Verdrag betreffende geneeskundige verzorging en uitkeringen bij ziekte, Genève, 25-06-1969

Geraadpleegd op 16-04-2024.
Geldend van 17-01-2007 t/m heden

Verdrag betreffende geneeskundige verzorging en uitkeringen bij ziekte

Authentiek : EN

Convention concerning medical care and sickness benefits

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fifty-third Session on 4 June 1969, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to the revision of the Sickness Insurance (Industry) Convention, 1927, and the Sickness Insurance (Agriculture) Convention, 1927, which is the fifth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,

adopts this twenty-fifth day of June of the year one thousand nine hundred and sixty-nine the following Convention, which may be cited as the Medical Care and Sickness Benefits Convention, 1969:

PART I. General Provisions

Article 1

In this Convention—

• (a) the term “legislation” includes any social security rules as well as laws and regulations;

• (b) the term “prescribed” means determined by or in virtue of national legislation;

• (c) the term “industrial undertaking” includes all undertakings in the following branches of economic activity: mining and quarrying; manufacturing; construction; electricity, gas and water; and transport, storage and communication;

• (d) the term “residence” means ordinary residence in the territory of the Member and the term “resident” means a person ordinarily resident in the territory of the Member;

• (e) the term “dependent” refers to a state of dependency which is presumed to exist in prescribed cases;

• (f) the term “wife” means a wife who is dependent on her husband;

• (g) the term “child” covers—

  • (i) a child under school-leaving age or under 15 years of age, whichever is the higher: Provided that a Member which has made a declaration under Article 2 may, while such declaration is in force, apply the Convention as if the term covered a child under school-leaving age or under 15 years of age; and

  • (ii) a child under a prescribed age higher than that specified in clause (i) of this subparagraph and who is an apprentice or student or has a chronic illness or infirmity disabling him for any gainful activity, under prescribed conditions: Provided that this requirement shall be deemed to be met where national legislation defines the term so as to cover any child under an age appreciably higher than that specified in clause (i) of this subparagraph;

• (h) the term “standard beneficiary” means a man with a wife and two children;

• (i) the term “qualifying period” means a period of contribution, or a period of employment, or a period of residence, or any combination thereof, as may be prescribed;

• (j) the term “sickness” means any morbid condition, whatever its cause;

• (k) the term “medical care” includes allied benefits.

Article 2

• 1 A Member whose economy and medical facilities are insufficiently developed may avail itself, by a declaration accompanying its ratification, of the temporary exceptions provided for in Article 1, subparagraph (g), clause (i); Article 11; Article 14; Article 20; and Article 26, paragraph 2. Any such declaration shall state the reason for such exceptions.

• 2 Each Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article shall include in its reports upon the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation a statement in respect of each exception of which it avails itself—

  • (a) that its reason for doing so subsists; or

  • (b) that it renounces its right to avail itself of the exception in question as from a stated date.

• 3 Each Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article shall, as appropriate to the terms of such declaration and as circumstances permit—

  • (a) increase the number of persons protected;

  • (b) extend the range of medical care provided;

  • (c) extend the duration of sickness benefit.

Article 3

• 1 Any Member whose legislation protects employees may, by a declaration accompanying its ratification, temporarily exclude from the application of this Convention the employees in the sector comprising agricultural occupations who, at the time of the ratification, are not yet protected by legislation which is in conformity with the standards of this Convention.

• 2 Each Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article shall indicate in its reports upon the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation to what extent effect is given and what effect is proposed to be given to the provisions of the Convention in respect of the employees in the sector comprising agricultural occupations and any progress which may have been made with a view to the application of the Convention to such employees or, where there is no change to report, shall furnish all the appropriate explanations.

• 3 Each Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article shall increase the number of employees protected in the sector comprising agricultural occupations to the extent and with the speed that the circumstances permit.

Article 4

• 1 Any Member which ratifies this Convention may, by a declaration accompanying its ratification, exclude from the application of the Convention—

  • (a) seafarers, including sea fishermen,

  • (b) public servants,

  where these categories are protected by special schemes which provide in the aggregate benefits at least equivalent to those required by this Convention.

• 2 Where a declaration under paragraph 1 of this Article is in force, the Member may—

  • (a) exclude the persons belonging to the category or categories excluded from the application of the Convention from, the number of persons taken into account when calculating the percentages specified in Article 5, subparagraph (c); Article 10, subparagraph (b); Article 11; Article 19, subparagraph (b); and Article 20;

  • (b) exclude the persons belonging to the category or categories excluded from the application of the Convention, as well as the wives and children of such persons, from the number of persons taken into account when calculating the percentage specified in Article 10, subparagraph (c).

• 3 Any Member which has made a declaration under paragraph 1 of this Article may subsequently notify the Director-General of the International Labour Office that it accepts the obligations of this Convention in respect of a category or categories excluded at the time of its ratification.

Article 5

Any Member whose legislation protects employees may, as necessary, exclude from the application of this Convention—

• (a) persons whose employment is of a casual nature;

• (b) members of the employer's family living in his house, in respect of their work for him;

• (c) other categories of employees, which shall not exceed in number 10 per cent of all employees other than those excluded under subparagraphs (a) and (b) of this Article.

Article 6

For the purpose of compliance with this Convention, a Member may take account of protection effected by means of insurance which, although not made compulsory by its legislation at the time of ratification for the persons to be protected—

• (a) is supervised by the public authorities or administered, in accordance with prescribed standards, by joint operation of employers and workers;

• (b) covers a substantial proportion of the persons whose earnings do not exceed those of the skilled manual male employee defined in Article 22, paragraph 6; and

• (c) complies, in conjunction with other forms of protection, where appropriate, with the provisions of the Convention.

Article 7

The contingencies covered shall include—

• (a) need for medical care of a curative nature and, under prescribed conditions, need for medical care of a preventive nature;

• (b) incapacity for work resulting from sickness and involving suspension of earnings, as defined by national legislation.

PART II. Medical Care

Article 8

Each Member shall secure to the persons protected, subject to prescribed conditions, the provision of medical care of a curative or preventive nature in respect of the contingency referred to in subparagraph (a) of Article 7.

Article 9

The medical care referred to in Article 8 shall be afforded with a view to maintaining, restoring or improving the health of the person protected and his ability to work and to attend to his personal needs.

Article 10

The persons protected in respect of the contingency referred to in subparagraph (a) of Article 7 shall comprise—

• (a) all employees, including apprentices, and the wives and children of such employees; or

• (b) prescribed classes of the economically active population, constituting not less than 75 per cent of the whole economically active population, and the wives and children of persons in the said classes; or

• (c) prescribed classes of residents constituting not less than 75 per cent of all residents.

Article 11

Where a declaration made in virtue of Article 2 is in force, the persons protected in respect of the contingency referred to in subparagraph (a) of Article 7 shall comprise—

• (a) prescribed classes of employees, constituting not less than 25 per cent of all employees, and the wives and children of employees in the said classes; or

• (b) prescribed classes of employees in industrial undertakings, constituting not less than 50 per cent of all employees in industrial undertakings, and the wives and children of employees in the said classes.

Article 12

Persons who are in receipt of a social security benefit for invalidity, old age, death of the breadwinner or unemployment, and, where appropriate, the wives and children of such persons, shall continue to be protected, under prescribed conditions, in respect of the contingency referred to in subparagraph (a) of Article 7.

Article 13

The medical care referred to in Article 8 shall comprise at least—

• (a) general practitioner care, including domiciliary visiting;

• (b) specialist care at hospitals for in-patients and out-patients, and such specialist care as may be available outside hospitals;

• (c) the necessary pharmaceutical supplies on prescription by medical or other qualified practitioners;

• (d) hospitalisation where necessary;

• (e) dental care, as prescribed; and

• (f) medical rehabilitation, including the supply, maintenance and renewal of prosthetic and orthopaedic appliances, as prescribed.

Article 14

Where a declaration made in virtue of Article 2 is in force, the medical care referred to in Article 8 shall comprise at least—

• (a) general practitioner care, including, wherever possible, domiciliary visiting;

• (b) specialist care at hospitals for in-patients and out-patients, and, wherever possible, such specialist care as may be available outside hospitals;

• (c) the necessary pharmaceutical supplies on prescription by medical or other qualified practitioners; and

• (d) hospitalisation where necessary.

Article 15

Where the legislation of a Member makes the right to the medical care referred to in Article 8 conditional upon the fulfilment of a qualifying period by the person protected or by his breadwinner, the conditions governing the qualifying period shall be such as not to deprive of the right to benefit persons who normally belong to the categories of persons protected.

Article 16

• 1 The medical care referred to in Article 8 shall be provided throughout the contingency.

• 2 Where a beneficiary ceases to belong to the categories of persons protected, further entitlement to medical care for a case of sickness which started while he belonged to the said categories may be limited to a prescribed period which shall not be less than 26 weeks: Provided that the medical care shall not cease while the beneficiary continues to receive a sickness benefit.

• 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2 of this Article, the duration of medical care shall be extended for prescribed diseases recognised as entailing prolonged care.

Article 17

Where the legislation of a Member requires the beneficiary or his breadwinner to share in the cost of the medical care referred to in Article 8, the rules concerning such cost sharing shall be so designed as to avoid hardship and not to prejudice the effectiveness of medical and social protection.

PART III. Sickness Benefit

Article 18

Each Member shall secure to the persons protected, subject to prescribed conditions, the provision of sickness benefit in respect of the contingency referred to in subparagraph (b) of Article 7.

Article 19

The persons protected in respect of the contingency specified in subparagraph (b) of Article 7 shall comprise—

• (a) all employees, including apprentices; or

• (b) prescribed classes of the economically active population, constituting not less than 75 per cent of the whole economically active population; or

• (c) all residents whose means during the contingency do not exceed limits prescribed in such a manner as to comply with the requirements of Article 24.

Article 20

Where a declaration made in virtue of Article 2 is in force, the persons protected in respect of the contingency referred to in subparagraph (b) of Article 7 shall comprise—

• (a) prescribed classes of employees, constituting not less than 25 per cent of all employees; or

• (b) prescribed classes of employees in industrial undertakings, constituting not less than 50 per cent of all employees in industrial undertakings.

Article 21

The sickness benefit referred to in Article 18 shall be a periodical payment and shall—

• (a) where employees or classes of the economically active population are protected, be calculated in such a manner as to comply either with the requirements of Article 22 or with the requirements of Article 23;

• (b) where all residents whose means during the contingency do not exceed prescribed limits are protected, be calculated in such a manner as to comply with the requirements of Article 24.

Article 22

• 1 In the case of a periodical payment to which this Article applies, the rate of the benefit, increased by the amount of any family allowances payable during the contingency, shall be such as to attain for the standard beneficiary, in respect of the contingency referred to in subparagraph (b) of Article 7, at least 60 per cent of the total of the previous earnings of the beneficiary and of the amount of any family allowances payable to a person protected with the same family responsibilities as the standard beneficiary.

• 2 The previous earnings of the beneficiary shall be calculated according to prescribed rules, and, where the persons protected are arranged in classes according to their earnings, their previous earnings may be calculated from the basic earnings of the classes to which they belonged.

• 3 A maximum limit may be prescribed for the rate of the benefit or for the earnings taken into account for the calculation of the benefit, provided that the maximum limit is fixed in such a way that the provisions of paragraph 1 of this Article are complied with where the previous earnings of the beneficiary are equal to or lower than the wage of a skilled manual male employee.

• 4 The previous earnings of the beneficiary, the wage of the skilled manual male employee, the benefit and any family allowances shall be calculated on the same time basis.

• 5 For the other beneficiaries the benefit shall bear a reasonable relation to the benefit for the standard beneficiary.

• 6 For the purpose of this Article, a skilled manual male employee shall be—

  • (a) a fitter or turner in the manufacture of machinery other than electrical machinery; or

  • (b) a person deemed typical of skilled labour selected in accordance with the provisions of the following paragraph; or

  • (c) a person whose earnings are such as to be equal to or greater than the earnings of 75 per cent of all the persons protected, such earnings to be determined on the basis of annual or shorter periods as may be prescribed; or

  • (d) a person whose earnings are equal to 125 per cent of the average earnings of all the persons protected.

• 7 The person deemed typical of skilled labour for the purposes of subparagraph (b) of the preceding paragraph shall be a person employed in the major group of economic activities with the largest number of economically active male persons protected in the contingency referred to in subparagraph (b) of Article 7 in the division comprising the largest number of such persons; for this purpose, the International Standard Industrial Classification of All Economic Activities adopted by the Economic and Social Council of the United Nations at its Seventh Session on 27 August 1948, as amended up to 1968 and reproduced in the Annex to this Convention, or such classification as at any time further amended, shall be used.

• 8 Where the rate of benefit varies by region, the skilled manual male employee may be determined for each region in accordance with paragraphs 6 and 7 of this Article.

• 9 The wage of the skilled manual male employee shall be determined on the basis of the rates of wages for normal hours of work fixed by collective agreements, by or in pursuance of national legislation, where applicable, or by custom, including cost-of-living allowances if any; where such rates differ by region but paragraph 8 of this Article is not applied, the median rate shall be taken.

Article 23

• 1 In the case of a periodical payment to which this Article applies, the rate of the benefit, increased by the amount of any family allowances payable during the contingency, shall be such as to attain for the standard beneficiary, in respect of the contingency referred to in subparagraph (b) of Article 7, at least 60 per cent of the total of the wage of an ordinary adult male labourer and of the amount of any family allowances payable to a person protected with the same family responsibilities as the standard beneficiary.

• 2 The wage of the ordinary adult male labourer, the benefit and any family allowances shall be calculated on the same time basis.

• 3 For the other beneficiaries, the benefit shall bear a reasonable relation to the benefit for the standard beneficiary.

• 4 For the purpose of this Article, the ordinary adult male labourer shall be—

  • (a) a person deemed typical of unskilled labour in the manufacture of machinery other than electrical machinery; or

  • (b) a person deemed typical of unskilled labour selected in accordance with the provisions of the following paragraph.

• 5 The person deemed typical of unskilled labour for the purpose of subparagraph (b) of the preceding paragraph shall be a person employed in the major group of economic activities with the largest number of economically active male persons protected in the contingency referred to in subparagraph (b) of Article 7 in the division comprising the largest number of such persons; for this purpose, the International Standard Industrial Classification of All Economic Activities adopted by the Economic and Social Council of the United Nations at its Seventh Session on 27 August 1948, as amended up to 1968 and reproduced in the Annex to this Convention, or such classification as at any time further amended, shall be used.

• 6 Where the rate of benefit varies by region, the ordinary adult male labourer may be determined for each region in accordance with paragraphs 4 and 5 of this Article.

• 7 The wage of the ordinary adult male labourer shall be determined on the basis of the rates of wages for normal hours of work fixed by collective agreements, by or in pursuance of national legislation, where applicable, or by custom, including cost-of-living allowances, if any; where such rates differ by region but paragraph 6 of this Article is not applied, the median rate shall be taken.

Article 24

In the case of a periodical payment to which this Article applies—

• (a) the rate of the benefit shall be determined according to a prescribed scale or a scale fixed by the competent public authority in conformity with prescribed rules;

• (b) such rate may be reduced only to the extent by which the other means of the family of the beneficiary exceed prescribed substantial amounts or substantial amounts fixed by the competent public authority in conformity with prescribed rules;

• (c) the total of the benefit and any other means, after deduction of the substantial amounts referred to in subparagraph (b), shall be sufficient to maintain the family of the beneficiary in health and decency, and shall be not less than the corresponding benefit calculated in accordance with the requirements of Article 23;

• (d) the provisions of subparagraph (c) shall be deemed to be satisfied if the total amount of sickness benefits paid under this Convention exceeds by at least 30 per cent the total amount of benefits which would be obtained by applying the provisions of Article 23 and the provisions of subparagraph (b) of Article 19.

Article 25

Where the legislation of a Member makes the right to the sickness benefit referred to in Article 18 conditional upon the fulfilment of a qualifying period by the person protected, the conditions governing the qualifying period shall be such as not to deprive of the right to benefit persons who normally belong to the categories of persons protected.

Article 26

• 1 The sickness benefit referred to in Article 18 shall be granted throughout the contingency: Provided that the grant of benefit may be limited to not less than 52 weeks in each case of incapacity, as prescribed.

• 2 Where a declaration made in virtue of Article 2 is in force, the grant of the sickness benefit referred to in Article 18 may be limited to not less than 26 weeks in each case of incapacity, as prescribed.

• 3 Where the legislation of a Member provides that sickness benefit is not payable for an initial period of suspension of earnings, such period shall not exceed three days.

Article 27

• 1 In the case of the death of a person who was in receipt of, or qualified for, the sickness benefit referred to in Article 18, a funeral benefit shall, under prescribed conditions, be paid to his survivors, to any other dependants or to the person who has borne the expense of the funeral.

• 2 A Member may derogate from the provision of paragraph 1 of this Article where—

  • (a) it has accepted the obligations of Part IV of the Invalidity, Old-Age and Survivors' Benefits Convention, 1967;

  • (b) it provides in its legislation for cash sickness benefit at a rate of not less than 80 per cent of the earnings of the persons protected; and

  • (c) the majority of persons protected are covered by voluntary insurance which is supervised by the public authorities and which provides a funeral grant.

PART IV. Common Provisions

Article 28

• 1 A benefit to which a person protected would otherwise be entitled in compliance with this Convention may be suspended to such extent as may be prescribed—

  • (a) as long as the person concerned is absent from the territory of the Member;

  • (b) as long as the person concerned is being indemnified for the contingency by a third party, to the extent of the indemnity;

  • (c) where the person concerned has made a fraudulent claim;

  • (d) where the contingency has been caused by a criminal offence committed by the person concerned;

  • (e) where the contingency has been caused by the serious and wilful misconduct of the person concerned;

  • (f) where the person concerned, without good cause, neglects to make use of the medical care or the rehabilitation services placed at his disposal, or fails to comply with rules prescribed for verifying the occurrence or continuance of the contingency or for the conduct of beneficiaries;

  • (g) in the case of the sickness benefit referred to in Article 18, as long as the person concerned is maintained at public expense or at the expense of a social security institution or service; and

  • (h) the case of the sickness benefit referred to in Article 18, as long the person concerned is in receipt of another social security benefit, other than a family benefit, subject to the part of the benefit which is suspended not exceeding the other benefit.

• 2 In the cases and within the limits prescribed, part of the benefit otherwise due shall be paid to the dependants of the person concerned.

Article 29

• 1 Every claimant shall have a right of appeal in the case of refusal of the benefit or complaint as to its quality or quantity.

• 2 Where in the application of this Convention a government department responsible to a legislature is entrusted with the administration of medical care, the right of appeal provided for in paragraph 1 of this Article may be replaced by a right to have a complaint concerning the refusal of medical care or the quality of the care received investigated by the appropriate authority.

Article 30

• 1 Each Member shall accept general responsibility for the due provision of the benefits provided in compliance with this Convention and shall take all measures required for this purpose.

• 2 Each Member shall accept general responsibility for the proper administration of the institutions and services concerned in the application of this Convention.

Article 31

Where the administration is not entrusted to an institution regulated by the public authorities or to a government department responsible to a legislature—

• (a) representatives of the persons protected shall participate in the management under prescribed conditions;

• (b) national legislation shall, where appropriate, provide for the participation of representatives of employers;

• (c) national legislation may likewise decide as to the participation of representatives of the public authorities.

Article 32

Each Member shall, within its territory, assure to non-nationals who normally reside or work there equality of treatment with its own nationals as regards the right to the benefits provided for in this Convention.

Article 33

• 1 A Member—

  • (a) which has accepted the obligations of this Convention without availing itself of the exceptions and exclusions provided for in Article 2 and Article 3,

  • (b) which provides over-all higher benefits than those provided in this Convention and whose total relevant expenditure on medical care and sickness benefits amounts to at least 4 per cent of its national income, and

  • (c) which satisfies at least two of the three following conditions:

    • (i) it covers a percentage of the economically active population which is at least ten points higher than the percentage required by Article 10, subparagraph(b) and by Article 19, subparagraph (b), or a percentage of all residents which is at least ten points higher than the percentage required by Article 10, subparagraph(c),

    • (ii) it provides medical care of a curative and preventive nature of an appreciably higher standard than that prescribed by Article 13,

    • (iii) it provides sickness benefit corresponding to a percentage at least ten points higher than is required by Articles 22 and 23,

  may, after consultation with the most representative organisations of employers and workers, where such exist, make temporary derogations from particular provisions of Parts II and III of this Convention on condition that such derogation shall neither fundamentally reduce nor impair the essential guarantees of this Convention.

• 2 Each Member which has made such a derogation shall indicate in its reports upon the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation the position of its law and practice as regards such derogation and any progress made towards complete application of the terms of the Convention.

Article 34

This Convention shall not apply to—

• (a) contingencies which occurred before the coming into force of the Convention for the Member concerned;

• (b) benefits in contingencies occurring after the coming into force of the Convention for the Member concerned in so far as the rights to such benefits are derived from periods preceding that date.

PART V. Final Provisions

Article 35

This Convention revises the Sickness Insurance (Industry) Convention, 1927, and the Sickness Insurance (Agriculture) Convention, 1927.

Article 36

• 1 In conformity with the provisions of Article 75 of the Social Security (Minimum Standards) Convention, 1952, Part III of that Convention and the relevant provisions of other Parts thereof shall cease to apply to any Member having ratified this Convention as from the date at which this Convention is binding on that Member and no declaration under Article 3 is in force.

• 2 Acceptance of the obligations of this Convention shall, on condition that no declaration under Article 3 is in force, be deemed to constitute acceptance of the obligations of Part III of the Social Security (Minimum Standards) Convention, 1952, and the relevant provisions of other Parts thereof, for the purpose of Article 2 of the said Convention.

Article 37

If any Convention which may be adopted subsequently by the Conference concerning any subject or subjects dealt with in this Convention so provides, such provisions of this Convention as may be specified in the said Convention shall cease to apply to any Member having ratified the said Convention as from the date at which the said Convention comes into force for that Member.

Article 38

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 39

• 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

• 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

• 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 40

• 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

• 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period often years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 41

• 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

• 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 42

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 43

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 44

• 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides—

  • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 40 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

  • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

• 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 45

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

Annex INTERNATIONAL STANDARD INDUSTRIAL CLASSIFICATION OF ALL ECONOMIC ACTIVITIES

(Revised up to 1968)

List of Major Divisions, Divisions and Major Groups

		Major Division 1. Agriculture, Hunting, Forestry and Fishing
Division	Major group
11		Agriculture and Hunting
	111	Agricultural and livestock production
	112	Agricultural services
	113	Hunting, trapping and game propagation
12		Forestry and Logging
	121	Forestry
	122	Logging
13	130	Fishing
		Major Division 2. Mining and Quarrying
21	210	Coal Mining
22	220	Crude Petroleum and Natural Gas Production
23	230	Metal Ore Mining
29	290	Other Mining
		Major Division 3. Manufacturing
31		Manufacture of Food, Beverages and Tobacco
	311-312	Food manufacturing
	313	Beverage industries
	314	Tobacco manufactures
32		Textile, Wearing Apparel and Leather Industries
	321	Manufacture of textiles
	322	Manufacture of wearing apparel, except footwear
	323	Manufacture of leather and products of leather, leather substitutes and fur, except footwear and wearing apparel
	324	Manufacture of footwear, except vulcanised or moulded rubber or plastic footwear
33		Manufacture of Wood and Wood Products, Including Furniture
	331	Manufacture of wood and wood and cork products, except furniture
	332	Manufacture of furniture and fixtures, except primarily of metal
34		Manufacture of Paper and Paper Products, Printing and Publishing
	341	Manufacture of paper and paper products
	342	Printing, publishing and allied industries
35		Manufacture of Chemicals and Chemical, Petroleum, Coal, Rubber and Plastic Products
	351	Manufacture of industrial chemicals
	352	Manufacture of other chemical products
	353	Petroleum refineries
	354	Manufacture of miscellaneous products of petroleum and coal
	355	Manufacture of rubber products
	356	Manufacture of plastic products not elsewhere classified
36		Manufacture of Non-Metallic Mineral Products, except Products of Petroleum and Coal
	361	Manufacture of pottery, china and earthen-ware
	362	Manufacture of glass and glass products
	369	Manufacture of other non-metallic mineral products
37		Basic Metal Industries
	371	Iron and steel basic industries
	372	Non-ferrous metal basic industries
38		Manufacture of Fabricated Metal Products, Machinery and Equipment
	381	Manufacture of fabricated metal products, except machinery and equipment
	382	Manufacture of machinery except electrical
	383	Manufacture of electrical machinery apparatus, appliances and supplies
	384	Manufacture of transport equipment
	385	Manufacture of professional and scientific and measuring and controlling equipment not elsewhere classified, and of photographic and optical goods
39	390	Other Manufacturing Industries
		Major Division 4. Electricity, Gas and Water
41	410	Electricity, Gas and Steam
42	420	Water Works and Supply
		Major Division 5. Construction
50	500	Construction
		Major Division 6. Wholesale and Retail Trade and Restaurants and Hotels
61	610	Wholesale Trade
62	620	Retail Trade
63		Restaurants and Hotels
	631	Restaurants, cafes and other eating and drinking places
	632	Hotels, rooming houses, camps and other lodging places
		Major Division 7. Transport, Storage and Communication
71		Transport and Storage
	711	Land transport
	712	Water transport
	713	Air transport
	719	Services allied to transport
72	720	Communication
		Major Division 8. Financing, Insurance, Real Estate and Business Services
81	810	Financial Institutions
82	820	Insurance
83		Real Estate and Business Services
	831	Real estate
	832	Business services except machinery and equipment rental and leasing
	833	Machinery and equipment rental and leasing
		Major Division 9. Community, Social and Personal Services
91	910	Public Administration and Defence
92	920	Sanitary and Similar Services
93		Social and Related Community Services
	931	Education services
	932	Research and scientific institutes
	933	Medical, dental, other health and veterinary services
	934	Welfare institutions
	935	Business, professional and labour associations
	939	Other social and related community services
94		Recreational and Cultural Services
	941	Motion picture and other entertainment services
	942	Libraries, museums, botanical and zoological gardens, and other cultural services not elsewhere classified
	949	Amusement and recreational services not elsewhere classified
95		Personal and Household Services
	951	Repair services not elsewhere classified
	952	Laundries, laundry services, and cleaning and dyeing plants
	953	Domestic services
	959	Miscellaneous personal services
96	960	International and Other Extra-Territorial Bodies
		Major Division 0. Activities Not Adequately Defined
00	000	Activities not adequately defined

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Fifty-third Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-fifth day of June 1969.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twenty-fifth day of June 1969.

Vertaling : NL

Verdrag betreffende geneeskundige verzorging en uitkeringen bij ziekte

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationale Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève, en aldaar bijeengekomen op 4 juni 1969 in haar drieënvijftigste zitting;

Besloten hebbende tot het aanvaarden van bepaalde voorstellen betreffende de herziening van het Verdrag betreffende de ziekteverzekering van arbeiders in de industrie en de handel en van huispersoneel, 1927 en het Verdrag betreffende de ziekteverzekering van landarbeiders, 1927, welk onderwerp het vijfde punt vormt van de agenda der zitting;

Besloten hebbende, dat deze voorstellen de vorm zullen aannemen van een internationaal verdrag,

neemt heden, de 25ste juni 1969, het volgende Verdrag aan, hetwelk kan worden aangehaald als „Verdrag betreffende geneeskundige verzorging en uitkeringen bij ziekte, 1969”:

DEEL I. Algemene bepalingen

Artikel 1

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:

• (a) „wetgeving” of „wettelijke regeling”: de wetten en regelingen, alsmede de statutaire bepalingen inzake sociale zekerheid;

• (b) „voorgeschreven”: vastgesteld bij of krachtens de nationale wetgeving;

• (c) „industriële onderneming”: alle ondernemingen in de volgende takken van economische bedrijvigheid: mijnbouw en ontginning van steengroeven; fabricage; constructie; elektriciteit, gas en water; vervoer, goederenopslag en communicatie;

• (d) „woonplaats”: de normale verblijfplaats op het grondgebied van het Lid en onder „ingezetene”: degene, die gewoonlijk op het grondgebied van het Lid verblijf houdt;

• (e) „ten laste”: de in de voorgeschreven gevallen veronderstelde toestand van afhankelijkheid;

• (f) „echtgenote”: een vrouw die ten laste van haar echtgenoot komt;

• (g) „kind”:

  • (i) een kind, dat jonger is dan de hoogste van de volgende leeftijden: de leeftijd, waarop de leerplicht eindigt, of de leeftijd van 15 jaar. Een Lid dat echter een verklaring als bedoeld in artikel 2 heeft afgelegd, kan zolang deze verklaring van kracht is het verdrag toepassen alsof onder „kind” slechts verstaan wordt een kind dat jonger is dan de leeftijd waarop de leerplicht eindigt of dat jonger is dan 15 jaar; en

  • (ii) een kind, dat onder de voorgeschreven voorwaarden een leeftijd, die hoger is dan de leeftijd vermeld in sub-alinea (i) nog niet heeft bereikt wanneer het wordt opgeleid voor een beroep, zijn studie voortzet, of lijdende is aan een chronische ziekte of een gebrek, waardoor het niet geschikt is tot het verrichten van welke beroepsarbeid dan ook, tenzij de definitie van „kind” in de nationale wetgeving ieder kind omvat, dat een leeftijd die aanzienlijk hoger is dan die vermeld in sub-alinea (i), nog niet heeft bereikt;

• (h) „gerechtigde volgens standaard”: een man met vrouw en twee kinderen;

• (i) „wachttijd”: een tijdvak van premiebetaling, arbeid of verblijf, of een combinatie van deze tijdvakken, al naar gelang is voorgeschreven;

• (j) „ziekte”: elke pathologische toestand, uit welke oorzaak ook;

• (k) „geneeskundige verzorging”: de geneeskundige zorg met alle daaraan verbonden diensten.

Artikel 2

• 1 Een Lid dat op economisch en medisch gebied nog niet voldoende tot ontwikkeling is gekomen kan door een bij de akte van bekrachtiging gevoegde gemotiveerde verklaring zich het recht voorbehouden tot tijdelijke toepassing van de afwijkende bepalingen, voorzien in artikel 1, alinea (g), (i) , artikel 11, artikel 14, artikel 20, en artikel 26, lid 2.

• 2 Elk Lid dat een verklaring heeft afgelegd overeenkomstig het voorgaande lid, moet in de verslagen over de toepassing van dit Verdrag, die het ingevolge artikel 22 van het statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moet uitbrengen, ten aanzien van elk der afwijkende bepalingen die het toepast, vermelden:

  • (a) dat de redenen voor de toepassing nog steeds bestaan; of

  • (b) dat het met ingang van een bepaalde datum afziet van zijn recht tot toepassing van de betrokken afwijkende bepaling.

• 3 Elk Lid dat een verklaring heeft afgelegd overeenkomstig het eerste lid van dit artikel, moet al naar gelang het onderwerp van zijn verklaring, wanneer de omstandigheden dit toelaten:

  • (a) het aantal beschermde personen verhogen;

  • (b) de mate waarop geneeskundige verzorging verleend wordt, uitbreiden;

  • (c) de duur van het verlenen van uitkeringen bij ziekte verlengen.

Artikel 3

• 1 Elk Lid wiens wetgeving werknemers beschermt, kan door een bij de akte van bekrachtiging gevoegde verklaring tijdelijk van de toepassing van dit Verdrag uitzonderen de werknemers in de agrarische sector, die ten tijde van bedoelde bekrachtiging nog niet door een wettelijke regeling overeenkomstig de normen van dit Verdrag beschermd zijn.

• 2 Elk Lid dat een verklaring heeft afgelegd overeenkomstig het eerste lid van dit artikel moet in de verslagen over de toepassing van dit Verdrag, die ingevolge artikel 22 van het statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moeten worden uitgebracht, aangeven in welke mate uitvoering is gegeven of welke uitvoering men zich voorstelt te geven aan de bepalingen van het verdrag met betrekking tot de werknemers in de agrarische sector, alsmede elke vooruitgang welke geboekt is met het oog op de toepassing van het Verdrag op zodanige werknemers, of, als er geen verandering te melden is, een verklaring daarvan verstrekken.

• 3 Elk Lid dat een verklaring heeft afgelegd overeenkomstig het eerste lid van dit artikel moet, naar mate de omstandigheden dit toelaten, het aantal beschermde werknemers in de agrarische sector verhogen.

Artikel 4

• 1 Elk Lid dat dit Verdrag bekrachtigt, kan door een bij de akte van bekrachtiging gevoegde verklaring van de toepassing van het Verdrag uitsluiten:

  • (a) zeevarenden, met inbegrip van zeevissers; en

  • (b) overheidsdienaren,

  wanneer deze categorieën beschermd worden door bijzondere regelingen, die, over het geheel genomen, voorzien in uitkeringen en verstrekkingen welke ten minste gelijkwaardig zijn aan de uitkeringen en verstrekkingen, die door dit Verdrag worden voorgeschreven.

• 2 Wanneer een ingevolge het vorige lid afgelegde verklaring van kracht is, kan het Lid:

  • (a) de personen, die in deze verklaring zijn bedoeld uitzonderen van het aantal personen, dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van de percentages bedoeld in artikel 5, alinea (c); artikel 10, alinea (b); artikel 11; artikel 19, alinea (b) en artikel 20;

  • (b) deze zelfde personen, alsmede hun echtgenoten en kinderen uitzonderen van het aantal personen, dat in aanmerking moet worden genomen voor de berekening van het percentage bedoeld in artikel 10, alinea (c).

• 3 Elk Lid dat een verklaring ingevolge lid 1 van dit artikel heeft afgelegd, kan later de Directeur-Generaal van het Internationale Arbeidsbureau ervan in kennis stellen, dat het de verplichtingen van dit Verdrag aanvaardt met betrekking tot de categorie of categorieën personen die het bij zijn bekrachtiging heeft uitgesloten.

Artikel 5

Elk Lid wiens wetgeving werknemers beschermt, kan indien nodig, van de toepassing van dit Verdrag uitzonderen:

• (a) personen, die gelegenheidswerk verrichten;

• (b) inwonende gezinsleden van de werkgever voor zover zij voor hem werken;

• (c) andere categorieën werknemers, waarvan het aantal niet meer mag bedragen dan 10% van het totaal der werknemers, ongerekend zij die door toepassing van de alinea's (a) en (b) van dit artikel zijn uitgezonderd.

Artikel 6

Voor de toepassing van dit Verdrag mag een Lid rekening houden met de bescherming, voortvloeiende uit een verzekering die op de datum van de bekrachtiging krachtens zijn wetgeving niet verplicht is voor de beschermde personen, wanneer deze verzekering:

• (a) onder toezicht staat van de overheid of volgens voorgeschreven regels door werkgevers en werknemers gezamenlijk wordt beheerd;

• (b) een belangrijk aantal personen omvat wier inkomen niet hoger is dan dat van de geschoolde mannelijke arbeider, nader omschreven in artikel 22, lid 6;

• (c) voldoet aan de bepalingen van het Verdrag, indien nodig te zamen met andere vormen van bescherming.

Artikel 7

De verzekerde eventualiteiten moeten omvatten:

• (a) de noodzaak tot geneeskundige verzorging van genezende aard en, onder bepaalde voorwaarden, de noodzaak tot geneeskundige verzorging van preventieve aard;

• (b) arbeidsongeschiktheid als gevolg van een ziekte welke derving van inkomsten met zich medebrengt zoals die door de nationale wettelijke regeling wordt bepaald.

DEEL II. Geneeskundige verzorging

Artikel 8

Elk Lid moet met betrekking tot de in alinea (a) van artikel 7 bedoelde eventualiteit overeenkomstig de voorgeschreven bepalingen aan de beschermde personen geneeskundige verzorging van genezende of preventieve aard waarborgen.

Artikel 9

De geneeskundige verzorging, als bedoeld in artikel 8, moet verleend worden om de gezondheid van de beschermde persoon, alsmede zijn arbeidsgeschiktheid in stand te houden, te herstellen of te verbeteren en om in zijn persoonlijke behoeften te voorzien.

Artikel 10

Met betrekking tot de in alinea (a) van artikel 7 bedoelde eventualiteit moeten tot de beschermde personen worden gerekend:

• (a) alle loontrekkenden met inbegrip van de leerlingen, alsmede hun echtgenoten en hun kinderen; of

• (b) voorgeschreven groepen van het economisch actieve deel der bevolking, welke ten minste 75 % uitmaken van het gehele economisch actieve deel der bevolking, alsmede de echtgenoten en de kinderen van de tot de bedoelde groepen behorende personen; of

• (c) voorgeschreven groepen ingezetenen, welke ten minste 75 % uitmaken van alle ingezetenen.

Artikel 11

Wanneer een krachtens artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is, moeten met betrekking tot de in alinea (a) van artikel 7 bedoelde eventualiteit tot de beschermde personen worden gerekend:

• (a) voorgeschreven groepen van loontrekkenden, welke ten minste 25 % uitmaken van het totale aantal loontrekkenden, alsmede de vrouwen en kinderen van de tot de bedoelde groepen behorende loontrekkenden; of

• (b) voorgeschreven groepen van loontrekkenden in industriële ondernemingen, welke ten minste 50 % uitmaken van het totale aantal loontrekkenden, werkzaam in industriële ondernemingen, alsmede de echtgenoten en de kinderen van de tot de bedoelde groepen behorende loontrekkenden.

Artikel 12

Personen die een sociale zekerheidsuitkering ontvangen wegens invaliditeit, ouderdom, overlijden van de kostwinner, of werkloosheid en in voorkomend geval, de echtgenoten en de kinderen van deze personen, moeten onder de voorgeschreven voorwaarden, met betrekking tot de in alinea (a) van artikel 7 bedoelde eventualiteit tot de beschermde personen blijven behoren.

Artikel 13

De geneeskundige verzorging, bedoeld in artikel 8, moet ten minste omvatten:

• (a) de hulp van huisartsen, met inbegrip van huisbezoeken;

• (b) de hulp van specialisten verleend in ziekenhuizen aan patiënten, die opgenomen zijn en aan patiënten die niet opgenomen zijn en specialistische hulp die buiten ziekenhuizen kan worden verleend;

• (c) de verstrekking van noodzakelijke geneesmiddelen op voorschrift van een geneeskundige of een andere daartoe bevoegde persoon;

• (d) opneming in een ziekenhuis, wanneer zulks nodig is;

• (e) tandheelkundige zorg als voorgeschreven;

• (f) geneeskundige revalidatie, waaronder begrepen de verstrekking, het onderhoud en de vervanging van prothesen en orthopedische middelen, als voorgeschreven.

Artikel 14

Wanneer een krachtens artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is, moet de in artikel 8 bedoelde geneeskundige verzorging ten minste omvatten:

• (a) de hulp van huisartsen, zo mogelijk met inbegrip van huisbezoeken;

• (b) de hulp van specialisten, verleend in ziekenhuizen aan patiënten die opgenomen zijn en aan patiënten die niet opgenomen zijn en zo mogelijk specialistische hulp, die buiten ziekenhuizen kan worden verleend;

• (c) de verstrekking van noodzakelijke geneesmiddelen op voorschrift van een geneeskundige of een andere daartoe bevoegde persoon; en

• (d) opneming in een ziekenhuis, wanneer zulks nodig is.

Artikel 15

Wanneer de wetgeving van een Lid het recht op geneeskundige verzorging, als bedoeld in artikel 8, afhankelijk stelt van de vervulling van een wachttijd door de beschermde persoon of door zijn kostwinner, moeten de bepalingen betreffende die wachttijd zodanig zijn, dat personen die gewoonlijk tot de groepen van beschermde personen behoren, het recht op verstrekkingen niet wordt ontzegd.

Artikel 16

• 1 De in artikel 8 bedoelde geneeskundige verzorging moet worden verleend tijdens de gehele duur van de eventualiteit.

• 2 Wanneer een rechthebbende niet meer tot een van de groepen van beschermde personen behoort, kan een verdere aanspraak op geneeskundige verzorging voor een ziektegeval dat aangevangen is toen hij nog tot de bedoelde groep behoorde, beperkt worden tot een voorgeschreven periode die niet korter mag zijn dan 26 weken met dien verstande dat de geneeskundige verzorging niet mag eindigen, zolang de rechthebbende nog ziekengeld ontvangt.

• 3 Ongeacht het bepaalde in het vorige lid moet de duur van de geneeskundige verzorging voor ziekten, waarvan erkend wordt, dat ze een langdurige verzorging nodig maken, verlengd worden.

Artikel 17

Wanneer de wetgeving van een Lid erin voorziet, dat de rechthebbende of zijn kostwinner bijdraagt in de kosten van de in artikel 8 bedoelde geneeskundige verzorging moet deze bijdrageregeling zo zijn vastgesteld, dat zij geen te zware last vormt en dat zij aan de doelmatigheid van de geneeskundige en sociale bescherming geen afbreuk doet.

DEEL III. Ziekengeld

Artikel 18

Elk Lid moet ten aanzien van de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit aan de beschermde personen overeenkomstig de voorgeschreven bepalingen de toekenning van ziekengeld waarborgen.

Artikel 19

Ten aanzien van de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit, moeten tot de beschermde personen worden gerekend:

• (a) alle loontrekkenden, met inbegrip van de leerlingen; of

• (b) voorgeschreven groepen van het economisch actieve deel der bevolking, welke ten minste 75% uitmaken van het gehele economisch actieve deel der bevolking; of

• (c) alle ingezetenen wier inkomsten tijdens de eventualiteit de grenzen, voorgeschreven overeenkomstig de bepalingen van artikel 24, niet overschrijden.

Artikel 20

Wanneer een verklaring, afgelegd overeenkomstig artikel 2, van kracht is, moeten met betrekking tot de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit tot de beschermde personen worden gerekend:

• (a) voorgeschreven groepen van loontrekkenden, welke ten minste 25 % uitmaken van het totale aantal loontrekkenden; of

• (b) voorgeschreven groepen van loontrekkenden in industriële ondernemingen, welke ten minste 50 % uitmaken van het totale aantal loontrekkenden, werkzaam in industriële ondernemingen.

Artikel 21

Het ziekengeld, bedoeld in artikel 18, moet worden verleend in de vorm van een periodieke betaling, berekend:

• (a) overeenkomstig de bepalingen van artikel 22 of artikel 23 wanneer loontrekkenden of groepen van het economisch actieve deel der bevolking beschermd worden;

• (b) overeenkomstig de bepalingen van artikel 24, wanneer alle ingezetenen wier inkomsten tijdens de eventualiteit zekere voorgeschreven grenzen niet overschrijden, worden beschermd.

Artikel 22

• 1 Ten aanzien van elke periodieke betaling waarop dit artikel van toepassing is moet het bedrag van de uitkering, vermeerderd met het bedrag van de tijdens de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit verstrekte kinderbijslag zodanig zijn dat het voor de gerechtigde volgens standaard ten minste gelijk is aan 60 % van het totaal van de vroegere inkomsten uit arbeid van de gerechtigde en van het bedrag van de kinderbijslag verstrekt aan een beschermde persoon die dezelfde gezinslasten heeft als de gerechtigde volgens standaard.

• 2 De vroegere inkomsten uit arbeid van de gerechtigde worden overeenkomstig voorgeschreven regelen berekend; wanneer de beschermde personen volgens hun inkomsten uit arbeid zijn ingedeeld in klassen, kunnen deze vroegere inkomsten berekend worden naar het basisinkomen van de klasse waartoe zij hebben behoord.

• 3 Het bedrag van de uitkering of het arbeidsinkomen, dat voor de berekening van de uitkering in aanmerking wordt genomen, kan aan een maximum worden gebonden, mits dit maximum zodanig wordt vastgesteld, dat aan de bepalingen van lid 1 van dit artikel voldaan wordt, wanneer het vroegere arbeidsinkomen van de gerechtigde gelijk is aan of minder bedraagt dan het loon van een geschoolde mannelijke arbeider.

• 4 De vroegere inkomsten uit arbeid van de gerechtigde, het loon van de geschoolde mannelijke arbeider, de uitkeringen en de kinderbijslag moeten op dezelfde tijdsbasis berekend worden.

• 5 Voor de andere gerechtigden moet de uitkering zodanig worden vastgesteld dat deze in een redelijke verhouding staat tot die van de gerechtigde volgens standaard.

• 6 Voor de toepassing van dit artikel wordt als een geschoolde mannelijke arbeider aangemerkt:

  • (a) een bankwerker of een draaier in de bedrijfstak machinebouw, met uitzondering van die van elektrische apparaten; of

  • (b) een geschoolde arbeider volgens standaard, zoals omschreven in de bepalingen van het volgende lid; of

  • (c) een persoon, wiens arbeidsinkomen gelijk is aan of meer bedraagt dan het arbeidsinkomen van 75 % van alle beschermde personen, waarbij dat arbeidsinkomen wordt bepaald over een tijdvak van een jaar of over een korter tijdvak, naar gelang is voorgeschreven; of

  • (d) een persoon wiens arbeidsinkomen gelijk is aan 125% van het gemiddelde arbeidsinkomen van alle beschermde personen.

• 7 Voor de toepassing van alinea (b) van het voorgaande lid wordt de geschoolde arbeider volgens standaard gekozen uit de klasse met het grootste aantal tegen de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit beschermde mannelijke personen in de bedrijfstak die zelf het grootste aantal van deze beschermde personen telt; daartoe wordt gebruik gemaakt van de internationale industriële standaardclassificatie van alle takken van economische bedrijvigheid, aangenomen door de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties in zijn zevende zitting op 27 augustus 1948, en in haar in 1968 gewijzigde vorm als bijlage bij dit Verdrag gevoegd, met inachtneming van de wijzigingen welke daarin eventueel nog worden aangebracht.

• 8 Wanneer de uitkering van streek tot streek verschilt, kan voor elke streek een geschoolde mannelijke arbeider worden gekozen overeenkomstig de bepalingen van de leden 6 en 7 van dit artikel.

• 9 Het loon van de geschoolde mannelijke arbeider, met inbegrip van eventuele duurtetoeslagen, wordt vastgesteld op basis van het loon voor een normaal aantal arbeidsuren, vastgesteld hetzij bij collectieve arbeidsovereenkomst, hetzij eventueel bij of krachtens de nationale wetgeving, hetzij krachtens gewoonte; wanneer de aldus vastgestelde lonen van streek tot streek verschillen en het voorgaande lid niet wordt toegepast, moet het gemiddelde loon worden genomen.

Artikel 23

• 1 Ten aanzien van elke periodieke betaling waarop dit artikel van toepassing is moet het bedrag van de uitkering, vermeerderd met het bedrag van de tijdens de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit verstrekte kinderbijslag zodanig zijn dat het voor de gerechtigde volgens standaard ten minste gelijk is aan 60% van het loon van een volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider en van het bedrag van de kinderbijslag verstrekt aan een beschermde persoon die dezelfde gezinslasten heeft als de gerechtigde volgens standaard.

• 2 Het loon van de volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider, de uitkering en de kinderbijslag moeten naar dezelfde basistijd worden berekend.

• 3 Voor de andere gerechtigden moet de uitkering zodanig worden vastgesteld dat deze in een redelijke verhouding staat tot die voor de gerechtigde volgens standaard.

• 4 Voor de toepassing van dit artikel wordt als ongeschoolde mannelijke arbeider aangemerkt:

  • (a) een ongeschoolde arbeider in de bedrijfstak machinebouw, met uitzondering van die van elektrische apparaten; of

  • (b) een ongeschoolde arbeider zoals omschreven in de bepalingen van het volgende lid.

• 5 Voor de toepassing van alinea (b) van het voorgaande lid wordt de ongeschoolde arbeider gekozen uit de klasse met het grootste aantal tegen de in alinea (b) van artikel 7 bedoelde eventualiteit beschermde mannelijke personen in de bedrijfstak die zelf het grootste aantal van deze beschermde personen telt; daartoe wordt gebruik gemaakt van de internationale industriële standaardclassificatie van alle takken van economische bedrijvigheid aangenomen door de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties in zijn zevende zitting op 27 augustus 1948, en in haar in 1968 gewijzigde vorm als bijlage bij dit Verdrag gevoegd, met inachtneming van de wijzigingen welke daarin eventueel nog worden aangebracht.

• 6 Wanneer de uitkering van streek tot streek verschilt, kan voor elke streek een volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider worden gekozen overeenkomstig de bepalingen van de leden 4 en 5 van dit artikel.

• 7 Het loon van de volwassen ongeschoolde mannelijke arbeider met inbegrip van eventuele duurtetoeslagen wordt vastgesteld op basis van het loon voor een normaal aantal arbeidsuren, vastgesteld hetzij bij collectieve arbeidsovereenkomst, hetzij eventueel bij of krachtens de nationale wetgeving, hetzij krachtens gewoonte; wanneer de aldus vastgestelde lonen van streek tot streek verschillen en het voorgaande lid niet wordt toegepast, moet het gemiddelde loon worden genomen.

Artikel 24

Met betrekking tot elke periodieke betaling waarop dit artikel van toepassing is:

• (a) moet het bedrag van de uitkering worden vastgesteld volgens een voorgeschreven schaal of volgens een schaal, vastgesteld door het bevoegde overheidsorgaan, overeenkomstig voorgeschreven regelen;

• (b) mag het bedrag van de uitkering slechts worden verminderd in de mate waarin de overige inkomsten van het gezin van de gerechtigde een voorgeschreven of door het bevoegde overheidsorgaan overeenkomstig voorgeschreven regelen vastgesteld substantieel bedrag te boven gaan;

• (c) moet het totaal van de uitkering en de overige inkomsten na aftrek van het in de vorige alinea bedoelde substantiële bedrag voldoende zijn om aan het gezin van de gerechtigde gezonde en passende levensomstandigheden te verzekeren; het mag niet minder bedragen dan het bedrag van de uitkering, berekend overeenkomstig de bepalingen van artikel 23;

• (d) wordt aan het bepaalde in alinea (c) geacht te zijn voldaan, indien het totaalbedrag van de krachtens dit Verdrag betaalde uitkeringen ten minste 30% meer bedraagt dan het totaalbedrag der uitkeringen, dat men zou verkrijgen bij toepassing van de bepalingen van artikel 23 en de bepalingen van alinea (b) van artikel 19.

Artikel 25

Wanneer de wettelijke regeling van een Lid het recht op ziekengeld, als bedoeld in artikel 18, afhankelijk stelt van het feit dat de beschermde personen een wachttijd moeten vervullen, moeten de voorwaarden van deze wachttijd zodanig zijn, dat personen die normaal tot de categorie van beschermde personen behoren, niet het genot van deze uitkering wordt ontnomen.

Artikel 26

• 1 Het ziekengeld als bedoeld in artikel 18, moet worden verleend tijdens de gehele duur van de eventualiteit; de duur van de uitkering mag evenwel beperkt worden tot ten minste 52 weken per ziektegeval, al naar is voorgeschreven.

• 2 Wanneer een ingevolge artikel 2 afgelegde verklaring van kracht is mag de duur van de uitkering van ziekengeld, zoals bedoeld in artikel 18, beperkt worden tot ten minste 26 weken per ziektegeval, indien zulks is voorgeschreven.

• 3 Wanneer de wettelijke regeling van een Lid erin voorziet, dat het ziekengeld slechts mag worden verleend na afloop van een wachttijd, mag deze wachttijd niet langer zijn dan de eerste drie dagen van inkomstenderving.

Artikel 27

• 1 In geval van overlijden van een persoon die ziekengeld ontving of die aanspraak kon maken op ziekengeld, zoals bedoeld in artikel 18, moet overeenkomstig de voorgeschreven voorwaarden aan zijn nabestaanden, aan andere personen, die door hem werden onderhouden of aan degene, voor wiens rekening de begrafeniskosten zijn gekomen, een begrafenisuitkering worden verleend.

• 2 Een Lid kan van het bepaalde in het voorgaande lid afwijken wanneer:

  • (a) het de verplichtingen heeft aanvaard van deel IV van het Verdrag betreffende uitkeringen bij invaliditeit en ouderdom en aan nagelaten betrekkingen, 1967;

  • (b) het uitkeringspercentage van het ziekengeld, dat door zijn wettelijke regeling wordt verleend niet lager is dan 80% van het loon van de beschermde personen; en

  • (c) de meerderheid van de beschermde personen de garantie hebben van een vrijwillige verzekering, die onder toezicht staat van de overheid en die voorziet in een begrafenisuitkering.

DEEL IV. Gemeenschappelijke bepalingen

Artikel 28

• 1 De uitkeringen waarop een beschermde persoon recht zou hebben gehad op grond van dit Verdrag, kunnen worden geschorst in een eventueel voor te schrijven mate:

  • (a) zolang de belanghebbende zich niet op het grondgebied van het Lid bevindt;

  • (b) zolang de belanghebbende voor dezelfde eventualiteit door een derde wordt schadeloos gesteld, tot het bedrag van deze schadeloosstelling;

  • (c) wanneer de belanghebbende getracht heeft op bedrieglijke wijze de desbetreffende uitkering te verkrijgen;

  • (d) wanneer de eventualiteit is veroorzaakt door een door de belanghebbende gepleegd misdrijf;

  • (e) wanneer de eventualiteit is veroorzaakt door een ernstig en opzettelijk verzuim van de belanghebbende;

  • (f) wanneer de belanghebbende zonder geldige reden nalaat gebruik te maken van de geneeskundige verzorging of van de revalidatiediensten die tot zijn beschikking staan, of wanneer hij de regelen niet nakomt welke zijn voorgeschreven voor het vaststellen van het bestaan van de eventualiteit of voor de gedragingen van de gerechtigde op uitkeringen;

  • (g) wanneer het ziekengeld, als bedoeld in artikel 18, betreft, zolang het onderhoud van de belanghebbende ten laste van de overheid of van een orgaan of dienst van sociale zekerheid komt;

  • (h) wanneer het ziekengeld, als bedoeld in artikel 18, betreft, zolang de belanghebbende andere sociale zekerheidsuitkeringen ontvangt - met uitzondering van gezinsbijslag - met dien verstande evenwel, dat het gedeelte van de uitkering dat geschorst wordt, niet hoger mag zijn dan het bedrag van de andere uitkeringen.

• 2 In voorgeschreven gevallen en binnen voorgeschreven grenzen, moet een deel van de uitkering die normaal zou zijn toegekend, betaalbaar worden gesteld aan de personen die ten laste van de belanghebbende komen.

Artikel 29

• 1 Een ieder die aanspraak maakt op een uitkering moet het recht hebben beroep in te stellen wanneer hem een uitkering wordt geweigerd of wanneer hij zich niet kan verenigen met de hoedanigheid of de omvang ervan.

• 2 Wanneer bij de toepassing van dit Verdrag het beheer van de geneeskundige verzorging is toevertrouwd aan een regeringsdepartement, dat verantwoording is verschuldigd aan een parlement, mag het recht van beroep als voorzien in het eerste lid van dit artikel, vervangen worden door het recht om een klacht, betreffende de weigering van geneeskundige verzorging of de hoedanigheid ervan door de bevoegde autoriteit te laten onderzoeken.

Artikel 30

• 1 Elk Lid moet een algemene verantwoordelijkheid aanvaarden wat betreft het verlenen van de krachtens dit Verdrag toegekende prestaties en neemt alle hiertoe dienende maatregelen.

• 2 Elk Lid moet een algemene verantwoordelijkheid aanvaarden voor een goede administratie van de instellingen en diensten die betrokken zijn bij de toepassing van dit Verdrag.

Artikel 31

Wanneer de administratie niet wordt gevoerd door een op overheidsvoorschriften berustende instelling of door een regeringsdepartement dat verantwoording verschuldigd is aan een parlement:

• (a) moeten vertegenwoordigers van de beschermde personen onder de voorgeschreven voorwaarden deelnemen aan het bestuur;

• (b) moet de nationale wetgeving, in daarvoor in aanmerking komende gevallen voorzien in de deelneming van vertegenwoordigers van de werkgevers;

• (c) kan de nationale wetgeving eveneens voorzien in de deelneming van vertegenwoordigers van de overheid.

Artikel 32

Met betrekking tot het recht op de uitkeringen, voorzien in dit Verdrag, moet elk Lid op zijn grondgebied vreemdelingen, die er wonen of er gewoonlijk werken, op gelijke wijze behandelen als zijn eigen onderdanen.

Artikel 33

• 1 Wanneer een Lid:

  • (a) de verplichtingen van dit Verdrag zonder gebruikmaking van de afwijkingen en uitzonderingen, voorzien in artikel 2 en artikel 3, aanvaard heeft;

  • (b) over het geheel genomen gunstigere uitkeringen verstrekt dan die welke in dit Verdrag zijn voorzien en voor het totaal der uitgaven betrekking hebbend op geneeskundige verzorging en uitkeringen bij ziekte ten minste 4 % van zijn nationale inkomen besteedt;

  • (c) ten minste aan twee van de drie volgende voorwaarden voldoet:

    • (i) een percentage van het economisch actieve deel der bevolking beschermen, dat ten minste tien eenheden hoger is dan het vereiste percentage in artikel 10, alinea (b) en in artikel 19, alinea (b) of een percentage van het totaal der inwoners, dat ten minste tien eenheden hoger is dan het in artikel 10, alinea (c) vereiste percentage;

    • (ii) geneeskundige verzorging van genezende en preventieve aard waarborgen van een aanzienlijk hoger peil dan in artikel 13 is voorzien;

    • (iii) ziekengeld waarborgen tot een bedrag overeenkomende met een percentage, dat ten minste tien eenheden hoger is dan het percentage dat in de artikelen 22 en 23 is vastgesteld;

    kan zulk een Lid na overleg met de meest representatieve organisaties van werkgevers en werknemers, zo deze bestaan, tijdelijk van sommige bepalingen van de delen II en III van dit Verdrag afwijken, mits dergelijke afwijkingen de wezenlijke waarborgen van dit Verdrag fundamenteel verminderen noch aantasten.

• 2 Ieder Lid dat gebruik heeft gemaakt van zodanige afwijkende bepalingen vermeldt in de rapporten over de toepassing van dit Verdrag, die het ingevolge artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie moet uitbrengen, de stand van zijn wetgeving en de uitvoering hiervan met betrekking tot deze afwijkende bepalingen en de vooruitgang welke het met het oog op de volledige toepassing van het Verdrag heeft gemaakt.

Artikel 34

Dit Verdrag is niet van toepassing op:

• (a) eventualiteiten die plaatsvonden voordat het Verdrag voor het betrokken Lid in werking is getreden;

• (b) uitkeringen, toegekend voor eventualiteiten die plaatsvonden nadat het Verdrag voor het betrokken Lid in werking is getreden, voor zover het recht op deze uitkeringen voortvloeit uit tijdvakken voorafgaande aan de datum van genoemde inwerkingtreding.

DEEL V. Slotbepalingen

Artikel 35

Dit Verdrag herziet het Verdrag betreffende de ziekteverzekering van arbeiders in de industrie en de handel en van huispersoneel, 1927 en het Verdrag betreffende de ziekteverzekering van landarbeiders, 1927.

Artikel 36

• 1 Overeenkomstig het bepaalde in artikel 75 van het Verdrag betreffende de sociale zekerheid (minimumnormen), 1952, houdt deel III van dat verdrag en de overeenkomstige bepalingen van de andere delen van genoemd verdrag op van toepassing te zijn voor ieder Lid dat dit Verdrag bekrachtigt van de datum af, waarop de bepalingen van dit Verdrag dit Lid binden, mits geen verklaring, ingevolge artikel 3, van kracht is,

• 2 De aanvaarding van de verplichtingen van dit Verdrag zal voor de toepassing van artikel 2 van het Verdrag betreffende de sociale zekerheid (minimumnormen), 1952, worden beschouwd, mits geen verklaring ingevolge artikel 3 van kracht is, als aanvaarding van de verplichtingen van deel III en de overeenkomstige bepalingen van andere delen van genoemd Verdrag.

Artikel 37

Wanneer zulks wordt bepaald in een later door de Conferentie aangenomen verdrag, hetwelk betrekking heeft op een of meer van de in dit Verdrag behandelde onderwerpen, houden de bepalingen van dit Verdrag welke in het nieuwe verdrag worden genoemd, op van toepassing te zijn op ieder Lid, dat dit laatste verdrag heeft bekrachtigd vanaf de datum waarop dit Verdrag voor het betrokken Lid in werking treedt.

Artikel 38

De officiële bekrachtigingen van dit Verdrag worden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau medegedeeld en door hem geregistreerd.

Artikel 39

• 1 Dit Verdrag is slechts verbindend voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie, die hun bekrachtiging door de Directeur-Generaal hebben doen registreren.

• 2 Het treedt in werking twaalf maanden nadat de bekrachtigingen van twee Leden door de Directeur-Generaal zijn geregistreerd.

• 3 Vervolgens treedt dit Verdrag voor ieder Lid in werking twaalf maanden na de datum, waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.

Artikel 40

• 1 Ieder Lid, dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na verloop van een termijn van tien jaren na de datum van zijn inwerkingtreding door middel van een aan de Directeur-Generaal van het Internationale Arbeidsbureau gerichte en door deze geregistreerde verklaring. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is geregistreerd.

• 2 Ieder Lid, dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na het verloop van de termijn van tien jaren als bedoeld in het vorige lid, gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging, voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaren gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na verloop van elke termijn van tien jaren onder de voorwaarden bedoeld in dit artikel.

Artikel 41

• 1 De Directeur-Generaal van het Internationale Arbeidsbureau geeft aan alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie kennis van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeggingen, die hem door de Leden van de Organisatie zijn medegedeeld.

• 2 Bij de kennisgeving van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging aan de Leden van de Organisatie, vestigt de Directeur-Generaal de aandacht van deze Leden op de datum waarop dit Verdrag in werking treedt.

Artikel 42

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet van de volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en opzeggingen, welke hij heeft geregistreerd overeenkomstig de bepalingen van de voorgaande artikelen, mededeling aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties ter registratie overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties.

Artikel 43

Telkens wanneer de Raad van Beheer van het Internationale Arbeidsbureau zulks nodig oordeelt, brengt deze Raad aan de Algemene Conferentie verslag uit over de toepassing van dit Verdrag en onderzoekt of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda van de Conferentie te plaatsen.

Artikel 44

• 1 Indien de Conferentie een nieuw verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van dit Verdrag, zal, tenzij het nieuwe verdrag anders bepaalt:

  • (a) de bekrachtiging door een Lid van het nieuwe verdrag, houdende herziening, ipso jure onmiddellijke opzegging van dit Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 40, zodra het nieuwe verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

  • (b) met ingang van de datum, waarop het nieuwe verdrag, houdende herziening, in werking is getreden, dit Verdrag niet langer door de Leden bekrachtigd kunnen worden.

• 2 Dit Verdrag blijft echter in elk geval naar vorm en inhoud van kracht voor de Leden, die het bekrachtigd hebben en die het nieuwe verdrag, houdende herziening, niet bekrachtigen.

Artikel 45

De Franse en de Engelse tekst van dit Verdrag zijn gelijkelijk authentiek.

Bijlage INTERNATIONALE INDUSTRIËLE STANDAARDCLASSIFICATIE VAN ALLE TAKKEN VAN ECONOMISCHE BEDRIJVIGHEID

(herzien in 1968)

Lijst van hoofdafdelingen, afdelingen en hoofdgroepen

		Hoofdafdeling 1. - Landbouw, jacht, bosbouw en visserij
Afdeling	Hoofdgroep
11		Landbouw en jacht
	111	Landbouw en veefokkerij
	112	Aan de landbouw verwante activiteiten
	113	Jacht, vallen zetten en vermeerdering van de wildstand
12		Bosbouw en houthakken
	121	Bosbouw
	122	Houthakken
13	130	Visserij
		Hoofdafdeling 2. - Winning van bodemschatten
21	210	Steenkoolwinning
22	220	Produktie van ruwe olie en aardgas
23	230	Winning van metaalertsen
29	290	Winning van andere delfstoffen
		Hoofdafdeling 3. - Fabrieken
Afdeling	Hoofdgroep
31		Vervaardiging van voedingsmiddelen, dranken en tabaksbewerking
	311-312	Voedingsmiddelenindustrie
	313	Drankenindustrie
	314	Tabakverwerkende industrie
32		Textiel-, kleding- en lederindustrie
	321	Textielindustrie
	322	Vervaardiging van kleding, met uitzondering van schoeisel
	323	Vervaardiging van leer en produkten van leer, kunstleer en bont, met uitzondering van schoeisel en kleding
	324	Vervaardiging van schoeisel, met uitzondering van gevulcaniseerd of gegoten schoeisel van rubber en plastic schoeisel
33		Houtindustrie en vervaardiging van houtprodukten, met inbegrip van meubelen
	331	Houtindustrie en vervaardiging van produkten van hout en kurk, met uitzondering van meubelen
	332	Vervaardiging van meubelen en andere houten huishoudelijke artikelen, met uitzondering van in hoofdzaak van metaal gemaakte meubelen
34		Vervaardiging van papier en papierprodukten; het drukken en uitgeven
	341	Vervaardiging van papier en papierprodukten
	342	Drukkerij, uitgeverij en aanverwante bedrijven
35		Chemische industrie en vervaardiging van chemische, aardolie-, steenkool-, rubber en plastic produkten
	351	Vervaardiging van industriële chemicaliën
	352	Vervaardiging van andere chemische produkten
	353	Aardolieraffinaderijen
	354	Vervaardiging van diverse aardolie- en steenkoolprodukten
	355	Vervaardiging van rubber produkten
	356	Vervaardiging van plastic produkten die niet elders geclassificeerd zijn
36		Vervaardiging van niet-metaalhoudende minerale produkten, met uitzondering van aardolie- en steenkoolprodukten
	361	Vervaardiging van porselein en aardewerk
	362	Vervaardiging van glas en glasprodukten
	369	Vervaardiging van andere niet-metaalhoudende minerale produkten
37		Grootmetaalindustrie
	371	IJzer- en staalindustrie, ijzer- en staalgieterijen
	372	Industrie voor de vervaardiging van nonferrometaal
38		Vervaardiging van metaalprodukten, machinerieën en apparatuur
	381	Vervaardiging van metaalprodukten, met uitzondering van machinerieën en apparatuur
	382	Constructie van machinerieën, met uitzondering van elektrische machinerieën
	383	Vervaardiging van elektrische machinerieën, apparaten en onderdelen
	384	Vervaardiging van transportmateriaal
	385	Vervaardiging van vakapparatuur, apparatuur t.b.v. de wetenschap en meet- en regelapparatuur, die nergens anders geclassificeerd zijn en van fotografische en optische instrumenten
39	390	Andere fabriekmatige industrieën
		Hoofdafdeling 4. - Elektriciteit, gas en water
41	410	Elektriciteit, gas en stoom
42	420	Waterleidingbedrijven
		Hoofdafdeling 5. - Bouwbedrijf en Openbare Werken
50	500	Bouwbedrijf en Openbare Werken
		Hoofdafdeling 6. - Groot- en kleinhandel, restaurants en hotels
61	610	Groothandel
62	620	Kleinhandel
63		Restaurants en hotels
	631	Restaurants, cafés en andere eet- en drinkgelegenheden
	632	Hotels, pensions, kampeerterreinen en dergelijke
		Hoofdafdeling 7. - Vervoer, opslag en communicatiemiddelen
71		Vervoer en opslag
	711	Vervoer te land
	712	Vervoer te water
	713	Vervoer door de lucht
	719	Aan het vervoer verwante diensten
72	720	Communicatiemiddelen
		Hoofdafdeling 8. - Bankwezen, verzekeringsbedrijven, handel in onroerend goed en dienstverlening aan ondernemingen
81	810	Financiële instellingen
82	820	Verzekeringsbedrijven
83		Handel in onroerend goed en dienstverlening aan ondernemingen
	831	Handel in onroerend goed
	832	Dienstverlening aan ondernemingen, met uitzondering van het verhuren van machinerieën en apparatuur
	833	Verhuren van machinerieën en apparatuur
		Hoofdafdeling 9. - Gemeenschapsdiensten, maatschappelijke en persoonlijke diensten
91	910	Overheidsadministratie en nationale verdediging
92	920	Gezondheidsdiensten en soortgelijke diensten
93		Maatschappelijke en aanverwante gemeenschapsdiensten
	931	Onderwijs
	932	Wetenschappelijke instellingen en instellingen voor wetenschappelijk onderzoek
	933	Geneeskundige, tandheelkundige en andere gezondheidsdiensten en veeartsenijkundige diensten
	934	Maatschappelijk werk
	935	Bedrijfs-, beroeps- en werknemersorganisaties
	939	Andere maatschappelijke en aanverwante gemeenschapsdiensten
94		Recreatieve en culturele diensten
	941	Bioscopen en andere amusementsbedrijven
	942	Bibliotheken, musea, dieren- en plantentuinen en andere culturele instellingen die niet elders geclassificeerd zijn
95		Dienstverlening aan personen en aan het huishouden
	951	Reparatieinrichtingen, welke niet elders geclassificeerd zijn
	952	Wasserijen, wasserettes en chemische wasserijen en ververijen
	953	Huishoudelijke diensten
	959	Diverse diensten aan personen
96	960	Internationale en andere exterritoriale instellingen
		Hoofdafdeling 10. Onduidelijk omschreven werkzaamheden
00	000	Onduidelijk omschreven werkzaamheden

De voorafgaande tekst is de authentieke tekst van het Verdrag, naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in haar drieënvijftigste zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op 25 juni 1969.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben geplaatst op de vijfentwintigste dag van de maand juni 1969: