-
1 Dit Verdrag is van toepassing op de erkenning en tenuitvoerlegging van scheidsrechterlijke
uitspraken, gewezen op het grondgebied van een andere Staat dan die waar de erkenning
en tenuitvoerlegging van zodanige uitspraken wordt verzocht, en voortvloeiende uit
geschillen tussen natuurlijke of rechtspersonen. Het is eveneens van toepassing op
scheidsrechterlijke uitspraken die niet beschouwd worden als nationale uitspraken
in de Staat waar hun erkenning en tenuitvoerlegging wordt verzocht.
-
2 De uitdrukking „scheidsrechterlijke uitspraken” omvat niet alleen uitspraken, gewezen
door voor een bepaald geval benoemde scheidsmannen, doch tevens uitspraken, gewezen
door permanente scheidsrechterlijke instanties waaraan partijen zich hebben onderworpen.
-
3 Bij het ondertekenen of bekrachtigen van of het toetreden tot dit Verdrag of bij het
mededelen van de uitbreiding daarvan overeenkomstig artikel X kan iedere Staat op
basis van wederkerigheid verklaren, dat hij het Verdrag slechts zal toepassen op de
erkenning en tenuitvoerlegging van uitspraken gewezen op het grondgebied van een andere
Verdragsluitende Staat. Hij kan ook verklaren, dat hij het Verdrag slechts zal toepassen
op geschillen welke voortvloeien uit al dan niet contractuele rechtsbetrekkingen die
volgens het nationale recht van de Staat die de verklaring aflegt, als handelsrechtelijk
worden beschouwd.
-
1 Iedere Verdragsluitende Staat erkent de schriftelijke overeenkomst waarbij partijen
zich verbinden aan een uitspraak van scheidsmannen te onderwerpen alle of bepaalde
geschillen welke tussen hen zijn gerezen of welke tussen hen zouden kunnen rijzen
naar aanleiding van een bepaalde al dan niet contractuele rechtsbetrekking en betreffende
een geschil, dat vatbaar is voor beslissing door arbitrage.
-
3 De rechter van een Verdragsluitende Staat bij wie een geschil aanhangig wordt gemaakt
over een onderwerp ten aanzien waarvan partijen een overeenkomst als bedoeld in dit
artikel hebben aangegaan, verwijst partijen op verzoek van een hunner naar arbitrage,
tenzij hij constateert, dat genoemde overeenkomst vervallen is, niet van kracht is
of niet kan worden toegepast.
Iedere Verdragsluitende Staat zal onder de in de volgende artikelen vervatte voorwaarden
scheidsrechterlijke uitspraken als bindend erkennen en ze ten uitvoer leggen overeenkomstig
de regelen van rechtsvordering, geldende in het gebied waar een beroep op de uitspraak
wordt gedaan. De erkenning of tenuitvoerlegging van scheidsrechterlijke uitspraken
waarop dit Verdrag van toepassing is, zal niet worden onderworpen aan aanzienlijk
drukkender voorwaarden of aanzienlijk hogere gerechtskosten dan die waaraan de erkenning
of tenuitvoerlegging van de nationale scheidsrechterlijke uitspraken zijn onderworpen.
-
1 Ter verkrijging van de erkenning en tenuitvoerlegging, bedoeld in het voorgaande artikel,
dient de partij die de erkenning en tenuitvoerlegging verzoekt, bij haar verzoek over
te leggen:
-
a) het behoorlijk gelegaliseerde origineel van de uitspraak of een behoorlijk gewaarmerkt
afschrift daarvan;
-
b) het origineel van de in artikel II bedoelde overeenkomst of een behoorlijk gewaarmerkt
afschrift daarvan.
-
2 Indien genoemde uitspraak of overeenkomst niet is gesteld in een officiële taal van
het land waarin een beroep op de uitspraak wordt gedaan, dient de partij die de erkenning
en tenuitvoerlegging van de uitspraak verzoekt, een vertaling van deze documenten
in een zodanige taal over te leggen. De vertaling moet worden gewaarmerkt door een
officiële of beëdigde vertaler of door een diplomatiek of consulair ambtenaar.
-
1 De erkenning en tenuitvoerlegging van de uitspraak zullen slechts dan, op verzoek
van de partij tegen wie een beroep op de uitspraak wordt gedaan, geweigerd worden,
indien die partij aan de bevoegde autoriteit van het land waar de erkenning en tenuitvoerlegging
wordt verzocht, het bewijs levert:
-
a) dat de partijen bij de in artikel II bedoelde overeenkomst krachtens het op hen toepasselijke
recht onbekwaam waren die overeenkomst aan te gaan, of dat die overeenkomst niet geldig
is krachtens het recht waaraan partijen haar hebben onderworpen, of – indien elke
aanwijzing hieromtrent ontbreekt – krachtens het recht van het land waar de uitspraak
werd gewezen; of
-
b) dat aan de partij tegen wie een beroep op de uitspraak wordt gedaan, niet behoorlijk
was kennis gegeven van de benoeming van de scheidsman of van de scheidsrechterlijke
procedure, of dat het hem om andere redenen onmogelijk is geweest zijn zaak te verdedigen;
of
-
c) dat de uitspraak betrekking heeft op een geschil dat niet valt onder het compromis
of dat niet valt binnen de termen van het compromissoir beding, of dat de uitspraak
beslissingen bevat die de bepalingen van het compromis of van het compromissoir beding
te buiten gaan, met dien verstande dat, indien de beslissingen welke betrekking hebben
op kwesties die aan arbitrage zijn onderworpen gescheiden kunnen worden van de beslissingen
die betrekking hebben op kwesties die niet aan arbitrage zijn onderworpen, dat gedeelte van de uitspraak hetwelk de eerstgenoemde beslissingen bevat, kan worden erkend en tenuitvoergelegd; of
-
d) dat de samenstelling van het scheidsgerecht of de scheidsrechterlijke procedure niet
in overeenstemming was met de overeenkomst der partijen, of, bij gebreke van een overeenkomst
daaromtrent, niet in overeenstemming was met het recht van het land waar de arbitrage
heeft plaats gevonden; of
-
e) dat de uitspraak nog niet bindend is geworden voor partijen of is vernietigd of haar
tenuitvoerlegging is geschorst door een bevoegde autoriteit van het land waar of krachtens
welks recht die uitspraak werd gewezen.
-
2 De erkenning en tenuitvoerlegging van een scheidsrechterlijke uitspraak kan eveneens
worden geweigerd, indien de bevoegde autoriteit van het land waar de erkenning en
tenuitvoerlegging wordt verzocht, constateert:
-
a) dat het onderwerp van geschil volgens het recht van dat land niet vatbaar is voor
beslissing door arbitrage; of
-
b) dat de erkenning of tenuitvoerlegging van de uitspraak in strijd zou zijn met de openbare
orde van dat land.
Indien vernietiging van de uitspraak of schorsing van haar tenuitvoerlegging is verzocht
aan de bevoegde autoriteit, bedoeld in artikel V, eerste lid, onder e, kan de autoriteit bij wie een beroep op de uitspraak wordt gedaan, indien zij daartoe
aanleiding vindt, de beslissing over de tenuitvoerlegging van de uitspraak opschorten
en ook, op verzoek van de partij die de tenuitvoerlegging van de uitspraak verzocht,
bevelen, dat de andere partij passende zekerheid stelt.
-
1 De bepalingen van dit Verdrag doen geen afbreuk aan de geldigheid van multilaterale
of bilaterale overeenkomsten, gesloten door de Verdragsluitende Staten, betreffende
de erkenning en tenuitvoerlegging van scheidsrechterlijke uitspraken en ontnemen geen
belanghebbende partij enig recht dat zij mocht hebben om gebruik te maken van een
scheidsrechterlijke uitspraak op de wijze en in de mate, toegestaan volgens de wetgeving
of de internationale overeenkomsten van het land waar op die uitspraak een beroep
wordt gedaan.
-
1 Dit Verdrag staat tot 31 december 1958 open ter ondertekening voor ieder Lid van de
Verenigde Naties, alsmede voor iedere andere Staat die lid is of op een later tijdstip
lid zal worden van een der gespecialiseerde organisaties van de Verenigde Naties of
die partij is of op een later tijdstip partij zal worden bij het Statuut van het Internationale Gerechtshof, of voor iedere andere Staat die door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties
daartoe is uitgenodigd.
-
1 Iedere Staat kan op het ogenblik van ondertekening, bekrachtiging of toetreding verklaren,
dat de toepasselijkheid van dit Verdrag zal worden uitgebreid tot alle of een of meer
der gebieden voor welker internationale betrekkingen hij verantwoordelijk is. Een
zodanige verklaring wordt van kracht op het ogenblik waarop het Verdrag voor de betrokken
Staat in werking treedt.
-
2 Daarna geschiedt iedere zodanige uitbreiding door middel van een tot de Secretaris-Generaal
van de Verenigde Naties gerichte kennisgeving en wordt van kracht op de negentigste
dag na die van ontvangst van deze kennisgeving door de Secretaris-Generaal van de
Verenigde Naties of op de datum waarop dit Verdrag voor de betrokken Staat in werking
treedt, indien die datum later mocht zijn.
-
3 Ten aanzien van de gebieden waarop dit Verdrag op het ogenblik van ondertekening,
bekrachtiging of toetreding niet toepasselijk is, onderzoekt iedere betrokken Staat
de mogelijkheid de nodige maatregelen te nemen teneinde de toepasselijkheid van dit
Verdrag tot zodanige gebieden uit te breiden, onder voorbehoud van de instemming van
de Regeringen van zodanige gebieden, indien die toestemming grondwettelijk is vereist.
Wanneer het een bondsstaat of niet-eenheidsstaat betreft, gelden de volgende bepalingen:
-
a) Ten aanzien van die artikelen van dit Verdrag die binnen de wetgevende bevoegdheid
van de bondsautoriteit vallen, zijn de verplichtingen van de bondsregering dezelfde
als die van Verdragsluitende Staten die geen bondsstaten zijn;
-
b) Ten aanzien van die artikelen van dit Verdrag die vallen binnen de wetgevende bevoegdheid
van de samenstellende staten of provincies, die krachtens het grondwettelijk systeem
van de bondsstaat niet gehouden zijn tot het verrichten van enige wetgevende handeling,
brengt de bondsregering zodanige artikelen zo spoedig mogelijk met een gunstige aanbeveling
ter kennis van de bevoegde autoriteiten van de samenstellende staten of provincies;
-
c) Een bondsstaat die Partij is bij dit Verdrag, dient op een door tussenkomst van de
Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties overhandigd verzoek van enige andere Verdragsluitende
Partij een uiteenzetting te geven over de wetgeving en praktijk welke in de bondsstaat
en in zijn samenstellende eenheden van kracht zijn met betrekking tot enige bepaling
van het Verdrag, waarbij wordt aangegeven in hoeverre aan die bepaling uitvoering
is gegeven door wetgevende of andere maatregelen.
-
2 Iedere Staat die overeenkomstig artikel X een verklaring heeft afgelegd of een kennisgeving
heeft gedaan, kan op ieder tijdstip daarna door middel van een tot de Secretaris-Generaal
van de Verenigde Naties gerichte kennisgeving verklaren, dat dit Verdrag een jaar
na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal zal ophouden
toepasselijk te zijn op het betrokken gebied.
Een Verdragsluitende Staat heeft slechts het recht zich tegenover andere Verdragsluitende
Staten op dit Verdrag te beroepen voor zover die Staat zelf gehouden is het Verdrag
toe te passen.
De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties doet aan de in artikel VIII bedoelde
Staten mededeling van:
-
a) Ondertekeningen en bekrachtigingen overeenkomstig artikel VIII;
-
b) Toetredingen overeenkomstig artikel IX;
-
c) Verklaringen en kennisgevingen overeenkomstig de artikelen I, X en XI;
-
d) De datum waarop dit Verdrag overeenkomstig artikel XII in werking treedt;
-
e) Opzeggingen en kennisgevingen overeenkomstig artikel XIII.
-
1 Dit Verdrag, waarvan de Chinese, Engelse, Franse, Russische en Spaanse teksten gelijkelijk
authentiek zijn, wordt nedergelegd in het archief van de Verenigde Naties.
