproces te waarborgen. Deze gedragslijnen, procedures en beheersingsmaatregelen omvatten ten minste de volgende elementen:

• a. volledige integratie van het interne ratingsysteem en de interne modellen voor posities in aandelen in de algemene managementinformatiesystemen van de financiële onderneming en in het beheer van de portefeuille. De interne ratingsystemen en modellen voor posities in aandelen zijn volledig geïntegreerd in het risicomanagement indien zij vooral worden gebruikt voor: de interne goedkeuring van nieuwe posities, de meting en beoordeling van het rendement van de portefeuille (met inbegrip van het voor risico’s gecorrigeerde rendement); de allocatie van economisch kapitaal aan posities, de evaluatie van de totale kapitaaltoereikendheid en het positiebeheer;

• b. beproefde managementsystemen, procedures en controlefuncties die een periodieke en onafhankelijke analyse van alle onderdelen van het interne ratingsysteem en modelleringsproces waarborgen, met inbegrip van de goedkeuring van herzieningen in het ratingsysteem of het model voor posities in aandelen, de validatie van inputs en de evaluatie van resultaten, zoals directe verificatie van risicoberekeningen. In het kader van deze analyses worden de juistheid, volledigheid en adequaatheid van inputs en uitkomsten beoordeeld en gaat de aandacht vooral uit naar, enerzijds, het detecteren en beperken van mogelijke fouten die uit bekende gebreken voortvloeien, en, anderzijds, het opsporen van onbekende gebreken van het ratingsysteem of het model voor posities in aandelen. Deze analyses kunnen worden verricht door een functie binnen de financiële onderneming die onafhankelijk is van de functies die verantwoording afleggen over commerciële 0f financiële prestaties of door een onafhankelijke derde;

• c. adequate systemen en procedures voor de bewaking van de risicolimieten, gebaseerd op de interne ratingsystemen en modellen voor posities in aandelen;

• d. de voor het ontwerp en de toepassing van het ratingsysteem of het model voor posities in aandelen verantwoordelijke eenheden zijn functioneel onafhankelijk van de functies die verantwoording afleggen over commerciële of financiële prestaties; en

• e. de voor enigerlei aspect van het ratingsysteem of modelleringsproces verantwoordelijke partijen beschikken over adequate kwalificaties.

Artikel 3:90

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Alle wezenlijke aspecten van het rating- en het ramingsproces worden goedgekeurd door het bestuur of een speciaal aangewezen comité daarvan en het management van de financiële onderneming. Deze partijen hebben een algemeen begrip van de ratingsystemen van de financiële ondernemingen en een diepgaand begrip van de daarmee samenhangende managementverslagen.

• 2 Het management stelt het bestuur of een speciaal aangewezen comité daarvan in kennis van wezenlijke wijzigingen in of uitzonderingen op algemeen gebruikelijke gedragslijnen welke een invloed van betekenis hebben op de werking van de ratingsystemen van de financiële onderneming.

• 3 Het bestuur of een speciaal aangewezen comité daarvan en het management hebben een goed inzicht in de opzet en de werking van de ratingsystemen. Zij worden regelmatig, maar ten minste twee keer per jaar, door de voor de kredietrisicobeheersing verantwoordelijke functie op de hoogte gebracht van de werking van het ratingproces, de terreinen waarop verbeteringen noodzakelijk zijn, en de vorderingen die zijn gemaakt bij het verhelpen van eerder geconstateerde gebreken. Het management is belast met het waarborgen van het naar behoren functioneren van de ratingsystemen in de operationele zin.

• 4 Een op interne ratings gebaseerde analyse van het kredietrisicoprofiel van de financiële onderneming vormt een essentieel onderdeel van de managementverslaggeving aan het bestuur of een speciaal aangewezen comité daarvan en het management van de financiële onderneming. Bij de verslaggeving wordt ten minste melding gemaakt van het risicoprofiel per klasse, de migratie van de ene klasse naar de andere, de raming van de relevante parameters per klasse en een vergelijking tussen gerealiseerde wanbetalingsgraden en eigen ramingen van LGD’s en omrekeningsfactoren enerzijds en de verwachtingen en de resultaten van stresstests anderzijds. De frequentie van de verslaggeving hangt af van de betekenis van de informatie, het type informatie en het niveau van de ontvanger.

• 5 Het toezichthoudende orgaan houdt toezicht op de vervulling van de ingevolge dit hoofdstuk op het bestuur rustende taken. Daartoe beoordeelt dit orgaan op hoofdlijnen de organisatie-inrichting en de beheersingsmechanismen die door de financiële onderneming, onder leiding van het bestuur zijn ingesteld. Een op interne ratings gebaseerde analyse van het kredietrisicoprofiel van de financiële onderneming vormt een essentieel onderdeel van de managementverslaggeving aan dit orgaan. Het toezichthoudende orgaan wordt in kennis gesteld van wezenlijke wijzigingen in of uitzonderingen op algemeen gebruikelijke gedragslijnen welke een invloed van betekenis hebben op de werking van de ratingsystemen van de financiële onderneming.

• 6 De met de kredietrisicobeheersing belaste functie is onafhankelijk van de functies die verantwoording afleggen over commerciële of financiële prestaties en brengt rechtstreeks verslag uit aan het bestuur. De eenheid is verantwoordelijk voor de opzet of selectie, tenuitvoerlegging, controle en werking, in technische en procedurele zin, van de ratingsystemen. Zij produceert en analyseert regelmatig verslagen over de output van de ratingsystemen.

• 7 De met de kredietrisicobeheersing belaste functie heeft onder meer de volgende taken:

  • a. testen en bewaken van klassen en groepen;

  • b. produceren en analyseren van beknopte verslagen over de ratingsystemen van de financiële onderneming;

  • c. ten uitvoer leggen van procedures om te verifiëren dat de definities van klasse en groep in alle afdelingen en geografische gebieden consequent worden toegepast;

  • d. evalueren en documenteren van alle wijzigingen in het ratingproces, met opgave van de redenen voor de wijzigingen;

  • e. evalueren van de ratingcriteria om na te gaan of zij het risico adequaat blijven voorspellen. Wijzigingen in het ratingproces, de criteria of de afzonderlijke ratingparameters worden gedocumenteerd en bijgehouden;

  • f. actief deelnemen aan de opzet of selectie, tenuitvoerlegging en validatie van de modellen die in het kader van het ratingproces worden gebruikt;

  • g. toezicht houden op de modellen die in het kader van het ratingproces worden gebruikt; en

  • h. doorlopend onderzoeken en aanpassen van de modellen die in het kader van het ratingproces worden gebruikt.

• 8 De financiële onderneming waarborgt dat potentiële belangenconflicten, als gevolg van de in het vorige lid bedoelde taken, binnen de met kredietrisicobeheersing belaste functies door middel van adequate functiescheiding worden beheerst.

• 9 In afwijking van het zevende lid, kan de financiële onderneming die in overeenstemming met artikel 3:76, achtste en negende lid, gebruik maakt van gegevens uit datapools, met inachtneming van hoofdstuk 5 van het Besluit, de volgende taken uitbesteden:

  • a. produceren van informatie die relevant is voor het testen en bewaken van klassen en groepen;

  • b. produceren van beknopte verslagen over de ratingsystemen van de financiële onderneming;

  • c. produceren van informatie die relevant is voor het evalueren van de ratingcriteria om na te gaan of zij het risico blijven voorspellen;

  • d. documenteren van alle wijzigingen in het ratingproces, de criteria of de afzonderlijke ratingparameters; en

  • e. produceren van informatie die relevant is voor het doorlopend onderzoeken en aanpassen van de modellen die in het kader van het ratingproces worden gebruikt.

• 10 De interne audit functie voert ten minste elk jaar een beoordeling uit ten aanzien van de door de financiële onderneming toegepaste ratingsystemen en de in het kader daarvan verrichte activiteiten, met inbegrip van de activiteiten van de met de kredietrisicobeheersing belaste functie en de raming van de PD’s, LGD’s, EL’s en omrekeningsfactoren. Bij de beoordeling wordt onder meer gelet op de inachtneming van alle toepasselijke minimumvereisten in deze regeling.

• 11 De interne audit functie kan voor de beoordeling, bedoeld in het vorige lid gebruik maken van onafhankelijke interne of externe deskundigen.

Hoofdstuk 4. Kredietrisicovermindering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 4.1. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.1.1. Definitiebepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. eigen ramingenmethode: methode waarbij gebruik wordt gemaakt van de volatiliteitsaanpassingen op basis van eigen ramingen van de financiële onderneming;

• b. gedekte leningstransactie (secured lending): een transactie die leidt tot het ontstaan van een vordering die is gedekt door middel van een zekerheidsovereenkomst, met uitzondering van transacties die een beding bevatten waarin aan de leningverstrekkende financiële onderneming het recht wordt verleend frequent margebetalingen te ontvangen;

• c. kapitaalmarktgerelateerde transactie: een transactie, niet zijnde een repo-stijl transactie, die leidt tot het ontstaan van een vordering die is gedekt door middel van een zekerheidsovereenkomst die een beding bevat waarbij aan de leningverstrekkende financiële onderneming het recht wordt verleend frequent margebetalingen te ontvangen;

• d. kerndeelnemer aan de markt:

  • 1°. entiteiten als bedoeld in artikel 4:22, onderdeel b, indien aan de vorderingen op deze entiteiten overeenkomstig paragraaf 2.2.1 een risicogewicht van 0% wordt toegekend;

  • 2°. banken en beleggingsondernemingen;

  • 3°. andere financiële ondernemingen, met inbegrip van verzekeraars, indien aan de vorderingen op deze ondernemingen overeenkomstig paragraaf 2.2.6 een risicogewicht van 20% wordt toegekend;

  • 4°. andere financiële ondernemingen die geen kredietbeoordeling van een erkende EKBI hebben, maar waaraan overeenkomstig de afdelingen 3.3 en 3.4 wel een interne rating is toegekend, volgens welke de kans op wanbetaling maximaal gelijk is aan de kans op wanbetaling behorende bij kredietkwaliteitstrap 2 als bedoeld in tabel A van bijlage 2A;

  • 5°. gereguleerde instellingen voor collectieve belegging die aan solvabiliteitsvereisten of vereisten inzake de verhouding eigen/vreemd vermogen zijn onderworpen;

  • 6°. gereguleerde pensioenfondsen; en

  • 7°. erkende clearinginstellingen;

• e. onafhankelijke taxateur: een persoon die over de nodige kwalificaties, bekwaamheid en ervaring beschikt om een taxatie uit te voeren en die geen enkele rol vervult in en geen belang heeft bij het kredietacceptatieproces; en

• f. toezichthoudermethode: methode waarbij gebruik wordt gemaakt van volatiliteitsaanpassingen die niet worden vastgesteld door de financiële onderneming zelf, maar door de toezichthouder;

• g. VaR-methode: methode waarbij gebruik wordt gemaakt van de volatiliteitsaanpassingen die door de financiële onderneming worden vastgesteld op basis van een intern model dat zowel rekening houdt met de correlatie-effecten tussen effectenposities die onder een kaderverrekeningsovereenkomst vallen als met de liquiditeit van de betrokken instrumenten.

§ 4.1.2. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming, met inachtneming van artikel 80 van het Besluit, voor de berekening van risicogewogen posten of eventuele verwachte verliezen met kredietrisicovermindering rekening houdt:

  • a. beschikt zij over adequate risicomanagementprocessen ter beheersing van de risico’s waaraan zij blootgesteld kan zijn als gevolg van deze kredietrisicovermindering; en

  • b. blijft zij een volledige kredietrisicobeoordeling van de onderliggende vordering uitvoeren.

• 2 Bij repostijl-transacties wordt, uitsluitend voor de toepassing van het eerste lid, onderdeel b, aangenomen dat de onderliggende vordering de nettopost is.

Artikel 4:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Op het in aanmerking nemen van kredietrisicovermindering is artikel 2:57, tweede lid, van overeenkomstige toepassing, indien de financiële onderneming daarbij gebruik maakt van kredietbeoordelingen afgegeven door een erkend kredietbeoordelingsbureau.

Afdeling 4.2. Verrekening van balansposten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.2.1. Verrekening van balansposten ten name van dezelfde wederpartij

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Ten name van dezelfde wederpartij op naam gestelde leningen enerzijds en deposito’s anderzijds kunnen op de balans met elkaar worden verrekend, indien daartoe tussen een leningverstrekkende financiële onderneming en diens wederpartij een overeenkomst tot verrekening van balansposten wordt gesloten, die voldoet aan de in volgende twee artikelen bedoelde minimumvereisten.

• 2 De in het eerste lid bedoelde verrekening van balansposten kan niet plaatsvinden onder een kaderverrekeningsovereenkomst die betrekking heeft op repostijl-transacties of kapitaalmarktgerelateerde transacties, waarop afdeling 4.3 van toepassing is.

• 3 Alleen de risicogewogen posten en de eventuele verwachte verliesposten uit hoofde van leningen en deposito’s van de leningverstrekkende kredietinstelling mogen worden gewijzigd als gevolg van een verrekeningsovereenkomst.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Ten name van dezelfde wederpartij op naam gestelde leningen enerzijds en deposito’s anderzijds kunnen op de balans met elkaar worden verrekend, indien daartoe tussen een leningverstrekkende financiële onderneming en diens wederpartij een overeenkomst tot verrekening van balansposten wordt gesloten, die voldoet aan de in volgende twee artikelen bedoelde minimumvereisten.

2 De in het eerste lid bedoelde verrekening van balansposten kan niet plaatsvinden onder een kaderverrekeningsovereenkomst die betrekking heeft op repostijl-transacties of kapitaalmarktgerelateerde transacties, waarop afdeling 4.3 van toepassing is.

3 Alleen de risicogewogen posten en de eventuele verwachte verliesposten uit hoofde van leningen en deposito’s van de leningverstrekkende financiële onderneming mogen worden gewijzigd als gevolg van een verrekeningsovereenkomst.

Artikel 4:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd het vorige artikel, kunnen overeenkomsten tot verrekening van balansposten uitsluitend als kredietrisicovermindering in aanmerking worden genomen indien aan de volgende voorwaarden ten aanzien van de rechtszekerheid is voldaan:

• a. in de verrekeningsovereenkomst is gewaarborgd dat, in geval van wanprestatie, insolventie of faillissement, uiteindelijk één nettobedrag resulteert dat de ene partij aan de andere verschuldigd is; en

• b. de leningverstrekkende financiële onderneming vergewist zich van de blijvende juridische rechtsgeldigheid en afdwingbaarheid in alle relevante jurisdicties van de verrekeningsovereenkomst.

Artikel 4:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd artikel 4:4, kunnen overeenkomsten tot verrekening van balansposten uitsluitend als kredietrisicovermindering in aanmerking worden genomen indien aan de volgende voorwaarden ten aanzien van het risicobeheer is voldaan:

• a. de leningverstrekkende financiële onderneming is te allen tijde in staat te bepalen welke activa en passiva onder de verrekeningsovereenkomst vallen;

• b. de leningverstrekkende financiële onderneming bewaakt en beheerst de risico’s die aan de opzegging van de kredietprotectie verbonden zijn; en

• c. onverminderd artikel 4:2, tweede lid, bewaakt en controleert de leningverstrekkende financiële onderneming de desbetreffende vorderingen op nettobasis.

§ 4.2.2. Verrekening van balansposten ten name van dezelfde relatie of groep

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ten name van dezelfde relatie of groep luidende debetsaldo’s enerzijds en creditsaldo’s anderzijds kunnen door een leningverstrekkende financiële onderneming op de balans met elkaar worden verrekend, indien het creditsaldo bij afzonderlijke pandovereenkomst formeel aan een leningverstrekkende financiële onderneming is verpand tot zekerheid van het debetsaldo.

• 2 In afwijking van het eerste lid, is de in dat lid bedoelde pandovereenkomst niet vereist, indien op de verhouding tussen de financiële onderneming en haar wederpartij algemene voorwaarden van toepassing zijn, die reeds in een zodanige verpanding voorzien, mits de juridische effectiviteit van die voorwaarden is gewaarborgd.

§ 4.2.3. Verrekening van balansposten ten aanzien van verbonden partijen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Verbonden rekeningen van verschillende relaties kunnen door een leningverstrekkende financiële onderneming op de balans met elkaar worden verrekend, indien is voldaan aan één van de volgende voorwaarden:

  • a. het creditsaldo wordt bij afzonderlijke overeenkomst formeel aan de financiële onderneming verpand tot zekerheid voor het debetsaldo; of

  • b. de leningverstrekkende financiële onderneming heeft de bevoegdheid zich tegenover de crediteur te allen tijde ten volle te kwijten door haar vordering op de debiteur aan de crediteur te cederen; of

  • c. ten aanzien van het debet- en creditsaldo geldt dat:

    • 1°. het debetsaldo voor rekening en risico van de crediteur loopt, respectievelijk de crediteur zich borg stelt voor de debiteur, respectievelijk de crediteur hoofdelijk schuldenaar naast de debiteur is; en

    • 2°. het creditsaldo wordt formeel aan de debiteur verpand tot zekerheid voor de op de crediteur rustende verplichting uit hoofde van de desbetreffende constructie onder 1°.

• 2 In afwijking van het eerste lid, onderdeel b, onder 2°., is geen pandovereenkomst vereist indien op de verhouding tussen de financiële onderneming en de wederpartij algemene voorwaarden van toepassing zijn, die reeds in een zodanige verpanding voorzien, mits de juridische effectiviteit van die voorwaarden is gewaarborgd.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Verbonden rekeningen van verschillende relaties kunnen door een leningverstrekkende financiële onderneming op de balans met elkaar worden verrekend, indien is voldaan aan één van de volgende voorwaarden:

• a. het creditsaldo wordt bij afzonderlijke overeenkomst formeel aan de financiële onderneming verpand tot zekerheid voor het debetsaldo; of

• b. de leningverstrekkende financiële onderneming heeft de bevoegdheid zich tegenover de crediteur te allen tijde ten volle te kwijten door haar vordering op de debiteur aan de crediteur te cederen; of

• c. ten aanzien van het debet- en creditsaldo geldt dat:

  • 1°. het debetsaldo voor rekening en risico van de crediteur loopt, respectievelijk de crediteur zich borg stelt voor de debiteur, respectievelijk de crediteur hoofdelijk schuldenaar naast de debiteur is; en

  • 2°. het creditsaldo wordt formeel aan de leningverstrekkende financiële onderneming verpand tot zekerheid voor de op de crediteur rustende verplichting uit hoofde van de desbetreffende constructie onder 1°.

2 In afwijking van het eerste lid, onderdeel b, onder 2°., is geen pandovereenkomst vereist indien op de verhouding tussen de financiële onderneming en de wederpartij algemene voorwaarden van toepassing zijn, die reeds in een zodanige verpanding voorzien, mits de juridische effectiviteit van die voorwaarden is gewaarborgd.

§ 4.2.4. Berekening van de volledig aangepaste waarde van de vordering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming berekent de volledig aangepaste omvang van de risicopositie (E*) overeenkomstig formule 1a van bijlage 4A, waarbij leningen en deposito’s bij de leningverstrekkende financiële onderneming die op de balans worden verrekend, als zekerheden in de vorm van contanten als bedoeld in afdeling 4.4 worden behandeld.

• 2 Een financiële onderneming die de Standaardbenadering toepast, merkt E* aan als de waarde van de vordering op de tegenpartij.

• 3 Een financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast, gebruikt E* om LGD* af te leiden in overeenstemming met formule 2 van bijlage 4A. Een zodanige financiële onderneming blijft de waarde van de vordering berekenen zonder de effecten van verrekening in aanmerking te nemen.

• 4 Bij de berekening van E*:

  • a. wordt de toezichthoudermethode toegepast;

  • b. geldt een liquidatieperiode van tien dagen;

  • c. past een financiële onderneming de volatiliteitsaanpassing overeenkomstig artikel 4:50 aan, indien de herwaardering minder dan eenmaal per dag plaatsvindt; en

  • d. is afdeling 4.9 van overeenkomstige toepassing.

Afdeling 4.3. Kaderverrekeningsovereenkomsten met betrekking tot repostijl-transacties en kapitaalmarktgerelateerde transacties

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.3.1. Toelaatbaarheid

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:10

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming kan het effect van een bilaterale verrekeningsovereenkomst met betrekking tot repostijl-transacties en kapitaalmarktgerelateerde transacties in aanmerking nemen, indien de financiële onderneming de in paragraaf 4.4.6 bedoelde uitgebreide methode van financiële zekerheden toepast, en indien de kaderverrekeningsovereenkomst voldoet aan de in het volgende artikel bedoelde minimumvereisten.

• 2 Onverminderd artikel 60, tweede lid, van het Besluit, waarborgt de financiële onderneming dat de in het kader van de in het eerste lid bedoelde verrekeningsovereenkomst geaccepteerde zekerheden en geleende effecten of grondstoffen voldoen aan de in de paragrafen 4.4.1 en 4.4.2 bedoelde toelaatbaarheidseisen voor zekerheden.

§ 4.3.2. Minimumvereisten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:11

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Kaderverrekeningsovereenkomsten als bedoeld in het vorige artikel, worden uitsluitend als kredietrisicovermindering in aanmerking genomen indien:

• a. de overeenkomst de niet in gebreke blijvende partij het recht verleent om bij wanbetaling alle in het kader van de overeenkomst verrichte transacties zo spoedig mogelijk te beëindigen en af te wikkelen, ook in geval van insolventie of faillissement van een tegenpartij;

• b. de overeenkomst voorziet in een zodanige verrekening van de winsten en verliezen op in het kader van de overeenkomst afgewikkelde transacties dat uiteindelijk slechts één nettobedrag resulteert dat door de ene partij aan de andere partij verschuldigd is; en

• c. de financiële onderneming voldoet aan de in paragraaf 4.4.3 bedoelde minimumvereisten voor het in aanmerking nemen van financiële zekerheden bij de uitgebreide methode van financiële zekerheden.

§ 4.3.3. Berekening van de volledig aangepaste waarde van de vordering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:12

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien voor de berekening van de volatiliteitsaanpassing gebruik wordt gemaakt van de toezichthoudermethode of de eigen-ramingenmethode, berekent een financiële onderneming de volledig aangepaste waarde van de vordering (E*) overeenkomstig formule 3 van bijlage 4A, met dien verstande dat:

  • a. op deze berekening de artikelen 4:41 tot en met 4:49 van overeenkomstige toepassing is; en

  • b. bij deze berekening rekening wordt gehouden met een eventueel looptijdverschil als bedoeld in afdeling 4.9.

• 2 Indien voor de berekening van de volatiliteitsaanpassing gebruik wordt gemaakt van de VaR-methode bedoeld in paragraaf 4.3.4, berekent de financiële onderneming E* overeenkomstig formule 4 van bijlage 4A, met dien verstande dat:

  • a. bij deze berekening gebruik wordt gemaakt van de modeluitkomsten van de voorgaande werkdag; en

  • b. bij deze berekening rekening wordt gehouden met een eventueel looptijdverschil als bedoeld in afdeling 4.9.

• 3 Financiële ondernemingen die de Standaardbenadering toepassen, nemen E* in aanmerking als de waarde van de vordering op de tegenpartij die voortvloeit uit de transacties die onder de kaderverrekeningsovereenkomst vallen.

• 4 Financiële ondernemingen die de Eenvoudige IRB toepassen, stellen de EAD van de transacties onder de kaderverrekeningsonvereenkomst gelijk aan E*. Het inaanmerkingnemen van het risicoverminderende effect van de zekerheden leidt in dit verband niet tot aanpassing van de LGD.

§ 4.3.4. VaR-methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:13

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming opteert voor het vaststellen van de volatiliteitsaanpasssingen op basis van de VaR-methode, past zij deze methode op alle tegenpartijen en effecten toe, met uitzondering van immateriële portefeuilles, ten aanzien waarvan zij met inachtneming van artikel 4:39 gebruik kan maken van de toezichthoudermethode of van de eigen-ramingenmethode.

• 2 Derivatentransacties zijn uitgesloten van behandeling volgens de VaR-methode.

Artikel 4:14

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Het gebruik van de VaR-methode staat uitsluitend open voor een financiële onderneming, die gebruik maakt van een erkend intern VaR-model.

• 2 De erkenning, bedoeld in het eerste lid, kan worden verleend op basis van een daartoe strekkend verzoek van een financiële onderneming wier intern VaR-model niet eerder, al dan niet ingevolge dit artikel, is erkend.

• 3 Financiële ondernemingen wier intern VaR-model al eerder is erkend ingevolge artikel 77 van het Besluit worden geacht de erkenning, bedoeld in het eerste lid, ontvangen te hebben.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Het gebruik van de VaR-methode staat uitsluitend open voor een financiële onderneming, die gebruik maakt van een erkend intern VaR-model.

2 De erkenning, bedoeld in het eerste lid, kan worden verleend op basis van een daartoe strekkend verzoek van een financiële onderneming wier intern VaR-model niet eerder, al dan niet ingevolge dit artikel, is erkend.

3 Financiële ondernemingen wier intern VaR-model al eerder is erkend ingevolge artikel 77 van het Besluit worden geacht de erkenning, bedoeld in het eerste lid, ontvangen te hebben. Op het gebruik van het VaR-model, bedoeld in de vorige volzin, zijn de artikelen 4:16 tot en met 4:21 van overeenkomstige toepassing.

Artikel 4:15

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

De in het eerste lid van het vorige artikel bedoelde erkenning wordt uitsluitend verleend indien de verzoekende financiële onderneming aantoont dat haar risicomanagementsysteem voor het beheer van de risico’s die voortvloeien uit de transacties die onder de kaderverrekeningsovereenkomst vallen, qua concept solide is en op integere wijze wordt toegepast, en aantoont dat zij voldoet aan de kwaliteitsnormen bedoeld in de artikelen 4:16 tot en met 4:20.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

De in het eerste lid van het vorige artikel bedoelde erkenning wordt uitsluitend verleend indien de verzoekende financiële onderneming aantoont dat haar risicomanagementsysteem voor het beheer van de risico’s die voortvloeien uit de transacties die onder de kaderverrekeningsovereenkomst vallen, qua concept solide is en op integere wijze wordt toegepast, en aantoont dat zij voldoet aan de kwaliteitsnormen bedoeld in de artikelen 4:16 tot en met 4:21.

Artikel 4:16

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Met het oog op het interne VaR-model voor de berekening van de potentiële prijsvolatiliteit van de transacties, waarborgt de verzoekende financiële onderneming dat het model is geïntegreerd in het dagelijkse proces van risicobeheer en als basis dient voor de rapportering van vorderingen en resultaten aan haar hoogste leiding.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, waarborgt de financiële onderneming dat het interne VaR-model een voldoende aantal risicofactoren bestrijkt om alle wezenlijke koersrisico’s te kunnen ondervangen.

• 3 De Nederlandsche Bank kan een financiële onderneming toestaan empirische correlaties te hanteren binnen risicocategorieën en tussen uiteenlopende risicocategorieën, indien het systeem waarmee de financiële onderneming de correlaties meet, solide is en op integere wijze wordt toegepast.

• 4 Onverminderd de vorige leden, waarborgt de verzoekende financiële onderneming dat haar intern VaR-model aan afdeling 5.5 voldoet.

Artikel 4:17

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De financiële onderneming heeft een afdeling risicobeheersing die:

• a. voldoende onafhankelijk kan opereren en vrij is van beïnvloeding die dit onafhankelijk opereren in gevaar kan brengen;

• b. over voldoende personeel beschikt dat onderlegd is in het gebruik van verfijnde modellen op het gebied van risicobeheersing;

• c. belast is met het ontwerpen en implementeren van het risicobeheersysteem van de financiële onderneming; en

• d. dagelijks de uitkomsten van het VaR-model analyseert en, indien nodig, voorstellen aan de hoogste leiding doet voor het treffen van noodzakelijke maatregelen ten aanzien van de positielimieten.

Artikel 4:18

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 De hoogste leiding en het seniormanagement van de verzoekende financiële onderneming merkt risicobeheer aan als een essentieel onderdeel van de bedrijfsvoering, is daarbij actief betrokken en stelt hiervoor voldoende middelen ter beschikking.

• 2 De dagelijkse rapporten die de afdeling risicobeheersing opstelt, worden beoordeeld door een directie-echelon dat voldoende bevoegdheden heeft om een vermindering van de ingenomen posities of van de totale vordering van de financiële onderneming op te leggen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Het bestuur en het seniormanagement van de verzoekende financiële onderneming merkt risicobeheer aan als een essentieel onderdeel van de bedrijfsvoering, is daarbij actief betrokken en stelt hiervoor voldoende middelen ter beschikking.

2 De dagelijkse rapporten die de afdeling risicobeheersing opstelt, worden beoordeeld door een seniormanagement-echelon dat voldoende bevoegdheden heeft om een vermindering van de ingenomen posities of van de totale vordering van de financiële onderneming op te leggen.

Artikel 4:19

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming kan aantonen dat haar VaR-modellen voldoende voorspellende waarde bezitten. Het in de eerste volzin bedoelde bewijs wordt geleverd door de uitkomsten van de VaR-modellen achteraf te testen (‘back-testing’) aan de hand van gegevens over een periode van ten minste één jaar.

• 2 De verzoekende financiële onderneming voert frequent een stringent programma van stresstests uit. De uitkomsten van deze tests worden beoordeeld door de hoogste leiding en worden verwerkt in het beleid en in de limieten die door die hoogste leiding worden bepaald.

• 3 Indien stresstests een bijzondere kwetsbaarheid laten zien bij bepaalde scenario’s informeert de verzoekende financiële onderneming De Nederlandsche Bank hier onverwijld over en treft zij onverwijld maatregelen om de desbetreffende risico’s adequaat te beheersen.

Artikel 4:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De verzoekende financiële onderneming heeft procedures vastgesteld voor de bewaking van en het doen naleven van een schriftelijk vastgelegde reeks interne gedragslijnen en controlevoorschriften, die betrekking hebben op de werking van het risicometingssysteem als geheel.

• 2 Als onderdeel van de periodieke interne controle voert de verzoekende financiële onderneming een onafhankelijke evaluatie van het risicometingssysteem uit, die betrekking heeft op de activiteiten van de handelsafdelingen en de zelfstandige afdeling risicobeheersing.

• 3 De verzoekende financiële onderneming voert tenminste eenmaal per jaar een evaluatie uit van het complete risicobeheersingsproces.

Artikel 4:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De bij de VaR-methode gebruikte modellen verschaffen ramingen van de potentiële waardewijzigingen van niet-gedekte posten.

• 2 Voor de raming van de potentiële waardewijziging gelden de volgende minimumvereisten:

  • a. de potentiële waardewijziging wordt tenminste eenmaal per dag berekend;

  • b. er wordt een eenzijdig betrouwbaarheidsinterval van 99% toegepast;

  • c. de van toepassing zijnde liquidatieperiode is:

    • 1°. ingeval van repostijl-transacties, daaronder niet begrepen verstrekte of opgenomen grondstoffenleningen: tenminste 5 dagen of een equivalent daarvan; en

    • 2°. ingeval van andere transacties: 10 dagen of een equivalent daarvan;

  • d. de feitelijke historische waarnemingsperiode is tenminste één jaar, tenzij een kortere waarnemingsperiode gerechtvaardigd is op grond van een aanmerkelijke toename van de prijsvolatiliteit; en

  • e. het gegevensbestand wordt driemaandelijks bijgewerkt en vaker voor zover marktontwikkelingen hiertoe aanleiding geven.

Afdeling 4.4. Financiële zekerheden toelaatbaar in de Standaardbenadering en de Eenvoudige IRB

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.4.1. Financiële zekerheden toelaatbaar onder de eenvoudige en de uitgebreide methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:22

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De volgende financiële instrumenten worden, met inachtneming van paragraaf 4.4.3, als toelaatbare zekerheden aangemerkt:

• a. contanten gedeponeerd bij of met contanten gelijk te stellen instrumenten aangehouden door een leningverstrekkende financiële onderneming;

• b. schuldtitels uitgegeven door centrale overheden of centrale banken waarvan de effecten een kredietbeoordeling hebben waaraan, op grond van tabel A van bijlage 2A, minimaal kredietkwaliteitstrap 4 is toegekend;

• c. schuldtitels uitgegeven door financiële ondernemingen of andere entiteiten waarvan de effecten een kredietbeoordeling hebben waaraan, op grond van tabel A van bijlage 2A, minimaal kredietkwaliteitstrap 3 is toegekend;

• d. schuldtitels met een kredietbeoordeling voor de korte termijn waaraan, op grond van tabel A van bijlage 2A minimaal kredietkwaliteitstrap 3 is toegekend;

• e. aandelen of converteerbare obligaties die in een hoofdindex zijn opgenomen; en

• f. goud.

Artikel 4:23

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onder de schuldtitels, bedoeld in artikel 4:22, onderdeel b, vallen tevens:

• a. schuldtitels uitgegeven door regionale of lokale overheden, indien de vorderingen op deze overheden ingevolge paragraaf 2.2.2 worden behandeld als vorderingen op de centrale overheid in wier rechtsgebied deze gevestigd zijn;

• b. schuldtitels uitgegeven door lichamen van de publieke sector die ingevolge paragraaf 2.2.3 worden behandeld als vorderingen op de centrale overheid;

• c. schuldtitels uitgegeven door multilaterale ontwikkelingsbanken waarop ingevolge paragraaf 2.2.4 een risicogewicht van 0% wordt toegepast; en

• d. schuldtitels uitgegeven door internationale organisaties waarop ingevolge paragraaf 2.2.5 een risicogewicht van 0% wordt toegepast.

Artikel 4:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onder de schuldtitels, bedoeld in artikel 4:22, onderdeel c, vallen tevens:

• a. schuldtitels uitgegeven door regionale of lokale overheden indien de vorderingen op deze overheden ingevolge paragraaf 2.2.2 niet worden behandeld als vorderingen op de centrale overheid in wier rechtsgebied deze gevestigd zijn;

• b. schuldtitels uitgegeven door publiekrechtelijke lichamen indien de vorderingen op deze lichamen ingevolge paragraaf 2.2.3 worden behandeld als vorderingen op financiële ondernemingen; en

• c. schuldtitels uitgegeven door andere multilaterale ontwikkelingsbanken dan die waarop ingevolge paragraaf 2.2.4 een risicogewicht van 0% wordt toegepast.

Artikel 4:25

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Schuldtitels uitgegeven door een financiële onderneming waarvan de effecten geen kredietbeoordeling hebben van een erkend kredietbeoordelingsbureau worden, met inachtneming van paragraaf 4.4.3, als toelaatbare zekerheden aangemerkt, indien:

• a. de schuldtitels aan een gereglementeerde markt zijn genoteerd;

• b. de schuldtitels betrekking hebben op een niet-achtergestelde schuld;

• c. de uitgevende financiële onderneming geen andere uitgifte van schuldtitels heeft gedaan van dezelfde rangorde die wel een kredietbeoordeling hebben en waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A, een lagere kredietkwaliteitstrap dan kredietkwaliteitstrap 3 is toegekend;

• d. de leningverstrekkende financiële onderneming beschikt niet over informatie waaruit blijkt dat de uitgifte van de schuldtitels een lagere kredietbeoordeling zou verdienen dan één waaraan, ingevolge tabel A van bijlage 2A, kredietkwaliteitstrap 3 zou worden toegekend; en

• e. de uitgevende financiële onderneming kan aantonen dat de marktliquiditeit van het instrument toereikend is voor deze doeleinden.

Artikel 4:26

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Rechten van deelneming in een instelling voor collectieve belegging worden, met inachtneming van het volgende artikel, als toelaatbare zekerheden aangemerkt indien:

  • a. de rechten van deelneming een dagelijkse publieke koersnotering hebben; en

  • b. de instelling voor collectieve belegging uitsluitend in instrumenten belegt die overeenkomstig de artikelen 4:22 tot en met 4:25 als toelaatbaar worden aangemerkt.

• 2 Het gebruik of potentiële gebruik van derivaten om toegestane beleggingen af te dekken door een instelling voor collectieve belegging laat onverlet dat de rechten van deelneming in deze instelling als toelaatbare zekerheden ingevolge het eerste lid kunnen worden aangemerkt.

§ 4.4.2. Financiële zekerheden toelaatbaar onder de uitgebreide methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming gebruik maakt van de in paragraaf 4.4.6 bedoelde uitgebreide methode van financiële zekerheden worden, met inachtneming van paragraaf 4.4.3, naast de in de artikelen 4:22 tot en met 4:26 genoemde zekerheden, ook de volgende financiële instrumenten als toelaatbare zekerheden aangemerkt:

  • a. aandelen of converteerbare obligaties die niet in een hoofdindex zijn opgenomen, maar op een gereglementeerde markt worden verhandeld; en

  • b. rechten van deelneming in instellingen voor collectieve belegging waarbij, onverminderd de artikelen 4:22 tot en met 4:26, bedoelde instellingen ook mogen beleggen in de in het vorige onderdeel genoemde instrumenten.

• 2 Op het eerste lid, onderdeel b, is artikel 4:26, tweede lid, van overeenkomstige toepassing.

§ 4.4.3. Minimumvereisten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:28

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De toelaatbare zekerheden, bedoeld in de artikelen 4:22 tot en met 4:27, worden als kredietrisicovermindering in aanmerking genomen, indien aan de voorwaarden uit de artikelen 4:29 tot en met 4:31 is voldaan.

Artikel 4:29

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ten aanzien van correlatie geldt:

  • a. de kredietkwaliteit van de debiteur en de waarde van de zekerheid zijn niet in duidelijke mate afhankelijk van dezelfde economische factoren; en

  • b. effecten die door de debiteur of een verbonden groepsentiteit zijn uitgegeven, kunnen niet als toelaatbare zekerheid worden aangemerkt.

• 2 In afwijking van het eerste lid, onderdeel b, kan de eigen uitgifte van gedekte obligaties door de debiteur overeenkomstig de voorwaarden genoemd in paragraaf 2.2.14 als toelaatbare zekerheid worden aangemerkt, indien deze gedekte obligaties als zekerheid worden verstrekt bij retrocessie-overeenkomsten en aan de in het eerste lid, onderdeel a, genoemde voorwaarde is voldaan.

Artikel 4:30

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Ten aanzien van rechtszekerheid geldt:

• a. de financiële onderneming vervult alle contractuele en wettelijke voorwaarden en onderneemt alle noodzakelijke stappen die nodig zijn om de zekerheidsovereenkomsten afdwingbaar te maken onder het recht dat op die overeenkomsten van toepassing is; en

• b. de financiële onderneming heeft voldoende juridisch onderzoek gedaan dat de afdwingbaarheid van de zekerheidsovereenkomsten in alle relevante jurisdicties bevestigt. Voor zover nodig herhaalt zij dit onderzoek om zich ervan te vergewissen dat de overeenkomsten afdwingbaar blijven.

Artikel 4:31

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De operationele vereisten zijn:

• a. de zekerheidsovereenkomsten zijn adequaat gedocumenteerd en er bestaat een duidelijke en deugdelijke procedure voor een zo spoedig mogelijke uitwinning van de zekerheden;

• b. de financiële onderneming past deugdelijke procedures en processen toe ter beheersing van de risico's die uit het gebruik van zekerheden voortvloeien, zoals onder andere:

  • 1°. de risico’s die aan een tekortschietende of verminderde kredietprotectie verbonden zijn;

  • 2°. de waarderingsrisico’s;

  • 3°. de met de opzegging van de kredietprotectie samenhangende risico’s;

  • 4°. de concentratierisico`s die aan het gebruik van zekerheden verbonden zijn; en

  • 5°. de interactie met het algemene risicoprofiel van de financiële onderneming;

• c. de financiële onderneming legt de gedragslijnen en praktijken die ten aanzien van de aanvaarde typen zekerheden en de aanvaarde bedragen aan zekerheden worden gevolgd, schriftelijk vast;

• d. de financiële onderneming berekent de marktwaarde van de zekerheden in ieder geval met een frequentie van ten minste eenmaal per zes maanden en herwaardeert deze voor zover nodig vaker wanneer de financiële onderneming reden heeft om aan te nemen dat de marktwaarde significant gedaald is; en

• e. wanneer de zekerheden door een derde worden aangehouden, onderneemt de financiële onderneming alle stappen die redelijkerwijs nodig zijn om te waarborgen dat de betrokken derde de zekerheden afscheidt van de eigen activa.

§ 4.4.4. Algemene bepalingen ten aanzien van eenvoudige methode of uitgebreide methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:32

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De eenvoudige methode van financiële zekerheden kan alleen worden toegepast door een financiële onderneming die de Standaardbenadering toepast.

• 2 De uitgebreide methode van financiële zekerheden kan door financiële ondernemingen worden toegepast die de Standaardbenadering toepassen en door financiële ondernemingen die de Eenvoudige IRB toepassen.

• 3 Een financiële onderneming kan niet tegelijkertijd zowel de eenvoudige methode van financiële zekerheden als de uitgebreide methode van financiële zekerheden toepassen.

Artikel 4:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Contanten, effecten, of grondstoffen, die in het kader van een repostijl-transactie zijn gekocht, geleend of ontvangen, kunnen op grond van deze afdeling als financiële zekerheden worden aangemerkt.

§ 4.4.5. Toe te passen risicoweging in de eenvoudige methode van financiële zekerheden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:34

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Een financiële onderneming past de in deze paragraaf genoemde risicowegingen toe, waarbij:

• a. de waarde die aan erkende financiële zekerheden wordt toegekend gelijk is aan hun marktwaarde, waarbij voldaan wordt aan artikel 4:31, onderdeel c;

• b. financiële zekerheden bij de eenvoudige methode van financiële zekerheden slechts in aanmerking worden genomen indien aan paragraaf 4.4.3 is voldaan; en

• c. de resterende looptijd van de protectie ten minste even lang is als de resterende looptijd van de vordering.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Een financiële onderneming past de in deze paragraaf genoemde risicowegingen toe, waarbij:

• a. de waarde die aan erkende financiële zekerheden wordt toegekend gelijk is aan hun marktwaarde, waarbij voldaan wordt aan artikel 4:31, onderdeel d;

• b. financiële zekerheden bij de eenvoudige methode van financiële zekerheden slechts in aanmerking worden genomen indien aan paragraaf 4.4.3 is voldaan; en

• c. de resterende looptijd van de protectie ten minste even lang is als de resterende looptijd van de vordering.

Artikel 4:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Op het gedeelte van de vordering dat door financiële zekerheden is gedekt, is het risicogewicht van toepassing dat in de Standaardbenadering van toepassing zou zijn indien de kredietgever een rechtstreekse positie in het zekerheidsinstrument had. Dit risicogewicht bedraagt ten minste 20%, tenzij één van de volgende artikelen van deze paragraaf van toepassing is.

• 2 Op het gedeelte van de vordering dat niet door financiële zekerheden is gedekt, wordt het risicogewicht toegekend dat in de Standaardbenadering van toepassing zou zijn op een niet-gedekte vordering op de tegenpartij.

Artikel 4:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Op het door zekerheden gedekte deel van een vordering die voortvloeit uit een repostijl-transactie, niet zijnde een grondstoffentransactie, die voldoet aan de in paragraaf 4.4.8 bedoelde criteria, is een risicogewicht van 0% van toepassing.

• 2 Indien de tegenpartij bij de in het eerste lid bedoelde transactie geen kerndeelnemer aan de markt is, wordt een risicogewicht van 10% toegepast.

Artikel 4:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Op het gedekte deel van de vastgestelde waarde van de afgeleide instrumenten, bedoeld in bijlage B bij het Besluit, die dagelijks tegen marktwaarde worden gewaardeerd en die gedekt worden in de vorm van contanten of door met contanten gelijk te stellen instrumenten, en waarbij geen sprake is van een valutamismatch, wordt een risicoweging van 0% toegepast.

• 2 In afwijking van het eerste lid, is een risicoweging van 10% van toepassing op afgeleide instrumenten, die worden gedekt door zekerheden in de vorm van door centrale overheden of centrale banken uitgegeven schuldtitels waarvoor ingevolge paragraaf 2.2.1 een risicogewicht van 0% geldt. Voor de toepassing van de eerste volzin worden onder ‘schuldtitels uitgegeven door centrale overheden of centrale banken’ ook de schuldtitels verstaan, bedoeld in artikel 4:23, onderdelen a, c en d.

• 3 De in het eerste lid bedoelde vastgestelde waarde is de waarde die overeenkomstig afdeling 5.5 wordt berekend.

Artikel 4:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Op andere transacties dan bedoeld in de artikelen 4:36 en 4:37 is een risicogewicht van 0% op het gedekte deel van toepassing indien:

  • a. de vordering en de zekerheid in dezelfde valuta luiden;

  • b. de zekerheid de vorm heeft van:

    • 1°. contanten of een met contanten gelijk te stellen instrument, of

    • 2°. door centrale overheden of centrale banken uitgegeven schuldtitels die ingevolge paragraaf 2.2.1 in aanmerking komen voor een risicogewicht van 0% en waarbij de marktwaarde van deze zekerheid met 20% is verlaagd.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid worden onder ‘schuldtitels uitgegeven door centrale overheden of centrale banken’ ook de schuldtitels verstaan, bedoeld in artikel 4:23, onderdelen a, c en d.

§ 4.4.6. Berekening van de volledig aangepaste waarde van de vordering volgens de uitgebreide methode van financiële zekerheden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:39

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Zowel financiële ondernemingen die gebruik maken van de toezichthoudermethode als die gebruik maken van de eigen-ramingenmethode, berekenen, met inachtneming van afdeling 4.9:

  • a. de volledig aangepaste waarde van de vordering (E*): overeenkomstig formule 1a van bijlage 4A;

  • b. de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de vordering die in aanmerking moet worden genomen: overeenkomstig formule 1b van bijlage 4A; en

  • c. de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid die in aanmerking moet worden genomen: overeenkomstig formule 1c van bijlage 4A.

• 2 In afwijking van het eerste lid, onderdeel c, wordt, wanneer de zekerheid uit een aantal erkende bestanddelen bestaat, de volatiliteitsaanpassing berekend overeenkomstig formule 5 van bijlage 4A.

• 3 Onverminderd het eerste lid, onderdeel b, berekenen financiële ondernemingen die de Standaardbenadering toepassen, de waarde van de post uit hoofde van posten buiten de balans, als bedoeld in bijlage 2D, als 100% van de waarde, in plaats van de percentages van de vorderingswaarde genoemd in artikel 61, tweede lid, onderdelen a tot en met d, van het Besluit.

• 4 Onverminderd het eerste lid, onderdeel b, berekenen financiële ondernemingen die de Eenvoudige IRB toepassen, de waarde van de vordering, bedoeld in de artikelen 3:58 en 3:59, met gebruikmaking van een conversiefactor van 100% in plaats van de conversiefactoren of percentages zoals genoemd in laatstgenoemde artikelen.

Artikel 4:40

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien E* op de in het vorige artikel beschreven wijze is berekend, wordt E* voor de toepassing van de Standaardbenadering aangemerkt als de waarde van de vordering.

• 2 In afwijking van het eerste lid, wordt, ingeval van buiten-balansposten als bedoeld in bijlage 2D, E* aangemerkt als de verhoogde vorderingswaarde, bedoeld in artikel 61, tweede lid, onderdelen b tot en met d, van het Besluit.

• 3 Voor de toepassing van de Eenvoudige IRB:

  • a. wordt E* gebruikt om LGD* te herleiden;

  • b. wordt LGD*, berekend volgens formule 2 van bijlage 4A, als LGD aangemerkt; en

  • c. blijven financiële ondernemingen de waarde van de vordering berekenen zonder de effecten van de aanwezigheid van zekerheden in aanmerking te nemen.

Artikel 4:41

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die gebruik maakt van de toezichthoudermethode past op de marktwaarde van financiële zekerheden en vorderingen volatiliteitsaanpassingen toe als bedoeld in de volgende twee artikelen.

• 2 Een financiële onderneming die gebruik maakt van de eigen ramingenmethode past op de marktwaarde van financiële zekerheden en vorderingen volatiliteitsaanpassingen toe als bedoeld in de artikelen 4:44 tot en met 4:49.

• 3 Indien een zekerheid in een andere valuta luidt dan die van de onderliggende vordering wordt, naast de volatiliteitsaanpassing bedoeld in de vorige leden, een aanpassing voor valutavolatiliteit verricht.

• 4 In afwijking van het derde lid wordt ongeacht of de transacties in verschillende valuta worden vereffend, één volatiliteitsaanpassing toegepast ingeval van transacties in OTC-derivaten in het kader van ingevolge afdeling 5.5 erkende verrekeningsovereenkomsten, waarbij sprake is van een mismatch tussen de valuta van de zekerheid en de vereffeningsvaluta.

Artikel 4:42

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die gebruik maakt van de toezichthoudermethode, past de in tabellen 1 tot en met 4 van bijlage 4B opgenomen volatiliteitsaanpassingen toe, met dien verstande dat de volatiliteitsaanpassingen overeenkomstig paragraaf 4.4.7 aangepast worden, indien de herwaardering op minder frequente basis geschiedt dan eenmaal per dag.

• 2 Op effecten of grondstoffen die ingevolge de paragrafen 4.4.1. en 4.4.2. niet toelaatbaar zijn en die in het kader van repostijl-transacties dan wel in het kader van verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen zijn uitgeleend of verkocht, wordt dezelfde volatiliteitsaanpassing toegepast als op aandelen die wel aan een gereglementeerde markt zijn genoteerd, maar niet in de hoofdindex zijn opgenomen.

• 3 Op toelaatbare rechten van deelneming in een instelling voor collectieve belegging is de gewogen gemiddelde volatiliteitsaanpassing van toepassing die, gelet op de in het volgende artikel genoemde liquidatieperiode, van toepassing zou zijn op activa waarin het fonds heeft belegd. Indien de activa waarin het fonds heeft belegd, niet bekend zijn bij de financiële onderneming, gaat de financiële onderneming uit van de hoogste volatiliteitsaanpassing van de activa, waarin het fonds mag beleggen.

• 4 Op door een financiële onderneming uitgegeven schuldtitels zonder externe rating die voldoen aan de toelaatbaarheidscriteria van artikel 4:25, zijn dezelfde volatiliteitsaanpassingen van toepassing als op door een financiële onderneming of onderneming uitgegeven effecten waarvan de externe kredietbeoordeling ingevolge tabel A van bijlage 2A is gekoppeld aan kredietkwaliteitstrap 2 of 3.

Artikel 4:43

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de toepassing van het vorige artikel geldt:

• a. voor gedekte leningstransacties: een liquidatieperiode van 20 werkdagen;

• b. voor repostijl-transacties, die geen betrekking hebben op de overdracht van grondstoffen of gedekte rechten inzake de eigendom van grondstoffen: een liquidatieperiode van 5 werkdagen; en

• c. voor kapitaalmarktgerelateerde transacties en repostijl-transacties die betrekking hebben op de overdracht van grondstoffen of gedekte rechten inzake de eigendom van grondstoffen: een liquidatieperiode van 10 werkdagen.

Artikel 4:44

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die aan de in de artikelen 4:45 tot en met 4:47 genoemde kwantitatieve vereisten en de in artikel 4:48 genoemde kwalitatieve vereisten voldoet, kan voor de berekening van de op zekerheden en vorderingen toe te passen volatiliteitsaanpassingen gebruik maken van eigen ramingen.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, raamt de financiële onderneming de volatiliteit van de zekerheid of de valuta-mismatch zonder rekening te houden met eventuele correlaties tussen de niet-gedekte vordering, de zekerheden en de wisselkoers.

• 3 Schuldtitels waaraan door een erkend kredietbeoordelingsbureau een voldoende hoge kwaliteit is toegekend (investment grade) kan de financiële onderneming indelen in categorieën, waarbij zij rekening houdt met het type uitgever, de externe kredietbeoordeling, de resterende looptijd en de modified duration van de schuldtitels.

• 4 De financiële onderneming kan voor alle schuldtitels binnen een categorie bedoeld in het derde lid, één gezamenlijke volatiliteitsraming maken, mits die representatief is voor de schuldtitels in de betreffende categorie.

• 5 Ten aanzien van de schuldtitels waaraan door een erkend kredietbeoordelingsbureau een minder goede kwaliteitsbeoordeling is toegekend (below investment grade) en voor andere erkende zekerheden, berekent de financiële onderneming de volatiliteitsaanpassingen voor elke post afzonderlijk.

Artikel 4:45

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de berekening van de volatiliteitsaanpassingen hanteert de financiële onderneming een eenzijdig betrouwbaarheidsinterval van 99%.

• 2 Een financiële onderneming past de volatiliteitsaanpassing overeenkomstig paragraaf 4.4.7 aan indien de herwaardering op minder frequente basis geschiedt dan eenmaal per dag.

• 3 Een financiële onderneming berekent de volatiliteitsaanpassingen ten minste eens per drie maanden en vaker voor zover marktontwikkelingen hiertoe aanleiding geven.

Artikel 4:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de berekening van de volatiliteitsaanpassingen wordt uitgegaan van de liquidatieperiodes bedoeld in artikel 4:43.

• 2 Een financiële onderneming converteert de volatiliteitsaanpassingen die zij voor een kortere of langere liquidatieperiode heeft berekend, door deze overeenkomstig formule 6 van bijlage 4A te verhogen of te verlagen tot de liquidatieperiode bedoeld in het eerste lid die hoort bij het betreffende type transactie.

• 3 De financiële onderneming stelt de liquidatieperiode bedoeld in het eerste lid naar boven bij indien er twijfel bestaat over de liquiditeit van de zekerheid.

• 4 Voorts onderzoekt de financiële onderneming of er reden is om aan te nemen dat de toekomstige volatiliteit op basis van historische gegevens wordt onderschat. In dat geval onderwerpt de financiële onderneming de schatting van de volatiliteit aan stress-scenario's.

Artikel 4:47

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de berekening van de volatiliteitsaanpassingen bedraagt de historische waarnemingsperiode ten minste één jaar.

• 2 Voor een financiële onderneming die gebruik maakt van weging of andere methoden in plaats van de historische waarnemingsperiode bedoeld in het eerste lid, bedraagt de feitelijke waarnemingsperiode ten minste één jaar, in die zin dat het gewogen gemiddelde interval tussen de afzonderlijke waarnemingen niet minder dan zes maanden bedraagt.

• 3 Indien dit naar het oordeel van De Nederlandsche Bank op grond van een aanmerkelijke toename van de prijsvolatiliteit gerechtvaardigd is, kan De Nederlandsche Bank een financiële onderneming verplichten om bij de berekening van haar volatiliteitsaanpassingen een kortere waarnemingsperiode te hanteren.

Artikel 4:48

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming gebruikt de volatiliteitsramingen in het dagelijkse risicobeheer, inclusief haar interne positielimieten.

• 2 Een financiële onderneming beschikt over procedures voor de bewaking van en het toezicht op de naleving van een schriftelijk vastgelegde reeks interne richtsnoeren en controles inzake de werking van het door haar toegepaste systeem voor de raming van volatiliteitsaanpassingen en voor de integratie van deze ramingen in het risicobeheer van de financiële onderneming.

• 3 In het kader van de procedure, bedoeld in het tweede lid, wordt periodiek, doch minstens één keer per jaar, een onafhankelijke evaluatie uitgevoerd naar het door de financiële onderneming toegepaste systeem voor de raming van volatiliteitsaanpassingen en voor de integratie van deze aanpassingen in haar risicobeheerprocedure. Deze evaluatie betreft in ieder geval:

  • a. de integratie van de geraamde volatiliteitsaanpassingen in het dagelijkse risicobeheer;

  • b. de validering van eventuele significante wijzigingen in de voor de raming van de volatiliteitsaanpassingen gevolgde procedure;

  • c. de verificatie van de consistentie, actualiteit, betrouwbaarheid en onafhankelijkheid van de gegevensbronnen die in het kader van het systeem voor de raming van volatiliteitsaanpassingen worden gebruikt; en

  • d. de accuraatheid en juistheid van de aannames over volatiliteit.

Artikel 4:49

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die de eigen-ramingenmethode toepast, past deze methode toe op alle soorten instrumenten. In afwijking van de eerste volzin kan een financiële onderneming die de eigen-ramingenmethode toepast, ten aanzien van immateriële portefeuilles tevens gebruikmaken van de toezichthoudermethode.

§ 4.4.7. Herwaardering op minder frequente basis dan eenmaal per dag

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:50

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die de volatiliteitsaanpassingen toepast op grond van de toezichthoudermethode of de eigen-ramingenmethode, verhoogt de volatiliteitsaanpassingen die gelden bij dagelijkse herwaardering, op basis van formule 7 van bijlage 4A, indien de herwaardering op minder frequente basis geschiedt dan eenmaal per dag.

§ 4.4.8. Toepassen van een 0%-volatiliteitsaanpassing

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:51

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die gebruik maakt van de toezichthoudermethode of de eigen-ramingenmethode kan met betrekking tot repostijl-transacties niet zijnde grondstoffentransacties, indien aan de voorwaarden van deze paragraaf is voldaan, een volatiliteitsaanpassing van 0% toepassen in plaats van de volatiliteitsaanpassingen overeenkomstig de artikelen 4:42 tot en met 4:50 te berekenen.

• 2 Indien in een andere lidstaat een 0% volatiliteitsaanpassing als bedoeld in het eerste lid van toepassing is op een repostijl-transactie in door de nationale overheid van die lidstaat uitgegeven effecten, kan een financiële onderneming eveneens deze 0% volatiliteitsaanpassing toepassen op eenzelfde transactie.

• 3 De mogelijkheden, bedoeld in het eerste en tweede lid, staan niet open voor financiële ondernemingen die de in paragraaf 4.3.4 bedoelde VaR-methode toepassen.

Artikel 4:52

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Voor de toepassing van artikel 4:51, eerste lid, gelden ten aanzien van de vordering en de zekerheid, de volgende voorwaarden:

• a. zowel de vordering als de zekerheid bestaat uit contanten of schuldtitels uitgegeven door centrale overheden of centrale banken overeenkomstig de artikelen 4:22, eerste lid, onderdeel b, en 4:23 wordt erkend voor een 0% risicoweging in de Standaardbenadering; en

• b. de vordering en de zekerheid luiden in dezelfde valuta.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Voor de toepassing van artikel 4:51, eerste lid, gelden ten aanzien van de vordering en de zekerheid, de volgende voorwaarden:

• a. zowel de vordering als de zekerheid bestaat uit contanten of schuldtitels uitgegeven door centrale overheden of centrale banken overeenkomstig de artikelen 4:22, eerste lid, onderdeel b, en 4:23 en wordt erkend voor een 0% risicoweging in de Standaardbenadering; en

• b. de vordering en de zekerheid luiden in dezelfde valuta.

Artikel 4:53

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de toepassing van artikel 4:51, eerste lid, gelden ten aanzien van de transactie, de volgende voorwaarden:

• a. de looptijd van de transactie bedraagt niet meer dan één dag, tenzij zowel de vordering als de zekerheid dagelijks tegen marktwaarde worden gewaardeerd en dagelijks worden bijgestort bij onvoldoende marge;

• b. de tijd die verstrijkt tussen de laatste waardering tegen marktwaarde vóór het eventueel uitblijven van een margestorting door de tegenpartij en de liquidatie van de zekerheid beloopt ten hoogste vier werkdagen;

• c. de transactie wordt verrekend door middel van een adequaat en voor dat soort transacties geschikt verrekensysteem; en

• d. de tegenpartij is een kerndeelnemer aan de markt.

Artikel 4:54

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de toepassing van artikel 4:51, eerste lid, gelden ten aanzien van de documentatie, de volgende voorwaarden:

• a. de documentatie met betrekking tot de overeenkomst is standaardmarktdocumentatie voor retrocessieovereenkomsten of voor het verstrekken of opnemen van leningen in de desbetreffende effecten; en

• b. in de documentatie met betrekking tot de transactie wordt bepaald dat indien de tegenpartij verzuimt om te voldoen aan enige verplichting uit de overeenkomst, waaronder in ieder geval de verplichting om contanten of effecten over te dragen en de verplichting om bij te storten bij onvoldoende marge, de vordering onmiddellijk opeisbaar is.

Afdeling 4.5. Additioneel toelaatbare zekerheden in de Eenvoudige IRB

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.5.1. Algemeen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:55

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien een financiële onderneming risicogewogen posten en verwachte verliezen berekent conform de Eenvoudige IRB, zijn naast de zekerheden genoemd in de paragrafen 4.4.1 en 4.4.2, ook de zekerheden genoemd in de paragrafen 4.5.2 tot en met 4.5.5 toelaatbaar, mits aan de voorwaarden uit laatstgenoemde paragrafen is voldaan.

§ 4.5.2. Toelaatbaarheid en eisen ten aanzien van zekerheden in de vorm van onroerend goed

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:56

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Niet-zakelijk onroerend goed dat wordt of zal worden bewoond of verhuurd door de eigenaar of ingeval van persoonlijke investeringsmaatschappijen door de economisch rechthebbende, en zakelijk onroerend goed worden, met inachtneming van de artikelen 4:57 en 4:58, als toelaatbare zekerheden aangemerkt, indien:

  • a. de waarde van het onroerend goed niet in wezenlijke mate van de kredietkwaliteit van de debiteur afhangt; en

  • b. het risico op de leningnemer niet in wezenlijke mate afhangt van het rendement van het onderliggend onroerend goed of project, maar veeleer van de onderliggende capaciteit van de leningnemer om de schuld uit andere bronnen terug te betalen, waarbij de terugbetaling van de faciliteit als zodanig niet in wezenlijke mate afhangt van enigerlei kasstroom, die wordt gegenereerd door het onderliggende onroerend goed dat als zekerheid fungeert.

• 2 Aandelen in Finse ondernemingen voor de bouw van woningen die werkzaam zijn volgens de Finse wet op woningbouwverenigingen van 1991 of latere gelijkwaardige wetgeving ten aanzien van niet-zakelijk onroerend goed dat wordt of zal worden bewoond of verhuurd door de eigenaar, zijn toelaatbare zekerheden in de vorm van niet-zakelijk onroerend goed, indien aan de onderdelen a en b van het eerste lid is voldaan.

• 3 Aan een financiële onderneming kan, op haar schriftelijke aanvraag hiertoe, toestemming worden verleend om zakelijk onroerend goed dat niet voldoet aan het eerste lid, onderdeel b, toch in Nederland als toelaatbare zekerheid aan te merken indien dit onroerend goed door een toezichthoudende instantie van een lidstaat van de Europese Unie ook in die lidstaat als toelaatbare zekerheid is aangemerkt, mits:

  • a. het zakelijk onroerend goed zich op het grondgebied van die andere lidstaat bevindt;

  • b. aan alle door die toezichthoudende instantie in die andere lidstaat gestelde voorwaarden is voldaan; en

  • c. aan de overige voorwaarden, bedoeld in deel 1, punt 17 van bijlage VIII bij de herziene richtlijn banken, is voldaan voor ontheffing van het eerste lid, onderdeel b.

Artikel 4:57

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Zekerheden in de vorm van onroerend goed als bedoeld in het vorige artikel worden uitsluitend in aanmerking genomen, indien:

  • a. de financiële onderneming expliciet schriftelijk heeft vastgelegd welke typen niet-zakelijk en zakelijk onroerend goed door haar als zekerheid worden aanvaard en wat haar leningbeleid terzake is;

  • b. de financiële onderneming over procedures beschikt om te controleren of het onroerend goed dat als zekerheid wordt geaccepteerd, adequaat is verzekerd tegen schade;

  • c. het hypotheekrecht geldig gevestigd, juridisch afdwingbaar in alle op het tijdstip van de sluiting van de leningsovereenkomst relevante jurisdicties en tijdig en naar behoren geregistreerd is; en

  • d. de vestigingsovereenkomst de financiële onderneming in staat stelt om de waarde van de zekerheid binnen een redelijke tijdspanne uit te winnen.

• 2 Onverminderd het eerste lid, ziet de financiële onderneming regelmatig toe op de naleving door de tegenpartij van de verplichtingen uit hoofde van de leningovereenkomst, de zekerheidsovereenkomst en andere wettelijke voorschriften.

Artikel 4:58

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de toepassing van het vorige artikel wordt de waarde van het zakelijk respectievelijk het niet-zakelijk onroerend goed ten minste jaarlijks respectievelijk ten minste driejaarlijks gecontroleerd, en vaker wanneer de marktomstandigheden significante veranderingen ondergaan. Om de waarde van het onroerend goed te controleren en om na te gaan van welk onroerend goed de waarde moet worden bijgesteld, kan gebruik worden gemaakt van de in afdeling 1.2 bedoelde indexatiemethode.

• 2 Wanneer de lening meer dan € 3 miljoen bedraagt of meer dan 5% van het eigen vermogen van de financiële onderneming vertegenwoordigt, wordt de waardering van het onroerend goed ten minste om de drie jaar door een onafhankelijke taxateur beoordeeld.

• 3 Wanneer blijkt dat de waarde van het onroerend goed vermoedelijk sterk is gedaald in vergelijking met de algemene marktprijzen, wordt de waardering van het onroerend goed door een onafhankelijke taxateur beoordeeld.

• 4 In andere gevallen dan bedoeld in het tweede en derde lid, wordt de waardering van het onroerend goed, overeenkomstig het eerste lid, tenminste jaarlijks of driejaarlijks door de financiële onderneming beoordeeld.

Artikel 4:59

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de waardering van zekerheden in de vorm van onroerend goed wordt de waarde van het goed door een onafhankelijke taxateur op of onder de marktwaarde vastgesteld.

• 2 De waarde van de zekerheid is de marktwaarde, zo nodig verlaagd naar gelang de uitkomsten van de overeenkomstig de artikelen 4:57 en 4:58 vereiste controle respectievelijk om rekening te houden met de eventuele eerdere gevestigde zakelijke rechten op het goed.

§ 4.5.3. Toelaatbaarheid en eisen ten aanzien van zekerheden in de vorm van kortlopende vorderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:60

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Kortlopende vorderingen uit hoofde van handelstransacties of transacties met een oorspronkelijke looptijd van ten hoogste één jaar worden, met inachtneming van de volgende twee artikelen, als toelaatbare zekerheden aangemerkt.

• 2 Niet toelaatbaar zijn:

  • a. kortlopende vorderingen uit hoofde van securitisaties, subdeelnemingen of kredietderivaten; en

  • b. kortlopende vorderingen op verbonden partijen, waaronder kortlopende vorderingen op verbonden partijen van de leningnemer, daaronder in ieder geval verstaan dochter- of zusterondernemingen en werknemers.

Artikel 4:61

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Kortlopende vorderingen als bedoeld in het vorige artikel, worden uitsluitend voor kredietrisicovermindering in aanmerking genomen indien aan de volgende voorwaarden in het kader van de rechtszekerheid is voldaan:

• a. de juridische constructie op grond waarvan de zekerheid wordt verstrekt, is deugdelijk en effectief en waarborgt dat de leninggever duidelijke rechten heeft op de opbrengsten;

• b. de financiële onderneming heeft voldoende juridisch onderzoek gedaan dat de afdwingbaarheid van de in onderdeel a bedoelde zekerheidsovereenkomsten in alle relevante jurisdicties bevestigt;

• c. de financiële onderneming onderneemt alle stappen die noodzakelijk zijn om te waarborgen dat de leningverstrekker een voorrangsrecht op de zekerheid kan doen gelden, met dien verstande dat dit voorrangsrecht wel ondergeschikt mag zijn aan de wettelijke rechten van preferente crediteuren;

• d. de zekerheidsovereenkomsten zijn adequaat gedocumenteerd en er bestaat een duidelijke en deugdelijke procedure voor uitwinning van de zekerheden binnen een redelijke tijdspanne en overeenkomstig de daarvoor geldende wettelijke voorschriften; en

• e. ingeval de leningnemer in gebreke blijft of redelijkerwijs te verwachten is dat de leningnemer op korte termijn in gebreke zal blijven, heeft de financiële onderneming de wettelijke bevoegdheid om de kortlopende vorderingen aan andere partijen te verkopen of over te dragen zonder de instemming van de tegenpartij van de leningnemer inzake de betreffende kortlopende vorderingen.

Artikel 4:62

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Kortlopende vorderingen als bedoeld in artikel 4:60, worden uitsluitend voor kredietrisicovermindering in aanmerking genomen indien aan de volgende voorwaarden in het kader van het risicobeheer is voldaan:

  • a. de financiële onderneming beschikt over een deugdelijke procedure voor de bepaling van het kredietrisico dat aan de kortlopende vorderingen verbonden is, die in ieder geval analyses omvat van de bedrijfsactiviteit en de bedrijfstak van de leningnemer en van de soorten cliënten waarmee de leningnemer zaken doet;

  • b. tussen de waarde van de vordering en de waarde van de kortlopende vorderingen wordt een marge aangehouden, die alle relevante factoren weerspiegelt, waaronder in ieder geval:

    • 1°. de inningskosten;

    • 2°. de concentratie binnen de pool van kortlopende vorderingen die door één enkele leningnemer in pand is gegeven; en

    • 3°. het potentiële concentratierisico binnen het geheel van vorderingen van de financiële onderneming, naast de risico’s die reeds in het kader van de algemene methodologie van de financiële onderneming worden gecontroleerd;

  • c. de financiële onderneming beschikt over een continue risicobewakingsproces, passend voor de kortlopende vorderingen;

  • d. de inachtneming van leningsovereenkomsten en andere wettelijke vereisten en beperkingen wordt regelmatig aan een nieuw onderzoek onderworpen;

  • e. de door een leningnemer in pand gegeven kortlopende vorderingen zijn gediversifieerd en de waarde van de kortlopende vorderingen is niet in duidelijke mate afhankelijk van dezelfde economische factoren als de kredietkwaliteit van de leningnemer; en

  • f. de financiële onderneming beschikt over een schriftelijk vastgelegde procedure voor de inning van vorderingen in mogelijke probleemsituaties en treft op voorhand de benodigde voorzieningen voor deze inning, ook indien er geen redenen zijn om aan te nemen dat de financiële onderneming in plaats van de leningnemer tot inning zal overgaan.

• 2 In afwijking van het eerste lid, onderdeel a, onderwerpt de financiële onderneming de kredietpraktijken van de leningnemer aan een onderzoek om zich van de deugdelijkheid en aannemelijkheid ervan te vergewissen, indien zij vertrouwt op de leningnemer om het kredietrisico in te schatten dat aan de kortlopende vorderingen verbonden is.

• 3 In afwijking van het eerste lid, onderdeel e, wordt indien de waarde van de kortlopende vorderingen wél in duidelijke mate afhankelijk is van dezelfde economische factoren als de kredietkwaliteit van de leningnemer, bij de vaststelling van de marges voor de pool van zekerheden als geheel met de daarmee gepaard gaande risico’s rekening gehouden.

Artikel 4:63

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De waarde van kortlopende vorderingen is gelijk aan het te ontvangen bedrag.

§ 4.5.4. Toelaatbaarheid en eisen ten aanzien van zekerheden in de vorm van overige fysieke zekerheden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:64

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Fysieke zekerheden anders dan bedoeld in artikel 4:56 worden als toelaatbare zekerheden aangemerkt, indien zowel aan de volgende twee artikelen als aan de volgende voorwaarden is voldaan:

• a. er bestaan liquide markten waarop de in de aanhef bedoelde zekerheden op een vlotte en economisch efficiënte wijze kunnen worden verhandeld; en

• b. er bestaan algemeen gangbare, openbare marktprijzen voor de in de aanhef bedoelde zekerheden, en de financiële onderneming kan aantonen dat de nettoprijzen die zij ontvangt wanneer de zekerheden worden uitgewonnen, niet significant van deze marktprijzen afwijken.

Artikel 4:65

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Fysieke zekerheden als bedoeld in artikel 4:64, worden uitsluitend voor kredietrisicovermindering in aanmerking genomen, indien aan de volgende voorwaarden in het kader van de rechtszekerheid is voldaan:

• a. de zekerheidsovereenkomst waarborgt dat de financiële onderneming de waarde van het goed binnen een redelijke tijdspanne kan uitwinnen;

• b. het recht van de financiële onderneming op de gerealiseerde opbrengsten van de zekerheden heeft voorrang op de rechten van alle andere leninggevers, met dien verstande dat het voorrangsrecht van de financiële onderneming wel ondergeschikt mag zijn aan de in artikel 4:61, onderdeel b, bedoelde preferente rechten.

Artikel 4:66

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Fysieke zekerheden als bedoeld in artikel 4:64, worden uitsluitend voor kredietrisicovermindering in aanmerking genomen, indien aan de volgende voorwaarden in het kader van het risicobeheer is voldaan:

• a. de leningsovereenkomst bevat een gedetailleerde beschrijving van de zekerheid en een gedetailleerde specificatie van de wijze waarop en de frequentie waarmee tot herwaardering wordt overgegaan;

• b. de waarde van het goed wordt ten minste eenmaal per jaar gecontroleerd en vaker wanneer de marktomstandigheden significante veranderingen ondergaan;

• c. zowel bij de eerste waardering als bij latere herwaarderingen wordt met een eventuele aantasting of economische veroudering van de zekerheid rekening gehouden, waarbij ingeval van mode- of tijdgevoelige zekerheden bijzondere aandacht wordt besteed aan de gevolgen van het verstrijken van de tijd;

• d. de financiële onderneming heeft onder de overeenkomst het recht tot het uitoefenen van fysieke inspectie op het goed dat als protectie wordt geaccepteerd en het onderzoeken of dit goed adequaat is verzekerd tegen schade en voor de effectuering van dit recht beschikt de financiële onderneming over de benodigde gedragslijnen en procedures;

• e. de financiële onderneming beschikt over duidelijke, schriftelijk gedocumenteerde interne gedragslijnen en procedures voor de kredietverlening die bepalen welke typen fysieke zekerheden, voor welk bedrag, passend wordt geacht voor een gegeven post; en

• f. in het kader van het kredietbeleid van de financiële onderneming wordt erop toegezien dat aan de zekerheid passende eisen worden gesteld met betrekking tot de post, de mogelijkheid om de zekerheid vlot uit te winnen, de mogelijkheid en de tijdspanne om op objectieve wijze een prijs of marktwaarde vast te stellen, en de volatiliteit of een maatstaf voor de volatiliteit van de waarde van de zekerheid.

Artikel 4:67

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De waarde van fysieke zekerheden als bedoeld in artikel 4:64 is gelijk aan de marktwaarde.

§ 4.5.5. Toelaatbaarheid en eisen ten aanzien van zekerheden in de vorm van leasing

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:68

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd het volgende artikel, worden vorderingen uit hoofde van transacties waarbij een financiële onderneming goederen aan een derde least, op dezelfde wijze behandeld als leningen waarvoor goederen als voornoemde geleasde goederen als zekerheid fungeren.

Artikel 4:69

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Vorderingen als bedoeld in het vorige artikel, worden uitsluitend als door zekerheden gedekte vorderingen behandeld, indien:

• a. is voldaan aan de voorwaarden van de artikelen 4:57 en 4:58 respectievelijk van de artikelen 4:65 en 4:66;

• b. sprake is van een deugdelijk risicomanagement van de lessor met betrekking tot het gebruik, de ouderdom en de voorziene economische gebruiksduur van het geleasde actief, met inbegrip van een passende controle van de waarde van de zekerheid;

• c. is voorzien in een deugdelijk juridisch kader tot vaststelling van de juridische eigendom van de lessor van het activum en van het vermogen van de lessor van het activum om zijn rechten als eigenaar uit te oefenen; en

• d. voor zover niet reeds bij de berekening van de LGD vastgesteld, is het verschil tussen de waarde van de amortisatiecomponent van de nog uitstaande leasebetalingen en de marktwaarde van de zekerheid niet zodanig groot dat de aan de geleasde activa toegeschreven kredietrisicovermindering wordt overschat.

§ 4.5.6. Berekening van risicogewogen posten en verwachte verliezen ten aanzien van additoneel toelaatbare zekerheden in de Eenvoudige IRB

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:70

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De waarde van LGD* wordt voor de toepassing van de Eenvoudige IRB als de waarde van de LGD beschouwd, met dien verstande dat de LGD* overeenkomstig dit artikel wordt berekend.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid is, afhankelijk van de ratio van de waarde van de zekerheid ten opzichte van de waarde van de vordering, de waarde van de LGD* gelijk aan:

  • a. de waarde die in de IRB van toepassing is op niet door zekerheden gedekte vorderingen op de tegenpartij, indien de in de aanhef bedoelde ratio kleiner is dan de in tabel 5 van bijlage 4B bedoelde drempelwaarde C*; of

  • b. de waarde genoemd in tabel 5 van bijlage 4B voor het onderpand dat als zekerheid bij de betreffende vorderingen is gevestigd, indien de in de aanhef bedoelde ratio groter is dan de in tabel 5 van bijlage 4B bedoelde drempelwaarde C**.

• 3 Indien de in het tweede lid bedoelde ratio ligt tussen C* en C**, wordt de vordering gesplitst in een door zekerheden gedekt deel en een niet door zekerheden gedekt deel. Voor het niet door zekerheden gedekte deel is de waarde van de LGD* gelijk aan de waarde bedoeld in het tweede lid, onderdeel a. Voor het door zekerheden gedekte deel is de LGD* gelijk aan de waarde bedoeld in het tweede lid, onderdeel b.

Artikel 4:71

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Op de toepassing van het vorige artikel is afdeling 4.9 van overeenkomstige toepassing.

Afdeling 4.6. Andere volgestorte kredietprotectie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.6.1. Bij derde financiële ondernemingen aangehouden deposito’s

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:72

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Contanten die gedeponeerd zijn bij een derde financiële onderneming respectievelijk met contanten gelijk te stellen instrumenten die aangehouden worden bij een derde financiële onderneming, anders dan ingevolge een bewaringsovereenkomst, en die in pand gegeven zijn aan de leningverstrekkende financiële onderneming, worden, met inachtneming van het tweede lid, als toelaatbare kredietprotectie aangemerkt.

• 2 De kredietprotectie uit hoofde van contanten of met contanten gelijk te stellen instrumenten, bedoeld in het eerste lid, komt voor de in het derde lid bedoelde behandeling in aanmerking, indien:

  • a. de vordering van de leningnemer op de derde financiële onderneming openlijk, onvoorwaardelijk en onherroepelijk in pand is gegeven of is overgedragen aan de leningverstrekkende financiële onderneming;

  • b. het pand of de overdracht juridisch rechtsgeldig en afdwingbaar in alle relevante jurisdicties is;

  • c. de derde financiële onderneming in kennis is gesteld van de pandgeving of overdracht; en

  • d. als gevolg van de in onderdeel c bedoelde kennisgeving, de derde financiële onderneming alleen aan de leningverstrekkende financiële onderneming betalingen kan doen, of aan andere partijen als zij daarvoor de toestemming heeft gekregen van de leningverstrekkende financiële onderneming.

• 3 Bij derde financiële ondernemingen aangehouden deposito’s als bedoeld in het eerste lid, kunnen worden behandeld als een garantie van de derde financiële onderneming, overeenkomstig artikel 4:93. Op de deposito's bedoeld in de vorige volzin is artikel 4:79 van overeenkomstige toepassing.

§ 4.6.2. Aan leningverstrekkende financiële ondernemingen in pand gegeven levensverzekeringsovereenkomsten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:73

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Levensverzekeringsovereenkomsten die aan de leningverstrekkende financiële onderneming in pand zijn gegeven, worden tot maximaal de afkoopwaarde van de levensverzekeringspolis als toelaatbare kredietprotectie aangemerkt, indien:

  • a. de onderneming waarbij de levensverzekering is gesloten, ingevolge paragraaf 4.7.1 als toelaatbare verschaffer van niet-volgestorte kredietprotectie kan worden aangemerkt;

  • b. de levensverzekeringsovereenkomst openlijk in pand is gegeven of is overgedragen aan de leningverstrekkende financiële onderneming en de pandgeving of overdracht juridisch rechtsgeldig en afdwingbaar in alle op het tijdstip van de sluiting van de leningsovereenkomst relevante jurisdicties is;

  • c. de onderneming waarbij de levensverzekering is gesloten, in kennis is gesteld van de pandgeving of overdracht en als gevolg daarvan onder de overeenkomst te betalen bedragen niet kan uitkeren zonder de toestemming van de leningverstrekkende financiële onderneming;

  • d. de aangegeven afkoopwaarde niet verminderbaar is;

  • e. de leningverstrekkende financiële onderneming het recht heeft de overeenkomst op te zeggen en zo spoedig mogelijk de afkoopwaarde te ontvangen, ingeval de leningnemer in gebreke blijft;

  • f. de leningverstrekkende financiële onderneming in kennis wordt gesteld wanneer de verzekeringnemer verzuimt betalingen onder de overeenkomst te verrichten; en

  • g. de kredietprotectie voor de gehele looptijd van de lening geldt, respectievelijk het uit de verzekeringsovereenkomst voortvloeiende bedrag de financiële onderneming tot het einde van de looptijd van de kredietovereenkomst als zekerheid dient.

• 2 Aan leningverstrekkende financiële ondernemingen in pand gegeven levensverzekeringsovereenkomsten als bedoeld in het eerste lid worden behandeld als een garantie van de onderneming die de levensverzekering verstrekt, overeenkomstig artikel 4:93. Op de levensverzekeringsovereenkomsten, bedoeld in de vorige volzin, is artikel 4:80 van overeenkomstige toepassing.

§ 4.6.3. Op verzoek teruggekochte instrumenten van financiële ondernemingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:74

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Door een derde financiële onderneming uitgegeven instrumenten die op verzoek door deze financiële onderneming zullen worden teruggekocht, worden, met inachtneming van het tweede lid, als toelaatbare kredietprotectie aangemerkt.

• 2 De kredietprotectie uit hoofde van door een derde financiële onderneming uitgegeven instrumenten, bedoeld in het eerste lid, komt voor de in het derde lid bedoelde behandeling in aanmerking, indien:

  • a. de uitgevende financiële onderneming een kredietbeoordeling heeft waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A kredietkwaliteitstrap 1 voor vorderingen op financiële ondernemingen is toegekend; en

  • b. de financiële onderneming kan aantonen dat de instrumenten liquide zijn.

• 3 Op verzoek teruggekochte instrumenten van financiële ondernemingen als bedoeld in het eerste lid, worden behandeld als een garantie van de uitgevende financiële onderneming, overeenkomstig artikel 4:93. Op de instrumenten bedoeld in de vorige volzin is artikel 4:80, van overeenkomstige toepassing.

• 4 De waarde van de toelaatbare kredietprotectie, bedoeld in het eerste lid, is:

  • a. wanneer het instrument wordt teruggekocht tegen de nominale waarde: gelijk aan het bedrag van die nominale waarde;

  • b. wanneer het instrument wordt teruggekocht tegen de marktprijs: gelijk aan de waarde van het instrument, berekend volgens de berekeningsmethode voor de schuldtitels, genoemd in artikel 4:25.

Afdeling 4.7. Niet volgestorte kredietprotectie (garanties en kredietderivaten)

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.7.1. Bij alle benaderingen toelaatbare protectiegevers

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:75

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De volgende partijen worden als toelaatbare verschaffers van niet-volgestorte kredietprotectie aangemerkt:

  • a. centrale overheden en centrale banken;

  • b. regionale en lokale overheden;

  • c. multilaterale ontwikkelingsbanken;

  • d. internationale organisaties, mits aan de vorderingen op deze organisaties in de Standaardbenadering een risicogewicht van 0% wordt toegekend;

  • e. publiekrechtelijke lichamen, mits de vorderingen op deze lichamen in de Standaardbenadering als vorderingen op financiële ondernemingen of de centrale overheid worden behandeld;

  • f. financiële ondernemingen; en

  • g. andere entiteiten, met inbegrip van moeder-, dochter- en verbonden ondernemingen van de financiële onderneming, die:

    • 1°. een kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau hebben waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A minimaal kredietkwaliteitstrap 2 is toegekend; of

    • 2°. geen kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau hebben, maar waaraan door een financiële onderneming die risicogewogen posten en verwachte verliezen berekent overeenkomstig de Eenvoudige IRB een interne rating is toegekend.

• 2 De interne rating, bedoeld in het eerste lid, onderdeel g, onder 2°, kan voor de toepassing van dit artikel alleen worden gebruikt indien deze rating overeenstemt met een kans op wanbetaling die gelijk is aan de kans op wanbetaling behorende bij een kredietbeoordeling van een erkende EKBI waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A minimaal kredietkwaliteitstrap 2 is toegekend.

• 3 Indien een financiële onderneming risicogewogen posten en verwachte verliesposten berekent overeenkomstig de Eenvoudige IRB, is een garantiegever alleen toelaatbaar, wanneer de financiële onderneming hem een interne rating heeft toegekend.

§ 4.7.1.a. Toelaatbare verschaffers van niet-volgestorte kredietprotectie waarvoor onder de IRB de double-default-behandeling is toegestaan

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:76

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Financiële ondernemingen, verzekeraars en herverzekeraars en exportkredietbureaus kunnen worden erkend als toelaatbare verschaffers van niet-volgestorte kredietprotectie die onder de IRB-benadering voor de in artikel 3:20, eerste lid, bedoelde behandeling in aanmerking komen, indien de protectieverschaffer:

  • a. beschikt over voldoende deskundigheid op het gebied van de verschaffing van niet-volgestorte kredietprotectie;

  • b. is onderworpen aan een reglementering die gelijkwaardig is aan de herziene richtlijn banken, of op het moment dat de kredietprotectie werd verleend een kredietbeoordeling van een erkende EKBI had waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A minimaal kredietkwaliteitstrap 3 is toegekend;

  • c. op het moment dat de kredietprotectie werd verleend of gedurende enige daarop volgende periode, een interne rating had met een kans op wanbetaling die gelijk is aan de kans op wanbetaling behorende bij een kredietbeoordeling waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A minimaal kredietkwaliteitstrap 2 is toegekend; en

  • d. een interne rating heeft met een kans op wanbetaling die gelijk is aan de kans op wanbetaling behorende bij een kredietbeoordeling waaraan ingevolge tabel A van bijlage 2A minimaal kredietkwaliteitstrap 3 is toegekend.

• 2 Niet in aanmerking voor de in artikel 3:20, eerste lid, bedoelde behandeling komt een door een exportkredietbureau verstrekte kredietprotectie waarop een uitdrukkelijke contragarantie van een centrale overheid van toepassing is.

§ 4.7.2. Toelaatbare typen kredietderivaten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:77

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De volgende typen kredietderivaten en instrumenten die uit dergelijke kredietderivaten zijn samengesteld of die economisch effectief vergelijkbaar zijn, worden, met inachtneming van de in de artikelen 4:79, 4:80 en 4:84 tot en met 4:87 gestelde eisen, als toelaatbare kredietprotectie aangemerkt:

  • a. credit default swaps;

  • b. total return swaps; en

  • c. credit-linked notes, voor zover deze in contanten zijn gefinancierd.

• 2 Indien een financiële onderneming kredietprotectie koopt in de vorm van een total return swap en de uit hoofde van die swap ontvangen nettobetalingen als netto-inkomsten boekt, maar nalaat de daartegenover staande waardevermindering van het beschermde activum te boeken, wordt de kredietprotectie alsnog niet in aanmerking genomen.

§ 4.7.3. Interne afdekkingsinstrumenten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:78

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming gebruik maakt van een intern afdekkingsinstrument in de vorm van een kredietderivaat, wordt dit derivaat alleen als kredietprotectie in aanmerking genomen wanneer het naar de handelsportefeuille overgehevelde kredietrisico aan een derde wordt overgedragen.

• 2 Indien aan het vorige lid is voldaan, en de in het vorige lid bedoelde overdracht voldoet aan de in dit hoofdstuk vastgestelde vereisten voor het in aanmerking nemen van kredietrisicovermindering, is paragraaf 4.7.5 op de aankoop van niet-volgestorte kredietprotectie van overeenkomstige toepassing.

• 3 De financiële onderneming waarborgt dat gegevens omtrent interne afdekkingsinstrumenten als bedoeld in het eerste lid, en daarmee verband houdende posities in de handelsportefeuille, verifieerbaar zijn in het kader van de controle door de toezichthouder en de accountant.

§ 4.7.4. Minimumvereisten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:79

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd de artikelen 4:81 tot en met 4:87, wordt een kredietprotectie in de vorm van een garantie of kredietderivaat uitsluitend als kredietprotectie in aanmerking genomen, indien:

  • a. het een rechtstreekse kredietprotectie betreft;

  • b. de omvang van de kredietprotectie duidelijk omschreven en onbetwistbaar is; en

  • c. de kredietprotectieovereenkomst geen enkel beding bevat waarvan de naleving buiten de directe controle van de leningverstrekkende financiële onderneming valt en die:

    • 1°. de protectiegever in staat stelt de protectie eenzijdig op te zeggen;

    • 2°. tot een toename van de effectieve kosten van de protectie leidt wanneer de kredietkwaliteit van de beschermde vordering verslechtert;

    • 3°. kan verhinderen dat de protectiegever verplicht is zo spoedig mogelijk te betalen ingeval de oorspronkelijke debiteur nalaat verschuldigde betalingen te verrichten; of

    • 4°. het mogelijk kan maken dat de protectiegever de looptijd van de kredietprotectie reduceert.

• 2 Onverminderd het eerste lid, gelden tevens de volgende voorwaarden:

  • a. de financiële onderneming beschikt over systemen om de potentiële concentratierisico’s die voortvloeien uit het gebruik van garanties of kredietderivaten te beheersen; en

  • b. de financiële onderneming kan aantonen hoe haar beleid ten aanzien van het gebruik van garanties en kredietderivaten samenhangt met de instellingsbrede risicomanagementprocessen.

Artikel 4:80

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Van ‘zo spoedig mogelijk betalen’ als bedoeld in artikel 4:79, eerste lid, onderdeel c, onder 3°, is uitsluitend sprake wanneer:

• a. in het kader van garanties: een leningverstrekkende financiële onderneming onverwijld kan trekken op de garantiegever, tenzij artikel 4:82, tweede lid en derde lid, van toepassing is;

• b. in het kader van kredietderivaten met cash-settlement: een leningverstrekkende financiële onderneming voor de verliesbepaling (het vaststellen van post credit event quotes) een vooraf bepaalde maximale termijn heeft die in lijn is met marktconforme standaarden.

Artikel 4:81

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een garantie met een contragarantie van een centrale overheid, een centrale bank, een regionale of lokale overheid of een publiekrechtelijk lichaam, kan in aanmerking worden genomen als een rechtstreekse garantie van voornoemde entiteiten, indien:

  • a. de vordering op deze overheden in de Standaardbenadering worden behandeld als vorderingen op de centrale overheid in wier rechtsgebied deze gevestigd zijn, als vorderingen op een multilaterale ontwikkelingsbank waarop een risicogewicht van 0% wordt toegepast, respectievelijk als vorderingen op een publiekrechtelijk lichaam die als vorderingen op financiële ondernemingen worden behandeld;

  • b. de contragarantie alle kredietrisico-aspecten van de onderliggende vordering dekt;

  • c. zowel de oorspronkelijke garantie als de contragarantie aan de artikelen 4:79 en 4:82, eerste lid, voldoen, met dien verstande dat de contragarantie niet rechtstreeks hoeft te zijn; en

  • d. de dekking deugdelijk is en niets in de historische gegevens erop wijst dat de dekking van de contragarantie niet effectief gelijkwaardig is aan die van een rechtstreekse garantie door de entiteit in kwestie.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, komt ook een vordering met een tegengarantie van een andere dan de in dat lid genoemde entiteiten voor de behandeling als garantie in aanmerking, indien die tegengarantie op zijn beurt rechtstreeks wordt gedekt door een van de genoemde entiteiten en aan de onderdelen a tot en met d van het eerste lid is voldaan.

Artikel 4:82

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Aan een garantie als bedoeld in artikel 4:79, eerste lid, of als bedoeld in artikel 4:81, eerste lid, worden de volgende aanvullende voorwaarden gesteld:

  • a. bij de kwalificerende wanbetaling van of niet-betaling door de tegenpartij, heeft de leningverstrekkende financiële onderneming het recht op een zo spoedig mogelijke betaling, als bedoeld in artikel 4:80, door de garantiegever van de gelden die verschuldigd zijn uit hoofde van de vordering waarvoor de protectie is verstrekt, ongeacht of de leningverstrekkende financiële onderneming hiertoe een vordering tegen de debiteur heeft ingesteld;

  • b. de garantie heeft de vorm van een expliciet, schriftelijk gedocumenteerde verplichting die door de garantiegever is aangegaan; en

  • c. de garantie bestrijkt alle soorten betalingen die de debiteur uit hoofde van de vordering geacht wordt te verrichten.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, heeft de financiële onderneming bij een niet-volstrekte kredietbescherming met betrekking tot hypotheekleningen op niet-zakelijk onroerend maximaal 24 maanden om te voldoen aan het eerste lid, onderdeel a, en aan artikel 4:79, eerste lid, onderdeel c, onder 3°.

• 3 Indien niet aan het eerste lid, onderdeel c, wordt voldaan, wordt de in aanmerking te nemen waarde van de garantie zodanig aangepast dat met de beperkte dekking rekening wordt gehouden.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Aan een garantie als bedoeld in artikel 4:79, eerste lid, of als bedoeld in artikel 4:81, eerste lid, worden de volgende aanvullende voorwaarden gesteld:

• a. bij de kwalificerende wanbetaling van of niet-betaling door de tegenpartij, heeft de leningverstrekkende financiële onderneming het recht op een zo spoedig mogelijke betaling, als bedoeld in artikel 4:80, door de garantiegever van de gelden die verschuldigd zijn uit hoofde van de vordering waarvoor de protectie is verstrekt, ongeacht of de leningverstrekkende financiële onderneming hiertoe een vordering tegen de debiteur heeft ingesteld;

• b. de garantie heeft de vorm van een expliciet, schriftelijk gedocumenteerde verplichting die door de garantiegever is aangegaan; en

• c. de garantie bestrijkt alle soorten betalingen die de debiteur uit hoofde van de vordering geacht wordt te verrichten.

2 Voor de toepassing van het eerste lid, heeft de financiële onderneming bij een niet-volgestorte kredietbescherming met betrekking tot hypotheekleningen op niet-zakelijk onroerend maximaal 24 maanden om te voldoen aan het eerste lid, onderdeel a, en aan artikel 4:79, eerste lid, onderdeel c, onder 3°.

3 Indien niet aan het eerste lid, onderdeel c, wordt voldaan, wordt de in aanmerking te nemen waarde van de garantie zodanig aangepast dat met de beperkte dekking rekening wordt gehouden.

Artikel 4:83

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ten aanzien van garanties die door – in het kader van voor deze doeleinden door De Nederlandsche Bank erkende – onderlinge borgtochtmaatschappijen zijn verstrekt, dan wel die zijn verstrekt of waarvoor een contragarantie is verschaft door de in artikel 4:81, eerste lid bedoelde entiteiten, wordt aangenomen dat aan artikel 4:82, eerste lid, onderdeel a, is voldaan, indien:

  • a. de leningverstrekkende financiële onderneming het recht heeft op een zo spoedig mogelijke voorlopige betaling door de garantiegever, die in redelijke verhouding staat tot de omvang van het economische verlies dat vermoedelijk door de leningverstrekkende financiële onderneming zal worden geleden en de door de garantie geboden dekking; of

  • b. de leningverstrekkende financiële onderneming de door de garantie geboden protectie tegen economische verliezen aantoont.

• 2 Voor de toepassing van het vorige lid wordt onder ‘economisch verlies’ tevens verstaan: de verliezen die voortvloeien uit de niet-betaling van rente en van andere soorten betalingen die de leningnemer verplicht is te verrichten.

Artikel 4:84

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd artikel 4:79, worden aan een kredietderivaat als bedoeld in artikel 4:79, eerste lid, de additionele voorwaarden, bedoeld in de artikelen 4:85 tot en met 4:87, gesteld.

Artikel 4:85

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De in het kader van een kredietderivaat als bedoeld in artikel 4:79, eerste lid, specifieke omstandigheden die de kredietwaardigheid aantasten, omvatten in ieder geval de volgende kredietgebeurtenissen:

  • a. niet-betaling van de bedragen die verschuldigd zijn onder de voorwaarden van de onderliggende verplichting die gelden op het tijdstip van de niet-betaling, mits de respijtperiode vrijwel even lang is als of korter is dan de respijtperiode bij de onderliggende verplichting;

  • b. het faillissement, de insolventie of het onvermogen van de debiteur om zijn schulden te betalen, de schriftelijke bekentenis van de debiteur van zijn algemene onvermogen om zijn schulden te betalen, respectievelijk de wanbetaling door de debiteur en daarmee vergelijkbare gebeurtenissen; en

  • c. de herstructurering van de onderliggende verplichting, die een kwijtschelding of uitstel van betaling van de hoofdsom, de rente of de provisies inhoudt welke resulteert in een kredietverlies, in de zin van een waardeaanpassing of andere soortgelijke debitering van de winst- en verliesrekening.

• 2 Indien herstructureringen zoals bedoeld in onderdeel c van het eerste lid geen onderdeel uitmaken van de in het kader van het kredietderivaat gespecificeerde kredietgebeurtenissen, kan in afwijking van het vorige lid, de kredietprotectie toch in aanmerking worden genomen indien de in aanmerking genomen waarde overeenkomstig artikel 4:92, eerste lid wordt gereduceerd.

Artikel 4:86

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De identiteit van de partijen die verantwoordelijk zijn voor de vaststelling of zich een kredietgebeurtenis als bedoeld in artikel 4:85, eerste lid, heeft voorgedaan, wordt in de kredietprotectieovereenkomst duidelijk omschreven, waarbij de protectiekoper tenminste het contractuele recht en het feitelijke vermogen heeft om de protectiegever in kennis te stellen van het feit dat zich een kredietgebeurtenis heeft voorgedaan.

• 2 Bij kredietderivaten met afwikkeling in contanten, wordt voorzien in een deugdelijke waarderingsprocedure om tot een betrouwbare raming van het verlies te komen, die voorziet in de verkrijging van waarderingen van de onderliggende verplichting nadat de kredietgebeurtenis zich heeft voorgedaan binnen de in artikel 4:80 bedoelde periode.

• 3 Indien het contractuele recht en het feitelijk vermogen van de protectienemer om de onderliggende verplichting aan de protectiegever over te dragen onontbeerlijk zijn voor de afwikkeling, worden in de onderliggende verplichting de gronden vastgelegd, waarop de tegenpartij van de onderliggende verplichting zijn toestemming voor een dergelijke overdracht mag weigeren.

Artikel 4:87

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een mismatch tussen de onderliggende verplichting en de referentieverplichting, respectievelijk een mismatch tussen de onderliggende verplichting en de verplichting waarvan gebruik wordt gemaakt om te bepalen of zich een kredietgebeurtenis heeft voorgedaan, is alleen toelaatbaar, indien:

• a. de referentieverplichting respectievelijk de verplichting waarvan gebruik wordt gemaakt om te bepalen of zich een kredietgebeurtenis heeft voorgedaan, al naargelang het geval, pari passu met of achtergesteld is bij de onderliggende verplichting; en

• b. de onderliggende verplichting en de referentieverplichting of de verplichting waarvan gebruik wordt gemaakt om te bepalen of zich een kredietgebeurtenis heeft voorgedaan, al naargelang het geval, dezelfde debiteur hebben en voorzien is in juridisch afdwingbare kruiselingse kredietverzuimclausules dan wel kruiselings vervroegde-opeisbaarheidsclausules.

Artikel 4:88

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Om in aanmerking te komen voor de behandeling bedoeld in artikel 3:20, eerste lid, moet een kredietprotectie in de vorm van een garantie of een kredietderivaat voldoen aan de volgende voorwaarden:

• a. de onderliggende verplichting is:

  • 1°. een vordering op een financiële onderneming, niet zijnde een verzekeraar of herverzekeraar;

  • 2°. een vordering op een regionale of lokale overheid of een orgaan uit de openbare sector, die niet wordt behandeld als vordering op een centrale overheid of centrale bank; of

  • 3°. een vordering op een kleine of middelgrote entiteit, die is ondergebracht in de categorie vorderingen op particulieren en kleine partijen;

• b. de onderliggende debiteuren zijn geen met de protectiegever verbonden partijen;

• c. de vordering wordt afgedekt door middel van één van de volgende instrumenten:

  • 1°. single-name niet-volgestorte kredietderivaten of single-name garanties;

  • 2°. basketproducten voor het eerst optredende kredietverzuim met inachtneming van artikel 4:89, eerste lid;

  • 3°. basketproducten voor het n-de kredietverzuim met inachtneming van artikel 4:89, tweede lid, indien ook toelaatbare protectie tegen het (n-1)de kredietverzuim is verkregen of indien voor (n-1) van de in de mand voorkomende activa reeds sprake is van kredietverzuim, en indien dezelfde methode wordt toegepast op het in de mand voorkomende activum met de laagste risicogewogen waarde;

  • 4°. de kredietprotectie voldoet aan de artikelen 4:79, 4:83, 4:85 en 4:87;

  • 5°. het risicogewicht dat vóór de behandeling bedoeld in de aanhef van dit artikel aan de onderliggende vordering een risicogewicht wordt toegekend, houdt niet reeds rekening met enigerlei aspect van de kredietprotectie;

• d.

  • 1°. de financiële onderneming heeft het recht en kan redelijkerwijs verwachten betaling te ontvangen van de protectieverschaffer zonder gerechtelijke stappen te hoeven nemen om de tegenpartij van de onderliggende vordering tot betaling te dwingen;

  • 2°. voor zover mogelijk neemt de financiële onderneming stappen om zich ervan te vergewissen dat de protectiegever bereid is in geval van een kredietgebeurtenis terstond te betalen;

• e. de gekochte kredietprotectie vangt alle op het afgedekte deel van de vordering geldeden kredietverliezen op die zich voordoen als gevolg van de in het contract omschreven kredietgebeurtenissen;

• f.

  • 1°. indien de uitbetalingsstructuur voorziet in fysieke afwikkeling, bestaat er rechtszekerheid ten aanzien van de leverbaarheid van een lening, obligatie of voorwaardelijke verplichting;

  • 2°. indien een financiële onderneming voornemens is een andere verplichting te leveren dan de onderliggende vordering, zorgt zij ervoor dat de leverbare verplichting liquide genoeg is om haar in staat te stellen deze te kopen voor levering in overeenstemming met het contract;

• g. de voorwaarden van kredietprotectieovereenkomsten zijn schriftelijk en juridisch bevestigd door zowel de verschaffer van de kredietprotectie als de financiële onderneming;

• h. de financiële onderneming beschikt over procedures om overmatige correlaties te ontdekken tussen de kredietwaardigheid van een protectieverstrekker en van de tegenpartij van de onderliggende vordering ten gevolge van het feit dat hun prestaties afhankelijk zijn van overeenkomstige factoren anders dan het systeemrisico; en

• i. indien bescherming wordt geboden tegen het verwateringsrisico van gekochte kortlopende vorderingen, is de protectiegever geen verbonden partij met de verkoper van de betreffende gekochte kortlopende vorderingen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Om in aanmerking te komen voor de behandeling bedoeld in artikel 3:20, eerste lid, moet een kredietprotectie in de vorm van een garantie of een kredietderivaat voldoen aan de volgende voorwaarden:

• a. de onderliggende verplichting is:

  • 1°. een vordering op een financiële onderneming, niet zijnde een verzekeraar of herverzekeraar;

  • 2°. een vordering op een regionale of lokale overheid of een orgaan uit de openbare sector, die niet wordt behandeld als vordering op een centrale overheid of centrale bank; of

  • 3°. een vordering op een kleine of middelgrote entiteit, die is ondergebracht in de categorie vorderingen op particulieren en kleine partijen.

• b. de onderliggende debiteuren zijn geen met de protectiegever verbonden partijen;

• c. de vordering wordt afgedekt door middel van één van de volgende instrumenten:

  • 1°. single-name niet-volgestorte kredietderivaten of single-name garanties;

  • 2°. basketproducten voor het eerst optredende kredietverzuim met inachtneming van artikel 4:89, eerste lid;

  • 3°. basketproducten voor het n-de kredietverzuim met inachtneming van artikel 4:89, tweede lid, indien ook toelaatbare protectie tegen het (n-1)de kredietverzuim is verkregen of indien voor (n-1) van de in de mand voorkomende activa reeds sprake is van kredietverzuim, en indien dezelfde methode wordt toegepast op het in de mand voorkomende activum met de laagste risicogewogen waarde;

• d. de kredietprotectie voldoet aan de artikelen 4:79, 4:83, 4:85 en 4:87;

• e. het risicogewicht dat vóór de behandeling bedoeld in de aanhef van dit artikel aan de onderliggende vordering wordt toegekend, houdt niet reeds rekening met enigerlei aspect van de kredietprotectie;

• f.

  • 1°. de financiële onderneming heeft het recht en kan redelijkerwijs verwachten betaling te ontvangen van de protectieverschaffer zonder gerechtelijke stappen te hoeven nemen om de tegenpartij van de onderliggende vordering tot betaling te dwingen;

  • 2°. voor zover mogelijk neemt de financiële onderneming stappen om zich ervan te vergewissen dat de protectiegever bereid is in geval van een kredietgebeurtenis terstond te betalen;

• g. de gekochte kredietprotectie vangt alle op het afgedekte deel van de vordering geleden kredietverliezen op die zich voordoen als gevolg van de in het contract omschreven kredietgebeurtenissen;

• h.

  • 1°. indien de uitbetalingsstructuur voorziet in fysieke afwikkeling, bestaat er rechtszekerheid ten aanzien van de leverbaarheid van een lening, obligatie of voorwaardelijke verplichting;

  • 2°. indien een financiële onderneming voornemens is een andere verplichting te leveren dan de onderliggende vordering, zorgt zij ervoor dat de leverbare verplichting liquide genoeg is om haar in staat te stellen deze te kopen voor levering in overeenstemming met het contract;

• i. de voorwaarden van kredietprotectieovereenkomsten zijn schriftelijk en juridisch bevestigd door zowel de verschaffer van de kredietprotectie als de financiële onderneming;

• j. de financiële onderneming beschikt over procedures om overmatige correlaties te ontdekken tussen de kredietwaardigheid van een protectieverstrekker en van de tegenpartij van de onderliggende vordering ten gevolge van het feit dat hun prestaties afhankelijk zijn van overeenkomstige factoren anders dan het systeemrisico; en

• k. indien bescherming wordt geboden tegen het verwateringsrisico van gekochte kortlopende vorderingen, is de protectiegever geen verbonden partij met de verkoper van de betreffende gekochte kortlopende vorderingen.

Artikel 4:89

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Ingeval van een vordering die wordt afgedekt door een basketproduct voor het eerst optredende kredietverzuim als bedoeld in artikel 4:88, onderdeel b, onder 2°, kan de in artikel 3:20, eerste lid, bedoelde behandeling worden toegepast op het in de basket voorkomende activum met de laagste risicogewogen waarde.

• 2 Ingeval van een vordering die wordt afgedekt door een basketproduct voor het (n-1)de kredietverzuim als bedoeld in artikel 4:88, onderdeel c, onder 3°, kan de in artikel 3:20, eerste lid, bedoelde behandeling worden toegepast op het in de basket voorkomende activum met de laagste risicogewogen waarde.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Ingeval van een vordering die wordt afgedekt door een basketproduct voor het eerst optredende kredietverzuim als bedoeld in artikel 4:88, onderdeel c, onder 2°, kan de in artikel 3:20, eerste lid, bedoelde behandeling worden toegepast op het in de basket voorkomende activum met de laagste risicogewogen waarde.

2 Ingeval van een vordering die wordt afgedekt door een basketproduct voor het (n-1)de kredietverzuim als bedoeld in artikel 4:88, onderdeel c, onder 3°, kan de in artikel 3:20, eerste lid, bedoelde behandeling worden toegepast op het in de basket voorkomende activum met de laagste risicogewogen waarde.

§ 4.7.5. Berekening van risicogewogen posten en verwachte verliezen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:90

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Met contanten volgestorte credit-linked notes die door de leningverstrekkende financiële onderneming zijn uitgegeven, en die aan de voorwaarden voor kredietderivaten, bedoeld in de vorige paragraaf voldoen, worden overeenkomstig afdeling 4.4 als zekerheden in de vorm van contanten behandeld.

Artikel 4:91

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer een financiële onderneming een deel van het risico van een vordering in één of meer tranches met een verschillend risicoprofiel onderverdeelt en overdraagt aan een protectieverkoper, is hoofdstuk 6 van overeenkomstige toepassing.

• 2 Materialiteitsdrempels inzake betalingen, die ertoe leiden dat, bij het niet bereiken van de drempel, in geval van verlies geen betaling wordt verricht, worden geacht gelijkwaardig te zijn aan aangehouden eerste-verliesposities en worden geacht aanleiding te geven tot een in tranches onderverdeelde risico-overdracht.

Artikel 4:92

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de toepassing van artikel 4:85, tweede lid, past een leningverstrekkende financiële onderneming de waarde van de kredietprotectie overeenkomstig de methode, bedoeld in het tweede lid, aan.

• 2 De waarde van niet-volgestorte kredietprotectie (G), zijnde het bedrag dat de protectiegever heeft toegezegd te zullen betalen in geval van een kredietgebeurtenis als bedoeld in artikel 4:85, eerste lid, wordt berekend overeenkomstig artikel 4:93, met dien verstande dat:

  • a. indien het bedrag dat de protectiegever heeft toegezegd te zullen betalen niet hoger is dan de waarde van de vordering, wordt de waarde van de kredietprotectie verminderd met 40%; of

  • b. indien het bedrag dat de protectiegever heeft toegezegd te zullen betalen hoger is dan de waarde van de vordering, wordt de waarde van de kredietprotectie niet hoger vastgesteld dan 60% van de waarde van de vordering.

Artikel 4:93

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een leningverstrekkende financiële onderneming berekent de volledig aangepaste waarde van de kredietprotectie (G*) overeenkomstig formule 8 van bijlage 4A, met dien verstande dat:

  • a. de volatiliteitsaanpassingen die op een valutamismatch moeten worden toegepast, kunnen worden berekend op basis van de toezichthoudermethode respectievelijk op basis van de eigen-ramingenmethode, bedoeld in de paragrafen 4.4.6 en 4.4.7; en

  • b. voor de toepassing van dit artikel afdeling 4.9 van overeenkomstige toepassing is.

• 2 Een leningverstrekkende financiële onderneming die de Standaardbenadering toepast, kent aan het deel van de vordering dat door zekerheden wordt gedekt het risicogewicht toe van de protectiegever. Op het deel dat niet door zekerheden wordt gedekt, wordt de risicoweging van de debiteur gehanteerd.

• 3 Een leningverstrekkende financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast, hanteert:

  • a. voor het deel van de vordering dat door zekerheden wordt gedekt, op basis van de gecorrigeerde waarde van de kredietprotectie: de PD van de garantiegever of, indien volledige vervanging niet gerechtvaardigd wordt geacht, een PD tussen die van de leningnemer en die van de garantiegever in;

  • b. ingeval van een achtergestelde vorderingen met niet-achtergestelde protectie: de LGD die van toepassing is op niet-achtergestelde schuldvorderingen; en

  • c. voor het deel van de vordering dat niet door zekerheden wordt gedekt: de PD van de leningnemer en de LGD van de onderliggende vordering.

• 4 Wanneer het bedrag van de protectie lager is dan de waarde van de vordering en de gedekte en ongedekte delen dezelfde rangorde hebben, zodat de financiële onderneming en de protectiegever eventuele verliezen naar rato delen, wordt voor financiële ondernemingen die de Standaardbenadering toepassen, het risicogewicht bepaald volgens formule 9 van bijlage 4A.

• 5 Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing, voor de berekening van LGD door een leningverstrekkende financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een leningverstrekkende financiële onderneming berekent de volledig aangepaste waarde van de kredietprotectie (G*) overeenkomstig formule 8 van bijlage 4A, met dien verstande dat:

• a. de volatiliteitsaanpassingen die op een valutamismatch moeten worden toegepast, kunnen worden berekend op basis van de toezichthoudermethode respectievelijk op basis van de eigen-ramingenmethode, bedoeld in de paragrafen 4.4.6 en 4.4.7; en

• b. voor de toepassing van dit artikel afdeling 4.9 van overeenkomstige toepassing is.

2 Een leningverstrekkende financiële onderneming die de Standaardbenadering toepast, kent aan het deel van de vordering dat door zekerheden wordt gedekt het risicogewicht toe dat de protectiegever volgens de Standaardbenadering heeft. Op het deel dat niet door zekerheden wordt gedekt, wordt de risicoweging van de debiteur gehanteerd.

3 Een leningverstrekkende financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast, hanteert:

• a. voor het deel van de vordering dat door zekerheden wordt gedekt, op basis van de gecorrigeerde waarde van de kredietprotectie: de PD van de garantiegever of, indien volledige vervanging niet gerechtvaardigd wordt geacht, een PD tussen die van de leningnemer en die van de garantiegever in;

• b. ingeval van een achtergestelde vorderingen met niet-achtergestelde protectie: de LGD die van toepassing is op niet-achtergestelde schuldvorderingen; en

• c. voor het deel van de vordering dat niet door zekerheden wordt gedekt: de PD van de leningnemer en de LGD van de onderliggende vordering.

4 Wanneer het bedrag van de protectie lager is dan de waarde van de vordering en de gedekte en ongedekte delen dezelfde rangorde hebben, zodat de financiële onderneming en de protectiegever eventuele verliezen naar rato delen, wordt voor financiële ondernemingen die de Standaardbenadering toepassen, het risicogewicht bepaald volgens formule 9 van bijlage 4A.

5 Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing, voor de berekening van LGD door een leningverstrekkende financiële onderneming die de Eenvoudige IRB toepast.

Artikel 4:94

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De in artikel 2:5 bedoelde behandeling is van overeenkomstige toepassing op vorderingen of delen van vorderingen die door de centrale overheid of de centrale bank zijn gegarandeerd, indien de garantie in de nationale valuta van de leningnemer luidt en de vordering in die valuta is gefinancierd.

Afdeling 4.8. Basket-technieken inzake kredietrisicovermindering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.8.1. Kredietderivaten voor het eerst optredende kredietverzuim

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:95

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Kredietprotectie voor een aantal vorderingen samen is toelaatbaar indien het eerst optredende kredietverzuim op zichzelf aanleiding geeft tot betaling onder het contract en deze kredietgebeurtenis de beëindiging van het contract met zich brengt. De financiële onderneming wijzigt de berekening van de risicogewogen post, en in voorkomend geval, het verwachte verlies van de post, die bij ontbreken van kredietprotectie het laagste risicogewicht zou hebben.

• 2 Kredietprotectie kan uitsluitend in aanmerking worden genomen indien de waarde van de kredietprotectie groter dan of gelijk is aan de waarde van de post waarvoor de berekening wordt gewijzigd, als bedoeld in het eerste lid.

§ 4.8.2. Kredietderivaten voor het nde optredende kredietverzuim

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:96

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 In het geval waarin het nde kredietverzuim ingevolge de kredietprotectie aanleiding geeft tot betaling, kan de financiële onderneming die de protectie koopt deze slechts voor de berekening van risicogewogen posten en, in voorkomend geval, van verwachte verliezen in aanmerking nemen indien tevens protectie is verkregen voor kredietverzuim 1 tot en met n-1, of wanneer zich reeds n-1 wanbetalingen hebben voorgedaan.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, is het vorige artikel van overeenkomstige toepassing.

Afdeling 4.9. Looptijdverschil

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.9.1. Algemeen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:97

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Wanneer zich, in het kader van de berekening van risicogewogen posten, een looptijdverschil voordoet doordat de resterende looptijd van de kredietprotectie korter is dan die van de gedekte vordering, wordt de kredietprotectie niet in aanmerking genomen indien:

• a. de oorspronkelijke looptijd van de protectie minder dan een jaar bedraagt;

• b. de vordering een kortlopende vordering als bedoeld in artikel 3:46, tweede lid is; of

• c. de resterende looptijd van de protectie minder dan drie maanden bedraagt en de looptijd van de onderliggende positie die van de protectie overschrijdt.

§ 4.9.2. Bepaling van effectieve looptijd

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:98

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 De effectieve looptijd van de onderliggende vordering is de langst mogelijke periode, die de debiteur heeft om zijn contractuele verplichtingen volledig na te komen, met dien verstande dat deze periode voor de berekening van het looptijdverschil maximaal vijf jaar bedraagt.

• 2 Als looptijd van de protectie wordt aangemerkt:

  • a. indien de protectiegever over de mogelijkheid beschikt om de protectie voortijdig te beëindigen: de periode tot de vroegste datum waarop van die mogelijkheid gebruik kan worden gemaakt;

  • b. indien de protectienemer over de mogelijkheid beschikt om de protectie voortijdig te beëindigen en de voorwaarden van de overeenkomst die aan de protectie ten grondslag ligt een positieve prikkel voor de financiële onderneming bevatten om de transactie vóór de vervaldatum van de overeenkomst te beëindigen: de periode tot de vroegste datum waarop van deze mogelijkheid gebruik kan worden gemaakt;

  • c. in overige gevallen: de periode tot de vroegste datum waarop de protectie kan aflopen of voortijdig kan worden beëindigd.

• 3 Wanneer protectie in de vorm van een kredietderivaat kan worden beëindigd vóór het verstrijken van een eventuele respijtperiode en het verstrijken van die respijtperiode een vereiste is voor het optreden van een kredietgebeurtenis als gevolg van niet-betaling, wordt de looptijd van de protectie, bedoeld in het tweede lid, verminderd met de respijtperiode.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 De effectieve looptijd van de onderliggende vordering is de langst mogelijke periode, die de debiteur heeft om zijn contractuele verplichtingen volledig na te komen, met dien verstande dat deze periode voor de berekening van het looptijdverschil maximaal vijf jaar bedraagt.

2 Voor de toepassing van het eerste lid, geldt ten aanzien van de looptijd van de protectie:

• a. indien de protectiegever over de mogelijkheid beschikt om de protectie voortijdig te beëindigen, wordt als looptijd van de protectie aangemerkt: de periode tot de vroegste datum waarop van die mogelijkheid gebruik kan worden gemaakt;

• b. indien de protectienemer over de mogelijkheid beschikt om de protectie voortijdig te beëindigen en van de voorwaarden van de protectieovereenkomst een positieve prikkel voor de financiële onderneming uitgaat om de transactie vóór de vervaldatum van de overeenkomst af te wikkelen, wordt als looptijd van de protectie aangemerkt: de periode tot de vroegste datum waarop van die mogelijkheid gebruik kan worden gemaakt; en

• c. indien de protectienemer over de mogelijkheid beschikt om de protectie voortijdig te beëindigen maar van de voorwaarden van de protectieovereenkomst geen prikkel als bedoeld in het vorige onderdeel uitgaat, wordt als looptijd van de protectie aangemerkt: de looptijd als bedoeld in het eerste lid.

3 Wanneer protectie in de vorm van een kredietderivaat kan worden beëindigd vóór het verstrijken van een eventuele respijtperiode en het verstrijken van die respijtperiode een vereiste is voor het optreden van een kredietgebeurtenis als gevolg van niet-betaling, wordt de looptijd van de protectie, bedoeld in het tweede lid, verminderd met de respijtperiode.

§ 4.9.3. Waardering van de protectie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:99

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien er gebruik gemaakt wordt van de eenvoudige methode van financiële zekerheden inzake transacties in het kader van volgestorte kredietprotectie, wordt de zekerheid niet erkend, wanneer er een verschil is tussen de looptijd van de vordering en de looptijd van de protectie.

• 2 Indien er gebruik gemaakt wordt van de uitgebreide methode van financiële zekerheden inzake transacties in het kader van volgestorte kredietprotectie, worden de looptijd van de kredietprotectie en die van de vordering in de aangepaste waarde van de zekerheid tot uiting gebracht overeenkomstig formule 10 van bijlage 4A.

• 3 Bij transacties in het kader van niet-volgestorte kredietprotectie, worden de looptijd van de kredietprotectie en die van de vordering tot uiting gebracht in de gecorrigeerde waarde van de kredietprotectie overeenkomstig formule 11 van bijlage 4A.

Afdeling 4.10. De combinatie van verschillende vormen van kredietrisicovermindering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 4.10.1. Behandeling voor financiële ondernemingen die de Standaardbenadering toepassen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:100

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer een financiële onderneming, die risicogewogen posten berekent overeenkomstig de Standaardbenadering, voor de dekking van één vordering gebruik maakt van meerdere vormen van kredietrisicovermindering, splitst deze financiële onderneming de vordering in daarmee overeenkomende gedeelten op en berekent het de risicogewogen post voor elk van deze gedeelten afzonderlijk, overeenkomstig hoofdstuk 2 en dit hoofdstuk.

• 2 Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing, indien de kredietprotectie die door één protectiegever wordt geboden, verschillende looptijden heeft.

§ 4.10.2. Behandeling voor financiële ondernemingen die de Eenvoudige IRB toepassen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 4:101

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer risicogewogen posten en verwachte verliezen volgens de Eenvoudige IRB worden berekend, en een vordering zowel door financiële zekerheden als door andere erkende zekerheden wordt gedekt, wordt de LGD*, zijnde het effectieve verlies bij wanbetaling die voor de toepassing van de Eenvoudige IRB als LGD moet worden aangemerkt, overeenkomstig het tweede lid en derde lid berekend.

• 2 De financiële onderneming is verplicht de waarde na de toepassing van de volatiliteitsaanpassing op te splitsen, zodat elk deel door slechts één type zekerheid wordt gedekt.

• 3 Voor de toepassing van het tweede lid, kan de financiële onderneming de vordering, al naargelang het geval, opsplitsen in:

  • a. een gedeelte dat gedekt wordt door toelaatbare financiële zekerheden;

  • b. een gedeelte dat gedekt wordt door kortlopende vorderingen;

  • c. een gedeelte dat wordt gedekt door zekerheden in de vorm van zakelijk of niet-zakelijk onroerend goed;

  • d. een gedeelte dat gedekt wordt door overige toelaatbare zekerheden; of

  • e. een gedeelte dat niet door zekerheden wordt gedekt.

• 4 De LGD* wordt voor elk gedeelte van de vordering afzonderlijk berekend, overeenkomstig de toepasselijke bepalingen van dit hoofdstuk.

Hoofdstuk 5. Tegenpartijkredietrisico

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 5.1. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 5.1.1. Definities

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. aanpassing van de kredietwaardering: een aanpassing van de gemiddelde marktwaardering van een portefeuille van transacties met een tegenpartij;

• b. actuele marktwaarde: de netto marktwaarde, als resultaat van alle positieve en negatieve marktwaarden, van de portefeuille van transacties binnen het samenstel van verrekenbare transacties met de tegenpartij;

• c. actuele positie: de marktwaarde van de transactie, of de portefeuille van transacties binnen een samenstel van verrekenbare transacties, die verloren gaat indien de tegenpartij in gebreke blijft, ervan uitgaande dat bij een faillissement geen verificatie mogelijk is;

• d. algemeen wrong-way risico: het risico dat ontstaat wanneer de kans op wanbetaling van de tegenpartij of tegenpartijen een positieve correlatie vertoont met algemene marktrisicofactoren;

• e. betalingsgedeelte: de betaling als tegenprestatie voor de levering van een financieel instrument respectievelijk de betaling als tegenprestatie voor een andere betaling, op de contractuele basis van een transactie met een lineair risicoprofiel die op een OTC-derivaat betrekking heeft;

• f. centrale tegenpartij: een entiteit die ten aanzien van het sluiten van koopovereenkomsten op één of meer financiële markten, voor zowel de koper als de verkoper als tussenpersoon als bedoeld in artikel 425 van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek optreedt;

• g. doorrolrisico: de extra positie die uit toekomstige transacties voortvloeit en die gelijk is aan het bedrag waarmee de verwachte positieve positie is onderschat wanneer wordt verwacht dat toekomstige transacties een permanent karakter krijgen;

• h. eenzijdige aanpassing van de kredietwaardering: een aanpassing van de kredietwaardering die betrekking heeft op de marktwaarde van het kredietrisico van de tegenpartij maar niet op de marktwaarde van het kredietrisico van de financiële onderneming die de aanpassing doorvoert;

• i. effectieve looptijd volgens de interne modellenmethode, voor een samenstel van verrekenbare transacties met een looptijd van meer dan een jaar: het verhoudingsgetal dat wordt verkregen uit de berekening genoemd in bijlage 5.3;

• j. effectieve EE (effectieve verwachte positie): de verwachte waarde van een positie op een specifieke datum of de effectieve waarde van die positie op een eerdere datum, indien laatstbedoelde waarde groter is;

• k. effectieve EPE (effectieve verwachte positieve positie): het gewogen gemiddelde in de tijd van de effectieve verwachte posities over het eerste jaar, gerekend vanaf de berekendatum, of, als alle contracten binnen het samenstel van verrekenbare transacties binnen dat jaar vervallen, over de duur van het langstlopende contract binnen het samenstel van verrekenbare transacties, waarbij de gewichten het proportionele aandeel van een afzonderlijke verwachte positie in het volledige tijdsinterval vertegenwoordigen;

• l. margedrempel: het hoogste bedrag dat een uitstaande vordering mag bereiken voordat een partij het recht heeft een uitwinbare zekerheid te eisen;

• m. margeleningstransacties: leningen waarbij een financiële onderneming krediet verstrekt voor de aankoop, de verkoop, het aanhouden of het verhandelen van effecten;

• n. margeovereenkomst: een contractuele overeenkomst of een aantal clausules in een overeenkomst op grond waarvan een tegenpartij een uitwinbare zekerheid aan een tweede tegenpartij moet verstrekken wanneer een vordering van deze tweede tegenpartij op de eerste tegenpartij een bepaalde hoogte overschrijdt;

• o. marge-risicoperiode: de periode gerekend vanaf de dag van de laatste ruil van zekerheden ter dekking van een samenstel van verrekenbare transacties met een in gebreke blijvende tegenpartij tot en met de dag dat de betrokken tegenpartij is geliquideerd en het resulterende marktrisico opnieuw is afgedekt;

• p. maximumpositie: een hoog percentiel van de verdeling van posities op een bepaalde datum in de toekomst vóór de vervaldatum van de langstlopende transactie van het samenstel van verrekenbare transacties;

• q. productoverschrijdende verrekening: de opname van transacties met betrekking tot verschillende productcategorieën in hetzelfde samenstel van verrekenbare transacties in overeenstemming met de in afdeling 5.7 vervatte regels voor productoverschrijdende verrekening;

• r. risiconeutrale verdeling: een verdeling van marktwaarden of posities tijdens een periode in de toekomst waarbij de verdeling wordt berekend aan de hand van impliciete marktwaarden;

• s. risicopositie: een risicowaarde die volgens de standaardmethode, bedoeld in afdeling 5.5 aan een transactie wordt toegekend op basis van een vooraf bepaald algoritme;

• t. samenstel van afdekkingsinstrumenten (hedging set): een groep risicoposities uit hoofde van transacties die tot eenzelfde samenstel van verrekenbare transacties behoren en waarvan alleen het saldo relevant is voor de bepaling van de waarde van de post volgens de standaardmethode, bedoeld in afdeling 5.5;

• u. samenstel van verrekenbare transacties (netting set): een groep transacties ten aanzien waarvan verrekening als bedoeld in artikel 127 van Boek 6 van het Burgerlijk Wetboek mogelijk is, welke verrekening in het kader van hoofdstuk 4 en afdeling 5.7 van deze regeling in aanmerking wordt genomen;

• v. specifiek wrong-way risico: het risico dat ontstaat wanneer de positie op een bepaalde tegenpartij vanwege de aard van de transacties met die tegenpartij een positieve correlatie vertoont met de kans op wanbetaling van die tegenpartij;

• w. tegenpartijkredietrisico of CCR: het risico dat de tegenpartij bij een transactie in gebreke blijft voordat de definitieve afwikkeling van de met de transactie samenhangende kasstromen heeft plaatsgevonden;

• x. transactie met afwikkeling op lange termijn: de transactie waarbij een tegenpartij van de financiële onderneming zich verbindt een hoeveelheid effecten, grondstoffen of deviezen te leveren tegen contanten, andere financiële instrumenten of grondstoffen, of vice versa, op een afwikkelings- of leveringsdatum die later is dan volgens de marktstandaard voor de betreffende soort transactie gebruikelijk is respectievelijk een afwikkelings- of leveringsdatum, die meer dan vijf werkdagen na de transactiedatum ligt, ongeacht of laatstgenoemde datum de marktstandaard is of niet;

• y. verdeling van posities: de prognose van de waarschijnlijkheidsverdeling van marktwaarden waarbij de verwachte negatieve netto marktwaarden door nul worden vervangen;

• z. verdeling van marktwaarden: de prognose van de waarschijnlijkheidsverdeling van netto marktwaarden van transacties binnen een samenstel van verrekenbare transacties voor een datum in de toekomst (de prognosehorizon) in het licht van de gerealiseerde marktwaarde van die transacties tot op de dag waarop de prognose wordt gedaan;

• aa. verwachte positie (expected exposure – EE): het gemiddelde van de verdeling van posities op een bepaalde datum in de toekomst vóór de vervaldatum van de langstlopende transactie van het samenstel van verrekenbare transacties;

• bb. verwachte positieve positie (expected positive exposure – EPE): het gewogen gemiddelde in de tijd van de verwachte posities, waarbij de gewichten het proportionele aandeel van een afzonderlijke verwachte positie in het volledige tijdsinterval vertegenwoordigen; en

• cc. werkelijke verdeling: een verdeling van marktwaarden of posities tijdens een periode in de toekomst waarbij de verdeling wordt berekend aan de hand van historische of gerealiseerde waarden.

Afdeling 5.2. Algemene voorschriften voor de toepassing van de CCR positieberekening

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 5.2.1. Keuze van de methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Met inachtneming van deze afdeling, bepaalt een financiële onderneming de positiewaarde die voortvloeit uit afgeleide financiële instrumenten als bedoeld in bijlage B bij het Besluit, aan de hand van één van de methoden, bedoeld in de afdelingen 5.3 tot en met 5.6.

• 2 Een financiële onderneming die niet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 62, eerste lid, van het Besluit respectievelijk afdeling 1.2 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico voldoet, is uitgesloten van de toepassing van de methode, bedoeld in afdeling 5.4.

• 3 De methode, bedoeld in afdeling 5.4 toepast, kan niet worden gebruikt voor de bepaling van de positiewaarde die voortvloeit uit afgeleide instrumenten als bedoeld in punt 3 van bijlage B bij het Besluit.

• 4 De in de afdelingen 5.3 tot en met 5.6 bedoelde methoden kunnen binnen een groep als bedoeld in artikel 24b van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek in combinatie worden toegepast, mits dit op permanente basis geschiedt. Binnen de afzonderlijke juridisch-zelfstandige entiteiten die onderdeel uitmaken van de groep, is gecombineerde toepassing niet mogelijk.

• 5 In afwijking van het vijfde lid, kunnen de in afdelingen 5.3 en 5.5 bedoelde methoden binnen de juridisch zelfstandige entiteiten die onderdeel uitmaken van de groep, bedoeld in artikel 24b van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek, in combinatie worden toegepast, indien tenminste één van deze methoden wordt gebruikt voor de toepassing van artikel 5:18.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Met inachtneming van deze afdeling, bepaalt een financiële onderneming de positiewaarde die voortvloeit uit afgeleide financiële instrumenten als bedoeld in bijlage B bij het Besluit, aan de hand van één van de methoden, bedoeld in de afdelingen 5.3 tot en met 5.6.

2 Een financiële onderneming die niet aan de voorwaarden, bedoeld in artikel 62, eerste lid, van het Besluit respectievelijk afdeling 1.2 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico voldoet, is uitgesloten van de toepassing van de methode, bedoeld in afdeling 5.4.

3 De methode, bedoeld in afdeling 5.4, kan niet worden gebruikt voor de bepaling van de positiewaarde die voortvloeit uit afgeleide instrumenten als bedoeld in punt 3 van bijlage B bij het Besluit.

4 De in de afdelingen 5.3 tot en met 5.6 bedoelde methoden kunnen binnen een groep als bedoeld in artikel 24b van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek in combinatie worden toegepast, mits dit op permanente basis geschiedt. Binnen de afzonderlijke juridisch-zelfstandige entiteiten die onderdeel uitmaken van de groep, is gecombineerde toepassing niet mogelijk.

5 In afwijking van het vierde lid, tweede volzin, kunnen de in afdelingen 5.3 en 5.5 bedoelde methoden binnen de juridisch zelfstandige entiteiten die onderdeel uitmaken van de groep, bedoeld in artikel 24b van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek, in combinatie worden toegepast, indien tenminste één van deze methoden wordt gebruikt voor de toepassing van artikel 5:18.

§ 5.2.2. Toepassing Interne modellenmethode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Mits daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming van de in afdeling 5.6 beschreven interne modellenmethode gebruik maken voor de bepaling van de vorderingswaarde (exposure value) voor:

• a. contracten betreffende de afgeleide financiële instrumenten, bedoeld bijlage B van het Besluit;

• b. retrocessieovereenkomsten;

• c. opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen;

• d. margeleningstransacties; en

• e. transacties met afwikkeling op lange termijn.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Mits daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming van de in afdeling 5.6 beschreven interne modellenmethode gebruik maken voor de bepaling van de vorderingswaarde (exposure value) voor:

• a. contracten betreffende de afgeleide financiële instrumenten, bedoeld in bijlage B van het Besluit;

• b. retrocessieovereenkomsten;

• c. opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen;

• d. margeleningstransacties; en

• e. transacties met afwikkeling op lange termijn.

§ 5.2.3. Berekening solvabiliteitsvereiste in geval van protectie door middel van een kredietderivaat

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Een financiële onderneming die protectie in de vorm van een kredietderivaat koopt ter afdekking van een positie in de niet-handelsportefeuille of ter afdekking van een kredietrisicovordering op een tegenpartij, kan het solvabiliteitsvereiste voor het afgedekte activum in overeenstemming met de artikelen 4:91 tot en met 4:93 berekenen.

• 2 Mits daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming in afwijking van het eerste lid, het in dat lid bedoelde solvabiliteitsvereiste in overeenstemming met de artikelen 3:20, eerste lid, tweede volzin, en 3:83 berekenen en stelt zij de waarde van de vordering voor het tegenpartijkredietrisico op nul.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Een financiële onderneming die protectie in de vorm van een kredietderivaat koopt ter afdekking van een positie in de niet-handelsportefeuille of ter afdekking van een kredietrisicovordering op een tegenpartij, kan het solvabiliteitsvereiste voor het afgedekte activum in overeenstemming met de artikelen 4:91 tot en met 4:93 berekenen, mits die financiële onderneming in dat geval de waarde van de vordering voor het tegenpartijkredietrisico op nul stelt.

2 Mits daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming in afwijking van het eerste lid, het in dat lid bedoelde solvabiliteitsvereiste in overeenstemming met de artikelen 3:20, eerste lid, tweede volzin, en 3:83 berekenen, mits die financiële onderneming de waarde van de vordering voor het tegenpartijkredietrisico op nul stelt.

§ 5.2.4. In aanmerking te nemen positiewaarden (exposure value)

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 De CCR-positiewaarde afkomstig uit de verkochte credit default swaps in de niet-handelsportefeuille wordt gelijkgesteld aan nul, indien deze swaps worden behandeld als door de financiële onderneming verleende kredietprotectie en indien een solvabiliteitsvereiste voor kredietrisico geldt voor het volle nominale bedrag waarover kredietprotectie is verleend.

• 2 De positiewaarde voor een bepaalde tegenpartij is, ongeacht de daarbij gebruikte methode, in ieder geval gelijk aan de som van de positiewaarden voor ieder samenstel van verrekenbare transacties met die tegenpartij.

• 3 Ten aanzien van een centrale tegenpartij kan een CCR-positiewaarde van nul worden toegekend aan:

  • a. afgeleide contracten (derivaten) of retrocessieovereenkomsten;

  • b. opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen;

  • c. transacties met afwikkeling op lange termijn en margeleningstransacties die uitstaan bij een centrale tegenpartij en die door deze centrale tegenpartij niet zijn verworpen;

  • d. kredietrisicovorderingen op centrale tegenpartijen die voortkomen uit één van de in de onderdelen a tot en met d genoemde contracten of transacties of door De Nederlandsche Bank aan te wijzen contracten of transacties;

  • e. onder de voorwaarde dat voor de CCR-vorderingen van de centrale tegenpartij met alle deelnemers aan haar regelingen op dagelijkse basis volledige zekerheden worden gesteld.

• 4 Vorderingen die voortkomen uit transacties met afwikkeling op lange termijn kunnen worden berekend met gebruikmaking van elk van de methoden, bedoeld in de afdelingen 5.3 tot en met 5.6, ongeacht de methode die is gekozen voor de behandeling van OTC-derivaten en retrocessieovereenkomsten, opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen en margeleningstransacties.

• 5 Bij de berekening van het solvabiliteitvereiste voor transacties met afwikkeling op lange termijn kunnen financiële ondernemingen die de IRB, bedoeld in hoofdstuk 3, toepassen, op permanente basis en ongeacht het belang van dergelijke posities, de risicogewichten, bedoeld in afdeling 2.2, gebruiken.

• 6 De uitkomst van de methoden, bedoeld in de afdelingen 5.3 en 5.4 kan uitsluitend worden gebruikt indien de nominale waarde van die uitkomst in reële verhouding staat tot het risico dat aan het contract verbonden is. Indien niet aan de eerste volzin wordt voldaan, wordt de nominale waarde aangepast om rekening te houden met het verhoogde risico als gevolg van de risicostructuur van het contract.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 De CCR-positiewaarde afkomstig uit de verkochte credit default swaps in de niet-handelsportefeuille wordt gelijkgesteld aan nul, indien deze swaps worden behandeld als door de financiële onderneming verleende kredietprotectie en indien een solvabiliteitsvereiste voor kredietrisico geldt voor het volle nominale bedrag waarover kredietprotectie is verleend.

2 De positiewaarde voor een bepaalde tegenpartij is, ongeacht de daarbij gebruikte methode, in ieder geval gelijk aan de som van de positiewaarden voor ieder samenstel van verrekenbare transacties met die tegenpartij.

3 Ten aanzien van een centrale tegenpartij kan – onder de voorwaarde dat voor de CCR-vorderingen van de centrale tegenpartij met alle deelnemers aan haar regelingen op dagelijkse basis volledig zekerheden worden gesteld – een CCR-positiewaarde van nul worden toegekend aan:

• a. afgeleide contracten (derivaten) of retrocessieovereenkomsten;

• b. opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen;

• c. transacties met afwikkeling op lange termijn en margeleningstransacties die uitstaan bij een centrale tegenpartij en die door deze centrale tegenpartij niet zijn verworpen;

• d. kredietrisicovorderingen op centrale tegenpartijen die voortkomen uit één van de in de onderdelen a tot en met c genoemde contracten of transacties of door De Nederlandsche Bank aan te wijzen contracten of transacties;

• e. onder de voorwaarde dat voor de CCR-vorderingen van de centrale tegenpartij met alle deelnemers aan haar regelingen op dagelijkse basis volledige zekerheden worden gesteld.

4 Vorderingen die voortkomen uit transacties met afwikkeling op lange termijn kunnen worden berekend met gebruikmaking van elk van de methoden, bedoeld in de afdelingen 5.3 tot en met 5.6, ongeacht de methode die is gekozen voor de behandeling van OTC-derivaten en retrocessieovereenkomsten, opgenomen of verstrekte effecten- of grondstoffenleningen en margeleningstransacties.

5 Bij de berekening van het solvabiliteitvereiste voor transacties met afwikkeling op lange termijn kunnen financiële ondernemingen die de IRB, bedoeld in hoofdstuk 3, toepassen, op permanente basis en ongeacht het belang van dergelijke posities, de risicogewichten, bedoeld in afdeling 2.2, gebruiken.

6 De uitkomst van de methoden, bedoeld in de afdelingen 5.3 en 5.4 kan uitsluitend worden gebruikt indien de nominale waarde van die uitkomst in reële verhouding staat tot het risico dat aan het contract verbonden is. Indien niet aan de eerste volzin wordt voldaan, wordt de nominale waarde aangepast om rekening te houden met het verhoogde risico als gevolg van de risicostructuur van het contract.

Afdeling 5.3. Methode gebaseerd op de waardering tegen marktwaarde

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Binnen de marktwaardemethode, wordt de positiewaarde per post berekend als de som van de positieve actuele vervangingswaarde per post en de potentiële toekomstige kredietpositie.

• 2 De actuele vervangingswaarde wordt vastgesteld op basis van de actuele marktwaarde van contracten met een positieve waarde.

• 3 De waarde van de potentiële toekomstige kredietpositie wordt vastgesteld, ongeacht of de actuele vervangingswaarde positief of negatief is, op basis van het totaal van de de theoretische hoofdsommen of op basis van de onderliggende waarden, voor zover van toepassing, vermenigvuldigd met de in tabel 1 van bijlage 5A genoemde percentages.

• 4 Indien daartoe de voorafgaande toestemming van de De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming ingeval van contracten in grondstoffen en edele metalen anders dan goud voor de berekening van de potentiële kredietpositie, in afwijking van de percentages genoemd in tabel 1 van bijlage 5A, gebruik maken van de percentages genoemd in tabel 2 van bijlage 5A, mits de financiële onderneming voor de berekening van het positierisico in desbetreffende grondstoffen of edele metalen gebruik maakt van de looptijdmethode, bedoeld in artikel 3:40 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico.

• 5 In afwijking van de berekeningsmethode bedoeld in het eerste lid mag voor de berekening van de positiewaarde in geval van op één valuta betrekking hebbende floating renteswaps de vervangingswaarde van deze swaps worden genomen.

Afdeling 5.4. Oorspronkelijke vorderingsmethode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die met in achtneming van artikel 5:2, gebruik maakt van de oorspronkelijke vorderingsmethode vermenigvuldigt de theoretische hoofdsommen of onderliggende waarden, voor zover van toepassing, van de afgeleide financiële instrumenten, bedoeld in bijlage B bij het Besluit, met de bij de aard en looptijd passende percentages volgens tabel 1 hieronder.

  Tabel 1

  Oorspronkelijke looptijd	Rentecontracten	Contracten die betrekking hebben op wisselkoersen of goud
  Eén jaar of korter	0,5%	2,0%
  Langer dan één jaar doch niet langer dan twee jaar	1,0%	5,0%
  Verhoging voor ieder jaar extra	1,0%	3,0%

• 2 Bij de toepassing van de in het eerste lid genoemde tabel, kan de financiële onderneming in het geval van rentecontracten in de plaats van de oorspronkelijke looptijd voor de resterende looptijd kiezen.

Afdeling 5.5. Gestandaardiseerde methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 5.5.1. Reikwijdte gestandaardiseerde methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De gestandaardiseerde methode wordt uitsluitend gebruikt voor verhandelde OTC-derivaten en voor transacties met afwikkeling op lange termijn. De gestandaardiseerde methode kan niet worden gebruikt voor effecten- of grondstoffenfinancieringstransacties.

§ 5.5.2. Berekening positiewaarde

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Binnen de gestandaardiseerde methode, wordt de positiewaarde van de post voor elk samenstel van verrekenbare transacties afzonderlijk berekend.

• 2 De omvang van de positiewaarde, zekerheden in aanmerking genomen, wordt berekend op basis van formule 1 van bijlage 5B.

• 3 Voor de toepassing van de gestandaardiseerde methode worden uitsluitend zekerheden als bedoeld in artikel 4:27 van deze regeling respectievelijk artikel 3:32 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico erkend.

§ 5.5.3. Transacties met een lineair risicoprofiel

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:10

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ten behoeve van de berekeningen, bedoeld in de volgende leden, kan een financiële onderneming:

  • a. voorbijgaan aan het renterisico van betalingsgedeelten met een resterende looptijd van minder dan één jaar; en

  • b. transacties die uit twee betalingsgedeelten bestaan en in dezelfde valuta luiden, als één enkele geaggregeerde transactie beschouwen. De procedure voor betalingsgedeelten geldt voor de geaggregeerde transactie.

• 2 Transacties met een lineair risicoprofiel waarbij aandelen, daaronder tevens begrepen aandelenindexen, goud, andere edele metalen of andere grondstoffen als onderliggend financieel instrument fungeren, worden gekoppeld aan een risicopositie in het desbetreffende onderliggend financieel instrument, edel metaal of grondstof en aan een rentetarief-risicopositie voor het betalingsgedeelte. Indien het betalingsgedeelte in een buitenlandse valuta luidt, wordt de dit betalingsgedeelte bovendien gekoppeld aan een risicopositie in de desbetreffende valuta.

• 3 Transacties met een lineair risicoprofiel waarbij een schuldinstrument als het onderliggende instrument fungeert, worden gekoppeld aan een rentetarief-risicopositie voor het schuldinstrument en aan een andere rentetarief-risicopositie voor het betalingsgedeelte.

• 4 Indien het in het derde lid bedoelde onderliggende schuldinstrument in een buitenlandse valuta luidt, wordt het schuldinstrument gekoppeld aan een risicopositie in de desbetreffende valuta. Indien het betalingsgedeelte in een buitenlandse valuta luidt, wordt dit onverminderd het derde lid tevens aan een risicopositie in de desbetreffende valuta gekoppeld.

• 5 Bij transacties met een lineair risicoprofiel die voorzien in de ruil van twee betalingen, wordt elk van beide betalingsgedeelten aan een rentetarief-risicopositie gekoppeld. Dit geldt ook voor valutatermijntransacties.

• 6 Indien een betalingsgedeelte in een buitenlandse valuta luidt, wordt dat betalingsgedeelte tevens betrokken in de berekening van de eigen positie van de financiële onderneming in desbetreffende valuta volgens de Regeling solvabiliteitseisen voor het markrisico.

• 7 Aan de post die uit een valuta-basisswap voortvloeit, wordt een waarde van nul toegekend.

§ 5.5.4. Omvang risicopositie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:11

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Behalve voor schuldinstrumenten is de omvang van een risicopositie die voortvloeit uit een transactie met een lineair risicoprofiel gelijk aan de effectieve nominale waarde in Euro’s van de onderliggende financiële instrumenten, daaronder tevens begrepen grondstoffen.

• 2 Voor schuldinstrumenten en betalingsgedeelten is de omvang van de risicopositie gelijk aan de effectieve nominale waarde in Euro’s van de uitstaande brutobetalingen (inclusief het nominale bedrag), vermenigvuldigd met de gewijzigde duur van het schuldinstrument respectievelijk het betalingsgedeelte.

• 3 De omvang van een risicopositie die voortvloeit uit een credit default swap is de nominale waarde van het als referentie fungerende schuldinstrument vermenigvuldigd met de resterende looptijd van de credit default swap.

• 4 De omvang van een risicopositie die voortvloeit uit een OTC-derivaat met een niet-lineair risicoprofiel (met inbegrip van opties en swaptions), is gelijk aan het delta-equivalent van de effectieve nominale waarde van het onderliggende financiële instrument van de transactie, behalve indien het gaat om een onderliggend schuldinstrument.

• 5 De omvang van een risicopositie die voortvloeit uit een OTC-derivaat met een niet-lineair risicoprofiel (met inbegrip van opties en swaptions) waarvan de onderliggende waarde een schuldinstrument of een betalingsgedeelte is, is gelijk aan het delta-equivalent van de effectieve nominale waarde van het financiële instrument of aan het betalingsgedeelte vermenigvuldigd met de gewijzigde looptijd van het schuldinstrument respectievelijk het betalingsgedeelte.

§ 5.5.5. Behandeling zekerheden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:12

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de vaststelling van risicoposities worden de van een tegenpartij ontvangen zekerheden behandeld als een claim op die tegenpartij krachtens een derivatencontract (lange afwikkelingsduur) die op de dag van ontvangst vervalt, terwijl uitgegeven zekerheden behandeld worden als een verplichting aan de tegenpartij (kortlopende afwikkelingsduur), die op de dag van uitgifte vervalt.

§ 5.5.6. Berekening en te gebruiken formules

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:13

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan de formule 2, bedoeld in bijlage 5B, gebruiken om de omvang en het teken van een risicopositie te bepalen.

Artikel 5:14

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De risicoposities worden gegroepeerd in samenstellen van afdekkingsinstrumenten (hedging sets). Voor elke hedging set wordt de netto risicopositie, zijnde het absolute bedrag van de som van de resulterende risicoposities, berekend en weergegeven zoals bedoeld in formule 1 van bijlage 5B.

Artikel 5:15

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Rentetarief-risicoposities die voortvloeien uit gelddeposito’s die van een tegenpartij als zekerheid uit betalingsgedeelten en onderliggende schuldinstrumenten zijn ontvangen en waarop volgens artikel 3:9, derde lid, onderdeel d, van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico een solvabiliteitsvereiste van ten hoogste 1,6% van toepassing is, worden gegroepeerd in zes samenstellen van afdekkingsinstrumenten (hedging sets) voor elke valuta, zoals bedoeld in tabel 1 van bijlage 5B.

• 2 Hedging sets worden gedefinieerd door middel van een combinatie van de criteria looptijd en referentierentetarieven.

• 3 Voor rentetarief-risicoposities die voortvloeien uit onderliggende schuldinstrumenten of betalingsgedeelten en waarvan het rentetarief gekoppeld is aan een referentierentetarief dat een algemeen marktrenteniveau weerspiegelt, is de resterende looptijd gelijk aan de duur van het tijdsinterval tot de volgende aanpassing van het rentetarief. In alle overige gevallen is de resterende looptijd gelijk aan de resterende looptijd van het onderliggende schuldinstrument of, in het geval van een betalingsgedeelte, de resterende looptijd van de transactie.

• 4 Er is één hedging set voor elke emittent die een referentieschuldinstrument uitgeeft, dat als onderliggende waarde van een credit default swap fungeert.

• 5 Rentetarief-risicoposities die voortvloeien uit gelddeposito’s die bij een tegenpartij als zekerheid worden ondergebracht, worden voor elke emittent gegroepeerd in een hedging set, tenzij de tegenpartij schuldverplichtingen van een laag specifiek risico uit onderliggende schuldinstrumenten heeft waarop op grond van artikel 3:9, derde lid, onderdeel d, van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico een solvabiliteitsvereiste van meer dan 1,6% van toepassing is. Wanneer een betalingsgedeelte is geënt op een schuldinstrument als bedoeld in de vorige volzin, is er eveneens één hedging set voor elke emittent van het referentieschuldinstrument.

• 6 Risicoposities die voortvloeien uit schuldinstrumenten van een bepaalde emittent of uit referentieschuldinstrumenten van dezelfde emittent waarop betalingsgedeelten zijn geënt respectievelijk die als onderliggende waarde van een credit default swap fungeren, kunnen in dezelfde hedging set worden ondergebracht.

Artikel 5:16

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Andere onderliggende financiële instrumenten dan schuldinstrumenten worden alleen in dezelfde respectieve samenstellen van afdekkingsinstrumenten (hedging sets) ondergebracht indien het identieke of vergelijkbare instrumenten betreft. In alle andere gevallen worden zij in afzonderlijke hedging sets ondergebracht.

• 2 Vergelijkbare instrumenten als bedoeld in het eerste lid zijn, met betrekking tot:

  • a. aandelen: instrumenten die door dezelfde emittent zijn uitgegeven;

  • b. aandelenindexen: instrumenten die per index worden behandeld als ware zij uitgegeven door een afzonderlijke emittent;

  • c. edele metalen: instrumenten in hetzelfde metaal;

  • d. een index voor edele metalen: wordt als een afzonderlijk edel metaal behandeld;

  • e. elektrische energie: leveringsrechten en verplichtingen die verwijzen naar dezelfde piek- of dallaadtijdinterval binnen een periode van 24 uur;

  • f. grondstoffen: instrumenten in dezelfde grondstof; en

  • g. een grondstoffenindex: wordt als een afzonderlijke grondstof behandeld.

Artikel 5:17

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De financiële onderneming past CCR-vermenigvuldigingsfactoren toe op de verschillende categorieën van samenstellen van afdekkingsinstrumenten (hedging sets) in overeenstemming met de in tabel 2 van bijlage 5B genoemde percentages.

Artikel 5:18

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien de financiële onderneming bij transacties met een niet-lineair risicoprofiel geen delta of, indien schuldinstrumenten of betalingsgedeelten als onderliggende waarde fungeren, geen gewijzigde duur kan bepalen met behulp van een door De Nederlandsche Bank voor dat doel goedgekeurd model voor de bepaling van de minimumsolvabiliteitsvereisten voor het tegenpartijkredietrisico, worden de omvang van de risicoposities en de toe te passen CCRM’s op conservatieve wijze bepaald en toegepast na voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank.

• 2 In gevallen anders dan bedoeld in het eerste lid, kan De Nederlandsche Bank het gebruik van de methode bedoeld in afdeling 5.3 vereisen, met dien verstande dat de waarde van de positie wordt bepaald alsof er sprake is van een samenstel van verrekenbare transacties die uitsluitend de individuele transactie behelst.

§ 5.5.7. Vereisten met betrekking tot interne procedures

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:19

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming beschikt over interne procedures om te verifiëren of een transactie valt onder een in rechte afdwingbare verrekeningsovereenkomst die aan de vereisten van afdeling 5.6 voldoet, voordat zij de desbetreffende transactie in het samenstel van afdekkingsinstrumenten (hedging set) opneemt.

Artikel 5:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die gebruik maakt van zekerheden om haar CCR te verminderen, beschikt over interne procedures om te verifiëren of een zekerheid aan de rechtszekerheidseisen van de artikelen 4:5, 4:30, 4:61 en 4:65 voldoet voordat zij het effect van de desbetreffende zekerheid in haar berekeningen in aanmerking neemt.

Afdeling 5.6. Interne modellenmethode (IMM)

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 5.6.1. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming kan de interne modellenmethode uitsluitend toepassen indien zij aan de in deze afdeling bedoelde voorwaarden voldoet en indien zij daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank heeft verkregen.

• 2 De interne modellenmethode kan worden toegepast om de positiewaarde van de overeenkomsten bedoeld in artikel 5:3, onderdelen a tot en met d, te berekenen. De financiële onderneming kan in de berekening, bedoeld in de vorige volzin, ook de in artikel 5:3, onderdeel e, bedoelde transacties meenemen.

§ 5.6.2. Reikwijdte regeling

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:22

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 In afwijking van artikel 5:2, eerste lid, kan een financiële onderneming besluiten de interne modellenmethode niet toe te passen op posten die qua omvang en risico niet materieel zijn.

• 2 Op de niet-materiële posten bedoeld in het eerste lid, kan met voorafgaande toestemming van de Nederlandse Bank en in afwijking van artikel 5:2, vijfde lid, de interne modellenmethode door een afzonderlijke, juridisch-zelfstandige entiteit binnen een groep als bedoeld in artikel 24b van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek, in combinatie met één van de methoden bedoeld in de afdelingen 5.3 en 5.5 worden toepast.

§ 5.6.3. Gefaseerde toepassing

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:23

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien daarvoor de voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming de interne modellenmethode gefaseerd op verschillende productcategorieën toepassen. Onverminderd het tweede lid van het vorige artikel, kan een financiële onderneming totdat deze gefaseerde uitrol gecompleteerd is, voor de berekening van haar overige positiewaarden gebruikmaken van de in afdeling 5.3 respectievelijk afdeling 5.5 bedoelde methode.

Artikel 5:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming die toestemming heeft gekregen voor het gebruik van de interne modellenmethode, keert niet terug tot het gebruik van de in afdeling 5:3 respectievelijk afdeling 5:5 bedoelde methode, tenzij zij hiervoor de toestemming van De Nederlandsche Bank heeft verkregen.

• 2 Indien een financiële onderneming niet langer voldoet aan de in deze afdeling bedoelde voorwaarden, dient zij bij De Nederlandsche Bank tijdig een herstelplan in, of toont zij aan dat de gevolgen van de niet-naleving te verwaarlozen zijn.

§ 5.6.4. Waarde van de post

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:25

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de toepassing van de interne modellenmethode wordt de positiewaarde, op het niveau van het samenstel van verrekenbare transacties, als volgt gemeten:

  • a. het model specificeert de prognoseverdeling voor veranderingen in de marktwaarde van het samenstel van verrekenbare transacties die toe te schrijven zijn aan veranderingen in marktvariabelen; en

  • b. vervolgens berekent het model de waarde van de uit het samenstel van verrekenbare transacties voortvloeiende post in het licht van de veranderingen in de marktvariabelen op elke datum in de toekomst.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid, onderdeel a, kan de financiële onderneming een erkende financiële zekerheid als bedoeld in artikel 4:27 van deze regeling respectievelijk artikel 3:32 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico, in haar specificatie van de prognoseverdeling opnemen, indien wordt voldaan aan de kwantitatieve, kwalitatieve en gegevensvereisten voor de interne modellenmethode voor wat betreft de zekerheid. Ingeval van tegenpartijen met margeverplichtingen kan ook met toekomstige overdrachten van zekerheden rekening worden houden.

• 3 Na toepassing van het eerste en tweede lid, wordt de positiewaarde overeenkomstig bijlage 5C berekend als het product van alfa en de effectieve EPE.

§ 5.6.5. Eigen raming van alfa (α)

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:26

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In afwijking van het derde lid van het vorige artikel, kan een financiële onderneming met voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank in haar interne model eigen ramingen van α hanteren, mits:

• a. α ten minste 1,2 bedraagt en gelijk is aan de verhouding tussen het economische kapitaal dat wordt verkregen na uitvoering van een volledige simulatie van tegenpartij-kredietrisico aan de hand van de posities op alle tegenpartijen (teller) en het op basis van de EPE berekende economische kapitaal (noemer);

• b. het in de noemer opgenomen getal wordt bepaald alsof de EPE een vast uitstaand leningsbedrag betreft;

• c. in de teller rekening wordt gehouden met materiële bronnen van stochastische afhankelijkheid na de verdeling van de marktwaarden van de transacties of van de portefeuilles van transacties over de tegenpartijen; en

• d. rekening wordt gehouden met de granulariteit van de portefeuilles.

Artikel 5:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de toepassing van het vorige artikel, volgt een financiële onderneming in haar interne model een benadering die de teller en de noemer van α op consequente wijze berekent wat de modelleringsmethode, de parameterspecificaties en de portefeuillesamenstelling betreft. Deze benadering berust op de door de financiële onderneming gevolgde interne benadering ten aanzien van het kapitaal, is goed gedocumenteerd en is tevens aan onafhankelijke validatie onderworpen.

• 2 De validatie, bedoeld in het eerste lid, tweede volzin, vindt ten minste om de drie maanden plaats, en zoveel vaker als de in het eerste lid, eerste volzin, bedoelde samenstelling van de portefeuille varieert in de tijd. De validatie, bedoeld in het eerste lid, tweede volzin, omvat, ten behoeve van het prudentieel toezicht door De Nederlandsche Bank, tevens een evaluatie van het modelrisico.

• 3 Voor zover van toepassing, worden de volatiliteiten en correlaties van de marktrisicofactoren die bij de gezamenlijke simulatie van het markt- en kredietrisico worden gebruikt, bepaald aan de hand van de kredietrisicofactor, zulks om de mogelijke toename van de volatiliteit of de correlatie in een economische baisse tot uiting te laten komen.

§ 5.6.6. Behandeling margeovereenkomst

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:28

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien het samenstel van verrekenbare transacties aan een margeovereenkomst onderworpen is, maakt een financiële onderneming in haar interne model gebruik van één van de volgende EPE-metingen:

  • a. de effectieve EPE zonder met de margeovereenkomst rekening te houden; of

  • b. de in de margeovereenkomst vastgelegde EPE-drempel, mits deze positief is, vermeerderd met een opslagfactor die de potentiële stijging van de positie over de marge risicoperiode weerspiegelt.

• 2 De opslagfactor, bedoeld in het eerste lid, onderdeel b, wordt berekend als de verwachte stijging over de marge risicoperiode van de uit het samenstel van verrekenbare transacties voortvloeiende positie, uitgaande van een actuele positie van nul. Bij het verrichten van deze berekening wordt een marge risicoperiode gehanteerd van:

  • a. ten minste vijf werkdagen voor samenstellen van verrekenbare transacties die slechts bestaan uit repo- of daarop gelijkende transacties en die onderworpen zijn aan dagelijkse bijkomende dekking en dagelijkse marktwaarde; of

  • b. tien werkdagen voor alle andere samenstellen van verrekenbare transacties dan bedoeld in onderdeel a.

• 3 Indien de financiële onderneming in haar interne model bij de raming van EE met de gevolgen van margestortingen rekening houdt, kan zij met voorafgaande instemming van De Nederlandsche Bank de EE van het model direct in de tweede vergelijking van bijlage 5C gebruiken.

§ 5.6.7. Minimum operationele vereisten voor EPE-modellen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:29

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Het interne EPE-model van een financiële onderneming voldoet aan de operationele vereisten, bedoeld in de paragrafen 5.6.7.a tot en met 5.6.7.e.

§ 5.6.7.a. Ccr-beheersing

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:30

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming heeft een controleafdeling die belast is met het ontwerpen en implementeren van haar CCR-beheersysteem, met inbegrip van de initiële en doorlopende validatie van haar interne model.

• 2 De in het eerste lid bedoelde afdeling:

  • a. controleert de integriteit van de invoergegevens;

  • b. stelt analyses, en rapporten daarvan, op die betrekking hebben op de uitkomsten van het interne model en waarin in ieder geval de relatie tussen risicometingen en krediet- en transactielimieten wordt beoordeeld;

  • c. is onafhankelijk van de afdelingen die verantwoordelijk zijn voor de uitwerking, de vernieuwing en het verhandelen van vorderingen, staat niet bloot aan invloeden die haar onafhankelijkheid kunnen beïnvloeden en beschikt over voldoende en geschikt personeel; en

  • d. rapporteert rechtstreeks aan de hoogste leiding van de financiële onderneming.

• 3 De financiële onderneming waarborgt dat de werkzaamheden van de in het eerste lid bedoelde afdeling in hoge mate in het dagelijkse kredietrisicobeheerproces van de financiële onderneming zijn geïntegreerd. Tevens waarborgt zij dat de output van deze werkzaamheden een geïntegreerd onderdeel vormt van het proces van de planning, bewaking en beheersing van haar krediet- en algemene risicoprofiel.

Artikel 5:31

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De gedragslijnen, procedures en systemen van de financiële onderneming voor het CCR-beheer zijn conceptueel solide en worden op integere wijze toegepast.

• 2 De gedragslijnen van de financiële onderneming op het gebied van het risicobeheer houden rekening met de markt, met de liquiditeit en met het juridische en operationele risico dat aan het CCR verbonden kan zijn.

• 3 De financiële onderneming sluit geen transacties af met een tegenpartij zonder de kredietwaardigheid van deze partij te toetsen of zonder naar behoren rekening te houden met het afwikkelings- en pre-settlementkredietrisico. Deze risico’s worden zoveel mogelijk ondernemingsbreed en op het niveau van de tegenpartij beheerd, door vorderingen op een tegenpartij met andere kredietvorderingen op die partij te aggregeren.

Artikel 5:32

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 De raad van bestuur en de directie van de financiële onderneming zijn actief betrokken bij het CCR-beheersingsproces en stellen hiervoor voldoende personele en financiële middelen ter beschikking. De directie waarborgt de betrouwbaarheid van de uitkomsten van het interne model van de financiële onderneming, en:

  • a. is zich bewust van de beperkingen en aannames van het gebruikte model en van het mogelijke effect hiervan op de betrouwbaarheid van de uitkomsten;

  • b. houdt rekening met de onzekerheden gelieerd aan het marktklimaat en operationele risico’s; en

  • c. is op de hoogte van de wijze waarop de in de onderdelen a en b bedoelde informatie in het model zijn weerspiegeld.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid worden de dagelijkse rapporten over de CCR-posities van de financiële onderneming beoordeeld door een management-echelon dat qua hiërarchie en bevoegdheden in staat is om een vermindering op te leggen van de door afzonderlijke kredietbeheerders of handelaren ingenomen posities respectievelijk van de totale CCR-positie van de financiële onderneming.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Het bestuur en het seniormanagement van de financiële onderneming zijn actief betrokken bij het CCR-beheersingsproces en stellen hiervoor voldoende personele en financiële middelen ter beschikking. De directie waarborgt de betrouwbaarheid van de uitkomsten van het interne model van de financiële onderneming, en:

• a. is zich bewust van de beperkingen en aannames van het gebruikte model en van het mogelijke effect hiervan op de betrouwbaarheid van de uitkomsten;

• b. houdt rekening met de onzekerheden gelieerd aan het marktklimaat en operationele risico’s; en

• c. is op de hoogte van de wijze waarop de in de onderdelen a en b bedoelde informatie in het model zijn weerspiegeld.

2 Voor de toepassing van het eerste lid worden de dagelijkse rapporten over de CCR-posities van de financiële onderneming beoordeeld door een management-echelon dat qua hiërarchie en bevoegdheden in staat is om een vermindering op te leggen van de door afzonderlijke kredietbeheerders of handelaren ingenomen posities respectievelijk van de totale CCR-positie van de financiële onderneming.

Artikel 5:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het CCR-beheersysteem van de financiële onderneming wordt gehanteerd in combinatie met de krediet- en transactielimieten, die in het interne model zijn opgenomen. De financiële onderneming waarborgt dat de krediet- en transactielimieten consistent in de tijd zijn en goed door kredietbeheerders, handelaren en de directie worden begrepen.

• 2 De CCR-meting van de financiële onderneming behelst:

  • a. de meting van het dagelijkse gebruik van kredietlijnen inclusief de meting van het gebruik van kredietlijnen gedurende de loop van de dag, en

  • b. de meting van de actuele positie van de financiële onderneming zowel met in aanmerkingneming van gestelde zekerheden als de meting zonder in aanmerkingneming van gestelde zekerheden.

• 3 Op het niveau van de portefeuille en de tegenpartij berekent en bewaakt de financiële onderneming de maximumpositie respectievelijk de potentiële toekomstige positie voor het door haar gekozen betrouwbaarheidsinterval. De financiële onderneming houdt rekening met grote en geconcentreerde posities, daaronder in ieder geval begrepen posities die naar groep kunnen worden gecategoriseerd.

Artikel 5:34

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ter aanvulling van de CCR-analyse beschikt de financiële onderneming over een ordelijk en strikt programma van stresstests, dat gebaseerd is op de dagelijkse uitkomsten van haar interne risicometingsmodel.

• 2 De resultaten van de in het eerste lid bedoelde stresstests worden periodiek beoordeeld door de directie en worden verwerkt in de in artikel 5:31 bedoelde gedragslijnen en de in het vorige artikel bedoelde limieten. Wanneer uit de stresstests blijkt dat er sprake is van bijzondere kwetsbaarheid voor een bepaalde samenloop van omstandigheden, neemt de financiële onderneming terstond maatregelen om deze risico’s op passende wijze te beheersen.

Artikel 5:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming beschikt over een procedure voor de naleving van een schriftelijk vastgelegde reeks van interne gedragslijnen, controlevoorschriften en procedures die betrekking hebben op de werking van het CCR-beheersingssysteem.

• 2 Het CCR-beheersingssysteem van de financiële onderneming is goed gedocumenteerd en voorziet in een beschrijving van de empirische technieken die voor de meting van het CCR worden gehanteerd.

Artikel 5:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Als onderdeel van het interne-controleproces laat de financiële onderneming periodiek een onafhankelijk onderzoek naar het CCR-beheersingssysteem uitvoeren, dat betrekking heeft op de activiteiten van zowel de zakelijke afdeling, bedoeld in artikel 5:51, derde lid, als de onafhankelijke controleafdeling, bedoeld in artikel 5:30, eerste lid.

• 2 Het complete CCR-beheersingsproces wordt periodiek onderworpen aan een onderzoek, dat ten minste betrekking heeft op:

  • a. de toereikendheid van de documentatie over het CCR-beheersingssysteem en -proces;

  • b. de organisatie van de afdeling CCR-beheersing;

  • c. de integratie van de CCR-metingen in het dagelijkse risicobeheer;

  • d. het proces voor de fiattering van risicowaarderingsmodellen en waarderingssystemen die door het personeel in back en front office-afdelingen worden gebruikt;

  • e. de validatie van significante wijzigingen in het CCR-metingsproces;

  • f. de omvang van de CCR’s die in het risicometingsmodel verwerkt zijn;

  • g. de deugdelijkheid van het systeem voor informatie van het management;

  • h. de nauwkeurigheid en volledigheid van CCR-gegevens;

  • i. de verificatie van de consistentie, tijdigheid en betrouwbaarheid van de gegevensbronnen die voor de interne modellen worden gebruikt, evenals van de onafhankelijkheid van deze gegevensbronnen;

  • j. de nauwkeurigheid en correctheid van de aannames in zake volatiliteit en correlatie;

  • k. de nauwkeurigheid van de waarderings- en risicotransformatieberekeningen;

  • l. de verificatie of het model accuraat is door veelvuldige tests achteraf uit te voeren.

§ 5.6.7.b. Gebruikstest

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming hanteert een model waaruit een verdeling van de CCR-posities resulteert om de effectieve EPE te berekenen, en waarborgt dat dit model deel uitmaakt van een CCR-beheersingskader dat de vaststelling, de meting, het beheer, de goedkeuring en de interne rapportage van het CCR omvat. Dit beheerskader behelst tevens de meting van het gebruik van kredietlijnen in het kader van de aggregatie van CCR-vorderingen met andere kredietvorderingen en de allocatie van economisch kapitaal.

• 2 De financiële onderneming integreert de verdeling van de posities die resulteert uit het in het eerste lid bedoelde model, in hoge mate in haar dagelijkse CCR-beheersingsproces. De financiële onderneming kent een essentiële rol aan deze positie-uitkomsten toe in haar beleid met betrekking tot kredietacceptatie, CCR-beheersing, interne allocatie van kapitaal en corporate governance.

• 3 Voor de toepassing van de vorige leden, toont de financiële onderneming – voordat zij de aanvraag tot het gebruik van het in het eerste lid bedoelde model bij De Nederlandsche Bank indient – aan De Nederlandsche Bank aan dat zij gedurende tenminste één jaar ervaring heeft met het gebruik van modellen waaruit een verdeling van CCR-posities resulteert. Daarbij toont zij tevens aan dat deze modellen in grote lijnen aan de minimumvereisten van deze paragraaf voldoen.

Artikel 5:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Behalve de verwachte positieve positie (EPE), meet en beheert de financiële onderneming ook actuele posities. Indien nodig, meet de financiële onderneming de actuele positie met en zonder in aanmerkingneming van gestelde zekerheden.

• 2 Aan de gebruikstest is voldaan indien de financiële onderneming gebruik maakt van andere CCR-metingen, zoals de maximumpositie of de potentiële toekomstige positie (potential future exposure – PFE) op basis van de verdeling van de posities welke resulteert uit hetzelfde model voor de berekening van de EPE.

• 3 De financiële onderneming is in staat de EE dagelijks te ramen, tenzij zij aan De Nederlandsche Bank kan aantonen dat haar CCR-posities een minder frequente berekening rechtvaardigen. Zij berekent de EE langs het tijdsprofiel van prognosehorizonten waarin adequaat de tijdsstructuur van de toekomstige kasstromen en de looptijd van de contracten tot uiting komen, en op een wijze die consistent is met het belang en de samenstelling van de positie.

Artikel 5:39

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een positie wordt niet alleen over een tijdshorizon van een jaar gemeten, bewaakt en beheerst, maar over de duur van alle contracten van het samenstel van verrekenbare transacties.

• 2 Indien de looptijd van de positie de tijdshorizon van een jaar overtreft, beschikt de financiële onderneming over procedures voor het onderkennen en beheersen van de daaruit voortvloeiende tegenpartijrisico’s.

• 3 De uit de meting, bedoeld in het vorige artikel, voorspelde toename van de positie is een invoergegeven in het door de financiële onderneming gebruikte interne model voor economisch kapitaal.

§ 5.6.7.c. Stresstests

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:40

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming beschikt over deugdelijke procedures voor het verrichten van stresstests bij de beoordeling van de CCR-kapitaaltoereikendheid.

• 2 De uitkomsten van de in het eerste lid bedoelde stresstests worden vergeleken met de EPE-meting, en worden door de financiële onderneming betrokken in de in artikel 24a van het Besluit bedoelde risicobeoordelings-, meet- en controleprocedures.

• 3 Bij het verrichten van de in het eerste lid bedoelde stresstests beoordeelt de financiële onderneming tevens welke mogelijke gebeurtenissen of toekomstige veranderingen in economische omstandigheden ongunstige gevolgen kunnen hebben voor haar kredietvorderingen en in hoeverre zij daartegen bestand is.

Artikel 5:41

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De in het vorige artikel bedoelde stresstests hebben betrekking op de CCR-posities van een financiële onderneming en slaan tegelijk op markt- en kredietrisicofactoren. In de stresstests met betrekking tot het tegenpartijrisico wordt rekening gehouden met het concentratierisico, ten aanzien van zowel een enkele tegenpartij als ten aanzien van groepen van tegenpartijen), het correlatierisico tussen markt- en kredietrisico en het risico dat de liquidatie van de posities op de tegenpartij een marktbeweging kan veroorzaken.

• 2 Bij het verrichten van de stresstests, bedoeld in het eerste lid, houdt de financiële onderneming ook rekening met het effect van marktbewegingen als bedoeld in het eerste lid, tweede volzin, op haar eigen posities. Zij neemt dat effect mee in de beoordeling van het tegenpartijrisico.

§ 5.6.7.d. Wrong-way risk

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:42

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming houdt terdege rekening met posities die aanleiding geven tot het ontstaan van een significante mate van een algemeen wrong-way risico.

• 2 De financiële onderneming beschikt over procedures om gevallen van specifiek wrong-way risico te onderkennen, te bewaken en te beheersen vanaf de precontractuele fase van een transactie tot aan de definitieve afwikkeling van de transactie.

§ 5.6.7.e. Deugdelijkheid van de modelprocedure

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:43

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het interne model van de financiële onderneming weerspiegelt de voorwaarden en specificaties van een transactie op passende, volledige en prudente wijze.

• 2 De in het eerste lid bedoelde voorwaarden en -specificaties bevatten in ieder geval gegevens over de:

  • a. contractuele nominale bedragen,

  • b. looptijd,

  • c. referentieactiva,

  • d. aard van de transactie, ingeval de transactie een margeovereenkomst of een verrekeningsovereenkomst betreft.

• 3 De transactievoorwaarden en transactiespecificaties worden onder verantwoordelijkheid van de onafhankelijke controle-afdeling, bedoeld in artikel 5:30, eerste lid, ingevoerd en opgeslagen in een beveiligde gegevensbank. Zowel deze opslag als de transmissie van gegevens over deze voorwaarden en specificaties is onderworpen aan een formele en periodieke interne audit.

• 4 De invoer in de gegevensbank behoeft de voorafgaande goedkeuring van een juridische deskundige, in het bijzonder wat betreft de kwalificatie van de transactie als een verrekeningsovereenkomst.

• 5 De financiële onderneming hanteert formele afstemmingsprocessen tussen het interne model en de gegevensbank om continue te verifiëren of de transactievoorwaarden en -specificaties op correcte of ten minste prudente wijze in de EPE worden weerspiegeld.

Artikel 5:44

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het interne model maakt gebruik van actuele marktgegevens om actuele posities te berekenen.

• 2 Wanneer een financiële onderneming gebruik maakt van historische gegevens om de volatiliteit en de correlaties te ramen, hebben deze gegevens betrekking op een periode van ten minste drie jaar. Deze gegevens worden elk kwartaal geactualiseerd en zoveel vaker als de marktomstandigheden daartoe aanleiding geven.

• 3 De in het tweede lid bedoelde gegevens bestrijken het gehele spectrum van economische omstandigheden. De door de desbetreffende zakelijke afdeling verstrekte prijs wordt gevalideerd door een, van de zakelijke afdeling onafhankelijke, afdeling.

• 4 De in het tweede lid bedoelde gegevens worden onafhankelijk van de business lines verkregen, tijdig en volledig in het model ingevoerd en bewaard in een beveiligde gegevensbank die aan een formele en periodieke audit onderworpen is. Tevens voorziet de financiële onderneming in een goed ontwikkelde procedure voor de correctie van fouten of anomalieën als waarborg van de integriteit van de in het tweede lid bedoelde gegevens.

• 5 In afwijking van het tweede lid, kan de financiële onderneming ook wanneer geen historische gegevens van ten minste drie jaar beschikbaar zijn, van vervangende marktgegevens gebruikmaken, indien:

  • a. zij in haar interne gedragslijnen aangeeft welke gegevens als geschikte vervangende marktgegevens worden aangemerkt; en

  • b. zij op empirische wijze aantoont dat de vervangende marktgegevens een prudent beeld geven van het onderliggende risico onder ongunstige marktomstandigheden.

• 6 Voor het bepalen van het effect van een zekerheid op de veranderingen van de marktwaarde van het samenstel van verrekenbare transacties baseert, de financiële onderneming zich uitsluitend op haar interne model indien zij over genoeg historische gegevens beschikt om de volatiliteit van de zekerheid in dat model te vatten.

Artikel 5:45

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het model is onderworpen aan een intern validatieproces.

• 2 Het validatieproces wordt duidelijk omschreven in de gedragslijnen en procedures van de financiële onderneming en omvat in ieder geval een specificatie van de noodzakelijke tests om de deugdelijkheid van het interne model te waarborgen. Tevens omvat het validatieproces een aanduiding van de omstandigheden die tot afwijkingen van de aannames leiden en zodoende in een onderschatting van de EPE kunnen resulteren.

• 3 Voor de toepassing van het eerste lid, wordt in het kader van het validatieproces in ieder geval nagegaan of het interne model het tegenpartij-kredietrisico in voldoende mate bestrijkt.

Artikel 5:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De financiële onderneming bewaakt het in het derde lid van het vorige artikel bedoelde modelrisico en beschikt over procedures om haar EPE-raming aan te passen wanneer dit risico significant wordt. De toepassing van de vorige volzin houdt tenminste in dat:

• a. de financiële onderneming haar specifieke wrong-way risks onderkent en beheerst;

• b. de financiële onderneming in geval van posities met een stijgend risicoprofiel na een jaar de EPE-raming over dat jaar vergelijkt met de EPE over de looptijd van positie;

• c. de financiële onderneming regelmatig de vervangingskosten (actuele positie) en het gerealiseerde positieprofiel vergelijkt, waarbij zij de gegevens die een dergelijke vergelijking mogelijk maken opslaat, ingeval van posities met een restlooptijd van minder dan een jaar.

Artikel 5:47

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming beschikt over interne procedures om te verifiëren of een transactie valt onder een in rechte afdwingbare verrekeningsovereenkomst die aan de toepasselijke vereisten van afdeling 5.7 voldoet voordat zij de desbetreffende transactie in een samenstel van verrekenbare transacties opneemt.

Artikel 5:48

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die gebruik maakt van zekerheden om haar tegenpartij-kredietrisico te verminderen, beschikt over interne procedures om te verifiëren of een zekerheid aan de rechtszekerheidseisen van hoofdstuk 4 voldoet voordat zij het effect van de desbetreffende zekerheid in haar berekeningen meeneemt.

§ 5.6.8. Validatievereisten voor EPE-modellen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:49

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming waarborgt dat haar EPE-model, onverminderd de volgende leden van dit artikel, in ieder geval aan de kwalitatieve validatievereisten van de artikelen 4:4, 4:5 en 4:7 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico voldoet.

• 2 Onverminderd het eerste lid, worden rentetarieven, wisselkoersen, aandelenkoersen, grondstoffen en andere marktrisicofactoren over lange tijdshorizonten geprognosticeerd voor de meting van het tegenpartijrisico. De resultaten van het prognosemodel voor de marktrisicofactoren worden over een lange tijdshorizon gevalideerd.

• 3 Onverminderd het eerste lid, worden de prijsmodellen voor de berekening van de vordering op een tegenpartij op basis van een scenario waarin marktrisicofactoren toekomstige schokken ondergaan, getest in het kader van het validatieproces, bedoeld in artikel 5:45. Voor de toepassing van de vorige volzin, wordt in prijsmodellen voor opties rekening gehouden met de niet-lineariteit van de optiewaarde ten opzichte van marktrisicofactoren.

Artikel 5:50

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het EPE-model bevat transactiespecifieke informatie om posities te kunnen aggregeren op het niveau van het samenstel van verrekenbare transacties. De financiële onderneming verifieert of deze posities binnen haar interne model in het juiste samenstel van verrekenbare transacties zijn ondergebracht.

• 2 Het EPE-model bevat ook de volgende transactiespecifieke informatie om het risicoverminderende effect van margeovereenkomsten in aanmerking te kunnen nemen:

  • a. het actuele bedrag van de marge;

  • b. de toekomstige margestortingen tussen tegenpartijen;

  • c. de aard van de margeovereenkomsten (unilateraal of bilateraal);

  • d. de frequentie van de margevorderingen;

  • e. de marge risicoperiode;

  • f. de minimumomvang van een niet door margestortingen gedekte positie die de financiële onderneming bereid is te accepteren; en

  • g. het minimumbedrag van de overdracht.

• 3 Het EPE-model modelleert de verandering in de marktwaarde van de als zekerheden gestelde margeovereenkomsten, bedoeld in het tweede lid, tenzij op deze overeenkomsten reeds hoofdstuk 4 wordt toegepast.

Artikel 5:51

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 In het kader van het in artikel 5:45 bedoelde validatieproces worden statisch-historische tests achteraf uitgevoerd op basis van representatieve tegenpartijportefeuilles. De financiële onderneming verricht deze tests achteraf op een aantal feitelijke respectievelijk hypothetische en regelmatige representatieve tegenpartijportefeuilles. Deze representatieve portefeuilles worden gekozen op grond van hun gevoeligheid voor de wezenlijke risicofactoren en -correlaties waaraan de financiële onderneming is blootgesteld.

• 2 Indien bij de tests achteraf blijkt dat het interne model niet accuraat genoeg is, kan De Nederlandsche Bank de modelgoedkeuring intrekken of passende maatregelen opleggen om te waarborgen dat het model onmiddellijk wordt verbeterd. Op grond van de artikelen 23, 23a, 23d en 23e van het Besluit, kan De Nederlandsche Bank tevens eisen dat voldoende eigen vermogen wordt aangehouden.

Afdeling 5.7. Contractuele verrekening (schuldvernieuwingscontracten en andere verrekeningsovereenkomsten)

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 5.7.1. Definities m.b.t. verrekening

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:52

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de toepassing van deze afdeling wordt verstaan onder:

  • a. tegenpartij: elke persoon die of lichaam dat handelingsbevoegd is een overeenkomst inzake contractuele verrekening met een financiële onderneming te sluiten; en

  • b. productoverschrijdende verrekeningsovereenkomst: een schriftelijke (koepel)overeenkomst tussen één financiële onderneming en één tegenpartij waarbij een wederzijdse juridische verbintenis tot stand komt betreffende de verrekening van verschillende productcategorieën uit meerdere, tussen de partijen geldende, raamovereenkomsten en andere transacties.

• 2 Productoverschrijdende verrekeningsovereenkomsten komen uitsluitend voor wederzijdse verrekening in aanmerking.

Artikel 5:53

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Met het oog op productoverschrijdende verrekening worden de producten uit de volgende transacties en overeenkomsten geacht tot verschillende productcategorieën te behoren:

• a. retrocessietransacties, omgekeerde retrocessietransacties, grondstoffen en effectenleentransacties

• b. margin lending transacties; en

• c. de afgeleide financiële instrumenten, bedoeld in bijlage B bij het Besluit.

§ 5.7.2. Vormen van verrekening die in aanmerking worden genomen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:54

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Uitsluitend de volgende vormen van contractuele verrekening kunnen als risicoverminderend in aanmerking worden genomen:

  • a. tweezijdige schuldvernieuwingscontracten tussen één financiële onderneming en één tegenpartij, krachtens welke wederzijdse vorderingen en verplichtingen continue automatisch worden verrekend, zodat continue één netto-bedrag resteert en één nieuw contract ontstaat dat in de plaats van de vroegere contracten treedt;

  • b. tweezijdige verrekeningsovereenkomsten tussen één financiële onderneming en één tegenpartij; en

  • c. productoverschrijdende verrekeningsovereenkomsten tussen één tegenpartij en één financiële onderneming, mits de financiële onderneming van De Nederlandsche Bank toestemming heeft gekregen voor het gebruik van de in afdeling 5.6 bedoelde interne modellenmethode, en de overeenkomst onder het bereik van die methode valt.

• 2 Onderlinge verrekeningstransacties tussen leden van een groep als bedoeld in artikel 24b van Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek komen niet voor risicovermindering op grond van het eerste lid in aanmerking.

§ 5.7.3. Voorwaarden voor de in aanmerkingneming

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:55

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Contractuele verrekening kan slechts onder de in de volgende leden bedoelde voorwaarden als risicoverminderend in aanmerking worden genomen.

• 2 De financiële onderneming heeft een overeenkomst inzake contractuele verrekening met haar tegenpartij, waaruit één enkele juridische verplichting ontstaat die alle onder die overeenkomst vallende transacties bestrijkt, zodat als een tegenpartij ingevolge een faillissement, het in gebreke blijven of een liquidatie, respectievelijk andere soortgelijke omstandigheden niet aan haar verplichtingen voldoet, de financiële onderneming slechts één vordering tot ontvangst of een verplichting tot betaling heeft van het nettobedrag van de tegen marktwaarde gewaardeerde positieve en negatieve waarden van de afzonderlijke onder de overeenkomst vallende transacties.

• 3 De financiële onderneming toont aan de hand van schriftelijke stukken aan De Nederlandsche Bank aan dat de overeenkomst – volgens de regels van het krachtens het internationaal privaatrecht aangewezen toepasselijke recht – aan het tweede lid voldoet. Indien het toepasselijke recht het Nederlandse recht is, wordt dit aangetoond door middel van bewijsstukken als bedoeld in afdeling 9 van Titel 2 van Boek 1 van het Wetboek van Burgerlijke rechtsvordering.

• 4 Voor de toepassing van het derde lid, beschikt de financiële onderneming over procedures die garanderen dat de rechtsgeldigheid van de door haar verrichte contractuele verrekening voortdurend getoetst wordt aan eventuele wijzigingen in het toepasselijke recht, en bewaart zij de in het derde lid bedoelde bewijsstukken.

Artikel 5:56

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De effecten van de contractuele verrekening worden door de financiële onderneming in haar raming van de totale kredietrisicoposities van elke tegenpartij als factor meegewogen. De financiële onderneming beheert haar tegenpartijkredietrisico op de basis van de uitkomsten van de in de eerste volzin bedoelde raming.

• 2 Het voor verschillende transacties afzonderlijk vastgestelde kredietrisico met betrekking tot een tegenpartij wordt voor elke tegenpartij samengevoegd tot een totaalrisico over alle transacties per tegenpartij. Deze optelling wordt als factor meegewogen in de procedures betreffende kredietlimieten en het interne kapitaal.

Artikel 5:57

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Overeenkomsten die een beding bevatten op grond waarvan een niet in gebreke zijnde tegenpartij de bevoegdheid heeft om slechts beperkte betalingen of in het geheel geen betalingen aan de boedel van de in gebreke zijnde partij te doen, zelfs wanneer laatstgenoemde partij een netto crediteur is, worden niet als risicoverminderend in aanmerking genomen.

Artikel 5:58

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd de artikelen 5:52 tot en met 5:57, worden productoverschrijdende verrekeningsovereenkomsten alleen voor risicovermindering in aanmerking genomen, indien:

• a. het in artikel 5:55, tweede lid, bedoelde nettobedrag het nettobedrag is van de positieve en negatieve uitverkoopwaarden (close out values) van de afzonderlijke tweezijdige raamovereenkomsten en van de tegen marktwaarde gewaardeerde positieve en negatieve waarden van de afzonderlijke andere transacties, voor zover de betreffende verrekeningsovereenkomst deze overeenkomsten en transacties bestrijkt;

• b. de in artikel 5:55, derde lid, bedoelde schriftelijke stukken de geldigheid en juridische afdwingbaarheid van de gehele contractuele productoverschrijdende verrekeningsovereenkomst evenals het effect van de verrekening op de kernbedingen van een eventueel opgenomen bilaterale raamovereenkomst behelzen;

• c. de in artikel 5:55, vierde lid, bedoelde procedures worden gedekt door een juridisch advies; en

• d. de financiële onderneming de vereisten voor de erkenning van tweezijdige verrekening en de vereisten voor de erkenning van kredietrisicovermindering van hoofdstuk 4, met betrekking tot elke opgenomen afzonderlijke bilaterale raamovereenkomst en transactie, voor zover van toepassing, blijft naleven.

§ 5.7.4. Gevolgen van de in aanmerkingneming

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 5:59

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd de afdelingen 5.5 en 5.6 wordt netting uitsluitend erkend indien aan de voorwaarden van deze paragraaf wordt voldaan.

Artikel 5:60

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Onverminderd de bepalingen van deze afdeling, wordt met het oog op de toepassing van de afdelingen 5.5 en 5.6 netting erkend op de manier zoals in laatstgenoemde afdelingen omschreven.

Artikel 5:61

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In geval van schuldvernieuwingscontracten kan de financiële onderneming in plaats van de betreffende brutobedragen de netto bedragen wegen. Op deze wijze kunnen bij toepassing van afdeling 5:3:

• a. bij artikel 5:6, tweede lid: de actuele vervangingswaarde; en

• b. bij artikel 5:6, derde lid: de theoretische hoofdsommen of de onderliggende waarden worden berekend met inachtneming van het schuldvernieuwingscontract.

Artikel 5:62

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Bij toepassing van afdeling 5:4 kan voor de toepassing van artikel 5:7, eerste lid, de theoretische hoofdsom worden berekend met inachtneming van het schuldvernieuwingscontract. De percentages van tabel 1 van artikel 5:7 zijn van toepassing.

Artikel 5:63

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de toepassing van artikel 5:6 kan de actuele vervangingswaarde voor contracten die onder een verrekeningsovereenkomst vallen, worden berekend door de actuele hypothetische netto vervangingswaarde die uit de overeenkomst resulteert in aanmerking te nemen. Indien deze verrekening ertoe leidt dat de financiële onderneming die de netto vervangingswaarde berekent, een netto betalingsverplichting heeft, wordt de actuele vervangingswaarde, bedoeld in artikel 5:6, tweede lid, op nul gesteld.

• 2 Voor de toepassing van artikel 5:6, kan het bedrag van de potentiële toekomstige kredietpositie, voor alle contracten die onder een verrekeningsovereenkomst vallen, worden verlaagd volgens de volgende vergelijking: PKRverlaagd = 0,4 * PKRbruto + 0,6 * NBR * PKRbruto, waarbij:

  • a. onder PKRverlaagd wordt verstaan: het verlaagde bedrag van de potentiële toekomstige kredietpositie van alle contracten met eenzelfde tegenpartij die onder een rechtsgeldige bilaterale verrekeningsovereenkomst vallen;

  • b. onder PKRbruto wordt verstaan: de som van de bedragen van de potentiële toekomstige kredietposities van alle contracten met eenzelfde tegenpartij die onder een rechtsgeldige bilaterale verrekeningsovereenkomst vallen en worden berekend door de theoretische hoofdsommen ervan te vermenigvuldigen met de in tabel 1 vermelde percentages; en

  • c. onder NBR wordt verstaan: de netto/bruto-ratio.

• 3 De in het vorige lid, onderdeel c, bedoelde netto/bruto-ratio kan afzonderlijk respectievelijk geaggregeerd berekend worden. Bij de afzonderlijke berekening wordt het quotiënt berekend van de nettovervangingswaarde van alle contracten die onder één rechtsgeldige bilaterale verrekeningsovereenkomst met één bepaalde tegenpartij vallen (teller), en de brutovervangingswaarde van alle contracten die onder een rechtsgeldige bilaterale verrekeningsovereenkomst met dezelfde tegenpartij vallen (noemer). Bij de geaggregeerde berekening wordt het quotiënt berekend van de som van de op bilaterale basis berekende nettovervangingswaarde met betrekking tot alle tegenpartijen, rekening houdend met alle contracten die onder rechtsgeldige verrekeningsovereenkomsten vallen (teller), en de brutovervangingswaarde van alle contracten die onder rechtsgeldige verrekeningsovereenkomsten vallen (noemer).

Artikel 5:64

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De keuze van een financiële onderneming voor één van de in het derde lid van het vorige artikel bedoelde methoden voor de berekening van de netto/bruto-ratio, wordt consistent toegepast.

• 2 Voor de berekening van de potentiële toekomstige kredietpositie volgens de in het tweede lid van het vorige artikel bedoelde vergelijking, kunnen onder de verrekeningsovereenkomst vallende perfect matchende contracten worden beschouwd als één enkel contract waarvan de theoretische hoofdsom gelijk is aan de netto opbrengsten.

• 3 Onder perfect matchende contracten als bedoeld in het vorige lid wordt verstaan: valutatermijncontracten of soortgelijke contracten waarvan de theoretische hoofdsom gelijk is aan de kasstromen, indien de kasstromen op dezelfde datum vervallen en geheel of gedeeltelijk in dezelfde valuta luiden.

Artikel 5:65

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij toepassing van artikel 5:7, eerste lid, kunnen de volgende onder een verrekeningsovereenkomst vallende contracten als volgt worden behandeld:

  • a. onder de verrekeningsovereenkomst vallende perfect matchende contraten worden beschouwd als één enkel contract waarvan de theoretische hoofdsom gelijk is aan de netto-opbrengsten; de theoretische hoofdsommen worden vermenigvuldigd met de van toepassing zijnde percentages van tabel 1, behorend bij artikel 5:7, eerste lid.

  • b. voor alle overige contracten die onder een verrekeningsovereenkomst vallen, kunnen de toe te passen percentages worden verlaagd overeenkomstig onderstaande tabel 2:

    Tabel 2

    Oorspronkelijke looptijd	Rentecontracten	Valutacontracten
    Eén jaar of korter	0,35%	1,50%
    Langer dan één jaar doch niet langer dan twee jaar	0,75%	3,75%
    Verhoging voor ieder jaar extra	0,75%	2,25%

• 2 Bij toepassing van tabel 2 kan een financiële onderneming na toestemming van De Nederlandsche Bank, voor de oorspronkelijke of voor de resterende looptijd kiezen.

Hoofdstuk 6. Securitisatie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Titel 6.1. Algemene bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. beheerder van een securitisatie: de entiteit die verantwoordelijk is voor het dagelijkse beheer van de gesecuritiseerde vorderingen voor wat betreft de inning van de hoofdsom en de rente, die vervolgens aan de houders van de securitisatieposities worden doorgegeven.

• b. benadering met toezichthoudersformule: de methode waarbij de risicogewogen posten voor securitisatieposities overeenkomstig artikel 6:37 worden berekend;

• c. ABCP-programma (asset backed commercial paper programma): een securitisatieprogramma in het kader waarvan effecten worden uitgegeven, voornamelijk in de vorm van kortlopend schuldpapier (commercial paper) met een oorspronkelijke looptijd van maximaal één jaar;

• d. K_irb: 8% van de risicogewogen posten die overeenkomstig de artikelen 69 tot en met 76, derde lid, van het Besluit met betrekking tot de gesecuritiseerde vorderingen zouden zijn berekend indien zij niet gesecuritiseerd zouden zijn, vermeerderd met het bedrag van de overeenkomstig deze artikelen berekende verwachte verliesposten die met deze vorderingen verband houden;

• e. Kirbr: de verhouding tussen (a) K_irb en (b) de som van de waarde van de vorderingen die gesecuritiseerd zijn;

• f. liquiditeitsfaciliteit: een securitisatiepositie die voortvloeit uit een contractueel vastgelegde afspraak om middelen ter beschikking te stellen ten einde de continuïteit van de kasstroom ten behoeve van de investeerders te waarborgen;

• g. op ratings gebaseerde methode: de methode waarbij de risicogewogen posten voor securitisatieposities overeenkomstig artikel 6:31 worden berekend;

• h. opschooncalloptie: een contractuele optie die de initiator het recht geeft de securitisatie van vorderingen te beëindigen voordat alle onderliggende vorderingen zijn terugbetaald, wanneer het bedrag van de onderliggende vorderingen onder een bepaalde drempel daalt;

• i. overgebleven rentemarge: financieringsvergoedingen en andere vergoedingen die met betrekking tot gesecuritiseerde vorderingen zijn ontvangen minus kosten en uitgaven;

• j. securitisatiepositie met externe kredietbeoordeling: een securitisatiepositie waarvoor een externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is;

• k. securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling: een securitisatiepositie waarvoor geen externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is;

• l. SSPE (securitisation special purpose entity): entiteit voor securitisatiedoeleinden, zoals bedoeld in artikel 1 van het Besluit prudentiële regels Wft.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. beheerder van een securitisatie: de entiteit die verantwoordelijk is voor het dagelijkse beheer van de gesecuritiseerde vorderingen voor wat betreft de inning van de hoofdsom en de rente, die vervolgens aan de houders van de securitisatieposities worden doorgegeven.

• b. benadering met toezichthoudersformule: de methode waarbij de risicogewogen posten voor securitisatieposities overeenkomstig artikel 6:37 worden berekend;

• c. ABCP-programma (asset backed commercial paper programma): een securitisatieprogramma in het kader waarvan effecten worden uitgegeven, voornamelijk in de vorm van kortlopend schuldpapier (commercial paper) met een oorspronkelijke looptijd van maximaal één jaar;

• d. K_irb: 8% van de risicogewogen posten die overeenkomstig de artikelen 69 tot en met 76, derde lid, van het Besluit met betrekking tot de gesecuritiseerde vorderingen zouden zijn berekend indien zij niet gesecuritiseerd zouden zijn, vermeerderd met het bedrag van de overeenkomstig deze artikelen berekende verwachte verliesposten die met deze vorderingen verband houden;

• e. Kirbr: de verhouding tussen (a) K_irb en (b) de som van de waarde van de vorderingen die gesecuritiseerd zijn;

• f. liquiditeitsfaciliteit: een securitisatiepositie die voortvloeit uit een contractueel vastgelegde afspraak om middelen ter beschikking te stellen ten einde de continuïteit van de kasstroom ten behoeve van de investeerders te waarborgen;

• g. op ratings gebaseerde methode: de methode waarbij de risicogewogen posten voor securitisatieposities overeenkomstig artikel 6:31 worden berekend;

• h. opschooncalloptie: een contractuele optie die de initiator het recht geeft de securitisatie van vorderingen te beëindigen voordat alle onderliggende vorderingen zijn terugbetaald, wanneer het bedrag van de onderliggende vorderingen onder een bepaalde drempel daalt;

• i. overgebleven rentemarge: financieringsvergoedingen en andere vergoedingen die met betrekking tot gesecuritiseerde vorderingen zijn ontvangen minus kosten en uitgaven;

• j. securitisatiepositie met externe kredietbeoordeling: een securitisatiepositie waarvoor een externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is;

• k. securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling: een securitisatiepositie waarvoor geen externe kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is;

• l. SSPE (securitisation special purpose entity): entiteit voor securitisatiedoeleinden, zoals bedoeld in artikel 1 van het Besluit.

Artikel 6:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming past dit hoofdstuk toe voor de bepaling van de minimum solvabiliteitsvereisten uit hoofde van:

• a. kredietrisico’s in de niet-handelsportefeuille voor gesecuritiseerde vorderingen en securitisatieposities die voortkomen uit traditionele of synthetische securitisaties of soortgelijke structuren met overeenkomstige kenmerken; en

• b. tegenpartijkredietrisico in de handelsportefeuille voor securitisatieposities.

Titel 6.2. Minimumvereisten voor de erkenning van de overdracht van een aanzienlijk deel van het kredietrisico en de berekening van de risicogewogen posten en verwachte verliesposten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 6.2.1. Minimumvereisten voor de erkenning van de overdracht van een aanzienlijk deel van het kredietrisico

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.2.1.1. Minimumvereisten in het kader van een traditionele securitisatie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De initiërende financiële onderneming van een traditionele securitisatie kan gesecuritiseerde vorderingen buiten de berekening van risicogewogen posten en, indien van toepassing, verwachte verliesposten houden, indien een aanzienlijk deel van het aan deze gesecuritiseerde vorderingen verbonden kredietrisico is overgedragen aan derden, en deze overdracht aan de volgende twee artikelen, alsmede aan de volgende voorwaarden voldoet:

• a. door een erkend juridisch adviseur is bevestigd dat de gesecuritiseerde vorderingen buiten het bereik van de initiërende financiële onderneming en haar schuldeisers zijn, ook in geval van faillissement of bij beheer van een curator;

• b. de initiërende financiële onderneming heeft geen daadwerkelijke of indirecte beschikkingsmacht over de overgedragen vorderingen;

• c. de initiërende financiële onderneming heeft de aansprakelijkheid voor eventuele verliezen op de gesecuritiseerde vorderingen afdoende afgedekt en heeft hiertoe in ieder geval de SSPE en de houders van de securitisatieposities geïnformeerd over het risicoprofiel dat aan de gesecuritiseerde vorderingen is verbonden, en de SSPE heeft bevestigd dat zij deze risico’s kent en aanvaardt;

• d. de initiërende financiële onderneming is niet verplicht tot het terugkopen van (het risico op) de gesecuritiseerde vorderingen, hetgeen in het contract met de SSPE is opgenomen en waarvan de houders van securitisatieposities op de hoogte zijn gesteld;

• e. de overdracht van de vorderingen is niet in strijd met de voorwaarden van de onderliggende kredietovereenkomsten en alle eventuele vereiste goedkeuringen voor de risico-overdracht zijn verkregen;

• f. in geval van een herstructurering of heronderhandeling van de kredietovereenkomst veroorzaakt door een verslechterde kredietwaardigheid zijn de houders van de securitisatieposities gehouden aan de nieuwe voorwaarden;

• g. de initiërende financiële onderneming draagt na de risico-overdracht geen (periodieke) kosten die uit de securitisatie voortvloeien; en

• h. indien betalingen via de initiërende financiële onderneming lopen, is deze pas verplicht om gelden naar de SSPE over te maken wanneer deze gelden zijn ontvangen.

Artikel 6:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De overdracht vindt plaats aan een SSPE, waarbij is voldaan aan de volgende voorwaarden:

• a. de inititiërende financiële onderneming heeft geen aandelenbelang in de SSPE, is op geen andere wijze gerechtigd tot een eigendomsbelang in de SSPE en oefent geen beleidsbepalende zeggenschap uit over de SSPE;

• b. de SSPE is niet gelieerd aan de initiërende financiële onderneming en de directie van de SSPE is onafhankelijk van de initiërende financiële onderneming;

• c. de naam van de SSPE omvat niet de naam van de initiërende financiële onderneming, noch roept hier enige relatie mee op;

• d. de houders van de door de SSPE uitgegeven effecten kunnen deze zonder beperkingen verkopen of belenen; en

• e. de SSPE is financieel onafhankelijk van de initiërende financiële onderneming.

Artikel 6:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De documentatie betreffende de securitisatie geeft de economische kenmerken van de transactie weer.

• 2 De documentatie inzake de securitisatie bevat geen clausules die bepalen dat de securitisatieposities in de securitisatie door de initiërende financiële onderneming moeten worden verbeterd, daaronder begrepen clausules die voorzien in:

  • a. wijziging van de onderliggende vorderingen respectievelijk verhoging van het aan investeerders uit te keren rendement in geval van een verslechtering van de kredietkwaliteit van de gesecuritiseerde vorderingen, of

  • b. verhoging van het aan de houders van securitisatieposities uit te keren rendement naar aanleiding van een verslechtering van de kredietkwaliteit van de onderliggende pool.

• 3 Voor opschooncallopties gelden de volgende voorwaarden:

  • a. de opschooncalloptie kan door de initiërende financiële onderneming naar eigen goeddunken worden uitgeoefend;

  • b. de opschooncalloptie kan uitsluitend worden uitgeoefend wanneer ten hoogste 10% van de oorspronkelijke waarde van de gesecuritiseerde vorderingen nog niet is afgelost;

  • c. de opschooncalloptie is zodanig gestructureerd dat de verliezen aan kredietverbeteringsposities of aan andere door investeerders gehouden securitisatieposities worden toegewezen; en

  • d. de opschooncalloptie is niet zodanig gestructureerd dat kredietverbetering wordt verschaft.

§ 6.2.1.2. Minimumvereisten in het kader van een synthetische securitisatie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een initiërende financiële onderneming van een synthetische securitisatie kan risicogewogen posten en, indien van toepassing, verwachte verliesposten voor de gesecuritiseerde vorderingen overeenkomstig de artikelen 6:8 en 6:9 berekenen indien een aanzienlijk deel van het kredietrisico door middel van volgestorte of niet-volgestorte kredietprotectie is overgedragen aan derden, en deze overdracht aan de volgende voorwaarden voldoet:

• a. de documentatie inzake de securitisatie geeft de economische kenmerken van de transactie weer;

• b. de kredietprotectie in het kader waarvan het kredietrisico wordt overgedragen voldoet, overeenkomstig de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit aan de toelaatbaarheids- en andere vereisten voor de erkenning van dergelijke kredietprotectie, met dien verstande dat special purpose entities niet in aanmerking worden genomen als verstrekkers van erkende niet-volgestorte protectie;

• c. de afdwingbaarheid van de kredietprotectie in alle betrokken jurisdicties is door een erkend juridisch adviseur bevestigd;

• d. de instrumenten die worden gebruikt om kredietrisico over te dragen bevatten geen voorwaarden die:

  • 1°. hoge materialiteitsdrempels opwerpen, waaronder geen kredietprotectie behoeft te worden geboden ingeval zich een kredietgebeurtenis voordoet;

  • 2°. de beëindiging van de protectie toestaan in geval van een verslechtering van de kredietkwaliteit van de onderliggende vorderingen;

  • 3°. voorschrijven dat securitisatieposities in de securitisatie worden verbeterd door de initiërende financiële onderneming; of

  • 4°. de kosten van kredietprotectie of het aan de houders van securitisatieposities te betalen rendement verhogen naar aanleiding van een verslechtering van de kredietkwaliteit van de onderliggende pool;

• e. de overdracht van het kredietrisico is niet in strijd met de voorwaarden van de onderliggende kredietovereenkomsten en alle vereiste goedkeuringen voor de risico-overdracht zijn verkregen;

• f. in geval van een herstructurering of heronderhandeling van de kredietovereenkomst veroorzaakt door een verslechterde kredietwaardigheid zijn de houders van de securitisatieposities gehouden aan de nieuwe voorwaarden; en

• g. de initiërende partij gaat niet opnieuw kredietrisico op de gesecuritiseerde vorderingen aan via de uitgifte van een ander kredietderivaat of op een andere wijze.

§ 6.2.1.3. Minimumvereisten aan de overdracht van een aanzienlijk deel van het risico

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Tenzij De Nederlandsche Bank, op andere gronden dan genoemd in dit lid, een overdracht van kredietrisico als niet aanzienlijk beoordeelt, wordt, voor de toepassing van artikel 6:3 en het vorige artikel, een overdracht van kredietrisico aan derden in het kader van een securitisatie als aanzienlijk aangemerkt, indien de proportie van het aan derden overgedragen kredietrisico tenminste evenredig is aan de proportionele reductie van de risicogewogen posten.

• 2 De initiërende financiële onderneming bepaalt de proportie van het aan derden overgedragen kredietrisico bedoeld in het eerste lid, als de verhouding tussen het aan derden overgedragen kredietrisico en het oorspronkelijk aanwezige kredietrisico op basis van een voor de specifieke securitisatie toepasselijke methode die consistent is met de interne processen van de financiële onderneming.

• 3 De initiërende financiële onderneming bepaalt de proportionele reductie van de risicogewogen posten als bedoeld in het eerste lid door de risicogewogen posten voor de behouden of teruggekochte securitisatieposities na securitisatie te vergelijken met de risicogewogen posten voor alle gesecuritiseerde vorderingen, alsof deze vorderingen niet gesecuritiseerd zouden zijn.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Tenzij De Nederlandsche Bank, op andere gronden dan genoemd in dit lid, een overdracht van kredietrisico als niet aanzienlijk beoordeelt, wordt, voor de toepassing van artikel 6:3 en het vorige artikel, een overdracht van kredietrisico aan derden in het kader van een securitisatie als aanzienlijk aangemerkt, indien de proportie van het aan derden overgedragen kredietrisico tenminste gelijk is aan de proportionele reductie van de risicogewogen posten.

2 De initiërende financiële onderneming bepaalt de proportie van het aan derden overgedragen kredietrisico bedoeld in het eerste lid, als de verhouding tussen het aan derden overgedragen kredietrisico en het oorspronkelijk aanwezige kredietrisico op basis van een voor de specifieke securitisatie toepasselijke methode die consistent is met de interne processen van de financiële onderneming.

3 De initiërende financiële onderneming bepaalt de proportionele reductie van de risicogewogen posten als bedoeld in het eerste lid door de risicogewogen posten voor de behouden of teruggekochte securitisatieposities na securitisatie te vergelijken met de risicogewogen posten voor alle gesecuritiseerde vorderingen, alsof deze vorderingen niet gesecuritiseerd zouden zijn.

Afdeling 6.2.2. De berekening van de risicogewogen posten en verwachte verliesposten voor gesecuritiseerde vorderingen door een initiërende financiële onderneming en de behandeling van looptijdverschillen in het kader van een synthetische securitisatie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij de berekening van risicogewogen posten voor gesecuritiseerde vorderingen past de initiërende financiële onderneming van een synthetische securitisatie, voor de gehele pool van vorderingen die deel uitmaken van de securitisatie, indien aan de in artikel 6:6 bedoelde voorwaarden is voldaan en onverminderd het volgende artikel, de berekeningsmethoden toe die in dit hoofdstuk zijn vermeld.

• 2 Voor financiële ondernemingen die de risicogewogen posten en verwachte verliesposten overeenkomstig de artikelen 69 tot en met 76, derde lid, van het Besluit berekenen, is de verwachte verliespost met betrekking tot deze vorderingen nihil.

Artikel 6:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien bij een synthetische securitisatie een verschil bestaat tussen de looptijd van de kredietprotectie in het kader waarvan de verdeling in tranches heeft plaatsgevonden en de looptijd van de gesecuritiseerde vorderingen, houdt een initiërende financiële onderneming bij de berekening van risicogewogen posten daarmee rekening overeenkomstig het tweede en derde lid.

• 2 De looptijd van de gesecuritiseerde vorderingen is de langste looptijd van één van deze vorderingen, met een maximum van vijf jaar. De looptijd van de kredietprotectie wordt vastgesteld overeenkomstig de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit.

• 3 Een initiërende financiële onderneming laat bij de berekening van risicogewogen posten voor tranches waaraan een risicogewicht van 1250% is toegekend eventuele looptijdverschillen buiten beschouwing. Voor alle overige tranches wordt het looptijdverschil behandeld als bedoeld in de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit overeenkomstig de volgende formule:

  RW* = [RW(SP) × (t–t*)/(T–t*)] + [RW(Ass) × (T–t)/(T–t*)]

  waarbij

  t* = 0,25, en:

  • a. RW* de risicogewogen posten weergeeft met het oog op de toepassing van artikel 60, eerste lid, onderdeel a, van het Besluit;

  • b. RW(Ass) de risicogewogen posten weergeeft voor vorderingen alsof deze niet gesecuritiseerd zijn, naar rato berekend;

  • c. RW(SP) de risicogewogen posten weergeeft, berekend overeenkomstig het vorige artikel, alsof er geen looptijdverschil is;

  • d. T de looptijd van de onderliggende vorderingen is, uitgedrukt in jaren;

  • e. t de looptijd van de kredietprotectie is, uitgedrukt in jaren.

Afdeling 6.2.3. Overige bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.2.3.1. Behoud van deelvorderingen door de initiërende financiële onderneming

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:10

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Het is een initiërende financiële onderneming toegestaan een deel van een vordering te securitiseren, en een vordering op dezelfde tegenpartij die uit dezelfde kredietovereenkomst voortvloeit te behouden, of een vordering te securitiseren die het zekerheidsrecht deelt met een behouden vordering op dezelfde tegenpartij die uit een andere kredietovereenkomst voortvloeit, mits:

  • a. de initiërende financiële onderneming en de SSPE duidelijke contractuele afspraken hebben gemaakt over het beheer van de gedeelde zekerheidsrechten; en

  • b. de initiërende financiële onderneming als gevolg van het behouden van een belang in de kredietovereenkomst of de zekerheidsrechten op generlei wijze aansprakelijk is voor verliezen op de gesecuritiseerde vordering.

• 2 Een initiërende financiële onderneming kan een nieuwe vordering die uit een kredietovereenkomst voortvloeit waarvan een bestaande vordering reeds gedeeltelijk of geheel is gesecuritiseerd behouden, of een nieuwe vordering die het zekerheidsrecht deelt met een bestaande gesecuritiseerde vordering behouden, mits:

  • a. er is voldaan aan de voorwaarden bedoeld in de onderdelen a en b van het vorige lid;

  • b. de nieuwe vordering niet als kredietverbetering voor de securitisatie wordt aangewend en niet systematisch de kredietkwaliteit van de pool van de gesecuritiseerde vorderingen verbetert; en

  • c. de nieuwe vordering tegen marktvoorwaarden is toegekend en aan de gebruikelijke procedures en criteria bij de verstrekking van nieuwe kredieten is onderworpen.

§ 6.2.3.2. Risicogewogen posten voor een financiële onderneming die als beheerder van een securitisatie optreedt

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:11

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die als beheerder van een securitisatie optreedt, betrekt de gesecuritiseerde vorderingen bij de berekening van de risicogewogen posten, tenzij de securitisatie zowel ten tijde van de risico-overdracht als daarna aan de volgende voorwaarden voldoet met dien verstande dat deze voorwaarden alleen betrekking hebben op de financiële onderneming in haar rol als beheerder van een securitisatie:

• a. de beheerder van een securitisatie heeft geen verplichtingen jegens de schuldeisers of beleggers, tenzij de beheerder van een securitisatie zich schuldig maakt aan grove nalatigheid;

• b. de beheerder van een securitisatie is in staat aan te tonen dat hij de SSPE en de beleggers voldoende heeft geïnformeerd over het feit dat hij niet aansprakelijk is voor eventuele verliezen;

• c. de beheerder van een securitisatie heeft geen aandelenbelang in de SSPE, is op geen andere wijze gerechtigd tot een eigendomsbelang in de SSPE en oefent geen beleidsbepalende zeggenschap uit over de SSPE;

• d. het management van de SSPE kan onafhankelijk van de beheerder van een securitisatie opereren;

• e. de beheerder van een securitisatie draagt na de risico-overdracht geen kosten van de securitisatie, met uitzondering van de kosten die in de beheerovereenkomst zijn vermeld;

• f. de beheerder van een securitisatie is niet verplicht betalingen aan de SSPE te doen in situaties waarin de onderliggende vorderingen niet presteren;

• g. het is mogelijk om niet-verplichte betalingen van de beheerder van een securitisatie aan de SSPE terug te eisen, als de oorspronkelijke debiteur in gebreke blijft; en

• h. de beheerder van een securitisatie draagt als zodanig geen enkel verlies dat uit rente- of wisselkoersbewegingen voortvloeit.

§ 6.2.3.3. Terugkoop van gesecuritiseerde vorderingen door de initiërende financiële onderneming

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:12

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een initiërende financiële onderneming in een securitisatie die de mogelijkheid heeft om de gesecuritiseerde vorderingen in deze securitisatie vóór het einde van de juridische looptijd van de securitisatie terug te kopen, kan de gesecuritiseerde vorderingen slechts terugkopen indien de terugkoop niet leidt tot een structurele zeer nadelige verlaging van de solvabiliteitsratio van de initiërende financiële onderneming.

Titel 6.3. De berekening van risicogewogen posten voor securitisatieposities en het gebruik van externe kredietbeoordelingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 6.3.1. De berekening van risicogewogen posten voor securitisatieposities

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:13

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De kredietprotectiegevers bij securitisatieposities worden beschouwd als houders van securitisatieposities in deze securitisatie.

• 2 Als op een securitisatiepositie een al dan niet volgestorte kredietprotectie van toepassing is, kan het risicogewicht dat voor die securitisatiepositie geldt, op basis van de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit in samenhang met dit hoofdstuk worden gewijzigd.

• 3 Behoudens artikel 94, tweede lid, aanhef, en artikel 94, tweede lid, onderdeel g, van het Besluit, wordt de risicogewogen post voor de toepassing van artikel 60, eerste lid, onderdeel a, van het Besluit, opgenomen in het totaal van de risicogewogen posten van de financiële onderneming.

Artikel 6:14

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de toepassing van artikel 85 van het Besluit en van het vorige artikel wordt de risicogewogen post van een securitisatiepositie berekend door het relevante risicogewicht op de waarde van de securitisatiepositie toe te passen overeenkomstig de in het tweede tot en met vijfde lid en in de titels 6.4, 6.5 en 6.6 beschreven wijze.

• 2 De waarde van een op de balans gepresenteerde securitisatiepositie is, onverminderd het derde lid van het vorige artikel:

  • a. indien een financiële onderneming de risicogewogen posten berekent overeenkomstig de standaardbenadering, bedoeld in titel 6.4: gelijk aan de balanswaarde van de securitisatiepositie; of

  • b. indien een financiële onderneming de risicogewogen posten berekent overeenkomstig de interne-ratingbenadering, bedoeld in titel 6.5: gelijk aan de balanswaarde van de securitisatiepositie exclusief waardeaanpassingen.

• 3 De waarde van een niet uit de balans blijkende securitisatiepositie is, onverminderd het derde lid van het vorige artikel, gelijk aan haar nominale waarde vermenigvuldigd met een omrekeningsfactor van 100%, tenzij in dit hoofdstuk een andere omrekeningsfactor is aangegeven.

• 4 De waarde van een securitisatiepositie die voortvloeit uit een in bijlage B bij het Besluit vermeld derivaat wordt bepaald overeenkomstig hoofdstuk 5 van deze regeling.

• 5 Wanneer op een securitisatiepositie een volgestorte kredietprotectie van toepassing is, kan de waarde van die positie worden gewijzigd overeenkomstig de in de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit bedoelde vereisten.

• 6 Wanneer een financiële onderneming twee of meer securitisatieposities in een securitisatie heeft die elkaar overlappen, neemt zij, in de mate waarin de securitisatieposities elkaar overlappen, bij haar berekening van risicogewogen posten uitsluitend de securitisatiepositie of deelpositie in aanmerking die de hoogste risicogewogen posten oplevert.

Afdeling 6.3.2. Het gebruik van externe kredietbeoordelingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.3.2.1. Vereisten waaraan de kredietbeoordelingen van kredietbeoordelingsbureaus moeten voldoen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:15

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een kredietbeoordeling van een erkend kredietbeoordelingsbureau kan uitsluitend voor de berekening van risicogewogen posten overeenkomstig dit hoofdstuk worden gebruikt, indien:

• a. er geen incongruentie is tussen de soorten betalingen die in de kredietbeoordeling tot uiting komen en de soorten betalingen waarop de financiële onderneming, ingevolge het contract dat tot de betrokken securitisatiepositie heeft geleid, recht heeft; en

• b. de kredietbeoordeling voor het publiek toegankelijk is.

§ 6.3.2.2. Gebruik van kredietbeoordelingen door een financiële onderneming

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:16

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming kan uitsluitend één of meer erkende kredietbeoordelingsbureaus als bedoeld in artikel 88 van het Besluit aanwijzen als de kredietbeoordelingsbureaus waarvan zij de kredietbeoordelingen zal gebruiken bij de berekening van haar risicogewogen posten overeenkomstig dit hoofdstuk.

• 2 Onverminderd het vierde en vijfde lid van dit artikel en onverminderd het volgende artikel, past een financiële onderneming kredietbeoordelingen van aangewezen kredietbeoordelingsbureaus ten aanzien van haar securitisatieposities consequent toe.

• 3 Onverminderd het vierde en vijfde lid, kan een financiële onderneming geen gebruik maken van de kredietbeoordelingen van het ene kredietbeoordelingsbureau ten aanzien van haar securitisatieposities in bepaalde tranches én van de kredietbeoordelingen van een ander kredietbeoordelingsbureau voor haar securitisatieposities in andere tranches binnen dezelfde structuur, ongeacht of voor laatstgenoemde tranches een kredietbeoordeling van het eerstgenoemde kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is.

• 4 Indien ten aanzien van een securitisatiepositie twee kredietbeoordelingen van aangewezen kredietbeoordelingsbureaus beschikbaar zijn, past de financiële onderneming de minst gunstige kredietbeoordeling toe.

• 5 Indien ten aanzien van een securitisatiepositie meer dan twee kredietbeoordelingen van aangewezen kredietbeoordelingsbureaus beschikbaar zijn, past de financiële onderneming de op één na gunstigste kredietbeoordeling toe, danwel, indien de twee gunstigste kredietbeoordelingen even gunstig zijn, één van beide.

Artikel 6:17

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer kredietprotectie die krachtens de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit toelaatbaar is rechtstreeks aan de SSPE wordt verstrekt, en die protectie tot uitdrukking komt in de kredietbeoordeling van een securitisatiepositie door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau, kan het risicogewicht worden gebruikt dat met die kredietbeoordeling is verbonden.

• 2 Een kredietbeoordeling waarin de kredietprotectie tot uitdrukking is gebracht wordt niet erkend, indien de kredietprotectie krachtens de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit niet toelaatbaar is, of indien de kredietprotectie niet aan de SSPE wordt verstrekt doch rechtstreeks op een securitisatiepositie wordt toegepast.

Titel 6.4. Berekening van risicogewogen posten in het kader van de standaardbenadering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 6.4.1. Bepaling van risicogewogen posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.4.1.1. Risicogewichten behorende bij elke kredietkwaliteitscategorie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:18

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd het volgende artikel, worden de risicogewogen posten van een securitisatiepositie met een externe kredietbeoordeling berekend door op de waarde van de post het risicogewicht toe te passen dat overeenkomt met de kredietkwaliteitscategorie waarin de kredietbeoordeling overeenkomstig artikel 85, vierde en vijfde lid, van het Besluit is ondergebracht, zoals in de tabellen 1 en 2 is weergegeven.

  Tabel 1. Securitisatieposities met een kredietbeoordeling anders dan voor de korte termijn

  Krediet-kwaliteitscategorie	1	2	3	4	5 en lager
  Risicogewicht	20%	50%	100%	350%	1250%

  Tabel 2. Securitisatieposities met een kredietbeoordeling voor de korte termijn

  Krediet-kwaliteitscategorie	1	2	3	Alle overige krediet-beoordelingen
  Risicogewicht	20%	50%	100%	1250%

• 2 Onverminderd de afdelingen 6.4.2 tot en met 6.4.4, wordt de risicogewogen post van een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling berekend door een risicogewicht van 1250% toe te passen.

§ 6.4.1.2. Financiële ondernemingen die als initiator of sponsor optreden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:19

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Voor een financiële onderneming die als initiator of sponsor optreedt, kunnen de risicogewogen posten die met betrekking tot haar securitisatieposities worden berekend, beperkt blijven tot de risicogewogen posten die met betrekking tot de gesecuritiseerde vorderingen zouden zijn berekend indien zij niet gesecuritiseerd zouden zijn, onverminderd de veronderstelde toepassing van een risicogewicht van 150% op alle achterstallige posten en posten die tot de ‘categorieën met verhoogd risico’ onder de gesecuritiseerde vorderingen behoren.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Voor een financiële onderneming die als initiator of sponsor optreedt, kunnen de risicogewogen posten die met betrekking tot haar securitisatieposities worden berekend, beperkt blijven tot de risicogewogen posten die met betrekking tot de gesecuritiseerde vorderingen zouden zijn berekend indien zij niet gesecuritiseerd zouden zijn, en een risicogewicht van 150% zou zijn toegepast op alle achterstallige posten en posten die tot de ‘categorieën met verhoogd risico’ onder de gesecuritiseerde vorderingen behoren.

Afdeling 6.4.2. Behandeling van securitisatieposities zonder externe kredietbeoordeling

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming kan voor een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling de in het tweede lid uiteengezette behandeling toepassen bij de berekening van de risicogewogen post met betrekking tot die securitisatiepositie, mits de samenstelling van de pool van gesecuritiseerde vorderingen te allen tijde bekend is.

• 2 Wanneer de financiële onderneming overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit het gewogen gemiddelde risicogewicht kan bepalen dat op de gesecuritiseerde vorderingen zou worden toegepast door een financiële onderneming die de vorderingen aanhoudt, kan zij dat risicogewicht op de securitisatiepositie toepassen, mits vermenigvuldigd met een concentratiefactor. Deze concentratiefactor is gelijk aan de som van de nominale bedragen van alle tranches, gedeeld door de som van de nominale bedragen van de tranches met een lagere rangorde dan, of gelijkwaardig aan de tranche waarin de securitisatiepositie wordt aangehouden, met inbegrip van die tranche zelf. Het resulterende risicogewicht dat op de securitisatiepositie wordt toegepast is ten hoogste gelijk aan 1250% en minstens gelijk aan het risicogewicht dat van toepassing is op een tranche met een hogere rangorde waarvoor een externe kredietbeoordeling beschikbaar is.

• 3 Wanneer de financiële onderneming niet in staat is de risicogewichten te bepalen die overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit op de gesecuritiseerde vorderingen van toepassing zouden zijn, past zij een risicogewicht van 1250% op de securitisatiepositie toe.

Afdeling 6.4.3. Behandeling van securitisatieposities zonder externe kredietbeoordeling in een tweede-verliestranche of hoger in het kader van een ABCP-programma

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Behoudens de mogelijkheid van een gunstiger behandeling op basis van afdeling 6.4.4, kan een financiële onderneming op securitisatieposities zonder externe kredietbeoordeling in het kader van een ABCP-programma die voldoen aan de in het tweede lid gestelde voorwaarden een risicogewicht toepassen dat het hoogste is van de twee volgende:

  • a. 100%; of

  • b. het hoogste risicogewicht dat overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit op één van de gesecuritiseerde vorderingen zou worden toegepast door een financiële onderneming die de vorderingen aanhoudt.

• 2 Het in het eerste lid bedoelde risicogewicht kan uitsluitend worden toegepast indien:

  • a. de securitisatiepositie een tranche betreft die economisch gezien een tweede-verliespositie of hoger in de securitisatie inneemt, waarbij de eerste-verliestranche een significante kredietverbetering moet bieden aan de tweede verliestranche;

  • b. de securitisatiepositie van gelijke kwaliteit is als investment grade of hoger;

  • c. de securitisatiepositie aangehouden wordt door een financiële onderneming die geen securitisatiepositie in de eerste-verliestranche inneemt;

  • d. de kredietverbetering bij aanvang van de securitisatie is vastgesteld, en de kredietverbetering contractueel alleen kan toenemen indien:

    • 1°. de securitisatie wordt uitgebreid met een andere pool van vorderingen; en

    • 2°. deze aanvullende kredietverbetering niet aan bestaande gesecuritiseerde vorderingen wordt verschaft;

  • e. de kredietverbetering afzonderlijk is gedocumenteerd van andere door de financiële onderneming verschafte faciliteiten, en de aan de kredietverbetering verbonden risico’s duidelijk zijn gedefinieerd;

  • f. de financiële onderneming de SSPE en de investeerders voldoende heeft geïnformeerd over het feit dat zij niet verantwoordelijk is voor verliezen die buiten het contract vallen, en dat zij deze niet zal dragen; en

  • g. de betaling van de vergoeding voor de kredietverbetering niet is achtergesteld ten opzichte van de eerste-verliestranche, niet kan worden opgeschort en er geen afstand van kan worden gedaan.

Afdeling 6.4.4. Behandeling van liquiditeitsfaciliteiten zonder externe kredietbeoordeling

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.4.4.1. Erkende liquiditeitsfaciliteiten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:22

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Met het oog op de vaststelling van de waarde van een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling in de vorm van bepaalde soorten liquiditeitsfaciliteiten wordt deze securitisatiepositie bij de bepaling van de risicogewogen post als erkende liquiditeitsfaciliteit aangemerkt indien:

• a. de documentatie betreffende de liquiditeitsfaciliteit duidelijk de omstandigheden waaronder de faciliteit kan worden benut, aangeeft en afbakent;

• b. de faciliteit niet kan worden benut voor kredietondersteuning ter dekking van verliezen;

• c. de faciliteit uitsluitend dient om tijdelijke verschillen tussen inkomende en uitgaande kasstromen te financieren en niet kan worden gebruikt om de securitisatie permanent of regelmatig te financieren;

• d. de terugbetaling van benutte faciliteit niet wordt achtergesteld bij de vorderingen van investeerders, anders dan vorderingen die voortvloeien uit rente- of valutaderivatencontracten, vergoedingen of andere soortgelijke betalingen, en evenmin in aanmerking komt voor ontheffing of uitstel;

• e. de faciliteit niet kan worden benut wanneer alle toepasselijke kredietverbeteringen ten gunste van de liquiditeitsfaciliteit zijn uitgeput; en

• f. de faciliteit een bepaling bevat op grond waarvan het bedrag dat kan worden opgenomen automatisch wordt verminderd met het bedrag van de vorderingen waarbij sprake is van wanbetaling, of een bepaling die, wanneer de pool van gesecuritiseerde vorderingen uit instrumenten met een externe kredietbeoordeling bestaat, de faciliteit beëindigt wanneer de gemiddelde kwaliteit van de pool tot een kredietbeoordelingsgraad beneden investment grade daalt.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Met het oog op de vaststelling van de waarde van een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling in de vorm van bepaalde soorten liquiditeitsfaciliteiten wordt deze securitisatiepositie bij de bepaling van de risicogewogen post als erkende liquiditeitsfaciliteit aangemerkt indien:

• a. de documentatie betreffende de liquiditeitsfaciliteit duidelijk de omstandigheden waaronder de faciliteit kan worden benut, aangeeft en afbakent;

• b. de faciliteit niet kan worden benut voor kredietondersteuning ter dekking van verliezen;

• c. de faciliteit uitsluitend dient om tijdelijke verschillen tussen inkomende en uitgaande kasstromen te financieren en niet kan worden gebruikt om de securitisatie permanent of regelmatig te financieren;

• d. de terugbetaling van benutte faciliteit niet wordt achtergesteld bij de vorderingen van investeerders, anders dan vorderingen die voortvloeien uit rente- of valutaderivatencontracten, vergoedingen of andere soortgelijke betalingen, en evenmin in aanmerking komt voor ontheffing of uitstel;

• e. de faciliteit niet kan worden benut wanneer alle toepasselijke kredietverbeteringen ten gunste van de liquiditeitsfaciliteit zijn uitgeput; en

• f. de faciliteit een bepaling bevat op grond waarvan het bedrag dat kan worden opgenomen automatisch wordt verminderd met het bedrag van de vorderingen waarbij sprake is van wanbetaling, of wanneer de pool van gesecuritiseerde vorderingen uit instrumenten met een externe kredietbeoordeling bestaat, een bepaling die de faciliteit beëindigt wanneer de gemiddelde kwaliteit van de pool tot een kredietbeoordelingsgraad beneden investment grade daalt.

Artikel 6:23

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer aan de voorwaarden voor een erkende liquiditeitsfaciliteit als bedoeld in het vorige artikel is voldaan kan, om de waarde van een liquiditeitsfaciliteit te bepalen:

  • a. een omrekeningsfactor van 20% worden toegepast op het nominale bedrag van een liquiditeitsfaciliteit met een oorspronkelijke looptijd van één jaar of minder, of

  • b. een omrekeningsfactor van 50% worden toegepast op het nominale bedrag van een liquiditeitsfaciliteit met een oorspronkelijke looptijd van meer dan één jaar.

• 2 Bij de toepassing van het eerste lid is het toe te passen risicogewicht het hoogste risicogewicht dat overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit op één van de gesecuritiseerde vorderingen zou worden toegepast door een financiële onderneming die de vorderingen aanhoudt.

§ 6.4.4.2. Liquiditeitsfaciliteiten die uitsluitend beschikbaar zijn in geval van een algemene marktverstoring

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor een liquiditeitsfaciliteit die uitsluitend kan worden benut indien zich een algemene marktverstoring voordoet, kan een omrekeningsfactor van 0% worden toegepast op het nominale bedrag van deze faciliteit, mits is voldaan aan de in artikel 6:22 gestelde voorwaarden voor een erkende liquiditeitsfaciliteit.

§ 6.4.4.3. Voorschotfaciliteiten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:25

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kan voor een voorschotfaciliteit die onvoorwaardelijk opzegbaar is, een omrekeningsfactor van 0% toepassen op het nominale bedrag van deze liquiditeitsfaciliteit, mits:

• a. aan de in artikel 6:22 gestelde voorwaarden voor een erkende liquiditeitsfaciliteit is voldaan;

• b. de terugbetaling van opnemingen ten laste van de faciliteit een hogere rangorde heeft dan eventuele andere rechten op de kasstromen die uit de gesecuritiseerde vorderingen voortvloeien;

• c. het voorschot wordt terugbetaald uit daarop volgende aflossingen en rentebetalingen of uit de beschikbare kredietverbetering; en

• d. de financiële onderneming interne procedures heeft die waarborgen dat of volgens welke vastgesteld kan worden dat het kredietrisico verwaarloosbaar klein is.

Afdeling 6.4.5. Erkenning van kredietrisicovermindering ten aanzien van securitisatieposities

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:26

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Wanneer kredietprotectie ten aanzien van een securitisatiepositie wordt verkregen, kan de berekening van de risicogewogen posten overeenkomstig de artikel 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit worden gewijzigd.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Wanneer kredietprotectie ten aanzien van een securitisatiepositie wordt verkregen, kan de berekening van de risicogewogen posten overeenkomstig de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit worden gewijzigd.

Afdeling 6.4.6. Vermindering van risicogewogen posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Overeenkomstig artikel 94, tweede lid, aanhef, van het Besluit, kunnen financiële ondernemingen ten aanzien van een securitisatiepositie waaraan een risicogewicht van 1250% wordt toegekend, in plaats van de securitisatiepositie op te nemen in hun berekening van risicogewogen posten, de waarde van de post in mindering brengen op hun kernkapitaal en aanvullend kapitaal. In dat verband kan in de berekening van deze post de toelaatbare volgestorte kredietprotectie in aanmerking worden genomen op een wijze die in overeenstemming is met het vorige artikel.

• 2 Wanneer een financiële onderneming gebruik maakt van de in het eerste lid bedoelde mogelijkheid, wordt, voor de toepassing van artikel 6:19, 12,5 maal het bedrag dat overeenkomstig het eerste lid is afgetrokken in mindering gebracht op het bedrag dat in artikel 6:19 wordt gespecificeerd als de maximale risicogewogen post die door de in dat artikel genoemde financiële ondernemingen wordt berekend.

Titel 6.5. Berekening van risicogewogen posten in het kader van de interne-ratingbenadering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 6.5.1. Rangorde van methoden

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:28

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Voor de toepassing van artikel 85 van het Besluit en artikel 6:13 wordt de risicogewogen post van een securitisatiepositie berekend overeenkomstig de interne-ratingbenadering als bedoeld in deze titel.

• 2 Ten aanzien van een securitisatiepositie met een externe kredietbeoordeling of een securitisatiepositie ten aanzien waarvan een afgeleide kredietbeoordeling als bedoeld in artikel 6:30 kan worden gebruikt, wordt de op ratings gebaseerde methode, bedoeld in artikel 6:31, gebruikt om de risicogewogen post te berekenen.

• 3 Ten aanzien van een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling wordt de in afdeling 6.5.5 bedoelde benadering met toezichthoudersformule gebruikt, tenzij de benadering met de interne beoordelingsmethodologie voor securitisatieposities in een ABCP-programma, bedoeld in afdeling 6.5.4, kan worden gebruikt.

• 4 Een financiële onderneming die niet als initiator of sponsor optreedt, kan uitsluitend gebruik maken van de benadering met toezichthoudersformule indien De Nederlandsche Bank hiervoor toestemming heeft verleend.

• 5 Op securitisatieposities zonder externe kredietbeoordeling ten aanzien waarvan geen afgeleide kredietbeoordeling kan worden gebruikt, wordt een risicogewicht van 1250% toegepast in het geval van:

  • a. een als initiator of sponsor optredende financiële onderneming die niet in staat is K_irb te berekenen en die geen toestemming heeft gekregen om bij de berekening van haar securitisatieposities in ABCP-programma's gebruik te maken van de benadering met de interne-beoordelingsmethodologie; en

  • b. andere financiële ondernemingen die geen toestemming hebben gekregen om de benadering met toezichthoudersformule of, ten aanzien van hun securitisatieposities in ABCP-programma's, de benadering met de interne-beoordelingsmethodologie te gebruiken.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Voor de toepassing van artikel 85 van het Besluit en artikel 6:13 wordt de risicogewogen post van een securitisatiepositie berekend overeenkomstig de interne-ratingbenadering als bedoeld in deze titel.

2 Ten aanzien van een securitisatiepositie met een externe kredietbeoordeling of een securitisatiepositie ten aanzien waarvan een afgeleide kredietbeoordeling als bedoeld in artikel 6:30 kan worden gebruikt, wordt de op ratings gebaseerde methode, bedoeld in artikel 6:31, gebruikt om de risicogewogen post te berekenen.

3 Ten aanzien van een securitisatiepositie zonder externe of afgeleide kredietbeoordeling wordt de in afdeling 6.5.5 bedoelde benadering met toezichthoudersformule gebruikt, tenzij de benadering met de interne beoordelingsmethodologie voor securitisatieposities in een ABCP-programma, bedoeld in afdeling 6.5.4, kan worden gebruikt.

4 Een financiële onderneming die niet als initiator of sponsor optreedt, kan uitsluitend gebruik maken van de benadering met toezichthoudersformule indien De Nederlandsche Bank hiervoor toestemming heeft verleend.

5 Op securitisatieposities zonder externe kredietbeoordeling ten aanzien waarvan geen afgeleide kredietbeoordeling kan worden gebruikt, wordt een risicogewicht van 1250% toegepast in het geval van:

• a. een als initiator of sponsor optredende financiële onderneming die niet in staat is K_irb te berekenen en die geen toestemming heeft gekregen om bij de berekening van haar securitisatieposities in ABCP-programma's gebruik te maken van de benadering met de interne-beoordelingsmethodologie; en

• b. andere financiële ondernemingen die geen toestemming hebben gekregen om de benadering met toezichthoudersformule of, ten aanzien van hun securitisatieposities in ABCP-programma's, de benadering met de interne-beoordelingsmethodologie te gebruiken.

Afdeling 6.5.2. Maximale risicogewogen posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:29

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming die K irb kan berekenen, kan het bedrag van de risicogewogen posten dat zij met betrekking tot de in het kader van een securitisatietransactie ingenomen securitisatieposities berekent, beperken tot het bedrag aan risicogewogen posten dat een solvabiliteitsvereiste als bedoeld in artikel 60, eerste lid, onderdeel a, van het Besluit zou opleveren gelijk aan de som van:

• a. 8% van de risicogewogen posten die zouden ontstaan, indien de gesecuritiseerde activa niet waren gesecuritiseerd en op de balans van de financiële onderneming waren opgenomen, en

• b. de verwachte verliesposten voor deze vorderingen.

Afdeling 6.5.3. Op ratings gebaseerde methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.5.3.1. Gebruikmaking van afgeleide kredietbeoordelingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:30

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een financiële onderneming kent aan een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling een afgeleide kredietbeoordeling toe die gelijk is aan de kredietbeoordeling van de securitisatieposities met externe kredietbeoordeling (de ‘referentieposities’) van de hoogste rangorde die in alle opzichten zijn achtergesteld bij de betrokken securisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling, indien minstens aan de volgende operationele vereisten is voldaan:

• a. de referentieposities zijn in alle opzichten achtergesteld bij de securisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling;

• b. de looptijd van de referentieposities is gelijk aan of langer dan die van de betrokken securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling; en

• c. alle afgeleide kredietbeoordelingen worden voortdurend geactualiseerd om eventuele wijzigingen in de kredietbeoordeling van de referentieposities weer te geven.

§ 6.5.3.2. Risicogewichten volgens de op ratings gebaseerde methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:31

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Bij toepassing van de op ratings gebaseerde methode wordt de risicogewogen post van een securitisatiepositie met externe kredietbeoordeling berekend door op de waarde van de post het risicogewicht toe te passen dat verbonden is met de kredietkwaliteitscategorie waarin de kredietbeoordeling conform artikel 85, vierde en vijfde lid, van het Besluit is ondergebracht, zoals in de tabellen 3 en 4 weergegeven, vermenigvuldigd met de factor 1,06.

  Tabel 3. Securitisatieposities met een kredietbeoordeling anders dan voor de korte termijn

  Kredietkwaliteitscategorie	Risicogewicht
  	A	B	C
  1	7%	12%	20%
  2	8%	15%	25%
  3	10%	18%	35%
  4	12%	20%	35%
  5	20%	35%	35%
  6	35%	50%	50%
  7	60%	75%	75%
  8	100%	100%	100%
  9	250%	250%	250%
  10	425%	425%	425%
  11	650%	650%	650%
  Lager dan 11	1250%	1250%	1250%

  Tabel 4. Securitisatieposities met een kredietbeoordeling voor de korte termijn

  Kredietkwaliteitscategorie	Risicogewicht
  	A	B	C
  1	7%	12%	20%
  2	12%	20%	35%
  3	60%	75%	75%
  Alle overige krediet-beoordelingen	1250%	1250%	1250%

• 2 Onverminderd het derde en vierde lid, worden de risicogewichten van kolom A van beide tabellen toegepast wanneer de securitisatiepositie met externe kredietbeoordeling zich bevindt in de tranche van de hoogste rangorde. Bij het bepalen of een bepaalde tranche de hoogste rangorde heeft, hoeft geen rekening te worden gehouden met verschuldigde bedragen in het kader van rente- of valutaderivatencontracten, verschuldigde vergoedingen of andere soortgelijke betalingen.

• 3 Op een securitisatiepositie die zich bevindt in een tranche van de hoogste rangorde, ten opzichte waarvan elke andere securitisatiepositie die ingevolge het tweede lid een risicogewicht van 7% zou krijgen is achtergesteld, kan een risicogewicht van 6% worden toegepast, indien:

  • a. de financiële onderneming aantoont dat deze risicoweging gerechtvaardigd is vanwege het verliesabsorptievermogen van achtergestelde tranches in de securitisatie; en

  • b. hetzij de securitisatiepositie een externe kredietbeoordeling verbonden met kredietkwaliteitscategorie 1 in Tabel 3 of Tabel 4 heeft, hetzij is voldaan aan de eisen die gesteld worden aan een afgeleide kredietbeoordeling als bedoeld in het vorige artikel waarbij de referentieposities die securitisatieposities betreffen die zijn achtergesteld ten opzichte van de securitisatiepositie in een tranche van een securitisatie van de hoogste rangorde en bij toepassing van het tweede lid een risicogewicht van 7% zouden krijgen.

• 4 De in kolom C van beide tabellen genoemde risicogewichten worden toegepast wanneer de securitisatiepositie met externe kredietbeoordeling een securitisatie betreft met een effectief aantal gesecuritiseerde vorderingen van minder dan zes. Bij het berekenen van het effectieve aantal gesecuritiseerde vorderingen worden meerdere vorderingen op één debiteur als één vordering aangemerkt en wordt de volgende formule gebruikt:

  [Red: Afbeelding niet opgenomen.]

  waarbij N het effectieve aantal gesecuritiseerde vorderingen is en EAD_i de som is van de waarde van alle vorderingen op de i-de debiteur. Bij hersecuritisatie (de securitisatie van securitisatieposities) neemt de financiële onderneming het aantal securitisatieposities in de pool in aanmerking en niet het aantal onderliggende vorderingen in de oorspronkelijke pools waaruit de onderliggende securitisatieposities afkomstig zijn. Indien het met de grootste vordering, C1, verbonden portefeuille-aandeel beschikbaar is, kan de financiële onderneming N berekenen als 1/C1.

• 5 De in kolom B genoemde risicogewichten worden op alle andere securitisatieposities toegepast.

• 6 Kredietrisicovermindering ten aanzien van securitisatieposities kan overeenkomstig de artikelen 6:42 tot en met 6:44 worden erkend.

Afdeling 6.5.4. De benadering met de interne beoordelingsmethodologie voor securitisatieposities in een ABCP-programma

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:32

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Indien daarvoor voorafgaande toestemming van De Nederlandsche Bank is verkregen, kan een financiële onderneming overeenkomstig artikel 6:36 een intern afgeleide kredietbeoordeling toepassen op een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling in een ABCP-programma wanneer aan de in volgende drie artikelen gestelde voorwaarden is voldaan.

Artikel 6:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Het commercial paper dat in het kader van het ABCP-programma is uitgegeven, betreft securitisatieposities met een externe kredietbeoordeling.

Artikel 6:34

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De interne beoordelingsmethodologie voldoet aan de volgende voorwaarden:

  • a. de financiële onderneming toont aan De Nederlandsche Bank aan dat haar interne beoordeling van de kredietkwaliteit van de securitisatiepositie in overeenstemming is met de voor het publiek toegankelijke methodologie die door één of meer erkende kredietbeoordelingsbureas voor de opstelling van hun kredietbeoordelingen wordt toegepast met betrekking tot effecten die worden gedekt door hetzelfde type vorderingen als de gesecuritiseerde vorderingen;

  • b. de kredietbeoordelingsbureaus waarvan de methodologie wordt toegepast zoals voorgeschreven in onderdeel a, omvatten tevens kredietbeoordelingsbureaus die een externe kredietbeoordeling hebben vastgesteld voor het in het kader van het programma uitgegeven commercial paper. Kwantitatieve elementen, waaronder stressfactoren, die worden gebruikt bij de toekenning van een bepaalde kredietkwaliteit aan de securitisatiepositie zijn tenminste even conservatief als die, die worden toegepast in het kader van de relevante beoordelingsmethodologie van het betrokken kredietbeoordelingsbureaus;

  • c. bij de ontwikkeling van haar interne beoordelingsmethodologie neemt de financiële onderneming relevante gepubliceerde beoordelingsmethodologieën in aanmerking die worden toegepast door de erkende kredietbeoordelingsbureaus die het commercial paper van het ABCP-programma van een kredietbeoordeling voorzien. Deze in aanmerkingneming wordt door de financiële onderneming gedocumenteerd en regelmatig geactualiseerd overeenkomstig het bepaalde in onderdeel f;

  • d. de interne beoordelingsmethodologie van de financiële onderneming omvat beoordelingsgraden waarbij er een expliciet gedocumenteerde overeenstemming is tussen deze beoordelingsgraden en de kredietbeoordelingen van erkende kredietbeoordelingsbureaus;

  • e. de interne beoordelingsmethodologie wordt in het kader van de interne risicobeheerprocedures van de financiële onderneming gebruikt, met inbegrip van haar procedures inzake besluitvorming, beheersinformatie en de interne allocatie van kapitaal;

  • f. interne of externe accountants, een kredietbeoordelingsbureau of de interne kredietbeoordelings- of risicobeheersfuncties van de financiële onderneming stellen regelmatig een onafhankelijk onderzoek in naar de interne beoordelingsprocedures en de kwaliteit van de interne beoordeling van de kredietkwaliteit van de posities van de financiële onderneming in het kader van een ABCP-programma; en

  • g. de financiële onderneming houdt de resultaten van haar interne kredietbeoordelingen in de tijd bij om haar interne beoordelingsmethodologie te evalueren en past deze methodologie zo nodig aan wanneer de prestaties van de posities regelmatig afwijken van die, die in de interne beoordelingen zijn vermeld.

• 2 Van de in het eerste lid, onderdeel a, opgenomen voorwaarde dat de beoordelingsmethodologie van het kredietbeoordelingsbureau voor het publiek toegankelijk moet zijn, kan door De Nederlandsche Bank ontheffing worden verleend, indien de financiële onderneming aan De Nederlandsche Bank aantoont dat er, gezien de specifieke kenmerken van de securitisatie, nog geen voor het publiek toegankelijke beoordelingsmethodologie van een kredietbeoordelingsbureau voorhanden is.

Artikel 6:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Het ABCP-programma voldoet aan de volgende voorwaarden:

• a. het ABCP-programma bevat underwriting standaarden in de vorm van krediet- en beleggingsrichtsnoeren;

• b. in de underwriting standaarden van het ABCP-programma worden minimale toelaatbaarheidscriteria voor activa vastgesteld waaronder in ieder geval de criteria dat:

  • 1°. de aankoop van activa waarvoor er sprake is van een aanzienlijke betalingsachterstand of van wanbetaling wordt uitgesloten;

  • 2°. een al te sterke concentratie op een individuele debiteur of geografisch gebied wordt tegengegaan; en

  • 3°. de looptijd van de te kopen activa wordt beperkt;

• c. het ABCP-programma beschikt over inningsstrategieën en -procedures die rekening houden met de operationele capaciteit en kredietkwaliteit van de beheerder van een securitisatie en in het programma wordt het risico voor de verkoper of de beheerder van een securitisatie door middel van uiteenlopende methoden beperkt;

• d. bij de totale raming van verliezen op een pool van activa die het ABCP-programma overweegt te kopen wordt met alle bronnen van potentiële risico's, zoals krediet- en verwateringsrisicorekening, rekening gehouden. Indien het niveau van de door de verkoper geboden kredietverbetering uitsluitend op kredietgerelateerde verliezen is gebaseerd, wordt een aparte reserve ingesteld voor het verwateringsrisico, indien dit verwateringsrisico van materieel belang is voor de specifieke pool van vorderingen. Met het oog op de vaststelling van het vereiste niveau van kredietverbetering worden de historische gegevens van meerdere jaren, die onder meer betrekking hebben op verliezen, betalingsachterstanden, verwatering en de omlooptijd van kortlopende vorderingen in beschouwing genomen; en

• e. het ABCP-programma bevat met betrekking tot de aankoop van vorderingen structurele kenmerken, waaronder afbouwmechanismen, om de potentiële kredietverslechtering van de onderliggende portefeuille tegen te gaan.

Artikel 6:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 De securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling wordt door de financiële onderneming in één van de in artikel 6:34, onderdeel d, beschreven beoordelingsgraden ondergebracht. Aan deze securitisatiepositie wordt dezelfde intern afgeleide kredietbeoordeling toegekend als aan de kredietbeoordelingen die met die beoordelingsgraad, genoemd in artikel 6:34, onderdeel d, overeenstemmen.

• 2 Indien de intern afgeleide kredietbeoordeling, bedoeld in het vorige lid, tweede volzin, bij de aanvang van de securitisatie een niveau heeft van investment grade of hoger, wordt deze kredietbeoordeling voor de berekening van risicogewogen posten op één lijn gesteld met een erkende kredietbeoordeling door een erkend kredietbeoordelingsbureau.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 De securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling wordt door de financiële onderneming in één van de in artikel 6:34, eerste lid, onderdeel d, beschreven beoordelingsgraden ondergebracht. Aan deze securitisatiepositie wordt dezelfde intern afgeleide kredietbeoordeling toegekend als aan de kredietbeoordelingen die met die beoordelingsgraad, genoemd in artikel 6:34, eerste lid, onderdeel d, overeenstemmen.

2 Indien de intern afgeleide kredietbeoordeling, bedoeld in het vorige lid, tweede volzin, bij de aanvang van de securitisatie een niveau heeft van investment grade of hoger, wordt deze kredietbeoordeling voor de berekening van risicogewogen posten op één lijn gesteld met een erkende kredietbeoordeling door een erkend kredietbeoordelingsbureau.

Afdeling 6.5.5. Benadering met toezichthoudersformule

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Onverminderd artikel 6:41, is, in het kader van de benadering met toezichthoudersformule, het risicogewicht van een securitisatiepositie 7% respectievelijk het risicogewicht dat overeenkomstig het tweede lid is berekend, al naar gelang welk risicogewicht het hoogst is.

• 2 Onverminderd artikel 6:41, is het risicogewicht dat op de securitisatiepositie wordt toegepast het risicogewicht dat wordt verkregen door berekening volgens de toezichthoudersformule, bedoeld in formule A in bijlage 6.

• 3 Indien de waarde van de grootste gesecuritiseerde vordering niet meer dan 3% van de som van de waarde van de gesecuritiseerde vorderingen bedraagt, kan de financiële onderneming in het kader van de benadering met toezichthoudersformule, bedoeld in het tweede lid, gebruik maken van de vereenvoudigde input, bedoeld in formule B in bijlage 6.

• 4 Een financiële onderneming kan op securitisaties van vorderingen op particulieren of op kleine partijen de benadering met toezichthoudersformule toepassen met gebruikmaking van de vereenvoudigingen h=0 en v=0, indien het effectieve aantal vorderingen, bedoeld in artikel 6:31, vierde lid, meer bedraagt dan 500, of indien de financiële onderneming zich ervan vergewist dat het toepassen van de vereenvoudigingen geen materiële wijziging van het kapitaalvereiste tot gevolg heeft.

• 5 Kredietrisicovermindering ten aanzien van securitisatieposities kan overeenkomstig de artikelen 6:42, 6:43, 6:45 en 6:46 worden erkend.

Afdeling 6.5.6. Liquiditeitsfaciliteiten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.5.6.1. Toepasselijkheid van bepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Op een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling in de vorm van bepaalde soorten liquiditeitsfaciliteiten zijn, met het oog op de vaststelling van de hierop toe te passen omrekeningsfactor, de volgende drie artikelen van toepassing.

§ 6.5.6.2. Liquiditeitsfaciliteiten die uitsluitend beschikbaar zijn in geval van een algemene marktverstoring

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:39

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Op het nominale bedrag van een liquiditeitsfaciliteit die uitsluitend kan worden benut indien zich een algemene marktverstoring voordoet en die voldoet aan de in artikel 6:22 genoemde voorwaarden voor een erkende liquiditeitsfaciliteit, kan een omrekeningsfactor van 20% worden toegepast.

§ 6.5.6.3. Voorschotfaciliteiten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:40

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Op het nominale bedrag van een liquiditeitsfaciliteit die voldoet aan de in artikel 6:25 genoemde voorwaarden, kan een omrekeningsfactor van 0% worden toegepast.

§ 6.5.6.4. Bijzondere behandeling wanneer Kirb niet kan worden berekend

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:41

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer het voor de financiële onderneming niet doenlijk is de risicogewogen posten voor de gesecuritiseerde vorderingen te berekenen alsof zij niet gesecuritiseerd zijn, kan zij bij wijze van uitzondering en mits De Nederlandsche Bank hiervoor voorafgaande toestemming heeft verleend, tijdelijk de in dit artikel beschreven methode toepassen voor de berekening van risicogewogen posten voor een securitisatiepositie zonder externe kredietbeoordeling in de vorm van een liquiditeitsfaciliteit die voldoet aan de in artikel 6:22 genoemde voorwaarden voor een erkende liquiditeitsfaciliteit of die voldoet aan artikel 6:39.

• 2 Op de securitisatiepositie die door de liquiditeitsfaciliteit wordt vertegenwoordigd, kan het hoogste risicogewicht worden toegepast dat overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit op alle gesecuritiseerde vorderingen zou worden toegepast als zij niet gesecuritiseerd zouden zijn. Daarbij geldt tevens dat, om de waarde van de post te bepalen:

  • a. een omrekeningsfactor van 50% kan worden toegepast op het nominale bedrag van de liquiditeitsfaciliteit, indien deze faciliteit een oorspronkelijke looptijd heeft van één jaar of minder;

  • b. indien de liquiditeitsfaciliteit voldoet aan de in artikel 6:39 genoemde voorwaarden, een omrekeningsfactor van 20% kan worden toegepast; en

  • c. in overige gevallen een omrekeningsfactor van 100% wordt toegepast.

Afdeling 6.5.7. Erkenning van kredietrisicovermindering ten aanzien van securitisatieposities

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.5.7.1. Volgestorte kredietprotectie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:42

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Toelaatbare volgestorte kredietprotectie blijft beperkt tot de instrumenten, bedoeld in de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit, die in aanmerking komen voor de berekening van risicogewogen posten overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit, en kan uitsluitend worden erkend indien aan de in de eerstgenoemde artikelen genoemde relevante minimumvereisten is voldaan.

§ 6.5.7.2. Niet-volgestorte kredietprotectie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:43

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Toelaatbare niet-volgestorte kredietprotectie en erkende verschaffers van niet-volgestorte kredietprotectie blijven beperkt tot de protectie en protectiegevers die overeenkomstig de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit, toelaatbaar zijn, en kan uitsluitend worden erkend indien aan de in deze artikelen genoemde relevante minimumvereisten is voldaan.

§ 6.5.7.3. Berekening van de solvabiliteitsvereisten voor securitisatieposities met kredietrisicovermindering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

§ 6.5.7.3.a. Op ratings gebaseerde methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:44

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Wanneer risicogewogen posten worden berekend met gebruikmaking van de op ratings gebaseerde methode, kan de waarde of de risicogewogen post van een securitisatiepositie ten aanzien waarvan kredietprotectie is verkregen, worden gewijzigd overeenkomstig de artikel 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit die met het oog op de berekening van risicogewogen posten overeenkomstig de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit van toepassing zijn.

§ 6.5.7.3.b. Benadering met toezichthoudersformule – volledige kredietprotectie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:45

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Wanneer risicogewogen posten worden berekend met gebruikmaking van de benadering met toezichthoudersformule, stelt de financiële onderneming het effectieve risicogewicht van de securitisatiepositie vast door de risicogewogen post van de securitisatiepositie te delen door de waarde van de post en de uitkomst met 100 te vermenigvuldigen.

• 2 In geval van volgestorte kredietprotectie wordt de risicogewogen post van de securitisatiepositie berekend door de voor de volgestorte protectie gecorrigeerde waarde van de post (E*, als berekend overeenkomstig de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit met het oog op de berekening van risicogewogen posten ingevolge de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit waarbij E het bedrag van de securitisatiepositie weergeeft) te vermenigvuldigen met het effectieve risicogewicht.

• 3 In geval van niet-volgestorte kredietprotectie wordt de risicogewogen post van de securitisatiepositie berekend door G_A (het bedrag van de protectie, gecorrigeerd voor een eventuele valutamismatch en looptijdverschil overeenkomstig de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit te vermenigvuldigen met het risicogewicht van de protectiegever, en de uitkomst hiervan vervolgens op te tellen bij het bedrag dat wordt verkregen door het bedrag van de securitisatiepositie minus G_A, te vermenigvuldigen met het effectieve risicogewicht.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Wanneer risicogewogen posten worden berekend met gebruikmaking van de benadering met toezichthoudersformule, stelt de financiële onderneming het effectieve risicogewicht van de securitisatiepositie vast door de risicogewogen post van de securitisatiepositie te delen door de waarde van de post en de uitkomst met 100 te vermenigvuldigen.

2 In geval van volgestorte kredietprotectie wordt de risicogewogen post van de securitisatiepositie berekend door de voor de volgestorte protectie gecorrigeerde waarde van de post (E*, als berekend overeenkomstig de artikelen 80 tot en met 82, derde lid, van het Besluit met het oog op de berekening van risicogewogen posten ingevolge de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit waarbij E het bedrag van de securitisatiepositie weergeeft) te vermenigvuldigen met het effectieve risicogewicht.

3 In geval van niet-volgestorte kredietprotectie wordt de risicogewogen post van de securitisatiepositie berekend door G_A (het bedrag van de protectie, gecorrigeerd voor een eventuele valutamismatch en looptijdverschil overeenkomstig de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit) te vermenigvuldigen met het risicogewicht van de protectiegever, en de uitkomst hiervan vervolgens op te tellen bij het bedrag dat wordt verkregen door het bedrag van de securitisatiepositie minus G_A, te vermenigvuldigen met het effectieve risicogewicht.

§ 6.5.7.3.3. Benadering met toezichthoudersformule – gedeeltelijke kredietprotectie

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien de kredietrisicovermindering het eerste verlies of de verliezen op de securitisatiepositie op proportionele basis dekt, kan de financiële onderneming het vorige artikel toepassen.

• 2 In de overige gevallen behandelt de financiële onderneming de securitisatiepositie als twee of meer securitisatieposities, waarbij het niet-volgestorte gedeelte als de securitisatiepositie met de laagste kredietkwaliteit wordt aangemerkt. Op de berekening van de risicogewogen post voor deze securitisatiepositie is afdeling 6.5.5 van overeenkomstige toepassing, met dien verstande dat T wordt vervangen door e* in geval van volgestorte protectie en door T – g in geval van niet-volgestorte protectie, waarbij:

  • a. e* de verhouding weergeeft tussen E* en het totale theoretische bedrag van de onderliggende pool;

  • b. E* de aangepaste waarde is van de securitisatiepositie, berekend overeenkomstig de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit die met het oog op de berekening van risicogewogen posten ingevolge de artikelen 61, 61a, 82, eerste lid, 83 en 88 van het Besluit van toepassing zijn;

  • c. E het bedrag van de securitisatiepositie weergeeft; en

  • d. g de ratio weergeeft van het nominale bedrag van de kredietprotectie (gecorrigeerd voor een eventuele valutamismatch of looptijdverschil overeenkomstig de artikelen 81, zesde lid, en 82, eerste lid, van het Besluit) en de som van de posten van de gesecuritiseerde vorderingen.

• 3 Bij de toepassing van het tweede lid wordt in geval van niet-volgestorte kredietprotectie het risicogewicht van de protectiegever toegepast op dat gedeelte van de securitisatiepositie dat niet onder de aangepaste waarde van T valt.

Afdeling 6.5.8. Vermindering van risicogewogen posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:47

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De risicogewogen post van een securitisatiepositie waaraan een risicogewicht van 1250% wordt toegekend, kan worden verminderd met 12,5 maal het bedrag van de eventuele waardeaanpassingen die door de financiële onderneming op de gesecuritiseerde vorderingen worden toegepast. Waardeaanpassingen die aldus in aanmerking worden genomen, worden niet in aanmerking genomen voor de berekening die in artikel 75, derde lid, van het Besluit wordt vermeld.

• 2 De risicogewogen post van een securitisatiepositie kan worden verminderd met 12,5 maal het bedrag van de eventuele waardeaanpassingen die door de financiële onderneming op de securitisatiepositie worden toegepast.

• 3 Overeenkomstig artikel 94, tweede lid, aanhef, van het Besluit kunnen financiële ondernemingen ten aanzien van een securitisatiepositie waarop een risicogewicht van 1250% van toepassing is, in plaats van de securitisatiepositie bij de berekening van de risicogewogen posten mee te tellen, de waarde van deze securitisatiepositie van hun kernkapitaal en aanvullend kapitaal aftrekken.

• 4 Voor de toepassing van het derde lid:

  • a. kan de waarde van de post worden afgeleid van de risicogewogen posten, waarbij rekening wordt gehouden met eventuele verminderingen overeenkomstig het eerste en tweede lid;

  • b. kan bij de berekening van de waarde van de post de toelaatbare volgestorte protectie in aanmerking worden genomen op een wijze die strookt met de in afdeling 6.5.7 beschreven methodologie;

  • c. kan, wanneer de benadering met toezichthoudersformule wordt gebruikt om risicogewogen posten te berekenen en L < Kirbr en [L+T] > Kirbr, de securitisatiepositie worden behandeld als twee securitisatieposities waarbij L voor de securitisatiepositie met de hoogste rangorde gelijk is aan Kirbr.

• 5 Wanneer een financiële onderneming gebruik maakt van de in het derde lid bedoelde mogelijkheid, wordt voor de toepassing van afdeling 6.5.2, 12,5 maal het bedrag dat overeenkomstig het derde lid is afgetrokken, in mindering gebracht op het bedrag dat in afdeling 6.5.2 wordt gespecificeerd als de maximale risicogewogen post die door de in afdeling 6.5.2 bedoelde financiële ondernemingen moet worden berekend.

Titel 6.6. Aanvullende solvabiliteitsvereisten voor securitisaties van revolverende vorderingen met vervroegde-aflossingsbepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 6.6.1. Toepasselijkheid van deze titel en vrijstellingen van behandeling als vervroegde aflossing

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:48

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Wanneer een initiërende financiële onderneming revolverende vorderingen verkoopt in een securitisatie die een vervroegde-aflossingsbepaling bevat, berekent deze financiële onderneming in aanvulling op de berekening van risicogewogen posten met betrekking tot haar securitisatieposities tevens een risicogewogen post volgens de methode bedoeld in deze titel, onverminderd het volgende artikel.

Artikel 6:49. {annex ix deel 4 para 21}

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Een initiërende financiële ondernemingen is vrijgesteld van het in het vorige artikel bedoelde aanvullende solvabiliteitsvereiste in geval van de volgende typen securitisaties:

• a. securitisaties van revolverende vorderingen waarbij de investeerders volledig blijven blootstaan aan alle risico’s in verband met toekomstige opnemingen door leningnemers, zodat het risico dat met de onderliggende faciliteiten is verbonden niet terugkeert naar de initiërende financiële onderneming, zelfs niet nadat zich een gebeurtenis heeft voorgedaan die tot vervroegde aflossing aanleiding geeft; en

• b. securitisaties waarbij een vervroegde-aflossingsbepaling uitsluitend van kracht wordt naar aanleiding van gebeurtenissen die geen verband houden met de prestatie of kredietwaardigheid van de gesecuritiseerde activa of kredietwaardigheid van de initiërende financiële onderneming.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Een initiërende financiële ondernemingen is vrijgesteld van het in het vorige artikel bedoelde aanvullende solvabiliteitsvereiste in geval van de volgende typen securitisaties:

• a. securitisaties van revolverende vorderingen waarbij de investeerders volledig blijven blootstaan aan alle risico’s in verband met toekomstige opnemingen door leningnemers, zodat het risico dat met de onderliggende faciliteiten is verbonden niet terugkeert naar de initiërende financiële onderneming, zelfs niet nadat zich een gebeurtenis heeft voorgedaan die tot vervroegde aflossing aanleiding geeft; en

• b. securitisaties waarbij een vervroegde-aflossingsbepaling uitsluitend van kracht wordt naar aanleiding van gebeurtenissen die geen verband houden met de prestatie of kredietwaardigheid van de gesecuritiseerde activa of kredietwaardigheid van de initiërende financiële onderneming.

Afdeling 6.6.2. Uitgangspunten voor de berekening van de risicogewogen posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:50

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De financiële onderneming berekent een risicogewogen post met betrekking tot de som van het belang van de initiator en het belang van de investeerders.

• 2 Ten aanzien van securitisatiestructuren waarbij de gesecuritiseerde vorderingen revolverende en niet-revolverende vorderingen omvatten, past de initiërende financiële onderneming de in deze titel beschreven behandeling toe op dat gedeelte van de onderliggende pool dat revolverende vorderingen bevat.

Artikel 6:51

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming de risicogewogen posten berekent overeenkomstig de standaardbenadering, bedoeld in titel 6.4, past zij het vorige artikel overeenkomstig het tweede tot en met vijfde lid toe.

• 2 Het belang van de initiator is, met inachtneming van het derde lid, gelijk aan de waarde van de post van het theoretische gedeelte van een in een securitisatie verkochte pool van opgenomen bedragen, waarvan de verhouding tot het bedrag van de totale in het kader van de structuur verkochte pool het gedeelte van de kasstromen bepaalt die worden gegenereerd door de inning van aflossingsbetalingen op de hoofdsom en van rentebetalingen en andere daarmee samenhangende bedragen, die niet beschikbaar zijn om betalingen te verrichten aan de houders van securitisatieposities.

• 3 Als belang van de initiator kunnen uitsluitend belangen worden aangemerkt, die niet achtergesteld zijn ten opzichte van het belang van de investeerders.

• 4 Onder het belang van de investeerders, bedoeld in het derde lid, wordt verstaan: de waarde van de post van het theoretische gedeelte van de pool van opgenomen bedragen dat niet onder het tweede lid valt.

• 5 De vordering van de initiërende financiële onderneming die verband houdt met haar rechten ten aanzien van het belang van de initiator als bedoeld in het tweede lid, wordt niet als een securitisatiepositie aangemerkt maar als een vordering die evenredig is met de gesecuritiseerde vorderingen alsof deze niet gesecuritiseerd waren.

Artikel 6:52

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Indien een financiële onderneming de risicogewogen posten berekent overeenkomstig de interne-ratingbenadering, bedoeld in titel 6.5, is, past zij artikel 6:50 overeenkomstig het tweede tot en met vijfde lid toe.

• 2 Het belang van de initiator is, met inachtneming van het derde lid, gelijk aan de som van:

  • a. de waarde van de post van het theoretische gedeelte van een in een securitisatie verkochte pool van opgenomen bedragen, waarvan de verhouding tot het bedrag van de totale in het kader van de structuur verkochte pool het gedeelte van de kasstromen bepaalt die worden gegenereerd door de inning van aflossingsbetalingen op de hoofdsom en van rentebetalingen en andere daarmee samenhangende bedragen gegenereerde kasstromen, die niet beschikbaar zijn om betalingen te verrichten aan de houders van securitisatieposities; en

  • b. de waarde van de post van het gedeelte van de pool van niet-opgenomen bedragen van de kredietlijnen waarvan de opgenomen bedragen in het kader van de securitisatie zijn verkocht, waarvan de verhouding ten opzichte van het totale bedrag van dergelijke niet-opgenomen bedragen dezelfde is als de verhouding van het in onderdeel a beschreven nominale bedrag tot de waarde van de post van de pool van opgenomen bedragen die in het kader van de securitisatie zijn verkocht.

• 3 Als belang van de initiator worden uitsluitend belangen aangemerkt, die niet achtergesteld zijn ten opzichte van het belang van de investeerders.

• 4 Onder het belang van de investeerders, bedoeld in het derde lid, wordt verstaan: de waarde van de post van het theoretische gedeelte van de pool van opgenomen bedragen dat niet onder het tweede lid, onderdeel a, valt, plus de waarde van de post van dat gedeelte van de pool van niet-opgenomen bedragen van kredietlijnen waarvan de opgenomen bedragen in het kader van de securitisatie zijn verkocht, dat niet onder het tweede lid, onderdeel b, valt.

• 5 De vordering van de initiërende financiële onderneming die verband houdt met haar rechten ten aanzien van het gedeelte van het belang van de initiator als bedoeld in het tweede lid, onderdeel a, wordt niet als een securitisatiepositie aangemerkt maar als een vordering die evenredig is met de gesecuritiseerde vorderingen in de vorm van opgenomen bedragen alsof zij niet gesecuritiseerd waren tot een bedrag gelijk aan het in het tweede lid, onderdeel a, bedoelde bedrag. De initiërende financiële onderneming wordt tevens geacht een vordering die evenredig is met de niet-opgenomen bedragen van de kredietlijnen te hebben, waarvan de opgenomen bedragen in het kader van de securitisatie zijn verkocht, tot een bedrag dat gelijk is aan het in het tweede lid, onderdeel b bedoelde bedrag.

Afdeling 6.6.3. Het maximale kapitaalvereiste

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:53

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor een initiërende financiële onderneming die is onderworpen aan het in artikel 6:48 bedoelde aanvullende solvabiliteitsvereiste is het totaal van de risicogewogen posten ten aanzien van haar securitisatieposities in het belang van de investeerders en de overeenkomstig artikel 6:48 berekende risicogewogen posten niet groter dan:

  • a. de risicogewogen posten, berekend ten aanzien van haar securitisatieposities in het belang van de investeerders; of

  • b. de risicogewogen posten die, ten aanzien van de gesecuritiseerde vorderingen door een financiële onderneming die de vorderingen houdt, zouden worden berekend alsof zij niet waren gesecuritiseerd tot het volledige bedrag van het belang van de investeerders,

  al naar gelang welke post het grootst is.

• 2 De aftrek van eventuele nettowinsten die voortvloeien uit de kapitalisatie van toekomstige inkomsten zoals in de artikelen 91, tweede lid, 92, tweede en derde lid, en 94, tweede lid, van het Besluit is voorgeschreven, wordt buiten het in het eerste lid bedoelde maximumbedrag gehouden.

Afdeling 6.6.4. Berekening van risicogewogen posten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 6:54

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 De overeenkomstig artikel 6:48 te berekenen risicogewogen post wordt bepaald door het bedrag van het belang van de investeerders te vermenigvuldigen met het product van de relevante omrekeningsfactor als bedoeld in de volgende twee artikelen en het gewogen gemiddelde risicogewicht dat van toepassing zou zijn op de gesecuritiseerde vorderingen indien zij niet gesecuritiseerd zouden zijn.

• 2 Een vervroegde-aflossingsbepaling wordt als gecontroleerd aangemerkt, indien aan de volgende voorwaarden is voldaan:

  • a. de initiërende financiële onderneming beschikt over een passend kapitaal- en liquiditeitsplan om te waarborgen dat zij over voldoende kapitaal en liquiditeit beschikt in geval van vervroegde aflossing;

  • b. gedurende de gehele transactie wordt er een evenredige verdeling tussen het belang van de initiërende financiële onderneming en het belang van de investeerders gehanteerd met betrekking tot rentebetalingen en aflossingen op de hoofdsom, uitgaven, verliezen en inningen op basis van het saldo van de uitstaande kortlopende vorderingen op een of meer referentiepunten tijdens iedere maand;

  • c. de aflossingsperiode wordt toereikend geacht om 90% van de totale schuld (belang van de initiator en belang van de investeerders) die aan het begin van de vervroegde-aflossingsperiode uitstond af te lossen of als oninbaar te erkennen; en

  • d. het terugbetalingstempo is niet hoger dan het geval zou zijn bij lineaire aflossing gedurende de in onderdeel c genoemde periode.

Artikel 6:55

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming vergelijkt het gemiddelde over drie maanden van de overgebleven rentemarge met het niveau van deze marge waarop zij moet worden ingesloten, indien:

  • a. het een securitisatie met een vervroegde-aflossingsbepaling betreft;

  • b. het een securitisatie betreft van niet-gecommiteerde vorderingen op particulieren of op kleine partijen die onvoorwaardelijk en zonder voorafgaande kennisgeving opzegbaar zijn; en

  • c. de vervroegde aflossing wordt veroorzaakt door een daling van de overgebleven rentemarge tot een bepaald niveau.

• 2 In gevallen waarin het insluiten van de overgebleven rentemarge niet door de securitisatie wordt voorgeschreven, wordt het insluitingsniveau geacht 4,5 procentpunt hoger te zijn dan het niveau waarop vervroegde aflossing wordt geactiveerd.

• 3 De toe te passen omrekeningsfactor wordt bepaald door het niveau van het feitelijke gemiddelde over drie maanden van de overgebleven rentemarge als weergegeven in tabel 5, waarbij:

  • a. niveau A een niveau van overgebleven rentemarges betreft dat lager is dan 133,33% maar niet lager dan 100% van het insluitingsniveau van de overgebleven rentemarge;

  • b. niveau B een niveau van overgebleven rentemarges betreft dat lager is dan 100% maar niet lager dan 75% van dat insluitingsniveau van de overgebleven rentemarge;

  • c. niveau C een niveau van overgebleven rentemarges betreft dat lager is dan 75% maar niet lager dan 50% van het insluitingsniveau van de overgebleven rentemarge;

  • d. niveau D een niveau van overgebleven rentemarges betreft dat lager is dan 50% maar niet lager dan 25% van het insluitingsniveau van de overgebleven rentemarge; en

  • e. niveau E een niveau van overgebleven rentemarges betreft dat lager is dan 25% van het insluitingsniveau van de overgebleven rentemarge.

  Tabel 5

  	Securitisaties die onder een gecontroleerde vervroegde- aflossingsbepaling vallen	Securitisaties die onder een niet-gecontroleerde vervroegde-aflossingsbepaling vallen
  3-maands-gemiddelde van de overgebleven rentemarge	Omrekeningsfactor	Omrekeningsfactor
  Boven niveau A	0%	0%
  Niveau A	1%	5%
  Niveau B	2%	15%
  Niveau C	10%	50%
  Niveau D	20%	100%
  Niveau E	40%	100%

Artikel 6:56

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De aanvraag om toestemming bedoeld in artikel 86, derde lid, van het Besluit om af te wijken van het vorige artikel, wordt afgewezen indien de financiële onderneming niet kan aantonen dat zij:

• a. voor het bepalen van de omrekeningsfactor een benadering toepast die de behandeling genoemd in het vorige artikel zo dicht mogelijk volgt; en

• b. de omrekeningsfactor aansluit bij een prudente inschatting van het aanvullende solvabiliteitsvereiste, bedoeld in artikel 6:48.

Artikel 6:57

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor alle andere dan de in artikel 6:55 bedoelde securitisaties die onder een gecontroleerde vervroegde-aflossingsbepaling van revolverende vorderingen vallen, geldt een omrekeningsfactor van 90%.

• 2 Voor alle andere dan de in artikel 6:55 bedoelde securitisaties die onder een niet-gecontroleerde vervroegde- aflossingsbepaling van revolverende vorderingen vallen, geldt een omrekeningsfactor van 100%.

Hoofdstuk 7. Grote posities

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Afdeling 7.1. Definities en reikwijdte

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 7:1

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In dit hoofdstuk wordt verstaan onder:

• a. derivaten: de instrumenten, genoemd in bijlage B bij het Besluit, met uitzondering van die waaraan overeenkomstig afdeling 5.4 van deze regeling een risicowaarde van nul is toegekend; en

• b. toetsingsvermogen: het toetsingsvermogen, bedoeld in artikel 90, eerste lid, van het Besluit.

Afdeling 7.2. Berekening van posities

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 7:2

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Wanneer een positie met betrekking tot een wederpartij rechtstreeks en onvoorwaardelijk is gegarandeerd door een derde partij, dan wel door onderpand in de vorm van effecten die onder de in artikel 7:8, tweede lid, onderdeel i, beschreven voorwaarden zijn uitgegeven door een derde partij, wordt deze positie aangemerkt als een positie met betrekking tot die derde partij respectievelijk tot die garantiegever en niet jegens de wederpartij.

• 2 Als de in het eerste lid bedoelde garantie in een andere valuta luidt dan de positie die door deze garantie wordt gedekt, wordt de waarde van die positie berekend overeenkomstig hoofdstuk 4.

• 3 Bij een verschil tussen de looptijd van de positie en de looptijd van de kredietprotectie is, voor de toepassing van het eerste lid, afdeling 4.8 van overeenkomstige toepassing;

• 4 Voor de toepassing van het eerste lid, kan met inachtneming van hoofdstuk 4 een gedeeltelijke dekking in aanmerking genomen worden.

Artikel 7:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Dit artikel is uitsluitend van toepassing op financiële ondernemingen, die de met betrekking tot de handelsportefeuille vereiste solvabiliteit berekenen overeenkomstig hoofdstuk 3 respectievelijk hoofdstuk 4 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico.

• 2 De totale waarde van de positie met betrekking tot een individuele wederpartij of groep van verbonden wederpartijen in het kader van de handelsportefeuille, is gelijk aan de som van:

  • a. het verschil, indien positief, tussen de lange en korte posities van de financiële onderneming in alle door de betrokken wederpartij of groep van verbonden wederpartijen uitgegeven financiële instrumenten, waarbij de netto positie in elk onderscheiden instrument wordt berekend volgens paragraaf 3.2 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico;

  • b. ingeval van overneming van emissies van schuldinstrumenten: de positie berekend volgens paragraaf 3.5 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico;

  • c. ingeval van niet-afgewikkelde posities en posities die onderworpen zijn aan tegenpartijrisico: de positie berekend volgens paragraaf 3.8 van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico.

• 3 De totale waarde van de positie met betrekking tot een individuele wederpartij of groep van verbonden wederpartijen is gelijk aan de som van:

  • a. de totale waarde van de positie met betrekking tot die wederpartij of groep van verbonden wederpartijen in het kader van de handelsportefeuille, bedoeld in het tweede lid; en

  • b. de totale waarde van de positie met betrekking tot die wederpartij of groep van verbonden wederpartijen in de niet-handelsportefeuille, berekend overeenkomstig de definitie van grote posities, bedoeld in artikel 1 van het Besluit.

• 4 Voor de in het derde lid bedoelde berekening, met betrekking tot de posities als bedoeld in onderdeel a van dat lid, wordt voor rapportagedoeleinden geen rekening gehouden met kredietrisicovermindering, tenzij het retrocessieovereenkomsten, omgekeerde retrocessieovereenkomsten of verstrekte of opgenomen effecten- of grondstoffenleningen betreft.

Artikel 7:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de berekening, bedoeld in het tweede lid, onderdeel b, van het vorige artikel voert een financiële onderneming systemen in voor bewaking en beheersing van haar overnemingsrisico’s in het tijdvak tussen het aangaan van de oorspronkelijke verbintenis en werkdag 1, rekening houdend met de aard van de risico’s waaraan zij op de bewuste markten blootstaat.

Artikel 7:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Een financiële onderneming rapporteert alle grote posities en alle overige significante risicoconcentraties die zij inneemt aan De Nederlandsche Bank. Onverminderd de vorige volzin worden de tien grootste posities in ieder geval gerapporteerd.

• 2 Als overige significante risicoconcentraties, bedoeld in het eerste lid, worden aangemerkt:

  • a. ingeval van posities die rechtstreeks voortvloeien uit de uitoefening van een of meer van de werkzaamheden, bedoeld in bijlage I van de herziene richtlijn banken: 3% van het toetsingsvermogen met een ondergrens van € 4.538.000 danwel 30% van het toetsingsvermogen indien dit lager is;

  • b. ingeval van posities anders dan bedoeld in onderdeel a: 1% van het toetsingsvermogen met een ondergrens van € 1.361.000.

    3. De rapportage, bedoeld in het eerste lid, kan achterwege blijven bij posities die op grond van artikel 7:8, tweede lid, onderdeel a of d, zijn vrijgesteld.

    4. De rapportage, bedoeld in het eerste lid, hoeft slechts tweemaal per jaar plaats te vinden voor de posities, bedoeld in artikel 7:8, tweede lid, onderdelen b, c, en e, en artikel 7:9.

• 5 Indien een financiële onderneming van de mogelijkheid, bedoeld in het derde of vierde lid gebruik maakt, bewaart zij de gegevens omtrent de beweegredenen die aan haar keuze ten grondslag hebben gelegen gedurende een jaar teneinde De Nederlandsche Bank in voorkomend geval in staat te stellen de rechtmatigheid van deze keuze te verifiëren. De periode van één jaar wordt gerekend vanaf ultimo het kwartaal waarin de rapportage voor het eerst achterwege is gelaten.

• 6 Een financiële onderneming analyseert haar vorderingen op uitgevers van zekerheden op eventuele concentraties, grijpt zonodig in en geeft bevindingen van betekenis door aan De Nederlandsche Bank.

Afdeling 7.3. Limieten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 7:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Mits is voldaan aan de onverwijlde meldplicht, bedoeld in artikel 102, vierde lid, eerste volzin, van het Besluit, wordt aan een financiële onderneming toestemming verleend om de in artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit bedoelde limieten te overschrijden indien:

  • a. de overschrijding zich integraal voordoet binnen de handelsportefeuille;

  • b. de financiële onderneming ten aanzien van deze overschrijdingen aan de aanvullende solvabiliteitsvereisten bedoeld in paragraaf 3.11 van de Regeling solvabiliteitsvereisten voor het marktrisico voldoet;

  • c. de waarde van de positie met betrekking tot de desbetreffende wederpartij of groep van verbonden wederpartijen binnen de handelsportefeuille niet meer dan 250% van het toetsingsvermogen van de financiële onderneming bedraagt wanneer niet meer dan tien dagen zijn verstreken sedert het ontstaan van de overschrijding;

  • d. de totale waarde van de overschrijdingen die langer dan tien dagen duren, niet meer bedraagt dan 300% van het toetsingsvermogen van de financiële onderneming; en

  • e. de waarde van de positie, bedoeld onder c, binnen 1 maand, gerekend vanaf het moment van overschrijding, teruggebracht is tot onder de grenswaarde, bedoeld in artikel 102, eerste lid, van het Besluit.

• 2 Van de in het eerste lid bedoelde mogelijkheid kan uitsluitend gebruik worden gemaakt indien de financiële onderneming ultimo ieder kwartaal aan De Nederlandsche Bank alle gevallen meldt waarin de grenswaarde van artikel 102, eerste lid, van het Besluit in het aan de melding voorafgaand kwartaal is overschreden. Bij elk geval waarin de grenswaarde is overschreden, wordt afzonderlijk opgave gedaan van de hoogte van de overschrijding en van de naam van de betrokken wederpartij onderscheidenlijk de namen van de groep van verbonden wederpartijen.

Afdeling 7.4. Uitzonderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 7:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Voor de toepassing van artikel 7:2 en de volgende twee artikelen, omvat het begrip ‘garantie’ ook de in het kader van hoofdstuk 4 in aanmerking genomen kredietderivaten, met uitzondering van credit linked notes.

• 2 Indien een financiële onderneming op grond van artikel 7:2 en de volgende twee artikelen kredietprotectie in aanmerking neemt, is hoofdstuk 4 van overeenkomstige toepassing.

Artikel 7:8

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Van de toepassing van artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit zijn uitgezonderd posities die door een financiële onderneming zijn ingenomen ten opzichte van haar moederonderneming, de andere dochterondernemingen van de moederonderneming en haar eigen dochterondernemingen, voor zover deze ondernemingen opgenomen zijn in het toezicht op geconsolideerde basis als bedoeld in afdeling 3.6.2 van de Wet.

• 2 De volgende posities zijn uitgezonderd van de toepassing van artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit:

  • a. de volgende activa die – als ze niet gegarandeerd waren – ingevolge hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zouden krijgen:

    • 1°. activa die vorderingen vertegenwoordigen op centrale overheden of centrale banken;

    • 2°. activa die vorderingen vertegenwoordigen op internationale organisaties of multilaterale ontwikkelingsbanken;

    • 3°. activa die vorderingen vertegenwoordigen die uitdrukkelijk zijn gegarandeerd door centrale overheden, centrale banken, internationale organisaties, multilaterale ontwikkelingsbanken of lichamen van de publieke sector; en

    • 4°. andere vorderingen op of gegarandeerd door centrale overheden, centrale banken, internationale organisaties, multilaterale ontwikkelingsbanken of lichamen van de publieke sector;

  • b. activa, niet zijnde de in onderdeel a bedoelde activa, die vorderingen op en andere posities jegens centrale overheden of centrale banken vertegenwoordigen, luidende en in voorkomend geval gefinancierd in de nationale valuta van de leningnemer;

  • c. activa die vorderingen vertegenwoordigen op regionale en lokale overheden dan wel vorderingen op of gegarandeerd door regionale en lokale overheden als deze vorderingen op basis van hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zouden krijgen;

  • d. de volgende activa en andere posities die volledig in contanten zijn gegarandeerd door onderpand uitgegeven door of gedeponeerd bij de leningverstrekkende bank dan wel bij een bank welke diens moeder- of dochteronderneming is, mits dit onderpand in de vorm is van:

    • 1°. deposito’s in contanten, met inbegrip van contanten die ontvangen worden in het kader van een door de bank uitgegeven credit linked note respectievelijk in het kader van een verrekening als bedoeld in afdeling 4.2;

    • 2°. depositocertificaten;

    • 3°. schuldtitels die door de centrale overheden of de centrale banken, internationale organisaties, multilaterale ontwikkelingsbanken of door de regionale of lokale overheden dan wel lichamen van de publieke sector van een lidstaat zijn uitgegeven en een vordering vertegenwoordigen op de uitgevende instellingen ervan, mits deze vordering op basis van hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zou krijgen, en voor zover het in aanmerking genomen onderpand een overwaarde heeft van minimaal 12%;

  • e. activa die vorderingen op en andere posities jegens banken of beleggingsondernemingen vertegenwoordigen, met een looptijd van ten hoogste één jaar en die geen toetsingsvermogen van die banken of beleggingsondernemingen vormen;

  • f. wissels en promessen met een looptijd van ten hoogste één jaar die de handtekening van een andere bank dragen;

  • g. gedekte obligaties als bedoeld in bijlage 1, waarbij is voldaan aan de overwaarde-eisen als bedoeld in onderdeel d, onderdeel 3° en onderdeel i;

  • h. deelnemingen, als bedoeld in artikel 3:268, eerste lid van de Wet, in verzekeraars tot een maximum van 40% van het toetsingsvermogen van de financiële onderneming die de deelneming houdt;

  • i. posities die zijn gegarandeerd door onderpand in de vorm van andere effecten dan die bedoeld in onderdeel d, onderdeel 3°, mits:

    • 1°. de in onderpand gegeven effecten tegen marktprijs worden gewaardeerd;

    • 2°. deze effecten op een gereglementeerde markt genoteerd zijn;

    • 3°. deze effecten een overwaarde ten opzichte van de gegarandeerde posities bezitten van 100%, tenzij:

      • i. de effecten aandelen betreffen, in welk geval deze effecten een overwaarde bezitten van 150%; of

      • ii. de effecten obligaties betreffen die zijn uitgegeven door instellingen, regionale en lokale overheden van de lidstaten, andere dan die bedoeld onder onderdeel d, 3°, en, in het geval van obligaties die zijn uitgegeven door multilaterale ontwikkelingsbanken, andere dan die welke op basis van hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zouden krijgen, in welk geval deze effecten een overwaarde bezitten van 50%.

    • 4°. geen verschil bestaat tussen de looptijd van de positie en de looptijd van de kredietprotectie: wanneer sprake is van een verschil tussen de looptijd van de positie en de looptijd van de kredietprotectie, wordt de zekerheid niet in aanmerking genomen;

    • 5°. de in onderpand gegeven effecten niet tot het toetsingsvermogen van de financiële onderneming worden gerekend;

  • j. leningen die, zijn gegarandeerd door een hypotheek op residentiële eigendom of door aandelen in Finse bedrijven voor de bouw van residentiële woningen, die werkzaam zijn volgens de Finse wet op de woningbouwverenigingen van 1991 of latere gelijkwaardige wetgeving en transacties inzake financieringshuur voor woningen krachtens welke de lessor de volledige eigendom van de verhuurde residentiële woning behoudt zolang de huurder zijn koopoptie niet heeft uitgeoefend, in alle gevallen tot 50% van de waarde van de betrokken woning, mits

    • 1°. de waarde van het goed berekend wordt overeenkomstig artikel 2:29, onderdeel b; en

    • 2°. de waardering van het goed ten minste eenmaal per jaar plaatsvindt.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Van de toepassing van artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit zijn uitgezonderd posities die door een financiële onderneming zijn ingenomen ten opzichte van haar moederonderneming, de andere dochterondernemingen van de moederonderneming en haar eigen dochterondernemingen, voor zover deze ondernemingen opgenomen zijn in het toezicht op geconsolideerde basis als bedoeld in afdeling 3.6.2 van de Wet.

2 De volgende posities zijn uitgezonderd van de toepassing van artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit:

• a. de volgende activa die – als ze niet gegarandeerd waren – ingevolge hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zouden krijgen:

  • 1°. activa die vorderingen vertegenwoordigen op centrale overheden of centrale banken;

  • 2°. activa die vorderingen vertegenwoordigen op internationale organisaties of multilaterale ontwikkelingsbanken;

  • 3°. activa die vorderingen vertegenwoordigen die uitdrukkelijk zijn gegarandeerd door centrale overheden, centrale banken, internationale organisaties, multilaterale ontwikkelingsbanken of lichamen van de publieke sector; en

  • 4°. andere vorderingen op of gegarandeerd door centrale overheden, centrale banken, internationale organisaties, multilaterale ontwikkelingsbanken of lichamen van de publieke sector;

• b. activa, niet zijnde de in onderdeel a bedoelde activa, die vorderingen op en andere posities jegens centrale overheden of centrale banken vertegenwoordigen, luidende en in voorkomend geval gefinancierd in de nationale valuta van de leningnemer;

• c. activa die vorderingen vertegenwoordigen op regionale en lokale overheden dan wel vorderingen op of gegarandeerd door regionale en lokale overheden als deze vorderingen op basis van hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zouden krijgen;

• d. de volgende activa en andere posities die volledig zijn gegarandeerd door onderpand uitgegeven door of gedeponeerd bij de leningverstrekkende bank dan wel bij een bank welke diens moeder- of dochteronderneming is, mits dit onderpand in de vorm is van:

  • 1°. deposito’s in contanten, met inbegrip van contanten die ontvangen worden in het kader van een door de bank uitgegeven credit linked note respectievelijk in het kader van een verrekening als bedoeld in afdeling 4.2;

  • 2°. depositocertificaten;

  • 3°. schuldtitels die door de centrale overheden of de centrale banken, internationale organisaties, multilaterale ontwikkelingsbanken of door de regionale of lokale overheden dan wel lichamen van de publieke sector van een lidstaat zijn uitgegeven en een vordering vertegenwoordigen op de uitgevende instellingen ervan, mits deze vordering op basis van hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zou krijgen, en voor zover het in aanmerking genomen onderpand een overwaarde heeft van minimaal 12%;

• e. activa die vorderingen op en andere posities jegens banken of beleggingsondernemingen vertegenwoordigen, met een looptijd van ten hoogste één jaar en die geen toetsingsvermogen van die banken of beleggingsondernemingen vormen;

• f. wissels en promessen met een looptijd van ten hoogste één jaar die de handtekening van een andere bank dragen;

• g. gedekte obligaties als bedoeld in bijlage 1, waarbij is voldaan aan de overwaarde-eisen als bedoeld in onderdeel d, onder 3°., en onderdeel i;

• h. deelnemingen, als bedoeld in artikel 3:268, eerste lid van de Wet, in verzekeraars tot een maximum van 40% van het toetsingsvermogen van de financiële onderneming die de deelneming houdt;

• i. posities die zijn gegarandeerd door onderpand in de vorm van andere effecten dan die bedoeld in onderdeel d, onder 3°., mits:

  • 1°. de in onderpand gegeven effecten tegen marktprijs worden gewaardeerd;

  • 2°. deze effecten op een gereglementeerde markt genoteerd zijn;

  • 3°. deze effecten een overwaarde ten opzichte van de gegarandeerde posities bezitten van 100%, tenzij:

    • i. de effecten aandelen betreffen, in welk geval deze effecten een overwaarde bezitten van 150%; of

    • ii. de effecten obligaties betreffen die zijn uitgegeven door financiële ondernemingen, regionale overheden of lokale overheden van de lidstaten, anders dan die bedoeld in onderdeel d, onder 3°., en, in het geval van obligaties die zijn uitgegeven door multilaterale ontwikkelingsbanken, andere dan die welke op basis van hoofdstuk 2 een risicogewicht van 0% zouden krijgen, in welk geval deze effecten een overwaarde bezitten van 50%.

  • 4°. geen verschil bestaat tussen de looptijd van de positie en de looptijd van de kredietprotectie: wanneer sprake is van een verschil tussen de looptijd van de positie en de looptijd van de kredietprotectie, wordt de zekerheid niet in aanmerking genomen;

  • 5°. de in onderpand gegeven effecten niet tot het toetsingsvermogen van de financiële onderneming worden gerekend;

• j. leningen die, zijn gegarandeerd door een hypotheek op residentiële eigendom of door aandelen in Finse bedrijven voor de bouw van residentiële woningen, die werkzaam zijn volgens de Finse wet op de woningbouwverenigingen van 1991 of latere gelijkwaardige wetgeving en transacties inzake financieringshuur voor woningen krachtens welke de lessor de volledige eigendom van de verhuurde residentiële woning behoudt zolang de huurder zijn koopoptie niet heeft uitgeoefend, in alle gevallen tot 50% van de waarde van de betrokken woning, mits

  • 1°. de waarde van het goed berekend wordt overeenkomstig artikel 2:29, onderdeel b; en

  • 2°. de waardering van het goed ten minste eenmaal per jaar plaatsvindt.

Artikel 7:9

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 Voor de beoordeling of de grenswaarden, bedoeld in artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit worden overschreden past een financiële onderneming een wegingsfactor van 20% toe op de volgende activa, mits deze op basis van afdeling 2.2 een risicogewicht van 20% zouden krijgen:

  • a. activa die vorderingen vertegenwoordigen op regionale of lokale overheden van de lidstaten; en

  • b. activa die vorderingen vertegenwoordigen op of gegarandeerd zijn door regionale of lokale overheden.

• 2 Voor de beoordeling of de grenswaarden, bedoeld in artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit worden overschreden, past een financiële onderneming op de volgende activa, ongeacht of deze op basis van afdeling 2.2 een risicogewicht van 20% zouden krijgen, de volgende wegingsfactoren toe:

  • a. 20% op activa die vorderingen of andere risico’s jegens banken of beleggingsondernemingen vertegenwoordigen, met een looptijd van meer dan één tot ten hoogste drie jaar;

  • b. 50% op de activa die vorderingen op banken of beleggingsondernemingen vertegenwoordigen met een looptijd van meer dan drie jaar, mits deze vorderingen:

    • 1°. bestaan uit schuldbewijzen die zijn uitgegeven door een bank;

    • 2°. deze schuldbewijzen worden verhandeld op een gereglementeerde markt; en

    • 3°. deze posities niet behoren tot het toetsingsvermogen van die bank.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 Voor de beoordeling of de grenswaarden, bedoeld in artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit worden overschreden past een financiële onderneming een wegingsfactor van 20% toe op de volgende activa, mits deze op basis van afdeling 2.2 een risicogewicht van 20% zouden krijgen:

• a. activa die vorderingen vertegenwoordigen op regionale of lokale overheden van de lidstaten; en

• b. activa die vorderingen vertegenwoordigen op of gegarandeerd zijn door regionale of lokale overheden van de lidstaten.

2 Voor de beoordeling of de grenswaarden, bedoeld in artikel 102, eerste en tweede lid, van het Besluit worden overschreden, past een financiële onderneming op de volgende activa, ongeacht of deze op basis van afdeling 2.2 een risicogewicht van 20% zouden krijgen, de volgende wegingsfactoren toe:

• a. 20% op activa die vorderingen of andere posities jegens banken of beleggingsondernemingen vertegenwoordigen, met een looptijd van meer dan één tot ten hoogste drie jaar;

• b. 50% op de activa die vorderingen op banken of beleggingsondernemingen vertegenwoordigen met een looptijd van meer dan drie jaar, mits deze vorderingen:

  • 1°. bestaan uit schuldbewijzen die zijn uitgegeven door een bank;

  • 2°. deze schuldbewijzen worden verhandeld op een gereglementeerde markt; en

  • 3°. deze posities niet behoren tot het toetsingsvermogen van die bank.

Hoofdstuk 8. Overgangs- en slotbepalingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Artikel 8:1. Overgangsrecht Standaardbenadering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

• 1 In afwijking van bijlage 1 komen gedekte obligaties die vóór 31 december 2007 zijn uitgegeven, tot op hun eindvervaldag voor de behandeling volgens artikel 2:40 in aanmerking.

• 2 Tot 31 december 2010 is de in bijlage 1, eerste lid, onderdeel e, genoemde limiet van 20% voor niet-achtergestelde effecten die zijn uitgegeven door Franse Fonds Commun de Créances of overeenkomstige securitisatievehikels niet van toepassing voor zover voor die effecten een kredietbeoordeling van een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is die de gunstigste is die dit kredietbeoordelingsbureau voor gedekte obligaties toekent.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

1 In afwijking van bijlage 1 komen gedekte obligaties die vóór 31 december 2007 zijn uitgegeven, tot op hun eindvervaldag voor de behandeling volgens artikel 2:40 in aanmerking.

2 Tot 31 december 2010 is de in bijlage 1, eerste lid, onderdeel e, genoemde limiet van 20% voor niet-achtergestelde effecten die zijn uitgegeven door Franse Fonds Commun de Créances of overeenkomstige securitisatievehikels niet van toepassing voor zover voor die effecten een kredietbeoordeling van een aangewezen kredietbeoordelingsbureau beschikbaar is die de gunstigste is die dit kredietbeoordelingsbureau voor gedekte obligaties toekent.

Artikel 8:2. Overgangsrecht IRB

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

{Ervaringsvereisten {invulling art 84 (3 & 4): verkorten van ervaringsvereisten tot 1 jaar tot ultimo 2009 en ‘broadly compliant’}

Tot 31 december 2010 mag de in artikel 3:44, eerste lid, onderdeel c, genoemde LGD-waarde worden vervangen door een LGD-waarde van 0,1125, indien:

• a. activa als omschreven in bijlage 1 die de obligaties afdekken, alle in aanmerking komen voor kredietkwaliteitbeoordelingscategorie 1 overeenkomstig hoofdstuk 2 van deze regeling;

• b. ingeval activa als omschreven in bijlage 1, vierde lid, onderdeel e, als dekking worden gebruikt, de respectieve maximumgrenzen als onder elk van die letters vastgelegd, 10% bedraagt van het nominale bedrag van de uitstaande uitgifte;

• c. activa als omschreven in bijlage 1, niet als dekking worden gebruikt; of

• d. de gedekte obligaties een kredietbeoordeling hebben door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau, en het kredietbeoordelingsbureau plaatst deze in de meest gunstige categorie kredietbeoordelingen die door het kredietbeoordelingsbureau ten aanzien van gedekte obligaties wordt afgegeven.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

{Ervaringsvereisten {invulling art 84 (3 & 4): verkorten van ervaringsvereisten tot 1 jaar tot ultimo 2009 en ‘broadly compliant’}

Tot 31 december 2010 mag de in artikel 3:44, eerste lid, onderdeel c, genoemde LGD-waarde worden vervangen door een LGD-waarde van 0,1125, indien:

• a. activa als omschreven in bijlage 1 die de obligaties afdekken, alle in aanmerking komen voor kredietkwaliteitbeoordelingscategorie 1 overeenkomstig hoofdstuk 2 van deze regeling;

• b. ingeval activa als bedoeld in bijlage 1, eerste lid, onderdelen d en e, als dekking worden gebruikt, de respectievelijke maximumgrenzen, bedoeld in die onderdelen, 10% bedraagt van het nominale bedrag van de uitstaande uitgifte;

• c. activa als bedoeld in bijlage 1, eerste lid, onderdeel f, niet als dekking worden gebruikt; of

• d. de gedekte obligaties een kredietbeoordeling hebben door een aangewezen kredietbeoordelingsbureau, en het kredietbeoordelingsbureau plaatst deze in de meest gunstige categorie kredietbeoordelingen die door het kredietbeoordelingsbureau ten aanzien van gedekte obligaties wordt afgegeven.

Artikel 8:3

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor dit artikel is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Een financiële onderneming die ingevolge artikel V, derde lid, van het Besluit implementatie kapitaalakkoord Bazel 2paragraaf 10.1c van het Besluit buiten beschouwing laat, past tot 1 januari 2008 de Regeling inzake solvabiliteit bij securitisatie toe.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van dit artikel. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Een financiële onderneming die ingevolge artikel VIII, derde lid, van het Besluit implementatie kapitaalakkoord Bazel 2, paragraaf 10.4 van het Besluit buiten beschouwing laat, past tot 1 januari 2008 de Regeling inzake solvabiliteit bij securitisatie toe.

Artikel 8:4

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Een bank, beleggingsonderneming of clearinginstelling die artikel VIII, vijfde lid, van het Besluit implementatie kapitaalakkoord Bazel 2 toepast, past het bepaalde ingevolge artikel 20, derde lid, van de Wet toezicht kredietwezen 1992 dan wel de artikelen 1 tot en met 7 van de Nadere regeling prudentieel toezicht effectenverkeer 2002 toe, zoals dat luidde voorafgaand aan het tijdstip van inwerkingtreding van onderhavige regeling, voor zover niet opgenomen in hoofdstuk 10 van het Besluit prudentiële regels Wft.

Artikel 8:5

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1 Ingetrokken worden:

  • a. de Beleidsregel indexatiemethode ter bepaling van executiewaarde hypotheekportefeuille;

  • b. de Beleidsregels kredietderivaten; en

  • c. de Regeling Vermogensaftrek.

• 2 De Regeling inzake solvabiliteit bij securitisatie wordt ingetrokken met ingang van 1 januari 2008.

Artikel 8:6

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 januari 2007.

Artikel 8:7

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Deze regeling wordt aangehaald als: Regeling solvabiliteitseisen voor het kredietrisico.

Origineel slotformulier en ondertekening

Deze regeling wordt met de toelichting in de Staatcourant geplaatst.

De Nederlandsche Bank N.V.

De

directeur

,

A. Schilder

De

directeur

,

D.E. Witteveen

Bijlage 1. Definitie van gedekte obligaties

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor deze bijlage is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

1. De activa waarmee gedekte obligaties moeten zijn afgedekt, betreffen:

• a. vorderingen op of gegarandeerd door centrale overheden in de Europese Unie of door centrale overheden, centrale banken, multilaterale ontwikkelingsbanken en internationale organisaties die in aanmerking komen voor kredietkwaliteitstrap 1;

• b. vorderingen op of gegarandeerd door publiekrechtelijke lichamen, regionale overheden en lokale overheden in de Europese Unie of door publiekrechtelijke lichamen, regionale overheden en lokale overheden die overeenkomstig de artikelen 2:8, 2:9 respectievelijk 2:12 eenzelfde risicogewicht hebben als vorderingen op centrale overheden of op centrale banken;

• c. met inachtneming van het derde lid: vorderingen op financiële ondernemingen die in aanmerking komen voor kredietkwaliteitstrap 1, mits het totaalbedrag van deze vorderingen – berekend zonder inaanmerkingneming van vorderingen die het gevolg zijn van overdrachten van betalingen van debiteuren uit hoofde van door onroerend goed gegarandeerde leningen aan houders van gedekte obligaties – niet hoger is dan 15% van het nominale bedrag van de uitstaande gedekte obligaties van de uitgevende financiële onderneming;

• d. vorderingen die zijn gedekt door niet-zakelijk onroerend goed of aandelen in de in artikel 2:29 bedoelde Finse ondernemingen voor de bouw van woningen, tot een bedrag dat het laagste is van de hoofdsom van de pandrechten in combinatie met eerder verleende pandrechten en 80% van de waarde van het in onderpand gegeven onroerend goed;

• e. met inachtneming van het vierde of vijfde lid: vorderingen die worden gedekt door niet-achtergestelde effecten uitgegeven door Franse Fonds Commun de Créances – of daarmee vergelijkbare securitisatievehikels die onder de wetgeving van een lidstaat vallen – en die door niet-zakelijk onroerend goed gedekte vorderingen effectiseren;

• f. leningen die gedekt zijn door schepen, maar alleen indien de pandrechten in combinatie met eerder verleende pandrechten onder de 60% van de waarde van het in onderpand gegeven schip blijven.

2. Voor de toepassing van het eerste lid, wordt onder ‘gedekt’ mede verstaan: de omstandigheid waarin de activa als bedoeld in het eerste lid wettelijk zijn bestemd om de houders van de obligaties tegen verliezen te beschermen.

3. In afwijking van het eerste lid, onderdeel c, kunnen vorderingen op financiële ondernemingen in de Europese Unie met een looptijd van maximaal 100 dagen reeds als afdekkingsinstrument dienen indien deze in aanmerking komen voor kredietkwaliteitstrap 2.

4. Het eerste lid, onderdeel e, kan uitsluitend toepassing vinden indien ten minste 90% van de daarin genoemde effecten bestaan uit hypotheken die gecombineerd zijn met eerder uitgegeven pandrechten (indien die bestaan) tot aan een waarde die de laagste is van de hoofdsommen die krachtens de niet-achtergestelde effecten verschuldigd zijn, de hoofdsommen van de pandrechten en 80% van de waarde van het in onderpand gegeven onroerend goed. Indien deze niet-achtergestelde effecten niet meer bedragen dan 20% van het nominale bedrag van de uitstaande uitgifte, dienen zij voorts in aanmerking te komen voor kredietkwaliteitstrap 1. Vorderingen die het gevolg zijn van de overdracht en het beheer van betalingen van de debiteur van, of liquidatieopbrengsten uit hoofde van, leningen die gedekt zijn door in onderpand gegeven onroerend goed dat verbonden is aan de niet-achtergestelde effecten, of obligaties, worden niet in aanmerking genomen bij de berekening van de grenswaarde van 90%.

5. Het eerste lid, onderdeel e, kan voorts uitsluitend toepassing vinden indien ten minste 90% van de daarin genoemde effecten bestaan uit hypotheken die gecombineerd zijn met eerder uitgegeven pandrechten (indien die bestaan) tot aan een waarde die de laagste is van de volgende bedragen: de hoofdsom die verschuldigd is uit hoofde van de niet-achtergestelde effecten, de hoofdsom van de pandrechten en 60% van de waarde van het in onderpand gegeven onroerend goed. Indien deze niet-achtergestelde effecten niet meer bedragen dan 20% van het nominale bedrag van de uitstaande uitgifte, dienen zij voorts in aanmerking te komen voor kredietkwaliteitstrap 1. Vorderingen die het gevolg zijn van de overdracht en het beheer van betalingen van de debiteur van, of liquidatieopbrengsten uit hoofde van, leningen die gedekt zijn door in onderpand gegeven onroerend goed dat verbonden is aan de niet-achtergestelde effecten, of obligaties, worden niet in aanmerking genomen bij de berekening van de grenswaarde van 90%.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van deze bijlage. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Kwalificerende activa als bedoeld in artikel 1:1, onderdeel j

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Kwalificerende activa als bedoeld in artikel 1:1, onderdeel j

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1. De activa, bedoeld in artikel 1:1, onderdeel j, zijn:

  • a. vorderingen op of gegarandeerd door:

    • 1°. centrale overheden, centrale banken, publiekrechtelijke lichamen, regionale overheden respectievelijk lokale overheden van de lidstaten van de Europese Unie;

    • 2°. centrale overheden of centrale banken van landen die geen lid zijn van de Europese Unie en die het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 1 uit tabel A uit bijlage 2A, respectievelijk multilaterale ontwikkelingsbanken als bedoeld in artikel 2:15 of internationale organisaties als bedoeld in artikel 2:16;

    • 3°. publiekrechtelijke lichamen van landen die geen lid zijn van de Europese Unie als bedoeld in artikel 2:13 respectievelijk regionale overheden of lokale overheden als bedoeld in paragraaf 2.2.2 van landen die geen lid zijn van de Europese Unie, mits die het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 1 uit tabel A uit bijlage 2A; en

    • 4°. entiteiten als bedoeld in de subonderdelen 1°. tot en met 3°., die het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 2 uit tabel A uit bijlage 2A, mits deze vorderingen niet hoger liggen dan 20% van het nominale bedrag van de uitstaande gedekte obligaties van uitgevende financiële ondernemingen.

  • b. vorderingen op financiële ondernemingen die het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 1 uit tabel A uit bijlage 2A, mits het totaalbedrag van deze vorderingen niet hoger ligt dan 15 % van het nominale bedrag van de uitstaande gedekte obligaties van de uitgevende financiële onderneming;

  • c. leningen die gedekt zijn door:

    • 1°. niet-zakelijk onroerend goed of aandelen in de Finse ondernemingen voor de bouw van woningen, bedoeld in artikel 2:29, onderdeel b, tot aan een waarde die de laagste is van ofwel de hoofdsom van de pandrechten in combinatie met eerder verleende pandrechten, ofwel 80% van de waarde van de in pand gegeven goederen;

    • 2°. bevoorrechte aandelen die worden uitgegeven door Franse ‘Fonds Communs de Créances’ of door daaraan equivalente securitisatievehikels die door residentieel onroerend goed gedekte vorderingen effectiseren bij of krachtens de wetgeving van een lidstaat van de Europese Unie, mits tenminste 90% van de activa van deze ‘Fonds Communs de Créances’ of equivalente entiteiten, bestaan uit hypotheken die gecombineerd zijn met eventueel eerder verleende pandrechten tot aan een waarde die de laagste is van ofwel de hoofdsommen die krachtens de bevoorrechte aandelen verschuldigd zijn, ofwel de hoofdsommen van de pandrechten, ofwel 80% van de waarde van het in pand gegeven goederen, en mits de aandelen het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 1 uit tabel A uit bijlage 2A, voor zover deze aandelen niet meer bedragen dan 20% van het nominale bedrag van de uitstaande uitgifte;

    • 3°. zakelijk onroerend goed of aandelen in de Finse ondernemingen voor de bouw van woningen, bedoeld in artikel 2:29, onderdeel b, tot aan een waarde die de laagste is van ofwel de hoofdsom van de pandrechten die gecombineerd zijn met eerder verleende pandrechten, ofwel 60% van de waarde van de in pand gegeven goederen;

    • 4°. preferente aandelen die worden uitgegeven door Franse ‘Fonds Communs de Créances’ of door daaraan equivalente securitisatievehikels die door residentieel onroerend goed gedekte vorderingen effectiseren bij of krachtens de wetgeving van een lidstaat van de Europese Unie, op voorwaarde dat minstens 90% van de activa van deze ‘Fonds Communs de Créances’ of equivalente entiteiten, bestaan uit hypotheken die gecombineerd zijn met eventueel eerder verleende pandrechten, tot aan een waarde die de laagste is van ofwel de hoofdsom die verschuldigd is uit hoofde van de aandelen, ofwel de hoofdsom van de pandrechten, ofwel 60% van de waarde van de in pand gegeven goederen, en mits de aandelen het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 1 uit tabel A uit bijlage 2A, voor zover deze aandelen niet meer bedragen dan 20% van de waarde van de uitstaande uitgifte; of

    • 5°. schepen, mits de pandrechten in combinatie met eerder verleende pandrechten onder de 60% van de waarde van het in pand gegeven schip blijven.

• 2. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder afgedekt mede verstaan: de omstandigheden waarin de activa, bedoeld in het eerste lid, bij of krachtens wet zijn bestemd om de houders van de obligaties tegen verliezen te beschermen.

Kwalificerende activa als bedoeld in artikel 1:1, onderdeel j

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• 1. Voor de toepassing van artikel 1, eerste lid, onderdeel b, worden vorderingen die het gevolg zijn van overdrachten en beheer van betalingen van debiteuren, of liquidatieopbrengsten, uit hoofde van door onroerend goed gedekte leningen aan houders van gedekte obligaties, niet in aanmerking genomen bij de berekening van de grenswaarde van 15%. In afwijking van het eerste lid, onderdeel b, kunnen vorderingen op financiële ondernemingen die in de Europese Unie zijn gevestigd met een looptijd van maximaal 100 dagen reeds in aanmerking worden genomen indien deze vorderingen minimaal het risicogewicht hebben behorend bij kredietkwaliteitstrap 2 uit tabel A uit bijlage 2A.

• 2. Voor de toepassing van artikel 1, eerste lid, onderdeel c, onder 2°., worden vorderingen die het gevolg zijn van de overdracht en het beheer van betalingen van de debiteur van, of liquidatieopbrengsten uit hoofde van, leningen die gedekt zijn door in pand gegeven goederen, preferente aandelen dan wel zekerheden van terugbetaling van de schuld, niet in aanmerking genomen bij de berekening van de grenswaarde van 90%.

• 3. In afwijking van artikel 1, eerste lid, onderdeel c, onder 3°., zijn door zakelijk onroerend goed gedekte leningen ook toelaatbaar indien de ratio van de lening ten opzichte van de waarde meer dan 60% maar minder dan 70% bedraagt, mits de totale waarde van de als zekerheid voor de gedekte obligaties verschafte activa het nominale bedrag van de gedekte obligatie met ten minste 10% overtreft en de rechten van de obligatiehouders voldoen aan de rechtszekerheidseisen, bedoeld in artikel 4:11, onderdeel b, en artikel 4:30 en voorrang hebben op alle andere zekerheidsrechten.

• 4. Voor de toepassing van artikel 1, eerste lid, onderdeel c, onder 2°. en 4°., worden vorderingen die het gevolg zijn van de overdracht en het beheer van betalingen of liquidatieopbrengsten van de debiteur van leningen die gedekt zijn door in pand gegeven goederen, preferente aandelen dan wel zekerheden van terugbetaling van de schuld, niet in aanmerking genomen bij de berekening van de grenswaarde van 90%.

Bijlage 2A. Houdende tabellen met betrekking tot de risicogewichten toe te kennen aan vorderingen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel A. Risicogewichten gebaseerd op kredietbeoordelingen door EKBI’s (in %)

Kredietkwaliteitstrap	1	2	3	4	5	6
Centrale overheden en centrale banken	0	20	50	100	100	150
Regionale en lokale overheden	20	50	100	100	100	150
Financiële ondernemingen (looptijd > 3 maanden)	20	50	50	100	100	150
Financiële ondernemingen (looptijd ≤ 3 maanden)	20	20	20	50	50	150
Ondernemingen	20	50	100	100	150	150
Specifieke kortlopende vorderingen op financiële ondernemingen en ondernemingen	20	50	100	150	150	150
Instellingen voor collectieve belegging in effecten (icb’s)	20	50	100	100	150	150

Tabel B. Risicogewichten gebaseerd op kredietbeoordelingen door exportkredietverzekeringsmaatschappijen (in %)

Minimum exportverzekeringspremie (MEVP)	0	1	2	3	4	5	6	7
Risicogewicht	0	0	20	50	100	100	100	150

Bijlage 2B. Houdende een lijst van regionale en lokale overheden waarvoor hetzelfde risicogewicht geldt als voor hun centrale overheid

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Nederland

Provincies

Gemeenten

Waterschappen

Gemeenschappelijke regelingen met een bestuurlijk karakter

Overige lidstaten van de Europese Unie

Regionale en lokale overheden die door de toezichthouder op financiële ondernemingen in het betrokken land op de lijst zijn geplaatst van regionale en lokale overheden waarvoor hetzelfde risicogewicht geldt als voor hun centrale overheid.

Overige landen

Regionale en lokale overheden die door de toezichthouder op financiële ondernemingen in de landen genoemd in bijlage 2E op de lijst zijn geplaatst van regionale en lokale overheden waarvoor hetzelfde risicogewicht geldt als voor hun centrale overheid.

Bijlage 2C. Houdende een lijst van multilaterale ontwikkelingsbanken waarvoor een risicogewicht van 0% geldt

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• a. de Internationale Bank voor Herstel en Ontwikkeling (International Bank for Reconstruction and Development)

• b. de Internationale Financieringsmaatschappij (International Finance Corporation)

• c. de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (Inter-American Development Bank)

• d. de Aziatische Ontwikkelingsbank (Asian Development Bank)

• e. de Afrikaanse Ontwikkelingsbank (African Development Bank)

• f. het Vestigingsfonds van de Raad van Europa (Council of Europe Development Bank)

• g. de Nordic Investment Bank

• h. de Caraïbische Ontwikkelingsbank (Caribbean Development Bank)

• i. de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (European Bank for Reconstruction and Development)

• j. de Europese Investeringsbank (European Investment Bank)

• k. het Europese Investeringsfonds (European Investment Fund)

• l. het Multilaterale Agentschap voor Investeringsgaranties (Multilateral Investment Guarantee Agency)

• m. de Internationale Financieringsfaciliteit voor Immunisatie (International Finance Facility for Immunisation)

• n. de Islamitische Ontwikkelingsbank (Islamic Development Bank)

Bijlage 2D. Indeling posten buiten de balanstelling

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor deze bijlage is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

1. Posten met een volledig risico:

• a. Garanties met het karakter van kredietvervangingen;

• b. Kredietderivaten;

• c. Accepten;

• d. Endossementen van wissels die niet de handtekening van andere financiële ondernemingen dragen;

• e. Transacties met regres;

• f. Onherroepelijke ‘stand by’-accreditieven met het karakter van kredietvervangingen;

• g. Activa aangekocht onder overeenkomsten betreffende koop op termijn zonder rugdekking;

• h. Deposito’s in de vorm van tussenswaps (forward forward deposits);

• i. Het onbetaalde deel van niet volgestorte aandelen en effecten; en

• j. Overeenkomsten inzake cessie en retrocessie van activa als bedoeld in artikel 1 van het Besluit.

2. Posten met een middelgroot risico:

• a. Verstrekte en geconfirmeerde documentaire kredieten;

• b. Garanties die niet het karakter van kredietvervangingen hebben en andere garanties en borgtochten, daaronder begrepen inschrijvings- en uitvoeringsgaranties alsmede douane- en belastinggaranties en;

• c. Onherroepelijke ‘stand by’-accreditieven, anders dan bedoeld in punt 1, onderdeel f, die niet het karakter van kredietvervangingen hebben;

• d. Niet opgenomen kredietfaciliteiten met een oorspronkelijke looptijd van meer dan een jaar; en

• e. Note issuance facilities (NIF’s) en Revolving underwriting facilities (RUF’s).

3. Posten met een middelgroot/laag risico:

• a. Documentaire kredieten met de onderliggende zendingen als zekerheid en andere zelfliquiderende transacties; en

• b. Niet opgenomen kredietfaciliteiten met een oorspronkelijke looptijd van maximaal één jaar die niet vrijelijk zonder opgave van redenen of vanwege de verminderde kredietwaardigheid van de debiteur kunnen worden opgezegd.

4. Posten met een laag risico:

• a. Niet opgenomen kredietfaciliteiten die vrijelijk zonder opgave van redenen of vanwege de verminderde kredietwaardigheid van de debiteur kunnen worden opgezegd; en

• b. Aan particulieren en kleine partijen toegekende kredietlijnen die de financiële onderneming op grond van de contractuele voorwaarden, en het Nederlandse consumentenrecht, kan opzeggen.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van deze bijlage. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Indeling posten buiten de balanstelling

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

1. Posten met een volledig risico:

• a. Garanties met het karakter van kredietvervangingen;

• b. Kredietderivaten;

• c. Accepten;

• d. Endossementen van wissels die niet de handtekening van andere financiële ondernemingen dragen;

• e. Transacties met regres;

• f. Onherroepelijke ‘stand by’-accreditieven met het karakter van kredietvervangingen;

• g. Activa aangekocht onder overeenkomsten betreffende koop op termijn zonder rugdekking;

• h. Deposito’s in de vorm van tussenswaps (forward forward deposits);

• i. Het onbetaalde deel van niet volgestorte aandelen en effecten; en

• j. Overeenkomsten inzake cessie en retrocessie van activa als bedoeld in artikel 1 van het Besluit.

2. Posten met een middelgroot risico:

• a. Verstrekte en geconfirmeerde documentaire kredieten;

• b. Garanties die niet het karakter van kredietvervangingen hebben en andere garanties en borgtochten, daaronder begrepen inschrijvings- en uitvoeringsgaranties alsmede douane- en belastinggaranties en;

• c. Onherroepelijke ‘stand by’-accreditieven, anders dan bedoeld in punt 1, onderdeel f, die niet het karakter van kredietvervangingen hebben;

• d. Niet opgenomen kredietfaciliteiten met een oorspronkelijke looptijd van meer dan een jaar;

• e. Note issuance facilities (NIF’s) en Revolving underwriting facilities (RUF’s).

3. Posten met een middelgroot/laag risico:

• a. Documentaire kredieten met de onderliggende zendingen als zekerheid en andere zelfliquiderende transacties; en

• b. Niet opgenomen kredietfaciliteiten met een oorspronkelijke looptijd van maximaal één jaar die niet vrijelijk zonder opgave van redenen of vanwege de verminderde kredietwaardigheid van de debiteur kunnen worden opgezegd.

4. Posten met een laag risico:

• a. Niet opgenomen kredietfaciliteiten die vrijelijk zonder opgave van redenen of vanwege de verminderde kredietwaardigheid van de debiteur kunnen worden opgezegd; en

• b. Aan particulieren en kleine partijen toegekende kredietlijnen die de financiële onderneming op grond van de contractuele voorwaarden, en het Nederlandse consumentenrecht, kan opzeggen.

Bijlage 2E. Landenlijst ‘gelijkwaardig toezicht’

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de toepassing van de artikelen 2:5, 2:9, 2:13, 2:45 hebben de volgende landen toezichtpraktijken en toezichtregelingen die ‘gelijkwaardig’ zijn aan die in de Europese Unie:

• – Verenigde Staten,

• – Canada,

• – Japan,

• – Republiek Korea,

• – Hong Kong,

• – Singapore,

• – Australië,

• – Nieuw-Zeeland, en

• – Zwitserland.

Bijlage 3. Formules en tabellen met betrekking tot de berekening van risicogewogen posten en verwachte verlies posten bij de toepassing van IRB

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor deze bijlage is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

A. Formules

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

I. Formules behorende bij artikel 3:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 1: correlatiefactor voor centrale overheden en centrale banken, financiële ondernemingen en ondernemingen

Formule 2: looptijdsaanpassing voor centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

Formule 3: risicogewicht voor centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

N(x) staat voor de cumulatieve verdelingsfunctie van een standaardnormale willekeurige variabele (d.w.z. de kans dat een normale willekeurige variabele met een gemiddelde van nul en een variantie van één kleiner is dan of gelijk aan x). G(z)staat voor de inverse cumulatieve verdelingsfunctie van een standaardnormale willekeurige variabele (d.w.z. x heeft een zodanige waarde dat N(x) = z).

Formule 4: risicogewogen post voor centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering

Voor PD = 0 geldt:	Risicogewogen post = 0
Voor PD = 1 geldt:	a. Risicogewogen post = 0 voor financiële onderneming die Eenvoudige IRB toepast
	b. Risicogewogen post = maximum van 0 en 12,5 * (LGD – ELBE) voor financiële ondernemingen die Geavanceerd IRB toepassen

Formule 4a: risicogewogen post gecorrigeerd voor ‘double default’-effect

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering × (0,15 + 160 × PDpp)

PDpp = PD van de protectiegever

RW wordt berekend aan de hand van formule 3 aan de hand van de PD van de debiteur en de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever. De looptijdfactor (b) wordt berekend met behulp van de PD van de protectiegever of de PD van de debiteur, al naargelang welke PD de laagste waarde heeft.

Formule 5: correlatiefactor voor kleine ondernemingen die in de categorie ondernemingen zijn ondergebracht

In deze formule staat S voor de totale jaaromzet in miljoen euro, waarbij

€ 5 miljoen <= S <= € 50 miljoen.

Een opgegeven omzet van minder dan € 5 miljoen wordt behandeld als een omzet van € 5 miljoen.

II. Formules behorende bij artikel 3:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 6: correlatiefactor voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

Formule 7: Risicogewicht voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

Formule 8: Risicogewogen post voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering

Voor PD = 1; Risicogewogen post = maximum van 0 en 12,5 * (LGD – EL_BE)

III. Formule behorende bij artikel 3:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 9: risicogewogen posten voor posities in aandelen

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering

Waarbij het risicogewicht (RW) verschillende waarden kan aannemen:

• i. 190% voor posities in niet ter beurze verhandelde aandelen waarvan de financiële onderneming kan aantonen dat ze zijn opgenomen in portefeuilles die voldoende zijn gespreid.

• ii. 290% voor posities in ter beurze verhandelde aandelen.

• iii. 370% voor alle overige posities in aandelen.

IV. Formule behorende bij artikel 3:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 10: Risicogewogen posten voor andere activa die geen kredietverplichting zijn

Risicogewogen post = 100% × waarde van de vordering

behalve wanneer het gaat om een restwaarde, in welk geval de post elk jaar moet worden vastgesteld en als volgt wordt berekend:

1/t * 100% * waarde van de vordering;

t is het resterende aantal jaren van de duur van de lease-overeenkomst. Voor resterende looptijden korter dan een jaar wordt voor t de waarde 1 gebruikt.

V. Formules behorende bij artikel 3:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 11: Verwacht verlies

Verwacht verlies (EL) = PD × LGD

Formule 12: Verwachte verliespost

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

Voor vorderingen waarvan de risicogewogen post is berekend op basis van formule 4a, is EL gelijk aan 0.

VI. Formules behorende bij artikel 3:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 13: Verwachte verliesposten voor posities onder de eenvoudige risicogewichtenbenadering

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

Daarbij gelden de volgende waarden voor verwachte verlies (EL):

• i. 0,8% voor posities in niet ter beurze verhandelde aandelen die zijn opgenomen in portefeuilles die voldoende zijn gespreid

• ii. 0,8% voor posities in ter beurze verhandelde aandelen

• iii. 2,4% voor alle overige posities in aandelen

Formule 14: Verwachte verlies voor posities onder de PD/LGD benadering

Verwacht verlies (EL) = PD × LGD

Formule 15: Verwachte verliespost voor posities onder de PD/LGD benadering

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

VII. Formules behorende bij artikel 3:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 16: Verwacht verlies voor verwateringsrisico

Verwacht verlies (EL) = PD × LGD

Formule 17: Verwachte verliespost

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

VIII. Formules behorende bij artikel 3:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 18: M voor vorderingen met een kasstroomschema

waarbij CF_t staat voor de kasstromen (hoofdsom, rentebetalingen en provisies) die de debiteur in periode t contractueel verplicht is te betalen.

Formule 18a: M voor vorderingen waarvoor financiële ondernemingen conform hoofdstuk 5, afdeling 5:6, een intern model hanteren om de waarde van de post te berekenen

waarbij: df_k de risicovrije disconteringsfactor is voor de toekomstige periode t_k en de overige symbolen worden gedefinieerd in hoofdstuk 5, afdeling 5:6.

B. Tabellen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

I. Tabel behorende bij artikel 3:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel 1

Resterende looptijd	Categorie 1	categorie 2	Categorie 3	Categorie 4	categorie 5
Minder dan 2,5 jaar	50%	70%	115%	250%	0%
Ten minste 2,5 jaar	70%	90%	115%	250%	0%

II. Tabel behorende bij artikel 3:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel 2

Resterende looptijd	categorie 1	categorie 2	categorie 3	categorie 4	categorie 5
Minder dan 2,5 jaar	0%	0,4%	2,8%	8%	50%
Ten minste 2,5 jaar EL	0,4%	0,8%	2,8%	8%	50%

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van deze bijlage. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Formules en tabellen met betrekking tot de berekening van risicogewogen posten en verwachte verlies posten bij de toepassing van IRB

A. Formules

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

I. Formules behorende bij artikel 3:20

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 1: correlatiefactor voor centrale overheden en centrale banken, financiële ondernemingen en ondernemingen

Formule 2: looptijdsaanpassing voor centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

Formule 3: risicogewicht voor centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

N(x) staat voor de cumulatieve verdelingsfunctie van een standaardnormale willekeurige variabele (d.w.z. de kans dat een normale willekeurige variabele met een gemiddelde van nul en een variantie van één kleiner is dan of gelijk aan x). G(z)staat voor de inverse cumulatieve verdelingsfunctie van een standaardnormale willekeurige variabele (d.w.z. x heeft een zodanige waarde dat N(x) = z).

Formule 4: risicogewogen post voor centrale overheden en centrale banken, banken en beleggingsondernemingen en ondernemingen

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering

Voor PD = 0 geldt:	Risicogewogen post = 0
Voor PD = 1 geldt:	a. Risicogewogen post = 0 voor financiële onderneming die Eenvoudige IRB toepast
	b. Risicogewogen post = maximum van 0 en 12,5 * (LGD – ELBE) voor financiële ondernemingen die Geavanceerd IRB toepassen

Formule 4a: risicogewogen post gecorrigeerd voor ‘double default’-effect

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering × (0,15 + 160 × PDpp)

PDpp = PD van de protectiegever

RW wordt berekend aan de hand van formule 3 aan de hand van de PD van de debiteur en de LGD van een vergelijkbare rechtstreekse vordering op de protectiegever. De looptijdfactor (b) wordt berekend met behulp van de PD van de protectiegever of de PD van de debiteur, al naargelang welke PD de laagste waarde heeft.

Formule 5: correlatiefactor voor kleine ondernemingen die in de categorie ondernemingen zijn ondergebracht

In deze formule staat S voor de totale jaaromzet in miljoen euro, waarbij

€ 5 miljoen <= S <= € 50 miljoen.

Een opgegeven omzet van minder dan € 5 miljoen wordt behandeld als een omzet van € 5 miljoen.

II. Formules behorende bij artikel 3:24

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 6: correlatiefactor voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

Formule 7: Risicogewicht voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

Formule 8: Risicogewogen post voor vorderingen op particulieren en kleine of middelgrote ondernemingen

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering

Voor PD = 1; Risicogewogen post = maximum van 0 en 12,5 * (LGD – EL_BE)

III. Formule behorende bij artikel 3:27

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 9: risicogewogen posten voor posities in aandelen

Risicogewogen post = RW × waarde van de vordering

Waarbij het risicogewicht (RW) verschillende waarden kan aannemen:

• i. 190% voor posities in niet ter beurze verhandelde aandelen waarvan de financiële onderneming kan aantonen dat ze zijn opgenomen in portefeuilles die voldoende zijn gespreid.

• ii. 290% voor posities in ter beurze verhandelde aandelen.

• iii. 370% voor alle overige posities in aandelen.

IV. Formule behorende bij artikel 3:33

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 10: Risicogewogen posten voor andere activa die geen kredietverplichting zijn

Risicogewogen post = 100% × waarde van de vordering

behalve wanneer het gaat om een restwaarde, in welk geval de post elk jaar moet worden vastgesteld en als volgt wordt berekend:

1/t * 100% * waarde van de vordering;

t is het resterende aantal jaren van de duur van de lease-overeenkomst. Voor resterende looptijden korter dan een jaar wordt voor t de waarde 1 gebruikt.

V. Formules behorende bij artikel 3:35

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 11: Verwacht verlies

Verwacht verlies (EL) = PD × LGD

Formule 12: Verwachte verliespost

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

Voor vorderingen waarvan de risicogewogen post is berekend op basis van formule 4a, is EL gelijk aan 0.

VI. Formules behorende bij artikel 3:37

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 13: Verwachte verliesposten voor posities onder de eenvoudige risicogewichtenbenadering

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

Daarbij gelden de volgende waarden voor verwachte verlies (EL):

• i. 0,8% voor posities in niet ter beurze verhandelde aandelen die zijn opgenomen in portefeuilles die voldoende zijn gespreid

• ii. 0,8% voor posities in ter beurze verhandelde aandelen

• iii. 2,4% voor alle overige posities in aandelen

Formule 14: Verwachte verlies voor posities onder de PD/LGD benadering

Verwacht verlies (EL) = PD × LGD

Formule 15: Verwachte verliespost voor posities onder de PD/LGD benadering

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

VII. Formules behorende bij artikel 3:38

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 16: Verwacht verlies voor verwateringsrisico

Verwacht verlies (EL) = PD × LGD

Formule 17: Verwachte verliespost

Verwachte verliespost = EL × waarde van de vordering

VIII. Formules behorende bij artikel 3:46

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule 18: M voor vorderingen met een kasstroomschema

waarbij CF_t staat voor de kasstromen (hoofdsom, rentebetalingen en provisies) die de debiteur in periode t contractueel verplicht is te betalen.

Formule 18a: M voor vorderingen waarvoor financiële ondernemingen conform hoofdstuk 5, afdeling 5:6, een intern model hanteren om de waarde van de post te berekenen

waarbij: df_k de risicovrije disconteringsfactor is voor de toekomstige periode t_k en de overige symbolen worden gedefinieerd in hoofdstuk 5, afdeling 5:6.

B. Tabellen

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

I. Tabel behorende bij artikel 3:21

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel 1

Resterende looptijd	Categorie 1	categorie 2	Categorie 3	Categorie 4	categorie 5
Minder dan 2,5 jaar	50%	70%	115%	250%	0%
Ten minste 2,5 jaar	70%	90%	115%	250%	0%

II. Tabellen behorende bij artikel 3:21, derde lid, voor het toekennen van risicogewichten in het kader van gespecialiseerde kredietverlening

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel 2 – Factoren voor kwaliteitsbeoordelingen van projectfinanciering

	Sterk	Goed	Bevredigend	Zwak
Financiële draagkracht
Marktomstandigheden	Klein aantal concurrenten of aanzienlijk en duurzaam voordeel vwb locatie, kosten of technologie. Sterke en groeiende vraag	Klein aantal concurrenten of beter dan gemiddelde locatie, kosten of technologie, maar dit zal mogelijk niet blijvend zijn. Sterke en stabiele vraag	Het project heeft geen voorsprong vwb locatie, kosten of technologie. Voldoende en stabiele vraag	Het project heeft slechter dan gemiddelde locatie, kosten of technologie. Zwakke en afnemende vraag
Financiële kengetallen (bijv. debt service coverage ratio, loan life coverage ratio, project life coverage ratio en debt-to-equity ratio)	Sterke financiële kengetallen gelet op het projectrisico; zeer robuuste economische aannames	Sterke tot acceptabele financiële kengetallen gelet op het projectrisico; robuuste economische aannames	Standaard financiële kengetallen gelet op het projectrisico	‘Agressieve’ financiële kengetallen gelet ophet projectrisico
Stressanalyse	Het project kan onder voortdurend zeer gespannen economische of sectorale omstandigheden aan de financiële verplichtingen voldoen	Het project kan onder normaal gespannen economische of sectorale omstandigheden aan de financiële verplichtingen voldoen. Wanbetaling zou alleen kunnen plaatsvinden onder zware economische omstandigheden	Het project is kwetsbaar voor spanningen die niet ongewoon zijn tijdens een conjunctuurcyclus; wanbetaling kan ontstaan tijdens een normale economische neergang	Wanbetaling kan ontstaan tenzij de omstandigheden snel verbeteren
Financiële structuur
Duur van de lening vergeleken met de duur van het project	De economische levensduur van het project is significant langer dan de duur van de lening	De economische levensduur van het project is langer dan de duur van de lening	De economische levensduur van het project is langer dan de duur van de lening	De economische levensduur van het project mag niet langer zijn dan de duur van de lening
Amortisatieschema	Schuldamortisatie	Schuldamortisatie	Schuldamortisatie met beperkte aflossing ineens	Aflossing ineens of schuldamortisatie met hoge aflossing ineens
Politieke en juridische omgeving
Politiek risico, incl transferrisico, gelet op het soort project en de risicover-minderingsinstrumenten	Zeer laag risico; indien nodig, sterke risicoverminderingsinstrumenten	Laag risico; indien nodig, bevredigende risicover-minderingsinstrumenten	Gematigd risico; redelijke risicoverminderingsinstrumenten	Hoog risico; nauwelijks of geen risicoverminderings- instrumenten
Risico van force majeure (oorlog, burgerlijke onrust etc.)	Laag risiconiveau	Acceptabel risiconiveau	Standaardprotectie	Significante risico’s, geen volledige risicovermindering
Overheidssteun en lange-termijn- belang van het project voor het land	Het project is van strategisch belang voor het land (bij voorkeur exportgericht). Sterke overheidssteun	Het project wordt van belang geacht voor het land. Goed niveau van overheidssteun	Het project mag dan wel niet strategisch zijn maar heeft zeker voordelen voor het land. Overheidssteun mogelijk niet expliciet	Het project is niet essentieel voor het land. Nauwelijks of geen overheidssteun
Stabiliteit van wet- en regelgeving (risico van wetswijziging)	Gunstige en stabiele regelgeving op de lange termijn	Gunstige en stabiele regelgeving op de middellange termijn	Wijzigingen in regelgeving kunnen met redelijke zekerheid worden voorspeld	Huidige of toekomstige regelgevingskwesties kunnen het project beïnvloeden
Verkrijging van alle noodzakelijke steun en goedkeuring vwb ontheffingen op de plaatselijke wetgeving
Afdwingbaarheid van contracten, onderpand en zekerheden	Contracten, onderpand en zekerheden zijn afdwingbaar	Contracten, onderpand en zekerheden zijn afdwingbaar	Contracten, onderpand en zekerheden worden als afdwingbaar beschouwd zelfs bij het voorkomen van bepaalde niet-essentiële vraagstukken	Er zijn onopgeloste kernvraagstukken mbt de daadwerkelijke afdwingbaarheid van contracten, onderpand en zekerheden
Kenmerken van de transactie
Ontwerp- en technologierisico	Volledig bewezen technologie en ontwerp	Volledig bewezen technologie en ontwerp	Bewezen technologie en ontwerp – opstartproblemen worden beperkt door sterk opleveringspakket	Onbewezen technologie en ontwerp; er is sprake van technologische problemen en/of een complex ontwerp
Bouwrisico
Vergunningen en bouwlocatie	Alle vergunningen zijn verkregen	Sommige vergunningen zijn nog niet verkregen maar dat zal hoogstwaarschijnlijk wel gebeuren	Sommige vergunningen zijn nog niet verkregen maar het vergunningsproces is goed omschreven en vergunningen worden als routine beschouwd	Essentiële vergunningen zijn nog niet verkregen en worden niet als routine beschouwd. Significante condities kunnen eraan worden verbonden
Soort bouwcontract	EPC – turnkey contract (aannemer verantwoordelijk voor hele traject van Engineering-ontwerp, Procurement-inkoop, Construction-bouw tot bedrijfsklaar opleveren) tegen vaste prijs en met vaste opleveringsdatum	EPC – turnkey contract tegen vaste prijs en met vaste opleveringsdatum	EPC – turnkey contract tegen vaste prijs en met vaste opleveringsdatum met één of meerdere aannemers	Geen of gedeeltelijk turnkey contract tegen vaste prijs en/of afstemmingskwesties tussen meerdere aannemers
Voltooiingsgaranties	Aanzienlijke (vaste) schadevergoeding gedekt door financiële middelen en/of sterke voltooiingsgarantie van financiers met uitstekende financiële standing	Aanzienlijke (vaste) schadevergoeding gedekt door financiële middelen en/of sterke voltooiingsgarantie van financiers met goede financiële standing	Adequate (vaste) schadevergoeding gedekt door financiële middelen en/of sterke voltooiingsgarantie van financiers met goede financiële standing	Inadequate (vaste) schadevergoeding of niet gedekt door financiële middelen of zwakke voltooiingsgaranties
Staat van dienst en financiële draagkracht van de aannemer bij de bouw van vergelijkbare projecten.
Bedrijfsrisico
Aard en reikwijdte van bedrijfsvoerings- en onderhoudscontracten (operations and maintenance, O&M)	Sterk langlopend O&M contract, bij voorkeur met contractuele uitvoeringsprikkels en/of O&M reserverekeningen	Langlopend O&M contract en/of O&M reserverekeningen	Beperkt O&M contract of O&M reserverekening	Geen O&M contract: risico van hoge overschrijdingen van bedrijfskosten die uitgaan boven de risicoverminderingsinstrumenten
Expertise, staat van dienst en financiële draagkracht van de exploitant	Zeer sterke of toegezegde technische ondersteuning van sponsors	Sterk	Acceptabel	Beperkt/zwak, of lokale exploitant afhankelijk van de plaatselijke autoriteiten
Afnamerisico
(a) Bij take-or-pay contract (vaste afname) of afnamecontract tegen vaste prijs:	Uitstekende kredietwaardig-heid van de afnemer; sterke opzegclausules; duur van het contract ruim langer dan de looptijd van de schuld	Goede kredietwaardigheid van de afnemer; sterke opzegclausules; duur van het contract langer dan de looptijd van de schuld	Acceptabele financiële standing van de afnemer; normale opzegclausules; duur van het contract doorgaans gelijk aan de looptijd van de schuld	Zwakke afnemer; zwakke opzegclausules; duur van het contract niet langer dan de looptijd van de schuld
(b) Indien geen take-or-pay contract (vaste afname) of afnamecontract tegen vaste prijs:	Het project levert essentiële diensten of een courant product op een wereldmarkt; de productie kan zelfs bij lager dan historische marktgroeicijfers gemakkelijk worden afgezet tegen voorziene prijzen	Het project levert essentiële diensten of een courant product op een regionale markt. Bij historische marktgroeicijfers wordt de productie tegen voorziene prijzen afgezet	Het product wordt verkocht op een beperkte markt waar het slechts tegen lager dan voorziene prijzen kan worden afgezet	De productie wordt afgezet aan slechts één of enkele kopers of wordt doorgaans niet verkocht op een gereglementeerde markt
Leveringsrisico
Prijs-, volume- en transportrisico van grondstoffen; staat van dienst en financiële draagkracht van de leverancier	Langlopend leveringscontract met leverancier van uitstekende financiële standing	Langlopend leveringscontract met leverancier van goede financiële standing	Langlopend leveringscontract met leverancier van goede financiële standing – een zeker prijsrisico kan bestaan	Kortlopend leveringscontract of langlopend leveringscontract met financieel zwakke leverancier; een zeker prijsrisico is beslist aanwezig
Reserverisico (bijv. ontwikkeling van natuurlijke rijkdommen)	Onafhankelijk onderzochte, bewezen en ontwikkelde reserves, die ruim uitgaan boven de vereiste hoeveelheid voor de duur van het project	Onafhankelijk onderzochte, bewezen en ontwikkelde reserves, die uitgaan boven de vereiste hoeveelheid voor de duur van het project	Het project kan adequaat putten uit de bewezen reserves tijdens de looptijd van de schuld	Het project is enigszins afhankelijk van potentiële en onontwikkelde reserves
Sterke punten van de sponsor
Staat van dienst, financiële draagkracht en land-/sectorervaring van de sponsor	Sterke sponsor met een uitstekende staat van dienst en hoge financiële standing	Goede sponsor met een bevredigende staat van dienst en goede financiële standing	Adequate sponsor met een adequate staat van dienst en goede financiële standing	Zwakke sponsor met geen of een twijfelachtige staat van dienst en/of financieel zwak
Ondersteuning van de sponsor blijkens kapitaaldeelneming, eigendomsclausule en stimulans om, indien nodig, kapitaalinjectie te geven	Sterk. Het project is van zeer groot strategisch belang voor de sponsor (kernbusiness – lange-termijnstrategie)	Goed. Het project is van strategisch belang voor de sponsor (kernbusiness - lange- termijnstrategie)	Acceptabel. Het project wordt van belang geacht voor de sponsor (kernbusiness)	Beperkt. Het project is niet essentieel voor de lange-termijnstrategie of kernbusiness van de sponsor
Zekerheidspakket
Cessie van contracten en rekeningen	Zeer uitgebreid	Uitgebreid	Acceptabel	Zwak
Verpanding van activa, rekening houdend met de kwaliteit, waarde en liquiditeit van de activa	Waterdicht preferent zekerheidsbelang in alle projectactiva, contracten, vergunningen en rekeningen, die nodig zijn voor het project	Waterdicht zekerheidsbelang in alle projectactiva, contracten, vergunningen en rekeningen, die nodig zijn voor het project	Acceptabel zekerheidsbelang in alle projectactiva, contracten, vergunningen en rekeningen, die nodig zijn voor het project	Weinig zekerheid of onderpand voor leninggevers; zwakke negatieve verpandingsclausule
Controle van de leninggever over de cashflow (bijv. afroming kassaldi, onafhankelijke escrow (garantie) rekeningen)	Sterk	Bevredigend	Redelijk	Zwak
Sterkte van de convenantbepalingen (verplichte voorschotten, betalingsuitstel, betalingscascade, dividendrestricties.. .)	De convenantbepalingen zijn sterk voor dit soort project Het project voorziet niet in additionele schulduitgifte	De convenantbepalingen zijn bevredigend voor dit soort project Het project voorziet in uiterst beperkte additionele schulduitgifte	De convenantbepalingen zijn redelijk voor dit soort project Het project voorziet in beperkte additionele schulduitgifte	De convenantbepalingen zijn onvoldoende voor dit soort project Het project voorziet in onbeperkte additionele schulduitgifte
Reservefondsen (schuldendienst, O&M, verlenging en vervanging, onvoorziene omstandigheden, etc.)	Langer dan gemiddelde dekkingsperiode, alle reserve-fondsen zijn volledig gedekt door cash of kredietbrieven van een bank met hoge rating	Gemiddelde dekkingsperiode, alle reservefondsen zijn volledig gedekt	Gemiddelde dekkingsperiode, alle reservefondsen zijn volledig gedekt	Korter dan gemiddelde dekkingsperiode, reservefondsen zijn gedekt door operationele cashflows

Tabel 3 – Factoren voor kwaliteitsbeoordelingen van objectfinanciering

	Sterk	Goed	Bevredigend	Zwak
Financiële draagkracht
Marktomstandigheden	Sterke en groeiende vraag, sterke toetredingsdrempels, lage gevoeligheid voor technologische veranderingen en veranderingen in de economische vooruitzichten	Sterke en stabiele vraag. Enige toetredingsdrempels, enige gevoeligheid voor technologische verande-ringen en veranderingen in de economische vooruitzichten	Voldoende en stabiele vraag, beperkte toetredingsdrempels, significante gevoeligheid voor technologische veranderingen en veranderingen in de economische vooruitzichten	Zwakke en afnemende vraag, kwetsbaar voor technologische verande-ringen en veranderingen in de economische vooruitzichten, hoogst onzekere omgeving
Financiële kengetallen (debt service coverage ratio en loan-to-value ratio)	Sterke financiële kengetallen gelet op het soort activum. Zeer robuuste economische aannames	Sterke/acceptabele financiële kengetallen gelet op het soort activum. Robuuste economische aannames	Standaard financiële kengetallen voor het soort activum.	‘Agressieve’ financiële kengetallen gelet op het soort activum
Stressanalyse	Stabiele lange-termijnbaten, waardoor het hoofd kan worden geboden aan zeer gespannen verhoudingen tijdens een conjunctuurcyclus	Bevredigende korte-termijnbaten. De lening kan tegen een financieel stootje. Wanbetaling zou alleen kunnen plaatsvinden onder zware economische omstandigheden	Onzekere korte-termijnbaten. De cashflow is kwetsbaar voor spanningen die niet ongewoon zijn tijdens een conjunctuurcyclus; wanbetaling kan ontstaan tijdens een normale economische neergang	De baten zijn onderhevig aan grote onzekerheden; zelfs onder normale economische omstandigheden kan wanbetaling ontstaan tenzij de omstandigheden verbeteren
Marktliquiditeit	De markt is gestructureerd op wereldwijde basis; de activa zijn hoogst liquide	De markt is wereldwijd of regionaal; de activa zijn relatief liquide	De markt is regionaal met beperkte vooruitzichten op de korte termijn en heeft daardoor een lagere liquiditeit	Lokale markt en/of slechte visibiliteit. Nauwelijks of geen liquiditeit, met name op nichemarkten.
Politieke en juridische omgeving
Politiek risico, incl transferrisico	Zeer laag; indien nodig, sterke risicoverminderingsinstrumenten	Laag; indien nodig, bevredigende risicover-minderingsinstrumenten	Gematigd; redelijke risicoverminderingsinstrumenten	Hoog; nauwelijks of geen risicoverminderingsinstrumenten
Wet- en regelgevingsrisico’s	Gunstige jurisdictie mbt terugname van goederen en handhaving van contracten	Gunstige jurisdictie mbt terugname van goederen en handhaving van contracten	Over het algemeen gunstige jurisdictie mbt terugname van goederen en handhaving van contracten, zelfs indien terugname een langdurige en/of moeilijke zaak zou zijn	Slechte of instabiele wet- en regelgeving. Jurisdictie kan terugname van goederen en handhaving van contracten tot een langdurige of onmogelijke zaak maken
Kenmerken van de transactie
Financieringstermijn vergeleken met de economische levensduur van het activum	Volledig payout profiel/minimum ballonbetaling (betaling ineens). Geen aflossingsvrije periode	Ballonbetaling van grotere omvang maar nog steeds op bevredigende niveaus	Belangrijke ballonbetaling, mogelijk met aflossingsvrije perioden	Aflossing ineens of hoge ballonbetaling
Bedrijfsrisico
Vergunningen	Alle vergunningen zijn verkregen; het activum voldoet aan de huidige en voorzienbare veiligheidsregels	Alle vergunningen zijn verkregen of zijn onderweg; het activum voldoet aan de huidige en voorzienbare veiligheidsregels	De meeste vergunningen zijn verkregen of zijn onderweg, uitstaande vergunningen worden als routine beschouwd, het activum voldoet aan de huidige veiligheidsregels	Problemen bij het verkrijgen van alle vereiste vergunningen, de geplande inrichting en/of de geplande werkzaamheden moeten mogelijk deels worden herzien
Aard en reikwijdte van bedrijfsvoerings- en onderhoudscontracten (operations and maintenance, O&M)	Sterk langlopend O&M contract, bij voorkeur met contractuele uitvoeringsprikkels en/of O&M reserverekeningen (indien nodig)	Langlopend O&M contract en/of O&M reserverekeningen (indien nodig)	Beperkt O&M contract of O&M reserverekening (indien nodig)	Geen O&M contract: risico van hoge overschrijdingen van bedrijfskosten die uitgaan boven de risicoverminderings-instrumenten
Financiële draagkracht van de exploitant, zijn staat van dienst in het beheer van het soort activum en zijn vermogen om het activum na afloop van de lease weer op de markt te brengen (remarketing)	Uitstekende staat van dienst en sterk vermogen tot remarketing	Bevredigende staat van dienst en vermogen tot remarketing	Zwakke of korte staat van dienst; vermogen tot remarketing onzeker	Geen of onbekende staat van dienst en onvermogen tot remarketing van het activum
Kenmerken van de activa
Inrichting, locatie, ontwerp en onderhoud (bijv. leeftijd en grootte van een vliegtuig) vergeleken met andere activa op dezelfde markt	Sterk voordeel tav ontwerp en onderhoud. De inrichting is zodanig standaard dat het object een liquide markt heeft	Bovengemiddeld ontwerp en onderhoud. Standaard inrichting, mogelijk met zeer beperkte uitzonderingen - zodanig dat het object een liquide markt heeft	Gemiddeld ontwerp en onderhoud. De inrichting is enigszins specifiek en kan daarom leiden tot een kleinere markt voor het object	Benedengemiddeld ontwerp en onderhoud. Het activum is nabij het einde van de economische levensduur. De inrichting is zeer specifiek; zeer kleine markt voor het object
Waarde bij wederverkoop	De huidige wederverkoop-waarde ligt ruim boven de waarde van de schuld	De wederverkoopwaarde is gematigd hoger dan de waarde van de schuld	De wederverkoopwaarde is enigszins hoger dan de waarde van de schuld	De wederverkoopwaarde ligt onder de waarde van de schuld
Gevoeligheid van de vermogenswaarde en liquiditeit voor conjunctuurinvloeden	De vermogenswaarde en liquiditeit zijn relatief ongevoelig voor conjunctuurinvloeden	De vermogenswaarde en liquiditeit zijn gevoelig voor conjunctuurinvloeden	De vermogenswaarde en liquiditeit zijn nogal gevoelig voor conjunctuurinvloeden	De vermogenswaarde en liquiditeit zijn hoogst gevoelig voor conjunctuurinvloeden
Sterke punten van de sponsor
Financiële draagkracht van de exploitant, zijn staat van dienst in het beheer van het soort activum en zijn vermogen om het activum na afloop van de lease weer op de markt te brengen (remarketing)	Uitstekende staat van dienst en sterk vermogen tot remarketing	Bevredigende staat van dienst en vermogen tot remarketing	Zwakke of korte staat van dienst; vermogen tot remarketing onzeker	Geen of onbekende staat van dienst en onvermogen tot remarketing van het activum
Staat van dienst en financiële draagkracht van de sponsors	Sponsors met uitstekende staat van dienst en hoge financiële standing	Sponsors met goede staat van dienst en goede financiële standing	Sponsors met adequate staat van dienst en goede financiële standing	Sponsors met geen of twijfelachtige staat van dienst en/of financieel zwak
Zekerheidspakket
Controle over activa	De juridische documentatie geeft de leninggever effectieve controle (bijv. een waterdicht preferent zekerheidsbelang of een leasingconstructie incl een dergelijk belang) over het activum of over het bedrijf dat het activum in eigendom heeft	De juridische documentatie geeft de leninggever effectieve controle (bijv. een waterdicht zekerheidsbelang of een leasingconstructie incl een dergelijk belang) over het activum of over het bedrijf dat het activum in eigendom heeft	De juridische documentatie geeft de leninggever effectieve controle (bijv. een waterdicht zekerheidsbelang of een leasingconstructie incl een dergelijk belang) over het activum of over het bedrijf dat het activum in eigendom heeft	Het contract verschaft weinig zekerheid aan de leninggever en laat ruimte voor enig risico tav verlies van controle over het activum
Rechten en middelen die ter beschikking staan van de leninggever om toezicht te houden op de locatie en conditie van het activum	De leninggever is in staat overal en altijd toezicht te houden op de locatie en conditie van het activum (periodieke rapportages, mogelijkheid tot inspecties)	De leninggever is in staat bijna overal en altijd toezicht te houden op de locatie en conditie van het activum	De leninggever is in staat bijna overal en altijd toezicht te houden op de locatie en conditie van het activum	De leninggever is slechts in beperkte mate in staat toezicht te houden op de locatie en conditie van het activum
Verzekering tegen schade	Sterke verzekeringsdekking, incl. indirecte (collaterale) schade, bij topverzekeraars	Bevredigende verzekeringsdekking (excl indirecte schade) bij goede verzekeraars	Redelijke verzekeringsdekking (excl indirecte schade) bij acceptabel geachte verzekeraars	Zwakke verzekeringsdekking (excl indirecte schade) of bij zwak geachte verzekeraars

Tabel 4 – Factoren voor kwaliteitsbeoordelingen van grondstofhandelsfinanciering

	Sterk	Goed	Bevredigend	Zwak
Financiële draagkracht
Mate van over-collateralisatie (zekerheidssurplus)	Sterk	Goed	Bevredigend	Zwak
Politieke en juridische omgeving
Landenrisico	Geen landenrisico	Beperkte blootstelling aan landenrisico (met name offshore reserves in een opkomend land)	Blootstelling aan landenrisico (met name offshore reserves in een opkomend land)	Sterke blootstelling aan landenrisico (met name binnenlandse reserves in een opkomend land)
Vermindering van landenrisico’s	Zeer sterke risicovermindering: Sterke offshore mechanismen Strategische grondstoffen Eersteklas kopers	Sterke risicovermindering: Offshore mechanismen Strategische grondstoffen Sterke kopers	Acceptabele risicovermindering: Offshore mechanismen Minder strategische grondstoffen Acceptabele kopers	Slechts gedeeltelijke risicover-mindering: Geen offshore mechanismen Niet-strategische grondstoffen Zwakke kopers
Kenmerken van de activa
Liquiditeit en kwetsbaarheid voor schade	De grondstoffen worden op een markt verhandeld en kunnen worden afgedekt via futures of OTC instrumenten. De grondstoffen zijn niet kwetsbaar voor schade	De grondstoffen worden op een markt verhandeld en kunnen worden afgedekt via OTC instrumenten. De grondstoffen zijn niet kwetsbaar voor schade	De grondstoffen worden niet op een markt verhandeld maar zijn wel liquide. Er is onzekerheid over de mogelijkheid tot afdekking. De grondstoffen zijn niet kwetsbaar voor schade	De grondstoffen worden niet op een markt verhandeld. De liquiditeit is beperkt gelet op de omvang en diepte van de markt. Geen geëigende afdekkingsinstrumenten. De grondstoffen zijn kwetsbaar voor schade
Draagkracht van de sponsor
Financiële draagkracht van de handelaar	Zeer sterk met betrekking tot de handelsfilosofie en risico’s	Sterk	Adequaat	Zwak
Staat van dienst, incl vermogen om logistiek proces te beheersen	Uitgebreide ervaring met betreffende soort transactie. Sterke staat van dienst mbt succesvolle bedrijfsvoering en kostenefficiëntie	Voldoende ervaring met betreffende soort transactie. Bovengemiddelde staat van dienst mbt succesvolle bedrijfsvoering en kostenefficiëntie	Beperkte ervaring met betreffende soort transactie. Gemiddelde staat van dienst mbt succesvolle bedrijfsvoering en kostenefficiëntie	Beperkte of onzekere staat van dienst in het algemeen. Volatiele kosten en winsten
Handelscontroles en afdekkingsbeleid	Sterke normen mbt selectie van tegenpartij, afdekking en toezicht	Adequate normen mbt selectie van tegenpartij, afdekking en toezicht	Weinig tot geen problemen bij transacties in het verleden	Handelaar heeft bij transacties in het verleden aanzienlijke verliezen geleden
	Sterk	Goed	Bevredigend	Zwak
Kwaliteit van financiële verantwoording	Uitstekend	Goed	Bevredigend	Financiële verantwoording bevat enige onzekerheden of is onvoldoende
Zekerheidspakket
Controle over activa	Waterdicht preferent zekerheidsbelang geeft, indien nodig, de leninggever te allen tijde de juridische controle over de activa	Waterdicht preferent zekerheidsbelang geeft, indien nodig, de leninggever te allen tijde de juridische controle over de activa	Op enig moment tijdens het proces wordt de controle van de leninggever over de activa verbroken. Deze breuk wordt opgevangen door bekendheid met de handelsafloop of eventueel door inschakeling van een derde	Het contract laat ruimte voor enig risico tav verlies van controle over het activum. De mogelijkheid tot verhaal zou in gevaar kunnen komen
Verzekering tegen schade	Sterke verzekeringsdekking, incl. indirecte (collaterale) schade, bij topverzekeraars	Bevredigende verzekerings-dekking (excl indirecte schade) bij goede verzekeraars	Redelijke verzekeringsdekking (excl indirecte schade) bij acceptabel geachte verzekeraars	Zwakke verzekeringsdekking (excl indirecte schade) of bij zwak geachte verzekeraars

Tabel 5 – Factoren voor kwaliteitsbeoordelingen van de financiering van inkomsten genererend vastgoed

	Sterk	Goed	Bevredigend	Zwak
Financiële draagkracht
Marktomstandigheden	Vraag en aanbod voor het soort project en de locatie zijn nu in evenwicht. Het aantal concurrerende vastgoed-objecten dat op de markt komt is gelijk aan of lager dan de voorspelde vraag	Vraag en aanbod voor het soort project en de locatie zijn nu in evenwicht. Het aantal concurrerende vastgoed-objecten dat op de markt komt is globaal gelijk aan de voorspelde vraag	De marktomstandigheden zijn globaal in evenwicht. Concurrerende vastgoed-objecten komen op de markt of zitten in de planning. Het project is qua ontwerp en mogelijkheden niet het meest moderne vergeleken met nieuwe projecten	De marktomstandigheden zijn zwak. Het is onzeker wanneer deze verbeteren en weer in evenwicht komen. Het project verliest huurders bij het aflopen van de lease. Nieuwe leasevoorwaarden zijn minder gunstig tov de oude
Financiële kengetallen en voorschotrente	De debt service coverage ratio van het vastgoed (DSCR, verhouding resultaat tot dienst der lening) wordt sterk geacht (is niet relevant tijdens de bouwfase) en de loan to value ratio (LTV, verhouding lening tot onderpand) wordt laag geacht voor het soort project. Waar een secondaire markt bestaat, wordt de transactie afgewikkeld conform de marktnormen	De DSCR (niet relevant voor vastgoedontwikkeling) en LTV zijn bevredigend. Waar een secondaire markt bestaat, wordt de transactie afgewikkeld conform de marktnormen	De DSCR van het vastgoed is verslechterd en de waarde is gedaald, waardoor de LTV is gestegen	De DSCR van het vastgoed is aanzienlijk verslechterd en de LTV ligt ruim boven de normen voor nieuwe leningen
Stressanalyse	De middelen-, risico- en verplichtingenstructuur van het vastgoed laat toe dat tijdens een periode van zware financiële spanningen (bijv. rente, economische groei) de financiële verplichtingen kunnen worden vervuld	Het vastgoed kan bij een aanhoudende periode van financiële spanningen (bijv. rente, economische groei) aan de financiële verplichtingen voldoen. Wanbetaling zou alleen kunnen ontstaan bij zware economische omstandigheden	Bij een economische neergang zou het vastgoed de baten zien dalen waardoor het vermogen tot financiering van de kapitaalinvesteringen wordt beperkt en het risico van wanbetaling aanmerkelijk wordt verhoogd	De financiële positie van het vastgoed staat onder druk en wanbetaling kan ontstaan tenzij de omstandigheden op de korte termijn verbeteren
Voorspelbaarheid van de cashflow
(a) Voor opgeleverd en gestabiliseerd vastgoed	Het vastgoed heeft lange-termijnleases, met kredietwaardige huurders en gestaffelde afloopdata. Het staat bekend om het behoud van huurders aan het einde van de leaseperiode. Het leegstandspercentage is laag. De kosten (onderhoud, verzekering, beveiliging en vastgoedbelasting) zijn voorspelbaar	Het vastgoed heeft merendeels lange-termijnleases, met huurders die verschillen in kredietwaardigheid. Het vastgoed kent een normale mutatiegraad aan het einde van de leaseperiode. Het leegstandspercentage is laag. De kosten zijn voorspelbaar	Het vastgoed heeft merendeels leases voor de middellange ipv de lange termijn, met huurders die verschillen in krediet-waardigheid. Het vastgoed kent een gematigde mutatiegraad aan het einde van de leaseperiode. Het leegstands-percentage is gematigd. De kosten zijn betrekkelijk voorspelbaar maar variëren in verhouding tot de baten	Het vastgoed heeft leases voor verschillende termijnen, met huurders die verschillen in kredietwaardigheid. Het vastgoed kent een zeer hoge mutatiegraad aan het einde van de leaseperiode. Het leegstandspercentage is hoog. Bij het voorbereiden van het vastgoed voor nieuwe huurders worden aanzienlijke kosten gemaakt
(b) Voor opgeleverd maar nog niet gestabiliseerd vastgoed	De verhuur is in lijn met of boven de prognoses. Het project zou in de nabije toekomst stabilisatie moeten bereiken	De verhuur is in lijn met of boven de prognoses. Het project zou in de nabije toekomst stabilisatie moeten bereiken	De verhuur valt merendeels binnen de prognoses; stabilisatie zal echter nog enige tijd op zich laten wachten	De markthuren voldoen niet aan de verwachtingen. Ondanks dat de ten doel gestelde bezettingsgraad is bereikt, is de cashflow-dekking krap als gevolg van tegenvallende baten
(c) Tijdens de bouwfase	Het vastgoed is vooraf geheel verhuurd aan een eersteklas huurder voor de looptijd van de lening of is verkocht aan een eersteklas koper, of de bank heeft een bindende toezegging mbt take-out (voorlopige) financiering door een eersteklas leninggever	Het vastgoed is vooraf geheel verhuurd of verkocht aan een kredietwaardige huurder of koper of de bank heeft een bindende toezegging mbt permanente financiering door een kredietwaardige leninggever	De verhuur valt binnen de prognoses maar het gebouw mag vooraf niet worden verhuurd en er mag geen take-out financiering plaatsvinden. De bank mag geen permanente leninggever zijn	Het vastgoed verslechtert door kostenoverschrijdingen, verslechterde marktomstandigheden, opzeggingen door huurders of andere factoren. Er kan een twist bestaan met de partij die de permanente financiering verschaft
Kenmerken van de activa
Locatie	Het vastgoed bevindt zich op een zeer gewenste locatie nabij de door huurders gewenste voorzieningen	Het vastgoed bevindt zich op een gewenste locatie nabij de door huurders gewenste voorzieningen	Het vastgoed bezit geen concurrerend voordeel	De locatie, inrichting, ontwerp en staat van onderhoud van het vastgoed hebben bijgedragen aan de moeilijkheden die het ondervindt
Ontwerp en gesteldheid	Het vastgoed ligt goed in de markt door het ontwerp, inrichting en staat van onderhoud en is zeer concurrerend met nieuwe vastgoedobjecten	Het vastgoed is qua ontwerp, inrichting en staat van onderhoud van geëigend gehalte. Het ontwerp en de mogelijkheden van het vastgoed zijn concurrerend met nieuwe vastgoedobjecten	Het vastgoed is qua inrichting, ontwerp en staat van onderhoud van adequaat gehalte	Er bestaan zwakke punten in de inrichting, ontwerp of staat van onderhoud van het vastgoed
Vastgoed is in aanbouw	Het bouwbudget is voorzichtig geraamd en de technische risico’s zijn beperkt. De aannemers zijn hoogst gekwalificeerd	Het bouwbudget is voorzichtig geraamd en de technische risico’s zijn beperkt. De aannemers zijn hoogst gekwalificeerd	Het bouwbudget is adequaat opgesteld en de aannemers zijn normaal gekwalificeerd	Het project heeft het budget overschreden of is onrealistisch gelet op de technische risico’s. De aannemers kunnen ondergekwalificeerd zijn
Draagkracht van de sponsor/ontwikkelaar
Financiële draagkracht en bereidheid tot ondersteuning	De sponsor/ontwik- kelaar heeft aanzienlijk in cash bijgedragen aan de bouw of de aankoop van het vastgoed. De sponsor/ ontwikkelaar heeft aanzienlijke middelen en beperkte rechtstreekse en voorwaardelijke verplichtingen. De vastgoedobjecten van de sponsor/ontwikkelaar zijn zowel geografisch als qua type vastgoed gediversifieerd	De sponsor/ontwikkelaar heeft belangrijk in cash bijgedragen aan de bouw of de aankoop van het vastgoed. De financiële positie van de sponsor/ ontwikkelaar laat toe dat ondersteuning kan worden geboden bij een tekort aan cashflow. De vastgoedobjecten van de sponsor/ontwikkelaar zijn in diverse geografische locaties gevestigd	De bijdrage van de sponsor/ontwikkelaar kan van immateriële aard zijn of anders dan in cash luiden. De sponsor/ ontwikkelaar heeft gemiddelde tot benedengemiddelde financiële middelen	De sponsor/ontwikkelaar bezit niet de mogelijkheid of de bereidheid om ondersteuning te verlenen
Reputatie en staat van dienst bij vergelijkbare vastgoedobjecten	Ervaren management en hoge kwaliteit van de sponsors. Sterke reputatie en langdurige en succesvolle staat van dienst bij vergelijkbare vastgoedobjecten. Sterke relaties met hoofdactoren zoals verhuurmakelaars	Geëigende kwaliteit van management en sponsors. De sponsor of het management heeft een succesvolle staat van dienst bij vergelijkbare vastgoedobjecten	Gematigde kwaliteit van management en sponsors. De staat van dienst van het management of de financier geeft geen aanleiding tot ernstige bezorgdheid	Ineffectief management en benedenmaatse kwaliteit van de financiers. Moeilijkheden bij het management en de sponsor hebben in het verleden aanleiding gegeven tot moeilijkheden bij het beheer van vastgoedobjecten
Relaties met relevante vastgoedactoren	Sterke relaties met hoofdactoren zoals verhuurmakelaars	Bewezen relaties met hoofdactoren zoals verhuurmakelaars	Adequate relaties met verhuurmakelaars en andere leveranciers van belangrijke vastgoeddiensten	Slechte relaties met verhuurmakelaars en/of andere leveranciers van belangrijke vastgoeddiensten
Zekerheidspakket
Aard van het pandrecht	Waterdicht eerste pandrecht1	Waterdicht eerste pandrecht1	Waterdicht eerste pandrecht1	Het vermogen van de leninggever om tot executie van het onderpand over te gaan is beperkt
Cessie van huurpenningen (voor projecten met langlopende leasecontracten)	De leninggever heeft cessie verkregen. Actuele informatie over de huurders wordt bijgehouden, waardoor huurders gemakkelijk kunnen worden benaderd met het verzoek de huur rechtstreeks over te maken aan de leninggever. Deze informatie bestaat o.a. uit een actueel huuroverzicht en kopieën van de leasecontracten	De leninggever heeft cessie verkregen. Actuele informatie over de huurders wordt bijgehouden, waardoor huurders gemakkelijk kunnen worden benaderd met het verzoek de huur rechtstreeks over te maken aan de leninggever. Deze informatie bestaat o.a. uit een actueel huuroverzicht en kopieën van de leasecontracten	De leninggever heeft cessie verkregen. Actuele informatie over de huurders wordt bijgehouden, waardoor huurders gemakkelijk kunnen worden benaderd met het verzoek de huur rechtstreeks over te maken aan de leninggever. Deze informatie bestaat o.a. uit een actueel huuroverzicht en kopieën van de leasecontracten	De leninggever heeft geen cessie van de leasecontracten verkregen of heeft niet de benodigde informatie bijgehouden waardoor de huurders direct kunnen worden benaderd
Kwaliteit van de verzekeringsdekking	Geëigend	Geëigend	Geëigend	Benedenmaats

¹ In sommige markten bedienen leninggevers zich uitgebreid van leningconstructies met achtergestelde pandrechten. Achtergestelde pandrechten kunnen indicatief zijn voor het in dit verband gelopen risico indien de totale LTV-verhouding met inbegrip van alle voorrangsposities niet meer bedraagt dan de LTV-verhouding van een gangbare preferente lening.

III. Tabel behorende bij artikel 3:36

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel 6

Resterende looptijd	categorie 1	categorie 2	categorie 3	categorie 4	categorie 5
Minder dan 2,5 jaar	0%	0,4%	2,8%	8%	50%
Ten minste 2,5 jaar EL	0,4%	0,8%	2,8%	8%	50%

Bijlage 4A. Formules met betrekking tot de berekening van risicogewogen posten en verwachte verliezen bij de toepassing van kredietrisicovermindering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Terugwerkende kracht

Voor deze bijlage is een wijziging met terugwerkende kracht gepubliceerd. Zie opmerking onder de tekst voor nadere informatie.

Verklaring van tekens in formules

Σ (…) = de som van …

|...| = de absolute waarde van ...

max { … } = het maximum van …

Formule 1a bij de artikelen 4:9, eerste lid, en 4:39, eerste lid

Berekening van E* bij verrekenen van balansposten en bij de uitgebreide methode van financiële zekerheden:

Waarbij:

E_VA de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de vordering is (zie formule 1c); en

C_VAM de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid (zie formule 1b), aangepast voor een eventueel looptijdverschil (zie formule 10).

Formule 1b bij artikel 4:39, eerste lid

Berekening van de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de vordering als bedoeld in formule 1a:

Waarbij:

E de waarde van de vordering is zoals deze zou worden vastgesteld indien de positie niet door zekerheden was gedekt; en

H_E de volatiliteitsaanpassing die voor de positie (E) van toepassing is.

Formule 1c bij artikel 4:39, eerste lid

Berekening van de voor volatiliteit gecorrigeerde omvang van de zekerheid als bedoeld in formule 1a:

Waarbij:

C_VA de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid is;

C is de waarde van de effecten die zijn geleend, gekocht of ontvangen dan wel van de contanten die zijn geleend of ontvangen met betrekking tot elk van deze posten;

H_C is de volatiliteitsaanpassing die voor de zekerheid van toepassing is; en

H_FX de volatiliteitsaanpassing die voor een valutamismatch van toepassing is.

Formule 2 bij artikel 4:9, derde lid, en artikel 4:40, derde lid

Berekening van de aangepaste LGD vanuit E* ten behoeve van toepassing in de Eenvoudige IRB:

Waarbij:

LGD het verlies bij wanbetaling is dat op de vordering van toepassing zou zijn indien de vordering niet door zekerheden was gedekt;

E de waarde van de vordering is zoals deze zou worden vastgesteld indien de positie niet door zekerheden was gedekt; en

E* de waarde van de vordering is als berekend overeenkomstig formule 1a.

Formule 3 bij artikel 4:12, eerste lid

Berekening van E* volgens de toezichthoudermethode of de eigen-ramingenmethode voor repo-stijl transacties en kapitaalmarktgerelateerde transacties onder een kaderverrekeningsovereenkomst:

Waarbij:

E* de volledig aangepaste waarde van de vordering is;

E de waarde van elke afzonderlijke post ingevolge de overeenkomst die bij afwezigheid van kredietprotectie van toepassing zou zijn;

C is de waarde van de effecten of grondstoffen die zijn geleend, gekocht of ontvangen dan wel van de contanten die zijn geleend of ontvangen met betrekking tot elk van deze posten;

Σ(E) is de som van alle E’s in het kader van de overeenkomst;

Σ(C) is de som van alle C’s in het kader van de overeenkomst;

H_sec is de volatiliteitsaanpassing die voor een bepaald type effect of grondstof van toepassing is en die wordt toegepast op de absolute waarde van de nettopositie in de effecten of grondstoffen van dat type;

H_fx is de wisselkoers-volatiliteitsaanpassing, en wordt toegepast op de absolute waarde van de nettopositie in iedere andere valuta dan de vereffeningsvaluta van de kaderverrekeningsovereenkomst;

• – E_fx is de nettopositie (positief of negatief) in een bepaalde valuta die niet de vereffeningsvaluta van de overeenkomst is en wordt als volgt berekend: E_fx = (de totale waarde van de in die valuta luidende effecten of grondstoffen die ingevolge de kaderverrekeningsovereenkomst zijn uitgeleend, verkocht of verstrekt + het in die valuta luidende bedrag in contanten dat ingevolge de overeenkomst is uitgeleend of overgemaakt) (de totale waarde van de in die valuta luidende effecten of grondstoffen die ingevolge de overeenkomst zijn geleend, gekocht of ontvangen + het bedrag in contanten in die valuta dat ingevolge de overeenkomst is geleend of ontvangen), en

• – de nettopositie in elk type effect of grondstof is de totale waarde van de effecten of grondstoffen van dat type die ingevolge de kaderverrekeningsovereenkomst zijn uitgeleend, verkocht of verstrekt – de totale waarde van de op grond van die overeenkomst geleende, gekochte of ontvangen effecten of grondstoffen van dat type.

Formule 4 bij artikel 4:12, tweede lid

Berekening van E* volgens de VaR-methode voor repo-stijl transacties en kapitaalmarktgerelateerde transacties onder een kaderverrekeningsovereenkomst:

Waarbij

E de waarde van elke afzonderlijke post ingevolge de overeenkomst die bij afwezigheid van kredietprotectie van toepassing zou zijn;

C is de waarde van de effecten die zijn geleend, gekocht of ontvangen dan wel van de contanten die zijn geleend of ontvangen met betrekking tot elk van deze posten;

Σ(E) is de som van alle E’s in het kader van de overeenkomst; en

Σ(C) is de som van alle C’s in het kader van de overeenkomst.

Formule 5 bij artikel 4:39, tweede lid

Berekening van de volatiliteitsaanpassing wanneer de zekerheden uit verschillende erkende bestanddelen bestaat:

Waarbij:

a_i het gedeelte van een bestanddeel ten opzichte van de zekerheid als geheel weergeeft; en

H_i de volatiliteitsaanpassing is die op dat bestanddeel van toepassing is.

Formule 6 bij artikel 4:46, tweede lid

Berekening van de aangepaste volatiliteitsaanpassing, indien een financiële onderneming gebruik maakt van een kortere of langere liquidatieperiode dan de vastgestelde minimum liquidatieperiode:

Waarbij:

H_M de volatiliteitsaanpassing overeenkomstig de vastgestelde minimum liquidatieperiode is;

H_N de volatiliteitsaanpassing op basis van de liquidatieperiode T_N;

T_M de vastgestelde minimum liquidatieperiode; en

T_N de door de financiële onderneming gebruikte liquidatieperiode.

Formule 7 bij artikel 4:50

Berekening van de aangepaste volatiliteitsaanpassing, indien de herwaardering op een minder frequente basis geschiedt dan eenmaal per dag:

Waarbij:

H de toe te passen volatiliteitsaanpassing is;

H_M de volatiliteitsaanpassing bij dagelijkse herwaardering;

N_R het feitelijke aantal werkdagen tussen twee herwaarderingen; en

T_M de vastgestelde minimum liquidatieperiode voor het desbetreffende soort transactie.

Formule 8 bij artikel 4:93, eerste lid

Berekening van de aangepaste omvang van het nominale bedrag van de kredietprotectie:

Waarbij:

G het nominale bedrag van de kredietprotectie is (gecorrigeerd voor het eventueel ontbreken van herstructurering als kredietgebeurtenis); en

H_fx de volatiliteitsaanpassing voor een eventuele valutamismatch tussen de kredietprotectie en de onderliggende kredietverplichting.

Formule 9 bij artikel 4:93, vierde lid

Berekening van de risicogewogen posten indien de omvang van de protectie lager is dan de omvang van de post, en beide delen dezelfde rangorde hebben:

Waarbij:

RWA de risicogewogen waarde van de vordering is;

E de waarde van de vordering;

G_A de waarde van G* als berekend overeenkomstig formule 8 en nader gecorrigeerd voor een eventueel looptijdverschil als beschreven in afdeling 4.9;

r het risicogewicht van vorderingen op de debiteur zoals aangegeven in de Standaardbenadering; en

g het risicogewicht van vorderingen op de protectiegever zoals aangegeven in de Standaardbenadering .

Formule 10 bij artikel 4:99, tweede lid

Aanpassing van de gecorrigeerde waarde van de zekerheid om looptijdverschil in aanmerking te nemen:

Waarbij:

C_VA de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid is;

t het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de kredietprotectie, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2, dan wel de waarde van T, welke van de twee het laagst is;

T het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de vordering, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2, dan wel 5 jaar, welke van de twee het laagst is;

t* = 0,25; en

C_VAM is C_VA, gecorrigeerd voor looptijdverschil, en moet worden opgenomen in formule 3 voor de berekening van de volledig aangepaste waarde van de vordering (E*) als bedoeld in de artikelen 4:42 en 4:43.

Formule 11 bij artikel 4:99, derde lid

Aanpassing van de gecorrigeerde waarde van de garantie/kredietprotectie om looptijdverschil in aanmerking te nemen:

Waarbij:

G* het bedrag van de protectie is, gecorrigeerd voor een eventuele valutamismatch, zie formule 8;

G_A G* is, gecorrigeerd voor een eventueel looptijdverschil;

t het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de kredietprotectie, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2, dan wel de waarde van T, welke van de twee het laagst is;

T het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de vordering, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2 dan wel 5 jaar, welke van de twee het laagst is;

t* = 0,25; en

G_A wordt vervolgens als de waarde van de protectie beschouwd.

Terugwerkende kracht

Stcrt. 2007, 245, datum inwerkingtreding 20-12-2007, bevat een wijziging met terugwerkende kracht van deze bijlage. Deze wijziging werkt terug tot en met 01-01-2007.

Formules met betrekking tot de berekening van risicogewogen posten en verwachte verliezen bij de toepassing van kredietrisicovermindering

Verklaring van tekens in formules

Σ (…) = de som van …

|...| = de absolute waarde van ...

max { … } = het maximum van …

Formule 1a bij de artikelen 4:9, eerste lid, en 4:39, eerste lid

Berekening van E* bij verrekenen van balansposten en bij de uitgebreide methode van financiële zekerheden:

Waarbij:

E_VA de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de vordering is (zie formule 1c); en

C_VAM de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid (zie formule 1b), aangepast voor een eventueel looptijdverschil (zie formule 10).

Formule 1b bij artikel 4:39, eerste lid

Berekening van de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de vordering als bedoeld in formule 1a:

Waarbij:

E de waarde van de vordering is zoals deze zou worden vastgesteld indien de positie niet door zekerheden was gedekt; en

H_E de volatiliteitsaanpassing die voor de positie (E) van toepassing is.

Formule 1c bij artikel 4:39, eerste lid

Berekening van de voor volatiliteit gecorrigeerde omvang van de zekerheid als bedoeld in formule 1a:

Waarbij:

C_VA de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid is;

C is de waarde van de effecten die zijn geleend, gekocht of ontvangen dan wel van de contanten die zijn geleend of ontvangen met betrekking tot elk van deze posten;

H_C is de volatiliteitsaanpassing die voor de zekerheid van toepassing is; en

H_FX de volatiliteitsaanpassing die voor een valutamismatch van toepassing is.

Formule 2 bij artikel 4:9, derde lid, en artikel 4:40, derde lid

Berekening van de aangepaste LGD vanuit E* ten behoeve van toepassing in de Eenvoudige IRB:

Waarbij:

LGD het verlies bij wanbetaling is dat op de vordering van toepassing zou zijn indien de vordering niet door zekerheden was gedekt;

E de waarde van de vordering is zoals deze zou worden vastgesteld indien de positie niet door zekerheden was gedekt; en

E* de waarde van de vordering is als berekend overeenkomstig formule 1a.

Formule 3 bij artikel 4:12, eerste lid

Berekening van E* volgens de toezichthoudermethode of de eigen-ramingenmethode voor repo-stijl transacties en kapitaalmarktgerelateerde transacties onder een kaderverrekeningsovereenkomst:

Waarbij:

E* de volledig aangepaste waarde van de vordering is;

E de waarde van elke afzonderlijke post ingevolge de overeenkomst die bij afwezigheid van kredietprotectie van toepassing zou zijn;

C is de waarde van de effecten of grondstoffen die zijn geleend, gekocht of ontvangen dan wel van de contanten die zijn geleend of ontvangen met betrekking tot elk van deze posten;

Σ(E) is de som van alle E’s in het kader van de overeenkomst;

Σ(C) is de som van alle C’s in het kader van de overeenkomst;

H_sec is de volatiliteitsaanpassing die voor een bepaald type effect of grondstof van toepassing is en die wordt toegepast op de absolute waarde van de nettopositie in de effecten of grondstoffen van dat type;

H_fx is de wisselkoers-volatiliteitsaanpassing, en wordt toegepast op de absolute waarde van de nettopositie in iedere andere valuta dan de vereffeningsvaluta van de kaderverrekeningsovereenkomst;

• – E_fx is de nettopositie (positief of negatief) in een bepaalde valuta die niet de vereffeningsvaluta van de overeenkomst is en wordt als volgt berekend: E_fx = (de totale waarde van de in die valuta luidende effecten of grondstoffen die ingevolge de kaderverrekeningsovereenkomst zijn uitgeleend, verkocht of verstrekt + het in die valuta luidende bedrag in contanten dat ingevolge de overeenkomst is uitgeleend of overgemaakt) minus (de totale waarde van de in die valuta luidende effecten of grondstoffen die ingevolge de overeenkomst zijn geleend, gekocht of ontvangen + het bedrag in contanten in die valuta dat ingevolge de overeenkomst is geleend of ontvangen), en

• – de nettopositie in elk type effect of grondstof is de totale waarde van de effecten of grondstoffen van dat type die ingevolge de kaderverrekeningsovereenkomst zijn uitgeleend, verkocht of verstrekt – de totale waarde van de op grond van die overeenkomst geleende, gekochte of ontvangen effecten of grondstoffen van dat type.

Formule 4 bij artikel 4:12, tweede lid

Berekening van E* volgens de VaR-methode voor repo-stijl transacties en kapitaalmarktgerelateerde transacties onder een kaderverrekeningsovereenkomst:

Waarbij

E de waarde van elke afzonderlijke post ingevolge de overeenkomst die bij afwezigheid van kredietprotectie van toepassing zou zijn;

C is de waarde van de effecten die zijn geleend, gekocht of ontvangen dan wel van de contanten die zijn geleend of ontvangen met betrekking tot elk van deze posten;

Σ(E) is de som van alle E’s in het kader van de overeenkomst; en

Σ(C) is de som van alle C’s in het kader van de overeenkomst.

Formule 5 bij artikel 4:39, tweede lid

Berekening van de volatiliteitsaanpassing wanneer de zekerheden uit verschillende erkende bestanddelen bestaat:

Waarbij:

a_i het gedeelte van een bestanddeel ten opzichte van de zekerheid als geheel weergeeft; en

H_i de volatiliteitsaanpassing is die op dat bestanddeel van toepassing is.

Formule 6 bij artikel 4:46, tweede lid

Berekening van de aangepaste volatiliteitsaanpassing, indien een financiële onderneming gebruik maakt van een kortere of langere liquidatieperiode dan de vastgestelde minimum liquidatieperiode:

Waarbij:

H_M de volatiliteitsaanpassing overeenkomstig de vastgestelde minimum liquidatieperiode is;

H_N de volatiliteitsaanpassing op basis van de liquidatieperiode T_N;

T_M de vastgestelde minimum liquidatieperiode; en

T_N de door de financiële onderneming gebruikte liquidatieperiode.

Formule 7 bij artikel 4:50

Berekening van de aangepaste volatiliteitsaanpassing, indien de herwaardering op een minder frequente basis geschiedt dan eenmaal per dag:

Waarbij:

H de toe te passen volatiliteitsaanpassing is;

H_M de volatiliteitsaanpassing bij dagelijkse herwaardering;

N_R het feitelijke aantal werkdagen tussen twee herwaarderingen; en

T_M de vastgestelde minimum liquidatieperiode voor het desbetreffende soort transactie.

Formule 8 bij artikel 4:93, eerste lid

Berekening van de aangepaste omvang van het nominale bedrag van de kredietprotectie:

Waarbij:

G het nominale bedrag van de kredietprotectie is (gecorrigeerd voor het eventueel ontbreken van herstructurering als kredietgebeurtenis); en

H_fx de volatiliteitsaanpassing voor een eventuele valutamismatch tussen de kredietprotectie en de onderliggende kredietverplichting.

Formule 9 bij artikel 4:93, vierde lid

Berekening van de risicogewogen posten indien de omvang van de protectie lager is dan de omvang van de post, en beide delen dezelfde rangorde hebben:

Waarbij:

RWA de risicogewogen waarde van de vordering is;

E de waarde van de vordering;

G_A de waarde van G* als berekend overeenkomstig formule 8 en nader gecorrigeerd voor een eventueel looptijdverschil als beschreven in afdeling 4.9;

r het risicogewicht van vorderingen op de debiteur zoals aangegeven in de Standaardbenadering; en

g het risicogewicht van vorderingen op de protectiegever zoals aangegeven in de Standaardbenadering .

Formule 10 bij artikel 4:99, tweede lid

Aanpassing van de gecorrigeerde waarde van de zekerheid om looptijdverschil in aanmerking te nemen:

Waarbij:

C_VA de voor volatiliteit gecorrigeerde waarde van de zekerheid is;

t het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de kredietprotectie, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2, dan wel de waarde van T, welke van de twee het laagst is;

T het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de vordering, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2, dan wel 5 jaar, welke van de twee het laagst is;

t* = 0,25; en

C_VAM is C_VA, gecorrigeerd voor looptijdverschil, en moet worden opgenomen in formule 3 voor de berekening van de volledig aangepaste waarde van de vordering (E*) als bedoeld in de artikelen 4:42 en 4:43.

Formule 11 bij artikel 4:99, derde lid

Aanpassing van de gecorrigeerde waarde van de garantie/kredietprotectie om looptijdverschil in aanmerking te nemen:

Waarbij:

G* het bedrag van de protectie is, gecorrigeerd voor een eventuele valutamismatch, zie formule 8;

G_A G* is, gecorrigeerd voor een eventueel looptijdverschil;

t het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de kredietprotectie, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2, dan wel de waarde van T, welke van de twee het laagst is;

T het aantal resterende jaren tot de vervaldatum van de vordering, berekend overeenkomstig paragraaf 4.9.2 dan wel 5 jaar, welke van de twee het laagst is;

t* = 0,25; en

G_A wordt vervolgens als de waarde van de protectie beschouwd.

Bijlage 4B. Tabellen met betrekking tot de berekening van risicogewogen posten en verwachte verliezen bij de toepassing van kredietrisicovermindering

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Tabel 1 bij artikel 4:42

Standaard volatiliteitsaanpassingen volgens de toezichthoudermethode:

Kredietkwa- liteitstrap waarin de kredietbe- oordeling van de schuldtitel is onder- gebracht	Resterende looptijd	Volatiliteitsaanpassingen voor schuldtitels, uitgegeven door entiteiten als beschreven in artikel 4:22, onderdeel b			Volatiliteitsaanpassingen voor schuldtitels, uitgegeven door entiteiten als beschreven in artikel 4:22, onderdeel c
		liquidatieperiode van 20 dagen (%)	liquidatieperiode van 10 dagen (%)	liquidatieperiode van 5 dagen (%)	liquidatieperiode van 20 dagen (%)	liquidatieperiode van 10 dagen (%)	liquidatieperiode van 5 dagen (%)
1	≤ 1 jaar	0,707	0,5	0,354	1,414	1	0,707
	> 1 ≤ 5 jaar	2,828	2	1,414	5,657	4	2,828
	> 5 jaar	5,657	4	2,828	11,314	8	5,657
2–3	≤ 1 jaar	1,414	1	0,707	2,828	2	1,414
	> 1 ≤ 5 jaar	4,243	3	2,121	8,485	6	4,243
	> 5 jaar	8,485	6	4,243	16,971	12	8,485
4	≤ 1 jaar	21,213	15	10,607	nvt	nvt	nvt
	>1 ≤ 5 jaar	21,213	15	10,607	nvt	nvt	nvt
	> 5 jaar	21,213	15	10,607	nvt	nvt	nvt

Tabel 2 bij artikel 4:42

Standaard volatiliteitsaanpassingen volgens de toezichthoudermethode:

Kredietkwaliteits-trap waarin de kredietbeoordeling van een kortlopende schuldtitel is ondergebracht	Volatiliteitsaanpassingen voor schuldtitels, uitgegeven door entiteiten als beschreven in Artikel 4:22, onderdeel b met kredietbeoordelingen voor de korte termijn			Volatiliteitsaanpassingen voor schuldtitels, uitgegeven door entiteiten als beschreven in Artikel 4:22, onderdeel c met kredietbeoordelingen voor de korte termijn
	liquidatieperiode van 20 dagen (%)	liquidatieperiode van 10 dagen (%)	liquidatieperiode van 5 dagen (%)	liquidatieperiode van 20 dagen (%)	liquidatieperiode van 10 dagen (%)	liquidatieperiode van 5 dagen (%)
1	0,707	0,5	0,354	1,414	1	0,707
2–3	1,414	1	0,707	2,828	2	1,414

Tabel 3 bij artikel 4:42

Standaard volatiliteitsaanpassingen volgens de toezichthoudermethode:

Andere typen zekerheden of vorderingen
	liquidatieperiode van 20 dagen (%)	liquidatieperiode van 10 dagen (%)	liquidatieperiode van 5 dagen (%)
In een hoofdindex opgenomen aandelen en converteerbare obligaties	21,213	15	10,607
Andere aan een gereglementeerde markt genoteerde aandelen of converteerbare obligaties	35,355	25	17,678
Contanten	0	0	0
Goud	21,213	15	10,607

Tabel 4 bij artikel 4:42

Standaard volatiliteitsaanpassingen volgens de toezichthoudermethode:

Volatiliteitsaanpassing voor valutamismatch
liquidatie- periode van 20 dagen (%)	liquidatie- periode van 10 dagen (%)	liquidatie- periode van 5 dagen (%)
11,314	8	5,657

Tabel 5 bij artikel 4:70, tweede lid

Tabel met van toepassing zijnde LGD’s voor aanvullende onderpandsoorten onder de Eenvoudige IRB:

	LGD* voor schuldvorderingen of voorwaardelijke vorderingen		Vereist minimumniveau van de zekerheidsstelling van de vordering
	niet-achtergesteld	achtergesteld	C*	C**
Kortlopende vorderingen	35%	65%	0%	125%
Niet-zakelijk/zakelijk onroerend goed	35%	65%	30%	140%
Overige zekerheden	40%	70%	30%	140%

Bijlage 5A

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Behorende bij de Methode gebaseerd op de waardering tegen marktwaarde:

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

• – Bepaling van de positiewaarde

• – Berekening potentiële toekomstige kredietpositie

Tabel 1

Ter berekening van de potentiële toekomstig kredietpositie op basis van de theoretische hoofdsommen of onderliggende waarden.

Resterende looptijd	Rente-contracten	Contracten die betrekking hebben op wisselkoersen of goud	Contracten die betrekking hebben op aandelen	Contracten die betrekking hebben op andere edele metalen dan goud	Contracten die betrekking hebben op andere grondstoffen dan edele metalen
Eén jaar of korte	0%	1%	6%	7%	10%
Eén tot en met vijf jaar	0,5%	5%	8%	7%	12%
Langer dan vijf jaar	1,5%	7,5%	10%	8%	15%

Bij de berekening gelden de navolgende bepalingen:

• 1. Het potentiële kredietrisico hoeft niet te worden berekend voor posities in zogenoemde ‘floating floating-renteswaps’.

• 2. Contracten die niet tot een van de in de tabel vermelde vijf categorieën behoren, moeten worden behandeld als contracten die betrekking hebben op andere goederen dan edele metalen.

• 3. Voor contracten waarbij de hoofdsom meer dan eens wordt betaald, moeten de percentages worden vermenigvuldigd met het resterende aantal betalingen dat volgens het contract nog moet worden verricht.

• 4. Voor contracten die gestructureerd zijn om na gespecificeerde betalingsdata de risicopositie af te wikkelen en waarvan de voorwaarden zodanig herzien worden dat de marktwaarde van het contract op deze gespecificeerde data nihil is, is de resterende looptijd gelijk aan de periode tot de volgende herzieningsdatum. In het geval van rentecontracten die aan deze criteria voldoen en een resterende looptijd van meer dan één jaar hebben, mag het percentage niet lager zijn dan 0,5%.

Kredietderivaten

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

De in aanmerking te nemen vorderingswaarde van het potentiële kredietrisico van een totale-opbrengstenswap-kredietderivaat of van een credit default swap-kredietderivaat wordt bepaald door vermenigvuldiging van het nominale bedrag van het kredietderivaat met de volgende percentages:

• a. 5%, wanneer de referentieverplichting, gesteld dat zij voor de financiële onderneming een direct risico deed ontstaan, als gekwalificeerde post in aanmerking zou worden genomen; of

• b. 10%, wanneer de referentieverplichting, gesteld dat zij voor de financiële onderneming een direct risico deed ontstaan, niet als gekwalificeerde post in aanmerking zou worden genomen.

Onder gekwalificeerde post wordt in dit verband verstaan de posities in schuldinstrumenten bedoeld in artikel 3:9, derde lid, onderdelen a tot en met d, en vierde lid, onderdelen a tot en met e, van de Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico.

In het geval van een credit default swap is het financiële ondernemingen waarvoor het aan de swap verbonden risico een lange positie in de onderliggende waarde vertegenwoordigt, echter toegestaan om voor het potentiële toekomstige kredietrisico een percentage van 0% toe te passen, tenzij de credit default swap bezwaard is met closeout in geval van insolventie van de entiteit waarvoor het aan de swap verbonden risico een korte positie in de onderliggende waarde vertegenwoordigt, ook al is er voor de onderliggende waarde geen sprake van wanbetaling.

Wanneer het kredietderivaat protectie verschaft voor het n^de optredende default (kredietverzuim) onder een aantal onderliggende verplichtingen, wordt bepaald welk van de bovengenoemde percentages van toepassing is, aan de hand van de verplichting met de n^de laagste kredietkwaliteit. De verplichting met de n^de laagste kredietkwaliteit wordt op haar beurt bepaald door het antwoord op de vraag of de onderliggende verplichting, gesteld da zij in hoofde van de financiële onderneming een direct risico deed ontstaan, als gekwalificeerde post – zoals in de eerste alinea hierboven gedefinieerd – in aanmerking zou worden genomen.

Tabel 2

Optioneel, ter berekening van de potentiële toekomstig kredietpositie op basis van de theoretische hoofdsommen of onderliggende waarden, onder de voorwaarden zoals genoemd in artikel 5:6, vierde lid

Tabel 2

Resterende looptijd	Edele metalen (behalve goud)	Onedele metalen	Niet-duurzame (landbouw)producen (‘softs’)	Overige, inclusief energieproducten
Eén jaar of korter	2%	2,5%	3%	4%
Eén tot en met vijf jaar	5%	4%	5%	6%
Langer dan vijf jaar	7,5%	8%	9%	10%

Bijlage 5B

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Behorende bij de Gestandaardiseerde Methode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor de toepassing van de artikelen 5:9, 5:13, 5:14, 5:15, eerste lid, en 5:17

Formule 1 als bedoeld in de artikelen 5:9, tweede lid, en 5:14:

Formule 1

Waarbij:

CMV = de actuele marktwaarde van de portefeuille van transacties binnen het samenstel van verrekenbare transacties met de tegenpartij, d.i. waarbij:

waarbij

CMVi = actuele marktwaarde van transactie i;

CMC = actuele marktwaarde van de zekerheid die aan het samenstel van verrekenbare transacties (netting set) is toegewezen,

Dat is waarbij:

Waarbij CMCl gelijk is aan de actuele marktwaarde van zekerheid l;

i = de index die verwijst naar de transactie;

l = de index die verwijst naar de zekerheid;

j = de index die verwijst naar de categorie waartoe het samenstel van afdekkingsinstrumenten (hedging set) behoort. Deze hedging sets stemmen overeen met risicofactoren waarvoor de risicoposities met een tegengesteld teken kunnen worden gesaldeerd zodat een netto risicoposities wordt verkregen waarop vervolgens de meting van de positie wordt gebaseerd;

RPTij = de uit transactie i voortvloeiende risicopositie met betrekking tot hedging set j;

RPClj = de uit zekerheid l voortvloeiende risicopositie met betrekking tot hedging set j:

CCRMj = de CCR-vermenigvuldiginsfactor van tabel 2 met betrekking tot hedging set j

ß = 1.4

Zekerheden die van een tegenpartij worden ontvangen, hebben een positief teken;

Zekerheden die een tegenpartij worden verleend, hebben een negatief teken.

Formule 2 als bedoeld in artikel 5:13:

A. Voor alle andere instrumenten dan schuldinstrumenten:

effectieve nominale waarde of deltaequivalent

waarbij

Pref = waarde van het onderliggend instrument uitgedrukt in Euro:

V = waarde van het financiële instrument (in het geval van een optie: prijs van de optie; in het geval van een transactie met een lineair risicoprofiel: waarde van het onderliggend instrument zelf);

P = waarde van het onderliggend instrument, uitgedrukt in dezelfde valuta als V;

B. Voor schuldinstrumenten en de betalingsgedeelten van alle transacties:

effectieve nominale waarde vermenigvuldigd met de modified duration; of

deltaequivalent in theoretische waarde, vermenigvuldigd met de modified duration

waarbij:

V = waarde van het financieel instrument (in het geval van een optie: prijs van de optie; in het geval van een transactie met een lineair risicoprofiel: respectievelijk waarde van het onderliggend instrument zelf of van het betalingsgedeelte);

r = renteniveau

Als V wordt uitgedrukt in een andere valuta dan de Euro, moet het derivaat worden omgezet in Euro door vermenigvuldiging met de relevante wisselkoers.

Bij artikel 5:15, eerste lid: De risicoposities worden gegroepeerd in hedging sets. Voor elke hedging set wordt de netto risicopositie berekend (d.i. het absolute bedrag van de som van de resulterende risicoposities) en weergegeven door:

in formule 1 onder paragraaf 1.

Tabel 1

	Rentetarieven waarvoor rente op overheidspapier als referentietarief fungeert	Rentetarieven waarvoor rente op niet-overheidspapier als referentierentetarief fungeert
Looptijd	<= 1 jaar	<= 1 jaar
Looptijd	>1 – <= 5 jaar	>1 – <= 5 jaar
Looptijd	> 5 jaar	> 5 jaar

Bij artikel 5:17:

Tabel 2

	Hedging set categorieën	CCRM
1.	Rentetarieven	0,2%
2.	Rentetarieven voor risicoposities die voortvloeien uit een referentieschuldinstrument dat als onderliggende waarde van een credit default swap fungeert en waarop volgens De Nederlandsche Bank Regeling solvabiliteitseisen voor het marktrisico, artikel 1:10, een kapitaalvereiste voor het specifieke positierisico van ten hoogste 1,6% op van toepassing is.	0,3%
3.	Rentetarieven voor risicoposities die voortvloeien uit een schuldinstrument of een referentieschuldinstrument waarop volgens De Nederlandsche Bank Regeling solvabilteitseisen voor het marktrisico, artikel 1:10, een kapitaalvereiste van meer dan 1,6% van toepassing is.	0,6%
4.	Buitenlandse valuta (FX)	2,5%
5.	Electrische energie	4%
6.	Goud	5%
7.	Aandelen	7%
8.	Edele metalen (met uitzondering van goud)	8,5%
9.	Other Commodities (excluding precious metals and electricity power)	10%
10.	Tot geen enkele van de bovengenoemde categorieën behorende onderliggende instrumenten van OTC-derivaten	10%

Bijlage 5C

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Behorende bij de Interne Modellenmethode

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Voor toepassing van de artikelen 5:25, 5:26 en 5:28

De waarde van de post wordt berekend als het product van alfa en de effectieve verwachte positieve positie (effectieve EPE):

Waarde van de post = α × effectieve EPE

(1)

waarbij:

• – alfa (α) gelijk is aan 1,4, met dien verstande dat De Nederlandsche Bank in bijzondere gevallen en in afstemming met de desbetreffende financiële onderneming een hogere factor kan vaststellen.

• – de effectieve EPE wordt berekend door de verwachte positie (EEt) te ramen als de gemiddelde positie op een toekomstige datum t, waarbij het gemiddelde wordt genomen van mogelijke toekomstige waarden van de positie als gevolg van veranderende relevante marktrisicofactoren. Het interne model raamt EE op een reeks toekomstige data t1, t2, t3…

De effectieve EE’s worden recursief berekend op de volgende wijze:

Effectieve EEtk = max(effectieve EEtk-1; EEtk)

(2)

waarbij:

de actuele datum aangeduid wordt als t0 en de effectieve EEt0 gelijk is aan de actuele positie.

Hierbij is de effectieve EPE gelijk aan de gemiddelde effectieve EE tijdens het eerste jaar van de toekomstige positie. Indien alle contracten die tot het samenstel van verrekenbare transacties behoren, binnen een jaar vervallen, is de EPE het gemiddelde van de verwachte positie totdat alle contracten vervallen die tot het samenstel van verrekenbare transacties behoren. De effectieve EPE wordt berekend als het gewogen gemiddelde van de effectieve EE’s:

waarbij:

de gewichten Δtk = tk – tk-1 het mogelijk maken om rekening te houden met het geval waarin de toekomstige positie wordt berekend op data die niet gelijk verdeeld zijn in de tijd.

De verwachte positie of de maximumpositie wordt berekend op basis van een verdeling van posities welke met de mogelijke abnormaliteit van de verdeling van de posities rekening houdt.

Financiële ondernemingen mogen een berekening gebruiken die conservatiever is dan het product van α en de effectieve EPE voor elke tegenpartij in plaats van het product van α en de effectieve EPE dat wordt berekend volgens bovenstaande vergelijking.

De effectieve looptijd volgens de op een intern model berustende methode, voor een samenstel van verrekenbare transacties (netting set) met een looptijd van meer dan een jaar (effective maturity) is het verhoudingsgetal tussen de som van de verwachte positie over de looptijd van de transacties van een samenstel van verrekenbare transacties gedisconteerd tegen het risicovrije rendement, gedeeld door de som van de verwachte positie over een jaar van een samenstel van verrekenbare transacties gedisconteerd tegen het risicovrije rendement. Deze effectieve looptijd mag worden aangepast voor het doorrolrisico door de verwachte positie te vervangen door de effectief verwachte positie over een prognosehorizon van minder dan een jaar.

Bijlage 6. bij afdeling 6.5.5, houdende de toezichthoudersformule en de vereenvoudigde input

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Formule A (‘Toezichthoudersformule’) bij artikel 6:37, tweede lid

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

Het risicogewicht voor een securitisatiepositie volgens de benadering met de toezichthoudersformule bedraagt:

In deze uitdrukkingen verwijst Beta [x; a, b] naar de cumulatieve kansdichtheidsfunctie van de betaverdeling met de parameters a en b, berekend in het punt x.

T (de omvang van de tranche waarin de securitisatiepositie wordt gehouden) wordt gemeten als de verhouding tussen (a) het nominale bedrag van de tranche en (b) de som van de waarde van de vorderingen die zijn gesecuritiseerd.

Hierbij is de waarde van een in bijlage B bij het Besluit genoemd afgeleid instrument, indien de actuele vervangingskostprijs geen positieve waarde is, de potentiële toekomstige vordering, berekend overeenkomstig hoofdstuk 5 van deze regeling.

Kirbr is de verhouding tussen (a) K_irb en (b) de som van de waarde van de vorderingen die gesecuritiseerd zijn. Kirbr wordt in decimale vorm uitgedrukt (bijvoorbeeld K_irb=15% van de pool zou worden uitgedrukt als een Kirbr van 0,15).

L (het kredietverbeteringsniveau) wordt gemeten als de verhouding tussen het nominale bedrag van alle tranches die achtergesteld zijn bij de tranche waarin de securitisatiepositie wordt gehouden en de som van de waarde van de vorderingen die gesecuritiseerd zijn. Gekapitaliseerde toekomstige inkomsten worden niet in de meting van L betrokken. Door tegenpartijen verschuldigde bedragen in verband met in bijlage B bij het Besluit genoemde afgeleide instrumenten die tranches van een lagere rangorde vertegenwoordigen dan de desbetreffende tranche, kunnen bij de berekening van het niveau van de kredietverbetering tegen hun actuele vervangingskostprijs worden berekend (exclusief de potentiële toekomstige vordering).

N is het effectieve aantal vorderingen, berekend overeenkomstig artikel 6:31, vierde lid.

ELGD, het risicogewogen gemiddelde verlies bij wanbetaling, wordt als volgt berekend:

waarbij LGD i het gemiddelde LGD is dat verbonden is met alle vorderingen op de i-de debiteur, en LGD overeenkomstig de artikelen 69 tot en met 76 van het Besluit wordt bepaald. In geval van hersecuritisatie wordt een LGD van 100% op de gesecuritiseerde posities toegepast. Wanneer wanbetaling en verwateringsrisico voor kortlopende gekochte vorderingen in een securitisatie gezamenlijk worden behandeld (dat wil zeggen er is één enkele reserve beschikbaar of er is sprake van ‘over-collateralisation’ om verliezen uit beide bronnen te dekken), wordt de input van het ELGD geconstrueerd als een gewogen gemiddelde van het LGD voor kredietrisico en 75% van het LGD voor het verwateringsrisico. De risicogewichten zijn de afzonderlijke kapitaalvereisten voor respectievelijk kredietrisico en verwateringsrisico.

Formule B (‘Vereenvoudigde input’) bij artikel 6:37, derde lid

[Regeling vervallen per 01-01-2014]

In het kader van de benadering met toezichthoudersformule, is de vereenvoudigde input gegeven door:

(1) LGD = 50%; en

(2) N is gelijk aan ofwel

ofwel N = 1/C₁.

C_m is de verhouding tussen de som van de waarde van de grootste m vorderingen en de som van de waarde van de gesecuritiseerde vorderingen. Het niveau van ‘m’ kan door de financiële onderneming worden bepaald.