Tweede aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag inzake wederzijdse rechtshulp in strafzaken, Straatsburg, 08-11-2001

Geraadpleegd op 05-10-2024.
Geldend van 01-04-2011 t/m heden

Tweede aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag inzake wederzijdse rechtshulp in strafzaken

Authentiek : EN

Second Additional Protocol to the European Convention on mutual assistance in criminal matters

The member States of the Council of Europe, signatory to this Protocol,

Having regard to their undertakings under the Statute of the Council of Europe;

Desirous of further contributing to safeguard human rights, uphold the rule of law and support the democratic fabric of society;

Considering it desirable to that effect to strengthen their individual and collective ability to respond to crime;

Decided to improve on and supplement in certain aspects the European Convention on Mutual Assistance in Criminal Matters, done at Strasbourg on 20 April 1959 (hereinafter referred to as ‘‘the Convention’’), as well as the Additional Protocol thereto, done at Strasbourg on 17 March 1978;

Taking into consideration the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, done at Rome on 4 November 1950, as well as the Convention for the Protection of Individuals with regard to Automatic Processing of Personal Data, done at Strasbourg on 28 January 1981,

Have agreed as follows:

CHAPTER I

Article 1. Scope

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Article 2. Presence of officials of the requesting Party

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Article 3. Temporary transfer of detained persons to the territory of the requesting Party

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Article 4. Channels of communication

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Article 5. Costs

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Article 6. Judicial authorities

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

CHAPTER II

Article 7. Postponed execution of requests

  • 1 The requested Party may postpone action on a request if such action would prejudice investigations, prosecutions or related proceedings by its authorities.

  • 2 Before refusing or postponing assistance, the requested Party shall, where appropriate after having consulted with the requesting Party, consider whether the request may be granted partially or subject to such conditions as it deems necessary.

  • 3 If the request is postponed, reasons shall be given for the postponement. The requested Party shall also inform the requesting Party of any reasons that render impossible the execution of the request or are likely to delay it significantly.

Article 8. Procedure

Notwithstanding the provisions of Article 3 of the Convention, where requests specify formalities or procedures which are necessary under the law of the requesting Party, even if unfamiliar to the requested Party, the latter shall comply with such requests to the extent that the action sought is not contrary to fundamental principles of its law, unless otherwise provided for in this Protocol.

Article 9. Hearing by video conference

  • 1 If a person is in one Party’s territory and has to be heard as a witness or expert by the judicial authorities of another Party, the latter may, where it is not desirable or possible for the person to be heard to appear in its territory in person, request that the hearing take place by video conference, as provided for in paragraphs 2 to 7.

  • 2 The requested Party shall agree to the hearing by video conference provided that the use of the video conference is not contrary to fundamental principles of its law and on condition that it has the technical means to carry out the hearing. If the requested Party has no access to the technical means for video conferencing, such means may be made available to it by the requesting Party by mutual agreement.

  • 3 Requests for a hearing by video conference shall contain, in addition to the information referred to in Article 14 of the Convention, the reason why it is not desirable or possible for the witness or expert to attend in person, the name of the judicial authority and of the persons who will be conducting the hearing.

  • 4 The judicial authority of the requested Party shall summon the person concerned to appear in accordance with the forms laid down by its law.

  • 5 With reference to hearing by video conference, the following rules shall apply:

    • a) a judicial authority of the requested Party shall be present during the hearing, where necessary assisted by an interpreter, and shall also be responsible for ensuring both the identification of the person to be heard and respect for the fundamental principles of the law of the requested Party. If the judicial authority of the requested Party is of the view that during the hearing the fundamental principles of the law of the requested Party are being infringed, it shall immediately take the necessary measures to ensure that the hearing continues in accordance with the said principles;

    • b) measures for the protection of the person to be heard shall be agreed, where necessary, between the competent authorities of the requesting and the requested Parties;

    • c) the hearing shall be conducted directly by, or under the direction of, the judicial authority of the requesting Party in accordance with its own laws;

    • d) at the request of the requesting Party or the person to be heard, the requested Party shall ensure that the person to be heard is assisted by an interpreter, if necessary;

    • e) the person to be heard may claim the right not to testify which would accrue to him or her under the law of either the requested or the requesting Party.

  • 6 Without prejudice to any measures agreed for the protection of persons, the judicial authority of the requested Party shall on the conclusion of the hearing draw up minutes indicating the date and place of the hearing, the identity of the person heard, the identities and functions of all other persons in the requested Party participating in the hearing, any oaths taken and the technical conditions under which the hearing took place. The document shall be forwarded by the competent authority of the requested Party to the competent authority of the requesting Party.

  • 7 Each Party shall take the necessary measures to ensure that, where witnesses or experts are being heard within its territory, in accordance with this article, and refuse to testify when under an obligation to testify or do not testify according to the truth, its national law applies in the same way as if the hearing took place in a national procedure.

  • 8 Parties may at their discretion also apply the provisions of this article, where appropriate and with the agreement of their competent judicial authorities, to hearings by video conference involving the accused person or the suspect. In this case, the decision to hold the video conference, and the manner in which the video conference shall be carried out, shall be subject to agreement between the Parties concerned, in accordance with their national law and relevant international instruments. Hearings involving the accused person or the suspect shall only be carried out with his or her consent.

  • 9 Any Contracting State may, at any time, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, declare that it will not avail itself of the possibility provided in paragraph 8 above of also applying the provisions of this article to hearings by video conference involving the accused person or the suspect.

Article 10. Hearing by telephone conference

  • 1 If a person is in one Party’s territory and has to be heard as a witness or expert by judicial authorities of another Party, the latter may, where its national law so provides, request the assistance of the former Party to enable the hearing to take place by telephone conference, as provided for in paragraphs 2 to 6.

  • 2 A hearing may be conducted by telephone conference only if the witness or expert agrees that the hearing take place by that method.

  • 3 The requested Party shall agree to the hearing by telephone conference where this is not contrary to fundamental principles of its law.

  • 4 A request for a hearing by telephone conference shall contain, in addition to the information referred to in Article 14 of the Convention, the name of the judicial authority and of the persons who will be conducting the hearing and an indication that the witness or expert is willing to take part in a hearing by telephone conference.

  • 5 The practical arrangements regarding the hearing shall be agreed between the Parties concerned. When agreeing such arrangements, the requested Party shall undertake to:

    • a) notify the witness or expert concerned of the time and the venue of the hearing;

    • b) ensure the identification of the witness or expert;

    • c) verify that the witness or expert agrees to the hearing by telephone conference.

Article 11. Spontaneous information

  • 1 Without prejudice to their own investigations or proceedings, the competent authorities of a Party may, without prior request, forward to the competent authorities of another Party information obtained within the framework of their own investigations, when they consider that the disclosure of such information might assist the receiving Party in initiating or carrying out investigations or proceedings, or might lead to a request by that Party under the Convention or its Protocols.

  • 2 The providing Party may, pursuant to its national law, impose conditions on the use of such information by the receiving Party.

  • 3 The receiving Party shall be bound by those conditions.

  • 4 However, any Contracting State may, at any time, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, declare that it reserves the right not to be bound by the conditions imposed by the providing Party under paragraph 2 above, unless it receives prior notice of the nature of the information to be provided and agrees to its transmission.

Article 12. Restitution

  • 1 At the request of the requesting Party and without prejudice to the rights of bona fide third parties, the requested Party may place articles obtained by criminal means at the disposal of the requesting Party with a view to their return to their rightful owners.

  • 2 In applying Articles 3 and 6 of the Convention, the requested Party may waive the return of articles either before or after handing them over to the requesting Party if the restitution of such articles to the rightful owner may be facilitated thereby. The rights of bona fide third parties shall not be affected.

  • 3 In the event of a waiver before handing over the articles to the requesting Party, the requested Party shall exercise no security right or other right of recourse under tax or customs legislation in respect of these articles.

  • 4 A waiver as referred to in paragraph 2 shall be without prejudice to the right of the requested Party to collect taxes or duties from the rightful owner.

Article 13. Temporary transfer of detained persons to the requested Party

  • 1 Where there is agreement between the competent authorities of the Parties concerned, a Party which has requested an investigation for which the presence of a person held in custody on its own territory is required may temporarily transfer that person to the territory of the Party in which the investigation is to take place.

  • 2 The agreement shall cover the arrangements for the temporary transfer of the person and the date by which the person must be returned to the territory of the requesting Party.

  • 3 Where consent to the transfer is required from the person concerned, a statement of consent or a copy thereof shall be provided promptly to the requested Party.

  • 4 The transferred person shall remain in custody in the territory of the requested Party and, where applicable, in the territory of the Party through which transit is requested, unless the Party from which the person was transferred applies for his or her release.

  • 5 The period of custody in the territory of the requested Party shall be deducted from the period of detention which the person concerned is or will be obliged to undergo in the territory of the requesting Party.

  • 7 Any Contracting State may at any time, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, declare that before an agreement is reached under paragraph 1 of this article, the consent referred to in paragraph 3 of this article will be required, or will be required under certain conditions indicated in the declaration.

Article 14. Personal appearance of transferred sentenced persons

The provisions of Articles 11 and 12 of the Convention shall apply mutatis mutandis also to persons who are in custody in the requested Party, pursuant to having been transferred in order to serve a sentence passed in the requesting Party, where their personal appearance for purposes of review of the judgement is applied for by the requesting Party.

Article 15. Language of procedural documents and judicial decisions to be served

  • 2 Procedural documents and judicial decisions shall in all cases be transmitted in the language, or the languages, in which they were issued.

  • 3 Notwithstanding the provisions of Article 16 of the Convention, if the authority that issued the papers knows or has reasons to believe that the addressee understands only some other language, the papers, or at least the most important passages thereof, shall be accompanied by a translation into that other language.

  • 4 Notwithstanding the provisions of Article 16 of the Convention, procedural documents and judicial decisions shall, for the benefit of the authorities of the requested Party, be accompanied by a short summary of their contents translated into the language, or one of the languages, of that Party.

Article 16. Service by post

  • 1 The competent judicial authorities of any Party may directly address, by post, procedural documents and judicial decisions, to persons who are in the territory of any other Party.

  • 2 Procedural documents and judicial decisions shall be accompanied by a report stating that the addressee may obtain information from the authority identified in the report, regarding his or her rights and obligations concerning the service of the papers. The provisions of paragraph 3 of Article 15 above shall apply to that report.

Article 17. Cross-border observations

  • 1 Police officers of one of the Parties who, within the framework of a criminal investigation, are keeping under observation in their country a person who is presumed to have taken part in a criminal offence to which extradition may apply, or a person who it is strongly believed will lead to the identification or location of the above-mentioned person, shall be authorised to continue their observation in the territory of another Party where the latter has authorised cross-border observation in response to a request for assistance which has previously been submitted. Conditions may be attached to the authorisation.

    On request, the observation will be entrusted to officers of the Party in whose territory it is carried out.

    The request for assistance referred to in the first sub-paragraph must be sent to an authority designated by each Party and having jurisdiction to grant or to forward the requested authorisation.

  • 2 Where, for particularly urgent reasons, prior authorisation of the other Party cannot be requested, the officers conducting the observation within the framework of a criminal investigation shall be authorised to continue beyond the border the observation of a person presumed to have committed offences listed in paragraph 6, provided that the following conditions are met:

    • a) the authorities of the Party designated under paragraph 4, in whose territory the observation is to be continued, must be notified immediately, during the observation, that the border has been crossed;

    • b) a request for assistance submitted in accordance with paragraph 1 and outlining the grounds for crossing the border without prior authorisation shall be submitted without delay.

    Observation shall cease as soon as the Party in whose territory it is taking place so requests, following the notification referred to in a. or the request referred to in b. or where authorisation has not been obtained within five hours of the border being crossed.

  • 3 The observation referred to in paragraphs 1 and 2 shall be carried out only under the following general conditions:

    • a) The officers conducting the observation must comply with the provisions of this article and with the law of the Party in whose territory they are operating; they must obey the instructions of the local responsible authorities.

    • b) Except in the situations provided for in paragraph 2, the officers shall, during the observation, carry a document certifying that authorisation has been granted.

    • c) The officers conducting the observation must be able at all times to provide proof that they are acting in an official capacity.

    • d) The officers conducting the observation may carry their service weapons during the observation, save where specifically otherwise decided by the requested Party; their use shall be prohibited save in cases of legitimate self-defence.

    • e) Entry into private homes and places not accessible to the public shall be prohibited.

    • f) The officers conducting the observation may neither stop and question, nor arrest, the person under observation.

    • g) All operations shall be the subject of a report to the authorities of the Party in whose territory they took place; the officers conducting the observation may be required to appear in person.

    • h) The authorities of the Party from which the observing officers have come shall, when requested by the authorities of the Party in whose territory the observation took place, assist the enquiry subsequent to the operation in which they took part, including legal proceedings.

  • 4 Parties shall at the time of signature or when depositing their instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, indicate both the officers and authorities that they designate for the purposes of paragraphs 1 and 2 of this article. They subsequently may, at any time and in the same manner, change the terms of their declaration.

  • 5 The Parties may, at bilateral level, extend the scope of this article and adopt additional measures in implementation thereof.

  • 6 The observation referred to in paragraph 2 may take place only for one of the following criminal offences:

    • assassination;

    • murder;

    • rape;

    • arson;

    • counterfeiting;

    • armed robbery and receiving of stolen goods;

    • extortion;

    • kidnapping and hostage taking;

    • traffic in human beings;

    • illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances;

    • breach of the laws on arms and explosives;

    • use of explosives;

    • illicit carriage of toxic and dangerous waste;

    • smuggling of aliens;

    • sexual abuse of children.

Article 18. Controlled delivery

  • 1 Each Party undertakes to ensure that, at the request of another Party, controlled deliveries may be permitted on its territory in the framework of criminal investigations into extraditable offences.

  • 2 The decision to carry out controlled deliveries shall be taken in each individual case by the competent authorities of the requested Party, with due regard to the national law of that Party.

  • 3 Controlled deliveries shall take place in accordance with the procedures of the requested Party. Competence to act, direct and control operations shall lie with the competent authorities of that Party.

  • 4 Parties shall at the time of signature or when depositing their instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, indicate the authorities that are competent for the purposes of this article. They subsequently may, at any time and in the same manner, change the terms of their declaration.

Article 19. Covert investigations

  • 1 The requesting and the requested Parties may agree to assist one another in the conduct of investigations into crime by officers acting under covert or false identity (covert investigations).

  • 2 The decision on the request is taken in each individual case by the competent authorities of the requested Party with due regard to its national law and procedures. The duration of the covert investigation, the detailed conditions, and the legal status of the officers concerned during covert investigations shall be agreed between the Parties with due regard to their national law and procedures.

  • 3 Covert investigations shall take place in accordance with the national law and procedures of the Party on the territory of which the covert investigation takes place. The Parties involved shall co-operate to ensure that the covert investigation is prepared and supervised and to make arrangements for the security of the officers acting under covert or false identity.

  • 4 Parties shall at the time of signature or when depositing their instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, indicate the authorities that are competent for the purposes of paragraph 2 of this article. They subsequently may, at any time and in the same manner, change the terms of their declaration.

Article 20. Joint investigation teams

  • 1 By mutual agreement, the competent authorities of two or more Parties may set up a joint investigation team for a specific purpose and a limited period, which may be extended by mutual consent, to carry out criminal investigations in one or more of the Parties setting up the team. The composition of the team shall be set out in the agreement.

    A joint investigation team may, in particular, be set up where:

    • a) a Party’s investigations into criminal offences require difficult and demanding investigations having links with other Parties;

    • b) a number of Parties are conducting investigations into criminal offences in which the circumstances of the case necessitate co-ordinated, concerted action in the Parties involved.

    A request for the setting up of a joint investigation team may be made by any of the Parties concerned. The team shall be set up in one of the Parties in which the investigations are expected to be carried out.

  • 2 In addition to the information referred to in the relevant provisions of Article 14 of the Convention, requests for the setting up of a joint investigation team shall include proposals for the composition of the team.

  • 3 A joint investigation team shall operate in the territory of the Parties setting up the team under the following general conditions:

    • a) the leader of the team shall be a representative of the competent authority – participating in criminal investigations – from the Party in which the team operates. The leader of the team shall act within the limits of his or her competence under national law;

    • b) the team shall carry out its operations in accordance with the law of the Party in which it operates. The members and seconded members of the team shall carry out their tasks under the leadership of the person referred to in sub-paragraph a, taking into account the conditions set by their own authorities in the agreement on setting up the team;

    • c) the Party in which the team operates shall make the necessary organisational arrangements for it to do so.

  • 4 In this article, members of the joint investigation team from the Party in which the team operates are referred to as ‘‘members’’, while members from Parties other than the Party in which the team operates are referred to as ‘‘seconded members’’.

  • 5 Seconded members of the joint investigation team shall be entitled to be present when investigative measures are taken in the Party of operation. However, the leader of the team may, for particular reasons, in accordance with the law of the Party where the team operates, decide otherwise.

  • 6 Seconded members of the joint investigation team may, in accordance with the law of the Party where the team operates, be entrusted by the leader of the team with the task of taking certain investigative measures where this has been approved by the competent authorities of the Party of operation and the seconding Party.

  • 7 Where the joint investigation team needs investigative measures to be taken in one of the Parties setting up the team, members seconded to the team by that Party may request their own competent authorities to take those measures. Those measures shall be considered in that Party under the conditions which would apply if they were requested in a national investigation.

  • 8 Where the joint investigation team needs assistance from a Party other than those which have set up the team, or from a third State, the request for assistance may be made by the competent authorities of the State of operation to the competent authorities of the other State concerned in accordance with the relevant instruments or arrangements.

  • 9 A seconded member of the joint investigation team may, in accordance with his or her national law and within the limits of his or her competence, provide the team with information available in the Party which has seconded him or her for the purpose of the criminal investigations conducted by the team.

  • 10 Information lawfully obtained by a member or seconded member while part of a joint investigation team which is not otherwise available to the competent authorities of the Parties concerned may be used for the following purposes:

    • a) for the purposes for which the team has been set up;

    • b) subject to the prior consent of the Party where the information became available, for detecting, investigating and prosecuting other criminal offences. Such consent may be withheld only in cases where such use would endanger criminal investigations in the Party concerned or in respect of which that Party could refuse mutual assistance;

    • c) for preventing an immediate and serious threat to public security, and without prejudice to sub-paragraph b. if subsequently a criminal investigation is opened;

    • d) for other purposes to the extent that this is agreed between Parties setting up the team.

  • 11 This article shall be without prejudice to any other existing provisions or arrangements on the setting up or operation of joint investigation teams.

  • 12 To the extent that the laws of the Parties concerned or the provisions of any legal instrument applicable between them permit, arrangements may be agreed for persons other than representatives of the competent authorities of the Parties setting up the joint investigation team to take part in the activities of the team. The rights conferred upon the members or seconded members of the team by virtue of this article shall not apply to these persons unless the agreement expressly states otherwise.

Article 21. Criminal liability regarding officials

During the operations referred to in Articles 17, 18, 19 or 20, unless otherwise agreed upon by the Parties concerned, officials from a Party other than the Party of operation shall be regarded as officials of the Party of operation with respect to offences committed against them or by them.

Article 22. Civil liability regarding offıcials

  • 1 Where, in accordance with Articles 17, 18, 19 or 20, officials of a Party are operating in another Party, the first Party shall be liable for any damage caused by them during their operations, in accordance with the law of the Party in whose territory they are operating.

  • 2 The Party in whose territory the damage referred to in paragraph 1 was caused shall make good such damage under the conditions applicable to damage caused by its own officials.

  • 3 The Party whose officials have caused damage to any person in the territory of another Party shall reimburse the latter in full any sums it has paid to the victims or persons entitled on their behalf.

  • 4 Without prejudice to the exercise of its rights vis-à-vis third parties and with the exception of paragraph 3, each Party shall refrain in the case provided for in paragraph 1 from requesting reimbursement of damages it has sustained from another Party.

  • 5 The provisions of this article shall apply subject to the proviso that the Parties did not agree otherwise.

Article 23. Protection of witnesses

Where a Party requests assistance under the Convention or one of its Protocols in respect of a witness at risk of intimidation or in need of protection, the competent authorities of the requesting and requested Parties shall endeavour to agree on measures for the protection of the person concerned, in accordance with their national law.

Article 24. Provisional measures

  • 1 At the request of the requesting Party, the requested Party, in accordance with its national law, may take provisional measures for the purpose of preserving evidence, maintaining an existing situation or protecting endangered legal interests.

  • 2 The requested Party may grant the request partially or subject to conditions, in particular time limitation.

Article 25. Confidentiality

The requesting Party may require that the requested Party keep confidential the fact and substance of the request, except to the extent necessary to execute the request. If the requested Party cannot comply with the requirement of confidentiality, it shall promptly inform the requesting Party.

Article 26. Data protection

  • 1 Personal data transferred from one Party to another as a result of the execution of a request made under the Convention or any of its Protocols, may be used by the Party to which such data have been transferred, only:

    • a) for the purpose of proceedings to which the Convention or any of its Protocols apply;

    • b) for other judicial and administrative proceedings directly related to the proceedings mentioned under (a);

    • c) for preventing an immediate and serious threat to public security.

  • 2 Such data may however be used for any other purpose if prior consent to that effect is given by either the Party from which the data had been transferred, or the data subject.

  • 3 Any Party may refuse to transfer personal data obtained as a result of the execution of a request made under the Convention or any of its Protocols where

  • 4 Any Party that transfers personal data obtained as a result of the execution of a request made under the Convention or any of its Protocols may require the Party to which the data have been transferred to give information on the use made with such data.

  • 5 Any Party may, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, require that, within the framework of procedures for which it could have refused or limited the transmission or the use of personal data in accordance with the provisions of the Convention or one of its Protocols, personal data transmitted to another Party not be used by the latter for the purposes of paragraph 1 unless with its previous consent.

Article 27. Administrative authorities

Parties may at any time, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, define what authorities they will deem administrative authorities for the purposes of Article 1, paragraph 3, of the Convention.

Article 28. Relations with other treaties

The provisions of this Protocol are without prejudice to more extensive regulations in bilateral or multilateral agreements concluded between Parties in application of Article 26, paragraph 3, of the Convention.

Article 29. Friendly settlement

The European Committee on Crime Problems shall be kept informed regarding the interpretation and application of the Convention and its Protocols, and shall do whatever is necessary to facilitate a friendly settlement of any difficulty which may arise out of their application.

CHAPTER III

Article 30. Signature and entry into force

  • 1 This Protocol shall be open for signature by the member States of the Council of Europe which are a Party to or have signed the Convention. It shall be subject to ratification, acceptance or approval. A signatory may not ratify, accept or approve this Protocol unless it has previously or simultaneously ratified, accepted or approved the Convention. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.

  • 2 This Protocol shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the deposit of the third instrument of ratification, acceptance or approval.

  • 3 In respect of any signatory State which subsequently deposits its instrument of ratification, acceptance or approval, the Protocol shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of deposit.

Article 31. Accession

  • 1 Any non-member State, which has acceded to the Convention, may accede to this Protocol after it has entered into force.

  • 2 Such accession shall be effected by depositing with the Secretary General of the Council of Europe an instrument of accession.

  • 3 In respect of any acceding State, the Protocol shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of the deposit of the instrument of accession.

Article 32. Territorial application

  • 1 Any State may at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Protocol shall apply.

  • 2 Any State may, at any later date, by declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend the application of this Protocol to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Protocol shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such declaration by the Secretary General.

  • 3 Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to the Secretary General. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date or receipt of such notification by the Secretary General.

Article 33. Reservations

  • 1 Reservations made by a Party to any provision of the Convention or its Protocol shall be applicable also to this Protocol, unless that Party otherwise declares at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession. The same shall apply to any declaration made in respect or by virtue of any provision of the Convention or its Protocol.

  • 2 Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, declare that it avails itself of the right not to accept wholly or in part any one or more of Articles 16, 17, 18, 19 and 20. No other reservation may be made.

  • 3 Any State may wholly or partially withdraw a reservation it has made in accordance with the foregoing paragraphs, by means of a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, which shall become effective as from the date of its receipt.

  • 4 Any Party which has made a reservation in respect of any of the articles of this Protocol mentioned in paragraph 2 above, may not claim the application of that article by another Party. It may, however, if its reservation is partial or conditional, claim the application of that provision in so far as it has itself accepted it.

Article 34. Denunciation

  • 1 Any Party may, in so far as it is concerned, denounce this Protocol by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

  • 2 Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.

  • 3 Denunciation of the Convention entails automatically denunciation of this Protocol.

Article 35. Notifications

The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council of Europe and any State which has acceded to this Protocol of:

  • a) any signature;

  • b) the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession;

  • c) any date of entry into force of this Protocol in accordance with Articles 30 and 31;

  • d) any other act, declaration, notification or communication relating to this Protocol.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Protocol.

DONE at Strasbourg, this 8th day of November 2001, in English and in French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe and to the non-member States which have acceded to the Convention.

Vertaling : NL

Tweede aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag aangaande wederzijdse rechtshulp in strafzaken

De lidstaten van de Raad van Europa, die dit Protocol hebben ondertekend,

Gelet op hun verplichtingen uit hoofde van het Statuut van de Raad van Europa,

Verlangend een verdere bijdrage te leveren aan het waarborgen van mensenrechten, het handhaven van het recht en het ondersteunen van de democratische structuur van de samenleving,

Overwegend dat het wenselijk is daartoe hun afzonderlijke en collectieve vermogen om criminalteit aan te pakken, te versterken,

Vastbesloten bepaalde aspecten van het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken, gedaan te Straatsburg op 20 april 1959 (hierna te noemen „het Verdrag”), alsmede het Aanvullend Protocol daarbij, gedaan te Straatsburg op 17 maart 1978, te verbeteren en aan te vullen,

Gelet op het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, gedaan te Rome op 4 november 1950, alsmede het Verdrag tot bescherming van personen met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens, gedaan te Straatsburg op 28 januari 1981,

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I

Artikel 1. Reikwijdte

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Artikel 2. Aanwezigheid van de autoriteiten van de verzoekende Partij

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Artikel 3. Tijdelijke overbrenging van gedetineerden naar het grondgebied van de verzoekende Partij

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Artikel 4. Wijze van communicatie

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Artikel 5. Kosten

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

Artikel 6. Rechterlijke autoriteiten

[Red: Wijzigt het Europees Verdrag aangaande de wederzijdse rechtshulp in strafzaken; Straatsburg, 20 april 1959.]

HOOFDSTUK II

Artikel 7. Uitgestelde uitvoering van verzoeken

  • 1 De aangezochte Partij kan maatregelen naar aanleiding van een verzoek uitstellen indien dergelijke maatregelen schade zouden berokkenen aan onderzoeken, vervolgingen of daarmee verband houdende procedures van haar autoriteiten.

  • 2 Voordat de aangezochte Partij de rechtshulp weigert of uitstelt, beoordeelt zij, in voorkomend geval na overleg met de verzoekende Partij, of het verzoek deels of op bepaalde door haar noodzakelijk geachte voorwaarden kan worden ingewilligd.

  • 3 Indien het verzoek wordt uitgesteld wordt het uitstel met redenen omkleed. De aangezochte Partij stelt de verzoekende Partij eveneens in kennis van redenen waarom de uitvoering van het verzoek niet kan plaatsvinden of vermoedelijk aanzienlijk wordt vertraagd.

Artikel 8. Procedure

Onverminderd de bepalingen van artikel 3 van het Verdrag voldoet de aangezochte Staat wanneer in de verzoeken formaliteiten of procedures worden vermeld die krachtens het recht van de verzoekende Partij nodig zijn, zelfs wanneer zij de aangezochte Partij onbekend zijn, aan dergelijke verzoeken voor zover de verlangde maatregelen niet strijdig zijn met grondbeginselen van haar recht, tenzij in dit Protocol anders wordt bepaald.

Artikel 9. Verhoor per videoconferentie

  • 1 Indien een persoon die zich op het grondgebied van een Partij bevindt door de rechterlijke autoriteiten van een andere Partij als getuige of deskundige dient te worden verhoord, kan laatstgenoemde Partij, indien het niet wenselijk of mogelijk is dat de te verhoren persoon in persoon op haar grondgebied verschijnt, verzoeken dat het verhoor plaatsvindt per videoconferentie zoals voorzien in het tweede tot en met het zevende lid.

  • 2 De aangezochte Partij stemt in met het verhoor per videoconferentie voor zover het gebruik van videoconferentie niet strijdig is met fundamentele beginselen van haar recht en mits zij over de technische middelen voor het verhoor beschikt. Indien de aangezochte Partij niet over de technische middelen voor een videoconferentie beschikt, kunnen deze haar in onderlinge overeenstemming door de verzoekende Partij ter beschikking worden gesteld.

  • 3 Verzoeken om een verhoor per videoconferentie bevatten, naast de in artikel 14 van het Verdrag genoemde gegevens, de redenen waarom het niet wenselijk of mogelijk is dat de getuige of deskundige in persoon verschijnt, de naam van de rechterlijke autoriteit en van de personen die het verhoor zullen afnemen.

  • 4 De rechterlijke autoriteit van de aangezochte Partij dagvaardt de betrokkene volgens de wettelijke voorschriften van die Partij.

  • 5 Met betrekking tot een verhoor per videoconferentie gelden de volgende regels:

    • a. tijdens het verhoor is een rechterlijke autoriteit van de aangezochte Partij aanwezig, indien nodig bijgestaan door een tolk. Deze rechterlijke autoriteit is tevens verantwoordelijk voor de vaststelling van de identiteit van de te verhoren persoon en ziet er voorts op toe dat de fundamentele beginselen van het recht van de aangezochte Partij in acht worden genomen. Indien de rechterlijke autoriteit van de aangezochte Partij van oordeel is dat de fundamentele beginselen van het recht van die Partij tijdens het verhoor worden geschonden, treft zij onverwijld de nodige maatregelen opdat het verhoor met inachtneming van die beginselen wordt voortgezet;

    • b. de bevoegde autoriteiten van de verzoekende en de aangezochte Partij komen zonodig maatregelen overeen ter bescherming van de te verhoren persoon;

    • c. het verhoor wordt rechtstreeks door of onder leiding van de rechterlijke autoriteit van de verzoekende Partij afgenomen in overeenstemming met het nationale recht van die Partij;

    • d. op verzoek van de verzoekende Partij of van de te verhoren persoon draagt de aangezochte Partij er zorg voor dat de persoon die verhoord wordt zonodig wordt bijgestaan door een tolk;

    • e. de te verhoren persoon kan een beroep doen op de verschoningsrechten die hij of zij zou hebben krachtens de wetgeving van de aangezochte Partij of de verzoekende Partij.

  • 6 Onverminderd eventuele maatregelen die zijn overeengekomen ter bescherming van personen, stelt de rechterlijke autoriteit van de aangezochte Partij na afloop van het verhoor een proces-verbaal van het verhoor op, waarin de datum en de plaats van het verhoor, de identiteit van de verhoorde persoon, de identiteit en de hoedanigheid van alle andere personen die in de aangezochte Partij aan het verhoor hebben deelgenomen, eventuele eedafleggingen alsmede de technische omstandigheden waaronder het verhoor heeft plaatsgevonden, worden aangegeven. Dit document wordt door de bevoegde autoriteit van de aangezochte Partij toegezonden aan de bevoegde autoriteit van de verzoekende Partij.

  • 7 Elke Partij treft de nodige maatregelen om ervoor te zorgen dat ten aanzien van getuigen of deskundigen die in overeenstemming met dit artikel op haar grondgebied worden verhoord en die weigeren te voldoen aan de verplichting een verklaring af te leggen of die geen verklaring naar waarheid afleggen, haar nationale wetgeving van toepassing is alsof het een verhoor in een nationale procedure betrof.

  • 8 De Partijen kunnen naar eigen oordeel, waar nodig en met instemming van hun bevoegde rechterlijke autoriteiten, de bepalingen van dit artikel eveneens toepassen op verhoor per videoconferentie van de persoon tegen wie een strafvervolging is ingesteld of van de verdachte. In dat geval zijn de beslissing om een videoconferentie te houden en de wijze van uitvoering ervan onderworpen aan een regeling tussen de betrokken Partijen, in overeenstemming met hun nationale recht en de ter zake doende internationale instrumenten. Verhoren waarbij de persoon tegen wie een strafvervolging is ingesteld of de verdachte betrokken is, worden alleen afgenomen met zijn of haar instemming.

  • 9 Een Verdragsluitende Staat kan te allen tijde door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring verklaren geen gebruik te maken van de in het achtste lid geboden mogelijkheid de bepalingen van dit artikel eveneens toe te passen op verhoren per videoconferentie waarbij de persoon tegen wie strafvervolging is ingesteld of de verdachte betrokken is.

Artikel 10. Verhoor per telefoonconferentie

  • 1 Indien een persoon die zich op het grondgebied van een Partij bevindt door de rechterlijke autoriteiten van een andere Partij als getuige of deskundige dient te worden verhoord, kan laatstgenoemde Partij, indien haar nationale wetgeving daarin voorziet, eerstgenoemde Partij om bijstand verzoeken teneinde het verhoor overeenkomstig het tweede tot en met het zesde lid per telefoonconferentie af te nemen.

  • 2 Een verhoor per telefoonconferentie kan alleen met instemming van de getuige of deskundige plaatsvinden.

  • 3 De aangezochte Partij stemt in met een verhoor per telefoonconferentie indien deze procedure niet strijdig is met de fundamentele beginselen van haar recht.

  • 4 Verzoeken om verhoor per telefoonconferentie bevatten, naast de in artikel 14 van het Verdrag genoemde gegevens, de naam van de rechterlijke autoriteit en van de personen die het verhoor zullen afnemen, alsmede de vermelding dat de getuige of deskundige bereid is deel te nemen aan een verhoor per telefoonconferentie.

  • 5 De praktische afspraken met betrekking tot het verhoor worden door de betrokken Partijen overeengekomen. Bij dergelijke afspraken verbindt de aangezochte Partij zich ertoe:

    • a. de betrokken getuige of deskundige in kennis te stellen van plaats en tijdstip van het verhoor;

    • b. te zorgen voor de vaststelling van de identiteit van de getuige of deskundige;

    • c. vast te stellen dat de getuige of deskundige instemt met het verhoor per telefoonconferentie.

Artikel 11. Toezending van gegevens op eigen initiatief

  • 1 Onverminderd hun eigen onderzoeken of procedures kunnen de bevoegde autoriteiten van een Partij zonder voorafgaand verzoek aan de bevoegde autoriteiten van een andere Partij gegevens toezenden die zijn verkregen binnen het kader van hun eigen onderzoek, wanneer zij van oordeel zijn dat de bekendmaking van deze gegevens de ontvangende Partij kan helpen bij het instellen of uitvoeren van onderzoeken of procedures, of zou kunnen leiden tot een verzoek door die Partij uit hoofde van het Verdrag of de Protocollen daarbij.

  • 2 De Partij die de gegevens verstrekt kan overeenkomstig haar nationale recht voorwaarden verbinden aan het gebruik van die gegevens door de ontvangende Partij.

  • 3 De ontvangende Partij is aan die voorwaarden gebonden.

  • 4 Een Verdragsluitende Partij kan evenwel te allen tijde, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, verklaren dat zij zich het recht voorbehoudt niet te worden gebonden aan de door de verstrekkende Partij uit hoofde van het tweede lid opgelegde voorwaarden, tenzij zij een voorafgaande mededeling ontvangt betreffende de aard van de te verstrekken gegevens en instemt met de verzending daarvan.

Artikel 12. Teruggave

  • 1 De aangezochte Partij kan, op verzoek van de verzoekende Partij en onverminderd de rechten van derden te goeder trouw, de voorwerpen die door een strafbaar feit zijn verkregen, ter beschikking stellen van de verzoekende Partij met het oog op de teruggave ervan aan de rechtmatige eigenaren.

  • 2 Bij de toepassing van de artikelen 3 en 6 van het Verdrag kan de aangezochte Partij afstand doen van de voorwerpen hetzij vóór, hetzij na de overgave aan de verzoekende Partij, indien dit de teruggave van deze voorwerpen aan de rechtmatige eigenaar kan bevorderen. Rechten van derden te goeder trouw blijven onverlet.

  • 3 In geval van afstand vóór de overgave van de voorwerpen aan de verzoekende Partij zal de aangezochte Partij geen zekerheidsrecht of enig ander verhaalsrecht krachtens de wettelijke bepalingen inzake belasting of douane doen gelden op die voorwerpen.

  • 4 Afstand, als bedoeld in het tweede lid, laat het recht van de aangezochte Partij om belastingen of rechten van de rechtmatige eigenaar te eisen, onverlet.

Artikel 13. Tijdelijke overbrenging van gedetineerden naar de aangezochte Partij

  • 1 Wanneer de bevoegde autoriteiten van de betrokken Partijen daarover overeenstemming hebben bereikt, kan een Partij die heeft verzocht om een onderzoek waarvoor de aanwezigheid van een op zijn grondgebied gedetineerde persoon vereist is, deze persoon tijdelijk overbrengen naar het grondgebied van de Partij waar het onderzoek moet plaatsvinden.

  • 2 De overeenkomst omvat de voorwaarden waaronder de betrokkene tijdelijk wordt overgebracht en de termijn waarbinnen hij naar het grondgebied van de verzoekende Partij moet worden teruggebracht.

  • 3 Indien voor de overbrenging de instemming van de betrokkene vereist is, dient aan de aangezochte Partij onverwijld een verklaring van die instemming of een afschrift daarvan te worden verstrekt.

  • 4 De overgebrachte persoon blijft op het grondgebied van de aangezochte Partij of, indien van toepassing, op het grondgebied van de Partij waarvoor om doortocht wordt verzocht in hechtenis, tenzij de Partij van waaruit de persoon werd overgebracht een verzoek tot zijn of haar invrijheidstelling indient.

  • 5 De duur van de hechtenis op het grondgebied van de aangezochte Partij wordt in mindering gebracht op de duur van de vrijheidsbeneming die de betrokkene op het grondgebied van de verzoekende Partij moet of zal moeten ondergaan.

  • 7 Elke Partij kan te allen tijde door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring verklaren dat, alvorens overeenstemming in de zin van het eerste lid van dit artikel wordt bereikt, de in het derde lid bedoelde instemming vereist is of onder bepaalde, in de verklaring genoemde voorwaarden, vereist is.

Artikel 14. Persoonlijke verschijning van overgebrachte veroordeelde personen

De bepalingen van de artikelen 11 en 12 van het Verdrag zijn van overeenkomstige toepassing op personen die zich op het grondgebied van de aangezochte Partij in hechtenis bevinden, nadat zij zijn overgebracht om op het grondgebied van de verzoekende Partij een opgelegde straf te ondergaan, wanneer door de verzoekende Partij om hun persoonlijke verschijning wordt verzocht ten behoeve van de herziening van het vonnis.

Artikel 15. Taal van de uit te reiken gerechtelijke stukken en rechterlijke uitspraken

  • 2 Gerechtelijke stukken en rechterlijke uitspraken worden in alle gevallen verzonden in de taal of talen waarin zij zijn opgesteld.

  • 3 Onverminderd de bepalingen van artikel 16 van het Verdrag wordt indien de autoriteit waarvan de stukken uitgaan weet of redenen heeft om aan te nemen dat de geadresseerde uitsluitend een andere taal begrijpt, bij de stukken een vertaling daarvan, althans van de essentie ervan, in die andere taal gevoegd.

  • 4 Onverminderd de bepalingen van artikel 16 van het Verdrag worden gerechtelijke stukken en rechterlijke uitspraken ten behoeve van de autoriteiten van de aangezochte Partij, voorzien van een korte samenvatting van de inhoud, vertaald in de taal, of een van de talen, van die Partij.

Artikel 16. Uitreiking per post

  • 1 De bevoegde rechterlijke autoriteiten van een Partij kunnen gerechtelijke stukken en rechterlijke uitspraken rechtstreeks per post toezenden aan personen die zich op het grondgebied van een andere Partij bevinden.

  • 2 Bij gerechtelijke stukken en rechterlijke uitspraken wordt de mededeling gevoegd dat de geadresseerde bij de in het rapport vermelde autoriteit inlichtingen kan inwinnen over zijn of haar rechten en plichten met betrekking tot de uitreiking van stukken. De bepalingen van artikel 15, derde lid, zijn op dat rapport van toepassing.

Artikel 17. Grensoverschrijdende observaties

  • 1 Ambtenaren van een van de Partijen die, in het kader van een strafrechtelijk onderzoek, in eigen land een persoon observeren die vermoedelijk heeft deelgenomen aan een strafbaar feit waarop uitlevering van toepassing kan zijn, of een persoon ten aanzien van wie ernstige vermoedens bestaan dat deze kan leiden tot de identificatie of lokalisering van de bovengenoemde persoon, zijn bevoegd hun observatie op het grondgebied van een andere Partij voort te zetten, wanneer laatstgenoemde Partij toestemming heeft gegeven voor grensoverschrijdende observatie op basis van een van tevoren ingediend verzoek om rechtshulp. De toestemming kan onder bijzondere voorwaarden worden verleend.

    Desgevraagd dient de observatie te worden overgedragen aan de ambtenaren van de Partij op het grondgebied waarvan de observatie plaatsvindt.

    Het verzoek om rechtshulp als bedoeld in het eerste lid dient te worden gezonden aan de door elk van de Partijen aangewezen autoriteit, die bevoegd is het verzoek om toestemming in te willigen of het door te zenden.

  • 2 Wanneer wegens het bijzonder spoedeisende karakter geen voorafgaande toestemming van de andere Partij kan worden gevraagd, mogen de ambtenaren die de observatie uitvoeren binnen het kader van een strafrechtelijk onderzoek de observatie van een persoon ten aanzien van wie een vermoeden bestaat dat deze in het zesde lid bedoelde strafbare feiten heeft gepleegd, over de grens voortzetten, mits aan volgende voorwaarden wordt voldaan:

    • a. de autoriteiten van de in het vierde lid bedoelde Partij op het grondgebied waarvan de observatie wordt voortgezet, dienen nog tijdens de observatie onverwijld van de grensoverschrijding in kennis te worden gesteld;

    • b. een verzoek om rechtshulp als bedoeld in het eerste lid, waarin tevens de redenen zijn aangegeven waarom zonder voorafgaande toestemming tot grensoverschrijding is overgegaan, dient zo spoedig mogelijk te worden ingediend.

    De observatie dient te worden afgebroken zodra de Partij op het grondgebied waarvan de observatie plaatsvindt, na ontvangst van de onder a bedoelde kennisgeving of van het onder b bedoelde verzoek, daarom verzoekt, of indien de toestemming vijf uren na de grensoverschrijding niet is verkregen.

  • 3 De observatie als bedoeld in het eerste en tweede lid mag slechts onder de volgende algemene voorwaarden worden uitgevoerd:

    • a. De observerende ambtenaren zijn gebonden aan het bepaalde in dit artikel en aan het recht van de Partij op het grondgebied waarvan zij optreden; zij dienen de aanwijzingen van de plaatselijk verantwoordelijke autoriteiten op te volgen.

    • b. Behoudens in de gevallen als bedoeld in het tweede lid dienen de ambtenaren tijdens de observatie te zijn voorzien van een document waaruit blijkt dat de toestemming is verleend.

    • c. De observerende ambtenaren dienen te allen tijde in staat te zijn aan te tonen dat zij optreden in een officiële hoedanigheid.

    • d. De observerende ambtenaren mogen tijdens de observatie hun dienstwapen dragen tenzij de aangezochte Partij anders heeft besloten; het gebruik ervan is uitsluitend in geval van noodweer toegestaan.

    • e. Het binnentreden van woningen en het betreden van niet voor het publiek toegankelijke plaatsen is niet toegestaan.

    • f. De observerende ambtenaren zijn niet bevoegd de geobserveerde persoon staande te houden en te ondervragen of aan te houden.

    • g. Van elk optreden wordt verslag gedaan aan de autoriteiten van de Partij op het grondgebied waarvan de observatie plaatsvindt; de persoonlijke verschijning van de observerende ambtenaren kan worden verlangd.

    • h. De autoriteiten van de Partij van het grondgebied waarvan de observerende ambtenaren afkomstig zijn, verlenen op verzoek van de autoriteiten van de Partij op het grondgebied waarvan werd opgetreden medewerking aan onderzoek na afloop van het optreden waaraan zij hebben deelgenomen, met inbegrip van gerechtelijke procedures.

  • 4 Op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van hun akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding vermelden de Partijen door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring welke ambtenaren en autoriteiten zij benoemen voor de toepassing van het eerste en tweede lid van dit artikel. Daarna mogen zij hun verklaring te allen tijde op dezelfde wijze wijzigen.

  • 5 De Partijen kunnen bilateraal het toepassingsgebied van dit artikel uitbreiden en nadere regelingen ter uitvoering daarvan treffen.

  • 6 De in het tweede lid bedoelde observatie mag uitsluitend plaatsvinden voor een van de volgende strafbare feiten:

    • moord;

    • doodslag;

    • verkrachting;

    • opzettelijke brandstichting;

    • valsemunterij;

    • gekwalificeerde diefstal en heling;

    • afpersing;

    • ontvoering en gijzeling;

    • mensenhandel;

    • sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen;

    • vergrijpen tegen voorschriften aangaande vuurwapens en explosieven;

    • het teweeg brengen van een ontploffing;

    • illegaal vervoer van giftige en schadelijke afvalstoffen;

    • vreemdelingensmokkel;

    • seksueel misbruik van kinderen.

Artikel 18. Gecontroleerde aflevering

  • 1 Elke Partij verbindt zich ertoe ervoor te zorgen dat op verzoek van een andere Partij gecontroleerde aflevering in het kader van strafrechtelijk onderzoeken naar strafbare feiten die aanleiding kunnen geven tot uitlevering, op haar grondgebied kan worden toegestaan.

  • 2 De beslissing over een gecontroleerde aflevering wordt voor elk geval afzonderlijk genomen door de bevoegde autoriteiten van de aangezochte Partij, met inachtneming van het nationale recht van die Partij.

  • 3 Een gecontroleerde aflevering vindt plaats volgens de procedures van de aangezochte Partij. Het recht om te handelen en om het optreden te leiden en te controleren berust bij de bevoegde autoriteiten van die Partij.

  • 4 Op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van hun akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding vermelden de Partijen door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring welke autoriteiten bevoegd zijn voor de toepassing van dit artikel. Daarna mogen zij hun verklaring te allen tijde op dezelfde wijze wijzigen.

Artikel 19. Infiltratie

  • 1 De verzoekende en de aangezochte Partij kunnen overeenkomen elkaar rechtshulp te verlenen ten behoeve van strafrechtelijk onderzoek dat wordt verricht door ambtenaren die onder een valse of fictieve identiteit optreden, hierna te noemen infiltratie.

  • 2 Over het verzoek wordt in elk geval afzonderlijk beslist door de bevoegde autoriteiten van de aangezochte Partij, met inachtneming van haar nationale recht en procedures. De duur van de infiltratie, de nadere voorwaarden en juridische status van de betrokken ambtenaren tijdens de infiltratie worden door de betrokken Partijen overeengekomen, met inachtneming van hun nationale recht en procedures.

  • 3 Infiltratie vindt plaats in overeenstemming met het nationale recht en de procedures van de Partij op het grondgebied waarvan de infiltratie wordt uitgevoerd. De betrokken Partijen werken samen bij de voorbereiding van en het toezicht op de infiltratie, alsook bij het treffen van regelingen met het oog op de veiligheid van de ambtenaren die onder een valse of fictieve identiteit optreden.

  • 4 Op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van hun akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding vermelden de Partijen door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring welke autoriteiten bevoegd zijn voor de toepassing van het tweede lid van dit artikel. Daarna mogen zij hun verklaring te allen tijde op dezelfde wijze wijzigen.

Artikel 20. Gemeenschappelijke onderzoeksteams

  • 1 De bevoegde autoriteiten van twee of meer Partijen kunnen bij onderlinge overeenkomst een gemeenschappelijk onderzoeksteam instellen voor een bepaald doel en voor een beperkte periode, die in onderlinge overeenstemming kan worden verlengd, om strafrechtelijk onderzoek uit te voeren bij een of meer van de Partijen die het team instellen. De samenstelling van het team wordt in de overeenkomst vermeld. Een gemeenschappelijk onderzoeksteam kan in het bijzonder worden ingesteld wanneer:

    • a. het onderzoek van een Partij naar strafbare feiten moeilijke en veeleisende opsporingen vergt die ook andere Partijen betreffen;

    • b. verscheidene Partijen strafbare feiten onderzoeken die wegens de omstandigheden van de zaak een gecoördineerd en gezamenlijk optreden bij de betrokken Partijen vergen.

    Een verzoek om instelling van een gemeenschappelijk onderzoeksteam kan van elk van de betrokken Partijen uitgaan. Het team wordt ingesteld bij een van de Partijen waar het onderzoek naar verwachting zal worden uitgevoerd.

  • 2 Verzoeken om instelling van een gemeenschappelijk onderzoeksteam bevatten, naast de in artikel 14 van het Verdrag genoemde gegevens, ook voorstellen voor de samenstelling van het team.

  • 3 Een gemeenschappelijk onderzoeksteam is onder de volgende algemene voorwaarden actief op het grondgebied van de Partijen die het team hebben ingesteld:

    • a. De leider van het team is een vertegenwoordiger van de aan strafrechtelijke onderzoeken deelnemende bevoegde autoriteit van de Partij waar het team actief is. De leider van het team handelt binnen de grenzen van zijn of haar bevoegdheid krachtens het nationale recht;

    • b. Het team treedt op in overeenstemming met het recht van de Partij waarin het actief is. De leden en gedetacheerde leden van het team verrichten hun taken onder leiding van de onder a bedoelde persoon, met inachtneming van de voorwaarden die door hun eigen autoriteiten zijn vastgelegd in de overeenkomst inzake de instelling van het team;

    • c. de Partij op het grondgebied waarvan het team optreedt, treft de voor het functioneren van het team de noodzakelijke organisatorische voorzieningen.

  • 4 In dit artikel worden leden van het gemeenschappelijk onderzoeksteam van de Partij op het grondgebied waarvan het team optreedt „leden” genoemd, terwijl leden van Partijen anders dan de Partij op het grondgebied waarvan het team optreedt „gedetacheerde leden” worden genoemd.

  • 5 De gedetacheerde leden van het gemeenschappelijk onderzoeksteam hebben het recht aanwezig te zijn wanneer bij de Partij waar wordt opgetreden onderzoekshandelingen plaatsvinden. De leider van het team kan evenwel om bijzondere redenen en in overeenstemming met het recht van de Partij op het grondgebied waarvan het team optreedt, anders besluiten.

  • 6 De gedetacheerde leden van het gemeenschappelijk onderzoeksteam kunnen, in overeenstemming met het recht van de Partij waar het team optreedt, door de leider van het team worden belast met de uitvoering van bepaalde onderzoekshandelingen, voorzover de bevoegde autoriteiten van de Partij waar wordt opgetreden en van de detacherende Partij dit hebben goedgekeurd.

  • 7 Wanneer het gemeenschappelijk onderzoeksteam het noodzakelijk acht dat bij een van de Partijen die het team hebben ingesteld, onderzoekshandelingen plaatsvinden, kunnen de door die Partij bij het team gedetacheerde leden hun eigen bevoegde autoriteiten verzoeken die handelingen te verrichten. Die handelingen worden bij die Partij in overweging genomen onder de voorwaarden die van toepassing zouden zijn indien daarom in het kader van een nationaal onderzoek zou zijn verzocht.

  • 8 Wanneer het gemeenschappelijk onderzoeksteam rechtshulp nodig heeft van een andere Partij dan de Partijen die het team hebben ingesteld, of van een derde staat, kan het verzoek om rechtshulp door de bevoegde autoriteiten van de Partij op het grondgebied waarvan het team optreedt, worden gericht aan de bevoegde autoriteiten van de andere betrokken Staat, overeenkomstig de toepasselijke instrumenten of regelingen.

  • 9 Een gedetacheerd lid van het gemeenschappelijk onderzoeksteam kan, in overeenstemming met zijn of haar nationale recht en binnen de grenzen van zijn of haar bevoegdheid, het team gegevens verstrekken die beschikbaar zijn bij de Partij die hem of haar heeft gedetacheerd ten behoeve van het strafrechtelijk onderzoek dat door het team wordt uitgevoerd.

  • 10 Gegevens die een lid of gedetacheerd lid rechtmatig verkrijgt terwijl hij of zij deel uitmaakt van een gemeenschappelijk onderzoeksteam en die niet op een andere wijze voor de bevoegde autoriteiten van de betrokken Partijen beschikbaar zijn, kunnen voor de volgende doeleinden worden gebruikt:

    • a. voor het doel waarvoor het team is ingesteld;

    • b. behoudens voorafgaande toestemming van de Partij waar de informatie vandaan komt, voor het opsporen, onderzoeken en vervolgen van andere strafbare feiten. Die toestemming kan alleen worden geweigerd in gevallen waarin dergelijk gebruik strafrechtelijk onderzoek bij de betrokken Partij in gevaar brengt of ten aanzien waarvan die Partij rechtshulp kan weigeren;

    • c. ter voorkoming van een onmiddellijke en ernstige bedreiging van de openbare veiligheid, onverminderd het bepaalde onder b, indien vervolgens een strafrechtelijk onderzoek wordt geopend;

    • d. voor andere doeleinden, voorzover dat tussen de Partijen die het team instellen wordt overeengekomen.

  • 11 De bepalingen van dit artikel laten andere bestaande bepalingen of regelingen inzake de instelling of het functioneren van gemeenschappelijke onderzoeksteams onverlet.

  • 12 Voor zover toegestaan krachtens het recht van de betrokken Partijen of de bepalingen van een tussen hen geldend rechtsinstrument, kan worden overeengekomen dat andere personen dan vertegenwoordigers van de bevoegde autoriteiten van de Partijen die het gemeenschappelijk onderzoeksteam instellen, deelnemen aan de activiteiten van het team. De rechten die uit hoofde van dit artikel aan de leden en de gedetacheerde leden van het team worden verleend, strekken zich niet uit tot die personen, tenzij uitdrukkelijk anders wordt vermeld in de overeenkomst.

Artikel 21. Strafrechtelijke aansprakelijkheid van ambtenaren

Tijdens een optreden, bedoeld in de artikelen 17, 18, 19 of 20, worden de ambtenaren uit een andere Partij dan de Partij waar het optreden plaatsvindt, met ambtenaren van laatstbedoelde Partij gelijkgesteld, voor wat betreft de strafbare feiten die tegen of door hen mochten worden begaan, tenzij door de betrokken Partijen anders wordt overeengekomen.

Artikel 22. Burgerrechtelijke aansprakelijkheid van ambtenaren

  • 1 Wanneer ambtenaren van een Partij overeenkomstig de artikelen 17, 18, 19 of 20 in een andere Partij optreden, is de eerstgenoemde Partij overeenkomstig het recht van de Partij op het grondgebied waarvan zij optreden aansprakelijk voor de schade die zij aldaar tijdens hun optreden veroorzaken.

  • 2 De Partij op het grondgebied waarvan de in het eerste lid bedoelde schade wordt veroorzaakt, neemt op zich deze schade te vergoeden op de wijze waarop hij daartoe gehouden zou zijn,indien de schade haar eigen ambtenaren zou zijn toegebracht.

  • 3 De Partij wier ambtenaren op het grondgebied van een andere Partij jegens enig persoon schade hebben veroorzaakt, betaalt deze laatste het volledige bedrag terug dat deze aan de slachtoffers of hun rechthebbenden heeft uitgekeerd.

  • 4 Onder voorbehoud van de uitoefening van haar rechten tegenover derden en met uitzondering van het bepaalde in het derde lid, ziet elke Partij, in het geval bedoeld in het eerste lid, ervan af het bedrag van de door haar geleden schade op een andere Partij te verhalen.

  • 5 De bepalingen van dit artikel zijn van toepassing, onder voorbehoud dat de Partijen niet anders zijn overeengekomen.

Artikel 23. Bescherming van getuigen

Wanneer een Partij krachtens het Verdrag of een van de Protocollen daarbij om rechtshulp verzoekt met betrekking tot een getuige die het gevaar loopt te worden geïntimideerd of die bescherming nodig heeft, streven de bevoegde autoriteiten van de verzoekende en aangezochte Partij ernaar maatregelen overeen te komen voor de bescherming van de betrokken persoon, in overeenstemming met hun nationale recht.

Artikel 24. Voorlopige maatregelen

  • 1 Op verzoek van de verzoekende Partij kan de aangezochte Partij, in overeenstemming met haar nationale recht, voorlopige maatregelen treffen met het oog op het veilig stellen van bewijs, het instandhouden van een bestaande situatie of het beschermen van bedreigde rechtmatige belangen.

  • 2 De aangezochte Partij kan het verzoek ten dele inwilligen of daaraan bepaalde voorwaarden verbinden, in het bijzonder beperkingen wat betreft de duur van de getroffen maatregelen.

Artikel 25. Vertrouwelijkheid

De verzoekende Partij kan verlangen dat de aangezochte Partij het verzoek en de inhoud daarvan vertrouwelijk behandelt, voorzover nodig voor de uitvoering van het verzoek. Indien de aangezochte Partij niet aan het vereiste van vertrouwelijkheid kan voldoen, brengt zij de verzoekende Partij hiervan onverwijld op de hoogte.

Artikel 26. Gegevensbescherming

  • 1 Persoonsgegevens die naar aanleiding van de uitvoering van een verzoek, ingediend ingevolge het Verdrag of een van de Protocollen daarbij, door de ene Partij aan de andere worden toegezonden, kunnen door de Partij aan welke deze gegevens zijn verstrekt uitsluitend worden gebruikt:

    • a. ten behoeve van procedures waarop het Verdrag of een van de Protocollen daarbij van toepassing zijn, en

    • b. ten behoeve van andere gerechtelijke en administratieve procedures die rechtstreeks verband houden met de onder a bedoelde procedures, en

    • c. ter voorkoming van een onmiddellijke en ernstige bedreiging van de openbare veiligheid.

  • 2 Persoonsgegevens mogen evenwel voor elk ander doel worden gebruikt wanneer hiervoor voorafgaande toestemming is gegeven door hetzij de Partij door welke de gegevens zijn toegezonden, hetzij de persoon op wie de gegevens betrekking hebben.

  • 3 Elke Partij kan weigeren persoonsgegevens te verstrekken die zijn verkregen als gevolg van de uitvoering van een verzoek ingediend ingevolge het Verdrag of een van de Protocollen daarbij, wanneer:

  • 4 Elke Partij die persoonsgegevens verstrekt die zijn verkregen als gevolg van de uitvoering van een verzoek ingediend ingevolge het Verdrag of een van de Protocollen daarbij, kan van de Partij waaraan de gegevens zijn toegezonden, verlangen dat deze informatie verschaft over het gebruik dat van deze gegevens is gemaakt.

  • 5 Elke Partij kan, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring verlangen dat, binnen het kader van procedures voor welke zij de verzending of het gebruik van persoonsgegevens in overeenstemming met de bepalingen van het Verdrag of een van de Protocollen daarbij had kunnen weigeren of beperken, verlangen dat persoonsgegevens die naar een andere Partij worden gezonden niet door de laatstgenoemde Partij worden gebruikt voor de in het eerste lid bedoelde doeleinden, tenzij zij hiervoor eerst haar instemming heeft verleend.

Artikel 27. Bestuurlijke autoriteiten

De Partijen kunnen te allen tijde, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring bepalen welke autoriteiten zij als bestuurlijke autoriteiten aanmerken in de zin van artikel 1, derde lid, van het Verdrag.

Artikel 28. Verhouding tot andere verdragen

De bepalingen van dit Protocol laten uitgebreidere regelingen in bilaterale of multilaterale overeenkomsten gesloten tussen de Partijen overeenkomstig artikel 26, derde lid, van het Verdrag onverlet.

Artikel 29. Minnelijke schikking

De Europese Commissie voor Strafrechtelijke Vraagstukken van de Raad van Europa wordt op de hoogte gehouden van de interpretatie en toepassing van het Verdrag en de Protocollen daarbij en doet al het nodige ter vergemakkelijking van een minnelijke schikking van elke moeilijkheid die ten gevolge van de toepassing ervan mocht ontstaan.

HOOFDSTUK III

Artikel 30. Ondertekening en inwerkingtreding

  • 1 Dit Protocol staat open voor ondertekening door de lidstaten van de Raad van Europa die Partij zijn bij het Verdrag of het hebben ondertekend. Het dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. Een ondertekenaar kan dit Protocol niet bekrachtigen, aanvaarden of goedkeuren tenzij deze eerder of gelijktijdig het Verdrag heeft bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

  • 2 Dit Protocol treedt in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de nederlegging van de derde akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring.

  • 3 Ten aanzien van iedere ondertekenende Staat die daarna zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring nederlegt, treedt het Protocol in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van nederlegging.

Artikel 31. Toetreding

  • 1 Iedere niet-lidstaat die tot het Verdrag is toegetreden, kan tot dit Protocol toetreden nadat het in werking is getreden.

  • 2 Deze toetreding geschiedt door nederlegging bij de Secretaris-Generaal van Raad van Europa van een akte van toetreding.

  • 3 Ten aanzien van iedere toetredende Staat treedt het Protocol in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van de nederlegging van de akte van toetreding.

Artikel 32. Territoriale toepassing

  • 1 Iedere Staat kan op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding het grondgebied of de grondgebieden nader aanduiden waarop dit Protocol van toepassing zal zijn.

  • 2 Iedere Staat kan, op elk later tijdstip, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring de toepassing van dit Protocol uitbreiden tot elk ander in de verklaring nader aangeduid grondgebied. Ten aanzien van dat grondgebied treedt het Protocol in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van die verklaring door de Secretaris-Generaal.

  • 3 Iedere krachtens de twee vorige leden gedane verklaring kan, wat betreft ieder in die verklaring aangewezen grondgebied, worden ingetrokken door middel van een aan de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving. De intrekking wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van die kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

Artikel 33. Voorbehouden

  • 1 De voorbehouden door een Partij gemaakt ten aanzien van een bepaling van het Verdrag of van het Protocol daarbij, zijn eveneens van toepassing op dit Protocol, tenzij die Partij bij de ondertekening, of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding het tegendeel verklaart. Hetzelfde geldt voor een verklaring gedaan ten aanzien van of krachtens een bepaling van het Verdrag of van het Protocol daarbij.

  • 2 Iedere Staat kan bij de ondertekening, of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, verklaren dat hij zich het recht voorbehoudt een of meerdere van de artikelen 16, 17, 18, 19 en 20 geheel of gedeeltelijk niet te aanvaarden. Geen ander voorbehoud is toegestaan.

  • 3 Iedere Staat kan een voorbehoud dat hij heeft gemaakt overeenkomstig de voorgaande leden, geheel of gedeeltelijk intrekken door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, die van kracht wordt op de datum van ontvangst daarvan.

  • 4 Een Partij die een voorbehoud heeft gemaakt ten aanzien van een van de in het tweede lid genoemde artikelen van dit Protocol, kan de toepassing van dat artikel niet verlangen van een andere Partij. Zij kan echter indien haar voorbehoud gedeeltelijk of voorwaardelijk is, de toepassing van die bepaling verlangen voor zover zij haar zelf heeft aanvaard.

Artikel 34. Opzegging

  • 1 Iedere Verdragsluitende Staat kan dit Protocol, wat haar betreft, opzeggen door middel van een kennisgeving gericht aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

  • 2 De opzegging wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

  • 3 Opzegging van het Verdrag heeft automatisch de opzegging van dit Protocol ten gevolge.

Artikel 35. Kennisgevingen

De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa geeft alle lidstaten van de Raad van Europa en iedere Staat die tot dit Protocol is toegetreden, kennis van:

  • a. iedere ondertekening;

  • b. de nederlegging van iedere akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding;

  • c. iedere datum van inwerkingtreding van dit Protocol overeenkomstig de artikelen 30 en 31;

  • d. iedere andere akte, verklaring, kennisgeving of mededeling die betrekking heeft op dit Protocol.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN te Straatsburg, op 8 november 2001, in de Engelse en de Franse taal, zijnde beide teksten gelijkelijk authentiek, in een enkel exemplaar dat zal worden nedergelegd in het archief van de Raad van Europa. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa doet een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift toekomen aan iedere lidstaat van de Raad van Europa en aan de niet-lidstaten die zijn toegetreden tot het Verdrag.