Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012

Geraadpleegd op 16-04-2024.
Geldend van 01-01-2019 t/m 31-12-2019

Origineel opschrift en aanhef

Regeling van de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid van 20 april 2012, nr. IVV/OOG/2012/6311, houdende nadere regels in verband met aanpassing van de hoogte van de uitkering aan het woonland (Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid)

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

Gelet op artikel 12, tweede lid, van de Algemene Kinderbijslagwet, de artikelen 17, derde lid, 18, derde lid, 25, tweede lid, 29, derde lid, 29a, achtste lid, en 67, twaalfde lid, van de Algemene nabestaandenwet, artikel 2, tiende en elfde lid, van de Wet op het kindgebonden budget en artikel 62, tweede lid, van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen;

Besluit:

Artikel 1. Woonlandfactor

Het percentage, bedoeld in de artikelen 12, tweede lid, van de Algemene Kinderbijslagwet, 17, derde lid, 18, vierde lid, 29, derde lid, 29a, zesde lid, en 67, negende lid, van de Algemene nabestaandenwet, 2, elfde en twaalfde lid, van de Wet op het kindgebonden budget en 62, tweede lid, van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, voor een woonland anders dan:

• a. Nederland,

• b. een van de andere lidstaten van de Europese Unie,

• c. een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, en

• d. Zwitserland;

  bedraagt het in de bijlage bij deze regeling opgenomen percentage.

Artikel 2. Hoogte kindgebonden budget bij aanspraak voor meer dan een kind

• 1 Indien:

  • a. de ouder aanspraak heeft op kindgebonden budget voor meer dan een kind; en

  • b. voor een of meer van die kinderen voor de toepassing van de Algemene Kinderbijslagwet een ander land dan een van de in artikel 1, onder a tot en met d, bedoelde landen als woonland in aanmerking wordt genomen,

  wordt voor de vaststelling van de hoogte van het kindgebonden budget het hoogste bedrag aan kindgebonden budget op grond van artikel 2, tweede, vierde en vijfde lid, van de Wet op het kindgebonden budget en de verhoging, bedoeld in artikel 2, zesde lid, van de Wet op het kindgebonden budget gekoppeld aan het kind dat woont in het land met het hoogste percentage, bedoeld in artikel 1, en wordt vervolgens steeds het daarop volgende hoogste bedrag aan kindgebonden budget gekoppeld aan het kind dat woont in het land met het daarop volgende hoogste percentage. Bij een gelijk percentage wordt het hoogste bedrag aan kindgebonden budget gekoppeld aan het kind met de hoogste leeftijd.

• 2 Voor de toepassing van het eerste lid hebben de landen, bedoeld in artikel 1, onder a tot en met d, een percentage van 100.

Artikel 2a. Grondslag

Deze regeling berust mede op de artikelen 2, twaalfde lid, van de Wet op het kindgebondenbudget, 18, vierde lid, 29a, zesde lid, en 67, negende lid, van de Algemene nabestaandenwet.

Artikel 3. Inwerkingtreding

Deze regeling treedt voor wat betreft de artikelen I, II, III en IV van de Wet woonlandbeginsel in de sociale zekerheid in werking op het tijdstip waarop de respectievelijke artikelen of onderdelen daarvan in werking treden.

Artikel 4. Citeertitel

Deze regeling wordt aangehaald als: Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012.

Origineel slotformulier en ondertekening

Deze regeling zal met de toelichting en de bijlage in de Staatscourant worden geplaatst.

Den Haag, 20 april 2012

De

Minister

van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

H.G.J. Kamp

Bijlage als bedoeld in artikel 1 van de Regeling woonlandbeginsel in de sociale zekerheid 2012

In de tabel zijn de woonlandfactoren opgenomen zoals deze van toepassing zijn met ingang van 1 januari 2019. Hierbij wordt opgemerkt dat soms een woonlandfactor verandert ten gevolge van een wijziging in een bilateraal socialezekerheidsverdrag. Vaak hebben deze wijzigingen rechtstreekse werking. Dit betekent dat ze worden toegepast zonder dat daarvoor de tabel hoeft te worden gewijzigd. Bij de eerstvolgende herziening van de tabel met woonlandfactoren worden dergelijke wijzigingen alsnog in de tabel verwerkt.

*: Wanneer in de tabel een * is opgenomen bij een land geldt dat, met uitzondering van de kinderbijslag en het kindgebonden budget, voor dat land een woonlandfactor van toepassing is van 100% vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland.

**: Wanneer in de tabel ** is opgenomen bij een land geldt dat voor dat land een woonlandfactor van toepassing is van 100% vanwege het bilaterale socialezekerheidsverdrag tussen dat land en Nederland.

Land:	Woonlandfactor 2019:
Afghanistan	40%
Albanië	40%
Algerije	30%
Angola	60%
Antigua en Barbuda	80%
Argentinië*	70%
Armenië	50%
Australië**	100%
Azerbeidzjan	30%
Bahama’s	100%
Bahrein	70%
Bangladesh	50%
Barbados	100%
Belarus	40%
Belize*	70%
Benin	50%
Bhutan	40%
Burundi	50%
Bolivia	50%
Bosnië en Herzegovina**	50%
Botswana	50%
Brazilië	70%
Brunei Darussalam	40%
Burkina Faso	40%
Cambodja	40%
Canada**	100%
Centraal Afrikaanse Republiek	70%
Chili*	70%
China	60%
Colombia	50%
Comoren	60%
Congo, Dem. Rep.	70%
Congo, Rep.	30%
Costa Rica	80%
Cuba	60%
Djibouti	50%
Dominica	80%
Dominicaanse Republiek	50%
Ecuador*	60%
Egypte*	40%
El Salvador	60%
Equatoriaal Guinea	40%
Eritrea	50%
Ethiopië	50%
Fiji	70%
Filippijnen*	50%
Gabon	50%
Gambia	40%
Georgië	50%
Ghana	40%
Grenada	80%
Guatemala	60%
Guinea	40%
Guinea-Bissau	50%
Guyana	70%
Haïti	50%
Honduras	60%
Hong Kong SAR*	90%
India	30%
Indonesië**	40%
Irak	30%
Iran	30%
Israël**	100%
Ivoorkust	50%
Jamaica	70%
Japan*	100%
Jemen, Rep.	50%
Jordanië*	60%
Kaapverdië**	60%
Kameroen	50%
Katar	60%
Kazakstan	40%
Kenia	60%
Kirgizië	40%
Kiribati	90%
Koeweit	50%
Kosovo**	50%
Laos	40%
Lesotho	40%
Libanon	70%
Liberia	70%
Libië	60%
Macau SAR	80%
Macedonië, FYR*	40%
Madagaskar	30%
Malawi	30%
Malediven	80%
Maleisië	40%
Mali	50%
Marokko1	50%
Mauritanië	40%
Mauritius	60%
Mexico	60%
Micronesië	100%
Moldavië	40%
Monaco*	100%
Mongolië	40%
Montenegro**	50%
Mozambique	40%
Myanmar	50%
Namibië	50%
Nepal	40%
Nicaragua	50%
Nieuw-Zeeland**	100%
Niger	50%
Nigeria	50%
Oeganda	40%
Oekraïne	30%
Oezbekistan	40%
Oman	70%
Pakistan	40%
Palau	100%
Panama*	70%
Papoea Nieuw Guinea	70%
Paraguay*	50%
Peru	60%
Russische Federatie	40%
Rwanda	50%
Samoa	70%
Sao Tomé en Principe	60%
Saoedi-Arabië	50%
Senegal	50%
Servië**	50%
Seychellen	60%
Sierra Leone	40%
Singapore	70%
Soedan	60%
Solomon Eilanden	100%
Somalië	50%
Sri Lanka	40%
St. Kitts en Nevis	70%
St. Lucia	90%
St. Vincent en de Grenadines	70%
Suriname**	50%
Swaziland	40%
Syrië	50%
Tadzjikistan	30%
Taiwan	70%
Tanzania	40%
Thailand*	40%
Timor-Leste	80%
Togo	50%
Tonga	80%
Trinidad en Tobago	60%
Tsjaad	40%
Tunesië**	40%
Turkije2	50%
Turkmenistan	50%
Uruguay*	80%
Vanuatu	100%
Venezuela	60%
Verenigde Arabische Emiraten	60%
Verenigd Koninkrijk (Isle of Man en Kanaaleilanden)**	100%
Verenigde Staten**	100%
Vietnam	40%
Westelijke Jordaanoever en Gaza	50%
Zambia	40%
Zimbabwe	60%
Zuid-Afrika**	50%
Zuid-Korea**	90%
Zuid-Soedan	50%
St. Maarten (Frans gedeelte)	100%
Aruba	80%
Bonaire	70%
Curaçao	70%
Saba	80%
St. Eustatius	80%
St. Maarten (Nederlands deel)	80%

¹ Voor Marokko gelden de verdragsrechtelijke afspraken over de woonlandfactor zoals vastgelegd in het op 4 juni 2016 getekende Protocol tot wijziging van het op 14 februari 1972 te Rabat ondertekende Algemeen Verdrag inzake sociale zekerheid tussen het Koninkrijk der Nederlanden en het Koninkrijk Marokko, zoals gewijzigd en ondertekend op 30 september 1996 en op 24 juni 2002 (Trb. 2016/67).

² Met betrekking tot Turkije geldt voor Anw- en WGA-vervolguitkeringen die worden geëxporteerd op grond van het Associatieraadsbesluit een woonlandfactor van 100%.