Verdrag betreffende particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling, Genève, 19-06-1997

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 15-09-2000 t/m heden

Verdrag betreffende particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling

Authentiek : EN

Convention concerning private employment agencies Recommendation concerning private employment agencies

The General Conference of the International Labour Organization,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Eighty-fifth Session on 3 June 1997, and

Noting the provisions of the Fee-Charging Employment Agencies Convention (Revised), 1949, and

Being aware of the importance of flexibility in the functioning of labour markets, and

Recalling that the International Labour Conference at its 81st Session, 1994, held the view that the ILO should proceed to revise the Fee-Charging Employment Agencies Convention (Revised), 1949, and

Considering the very different environment in which private employment agencies operate, when compared to the conditions prevailing when the above-mentioned Convention was adopted, and

Recognizing the role which private employment agencies may play in a well-functioning labour market, and

Recalling the need to protect workers against abuses, and

Recognizing the need to guarantee the right to freedom of association and to promote collective bargaining and social dialogue as necessary components of a well-functioning industrial relations system, and

Noting the provisions of the Employment Service Convention, 1948, and

Recalling the provisions of the Forced Labour Convention, 1930, the Freedom of Association and the Protection of the Right to Organise Convention, 1948, the Right to Organise and Collective Bargaining Convention, 1949, the Discrimination (Employment and Occupation) Convention, 1958, the Employment Policy Convention, 1964, the Minimum Age Convention, 1973, the Employment Promotion and Protection against Unemployment Convention, 1988, and the provisions relating to recruitment and placement in the Migration for Employment Convention (Revised), 1949, and the Migrant Workers (Supplementary Provisions) Convention, 1975, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to the revision of the Fee-Charging Employment Agencies Convention (Revised), 1949, which is the fourth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention;

adopts, this nineteenth day of June of the year one thousand nine hundred and ninety-seven, the following Convention, which may be cited as the Private Employment Agencies Convention, 1997:

Article 1

  • 1 For the purpose of this Convention the term “private employment agency" means any natural or legal person, independent of the public authorities, which provides one or more of the following labour market services:

    • a) services for matching offers of and applications for employment, without the private employment agency becoming a party to the employment relationships which may arise therefrom;

    • b) services consisting of employing workers with a view to making them available to a third party, who may be a natural or legal person (referred to below as a “user enterprise") which assigns their tasks and supervises the execution of these tasks;

    • c) other services relating to jobseeking, determined by the competent authority after consulting the most representative employers and workers organizations, such as the provision of information, that do not set out to match specific offers of and applications for employment.

  • 2 For the purpose of this Convention, the term “workers" includes jobseekers.

  • 3 For the purpose of this Convention, the term “processing of personal data of workers" means the collection, storage, combination, communication or any other use of information related to an identified or identifiable worker.

Article 2

  • 1 This Convention applies to all private employment agencies.

  • 2 This Convention applies to all categories of workers and all branches of economic activity. It does not apply to the recruitment and placement of seafarers.

  • 3 One purpose of this Convention is to allow the operation of private employment agencies as well as the protection of the workers using their services, within the framework of its provisions.

  • 4 After consulting the most representative organizations of employers and workers concerned, a Member may:

    • a) prohibit, under specific circumstances, private employment agencies from operating in respect of certain categories of workers or branches of economic activity in the provision of one or more of the services referred to in Article 1, paragraph 1;

    • b) exclude, under specific circumstances, workers in certain branches of economic activity, or parts thereof, from the scope of the Convention or from certain of its provisions, provided that adequate protection is otherwise assured for the workers concerned.

  • 5 A Member which ratifies this Convention shall specify, in its reports under article 22 of the Constitution of the International Labour Organization, any prohibition or exclusion of which it avails itself under paragraph 4 above, and give the reasons therefor.

Article 3

  • 1 The legal status of private employment agencies shall be determined in accordance with national law and practice, and after consulting the most representative organizations of employers and workers.

  • 2 A Member shall determine the conditions governing the operation of private employment agencies in accordance with a system of licensing or certification, except where they are otherwise regulated or determined by appropriate national law and practice.

Article 4

Measures shall be taken to ensure that the workers recruited by private employment agencies providing the services referred to in Article 1 are not denied the right to freedom of association and the right to bargain collectively.

Article 5

  • 1 In order to promote equality of opportunity and treatment in access to employment and to particular occupations, a Member shall ensure that private employment agencies treat workers without discrimination on the basis of race, colour, sex, religion, political opinion, national extraction, social origin, or any other form of discrimination covered by national law and practice, such as age or disability.

  • 2 Paragraph 1 of this Article shall not be implemented in such a way as to prevent private employment agencies from providing special services or targeted programmes designed to assist the most disadvantaged workers in their jobseeking activities.

Article 6

The processing of personal data of workers by private employment agencies shall be:

  • a) done in a manner that protects this data and ensures respect for workers' privacy in accordance with national law and practice;

  • b) limited to matters related to the qualifications and professional experience of the workers concerned and any other directly relevant information.

Article 7

  • 1 Private employment agencies shall not charge directly or indirectly, in whole or in part, any fees or costs to workers.

  • 2 In the interest of the workers concerned, and after consulting the most representative organizations of employers and workers, the competent authority may authorize exceptions to the provisions of paragraph 1 above in respect of certain categories of workers, as well as specified types of services provided by private employment agencies.

  • 3 A Member which has authorized exceptions under paragraph 2 above shall, in its reports under article 22 of the Constitution of the International Labour Organization, provide information on such exceptions and give the reasons therefor.

Article 8

  • 1 A Member shall, after consulting the most representative organizations of employers and workers, adopt all necessary and appropriate measures, both within its jurisdiction and, where appropriate, in collaboration with other Members, to provide adequate protection for and prevent abuses of migrant workers recruited or placed in its territory by private employment agencies. These shall include laws or regulations which provide for penalties, including prohibition of those private employment agencies which engage in fraudulent practices and abuses.

  • 2 Where workers are recruited in one country for work in another, the Members concerned shall consider concluding bilateral agreements to prevent abuses and fraudulent practices in recruitment, placement and employment.

Article 9

A Member shall take measures to ensure that child labour is not used or supplied by private employment agencies.

Article 10

The competent authority shall ensure that adequate machinery and procedures, involving as appropriate the most representative employers' and workers' organizations, exist for the investigation of complaints, alleged abuses and fraudulent practices concerning the activities of private employment agencies.

Article 11

A Member shall, in accordance with national law and practice, take the necessary measures to ensure adequate protection for the workers employed by private employment agencies as described in Article 1, paragraph 1b) above, in relation to:

  • a) freedom of association;

  • b) collective bargaining;

  • c) minimum wages;

  • d) working time and other working conditions;

  • e) statutory social security benefits;

  • f) access to training;

  • g) occupational safety and health;

  • h) compensation in case of occupational accidents or diseases;

  • i) compensation in case of insolvency and protection of workers' claims;

  • j) maternity protection and benefits, and parental protection and benefits.

Article 12

A Member shall determine and allocate, in accordance with national law and practice, the respective responsibilities of private employment agencies providing the services referred to in paragraph 1b) of Article 1 and of user enterprises in relation to:

  • a) collective bargaining;

  • b) minimum wages;

  • c) working time and other working conditions;

  • d) statutory social security benefits;

  • e) access to training;

  • f) protection in the field of occupational safety and health;

  • g) compensation in case of occupational accidents or diseases;

  • h) compensation in case of insolvency and protection of workers' claims;

  • i) maternity protection and benefits, and parental protection and benefits.

Article 13

  • 1 A Member shall, in accordance with national law and practice and after consulting the most representative organizations of employers and workers, formulate, establish and periodically review conditions to promote cooperation between the public employment service and private employment agencies.

  • 2 The conditions referred to in paragraph 1 above shall be based on the principle that the public authorities retain final authority for:

    • a) formulating labour market policy;

    • b) utilizing or controlling the use of public funds earmarked for the implementation of that policy.

  • 3 Private employment agencies shall, at intervals to be determined by the competent authority, provide to that authority the information required by it, with due regard to the confidential nature of such information:

    • a) to allow the competent authority to be aware of the structure and activities of private employment agencies in accordance with national conditions and practices;

    • b) for statistical purposes.

  • 4 The competent authority shall compile and, at regular intervals, make this information publicly available.

Article 14

  • 1 The provisions of this Convention shall be applied by means of laws or regulations or by any other means consistent with national practice, such as court decisions, arbitration awards or collective agreements.

  • 2 Supervision of the implementation of provisions to give effect to this Convention shall be ensured by the labour inspection service or other competent public authorities.

  • 3 Adequate remedies, including penalties where appropriate, shall be provided for and effectively applied in case of violations of this Convention.

Article 15

This Convention does not affect more favourable provisions applicable under other international labour Conventions to workers recruited, placed or employed by private employment agencies.

Article 16

This Convention revises the Fee-Charging Employment Agencies Convention (Revised), 1949, and the Fee-Charging Employment Agencies Convention, 1933.

Article 17

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 18

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organization whose ratifications have been registered with the Director-General of the International Labour Office.

  • 2 It shall come into force 12 months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member 12 months after the date on which its ratification has been registered.

Article 19

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 20

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organization of the registration of all ratifications and acts of denunciation communicated by the Members of the Organization.

  • 2 When notifying the Members of the Organization of the registration of the second ratification, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organization to the date upon which the Convention shall come into force.

Article 21

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations, for registration in accordance with article 102 of the Charter of the United Nations, full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by the Director-General in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 22

At such times as it may consider necessary, the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 23

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides –

    • a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 19 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • b) as from the date when the new revising Convention comes into force, this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 24

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organization during its Eighty-fifth Session which was held at Geneva and declared closed the 19 June 1997.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twentieth day of June 1997.

The President of the Conference,

(sd.) O. KELTOSOVÁ

The Director-General of the International Labour Office,

(sd.) M. HANSENNE

Vertaling : NL

Verdrag inzake particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Bijeengeroepen te Genève door de Raad van beheer van het Internationaal Arbeidsbureau en aldaar bijeengekomen op 3 juni 1997 in haar vijfentachtigste zitting; en

Gelet op de bepalingen van het Verdrag betreffende bureaus voor arbeidsbemiddeling welke voor hun bemiddeling betaling vragen (herzien), 1949, en

Zich bewust van het belang van flexibiliteit in het functioneren van de arbeidsmarkten, en

In herinnering brengend dat de Internationale Arbeidsconferentie tijdens haar eenentachtigste zitting in 1994 van oordeel was dat de Internationale Arbeidsorganisatie ertoe moest overgaan het Verdrag betreffende bureaus voor arbeidsbemiddeling welke voor hun bemiddeling betaling vragen (herzien), 1949, te herzien, en

Overwegend dat de omstandigheden waarin particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling opereren zeer verschillen van de omstandigheden die heersten ten tijde van de aanneming van het bovengenoemde Verdrag, en

Erkennend de rol die particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling in een goed functionerende arbeidsmarkt kunnen spelen, en

In herinnering brengend de noodzaak werknemers tegen misbruik te beschermen, en

Erkennend de noodzaak het recht van vrijheid van vakvereniging te waarborgen en collectieve onderhandelingen en de sociale dialoog als onontbeerlijke elementen van een goed functionerend stelsel van arbeidsverhoudingen te bevorderen, en

Gelet op de bepalingen van het Verdrag betreffende de organisatie van de dienst voor de werkgelegenheid,1948, en

In herinnering brengend het Verdrag betreffende gedwongen arbeid, 1930, het Verdrag betreffende de vrijheid tot het oprichten van vakverenigingen en de bescherming van het vakverenigingsrecht, 1948, het Verdrag betreffende het recht zich te organiseren en collectief te onderhandelen, 1949, het Verdrag betreffende discriminatie (arbeid en beroep), 1958, het Verdrag betreffende werkgelegenheidspolitiek,1964, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, het Verdrag ter bevordering van werkgelegenheid en bescherming tegen werkloosheid, 1988, alsmede de bepalingen inzake werving en plaatsing in het Verdrag betreffende migrerende arbeiders (herzien), 1949, en het Verdrag betreffende migrerende werknemers (aanvullende bepalingen), 1975, en

Besloten hebbend tot het aannemen van bepaalde voorstellen met betrekking tot de herziening van het Verdrag betreffende bureaus voor arbeidsbemiddeling, welke voor hun bemiddeling betaling vragen (herzien), 1949, welk onderwerp als vierde punt op de agenda van de zitting voorkomt, en

Vastgesteld hebbend dat deze voorstellen de vorm dienen te krijgen van een internationaal verdrag,

neemt heden, de negentiende juni van het jaar negentienhonderd zevenennegentig, het volgende Verdrag aan, dat kan worden aangehaald als het „Verdrag inzake particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling, 1997":

Artikel 1

  • 1 Voor de toepassing van dit Verdrag wordt onder „particulier bureau voor arbeidsbemiddeling" verstaan elke natuurlijke of rechtspersoon, onafhankelijk van de openbare autoriteiten, die een of meer van de volgende diensten met betrekking tot de arbeidsmarkt levert:

    • a. diensten voor het op elkaar afstemmen van het aanbod van en de vraag naar werk, zonder dat het particuliere arbeidsbureau partij wordt bij de arbeidsverhoudingen die daaruit kunnen voortvloeien;

    • b. diensten bestaande uit het tewerkstellen van werknemers met het doel hen ter beschikking te stellen van een derde partij, die een natuurlijke of een rechtspersoon kan zijn (hierna aangeduid als „inleenbedrijf"), die hun taken vaststelt en toezicht houdt op de uitvoering daarvan;

    • c. andere diensten met betrekking tot het zoeken van werk, die worden vastgesteld door de bevoegde autoriteit na raadpleging van de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers, zoals het verstrekken van informatie, zonder het oogmerk een bepaald aanbod van en een bepaalde vraag naar werk op elkaar af te stemmen.

  • 2 Voor de toepassing van dit Verdrag wordt onder de term „werknemers" mede begrepen „werkzoekenden".

  • 3 Voor de toepassing van dit Verdrag wordt onder de term „verwerking van persoonsgegevens van werknemers" verstaan: het verzamelen, opslaan, samenvoegen, doorgeven of elk ander gebruik van informatie dat verband houdt met een werknemer van wie de identiteit is vastgesteld of is vast te stellen.

Artikel 2

  • 1 Dit Verdrag is van toepassing op alle particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling.

  • 2 Dit Verdrag is van toepassing op alle categorieën werknemers en alle takken van economische bedrijvigheid. Het is niet van toepassing op de werving van en arbeidsbemiddeling voor zeevarenden.

  • 3 Een van de doelstellingen van dit Verdrag is de exploitatie van particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling toe te staan alsmede de werknemers die gebruik maken van de diensten daarvan, in het kader van de verdragsbepalingen, te beschermen.

  • 4 Na raadpleging van de betrokken, meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers, kan een Lid:

    • a. onder specifieke omstandigheden particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling verbieden werkzaam te zijn met betrekking tot bepaalde categorieën werknemers of in bepaalde takken van economische bedrijvigheid voor het leveren van een of meer van de in artikel 1, eerste lid, bedoelde diensten;

    • b. onder specifieke omstandigheden werknemers in bepaalde takken van economische bedrijvigheid of delen daarvan, uitsluiten van het toepassingsgebied van het Verdrag of van sommige bepalingen daarvan, mits de betrokken werknemers anderszins adequate bescherming genieten.

  • 5 Elk Lid dat dit Verdrag bekrachtigt, geeft in zijn rapporten krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie de eventuele verboden en uitsluitingen aan waarvan het gebruik maakt ingevolge het vierde lid, onder vermelding van de redenen daarvoor.

Artikel 3

  • 1 De juridische status van particuliere arbeidsbureaus wordt bepaald in overeenstemming met de nationale wetgeving en praktijk en na raadpleging van de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers.

  • 2 Elk Lid stelt volgens een vergunningen- of certificeringssysteem de voorwaarden vast waaronder particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling hun werkzaamheden uitoefenen, tenzij deze voorwaarden krachtens de desbetreffende nationale wetgeving en praktijk op een andere wijze zijn geregeld of vastgesteld.

Artikel 4

Er worden maatregelen genomen ten einde te waarborgen dat de werknemers die zijn geworven door particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling die de in artikel 1 bedoelde diensten verlenen, niet hun recht op vrijheid van vakvereniging en op collectief onderhandelen wordt ontzegd.

Artikel 5

  • 1 Om gelijke kansen en een gelijke behandeling bij de toegang tot werk en tot specifieke beroepen te bevorderen, waarborgt elk Lid dat de particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling werknemers behandelen zonder discriminatie op grond van ras, huidskleur, geslacht, godsdienst, politieke overtuiging, nationale afstamming, sociale afkomst of elke andere vorm van discriminatie die valt onder de nationale wetgeving en praktijk, zoals leeftijd of handicap.

  • 2 Het eerste lid van dit artikel mag niet zodanig worden toegepast dat particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling wordt belet speciale diensten te leveren of gerichte programma's aan te bieden die zijn ontworpen om de meest kansarme werknemers te helpen bij het zoeken naar werk.

Artikel 6

De verwerking van de persoonsgegevens van werknemers door particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling dient:

  • a. zodanig te geschieden dat deze gegevens worden beschermd en respect voor de privacy van de werknemers wordt gegarandeerd overeenkomstig de nationale wetgeving en praktijk;

  • b. te worden beperkt tot zaken die betrekking hebben op de kwalificaties en beroepservaring van de betrokken werknemers en tot elke andere rechtstreeks relevante informatie.

Artikel 7

  • 1 Particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling brengen werknemers geen honorarium of andere kosten, direct of indirect, geheel of gedeeltelijk, in rekening.

  • 2 In het belang van de betrokken werknemers, en na raadpleging van de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers, kan de bevoegde autoriteit uitzonderingen toestaan op het bepaalde in het eerste lid met betrekking tot bepaalde categorieën werknemers en specifieke door de particuliere arbeidsbureaus geleverde diensten.

  • 3 Elk Lid dat krachtens het tweede lid uitzonderingen heeft toegestaan, verstrekt in zijn rapporten krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie informatie over deze uitzonderingen onder vermelding van de redenen daarvoor.

Artikel 8

  • 1 Elk Lid neemt, na raadpleging van de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers, alle noodzakelijke en passende maatregelen, zowel binnen zijn rechtsmacht als, eventueel, in samenwerking met andere Leden, om ervoor te zorgen dat migrerende werknemers die door particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling op zijn grondgebied zijn geworven of voor wie is bemiddeld adequate bescherming genieten en te voorkomen dat deze worden misbruikt. Deze maatregelen omvatten wetten of voorschriften die voorzien in strafsancties, met inbegrip van het verbieden van de particuliere arbeidsbureaus die zich inlaten met frauduleuze praktijken en misbruik.

  • 2 Wanneer werknemers in een land worden geworven voor werk in een ander land overwegen de betrokken Leden bilaterale overeenkomsten te sluiten ter voorkoming van misbruik en frauduleuze praktijken bij werving, arbeidsbemiddeling en tewerkstelling.

Artikel 9

Elk Lid neemt maatregelen om te waarborgen dat particuliere arbeidsbureaus geen gebruik maken van kinderarbeid of kinderarbeid leveren.

Artikel 10

De bevoegde autoriteit dient ervoor zorg te dragen dat er gepaste mechanismen en procedures bestaan voor onderzoek van klachten en beweringen inzake misbruik en frauduleuze praktijken betreffende de activiteiten van particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling, waarbij, in voorkomend geval, de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers worden betrokken.

Artikel 11

Elk Lid neemt, overeenkomstig de nationale wetgeving en praktijk, de nodige maatregelen ter waarborging van een adequate bescherming van de door particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling tewerkgestelde werknemers, bedoeld in artikel 1, eerste lid, letter b, met betrekking tot:

  • a vrijheid van vakvereniging;

  • b. collectief onderhandelen;

  • c. minimumloon;

  • d. arbeidstijden en andere arbeidsvoorwaarden;

  • e. wettelijke socialezekerheidsuitkeringen;

  • f. toegang tot scholing;

  • g. veiligheid en gezondheid op het werk;

  • h. schadeloosstelling in geval van arbeidsongevallen of beroepsziekten;

  • i. schadeloosstelling in geval van insolventie en bescherming van de vorderingen van de werknemers;

  • j. bescherming en uitkering in verband met zwangerschap en bevalling, en bescherming en uitkering in verband met ouderschap.

Artikel 12

Elk Lid bepaalt en verdeelt overeenkomstig de nationale wetgeving en praktijk, de respectieve verantwoordelijkheden van de particuliere arbeidsbureaus die de in artikel 1, eerste lid, letter b, bedoelde diensten verlenen en van de inleenbedrijven met betrekking tot:

  • a. collectief onderhandelen;

  • b. minimumloon;

  • c. arbeidstijden en andere arbeidsvoorwaarden;

  • d. wettelijke socialezekerheidsuitkeringen;

  • e. toegang tot scholing;

  • f. bescherming op het gebied van veiligheid en gezondheid op het werk;

  • g. schadeloosstelling in geval van arbeidsongevallen of beroepsziekten;

  • h. schadeloosstelling in geval van insolventie en bescherming van de vorderingen van de werknemers;

  • i. bescherming en uitkering in verband met zwangerschap en bevalling, en bescherming en uitkering in verband met ouderschap.

Artikel 13

  • 1 Overeenkomstig de nationale wetgeving en praktijk en na raadpleging van de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers formuleert elk Lid de voorwaarden ter bevordering van de samenwerking tussen de publieke arbeidsvoorziening en de particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling, stelt deze vast en beoordeelt deze met regelmatige tussenpozen.

  • 2 De in het eerste lid bedoelde voorwaarden zijn gebaseerd op het beginsel dat de publieke autoriteiten in laatste instantie bevoegd blijven tot:

    • a. het formuleren van het arbeidsmarktbeleid;

    • b. het gebruik of het toezicht op het gebruik van publieke middelen die bestemd zijn voor de uitvoering van dat beleid.

  • 3 Particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling verstrekken, met door de bevoegde autoriteit vast te stellen tussenpozen, die autoriteit de door haar gevraagde informatie, met strikte inachtneming van het vertrouwelijke karakter van deze informatie:

    • a. om de bevoegde autoriteit in staat te stellen op de hoogte te zijn van de structuur en de activiteiten van de particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling, in overeenstemming met de nationale wetgeving en praktijk;

    • b. voor statistische doeleinden.

  • 4 De bevoegde autoriteit verzamelt deze informatie en stelt deze, met regelmatige tussenpozen, ter beschikking van het publiek.

Artikel 14

  • 1 De bepalingen van dit Verdrag worden toegepast door middel van wetgeving of op andere wijze in overeenstemming met de nationale praktijk, zoals rechterlijke uitspraken, scheidsrechterlijke beslissingen of collectieve overeenkomsten.

  • 2 Het toezicht op de toepassing van de bepalingen ter uitvoering van dit Verdrag wordt gewaarborgd door de arbeidsinspectie of andere bevoegde publieke autoriteiten.

  • 3 In geval van overtreding van de bepalingen van dit Verdrag wordt voorzien in corrigerende maatregelen, waaronder sancties indien nodig, die doeltreffend worden toegepast.

Artikel 15

Dit Verdrag doet geen afbreuk aan gunstigere bepalingen die krachtens andere internationale arbeidsverdragen van toepassing zijn op werknemers die zijn geworven, voor wie is bemiddeld of die zijn tewerkgesteld door particuliere bureaus voor arbeidsbemiddeling.

Artikel 16

Dit Verdrag herziet het Verdrag betreffende bureaus voor arbeidsbemiddeling welke voor hun bemiddeling betaling vragen (herzien), 1949, en het Verdrag betreffende bureaus voor arbeidsbemiddeling welke voor hun bemiddeling betaling vragen, 1933.

Artikel 17

De formele bekrachtigingen van dit Verdrag worden medegedeeld aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door hem geregistreerd.

Artikel 18

  • 1 Dit Verdrag is alleen verbindend voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie waarvan de bekrachtiging door de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau is geregistreerd.

  • 2 Het treedt in werking twaalf maanden na de datum waarop de bekrachtiging van twee Leden door de Directeur-Generaal zijn geregistreerd.

  • 3 Vervolgens treedt dit Verdrag voor elk Lid in werking twaalf maanden na de datum waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.

Artikel 19

  • 1 Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na afloop van een termijn van tien jaar na de datum waarop het Verdrag voor het eerst in werking is getreden, door middel van een aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau gerichte en door deze geregistreerde verklaring. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar na de datum waarop zij is geregistreerd.

  • 2 Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na afloop van de termijn van tien jaar, bedoeld in het vorige lid, gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaar gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na afloop van elke termijn van tien jaar op de voorwaarden voorzien in dit artikel.

Artikel 20

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau stelt alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie in kennis van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeggingen die hem door de Leden van de Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij de kennisgeving aan de Leden van de Organisatie van de registratie van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging, vestigt de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden van de Organisatie op de datum waarop dit Verdrag in werking treedt.

Artikel 21

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties mededeling, ter registratie in overeenstemming met artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties, van de volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en opzeggingen die de Directeur-Generaal overeenkomstig de bepalingen van de voorgaande artikelen heeft geregistreerd.

Artikel 22

De Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau brengt, telkens wanneer deze dit nodig acht, aan de Algemene Conferentie verslag uit over de toepassing van dit Verdrag en onderzoekt of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda van de Conferentie te plaatsen.

Artikel 23

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van dit Verdrag, zal, tenzij het nieuwe verdrag anders bepaalt:

    • a. bekrachtiging door een Lid van het nieuwe verdrag, houdende herziening, van rechtswege onmiddellijke opzegging van dit Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 19, onder voorbehoud evenwel dat het nieuwe verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

    • b. met ingang van de datum waarop het nieuwe verdrag, houdende herziening, in werking is getreden, dit Verdrag niet langer door de Leden kunnen worden bekrachtigd.

  • 2 Dit Verdrag blijft in elk geval naar vorm en inhoud van kracht voor de Leden die het hebben bekrachtigd en die het nieuwe verdrag, houdende herziening, niet hebben bekrachtigd.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van het Verdrag, naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie tijdens haar vijfentachtigste zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op de negentiende juni 1997.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben geplaatst op de twintigste juni 1997.

De Voorzitter van de Conferentie,

(w.g.) O. KELTOSOVÁ

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) M. HANSENNE

Naar boven