Verdrag betreffende de prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, Genève, 08-07-1964

Geraadpleegd op 12-12-2024.
Geldend van 05-03-1982 t/m heden

Verdrag betreffende de prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten

Authentiek : EN

Convention concerning benefits in the case of employment injury

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Forty-eighth Session on 17 June 1964, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to benefits in the case of industrial accidents and occupational diseases, which is the fifth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,

adopts this eighth day of July of the year one thousand nine hundred and sixty-four the following Convention, which may be cited as the Employment Injury Benefits Convention, 1964:

Article 1

In this Convention

  • (a) the term “legislation” includes any social security rules as well as laws and regulations;

  • (b) the term “prescribed” means determined by or in virtue of national legislation;

  • (c) the term “industrial undertaking” includes all undertakings in the following branches of economic activity: mining and quarrying; manufacturing; construction; electricity, gas, water and sanitary services; and transport, storage and communication;

  • (d) the term “dependent” refers to a state of dependency which is presumed to exist in prescribed cases;

  • (e) the term “dependent child” covers

    • (i) a child under school-leaving age or under 15 years of age, whichever is the higher, and

    • (ii) a child under a prescribed age higher than that specified in subclause (i) and who is an apprentice or student or has a chronic illness or infirmity disabling him for any gainful activity, on conditions laid down by national legislation: Provided that this requirement shall be deemed to be met where national legislation defines the term so as to cover any child under an age appreciably higher than that specified in subclause (i).

Article 2

  • 1 A Member whose economic and medical facilities are insufficiently developed may avail itself by a declaration accompanying its ratification of the temporary exceptions provided for in the following Articles: Article 5, Article 9, paragraph 3, clause (b), Article 12, Article 15, paragraph 2, and Article 18, paragraph 3. Any such declaration shall state the reason for such exceptions.

  • 2 Each Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article shall include in its report upon the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation a statement in respect of each exception of which it avails itself

    • (a) that its reason for doing so subsists; or

    • (b) that it renounces its right to avail itself of the exception in question as from a stated date.

Article 3

  • 1 Any Member which ratifies this Convention may, by a declaration accompanying its ratification, exclude from the application of the Convention

    • (a) seafarers, including seafishermen,

    • (b) public servants,

    where these categories are protected by special schemes which provide in the aggregate benefits at least equivalent to those required by this Convention.

  • 2 Where a declaration under paragraph 1 of this Article is in force, the Member may exclude the persons belonging to the category or categories excluded from the application of the Convention from the number of employees when calculating the percentage of employees in compliance with paragraph 2, clause (d), of Article 4, and with Article 5.

  • 3 Any Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article may subsequently notify the Director-General of the International Labour Office that it accepts the obligations of this Convention in respect of a category or categories excluded at the time of its ratification.

Article 4

  • 1 National legislation concerning employment injury benefits shall protect all employees, including apprentices, in the public and private sectors, including co-operatives, and, in respect of the death of the breadwinner, prescribed categories of beneficiaries.

  • 2 Any Member may make such exceptions as it deems necessary in respect of

    • (a) persons whose employment is of a casual nature and who are employed otherwise than for the purpose of the employer's trade or business;

    • (b) out-workers;

    • (c) members of the employer's family living in his house, in respect of their work for him;

    • (d) other categories of employees, which shall not exceed in number 10 per cent. of all employees other than those excluded under clauses (a) to (c).

Article 5

Where a declaration provided for in Article 2 is in force, the application of national legislation concerning employment injury benefits may be limited to prescribed categories of employees, which shall total in number not less than 75 per cent. of all employees in industrial undertakings, and, in respect of the death of the breadwinner, prescribed categories of beneficiaries.

Article 6

The contingencies covered shall include the following where due to an employment injury:

  • (a) a morbid condition;

  • (b) incapacity for work resulting from such a condition and involving suspension of earnings, as defined by national legislation;

  • (c) total loss of earning capacity or partial loss thereof in excess of a prescribed degree, likely to be permanent, or corresponding loss of faculty; and

  • (d) the loss of support suffered as the result of the death of the breadwinner by prescribed categories of beneficiaries.

Article 7

  • 1 Each Member shall prescribe a definition of “industrial accident”, including the conditions under which a commuting accident is considered to be an industrial accident, and shall specify the terms of such definition in its reports upon the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation.

  • 2 Where commuting accidents are covered by social security schemes other than employment injury schemes, and these schemes provide in respect of commuting accidents benefits which, when taken together, are at least equivalent to those required under this Convention, it shall not be necessary to make provision for commuting accidents in the definition of “industrial accident”.

Article 8

Each Member shall

  • (a) prescribe a list of diseases, comprising at least the diseases enumerated in Schedule I to this Convention, which shall be regarded as occupational diseases under prescribed conditions; or

  • (b) include in its legislation a general definition of occupational diseases broad enough to cover at least the diseases enumerated in Schedule I to this Convention; or

  • (c) prescribe a list of diseases in conformity with clause (a), complemented by a general definition of occupational diseases or by other provisions for establishing the occupational origin of diseases not so listed or manifesting themselves under conditions different from those prescribed.

Article 9

  • 1 Each Member shall secure to the persons protected, subject to prescribed conditions, the provision of the following benefits:

    • (a) medical care and allied benefits in respect of a morbid condition;

    • (b) cash benefits in respect of the contingencies specified in Article 6, clauses (b), (c) and (d).

  • 2 Eligibility for benefits may not be made subject to the length of employment, to the duration of insurance or to the payment of contributions: Provided that a period of exposure may be prescribed for occupational diseases.

  • 3 The benefits shall be granted throughout the contingency: Provided that in respect of incapacity for work the cash benefit need not be paid for the first three days

    • (a) where the legislation of a Member provides for a waiting period at the date on which this Convention comes into force, on condition that the Member includes in its reports upon the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation a statement that its reason for availing itself of this provision subsists; or

    • (b) where a declaration provided for in Article 2 is in force.

Article 10

  • 1 Medical care and allied benefits in respect of a morbid condition shall comprise

    • (a) general practitioner and specialist in-patient and out-patient care, including domiciliary visiting;

    • (b) dental care;

    • (c) nursing care at home or in hospital or other medical institutions;

    • (d) maintenance in hospitals, convalescent homes, sanatoria or other medical institutions;

    • (e) dental, pharmaceutical and other medical or surgical supplies, including prosthetic appliances kept in repair and renewed as necessary, and eyeglasses;

    • (f) the care furnished by members of such other professions as may at any time be legally recognised as allied to the medical profession, under the supervision of a medical or dental practitioner; and

    • (g) the following treatment at the place of work, wherever possible:

      • (i) emergency treatment of persons sustaining a serious accident;

      • (ii) follow-up treatment of those whose injury is slight and does not entail discontinuance of work.

  • 2 The benefits provided in accordance with paragraph 1 of this Article shall be afforded, using all suitable means, with a view to maintaining, restoring or, where this is not possible, improving the health of the injured person and his ability to work and to attend to his personal needs.

Article 11

  • 1 Any Member which provides medical care and allied benefits by means of a general health scheme or a medical care scheme for employed persons may specify in its legislation that such care shall be made available to persons who have sustained employment injuries on the same terms as to other persons entitled thereto, on condition that the rules on the subject are so designed as to avoid hardship.

  • 2 Any Member which provides medical care and allied benefits by reimbursing expenses may in its legislation make special rules in respect of cases in which the extent, duration or cost of such care exceed reasonable limits, on condition that the rules on the subject are not inconsistent with the purpose stated in paragraph 2 of Article 10 and are so designed as to avoid hardship.

Article 12

Where a declaration provided for in Article 2 is in force, medical care and allied benefits shall include at least

  • (a) general practitioner care, including domiciliary visiting;

  • (b) specialist care at hospitals for in-patients and out-patients, and such specialist care as may be available outside hospitals;

  • (c) the essential pharmaceutical supplies on prescription by a medical or other qualified practitioner;

  • (d) hospitalisation, where necessary; and

  • (e) wherever possible, emergency treatment at the place of work of persons sustaining an industrial accident.

Article 13

The cash benefit in respect of temporary or initial incapacity for work shall be a periodical payment calculated in such a manner as to comply either with the requirements of Article 19 or with the requirements of Article 20.

Article 14

  • 1 Cash benefits in respect of loss of earning capacity likely to be permanent or corresponding loss of faculty shall be payable in all cases in which such loss, in excess of a prescribed degree, remains at the expiration of the period during which benefits are payable in accordance with Article 13.

  • 2 In case of total loss of earning capacity likely to be permanent or corresponding loss of faculty, the benefit shall be a periodical payment calculated in such a manner as to comply either with the requirements of Article 19 or with the requirements of Article 20.

  • 3 In case of substantial partial loss of earning capacity likely to be permanent which is in excess of a prescribed degree, or corresponding loss of faculty, the benefit shall be a periodical payment representing a suitable proportion of that provided for in paragraph 2 of this Article.

  • 4 In case of partial loss of earning capacity likely to be permanent which is not substantial but which is in excess of the prescribed degree referred to in paragraph 1 of this Article, or corresponding loss of faculty, the cash benefit may take the form of a lump-sum payment.

  • 5 The degrees of loss of earning capacity or corresponding loss of faculty referred to in paragraphs 1 and 3 of this Article shall be prescribed in such a manner as to avoid hardship.

Article 15

  • 1 In exceptional circumstances, and with the agreement of the injured person, all or part of the periodical payment provided for in paragraphs 2 and 3 of Article 14 may be converted into a lump sum corresponding to the actuarial equivalent thereof when the competent authority has reason to believe that such lump sum will be utilised in a manner which is particulary advantageous for the injured person.

  • 2 Where a declaration provided for in Article 2 is in force and the Member concerned considers that it lacks the necessary administrative facilities for periodical payments, the periodical payment provided for in paragraphs 2 and 3 of Article 14 may be converted into a lump sum corresponding to the actuarial equivalent thereof, as computed on the basis of available data.

Article 16

Increments in periodical payments or other supplementary or special benefits, as prescribed, shall be provided for disabled persons requiring the constant help or attendance of another person.

Article 17

The conditions in which periodical payments due in respect of loss of earning capacity or corresponding loss of faculty shall be reassessed, suspended or cancelled by reference to a change in the degree of loss shall be prescribed.

Article 18

  • 1 The cash benefit in respect of death of the breadwinner shall be a periodical payment to a widow as prescribed, a disabled and dependent widower, dependent children of the deceased and other persons as may be prescribed; this payment shall be calculated in such a manner as to comply either with the requirements of Article 19 or with the requirements of Article 20: Provided that it shall not be necessary to make provision for a benefit to a disabled and dependent widower where the cash benefits to other survivors are appreciably in excess of those required by this Convention and where social security schemes other than employment injury schemes provide to such widower benefits which are appreciable in excess of those in respect of invalidity required under the Social Security (Minimum Standards) Convention, 1952.

  • 2 In addition, a funeral benefit shall be provided at a prescribed rate which shall not be less than the normal cost of a funeral: Provided that where cash benefits to survivors are appreciably in excess of those required by this Convention the right to funeral benefit may be made subject to prescribed conditions.

  • 3 Where a declaration provided for in Article 2 is in force and the Member concerned considers that it lacks the necessary administrative facilities for periodical payments, the periodical payment provided for in paragraph 1 of this Article may be converted into a lump sum corresponding to the actuarial equivalent thereof, as computed on the basis of available data.

Article 19

  • 1 In the case of a periodical payment to which this Article applies, the rate of the benefit, increased by the amount of any family allowances payable during the contingency, shall be such as to attain, in respect of the contingency in question, for the standard beneficiary indicated in Schedule II to this Convention, at least the percentage indicated therein of the total of the previous earnings of the beneficiary or his breadwinner and of the amount of any family allowances payable to a person protected with the same family responsibilities as the standard beneficiary.

  • 2 The previous earnings of the beneficiary or his breadwinner shall be calculated according to prescribed rules, and, where the persons protected or their breadwinners are arranged in classes according to their earnings, their previous earnings may be calculated from the basic earnings of the classes to which they belonged.

  • 3 A maximum limit may be prescribed for the rate of the benefit or for the earnings taken into account for the calculation of the benefit, provided that the maximum limit is fixed in such a way that the provisions of paragraph 1 of this Article are complied with where the previous earnings of the beneficiary or his breadwinner are equal to or lower than the wage of a skilled manual male employee.

  • 4 The previous earnings of the beneficiary or his breadwinner, the wage of the skilled manual male employee, the benefit and any family allowances shall be calculated on the same time basis.

  • 5 For the other beneficiaries the benefit shall bear a reasonable relation to the benefit for the standard beneficiary.

  • 6 For the purpose of this Article, a skilled manual male employee shall be

    • (a) a fitter or turner in the manufacture of machinery other than electrical machinery; or

    • (b) a person deemed typical of skilled labour selected in accordance with the provisions of the following paragraph; or

    • (c) a person whose earnings are such as to be equal to or greater than the earnings of 75 per cent. of all the persons protected, such earnings to be determined on the basis of annual or shorter periods as may be prescribed; or

    • (d) a person whose earnings are equal to 125 per cent. of the average earnings of all the persons protected.

  • 7 The person deemed typical of skilled labour for the purpose of clause (b) of the preceding paragraph shall be a person employed in the major group of economic activities with the largest number of economically active male persons protected in the contingency in question, or of the breadwinners of the persons protected, as the case may be, in the division comprising the largest number of such persons or breadwinners; for this purpose, the international standard industrial classification of all economic activities, adopted by the Economic and Social Council of the United Nations at its Seventh Session on 27 August 1948, as amended and reproduced in the Annex to this Convention, or such classification as at any time further amended, shall be used.

  • 8 Where the rate of benefit varies by region, the skilled manual male employee may be determined for each region in accordance with paragraphs 6 and 7 of this Article.

  • 9 The wage of the skilled manual male employee shall be determined on the basis of the rates of wages for normal hours of work fixed by collective agreements, by or in pursuance of national laws or regulations, where applicable, or by custom, including cost-of-living allowances, if any; where such rates differ by region but paragraph 8 of this Article is not applied, the median rate shall be taken.

  • 10 No periodical payment shall be less than a prescribed minimum amount.

Article 20

  • 1 In the case of a periodical payment to which this Article applies, the rate of the benefit, increased by the amount of any family allowances payable during the contingency, shall be such as to attain, in respect of the contingency in question, for the standard beneficiary indicated in Schedule II to this Convention, at least the percentage indicated therein of the total of the wage of an ordinary adult male labourer and of the amount of any family allowances payable to a person protected with the same family responsibilities as the standard beneficiary.

  • 2 The wage of the ordinary adult male labourer, the benefit and any family allowances shall be calculated on the same time basis.

  • 3 For the other beneficiaries, the benefit shall bear a reasonable relation to the benefit for the standard beneficiary.

  • 4 For the purpose of this Article, the ordinary adult male labourer shall be

    • (a) a person deemed typical of unskilled labour in the manufacture of machinery other than electrical machinery; or

    • (b) a person deemed typical of unskilled labour selected in accordance with the provisions of the following paragraph.

  • 5 The person deemed typical of unskilled labour for the purpose of clause (b) of the preceding paragraph shall be a person employed in the major group of economic activities with the largest number of economically active male persons protected in the contingency in question, or of the breadwinners of the persons protected, as the case may be, in the division comprising the largest number of such persons or breadwinners; for this purpose the international standard industrial classification of all economic activities, adopted by the Economic and Social Council of the United Nations at its Seventh Session on 27 August 1948, as amended and reproduced in the Annex to this Convention, or such classification as at any time further amended, shall be used.

  • 6 Where the rate of benefit varies by region, the ordinary adult male labourer may be determined for each region in accordance with paragraphs 4 and 5 of this Article.

  • 7 The wage of the ordinary adult male labourer shall be determined on the basis of the rates of wages for normal hours of work fixed by collective agreements, by or in pursuance of national laws or regulations, where applicable, or by custom, including cost-of-living allowances if any; where such rates differ by region but paragraph 6 of this Article is not applied, the median rate shall be taken.

  • 8 No periodical payment shall be less than a prescribed minimum amount.

Article 21

  • 1 The rates of cash benefits currently payable pursuant to paragraphs 2 and 3 of Article 14 and paragraph 1 of Article 18 shall be reviewed following substantial changes in the general level of earnings where these result from substantial changes in the cost of living.

Article 22

  • 1 A benefit to which a person protected would otherwise be entitled in compliance with this Convention may be suspended to such extent as may be prescribed

    • (a) as long as the person concerned is absent from the territory of the Member;

    • (b) as long as the person concerned is maintained at public expense or at the expense of a social security institution or service;

    • (c) where the person concerned has made a fraudulent claim;

    • (d) where the employment injury has been caused by a criminal offence committed by the person concerned;

    • (e) where the employment injury has been caused by voluntary intoxication or by the serious and wilful misconduct of the person concerned;

    • (f) where the person concerned, without good cause, neglects to make use of the medical care and allied benefits or the rehabilitation services placed at his disposal, or fails to comply with rules prescribed for verifying the occurrence or continuance of the contingency or for the conduct of beneficiaries; and

    • (g) as long as the surviving spouse is living with another person as spouse.

  • 2 In the cases and within the limits prescribed, part of the cash benefit otherwise due shall be paid to the dependants of the person concerned.

Article 23

  • 1 Every claimant shall have a right of appeal in the case of refusal of the benefit or complaint as to its quality or quantity.

  • 2 Where in the application of this Convention a government department responsible to a legislature is entrusted with the administration of medical care, the right of appeal provided for in paragraph 1 of this Article may be replaced by a right to have a complaint concerning the refusal of medical care or the quality of the care received investigated by the appropriate authority.

  • 3 Where a claim is settled by a special tribunal established to deal with employment injury benefit questions or with social security questions in general and on which the persons protected are represented, no right of appeal shall be required.

Article 24

  • 1 Where the administration is not entrusted to an institution regulated by the public authorities or to a government department responsible to a legislature, representatives of the persons protected shall participate in the management, or be associated therewith in a consultative capacity, under prescribed conditions; national legislation may likewise decide as to the participation of representatives of employers and of the public authorities.

  • 2 The Member shall accept general responsibility for the proper administration of the institutions or services concerned in the application of this Convention.

Article 25

Each Member shall accept general responsibility for the due provision of the benefits provided in compliance with this Convention and shall take all measures required for this purpose.

Article 26

  • 1 Each Member shall, under prescribed conditions

    • (a) take measures to prevent industrial accidents and occupational diseases;

    • (b) provide rehabilitation services which are designed to prepare a disabled person wherever possible for the resumption of his previous activity, or, if this is not possible, the most suitable alternative gainful activity, having regard to his aptitudes and capacity; and

    • (c) take measures to further the placement of disabled persons in suitable employment.

Article 27

Each Member shall within its territory assure to non-nationals equality of treatment with its own nationals as regards employment injury benefits.

Article 28

  • 1 This Convention revises the Workmen's Compensation (Agriculture) Convention, 1921, the Workmen's Compensation (Accidents) Convention, 1925, the Workmen's Compensation (Occupational Diseases) Convention, 1925, and the Workmen's Compensation (Occupational Diseases) Convention (Revised), 1934.

  • 2 Ratification of this Convention by a Member which is a party to the Workmen's Compensation (Occupational Diseases) Convention (Revised), 1934, shall, in accordance with Article 8 thereof, ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention, if and when this Convention shall have come into force, but the coming into force of this Convention shall not close that Convention to further ratification.

Article 29

In conformity with Article 75 of the Social Security (Minimum Standards) Convention, 1952, Part VI of that Convention and the relevant provisions of other Parts thereof shall cease to apply to any Member having ratified this Convention as from the date at which this Convention comes into force for that Member, but acceptance of the obligations of this Convention shall be deemed to constitute acceptance of the obligations of Part VI of the Social Security (Minimum Standards) Convention, 1952, and the relevant provisions of other Parts thereof, for the purpose of Article 2 of the said Convention.

Article 30

If any Convention which may be adopted subsequently by the Conference concerning any subject or subjects dealt with in this Convention so provides, such provisions of this Convention as may be specified in the said Convention shall cease to apply to any Member having ratified the said Convention as from the date at which the said Convention comes into force for that Member.

Article 31

  • 1 The International Labour Conference may, at any session at which the matter is included in its agenda, adopt by a two-thirds majority amendments to Schedule I to this Convention.

  • 2 Such amendments shall take effect in respect of any Member already a party to the Convention when such Member notifies the Director-General of the International Labour Office of its acceptance thereof.

  • 3 Unless the Conference otherwise decides when adopting an amendment, an amendment shall be effective, by reason of its adoption by the Conference, in respect of any Member subsequently ratifying the Convention.

Article 32

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 33

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

  • 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 34

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 35

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

  • 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 36

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 37

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 38

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides

    • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 34 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 39

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

SCHEDULE I. LIST OF OCCUPATIONAL DISEASES (AMENDED 1980)

Occcupational diseases

Work involving exposure to risk*

1.

Pneumoconioses caused by selerogenic mineral dust (silicosis, anthraco-silicosis, asbestosis) and silicotuberculosis, provided that silicosis is an essential factor in causing the resultant incapacity or death.

All work involving exposure to the risk concerned.

2.

Bronchopulmonary diseases caused by hard-metal dust.

3.

Bronchopulmonary diseases caused by cotton dust (byssinosis), or flax, hemp or sisal dust.

4.

Occupational asthma caused by sensitising agents or irritants both recognised in this regard and inherent in the work process.

5.

Extrinsic allergic alveolitis and its sequelae caused by the inhalation of organic dusts, as prescribed by national legislation.

6.

Diseases caused by beryllium or its toxic compounds.

7.

Diseases caused by cadmium or its toxic compounds.

8.

Diseases caused by phosphorus or its toxic compounds.

9.

Diseases caused by chromium or its toxic compounds.

10.

Diseases caused by manganese or its toxic compounds.

11.

Diseases caused by arsenic or its toxic compounds.

12.

Diseases caused by mercury or its toxic compounds.

13.

Diseases caused by lead or its toxic compounds.

14.

Diseases caused by fluorine or its toxic compounds.

15.

Diseases caused by carbon disulfide.

16.

Diseases caused by the toxic halogen derivatives of aliphatic or aromatic hydrocarbons.

17.

Diseases caused by benzene or its toxic homologues.

Occupational diseases

Work involving exposure to risk *

18.

Diseases caused by toxic nitro- and amino-derivatives of benzene or its homologues.

All work involving exposure to the risk concerned.

19.

Diseases caused by nitroglycerin or other nitric acid esters.

20.

Diseases caused by alcohols, glycols or ketones.

21.

Diseases caused by asphyxiants: carbon monoxide, hydrogen cyanide or its toxic derivates, hydrogen sulfide.

22.

Hearing impairment caused by noise.

23.

Diseases caused by vibration (disorders of muscles, tendons, bones, joints, peripheral blood vessels or peripheral nerves).

24.

Diseases caused by work in compressed air.

25.

Diseases caused by ionising radiations.

All work involving exposure

to the action of ionising radiations

26.

Skin diseases caused by physical, chemical or biological agents not included under other items.

All work involving exposure to the risk concerned.

27.

Primary epitheliomatous cancer of the skin caused by tar, pitch, bitumen, mineral oil, anthracene, or the compounds, products or residues of these substances.

28.

Lung cancer or mesotheliomas caused by asbestos.

29.

Infectious or parasitic diseases contracted in an occupation where there is a particular risk of contamination.

  • (a) Health or laboratory work.

  • (b) Veterinary work.

  • (c) Work handling animals, animal carcasses, parts of such carcasses, or merchandise which may have been contaminated by animals, animal carcasses, or parts of such carcasses.

  • (d) Other work carrying a particular risk of contamination.

* In the application of this Schedule the degree and type of exposure should be taken into account when appropriate.

SCHEDULE II. PERIODICAL PAYMENTS TO STANDARD BENEFICIARIES

 

Contingency

Standard beneficiary

Percentage

1.

Temporary or initial incapacity for work

Man with wife and two children

60

2.

Total loss of earning capacity or corresponding loss of faculty

Man with wife and two children

60

3.

Death of breadwinner

Widow with two children

50

ANNEX INTERNATIONAL STANDARD INDUSTRIAL CLASSIFICATION OF ALL ECONOMIC ACTIVITIES

(Revised 1958)

LIST OF DIVISIONS AND MAJOR GROUPS

Major group

Division

Division 0. Agriculture, Forestry, Hunting and Fishing

01.

Agriculture.

02.

Forestry and logging.

03.

Hunting, trapping and game propagation.

04.

Fishing.

Division 1. Mining and Quarrying

11.

Coal mining.

12.

Metal mining.

13.

Crude petroleum and natural gas.

14.

Stone quarrying, clay and sand pits.

19.

Other non-metallic mining and quarrying.

Divisions 2-3. Manufacturing

20.

Food manufacturing industries, except beverage industries.

21.

Beverage industries.

22.

Tobacco manufacturers.

23.

Manufacture of textiles.

24.

Manufacture of footwear, other wearing apparel and made-up textile goods.

25.

Manufacture of wood and cork, except manufacture of furniture.

26.

Manufacture of furniture and fixtures.

27.

Manufacture of paper and paper products.

28.

Printing, publishing and allied industries.

29.

Manufacture of leather, and leather and fur products, except footwear and other wearing apparel.

30.

Manufacture of rubber products.

31.

Manufacture of chemicals and chemical products.

32.

Manufacture of products of petroleum and coal.

33.

Manufacture of non-metallic mineral products, except products of petroleum and coal.

34.

Basic metal industries.

35.

Manufacture of metal products, except machinery and transport equipment.

36.

Manufacture of machinery, except electrical machinery.

37.

Manufacture of electrical machinery, apparatus, appliances and supplies.

38.

Manufacture of transport equipment.

39.

Miscellaneous manufacturing industries.

Division 4. Construction

0.

Construction.

Division 5. Electricity, Gas, Water and Sanitary Services

51.

Electricity, gas and steam.

52.

Water and sanitary services.

Division 6. Commerce

61.

Wholesale and retail trade.

62.

Banks and other financial institutions.

63.

Insurance.

64.

Real estate.

Division 7. Transport, Storage and Communication

71.

Transport.

72.

Storage and warehousing.

73.

Communication.

Division 8. Services

81.

Government services.

82.

Community services.

83.

Business services.

84.

Recreation services.

85.

Personal services.

Division 9. Activities Not Adequately Described

90.

Activities not adequately described.

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Forty-eighth Session which was held at Geneva and declared closed the ninth day of July 1964.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this thirteenth day of July 1964.

Vertaling : NL

Verdrag betreffende de prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationale Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève en aldaar bijeengekomen op 17 juni 1964 in haar achtenveertigste zitting;

Besloten hebbende tot het aanvaarden van bepaalde voorstellen betreffende prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, welk onderwerp het vijfde punt van de agenda der zitting vormt;

Besloten hebbende dat deze voorstellen de vorm van een internationaal verdrag zullen aannemen,

Neemt heden, de 8ste juli 1964, het volgende Verdrag aan, hetwelk kan worden aangehaald als „Verdrag betreffende de prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, 1964”;

Artikel 1

Voor de toepassing van dit Verdrag

  • a) omvat de term „wetgeving” of „wettelijke regeling” de wetten en reglementen, alsmede de statutaire bepalingen inzake Sociale Zekerheid;

  • b) wordt verstaan onder „voorgeschreven”: vastgesteld bij of krachtens de nationale wetgeving;

  • c) omvat de term „industriële inrichting” elke inrichting behorende tot een van de volgende takken van economische bedrijvigheid: winning van bodemschatten; industrie; bouwnijverheid en openbare werken; elektriciteits-, gas- en watervoorziening; sanitaire diensten; vervoer, goederenopslag en communicatie;

  • d) wordt onder de term „ten laste” verstaan: de in de voorgeschreven gevallen veronderstelde toestand van onafhankelijkheid;

  • e) wordt onder „ten laste komend kind” verstaan:

    • i) een kind wiens leerplichtige leeftijd nog niet is verstreken of een kind dat nog niet de leeftijd van 15 jaar heeft bereikt, zijnde de hoogste leeftijd in aanmerking te nemen;

    • ii) onder bij de nationale wetgeving vastgestelde voorwaarden, een kind dat een leeftijd die hoger is dan die vermeld in alinea i) nog niet heeft bereikt wanneer het wordt opgeleid voor een beroep, zijn studie voortzet of lijdende is aan een chronische ziekte of een gebrek waardoor het niet geschikt is tot het verrichten van enige beroepsarbeid, tenzij de definitie van „ten laste komend kind” in de nationale wetgeving ieder kind omvat, dat een leeftijd die aanmerkelijk hoger is dan die genoemd in alinea i), nog niet heeft bereikt.

Artikel 2

  • 1 Een Lid dat op economisch en medisch gebied nog onvoldoende is ontwikkeld kan zich, door een bij zijn akte van bekrachtiging gevoegde gemotiveerde verklaring, het recht voorbehouden tot tijdelijke toepassing van de afwijkende bepalingen voorkomende in de volgende artikelen: 5, 9, lid 3, alinea b), 12, 15, lid 2 en 18, lid 3.

  • 2 Elk Lid dat een verklaring heeft afgelegd overeenkomstig het eerste lid van dit artikel, moet in de rapporten over de toepassing van dit Verdrag die het krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moet uitbrengen, omtrent elk der afwijkende bepalingen die het toepast, vermelden:

    • a) dat de redenen voor de toepassing nog steeds bestaan; of

    • b) dat het met ingang van een bepaalde datum afstand doet van zijn recht tot toepassing van de desbetreffende afwijkende bepaling.

Artikel 3

  • 1 Elk Lid dat dit Verdrag bekrachtigt kan door een bij zijn akte van bekrachtiging gevoegde verklaring van de toepassing van dit Verdrag uitsluiten:

    • a) zeevarenden, met inbegrip van zeevissers,

    • b) overheidsdienaren,

    wanneer deze categorieën worden beschermd door speciale regelingen welke voorzien in prestaties die in totaal tenminste gelijkwaardig zijn aan die van dit Verdrag.

  • 2 Wanneer een ingevolge het vorige lid afgelegde verklaring van kracht is, kan het Lid de in die verklaring bedoelde personen uitzonderen van het aantal loontrekkenden dat voor de berekening van het percentage loontrekkenden, bedoeld in artikel 4, tweede lid, alinea d) en artikel 5, in aanmerking wordt genomen.

  • 3 Elk Lid dat een verklaring ingevolge het eerste lid van dit artikel heeft afgelegd kan later aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau kennisgeven dat het de verplichtingen van dit Verdrag aanvaardt ten aanzien van de categorie of categorieën personen die het bij zijn bekrachtiging heeft uitgesloten.

Artikel 4

  • 1 De nationale wetgeving inzake prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten moet bescherming bieden aan alle loontrekkenden (met inbegrip van de leerlingen) werkzaam in het bedrijfsleven en in de overheidssector, met inbegrip van de coöperaties, en in geval van overlijden van de kostwinner aan de voorgeschreven categorieën rechthebbenden.

  • 2 Elk Lid kan echter de uitzonderingen maken, die het nodig acht ten aanzien van:

    • a) personen die gelegenheidswerk verrichten, dat niet in verband staat met de onderneming van de werkgever;

    • b) thuiswerkers;

    • c) inwonende gezinsleden van de werkgever, voor zover zij voor hem werken;

    • d) andere categorieën loontrekkenden, waarvan het aantal niet meer mag bedragen dan 10% van het totaal der loontrekkenden, daarbij zij die met toepassing van de alinea's a tot en met c van dit lid zijn uitgezonderd, niet meegerekend.

Artikel 5

Wanneer een ingevolge artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is, kan de toepassing van de nationale wetgeving inzake prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten worden beperkt tot voorgeschreven categorieën loontrekkenden, welke in totaal tenminste 75 procent van het totale aantal loontrekkenden in de industriële inrichtingen omvatten, en in geval van overlijden van de kostwinner tot voorgeschreven categorieën rechthebbenden.

Artikel 6

Onder de door verzekering gedekte gevallen moeten de volgende worden begrepen, wanneer deze het gevolg zijn van een arbeidsongeval of van een beroepsziekte:

  • a) ziektetoestand;

  • b) ongeschiktheid tot werken welke voortspruit uit een ziektetoestand en welke derving van inkomsten uit arbeid met zich brengt, zoals nader geregeld bij de nationale wetgeving;

  • c) algeheel verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven of gedeeltelijk verlies van zodanige geschiktheid, uitgaande boven een voorgeschreven minimum, wanneer het waarschijnlijk is dat dit gehele of gedeeltelijke verlies blijvend zal zijn, alsmede overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid;

  • d) verlies van middelen van bestaan, ten gevolge van het overlijden van de kostwinner, door voorgeschreven categorieën rechthebbenden.

Artikel 7

  • 1 Elk Lid dient een definitie van „arbeidsongeval” voor te schrijven, waarin tevens de voorwaarden worden opgenomen waaronder een ongeval dat op weg van of naar het werk heeft plaatsgevonden, als arbeidsongeval wordt aangemerkt, en in de rapporten over de toepassing van dit Verdrag die het krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moet uitbrengen, deze definitie weer te geven en toe te lichten.

  • 2 Indien de ongevallen die plaatsvinden op weg van en naar het werk, reeds gedekt worden door andere regelingen van de Sociale Zekerheid dan die met betrekking tot de schadeloosstelling van arbeidsongevallen en die regelingen bij ongevallen op weg van en naar het werk in prestaties voorzien, welke in totaal tenminste gelijkwaardig zijn aan die waarin dit Verdrag voorziet, behoeft van het ongeval op weg van en naar het werk geen gewag te worden gemaakt in het kader van de definitie van „arbeidsongeval”.

Artikel 8

Elk Lid moet

  • a) bij de wet een lijst van ziekten vaststellen, welke tenminste de ziekten bevat, die in de bij dit Verdrag gevoegde Tabel I zijn genoemd en die onder voorwaarden als voorgeschreven, als beroepsziekten worden erkend, of

  • b) in zijn wetgeving een algemene definitie van beroepsziekten opnemen, welke voldoende ruim is om tenminste de ziekten welke in de bij dit Verdrag genoemde Tabel I zijn genoemd, te dekken, of

  • c) bij de wet een lijst van ziekten vaststellen overeenkomstig het bepaalde onder a), aangevuld door een algemene definitie van beroepsziekten, of door bepalingen welke het mogelijk maken vast te stellen of andere dan in de lijst genoemde ziekten of ziekten die zich niet onder de voorwaarden als voorgeschreven openbaren in het beroep zijn ontstaan.

Artikel 9

  • 1 Elk Lid moet overeenkomstig de voorgeschreven bepalingen aan de beschermde personen de volgende prestaties waarborgen:

    • a) de geneeskundige zorg en de daaraan verbonden diensten bij ziektetoestand;

    • b) uitkeringen in de gevallen bedoeld in de alinea's b), c) en d) van artikel 6.

  • 2 Het verkrijgen van aanspraak op prestaties mag niet afhankelijk worden gesteld van de duur van de arbeid, de duur van de verzekering of de betaling van premies; voor beroepsziekten mag echter een risicoperiode worden voorgeschreven.

  • 3 De prestaties moeten worden verleend tijdens de gehele duur van het door verzekering gedekte geval. De uitkering bij arbeidsongeschiktheid behoeft echter niet te worden verleend over de eerste drie dagen:

    • a) wanneer in de wetgeving van een lid op de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag een carenstijd is voorzien, mits het Lid in de rapporten over de toepassing van dit Verdrag die het krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moet uitbrengen vermeldt dat de redenen voor de toepassing van deze afwijkende bepaling nog bestaan;

    • b) wanneer een overeenkomstig artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is.

Artikel 10

  • 1 De geneeskundige zorg en de daaraan verbonden diensten moeten in geval van ziektetoestand omvatten:

    • a) de hulp van huisartsen en specialisten aan personen die al dan niet in een ziekenhuis zijn opgenomen, met inbegrip van huisbezoeken;

    • b) tandheelkundige zorg;

    • c) verpleging thuis, in een ziekenhuis of in een andere geneeskundige inrichting;

    • d) kosten van opneming in een ziekenhuis, herstellingsoord, sanatorium of andere geneeskundige inrichtingen;

    • e) tandheelkundige, farmaceutische en andere medische of chirurgische verstrekkingen, met inbegrip van prothesen, het onderhoud en de eventuele vervanging daarvan, alsmede brillen;

    • f) de diensten verleend door een beoefenaar van een beroep hetwelk wettelijk erkend is als verwant aan het beroep van medicus, onder toezicht van een medicus of van een tandarts;

    • g) zo mogelijk, de volgende hulp op het werk:

      • i) eerste hulp aan slachtoffers van ernstige ongevallen;

      • ii) herhaalde hulp aan hen die getroffen zijn door lichte verwondingen welke geen aanleiding zijn tot het staken van de arbeid.

  • 2 De overeenkomstig lid 1 van dit artikel verleende verstrekkingen moeten met alle daartoe geëigende middelen strekken tot instandhouding, herstel, dan wel, zo dit niet mogelijk is, verbetering van de gezondheid van de getroffene, alsmede van diens geschiktheid om te werken en om te voorzien in zijn persoonlijke behoeften.

Artikel 11

  • 1 Elk Lid dat de geneeskundige zorg en de daaraan verbonden diensten verleent door middel van een algemene gezondheidsregeling of een regeling voor geneeskundige zorg voor loontrekkenden kan in zijn wetgeving bepalen dat deze zorg aan hen die getroffen zijn door een arbeidsongeval of een beroepsziekte, onder dezelfde voorwaarden wordt verleend als aan andere rechthebbenden, mits de desbetreffende bepalingen zodanig zijn gesteld, dat de betrokkenen niet in behoeftige omstandigheden geraken.

  • 2 Elk Lid dat de geneeskundige zorg en de daaraan verbonden diensten verleent in de vorm van terugbetaling van door de getroffene gedane uitgaven kan in zijn wetgeving bijzondere bepalingen opnemen voor gevallen waarin de omvang, duur of de kosten van deze zorg redelijke grenzen overschrijden, mits deze bepalingen niet in tegenspraak zijn met de doeleinden vermeld in artikel 10, tweede lid, en zodanig gesteld zijn, dat de betrokkenen niet in behoeftige omstandigheden geraken.

Artikel 12

Indien een krachtens artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is, moeten de geneeskundige zorg en de daaraan verbonden diensten tenminste omvatten:

  • a) de hulp van huisartsen, met inbegrip van huisbezoeken;

  • b) de hulp van specialisten, verleend in ziekenhuizen, aan personen die al dan niet in een ziekenhuis zijn opgenomen, alsmede de hulp van specialisten, welke buiten een ziekenhuis kan worden verleend;

  • c) de verstrekking van noodzakelijke geneesmiddelen op voorschrift van een geneeskundige of van een andere daartoe bevoegde persoon;

  • d) opneming in een ziekenhuis, wanneer deze noodzakelijk is; en

  • e) zo mogelijk, op het werk, eerste hulp aan slachtoffers van arbeidsongevallen.

Artikel 13

Ingeval van tijdelijke of beginnende arbeidsongeschiktheid bestaat de uitkering in een periodieke betaling, berekend overeenkomstig de bepalingen van artikel 19 of artikel 20.

Artikel 14

  • 1 Ingeval van verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven, wanneer dit verlies waarschijnlijk blijvend zal zijn, of van overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid, worden de uitkeringen verleend in alle gevallen waarin dit verlies of deze vermindering een voorgeschreven graad overschrijdt en na afloop van het tijdvak gedurende hetwelk uitkeringen overeenkomstig artikel 13 verschuldigd zijn nog voortduurt.

  • 2 Ingeval van algeheel verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven, wanneer dit verlies waarschijnlijk blijvend zal zijn, of ingeval van een overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid, bestaat de uitkering in een periodieke betaling, berekend overeenkomstig de bepalingen van artikel 19 of artikel 20.

  • 3 Ingeval van een aanmerkelijk gedeeltelijk verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven, boven een voorgeschreven graad, indien dit verlies waarschijnlijk blijvend zal zijn, of ingeval van een overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid, bestaat de uitkering in een periodieke betaling, in een billijke verhouding staande tot die bedoeld in lid 2 van dit artikel.

  • 4 Ingeval van een niet aanmerkelijk gedeeltelijk verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven, doch boven de voorgeschreven graad bedoeld in lid 1, wanneer dit verlies waarschijnlijk blijvend zal zijn of ingeval van overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid, kan de uitkering geschieden in de vorm van een betaling ineens.

  • 5 De graden van verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven of van de overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid bedoeld in de leden 1 en 3 van dit artikel, worden door de nationale wetgeving zodanig vastgesteld, dat de betrokkenen niet in behoeftige omstandigheden geraken.

Artikel 15

  • 1 In bijzondere omstandigheden kan met goedvinden van de getroffene de periodieke betaling bedoeld in de leden 2 en 3 van artikel 14, geheel of ten dele, worden omgezet in een uitkering ineens welke overeenkomt met de contante waarde van die periodieke betaling, indien de bevoegde autoriteit redenen heeft om aan te nemen dat een zodanige uitkering ineens op een voor de getroffene bijzonder gunstige wijze zal worden aangewend.

  • 2 Indien een overeenkomstig artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is en het Lid meent niet over voldoende administratieve middelen te beschikken om een regelmatige betaalbaarstelling van de periodieke betalingen te verzekeren, kan het in de leden 2 en 3 van artikel 14 bedoelde periodieke betalingen omzetten in een uitkering ineens, overeenkomende met hun contante waarde berekend op basis van de bestaande gegevens.

Artikel 16

Voor getroffenen die in een toestand verkeren, welke geregeld oppassing en verzorging door een derde nodig maakt, moet worden voorzien in verhogingen van de periodieke betalingen of andere bijzondere of aanvullende uitkeringen, naar gelang wordt voorgeschreven.

Artikel 17

De nationale wetgeving bepaalt de voorwaarde waaronder herziening, schorsing of intrekking van de periodieke uitkeringen terzake van verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven of van een overeenkomstige vermindering van de lichamelijke gesteldheid zal plaatsvinden in verband met de wijzigingen welke in de mate van dit verlies of deze vermindering kunnen optreden.

Artikel 18

  • 1 Ingeval van overlijden van de kostwinner bestaat de uitkering aan een weduwe als voorgeschreven, aan de invalide en ten laste komende weduwnaar, aan de ten laste komende kinderen van de overledene en aan alle andere eventueel door deze nationale wetgeving aangewezen personen, in een periodieke betaling, berekend overeenkomstig de bepalingen van artikel 19 of 20. Aan de invalide en ten laste komende weduwnaar behoeft echter geen uitkering te worden verleend, wanneer de uitkeringen aan de andere nagelaten betrekkingen die voorzien bij dit Verdrag aanmerkelijk te boven gaan en andere regelingen inzake Sociale Zekerheid aan een zodanige weduwnaar uitkeringen toekennen, welke aanmerkelijk hoger liggen dan die welke ter zake van invaliditeit bij het Verdrag inzake Sociale Zekerheid (minimumnormen) 1952 zijn voorzien.

  • 2 Daarenboven wordt een uitkering verleend voor de kosten van lijkbezorging tot een voorgeschreven bedrag, hetwelk niet lager ligt dan de normale kosten van lijkbezorging; het recht op deze uitkering kan echter afhankelijk worden gesteld van voorgeschreven voorwaarden, indien de uitkeringen aan nagelaten betrekkingen die voorzien bij dit Verdrag aanmerkelijk te boven gaan.

  • 3 Indien een overeenkomstig artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is en het Lid meent niet over voldoende administratieve middelen te beschikken om een regelmatige betaalbaarstelling van de periodieke betalingen te verzekeren, kan het de in lid 1 van dit artikel bedoelde periodieke betalingen omzetten in een uitkering ineens, overeenkomende met hun contante waarde berekend op basis van de bestaande gegevens.

Artikel 19

  • 1 Ten aanzien van elke periodieke uitkering waarop dit artikel van toepassing is, moet het bedrag van de uitkering, vermeerderd met het bedrag van de tijdens het door verzekering gedekte geval verstrekte kinderbijslag, zodanig zijn, dat het voor de modelgerechtigde bedoeld in de bij dit Verdrag gevoegde Tabel II, tenminste gelijk is aan het in die tabel voor het onderhavige geval aangegeven percentage van het totaal van de vroegere inkomsten uit arbeid van de gerechtigde of van zijn kostwinner en van het bedrag van de kinderbijslag verstrekt aan een beschermd persoon die dezelfde gezinslasten heeft als die modelgerechtigde.

  • 2 De vroegere inkomsten uit arbeid van de gerechtigde of van zijn kostwinner moeten overeenkomstig voorgeschreven regels worden berekend; wanneer de beschermde personen of hun kostwinners zijn ingedeeld in klassen naar hun inkomsten uit arbeid kunnen de vroegere inkomsten worden berekend naar het basisinkomen van de klasse waartoe de betrokkenen hebben behoord.

  • 3 Het bedrag van de uitkering of het arbeidsinkomen dat als basis voor de berekening van de uitkering wordt genomen, kan aan een maximum worden gebonden, mits dit maximum zodanig wordt vastgesteld dat voldaan wordt aan de bepalingen van het eerste lid van dit artikel, wanneer het vroegere arbeidsinkomen van de gerechtigde of van zijn kostwinner minder bedraagt dan of gelijk is aan dat van een geschoolde mannelijke arbeider.

  • 4 De vroegere inkomsten uit arbeid van de gerechtigde of van zijn kostwinner, het loon van de geschoolde mannelijke arbeider, de uitkering en de kinderbijslag zullen worden berekend naar dezelfde tijdbasis.

  • 5 Voor de andere gerechtigden zullen de uitkeringen zodanig worden vastgesteld, dat zij in een redelijke verhouding staan tot die van de modelgerechtigde.

  • 6 Voor de toepassing van dit artikel wordt als geschoolde mannelijke arbeider aangemerkt:

    • a) een bankwerker of een draaier in de mechanische industrie, met uitzondering van de vervaardiging van elektrische appaten; of

    • b) een geschoolde arbeider, zoals omschreven in de bepalingen van het volgende lid; of

    • c) een persoon wiens arbeidsinkomen gelijk is aan of meer bedraagt dan het arbeidsinkomen van 75 procent van alle beschermde personen, waarbij dat arbeidsinkomen wordt bepaald over een tijdvak van een jaar of over een korter tijdvak, naar gelang zal worden voorgeschreven; of

    • d) een persoon wiens arbeidsinkomen gelijk is aan 125 procent van het gemiddelde arbeidsinkomen van alle beschermde personen.

  • 7 De geschoolde arbeider, zoals bedoeld in alinea b) van het vorige lid, wordt gekozen uit de klasse die het grootste aantal tegen het door verzekering gedekte geval beschermde mannelijke personen of kostwinners van beschermde personen omvat, in de bedrijfstak die het grootste aantal van deze beschermde personen of van die kostwinners telt; daarbij moet gebruik worden gemaakt van de internationale industriële standaardclassificatie van alle takken van economische bedrijvigheid, aangenomen door de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties in zijn zevende zitting op 27 augustus 1948 en die in zijn herziene vorm als bijlage bij dit Verdrag is gevoegd, zulks met inachtneming van de wijzigingen welke daarin later eventueel worden aangebracht.

  • 8 Wanneer de uitkeringen van streek tot streek verschillen kan voor elke streek een geschoolde mannelijke arbeider worden gekozen overeenkomstig de bepalingen van de leden 6 en 7 van dit artikel.

  • 9 Het loon van een geschoolde mannelijke arbeider, met inbegrip van eventuele duurtetoeslagen, wordt bepaald naar de grondslag van het loon voor een normaal aantal arbeidsuren, vastgesteld hetzij bij collectieve arbeidsovereenkomst, hetzij eventueel bij of krachtens de nationale wetgeving, hetzij krachtens gewoonte; wanneer de aldus vastgestelde lonen van streek tot streek verschillen en wanneer het achtste lid van dit artikel niet wordt toegepast, wordt het gemiddelde loon als grondslag genomen.

  • 10 Geen enkele periodieke uitkering mag lager zijn dan het voorgeschreven minimumbedrag.

Artikel 20

  • 1 Ten aanzien van elke periodieke betaling waarop dit artikel van toepassing is moet het bedrag van de uitkering, vermeerderd met het bedrag van de tijdens het door verzekering gedekte geval verstrekte kinderbijslag, zodanig zijn dat het voor de modelgerechtigde, bedoeld in de bij dit Verdrag gevoegde Tabel II, tenminste gelijk is aan het in die tabel voor het desbetreffende geval aangegeven percentage van het loon van een volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider, vermeerderd met het bedrag van de kinderbijslag, verleend aan een beschermd persoon die dezelfde gezinslasten heeft als de modelgerechtigde.

  • 2 Het loon van een volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider, de uitkering en de kinderbijslag worden berekend naar dezelfde tijdbasis.

  • 3 Voor de andere gerechtigden zullen de uitkeringen zodanig worden vastgesteld dat zij in een redelijke verhouding staan tot die van de modelgerechtigde.

  • 4 Voor de toepassing van dit artikel wordt als ongeschoolde mannelijke arbeider aangemerkt:

    • a) een ongeschoolde arbeider in de mechanische industrie, met uitzondering van de vervaardiging van elektrische apparaten; of

    • b) een ongeschoolde arbeider, zoals omschreven in de bepalingen van het volgende lid.

  • 5 De ongeschoolde arbeider bedoeld in alinea b) van het vorige lid wordt gekozen uit de klasse die het grootste aantal tegen het door verzekering gedekte geval beschermde mannelijke personen of kostwinners van beschermde personen omvat, in de bedrijfstak die het grootste aantal van deze personen of van die kostwinners telt; daarbij moet gebruik worden gemaakt van de internationale industriële standaardclassificatie van alle takken van economische bedrijvigheid, aangenomen door de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties in zijn zevende zitting op 27 augustus 1948 en die in zijn herziene vorm als bijlage bij dit Verdrag is gevoegd, zulks met inachtneming van de wijzigingen welke daarin later eventueel worden aangebracht.

  • 6 Wanneer de uitkeringen van streek tot streek verschillen kan voor elke streek een volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider worden gekozen overeenkomstig de bepalingen van de leden 4 en 5 van dit artikel.

  • 7 Het loon van een volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider, met inbegrip van de eventuele duurtetoeslagen, wordt bepaald naaf de grondslag van het loon voor een normaal aantal arbeidsuren, vastgesteld hetzij bij collectieve arbeidsovereenkomst, hetzij eventueel bij of krachtens de nationale wetgeving, hetzij krachtens gewoonte; wanneer de aldus vastgestelde lonen van streek tot streek verschillen en wanneer het zesde lid van dit artikel niet wordt toegepast, wordt het gemiddelde loon als grondslag genomen.

  • 8 Geen enkele periodieke betaling mag minder bedragen dan het Voorgeschreven minimumbedrag.

Artikel 21

  • 1 De bedragen van de lopende periodieke betalingen bedoeld in de leden 2 en 3 van artikel 14 en in lid 1 van artikel 18, worden herzien bij aanmerkelijke veranderingen in het algemeen loonpeil welke het gevolg zijn van aanmerkelijke veranderingen in de kosten van levensonderhoud.

Artikel 22

  • 1 Een uitkering waarop een beschermd persoon op grond van dit Verdrag recht zou hebben gehad, kan worden geschorst tot op zulk een hoogte als wordt voorgeschreven:

    • a) zolang de belanghebbende zich niet op het grondgebied van het Lid bevindt;

    • b) zolang het onderhoud van de belanghebbende ten laste van de overheid of van een instelling of dienst van sociale zekerheid komt;

    • c) wanneer de belanghebbende getracht heeft op bedrieglijke wijze de desbetreffende uitkering te verkrijgen;

    • d) wanneer het arbeidsongeval of de beroepsziekte is veroorzaakt door een door de belanghebbende gepleegd misdrijf of gepleegde overtreding;

    • e) wanner het arbeidsongeval of de beroepsziekte is veroorzaakt door vrijwillig innemen van giftige stoffen of door een ernstig en opzettelijk wangedrag van de belanghebbende;

    • f) wanneer de belanghebbende zonder geldige reden nalaat gebruik te maken van de geneeskundige zorg en daarmee verbonden diensten, alsmede van de revalidatiediensten welke te zijner beschikking staan of indien hij de regels niet nakomt, welke zijn voorgeschreven voor het vaststellen van het bestaan van de gebeurtenis of voor de gedragingen van de gerechtigde;

    • g) zolang de overlevende echtgenoot in concubinaat leeft.

  • 2 In voorgeschreven gevallen en binnen voorgeschreven grenzen wordt een deel van de uitkeringen die anders zouden zijn toegekend, betaalbaar gesteld aan de personen die ten laste van de belanghebbende komen.

Artikel 23

  • 1 Een ieder die aanspraak maakt op een uitkering moet het recht hebben om beroep in te stellen, wanneer hem een uitkering wordt geweigerd of wanneer hij zich niet kan verenigen met de hoedanigheid of de omvang daarvan.

  • 2 Wanneer bij de toepassing van dit Verdrag de verstrekking van de geneeskundige zorg is toevertrouwd aan een departement van algemeen bestuur dat verantwoording schuldig is aan een volksvertegenwoordiging, kan het in het eerste lid van dit artikel bedoelde recht van beroep worden vervangen door het recht om elk bezwaar tegen weigering van geneeskundige zorg of tegen de hoedanigheid der ontvangen geneeskundige zorg te doen onderzoeken door de bevoegde autoriteit.

  • 3 Wanneer verzoeken worden behandeld door rechterlijke colleges welke speciaal zijn ingesteld voor de behandeling van zaken aangaande prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten of aangaande de sociale zekerheid in het algemeen en waarin de beschermde personen vertegenwoordigd zijn, behoeft het recht van beroep niet te worden toegekend.

Artikel 24

  • 1 Wanneer het beheer niet wordt gevoerd door een op overheidsvoorschriften berustende instelling of door een departement van algemeen bestuur dat verantwoording schuldig is aan een volksvertegenwoordiging, moeten vertegenwoordigers van de beschermde personen deelnemen aan het beheer of met raadgevende stem daarbij betrokken worden onder voorgeschreven voorwaarden; de nationale wetgeving kan eveneens bepalingen bevatten inzake de deelneming van vertegenwoordigers van de werkgevers en van de overheid.

  • 2 Het Lid moet algemene verantwoordelijkheid aanvaarden voor een goed beheer van de instellingen en diensten die betrokken zijn bij de toepassing van dit Verdrag.

Artikel 25

Elk Lid aanvaardt een algemene verantwoordelijkheid wat betreft het verlenen van de krachtens dit Verdrag toegekende prestaties en neemt alle hiertoe dienende maatregelen.

Artikel 26

  • 1 Elk Lid moet onder voorgeschreven voorwaarden:

    • a) preventieve maatregelen nemen tegen arbeidsongevallen en beroepsziekten;

    • b) voorzien in revalidatiediensten die in alle gevallen waarin dit mogelijk is de invalide een opleiding geven, die het hem mogelijk zal maken zijn vroegere arbeid te hervatten of, indien dit mogelijk is, andere lonende arbeid te verrichten, welke het best overeenkomt met zijn geschiktheid en bekwaamheid;

    • c) maatregelen nemen om de plaatsing van invaliden in een geschikte werkkring te vergemakkelijken.

Artikel 27

Elk Lid moet, wat betreft de prestaties bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, op zijn grondgebied aan vreemdelingen gelijkheid van behandeling met zijn eigen onderdanen verlenen.

Artikel 28

  • 1 Dit Verdrag herziet het Verdrag betreffende de schadeloosstelling voor ongevallen in de landbouw, 1921, het Verdrag betreffende de schadeloosstelling voor arbeidsongevallen, 1925, het Verdrag betreffende de schadeloosstelling voor beroepsziekten, 1925, en het Verdrag (herzien) betreffende schadeloosstelling voor beroepsziekten, 1934.

  • 2 Bekrachtiging van dit Verdrag door een Lid dat partij is bij het Verdrag (herzien) betreffende schadeloosstelling voor beroepsziekten, 1934, houdt overeenkomstig artikel 8 van dat Verdrag, ipso iure de opzegging daarvan in, wanneer dit Verdrag in werking is getreden.

    De inwerkingtreding van dit Verdrag sluit echter de verdere bekrachtiging van het Verdrag (herzien) betreffende schadeloosstelling voor beroepsziekten, 1934, niet uit.

Artikel 29

Overeenkomstig artikel 75 van het Verdrag betreffende de sociale zekerheid (minimumnormen), 1952, houden Deel VI en de overeenkomstige bepalingen van andere delen van genoemd Verdrag op van toepassing te zijn voor elk Lid dat dit Verdrag bekrachtigt, van de datum af waarop dit Verdrag voor het betrokken Lid in werking treedt. De aanvaarding van de verplichtingen van dit Verdrag wordt evenwel, voor de toepassing van artikel 2 van het Verdrag betreffende de sociale zekerheid (minimumnormen), 1952, beschouwd als zijnde een aanvaarding van de verplichtingen van Deel VI en de overeenkomstige bepalingen van de andere delen van genoemd Verdrag.

Artikel 30

Wanneer zulks wordt bepaald in een later door de Conferentie aangenomen Verdrag, hetwelk betrekking heeft op een of meer van de in dit Verdrag behandelde onderwerpen, houden de bepalingen van dit Verdrag welke in het nieuwe Verdrag worden genoemd, op van toepassing te zijn op elk Lid dat dat laatste Verdrag heeft bekrachtigd, van de datum af waarop het voor het betrokken Lid in werking treedt.

Artikel 31

  • 1 De Internationale Arbeidsconferentie kan op een zitting, waarbij dit onderwerp op de agenda is geplaatst, met tweederde meerderheid wijzigingen in de bij dit Verdrag gevoegde Tabel I aannemen.

  • 2 Deze wijzigingen worden voor de Leden die reeds partij zijn bij het Verdrag van kracht zodra zij aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau hebben medegedeeld dat zij deze aanvaarden.

  • 3 Tenzij de Conferentie anders besluit bij de aanvaarding van zodanige wijzigingen, zijn deze als gevolg van hun aanvaarding door de Conferentie van kracht voor elk Lid, dat het Verdrag later bekrachtigt.

Artikel 32

De formele bekrachtigingen van dit Verdrag dienen aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau te worden medegedeeld en door deze geregistreerd.

Artikel 33

  • 1 Dit Verdrag is slechts verbindend voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie die hun bekrachtiging door de Directeur-Generaal hebben doen registreren.

  • 2 Het wordt van kracht twaalf maanden nadat de bekrachtigingen van twee leden door de Directeur-Generaal zijn geregistreerd.

  • 3 Vervolgens treedt dit Verdrag voor ieder Lid in werking twaalf maanden na de datum waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.

Artikel 34

  • 1 Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na verloop van een termijn van tien jaar na de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag, door middel van een tot de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau gerichte en door deze geregistreerde verklaring. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is geregistreerd.

  • 2 Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na het verloop van de termijn van tien jaar als bedoeld in het vorige lid gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaren gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na afloop van elke termijn van tien jaar onder de voorwaarden bedoeld in dit artikel.

Artikel 35

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau geeft aan alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie kennis van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeggingen die hem door de Leden der Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij de kennisgeving aan de Leden der Organisatie van de registratie van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging, vestigt de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden der Organisatie op de datum, waarop dit Verdrag van kracht wordt.

Artikel 36

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties mededeling, ter registratie overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties, van de volledige bijzonderheden betreffende alle bekrachtigingen en opzeggingen, welke door hem overeenkomstig de voorgaande artikelen zijn geregistreerd.

Artikel 37

Telkens wanneer de Raad van Beheer van het Internationale Arbeidsbureau zulks nodig oordeelt, brengt deze Raad aan de Algemene Conferentie verslag uit over de toepassing van dit Verdrag en onderzoekt of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda der Conferentie te plaatsen.

Artikel 38

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw Verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van het onderhavige Verdrag, zal, tenzij het nieuwe Verdrag anders bepaalt:

    • a) de bekrachtiging door een Lid van het nieuwe Verdrag, houdende herziening, ipso iure onmiddellijke opzegging van het onderhavige Verdrag medebrengen, niettegenstaande het bepaalde in artikel 34, zodra het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

    • b) met ingang van de datum waarop het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden, het onderhavige Verdrag niet langer door de Leden bekrachtigd kunnen worden.

  • 2 Het onderhavige Verdrag blijft echter in elk geval naar vorm en inhoud van kracht voor de Leden die het bekrachtigd hebben en die het nieuwe Verdrag, houdende herziening, niet bekrachtigen.

TABEL I. LIJST VAN BEROEPSZIEKTEN (GEWIJZIGD IN 1980)

Beroepsziekten

Arbeid die blootstelling aan risico's met zich meebrengt*

1.

Pneumoconiosen, veroorzaakt door sclerogeen mineraal stof (silicose anthracosilicose, asbestose) en silico-tuberculose, voor zover de silicose een essentiële factor is van de oorzaak van invaliditeit of dood.

Alle arbeid, die blootstelling aan het desbetreffende risico met zich meebrengt.

2.

Longaandoeningen, veroorzaakt door stof van harde metalen.

3.

Longaandoeningen, veroorzaakt door stof van katoen (byssinose), vlas, hennep of sisal.

4.

Beroepsastma, veroorzaakt door als zodanig bekend sensibiliserende of irriterende stoffen, welke inherent zijn aan het soort arbeid.

5.

Allergische alveolitis en de gevolgen daarvan, veroorzaakt door inademing van organische stof, zoals omschreven in de nationale wetgeving.

6.

Ziekten, veroorzaakt door beryllium of zijn toxische verbindingen.

7.

Ziekten, veroorzaakt door cadmium of zijn toxische verbindingen.

8.

Ziekten, veroorzaakt door fosfor of zijn toxische verbindingen.

9.

Ziekten, veroorzaakt door chroom of zijn toxische verbindingen.

10.

Ziekten, veroorzaakt door mangaan of zijn toxische verbindingen.

11.

Ziekten, veroorzaakt door arsenicum of zijn toxische verbindingen.

12.

Ziekten, veroorzaakt door kwik of zijn toxische verbindingen.

13.

Ziekten, veroorzaakt door lood of zijn toxische verbindingen.

14.

Ziekten, veroorzaakt door fluor of zijn toxische verbindingen.

15.

Ziekten, veroorzaakt door zwavelkoolstof.

16.

Ziekten, veroorzaakt door toxische halogeenderivaten van alifatische of aromatische koolwaterstoffen.

17.

Ziekten, veroorzaakt door benzeen of zijn toxische homologen.

Beroepsziekten

Arbeid die blootstelling aan risico's met zich meebrengt*

18.

Ziekten, veroorzaakt door toxische nitro- en aminoderivaten van benzeen of zijn homologen.

Alle arbeid die blootstelling aan het desbetreffende risico met zich meebrengt.

19.

Ziekten, veroorzaakt door nitroglycerine of andere salpeterzure esters.

20.

Ziekten, veroorzaakt door alcoholen, glycolen of ketonen.

21.

Ziekten, veroorzaakt door asfyxiërende stoffen: koolmonoxide, cyaanwaterstof of zijn toxische derivaten, zwavelwaterstof.

22.

Gehoorbeschadiging, veroorzaakt door lawaai.

23.

Ziekten, veroorzaakt door vibraties/trillingen (aandoeningen van spieren, pezen, botten, gewrichten, perifere bloedvaten of perifere zenuwen).

24.

Ziekten, veroorzaakt door arbeid onder verhoogde luchtdruk (caissonziekten).

25.

Ziekten, veroorzaakt door ioniserende straling.

Alle arbeid die blootstelling aan de werking van ioniserende straling met zich meebrengt.

26.

Huidziekten, veroorzaakt door fysische, chemische of biologische agentia die niet elders zijn genoemd.

Alle arbeid die blootstelling aan het desbetreffende risico met zich meebrengt.

27.

Primaire huidkanker, veroorzaakt door teer, pek, bitumen, mineraal olie, anthraceen, dan wel door verbindingen, produkten of afval van deze stoffen.

28.

Longkanker of mesothelioom, veroorzaakt door asbest.

29.

Infectieziekten of door parasieten verwekte ziekten, opgelopen in een beroep met een bijzonder risico van besmetting.

  • (a) Werkzaamheden in de gezondheidszorg of in laboratoria;

  • (b) Veterinaire werkzaamheden;

  • (c) Werkzaamheden met dieren, dierlijke resten of bestanddelen daarvan of waren die door dieren, dierlijke resten of bestanddelen daarvan besmet zouden kunnen zijn;

  • (d) andere werkzaamheden met een bijzonder risico van besmetting

* Bij de toepassing van deze lijst moet in voorkomend geval rekening worden gehouden met de mate en de aard van de blootstelling.

TABEL II. PERIODIEKE BETALINGEN AAN DE MODELGERECHTIGDEN

Verzekerde gebeurtenis

Modelgerechtigde

Percentage

1. Tijdelijke of beginnende arbeidsongeschiktheid.

Man met vrouw en twee kinderen.

60

2. Totaal verlies van de geschiktheid om inkomsten uit arbeid te verwerven of van overeenkomstige vermindering van de lichaamsgesteldheid.

Man met vrouw en twee kinderen.

60

3. Overlijden van de kostwinner.

Weduwe met twee kinderen.

50

BIJLAGE INTERNATIONALE INDUSTRIËLE STANDAARDCLASSIFICATIE VAN ALLE TAKKEN VAN ECONOMISCHE BEDRIJVIGHEID

(Herzien in 1958)

LIJST VAN BEDRIJFSTAKKEN EN VOORNAAMSTE GROEPEN

Klasse

 
 

BRANCHE

 

Bedrijfstak 0. Landbouw, bosbouw, jacht en visserij

01.

Landbouw.

02.

Bosbouw en bosbeheer.

03.

Jacht, vallen zetten en bevordering van de wildstand.

04.

Visserij.

 

Bedrijfstak 1. Winning van bodemschatten

11.

Winning van steenkool.

12.

Winning van metaalertsen.

13.

Ruwe olie en aardgas.

14.

Exploitatie van steen-, klei- en zandgroeven.

19.

Winning van andere dan metaalhoudende delfstoffen.

 

Bedrijfstakken 2 en 3. Fabrieken

20.

Voedingsmiddelenindustrie, met uitzondering van drankindustrie.

21.

Drankindustrie.

22.

Tabakverwerkende industrie.

23.

Textielindustrie.

24.

Schoen- en kledingindustrie en verwerking van diverse geweven stoffen.

25.

Hout- en kurkindustrie met uitzondering van de meubelindustrie.

26.

Meubelindustrie.

27.

Papierindustrie en de vervaardiging van papierprodukten.

28.

Drukkerij, uitgeverij en aanverwante bedrijven.

29.

Leder- en lederwarenindustrie en bont- en bontartikelenindustrie, uitgezonderd de vervaardiging van schoeisel en andere kledingstukken.

30.

Rubberverwerkende industrie.

31.

Chemische industrie.

32.

Vervaardiging van olie- en steenkoolderivaten.

33.

Vervaardiging van niet-metaalhoudende minerale produkten, met uitzondering van olie- en steenkoolderivaten.

34.

Grootmetaalindustrie.

35.

Vervaardiging van metaalwerken, met uitzondering van machines en transportmateriaal.

36.

Constructie van machines met uitzondering van elektrische machinerieën.

37.

Constructie van elektrische machinerieën, apparaten en onderdelen.

38.

Vervaardiging van transportmateriaal.

39.

Fabrieksbednjven van verschillende aard.

 

Bedrijfstak 4. Bouwbedrijf en Openbare Werken

40.

Bouwbedrijf en Openbare Werken.

 

Bedrijfstak 5. Elektriciteit, gas, water en sanitaire diensten

51.

Elektriciteit, gas en stoom.

52.

Waterleiding en sanitaire diensten.

 

Bedrijfstak 6. Handel, bankwezen, verzekeringsbedrijven, handel in onroerend goed

61.

Groot- en kleinhandel.

62.

Banken en andere financiële instellingen.

63.

Verzekeringsbedrijven.

64.

Handel in roerend goed.

 

Bedrijfstak 7. Vervoer, opslag en communicatiemiddelen

71.

Vervoer.

72.

Opslagplaatsen en magazijnen.

73.

Communicatiemiddelen.

 

Bedrijfstak 8. Diensten

81.

Overheidsdiensten.

82.

Diensten ten gerieve van het publiek.

83.

Diensten ten gerieve van het bedrijfsleven.

84.

Diensten ten behoeve van de recreatie.

85.

Particuliere diensten.

 

Bedrijfstak 9. Onduidelijk omschreven werkzaamheden

90.

Onduidelijk omschreven werkzaamheden.

De voorafgaande tekst is de authentieke tekst van het Verdrag, behoorlijk aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie tijdens haar achtenveertigste zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op 9 juli 1964.

TEN BLIJKE WAARVAN hun handtekeningen hebben geplaatst, op 13 juli 1964,

De President van de Conferentie,

(w.g.) ANDRÉS AGUILAR MAWDSLEY

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) DAVID A. MORSE