Verdrag inzake een gedragscode voor lijnvaartconferences, Genève, 06-04-1974

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 06-10-1983 t/m heden

Verdrag inzake een gedragscode voor lijnvaartconferences

Authentiek : EN

Convention on a Code of Conduct for Liner Conferences

OBJECTIVES AND PRINCIPLES

The Contracting Parties to the present Convention,

Desiring to improve the liner conference system,

Recognizing the need for a universally acceptable code of conduct for liner conferences,

Taking into account the special needs and problems of the developing countries with respect to the activities of liner conferences serving their foreign trade,

Agreeing to reflect in the Code the following fundamental objectives and basic principles:

  • (a) the objective to facilitate the orderly expansion of world sea-borne trade;

  • (b) the objective to stimulate the development of regular and efficient liner services adequate to the requirements of the trade concerned;

  • (c) the objective to ensure a balance of interests between suppliers and users of liner shipping services;

  • (d) the principle that conference practices should not involve any discrimination against the shipowners, shippers or the foreign trade of any country;

  • (e) the principle that conferences hold meaningful consultations with shippers' organizations, shippers' representatives and shippers on matters of common interest, with, upon request, the participation of appropriate authorities;

  • (f) the principle that conferences should make available to interested parties pertinent information about their activities which are relevant to those parties and should publish meaningful information on their activities,

Have agreed as follows:

PART ONE

CHAPTER I. : DEFINITIONS

Liner conference or conference

A group of two or more vessel-operating carriers which provides international liner services for the carriage of cargo on a particular route or routes within specified geographical limits and which has an agreement or arrangement, whatever its nature, within the framework of which they operate under uniform or common freight rates and any other agreed conditions with respect to the provision of liner services.

National shipping line

A national shipping line of any given country is a vessel-operating carrier which has its head office of management and its effective control in that country and is recognized as such by an appropriate authority of that country or under the law of that country.

Lines belonging to and operated by a joint venture involving two or more countries and in whose equity the national interests, public and/or private, of those countries have a substantial share and whose head office of management and whose effective control is in one of those countries can be recognized as a national line by the appropriate authorities of those countries.

Third-country shipping line

A vessel-operating carrier in its operations between two countries of which it is not a national shipping line.

Shipper

A person or entity who has entered into, or who demonstrates an intention to enter into, a contractual or other arrangement with a conference or shipping line for the shipment of goods in which he has a beneficial interest.

Shippers' organization

An association or equivalent body which promotes, represents and protects the interests of shippers and, if those authorities so desire, is recognized in that capacity by the appropriate authority or authorities of the country whose shippers it represents.

Goods carried by the conference

Cargo transported by shipping lines members of a conference in accordance with the conference agreement.

Appropriate authority

Either a government or a body designated by a government or by national legislation to perform any of the functions ascribed to such authority by the provisions of this Code.

Promotional freight rate

A rate instituted for promoting the carriage of non-traditional exports of the country concerned.

Special freight rate

A preferential freight rate, other than a promotional freight rate, which may be negotiated between the parties concerned.

CHAPTER II. : RELATIONS AMONG MEMBER LINES

Article 1. Membership

  • (1) Any national shipping line shall have the right to be a full member of a conference which serves the foreign trade of its country, subject to the criteria set out in Article 1 (2). Shipping lines which are not national lines in any trade of a conference shall have the right to become full members of that conference, subject to the criteria set out in Article 1 (2) and (3) and to the provisions regarding the share of trade as set out in Article 2 as regards third-country shipping lines.

  • (2) A shipping line applying for membership of a conference shall furnish evidence of its ability and intention, which may include the use of chartered tonnage, provided the criteria of this paragraph are met, to operate a regular, adequate and efficient service on a longterm basis as defined in the conference agreement within the framework of the conference, shall undertake to abide by all the terms and conditions of the conference agreement, and shall deposit a financial guarantee to cover any outstanding financial obligation in the event of subsequent withdrawal, suspension or expulsion from membership, if so required under the conference agreement.

  • (3) In considering an application for membership by a shipping line which is not a national line in any trade of the conference concerned, in addition to the provisions of Article 1 (2), the following criteria, inter alia, should be taken into account:

    • (a) the existing volume of the trade on the route or routes served by the conference and prospects for its growth;

    • (b) the adequacy of shipping space for the existing and prospective volume of trade on the route or routes served by the conference;

    • (c) the probable effect of admission of the shipping line to the conference on the efficiency and quality of the conference service;

    • (d) the current participation of the shipping line in trade on the same route or routes outside the framework of a conference; and

    • (e) the current participation of the shipping line on the same route or routes within the framework of another conference.

    The above criteria shall not be applied so as to subvert the implementation of the provisions relating to participation in trade set out in Article 2.

  • (4) An application for admission or readmission to membership shall be promptly decided upon and the decision communicated by a conference to an applicant promptly, and in no case later than six months from the date of application. When a shipping line is refused admission or readmission the conference shall, at the same time, give in writing the grounds for such refusal.

  • (5) When considering applications for admission, a conference shall take into account the views put forward by shippers and shippers' organizations of the countries whose trade is carried by the conference, as well as the views of appropriate authorities if they so request.

  • (6) In addition to the criteria for admission set out in Article 1 (2), a shipping line applying for readmission shall also give evidence of having fulfilled its obligations in accordance with Article 4 (1) and (4). The conference may give special scrutiny to the circumstances under which the line left the conference.

Article 2. Participation in trade

  • (1) Any shipping line admitted to membership of a conference shall have sailing and loading rights in the trades covered by that conference.

  • (2) When a conference operates a pool, all shipping lines members of the conference serving the trade covered by the pool shall have the right to participate in the pool for that trade.

  • (3) For the purpose of determining the share of trade which member lines shall have the right to acquire, the national shipping lines of each country, irrespective of the number of lines, shall be regarded as a single group of shipping lines for that country.

  • (4) When determining a share of trade within a pool of individual member lines and/or groups of national shipping lines in accordance with Article 2 (2), the following principles regarding their right of participation in the trade carried by the conference shall be observed, unless otherwise mutually agreed:

    • (a) The group of national shipping lines of each of two countries the foreign trade between which is carried by the conference shall have equal rights to participate in the freight and volume of traffic generated by their mutual foreign trade and carried by the conference;

    • (b) Third-country shipping lines, if any, shall have the right to acquire a significant part, such as 20 per cent, in the freight and volume of traffic generated by that trade.

  • (5) If, for any one of the countries whose trade is carried by a conference, there are no national shipping lines participating in the carriage of that trade, the share of the trade to which national shipping lines of that country would be entitled under Article 2(4) shall be distributed among the individual member lines participating in the trade in proportion to their respective shares.

  • (6) If the national shipping lines of one country decide not to carry their full share of the trade, that portion of their share of the trade which they do not carry shall be distributed among the individual member lines participating in the trade in proportion to their respective shares.

  • (7) If the national shipping lines of the countries concerned do not participate in the trade between those countries covered by a conference, the shares of trade carried by the conference between those countries shall be allocated between the participating member lines of third countries by commercial negotiations between those lines.

  • (8) The national shipping lines of a region, members of a conference, at one end of the trade covered by the conference, may redistribute among themselves by mutual agreement the shares in trades allocated to them, in accordance with Article 2 (4) to (7) inclusive.

  • (9) Subject to the provisions of Article 2 (4) to (8) inclusive regarding shares of trade among individual shipping lines or groups of shipping lines, pooling or trade-sharing agreements shall be reviewed by the conference periodically, at intervals to be stipulated in those agreements and in accordance with criteria to be specified in the conference agreement.

  • (10) The application of the present Article shall commence as soon as possible after entry into force of the present Convention and shall be completed within a transition period which in no case shall be longer than two years, taking into account the specific situation in each of the trades concerned.

  • (11) Shipping lines members of a conference shall be entitled to operate chartered ships to fulfil their conference obligations.

  • (12) The criteria for sharing and the revision of shares as set out in Article 2 (1) to (11) inclusive shall apply when, in the absence of a pool, there exists berthing, sailing and/or any other form of cargo allocation agreement.

  • (13) Where no pooling, berthing, sailing or other trade participation agreements exist in a conference, either group of national shipping lines, members of the conference, may require that pooling arrangements be introduced, in respect of the trade between their countries carried by the conference, in conformity with the provisions of Article 2 (4); or alternatively they may require that the sailings be so adjusted as to provide an opportunity to these lines to enjoy substantially the same rights to participate in the trade between those two countries carried by the conference as they would have enjoyed under the provisions of Article 2 (4). Any such request shall be considered and decided by the conference. If there is no agreement to institute such a pool or adjustment of sailings among the members of the conference, the groups of national shipping lines of the countries at both ends of the trade shall have a majority vote in deciding to establish such a pool or adjustment of sailings. The matter shall be decided upon within a period not exceeding six months from the receipt of the request.

  • (14) In the event of a disagreement between the national shipping lines of the countries at either end whose trade is served by the conference with regard to whether or not pooling shall be introduced, they may require that within the conference sailings be so adjusted as to provide an opportunity to these lines to enjoy substantially the same rights to participate in the trade between those two countries carried by the conference as they would have enjoyed under the provisions of Article 2 (4). In the event that there are no national shipping lines in one of the countries whose trade is served by the conference, the national shipping line or lines of the other country may make the same request. The conference shall use its best endeavours to meet this request. If, however, this request is not met, the appropriate authorities of the countries at both ends of the trade may take up the matter if they so wish and make their views known to the parties concerned for their consideration. If no agreement is reached, the dispute shall be dealt with in accordance with the procedures established in this Code.

  • (15) Other shipping lines, members of a conference, may also request that pooling or sailing agreements be introduced, and the request shall be considered by the conference in accordance with the relevant provisions of this Code.

  • (16) A conference shall provide for appropriate measures in any conference pooling agreement to cover cases where the cargo has been shut out by a member line for any reason excepting late presentation by the shipper. Such agreement shall provide that a vessel with unbooked space, capable of being used, be allowed to lift the cargo, even in excess of the pool share of the line in the trade, if otherwise the cargo would be shut out and delayed beyond a period set by the conference.

  • (17) The provisions of Article 2 (1) to (16) inclusive concern all goods regardless of their origin, their destination or the use for which they are intended, with the exception of military equipment for national defence purposes.

Article 3. Decision-making procedures

The decision-making procedures embodied in a conference agreement shall be based on the principle of equality of all the full member lines; these procedures shall ensure that the voting rules do not hinder the proper work of the conference and the service of the trade and shall define the matters on which decisions will be made by unanimity. However, a decision cannot be taken in respect of matters defined in a conference agreement relating to the trade between two countries without the consent of the national shipping lines of those two countries.

Article 4. Sanctions

  • (1) A shipping line member of a conference shall be entitled, subject to the provisions regarding withdrawal which are embodied in pool schemes and/or cargo-sharing arrangements, to secure its release, without penalty, from the terms of the conference agreement after giving three months' notice, unless the conference agreement provides for a different time period, although it shall be required to fulfil its obligations as a member of the conference up to the date of its release.

  • (2) A conference may, upon notice to be specified in the conference agreement, suspend or expel a member for significant failure to abide by the terms and conditions of the conference agreement.

  • (3) No expulsion or suspension shall become effective until a statement in writing of the reasons therefor has been given and until any dispute has been settled as provided in chapter VI.

  • (4) Upon withdrawal or expulsion, the line concerned shall be required to pay its share of the outstanding financial obligations of the conference, up to the date of its withdrawal or expulsion. In cases of withdrawal, suspension or expulsion, the line shall not be relieved of its own financial obligations under the conference agreement or of any of its obligations towards shippers.

Article 5. Self-policing

  • (1) A conference shall adopt and keep up to date an illustrative list, which shall be as comprehensive as possible, of practices which are regarded as malpractices and/or breaches of the conference agreement and shall provide effective self-policing machinery to deal with them, with specific provisions requiring:

    • (a) the fixing of penalties or a range of penalties for malpractices or breaches, to be commensurate with their seriousness;

    • (b) the examination and impartial review of an adjudication of complaints, and/or decisions taken on complaints, against malpractices or breaches, by a person or body unconnected with any of the shipping lines members of the conference or their affiliates, on request by the conference or any other party concerned;

    • (c) the reporting, on request, on the action taken in connexion with complaints against malpractices and/or breaches, and on a basis of anonymity for the parties concerned, to the appropriate authorities of the countries whose trade is served by the conference and of the countries whose shipping lines are members of the conference.

  • (2) Shipping lines and conferences are entitled to the full cooperation of shippers and shippers' organizations in the endeavour to combat malpractices and breaches.

Article 6. Conference agreements

All conference agreements, pooling, berthing and sailing rights agreements and amendments or other documents directly related to, and which affect, such agreements shall be made available on request to the appropriate authorities of the countries whose trade is served by the conference and of the countries whose shipping lines are members of the conference.

CHAPTER III. : RELATIONS WITH SHIPPERS

Article 7. Loyalty arrangements

  • (1) The shipping lines members of a conference are entitled to institute and maintain loyalty arrangements with shippers, the form and terms of which are matters for consultation between the conference and shippers' organizations or representatives of shippers. These loyalty arrangements shall provide safeguards making explicit the rights of shippers and conference members. These arrangements shall be based on the contract system or any other system which is also lawful.

  • (2) Whatever loyalty arrangements are made, the freight rate applicable to loyal shippers shall be determined within a fixed range of percentages of the freight rate applicable to other shippers. Where a change in the differential causes an increase in the rates charged to shippers, the change can be implemented only after 150 days' notice to those shippers or according to regional practice and/or agreement. Disputes in connexion with a change of the differential shall be settled as provided in the loyalty agreement.

  • (3) The terms of loyalty arrangements shall provide safeguards making explicit the rights and obligations of shippers and of shipping lines members of the conference in accordance with the following provisions, inter alia:

    • (a) The shipper shall be bound in respect of cargo whose shipment is controlled by him or his affiliated or subsidiary company or his forwarding agent in accordance with the contract of sale of the goods concerned, provided that the shipper shall not, by evasion, subterfuge, or intermediary, attempt to divert cargo in violation of his loyalty commitment.

    • (b) Where there is a loyalty contract, the extent of actual or liquidated damages and/or penalty shall be specified in the contract. The member lines of the conference may, however, decide to assess lower liquidated damages or to waive the claim to liquidated damages. In any event, the liquidated damages under the contract to be paid by the shipper shall not exceed the freight charges on the particular shipment, computed at the rate provided under the contract.

    • (c) The shipper shall be entitled to resume full loyalty status, subject to the fulfilment of conditions established by the conference which shall be specified in the loyalty arrangement.

    • (d) The loyalty arrangement shall set out:

      • (i) a list of cargo, which may include bulk cargo shipped without mark or count, which is specifically excluded from the scope of the loyalty arrangement;

      • (ii) a definition of the circumstances in which cargo other than cargo covered by (i) above is considered to be excluded from the scope of the loyalty arrangement;

      • (iii) the method of settlement of disputes arising under the loyalty arrangement;

      • (iv) provision for termination of the loyalty arrangement on request by either a shipper or a conference without penalty, after expiry of a stipulated period of notice, such notice to be en in writing; and

      • (v) the terms for granting dispensation.

  • (4) If there is a dispute between a conference and a shippers' organization, representatives of shippers and/or shippers about the form or terms of a proposed loyalty arrangement, either party may refer the matter for resolution under appropriate procedures as set out in this Code.

Article 8. Dispensation

  • (1) Conferences shall provide, within the terms of the loyalty arrangements, that requests by shippers for dispensation shall be examined and a decision given quickly and, if requested, the reasons given in writing where dispensation is withheld. Should a conference fail to confirm, within a period specified in the loyalty arrangement, sufficient space to accommodate a shipper's cargo within a period also specified in the loyalty arrangement, the shipper shall have the right, without being penalized, to utilize any vessel for the cargo in question.

  • (2) In ports where conference services are arranged subject to the availability of a specified minimum of cargo (i.e. on inducement), but either the shipping line does not call, despite due notice by shippers, or the shipping line does not reply within an agreed time to the notice given by shippers, shippers shall automatically have the right, without prejudicing their loyalty status, to use any available vessel for the carriage of their cargo.

Article 9. Availability of tariffs and related conditions and/or regulations

Tariffs, related conditions, regulations, and any amendments thereto shall be made available on request to shippers, shippers' organizations and other parties concerned at; reasonable cost, and they shall be available for examination at offices of shipping lines and their agents. They shall spell out all conditions concerning the application of freight rates and the carriage of any cargo covered by them.

Article 10. Annual reports

Conferences shall provide annually to shippers' organizations, or to representatives of shippers, reports on their activities designed to provide general information of interest to them, including relevant information about consultations held with shippers and shippers' organizations, action taken regarding complaints, changes in membership, and significant changes in service, tariffs and conditions of carriage. Such annual reports shall be submitted, on request, to the appropriate authorities of the countries whose trade is served by the conference concerned.

Article 11. Consultation machinery

  • (1) There shall be consultations on matters of common interest between a conference, shippers' organizations, representatives of shippers and, where practicable, shippers, which may be designated for that purpose by the appropriate authority if it so desires. These consultations shall take place whenever requested by any of the above-mentioned parties. Appropriate authorities shall have the right, upon request, to participate fully in the consultations, but this does not mean that they play a decision-making role.

  • (2) The following matters, inter alia, may be the subject of consultation:

    • (a) changes in general tariff conditions and related regulations;

    • (b) changes in the general level of tariff rates and rates for major commodities;

    • (c) promotional and/or special freight rates;

    • (d) imposition of, and related changes in, surcharges;

    • (e) loyalty arrangements, their establishment or changes in their form and general conditions;

    • (f) changes in the tariff classification of ports;

    • (g) procedure for the supply of necessary information by shippers concerning the expected volume and nature of their cargoes; and

    • (h) presentation of cargo for shipment and the requirements regarding notice of cargo availability.

  • (3) To the extent that they fall within the scope of activity of a conference, the following matters may also be the subject of consultation:

    • (a) operation of cargo inspection services;

    • (b) changes in the pattern of service;

    • (c) effects of the introduction of new technology in the carriage of cargo, in particular unitization, with consequent reduction of conventional service or loss of direct services; and

    • (d) adequacy and quality of shipping services, including the impact of pooling, berthing or sailing arrangements on the availability of shipping services and freight rates at which shipping services are provided; changes in the areas served and in the regularity of calls by conference vessels.

  • (4) Consultations shall be held before final decisions are taken, unless otherwise provided in this Code. Advance notice shall be given of the intention to take decisions on matters referred to in Article 11 (2) and (3). Where this is impossible, urgent decisions may be taken pending the holding of consultations.

  • (5) Consultations shall begin without undue delay in any event within a maximum period specified in the conference agreement or, in the absence of such a provision in the agreement, not later than 30 days after receipt of the proposal for consultations, unless different periods of time are provided in this Code.

  • (6) When holding consultations, the parties shall use their best efforts to provide relevant information, to hold timely discussions and to clarify matters for the purpose of seeking solutions of the issues concerned. The parties involved shall take account of each other's views and problems and strive to reach agreement consistent with their commercial viability.

CHAPTER IV. : FREIGHT RATES

Article 12. Criteria for freight-rate determination

In arriving at a decision on questions of tariff policy in all cases mentioned in this Code, the following points shall, unless otherwise provided, be taken into account:

  • (a) Freight rates shall be fixed at as low a level as is feasible from the commercial point of view and shall permit a reasonable profit for shipowners;

  • (b) The cost of operations of conferences shall, as a rule, be evaluated for the round voyage of ships, with the outward and inward directions considered as a single whole. Where applicable, the outward and inward voyage should be considered separately. The freight rates should take into account, among other factors, the nature of cargoes, the interrelation between weight and cargo measurement, as well as the value of cargoes;

  • (c) In fixing promotional freight rates and/or special freight rates for specific goods, the conditions of trade for these goods of the countries served by the conference, particularly of developing and land-locked countries, shall be taken into account.

Article 13. Conference tariffs and classification of tariff rates

  • (1) Conference tariffs shall not unfairly differentiate between shippers similarly situated. Shipping lines members of a conference shall adhere strictly to the rates, rules and terms shown in the tariffs and other currently valid published documents of the conference and to any special arrangements permitted under this Code.

  • (2) Conference tariffs should be drawn up simply and clearly, containing as few classes/categories as possible, depending on the particular requirements of a trade, specifying a freight rate for each commodity and, where appropriate, for each class/category; they should also indicate, wherever practicable, in order to facilitate statistical compilation and analysis, the corresponding appropriate code number of the item in accordance with the Standard International Trade Classification, the Brussels Tariff Nomenclature or any other nomenclature that may be internationally adopted; the classification of commodities in the tariffs should, as far as practicable, be prepared in co-operation with shippers' organizations and other national and international organizations concerned.

Article 14. General freight-rate increases

  • (1) A conference shall give notice of not less than 150 days, or according to regional practice and/or agreement, to shippers' organizations or representatives of shippers and/or shippers and, where so required, to appropriate authorities of the countries whose trade is served by the conference, of its intention to effect a general increase in freight rates, an indication of its extent, the date of effect and the reasons supporting the proposed increase.

  • (2) At the request of any of the parties prescribed for this purpose in this Code, to be made within an agreed period of time after the receipt of the notice, consultations shall commence, in accordance with the relevant provisions of this Code, within a stipulated period not exceeding 30 days or as previously agreed between the parties concerned; the consultations shall be held in respect of the bases and amounts of the proposed increase and the date from which it is to be given effect.

  • (3) A conference, in an effort to expedite consultations, may, or upon the request of any of the parties prescribed in this Code as entitled to participate in consultations on general freight-rate increases shall, where practicable, reasonably before the consultations, submit to the participating parties a report from independent accountants of repute, including, where the requesting parties accept it as one of the bases of consultations, an aggregated analysis of data regarding relevant costs and revenues which in the opinion of the conference necessitate an increase in freight rates.

  • (4) If agreement is reached as a result of the consultations, the freight-rate increase shall take effect from the date indicated in the notice served in accordance with Article 14 (1), unless a later date is agreed upon between the parties concerned.

  • (5) If no agreement is reached within 30 days of the giving of notice in accordance with Article 14 (1), and subject to procedures prescribed in this Code, the matter shall be submitted immediately to international mandatory conciliation, in accordance with chapter VI. The recommendation of the conciliators, if accepted by the parties concerned, shall be binding upon them and shall be implemented, subject to the provisions of Article 14 (9), with effect from the date mentioned in the conciliators' recommendation.

  • (6) Subject to the provisions of Article 14 (9), a general freightrate increase may be implemented by a conference pending the conciliators' recommendation. When making their recommendation, the conciliators should take into account the extent of the above-mentioned increase made by the conference and the period for which it has been in force. In the event that the conference rejects the recommendation of the conciliators, shippers and/or shippers' organizations shall have the right to consider themselves not bound, after appropriate notice, by any arrangement or other contract with that conference which may prevent them from using non-conference shipping lines. Where a loyalty arrangement exists, shippers and/or shippers' organizations shall give notice within a period of 30 days to the effect that they no longer consider themselves bound by that arrangement, which notice shall apply from the date mentioned therein, and a period of not less than 30 days and not more than 90 days shall be provided in the loyalty arrangement for this purpose.

  • (7) A deferred rebate which is due to the shipper and which has already been accumulated by the conference shall not be withheld by, or forfeited to, the conference as a result of action by the shipper under Article 14 (6).

  • (8) If the trade of a country carried by shipping lines members of a conference on a particular route consists largely of one or few basic commodities, any increase in the freight rate on one or more of those commodities shall be treated as a general freight-rate increase, and the appropriate provisions of this Code shall apply.

  • (9) Conferences should institute any general freight-rate increase effective in accordance with this Code for a period of a stated minimum duration, subject always to the rules regarding surcharges and regarding adjustment in freight rates consequent upon fluctuations in foreign exchange rates. The period over which a general freight-rate increase is to apply is an appropriate matter to be considered during consultations conducted in accordance with Article 14 (2), but unless otherwise agreed between the parties concerned during the consultations, the minimum period of time between the date when one general freight-rate increase becomes effective and the date of notice for the next general freight-rate increase given in accordance with Article 14 (1) shall not be less than 10 months.

Article 15. Promotional freight rates

  • (1) Promotional freight rates for non-traditional exports should be instituted by conferences.

  • (2) All necessary and reasonable information justifying the need for a promotional freight rate shall be submitted to a conference by the shippers, shippers' organizations or representatives of shippers concerned.

  • (3) Special procedures shall be instituted providing for a decision within 30 days from the date of receipt of that information, unless mutually agreed otherwise, on applications for promotional freight rates. A clear distinction shall be made between these and general procedures for considering the possibility of reducing freight rates for other commodities or of exempting them from increases.

  • (4) Information regarding the procedures for considering applications for promotional freight rates shall be made available by the conference to shippers and/or shippers' organizations and, on request, to the governments and/or other appropriate authorities of the countries whose trade is served by the conference.

  • (5) A promotional freight rate shall be established normally for a period of 12 months, unless otherwise mutually agreed between the parties concerned. Prior to the expiry of the period, the promotional freight rate shall be reviewed, on request by the shipper and/or shippers' organization concerned, when it shall be a matter for the shipper and/or shippers' organization, at the request of the conference, to show that the continuation of the rate is justified beyond the initial period.

  • (6) When examining a request for a promotional freight rate, the conference may take into account that, while the rate should promote the export of the non-traditional product for which it is sought, it is not likely to create substantial competitive distortions in the export of a similar product from another country served by the conference.

  • (7) Promotional freight rates are not excluded from the imposition of a surcharge or a currency adjustment factor in accordance with Articles 16 and 17.

  • (8) Each shipping line member of a conference serving the relevant ports of a conference trade shall accept, and not unreasonably refuse, a fair share of cargo for which a promotional freight rate has been established by the conference.

Article 16. Surcharges

  • (1) Surcharges imposed by a conference to cover sudden or extraordinary increases in costs or losses of revenue shall be regarded as temporary. They shall be reduced in accordance with improvements in the situation or circumstances which they were imposed to meet and shall be cancelled, subject to Article 16 (6), as soon as the situation or circumstances which prompted their imposition cease to prevail. This shall be indicated at the moment of their imposition, together, as far as possible, with a description of the change in the situation or circumstances which will bring about their increase, reduction or cancellation.

  • (2) Surcharges imposed on cargo moving to or from a particular port shall likewise be regarded as temporary and likewise shall be increased, reduced or cancelled, subject to Article 16 (6), when the situation in that port changes.

  • (3) Before any surcharge is imposed, whether general or covering only a specific port, notice should be given and there shall be consultation, upon request, in accordance with the procedures of this Code, between the conference concerned and other parties directly affected by the surcharge and prescribed in this Code as entitled to participate in such consultations, save in those exceptional circumstances which warrant immediate imposition of the surcharge. In cases where a surcharge has been imposed without prior consultation, consultations, upon request, shall be held as soon as possible thereafter. Prior to such consultations, conferences shall furnish data which in their opinion justify the imposition of the surcharge.

  • (4) Unless the parties agree otherwise, within a period of 15 days after the receipt of a notice given in accordance with Article 16 (3), if there is no agreement on the question of the surcharge between the parties concerned referred to in that Article, the relevant provisions for settlement of disputes provided in this Code shall prevail. Unless the parties concerned agree otherwise, the surcharge may, however, be imposed pending resolution of the dispute, if the dispute still remains unresolved at the end of a period of 30 days after the receipt of the above-mentioned notice.

  • (5) In the event of a surcharge being imposed in exceptional circumstances without prior consultation as provided in Article 16 (3), if no agreement is reached through subsequent consultations, the relevant provisions for settlement of disputes provided in this Code shall prevail.

  • (6) Financial loss incurred by the shipping lines members of a conference as a result of any delay on account of consultations and/or other proceedings for resolving disputes regarding imposition of surcharges in accordance with the provisions of this Code, as compared to the date from which the surcharge was to be imposed in terms of the notice given in accordance with Article 16 (3), may be compensated by an equivalent prolongation of the surcharge before its removal. Conversely, for any surcharge imposed by the conference and subsequently determined and agreed to be unjustified or excessive as a result of consultations or other procedures prescribed in this Code, the amounts so collected or the excess thereof as determined hereinabove, unless otherwise agreed, shall be refunded to the parties concerned, if claimed by them, within a period of 30 days of such claim.

Article 17. Currency changes

  • (1) Exchange rate changes, including formal devaluation or revaluation, which lead to changes in the aggregate operational costs and/or revenues of the shipping lines members of a conference relating to their operations within the conference provide a valid reason for the introduction of a currency adjustment factor or for a change in the freight rates. The adjustment or change shall be such that in the aggregate the member lines concerned neither gain nor lose, as far as possible, as a result of the adjustment or change. The adjustment or change may take the form of currency surcharges or discounts or of increases or decreases in the freight rates.

  • (2) Such adjustments or changes shall be subject to notice, which should be arranged in accordance with regional practice, where such practice exists, and there shall be consultations in accordance with the provisions of this Code between the conference concerned and the other parties directly affected and prescribed in this Code as entitled to participate in consultations, save in those exceptional circumstances which warrant immediate imposition of the currency adjustment factor or freight-rate change. In the event that this has been done without prior consultations, consultations shall be held as soon as possible thereafter. The consultations should be on the application, size and date of implementation, of the currency adjustment factor or freight-rate change, and the same procedures shall be followed for this purpose as are perscribed in article 16 (4) and (5) in respect of surcharges. Such consultations should take place and be completed within a period not exceeding 15 days from the date when the intention to apply a currency surcharge or to effect a freight-rate change is announced.

  • (3) If no agreement is reached within 15 days through consultations, the relevant provisions for settlement of disputes provided in this Code shall prevail.

  • (4) The provisions of Article 16 (6) shall apply, adapted as necessary, to currency adjustment factors and freight-rate changes dealt with in the present Article.

CHAPTER V. : OTHER MATTERS

Article 18. Fighting ships

Members of a conference shall not use fighting ships in the conference trade for the purpose of excluding, preventing or reducing competition by driving a shipping line not a member of the conference out of the said trade.

Article 19. Adequacy of services

  • (1) Conferences should take necessary and appropriate measures to ensure that their member lines provide regular, adequate and efficient service of the required frequency on the routes they serve and shall arrange such services so as to avoid as far as possible bunching and gapping of sailings. Conferences should also take into consideration any special measure in arranging services to handle seasonal variations in cargo volumes.

  • (2) Conferences and other parties prescribed in this Code as entitled to participate in consultations, including appropriate authorities if they so desire, should keep under review, and should maintain close co-operation regarding, the demand for shipping space, the adequacy and suitability of service, and in particular the possibilities for rationalization and for increasing the efficiency of services. Benefits identified as accruing from rationalization of services shall be fairly reflected in the level of freight rates.

  • (3) In respect of any port for which conference services are supplied only subject to the availability of a specified minimum of cargo, that minimum shall be specified in the tariff. Shippers should give adequate notice of the availability of such cargo.

Article 20. Head office of a conference

A conference shall as a rule establish its head office in a country whose trade is served by that conference, unless agreed otherwise by the shipping lines members of that conference.

Article 21. Representation

Conferences shall establish local representation in all countries served, except that where there are practical reasons to the contrary the representation may be on a regional basis. The names and addresses of representatives shall be readily available, and these representatives shall ensure that the views of shippers and conferences are made rapidly known to each other with a view to expediting prompt decisions. When a conference considers it suitable, it shall provide for adequate delegation of powers of decision to its representatives.

Article 22. Contents of conference agreements, trade participation agreements and loyalty arrangements

Conference agreements, trade participation agreements and loyalty Arrangements shall conform to the applicable requirements of this Code and may include such other provisions as may be agreed which are not inconsistent with this Code.

PART TWO

CHAPTER VI. : PROVISIONS AND MACHINERY FOR SETTLEMENT OF DISPUTES

A. General provisions

Article 23

  • (1) The provisions of this chapter shall apply whenever there is a dispute relating to the application or operation of the provisions of this Code between the following parties:

    • (a) a conference and a shipping line;

    • (b) the shipping lines members of a conference;

    • (c) a conference or a shipping line member thereof and a shippers' organization or representatives of shippers or shippers; and

    • (d) two or more conferences.

    For the purposes of this chapter the term “party” means the original parties to the dispute as well as third parties which have joined the proceedings in accordance with (a) of Article 34.

  • (2) Disputes between shipping lines of the same flag, as well as those between organizations belonging to the same country, shall be settled within the framework of the national jurisdiction of that country, unless this creates serious difficulties in the fulfilment of the provisions of this Code.

  • (3) The parties to a dispute shall first attempt to settle it by an exchange of views or direct negotiations with the intention of finding a mutually satisfactory solution.

  • (4) Disputes between the parties referred to in Article 23 (1) relating to:

    • (a) refusal of admission of a national shipping line to a conference serving the foreign trade of the country of that shipping line;

    • (b) refusal of admission of a third-country shipping line to a conference;

    • (c) expulsion from a conference;

    • (d) inconsistency of a conference agreement with this Code;

    • (e) a general freight-rate increase;

    • (f) surcharges;

    • (g) changes in freight rates or the imposition of a currency adjustment factor due to exchange rate changes;

    • (h) participation in trade; and

    • (i) the form and terms of proposed loyalty arrangements

    which have not been resolved through an exchange of views or direct ations shall, at the request of any of the parties to the dispute, be referred to international mandatory conciliation in accordance th the provisions of this chapter.

Article 24

  • (1) The conciliation procedure is initiated at the request of one of the parties to the dispute.

  • (2) The request shall be made:

    • (a) in disputes relating to membership of conferences: not later than 60 days from the date of receipt by the applicant of the conference decision, including the reasons therefor, in accordance with Articles 1 (4) and 4 (3);

    • (b) in disputes relating to general freight-rate increases: not later than the date of expiry of the period of notice specified in Article 14 (1);

    • (c) in disputes relating to surcharges: not later than the date of expiry of the 30-day period specified in Article 16 (4) or, where no notice has been given, not later than 15 days from the date when the surcharge was put into effect; and

    • (d) in disputes relating to changes in freight rates or the imposition of a currency adjustment factor due to exchange rate changes: not later than five days after the date of expiry of the period specified in Article 17 (3).

  • (3) The provisions of Article 24 (2) shall not apply to a dispute which is referred to international mandatory conciliation in accordance with Article 25 (3).

  • (4) Requests for conciliation in disputes other than those referred to in Article 24 (2) may be made at any time.

  • (5) The time-limits specified in Article 24 (2) may be extended by agreement between the parties.

  • (6) A request for conciliation shall be considered to have been duly made if it is proved that the request has been sent to the other party by registered letter, telegram or teleprinter or has been served on it within the time-limits specified in Article 24 (2) or (5).

  • (7) Where no request has been made within the time-limits specified in Article 24 (2) or (5), the decision of the conference shall be final and no proceedings under this chapter may be brought by any party to the dispute to challenge that decision.

Article 25

  • (1) Where the parties have agreed that disputes referred to in Article 23 (4) (a), (b), (c), (d), (h) and (i) shall be resolved through procedures other than those established in that Article, or agree on procedures to resolve a particular dispute that has arisen between them, such disputes shall, at the request of any of the parties to the dispute, be resolved as provided for in their agreement.

  • (2) The provisions of Article 25 (1) apply also to the disputes referred to in Article 23 (4) (e), (f) and (g), unless national legislation, rules or regulations prevent shippers from having this freedom of choice.

  • (3) Where conciliation proceedings have been initiated, such proceedings shall have precedence over remedies available under national law. If a party seeks remedies under national law in respect of a dispute to which this chapter applies without invoking the procedures provided for in this chapter, then, upon the request of a respondent to those proceedings, they shall be stayed and the dispute shall be referred to the procedures defined in this chapter by the court or other authority where the national remedies are sought.

Article 26

  • (1) The Contracting Parties shall confer upon conferences and shippers' organizations such capacity as is necessary for the application of the provisions of this chapter. In particular:

    • (a) a conference or a shippers' organization may institute proceedings as a party or be named as a party to proceedings in its collective capacity;

    • (b) any notification to a conference or shippers' organization in its collective capacity shall also constitute a notification to each member of such conference or shippers' organization;

    • (c) a notification to a conference or shippers' organization shall be transmitted to the address of the head office of the conference or shippers' organization. Each conference or shippers' organization shall register the address of its head office with the Registrar appointed in accordance with Article 46 (1). In the event that a conference or a shippers' organization fails to register or has no head office, a notification to any member in the name of the conference or shippers' organization shall be deemed to be a notification to such conference or organization.

  • (2) Acceptance or rejection by a conference or shippers' organization of a recommendation by conciliators shall be deemed to be acceptance or rejection of such a recommendation by each member thereof.

Article 27

Unless the parties agree otherwise, the conciliators may decide to make a recommendation on the basis of written submissions without oral proceedings.

B. International mandatory conciliation

Article 28

In international mandatory conciliation the appropriate authorities of a Contracting Party shall, if they so request, participate in the conciliation proceedings in support of a party being a national of that Contracting Party, or in support of a party having a dispute arising in the context of the foreign trade of that Contracting Party. The appropriate authority may alternatively act as an observer in such conciliation proceedings.

Article 29

  • (1) In international mandatory conciliation the proceedings shall be held in the place unanimously agreed to by the parties or, failing such agreement, in the place decided upon by the conciliators.

  • (2) In determining the place of conciliation proceedings the parties and the conciliators shall take into account, inter alia, countries which are closely connected with the dispute, bearing in mind the country of the shipping line concerned and, especially when the dispute is related to cargo, the country where the cargo originates.

Article 30

  • (1) For the purposes of this chapter an International Panel of Conciliators shall be established, consisting of experts of high repute or experience in the fields of law, economics of sea transport, or foreign trade and finance, as determined by the Contracting Parties selecting them, who shall serve in an independent capacity.

  • (2) Each Contracting Party may at any time nominate members of the Panel up to a total of 12, and shall communicate their names to the Registrar. The nominations shall be for periods of six years each and may be renewed. In the event of the death, incapacity or resignation of a member of the Panel, the Contracting Party which nominated such person shall nominate a replacement for the remainder of his term of office. A nomination takes effect from the date on which the communication of the nomination is received by the Registrar.

  • (3) The Registrar shall maintain the Panel list and shall regularly inform the Contracting Parties of the composition of the Panel.

Article 31

  • (1) The purpose of conciliation is to reach an amicable settlement of the dispute through recommendations formulated by independent conciliators.

  • (2) The conciliators shall identify and clarify the issues in dispute, seek for this purpose any information from the parties, and, on the basis thereof, submit to the parties a recommendation for the settlement of the dispute.

  • (3) The parties shall co-operate in good faith with the conciliators in order to enable them to carry out then: functions.

  • (4) Subject to the provisions of Article 25 (2), the parties to the dispute may at any time during the conciliation proceedings decide in agreement to have recourse to a different procedure for the settlement of their dispute. The parties to a dispute which has been made subject to proceedings other than those provided for in this chapter may decide by mutual agreement to have recourse to international mandatory conciliation.

Article 32

  • (1) The conciliation proceedings shall be conducted either by one conciliator or by an uneven number of conciliators agreed upon or designated by the parties.

  • (2) Where the parties cannot agree on the number or the appointment of the conciliators as provided in Article 32 (1), the conciliation proceedings shall be conducted by three conciliators, one appointed by each party in the statement (s) of claim and reply respectively, and the third by the two conciliators thus appointed, who shall act as chairman.

  • (3) If the reply does not name a conciliator to be appointed in cases where Article 32 (2) would apply, the second conciliator shall, within 30 days following the receipt of the statement of claim, be chosen by lot by the conciliator appointed in the statement of claim from among the members of the Panel nominated by the Contracting Party or Parties of which the respondent (s) is (are) a national (s).

  • (4) Where the conciliators appointed in accordance with Article 32 (2) or (3) cannot agree on the appointment of the third conciliator within 15 days following the date of the appointment of the second conciliator, he shall, within the following 5 days be chosen by lot by the appointed conciliators. Prior to the drawing by lot:

    • (a) no member of the Panel of conciliators having the same nationality as either of the two appointed conciliators shall be eligible for selection by lot;

    • (b) each of the two appointed conciliators may exclude from the list of the Panel of conciliators an equal number of them subject to the requirement that at least 30 members of the Panel shall remain eligible for selection by lot.

Article 33

  • (1) Where several parties request conciliation with the same respondent in respect of the same issue, or of issues which are closely connected, that respondent may request the consolidation of those cases.

  • (2) The request for consolidation shall be considered and decided upon by majority vote by the chairman of the conciliators so far chosen. If such request is allowed the chairmen will designate the conciliators to consider the consolidated cases from among the conciliators so far appointed or chosen, provided that an uneven number of conciliators is chosen and that the conciliator first appointed by each party shall be one of the conciliators considering the consolidated case.

Article 34

Any party, other than an appropriate authority referred to in Article 28, if conciliation has been initiated, may join in the proceedings:

either

  • (a) as a party, in case of a direct economic interest,

    or

  • (b) as a supporting party to one of the original parties, in case of an indirect economic interest,

unless either of the original parties objects to such joinder.

Article 35

  • (1) The recommendations of the conciliators shall be made in accordance with the provisions of this Code.

  • (2) When the Code is silent upon any point, the conciliators shall apply the law which the parties agree at the time the conciliation proceedings commence or thereafter, but not later than the time of submission of evidence to the conciliators. Failing such agreement, the law which in the opinion of the conciliators is most closely connected with the dispute shall be applicable.

  • (3) The conciliators shall not decide ex aequo et bono upon the dispute unless the parties so agree after the dispute has arisen.

  • (4) The conciliators shall not bring a finding of non liquet on the ground of obscurity of the law.

  • (5) The conciliators may recommend those remedies and reliefs which are provided in the law applicable to the dispute.

Article 37

  • (1) Unless the parties have agreed before, during or after the conciliation procedure that the recommendation of the conciliators shall be binding, the recommendation shall become binding by acceptance by the parties. A recommendation which has been accepted by some parties to a dispute shall be binding as between those parties only.

  • (2) Acceptance of the recommendation must be communicated by the parties to the conciliators, at an address specified by them, not later than 30 days after receipt of the notification of the recommendation; otherwise, it shall be considered that the recommendation has not been accepted.

  • (3) Any party which does not accept the recommendation shall notify the conciliators and the other parties, within 30 days following the period specified in Article 37 (2), of its grounds for rejection of the recommendation, comprehensively and in writing.

  • (4) When the recommendation has been accepted by parties, the conciliators shall immediately draw up and sign a record of settlement, at which time the recommendation shall become binding upon those parties. If the recommendation has not been accepted by all parties, the conciliators shall draw up a report with respect to those parties rejecting the recommendation, noting the dispute and the failure of those parties to settle the dispute.

  • (5) A recommendation which has become binding upon the parties shall be implemented by them immediately or at such later time as is specified in the recommendation.

  • (6) Any party may make its acceptance conditional upon acceptance by all or any of the other parties to the dispute.

Article 38

  • (1) A recommendation shall constitute a final determination of a dispute as between the parties which accept it, except to the extent that the recommendation is not recognized and enforced in accordance with the provisions of Article 39.

  • (2) “Recommendation” includes an interpretation, clarification or revision of the recommendation made by the conciliators before the recommendation has been accepted.

Article 39

  • (1) Each Contracting Party shall recognize a recommendation as binding between the parties which have accepted it and shall, subject to the provisions of Article 39 (2) and (3), enforce, at the request of any such party, all obligations imposed by the recommendation as if it were a final judgement of a court of that Contracting Party.

  • (2) A recommendation shall not be recognized and enforced at the request of a party referred to in Article 39 (1) only if the court or other competent authority of the country where recognition and enforcement is sought is satisfied that:

    • (a) any party which accepted the recommendation was, under the law applicable to it, under some legal incapacity at the time of acceptance;

    • (b) fraud or coercion has been used in the making of the recommendation;

    • (c) the recommendation is contrary to public policy (ordre public) in the country of enforcement; or

    • (d) the composition of the conciliators, or the conciliation procedure, was not in accordance with the provisions of this Code.

  • (3) Any part of the recommendation shall not be enforced and recognized if the court or other competent authority is satisfied that such part comes within any of the subparagraphs of Article 39 (2) and can be separated from other parts of the recommendation. If such part cannot be separated, the entire recommendation shall not be enforced and recognized.

Article 40

  • (1) Where the recommendation has been accepted by all the parties, the recommendation and the reasons therefor may be published with the consent of all the parties.

  • (2) Where the recommendation has been rejected by one or more of the parties but has been accepted by one or more of the parties:

    • (a) the party or parties rejecting the recommendation shall publish its or their grounds for rejection, given pursuant to Article 37 (3), and may at the same time publish the recommendation and the reasons therefor;

    • (b) a party which has accepted the recommendation may publish the recommendation and the reasons therefor; it may also publish the grounds for rejection given by any other party unless such other party has already published its rejection and the grounds therefor in accordance with Article 40 (2) (a).

  • (3) Where the recommendation has not been accepted by any of the parties, each party may publish the recommendation and the reasons therefor and also its own rejection and the grounds therefor.

Article 41

  • (1) Documents and statements containing factual information supplied by any party to the conciliators shall be made public unless that party or a majority of the conciliators agrees otherwise.

  • (2) Such documents and statements supplied by a party may be tendered by that party in support of its case in subsequent proceedings arising from the same dispute and between the same parties.

Article 42

Where the recommendation has not become binding upon the parties, no views expressed or reasons given by the conciliators, or concessions or offers made by the parties for the purpose of the conciliation procedure, shall affect the legal rights and obligations of any of the parties.

Article 43

  • (1)

    • (a) The costs of the conciliators and all costs of the administration of the conciliation proceedings shall be borne equally by the parties to the proceedings, unless they agree otherwise.

    • (b) When the conciliation proceedings have been initiated, the conciliators shall be entitled to require an advance or security for the costs referred to in Article 43 (1) (a).

  • (2) Each party shall bear all expenses it incurs in connexion with the proceedings, unless the parties agree otherwise.

  • (3) Notwithstanding the provisions of Article 43 (1) and (2), the conciliators may, having decided unanimously that a party has brought a claim vexatiously or frivolously, assess against that party any or all of the costs of other parties to the proceedings. Such decision shall be final and binding on all the parties.

Article 44

  • (1) Failure of a party to appear or to present its case at any stage of the proceedings shall not be deemed an admission of the other party's assertions. In that event, the other party may, at its choice, request the conciliators to close the proceedings or to deal with the questions presented to them and submit a recommendation in accordance with the provisions for making recommendations set out in this Code.

  • (2) Before closing the proceedings, the conciliators shall grant the party failing to appear or to present its case a period of grace, not exceeding 10 days, unless they are satisfied that the party does not intend to appear or to present its case.

  • (3) Failure to observe procedural time-limits laid down in this Code or determined by the conciliators, in particular time-limits relating to the submission of statements or information, shall be considered a failure to appear in the proceedings.

  • (4) Where the proceedings have been closed owing to one party's failure to appear or to present its case, the conciliators shall draw up a report noting that party's failure.

Article 45

  • (1) The conciliators shall follow the procedure stipulated in this Code.

  • (2) The Rules of Procedure annexed to the present Convention shall be considered Model Rules for the guidance of conciliators. The conciliators may, by mutual consent, use, supplement or amend the rules contained in the Annex or formulate the own rules of procedure to the extent that such supplementary, amended or other rules are not inconsistent with the provisions of this Code.

  • (3) If the parties agree that it may be in the interest of achieving an expedition and inexpensive solution of the conciliation proceedings, they may mutually agree rules of procedure which are not inconsistent with the provisions of this Code.

  • (4) The conciliators shall formulate their recommendation by consensus or failing that shall decide by majority vote.

  • (5) The conciliation proceedings shall finish and the recommendation of the conciliators shall be delivered not later than six months from the date on which conciliators are appointed, except in the cases referred to in Article 23 (4) (e), (f) and (g), for which the time-limits in Articles 14 (1) and 16 (4) shall be valid. The period of six months may be extended by agreement of the parties.

C. Institutional machinery

Article 46

  • (1) Six months before the entry into force of the present Convention, the Secretary-General of the United Nations shall, subject to the approval of the General Assembly of the United Nations, and taking into account the views expressed by the Contracting Parties, appoint a Registrar, who may be assisted by such additional staff as may be necessary for the performance of the functions listed in Article 46 (2). Administrative services for the Registrar and his assistants shall be provided by the United Nations Office at Geneva.

  • (2) The Registrar shall perform the following functions in consultation with the Contracting Parties as appropriate:

    • (a) maintain the list of conciliators of the International Panel of Conciliators and regularly inform the Contracting Parties of the composition of the Panel;

    • (b) provide the names and addresses of the conciliators to the parties concerned on request;

    • (c) receive and maintain copies of requests for conciliation, replies, recommendations, acceptances, or rejections, including reasons therefor;

    • (d) furnish on request, and at their cost, copies of recommendations and reasons for rejection to the shippers' organizations, conferences and governments, subject to the provisions of Article 40;

    • (e) make available information of a non-confidential nature on completed conciliation cases, and without attribution to the parties concerned, for the purposes of preparation of material for the Review Conference referred to in Article 52; and

    • (f) the other functions prescribed for the Registrar in Articles 26 (1) (c) and 30 (2) and (3).

CHAPTER VII. : FINAL CLAUSES

Article 47. Implementation

  • (1) Each Contracting Party shall take such legislative or other measures as may be necessary to implement the present Convention.

  • (2) Each Contracting Party shall communicate to the Secretary-General of the United Nations, who shall be the depositary, the text of the legislative or other measures which it has taken in order to implement the present Convention.

Article 48. Signature, ratification, acceptance, approval and accession

  • (1) The present Convention shall remain open for signature as from 1 July 1974 until and including 30 June 1975 at United Nations Headquarters and shall thereafter remain open for accession.

  • (2) All States are entitled to become Contracting Parties to the present Convention by:

    • (a) signature subject to and followed by ratification, acceptance or approval;

      or

    • (b) signature without reservation as to ratification, acceptance or approval;

      or

    • (c) accession.

  • (3) Ratification, acceptance, approval or accession shall be effected by the deposit of an instrument to this effect with the depositary.

Article 49. Entry into force

  • (1) The present Convention shall enter into force six months after the date on which not less than 24 States, the combined tonnage of which amounts to at least 25 per cent of world tonnage, have become Contracting Parties to it in accordance with Article 48. For the purpose of the present Article the tonnage shall be deemed to be that contained in Lloyd's Register of Shipping, Statistical Tables 1973, table 2 “World Fleets - Analysis by Principal Types”, in respect of general cargo (including passenger/cargo) ships and container (fully cellular) ships, exclusive of the United States reserve fleet and the American and Canadian Great Lakes Fleets1.

  • (2) For each State which thereafter ratifies, accepts, approves or accedes to it, the present Convention shall come into force six months after deposit by such State of the appropriate instrument.

  • (3) Any State which becomes a Contracting Party to the present Convention after the entry into force of an amendment shall, failing an expression of a different intention by that State:

    • (a) be considered as a Party to the present Convention as amended; and

    • (b) be considered as a Party to the unamended Convention in relation to any Party to the present Convention not bound by the amendment.

Article 50. Denunciation

  • (1) The present Convention may be denounced by any Contracting Party at any time after the expiration of a period of two years from the date on which the Convention has entered into force.

  • (2) Denunciation shall be notified to the depositary in writing, and shall take effect one year, or such longer period as may be specified in the instrument of denunciation, after the date of receipt by the depositary.

Article 51. Amendments

  • (1) Any Contracting Party may propose one or more amendments to the present Convention by communicating the amendments to the depositary. The depositary shall circulate such amendments among the Contracting Parties, for their acceptance, and among States entitled to become Contracting Parties to the present Convention which are not Contracting Parties, for their information.

  • (2) Each proposed amendment circulated in accordance with Article 51 (1) shall be deemed to have been accepted if no Contracting Party communicates an objection thereto to the depositary within 12 months following the date of its circulation by the depositary. If a Contracting Party communicates an objection to the proposed amendment, such amendment shall not be considered as accepted and shall not be put into effect.

  • (3) If no objection has been communicated, the amendment shall enter into force for all Contracting Parties six months after the expiry date of the period of 12 months referred to in Article 51 (2).

Article 52. Review conferences

  • (1) A Review Conference shall be convened by the depositary five years from the date on which the present Convention comes into force to review the working of the Convention, with particular reference to its implementation, and to consider and adopt appropriate amendments.

  • (2) The depositary shall, four years from the date on which the present Convention comes into force, seek the views of all States entitled to attend the Review Conference and shall, on the basis of the views received, prepare and circulate a draft agenda as well as amendments proposed for consideration by the Conference.

  • (3) Further review conferences shall be similarly convened every five years, or at anv time after the first Review Conference, at the request of one third of the Contracting Parties to the present Convention, unless the first Review Conference decides otherwise.

  • (4) Notwithstanding the provisions of Article 52 (1), if the present Convention has not entered into force five years from the date of the adoption of the Final Act of the United Nations Conference of Plenipotentiaries on a Code of Conduct for Liner Conferences, a Review Conference shall, at the request of one third of the States entitled to become Contracting Parties to the present Convention, be convened by the Secretary-General of the United Nations, subject to the approval of the General Assembly in order to review the provisions of the Convention and its Annex and to consider and adopt appropriate amendments.

Article 53. Functions of the depositary

  • (1) The depositary shall notify the signatory and acceding States of:

    • (a) signatures, ratifications, acceptances, approvals and accessions in accordance with Article 48;

    • (b) the date on which the present Convention enters into force in accordance with Article 49;

    • (c) denunciations of the present Convention in accordance with Article 50;

    • (d) reservations to the present Convention and the withdrawal of reservations;

    • (e) the text of the legislative or other measures which each Contracting Party has taken in order to implement the present Convention in accordance with Article 47;

    • (f) proposed amendments and objections to proposed amendments in accordance with Article 51; and

    • (g) entry into force of amendments in accordance with Article 51 (3).

  • (2) The depositary shall also undertake such actions as are necessary under Article 52.

Article 54. Authentic texts - Deposit

The original of the present Convention, of which the Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, will be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, having been duly authorized to this effect by their respective governments, have signed the present Convention, on the dates appearing opposite their signatures.

Annex to the Convention on a Code of conduct for liner conferences

Model Rules of Procedure for International Mandatory Conciliation

Rule 1

  • (1) Any party wishing to institute conciliation proceedings under the Code shall address a request to that effect in writing, accompanied by a statement of claim to the other party, and copied to the Registrar.

  • (2) The statement of claim shall:

    • (a) designate precisely each party to the dispute and state the address of each;

    • (b) contain a summary statement of pertinent facts, the issues in dispute and the claimant's proposal for the settlement of the dispute;

    • (c) state whether an oral hearing is desired and, if so, and to the extent then known, the names and addresses of persons to give evidence, including experts' evidence, for the claimant;

    • (d) be accompanied by such supporting documentation and relevant agreements and arrangements entered into by the parties as the claimant may consider necessary at the time of making the claim;

    • (e) indicate the number of conciliators required, any proposal concerning the appointment of conciliators, or the name of the conciliator appointed by the claimant in accordance with Article 32 (2) ; and

    • (f) contain proposals, if any, regarding rules of procedure.

  • (3) The statement of claim shall be dated and shall be signed by the party.

Rule 2

  • (1) If the respondent decides to reply to the claim, he shall, within 30 days following the date of his receipt of the statement of claim, transmit a reply to the other party and copied to the Registrar.

  • (2) The reply shall:

    • (a) in a summary statement of pertinent facts opposed to the contentions in the statement of claim, the respondent's proposal, if any, for the settlement of the dispute and any remedy claimed by him with a view to the settlement of the dispute;

    • (b) state whether an oral hearing is desired and, if so, and to the extent then known, the names and addresses of persons to give evidence, including experts' evidence, for the respondent;

    • (c) be accompanied by such supporting documentation and relevant agreements and arrangements entered into by the parties as the respondent may consider necessary at the time of making the reply;

    • (d) indicate the number of conciliators required, any proposal concerning the appointment of conciliators, or the name of the conciliator appointed by the respondent in accordance with Article 32 (2); and

    • (e) contain proposals, if any, regarding rules of procedure.

  • (3) The reply shall be dated and shall be signed by the party.

Rule 3

  • (1) Any person or other interest desiring to participate in conciliation proceeding under Article 34 shall transmit a written request to the parties to the dispute, with a copy to the Registrar.

  • (2) If participation in accordance with (a) of Article 34 is desired, the request shall set forth the grounds therefor, including the information required under Rule 1 (2) (a), (b) and (d).

  • (3) If participation in accordance with (b) of Article 34 is desired, the request shall state the grounds therefor and which of the original parties would be supported.

  • (4) Any objection to a request for joinder by such a party shall be sent by the objecting party, with a copy to the other party, within seven days of receipt of the request.

  • (5) In the event that two or more proceedings are consolidated, subsequent requests for third-party participation shall be transmitted to all parties concerned, each of which may object in accordance with the present Rule.

Rule 4

By agreement between the parties to a dispute, on motion by either party, and after affording the parties an opportunity of being heard, the conciliators may order the consolidation or separation of all or any claims then pending between the same parties.

Rule 5

  • (1) Any party may challenge a conciliator where circumstances exist that cause justifiable doubts as to his independence.

  • (2) Notice of challenge, stating reasons therefor, should be made prior to the date of the closing of the proceedings, before the conciliators have rendered their recommendation. Any such challenge shall be heard promptly and shall be determined by majority vote of the conciliators in the first instance, as a preliminary point, in cases where more than one conciliator has been appointed. The decision in such cases shall be final.

  • (3) A conciliator who has died, resigned, become incapacitated or disqualified shall be replaced promptly.

  • (4) Proceedings interrupted in this way shall continue from the point where they were interrupted, unless it is agreed by the parties or ordered by the conciliators that a review or re-hearing of any oral testimony take place.

Rule 6

The conciliators shall be judges of their own jurisdiction and/or competence within the provisions of the Code.

Rule 7

  • (1) The conciliators shall receive and consider all written statements, documents, affidavits, publications or any other evidence, including oral evidence, which may be submitted to them by or on behalf of any of the parties, and shall give such weight thereto as in their judgement such evidence merits.

  • (2)

    • (a) Each party may submit to the conciliators any material it considers relevant, and at the time of such submission shall deliver certified copies to any other party to the proceedings, which party shall be given a reasonable opportunity to reply thereto.

    • (b) The conciliators shall be the sole judges of the relevance and materiality of the evidence submitted to them by the parties.

    • (c) The conciliators may ask the parties to produce such additional evidence as they may deem necessary to an understanding and determination of the dispute, provided that, if such additional evidence is produced, the other parties to the proceedings shall have a reasonable opportunity to comment thereon.

Rule 8

  • (1) Whenever a period of days for the doing of any act is provided for in the Code or in these Rules, the day from which the period begins to run shall not be counted, and the last day of the period shall be counted, except where that last day is a Saturday, Sunday or a public holiday at the place of conciliation, in which case the last day shall be the next business day.

  • (2) When the time provided for is less than seven days, intermediate Saturdays, Sundays and public holidays shall be excluded from the computation.

Rule 9

Subject to the provisions relating to procedural time-limits in the Code, the conciliators may, on a motion by one of the parties or pursuant to agreement between them, extend any such time-limit which has been fixed by the conciliators.

Rule 10

  • (1) The conciliators shall fix the order of business and, unless otherwise agreed, the date and hour of each session.

  • (2) Unless the parties otherwise agree, the proceedings shall take place in private.

  • (3) The conciliators shall specifically inquire of all the parties whether they have any further evidence to submit before declaring the proceedings closed, and a noting thereof shall be recorded.

Rule 11

  • (1) Conciliators' recommendations shall be in writing and shall include:

    • (a) the precise designation and address of each party;

    • (b) a description of the method of appointing conciliators, including their names;

    • (c) the dates and place of the conciliation proceedings;

    • (d) a summary of the conciliation proceedings, as the conciliators deem appropriate;

    • (e) a summary statement of the facts found by the conciliators;

    • (f) a summary of the submissions of the parties;

    • (g) pronouncements on the issues in dispute, together with the reasons therefor;

    • (h) the signatures of the conciliators and the date of each signature; and

    • (i) an address for the communication of the acceptance or rejection of the recommendation.

Rule 12

The recommendation shall, so far as possible, contain a pronouncement on costs in accordance with the provisions of the Code. If the recommendation does not contain a full pronouncement on costs, the conciliators shall, as soon as possible after the recommendation, and in any event not later than 60 days thereafter, make a pronouncement in writing regarding costs as provided in the Code.

Rule 13

Conciliators' recommendations shall also take into account previous and similar cases whenever this would facilitate a more uniform implementation of the Code and observance of conciliators' recommendations.

Vertaling : NL

Verdrag inzake een gedragscode voor lijnvaartconferences

DOELSTELLINGEN EN BEGINSELEN

De Partijen bij dit Verdrag,

Geleid door de wens het conferencestelsel in de lijnvaart te verbeteren,

De behoefte erkennend aan een algemeen aanvaardbare gedragscode voor lijnvaartconferences,

Rekening houdend met de bijzondere behoeften en problemen van de ontwikkelingslanden met betrekking tot de activiteiten van lijnvaartconferences die hun buitenlandse vervoer verzorgen,

Overeenkomend in de Code de onderstaande fundamentele doelstellingen en basisbeginselen neer te leggen:

  • a. het doel de ordelijke uitbreiding van het mondiale vervoer over zee te vergemakkelijken:

  • b. het doel de ontwikkeling te bevorderen van geregelde en doelmatige lijndiensten die beantwoorden aan de eisen van het betrokken vervoer;

  • c. het doel een evenwicht te verzekeren tussen de belangen van de aanbieders en de gebruikers van lijnvaartdiensten;

  • d. het beginsel dat conferencepraktijken geen discriminatie mogen inhouden tegen de reders, verladers of de buitenlandse handel van een land;

  • e. het beginsel dat conferences zinvol overleg plegen met verladersorganisaties, vertegenwoordigers van verladers en verladers inzake aangelegenheden van gemeenschappelijk belang, met desgevraagd, de deelneming van de bevoegde autoriteiten;

  • f. het beginsel dat conferences aan belanghebbende partijen relevante informatie dienen te verstrekken over hun activiteiten die voor die partijen van belang zijn en zinvolle informatie over hun activiteiten openbaar dienen te maken,

zijn overeengekomen als volgt:

DEEL EEN

HOOFDSTUK I. : BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN

Lijnvaartconference of conference

Een groep van twee of meer vervoerders, die schepen exploiteren, die internationale lijndiensten onderhoudt voor het vervoer van lading op een bepaalde route of bepaalde routes binnen omschreven geografische grenzen en die een overeenkomst of regeling, van welke aard ook heeft, binnen het kader waarvan zij opereren op basis van eenvormige of gemeenschappelijke vervoertarieven, en enigerlei andere overeengekomen voorwaarden met betrekking tot het aanbieden van lijndiensten.

Nationale lijn

Een nationale lijn van een bepaald land is een schepen exploiterende vervoerder die zijn hoofdkantoor en zijn daadwerkelijke leiding in dat land heeft en als zodanig wordt erkend door een bevoegde autoriteit van dat land of ingevolge de wet van dat land.

Lijnen toebehorend aan en geëxploiteerd door een gezamenlijke onderneming waarbij twee of meer landen zijn betrokken, in wier bedrijfskapitaal de nationale, publiek- en/of privaatrechtelijke belangen van deze landen een aanmerkelijk aandeel hebben en wier hoofdkantoor is gelegen in en de daadwerkelijke leiding waarvan wordt uitgeoefend in een van deze landen, kunnen door de bevoegde autoriteiten van deze landen als een nationale lijn worden erkend.

Lijn van een derde land

Een vervoerder die schepen exploiteert in de vaart tussen twee landen waarvan hij geen nationale lijn is.

Verlader

Een natuurlijke persoon of een rechtspersoon die een contractuele of andere regeling is aangegaan, of blijk geeft van het voornemen daartoe, met een conference of lijn voor het vervoer van goederen waarbij hij een zakelijk belang heeft.

Verladersorganisatie

Een vereniging of soortgelijke organisatie die de belangen van de verladers bevordert, vertegenwoordigt en beschermt en, indien de bevoegde autoriteiten zulks wensen, in die hoedanigheid wordt erkend door deze autoriteit of autoriteiten van het land wiens verladers zij vertegenwoordigt.

Door de conference vervoerde goederen

Door lijnen die lid zijn van een conference, in overeenstemming met de conference-overeenkomst vervoerde lading.

Bevoegde autoriteit

Een regering of een door een regering of bij nationale wet aangewezen lichaam dat enigerlei van de functies vervult die door de bepalingen van deze Code aan een zodanige autoriteit zijn toegewezen.

Stimuleringsvervoertarief

Een tarief ingesteld ter stimulering van het vervoer van die uitvoerprodukten van het betrokken land die niet tot het traditionele uitvoerpakket behoren.

Bijzondere vervoertarief

Een voorkeursvervoertarief, geen stimuleringsvrachttarief zijnde, die door de betrokken partijen kan worden overeengekomen.

HOOFDSTUK II. : BETREKKINGEN TUSSEN LEDEN-LIJNEN

Artikel 1. Lidmaatschap

  • 1 Een nationale lijn heeft het recht volledig lid te zijn van een conference die het buitenlandse vervoer van haar land verzorgt, zulks in overeenstemming met de normen neergelegd in artikel 1, tweede lid. Lijnen die niet als nationale lijnen worden aangemerkt, hebben het recht volledig lid van die conference te worden, afhankelijk van de normen neergelegd in artikel 1, tweede en derde lid, en van het bepaalde betreffende het aandeel in het vervoer neergelegd in artikel 2 met betrekking tot lijnen uit derde landen.

  • 2 Een lijn die het lidmaatschap van een conference aanvraagt, dient aan te tonen dat zij in staat en voornemens is op lange termijn een geregelde, toereikende en doelmatige dienst te exploiteren, zoals omschreven in de conference-overeenkomst binnen het kader van de conference. De lijn kan gebruik maken van gecharterde tonnage, mits aan de in dit lid gestelde normen wordt voldaan. De lijn dient zich ertoe te verbinden zich te houden aan alle voorwaarden en bedingen van de conference-overeenkomst en dient een waarborgsom te deponeren ter dekking van openstaande financiële verplichtingen in het geval van een latere terugtrekking, schorsing of ontzetting uit het lidmaatschap, indien zulks krachtens de conference-overeenkomst is vereist.

  • 3 Bij het in overweging nemen van een aanvrage tot lidmaatschap van een lijn die geen nationale lijn is op een route van de betrokken conference dient, behalve met het bepaalde in artikel 1, tweede lid, onder meer rekening te worden gehouden met de onderstaande normen:

    • a. de feitelijke omvang van de goederenstroom op de dienst of diensten die door de conference worden onderhouden en de vooruitzichten op uitbreiding daarvan;

    • b. de toereikendheid van de scheepsruimte voor de feitelijke en te verwachten omvang van de goederenstroom op de dienst of diensten die door de conference worden onderhouden;

    • c. het vermoedelijke gevolg van toelating van de lijn tot de conference op de doelmatigheid en kwaliteit van het conferencevervoer;

    • d. de feitelijke deelneming van de lijn aan het goederenvervoer op dezelfde route of routes buiten een conferenceverband; en

    • e. de feitelijke deelneming van de lijn aan het goederenvervoer op dezelfde route of routes binnen het verband van een andere conference.

    De bovenstaande criteria dienen niet zo te worden gehanteerd dat daardoor de toepassing van de bepalingen betreffende deelneming in het vervoer neergelegd in artikel 2 wordt ondermijnd.

  • 4 Over een aanvrage tot toelating of wedertoelating tot het lidmaatschap wordt onverwijld beslist en de beslissing wordt onverwijld door een conference aan een aanvrager medegedeeld, in geen geval later dan zes maanden na de datum van de aanvrage. Wanneer een lijn toelating of wedertoelating wordt geweigerd geeft de conference tegelijkertijd schriftelijk de redenen voor een zodanige weigering.

  • 5 Bij het in overweging nemen van aanvragen tot toelating houdt een conference rekening met de opvattingen die naar voren worden gebracht door de verladers en de verladersorganisaties van de landen wier handel wordt vervoerd door de conference, alsmede met de opvattingen van de bevoegde autoriteiten indien deze zulks verzoeken.

  • 6 Een lijn die om wedertoelating verzoekt, dient, naast te voldoen aan de criteria voor toelating neergelegd in artikel 1, tweede lid, ook aan te tonen dat zij voldaan heeft aan haar verplichtingen overeenkomstig artikel 4, eerste en vierde lid. De conference kan de omstandigheden waaronder de lijn de conference heeft verlaten aan een bijzonder onderzoek onderwerpen.

Artikel 2. Deelneming aan het vervoer

  • 1 Een lijn die is toegelaten tot het lidmaatschap van een conference heeft afvaart- en laadrechten in het vaargebied van die conference.

  • 2 Wanneer binnen een conference een pool functioneert, hebben alle conferenceleden die het vervoer op de door de pool bestreken handelsroute verzorgen, het recht deel te nemen in de pool voor dat vervoer.

  • 3 Voor de bepaling van het vervoersaandeel dat de leden-lijnen het recht hebben te verwerven, worden de nationale lijnen van elk land, ongeacht het aantal lijnen, beschouwd als een enkele groep lijnen voor dat land.

  • 4 Bij de bepaling van een vervoersaandeel binnen een pool van afzonderlijke leden-lijnen en/of groepen van nationale lijnen overeenkomstig artikel 2, tweede lid, wordt uitgegaan van de volgende beginselen ten aanzien van hun recht tot deelneming aan het door de conference verrichte vervoer, tenzij onderling anderszins overeengekomen:

    • a. De groep van nationale lijnen van elk van twee landen waartussen de conference de buitenlandse handel vervoert, heeft gelijke rechten tot deelneming in de vrachten en de omvang van het vervoer die hun oorsprong vinden in hun onderlinge handel en welk vervoer door de conference wordt verricht;

    • b. Lijnen uit derde landen, indien deze er zijn, hebben het recht een aanmerkelijk deel, zoals 20 procent, te verwerven in de vrachten en de omvang van het vervoer die hun oorsprong vinden in die handel.

  • 5 Indien er voor een van de landen wier buitenlandse handel door een conference wordt vervoerd, geen nationale lijnen zijn, die deelnemen aan het vervoer van die handelsstroom, wordt het aandeel van het vervoer waarop de nationale lijnen van dat land ingevolge artikel 2, vierde lid, recht zouden hebben, verdeeld tussen de afzonderlijke ledenlijnen die deelnemen in dat vervoer, naar verhouding van hun onderscheiden aandeel.

  • 6 Indien de nationale lijnen van een land besluiten, niet hun volle aandeel te vervoeren, wordt het deel van hun aandeel dat zij niet vervoeren, verdeeld tussen de afzonderlijke leden-lijnen die deelnemen aan het vervoer, naar verhouding van hun onderscheiden aandeel.

  • 7 Indien de nationale lijnen van de betrokken landen niet deelnemen aan het vervoer dat tussen die landen door een conference wordt verzorgd, wordt het aandeel van het door de conference tussen die landen verrichte vervoer herverdeeld tussen de deelnemende leden-lijnen van derde landen door middel van commercieel overleg tussen deze lijnen.

  • 8 De nationale lijnen van een regio, die lid zijn van een conference, aan het ene einde van de door de conference bevaren route kunnen bij onderlinge overeenstemming het aandeel in het hun toegewezen vervoer onderling herverdelen, overeenkomstig artikel 2, vierde tot en met zevende lid.

  • 9 Behoudens het bepaalde in artikel 2, vierde tot en met achtste lid, betreffende aandelen in het vervoer tussen afzonderlijke lijnen of groepen van lijnen, worden de overeenkomsten inzake pooling of ladingverdeling periodiek door de conference bezien, met in deze overeenkomsten te bepalen tussenpozen en overeenkomstig in de conference-overeenkomst aan te geven criteria.

  • 10 De toepassing van dit artikel vangt aan zo spoedig mogelijk na de inwerkingtreding van dit Verdrag en wordt voltooid binnen een overgangsperiode die in geen geval langer dan twee jaar mag zijn, met inachtneming van de specifieke situatie op elk van de betrokken handelsroutes.

  • 11 Lijnen die lid zijn van een conference zijn gerechtigd gecharterde schepen te exploiteren om hun conference-verplichtingen te vervullen.

  • 12 De criteria voor de verdeling en de herziening van aandelen neergelegd in artikel 2, eerste tot en met elfde lid, zijn van toepassing wanneer er, bij het ontbreken van een pool, een overeenkomst inzake laad- en losrechten, afvaart, en/of enige andere vorm van overeenkomst voor ladingverdeling bestaat.

  • 13 Wanneer er geen overeenkomsten inzake pooling, laad- en losrechten of afvaart of andere overeenkomsten voor deelneming aan het vervoer in een conference bestaan, kan elke groep van nationale lijnen die lid zijn van de conference, eisen dat pooling-regelingen worden ingevoerd ten aanzien van het door de conference tussen hun landen verrichte vervoer, zulks in overeenstemming met het bepaalde in artikel 2, vierde lid; of anders kunnen zij eisen dat de afvaarten zo worden aangepast dat deze lijnen een mogelijkheid wordt geboden in wezen dezelfde rechten te genieten tot deelneming aan het vervoer tussen die twee landen dat door de conference wordt verricht, als zij ingevolge het bepaalde in artikel 2, vierde lid, zouden hebben genoten. Een zodanig verzoek wordt in overweging genomen en daarover wordt beslist door de conference. Indien er tussen de leden van de conference geen overeenstemming is omtrent instelling van zulk een pool of aanpassing van de afvaarten, hebben de groepen van nationale lijnen aan beide uiteinden van de vervoerroute een meerderheidsstem bij de beslissing tot instelling van een zodanige pool of invoering van een aanpassing van de afvaarten. Over deze zaak wordt beslist binnen een tijdvak van niet langer dan zes maanden na ontvangst van het verzoek.

  • 14 In het geval van gebrek aan overeenstemming tussen de nationale lijnen van de landen aan beide uiteinden wier vervoer door de conference wordt verricht, ten aanzien van de vraag of er al dan niet pooling wordt ingevoerd, kunnen zij eisen dat binnen de conference de afvaarten zo worden aangepast dat daardoor deze lijnen een mogelijkheid wordt geboden in wezen dezelfde rechten te genieten tot deelneming aan het vervoer tussen die twee landen dat door de conference wordt verricht als zij zouden hebben genoten ingevolge het bepaalde in artikel 2, vierde lid. In het geval er geen nationale lijnen zijn in één van de landen wier vervoer door de conference wordt verricht, kunnen de nationale lijnen van het andere land hetzelfde verzoek doen. De conference doet zijn uiterste best om aan dit verzoek te voldoen. Indien evenwel niet aan dit verzoek wordt voldaan, kunnen de bevoegde autoriteiten van de landen aan beide uiteinden van de vervoerroute, indien zij zulks wensen, de zaak opnemen en hun opvattingen aan de betrokken partijen kenbaar maken ter overweging door die partijen. Indien geen overeenstemming wordt bereikt, wordt het geschil behandeld overeenkomstig de in deze Code vastgelegde procedures.

  • 15 Andere lijnen die lid zijn van een conference kunnen ook verzoeken dat pooling- of afvaartovereenkomsten worden ingevoerd en het verzoek dient door de conference te worden overwogen overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van deze Code.

  • 16 Een conference dient in een poolingovereenkomst passende regelen op te nemen voor gevallen waarin de lading door een lid om enigerlei reden niet is geaccepteerd, behalve in geval van late aanbieding door de verlader. Een zodanige overeenkomst dient te bepalen dat een schip met niet-geboekte ruimte die kan worden gebruikt, wordt toegestaan de lading aan boord te nemen, zelfs wanneer daardoor het poolaandeel van de lijn in het vervoer wordt overschreden, indien de lading anders zou achterblijven en langer vertraagd zou worden dan een door de conference vastgestelde termijn.

  • 17 De bepalingen van artikel 2, eerste tot en met zestiende lid, gelden voor alle goederen, ongeacht hun oorsprong, hun bestemming of het gebruik waarvoor zij zijn bestemd, met uitzondering van militaire uitrusting ten behoeve van de nationale verdediging.

Artikel 3. Besluitvormingsprocedures

De besluitvormingsprocedures vervat in een conference-overeenkomst dienen te zijn gebaseerd op het beginsel van gelijkheid van alle lijnen die volledig lid zijn; deze procedures dienen te verzekeren dat de stemvoorschriften het juiste functioneren van de conference en de dienstverlening in het vaargebied niet belemmeren en dient die aangelegenheden te omschrijven waarover met eenparigheid van stemmen beslissingen zullen worden genomen. Ten aanzien van in een conference-overeenkomst omschreven aangelegenheden betreffende het goederenvervoer tussen twee landen kan evenwel geen beslissing worden genomen zonder de instemming van de nationale lijnen van deze twee landen.

Artikel 4. Sancties

  • 1 Een conferencelid heeft het recht, onder voorbehoud van de bepalingen betreffende terugtrekking die zijn vervat in poolregelingen en/of ladingverdeling-regelingen, nadat hij een conference-overeenkomst heeft opgezegd met inachtneming van een termijn van drie maanden, zich zonder sancties ontslagen te achten van de voorwaarden van deze overeenkomst, tenzij de conference-overeenkomst een andere termijn bepaalt, hoewel hij zijn verplichtingen als lid van de conference dient te vervullen tot de datum van ontheffing.

  • 2 Een conference kan, met inachtneming van een in de conferenceovereenkomst aan te geven termijn, een lid schorsen of royeren wegens aanmerkelijke nalatigheid in de naleving van de voorwaarden en bedingen van de conference-overeenkomst.

  • 3 Een royement of schorsing wordt eerst van kracht wanneer een schriftelijke uiteenzetting van de redenen daarvoor is gegeven en wanneer enigerlei geschil is geregeld zoals bepaald in hoofdstuk VI.

  • 4 Bij terugtrekking of royement dient de betrokken lijn haar deel in de uitstaande financiële verplichtingen van de conference te betalen tot de datum van haar terugtrekking of royement. In geval van terugtrekking, schorsing of royement wordt de rederij niet ontheven van haar eigen financiële verplichtingen ingevolge de conference-overeenkomst of van enigerlei verplichtingen jegens verladers.

Artikel 5. Tuchtregeling

  • 1 Een conference dient een indicatieve lijst vast te stellen en bij te houden, die zo uitputtend mogelijk dient te zijn, van praktijken die als misbruiken en/of inbreuken op de conference-overeenkomst worden beschouwd en dient te voorzien in een doeltreffende zelfregulering ten einde deze praktijken aan te pakken, met specifieke bepalingen die voorzien in:

    • a. de vaststelling van sancties of een scala van sancties voor misbruiken of inbreuken, in evenredigheid met de ernst daarvan;

    • b. de bestudering en het onpartijdig onderzoek van een uitspraak inzake klachten en/of beslissingen genomen ten aanzien van klachten, tegen misbruiken of inbreuken, door een persoon of lichaam dat geen banden heeft met leden-lijnen van een conference of met dochterondernemingen daarvan, zulks op verzoek van de conference of enige andere betrokken partij.

    • c. het op verzoek uitbrengen van verslag omtrent de maatregelen getroffen in verband met de klachten inzake misbruiken en/of inbreuken, waarbij de betrokken partijen anoniem blijven, aan de bevoegde autoriteiten van de landen waarvan goederen worden vervoerd door de conference en van de landen wier lijnen lid van de conference zijn.

  • 2 Lijnen en conferences zijn gerechtigd de volle medewerking van verladers en verladersorganisatie te ontvangen in hun pogingen misbruiken en inbreuken te bestrijden.

Artikel 6. Conference-overeenkomsten

Alle conference-overeenkomsten, pooling- en afvaartregelingen, regelingen omtrent laad- en losrechten en wijzigingen daarop of andere documenten die rechtstreeks op zodanige overeenkomsten betrekking hebben en deze raken, dienen op verzoek ter beschikking te worden gesteld van de bevoegde autoriteiten van de landen wier vervoer door de conference wordt verricht en van de landen wier lijnen lid zijn van de conference.

HOOFDSTUK III. : BETREKKINGEN MET VERLADERS

Artikel 7. Getrouwheidsovereenkomsten

  • 1 De lijnen die lid zijn van een conference, zijn gerechtigd getrouwheidsovereenkomsten met verladers te sluiten en te handhaven, over de vorm en voorwaarden waarvan overlegd wordt tussen de conference en de verladersorganisaties of de vertegenwoordigers van verladers. Deze getrouwheidsovereenkomsten dienen waarborgen te bieden waarbij de rechten van verladers en van conferenceleden expliciet vastgesteld worden. Deze overeenkomsten dienen te zijn gebaseerd op het contractsysteem of op een ander eveneens wettig systeem.

  • 2 Ongeacht de aard van de getrouwheidsovereenkomsten wordt het voor trouwe verladers geldende vervoertarief bepaald binnen een vast scala van percentages van het voor andere verladers geldende vervoertarief. Wanneer een verandering in het verschil leidt tot een verhoging van de aan verladers in rekening gebrachte vrachttarieven, kan de verandering eerst worden toegepast nadat de verladers 150 dagen tevoren hiervan in kennis zijn gesteld of overeenkomstig regionale praktijken en/of overeenkomsten. Geschillen in verband met een verandering van het verschil worden geregeld zoals bepaald in de getrouwheidsovereenkomst.

  • 3 De voorwaarden van de getrouwheidsovereenkomsten dienen waarborgen te omvatten waarbij de rechten en plichten van verladers en van lijnen die lid zijn van de conference expliciet worden vastgesteld overeenkomstig onder meer de onderstaande bepalingen:

    • a. De verlader is gebonden met betrekking tot lading waarvan het vervoer wordt verzorgd overeenkomstig het verkoopcontract voor de desbetreffende goederen door hem of door zijn gelieerde onderneming of dochteronderneming of door zijn expediteur, met dien verstande dat de verlader niet door ontduiking, list of via een tussenpersoon zal pogen lading elders onder te brengen in strijd met zijn getrouwheidsverplichting.

    • b. Wanneer er een getrouwheidscontract is gesloten, dient de omvang van feitelijke of betaalde schadevergoeding en/of boete in het contract te worden aangegeven. De conferenceleden kunnen evenwel beslissen een lagere schadevergoeding vast te stellen of de eis tot schadevergoeding achterwege te laten. In elk geval mag de ingevolge het contract door de verlader te betalen schadevergoeding niet hoger zijn dan de vrachten voor die zending, berekend volgens het in het contract bepaalde tarief.

    • c. De verlader is gerechtigd volledig de status van trouwe verlader te herkrijgen, onder voorbehoud dat hij voldoet aan door de conference gestelde voorwaarden, die in de getrouwheidsovereenkomst dienen te zijn aangegeven.

    • d. De getrouwheidsovereenkomst dient te vermelden:

      • (i) een lijst van soorten lading, waaronder eventueel zonder merkteken of telling vervoerde bulklading, die uitdrukkelijk buiten de getrouwheidsovereenkomst vallen;

      • (ii) een omschrijving van de omstandigheden waarin andere lading dan de onder (i) bedoelde lading geacht wordt buiten de getrouwheidsovereenkomst te vallen;

      • (iii) de wijze van regeling van geschillen die zich bij de toepassing van de getrouwheidsovereenkomst kunnen voordoen;

      • (iv) de mogelijkheid voor beëindiging van de getrouwheidsovereenkomst op verzoek van een verlader of van een conference, zonder boete, na het verstrijken van een aangegeven opzeggingstermijn, waarbij de opzegging schriftelijk dient te geschieden; en

      • (v) de voorwaarden voor het verlenen van ontheffing.

  • 4 Indien er een geschil bestaat tussen een conference en een verladersorganisatie, vertegenwoordigers van verladers en/of verladers over de vorm of de voorwaarden van een voorgestelde getrouwheidsovereenkomst, kan elk der partijen het geschil ter oplossing voorleggen volgens passende procedures zoals vervat in deze Code.

Artikel 8. Ontheffing

  • 1 Binnen de voorwaarden van de getrouwheidsovereenkomsten dienen de conferences erin te voorzien dat verzoeken van verladers om ontheffing worden bestudeerd en dat onverwijld een beslissing daaromtrent wordt genomen en dat, indien daarom wordt verzocht, schriftelijk de redenen worden gegeven wanneer ontheffing wordt geweigerd. Indien een conference niet binnen een in de getrouwheidsovereenkomst aangegeven termijn, bevestigt dat voldoende ruimte beschikbaar is voor het vervoer van de lading van een verlader binnen een eveneens in de getrouwheidsovereenkomst aangegeven termijn, heeft de verlader het recht ongestraft een ander schip voor het vervoer van de betrokken lading te gebruiken.

  • 2 In havens waar conferencediensten worden aangeboden afhankelijk van de beschikbaarheid van een aangegeven minimum hoeveelheid lading (d.w.z. op aanmelding) hebbende verladers automatisch het recht, zonder hun status als trouwe verlader in gevaar te brengen indien de lijn de haven niet aandoet, ondanks tijdige kennisgeving door de verladers, of indien de lijn niet binnen een overeengekomen termijn reageert op de door verladers gedane kennisgeving, elk beschikbaar schip te gebruiken voor het vervoer van hun lading.

Artikel 9. Beschikbaarstelling van vervoertarieven en daarmede samenhangende voorwaarden en/of regelingen

De vervoertarieven, de daarmede samenhangende voorwaarden, regelingen en wijzigingen daarop, worden op verzoek ter beschikking gesteld van verladers, verladersorganisaties en andere betrokken partijen tegen redelijke vergoeding en dienen beschikbaar te zijn voor raadpleging op het kantoor van de lijnen en hun agenten. Zij dienen alle voorwaarden te behelzen betreffende de toepassing van vervoertarieven en het vervoer van de lading waarvoor deze tarieven gelden.

Artikel 10. Jaarverslagen

De conferences verstrekken jaarlijks aan de verladersorganisaties, of aan de vertegenwoordigers van verladers verslagen over hun werkzaamheden, welke verslagen beogen algemene voor dezen van belang zijnde informatie te verstrekken, met inbegrip van ter zake dienende informatie over met verladers en verladersorganisaties gevoerd overleg, maatregelen genomen naar aanleiding van klachten, veranderingen in het lidmaatschap en belangrijke veranderingen in de dienst, de vervoertarieven en de vervoervoorwaarden. Zulke jaarverslagen dienen op verzoek te worden overgelegd aan de bevoegde autoriteiten van de landen waarvan het vervoer door de betrokken conference wordt verzorgd.

Artikel 11. Overlegprocedure

  • 1 Omtrent aangelegenheden van gemeenschappelijk belang dient overleg te worden gepleegd tussen een conference, verladersorganisaties, verladersvertegenwoordigers en, indien mogelijk, verladers, die voor dit doel kunnen worden aangewezen door de bevoegde autoriteit indien deze zulks wenst. Dit overleg vindt plaats wanneer daarom wordt verzocht door een van de bovengenoemde partijen. De bevoegde autoriteiten hebben op hun verzoek het recht, volledig deel te nemen in het overleg, doch dit houdt niet in dat zij een rol bij de besluitvorming spelen.

  • 2 Overleg kan worden gepleegd over onder meer de volgende aangelegenheden:

    • a. wijzigingen in algemene tariefvoorwaarden en daarmede samenhangende regelingen;

    • b. wijzigingen in het algemene niveau van de vervoertarieven en in de vervoertarieven voor belangrijke grondstoffen;

    • c. stimuleringstarieven en/of bijzondere vervoertarieven;

    • d. oplegging van toeslagen en de daarmede samenhangende wijzigingen;

    • e. getrouwheidsovereenkomsten, de totstandkoming daarvan of wijzigingen in hun vorm en algemene voorwaarden;

    • f. wijzigingen in de tariefklassificatie van havens;

    • g. procedure voor het verstrekken van de noodzakelijke informatie door de verladers betreffende de verwachte omvang en aard van hun lading; en

    • h. aanbieding van lading ter verscheping en de voorwaarden betreffende kennisgeving van de beschikbaarheid van lading.

  • 3 Voor zover zij vallen binnen het werkterrein van een conference kan over de onderstaande aangelegenheden eveneens overleg worden gepleegd:

    • a. het functioneren van diensten voor ladinginspectie;

    • b. wijzigingen in het dienstverleningspatroon;

    • c. gevolgen van de invoering van nieuwe technieken in het vervoer van lading, met name het vormen van eenheden, met als gevolg vermindering van conventionele dienstverlening of verlies van directe diensten; en

    • d. toereikendheid en kwaliteit van de vervoerdiensten, met inbegrip van de invloed van pooling, afvaartregelingen of regelingen omtrent laad- en losrechten op de beschikbaarheid van vervoerdiensten en de vervoertarieven waartegen de vervoerdiensten worden geboden; wijzigingen in de vaargebieden waarbinnen de diensten worden aangeboden en in de regelmaat van aanloop door conferenceschepen.

  • 4 Tenzij in deze Code anders bepaald, dient het overleg te worden gevoerd voordat definitieve beslissingen worden genomen. Van het voornemen beslissingen te nemen inzake aangelegenheden bedoeld in artikel 11, tweede en derde lid, is voorafgaande kennisgeving vereist. Wanneer zulks onmogelijk is, kunnen dringende beslissingen worden genomen in afwachting van het voeren van overleg.

  • 5 Het overleg vangt aan zonder onnodig uitstel en in elk geval binnen een maximum termijn aangegeven in de conference-overeenkomst, of, wanneer de overeenkomst een zodanige bepaling niet omvat, uiterlijk 30 dagen na ontvangst van het voorstel tot overleg, tenzij in deze Code andere termijnen zijn bepaald.

  • 6 Wanneer overleg wordt gepleegd, dienen de partijen al het mogelijke te doen om ter zake dienende informatie te verstrekken, tijdig besprekingen te voeren en onderwerpen te verduidelijken ten einde oplossingen te vinden voor de betrokken vraagstukken. De betrokken partijen dienen rekening te houden met elkanders opvattingen en problemen en te streven naar het bereiken van een akkoord dat rekening houdt met hun commerciële levensvatbaarheid.

HOOFDSTUK IV. : VERVOERTARIEVEN

Artikel 12. Maatstaven voor de vaststelling van de vervoertarieven

Bij het nemen van een beslissing inzake tariefbeleidsvraagstukken wordt, in alle in deze Code genoemde gevallen tenzij anderszins bepaald, rekening gehouden met de onderstaande punten:

  • a. De vervoertarieven worden vastgesteld op een zo laag niveau als uit commercieel oogpunt mogelijk is en dat de reders een redelijke winst biedt;

  • b. De kosten van de werkzaamheden van conferences worden als regel geraamd voor de totale reis van schepen, waarbij de uitreis en thuisreis als één geheel worden beschouwd. Waar de uitreis en de thuisreis afzonderlijk kunnen worden beschouwd, zal zulks dienen te geschieden. In de vervoertarieven dient onder meer rekening te worden gehouden met de aard van de lading, de maat/gewicht-verhouding van de lading, alsook de waarde van de lading;

  • c. Bij het vaststellen van stimuleringsvervoertarieven en/of bijzondere vervoertarieven voor bepaalde goederen, wordt rekening gehouden met de voorwaarden waaronder deze goederen worden verhandeld in de landen die door de conference worden bediend, inzonderheid de ontwikkelingslanden en de landen zonder zeekust.

Artikel 13. Conferencevervoertarieven en de klassificatie van vervoertarieven

  • 1 In de conferencevervoertarieven mag niet op onbillijke wijze onderscheid worden gemaakt tussen verladers in een soortgelijke situatie. Lijnen die lid zijn van een conference, dienen zich strikt te houden aan de vervoertarieven, regels en voorwaarden vermeld in de tarieven en in andere op dat tijdstip geldige gepubliceerde documenten van de conference, en aan ingevolge deze Code toegestane bijzondere regelingen.

  • 2 De conferencetariefschalen dienen eenvoudig en duidelijk te zijn opgesteld, zo min mogelijk klassen/categorieën te omvatten afhankelijk van de bijzondere vereisten van een vervoerroute, een vervoertarief aan te geven voor elk vervoerd goed en, waar passend, voor elke klasse/categorie; zij dienen tevens, waar mogelijk, ten einde de opstelling en analyse van statistieken te vergemakkelijken, het overeenkomstige nummer te omvatten van het artikel overeenkomstig de Internationale Standaardhandelsclassificatie, de Naamlijst van Brussel of enige andere naamlijst die internationaal aanvaard is; de klassificatie van goederen in de vervoertarieven dient, voor zo ver mogelijk, te worden opgesteld in samenwerking met verladersorganisaties en andere betrokken nationale en internationale organisaties.

Artikel 14. Algemene verhogingen van vervoertarieven

  • 1 Een conference dient ten minste 150 dagen van te voren, of overeenkomstig regionaal gebruik en/of overeenkomst, de verladersorganisaties of de vertegenwoordigers van verladers en/of verladers en, waar zulks is vereist, de bevoegde autoriteiten van de landen wier vervoer door de conference wordt verzorgd, kennis te geven van haar voornemen een algemene verhoging van de vervoertarieven toe te passen, alsmede een aanduiding van de omvang daarvan, de datum van inwerkingtreding en de redenen voor de voorgestelde verhoging.

  • 2 Op verzoek van een van de hiertoe in deze Code aangewezen partijen, te doen binnen een overeengekomen termijn na ontvangst van de kennisgeving, wordt een aanvang gemaakt met overleg, overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van deze Code, binnen een voorgeschreven termijn van ten hoogste 30 dagen of zoals vooraf overeengekomen tussen de betrokken partijen; het overleg wordt gevoerd ten aanzien van de gronden voor en de omvang van de voorgestelde verhoging en de datum met ingang waarvan zij in werking zal treden.

  • 3 Ten einde het overleg te bespoedigen, kan een conference of moet een conference, indien een van de partijen die overeenkomstig deze Code gerechtigd zijn tot deelneming aan het overleg over algemene tariefsverhogingen, daarom verzoekt, waar mogelijk een redelijke tijd vóór het overleg, aan de deelnemende partijen een verslag voorleggen van te goeder naam bekend staande onafhankelijke accountants waarin, wanneer de verzoekende partijen het verslag aanvaarden als een van de uitgangspunten voor het overleg, een samenvattende analyse is opgenomen van de gegevens inzake de desbetreffende kosten en inkomsten die naar de mening van de conference een verhoging van de vervoertarieven noodzakelijk maken.

  • 4 Indien als gevolg van het overleg overeenstemming wordt bereikt, treedt de vervoertariefsverhoging in werking met ingang van de datum aangegeven in de kennisgeving gedaan overeenkomstig artikel 14, eerste lid, tenzij tussen de betrokken partijen een latere datum wordt overeengekomen.

  • 5 Indien niet binnen dertig dagen na de kennisgeving overeenkomstig artikel 14, eerste lid, en onder voorbehoud van de in deze Code voorgeschreven procedures, overeenstemming wordt bereikt, wordt de zaak onverwijld onderworpen aan verplichte internationale bemiddeling, overeenkomstig hoofdstuk VI. De aanbeveling van de bemiddelaars is, indien door de betrokken partijen aanvaard, bindend voor deze en wordt, onder voorbehoud van het bepaalde in artikel 14, negende lid, toegepast met ingang van de datum vermeld in de aanbeveling van de bemiddelaars.

  • 6 Onverminderd het bepaalde in artikel 14, negende lid, kan een algemene tariefsverhoging door een conference worden toegepast in afwachting van de aanbeveling van de bemiddelaars. Wanneer zij hun aanbeveling doen, dienen de bemiddelaars rekening te houden met de omvang van de verhoging waartoe de conference heeft besloten en met het tijdvak gedurende welke deze is toegepast. Ingeval de conference de aanbeveling van de bemiddelaars verwerpt, hebben de verladers en/of de verladersorganisaties het recht, nadat zij hiervan kennis hebben gegeven, zich niet gebonden te achten door een regeling of ander contract met die conference, waardoor hen belet zou worden gebruik te maken van niet-conferencelijnen. Wanneer er een getrouwheidsovereenkomst bestaat, dienen de verladers en/of de verladersorganisaties binnen een termijn van 30 dagen kennis te geven dat zij zich niet langer gebonden achten door die overeenkomst, welke kennisgeving ingaat op de daarin vermelde datum en de getrouwheidsovereenkomst zal hiervoor dienen te voorzien in een termijn van ten minste 30 dagen en ten hoogste 90 dagen.

  • 7 Een uitgestelde korting die aan de verlader verschuldigd is en die reeds door de conference toegekend is, mag niet worden ingehouden door, of worden verbeurd ten bate van de conference ten gevolge van een optreden door de verlader ingevolge artikel 14, zesde lid.

  • 8 Indien het vervoer van een land dat wordt verzorgd door lijnen die lid zijn van een conference op een bepaalde route grotendeels bestaat uit een of enkele grondstoffen, wordt een verhoging van het vervoertarief voor een of meer van deze goederen behandeld als een algemene tariefsverhoging, en zijn de desbetreffende bepalingen van deze Code van toepassing.

  • 9 De conferences dienen een algemene tariefsverhoging, die geldt overeenkomstig deze Code, in te voeren voor een aangegeven minimum tijdvak, altijd onder voorbehoud van de regels betreffende tarieftoeslagen en aanpassing van vervoertarieven na schommelingen in wisselkoersen. Het tijdvak gedurende hetwelk een algemene tariefsverhoging van toepassing zal zijn, is een onderwerp, dat tijdens het overleg gevoerd overeenkomstig artikel 14, tweede lid, kan worden besproken, doch tenzij tussen de partijen tijdens het overleg anders overeengekomen, dient het minimum tijdvak tussen de datum waarop een algemene tariefsverhoging in werking treedt en de datum van kennisgeving van de volgende algemene tariefsverhoging, gedaan overeenkomstig artikel 14, eerste lid, niet korter te zijn dan 10 maanden.

Artikel 15. Stimuleringstarieven

  • 1 Voor niet-traditionele exporten dienen door de conferences stimuleringstarieven te worden ingevoerd.

  • 2 Alle nodige en redelijkerwijze te verstrekken informatie ter rechtvaardiging van de noodzaak van een stimuleringstarief wordt door de betrokken verladers, verladersorganisaties of vertegenwoordigers van de verladers aan een conference verschaft.

  • 3 Er worden bijzondere procedures ingesteld, die voorzien in een beslissing ten aanzien van verzoeken om stimuleringstarieven binnen 30 dagen na de datum van ontvangst van die informatie, tenzij onderling anders overeengekomen. Deze procedures en de algemene procedures voor het overwegen van de mogelijkheid van verlaging van vervoertarieven voor andere goederen of het vrijstellen van deze goederen van verhogingen dienen duidelijk te worden onderscheiden.

  • 4 Informatie betreffende de procedures voor de overweging van verzoeken om stimuleringstarieven wordt door de conference ter beschikking gesteld van verladers en/of verladersorganisaties en, op verzoek, van de regeringen en/of andere bevoegde autoriteiten van de landen wier vervoer door de conference wordt verzorgd.

  • 5 Een stimuleringstarief wordt gewoonlijk vastgesteld voor een tijdvak van 12 maanden, tenzij de betrokken partijen onderling anderszins overeenkomen. Vóór het verstrijken van het tijdvak wordt het stimuleringstarief bezien, op verzoek van de betrokken verlader en/of verladersorganisatie, waarbij de verlader en/of verladersorganisatie, op verzoek van de conference, dient aan te tonen dat de voortzetting van het tarief na de aanvangsperiode gerechtvaardigd is.

  • 6 Bij de bestudering van een verzoek om een stimuleringstarief, kan de conference ermede rekening houden dat, hoewel het tarief de export dient te bevorderen van het niet-traditionele produkt waarvoor het wordt verzocht, het waarschijnlijk niet zal leiden tot aanzienlijke concurrentievervalsing bij de export van een soortgelijk produkt uit een ander door de conference bediend land.

  • 7 Stimuleringstarieven zijn niet vrijgesteld van de oplegging van een toeslag of van een monetaire aanpassingscoëfficiënt overeenkomstig de artikelen 16 en 17.

  • 8 Elke lijn die lid is van een conference die de desbetreffende havens in een conferencevaargebied bedient, behoort een billijk deel van de lading waarvoor een stimuleringstarief is vastgesteld door de conference te aanvaarden en dit niet op onredelijke gronden te weigeren.

Artikel 16. Toeslagen

  • 1 Toeslagen geheven door een conference ter dekking van plotselinge of buitengewone stijgingen in kosten of een daling van opbrengsten worden als tijdelijk beschouwd. Zij dienen te worden verlaagd naarmate verbeteringen optreden in de situatie of omstandigheden waarin zij verondersteld waren te voorzien en dienen te worden afgeschaft, onverminderd het bepaalde in artikel 16, zesde lid, zodra de situatie of omstandigheden die tot de heffing hebben geleid, zich niet meer voordoen. Zulks wordt aangegeven op het tijdstip van de invoering daarvan, te zamen met, voor zover mogelijk, een beschrijving van de verandering in de situatie of omstandigheden die zal leiden tot de verhoging, verlaging of afschaffing ervan.

  • 2 Toeslagen geheven op lading vervoerd naar of van een bepaalde haven worden eveneens als tijdelijk beschouwd en worden eveneens verhoogd, verlaagd of afgeschaft, onverminderd artikel 16, zesde lid, wanneer de situatie in die haven zich wijzigt.

  • 3 Voordat een algemene toeslag of een toeslag voor een bepaalde haven wordt geheven, wordt daarvan kennis gegeven en wordt er, op verzoek, overleg gepleegd, overeenkomstig de procedures van deze Code, tussen de betrokken conference en andere rechtstreeks door de toeslag getroffen partijen die in deze Code zijn aangegeven als rechthebbend op deelneming aan zodanig overleg, behalve in uitzonderlijke omstandigheden die een onmiddellijke invoering van de toeslag noodzakelijk maken. In gevallen waarin zonder voorafgaand overleg een toeslag is opgelegd, wordt, op verzoek, zo spoedig mogelijk daarna overleg gepleegd. Voorafgaand aan zodanig overleg verstrekt de conference de gegevens die naar haar mening de oplegging van de toeslag rechtvaardigen.

  • 4 Tenzij de partijen anderszins overeenkomen, binnen een termijn van 15 dagen na de ontvangst van een kennisgeving gedaan overeenkomstig artikel 16, derde lid, gelden, indien er geen overeenstemming ter zake van de toeslag is tussen de betrokken partijen bedoeld in dat artikel, de desbetreffende bepalingen voor de regeling van geschillen, vervat in deze Code. Tenzij de betrokken partijen anderszins overeenkomen, kan de toeslag evenwel worden opgelegd in afwachting van de oplossing van het geschil, indien het geschil nog steeds niet is opgelost aan het einde van een termijn van 30 dagen na ontvangst van de bovengenoemde kennisgeving.

  • 5 Ingeval in uitzonderlijke omstandigheden een toeslag wordt opgelegd zonder voorafgaand overleg zoals bepaald in artikel 16, derde lid, gelden, indien bij daaropvolgend overleg geen overeenstemming wordt bereikt, de desbetreffende bepalingen voor de regeling van geschillen vervat in deze Code.

  • 6 Door de conferenceleden geleden financiële verliezen ten gevolge van vertraging wegens in het overeenkomstig de bepalingen van deze Code gevoerde overleg en/of in andere procedures ter oplossing van geschillen betreffende de heffing van een toeslag, verband houdend met het tijdstip waarop de toeslag zou zijn ingevoerd volgens de kennisgeving gedaan overeenkomstig artikel 16, derde lid, kunnen worden gecompenseerd door een gelijke verlenging van de geldigheidsduur van de toeslag, alvorens deze wordt ingetrokken. Daartegenover worden, wat betreft een toeslag opgelegd door de conference, waarvan daarna wordt vastgesteld en overeengekomen dat deze ongerechtvaardigd of overmatig is, tengevolge van overleg of andere procedures die in deze Code zijn voorgeschreven, de aldus ontvangen bedragen of het teveel betaalde bedrag zoals hierboven bepaald, tenzij anderszins overeengekomen, aan de betrokken partijen terugbetaald, indien deze zulks verzoeken, binnen een termijn van 30 dagen van een zodanig verzoek.

Artikel 17. Koerswijzigingen

  • 1 Koerswijzigingen, met inbegrip van devaluatie of revaluatie, die leiden tot veranderingen in de totale exploitatiekosten en/of inkomsten van de conferenceleden wat betreft hun activiteiten binnen de conference, vormen een geldige reden voor de invoering van een monetaire aanpassingscoëfficiënt of voor een wijziging van de vervoertarieven. De aanpassing of wijziging dient zodanig te zijn dat over het geheel genomen de betrokken conferenceleden voor zover mogelijk, niet winnen of verliezen ten gevolge van de aanpassing of wijziging. De aanpassing of wijziging kan de vorm aannemen van in geld uitgedrukte toeslagen of kortingen, dan wel van verhogingen of verlagingen van de vervoertarieven.

  • 2 Zodanige aanpassingen of wijzigingen dienen te zijn onderworpen aan een voorafgaande kennisgeving, die dient te worden gedaan overeenkomstig het regionaal gebruik, wanneer een zodanig gebruik bestaat, en er dient overleg te worden gevoerd overeenkomstig de bepalingen van deze Code tussen de betrokken conference en de andere rechtstreeks getroffen partijen die in deze Code zijn aangegeven als gerechtigd tot deelneming aan overleg, behalve in uitzonderlijke omstandigheden die onmiddellijke invoering van de aanpassingscoëfficiënt of wijziging van het tarief rechtvaardigen. Ingeval zulks is geschied zonder voorafgaand overleg, wordt zodanig overleg zo spoedig mogelijk daarna gevoerd. Het overleg dient te betreffen de toepassing, omvang en datum van toepassing van de aanpassingscoëfficiënt of de tariefswijziging, en hiertoe worden dezelfde procedures gevolgd als zijn voorgeschreven in artikel 16, vierde en vijfde lid, ten aanzien van toeslagen. Zodanig overleg dient plaats te vinden en te worden voltooid binnen een termijn van ten hoogste 15 dagen na de datum waarop het voornemen tot invoering van een aanpassingscoëfficiënt of tot invoering van een tariefswijziging is aangekondigd.

  • 3 Indien niet binnen 15 dagen door middel van overleg overeenstemming wordt bereikt, zijn de desbetreffende bepalingen voor de regeling van geschillen vervat in deze Code van toepassing.

  • 4 Het bepaalde in artikel 16, zesde lid, is mutatis mutandis van toepassing op de aanpassingscoëfficiënten en tariefswijzigingen bedoeld in dit artikel.

HOOFDSTUK V. : ANDERE AANGELEGENHEDEN

Artikel 18. Concurrentiebrekers

De leden van een conference mogen in het vaargebied van de conference geen schepen inzetten uitsluitend met het doel de concurrentie van een lijn die geen lid van de conference is te breken, te voorkomen of te verminderen ten einde deze te dwingen zich uit genoemd vaargebied terug te trekken.

Artikel 19. Toereikendheid van dienstverlening

  • 1 De conferences dienen de nodige en passende maatregelen te nemen ten einde te verzekeren dat hun leden geregelde, toereikende en doelmatige diensten met de benodigde frequentie bieden op de routes waarop zij varen en dienen zulke diensten dusdanig te regelen dat daardoor voor zover mogelijk de afvaarten in de tijd niet te dicht bijeen of te ver uiteen liggen. De conferences dienen ook bijzondere maatregelen in overweging te nemen die noodzakelijk kunnen zijn voor de verzorging van de diensten met het oog op de opvang van seizoenschommelingen in de omvang van de te vervoeren lading.

  • 2 De conferences en andere in deze Code aangegeven partijen die gerechtigd zijn tot deelneming aan overleg, met inbegrip van de bevoegde autoriteiten indien deze laatsten zulks wensen, dienen de vraag naar scheepsruimte, de toereikendheid en geschiktheid van de dienst en in het bijzonder de mogelijkheid voor rationalisatie en voor opvoering van de doelmatigheid van de diensten voortdurend te bezien en nauwe samenwerking dienaangaande te onderhouden. Voordelen waarvan wordt onderkend dat deze voortvloeien uit rationalisatie van de dienst worden op billijke wijze verwerkt in het niveau van de vervoertarieven.

  • 3 Met betrekking tot een haven die door de conference alleen wordt bediend afhankelijk van het voorhanden zijn van een aangegeven minimumhoeveelheid lading, dient dat minimum te worden aangegeven in het tarief. De verladers dienen tijdig van te voren kennis te geven van het voorhanden zijn van zulke lading.

Artikel 20. Hoofdkantoor van een conference

Een conference dient als regel haar hoofdkantoor te vestigen in een land waarvan het vervoer door die conference wordt verzorgd, tenzij door de lijnen die lid zijn van die conference anderszins is overeengekomen.

Artikel 21. Vertegenwoordiging

De conferences dienen een plaatselijke vertegenwoordiging te vestigen in alle landen, waarvan zij het vervoer verzorgen doch indien daartegen praktische argumenten zijn aan te voeren, kan de vertegenwoordiging op regionale basis zijn. De namen en adressen van de vertegenwoordigers dienen gemakkelijk beschikbaar te zijn en deze vertegenwoordigers dienen ervoor zorg te dragen dat de standpunten van de verladers en de conferences snel over en weer ter kennis worden gebracht ten einde prompte beslissingen te bespoedigen. Wanneer een conference zulks passend acht, dient zij te voorzien in een toereikende delegatie van de beslissingsbevoegdheid aan haar vertegenwoordigers.

Artikel 22. Inhoud van conference-overeenkomsten, overeenkomsten tot deelneming aan het vervoer en getrouwheidsovereenkomsten

Conference-overeenkomsten, overeenkomsten tot deelneming aan het vervoer en getrouwheidsovereenkomsten dienen te voldoen aan de desbetreffende bepalingen van deze Code en kunnen eventueel andere overeengekomen bepalingen omvatten voor zover deze niet onverenigbaar zijn met deze Code.

DEEL TWEE

HOOFDSTUK VI. : BEPALINGEN EN VOORZIENINGEN VOOR DE REGELING VAN GESCHILLEN

A. Algemene bepalingen

Artikel 23

  • 1 De bepalingen van dit hoofdstuk zijn van toepassing wanneer er sprake is van een geschil betreffende de toepassing of werking van de bepalingen van deze Code tussen de volgende partijen:

    • a. een conference en een lijn;

    • b. de conference-leden;

    • c. een conference of een lijn die lid daarvan is en een verladersorganisatie of vertegenwoordigers van verladers of verladers; en

    • d. twee of meer conferences.

    Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt onder de term „partij” verstaan de oorspronkelijke partijen bij het geschil alsmede derde partijen die zich overeenkomstig artikel 34, letter a, in de procedure hebben gevoegd.

  • 2 Geschillen tussen lijnen van dezelfde vlag, alsmede geschillen tussen organisaties van hetzelfde land, worden geregeld binnen het kader van de nationale rechtsmacht van dat land, tenzij zulks ernstige moeilijkheden veroorzaakt voor de naleving van de bepalingen van deze Code.

  • 3 De partijen bij een geschil dienen eerst te pogen dit te regelen door middel van een uitwisseling van standpunten of rechtstreekse onderhandelingen met het oogmerk een wederzijds bevredigende oplossing te vinden.

  • 4 Geschillen tussen de partijen bedoeld in artikel 23, eerste lid, betreffende:

    • a. weigering van toelating van een nationale lijn tot een conference die de buitenlandse handel van het land van die lijn vervoert;

    • b. weigering van toelating van een lijn van een derde land tot een conference;

    • c. uitzetting uit een conference;

    • d. onverenigbaarheid van een conference-overeenkomst met deze Code;

    • e. een algemene tariefsverhoging;

    • f. toeslagen;

    • g. wijzigingen in vervoertarieven of toepassing van een aanpassingscoëfficiënt wegens koerswijzigingen;

    • h. deelneming in het vervoer; en

    • i. de vorm en voorwaarden van voorgestelde getrouwheidsovereenkomsten,

    die niet zijn opgelost door middel van uitwisseling van standpunten of rechtstreekse onderhandelingen worden, op verzoek van een der partijen bij het geschil, onderworpen aan verplichte internationale bemiddeling overeenkomstig de bepalingen van dit hoofdstuk.

Artikel 24

  • 1 De bemiddelingsprocedure wordt ingeleid op verzoek van een der partijen bij het geschil.

  • 2 Het verzoek wordt gedaan:

    • a. in geschillen betreffende het lidmaatschap van conferences: niet later dan 60 dagen te rekenen van de datum van ontvangst door de aanvrager van de met redenen omklede beslissing van de conference overeenkomstig de artikelen 1, vierde lid, en 4, derde lid;

    • b. in geschillen betreffende algemene tariefsverhogingen: niet later dan de datum van verstrijken van de termijn van kennisgeving aangegeven in artikel 14, eerste lid;

    • c. in geschillen betreffende toeslagen: niet later dan de datum van verstrijken van de termijn van 30 dagen aangegeven in artikel 16, vierde lid, of indien er geen kennisgeving is gedaan, niet later dan 15 dagen te rekenen van de datum waarop de toeslag in werking is getreden; en

    • d. in geschillen betreffende tariefswijzigingen of de oplegging van een aanpassingscoëfficiënt wegens koerswijzigingen: niet later dan vijf dagen na de datum van verstrijken van de termijn aangegeven in artikel 17, derde lid.

  • 3 Het bepaalde in artikel 24, tweede lid, is niet van toepassing op een geschil dat overeenkomstig artikel 25, derde lid, is onderworpen aan verplichte internationale bemiddeling.

  • 4 Verzoeken om bemiddeling in andere geschillen dan die bedoeld in artikel 24, tweede lid, kunnen te allen tijde worden gedaan.

  • 5 De termijnen aangegeven in artikel 24, tweede lid, kunnen worden verlengd bij overeenstemming tussen de partijen.

  • 6 Een verzoek om bemiddeling wordt geacht naar behoren te zijn gedaan, indien wordt aangetoond dat het verzoek aan de andere partij is gezonden per aangetekende brief, telegram of telex of aan deze partij is betekend binnen de in artikel 24, tweede of vijfde lid, aangegeven termijnen.

  • 7 Indien geen verzoek is gedaan binnen de in artikel 24, tweede of vijfde lid, aangegeven termijnen, is de beslissing van de conference definitief en kunnen door een partij bij het geschil geen procedures worden ingeleid om deze beslissing aan te vechten.

Artikel 25

  • 1 Wanneer de partijen zijn overeengekomen dat de geschillen bedoeld in artikel 23, vierde lid, letters a, b, c, d, h en i worden opgelost door middel van andere procedures dan die welke in dat artikel zijn vastgesteld, of overeenstemming bereiken inzake procedures ter oplossing van een bepaald geschil dat tussen hen is gerezen, worden zodanige geschillen, op verzoek van een der partijen bij het geschil, opgelost zoals bepaald in hun overeenkomst.

  • 2 Het bepaalde in artikel 25, eerste lid, is ook van toepassing op de in artikel 23, vierde lid, letters e, f en g bedoelde geschillen, tenzij de nationale wet, regels of verordeningen de verladers deze vrije keuze beletten.

  • 3 Wanneer er bemiddelingsprocedures zijn ingeleid, hebben zodanige procedures voorrang op de in het kader van het nationale recht geboden rechtsgangen. Indien een partij een beroep doet op het nationale recht ten aanzien van een geschil waarop dit hoofdstuk van toepassing is, zonder een beroep te doen op de in dit hoofdstuk bepaalde procedures, dan wordt dit geding, op verzoek van een verweerder in dit geding, opgeschort en wordt het geschil door de rechter of andere autoriteit bij wie een beroep wordt gedaan op de door het nationale recht geboden mogelijkheden, behandeld volgens de in dit hoofdstuk omschreven procedures.

Artikel 26

  • 1 De Verdragsluitende Partijen verlenen de conferences en de verladersorganisaties de wettelijke bekwaamheden die nodig zijn voor de toepassing van de bepalingen van dit hoofdstuk. Inzonderheid:

    • a. kan een conference of een verladersorganisatie procedures instellen als partij of worden genoemd als partij bij een procedure in haar hoedanigheid als organisatie;

    • b. vormt een kennisgeving aan een conference of een verladersorganisatie in haar hoedanigheid als organisatie mede een kennisgeving aan elk lid van een zodanige conference of verladersorganisatie;

    • c. wordt een kennisgeving aan een conference of een verladersorganisatie gezonden aan het adres van het hoofdkantoor van de conference of de verladersorganisatie. Elke conference of verladersorganisatie dient het adres van haar hoofdkantoor te registreren bij de overeenkomstig artikel 46, eerste lid, aangestelde Administrateur (Registrar). Ingeval een conference of een verladersorganisatie de registratie nalaat of geen hoofdkantoor heeft, wordt een kennisgeving aan een lid in naam van de conference of de verladersorganisatie beschouwd als een kennisgeving aan een zodanige conference of organisatie.

  • 2 De aanvaarding of verwerping door een conference of een verladersorganisatie van een aanbeveling van de bemiddelaars wordt beschouwd als de aanvaarding of verwerping van een zodanige aanbeveling door elk van haar leden.

Artikel 27

Tenzij de partijen anderszins overeenkomen, kunnen de bemiddelaars besluiten een aanbeveling te doen op basis van schriftelijke uiteenzettingen zonder een mondelinge procedure.

B. Verplichte internationale bemiddeling

Artikel 28

Bij een verplichte internationale bemiddeling nemen de bevoegde autoriteiten vaneen Verdragsluitende Partij, indien zij zulks verzoeken, deel aan de bemiddelingsprocedure, ter verdediging van een partij die onderdaan is van die Verdragsluitende Partij, of ter verdediging van een partij bij een geschil dat zich voordoet in het kader van het vervoer van de buitenlandse handel van die Verdragsluitende Partij. De bevoegde autoriteit kan ook optreden als waarnemer bij een zodanige bemiddelingsprocedure.

Artikel 29

  • 1 Bij een verplichte internationale bemiddeling wordt het geding gevoerd op de plaats waaromtrent de partijen eenstemmig overeenstemming hebben bereikt of, bij gebreke van zodanige overeenstemming, op de plaats die door de bemiddelaars is vastgesteld.

  • 2 Bij de vaststelling van de plaats van de bemiddelingsprocedure houden de partijen en de bemiddelaars onder meer rekening met de landen die nauw bij het geschil zijn betrokken, daarbij gelet op het land van de betrokken lijnvaartrederij en, vooral wanneer het geschil betrekking heeft op lading, op het land van herkomst van de lading.

Artikel 30

  • 1 Voor de toepassing van dit hoofdstuk wordt een Internationale Lijst van Bemiddelaars opgesteld, bestaande uit deskundigen van grote faam of ervaring op de gebieden van het recht, de economie van het zeevervoer, of de buitenlandse handel en financiën, naar keuze van de Verdragsluitende Partijen, die hun taak geheel onafhankelijk vervullen.

  • 2 Elke Verdragsluitende Partij kan te allen tijde leden op de Lijst doen plaatsen tot een totaal van 12 en deelt hun naam mede aan de Administrateur. De benoemingen gelden voor tijdvakken van zes jaar en kunnen worden verlengd. In geval van overlijden, verhindering of aftreden van een op de Lijst staand lid benoemt de Verdragsluitende Partij die deze persoon had benoemd een vervanger voor het resterende gedeelte van zijn ambtstermijn. Een benoeming gaat in op de datum waarop de mededeling van de benoeming door de Administrateur wordt ontvangen.

  • 3 De Administrateur houdt de Lijst bij en stelt de Verdragsluitende Partijen regelmatig in kennis van de samenstelling van de Lijst.

Artikel 31

  • 1 Het doel van de bemiddeling is het bereiken van een minnelijke schikking van het geschil door middel van door onafhankelijke bemiddelaars geformuleerde aanbevelingen.

  • 2 De bemiddelaars omschrijven en verhelderen de aangelegenheden die het onderwerp van het geschil zijn, vragen hiertoe alle informatie van de partijen en doen op basis daarvan aan de partijen een aanbeveling voor de regeling van het geschil.

  • 3 De partijen werken te goeder trouw samen met de bemiddelaars ten einde dezen in staat te stellen hun taak te verrichten.

  • 4 Onverminderd het bepaalde in artikel 25, tweede lid, kunnen de partijen bij het geschil te allen tijde gedurende de bemiddelingsprocedure in onderlinge overeenstemming besluiten gebruik te maken van een andere procedure voor de regeling van hun geschil. De partijen bij een geschil dat is onderworpen aan andere procedures dan die bepaald in dit hoofdstuk, kunnen in onderlinge overeenstemming besluiten het geschil te onderwerpen aan verplichte internationale bemiddeling.

Artikel 32

  • 1 De bemiddelingsprocedures worden gevoerd door één bemiddelaar of door een oneven aantal bemiddelaars waaromtrent door de partijen overeenstemming is bereikt of die door deze zijn aangewezen.

  • 2 Wanneer de partijen geen overeenstemming kunnen bereiken omtrent het aantal of de benoeming van de bemiddelaars zoals bepaald in artikel 32, eerste lid, wordt de bemiddelingsprocedure gevoerd door drie bemiddelaars, onderscheidenlijk een benoemd door de partij in de eis en een benoemd in het antwoord, en de derde door de aldus benoemde twee bemiddelaars; deze zal optreden als voorzitter.

  • 3 Indien het antwoord geen bemiddelaar noemt die moet worden benoemd in gevallen waarin artikel 32, tweede lid, van toepassing zou zijn, wordt de tweede bemiddelaar, binnen 30 dagen na de ontvangst van de eis, bij loting gekozen door de bemiddelaar benoemd in de eis uit de leden op de Lijst benoemd door de Verdragsluitende Partij of Partijen waarvan de verweerder(s) onderdaan is(zijn).

  • 4 Wanneer de overeenkomstig artikel 32, tweede of derde lid, benoemde bemiddelaars niet binnen 15 dagen na de datum van benoeming van de tweede bemiddelaar overeenstemming kunnen bereiken omtrent de benoeming van de derde bemiddelaar, wordt deze binnen de volgende 5 dagen bij loting door de benoemde bemiddelaars gekozen. Voor de loting geldt dat:

    • a. een voor de Lijst van bemiddelaars aangewezen persoon die dezelfde nationaliteit heeft als een van de twee benoemde bemiddelaars niet in aanmerking komt voor verkiezing door loting;

    • b. elk van de twee benoemde bemiddelaars een gelijk aantal personen van de Lijst van bemiddelaars kan wraken, met dien verstande dat ten minste 30 op de Lijst vermelde personen in aanmerking blijven komen voor de verkiezing door loting.

Artikel 33

  • 1 Wanneer verscheidene partijen verzoeken om bemiddeling met dezelfde verweerder ten aanzien van dezelfde aangelegenheid of van aangelegenheden die nauw met elkaar verband houden, kan die verweerder verzoeken om voeging van deze zaken.

  • 2 Het verzoek om voeging wordt overwogen door de voorzitters van de tot dat ogenblik gekozen bemiddelaars, die met meerderheid van stemmen daaromtrent beslissen. Indien een zodanig verzoek wordt ingewilligd, wijzen de voorzitters uit de tot dat ogenblik benoemde of gekozen bemiddelaars de bemiddelaars die de gevoegde zaken moeten bezien met dien verstande dat een oneven aantal bemiddelaars wordt gekozen en de door elke partij het eerst benoemde bemiddelaar een van de bemiddelaars is die de gevoegde zaak bezien.

Artikel 34

Elke partij, behalve een bevoegde autoriteit zoals bedoeld in artikel 28, kan, indien de bemiddelingsprocedure is ingeleid, zich in de procedure voegen:

hetzij:

  • a. als partij, in geval van een rechtstreeks economisch belang,

    hetzij

  • b. als ondersteunende partij van een van de oorspronkelijke partijen, in geval van een zijdelings economisch belang,

tenzij een van de oorspronkelijke partijen zich hiertegen verzet.

Artikel 35

  • 1 De aanbevelingen van de bemiddelaars worden gedaan overeenkomstig de bepalingen van deze Code.

  • 2 Wanneer de Code over enigerlei punt zwijgt, passen de bemiddelaars het recht toe waaromtrent de partijen overeenstemming bereiken op het tijdstip waarop de bemiddelingsprocedure aanvangt of daarna, doch niet later dan het tijdstip van overlegging van bewijsmateriaal aan de bemiddelaars. Bij gebreke van zodanige overeenstemming is het recht van toepassing dat naar de mening van de bemiddelaars het nauwste met het geschil verband houdt.

  • 3 De bemiddelaars doen geen uitspraak ex aequo et bono in het geschil tenzij de partijen zulks overeenkomen nadat het geschil zich heeft voorgedaan.

  • 4 De bemiddelaars doen geen uitspraak non liquet op grond van de duisterheid van het recht.

  • 5 De bemiddelaars kunnen de herstelmaatregelen en schadeloosstellingen aanbevelen waarin het op het geschil toepasselijke recht voorziet.

Artikel 37

  • 1 Tenzij de partijen voorafgaand aan, tijdens of na de bemiddelingsprocedure zijn overeengekomen dat de aanbeveling van de bemiddelaars bindend is, wordt de aanbeveling bindend door aanvaarding door de partijen. Een aanbeveling die door enkele partijen bij een geschil is aanvaard, is slechts tussen die partijen bindend.

  • 2 De aanvaarding van de aanbeveling moet door de partijen worden medegedeeld aan de bemiddelaars op een door dezen aangegeven adres, uiterlijk 30 dagen na ontvangst van de kennisgeving van de aanbeveling; anders wordt de aanbeveling als niet aanvaard beschouwd.

  • 3 Een partij die de aanbeveling niet aanvaardt, stelt de bemiddelaars en de andere partijen binnen 30 dagen na de in artikel 37, tweede lid, aangegeven termijn, uitvoerig en schriftelijk in kennis van haar redenen voor verwerping van de aanbeveling.

  • 4 Wanneer de aanbeveling door partijen is aanvaard, stellen de bemiddelaars onverwijld een rapport van regeling op, dat zij tekenen, op welk tijdstip de aanbeveling bindend wordt voor die partijen. Indien de aanbeveling niet door alle partijen is aanvaard, stellen de bemiddelaars een rapport met betrekking tot de partijen die de aanbeveling verwerpen op, vermeldende het geschil en het feit dat die partijen het geschil niet hebben kunnen regelen.

  • 5 Een aanbeveling die bindend voor de partijen is geworden, wordt onverwijld of op een in de aanbeveling aangegeven later tijdstip door hen uitgevoerd.

  • 6 Een partij kan haar aanvaarding afhankelijk stellen van aanvaarding door alle of enige van de andere partijen bij het geschil.

Artikel 38

  • 1 Een aanbeveling vormt een definitieve regeling van een geschil tussen de partijen die de aanbeveling aanvaarden, behalve voor zover de aanbeveling niet wordt erkend en uitgevoerd overeenkomstig het bepaalde in artikel 39.

  • 2 „Aanbeveling” omvat een interpretatie, verheldering of herziening van de door de bemiddelaars gedane aanbeveling voordat de aanbeveling is aanvaard.

Artikel 39

  • 1 Elke Verdragsluitende Partij erkent een aanbeveling als bindend tussen de partijen die haar hebben aanvaard en voert, onverminderd het bepaalde in artikel 39, tweede en derde lid, op verzoek van een van die partijen alle door de aanbeveling opgelegde verplichtingen uit, als ware de aanbeveling een definitief vonnis van een rechter van die Verdragsluitende Partij.

  • 2 Een aanbeveling wordt slechts dan niet erkend en uitgevoerd op verzoek van een in artikel 39, eerste lid, bedoelde partij, indien de rechter of andere bevoegde autoriteit van het land waar om de erkenning en uitvoering wordt verzocht, ervan is overtuigd dat:

    • a. een partij die de aanbeveling heeft aanvaard, krachtens de op haar toepasselijke wet, op het tijdstip van aanvaarding in enigerlei opzicht wettelijk niet bekwaam was;

    • b. er bij het doen van de aanbeveling sprake is geweest van bedrog of dwang;

    • c. de aanbeveling in strijd is met de openbare orde in het land waarin zij moet worden uitgevoerd; of

    • d. de samenstelling van de bemiddelingscommissie of de bemiddelingsprocedure niet overeenkomstig de bepalingen van deze Code is geweest.

  • 3 Een deel van de aanbeveling wordt niet uitgevoerd en erkend indien de rechter of een andere bevoegde autoriteit ervan is overtuigd dat zulk een deel valt onder het bepaalde in een van de sub-paragrafen van artikel 39, tweede lid, en kan worden gescheiden van andere delen van de aanbeveling. Indien zulk een deel niet kan worden gescheiden, wordt de gehele aanbeveling niet uitgevoerd en erkend.

Artikel 40

  • 1 Wanneer de aanbeveling door alle partijen is aanvaard, kunnen de aanbeveling en de redenen daarvoor worden openbaar gemaakt met de toestemming van alle partijen.

  • 2 Wanneer de aanbeveling door een of meer der partijen is verworpen, maar ook door een of meer der partijen is aanvaard:

    • a. maken de partij of partijen die de aanbeveling verwerpen haar of hun redenen voor de verwerping, gedaan ingevolge artikel 37, derde lid, openbaar en kunnen zij tegelijkertijd de aanbeveling en de motieven daarvoor openbaar maken;

    • b. kan een partij die de aanbeveling heeft aanvaard, de aanbeveling en de motieven daarvoor openbaar maken; zij kan ook de door een andere partij aangevoerde redenen voor verwerping openbaar maken, tenzij deze andere partij haar verwerping en de redenen daarvoor reeds openbaar heeft gemaakt overeenkomstig artikel 40, tweede lid, letter a.

  • 3 Wanneer de aanbeveling door geen der partijen is aanvaard, kan elke partij de aanbeveling en de redenen daarvoor, alsmede haar eigen verwerping en de motieven daarvoor openbaar maken.

Artikel 41

  • 1 Documenten en uiteenzettingen die feitelijke informatie bevatten, en die door een partij aan de bemiddelaars zijn verstrekt, worden openbaar gemaakt, tenzij die partij of een meerderheid van de bemiddelaars anderszins overeenkomt.

  • 2 Zodanige documenten en uiteenzettingen die door een partij zijn verstrekt, kunnen door die partij worden overgelegd ter staving van haar beweringen in volgende procedures voortvloeiend uit hetzelfde geschil en tussen dezelfde partijen.

Artikel 42

Wanneer de aanbeveling niet bindend voor de partijen is geworden, zijn de door de bemiddelaars naar voren gebrachte meningen of aangevoerde redenen, of de door de partijen ten behoeve van de bemiddelingsprocedure gedane concessies of aanbiedingen, niet van invloed op de wettelijke rechten en verplichtingen van een partij.

Artikel 43

  • 1

    • a. De kosten van de bemiddelaars en alle kosten verbonden aan de bemiddelingsprocedure worden gelijkelijk door de partijen bij de procedure gedragen, tenzij zij anderszins overeenkomen.

    • b. Wanneer de bemiddelingsprocedure is ingeleid, zijn de bemiddelaars gerechtigd een voorschot of zekerheidsstelling te verlangen voor de in artikel 43, eerste lid, letter a, bedoelde kosten.

  • 2 Elke partij draagt alle door haar in verband met de procedure gemaakte kosten, tenzij de partijen anderszins overeenkomen.

  • 3 Niettegenstaande het bepaalde in artikel 43, eerste en tweede lid, kunnen de bemiddelaars, wanneer zij met eenparigheid van stemmen hebben beslist dat een partij een eis heeft ingediend op ondeugdelijke gronden, dan wel met het oogmerk een ander schade toe te brengen, die partij veroordelen tot enige of alle kosten van andere partijen bij de procedure. Een zodanige beslissing is definitief en bindend voor alle partijen.

Artikel 44

  • 1 Indien een partij in enig stadium van de procedure niet verschijnt of haar zaak niet uiteenzet, wordt dit niet beschouwd als een erkenning van de juistheid van de beweringen van de wederpartij. In dat geval kan de andere partij, naar keuze, de bemiddelaars verzoeken de procedure af te sluiten dan wel de aan hun voorgelegde vragen te behandelen en een aanbeveling uit te brengen overeenkomstig de bepalingen voor het doen van aanbevelingen vervat in deze Code.

  • 2 Alvorens de procedure af te sluiten, verlenen de bemiddelaars de partij die niet verschijnt of haar zaak niet uiteenzet een uitstel van niet langer dan 10 dagen, tenzij zij ervan overtuigd zijn dat de partij niet voornemens is te verschijnen of haar zaak uiteen te zetten.

  • 3 Het zich niet houden aan de procedurele termijnen vervat in deze Code of vastgesteld door de bemiddelaars, in het bijzonder de termijnen betreffende het verstrekken van uiteenzettingen of informatie, wordt beschouwd als een niet verschijnen in de procedure.

  • 4 Wanneer de procedure is afgesloten, wegens het niet verschijnen van een partij of het niet bepleiten van haar zaak, stellen de bemiddelaars een rapport op, vermeldend het niet deelnemen van die partij aan de procedure.

Artikel 45

  • 1 De bemiddelaars volgen de procedures bepaald in deze Code.

  • 2 Het aan dit Verdrag gehechte reglement van orde wordt beschouwd als een model-reglement dat de bemiddelaars als leidraad kan dienen. De bemiddelaars kunnen, in onderlinge overeenstemming, het in de bijlage vervatte reglement gebruiken, aanvullen of wijzigen of hun eigen reglement van orde formuleren, voor zover zulk een aanvullend, gewijzigd of ander reglement niet onverenigbaar is met de bepalingen van deze Code.

  • 3 Indien de partijen overeenkomen dat zulks in het belang van het bereiken van een spoedige en goedkope afwikkeling van de bemiddelingsprocedure kan zijn, kunnen zij onderling een reglement van orde overeenkomen dat niet onverenigbaar is met de bepalingen van deze Code.

  • 4 De bemiddelaars brengen hun aanbeveling uit in consensus of beslissen, bij gebreke daarvan, bij meerderheid van stemmen

  • 5 De bemiddelingsprocedure eindigt en de aanbeveling van de bemiddelaars wordt uitgebracht uiterlijk zes maanden na de datum waarop de bemiddelaars zijn benoemd, behalve in de gevallen bedoeld in artikel 23, vierde lid, letters e, f en g, waarvoor de in de artikelen 14, eerste lid, en 16, vierde lid, bepaalde termijnen gelden. De termijn van zes maanden kan bij overeenstemming tussen de partijen worden verlengd.

C. Institutionele voorzieningen

Artikel 46

  • 1 Zes maanden voor de inwerkingtreding van dit Verdrag benoemt de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, onder voorbehoud van goedkeuring door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, en met inachtneming van de meningen naar voren gebracht door de Verdragsluitende Partijen, een Administrateur, die kan worden bijgestaan door ander personeel dat nodig is voor de vervulling van de taken opgesomd in artikel 46, tweede lid.

    De administratieve diensten voor de Administrateur en zijn assistenten worden verleend door het Bureau van de Verenigde Naties te Genève.

  • 2 De Administrateur vervult de onderstaande taken, waar nodig in overleg met de Verdragsluitende Partijen:

    • a. het bijhouden van de Lijst van Internationale Bemiddelaars en het regelmatig op de hoogte stellen van de Verdragsluitende Partijen van de samenstelling van de Lijst;

    • b. het op verzoek verstrekken van de namen en adressen van de bemiddelaars aan de betrokken partijen;

    • c. het ontvangen en bewaren van afschriften van verzoeken om bemiddeling, antwoorden, aanbevelingen, aanvaardingen of verwerpingen, met inbegrip van de redenen daarvoor;

    • d. het op verzoek en op hun kosten verstrekken van afschriften van aanbevelingen en redenen voor verwerping aan de verladersorganisaties, de conferences en de regeringen, behoudens het bepaalde in artikel 40;

    • e. het verstrekken van informatie van niet-vertrouwelijke aard omtrent voltooide bemiddelingszaken en zonder de namen van de betrokken partijen te noemen, ten behoeve van de voorbereiding van documentatie voor de Herzieningsconferentie bedoeld in artikel 52; en

    • f. de andere in de artikelen 26, eerste lid, letter c en 30, tweede en derde lid, aan de Administrateur opgedragen taken.

HOOFDSTUK VII. : SLOTBEPALINGEN

Artikel 47. Tenuitvoerlegging

  • 1 Elke Verdragsluitende Partij neemt de wetgevende of andere maatregelen die nodig zijn voor de tenuitvoerlegging van dit Verdrag.

  • 2 Elke Verdragsluitende Partij deelt de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, die optreedt als depositaris, de tekst mede van de wetgevende of andere maatregelen die zij heeft genomen ter tenuitvoerlegging van dit Verdrag.

Artikel 48. Ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding

  • 1 Dit Verdrag staat van 1 juli 1974 tot en met 30 juni 1975 open ter ondertekening op het Hoofdkwartier van de Verenigde Naties en blijft daarna openstaan voor toetreding.

  • 2 Alle Staten zijn gerechtigd Verdragsluitende Partij bij dit Verdrag te worden door:

    • a. ondertekening onder voorbehoud van en gevolgd door bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of

    • b. ondertekening zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of

    • c. toetreding.

  • 3 Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding geschiedt door de nederlegging van een hiertoe strekkende akte bij de depositaris.

Artikel 49. Inwerkingtreding

  • 1 Dit Verdrag treedt in werking zes maanden na de datum waarop niet minder dan 24 Staten, waarvan de tonnage te zamen ten minste 25 procent van de wereldtonnage beloopt, Partij bij het Verdrag zijn geworden overeenkomsting artikel 48. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder tonnage verstaan tonnage zoals omschreven in Lloyd's Register of Shipping, Statistical Tables 1973, tabel 2 ,,World Fleets - Analysis by Principal Types”, ten aanzien van schepen voor het vervoer van ladingen stukgoederen (met inbegrip van schepen voor passagiers en vracht) en cellulaire containerschepen met uitsluiting van de reservevloot van de Verenigde Staten en de Vloten op de Grote Meren in de Verenigde Staten van Amerika en Canada.2

  • 2 Voor elke Staat die daarna dit Verdrag bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of daartoe toetreedt, treedt het Verdrag in werking zes maanden na de nederlegging door die Staat van de desbetreffende akte.

  • 3 Een Staat die Partij bij dit Verdrag wordt na de inwerkingtreding van een wijziging wordt, tenzij die Staat kennis geeft van een ander voornemen:

    • a. beschouwd als Partij bij dit Verdrag zoals gewijzigd; en

    • b. beschouwd als Partij bij het ongewijzigde Verdrag met betrekking tot een Partij bij dit Verdrag die niet is gebonden door de wijziging.

Artikel 50. Opzegging

  • 1 Dit Verdrag kan door een Verdragsluitende Partij te allen tijde worden opgezegd na het verstrijken van een tijdvak van twee jaar te rekenen van de datum waarop het Verdrag in werking is getreden.

  • 2 De opzegging wordt schriftelijk ter kennis gebracht van de depositaris en gaat in een jaar, of een langere periode zoals aangegeven in de akte van opzegging, na de datum van ontvangst door depositaris.

Artikel 51. Wijzigingen

  • 1 Een Verdragsluitende Partij kan een of meer wijzigingen van dit Verdrag voorstellen door de wijzigingen mede te delen aan de depositaris. De depositaris zendt deze wijzigingen toe aan de Verdragsluitende Partijen ter aanvaarding, en aan Staten die gerechtigd zijn Partij bij dit Verdrag te worden en die geen Verdragsluitende Partij zijn, ter kennisneming.

  • 2 Elke overeenkomstig artikel 51, eerste lid, toegezonden voorgestelde wijziging wordt geacht te zijn aanvaard indien geen Verdragsluitende Partij binnen 12 maanden na de datum van de toezending door de depositaris, de depositaris kennisgeving van bezwaar doet. Indien een Verdragsluitende Partij een bezwaar ter kennis brengt tegen de voorgestelde wijziging, wordt zulk een wijziging niet beschouwd als aanvaard en wordt zij niet van kracht.

  • 3 Indien geen bezwaar ter kennis is gebracht, treedt de wijziging ten aanzien van alle Verdragsluitende Partijen in werking zes maanden na de datum van verstrijken van de periode van 12 maanden bedoeld in artikel 51, tweede lid.

Artikel 52. Herzieningsconferenties

  • 1 Vijf jaar na de datum waarop dit Verdrag in werking treedt, wordt door de depositaris een Herzieningsconferentie bijeengeroepen ten einde het functioneren van het Verdrag te bezien, in het bijzonder wat betreft de toepassing ervan, ten einde passende wijzigingen te overwegen en aan te nemen.

  • 2 Vier jaar na de datum waarop dit Verdrag in werking treedt, vraagt de depositaris naar de opvattingen van alle Staten die gerechtigd zijn de Herzieningsconferentie bij te wonen en op basis van de ontvangen meningen stelt hij een ontwerp-agenda en de ter overweging door de Conferentie voorgestelde wijzigingen op en zendt deze toe.

  • 3 Latere herzieningsconferenties worden op overeenkomstige wijze bijeengeroepen elke vijf jaar, of op elk ander tijdstip na de eerste Herzieningsconferentie op verzoek van een derde van de Partijen bij dit Verdrag, tenzij op de eerste Herzieningsconferentie anderszins wordt besloten.

  • 4 Niettegenstaande het bepaalde in artikel 52, eerste lid, wordt, indien dit Verdrag niet in werking is getreden binnen vijf jaar na de datum van de aanneming van de Slotakte van de Diplomatieke Conferentie der Verenigde Naties inzake een Gedragscode voor Lijnvaartconferences, op verzoek van een derde van de Staten die gerechtigd zijn Partij bij dit Verdrag te worden, een Herzieningsconferentie bijeengeroepen door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, behoudens goedkeuring van de Algemene Vergadering, ten einde de bepalingen van het Verdrag en de Bijlage daarbij te herzien en passende wijzigingen te overwegen en aan te nemen.

Artikel 53. Taken van de depositaris

  • 1 De depositaris stelt de ondertekenende en toetredende Staten in kennis van:

    • a. ondertekeningen, bekrachtigingen, aanvaardingen, goedkeuringen en toetredingen overeenkomstig artikel 48;

    • b. de datum waarop dit Verdrag in werking treedt overeenkomstig artikel 49;

    • c. opzeggingen van dit Verdrag overeenkomstig artikel 50;

    • d. voorbehouden ten aanzien van dit Verdrag en de intrekking van voorbehouden;

    • e. de tekst van de wetgevende of andere maatregelen die elke Verdragsluitende Partij heeft genomen ter tenuitvoerlegging van dit Verdrag overeenkomstig artikel 47;

    • f. voorgestelde wijzigingen en bezwaren tegen voorgestelde wijzigingen overeenkomstig artikel 51; en

    • g. de inwerkingtreding van wijzigingen overeenkomstig artikel 51, derde lid.

  • 2 De depositaris onderneemt tevens alle ingevolge artikel 52 noodzakelijke stappen.

Artikel 54. Authentieke teksten-Nederlegging

Het origineel van dit Verdrag, waarvan de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse tekst gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd door hun onderscheiden Regeringen, dit Verdrag hebben ondertekend op de achter hun handtekening geplaatste datum.

Bijlage bij het Verdrag inzake een gedragscode voor lijnvaartconferences

Model Reglement van Orde voor de verplichte internationale bemiddeling

Regel 1

  • 1 Een partij die ingevolge de Code een bemiddelingsprocedure aanhangig wenst te maken, richt schriftelijk een hiertoe strekkend verzoek, vergezeld van een uiteenzetting van eis, tot de andere partij, met een afschrift aan de Administrateur.

  • 2 De eis dient:

    • a. elke partij bij het geschil nauwkeurig aan te geven en het adres van elk te vermelden;

    • b. een beknopte uiteenzetting in te houden van de desbetreffende feiten, de aangelegenheden waarop het geschil betrekking heeft en het voorstel van de eiser voor de regeling van het geschil;

    • c. te vermelden of een hoorzitting wordt verlangd en zo ja, en voor zover dan bekend, de naam en het adres van degenen die een getuigenverklaring zullen afleggen, met inbegrip van de verklaring van deskundigen, voor de eiser;

    • d. vergezeld te gaan van de ondersteunende documentatie en van de desbetreffende overeenkomsten en regelingen aangegaan door de partijen, die de eiser noodzakelijk kan achten op het tijdstip van indiening van de eis;

    • e. het verlangde aantal bemiddelaars aan te geven, een eventueel voorstel betreffende de benoeming van bemiddelaars, of de naam van de overeenkomstig artikel 32, tweede lid, door de eiser benoemde bemiddelaar; en

    • f. eventueel voorstellen te omvatten betreffende het reglement van orde.

  • 3 De eis dient te zijn gedateerd en dient door de Partij te zijn ondertekend.

Regel 2

  • 1 Indien de verweerder besluit op de eis te antwoorden, zendt hij binnen 30 dagen na de datum waarop hij de eis heeft ontvangen, een antwoord naar de andere partij, met een afschrift aan de Administrateur.

  • 2 Het antwoord dient:

    • a. een beknopte uiteenzetting in te houden van de desbetreffende feiten die staan tegenover de beweringen in de eis, het eventueel voorstel van de verweerder voor de regeling van het geschil en een door hem geëiste maatregel met het oog op de regeling van het geschil;

    • b. te vermelden of een hoorzitting wordt verlangd en zo ja, en voor zover dan bekend, de naam en het adres van degenen die een getuigenverklaring zullen afleggen, met inbegrip van de verklaring van deskundigen, voor de verweerder;

    • c. vergezeld te gaan van de ondersteunende documentatie en van de desbetreffende overeenkomsten en regelingen aangegaan door de partijen die de verweerder noodzakelijk kan achten op het tijdstip van het antwoord;

    • d. het verlangde aantal bemiddelaars aan te geven, een eventueel voorstel betreffende de benoeming van bemiddelaars, of de naam van de overeenkomstig artikel 32, tweede lid, door de verweerder benoemde bemiddelaars; en

    • e. eventueel voorstellen te omvatten betreffende het reglement van orde.

  • 3 Het antwoord dient te zijn gedateerd en dient door de partij te zijn ondertekend.

Regel 3

  • 1 Een persoon of andere belanghebbende die ingevolge artikel 34 wenst deel te nemen aan de bemiddelingsprocedure dient een schriftelijk verzoek te zenden aan de partijen bij het geschil met een afschrift aan de Administrateur.

  • 2 Indien deelneming overeenkomstig artikel 34, letter a, wordt verlangd, dienen in het verzoek de redenen daarvoor te zijn aangegeven, met inbegrip van de ingevolge Regel 1, paragraaf 2, letters a, b en d vereiste informatie.

  • 3 Indien deelneming overeenkomstig artikel 34, letter b, wordt verlangd, dienen in het verzoek de redenen daarvoor te zijn aangegeven, alsmede welke van de oorspronkelijke partijen zou worden gesteund.

  • 4 Een bezwaar tegen een verzoek tot voeging door zulk een partij wordt door de zich verzettende partij kenbaar gemaakt, met een afschrift aan de andere partij, binnen zeven dagen na ontvangst van het verzoek.

  • 5 Ingeval twee of meer procedures worden gevoegd, worden latere verzoeken tot deelneming door derden toegezonden aan alle betrokken partijen, die elk bezwaar kunnen maken overeenkomstig deze Regel.

Regel 4

Bij overeenstemming tussen de partijen bij een geschil, kunnen de bemiddelaars, op verzoek van een der partijen, en na de partijen de gelegenheid te hebben geboden te worden gehoord, de voeging of scheiding bevelen van alle of enkele eisen die dan tussen dezelfde partijen hangende zijn.

Regel 5

  • 1 Een partij kan een bemiddelaar wraken wanneer er omstandigheden bestaan die gerechtvaardigde twijfel aan zijn onafhankelijkheid wekken.

  • 2 Een met redenen omklede kennisgeving van wraking dient te worden gedaan voor de datum van beëindiging van de procedure, voordat de bemiddelaars hun aanbeveling hebben gedaan. Een zodanige wraking wordt onverwijld gehoord en daarover wordt beslist met meerderheid van stemmen van de bemiddelaars in eerste aanleg, als een prejudicieel punt, in gevallen waarin meer dan een bemiddelaar is benoemd. De beslissing in zulke gevallen is definitief.

  • 3 Een bemiddelaar die is overleden, afgetreden, handelingsonbekwaam is geworden of is gewraakt, wordt onverwijld vervangen.

  • 4 Op deze wijze onderbroken procedures worden voortgezet vanaf het punt waar zij werden onderbroken tenzij door de partijen wordt overeengekomen of door de bemiddelaars wordt bevolen dat een herziening of hernieuwd horen van mondelinge getuigenverklaringen dient plaats te vinden.

Regel 6

De bemiddelaars beoordelen zelf hun eigen rechtsmacht en/of bevoegdheid binnen de bepalingen van de Code.

Regel 7

  • 1 De bemiddelaars ontvangen en bestuderen alle schriftelijke uiteenzettingen, documenten, beëdigde verklaringen, publikaties of ander bewijsmateriaal, met inbegrip van mondelinge getuigenverklaringen, die door of namens een der partijen aan hen worden voorgelegd en kennen daaraan het gewicht toe dat zulk bewijsmateriaal naar hun oordeel toekomt.

  • 2

    • a. Elke partij kan de bemiddelaars elk door haar van belang geacht materiaal voorleggen en op het tijdstip van zodanige voorlegging gewaarmerkte afschriften verstrekken aan enige andere partij bij de procedure, welke partij een redelijke gelegenheid dient te worden geboden om daarop te antwoorden.

    • b. De bemiddelaars zijn de enige beoordelaars van de relevantie en het inhoudelijk belang van het hun door de partijen voorgelegde bewijsmateriaal.

    • c. De bemiddelaars kunnen de partijen vragen het bijkomend bewijsmateriaal over te leggen dat zij nodig achten voor het inzicht en de beslissing in het geschil, mits, indien zulk bijkomend bewijsmateriaal wordt overgelegd, de andere partijen bij de procedure een redelijke gelegenheid hebben om commentaar daarop te leveren.

Regel 8

  • 1 Wanneer in de Code of in deze Regels een in dagen uitgedrukte termijn voor het verrichten van enigerlei handeling is bepaald, wordt de dag met ingang waarvan de termijn aanvangt niet meegeteld en wordt de laatste dag van de termijn wel meegeteld, behalve wanneer die laatste dag een zaterdag, zondag of officiële feestdag op de plaats van bemiddeling is, in welk geval de laatste dag de volgende werkdag is.

  • 2 Wanneer de bepaalde termijn minder dan zeven dagen is, worden binnen de termijn vallende zaterdagen, zondagen en officiële feestdagen van de berekening uitgesloten.

Regel 9

Behoudens de bepalingen betreffende procedurele termijnen in de Code, kunnen de bemiddelaars, op verzoek van een van de partijen of ingevolge overeenstemming tussen hen, een door de bemiddelaars bepaalde termijn verlengen.

Regel 10

  • 1 De bemiddelaars stellen de agenda en, tenzij anderszins overeengekomen, de datum en het uur van elke zitting vast.

  • 2 Tenzij de partijen anderszins overeenkomen, vindt de procedure plaats achter gesloten deuren.

  • 3 De bemiddelaars vragen alle partijen uitdrukkelijk of deze nog ander bewijsmateriaal over te leggen hebben voordat zij de procedure gesloten verklaren en daarvan zal aantekening worden gemaakt.

Regel 11

  • 1 De aanbevelingen van de bemiddelaars dienen schriftelijk te zijn en te omvatten:

    • a. de nauwkeurige aanduiding en het adres van elke partij;

    • b. een beschrijving van de werkwijze gevolgd voor de benoeming van de bemiddelaars en hun naam;

    • c. de data en plaats van de bemiddelingsprocedure;

    • d. een samenvatting van de bemiddelingsprocedure, zoals de bemiddelaars passend achten;

    • e. een beknopte uiteenzetting van de door de bemiddelaars geconstateerde feiten;

    • f. een samenvatting van de argumenten van de partijen;

    • g. uitspraken over de aangelegenheden waaromtrent geschil bestaat, te zamen met de motieven daarvoor;

    • h. de handtekeningen van de bemiddelaars en de datum van elke handtekening; en

    • i. een adres voor de toezending van de kennisgeving van aanvaarding of verwerping van de aanbeveling.

Regel 12

Voor zover mogelijk omvat de aanbeveling een uitspraak omtrent de kosten overeenkomstig de bepalingen van de Code. Indien de aanbeveling geen volledige uitspraak omtrent de kosten omvat, doen de bemiddelaars zo spoedig mogelijk na de aanbeveling, en in elk geval niet later dan 60 dagen daarna, een schriftelijke uitspraak betreffende de kosten zoals bepaald in de Code.

Regel 13

In de aanbevelingen van de bemiddelaars dient ook rekening te worden gehouden met voorgaande en soortgelijke gevallen wanneer zulks een meer eenvormige toepassing van de Code en de naleving van de aanbevelingen van de bemiddelaars zou vergemakkelijken.

  1. The tonnage requirements for the purposes of Article 49 (1) are set out in the report of the United Nations Conference of Plenipotentiaries on a Code of Conduct for Liner Conferences on the second part of its session (TD/CODE/10), annex I. ^ [1]
  2. De tonnage-vereisten voor de toepassing van artikel 49, eerste lid, zijn vervat in het verslag van de Diplomatieke Conferentie der Verenigde Naties inzake een Gedragscode voor Lijnvaartconferences over het tweede deel van haar zitting (TD/CODE/10), bijlage I. ^ [2]
Naar boven