Verdrag betreffende betaalde vakantie in de landbouw, Genève, 26-06-1952

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 27-11-1959 t/m heden

Verdrag betreffende betaalde vakantie in de landbouw

Authentiek : EN

Convention concerning holidays with pay in agriculture

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Thirty-fifth Session on 4 June 1952, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to holidays with pay in agriculture, which is the fourth item, on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,

adopts this twenty-sixth day of June of the year one thousand nine hundred and fifty-two the following Convention/which may be cited as the Holidays with Pay (Agriculture) Convention, 1952:

Article 1

Workers employed in agricultural undertakings and related occupations shall be granted an annual holiday with pay after a period of continuous service with the same employer.

Article 2

  • 1 Each Member which ratifies this Convention shall be free to decide the manner in which provision shall be made for holidays with pay in agriculture.

  • 2 Such provision may be made, where appropriate, by means of collective agreement or by entrusting the regulation of holidays with pay in agriculture to special bodies.

  • 3 Wherever the manner in which provision is made for holidays with pay in agriculture permits —

    • (a) there shall be full preliminary consultation with the most representative organisations of employers and workers concerned, where such exist, and with any other persons, specially qualified by their trade or functions, whom the competent authority deems it useful to consult;

    • (b) the employers and workers concerned shall participate in the regulation of holidays with pay, or be consulted or have the right to be heard, in such manner and to such extent as may be determined by national laws or regulations, but in any case on a basis of complete equality.

Article 3

The required minimum period of continuous service and the minimum duration of the annual holiday with pay shall be determined by national laws or regulations, collective agreement, or arbitration award, or by special bodies entrusted with the regulation of holidays with pay in agriculture, or in any other manner approved by the competent authority.

Article 4

  • 1 Each Member which ratifies this Convention shall be free to determine, after consultation with the most representative organisations of employers and workers concerned, where such exist, to which undertakings, occupations, and categories of persons referred to in Article 1 the provisions of the Convention shall apply.

  • 2 Each Member which ratifies this Convention may exclude from the application of all or any of the provisions of the Convention categories of persons whose conditions of employment render such provisions inapplicable to them, such as members of the farmer's family employed by him.

Article 5

Where appropriate, provision shall be made, in accordance with the established procedure for the regulation of holidays with pay in agriculture, for —

  • (a) more favourable treatment for young workers, including apprentices, in cases in which the annual holiday with pay granted to adult workers is not considered adequate for young workers;

  • (b) an increase in the duration of the annual paid holiday with the length of service;

  • (c) proportionate holidays or payment in lieu thereof, in cases where the period of continuous service of a worker is not of sufficient duration to qualify him for an annual holiday with pay but exceeds such minimum period as may be determined in accordance with the established procedure;

  • (d) the exclusion from the annual holiday with pay of public and customary holidays and weekly rest periods, and, to such extent as may be determined in accordance with the established procedure, temporary interruptions of attendance at work due to such causes as sickness or accident.

Article 6

The annual holiday with pay may be divided within such limits as may be laid down by national laws or regulations, collective agreement, or arbitration award, or by special bodies entrusted with the regulation of holidays with pay in agriculture, or in any other manner approved by the competent authority.

Article 7

  • 1 Every person taking a holiday in virtue of this Convention shall receive, in respect of the full period of the holiday, not less than his usual remuneration, or such remuneration as may be prescribed in accordance with paragraphs 2 and 3 of this Article.

  • 2 The remuneration payable in respect of the holiday shall be calculated as prescribed by national laws or regulations, collective agreement, or arbitration award, or by special bodies entrusted with the regulation of holidays with pay in agriculture, or in any other manner approved by the competent authority.

  • 3 Where the remuneration of the person taking a holiday includes payments in kind, provision may be made for the payment in respect of holidays of the cash equivalent of such payments in kind.

Article 8

Any agreement to relinquish the right to an annual holiday with pay, or to forgo such a holiday, shall be void.

Article 9

A person dismissed for a reason other than his own misconduct before he has taken a holiday due to him shall receive in respect of every day of holiday due to him in virtue of this Convention the remuneration provided for in Article 7.

Article 10

Each Member which ratifies this Convention undertakes to maintain, or satisfy itself that there is maintained, an adequate system of inspection and supervision to ensure the application of its provisions.

Article 11

Each Member which ratifies this Convention shall communicate annually to the International Labour Office a general statement indicating the manner in which the provisions of the Convention are implemented, and, in summary form, the occupations, categories and approximate number of workers covered, the duration of the holidays granted, and the more important of the other conditions, if any, established relevant to holidays with pay in agriculture.

Article 12

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 13

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

  • 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 14

  • 1 Declarations communicated to the Director-General of the International Labour Office in accordance with paragraph 2 of Article 35 of the Constitution of the International Labour Organisation shall indicate —

    • (a) the territories in respect of which the Member concerned undertakes that the provisions of the Convention shall be applied without modification;

    • (b) the territories in respect of which it undertakes that the provisions of the Convention shall be applied subject to modifications, together with details of the said modifications;

    • (c) the territories in respect of which the Convention is inapplicable and in such cases the grounds on which it is inapplicable;

    • (d) the territories in respect of which it reserves its decision pending further consideration of the position.

  • 2 The undertakings referred to in subparagraphs (a) and (b) of paragraph 1 of this Article shall be deemed to be an integral part of the ratification and shall have the force of ratification.

  • 3 Any Member may at any time by a subsequent declaration cancel in whole or in part any reservation made in its original declaration in virtue of subparagraphs (b), (c) or (d) of paragraph 1 of this Article.

  • 4 Any Member may, at any time at which the Convention is subject to denunciation in accordance with the provisions of Article 16, communicate to the Director-General a declaration modifying in any other respect the terms of any former declaration and stating the present position in respect of such territories as it may specify.

Article 15

  • 1 Declarations communicated to the Director-General of the International Labour Office in accordance with paragraphs 4 or 5 of Article 35 of the Constitution of the International Labour Organisation shall indicate whether the provisions of the Convention will be applied in the territory concerned without modification or subject to modifications; when the declaration indicates that the provisions of the Convention will be applied subject to modifications, it shall give details of the said modifications.

  • 2 The Member, Members or international authority concerned may at any time by a subsequent declaration renounce in whole or in part the right to have recourse to any modification indicated in any former declaration.

  • 3 The Member, Members or international authority concerned may, at any time at which this Convention is subject to denunciation in accordance with the provisions of Article 16, communicate to the Director-General a declaration modifying in any other respect the terms of any former declaration and stating the present position in respect of the application of the Convention.

Article 16

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 17

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications, declarations and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

  • 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 18

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications, declarations and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 19

At such times as is may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 20

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides:

    • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 16 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 21

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

Vertaling : NL

Verdrag betreffende betaalde vacantie in de landbouw

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève, en aldaar bijeengekomen op 4 Juni 1952, in haar vijf en dertigste zitting,

Besloten hebbende verschillende voorstellen aan te nemen betreffende betaalde vacantie in de Landbouw, welk onderwerp het vierde punt vormt van de agenda der zitting,

Bepaald hebbende dat deze voorstellen de vorm zullen krijgen van een internationaal Verdrag,

Neemt heden de zes en twintigste Juni 1952, het volgende Verdrag aan, hetwelk kan worden aangehaald als „het Verdrag betreffende betaalde vacantie (landbouw), 1952”.

Betaalde vacantie in de landbouw

Artikel 1

Arbeiders, werkzaam in landbouwondernemingen en in aanverwante beroepen, dienen in het genot te worden gesteld van een jaarlijkse betaalde vacantie, nadat zij gedurende een onafgebroken periode bij dezelfde werkgever in dienst zijn geweest.

Artikel 2

  • 1 Elk Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, is vrij te bepalen op welke wijze in de toekenning van bepaalde vacantie in de landbouw zal worden voorzien.

  • 2 De toekenning van betaalde vacantie in de landbouw kan eventueel verzekerd worden door middel van een collectieve arbeidsovereenkomst dan wel door de regeling daarvan toe te vertrouwen aan speciale lichamen.

  • 3 Ingeval de wijze waarop in de toekenning van betaalde vacantie in de landbouw is voorzien zulks toelaat:

    • a. dient hieraan een diepgaand overleg vooraf te gaan met de meest representatieve betrokken organisaties van werkgevers en van werknemers, voorzover deze bestaan, zomede van alle andere personen, die uit hoofde van hun beroep of functie te dezer zake in het bijzonder deskundig zijn en op wie het bevoegde gezag een beroep zou willen doen;

    • b. dienen de betrokken werkgevers en werknemers deel te hebben aan de regeling van betaalde vacantie dan wel terzake te worden geraadpleegd of het recht te hebben terzake te worden gehoord, in de vorm en in de mate als bij de nationale wetgeving zal kunnen worden bepaald, doch in ieder geval op basis van volledige gelijkheid.

Artikel 3

De vereiste minimum-periode van ononderbroken dienstverband en de minimum-duur van de jaarlijkse betaalde vacantie worden vastgesteld bij nationale wetgeving, dan wel bij collectieve arbeidsovereenkomst, scheidsrechterlijke uitspraak of door speciale lichamen, belast met de regeling van betaalde vacantie in de landbouw, dan wel op een andere door het bevoegde gezag goedgekeurde wijze.

Artikel 4

  • 1 Elk lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, is vrij, na overleg met de meest representatieve betrokken organisaties van werkgevers en van werknemers, voor zover deze bestaan, te bepalen op welke ondernemingen, beroepen en groepen van personen, bedoeld in Artikel 1, de bepalingen van dit Verdrag van toepassing zijn.

  • 2 Elk Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, bezit het recht om van de toepassing van dit Verdrag in zijn geheel of van een of meer bepalingen van het Verdrag uit te sluiten de groepen van personen, te wier aanzien deze bepalingen op grond van de omstandigheden, waaronder zij hun werk verrichten, geen toepassing kunnen vinden, zoals ten aanzien van familieleden van het hoofd van de onderneming, welke bij deze laatste werkzaam zijn.

Artikel 5

Indien zulks van nut kan zijn, dient overeenkomstig de procedure, vastgesteld voor de regeling van betaalde vacantie in de landbouw voorzien te worden in het navolgende:

  • a. een gunstiger behandeling van jeugdige arbeidskrachten, daaronder begrepen leerlingen, in gevallen waarin de jaarlijkse betaalde vacantie, toegekend aan volwassen arbeiders, voor jeugdige arbeidskrachten niet passend wordt geacht;

  • b. een verlenging van de duur van de betaalde vacantie naar gelang van de duur van het dienstverband;

  • c. een evenredige vacantie, of, in plaats daarvan, een financiële vergoeding, indien de ononderbroken duur van het dienstverband van een arbeider hem geen aanspraak geeft op een jaarlijkse betaalde vacantie, terwijl deze niettemin een minimum-periode, vastgesteld in overeenstemming met de daarvoor voorgeschreven procedure, overschrijdt;

  • d. de uitsluiting van de jaarlijkse betaalde vacantie van officiële en gebruikelijke feestdagen, wekelijkse rustperioden alsmede, zulks binnen de grenzen bepaald volgens de voorgeschreven procedure, van tijdelijke onderbrekingen van het werk, met name die, veroorzaakt door ziekte of ongeval.

Artikel 6

De jaarlijkse betaalde vacantie kan in gedeelten worden opgenomen, zulks echter binnen de grenzen, vast te stellen bij nationale wetgeving, dan wel bij collectieve arbeidsovereenkomst, scheidsrechterlijke uitspraak of door speciale lichamen, belast met de regeling van betaalde vacantie in de landbouw dan wel op een andere door het bevoegde gezag goedgekeurde wijze.

Artikel 7

  • 1 Een ieder, die vacantie neemt krachtens dit Verdrag zal voor de gehele duur van deze vacantie een vergoeding ontvangen, welke niet lager mag zijn dan de gebruikelijke vergoeding, welke hij ontvangt, dan wel een zodanige vergoeding als kan worden voorgeschreven in overeenstemming met de leden 2 en 3 van dit artikel.

  • 2 De voor de duur van de vacantie te betalen vergoeding wordt berekend op een wijze, vast te stellen bij nationale wetgeving, dan wel bij collectieve arbeidsovereenkomst, scheidsrechterlijke uitspraak of door speciale lichamen, belast met de regeling van betaalde vacantie in de landbouw dan wel op een andere door het bevoegde gezag goedgekeurde wijze.

  • 3 Ingeval de vergoeding van degene, die vacantie neemt, uitkeringen in natura omvat, kan hem gedurende zijn vacantie de tegenwaarde hiervan in geld worden uitgekeerd.

Artikel 8

Elk beding, waarbij van het recht op een jaarlijkse betaalde vacantie wordt afstand gedaan of van het gebruik maken van bedoelde vacantie wordt afgezien, is nietig.

Artikel 9

Een ieder, die ontslagen wordt om een reden, buiten zijn schuld gelegen, en wel vóór dat hij heeft kunnen genieten van een vacantie, waarop hij aanspraak had, dient voor iedere dag van de krachtens dit Verdrag verschuldigde vacantie de vergoeding te ontvangen als bedoeld in artikel 7.

Artikel 10

Elk lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, verplicht zich er op toe te zien, dat er een passend systeem van inspectie en contrôle bestaat ter verzekering van deszelfs toepassing.

Artikel 11

Elk Lid, dat dit Verdrag bekrachtigt, dient ieder jaar aan het Internationaal Arbeidsbureau een algemeen overzicht te doen toekomen betreffende de wijze, waarop de bepalingen van het Verdrag worden toegepast. Dit overzicht dient beknopte gegevens te bevatten inzake de beroepen, de groepen en, bij benadering, het aantal werknemers waarop deze regeling van toepassing is zomede inzake de duur van de toegestane vacantie en eventueel inzake de belangrijkste andere maatregelen betreffende de betaalde vacantie in de landbouw.

Artikel 12

De formele bekrachtigingen van dit Verdrag zullen worden medegedeeld aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door hem worden ingeschreven.

Artikel 13

  • 1 Dit Verdrag zal slechts verbindend zijn voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie, die hun bekrachtiging door de Directeur-Generaal hebben doen inschrijven.

  • 2 Dit Verdrag zal van kracht worden twaalf maanden nadat twee Leden hun bekrachtigingen door de Directeur-Generaal hebben doen inschrijven.

  • 3 Vervolgens zal dit Verdrag voor ieder der Leden in werking treden twaalf maanden na de datum, waarop zijn bekrachtiging zal zijn ingeschreven.

Artikel 14

  • 1 Verklaringen gezonden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau overeenkomstig lid 2 van artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie, moeten aangeven:

    • a. de gebieden, ten aanzien waarvan het betrokken Lid zich verbindt de bepalingen van het Verdrag ongewijzigd toe te passen;

    • b. de gebieden, ten aanzien waarvan het zich verbindt de bepalingen van het Verdrag met wijzigingen toe te passen, en waarin die wijzigingen bestaan;

    • c. de gebieden, waar het Verdrag niet toegepast kan worden, en in die gevallen de redenen waarom;

    • d. de gebieden, waarvoor het zich zijn beslissing voorbehoudt, hangende nader onderzoek van de omstandigheden.

  • 2 De verplichtingen, bedoeld onder a en b van het eerste lid van dit artikel, zullen geacht worden een integrerend deel van de bekrachtiging uit te maken en zullen dezelfde gevolgen hebben.

  • 3 Elk Lid kan te allen tijde bij een nadere verklaring geheel of gedeeltelijk afstand doen van enig voorbehoud, krachtens het bepaalde onder b, c of d van het eerste lid van dit artikel neergelegd in zijn oorspronkelijke verklaring.

  • 4 Elk Lid kan op elk tijdstip waarop dit Verdrag overeenkomstig het bepaalde in artikel 16 kan worden opgezegd, aan de Directeur-Generaal een verklaring doen toekomen, waarbij in enig ander opzicht de inhoud van een vorige verklaring gewijzigd wordt en de toestand ten aanzien van bepaalde aangegeven gebieden medegedeeld wordt.

Artikel 15

  • 1 Verklaringen, gezonden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau overeenkomstig de leden 4 of 5 van artikel 35 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie, moeten aangeven of de bepalingen van het Verdrag al of niet gewijzigd zullen worden toegepast in het betrokken gebied; indien de verklaring aangeeft dat de bepalingen van het Verdrag met wijzigingen zullen worden toegepast moet zij bijzonderheden van de genoemde wijzigingen geven.

  • 2 Het betrokken Lid, dan wel de betrokken Leden of internationale autoriteit kunnen te allen tijde bij een latere verklaring geheel of gedeeltelijk afstand doen van het recht om een beroep te doen op een wijziging, in een vorige verklaring medegedeeld.

  • 3 Het betrokken Lid, dan wel de betrokken Leden of internationale autoriteit kunnen op elk tijdstip, waarop dit Verdrag overeenkomstig het bepaalde in artikel 16 opgezegd kan worden, aan de Directeur-Generaal een verklaring doen toekomen, waarbij in enig ander opzicht de inhoud van een vorige verklaring gewijzigd wordt en de huidige toestand ten aanzien van de toepassing van het Verdrag medegedeeld wordt.

Artikel 16

  • 1 Een Lid, dat dit Verdrag bekrachtigd heeft, kan het opzeggen na verloop van een termijn van tien jaren na de datum, waarop dit Verdrag van kracht is geworden, middels een verklaring, welke wordt toegezonden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door deze wordt ingeschreven. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is ingeschreven.

  • 2 Ieder Lid, dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na het verloop van de termijn van tien jaren, bedoeld in het vorige lid, gebruik maakt van het recht tot opzegging, voorzien in dit artikel, zal voor een nieuwe termijn van tien jaren gebonden zijn en zal daarna dit Verdrag kunnen opzeggen na verloop van elke termijn van tien jaren onder de voorwaarden bedoeld in dit artikel.

Artikel 17

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau dient aan alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie kennis te geven van de inschrijving van alle bekrachtigingen, verklaringen en opzeggingen, welke hem door de Leden der Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij de kennisgeving van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging aan de Leden der Organisatie dient de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden te vestigen op de datum, waarop het Verdrag van kracht zal worden.

Artikel 18

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau zal volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen, verklaringen en opzeggingen, welke hij ingeschreven heeft overeenkomstig de bepalingen van de voorgaande artikelen, doen toekomen aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties ter inschrijving overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties.

Artikel 19

De Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau dient, wanneer hij zulks nodig oordeelt, verslag uit te brengen aan de Algemene Conferentie over de toepassing van dit Verdrag en te onderzoeken of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening er van op de agenda der Conferentie te plaatsen.

Artikel 20

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw Verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van het onderhavige Verdrag, zal, tenzij het nieuwe Verdrag anders bepaalt:

    • a. de bekrachtiging door een Lid van het nieuwe Verdrag, houdende herziening, ipso jure onmiddellijke opzegging van het onderhavige Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 16, indien en zodra het nieuwe Verdrag, houdende herziening, van kracht geworden zal zijn;

    • b. met ingang van de datum, waarop het nieuwe Verdrag, houdende herziening, van kracht wordt, het onderhavige Verdrag niet langer door de Leden bekrachtigd kunnen worden.

  • 2 Het onderhavige Verdrag zal echter in elk geval naar huidige vorm en inhoud van kracht blijven voor die Leden, die het bekrachtigd hebben en die het nieuwe Verdrag, houdende herziening, niet bekrachtigen.

Naar boven