Verdrag betreffende plaatsing van zeelieden, Genua, 10-07-1920

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 13-11-1964 t/m heden

Verdrag betreffende plaatsing van zeelieden

Authentiek : EN

INTERNATIONAL LABOUR CONFERENCE.

Convention for establishing facilities for finding employment for seamen.

The General Conference of the International Labour Organisation,

  • Having been convened at Genoa by the Governing Body of the International Labour Office, on the 15th day of June, 1920, and

  • Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to the „Supervision of articles of agreement. Provision of facilities for finding employment for seamen. Application to seamen of the Convention and Recommendations adopted at Washington in November last in regard to unemployment and unemployment insurance,” which is the second item in the agenda for the Genoa meeting of the Conference, and

  • Having determined that these proposals shall take the form of an international convention,

adopts the following Convention, which may be cited as the Placing of Seamen Convention, 1920, for ratification by the Members of the International Labour Organisation in accordance with the provisions of the Constitution of the International Labour Organisation:

Article 1

For the purpose of this Convention, the term “seamen” includes all persons, except officers, employed as members of the crew on vessels engaged in maritime navigation.

Article 2

  • 1 The business of finding employment for seamen shall not be carried on by any person, company, or other agency, as a commercial enterprise for pecuniary gain; nor shall any fees be charged directly or indirectly by any person, company or other agency, for finding employment for seamen on any ship.

  • 2 The law of each country shall provide punishment for any violation of the provisions of this Article.

Article 3

  • 1 Notwithstanding the provisions of Article 2, any person, company or agency, which has been carrying on the work of finding employment for seamen as a commercial enterprise for pecuniary gain, may be permitted to continue temporarily under Government licence, provided that such work is carried on under Government inspection and supervision, so as to safeguard the rights of all concerned.

  • 2 Each Member which ratifies this Convention agrees to take all practicable measures to abolish the practice of finding employment for seamen as a commercial enterprise for pecuniary gain as soon as possible.

Article 4

  • 1 Each Member which ratifies this Convention agrees that there shall be organised and maintained an efficient and adequate system of public employment offices for finding employment for seamen without charge. Such system may be organised and maintained, either:

    • (1) by representative associations of shipowners and seamen jointly under the control of a central authority, or

    • (2) in the absence of such joint action, by the State itself.

  • 2 The work of all such employment offices shall be administered by persons having practical maritime experience.

  • 3 Where such employment offices of different types exist, steps shall be taken to co-ordinate them on a national basis.

Article 5

Committees consisting of an equal number of representatives of shipowners and seamen shall be constituted to advise on matters concerning the carrying on of these offices; the Government in each country may make provision for further defining the powers of these committees, particularly with reference to the committees' selection of their chairmen from outside their own membership, to the degree of state supervision, and to the assistance which such committees shall have from persons interested in the welfare of seamen.

Article 6

In connection with the employment of seamen, freedom of choice of ship shall be assured to seamen and freedom of choice of crew shall be assured to shipowners.

Article 7

The necessary guarantees for protecting all parties concerned shall be included in the contract of engagement or articles of agreement, and proper facilities shall be assured to seamen for examining such contract or articles before and after signing.

Article 8

Each Member which ratifies this Convention will take steps to see that the facilities for employment of seamen provided for in this Convention shall, if necessary by means of public offices, be available for the seamen of all countries which ratify this Convention, and where the industrial conditions are generally the same.

Article 9

Each country shall decide for itself whether provisions similar to those in this Convention shall be put in force for deck-officers and engineer-officers.

Article 10

Each Member which ratifies this Convention shall communicate to the International Labour Office all available information, statistical or otherwise, concerning unemployment among seamen and concerning the work of its seamen's employment agencies.

The International Labour Office shall take steps to secure the coordination of the various national agencies for finding employment for seamen, in agreement with the Governments or organisations concerned in each country.

Article 11

  • 1 Each Member of the International Labour Organisation which ratifies this Convention engages to apply it to its colonies, protectorates and possessions which are not fully self-governing:

    • (a) Except where owing to the local conditions its provisions are inapplicable; or

    • (b) Subject to such modifications as may be necessary to adapt its provisions to local conditions.

  • 2 Each Member shall notify to the International Labour Office the action taken in respect of each of its colonies, protectorates and possessions which are not fully self-governing.

Article 12

The formal ratifications of this Convention, under the conditions set forth in the Constitution of the International Labour Organisation, shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 13

As soon as the ratifications of two Members of the International Labour Organisation have been registered with the International Labour Office, the Director-General of the International Labour Office shall so notify all the Members of the International Labour Organisation.

Article 14

This Convention shall come into force at the date on which such notification is issued by the Director-General of the International Labour Office, and it shall then be binding only upon those Members which have registered their ratifications with the International Labour Office. Thereafter this Convention will come into force for any other Member at the date on which its ratification is registered with the International Labour Office.

Article 15

Subject to the provisions of Article 14, each Member which ratifies this Convention agrees to bring its provisions into operation not later than 1 July, 1922, and to take such action as may necessary to make these provisions effective.

Article 16

A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of five years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered with the International Labour Office.

Article 17

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Vertaling : NL

INTERNATIONALE ARBEIDSCONFERENTIE.

Verdrag betreffende plaatsing van zeelieden.

De Algemene Conferentie van de Internationale Organisatie van de Arbeid,

bijeengeroepen te Genua door de Raad van Beheer van het Internationaal Bureau van Arbeid, de 15 Juni 1920,

besloten hebbende verschillende voorstellen aan te nemen betreffende: toezicht op de monsteringsvoorwaarden van zeelieden; plaatsing; toepassing op zeelieden van het Verdrag en de Aanbevelingen, aangenomen te Washington in November van het vorige jaar, inzake werkloosheid en verzekering tegen werkloosheid, welk vraagstuk het tweede punt uitmaakt van de agenda van de te Genua gehouden zitting der Conferentie, en

besloten hebbende, dat deze voorstellen de vorm zullen aannemen van een Internationaal Verdrag,

neemt het volgende Verdrag aan, dat genoemd zal worden Verdrag betreffende plaatsing van zeelieden, ter bekrachtiging door de Leden van de Internationale Organisatie van de Arbeid, in overeenstemming met de bepalingen van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie:

Artikel 1

Voor de toepassing van dit Verdrag worden onder „zeelieden” verstaan alle personen als lid der equipage werkzaam aan boord van schepen, die de zee bevaren, met uitzondering van de officieren.

Artikel 2

  • 1 De Arbeidsbemiddeling voor zeelieden mag door geen persoon, vennootschap of instelling als bedrijf uitgeoefend worden met het doel winst te maken. Terzake van arbeidsbemiddeling zal geen zeeman, van welk schip ook, ooit betaling verschuldigd zijn, direct noch indirect, aan enige persoon, vennootschap of instelling.

  • 2 In ieder land zal overtreding van de bepalingen van dit artikel bij de wet strafbaar gesteld worden.

Artikel 3

  • 1 In afwijking van het bepaalde in art. 2 mag een persoon, vennootschap of instelling, die tot dusverre de arbeidsbemiddeling als bedrijf met het doel winst te maken heeft uitgeoefend, met vergunning der Regering tijdelijk dit bedrijf voortzetten, onder voorwaarde dat op zijn of haar handelingen toezicht wordt uitgeoefend door de Regering ter bescherming van de rechten van alle belanghebbende partijen.

  • 2 Ieder Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, verbindt zich om alle maatregelen te nemen, nodig om zo spoedig mogelijk te komen tot afschaffing van het bedrijf van arbeidsbemiddeling voor zeelieden met het doel winst te maken.

Artikel 4

  • 1 Ieder Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, zal zorg dragen, dat een doelmatig werkend stelsel van kosteloze arbeidsbeurzen voor zeelieden wordt georganiseerd en in stand gehouden:

    • 1. hetzij door de belanghebbende organisaties van reders en van zeelieden gezamenlijk, werkend onder een centraal toezicht;

    • 2. hetzij bij ontstentenis ener zodanige gezamenlijke werkzaamheid, door de Staat zelf.

  • 2 De werkzaamheden dezer arbeidsbeurzen zullen geleid worden door bevaren personen.

    Wanneer arbeidsbeurzen van verschillende soort naast elkander bestaan, moeten maatregelen genomen worden om hun werkzaamheden in een nationaal geordend stelsel met elkander in overeenstemming te brengen.

Artikel 5

Er zullen commissies worden samengesteld, bestaande uit een gelijk aantal vertegenwoordigers van reders en van zeelieden, die gehoord moeten worden in alle zaken de werking dezer beurzen betreffende.

Overigens wordt aan de Regering van ieder land overgelaten om de bevoegdheden dezer commissies vast te stellen, in het bijzonder wat betreft de keuze van een voorzitter buiten de leden, hare onderwerping aan Staatstoezicht en de bevoegdheid om zich te doen bijstaan door personen, die zich wijden aan het welzijn der zeelieden.

Artikel 6

Zolang de poging tot plaatsing duurt, behoudt de zeeman het recht om zijn schip en de reder om zijn bemanning te kiezen.

Artikel 7

De monsterrol moet alle waarborgen bevatten voor de bescherming van alle belanghebbende partijen en de zeeman moet alle gelegenheid gelaten worden om van die monsterrol vóór en na de ondertekening kennis te nemen.

Artikel 8

Ieder Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, moet maatregelen nemen, dat de in dit Verdrag voorziene middelen tot het vergemakkelijken van de plaatsing van zeelieden ter beschikking komen, zo nodig door middel van openbare arbeidsbeurzen, van de zeelieden van alle landen, die dit Verdrag bekrachtigd hebben, mits de arbeidsvoorwaarden in die landen nagenoeg dezelfde zijn.

Artikel 9

Aan ieder land wordt overgelaten te beslissen of het al of niet soortgelijke regelingen, als in dit Verdrag neergelegd, zal aanvaarden met betrekking tot stuurlieden en machinisten.

Artikel 10

Ieder Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, zal aan het Internationaal Bureau van Arbeid alle gegevens, statistische of andere, verstrekken, waarover het beschikt, betreffende de werkloosheid der zeelieden en de werking van zijn arbeidsbeurzen voor zeelieden.

Het Internationaal Bureau van Arbeid zal, in overleg met de Regeringen en de organisaties der belanghebbenden in elk land, de overeenstemming verzekeren tussen de verschillende nationale stelsels van arbeidsbemiddeling voor zeelieden.

Artikel 11

  • 1 Ieder Lid van de Internationale Organisatie van de Arbeid, dat dit Verdrag bekrachtigt, verbindt zich om het toe te passen ten aanzien van zijn koloniën, bezittingen of protectoraten, voor zover die geen volkomen zelfbestuur hebben, onder het volgend voorbehoud:

    • a. dat de plaatselijke omstandigheden de toepassing der bepalingen van dit Verdrag niet onmogelijk maken;

    • b. dat in dit Verdrag zodanige wijzigingen kunnen worden aangebracht als nodig zullen zijn om de bepalingen daarvan aan te passen aan de plaatselijke omstandigheden.

  • 2 Ieder Lid zal aan het Internationaal Bureau van Arbeid mededeling doen van zijn beslissing ten opzichte van elke zijner koloniën, bezittingen of protectoraten, die geen volkomen zelfbestuur hebben.

Artikel 12

De officiële bekrachtigingen van dit Verdrag, onder de voorwaarden neergelegd in het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie, zullen worden medegedeeld aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door hem worden ingeschreven.

Artikel 13

Zodra de bekrachtingen van twee Leden van de Internationale Organisatie van de Arbeid door het Internationaal Arbeidsbureau zijn ingeschreven, zal de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau van dit feit mededeling doen aan alle Leden van de Internationale Organisatie van de Arbeid.

Artikel 14

Dit Verdrag zal van kracht worden op de datum, waarop deze kennisgeving door de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau zal zijn gedaan; het zal slechts verbindend zijn voor de Leden, die hunne bekrachtiging door het Internationaal Arbeidsbureau hebben doen inschrijven. Vervolgens zal dit Verdrag voor ieder ander Lid van kracht worden op de datum, waarop de bekrachtiging van dat Lid door het Internationaal Arbeidsbureau zal zijn ingeschreven.

Artikel 15

Onder voorbehoud van het in artikel 14 bepaalde verbindt zich ieder Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, om de bepalingen daarvan in toepassing te brengen uiterlijk op 1 Juli 1922 en om zodanige maatregelen te treffen als nodig zullen zijn om deze bepalingen rechtskracht te verschaffen.

Artikel 16

Ieder Lid, dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na verloop van een termijn van vijf jaren na de datum, waarop dit Verdrag begint van kracht te worden, zulks bij verklaring, toegezonden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door deze ingeschreven. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij door het Internationaal Arbeidsbureau is ingeschreven.

Artikel 17

Telkens wanneer de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau zulks nodig acht legt deze een verslag inzake de toepassing van dit Verdrag voor aan de Algemene Conferentie, en gaat na of het wenselijk is de kwestie van de gehele of gedeeltelijke herziening van het Verdrag op de agenda van de Conferentie te plaatsen.

Naar boven