Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Socialistische Federatieve [...] tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, Belgrado, 22-02-1982

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 06-02-1983 t/m heden

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen

Authentiek : EN

Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Socialist Federal Republic of Yugoslavia for the avoidance of double taxation with respect to taxes on income and on capital

The Kingdom of the Netherlands

and

the Socialist Federal Republic of Yugoslavia,

Desiring to conclude a convention for the avoidance of double taxation with respect to taxes on income and on capital,

Have agreed as follows:

Article 1. Personal Scope

This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the States.

Article 2. Taxes covered

  • 1 This Convention shall apply to taxes on income and on capital imposed on behalf of each of the States or of its political subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied. This Convention shall also apply to the contributions levied in Yugoslavia, except for the contributions for social security.

  • 2 There shall be regarded as taxes on income and on capital all taxes imposed on total income, on total capital, or on elements of income or of capital, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises as well as taxes on capital appreciation. For the purposes of this Convention the term “taxes” includes also the contributions referred to in paragraph 1 of this Article.

  • 3 The existing taxes to which the Convention shall apply are:

    • a) in the case of the Netherlands:

      • - de inkomstenbelasting (income tax),

      • - de loonbelasting (wages tax),

      • - de vennootschapsbelasting (company tax),

      • - de dividendbelasting (dividend tax),

      • - de vermogenbelasting (capital tax),

      (hereinafter referred to as “Netherlands tax”);

    • b) in the case of Yugoslavia:

      • - porez i doprinosi iz dohotka organizacija udruženog rada (the tax and contributions on income of organizations of associated labour),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka iz radnog odnosa (the tax and contributions on personal income derived from dependent personal services),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka od poljoprivredne delatnosti (the tax and contributions on personal income derived from agricultural activity),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka od samostalnog obavljanja privrednih i neprivrednih delatnosti (the tax and contributions on personal income derived from independent economic and non-economic activities),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka od autorskih prava, patenata i tehničkih unapredjenja (the tax and contributions on personal income derived from copvrights, patents and technical improvements),

      • - porez na prihod od imovine i imovinskih prava (the tax on revenue derived from capital and capital rights),

      • - porez na imovinu (the tax on capital),

      • - porez iz ukupnog prihoda gradjana (the tax on total revenue of citizens),

      • - porez na dobit stranih lica ostvarenu ulaganjem u domaću organizaciju udruženog rada za svrhe zajedničkog poslovanja (the tax on profits of foreign persons derived from investments in a domestic organization of associated labour for the purposes of joint business operations),

      • - porez na dobit stranih lica ostvarenu izvodjenjem investicionih radova (the tax on profits of foreign persons derived from investment projects),

      • - porez na prihod stranih lica ostvaren od prevoza putnika i robe (the tax on revenue of foreign persons derived from passenger and cargo transport),

      (hereinafter referred to as “Yugoslav tax”).

  • 4 The Convention shall apply also to any identical or substantially similar taxes which are imposed after the date of signature of this Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authorities of the States shall notify to each other any substantial changes which have been made in their respective taxation laws.

Article 3. General Definitions

  • 1 For the purposes of this Convention:

    • a) the term “State” means the Netherlands or Yugoslavia, as the context requires; the term “States” means the Netherlands and Yugoslavia;

    • b) the term “the Netherlands” comprises the part of the Kingdom of the Netherlands that is situated in Europe and the part of the seabed and its subsoil under the North Sea, over which the Kingdom of the Netherlands has sovereign rights in accordance with international law;

    • c) the term “Yugoslavia” means the territory of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia including any area outside the territorial sea of Yugoslavia which has been or may hereafter be designated under the laws of Yugoslavia and in accordance with international law, as an area within which the rights of Yugoslavia to the seabed and subsoil and their natural resources may be exercised;

    • d) the term “person” means:

      • (1) in the case of the Netherlands, an individual, a company and any other body of persons;

      • (2) in the case of Yugoslavia, an individual and any legal person;

    • e) the term “company” means:

      • (1) in the case of the Netherlands, any body corporate or any other entity which is treated as a body corporate for tax purposes;

      • (2) in the case of Yugoslavia, an organization of associated labour and any other legal person subject to tax;

    • f) the terms “enterprise of one of the States” and “enterprise of the other State” mean, as the context requires, in the case of the Netherlands an enterprise carried on by a resident of the Netherlands, and in the case of Yugoslavia an organization of associated labour and any other self-managed organization and community, working people who individually perform activities independently and an enterprise created outside the territory of Yugoslavia and carried on by a resident of Yugoslavia; these terms do not include the activities mentioned in Article 14 of this Convention;

    • g) the term “national” means any individual possessing the nationality of the Netherlands or Yugoslavia, respectively;

    • h) the term “fixed base” means a fixed place through which independent personal services are exercised;

    • i) the term “international traffic” means any transport by a ship or aircraft operated by an enterprise which has its place of effective management in one of the States, except when the ship or aircraft is operated solely between places in the other State;

    • j) the term “competent authority” means:

      • (1) in the Netherlands the Minister of Finance or his duly authorized representative;

      • (2) in Yugoslavia the Federal Secretariat for Finance or its authorized representative.

  • 2 As regards the application of the Convention by either of the States, any term not defined therein, shall have the meaning which it has under the law of that State concerning the taxes to which the Convention applies.

Article 4. Fiscal Domicile

  • 1 For the purposes of this Convention, the term “resident of one of the States” means any person who, under the law of that State, is liable to taxation therein by reason of his domicile, residence, place of management or any other criterion of a similar nature.

  • 2 Where by reason of the provisions of paragraph 1 of this Article, an individual is a resident of both States, then his status shall be determined as follows:

    • a) he shall be deemed to be a resident of the State in which he has a permanent home available to him. If he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident of the State with which his personal and economic relations are closer (centre of vital interests);

    • b) if the State in which he has his centre of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident of the State in which he has an habitual abode;

    • c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident of the State of which he is national;

    • d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the States shall settle the question by mutual agreement.

  • 3 Where by reason of the provisions of paragraph 1 of this Article, a person other than an individual is a resident of both States, then it shall be deemed to be a resident of the State in which its place of effective management is situated.

Article 5. Permanent establishment

  • 1 For the purposes of this Convention, the term “permanent establishment” means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

  • 2 The term “permanent establishment” includes especially:

    • a) a place of management;

    • b) a branch;

    • c) an office;

    • d) a factory;

    • e) a workshop, and

    • f) a mine, an oil or gas well, a quarry or any other place of extraction of natural resources.

  • 3 A building site or construction or installation project constitutes a permanent establishment only if it lasts more than eighteen months.

  • 4 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1, 2 and 3 of this Article, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:

    • a) the use of facilities solely for the purpose of storage, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise;

    • b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of storage, display or delivery;

    • c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of processing by another enterprise;

    • d) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of purchasing goods or merchandise or for collecting information, for the enterprise;

    • e) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of advertising, supply of information, scientific research or similar activities which have a preparatory or auxiliary character, for the enterprise;

    • f) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in subparagraphs a) to e), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxiliary character.

  • 5 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article, where a person - other than an agent of an independent status to whom paragraph 6 of this Article applies - is acting on behalf of an enterprise and has, and habitually exercises, in one of the States an authority to conclude contracts in the name of the enterprise, that enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in that State in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise, unless the activities of such person are limited to those mentioned in paragraph 4 of this Article which, if exercised through a fixed place of business, would not make this fixed place of business a permanent establishment under the provisions of that paragraph.

  • 6 An enterprise shall not be deemed to have a permanent establishment in one of the States merely because it carries on business in that State through a broker, general commission agent or any other agent of an independent status, provided that such persons are acting in the ordinary course of their business.

  • 7 The fact that a company which is a resident of one of the States controls or is controlled by a company which is a resident of the other State, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other.

Article 6. Income from immovable property

  • 1 Income derived by a resident of one of the States from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 The term “immovable property” shall have the meaning which it has under the law of the State in which the property in question is situated. Ships, boats and aircraft shall not be regarded as immovable property.

  • 3 The provisions of paragraph 1 of this Article shall apply to income derived from the direct use, letting, or use in any other form of immovable property.

  • 4 The provisions of paragraphs 1 and 3 of this Article shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of independent personal services.

Article 7. Business profits

  • 1 The profits of an enterprise of one of the States shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on business as aforesaid, the profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment.

  • 2 Subject to the provisions of paragraph 3 of this Article, where an enterprise of one of the States carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein, there shall in each State be attributed to that permanent establishment the profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions and dealing wholly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment.

  • 3 In the determination of the profits of a permanent establishment, there shall be allowed as deductions expenses which are incurred for the purposes of the permanent establishment including executive and general administrative expenses so incurred, whether in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere.

  • 4 The profits to be attributed to a permanent establishment shall be determined on the basis of separate business books kept by the permanent establishment. If such business books do not constitute an adequate basis for the purpose of determining the profits of the permanent establishment, then such profits may be determined on the basis of an apportionment of the total profits of the enterprise to its various parts; the method of apportionment adopted shall, however, be such, that the result shall be in accordance with the principles embodied in this Article.

    If necessary the competent authorities of the States shall endeavour to agree on the method for apportioning the profits of the enterprise.

  • 5 No profits shall be attributed to a permanent establishment by reason of the mere purchase by that permanent establishment of goods or merchandise for the enterprise.

  • 6 For the purposes of the preceding paragraphs of this Article, the profits to be attributed to the permanent establishment shall be determined by the same method year by year unless there is good and sufficient reason to the contrary.

  • 7 Where profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Convention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

  • 8 The profits derived in Yugoslavia by a resident of the Netherlands in respect of his participation in joint business operations with a Yugoslav enterprise may be taxed in Yugoslavia. The profits shall be determined in accordance with the principles laid down in paragraphs 2 to 7 of this Article.

Article 8. Shipping, inland waterways transport and air transport

  • 1 Profits from the operation of ships or aircraft in international traffic shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 2 Profits from the operation of boats engaged in inland waterways transport shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 3 If the place of effective management of a shipping enterprise or of an inland waterways transport enterprise is aboard a ship or boat, then it shall be deemed to be situated in the State in which the home harbour of the ship or boat in situated, or, if there is no such home harbour, in the State of which the operator of the ship or boat is a resident.

  • 4 The provisions of paragraph 1 of this Article shall also apply to profits derived from the participation in a pool, a joint business or in an international operating agency.

Article 9. Associated enterprises

Where

  • a) an enterprise of one of the States participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other State, or

  • b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of one of the States and an enterprise of the other State,

and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but, by reason of those conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly.

Article 10. Dividends

  • 1 Dividends paid by a company which is a resident of one of the States to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such dividends may be taxed in the State of which the company paying the dividends is a resident, and according to the law of that State, but the tax so charged shall not exceed:

    • a) 5 per cent of the gross amount of the dividends if the recipient is a company (other than a partnership) which holds directly at least 25 per cent of the capital of the company paying the dividends;

    • b) 15 per cent of the gross amount of the dividends, in all other cases.

  • 3 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2 of this Article.

  • 4 The provisions of paragraph 2 of this Article shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid.

  • 5 The term “dividends” as used in this Article means, in respect of the Netherlands, income form shares, or other rights participating in profits as well as income from other corporate rights which is subjected to the same taxation treatment as income from shares by the taxation law of that State. The term does not include the profits derived in Yugoslavia by a resident of the Netherlands in respect of his participation in joint business operations with a Yugoslav enterprise.

  • 6 The provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply if the recipient of the dividends, being a resident of one of the States, carries on business in the other State of which the company paying the dividends is a resident, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case, the provisions of Article 7 or Article 14 of this Convention, as the case may be, shall apply.

  • 7 Where a company which is a resident of one of the States derives profits or income from the other State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends- are paid is effectively connected with a permanent establishment or a fixed base situated in that other State, nor subject the company's undistributed profits to a tax on undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State.

Article 11. Interest

  • 1 Interest arising in one of the States and paid to a resident of the other State shall be taxable only in that other State.

  • 2 The term “interest” as used in this Article means income from government securities, bonds or debentures, whether or not secured by mortgage, but not carrying a right to participate in profits, and debt-claims of every kind as well as all other income assimilated to income from money lent by the taxation law of the State in which the income arises.

  • 3 The provisions of paragraph 1 of this Article shall not apply if the recipient of the interest, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the interest arises, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the debt-claim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case, the provisions of Article 7 or Article 14 of this Convention, as the case may be, shall apply.

  • 4 Interest shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a resident of that State.

  • 5 Notwithstanding the provisions of paragraph 4 of this Article the interest shall be deemed to arise in the State in which the payer of the interest has a permanent establishment or a fixed base with which the indebtedness on which the interest is paid is effectively connected and which bears the interest, whether or not the payer of the interest is a resident of one of the States.

  • 6 Where, by reason of a special relationship between the payer and the recipient or between both of them and some other person, the amount of the interest, having regard to the debt-claim for which it is paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the recipient in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 12. Royalties

  • 1 Royalties arising in one of the States and paid to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such royalties may be taxed in the State in which they arise, and according to the law of that State, but the tax so charged shall not exceed 10 per cent of the gross amount of the royalties.

  • 3 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2 of this Article.

  • 4 The term “royalties” as used in this Article means payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of literary, artistic or scientific work including cinematograph films, and films and tapes for radio or television broadcasting, any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process, or for the use of, or the right to use, industrial, commercial, or scientific equipment, or for information concerning industrial, commercial of scientific experience.

  • 5 The provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article shall not apply if the recipient of the royalties, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the royalties arise, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case, the provisions of Article 7 or Article 14 of this Convention, as the case may be, shall apply.

  • 6 Royalties shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a resident of that State.

  • 7 Notwithstanding the provisions of paragraph 6 of this Article the royalties shall be deemed to arise in the State in which the payer of the royalties has a permanent establishment or a fixed base with which the liability to pay the royalties was incurred and which bears the royalties, whether or not the payer of the royalties is a resident of one of the States.

  • 8 Where, by reason of a special relationship between the payer and the recipient or between both of them and some other person, the amount of the royalties, having regard to the use, right or information for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the recipient in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 13. Capital gains

  • 1 Gains derived by a resident of one of the States from the alienation of immovable property referred to in Article 6 of this Convention and situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State or of movable property pertaining to a fixed base available to a resident of one of the States in the other State for the purpose of performing independent personal services, including such gains from the alienation of such a permanent establishment (alone or with the whole enterprise) or of such fixed base, may be taxed in that other State.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, gains from the alienation of ships and aircraft operated in international traffic, boats engaged in inland waterways transport, or movable property pertaining to the operation of such ships, aircraft or boats, shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated. For the purposes of this paragraph the provisions of paragraph 3 of Article 8 of this Convention shall apply.

  • 4 Gains from the alienation of any property other than that referred to in paragraphs 1, 2 and 3 of this Article, shall be taxable only in the State of which the alienator is a resident.

  • 5 The provisions of paragraph 4 of this Article shall not affect the right of each of the States to levy according to its own law a tax on gains from the alienation of shares or other rights participating in the profits of a company, the capital of which is wholly or partly divided into shares and which is a resident of that State, derived by an individual who is a resident of the other State and has been a resident of the first-mentioned State in the course of the last five years preceding the alienation of the shares or rights.

Article 14. Independent personal services

  • 1 Income derived by an individual who is a resident of one of the States in respect of his professional services or other independent activities of a similar character may be taxed in that State. Except as provided in paragraph 2 of this Article, such income shall be exempt from tax in the other State.

  • 2 Income derived by an individual who is a resident of one of the States in respect of his professional services or other independent activities of a similar character in the other State may be taxed in that other State, if the individual maintains a fixed base in that other State for a period or periods aggregating 183 days or more in the calendar year, and the income is attributable to such fixed base.

  • 3 The term “professional services” includes especially independent scientific, literary, artistic, educational or teaching activities as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants.

Article 15. Dependent personal services

  • 1 Subject to the provisions of Articles 16, 18, 19 and 20 salaries, wages and other similar remuneration derived by a resident of one of the States in respect of an employment shall be taxable only in that State unless the employment is exercised in the other State. If the employment is so exercised, such remuneration as is derived therefrom may be taxed in that other State.

  • 2 Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, remuneration derived by a resident of one of the States in respect of an employment exercised in the other State shall be taxable only in the first-mentioned State if:

    • a) the recipient is present in the other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 183 days in the calendar year concerned, and

    • b) the remuneration is paid by, or on behalf of, a person who is not a resident of the other State, and

    • c) the remuneration is not borne by a permanent establishment or a fixed base which that person has in the other State.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article, remuneration in respect of an employment exercised aboard a ship or aircraft in international traffic, or aboard a boat engaged in inland waterways transport, may be taxed in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 4

    • a) Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, salaries, wages and other similar remuneration, paid by one of the States or a political subdivision or a local authority thereof to an individual may be taxed in that State;

    • b) However, such salaries, wages and remuneration shall be taxable only in the other State if the activities are exercised in that other State and the recipient is a resident of that other State who:

      • (1) is a national of that other State; or

      • (2) did not become a resident of that other State solely for the purpose of exercising the activities.

  • 5 Notwithstanding the provisions of paragraph 4 of this Article the provisions of paragraphs 1, 2 and 3 of this Article shall apply to salaries, wages and other similar remuneration in respect of activities exercised in connection with a business carried on by one of the States or a political subdivision or a local authority thereof.

Article 16. Directors' fees and remuneration derived from work on joint business boards

  • 1 Remuneration and other payments derived by a resident of the Netherlands in his capacity as a member of a joint business board of a company which is a resident of Yugoslavia may be taxed in Yugoslavia.

  • 2 Remuneration and other payments derived by a resident of Yugoslavia in his capacity as a “bestuurder” or a “commissaris” of a company which is a resident of the Netherlands may be taxed in the Netherlands.

Article 17. Artistes and athletes

  • 1 Notwithstanding the provisions of Articles 14 and 15 of this Convention, income derived by theatre, motion picture, radio or television artistes, musicians and other entertainers, and by athletes, from their personal activities as such may be taxed in the State in which these activities are exercised.

  • 2 Where income in respect of personal activities as such exercised by an entertainer or athlete, referred to in paragraph 1 of this Article, accrues not to that entertainer or athlete himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of Articles 7, 14 and 15 of this Convention, be taxed in the State in which the activities of the entertainer or athlete are exercised.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article, income derived by an entertainer or athlete referred to in paragraph 1 of this Article, who is a resident of one of the States shall be taxable only in that State if the activities are exercised in the other State within the framework of a cultural or sports exchange programme granted by both States.

Article 18. Pensions

  • 1 Pensions and other similar remuneration paid to an individual who is a resident of one of the States in consideration of past employment shall be taxable only in the State of which that individual is a resident.

  • 2

    • a) Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article pensions and other similar remuneration paid by one of the States or a political subdivision or a local authority out of the budget or special funds thereof to an individual may be taxed in that State;

    • b) However, such pensions and remuneration shall be taxable only in the other State if the recipient is a national of and a resident of that other State.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, the provisions of paragraph 1 of this Article shall apply to pensions and other similar remuneration in respect of activities exercised in connection with a business carried on by one of the States or a political subdivision or a local authority thereof.

  • 4 Pensions and other similar payments paid to an individual under the public social security scheme of the Netherlands may be taxed in that State.

Article 19. Professors, teachers and researchers

  • 1 Payments which an individual who is a resident of one of the States and who is present in the other State for the purpose of teaching or scientific research for a maximum period of two years in a university, college or other establishment for teaching or scientific research in that other State, receives for such teaching or research, shall be taxable only in the first-mentioned State.

  • 2 This Article shall not apply to income from research if such research is undertaken not in the public interest but primarily for the private benefit of a specific person or persons.

Article 20. Students

  • 1 Payments which a student, or apprentice or business trainee, who is or was immediately before visiting one of the States a resident of the other State and who is present in the first-mentioned State solely for the purpose of his education or training receives for the purpose of his maintenance, education or training shall not be taxed in that State, provided that such payments are made to him from sources outside that State.

  • 2 Income, not exceeding in any taxable year an amount of 5000 guilders or its equivalent in Yugoslav currency, derived by a student, or apprentice or business trainee, who is or was immediately before visiting one of the States a resident of the other State and who is present in the first-mentioned State solely for the purpose of his education or training, in respect of activities exercised in the first-mentioned State, shall not be taxed in the first-mentioned State for a period not exceeding four consecutive years from the date of his arrival in that State.

Article 21. Other income

  • 1 Items of income of a resident of one of the States, wherever arising, not dealt with in the foregoing Articles of this Convention shall be taxable only in that State.

  • 2 The provisions of paragraph 1 of this Article, shall not apply to income, other than income from immovable property referred to in Article 6 of this Convention, if the recipient of such income, being a resident of one of the States, carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the right or property in respect of which the income is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case, the provisions of Article 7 or Article 14 of this Convention, as the case may be, shall apply.

Article 22. Capital

  • 1 Capital represented by immovable property referred to in Article 6 of this Convention, owned by a resident of one of the States and situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 Capital represented by movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State or by movable property pertaining to a fixed base available to a resident of one of the States in the other State for the purpose of performing independent personal services may be taxed in that other State.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, ships and aircraft operated in international traffic and boats engaged in inland waterways transport, and movable property pertaining to the operation of such ships, aircraft and boats, shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated. For the purposes of this paragraph the provisions of paragraph 3 of Article 8 of this Convention shall apply.

  • 4 All other elements of capital of a resident of one of the States shall be taxable only in that State.

Article 23. Elimination of double taxation

  • 1 The Netherlands, when imposing tax on its residents, may include in the basis upon which such taxes are imposed the items of income or capital, which according to the provisions of this Convention may be taxed in Yugoslavia.

  • 2 However, where a resident of the Netherlands derives items of income or capital which according to Articles 6, 7, 10 (paragraph 6), 11 (paragraph 3), 12 (paragraph 5), 13 (paragraphs 1 and 2), 14 (paragraph 2), 15 (paragraphs 1 and 4), 16 (paragraph 1), 18 (paragraph 2), 21 (paragraph 2) and 22 (paragraphs 1 and 2) of this Convention may be taxed in Yugoslavia and are included in the basis referred to in paragraph 1, the Netherlands shall exempt such items by allowing a reduction of its tax. This reduction shall be computed in conformity with the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation. For that purpose the said items of income or capital shall be deemed to be included in the total amount of the items of income or capital which are exempt from Netherlands tax under those provisions. The exemption provided for in the preceding provisions of this paragraph also applies to profits derived by a resident of the Netherlands from his participation in joint business operations in Yugoslavia and does not affect the tax incentives given under Yugoslav laws to encourage foreign investments in Yugoslavia.

  • 3 Further, the Netherlands shall allow a deduction from the Netherlands tax so computed for the items of income which according to Articles 10 (paragraph 2), 12 (paragraph 2), 15 (paragraph 3) and 17 (paragraphs 1 and 2) of this Convention may be taxed in Yugoslavia to the extent that these items are included in the basis referred to in paragraph 1. The amount of this deduction shall be equal to the tax paid in Yugoslavia on these items of income, but shall not exceed the amount of the reduction which would be allowed if the items of income so included would be the sole items of income which are exempt from Netherlands tax under the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation.

  • 4

    • a) Where a resident of Yugoslavia derives income or owns capital which, in accordance with the provisions of this Convention, may be taxed in the Netherlands, Yugoslavia shall, except in the case referred to in paragraph 5 of Article 13 and subject to the provisions under b), exempt such income or capital from tax but may, in calculating tax on the remaining income or capital of that person, apply the rate of tax which would have been applicable if the exempted income or capital had not been so exempted.

    • b) Where a resident of Yugoslavia derives income which, in accordance with the provisions of Articles 10 and 12 may be taxed in the Netherlands, Yugoslavia shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the tax paid in the Netherlands. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is appropriate to the income derived from the Netherlands.

  • 5 Where a resident of one of the States derives gains which may be taxed in the other State in accordance with paragraph 5 of Article 13, that other State shall allow a deduction from its tax on such gains to an amount equal to the tax levied in the first-mentioned State on the said gains.

Article 24. Non-discrimination

  • 1 The nationals of one of the States, whether they are residents of that State or not, shall not be subjected in the other State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which nationals of that other State in the same circumstances are or may be subjected. The same rule shall apply to any legal person deriving its status as such from the laws in force in one of the States.

  • 2 The taxation on a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities. This provisions shall not be construed as obliging one of the States to grant to residents of the other State any personal allowances, reliefs and reductions for taxation purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents.

  • 3 Except where the provisions of Article 9, paragraph 6 of Article 11, or paragraph 8 of Article 12, of this Convention, apply, interest, royalties and other disbursements paid by an enterprise of one of the States to a resident of the other State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-mentioned State. Similarly, any debts of an enterprise of one of the States to a resident of the other State shall for the purpose of determining the taxable capital of such enterprise be deductible as if they had been contracted to a resident of the first-mentioned State.

  • 4 Enterprises of one of the States, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other State, shall not be subjected in the first-mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which other similar enterprises of that first-mentioned State are or may be subjected.

Article 25. Mutual agreement procedure

  • 1 Where a resident of one of the States considers that the actions of one or both of the States result or will result for him in taxation not in accordance with this Convention, he may, notwithstanding the remedies provided by the national laws of those States, present his case to the competent authority of the State of which he is a resident or, if his case comes under paragraph 1 of Article 24 of this Convention, to that of the State of which he is a national or a legal person. This case must be presented within five years from the first notification of the action giving rise to taxation not in accordance with the Convention.

  • 2 The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at an appropriate solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other State, with a view to the avoidance of taxation not in accordance with this Convention.

  • 3 The competent authorities of the States shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of this Convention. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in this Convention.

  • 4 The competent authorities of the States may communicate with each other directly for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs.

Article 26. Exchange of information

  • 1 The competent authorities of the State shall exchange such information (being information which such authorities have in proper order at their disposal) as is necessary for the carrying out of this Convention. Any information so exchanged shall be treated as secret and shall not be disclosed to any persons or authorities other than those concerned with the assessment or collection of the taxes which are the subject of this Convention.

  • 2 In no case shall the provisions of paragraph 1 of this Article be construed so as to impose on the competent authority of one of the States the obligation:

    • a) to carry out administrative measures at variance with the laws or the administrative practice of that or of the other State;

    • b) to supply particulars which are not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other State;

    • c) to supply information which would disclose:

      • (1) in the case of the Netherlands, any business, trade, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information, the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public);

      • (2) in the case of Yugoslavia, any business or official secret or trade process, or information, the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public).

Article 27. Diplomatic and consular officials

  • 1 Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of diplomatic and consular officials under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

  • 2 The Convention shall not apply to international organizations, organs and officials thereof and members of a diplomatic or consular mission of a third State, being present in one of the States, if they are not subjected therein to the same obligations in respect of taxes on income or on capital as are residents of that State.

Article 28. Entry into force

This Convention shall enter into force on the thirtieth day after the latter of the dates on which the respective States have notified each other in writing that the procedures for its entering into force constitutionally required in their respective States have been complied with and its provisions shall have effect:

  • a) In Yugoslavia:

    in respect of taxes for any fiscal year beginning on or after the first day of January in the calendar year following that in which the latter of the notifications has been received;

  • b) In the Netherlands:

    in respect of taxes for taxable years and periods beginning on or after the first day of January in the calendar year following that in which the latter of the notification has been received.

Article 29. Termination

This Convention shall remain in force undefinitely but either of the States may, on or before the thirtieth day of June in any calendar year beginning after the expiration of a period of five years from the date of its entry into force, give to the other State, through diplomatic channels, written notice of termination and, in such event, this Convention shall cease to have effect:

  • a) In Yugoslavia:

    in respect of taxes for any fiscal year beginning on or after the first day of January in the calendar year following that in which the notice of termination is given;

  • b) In the Netherlands:

    in respect of taxes for taxable years and periods beginning on or after the first day of January in the calendar year following that in which the notice of termination is given.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorized thereto, have signed this Convention.

DONE at Beograd, this twenty second day of February 1982, in two originals, each in the Netherlands, Serbo-Croatian and English languages, the three texts being equally authentic. In case there is any divergence of interpretation between the Netherlands and Serbo-Croatian texts, the English text shall prevail.

For the Kingdom

of the Netherlands,

(sd.) M.P.S. VAN BERCKEL

(sd.) A. P. J. M. M. VAN DER STEE

For the Socialist

Federal Republic

of Yugoslavia

(sd.) PETAR KOSTIĆ

Protocol

At the moment of signing the Convention for the avoidance of double taxation with respect to taxes on income and on capital, this day concluded between the Kingdom of the Netherlands and the Socialist Federal Republic of Yugoslavia, the undersigned have agreed that the following provisions shall form an integral part of the Convention.

I. Ad Article 4

An individual living aboard a ship without any real domicile in either of the States shall be deemed to be a resident of the State in which the ship has its home harbour.

II. Ad Article 4

For the purposes of the Convention an individual, who is a member of a diplomatic or consular mission of one of the States in the other State or in a third State and who is a national of the sending State, shall be deemed to be a resident of the sending State if he is submitted therein to the same obligations in respect of taxes on income and on capital as are residents of that State.

III. Ad Article 6

It is understood that, in the case of the Netherlands, the term “immovable property” shall also include the rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources.

IV. Ad Article 8

It is understood that the provisions of Article 8 of the Convention also apply to taxes which are levied on the basis of the gross receipts in respect of the carriage of passengers and cargo in international traffic.

V. Ad Articles 10 and 12

Where tax has been levied at source in excess of the amount of tax chargeable under the provisions of Articles 10 or 12, applications for the restitution of the excess amount of tax have to be lodged with the competent authority of the State having levied the tax, within a period of five years after the expiration of the calendar year in which the tax has been levied.

VI. Ad Article 11

The provisions of Article 11 are based on the fact, that under the taxation legislation of the Netherlands and of Yugoslavia as in force on the date of signature of the Convention, none of the States levies a withholding tax on interest arising in that State and paid to a resident of the other State. Both States undertake to enter into negotiations on a reviewal of the said provisions as soon as one of the States has expressed in writing, through diplomatic channels, to the other State its wish thereto in light of the fact that a withholding tax on interest has been introduced.

VII. Ad Article 15

It is understood that the provisions of paragraph 4 of Article 15 of the Convention shall apply to salaries, wages and other similar remuneration derived by an individual in respect of his activities in the Joint Economic Representation of Yugoslavia or the Tourist Federation of Yugoslavia.

VIII. Ad Article 16

It is understood that “bestuurder” or “commissaris” of a Netherlands company means persons, who are nominated as such by the general meeting of shareholders or by any other competent body of such company and are charged with the general management of the company and the supervision thereof, respectively.

IX. Ad Article 18

It is understood that the provisions of paragraph 2 of Article 18 of the Convention shall apply to pensions and other similar remuneration derived by an individual in respect of his activities in the Joint Economic Representation of Yugoslavia or the Tourist Federation of Yugoslavia.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorized thereto, have signed this Protocol.

DONE at Beograd, this twenty second day of February 1982 in two originals, each in the Netherlands, Serbo-Croatian and English languages, the three texts being equally authentic. In case there is any divergence of interpretation between the Netherlands and Serbo-Croatian texts, the English text shall prevail.

For the Kingdom

of the Netherlands,

(sd.) M. P. S. VAN BERCKEL

(sd.) A. P. J. M. M. VAN DER STEE

For the Socialist

Federal Republic

of Yugoslavia

(sd.) PETAR KOSTIĆ

Authentiek : NL

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen

Het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië,

De wens koesterende een overeenkomst te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen,

Zijn het volgende overeengekomen:

Artikel 1. Personen op wie de Overeenkomst van toepassing is

Deze Overeenkomst is van toepassing op personen die inwoner zijn van een van de Staten of van beide Staten.

Artikel 2. Belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is

  • 1 Deze Overeenkomst is van toepassing op belastingen naar het inkomen en naar het vermogen die, ongeacht de wijze van heffing, worden geheven ten behoeve van elk van de Staten of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan. Deze Overeenkomst is eveneens van toepassing op de in Joegoslavië geheven bijdragen, met uitzondering van de bijdragen voor sociale zekerheid.

  • 2 Als belastingen naar het inkomen en naar het vermogen worden beschouwd alle belastingen die worden geheven naar het gehele inkomen, naar het gehele vermogen of naar bestanddelen van het inkomen of van het vermogen, daaronder begrepen belastingen naar voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende of onroerende zaken, belastingen naar het bedrag van de door ondernemingen betaalde lonen of salarissen, alsmede belastingen naar waardevermeerdering. Voor de toepassing van deze Overeenkomst worden onder de uitdrukking „belastingen" mede begrepen de bijdragen als bedoeld in het eerste lid van dit artikel.

  • 3 De bestaande belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is, zijn:

    • a) voor Nederland:

      • - de inkomstenbelasting (income tax),

      • - de loonbelasting (wages tax),

      • - de vennootschapsbelasting (company tax),

      • - de dividendbelasting (dividend tax),

      • - de vermogensbelasting,

      (hierna te noemen: ,,Nederlandse belasting”);

    • b) voor Joegoslavië:

      • - porez i doprinosi iz dohotka organizacija udruženog rada (de belasting op en de bijdragen uit inkomsten van werkverbanden),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka iz radrog odnosa (de belasting op en de bijdragen uit persoonlijke inkomsten verkregen uit niet-zelfstandige arbeid),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka od poljoprivredne delatnosti (de belasting op en de bijdragen uit persoonlijke inkomsten verkregen uit landbouw),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka od samostalnog obavljanja privrednih i neprivrednih delatnosti (de belasting op en bijdragen uit persoonlijke inkomsten verkregen uit zelfstandige werkzaamheden van economische en niet-economische aard),

      • - porez i doprinosi iz ličnog dohotka od autorskih prava, patenata i tehničkih unapredjenja (de belasting op en de bijdragen uit persoonlijke inkomsten verkregen uit auteursrechten, octrooien en technische vindingen),

      • - porez na prihod od imovine i itnovinskih prava (de belasting op de opbrengst uit vermogen en vermogensrechten),

      • - porez na imovinu (de vermogensbelasting),

      • - porez iz ukupnog prihoda gradjana (de belasting over het totale inkomen van staatsburgers),

      • - porez na dobit stranih lica ostvarenu ulaganjem u domacu organizaciju udruženog rada za svrhe zajednickog poslovanja (de belasting op voordelen die door buitenlanders in het kader van een gemeenschappelijk geëxploiteerde onderneming worden gehaald uit investeringen in een binnenlands werkverband),

      • - - porez na dobit stranih lica ostvarenu izvodjenjem investicionih radova (de belasting op voordelen door buitenlanders behaald uit investeringsprojecten),

      • - porez na prihod strariih lica ostvaren od prevoza putnika i robe (de belasting op opbrengsten door buitenlanders behaald met het vervoer van passagiers en vracht),

      (hierna te noemen: „Joegoslavische belasting”).

  • 4 De Overeenkomst is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van ondertekening van deze Overeenkomst naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van de Staten delen elkaar de wezenlijke wijzigingen mede die in hun onderscheiden belastingwetgevingen zijn aangebracht.

Artikel 3. Algemene begripsbepalingen

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst:

    • a) betekent de uitdrukking „Staat” Nederland of Joegoslavië, al naar de context vereist; betekent de uitdrukking „Staten” Nederland en Joegoslavië;

    • b) omvat de uitdrukking „Nederland” het deel van het Koninkrijk der Nederlanden dat in Europa is gelegen, en het onder de Noordzee gelegen deel van de zeebodem en de ondergrond daarvan waarop het Koninkrijk der Nederlanden in overeenstemming met het internationale recht soevereine rechten heeft;

    • c) betekent de uitdrukking „Joegoslavië” het grondgebied van de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië, daaronder begrepen elk gebied buiten de territoriale wateren van Joegoslavië dat bij de wetgeving van Joegoslavië en in overeenstemming met het internationale recht is of nog zal worden aangewezen als een gebied waarbinnen de rechten van Joegoslavië op de zeebodem en de ondergrond daarvan en hun natuurlijke rijkdommen kunnen worden uitgeoefend;

    • d) betekent de uitdrukking „persoon”:

      • 1. wat Nederland betreft, een natuurlijke persoon, een lichaam en elke andere vereniging van personen;

      • 2. wat Joegoslavië betreft, een natuurlijke persoon en elke rechtspersoon;

    • e) betekent de uitdrukking „lichaam”:

      • 1. wat Nederland betreft, elke rechtspersoon of elke andere eenheid die voor de belastingheffing als een rechtspersoon wordt behandeld;

      • 2. wat Joegoslavië betreft, een werkverband en elke andere rechtspersoon die aan belasting is onderworpen;

    • f) betekenen de uitdrukkingen „onderneming van een van de Staten” en „onderneming van de andere Staat”, al naar de context vereist, wat Nederland betreft een onderneming gedreven door een inwoner van Nederland en wat Joegoslavië betreft een werkverband en elke andere organisatie en gemeenschap met zelfbestuur, handwerkslieden die zelfstandig een ambacht uitoefenen en een onderneming opgezet buiten het grondgebied van Joegoslavië en gedreven door een inwoner van Joegoslavië; onder deze uitdrukkingen worden niet begrepen de werkzaamheden genoemd in artikel 14 van deze Overeenkomst;

    • g) betekent de uitdrukking „onderdaan” iedere natuurlijke persoon die de nationaliteit van Nederland onderscheidenlijk Joegoslavië bezit;

    • h) betekent de uitdrukking „vast middelpunt” een vaste plaats van waaruit zelfstandige arbeid wordt verricht;

    • i) betekent de uitdrukking „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip of een luchtvaartuig, geëxploiteerd door een onderneming waarvan de plaats van de werkelijke leiding in een van de Staten is gelegen, behalve wanneer het schip of het luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in de andere Staat zijn gelegen;

    • j) betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit”:

      • 1. in Nederland de Minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

      • 2. in Joegoslavië het Federatieve Secretariaat van Financiën of de bevoegde vertegenwoordiger daarvan;

  • 2 Voor de toepassing van de Overeenkomst door elk van de Staten heeft elke daarin niet omschreven uitdrukking de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van die Staat met betrekking tot de belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is.

Artikel 4. Fiscale woonplaats

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „inwoner van een van de Staten” iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die Staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid.

  • 2 Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid van dit artikel inwoner van beide Staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:

    • a) hij wordt geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarmede zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

    • b) indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij gewoonlijk verblijft;

    • c) indien hij in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;

    • d) indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

  • 3 Indien een andere dan een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid van dit artikel inwoner van beide Staten is, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waar de plaats van zijn werkelijke leiding is gelegen.

Artikel 5. Vaste inrichting

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „vaste inrichting" een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden uitgeoefend.

  • 2 De uitdrukking „vaste inrichting" omvat in het bijzonder:

    • a) een plaats waar leiding wordt gegeven;

    • b) een filiaal;

    • c) een kantoor;

    • d) een fabriek;

    • e) een werkplaats, en

    • f) een mijn, een olie- of gasbron, een steengroeve of een andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen.

  • 3 De plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructie- of montagewerkzaamheden vormt alleen een vaste inrichting indien de duur ervan achttien maanden overschrijdt.

  • 4 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste, tweede en derde lid van dit artikel wordt een vaste inrichting niet aanwezig geacht, indien:

    • a) gebruik wordt gemaakt van inrichtingen, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

    • b) een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar wordt aangehouden, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering;

    • c) een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar wordt aangehouden, uitsluitend voor de bewerking of verwerking door een andere onderneming;

    • d) een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of inlichtingen in te winnen;

    • e) een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend voor reclamedoeleinden, het geven van inlichtingen, wetenschappelijk onderzoek of soortgelijke werkzaamheden voor de onderneming die van voorbereidende aard zijn of het karakter van hulpwerkzaamheden hebben;

    • f) een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend voor een combinatie van de in de letters a) tot en met e) genoemde werkzaamheden, mits het totaal van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting dat uit deze combinatie voortvloeit van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

  • 5 Indien een persoon - niet zijnde een onafhankelijke vertegenwoordiger in de zin van het zesde lid van dit artikel - voor een onderneming werkzaam is, en een machtiging bezit om namens de onderneming overeenkomsten af te sluiten en dit recht in een van de Staten gewoonlijk uitoefent, wordt die onderneming, niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel, geacht in die Staat een vaste inrichting te hebben met betrekking tot de werkzaamheden die die persoon voor de onderneming verricht, tenzij de werkzaamheden van die persoon beperkt blijven tot die werkzaamheden genoemd in het vierde lid van dit artikel, die, indien zij worden uitgeoefend door middel van een vaste bedrijfsinrichting, deze vaste bedrijfsinrichting op grond van de bepalingen van dat lid van dit artikel niet tot een vaste inrichting zouden maken.

  • 6 Een onderneming wordt niet geacht een vaste inrichting in een van de Staten te bezitten alleen op grond van de omstandigheid dat zij in die Staat zaken doet door bemiddeling van een makelaar, commissionair of enige andere onafhankelijke vertegenwoordiger, mits deze personen in de normale uitoefening van hun bedrijf handelen.

  • 7 Alleen de omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst dat inwoner is van de andere Staat of dat in die andere Staat zaken doet (hetzij door middel van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), stempelt een van beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

Artikel 6. Inkomsten uit onroerende goederen

  • 1 Inkomsten verkregen door een inwoner van een van de Staten uit onroerende goederen (daaronder begrepen voordelen uit landbouw- of busbedrijven) die in de andere Staat zijn gelegen mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 De uitdrukking „onroerende goederen” heeft de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van de Staat waar de desbetreffende goederen zijn gelegen. Schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende goederen beschouwd.

  • 3 De bepaling van het eerste lid van dit artikel is van toepassing op de inkomsten verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende goederen.

  • 4 De bepalingen van het eerste en derde lid van dit artikel zijn ook van toepassing op inkomsten uit onroerende goederen van een onderneming en op inkomsten uit onroerende goederen gebezigd voor het verrichten van zelfstandige arbeid.

Artikel 7. Winst uit onderneming

  • 1 De voordelen van een onderneming van een van de Staten zijn slechts in die Staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mogen de voordelen van de onderneming in de andere Staat worden belast, maar slechts in zoverre als zij aan die vaste inrichting kunnen worden toegerekend.

  • 2 Onder voorbehoud van de bepalingen van het derde lid van dit artikel worden, indien een onderneming van een van de Staten in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, in elk van de Staten aan die vaste inrichting de voordelen toegerekend die zij geacht zou kunnen worden te behalen, indien zij een zelfstandige onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou uitoefenen onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden en die geheel onafhankelijk transacties zou aangaan met de onderneming waarvan zij een vaste inrichting is.

  • 3 Bij het bepalen van de voordelen van een vaste inrichting worden in aftrek toegelaten kosten - daaronder begrepen kosten van de leiding en algemene beheerskosten - die ten behoeve van de vaste inrichting zijn gemaakt, hetzij in de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd, hetzij elders.

  • 4 De aan een vaste inrichting toe te rekenen voordelen moeten worden bepaald op basis van een afzonderlijke door de vaste inrichting te voeren bedrijfsboekhouding. Indien zulk een bedrijfsboekhouding geen toereikende grondslag vormt voor het bepalen van de voordelen van de vaste inrichting, mogen deze voordelen worden bepaald op basis van een verdeling van de totale winst van de onderneming over de verschillende delen; de gevolgde methode van verdeling moet echter zodanig zijn, dat het resultaat in overeenstemming is met de beginselen die in dit artikel liggen besloten. Zo nodig trachten de bevoegde autoriteiten van de Staten tot overeenstemming te komen over de methode ter verdeling van de voordelen van de onderneming.

  • 5 Geen voordelen worden aan een vaste inrichting toegerekend enkel op grond van aankoop door die vaste inrichting van goederen of koopwaar voor de onderneming.

  • 6 Voor de toepassing van de voorgaande leden van dit artikel worden de aan de vaste inrichting toe te rekenen voordelen van jaar tot jaar volgens dezelfde methode bepaald, tenzij er een goede en genoegzame reden bestaat hiervan af te wijken.

  • 7 Indien in de voordelen bestanddelen zijn begrepen die afzonderlijk in andere artikelen van deze Overeenkomst worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.

  • 8 De voordelen door een inwoner van Nederland verkregen in Joegoslavië met betrekking tot zijn deelneming in een gemeenschappelijk met een Joegoslavische onderneming geëxploiteerde onderneming mogen in Joegoslavië worden belast. De voordelen moeten worden bepaald in overeenstemming met de in de leden twee tot en met zeven van dit artikel neergelegde beginselen.

Artikel 8. Zeevaart, binnenvaart en luchtvaart

  • 1 Voordelen uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer zijn slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 2 Voordelen uit de exploitatie van schepen die dienen voor het vervoer in de binnenwateren zijn slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 3 Indien de plaats van de werkelijke leiding van een zeescheepvaart- of binnenscheepvaartonderneming zich aan boord van een schip bevindt, wordt deze plaats geacht te zijn gelegen in de Staat waar de thuishaven van het schip is gelegen, of, indien er geen thuishaven is, in de Staat waarvan de exploitant van het schip inwoner is.

  • 4 De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn ook van toepassing op voordelen verkregen uit hoofde van een deelneming in een „pool", in een gemeenschappelijke onderneming of in een internationaal geëxploiteerd agentschap.

Artikel 9. Gelieerde ondernemingen

Indien

  • a) een onderneming van een van de Staten onmiddellijk of middellijk deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere Staat, of

  • b) dezelfde personen onmiddellijk of middellijk deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een van de Staten en een onderneming van de andere Staat,

    en in het ene of in het andere geval tussen de beide ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd, die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mogen alle voordelen die een van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald, maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de voordelen van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

Artikel 10. Dividenden

  • 1 Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze dividenden mogen echter in de Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar de aldus geheven belasting mag niet overschrijden:

    • a) 5 percent van het brutobedrag van de dividenden, indien de genieter een lichaam (niet zijnde een maatschap of een vennootschap onder firma) is dat onmiddellijk ten minste 25 percent bezit van het kapitaal van het lichaam dat de dividenden betaalt;

    • b) 15 percent van het brutobedrag van de dividenden in alle andere gevallen.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede lid van dit artikel.

  • 4 De bepalingen van het tweede lid van dit artikel laten onverlet de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald.

  • 5 De uitdrukking „dividenden”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent ten aanzien van Nederland inkomsten uit aandelen, of andere rechten die aanspraak geven op een aandeel in de winst, alsmede inkomsten uit andere vennootschappelijke rechten die door de belastingwetgeving van deze Staat op dezelfde wijze aan de belastingheffing worden onderworpen als inkomsten uit aandelen. De uitdrukking omvat niet de voordelen door een inwoner van Nederland in Joegoslavië verkregen uit hoofde van zijn deelneming in een gemeenschappelijk met een Joegoslavische onderneming geëxploiteerde onderneming.

  • 6 De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing, indien de genieter van de dividenden, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van deze Overeenkomst van toepassing.

  • 7 Indien een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, voordelen of inkomsten verkrijgt uit de andere Staat, mag die andere Staat geen belasting heffen op de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover deze dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere Staat of voor zover het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van een in die andere Staat gevestigde vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van een aldaar gevestigd vast middelpunt behoort, noch de niet-uitgedeelde winst van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit voordelen of inkomsten die uit die andere Staat afkomstig zijn.

Artikel 11. Interest

  • 1 Interest afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat, is slechts in die andere Staat belastbaar.

  • 2 De uitdrukking „interest”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit overheidsleningen, obligaties of schuldbewijzen, al dan niet verzekerd door hypotheek, doch niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst, en schuldvorderingen van welke aard ook, alsmede alle andere inkomsten die door de belastingwetgeving van de Staat waaruit de inkomsten afkomstig zijn, met inkomsten uit geldlening worden gelijkgesteld.

  • 3 De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn niet van toepassing indien de genieter van de interest, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de interest afkomstig is een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de vordering uit hoofde waarvan de interest wordt betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van deze Overeenkomst van toepassing.

  • 4 Interest wordt geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien deze wordt betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat.

  • 5 Niettegenstaande de bepalingen van het vierde lid van dit artikel wordt interest geacht afkomstig te zijn uit de Staat waarin degene die de interest betaalt - of hij inwoner van een van de Staten is of niet - een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft tot het bedrijfs- of beroepsvermogen waarvan de schuldvordering ter zake waarvan de interest wordt betaald behoort en ten laste waarvan de interest komt.

  • 6 Indien, ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de genieter of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde interest, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze wordt betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de genieter zou zijn overeengekomen, vinden de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

Artikel 12. Royalty 's

  • 1 Royalty's afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze royalty's mogen echter in de Staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar de aldus geheven belasting mag 10 percent van het brutobedrag van de royalty's niet overschrijden.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede lid van dit artikel.

  • 4 De uitdrukking „royalty's”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap - daaronder begrepen bioscoopfilms en films en geluids- en beeldbanden voor radio of televisie -, van een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, dan wel voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, nijverheids- en handelsuitrusting of wetenschappelijke uitrusting, of voor inlichtingen omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

  • 5 De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing, indien de genieter van de royalty's, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de royalty's afkomstig zijn een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandig arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en het recht of de zaak uit hoofde waarvan de royalty's verschuldigd zijn, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van deze Overeenkomst van toepassing.

  • 6 Royalty's worden geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien zij worden betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat.

  • 7 Niettegenstaande de bepalingen van het zesde lid van dit artikel worden royalty's geacht afkomstig te zijn uit de Staat waarin degene die de royalty's betaalt - of hij inwoner van een van de Staten is of niet - een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft waarvoor de verplichting tot het betalen van de royalty's was aangegaan en ten laste waarvan de royalty's komen.

  • 8 Indien, ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de genieter of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde royalty's, gelet op het gebruik, het recht of de inlichtingen waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de genieter zou zijn overeengekomen, vinden de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

Artikel 13. Vermogenswinsten

  • 1 Voordelen verkregen door een inwoner van een van de Staten uit de vervreemding van onroerende goederen, zoals bedoeld in artikel 6 van deze Overeenkomst en die zijn gelegen in de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende zaken die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, of van roerende zaken die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten in de andere Staat tot zijn beschikking heeft voor het verrichten van zelfstandige arbeid, daaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van de vaste inrichting (alleen of met de gehele onderneming) of van het vaste middelpunt, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van dit artikel zijn voordelen verkregen uit de vervreemding van schepen of luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd, van schepen die dienen voor het vervoer in de binnenwateren of van roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen, slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen. De bepalingen van artikel 8, derde lid, van deze Overeenkomst vinden hierbij toepassing.

  • 4 Voordelen verkregen uit de vervreemding van alle andere zaken dan die bedoeld in het eerste, tweede en derde lid van dit artikel zijn slechts belastbaar in de Staat waarvan de vervreemder inwoner is.

  • 5 De bepalingen van het vierde lid van dit artikel tasten niet aan het recht van elk van de Staten overeenkomstig zijn eigen wetgeving belasting te heffen op voordelen die uit de vervreemding van aandelen of andere rechten die aanspraak geven op een aandeel in de winst van een lichaam waarvan het kapitaal geheel of ten dele in aandelen is verdeeld en dat inwoner is van die Staat, worden verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van de andere Staat en die in de loop van de laatste vijf jaren voorafgaande aan de vervreemding van de aandelen of rechten inwoner van de eerstbedoelde Staat is geweest.

Artikel 14. Zelfstandige arbeid

  • 1 Voordelen verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten in de uitoefening van zijn vrije beroep of ter zake van andere zelfstandige werkzaamheden van soortgelijke aard mogen in die Staat worden belast. Behoudens het bepaalde in het tweede lid van dit artikel, worden zodanige voordelen vrijgesteld van belasting in de andere Staat.

  • 2 Voordelen verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten in de uitoefening van zijn vrije beroep of ter zake van andere zelfstandige werkzaamheden van soortgelijke aard in de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast, indien de natuurlijke persoon een vast middelpunt in die andere Staat aanhoudt voor een tijdvak of tijdvakken van in totaal 183 dagen of meer in het kalenderjaar, en de voordelen zijn toe te rekenen aan zulk een vast middelpunt.

  • 3 De uitdrukking „vrij beroep” omvat in het bijzonder zelfstandige werkzaamheden op het gebied van wetenschap, letterkunde, kunst, opvoeding of onderwijs, alsmede de zelfstandige werkzaamheden van artsen, advocaten, technici, architecten, tandartsen en accountants.

Artikel 15. Niet-zelfstandige arbeid

  • 1 Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 16, 18, 19 en 20 zijn salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een dienstbetrekking slechts in die Staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere Staat wordt uitgeoefend. Indien de dienstbetrekking aldaar wordt uitgeoefend, mag de ter zake daarvan verkregen beloning in die andere Staat worden belast.

  • 2 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid van dit artikel is de beloning verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een in de andere Staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar, indien:

    • a) de genieter in de andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken, die in het desbetreffende kalenderjaar een totaal van 183 dagen niet te boven gaan, en

    • b) de beloning wordt betaald door of namens een persoon die geen inwoner van de andere Staat is, en

    • c) de beloning niet ten laste komt van een vaste inrichting die, of van een vast middelpunt dat die persoon in de andere Staat heeft.

  • 3 Nietttegenstaande de bepalingen van het eerste en het tweede lid van dit artikel mag de beloning ter zake van een dienstbetrekking uitgeoefend aan boord van een schip of luchtvaartuig in internationaal verkeer of aan boord van een schip dat dient voor het vervoer in de binnenwateren, worden belast in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 4

    • a) Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid van dit artikel, mogen salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen, betaald door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon worden belast in die Staat;

    • b) Deze salarissen, lonen en beloningen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar indien de werkzaamheden worden verricht in die andere Staat en de genieter een inwoner van die andere Staat is die:

      • (1) onderdaan is van die andere Staat; of

      • (2) niet uitsluitend voor het verrichten van de werkzaamheden inwoner van die andere Staat werd.

  • 5 Niettegenstaande de bepalingen van het vierde lid van dit artikel zijn de bepalingen van het eerste, tweede en derde lid van dit artikel van toepassing op salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen ter zake van werkzaamheden verricht in het kader van een op winst gericht bedrijf, uitgeoefend door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 16. Bestuurders- en commissarissenbeloningen en beloningen verkregen ter zake van bestuurderswerkzaamheden in een gemeenschappelijke onderneming

  • 1 Beloningen en andere betalingen verkregen door een inwoner van Nederland in zijn hoedanigheid van lid van het bestuur van een gemeenschappelijke onderneming van een lichaam dat inwoner is van Joegoslavië, mogen in Joegoslavië worden belast.

  • 2 Beloningen en andere betalingen verkregen door een inwoner van Joegoslavië in zijn hoedanigheid van bestuurder of commissaris vaneen lichaam dat inwoner is van Nederland, mogen in Nederland worden belast.

Artikel 17. Artiesten en sportbeoefenaars

  • 1 Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 14 en 15 van deze Overeenkomst, mogen voordelen of inkomsten verkregen door toneelspelers, film-, radio- of televisie-artiesten, musici en andere artiesten alsmede sportbeoefenaren, uit hun persoonlijke werkzaamheden als zodanig worden belast in de Staat waar deze werkzaamheden worden verricht.

  • 2 Indien voordelen of inkomsten ter zake van persoonlijke werkzaamheden als zodanig verricht door een artiest of een sportbeoefenaar als bedoeld in het eerste lid van dit artikel niet aan de artiest of de sportbeoefenaar zelf toekomen, maar aan een andere persoon, mogen die voordelen of inkomsten, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7, 14 en 15 van deze Overeenkomst, worden belast in de Staat waar de werkzaamheden van de artiest of sportbeoefenaar worden verricht.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel, zijn voordelen of inkomsten verkregen door een artiest of sportbeoefenaar als bedoeld in het eerste lid van dit artikel, die inwoner is van een van de Staten slechts belastbaar in die Staat indien de werkzaamheden in de andere Staat worden verricht in het kader van een programma van uitwisseling op het gebied van cultuur of sport dat door beide Staten is goedgekeurd.

Artikel 18. Pensioenen

  • 1 Pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald aan een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten ter zake van een vroegere dienstbetrekking zijn slechts belastbaar in de Staat waarvan die natuurlijke persoon inwoner is.

  • 2

    • a) Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid van dit artikel mogen pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam ten laste van de begroting of van speciale fondsen daarvan aan een natuurlijke persoon worden belast in die Staat;

    • b) Deze pensioenen en beloningen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar, indien de genieter onderdaan en inwoner is van die andere Staat.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van dit artikel, zijn de bepalingen van het eerste lid van dit artikel van toepassing op pensioenen en andere soortgelijke beloningen ter zake van werkzaamheden verricht in het kader van een op winst gericht bedrijf uitgeoefend door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

  • 4 Pensioenen en andere soortgelijke uitkeringen betaald aan een natuurlijke persoon in het kader van de publiekrechtelijke regelingen inzake sociale zekerheid in Nederland mogen in die Staat worden belast.

Artikel 19. Hoogleraren, andere docenten en onderzoekers

  • 1 Vergoedingen die een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten en die in de andere Staat verblijft met het doel gedurende een tijdvak van ten hoogste twee jaren onderwijs te geven of zich met wetenschappelijk onderzoek bezig te houden aan een universiteit, hogeschool of andere inrichting voor onderwijs of wetenschappelijk onderzoek in die andere Staat, voor dat onderwijs of dat onderzoek ontvangt, zijn slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar.

  • 2 Dit artikel is niet van toepassing op inkomsten uit het verrichten van wetenschappelijk onderzoek, indien dit onderzoek niet wordt verricht in het algemeen belang, maar in de eerste plaats voor het persoonlijke nut van een bepaalde persoon of bepaalde personen.

Artikel 20. Studenten

  • 1 Betalingen die een student of een leerling of een voor een beroep of bedrijf in opleiding zijnde persoon, die inwoner is of onmiddellijk voor zijn bezoek aan een van de Staten, inwoner was van de andere Staat en die uitsluitend voor zijn studie of opleiding in de eerstbedoelde Staat verblijft, ontvangt ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding, zijn in die Staat niet belastbaar, mits deze betalingen aan hem worden gedaan uit bronnen buiten die Staat.

  • 2 Inkomsten, die in een belastingjaar een bedrag van 5.000 gulden of de tegenwaarde daarvan in Joegoslavische valuta niet te boven gaan, verkregen door een student of een leerling of een voor een beroep of bedrijf in opleiding zijnde persoon, die inwoner is of onmiddellijk voor zijn bezoek aan een van de Staten, inwoner was van de andere Staat en die uitsluitend voor zijn studie of opleiding in de eerstbedoelde Staat verblijft, ter zake van werkzaamheden verricht in de eerstbedoelde Staat, zijn niet belastbaar in de eerstbedoelde Staat gedurende een tijdvak van niet langer dan vier opeenvolgende jaren vanaf de datum van zijn aankomst in die Staat.

Artikel 21. Overige inkomsten

  • 1 Bestanddelen van het inkomen van een inwoner van een van de Staten, van waaruit ook afkomstig, die niet in de voorgaande artikelen van deze Overeenkomst zijn behandeld, zijn slechts in die Staat belastbaar.

  • 2 De bepalingen van het eerste lid van dit artikel zijn niet van toepassing op inkomsten, niet zijnde inkomsten uit onroerende goederen als bedoeld in artikel 6 van deze Overeenkomst, indien de genieter van die inkomsten, die inwoner is van een van de Staten in de andere Staat een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en het recht of de zaak ter zake waarvan de inkomsten worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van deze Overeenkomst van toepassing.

Artikel 22. Vermogen

  • 1 Vermogen bestaande uit onroerende goederen, zoals bedoeld in artikel 6 van deze Overeenkomst, dat een inwoner van een van de Staten bezit en dat is gelegen in de andere Staat, mag in die andere Staat worden belast.

  • 2 Vermogen bestaande uit roerende zaken die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, of uit roerende zaken die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten in de andere Staat tot zijn beschikking heeft voor het verrichten van zelfstandige arbeid, mag in die andere Staat worden belast.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid van dit artikel zijn schepen en luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd en schepen die dienen voor het vervoer in de binnenwateren, alsmede roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen, slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen. De bepalingen van artikel 8, derde lid, van deze Overeenkomst vinden hierbij toepassing.

  • 4 Alle andere bestanddelen van het vermogen van een inwoner van een van de Staten zijn slechts in die Staat belastbaar.

Artikel 23. Vermijding van dubbele belasting

  • 1 Nederland is bevoegd bij het heffen van belasting van zijn inwoners in de grondslag waarnaar de belasting wordt geheven, de bestanddelen van het inkomen of het vermogen te begrijpen die overeenkomstig de bepalingen van deze Overeenkomst in Joegoslavië mogen worden belast.

  • 2 Indien echter een inwoner van Nederland bestanddelen van het inkomen verkrijgt of vermogensbestanddelen bezit die volgens artikel 6, artikel 7, artikel 10, zesde lid, artikel 11, derde lid, artikel 12, vijfde lid, artikel 13, eerste en tweede lid, artikel 14, tweede lid, artikel 15, eerste en vierde lid, artikel 16, eerste lid, artikel 18, tweede lid, artikel 21, tweede lid en artikel 22, eerste en tweede lid, van deze Overeenkomst in Joegoslavië mogen worden belast en die in de in het eerste lid bedoelde grondslag zijn begrepen, stelt Nederland deze bestanddelen vrij door een vermindering van zijn belasting toe te staan. Deze vermindering wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting. Te dien einde worden genoemde bestanddelen geacht te zijn begrepen in het totale bedrag van de bestanddelen van het inkomen of het vermogen die ingevolge die bepalingen van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld. De vrijstelling waarin de voorgaande bepalingen van dit lid voorzien is eveneens van toepassing op voordelen verkregen door een inwoner van Nederland uit zijn deelneming in een gemeenschappelijke in Joegoslavië geëxploiteerde onderneming en tast niet aan de stimulerende maatregelen op belastinggebied die op grond van de Joegoslavische wetgeving worden verleend ter bevordering van buitenlandse investeringen in Joegoslavië.

  • 3 Nederland verleent voorts een aftrek op de aldus berekende Nederlandse belasting voor die bestanddelen van het inkomen die volgens artikel 10, tweede lid, artikel 12, tweede lid, artikel 15, derde lid, en artikel 17, eerste en tweede lid, van deze Overeenkomst in Joegoslavië mogen worden belast, in zoverre deze bestanddelen in de in het eerste lid bedoelde grondslag zijn begrepen. Het bedrag van deze aftrek is gelijk aan de in Joegoslavië over deze bestanddelen van het inkomen betaalde belasting, maar bedraagt niet meer dan het bedrag van de vermindering die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen bestanddelen van het inkomen de enige bestanddelen van het inkomen zouden zijn geweest die uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

  • 4

    • a) Indien een inwoner van Joegoslavië inkomsten verkrijgt of vermogensbestanddelen bezit die, in overeenstemming met de bepalingen van deze Overeenkomst in Nederland mogen worden belast, stelt Joegoslavië, behalve in het geval bedoeld in artikel 13, vijfde lid, en behoudens de bepalingen onder letter b), die voordelen en inkomsten of die vermogensbestanddelen vrij van belasting, maar mag het, bij het berekenen van de belasting over het overige inkomen of vermogen van die persoon, het belastingtarief toepassen dat van toepassing zou zijn geweest indien het vrijgestelde inkomen of vermogen niet was vrijgesteld.

    • b) Indien een inwoner van Joegoslavië inkomen verkrijgt dat, in overeenstemming met de bepalingen van de artikelen 10 en 12 in Nederland mag worden belast, staat Joegoslavië een vermindering toe op de belasting naar het inkomen van die inwoner tot een bedrag gelijk aan de in Nederland betaalde belasting. Deze vermindering overschrijdt echter niet dat deel van de belasting, zoals dat is berekend vóór het verlenen van de vermindering, dat aan het uit Nederland verkregen inkomen kan worden toegerekend.

  • 5 Indien een inwoner van een van de Staten voordelen verkrijgt die ingevolge artikel 13, vijfde lid, in de andere Staat mogen worden belast, verleent die andere Staat een vermindering op zijn belasting over deze voordelen tot een bedrag dat gelijk is aan de belasting die in de eerstbedoelde Staat over die voordelen is geheven.

Artikel 24. Non-discriminatie

  • 1 Onderdanen van een van de Staten, of zij inwoner zijn van die Staat of niet, worden in de andere Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan onderdanen van die andere Staat onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen. Deze bepaling is eveneens van toepassing op iedere rechtspersoon die zijn rechtspositie als zodanig ontleent aan de wetgeving die in een van de Staten van kracht is.

  • 2 De belastingheffing van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, is in die andere Staat niet ongunstiger dan de belastingheffing van ondernemingen van die andere Staat die dezelfde werkzaamheden uitoefenen. Deze bepaling mag niet aldus worden uitgelegd, dat zij een van de Staten verplicht aan inwoners van de andere Staat bij de belastingheffing de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de samenstelling van het gezin of gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde Staat aan zijn eigen inwoners verleent.

  • 3 Behalve indien de bepalingen van artikel 9, van artikel 11, zesde lid, of van artikel 12, achtste lid, van deze Overeenkomst van toepassing zijn, zijn interest, royalty's en andere uitgaven, betaald door een onderneming van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van die onderneming onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij betaald waren aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat. Zo ook zijn alle schulden van een onderneming van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat bij de vaststelling van het belastbare vermogen van die onderneming aftrekbaar als wanneer zij waren aangegaan met een inwoner van de eerstbedoelde Staat.

  • 4 Ondernemingen van een van de Staten, waarvan het kapitaal geheel of ten dele, onmiddellijk of middellijk, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere Staat, worden in de eerstbedoelde Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan andere soortgelijke ondernemingen van die eerstbedoelde Staat zijn of kunnen worden onderworpen.

Artikel 25. Regeling voor onderling overleg

  • 1 Indien een inwoner van een van de Staten van oordeel is dat de maatregelen van een van de Staten of van beide Staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met deze Overeenkomst, kan hij, onverminderd de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die Staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de Staat waarvan hij inwoner is, of, indien zijn geval valt onder artikel 24, eerste lid, van deze Overeenkomst aan die van de Staat waarvan hij onderdaan of rechtspersoon is. Het geval moet worden voorgelegd binnen vijf jaren nadat de maatregel die aanleiding geeft tot belastingheffing die niet in overeenstemming is met de Overeenkomst, voor het eerst te zijner kennis is gebracht.

  • 2 De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming met de bevoegde autoriteit van de andere Staat te regelen ten einde een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de Overeenkomst, te vermijden.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van de Overeenkomst in onderlinge overeenstemming op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen ten einde dubbele belasting ongedaan te maken in gevallen waarvoor in de Overeenkomst geen voorziening is getroffen.

  • 4 De bevoegde autoriteiten van de Staten kunnen zich rechtstreeks met elkaar in verbinding stellen ten einde een overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden te bereiken.

Artikel 26. Uitwisseling van inlichtingen

  • 1 De bevoegde autoriteiten van de Staten wisselen zodanige inlichtingen uit (zijnde inlichtingen die deze autoriteiten geordend voorhanden hebben) als nodig zijn om uitvoering te geven aan deze Overeenkomst. Elke aldus uitgewisselde inlichting wordt geheim gehouden en niet ter kennis gebracht van andere personen of autoriteiten dan die belast met de vaststelling of invordering van de belastingen die het onderwerp van deze Overeenkomst uitmaken.

  • 2 In geen geval worden de bepalingen van het eerste lid van dit artikel aldus uitgelegd dat zij de bevoegde autoriteiten van een van de Staten de verplichting opleggen:

    • a) administratieve maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of de administratieve praktijk van die of van de andere Staat;

    • b) bijzonderheden te verstrekken die niet verkrijgbaar zijn volgens de wetgeving of in de normale gang van zaken in de administratie van die of van de andere Staat;

    • c) inlichtingen te verstrekken die zouden onthullen:

      • 1. wat Nederland betreft, een bedrijfs-, handels-, nijverheids-, of beroepsgeheim of een fabrieks- of handelswerkwijze, dan wel inlichtingen waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde;

      • 2. wat Joegoslavië betreft, een bedrijfs- of staatsgeheim of een fabrieks- of handelswerkwijze, dan wel inlichtingen waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde.

Artikel 27. Diplomatieke en consulaire ambtenaren

  • 1 De bepalingen van deze Overeenkomst tasten in geen enkel opzicht de fiscale voorrechten aan die diplomatieke en consulaire ambtenaren ontlenen aan de algemene regels van het volkenrecht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten.

  • 2 De Overeenkomst is niet van toepassing op internationale organisaties, hun organen en functionarissen, noch op leden van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een derde Staat die in een van de Staten verblijven, indien zij in die Staat niet aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen of naar het vermogen zijn onderworpen als inwoners van die Staat.

Artikel 28. Inwerkingtreding

Deze Overeenkomst treedt in werking op de dertigste dag na de laatste van de data waarop de onderscheiden Staten elkaar schriftelijk hebben medegedeeld, dat de in hun onderscheiden Staten grondwettelijk vereiste procedures voor de inwerkingtreding ervan zijn vervuld, en de bepalingen ervan vinden toepassing:

  • a) In Joegoslavië:

    met betrekking tot belastingen voor belastingjaren die aanvangen op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin de laatste van de mededelingen is ontvangen;

  • b) In Nederland:

    met betrekking tot belastingen voor belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin de laatste van de mededelingen is ontvangen.

Artikel 29. Beëindiging

Deze Overeenkomst blijft voor onbepaalde tijd van kracht doch elk van de Staten kan op of voor de dertigste juni van enig kalenderjaar dat aanvangt na het verstrijken van een tijdvak van vijf jaren sedert de datum waarop de Overeenkomst in werking is getreden, aan de andere Staat langs diplomatieke weg een schriftelijke kennisgeving van beëindiging zenden, in welk geval de Overeenkomst ophoudt van toepassing te zijn:

  • a) In Joegoslavië:

    met betrekking tot belastingen voor belastingjaren die aanvangen op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan;

  • b) In Nederland:

    met betrekking tot belastingen voor belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen op of na 1 januari van het kalenderjaar dat volgt op dat waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, deze Overeenkomst hebben ondertekend.

GEDAAN in twee originelen te Belgrado, de 22e februari 1982, in de Nederlandse, de Servokroatische en de Engelse taal, zijnde de drie teksten gelijkelijk authentiek. In geval de Nederlandse en de Servokroatische tekst verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst beslissend.

Voor het Koninkrijk der Nederlanden,

(w.g.) M. P. S. VAN BERCKEL

(w.g.) A. P. J. M. M. VAN DER STEE

Voor de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië,

(w.g.) PETAR KOSTIC

Protocol

Bij de ondertekening van de Overeenkomst tot het vermijden van dubbele belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, heden tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië gesloten, zijn de ondergetekenden overeengekomen dat de volgende bepalingen een integrerend deel van de Overeenkomst vormen.

I. Ad Artikel 4

Een natuurlijke persoon die aan boord van een schip woont zonder een werkelijke woonplaats in een van de Staten te hebben, wordt geacht inwoner te zijn van de Staat waar het schip zijn thuishaven heeft.

II. Ad Artikel 4

Voor de toepassing van de Overeenkomst wordt een natuurlijke persoon die deel uitmaakt van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een van de Staten in de andere Staat of in een derde Staat en die onderdaan is van de zendstaat, geacht inwoner van de zendstaat te zijn, indien hij daarin aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen en naar het vermogen is onderworpen als inwoners van die Staat.

III. Ad Artikel 6

Het is wel verstaan dat wat Nederland betreft de uitdrukking „onroerende goederen” mede omvat vechten op veranderlijke of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen.

IV. Ad Artikel 8

Het is wel verstaan dat de bepalingen van artikel 8 van de Overeenkomst mede van toepassing zijn op belastingen die worden geheven op basis van de bruto ontvangsten ter zake van het vervoer van passagiers en vracht in internationaal verkeer.

V. Ad Artikelen 10 en 12

Indien aan de bron belasting is geheven die het belastingbedrag dat ingevolge de bepalingen van artikel 10 of 12 mag worden geheven te boven gaat, moeten verzoeken om teruggaaf van het daarboven uitgaande belastingbedrag worden ingediend bij de bevoegde autoriteit van de Staat die de belasting heeft geheven, binnen een tijdvak van vijf jaren na het einde van het kalenderjaar waarin de belasting is geheven.

VI. Ad Artikel 11

De bepalingen van artikel 11 vinden hun grondslag in de omstandigheid dat krachtens de belastingwetgeving van Nederland en de belastingwetgeving van Joegoslavië, zoals deze wetgeving geldt op de datum van ondertekening van deze Overeenkomst, geen van de Staten een bronbelasting heft op interest afkomstig uit die Staat en betaald aan een inwoner van de andere Staat. Beide Staten verbinden zich onderhandelingen aan te gaan over een herziening van genoemde bepalingen zodra een van de Staten schriftelijk langs diplomatieke weg, aan de andere Staat zijn wens hiertoe kenbaar heeft gemaakt in verband met de omstandigheid dat een bronbelasting op interest is ingevoerd.

VII. Ad Artikel 15

Het is wel verstaan dat de bepalingen van artikel 15, vierde lid, van de Overeenkomst van toepassing zijn op salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen dooreen natuurlijke persoon ter zake van zijn werkzaamheden in de Gemeenschappelijke Economische Vertegenwoordiging van Joegoslavië of de Toeristische Federatie van Joegoslavië.

VIII. Ad Artikel 16

Het is wel verstaan dat bestuurder of commissaris van een Nederlands lichaam slaat op personen die als zodanig zijn benoemd door de algemene vergadering van aandeelhouders of door enig ander bevoegd orgaan van dat lichaam, en zijn belast met de algemene leiding van het lichaam, onderscheidenlijk met het toezicht daarop.

IX. Ad Artikel 18

Het is wel verstaan dat de bepalingen van artikel 18, tweede lid, van de Overeenkomst van toepassing zijn op pensioenen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een natuurlijke persoon ter zake van zijn werkzaamheden in de Gemeenschappelijke Economische Vertegenwoordiging van Joegoslavië of de Toeristische Federatie van Joegoslavië.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN in twee originelen te Belgrado, de 22e februari 1982, in de Nederlandse, de Servokroatische en de Engelse taal, zijnde de drie teksten gelijkelijk authentiek. Ingeval de Nederlandse en de Servokroatische tekst verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst beslissend.

Voor het Koninkrijk der Nederlanden,

(w.g.) M. P. S. VAN BERCKEL

(w.g.) A. P. J. M. M. VAN DER STEE

Voor de Socialistische Federatieve Republiek Joegoslavië,

(w.g.) PETAR KOSTIC

Naar boven