U bent nu hier: Wettenbank
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving
Zoals belastingen, uitkeringen en subsidies.
Officiële publicaties van de overheid.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Geraadpleegd op 26-04-2024. Geldend van 03-08-2011 t/m 31-12-2018
Verdrag inzake het onderzoek en de stempeling van edelmetalen werken
Preamble
The Republic of Austria, the Republic of Finland, the Kingdom of Norway, the Portuguese Republic, the Kingdom of Sweden, the Swiss Confederation and the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland;
Desiring to facilitate intemational trade in articles of precious metals while at the same time maintaining consumer protection justified by the particular nature of these articles;
Considering that the international harmonisation of standards and technical regulations and guidelines for methods and procedures for the control and marking of precious metal articles is a valuable contribution to the free movement of such products;
Considering that this harmonisation should be supplemented by mutual recognition of control and marking and desiring therefore to promote and maintain co-operation between their assay offices and concerned authorities;
Having regard to the fact that compulsory hallmarking is not required from the Contracting States to the Convention and that the marking of articles of precious metals with the Convention marks is carried out on a voluntary basis;
Have agreed as follows:
1 Articles controlled and marked by an authorised assay office in accordance with the provisions of this Convention shall not be submitted to further compulsory assaying or marking in an importing Contracting State. This does not prevent an importing Contracting State from carrying out check tests in accordance with Article 6.
2 Nothing in this Convention shall require a Contracting State to allow the importation or sale of articles of precious metals which are not defined in its national legislation or do not comply with its national standards of fineness.
For the purposes of this Convention “articles of precious metals” means articles of platinum, gold, palladium, silver, or alloys thereof, as defined in Annex I.
1 In order to benefit from the provisions of Article 1, articles of precious metals must:
a) be submitted to an authorised assay office appointed in accordance with Article 5;
b) fulfil the technical requirements of this Convention as laid down in Annex I;
c) be controlled in accordance with the rules and procedures laid down in Annex II;
d) be marked with the marks as prescribed in Annex II.
2 The benefits of Article 1 shall not be applicable to articles of precious metals which, after being marked as prescribed in Annex II, have had any of these marks altered or obliterated.
The Contracting States shall not be obliged to apply the provisions of paragraph 1 of Article 1 to articles of precious metals which, since being submitted to an authorised assay office, and controlled and marked as prescribed in Article 3, have been altered by addition or in any other manner.
1 Each Contracting State shall appoint one or more authorised assay offices for the control and marking of articles of precious metals as provided for in Annex II.
2 The authorised assay offices shall satisfy the following conditions:
– availability of staff and of the necessary means and equipment;
– technical competence and professional integrity of the staff;
– in carrying out the requirements of the Convention, the management and technical staff of the authorised assay office must be independent of all circles, grouping or persons with direct or indirect interest in the area concerned;
– staff must be bound by professional secrecy.
3 Each Contracting State shall notify the depositary of the appointment of such assay offices and of their marks and any withdrawal of this authorisation from any assay office previously appointed. The depositary shall immediately notify all other Contracting States accordingly.
The provisions of this Convention shall not prevent a Contracting State from carrying out check tests on articles of precious metals bearing the marks provided for in this Convention. Such tests shall not be carried out in such a way as to hamper unduly the importation or sale of articles of precious metals marked in conformity with the provisions of this Convention.
The Contracting States hereby empower the depositary to register with the World Intellectual Property Organisation (WIPO), in accordance with the Convention of Paris for the Protection of Industrial Property, the Common Control Mark described in Annex II as a national hallmark of each Contracting State. The depositary shall also do so in the case of a Contracting State in relation to which this Convention enters into force at a later date or in the case of an acceding State.
1 Each Contracting State shall have and maintain legislation prohibiting, subject to penalties, any forgery, unauthorised alteration or misuse of the Common Control Mark or of the marks of the authorised assay offices which have been notified in accordance with paragraph 3 of Article 5, and any unauthorised alteration to the article or alteration or obliteration of the fineness mark or responsibility mark after the Common Control Mark has been applied.
2 Each Contracting State undertakes to institute proceedings under such legislation when sufficient evidence of forgery or misuse of the Common Control Mark or marks of the authorised assay offices, or unauthorised alteration to the article or alteration or obliteration of the fineness mark or responsibility mark after the Common Control Mark has been applied is discovered or brought to its attention by another Contracting State or, where more appropriate, to take other suitable action.
1 If an importing Contracting State or one of its authorised assay offices has reason to believe that an assay office in an exporting Contracting State has affixed the Common Control Mark without having complied with the relevant provisions of this Convention, the assay office by which the articles are purported to have been marked shall be immediately consulted and shall promptly lend all reasonable assistance for the investigation of the case. If no satisfactory settlement is reached, either of the parties may refer the case to the Standing Committee by notifying its Chairman. In such a case the Chairman shall convene a meeting of the Standing Committee.
2 If any matter has been referred to the Standing Committee under paragraph 1, the Standing Committee may, after having given an opportunity for the parties concerned to be heard, make recommendations as to the appropriate action to be taken.
3 If within a reasonable time a recommendation referred to in paragraph 2 has not been complied with, or the Standing Committee has failed to make any recommendation, the importing Contracting State may then introduce such additional surveillance of articles of precious metals marked by that particular assay office and entering its territory, as it considers necessary, including the right temporarily to refuse to accept such articles. Such measures shall immediately be notified to all Contracting States and shall be reviewed from time to time by the Standing Committee.
4 Where there is evidence of repeated and grave misapplication of the Common Control Mark the importing Contracting State may temporarily refuse to accept articles bearing the assay office mark of the assay office concerned whether or not controlled and marked in accordance with this Convention. In such a case the importing Contracting State shall immediately notify all other Contracting States and the Standing Committee shall meet within one month to consider the matter.
1 A Standing Committee is hereby established on which each Contracting State shall be represented. Each Contracting State shall have one vote.
2 The tasks of the Standing Committee shall be:
to consider and review the operation of this Convention;
to review and, where necessary, propose amendments to the Annexes to this Convention:
to take decisions on technical matters, as provided for in the Annexes;
to promote and maintain technical and administrative co-operation between the Contracting States in matters dealt with by this Convention;
to consider measures for securing uniform interpretation and application of the provisions of this Convention;
to encourage the adequate protection of the marks against forgery and misuse;
to make recommendations in the case of any matter referred to it under the provisions of paragraph 2 of Article 9, or for the settlement of any dispute arising out of the operation of this Convention which is presented to the Standing Committee;
to examine whether the arrangements of a State interested in acceding to this Convention comply with the conditions of the Convention and its Annexes and to make a report in that respect for consideration by the Contracting States.
3 The Standing Committee shall adopt rules of procedure for its meeting including rules for the convening of such meetings. This Committee shall meet at least once a year.
4 In accordance with paragraph 2 above, the Standing Committee shall take decisions on technical matters, as provided for in the Annexes, by unanimous vote,
5 The Standing Committee may make recommendations on any question relating to the implementation of this Convention or make proposals for the amendment of this Convention. Such recommendations or proposals shall be transmitted to the depositary which shall notify all Contracting States.
1 In the case of a proposal received from the Standing Committee for the amendment of the Articles to the Convention, or in the case of a proposal for amendment of the Convention received from a Contracting State, the depositary shall submit such proposals for acceptance to all Contracting States.
2 If within three months from the date of the submission of a proposal for amendment under paragraph 1 a Contracting State requests that negotiations be opened on the proposal, the depositary shall arrange for such negotiations to be held.
3 Provided it is accepted by all Contracting States, an amendment to this Convention shall enter into force one month after deposit of the last instrument of acceptance unless another date is provided for in the amendment. Instruments of acceptance shall be deposited with the depositary which shall notify all Contracting States.
Amendment to the Annexes
4 In the case of a proposal made by the Standing Committee for amendment of the Annexes to the Convention, the depositary shall notify all Contracting States,
5 The amendment to the Annexes shall come into force six months after the date of notification by the depositary unless an objection has been received from the Government of a Contracting State or unless a later date for its entry into force has been provided for in the amendment.
1 Any State being a Member of the United Nations or of any of the specialised agencies or of the International Atomic Energy Agency or a Party to the Statute of the International Court of Justice and having arrangements for the assay and marking of articles of precious metals necessary to comply with the requirements of the Convention and its Annexes may, upon invitation of the Contracting States to be transmitted by the depositary, accede to this Convention.
2 The Governments of the Contracting States shall notify their reply to the depositary within four months after receipt of the request by the depositary asking them whether they agree to the invitation. Any Government not replying within that period shall be deemed to have consented to the invitation.
3 The Governments of the Contracting States shall base their decision whether to invite a State to accede primarily on the report referred to in paragraph 2 of Article 10.
4 The invited State may accede to this Convention by depositing an instrument of accession with the depositary which shall notify all other Contracting States. The accession shall become effective three months after deposit of that instrument.
1 The Government of any signatory or acceding State may, when depositing its instrument of ratification or accession, or at any time thereafter, declare in writing to the depositary that this Convention shall apply to all or part of the territories, designated in the declaration, for the external relations of which it is responsible. The depositary shall communicate any such declaration to the Governments of all other Contracting States.
2 If the declaration was made at the time of the deposit of the instrument of ratification or accession this Convention shall enter into force in relation to those territories on the same date as the Convention enters into force in relation to the State having made the declaration. In all other cases the Convention shall enter into force in relation to those territories three months after the declaration has been received by the depositary.
3 The application of this Convention to all or part of such territories may be terminated by the Government of the State having made the declaration referred to in paragraph 1 provided that it gives three months’ notice in writing to the depositary which shall notify all other Contracting States.
Any Contracting State may withdraw from this Convention provided that it gives twelve months’ notice in writing to the depositary which shall notify all Contracting States, or on such other terms as may be agreed upon by the Contracting States. Each Contracting State undertakes that, in the event of its withdrawal from the Convention, it will cease after withdrawal to use or apply the Common Control Mark for any purpose.
1 This Convention shall be ratified by the signatory States. The instruments of ratification shall be deposited with the depositary which shall notify all other signatory States.
2 This Convention shall enter into force four months after deposit of the fourth instrument of ratification. In relation to any other signatory State depositing subsequently its instrument of ratification this Convention shall enter into force two months after the date of deposit but not before the expiry of the above-mentioned period of four months.
IN WITNESS THEREOF the undersigned, duly authorised thereto, have signed the present Convention.
DONE in Vienna this l5th day of November 1972, in a single copy in the English and French languages, both texts being equally authentic, which shall be deposited with the Government of Sweden, by which certified copies shall be transmitted to all other signatory and acceding States.
For the purpose of this Convention the following definitions apply:
1.1 Precious metals
Precious metals are platinum, gold, palladium and silver. Platinum is the most precious metal followed by gold, palladium and silver.
1.2 Precious metal alloy
A precious metal alloy is a solid solution containing at least one precious metal.
1.3 Precious metal article
A precious metal article is any item of jewellery, goldsmith’s, silversmith’s or watchmaker’s ware or any other object made entirely or in part from precious metals or their alloys. “In part” means that a precious metal article may contain (i) non-metallic parts (ii) base metal parts for technical reasons or decoration. A precious metal article, which contains base metal parts for decoration, is referred to as “multimetal article”.
1.4 Fineness
The fineness is the content of the named precious metals measured in terms of parts per thousand by weight of alloy.
1.5 Standard of fineness
The standard of fineness is the minimum content of the named precious metals measured in terms of parts per thousand by weight of alloy.
1.6 Coating/plating
Coating or plating is one or more layers of:
(i) precious metal (or precious metal alloy);
(ii) base metal (or base metal alloy);
(iii) non-metallic substance;
applied to all, or part, of a precious metal article e.g. by chemical, electrochemical, mechanical or physical process.
1.7 Base metals
Base metals are all metals except platinum, gold, palladium, and silver.
1.8 Other definitions
The Standing Committee may decide on other definitions.
2.1 The Convention does not apply to:
a) Articles made of alloys of a fineness less than 850 for platinum, 375 for gold, 500 for palladium and 800 for silver;
b) Any article which is intended to be used for medical, dental, veterinary, scientific or technical purpose;
c) Legal tender;
d) Parts or incomplete semi-manufactures (e.g. metal parts or surface layer);
e) Raw materials such as bars, plates, wire and tubes;
f) Base metal articles coated with precious metal;
g) Any other object decided by the Standing Committee.
The articles referred to in a) to g) above cannot therefore be marked with the Common Control Mark.
2.2 Standards of fineness applied under the Convention1:
for platinum
999, 950, 900, 850
for gold
999, 916, 750, 585, 375
for palladium
999, 950, 500
for silver
999, 925, 830, 800
2.2.1. Other standards of fineness may be recognised by the Standing Committee, depending on international developments.
2.3 Tolerance
2.3.1. No negative tolerance is permitted in relation to the standard of fineness indicated on the article.
2.3.2. Separate rules for special manufacturing techniques are established by the Standing Committee.
2.4 Use of solder
2.4.1. Solder may be used only for joining purposes. In principle, the standard of fineness of the solder shall be the same as the standard of fineness of the article.
2.4.2. Practical exceptions from this principle and other methods of joining are defined by the Standing Committee.
2.5 Use of base metal parts and non-metallic substances
2.5.1. It is permitted to use base metal parts and non-metallic parts in precious metal articles both for technical reasons and for decoration, subject to the following conditions:
a) Base metal parts and non-metallic parts shall be clearly distinguishable from the precious metal.
b) They shall be neither coated nor treated to give the appearance of a precious metal.
c) They shall not be used for the purpose of strengthening, weighting or filling.
d) They shall be stamped or engraved “METAL” (or the name of that metal in English).
2.5.2. The Standing Committee may decide on further details or exceptions.
2.6 Coating of precious metal articles
2.6.1. The Standing Committee decides on permitted coatings.
1.1 The authorised assay office(s) (thereafter referred to as “the assay office”) shall examine whether articles of precious metals which are presented to it in order to be marked with the Common Control Mark fulfil the conditions of Annex I to the Convention.
1.2 If an article is found by the assay office to be complete as to all its metallic parts and if it complies with the provisions of Annex I to this Convention, the assay office shall, on request, mark the article with its assay office mark and the Common Control Mark. In cases where the Common Control Mark is applied the assay office shall, before the article leaves its custody, ensure that the article is fully marked in accordance with the provisions of paragraphs below.
1.3 The testing of articles of precious metals submitted for marking with the Common Control Mark consists of the two following steps:
a) the evaluation of the homogeneity of the batch, and
b) the determination of the fineness of the alloy.
2.1 The assay office may use any of the test methods to evaluate the homogeneity of a batch as defined by the Standing Committee.
2.2 The assay office shall use any of the approved methods of analysis in assaying articles of precious metals as defined by the Standing Committee.
The number of items taken from a batch and the number of samples taken from these items for testing and analysis shall be sufficient to establish the homogeneity of the batch and ensure that all parts of all articles controlled in the batch are up to the required standard of fineness. Sampling guidelines are established by the Standing Committee.
4.1 The following minimum marks shall be applied on articles which satisfy the criteria in Annex I:
a) a registered responsibility mark as described in paragraph 4.4;
b) the mark of the assay office;
c) the Common Control Mark as described in paragraph 4.5; and
d) the corresponding fineness mark in Arabic numerals.
4.2 The Standing Committee can decide on exceptions for mark d). Marks b) and c) shall be applied on the article by the assay office. The following are accepted methods of marking: punching and laser. The Standing Committee can decide on other methods of marking articles.
4.3 Whenever possible, all marks shall be placed in immediate proximity to each other. Other marks (e.g. year mark), which are not to be confused with the marks mentioned above, are allowed as additional marks.
4.4 The responsibility mark referred to in paragraph 4.1 a), shall be registered in an official register of the Contracting State and/or one of its assay offices, which controls the article in question.
4.5 The Common Control Mark shall consist of the representation of a balance together with the number in Arabic numerals showing the standard of fineness of the article in parts per thousand in relief on a lined background surrounded by a shield indicating the nature of the precious metal as shown in the following examples:
4.6 The approved sizes of the Common Control Mark are defined by the Standing Committee.
4.7 Articles consisting of more than one alloy of the same precious metal
Where an article consists of different alloys of the same precious metal, the fineness mark and the Common Control Mark applied shall be that of the lowest fineness present in the article. Exceptions can be decided on by the Standing Committee.
4.8 Articles consisting of parts
If an article consists of parts which are hinged or readily separable, the above marks shall be applied to the main part. Where practicable the Common Control Mark shall be applied also to the lesser parts.
4.9 Articles consisting of different precious metal alloys
4.9.1. If an article consists of different precious metal alloys, and if the colour and extent of each alloy are clearly visible, the marks referred to in paragraph 4 a), b), c) and d) shall be applied on one precious metal alloy and the appropriate Common Control Mark on the other(s).
4.9.2. If an article consists of different precious metal alloys and if the colour and extent of each alloy is not visible, the marks referred to in paragraph 4 a), b), c) and d) shall be applied on the least precious metal. The Common Control Mark relating to the more precious metals may not be applied.
4.9.3. Exceptions from the rules above justified by technical reasons are decided on by the Standing Committee.
Examples of the common control mark
For gold articles of the standard of fineness 750
For silver articles of the standard of fineness 925
For platinum articles of the standard of fineness 950
The testing of articles of precious metals submitted for marking with the Common Control Mark consists of the two following steps:
1. the evaluation of the homogeneity of the batch, and
2. the determination of the fineness of the alloy.
1. The homogeneity of the batch may be evaluated by one of the following test methods:
a) touchstone testing;
b) testing by X-ray spectroscopy; and
c) analysis of scraps assembled from several pieces taken out of the batch.
2. The fineness of the precious metals content is determined by one of the following approved methods of analysis:
Platinum
Gravimetric method after precipitation of diammoniumhexachloroplatinate (Document EN 31210/ISO 11210: 1995)
Gravimetric method by reduction with mercurous chloride (Document EN 31489/ISO 11489: 1995)
Spectrometric method/ICP solution (Document pr EN 31494/ISO/DIS 11494)
Atomic absorption (Document ISO/WD 11492)
Gold:
Cupellation method (Document EN 31426/ISO 11426: 1997)
Spectrometric method/ICP solution (Document ISO/WD 11493)
Palladium:
Gravimetric determination with dimethyl glyoxime (Document EN 31490 / ISO 11490:1995)
Spectrometric method / ICP solution (Document EN 31495 / ISO/DIS 11495)*
Silver:
Volumetric (potentiometric) method using potassium bromide (Document EN 31427/ISO 11427: 1993**)
Volumetric (potentiometric) method using sodium chloride or potassium chloride (Document ISO 13756: 1997).
* Shall apply only after the entry into force of the amendment to Article 2 of the Convention.
** As amended by technical corrigendum 1:1994: “Clause 4.2: Potassium bromide, solution, c(KBr)=0,1 mol/l”.
The sizes (height) of the Common Control Mark are:
for platinum:
not smaller than 0.75 mm
for gold:
– 1.5 mm
– 1.0 mm
– 0.75 mm
– 0.5 mm
[for palladium
not smaller than 0.75 mm]*
for silver:
– 4.0 mm
– 2.0 mm
Preambule
De Republiek Oostenrijk, de Republiek Finland, het Koninkrijk Noorwegen, de Portugese Republiek, het Koninkrijk Zweden, de Zwitserse Bondsstaat en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland;
Geleid door de wens de internationale handel in voorwerpen van edelmetaal te vergemakkelijken en tegelijkertijd de door de bijzondere aard van deze voorwerpen gewettigde bescherming van de consument te handhaven;
Overwegend dat de internationale harmonisatie van normen en technische voorschriften en richtlijnen voor methoden en procedures voor het onderzoek en het afslaan van voorwerpen van edelmetaal een waardevolle bijdrage levert aan het vrij verkeer van dergelijke producten;
Overwegend dat deze harmonisatie aangevuld dient te worden door de wederzijdse erkenning van onderzoek en afslaan en derhalve verlangend de samenwerking tussen hun waarborginstellingen en de betrokken autoriteiten te bevorderen en in stand te houden;
Gelet op het feit dat verplichte stempeling niet vereist wordt van de Verdragsluitende Staten die Partij zijn bij het Verdrag en dat het afslaan van voorwerpen van edelmetaal met in het Verdrag omschreven merken op vrijwillige basis geschiedt;
Zijn als volgt overeengekomen:
1 Voorwerpen die door een bevoegde waarborginstelling zijn onderzocht en afgeslagen in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag worden in een invoerende Verdragsluitende Staat niet opnieuw voorgelegd voor verplicht onderzoek of verplichte afslag. Dit belet een invoerende Verdragsluitende Staat niet controleproeven te nemen in overeenstemming met artikel 6.
2 Geen enkele bepaling van dit Verdrag vereist van een Verdragsluitende Staat dat deze de invoer of verkoop toestaat van voorwerpen van edelmetaal die niet in zijn nationale wetgeving staan omschreven of niet voldoen aan nationale wettelijke gehalten.
Voor de toepassing van dit Verdrag wordt onder „voorwerpen van edelmetaal” verstaan voorwerpen van platina, goud, palladium, zilver of legeringen daarvan, zoals omschreven in Bijlage I.
1 Teneinde in aanmerking te komen voor de toepassing van de bepalingen van artikel 1 moeten voorwerpen van edelmetaal:
a. worden voorgelegd aan een bevoegde waarborginstelling aangesteld in overeenstemming met artikel 5;
b. voldoen aan de technische eisen van dit Verdrag als vervat in Bijlage I;
c. door de bevoegde waarborginstelling worden onderzocht in overeenstemming met de regels en procedures vervat in Bijlage II;
d. worden afgeslagen met de merken voorgeschreven in Bijlage II.
2 Voorwerpen van edelmetaal waarvan een merk is veranderd of uitgewist nadat zij zijn afgeslagen zoals voorgeschreven in Bijlage II, vallen niet onder de toepassing van artikel 1.
De Verdragsluitende Staten zijn niet verplicht de bepalingen van artikel 1, eerste lid, toe te passen op voorwerpen van edelmetaal die, nadat zij zijn voorgelegd aan een bevoegde waarborginstelling en zijn onderzocht en afgeslagen zoals voorgeschreven in artikel 3, zijn veranderd door toevoeging of op enigerlei andere wijze.
1 Elke Verdragsluitende Staat wijst een of meer bevoegde waarborginstellingen aan voor het onderzoeken en afslaan van voorwerpen van edelmetaal zoals voorzien in Bijlage II.
2 De bevoegde waarborginstellingen dienen aan de volgende eisen te voldoen:
– beschikbaarheid van personeel en van de benodigde middelen en apparatuur;
– technische bekwaamheid en professionele integriteit van het personeel;
– bij het uitvoeren van de vereisten van dit Verdrag dienen de leiding en het technisch personeel van de bevoegde waarborginstelling onafhankelijk te zijn van alle personen of groepen van personen die direct of indirect belang hebben bij het desbetreffende terrein;
– het personeel moet aan het beroepsgeheim gebonden zijn.
3 Elke Verdragsluitende Staat stelt de depositaris in kennis van de aanstelling van zulke waarborginstellingen en van hun merken en van de intrekking van machtigingen verleend aan eerder aangestelde waarborginstellingen. De depositaris stelt alle andere Verdragsluitende Staten daarvan onverwijld in kennis.
De bepalingen van dit Verdrag beletten een Verdragsluitende Staat niet controleproeven te nemen op voorwerpen van edelmetaal die zijn voorzien van de in dit Verdrag bepaalde merken. Deze proeven worden niet op zodanige wijze uitgevoerd, dat daardoor de invoer of verkoop van voorwerpen van edelmetaal die in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag zijn afgeslagen, onnodig wordt belemmerd.
De Verdragsluitende Staten machtigen hierbij de depositaris het in Bijlage II beschreven Gemeenschappelijk Keurmerk als nationaal waarborgmerk van elke Verdragsluitende Staat te registreren bij de Wereldorganisatie voor de Intellectuele Eigendom (OMPI/WIPO) in overeenstemming met het Verdrag van Parijs tot bescherming van de industriële eigendom. De depositaris doet zulks ook in het geval van een Verdragsluitende Staat met betrekking waartoe dit Verdrag op een latere datum in werking treedt of in het geval van een toetredende Staat.
1 Elke Verdragsluitende Staat bezit en handhaaft wetten waarbij het wordt verboden, op straffe van sancties, het Gemeenschappelijk Kenmerk bedoeld in dit Verdrag of de merken van de bevoegde waarborginstellingen die ter kennis zijn gebracht in overeenstemming met artikel 5, derde lid, te vervalsen, ongeoorloofd te veranderen of verkeerd te gebruiken, en, ongeoorloofd, het voorwerp te veranderen of het gehaltemerk of het merk van de instelling te veranderen of uit te wissen nadat het Gemeenschappelijk Keurmerk is aangebracht.
2 Elke Verdragsluitende Staat verbindt zich ertoe krachtens deze wetten gerechtelijke stappen te ondernemen wanneer er voldoende bewijs van vervalsing of verkeerd gebruik van het Gemeenschappelijk Keurmerk of de merken van de bevoegde waarborginstellingen dan wel van ongeoorloofde verandering van het voorwerp of verandering of uitwissing van het gehaltemerk of het waarborgmerk nadat het Gemeenschappelijk Keurmerk is aangebracht, is ontdekt of onder zijn aandacht gebracht door een andere Verdragsluitende Staat of, wanneer meer van toepassing, andere passende stappen te ondernemen.
1 Indien een invoerende Verdragsluitende Staat of een van zijn bevoegde waarborginstellingen redenen heeft om aan te nemen dat een waarborginstelling van een uitvoerende Verdragsluitende Staat het Gemeenschappelijk Keurmerk heeft aangebracht zonder te hebben voldaan aan de desbetreffende bepalingen van dit Verdrag, wordt de waarborginstelling die de voorwerpen zou hebben afgeslagen onmiddellijk geraadpleegd en verleent deze waarborginstelling onverwijld alle in redelijkheid te verlangen bijstand voor het onderzoek van de aangelegenheid. Indien geen bevredigende regeling wordt bereikt, kan elk der partijen de aangelegenheid voorleggen aan de Permanente Commissie door middel van kennisgeving aan haar Voorzitter. In dat geval belegt de Voorzitter een bijeenkomst van de Permanente Commissie.
2 Indien een aangelegenheid aan de Permanente Commissie is voorgelegd krachtens het eerste lid, kan de Permanente Commissie, na de betrokken partijen de gelegenheid te hebben geboden om te worden gehoord, aanbevelingen doen inzake de te ondernemen stappen.
3 Indien een aanbeveling zoals bedoeld in het tweede lid niet binnen een redelijke tijd is opgevolgd, of indien de Permanente Commissie geen aanbeveling heeft gedaan, kan de invoerende Verdragsluitende Staat op voorwerpen van edelmetaal die door die bepaalde waarborginstelling zijn afgeslagen en zijn grondgebied binnenkomen, het extra toezicht houden dat hij noodzakelijk acht, zulks met inbegrip van het recht tijdelijk te weigeren zulke voorwerpen te aanvaarden. Deze maatregelen worden onmiddellijk ter kennis gebracht van alle Verdragsluitende Staten en worden van tijd tot tijd getoetst door de Permanente Commissie.
4 Wanneer er aanwijzingen zijn van herhaalde en ernstige verkeerde toepassing van het Gemeenschappelijk Keurmerk kan de invoerende Verdragsluitende Staat tijdelijk weigeren voorwerpen voorzien van het waarborgmerk van de betrokken waarborginstelling te aanvaarden, ongeacht of deze zijn onderzocht en afgeslagen in overeenstemming met dit Verdrag. In dat geval stelt de invoerende Verdragsluitende Staat onmiddellijk alle andere Verdragsluitende Staten daarvan in kennis en komt de Permanente Commissie binnen een maand bijeen om de aangelegenheid te bestuderen.
1 Hierbij wordt een Permanente Commissie ingesteld, waarin elke Verdragsluitende Staat is vertegenwoordigd. Elke Verdragsluitende Staat heeft één stem.
2 De Permanente Commissie heeft tot taak:
de werking van dit Verdrag te bestuderen en te toetsen;
de Bijlagen bij dit Verdrag te herzien en, waar nodig, wijzigingen voor te stellen;
beslissingen inzake technische aangelegenheden te nemen, zoals voorzien in de Bijlagen;
technische en administratieve samenwerking tussen de Verdragsluitende Staten in door dit Verdrag bestreken aangelegenheden te bevorderen en in stand te houden;
maatregelen te bestuderen teneinde een uniforme uitlegging en toepassing van de bepalingen van dit Verdrag te waarborgen;
de toereikende bescherming van de merken tegen vervalsing en verkeerd gebruik te bevorderen;
aanbevelingen te doen in het geval van een ingevolge de bepalingen van artikel 9, tweede lid, aan haar voorgelegde aangelegenheid of voor de regeling van een geschil dat voortvloeit uit de werking van dit Verdrag en dat aan de Permanente Commissie is voorgelegd;
te onderzoeken of de regelingen van een Staat die tot dit Verdrag wenst toe te treden voldoen aan de voorwaarden van het Verdrag en de Bijlagen daarbij en daaromtrent een verslag op te stellen ter bestudering door de Verdragsluitende Staten.
3 De Permanente Commissie neemt een reglement van orde voor haar bijeenkomsten aan, met inbegrip van regelingen voor het beleggen van deze bijeenkomsten. De Commissie komt ten minste eens per jaar bijeen.
4 In overeenstemming met het tweede lid van dit artikel neemt de Permanente Commissie beslissingen inzake technische aangelegenheden, zoals voorzien in de Bijlagen, met eenparigheid van stemmen.
5 De Permanente Commissie kan aanbevelingen doen inzake iedere kwestie verband houdend met de toepassing van dit Verdrag of voorstellen doen tot wijziging van dit Verdrag. Deze aanbevelingen of voorstellen worden toegezonden aan de depositaris, die alle Verdragsluitende Staten daarvan in kennis stelt.
1 Wanneer van de Permanente Commissie een voorstel tot wijziging van de artikelen van het Verdrag wordt ontvangen, of wanneer van een Verdragsluitende Staat een voorstel tot wijziging van het Verdrag wordt ontvangen, legt de depositaris deze voorstellen ter aanvaarding voor aan alle Verdragsluitende Staten.
2 Indien een Verdragsluitende Staat binnen drie maanden na de datum van voorlegging van een voorstel tot wijziging ingevolge het eerste lid verzoekt dat onderhandelingen omtrent het voorstel worden aangegaan, treft de depositaris regelingen voor het voeren van dergelijke onderhandelingen.
3 Mits door alle Verdragsluitende Staten aanvaard, treedt een wijziging van dit Verdrag in werking een maand na de nederlegging van de laatste akte van aanvaarding, tenzij in de wijziging een andere datum is bepaald. Akten van aanvaarding worden nedergelegd bij de depositaris, die alle Verdragsluitende Staten daarvan in kennis stelt.
Wijziging van de Bijlagen
4 Wanneer de Permanente Commissie een voorstel doet tot wijziging van de Bijlagen bij het Verdrag, stelt de depositaris alle Verdragsluitende Staten daarvan in kennis.
5 De wijziging van de Bijlagen treedt in werking zes maanden na de datum van kennisgeving door de depositaris, tenzij van de Regering van een Verdragsluitende Staat een bezwaar is ontvangen of tenzij in de wijziging een latere datum van inwerkingtreding is bepaald.
1 Een Staat die lid is van de Verenigde Naties of van een van de gespecialiseerde organisaties of van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie dan wel Partij is bij het Statuut van het Internationaal Gerechtshof en die beschikt over regelingen voor het onderzoeken en afslaan van voorwerpen van edelmetaal vereist om te voldoen aan de voorwaarden van het Verdrag en de Bijlagen daarbij kan, op uitnodiging van de Verdragsluitende Staten die wordt overgebracht door de depositaris, tot dit Verdrag toetreden.
2 De Regeringen van de Verdragsluitende Staten stellen de depositaris in kennis van hun antwoord binnen vier maanden na ontvangst van het verzoek van de depositaris waarin zij worden gevraagd of zij instemmen met de uitnodiging. Een Regering die niet antwoordt binnen deze periode wordt geacht te hebben ingestemd met de uitnodiging.
3 De Regeringen van de Verdragsluitende Staten baseren hun beslissing om een Staat al dan niet uit te nodigen toe te treden in de eerste plaats op het in artikel 10, tweede lid, bedoelde verslag.
4 De uitgenodigde Staat kan tot dit Verdrag toetreden door nederlegging van een akte van toetreding bij de depositaris, die alle andere Verdragsluitende Staten daarvan in kennis stelt. De toetreding wordt van kracht drie maanden na de nederlegging van deze akte.
1 De Regering van een ondertekenende of toetredende Staat kan bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging of toetreding of op elk tijdstip daarna, schriftelijk tegenover de depositaris verklaren dat dit Verdrag van toepassing is op alle of een deel van de gebieden, aangegeven in de verklaring, voor de buitenlandse betrekkingen waarvan zij verantwoordelijk is. De depositaris stelt de Regeringen van alle andere Verdragsluitende Staten in kennis van een zodanige verklaring.
2 Indien de verklaring werd afgelegd op het tijdstip van nederlegging van de akte van bekrachtiging of toetreding, treedt dit Verdrag in werking ten aanzien van die grondgebieden op dezelfde datum als die waarop het Verdrag in werking treedt ten aanzien van de Staat die de verklaring heeft afgelegd. In alle andere gevallen treedt het Verdrag in werking ten aanzien van die gebieden drie maanden nadat de verklaring door de depositaris is ontvangen.
3 De toepassing van dit Verdrag op alle of een deel van zodanige gebieden kan door de Regering van de Staat die de in het eerste lid bedoelde verklaring heeft afgelegd, worden beëindigd door drie maanden tevoren schriftelijk kennisgeving daarvan te doen aan de depositaris, die alle andere Verdragsluitende Staten daarvan in kennis stelt.
Een Verdragsluitende Staat kan zich uit dit Verdrag terugtrekken mits hij twaalf maanden tevoren schriftelijk kennisgeving daarvan doet aan de depositaris, die alle Verdragsluitende Staten daarvan in kennis stelt, of op andere voorwaarden zoals overeengekomen door de Verdragsluitende Staten. Elke Verdragsluitende Staat verbindt zich ertoe, in geval van terugtrekking uit het Verdrag, na terugtrekking op te houden het Gemeenschappelijk Keurmerk voor enig doel te gebruiken of aan te brengen.
1 Dit Verdrag dient door de ondertekenende Staten te worden bekrachtigd. De akten van bekrachtiging dienen te worden nedergelegd bij de depositaris, die alle andere ondertekenende Staten daarvan in kennis stelt.
2 Dit Verdrag treedt in werking vier maanden na de nederlegging van de vierde akte van bekrachtiging. Ten aanzien van andere ondertekenende Staten die hun akte van bekrachtiging daarna nederleggen, treedt dit Verdrag in werking twee maanden na de datum van nederlegging, maar niet vóór het verstrijken van het bovenvermelde tijdvak van vier maanden.
TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.
GEDAAN te Wenen, 15 november 1972, in een enkel exemplaar in de Engelse en de Franse taal, zijnde beide teksten gelijkelijk authentiek, dat zal worden nedergelegd bij de Regering van Zweden, die voor eensluidend gewaarmerkte afschriften daarvan zal toezenden aan alle andere ondertekenende en toetredende Staten.
1. Begripsomschrijvingen
Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:
1.1. Edele metalen
Edele metalen: platina, goud, palladium en zilver. Platina is het meest edele metaal, gevolgd door goud, palladium en zilver.
1.2. Legeringen van edelmetaal
Een legering van edelmetaal: een vaste stof die tenminste één edel metaal bevat.
1.3. Voorwerpen van edelmetaal
Een voorwerp van edelmetaal: elk sieraad, edelsmidswerk, zilversmidswerk of uurwerk of elk ander object dat geheel of gedeeltelijk van edele metalen of legeringen daarvan is vervaardigd. „Gedeeltelijk” houdt in dat een voorwerp van edelmetaal om technische of decoratieve redenen (i) niet-metalen onderdelen of (ii) onderdelen van onedele metalen kan bevatten. Een voorwerp van edelmetaal dat om decoratieve redenen onderdelen van onedele metalen bevat, wordt aangeduid als een „voorwerp van multimetaal”.
1.4. Gehalte
Het gehalte: de hoeveelheid aan het genoemde edelmetaal gemeten in het aantal gewichtsdelen per duizend gewichtsdelen legering.
1.5. Erkende gehalten
Het erkende gehalte: het minimumgehalte aan het genoemde edelmetaal gemeten in het aantal gewichtsdelen per duizend gewichtsdelen legering.
1.6. Opperlagen
Een opperlaag: een of meer lagen
i. edelmetaal (of legering van edelmetaal);
ii. onedel metaal (of legering van onedel metaal);
iii. van een stof anders dan metaal;
die op het gehele voorwerp van edelmetaal of een gedeelte daarvan, volgens bijvoorbeeld een chemisch, elektrochemisch, mechanisch of natuurkundig procédé is of zijn aangebracht.
1.7. Onedele metalen
Onedele metalen: alle metalen behalve platina, goud, palladium en zilver.
1.8. Overige begripsomschrijvingen
De Permanente Commissie kan beslissen over andere begripsomschrijvingen.
2. Technische eisen
2.1. Het Verdrag is niet van toepassing op:
a. Voorwerpen vervaardigd uit legeringen met een gehalte van minder dan 850 voor platina, 375 voor goud, 500 voor palladium en 800 voor zilver;
b. Voorwerpen bedoeld om te worden gebruikt voor medische, tandheelkundige, veterinaire, wetenschappelijke of technische doeleinden;
c. Wettige betaalmiddelen;
d. Onderdelen of onvolledige halffabrikaten (bijvoorbeeld metalen onderdelen of bovenlaag);
e. Grondstoffen, zoals baren, platen, draad en buizen;
f. Voorwerpen van onedel metaal met een opperlaag van edelmetaal;
g. Andere bij besluit van de Permanente Commissie aangewezen voorwerpen.
De voorwerpen bedoeld in a tot en met g hierboven mogen daarom niet worden afgeslagen met het Gemeenschappelijk Keurmerk.
2.2. Erkende gehalten zoals gehanteerd krachtens het Verdrag2
voor platina:
voor goud:
voor palladium:
voor zilver:
2.2.1. Afhankelijk van internationale ontwikkelingen kunnen door de Permanente Commissie andere gehalten worden erkend.
2.3. Tolerantie
2.3.1. Een negatieve tolerantie op het wettelijk gehalte dat op het voorwerp is aangegeven, is niet toegestaan.
2.3.2. Afzonderlijke regels voor speciale vervaardigingstechnieken worden vastgesteld door de Permanente Commissie.
2.4. Gebruik van soldeer
2.4.1. Soldeer mag alleen worden gebruikt om te verbinden. In principe dient het wettelijk gehalte van het soldeer hetzelfde te zijn als het wettelijk gehalte van het voorwerp.
2.4.2. Praktische uitzonderingen op dit principe en andere verbindingsmethoden worden omschreven door de Permanente Commissie.
2.5. Gebruik van onderdelen van onedel metaal en stoffen anders dan metaal
2.5.1. Het is toegestaan om zowel technische als decoratieve redenen onderdelen van onedel metaal en stoffen anders dan metaal te gebruiken in voorwerpen van edelmetaal, met inachtneming van de volgende voorwaarden:
a. onderdelen van onedel metaal en stoffen anders dan metaal delen dienen duidelijk te onderscheiden zijn van het edelmetaal;
b. de onderdelen mogen niet zijn voorzien van een opperlaag of behandeld zijn opdat zij het uiterlijk van een edelmetaal hebben;
c. de onderdelen mogen niet worden gebruikt voor versterking, verzwaring of opvulling;
d. op de onderdelen dient het woord „METAL” (of de naam van het metaal in het Engels) te worden afgeslagen of gegraveerd.
De Permanente Commissie kan beslissen over nadere details of uitzonderingen.
2.6. Aanbrengen van opperlagen op voorwerpen van edelmetaal
2.6.1. De Permanente Commissie beslist over toegestane opperlagen.
1. Algemeen
1.1. De bevoegde waarborginstelling(en) (hierna te noemen „de waarborginstelling”) onderzoekt (onderzoeken) of voorwerpen van edelmetaal, aan haar (hen) voorgelegd met het oog op afslag met het Gemeenschappelijk Keurmerk, voldoen aan de voorwaarden van Bijlage I bij het Verdrag.
1.2. Indien de waarborginstelling constateert dat een voorwerp wat betreft al zijn metalen onderdelen volledig is en indien het voldoet aan de bepalingen van Bijlage I bij dit Verdrag, brengt de waarborginstelling op het voorwerp, op verzoek, haar kantooraanduidend merk en het Gemeenschappelijk Keurmerk aan. In gevallen waarin het Gemeenschappelijk Keurmerk wordt aangebracht, vergewist de bevoegde waarborginstelling, voordat het voorwerp wordt overgedragen, zich ervan dat het voorwerp volledig is afgeslagen in overeenstemming met de bepalingen van de volgende paragrafen.
1.3. Het onderzoek van voorwerpen van edelmetaal voorgelegd om te worden afgeslagen met het Gemeenschappelijk Keurmerk bestaat uit de volgende twee stappen: a. de beoordeling van de homogeniteit van de partij, en b. de bepaling van het gehalte van de legering.
2. Analysemethoden en onderzoeksmethoden
2.1. De waarborginstelling mag elk van de onderzoeksmethoden gebruiken bij het beoordelen van de homogeniteit van een partij zoals omschreven door de Permanente Commissie.
2.2. De waarborginstelling gebruikt een van de goedgekeurde analysemethoden bij het keuren van voorwerpen van edelmetaal zoals omschreven door de Permanente Commissie.
3. Het nemen van monsters
Het aantal voorwerpen uit een partij en het aantal monsters getrokken uit deze voorwerpen voor het uitvoeren van onderzoeken en analyses dient voldoende te zijn om de homogeniteit van de partij vast te stellen en te verzekeren dat alle onderdelen van alle voorwerpen in de partij die gekeurd worden van het vereiste erkende gehalte zijn. Richtlijnen voor het nemen van monsters worden vastgesteld door de Permanente Commissie.
4. Stempeling
4.1. Op voorwerpen die voldoen aan de criteria van Bijlage l worden ten minste de volgende merken aangebracht:
a. een geregistreerd verantwoordelijkheidsmerk zoals beschreven in paragraaf 4.4;
b. het merk van de waarborginstelling;
c. het Gemeenschappelijk Keurmerk zoals beschreven in paragraaf 4.5; en
d. het desbetreffende gehaltemerk in Arabische cijfers.
4.2. De Permanente Commissie kan beslissen over uitzonderingen voor merk d. De merken b en c worden door de waarborginstelling op het voorwerp aangebracht. De volgende methoden voor het aanbrengen van merken zijn toegestaan: stempelen en lasergraveren. De Permanente Commissie kan beslissen over andere methoden voor het merken van voorwerpen.
4.3. Wanneer mogelijk dienen alle merken vlak naast elkaar te worden aangebracht.
Andere merken (bijvoorbeeld jaarmerken) die niet tot verwarring mogen leiden met de bovengenoemde merken zijn toegestaan als aanvullende merken.
4.4. Het verantwoordelijkheidsmerk bedoeld in paragraaf 4.1, letter a, wordt geregistreerd in een officieel register van de Verdragsluitende Staat en/of een van zijn waarborginstellingen die het betrokken voorwerp keurt.
4.5. Het Gemeenschappelijk Keurmerk bestaat uit de afbeelding van een balans tezamen met het getal in Arabische cijfers dat het wettelijk gehalte van het voorwerp aangeeft in delen per duizend, in reliëf op een met een lijnen bedekte achtergrond, omgeven door een schild dat de aard van het edelmetaal aanduidt zoals in de volgende voorbeelden wordt getoond:
4.6. De goedgekeurde afmetingen van het Gemeenschappelijk Keurmerk worden omschreven door de Permanente Commissie.
4.7. Voorwerpen bestaande uit meer dan een legering van hetzelfde edelmetaal
Indien een voorwerp bestaat uit verschillende legeringen van hetzelfde edelmetaal, dienen het gehaltemerk en het Gemeenschappelijk Keurmerk van het laagste in het voorwerp aanwezige gehalte te worden aangebracht. De Permanente Commissie kan beslissen over uitzonderingen.
4.8. Voorwerpen bestaande uit onderdelen
Indien een voorwerp bestaat uit onderdelen die door een scharnier zijn verbonden of eenvoudig kunnen worden gescheiden, worden de bovenstaande merken op het hoofdonderdeel aangebracht. Wanneer mogelijk wordt het Gemeenschappelijk Keurmerk tevens op de andere onderdelen aangebracht.
4.9. Voorwerpen bestaande uit verschillende legeringen van edelmetaal
4.9.1. Indien een voorwerp bestaat uit verschillende legeringen van edelmetaal en indien de kleur van elke legering en de mate waarin zij is gebruikt duidelijk zichtbaar zijn, worden de merken bedoeld in paragraaf 4, letters a, b, c en d, aangebracht op een van de legeringen van edelmetaal en het desbetreffende Gemeenschappelijke Keurmerk op alle andere.
4.9.2. Indien een voorwerp bestaat uit verschillende legeringen van edelmetaal en indien de kleur van elke legering en de mate waarin zij is gebruikt niet zichtbaar zijn, worden de merken bedoeld in paragraaf 4, letters a, b, c en d, aangebracht op het minst edele metaal. Het Gemeenschappelijk Keurmerk dat betrekking heeft op de meer edele metalen mag niet worden aangebracht.
4.9.3. De Permanente Commissie beslist over uitzonderingen op de bovengenoemde regels die worden gerechtvaardigd door technische redenen.
VOORBEELDEN VAN HET GEMEENSCHAPPELIJK KEURMERK
VOOR GOUDEN VOORWERPEN MET EEN GEHALTE VAN 750
VOOR ZILVEREN VOORWERPEN MET EEN GEHALTE VAN 925
VOOR PLATINA VOORWERPEN MET EEN GEHALTE VAN 950
Het onderzoeken van voorwerpen van edelmetaal voorgelegd om te worden afgeslagen met het Gemeenschappelijk Keurmerk bestaat uit de volgende twee stappen:
1. de beoordeling van de homogeniteit van de partij, en
2. de bepaling van het gehalte van de legering.
1. De homogeniteit van de partij kan worden beoordeeld door middel van een van de volgende onderzoeksmethoden:
a. toetssteenmethode;
b. onderzoek door middel van röntgenspectroscopie; en
c. analyse van snippelingen van diverse uit de partij genomen stukken.
2. Het gehalte van de hoeveelheid aan edelmetalen wordt bepaald door middel van een van de volgende goedgekeurde analysemethoden:
Platina:
Gravimetrische methode na precipitatie van diammonium hexachloroplatinaat (document EN 31210 / ISO 11210:1995)
Gravimetrische methode door reductie met kwik(1)chloride (Document EN 31489 / ISO 11489: 1995)
Spectrometrische methode / ICP-oplossing (Document pr EN 31494 / ISO/DIS 11494)
Atomaire absorptie (Document ISO/WD 11492)
Goud:
Cupellatiemethode (Document EN 31426 / ISO 11426: 1997)
Spectrometrische methode / ICP-oplossing (Document ISO/WD 11493)
[Palladium:
Gravimetrische bepaling met dimethyl glyoxime (Document EN 31490 / ISO 11490:1995)
Spectrometrische methode/ICP-oplossing (Document EN 31495 / ISO/DIS 11495)]*
Zilver:
Volumetrische (potentiometrische) methode met behulp van kaliumbromide (Document EN 31427 / ISO 11427:1993**)
Volumetrische (potentiometrische) methode met behulp van natriumchloride of kaliumchloride (Document ISO 13756: 1997)
* Is pas van toepassing na de inwerkingtreding van de wijziging van artikel 2 van het Verdrag.
** Zoals gewijzigd, technisch correctiedocument 1: 1994: „Artikel 4.2: Kaliumbromide, oplossing c(KBr) = 0,1 mol/l”
De afmetingen (hoogte) van het Gemeenschappelijke Keurmerk zijn:
niet kleiner dan 0,75 mm
– 1,5 mm
– 1,0 mm
– 0,75 mm
– 0,5 mm
[voor palladium:
niet kleiner dan 0,75 mm]*
– 4,0 mm
– 2,0 mm
Voor een permanente link naar de door u bekeken versie, inwerkinggetreden op , kopieer één van de onderstaande links of verfijn de link in de Linktool.
Met behulp van de Linktool van LiDO is het mogelijk om een bredere link of een meer gedetailleerde link te maken.
Ga naar de Linktool
Op linkeddata.overheid.nl zijn onderstaande relaties bekend.
Er is geen andere versie beschikbaar waarmee u de huidige geselecteerde versie, inwerkinggetreden op , kan vergelijken.
Selecteer een andere versie van de regeling waarmee u de huidige versie , inwerkinggetreden op , wilt vergelijken.
Vergelijken van "Verdrag inzake het onderzoek en de stempeling van edelmetalen werken", inwerkinggetreden op , met versie die inwerking is getreden op .
Doordat er een grote regeling is gekozen kan de vergelijking enkele minuten duren.
U kunt kiezen voor het toevoegen van de wetstechnische informatie aan de tekst.
U kunt kiezen in welk formaat de tekst geëxporteerd wordt.
U kunt de tekst inclusief afbeeldingen exporteren. De afbeeldingen worden dan met de tekst in een .zip-bestand geleverd
Via deze link kunt u meer informatie krijgen over de Europese richtlijn of verordening waarnaar in de tekst van de regeling verwezen wordt, inclusief de tekst daarvan. U wordt hiervoor doorgeleid naar EUR-LEX, de online databank van de Europese Unie waarin de Europese wetgeving is opgenomen.
