Verdrag inzake de bestrijding van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken, Boedapest, 23-11-2001

Geraadpleegd op 29-03-2024.
Geldend van 01-03-2007 t/m heden

Verdrag inzake de bestrijding van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken

Authentiek : EN

Convention on Cybercrime

Preamble

The member States of the Council of Europe and the other States signatory hereto,

Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its members;

Recognising the value of fostering co-operation with the other States parties to this Convention;

Convinced of the need to pursue, as a matter of priority, a common criminal policy aimed at the protection of society against cybercrime,inter alia, by adopting appropriate legislation and fostering international co-operation;

Conscious of the profound changes brought about by the digitalisation, convergence and continuing globalisation of computer networks;

Concerned by the risk that computer networks and electronic information may also be used for committing criminal offences and that evidence relating to such offences may be stored and transferred by these networks;

Recognising the need for co-operation between States and private industry in combating cybercrime and the need to protect legitimate interests in the use and development of information technologies;

Believing that an effective fight against cybercrime requires increased, rapid and well-functioning international co-operation in criminal matters;

Convinced that the present Convention is necessary to deter action directed against the confidentiality, integrity and availability of computer systems, networks and computer data as well as the misuse of such systems, networks and data by providing for the criminalisation of such conduct, as described in this Convention, and the adoption of powers sufficient for effectively combating such criminal offences, by facilitating their detection, investigation and prosecution at both the domestic and international levels and by providing arrangements for fast and reliable international co-operation;

Mindful of the need to ensure a proper balance between the interests of law enforcement and respect for fundamental human rights as enshrined in the 1950 Council of Europe Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, the 1966 United Nations International Covenant on Civil and Political Rights and other applicable international human rights treaties, which reaffirm the right of everyone to hold opinions without interference, as well as the right to freedom of expression, including the freedom to seek, receive, and impart information and ideas of all kinds, regardless of frontiers, and the rights concerning the respect for privacy;

Mindful also of the right to the protection of personal data, as conferred, for example, by the 1981 Council of Europe Convention for the Protection of Individuals with regard to Automatic Processing of Personal Data;

Considering the 1989 United Nations Convention on the Rights of the Child and the 1999 International Labour Organization Worst Forms of Child Labour Convention;

Taking into account the existing Council of Europe conventions on co-operation in the penal field, as well as similar treaties which exist between Council of Europe member States and other States, and stressing that the present Convention is intended to supplement those conventions in order to make criminal investigations and proceedings concerning criminal offences related to computer systems and data more effective and to enable the collection of evidence in electronic form of a criminal offence;

Welcoming recent developments which further advance international understanding and co-operation in combating cybercrime, including action taken by the United Nations, the OECD, the European Union and the G8;

Recalling Committee of Ministers Recommendations No. R (85) 10 concerning the practical application of the European Convention on Mutual Assistance in Criminal Matters in respect of letters rogatory for the interception of telecommunications, No. R (88) 2 on piracy in the field of copyright and neighbouring rights, No. R (87) 15 regulating the use of personal data in the police sector, No. R (95) 4 on the protection of personal data in the area of telecommunication services, with particular reference to telephone services, as well as No. R (89) 9 on computer-related crime providing guidelines for national legislatures concerning the definition of certain computer crimes and No. R (95) 13 concerning problems of criminal procedural law connected with information technology;

Having regard to Resolution No. 1 adopted by the European Ministers of Justice at their 21st Conference (Prague, 10 and 11 June 1997), which recommended that the Committee of Ministers support the work on cybercrime carried out by the European Committee on Crime Problems (CDPC) in order to bring domestic criminal law provisions closer to each other and enable the use of effective means of investigation into such offences, as well as to Resolution No. 3 adopted at the 23rd Conference of the European Ministers of Justice (London, 8 and 9 June 2000), which encouraged the negotiating parties to pursue their efforts with a view to finding appropriate solutions to enable the largest possible number of States to become parties to the Convention and acknowledged the need for a swift and efficient system of international co-operation, which duly takes into account the specific requirements of the fight against cybercrime;

Having also regard to the Action Plan adopted by the Heads of State and Government of the Council of Europe on the occasion of their Second Summit (Strasbourg, 10 and 11 October 1997), to seek common responses to the development of the new information technologies based on the standards and values of the Council of Europe;

Have agreed as follows:

CHAPTER I. USE OF TERMS

Article 1. Definitions

For the purposes of this Convention:

  • a) ``computer system" means any device or a group of interconnected or related devices, one or more of which, pursuant to a program, performs automatic processing of data;

  • b) ``computer data" means any representation of facts, information or concepts in a form suitable for processing in a computer system, including a program suitable to cause a computer system to perform a function;

  • c) ``service provider" means:

    • (i) any public or private entity that provides to users of its service the ability to communicate by means of a computer system, and

    • (ii) any other entity that processes or stores computer data on behalf of such communication service or users of such service;

  • d) ``traffic data" means any computer data relating to a communication by means of a computer system, generated by a computer system that formed a part in the chain of communication, indicating the com-munication's origin, destination, route, time, date, size, duration, or type of underlying service.

CHAPTER II. MEASURES TO BE TAKEN AT THE NATIONAL LEVEL

SECTION 1. SUBSTANTIVE CRIMINAL LAW

TITLE 1. OFFENCES AGAINST THE CONFIDENTIALITY, INTEGRITY AND AVAILABILITY OF COMPUTER DATA AND SYSTEMS

Article 2. Illegal access

Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally, the access to the whole or any part of a computer system without right. A Party may require that the offence be committed by infringing security measures, with the intent of obtaining computer data or other dishonest intent, or in relation to a computer system that is connected to another computer system.

Article 3. Illegal interception

Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally, the interception without right, made by technical means, of non-public transmissions of computer data to, from or within a computer system, including electromagnetic emissions from a computer system carrying such computer data. A Party may require that the offence be committed with dishonest intent, or in relation to a computer system that is connected to another computer system.

Article 4. Data interference

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally, the damaging, deletion, deterioration, alteration or suppression of computer data without right.

  • 2 A Party may reserve the right to require that the conduct described in paragraph 1 results in serious harm.

Article 5. System interference

Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally, the serious hindering without right of the functioning of a computer system by inputting, transmitting, damaging, deleting, deteriorating, altering or suppressing computer data.

Article 6. Misuse of devices

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally and without right:

    • a) the production, sale, procurement for use, import, distribution or otherwise making available of:

      • (i) a device, including a computer program, designed or adapted primarily for the purpose of committing any of the offences established in accordance with the above Articles 2 through 5;

      • (ii) a computer password, access code, or similar data by which the whole or any part of a computer system is capable of being accessed,

      with intent that it be used for the purpose of committing any of the offences established in Articles 2 through 5; and

    • b) the possession of an item referred to in paragraphs a.i or ii above, with intent that it be used for the purpose of committing any of the offences established in Articles 2 through 5. A Party may require by law that a number of such items be possessed before criminal liability attaches.

  • 2 This article shall not be interpreted as imposing criminal liability where the production, sale, procurement for use, import, distribution or otherwise making available or possession referred to in paragraph 1 of this article is not for the purpose of committing an offence established in accordance with Articles 2 through 5 of this Convention, such as for the authorised testing or protection of a computer system.

  • 3 Each Party may reserve the right not to apply paragraph 1 of this article, provided that the reservation does not concern the sale, distribution or otherwise making available of the items referred to in paragraph 1 a.ii of this article.

TITLE 2. COMPUTER-RELATED OFFENCES

Article 7. Computer-related forgery

Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally and without right, the input, alteration, deletion, or suppression of computer data, resulting in inauthentic data with the intent that it be considered or acted upon for legal purposes as if it were authentic, regardless whether or not the data is directly readable and intelligible. A Party may require an intent to defraud, or similar dishonest intent, before criminal liability attaches.

Article 8. Computer-related fraud

Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally and without right, the causing of a loss of property to another person by:

  • a) any input, alteration, deletion or suppression of computer data;

  • b) any interference with the functioning of a computer system,

with fraudulent or dishonest intent of procuring, without right, an economic benefit for oneself or for another person.

TITLE 3. CONTENT-RELATED OFFENCES

Article 9. Offences related to child pornography

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law,when committed intentionally and without right, the following conduct:

    • a) producing child pornography for the purpose of its distribution through a computer system;

    • b) offering or making available child pornography through a computer system;

    • c) distributing or transmitting child pornography through a computer system;

    • d) procuring child pornography through a computer system for oneself or for another person;

    • e) possessing child pornography in a computer system or on a computer-data storage medium.

  • 2 For the purpose of paragraph 1 above, the term “child pornography” shall include pornographic material that visually depicts:

    • a) a minor engaged in sexually explicit conduct;

    • b) a person appearing to be a minor engaged in sexually explicit conduct;

    • c) realistic images representing a minor engaged in sexually explicit conduct.

  • 3 For the purpose of paragraph 2 above, the term ``minor" shall include all persons under 18 years of age. A Party may, however, require a lower age-limit, which shall be not less than 16 years.

  • 4 Each Party may reserve the right not to apply, in whole or in part, paragraphs 1, sub-paragraphs d. and e, and 2, sub-paragraphs b. and c.

TITLE 4. OFFENCES RELATED TO INFRINGEMENTS OF COPYRIGHT AND RELATED RIGHTS

Article 10. Offences related to infringements of copyright and related rights

  • 3 A Party may reserve the right not to impose criminal liability under paragraphs 1 and 2 of this article in limited circumstances, provided that other effective remedies are available and that such reservation does not derogate from the Party's international obligations set forth in the international instruments referred to in paragraphs 1 and 2 of this article.

TITLE 5. ANCILLARY LIABILITY AND SANCTIONS

Article 11. Attempt and aiding or abetting

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally, aiding or abetting the commission of any of the offences established in accordance with Articles 2 through 10 of the present Convention with intent that such offence be committed.

  • 2 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally, an attempt to commit any of the offences established in accordance with Articles 3 through 5, 7, 8, and 9.1.a and c. of this Convention.

  • 3 Each Party may reserve the right not to apply, in whole or in part, paragraph 2 of this article.

Article 12. Corporate liability

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to ensure that legal persons can be held liable for a criminal offence established in accordance with this Convention, committed for their benefit by any natural person, acting either individually or as part of an organ of the legal person, who has a leading position within it, based on:

    • a) a power of representation of the legal person;

    • b) an authority to take decisions on behalf of the legal person;

    • c) an authority to exercise control within the legal person.

  • 2 In addition to the cases already provided for in paragraph 1 of this article, each Party shall take the measures necessary to ensure that a legal person can be held liable where the lack of supervision or control by a natural person referred to in paragraph 1 has made possible the commission of a criminal offence established in accordance with this Convention for the benefit of that legal person by a natural person acting under its authority.

  • 3 Subject to the legal principles of the Party, the liability of a legal person may be criminal, civil or administrative.

  • 4 Such liability shall be without prejudice to the criminal liability of the natural persons who have committed the offence.

Article 13. Sanctions and measures

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to ensure that the criminal offences established in accordance with Articles 2 through 11 are punishable by effective, proportionate and dissuasive sanctions, which include deprivation of liberty.

  • 2 Each Party shall ensure that legal persons held liable in accordance with Article 12 shall be subject to effective, proportionate and dissuasive criminal or non-criminal sanctions or measures, including monetary sanctions.

SECTION 2. PROCEDURAL LAW

TITLE 1. COMMON PROVISIONS

Article 14. Scope of procedural provisions

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish the powers and procedures provided for in this section for the purpose of specific criminal investigations or proceedings.

  • 2 Except as specifically provided otherwise in Article 21, each Party shall apply the powers and procedures referred to in paragraph 1 of this article to:

    • a) the criminal offences established in accordance with Articles 2 through 11 of this Convention;

    • b) other criminal offences committed by means of a computer system; and

    • c) the collection of evidence in electronic form of a criminal offence.

  • 3

    • a) Each Party may reserve the right to apply the measures referred to in Article 20 only to offences or categories of offences specified in the reservation, provided that the range of such offences or categories of offences is not more restricted than the range of offences to which it applies the measures referred to in Article 21. Each Party shall consider restricting such a reservation to enable the broadest application of the measure referred to in Article 20.

    • b) Where a Party, due to limitations in its legislation in force at the time of the adoption of the present Convention, is not able to apply the measures referred to in Articles 20 and 21 to communications being transmitted within a computer system of a service provider, which system:

      • (i) is being operated for the benefit of a closed group of users, and

      • (ii) does not employ public communications networks and is not connected with another computer system, whether public or private,

      that Party may reserve the right not to apply these measures to such communications. Each Party shall consider restricting such a reservation to enable the broadest application of the measures referred to in Articles 20 and 21.

Article 15. Conditions and safeguards

  • 2 2 Such conditions and safeguards shall, as appropriate in view of the nature of the procedure or power concerned, inter alia,include judicial or other independent supervision, grounds justifying application, and limitation of the scope and the duration of such power or procedure.

  • 3 To the extent that it is consistent with the public interest, in particular the sound administration of justice, each Party shall consider the impact of the powers and procedures in this section upon the rights, responsibilities and legitimate interests of third parties.

TITLE 2. EXPEDITED PRESERVATION OF STORED COMPUTER DATA

Article 16. Expedited preservation of stored computer data

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to enable its competent authorities to order or similarly obtain the expeditious preservation of specified computer data, including traffic data, that has been stored by means of a computer system, in particular where there are grounds to believe that the computer data is particularly vulnerable to loss or modification.

  • 2 Where a Party gives effect to paragraph 1 above by means of an order to a person to preserve specified stored computer data in the person's possession or control, the Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to oblige that person to preserve and maintain the integrity of that computer data for a period of time as long as necessary, up to a maximum of ninety days, to enable the competent authorities to seek its disclosure. A Party may provide for such an order to be subsequently renewed.

  • 3 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to oblige the custodian or other person who is to preserve the computer data to keep confidential the undertaking of such procedures for the period of time provided for by its domestic law.

  • 4 The powers and procedures referred to in this article shall be subject to Articles 14 and 15.

Article 17. Expedited preservation and partial disclosure of traffic data

  • 1 Each Party shall adopt, in respect of traffic data that is to be preserved under Article 16, such legislative and other measures as may be necessary to:

    • a) ensure that such expeditious preservation of traffic data is available regardless of whether one or more service providers were involved in the transmission of that communication; and

    • b) ensure the expeditious disclosure to the Party's competent authority, or a person designated by that authority, of a sufficient amount of traffic data to enable the Party to identify the service providers and the path through which the communication was transmitted.

  • 2 The powers and procedures referred to in this article shall be subject to Articles 14 and 15.

TITLE 3. PRODUCTION ORDER

Article 18. Production order

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to empower its competent authorities to order:

    • a) a person in its territory to submit specified computer data in that person's possession or control, which is stored in a computer system or a computer-data storage medium; and

    • b) a service provider offering its services in the territory of the Party to submit subscriber information relating to such services in that service provider's possession or control.

  • 2 The powers and procedures referred to in this article shall be subject to Articles 14 and 15.

  • 3 For the purpose of this article, the term ``subscriber information" means any information contained in the form of computer data or any other form that is held by a service provider, relating to subscribers of its services other than traffic or content data and by which can be established:

    • a) the type of communication service used, the technical provisions taken thereto and the period of service;

    • b) the subscriber's identity, postal or geographic address, telephone and other access number, billing and payment information, available on the basis of the service agreement or arrangement;

    • c) any other information on the site of the installation of communication equipment, available on the basis of the service agreement or arrangement.

TITLE 4. SEARCH AND SEIZURE OF STORED COMPUTER DATA

Article 19. Search and seizure of stored computer data

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to empower its competent authorities to search or similarly access:

    • a) a computer system or part of it and computer data stored therein; and

    • b) a computer-data storage medium in which computer data may be stored in its territory.

  • 2 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to ensure that where its authorities search or similarly access a specific computer system or part of it, pursuant to paragraph 1.a, and have grounds to believe that the data sought is stored in another computer system or part of it in its territory, and such data is lawfully accessible from or available to the initial system, the authorities shall be able to expeditiously extend the search or similar accessing to the other system.

  • 3 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to empower its competent authorities to seize or similarly secure computer data accessed according to paragraphs 1 or 2. These measures shall include the power to:

    • a) seize or similarly secure a computer system or part of it or a computer-data storage medium;

    • b) make and retain a copy of those computer data;

    • c) maintain the integrity of the relevant stored computer data;

    • d) render inaccessible or remove those computer data in the accessed computer system.

  • 4 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to empower its competent authorities to order any person who has knowledge about the functioning of the computer system or measures applied to protect the computer data therein to provide, as is reasonable, the necessary information, to enable the undertaking of the measures referred to in paragraphs 1 and 2.

  • 5 The powers and procedures referred to in this article shall be subject to Articles 14 and 15.

TITLE 5. REAL-TIME COLLECTION OF COMPUTER DATA

Article 20. Real-time collection of traffic data

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to empower its competent authorities to:

    • a) collect or record through the application of technical means on the territory of that Party, and

    • b) compel a service provider, within its existing technical capability:

      • (i) to collect or record through the application of technical means on the territory of that Party; or

      • (ii) to co-operate and assist the competent authorities in the collection or recording of,

      traffic data, in real-time, associated with specified communications in its territory transmitted by means of a computer system.

  • 2 Where a Party, due to the established principles of its domestic legal system, cannot adopt the measures referred to in paragraph 1.a, it may instead adopt legislative and other measures as may be necessary to ensure the real-time collection or recording of traffic data associated with specified communications transmitted in its territory, through the application of technical means on that territory.

  • 3 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to oblige a service provider to keep confidential the fact of the execution of any power provided for in this article and any information relating to it.

  • 4 The powers and procedures referred to in this article shall be subject to Articles 14 and 15.

Article 21. Interception of content data

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary, in relation to a range of serious offences to be determined by domestic law, to empower its competent authorities to:

    • a) collect or record through the application of technical means on the territory of that Party, and

    • b) compel a service provider, within its existing technical capability:

      • (i) to collect or record through the application of technical means on the territory of that Party, or

      • (ii) to co-operate and assist the competent authorities in the collection or recording of,

      content data, in real-time, of specified communications in its territory transmitted by means of a computer system.

  • 2 Where a Party, due to the established principles of its domestic legal system, cannot adopt the measures referred to in paragraph 1.a, it may instead adopt legislative and other measures as may be necessary to ensure the real-time collection or recording of content data on specified communications in its territory through the application of technical means on that territory.

  • 3 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to oblige a service provider to keep confidential the fact of the execution of any power provided for in this article and any information relating to it.

  • 4 The powers and procedures referred to in this article shall be subject to Articles 14 and 15.

SECTION 3. JURISDICTION

Article 22. Jurisdiction

  • 1 Each Party shall adopt such legislative and other measures as may be necessary to establish jurisdiction over any offence established in accordance with Articles 2 through 11 of this Convention, when the offence is committed:

    • a) in its territory; or

    • b) on board a ship flying the flag of that Party; or

    • c) on board an aircraft registered under the laws of that Party; or

    • d) by one of its nationals, if the offence is punishable under criminal law where it was committed or if the offence is committed outside the territorial jurisdiction of any State.

  • 2 Each Party may reserve the right not to apply or to apply only in specific cases or conditions the jurisdiction rules laid down in paragraphs 1.b through 1.d of this article or any part thereof.

  • 3 Each Party shall adopt such measures as may be necessary to establish jurisdiction over the offences referred to in Article 24, paragraph 1, of this Convention, in cases where an alleged offender is present in its territory and it does not extradite him or her to another Party, solely on the basis of his or her nationality, after a request for extradition.

  • 4 This Convention does not exclude any criminal jurisdiction exercised by a Party in accordance with its domestic law.

  • 5 When more than one Party claims jurisdiction over an alleged offence established in accordance with this Convention, the Parties involved shall, where appropriate, consult with a view to determining the most appropriate jurisdiction for prosecution.

CHAPTER III. INTERNATIONAL CO-OPERATION

SECTION 1. GENERAL PRINCIPLES

TITLE 1. GENERAL PRINCIPLES RELATING TO INTERNATIONAL CO-OPERATION

Article 23. General principles relating to international co-operation

The Parties shall co-operate with each other, in accordance with the provisions of this chapter, and through the application of relevant international instruments on international co-operation in criminal matters, arrangements agreed on the basis of uniform or reciprocal legislation, and domestic laws, to the widest extent possible for the purposes of investigations or proceedings concerning criminal offences related to computer systems and data, or for the collection of evidence in electronic form of a criminal offence.

TITLE 2. PRINCIPLES RELATING TO EXTRADITION

Article 24. Extradition

  • 1

    • a) This article applies to extradition between Parties for the criminal offences established in accordance with Articles 2 through 11 of this Convention, provided that they are punishable under the laws of both Parties concerned by deprivation of liberty for a maximum period of at least one year, or by a more severe penalty.

    • b) Where a different minimum penalty is to be applied under an arrangement agreed on the basis of uniform or reciprocal legislation or an extradition treaty, including the European Convention on Extradition (ETS No. 24), applicable between two or more parties, the minimum penalty provided for under such arrangement or treaty shall apply.

  • 2 The criminal offences described in paragraph 1 of this article shall be deemed to be included as extraditable offences in any extradition treaty existing between or among the Parties. The Parties undertake to include such offences as extraditable offences in any extradition treaty to be concluded between or among them.

  • 3 If a Party that makes extradition conditional on the existence of a treaty receives a request for extradition from another Party with which it does not have an extradition treaty, it may consider this Convention as the legal basis for extradition with respect to any criminal offence referred to in paragraph 1 of this article.

  • 4 Parties that do not make extradition conditional on the existence of a treaty shall recognise the criminal offences referred to in paragraph 1 of this article as extraditable offences between themselves.

  • 5 Extradition shall be subject to the conditions provided for by the law of the requested Party or by applicable extradition treaties, including the grounds on which the requested Party may refuse extradition.

  • 6 If extradition for a criminal offence referred to in paragraph 1 of this article is refused solely on the basis of the nationality of the person sought, or because the requested Party deems that it has jurisdiction over the offence, the requested Party shall submit the case at the request of the requesting Party to its competent authorities for the purpose of prosecution and shall report the final outcome to the requesting Party in due course. Those authorities shall take their decision and conduct their investigations and proceedings in the same manner as for any other offence of a comparable nature under the law of that Party.

  • 7

    • a) Each Party shall, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, communicate to the Secretary General of the Council of Europe the name and address of each authority responsible for making or receiving requests for extradition or provisional arrest in the absence of a treaty.

    • b) The Secretary General of the Council of Europe shall set up and keep updated a register of authorities so designated by the Parties. Each Party shall ensure that the details held on the register are correct at all times.

TITLE 3. GENERAL PRINCIPLES RELATING TO MUTUAL ASSISTANCE

Article 25. General principles relating to mutual assistance

  • 1 The Parties shall afford one another mutual assistance to the widest extent possible for the purpose of investigations or proceedings concerning criminal offences related to computer systems and data, or for the collection of evidence in electronic form of a criminal offence.

  • 2 Each Party shall also adopt such legislative and other measures as may be necessary to carry out the obligations set forth in Articles 27 through 35.

  • 3 Each Party may, in urgent circumstances, make requests for mutual assistance or communications related thereto by expedited means of communication, including fax or e-mail, to the extent that such means provide appropriate levels of security and authentication (including the use of encryption, where necessary), with formal confirmation to follow, where required by the requested Party. The requested Party shall accept and respond to the request by any such expedited means of communication.

  • 4 Except as otherwise specifically provided in articles in this chapter, mutual assistance shall be subject to the conditions provided for by the law of the requested Party or by applicable mutual assistance treaties, including the grounds on which the requested Party may refuse co-operation. The requested Party shall not exercise the right to refuse mutual assistance in relation to the offences referred to in Articles 2 through 11 solely on the ground that the request concerns an offence which it considers a fiscal offence.

  • 5 Where, in accordance with the provisions of this chapter, the requested Party is permitted to make mutual assistance conditional upon the existence of dual criminality, that condition shall be deemed fulfilled, irrespective of whether its laws place the offence within the same category of offence or denominate the offence by the same terminology as the requesting Party, if the conduct underlying the offence for which assistance is sought is a criminal offence under its laws.

Article 26. Spontaneous information

  • 1 A Party may, within the limits of its domestic law and without prior request, forward to another Party information obtained within the framework of its own investigations when it considers that the disclosure of such information might assist the receiving Party in initiating or carrying out investigations or proceedings concerning criminal offences established in accordance with this Convention or might lead to a request for co-operation by that Party under this chapter.

  • 2 Prior to providing such information, the providing Party may request that it be kept confidential or only used subject to conditions. If the receiving Party cannot comply with such request, it shall notify the providing Party, which shall then determine whether the information should nevertheless be provided. If the receiving Party accepts the information subject to the conditions, it shall be bound by them.

TITLE 4. PROCEDURES PERTAINING TO MUTUAL ASSISTANCE REQUESTS IN THE ABSENCE OF APPLICABLE INTERNATIONAL AGREEMENTS

Article 27. Procedures pertaining to mutual assistance requests in the absence of applicable international agreements

  • 1 Where there is no mutual assistance treaty or arrangement on the basis of uniform or reciprocal legislation in force between the requesting and requested Parties, the provisions of paragraphs 2 through 9 of this article shall apply. The provisions of this article shall not apply where such treaty, arrangement or legislation exists, unless the Parties concerned agree to apply any or all of the remainder of this article in lieu thereof.

  • 2

    • a) Each Party shall designate a central authority or authorities responsible for sending and answering requests for mutual assistance, the execution of such requests or their transmission to the authorities competent for their execution;

    • b) The central authorities shall communicate directly with each other;

    • c) Each Party shall, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, communicate to the Secretary General of the Council of Europe the names and addresses of the authorities designated in pursuance of this paragraph;

    • d) The Secretary General of the Council of Europe shall set up and keep updated a register of central authorities designated by the Parties. Each Party shall ensure that the details held on the register are correct at all times.

  • 3 Mutual assistance requests under this article shall be executed in accordance with the procedures specified by the requesting Party, except where incompatible with the law of the requested Party.

  • 4 The requested Party may, in addition to the grounds for refusal established in Article 25, paragraph 4, refuse assistance if:

    • a) the request concerns an offence which the requested Party considers a political offence or an offence connected with a political offence, or

    • b) it considers that execution of the request is likely to prejudice its sovereignty, security, ordre public or other essential interests.

  • 5 The requested Party may postpone action on a request if such action would prejudice criminal investigations or proceedings conducted by its authorities.

  • 6 Before refusing or postponing assistance, the requested Party shall, where appropriate after having consulted with the requesting Party, consider whether the request may be granted partially or subject to such conditions as it deems necessary.

  • 7 The requested Party shall promptly inform the requesting Party of the outcome of the execution of a request for assistance. Reasons shall be given for any refusal or postponement of the request. The requested Party shall also inform the requesting Party of any reasons that render impossible the execution of the request or are likely to delay it significantly.

  • 8 The requesting Party may request that the requested Party keep confidential the fact of any request made under this chapter as well as its subject, except to the extent necessary for its execution. If the requested Party cannot comply with the request for confidentiality, it shall promptly inform the requesting Party, which shall then determine whether the request should nevertheless be executed.

  • 9

    • a) In the event of urgency, requests for mutual assistance or communications related thereto may be sent directly by judicial authorities of the requesting Party to such authorities of the requested Party. In any such cases, a copy shall be sent at the same time to the central authority of the requested Party through the central authority of the requesting Party.

    • b) Any request or communication under this paragraph may be made through the International Criminal Police Organisation (Interpol).

    • c) Where a request is made pursuant to sub-paragraph a. of this article and the authority is not competent to deal with the request, it shall refer the request to the competent national authority and inform directly the requesting Party that it has done so.

    • d) Requests or communications made under this paragraph that do not involve coercive action may be directly transmitted by the competent authorities of the requesting Party to the competent authorities of the requested Party.

    • e) Each Party may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, inform the Secretary General of the Council of Europe that, for reasons of efficiency, requests made under this paragraph are to be addressed to its central authority.

Article 28. Confidentiality and limitation on use

  • 1 When there is no mutual assistance treaty or arrangement on the basis of uniform or reciprocal legislation in force between the requesting and the requested Parties, the provisions of this article shall apply. The provisions of this article shall not apply where such treaty, arrangement or legislation exists, unless the Parties concerned agree to apply any or all of the remainder of this article in lieu thereof.

  • 2 The requested Party may make the supply of information or material in response to a request dependent on the condition that it is:

    • a) kept confidential where the request for mutual legal assistance could not be complied with in the absence of such condition, or

    • b) not used for investigations or proceedings other than those stated in the request.

  • 3 If the requesting Party cannot comply with a condition referred to in paragraph 2, it shall promptly inform the other Party, which shall then determine whether the information should nevertheless be provided. When the requesting Party accepts the condition, it shall be bound by it.

  • 4 Any Party that supplies information or material subject to a condition referred to in paragraph 2 may require the other Party to explain, in relation to that condition, the use made of such information or material.

SECTION 2. SPECIFIC PROVISIONS

TITLE 1. MUTUAL ASSISTANCE REGARDING PROVISIONAL MEASURES

Article 29. Expedited preservation of stored computer data

  • 1 A Party may request another Party to order or otherwise obtain the expeditious preservation of data stored by means of a computer system, located within the territory of that other Party and in respect of which the requesting Party intends to submit a request for mutual assistance for the search or similar access, seizure or similar securing, or disclosure of the data.

  • 2 A request for preservation made under paragraph 1 shall specify:

    • a) the authority seeking the preservation;

    • b) the offence that is the subject of a criminal investigation or proceedings and a brief summary of the related facts;

    • c) the stored computer data to be preserved and its relationship to the offence;

    • d) any available information identifying the custodian of the stored computer data or the location of the computer system;

    • e) the necessity of the preservation; and

    • f) that the Party intends to submit a request for mutual assistance for the search or similar access, seizure or similar securing, or disclosure of the stored computer data.

  • 3 Upon receiving the request from another Party, the requested Party shall take all appropriate measures to preserve expeditiously the specified data in accordance with its domestic law. For the purposes of responding to a request, dual criminality shall not be required as a condition to providing such preservation.

  • 4 A Party that requires dual criminality as a condition for responding to a request for mutual assistance for the search or similar access, seizure or similar securing, or disclosure of stored data may, in respect of offences other than those established in accordance with Articles 2 through 11 of this Convention, reserve the right to refuse the request for preservation under this article in cases where it has reasons to believe that at the time of disclosure the condition of dual criminality cannot be fulfilled.

  • 5 In addition, a request for preservation may only be refused if:

    • a) the request concerns an offence which the requested Party considers a political offence or an offence connected with a political offence, or

    • b) the requested Party considers that execution of the request is likely to prejudice its sovereignty, security, ordre public or other essential interests.

  • 6 Where the requested Party believes that preservation will not ensure the future availability of the data or will threaten the confidentiality of or otherwise prejudice the requesting Party's investigation, it shall promptly so inform the requesting Party, which shall then determine whether the request should nevertheless be executed.

  • 7 Any preservation effected in response to the request referred to in paragraph 1 shall be for a period not less than sixty days, in order to enable the requesting Party to submit a request for the search or similar access, seizure or similar securing, or disclosure of the data. Following the receipt of such a request, the data shall continue to be preserved pending a decision on that request.

Article 30. Expedited disclosure of preserved traffic data

  • 1 Where, in the course of the execution of a request made pursuant to Article 29 to preserve traffic data concerning a specific communication, the requested Party discovers that a service provider in another State was involved in the transmission of the communication, the requested Party shall expeditiously disclose to the requesting Party a sufficient amount of traffic data to identify that service provider and the path through which the communication was transmitted.

  • 2 Disclosure of traffic data under paragraph 1 may only be withheld if:

    • a) the request concerns an offence which the requested Party considers a political offence or an offence connected with a political offence; or

    • b) the requested Party considers that execution of the request is likely to prejudice its sovereignty, security, ordre public or other essential interests.

TITLE 2. MUTUAL ASSISTANCE REGARDING INVESTIGATIVE POWERS

Article 31. Mutual assistance regarding accessing of stored computer data

  • 1 A Party may request another Party to search or similarly access, seize or similarly secure, and disclose data stored by means of a computer system located within the territory of the requested Party, including data that has been preserved pursuant to Article 29.

  • 2 The requested Party shall respond to the request through the application of international instruments, arrangements and laws referred to in Article 23, and in accordance with other relevant provisions of this chapter.

  • 3 The request shall be responded to on an expedited basis where:

    • a) there are grounds to believe that relevant data is particularly vulnerable to loss or modification; or

    • b) the instruments, arrangements and laws referred to in paragraph 2 otherwise provide for expedited co-operation.

Article 32. Trans-border access to stored computer data with consent or where publicly available

A Party may, without the authorisation of another Party:

  • a) access publicly available (open source) stored computer data, regardless of where the data is located geographically; or

  • b) access or receive, through a computer system in its territory, stored computer data located in another Party, if the Party obtains the lawful and voluntary consent of the person who has the lawful authority to disclose the data to the Party through that computer system.

Article 33. Mutual assistance in the real-time collection of traffic data

  • 1 The Parties shall provide mutual assistance to each other in the real-time collection of traffic data associated with specified communications in their territory transmitted by means of a computer system. Subject to the provisions of paragraph 2, this assistance shall be governed by the conditions and procedures provided for under domestic law.

  • 2 Each Party shall provide such assistance at least with respect to criminal offences for which real-time collection of traffic data would be available in a similar domestic case.

Article 34. Mutual assistance regarding the interception of content data

The Parties shall provide mutual assistance to each other in the real-time collection or recording of content data of specified communications transmitted by means of a computer system to the extent permitted under their applicable treaties and domestic laws.

TITLE 3. 24/7 NETWORK

Article 35. 24/7 Network

  • 1 Each Party shall designate a point of contact available on a twenty-four hour, seven-day-a-week basis, in order to ensure the provision of immediate assistance for the purpose of investigations or proceedings concerning criminal offences related to computer systems and data, or for the collection of evidence in electronic form of a criminal offence. Such assistance shall include facilitating, or, if permitted by its domestic law and practice, directly carrying out the following measures:

    • a) the provision of technical advice;

    • b) the preservation of data pursuant to Articles 29 and 30;

    • c) the collection of evidence, the provision of legal information, and locating of suspects.

  • 2

    • a) A Party's point of contact shall have the capacity to carry out communications with the point of contact of another Party on an expedited basis.

    • b) If the point of contact designated by a Party is not part of that Party's authority or authorities responsible for international mutual assistance or extradition, the point of contact shall ensure that it is able to co-ordinate with such authority or authorities on an expedited basis.

  • 3 Each Party shall ensure that trained and equipped personnel are available, in order to facilitate the operation of the network.

CHAPTER IV. FINAL PROVISIONS

Article 36. Signature and entry into force

  • 1 This Convention shall be open for signature by the member States of the Council of Europe and by non-member States which have participated in its elaboration.

  • 2 This Convention is subject to ratification, acceptance or approval. Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.

  • 3 This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date on which five States, including at least three member States of the Council of Europe, have expressed their consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of paragraphs 1 and 2.

  • 4 In respect of any signatory State which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of the expression of its consent to be bound by the Convention in accordance with the provisions of paragraphs 1 and 2.

Article 37. Accession to the Convention

  • 1 After the entry into force of this Convention, the Committee of Ministers of the Council of Europe, after consulting with and obtaining the unanimous consent of the Contracting States to the Convention, may invite any State which is not a member of the Council and which has not participated in its elaboration to accede to this Convention. The decision shall be taken by the majority provided for in Article 20.d. of the Statute of the Council of Europe and by the unanimous vote of the representatives of the Contracting States entitled to sit on the Committee of Ministers.

  • 2 In respect of any State acceding to the Convention under paragraph 1 above, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of deposit of the instrument of accession with the Secretary General of the Council of Europe.

Article 38. Territorial application

  • 1 Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories to which this Convention shall apply.

  • 2 Any State may, at any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend the application of this Convention to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the declaration by the Secretary General.

  • 3 Any declaration made under the two preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Secretary General.

Article 39. Effects of the Convention

  • 2 If two or more Parties have already concluded an agreement or treaty on the matters dealt with in this Convention or have otherwise established their relations on such matters, or should they in future do so, they shall also be entitled to apply that agreement or treaty or to regulate those relations accordingly. However, where Parties establish their relations in respect of the matters dealt with in the present Convention other than as regulated therein, they shall do so in a manner that is not inconsistent with the Convention's objectives and principles.

  • 3 Nothing in this Convention shall affect other rights, restrictions, obligations and responsibilities of a Party.

Article 40. Declarations

By a written notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe, any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, declare that it avails itself of the possibility of requiring additional elements as provided for under Articles 2, 3, 6, paragraph 1.b, 7, 9 paragraph 3, and 27, paragraph 9.e.

Article 41. Federal clause

  • 1 A federal State may reserve the right to assume obligations under Chapter II of this Convention consistent with its fundamental principles governing the relationship between its central government and constituent States or other similar territorial entities provided that it is still able to co-operate under Chapter III.

  • 2 When making a reservation under paragraph 1, a federal State may not apply the terms of such reservation to exclude or substantially diminish its obligations to provide for measures set forth in Chapter II. Overall, it shall provide for a broad and effective law enforcement capability with respect to those measures.

  • 3 With regard to the provisions of this Convention, the application of which comes under the jurisdiction of constituent States or other similar territorial entities, that are not obliged by the constitutional system of the federation to take legislative measures, the federal government shall inform the competent authorities of such States of the said provisions with its favourable opinion, encouraging them to take appropriate action to give them effect.

Article 42. Reservations

By a written notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe, any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, declare that it avails itself of the reservation(s) provided for in Article 4, paragraph 2, Article 6, paragraph 3, Article 9, paragraph 4, Article 10, paragraph 3, Article 11, paragraph 3, Article 14, paragraph 3, Article 22, paragraph 2, Article 29, paragraph 4, and Article 41, paragraph 1. No other reservation may be made.

Article 43. Status and withdrawal of reservations

  • 1 A Party that has made a reservation in accordance with Article 42 may wholly or partially withdraw it by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. Such withdrawal shall take effect on the date of receipt of such notification by the Secretary General. If the notification states that the withdrawal of a reservation is to take effect on a date specified therein, and such date is later than the date on which the notification is received by the Secretary General, the withdrawal shall take effect on such a later date.

  • 2 A Party that has made a reservation as referred to in Article 42 shall withdraw such reservation, in whole or in part, as soon as circumstances so permit.

  • 3 The Secretary General of the Council of Europe may periodically enquire with Parties that have made one or more reservations as referred to in Article 42 as to the prospects for withdrawing such reservation(s).

Article 44. Amendments

  • 1 Amendments to this Convention may be proposed by any Party, and shall be communicated by the Secretary General of the Council of Europe to the member States of the Council of Europe, to the non-member States which have participated in the elaboration of this Convention as well as to any State which has acceded to, or has been invited to accede to, this Convention in accordance with the provisions of Article 37.

  • 2 Any amendment proposed by a Party shall be communicated to the European Committee on Crime Problems (CDPC), which shall submit to the Committee of Ministers its opinion on that proposed amendment.

  • 3 The Committee of Ministers shall consider the proposed amendment and the opinion submitted by the CDPC and, following consultation with the non-member States Parties to this Convention, may adopt the amendment.

  • 4 The text of any amendment adopted by the Committee of Ministers in accordance with paragraph 3 of this article shall be forwarded to the Parties for acceptance.

  • 5 Any amendment adopted in accordance with paragraph 3 of this article shall come into force on the thirtieth day after all Parties have informed the Secretary General of their acceptance thereof.

Article 45. Settlement of disputes

  • 1 The European Committee on Crime Problems (CDPC) shall be kept informed regarding the interpretation and application of this Convention.

  • 2 In case of a dispute between Parties as to the interpretation or application of this Convention, they shall seek a settlement of the dispute through negotiation or any other peaceful means of their choice, including submission of the dispute to the CDPC, to an arbitral tribunal whose decisions shall be binding upon the Parties, or to the International Court of Justice, as agreed upon by the Parties concerned.

Article 46. Consultations of the Parties

  • 1 The Parties shall, as appropriate, consult periodically with a view to facilitating:

    • a) the effective use and implementation of this Convention, including the identification of any problems thereof, as well as the effects of any declaration or reservation made under this Convention;

    • b) the exchange of information on significant legal, policy or technological developments pertaining to cybercrime and the collection of evidence in electronic form;

    • c) consideration of possible supplementation or amendment of the Convention.

  • 2 The European Committee on Crime Problems (CDPC) shall be kept periodically informed regarding the result of consultations referred to in paragraph 1.

  • 3 The CDPC shall, as appropriate, facilitate the consultations referred to in paragraph 1 and take the measures necessary to assist the Parties in their efforts to supplement or amend the Convention. At the latest three years after the present Convention enters into force, the European Committee on Crime Problems (CDPC) shall, in co-operation with the Parties, conduct a review of all of the Convention's provisions and, if necessary, recommend any appropriate amendments.

  • 4 Except where assumed by the Council of Europe, expenses incurred in carrying out the provisions of paragraph 1 shall be borne by the Parties in the manner to be determined by them.

  • 5 The Parties shall be assisted by the Secretariat of the Council of Europe in carrying out their functions pursuant to this article.

Article 47. Denunciation

  • 1 Any Party may, at any time, denounce this Convention by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

  • 2 Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiration of a period of three months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.

Article 48. Notification

The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council of Europe, the non-member States which have participated in the elaboration of this Convention as well as any State which has acceded to, or has been invited to accede to, this Convention of:

  • a) any signature;

  • b) the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession;

  • c) any date of entry into force of this Convention in accordance with Articles 36 and 37;

  • d) any declaration made under Article 40 or reservation made in accordance with Article 42;

  • e) any other act, notification or communication relating to this Convention.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Convention.

DONE at Budapest, this 23rd day of November 2001, in English and in French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe, to the non-member States which have participated in the elaboration of this Convention, and to any State invited to accede to it.

Vertaling : NL

Verdrag inzake de bestrijding van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken

Preambule

De lidstaten van de Raad van Europa en de overige Staten die dit Verdrag hebben ondertekend,

Overwegende dat het doel van de Raad van Europa is het tot stand brengen van een grotere eenheid tussen zijn leden;

De waarde erkennende van het bevorderen van samenwerking met de andere Staten die Partij zijn bij dit Verdrag;

Overtuigd van de noodzaak om bij voorrang een gemeenschappelijk strafrechtelijk beleid na te streven, gericht op de bescherming van de samenleving tegen strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken, onder andere door het invoeren van passende wetgeving en het bevorderen van internationale samenwerking;

Zich bewust van de ingrijpende veranderingen die zijn teweeggebracht door de digitalisering, de convergentie en de voortschrijdende mondialisering van computernetwerken;

Bezorgd over het risico dat computernetwerken en elektronische informatie eveneens kunnen worden gebruikt voor het begaan van strafbare feiten en dat het bewijs met betrekking tot dergelijke strafbare feiten door middel van deze netwerken kan worden opgeslagen en overgedragen;

In het besef van de noodzaak van samenwerking tussen Staten en privé-ondernemingen bij het bestrijden van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken en van de noodzaak van bescherming van legitieme belangen bij het gebruik en de ontwikkeling van informatietechnologie;

Van mening dat voor een doeltreffende bestrijding van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken een versterkte, snelle en goed functionerende internationale samenwerking in strafzaken vereist is;

Ervan overtuigd dat dit Verdrag noodzakelijk is ter afschrikking van handelingen gericht tegen de vertrouwelijkheid, de integriteit en de beschikbaarheid van computersystemen, netwerken en computergegevens, en ter afschrikking van misbruik van deze systemen, netwerken en gegevens, door te voorzien in strafbaarstelling van dergelijk gedrag, zoals omschreven in dit Verdrag, en in de introductie van toereikende bevoegdheden voor de doeltreffende bestrijding van deze strafbare feiten, door het ontdekken, onderzoeken en vervolgen van deze feiten zowel op nationaal als op internationaal niveau te vergemakkelijken en door te voorzien in regelingen voor snelle en betrouwbare internationale samenwerking;

Indachtig de behoefte aan een juist evenwicht tussen de belangen van rechtshandhaving en eerbiediging van de fundamentele rechten van de mens zoals vastgelegd in het Verdrag van de Raad van Europa van 1950 tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, het Internationaal Verdrag van de Verenigde Naties van 1966 inzake burgerrechten en politieke rechten en andere toepasselijke internationale mensenrechtenverdragen, die steeds bevestigen het recht van een ieder om zonder inmenging een mening te koesteren, alsmede het recht op vrijheid van meningsuiting, met inbegrip van de vrijheid inlichtingen en denkbeelden van welke aard dan ook te vergaren, te ontvangen en door te geven, ongeacht grenzen, en de rechten betreffende de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer;

Mede indachtig het recht op de bescherming van persoonsgegevens zoals, bijvoorbeeld, toegekend door het Verdrag van de Raad van Europa van 1981 tot bescherming van personen met betrekking tot de geautomatiseerde verwerking van persoonsgegevens;

Gezien het Verdrag van de Verenigde Naties van 1989 inzake de rechten van het kind en het Verdrag van de Internationale Arbeidsorganisatie van 1999 betreffende het verbod op en de onmiddellijke actie voor de uitbanning van de ergste vormen van kinderarbeid;

Gelet op de bestaande verdragen van de Raad van Europa inzake samenwerking op strafrechtelijk terrein, alsmede soortgelijke verdragen tussen de lidstaten van de Raad van Europa en andere Staten, en benadrukkend dat het onderhavige Verdrag bedoeld is om die verdragen aan te vullen teneinde strafrechtelijke onderzoeken en procedures met betrekking tot strafbare feiten die verband houden met computersystemen en computergegevens, doeltreffender te maken en de vergaring van bewijs van strafbare feiten in elektronische vorm mogelijk te maken;

De recente ontwikkelingen toejuichend die het internationale begrip en de internationale samenwerking bij de bestrijding van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken bevorderen, met inbegrip van de door de Verenigde Naties, de OESO, de Europese Unie en de G8 ondernomen activiteiten;

In herinnering roepend de Aanbevelingen van het Comité van Ministers Nr. R (85) 10 inzake de praktische toepassing van het Europees Verdrag inzake wederzijdse bijstand in strafzaken met betrekking tot rogatoire commissies voor het aftappen van telecommunicatie, Nr. R (88) 2 inzake piraterij op het gebied van auteursrechten en naburige rechten, Nr. R (87) 15 ter regulering van het gebruik van persoonsgegevens in de politiesector, Nr. R (95) 4 inzake de bescherming van persoonsgegevens op het gebied van telecommunicatiediensten, in het bijzonder telefoondiensten, alsmede Nr. R (89) 9 inzake computercriminaliteit, waarin richtlijnen worden aangereikt voor de nationale wetgeving betreffende de omschrijving van bepaalde computerdelicten en Nr. R (95) 13 betreffende problemen op het gebied van strafvordering die samenhangen met informatietechnologie;

Gelet op Resolutie Nr. 1, aangenomen door de Europese ministers van Justitie tijdens hun 21e Conferentie (Praag, 10 en 11 juni 1997), waarin het Comité van Ministers wordt aanbevolen de door het Europees Comité voor strafrechtelijke vraagstukken (CDPC) verrichte werkzaamheden op het gebied van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken te ondersteunen teneinde de nationale strafrechtelijke bepalingen nader tot elkaar te brengen en het gebruik van doeltreffende middelen voor onderzoek naar zodanige delicten mogelijk te maken, alsmede Resolutie Nr. 3, aangenomen tijdens de 23e Conferentie van de Europese Ministers van Justitie (Londen, 8 en 9 juni 2000), waarin de onderhandelende partijen worden aangemoedigd hun inspanningen voort te zetten teneinde passende oplossingen te vinden om een zo groot mogelijk aantal Staten de gelegenheid te bieden partij bij het Verdrag te worden en waarin de behoefte wordt erkend aan een snel en doeltreffend systeem van internationale samenwerking, dat recht doet aan de specifieke behoeften bij de bestrijding van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken;

Tevens gelet op het Actieplan, aangenomen door de staatshoofden en regeringsleiders van de Raad van Europa tijdens hun Tweede Top (Straatsburg, 10 en 11 oktober 1997), om te komen tot gemeenschappelijke antwoorden op de ontwikkeling van de nieuwe informatietechnologieën, gebaseerd op de normen en waarden van de Raad van Europa;

Zijn als volgt overeengekomen:

HOOFDSTUK I. TERMINOLOGIE

Artikel 1. Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:

  • a. „computersysteem", ieder apparaat of geheel van onderling verbonden of samenhangende apparaten, waarvan een of meer overeenkomstig een programma geautomatiseerde gegevensverwerking uitvoert;

  • b. „computergegevens", iedere weergave van feiten, informatie of begrippen in een vorm die geschikt is voor verwerking in een computersysteem, met inbegrip van een programma dat geschikt is om een computersysteem een functie te laten verrichten;

  • c. „serviceprovider":

    • i. iedere publieke of private instelling die aan de gebruikers van haar diensten de mogelijkheid biedt te communiceren met behulp van een computersysteem, en

    • ii. iedere andere instelling die computergegevens verwerkt of opslaat ten behoeve van een zodanige communicatiedienst of van de gebruikers van een zodanige dienst;

  • d. "verkeersgegevens", computergegevens die

    • verband houden met een met behulp van een computersysteem gevoerde communicatie, en

    • worden voortgebracht door een computersysteem dat een onderdeel vormt van de communicatieketen, en

    • de herkomst, de bestemming, de route, de tijd, de datum, de omvang, de duur of de aard van de betrokken dienst aanduiden.

HOOFDSTUK II. OP NATIONAAL NIVEAU TE NEMEN MAATREGELEN

AFDELING 1. MATERIEEL STRAFRECHT

TITEL 1. DELICTEN TEGEN DE VERTROUWELIJKHEID, INTEGRITEIT EN BESCHIKBAARHEID VAN COMPUTERGEGEVENS EN -SYSTEMEN

Artikel 2. Wederrechtelijke toegang

Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken het opzettelijk en wederrechtelijk verwerven van toegang tot een computersysteem of een onderdeel daarvan. Een Partij kan als voorwaarde voor strafbaarheid stellen dat het feit wordt begaan door het doorbreken van veiligheidsmaatregelen, of met het oogmerk computergegevens te verkrijgen of met het oogmerk van andere oneerlijke bedoelingen, dan wel met betrekking tot een computersysteem dat met een ander computersysteem is verbonden.

Artikel 3. Wederrechtelijke onderschepping

Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken het opzettelijk en wederrechtelijk met behulp van technische middelen onderscheppen, van niet-openbare overdracht van computergegevens naar, vanuit of binnen een computersysteem, met inbegrip van elektromagnetische emissies van een computersysteem dat dergelijke computergegevens transporteert. Een Partij kan als voorwaarde voor strafbaarheid stellen dat het feit wordt begaan met oneerlijke bedoelingen of betrekking heeft op een computersysteem dat met een ander computersysteem is verbonden.

Artikel 4. Verstoring van computergegevens

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken het opzettelijk en wederrechtelijk beschadigen, wissen, aantasten, wijzigen of onderdrukken van computergegevens.

  • 2 Een Partij kan zich het recht voorbehouden als voorwaarde voor strafbaarheid te stellen dat het in het eerste lid bedoelde gedrag ernstige schade veroorzaakt.

Artikel 5. Verstoring van een computersysteem

Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken het opzettelijk en wederrechtelijk ernstig hinderen van de werking van een computersysteem door de invoer, de overdracht, de beschadiging, het wissen, de aantasting, de wijziging of de onderdrukking van computergegevens.

Artikel 6. Misbruik van technische hulpmiddelen

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken:

    • a. het opzettelijk en wederrechtelijk vervaardigen, verkopen, verkrijgen voor gebruik, invoeren, verspreiden of anderszins beschikbaar stellen van:

      • i. een technisch hulpmiddel, waaronder begrepen een computerprogramma, dat hoofdzakelijk is ontworpen of geschikt gemaakt voor het plegen van een van de strafbare feiten, bedoeld in de artikelen 2 tot en met 5;

      • ii. een computerwachtwoord, toegangscode of soortgelijk gegeven waarmee toegang kan worden verkregen tot een computersysteem of een gedeelte daarvan,

        met het oogmerk dat dit technisch hulpmiddel of gegeven wordt gebruikt voor het plegen van een van de in de artikelen 2 tot en met 5 bedoelde strafbare feiten; en

    • b. het bezit van een in onderdeel a, i of ii, bedoeld technisch hulpmiddel of gegeven, met het oogmerk dat dit wordt gebruikt voor het plegen van een van de in de artikelen 2 tot en met 5 bedoelde strafbare feiten. Een Partij kan bij wet als voorwaarde voor strafbaarheid stellen dat sprake moet zijn van het bezit van een aantal van deze technische hulpmiddelen of gegevens.

  • 2 Dit artikel mag niet zodanig worden uitgelegd dat sprake is van strafrechtelijke aansprakelijkheid wanneer de in het eerste lid van dit artikel bedoelde vervaardiging, verkoop, verkrijging voor gebruik, invoer, verspreiding of andere vorm van beschikbaarstelling of het bedoelde bezit niet bedoeld is voor het plegen van een overeenkomstig de artikelen 2 tot en met 5 van dit Verdrag strafbaar gesteld feit, zoals ten behoeve van het geautoriseerd testen of het beschermen van een computersysteem.

  • 3 Iedere Partij kan zich het recht voorbehouden het eerste lid van dit artikel niet toe te passen, mits het voorbehoud geen betrekking heeft op de verkoop, de verspreiding of het anderszins beschikbaar stellen van de in het eerste lid, onderdeel a, ii, van dit artikel bedoelde gegevens.

TITEL 2. COMPUTER-GERELATEERDE DELICTEN

Artikel 7. Computer-gerelateerde valsheid

Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken het opzettelijk en wederrechtelijk invoeren, wijzigen, wissen of onderdrukken van computergegevens, indien dit leidt tot niet-oorspronkelijke gegevens met het oogmerk dat deze worden aangemerkt als oorspronkelijk of dat daarmee voor juridische doeleinden wordt gehandeld alsof zij oorspronkelijk zijn, ongeacht of de gegevens al dan niet rechtstreeks leesbaar en begrijpelijk zijn. Een Partij kan als voorwaarde voor strafbaarheid stellen dat sprake moet zijn van opzet tot bedrog of soortgelijke oneerlijke bedoeling.

Artikel 8. Computer-gerelateerde fraude

Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken het opzettelijk en wederrechtelijk bij een ander veroorzaken van een verlies van een vermogensbestanddeel door:

  • a. het invoeren, wijzigen, wissen of onderdrukken van computergegevens;

  • b. het verstoren van de werking van een computersysteem,

met de bedriegelijke of anderszins oneerlijke bedoeling om voor zichzelf of een ander wederrechtelijk een economisch voordeel te verkrijgen.

TITEL 3. INHOUDGERELATEERDE DELICTEN

Artikel 9. Delicten in verband met kinderpornografie

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om de volgende gedragingen, indien opzettelijk en wederrechtelijk begaan, in haar nationale wetgeving als strafbaar feit aan te merken:

    • a. het vervaardigen van kinderpornografie met het doel deze door middel van een computersysteem te verspreiden;

    • b. het aanbieden of beschikbaar stellen van kinderpornografie door middel van een computersysteem;

    • c. het verspreiden of overdragen van kinderpornografie door middel van een computersysteem;

    • d. het voor zichzelf of een ander verkrijgen van kinderpornografie door middel van een computersysteem;

    • e. het bezit van kinderpornografie in een computersysteem of op een opslagmedium voor computergegevens.

  • 2 Voor de toepassing van het eerste lid omvat de term „kinderpornografie" pornografisch materiaal dat visueel het volgende uitbeeldt:

    • a. een minderjarige die betrokken is bij expliciet seksuele handelingen;

    • b. iemand met het voorkomen van een minderjarige die betrokken is bij expliciet seksuele handelingen;

    • c. realistische afbeeldingen, voorstellende een minderjarige die betrokken is bij expliciet seksuele handelingen.

  • 3 Voor de toepassing van het tweede lid wordt onder „minderjarige" verstaan iedere persoon beneden de leeftijd van 18 jaar. Een Partij kan evenwel een lagere leeftijdsgrens verlangen, die niet minder mag bedragen dan 16 jaar.

  • 4 Iedere Partij kan zich het recht voorbehouden het bepaalde in het eerste lid, onderdelen d en e, en het tweede lid, onderdelen b en c, geheel of gedeeltelijk buiten toepassing te laten.

TITEL 4. DELICTEN MET BETREKKING TOT INBREUKEN OP AUTEURSRECHT EN NABURIGE RECHTEN

Artikel 10. Delicten met betrekking tot inbreuken op auteursrecht en naburige rechten

  • 3 Een Partij kan zich het recht voorbehouden in beperkte omstandigheden niet over te gaan tot de in het eerste en tweede lid van dit artikel bedoelde strafbaarstelling, mits andere doeltreffende rechtsmiddelen beschikbaar zijn en een dergelijk voorbehoud geen afbreuk doet aan de internationale verplichtingen van deze Partij uit hoofde van de in het eerste en tweede lid van dit artikel bedoelde internationale instrumenten.

TITEL 5. BIJKOMENDE AANSPRAKELIJKHEID EN SANCTIES

Artikel 11. Poging en medeplichtigheid of uitlokking

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving strafbaar te stellen de opzettelijke medeplichtigheid aan of uitlokking tot het plegen van een van de in overeenstemming met de artikelen 2 tot en met 10 van dit Verdrag strafbaar gestelde feiten, met het oogmerk dat een dergelijk feit wordt begaan.

  • 2 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om in haar nationale wetgeving strafbaar te stellen de opzettelijke poging om een van de in de artikelen 3 tot en met 5, 7, 8 en 9, eerste lid, onderdeel a en c, van dit Verdrag strafbaar gestelde feiten te begaan.

  • 3 Iedere Partij kan zich het recht voorbehouden het tweede lid van dit artikel geheel of gedeeltelijk buiten toepassing te laten.

Artikel 12. Aansprakelijkheid van rechtspersonen

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat rechtspersonen aansprakelijk kunnen worden gehouden voor een uit hoofde van dit Verdrag strafbaar gesteld feit, ten gunste van hen begaan door een natuurlijke persoon, die hetzij zelfstandig handelt, hetzij als lid van een orgaan van de rechtspersoon, en die daarin een leidinggevende functie vervult, en wel op basis van:

    • a. een vertegenwoordigingsbevoegdheid van de rechtspersoon;

    • b. een bevoegdheid om namens de rechtspersoon besluiten te nemen;

    • c. zeggenschap binnen de rechtspersoon.

  • 2 Naast de gevallen bedoeld in het eerste lid van dit artikel neemt iedere Partij de nodige maatregelen om te verzekeren dat een rechtspersoon aansprakelijk kan worden gesteld wanneer het gebrek aan toezicht of zeggenschap door een in het eerste lid bedoelde natuurlijke persoon het plegen van een in dit Verdrag strafbaar gesteld feit namens die rechtspersoon door een onder zijn gezag handelende natuurlijke persoon mogelijk heeft gemaakt.

  • 3 Afhankelijk van de rechtsbeginselen van de Partij kan de aansprakelijkheid van een rechtspersoon van strafrechtelijke, civielrechtelijke of bestuursrechtelijke aard zijn.

  • 4 Deze aansprakelijkheid laat de strafrechtelijke aansprakelijkheid van de natuurlijke personen die het feit hebben begaan, onverlet.

Artikel 13. Sancties en maatregelen

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om te verzekeren dat op de in overeenstemming met de artikelen 2 tot en met 11 strafbaar gestelde feiten doeltreffende, proportionele en afschrikkende sancties worden gesteld, waaronder vrijheidsstraffen.

  • 2 Iedere Partij ziet erop toe dat rechtspersonen die in overeenstemming met artikel 12 aansprakelijk worden gehouden, worden onderworpen aan doeltreffende, proportionele en afschrikkende strafrechtelijke of niet-strafrechtelijke sancties of maatregelen, waaronder financiële sancties.

AFDELING 2. PROCESRECHT

TITEL 1. GEMEENSCHAPPELIJKE BEPALINGEN

Artikel 14. Reikwijdte van procesrechtelijke maatregelen

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om de in deze Afdeling bedoelde bevoegdheden en procedures in het leven te roepen ten behoeve van specifieke strafrechtelijke onderzoeken of procedures.

  • 2 Behalve voorzover in artikel 21 specifiek anders is bepaald, voorziet iedere Partij in de in het eerste lid van dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures ten aanzien van:

    • a. de in overeenstemming met de artikelen 2 tot en met 11 van dit Verdrag strafbaar gestelde feiten;

    • b. andere door middel van een computersysteem begane strafbare feiten; en

    • c. de vergaring van bewijs in elektronische vorm van enig strafbaar feit.

  • 3

    • a. Iedere Partij kan zich het recht voorbehouden de in artikel 20 bedoelde maatregelen uitsluitend toe te passen op de in het voorbehoud vermelde feiten of categorieën van feiten, mits het scala van zodanige feiten of categorieën van feiten niet beperkter is dan het scala aan feiten ten aanzien waarvan zij de in artikel 21 bedoelde maatregelen toepast. Iedere Partij onderzoekt de mogelijkheden om een dergelijk voorbehoud te beperken teneinde een zo breed mogelijke toepassing van de in artikel 20 bedoelde maatregelen mogelijk te maken.

    • b. Wanneer een Partij, als gevolg van beperkingen in haar wetgeving die van kracht is op het tijdstip van de aanneming van dit Verdrag, niet in staat is de in de artikelen 20 en 21 bedoelde maatregelen toe te passen op communicatie die plaatsvindt binnen een computersysteem van een serviceprovider, welk systeem:

      • i. in werking wordt gehouden ten behoeve van een besloten groep van gebruikers; en

      • ii. geen gebruik maakt van openbare communicatienetwerken en niet verbonden is met een ander computersysteem, hetzij publiek of privaat,

      kan deze Partij zich het recht voorbehouden die maatregelen niet toe te passen op dergelijke communicatie. Iedere Partij onderzoekt de mogelijkheden om een dergelijk voorbehoud te beperken teneinde een zo breed mogelijke toepassing van de in artikel 20 en 21 bedoelde maatregelen mogelijk te maken.

Artikel 15. Voorwaarden en waarborgen

  • 2 Deze voorwaarden en waarborgen omvatten, waar aangewezen met het oog op de aard van de betrokken procedure of bevoegdheid, onder andere rechterlijk of ander onafhankelijk toezicht, de gronden waarop de bevoegdheid kan worden toegepast en een beperking van de reikwijdte en van de duur van deze bevoegdheid of procedure.

  • 3 Voor zover dat in overeenstemming is met het algemeen belang, in het bijzonder een goede rechtspleging, geeft iedere Partij zich rekenschap van de gevolgen van de in deze Afdeling vervatte bevoegdheden en procedures voor de rechten, verantwoordelijkheden en legitieme belangen van derden.

TITEL 2. SPOEDBEWARING VAN OPGESLAGEN COMPUTERGEGEVENS

Artikel 16. Spoedbewaring van opgeslagen computergegevens

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om haar bevoegde autoriteiten in staat te stellen de spoedbewaring te bevelen of op soortgelijke wijze de spoedbewaring te bewerkstelligen van gespecificeerde computergegevens, waaronder verkeersgegevens, die zijn opgeslagen door middel van een computersysteem, in het bijzonder wanneer er redenen zijn om te vermoeden dat de computergegevens bijzonder vatbaar zijn voor verlies of wijziging.

  • 2 Wanneer een Partij uitvoering geeft aan het eerste lid door middel van een bevel aan een persoon de specifieke opgeslagen computergegevens die in diens bezit zijn of tot welker toegang hij gerechtigd is, te bewaren, neemt die Partij de wetgevende en andere maatregelen die nodig kunnen zijn om deze persoon ertoe te verplichten de integriteit van die computergegevens te verzekeren en te handhaven voor een tijdsduur zolang als nodig is, met een maximum van negentig dagen, teneinde de bevoegde autoriteiten in staat te stellen de verstrekking van deze gegevens te verlangen. Een Partij kan bepalen dat een dergelijk bevel kan worden verlengd.

  • 3 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om de bewaarder of andere persoon belast met de bewaring van de computergegevens te verplichten de toepassing van dergelijke procedures gedurende de in haar nationale recht voorziene termijn geheim te houden.

  • 4 Op de in dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures zijn de artikelen 14 en 15 van toepassing.

Artikel 17. Spoedbewaring en gedeeltelijke verstrekking van verkeersgegevens

  • 1 Iedere Partij neemt ten aanzien van verkeersgegevens die met toepassing van artikel 16 moeten worden bewaard de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om:

    • a. te verzekeren dat een dergelijke spoedbewaring van gegevens mogelijk is ongeacht of een of meer serviceproviders bij de overdracht van die gegevens betrokken waren; en

    • b. te verzekeren dat aan de bevoegde autoriteit van de Partij, of aan een door die autoriteit aangewezen persoon, onverwijld een hoeveelheid verkeersgegevens wordt verstrekt die voldoende is om de Partij in staat te stellen te achterhalen wie de serviceproviders zijn en langs welke route de gegevens zijn overgedragen.

  • 2 Op de in dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures zijn de artikelen 14 en 15 van toepassing.

TITEL 3. VERSTREKKINGSBEVEL

Artikel 18. Verstrekkingsbevel

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om haar bevoegde autoriteiten de bevoegdheid te verlenen om te bevelen:

    • a. dat een persoon op haar grondgebied gespecificeerde computergegevens overlegt die in diens bezit zijn of tot welker toegang hij gerechtigd is en die zijn opgeslagen in een computersysteem of op een opslagmedium voor computergegevens; en

    • b. dat een serviceprovider die zijn diensten op het grondgebied van de Partij aanbiedt, met betrekking tot deze diensten abonnee-informatie overlegt die deze serviceprovider in zijn bezit heeft of tot welks toegang deze gerechtigd is.

  • 2 Op de in dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures zijn de artikelen 14 en 15 van toepassing.

  • 3 Voor de toepassing van dit artikel wordt onder „abonnee-informatie" verstaan de informatie, in de vorm van computergegevens of in andere vorm, die wordt gehouden door een serviceprovider en die betrekking heeft op de abonnees van zijn diensten – anders dan verkeersgegevens of gegevens betreffende de inhoud – aan de hand waarvan het volgende kan worden vastgesteld:

    • a. het type van de gebruikte communicatiedienst, de technische maatregelen die daarvoor zijn genomen en de duur van de dienstverlening;

    • b. de identiteit, het post- of geografische adres, het telefoonnummer en ander toegangsnummer, de factureer- en betalingsgegevens van de abonnee, die beschikbaar zijn op basis van de serviceovereenkomst of -regeling;

    • c. alle overige informatie op de locatie waar de communicatieapparatuur is geïnstalleerd, die beschikbaar is op basis van de serviceovereenkomst of -regeling.

TITEL 4. DOORZOEKING EN INBESLAGNEMING VAN OPGESLAGEN COMPUTERGEGEVENS

Artikel 19. Doorzoeking en inbeslagneming van opgeslagen computergegevens

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om aan haar bevoegde autoriteiten de bevoegdheid te verlenen tot het op haar grondgebied doorzoeken van of zich op vergelijkbare wijze toegang verschaffen tot:

    • a. een computersysteem of onderdeel daarvan en de daarin opgeslagen computergegevens; en

    • b. een opslagmedium voor computergegevens waarop computergegevens kunnen worden opgeslagen.

  • 2 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat wanneer haar autoriteiten, met toepassing van het eerste lid, onderdeel a, een specifiek computersysteem of een onderdeel daarvan doorzoeken of zich daartoe op vergelijkbare wijze toegang verschaffen en redenen hebben te vermoeden dat de gezochte gegevens zijn opgeslagen in een ander computersysteem of een onderdeel daarvan op haar grondgebied, en tot deze gegevens op rechtmatige wijze toegang kan worden verkregen vanuit het initiële systeem of deze gegevens voor dit systeem beschikbaar zijn, de autoriteiten in staat zijn het andere systeem terstond te doorzoeken of zich hiertoe op vergelijkbare wijze toegang te verschaffen.

  • 3 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om aan haar bevoegde autoriteiten de bevoegdheid te verlenen de computergegevens waartoe overeenkomstig het eerste of tweede lid toegang is verkregen, in beslag te nemen of op vergelijkbare wijze zeker te stellen. Deze maatregelen omvatten de bevoegdheid tot:

    • a. het in beslag nemen of op vergelijkbare wijze zeker stellen van een computersysteem of onderdeel daarvan of een opslagmedium voor computergegevens;

    • b. het maken en onder zich houden van een kopie van deze computergegevens;

    • c. het handhaven van de integriteit van de desbetreffende computergegevens; en

    • d. het ontoegankelijk maken of verwijderen van die computergegevens uit het computersysteem waartoe toegang is verkregen.

  • 4 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om aan haar bevoegde autoriteiten de bevoegdheid te verlenen een persoon die kennis heeft van het functioneren van het computersysteem of van de maatregelen ter bescherming van de zich daarin bevindende computergegevens, te bevelen, voorzover in redelijkheid mogelijk, alle benodigde informatie te verstrekken teneinde de toepassing van de in het eerste en tweede lid bedoelde maatregelen mogelijk te maken.

  • 5 Op de in dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures zijn de artikelen 14 en 15 van toepassing.

TITEL 5. „REAL-TIME" VERGARING VAN COMPUTERGEGEVENS

Artikel 20. „real-time" vergaring van verkeersgegevens

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om aan haar bevoegde autoriteiten de bevoegdheid te verlenen om;

    • a. in „real-time" verkeersgegevens die betrekking hebben op specifieke communicatie die op het grondgebied van die Partij plaatsvindt door middel van een computersysteem, te vergaren of vast te leggen met gebruikmaking van de op het grondgebied van die Partij bestaande technische middelen; en

    • b. een serviceprovider, binnen zijn bestaande technische mogelijkheden, ertoe te verplichten om:

      • i. in „real-time" verkeersgegevens die betrekking hebben op specifieke communicatie die dat op het grondgebied van die Partij plaatsvindt door middel van een computersysteem, te vergaren of vast te leggen met gebruikmaking van de op het grondgebied van die Partij bestaande technische middelen; of

      • ii. bij de vergaring of vastlegging van de onder i bedoelde gegevens met de bevoegde autoriteiten samen te werken en deze te helpen.

  • 2 Wanneer een Partij vanwege in haar nationale rechtsstelsel verankerde beginselen de in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde maatregelen niet kan invoeren, kan zij in plaats daarvan de nodige wettelijke en andere maatregelen treffen om de real-time vergaring of vastlegging van verkeersgegevens betreffende specifieke, op haar grondgebied verzonden communicatie, te waarborgen door middel van de toepassing van de op dat grondgebied bestaande technische middelen.

  • 3 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om een serviceprovider te verplichten tot geheimhouding van de uitoefening van enige in dit artikel bedoelde bevoegdheid en van iedere informatie daaromtrent.

  • 4 Op de in dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures zijn de artikelen 14 en 15 van toepassing.

Artikel 21. Onderscheppen van inhoudelijke gegevens

  • 1 Iedere Partij neemt, met betrekking tot een reeks van in het nationale recht vast te leggen zware delicten, de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om aan haar bevoegde autoriteiten de bevoegdheid te verlenen om:

    • a. in „real-time" gegevens omtrent de inhoud van specifieke communicatie die op het grondgebied van de Partij door middel van een computersysteem plaatsvindt, te vergaren of vast te leggen met gebruikmaking van de op het grondgebied van die Partij bestaande technische middelen; en

    • b. een serviceprovider binnen zijn bestaande technische mogelijkheden ertoe te verplichten:

      • i. in „real-time" gegevens omtrent de inhoud van specifieke communicatie die op het grondgebied van die Partij door middel van een computersysteem plaatsvindt, te vergaren of vast te leggen met gebruikmaking van de op het grondgebied van die Partij bestaande technische middelen; of

      • ii. bij de vergaring of vastlegging van de onder i bedoelde gegevens met de bevoegde autoriteiten samen te werken en deze te helpen.

  • 2 Wanneer een Partij vanwege in haar nationale rechtsstelsel verankerde beginselen de in het eerste lid, onderdeel a, bedoelde maatregelen niet kan aannemen, kan zij in plaats daarvan de nodige wettelijke en andere maatregelen treffen om het in „real-time" vergaren of vastleggen van gegevens omtrent de inhoud van specifieke, op haar grondgebied plaatsvindende communicatie, te waarborgen door middel van de toepassing van de op dat grondgebied bestaande technische middelen.

  • 3 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om een serviceprovider te verplichten tot geheimhouding van de uitoefening van enige in dit artikel bedoelde bevoegdheid en van iedere informatie daaromtrent.

  • 4 Op de in dit artikel bedoelde bevoegdheden en procedures zijn de artikelen 14 en 15 van toepassing.

AFDELING 3. RECHTSMACHT

Artikel 22. Rechtsmacht

  • 1 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om rechtsmacht te vestigen met betrekking tot elk van de overeenkomstig de artikelen 2 tot en met 11 van dit Verdrag strafbaar gestelde feiten, wanneer het strafbare feit wordt begaan:

    • a. op haar grondgebied; of

    • b. aan boord van een schip dat de vlag van die Partij voert; of

    • c. aan boord van een luchtvaartuig dat onder de wetten van die Partij is geregistreerd; of

    • d. door een van haar onderdanen, indien het feit strafbaar is onder de strafwet van de Staat waar het is begaan of indien het feit is begaan buiten de territoriale rechtsmacht van enige Staat.

  • 2 Iedere Partij kan zich het recht voorbehouden de in het eerste lid, onderdelen b tot en met d, van dit artikel vervatte regels inzake rechtsmacht geheel of gedeeltelijk niet of slechts in bepaalde gevallen of onder specifieke voorwaarden toe te passen.

  • 3 Iedere Partij neemt de nodige maatregelen om rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in artikel 24, eerste lid, van dit Verdrag bedoelde strafbare feiten, in de gevallen waarin een vermoedelijke dader op haar grondgebied aanwezig is en zij deze, uitsluitend op grond van diens nationaliteit, na een verzoek om uitlevering niet aan een andere Partij uitlevert.

  • 4 Dit Verdrag sluit geen enkele strafrechtelijke rechtsmacht uit die een Partij uit hoofde van haar nationale recht bezit.

  • 5 Wanneer meer dan één Partij de rechtsmacht opeist over een gesteld feit dat als zodanig overeenkomstig dit Verdrag als strafbaar feit is aangemerkt, plegen de betrokken Partijen, waar dienstig, overleg met het oog op de vaststelling van de meest geschikte rechtsmacht om tot vervolging over te gaan.

HOOFDSTUK III

AFDELING 1. ALGEMENE BEGINSELEN

TITEL 1. ALGEMENE BEGINSELEN MET BETREKKING TOT INTERNATIONALE SAMENWERKING

Artikel 23. Algemene beginselen met betrekking tot internationale samenwerking

De Partijen zullen, in overeenstemming met de bepalingen van dit hoofdstuk, door middel van de toepassing van de relevante internationale instrumenten inzake internationale samenwerking in strafzaken, van regelingen op basis van uniforme of wederkerige wetgeving en van hun nationale recht, in de grootst mogelijke mate met elkaar samenwerken ten behoeve van onderzoeken of procedures betreffende met computersystemen en -gegevens verbonden strafbare feiten, of voor de vergaring van bewijs van een strafbaar feit in elektronische vorm.

TITEL 2. BEGINSELEN MET BETREKKING TOT UITLEVERING

Artikel 24. Uitlevering

  • 1

    • a. Dit artikel is van toepassing op uitlevering tussen Partijen voor de overeenkomstig de artikelen 2 tot en met 11 van dit Verdrag strafbaar gestelde feiten, mits deze ingevolge de wetten van beide betrokken Partijen strafbaar zijn gesteld met een vrijheidsstraf met een maximale duur van ten minste een jaar, of met een zwaardere straf.

    • b. Wanneer een andere minimumstraf vereist is op grond van een tussen twee of meer Partijen van toepassing zijnd uitleveringsverdrag, daaronder begrepen het Europees Verdrag betreffende uitlevering (ETS Nr. 24), of op grond van een regeling die berust op uniforme of wederkerige wetgeving, is de in dat verdrag of die regeling voorziene minimumstraf van toepassing.

  • 2 De in het eerste lid van dit artikel bedoelde strafbare feiten worden geacht in elk tussen de Partijen bestaand uitleveringsverdrag te zijn begrepen als voor uitlevering vatbaar feit. De Partijen verplichten zich ertoe deze strafbare feiten als zodanig op te nemen in ieder uitleveringsverdrag dat tussen hen wordt gesloten.

  • 3 Indien een Partij de uitlevering afhankelijk stelt van het bestaan van een verdrag en zij een verzoek om uitlevering ontvangt van een andere Partij waarmee zij geen uitleveringsverdrag heeft, kan zij dit Verdrag beschouwen als rechtsbasis voor uitlevering wegens ieder in het eerste lid van dit artikel bedoeld strafbaar feit.

  • 4 De Partijen die uitlevering niet afhankelijk stellen van het bestaan van een verdrag, erkennen de in het eerste lid van dit artikel bedoelde strafbare feiten onderling als voor uitlevering vatbare feiten.

  • 5 Uitlevering is onderworpen aan de voorwaarden, opgenomen in de wetgeving van de aangezochte Partij of in de toepasselijke uitleveringsverdragen, met inbegrip van de gronden waarop de aangezochte Partij de uitlevering kan weigeren.

  • 6 Indien uitlevering voor een in het eerste lid van dit artikel bedoeld strafbaar feit wordt geweigerd uitsluitend op grond van de nationaliteit van de gezochte persoon, of omdat de aangezochte Partij met betrekking tot dit feit rechtsmacht meent te hebben, draagt de aangezochte Partij de zaak op verzoek van de verzoekende Partij ter vervolging over aan haar bevoegde autoriteiten, en deelt zij de afloop van de zaak te gelegener tijd mee aan de verzoekende Partij. De betrokken autoriteiten nemen hun beslissing en voeren het onderzoek en de procedure uit op dezelfde wijze als voor elk ander strafbaar feit van vergelijkbare aard, overeenkomstig de wetgeving van die Partij.

  • 7

    • a. Iedere Partij deelt, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa de naam en het adres mede van iedere autoriteit die verantwoordelijk is voor de indiening of de ontvangst van een verzoek om uitlevering of voorlopige arrestatie, voor het geval er geen verdrag van toepassing is.

    • b. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa stelt een register op van de aldus door de Partijen aangewezen autoriteiten en houdt dit bij. Iedere Partij draagt er zorg voor dat de in het register vermelde gegevens te allen tijde juist zijn.

TITEL 3. ALGEMENE BEGINSELEN MET BETREKKING TOT WEDERZIJDSE BIJSTAND

Artikel 25. Algemene beginselen met betrekking tot wederzijdse bijstand

  • 1 De Partijen verlenen elkaar een zo ruim mogelijke bijstand ten behoeve van onderzoeken of procedures betreffende strafbare feiten die verband houden met computersystemen en -gegevens, of ten behoeve van de vergaring van bewijs in elektronische vorm van een strafbaar feit.

  • 2 Iedere Partij neemt de wetgevende en andere maatregelen die nodig zijn om de in de artikelen 27 tot en met 35 genoemde verplichtingen na te komen.

  • 3 Iedere Partij kan in dringende omstandigheden een verzoek doen inzake wederzijdse bijstand of om daarover in contact te treden, met behulp van snelle communicatiemiddelen, zoals fax of e-mail, voorzover deze middelen voldoende mogelijkheid van beveiliging en authenticatie (waaronder, indien nodig, het gebruik van encryptie) bieden, met nadien de mogelijkheid van officiële bevestiging, indien de aangezochte Partij zulks verlangt. De aangezochte Partij accepteert het verzoek en beantwoordt dit met behulp van een van deze snelle communicatiemiddelen.

  • 4 Behoudens voorzover uitdrukkelijk anders bepaald in de artikelen van dit hoofdstuk, is de wederzijdse bijstand onderworpen aan de voorwaarden voorzien in het nationale recht van de aangezochte Partij of in de toepasselijke rechtshulpverdragen, met inbegrip van de gronden waarop de aangezochte Partij samenwerking kan weigeren. De aangezochte Partij oefent het recht van weigering van wederzijdse bijstand met betrekking tot de in de artikelen 2 tot en met 11 bedoelde strafbare feiten niet uit op grond van het enkele feit dat het verzoek betrekking heeft op een overtreding die zij als van fiscale aard beschouwt.

  • 5 Wanneer het de aangezochte Partij, in overeenstemming met de bepalingen van dit hoofdstuk, is toegestaan wederzijdse bijstand afhankelijk te maken van het bestaan van dubbele strafbaarheid, wordt aan deze voorwaarde geacht te zijn voldaan indien de gedraging die ten grondslag ligt aan het strafbare feit waarvoor om bijstand wordt verzocht, in haar wetgeving wordt aangemerkt als strafbaar feit, ongeacht of het interne recht het strafbare feit al dan niet in dezelfde categorie plaatst of met dezelfde termen aanduidt als het recht van de verzoekende Partij.

Artikel 26. Informatieverstrekking op eigen initiatief

  • 1 Een Partij kan, binnen de grenzen van haar nationale recht en zonder voorafgaand verzoek, in het kader van haar eigen onderzoek verkregen inlichtingen aan een andere Partij verstrekken wanneer zij van oordeel is dat de verstrekking van deze inlichtingen de ontvangende Partij kan helpen bij het instellen of uitvoeren van onderzoeken of strafvervolgingen ter zake van de krachtens dit Verdrag strafbaar gestelde feiten, of kan leiden tot een verzoek om samenwerking van die Partij in de zin van dit hoofdstuk.

  • 2 Voorafgaand aan het verstrekken van deze inlichtingen kan de verstrekkende Partij verzoeken dat deze vertrouwelijk wordt behandeld of uitsluitend onder bepaalde voorwaarden wordt gebruikt. Indien de ontvangende Partij aan een dergelijk verzoek niet kan voldoen, stelt zij de verstrekkende Partij daarvan in kennis, die vervolgens bepaalt of de inlichtingen niettemin moeten worden verstrekt. Indien de ontvangende Partij de inlichtingen onder deze voorwaarden aanvaardt, is zij aan deze voorwaarden gebonden.

TITEL 4. PROCEDURES INZAKE VERZOEKEN OM WEDERZIJDSE BIJSTAND BIJ GEBREKE VAN TOEPASSELIJKE INTERNATIONALE OVEREENKOMSTEN

Artikel 27. Procedures inzake verzoeken om wederzijdse bijstand bij gebreke van toepasselijke internationale overeenkomsten

  • 1 Wanneer tussen de verzoekende en de aangezochte Partij geen verdrag inzake wederzijdse bijstand noch een regeling op basis van uniforme of wederkerige wetgeving van kracht is, zijn de bepalingen van het tweede tot en met het negende lid van dit artikel van toepassing. Zij zijn niet van toepassing wanneer een dergelijk verdrag, of een dergelijke regeling of wetgeving bestaat, tenzij de betrokken Partijen overeenkomen in plaats daarvan de rest van dit artikel of een gedeelte daarvan toe te passen.

  • 2

    • a. Iedere Partij wijst een of meer centrale autoriteiten aan die verantwoordelijk zijn voor het verzenden en beantwoorden van verzoeken om wederzijdse bijstand, voor de uitvoering van deze verzoeken of voor de doorzending ervan naar de voor de uitvoering bevoegde autoriteiten.

    • b. De centrale autoriteiten onderhouden rechtstreeks contact met elkaar.

    • c. Iedere Partij deelt, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, de Secretaris-Generaal de namen en adressen mede van de uit hoofde van dit lid aangewezen autoriteiten.

    • d. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa stelt een register op van de door de Partijen aangewezen centrale autoriteiten en houdt dit bij. Iedere Partij zorgt ervoor dat de in het register vermelde gegevens te allen tijde juist zijn.

  • 3 Verzoeken om wederzijdse bijstand uit hoofde van dit artikel worden uitgevoerd in overeenstemming met de door de verzoekende Partij aangegeven procedure, behalve wanneer deze onverenigbaar is met de wetgeving van de aangezochte Partij.

  • 4 De aangezochte Partij kan, onverminderd de in artikel 25, vierde lid, bedoelde voorwaarden of gronden voor weigering, bijstand weigeren:

    • a. indien het verzoek een strafbaar feit betreft dat door de aangezochte Partij wordt aangemerkt als een politiek delict of als een strafbaar feit dat verband houdt met een politiek delict, of

    • b. indien zij van oordeel is dat de inwilliging van het verzoek het risico in zich draagt van aantasting van haar soevereiniteit, haar veiligheid, haar openbare orde of andere wezenlijke belangen.

  • 5 De aangezochte Partij kan de uitvoering van het verzoek opschorten indien daardoor de door haar autoriteiten ingestelde strafrechtelijke onderzoeken of procedures zouden worden geschaad.

  • 6 Voordat de aangezochte Partij bijstand weigert of opschort beziet zij, waar dienstig na overleg met de verzoekende Partij, of zij gedeeltelijk of onder de door haar nodig geachte voorwaarden aan het verzoek kan voldoen.

  • 7 De aangezochte Partij brengt de verzoekende Partij onverwijld op de hoogte van het resultaat van de uitvoering van het verzoek om bijstand. Iedere weigering van het verzoek of opschorting van de uitvoering wordt met redenen omkleed. De aangezochte Partij brengt de verzoekende Partij tevens op de hoogte van de redenen die de uitvoering van het verzoek om bijstand onmogelijk maken of mogelijk aanzienlijk zullen vertragen.

  • 8 De verzoekende Partij kan de aangezochte Partij verzoeken het feit dat een verzoek ingevolge dit hoofdstuk is gedaan alsmede het voorwerp daarvan vertrouwelijk te houden, behoudens voor zover dat voor de uitvoering van het verzoek niet mogelijk is. 1Indien de aangezochte Partij niet aan het verzoek om vertrouwelijkheid kan voldoen, brengt zij onverwijld de verzoekende Partij hiervan op de hoogte, die vervolgens bepaalt of het verzoek niettemin moet worden uitgevoerd.

  • 9

    • a. In dringende gevallen kunnen de gerechtelijke autoriteiten van de verzoekende Partij de verzoeken om rechtshulp of daarop betrekking hebbende mededelingen rechtstreeks richten aan de gerechtelijke autoriteiten van de aangezochte Partij. In een dergelijk geval wordt tegelijkertijd door tussenkomst van de centrale autoriteit van de verzoekende Partij een afschrift gezonden aan de centrale autoriteit van de aangezochte Partij.

    • b. Verzoeken of mededelingen overeenkomstig dit lid kunnen worden gedaan door tussenkomst van de International Criminal Police Organisation (Interpol).

    • c. Wanneer een verzoek gedaan is overeenkomstig onderdeel a van dit lid en de benaderde autoriteit niet bevoegd is om het verzoek te behandelen, zal deze het verzoek doorzenden naar de bevoegde nationale autoriteit en de verzoekende Partij daarvan rechtstreeks op de hoogte stellen.

    • d. Overeenkomstig dit lid gedane verzoeken of mededelingen, die geen toepassing van dwangmiddelen vergen, kunnen door de bevoegde autoriteiten van de verzoekende Partij rechtstreeks worden toegezonden aan de bevoegde autoriteiten van de aangezochte Partij.

    • e. Iedere Partij kan, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa mededelen dat, om redenen van doelmatigheid, de ingevolge dit lid gedane verzoeken aan haar centrale autoriteit moeten worden gericht.

Artikel 28. Geheimhouding en beperking van gebruik

  • 1 Wanneer tussen de verzoekende en de aangezochte Partij geen verdrag inzake wederzijdse bijstand noch een regeling op basis van uniforme of wederkerige wetgeving van kracht is, zijn de bepalingen van dit artikel van toepassing. Zij zijn niet van toepassing wanneer een dergelijk verdrag of een dergelijke regeling of wetgeving wel bestaat, tenzij de betrokken Partijen overeenkomen in plaats daarvan de rest van dit artikel of een gedeelte daarvan toe te passen.

  • 2 De aangezochte Partij kan aan de verstrekking van informatie of materiaal in antwoord op een verzoek de voorwaarde verbinden dat:

    • a. de informatie of het materiaal geheim wordt gehouden in het geval dat aan het verzoek om wederzijdse bijstand bij gebreke van een dergelijke voorwaarde niet kan worden voldaan, of

    • b. de informatie of het materiaal niet wordt gebruikt voor andere onderzoeken of procedures dan in het verzoek vermeld.

  • 3 Indien de verzoekende Partij niet kan voldoen aan een in het tweede lid bedoelde voorwaarde, brengt zij onverwijld de andere Partij hiervan op de hoogte, die vervolgens bepaalt of de informatie niettemin moet worden verstrekt. Indien de verzoekende Partij de voorwaarde aanvaardt, is zij hieraan gebonden.

  • 4 Iedere Partij die informatie of materiaal verstrekt waarvoor een in het tweede lid bedoelde voorwaarde geldt, kan van de andere Partij, met betrekking tot die voorwaarde, nadere uitleg verlangen omtrent het gebruik dat van deze informatie of van dit materiaal is gemaakt.

AFDELING 2. SPECIFIEKE BEPALINGEN

TITEL 1. WEDERZIJDSE BIJSTAND MET BETREKKING TOT VOORLOPIGE MAATREGELEN

Artikel 29. Spoedbewaring van opgeslagen computergegevens

  • 1 Een Partij kan een andere Partij verzoeken de spoedbewaring te bevelen of op soortgelijke wijze de spoedbewaring te bewerkstelligen van gegevens die zijn opgeslagen door middel van een computersysteem dat zich bevindt op het grondgebied van die andere Partij en ten aanzien waarvan de verzoekende Partij voornemens is een verzoek om wederzijdse bijstand in te dienen voor het doorzoeken van, het zich op vergelijkbare wijze toegang verschaffen tot, het in beslag nemen of op vergelijkbare wijze zekerstellen van of het verstrekken van de bedoelde gegevens.

  • 2 In een verzoek om vastlegging ingevolge het eerste lid wordt het volgende vermeld:

    • a. de autoriteit die om de bewaring verzoekt;

    • b. het strafbare feit waarop het strafrechtelijk onderzoek of de strafvervolging betrekking heeft en een korte uiteenzetting van de daarop betrekking hebbende feiten;

    • c. de opgeslagen computergegevens die moeten worden bewaard en de relatie hiervan met het strafbare feit;

    • d. alle beschikbare informatie die het mogelijk maakt de beheerder van de opgeslagen computergegevens te identificeren of de locatie van het computersysteem te achterhalen;

    • e. de noodzaak van de bewaring; en

    • f. het feit dat de Partij voornemens is een verzoek om wederzijdse bijstand in te dienen voor het doorzoeken van, het zich op vergelijkbare wijze verschaffen van toegang tot, het in beslag nemen, het op vergelijkbare wijze zekerstellen of het verstrekken van de opgeslagen computergegevens.

  • 3 Na ontvangst van het verzoek van een andere Partij, neemt de aangezochte Partij alle passende maatregelen om over te gaan tot de spoedbewaring van de vermelde gegevens, in overeenstemming met haar nationale recht. Om aan een verzoek te voldoen mag dubbele strafbaarheid niet worden vereist als voorwaarde voor zodanige bewaring.

  • 4 Een Partij die dubbele strafbaarheid vereist als voorwaarde voor het voldoen aan een verzoek om wederzijdse bijstand voor het doorzoeken van, het zich op vergelijkbare wijze verschaffen van toegang tot, het inbeslagnemen, het op vergelijkbare wijze zekerstellen of het verstrekken van de gegevens kan, ten aanzien van andere feiten dan die welke overeenkomstig de artikelen 2 tot en met 11 van dit Verdrag strafbaar zijn gesteld, zich het recht voorbehouden het verzoek om bewaring ingevolge dit artikel te weigeren wanneer zij redenen heeft om aan te nemen dat op het tijdstip van de verstrekking niet aan de voorwaarde van dubbele strafbaarheid kan worden voldaan.

  • 5 Daarnaast kan een verzoek om vastlegging alleen worden geweigerd indien:

    • a. het verzoek een strafbaar feit betreft dat door de aangezochte Partij wordt aangemerkt als een politiek delict of een strafbaar feit dat verband houdt met een politiek delict, of

    • b. de aangezochte Partij van oordeel is dat de inwilliging van het verzoek het risico in zich draagt van aantasting van haar soevereiniteit, haar veiligheid, haar openbare orde of andere wezenlijke belangen.

  • 6 Wanneer de aangezochte Partij van mening is dat de bewaring de toekomstige beschikbaarheid van de gegevens niet waarborgt of de vertrouwelijkheid van het onderzoek van de verzoekende Partij in gevaar brengt of het onderzoek van de verzoekende Partij anderszins schaadt, brengt zij de verzoekende Partij hiervan terstond op de hoogte, die vervolgens bepaalt of het verzoek niettemin moet worden uitgevoerd.

  • 7 Iedere bewaring die wordt gerealiseerd in antwoord op een verzoek als bedoeld in het eerste lid, blijft gehandhaafd gedurende een termijn van ten minste 60 dagen, teneinde de verzoekende Partij in de gelegenheid te stellen een verzoek in te dienen voor het doorzoeken van, het zich op vergelijkbare wijze toegang verschaffen tot, het in beslag nemen of op vergelijkbare wijze zekerstellen van of het verstrekken van de gegevens. Na de ontvangst van een dergelijk verzoek blijft de bewaring van de gegevens gehandhaafd in afwachting van een beslissing op het verzoek.

Artikel 30. Spoedverstrekking van vastgelegde verkeersgegevens

  • 1 Wanneer, bij de uitvoering van een verzoek ingevolge artikel 29 tot bewaring van verkeersgegevens met betrekking tot een specifiek berichtenverkeer, de aangezochte Partij ontdekt dat een serviceprovider in een andere Staat betrokken was bij de doorgifte van dat bericht, verstrekt de aangezochte Partij aan de verzoekende Partij ten spoedigste een zodanige hoeveelheid verkeersgegevens dat kan worden bepaald welke serviceprovider dat is en langs welke route het berichtenverkeer heeft plaatsgevonden.

  • 2 De verstrekking van verkeersgegevens uit hoofde van het eerste lid mag alleen worden geweigerd:

    • a. indien het verzoek een strafbaar feit betreft dat door de aangezochte Partij wordt aangemerkt als een politiek delict of als een strafbaar feit dat verband houdt met een politiek delict, of

    • b. indien de aangezochte Partij van oordeel is dat de inwilliging van het verzoek het risico in zich draagt van aantasting van haar soevereiniteit, haar veiligheid, haar openbare orde of andere wezenlijke belangen.

TITEL 2. WEDERZIJDSE BIJSTAND MET BETREKKING TOT ONDERZOEKSBEVOEGDHEDEN

Artikel 31. Wederzijdse bijstand met betrekking tot de toegang tot opgeslagen computergegevens

  • 1 Een Partij kan een andere Partij verzoeken tot het doorzoeken van, het zich op vergelijkbare wijze verschaffen van toegang tot, het in beslag nemen of op vergelijkbare wijze zekerstellen van of het verstrekken van gegevens die zijn opgeslagen door middel van een computersysteem dat zich bevindt op het grondgebied van de aangezochte Partij, met inbegrip van gegevens die ingevolge artikel 29 zijn bewaard.

  • 2 De aangezochte Partij voldoet aan het verzoek door middel van de toepassing van de in artikel 23 bedoelde internationale instrumenten, regelingen en wetten, en in overeenstemming met de andere relevante bepalingen van dit hoofdstuk.

  • 3 Aan het verzoek wordt ten spoedigste voldaan:

    • a. indien er redenen zijn om aan te nemen dat de betrokken gegevens bijzonder vatbaar zijn voor verlies of wijziging; of

    • b. indien de in het tweede lid bedoelde instrumenten, regelingen en wetten overigens tot onverwijlde samenwerking nopen.

Artikel 32. Grensoverschrijdende toegang tot opgeslagen computergegevens met toestemming of indien publiekelijk toegankelijk

Een Partij kan, zonder de toestemming van een andere Partij:

  • a. zich toegang verschaffen tot opgeslagen publiekelijk toegankelijke (open bron) computergegevens, ongeacht waar deze zich in geografisch opzicht bevinden; of

  • b. via een computersysteem dat zich op haar grondgebied bevindt, zich toegang verschaffen tot of de beschikking krijgen over opgeslagen computergegevens die zich bevinden in een andere Staat, indien de Partij de rechtmatige en vrijwillige instemming verkrijgt van de persoon die gerechtigd is de gegevens via dat computersysteem aan de Partij te verstrekken.

Artikel 33. Wederzijdse bijstand bij de real-time vergaring van verkeersgegevens

  • 1 De Partijen verlenen elkaar wederzijdse bijstand bij het in „real-time" vergaren van verkeersgegevens met betrekking tot specifiek berichtenverkeer dat op hun grondgebied door middel van een computersysteem plaatsvindt. Behoudens de bepalingen van het tweede lid wordt deze bijstand beheerst door de in het nationale recht vervatte voorwaarden en procedures.

  • 2 Iedere Partij verleent dergelijke bijstand in ieder geval ten aanzien van strafbare feiten waarvoor de bevoegdheid tot het in „real-time" vergaren van verkeersgegevens in een vergelijkbaar geval naar nationaal recht eveneens beschikbaar zou zijn.

Artikel 34. Wederzijdse bijstand op het gebied van de onderschepping van inhoudgegevens

De Partijen verlenen elkaar wederzijdse bijstand bij het in „real-time" vergaren of vastlegging van gegevens inzake de inhoud van specifiek berichtenverkeer dat door middel van een computersysteem wordt overgedragen, voor zover toegestaan overeenkomstig de voor hun toepasselijke verdragen en nationale wetten.

TITEL 3. 24/7-NETWERK

Artikel 35. 24/7-netwerk

  • 1 Iedere Partij wijst een contactpunt aan dat 24 uur per dag, 7 dagen per week beschikbaar is, teneinde de onmiddellijke bijstand te verzekeren ten behoeve van onderzoeken of procedures betreffende strafbare feiten die verband houden met computersystemen en -gegevens, of ten behoeve van de vergaring van bewijs in elektronische vorm van een strafbaar feit. Deze bijstand omvat mede het vergemakkelijken of, indien haar nationale recht en praktijk dit toestaan, het rechtstreeks uitvoeren van de volgende maatregelen:

    • a. het verstrekken van technisch advies;

    • b. het bewaren van gegevens overeenkomstig de artikelen 29 en 30;

    • c. het vergaren van bewijs, het verstrekken van juridische informatie, en het lokaliseren van verdachten.

  • 2

    • a. Het contactpunt van een Partij dient in staat te zijn op snelle wijze te communiceren met het contactpunt van een andere Partij.

    • b. Indien het door een Partij aangewezen contactpunt geen deel uitmaakt van de autoriteit of autoriteiten van die Partij die verantwoordelijk zijn voor internationale wederzijdse bijstand of uitlevering, draagt het contactpunt er zorg voor dat het op snelle wijze in staat is tot afstemming met deze autoriteit of autoriteiten.

  • 3 Iedere Partij draagt er zorg voor dat opgeleid en toegerust personeel beschikbaar is teneinde de werking van het netwerk te vergemakkelijken.

HOOFDSTUK IV. SLOTBEPALINGEN

Artikel 36. Ondertekening en inwerkingtreding

  • 1 Dit Verdrag staat open voor ondertekening door de lidstaten van de Raad van Europa en door de Staten die geen lid zijn van de Raad en wel aan de opstelling ervan hebben deelgenomen.

  • 2 Dit Verdrag behoeft bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

  • 3 Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum waarop vijf Staten, waaronder ten minste drie lidstaten van de Raad van Europa, overeenkomstig de bepalingen van het eerste en tweede lid hun instemming door het Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking hebben gebracht.

  • 4 Ten aanzien van iedere ondertekenende Staat die later zijn instemming door dit Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking brengt, treedt het in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum waarop overeenkomstig de bepalingen van het eerste en tweede lid zijn instemming door het Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking is gebracht.

Artikel 37. Toetreding tot het Verdrag

  • 1 Na de inwerkingtreding van dit Verdrag kan het Comité van Ministers van de Raad van Europa, na raadpleging en verkrijging van de eenstemmige instemming van de Verdragsluitende Staten bij het Verdrag, iedere Staat die geen lid is van de Raad en niet heeft deelgenomen aan de opstelling ervan uitnodigen tot dit Verdrag toe te treden bij een beslissing die overeenkomstig artikel 20, onderdeel d, van het Statuut van de Raad van Europa met meerderheid van stemmen is genomen, en met eenparigheid van stemmen van de vertegenwoordigers van de Verdragsluitende Staten die recht hebben in het Comité van Ministers zitting te nemen.

  • 2 Ten aanzien van iedere ingevolge het eerste lid tot het Verdrag toetredende Staat treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van nederlegging van de akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

Artikel 38. Territoriale toepasselijkheid

  • 1 Iedere Staat kan, op het tijdstip van ondertekening of bij nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, het grondgebied of de grondgebieden aangeven waarop dit Verdrag van toepassing is.

  • 2 Iedere Staat kan, op elk later tijdstip, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, de toepassing van dit Verdrag uitbreiden tot elk ander in de verklaring aangegeven grondgebied. Ten aanzien van dat grondgebied treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van die verklaring door de Secretaris-Generaal.

  • 3 Iedere krachtens de twee vorige leden gedane verklaring kan met betrekking tot elk in die verklaring aangegeven grondgebied worden ingetrokken door een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte kennisgeving. De intrekking wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van die kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

Artikel 39. Gevolgen van het Verdrag

  • 2 Indien twee of meer Partijen reeds een overeenkomst of verdrag hebben gesloten met betrekking tot de in dit Verdrag geregelde aangelegenheden of anderszins hun betrekkingen ter zake van deze aangelegenheden hebben geregeld, of dit in de toekomst doen, zijn zij eveneens gerechtigd die overeenkomst of dat verdrag toe te passen of die betrekkingen dienovereenkomstig te regelen. Wanneer de Partijen evenwel hun betrekkingen ten aanzien van de in dit Verdrag geregelde aangelegenheden vaststellen op een andere dan de hierin voorziene wijze, doen zij dit op een wijze die niet onverenigbaar is met de doelen en beginselen van het Verdrag.

  • 3 Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de overige rechten, beperkingen, verplichtingen of verantwoordelijkheden van een Partij.

Artikel 40. Verklaringen

Iedere Staat kan door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte schriftelijke kennisgeving, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, verklaren dat hij de mogelijkheid behoudt een of meerdere aanvullende elementen te vereisen zoals bedoeld in de artikelen 2, 3, 6, eerste lid onder onderdeel b, 7, 9, derde lid, en 27, negende lid onder onderdeel e.

Artikel 41. Federale clausule

  • 1 Een federale Staat kan zich het recht voorbehouden de verplichtingen ingevolge hoofdstuk II van dit Verdrag aan te gaan voor zover deze in overeenstemming zijn met zijn fundamentele beginselen die ten grondslag liggen aan de betrekkingen tussen zijn centrale regering en de constituerende Staten of andere vergelijkbare territoriale entiteiten, mits hij in staat blijft op basis van hoofdstuk III samen te werken.

  • 2 Wanneer een federale Staat een voorbehoud ingevolge het eerste lid maakt, kan hij de formulering van dit voorbehoud niet aanwenden om zijn in hoofdstuk II bedoelde verplichtingen uit te sluiten of wezenlijk te verminderen. Hij draagt in elk geval zorg voor een uitgebreide en doeltreffende handhavingscapaciteit met betrekking tot de in dat hoofdstuk bedoelde maatregelen.

  • 3 Ten aanzien van de bepalingen van dit Verdrag waarvan de toepassing onder de rechtsbevoegdheid valt van elk van de constituerende Staten of andere vergelijkbare territoriale entiteiten die, ingevolge het constitutionele stelsel van de federatie, niet verplicht zijn wetgevende maatregelen te nemen, brengt de federale regering de bevoegde autoriteiten van deze Staten op de hoogte van de genoemde bepalingen, vergezeld van een gunstig advies, hen aanmoedigende om passende maatregelen te nemen ter effectuering hiervan.

Artikel 42. Voorbehouden

Iedere Staat kan door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte schriftelijke kennisgeving, op het tijdstip van ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, verklaren dat hij gebruik maakt van een of meer van de voorbehouden bedoeld in artikel 4, tweede lid, artikel 6, derde lid, artikel 9, vierde lid, artikel 10, derde lid, artikel 11, derde lid, artikel 14, derde lid, artikel 22, tweede lid, artikel 29, vierde lid, en artikel 41, eerste lid. Een ander voorbehoud is niet toegestaan.

Artikel 43. Status en intrekking van voorbehouden

  • 1 Een Partij die overeenkomstig artikel 42 een voorbehoud heeft gemaakt, kan dit geheel of ten dele intrekken door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte kennisgeving. Deze intrekking wordt van kracht op de datum van ontvangst van deze kennisgeving door de Secretaris-Generaal. Indien in de kennisgeving wordt vermeld dat deze van kracht moet worden op een daarin nader aangeduide datum, en deze datum later valt dan de datum waarop de kennisgeving door de Secretaris-Generaal wordt ontvangen, wordt de intrekking op die latere datum van kracht.

  • 2 Een Partij die een in artikel 42 bedoeld voorbehoud heeft gemaakt, trekt dit voorbehoud geheel of ten dele in zodra de omstandigheden dit toelaten.

  • 3 De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa kan met regelmatige tussenpozen bij de Partijen die een of meer in artikel 42 bedoelde voorbehouden hebben gemaakt, informeren naar het mogelijke vooruitzicht op intrekking daarvan.

Artikel 44. Wijzigingen

  • 1 Wijzigingen van dit Verdrag kunnen worden voorgesteld door iedere Partij en worden door de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa medegedeeld aan de lidstaten van de Raad van Europa, aan de niet-lidstaten die hebben deelgenomen aan de opstelling van dit Verdrag, alsmede aan iedere Staat die is toegetreden of uitgenodigd is toe te treden tot dit Verdrag overeenkomstig de bepalingen van artikel 37.

  • 2 Iedere door een Partij voorgestelde wijziging wordt meegedeeld aan het Europees comité voor strafrechtelijke vraagstukken (CDPC), dat zijn oordeel over de voorgestelde wijziging voorlegt aan het Comité van Ministers.

  • 3 Het Comité van Ministers onderzoekt de voorgestelde wijziging en het door het CDPC voorgelegde oordeel en kan, na raadpleging van de niet-lidstaten die Partij zijn bij dit Verdrag, de wijziging aannemen.

  • 4 De tekst van iedere door het Comité van Ministers overeenkomstig het derde lid van dit artikel aangenomen wijziging wordt aan de Partijen ter aanvaarding toegezonden.

  • 5 Iedere overeenkomstig het derde lid van dit artikel aangenomen wijziging treedt in werking op de dertigste dag nadat alle Partijen de Secretaris-Generaal hebben meegedeeld dat zij haar hebben aanvaard.

Artikel 45. Beslechting van geschillen

  • 1 Het Europees comité voor strafrechtelijke vraagstukken (CDPC) wordt op de hoogte gehouden van de interpretatie en toepassing van dit Verdrag.

  • 2 In geval van een geschil tussen Partijen over de interpretatie of toepassing van dit Verdrag, trachten zij het geschil op te lossen door middel van onderhandelingen of op iedere andere vreedzame wijze naar hun keuze, met inbegrip van voorlegging van het geschil aan het CDPC, aan een scheidsgerecht dat beslissingen neemt die voor de Partijen bij het geschil bindend zijn, of aan het Internationaal Gerechtshof, zoals tussen de betrokken Partijen overeengekomen.

Artikel 46. Beraadslagingen tussen de Partijen

  • 1 De Partijen beraadslagen, indien aangewezen, periodiek met het oog op de facilitering van:

    • a. de daadwerkelijke toepassing en tenuitvoerlegging van dit Verdrag, met inbegrip van het in kaart brengen van eventuele problemen daarbij, alsmede de gevolgen van de overeenkomstig dit Verdrag afgelegde verklaringen of gemaakte voorbehouden;

    • b. de uitwisseling van informatie met betrekking tot belangrijke juridische, beleidsmatige of technische ontwikkelingen op het gebied van strafbare feiten verbonden met elektronische netwerken en de vergaring van bewijs in elektronische vorm;

    • c. het in overweging nemen van mogelijke aanvulling of wijziging van het Verdrag.

  • 2 Het Europees Comité voor strafrechtelijke vraagstukken (CDPC) wordt periodiek op de hoogte gehouden van het resultaat van het in het eerste lid bedoelde overleg.

  • 3 Het CDPC faciliteert zo nodig het in het eerste lid bedoelde overleg en neemt de nodige maatregelen om de Partijen bij te staan bij hun inspanningen ter aanvulling of wijziging van het Verdrag. Uiterlijk drie jaar na de inwerkingtreding van dit Verdrag toetst het Europees Comité voor strafrechtelijke vraagstukken (CDPC), in samenwerking met de Partijen, alle bepalingen van het Verdrag en doet dit Comité, indien nodig, aanbevelingen voor passende wijzigingen.

  • 4 Behoudens wanneer deze door de Raad van Europa worden gedragen, worden de bij de uitvoering van de bepalingen van het eerste lid gemaakte kosten door de Partijen op een door hen vast te stellen wijze gedragen.

  • 5 De Partijen worden door het Secretariaat van de Raad van Europa bijgestaan bij de uitvoering van hun taken ingevolge dit artikel.

Artikel 47. Opzegging

  • 1 Iedere Partij kan dit Verdrag te allen tijde opzeggen door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte kennisgeving.

  • 2 De opzegging wordt van kracht op de eerste dag van de maand na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

Artikel 48. Kennisgeving

De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa stelt de Lidstaten van de Raad van Europa, de Staten, geen Lidstaat zijnde, die hebben deelgenomen aan de opstelling van dit Verdrag alsmede iedere Staat die tot dit Verdrag is toegetreden, in kennis van:

  • a. iedere ondertekening;

  • b. de nederlegging van iedere akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding;

  • c. iedere datum van inwerkingtreding van dit Verdrag overeenkomstig de artikelen 36 en 37;

  • d. iedere verklaring of elk voorbehoud, afgelegd of gemaakt overeenkomstig artikel 40 of artikel 42;

  • e. iedere andere handeling, kennisgeving of mededeling met betrekking tot dit Verdrag.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, hiertoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Boedapest, op 23 november 2001, in de Engelse en de Franse taal, zijnde beide teksten gelijkelijk authentiek, in een enkel exemplaar dat zal worden nedergelegd in het archief van de Raad van Europa. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa doet een gewaarmerkt afschrift toekomen aan iedere lidstaat van de Raad van Europa, aan de niet-lidstaten die hebben deelgenomen aan de opstelling van dit Verdrag en aan iedere Staat die is uitgenodigd tot dit Verdrag toe te treden.

  1. Noot vertaler: Dit is anders dan wat er in de Engelse/Franse tekst staat, omdat de bedoeling duidelijk is dat de aangezochte partij het verzoek niet geheim hoeft te houden als dat in verband met de uitvoering niet mogelijk is. ^ [1]
Naar boven