Overeenkomst inzake de middelen om de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen te verbieden en te verhinderen, Parijs, 14-11-1970

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 17-10-2009 t/m heden

Overeenkomst inzake de middelen om de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen te verbieden en te verhinderen

Authentiek : EN

Convention on the means of prohibiting and preventing the illicit import, export and transfer of ownership of cultural property

The General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, meeting in Paris from 12 October to 14 November 1970, at its sixteenth session,

Recalling the importance of the provisions contained in the Declaration of the Principles of International Cultural Co-operation, adopted by the General Conference at its fourteenth session,

Considering that the interchange of cultural property among nations for scientific, cultural and educational purposes increases the knowledge of the civilization of Man, enriches the cultural life of all peoples and inspires mutual respect and appreciation among nations,

Considering that cultural property constitutes one of the basic elements of civilization and national culture, and that its true value can be appreciated only in relation to the fullest possible information regarding its origin, history and traditional setting,

Considering that it is incumbent upon every State to protect the cultural property existing within its territory against the dangers of theft, clandestine excavation, and illicit export,

Considering that, to avert these dangers, it is essential for every State to become increasingly alive to the moral obligations to respect its own cultural heritage and that of all nations,

Considering that as cultural institutions, museums, libraries and archives should ensure that their collections are built up in accordance with universally recognized moral principles,

Considering that the illicit import, export and transfer of ownership of cultural property is an obstacle to that understanding between nations which is part of Unesco's mission to promote by recommending to interested States, international conventions to this end,

Considering that the protection of cultural heritage can be effective only if organized both nationally and internationally among States working in close co-operation,

Considering that the Unesco General Conference adopted a Recommendation to this effect in 1964,

Having before it further proposals on the means of prohibiting and preventing the illicit import, export and transfer of ownership of cultural property, a question which is on the agenda for the session as item 19,

Having decided, at its fifteenth session, that this question should be made the subject of an international convention,

Adopts this Convention on the fourteenth day of November 1970.

Article 1

For the purposes of this Convention, the term “cultural property” means property which, on religious or secular grounds, is specifically designated by each State as being of importance for archaeology, prehistory, history, literature, art or science and which belongs to the following categories:

  • (a) Rare collections and specimens of fauna, flora, minerals and anatomy, and objects of palaeontological interest;

  • (b) property relating to history, including the history of science and technology and military and social history, to the life of national leaders, thinkers, scientists and artists and to events of national importance;

  • (c) products of archaeological excavations (including regular and clandestine) or of archaeological discoveries;

  • (d) elements of artistic or historical monuments or archaeological sites which have been dismembered;

  • (e) antiquities more than one hundred years old, such as inscriptions, coins and engraved seals;

  • (f) objects of ethnological interest;

  • (g) property of artistic interest, such as:

    • (i) pictures, paintings and drawings produced entirely by hand on any support and in any material (excluding industrial designs and manufactured articles decorated by hand);

    • (ii) original works of statuary art and sculpture in any material;

    • (iii) original engravings, prints and lithographs;

    • (iv) original artistic assemblages and montages in any material;

  • (h) rare manuscripts and incunabula, old books, documents and publications of special interest (historical, artistic, scientific, literary, etc.) singly or in collections;

  • (i) postage, revenue and similar stamps, singly or in collections;

  • (j) archives, including sound, photographic and cinematographic archives;

  • (k) articles of furniture more than on hundred years old and old musical instruments.

Article 2

  • 1 The States Parties to this Convention recognize that the illicit import, export and transfer of ownership of cultural property is one of the main causes of the impoverishment of the cultural heritage of the countries of origin of such property and that international cooperation constitutes one of the most efficient means of protecting each country's cultural property against all the dangers resulting therefrom.

  • 2 To this end, the States Parties untertake to oppose such practices with the means at their disposal, and particularly by removing their causes, putting a stop to current practices, and by helping to make the necessary reparations.

Article 3

The import, export or transfer of ownership of cultural property effected contrary to the provisions adopted under this Convention by the States Parties thereto, shall be illicit.

Article 4

The States Parties to this Convention recognize that for the purpose of the Convention property which belongs to the following categories forms part of the cultural heritage of each State:

  • (a) Cultural property created by the individual or collective genius of nationals of the State concerned, and cultural property of importance to the State concerned created within the territory of that State by foreign nationals or stateless persons resident within such territory;

  • (b) cultural property found within the national territory;

  • (c) cultural property acquired by archaeological, ethnological or natural science missions, with the consent of the competent authorities of the country of origin of such property;

  • (d) cultural property which has been the subject of a freely agreed exchange;

  • (e) cultural property received as a gift or purchased legally with the consent of the competent authorities of the country of origin of such property.

Article 5

To ensure the protection of their cultural property against illicit import, export and transfer of ownership, the States Parties to this Convention undertake, as appropriate for each country, to set up within their territories one or more national services, where such services do not already exist, for the protection of the cultural heritage, with a qualified staff sufficient in number for the effective carrying out of the following functions:

  • (a) Contributing to the formation of draft laws and regulations designed to secure the protection of the cultural heritage and particularly prevention of the illicit import, export and transfer of ownership of important cultural property;

  • (b) establishing and keeping up to date, on the basis of a national inventory of protected property, a list of important public and private cultural property whose export would constitute an appreciable impoverishment of the national cultural heritage;

  • (c) promoting the development or the establishment of scientific and technical institutions (museums, libraries, archives, laboratories, workshops… ) required to ensure the preservation and presentation of cultural property;

  • (d) organizing the supervision of archaeological excavations, ensuring the preservation “in situ” of certain cultural property, and protecting certain areas reserved for future archaeological research;

  • (e) establishing, for the benefit of those concerned (curators, collectors, antique dealers, etc.) rules in conformity with the ethical principles set forth in this Convention; and taking steps to ensure the observance of those rules;

  • (f) taking educational measures to stimulate and develop respect for the cultural heritage of all States, and spreading knowledge of the provisions of this Convention;

  • (g) seeing that appropriate publicity is given to the disappearance of any items of cultural property.

Article 6

The States Parties to this Convention undertake:

  • (a) To introduce an appropriate certificate in which the exporting State would specify that the export of the cultural property in question is authorized. The certificate should accompany all items of cultural property exported in accordance with the regulations;

  • (b) to prohibit the exportation of cultural property from their territory unless accompanied by the above-mentioned export certificate;

  • (c) to publicize this prohibition by appropriate means, particularly among persons likely to export or import cultural property.

Article 7

The States Parties to this Convention undertake:

  • (a) To take the necessary measures, consistent with national legislation, to prevent museums and similar institutions within their territories from acquiring cultural property orginating in another State Party which has been illegally exported after entry into force of this Convention, in the States concerned. Whenever possible, to inform a State of origin Party to this Convention of n offer of such cultural property illegally removed from that State after the entry into force of this Convention in both States;

  • (b)

    • (i) to prohibit the import of cultural property stolen from a museum or a religious or secular public monument or similar institution in another State Party to this Convention after the entry into force of this Convention for the States concerned, provided that such property is documented as appertaining to the inventory of that institution;

    • (ii) at the request of the State Party of origin, to take appropriate steps to recover and return any such cultural property imported after the entry into force of this Convention in both States concerned, provided, however, that the requesting State shall pay just compensation to an innocent purchaser or to a person who has valid title to that property. Requests for recovery and return shall be made through diplomatic offices. The requesting Party shall furnish, at its expense, the documentation and other evidence necessary to establish its claim for recovery and return. The Parties shall impose no customs duties or other charges upon cultural property returned pursuant to this Article. All expenses incident to the return and delivery of the cultural property shall be borne by the requesting Party.

Article 8

The States Parties to this Convention undertake to impose penalties or administrative sanctions on any person responsible for infringing the prohibitions referred to under Articles 6 (b) and 7 (b) above.

Article 9

Any State Party to this Convention whose cultural patrimony is in jeopardy from pillage of archaeological or ethnological materials may call upon other States Parties who are affected. The States Parties to this Convention undertake, in these circumstances, to participate in a concerted international effort to determine and to carry out the necessary concrete measures, including the control of exports and imports and international commerce in the specific materials concerned. Pending agreement each State concerned shall take provisional measures to the extent feasible to prevent irremediable injury to the cultural heritage of the requesting State.

Article 10

The States Parties to this Convention undertake:

  • (a) To restrict by education, information and vigilance, movement of cultural property illegally removed from any State Party to this Convention and, as appropriate of each country, oblige antique dealers, subject to penal or administrative sanctions, to maintain a register recording the origin of each item of cultural property, names and addresses of the supplier, description and price of each item sold and to inform the purchaser of the cultural property of the export prohibition to which such property may be subject;

  • (b) to endeavour by educational means to create and develop in the public mind a realization of the value of cultural property and the threat to the cultural heritage created by theft, clandestine excavations and illicit exports.

Article 11

The export and transfer of ownership of cultural property under compulsion arising directly or indirectly from the occupation of a country by a foreign power shall be regarded as illicit.

Article 12

The States Parties to this Convention shall respect the cultural heritage within the territories for the international relations of which they are responsible, and shall take all appropriate measures to prohibit and prevent the illicit import, export and transfer of ownership of cultural property in such territories.

Article 13

The States Parties to this Convention also undertake, consistent with the laws of each State:

  • (a) To prevent by all appropriate means transfers of ownership of cultural property likely to promote the illicit import or export of such property;

  • (b) to ensure that their competent services co-operate in facilitating the earliest possible restitution of illicitly exported cultural property to its rightful owner;

  • (c) to admit actions for recovery of lost or stolen items of cultural property brought by or on behalf of the rightful owners;

  • (d) to recognize the indefeasible right of each State Party to this Convention to classify and declare certain cultural property as inalienable which should therefore ipso facto not be exported, and to facilitate recovery of such property by the State concerned in cases where it has been exported.

Article 14

In order to prevent illicit export and to meet the obligations arising from the implementation of this Convention, each State Party to the Convention should, as far as it is able, provide the national services responsible for the protection of its cultural heritage with an adequate budget and, if necessary, should set up a fund for this purpose.

Article 15

Nothing in this Convention shall prevent States Parties thereto from concluding special agreements among themselves or from continuing to implement agreements already concluded regarding the restitution of cultural property removed, whatever the reason, from its territory of origin, before the entry into force of this Convention for the States concerned.

Article 16

The States Parties to this Convention shall in their periodic reports submitted to the General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization on dates and in a manner to be determined by it, give information on the legislative and administrative provisions which they have adopted and other action which they have taken for the application of this Convention, together with details of the experience acquired in this field.

Article 17

  • 1 The States Parties to this Convention may call on the technical assistance of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, particularly as regards:

    • (a) Information and education;

    • (b) consultation and expert advice;

    • (c) co-ordination and good offices.

  • 2 The United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization may, on its own initiative conduct research and publish studies on matters relevant to the illicit movement of cultural property.

  • 3 To this end, the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization may also call on the co-operation of any competent non-governmental organization.

  • 4 The United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization may, on its own initiative, make proposals to States Parties to this Convention for its implementation.

  • 5 At the request of at least two States Parties to this Convention which are engaged in a dispute over its implementation, Unesco may extend its good offices to reach a settlement between them.

Article 18

This Convention is drawn up in English, French, Russian and Spanish, the four texts being equally authoritative.

Article 19

  • 1 This Convention shall be subject to ratification or acceptance by States members of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization in accordance with their respective constitutional procedures.

  • 2 The instruments of ratification or acceptance shall be deposited with the Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.

Article 20

  • 1 This Convention shall be open to accession by all States not members of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization which are invited to accede to it by the Executive Board of the Organization.

  • 2 Accession shall be effected by the deposit of an instrument of accession with the Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.

Article 21

This Convention shall enter into force three months after the date of the deposit of the third instrument of ratification, acceptance or accession, but only with respect to those States which have deposited their respective instruments on or before that date. It shall enter into force with respect to any other State three months after the deposit of its instrument of ratification, acceptance or accession.

Article 22

The States Parties to this Convention recognize that the Convention is applicable not only to their metropolitan territories but also to all territories for the international relations of which they are responsible; they undertake to consult, if necessary, the governments or other competent authorities of these territories on or before ratification, acceptance or accession with a view to securing the application of the Convention to those territories, and to notify the Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization of the territories to which it is applied, the notification to take effect three months after the date of its receipt.

Article 23

  • 1 Each State Party to this Convention may denounce the Convention on its own behalf or on behalf of any territory for whose international relations it is responsible.

  • 2 The denunciation shall be notified by an instrument in writing, deposited with the Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.

  • 3 The denunciation shall take effect twelve months after the receipt of the instrument of denunciation.

Article 24

The Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization shall inform the States members of the Organization, the States not members of the Organization which are referred to in Article 20, as well as the United Nations, of the deposit of all the instruments of ratification, acceptance and accession provided for in Articles 19 and 20, and of the notifications and denunciations provided for in Articles 22 and 23 respectively.

Article 25

  • 1 This Convention may be revised by the General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Any such revision shall, however, bind only the States which shall become Parties to the revising convention.

  • 2 If the General Conference should adopt a new convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new convention otherwise provides, this Convention shall cease to be open to ratification, acceptance or accession, as from the date on which the new revising convention enters into force.

Article 26

In conformity with Article 102 of the Charter of the United Nations, this Convention shall be registered with the Secretariat of the United Nations at the request of the Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.

DONE in Paris this seventeenth day of November 1970, in two authentic copies bearing the signature of the President of the sixteenth session of the General Conference and of the Director-General of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, which shall be deposited in the archives of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization, and certified true copies of which shall be delivered to all the States referred to in Articles 19 and 20 as well as to the United Nations.

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization during its sixteenth session, which was held in Paris and declared closed the fourteenth day of November 1970.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this seventeenth day of November 1970.

The President of the General Conference

(sd.) ATILIO DELL'ORO MAINI

The Director-General

(sd.) RENE MAHEU

Vertaling : NL

Overeenkomst inzake de middelen om de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen te verbieden en te verhinderen

De Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, bijeengekomen te Parijs in haar zestiende zitting, van 12 oktober tot 14 november 1970,

Herinnerend aan het belang van de bepalingen vervat in de Verklaring van de beginselen van internationale culturele samenwerking die de Algemene Vergadering in haar veertiende zitting heeft aangenomen,

Overwegende dat de uitwisseling van culturele goederen tussen de volken voor wetenschappelijke, culturele en opvoedkundige doeleinden de kennis van de beschaving van de mens vergroot, het culturele leven van alle volken verrijkt en leidt tot wederzijds begrip en wederzijdse waardering tussen de volken,

Overwegende dat culturele goederen van fundamenteel belang zijn voor de beschaving en de nationale cultuur en dat hun werkelijke waarde alleen kan worden beseft wanneer men beschikt over zo volledig mogelijke gegevens betreffende hun herkomst, hun geschiedenis en hun omgeving,

Overwegende dat het de plicht is van elke Staat de culturele goederen die zich op zijn grondgebied bevinden te beschermen tegen de gevaren van diefstal, heimelijke opgraving en onrechtmatige uitvoer,

Overwegende dat het, ten einde deze gevaren af te wenden, noodzakelijk is dat elke Staat zich in toenemende mate bewust wordt van zijn morele plicht zijn eigen cultureel erfgoed en dat van alle volken te eerbiedigen,

Overwegende dat musea, bibliotheken en archieven, als culturele instellingen, dienen te waarborgen dat hun verzamelingen worden aangelegd in overeenstemming met algemeen erkende morele beginselen,

Overwegende dat de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen een belemmering vormen voor dit wederzijdse begrip tussen de volken, dat de UNESCO volgens haar opdracht dient te bevorderen door de betrokken Staten het sluiten van daartoe strekkende internationale overeenkomsten aan te bevelen,

Overwegende dat de bescherming van het culturele erfgoed alleen doeltreffend kan zijn als zij zowel nationaal als internationaal wordt georganiseerd in nauwe samenwerking tussen de betrokken Staten,

Overwegende dat de Algemene Vergadering van de UNESCO hiertoe in 1964 een aanbeveling heeft aangenomen,

Thans behandelende verdere voorstellen inzake middelen om de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen te verbieden en te verhinderen, welke als punt 19 op de agenda van de zitting voorkomen,

Besloten hebbende, op haar vijftiende zitting, dat deze aangelegenheid het onderwerp van een internationale overeenkomst dient te zijn,

Aanvaardt deze Overeenkomst op 14 november 1970.

Artikel 1

Voor de toepassing van deze Overeenkomst wordt onder de term „culturele goederen” verstaan goederen die om godsdienstige of wereldlijke redenen door elke Staat zijn aangewezen als belangrijk voor de oudheidkunde, de prehistorie, de geschiedenis, de letterkunde, de kunst of de wetenschap en die behoren tot de volgende categorieën:

  • (a) zeldzame verzamelingen en exemplaren van fauna, flora, mineralen en anatomie en voorwerpen van paleontologisch belang;

  • (b) voorwerpen die betrekking hebben op de geschiedenis, met inbegrip van de geschiedenis van wetenschap en technologie en de krijgs- en maatschappijgeschiedenis, alsmede op het leven van nationale leiders, denkers, wetenschapsbeoefenaars en kunstenaars en op gebeurtenissen van nationaal belang;

  • (c) de oogst van oudheidkundige opgravingen (zowel rechtmatige als heimelijke) of van oudheidkundige vondsten;

  • (d) delen van artistieke of historische monumenten of oudheidkundige plaatsen die niet in hun geheel bewaard zijn gebleven;

  • (e) antieke voorwerpen van meer dan honderd jaar oud, zoals inscripties, munten en gegraveerde zegels;

  • (f) voorwerpen van etnologisch belang;

  • (g) goederen van artistiek belang, zoals:

    • (i) afbeeldingen, schilderijen en tekeningen die geheel met de hand zijn gemaakt, onverschillig op welke ondergrond en van welke materialen ze ook zijn vervaardigd (met uitzondering van produkten van industriële vormgeving en met de hand versierde fabrieksgoederen);

    • (ii) oorspronkelijke beelden en oorspronkelijk beeldhouwwerk, van welk materiaal ook;

    • (iii) oorspronkelijke gravures, prenten en lithografieën;

    • (iv) assemblages en montages van welk materiaal ook, die oorspronkelijke kunstwerken zijn;

  • (h) zeldzame manuscripten en wiegedrukken, oude boeken, documenten en publikaties van bijzonder belang (historisch, artistiek, wetenschappelijk, letterkundig, enz.) afzonderlijk of in verzamelingen;

  • (i) postzegels, belastingzegels en soortgelijke zegels, afzonderlijk of in verzamelingen;

  • (j) archieven, met inbegrip van geluids-, foto- en filmarchieven;

  • (k) meubelstukken van meer dan honderd jaar oud en oude muziekinstrumenten.

Artikel 2

  • 1 De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst zijn van oordeel dat de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen tot de voornaamste oorzaken behoren van de verarming van het culturele erfgoed van de landen van oorsprong van deze goederen en dat internationale samenwerking een van de meest doeltreffende middelen vormt om de culturele goederen van elk land te beschermen tegen de daaruit voortvloeiende gevaren.

  • 2 Derhalve verbinden de Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst zich ertoe deze praktijken tegen te gaan met de te hunner beschikking staande middelen, met name door de oorzaken ervan weg te nemen, door een einde te maken aan de huidige praktijken en door de vereiste maatregelen tot herstel te helpen treffen.

Artikel 3

De invoer, uitvoer of eigendomsoverdracht van culturele goederen die geschiedt in strijd met de bepalingen welke ingevolge deze Overeenkomst door de Staten die daarbij partij zijn, zijn vastgesteld, is onrechtmatig.

Artikel 4

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst erkennen dat, voor de toepassing van de Overeenkomst, de tot de volgende categorieën behorende goederen deel uitmaken van het culturele erfgoed van elke Staat:

  • (a) culturele goederen voortgebracht door de individuele of collectieve scheppingskracht van onderdanen van de betrokken Staat en culturele goederen die van belang zijn voor de betrokken Staat en die zijn voortgebracht op het grondgebied van die Staat door onderdanen van een andere Staat of door staatloze personen die binnen dat grondgebied verblijven;

  • (b) culturele goederen gevonden binnen het nationale grondgebied;

  • (c) culturele goederen die met toestemming van de bevoegde autoriteiten van het land van oorsprong van deze goederen zijn verworven door oudheidkundige, etnologische of natuurwetenschappelijke teams;

  • (d) culturele goederen die het voorwerp zijn geweest van een vrijwillig overeengekomen uitwisseling;

  • (e) culturele goederen die met toestemming van de bevoegde autoriteiten van het land van oorsprong van deze goederen zijn ontvangen als gift of op wettige wijze zijn aangekocht.

Artikel 5

Ter bescherming van hun culturele goederen tegen onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht, verbinden de Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst zich ertoe, indien zodanige diensten niet reeds bestaan, op hun grondgebied op de aan elk land eigen wijze een of rneer nationale diensten in te stellen voor de bescherming van het culturele erfgoed, waaraan voldoende deskundig personeel is verbonden om de volgende taken naar behoren te kunnen verrichten:

  • (a) het leveren van een bijdrage tot het opstellen van ontwerpen van wet en van regelingen ter bescherming van het culturele erfgoed en, in het bijzonder, ter verhindering van de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van belangrijke culturele goederen;

  • (b) het opstellen en bijhouden, op basis van een nationale inventarisatie van te beschermen goederen, van een lijst van belangrijke culturele goederen in openbaar of particulier bezit, waarvan de uitvoer een aanzienlijke verarming van het nationale culturele erfgoed zou betekenen;

  • (c) het bevorderen van de ontwikkeling of de vestiging van wetenschappelijke en technische instellingen (musea, bibliotheken, archieven, laboratoria, ateliers, enz.) die nodig zijn om het behoud en de toegankelijkheid van culturele goederen te verzekeren;

  • (d) het organiseren van het toezicht op oudheidkundige opgravingen, het waarborgen dat bepaalde culturele goederen „in situ” behouden blijven en het beschermen van bepaalde terreinen die zijn gereserveerd voor later oudheidkundig onderzoek;

  • (e) het opstellen, ten behoeve van betrokkenen (conservatoren,verzamelaars, antiekhandelaren enz.), van regels waarin de ethische beginselen uit deze Overeenkomst worden uitgewerkt, en te waken over de naleving van die regels;

  • (f) het nemen van vormende maatregelen ter stimulering en ontwikkeling van de eerbied voor het culturele erfgoed van alle Staten en het op ruime schaal bekendheid geven aan de bepalingen van deze Overeenkomst;

  • (g) ervoor te zorgen dat voldoende ruchtbaarheid wordt gegeven aan elke verdwijning van culturele goederen.

Artikel 6

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verbinden zich:

  • (a) een certificaat te gaan gebruiken, waarin de uitvoerende Staat verklaart dat de uitvoer van de betrokken culturele goederen is toegestaan. Alle culturele goederen die overeenkomstig de voorschriften worden uitgevoerd, dienen van zulk een certificaat vergezeld te gaan;

  • (b) de uitvoer van culturele goederen uit hun grondgebied te verbieden, tenzij het bovengenoemde certificaat van uitvoer deze goederen begeleidt;

  • (c) met passende middelen dit verbod algemeen bekend te maken, vooral onder degenen van wie kan worden aangenomen dat zij culturele goederen zullen uitvoeren of invoeren.

Artikel 7

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verbinden zich:

  • (a) de noodzakelijke maatregelen te nemen, strokend met de nationale wetgeving, ten einde te voorkomen dat musea en soortgelijke instellingen binnen hun grondgebied culturele goederen, afkomstig uit een andere Staat die partij is bij deze Overeenkomst, verwerven, die onrechtmatig zijn uitgevoerd na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst in de betrokken Staten. Zo mogelijk, de Staat van oorsprong die partij is bij deze Overeenkomst in kennis te stellen van het aanbod van zodanige culturele goederen, die onrechtmatig zijn verwijderd uit die Staat na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst in beide Staten;

  • (b)

    • (i) de invoer te verbieden van culturele goederen ontvreemd uit een museum of een godsdienstig of wereldlijk openbaar monument of soortgelijke instelling in een andere Staat die partij is bij deze Overeenkomst na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst voor de betrokken Staten, mits zodanige goederen staan geregistreerd als behorend tot de inventaris van die instelling;

    • (ii) op verzoek van de Staat van oorsprong die partij is bij deze Overeenkomst, passende stappen te doen om zodanige goederen, die zijn gestolen en ingevoerd na de inwerkingtreding van deze Overeenkomst voor beide betrokken Staten, in beslag te nemen en terug te geven, mits evenwel de verzoekende Staat een passende vergoeding betaalt aan de verkrijger te goeder trouw of rechthebbende van het goed. Verzoeken om inbeslagneming en teruggave moeten worden gedaan langs diplomatieke weg. De Partij die het verzoek doet, verschaft op haar kosten de nodige documenten en andere bewijsstukken ter staving van haar eis tot inbeslagneming en teruggave. De Partijen vorderen geen douanerechten, noch betaling van andere kosten, op culturele goederen die ingevolge dit artikel worden teruggegeven. Alle onkosten verbonden aan de teruggave en de terugzending van de culturele goederen komen ten laste van de Partij die het verzoek doet.

Artikel 8

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verbinden zich ertoe straffen of bestuursrechtelijke sancties op te leggen aan personen die aansprakelijk zijn voor overtreding van de verbodsbepalingen bedoeld in de artikelen 6, letter (b) en 7, letter (b).

Artikel 9

Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst en waarvan het culturele erfgoed wordt bedreigd door roof van oudheidkundige of etnologische goederen, kunnen een beroep doen op andere Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst en die daarbij zijn betrokken. De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verbinden zich ertoe in deze omstandigheden deel te nemen aan een gezamenlijke internationale actie om de nodige concrete maatregelen, waaronder het toezicht op uitvoer en invoer en de internationale handel in de betrokken specifieke goederen, vast te stellen en uit te voeren. In afwachting van overeenstemming, treft elke betrokken Staat voor zover mogelijk voorlopige maatregelen om te voorkomen dat onherstelbare schade wordt toegebracht aan het culturele erfgoed van de Staat die het verzoek doet.

Artikel 10

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verbinden zich:

  • (a) door onderwijs, voorlichting en waakzaamheid, de overdracht van culturele goederen die onrechtmatig zijn weggevoerd uit Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst te beperken en, op een wijze die is aangepast aan de situatie van elk land, antiekhandelaren onder bedreiging van straf of bestuursrechtelijke sancties te verplichten een register bij te houden, daarin de oorsprong van elk cultureel goed, de namen en adressen van de verkoper, een beschrijving en prijs van elk verkocht stuk te noteren, en de koper van de culturele goederen in kennis te stellen van het uitvoerverbod waaraan zodanige goederen onderworpen kunnen zijn:

  • (b) door middel van onderwijs te trachten het publiek bewust te maken van de waarde van culturele goederen en van de bedreiging van het culturele erfgoed door diefstal, heimelijke opgravingen en onrechtmatige uitvoer.

Artikel 11

De uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen onder dwang, rechtstreeks of niet rechtstreeks voortvloeiend uit de bezetting van een land door een vreemde mogendheid, worden als onrechtmatig beschouwd.

Artikel 12

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst eerbiedigen het culturele erfgoed binnen de grondgebieden voor welker internationale betrekkingen zij verantwoordelijk zijn en nemen alle passende maatregelen om de onrechtmatige invoer, uitvoer en eigendomsoverdracht van culturele goederen in zodanige gebieden te verbieden en te verhinderen.

Artikel 13

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verbinden zich voorts, overeenkomstig de wetten van elke Staat:

  • (a) met alle passende middelen eigendomsoverdracht van culturele goederen te verhinderen die de onrechtmatige invoer of uitvoer van zodanige goederen zou kunnen bevorderen;

  • (b) erop toe te zien dat hun bevoegde diensten samenwerken om te bevorderen dat onrechtmatig uitgevoerde culturele goederen zo spoedig mogelijk teruggegeven worden aan de gerechtigde;

  • (c) rechtsvorderingen toe te staan van of vanwege de rechtmatige eigenaar voor het herkrijgen van verloren of gestolen culturele goederen;

  • (d) het onaantastbare recht te erkennen van elke Staat die partij is bij deze Overeenkomst bepaalde culturele goederen tot onvervreemdbaar monument te verklaren, hetgeen medebrengt dat deze goederen derhalve ipso facto niet mogen worden uitgevoerd, en eraan mede te werken dat zodanige goederen weer in het bezit komen van de betrokken Staat, in gevallen waarin zij toch zijn uitgevoerd.

Artikel 14

Ten einde de onrechtmatige uitvoer te verhinderen en te voldoen aan de verplichtingen voortvloeiend uit de toepassing van deze Overeenkomst, voorziet elke Staat die partij is bij deze Overeenkomst, naar vermogen, de nationale diensten tot bescherming van zijn culturele erfgoed van voldoende geldmiddelen en stelt hij hiertoe, zo nodig, een fonds in.

Artikel 15

Geen enkele bepaling in deze Overeenkomst belet Staten die daarbij partij zijn onderling bijzondere overeenkomsten te sluiten of reeds gesloten overeenkomsten te blijven toepassen betreffende de teruggave van culturele goederen die vóór de inwerkingtreding van deze Overeenkomst voor de betrokken Staten zijn weggevoerd van het grondgebied van oorsprong, onverschillig om welke reden.

Artikel 16

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst verstrekken in hun periodieke verslagen, die worden voorgelegd aan de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur op door deze Vergadering vast te stellen tijdstippen en wijze, inlichtingen over de bepalingen in wetten en besluiten die zij hebben genomen en over andere maatregelen die zij hebben genomen ter uitvoering van deze Overeenkomst, alsmede bijzonderheden over de op dit gebied opgedane ervaring.

Artikel 17

  • 1 De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst kunnen een beroep doen op technische bijstand van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, met name ten aanzien van:

    • (a) voorlichting en onderwijs;

    • (b) overleg en deskundig advies;

    • (c) coördinatie en goede diensten.

  • 2 De Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur kan eigener beweging onderzoek verrichten en studies publiceren over aangelegenheden die betrekking hebben op het ongeoorloofde verkeer in culturele goederen.

  • 3 Hiertoe kan de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur ook een beroep doen op de medewerking van bevoegde niet-gouvernementele organisaties.

  • 4 De Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur kan eigener beweging de Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst voorstellen doen over de toepassing van de Overeenkomst.

  • 5 Op verzoek van ten minste twee Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst en die betrokken zijn bij een geschil over de toepassing ervan, kan de UNESCO haar goede diensten aanbieden om een schikking tussen hen te bereiken.

Artikel 18

Deze Overeenkomst is opgesteld in de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse taal, zijnde de vier teksten gelijkelijk gezaghebbend.

Artikel 19

  • 1 Deze Overeenkomst dient, overeenkomstig hun onderscheiden constitutionele procedures, door de Staten die lid zijn van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur te worden bekrachtigd of aanvaard.

  • 2 De akten van bekrachtiging of aanvaarding worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.

Artikel 20

  • 1 Deze Overeenkomst staat open voor toetreding door alle Staten die geen lid zijn van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur en die door het Dagelijks Bestuur van de Organisatie zijn uitgenodigd toe te treden.

  • 2 Toetreding geschiedt door nederlegging van een akte van toetreding bij de Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.

Artikel 21

Deze Overeenkomst treedt in werking drie maanden na de datum van nederlegging van de derde akte van bekrachtiging, aanvaarding of toetreding, doch slechts ten aanzien van die Staten die hun onderscheiden akten op of voor dat tijdstip hebben nedergelegd. Ten aanzien van iedere andere Staat treedt zij in werking drie maanden na de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding of toetreding.

Artikel 22

De Staten die partij zijn bij deze Overeenkomst erkennen dat de Overeenkomst niet alleen van toepassing is op het moederland, maar ook op alle grondgebieden voor welker internationale betrekkingen zij verantwoordelijk zijn; zij verbinden zich zo nodig overleg te plegen met de Regeringen of andere bevoegde autoriteiten van deze grondgebieden op het tijdstip van bekrachtiging, aanvaarding of toetreding of eerder, ten einde de toepassing van de Overeenkomst op deze grondgebieden te verzekeren en geven de Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur kennis van de grondgebieden waarop de Overeenkomst wordt toegepast, welke kennisgeving van kracht wordt drie maanden na de datum van ontvangst.

Artikel 23

  • 1 Elke Staat die partij is bij deze Overeenkomst kan haar opzeggen zowel voor zichzelf als voor een grondgebied voor welks internationale betrekkingen hij verantwoordelijk is.

  • 2 Van de opzegging wordt kennis gegeven door middel van een schriftelijke verklaring, die dient te worden nedergelegd bij de Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.

  • 3 De opzegging wordt van kracht twaalf maanden na ontvangst van de akte van opzegging.

Artikel 24

De Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur stelt de Lid-Staten van de Organisatie, de Staten die geen lid zijn van de Organisatie, zoals bedoeld in artikel 20, alsmede de Verenigde Naties in kennis van de nederlegging van alle akten van bekrachtiging, aanvaarding en toetreding bedoeld in de artikelen 19 en 20, en van de kennisgevingen en opzeggingen bedoeld in de artikelen 22 en 23.

Artikel 25

  • 1 Deze Overeenkomst kan worden herzien door de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur. Een herziening bindt evenwel slechts de Staten die partij worden bij de overeenkomst houdende voorziening.

  • 2 Indien de Algemene Vergadering een nieuwe overeenkomst aanvaardt ter gehele of gedeeltelijke herziening van deze Overeenkomst, zal, tenzij de nieuwe overeenkomst anders bepaalt, deze Overeenkomst met ingang van de datum waarop de nieuwe overeenkomst houdende herziening van kracht wordt, niet langer openstaan voor bekrachtiging, aanvaarding of toetreding.

Artikel 26

In overeenstemming met artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties, wordt deze Overeenkomst op verzoek van de Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur geregistreerd bij het secretariaat van de Verenigde Naties.

GEDAAN te Parijs, de 17de november 1970, in twee authentieke exemplaren, die zijn voorzien van de handtekening van de Voorzitter van de zestiende zitting van de Algemene Vergadering en van de Directeur-Generaal van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, die zullen worden nedergelegd in het archief van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur en waarvan een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift zal worden toegezonden aan alle Staten bedoeld in de artikelen 19 en 20, alsmede aan de Verenigde Naties.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van de Overeenkomst, welke naar behoren is aangenomen door de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur tijdens haar zestiende zitting, welke te Parijs werd gehouden en op 14 november 1970 gesloten werd verklaard.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben gezet, heden de zeventiende november 1970.

De Voorzitter van de Algemene Vergadering:

(w.g.) ATILIO DELL'ORO MAINI

De Directeur-Generaal:

(w.g.) RENE MAHEU

Naar boven