U bent nu hier: Wettenbank
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving
Zoals belastingen, uitkeringen en subsidies.
Officiële publicaties van de overheid.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Geraadpleegd op 01-11-2024. Gebruikte datum 'geldig op' 29-04-2024 en zichtdatum 29-04-2024. Geldend van 23-07-1964 t/m heden
Verdrag over de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken
1 This Convention shall apply to the recognition and enforcement of arbitral awards made in the territory of a State other than the State where the recognition and enforcement of such awards are sought, and arising out of differences between persons, whether physical or legal. It shall also apply to arbitral awards not considered as domestic awards in the State where their recognition and enforcement are sought.
2 The term “arbitral awards” shall include not only awards made by arbitrators appointed for each case but also those made by permanent arbitral bodies to which the parties have submitted.
3 When signing, ratifying or acceding to this Convention, or notifying extension under article X hereof, any State may on the basis of reciprocity declare that it will apply the Convention to the recognition and enforcement of awards made only in the territory of another Contracting State. It may also declare that it will apply the Convention only to differences arising out of legal relationships, whether contractual or not, which are considered as commercial under the national law of the State making such declaration.
1 Each Contracting State shall recognize an agreement in writing under which the parties undertake to submit to arbitration all or any differences which have arisen or which may arise between them in respect of a defined legal relationship, whether contractual or not, concerning a subject matter capable of settlement by arbitration.
2 The term „agreement in writing” shall include an arbitral clause in a contract or an arbitration agreement, signed by the parties or contained in an exchange of letters or telegrams.
3 The court of a Contracting State, when seized of an action in a matter in respect of which the parties have made an agreement whithin the meaning of this article, shall, at the request of one of the parties, refer the parties to arbitration, unless it finds that the said agreement is null and void, inoperative or incapable of being performed.
Each Contracting State shall recognize arbitral awards as binding and enforce them in accordance with the rules of procedure of the territory where the award is relied upon, under the conditions laid down in the following articles. There shall not be imposed substantially more onerous conditions or higher fees or charges on the recognition or enforcement of arbitral awards to which this Convention applies than are imposed on the recognition or enforcement of domestic arbitral awards.
1 To obtain the recognition and enforcement mentioned in the preceding article, the party applying for recognition and enforcement shall, at the time of the application, supply:
(a) The duly authenticated original award or a duly certified copy thereof;
(b) The original agreement referred to in article II or a duly certified copy thereof.
2 If the said award or agreement is not made in an official language of the country in which the award is relied upon, the party applying for recognition and enforcement of the award shall produce a translation of these documents into such language. The translation shall be certified by an official or sworn translator or by a diplomatic or consular agent.
1 Recognition and enforcement of the award may be refused, at the request of the party against whom it is invoked, only if that party furnishes to the competent authority where the recognition and enforcement is sought, proof that:
(a) The parties to the agreement referred to in article II were, under the law applicable to them, under some incapacity, or the said agreement is not valid under the law to which the parties have subjected it or, failing any indication thereon, under the law of the country where the award was made; or
(b) The party against whom the award is invoked was not given proper notice of the appointment of the arbitrator or of the arbitration proceedings or was otherwise unable to present his case; or
(c) The award deals with a difference not contemplated by or not falling within the terms of the submission to arbitration, or it contains decisions on matters beyond the scope of the submission to arbitration, provided that, if the decisions on matters submitted to arbitration can be separated from those not so submitted, that part of the award which contains decisions on matters submitted to arbitration may be recognized and enforced; or
(d) The composition of the arbitral authority or the arbitral procedure was not in accordance with the agreement of the parties, or, failing such agreement, was not in accordance with the law of the country where the arbitration took place; or
(e) The award has not yet become binding on the parties, or has been set aside or suspended by a competent authority of the country in which, or under the law of which, that award was made.
2 Recognition and enforcement of an arbitral award may also be refused if the competent authority in the country where recognition and enforcement is sought finds that:
(a) The subject matter of the difference is not capable of settlement by arbitration under the law of that country; or
(b) The recognition or enforcement of the award would be contrary to the public policy of that country.
If an application for the setting aside or suspension of the award has been made to a competent authority referred to in article V (1) (e), the authority before which the award is sought to be relied upon may, if it considers it proper, adjourn the decision on the enforcement of the award and may also, on the application of the party claiming enforcement of the award, order the other party to give suitable security.
1 The provisions of the present Convention shall not affect the validity of multilateral or bilateral agreements concerning the recognition and enforcement of arbitral awards entered into by the Contracting States nor deprive any interested party of any right he may have to avail himself of an arbitral award in the manner and to the extent allowed by the law or the treaties of the country where such award is sought to be relied upon.
2 The Geneva Protocol on Arbitration Clauses of 1923 and the Geneva Convention on the Execution of Foreign Arbitral Awards of 1927 shall cease to have effect between Contracting States on their becoming bound and to the extent that they become bound, by this Convention.
1 This Convention shall be open until 31 December 1958 for signature on behalf of any Member of the United Nations and also on behalf of any other State which is or hereafter becomes a member of any specialized agency of the United Nations, or which is or hereafter becomes a party to the Statute of the International Court of Justice, or any other State to which an invitation has been addressed by the General Assembly of the United Nations.
2 This Convention shall be ratified and the instruments of ratification shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.
1 This Convention shall be open for accession to all States referred to in article VIII.
2 Accession shall be effected by the deposit of an instrument of accession with the Secretary-General of the United Nations.
1 Any State may, at the time of signature, ratification or accession, declare that this Convention shall extend to all or any of the territories for the international relations of which it is responsible. Such a declaration shall take effect when the Convention enters into force for the State concerned.
2 At any time thereafter any such extension shall be made by notification addressed to the Secretary-General of the United Nations and shall take effect as from the ninetieth day after the day of receipt by the Secretary-General of the United Nations of this notification, or as from the date of entry into force of the Convention for the State concerned, whichever is the later.
3 With respect to those territories to which this Convention is not extended at the time of signature, ratification or accession, each State concerned shall consider the possibility of taking the necessary steps in order to extend the application of this Convention to such territories, subject, where necessary for constitutional reasons, to the consent of the Governments of such territories.
In the case of a federal or non-unitary State, the following provisions shall apply:
(a) With respect to those articles of this Convention that come within the legislative jurisdiction of the federal authority, the obligations of the federal Government shall to this extent be the same as those of Contracting States which are not federal States;
(b) With respect to those articles of this Convention that come within the legislative jurisdiction of constituent states or provinces which are not, under the constitutional system of the federation, bound to take legislative action, the federal Government shall bring such articles with a favourable recommendation to the notice of the appropriate authorities of constituent states or provinces at the earliest possible moment;
(c) A federal State Party to this Convention shall, at the request of any other Contracting State transmitted through the Secretary-General of the United Nations, supply a statement of the law and practice of the federation and its constituent units in regard to any particular provision of this Convention, showing the extent to which effect has been given to that provision by legislative or other action.
1 This Convention shall come into force on the ninetieth day following the date of deposit of the third instrument of ratification or accession.
2 For each State ratifying or acceeding to this Convention after the deposit of the third instrument of ratification or accession, this Convention shall enter into force on the ninetieth day after deposit by such State of its instrument of ratification or accession.
1 Any Contracting State may denounce this Convention by a written notification to the Secretary-General of the United Nations. Denunciation shall take effect one year after the date of receipt of the notification by the Secretary-General.
2 Any State which has made a declaration or notification under article X may, at any time thereafter, by notification to the Secretary-General of the United Nations, declare that this Convention shall cease to extend to the territory concerned one year after the date of the receipt of the notification by the Secretary-General.
3 This Convention shall continue to be applicable to arbitral awards in respect of which recognition or enforcement proceedings have been instituted before the denunciation takes effect.
A Contracting State shall not be entitled to avail itself of the present Convention against other Contracting States except to the extent that it is itself bound to apply the Convention.
The Secretary-General of the United Nations shall notify the States contemplated in article VIII of the following:
(a) Signatures and ratifications in accordance with article VIII;
(b) Accessions in accordance with article IX;
(c) Declarations and notifications under articles I, X and XI;
(d) The date upon which this Convention enters into force in accordance with article XII;
(e) Denunciations and notifications in accordance with article XIII.
1 This Convention, of which the Chinese, English, French, Russian and Spanish texts shall be equally authentic, shall be deposited in the archives of the United Nations.
2 The Secretary-General of the United Nations shall transmit a certified copy of this Convention to the States contemplated in article VIII.
1 Dit Verdrag is van toepassing op de erkenning en tenuitvoerlegging van scheidsrechterlijke uitspraken, gewezen op het grondgebied van een andere Staat dan die waar de erkenning en tenuitvoerlegging van zodanige uitspraken wordt verzocht, en voortvloeiende uit geschillen tussen natuurlijke of rechtspersonen. Het is eveneens van toepassing op scheidsrechterlijke uitspraken die niet beschouwd worden als nationale uitspraken in de Staat waar hun erkenning en tenuitvoerlegging wordt verzocht.
2 De uitdrukking „scheidsrechterlijke uitspraken” omvat niet alleen uitspraken, gewezen door voor een bepaald geval benoemde scheidsmannen, doch tevens uitspraken, gewezen door permanente scheidsrechterlijke instanties waaraan partijen zich hebben onderworpen.
3 Bij het ondertekenen of bekrachtigen van of het toetreden tot dit Verdrag of bij het mededelen van de uitbreiding daarvan overeenkomstig artikel X kan iedere Staat op basis van wederkerigheid verklaren, dat hij het Verdrag slechts zal toepassen op de erkenning en tenuitvoerlegging van uitspraken gewezen op het grondgebied van een andere Verdragsluitende Staat. Hij kan ook verklaren, dat hij het Verdrag slechts zal toepassen op geschillen welke voortvloeien uit al dan niet contractuele rechtsbetrekkingen die volgens het nationale recht van de Staat die de verklaring aflegt, als handelsrechtelijk worden beschouwd.
1 Iedere Verdragsluitende Staat erkent de schriftelijke overeenkomst waarbij partijen zich verbinden aan een uitspraak van scheidsmannen te onderwerpen alle of bepaalde geschillen welke tussen hen zijn gerezen of welke tussen hen zouden kunnen rijzen naar aanleiding van een bepaalde al dan niet contractuele rechtsbetrekking en betreffende een geschil, dat vatbaar is voor beslissing door arbitrage.
2 Onder „schriftelijke overeenkomst” wordt verstaan een compromissoir beding in een overeenkomst of een akte van compromis, ondertekend door partijen of vervat in gewisselde brieven of telegrammen.
3 De rechter van een Verdragsluitende Staat bij wie een geschil aanhangig wordt gemaakt over een onderwerp ten aanzien waarvan partijen een overeenkomst als bedoeld in dit artikel hebben aangegaan, verwijst partijen op verzoek van een hunner naar arbitrage, tenzij hij constateert, dat genoemde overeenkomst vervallen is, niet van kracht is of niet kan worden toegepast.
Iedere Verdragsluitende Staat zal onder de in de volgende artikelen vervatte voorwaarden scheidsrechterlijke uitspraken als bindend erkennen en ze ten uitvoer leggen overeenkomstig de regelen van rechtsvordering, geldende in het gebied waar een beroep op de uitspraak wordt gedaan. De erkenning of tenuitvoerlegging van scheidsrechterlijke uitspraken waarop dit Verdrag van toepassing is, zal niet worden onderworpen aan aanzienlijk drukkender voorwaarden of aanzienlijk hogere gerechtskosten dan die waaraan de erkenning of tenuitvoerlegging van de nationale scheidsrechterlijke uitspraken zijn onderworpen.
1 Ter verkrijging van de erkenning en tenuitvoerlegging, bedoeld in het voorgaande artikel, dient de partij die de erkenning en tenuitvoerlegging verzoekt, bij haar verzoek over te leggen:
a) het behoorlijk gelegaliseerde origineel van de uitspraak of een behoorlijk gewaarmerkt afschrift daarvan;
b) het origineel van de in artikel II bedoelde overeenkomst of een behoorlijk gewaarmerkt afschrift daarvan.
2 Indien genoemde uitspraak of overeenkomst niet is gesteld in een officiële taal van het land waarin een beroep op de uitspraak wordt gedaan, dient de partij die de erkenning en tenuitvoerlegging van de uitspraak verzoekt, een vertaling van deze documenten in een zodanige taal over te leggen. De vertaling moet worden gewaarmerkt door een officiële of beëdigde vertaler of door een diplomatiek of consulair ambtenaar.
1 De erkenning en tenuitvoerlegging van de uitspraak zullen slechts dan, op verzoek van de partij tegen wie een beroep op de uitspraak wordt gedaan, geweigerd worden, indien die partij aan de bevoegde autoriteit van het land waar de erkenning en tenuitvoerlegging wordt verzocht, het bewijs levert:
a) dat de partijen bij de in artikel II bedoelde overeenkomst krachtens het op hen toepasselijke recht onbekwaam waren die overeenkomst aan te gaan, of dat die overeenkomst niet geldig is krachtens het recht waaraan partijen haar hebben onderworpen, of – indien elke aanwijzing hieromtrent ontbreekt – krachtens het recht van het land waar de uitspraak werd gewezen; of
b) dat aan de partij tegen wie een beroep op de uitspraak wordt gedaan, niet behoorlijk was kennis gegeven van de benoeming van de scheidsman of van de scheidsrechterlijke procedure, of dat het hem om andere redenen onmogelijk is geweest zijn zaak te verdedigen; of
c) dat de uitspraak betrekking heeft op een geschil dat niet valt onder het compromis of dat niet valt binnen de termen van het compromissoir beding, of dat de uitspraak beslissingen bevat die de bepalingen van het compromis of van het compromissoir beding te buiten gaan, met dien verstande dat, indien de beslissingen welke betrekking hebben op kwesties die aan arbitrage zijn onderworpen gescheiden kunnen worden van de beslissingen die betrekking hebben op kwesties die niet aan arbitrage zijn onderworpen, dat gedeelte van de uitspraak hetwelk de eerstgenoemde beslissingen bevat, kan worden erkend en tenuitvoergelegd; of
d) dat de samenstelling van het scheidsgerecht of de scheidsrechterlijke procedure niet in overeenstemming was met de overeenkomst der partijen, of, bij gebreke van een overeenkomst daaromtrent, niet in overeenstemming was met het recht van het land waar de arbitrage heeft plaats gevonden; of
e) dat de uitspraak nog niet bindend is geworden voor partijen of is vernietigd of haar tenuitvoerlegging is geschorst door een bevoegde autoriteit van het land waar of krachtens welks recht die uitspraak werd gewezen.
2 De erkenning en tenuitvoerlegging van een scheidsrechterlijke uitspraak kan eveneens worden geweigerd, indien de bevoegde autoriteit van het land waar de erkenning en tenuitvoerlegging wordt verzocht, constateert:
a) dat het onderwerp van geschil volgens het recht van dat land niet vatbaar is voor beslissing door arbitrage; of
b) dat de erkenning of tenuitvoerlegging van de uitspraak in strijd zou zijn met de openbare orde van dat land.
Indien vernietiging van de uitspraak of schorsing van haar tenuitvoerlegging is verzocht aan de bevoegde autoriteit, bedoeld in artikel V, eerste lid, onder e, kan de autoriteit bij wie een beroep op de uitspraak wordt gedaan, indien zij daartoe aanleiding vindt, de beslissing over de tenuitvoerlegging van de uitspraak opschorten en ook, op verzoek van de partij die de tenuitvoerlegging van de uitspraak verzocht, bevelen, dat de andere partij passende zekerheid stelt.
1 De bepalingen van dit Verdrag doen geen afbreuk aan de geldigheid van multilaterale of bilaterale overeenkomsten, gesloten door de Verdragsluitende Staten, betreffende de erkenning en tenuitvoerlegging van scheidsrechterlijke uitspraken en ontnemen geen belanghebbende partij enig recht dat zij mocht hebben om gebruik te maken van een scheidsrechterlijke uitspraak op de wijze en in de mate, toegestaan volgens de wetgeving of de internationale overeenkomsten van het land waar op die uitspraak een beroep wordt gedaan.
2 Het Protocol van Genève van 1923 betreffende arbitrageclausules en het Verdrag van Genève van 1927 nopens de tenuitvoerlegging van in het buitenland gewezen scheidsrechterlijke uitspraken zullen tussen de Verdragsluitende Staten ophouden van kracht te zijn op de dag en in de mate dat zij gebonden worden door dit Verdrag.
1 Dit Verdrag staat tot 31 december 1958 open ter ondertekening voor ieder Lid van de Verenigde Naties, alsmede voor iedere andere Staat die lid is of op een later tijdstip lid zal worden van een der gespecialiseerde organisaties van de Verenigde Naties of die partij is of op een later tijdstip partij zal worden bij het Statuut van het Internationale Gerechtshof, of voor iedere andere Staat die door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties daartoe is uitgenodigd.
2 Dit Verdrag dient te worden bekrachtigd en de akten van bekrachtiging moeten worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.
1 Tot dit Verdrag kunnen toetreden alle in artikel VIII genoemde Staten.
2 Toetreding geschiedt door nederlegging van een akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.
1 Iedere Staat kan op het ogenblik van ondertekening, bekrachtiging of toetreding verklaren, dat de toepasselijkheid van dit Verdrag zal worden uitgebreid tot alle of een of meer der gebieden voor welker internationale betrekkingen hij verantwoordelijk is. Een zodanige verklaring wordt van kracht op het ogenblik waarop het Verdrag voor de betrokken Staat in werking treedt.
2 Daarna geschiedt iedere zodanige uitbreiding door middel van een tot de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties gerichte kennisgeving en wordt van kracht op de negentigste dag na die van ontvangst van deze kennisgeving door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties of op de datum waarop dit Verdrag voor de betrokken Staat in werking treedt, indien die datum later mocht zijn.
3 Ten aanzien van de gebieden waarop dit Verdrag op het ogenblik van ondertekening, bekrachtiging of toetreding niet toepasselijk is, onderzoekt iedere betrokken Staat de mogelijkheid de nodige maatregelen te nemen teneinde de toepasselijkheid van dit Verdrag tot zodanige gebieden uit te breiden, onder voorbehoud van de instemming van de Regeringen van zodanige gebieden, indien die toestemming grondwettelijk is vereist.
Wanneer het een bondsstaat of niet-eenheidsstaat betreft, gelden de volgende bepalingen:
a) Ten aanzien van die artikelen van dit Verdrag die binnen de wetgevende bevoegdheid van de bondsautoriteit vallen, zijn de verplichtingen van de bondsregering dezelfde als die van Verdragsluitende Staten die geen bondsstaten zijn;
b) Ten aanzien van die artikelen van dit Verdrag die vallen binnen de wetgevende bevoegdheid van de samenstellende staten of provincies, die krachtens het grondwettelijk systeem van de bondsstaat niet gehouden zijn tot het verrichten van enige wetgevende handeling, brengt de bondsregering zodanige artikelen zo spoedig mogelijk met een gunstige aanbeveling ter kennis van de bevoegde autoriteiten van de samenstellende staten of provincies;
c) Een bondsstaat die Partij is bij dit Verdrag, dient op een door tussenkomst van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties overhandigd verzoek van enige andere Verdragsluitende Partij een uiteenzetting te geven over de wetgeving en praktijk welke in de bondsstaat en in zijn samenstellende eenheden van kracht zijn met betrekking tot enige bepaling van het Verdrag, waarbij wordt aangegeven in hoeverre aan die bepaling uitvoering is gegeven door wetgevende of andere maatregelen.
1 Dit Verdrag treedt in werking op de negentigste dag volgende op de datum van nederlegging van de derde akte van bekrachtiging of toetreding.
2 Voor iedere Staat dit het Verdrag bekrachtigt of ertoe toetreedt na de nederlegging van de derde akte van bekrachtiging of toetreding, treedt dit Verdrag in werking op de negentigste dag na de datum van nederlegging van de akte van bekrachtiging of toetreding door die Staat.
1 Iedere Verdragsluitende Staat kan dit Verdrag opzeggen door middel van een schriftelijke mededeling, gericht tot de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties. De opzegging wordt van kracht een jaar na de datum van ontvangst van de mededeling door de Secretaris-Generaal.
2 Iedere Staat die overeenkomstig artikel X een verklaring heeft afgelegd of een kennisgeving heeft gedaan, kan op ieder tijdstip daarna door middel van een tot de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties gerichte kennisgeving verklaren, dat dit Verdrag een jaar na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal zal ophouden toepasselijk te zijn op het betrokken gebied.
3 Het Verdrag blijft van toepassing op scheidsrechterlijke uitspraken ten aanzien waarvan een procedure nopens erkenning of tenuitvoerlegging aanhangig is gemaakt vóór de opzegging van kracht wordt.
Een Verdragsluitende Staat heeft slechts het recht zich tegenover andere Verdragsluitende Staten op dit Verdrag te beroepen voor zover die Staat zelf gehouden is het Verdrag toe te passen.
De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties doet aan de in artikel VIII bedoelde Staten mededeling van:
a) Ondertekeningen en bekrachtigingen overeenkomstig artikel VIII;
b) Toetredingen overeenkomstig artikel IX;
c) Verklaringen en kennisgevingen overeenkomstig de artikelen I, X en XI;
d) De datum waarop dit Verdrag overeenkomstig artikel XII in werking treedt;
e) Opzeggingen en kennisgevingen overeenkomstig artikel XIII.
1 Dit Verdrag, waarvan de Chinese, Engelse, Franse, Russische en Spaanse teksten gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd in het archief van de Verenigde Naties.
2 De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties doet aan de in artikel VIII bedoelde Staten een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift van het Verdrag toekomen.
Voor een permanente link naar de door u bekeken versie, inwerkinggetreden op , kopieer één van de onderstaande links of verfijn de link in de Linktool.
Met behulp van de Linktool van LiDO is het mogelijk om een bredere link of een meer gedetailleerde link te maken.
Ga naar de Linktool
Op linkeddata.overheid.nl zijn onderstaande relaties bekend.
Er is geen andere versie beschikbaar waarmee u de huidige geselecteerde versie, inwerkinggetreden op , kan vergelijken.
Selecteer een andere versie van de regeling waarmee u de huidige versie , inwerkinggetreden op , wilt vergelijken.
Vergelijken van "Verdrag over de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse scheidsrechterlijke uitspraken", inwerkinggetreden op , met versie die inwerking is getreden op .
Doordat er een grote regeling is gekozen kan de vergelijking enkele minuten duren.
U kunt kiezen voor het toevoegen van de wetstechnische informatie aan de tekst.
U kunt kiezen in welk formaat de tekst geëxporteerd wordt.
U kunt de tekst inclusief afbeeldingen exporteren. De afbeeldingen worden dan met de tekst in een .zip-bestand geleverd
Via deze link kunt u meer informatie krijgen over de Europese richtlijn of verordening waarnaar in de tekst van de regeling verwezen wordt, inclusief de tekst daarvan. U wordt hiervoor doorgeleid naar EUR-LEX, de online databank van de Europese Unie waarin de Europese wetgeving is opgenomen.
