|
Algemene omschrijving beheersingsniveau
|
Kan communiceren over eenvoudige en alledaagse taken die een eenvoudige en directe
uitwisseling van informatie over vertrouwde onderwerpen en activiteiten betreffen.
Kan zeer korte sociale gesprekken aan, alhoewel hij gewoonlijk niet voldoende begrijpt
om het gesprek zelfstandig gaande te houden.
|
Kan de meeste situaties aan die zich kunnen voordoen tijdens een reis in het gebied
waar de betreffende taal wordt gesproken. Kan onvoorbereid deelnemen aan een gesprek
over onderwerpen die vertrouwd zijn, of zijn persoonlijke belangstelling hebben of
die betrekking hebben op het dagelijks leven (bijvoorbeeld familie, hobby’s, werk,
reizen en actuele gebeurtenissen).
|
Kan zodanig deelnemen aan een vloeiend gesprek, dat normale uitwisseling met moedertaalsprekers
redelijk mogelijk is. Kan binnen een vertrouwde context actief deelnemen aan een discussie
en hierin standpunten uitleggen en ondersteunen.
|
|
Toelichtende schalen
|
|
1. Informele gesprekken
|
Kan sociale contacten tot stand brengen: groeten en afscheid nemen, zichzelf of anderen
voorstellen, bedanken, reageren op uitnodigingen, suggesties en verontschuldigingen
indien direct tot hem gericht en langzaam en duidelijk gesproken, en ze zelf doen.
Is echter niet in staat zonder medewerking van de gesprekspartner het gesprek op gang
te houden.
Kan op eenvoudige wijze voorkeur en mening uitdrukken over vertrouwde alledaagse onderwerpen.
|
Kan gevoelens uitdrukken en erop reageren.
Kan persoonlijke standpunten en meningen geven en ernaar vragen in gesprekken over
onderwerpen die binnen het eigen interessegebied liggen, en commentaar geven op standpunten
van anderen.
|
Kan deelnemen aan uitvoerige gesprekken over de meeste algemene onderwerpen op een
duidelijk actieve manier, zelf in een rumoerige omgeving.
Kan mate van emotie uitdrukken en de persoonlijke betekenis van gebeurtenissen en
ervaringen naar voren brengen.
|
|
2. Bijeenkomsten en vergaderingen
|
Kan zeggen wat hij denkt in een formele vergadering als hij rechtstreeks wordt aangesproken,
op voorwaarde dat hij, indien nodig, om herhaling kan vragen.
|
Kan een standpunt duidelijk overbrengen, maar heeft moeite mee te doen in een debat.
Kan deelnemen aan routinematige formele discussies over vertrouwde onderwerpen, waarbij
duidelijk gesproken wordt in de standaardtaal en waarbij sprake is van uitwisseling
van feitelijke informatie, het geven van instructies of het bespreken van praktische
problemen.
|
Kan actief participeren in routinematige en niet-routinematige formele discussies.
Kan zijn mening naar voren brengen, verantwoorden en handhaven, alternatieve voorstellen
op waarde toetsen en hypotheses opstellen en erop reageren.
|
|
3. Zaken regelen
|
Kan aangeven dat hij de gesprekspartner volgt en kan, als de gesprekspartner zich
daarvoor inspant, begrijpen wat er gedaan moet worden.
Kan informatie vragen over reizen en kan gebruik maken van het openbaar vervoer.
Kan informatie vragen over zaken en kan eenvoudige transacties doen in winkels, postkantoren
en banken. Kan informatie geven en ontvangen over hoeveelheden, nummers, prijzen,
etc.
|
Kan overweg met de meeste transacties die zich waarschijnlijk voor zullen doen bij
het reizen, bij het regelen van vervoer of onderdak en bij contacten met autoriteiten
tijdens een bezoek aan het buitenland.
Kan bij het bespreken van hoe verder te gaan met een klus of mogelijke oplossingen
voor iets, zeggen wat hij ervan vindt en daarbij kort een reden of uitleg geven. Kan
minder routinematige situaties aan in winkels, postkantoren, banken, bijvoorbeeld
bij het terugbrengen van een aankoop of bij klachten over producten en/of diensten.
|
Kan de voortgang van het werk op weg helpen door anderen uit te nodigen om mee te
doen, om te zeggen wat zij denken etc.
Kan een vraagstuk of probleem helder schetsen, door te speculeren over oorzaken en
consequenties, en voor- en nadelen van verschillende wijzen van aanpak af te wegen.
Kan een probleem uitleggen en met de desbetreffende instantie of personen onderhandelen
over een oplossing voor een onenigheid.
|
|
4. Informatie uitwisselen
|
Kan eenvoudige aanwijzingen en instructies geven en opvolgen.
Kan communiceren binnen eenvoudige en dagelijkse taken waarin gevraagd wordt om een
eenvoudige en directe uitwisseling van informatie.
|
Kan eenvoudige feitelijke informatie achterhalen en doorgeven.
Kan om gedetailleerde aanwijzingen vragen en ze opvolgen.
Kan meer gedetailleerde informatie verkrijgen.
Kan in beperkte mate initiatieven nemen in een vraaggesprek, bijvoorbeeld over een
nieuw onderwerp beginnen.
|
Kan betrouwbaar gedetailleerde informatie doorgeven.
Kan een heldere, gedetailleerde beschrijving geven van hoe een procedure uitgevoerd
moet worden. Kan informatie en argumenten uit een aantal bronnen bijeenvoegen en daarover
rapporteren.
Kan initiatief nemen in een vraaggesprek, kan ideeën ontwikkelen en ze uitbreiden
met een beetje hulp of stimulans van de gesprekspartner.
|
|
Tekstkenmerken en kenmerken taakuitvoering
|
|
Onderwerp
|
De onderwerpen zijn alledaags en vertrouwd.
|
Het onderwerp is vertrouwd, valt binnen de persoonlijke belangstelling of heeft betrekking
op het dagelijks leven, eigen werk of opleiding.
|
De onderwerpen kunnen algemeen, wetenschappelijk of beroepsmatig van aard zijn of
te maken hebben met vrijetijdsbesteding.
|
|
Woordgebruik en zinsbouw (receptief)
|
Woordgebruik is eenvoudig.
Zinnen zijn kort.
|
Het woordgebruik is gericht op alledaagse zaken en vakgebonden onderwerpen. Zinsbouw
is over het algemeen weinig complex.
|
Er worden complexe argumentaties gebruikt. Idiomatische uitdrukkingen komen voor.
Zinsbouw kan complex zijn.
|
|
Tempo en articulatie (receptief)
|
Er wordt langzaam gesproken en duidelijk gearticuleerd
|
Woorden worden duidelijk uitgesproken in een vertrouwd accent.
|
Het spreektempo is het gemiddelde speeltempo van een moedertaalspreker. Er wordt standaardtaal
gesproken.
|
|
Hulp (receptief)
|
De gesprekspartner past zijn taalgebruik aan de taalgebruiker aan door langzaam en
duidelijk te spreken, te controleren of hij begrepen wordt en waar nodig te herformuleren
of te herhalen.
De gesprekpartner biedt hulp bij het formuleren en verhelderen van wat de taalgebruiker
wil zeggen. Vragen en uitingen zijn direct aan de taalgebruiker gericht.
|
De taalgebruiker wordt direct aangesproken. Soms moeten bepaalde woorden en uitdrukkingen
herhaald worden. Ongebruikelijke idiomatische uitdrukkingen worden vermeden en er
wordt duidelijk gearticuleerd.
|
Gesprekspartners praten op een normaal tempo in de standaardtaal.
|
|
[de categorie onderwerp is voor receptief en produktief hetzelfde. Onderscheid is
dus niet zinvol. Een keer vermelden is voldoende.
|
|
|
|
|
Woordenschat en woordgebruik (productief)
|
Standaard patronen met uit het hoofd geleerde uitdrukkingen en kleine groepen van
woorden waarmee beperkte informatie wordt overgebracht m.b.t. eenvoudige alledaagse
situaties.
|
De woordenschat is toereikend om over alledaagse onderwerpen, zoals familie, hobby’s
werk, reizen en actuele gebeurtenissen te spreken, eventueel door middel van omschrijvingen.
|
Taal is toereikend om duidelijke beschrijvingen te geven, en meningen te verkondigen
over de meeste algemene onderwerpen. Een enkele maal komt een minder gebruikelijk
of minder passend woord voor. Het is echter meestal duidelijk wat wordt bedoeld.
|
|
Grammaticale correctheid (productief)
|
Correct gebruik maken van eenvoudige constructies, bevat echter ook systematisch elementaire
fouten.
|
Redelijk accuraat gebruik van frequente routines en patronen die horen bij voorspelbare
situaties.
|
De grammatica is redelijk correct. Eventuele kleine afwijkingen doen geen afbreuk
aan de begrijpelijkheid en worden vaak hersteld. Enige complexe zinsvormen komen voor.
|
|
Interactie (productief)
|
Antwoorden op vragen en reacties op eenvoudige uitspraken. Indicaties van begrip maar
weinig initiatief om de conversatie gaande te houden.
|
Kan een eenvoudig face-to-face gesprek over bekende onderwerpen waarvoor persoonlijke
interesse bestaat beginnen, voeren en afsluiten. Kan gedeeltelijk herhalen wat iemand
gezegd heeft om te bevestigen dat men elkaar begrepen heeft.
|
De aanvang van een gesprek, het beurtnemen en het beëindigen van een gesprek gebeurt
over het algemeen op gepaste wijze, soms op een minder elegante manier. Het taalgebruik
bevat aanmoedigingen en bevestigingen van de gesprekspartner die dienen om het gesprek
gaande te houden.
|
|
Vloeiendheid (productief)
|
Zeer korte uitingen, met veel voorkomende pauzes, valse starts en het herformuleren
van uitingen.
|
Is goed te volgen, alhoewel pauzes voor grammaticale en lexicale planning en herstel
van fouten, vooral in langere stukken vrij geproduceerde tekst, veel voorkomen.
|
Het tempo is over het algemeen en voor langere gedeelten vrij vast, alhoewel ook aarzelingen
voorkomen waar de spreker zoekt naar patronen en uitdrukkingen. Er zijn nog maar weinig
opvallend lange pauzes.
|
|
Coherentie (productief)
|
Groepen woorden zijn verbonden met eenvoudige voegwoorden, zoals: «en», «maar» en
«omdat».
|
Series van kortere, eenvoudige afzonderlijke elementen zijn verbonden tot een samenhangende
lineaire reeks van punten.
|
Helderheid en coherentie wordt bewerkstelligd door middel van een beperkt aantal verbindingswoorden,
hoewel dat in een lange bijdrage niet altijd even goed lukt.
|
|
Uitspraak (productief)
|
De uitspraak is duidelijk genoeg om verstaanbaar te zijn, ondanks een hoorbaar accent.
Gesprekspartners vragen af en toe om herhaling.
|
De uitspraak is duidelijk verstaanbaar, alhoewel gekleurd door een accent en af en
toe een verkeerd uitgesproken woord.
|
Duidelijke, natuurlijke uitspraak en intonatie.
|
