Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, Wenen, 20-12-1988

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 18-10-2017 t/m 02-11-2020

Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen

Authentiek : EN

United Nations Convention against illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances

The Parties to this Convention,

Deeply concerned by the magnitude of and rising trend in the illicit production of, demand for and traffic in narcotic drugs and psychotropic substances, which pose a serious threat to the health and welfare of human beings and adversely affect the economic, cultural and political foundations of society,

Deeply concerned also by the steadily increasing inroads into various social groups made by illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances, and particularly by the fact that children are used in many parts of the world as an illicit drug consumers market and for purposes of illicit production, distribution and trade in narcotic drugs and psychotropic substances, which entails a danger of incalculable gravity,

Recognizing the links between illicit traffic and other related organized criminal activities which undermine the legitimate economies and threaten the stability, security and sovereignthy of States,

Recognizing also that illicit traffic is an international criminal activity, the suppression of which demands urgent attention and the highest priority,

Aware that illicit traffic generates large financial profits and wealth enabling transnational criminal organizations to penetrate, contaminate and corrupt the structures of government, legitimate commercial and financial business, and society at all its levels,

Determined to deprive persons engaged in illicit traffic of the proceeds of their criminal activities and thereby eliminate their main incentive for so doing,

Desiring to eliminate the root causes of the problem of abuse of narcotic drugs and psychotropic substances, including the illicit demand for such drugs and substances and the enormous profits derived from illicit traffic,

Considering that measures are necessary to monitor certain substances, including precursors, chemicals and solvents, which are used in the manufacture of narcotic drugs and psychotropic substances, the ready availability of which has led to an increase in the clandestine manufacture of such drugs and substances,

Determined to improve international co-operation in the suppression of illicit traffic by sea,

Recognizing that eradication of illicit traffic is a collective responsibility of all States and that, to that end, co-ordinated action within the framework of international co-operation is necessary,

Acknowledging the competence of the United Nations in the field of control of narcotic drugs and psychotropic substances and desirous that the international organs concerned with such control should be within the framework of that Organization,

Reaffirming the guiding principles of existing treaties in the field of narcotic drugs and psychotropic substances and the system of control which they embody,

Recognizing the need to reinforce and supplement the measures provided in the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961, that Convention as amended by the 1972 Protocol Amending the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961, and the 1971 Convention on Psychotropic Substances, in order to counter the magnitude and extent of illicit traffic and its grave consequences,

Recognizing also the importance of strengthening and enhancing effective legal means for international co-operation in criminal matters for suppressing the international criminal activities of illicit traffic,

Desiring to conclude a comprehensive, effective and operative international convention that is directed specifically against illicit traffic and that considers the various aspects of the problem as a whole, in particular those aspects nog envisaged in the existing treaties in the field of narcotic drugs and psychotropic substances,

Hereby agree as follows:

Article 1. Definitions

Except where otherwise expressly indicated or where the context otherwise requires, the following definitions shall apply throughout this Convention:

  • (a) “Board” means the International Narcotics Control Board established by the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961, and that Convention as amended by the 1972 Protocol Amending the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961;

  • (b) “Cannabis plant” means any plant of the genus Cannabis;

  • (c) “Coca bush” means the plant of any species of the genus Erythroxylon;

  • (d) “Commercial carrier” means any person or any public, private or other entity engaged in transporting persons, goods or mails for remuneration, hire or any other benefit;

  • (e) “Commission” means the Commission on Narcotic Drugs of the Economic and Social Council of the United Nations;

  • (f) “Confiscation”, which includes forfeiture where applicable, means the permanent deprivation of property by order of a court or other competent authority;

  • (g) “Controlled delivery” means the technique of allowing illicit or suspect consignments of narcotic drugs, psychotropic substances, substances in Table I and Table II annexed to this Convention, or substances substituted for them, to pass out of, through or into the territory of one or more countries, with the knowledge and under the supervision of their competent authorities, with a view to identifying persons involved in the commission of offences established in accordance with article 3, paragraph 1 of the Convention;

  • (h) “1961 Convention” means the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961;

  • (i) 1961 Convention as amended” means the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961, as amended by the 1972 Protocol Amending the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961;

  • (j) 1971 Convention” means the Convention on Psychotropic Substances, 1971;

  • (k) “Council” means the Economic and Social Council of the United Nations;

  • (l) "Freezing” or “seizure” means temporarily prohibiting the transfer, conversion, disposition or movement of property or temporarily assuming custody or control of property on the basis of an order issued by a court or a competent authority;

  • (m) “Illicit traffic” means the offences set forth in article 3, paragraphs 1 and 2, of this Convention;

  • (n) “Narcotic drug” means any of the substances, natural or synthetic, in Schedules I and II of the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961, and that Convention as amended by the 1972 Protocol ding the Single Convention on Narcotic Drugs, 1961;

  • (o) “Opium poppy” means the plant of the species Papaver somniferumL;

  • (p) “Proceeds” means any property derived from or obtained, derectly or indirectly, through the commission of an offence established in accordance with article 3, paragraph 1;

  • (q) “Property” means assets of every kind, whether corporeal or incorporeal, movable or immovable, tangible or intangible, and legal documents or instruments evidencing title to, or interest in, such assets;

  • (r) “Psychotropic substance” means any substance, natural or synthetic, or any natural material in Schedules I, II, III and IV of the Convention on Psychotropic Substances, 1971;

  • (s) “Secretary-General” means the Secretary-General of the United Nations;

  • (t) “Table I” and “Table II” mean the correspondingly numbered s of substances annexed to this Convention, as amended from time to time in accordance with article 12;

  • (u) “Transit State” means a State through the territory of which illicit narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II are being moved, which is neither the place of origin nor the place of ultimate destination thereof.

Article 2. Scope of the Convention

  • 1 The purpose of this Convention is to promote co-operation among the Parties so that they may address more effectively the various aspects of illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances having an international dimension. In carrying out their obligations under the Convention, the Parties shall take necessary measures, including legislative and administrative measures, in conformity with the fundamental provisions of their respective domestic legislative systems.

  • 2 The Parties shall carry out their obligations under this Convention in a manner consistent with the principles of sovereign equality and territorial integrity of States and that of non-intervention in the domestic affairs of other States.

  • 3 A Party shall not undertake in the territory of another Party the exercise of jurisdiction and performance of functions which are exclusively reserved for the authorities of that other Party by its domestic law.

Article 3. Offences and sanctions

  • 1 Each Party shall adopt such measures as may be necessary to establish as criminal offences under its domestic law, when committed intentionally:

    • (a)

      • (i) The production, manufacture, extraction, preparation, offering, offering for sale, distribution, sale, delivery on any terms whatsoever, brokerage, dispatch, dispatch in transit, transport, importation or exportation of any narcotic drug or any psychotropic substance contrary to the provisions of the 1961 Convention, the 1961 Convention as amended or the 1971 Convention;

      • (ii) The cultivation of opium poppy, coca bush or cannabis plant for the purpose of the production of narcotic drugs contrary to the provisions of the 1961 Convention and the 1961 Convention as amended;

      • (iii) The possession or purchase of any narcotic drug or psychotropic substance for the purpose of any of the activities enumerated in (i) above;

      • (iv) The manufacture, transport or distribution of equipment, materials or of substances listed in Table I and Table II, knowing that they are to be used in or for the illicit cultivation, production or manufacture of narcotic drugs and psychotropic substances;

      • (v) The organization, management or financing of any of the offences enumerated in (i), (ii), (iii) or (iv) above;

    • (b)

      • (i) The conversion or transfer of property, knowing that such property is derived from any offence or offences established in accordance with subparagraph (a) of this paragraph, or from an act of participation in such offence or offences, for the purpose of concealing or disguising the illicit origin of the property or of assisting any person who is involved in the commission of such an offence or offences to evade the legal consequences of his actions;

      • (ii) The concealment or disguise of the true nature, source, location, disposition, movement, rights with respect to, or ownership of property, knowing that such property is derived from an offence or offences established in accordance with subparagraph (a) of this paragraph or from an act of participation in such an offence or offences;

    • (c) Subject to its constitutional principles and the basic concepts of its legal system:

      • (i) The acquisition, possession or use of property, knowing, at me of receipt, that such property was derived from an offence or offences established in accordance with subparagraph (a) of this paragraph or from an act of participation in such offence or offences;

      • (ii) The possession of equipment or materials or substances listed in Table I and Table II, knowing that they are being or are to be used in or for the illicit cultivation, production or manufacture of narcotic drugs and psychotropic substances;

      • (iii) Publicly inciting or inducing others, by any means, to commit any of the offences establised in accordance with this article or to use narcotic drugs or psychotropic substances illicitly;

      • (iv) Participation in, association or conspiracy to commit, attempts to commit and aiding, abetting, facilitating and counselling the commission of any of the offences established in accordance with this article.

  • 2 Subject to its constitutional principles and the basic concepts of its legal system, each Party shall adopt such measures as may be necessary to establish as a criminal offence under its domestic law, when committed intentionally, the possession, purchase or cultivation of narcotic drugs or psychotropic substances for personal consumption contrary to the provisions of the 1961 Convention, the 1961 Convention as amended or the 1971 Convention.

  • 3 Knowledge, intent or purpose required as an element of an offence set forth in paragraph 1 of this article may be inferred from objective factual circumstances.

  • 4

    • (a) Each Party shall make the commission of the offences established in accordance with paragraph 1 of this article liable to sanctions which take into account the grave nature of these offences, such as imprisonment or other forms of deprivation of liberty, pecuniary sanctions and confiscation.

    • (b) The Parties may provide, in addition to conviction or punishment, for an offence established in accordance with paragraph 1 of this article, that the offender shall undergo measures such as treatment, education, aftercare, rehabilitation or social reintegration.

    • (c) Notwithstanding the preceding subparagraphs, in appropriate cases of a minor nature, the Parties may provide, as alternatives to conviction or punishment, measures such as education, rehabilitation or social reintegration, as well as, when the offender is a drug abuser, treatment and aftercare.

    • (d) The Parties may provide, either as an alternative to conviction or punishment, or in addition to conviction or punishment of an offence established in accordance with paragraph 2 of this article, measures for the treatment, education, aftercare, rehabilitation or social reintegration of the offender.

  • 5 The Parties shall ensure that their courts and other competent authorities having jurisdiction can take into account factual circumstances which make the commission of the offences established in accordance with paragraph 1 of this article particularly serious, such as:

    • (a) The involvement in the offence of an organized criminal group to which the offender belongs;

    • (b) The involvement of the offender in other international organized criminal activities;

    • (c) The involvement of the offender in other illegal activities facilitated by commission of the offence;

    • (d) The use of violence or arms by the offender;

    • (e) The fact that the offender holds a public office and that the offence is connected with the office in question;

    • (f) The victimization or use of minors;

    • (g) The fact that the offence is committed in a penal institution or in an educational institution or social service facility or in their immediate vicinity or in other places to which school children and students resort for educational, sports and social activities;

    • (h) Prior conviction, particularly for similar offences, whether foreign or domestic, to the extent permitted under the domestic law of a Party.

  • 6 The Parties shall endeavour to ensure that any discretionary legal powers under their domestic law relating to the prosecution of persons for offences established in accordance with this article are exercised to maximize the effectiveness of law enforcement measures in respect of those offences and with due regard to the need to deter the commission of such offences.

  • 7 The Parties shall ensure that their courts or other competent authorities bear in mind the serious nature of the offences enumerated in paragraph 1 of this article and the circumstances enumerated in paragraph 5 of this article when considering the eventuality of early release or parole of persons convicted of such offences.

  • 8 Each Party shall, where appropriate, establish under its domestic law a long statute of limitations period in which to commence proceedings for any offence established in accordance with paragraph 1 of this article, and a longer period where the alleged offender has evaded the administration of justice.

  • 9 Each Party shall take appropriate measures, consistent with its legal system, to ensure that a person charged with or convicted of an offence established in accordance with paragraph 1 of this article, who is found within its territory, is present at the necessary criminal proceedings.

  • 10 For the purpose of co-operation among the Parties under this Convention, including, in particular, co-operation under articles 5, 6, 7 and 9, offences established in accordance with this article shall not be considered as fiscal offences or as political offences or regarded as politically motivated, without prejudice to the constitutional limitations and the fundamental domestic law of the Parties.

  • 11 Nothing contained in this article shall affect the principle that the description of the offences to which it refers and of legal defences thereto is reserved to the domestic law of a Party and that such offences shall be prosecuted and punished in conformity with that law.

Article 4. Jurisdiction

  • 1 Each Party:

    • (a) Shall take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences it has established in accordance with article 3, paragraph 1, when:

      • (i) The offence is committed in its territory;

      • (ii) The offence is committed on board a vessel flying its flag or an aircraft which is registered under its laws at the time the offence is committed;

    • (b) May take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences it has established in accordance with article 3, paragraph 1, when:

      • (i) The offence is committed by one of its nationals or by a person who has his habitual residence in its territory;

      • (ii) The offence is committed on board a vessel concerning which that Party has been authorized to take appropriate action pursuant to article 17, provided that such jurisdiction shall be exercised only on the basis of agreements or arrangements referred to in paragraphs 4 and 9 of that article;

      • (iii) The offence is one of those established in accordance with article 3, paragraph 1, subparagraph (c)(iv), and is committed outside its territory with a view to the commission, within its territory, of an offence established in accordance with article 3, paragraph 1.

  • 2 Each Party:

    • (a) Shall also take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences it has established in accordance with article 3, paragraph 1, when the alleged offender is present in its territory and it does not extradite him to another Party on the ground:

      • (i) That the offence has been committed in its territory or on board a vessel flying its flag or an aircraft which was registered under its law at the time the offence was committed; or

      • (ii) That the offence has been committed by one of its nationals;

    • (b) May also take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the offences it has established in accordance with article 3, paragraph 1, when the alleged offender is present in its territory and it does not extradite him to another Party.

  • 3 This Convention does not exclude the exercise of any criminal jurisdiction established by a Party in accordance with its domestic law.

Article 5. Confiscation

  • 1 Each Party shall adopt such measures as may be necessary to enable confiscation of:

    • (a) Proceeds derived from offences established in accordance with article 3, paragraph 1, or property the value of which corresponds to that of such proceeds;

    • (b) Narcotic drugs and psychotropic substances, materials and equipment or other instrumentalities used in or intended for use in any manner in offences established in accordance with article 3, paragraph 1.

  • 2 Each Party shall also adopt such measures as may be necessary to enable its competent authorities to identify, trace, and freeze or seize proceeds, property, instrumentalities or any other things referred to in paragraph 1 of this article, for the purpose of eventual confiscation.

  • 3 In order to carry out the measures referred to in this article, each Party shall empower its courts or other competent authorities to order that bank, financial or commercial records be made available or be seized. A Party shall not decline to act under the provisions of this paragraph on the ground of bank secrecy.

  • 4

    • (a) Following a request made pursuant to this article by another Party having jurisdiction over an offence established in accordance with article 3, paragraph 1, the Party in whose territory proceeds, property, instrumentalities or any other things referred to in paragraph 1 of this article are situated shall:

      • (i) Submit the request to its competent authorities for the purpose of obtaining an order of confiscation and, if such order is granted, give effect to it; or

      • (ii) Submit to its competent authorities, with a view to giving effect to it to the extent requested, an order of confiscation issued by the requesting Party in accordance with paragraph 1 of this article, in so far as it relates to proceeds, property, instrumentalities or any other things referred to in paragraph 1 situated in the territory of the requested Party.

    • (b) Following a request made pursuant to this article by another Party having jurisdiction over an offence established in accordance with article 3, paragraph 1, the requested Party shall take measures to identify, trace, and freeze or seize proceeds, property, instrumentalities or any other things referred to in paragraph 1 of this article for the purpose of eventual confiscation to be ordered either by the requesting Party or, pursuant to a request under subparagraph (a) of this paragraph, by the requested Party.

    • (c) The decisions or actions provided for in subparagraphs (a) and (b) of this paragraph shall be taken by the requested Party, in accordance with and subject to the provisions of its domestic law and its procedural rules or any bilateral or multilateral treaty, agreement or arrangement to which it may be bound in relation to the requesting Party.

    • (d) The provisions of article 7, paragraphs 6 to 19 are applicable mutatis mutandis.In addition to the information specified in article 7, paragraph 10, requests made pursuant to this article shall contain the following:

      • (i) In the case of a request pertaining to subparagraph (a)(i) of this paragraph, a description of the property to be confiscated and a statement of the facts relied upon by the requesting Party

        sufficient to enable the requested Party to seek the order under its domestic law;

      • (ii) In the case of a request pertaining to subparagraph (a)(ii), a legally admissible copy of an order of confiscation issued by the requesting Party upon which the request is based, a statement of the facts and information as to the extent to which the execution of the order is requested;

      • (iii) In the case of a request pertaining to subparagraph (b), a statement of the facts relied upon by the requesting Party and a description of the actions requested.

    • (e) Each Party shall furnish to the Secretary-General the text of any of its laws and regulations which give effect to this paragraph and the text of any subsequent changes to such laws and regulations.

    • (f) If a Party elects to make the taking of the measures referred to in subparagraphs (a) and (b) of this paragraph conditional on the existence of a relevant treaty, that Party shall consider this Convention as the necessary and sufficient treaty basis.

    • (g) The Parties shall seek to conclude bilateral and multilateral treaties, agreements or arrangements to enhance the effectiveness of international co-operation pursuant to this article.

  • 5

    • (a) Proceeds or property confiscated by a Party pursuant to paragraph 1 or paragraph 4 of this article shall be disposed of by that Party according to its domestic law and administrative procedures.

    • (b) When acting on the request of another Party in accordance with this article, a Party may give special consideration to concluding agreements on:

      • (i) Contributing the value of such proceeds and property, or funds derived from the sale of such proceeds or property, or a substantial part thereof, to intergovernmental bodies specializing in the fight against illicit traffic in and abuse of narcotic drugs and psychotropic substances;

      • (ii) Sharing with other Parties, on a regular or case-by-case basis, such proceeds or property, or funds derived from the sale of such proceeds or property, in accordance with its domestic law, administrative procedures or bilateral or multilateral agreements entered into force for this purpose.

  • 6

    • (a) If proceeds have been transformed or converted into other property, such property shall be liable to the measures referred to in this article instead of the proceeds.

    • (b) If proceeds have been intermingled with property acquired from legitimate sources, such property shall, without prejudice to any powers relating to seizure or freezing, be liable to confiscation up to the assessed value of the intermingled proceeds.

    • (c) Income or other benefits derived from:

      • (i) Proceeds;

      • (ii) Property into which have been transformed or converted or;

      • (iii) Property with which proceeds have been intermingled shall also be liable to the measures referred to in this article, in the same manner and to the same extent as proceeds.

  • 7 Each Party may consider ensuring that the onus of proof be reversed regarding the lawful origin of alleged proceeds or other property liable to confiscation, to the extent that such action is consistent with the principles of its domestic law and with the nature of the judicial and other proceedings.

  • 8 The provisions of this article shall not be construed as prejudicing the rights of bona fide third parties.

  • 9 Nothing contained in this article shall affect the principle that the measures to which it refers shall be defined and implemented in accordance with and subject to the provisions of the domestic law of a Party.

Article 6. Extradition

  • 1 This article shall apply to the offences established by the Parties in accordance with article 3, paragraph 1.

  • 2 Each of the offences to which this article applies shall be deemed to be included as an extraditable offence in any extradition treaty existing between Parties. The Parties undertake to include such offences as extraditable offences in every extradition treaty to be concluded between them.

  • 3 If a Party which makes extradition conditional on the existence of a treaty receives a request for extradition from another Party with which it has no extradition treaty, it may consider this Convention as the legal basis for extradition in respect of any offence to which this article applies. The Parties which require detailed legislation in order to use this Convention as a legal basis for extradition shall consider enacting such legislation as may be necessary.

  • 4 The Parties which do not make extradition conditional on the existence of a treaty shall recognize offences to which this article applies as extraditable offences between themselves.

  • 5 Extradition shall be subject to the conditions provided for by the law of the requested Party or by applicable extradition treaties, including the grounds upon which the requested Party may refuse extradition.

  • 6 In considering requests received pursuant to this article, the requested State may refuse to comply with such requests where there are substantial grounds leading its judicial or other competent authorities to believe that compliance would facilitate the prosecution or punishment of any person on account of his race, religion, nationality or political opinions, or would cause prejudice for any of those reasons to any person affected by the request.

  • 7 The Parties shall endeavour to expedite extradition procedures and to simplify evidentiary requirements relating thereto in respect of any offence to which this article applies.

  • 8 Subject to the provisions of its domestic law and its extradition treaties, the requested Party may, upon being satisfied that the circumstances so warrant and are urgent, and at the request of the requesting Party, take a person whose extradition is sought and who is present in its territory into custody or take other appropriate measures to ensure his presence at extradition proceedings.

  • 9 Without prejudice to the exercise of any criminal jurisdiction established in accordance with its domestic law, a Party in whose territory an alleged offender is found shall:

    • (a) If it does not extradite him in respect of an offence established in accordance with article 3, paragraph 1, on the grounds set forth in article 4, paragraph 2, subparagraph (a), submit the case to its competent authorities for the purpose of prosecution, unless otherwise agreed with the requesting Party;

    • (b) If it does not extradite him in respect of such an offence and has established its jurisdiction in relation to that offence in accordance with article 4, paragraph 2, subparagraph (b), submit the case to its competent authorities for the purpose of prosecution, unless otherwise requested by the requesting Party for the purposes of preserving its legitimate jurisdiction.

  • 10 If extradition, sought for purposes of enforcing a sentence, is refused because the person sought is a national of the requested Party, the requested Party shall, if its law so permits and in conformity with the requirements of such law, upon application of the requesting Party, consider the enforcement of the sentence which has been imposed under the law of the requesting Party, or the remainder thereof.

  • 11 The Parties shall seek to conclude bilateral and multilateral agreements to carry out or to enhance the effectiveness of extradition.

  • 12 The Parties may consider entering into bilateral or multilateral agreements, whether ad hoc or general, on the transfer to their country of persons sentenced to imprisonment and other forms of deprivation of liberty for offences to which this article applies, in order that they may complete their sentences there.

Article 7. Mutual legal assistance

  • 1 The Parties shall afford one another, pursuant to this article, the widest measure of mutual legal assistance in investigations, prosecutions and judicial proceedings in relation to criminal offences established in accordance with article 3, paragraph 1.

  • 2 Mutual legal assistance to be afforded in accordance with this article may be requested for any of the following purposes:

    • (a) Taking evidence or statements from persons;

    • (b) Effecting service of judicial documents;

    • (c) Executing searches and seizures;

    • (d) Examining objects and sites;

    • (e) Providing information and evidentiary items;

    • (f) Providing originals or certified copies of relevant documents and records, including bank, financial, corporate or business records;

    • (g) Identifying or tracing proceeds, property, instrumentalities or other things for evidentiary purposes.

  • 3 The Parties may afford one another any other forms of mutual legal assistance allowed by the domestic law of the requested Party.

  • 4 Upon request, the Parties shall facilitate or encourage, to the extent consistent with their domestic law and practice, the presence or availability of persons, including persons in custody, who consent to assist in investigations or participate in proceedings.

  • 5 A Party shall not decline to render mutual legal assistance under this article on the ground of bank secrecy.

  • 6 The provisions of this article shall not affect the obligations under any other treaty, bilateral or multilateral, which governs or will govern, in whole or in part, mutual legal assistance in criminal matters.

  • 7 Paragraphs 8 to 19 of this article shall apply to requests made pursuant to this article if the Parties in question are not bound by a treaty of mutual legal assistance. If these Parties are bound by such a treaty, the corresponding provisions of that treaty shall apply unless the Parties agree to apply paragraph 8 to 19 of this article in lieu thereof.

  • 8 Parties shall designate an authority, or when necessary authorities, which shall have the responsibility and power to execute requests for mutual legal assistance or to transmit them to the competent authorities for execution. The authority or the authorities designated for this purpose shall be notified to the Secretary-General. Transmission of requests for mutual legal assistance and any communication related thereto shall be effected between the authorities designated by the Parties; this requirement shall be without prejudice to the right of a Party to require that such requests and communications be addressed to it through the diplomatic channel and, in urgent circumstances, where the Parties agree, through channels of the International Criminal Police Organization, if possible.

  • 9 Requests shall be made in writing in a language acceptable to the requested Party. The Language or languages acceptable to each Party shall be notified to the Secretary-General. In urgent circumstances, and where agreed by the Parties, requests may be made orally, but shall be confirmed in writing forthwith.

  • 10 A request for mutual legal assistance shall contain:

    • (a) The identity of the authority making the request;

    • (b) The subject matter and nature of the investigation, prosecution or proceeding to which the request relates, and the name and the functions of the authority conducting such investigation, prosecution or proceeding;

    • (c) A summary of the relevant facts, except in respect of requests for the purpose of service of judicial documents;

    • (d) A description of the assistance sought and details of any particular procedure the requesting Party wishes to be followed;

    • (e) Where possible, the identity, location and nationality of any person concerned ;

    • (f) The purpose for which the evidence, information or action is sought.

  • 11 The requested Party may request additional information when it appears necessary for the execution of the request in accordance with its domestic law or when it can facilitate such execution.

  • 12 A request shall be executed in accordance with the domestic law of the requested Party and, to the extent not contrary to the domestic law of the requested Party and where possible, in accordance with the procedures specified in the request.

  • 13 The requesting Party shall not transmit nor use information or evidence furnished by the requested party for investigations, prosecutions or proceedings other than those stated in the request without the prior consent of the requested Party.

  • 14 The requesting Party may require that the requested Party keep confidential the fact and substance of the request, except to the extent necessary to execute the request. If the requested Party cannot comply with the requirement of confidentiality, it shall promptly inform the requesting Party.

  • 15 Mutual legal assistance may be refused:

    • (a) If the request is not made in conformity with the provisions of this article;

    • (b) If the requested Party considers that execution of the request is likely to prejudice its sovereignty, security, ordre publicor other essential interests;

    • (c) If the authorities of the requested party would be prohibited by its domestic law from carrying out the action requested with regard to any similar offence, had it been subject to investigation, prosecution or proceedings under their own jurisdiction;

    • (d) If it would be contrary to the legal system of the requested Party relating to mutual legal assistance for the request to be granted.

  • 16 Reasons shall be given for any refusal of mutual legal assistance.

  • 17 Mutual legal assistance may be postponed by the requested Party on the ground that it interferes with an ongoing investigation, prosecution or proceeding. In such a case, the requested Party shall consult with the requesting Party to determine if the assistance can still be given subject to such terms and conditions as the requested Party deems necessary.

  • 18 A witness, expert or other person who consents to give evidence in a proceeding or to assist in an investigation, prosecution or judicial proceeding in the territory of the requesting Party, shall not be prosecuted, detained, punished or subjected to any other restriction of his personal liberty in that territory in respect of acts, omissions or convictions prior to his departure from the territory of the requested Party. Such safe conduct shall cease when the witness, expert or other person having had, for a period of fifteen consecutive days, or for any period agreed upon by the Parties, from the date on which he has been officially informed that his presence is no longer required by the judicial authorities, an opportunity of leaving, has nevertheless remained voluntarily in the territory or, having left it, has returned of his own free will.

  • 19 The ordinary costs of executing a request shall be borne by the requested Party, unless otherwise agreed by the Parties concerned. If expenses of a substantial or extraordinary nature are or will be required to fulfil the request, the Parties shall consult to determine the terms and conditions under which the request will be executed as well as the manner in which the costs shall be borne.

  • 20 The Parties shall consider, as may be necessary, the possibility of concluding bilateral or multilateral agreements or arrangements that would serve the purposes of, give practical effect to, or enhance the provisions of this article.

Article 8. Transfer of proceedings

The Parties shall give consideration to the possibility of transferring to one another proceedings for criminal prosecution of offences established in accordance with article 3, paragraph 1, in cases where such transfer is considered to be in the interests of a proper administration of justice.

Article 9. Other forms of co-operation and training

  • 1 The Parties shall co-operate closely with one another, consistent with their respective domestic legal administrative systems, with a view to enhancing the effectiveness of law enforcement action to suppress the commission of offences established in accordance with article 3, paragraph 1. They shall, in particular, on the basis of bilateral or multilateral agreements or arrangements:

    • (a) Establish and maintain channels of communication between their competent agencies and services to facilitate the secure and rapid exchange of information concerning all aspects of offences established in accordance with article 3, paragraph 1, including, if the Parties concerned deem it appropriate, links with other criminal activities;

    • (b) Co-operate with one another in conducting enquiries, with respect to offences established in accordance with article 3, paragraph 1, having an international character, concerning:

      • (i) The identity, whereabouts and activities of persons suspected of being involved in offences established in accordance with article 3, paragraph 1;

      • (ii) The movement of proceeds or property derived from the commission of such offences;

      • (iii) The movement of narcotic drugs, psychotropic substances, substances in Table I and Table II of this Convention and instrumentalities used or intended for use in the commission of such offences;

    • (c) In appropriate cases and if not contrary to domestic law, establish joint teams, taking into account the need to protect the security of persons and of operations, to carry out the provisions of this paragraph. Officials of any Party taking part in such teams shall act as authorized by the appropriate authorities of the Party in whose territory the operation is to take place; in all such cases, the Parties involved shall ensure that the sovereignty of the Party on whose territory the operation is to take place is fully respected;

    • (d) Provide, when appropriate, necessary quantities of substances for analytical or investigative purposes;

    • (e) Facilitate effective co-ordination between their competent agencies and services and promote the exchange of personnel and other experts, including the posting of liaison officers.

  • 2 Each Party shall, to the extent necessary, initiate, develop or improve specific training programmes for its law enforcement and other personnel, including customs, charged with the suppression of offences established in accordance with article 3, paragraph 1. Such programmes shall deal, in particular, with the following:

    • (a) Methods used in the detection and suppression of offences established in accordance with article 3, paragraph 1;

    • (b) Routes and techniques used by persons suspected of being involved in offences established in accordance with article 3, paragraph 1, particularly in transit States, and appropriate countermeasures;

    • (c) Monitoring of the import and export of narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II;

    • (d) Detection and monitoring of the movement of proceeds and property derived from, and narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II, and instrumentalities used or intended for use in, the commission of offences established in accordance with article 3, paragraph 1;

    • (e) Methods used for the transfer, concealment or disguise of such proceeds, property and instrumentalities;

    • (f) Collection of evidence;

    • (g) Control techniques in free trade zones and free ports;

    • (h) Modern law enforcement techniques.

  • 3 The Parties shall assist one another to plan and implement research and training programmes designed to share expertise in the areas referred to in paragraph 2 of this article and, to this end, shall also, when appropriate, use regional and international conferences and seminars to promote co-operation and stimulate discussion on problems of mutual concern, including the special problems and needs of transit States.

Article 10. International co-operation and assistance for transit States

The Parties shall co-operate, directly or through competent international or regional organizations, to assist and support transit States and, in particular, developing countries in need of such assistance and support, to the extent possible, through programmes of technical co-operation on interdiction and other related activities.

  • 2. The Parties may undertake, directly or through competent international or regional organizations, to provide financial assistance to such transit States for the purpose of augmenting and strengthening the infrastructure needed for effective control and provention of illicit traffic.

  • 3. The Parties may conclude bilateral or multilateral agreements or arrangements to enhance the effectiveness of international co-operation pursuant to this article and may take into consideration financial arrangements in this regard.

Article 11. Controlled delivery

  • 1 If permitted by the basic principles of their respective domestic legal systems, the Parties shall take the necessary measures, within their possibilities, to allow for the appropriate use of controlled delivery at the international level, on the basis of agreements or arrangements mutually consented to, with a view to identifying persons involved in offences established in accordance with article 3, paragraph 1, and to taking legal action against them.

  • 2 Decisions to use controlled delivery shall be made on a case-by-case basis and may, when necessary, take into consideration financial arrangements and understandings with respect to the exercise of jurisdiction by the Parties concerned.

  • 3 Illicit consignments whose controlled delivery is agreed to may, with the consent of the Parties concerned, be intercepted and allowed to continue with the narcotic drugs or psychotropic substances intact or removed or replaced in whole or in part.

Article 12. Substances frequently used in the illicit manufacture of narcotic drugs or psychotropic substances

  • 1 The Parties shall take the measures they deem appropriate to prevent diversion of substances in Table I and Table II used for the purpose of illicit manufacture of narcotic drugs or psychotropic substances, and shall co-operate with one another to this end.

  • 2 If a Party or the Board has information which in its opinion may require the inclusion of a substance in Table I or Table II, it shall notify the Secretary-General and furnish him with the information in support of that notification. The procedure described in paragraphs 2 to 7 of this article shall also apply when a Party or the Board has information justifying the deletion of a substance from Table I or Table II, or the transfer of a substance from one Table to the other.

  • 3 The Secretary-General shall transmit such notification, and any information which he considers relevant, to the Parties, to the Commission, and, where notification is made by a Party, to the Board. The Parties shall communicate their comments concerning the notification to the Secretary-General, together with all supplementary information which may assist the Board in establishing an assessment and the Commission in reaching a decision.

  • 4 If the Board, taking into account the extent, importance and diversity of the licit use of the substance, and the possibility and ease of using alternate substances both for licit purposes and for the illicit manufacture of narcotic drugs or psychotropic substances, finds:

    • (a) That the substance is frequently used in the illicit manufacture of a narcotic drug or psychotropic substance;

    • (b) That the volume and extent of the illicit manufacture of a narcotic drug of psychotropic substance creates serious public health or social problems, so as to warrant international action, it shall communicate to the Commission an assessment of the substance, including the likely effect of adding the substance to either Table I or Table II on both licit use and illicit manufacture, together with recommendations of monitoring measures, if any, that would be appropriate in the light of its assessment.

  • 5 The Commission, taking into account the comments submitted by the Parties and the comments and recommendations of the Board, whose assessment shall be determinative as to scientific matters, and also taking into due consideration any other relevant factors, may decide by a two-thirds majority of its members to place a substance in Table I or Table II.

  • 6 Any decision of the Commission taken pursuant to this article shall be communicated by the Secretary-General to all States and other entities which are, or which are entitled to become, Parties to this Convention, and to the Board. Such decision shall become fully effective with respect to each Party one hundred and eighty days after the date of such communication.

  • 7

    • (a) The decisions of the Commission taken under this article shall be subject to review by the Council upon the request of any Party filed within one hundred and eighty days after the date of notification of the decision. The request for review shall be sent to the Secretary-General, together with all relevant information upon which the request for review is based.

    • (b) The Secretary-General shall transmit copies of the request for review and the relevant information to the Commission, to the Board and to all the Parties, inviting them to submit their comments within ninety days. All comments received shall be submitted to the Council for consideration.

    • (c) The Council may confirm or reverse the decision of the Commission. Notification of the Council's decision shall be transmitted to all States and other entities which are, or which are entitled to become, Parties to this Convention, to the Commission and to the Board.

  • 8

    • (a) Without prejudice to the generality of the provisions contained in paragraph 1 of this article and the provisions of the 1961 Convention, the 1961 Convention and amended and the 1971 Convention, the Parties shall take the measures they deem appropriate to monitor the manufacture and distribution of substances in Table I and Table II which are carried out within their territory.

    • (b) To this end, the Parties may:

      • (i) Control all persons and enterprises engaged in the manufacture distribution of such substances;

      • (ii) Control under licence the establishment and premises in which such manufacture or distribution may take place;

      • (iii) Require that licensees obtain a permit for conducting the aforesaid operations; (iv) Prevent the accumulation of such substances in the possession of manufacturers and distributors, in excess of the quantities required for the normal conduct of business and the prevailing market conditions.

  • 9 Each Party shall, with respect to substances in Table I and Table II, take the following measures:

    • (a) Establish and maintain a system to monitor international trade in substances in Table I and Table II in order to facilitate identification of suspicious transactions. Such monitoring systems shall be applied in close co-operation with manufacturers, importers, exporters, wholesalers and retailers, who shall inform the competent authorities of suspicious orders and transactions.

    • (b) Provide for the seizure of any substance in Table I or Table II if there is sufficient evidence that it is for use in the illicit manufacture of a narcotic drug or psychotropic substance.

    • (c) Notify, as soon as possible, the competent authorities and services of the Parties concerned if there is reason to believe that the import, export or transit of a substance in Table I or Table II is destined for the illicit manufacture of narcotic drugs or psychotropic substances, including in particular information about the means of payment and any other essential elements which led to that belief.

    • (d) Require that imports and exports be properly labelled and documented. Commercial documents such as invoices, cargo manifests, customs, transport and other shipping documents shall include the names, as stated in Table I or Table II, of the substances being imported or exported, the quantity being imported or exported, and the name and address of the exporter, the importer and, when available, the consignee.

    • (e) Ensure that documents referred to in subparagraph (d) of this paragraph are maintained for a period of not less than two years and may be made available for inspection by the competent authorities.

  • 10

    • (a) In addition to the provisions of paragraph 9, and upon request to the Secretary-General by the interested Party, each Party from whose territory a substance in Table I is to be exported shall ensure that, prior to such export, the following information is supplied by its competent authorities to the competent authorities of the importing country;

      • (i) Name and address of the exporter and importer and, when available, the consignee;

      • (ii) Name of the substance in Table I;

      • (iii) Quantity of the substance to be exported;

      • (iv) Expected point of entry and expected date of dispatch;

      • (v) Any other information which is mutually agreed upon by the Parties.

    • (b) A Party may adopt more strict or severe measures of control than those provided by this paragraph if, in its opinion, such measures are desirable or necessary.

  • 11 Where a Party furnishes information to another Party in accordance with paragraphs 9 and 10 of this article, the Party furnishing such information may require that the Party receiving it keep confidential any trade, business, commercial or professional secret or trade process.

  • 12 Each Party shall furnish annually to the Board, in the form and manner provided for by it and on forms made available by it, information on:

    • (a) The amounts seized of substances in Table I and Table II, and, when known, their origin;

    • (b) Any substance not included in Table I or Table II which is identified as having been used in illicit manufacture of narcotic drugs or psychotropic substances, and which is deemed by the Party to be sufficiently significant to be brought to the attention of the Board;

    • (c) Methods of diversion and illicit manufacture.

  • 13 The Board shall report annually to the Commission on the implementation of this article and the Commission shall periodically review the adequacy and propriety of Table I and Table II.

  • 14 The provisions of this article shall not apply to pharmaceutical preparations, nor to other preparations containing substances in Table I or Table II that are compounded in such a way that such substances cannot be easily used or recovered by readily applicable means.

Article 13. Materials and equipment

The Parties shall take such measures as they deem appropriate to prevent trade in and the diversion of materials and equipment for illicit production or manufacture of narcotic drugs and psychotropic substances and shall co-operate to this end.

Article 14. Measures to eradicate illicit cultivation of narcotic plants and to eliminate illicit demand for narcotic drugs and psychotropic substances

  • 1 Any measures taken pursuant to this Convention by Parties shall not be less stringent than the provisions applicable to the eradication of illicit cultivation of plants containing narcotic and psychotropic substances and to the elimination of illicit demand for narcotic drugs and psychotropic substances under the provisions of the 1961 Convention, the 1961 Convention as amended and the 1971 Convention.

  • 2 Each Party shall take appropriate measures to prevent illicit cultivation of and to eradicate plants containing narcotic or psychotropic substances, such as opium poppy, coca bush and cannabis plants, cultivated illicitly in its territory. The measures adopted shall respect fundamental human rights and shall take due account of traditional licit uses, where there is historic evidence of such use, as well as the protection of the environment.

  • 3

    • (a) The Parties may co-operate to increase the effectiveness of eradication efforts. Such co-operation may, inter alia, include support, when appropriate, for integrated rural development leading to economically viable alternatives to illicit cultivation. Factors such as access to markets, the availability of resources and prevailing socio-economic conditions should be taken into account before such rural development programmes are implemented. The Parties may agree on any other appropriate measures of co-operation.

    • (b) The Parties shall also facilitate the exchange of scientific and technical information and the conduct of research concerning eradication.

    • (c) Whenever they have common frontiers, the Parties shall seek to co-operate in eradication programmes in their respective areas along those frontiers.

  • 4 The Parties shall adopt appropriate measures aimed at eliminating or reducing illicit demand for narcotic drugs and psychotropic substances, with a view to reducing human suffering and eliminating financial incentives for illicit traffic. These measures may be based, inter alia,on the recommendations of the United Nations, specialized agencies of the United Nations such as the World Health Organization, and other competent international organizations, and on the Comprehensive Multidisciplinary Outline adopted by the International Conference on Drug Abuse and Illicit Trafficking, held in 1987, as it pertains to governmental and non-governmental agencies and private efforts in the fields of prevention, treatment and rehabilitation. The Parties may enter into bilateral or multilateral agreements or arrangements aimed at eliminating or reducing illicit demand for narcotic drugs and psychotropic substances.

  • 5 The Parties may also take necessary measures for early destruction or lawful disposal of the narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II which have been seized or confiscated and for the admissibility as evidence of duly certificed necessary quantities of such substances.

Article 15. Commercial carriers

  • 1 The Parties shall take appropriate measures to ensure that means of transport operated by commercial carriers are not used in the commission of offences established in accordance with article 3, paragraph 1; such measures may include special arrangements with commercial carriers.

  • 2 Each Party shall require commercial carriers to take reasonable precautions to prevent the use of their means of transport for the commission of offences established in accordance with article 3, paragraph 1. Such precautions may include:

    • (a) If the principal place of business of a commercial carrier is within the territory of the Party:

      • (i) Training of personnel to identify suspicious consignments or persons;

      • (ii) Promotion of integrity of personnel;

    • (b) If a commercial carrier is operating within the territory of the Party:

      • (i) Submission of cargo manifests in advance, whenever possible;

      • (ii) Use of tamper-resistant, individually verifiable seals on containers;

      • (iii) Reporting to the appropriate authorities at the earliest opportunity all suspicious circumstances that may be related to the commission of offences established in accordance with article 3, paragraph 1.

  • 3 Each Party shall seek to ensure that commercial carriers and the appropriate authorities at points of entry and exit and other customs control areas co-operate, with a view to preventing unauthorized access to means of transport and cargo and to implementing appropriate security measures.

Article 16. Commercial documents and labelling of exports

  • 1 Each Party shall require that lawful exports of narcotic drugs and psychotropic substances be properly documented. In addition to the requirements for documentation under article 31 of the 1961 Convention, article 31 of the 1961 Convention as amended and article 12 of the 1971 Convention, commercial documents such as invoices, cargo manifests, customs, transport and other shipping documents shall include the names of the narcotic drugs and psychotropic substances being exported as set out in the respective Schedules of the 1961 Convention, the 1961 Convention as amended and the 1971 Convention, the quantity being exported, and the name and address of the exporter, the importer and, when available, the consignee.

  • 2 Each Party shall require that consignments of narcotic drugs and psychotropic substances being exported be not mislabelled.

Article 17. Illicit traffic by sea

  • 1 The Parties shall co-operate to the fullest extent possible to suppress illicit traffic by sea, in conformity with the international law of the sea.

  • 2 A Party which has reasonable grounds to suspect that a vessel flying its flag or not displaying a flag or marks of registry is engaged in illicit traffic may request the assistance of other Parties in suppressing its use for that purpose. The Parties so requested shall render such assistance within the means available to them.

  • 3 A Party which has reasonable ground to suspect that a vessel exercising freedom of navigation in accordance with international law and flying the flag or displaying marks of registry of another Party is engaged in illicit traffic may so notify the flag State, request confirmation of registry and, if confirmed, request authorization from the flag State to take appropriate measures in regard to that vessel.

  • 4 In accordance with paragraph 3 or in accordance with treaties in force between them or in accordance with any agreement of arrangement otherwise reached between those Parties, the flag State may authorize the requesting State to, inter alia:

    • (a) Board the vessel;

    • (b) Search the vessel;

    • (c) If evidence of involvement in illicit traffic is found, take appropriate action with respect to the vessel, persons and cargo on board.

  • 5 Where action is taken pursuant to this article, the Parties concerned shall take due account of the need not to endanger the safety of life at sea, the security of the vessel and the cargo or to prejudice the commercial and legal interests of the flag State or any other interested State.

  • 6 The flag State may, consistent with its obligations in paragraph 1 of this article, subject its authorization to conditions to be mutually agreed between it and the requesting Party, including conditions relating to responsibility.

  • 7 For the purposes of paragraphs 3 and 4 of this article, a Party shall respond expeditiously to a request from another Party to determine whether a vessel that is flying its flag is entitled to do so, and to requests for authorization made pursuant to paragraph 3. At the time of becoming a Party to this Convention, each Party shall designate an authority or, when necessary, authorities to receive and respond to such requests. Such designation shall be notified through the Secretary-General to all other Parties within one month of the designation.

  • 8 A Party which has taken any action in accordance with this article shall promptly inform the flag State concerned of the results of that action.

  • 9 The Parties shall consider entering into bilateral or regional agreements or arrangements to carry out, or to enhance the effectiveness of, the provisions of this article.

  • 10 Action pursuant to paragraph 4 of this article shall be carried out only by warships or military aircraft, or other ships or aircraft clearly marked and identifiable as being on government service and authorized to that effect.

  • 11 Any action taken in accordance with this article shall take due account of the need not to interfere with or affect the rights and obligations and the exercise of jurisdiction of coastal States in accordance with the international law of the sea.

Article 18. Free trade zones and free ports

  • 1 The Parties shall apply measures to suppress illicit traffic in narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II in free trade zones and in free ports that are no less stringent than those applied in other parts of their territories.

  • 2 The Parties shall endeavour:

    • (a) To monitor the movement of goods and persons in free trade zones and free ports, and, to that end, shall empower the competent authorities to search cargoes and incoming and outgoing vessels, including pleasure craft and fishing vessels, as well as aircraft and vehicles and, when appropriate, to search crew members, passengers and their baggage;

    • (b) To establish and maintain a system to detect consignments suspected of containing narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II passing into or out of free trade zones and free ports.

    • (c) To establish and maintain surveillance systems in harbour and dock areas and at airports and border control points in free trade zones and free ports

Article 19. The use of the mails

  • 1 In conformity with their obligations under the Conventions of the Universal Postal Union, and in accordance with the basic principles of their domestic legal systems, the Parties shall adopt measures to suppress the use of the mails for illicit traffic and shall co-operate with one another to that end.

  • 2 The measures referred to in paragraph 1 of this article shall include, in particular:

    • (a) Co-ordinated action for the prevention and repression of the use of the mails for illicit traffic;

    • (b) Introduction and maintenance by authorized law enforcement personnel of investigative and control techniques designed to detect illicit consignments of narcotic drugs, psychotropic substances and substances in Table I and Table II in the mails;

    • (c) Legislative measures to enable the use of appropriate means to secure evidence required for judicial proceedings.

Article 20. Information to be furnished by the parties

  • 1 The Parties shall furnish, through the Secretary-General, information to the Commission on the working of this Convention in their territories and, in particular:

    • (a) The text of laws and regulations promulgated in order to give effect to the Convention;

    • (b) Particulars of cases of illicit traffic within their jurisdiction which they consider important because of new trends disclosed, the quantities involved, the sources from which the substances are obtained, or the methods employed by persons so engaged.

  • 2 The Parties shall furnish such information in such a manner and by such dates as the Commission may request.

Article 21. Functions of the Commission

The Commission is authorized to consider all matters pertaining to the aims of this Convention and, in particular:

  • (a) The Commission shall, on the basis of the information submitted by the Parties in accordance with Article 20, review the operation of this Convention;

  • (b) The Commission may make suggestions and general recommendations based on the examination of the information received from the Parties;

  • (c) The Commission may call the attention of the Board to any matters which may be relevant to the functions of the Board;

  • (d) The Commission shall, on any matter referred to it by the Board under article 22, paragraph 1(b), take such action as it deems appropriate;

  • (e) The Commission may, in conformity with the procedures laid down in article 12, amend Table I and Table II;

  • (f) The Commission may draw the attention of non-Parties to decisions and recommendations which it adopts under this Convention, with a view to their considering taking action in accordance therewith.

Article 22. Function of the Board

  • 1 Without prejudice to the functions of the Commission under article 21, and without prejudice to the functions of the Board and the Commission under the 1961 Convention, the 1961 Convention as amended and the 1971 Convention:

    • (a) If, on the basis of its examination of information available to it, to the Secretary-General or to the Commission, or of information communicated by United Nations organs, the Board has reason to believe that the aims of this Convention in matters related to its competence are not being met, the Board may invite a Party or Parties to furnish any relevant information;

    • (b) With respect to articles 12, 13 and 16:

      • (i) After taking action under subparagraph (a) of this article, the Board, if satisfied that it is necessary to do so, may call upon the Party concerned to adopt such remedial measures as shall seem under the circumstances to be necessary for the execution of the provisions of articles 12,13 and 16;

      • (ii) Prior to taking action under (iii) below, the Board shall treat as confidential its communications with the Party concerned under the preceding subparagraphs;

      • (iii) If the Board finds that the Party concerned has not taken remedial measures which it has been called upon to take under this subparagraph, it may call the attention of the Parties, the Council and the Commission to the matter. Any report published by the Board under this subparagraph shall also contain the views of the Party concerned if the latter so requests.

  • 2 Any Party shall be invited to be represented at a meeting of the Board at which a question of direct interest to it is to be considered under this article.

  • 3 If in any case a decision of the Board which is adopted under this article is not unanimous, the views of the minority shall be stated.

  • 4 Decisions of the Board under this article shall be taken by a two-thirds majority of the whole number of the Board.

  • 5 In carrying out its functions pursuant to subparagraph 1(a) of this article, the Board shall ensure the confidentiality of all information which may come into its possession.

  • 6 The Board's responsibility under this article shall not apply to the implementation of treaties or agreements entered into between Parties in accordance with the provisions of this Convention.

  • 7 The provisions of this article shall not be applicable to disputes between Parties falling under the provisions of article 32.

Article 23. Reports of the Board

  • 1 The Board shall prepare an annual report on its work containing an analysis of the information at its disposal and, in appropriate cases, an account of the explanations, if any, given by or required of Parties, together with any observations and recommendations which the Board desires to make. The Board may make such additional reports as it considers necessary. The reports shall be submitted to the Council through the Commission which may make such comments as it seems fit.

  • 2 The reports of the Board shall be communicated to the Parties and subsequently published by the Secretary-General. The Parties shall permit their unrestricted distribution.

Article 24. Application of stricter measures than those required by this Convention

A Party may adopt more strict or severe measures than those provided by this Convention if, in its opinion, such measures are desirable or necessary for the prevention or suppression of illicit traffic.

Article 25. Non-derogation from earlier treaty rights and obligations

The provisions of this Convention shall not derogate from any rights enjoyed or obligations undertaken by Parties to this Convention under the 1961 Convention, the 1961 Convention as amended and the 1971 Convention.

Article 26. Signature

This Convention shall be open for signature at the United Nations Office at Vienna, from 20 December 1988 to 28 February 1989, and thereafter at the Headquarters of the United Nations at New York, until 20 December 1989, by:

  • (a) All States;

  • (b) Namibia, represented by the United Nations Council for Namibia;

  • (c) Regional economic integration organizations which have competence in respect of the negotiation, conclusion and application of international agreements in matters covered by this Convention, references under the Convention to Parties, States or national services being applicable to these organizations within the limites of their competence.

Article 27. Ratification, acceptance, approval or act of formal confirmation

  • 1 This Convention is subject to ratification, acceptance or approval by States and by Namibia, represented by the United Nations Council for Namibia, and to acts of formal confirmation by regional economic integration organizations referred to in article 26, subparagraph (c). The instruments of ratification, acceptance or approval and those relating to acts of formal confirmation shall be deposited with the Secretary-General.

  • 2 In their instruments of formal confirmation, regional economic integration organizations shall declare the extent of their competence with respect to the matters governed by this Convention. These organizations shall also inform the Secretary-General of any modification in the extent of their competence with respect to the matters governed by the Convention.

Article 28. Accession

  • 1 This Convention shall remain open for accession by any State, by Namibia, represented by the United Nations Council for Namibia, and by regional economic integration organizations referred to in article 26, subparagraph (c). Accession shall be effected by the deposit of an instrument of accession with the Secretary-General.

  • 2 In their instruments of accession, regional economic integration organizations shall declare the extent of their competence with respect to the matters governed by this Convention. These organizations shall also inform the Secretary-General of any modification in the extent of their competence with respect to the matters governed by the Convention.

Article 29. Entry into force

  • 1 This Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of the deposit with the Secretary-General of the twentieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession by States or by Namibia, represented by the Council for Namibia.

  • 2 For each State or for Namibia, represented by the Council for Namibia, ratifying, accepting, approving or acceding to this Convention after the deposit of the twentieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession, the Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

  • 3 For each regional economic integration organization referred to in article 26, subparagraph (c) depositing an instrument relating to an act of formal confirmation or an instrument of accession, this Convention shall enter into force on the ninetieth day after such deposit, or at the date the Convention enters into force pursuant to paragraph 1 of this article, whichever is later.

Article 30. Denunciation

  • 1 A party may denounce this Convention at any time by a written notification addressed to the Secretary-General.

  • 2 Such denunciation shall take effect for the Party concerned one year after the date of receipt of the notification by the Secretary-General.

Article 31. Amendments

  • 1 Any Party may propose an amendment to this Convention. The text of any such amendment and the reasons therefor shall be communicated by that Party to the Secretary-General, who shall communicate it to the other Parties and shall ask them whether they accept the proposed amendment. If a proposed amendment so circulated has not been rejected by any Party within twenty-four months after it has been circulated, it shall be deemed to have been accepted and shall enter into force in respect of a Party ninety days after that Party had deposited with the Secretary-General an instrument expressing its consent to be bound by that amendment.

  • 2 If a proposed amendment has been rejected by any Party, the Secretary-General shall consult with the Parties and, if a majority so requests, he shall bring the matter, together with any comments made by the Parties, before the Council which may decide to call a conference in accordance with Article 62, paragraph 4, of the Charter of the United Nations. Any amendment resulting from such a Conference shall be embodied in a Protocol of Amendment. Consent to be bound by such a Protocol shall be required to be expressed specifically to the Secretary-General.

Article 32. Settlement of disputes

  • 1 If there should arise between two or more Parties a dispute relating to the interpretation or application of this Convention, the Parties shall consult together with a view to the settlement of the dispute by negotiation, enquiry, mediation, conciliation, arbitration, recourse to regional bodies, judicial process or other peaceful means of their own choice.

  • 2 Any such dispute which cannot be settled in the manner prescribed in paragraph 1 of this article shall be referred, at the request of any one of the States Parties to the dispute, to the International Court of Justice for decision.

  • 3 If a regional economic integration organization referred to in article 26, subparagraph (c) is a Party to a dispute which cannot be settled in the manner prescribed in paragraph 1 of this article, it may, through a State Member of the United Nations, request the Council to request an advisory opinion of the International Court of Justice in accordance with article 65 of the Statute of the Court, which opinion shall be regarded as decisive.

  • 4 Each State, at the time of signature or ratification, acceptance or approval of this Convention or accession thereto, or each regional economic integration organization, at the time of signature or deposit of an act of formal confirmation or accession, may declare that it does not consider itself bound by paragraphs 2 and 3 of this article. The other Parties shall not be bound by paragraphs 2 and 3 with respect to any Party having made such a declaration.

  • 5 Any Party having made a declaration in accordance with paragraph 4 of this article may at any time withdraw the declaration by notification to the Secretary-General.

Article 33. Authentic texts

The Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts of this Convention are equally authentic.

Article 34. Depositary

The Secretary-General shall be the depositary of this Convention.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention.

DONE AT VIENNA, in one original, this twentieth day of December one thousand nine hundred and eighty-eight.

Annex The International Drug Control Conventions

Tables of the United Nations Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances of 1988, as at 18 October 2017

Table I

Table II

Acetic anhydride

Acetone

N-Acetylanthranilic acid

Anthranilic acid

Ephedrine

Ethyl ether

Ergometrine

Hydrochloric acid1

Ergotamine

Methyl ethyl ketone

Isosafrole

Piperidine

Lysergic acid

Sulphuric acid1)

3,4-Methylenedioxyphenyl-2-propanone Norephedrine

Toluene

4-Anilino-N-phenethylpiperidine (ANPP)

 

N-Phenethyl-4-piperidone (NPP)

 

Phenylacetic acid

 

alpha-phenylacetoacetonitrile (APAAN)

 

1-Phenyl-2-propanone

 

Piperonal

 

Potassium permanganate

 

Pseudoephedrine

 

Safrole

 

The salts of the substances listed in this Table whenever the existence of such salts is possible.

The salts of the substances listed in this Table whenever the existence of such salts is possible.

1) The salts of hydrochloric acid and sulphuric acid are specifically excluded from Table II.

Vertaling : NL

Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen

De Partijen bij dit Verdrag,

Ten zeerste verontrust door de omvang en de groei van de clandestiene produktie van, de vraag naar en de handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, die een ernstige bedreiging vormen voor de gezondheid en het welzijn van mensen en de economische, culturele en politieke fundamenten van de samenleving aantasten,

Eveneens ten zeerste verontrust door het feit dat de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen in toenemende mate in verschillende maatschappelijke groepen weet binnen te dringen, en met name door het feit dat kinderen in vele delen van de wereld worden misbruikt als consumenten op de markt van verboden verdovende middelen, en worden gebruikt voor de clandestiene produktie en distributie van en handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, hetgeen een uiterst ernstig gevaar vormt,

De verbanden erkennende tussen sluikhandel en andere, verwante, georganiseerde misdadige praktijken die de legale economieën ondermijnen en een bedreiging vormen voor de stabiliteit, de veiligheid en de soevereiniteit van Staten,

Tevens erkennende dat sluikhandel een vorm van internationale misdadige activiteit is, de bestrijding waarvan dringende aandacht en de hoogste prioriteit vereist,

Zich bewust van het feit dat sluikhandel grote geldelijke voordelen en rijkdom oplevert, waardoor internationale misdadige organisaties in staat worden gesteld bestuurlijke structuren, de legale commerciële en financiële bedrijvigheid en de samenleving op al haar niveaus binnen te dringen, te besmetten en aan te tasten,

Vastbesloten personen die betrokken zijn bij sluikhandel de opbrengsten van hun misdadige praktijken te ontnemen en daardoor hun belangrijkste drijfveer voor deze praktijken weg te nemen,

Geleid door de wens de grondoorzaken van het probleem van misbruik van verdovende middelen en psychotrope stoffen weg te nemen, waaronder begrepen de illegale vraag naar dergelijke middelen en stoffen en de enorme winsten die uit sluikhandel worden verworven,

Overwegende dat maatregelen nodig zijn om toezicht te houden op bepaalde stoffen, waaronder begrepen precursoren, chemicaliën en oplosmiddelen, die worden gebruikt bij de vervaardiging van verdovende middelen en psychotrope stoffen, en die gemakkelijk verkrijgbaar zijn, waardoor de illegale vervaardiging van deze middelen en stoffen in omvang is toegenomen,

Vastbesloten de internationale samenwerking in de bestrijding van sluikhandel over zee te verbeteren,

Erkennende dat de uitroeiing van sluikhandel een gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle Staten is, en dat hiertoe gecoördineerde maatregelen in het kader van internationale samenwerking nodig zijn,

Erkennende dat de Verenigde Naties bevoegd zijn op het gebied van toezicht op verdovende middelen en psychotrope stoffen, en geleid door de wens dat de desbetreffende internationale organen zich binnen het kader van die Organisatie met dit toezicht bezighouden.

Opnieuw de leidende beginselen bevestigend van bestaande verdragen op het gebied van verdovende middelen en psychotrope stoffen en van het geheel van maatregelen van toezicht dat zij omvatten,

Erkennende dat het noodzakelijk is de maatregelen voorzien in het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961, in dat Verdrag zoals gewijzigd door het Protocol van 1972 tot wijziging van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961, en in het Verdrag inzake psychotrope stoffen van 1971, te versterken en aan te vullen teneinde de omvang en de reikwijdte van de sluikhandel en de ernstige gevolgen ervan het hoofd te bieden;

Tevens erkennende dat het van groot belang is de doeltreffendheid van wettelijke middelen voor internationale samenwerking in strafzaken te vergroten en te bevorderen ter bestrijding van de internationale misdadige praktijken die samenhangen met de sluikhandel;

Geleid door de wens een allesomvattend en doeltreffend internationaal verdrag te sluiten dat in het bijzonder is gericht tegen de sluikhandel en dat de verschillende aspecten van het probleem als geheel benadert, in het bijzonder die aspecten die niet in overweging zijn genomen in de bestaande verdragen op het gebied van verdovende middelen en psychotrope stoffen,

Komen overeen als volgt:

Artikel 1. Begripsomschrijvingen

Behalve voor zover uitdrukkelijk anders is bepaald of waar het zinsverband een andere uitleg vereist, gelden in dit gehele Verdrag de volgende begripsomschrijvingen:

  • a. „Comité” betekent het Internationale Comité van Toezicht op verdovende middelen, ingesteld bij het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961 en dat Verdrag zoals gewijzigd door het Protocol van 1972 tot wijziging van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961;

  • b. „Cannabisplant” betekent iedere plant van het geslacht Cannabis;

  • c. „Cocaplant” betekent de plant van een der soorten van het geslacht Erythroxylon;

  • d. „beroepsvervoerder” betekent elke persoon of elke openbare, particuliere of andere organisatie die zich bezighoudt met het vervoer van personen, goederen of post tegen beloning, betaling, of een andere vorm van vergoeding;

  • e. „Commissie” betekent de Commissie voor verdovende middelen van de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties;

  • f. „confiscatie”, waaronder, indien van toepassing, ook verbeurdverklaring is begrepen, betekent het blijvend ontnemen van de beschikkingsmacht over voorwerpen1op bevel van een rechter of van een andere bevoegde autoriteit;

  • g. „gecontroleerde aflevering” betekent de methode waarbij wordt toegelaten dat clandestiene of verdachte zendingen van verdovende middelen, psychotrope stoffen, stoffen in Tabel I en Tabel II bij dit Verdrag, of stoffen die deze vervangen, het grondgebied van één of meer landen met medeweten en onder toezicht van de bevoegde autoriteiten van die landen uit-, door- of ingaan, teneinde personen te identificeren die betrokken zijn bij het begaan van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, van het Verdrag strafbaar gestelde feiten;

  • h. het „Verdrag van 1961” betekent het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961;

  • i. het „Verdrag van 1961 zoals gewijzigd” betekent het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961 zoals gewijzigd door het Protocol van 1972 tot wijziging van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961.

  • j. het „Verdrag van 1971” betekent het Verdrag inzake psychotrope stoffen van 1971;

  • k. de „Raad” betekent de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties;

  • l. „bevriezing” of „inbeslagneming” betekent het tijdelijk verbieden van de overdracht, omzetting, vervreemding of verplaatsing van voorwerpen, of het tijdelijk in bewaring nemen of onder toezicht plaatsen van voorwerpen op grond van een bevel uitgevaardigd door een rechter of een andere bevoegde autoriteit;

  • m. „sluikhandel” betekent de strafbare feiten die zijn omschreven in artikel 3, eerste en tweede lid, van dit Verdrag;

  • n. „verdovend middel” betekent elk der stoffen, natuurlijk of synthetisch, genoemd in de Lijsten I en II van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961 en in dat Verdrag zoals gewijzigd door het Protocol van 1972 tot wijziging van het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961;

  • o. „Papaver” betekent de plant van de soort PapaversomniferumL.;

  • p. „opbrengsten” betekent voorwerpen2die, al dan niet rechtstreeks, zijn verworven of verkregen door het begaan van een in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gesteld feit;

  • q. „voorwerpen”3 betekent goederen van elke soort, hetzij lichamelijk hetzij onlichamelijk, hetzij roerend hetzij onroerend, hetzij tastbaar hetzij ontastbaar, en rechtsbescheiden waaruit de eigendom of andere rechten ten aanzien van deze goederen blijken;

  • r. „psychotrope stof” betekent elk der stoffen, natuurlijk of synthetisch, of elk natuurlijk materiaal, genoemd in de Lijsten I, II, III en IV van het Verdrag inzake psychotrope stoffen van 1971;

  • s. „Secretaris-Generaal” betekent de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties;

  • t. „Tabel I” en „Tabel II” betekenen de overeenkomstig genummerde tabellen van stoffen die aan dit Verdrag zijn gehecht, zoals van tijd tot tijd overeenkomstig artikel 12 gewijzigd;

  • u. „staat van doorvoer” betekent een Staat over het grondgebied waarvan clandestiene verdovende middelen, psychotrope stoffen en stoffen genoemd in Tabel I en Tabel II worden vervoerd, terwijl deze Staat noch de plaats van herkomst noch de plaats van uiteindelijke bestemming daarvan is.

Artikel 2. Reikwijdte van het Verdrag

  • 1 Het doel van dit Verdrag is de samenwerking tussen de Partijen te bevorderen opdat zij ten aanzien van de verschillende aspecten van de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, in het bijzonder de internationale aspecten, doeltreffender kunnen optreden. Bij het nakomen van hun verplichtingen krachtens dit Verdrag nemen de Partijen de benodigde maatregelen, waaronder begrepen wetgevende en bestuurlijke maatregelen, in overeenstemming met de grondbeginselen van hun onderscheiden nationale rechtsstelsels.

  • 2 De Partijen komen hun verplichtingen krachtens dit Verdrag na op een wijze die verenigbaar is met de beginselen van soevereine gelijkheid en territoriale onschendbaarheid van Staten en van nietinmenging in de binnenlandse aangelegenheden van andere Staten.

  • 3 Een Partij onthoudt zich ervan op het grondgebied van een andere Partij rechtsmacht uit te oefenen of handelingen te verrichten die ingevolge de nationale wetgeving van die andere Partij uitsluitend zijn voorbehouden aan de autoriteiten van die Partij.

Artikel 3. Strafbare feiten en straffen

  • 1 Elke Partij neemt de maatregelen die nodig zijn om de volgende feiten, indien opzettelijk begaan, strafbaar te stellen krachtens haar nationale wetgeving:

    • a.

      • (i) produktie, vervaardiging, extractie, bereiding, aanbod, aanbod ten verkoop, distributie, verkoop, levering op welke voorwaarde ook, bemiddeling, verzending, verzending in doorvoer, vervoer of in- of uitvoer van verdovende middelen of psychotrope stoffen in strijd met de bepalingen van het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd, of het Verdrag van 1971;

      • (ii) de teelt van papavers, cocaplanten of cannabisplanten ten behoeve van de produktie van verdovende middelen in strijd met de bepalingen van het Verdrag van 1961 en het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd;

      • (iii) het bezit of de aankoop van verdovende middelen of psychotrope stoffen ten behoeve van één of meer van de in letter (i) hierboven opgesomde activiteiten;

      • (iv) de vervaardiging, het vervoer of de distributie van benodigdheden, materialen of van in Tabel I en Tabel II genoemde stoffen, wetende dat zij zijn bestemd om te worden gebruikt bij of voor de illegale teelt, produktie of vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen;

      • (v) de organisatie van, het leiding geven aan, of de financiering van één of meer van de in de letters (i), (ii), (iii) en (iv) hierboven opgesomde strafbare feiten;

    • b.

      • (i) de omzetting of overdracht van voorwerpen, wetende dat deze voorwerpen zijn verworven uit één of meer van de in overeenstemming met letter (a) van dit lid strafbaar gestelde feiten, of uit deelneming aan één of meer van deze strafbare feiten met het oogmerk de illegale herkomst van de voorwerpen te verhelen of te verhullen of een persoon die bij het begaan van één of meer van deze strafbare feiten is betrokken, te helpen te ontkomen aan de wettelijke gevolgen van zijn daden;

      • (ii) het verhelen of verhullen van de werkelijke aard, oorsprong, vindplaats, vervreemding, verplaatsing, rechten op of de eigendom van voorwerpen, wetende dat deze voorwerpen zijn verworven uit één of meer van de in overeenstemming met letter (a) van dit lid strafbaar gestelde feiten, of uit deelneming aan één of meer van deze strafbare feiten;

    • c. Met inachtneming van haar grondwettelijke beginselen en de grondbeginselen van haar rechtsstelsel:

      • (i) de verwerving, het bezit of het gebruik van voorwerpen, wetende, op het tijdstip van verkrijging, dat deze voorwerpen zijn verworven uit één of meer van de in overeenstemming met letter (a) van dit lid strafbaar gestelde feiten of uit deelneming aan één of meer van deze strafbare feiten.

      • (ii) het bezit van benodigdheden of materialen of van in Tabel I en Tabel II genoemde stoffen, wetende dat deze worden of zijn bestemd om te worden gebruikt bij of voor de illegale teelt, produktie of vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen;

      • (iii) openbare opruiing of uitlokking van anderen, op welke wijze ook, tot het plegen van één of meer van de in overeenstemming met dit artikel strafbaar gestelde feiten of tot het illegale gebruik van verdovende middelen of psychotrope stoffen;

      • (iv) deelneming aan, medeplichtigheid tot, samenspanning tot, poging tot, hulp aan, aanzetten tot, vergemakkelijken van, of het geven van raad met het oog op het begaan van één of meer van dein overeenstemming met dit artikel strafbaar gestelde feiten.

  • 2 Met inachtneming van haar grondwettelijke beginselen en de grondbeginselen van haar rechtsstelsel dient elke Partij de maatregelen te nemen die nodig zijn om, in overeenstemming met haar nationale wetgeving strafbaar te stellen, indien opzettelijk begaan: het bezit, de aankoop of de teelt van verdovende middelen of psychotrope stoffen voor persoonlijk gebruik in strijd met de bepalingen van het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd of het Verdrag van 1971.

  • 3 Medeweten, oogmerk, of opzet, vereist als bestanddeel van een in het eerste lid van dit artikel omschreven strafbaar feit, kunnen worden afgeleid uit objectieve feitelijke omstandigheden.

  • 4

    • a. Elke Partij stelt op het begaan van de in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel strafbaar gestelde feiten, straffen evenredig aan de ernst van deze strafbare feiten, zoals gevangenisstraf of andere tot vrijheidsbeneming strekkende straffen, geldstraffen en confiscatie.

    • b. De Partijen kunnen bepalen dat, naast veroordeling of bestraffing wegens een in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel strafbaar gesteld feit, de dader maatregelen moet ondergaan als behandeling, opvoeding, nazorg, wederaanpassing aan of wederopneming in de maatschappij.

    • c. Niettegenstaande het bepaalde in de voorgaande letters van dit lid kunnen de Partijen, in geval van overtredingen van minder ernstige aard, in plaats van veroordeling of bestraffing, voorzien in maatregelen als opvoeding, wederaanpassing aan of wederopneming in de maatschappij, alsook, indien de dader verslaafd is aan verdovende middelen, behandeling en nazorg.

    • d. De Partijen kunnen, in plaats van veroordeling of bestraffing van een in overeenstemming met het tweede lid van dit artikel strafbaar gesteld feit, voorzien in maatregelen met het oog op de behandeling, opvoeding, nazorg, wederaanpassing aan of wederopneming in de maatschappij van de dader.

  • 5 De Partijen dragen er zorg voor dat hun gerechtelijke en andere bevoegde rechtsmacht uitoefenende autoriteiten feitelijke omstandigheden in aanmerking kunnen nemen waardoor de in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel strafbaar gestelde feiten als bijzonder ernstig kunnen worden aangemerkt, zoals:

    • a. het feit dat bij het strafbare feit een georganiseerde misdadige groep is betrokken waarvan de dader deel uitmaakt;

    • b. het feit dat de dader bij andere internationale georganiseerde misdadige activiteiten is betrokken;

    • c. het feit dat de dader is betrokken bij andere onwettige activiteiten, die door het begaan van het strafbare feit worden vergemakkelijkt;

    • d. het gebruik van geweld of wapens door de dader;

    • e. het feit dat de dader een openbaar ambt bekleedt en dat het strafbare feit met dat ambt verband houdt;

    • f. het feit dat minderjarigen tot slachtoffer worden gemaakt of worden gebruikt;

    • g. het feit dat het strafbare feit wordt begaan in een strafinrichting of in een opvoedingsinstituut of in het gebouw van een maatschappelijke instelling of in hun onmiddellijke omgeving, of op andere plaatsen waar scholieren en studenten samenkomen voor onderwijs, sport en andere gezamenlijke bezigheden;

    • h. eerdere veroordeling, in het bijzonder voor gelijksoortige strafbare feiten, begaan hetzij in het buitenland hetzij in eigen land, voor zover toegelaten volgens de nationale wetgeving van een Partij.

  • 6 De Partijen streven ernaar te verzekeren dat wettelijke bevoegdheden, die door hun nationale recht worden toegekend bij de beoordeling van de opportuniteit van de vervolging van personen wegens de in overeenstemming met dit artikel strafbaar gestelde feiten, zodanig worden uitgeoefend dat de opsporing en rechtshandhaving ten aanzien van deze strafbare feiten zo doeltreffend mogelijk is, mede met het oog op de noodzaak personen te weerhouden van het begaan van deze strafbare feiten.

  • 7 De Partijen dragen er zorg voor dat hun gerechtelijke instanties of andere bevoegde autoriteiten de ernst van de in het eerste lid van dit artikel opgesomde strafbare feiten en de in het vijfde lid van dit artikel opgesomde omstandigheden in aanmerking nemen wanneer zij de mogelijkheid overwegen van vervroegde of voorwaardelijke in vrijheid stelling van personen die voor deze strafbare feiten zijn veroordeeld.

  • 8 Waar dat dienstig wordt geacht, stelt iedere Partij binnen het raam van haar nationale wetgeving een lange verjaringstermijn vast, binnen welke tot vervolging dient te worden overgegaan wegens een in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel strafbaar gesteld feit. Deze termijn zal langer zijn wanneer de vermoedelijke dader zich onttrekt aan de rechtshandhaving.

  • 9 Elke Partij neemt, in overeenstemming met haar rechtsstelsel, passende maatregelen om te verzekeren dat een ieder die wordt verdacht van, of is veroordeeld wegens een in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel strafbaar gesteld feit, en die op haar grondgebied wordt aangetroffen, bij het strafproces aanwezig is.

  • 10 Ten behoeve van de samenwerking tussen de Partijen krachtens dit Verdrag, waaronder in het bijzonder begrepen de samenwerking krachtens de artikelen 5,6,7 en 9, worden in overeenstemming met dit artikel strafbaar gestelde feiten niet beschouwd als fiscale of politieke delicten of als delicten die op politieke motieven berusten, zulks onverminderd de grondwettelijke beperkingen en de fundamentele nationale wetgeving van de Partijen.

  • 11 Geen enkele bepaling van dit artikel doet afbreuk aan het beginsel dat de omschrijving van de hierin bedoelde strafbare feiten en van desbetreffende rechtsmiddelen is voorbehouden aan het nationale recht van een Partij, en dat deze strafbare feiten in overeenstemming met dat recht worden vervolgd en bestraft.

Artikel 4. Rechtsmacht

  • 1 Elke Partij:

    • a. neemt de maatregelen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, wanneer:

      • (i) het strafbare feit is begaan op haar grondgebied;

      • (ii) het strafbare feit is begaan aan boord van een vaartuig dat haar vlag voert of van een luchtvaartuig dat volgens haar wetten is te boek gesteld op het tijdstip waarop het strafbare feit is begaan;

    • b. kan de maatregelen nemen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, wanneer:

      • (i) het strafbare feit is begaan door één van haar onderdanen of door een persoon die zijn vaste woon- of verblijfplaats op haar grondgebied heeft;

      • (ii) het strafbare feit is begaan aan boord van een vaartuig ten aanzien waarvan die Partij ingevolge artikel 17 passende maatregelen kan nemen, mits deze rechtsmacht slechts wordt uitgeoefend op grondslag van de in het vierde lid en het negende lid van dat artikel bedoelde overeenkomsten of regelingen;

      • (iii) het strafbare feit één van de feiten is die in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, letter (c)(iv), strafbaar zijn gesteld, en buiten haar grondgebied is begaan, met het oogmerk op haar grondgebied een van de feiten te begaan, die in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar zijn gesteld.

  • 2 Elke Partij:

    • a. neemt eveneens de maatregelen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, wanneer de vermoedelijke dader zich op haar grondgebied bevindt en zij hem niet uitlevert aan een andere Partij op grond dat:

      • (i) het strafbare feit is begaan op haar grondgebied of aan boord van een vaartuig dat haar vlag voerde of aan boord van een luchtvaartuig dat volgens haar wetten was te boek gesteld op het tijdstip dat het strafbare feit werd begaan; of

      • (ii) het strafbare feit is begaan door één van haar onderdanen;

    • b. kan eveneens de maatregelen nemen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen met betrekking tot de in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, wanneer de vermoedelijke dader zich op haar grondgebied bevindt en zij hem niet aan een andere Partij uitlevert.

  • 3 Dit Verdrag sluit niet de uitoefening uit van strafrechtelijke rechtsmacht die een Partij heeft gevestigd overeenkomstig haar nationale wetgeving.

Artikel 5. Confiscatie

  • 1 Elke Partij neemt de maatregelen die nodig zijn om confiscatie mogelijk te maken:

    • a. van opbrengsten verworven uit in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, of van voorwerpen waarvan de waarde overeenkomt met die van deze opbrengsten;

    • b. van verdovende middelen en psychotrope stoffen, materialen en benodigdheden of andere hulpmiddelen die worden of zijn bestemd om op enigerlei wijze te worden gebruikt bij het begaan van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten.

  • 2 Elke Partij neemt de maatregelen die nodig zijn om haar bevoegde autoriteiten in staat te stellen opbrengsten, voorwerpen, hulpmiddelen of andere in het eerste lid van dit artikel bedoelde zaken te identificeren, op te sporen en te bevriezen of in beslag te nemen, teneinde eventueel tot confiscatie te kunnen overgaan.

  • 3 Ter uitvoering van de in dit artikel bedoelde maatregelen kent elke Partij haar rechters of andere bevoegde autoriteiten de bevoegdheid toe te bevelen dat bankdossiers, financiële bescheiden en commerciële dossiers ter beschikking worden gesteld of in beslag worden genomen. Een Partij kan niet het bankgeheim inroepen als grond om te weigeren te handelen volgens de bepalingen van dit lid.

  • 4

    • a. Naar aanleiding van een verzoek ingevolge dit artikel door een andere Partij die rechtsmacht heeft over een in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gesteld feit dient de Partij op het grondgebied waarvan opbrengsten, voorwerpen, hulpmiddelen of andere in het eerste lid van dit artikel bedoelde zaken zich bevinden:

      • (i) het verzoek voor te leggen aan haar bevoegde autoriteiten teneinde een bevel tot confiscatie te verkrijgen en, indien dit bevel wordt verleend, dat ten uitvoer te leggen; of

      • (ii) aan haar bevoegde autoriteiten een bevel tot confiscatie voor te leggen dat door de verzoekende Partij in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel is uitgevaardigd, teneinde dit bevel ten uitvoer te leggen in de mate waarin die wordt verzocht, voor zover het betreft opbrengsten, voorwerpen, hulpmiddelen of andere in het eerste lid bedoelde zaken, die zich bevinden op het grondgebied van de aangezochte Partij.

    • b. Naar aanleiding van een verzoek ingevolge dit artikel door een andere Partij die rechtsmacht heeft met betrekking tot een in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gesteld feit, neemt de aangezochte Partij maatregelen om opbrengsten, voorwerpen, hulpmiddelen of andere in het eerste lid van dit artikel bedoelde zaken te identificeren, op te sporen en te bevriezen of in beslag te nemen, teneinde eventueel tot confiscatie te kunnen overgaan, hetzij krachtens een bevel van de verzoekende Partij, hetzij, op grond van een verzoek krachtens letter a van dit lid, krachtens een bevel van de aangezochte Partij.

      • (i) in het geval van een verzoek zoals bedoeld in letter (a)(i) van dit lid: een beschrijving van de voorwerpen die dienen te worden geconfisqueerd en een uiteenzetting van de feiten waarop het verzoek berust, die toereikend is om de aangezochte Partij in staat te stellen krachtens haar nationale wetgeving het bevel tot confiscatie te doen uitgaan;

      • (ii) in het geval van een verzoek zoals bedoeld in letter (a) (ii): een in rechte toegestaan afschrift van het bevel tot confiscatie waarop het verzoek berust zoals dat is uitgevaardigd door de verzoekende Partij, een uiteenzetting van de feiten, en gegevens betreffende de mate waarin tenuitvoerlegging van het bevel wordt verzocht;

      • (iii) in het geval van een verzoek zoals bedoeld in letter (b): een uiteenzetting van de feiten waarop het verzoek berust en een beschrijving van de handelingen waarom wordt verzocht.

    • c. De beslissingen of maatregelen voorzien in de letters a en b van dit lid worden door de aangezochte Partij genomen, in overeenstemming met en met inachtneming van de bepalingen van haar nationale wetgeving, van haar procedureregels, of van bilaterale of multilaterale verdragen, overeenkomsten of regelingen waaraan zij jegens de verzoekende Partij is gebonden.

    • d. De bepalingen van artikel 7, zesde tot en met negentiende lid, zijn mutatis mutandis van toepassing. Naast de in artikel 7, tiende lid, gespecificeerde gegevens dienen verzoeken ingevolge dit artikel het volgende te bevatten:

      • (i) in het geval van een verzoek zoals bedoeld in letter (a)(i) van dit lid: een beschrijving van de voorwerpen die dienen te worden geconfisqueerd en een uiteenzetting van de feiten waarop het verzoek berust, die toereikend is om de aangezochte Partij in staat te stellen krachtens haar nationale wetgeving het bevel tot confiscatie te doen uitgaan;

      • (ii) in het geval van een verzoek zoals bedoeld in letter (a) (ii): een in rechte toegestaan afschrift van het bevel tot confiscatie waarop het verzoek berust zoals dat is uitgevaardigd door de verzoekende Partij, een uiteenzetting van de feiten, en gegevens betreffende de mate waarin tenuitvoerlegging van het bevel wordt verzocht;

      • (iii) in het geval van een verzoek zoals bedoeld in letter (b): een uiteenzetting van de feiten waarop het verzoek berust en een beschrijving van de handelingen waarom wordt verzocht.

    • e. Elke Partij verstrekt de Secretaris-Generaal de tekst van al haar wetten en regelingen waarmede uitvoering aan dit lid wordt gegeven en de tekst van alle wijzigingen die later in deze wetten en regelingen worden aangebracht.

    • f. Indien een Partij het verkiest het nemen van de in de letters a en b van dit lid bedoelde maatregelen afhankelijk te stellen van het bestaan van een desbetreffend verdrag, dient die Partij dit Verdrag te beschouwen als de noodzakelijke en voldoende verdragsgrondslag.

    • g. De Partijen streven ernaar bilaterale en multilaterale verdragen en overeenkomsten te sluiten en regelingen te treffen om de doeltreffendheid van de internationale samenwerking ingevolge dit artikel te vergroten.

  • 5

    • a. Met opbrengsten of voorwerpen die door een Partij ingevolge het eerste lid of het vierde lid van dit artikel zijn geconfisqueerd, wordt door die Partij gehandeld overeenkomstig haar nationale wetgeving en bestuurlijke procedures.

    • b. Wanneer een Partij handelt op verzoek van een andere Partij in overeenstemming met dit artikel, kan een Partij in het bijzonder overwegen overeenkomsten te sluiten aangaande:

      • (i) het afdragen van de waarde van deze opbrengsten en voorwerpen, of van gelden verworven uit de verkoop van deze opbrengsten en voorwerpen, of een aanmerkelijk deel hiervan, aan intergouvernementele organen die zich in het bijzonder bezighouden met de bestrijding van sluikhandel in en misbruik van verdovende middelen en psychotrope stoffen;

      • (ii) het met andere Partijen, periodiek of van geval tot geval, delen van deze opbrengsten en voorwerpen, of van uit de verkoop van deze opbrengsten of voorwerpen verworven gelden, in overeenstemming met haar nationale wetgeving, bestuurlijke procedures, dan wel bilaterale of multilaterale overeenkomsten die voor dit doel zijn aangegaan.

  • 6

    • a. Indien opbrengsten in andere voorwerpen zijn omgezet, worden in plaats van de opbrengsten deze voorwerpen onderworpen aan de in dit artikel bedoelde maatregelen.

    • b. Indien opbrengsten met uit wettige bronnen verworven voorwerpen zijn vermengd, worden deze voorwerpen, onverminderd bevoegdheden tot inbeslagneming of bevriezing, geconfisqueerd tot de hoogte van de getaxeerde waarde van de vermengde opbrengsten.

    • c. Inkomsten of andere voordelen verworven uit:

      • (i) opbrengsten;

      • (ii) voorwerpen waarin de opbrengsten zijn omgezet;

      • (iii) voorwerpen waarmede de opbrengsten zijn vermengd

        worden eveneens aan de in dit artikel bedoelde maatregelen onderworpen, op dezelfde wijze en in dezelfde mate als opbrengsten.

  • 7 Elke Partij kan bepalen dat de bewijslast wordt omgedraaid ten aanzien van de wettige oorsprong van vermeende opbrengsten of andere voorwerpen die vatbaar zijn voor confiscatie, in de mate waarin zulks strookt met de beginselen van haar nationale wetgeving en met de aard van de gerechtelijke en andere procedures.

  • 8 De bepalingen van dit artikel mogen niet zo worden uitgelegd dat daardoor de rechten van derden te goeder trouw worden geschaad.

  • 9 Geen enkele bepaling van dit artikel doet afbreuk aan het beginsel dat de hierin bedoelde maatregelen worden omschreven en ten uitvoer gelegd in overeenstemming met en met inachtneming van de bepalingen van het nationale recht van een Partij.

Artikel 6. Uitlevering

  • 1 Dit artikel is van toepassing op de in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten.

  • 2 Elk van de strafbare feiten waarop dit artikel van toepassing is, wordt geacht in elk tussen Partijen bestaand uitleveringsverdrag te zijn begrepen als een uitleveringsdelict. De Partijen verplichten zich ertoe dergelijke strafbare feiten op te nemen als uitleveringsdelicten in ieder uitleveringsverdrag dat tussen hen wordt gesloten.

  • 3 Indien een Partij, die uitlevering afhankelijk stelt van het bestaan van een verdrag, een verzoek om uitlevering ontvangt van een andere Partij, waarmee zij geen uitleveringsverdrag heeft gesloten, kan zij dit Verdrag beschouwen als de wettelijke basis voor uitlevering wegens de strafbare feiten waarop dit artikel van toepassing is. De Partijen die nadere wetgeving behoeven teneinde dit Verdrag te gebruiken als wettelijke basis voor uitlevering, dienen te overwegen daar waar nodig dergelijke wetgeving tot stand te brengen.

  • 4 De Partijen die uitlevering niet afhankelijk stellen van het bestaan van een verdrag, erkennen in hun onderlinge betrekkingen de strafbare feiten waarop dit artikel van toepassing is als uitleveringsdelicten.

  • 5 Uitlevering is onderworpen aan de voorwaarden bepaald in de wetgeving van de aangezochte Partij of in toepasselijke uitleveringsverdragen, met inbegrip van de gronden waarop de aangezochte Partij uitlevering kan weigeren.

  • 6 Bij de beoordeling van verzoeken die ingevolge dit artikel worden ontvangen, kan de aangezochte Partij weigeren deze in te willigen indien haar rechterlijke of andere bevoegde autoriteiten gegronde redenen hebben om aan te nemen dat uitlevering de vervolging of bestraffing van een persoon op grond van zijn ras, godsdienst, nationaliteit of politieke denkbeelden zou bevorderen, of om één of meer van deze redenen nadelig zou zijn voor degene(n) op wie het verzoek betrekking heeft.

  • 7 De Partijen streven ernaar uitleveringsprocedures te bespoedigen en de vereisten betreffende bewijslevering in dergelijke procedures te vereenvoudigen met betrekking tot de strafbare feiten waarop dit artikel van toepassing is.

  • 8 Met inachtneming van de bepalingen van haar nationale wetgeving en haar uitleveringsverdragen kan de aangezochte Partij, indien zij ervan overtuigd is dat de omstandigheden dit rechtvaardigen en dringend zijn, en op verzoek van de verzoekende Partij, een persoon wiens uitlevering wordt verzocht en die zich op haar grondgebied bevindt, in hechtenis nemen of andere passende maatregelen nemen om zijn aanwezigheid bij de uitleveringsprocedure te verzekeren.

  • 9 Onverminderd de uitoefening van strafrechtelijke rechtsmacht, gevestigd in overeenstemming met haar nationale recht, dient een Partij op het grondgebied waarvan een vermoedelijke dader wordt aangetroffen:

    • a. indien zij hem op de gronden genoemd in artikel 4, tweede lid, letter a, niet uitlevert wegens een in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gesteld feit, de zaak voor te leggen aan haar bevoegde autoriteiten zodat betrokkene kan worden vervolgd, tenzij met de verzoekende Partij anders is overeengekomen;

    • b. indien zij hem niet uitlevert wegens een dergelijk strafbaar feit en haar rechtsmacht met betrekking tot dat strafbare feit heeft gevestigd in overeenstemming met artikel 4, tweede lid, letter b, de zaak voor te leggen aan haar bevoegde autoriteiten zodat betrokkene kan worden vervolgd, tenzij door de verzoekende Partij anders is verzocht teneinde haar legitieme rechtsmacht veilig te stellen.

  • 10 Indien uitlevering wordt verzocht teneinde een straf ten uitvoer te kunnen leggen, en indien deze wordt geweigerd omdat de betrokkene een onderdaan van de aangezochte Partij is, overweegt de aangezochte Partij, indien haar wetgeving dit toelaat en dit in overeenstemming is met de vereisten van deze wetgeving, op aanvraag van de verzoekende Partij de straf die is opgelegd krachtens het recht van de verzoekende Partij of het resterende gedeelte daarvan ten uitvoer te leggen.

  • 11 De Partijen streven ernaar bilaterale en multilaterale overeenkomsten te sluiten teneinde uitlevering mogelijk te maken of de doeltreffendheid ervan te verhogen.

  • 12 De Partijen kunnen overwegen bilaterale of multilaterale overeenkomsten te sluiten, waarin hetzij op ad hoc basis, hetzij algemeen geldend, regelingen worden getroffen over de overbrenging naar hun land van personen die zijn veroordeeld tot gevangenisstraf of andere tot vrijheidsbeneming strekkende sancties wegens strafbare feiten waarop dit artikel van toepassing is, met het doel hen aldaar hun straftijd te doen uitzitten.

Artikel 7. Wederzijdse rechtshulp

  • 1 De Partijen verlenen elkaar ingevolge dit artikel de ruimste mate van wederzijdse rechtshulp in onderzoeken, vervolgingen en gerechtelijke procedures met betrekking tot feiten die in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar zijn gesteld.

  • 2 Wederzijdse rechtshulp, die in overeenstemming met dit artikel wordt verleend, kan worden verzocht voor de volgende doeleinden:

    • a. het afnemen van getuigenissen of verklaringen van personen;

    • b. het betekenen van gerechtelijke stukken;

    • c. het uitvoeren van huiszoekingen en inbeslagnemingen;

    • d. het onderzoeken van voorwerpen en terreinen;

    • e. het verstrekken van gegevens en bewijsmateriaal;

    • f. het verstrekken van originele exemplaren of gewaarmerkte afschriften van terzake dienende documenten en dossiers, waaronder begrepen bankdossiers, financiële stukken, ondernemingsbescheiden of commerciële dossiers;

    • g. het identificeren of opsporen van opbrengsten, voorwerpen, hulpmiddelen of andere zaken voor het leveren van bewijs.

  • 3 De Partijen kunnen elkaar alle andere vormen van wederzijdse rechtshulp verlenen die zijn toegestaan volgens de nationale wetgeving van de aangezochte Partij.

  • 4 Op verzoek dienen de Partijen, voor zover verenigbaar met hun nationale wetgeving en praktijk, te vergemakkelijken of te bevorderen dat diegenen, die zich bereid verklaren bij onderzoeken te helpen of aan een procedure deel te nemen, waaronder begrepen personen in detentie, aanwezig of beschikbaar zijn.

  • 5 Een Partij kan niet het bankgeheim inroepen als grond om te weigeren wederzijdse rechtshulp krachtens dit artikel te verlenen.

  • 6 De bepalingen van dit artikel laten onverlet de verplichtingen voortvloeiend uit andere bilaterale of multilaterale verdragen, waarbij wederzijdse rechtshulp in strafzaken geheel of gedeeltelijk is of zal worden geregeld.

  • 7 Het achtste lid tot en met het negentiende lid van dit artikel gelden voor verzoeken die ingevolge dit artikel worden gedaan indien de betrokken Partijen niet gebonden zijn door een verdrag aangaande wederzijdse rechtshulp. Indien de Partijen wèl door een dergelijk verdrag zijn gebonden, gelden de overeenkomstige bepalingen van dat verdrag, tenzij de Partijen overeenkomen in plaats daarvan het achtste lid tot en met het negentiende lid van dit artikel toe te passen.

  • 8 Partijen wijzen een autoriteit, of, indien nodig, autoriteiten aan, die verantwoordelijk zijn voor en bevoegd zijn tot het uitvoeren van verzoeken om wederzijdse rechtshulp of tot toezending ervan aan de tot uitvoering bevoegde autoriteiten. Zij brengen de hiertoe aangewezen autoriteit of autoriteiten ter kennis aan de Secretaris-Generaal. De toezending van verzoeken om wederzijdse rechtshulp en alle desbetreffende correspondentie geschiedt tussen de daartoe door de partij en aangewezen autoriteiten; deze bepaling geldt onverminderd het recht van een Partij te verlangen dat deze verzoeken en berichten langs diplomatieke weg aan haar worden gericht en, in dringende omstandigheden, indien mogelijk en indien Partijen zulks overeenkomen, via Interpol (International Criminal Police Organization).

  • 9 Verzoeken worden schriftelijk gedaan in een voor de aangezochte Partij aanvaardbare taal. Elke Partij brengt de voor haar aanvaardbare taal of talen ter kennis van de Secretaris-Generaal. In dringende omstandigheden, en indien de Partijen zulks overeenkomen, kunnen verzoeken mondeling worden gedaan, maar zij dienen onverwijld schriftelijk te worden bevestigd.

  • 10 Een verzoek om wederzijdse rechtshulp omvat:

    • a. de identiteit van de autoriteit die het verzoek doet;

    • b. het onderwerp en de aard van het onderzoek, de vervolging of de procedure waarop het verzoek betrekking heeft, en de naam en de functies van de autoriteit die dit onderzoek, deze vervolging of deze procedure leidt;

    • c. een samenvatting van de ter zake dienende feiten, behalve in geval van verzoeken om het betekenen van gerechtelijke stukken;

    • d. een beschrijving van de gewenste hulp en bijzonderheden aangaande specifieke procedures die de verzoekende Partij gevolgd wenst te zien;

    • e. indien mogelijk, de identiteit, verblijfplaats en nationaliteit van de betrokken personen;

    • f. het doel waarvoor om het bewijsmateriaal, de gegevens of het optreden wordt verzocht.

  • 11 De aangezochte Partij kan om aanvullende gegevens verzoeken wanneer dit voor de uitvoering van het verzoek in overeenstemming met haar nationale wetgeving nodig blijkt, of wanneer dit de uitvoering kan vergemakkelijken.

  • 12 Een verzoek wordt uitgevoerd in overeenstemming met de nationale wetgeving van de aangezochte Partij, voor zover dit niet in strijd is met de nationale wetgeving van de aangezochte Partij en indien mogelijk, overeenkomstig de in het verzoek vermelde procedures.

  • 13 De verzoekende Partij dient door de aangezochte Partij verstrekte gegevens of bewijsmateriaal niet over te dragen of te gebruiken voor andere dan in het verzoek vermelde onderzoeken, vervolgingen of procedures, zonder voorafgaande toestemming van de aangezochte Partij.

  • 14 De verzoekende Partij kan verlangen dat de aangezochte Partij het feit dat het verzoek is gedaan en de strekking van het verzoek vertrouwelijk behandelt, behalve voor zover daarvan moet worden afgeweken teneinde het verzoek uit te voeren. Indien de aangezochte Partij niet kan voldoen aan het vereiste van vertrouwelijkheid, stelt zij de verzoekende Partij hiervan onmiddellijk in kennis.

  • 15 Wederzijdse rechtshulp kan worden geweigerd:

    • a. indien het verzoek niet in overeenstemming met de bepalingen van dit artikel wordt gedaan;

    • b. indien de aangezochte Partij van mening is dat uitvoering van het verzoek haar soevereiniteit, veiligheid, openbare orde, of andere wezenlijke belangen vermoedelijk zal schaden;

    • c. indien het de autoriteiten van de aangezochte Partij door haar nationale wetgeving verboden zou zijn de verzochte handeling te verrichten ten aanzien van soortgelijke strafbare feiten, indien deze het onderwerp zouden zijn van onderzoek, vervolging of procedures onder hun eigen rechtsmacht;

    • d. indien inwilliging van het verzoek in strijd zou zijn met de wetgeving van de aangezochte Partij aangaande wederzijdse rechtshulp.

  • 16 Weigeringen tot het verlenen van wederzijdse rechtshulp worden met redenen omkleed.

  • 17 Wederzijdse rechtshulp kan door de aangezochte Partij worden uitgesteld op grond van het feit dat deze een lopend onderzoek, een lopende vervolging of een lopende procedure doorkruist. In dit geval pleegt de aangezochte Partij overleg met de verzoekende Partij om te bepalen of de rechtshulp nog kan worden verleend onder de voorwaarden die de aangezochte Partij nodig acht.

  • 18 Een getuige, deskundige of andere persoon die zich bereid verklaart te getuigen in een proces of te helpen bij een onderzoek, vervolging of gerechtelijke procedure op het grondgebied van de verzoekende Partij, wordt niet vervolgd, in hechtenis genomen, gestraft of onderworpen aan andere beperkingen van zijn persoonlijke vrijheid op dat grondgebied vanwege handelingen, nalatigheden of veroordelingen voorafgaande aan zijn vertrek van het grondgebied van de aangezochte Partij. Deze vrijgeleide houdt op wanneer de getuige, deskundige of andere persoon gedurende een tijdvak van vijftien achtereenvolgende dagen, of gedurende een door de Partijen overeengekomen tijdvak, vanaf de datum waarop hem officieel is meegedeeld dat zijn aanwezigheid door de rechterlijke autoriteiten niet langer is vereist, de mogelijkheid heeft gehad te vertrekken, maar desondanks vrijwillig op het grondgebied is gebleven, of het heeft verlaten en uit eigen vrije wil is teruggekeerd.

  • 19 De gewone kosten van uitvoering van een verzoek komen ten laste van de aangezochte Partij, tenzij door de betrokken Partijen anders is overeengekomen. Indien aanzienlijke of buitengewone onkosten worden of zullen moeten worden gemaakt om aan het verzoek te voldoen, plegen de Partijen overleg om de voorwaarden te bepalen waarop het verzoek wordt uitgevoerd alsmede de wijze waarop de kosten zullen worden gedragen.

  • 20 De Partijen overwegen, indien noodzakelijk, de mogelijkheid bilaterale of multilaterale overeenkomsten te sluiten of regelingen te treffen die de doeleinden van de bepalingen in dit artikel dienen, aan deze bepalingen praktische uitvoering geven of de werking ervan verbeteren.

Artikel 8. Overdracht van strafvervolging

De Partijen overwegen de mogelijkheid de strafvervolging aan elkaar over te dragen van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten in gevallen waarin deze overdracht in het belang van een goede rechtsbedeling wordt geacht.

Artikel 9. Andere vormen van samenwerking en opleiding

  • 1 De Partijen werken nauw met elkaar samen, op een wijze die verenigbaar is met onderscheiden nationale rechts- en bestuursstelsels, teneinde de doeltreffendheid te vergroten van de opsporing en wetshandhaving met het oog op de bestrijding van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten. In het bijzonder zullen zij, op grond van bilaterale of multilaterale overeenkomsten of regelingen:

    • a. verbindingskanalen tussen hun bevoegde instanties en diensten tot stand brengen en onderhouden om de veilige en snelle uitwisseling van gegevens aangaande alle aspecten van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten te vergemakkelijken, waaronder begrepen verbanden met andere misdadige praktijken, indien de betrokken Partijen dit passend achten;

    • b. met elkaar samenwerken in het uitvoeren van onderzoeken aangaande in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten die een internationaal karakter hebben, wat betreft:

      • (i) de identiteit, verblijfplaats en activiteiten van personen die ervan worden verdacht te zijn betrokken bij in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten;

      • (ii) het verkeer van uit het begaan van dergelijke strafbare feiten

        verworven opbrengsten en voorwerpen;

      • (iii) het verkeer van verdovende middelen, psychotrope stoffen, stoffen in Tabel I en Tabel II van dit Verdrag en hulpmiddelen die worden of zijn bestemd om te worden gebruikt bij het begaan van dergelijke strafbare feiten;

    • c. in passende gevallen en indien dit niet in strijd is met het nationale recht, gezamenlijke teams vormen voor de uitvoering van de bepalingen van dit lid, met inachtneming van de noodzaak van het beschermen van de veiligheid van personen en operaties. De functionarissen van een Partij die deel uitmaken van een dergelijk team moeten zich houden aan de aanwijzingen van de bevoegde autoriteiten van de Partij op het grondgebied waarvan de operatie plaats vindt; in al deze gevallen dragen de betrokken Partijen er zorg voor dat de soevereiniteit van de Partij op het grondgebied waarvan de operatie plaats vindt, ten volle wordt geëerbiedigd;

    • d. wanneer van toepassing, de benodigde hoeveelheden stoffen verstrekken voor analyse of opsporingsonderzoek;

    • e. doeltreffende coördinatie tussen hun bevoegde instanties en diensten vergemakkelijken, en de uitwisseling bevorderen van personeel en andere deskundigen, waaronder begrepen de detachering van verbindingsfunctionarissen.

  • 2 Elke Partij zal, voor zover nodig, gerichte opleidingsprogramma's opzetten, ontwikkelen of verbeteren voor haar wetshandhavend en ander personeel, waaronder begrepen douanebeambten, dat belast is met de bestrijding van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten. In deze programma's dienen in het bijzonder de volgende onderwerpen aan de orde te komen:

    • a. methoden die worden gebruikt bij de opsporing en bestrijding van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten;

    • b. routes en methoden die worden gebruikt door personen die ervan worden verdacht te zijn betrokken bij in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, in het bijzonder in Staten van doorvoer, en passende maatregelen hiertegen;

    • c. toezicht op de in- en uitvoer van verdovende middelen, psychotrope stoffen en in Tabel I en Tabel II genoemde stoffen;

    • d. opsporing van en toezicht op het verkeer van opbrengsten en voorwerpen verworven uit in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, en verdovende middelen, psychotrope stoffen en in Tabel I en Tabel II genoemde stoffen, en hulpmiddelen die worden of zijn bestemd om te worden gebruikt bij het begaan van deze feiten;

    • e. methoden die worden gebruikt voor het overdragen, verbergen of verhullen van deze opbrengsten, goederen en hulpmiddelen;

    • f. het verzamelen van bewijs;

    • g. methoden voor het houden van toezicht in vrijhandelszones en vrijhavens;

    • h. moderne technieken voor opsporing en wetshandhaving.

  • 3 De Partijen helpen elkaar bij het ontwerpen en uitvoeren van onderzoeks- en opleidingsprogramma's die tot doel hebben hun deskundigheid op de in het tweede lid van dit artikel bedoelde gebieden te delen, en zij maken hiervoor tevens gebruik, wanneer dat passend wordt geacht, van regionale en internationale conferenties en studiebijeenkomsten voor het bevorderen van de samenwerking en het aanmoedigen van de bespreking van problemen van wederzijds belang, waaronder begrepen de bijzondere problemen en behoeften van Staten van doorvoer.

Artikel 10. Internationale samenwerking en hulp aan Staten van doorvoer

  • 1 De Partijen werken samen, rechtstreeks of door tussenkomst van bevoegde internationale of regionale organisaties, om waar mogelijk hulp en steun te verlenen aan Staten van doorvoer, en in het bijzonder aan ontwikkelingslanden die behoefte hebben aan dergelijke hulp en steun, door middel van programma's voor technische samenwerking om de illegale invoer en doorvoer te beletten, of andere verwante activiteiten.

  • 2 De Partijen kunnen zich, rechtstreeks of door tussenkomst van bevoegde internationale of regionale organisaties, verbinden tot het verlenen van financiële hulp aan Staten van doorvoer teneinde de infrastructuur die nodig is voor doeltreffende bestrijding en voorkoming van sluikhandel uit te breiden en te versterken.

  • 3 De Partijen kunnen bilaterale of multilaterale overeenkomsten sluiten of regelingen treffen om de doeltreffendheid van de internationale samenwerking ingevolge dit artikel te vergroten en kunnen in dit verband financiële regelingen in overweging nemen.

Artikel 11. Gecontroleerde aflevering

  • 1 Indien geoorloofd volgens de grondbeginselen van hun onderscheiden nationale rechtsstelsels nemen de Partijen de nodige maatregelen om, binnen hun mogelijkheden, gepast gebruik van gecontroleerde aflevering op internationaal niveau mogelijk te maken, op grond van overeenkomsten of regelingen die wederzijds zijn overeengekomen, teneinde personen te identificeren die zijn betrokken bij in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten, en gerechtelijke stappen tegen hen te ondernemen.

  • 2 Beslissingen om van gecontroleerde aflevering gebruik te maken, worden van geval tot geval genomen, waarbij zo nodig rekening wordt gehouden met financiële regelingen en afspraken ten aanzien van de uitoefening van rechtsmacht door de betrokken Partijen.

  • 3 Illegale zendingen waarvoor gecontroleerde aflevering is over eengekomen, kunnen, wanneer de betrokken Partijen hiermee instemmen, worden onderschept en vervolgens worden doorgelaten, waarbij de verdovende middelen of psychotrope stoffen onaangeroerd blijven dan wel geheel of gedeeltelijk worden verwijderd of vervangen.

Artikel 12. Stoffen die vaak worden gebruikt bij de illegale vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen

  • 1 De Partijen dienen de door hen passend geachte maatregelen te treffen om te voorkomen dat de in Tabel I en Tabel II genoemde stoffen worden misbruikt voor de illegale vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen, en werken hiertoe met elkaar samen.

  • 2 Indien een Partij of het Comité over gegevens beschikt die naar haar of zijn mening opneming van een stof in Tabel I of Tabel II noodzakelijk maken, doet die Partij of het Comité daarvan mededeling aan de Secretaris-Generaal, en verschaft hem de inlichtingen die deze mededeling staven. De in het tweede tot en met het zevende lid van dit artikel beschreven procedure geldt ook wanneer een Partij of het Comité over gegevens beschikt die het afvoeren van een stof van Tabel I of Tabel II, of het overbrengen van een stof van de ene Tabel naar de andere rechtvaardigen.

  • 3 De Secretaris-Generaal doet deze mededeling en alle inlichtingen die hij nuttig acht, toekomen aan de Partijen, aan de Commissie en, indien de mededeling wordt gedaan door een Partij, aan het Comité. De Partijen doen hun commentaar op de mededeling toekomen aan de Secretaris-Generaal, tezamen met alle aanvullende gegevens die het Comité kunnen helpen een oordeel te vormen, en de Commissie kunnen helpen tot een beslissing te komen.

  • 4 Indien het Comité, rekening houdend met de mate, het belang en de verscheidenheid van de vormen van legaal gebruik van de stof, alsmede de mogelijkheid en het gemak van het gebruik van vervangende stoffen zowel voor legale doeleinden als voor de illegale vervaardiging van verdovende middelen en psychotrope stoffen, tot de slotsom komt:

    • a. dat de stof veelvuldig wordt gebruikt bij de illegale vervaardiging van een verdovend middel of een psychotrope stof;

    • b. dat de omvang en mate van de illegale vervaardiging van een verdovend middel of een psychotrope stof zodanig ernstige moeilijkheden op het gebied van de volksgezondheid of van maatschappelijke aard scheppen, dat internationaal ingrijpen gerechtvaardigd is, zendt het het Comité aan de Commissie een beoordeling van de stof, waarbij wordt aangegeven wat de waarschijnlijke gevolgen zijn van toevoeging van de stof aan Tabel I of Tabel II op zowel legaal gebruik als op illegale vervaardiging, en doet het Comité aanbevelingen voor maatregelen van toezicht die in het licht van bovenbedoelde beoordeling passend zouden zijn.

  • 5 De Commissie kan, rekening houdend met de commentaren van Partijen en de commentaren en aanbevelingen van het Comité, wiens beoordeling doorslaggevend zal zijn in wetenschappelijke aangelegenheden, en in aanmerking nemend eventuele andere ter zake dienende factoren, met een meerderheid van twee derde van haar leden besluiten een stof in Tabel I of Tabel II op te nemen.

  • 6 Elk besluit dat de Commissie ingevolge dit artikel neemt, wordt door de Secretaris-Generaal ter kennis gebracht van alle Staten en andere organisaties die Partij zijn bij dit Verdrag of gerechtigd zijn Partij te worden, en aan het Comité. Een dergelijk besluit treedt ten aanzien van elke Partij in werking honderdtachtig dagen na datum van een dergelijke kennisgeving.

  • 7

    • a. De besluiten die de Commissie ingevolge dit artikel neemt, worden aan de Raad voorgelegd voor een hernieuwd onderzoek, indien een Partij daarom verzoekt binnen honderdtachtig dagen nadat kennisgeving van het besluit is gedaan. Het verzoek dient te zijn gericht aan de Secretaris-Generaal en dient te zijn vergezeld van alle terzakedoende gegevens waarmede het verzoek wordt gemotiveerd.

    • b. De Secretaris-Generaal zendt afschriften van het verzoek en de ter zake dienende gegevens aan de Commissie, aan het Comité en aan alle Partijen, en verzoekt hun binnen negentig dagen hun commentaar in te dienen. Alle ontvangen commentaren worden ter overweging voorgelegd aan de Raad.

    • c. De Raad kan het besluit van de Commissie bevestigen of ongedaan maken. Kennisgeving van het besluit van de Raad wordt gezonden aan alle Staten en andere gebieden en organisaties die Partij zijn bij dit Verdrag of gerechtigd zijn Partij te worden, aan de Commissie en aan het Comité.

  • 8

    • a. Onverminderd de algemene gelding van de in het eerste lid van dit artikel vervatte bepalingen en de bepalingen van het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd en het Verdrag van 1971, nemen de Partijen de door hen passend geachte maatregelen voor het houden van toezicht binnen hun grondgebied op de vervaardiging en distributie van de stoffen in Tabel I en Tabel II.

    • b. Hiertoe kunnen de Partijen:

      • (i) toezicht houden op alle personen en ondernemingen die zich bezighouden met de vervaardiging en distributie van deze stoffen;

      • (ii) de inrichtingen en gebouwen waarin deze vervaardiging of distributie kan plaatsvinden onderwerpen aan een vergunningenstelsel;

      • (iii) voorschrijven dat vergunninghouders zich in het bezit stellen van een machtiging voor het verrichten van de eerder genoemde handelingen;

      • (iv) voorkomen dat fabrikanten en distributeurs grotere hoeveelheden van deze stoffen in voorraad hebben dan vereist is voor de normale bedrijfsvoering en de bestaande marktsituatie.

  • 9 Elke Partij neemt ten aanzien van de stoffen in Tabel I en Tabel II de volgende maatregelen:

    • a. stelt in en houdt in stand een systeem van toezicht op de internationale handel in stoffen in Tabel I en Tabel II teneinde de ontdekking van verdachte transacties te vergemakkelijken. Deze toezichtsystemen worden toegepast in nauwe samenwerking met fabrikanten, importeurs, exporteurs en groot- en kleinhandelaren, die de bevoegde autoriteiten inlichten over verdachte orders en transacties;

    • b. voorziet in de inbeslagneming van elke in Tabel I of Tabel II genoemde stof indien er voldoende bewijs is dat deze is bestemd om te worden gebruikt bij de clandestiene vervaardiging van een verdovend middel of een psychotrope stof;

    • c. stelt zo spoedig mogelijk de bevoegde autoriteiten en diensten van de betrokken Partijen op de hoogte indien er reden is om te veronderstellen dat de in-, uit- of doorvoer van een in Tabel I of Tabel II genoemde stof de clandestiene vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen tot doel heeft, en met name het verstrekken van gegevens over de wijze van betalen en alle andere belangrijke elementen die tot die veronderstelling hebben geleid;

    • d. schrijft voor dat zendingen voor in- en uitvoer behoorlijk van etiketten en documenten zijn voorzien. Op handelsdocumenten zoals facturen, vrachtbrieven, douanepapieren en vervoersdocumenten worden vermeld de namen van de stoffen die worden in- of uitgevoerd, zoals gegeven in Tabel I of Tabel II, de hoeveelheid die wordt in- of uitgevoerd, en naam en adres van de exporteur, van de importeur en, indien beschikbaar, van de geadresseerde;

    • e. verzekert dat de in letter (d) van dit artikel bedoelde documenten gedurende een tijdvak van ten minste twee jaar worden bewaard en beschikbaar kunnen worden gesteld voor inspectie door de bevoegde autoriteiten.

  • 10

    • a. In aanvulling op de bepalingen van het negende lid, en op verzoek van de belanghebbende Partij aan de Secretaris-Generaal, draagt elke Partij uit het grondgebied waarvan een in Tabel I genoemde stof zal worden uitgevoerd er zorg voor dat, voorafgaand aan deze uitvoer, de volgende gegevens door haar bevoegde autoriteiten worden verstrekt aan de bevoegde autoriteiten van het land waar de stof zal worden ingevoerd:

      • (i) de naam en het adres van de exporteur, van de importeur en, indien beschikbaar, van de geadresseerde;

      • (ii) de naam van de stof in Tabel I;

      • (iii) de hoeveelheid van de uit te voeren stof;

      • (iv) de verwachte plaats van invoer en de verwachte datum van verzending;

      • (v) alle andere inlichtingen waarover wederzijds overeenstemming tussen de Partijen is bereikt.

    • b. Een Partij kan strengere maatregelen van toezicht nemen dan die voorzien in dit lid indien dergelijke maatregelen naar haar oordeel gewenst of noodzakelijk zijn.

  • 11 Wanneer een Partij aan een andere Partij inlichtingen verstrekt in overeenstemming met het negende en tiende lid van dit artikel kan de Partij die deze inlichtingen verstrekt verlangen dat de Partij die deze ontvangt alle handels-, bedrijfs- of beroepsgeheimen of fabrieks- of handelswerkwijzen als vertrouwelijk behandelt.

  • 12 Elke Partij verstrekt het Comité jaarlijks, in de vorm en op de wijze die het Comité vaststelt en op formulieren die het Comité verstrekt, inlichtingen over:

    • a. de in beslag genomen hoeveelheden van stoffen in Tabel I en Tabel II en, indien bekend, hun herkomst;

    • b. stoffen die niet in Tabel I of Tabel II zijn opgenomen, waarvan is vastgesteld dat zij zijn gebruikt bij de clandestiene vervaardiging van verdovende middelen of psychotrope stoffen, en die door de Partij van voldoende betekenis worden geacht om onder de aandacht van het Comité te worden gebracht;

    • c. methoden van ontduiking en illegale vervaardiging.

  • 14 De bepalingen van dit artikel gelden niet voor farmaceutische preparaten, noch voor andere preparaten die stoffen in Tabel I of Tabel II bevatten en die op zodanige wijze zijn samengesteld dat deze stoffen niet gemakkelijk kunnen worden gebruikt of met eenvoudig toe te passen middelen kunnen worden teruggewonnen.

Artikel 13. Materialen en apparatuur

De Partijen nemen de door hen passend geachte maatregelen om de handel in en het misbruik van materialen en apparatuur voor de illegale produktie of vervaardiging van verdovende middelen en psychotrope stoffen te voorkomen en werken hiertoe samen.

Artikel 14. Maatregelen om de clandestiene teelt van planten die verdovende middelen bevatten, uit te roeien, en de illegale vraag naar verdovende middelen en psychotrope stoffen uit te bannen

  • 1 Maatregelen die door Partijen ingevolge dit Verdrag worden genomen, dienen niet minder streng te zijn dan de bepalingen van het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd en het Verdrag van 1971 met betrekking tot het uitroeien van de illegale teelt van planten die verdovende en psychotrope stoffen bevatten en het uitbannen van de illegale vraag naar verdovende middelen en psychotrope stoffen.

  • 2 Elke Partij neemt passende maatregelen om op haar grondgebied de illegale teelt van planten die verdovende of psychotrope stoffen bevatten, zoals opium, cocaplanten en cannabisplanten, te voorkomen, en om deze planten uit te roeien, indien zij daar illegaal worden geteelt. Bij het nemen van deze maatregelen worden de fundamentele rechten van de mens geëerbiedigd en wordt naar behoren rekening gehouden met van oudsher toegestane vormen van gebruik, wanneer er historisch bewijs van dergelijk gebruik is, alsmede met de bescherming van het milieu.

  • 3

    • a. De Partijen kunnen samenwerken om de doeltreffendheid van de inspanningen tot uitroeiing te vergroten. Deze samenwerking kan in passende gevallen onder andere een ondersteuning inhouden van de geïntegreerde plattelandsontwikkeling, leidend tot economisch levensvatbare alternatieven voor de illegale teelt. Factoren als toegang tot markten, de beschikbaarheid van middelen en de heersende sociaal-economische omstandigheden dienen in aanmerking te worden genomen voordat dergelijke programma's voor plattelandsontwikkeling worden uitgevoerd. De Partijen kunnen andere passende vormen van samenwerking overeenkomen.

    • b. De Partijen vergemakkelijken tevens het uitwisselen van wetenschappelijke en technische gegevens en het verrichten van onderzoek aangaande uitroeiing van illegale teelt.

    • c. In alle gevallen waar zij gezamenlijke grenzen hebben, streven de Partijen naar samenwerking in uitroeiingsprogramma's in hun onderscheiden gebieden langs deze grenzen.

  • 4 De Partijen nemen passende maatregelen gericht op het uitbannen of het verminderen van de clandestiene vraag naar verdovende middelen en psychotrope stoffen, teneinde het menselijke leed te verminderen en de financiële drijfveren voor de sluikhandel weg te nemen. Deze maatregelen kunnen onder andere worden gebaseerd op de aanbevelingen van de Verenigde Naties, van gespecialiseerde organisaties van de Verenigde Naties zoals de Wereldgezondheidsorganisatie, en andere bevoegde internationale organisaties, en op het Allesomvattende Interdisciplinaire Plan dat werd aangenomen door de Internationale conferentie inzake misbruik van en sluikhandel in verdovende middelen die werd gehouden in 1987, voor zover dit betrekking heeft op gouvernementele en niet-gouvernementele organisaties en particuliere inspanningen op het gebied van voorkoming, behandeling en wederaanpassing. De Partijen kunnen bilaterale of multilaterale overeenkomsten of regelingen aangaan gericht op het uitbannen of verminderen van de clandestiene vraag naar verdovende middelen en psychotrope stoffen.

  • 5 De Partijen kunnen ook de nodige maatregelen nemen voor snelle vernietiging of legaal gebruik van verdovende middelen, psychotrope stoffen en stoffen vermeld in Tabel I en Tabel II die zijn inbeslaggenomen of zijn geconfisqueerd, alsmede voor de toelaatbaarheid als bewijsmiddel van daartoe naar behoren gemerkte benodigde hoeveelheden van deze stoffen.

Artikel 15. Beroepsvervoerder

  • 1 De Partijen nemen passende maatregelen om er zorg voor te dragen dat vervoermiddelen die door beroepsvervoerders worden geëxploiteerd, niet worden gebruikt bij het begaan van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten; deze maatregelen kunnen bijzondere regelingen met beroepsvervoerders omvatten.

  • 2 Elke Partij verlangt dat beroepsvervoerders redelijke voorzorgsmaatregelen nemen om te voorkomen dat hun vervoermiddelen worden gebruikt voor het begaan van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten. Deze voorzorgsmaatregelen kunnen omvatten:

    • a. indien de hoofdvestiging van een beroepsvervoerder binnen het grondgebied van de Partij is gelegen:

      • (i) het opleiden van personeel om verdachte zendingen of personen te identificeren;

      • (ii) het bevorderen van de integriteit van het personeel;

    • b. indien een beroepsvervoerder binnen het grondgebied van de Partij werkzaam is:

      • (i) het vooraf indienen van vrachtbrieven, indien mogelijk;

      • (ii) het gebruiken van moeilijk te vervalsen, individueel te verifieren zegels op verpakkingen;

      • (iii) het zo vroeg mogelijk melden aan de desbetreffende autoriteiten van alle verdachte omstandigheden die verband kunnen houden met het begaan van in overeenstemming met artikel 3, eerste lid, strafbaar gestelde feiten.

  • 3 Elke Partij streeft ernaar te bewerkstelligen dat beroepsvervoerders en de desbetreffende autoriteiten samenwerken op punten van binnenkomst en vertrek en in andere gebieden die onder douanetoezicht staan, teneinde ongeoorloofde toegang tot vervoermiddelen en lading te voorkomen en passende veiligheidsmaatregelen te nemen.

Artikel 16. Handelsdocumenten en het etiketteren van zendingen voor uitvoer

  • 1 Elke Partij verlangt dat zendingen van verdovende middelen en psychotrope stoffen voor wettige uitvoer behoorlijk zijn voorzien van documenten. Naast de vereisten voor documentatie krachtens artikel 31 van het Verdrag van 1961, artikel 31 van het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd en artikel 12 van het Verdrag van 1971 dienen op handelsdocumenten zoals facturen, vrachtbrieven, douanepapieren en vervoersdocumenten te zijn vermeld de namen van de verdovende middelen en psychotrope stoffen die worden uitgevoerd zoals gegeven in de onderscheiden Lijsten van het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd en het Verdrag van 1971, de hoeveelheid die wordt uitgevoerd, alsmede de naam en het adres van de exporteur, van de importeur en, indien beschikbaar, van de geadresseerde.

  • 2 Elke Partij verlangt dat zendingen van verdovende middelen en psychotrope stoffen die worden uitgevoerd niet op onjuiste wijze worden geëtiketteerd.

Artikel 17. Sluikhandel over zee

  • 1 De Partijen werken zoveel mogelijk samen om, in overeenstemming met het internationale zeerecht, de sluikhandel over zee tegen te gaan.

  • 2 Een Partij die redelijke gronden heeft om te vermoeden dat een vaartuig dat haar vlag voert dan wel geen vlag voert of geen nationaliteitskentekens toont, bij sluikhandel is betrokken, kan de hulp inroepen van andere Partijen om het gebruik van het vaartuig voor dit doel tegen te gaan. De Partijen waarvan aldus de hulp wordt ingeroepen, verlenen deze hulp met de middelen waarover zij beschikken.

  • 3 Een Partij die redelijke gronden heeft om te vermoeden dat een vaartuig dat in overeenstemming met het internationale recht de vrijheid van scheepvaart uitoefent en dat de vlag voert of de nationaliteitskentekens toont van een andere Partij, is betrokken bij sluikhandel, kan dit melden aan de vlaggestaat, kan verzoeken om bevestiging van de registratie en kan, indien de nationaliteit wordt bevestigd, de vlaggestaat verzoeken haar te machtigen ten aanzien van dat vaartuig passende maatregelen te nemen.

  • 4 In overeenstemming met het derde lid of in overeenstemming met verdragen die tussen hen van kracht zijn of in overeenstemming met anderszins tussen die Partijen bestaande overeenkomsten of regelingen kan de vlaggestaat de verzoekende Staat machtigen om, onder andere:

    • a. het vaartuig aan te houden;

    • b. het vaartuig te doorzoeken;

    • c. indien bewijs van betrokkenheid bij sluikhandel wordt gevonden, passende maatregelen te nemen ten aanzien van het vaartuig, de personen en de lading aan boord.

  • 5 Wanneer ingevolge dit artikel maatregelen worden genomen, houden de betrokken Partijen er naar behoren rekening mede dat de veiligheid van mensenlevens op zee en van het vaartuig en de lading niet in gevaar mogen worden gebracht en dat de handelsbelangen en rechtsbelangen van de vlaggestaat of van andere belanghebbende Staten niet mogen worden geschaad.

  • 6 De vlaggestaat kan, voor zover dit verenigbaar is met zijn verplichtingen in het eerste lid van dit artikel, zijn machtiging afhankelijk stellen van met de verzoekende Partij overeen te komen voorwaarden, waaronder begrepen voorwaarden betreffende aansprakelijkheid.

  • 7 Voor de toepassing van het derde en vierde lid van dit artikel geeft een Partij onverwijld antwoord op ieder verzoek van een andere Partij om vast te stellen of een vaartuig dat haar vlag voert daartoe gerechtigd is, en op verzoeken om machtiging die worden ingediend ingevolge het derde lid. Op het tijdstip dat zij Partij bij dit Verdrag wordt, wijst elke Partij een autoriteit, of zonodig autoriteiten, aan voor het ontvangen en beantwoorden van dergelijke verzoeken. Deze aanwijzing wordt door tussenkomst van de Secretaris-Generaal aan alle andere Partijen meegedeeld binnen een maand nadat zij is geschied.

  • 8 Een Partij die een van de maatregelen heeft genomen voorzien in dit artikel, stelt de betrokken vlaggestaat onmiddellijk op de hoogte van de resultaten van dat optreden.

  • 9 De Partijen overwegen bilaterale of regionale overeenkomsten of regelingen aan te gaan om de bepalingen van dit artikel uit te voeren of de doeltreffendheid ervan te vergroten.

  • 10 Maatregelen bedoeld in het vierde lid van dit artikel worden slechts tenuitvoergelegd door oorlogsschepen, militaire luchtvaartuigen, of andere vaartuigen of luchtvaartuigen die duidelijke merktekens tonen waaruit blijkt dat zij in dienst zijn van de staat en dat zij tot die maatregelen gemachtigd zijn.

  • 11 Bij ieder optreden in overeenstemming met dit artikel wordt, in overeenstemming met het internationale zeerecht, er naar behoren rekening mee gehouden dat geen inbreuk wordt gemaakt op de rechten en verplichtingen en de uitoefening van de rechtsmacht van kuststaten en dat geen aantasting plaatsvindt van deze rechten, verplichtingen of rechtsmacht.

Artikel 18. Vrijhandelszones en vrijhavens

  • 1 De Partijen passen ter bestrijding van de sluikhandel in verdovende middelen, psychotrope stoffen en stoffen in Tabel I en II in vrijhandelszones en in vrijhavens maatregelen toe die niet minder streng zijn dan de maatregelen die zij in andere delen van hun grondgebied toepassen.

  • 2 De Partijen streven ernaar:

    • a. toezicht te houden op het verkeer van goederen en personen in vrijhandelszones en vrijhavens en verlenen hiertoe de bevoegde autoriteiten bevoegdheid om inspectie uit te voeren van ladingen en inkomende en uitgaande vaartuigen, waaronder begrepen pleziervaartuigen en vissersvaartuigen, luchtvaartuigen en voertuigen, en om in passende gevallen bemanningsleden, passagiers en hun bagage aan een onderzoek te onderwerpen;

    • b. een systeem in te stellen en ten uitvoer te leggen voor het opsporen van zendingen die vrijhandelszones en vrijhavens in- of uitgaan en die ervan verdacht worden verdovende middelen, psychotrope stoffen en stoffen te bevatten als bedoeld in Tabel I en Tabel II;

    • c. bewakingssystemen in te stellen en ten uitvoer te leggen in havengebieden, rond dokken en op luchthavens en grenscontroleposten in vrijhandelszones en vrijhavens.

Artikel 19. Het gebruik van de post

  • 1 In overeenstemming met hun verplichtingen krachtens de verdragen van de Wereld Post Unie, en in overeenstemming met de grondbeginselen van hun nationale rechtsstelsels nemen de Partijen maatregelen ter bestrijding van het gebruik van de post voor sluikhandel, en werken hiertoe met elkaar samen.

  • 2 De in het eerste lid van dit artikel bedoelde maatregelen omvatten in het bijzonder:

    • a. gecoördineerd optreden ter voorkoming en het tegengaan van het gebruik van de post voor sluikhandel;

    • b. het invoeren en in stand houden door tot opsporing en rechtshandhaving bevoegd personeel van methoden van onderzoek en toezicht die erop gericht zijn illegale zendingen van verdovende middelen, psychotrope stoffen en stoffen in Tabel I en Tabel II in de post op te sporen;

    • c. wetgevende maatregelen om het gebruik mogelijk te maken van passende middelen voor het vergaren van bewijs ten behoeve van de vervolging.

Artikel 20. Door de Partijen te verstrekken gegevens

  • 1 De Partijen verstrekken aan de Commissie, door tussenkomst van de Secretaris-Generaal, gegevens over de werking van dit Verdrag op hun grondgebieden, en in het bijzonder:

    • a. de teksten van wetten en regelingen uitgevaardigd ter uitvoering van het Verdrag;

    • b. bijzonderheden van gevallen van sluikhandel binnen hun rechtsgebied die zij belangrijk achten omdat daarin nieuwe tendenzen zijn waar te nemen, de hoeveelheden waar het om gaat, de bronnen waaruit de stoffen worden verkregen of de methoden die worden toegepast door personen die zich met sluikhandel bezighouden.

  • 2 De Partijen verstrekken deze gegevens op de wijze en op de tijdstippen vastgesteld door de Commissie.

Artikel 21. Taken en bevoegdheden van de Commissie

De Commissie is bevoegd kennis te nemen van alle vraagstukken die verband houden met de doelstellingen van dit Verdrag, en in het bijzonder:

  • a. overziet de Commissie, op grond van de door de Partijen in overeenstemming met artikel 20 verstrekte gegevens, de werking van dit Verdrag;

  • b. kan de Commissie voorstellen en algemene aanbevelingen doen na bestudering van de gegevens die zij van de Partijen ontvangt;

  • c. kan de Commissie de aandacht van het Comité vragen voor aangelegenheden die van belang kunnen zijn voor de werkzaamheden van het Comité;

  • d. neemt de Commissie, ten aanzien van aangelegenheden die door het Comité krachtens artikel 22, eerste lid, letter c, aan haar worden voorgelegd, door haar passend geachte maatregelen;

  • e. kan de Commissie Tabel I en Tabel II wijzigen, overeenkomstig de in artikel 12 vervatte procedures;

  • f. kan de Commissie de aandacht van niet-Partijen vestigen op besluiten en aanbevelingen die zij krachtens dit Verdrag aanneemt, opdat deze overwegen overeenkomstige maatregelen te nemen.

Artikel 22. Taken en bevoegdheden van het Comité

  • 1 Onverminderd de taken en bevoegdheden van de Commissie krachtens artikel 21, en onverminderd de taken en bevoegdheden van het Comité en de Commissie krachtens het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd en het Verdrag van 1971:

    • a. kan het Comité, indien het, op grond van zijn beoordeling van gegevens waarover het Comité, de Secretaris-Generaal of de Commissie beschikt, of op grond van gegevens die door organisaties van de Verenigde Naties worden verstrekt, reden heeft om aan te nemen dat in kwesties die zijn bevoegdheden raken de doelstellingen van dit Verdrag niet worden verwezenlijkt, een Partij of Partijen verzoeken ter zake dienende gegevens te verstrekken;

    • b. met betrekking tot de artikelen 12,13 en 16:

      • (i) nadat het Comité maatregelen heeft genomen krachtens letter a van dit artikel kan het, indien het van de noodzaak hiervan overtuigd is, de betrokken Partij verzoeken de corrigerende maatregelen te nemen die onder de omstandigheden noodzakelijk worden geacht voor de uitvoering van de bepalingen van de artikelen 12,13 en 16;

      • (ii) voordat het Comité overgaat tot het nemen van maatregelen krachtens alinea (iii) hieronder, behandelt het zijn contacten met de betrokken Partij krachtens de voorgaande letters en alinea's als vertrouwelijk;

      • (iii) indien het Comité vaststelt dat de betrokken Partij geen corrigerende maatregelen heeft genomen nadat dit haar krachtens deze letter is verzocht, kan het de aandacht van de Partijen, de Raad en de Commissie voor de kwestie vragen. De door het Comité ingevolge deze alinea gepubliceerde rapporten omvatten tevens de zienswijze van de betrokken Partij indien deze zulks verzoekt.

  • 2 Elke Partij wordt uitgenodigd zich te doen vertegenwoordigen op bijeenkomsten van het Comité waarop krachtens dit artikel zal worden beraadslaagd over kwesties die voor haar van rechtstreeks belang zijn.

  • 3 Indien een krachtens dit artikel door het Comité genomen besluit niet eenstemmig wordt aangenomen, wordt ook de zienswijze van de minderheid gepubliceerd.

  • 4 De besluiten van het Comité krachtens dit artikel worden genomen met een meerderheid van twee derde van het totaal aantal leden van het Comité.

  • 5 Tijdens zijn werkzaamheden ingevolge het eerste lid, letter a van dit artikel draagt het Comité er zorg voor dat alle gegevens die in zijn bezit kunnen komen als vertrouwelijk worden behandeld.

  • 6 De verantwoordelijkheid van het Comité krachtens dit artikel geldt niet voor de uitvoering van verdragen of overeenkomsten die Partijen aangaan in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag.

  • 7 De bepalingen van dit artikel zijn niet van toepassing op geschillen tussen Partijen die vallen onder de bepalingen van artikel 32.

Artikel 23. Verslagen van het Comité

  • 1 Het Comité stelt een jaarverslag op over zijn werkzaamheden dat tevens een analyse bevat van de hem ter beschikking staande gegevens, en, in de daarvoor in aanmerking komende gevallen, een uiteenzetting van de eventuele door de Partijen gegeven of van hen gevraagde toelichtingen, alsmede alle opmerkingen die het Comité wenst te maken en aanbevelingen die het wenst te doen. Het Comité kan aanvullende verslagen opstellen wanneer het dit nodig acht. De verslagen worden door tussenkomst van de Commissie aan de Raad overlegd, die er naar eigen goeddunken commentaar op kan geven.

  • 2 De verslagen van het Comité worden aan de Partijen toegezonden en vervolgens door de Secretaris-Generaal bekendgemaakt. De Partijen staan toe dat zij onbeperkt worden verspreid.

Artikel 24. Toepassing van strengere maatregelen dan die welke krachtens dit Verdrag vereist zijn

Een partij kan strengere maatregelen nemen dan die welke in dit Verdrag zijn voorzien indien dergelijke maatregelen naar haar oordeel gewenst of noodzakelijk zijn ter voorkoming of bestrijding van de sluikhandel.

Artikel 25. Niet-aantasting van eerdere verdragsrechten en -verplichtingen

De bepalingen van dit Verdrag doen geen afbreuk aan de rechten die Partijen bij dit Verdrag genieten of verplichtingen die zij zijn aangegaan krachtens het Verdrag van 1961, het Verdrag van 1961 zoals gewijzigd en het Verdrag van 1971.

Artikel 26. Ondertekening

Dit Verdrag staat van 20 december 1988 tot 28 februari 1989 op het bureau van de Verenigde Naties te Wenen, en daarna tot 20 december 1989 op de zetel van de Verenigde Naties te New York, open voor ondertekening door:

  • a. alle Staten;

  • b. Namibië, vertegenwoordigd door de Raad van de Verenigde Naties voor Namibië;

  • c. regionale organisaties voor economische integratie die bevoegd zijn tot het onderhandelen over en het sluiten en toepassen van internationale overeenkomsten in aangelegenheden die bij dit Verdrag worden geregeld, waarbij verwijzingen in dit Verdrag naar Partijen, Staten, of nationale diensten binnen de grenzen van hun bevoegdheid op deze organisaties van toepassing zijn.

Artikel 27. Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of handeling van formele bevestiging

  • 1 Dit Verdrag dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd door Staten en door Namibië, vertegenwoordigd door de Raad van de Verenigde Naties voor Namibië, en dient formeel te worden bevestigd door de in artikel 26, letter c, bedoelde regionale organisaties voor economische integratie. De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring en de akten aangaande handelingen van formele bevestiging worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal.

  • 2 In hun akten van formele bevestiging geven de regionale organisaties voor economische integratie de reikwijdte aan van hun bevoegdheid ten aanzien van de aangelegenheden die bij dit Verdrag worden geregeld. Deze organisaties stellen de Secretaris-Generaal tevens op de hoogte van eventuele wijzigingen in de reikwijdte van hun bevoegdheid ten aanzien van de zaken die bij dit Verdrag worden geregeld.

Artikel 28. Toetreding

  • 1 Dit Verdrag blijft openstaan voor toetreding door elke Staat, door Namibië vertegenwoordigd door de Raad van de Verenigde Naties voor Namibië, en door de in artikel 26, letter (c) bedoelde regionale organisaties voor economische samenwerking. Toetreding geschiedt door nederlegging van een akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal.

  • 2 In hun akten van toetreding geven de regionale organisaties voor economische integratie de reikwijdte aan van hun bevoegdheid ten aanzien van de aangelegenheden die bij dit Verdrag worden geregeld. Deze organisaties stellen de Secretaris-Generaal tevens op de hoogte van eventuele wijzigingen in de reikwijdte van hun bevoegdheid ten aanzien van de aangelegenheden die bij dit Verdrag worden geregeld.

Artikel 29. Inwerkingtreding

  • 1 Dit Verdrag treedt in werking op de negentigste dag nadat de twintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding door Staten of door Namibië, vertegenwoordigd door de Raad voor Namibië, is nedergelegd bij de Secretaris-Generaal.

  • 2 Voor elke Staat of voor Namibië, vertegenwoordigd door de Raad voor Namibië, die dit Verdrag bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of tot dit Verdrag toetreedt nadat de twintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding is nedergelegd, treedt het Verdrag in werking op de negentigste dag na de datum waarop zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding is nedergelegd.

  • 3 Voor elke in artikel 26, letter (c), bedoelde regionale organisatie voor economische integratie die een akte aangaande een handeling van formele bevestiging of een akte van toetreding nederlegt, treedt dit Verdrag in werking op de negentigste dag na deze nederlegging, of op de datum waarop het Verdrag in werking treedt ingevolge het eerste lid van dit artikel, naar gelang welke datum het laatst valt.

Artikel 30. Opzegging

  • 1 Een Partij kan dit Verdrag te allen tijde opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving gericht aan de SecretarisGeneraal.

  • 2 Deze opzegging wordt voor de betrokken Partij van kracht een jaar na de datum waarop de Secretaris-Generaal de kennisgeving ontvangt.

Artikel 31. Wijzigingen

  • 1 Elke Partij kan een voorstel tot wijziging van dit Verdrag doen. De tekst van een dergelijke wijziging, alsmede de redenen voor de wijziging worden door die Partij meegedeeld aan de Secretaris-Generaal, die deze aan de andere Partijen doet toekomen en hen vraagt of zij de voorgestelde wijziging aanvaarden. Indien een voorgestelde wijziging die op deze wijze is rondgestuurd door geen der Partijen is verworpen binnen vierentwintig maanden nadat zij is rondgestuurd, wordt zij geacht te zijn aanvaard en treedt zij ten aanzien van een Partij in werking negentig dagen nadat die Partij bij de Secretaris-Generaal een akte heeft nedergelegd waaruit blijkt dat zij ermede instemt door die wijziging te worden gebonden.

  • 2 Indien een voorgestelde wijziging door een Partij is verworpen, overlegt de Secretaris-Generaal met de Partijen en, indien een meerderheid hierom verzoekt, legt hij de kwestie, samen met eventueel door de Partijen gegeven commentaren, voor aan de Raad, die kan besluiten een conferentie bijeen te roepen in overeenstemming met artikel 62, vierde lid van het Handvest van de Verenigde Naties. Elke wijziging waarin een dergelijke conferentie resulteert, wordt opgenomen in een Protocol tot Wijziging. Partijen die ermede instemmen door een dergelijk Protocol te worden gebonden, dienen dit uitdrukkelijk mede te delen aan de Secretaris-Generaal.

Artikel 32. Beslechting van geschillen

  • 1 Indien tussen twee of meer Partijen een geschil mocht ontstaan met betrekking tot de uitlegging of toepassing van dit Verdrag, plegen deze Partijen met elkaar overleg teneinde het geschil te beslechten door middel van onderhandelingen, onderzoek, bemiddeling, verzoening, arbitrage of een beroep op regionale organisaties, langs gerechtelijke weg of op andere door hen te kiezen vreedzame wijze.

  • 2 Elk geschil dat niet op de in het eerste lid van dit artikel omschreven wijze kan worden beslecht, wordt op verzoek van een Staat die partij is bij het geschil, onderworpen aan de uitspraak van het Internationale Gerechtshof.

  • 3 Indien een in artikel 26, letter (c), bedoelde regionale organisatie voor economische integratie partij is bij een geschil dat niet op de in het eerste lid van dit artikel omschreven wijze kan worden beslecht, kan deze, door tussenkomst van een Lidstaat van de Verenigde Naties, de Raad verzoeken het advies van het Internationale Gerechtshof te vragen in overeenstemming met artikel 65 van het Statuut van het Hof, welk advies als beslissend wordt beschouwd.

  • 4 Op het tijdstip waarop een Staat dit Verdrag ondertekent of bekrachtigt, aanvaardt of goedkeurt of daartoe toetreedt, en op het tijdstip waarop een regionale organisatie voor economische integratie dit Verdrag ondertekent of een akte van formele bevestiging of toetreding nederlegt, kan deze Staat of organisatie verklaren zich niet gebonden te achten door het tweede en derde lid van dit artikel. De andere Partijen zijn ten aanzien van een Partij die een dergelijke verklaring heeft afgelegd, niet gebonden door het tweede en het derde lid.

  • 5 Een Partij die een verklaring heeft afgelegd in overeenstemming met het vierde lid van dit artikel kan deze verklaring te allen tijde intrekken door middel van een kennisgeving aan de Secretaris-Generaal.

Artikel 33. Authentieke teksten

De Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en Spaanse tekst van dit Verdrag zijn gelijkelijk authentiek.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Wenen, in een enkel oorspronkelijk exemplaar, de twintigste december negentienhonderd achtentachtig.

  1. Het begrip property/biens wordt in het navolgende steeds vertaald met „voorwerpen”, zijnde de term die gebezigd wordt in het wetsvoorstel tot wijziging van het Wetboeken van Strafrecht en Strafvordering, dat op 5 april 1990 ter overweging werd voorgelegd aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal (zie Kamerstuk II 1989/1990,21 504 nrs. 1 en 2, alsmede, in het bijzonder, nr. 3 paragraaf 4.2). ^ [1]
  2. Het begrip property/biens wordt in het navolgende steeds vertaald met „voorwerpen”, zijnde de term die gebezigd wordt in het wetsvoorstel tot wijziging van het Wetboeken van Strafrecht en Strafvordering, dat op 5 april 1990 ter overweging werd voorgelegd aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal (zie Kamerstuk II 1989/1990,21 504 nrs. 1 en 2, alsmede, in het bijzonder, nr. 3 paragraaf 4.2). ^ [2]
  3. Het begrip property/biens wordt in het navolgende steeds vertaald met „voorwerpen”, zijnde de term die gebezigd wordt in het wetsvoorstel tot wijziging van het Wetboeken van Strafrecht en Strafvordering, dat op 5 april 1990 ter overweging werd voorgelegd aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal (zie Kamerstuk II 1989/1990,21 504 nrs. 1 en 2, alsmede, in het bijzonder, nr. 3 paragraaf 4.2). ^ [3]
Naar boven