Afdeling 1. : Algemene beginselen en definities
Artikel 1. Toepassingsgebied van de algemene beginselen
-
a. De in deze bijlage omschreven algemene beginselen zijn van toepassing op dekking voor
leverancierskrediettransacties met overheids- of particuliere afnemers en op dekking
voor koperskrediettransacties met overheids- of particuliere leningnemers.
-
b. De gemeenschappelijke beginselen zijn van toepassing op de dekking van alle in punt
4 omschreven risico's. De verzekeraar kan echter in elk afzonderlijk geval beslissen
de dekking tot bepaalde risico's te beperken.
-
c. Indien alle verplichtingen van een particuliere debiteur volledig en onvoorwaardelijk
worden gegarandeerd door een lichaam dat overeenkomstig punt 5 van deze bijlage als
een overheidslichaam wordt beschouwd, zijn de gemeenschappelijke beginselen voor overheidsdebiteuren
van toepassing.
Onder ‘debiteur’ wordt in deze bijlage de in punt 1, onder a), bedoelde koper of leningnemer
verstaan, of hun garant voor de verzekerde transactie.
Artikel 2. Kenmerken van leverancierskrediet
-
a. De term ‘leverancierskrediet’ heeft betrekking op een handelscontract tussen een of
meer leveranciers en een of meer kopers betreffende de export van goederen en/of diensten
van oorsprong uit een lidstaat, waarbij de afnemer(s) zich ertoe verbind(t) (en) de
leverancier(s) contant of op kredietvoorwaarden te betalen.
-
b. De bepalingen betreffende de dekking van leverancierskrediet zijn van toepassing wanneer
dekking wordt verleend aan een overeenkomstig artikel 58 van het Verdrag in een lidstaat
gevestigde onderneming.
-
c. Indien een handelscontract gefinancierd wordt door middel van koperskrediet of een
andere financiële regeling, zijn de bepalingen betreffende de dekking van leverancierskredieten
van toepassing op de dekking die de exporteur voor het handelscontract zelf wordt
verleend.
Artikel 3. Kenmerken van koperskrediet
-
a. De term ‘koperskrediet’ heeft betrekking op een leningovereenkomst tussen een of meer
financiële instellingen en een of meer leningnemers voor de financiering van een handelscontract
betreffende de export van goederen en/of diensten van oorsprong uit een lidstaat,
waarbij de kredietverlenende instelling(en) zich ertoe verbind(t)(en) de leverancier(s)
op grond van de onderliggende transactie namens de koper(s)/leningnemer(s) contant
te betalen, terwijl de koper(s)/leningnemer(s) de kredietverlenende instelling volgens
de kredietvoorwaarden zal (zullen) terugbetalen.
-
b. De bepalingen betreffende de dekking van koperskrediet zijn van toepassing wanneer
dekking wordt verleend aan financiële instellingen, ongeacht hun plaats van vestiging
of inschrijving, mits het koperskrediet een onvoorwaardelijke verplichting van de
leningnemer vormt om zijn schuld terug te betalen, ongeacht de uitvoering van het
te financieren handelscontract.
-
c. De bepalingen betreffende de dekking van koperskrediet zijn van toepassing op de dekking
die aan een financiële instelling wordt verleend voor verhandelbaar papier dat die
financiële instelling onder zich heeft en dat op grond van een regeling voor de financiering
van een handelscontract door een koper moet worden betaald.
Artikel 4. Definitie van de risico's
-
a. Het commerciële risico voor particuliere debiteuren is omschreven in de punten 14,
15 en 16.
-
b. Het politieke risico voor particuliere debiteuren is omschreven in de punten 17 tot
en met 22, en voor overheidsdebiteuren in de punten 15 tot en met 22.
-
c. Het fabricatierisico is omschreven in punt 6, onder b).
-
d. Het kredietrisico is omschreven in punt 6, onder c).
Artikel 5. Status van de debiteur
-
a. Een lichaam dat, in welke vorm dan ook, de overheid vertegenwoordigt en dat niet door
een gerechtelijke uitspraak noch door een administratief besluit insolvent kan worden
verklaard, wordt als een overheidsdebiteur beschouwd. Het kan daarbij gaan om een
soevereine debiteur, dit wil zeggen een lichaam dat het volle vertrouwen en de kredietwaardigheid
van de staat vertegenwoordigt, bijvoorbeeld het ministerie van financiën of de centrale
bank, of om andere overheden zoals regionale, gemeentelijke of semi-overheidsinstanties
of andere openbare instellingen.
-
b. Bij de beoordeling van de status van een debiteur, houdt de verzekeraar rekening met:
-
– de wettelijke status van de debiteur;
-
– de werkelijke effectiviteit van rechtsvorderingen tegen de debiteur;
-
– de bronnen van financiering en inkomsten van de debiteur; zodoende wordt het feit
in aanmerking genomen dat een overheidsdebiteur zijn schulden ook kan betalen uit
andere middelen dan die van de centrale overheid, bijvoorbeeld uit middelen die door
de heffing van plaatselijke belastingen of door het verrichten van openbare diensten
zijn verkregen;
-
– de mate waarin de regering van het gastland invloed of zeggenschap over de debiteur
heeft.
-
c. Debiteuren die overeenkomstig deze criteria geen overheidsdebiteuren zijn, worden
in beginsel als particuliere debiteuren beschouwd.
Afdeling 2. : Omvang van de dekking
Artikel 6. Gedekte risico's
-
a. De gedekte risico's zijn de risico’s van schade ten gevolge van het fabricatie- en
het kredietrisico.
-
b. Schade ten gevolge van het fabricatierisico ontstaat wanneer de nakoming van de contractuele
verplichtingen van de verzekerde, of de fabricatie van de te leveren goederen, gedurende
een periode van zes opeenvolgende maanden is onderbroken, mits deze onderbreking rechtstreeks
en uitsluitend het gevolg is van een of meer in de punten 14 tot en met 22 genoemde
gedekte schadeoorzaken.
-
c. Schade ten gevolge van het kredietrisico ontstaat wanneer de verzekerde drie maanden
na de vervaldag geen betaling heeft kunnen verkrijgen van een bedrag dat hem verschuldigd
is op grond van het handelscontract of de leningovereenkomst, mits deze niet-betaling
rechtstreeks en uitsluitend het gevolg is van een of meer in de punten 14 tot en met
22 genoemde gedekte schadeoorzaken.
-
d. Wanneer het aan een koperskrediet verbonden risico onvoorwaardelijk is gegarandeerd,
neemt de verzekeraar de in de punten 32, 33 en 47, onder a), omschreven beginselen
en procedures in acht.
Artikel 7. Reikwijdte van de dekking
-
a. De dekking van het fabricatierisico omvat, binnen de grenzen van het bedrag van het
contract, de kosten die de verzekerde uit hoofde van de naleving van zijn contractuele
verplichtingen of bij de vervaardiging van de te leveren goederen heeft gemaakt, mits
deze kosten daadwerkelijk aan de uitvoering van het contract kunnen worden toegerekend.
De dekking van het fabricatierisico strekt zich niet uit tot:
-
– kosten voor goederen en/of diensten waarvoor de dekking van het kredietrisico reeds
is ingegaan;
-
– de door de verzekerde betaalde bedragen nadat een op grond van een ten behoeve van
het gedekte contract gestelde uitvoeringsgarantie is opgevraagd; dit belet de verzekeraar
echter niet dit risico buiten het kader van deze richtlijn om te dekken; en
-
– de door de verzekerde aan de debiteur betaalde bedragen aan boetes, en schadevergoedingen.
-
b. De dekking van het kredietrisico omvat het bedrag (hoofdsom en rente) dat de koper
op grond van het handelscontract of de leningnemer op grond van de leningovereenkomst
schuldig is, met inbegrip van de rente over de periode na de vervaldag (achterstalligheidsrente).
De dekking van het kredietrisico omvat niet de door de verzekerde aan de debiteur
betaalde bedragen aan boetes en schadevergoedingen.
Artikel 8. Gedekt percentage
-
a. Het gedekte percentage en de grondslag voor het bepalen van het maximumbedrag van
de schadevergoeding waarvoor de verzekeraar aansprakelijk kan worden gehouden, worden
in de door de verzekeraar afgegeven kredietverzekeringspolis uitdrukkelijk genoemd.
-
b. Indien een verzekeraar een hoger percentage dekt dan 95%, zijn de in punten 32, 33
en 47, onder a), omschreven beginselen en procedures van toepassing.
Artikel 9. Niet-gedekt percentage
Onverminderd de bepalingen van punt 8, onder b), neemt de verzekerde het niet-gedekte
percentage voor eigen rekening. De verzekeraar kan toestaan dat de verzekerde het
niet-gedekte percentage geheel of gedeeltelijk afwentelt.
Artikel 10. Dekking voor transacties in vreemde valuta
Indien transacties in betaling of in financiering in een of meer vreemde valuta’s
voorzien, kan dekking in eender welke van deze valuta worden verleend.
Artikel 11. Buitenlandse leveranties
Contracten met onderaannemers of toeleveranciers in een of meer lidstaten worden automatisch
in de dekking inbegrepen overeenkomstig Besluit 82/854/EEG van de Raad van 10 december
1982 betreffende de regeling welke bij exportgaranties en exportfinanciering geldt
voor bepaalde onderleveranties afkomstig uit staten, al dan niet lid van de Europese
Gemeenschappen (1).
Artikel 12. Aanvang van de dekking
-
a. Bij koperskrediet gaat de dekking in op de datum van inwerkingtreding van de leningovereenkomst,
mits aan de in de kredietverzekeringspolis en de in de leningovereenkomst opgenomen
voorwaarden is voldaan.
-
b. Bij leverancierskrediet gaat de dekking van het fabricatierisico in op de datum van
inwerkingtreding van het handelscontract, mits aan de in de kredietverzekeringspolis
en de in het handelscontract opgenomen voorwaarden is voldaan.
De dekking van het kredietrisico gaat in op de dag waarop de verzekerde, door de volledige
nakoming van zijn contractuele verplichtingen, recht op betaling verkrijgt, mits aan
de in de kredietverzekeringspolis en de in het handelscontract opgenomen voorwaarden
is voldaan. De dekking van het kredietrisico kan echter ingaan op de dag van elke
gedeeltelijke levering of gedeeltelijke verzending, mits de verzekerde, volgens het
contract, recht heeft op betaling van een definitief vast bedrag dat met de waarde
van de geleverde of verzonden goederen en/of diensten overeenstemt.
Afdeling 3. : Schadeoorzaken en uitsluiting van aansprakelijkheid
Artikel 13. Aansprakelijkheid van de verzekeraar
De verzekeraar is aansprakelijk indien het verlies rechtstreeks en uitsluitend aan
een of meer in de punten 14 tot en met 22 omschreven gedekte schadeoorzaken is te
wijten.
Artikel 14. Insolventie
Insolventie de iure of de facto van de particuliere debiteur en, in voorkomend geval,
van zijn garant.
Artikel 15. Niet-betaling
Niet-betaling door de debiteur en, in voorkomend geval, door zijn garant.
Artikel 16. Willekeurige verbreking of weigering
Besluit van de koper, in het kader van leverancierskrediet, het handelscontract te
schorsen of te annuleren of de te weigeren goederen en/of diensten in ontvangst te
nemen, zonder dat hij daartoe gerechtigd is.
Artikel 17. Besluit van een derde land
Elke maatregel of elk besluit van de regering van een ander land dan dat van de verzekeraar,
of de verzekerde, waaronder maatregelen en besluiten van overheden die geacht worden
handelingen van een regering te vormen, waardoor de uitvoering van de leningovereenkomst
of van het handelscontract wordt verhinderd.
Artikel 18. Moratorium
Een algemeen moratorium, afgekondigd door de regering van het land van de debiteur
of door die van een derde land via hetwelk betalingen uit hoofde van de leningovereenkomst
of het handelscontract moeten worden verricht.
Artikel 19. Verhindering van of vertraging bij de overmaking van bedragen
Politieke gebeurtenissen, economische problemen of wettelijke of bestuursrechtelijke
maatregelen buiten het land van de verzekeraar, die de overmaking van bedragen die
uit hoofde van de leningovereenkomst of het handelscontract zijn betaald, verhinderen
of vertragen.
Artikel 20. Wettelijke voorschriften in het land van de debiteur
In het land van de debiteur aangenomen wettelijke voorschriften die bepalen dat de
door de debiteur in lokale valuta verrichte betalingen voor hem bevrijdend zijn, ondanks
het feit dat de betaalde bedragen bij omzetting in de valuta van het handelscontract
of van de leningovereenkomst, ten gevolge van koerswijzigingen op de dag van de overmaking
minder dan het bedrag van de vordering opleveren.
Artikel 21. Besluit van het land van de verzekeraar of van de verzekerde
Elke maatregel of elk besluit van de regering van het land van de verzekeraar of van
de verzekerde, waaronder maatregelen en besluiten van de Europese Gemeenschap, betreffende
de handel tussen lidstaten en derde landen, zoals een uitvoerverbod, voor zover de
gevolgen daarvan niet op andere wijze door deze regering worden gedekt.
Artikel 22. Overmacht
Gevallen van overmacht buiten het land van de verzekeraar, zoals bijvoorbeeld oorlog,
burgeroorlog daaronder begrepen, revolutie, opstand, burgerlijke onlusten, wervelstorm,
overstroming, aardbeving, vulkaanuitbarsting, vloedgolf en kernongeval, voor zover
de gevolgen ervan niet op andere wijze worden gedekt.
Artikel 23. Algemene uitsluiting van aansprakelijkheid
De verzekeraar heeft het recht om aansprakelijkheid af te wijzen voor schade die rechtstreeks
of onrechtstreeks kan worden toegeschreven aan:
-
a. een handelen of nalaten van de verzekerde of van een namens hem optredende persoon;
-
b. bepalingen in de leningovereenkomst, het handelscontract of een daarbij behorend document
inclusief documenten betreffende de betrokken waarborg of zekerheid, die de rechten
van de verzekerde beperken;
-
c. overeenkomsten tussen de verzekerde en de debiteur die na de sluiting van de leningovereenkomst
of van het handelscontract tot stand komen en die de betaling van de schuld verhinderen
of vertragen;
-
d. bij leverancierskrediet, het niet-nakomen van hun verplichtingen door onderaannemers,
medecontractanten of andere leveranciers, voor zover dit niet het gevolg is van politieke
gebeurtenissen zoals beschreven in de schadeoorzaken vermeld onder de punten 17 tot
en met 22.
Afdeling 4. : Vergoeding van de schade
Artikel 24. Wachttermijn
-
a. De wachttermijn is gelijk aan de tijd die verstrijkt voordat het gedekte risico ontstaat
zoals in punt 6, onder b) en c), omschreven.
-
b. Er behoeft geen wachttermijn te worden toegepast:
-
– indien, in geval van een particuliere debiteur, de niet-betaling aan insolventie de
iure of de facto van de debiteur is toe te schrijven;
-
– in geval van een bilaterale intergouvernementele schuldenherschikkingsovereenkomst.
Artikel 25. Schadevergoeding en cessie
-
a. De verzekerde heeft recht op schadevergoeding aan het einde van de in punt 24 omschreven
wachttermijn, mits aan de voorwaarden voor verzekering en schadevergoeding is voldaan,
de vordering rechtsgeldig is en de verzekerde het risico met de nodige zorg heeft
beheerd.
-
b. De verzekeraar heeft recht op cessie van de rechten van de verzekerde uit hoofde van
de leningovereenkomst of het handelscontract.
Artikel 26. Zekerheden
Indien de nakoming van de verplichtingen van de debiteur jegens de verzekerde door
een garantie of een andere vorm van zekerheid is gewaarborgd, moet de verzekerde alle
nodige maatregelen nemen, als vereist in de polis, om niet alleen ervoor te zorgen
dat de garantie of de zekerheid geldig en uitwinbaar is, maar ook dat de zekerheid
daadwerkelijk wordt uitgewonnen.
Artikel 27. Berekening van de schadevergoeding
Onverminderd de bepalingen van punt 13 mag de berekening van de schadevergoeding er
niet toe leiden dat de verzekeraar aan de verzekerde een bedrag betaalt dat hoger
is dan dat van zijn totale verlies en/of het bedrag dat de verzekerde gerechtigd was
van de leningnemer op grond van de leningovereenkomst of van de koper op grond van
het handelscontract te ontvangen.
Artikel 28. Betaling van de schadevergoeding
De vergoeding van de schade wordt onmiddellijk, dit wil zeggen uiterlijk binnen een
maand na afloop van de wachttermijn, uitbetaald, mits de verzekeraar onverwijld van
het ontstaan van de schadevordering in kennis is gesteld en alle nodige inlichtingen,
documenten en bewijsmateriaal heeft ontvangen aan de hand waarvan hij de geldigheid
van de schadevordering tijdig kan vaststellen.
Bij dekking van fabricatierisico wordt de schadevergoeding betaald op de laatste van
de volgende data: binnen een maand na afloop van de wachttermijn of, in voorkomend
geval, binnen een maand na ontvangst van het verslag van de deskundige of binnen een
maand na de dag waarop de verzekerde en de verzekeraar overeenstemming over het bedrag
van de schadevergoeding hebben bereikt.
Artikel 29. Geschillen in verband met de schadevergoeding
Indien de verliezen waarvoor de verzekerde een vergoeding vraagt, verband houden met
rechten waarover een geschil bestaat, kan de verzekeraar de betaling van de vergoeding
uitstellen tot over het geschil door een rechtbank of door een in de leningovereenkomst
of het handelscontract aangewezen arbitrageorgaan ten gunste van de verzekerde is
beslist.
Artikel 30. Bilaterale intergouvernementele schuldenherschikkingsovereenkomst
-
a. Indien de gedekte leningovereenkomst of het gedekte handelscontract onder een bilaterale
intergouvernementele schuldenherschikkingsovereenkomst valt, voegt de verzekerde zich
zowel ten aanzien van het verzekerde als het onverzekerde gedeelte van die leningovereenkomst
of dat handelscontract naar de voorwaarden van deze herschikkingsovereenkomst. De
verzekerde geeft de verzekeraar alle nodige bijstand voor de uitvoering van de herschikkingsovereenkomst.
-
b. Indien het verzekerde bedrag in een bilaterale intergouvernementele schuldenherschikkingsovereenkomst
is begrepen, kan de verzekeraar afzien van de in punt 28 genoemde termijn van een
maand, zodra de bilaterale overeenkomst in werking is getreden.
Artikel 31. Bijkomende kosten
Bijkomende kosten die zijn gemaakt om de schade te beperken of te voorkomen, worden
gedekt tot het in de kredietverzekeringspolis opgenomen percentage, mits de verzekeraar
hiermee heeft ingestemd. Bijkomende kosten omvatten proces- en andere gerechtelijke
kosten die zijn gemaakt om de schade te beperken of te voorkomen, maar omvatten niet
de kosten in verband met het vaststellen van de geldigheid van een vordering.
Als deze kosten eveneens betrekking hebben op bedragen of termijnen die niet door
de verzekeraar zij gedekt, worden zij proportioneel aan de gedekte en niet-gedekte
bedragen of vervallen termijnen toegerekend.