Verdrag betreffende de status van vluchtelingen, Genève, 28-07-1951

Geraadpleegd op 12-10-2024.
Geldend van 01-08-1956 t/m heden

Verdrag betreffende de status van vluchtelingen

Authentiek : EN

CONVENTION RELATING TO THE STATUS OF REFUGEES

Preamble

The High Contracting Parties,

Considering that the Charter of the United Nations and the Universal Declaration of Human Rights approved on 10 December 1948 by the General Assembly have affirmed the principle that human beings shall enjoy fundamental rights and freedoms without discrimination,

Considering that the United Nations has, on various occasions, manifested its profound concern for refugees and endeavoured to assure refugees the widest possible exercise of these fundamental rights and freedoms,

Considering that it is desirable to revise and consolidate previous international agreements relating to the status of refugees and to extend the scope of and the protection accorded by such instruments by means of a new agreement,

Considering that the grant of asylum may place unduly heavy burdens on certain countries, and that a satisfactory solution of a problem of which the United Nations has recognized the international scope and nature cannot therefore be achieved without international co-operation,

Expressing the wish that all States, recognizing the social and humanitarian nature of the problem of refugees, will do everything within their power to prevent this problem from becoming a cause of tension between States,

Noting that the United Nations High Commissioner for Refugees is charged with the task of supervising international conventions providing for the protection of refugees, and recognizing that the effective co-ordination of measures taken to deal with this problem will depend upon the co-operation of States with the High Commissioner,

Have agreed as follows:

CHAPTER I. General Provisions

Article 1. Definition of the Term "Refugee"

• A For the purposes of the present Convention, the term "refugee" shall apply to any person who:

  • (1) Has been considered a refugee under the Arrangements of 12 May 1926 and 30 June 1928 or under the Conventions of 28 October 1933 and 10 February 1938, the Protocol of 14 September 1939 or the Constitution of the International Refugee Organization;

    Decisions of non-eligibility taken by the International Refugee Organization during the period of its activities shall not prevent the status of refugee being accorded to persons who fulfil the conditions of paragraph 2 of this section;

  • (2) As a result of events occurring before 1 January 1951 and owing to well-founded fear of being persecuted for reasons of race, religion, nationality, membership of a particular social group or political opinion, is outside the country of his nationality and is unable or, owing to such fear, is unwilling to avail himself of the protection of that country; or who, not having a nationality and being outside the country of his former habitual residence as a result of such events, is unable or, owing to such fear, is unwilling to return to it.

  In the case of a person who has more than one nationality, the term "the country of his nationality" shall mean each of the countries of which he is a national, and a person shall not be deemed to be lacking the protection of the country of his nationality if, without any valid reason based on well-founded fear, he has not availed himself of the protection of one of the countries of which he is a national.

• B

  • (1) For the purposes of this Convention, the words "events occurring before 1 January 1951" in article 1, section A, shall be understood to mean either

    • (a) "events occurring in Europe before 1 January 1951"; or

    • (b) "events occurring in Europe or elsewhere before 1 January 1951";

      and each Contracting State shall make a declaration at the time of signature, ratification or accession, specifying which of these meanings it applies for the purpose of its obligations under this Convention.

  • (2) Any Contracting State which has adopted alternative (a) may at any time extend its obligations by adopting alternative (b) by means of a notification addressed to the Secretary-General of the United Nations.

• C This Convention shall cease to apply to any person falling under the terms of section A if:

  • (1) He has voluntarily re-availed himself of the protection of the country of his nationality; or

  • (2) Having lost his nationality, he has voluntarily reacquired it; or

  • (3) He has acquired a new nationality, and enjoys the protection of the country of his new nationality; or

  • (4) He has voluntarily re-established himself in the country which he left or outside which he remained owing to fear of persecution; or

  • (5) He can no longer, because the circumstances in connexion with which he has been recognized as a refugee have ceased to exist, continue to refuse to avail himself of the protection of the country of his nationality;

    Provided that this paragraph shall not apply to a refugee falling under section A (1) of this article who is able to invoke compelling reasons arising out of previous persecution for refusing to avail himself of the protection of the country of nationality;

  • (6) Being a person who has no nationality he is, because the circumstances in connexion with which he has been recognized as a refugee have ceased to exist, able to return to the country of his former habitual residence;

    Provided that this paragraph shall not apply to a refugee falling under section A (1) of this article who is able to invoke compelling reasons arising out of previous persecution for refusing to return to the country of his former habitual residence.

• D This Convention shall not apply to persons who are at present receiving from organs or agencies of the United Nations other than the United Nations High Commissioner for Refugees protection or assistance.

  When such protection or assistance has ceased for any reason, without the position of such persons being definitively settled in accordance with the relevant resolutions adopted by the General Assembly of the United Nations, these persons shall ipso facto be entitled to the benefits of this Convention.

• E This Convention shall not apply to a person who is recognized by the competent authorities of the country in which he has taken residence as having the rights and obligations which are attached to the possession of the nationality of that country.

• F The provisions of this Convention shall not apply to any person with respect to whom there are serious reasons for considering that:

  • (a) he has committed a crime against peace, a war crime, or a crime against humanity, as defined in the international instruments drawn up to make provision in respect of such crimes;

  • (b) he has committed a serious non-political crime outside the country of refuge prior to his admission to that country as a refugee;

  • (c) he has been guilty of acts contrary to the purposes and principles of the United Nations.

Article 2. General Obligations

Every refugee has duties to the country in which he finds himself, which require in particular that he conform to its laws and regulations as well as to measures taken for the maintenance of public order.

Article 3. Non-discrimination

The Contracting States shall apply the provisions of this Convention to refugees without discrimination as to race, religion or country of origin.

Article 4. Religion

The Contracting States shall accord to refugees within their territories treatment at least as favourable as that accorded to their nationals with respect to freedom to practice their religion and freedom as regards the religious education of their children.

Article 5. Rights granted apart from this Convention

Nothing in this Convention shall be deemed to impair any rights and benefits granted by a Contracting State to refugees apart from this Convention.

Article 6. The Term "in the same circumstances"

For the purpose of this Convention, the term "in the same circumstances" implies that any requirements (including requirements as to length and conditions of sojourn or residence) which the particular individual would have to fulfil for the enjoyment of the right in question, if he were not a refugee, must be fulfilled by him, with the exception of requirements which by their nature a refugee is incapable of fulfilling.

Article 7. Exemption from Reciprocity

• 1 Except where this Convention contains more favourable provisions, a Contracting State shall accord to refugees the same treatment as is accorded to aliens generally.

• 2 After a period of three years' residence, all refugees shall enjoy exemption from legislative reciprocity in the territory of the Contracting States.

• 3 Each Contracting State shall continue to accord to refugees the rights and benefits to which they were already entitled, in the absence of reciprocity, at the date of entry into force of this Convention for that State.

• 4 The Contracting States shall consider favourably the possibility of according to refugees, in the absence of reciprocity, rights and benefits beyond those to which they are entitled according to paragraphs 2 and 3, and to extending exemption from reciprocity to refugees who do not fulfil the conditions provided for in paragraphs 2 and 3.

• 5 The provisions of paragraphs 2 and 3 apply both to the rights and benefits referred to in articles 13, 18, 19, 21 and 22 of this Convention and to rights and benefits for which this Convention does not provide.

Article 8. Exemption from Exceptional Measures

With regard to exceptional measures which may be taken against the person, property or interests of nationals of a foreign State, the Contracting States shall not apply such measures to a refugee who is formally a national of the said State solely on account of such nationality. Contracting States which, under their legislation, are prevented from applying the general principle expressed in this article, shall, in appropriate cases, grant exemptions in favour of such refugees.

Article 9. Provisional Measures

Nothing in this Convention shall prevent a Contracting State, in time of war or other grave and exceptional circumstances, from taking provisionally measures which it considers to be essential to the national security in the case of a particular person, pending a determination by the Contracting State that that person is in fact a refugee and that the continuance of such measures is necessary in his case in the interests of national security.

Article 10. Continuity of Residence

• 1 Where a refugee has been forcibly displaced during the Second World War and removed to the territory of a Contracting State, and is resident there, the period of such enforced sojourn shall be considered to have been lawful residence within that territory.

• 2 Where a refugee has been forcibly displaced during the Second World War from the territory of a Contracting State and has, prior to the date of entry into force of this Convention, returned there for the purpose of taking up residence, the period of residence before and after such enforced displacement shall be regarded as one uninterrupted period for any purposes for which uninterrupted residence is required.

Article 11. Refugee Seamen

In the case of refugees regularly serving as crew members on board a ship flying the flag of a Contracting State, that State shall give sympathetic consideration to their establishment on its territory and the issue of travel documents to them or their temporary admission to its territory particularly with a view to facilitating their establishment in another country.

CHAPTER II. Juridical Status

Article 12. Personal Status

• 1 The personal status of a refugee shall be governed by the law of the country of his domicile or, if he has no domicile, by the law of the country of his residence.

• 2 Rights previously acquired by a refugee and dependent on personal status, more particularly rights attaching to marriage, shall be respected by a Contracting State, subject to compliance, if this be necessary, with the formalities required by the law of that State, provided that the right in question is one which would have been recognized by the law of that State had he not become a refugee.

Article 13. Movable and Immovable Property

The Contracting States shall accord to a refugee treatment as favourable as possible and, in any event, not less favourable than that accorded to aliens generally in the same circumstances, as regards the acquisition of movable and immovable property and other rights pertaining thereto, and to leases and other contracts relating to movable and immovable property.

Article 14. Artistic Rights and Industrial Property

In respect of the protection of industrial property, such as inventions, designs or models, trade marks, trade names, and of rights in literary, artistic and scientific works, a refugee shall be accorded in the country in which he has his habitual residence the same protection as is accorded to nationals of that country. In the territory of any other Contracting State, he shall be accorded the same protection as is accorded in that territory to nationals of the country in which he has his habitual residence.

Article 15. Right of Association

As regards non-political and non-profit-making associations and trade unions the Contracting States shall accord to refugees lawfully staying in their territory the most favourable treatment accorded to nationals of a foreign country, in the same circumstances.

Article 16. Access to Courts

• 1 A refugee shall have free access to the courts of law on the territory of all Contracting States.

• 2 A refugee shall enjoy in the Contracting State in which he has his habitual residence the same treatment as a national in matters pertaining to access to the Courts, including legal assistance and exemption from cautio judicatum solvi.

• 3 A refugee shall be accorded in the matters referred to in paragraph 2 in countries other than that in which he has his habitual residence the treatment granted to a national of the country of his habitual residence.

CHAPTER III. Gainful Employment

Article 17. Wage-earning Employment

• 1 The Contracting States shall accord to refugees lawfully staying in their territory the most favourable treatment accorded to nationals of a foreign country in the same circumstances, as regards the right to engage in wage-earning employment.

• 2 In any case, restrictive measures imposed on aliens or the employment of aliens for the protection of the national labour market shall not be applied to a refugee who was already exempt from them at the date of entry into force of this Convention for the Contracting State concerned, or who fulfils one of the following conditions:

  • (a) He has completed three years' residence in the country;

  • (b) He has a spouse possessing the nationality of the country of residence. A refugee may not invoke the benefit of this provision if he has abandoned his spouse;

  • (c) He has one or more children possessing the nationality of the country of residence.

• 3 The Contracting States shall give sympathetic consideration to assimilating the rights of all refugees with regard to wage-earning employment to those of nationals, and in particular of those refugees who have entered their territory pursuant to programmes of labour recruitment or under immigration schemes.

Article 18. Self-employment

The Contracting States shall accord to a refuges lawfully in their territory treatment as favourable as possible and, in any event, not less favourable than that accorded to aliens generally in the same circumstances, as regards the right to engage on his own account in agriculture, industry, handicrafts and commerce and to establish commercial and industrial companies.

Article 19. Liberal Professions

• 1 Each Contracting State shall accord to refugees lawfully staying in their territory who hold diplomas recognized by the competent authorities of that State, and who are desirous of practising a liberal profession, treatment as favourable as possible and, in any event, not less favourable than that accorded to aliens generally in the same circumstances.

• 2 The Contracting States shall use their best endeavours consistently with their laws and constitutions to secure the settlement of such refugees in the territories, other than the metropolitan territory, for whose international relations they are responsible.

CHAPTER IV. Welfare

Article 20. Rationing

Where a rationing system exists, which applies to the population at large and regulates the general distribution of products in short supply, refugees shall be accorded the same treatment as nationals.

Article 21. Housing

As regards housing, the Contracting States, in so far as the matter is regulated by laws or regulations or is subject to the control of public authorities, shall accord to refugees lawfully staying in their territory treatment as favourable as possible and, in any event, not less favourable than that accorded to aliens generally in the same circumstances.

Article 22. Public Education

• 1 The Contracting States shall accord to refugees the same treatment as is accorded to nationals with respect to elementary education.

• 2 The Contracting States shall accord to refugees treatment as favourable as possible, and, in any event, not less favourable than that accorded to aliens generally in the same circumstances, with respect to education other than elementary education and, in particular, as regards access to studies, the recognition of foreign school certificates, diplomas and degrees, the remission of fees and charges and the award of scholarships.

Article 23. Public Relief

The Contracting States shall accord to refugees lawfully staying in their territory the same treatment with respect to public relief and assistance as is accorded to their nationals.

Article 24. Labour Legislation and Social Security

• 1 The Contracting States shall accord to refugees lawfully staying in their territory the same treatment as is accorded to nationals in respect of the following matters:

  • (a) In so far as such matters are governed by laws or regulations or are subject to the control of administrative authorities: remuneration, including family allowances where these form part of remuneration, hours of work, overtime arrangements, holidays with pay, restrictions on home work, minimum age of employment, apprenticeship and training, women's work and the work of young persons, and the enjoyment of the benefits of collective bargaining;

  • (b) Social security (legal provisions in respect of employment injury, occupational diseases, maternity, sickness, disability, old age, death, unemployment, family responsibilities and any other contingency which, according to national laws or regulations, is covered by a social security scheme), subject to the following limitations:

    • (i) There may be appropriate arrangements for the maintenance of acquired rights and rights in course of acquisition;

    • (ii) National laws or regulations of the country of residence may prescribe special arrangements concerning benefits or portions of benefits which are payable wholly out of public funds, and concerning allowances paid to persons who do not fulfil the contribution conditions prescribed for the award of a normal pension.

• 2 The right to compensation for the death of a refugee resulting from employment injury or from occupational disease shall not be affected by the fact that the residence of the beneficiary is outside the territory of the Contracting State.

• 3 The Contracting States shall extend to refugees the benefits of agreements concluded between them, or which may be concluded between them in the future, concerning the maintenance of acquired rights and rights in the process of acquisition in regard to social security, subject only to the conditions which apply to nationals of the States signatory to the agreements in question.

• 4 The Contracting States will give sympathetic consideration to extending to refugees so far as possible the benefits of similar agreements which may at any time be in force between such Contracting States and noncontracting States.

CHAPTER V. Administrative Measures

Article 25. Administrative Assistance

• 1 When the exercise of a right by a refugee would normally require the assistance of authorities of a foreign country to whom he cannot have recourse, the Contracting States in whose territory he is residing shall arrange that such assistance be afforded to him by their own authorities or by an international authority.

• 2 The authority or authorities mentioned in paragraph 1 shall deliver or cause to be delivered under their supervision to refugees such documents or certifications as would normally be delivered to aliens by or through their national authorities,

• 3 Documents or certifications so delivered shall stand in the stead of the official instruments delivered to aliens by or through their national authorities, and shall be given credence in the absence of proof to the contrary.

• 4 Subject to such exceptional treatment as may be granted to indigent persons, fees may be charged for the services mentioned herein, but such fees shall be moderate and commensurate with those charged to nationals for similar services.

• 5 The provisions of this article shall be without prejudice to articles 27 and 28.

Article 26. Freedom of Movement

Each Contracting State shall accord to refugees lawfully in its territory the right to choose their place of residence and to move freely within its territory, subject to any regulations applicable to aliens generally in the same circumstances.

Article 27. Identity Papers

The Contracting States shall issue identity papers to any refugee in their territory who does not possess a valid travel document.

Article 28. Travel Documents

• 1 The Contracting States shall issue to refugees lawfully staying in their territory travel documents for the purpose of travel outside their territory, unless compelling reasons of national security or public order otherwise require, and the provisions of the Schedule to this Convention shall apply with respect to such documents. The Contracting States may issue such a travel document to any other refugee in their territory; they shall in particular give sympathetic consideration to the issue of such a travel document to refugees in their territory who are unable to obtain a travel document from the country of their lawful residence.

• 2 Travel documents issued to refugees under previous international agreements by parties thereto shall be recognized and treated by the Contracting States in the same way as if they had been issued pursuant to this article.

Article 29. Fiscal Charges

• 1 The Contracting States shall not impose upon refugees duties, charges or taxes, of any description whatsoever, other or higher than those which are or may be levied on their nationals in similar situations.

• 2 Nothing in the above paragraph shall prevent the application to refugees of the laws and regulations concerning charges in respect of the issue to aliens of administrative documents including identity papers.

Article 30. Transfer of Assets

• 1 A Contracting State shall, in conformity with its laws and regulations, permit refugees to transfer assets which they have brought into its territory, to another country where they have been admitted for the purposes of resettlement.

• 2 A Contracting State shall give sympathetic consideration to the application of refugees for permission to transfer assets wherever they may be and which are necessary for their resettlement in another country to which they have been admitted.

Article 31. Refugees unlawfully in the Country of Refuge

• 1 The Contracting States shall not impose penalties, on account of their illegal entry or presence, on refugees who, coming directly from a territory where their life or freedom was threatened in the sense of article 1, enter or are present in their territory without authorization, provided they present themselves without delay to the authorities and show good cause for their illegal entry or presence.

• 2 The Contracting States shall not apply to the movements of such refugees restrictions other than those which are necessary and such restrictions shall only be applied until their status in the country is regularized or they obtain admission into another country. The Contracting States shall allow such refugees a reasonable period and all the necessary facilities to obtain admission into another country.

Article 32. Expulsion

• 1 The Contracting States shall not expel a refugee lawfully in their territory save on grounds of national security or public order.

• 2 The expulsion of such a refugee shall be only in pursuance of a decision reached in accordance with due process of law. Except where compelling reasons of national security otherwise require, the refugee shall be allowed to submit evidence to clear himself, and to appeal to and be represented for the purpose before competent authority or a person or persons specially designated by the competent authority.

• 3 The Contracting States shall allow such a refugee a reasonable period within which to seek legal admission into another country. The Contracting States reserve the right to apply during that period such internal measures as they may deem necessary.

Article 33. Prohibition of Expulsion or Return ("Refoulement")

• 1 No Contracting State shall expel or return ("refouler") a refugee in any manner whatsoever to the frontiers of territories where his life or freedom would be threatened on account of his race, religion, nationality, membership of a particular social group or political opinion.

• 2 The benefit of the present provision may not, however, be claimed by a refugee whom there are reasonable grounds for regarding as a danger to the security of the country in which he is, or who, having been convicted by a final judgement of a particularly serious crime, constitutes a danger to the community of that country.

Article 34. Naturalization

The Contracting States shall as far as possible facilitate the assimilation and naturalization of refugees. They shall in particular make every effort to expedite naturalization proceedings and to reduce as far as possible the charges and costs of such proceedings.

CHAPTER VI. Executory and Transitory Provisions

Article 35. Co-operation of the National Authorities with the United Nations

• 1 The Contracting States undertake to co-operate with the Office of the United Nations High Commissioner for Refugees, or any other agency of the United Nations which may succeed it, in the exercise of its functions, and shall in particular facilitate its duty of supervising the application of the provisions of this Convention.

• 2 In order to enable the Office of the High Commissioner or any other agency of the United Nations which may succeed it, to make reports to the competent organs of the United Nations, the Contracting States undertake to provide them in the appropriate form with information and statistical data requested concerning:

  • (a) the condition of refugees,

  • (b) the implementation of this Convention, and

  • (c) laws, regulations and decrees which are, or may hereafter be, in force relating to refugees.

Article 36. Information on National Legislation

The Contracting States shall communicate to the Secretary-General of the United Nations the laws and regulations which they may adopt to ensure the application of this Convention.

Article 37. Relation to Previous Conventions

Without prejudice to article 28, paragraph 2, of this Convention, this Convention replaces, as between parties to it, the Arrangements of 5 July 1922, 31 May 1924, 12 May 1926, 30 June 1928 and 30 July 1935, the Conventions of 28 October 1933 and 10 February 1938, the Protocol of 14 September 1939 and the Agreement of 15 October 1946.

CHAPTER VII. Final Clauses

Article 38. Settlement of Disputes

Any dispute between parties to this Convention relating to its interpretation or application, which cannot be settled by other means, shall be referred to the International Court of Justice at the request of any one of the parties to the dispute.

Article 39. Signature, Ratification and Accession

• 1 This Convention shall be opened for signature at Geneva on 28 July 1951 and shall thereafter be deposited with the Secretary-General of the United Nations. It shall be open for signature at the European Office of the United Nations from 28 July to 31 August 1951 and shall be re-opened for signature at the Headquarters of the United Nations from 17 September 1951 to 31 December 1952.

• 2 This Convention shall be open for signature on behalf of all States Members of the United Nations, and also on behalf of any other State invited to attend the Conference of Plenipotentiaries on the Status of Refugees and Stateless Persons or to which an invitation to sign will have been addressed by the General Assembly. It shall be ratified and the instruments of ratification shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

• 3 This Convention shall be open from 28 July 1951 for accession by the States referred to in paragraph 2 of this article. Accession shall be effected by the deposit of an instrument of accession with the Secretary-General of the United Nations.

Article 40. Territorial Application Clause

• 1 Any State may, at the time of signature, ratification or accession, declare that this Convention shall extend to all or any of the territories for the international relations of which it is responsible. Such a declaration shall take effect when the Convention enters into force for the State concerned.

• 2 At any time thereafter any such extension shall be made by notification addressed to the Secretary-General of the United Nations and shall take effect as from the ninetieth day after the day of receipt by the Secretary-General of the United Nations of this notification, or as from the date of entry into force of the Convention for the State concerned, whichever is the later.

• 3 With respect to those territories to which this Convention is not extended at the time of signature, ratification or accession, each State concerned shall consider the possibility of taking the necessary steps in order to extend the application of this Convention to such territories, subject, where necessary for constitutional reasons, to the consent of the Governments of such territories.

Article 41. Federal Clause

In the case of a Federal or non-unitary State, the following provisions shall apply:

• (a) With respect to those articles of this Convention that come within the legislative jurisdiction of the federal legislative authority, the obligations of the Federal Government shall to this extent be the same as those of Parties which are not Federal States;

• (b) With respect to those articles of this Convention that come within the legislative jurisdiction of constitutional States provinces or cantons which are not, under the constitutional system of the federation, bound to take legislative action, the Federal Government shall bring such articles with a favourable recommendation to the notice of the appropriate authorities of states, provinces or cantons at the earliest possible moment.

• (c) A Federal State Party to this Convention shall, at the request of any other Contracting State transmitted through the Secretary-General of the United Nations, supply a statement of the law and practice of the Federation and its constituent units in regard to any particular provision of the Convention showing the extent to which effect has been given to that provision by legislative or other action.

Article 42. Reservations

• 1 At the time of signature, ratification or accession, any State may make reservations to articles of the Convention other than to articles 1, 3, 4, 16 (1), 33, 36 - 46 inclusive.

• 2 Any State making a reservation in accordance with paragraph 1 of this article may at any time withdraw the reservation by a communication to that effect addressed to the Secretary-General of the United Nations.

Article 43. Entry into force

• 1 This Convention shall come into force on the ninetieth day following the day of deposit of the sixth instrument of ratification or accession.

• 2 For each State ratifying or acceding to the Convention after the deposit of the sixth instrument of ratification or accession, the Convention shall enter into force on the ninetieth day following the date of deposit by such State of its instrument of ratification or accession.

Article 44. Denunciation

• 1 Any Contracting State may denounce this Convention at any time by a notification addressed to the Secretary-General of the United Nations.

• 2 Such denunciation shall take effect for the Contracting State concerned one year from the date upon which it is received by the Secretary-General of the United Nations.

• 3 Any State which has made a declaration or notification under article 40 may, at any time thereafter, by a notification to the Secretary-General of the United Nations, declare that the Convention shall cease to extend to such territory one year after the date of receipt of the notification by the Secretary-General.

Article 45. Revision

• 1 Any Contracting State may request revision of this Convention at any time by a notification addressed to the Secretary-General of the United Nations.

• 2 The General Assembly of the United Nations shall recommend the steps, if any, to be taken in respect of such request.

Article 46. Notifications by the Secretary-General of the United Nations

The Secretary-General of the United Nations shall inform all Members of the United Nations and non-member States referred to in article 39:

• (a) Of declarations and notifications in accordance with section B of article 1;

• (b) Of signatures, ratifications and accessions in accordance with article 39;

• (c) Of declarations and notifications in accordance with article 40;

• (d) Of reservations and withdrawals in accordance with article 42;

• (e) Of the date on which this Convention will come into force in accordance with article 43;

• (f) Of denunciations and notifications in accordance with article 44;

• (g) Of requests for revision in accordance with article 45.

IN FAITH WHEREOF the undersigned, duly authorized, have signed this Convention on behalf of their respective Governments,

DONE at Geneva, this twenty-eighth day of July, one thousand nine hundred and fifty-one in a single copy, of which the English and French texts are equally authentic and which shall remain deposited in the archives of the United Nations, and certified true copies of which shall be delivered to all Members of the United Nations and to the non-member States referred to in article 39.

SCHEDULE

Paragraph 1

• 1 The travel document referred to in article 28 of this Convention shall be similar to the specimen annexed hereto.

• 2 The document shall be made out in at least two languages, one of which shall be English or French.

Paragraph 2

Subject to the regulations obtaining in the country of issue, children may be included in the travel document of a parent or, in exceptional circumstances, of another adult refugee.

Paragraph 3

The fees charged for issue of the document shall not exceed the lowest scale of charges for national passports.

Paragraph 4

Save in special or exceptional cases, the document shall be made valid for the largest possible number of countries.

Paragraph 5

The document shall have a validity of either one or two years, at the discretion of the issuing authority.

Paragraph 6

• 1 The renewal or extension of the validity of the document is a matter for the authority which issued it, so long as the holder has not established lawful residence in another territory and resides lawfully in the territory of the said authority. The issue of a new document is, under the same conditions, a matter for the authority which issued the former document.

• 2 Diplomatic or consular authorities, specially authorized for the purpose, shall be empowered to extend, for a period not exceeding six months, the validity of travel documents issued by their Governments.

• 3 The Contracting States shall give sympathetic consideration to renewing or extending the validity of travel documents or issuing new documents to refugees no longer lawfully resident in their territory who are unable to obtain a travel document from the country of their lawful residence.

Paragraph 7

The Contracting States shall recognize the validity of the documents issued in accordance with the provisions of article 28 of this Convention.

Paragraph 8

The competent authorities of the country to which the refugee desires to proceed shall, if they are prepared to admit him and if a visa is required, affix a visa on the document of which he is the holder.

Paragraph 9

• 1 The Contracting States undertake to issue transit visas to refugees who have obtained visas for a territory of final destination.

• 2 The issue of such visas may be refused on grounds which would justify refusal of a visa to any alien.

Paragraph 10

The fees for the issue of exit, entry or transit visas shall not exceed the lowest scale of charges for visas on foreign passports.

Paragraph 11

When a refugee has lawfully taken up residence in the territory of another Contracting State, the responsibility for the issue of a new document, under the terms and conditions of article 28, shall be that of the competent authority of that territory, to which the refugee shall be entitled to apply.

Paragraph 12

The authority issuing a new document shall withdraw the old document and shall return it to the country of issue if it is stated in the document that it should be so returned; otherwise it shall withdraw and cancel the document.

Paragraph 13

• 1 Each Contracting State undertakes that the holder of a travel document issued by it in accordance with article 28 of this Convention shall be readmitted to its territory at any time during the period of its validity.

• 2 Subject to the provisions of the preceding sub-paragraph, a Contracting State may require the holder of the document to comply with such formalities as may be prescribed in regard to exit from or return to its territory.

• 3 The Contracting States reserve the right, in exceptional cases, or in cases where the refugee's stay is authorized for a specific period, when issuing the document, to limit the period during which the refugee may return to a period of not less than three months.

Paragraph 14

Subject only to the terms of paragraph 13, the provisions of this Schedule in no way affect the laws and regulations governing the conditions of admission to, transit through, residence and establishment in, and departure from, the territories of the Contracting States.

Paragraph 15

Neither the issue of the document nor the entries made thereon determine or affect the status of the holder, particularly as regards nationality.

Paragraph 16

The issue of the document does not in any way entitle the holder to the protection of the diplomatic or consular authorities of the country of issue, and does not confer on these authorities a right of protection.

ANNEX Specimen Travel Document

The document will be in booklet form (approximately 15 X 10 centimeters).

It is recommended that it be so printed that any erasure or alteration by chemical or other means can be readily detected, and that the words "Convention of 28 July 1951" be printed in continuous repetition on each page, in the language of the issuing country.

FINAL ACT OF THE UNITED NATIONS CONFERENCE OF PLENIPOTENTIARIES ON THE STATUS OF REFUGEES AND STATELESS PERSONS

I

The General Assembly of the United Nations, by Resolution 429 (V) of 14 December 1950, decided to convene in Geneva a Conference of Plenipotentiaries to complete the drafting of, and to sign, a Convention relating to the Status of Refugees and a Protocol relating to the Status of Stateless Persons.

The Conference met at the European Office of the United Nations in Geneva from 2 to 25 July 1951.

The Governments of the following twenty-six States were represented by delegates who all submitted satisfactory credentials or other communications of appointment authorizing them to participate in the Conference:

Australia	Luxembourg
Austria	Monaco
Belgium	Netherlands
Brazil	Norway
Canada	Sweden
Colombia	Switzerland (the Swiss delegation also represented Liechtenstein)
Denmark
Egypt
France	Turkey
Federal Republic of Germany	United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
Greece
Holy See	United States of America
Iraq	Venezuela
Israel	Yugoslavia
Italy

The Governments of the following two States were represented by observers:

Cuba

Iran

Pursuant to the request of the General Assembly, the United Nations High Commissioner for Refugees participated, without the right to vote, in the deliberations of the Conference.

The International Labour Organisation and the International Refugee Organization were represented at the Conference without the right to vote.

The Conference invited a representative of the Council of Europe to be represented at the Conference without the right to vote.

Representatives of the following Non-Governmental Organizations in consultative relationship with the Economic and Social Council were also present as observers:

Category A

International Confederation of Free Trade Unions International Federation of Christian Trade Unions Inter-Parliamentary Union

Category B

Agudas Israel World Organization

Caritas Internationalis

Catholic International Union for Social Service

Commission of the Churches on International Affairs

Consultative Council of Jewish Organizations

Co-ordinating Board of Jewish Organizations

Friends' World Committee for Consultation

International Association of Penal Law

International Bureau for the Unification of Penal Law

International Committee of the Red Cross

International Council of Women

International Federation of Friends of Young Women

International League for the Rights of Man

International Social Service

International Union for Child Welfare

International Union of Catholic Women's Leagues

Pax Romana

Women's International League for Peace and Freedom

World Jewish Congress

World Union for Progressive Judaism

World Young Women's Christian Association

Register

International Relief Committee for Intellectual Workers

League of Red Cross Societies

Standing Conference of Voluntary Agencies

World Association of Girl Guides and Girl Scouts

World University Service

Representatives of Non-Governmental Organizations which have been granted consultative status by the Economic and Social Council as well as of those entered by the Secretary-General, on the Register referred to in Resolution 288 B (X) of the Economic and Social Council, paragraph 17, had under the rules of procedure adopted by the Conference the right to submit written or oral statements to the Conference,.

The Conference elected Mr. Knud Larsen, of Denmark, as President, and Mr. A. Herment, of Belgium, and Mr. Talat Miras, of Turkey, as Vice-Presidents.

At its second meeting, the Conference, acting on a proposal of the representative of Egypt, unanimously decided to address an invitation to the Holy See to designate a plenipotentiary representative to participate in its work. A representative of the Holy See took his place at the Conference on 10 July 1951.

The Conference adopted as its agenda the Provisional Agenda drawn up by the Secretary-General (A/CONF.2/2/Rev.1). It also adopted the Provisional Rules of Procedure drawn up by the Secretary-General, with the addition of a provision which, authorized a representative of the Council of Europe to be present at the Conference without the right to vote and to submit proposals (A/CONF. 2/3/Rev.1).

In accordance with the Rules of Procedure of the Conference, the President and Vice-Presidents examined the credentials of representatives and on 17 July 1951 reported to the Conference the results of such examination, the Conference adopting the report.

The Conference used as the basis of its discussions the draft Convention relating to the Status of Refugees and the draft Protocol relating to the Status of Stateless Persons prepared by the ad hoc Committee on Refugees and Stateless Persons at its second session held in Geneva from 14 to 25 August 1950, with the exception of the preamble and article 1 (Definition of the term "refugee") of the draft Convention. The text of the preamble before the Conference was that which was adopted by the Economic and Social Council on 11 August 1950 in Resolution 319 B II (XI). The text of article 1 before the Conference was that recommended by the General Assembly on 14 December 1950 and contained in the Annex to Resolution 429 (V). The latter was a modification of the text as it had been adopted by the Economic and Social Council in Resolution 319 B II (XI). ¹)1

The Conference adopted the Convention relating to the Status of Refugees in two readings. Prior to its second reading it established a Style Committee composed of the President and the representatives of Belgium, France, Israel, Italy, the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland and the United States of America, together with the High Commissioner for Refugees, which elected as its Chairman Mr. G. Warren, of the United States of America. The Style Committee redrafted the text which had been adopted by the Conference on first reading, particularly from the point of view of language and of concordance between the English and French texts.

The Convention was adopted on 25 July by 24 votes to none with no abstentions and opened for signature at the European Office of the United Nations from 28 July to 31 August 1951. It will be reopened for signature at the permanent: headquarters of the United Nations in New York from 17 September 1951 to 31 December 1952.

The English and French texts of the Convention, which are equally authentic, are appended to this Final Act.

II

The Conference decided, by 17 votes to 3 with 3 abstentions, that the titles of the chapters and of the articles of the Convention are included for practical purposes and do not constitute an element of interpretation.

III

With respect to the draft Protocol relating to the Status of Stateless Persons, the Conference adopted the following resolution:

"The Conference,

"Having considered the draft Protocol relating to the Status of Stateless Persons,

"Considering that the subject still requires more detailed study,

"Decides not to take a decision on the subject at the present Conference and refers the draft Protocol back to the appropriate organs of the United Nations for further study."

IV

The Conference adopted unanimously the following recommendations:

• A "The Conference,

  "Considering that the issue and recognition of travel documents is necessary to facilitate the movement of refugees, and in particular their resettlement,

  "Urges Governments which are parties to the Inter-Governmental Agreement on Refugee Travel Documents signed in London on 15 October 1946, or which recognize travel documents issued in accordance with the Agreement, to continue to issue or to recognize such travel documents, and to extend the issue of such documents to refugees as defined in article 1 of the Convention relating to the Status of Refugees or to recognize the travel documents so issued to such persons, until they shall have undertaken obligations under article 28 of the said Convention."

• B 'The Conference,

  "Considering that the unity of the family, the natural and fundamental group unit of society, is an essential right of the refugee, and that such unity is constantly threatened, and

  "Noting with satisfaction that, according to the official commentary of the ad hoc Committee on Statelessness and Related Problems (E/1618, p. 40) the rights granted to a refugee are extended to members of his family,

  "Recommends Governments to take the necessary measures for the protection of the refugee's family, especially with a view to:

  • "(1) Ensuring that the unity of the refugee's family is maintained particularly in cases where the head of the family has fulfilled the necessary conditions for admission to a particular country;

  • "(2) The protection of refugees who are minors, in particular unaccompanied children and girls, with special reference to guardianship and adoption."

• C "The Conference,

  "Considering that, in the moral, legal and material spheres, refugees need the help of suitable welfare services, especially that of appropriate non-governmental organizations;

  "Recommends Governments and intergovernmental bodies to facilitate, encourage and sustain the efforts of properly qualified organizations."

• D "The Conference,

  "Considering that many persons still leave their country of origin for reasons of persecution and are entitled to special protection on account of their position,

  "Recommends that Governments continue to receive refugees in their territories and that they act in concert in a true spirit of international co-operation in order that these refugees may find asylum and the possibility of resettlement."

• E "The Conference,

  "Expresses the hope that the Convention relating to the Status of Refugees will have value as an example exceeding its contractual scope and that all nations will be guided by it in granting so far as possible to persons in their territory as refugees and who would not be covered by the terms of the Convention, the treatment for which it provides."

IN WITNESS WHEREOF the President, Vice-Presidents and the Executive Secretary of the Conference have signed this Final Act.

DONE at Geneva this twenty-eighth day of July one thousand nine hundred and fifty-one in a single copy in the English and French languages, each text being equally authentic. Translations of this Final Act into Chinese, Russian and Spanish will be prepared by the Secretary-General of the United Nations, who will, on request, send copies thereof to each of the Governments invited to attend the Conference.

The President of the Conference:

(Sd.) KNUD LARSEN

The Vice-Presidents of the Conference:

(Sd.) HERMENT

(Sd.) TALAT MIRAS

The Executive Secretary of the Conference:

(Sd.) JOHN P. HUMPHREY

Vertaling : NL

VERDRAG BETREFFENDE DE STATUS VAN VLUCHTELINGEN

Preambule

De HOGE VERDRAGSLUITENDE PARTIJEN,

OVERWEGENDE, dat het Handvest van de Verenigde Naties en de op 10 December 1948 door de Algemene Vergadering goedgekeurde Universele Verklaring van de Rechten van de Mens het beginsel hebben bevestigd, dat de menselijke wezens, zonder onderscheid, de fundamentele rechten van de mens en vrijheden dienen te genieten,

OVERWEGENDE, dat de Verenigde Naties bij verschillende gelegenheden blijk hebben gegeven van haar grote bezorgdheid voor de vluchtelingen en er naar gestreefd hebben de uitoefening van deze fundamentele rechten en vrijheden door de vluchtelingen in de grootst mogelijke mate te verzekeren,

OVERWEGENDE, dat het gewenst is de vroegere internationale overeenkomsten betreffende de status van vluchtelingen te herzien en te bevestigen en aan de toepassing van die overeenkomsten en aan de daarbij verleende bescherming uitbreiding te geven door middel van een nieuwe overeenkomst,

OVERWEGENDE, dat het verlenen van asyl voor bepaalde landen onevenredig grote lasten kan medebrengen en dat derhalve een bevredigende oplossing van een vraagstuk waarvan de Verenigde Naties de internationale omvang en het internationale karakter hebben erkend, niet zonder internationale solidariteit kan worden bereikt,

DE WENS TOT UITDRUKKING BRENGENDE, dat alle Staten, het sociale en humanitaire karakter van het vluchtelingenvraagstuk erkennende, al het mogelijke zullen doen om te voorkomen, dat dit vraagstuk een oorzaak van spanningen tussen Staten wordt,

ER VAN KENNIS NEMENDE, dat de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen belast is met het toezicht op de toepassing van internationale verdragen welke voorzien in de bescherming van vluchtelingen, en erkennende, dat de doeltreffende coördinatie van de maatregelen welke worden genomen om dit vraagstuk op te lossen, zal afhangen van de samenwerking van de Staten met de Hoge Commissaris,

ZIJN HET VOLGENDE OVEREENGEKOMEN:

HOOFDSTUK I. Algemene bepalingen

Artikel 1. Definitie van de term „vluchteling"

• A Voor de toepassing van dit Verdrag geldt als „vluchteling" elke persoon:

  • (1) Die krachtens de Regelingen van 12 Mei 1926 en 30 Juni 1928 of krachtens de Overeenkomsten van 28 October 1933 en 10 Februari 1938, het Protocol van 14 September 1939 of het Statuut van de Internationale Vluchtelingenorganisatie als vluchteling werd beschouwd.

    De door de Internationale Vluchtelingenorganisatie gedurende haar mandaat genomen beslissingen waarbij personen niet in aanmerking werden gebracht voor de bescherming en de hulp van die organisatie, vormen geen belemmering voor het verlenen van de status van vluchteling aan personen die aan de voorwaarden van lid 2 van deze afdeling voldoen;

  • (2) Die, ten gevolge van gebeurtenissen welke vóór 1 Januari 1951 hebben plaats gevonden, en uit gegronde vrees voor vervolging wegens zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of zijn politieke overtuiging, zich bevindt buiten het land waarvan hij de nationaliteit bezit, en die de bescherming van dat land niet kan of, uit hoofde van bovenbedoelde vrees, niet wil inroepen, of die, indien hij geen nationaliteit bezit en ten gevolge van bovenbedoelde gebeurtenissen verblijft buiten het land waar hij vroeger zijn gewone verblijfplaats had, daarheen niet kan of, uit hoofde van bovenbedoelde vrees, niet wil terugkeren.

  Indien een persoon meer dan één nationaliteit bezit, betekent de term „het land waarvan hij de nationaliteit bezit" elk van de landen waarvan hij de nationaliteit bezit. Een persoon wordt niet geacht van de bescherming van het land waarvan hij de nationaliteit bezit, verstoken te zijn, indien hij, zonder geldige redenen ingegeven door gegronde vrees, de bescherming van één van de landen waarvan hij de nationaliteit bezit, niet inroept.

• B

  • (1) Voor de toepassing van dit Verdrag betekenen in artikel 1, afdeling A, de woorden „gebeurtenissen welke vóór 1 Januari 1951 hebben plaats gevonden" hetzij

    • (a) „gebeurtenissen welke vóór 1 Januari 1951 in Europa hebben plaats gevonden"; hetzij

    • (b) „gebeurtenissen welke vóór 1 Januari 1951 in Europa of elders hebben plaats gevonden";

    elke Verdragsluitende Staat zal bij de ondertekening, bekrachtiging of toetreding een verklaring afleggen, waarin wordt te kennen gegeven, welke van deze omschrijvingen hij voornemens is toe te passen met betrekking tot zijn verplichtingen krachtens dit Verdrag.

  • (2) Elke Verdragsluitende Staat die de omschrijving (a) heeft aanvaard, kan te allen tijde door middel van een kennisgeving aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties zijn verplichtingen uitbreiden door omschrijving (b) te aanvaarden.

• C Dit Verdrag houdt op van toepassing te zijn op elke persoon die valt onder de bepalingen van afdeling A, indien:

  • (1) Hij vrijwillig wederom de bescherming inroept van het land waarvan hij de nationaliteit bezit;

  • (2) Hij, indien hij zijn nationaliteit had verloren, deze vrijwillig heeft herkregen;

  • (3) Hij een nieuwe nationaliteit heeft verkregen en de bescherming geniet van het land waarvan hij de nieuwe nationaliteit bezit;

  • (4) Hij zich vrijwillig opnieuw heeft gevestigd in het land dat hij had verlaten of waarbuiten hij uit vrees voor vervolging verblijf hield;

  • (5) Hij niet langer kan blijven weigeren de bescherming van het land waarvan hij de nationaliteit bezit, in te roepen, omdat de omstandigheden in verband waarmede hij was erkend als vluchteling, hebben opgehouden te bestaan;

    Met dien verstande echter, dat dit lid niet van toepassing is op een vluchteling die onder lid 1 van afdeling A van dit artikel valt, en die dwingende redenen, voortvloeiende uit vroegere vervolging, kan aanvoeren om te weigeren de bescherming van het land waarvan hij de nationaliteit bezit, in te roepen;

  • (6) Hij, indien hij geen nationaliteit bezit, kan terugkeren naar het land waar hij vroeger zijn gewone verblijfplaats had, omdat de omstandigheden in verband waarmede hij was erkend als vluchteling, hebben opgehouden te bestaan;

    Met dien verstande echter, dat dit lid niet van toepassing is op een vluchteling die onder lid 1 van afdeling A van dit artikel valt, en die dwingende redenen, voortvloeiende uit vroegere vervolging, kan aanvoeren om te weigeren naar het land waar hij vroeger zijn gewone verblijfplaats had, terug te keren.

• D Dit Verdrag is niet van toepassing op personen die thans bescherming of bijstand genieten van andere organen of instellingen van de Verenigde Naties dan van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen.

  Wanneer deze bescherming of bijstand om welke reden ook is opgehouden, zonder dat de positie van zodanige personen definitief geregeld is in overeenstemming met de desbetreffende resoluties van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, zullen deze personen van rechtswege onder dit Verdrag vallen.

• E Dit Verdrag is niet van toepassing op een persoon die door de bevoegde autoriteiten van het land waar hij zich heeft gevestigd, beschouwd wordt de rechten en verplichtingen te hebben, aan het bezit van de nationaliteit van dat land verbonden.

• F De bepalingen van dit Verdrag zijn niet van toepassing op een persoon ten aanzien van wie er ernstige redenen zijn om te veronderstellen, dat:

  • (a) hij een misdrijf tegen de vrede, een oorlogsmisdrijf of een misdrijf tegen de menselijkheid heeft begaan, zoals omschreven in de internationale overeenkomsten welke zijn opgesteld om bepalingen met betrekking tot deze misdrijven in het leven te roepen;

  • (b) hij een ernstig, niet-politiek misdrijf heeft begaan buiten het land van toevlucht, voordat hij tot dit land als vluchteling is toegelaten;

  • (c) hij zich schuldig heeft gemaakt aan handelingen welke in strijd zijn met de doelstellingen en beginselen van de Verenigde Naties.

Artikel 2. Algemene verplichtingen

Elke vluchteling heeft plichten tegenover het land waarin hij zich bevindt. Deze plichten brengen in het bijzonder mede, dat de vluchteling zich houdt zowel aan de wetten en voorschriften als aan de maatregelen, genomen voor de handhaving van de openbare orde.

Artikel 3. Non-discriminatie

De Verdragsluitende Staten zullen zonder onderscheid naar ras, godsdienst of land van herkomst de bepalingen van dit Verdrag op vluchtelingen toepassen.

Artikel 4. Godsdienst

De Verdragsluitende Staten zullen de vluchtelingen op hun grondgebied ten minste even gunstig behandelen als hun onderdanen, wat betreft de vrijheid tot uitoefening van hun godsdienst en de vrijheid ten aanzien van de godsdienstige opvoeding van hun kinderen.

Artikel 5. Rechten onafhankelijk van dit Verdrag verleend

Geen der bepalingen van dit Verdrag maakt inbreuk op de rechten en voordelen, welke door een Verdragsluitende Staat onafhankelijk van dit Verdrag aan vluchtelingen zijn verleend.

Artikel 6. De term ,,onder dezelfde omstandigheden"

Voor de toepassing van dit Verdrag houdt de term „onder dezelfde omstandigheden" in, dat een vluchteling voor de uitoefening van een recht moet voldoen aan alle eisen (waaronder begrepen die betreffende de duur van en de voorwaarden voor tijdelijk verblijf of vestiging) waaraan hij zou moeten voldoen indien hij geen vluchteling was, met uitzondering van de eisen waaraan, wegens hun aard, een vluchteling niet kan voldoen.

Artikel 7. Vrijstelling van de voorwaarde van wederkerigheid

• 1. Behoudens de gevallen dat dit Verdrag gunstiger bepalingen bevat, zal een Verdragsluitende Staat vluchtelingen op dezelfde wijze behandelen als vreemdelingen in het algemeen.

• 2. Na een driejarig verblijf genieten alle vluchtelingen vrijstelling van de voorwaarde van wettelijke wederkerigheid op het grondgebied van de Verdragsluitende Staten.

• 3. Elke Verdragsluitende Staat zal aan vluchtelingen de rechten en voordelen blijven toekennen waarop dezen, bij het ontbreken van de voorwaarde van wederkerigheid, reeds recht hadden op de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag voor die Staat.

• 4. De Verdragsluitende Staten zullen in welwillende overweging nemen om aan vluchtelingen, bij het ontbreken van de voorwaarde van wederkerigheid, rechten en voordelen te verlenen buiten die waarop zij krachtens lid 2 en 3 aanspraak kunnen maken, alsmede om de vrijstelling van de voorwaarde van wederkerigheid uit te strekken tot vluchtelingen die niet aan de in lid 2 en 3 bedoelde voorwaarden voldoen.

• 5. De bepalingen van lid 2 en 3 zijn zowel van toepassing op de rechten en voordelen, bedoeld in de artikelen 13, 18, 19, 21 en 22 van dit Verdrag, als op de rechten en voordelen, waarin dit Verdrag niet voorziet.

Artikel 8. Vrijstelling van buitengewone maatregelen

De Verdragsluitende Staten zullen de buitengewone maatregelen welke kunnen worden, genomen tegen de persoon, de goederen of de belangen van onderdanen van een vreemde Staat, niet enkel op grond van de nationaliteit toepassen op een vluchteling die formeel een onderdaan is van die Staat. De Verdragsluitende Staten die krachtens hun wetgeving niet het in dit artikel neergelegde algemene beginsel kunnen toepassen, zullen in de daarvoor in aanmerking komende gevallen vrijstelling ten gunste van zodanige vluchtelingen verlenen.

Artikel 9. Voorlopige maatregelen

Geen der bepalingen van dit Verdrag vormt een belemmering voor een Verdragsluitende Staat om, in tijd van oorlog of andere ernstige en buitengewone omstandigheden, ten aanzien van een bepaald persoon de voorlopige maatregelen te nemen, welke deze Staat noodzakelijk acht voor zijn nationale veiligheid, in afwachting van de vaststelling door de Verdragsluitende Staat, dat die persoon werkelijk een vluchteling is en dat de handhaving van die maatregelen te zijnen aanzien noodzakelijk is in het belang van de nationale veiligheid.

Artikel 10. Ononderbroken verblijf

• 1 Wanneer een vluchteling gedurende de Tweede Wereldoorlog is gedeporteerd en overgebracht naar het grondgebied van een Verdragsluitende Staat en aldaar verblijft, wordt de periode van een zodanig gedwongen tijdelijk verblijf beschouwd als rechtmatig verblijf op dat grondgebied.

• 2 Wanneer een vluchteling gedurende de Tweede Wereldoorlog is gedeporteerd uit het grondgebied van een Verdragsluitende Staat en vóór de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag daarheen is teruggekeerd teneinde aldaar te verblijven, wordt de periode van verblijf vóór en na deze gedwongen verplaatsing, voor alle doeleinden waarvoor ononderbroken verblijf is vereist, beschouwd als één enkele ononderbroken periode.

Artikel 11. Vluchtelingen-zeelieden

Indien vluchtelingen geregeld als schepeling dienst doen aan boord van een schip dat de vlag voert van een Verdragsluitende Staat, zal die Staat in welwillende overweging nemen om hen toe te staan zich op zijn grondgebied te vestigen en om hun reisdocumenten te verstrekken of hen tijdelijk toe te laten op zijn grondgebied, in het bijzonder teneinde hun vestiging in een ander land te vergemakkelijken.

HOOFDSTUK II. Juridische status

Artikel 12. Persoonlijke staat

• 1 De persoonlijke staat van een vluchteling wordt beheerst door de wet van het land van zijn woonplaats, of, indien hij geen woonplaats heeft, van het land van zijn verblijf.

• 2 De rechten welke een vluchteling vroeger heeft verkregen en welke uit de persoonlijke staat voortvloeien, in het bijzonder de rechten, voortvloeiende uit het huwelijk, zullen door een Verdragsluitende Staat worden geëerbiedigd, behoudens dat, zo nodig, de vluchteling de door de wet van die Staat vereiste formaliteiten moet vervullen. Deze bepaling is alleen van toepassing op rechten welke door de wet van die Staat zouden zijn erkend indien de betrokkene geen vluchteling was geworden.

Artikel 13. Roerende en onroerende goederen

De Verdragsluitende Staten zullen een vluchteling zo gunstig mogelijk behandelen en in elk geval niet minder gunstig dan vreemdelingen in het algemeen onder dezelfde omstandigheden, wat betreft het verkrijgen van roerende en onroerende goederen en andere daarop betrekking hebbende rechten, alsmede huur en andere overeenkomsten betreffende roerende en onroerende goederen.

Artikel 14. Auteursrechten en industriële eigendom

Wat betreft de bescherming van de industriële eigendom, zoals uitvindingen, ontwerpen en modellen, handelsmerken, handelsnamen en de rechten op werken van letterkunde, kunst en wetenschap, geniet een vluchteling in het land waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft, dezelfde bescherming als de onderdanen van dat land. Op het grondgebied van elke andere Verdragsluitende Staat geniet hij dezelfde bescherming als op dat grondgebied wordt verleend aan de onderdanen van het land waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

Artikel 15. Recht van vereniging

Wat betreft niet-politieke verenigingen, verenigingen zonder het oogmerk om winst te maken en vakverenigingen, zullen de Verdragsluitende Staten aan de rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen de meest gunstige behandeling verlenen, welke wordt toegekend aan onderdanen van een vreemd land onder dezelfde omstandigheden.

Artikel 16. Rechtsingang

• 1 Een vluchteling heeft het genot van rechtsingang op het grondgebied van alle Verdragsluitende Staten.

• 2 Een vluchteling geniet in de Verdragsluitende Staat waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft, dezelfde behandeling als een onderdaan, wat betreft rechtsingang, waaronder begrepen rechtsbijstand en vrijstelling van de cautio judicatum solvi.

• 3 In andere Verdragsluitende Staten dan die waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft, geniet een vluchteling, wat betreft de in lid 2 bedoelde aangelegenheden, dezelfde behandeling als een onderdaan van het land waar hij zijn gewone verblijfplaats heeft.

HOOFDSTUK III. Winstgevende arbeid

Artikel 17. Loonarbeid

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen aan de rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen de meest gunstige behandeling verlenen, welke wordt toegekend aan onderdanen van een vreemd land onder dezelfde omstandigheden, wat betreft het recht om loonarbeid te verrichten.

• 2 In geen geval zullen de beperkende maatregelen welke voor vreemdelingen of voor de tewerkstelling van vreemdelingen ter bescherming van de nationale arbeidsmarkt gelden, worden toegepast op een vluchteling die er reeds van was vrijgesteld op de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag voor de betrokken Verdragsluitende Staat, of die aan één van de volgende voorwaarden voldoet:

  • (a) dat hij reeds drie jaren in het land verblijft;

  • (b) dat hij gehuwd is met een persoon, die de nationaliteit bezit van het land waar hij verblijft. Een vluchteling kan zich niet op deze bepaling beroepen ingeval hij de bedoelde persoon heeft verlaten;

  • (c) dat hij één of meer kinderen heeft, die de nationaliteit bezitten van het land waar hij verblijft.

• 3 De Verdragsluitende Staten zullen in welwillende overweging nemen, de rechten van alle vluchtelingen met betrekking tot loonarbeid gelijk te stellen met die van hun onderdanen en in het bijzonder van die vluchtelingen die hun grondgebied zijn binnengekomen ingevolge programma's van aanwerving van arbeidskrachten of ingevolge immigratieplannen.

Artikel 18. Zelfstandige beroepen

De Verdragsluitende Staten zullen een rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchteling zo gunstig mogelijk behandelen en in elk geval niet minder gunstig dan vreemdelingen in het algemeen onder dezelfde omstandigheden, wat betreft het recht om voor eigen rekening in landbouw, industrie, ambacht en handel werkzaam te zijn en commerciële of industriële vennootschappen op te richten.

Artikel 19. Vrije beroepen

• 1 Elke Verdragsluitende Staat zal de rechtmatig op zijn grondgebied verblijvende vluchtelingen die houders zijn van diploma's welke door de bevoegde autoriteiten van die Staat worden erkend, en die een vrij beroep wensen uit te oefenen, zo gunstig mogelijk behandelen en in elk geval niet minder gunstig dan vreemdelingen in het algemeen onder dezelfde omstandigheden.

• 2 De Verdragsluitende Staten zullen al het mogelijke doen, overeenkomstig hun wetten en grondwetten, om de vestiging van zodanige vluchtelingen in gebieden buiten het moederland, voor welker internationale betrekkingen zij verantwoordelijk zijn, te verzekeren.

HOOFDSTUK IV. Welzijn

Artikel 20. Distributie

Wanneer een distributie-stelsel bestaat, dat op de gehele bevolking van toepassing is en de algemene verdeling van schaarse goederen regelt, zullen de vluchtelingen op dezelfde wijze worden behandeld als de onderdanen.

Artikel 21. Huisvesting

Wat de huisvesting betreft, zullen de Verdragsluitende Staten, voor zover deze aangelegenheid geregeld is bij de wet of door voorschriften dan wel onderworpen is aan overheidstoezicht, de rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen zo gunstig mogelijk behandelen en in elk geval niet minder gunstig dan vreemdelingen in het algemeen onder dezelfde omstandigheden.

Artikel 22. Openbaar onderwijs

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen, wat het lager onderwijs betreft, de vluchtelingen op dezelfde wijze behandelen als de onderdanen.

• 2 De Verdragsluitende Staten zullen de vluchtelingen zo gunstig mogelijk behandelen en in elk geval niet minder gunstig dan vreemdelingen in het algemeen onder dezelfde omstandigheden, wat betreft de andere categorieën van onderwijs dan lager onderwijs en, in het bijzonder, wat betreft de toelating tot de studie, de erkenning van buitenlandse schoolcertificaten, universitaire diploma's en graden, de vermindering van studiegelden en de toekenning van beurzen.

Artikel 23. Ondersteuning van overheidswege

De Verdragsluitende Staten zullen de rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen, wat de ondersteuning en bijstand van overheidswege ter voorziening in het levensonderhoud betreft, op dezelfde wijze als hun onderdanen behandelen.

Artikel 24. Arbeidswetgeving en sociale zekerheid

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen de rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen op dezelfde wijze behandelen als de onderdanen, wat de volgende aangelegenheden betreft:

  • (a) Voor zover deze aangelegenheden zijn geregeld bij de wet of door voorschriften dan wel onderworpen zijn aan overheidstoezicht: beloning, niet inbegrip van gezinsuitkeringen welke daarvan deel uitmaken, werktijden, overwerk, betaald verlof, beperking van huisarbeid, minimum-leeftijd voor arbeid in loondienst, leerlingenstelsel en vakopleiding, arbeid van vrouwen en jeugdige personen, en aanspraken uit collectieve arbeidsovereenkomsten;

  • (b) Sociale zekerheid (wettelijke voorschriften betreffende arbeidsongevallen, beroepsziekten, moederschap, ziekte, invaliditeit, ouderdom, overlijden, werkloosheid, gezinslasten en elk ander risico dat, overeenkomstig de nationale wetgeving, valt onder een stelsel van sociale zekerheid), behoudens:

    • i) Passende regelingen voor de handhaving van verkregen rechten en van rechten welker verkrijging een aanvang heeft genomen;

    • ii) Bijzondere, door de nationale wetgeving van het land van verblijf voorgeschreven regelingen betreffende uitkeringen of gedeeltelijke uitkeringen, geheel betaalbaar uit openbare geldmiddelen, alsmede uitkeringen, gedaan aan hen die niet voldoen aan de voor de toekenning van een normale uitkering gestelde voorwaarden inzake bijdragen.

• 2 Het recht op schadeloosstelling wegens het overlijden van een vluchteling, veroorzaakt door een arbeidsongeval of een beroepsziekte, wordt niet aangetast door het feit, dat de rechthebbende buiten het grondgebied van de Verdragsluitende Staat is gevestigd.

• 3 De Verdragsluitende Staten zullen de voordelen van tussen hen gesloten of nog te sluiten overeenkomsten betreffende de handhaving van verkregen rechten of van rechten welker verkrijging een aanvang heeft genomen op het gebied van sociale zekerheid, uitstrekken tot vluchtelingen, voor zover deze voldoen aan de voorwaarden, gesteld aan de onderdanen van de Staten die partij zijn bij de overeenkomsten in kwestie.

• 4 De Verdragsluitende Staten zullen in welwillende overweging nemen om, voor zover mogelijk, de voordelen van soortgelijke overeenkomsten welke van kracht zijn of zullen worden tussen deze Verdragsluitende Staten en niet-Verdragsluitende Staten, uit te strekken tot vluchtelingen.

HOOFDSTUK V. Administratieve maatregelen

Artikel 25. Administratieve bijstand

• 1 Wanneer de uitoefening van een recht door een vluchteling normaal de medewerking zou vereisen van buitenlandse autoriteiten op wie hij geen beroep kan doen, zullen de Verdragsluitende Staten op wier grondgebied hij verblijft, zorg dragen, dat zodanige medewerking hem wordt verleend door hun eigen autoriteiten of door een internationale autoriteit.

• 2 De in lid 1 bedoelde autoriteit of autoriteiten zullen aan vluchtelingen de documenten of verklaringen verstrekken of onder haar toezicht doen verstrekken, welke normaal aan vreemdelingen zouden worden verstrekt door of door tussenkomst van hun nationale autoriteiten.

• 3 De aldus verstrekte documenten of verklaringen zullen strekken tot vervanging van de officiële bewijsstukken welke aan vreemdelingen door of door tussenkomst van hun nationale autoriteiten worden afgegeven, en zullen geloof verdienen behoudens tegenbewijs.

• 4 Onverminderd de uitzonderingen welke ten gunste van behoeftigen worden toegestaan, mogen de in dit artikel genoemde diensten worden belast; maar deze heffingen moeten matig zijn en evenredig aan die welke aan de onderdanen voor soortgelijke diensten worden opgelegd.

• 5 De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan de artikelen 27 en 28.

Artikel 26. Bewegingsvrijheid

Elke Verdragsluitende Staat zal aan de rechtmatig op zijn grondgebied vertoevende vluchtelingen het recht verlenen er hun verblijf te kiezen en zich vrij op dat grondgebied te bewegen, onverminderd de voorschriften welke op vreemdelingen in het algemeen van toepassing zijn onder dezelfde omstandigheden.

Artikel 27. Identiteitspapieren

De Verdragsluitende Staten zullen identiteitspapieren verstrekken aan elke vluchteling op hun grondgebied, die niet in het bezit is van een geldig reisdocument.

Artikel 28. Reisdocumenten

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen aan de rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen reisdocumenten verstrekken voor het reizen buiten dat grondgebied, tenzij dwingende redenen van nationale veiligheid of openbare orde zich daartegen verzetten; de bepalingen van de Bijlage van dit Verdrag zijn van toepassing op deze documenten. De Verdragsluitende Staten kunnen een zodanig reisdocument verstrekken aan elke andere vluchteling op hun grondgebied; in het bijzonder zullen zij in welwillende overweging nemen, een zodanig reisdocument te verstrekken aan vluchtelingen op hun grondgebied, die niet in staat zijn een reisdocument te verkrijgen van het land van hun rechtmatig verblijf.

• 2 De reisdocumenten welke krachtens vroegere internationale overeenkomsten door partijen daarbij aan vluchtelingen zijn verstrekt, zullen door de Verdragsluitende Staten worden erkend en behandeld alsof zij krachtens dit artikel aan de vluchtelingen waren verstrekt.

Artikel 29. Fiscale lasten

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen vluchtelingen niet aan andere of hogere rechten, heffingen of belastingen, van welke benaming ook, onderwerpen dan die welke worden of kunnen worden geheven ten aanzien van hun onderdanen in soortgelijke omstandigheden.

• 2 Geen der bepalingen van het voorgaand lid vormt een belemmering voor de toepassing op vluchtelingen van de wetten en voorschriften betreffende de heffingen met betrekking tot de verstrekking aan vreemdelingen van administratieve documenten, waaronder begrepen identiteitspapieren.

Artikel 30. Transfer van activa

• 1 Elke Verdragsluitende Staat zal, overeenkomstig zijn wetten en voorschriften, aan vluchtelingen toestaan de activa welke zij binnen zijn grondgebied hebben gebracht, over te maken naar een ander land waar zij zijn toegelaten om zich opnieuw te vestigen.

• 2 Elke Verdragsluitende Staat zal de verzoeken in welwillende overweging nemen, welke worden ingediend door vluchtelingen om toestemming te verkrijgen alle andere activa over te maken, welke noodzakelijk zijn voor hun nieuwe vestiging in een ander land waar zij zijn toegelaten.

Artikel 31. Illegale vluchtelingen in het land van toevlucht

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen geen strafsancties, op grond van onrechtmatige binnenkomst of onrechtmatig verblijf, toepassen op vluchtelingen die, rechtstreeks komend van een grondgebied waar hun leven of vrijheid in de zin van artikel 1 werd bedreigd, zonder toestemming hun grondgebied binnenkomen of zich aldaar bevinden, mits zij zich onverwijld bij de autoriteiten melden en deze overtuigen, dat zij geldige redenen hebben voor hun onrechtmatige binnenkomst of onrechtmatige aanwezigheid.

• 2 De Verdragsluitende Staten zullen de bewegingsvrijheid van zodanige vluchtelingen niet verder beperken dan noodzakelijk; deze beperkingen zullen alleen worden toegepast totdat hun status in het land van toevlucht is geregeld of totdat zij er in geslaagd zijn toegelaten te worden in een ander land. De Verdragsluitende Staten zullen aan deze vluchtelingen een redelijk uitstel, alsmede de nodige faciliteiten, verlenen teneinde toelating te verkrijgen in een ander land.

Artikel 32. Uitzetting

• 1 De Verdragsluitende Staten zullen een rechtmatig op hun grondgebied vertoevende vluchteling niet uitzetten behoudens om redenen van nationale veiligheid of openbare orde.

• 2 De uitzetting van een zodanige vluchteling zal alleen mogen plaats vinden ter uitvoering van een besluit dat is genomen in overeenstemming met de wettelijk voorziene procedure. Behoudens indien dwingende redenen van nationale veiligheid zich daartegen verzetten, is het de vluchteling toegestaan bewijs over te leggen om zich vrij te pleiten, alsmede zich te wenden tot een bevoegde autoriteit en zich te dien einde te doen vertegenwoordigen bij die autoriteit of bij één of meer speciaal door die bevoegde autoriteit aangewezen personen.

• 3 De Verdragsluitende Staten zullen een zodanige vluchteling een redelijk uitstel gunnen teneinde hem in staat te stellen te pogen in een ander land rechtmatig toegelaten te worden. De Verdragsluitende Staten behouden het recht, gedurende dat uitstel, zodanige interne maatregelen toe te passen als zij noodzakelijk achten.

Artikel 33. Verbod tot uitzetting of terugleiding („refoulement" )

• 1 Geen der Verdragsluitende Staten zal, op welke wijze ook, een vluchteling uitzetten of terugleiden naar de grenzen van een grondgebied waar zijn leven of vrijheid bedreigd zou worden op grond van zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of zijn politieke overtuiging.

• 2 Op de voordelen van deze bepaling kan evenwel geen aanspraak worden gemaakt door een vluchteling ten aanzien van wie er ernstige redenen bestaan hem te beschouwen als een gevaar voor de veiligheid van het land waar hij zich bevindt, of die, bij gewijsde veroordeeld wegens een bijzonder ernstig misdrijf, een gevaar oplevert voor de gemeenschap van dat land.

Artikel 34. Naturalisatie

De Verdragsluitende Staten zullen, voor zover mogelijk, de assimilatie en naturalisatie van vluchtelingen vergemakkelijken. Zij zullen in het bijzonder er naar streven de naturalisatie-procedure te bespoedigen en de tarieven en kosten van deze procedure zoveel mogelijk te verminderen.

HOOFDSTUK VI. Uitvoerings- en overgangsbepalingen

Artikel 35. Samenwerking van de nationale autoriteiten met de Verenigde Naties

• 1 De Verdragsluitende Staten verbinden zich om met het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen, of elke andere organisatie van de Verenigde Naties die het mocht opvolgen, samen te werken in de uitoefening van zijn functie en zullen in het bijzonder zijn taak om toe te zien op de toepassing van de bepalingen van dit Verdrag vergemakkelijken.

• 2 Teneinde het Bureau van de Hoge Commissaris of elke andere organisatie van de Verenigde Naties die het mocht opvolgen, in staat te stellen rapporten in te dienen bij de bevoegde organen van de Verenigde Naties, verbinden de Verdragsluitende Staten zich om aan eerstgenoemde organisaties in de daarvoor in aanmerking komende vorm de gevraagde inlichtingen en statistische gegevens te verschaffen betreffende:

  • (a) de status van vluchtelingen;

  • (b) de tenuitvoerlegging van dit Verdrag;

  • (c) de wetten, voorschriften en besluiten, welke met betrekking tot vluchtelingen van kracht zijn of van kracht zullen worden.

Artikel 36. Inlichtingen betreffende de nationale wetten en voorschriften

De Verdragsluitende Staten zullen aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties mededeling doen van de wetten en voorschriften, welke zij mochten aannemen om de toepassing van dit Verdrag te verzekeren.

Artikel 37. Betrekking tot vroegere overeenkomsten

Onverminderd de bepalingen van artikel 28, lid 2, vervangt dit Verdrag tussen de daarbij aangesloten partijen de Regelingen van 5 Juli 1922, 31 Mei 1924, 12 Mei 1926, 30 Juni 1928 en 30 Juli 1935, de Overeenkomsten van 28 October 1933 en 10 Februari 1938, het Protocol van 14 September 1939 en de Overeenkomst van 15 October 1946.

HOOFDSTUK VII. Slotbepalingen

Artikel 38. Beslechting van geschillen

Elk geschil tussen partijen bij dit Verdrag betreffende de uitlegging of toepassing daarvan, hetwelk niet op andere wijze kan worden beslecht, zal op verzoek van één van de partijen bij het geschil worden voorgelegd aan het Internationale Gerechtshof.

Artikel 39. Ondertekening, bekrachtiging en toetreding

• 1 Dit Verdrag staat op 28 Juli 1951 te Genève open voor ondertekening en zal nadien worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties. Het zal op het Europees Bureau van de Verenigde Naties voor ondertekening; openstaan van 28 Juli tot 31 Augustus 1951, terwijl het opnieuw voor ondertekening zal worden opengesteld op de Zetel van de Verenigde Naties van 17 September 1951 tot 31 December 1952.

• 2 Dit Verdrag staat voor ondertekening open voor alle Staten-Leden van de Verenigde Naties, alsmede voor elke andere Staat die werd uitgenodigd voor de Diplomatieke Conferentie betreffende de status van vluchtelingen en staatloze personen, dan wel tot wie de Algemene Vergadering een uitnodiging tot ondertekenen zal hebben gericht. Het zal worden bekrachtigd en de akten van bekrachtiging zullen worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

• 3 Dit Verdrag staat van 28 Juli 1951 af open voor toetreding door de Staten, bedoeld in lid 2 van dit artikel. Toetreding zal plaats vinden door de neder legging van een akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

Artikel 40. Territoriale toepassingsclausule

• 1 Iedere Staat mag bij de ondertekening, bekrachtiging of toetreding verklaren, dat dit Verdrag eveneens van toepassing is op het geheel of een deel der grondgebieden voor welker internationale betrekkingen die Staat verantwoordelijk is. Een zodanige verklaring zal van kracht worden op het ogenblik van inwerkingtreding van het Verdrag voor de betrokken Staat.

• 2 Te allen tijde nadien zal een zodanige uitbreiding geschieden door middel van een tot de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties gerichte kennisgeving en van kracht worden op de negentigste dag, volgend op de datum waarop de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties de kennisgeving heeft ontvangen of op de datum van inwerkingtreding van het Verdrag voor de betrokken Staat, indien deze datum later is.

• 3 Wat betreft de grondgebieden waarop dit Verdrag bij de ondertekening, bekrachtiging of toetreding niet van toepassing is, zal elke betrokken Staat de mogelijkheid onderzoeken om zo spoedig mogelijk de nodige maatregelen te nemen teneinde de toepassing van dit Verdrag uit te breiden tot bedoelde gebieden, behoudens de toestemming der regeringen van deze gebieden, in de gevallen waarin zulks om constitutionele redenen vereist mocht zijn.

Artikel 41. Federale clausule

In het geval van een federale of niet-eenheidsstaat, zijn de volgende bepalingen van toepassing:

• (a) Wat betreft de artikelen van dit Verdrag, welke vallen binnen de wetgevende bevoegdheid van de federale wetgevende macht zullen de verplichtingen van de federale Regering in dit opzicht dezelfde zijn als die van de Partijen die geen federale Staten zijn;

• (b) Wat betreft de artikelen van dit Verdrag, welke vallen binnen de wetgevende bevoegdheid van de samenstellende staten, provincies of kantons, die krachtens het constitutionele stelsel van de federatie niet gehouden zijn wetgevende maatregelen te nemen, zal de federale Regering bedoelde artikelen zo spoedig mogelijk met een gunstige aanbeveling ter kennis brengen van de bevoegde autoriteiten der staten, provincies of kantons;

• (c) Een federale Staat die partij is bij dit Verdrag, zal, op het door tussenkomst van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties overgebrachte verzoek van enige andere Verdragsluitende Staat, een verklaring verstrekken van de in de federatie en haar samenstellende delen geldende wetten en gebruiken met betrekking tot enige bepaling van het Verdrag, waaruit blijkt in hoeverre door een wettelijke of andere maatregel uitvoering is gegeven aan die bepaling.

Artikel 42. Voorbehouden

• 1 Bij de ondertekening, bekrachtiging of toetreding mag elke Staat voorbehouden ten aanzien van artikelen van dit Verdrag maken, met uitzondering van de artikelen 1, 3, 4, 16 (1), 33, 36 tot en met 46.

• 2 Elke Verdragsluitende Staat die overeenkomstig lid 1 van dit artikel een voorbehoud maakt, kan het voorbehoud te allen tijde intrekken door middel van een daartoe strekkende mededeling aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

Artikel 43. Inwerkingtreding

• 1 Dit Verdrag zal in werking treden op de negentigste dag, volgend op de datum van nederlegging van de zesde akte van bekrachtiging of toetreding.

• 2 Voor elke Staat die na de nederlegging van de zesde akte van bekrachtiging of toetreding het Verdrag bekrachtigt of daartoe toetreedt, zal het Verdrag in werking treden op de negentigste dag, volgend op de datum van de nederlegging door die Staat van zijn akte van bekrachtiging of toetreding.

Artikel 44. Opzegging

• 1 Elke Verdragsluitende Partij mag dit Verdrag te allen tijde opzeggen door middel van een tot de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties gerichte kennisgeving.

• 2 De opzegging zal voor de betrokken Staat van kracht worden één jaar na de datum waarop de kennisgeving door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties is ontvangen.

• 3 Elke Staat die op grond van artikel 40 een verklaring of een kennisgeving heeft gedaan, mag, te allen tijde nadien, door middel van een kennisgeving aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, verklaren, dat één jaar nadat de Secretaris-Generaal deze kennisgeving heeft ontvangen, het Verdrag niet langer van toepassing zal zijn op het in de kennisgeving aangegeven grondgebied.

Artikel 45. Herziening

• 1 Elke Verdragsluitende Staat mag te allen tijde, door middel van een kennisgeving aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, om herziening van dit Verdrag verzoeken.

• 2 De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zal aanbevelen welke stappen, zo nodig, naar aanleiding van dit verzoek dienen te worden genomen.

Artikel 46. Kennisgevingen door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties

De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties zal aan alle Staten-Leden van de Verenigde Naties en aan de niet-Leden, bedoeld in artikel 39, mededeling doen van:

• (a) de verklaringen en kennisgevingen overeenkomstig afdeling B van artikel 1;

• (b) de ondertekeningen, bekrachtigingen en toetredingen overeenkomstig artikel 39;

• (c) de verklaringen en kennisgevingen overeenkomstig artikel 40;

• (d) de voorbehouden, gemaakt of ingetrokken overeenkomstig artikel 42;

• (e) de datum waarop dit Verdrag in werking treedt overeenkomstig artikel 43;

• (f) de opzeggingen en kennisgevingen overeenkomstig artikel 44;

• (g) de verzoeken tot herziening overeenkomstig artikel 45.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, behoorlijk gemachtigd, dit Verdrag uit naam van hun onderscheiden Regeringen hebben ondertekend,

GEDAAN te Genève de acht en twintigste Juli negentienhonderd een en vijftig, in een enkel exemplaar, waarvan de Engelse en de Franse tekst gelijkelijk authentiek zijn en hetwelk zal worden nedergelegd in het Archief van de Verenigde Naties en waarvan de voor eensluidend gewaarmerkte afschriften zullen worden toegezonden aan alle Staten-Leden van de Verenigde Naties en aan de niet-Leden, bedoeld in artikel 39.

BIJLAGE

Paragraaf 1

• 1 Het in artikel 28 van dit Verdrag bedoelde reisdocument zal overeenkomen met het als bijlage hieraan gehecht model.

• 2 Het document zal in twee talen worden opgesteld, waarvan één de Engelse of de Franse taal moet zijn.

Paragraaf 2

Onverminderd de in het land van afgifte geldende voorschriften, mogen kinderen worden vermeld in het reisdocument van één der ouders, of, in bijzondere omstandigheden, van een andere volwassen vluchteling.

Paragraaf 3

De terzake van de afgifte van het document te heffen rechten mogen niet het laagste, voor de nationale paspoorten geldend tarief overschrijden.

Paragraaf 4

Behoudens in bijzondere of uitzonderingsgevallen, zal het document geldig moeten zijn voor het grootst mogelijke aantal landen.

Paragraaf 5

De geldigheidsduur van het document zal, ter keuze van de autoriteit die het afgeeft, één of twee jaar zijn.

Paragraaf 6

• 1 De vernieuwing of de verlenging van de geldigheidsduur van het document behoort tot de bevoegdheid van de autoriteit die het heeft afgegeven, zolang de houder zich niet rechtmatig op een ander grondgebied heeft gevestigd en rechtmatig verblijft op het grondgebied van genoemde autoriteit. De afgifte van een nieuw document behoort, onder dezelfde voorwaarden, tot de bevoegdheid van de autoriteit die het vorige document heeft afgegeven.

• 2 De speciaal voor dit doel gemachtigde diplomatieke of consulaire vertegenwoordigers zijn bevoegd de geldigheid van de door hun onderscheiden regeringen verstrekte reisdocumenten voor de duur van ten hoogste zes maanden te verlengen.

• 3 De Verdragsluitende Staten zullen in welwillende overweging nemen, de geldigheidsduur van reisdocumenten te hernieuwen of te verlengen of nieuwe documenten te verstrekken aan de niet langer rechtmatig op hun grondgebied verblijvende vluchtelingen die niet in staat zijn een reisdocument te verkrijgen van het land van hun regelmatig verblijf.

Paragraaf 7

De Verdragsluitende Staten zullen de geldigheid erkennen van de overeenkomstig de bepalingen van artikel 28 van dit Verdrag verstrekte reisdocumenten.

Paragraaf 8

De bevoegde autoriteiten van het land waarheen de vluchteling zich wenst te begeven, zullen, indien zij bereid zijn hem toe te laten en ingeval een visum vereist is, een visum plaatsen op het document waarvan hij de houder is.

Paragraaf 9

• 1 De Verdragsluitende Staten verbinden zich, transit-visa te verstrekken aan vluchtelingen die het visum voor het land van uiteindelijke bestemming hebben verkregen.

• 2 De verstrekking van zodanige visa kan worden geweigerd op gronden waarop weigering van een visum aan elke andere vreemdeling terecht zou geschieden.

Paragraaf 10

De rechten wegens de afgifte van visa voor vertrek, toelating of transit mogen niet het laagste, voor visa op vreemde paspoorten geldend tarief overschrijden.

Paragraaf 11

Ingeval een vluchteling zich rechtmatig op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Staat heeft gevestigd, berust de verantwoordelijkheid voor de afgifte van een nieuw reisdocument, overeenkomstig de bepalingen en voorwaarden van artikel 28, bij de bevoegde autoriteit van dat grondgebied; de vluchteling is gerechtigd zich daartoe tot die autoriteit te wenden.

Paragraaf 12

De autoriteit die een nieuw reisdocument afgeeft, is verplicht het oude document in te trekken en terug te zenden naar het land van afgifte, indien in dat document is vermeld, dat het behoort te worden teruggezonden; is zulks niet het geval, dan zal de autoriteit die het nieuwe document afgeeft, het oude intrekken en vernietigen.

Paragraaf 13

• 1 Elk der Verdragsluitende Staten verbindt zich, aan de houder van een door deze Staat overeenkomstig artikel 28 van dit Verdrag verstrekt reisdocument toe te staan te allen tijde gedurende de geldigheidsduur van het document op het grondgebied van die Staaf terug te keren.

• 2 Onverminderd de bepalingen van het voorgaand lid, mag een Verdragsluitende Staat eisen, dat de houder van het document zich onderwerpt aan alle formaliteiten welke voorgeschreven mochten zijn met betrekking tot het verlaten van of het terugkeren naar het grondgebied van die Staat.

• 3 De Verdragsluitende Staten behouden zich de bevoegdheid voor, in uitzonderingsgevallen, of in de gevallen waarin aan een vluchteling voor een bepaalde tijd verblijf is toegestaan, bij de verstrekking van het document de periode gedurende welke de vluchteling mag terugkeren, te beperken tot een termijn van niet minder dan 3 maanden.

Paragraaf 14

Slechts met uitzondering van het bepaalde in paragraaf 13, doen de bepalingen van deze Bijlage op geen wijze afbreuk aan de wetten en voorschriften, regelende de voorwaarden voor doorlating naar, transit door, verblijf of vestiging op en vertrek uit de grondgebieden van de Verdragsluitende Staten.

Paragraaf 15

Noch de afgifte van het document, noch de daarop gestelde aantekeningen bepalen of beïnvloeden de status van de houder, in het bijzonder wat zijn nationaliteit betreft.

Paragraaf 16

De afgifte van het document geeft de houder generlei recht op de bescherming van de diplomatieke of consulaire vertegenwoordigers van het land van afgifte en verleent aan deze vertegenwoordigers niet het recht tot bescherming.

BIJLAGE Model-reisdocument

Het document zal de vorm van een boekje hebben (ongeveer 15 X 10 centimeter).

Het verdient aanbeveling om het document zodanig te doen afdrukken, dat raderingen of wijzigingen met scheikundige of andere middelen gemakkelijk ontdekt kunnen worden, alsmede om de woorden „Verdrag van 28 Juli 1951” bij het afdrukken op iedere bladzijde te herhalen in de taal van het land van afgifte.

SLOTAKTE VAN DE CONFERENTIE VAN GEVOLMACHTIGDEN VAN DE VERENIGDE NATIES BETREFFENDE DE STATUS VAN VLUCHTELINGEN EN STAATLOZE PERSONEN

I

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft bij resolutie 429 (V) van 14 December 1950 besloten een Conferentie van Gevolmachtigden bijeen te roepen te Genève, teneinde de opstelling te voltooien en tot ondertekening over te gaan van een Verdrag betreffende de status van vluchtelingen, alsmede van een Protocol betreffende de status van staatloze personen.

De Conferentie heeft van 2 tot 25 Juli 1951 op het Europees Bureau van de Verenigde Naties te Genève vergaderd.

De Regeringen van de volgende zes en twintig Staten hadden vertegenwoordigers afgevaardigd, die allen geldige geloofsbrieven of andere volmachten tot deelneming aan de werkzaamheden der Conferentie hebben overgelegd.

Australië	Monaco
België	Nederland
Bondsrepubliek Duitsland	Noorwegen
Brazilië	Oostenrijk
Canada	Turkije
Columbia	Venezuela
Denemarken	Verenigd Koninkrijk van
Egypte	Groot-Britannië en Noord-
Frankrijk	Ierland
Griekenland	Verenigde Staten van Amerika
Heilige Stoel	Zuidslavië
Irak	Zweden
Israël	Zwitserland (de Zwitserse delegatie vertegenwoordigde ook Liechtenstein)
Italië
Luxemburg

De Regeringen van de twee volgende Staten waren door waarnemers vertegenwoordigd:

Cuba

Perzië

Overeenkomstig het verzoek van de Algemene Vergadering heeft de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de Vluchtelingen, zonder stemrecht, aan de beraadslagingen der Conferentie deelgenomen.

De Internationale Arbeidsorganisatie en de Internationale Vluchtelingenorganisatie waren op de Conferentie vertegenwoordigd, zonder stemrecht.

De Conferentie heeft de Raad van Europa uitgenodigd zich op de Conferentie te doen vertegenwoordigen, zonder stemrecht.

Vertegenwoordigers van de volgende niet-gouvernementele organisaties, die consultatieve status bij de Economische en Sociale Raad hebben, waren eveneens als waarnemers aanwezig:

Categorie A

Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen

Internationale Federatie van Christelijke Vakverenigingen

Interparlementaire Unie

Categorie B

Agoedath Israël Wereld Organisatie

Caritas Internationalis

Katholieke Internationale Vereniging voor Sociaal Werk

Commissie van de Kerken voor Internationale Zaken

Raad van Advies van Joodse Organisaties

Joodse Coördinatie Commissie

Wereldconsultatiebureau der Quakers

Internationale Vereniging voor Strafrecht

Internationaal Bureau voor de Unificatie van het Strafrecht

Internationaal Comité van het Rode Kruis

Internationale Vrouwenraad

Internationale Federatie tot Behartiging van Belangen van Jonge Meisjes

Internationale Liga voor de Rechten van de Mens

Internationale Maatschappelijke Hulp

Internationale Vereniging voor Kinderbescherming

Internationale Katholieke Vrouwen Unie

Pax Romana

Internationale Vrouwenliga voor Vrede en Vrijheid

Adviescommissie voor het Joodse Wereldcongres

Wereld vereniging voor Liberale Joden

Wereldfederatie voor Jonge Vrouwen

Register

Internationaal Hulpcomité voor Intellectuelen

Liga van Rode Kruis Verenigingen

Permanente Commissie van Liefdadige Organisaties

Wereldbond van padvindsters

World University Service

De vertegenwoordigers van de niet-gouvernementele organisaties die consultatieve status bij de Economische en Sociale Raad hebben, en de vertegenwoordigers van de organisaties die door de Secretaris-Generaal zijn opgenomen in het, in paragraaf 17 van resolutie 288 B (X) van de Economische en Sociale Raad bedoelde register, hadden krachtens het door de Conferentie aangenomen huishoudelijk reglement het recht schriftelijk of mondeling verklaringen af te leggen.

De Conferentie heeft de heer Knud Larsen, vertegenwoordiger van Denemarken, tot Voorzitter en de heer A. Herment, vertegenwoordiger van België, en de heer Talat Miras, vertegenwoordiger van Turkije, tot Vice-Voorzitters gekozen.

Op de tweede zitting heeft de Conferentie, op voorstel van de Egyptische vertegenwoordiger, met algemene stemmen besloten de Heilige Stoel uit te nodigen een gevolmachtigd vertegenwoordiger om deel te nemen aan de werkzaamheden van de Conferentie, af te vaardigen. Op 10 Juli 1951 heeft de vertegenwoordiger van de Heilige Stoel zijn plaats op de Conferentie ingenomen.

De Conferentie heeft als agenda aangenomen de voorlopig door de Secretaris-Generaal opgestelde agenda (A/CONF. 2/2/Rev. 1). Zij heeft eveneens het voorlopig, door de Secretaris-Generaal opgestelde huishoudelijk reglement aangenomen, onder toevoeging van een bepaling, op grond waarvan een vertegenwoordiger van de Raad van Europa werd gemachtigd zonder stemrecht aan de Conferentie deel te nemen en voorstellen in te dienen (A/CONF. 2/3/Rev. 1).

Overeenkomstig het huishoudelijk reglement van de Conferentie hebben de Voorzitter en de Vice-Voorzitters de geloofsbrieven van de vertegenwoordigers onderzocht en op 17 Juli 1951 van de resultaten van dit onderzoek verslag aan de Conferentie uitgebracht. De Conferentie heeft dit rapport aangenomen.

De Conferentie heeft als uitgangspunt voor haar besprekingen genomen het ontwerp-verdrag betreffende de status van vluchtelingen en het ontwerp-protocol betreffende de status van staatloze personen, opgesteld door de Commissie ad hoc betreffende vluchtelingen en staatloze personen tijdens haar tweede zitting, welke van 14 tot 25 Augustus 1950 te Genève plaats vond, met uitzondering van de preambule en artikel 1 (Definitie van de term „vluchteling") van het ontwerp-verdrag. De aan de Conferentie voorgelegde tekst van de preambule was die welke de Economische en Sociale Raad op 11 Augustus 1950 bij resolutie 319 B II (XI) had aangenomen. De aan de Conferentie voorgelegde tekst van artikel 1 was die welke de Algemene Vergadering op 14 December 1950 had aanbevolen en in de bijlage van resolutie 429 (V) is opgenomen. Deze tekst was de gewijzigde tekst welke door de Economische en Sociale Raad bij resolutie B II (XI) was aangenomen. 2

De Conferentie heeft het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen in twee lezingen aanvaard. Vóór de tweede lezing heeft zij een stijl-commissie ingesteld, bestaande uit de Voorzitter en de vertegenwoordigers van België, Frankrijk, Israël, Italië, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Britannië en Noord-Ierland en de Verenigde Staten van Amerika, tezamen met de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen; deze commissie koos de heer G. Warren, vertegenwoordiger van de Verenigde Staten van Amerika, tot Voorzitter. De stijl-commissie heeft de door de Conferentie in eerste lezing aangenomen tekst gewijzigd in het bijzonder uit een oogpunt van taal en overeenstemming tussen de Engelse en Franse tekst.

Op 25 Juli werd het Verdrag met 24 tegen 0 stemmen en geen onthoudingen aangenomen. Het staat open voor ondertekening op het Europees Bureau van de Verenigde Naties van 28 Juli tot 31 Augustus 1951. Het zal wederom voor ondertekening worden opengesteld op de permanente Zetel van de Verenigde Naties te New-York van 17 September 1951 tot 31 December 1952.

De Engelse en Franse teksten van het Verdrag, welke gelijkelijk authentiek zijn, zijn aan deze Slotakte gehecht.

II

De Conferentie heeft met 17 tegen 3 stemmen en 3 onthoudingen besloten, dat de titels van de hoofdstukken en van de artikelen van het Verdrag voor practische doeleinden zijn opgenomen en geen interpretatief bestanddeel daarvan uitmaken.

III

Ten aanzien van het ontwerp-protocol betreffende de status van staatloze personen heeft de Conferentie de volgende resolutie aangenomen:

„De Conferentie,

„In beschouwing genomen hebbende het ontwerp-protocol betreffende de status van staatloze personen,

„Overwegende, dat dit onderwerp nog een diepgaande studie vereist,

„Besluit te dezer zake geen beslissing te nemen tijdens deze Conferentie en verwijst het ontwerp-protocol voor een nadere studie terug naar de daarvoor in aanmerking komende organen van de Verenigde Naties".

IV

De Conferentie heeft met algemene stemmen de volgende aanbevelingen aangenomen:

• A „De Conferentie,

  „Overwegende, dat de verstrekking en erkenning van reisdocumenten noodzakelijk zijn om het reizen van vluchtelingen en, in het bijzonder, hun nieuwe vestiging te vergemakkelijken,

  „Verzoekt uitdrukkelijk aan de Regeringen die partij zijn bij de op 15 October 1946 te Londen ondertekende Intergouvernementele Overeenkomst betreffende de afgifte van een reisdocument aan vluchtelingen, of die de geldigheid van de in overeenstemming met die Overeenkomst afgegeven reisdocumenten erkennen, voort te gaan zodanige reisdocumenten te verstrekken of te erkennen, en deze reisdocumenten te verstrekken aan vluchtelingen die onder de omschrijving van artikel 1 van het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen vallen, of de aldus aan deze personen verstrekte reisdocumenten te erkennen, totdat zij de uit artikel 28 van genoemd Verdrag voortvloeiende verplichtingen op zich hebben genomen".

• B „De Conferentie,

  „Overwegende, dat de eenheid van het gezin - de natuurlijke en fundamentele groepseenheid van de maatschappij - een wezenlijk recht van de vluchteling is en dat deze eenheid voortdurend wordt bedreigd, en

  „Met voldoening vaststellend, dat, volgens het officieel commentaar van de Commissie ad hoc betreffende de staatloosheid en aanverwante vraagstukken (E/1618, blz. 38) de aan een vluchteling verleende rechten eveneens van toepassing zijn op zijn gezinsleden,

  „Beveelt de Regeringen aan, de nodige maatregelen te nemen voor de bescherming van het gezin van de vluchteling, in het bijzonder teneinde:

  • „1) De handhaving van de eenheid van het gezin van de vluchteling te verzekeren, in het bijzonder in de gevallen waarin het hoofd van het gezin aan de voor de toelating in een bepaald land vereiste voorwaarden heeft voldaan;

  • 2) De bescherming van minderjarige vluchtelingen te verzekeren, in het bijzonder onbegeleide kinderen en jonge meisjes, met name wat betreft voogdij en adoptie".

• C „De Conferentie,

  „Overwegende, dat de vluchteling in moreel, wettelijk en materieel opzicht de steun behoeft van sociale diensten, in het bijzonder die van de bevoegde niet-gouvernementele organisaties,

  „Beveelt de Regeringen en inter-gouvernementele organen aan, de werkzaamheden van de behoorlijk voor haar taak berekende organisaties te vergemakkelijken, aan te moedigen en te ondersteunen".

• D „De Conferentie,

  „Overwegende, dat nog velen hun land van herkomst om redenen van vervolging verlaten en dat zij op grond van hun bijzondere positie recht hebben op speciale bescherming,

  „Beveelt de Regeringen aan, voort te gaan vluchtelingen op haar grondgebied op te nemen, en in een ware geest van internationale solidariteit samen te werken, opdat deze vluchtelingen asyl kunnen vinden en in staat worden gesteld zich opnieuw te vestigen".

• E „De Conferentie,

  „Geeft uiting aan de hoop, dat het Verdrag betreffende de status van vluchtelingen als een voorbeeld zal dienen, dat de grenzen van de contractuele betekenis van het "Verdrag zal overschrijden, en dat het alle Staten zal opwekken om de zich op hun grondgebied als vluchteling bevindende personen die niet onder de bepalingen van het Verdrag vallen, zoveel mogelijk dienovereenkomstig te behandelen".

TEN BLIJKE WAARVAN de Voorzitter, de Vice-Voorzitters en de Uitvoerend Secretaris van de Conferentie deze Slotakte hebben ondertekend.

GEDAAN te Genève de acht en twintigste Juli negentienhonderd een en vijftig, in een enkel exemplaar in de Engelse en de Franse taal, waarvan beide teksten gelijkelijk authentiek zijn. Vertalingen van deze Slotakte in het Chinees, Spaans en Russisch zullen worden vervaardigd vanwege de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, die, op verzoek, afschriften daarvan zal zenden aan elk der voor de Conferentie uitgenodigde Regeringen.

De Voorzitter van de Conferentie:

(w.g.) KNUD LARSEN

De Vice-Voorzitters van de Conferentie:

(w.g.) HERMENT

(w.g.) TALAT MIRAS

De Uitvoerend Secretaris van de Conferentie:

(w.g.) JOHN P. HUMPHREY

1. The texts referred to in the paragraph above are contained in document A/CONF.2/1. ^ [1]
2. De in deze alinea genoemde teksten zijn vervat in document A/CONF.2/1. ^ [2]