Verdrag inzake vroegtijdige kennisgeving van een nucleair ongeval, Wenen, 26-09-1986

Geraadpleegd op 16-04-2024.
Geldend van 24-10-1991 t/m heden

Verdrag inzake vroegtijdige kennisgeving van een nucleair ongeval

Authentiek : EN

Convention on Early Notification of a Nuclear Accident

The States Parties to this Convention,

Aware that nuclear activities are being carried out in a number of States,

Noting that comprehensive measures have been and are being taken to ensure a high level of safety in nuclear activities, aimed at preventing nuclear accidents and minimizing the consequences of any such accident, should it occur,

Desiring to strengthen further international co-operation in the safe development and use of nuclear energy,

Convinced of the need for States to provide relevant information about nuclear accidents as early as possible in order that transboundary radiological consequences can be minimized,

Noting the usefulness of bilateral and multilateral arrangements on information exchange in this area,

Have agreed as follows:

Article 1. Scope of application

• 1 This Convention shall apply in the event of any accident involving facilities or activities of a State Party or of persons or legal entities under its jurisdiction or control, referred to in paragraph 2 below, from which a release of radioactive material occurs or is likely to occur and has resulted or may result in an international transboundary release that could be of radiological safety significance for another State.

• 2 The facilities and activities referred to in paragraph 1 are the following:

  • (a) any nuclear reactor wherever located;

  • (b) any nuclear fuel cycle facility;

  • (c) any radioactive waste management facility;

  • (d) the transport and storage of nuclear fuels or radioactive wastes;

  • (e) the manufacture, use, storage, disposal and transport of radioisotopes for agricultural, industrial, medical and related scientific and research purposes; and

  • (f) the use of radioisotopes for power generation in space objects.

Article 2. Notification and information

In the event of an accident specified in article 1, (hereinafter referred to as a "nuclear accident"), the State Party referred to in that article shall:

• (a) forthwith notify, directly or through the International Atomic Energy Agency (hereinafter referred to as the "Agency"), those States which are or may be physically affected as specified in article 1 and the Agency of the nuclear accident, its nature, the time of its occurrence and its exact location where appropriate;

• (b) promptly provide the States referred to in sub-paragraph (a), directly or through the Agency, and the Agency with such available information relevant to minimizing the radiological consequences in those States, as specified in article 5.

Article 3. Other Nuclear Accidents

With a view to minimizing the radiological consequences, States Parties may notify in the event of nuclear accidents other than those specified in article 1.

Article 4. Functions of the Agency

The Agency shall:

• (a) forthwith inform States Parties, Member States, other States which are or may be physically affected as specified in article 1 and relevant international intergovernmental organizations (hereinafter referred to as "international organizations") of a notification received pursuant to sub-paragraph (a) of article 2; and

• (b) promptly provide any State Party, Member State or relevant international organization, upon request, with the information received pursuant to sub-paragraph (b) of article 2.

Article 5. Information to be provided

• 1 The information to be provided pursuant to sub-paragraph (b) of article 2 shall comprise the following date as then available to the notifying State Party:

  • (a) the time, exact location where appropriate, and the nature of the nuclear accident;

  • (b) the facility or activity involved;

  • (c) the assumed or established cause and the foreseeable development of the nuclear accident relevant to the transboundary release of the radioactive materials;

  • (d) the general characteristics of the radioactive release, including, as far as is practicable and appropriate, the nature, probable physical and chemical form and the quantity, composition and effective height of the radioactive release;

  • (e) information on current and forecast meteorological and hydrological conditions, necessary for forecasting the transboundary release of the radioactive materials;

  • (f) the results of environmental monitoring relevant to the transboundary release of the radioactive materials;

  • (g) the off-site protective measures taken or planned;

  • (h) the predicted behaviour over time of the radioactive release.

• 2 Such information shall be supplemented at appropriate intervals by further relevant information on the development of the emergency situation, including its foreseeable or actual termination.

• 3 Information received pursuant to sub-paragraph (b) of article 2 may be used without restriction, except when such information is provided in confidence by the notifying State Party.

Article 6. Consultations

A State Party providing information pursuant to sub-paragraph (b) of article 2 shall, as far as is reasonably practicable, respond promptly to a request for further information or consultations sought by an affected State Party with a view to minimizing the radiological consequences in that State.

Article 7. Competent authorities and points of contact

• 1 Each State Party shall make known to the Agency and to other States Parties, directly or through the Agency, its competent authorities and point of contact responsible for issuing and receiving the notification and information referred to in article 2. Such points of contact and a focal point within the Agency shall be available continuously.

• 2 Each State Party shall promptly inform the Agency of any changes that may occur in the information referred to in paragraph 1.

• 3 The Agency shall maintain an up-to-date list of such national authorities and points of contact as well as points of contact of relevant international organizations and shall provide it to States Parties and Member States and to relevant international organizations.

Article 8. Assistance to States Parties

The Agency shall, in accordance with its Statute and upon a request of a State Party which does not have nuclear activities itself and borders on a State having an active nuclear programme but not Party, conduct investigations into the feasibility and establishment of an appropriate radiation monitoring system in order to facilitate the achievement of the objectives of this Convention.

Article 9. Bilateral and multilateral arrangements

In furtherance of their mutual interests, States Parties may consider, where deemed appropriate, the conclusion of bilateral or multilateral arrangements relating to the subject matter of this Convention.

Article 10. Relationship to other international agreements

This Convention shall not affect the reciprocal rights and obligations of States Parties under existing international agreements which relate to the matters covered by this Convention, or under future international agreements concluded in accordance with the object and purpose of this Convention.

Article 11. Settlement of disputes

• 1 In the event of a dispute between States Parties, or between a State Party and the Agency, concerning the interpretation or application of this Convention, the parties to the dispute shall consult with a view to the settlement of the dispute by negotiation or by any other peaceful means of settling disputes acceptable to them.

• 2 If a dispute of this character between States Parties cannot be settled within one year from the request for consultation pursuant to paragraph 1, it shall, at the request of any party to such dispute, be submitted to arbitration or referred to the International Court of Justice for decision. Where a dispute is submitted to arbitration, if, within six months from the date of the request, the parties to the dispute are unable to agree on the organization of the arbitration, a party may request the President of the International Court of Justice or the Secretary-General of the United Nations to appoint one or more arbitrators. In cases of conflicting requests by the parties to the dispute, the request to the Secretary-General of the United Nations shall have priority.

• 3 When signing, ratifying, accepting, approving or acceding to this Convention, a State may declare that it does not consider itself bound by either or both of the dispute settlement procedures provided for in paragraph 2. The other States Parties shall not be bound by a dispute settlement procedure provided for in paragraph 2 with respect to a State Party for which such a declaration is in force.

• 4 A State Party which has made a declaration in accordance with paragraph 3 may at any time withdraw it by notification to the depositary.

Article 12. Entry into force

• 1 This Convention shall be open for signature by all States and Namibia, represented by the United Nations Council for Namibia, at the Headquarters of the International Atomic Energy Agency in Vienna, and at the Headquarters of the United Nations in New York from 26 September 1986 and 6 October 1986 respectively until its entry into force or for twelve months, whichever period is longer.

• 2 A State and Namibia, represented by the United Nations Council for Namibia, may express its consent to be bound by this Convention either by signature, or by deposit of an instrument of ratification, acceptance or approval following signature made subject to ratification, acceptance or approval, or by deposit of an instrument of accession. The instruments of ratification, acceptance, approval or accession shall be deposited with the depositary.

• 3 This Convention shall enter into force thirty days after consent to be bound has been expressed by three States.

• 4 For each State expressing consent to be bound by this Convention after its entry into force, this Convention shall enter into force for that State thirty days after the date of expression of consent.

• 5

  • (a) This Convention shall be open for accession, as provided for in this article, by international organizations and regional integration organizations constituted by sovereign States, which have competence in respect of the negotiation, conclusion and application of international agreements in matters covered by this Convention.

  • (b) In matters within their competence such organizations shall, on their own behalf, exercise the rights and fulfill the obligations which this Convention attributes to States Parties.

  • (c) When depositing its instrument of accession, such an organization shall communicate to the depositary a declaration indicating the extent of its competence in respect of matters covered by this Convention.

  • (d) Such an organization shall not hold any vote additional to those of its Member States.

Article 13. Provisional application

A State may, upon signature or at any later date before this Convention enters into force for it, declare that it will apply this Convention provisionally.

Article 14. Amendments

• 1 A State Party may propose amendments to this Convention. The proposed amendment shall be submitted to the depositary who shall circulate it immediately to all other States Parties.

• 2 If a majority of the States Parties request the depositary to convene a conference to consider the proposed amendments, the depositary shall invite all States Parties to attend such a conference to begin not sooner than thirty days after the invitations are issued. Any amendment adopted at the conference by a two-thirds majority of all States Parties shall be laid down in a protocol which is open to signature in Vienna and New York by all States Parties.

• 3 The protocol shall enter into force thirty days after consent to be bound has been expressed by three States. For each State expressing consent to be bound by the protocol after its entry into force, the protocol shall enter into force for that State thirty days after the date of expression of consent.

Article 15. Denunciation

• 1 A State Party may denounce this Convention by written notification to the depositary.

• 2 Denunciation shall take effect one year following the date on which the notification is received by the depositary.

Article 16. Depositary

• 1 The Director General of the Agency shall be the depositary of this Convention.

• 2 The Director General of the Agency shall promptly notify States Parties and all other States of:

  • (a) each signature of this Convention or any protocol of amendment;

  • (b) each deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession concerning this Convention or any protocol of amendment;

  • (c) any declaration or withdrawal thereof in accordance with article 11;

  • (d) any declaration of provisional application of this Convention in accordance with article 13;

  • (e) the entry into force of this Convention and of any amendment thereto; and

  • (f) any denunciation made under article 15.

Article 17. Authentic texts and certified copies

The original of this Convention, of which the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall be deposited with the Director General of the International Atomic Energy Agency who shall send certified copies to States Parties and all other States.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized, have signed this Convention, open for signature as provided in paragraph 1 of article 12.

ADOPTED by the General Conference of the International Atomic Energy Agency meeting in special session at Vienna on the 26th day of September one thousand nine hundred and eighty six.

Vertaling : NL

Verdrag inzake vroegtijdige kennisgeving van een nucleair ongeval

De Staten die Partij bij dit Verdrag zijn,

Zich ervan bewust dat in een aantal Staten werkzaamheden op nucleair gebied worden verricht,

Gelet op het feit dat uitgebreide maatregelen zijn en worden getroffen ter verzekering van een grote mate van veiligheid bij de werkzaamheden op nucleair gebied en gericht op het voorkomen van nucleaire ongevallen en op het zoveel mogelijk beperken van de gevolgen van een zodanig ongeval, indien dit zich voordoet,

Geleid door de wens de internationale samenwerking bij het op veilige wijze ontwikkelen en gebruiken van kernenergie verder uit te breiden,

Overtuigd van de noodzaak dat de Staten zo tijdig mogelijk de relevante informatie verschaffen over nucleaire ongevallen, ten einde de grensoverschrijdende gevolgen van ongevallen met radioactieve stoffen zoveel mogelijk te kunnen beperken.

Gezien het nut van bilaterale en multilaterale overeenkomsten inzake de uitwisseling van informatie op dit gebied,

Zijn als volgt overeengekomen:

Artikel 1. Reikwijdte van de toepassing

• 1 Dit Verdrag is van toepassing op ieder ongeval waarbij installaties of werkzaamheden van een Staat die Partij bij dit Verdrag is, of van personen of rechtspersonen die onderzijn rechtsmacht of toezicht vallen, zoals bedoeld in het tweede lid van dit artikel, zijn betrokken en waarbij radioactieve stof vrijkomt of waarschijnlijk vrijkomt, hetgeen heeft geleid of kan leiden tot een internationale grensoverschrijdende uitstoot die voor een andere Staat belangrijk kan zijn met betrekking tot de beveiliging tegen vrijgekomen radioactieve stoffen.

• 2 De in het eerste lid bedoelde installaties en werkzaamheden zijn de volgende:

  • a) iedere kernreactor, ongeacht de plaats waar deze is gelegen;

  • b) iedere installatie ten behoeve van de splijtstofcyclus;

  • c) iedere installatie voor de behandeling van radioactief afval;

  • d) het vervoer en de opslag van splijtstoffen of radioactief afval;

  • e) de vervaardiging, het gebruik, de opslag, de verwijdering en het vervoer van radio-isotopen voor agrarische, industriële en medische doeleinden, alsmede voor verwante doeleinden op het gebied van de wetenschap en het wetenschappelijke onderzoek; en

  • f) het gebruik van radio-isotopen voor de opwekking van energie in ruimtevoorwerpen.

Artikel 2. Kennisgeving en informatie

Bij een in artikel 1 omschreven ongeval (hierna te noemen: een „nucleair ongeval”) dient de bij dit Verdrag Partij zijnde Staat die in dat artikel wordt bedoeld:

• a) onverwijld, rechtstreeks of door tussenkomst van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (hierna te noemen: de „Organisatie”), aan de Staten die de in artikel 1 omschreven gevolgen aan den lijve ondervinden of kunnen ondervinden, en aan de Organisatie kennis te geven van het nucleaire ongeval, de aard daarvan, het tijdstip en, zo nodig, de nauwkeurige plaats van het ongeval;

• b) onmiddellijk de in a) bedoelde Staten, rechtstreeks of door tussenkomst van de Organisatie, en de Organisatie de informatie te verschaffen die van belang is voor het zoveel mogelijk beperken van de gevolgen van de vrijgekomen radioactieve stoffen in deze Staten, zoals omschreven in artikel 5.

Artikel 3. Andere nucleaire ongevallen

Ten einde de gevolgen van het vrijkomen van radioactieve stoffen zoveel mogelijk te beperken, kunnen de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, ook kennis geven van andere nucleaire ongevallen dan die welke zijn omschreven in artikel 1.

Artikel 4. Taken van de Organisatie

De Organisatie dient:

• a) onverwijld de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, de Lidstaten, de andere Staten die de in artikel 1 omschreven gevolgen aan den lijve ondervinden of kunnen ondervinden, en de desbetreffende internationale intergouvernementele organisaties (hierna te noemen: „internationale organisaties”) in te lichten over een kennisgeving die ingevolge het bepaalde in a) van artikel 2 is ontvangen; en

• b) onmiddellijk elke Staat die Partij bij dit Verdrag is, elke Lidstaat of elke desbetreffende internationale organisatie, op verzoek, de ingevolge het bepaalde in b) van artikel 2 ontvangen informatie te verschaffen.

Artikel 5. Te verschaffen informatie

• 1 De ingevolge het bepaalde in b) van artikel 2 te verschaffen informatie omvat de volgende gegevens waarover de Staat die Partij bij dit Verdrag is, op dat tijdstip beschikt:

  • a) het tijdstip, waar nodig de nauwkeurige plaats, alsmede de aard van het nucleaire ongeval;

  • b) de daarbij betrokken installatie of werkzaamheden;

  • c) de veronderstelde of vastgestelde oorzaak en het verwachte verloop van het nucleaire ongeval met betrekking tot de grensoverschrijdende vrijgekomen radioactieve stoffen.

  • d) de algemene kenmerken van de vrijgekomen radioactieve stoffen, met inbegrip van - voor zover zulks uitvoerbaar en nodig is - de aard, de vermoedelijke fysische en chemische vorm, alsmede de hoeveelheid, de samenstelling en de effectieve hoogte van de vrijgekomen radioactieve stoffen;

  • e) informatie over de bestaande en de voorspelde meteorologische en hydrologische omstandigheden, die nodig is voor het voorspellen van de grensoverschrijdende uitstoot van de radioactieve stoffen;

  • f) de resultaten van de radioactiviteitsmetingen in het milieu die relevant zijn met betrekking tot de grensoverschrijdende vrijgekomen radioactieve stoffen;

  • g) de beschermende maatregelen die buiten de locatie van het ongeval zijn genomen of voorgesteld;

  • h) het voorspelde gedrag van de vrijgekomen radioactieve stoffen in de loop van de tijd.

• 2 Deze informatie dient met passende tussenpozen te worden aangevuld met nadere, relevante, gegevens over de ontwikkeling van de noodsituatie, met inbegrip van het verwachte of feitelijke einde daarvan.

• 3 De ingevolge het bepaalde in b) van artikel 2 ontvangen informatie kan zonder beperking worden gebruikt, behalve indien deze informatie vertrouwelijk wordt verstrekt door de kennisgevende Staat die Partij bij dit Verdrag is.

Artikel 6. Overleg

Een Staat die Partij bij dit Verdrag is en informatie ingevolge het bepaalde in b) van artikel 2 verschaft, geeft, voor zover zulks in redelijkheid uitvoerbaar is, onmiddellijk gehoor aan een verzoek om verdere informatie of nader overleg, dat door een getroffen Staat die Partij bij dit Verdrag is, is gedaan om de gevolgen van de vrijgekomen radioactieve stoffen in deze Staat zoveel mogelijk te beperken.

Artikel 7. Bevoegde autoriteiten en contactpunten

• 1 Elke Staat die Partij bij dit Verdrag is, stelt de Organisatie en de overige Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, rechtstreeks of door tussenkomst van de Organisatie, in kennis van zijn bevoegde autoriteiten en het contactpunt dat verantwoordelijk is voor de uitgifte en de ontvangst van de in artikel 2 bedoelde kennisgeving en informatie. Deze contactpunten, alsmede een centraal punt binnen de Organisatie, dienen permanent bereikbaar te zijn.

• 2 Elke Staat die Partij bij dit Verdrag is, stelt de Organisatie onmiddellijk in kennis van alle wijzigingen die zich in de in het eerste lid bedoelde gegevens kunnen voordoen.

• 3 De Organisatie houdt een lijst bij van deze nationale autoriteiten en contactpunten, alsmede van de contactpunten van de relevante internationale organisaties, en zendt deze toe aan de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, aan de Lidstaten en aan de relevante internationale organisaties.

Artikel 8. Bijstand aan Staten die Partij bij dit Verdrag zijn

Overeenkomstig haar Statuut en op verzoek van een Staat die Partij bij dit Verdrag is, doch zelf geen werkzaamheden op nucleair gebied verricht en grenst aan een Staat die een nucleair programma uitvoert, doch geen Partij bij dit Verdrag is, stelt de Organisatie een onderzoek in naar de mogelijkheid en de instelling van een passend systeem voor het meten van radioactiviteit, ten einde de verwezenlijking van de doeleinden van dit Verdrag te vergemakkelijken.

Artikel 9. Bilaterale en multilaterale overeenkomsten

Ter bevordering van hun gemeenschappelijke belangen kunnen de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, overwegen, waar zulks dienstig lijkt, bilaterale of multilaterale overeenkomsten te sluiten met betrekking tot de inhoud van dit Verdrag.

Artikel 10. Verhouding tot andere internationale overeenkomsten

Dit Verdrag tast de wederzijdse rechten en verplichtingen van de Partij bij dit Verdrag zijnde Staten krachtens bestaande internationale overeenkomsten die betrekking hebben op de in dit Verdrag voorziene aangelegenheden, of krachtens toekomstige internationale overeenkomsten die worden gesloten in overeenstemming met het onderwerp en het doel van dit Verdrag, niet aan.

Artikel 11. Regeling van geschillen

• 1 Ingeval zich een geschil voordoet tussen Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, of tussen een Staat die Partij bij dit Verdrag is, en de Organisatie betreffende de uitlegging of de toepassing van dit Verdrag, plegen de partijen bij het geschil overleg, ten einde het geschil te regelen door middel van onderhandeling of door enig ander vreedzaam middel voor de regeling van geschillen dat voor hen aanvaardbaar is.

• 2 Indien een geschil van deze aard tussen Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, niet kan worden geregeld binnen één jaar na het verzoek om overleg ingevolge het bepaalde in het eerste lid, wordt het, op verzoek van een partij bij dit geschil, onderworpen aan arbitrage of ter beslissing voorgelegd aan het Internationale Gerechtshof. Ingeval een geschil aan arbitrage wordt onderworpen, kan een partij bij het geschil, indien binnen zes maanden na de datum van het verzoek de partijen bij het geschil geen overeenstemming kunnen bereiken over de wijze van arbitrage, de President van het Internationale Gerechtshof of de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties verzoeken één of meer scheidsmannen aan te wijzen. In het geval van tegenstrijdige verzoeken door de partijen bij het geschil, heeft het verzoek aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties de voorrang.

• 3 Bij de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van of toetreding tot dit Verdrag kan een Staat verklaren zich niet gebonden te achten door één van de in het tweede lid bedoelde procedures voor de regeling van geschillen, of door beide. De overige Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, zijn niet gebonden aan een in het tweede lid bedoelde procedure voor de regeling van geschillen met betrekking tot een Staat die Partij bij dit Verdrag is en voor wie een dergelijke verklaring van kracht is.

• 4 Een Staat die Partij bij dit Verdrag is en een verklaring heeft afgegeven overeenkomstig het bepaalde in het derde lid, kan deze te allen tijde intrekken door middel van een kennisgeving aan de depositaris.

Artikel 12. Inwerkingtreding

• 1 Dit Verdrag staat open voor ondertekening door alle Staten en door Namibië, vertegenwoordigd door de Raad voor Namibië van de Verenigde Naties, op de Zetel van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie te Wenen, alsmede op de Zetel van de Verenigde Naties te New York, met ingang van 26 september 1986 onderscheidenlijk 6 oktober 1986 tot aan de inwerkingtreding ervan of gedurende twaalf maanden, welk van deze tijdvakken het langst is.

• 2 Een Staat, alsmede Namibië, vertegenwoordigd door de Raad voor Namibië van de Verenigde Naties, kan zijn instemming door dit Verdrag gebonden te worden tot uitdrukking brengen, hetzij door ondertekening, hetzij door nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring na ondertekening onder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, hetzij door nederlegging van een akte van toetreding. De akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding worden nedergelegd bij de depositaris.

• 3 Dit Verdrag treedt in werking dertig dagen nadat drie Staten hun instemming door dit Verdrag gebonden te worden tot uitdrukking hebben gebracht.

• 4 Voor elke Staat die zijn instemming door dit Verdrag gebonden te worden tot uitdrukking brengt, na de inwerkingtreding daarvan, treedt dit Verdrag in werking dertig dagen na de datum waarop zijn instemming tot uitdrukking is gebracht.

• 5

  • a) Dit Verdrag staat open voor toetreding, zoals bepaald in dit artikel, door internationale organisaties en organisaties voor regionale integratie die zijn opgericht door soevereine Staten en bevoegd zijn over internationale overeenkomsten inzake aangelegenheden waarop dit Verdrag betrekking heeft te onderhandelen, deze te sluiten en toe te passen.

  • b) In aangelegenheden die binnen hun bevoegdheid vallen, oefenen deze organisaties zelfstandig de rechten uit en vervullen zelfstandig de verplichtingen die volgens dit Verdrag toekomen aan de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn.

  • c) Bij de nederlegging van een akte van toetreding door een organisatie zendt deze een verklaring aan de depositaris waarin zij de omvang van haar bevoegdheid aangeeft met betrekking tot de aangelegenheden waarop dit Verdrag betrekking heeft.

  • d) Een dergelijke organisatie heeft geen aanvullende stem bij de stemmen van haar Lidstaten.

Artikel 13. Voorlopige toepassing

Een Staat kan, bij ondertekening of op een later tijdstip voordat dit Verdrag voor deze Staat in werking treedt, verklaren dit Verdrag voorlopig toe te passen.

Artikel 14. Wijzigingen

• 1 Een Staat die Partij bij dit Verdrag is, kan voorstellen tot wijziging van dit Verdrag doen. De voorgestelde wijziging wordt voorgelegd aan de depositaris, die deze onmiddellijk toezendt aan alle overige Staten die Partij bij dit Verdrag zijn.

• 2 Indien een meerderheid van de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, de depositaris verzoekt een conferentie bijeen te roepen om de voorgestelde wijzigingen te bestuderen, zendt de depositaris aan alle Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, een uitnodiging tot bijwoning van deze conferentie, die niet eerder dan dertig dagen na de verzending van de uitnodigingen aanvangt. Iedere wijziging die op de conferentie wordt aangenomen met een tweederde meerderheid van alle Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, wordt vastgelegd in een protocol, dat te Wenen en te New York wordt opengesteld voor ondertekening door alle Staten die Partij bij dit Verdrag zijn.

• 3 Het protocol treedt in werking dertig dagen nadat drie Staten hun instemming door dit protocol gebonden te worden tot uitdrukking hebben gebracht. Voor elke Staat die na de inwerkingtreding van het protocol zijn instemming daardoor gebonden te worden tot uitdrukking brengt, treedt het protocol in werking dertig dagen na de datum waarop zijn instemming tot uitdrukking is gebracht.

Artikel 15. Opzegging

• 1 Een Staat die Partij bij dit Verdrag is, kan dit Verdrag opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving aan de depositaris.

• 2 De opzegging wordt van kracht één jaar na de datum waarop de kennisgeving door de depositaris wordt ontvangen.

Artikel 16. Depositaris

• 1 De Directeur-Generaal van de Organisatie is de depositaris van dit Verdrag.

• 2 De Directeur-Generaal van de Organisatie stelt de Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, en alle overige Staten onmiddellijk in kennis van:

  • a) elke ondertekening van dit Verdrag of van een protocol van wijziging;

  • b) elke nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding met betrekking tot dit Verdrag of een protocol van wijziging;

  • c) een verklaring, of een intrekking daarvan, overeenkomstig het bepaalde in artikel 11;

  • d) een verklaring van voorlopige toepassing van dit Verdrag overeenkomstig het bepaalde in artikel 13;

  • e) de inwerkingtreding van dit Verdrag en van elke daarin aangebrachte wijziging; en

  • f) een opzegging, geschied krachtens het bepaalde in artikel 15.

Artikel 17. Authentieke teksten en gewaarmerkte afschriften

Het origineel van dit Verdrag, waarvan de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse tekst gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd bij de Directeur-Generaal van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie, die een gewaarmerkt afschrift zendt aan alle Staten die Partij bij dit Verdrag zijn, en aan alle overige Staten.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag, dat overeenkomstig het bepaalde in het eerste lid van artikel 12 is opengesteld voor ondertekening, hebben ondertekend.

AANGENOMEN door de Algemene Conferentie van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie, in bijzondere zitting te Wenen bijeen op 26 september negentien honderd zesentachtig.