Europees Verdrag betreffende de sociale zekerheid van arbeiders werkzaam bij het internationaal vervoer, Genève, 09-07-1956

Geraadpleegd op 16-04-2024.
Geldend van 01-10-1958 t/m heden

Europees Verdrag betreffende de sociale zekerheid van arbeiders werkzaam bij het internationaal vervoer

Authentiek : EN

European Convention concerning the social security of workers engaged in international transport

The Governments of the States Signatory hereto,

Considering the Agreement concerning the social security of Rhine boatmen, signed at Paris on 27 July 1950 under the auspices of the International Labour Organisation, which came into force on 1 June 1953;

Considering the General Agreement on Economic Regulations for International Road Transport, including the Set of Rules annexed thereto, the Additional Protocol and the Protocol of Signature, signed at Geneva on 17 March 1954;

Considering that the present development of international transport between their countries by land, air and inland navigation necessitates a multilateral instrument to provide for an effective protection of workers engaged in such transport when, in cases of sickness, maternity, employment injury or death, they need social security benefits in the territory of a Contracting Party other than the country to the laws and regulations of which the said workers are subject;

Affirming, in respect of workers engaged in international transport and of the benefits mentioned above, the principle of equality of treatment of the nationals of each of the Contracting Parties as regards the application of national laws and regulations on social security, a principle already enunciated in international labour Conventions; and

Considering that the cost of social security benefits provided in the cases mentioned above should, as a rule, be borne by the institution of the Contracting Party to the laws and regulations of which the worker concerned is subject;

Have agreed as follows:

Part I. General provisions

Article 1

For the purposes of this Convention -

• (a) “Contracting Party” means every Signatory State having deposited an instrument of ratification in accordance with paragraph 2 of Article 19 of this Convention and every other European State having deposited an instrument of accession in accordance with paragraph 2 of Article 20;

• (b) “territory of a Contracting Party” and “national of a Contracting Party” have the meanings assigned to them by the Party concerned in a declaration addressed to the Director-General of the International Labour Office for communication to all other Contracting Parties;

• (c) “legislation of a Contracting Party” means the existing and future laws and regulations including the rules of the institutions, in force in the whole territory of each Contracting Party or in any part thereof concerning the general and special, contributory and non-contributory, social security schemes applicable in cases of sickness, maternity, employment injury and death (death grant);

• (d) “competent authority of a Contracting Party” means the minister, the ministers or other corresponding authority of a Contracting Party responsible, in the whole territory of the Party concerned or any part thereof, for the social security schemes applicable to workers engaged in transport;

• (e) “institution” means the social security body or authority determined by the legislation of each Contracting Party and charged with the application of the legislation either as a whole or in respect of one or more of the branches referred to in paragraph (c) of this Article;

• (f) “competent institution” means

  • (i) in the case of social insurance, the institution to which the worker is affiliated at the moment when a benefit is claimed or from which there is a right to benefit; or

  • (ii) in the case of a scheme other than social insurance, providing for the liability of the employer in respect of an employment injury, the employer or the subrogated insurer or the institution to be determined by the competent authority of the Contracting Party concerned; or

  • (iii) in the case of a non-contributory scheme, the body or the authority responsible for furnishing the benefits;

• (g) “institution of the place of sojourn” means

  • (i) the institution which is, according to the provisions of the legislation of the Contracting Party concerned, competent for the place where the worker finds himself; or

  • (ii) if such institution is not determined by the legislation, the institution determined for the purposes of this Convention by the competent authority of the Contracting Party;

• (h) “worker” means a person defined as a gainfully employed person or a person treated as such in the legislation to which he is subject who is -

  • (i) in the service of an undertaking engaged in the transport of passengers or goods by railway, road, or air, or inland navigation, whether for hire or reward or on its own account and having its principal place of business in the territory of one of the Contracting Parties; and

  • (ii) employed in the territory of one or more of the Contracting Parties as a member of the travelling personnel;

  other than a person who is employed only in the island of Ireland and a Rhine boatman as defined in Article 1 of the Agreement of 27 July 1950 concerning the social security of Rhine boatmen;

• (i) “members of the family” means members of the family defined as such by the legislation administered by the competent institution.

Article 2

• 1 Workers shall be subject to the legislation of only one Contracting Party.

• 2 The applicable legislation shall be that of the Contracting Party in whose territory the undertaking which employs the workers has its principal place of business.

• 3 Nevertheless, where the undertaking has a branch or a permanent agency in the territory of one or more of the Contracting Parties other than that in which it has its principal place of business, the workers employed by such branch or permanent agency shall be subject to the legislation of the Contracting Party in the territory of which the branch or permanent agency is situated.

• 4 Notwithstanding the provisions of the preceding paragraphs of this article, in any case where the worker is employed wholly or mainly in the territory of a Contracting Party and is resident in that territory the legislation of that Party shall apply even if the undertaking which employs him has no principal place of business or branch or permanent agency in that territory.

• 5 The competent authorities of two or more Contracting Parties may agree that, in the case of individual workers or groups of workers, if it is in the workers' interests, exceptions to the preceding provisions of this article shall be made in respect of the legislation applicable and, if so, shall indicate which legislation other than that normally applicable shall apply.

Part II. Provisions concerning social security benefits

Article 3

• 1 A worker who, for the purposes of his employment, as specified in paragraph (h) of Article 1 of this Convention, finds himself in the territory of one of the Contracting Parties other than that whose legislation is applicable to him, and whose condition necessitates the provision of sickness and maternity benefits, shall be entitled to such benefits as if he were in the territory of the Contracting Party whose legislation is applicable to him.

• 2 Nevertheless, benefits in kind which are immediately necessary shall be furnished by the institution of the place of sojourn; in so far as the extent and duration of these benefits and the manner in which they are provided are concerned, they shall be furnished according to the legislation of the country where this institution is situated. Where this legislation provides for several sickness and maternity benefit schemes based on different provisions, the applicable provisions shall be those which apply to workers employed by a transport undertaking of the same kind as that which employs the worker concerned. In so far as the extent or the duration of benefits in kind is more favourable under the legislation administered by the competent institution than under the legislation administered by the institution of the place of sojourn, such benefits shall be furnished by the latter institution in so far as this is possible, at the request of the competent institution.

• 3 The right of a worker to benefits in kind in accordance with the legislation to which he is subject shall be maintained to the extent to which it still exists after the provision of benefits in accordance with the preceding paragraph. If the said legislation provides for a maximum duration of benefits, the competent institution, in determining whether the said maximum duration is exhausted, shall take into account the period for which benefits have been furnished in accordance with the preceding paragraph, where the condition of the worker necessitates benefits for the same case of sickness of maternity after return to the country in which this institution has its head office.

• 4 Prosthetic and major surgical appliances and other more important benefits in kind to be specified by agreement by the competent authorities of the Contracting Parties shall be granted only if the competent institution agrees.

• 5 Benefits in cash shall be paid in accordance with the legislation administered by the competent institution. At the request of the said institution, the payment may be made on its behalf by the institution of the place of sojourn.

• 6 The provisions of the preceding paragraphs shall be applicable by analogy to the members of the family of a worker employed on board a vessel engaged in inland navigation who live with him on such vessel.

Article 4

• 1 A worker who suffers an employment injury in the territory of one of the Contracting Parties and who, for the purposes of his employment, as specified in paragraph (h) of Article 1 of this Convention, finds himself in the territory of a Contracting Party other than that whose legislation is applicable to him, shall be entitled to benefits in kind and periodical benefits in cash other than pensions as if he had suffered the employment injury in the territory of the Contracting Party whose legislation is applicable to him.

• 2 Paragraphs 2, 3 and 4 of Article 3 shall be applicable by analogy to benefits in kind.

• 3 Where there is no employment injury insurance scheme in the territory of the Contracting Party where the worker finds himself, or where such a scheme exists but does not provide for institutions to furnish benefits in kind, these benefits shall be furnished by that institution of the place of sojourn which is responsible for furnishing benefits in kind in case of sickness.

• 4 If any legislation provides benefits in kind free of charge only if the beneficiary uses a medical service organised by the employer, the benefits in kind provided in accordance with paragraphs 1, 2 and 3 of this Article shall be considered as having been provided by this medical service.

• 5 Paragraph 5 of Article 3 shall be applicable by analogy to periodical benefits in cash other than pensions.

Article 5

In the cases covered by Articles 3 and 4 of this Convention, the competent institution shall reimburse the actual cost of the benefits in kind to the institution having furnished them. Nevertheless, the competent authorities concerned may agree that there shall be a lump-sum reimbursement; they may also agree, for example, with a view to simplification, that no reimbursement shall be made.

Article 6

If the legislation of a Contracting Party provides benefits in kind for any worker in the territory of that Party without regard to nationality or social insurance and, either absolutely or subject to reciprocal arrangements, without regard to residence, then -

• (a) any worker in the territory of that Party shall be entitled to benefits in kind in accordance with the legislation of that Party;

• (b) no provision of Articles 3 and 4 which concerns benefits in kind shall apply to any worker who is insured under the legislation of that Party or to any worker who finds himself in that territory;

• (c) that Party shall, at the request of any other Party, enter into negotiations with the latter Party for an agreement to provide benefits in kind for workers insured under the legislation of either Party who find themselves in the territory of the other Party.

Article 7

• 1 If a worker who is subject to the legislation of one Contracting Party dies in the territory of another Contracting Party in which he finds himself for the purposes of his employment, as specified in paragraph (h) of Article 1 of this Convention, the death shall, for the purpose of determining entitlement to a death grant under the said legislation, be deemed to have occurred in the territory of the former Party. The death grant shall not be withheld on the ground that the person claiming it is absent from that territory if he is in the territory of any other Contracting Party.

• 2 The provisions of the preceding paragraph shall be applicable by analogy when a member of the family specified under paragraph 6 of Article 3 dies in the territory of a Contracting Party other than that where the competent institution is situated.

Article 8

• 1 For the purposes of Articles 3, 4 and 7 of this Convention workers shall be subject to the obligations of and entitled to receive the benefits of the legislation of a Contracting Party of which they are not nationals under the same conditions as the nationals of that Party.

• 2 The cash benefits referred to in this Convention shall not be liable to any reduction, modification, suspension or confiscation by reason of the fact that the worker finds himself for the purposes of his employment, as specified in paragraph (h) of Article 1, in the territory of a Contracting Party other than that in which the competent institution is situated.

Part III. Miscellaneous provisions

Article 9

In cases falling under paragraph 4 of Article 2 of the present Convention, the employer shall comply with the obligations of the legislation administered by the competent institution.

Article 10

• 1 The competent authorities of the Contracting Parties shall -

  • (a) make such administrative arrangements as may be required for the application of this Convention;

  • (b) take any other measure which may be required to facilitate the settlement of particular cases of individual workers or groups of workers, to the advantage of these workers and the members of their families; and

  • (c) communicate to each other all information regarding any measure taken by them for the application of this Convention and any changes made in their legislation which might affect the application of this Convention.

• 2 For the purposes of paragraphs (a) and (b) of the preceding paragraph, the Director-General of the International Labour Office may convene meetings of the representatives of the competent authorities of the Contracting Parties, at the request, or after consultation, of the said authorities.

Article 11

• 1 The authorities and institutions of the Contracting Parties shall furnish assistance to each other with regard to any matter relating to the application of this Convention as if the matter were one affecting the application of their own legislation. Mutual assistance by the said authorities and institutions shall, as a rule, be furnished free of charge, but the competent authorities of the Contracting Parties may agree on the reimbursement of certain expenses, after consultation of the institutions concerned.

• 2 The authorities and institutions of the Contracting Parties may, for the purpose of applying this Convention, correspond directly with each other, or with any person concerned or with his representative.

Article 12

• 1 The benefit of any exemption from, or any reduction of, legal dues, stamp charges, court fees or registration fees, granted by the legislation of a Contracting Party in respect of documents or papers to be furnished by or in respect of a worker or a member of his family for the purposes of the legislation of that Party shall be extended to the corresponding documents to be furnished for the purposes of the legislation of another Party or of this Convention.

• 2 The requirement of authentication by the diplomatic and consular authorities shall be waived in respect of all certificates, documents or papers to be furnished for the purposes of this Convention.

Article 13

Any claim, notice or appeal which should, for the purposes of the legislation of a Contracting Party, have been lodged within a prescribed period with any authority, institution or other body of that Party shall be admissible if it is lodged within the same period with a corresponding authority, institution or body of another Party. In such cases, the latter authority, institution or body shall transmit the claim, notice or appeal without delay to the authority, institution or body of the former Party, either direct or through the competent authorities of the Parties.

Article 14

• 1 The institutions of a Contracting Party responsible, in virtue of this Convention, for making payments to institutions or persons in the territory of another Contracting Party may validly discharge the debt in the currency of the former Party.

• 2 Where a payment is due to be made in pursuance of this Convention from one Contracting Party to another, it shall be made in accordance with the agreements referring to such payments which may be in force between two or more Parties at the time when the payment is due to be made. Where such agreements between two Parties are not in force, the competent authorities of such Parties or the authorities responsible for international payments shall agree upon the measures necessary for making the said payments.

Article 15

• 1 Any dispute which arises between two or more Contracting Parties concerning the interpretation or application of this Convention shall be settled by means of direct negotiations between the competent authorities of the Parties concerned. If the dispute deals with a question in which all Parties are interested, it may be submitted to a meeting of the representatives of the competent authorities of all Parties, convened in accordance with paragraph 2 of Article 10. Such meeting can settle the dispute only by unanimous decision and in accordance with the fundamental principles and the spirit of this Convention.

• 2 If the dispute cannot be so settled within a period of six months from the beginning of negotiations, it shall be submitted to an arbitral commission; the composition and the procedure of this commission shall be determined by an agreement among the Contracting Parties concerned.

• 3 The decision of the arbitral commission shall be in accordance with the fundamental principles and the spirit of this Convention. Such decision shall be binding.

Part IV. Transitional and final provisions

Article 16

• 1 This Convention shall not confer any right to receive any benefit in respect of any period preceding the date of its entry into force.

• 2 In the event of the denunciation of this Convention, any right acquired in accordance with its provisions shall be maintained.

Article 17

• 1 The provisions of this Convention with the exception of Article 2 shall not affect the provisions of any other bilaterial or multilateral instrument concerning social security concluded or to be concluded between two or more Contracting Parties which are applicable to workers engaged in international transport and are more favourable to such workers.

• 2 Where a Contracting Party or its competent authority has concluded an agreement with a State or Territory which is not a Contracting Party or with the appropriate authority of such a State or Territory, and that agreement provides that workers shall be subject to the social security legislation of that State or Territory, the provisions of Article 2 shall not affect the provisions of that agreement.

Article 18

The requirements of this Convention concerning the provision of benefits need not be applied when a worker or a member of his family specified under paragraph 6 of Article 3 and paragraph 2 of Article 7 of this Convention receives these benefits directly in virtue of the legislation of the Contracting Party applicable to him.

Article 19

• 1 This Convention shall be open to the signature of every European Member of the International Labour Organisation.

• 2 This Convention shall be subject to ratification. Each instrument of ratification shall be deposited with the Director-General of the International Labour Office.

Article 20

• 1 After the expiration of a period of two years following the entry into force of this Convention as provided for in paragraph 1 of Article 21, a European State which is not a Member of the International Labour Organisation may accede to the Convention subject to the unanimous agreement of the Contracting Parties. Accession to the Convention shall confer the same rights and involve the same obligations as ratification.

• 2 Each instrument of accession shall be deposited with the Director-General of the International Labour Office.

Article 21

• 1 This Convention shall come into force on the first day of the second month following that in which the second instrument of ratification is deposited.

• 2 This Convention shall come into force for any Signatory State ratifying it subsequently or any State acceding to it on the first day of the second month following that in which its instrument of ratification of accession is deposited.

Article 22

• 1 This Convention shall remain in force without any limitation of time, subject to the right of each Contracting Party to denounce it by a notification addressed to the Director-General of the International Labour Office. Such denunciation shall take effect six months after receipt of such notification.

• 2 After the expiration of a period of two years following the entry into force of this Convention, the Director-General of the International Labour Office may, at the request of a Contracting Party, convene a meeting of the representatives of the Contracting Parties to consider its possible revision.

Article 23

The Director-General of the International Labour Office shall notify the Signatory States and any States acceding to the Convention of -

• (a) the deposit of each instrument of ratification or accession;

• (b) the date of entry into force of this Convention in accordance with paragraph 1 of Article 21; and

• (c) any notification of denunciation received in accordance with paragraph 1 of Article 22.

Article 24

• 1 As soon as this Convention has come into force a certified copy thereof shall be communicated by the Director-General of the International Labour Office to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.

• 2 In accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations, the Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration any ratification, accession or denunciation of which he has been notified.

Article 25

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

IN WITNESS THEREOF the undersigned, duly authorised by their respective Governments, have signed this Convention.

Done at Geneva, 9 July 1956, in two original copies in English and French. The Director-General of the International Labour Office shall send certified copies of the text of this Convention to each of the Governments of the Signatory States.

Vertaling : NL

Europees Verdrag betreffende de sociale zekerheid van arbeiders werkzaam bij het internationaal vervoer

De Regeringen van de Staten, die dit Verdrag hebben ondertekend,

Gezien het op 27 juli 1950 te Parijs onder de auspiciën van de Internationale Arbeidsorganisatie ondertekende Verdrag betreffende de sociale zekerheid van Rijnvarenden, welk Verdrag op 1 juni 1953 in werking is getreden;

Gezien de Algemene Overeenkomst houdende economische voorschriften nopens het internationale wegvervoer en het daarbij gevoegde Vervoerreglement, alsmede het Aanvullend Protocol en het Protocol van ondertekening, ondertekend te Genève op 17 maart 1954;

Overwegende, dat de huidige ontwikkeling van het internationaal vervoer tussen hun landen over land, door de lucht en over de binnenwateren een multilaterale regeling noodzakelijk maakt, teneinde een afdoende bescherming te waarborgen van de arbeiders, werkzaam bij genoemd vervoer, wanneer zij uitkeringen uit hoofde der sociale zekerheid behoeven in geval van ziekte, moederschap, bedrijfsongeval of beroepsziekte, of overlijden, op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan het land aan welks wetgeving deze arbeiders onderworpen zijn;

Bevestigende, met betrekking tot de arbeiders werkzaam bij het internationaal vervoer en met betrekking tot de vorenbedoelde uitkeringen, het beginsel van gelijkheid van behandeling der onderdanen van elk der Verdragsluitende Partijen voor de toepassing van de nationale wettelijke regelingen op het gebied der sociale zekerheid, welk beginsel reeds is vastgelegd in internationale Arbeidsverdragen;

Overwegende, dat de uitkeringen uit hoofde der sociale zekerheid, verleend in de vorenbedoelde gevallen, in beginsel ten laste zouden moeten komen van het orgaan der Verdragsluitende Partij aan wier wetgeving de betrokken arbeider onderworpen is;

Zijn de volgende bepalingen overeengekomen:

Titel I. Algemene bepalingen

Artikel 1

Voor de toepassing van dit Verdrag:

• a) wordt verstaan onder „Verdragsluitende Partij”: elke Staat die het Verdrag heeft ondertekend en overeenkomstig het bepaalde in artikel 19, lid 2, van dit Verdrag een akte van bekrachtiging heeft nedergelegd of elke andere Europese Staat die overeenkomstig het bepaalde in artikel 20, lid 2, een akte van toetreding heeft nedergelegd;

• b) hebben de termen „grondgebied van een Verdragsluitende Partij” en „onderdaan van een Verdragsluitende Partij” de betekenis welke de betrokken Verdragsluitende Partij daaraan toekent in een verklaring, te richten aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau, die daarvan mededeling doet aan alle overige Verdragsluitende Partijen;

• c) wordt verstaan onder „wetgeving van een Verdragsluitende Partij”: de bestaande en toekomstige wetten en regelingen (met inbegrip van de statuten der organen) welke in het gehele grondgebied van elke Verdragsluitende Partij of in enig deel daarvan van kracht zijn met betrekking tot de algemene en de bijzondere stelsels van sociale zekerheid, al of niet op premiebetaling berustend, welke van toepassing zijn in geval van ziekte, moederschap, bedrijfsongeval, beroepsziekte en overlijden (andere uitkeringen dan de pensioenen aan nagelaten betrekkingen);

• d) wordt ten aanzien van elke Verdragsluitende Partij onder „bevoegde autoriteit van een Verdragsluitende Partij” verstaan: de Minister of de Ministers of een andere daarmede vergelijkbare autoriteit onder wie de voor transportarbeiders geldende stelsels van sociale zekerheid ressorteren op het gehele grondgebied van de betrokken Partij of op een deel daarvan;

• e) wordt verstaan onder „orgaan”: het orgaan of de autoriteit op het gebied der sociale zekerheid, aangewezen in de wetgeving van elke Verdragsluitende Partij en belast met de uitvoering der wetgeving, hetzij in haar geheel dan wel slechts voor een of meer onderdelen vermeld onder c) van dit artikel;

• f) wordt verstaan onder „bevoegd orgaan”:

  • (i) wanneer het betreft de sociale verzekering: het orgaan waarbij de arbeider verzekerd is op het tijdstip van de aanvraag om uitkering of tegenover hetwelk een aanspraak op uitkering bestaat;

  • (ii) wanneer het betreft een ander stelsel dan een stelsel van sociale zekerheid inzake de verplichtingen van de werkgever met betrekking tot de schadeloosstelling ingeval van bedrijfsongevallen of van beroepsziekten: de werkgever of de in zijn plaats optredende verzekeraar of het door de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij aan te wijzen orgaan;

  • (iii) wanneer het betreft een stelsel, dat niet op premiebetaling berust: het orgaan of de autoriteit, belast met de uitbetaling van de uitkeringen;

• g) wordt verstaan onder „orgaan van de verblijfplaats”:

  • (i) het bevoegde orgaan ter plaatse waar de arbeider verblijft, overeenkomstig de bepalingen der wetgeving van de betrokken Verdragsluitende Partij;

  • (ii) indien zodanig orgaan niet door de wetgeving wordt aangewezen: het orgaan dat de bevoegde autoriteit van de betrokken Verdragsluitende Partij met het oog op de toepassing van dit Verdrag zal aanwijzen;

• h) wordt verstaan onder „arbeider”: een loonarbeider of een daarmede gelijkgestelde arbeider, die als zodanig wordt aangemerkt ingevolge de wetgeving van de Verdragsluitende Partij, waaraan hij onderworpen is, en

  • (i) die in dienst is van een onderneming welke voor rekening van anderen of voor eigen rekening personen of goederen vervoert per spoor, over de weg, door de lucht of over binnenwateren en welke haar zetel heeft op het grondgebied van een der Verdragsluitende Partijen, en

  • (ii) die op het grondgebied van een of meer Verdragsluitende Partijen werkzaam is als lid van het varend of rijdend personeel,

  met uitzondering van hen die uitsluitend werkzaam zijn op het Ierse eiland en van de Rijnvarenden, als omschreven in artikel 1 van het Verdrag van 27 juli 1950, betreffende de sociale zekerheid van Rijnvarenden;

• i) wordt verstaan onder „gezinsleden”: de leden van het gezin, die als zodanig worden aangemerkt ingevolge de wetgeving welke het bevoegde orgaan toepast.

Artikel 2

• 1 De arbeiders zijn slechts aan de wetgeving van één Verdragsluitende Partij onderworpen.

• 2 De toepasselijke wetgeving is die van de Verdragsluitende Partij op wier grondgebied de onderneming waarbij de arbeiders werkzaam zijn, is gevestigd.

• 3 Indien echter de onderneming op het grondgebied van één of meer der andere Verdragsluitende Partijen dan die waar haar hoofdzetel is gevestigd een filiaal of een duurzame vertegenwoordiging heeft, zijn de daarbij werkzame arbeiders onderworpen aan de wetgeving van de Verdragsluitende Partij op wier grondgebied het filiaal of de duurzame vertegenwoordiging is gevestigd.

• 4 Ingeval de arbeider uitsluitend of hoofdzakelijk werkzaam is op het grondgebied van een Verdragsluitende Partij en zich daar heeft gevestigd, is, niettegenstaande het bepaalde in de voorgaande leden van dit artikel, de wetgeving van genoemde Partij van toepassing, ook al heeft de onderneming waarbij hij in dienst is noch haar hoofdzetel, noch een filiaal, noch een duurzame vertegenwoordiging op dat grondgebied.

• 5 De bevoegde autoriteiten van twee of meer Verdragsluitende Partijen kunnen voor bepaalde arbeiders of groepen arbeiders, indien dat in het belang van deze arbeiders is, in gemeen overleg uitzonderingen vaststellen op de voorgaande bepalingen van dit artikel met betrekking tot de toepasselijke wetgeving, daarbij aangevende aan welke andere wetgeving van een Verdragsluitende Partij dan de normaal toepasselijke deze arbeiders onderworpen zijn.

Titel II. Bepalingen betreffende de uitkeringen op het gebied der sociale zekerheid

Artikel 3

• 1 Een arbeider die zich bevindt op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan die waarvan de wetgeving op hem van toepassing is gezien de in artikel 1, onder h), van dit Verdrag omschreven werkzaamheden, en wiens toestand het verlenen van uitkeringen wegens ziekte of moederschap noodzakelijk maakt, heeft recht op bedoelde uitkeringen alsof hij zich bevond op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij, waarvan de wetgeving op hem van toepassing is.

• 2 De terstond noodzakelijke uitkeringen in natura worden echter verstrekt door het orgaan van de verblijfplaats; wat betreft de omvang, de duur en de wijze der verstrekkingen worden deze uitkeringen verstrekt volgens de wetgeving van het land waar dat orgaan zich bevindt. Indien er ingevolge die wetgeving verschillende stelsels voor de toekenning van uitkeringen bij ziekte en moederschap bestaan, zijn de bepalingen, geldende voor arbeiders in dienst van een vervoersonderneming, welke vergelijkbaar is met die waarbij de betrokken arbeider werkzaam is, op deze laatste van toepassing. Voor zover de omvang of de duur van de uitkeringen in natura overeenkomstig de wetgeving, toegepast door het bevoegd orgaan, gunstiger is dan die overeenkomstig de wetgeving, toegepast door het orgaan van de verblijfplaats, dienen deze uitkeringen voor zover zulks in zijn vermogen ligt te worden verstrekt door het laatstgenoemde orgaan op verzoek van het bevoegde orgaan.

• 3 Het recht van een arbeider op uitkeringen in natura ingevolge de wetgeving, waaraan hij onderworpen is, blijft gehandhaafd voor zover dat recht nog bestaat nadat de uitkeringen overeenkomstig het bepaalde in het vorige lid zijn toegekend. Indien genoemde wetgeving voorziet in een maximum uitkeringsduur wordt het tijdvak, waarover overeenkomstig het bepaalde in het voorgaande lid uitkeringen zijn verleend, door het bevoegde orgaan in aanmerking genomen indien de toestand van de arbeider na zijn terugkeer in het land waar dit orgaan gevestigd is het genot van een uitkering voor hetzelfde geval van ziekte of moederschap noodzakelijk maakt, teneinde vast te stellen of de maximum duur is bereikt.

• 4 Het verschaffen van prothesen, hulpmiddelen van grotere omvang en andere uitkeringen in natura van groot belang, welke in gemeen overleg door de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen worden aangewezen, geschiedt onder voorwaarde, dat het bevoegde orgaan daartoe machtiging verleent.

• 5 De uitkeringen in geld worden verstrekt ingevolge de wetgeving, welke wordt toegepast door het bevoegde orgaan. Op verzoek van dit orgaan kan de uitbetaling voor zijn rekening geschieden door het orgaan van de verblijfplaats.

• 6 Het bepaalde in de voorgaande leden is van overeenkomstige toepassing op de gezinsleden van een arbeider werkzaam aan boord van een binnenvaartuig, die met hem op dat vaartuig wonen.

Artikel 4

• 1 Een arbeider die op het grondgebied van een der Verdragsluitende Partijen het slachtoffer wordt van een bedrijfsongeval of van een beroepsziekte en zich bevindt op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan die, waarvan de wetgeving op hem van toepassing is gezien de in artikel 1, onder h), van dit Verdrag omschreven werkzaamheden, heeft recht op uitkeringen in natura en op periodieke uitkeringen in geld anders dan renten, alsof het ongeval of de beroepsziekte ware voorgevallen op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij, waarvan de wetgeving op hem van toepassing is.

• 2 Ten aanzien van de uitkeringen in natura zijn de leden 2, 3 en 4 van artikel 3 van dit Verdrag van overeenkomstige toepassing.

• 3 Indien een verzekering tegen bedrijfsongevallen of beroepsziekten niet bestaat op het grondgebied van de Verdragsluitende Partij, waarop de arbeider zich bevindt, of indien zodanige verzekering bestaat, doch niet voorziet in organen voor het verstrekken van uitkeringen in natura, worden deze verstrekt door het orgaan van de verblijfplaats, dat bevoegd is voor de toekenning van uitkeringen in natura ingeval van ziekte.

• 4 Indien een wetgeving het geheel kosteloos verstrekken van uitkeringen in natura afhankelijk stelt van het gebruik dat de betrokkene maakt van een door de werkgever ingestelde geneeskundige dienst, worden de uitkeringen in natura, toegekend overeenkomstig de leden 1, 2 en 3 van dit artikel, beschouwd als te zijn verleend door die geneeskundige dienst.

• 5 Ten aanzien van de periodieke uitkeringen in geld, anders dan renten, is artikel 3, lid 5, van dit Verdrag van overeenkomstige toepassing.

Artikel 5

In de gevallen, bedoeld in de artikelen 3 en 4, is het bevoegde orgaan gehouden het werkelijke bedrag van de uitkeringen in natura terug te betalen aan het orgaan dat de uitkeringen heeft verleend. De betrokken bevoegde autoriteiten kunnen echter overeenkomen, dat terugbetaling zal geschieden door middel van een vaste vergoeding; zij kunnen eveneens, vooral met het oog op vereenvoudiging, overeenkomen, dat terugbetaling in het geheel niet zal geschieden.

Artikel 6

Indien de wetgeving van een Verdragsluitende Partij voorziet in het verlenen van uitkeringen in natura aan elke zich op het grondgebied van deze Partij bevindende arbeider ongeacht nationaliteit of sociale verzekering en, hetzij in het algemeen dan wel onder voorbehoud van wederkerigheidsovereenkomsten, ongeacht zijn woonplaats,

• a) heeft elke zich op het grondgebied van deze Partij bevindende arbeider recht op uitkeringen in natura ingevolge de wetgeving van bedoelde Partij;

• b) is geen enkele bepaling uit de artikelen 3 en 4 betreffende de uitkeringen in natura van toepassing op de arbeider die overeenkomstig de wetgeving van deze Partij verzekerd is of die zich op dit grondgebied bevindt;

• c) is bovenbedoelde Verdragsluitende Partij gehouden op verzoek van elke andere Partij met deze in onderhandeling te treden, teneinde een overeenkomst te sluiten, welke voorziet in het verlenen van uitkeringen in natura aan arbeiders die overeenkomstig de wetgeving van de ene Partij verzekerd zijn en die zich op het grondgebied van de andere Partij bevinden.

Artikel 7

• 1 Wanneer een arbeider die onderworpen is aan de wetgeving van een der Verdragsluitende Partijen overlijdt op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij, waar hij zich bevindt voor arbeid als omschreven in artikel 1, onder h), van dit Verdrag, wordt het overlijden geacht te hebben plaatsgevonden op het grondgebied van eerstgenoemde Partij voor wat betreft het vaststellen van het recht op de uitkering bij overlijden ten aanzien van de wetgeving van deze Partij. De uitkering bij overlijden kan de aanvrager niet geweigerd worden op grond van het feit dat hij zich niet op bedoeld grondgebied bevond, maar op dat van een andere Verdragsluitende Partij.

• 2 Het bepaalde in het voorgaande lid is van overeenkomstige toepassing wanneer een gezinslid, bedoeld in artikel 3, lid 6, van dit Verdrag, overlijdt op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan die, waar het bevoegde orgaan is gevestigd.

Artikel 8

• 1 Voor de toepassing van de artikelen 3, 4 en 7 van dit Verdrag zijn de arbeiders onderworpen aan de verplichtingen en genieten zij de uitkeringen ingevolge de wetgeving van een Verdragsluitende Partij, waarvan zij de nationaliteit niet bezitten, onder dezelfde voorwaarden als de onderdanen van die Partij.

• 2 De in dit Verdrag bedoelde uitkeringen in geld kunnen geen enkele korting ondergaan, noch worden gewijzigd, opgeschort of vervallen verklaard op grond van het feit, dat de arbeider zich voor arbeid als omschreven in artikel 1 onder h), bevindt op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij dan het land waar het bevoegde orgaan is gevestigd.

Titel III. Diverse bepalingen

Artikel 9

In de in artikel 2, lid 4, van dit Verdrag bedoelde gevallen is de werkgever gehouden tot nakoming van de verplichtingen welke voortvloeien uit de door het bevoegde orgaan toegepaste wetgeving.

Artikel 10

• 1 De bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen:

  • a) dienen alle administratieve regelingen te treffen, welke ter uitvoering van dit Verdrag nodig zijn;

  • b) dienen elke maatregel te nemen, welke nodig moge blijken ter vergemakkelijking van de afdoening van bepaalde bijzondere gevallen, individueel of collectief, in het belang van de arbeiders en van hun gezinsleden;

  • c) dienen elkaar alle inlichtingen te verstrekken omtrent de ter uitvoering van het Verdrag getroffen maatregelen en de wijzigingen in hun wetgeving, welke de uitvoering ervan kunnen wijzigen.

• 2 Voor de toepassing van het onder a) en b) van het voorgaande lid gestelde kan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau op verzoek van of na overleg met de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen vergaderingen van vertegenwoordigers van genoemde autoriteiten beleggen.

Artikel 11

• 1 Voor de toepassing van dit Verdrag verlenen de autoriteiten en de organen van de Verdragsluitende Partijen elkaar wederzijdse bijstand; zij handelen als betrof het de toepassing van hun eigen wetgeving. De wederzijdse administratieve bijstand van genoemde autoriteiten en organen geschiedt in beginsel kosteloos; na overleg met de belanghebbende organen kunnen de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen echter overeenkomen bepaalde kosten terug te betalen.

• 2 De organen en de autoriteiten van alle Verdragsluitende Partijen kunnen voor de toepassing van dit Verdrag rechtstreeks met elkaar in verbinding treden, alsmede met de belanghebbende personen of hun gemachtigden.

Artikel 12

• 1 De vrijstelling of verlaging van rechten, zegelrechten, griffie- of registratierechten, geregeld bij de wetgeving van een der Verdragsluitende Partijen met betrekking tot de bescheiden of documenten, welke ter uitvoering van de wetgeving van deze Partij dienen te worden overgelegd door of ten aanzien van een arbeider of een lid van zijn gezin, wordt uitgebreid tot de overeenkomstige bescheiden en documenten, welke dienen te worden overgelegd ter uitvoering van de wettelijke regeling van een andere Verdragsluitende Partij of van dit Verdrag.

• 2 Alle akten, documenten of bescheiden van welke aard dan ook, welke dienen te worden overgelegd door of ten aanzien van een arbeider of een lid van zijn gezin voor de uitvoering van dit Verdrag zijn vrijgesteld van legalisatie door de diplomatieke en consulaire autoriteiten.

Artikel 13

De aanvragen, verklaringen of beroepschriften, welke voor de uitvoering van de wetgeving van een der Verdragsluitende Partijen binnen een bepaalde termijn moeten worden ingediend bij een autoriteit, orgaan of andere instelling van die Partij, zijn ontvankelijk indien zij binnen dezelfde termijn worden ingediend bij een overeenkomstige autoriteit, orgaan of andere instelling van een andere Verdragsluitende Partij. In dat geval zal een aldus ingeschakelde autoriteit, orgaan of instelling onverwijld deze aanvragen, verklaringen of beroepschriften doen toekomen aan de autoriteit, het orgaan of de instelling van eerstgenoemde Partij, hetzij rechtstreeks, hetzij door bemiddeling van de bevoegde autoriteiten van de Verdragsluitende Partijen.

Artikel 14

• 1 De organen van een Verdragsluitende Partij, welke uit hoofde van dit Verdrag gelden verschuldigd zijn aan organen of personen die zich op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Partij bevinden, kunnen het verschuldigde rechtens voldoen in de munt van eerstgenoemde Partij.

• 2 De overmaking van gelden, welke voortvloeit uit de toepassing van dit Verdrag, heeft plaats overeenkomstig de overeenkomsten terzake, welke op het tijdstip van de overmaking van kracht zijn tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen. In de gevallen waarin zodanige overeenkomsten niet van kracht zijn tussen twee Verdragsluitende Partijen treffen de bevoegde autoriteiten van die Partijen of de autoriteiten die bevoegd zijn inzake internationale betalingen in gemeen overleg de voor deze overmaking noodzakelijke maatregelen.

Artikel 15

• 1 Elk geschil dat ontstaat tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen betreffende de uitlegging of toepassing van dit Verdrag wordt door rechtstreekse onderhandelingen tussen de bevoegde autoriteiten van de betrokken Verdragsluitende Partijen opgelost. Wanneer het een vraag betreft, welke voor de gezamenlijke Verdragsluitende Partijen van belang is, kan het geschil worden voorgelegd aan een vergadering van vertegenwoordigers der bevoegde autoriteiten van alle Verdragsluitende Partijen, bijeengeroepen overeenkomstig artikel 10, lid 2. Een dergelijke vergadering kan het geschil slechts beslechten met algemene stemmen en in overeenstemming met de grondbeginselen en de geest van dit Verdrag.

• 2 Indien het geschil niet op deze wijze kan worden beslecht binnen een termijn van zes maanden, te rekenen van het begin der onderhandelingen af, wordt het voorgelegd aan een scheidsrechterlijke commissie, waarvan de samenstelling en werkwijze worden vastgesteld bij een overeenkomst tussen de betrokken Verdragsluitende Partijen.

• 3 De beslissingen van de scheidsrechterlijke commissie worden in overeenstemming met de grondbeginselen en de geest van dit Verdrag genomen. Zij zijn bindend.

Titel IV. Overgangs- en slotbepalingen

Artikel 16

• 1 Dit Verdrag opent geen enkel recht op uitkeringen over een vóór het tijdstip van zijn inwerkingtreding gelegen tijdvak.

• 2 In geval van opzegging van dit Verdrag blijft elk recht, verkregen ingevolge zijn bepalingen, gehandhaafd.

Artikel 17

• 1 De bepalingen van dit Verdrag, met uitzondering van artikel 2, laten onverlet de bepalingen van elke andere bestaande of toekomstige bilaterale of multilaterale overeenkomst inzake sociale zekerheid tussen twee of meer Verdragsluitende Partijen, die van toepassing zijn op arbeiders werkzaam bij het internationaal vervoer en voor hen voordeliger zijn.

• 2 Indien een overeenkomst wordt gesloten door een Verdragsluitende Partij of door de bevoegde autoriteit van deze Partij met een Staat die of een gebied dat geen Verdragsluitende Partij is, of met de bevoegde autoriteit van deze Staat of dit gebied, en deze overeenkomst bepaalt dat de arbeiders onderworpen zullen zijn aan de wetgeving inzake sociale zekerheid van deze Staat of van dit gebied, laat het bepaalde in artikel 2 de bepalingen van die overeenkomst onverlet.

Artikel 18

De bepalingen van dit Verdrag inzake het verstrekken van uitkeringen behoeven niet te worden toegepast wanneer de arbeider of één van zijn gezinsleden bedoeld in artikel 3, lid 6, en in artikel 7, lid 2, genoemde uitkeringen rechtstreeks geniet op grond van de wetgeving van de Verdragsluitende Partij, welke op hem van toepassing is.

Artikel 19

• 1 Dit Verdrag staat open voor ondertekening door elk Europees Lid van de Internationale Arbeidsorganisatie.

• 2 Dit Verdrag zal worden bekrachtigd. Elke akte van bekrachtiging zal worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau.

Artikel 20

• 1 Na verloop van een termijn van twee jaren, te rekenen van het tijdstip der inwerkingtreding van het Verdrag af, zoals dat is vastgesteld in artikel 21, eerste lid, kan een Europese Staat die geen Lid van de Internationale Arbeidsorganisatie is tot het Verdrag toetreden, mits met de eenstemmige goedkeuring der Verdragsluitende Partijen. De toetreding tot het Verdrag geeft dezelfde rechten en brengt dezelfde verplichtingen met zich mede als de bekrachtiging.

• 2 Elke akte van toetreding zal worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau.

Artikel 21

• 1 Dit Verdrag zal in werking treden op de eerste dag van de tweede maand, volgende op die waarin de tweede akte van bekrachtiging wordt nedergelegd.

• 2 Voor elke ondertekenende Staat die het Verdrag op een later tijdstip bekrachtigt of ten aanzien van elke Staat die tot het Verdrag toetreedt zal dit Verdrag in werking treden op de eerste dag van de tweede maand, volgende op die, waarin zijn akte van bekrachtiging of van toetreding wordt nedergelegd.

Artikel 22

• 1 Dit Verdrag blijft voor onbepaalde tijd van kracht, behoudens het recht van elke Verdragsluitende Partij het op te zeggen door middel van een mededeling aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau. De opzegging wordt zes maanden na ontvangst van die mededeling van kracht.

• 2 Na het verstrijken van een tijdvak van twee jaren, te rekenen van de inwerkingtreding van dit Verdrag af, kan elke Verdragsluitende Partij aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau verzoeken een bijeenkomst van vertegenwoordigers van de Verdragsluitende Partijen te beleggen teneinde na te gaan of het Verdrag eventueel herzien dient te worden.

Artikel 23

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau zal aan de ondertekenende Staten en, zo nodig, aan de Staten die tot het Verdrag zijn toegetreden, mededeling doen:

• a) van de nederlegging van elke akte van bekrachtiging of van toetreding;

• b) van het tijdstip van inwerkingtreding van dit Verdrag overeenkomstig artikel 21, eerste lid;

• c) van elke overeenkomstig artikel 22, eerste lid, ontvangen mededeling inzake opzegging.

Artikel 24

• 1 Zodra dit Verdrag in werking is getreden wordt een gewaarmerkt afschrift overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties door de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau gezonden aan de Secretaris-Generaal der Verenigde Naties ter registratie.

• 2 Overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties bericht de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau aan de Secretaris-Generaal der Verenigde Naties elke bekrachtiging, toetreding en opzegging, waarvan hem kennis is gegeven, ter registratie.

Artikel 25

De teksten in de Franse en de Engelse taal van dit Verdrag zijn gelijkelijk authentiek.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, na hun onderscheidene volmachten te hebben overgelegd, dit Verdrag hebben ondertekend.

Gedaan te Genève op 9 juli 1956 in twee authentieke exemplaren in de Franse en de Engelse taal. De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau zendt gewaarmerkte afschriften van de tekst van dit Verdrag aan alle Regeringen der ondertekenende Staten.