Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden [...] van het ontduiken en ontwijken van belasting, Brussel, 21-06-2023

Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2023. Zie het overzicht van wijzigingen.
[Regeling treedt in werking op nader te bepalen tijdstip.]
Geraadpleegd op 25-04-2025.
Geldend van 21-06-2023 t/m heden

Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting inzake belastingen naar het inkomen en tot het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting

Authentiek : NL

Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting inzake belastingen naar het inkomen en tot het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het Koninkrijk der Nederlanden

enerzijds,

en

Het Koninkrijk België,

De Vlaamse Gemeenschap,

De Franse Gemeenschap,

De Duitstalige Gemeenschap,

Het Vlaamse Gewest,

Het Waalse Gewest,

en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest,

anderzijds,

Geleid door de wens hun economische betrekkingen verder te ontwikkelen en hun samenwerking op belastinggebied te verbeteren,

Voornemens een verdrag te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting inzake belastingen naar het inkomen, zonder daarbij mogelijkheden te scheppen tot niet-heffing of verminderde heffing van belasting door middel van het ontduiken of het ontwijken van belasting (daaronder begrepen het gebruik van treaty-shopping-structuren die als doel hebben de in dit Verdrag voorziene tegemoetkomingen te verkrijgen in het indirecte voordeel van inwoners van derde rechtsgebieden),

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I. WERKINGSSFEER VAN HET VERDRAG

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Artikel 1. Personen op wie het Verdrag van toepassing is

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Dit Verdrag is van toepassing op personen die inwoner zijn van een of van beide verdragsluitende Staten.

• 2 Voor de toepassing van dit Verdrag worden inkomsten die zijn verkregen door of door tussenkomst van een entiteit of een constructie die op grond van de belastingwetgeving van een van de verdragsluitende Staten als geheel of gedeeltelijk fiscaal transparant behandeld wordt, geacht inkomsten te zijn van een inwoner van een verdragsluitende Staat, maar uitsluitend voor zover die inkomsten door die Staat voor belastingdoeleinden behandeld worden als inkomsten van een inwoner van die Staat.

• 3 In geen geval worden de bepalingen van paragraaf 2 aldus uitgelegd dat ze afbreuk doen aan het recht van een verdragsluitende Staat om de inwoners van die verdragsluitende Staat te belasten.

Artikel 2. Belastingen waarop het Verdrag van toepassing is

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Dit Verdrag is van toepassing op belastingen naar het inkomen die, ongeacht de wijze van heffing, worden geheven ten behoeve van een verdragsluitende Staat, van de staatkundige onderdelen of lokale autoriteiten daarvan.

• 2 Als belastingen naar het inkomen worden beschouwd alle belastingen die worden geheven naar het gehele inkomen, of naar bestanddelen van het inkomen, daaronder begrepen belastingen naar voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende of onroerende goederen, belastingen naar het totale bedrag van de door ondernemingen betaalde lonen of salarissen, alsmede belastingen naar waardevermeerdering.

• 3 De bestaande belastingen waarop het Verdrag van toepassing is, zijn met name:

  • a. in België:

    • 1° de personenbelasting;

    • 2° de vennootschapsbelasting;

    • 3° de rechtspersonenbelasting;

    • 4° de belasting van niet-inwoners;

    • 5° de onroerende voorheffing;

    met inbegrip van de voorheffingen, de opcentiemen op die belastingen en

    voorheffingen, alsmede de aanvullende belastingen op de personenbelasting,

    (hierna te noemen: „Belgische belasting”);

  • b. in Nederland:

    • 1° de inkomstenbelasting;

    • 2° de loonbelasting;

    • 3° de vennootschapsbelasting, daaronder begrepen het aandeel van de Regering in de nettowinsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnbouwwet;

    • 4° de dividendbelasting;

    • 5° de bronbelasting;

    (hierna te noemen: „Nederlandse belasting”).

• 4 Het Verdrag is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van de ondertekening van het Verdrag naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten delen elkaar alle wezenlijke wijzigingen die in hun onderscheidene belastingwetten zijn aangebracht, mede.

HOOFDSTUK II. BEGRIPSBEPALINGEN

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Artikel 3. Algemene begripsbepalingen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Voor de toepassing van dit Verdrag, tenzij de context anders vereist:

  • a.

    • 1° betekenen de uitdrukkingen „een verdragsluitende Staat” en „de andere verdragsluitende Staat” het Koninkrijk België of het Koninkrijk der Nederlanden, ten behoeve van Nederland, al naargelang de context vereist;

    • 2° betekent de uitdrukking „België” het Koninkrijk België; gebruikt in geografische zin, betekent zij het territorium van het Koninkrijk België, daarin inbegrepen de territoriale zee en de maritieme zones en de luchtgebieden waarover, in overeenstemming met het internationaal recht, het Koninkrijk België soevereine rechten of zijn jurisdictie uitoefent;

    • 3° betekent de uitdrukking „Nederland” het Europese deel van Nederland, met inbegrip van zijn territoriale zee en elk gebied buiten en grenzend aan zijn territoriale zee waarbinnen het Koninkrijk der Nederlanden, in overeenstemming met het internationaal recht, rechtsmacht heeft of soevereine rechten uitoefent;

  • b. omvat de uitdrukking „persoon” een natuurlijke persoon, een vennootschap en elke andere vereniging van personen;

  • c. betekent de uitdrukking „vennootschap” elke rechtspersoon of elke entiteit die voor de belastingheffing als een rechtspersoon wordt behandeld;

  • d. heeft de uitdrukking „onderneming” betrekking op het uitoefenen van een bedrijf;

  • e. omvat de uitdrukking „uitoefenen van een bedrijf” mede het uitoefenen van een vrij beroep en van andere werkzaamheden van zelfstandige aard;

  • f. betekenen de uitdrukkingen „onderneming van een verdragsluitende Staat” en „onderneming van de andere verdragsluitende Staat” onderscheidenlijk een onderneming gedreven door een inwoner van een verdragsluitende Staat en een onderneming gedreven door een inwoner van de andere verdragsluitende Staat;

  • g. betekent de uitdrukking „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip, binnenschip of luchtvaartuig, geëxploiteerd door een onderneming waarvan de plaats van werkelijke leiding in een verdragsluitende Staat is gelegen, behalve wanneer het schip, binnenschip of luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in de andere verdragsluitende Staat zijn gelegen;

  • h. betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit”:

    • 1° in het geval van België, naargelang het geval, de Minister van Financiën van de federale Regering en/of van de Regering van een Gewest en/of van een Gemeenschap, of zijn bevoegde vertegenwoordiger; en

    • 2° in het geval van Nederland, de Minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

  • i. betekent de uitdrukking „onderdanen”:

    • 1° alle natuurlijke personen die de nationaliteit van een verdragsluitende Staat bezitten;

    • 2° alle vennootschappen en verenigingen die hun rechtspositie als zodanig ontlenen aan de wetgeving die in een verdragsluitende Staat van kracht is;

  • j. betekent de uitdrukking „erkend pensioenfonds” van een verdragsluitende Staat: elke persoon die inwoner is van die Staat en die:

    • 1° zich uitsluitend of nagenoeg uitsluitend bezighoudt met het beheren van pensioenstelsels, het uitvoeren van pensioenregelingen of het verschaffen van pensioenuitkeringen; of

    • 2° inkomsten verwerft ten voordele van een of meer personen zoals bedoeld onder 1°;

    en op voorwaarde dat die persoon zoals bedoeld onder 1° of onder 2° ofwel:

    • (i) wat België betreft, onder toezicht staat van de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA) of van de Nationale Bank van België of aan de controle is onderworpen van een onafhankelijke commissaris, erkend door de FSMA; of

    • (ii) wat Nederland betreft, onder toezicht staat van de Stichting Autoriteit Financiële Markten (AFM) of De Nederlandsche Bank N.V. (DNB).

• 2 Voor de toepassing van het Verdrag op enig ogenblik door een verdragsluitende Staat heeft, tenzij de context anders vereist, elke daarin niet omschreven uitdrukking de betekenis welke die uitdrukking op dat ogenblik heeft volgens de wetgeving van die Staat met betrekking tot de belastingen waarop het Verdrag van toepassing is; elke betekenis onder de toepasselijke belastingwetgeving van die Staat heeft voorrang op de betekenis welke die uitdrukking heeft onder de andere wetten van die Staat.

Artikel 4. Inwoner

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „inwoner van een verdragsluitende Staat” iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die Staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid, en omvat tevens de Staat zelf en elk staatkundig onderdeel of elke lokale autoriteit daarvan.

• 2 Een persoon, niet zijnde een natuurlijke persoon, wordt geacht aan belasting onderworpen te zijn:

  • a. in Nederland: indien de persoon voor de toepassing van de vennootschapsbelasting inwoner is van Nederland;

  • b. in België: indien de persoon voor de toepassing van de vennootschapsbelasting of rechtspersonenbelasting inwoner is van België.

• 3 Niettegenstaande de bepalingen van paragrafen 1 en 2, omvat de uitdrukking „inwoner van een verdragsluitende Staat” niet enig persoon die in die Staat slechts aan belasting is onderworpen ter zake van inkomsten uit bronnen in die Staat.

• 4 Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van paragraaf 1 inwoner van beide verdragsluitende Staten is, wordt zijn situatie op de volgende wijze bepaald:

  • a. hij wordt geacht alleen inwoner te zijn van de Staat waarin hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht alleen inwoner te zijn van de Staat waarmee zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

  • b. indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft of indien hij in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht alleen inwoner te zijn van de Staat waar hij gewoonlijk verblijft;

  • c. indien hij in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht alleen inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;

  • d. indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

• 5 Indien een persoon, niet zijnde een natuurlijke persoon, ingevolge de bepalingen van paragraaf 1 inwoner is van beide verdragsluitende Staten, wordt hij geacht alleen inwoner te zijn van de Staat waarin de plaats van zijn werkelijke leiding is gelegen.

Artikel 5. Vaste inrichting

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Voor de toepassing van dit Verdrag betekent de uitdrukking „vaste inrichting” een vaste bedrijfsinrichting met behulp waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden uitgeoefend.

• 2 De uitdrukking „vaste inrichting” omvat in het bijzonder:

  • a. een plaats waar leiding wordt gegeven;

  • b. een filiaal;

  • c. een kantoor;

  • d. een fabriek;

  • e. een werkplaats; en

  • f. een mijn, een olie- of gasbron, een (steen)groeve of enige andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen.

• 3 De plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructie- of installatiewerkzaamheden is slechts dan een vaste inrichting indien de duur daarvan twaalf maanden overschrijdt.

• 4 Niettegenstaande de bepalingen van de paragrafen 1, 2 en 3, wordt een onderneming van een verdragsluitende Staat die werkzaamheden verricht in de territoriale zee of in elk gebied buiten en grenzend aan de territoriale zee van de andere verdragsluitende Staat waarbinnen die Staat in overeenstemming met het internationaal recht rechtsmacht of soevereine rechten heeft of mag uitoefenen (werkzaamheden buitengaats), geacht ter zake van die werkzaamheden, een bedrijf uit te oefenen door middel van een aldaar gelegen vaste inrichting, tenzij de werkzaamheden in kwestie in de andere Staat worden verricht gedurende een tijdvak dat of tijdvakken die in een periode van twaalf maanden in totaal minder dan dertig dagen voortduurt respectievelijk voortduren.

• 5 Voor de toepassing van paragraaf 4 wordt de uitdrukking „werkzaamheden buitengaats” evenwel geacht niet te omvatten:

  • a. een van de activiteiten of elke combinatie daarvan als genoemd in paragraaf 7;

  • b. sleep- of ankerwerkzaamheden door schepen die in de eerste plaats voor dat doel zijn ontworpen alsmede andere door zulke schepen verrichte activiteiten; en

  • c. het vervoer van voorraden of personeel door schepen of luchtvaartuigen in het internationale verkeer.

• 6 Voor het enkele doel om de duur te bepalen van:

  • a. een plaats van uitvoering van een bouwwerk of constructie- of installatiewerkzaamheden als bedoeld in paragraaf 3, worden, indien een onderneming van een verdragsluitende Staat werkzaamheden verricht in de andere verdragsluitende Staat op een plaats van uitvoering van een bouwwerk of constructie- of installatiewerkzaamheden en die werkzaamheden worden verricht gedurende een of meer tijdvakken die in totaal langer duren dan dertig dagen zonder een termijn van twaalf maanden te overschrijden, en daarmee verband houdende werkzaamheden worden verricht op dezelfde plaats van uitvoering van een bouwwerk of constructie- of installatiewerkzaamheden gedurende verschillende tijdvakken door een of meer nauw met de eerstbedoelde onderneming verbonden ondernemingen, die elk dertig dagen overschrijden, deze verschillende tijdvakken bij het totale tijdvak gevoegd gedurende welke de eerstgenoemde onderneming werkzaamheden verricht op die plaats van uitvoering van een bouwwerk of constructie- of installatiewerkzaamheden verricht;

  • b. werkzaamheden buitengaats als bedoeld in paragraaf 4, worden, indien een onderneming van een verdragsluitende Staat werkzaamheden verricht in de andere verdragsluitende Staat en daarmee verband houdende werkzaamheden worden verricht in die Staat door een of meer nauw met de eerstbedoelde onderneming verbonden ondernemingen, de tijdvakken gedurende welke dergelijke werkzaamheden door die ondernemingen worden verricht bij het totale tijdvak gevoegd gedurende welke de eerstbedoelde onderneming de werkzaamheden buitengaats verricht in die andere Staat.

• 7 Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel wordt de uitdrukking „vaste inrichting” geacht niet te omvatten:

  • a. het gebruikmaken van inrichtingen, uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

  • b. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor opslag, uitstalling of aflevering;

  • c. het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor bewerking of verwerking door een andere onderneming;

  • d. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of inlichtingen in te winnen;

  • e. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend om voor de onderneming enige andere werkzaamheid uit te oefenen;

  • f. het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend voor een combinatie van de in de subparagrafen a tot en met e genoemde werkzaamheden;

  mits die werkzaamheid, of, in het geval van subparagraaf f, het geheel van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting, van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

• 8 Paragraaf 7 is niet van toepassing op een vaste bedrijfsinrichting die door een onderneming gebruikt of aangehouden wordt indien dezelfde onderneming of een nauw daarmee verbonden onderneming op dezelfde plaats of op een andere plaats in dezelfde verdragsluitende Staat bedrijfsactiviteiten uitoefent, en:

  • a. die plaats of die andere plaats voor de onderneming of voor de nauw daarmee verbonden onderneming een vaste inrichting vormt op grond van de bepalingen van dit artikel; of

  • b. het geheel van de werkzaamheden dat resulteert uit de combinatie van de werkzaamheden die door de twee ondernemingen op dezelfde plaats, of door dezelfde onderneming of nauw daarmee verbonden ondernemingen op de twee plaatsen worden uitgeoefend, niet van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft,

  mits de bedrijfsactiviteiten die door de twee ondernemingen op dezelfde plaats, of door dezelfde onderneming of nauw daarmee verbonden ondernemingen op de twee plaatsen worden uitgeoefend, aanvullende taken zijn die deel uitmaken van een samenhangende bedrijfsvoering.

• 9 Niettegenstaande de bepalingen van de paragrafen 1, 2 en 4, maar onder voorbehoud van de bepalingen van paragraaf 10, wanneer een persoon voor een onderneming optreedt in een verdragsluitende Staat en daarbij gewoonlijk overeenkomsten sluit, of gewoonlijk de voornaamste rol speelt die leidt tot het sluiten van overeenkomsten die stelselmatig zonder materiële wijziging door de onderneming gesloten worden, en die overeenkomsten gesloten zijn:

  • a. in de naam van de onderneming, of

  • b. voor de eigendomsoverdracht of voor het verlenen van het gebruiksrecht van goederen die aan die onderneming toebehoren of ter zake waarvan de onderneming het gebruiksrecht heeft, of

  • c. voor het verstrekken van diensten door die onderneming,

  wordt die onderneming geacht in die verdragsluitende Staat een vaste inrichting

  te hebben ter zake van alle activiteiten welke die persoon voor de onderneming verricht, tenzij de activiteiten van een dergelijke persoon beperkt zijn tot die activiteiten genoemd in paragraaf 7, die, indien ze zouden worden uitgeoefend met behulp van een in die verdragsluitende Staat gelegen vaste bedrijfsinrichting van die onderneming (anders dan een vaste bedrijfsinrichting waarop paragraaf 8 van toepassing zou zijn), er op grond van die paragraaf niet toe zouden leiden dat deze vaste bedrijfsinrichting geacht wordt een vaste inrichting te zijn.

• 10 Paragraaf 9 is niet van toepassing indien de persoon die in een verdragsluitende Staat optreedt voor een onderneming van de andere verdragsluitende Staat, in de eerstgenoemde verdragsluitende Staat een bedrijf uitoefent als een onafhankelijke vertegenwoordiger en voor de onderneming handelt in de normale uitoefening van dat bedrijf. Wanneer een persoon evenwel uitsluitend of nagenoeg uitsluitend optreedt voor een of meer ondernemingen waarmee hij nauw verbonden is, wordt die persoon ten opzichte van elke dergelijke onderneming niet geacht een onafhankelijke vertegenwoordiger te zijn in de zin van deze paragraaf.

• 11 Voor de toepassing van dit artikel is een persoon of onderneming nauw verbonden met een onderneming indien uit alle relevante feiten en omstandigheden blijkt dat de ene zeggenschap heeft over de andere of dat ze beide onder zeggenschap staan van dezelfde personen of ondernemingen. In elk geval wordt een persoon of onderneming beschouwd nauw verbonden te zijn met een onderneming indien de ene onmiddellijk of middellijk meer dan vijftig percent bezit van het uiteindelijk belang in de ander (of, in het geval van een vennootschap, meer dan vijftig percent bezit van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van de vennootschap of van het uiteindelijk belang in het vermogen van de vennootschap) of indien een andere persoon of onderneming onmiddellijk of middellijk meer dan vijftig percent bezit van het uiteindelijk belang (of, in het geval van een vennootschap, meer dan vijftig percent bezit van het totale aantal stemmen en de waarde van de aandelen van de vennootschap of van het uiteindelijk belang in het vermogen van de vennootschap) in de persoon en de onderneming of in de twee ondernemingen.

• 12 De enkele omstandigheid dat een vennootschap die inwoner is van een verdragsluitende Staat een vennootschap beheerst of door een vennootschap wordt beheerst die inwoner is van de andere verdragsluitende Staat of die in die andere Staat zaken doet (hetzij met behulp van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), bestempelt één van beide vennootschappen niet tot een vaste inrichting van de andere.

HOOFDSTUK III. BELASTINGHEFFING NAAR INKOMEN

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Artikel 6. Inkomsten uit onroerende goederen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Inkomsten die een inwoner van een verdragsluitende Staat verkrijgt uit in de andere verdragsluitende Staat gelegen onroerende goederen (inkomsten uit landbouw- of bosbedrijven daaronder begrepen) mogen in die andere Staat worden belast.

• 2 De uitdrukking „onroerende goederen” heeft de betekenis die daaraan wordt toegekend door het recht van de verdragsluitende Staat waarin de desbetreffende goederen zijn gelegen. De uitdrukking omvat in ieder geval de goederen die bij de onroerende goederen behoren, levende en dode have van landbouw- en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende goederen en rechten op veranderlijke of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of het recht tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen; schepen, binnenschepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende goederen beschouwd.

• 3 De bepalingen van paragraaf 1 zijn van toepassing op inkomsten verkregen uit het rechtstreekse genot, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende goederen.

• 4 De bepalingen van de paragrafen 1 en 3 zijn ook van toepassing op inkomsten uit onroerende goederen van een onderneming.

Artikel 7. Ondernemingswinst

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Winst van een onderneming van een verdragsluitende Staat is slechts in die Staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere verdragsluitende Staat haar bedrijf uitoefent met behulp van een aldaar gelegen vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mag de winst die in overeenstemming met de bepalingen van paragraaf 2 aan de vaste inrichting kan worden toegerekend in de andere Staat worden belast.

• 2 Voor de toepassing van dit artikel en van artikel 20 is de winst die in elk van de verdragsluitende Staten aan de vaste inrichting, bedoeld in paragraaf 1, kan worden toegerekend, de winst die zij naar verwachting zou kunnen behalen, in het bijzonder via haar handelen met andere onderdelen van de onderneming, indien zij een afzonderlijke en onafhankelijke onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou verrichten onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden, rekening houdend met de door de onderneming via de vaste inrichting en andere onderdelen van de onderneming uitgeoefende functies, gebruikte vermogensbestanddelen en genomen risico’s.

• 3 Indien een verdragsluitende Staat in overeenstemming met paragraaf 2 de winst corrigeert die kan worden toegerekend aan een vaste inrichting van een onderneming van een van de verdragsluitende Staten en de winst van de onderneming die in de andere Staat is belast dienovereenkomstig belast, dan past de andere Staat voor zover nodig teneinde dubbele belastingheffing over deze winst te vermijden een passende correctie toe indien deze instemt met de door de eerstbedoelde Staat uitgevoerde correctie. Indien de andere verdragsluitende Staat niet instemt met de correctie, bewerkstelligen de beide verdragsluitende Staten in onderlinge overeenstemming dat elke daaruit voortvloeiende dubbele belasting wordt vermeden.

• 4 Indien in de winst bestanddelen van het inkomen zijn begrepen die afzonderlijk in andere artikelen van dit Verdrag worden geregeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door dit artikel.

Artikel 8. Zeevaart, binnenvaart en luchtvaart

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Winst uit de exploitatie van schepen, binnenschepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer is slechts belastbaar in de verdragsluitende Staat waarin de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

• 2 Voor de toepassing van dit artikel omvat winst verkregen uit de exploitatie van schepen, binnenschepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer onder meer:

  • a. winst verkregen uit de verhuur van bemande schepen, binnenschepen of luchtvaartuigen en winst verkregen uit de incidentele verhuring van onbemande schepen, binnenschepen of luchtvaartuigen gebruikt in internationaal verkeer;

  • b. winst verkregen uit het gebruik of de verhuur van laadkisten, op voorwaarde dat die winst aanvullend of bijkomend is ten opzichte van de winst waarop de bepalingen van paragraaf 1 van toepassing zijn;

  • c. winst verkregen uit de exploitatie van binnenschepen anders dan in internationaal verkeer, in geval het vervoer per binnenschip plaatsvindt in het verlengde van vervoer per schip in internationaal verkeer en wordt uitgevoerd onder hetzelfde contract als, respectievelijk voor dezelfde opdrachtgever als, dat vervoer per schip in internationaal verkeer.

• 3 Indien de plaats van de werkelijke leiding van een zeescheepvaartonderneming of een binnenscheepvaartonderneming zich aan boord van een schip of binnenschip bevindt, wordt deze plaats geacht te zijn gelegen in de verdragsluitende Staat waar het schip of het binnenschip zijn thuishaven heeft, of, indien er geen thuishaven is, in de verdragsluitende Staat waarvan de exploitant van het schip of het binnenschip inwoner is.

• 4 De bepalingen van paragraaf 1 zijn ook van toepassing op winst verkregen uit de deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijk bedrijf of een internationaal opererend agentschap.

Artikel 9. Verbonden ondernemingen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Indien

  • a. een onderneming van een verdragsluitende Staat onmiddellijk of middellijk deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op, dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere verdragsluitende Staat, of

  • b. dezelfde personen onmiddellijk of middellijk deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op, dan wel in het kapitaal van een onderneming van een verdragsluitende Staat en van een onderneming van de andere verdragsluitende Staat,

  en, in het ene of in het andere geval, tussen de twee ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mag winst die één van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de winst van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

• 2 Indien een verdragsluitende Staat in de winst van een onderneming van die Staat winst opneemt – en dienovereenkomstig belast – ter zake waarvan een onderneming van de andere verdragsluitende Staat in die andere Staat is belast, en de aldus opgenomen winst bestaat uit winst die de onderneming van de eerstbedoelde Staat zou hebben behaald indien tussen de twee ondernemingen zodanige voorwaarden zouden zijn overeengekomen als tussen onafhankelijke ondernemingen zouden zijn overeengekomen, herziet de andere Staat op passende wijze het bedrag aan belasting dat aldaar over die winst is geheven, indien die andere Staat de aanpassing gerechtvaardigd acht. Bij deze herziening wordt rekening gehouden met de overige bepalingen van dit Verdrag en, indien nodig, plegen de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten overleg met elkaar.

Artikel 10. Dividenden

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Dividenden betaald door een vennootschap die inwoner is van een verdragsluitende Staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

• 2 Dividenden mogen echter ook in de verdragsluitende Staat waarvan de vennootschap die de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden inwoner is van de andere verdragsluitende Staat, mag de aldus geheven belasting 15 percent van het brutobedrag van de dividenden niet overschrijden.

• 3 Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 2, zijn dividenden bedoeld in paragraaf 1 slechts in de andere verdragsluitende Staat belastbaar, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden:

  • a. een vennootschap is waarvan het kapitaal geheel of gedeeltelijk in aandelen is verdeeld en die inwoner is van de andere verdragsluitende Staat en onmiddellijk ten minste 10 percent bezit van het kapitaal van de vennootschap die de dividenden betaalt gedurende een periode van 365 dagen die tevens omvat de dag van betaling van het dividend (voor het berekenen van die periode wordt geen rekening gehouden met veranderingen van eigendom die het rechtstreekse gevolg zijn van een bedrijfsreorganisatie zoals een fusie of een splitsing van de vennootschap die de aandelen bezit of de dividenden betaalt); of

  • b. een erkend pensioenfonds is, mits die dividenden zijn verkregen uit de werkzaamheden, bedoeld in artikel 3, paragraaf 1, subparagraaf j.

• 4 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van de paragrafen 2 en 3 regelen.

• 5 De bepalingen van de paragrafen 2 en 3 laten onverlet de belastingheffing van de vennootschap ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald.

• 6 De uitdrukking „dividenden”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit aandelen, winstaandelen of winstbewijzen, mijnaandelen, oprichtersaandelen of andere rechten op een aandeel in de winst, met uitzondering van schuldvorderingen, alsmede inkomsten uit andere vennootschappelijke rechten – en inkomsten betaald in de vorm van interest – die volgens de wetgeving van de Staat waarvan de uitkerende, respectievelijk betalende, vennootschap inwoner is, op dezelfde wijze als inkomsten uit aandelen in de belastingheffing worden betrokken.

• 7 De bepalingen van de paragrafen 1, 2, 3 en 9 zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een verdragsluitende Staat, in de andere verdragsluitende Staat waarvan de vennootschap die de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf met behulp van een aldaar gelegen vaste inrichting uitoefent en het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald wezenlijk is verbonden met die vaste inrichting. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van toepassing.

• 8 Indien een vennootschap die inwoner is van een verdragsluitende Staat winst of inkomsten verkrijgt uit de andere verdragsluitende Staat, mag die andere Staat geen belasting heffen op dividenden die door de vennootschap worden betaald, behalve voor zover die dividenden aan een inwoner van die andere Staat worden betaald of voor zover het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald wezenlijk is verbonden met een in die andere Staat gelegen vaste inrichting, noch de niet-uitgedeelde winst van de vennootschap onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit winst of inkomsten die uit die andere Staat afkomstig zijn.

• 9 Niettegenstaande de bepalingen van de paragrafen 1, 2 en 8, mogen dividenden betaald door een vennootschap die niet voor de toepassing van paragraaf 1 en 2 maar krachtens de wetgeving van een verdragsluitende Staat inwoner is van die Staat, aan een natuurlijke persoon die een inwoner is van de andere Staat en die op het tijdstip waarop hij ophield inwoner te zijn van de eerstgenoemde Staat wordt belast over de waardevermeerdering van vermogen als bedoeld in artikel 13, paragraaf 5, in overeenstemming met de wetgeving van die Staat ook in die Staat worden belast, maar uitsluitend gedurende een tijdvak van tien jaar na het jaar van de emigratie van de natuurlijke persoon, en voor zover een belastingclaim ter zake van de waardevermeerdering nog openstaat, en ten hoogste aan een tarief dat de helft van het algemene tarief van de bronbelasting van die andere Staat niet overschrijdt.

• 10 Inkomsten verkregen als stille (commanditaire) vennoot uit winstaandelen in een onderneming van één van de verdragsluitende Staten mogen in die Staat overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast.

Artikel 11. Interest

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Interest afkomstig uit een verdragsluitende Staat en verkregen door een inwoner van de andere verdragsluitende Staat die de uiteindelijke gerechtigde is, is slechts in die andere Staat belastbaar.

• 2 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing regelen van paragraaf 1.

• 3 De uitdrukking „interest”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet gewaarborgd door hypotheek en al dan niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst van de schuldenaar, niet zijnde de winstaandelen als bedoeld in artikel 10, paragraaf 10, en in het bijzonder inkomsten uit overheidsleningen en inkomsten uit obligaties of schuldbewijzen, waaronder begrepen de aan dergelijke leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies en prijzen. Voor de toepassing van dit artikel omvat deze uitdrukking echter niet boeten voor laattijdige betaling noch interest die overeenkomstig artikel 10, paragraaf 6, als dividenden wordt beschouwd.

• 4 De bepalingen van paragraaf 1 zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest, die inwoner is van een verdragsluitende Staat, in de andere verdragsluitende Staat waaruit de interest afkomstig is, een bedrijf uitoefent met behulp van een aldaar gelegen vaste inrichting en de schuldvordering uit hoofde waarvan de interest is verschuldigd wezenlijk is verbonden met die vaste inrichting. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van toepassing.

• 5 Interest wordt geacht uit een verdragsluitende Staat afkomstig te zijn indien de schuldenaar die Staat zelf is, een staatkundig onderdeel, een lokale autoriteit of een inwoner van die Staat. Indien evenwel de schuldenaar van de interest, ongeacht of hij inwoner van een verdragsluitende Staat is of niet, in een verdragsluitende Staat een vaste inrichting heeft waarvoor de schuld, ter zake waarvan de interest wordt betaald, was aangegaan en de interest ten laste komt van die vaste inrichting, wordt die interest geacht afkomstig te zijn uit de Staat waarin de vaste inrichting is gelegen.

• 6 Indien, ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de interest, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze wordt betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder een dergelijke verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval is het daarboven uitgaande deel van de betalingen belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elke verdragsluitende Staat en met inachtneming van de overige bepalingen van dit Verdrag.

• 7 Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1, mag interest betaald door een vennootschap die volgens de wetgeving van een verdragsluitende Staat inwoner is van die Staat, aan een natuurlijke persoon die inwoner is van de

  andere verdragsluitende Staat ook in eerstbedoelde verdragsluitende Staat worden belast overeenkomstig de wetgeving van die Staat, indien die natuurlijke persoon aan wie de interest wordt betaald in de loop van de laatste tien jaren voorafgaande aan het jaar waarin die interest wordt betaald inwoner van de eerstbedoelde Staat is geweest en ten aanzien van die natuurlijke persoon een aanslag van belasting als bedoeld in artikel 13, paragraaf 5, openstaat.

Artikel 12. Royalty’s

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Royalty's afkomstig uit een verdragsluitende Staat en verkregen door een inwoner van de andere verdragsluitende Staat zijn slechts in die andere Staat belastbaar, indien die inwoner de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty’s is.

• 2 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van paragraaf 1 regelen.

• 3 De uitdrukking „royalty's”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap, waaronder begrepen bioscoopfilms, een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze of voor inlichtingen omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

• 4 De bepalingen van paragraaf 1 zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's, die inwoner is van een verdragsluitende Staat, in de andere verdragsluitende Staat waaruit de royalty's afkomstig zijn een bedrijf uitoefent met behulp van een aldaar gelegen vaste inrichting en het recht of het goed uit hoofde waarvan de royalty’s worden betaald met die vaste inrichting wezenlijk is verbonden. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van toepassing.

• 5 Royalty's worden geacht uit een verdragsluitende Staat afkomstig te zijn indien de schuldenaar die Staat zelf is, een staatkundig onderdeel, een lokale autoriteit of een inwoner van die Staat. Indien evenwel de schuldenaar van de royalty's, ongeacht of hij inwoner van een verdragsluitende Staat is of niet, in een verdragsluitende Staat een vaste inrichting heeft waarvoor de verplichting tot het betalen van de royalty's was aangegaan en deze royalty’s ten laste komen van die vaste inrichting, worden die royalty's geacht afkomstig te zijn uit de Staat waarin de vaste inrichting is gelegen.

• 6 Indien, ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de royalty's, gelet op het gebruik, het recht of de inlichtingen waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder een dergelijke verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval is het daarboven uitgaande deel van de betalingen belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elke verdragsluitende Staat en met inachtneming van de overige bepalingen van dit Verdrag.

Artikel 13. Vermogenswinsten

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Voordelen die een inwoner van een verdragsluitende Staat verkrijgt uit de vervreemding van onroerende goederen zoals bedoeld in artikel 6 die in de andere verdragsluitende Staat zijn gelegen, mogen in die andere Staat worden belast.

• 2 Voordelen verkregen uit de vervreemding van goederen, anders dan onroerende goederen zoals bedoeld in artikel 6, die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende Staat in de andere verdragsluitende Staat heeft, waaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van die vaste inrichting (alleen of tezamen met de gehele onderneming), mogen in die andere Staat worden belast.

• 3 Voordelen verkregen uit de vervreemding van schepen, binnenschepen of luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd, of van goederen, anders dan onroerende goederen zoals bedoeld in artikel 6, die worden gebruikt voor de exploitatie van die schepen, binnenschepen of luchtvaartuigen, zijn slechts belastbaar in de verdragsluitende Staat waarin de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen. Het bepaalde van artikel 8, paragraaf 3, vindt hierbij toepassing.

• 4 Voordelen verkregen uit de vervreemding van alle andere goederen dan die bedoeld in de paragrafen 1, 2 en 3 zijn slechts belastbaar in de verdragsluitende Staat waarvan de vervreemder inwoner is.

• 5 Indien een natuurlijke persoon inwoner is geweest van een van de verdragsluitende Staten en inwoner is geworden van de andere verdragsluitende Staat, beletten de bepalingen van paragraaf 4 de eerstbedoelde Staat niet belasting te heffen uit hoofde van zijn nationale recht ter zake van de waardevermeerdering van aandelen, winstbewijzen, koopopties en het vruchtgebruik op aandelen in en winstbewijzen van en schuldvorderingen op een vennootschap die betrekking heeft op de periode dat die natuurlijke persoon inwoner was van de eerstbedoelde Staat. In een dergelijk geval wordt de waardevermeerdering van vermogen die is belast in de eerstbedoelde Staat, niet begrepen in de belastinggrondslag bij de vaststelling van de waardevermeerdering van het vermogen door de andere Staat.

Artikel 14. Inkomsten uit dienstbetrekking

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 15, 16 en 17 zijn salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende Staat ter zake van een dienstbetrekking slechts in die Staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere verdragsluitende Staat wordt uitgeoefend. Indien de dienstbetrekking aldaar wordt uitgeoefend, mogen de ter zake daarvan verkregen beloningen in die andere Staat worden belast.

• 2 Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1 zijn beloningen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende Staat ter zake van een in de andere verdragsluitende Staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar, indien:

  • a. de genieter in de andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken, die in een tijdvak van twaalf maanden beginnend of eindigend in het desbetreffende belastbaar tijdperk een totaal van 183 dagen niet te boven gaan; en

  • b. de beloningen worden betaald door of namens een werkgever die geen inwoner van de andere Staat is; en

  • c. de beloningen niet ten laste komen van een vaste inrichting, die de werkgever in de andere Staat heeft.

• 3 Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel mag de beloning verkregen ter zake van een dienstbetrekking uitgeoefend aan boord van een schip, binnenschip of luchtvaartuig, worden belast in de verdragsluitende Staat waarin de plaats van de werkelijke leiding is gelegen van de onderneming die dat schip, binnenschip of luchtvaartuig exploiteert.

Artikel 15. Vennootschapsleiding

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Bestuurdersbeloningen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een verdragsluitende Staat in zijn hoedanigheid van lid van de raad van bestuur of van toezicht of van een gelijkaardig orgaan van een vennootschap die inwoner is van de andere verdragsluitende Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

• 2 Beloningen verkregen door een inwoner, natuurlijke persoon, die lid is van de raad van bestuur of van toezicht of van een gelijkaardig orgaan van een vennootschap die inwoner is van een verdragsluitende Staat, voor werkzaamheden anders dan bedoeld in paragraaf 1, mogen worden belast overeenkomstig artikel 14, alsof het ging om beloningen die een werknemer ter zake van een dienstbetrekking verkrijgt, en alsof de werkgever de vennootschap was.

Artikel 16. Pensioenen, lijfrenten, socialezekerheidsuitkeringen en alimentatie-uitkeringen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1

  • a. Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 17, paragraaf 2, zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald aan een inwoner van een verdragsluitende Staat ter zake van een vroegere dienstbetrekking, alsmede lijfrenten en uitkeringen – al dan niet periodiek – uit pensioensparen, pensioenfondsen en groepsverzekeringen betaald aan een inwoner van een verdragsluitende Staat, slechts in die Staat belastbaar.

  • b. Pensioenen en andere al dan niet periodieke uitkeringen die worden betaald ter uitvoering van de sociale wetgeving van een verdragsluitende Staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende Staat zijn slechts in de laatstbedoelde Staat belastbaar.

• 2 Niettegenstaande het bepaalde in paragraaf 1, mag een daar bedoeld inkomstenbestanddeel ook worden belast in de verdragsluitende Staat waaruit dit inkomstenbestanddeel afkomstig is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat, indien en voor zover:

  • a. wat betreft inkomstenbestanddelen als bedoeld in paragraaf 1, subparagraaf a, de aanspraak op dat inkomstenbestanddeel in de verdragsluitende Staat waaruit het afkomstig is van belasting is vrijgesteld, dan wel de bijdragen die daarvoor zijn betaald aan het pensioenfonds, pensioenspaarfonds of de vennootschap die het inkomstenbestanddeel verschuldigd is, in het verleden bij het bepalen van het in die Staat belastbare inkomen in aftrek zijn gebracht, dan wel anderszins in het verleden in die Staat in aanmerking zijn gekomen voor fiscale faciliëring; en

  • b. wat betreft inkomstenbestanddelen als bedoeld in paragraaf 1, subparagrafen a en b, dat inkomstenbestanddeel in de verdragsluitende Staat waarvan de genieter ervan inwoner is niet tegen het algemeen van toepassing zijnde belastingtarief voor inkomsten verkregen uit niet zelfstandige beroepen, dan wel het brutobedrag van dit inkomstenbestanddeel voor minder dan 90 percent, in de belastingheffing wordt betrokken.

    Het vorenstaande is echter uitsluitend van toepassing indien het totale brutobedrag van de inkomstenbestanddelen die op grond van het vorenstaande in de verdragsluitende Staat waaruit zij afkomstig zijn, belastbaar zouden zijn, in het kalenderjaar een bedrag van 25.000 euro te boven gaat.

• 3 Niettegenstaande het bepaalde in de paragrafen 1 en 2, mag een in paragraaf 1 bedoeld pensioen, andere soortgelijke beloning, lijfrente of uitkering, indien dit pensioen of deze andere soortgelijke beloning, lijfrente of uitkering geen periodiek karakter draagt en uitbetaling plaatsvindt vóór de datum waarop dit pensioen of deze andere soortgelijke beloning, lijfrente of uitkering in zou moeten gaan, ook in de verdragsluitende Staat waaruit dit pensioen of deze andere soortgelijke beloning, lijfrente of uitkering afkomstig is worden belast.

• 4 Een in paragraaf 1, subparagraaf a bedoeld inkomstenbestanddeel wordt geacht afkomstig te zijn uit een verdragsluitende Staat indien en voor zover de aanspraak op dit inkomstenbestanddeel, dan wel de daarmee samenhangende bijdragen aan dit inkomstenbestanddeel in die Staat in aanmerking zijn gekomen voor een fiscale faciliëring. De ingevolge dit artikel aan een verdragsluitende Staat toegekende heffingsrechten worden op geen enkele wijze beperkt door de overdracht van een in paragraaf 1 bedoeld inkomstenbestanddeel van een in een verdragsluitende Staat gevestigd pensioenfonds, pensioenspaarfonds of vennootschap naar een in een andere staat gevestigd pensioenfonds, pensioenspaarfonds of vennootschap.

• 5 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van paragraaf 2. Daarin wordt tevens geregeld welke gegevens de inwoner van een verdragsluitende Staat ten behoeve van een juiste toepassing van het Verdrag in de andere verdragsluitende Staat moet overleggen, met name om te kunnen vaststellen of al dan niet voldaan is aan de omstandigheden als bedoeld in paragraaf 2.

• 6 Niettegenstaande de paragrafen 1, 2 en 3 mogen uitkeringen, die worden betaald ter uitvoering van de sociale wetgeving van een verdragsluitende Staat aan een in die Staat in dienstbetrekking werkzame natuurlijke persoon die inwoner is van de andere verdragsluitende Staat, omdat die natuurlijke persoon vanwege ziekte, gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid of overtolligheid die dienstbetrekking niet of niet volledig daadwerkelijk kan vervullen, voor een periode van maximaal één jaar, dan wel zoveel langer als de natuurlijke persoon nog beloningen geniet ter zake van het daadwerkelijk vervullen van bedoelde dienstbetrekking, worden belast in de verdragsluitende Staat waarin de beloningen genoten ter zake van de daadwerkelijk vervulde dienstbetrekking mogen worden belast.

• 7 De uitdrukking „lijfrente” betekent een vaste som, periodiek betaalbaar op vaste tijdstippen, hetzij gedurende het leven, hetzij gedurende een vastgesteld of voor vaststelling vatbaar tijdvak, ingevolge een verbintenis tot het doen van betalingen, welke tegenover een voldoende en volledige tegenprestatie in geld of geldswaarde staat.

• 8 Alimentatie-uitkeringen en andere soortgelijke betalingen afkomstig uit een verdragsluitende Staat en die worden betaald aan een inwoner van de andere verdragsluitende Staat, zijn slechts belastbaar in die andere Staat. De uitdrukking „alimentatie-uitkeringen en andere soortgelijke betalingen” als bedoeld in deze paragraaf betekent periodieke uitkeringen ingevolge een wettelijke verplichting tot onderhoud of ingevolge een schriftelijke overeenkomst tot scheiding, dan wel een afkoopsom in plaats daarvan.

Artikel 17. Overheidsfuncties

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1

  • a. Salarissen, lonen, en andere soortgelijke beloningen, niet zijnde pensioenen, betaald door een verdragsluitende Staat of een staatkundig onderdeel of lokale autoriteit daarvan, aan een natuurlijke persoon, ter zake van verleende diensten aan die Staat of dat onderdeel of die lokale autoriteit, mogen in die Staat worden belast.

  • b. Die salarissen, lonen, en andere soortgelijke beloningen zijn evenwel slechts in de andere verdragsluitende Staat belastbaar indien de diensten in die Staat worden bewezen en de natuurlijke persoon inwoner van die Staat is, die:

    • 1° onderdaan is van die Staat, of

    • 2° niet uitsluitend met het oog op het bewijzen van de diensten inwoner van die Staat is geworden.

• 2

  • a. Pensioenen betaald door een verdragsluitende Staat of een staatkundig onderdeel of lokale autoriteit daarvan, hetzij rechtstreeks, hetzij uit door hen in het leven geroepen fondsen, aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten bewezen aan die Staat of aan dat onderdeel of die lokale autoriteit, mogen in die Staat worden belast.

  • b. Die pensioenen zijn evenwel slechts in de andere verdragsluitende Staat belastbaar indien de natuurlijke persoon inwoner en onderdaan is van die Staat.

• 3 De bepalingen van de artikelen 14, 15 en 16 zijn van toepassing op salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen, en op pensioenen, betaald ter zake van diensten bewezen in het kader van een op winst gericht bedrijf uitgeoefend door een verdragsluitende Staat of een staatkundig onderdeel of lokale autoriteit daarvan.

Artikel 18. Studenten

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Bedragen die een student of een voor een beroep of bedrijf in opleiding zijnde persoon die inwoner is, of onmiddellijk vóór zijn bezoek aan een verdragsluitende Staat inwoner was, van de andere verdragsluitende Staat en die uitsluitend voor zijn studie of opleiding in de eerstbedoelde Staat verblijft, ontvangt ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding, zijn in die Staat niet belastbaar, mits die bedragen afkomstig zijn uit bronnen buiten die Staat.

Artikel 19. Andere inkomsten

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Ongeacht de afkomst ervan zijn inkomstenbestanddelen van een inwoner van een verdragsluitende Staat die niet in de voorgaande artikelen van dit Verdrag worden behandeld slechts in die Staat belastbaar.

• 2 De bepalingen van paragraaf 1 zijn niet van toepassing op inkomsten, niet zijnde inkomsten uit onroerende goederen als omschreven in artikel 6, paragraaf 2, indien de verkrijger van die inkomsten, die inwoner is van een verdragsluitende Staat, in de andere verdragsluitende Staat een bedrijf uitoefent met behulp van een aldaar gelegen vaste inrichting en het recht of het goed dat de inkomsten oplevert met die vaste inrichting wezenlijk is verbonden. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 7 van toepassing.

• 3 Niettegenstaande de bepalingen van de paragrafen 1 en 2 mogen inkomstenbestanddelen van een inwoner van een verdragsluitende Staat die niet in de voorgaande artikelen van het Verdrag worden behandeld en die uit de andere verdragsluitende Staat afkomstig zijn, in die andere Staat worden belast indien die inkomstenbestanddelen niet effectief belast zijn in de eerstgenoemde Staat.

HOOFDSTUK IV. WIJZE WAAROP DUBBELE BELASTING WORDT VERMEDEN

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Artikel 20

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 In België wordt dubbele belasting op de volgende wijze vermeden:

  • a. Indien een inwoner van België inkomstenbestanddelen verkrijgt, niet zijnde dividenden, interest of royalty’s, die ingevolge de bepalingen van dit Verdrag in Nederland belastbaar zijn (behalve voor zover die bepalingen belastingheffing door Nederland toestaan met als enige reden dat de inkomstenbestanddelen eveneens bestanddelen zijn die zijn verkregen door een inwoner van Nederland), stelt België die inkomstenbestanddelen vrij van belasting, maar enkel voor zover die inkomstenbestanddelen effectief in Nederland belast zijn.

  • b. Niettegenstaande de bepalingen van subparagraaf a en van elke andere bepaling van dit Verdrag, houdt België, voor het vaststellen van de aanvullende belastingen die door Belgische gemeenten en agglomeraties worden geheven, rekening met de beroepsinkomsten die in België overeenkomstig die subparagraaf a vrijgesteld zijn van belasting. Die aanvullende belastingen worden berekend op de belasting die in België verschuldigd zou zijn indien de desbetreffende beroepsinkomsten uit België afkomstig zouden zijn.

    Wanneer inkomstenbestanddelen die een inwoner van België verkrijgt ingevolge enigerlei bepaling van het Verdrag vrijgesteld zijn van belasting in België, mag België, om het bedrag van de belasting op de overige inkomsten van die inwoner te berekenen, niettemin het belastingtarief toepassen dat van toepassing zou zijn indien die inkomstenbestanddelen niet waren vrijgesteld.

  • c. Dividenden die een vennootschap die inwoner is van België verkrijgt van een vennootschap die inwoner is van Nederland, worden in België vrijgesteld van de vennootschapsbelasting op de voorwaarden en binnen de grenzen die in de Belgische wetgeving zijn bepaald.

  • d. Onder voorbehoud van de bepalingen van de Belgische wetgeving betreffende de verrekening van in het buitenland betaalde belastingen met de Belgische belasting wordt, indien een inwoner van België inkomsten verkrijgt die deel uitmaken van zijn samengetelde inkomen dat aan de Belgische belasting is onderworpen en bestaan uit interest of royalty’s, de van die inkomsten geheven Nederlandse belasting in mindering gebracht van de Belgische belasting met betrekking tot die inkomsten.

  • e. Indien verliezen, geleden door een onderneming die door een inwoner van België in een in Nederland gelegen vaste inrichting wordt gedreven, voor de belastingheffing van die onderneming in België overeenkomstig de Belgische wetgeving werkelijk in mindering van de winst van die onderneming zijn gebracht, is de vrijstelling ingevolge subparagraaf a in

    België niet van toepassing op de winst van andere belastbare tijdperken die aan die vaste inrichting kan worden toegerekend, voor zover die winst ook in Nederland van belasting is vrijgesteld door de aftrek van die verliezen.

  • f. De bepalingen van subparagrafen a en b vinden toepassing op inkomstenbestanddelen verkregen door een inwoner van België, die ingevolge artikel 10, paragraaf 10 in Nederland mogen worden belast.

  • g. De bepalingen van subparagrafen a en b vinden toepassing op inkomstenbestanddelen verkregen door een inwoner van België bij de liquidatie van een vennootschap of bij het inkopen van aandelen, indien en voor zover deze bestanddelen ingevolge artikel 13, paragraaf 5, door Nederland mogen worden belast.

• 2 In Nederland wordt dubbele belasting op de volgende wijze vermeden:

  • a. Nederland is bevoegd bij het heffen van belasting van zijn inwoners in de grondslag waarnaar de belasting wordt geheven, de bestanddelen van het inkomen te begrijpen die overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag in België mogen worden belast of slechts in België belastbaar zijn. In die gevallen verleent Nederland een vrijstelling of aftrek van Nederlandse belasting overeenkomstig de bepalingen van subparagrafen b, c, d en e, behalve voor zover die bepalingen belastingheffing door België toestaan met als enige reden dat de inkomstenbestanddelen eveneens inkomsten zijn die zijn verkregen door een inwoner van België.

  • b. Indien een inwoner van Nederland bestanddelen van het inkomen verkrijgt die volgens artikel 6, artikel 7, artikel 8, paragrafen 1 en 4, artikel 10, paragrafen 7 en 10, artikel 11, paragraaf 4, artikel 12, paragraaf 4, artikel 13, paragrafen 1, 2 en 3, artikel 14, paragrafen 1 en 3, artikel 15, paragraaf 2, artikel 16, paragrafen 2, 3 en 6, artikel 17, paragraaf 1, subparagraaf a, en paragraaf 2, subparagraaf a en artikel 19, paragraaf 2 van dit Verdrag in België mogen worden belast en die in de in paragraaf 2, subparagraaf a, bedoelde grondslag zijn begrepen, stelt Nederland deze bestanddelen vrij door een vermindering van zijn belasting toe te staan. Deze vermindering wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting. Daartoe worden genoemde inkomstenbestanddelen geacht te zijn begrepen in het bedrag van de inkomstenbestanddelen die ingevolge die bepalingen van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

  • c. Nederland verleent voorts een aftrek op de aldus berekende Nederlandse belasting voor die inkomstenbestanddelen die volgens artikel 10, paragrafen 2, 3 en 9, en artikel 15, paragraaf 1, van dit Verdrag in België mogen worden belast, in zoverre deze bestanddelen in de in paragraaf 2, subparagraaf a, bedoelde grondslag zijn begrepen. Het bedrag van deze aftrek wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting.

  • d. Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 2, subparagraaf b verleent Nederland een aftrek op de Nederlandse belasting voor de in België betaalde belasting op bestanddelen van het inkomen die volgens artikel 7, artikel 10, paragraaf 7, artikel 11, paragraaf 4, artikel 12, paragraaf 4, en artikel 19, paragraaf 2, van dit Verdrag in België mogen worden belast, voor zover deze bestanddelen in de in paragraaf 2, subparagraaf a, bedoelde grondslag zijn begrepen, indien en voor zover Nederland volgens de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting een aftrek verleent op de Nederlandse belasting voor de in een ander land over die inkomstenbestanddelen geheven belasting. Voor de berekening van deze aftrek zijnde bepalingen van subparagraaf c van deze paragraaf van overeenkomstige toepassing.

  • e. De bepalingen van subparagraaf b vinden geen toepassing op inkomen verkregen door een inwoner van Nederland als België de bepalingen van dit Verdrag toepast om dergelijke inkomsten vrij te stellen van belastingen of bepalingen van artikel 10, paragraaf 2, 3 en 9, toepast op dergelijk inkomen. In dat geval zijn de bepalingen van subparagraaf c van dit artikel van overeenkomstige toepassing.

• 3 Indien een inwoner van een van de verdragsluitende Staten interest als bedoeld in artikel 11, paragraaf 7, geniet, die in overeenstemming met artikel 11, paragraaf 7, in de andere verdragsluitende Staat mag worden belast, staat die andere verdragsluitende Staat van zijn belasting op die inkomsten een aftrek toe. Het bedrag van die aftrek is gelijk aan de belasting die in eerstgenoemde verdragsluitende Staat op de genoemde inkomsten is geheven, maar bedraagt in geen geval meer dan dat deel van de in de andere verdragsluitende Staat geheven belasting zoals berekend voordat de aftrek is toegestaan, dat toerekenbaar is aan die interest.

HOOFDSTUK V. BIJZONDERE BEPALINGEN

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Artikel 21. Recht op voordelen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Niettegenstaande de overige bepalingen van dit Verdrag, wordt een voordeel uit hoofde van dit Verdrag niet toegekend met betrekking tot een inkomstenbestanddeel indien, alle relevante feiten en omstandigheden in aanmerking genomen, redelijkerwijs kan worden geconcludeerd dat het verkrijgen van dit voordeel een van de voornaamste redenen was van een constructie of transactie die direct of indirect tot dat voordeel heeft geleid, tenzij wordt vastgesteld dat toekenning van dit voordeel onder deze omstandigheden in overeenstemming zou zijn met het voorwerp en doel van de relevante bepalingen van dit Verdrag.

• 2 Indien een persoon een voordeel uit hoofde van dit Verdrag wordt geweigerd ingevolge paragraaf 1 dient de bevoegde autoriteit van de verdragsluitende Staat die het voordeel anderszins zou hebben toegekend deze persoon desalniettemin te behandelen alsof deze recht heeft op dit voordeel of op andere voordelen ter zake van een specifiek inkomstenbestanddeel, indien

  deze bevoegde autoriteit, op verzoek van deze persoon en na bestudering van de relevante feiten en omstandigheden, vaststelt dat deze voordelen zouden zijn verleend bij het ontbreken van de transactie of constructie bedoeld in paragraaf 1. De bevoegde autoriteit van de verdragsluitende Staat bij wie een inwoner van de andere verdragsluitende Staat een verzoek heeft ingediend overeenkomstig deze paragraaf raadpleegt de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende Staat alvorens het verzoek af te wijzen.

Artikel 22. Non-discriminatie

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Onderdanen van een verdragsluitende Staat worden in de andere verdragsluitende Staat niet onderworpen aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen waaraan onderdanen van die andere Staat onder gelijke omstandigheden, in het bijzonder met betrekking tot de woonplaats, zijn of kunnen worden onderworpen. Niettegenstaande de bepalingen van artikel 1 is deze bepaling ook van toepassing op personen die geen inwoner zijn van een verdragsluitende Staat of van beide verdragsluitende Staten.

• 2 Staatlozen die inwoner zijn van een verdragsluitende Staat worden in geen van de Verdragsluitende Staten aan enige belastingheffing of daarmee verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmee verband houdende verplichtingen waaraan onderdanen van de desbetreffende Staat onder dezelfde omstandigheden, in het bijzonder met betrekking tot de woonplaats, zijn of kunnen worden onderworpen.

• 3 Natuurlijke personen die inwoner zijn van een van de verdragsluitende Staten en die voordelen of inkomsten uit de andere verdragsluitende Staat verkrijgen die ingevolge de bepalingen van dit Verdrag ter heffing aan die andere Staat zijn toegewezen, hebben bij de belastingheffing in laatstbedoelde Staat, in de mate waarin die voordelen en inkomsten deel uitmaken van het wereldinkomen, recht op dezelfde persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van burgerlijke staat of samenstelling van het gezin als inwoners van die andere Staat, voor zover zij overigens in gelijke omstandigheden verkeren als inwoners van die Staat.

  Een verdragsluitende Staat is ten aanzien van zijn inwoners natuurlijke personen niet gehouden om voormelde persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen toe te kennen, in de mate dat eenzelfde of soortgelijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen door de andere verdragsluitende Staat worden verleend.

• 4 De belastingheffing van een vaste inrichting die een onderneming van een verdragsluitende Staat in de andere verdragsluitende Staat heeft, is in die andere Staat niet ongunstiger dan de belastingheffing van ondernemingen van die andere Staat die dezelfde werkzaamheden uitoefenen. Deze bepaling mag niet aldus worden uitgelegd dat zij een verdragsluitende Staat verplicht aan

  inwoners van de andere verdragsluitende Staat bij de belastingheffing de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de gezinstoestand of gezinslasten te verlenen die hij aan zijn eigen inwoners verleent.

• 5 Behalve indien de bepalingen van artikel 9, artikel 11, paragraaf 6, of artikel 12, paragraaf 6, van toepassing zijn, worden interest, royalty's en andere uitgaven die door een onderneming van een verdragsluitende Staat aan een inwoner van de andere verdragsluitende Staat worden betaald, bij het bepalen van de belastbare winst van die onderneming op dezelfde voorwaarden in mindering gebracht, alsof zij aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat zouden zijn betaald.

• 6 Ondernemingen van een verdragsluitende Staat, waarvan het kapitaal geheel of ten dele, onmiddellijk of middellijk, in het bezit is van, of wordt beheerst door, één of meer inwoners van de andere verdragsluitende Staat, worden in de eerstbedoelde Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen waaraan andere, soortgelijke ondernemingen van de eerstbedoelde Staat zijn of kunnen worden onderworpen.

• 7 Niettegenstaande de bepalingen van artikel 2 zijn de bepalingen van dit artikel van toepassing op belastingen van elke soort en benaming.

Artikel 23. Compensatieregeling voor Nederlandse grensarbeiders

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Aan natuurlijke personen die inwoner zijn van Nederland en uit België beloningen verkrijgen die ingevolge de bepalingen van artikel 14, 15, 16, paragraaf 6, en 17, paragraaf 1 van dit Verdrag ter heffing aan België zijn toegewezen, zal Nederland een vermindering van belasting verlenen, voor zover de som van de verschuldigde Nederlandse en Belgische belasting en de verschuldigde premie als bedoeld in hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen dan wel daarmee vergelijkbare bijdragen en premies ingevolge de Belgische sociale zekerheid meer bedraagt dan het bedrag dat aan Nederlandse belasting en premie als bedoeld in hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen zou zijn geheven indien zij die beloningen uit Nederland zouden hebben verkregen en Nederland daarover belasting en premie als is bedoeld in hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen zou hebben geheven.

  Deze vermindering wordt gerealiseerd door, voor zover nodig, in België verschuldigde belasting en bijdragen en premies sociale zekerheid, voor zover deze vergelijkbaar zijn met premies die worden geheven ingevolge hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen, aan te merken als ingehouden Nederlandse loonbelasting en te verrekenen met de in Nederland verschuldigde belasting en premie als is bedoeld in hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen.

• 2 De bevoegde autoriteiten regelen in onderlinge overeenstemming in welke mate bijdragen en premies sociale zekerheid in België vergelijkbaar zijn met de premie voor de volksverzekeringen in Nederland als bedoeld in hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen.

• 3 Onder beloningen in de zin van paragraaf 1 worden niet verstaan aandelenoptierechten als bedoeld in de Wet op de loonbelasting 1964, voor zover de waarde hiervan in België in een ander kalenderjaar deel uitmaakt van de belastinggrondslag dan het kalenderjaar waarin in Nederland het loon in verband met het aandelenoptierecht in aanmerking wordt genomen.

Artikel 24. Regeling voor onderling overleg

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een verdragsluitende Staat of van beide verdragsluitende Staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van dit Verdrag, kan hij, onverminderd de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die Staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van een van beide verdragsluitende Staten. Het geval moet worden voorgelegd binnen drie jaar nadat de maatregel die een belastingheffing ten gevolge heeft die niet in overeenstemming is met de bepalingen van het Verdrag, voor het eerst te zijner kennis is gebracht.

• 2 De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing ervan te komen, de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming met de bevoegde autoriteit van de andere verdragsluitende Staat te regelen, teneinde een belastingheffing die niet in overeenstemming is met het Verdrag te vermijden. De overeengekomen regeling wordt uitgevoerd niettegenstaande de verjaringstermijnen in de nationale wetgeving van de verdragsluitende Staten.

• 3 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de interpretatie of de toepassing van het Verdrag in onderlinge overeenstemming op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen om dubbele belasting te voorkomen in gevallen die niet in het Verdrag zijn geregeld.

• 4 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten plegen overleg omtrent de administratieve maatregelen die voor de uitvoering van de bepalingen van het Verdrag nodig zijn en met name omtrent de bewijsstukken die de inwoners van elke verdragsluitende Staat moeten overleggen om in de andere Staat de bij het Verdrag bepaalde belastingvrijstellingen of-verminderingen te verkrijgen.

• 5 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen zich rechtstreeks met elkaar in verbinding stellen voor de toepassing van het Verdrag.

Artikel 25. Uitwisseling van inlichtingen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten wisselen de inlichtingen uit die naar verwachting relevant zijn voor de uitvoering van de bepalingen van dit Verdrag of voor de toepassing of de tenuitvoerlegging van de nationale wetgeving met betrekking tot belastingen van elke soort en benaming, die worden geheven door of ten behoeve van de verdragsluitende Staten, of van de staatkundige onderdelen of lokale autoriteiten daarvan, voor zover de heffing van die belastingen niet in strijd is met het Verdrag. De uitwisseling van inlichtingen wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van dit artikel overeenkomen.

• 2 Alle uit hoofde van paragraaf 1 door een verdragsluitende Staat ontvangen inlichtingen worden op dezelfde wijze geheim gehouden als inlichtingen die volgens de nationale wetgeving van die Staat zijn verkregen en worden alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke instanties en administratiefrechtelijke lichamen) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de tenuitvoerlegging of vervolging ter zake van, de beslissing in beroepszaken betrekking hebbende op de in paragraaf 1 bedoelde belastingen, of het toezicht daarop. Deze personen of autoriteiten gebruiken die inlichtingen slechts voor die doeleinden. Zij mogen de inlichtingen bekendmaken in openbare rechtszittingen of in rechterlijke beslissingen. Niettegenstaande hetgeen voorafgaat, mogen de door een verdragsluitende Staat verkregen inlichtingen voor andere doeleinden worden gebruikt indien ze overeenkomstig de wetgeving van beide Staten voor die andere doeleinden mogen worden gebruikt en indien de bevoegde autoriteit van de Staat die de inlichtingen verstrekt, de toestemming geeft voor dat gebruik.

• 3 In geen geval mogen de bepalingen van de paragrafen 1 en 2 aldus worden uitgelegd dat zij een verdragsluitende Staat de verplichting opleggen:

  • a. administratieve maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving en de administratieve praktijk van die of van de andere verdragsluitende Staat;

  • b. inlichtingen te verstrekken die niet verkrijgbaar zijn volgens de wetgeving of in de normale gang van de administratieve werkzaamheden van die of van de andere verdragsluitende Staat;

  • c. inlichtingen te verstrekken die een handels-, bedrijfs-, nijverheids-, commercieel of beroepsgeheim of een fabrieks- of handelswerkwijze zouden onthullen, dan wel inlichtingen waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde.

• 4 Indien inlichtingen worden verzocht door een verdragsluitende Staat in overeenstemming met dit artikel, wendt de andere verdragsluitende Staat zijn maatregelen inzake het verzamelen van inlichtingen aan om de gevraagde inlichtingen te verkrijgen, zelfs al heeft die andere Staat die inlichtingen niet nodig voor zijn eigen belastingdoeleinden. Op de in de vorige zin vervatte verplichting zijn de beperkingen van paragraaf 3 van toepassing, maar die beperkingen mogen in geen geval aldus worden uitgelegd dat het een verdragsluitende Staat toegestaan is het verstrekken van inlichtingen te weigeren, enkel omdat die Staat geen nationaal belang heeft bij dergelijke inlichtingen.

• 5 De bepalingen van paragraaf 3 mogen in geen geval aldus worden uitgelegd dat het een verdragsluitende Staat toegestaan is het verstrekken van inlichtingen te weigeren, enkel omdat de inlichtingen berusten bij een bank, een andere financiële instelling, een trust, een stichting, een gevolmachtigde of een persoon die bij wijze van vertegenwoordiging of als zaakwaarnemer optreedt, of omdat de inlichtingen betrekking hebben op eigendomsbelangen in een persoon. Teneinde zulke inlichtingen te verkrijgen, heeft de belastingadministratie van de aangezochte verdragsluitende Staat de bevoegdheid om te vragen inlichtingen bekend te maken en om een onderzoek en verhoren in te stellen, niettegenstaande andersluidende bepalingen in de nationale belastingwetgeving van die Staat.

• 6

  • a. Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1, zijn de bepalingen van dit artikel van overeenkomstige toepassing op inlichtingen die relevant zijn voor de uitvoering van inkomensafhankelijke regelingen onder de Nederlandse wetgeving door de Dienst Toeslagen, die is belast met de toepassing of de tenuitvoerlegging van deze regelingen.

  • b. Indien op grond van paragraaf 1 inlichtingen voor de belastingheffing worden verkregen door een verdragsluitende Staat, mogen deze inlichtingen, niettegenstaande de laatste zin van paragraaf 2, door die Staat ook worden gebruikt voor de uitvoering van de inkomensafhankelijke regelingen, bedoeld in subparagraaf a van deze paragraaf.

Artikel 26. Invorderingsbijstand

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 De Verdragsluitende Staten verlenen elkaar bijstand bij de invordering van belastingvorderingen. Deze bijstand wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2. De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van dit artikel regelen.

• 2 Onder de uitdrukking “belastingvordering“ als gebezigd in dit artikel wordt verstaan een bedrag verschuldigd in verband met belastingen van elke soort en benaming die worden geheven ten behoeve van de verdragsluitende Staten of van de staatkundige onderdelen of van de lokale autoriteiten daarvan, voor zover de belastingheffing uit hoofde daarvan niet in strijd is met dit Verdrag of met elk ander instrument waarbij de verdragsluitende Staten partij zijn, alsmede interest, bestuurlijke boetes en de kosten van invordering of van conservatoire maatregelen die verband houden met een dergelijk bedrag.

• 3 De bepalingen van dit artikel zijn slechts van toepassing op een belastingvordering die onderwerp is van een executoriale titel in de verzoekende Staat en die niet wordt bestreden. Indien de vordering echter een belastingverplichting betreft van een persoon die geen inwoner van de

  verzoekende Staat is, is dit artikel slechts van toepassing indien de vordering niet langer kan worden bestreden. De belastingvordering wordt door die andere Staat ingevorderd in overeenstemming met de bepalingen van zijn wetgeving die van toepassing zijn op de tenuitvoerlegging en invordering van zijn eigen belastingen als ware de belastingvordering een belastingvordering van die andere Staat.

• 4 Indien een belastingvordering van een verdragsluitende Staat een vordering is ter zake waarvan die Staat uit hoofde van zijn wetgeving conservatoire maatregelen kan nemen met het oogmerk de invordering te waarborgen, kan die belastingvordering op verzoek van de bevoegde autoriteit van die Staat worden aanvaard ten behoeve van het nemen van conservatoire maatregelen door de bevoegde autoriteit van die andere verdragsluitende Staat. Die andere Staat neemt ter zake van die belastingvordering conservatoire maatregelen in overeenstemming met de bepalingen van zijn wetgeving, als ware de belastingvordering een belastingvordering van die andere staat, ook wanneer de belastingvordering op het tijdstip waarop dergelijke maatregelen worden genomen niet invorderbaar is in de eerstbedoelde Staat of is verschuldigd door een persoon die gerechtigd is de invordering ervan te beletten.

• 5 Niettegenstaande de bepalingen van de paragrafen 3 en 4, zijn op een door een verdragsluitende Staat voor de toepassing van de paragrafen 3 en 4 aanvaarde belastingvordering in die Staat niet de verjaringstermijnen van toepassing noch wordt er uit hoofde van de wetgeving van die Staat op grond van haar aard als zodanig voorrang aan verleend, en, tenzij anders overeengekomen tussen de bevoegde autoriteiten, kunnen belastingvorderingen niet worden ingevorderd door middel van het in hechtenis nemen wegens schuld van de schuldenaar. Voorts wordt aan een door een verdragsluitende Staat voor de toepassing van paragrafen 3 en 4 aanvaarde belastingvordering in die Staat geen voorrang verleend die uit hoofde van de wetgeving van de andere verdragsluitende Staat op die belastingvordering van toepassing is.

• 6 Procedures inzake het bestaan, de geldigheid of het bedrag van een belastingvordering van een verdragsluitende Staat worden niet aanhangig gemaakt bij de rechterlijke instanties of bestuursrechtelijke instanties van de andere verdragsluitende Staat.

• 7 Indien te eniger tijd nadat uit hoofde van de paragrafen 3 en 4 een verzoek is gedaan door een verdragsluitende Staat en voordat de andere verdragsluitende Staat de desbetreffende belastingvordering heeft ingevorderd en overgemaakt aan de eerstbedoelde staat, houdt de desbetreffende belastingvordering op:

  • a. in het geval van een verzoek ingevolge paragraaf 3, een belastingvordering van de eerstbedoelde Staat te zijn die invorderbaar is uit hoofde van de wetgeving van die Staat en die verschuldigd is door een persoon die, op dat tijdstip, uit hoofde van de wetgeving van die Staat de invordering ervan niet kan beletten; of

  • b. in het geval van een verzoek uit hoofde van paragraaf 4, een belastingvordering van de eerstbedoelde Staat te zijn ter zake waarvan die Staat uit hoofde van zijn wetgeving conservatoire maatregelen kan treffen met het oogmerk de invordering ervan te waarborgen;

  de bevoegde autoriteit van de eerstbedoelde Staat stelt de bevoegde autoriteit van de andere Staat onverwijld daarvan in kennis, en, naar keuze van de andere staat, stelt de eerstbedoelde Staat het verzoek uit of trekt het in.

• 8 In geen geval worden de bepalingen van dit artikel zo uitgelegd dat zij een verdragsluitende Staat de verplichting opleggen:

  • a. bestuurlijke maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of bestuurlijke praktijk van die of van de andere verdragsluitende Staat;

  • b. maatregelen te nemen die in strijd zouden zijn met de openbare orde (ordre public);

  • c. bijstand te verlenen indien de andere verdragsluitende Staat niet alle redelijke invorderings- of conservatoire maatregelen heeft aangewend die hem naargelang van het geval uit hoofde van zijn wetgeving of bestuurlijke praktijk, ter beschikking staan;

  • d. bijstand te verlenen in gevallen waarin de administratieve last voor die Staat duidelijk onevenredig is ten opzichte van het voordeel te behalen door de andere verdragsluitende Staat.

• 9 Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 1, zijn de bepalingen van dit artikel van overeenkomstige toepassing op vorderingen in verband met de uitvoering van inkomensafhankelijke regelingen onder de Nederlandse wetgeving door de Dienst Toeslagen, die is belast met de toepassing of de tenuitvoerlegging van deze regelingen.

Artikel 27. Diplomatieke en consulaire ambtenaren

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 De bepalingen van dit Verdrag tasten in geen enkel opzicht de fiscale voorrechten aan die leden van diplomatieke zendingen of consulaire posten ontlenen aan de algemene regelen van het volkenrecht of aan bepalingen van bijzondere verdragen.

• 2 Voor de toepassing van het Verdrag worden de leden van diplomatieke zendingen of consulaire posten van een verdragsluitende Staat die in de andere verdragsluitende Staat of in een derde Staat geaccrediteerd zijn en die onderdaan van de zendstaat zijn, geacht inwoner van die Staat te zijn indien zij aldaar ter zake van belastingen naar het inkomen aan dezelfde verplichtingen onderworpen zijn als de inwoners van die Staat.

• 3 Het Verdrag is niet van toepassing op internationale organisaties, hun organen of hun ambtenaren, noch op personen die lid zijn van diplomatieke zendingen of consulaire posten van een derde Staat, indien deze in een verdragsluitende Staat verblijven en inzake belastingen naar het inkomen niet als inwoners van de ene of de andere verdragsluitende Staat worden behandeld.

HOOFDSTUK VI. SLOTBEPALINGEN

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Artikel 28. Inwerkingtreding

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Elke verdragsluitende Staat zal de andere verdragsluitende Staat in kennis stellen van de voltooiing van de procedures die door zijn wetgeving voor de inwerkingtreding van dit Verdrag is vereist. Het Verdrag zal in werking treden op de laatste dag van de maand die volgt op de maand waarin de laatste van de kennisgevingen is ontvangen.

• 2 De bepalingen van het Verdrag zullen van toepassing zijn:

  • a. op de bij de bron verschuldigde belastingen op inkomsten die zijn toegekend of betaalbaar gesteld op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin het Verdrag in werking treedt;

  • b. op de andere belastingen geheven naar inkomsten van belastbare tijdperken die beginnen op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin het Verdrag in werking treedt;

  • c. op andere belastingen die verschuldigd zijn ter zake van belastbare feiten die zich voordoen op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin het Verdrag in werking treedt.

• 3 Het op 5 juni 2001 te Luxemburg ondertekende Verdrag tussen het Koninkrijk België en het Koninkrijk der Nederlanden tot het vermijden van dubbele belasting en tot het voorkomen van het ontgaan van belasting inzake belastingen naar het inkomen en naar het vermogen wordt beëindigd met de inwerkingtreding van het onderhavige Verdrag. De bepalingen van het in deze paragraaf eerstgenoemde Verdrag blijven echter van toepassing totdat de bepalingen van het Verdrag, in overeenstemming met de bepalingen van paragraaf 2, toepassing vinden.

• 4 Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 3, blijft de in artikel 27, paragrafen 2, 3 en 4, van het in paragraaf 3 van dit artikel genoemde Verdrag in samenhang met artikel 1a, lid 2, van de Goedkeuringswet opgenomen compensatieregeling van toepassing met betrekking tot beloningen die ook onder het onderhavige Verdrag ter heffing aan België blijven toegewezen. Onder de Goedkeuringswet, bedoeld in de eerste zin, wordt verstaan: de Wet van 12 december 2002 tot goedkeuring van het op 5 juni 2001 te Luxemburg tot stand gekomen Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting en tot het voorkomen van het ontgaan van belasting inzake belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, met Protocol I en II en briefwisseling (Trb. 2001, 136). Voor de toepassing van de eerste zin wordt bij de berekening van de netto inkomensachteruitgang als bedoeld in artikel 27, paragraaf 3, van het in paragraaf 3 van dit artikel genoemde Verdrag uitgegaan van de som van de Nederlandse en Belgische belasting alsmede premie als is bedoeld in hoofdstuk 2 van de Wet financiering sociale verzekeringen dan wel daarmee vergelijkbare bijdragen en premies ingevolge de Belgische sociale zekerheid die de in artikel 27, paragraaf 2, van het in paragraaf 3 van dit artikel genoemde Verdrag bedoelde natuurlijke persoon met toepassing van de bepalingen van het onderhavige Verdrag uiteindelijk verschuldigd is over zijn inkomen.

Artikel 29. Beëindiging

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Dit Verdrag blijft van kracht totdat het door een verdragsluitende Staat wordt opgezegd. Elke verdragsluitende Staat kan het Verdrag langs diplomatieke weg opzeggen door ten minste zes maanden voor het einde van elk kalenderjaar dat begint na het verstrijken van een periode van vijf jaar vanaf de datum van inwerkingtreding van het Verdrag, aan de andere verdragsluitende Staat kennis te geven van de beëindiging. In dat geval houdt het Verdrag op van toepassing te zijn:

• a. op de bij de bron verschuldigde belastingen op inkomsten die zijn toegekend of betaalbaar gesteld op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin de kennisgeving van de beëindiging is gedaan;

• b. op de andere belastingen geheven naar inkomsten van belastbare tijdperken die beginnen op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin de kennisgeving van de beëindiging is gedaan;

• c. op andere belastingen die verschuldigd zijn ter zake van belastbare feiten die zich voordoen op of na 1 januari van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin de kennisgeving van de beëindiging is gedaan.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gevolmachtigd door hun respectieve Regeringen, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Brussel, op 21 juni 2023, in de Nederlandse en de Franse taal, zijnde de twee teksten gelijkelijk authentiek.

Voor het Koninkrijk der Nederlanden,

M.L.A. VAN RIJ

Voor het Koninkrijk België,

V. VAN PETEGHEM

Voor de Vlaamse Gemeenschap,

M. DIEPENDAELE

Voor de Franse Gemeenschap,

V. VAN PETEGHEM

Voor de Duitstalige Gemeenschap,

V. VAN PETEGHEM

Voor het Vlaamse Gewest,

M. DIEPENDAELE

Voor het Waalse Gewest,

V. VAN PETEGHEM

Voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest,

V. VAN PETEGHEM

Protocol I

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Bij de ondertekening van het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting inzake belastingen naar het inkomen en tot het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting zijn de ondergetekenden de volgende bepalingen overeengekomen die een integrerend deel van het Verdrag vormen.

1. Algemeen

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Het is wel te verstaan dat alle bepalingen van dit Verdrag die gelijk of in wezen gelijksoortig zijn aan de bepalingen van het OESO-modelverdrag met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, worden geïnterpreteerd overeenkomstig het OESO-commentaar daarop op het moment van de toepassing van dit Verdrag, voor zover de verdragsluitende Staten bij het betreffende OESO-commentaar geen observatie hebben gemaakt waaruit blijkt dat de verdragsluitende Staten niet instemmen met de betreffende uitgangspunten en voor zover de verdragsluitende Staten niet een afwijkende interpretatie zijn overeengekomen op basis van de regeling voor onderling overleg op grond van artikel 24.

• 2. Geen enkele bepaling van dit Verdrag mag dusdanig worden uitgelegd dat zij een verdragsluitende Staat belet de bepalingen van zijn nationale wetgeving tot vermijding van belastingontwijking en belastingontduiking toe te passen.

• 3. Op verzoek van een inwoner van een verdragsluitende Staat raadplegen de bevoegde autoriteiten elkaar in overeenstemming met artikel 24, paragraaf 3, indien de nationale wettelijke bepalingen als bedoeld in de voorgaande paragraaf leiden tot dubbele belastingheffing of indien die inwoner meent dat de belastingheffing niet in overeenstemming is met het voorwerp en doel van de relevante bepalingen van dit Verdrag.

• 4. Niets van dit Verdrag staat de toepassing in de weg van richtlijn (EU) 2022/2523 van de Raad van 14 december 2022 tot waarborging van een mondiaal minimumniveau van belastingheffing voor groepen van multinationale ondernemingen en omvangrijke binnenlandse groepen in de Unie.

• 5. Indien beide verdragsluitende Staten een vermogensbelasting invoeren, zullen België en Nederland onderhandelingen opstarten met het oog op de opname van een vermogensartikel in dit Verdrag.

2. Met betrekking tot de artikelen 1, 4, 10, 11, 12, 13 en 19

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 1 en 4, zijn de voordelen in de artikelen 10, 11, 12, 13 en 19 en de daarop betrekking hebbende Protocolbepalingen niet van toepassing op een vrijgestelde beleggingsinstelling als bedoeld in artikel 6a van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969.

• 2. De bepalingen van artikel 10, paragraaf 2, zijn van overeenkomstige toepassing op forfaitaire voordelen uit een vrijgestelde beleggingsinstelling.

• 3. De bepalingen van artikel 10, paragraaf 3, zijn niet van toepassing op dividenden betaald door of betaald aan een persoon die een fiscale beleggingsinstelling is voor de toepassing van de Nederlandse vennootschapsbelasting.

3. Met betrekking tot artikel 2, paragraaf 2, artikel 6, artikel 13, paragraaf 1, en artikel 19, paragraaf 2

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Voor de toepassing van het Verdrag wordt de uitdrukking „onroerende goederen” voor wat betreft Nederland gelezen als onroerende zaken.

4. Met betrekking tot artikel 3, paragraaf 2, en artikel 24, paragraaf 3

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat indien de bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten in onderlinge overeenstemming een oplossing binnen de context van het Verdrag hebben bereikt voor gevallen waarin:

• a. onder toepassing van artikel 3, paragraaf 2, de uitleg van een niet omschreven uitdrukking als gevolg zou hebben dat; dan wel

• b. als gevolg van kwalificatieverschillen (bijvoorbeeld van een inkomstenbestanddeel of van een persoon),

een situatie van dubbele belasting of dubbele vrijstelling zou optreden, deze oplossing – na bekendmaking daarvan door beide bevoegde autoriteiten – voor de toepassing van het Verdrag ook in andere, gelijke gevallen bindend zal zijn.

5. Met betrekking tot artikel 4

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Een natuurlijke persoon die aan boord van een schip of binnenschip woont zonder een werkelijke woonplaats in een verdragsluitende Staat te hebben, wordt geacht zijn woonplaats te hebben in de Staat waarin het schip of binnenschip zijn thuishaven heeft.

• 2. Voor de toepassing van dit Verdrag is de plaats van werkelijke leiding van elke andere persoon dan een natuurlijke persoon de plaats waar de bedrijfsleiding van die persoon in haar totaliteit wordt waargenomen en waar het hogere toezicht op de werkzaamheden wordt uitgeoefend. De volgende criteria worden onder andere in aanmerking genomen om te bepalen waar de plaats van werkelijke leiding zich bevindt:

  • – De plaats waar de raad van bestuur of het gelijkaardige orgaan haar vergaderingen houdt;

  • – De plaats waar het dagelijkse bestuur wordt uitgeoefend;

  • – De plaats waar hogere kaderleden/zaakvoerders hun werkzaamheden uitoefenen;

  • – De plaats waar boeken en registers worden gehouden.

6. Met betrekking tot de artikelen 5, 6, 7 en 13

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat rechten tot exploratie en exploitatie van natuurlijke rijkdommen worden beschouwd als onroerende goederen die zijn gelegen in de verdragsluitende Staat op wiens territoriale zee, en elk gebied buiten en grenzend aan zijn territoriale zee als bedoeld in artikel 3, paragraaf 1, subparagraaf a, waarin deze Staat, in overeenstemming met het internationaal recht, rechtsmacht of soevereine rechten uitoefent, met inbegrip van de zeebodem en de ondergrond daarvan, deze rechten van toepassing zijn en dat deze rechten geacht worden te behoren tot de activa van een vaste inrichting in die Staat. Voorts is het wel te verstaan dat de hiervoor genoemde rechten ook omvatten rechten op belangen bij, of voordelen uit vermogensbestanddelen die voortvloeien uit die exploratie of exploitatie.

7. Met betrekking tot artikel 7

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat wanneer een natuurlijke persoon, inwoner van een verdragsluitende Staat, beloningen geniet ter zake van het verrichten van arbeid in een in de andere verdragsluitende Staat gelegen vaste inrichting van een door zijn echtgenoot gedreven onderneming van eerstgenoemde verdragsluitende Staat, die beloningen voor de toepassing van het Verdrag worden aangemerkt als winst van een onderneming van eerstgenoemde verdragsluitende Staat die in de andere verdragsluitende Staat mag worden belast, indien het bedrag van de beloningen ten laste komt van eerdergenoemde in de andere verdragsluitende Staat gelegen vaste inrichting.

8. Met betrekking tot artikel 8

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat de bepalingen van artikel 8 tevens van toepassing zijn op belastingen geheven op basis van bruto-ontvangsten ter zake van vervoer van passagiers en vracht in internationaal verkeer.

9. Met betrekking tot de artikelen 8, 13, 14 en 19

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Voor de toepassing van de artikelen 8, 13, 14 en 19 wordt de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming van Koninklijke Luchtvaartmaatschappij N.V. (KLM N.V.) geacht in Nederland te zijn gelegen, zolang Nederland de uitsluitende heffingsbevoegdheid heeft ter zake van de onderneming van KLM N.V. uit hoofde van de Overeenkomst tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van de Franse Republiek tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, gesloten te Parijs op 16 maart 1973.

10. Met betrekking tot artikel 9, paragraaf 1

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is echter wel te verstaan, dat de omstandigheid dat verbonden ondernemingen overeenkomsten hebben afgesloten, zoals „cost-sharing-overeenkomsten” of algemene dienstverleningsovereenkomsten, voor of gebaseerd op de toerekening van de kosten van de leiding, de algemene beheerskosten, de technische en zakelijke kosten, kosten voor onderzoek en ontwikkeling en andere soortgelijke kosten, op zichzelf geen voorwaarde is die afwijkt van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen.

11. Met betrekking tot de artikelen 10 en 13

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat inkomsten verkregen bij de liquidatie van een vennootschap of bij het inkopen van aandelen door een vennootschap worden behandeld als dividenden, behoudens voor zover de bepalingen van artikel 13, paragraaf 5, van toepassing zijn.

12. Met betrekking tot de artikelen 6, 10, 11, 12 en 13

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Inkomen en voordelen uit collectieve beleggingen via besloten fondsen voor gemene rekening (besloten FGR’s) of via gemeenschappelijke beleggingsfondsen (GBF’s) gevestigd in een van de verdragsluitende Staten alsook paraplufondsen gevestigd in een van de verdragsluitende Staten bestaande uit diverse besloten FGR’s of GBF’s worden toegewezen aan de deelnemers die via de besloten FGR’s of GBF’s investeren en wel naar rato van de omvang van hun deelneming in het fonds.

• 2. Een besloten FGR, GBF of paraplufonds dat in een van de verdragsluitende Staten gevestigd is en inkomsten of voordelen ontvangt die ontstaan in de andere verdragsluitende Staat kan zelf, via vertegenwoordiging door de manager van het fonds of diens depositaris in plaats van de deelnemers in het fonds die inwoner zijn van de eerstgenoemde verdragsluitende Staat, aanspraak maken op de voordelen uit dit Verdrag, namens die deelnemers in het fonds. Een manager van het fonds of diens depositaris verstrekt relevante informatie, die een overzicht van deelnemers en de voor een vordering relevante toegewezen inkomsten of voordelen omvat. Dergelijke vorderingen kunnen het voorwerp zijn van een onderzoek.

• 3. Niettegenstaande de bepalingen van paragraaf 2 mag een fonds geen aanspraak maken op voordelen uit het Verdrag namens een investeerder van dat fonds, indien de investeerder zelf aanspraak heeft gemaakt op voordelen ter zake van dezelfde inkomsten of voordelen.

13. Met betrekking tot artikel 14, paragrafen 1 en 2

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat een dienstbetrekking uitgeoefend wordt op de plaats waar de werknemer fysiek aanwezig is voor het uitoefenen van de werkzaamheden waarvoor de salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen betaald worden, en dit ongeacht de plaats waar de arbeidsovereenkomst werd opgemaakt, de woonplaats van de werkgever of van de persoon die de beloningen betaalt, de plaats van betaling van de beloningen, of de plaats waar de resultaten van het werk van de werknemer worden geëxploiteerd. Indien een werkzaamheid daadwerkelijk in een verdragsluitende Staat wordt uitgeoefend, mag slechts het gedeelte van de beloningen dat aan die werkzaamheid kan worden toegerekend in die Staat worden belast.

14. Met betrekking tot de artikelen 14, 28 en 29

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat de uitdrukking „belastbaar tijdperk” voor Nederland betekent „belastingjaar”.

15. Met betrekking tot artikel 15

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat de bepalingen van artikel 15 ook van toepassing zijn op beloningen verkregen door de bestuurder of de zaakvoerder van een vennootschap die wordt bestuurd door een enig bestuurder of zaakvoerder alsmede de vereffenaar of de commissaris die deze werkzaamheid als enig vereffenaar of commissaris uitoefent voor rekening van een vennootschap. Deze bepalingen beogen eveneens de personen die werkzaamheden uitoefenen die in het Belgisch recht worden beschouwd als zijnde gelijkaardig aan die van bestuurder, zaakvoerder, commissaris of vereffenaar.

16. Met betrekking tot artikel 16

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Niettegenstaande de bepalingen van artikel 16, paragraaf 7, wordt onder de uitdrukking „lijfrente” in artikel 16, paragraaf 7, voor zover afkomstig uit Nederland, verstaan: een lijfrente als bedoeld in de Nederlandse belastingwetgeving alsmede een andere periodieke uitkering of verstrekking voor zover in Nederland ter zake van die lijfrente of andere periodieke uitkering of verstrekking aanspraak op aftrek bestond als uitgaven voor inkomensvoorzieningen of daarmee vergelijkbare regelingen en welke lijfrente of andere periodieke uitkering of verstrekking geen belastbaar loon is.

17. Met betrekking tot artikel 16

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Voor de toepassing van artikel 16 wordt onder de uitdrukking „sociale wetgeving” verstaan een stelsel inzake sociale zekerheid.

18. Met betrekking tot de artikelen 2, 4, 11, 12, 17, 25 en 26

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Voor de toepassing van de artikelen 2, 4, 11, 12, 17, 25 en 26 wordt voor Nederland onder lokale autoriteit verstaan: plaatselijk publiekrechtelijk lichaam.

19. Met betrekking tot artikel 17, paragraaf 2

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Een uit Nederland afkomstig pensioen valt onder de reikwijdte van artikel 17, paragraaf 2, voor zover de aanspraak op dat pensioen is opgebouwd in het kader van diensten verleend aan verdragsluitende Staat of een staatkundig onderdeel of lokale autoriteit daarvan (overheidsdiensten). Dit ongeacht door wie dat pensioen wordt uitbetaald. Wanneer de aanspraak op een pensioen is opgebouwd deels in het kader van overheidsdiensten en deels in het kader van een ander dienstverband, wordt het deel van dat pensioen dat wordt beheerst door artikel 16, respectievelijk het deel dat wordt beheerst door artikel 17, paragraaf 2, vastgesteld naar evenredigheid van het aantal jaren dat de aanspraak op dat pensioen is opgebouwd in het kader van overheidsdiensten en in het kader van een ander dienstverband ten opzichte van het totale aantal jaren waarover de aanspraak op dat pensioen is opgebouwd.

20. Met betrekking tot artikel 19, paragraaf 3

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Voor de toepassing van artikel 19, paragraaf 3, is een inkomstenbestanddeel effectief belast in een verdragsluitende Staat wanneer dat bestanddeel in die verdragsluitende Staat aan de belasting onderworpen is en aldaar geen belastingvrijstelling geniet.

21. Met betrekking tot artikel 20, paragraaf 1

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Voor de toepassing van artikel 20, paragraaf 1, subparagraaf a is een inkomstenbestanddeel effectief belast in Nederland wanneer dat bestanddeel in Nederland aan de belasting onderworpen is en aldaar geen belastingvrijstelling geniet.

22. Met betrekking tot artikel 22, paragraaf 3

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Ingeval in Nederland omstandigheden van partners mede een rol spelen bij de vaststelling van de verschuldigde belasting worden die omstandigheden, ingeval een natuurlijke persoon die inwoner is van België een beroep doet op deze bepaling bij de vaststelling van zijn in Nederland verschuldigde belasting overeenkomstig in aanmerking genomen, met dien verstande dat hij de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen die bij zijn partner in België in aanmerking komen niet ook in Nederland kan vergelden.

23. Met betrekking tot artikel 24

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

De bevoegde autoriteiten van de verdragsluitende Staten kunnen ter zake van een overeengekomen regeling in het kader van een onderling overleg op basis van het bepaalde in artikel 24 tevens overeenkomen dat in de verdragsluitende Staat waar ingevolge eerdergenoemde regeling sprake is van een vermeerdering van het belastbare inkomen met betrekking tot de daaruit voortvloeiende verschuldigde belasting wordt afgezien van belastingverhogingen, interest en kosten, indien in de andere verdragsluitende Staat met betrekking tot de corresponderende vermindering van belasting ingevolge die regeling wordt afgezien van de toekenning van interest.

24. Met betrekking tot de artikelen 28 en 29

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Het is wel te verstaan dat de uitdrukking „zijn toegekend of betaalbaar gesteld” voor Nederland tevens betekent „ontvangen, verrekend of ter beschikking gesteld zijn, rentedragend zijn geworden, vorderbaar en inbaar zijn geworden”.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gevolmachtigd door hun respectieve Regeringen, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Brussel, op 21 juni 2023, in de Nederlandse en de Franse taal, zijnde de twee teksten gelijkelijk authentiek.

Voor het Koninkrijk der Nederlanden,

M.L.A. VAN RIJ

Voor het Koninkrijk België,

V. VAN PETEGHEM

Voor de Vlaamse Gemeenschap,

M. DIEPENDAELE

Voor de Franse Gemeenschap,

V. VAN PETEGHEM

Voor de Duitstalige Gemeenschap,

V. VAN PETEGHEM

Voor het Vlaamse Gewest,

M. DIEPENDAELE

Voor het Waalse Gewest,

V. VAN PETEGHEM

Voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest,

V. VAN PETEGHEM

Protocol II

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Bij de ondertekening van het Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting inzake belastingen naar het inkomen en tot het voorkomen van het ontduiken en ontwijken van belasting zijn de ondergetekenden het volgende tweede protocol overeengekomen dat een integrerend deel van het Verdrag vormt.

De verdragsluitende Staten komen overeen dat Nederland, in verband met het vervallen van de in Protocol II bij het op 5 juni 2001 te Luxemburg ondertekende Verdrag tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk België tot het vermijden van dubbele belasting en tot het voorkomen van het ontgaan van belasting inzake belastingen naar het inkomen en naar het vermogen opgenomen macro-

economische verrekening, met ingang van het jaar dat onmiddellijk volgt op dat waarin het Verdrag in werking treedt aan België een vergoeding betaalt ter grootte van jaarlijks € 15 miljoen, en zulks tot en met het tiende jaar na het jaar van ondertekening van dit Verdrag.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gevolmachtigd door hun respectieve Regeringen, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Brussel, op 21 juni 2023, in de Nederlandse en de Franse taal, zijnde de twee teksten gelijkelijk authentiek.

Voor het Koninkrijk der Nederlanden,

M.L.A. VAN RIJ

Voor het Koninkrijk België,

V. VAN PETEGHEM

Voor de Vlaamse Gemeenschap,

M. DIEPENDAELE

Voor de Franse Gemeenschap,

V. VAN PETEGHEM

Voor de Duitstalige Gemeenschap,

V. VAN PETEGHEM

Voor het Vlaamse Gewest,

M. DIEPENDAELE

Voor het Waalse Gewest,

V. VAN PETEGHEM

Voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest,

V. VAN PETEGHEM

Authentiek : FR

Convention entre le Royaume des Pays-Bas et le Royaume de Belgique pour l’élimination de la double imposition en matière d'impôts sur le revenu et pour la prévention de l’évasion et de la fraude fiscales

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Le Royaume des Pays-Bas

d'une part,

et

Le Royaume de Belgique,

La Communauté flamande,

La Communauté française,

La Communauté germanophone,

La Région flamande,

La Région wallonne,

Et la Région de Bruxelles-Capitale,

d'autre part,

Soucieux de promouvoir leurs relations économiques et d’améliorer leur coopération en matière fiscale,

Entendant conclure une convention pour l’élimination de la double imposition en matière d’impôts sur le revenu sans créer de possibilités de non-imposition ou d’imposition réduite par l’évasion ou la fraude fiscales (y compris par des mécanismes de chalandage fiscal destinés à obtenir les allégements prévus dans la présente Convention au bénéfice indirect de résidents d’États tiers),

Sont convenus de ce qui suit :

CHAPITRE I. CHAMP D'APPLICATION DE LA CONVENTION

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Article 1. Personnes visées

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 La présente Convention s'applique aux personnes qui sont des résidents d'un État contractant ou des deux États contractants.

• 2 Aux fins de la présente Convention, les revenus perçus par ou via une entité ou un dispositif considéré comme totalement ou partiellement transparent sur le plan fiscal selon la législation fiscale de l’un des États contractants sont considérés comme étant des revenus d’un résident d’un État contractant, mais uniquement dans la mesure où ces revenus sont traités, aux fins de l’imposition par cet État, comme les revenus d’un résident de cet État.

• 3 En aucun cas, les dispositions du paragraphe 2 ne doivent être interprétées comme affectant le droit d'un État contractant d'imposer les résidents de cet État contractant.

Article 2. Impôts visés

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 La présente Convention s'applique aux impôts sur le revenu perçus pour le compte d'un État contractant, de ses subdivisions politiques ou de ses collectivités locales, quel que soit le système de perception.

• 2 Sont considérés comme impôts sur le revenu les impôts perçus sur le revenu total ou sur des éléments du revenu, y compris les impôts sur les gains provenant de l'aliénation de biens mobiliers ou immobiliers, les impôts sur le montant global des salaires payés par les entreprises, ainsi que les impôts sur les plus-values.

• 3 Les impôts actuels auxquels s'applique la Convention sont notamment :

  • a. en Belgique :

    • 1° l'impôt des personnes physiques ;

    • 2° l'impôt des sociétés ;

    • 3° l'impôt des personnes morales ;

    • 4° l'impôt des non-résidents ;

    • 5° le précompte immobilier ;

    y compris les précomptes, les centimes additionnels auxdits impôts et précomptes ainsi que les taxes additionnelles à l'impôt des personnes physiques,

    (ci-après dénommés : « l’impôt belge ») ;

  • b. aux Pays-Bas :

    • 1° l’impôt sur le revenu (de inkomstenbelasting) ;

    • 2° l’impôt sur les salaires (de loonbelasting) ;

    • 3° l’impôt des sociétés (de vennootschapsbelasting), y compris la part du Gouvernement dans les bénéfices nets tirés de l’exploitation de ressources naturelles, prélevée en vertu de la Mijnbouwwet ;

    • 4° l’impôt sur les dividendes (de dividendbelasting) ;

    • 5° l’impôt retenu à la source (de bronbelasting) ;

    (ci-après dénommés : « l'impôt néerlandais »).

• 4 La Convention s'applique aussi aux impôts de nature identique ou analogue qui seraient établis après la date de signature de la Convention et qui s'ajouteraient aux impôts actuels ou qui les remplaceraient. Les autorités compétentes des États contractants se communiquent toutes les modifications significatives apportées à leurs législations fiscales respectives.

CHAPITRE II. DEFINITIONS

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Article 3. Définitions générales

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Au sens de la présente Convention, à moins que le contexte n'exige une interprétation différente :

  • a.

    • 1° les expressions « un État contractant » et « l’autre État contractant » désignent, suivant le contexte, le Royaume de Belgique ou le Royaume des Pays-Bas, relativement aux Pays-Bas ;

    • 2° le terme « Belgique » désigne le Royaume de Belgique ; employé dans un sens géographique, il désigne le territoire du Royaume de Belgique, y compris la mer territoriale ainsi que les zones maritimes et les espaces aériens sur lesquels, en conformité avec le droit international, le Royaume de Belgique exerce des droits souverains ou sa juridiction ;

    • 3° le terme « Pays-Bas » désigne la partie des Pays-Bas qui est située en Europe, y compris sa mer territoriale ainsi que toute zone extérieure et adjacente à sa mer territoriale à l’intérieur de laquelle le Royaume des Pays-Bas, conformément au droit international, exerce sa juridiction ou des droits souverains ;

  • b. le terme « personne » comprend les personnes physiques, les sociétés et tous autres groupements de personnes ;

  • c. le terme « société » désigne toute personne morale ou toute entité qui est considérée comme une personne morale aux fins d’imposition ;

  • d. le terme « entreprise » s’applique à l’exercice d’une activité ou d’une affaire ;

  • e. l’expression « exercice d’une entreprise » comprend l’exercice de professions libérales ainsi que l’exercice d’autres activités de caractère indépendant ;

  • f. les expressions « entreprise d'un État contractant » et « entreprise de l'autre État contractant » désignent respectivement une entreprise exploitée par un résident d'un État contractant et une entreprise exploitée par un résident de l'autre État contractant ;

  • g. l'expression « trafic international » désigne tout transport effectué au moyen d’un navire, d’un bateau servant à la navigation intérieure ou d’un aéronef exploité par une entreprise dont le siège de direction effective est situé dans un État contractant, sauf lorsque le navire, le bateau ou l'aéronef est exploité exclusivement entre des points situés dans l'autre État contractant ;

  • h. l’expression « autorité compétente » désigne :

    • 1° en ce qui concerne la Belgique, selon le cas, le Ministre en charge des Finances du Gouvernement fédéral et/ou du Gouvernement d'une Région et/ou d'une Communauté, ou son représentant autorisé ; et

    • 2° en ce qui concerne les Pays-Bas, le Ministre des Finances ou son représentant autorisé ;

  • i. le terme « nationaux » désigne :

    • 1° toutes les personnes physiques qui possèdent la nationalité d'un État contractant ;

    • 2° toutes les sociétés et associations constituées conformément à la législation en vigueur dans un État contractant ;

  • j. l’expression « fonds de pension reconnu » d’un État contractant désigne toute personne qui est un résident de cet État et :

    • 1° dont l’activité consiste exclusivement ou presque exclusivement en l’administration de régimes de retraite, la mise en œuvre de régimes de retraite ou le versement de prestations de retraite ; ou

    • 2° perçoit des revenus au profit d'une ou plusieurs personnes telles que visées au 1° ;

    et à condition que cette personne, telle que visée au 1° ou au 2°, soit :

    • (i) en ce qui concerne la Belgique, soit contrôlée par l'Autorité des services et marchés financiers (FSMA) ou par la Banque Nationale de Belgique, soit soumise au contrôle d’un commissaire indépendant reconnu par la FSMA ; ou

    • (ii) en ce qui concerne les Pays-Bas, soumise à la surveillance de la « Stichting Autoriteit Financiële Markten » (AFM) ou de la « Nederlandsche Bank N.V. » (DNB).

• 2 Pour l'application de la Convention à un moment donné par un État contractant, tout terme ou expression qui n'y est pas défini a, sauf si le contexte exige une interprétation différente, le sens que lui attribue, à ce moment, la législation de cet État concernant les impôts auxquels s'applique la Convention ; le sens attribué à ce terme ou cette expression par la législation fiscale applicable de cet État prévaut sur le sens que lui attribuent les autres branches du droit de cet État.

Article 4. Résident

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Au sens de la présente Convention, l'expression « résident d'un État contractant » désigne toute personne qui, en vertu de la législation de cet État, est assujettie à l'impôt dans cet État, en raison de son domicile, de sa résidence, de son siège de direction ou de tout autre critère de nature analogue et s'applique aussi à cet État ainsi qu'à toutes ses subdivisions politiques ou à ses collectivités locales.

• 2 Une personne, autre qu'une personne physique, est considérée comme soumise à l'impôt :

  • a. aux Pays-Bas : si la personne est un résident des Pays-Bas aux fins de l'impôt sur les sociétés ;

  • b. en Belgique : si la personne est un résident de la Belgique aux fins de l'impôt sur les sociétés ou de l'impôt des personnes morales.

• 3 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1 et 2, l'expression « résident d'un État contractant » ne comprend pas toute personne qui n'est assujettie à l'impôt dans cet État qu'à raison de revenus provenant de sources situées dans cet État.

• 4 Lorsque, selon les dispositions du paragraphe 1, une personne physique est un résident des deux États contractants, sa situation est réglée de la manière suivante :

  • a. cette personne est considérée comme un résident seulement de l'État où elle dispose d'un foyer d'habitation permanent ; si elle dispose d'un foyer d'habitation permanent dans les deux États, elle est considérée comme un résident seulement de l'État avec lequel ses liens personnels et économiques sont les plus étroits (centre des intérêts vitaux) ;

  • b. si l'État où cette personne a le centre de ses intérêts vitaux ne peut pas être déterminé, ou si elle ne dispose d'un foyer d'habitation permanent dans aucun des États, elle est considérée comme un résident seulement de l'État où elle séjourne de façon habituelle ;

  • c. si cette personne séjourne de façon habituelle dans les deux États ou si elle ne séjourne de façon habituelle dans aucun d'eux, elle est considérée comme un résident seulement de l'État dont elle possède la nationalité ;

  • d. si cette personne possède la nationalité des deux États ou si elle ne possède la nationalité d'aucun d'eux, les autorités compétentes des États contractants tranchent la question d'un commun accord.

• 5 Lorsque, selon les dispositions du paragraphe 1, une personne autre qu'une personne physique est un résident des deux États contractants, elle est considérée comme un résident seulement de l'État où son siège de direction effective est situé.

Article 5. Etablissement stable

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Au sens de la présente Convention, l'expression « établissement stable » désigne une installation fixe d'affaires par l'intermédiaire de laquelle une entreprise exerce tout ou partie de son activité.

• 2 L'expression « établissement stable » comprend notamment :

  • a. un siège de direction ;

  • b. une succursale ;

  • c. un bureau ;

  • d. une usine ;

  • e. un atelier ; et

  • f. une mine, un puits de pétrole ou de gaz, une carrière ou tout autre lieu d'extraction de ressources naturelles.

• 3 Un chantier de construction ou de montage ne constitue un établissement stable que si sa durée dépasse douze mois.

• 4 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1, 2 et 3, une entreprise d'un État contractant qui exerce ses activités dans la mer territoriale ou dans toute zone extérieure et adjacente à la mer territoriale de l'autre État contractant à l’intérieur de laquelle cet État, conformément au droit international, exerce ou peut exercer sa juridiction ou des droits souverains (activités en mer) est considérée, pour ce qui concerne ces activités, comme exerçant une activité d’entreprise dans cet autre État par l’intermédiaire d’un établissement stable y situé, à moins que les activités en question ne soient exercées dans l'autre État pendant une ou des périodes d'une durée totale inférieure à trente jours sur une période de douze mois.

• 5 Toutefois, on considère, pour l’application du paragraphe 4, que l’expression « activités en mer » ne comprend pas :

  • a. chacune des activités mentionnées au paragraphe 7 ou l’exercice cumulé de plusieurs de ces activités ;

  • b. les activités de remorquage, de poussage ou de touage effectuées par des navires principalement conçus à cette fin, ainsi que les autres activités effectuées par ces navires ; et

  • c. le transport, en trafic international, d’approvisionnements ou de personnel par des navires ou des aéronefs.

• 6 Aux seules fins de déterminer la durée :

  • a. d’un chantier de construction ou de montage tel que visé au paragraphe 3, si une entreprise d'un État contractant exerce des activités dans l'autre État contractant sur un chantier de construction ou de montage et que ces activités sont exercées pendant une ou plusieurs période(s) d'une durée totale supérieure à trente jours et de maximum douze mois, et que des activités connexes sont exercées sur le même chantier de construction ou de montage pendant des périodes différentes par une ou plusieurs entreprises étroitement liées à la première entreprise, chacune excédant trente jours, ces différentes périodes sont ajoutées à la période totale pendant laquelle la première entreprise exerce des activités sur ce chantier de construction ou d'installation ;

  • b. d’activités en mer telles que visées au paragraphe 4, si une entreprise d'un État contractant exerce des activités dans l'autre État contractant et que des activités connexes sont exercées dans cet État par une ou plusieurs entreprises étroitement liées à la première entreprise, les périodes pendant lesquelles de telles activités sont exercées par ces entreprises sont ajoutées à la période totale pendant laquelle la première entreprise exerce des activités en mer dans cet autre État.

• 7 Nonobstant les dispositions précédentes du présent article, on ne considère pas qu'il y a « établissement stable » si :

  • a. il est fait usage d'installations aux seules fins de stockage, d'exposition ou de livraison de marchandises appartenant à l'entreprise ;

  • b. des marchandises appartenant à l'entreprise sont entreposées aux seules fins de stockage, d'exposition ou de livraison ;

  • c. des marchandises appartenant à l'entreprise sont entreposées aux seules fins de transformation par une autre entreprise ;

  • d. une installation fixe d'affaires est utilisée aux seules fins d'acheter des marchandises ou de réunir des informations pour l'entreprise ;

  • e. une installation fixe d'affaires est utilisée aux seules fins d'exercer toute autre activité pour l'entreprise ;

  • f. une installation fixe d'affaires est utilisée aux seules fins de l'exercice cumulé d'activités mentionnées aux alinéas a à e ;

  à condition que l’activité concernée ou, dans le cas de l’alinéa f, l’activité d’ensemble de l’installation fixe d’affaires, revête un caractère préparatoire ou auxiliaire.

• 8 Le paragraphe 7 ne s’applique pas à une installation fixe d’affaires utilisée ou détenue par une entreprise si la même entreprise ou une entreprise étroitement liée exerce des activités d’entreprise dans la même installation ou dans une autre installation dans le même État contractant, et :

  • a. lorsque l’une de ces installations constitue un établissement stable pour l’entreprise ou pour l’entreprise étroitement liée en vertu des dispositions du présent article ; ou

  • b. lorsque l’activité d'ensemble résultant du cumul des activités exercées par les deux entreprises dans la même installation, ou par la même entreprise ou des entreprises étroitement liées dans les deux installations, ne revêt pas un caractère préparatoire ou auxiliaire,

  à condition que les activités d’entreprise exercées par les deux entreprises dans la même installation, ou par la même entreprise ou des entreprises étroitement liées dans les deux installations, constituent des fonctions complémentaires qui s’inscrivent dans un ensemble cohérent d’activités d’entreprise.

• 9 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1, 2 et 4, mais sous réserve des dispositions du paragraphe 10, lorsqu’une personne agit dans un État contractant pour le compte d’une entreprise et, ce faisant, conclut habituellement des contrats ou joue habituellement le rôle principal menant à la conclusion de contrats qui, de façon routinière, sont conclus sans modification importante par l’entreprise, et que ces contrats sont :

  • a. au nom de l’entreprise ; ou

  • b. pour le transfert de la propriété de biens appartenant à cette entreprise ou pour la concession du droit d’utiliser de tels biens ou des biens que l’entreprise a le droit d’utiliser ; ou

  • c. pour la prestation de services par cette entreprise,

  cette entreprise est considérée comme ayant un établissement stable dans cet État contractant en ce qui concerne toutes les activités que cette personne exerce pour l’entreprise, à moins que les activités de cette personne ne soient limitées à celles visées au paragraphe 7, qui, si elles étaient exercées par l’entreprise par l’intermédiaire d’une installation fixe d’affaires de cette entreprise située dans cet État contractant (autre qu’une installation fixe d’affaires à laquelle le paragraphe 8 s'appliquerait), ne permettraient pas de considérer, en vertu dudit paragraphe, cette installation fixe d’affaires comme un établissement stable.

• 10 Le paragraphe 9 ne s’applique pas lorsque la personne qui agit dans un État contractant pour le compte d’une entreprise de l’autre État contractant exerce dans le premier État contractant une activité d’entreprise comme agent indépendant et agit pour l’entreprise dans le cadre ordinaire de cette activité. Toutefois, lorsqu’une personne agit exclusivement ou presque exclusivement pour le compte d’une ou de plusieurs entreprises auxquelles elle est étroitement liée, cette personne n’est pas considérée comme un agent indépendant au sens du présent paragraphe en ce qui concerne chacune de ces entreprises.

• 11 Aux fins du présent article, une personne ou une entreprise est étroitement liée à une entreprise si, compte tenu de l’ensemble des faits et circonstances pertinents, l’une est sous le contrôle de l'autre ou toutes deux sont sous le contrôle des mêmes personnes ou entreprises. Dans tous les cas, une personne ou une entreprise est considérée comme étroitement liée à une entreprise si l’une détient directement ou indirectement plus de 50 pour cent des droits ou participations effectifs dans l’autre (ou, dans le cas d’une société, plus de 50 pour cent du total des droits de vote et de la valeur des actions de la société ou des droits ou participations effectifs dans les capitaux propres de la société), ou si une autre personne détient directement ou indirectement plus de 50 pour cent des droits ou participations effectifs (ou, dans le cas d’une société, plus de 50 pour cent du total des droits de vote et de la valeur des actions de la société ou des droits ou participations effectifs dans les capitaux propres de la société) dans la personne et l’entreprise ou dans les deux entreprises.

• 12 Le fait qu'une société qui est un résident d'un État contractant contrôle une société ou est contrôlée par une société qui est un résident de l'autre État contractant ou qui y exerce son activité (que ce soit par l'intermédiaire d'un établissement stable ou non) ne suffit pas, en lui-même, à faire de l'une quelconque de ces sociétés un établissement stable de l'autre.

CHAPITRE III. IMPOSITION DES REVENUS

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Article 6. Revenus immobiliers

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les revenus qu'un résident d'un État contractant tire de biens immobiliers (y compris les revenus des exploitations agricoles ou forestières) situés dans l'autre État contractant, sont imposables dans cet autre État.

• 2 L'expression « biens immobiliers » a le sens que lui attribue le droit de l'État contractant où les biens considérés sont situés. L'expression comprend en tous cas les accessoires, le cheptel mort ou vif des exploitations agricoles et forestières, les droits auxquels s'appliquent les dispositions du droit privé concernant la propriété foncière, l'usufruit des biens immobiliers et les droits à des paiements variables ou fixes pour l'exploitation ou la concession de l'exploitation de gisements minéraux, sources et autres ressources naturelles ; les navires, les bateaux servant à la navigation intérieure et les aéronefs ne sont pas considérés comme des biens immobiliers.

• 3 Les dispositions du paragraphe 1 s'appliquent aux revenus provenant de la jouissance directe, de la location ou de l'affermage, ainsi que de toute autre forme d'exploitation de biens immobiliers.

• 4 Les dispositions des paragraphes 1 et 3 s’appliquent également aux revenus provenant des biens immobiliers d’une entreprise.

Article 7. Bénéfices des entreprises

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les bénéfices d'une entreprise d'un État contractant ne sont imposables que dans cet État, à moins que l'entreprise n'exerce son activité dans l'autre État contractant par l'intermédiaire d'un établissement stable qui y est situé. Si l'entreprise exerce son activité d'une telle façon, les bénéfices qui sont attribuables à l’établissement stable conformément aux dispositions du paragraphe 2 sont imposables dans l’autre État.

• 2 Aux fins du présent article et de l’article 20, les bénéfices qui sont attribuables dans chaque État contractant à l’établissement stable mentionné au paragraphe 1 sont ceux qu'il aurait pu réaliser, en particulier dans ses opérations internes avec d’autres parties de l’entreprise, s'il avait constitué une entreprise distincte et indépendante exerçant des activités identiques ou analogues dans des conditions identiques ou analogues, compte tenu des fonctions exercées, des éléments d’actif utilisés et des risques assumés par l’entreprise par l’intermédiaire de l’établissement stable et des autres parties de l’entreprise.

• 3 Lorsque, conformément au paragraphe 2, un État contractant ajuste les bénéfices qui sont attribuables à un établissement stable d’une entreprise d’un des États contractants et impose en conséquence des bénéfices de l’entreprise qui ont été imposés dans l’autre État, cet autre État procède, dans la mesure nécessaire et s'il est d'accord avec l'ajustement opéré par le premier État, à un ajustement approprié pour éliminer la double imposition de ces bénéfices. Si l'autre État contractant n'est pas d'accord avec l’ajustement, les deux États contractants veillent d'un commun accord à éviter toute double imposition qui en résulterait.

• 4 Lorsque les bénéfices comprennent des éléments de revenu traités séparément dans d'autres articles de la présente Convention, les dispositions de ces articles ne sont pas affectées par les dispositions du présent article.

Article 8. Navigation maritime, intérieure et aérienne

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les bénéfices provenant de l'exploitation, en trafic international, de navires, de bateaux servant à la navigation intérieure ou d'aéronefs ne sont imposables que dans l'État contractant où le siège de direction effective de l'entreprise est situé.

• 2 Au sens du présent article, les bénéfices provenant de l'exploitation, en trafic international, de navires, de bateaux servant à la navigation intérieure ou d'aéronefs comprennent notamment :

  • a. les bénéfices provenant de la location de navires, de bateaux servant à la navigation intérieure ou d'aéronefs, tout armés et équipés, et les bénéfices provenant de la location occasionnelle coque nue de navires, de bateaux servant à la navigation intérieure ou d'aéronefs exploités en trafic international ;

  • b. les bénéfices provenant de l'usage ou de la location de conteneurs, à condition que ces bénéfices soient complémentaires ou accessoires par rapport aux bénéfices auxquels les dispositions du paragraphe 1 sont applicables ;

  • c. les bénéfices provenant de l’exploitation, autrement qu’en trafic international, de bateaux servant à la navigation intérieure, lorsque le transport par bateau constitue le prolongement d’un transport par navire en trafic international et est effectué en exécution du même contrat, ou pour le même commettant, que ce transport par navire en trafic international.

• 3 Si le siège de direction effective d'une entreprise de navigation maritime ou intérieure est à bord d'un navire ou d'un bateau servant à la navigation intérieure, ce siège est considéré comme situé dans l'État contractant où se trouve le port d'attache de ce navire ou de ce bateau servant à la navigation intérieure ou, à défaut de port d'attache, dans l'État contractant dont l'exploitant du navire ou du bateau servant à la navigation intérieure est un résident.

• 4 Les dispositions du paragraphe 1 s'appliquent aussi aux bénéfices provenant de la participation à un pool, une exploitation en commun ou un organisme international d'exploitation.

Article 9. Entreprises associées

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Lorsque

  • a. une entreprise d'un État contractant participe directement ou indirectement à la direction, au contrôle ou au capital d'une entreprise de l'autre État contractant, ou que

  • b. les mêmes personnes participent directement ou indirectement à la direction, au contrôle ou au capital d'une entreprise d'un État contractant et d'une entreprise de l'autre État contractant,

  et que, dans l'un et l'autre cas, les deux entreprises sont, dans leurs relations commerciales ou financières, liées par des conditions convenues ou imposées, qui diffèrent de celles qui seraient convenues entre des entreprises indépendantes, les bénéfices qui, sans ces conditions, auraient été réalisés par l'une des entreprises mais n'ont pu l'être en fait à cause de ces conditions, peuvent être inclus dans les bénéfices de cette entreprise et imposés en conséquence.

• 2 Lorsqu’un État contractant inclut dans les bénéfices d’une entreprise de cet État – et impose en conséquence – des bénéfices sur lesquels une entreprise de l’autre État contractant a été imposée dans cet autre État, et que les bénéfices ainsi inclus sont des bénéfices qui auraient été réalisés par l’entreprise du premier État si les conditions convenues entre les deux entreprises avaient été celles qui auraient été convenues entre des entreprises indépendantes, l’autre État contractant procède à un ajustement approprié du montant de l’impôt qui y a été perçu sur ces bénéfices, si cet autre État considère que l'ajustement est justifié. Pour déterminer cet ajustement, il est tenu compte des autres dispositions de la présente Convention et, si c'est nécessaire, les autorités compétentes des États contractants se consultent.

Article 10. Dividendes

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les dividendes payés par une société qui est un résident d'un État contractant à un résident de l'autre État contractant sont imposables dans cet autre État.

• 2 Toutefois, les dividendes sont aussi imposables dans l'État contractant dont la société qui paie les dividendes est un résident, selon la législation de cet État, mais si le bénéficiaire effectif des dividendes est un résident de l'autre État contractant, l'impôt ainsi établi ne peut excéder 15 pour cent du montant brut des dividendes.

• 3 Nonobstant les dispositions du paragraphe 2, les dividendes visés au paragraphe 1 ne sont imposables que dans l'autre État contractant si le bénéficiaire effectif des dividendes est :

  • a. une société dont le capital est entièrement ou partiellement divisé en actions, qui est un résident de l'autre État contractant et qui détient directement au moins 10 pour cent du capital de la société qui paie les dividendes tout au long d’une période de 365 jours incluant le jour du paiement du dividende (il n’est pas tenu compte, pour le calcul de cette période, des changements de détention qui résulteraient directement d’une réorganisation, telle qu’une fusion ou une scission, de la société qui détient les actions ou qui paie les dividendes) ; ou

  • b. un fonds de pension reconnu, à condition que ces dividendes proviennent des activités visées à l’alinéa j du paragraphe 1 de l'article 3.

• 4 Les autorités compétentes des États contractants peuvent régler d’un commun accord les modalités d’application des paragraphes 2 et 3.

• 5 Les dispositions des paragraphes 2 et 3 n'affectent pas l'imposition de la société au titre des bénéfices qui servent au paiement des dividendes.

• 6 Le terme « dividendes » employé dans le présent article désigne les revenus provenant d'actions, actions ou bons de jouissance, parts de mine, parts de fondateur ou autres parts bénéficiaires à l'exception des créances, ainsi que les revenus d’autres parts sociales – et les revenus versés sous forme d'intérêts – soumis au même régime fiscal que les revenus d'actions par la législation de l'État dont la société distributrice ou débitrice est un résident.

• 7 Les dispositions des paragraphes 1, 2, 3 et 9 ne s’appliquent pas lorsque le bénéficiaire effectif des dividendes, résident d’un État contractant, exerce dans l’autre État contractant dont la société distributrice est un résident, une activité d’entreprise par l’intermédiaire d’un établissement stable qui y est situé, et que la participation génératrice des dividendes s’y rattache effectivement. Dans ce cas, les dispositions de l'article 7 sont applicables.

• 8 Lorsqu'une société qui est un résident d'un État contractant tire des bénéfices ou des revenus de l'autre État contractant, cet autre État ne peut percevoir aucun impôt sur les dividendes payés par la société, sauf dans la mesure où ces dividendes sont payés à un résident de cet autre État ou dans la mesure où la participation génératrice des dividendes se rattache effectivement à un établissement stable situé dans cet autre État, ni prélever aucun impôt, au titre de l'imposition des bénéfices non distribués, sur les bénéfices non distribués de la société, même si les dividendes payés ou les bénéfices non distribués consistent en tout ou en partie en bénéfices ou revenus provenant de cet autre État.

• 9 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1, 2 et 8, les dividendes payés par une société qui est un résident d’un État, non pas aux fins des paragraphes 1 et 2, mais bien en vertu de la législation de cet État contractant, à une personne physique qui est un résident de l'autre État et qui, au moment où elle a cessé d'être un résident du premier État, est imposée sur la plus-value en capital telle que visée au paragraphe 5 de l'article 13, sont également imposés dans cet État conformément à la législation de cet État, mais uniquement pendant une période de dix ans à compter de l’année d'émigration de la personne physique, et dans la mesure où subsiste une créance fiscale au titre de la plus-value, et à un taux maximal qui ne dépasse pas la moitié du taux général de retenue à la source de cet autre État.

• 10 Les revenus qu’un associé commanditaire tire d’actions ou parts bénéficiaires d’une entreprise de l’un des États contractants sont imposables dans cet État selon la législation de cet État.

Article 11. Intérêts

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les intérêts provenant d’un État contractant et perçus par un résident de l’autre État contractant qui est le bénéficiaire effectif ne sont imposables que dans cet autre État.

• 2 Les autorités compétentes des États contractants peuvent régler d’un commun accord les modalités d’application du paragraphe 1.

• 3 Le terme « intérêts » employé dans le présent article désigne les revenus des créances de toute nature, assorties ou non de garanties hypothécaires ou d'une clause de participation aux bénéfices du débiteur, autres que les actions ou parts bénéficiaires visées au paragraphe 10 de l’article 10, et notamment les revenus des fonds publics et des obligations d'emprunts, y compris les primes de toute nature attachées à ces titres. Ni les pénalités pour paiement tardif ni les intérêts assimilés à des dividendes conformément au paragraphe 6 de l'article 10 ne sont considérées comme des intérêts au sens du présent article.

• 4 Les dispositions du paragraphe 1 ne s'appliquent pas lorsque le bénéficiaire effectif des intérêts, résident d’un État contractant, exerce dans l’autre État contractant d’où proviennent les intérêts, une activité d’entreprise par l'intermédiaire d'un établissement stable qui y est situé, et que la créance génératrice des intérêts s'y rattache effectivement. Dans ce cas, les dispositions de l'article 7 sont applicables.

• 5 Les intérêts sont considérés comme provenant d'un État contractant lorsque le débiteur est cet État lui-même, une subdivision politique, une collectivité locale ou un résident de cet État. Toutefois, lorsque le débiteur des intérêts, qu'il soit ou non un résident d'un État contractant, a dans un État contractant un établissement stable pour lequel la dette donnant lieu au paiement des intérêts a été contractée et qui supporte la charge de ces intérêts, ceux-ci sont considérés comme provenant de l'État où l'établissement stable est situé.

• 6 Lorsque, en raison de relations spéciales existant entre le débiteur et le bénéficiaire effectif ou que l'un et l'autre entretiennent avec de tierces personnes, le montant des intérêts, compte tenu de la créance pour laquelle ils sont payés, excède celui dont seraient convenus le débiteur et le bénéficiaire effectif en l'absence de pareilles relations, les dispositions du présent article ne s'appliquent qu'à ce dernier montant. Dans ce cas, la partie excédentaire des paiements est imposable selon la législation de chaque État contractant et compte tenu des autres dispositions de la présente Convention.

• 7 Nonobstant les dispositions du paragraphe 1, les intérêts payés par une société qui, selon la législation d’un État contractant, est un résident de cet État, à une personne physique qui est un résident de l’autre État contractant sont aussi imposables dans le premier État contractant et selon la législation de cet État lorsque cette personne physique à laquelle les intérêts sont payés a, au cours des dix dernières années précédant celle au cours de laquelle ces intérêts sont payés, été un résident du premier État et qu’une cotisation fiscale visée au paragraphe 5 de l’article 13, reste ouverte à l’égard de cette personne physique.

Article 12. Redevances

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les redevances provenant d'un État contractant et perçues par un résident de l'autre État contractant ne sont imposables que dans cet autre État, si ce résident en est le bénéficiaire effectif.

• 2 Les autorités compétentes des États contractants peuvent régler d’un commun accord les modalités d’application du paragraphe 1.

• 3 Le terme « redevances » employé dans le présent article désigne les rémunérations de toute nature payées pour l'usage ou la concession de l'usage d'un droit d'auteur sur une œuvre littéraire, artistique ou scientifique, y compris les films cinématographiques, d'un brevet, d'une marque de fabrique ou de commerce, d'un dessin ou d'un modèle, d'un plan, d'une formule ou d'un procédé secrets ou pour des informations ayant trait à une expérience acquise dans le domaine industriel, commercial ou scientifique.

• 4 Les dispositions du paragraphe 1 ne s'appliquent pas lorsque le bénéficiaire effectif des redevances, résident d'un État contractant, exerce dans l'autre État contractant d'où proviennent les redevances une activité d’entreprise par l'intermédiaire d'un établissement stable qui y est situé et que le droit ou le bien générateur des redevances s'y rattache effectivement. Dans ce cas, les dispositions de l'article 7 sont applicables.

• 5 Les redevances sont considérées comme provenant d'un État contractant lorsque le débiteur est cet État lui-même, une subdivision politique, une collectivité locale ou un résident de cet État. Toutefois, lorsque le débiteur des redevances, qu'il soit ou non un résident d'un État contractant, a dans un État contractant un établissement stable pour lequel l’obligation donnant lieu au paiement des redevances a été contractée et qui supporte la charge de ces redevances, celles-ci sont considérées comme provenant de l'État où l'établissement stable est situé.

• 6 Lorsque, en raison de relations spéciales existant entre le débiteur et le bénéficiaire effectif ou que l'un et l'autre entretiennent avec de tierces personnes, le montant des redevances, compte tenu de la prestation pour laquelle elles sont payées, excède celui dont seraient convenus le débiteur et le bénéficiaire effectif en l'absence de pareilles relations, les dispositions du présent article ne s'appliquent qu'à ce dernier montant. Dans ce cas, la partie excédentaire des paiements est imposable selon la législation de chaque État contractant et compte tenu des autres dispositions de la présente Convention.

Article 13. Gains en capital

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les gains qu'un résident d'un État contractant tire de l'aliénation de biens immobiliers visés à l'article 6, et situés dans l'autre État contractant, sont imposables dans cet autre État.

• 2 Les gains provenant de l'aliénation de biens, autres que des biens immobiliers tels que visés à l'article 6, qui font partie de l'actif d'un établissement stable qu'une entreprise d'un État contractant a dans l'autre État contractant, y compris de tels gains provenant de l'aliénation de cet établissement stable (seul ou avec l'ensemble de l'entreprise), sont imposables dans cet autre État.

• 3 Les gains provenant de l'aliénation de navires, de bateaux servant à la navigation intérieure ou d’aéronefs exploités en trafic international, ou de biens, autres que des biens immobiliers tels que visés à l'article 6, qui sont affectés à l'exploitation de ces navires, bateaux ou aéronefs, ne sont imposables que dans l'État contractant où le siège de direction effective de l'entreprise est situé. A cet égard, les dispositions du paragraphe 3 de l’article 8 sont applicables.

• 4 Les gains provenant de l'aliénation de tous biens autres que ceux visés aux paragraphes 1, 2 et 3 ne sont imposables que dans l'État contractant dont le cédant est un résident.

• 5 Si une personne physique a été un résident de l'un des États contractants et est devenue un résident de l'autre État contractant, les dispositions du paragraphe 4 n'empêchent pas le premier État de prélever un impôt en vertu

  de son droit interne en matière de plus-value sur actions, parts bénéficiaires, options d'achat et usufruit d'actions, parts bénéficiaires et créances sur une société se rapportant à la période pendant laquelle cette personne était un résident du premier État. Dans ce cas, la plus-value en capital imposée dans le premier État n'est pas incluse dans la base d'imposition pour la détermination de la plus-value en capital par l'autre État.

Article 14. Revenus d’emploi

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Sous réserve des dispositions des articles 15, 16 et 17, les salaires, traitements et autres rémunérations similaires qu'un résident d'un État contractant reçoit au titre d'un emploi salarié ne sont imposables que dans cet État, à moins que l'emploi ne soit exercé dans l'autre État contractant. Si l'emploi y est exercé, les rémunérations reçues à ce titre sont imposables dans cet autre État.

• 2 Nonobstant les dispositions du paragraphe 1, les rémunérations qu'un résident d'un État contractant reçoit au titre d'un emploi salarié exercé dans l'autre État contractant ne sont imposables que dans le premier État si :

  • a. le bénéficiaire séjourne dans l'autre État pendant une période ou des périodes n'excédant pas au total 183 jours au cours d’une période de douze mois commençant ou se terminant durant la période d’imposition considérée ; et

  • b. les rémunérations sont payées par un employeur ou pour le compte d'un employeur qui n'est pas un résident de l'autre État ; et

  • c. la charge des rémunérations n'est pas supportée par un établissement stable que l'employeur a dans l'autre État.

• 3 Nonobstant les dispositions précédentes du présent article, la rémunération reçue au titre d'un emploi salarié exercé à bord d'un navire, d'un bateau servant à la navigation intérieure ou d'un aéronef est imposable dans l'État contractant où est situé le siège de direction effective de l'entreprise qui exploite ce navire, ce bateau ou cet aéronef.

Article 15. Dirigeants de sociétés

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les rémunérations des administrateurs et autres rétributions similaires qu'un résident d'un État contractant reçoit en sa qualité de membre du conseil d'administration ou de surveillance ou d'un organe analogue d'une société qui est un résident de l'autre État contractant sont imposables dans cet autre État.

• 2 Les rémunérations qu'un résident, personne physique, membre du conseil d'administration ou de surveillance, ou d'un organe analogue d'une société qui est un résident d'un État contractant, reçoit pour des activités autres que celles visées au paragraphe 1, sont imposables conformément à l’article 14, comme s'il s'agissait de rémunérations perçues par un salarié dans le cadre d'une relation de travail, et comme si l'employeur était la société.

Article 16. Pensions, rentes, allocations de sécurité sociale et rentes alimentaires

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1

  • a. Sous réserve des dispositions du paragraphe 2 de l'article 17, les pensions et autres rémunérations similaires, payées à un résident d'un État contractant au titre d'un emploi antérieur, ainsi que les rentes et allocations – périodiques ou non – provenant de l’épargne-pension, de fonds de pension et d’assurances de groupe, qui sont payées à un résident d'un État contractant, ne sont imposables que dans cet État.

  • b. Les pensions et autres allocations, périodiques ou non, payées en exécution de la législation sociale d'un État contractant à un résident de l’autre État contractant ne sont imposables que dans ce dernier État.

• 2 Nonobstant les dispositions du paragraphe 1, un élément de revenu visé dans ce paragraphe est aussi imposable dans l’État contractant d’où il provient et selon la législation de cet État si et dans la mesure où :

  • a. en ce qui concerne les éléments de revenu visés à l'alinéa a du paragraphe 1, le droit à cet élément de revenu a été exempté d’impôt dans l’État contractant d’où il provient, ou les cotisations payées à ce titre au fonds de pension, au fonds d’épargne-pension ou à la société débitrice de cet élément de revenu ont été par le passé, soit déduites lors de la détermination du revenu imposable dans cet État, soit prises en considération pour l’octroi d’un autre avantage fiscal dans cet État ; et

  • b. en ce qui concerne les éléments de revenu visés aux alinéas a et b du paragraphe 1, cet élément de revenu n’est pas soumis, dans l’État contractant dont le bénéficiaire est un résident, au taux d’imposition généralement applicable aux revenus de professions dépendantes, ou si moins de 90 pour cent du montant brut de cet élément de revenu est soumis à l’impôt dans cet État.

  Les dispositions qui précèdent ne s’appliquent toutefois que lorsque le montant brut total des éléments de revenu qui, en vertu des dispositions qui précèdent, seraient imposables dans l’État contractant d’où ils proviennent, excède au cours de l’année civile un montant de 25.000 euros.

• 3 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1 et 2, une pension ou une autre rémunération, rente ou allocation similaire visée au paragraphe 1 est aussi imposable dans l’État contractant d’où elle provient si cette pension ou cette autre rémunération, rente ou allocation similaire n’a pas un caractère périodique et si le paiement a lieu avant la date à laquelle cette pension ou cette autre rémunération, rente ou allocation similaire devrait prendre cours.

• 4 Un élément de revenu visé à l’alinéa a du paragraphe 1, est considéré comme provenant d’un État contractant si et dans la mesure où le droit à cet élément de revenu ou les cotisations y relatives ont été pris en considération pour l’octroi d’un avantage fiscal dans cet État. Les pouvoirs d’imposition attribués à un État contractant conformément aux dispositions du présent article ne sont en aucune façon limités par le transfert d’un élément de revenu visé au paragraphe 1 d’un fonds de pension, d’un fonds d’épargne-pension ou d’une société établi dans un État contractant à un fonds de pension, un fonds d’épargne-pension ou une société établi dans un autre État.

• 5 Les autorités compétentes des États contractants règlent d’un commun accord les modalités d’application du paragraphe 2. Elles déterminent en même temps les données à fournir par un résident d’un État contractant aux fins d’une application correcte de la Convention dans l’autre État contractant, notamment en vue de déterminer si les conditions définies au paragraphe 2 sont ou non remplies.

• 6 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1, 2 et 3, les allocations payées en exécution de la législation sociale d’un État contractant à une personne physique qui exerce un emploi salarié dans cet État et qui est un résident de l’autre État contractant, parce que cette personne physique, en raison d’une maladie, d’une incapacité partielle de travail ou parce qu’elle est en surnombre, n’est pas à même d’exercer effectivement ou complètement cet emploi, sont imposables, pendant une période maximale d’un an ou aussi longtemps que la personne physique continue à percevoir des rémunérations au titre de l’exercice effectif de cet emploi, dans l’État contractant où les rémunérations perçues au titre de l’emploi effectivement exercé sont imposables.

• 7 Le terme « rente » désigne une somme prédéterminée, payable périodiquement à échéances fixes, la vie durant ou pendant un laps de temps déterminé ou déterminable, en vertu d'un engagement d'effectuer les paiements en échange d'une pleine et adéquate contrevaleur en argent ou en son équivalent.

• 8 Les rentes alimentaires et autres paiements similaires provenant d’un État contractant et payés à un résident de l’autre État contractant ne sont imposables que dans cet autre État. L’expression « rentes alimentaires et autres paiements similaires » désigne, aux fins du présent paragraphe, les paiements périodiques effectués en vertu d’une obligation légale d’entretien ou d’une convention écrite de séparation ou de divorce, ainsi que les capitaux en tenant lieu.

Article 17. Fonctions publiques

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1

  • a. Les salaires, traitements et autres rémunérations similaires, autres que les pensions, payés par un État contractant ou l'une de ses subdivisions politiques ou collectivités locales à une personne physique, au titre de services rendus à cet État ou à cette subdivision ou collectivité, sont imposables dans cet État.

  • b. Toutefois, ces salaires, traitements et autres rémunérations similaires ne sont imposables que dans l'autre État contractant si les services sont rendus dans cet État et si la personne physique est un résident de cet État qui :

    • 1° possède la nationalité de cet État, ou

    • 2° n'est pas devenu un résident de cet État à la seule fin de rendre les services.

• 2

  • a. Les pensions payées par un État contractant ou l'une de ses subdivisions politiques ou collectivités locales, soit directement soit par prélèvement sur des fonds qu'ils ont constitués, à une personne physique, au titre de services rendus à cet État ou à cette subdivision ou collectivité, sont imposables dans cet État.

  • b. Toutefois, ces pensions ne sont imposables que dans l'autre État contractant si la personne physique est un résident de cet État et en possède la nationalité.

• 3 Les dispositions des articles 14, 15 et 16 s'appliquent aux salaires, traitements et autres rémunérations similaires ainsi qu'aux pensions payés au titre de services rendus dans le cadre d'une activité industrielle ou commerciale exercée par un État contractant ou l'une de ses subdivisions politiques ou collectivités locales.

Article 18. Etudiants

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Les sommes qu'un étudiant ou un stagiaire qui est, ou qui était immédiatement avant de se rendre dans un État contractant, un résident de l'autre État contractant et qui séjourne dans le premier État à seule fin d'y poursuivre ses études ou sa formation, reçoit pour couvrir ses frais d'entretien, d'études ou de formation ne sont pas imposables dans cet État, à condition que ces sommes proviennent de sources situées en dehors de cet État.

Article 19. Autres revenus

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les éléments de revenu d'un résident d'un État contractant, d'où qu'ils proviennent, qui ne sont pas traités dans les articles précédents de la présente Convention, ne sont imposables que dans cet État.

• 2 Les dispositions du paragraphe 1 ne s'appliquent pas aux revenus autres que les revenus provenant de biens immobiliers tels qu'ils sont définis au paragraphe 2 de l'article 6, lorsque le bénéficiaire de tels revenus, résident d'un État contractant, exerce dans l'autre État contractant une activité d’entreprise par l'intermédiaire d'un établissement stable qui y est situé et que le droit ou le bien générateur des revenus s'y rattache effectivement. Dans ce cas, les dispositions de l'article 7 sont applicables.

• 3 Nonobstant les dispositions des paragraphes 1 et 2, les éléments de revenu d'un résident d'un État contractant qui ne sont pas traités dans les articles précédents de la Convention et qui proviennent de l'autre État contractant, sont imposables dans cet autre État si ces éléments de revenu ne sont pas effectivement imposés dans le premier État.

CHAPITRE IV. MÉTHODES POUR ÉLIMINER LA DOUBLE IMPOSITION

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Article 20

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 En Belgique, la double imposition est évitée de la manière suivante :

  • a. Lorsqu'un résident de la Belgique reçoit des éléments de revenu, autres que des dividendes, des intérêts ou des redevances, qui sont imposables aux Pays-Bas conformément aux dispositions de la présente Convention (sauf dans la mesure où ces dispositions autorisent l’imposition par les Pays-Bas uniquement parce que les éléments de revenu sont également des éléments reçus par un résident des Pays-Bas), la Belgique exempte de l'impôt ces éléments de revenu, mais uniquement dans la mesure où ils sont effectivement imposés aux Pays-Bas.

  • b. Nonobstant les dispositions de l’alinéa a et toute autre disposition de la présente Convention, la Belgique tient compte, pour la détermination des taxes additionnelles établies par les communes et les agglomérations belges, des revenus professionnels exemptés de l’impôt en Belgique conformément à cet alinéa a. Ces taxes additionnelles sont calculées sur l’impôt qui serait dû en Belgique si les revenus professionnels en question étaient tirés de sources belges.

    Lorsque, conformément à une disposition quelconque de la Convention, des éléments de revenu reçus par un résident de la Belgique sont exemptés de l’impôt en Belgique, la Belgique peut néanmoins, pour calculer le montant de l’impôt sur le reste du revenu de ce résident, appliquer le même taux que si ces éléments de revenu n'avaient pas été exemptés.

  • c. Les dividendes qu'une société qui est un résident de la Belgique reçoit d'une société qui est un résident des Pays-Bas sont exemptés de l'impôt des sociétés en Belgique, dans les conditions et limites prévues par la législation belge.

  • d. Sous réserve des dispositions de la législation belge relatives à l’imputation sur l'impôt belge des impôts payés à l'étranger, lorsqu'un résident de la Belgique reçoit des revenus qui sont compris dans son revenu global soumis à l'impôt belge et qui consistent en intérêts ou en redevances, l'impôt néerlandais établi sur ces revenus est imputé sur l'impôt belge afférent auxdits revenus.

  • e. Lorsque, conformément à la législation belge, des pertes subies par une entreprise exploitée par un résident de la Belgique dans un établissement stable situé aux Pays-Bas ont été effectivement déduites des bénéfices de cette entreprise pour son imposition en Belgique, l’exemption prévue à l’alinéa a ne s’applique pas en Belgique aux bénéfices d’autres périodes imposables qui sont imputables à cet établissement stable, dans la mesure où ces bénéfices ont aussi été exemptés d’impôt aux Pays-Bas en raison de leur compensation avec lesdites pertes.

  • f. Les dispositions des alinéas a et b s'appliquent aux éléments de revenus reçus par un résident de la Belgique qui sont imposables aux Pays-Bas conformément au paragraphe 10 de l'article 10.

  • g. Les dispositions des alinéas a et b s'appliquent aux éléments de revenu qu'un résident de Belgique tire lors de la liquidation d'une société ou du rachat d'actions, si et dans la mesure où ces éléments sont imposables aux Pays-Bas conformément au paragraphe 5 de l'article 13.

• 2 En ce qui concerne les Pays-Bas, la double imposition est évitée de la manière suivante :

  • a. Les Pays-Bas peuvent, lors de l’imposition de leurs résidents, inclure dans la base imposable les éléments du revenu qui, conformément aux dispositions de la présente Convention, sont imposables en Belgique ou qui ne sont imposables qu’en Belgique. Dans ce cas, les Pays-Bas accordent une exonération ou une déduction de l'impôt néerlandais conformément aux dispositions des alinéas b, c, d et e, sauf dans la mesure où ces dispositions n’accordent le pouvoir d’imposition à la Belgique qu’au seul motif que les éléments de revenu sont également des revenus reçus par un résident belge.

  • b. Lorsqu’un résident des Pays-Bas reçoit des éléments de revenu qui sont imposables en Belgique conformément aux dispositions de l’article 6, de l’article 7, des paragraphes 1 et 4 de l’article 8, des paragraphes 7 et 10 de l’article 10, du paragraphe 4 de l’article 11, du paragraphe 4 de l’article 12, des paragraphes 1, 2 et 3 de l’article 13, des paragraphes 1 et 3 de l’article 14, du paragraphe 2 de l’article 15, des paragraphes 2, 3 et 6 de l’article 16, de l’alinéa a du paragraphe 1 et de l’alinéa a du paragraphe 2 de l’article 17 et du paragraphe 2 de l’article 19 de la présente Convention, et qui sont compris dans la base imposable visée à l’alinéa a du paragraphe 2, les Pays-Bas exemptent ces éléments en accordant une réduction de leur impôt. Cette réduction est calculée conformément aux dispositions de la législation néerlandaise visant à éviter la double imposition. A cette fin, les éléments de revenu précités sont réputés être compris dans le montant des éléments de revenu qui sont exemptés d’impôt néerlandais en vertu de ces dispositions.

  • c. Les Pays-Bas accordent en outre, sur l’impôt néerlandais ainsi calculé, une déduction pour les éléments de revenu qui sont imposables en Belgique conformément aux dispositions des paragraphes 2, 3 et 9 de l’article 10 et du paragraphe 1 de l’article 15 de la présente Convention, dans la mesure où ces éléments de revenu sont compris dans la base imposable visée à l’alinéa a du paragraphe 2. Le montant de cette déduction est calculé conformément aux dispositions de la législation néerlandaise visant à éviter la double imposition.

  • d. Nonobstant les dispositions de l’alinéa b du paragraphe 2, les Pays-Bas accordent, au titre de l’impôt payé en Belgique sur les éléments de revenu qui sont imposables en Belgique conformément aux dispositions de l’article 7, du paragraphe 7 de l’article 10, du paragraphe 4 de l’article 11, du paragraphe 4 de l’article 12 et du paragraphe 2 de l’article 19 de la présente Convention et dans la mesure où ces éléments de revenu sont compris dans la base imposable visée à l’alinéa a du paragraphe 2, si et dans la mesure où les Pays-Bas, en vertu des dispositions de la législation néerlandaise visant à éviter la double imposition, accordent une déduction sur l’impôt néerlandais au titre de l’impôt perçu dans un autre pays sur ces éléments de revenu. Pour le calcul de cette déduction, les dispositions de l’alinéa c du présent paragraphe s’appliquent mutatis mutandis.

  • e. Les dispositions de l'alinéa b ne s'appliquent pas au revenu perçu par un résident des Pays-Bas si la Belgique applique les dispositions de la présente Convention pour exempter ces revenus d'impôts ou applique à ces revenus les dispositions du paragraphe 2, 3 et 9 de l'article 10. Dans ce cas, les dispositions de l’alinéa c du présent article s’appliquent mutatis mutandis.

• 3 Lorsqu’un résident de l’un des États contractants perçoit des intérêts visés au paragraphe 7 de l’article 11 qui, conformément au paragraphe 7 de l’article 11, sont imposables dans l’autre État contractant, cet autre État contractant accorde une déduction sur l’impôt qu’il perçoit sur ces revenus. Le montant de cette déduction est égal à l’impôt perçu sur ces revenus dans le premier État contractant, mais ne peut en aucun cas excéder la fraction de l’impôt perçu dans l’autre État contractant, calculé avant l’octroi de la déduction, qui est imputable à ces intérêts.

CHAPITRE V. DISPOSITIONS SPÉCIALES

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Article 21. Droit aux avantages

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Nonobstant les autres dispositions de la présente Convention, un avantage au titre de la présente Convention ne sera pas accordé au titre d’un élément de revenu s’il est raisonnable de conclure, compte tenu de l’ensemble des faits et circonstances propres à la situation, que l’obtention de cet avantage était l’un des objets principaux d’un montage ou d’une transaction ayant permis, directement ou indirectement, de l’obtenir, à moins qu’il soit établi que l’octroi de cet avantage dans ces circonstances serait conforme à l’objet et au but des dispositions pertinentes de la présente Convention.

• 2 Si, en vertu du paragraphe 1, une personne se voit refuser un avantage prévu par la présente Convention, l'autorité compétente de l'État contractant qui aurait normalement accordé cet avantage doit néanmoins considérer que cette personne peut prétendre à cet avantage ou à d’autres avantages au titre d’un élément de revenu spécifique si cette autorité compétente, à la demande de cette personne et après examen des faits et circonstances pertinents, conclut que ces avantages auraient été octroyés en l’absence de la transaction ou du montage mentionné au paragraphe 1. L'autorité compétente de l'Etat contractant à laquelle un résident de l'autre Etat contractant a présenté une demande conformément au présent paragraphe consulte l'autorité compétente de l'autre Etat contractant avant de rejeter la demande.

Article 22. Non-discrimination

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les nationaux d'un État contractant ne sont soumis dans l'autre État contractant à aucune imposition ou obligation y relative, qui est autre ou plus lourde que celles auxquelles sont ou pourront être assujettis les nationaux de cet autre État qui se trouvent dans la même situation, notamment au regard de la résidence. La présente disposition s'applique aussi, nonobstant les dispositions de l'article 1, aux personnes qui ne sont pas des résidents d'un État contractant ou des deux États contractants.

• 2 Les apatrides qui sont des résidents d’un État contractant ne sont soumis dans l’un ou l’autre État contractant à aucune imposition ou obligation y relative, qui est autre ou plus lourde que celles auxquelles sont ou pourront être assujettis les nationaux de l’État concerné qui se trouvent dans la même situation, notamment au regard de la résidence.

• 3 Les personnes physiques qui sont des résidents de l’un des États contractants et qui tirent de l’autre État contractant des gains ou des revenus dont le pouvoir d’imposition est dévolu à cet autre État en vertu des dispositions de la présente Convention, ont droit lors de l’imposition dans ce dernier État, dans la mesure où ces gains et revenus sont compris dans leur revenu mondial, aux mêmes déductions personnelles, abattements et réductions en raison de leur état civil ou de leurs charges de famille que les résidents de cet autre État, pour autant qu’ils se trouvent par ailleurs dans la même situation que les résidents de cet État.

  Un État contractant n'est pas tenu d'accorder les déductions personnelles, abattements et réductions susmentionnés à l’égard de ses résidents personnes physiques, dans la mesure où de telles déductions personnelles, abattements et réductions identiques ou similaires sont accordés par l'autre État contractant.

• 4 L'imposition d'un établissement stable qu'une entreprise d'un État contractant a dans l'autre État contractant n'est pas établie dans cet autre État d'une façon moins favorable que l'imposition des entreprises de cet autre État qui exercent la même activité. La présente disposition ne peut être interprétée comme obligeant un État contractant à accorder aux résidents de l'autre État contractant les déductions personnelles, abattements et réductions d'impôt en fonction de la situation familiale ou des charges de famille qu'il accorde à ses propres résidents.

• 5 À moins que les dispositions de l'article 9, du paragraphe 6 de l'article 11 ou du paragraphe 6 de l'article 12 ne soient applicables, les intérêts, redevances et autres dépenses payés par une entreprise d'un État contractant à un résident de l'autre État contractant sont déductibles, pour la détermination des bénéfices imposables de cette entreprise, dans les mêmes conditions que s'ils avaient été payés à un résident du premier État.

• 6 Les entreprises d'un État contractant, dont le capital est en totalité ou en partie, directement ou indirectement, détenu ou contrôlé par un ou plusieurs résidents de l'autre État contractant, ne sont soumises dans le premier État à aucune imposition ou obligation y relative, qui est autre ou plus lourde que celles auxquelles sont ou pourront être assujetties les autres entreprises similaires du premier État.

• 7 Les dispositions du présent article s'appliquent, nonobstant les dispositions de l'article 2, aux impôts de toute nature ou dénomination.

Article 23. Régime compensatoire pour les travailleurs frontaliers néerlandais

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les personnes physiques qui sont des résidents des Pays-Bas et qui tirent de Belgique des rémunérations dont le pouvoir d’imposition est attribué à la Belgique conformément aux dispositions des articles 14 et 15, du paragraphe 6 de l’article 16 et du paragraphe 1 de l’article 17 de la présente Convention bénéficient aux Pays-Bas d’une réduction d’impôt, dans la mesure où la somme de l’impôt dû aux Pays-Bas et en Belgique et de la prime visée au chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen » (Loi de financement de la sécurité sociale) ou des cotisations et primes analogues dues en exécution de la sécurité sociale belge excède le montant de l’impôt néerlandais et de la prime visée au chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen » qui aurait été perçu si ces rémunérations avaient été tirées des Pays-Bas et si elles avaient donné lieu aux Pays-Bas à la perception de l’impôt et de la prime visée au chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen ».

  Cette réduction est obtenue en considérant, dans la mesure nécessaire, l’impôt dû en Belgique ainsi que les cotisations et primes de sécurité sociale dues en Belgique – dans la mesure où elles sont analogues aux primes perçues en exécution du chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen » – comme un impôt néerlandais sur les salaires retenu à la source, et en les imputant sur l’impôt dû aux Pays-Bas et sur la prime due aux Pays-Bas et visée au chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen ».

• 2 Les autorités compétentes déterminent d’un commun accord dans quelle mesure les cotisations et primes de sécurité sociale belge sont analogues à la prime néerlandaise de l’assurance populaire (« premie voor de volksverzekeringen ») visée au chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen ».

• 3 Les rémunérations au sens du paragraphe 1 n’incluent pas les droits d'option sur actions tels que visés à la Loi de 1964 relative à l'impôt sur le salaire (« Wet op de loonbelasting 1964 »), dans la mesure où leur valeur fait partie, en Belgique, de la base imposable d'une année civile autre que celle au cours de laquelle le salaire lié au droit d’option sur actions est pris en compte aux Pays-Bas.

Article 24. Procédure amiable

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Lorsqu'une personne estime que les mesures prises par un État contractant ou par les deux États contractants entraînent ou entraîneront pour elle une imposition non conforme aux dispositions de la présente Convention, elle peut, indépendamment des recours prévus par la législation nationale de ces

  États, soumettre son cas à l'autorité compétente de l'un ou l’autre des États contractants. Le cas doit être soumis dans les trois ans qui suivent la première notification de la mesure qui entraîne une imposition non conforme aux dispositions de la Convention.

• 2 L'autorité compétente s'efforce, si la requête lui paraît fondée et si elle n'est pas elle-même en mesure d'y apporter une solution satisfaisante, de résoudre le cas par voie d'accord amiable avec l'autorité compétente de l'autre État contractant, en vue d'éviter une imposition non conforme à la Convention. L’accord est appliqué quels que soient les délais de prescription prévus par le droit interne des États contractants.

• 3 Les autorités compétentes des États contractants s'efforcent, par voie d'accord amiable, de résoudre les difficultés ou de dissiper les doutes auxquels peuvent donner lieu l'interprétation ou l'application de la Convention. Elles peuvent également se concerter en vue d’éliminer la double imposition dans les cas non prévus par la Convention.

• 4 Les autorités compétentes des États contractants se concertent au sujet des mesures administratives nécessaires à l'exécution des dispositions de la Convention et notamment au sujet des justifications à fournir par les résidents de chaque État contractant pour bénéficier dans l'autre État des exemptions ou réductions d'impôts prévues par cette Convention.

• 5 Les autorités compétentes des États contractants peuvent communiquer directement entre elles pour l'application de la Convention.

Article 25. Echange de renseignements

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les autorités compétentes des États contractants échangent les renseignements vraisemblablement pertinents pour appliquer les dispositions de la présente Convention ou pour l’application ou la mise en œuvre de la législation interne relative aux impôts de toute nature ou dénomination perçus par ou pour le compte des États contractants, de leurs subdivisions politiques ou de leurs collectivités locales dans la mesure où l'imposition qu'elle prévoit n'est pas contraire à la Convention. L'échange de renseignements n'est pas restreint par les articles 1 et 2. Les autorités compétentes des États contractants peuvent régler d’un commun accord les modalités d’application du présent article.

• 2 Les renseignements reçus en vertu du paragraphe 1 par un État contractant sont tenus secrets de la même manière que les renseignements obtenus en application de la législation interne de cet État et ne sont communiqués qu'aux personnes ou autorités (y compris les tribunaux et organes de droit administratif) concernées par l'établissement ou le recouvrement des impôts mentionnés au paragraphe 1, par les procédures ou poursuites concernant ces impôts, par les décisions sur les recours relatifs à ces impôts, ou par le contrôle de ce qui précède. Ces personnes ou autorités n'utilisent ces renseignements qu'à ces fins. Elles peuvent révéler ces renseignements au cours d'audiences publiques de tribunaux ou dans des jugements. Nonobstant

  ce qui précède, les renseignements reçus par un État contractant peuvent être utilisés à d’autres fins si la législation des deux États contractants l'autorise et si l’autorité compétente de l’État contractant qui fournit ces renseignements autorise cette utilisation.

• 3 Les dispositions des paragraphes 1 et 2 ne peuvent en aucun cas être interprétées comme imposant à un État contractant l'obligation :

  • a. de prendre des mesures administratives dérogeant à sa législation et à sa pratique administrative ou à celles de l'autre État contractant ;

  • b. de fournir des renseignements qui ne pourraient être obtenus sur la base de sa législation ou dans le cadre de sa pratique administrative normale ou de celles de l'autre État contractant ;

  • c. de fournir des renseignements qui révéleraient un secret commercial, industriel, professionnel ou un procédé commercial ou industriel ou des renseignements dont la communication serait contraire à l'ordre public.

• 4 Si des renseignements sont demandés par un État contractant conformément au présent article, l’autre État contractant utilise les pouvoirs dont il dispose pour obtenir les renseignements demandés, même s’il n’en a pas besoin à ses propres fins fiscales. L’obligation qui figure dans la phrase précédente est soumise aux limitations prévues au paragraphe 3, sauf si ces limitations sont susceptibles d’empêcher un État contractant de communiquer des renseignements uniquement parce que ceux-ci ne présentent pas d’intérêt pour lui dans le cadre national.

• 5 Les dispositions du paragraphe 3 ne peuvent en aucun cas être interprétées comme permettant à un État contractant de refuser de communiquer des renseignements uniquement parce que ceux-ci sont détenus par une banque, un autre établissement financier, un trust, une fondation, un mandataire ou une personne agissant en tant qu’agent ou fiduciaire ou parce que ces renseignements se rattachent aux droits de propriété d’une personne. En vue d’obtenir ces renseignements, l’administration fiscale de l’État contractant requis a le pouvoir de demander la communication de renseignements et de procéder à des investigations et à des auditions nonobstant toute disposition contraire de sa législation fiscale interne.

• 6

  • a. Nonobstant les dispositions du paragraphe 1, les dispositions du présent article s’appliquent mutatis mutandis aux renseignements pertinents pour la mise en œuvre des mesures liées au revenu (« inkomensafhankelijke regelingen »), telles que prévues par la législation néerlandaise, par le « Service Allocations » (« Dienst Toeslagen ») chargé de l’application ou de la mise en œuvre de ces mesures.

  • b. Si des renseignements sont obtenus à des fins fiscales par un État contractant en vertu du paragraphe 1, cet État peut, nonobstant la dernière phrase du paragraphe 2, également utiliser ces renseignements pour la mise en œuvre des mesures liées au revenu (« inkomensafhankelijke regelingen »), telles que visées à l’alinéa a du présent paragraphe.

Article 26. Assistance au recouvrement

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les États contractants se prêtent mutuellement assistance pour le recouvrement de leurs créances fiscales. Cette assistance n’est pas limitée par les articles 1 et 2. Les autorités compétentes des États contractants peuvent régler d’un commun accord les modalités d’application du présent article.

• 2 L’expression « créance fiscale » employée dans le présent article désigne une somme due au titre d’impôts de toute nature ou dénomination perçus pour le compte des États contractants, de leurs subdivisions politiques ou collectivités locales, dans la mesure où l’imposition correspondante n’est pas contraire à la présente Convention ou à tout autre instrument auquel les États contractants sont parties, ainsi que les intérêts, pénalités administratives et coûts de recouvrement ou de mesures conservatoires afférents à cette somme.

• 3 Les dispositions du présent article ne s’appliquent qu’à une créance fiscale faisant l’objet d'un titre exécutoire dans l’État requérant et n’étant pas contestée. Toutefois, si la créance concerne une obligation fiscale d’une personne qui n’est pas un résident de l’État requérant, le présent article ne s’applique que si la créance ne peut plus être contestée. La créance fiscale est recouvrée par cet autre État conformément aux dispositions de sa législation applicable en matière de mise en œuvre et de recouvrement de ses propres impôts comme si la créance fiscale était une créance fiscale de cet autre État.

• 4 Lorsqu’une créance fiscale d’un État contractant est une créance à l’égard de laquelle cet État peut, en vertu de sa législation, prendre des mesures conservatoires pour assurer son recouvrement, cette créance doit, à la demande des autorités compétentes de cet État, être acceptée aux fins de l’adoption de mesures conservatoires par les autorités compétentes de l’autre État contractant. Cet autre État doit prendre des mesures conservatoires à l’égard de cette créance fiscale conformément aux dispositions de sa législation comme s’il s’agissait d’une créance fiscale de cet autre État même si, au moment où ces mesures sont appliquées, la créance fiscale n’est pas recouvrable dans le premier État ou est due par une personne qui a le droit d’empêcher son recouvrement.

• 5 Nonobstant les dispositions des paragraphes 3 et 4, les délais de prescription et la priorité applicables, en vertu de la législation d’un État contractant, à une créance fiscale en raison de sa nature en tant que telle ne s’appliquent pas à une créance fiscale acceptée par cet État aux fins des paragraphes 3 et 4, et, sauf convention contraire entre les autorités compétentes, les créances fiscales ne peuvent être recouvrées au moyen de l’emprisonnement pour dette du débiteur. En outre, une créance fiscale acceptée par un État contractant aux fins des paragraphes 3 et 4 ne peut se voir accorder dans cet État aucune priorité en vertu de la législation de l’autre État contractant applicable à cette créance fiscale.

• 6 Les procédures concernant l’existence, la validité ou le montant d’une créance fiscale d’un État contractant ne sont pas soumises aux tribunaux ou organes administratifs de l’autre État contractant.

• 7 Lorsqu’à tout moment après qu’une demande a été formulée par un État contractant en vertu des paragraphes 3 et 4 et avant que l’autre État contractant ait recouvré et transmis la créance fiscale en question au premier État, cette créance fiscale cesse d’être :

  • a. dans le cas d’une demande présentée en vertu du paragraphe 3, une créance fiscale du premier État qui est recouvrable en vertu de la législation de cet État et est due par une personne qui, à ce moment, ne peut, en vertu de la législation de cet État, empêcher son recouvrement ; ou

  • b. dans le cas d’une demande présentée en vertu du paragraphe 4, une créance fiscale du premier État à l'égard de laquelle cet État peut, en vertu de sa législation, prendre des mesures conservatoires en vue d'en assurer le recouvrement ;

  les autorités compétentes du premier État notifient promptement ce fait aux autorités compétentes de l’autre État et le premier État, au choix de l’autre État, suspend ou retire sa demande.

• 8 Les dispositions du présent article ne peuvent en aucun cas être interprétées comme imposant à un État contractant l’obligation :

  • a. de prendre des mesures administratives dérogeant à sa législation ou à sa pratique administrative ou à celles de l’autre État contractant ;

  • b. de prendre des mesures qui seraient contraires à l’ordre public ;

  • c. de prêter assistance si l’autre État contractant n’a pas pris toutes les mesures raisonnables de recouvrement ou de conservation, selon le cas, qui sont disponibles en vertu de sa législation ou de sa pratique administrative ;

  • d. de prêter assistance dans les cas où la charge administrative qui en résulte pour cet État est nettement disproportionnée par rapport aux avantages qui peuvent en être tirés par l’autre État contractant.

• 9 Nonobstant les dispositions du paragraphe 1, les dispositions du présent article s’appliquent mutatis mutandis aux créances relatives à la mise en œuvre des mesures liées au revenu (« inkomensafhankelijke regelingen »), telles que prévues par la législation néerlandaise, par le « Service Allocations » (« Dienst Toeslagen ») chargé de l’application ou de la mise en œuvre de ces mesures.

Article 27. Fonctionnaires diplomatiques et consulaires

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Les dispositions de la présente Convention ne portent nullement atteinte aux privilèges fiscaux dont bénéficient les membres des missions diplomatiques ou des postes consulaires en vertu soit des règles générales du droit des gens, soit de dispositions d'accords particuliers.

• 2 Aux fins de la Convention, les membres des missions diplomatiques ou des postes consulaires d'un État contractant accrédités dans l'autre État contractant ou dans un État tiers, qui ont la nationalité de l'État accréditant, sont réputés être des résidents dudit État s'ils y sont soumis aux mêmes obligations, en matière d'impôts sur le revenu, que les résidents de cet État.

• 3 La Convention ne s'applique pas aux organisations internationales, à leurs organes ou à leurs fonctionnaires, ni aux personnes qui sont membres des missions diplomatiques ou des postes consulaires d'un État tiers, lorsqu'elles séjournent dans un État contractant et ne sont pas considérées comme des résidents de l'un ou l'autre État contractant en matière d'impôts sur le revenu.

CHAPITRE VI. DISPOSITIONS FINALES

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Article 28. Entrée en vigueur

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1 Chaque État contractant notifiera à l'autre État contractant l'accomplissement des procédures requises par sa législation pour l'entrée en vigueur de la présente Convention. La Convention entrera en vigueur le dernier jour du mois suivant le mois au cours duquel la dernière des notifications aura été reçue.

• 2 Les dispositions de la Convention s'appliqueront :

  • a. aux impôts dus à la source sur les revenus attribués ou mis en paiement à partir du 1^er janvier de l'année qui suit immédiatement celle de l'entrée en vigueur de la Convention ;

  • b. aux autres impôts établis sur des revenus de périodes imposables commençant à partir du 1^er janvier de l'année qui suit immédiatement celle de l'entrée en vigueur de la Convention ;

  • c. aux autres impôts dus au titre d’événements imposables se produisant à partir du 1^erjanvier de l’année qui suit immédiatement celle de l’entrée en vigueur de la Convention.

• 3 La Convention entre le Royaume de Belgique et le Royaume des Pays Bas tendant à éviter la double imposition et à prévenir l'évasion fiscale en matière d'impôts sur le revenu et sur la fortune, signée le 5 juin 2001 à Luxembourg, prend fin à l'entrée en vigueur de la présente Convention. Les dispositions de la première Convention susmentionnée dans le présent paragraphe continueront toutefois à s'appliquer jusqu’à ce que les dispositions de la présente Convention soient applicables conformément aux dispositions du paragraphe 2.

• 4 Nonobstant les dispositions du paragraphe 3, le régime compensatoire prévu aux paragraphes 2, 3 et 4 de l'article 27, de la Convention visée au paragraphe 3 du présent article en lien avec l’alinéa 2 de l'article 1a, de la Loi d'approbation (« Goedkeuringswet ») continue de s'appliquer en matière de rémunérations dont le pouvoir d’imposition reste dévolu à la Belgique en vertu de la présente Convention. Par la Loi d'approbation, visée à la première phrase, on entend : la loi du 12 décembre 2002 approuvant la Convention, conclue à Luxembourg le 5 juin 2001, entre le Royaume des Pays Bas et le Royaume de Belgique tendant à éviter la double imposition et à prévenir l'évasion fiscale en matière d'impôts sur le revenu et sur la fortune, ainsi que les Protocoles I et II et l'échange de lettres (Trb. 2001, 136). Aux fins de la première phrase, le calcul de la perte nette de revenu visée au paragraphe 3 de l'article 27 de la Convention visée au paragraphe 3 du présent article, est basé sur la somme de l’impôt dû aux Pays-Bas et en Belgique et de la prime visée au chapitre 2 de la « Wet financiering sociale verzekeringen » ou des cotisations et primes analogues dues en exécution de la sécurité sociale belge dont la personne physique, visée au paragraphe 2 de l'article 27 de la Convention visée au paragraphe 3 du présent article, est effectivement redevable sur son revenu en application des dispositions de la présente Convention.

Article 29. Dénonciation

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

La présente Convention demeurera en vigueur tant qu'elle n'aura pas été dénoncée par un État contractant. Chacun des États contractants peut dénoncer la Convention par la voie diplomatique à l’autre État contractant au moins six mois avant la fin de toute année civile commençant après l'expiration d'un délai de cinq ans à compter de la date d'entrée en vigueur de la Convention. Dans ce cas, la Convention cessera d'être applicable :

• a. aux impôts dus à la source sur les revenus attribués ou mis en paiement à partir du 1^erjanvier de l'année qui suit immédiatement celle de la dénonciation ;

• b. aux autres impôts établis sur des revenus de périodes imposables commençant à partir du 1^er janvier de l'année qui suit immédiatement celle de la dénonciation ;

• c. à d’autres impôts dus au titre d’événements imposables se produisant à partir du 1^erjanvier de l’année qui suit immédiatement celle de la dénonciation.

EN FOI DE QUOI, les soussignés, à ce dûment autorisés par leurs Gouvernements respectifs, ont signé la présente Convention.

FAIT à Bruxelles, le 23 juin 2023, en double exemplaire, en langues néerlandaise et française, les deux textes faisant également foi.

Pour le Royaume des Pays-Bas,

M.L.A. VAN RIJ

Pour le Royaume de Belgique,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Communauté flamande,

M. DIEPENDAELE

Pour la Communauté française,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Communauté germanophone,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Région flamande,

M. DIEPENDAELE

Pour la Région wallonne,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Région de Bruxelles-Capitale,

V. VAN PETEGHEM

Protocole I

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Au moment de procéder à la signature de la Convention entre le Royaume des Pays Bas et le Royaume de Belgique pour l’élimination de la double imposition en matière d'impôts sur le revenu et pour la prévention de l’évasion et de la fraude fiscales, les soussignés sont convenus des dispositions suivantes, qui font partie intégrante de la Convention.

1. Généralités

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Il est entendu que toutes les dispositions de la présente Convention qui sont équivalentes ou substantiellement similaires aux dispositions du Modèle de Convention fiscale de l'OCDE concernant le revenu et la fortune doivent être interprétées conformément aux commentaires de l’OCDE y relatif au moment de l'application de la présente Convention, dans la mesure où les États contractants n'ont pas fait d'observation dans les commentaires de l'OCDE correspondants indiquant que les États contractants ne sont pas d'accord avec les principes concernés et dans la mesure où les États contractants n'ont pas convenu d'une interprétation divergente sur la base d’un accord amiable conformément à l'article 24.

• 2. Aucune disposition de la présente Convention ne peut être interprétée comme empêchant un État contractant d'appliquer les dispositions de sa législation nationale visant à prévenir l'évasion et la fraude fiscales.

• 3. A la demande d'un résident d'un État contractant, les autorités compétentes se consultent conformément au paragraphe 3 de l'article 24, si les dispositions de la législation nationale visées au paragraphe précédent donnent lieu à une double imposition ou si ce résident considère que l'imposition est non conforme à l'objet et au but des dispositions pertinentes de la présente Convention.

• 4. Rien dans la présente Convention ne s'oppose à l'application de la directive (UE) 2022/2523 du Conseil du 14 décembre 2022 visant à assurer un niveau minimum d'imposition mondial pour les groupes d'entreprises multinationales et les groupes nationaux de grande envergure dans l'Union.

• 5. Si les deux États contractants introduisent un impôt sur la fortune, la Belgique et les Pays-Bas entameront des négociations en vue de l'insertion d'un article sur la fortune dans la présente Convention.

2. Ad articles 1, 4, 10, 11, 12, 13 et 19

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Nonobstant les dispositions des articles 1 et 4, les avantages des articles 10, 11, 12, 13 et 19 et les dispositions correspondantes du Protocole ne s'appliquent pas à un organisme d'investissement exempté (« vrijgestelde beleggingsinstelling »), tel que visé à l'article 6a de la Loi néerlandaise de 1969 relative à l'impôt des sociétés (« Wet op de vennootschapsbelasting 1969 »).

• 2. Les dispositions du paragraphe 2 de l'article 10 s'appliquent mutatis mutandis aux avantages forfaitaires d'un organisme d'investissement exempté aux Pays-Bas (« vrijgestelde beleggingsinstelling »).

• 3. Les dispositions du paragraphe 3 de l'article 10 ne s'appliquent pas aux dividendes payés par ou à une personne qui est un organisme d'investissement fiscal (« fiscale beleggingsinstelling ») aux fins de l'impôt néerlandais des sociétés.

3. Ad article 2, paragraphe 2, article 6, article 13, paragraphe 1, et article 19, paragraphe 2

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Pour l’application de la Convention, en ce qui concerne les Pays-Bas, l’expression « onroerende goederen » (biens immobiliers) doit se lire « onroerende zaken ».

4. Ad article 3, paragraphe 2, et article 24, paragraphe 3

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que, lorsque les autorités compétentes des États contractants seront parvenues, dans le cadre de la Convention, à une solution par voie d’accord amiable dans des cas où :

• a. l’interprétation, en application du paragraphe 2 de l’article 3, d’un terme ou d’une expression non défini ; ou

• b. une différence de qualification (par exemple d’un élément de revenu ou d’une personne),

entraînent une situation de double imposition ou de double exonération, cette solution – après avoir été notifiée par les deux autorités compétentes – sera également contraignante pour l’application de la Convention dans d’autres cas similaires.

5. Ad article 4

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Une personne physique qui vit à bord d’un navire ou d’un bateau servant à la navigation intérieure sans avoir de domicile réel dans un État contractant est réputée avoir son domicile dans l’État où se trouve le port d’attache du navire ou du bateau.

• 2. Aux fins de la présente Convention, le siège de direction effective de toute personne autre qu'une personne physique est le lieu où la direction de cette personne est exercée dans sa totalité et où la surveillance supérieure des activités est exercée. Les critères suivants, entre autres, sont pris en compte pour déterminer le siège de direction effective :

  • – le lieu où le conseil d'administration ou l’organe similaire tient ses réunions ;

  • – le lieu où s'exerce la gestion journalière ;

  • – le lieu où les cadres supérieurs/gérants accomplissent leur activités ;

  • – le lieu où sont conservés les livres et les registres.

6. Ad articles 5, 6, 7 et 13

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que les droits d'exploration et d'exploitation des ressources naturelles sont considérés comme des biens immobiliers situés dans l'État contractant sur la mer territoriale duquel, et toute zone extérieure et adjacente à sa mer territoriale telle que visée à l’alinéa a du paragraphe 1 de l'article 3, cet État, conformément au droit international, exerce sa juridiction ou des droits souverains, y compris les fonds marins et le sous-sol, ces droits s'appliquent et que ces droits sont considérés comme faisant partie de l’actif d’un établissement stable situé dans cet État. Il est également entendu que les droits précités comprennent également les droits portant sur des intérêts dans, ou des gains tirés des actifs résultant de cette exploration ou exploitation.

7. Ad article 7

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que, lorsqu’une personne physique qui est un résident d’un État contractant, perçoit des rémunérations au titre d’un travail accompli dans un établissement stable, situé dans l’autre État contractant, d’une entreprise du premier État contractant exploitée par son conjoint, ces rémunérations sont considérées, pour l’application de la Convention, comme des bénéfices d’une entreprise du premier État contractant qui sont imposables dans l’autre État contractant, si la charge de ces rémunérations est supportée par l’établissement stable situé dans l’autre État contractant.

8. Ad article 8

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que les dispositions de l'article 8 s'appliquent également aux impôts perçus sur la base des recettes brutes relatives au transport de passagers et de marchandises en trafic international.

9. Ad articles 8, 13, 14 et 19

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Pour l’application des articles 8, 13, 14 et 19, le siège de direction effective de l’entreprise « Koninklijke Luchtvaartmaatschappij N.V. » (KLM N.V.) est réputé être situé aux Pays-Bas, aussi longtemps que les Pays-Bas détiennent le pouvoir d’imposition exclusif à l’égard de l’entreprise KLM N.V. en vertu de la Convention entre le Gouvernement du Royaume des Pays-Bas et le Gouvernement de la République française tendant à éviter les doubles impositions et à prévenir l'évasion fiscale en matière d'impôts sur le revenu et sur la fortune, conclue à Paris le 16 mars 1973.

10. Ad article 9, paragraphe 1

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que le fait que des entreprises associées aient conclu des conventions, comme des « conventions de cost-sharing » ou des accords généraux de prestation de services, ayant pour objet ou pour base l’imputation des dépenses de direction, frais généraux d’administration, charges techniques et professionnelles, frais de recherche et de développement et autres dépenses analogues, ne constitue pas en soi une condition qui diffère de celles qui seraient convenues entre des entreprises indépendantes.

11. Ad articles 10 et 13

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que les revenus provenant de la liquidation d'une société ou du rachat d'actions par une société sont assimilés à des dividendes, sauf dans la mesure où les dispositions du paragraphe 5 de l'article 13 s'appliquent.

12. Ad articles 6, 10, 11, 12 et 13

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

• 1. Les revenus et avantages tirés d’investissements collectifs via des fonds fermés en compte commun (CFC fermés) (« besloten fondsen voor gemene rekening » (besloten FGR’s)) ou via des fonds communs de placement (FCP) (« gemeenschappelijke beleggingsfondsen » (GBF’s)) établis dans l'un des États contractants ainsi que des fonds à compartiments établis dans l'un des États contractants et composés de plusieurs CFC fermés ou FCP sont alloués aux participants investissant par l'intermédiaire de CFC fermés ou FCP au prorata de l’importance de leur participation dans le fonds.

• 2. Un CFC fermé, un FCP ou un fonds à compartiments, établi dans l'un des États contractants et percevant des revenus ou des avantages générés dans l'autre État contractant peut lui-même, par la représentation du gestionnaire du fonds ou de son dépositaire à la place des participants au fonds qui sont résidents du premier État contractant, revendiquer les avantages de la présente Convention pour le compte de ces participants. Un gestionnaire du fonds ou son dépositaire fournira les informations pertinentes, notamment une liste des participants et les revenus ou avantages alloués pertinents pour une requête. De telles demandes peuvent faire l'objet d'une enquête.

• 3. Nonobstant les dispositions du paragraphe 2, un fonds ne peut prétendre aux avantages issus de la Convention au nom d'un investisseur de ce fonds si l'investisseur a lui-même revendiqué ces avantages au titre des mêmes revenus ou avantages.

13. Ad article 14, paragraphes 1 et 2

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu qu'un emploi est exercé à l’endroit où le salarié est physiquement présent pour y exercer les activités au titre desquelles les salaires, traitements et autres rémunérations similaires sont payés, quel que soit le lieu de conclusion du contrat de travail, la résidence de l’employeur ou du débiteur des rémunérations, le lieu de paiement des rémunérations, ou l’endroit où les résultats du travail du salarié sont exploités. Si une activité est effectivement exercée dans un État contractant, seule la partie des rémunérations attribuable à cette activité est imposable dans cet État.

14. Ad articles 14, 28 et 29

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que, en ce qui concerne les Pays-Bas, l’expression « période d’imposition » (« belastbaar tijdperk ») doit être prise dans le sens de « année fiscale » (« belastingjaar »).

15. Ad article 15

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que les dispositions de l'article 15 s'appliquent également aux rémunérations perçues par l'administrateur ou le gérant d'une société qui est dirigée par un administrateur ou un gérant unique ainsi que le liquidateur ou le commissaire aux comptes qui exerce cette activité en qualité de liquidateur ou commissaire aux comptes unique pour le compte d'une société. Ces dispositions visent également les personnes qui exercent des activités considérées en droit belge comme similaires à celles d'administrateur, de gérant, de commissaire aux comptes ou de liquidateur.

16. Ad article 16

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Nonobstant les dispositions du paragraphe 7 de l’article 16, le terme «rente» mentionné au paragraphe 7 de l'article 16, désigne, dans la mesure où elle provient des Pays-Bas, une rente au sens de la législation fiscale néerlandaise ainsi que toute autre allocation ou prestation périodique dans la mesure où cette rente ou toute autre allocation ou prestation périodique a donné droit à une déduction aux Pays-Bas au titre de dépenses relatives à l'épargne-revenu (« uitgaven voor inkomensvoorzieningen ») ou régimes analogues, et où cette rente ou toute autre allocation ou prestation périodique n’est pas un salaire imposable.

17. Ad article 16

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Pour l’application de l'article 16, l’expression « législation sociale » désigne un système de sécurité sociale.

18. Ad articles 2, 4, 11, 12, 17, 25 et 26

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Pour l’application des articles 2, 4, 11, 12, 17, 25 et 26, en ce qui concerne les Pays-Bas, on entend par « collectivité locale » : « plaatselijk publiekrechtelijk lichaam ».

19. Ad article 17, paragraphe 2

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Une pension provenant des Pays-Bas entre dans le champ d'application du paragraphe 2 de l'article 17 dans la mesure où le droit à cette pension a été constitué dans le cadre de services rendus à un État contractant ou à l'une de ses subdivisions politiques ou collectivités locales (fonctions publiques), peu importe qui verse cette pension. Lorsque le droit à une pension est constitué en partie dans le cadre de la fonction publique et en partie dans le cadre d'une autre relation de travail, la part de cette pension régie par l'article 16 et la part régie par le paragraphe 2 de l'article 17, est déterminée au prorata du nombre d'années pendant lesquelles le droit à cette pension a été constitué respectivement dans le cadre de la fonction publique et dans le cadre d'une autre relation de travail par rapport au nombre total d'années au cours desquelles le droit à cette pension a été constitué.

20. Ad article 19, paragraphe 3

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Pour l’application du paragraphe 3 de l’article 19, un élément de revenu est effectivement imposé dans un État contractant lorsque cet élément est soumis à l'impôt dans cet État contractant et n'y bénéficie pas d'une exemption d’impôt.

21. Ad article 20, paragraphe 1

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Pour l’application de l’alinéa a du paragraphe 1 de l'article 20, un élément de revenu est effectivement imposé aux Pays-Bas lorsque cet élément est soumis à l'impôt aux Pays-Bas et n'y bénéficie pas d'une exemption d’impôt.

22. Ad article 22, paragraphe 3

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Lorsque, aux Pays-Bas, la situation des partenaires intervient pour la détermination de l’impôt dû, cette situation est également prise en considération, lorsqu’une personne physique qui est un résident de la Belgique invoque cette disposition, aux fins de la détermination de l’impôt qu’elle doit aux Pays-Bas, étant entendu qu’elle ne peut obtenir également aux Pays-Bas le bénéfice des déductions personnelles, abattements et réductions dont bénéficie son partenaire en Belgique.

23. Ad article 24

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Lorsque les autorités compétentes des États contractants sont parvenues à un accord dans le cadre d’une procédure amiable basée sur les dispositions de l’article 24, elles peuvent également convenir que l’État contractant dans lequel l’accord précité entraîne une augmentation du revenu imposable renonce à tous les accroissements d’impôt, intérêts et frais afférents à l’impôt dû par suite de cette augmentation du revenu imposable, à condition que l’autre État contractant renonce à octroyer des intérêts en raison de la réduction d’impôt correspondante qui résulte de cet accord.

24. Ad articles 28 et 29

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Il est entendu que l’expression « attribués ou mis en paiement » signifie également, en ce qui concerne les Pays-Bas, « reçus, crédités ou mis à la disposition, devenus productifs d’intérêts, devenus exigibles et encaissables ».

EN FOI DE QUOI, les soussignés, à ce dûment autorisés par leurs Gouvernements respectifs, ont signé le présent Protocole.

FAIT à Bruxelles, le 23 juin 2023, en double exemplaire, en langues néerlandaise et française, les deux textes faisant également foi.

Pour le Royaume des Pays-Bas,

M.L.A. VAN RIJ

Pour le Royaume de Belgique,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Communauté flamande,

M. DIEPENDAELE

Pour la Communauté française,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Communauté germanophone,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Région flamande,

M. DIEPENDAELE

Pour la Région wallonne,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Région de Bruxelles-Capitale,

V. VAN PETEGHEM

Protocole II

[Treedt in werking op een nader te bepalen tijdstip]

Au moment de procéder à la signature de la Convention entre le Royaume des Pays

Bas et le Royaume de Belgique pour l’élimination de la double imposition en matière d'impôts sur le revenu et pour la prévention de l’évasion et de la fraude fiscales, les soussignés sont convenus du second Protocole suivant, qui fait partie intégrante de la Convention.

Les États contractants conviennent que, compte tenu de l'expiration de la compensation macroéconomique prévue par le Protocole II à la Convention entre le Royaume des Pays-Bas et le Royaume de Belgique tendant à éviter la double imposition et à prévenir l'évasion fiscale en matière d'impôts sur le revenu et sur la fortune, signée à Luxembourg le 5 juin 2001, les Pays-Bas verseront à la Belgique, à compter de l'année qui suit immédiatement celle de l'entrée en vigueur de la Convention, une compensation annuelle de 15 millions d'euros jusqu'à et y compris la dixième année qui suit celle de la signature de la présente Convention.

EN FOI DE QUOI, les soussignés, à ce dûment autorisés par leurs Gouvernements respectifs, ont signé le présent Protocole.

FAIT à Bruxelles, le 23 juin 2023, en double exemplaire, en langues néerlandaise et française, les deux textes faisant également foi.

Pour le Royaume des Pays-Bas,

M.L.A. VAN RIJ

Pour le Royaume de Belgique,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Communauté flamande,

M. DIEPENDAELE

Pour la Communauté française,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Communauté germanophone,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Région flamande,

M. DIEPENDAELE

Pour la Région wallonne,

V. VAN PETEGHEM

Pour la Région de Bruxelles-Capitale,

V. VAN PETEGHEM