Verdrag inzake de sluikhandel over zee, ter uitvoering van artikel 17 van het Verdrag [...] in verdovende middelen en psychotrope stoffen, Straatsburg, 31-01-1995

Geraadpleegd op 16-04-2024.
Geldend van 01-07-2013 t/m heden

Verdrag inzake de sluikhandel over zee, ter uitvoering van artikel 17 van het Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen

Authentiek : EN

Agreement on illicit traffic by sea, implementing Article 17 of the United Nations Convention against illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances

The member States of the Council of Europe, having expressed their consent to be bound by the United Nations Convention against Illicit Traffic in Narcotic Drugs and Psychotropic Substances, done at Vienna on 20 December 1988, hereinafter referred to as “The Vienna Convention”,

Considering that the aim of the Council of Europe is to achieve a greater unity between its members;

Convinced of the need to pursue a common criminal policy aimed at the protection of society;

Considering that the fight against serious crime, which has become an increasingly international problem, calls for close co-operation on an international scale;

Desiring to increase their co-operation to the fullest possible extent in the suppression of illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances by sea, in conformity with the international law of the sea and in full respect of the principle of right of freedom of navigation;

Considering, therefore, that Article 17 of the Vienna Convention should be supplemented by a regional agreement to carry out, and to enhance the effectiveness of the provisions of that article,

Have agreed as follows:

CHAPTER I. DEFINITIONS

Article 1. Definitions

For the purposes of this Agreement:

• a. „Intervening State” means a State Party which has requested or proposes to request authorisation from another Party to take action under this Agreement in relation to a vessel flying the flag or displaying the marks of registry of that other State Party;

• b. „Preferential jurisdiction” means, in relation to a flag State having concurrent jurisdiction over a relevant offence with another State, the right to exercise its jurisdiction on a priority basis, to the exclusion of the exercise of the other State's jurisdiction over the offence;

• c. „Relevant offence” means any offence of the kind described in Article 3, paragraph 1, of the Vienna Convention;

• d. „Vessel” means a ship or any other floating craft of any description, including hovercraft and submersible craft.

CHAPTER II. INTERNATIONAL CO-OPERATION

SECTION 1. GENERAL PROVISIONS

Article 2. General principles

• 1 The Parties shall co-operate to the fullest extent possible to suppress illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances by sea, in conformity with the international law of the sea.

• 2 In the implementation of this Agreement the Parties shall endeavour to ensure that their actions maximise the effectiveness of law enforcement measures against illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances by sea.

• 3 Any action taken in pursuance of this Agreement shall take due account of the need not to interfere with or affect the rights and obligations of and the exercise of jurisdiction by coastal States, in accordance with the international law of the sea.

• 4 Nothing in this Agreement shall be so construed as to infringe the principle of non bis in idem, as applied in national law.

• 5 The Parties recognise the value of gathering and exchanging information concerning vessels, cargo and facts, whenever they consider that such exchange of information could assist a Party in the suppression of illicit traffic in narcotic drugs and psychotropic substances by sea.

• 6 Nothing in this Agreement affects the immunities of warships and other government vessels operated for non-commercial purposes.

Article 3. Jurisdiction

• 1 Each Party shall take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the relevant offences when the offence is committed on board a vessel flying its flag.

• 2 For the purposes of applying this Agreement, each Party shall take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the relevant offences committed on board a vessel flying the flag or displaying the marks of registry or bearing any other indication of nationality of any other Party to this Agreement. Such jurisdiction shall be exercised only in conformity with this Agreement.

• 3 For the purposes of applying this Agreement, each Party shall take such measures as may be necessary to establish its jurisdiction over the relevant offences committed on board a vessel which is without nationality, or which is assimilated to a vessel without nationality under international law.

• 4 The flag State has preferential jurisdiction over any relevant offence committed on board its vessel.

• 5 Each State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, or at any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, inform the other Parties to the agreement of the criteria it intends to apply in respect of the exercise of the jurisdiction established pursuant to paragraph 2 of this article.

• 6 Any State which does not have in service warships, military aircraft or other government ships or aircraft operated for non-commercial purposes, which would enable it to become an intervening State under this Agreement may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe declare that it will not apply paragraphs 2 and 3 of this Article. A State which has made such a declaration is under the obligation to withdraw it when the circumstances justifying the reservation no longer exist.

Article 4. Assistance to flag States

• 1 A Party which has reasonable grounds to suspect that a vessel flying its flag is engaged in or being used for the commission of a relevant offence, may request the assistance of other Parties in suppressing its use for that purpose. The Parties so requested shall render such assistance within the means available to them.

• 2 In making its request, the flag State may, inter alia, authorise the requested Party, subject to any conditions or limitations which may be imposed, to take some or all of the actions specified in this Agreement.

• 3 When the requested Party agrees to act upon the authorisation of the flag State given to it in accordance with paragraph 2, the provisions of this Agreement in respect of the rights and obligations of the intervening State and the flag State shall, where appropriate and unless otherwise specified, apply to the requested and requesting Party, respectively.

Article 5. Vessels without nationality

• 1 A Party which has reasonable grounds to suspect that a vessel without nationality, or assimilated to a vessel without nationality under international law, is engaged in or being used for the commission of a relevant offence, shall inform such other Parties as appear most closely affected and may request the assistance of any such Party in suppressing its use for that purpose. The Party so requested shall render such assistance within the means available to it.

• 2 Where a Party, having received information in accordance with paragraph 1, takes action it shall be for that Party to determine what actions are appropriate and to exercise its jurisdiction over any relevant offences which may have been committed by any persons on board the vessel.

• 3 Any Party which has taken action under this article shall communicate as soon as possible to the Party which has provided information, or made a request for assistance, the results of any action taken in respect of the vessel and any persons on board.

SECTION 2. AUTHORISATION PROCEDURES

Article 6. Basic rules on authorisation

Where the intervening State has reasonable grounds to suspect that a vessel, which is flying the flag or displaying the marks of registry of another Party or bears any other indications of nationality of the vessel, is engaged in or being used for the commission of a relevant offence, the intervening State may request the authorisation of the flag State to stop and board the vessel in waters beyond the territorial sea of any Party, and to take some or all of the other actions specified in this Agreement. No such actions may be taken by virtue of this Agreement, without the authorisation of the flag State.

Article 7. Decision on the request for authorisation

The flag State shall immediately acknowledge receipt of a request for authorisation under Article 6 and shall communicate a decision thereon as soon as possible and, wherever practicable, within four hours of receipt of the request.

Article 8. Conditions

• 1 If the flag State grants the request, such authorisation may be made subject to conditions or limitations. Such conditions or limitations may, in particular, provide that the flag State's express authorisation be given before any specified steps are taken by the intervening State.

• 2 Each State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe declare that, when acting as an intervening State, it may subject its intervention to the condition that persons having its nationality who are surrendered to the flag State under Article 15 and there convicted of a relevant offence, shall have the possibility to be transferred to the intervening State to serve the sentence imposed.

SECTION 3. RULES GOVERNING ACTION

Article 9. Authorised actions

• 1 Having received the authorisation of the flag State, and subject to the conditions or limitations, if any, made under Article 8, paragraph 1, the intervening State may take the following actions:

  • i.

    • a. stop and board the vessel;

    • b. establish effective control of the vessel and over any person thereon;

    • c. take any action provided for in sub-paragraph ii of this article which is considered necessary to establish whether a relevant offence has been committed and to secure any evidence thereof;

    • d. require the vessel and any persons thereon to be taken into the territory of the intervening State and detain the vessel there for the purpose of carrying out further investigations;

  • ii. and, having established effective control of the vessel:

    • a. search the vessel, anyone on it and anything in it, including its cargo;

    • b. open or require the opening of any containers, and test or take samples of anything on the vessel;

    • c. require any person on the vessel to give information concerning himself or anything on the vessel;

    • d. require the production of documents, books or records relating to the vessel or any persons or objects on it, and make photographs or copies of anything the production of which the competent authorities have the power to require;

    • e. seize, secure and protect any evidence or material discovered on the vessel.

• 2 Any action taken under paragraph 1 of this article shall be without prejudice to any right existing under the law of the intervening State of suspected persons not to incriminate themselves.

Article 10. Enforcement measures

• 1 Where, as a result of action taken under Article 9, the intervening State has evidence that a relevant offence has been committed which would be sufficient under its laws to justify its either arresting the persons concerned or detaining the vessel, or both, it may so proceed.

• 2 The intervening State shall, without delay, notify the flag State of steps taken under paragraph 1 above.

• 3 The vessel shall not be detained for a period longer than that which is strictly necessary to complete the investigations into relevant offences. Where there are reasonable grounds to suspect that the owners of the vessel are directly involved in a relevant offence, the vessel and its cargo may be further detained on completion of the investigation. Persons not suspected of any relevant offence and objects not required as evidence shall be released.

• 4 Notwithstanding the provisions of the preceding paragraph, the intervening State and the flag State may agree with a third State, Party to this Agreement, that the vessel may be taken to the territory of that third State and, once the vessel is in that territory, the third State shall be treated for the purposes of this Agreement as an intervening State.

Article 11. Execution of action

• 1 Actions taken under Articles 9 and 10 shall be governed by the law of the intervening State.

• 2 Actions under Article 9, paragraph 1 a, b and d, shall be carried out only by warships or military aircraft, or by other ships or aircraft clearly marked and identifiable as being on government service and authorised to that effect.

• 3

  • a. An official of the intervening State may not be prosecuted in the flag State for any act performed in the exercise of his functions. In such a case, the official shall be liable to prosecution in the intervening State as if the elements constituting the offence had been committed within the jurisdiction of that State.

  • b. In any proceedings instituted in the flag State, offences committed against an official of the intervening State with respect to actions carried out under Articles 9 and 10 shall be treated as if they had been committed against an official of the flag State.

• 4 The master of a vessel which has been boarded in accordance with this Agreement shall be entitled to communicate with the authorities of the vessel's flag State as well as with the owners or operators of the vessel for the purpose of notifying them that the vessel has been boarded. However, the authorities of the intervening State may prevent or delay any communication with the owners or operators of the vessel if they have reasonable grounds for believing that such communication would obstruct the investigations into a relevant offence.

Article 12. Operational safeguards

• 1 In the application of this Agreement, the Parties concerned shall take due account of the need not to endanger the safety of life at sea, the security of the vessel and cargo and not to prejudice any commercial or legal interest. In particular, they shall take into account:

  • a. the dangers involved in boarding a vessel at sea, and give consideration to whether this could be more safely done at the vessel's next port of call;

  • b. the need to minimise any interference with the legitimate commercial activities of a vessel;

  • c. the need to avoid unduly detaining or delaying a vessel;

  • d. the need to restrict the use of force to the minimum necessary to ensure compliance with the instructions of the intervening State.

• 2 The use of firearms against, or on, the vessel shall be reported as soon as possible to the flag State.

• 3 The death, or injury, of any person aboard the vessel shall be reported as soon as possible to the flag State. The authorities of the intervening State shall fully co-operate with the authorities of the flag State in any investigation the flag State may hold into any such death or injury.

SECTION 4. RULES GOVERNING THE EXERCISE OF JURISDICTION

Article 13. Evidence of offences

• 1 To enable the flag State to decide whether to exercise its preferential jurisdiction in accordance with the provisions of Article 14, the intervening State shall without delay transmit to the flag State a summary of the evidence of any offences discovered as a result of action taken pursuant to Article 9. The flag State shall acknowledge receipt of the summary forthwith.

• 2 If the intervening State discovers evidence which leads it to believe that offences outside the scope of this Agreement may have been committed, or that suspect persons not involved in relevant offences are on board the vessel, it shall notify the flag State. Where appropriate, the Parties involved shall consult.

• 3 The provisions of this Agreement shall be so construed as to permit the intervening State to take measures, including the detention of persons, other than those aimed at the investigation and prosecution of relevant offences, only when:

  • a. the flag State gives its express consent; or

  • b. such measures are aimed at the investigation and prosecution of an offence committed after the person has been taken into the territory of the intervening State.

Article 14. Exercise of preferential jurisdiction

• 1 A flag State wishing to exercise its preferential jurisdiction shall do so in accordance with the provisions of this article.

• 2 It shall notify the intervening State to this effect as soon as possible and at the latest within fourteen days from the receipt of the summary of evidence pursuant to Article 13. If the flag State fails to do this, it shall be deemed to have waived the exercise of its preferential jurisdiction.

• 3 Where the flag State has notified the intervening State that it exercises its preferential jurisdiction, the exercise of the jurisdiction of the intervening State shall be suspended, save for the purpose of surrendering persons, vessels, cargoes and evidence in accordance with this Agreement.

• 4 The flag State shall submit the case forthwith to its competent authorities for the purpose of prosecution.

• 5 Measures taken by the intervening State against the vessel and persons on board may be deemed to have been taken as part of the procedure of the flag State.

Article 15. Surrender of vessels, cargoes, persons and evidence

• 1 Where the flag State has notified the intervening State of its intention to exercise its preferential jurisdiction, and if the flag State so requests, the persons arrested, the vessel, the cargo and the evidence seized shall be surrendered to that State in accordance with the provisions of this Agreement.

• 2 The request for the surrender of arrested persons shall be supported by, in respect of each person, the original or a certified copy of the warrant of arrest or other order having the same effect, issued by a judicial authority in accordance with the procedure prescribed by the law of the flag State.

• 3 The Parties shall use their best endeavours to expedite the surrender of persons, vessels, cargoes and evidence.

• 4 Nothing in this Agreement shall be so construed as to deprive any detained person of his right under the law of the intervening State to have the lawfulness of his detention reviewed by a court of that State, in accordance with procedures established by its national law.

• 5 Instead of requesting the surrender of the detained persons or of the vessel, the flag State may request their immediate release. Where this request has been made, the intervening State shall release them forthwith.

Article 16. Capital punishment

If any offence for which the flag State decides to exercise its preferential jurisdiction in accordance with Article 14 is punishable by death under the law of that State, and if in respect of such an offence the death penalty is not provided by the law of the intervening State or is not normally carried out, the surrender of any person may be refused unless the flag State gives such assurances as the intervening State considers sufficient that the death penalty will not be carried out.

SECTION 5. PROCEDURAL AND OTHER GENERAL RULES

Article 17. Competent authorities

• 1 Each Party shall designate an authority, which shall be responsible for sending and answering requests under Articles 6 and 7 of this Agreement. So far as is practicable, each Party shall make arrangements so that this authority may receive and respond to the requests at any hour of any day or night.

• 2 The Parties shall furthermore designate a central authority which shall be responsible for the notification of the exercise of preferential jurisdiction under Article 14 and for all other communications or notifications under this Agreement.

• 3 Each Party shall, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, communicate to the Secretary General of the Council of Europe the names and addresses of the authorities designated in pursuance of this article, together with any other information facilitating communication under this Agreement. Any subsequent change with respect to the name, address or other relevant information concerning such authorities shall likewise be communicated to the Secretary General.

Article 18. Communication between designated authorities

• 1 The authorities designated under Article 17 shall communicate directly with one another.

• 2 Where, for any reason, direct communication is not practicable, Parties may agree to use the communication channels of ICPO-Interpol or of the Customs Co-operation Council.

Article 19. Form of request and languages

• 1 All communications under Articles 4 to 16 shall be made in writing. Modern means of telecommunications, such as telefax, may be used.

• 2 Subject to the provisions of paragraph 3 of this article, translations of the requests, other communications and supporting documents shall not be required.

• 3 At the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, any Party may communicate to the Secretary General of the Council of Europe a declaration that it reserves the right to require that requests, other communications and supporting documents sent to it, be made in or accompanied by a translation into its own language or into one of the official languages of the Council of Europe or into such one of these languages as it shall indicate. It may on that occasion declare its readiness to accept translations in any other language as it may specify. The other Parties may apply the reciprocity rule.

Article 20. Authentication and legalisation

Documents transmitted in application of this Agreement shall be exempt from all authentication and legalisation formalities.

Article 21. Content of request

A request under Article 6 shall specify:

• a. the authority making the request and the authority carrying out the investigations or proceedings;

• b. details of the vessel concerned, including, as far as possible, its name, a description of the vessel, any marks of registry or other signs indicating nationality, as well as its location, together with a request for confirmation that the vessel has the nationality of the requested Party;

• c. details of the suspected offences, together with the grounds for suspicion;

• d. the action it is proposed to take and an assurance that such action would be taken if the vessel concerned had been flying the flag of the intervening State.

Article 22. Information for owners and masters of vessels

Each Party shall take such measures as may be necessary to inform the owners and masters of vessels flying their flag that States Parties to this Agreement may be granted the authority to board vessels beyond the territorial sea of any Party for the purposes specified in this Agreement and to inform them in particular of the obligation to comply with instructions given by a boarding party from an intervening State exercising that authority.

Article 23. Restriction of use

The flag State may make the authorisation referred to in Article 6 subject to the condition that the information or evidence obtained will not, without its prior consent, be used or transmitted by the authorities of the intervening State in respect of investigations or proceedings other than those relating to relevant offences.

Article 24. Confidentiality

The Parties concerned shall, if this is not contrary to the basic principles of their national law, keep confidential any evidence and information provided by another Party in pursuance of this Agreement, except to the extent that its disclosure is necessary for the application of the Agreement or for any investigations or proceedings.

SECTION 6. COSTS AND DAMAGES

Article 25. Costs

• 1 Unless otherwise agreed by the Parties concerned, the cost of carrying out any action under Articles 9 and 10 shall be borne by the intervening State, and the cost of carrying out action under Articles 4 and 5 shall normally be borne by the Party which renders assistance.

• 2 Where the flag State has exercised its preferential jurisdiction in accordance with Article 14, the cost of returning the vessel and of transporting suspected persons and evidence shall be borne by it.

Article 26. Damages

• 1 If, in the process of taking action pursuant to Articles 9 and 10 above, any person, whether natural or legal, suffers loss, damage or injury as a result of negligence or some other fault attributable to the intervening State, it shall be liable to pay compensation in respect thereof.

• 2 Where the action is taken in a manner which is not justified by the terms of this Agreement, the intervening State shall be liable to pay compensation for any resulting loss, damage or injury. The intervening State shall also be liable to pay compensation for any such loss, damage or injury, if the suspicions prove to be unfounded and provided that the vessel boarded, the operator or the crew have not committed any act justifying them.

• 3 Liability for any damage resulting from action under Article 4 shall rest with the requesting State, which may seek compensation from the requested State where the damage was a result of negligence or some other fault attributable to that State.

CHAPTER III. FINAL PROVISIONS

Article 27. Signature and entry into force

• 1 This Agreement shall be open for signature by the member States of the Council of Europe which have already expressed their consent to be bound by the Vienna Convention. They may express their consent to be bound by this Agreement by:

  • a. signature without reservation as to ratification, acceptance or approval; or

  • b. signature subject to ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval.

• 2 Instruments of ratification, acceptance or approval shall be deposited with the Secretary General of the Council of Europe.

• 3 This Agreement shall enter into force on the first day of the month following the expiry of a period of three months after the date on which three member States of the Council of Europe have expressed their consent to be bound by the Agreement in accordance with the provisions of paragraph 1.

• 4 In respect of any signatory State which subsequently expresses its consent to be bound by it, the Agreement shall enter into force on the first day of the month following the expiry of a period of three months after the date of its consent to be bound by the Agreement in accordance with the provisions of paragraph 1.

Article 28. Accession

• 1 After the entry into force of this Agreement, the Committee of Ministers of the Council of Europe, after consulting the Contracting States to the Agreement, may invite any State which is not a member of the Council but which has expressed its consent to be bound by the Vienna Convention to accede to this Agreement, by a decision taken by the majority provided for in Article 20.d of the Statute of the Council of Europe and by the unanimous vote of the representatives of the Contracting States entitled to sit on the Committee.

• 2 In respect of any acceding State, the Agreement shall enter into force on the first day of the month following the expiry of a period of three months after the date of deposit of the instrument of accession with the Secretary General of the Council of Europe.

Article 29. Territorial application

• 1 Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, specify the territory or territories in respect of which its consent to be bound to this Agreement shall apply.

• 2 Any State may, at any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, extend its consent to be bound by the present Agreement to any other territory specified in the declaration. In respect of such territory the Agreement shall enter into force on the first day of the month following the expiry of a period of three months after the date of receipt of such declaration by the Secretary General.

• 3 In respect of any territory subject to a declaration under paragraphs 1 and 2 above, authorities may be designated under Article 17, paragraphs 1 and 2.

• 4 Any declaration made under the preceding paragraphs may, in respect of any territory specified in such declaration, be withdrawn by a notification addressed to the Secretary General. The withdrawal shall become effective on the first day of the month following the expiry of a period of three months after the date of receipt of such notification by the Secretary General.

Article 30. Relationship to other conventions and agreements

• 1 This Agreement shall not affect rights and undertakings deriving from the Vienna Convention or from any international multilateral conventions concerning special matters.

• 2 The Parties to the Agreement may conclude bilateral or multilateral agreements with one another on the matters dealt with in this Agreement, for the purpose of supplementing or strengthening its provisions or facilitating the application of the principles embodied in it and in Article 17 of the Vienna Convention.

• 3 If two or more Parties have already concluded an agreement or treaty in respect of a subject dealt with in this Agreement or have otherwise established their relations in respect of that subject, they may agree to apply that agreement or treaty or to regulate those relations accordingly, in lieu of the present Agreement, if it facilitates international co-operation.

Article 31. Reservations

• 1 Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, declare that it avails itself of one or more of the reservations provided for in Article 3, paragraph 6, Article 19, paragraph 3 and Article 34, paragraph 5. No other reservation may be made.

• 2 Any State which has made a reservation under the preceding paragraph may wholly or partly withdraw it by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe. The withdrawal shall take effect on the date of receipt of such notification by the Secretary General.

• 3 A Party which has made a reservation in respect of a provision of this Agreement may not claim the application of that provision by any other Party. It may, however, if its reservation is partial or conditional, claim the application of that provision in so far as it has itself accepted it.

Article 32. Monitoring committee

• 1 After the entry into force of the present Agreement, a monitoring committee of experts representing the Parties shall be convened at the request of a Party to the Agreement by the Secretary General of the Council of Europe.

• 2 The monitoring committee shall review the working of the Agreement and make appropriate suggestions to secure its efficient operation.

• 3 The monitoring committee may decide its own procedural rules.

• 4 The monitoring committee may decide to invite States not Parties to the Agreement as well as international organisations or bodies, as appropriate, to its meetings.

• 5 Each Party shall send every second year a report on the operation of the Agreement to the Secretary General of the Council of Europe in such form and manner as may be decided by the monitoring committee or the European Committee on Crime Problems. The monitoring committee may decide to circulate the information supplied or a report thereon to the Parties and to such international organisations or bodies as it deems appropriate.

Article 33. Amendments

• 1 Amendments to this Agreement may be proposed by any Party, and shall be communicated by the Secretary General of the Council of Europe to the member States of the Council of Europe and to every non-member State which has acceded to or has been invited to accede to the Agreement in accordance with the provisions of Article 28.

• 2 Any amendment proposed by a Party shall be communicated to the European Committee on Crime Problems, which shall submit to the Committee of Ministers its opinion on the proposed amendment.

• 3 The Committee of Ministers shall consider the proposed amendment and the opinion submitted by the European Committee on Crime Problems, and may adopt the amendment.

• 4 The text of any amendment adopted by the Committee of Ministers in accordance with paragraph 3 of this article shall be forwarded to the Parties for acceptance.

• 5 Any amendment adopted in accordance with paragraph 3 of this article shall come into force on the thirtieth day after all the Parties have informed the Secretary General of their acceptance thereof.

Article 34. Settlement of disputes

• 1 The European Committee on Crime Problems of the Council of Europe shall be kept informed of the interpretation and application of this Agreement.

• 2 In case of a dispute between Parties as to the interpretation or application of this Agreement, the Parties shall seek a settlement of the dispute through negotiation or any other peaceful means of their choice, including submission of the dispute to the European Committee on Crime Problems, to an arbitral tribunal whose decisions shall be binding upon the Parties, mediation, conciliation or judicial process, as agreed upon by the Parties concerned.

• 3 Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, or on any later date, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, declare that, in respect of any dispute concerning the interpretation or application of this Agreement, it recognises as compulsory, without prior agreement, and subject to reciprocity, the submission of the dispute to arbitration in accordance with the procedure set out in the appendix to this Agreement.

• 4 Any dispute which has not been settled in accordance with paragraphs 2 or 3 of this article shall be referred, at the request of any one of the parties to the dispute, to the International Court of Justice for decision.

• 5 Any State may, at the time of signature or when depositing its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, by a declaration addressed to the Secretary General of the Council of Europe, declare that it does not consider itself bound by paragraph 4 of this article.

• 6 Any Party having made a declaration in accordance with paragraphs 3 or 5 of this article may at any time withdraw the declaration by notification to the Secretary General of the Council of Europe.

Article 35. Denunciation

• 1 Any Party may, at any time, denounce this Agreement by means of a notification addressed to the Secretary General of the Council of Europe.

• 2 Such denunciation shall become effective on the first day of the month following the expiry of a period of three months after the date of receipt of the notification by the Secretary General.

• 3 The present Agreement shall, however, continue to remain effective in respect of any actions or proceedings based on applications or requests made during the period of its validity in respect of the denouncing Party.

Article 36. Notifications

The Secretary General of the Council of Europe shall notify the member States of the Council, any State which has acceded to this Agreement and the Secretary General of the United Nations of:

• a. any signature;

• b. the deposit of any instrument of ratification, acceptance, approval or accession;

• c. the name of any authority and any other information communicated pursuant to Article 17;

• d. any reservation made in accordance with Article 31, paragraph 1;

• e. the date of entry into force of this Agreement in accordance with Articles 27 and 28;

• f. any request made under Article 32, paragraph 1, and the date of any meeting convened under that paragraph;

• g. any declaration made under Article 3, paragraphs 5 and 6, Article 8, paragraph 2, Article 19, paragraph 3 and Article 34, paragraphs 3 and 5;

• h. any other act, notification or communication relating to this Agreement.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorised thereto, have signed this Agreement.

DONE at Strasbourg, this 31st day of January 1995, in English and in French, both texts being equally authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Council of Europe. The Secretary General of the Council of Europe shall transmit certified copies to each member State of the Council of Europe and to any State invited to accede to this Agreement.

Appendix

• 1. The Party to the dispute requesting arbitration pursuant to Article 34, paragraph 3, shall inform the other Party in writing of the claim and of the grounds on which its claim is based.

• 2. The Parties concerned shall establish an arbitral tribunal.

• 3. The arbitral tribunal shall consist of three members. Each Party shall nominate an arbitrator. Both Parties shall, by common accord, appoint the presiding arbitrator.

• 4. Failing such nomination or such appointment by common accord within four months from the date on which the arbitration was requested, the necessary nomination or appointment shall be entrusted to the Secretary General of the Permanent Court of Arbitration.

• 5. Unless the Parties agree otherwise, the tribunal shall determine its own procedure.

• 6. Unless otherwise agreed between the Parties, the tribunal shall decide on the basis of the applicable rules of international law or, in the absence of such rules, ex aequo et bono.

• 7. The tribunal shall reach its decision by a majority of votes. Its decision shall be final and binding.

Vertaling : NL

Verdrag inzake de sluikhandel over zee, ter uitvoering van artikel 17 van het Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen

De lidstaten van de Raad van Europa, die hun instemming tot uitdrukking hebben gebracht te worden gebonden door het op 20 december 1988 te Wenen tot stand gekomen Verdrag van de Verenigde Naties tegen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, hierna te noemen „het Verdrag van Wenen”,

Overwegende dat het doel van de Raad van Europa is het tot stand brengen van een grotere eenheid tussen zijn leden;

Overtuigd van de noodzaak een gemeenschappelijk strafrechtelijk beleid te voeren dat is gericht op bescherming van de samenleving;

Overwegende dat de bestrijding van de zware criminaliteit, die een steeds groter internationaal probleem is geworden, een nauwe samenwerking vereist op internationaal niveau;

Geleid door de wens hun samenwerking zoveel mogelijk uit te breiden teneinde de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen over zee tegen te gaan, in overeenstemming met het internationale zeerecht en met volledige eerbiediging van het beginsel van vrijheid van scheepvaart;

Overwegende derhalve dat artikel 17 van het Verdrag van Wenen dient te worden aangevuld met een regionaal verdrag teneinde hieraan uitvoering te geven en de doeltreffendheid daarvan te vergroten,

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I. BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN

Artikel 1. Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:

• a. „tussenkomende staat”: een staat die partij is en die een andere partij heeft verzocht dan wel voornemens is te verzoeken te worden gemachtigd om op grond van dit Verdrag maatregelen te nemen tegen een vaartuig dat de vlag voert of de nationaliteitskentekens toont van de andere staat die partij is;

• b. „primaire rechtsmacht”, wanneer een vlaggestaat alsmede een andere staat rechtsmacht heeft ten aanzien van een relevant strafbaar feit: het recht om zijn rechtsmacht bij voorrang uit te oefenen, met uitsluiting van de uitoefening van de rechtsmacht van de andere staat met betrekking tot het strafbare feit;

• c. „relevant strafbaar feit”: ieder strafbaar feit als omschreven in artikel 3, eerste lid, van het Verdrag van Wenen;

• d. „vaartuig”: een boot of schip van welke aard dan ook, met inbegrip van luchtkussenvaartuigen en onderzeeërs.

HOOFDSTUK II. INTERNATIONALE SAMENWERKING

TITEL 1. ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 2. Algemene beginselen

• 1 De partijen werken zoveel mogelijk samen om, in overeenstemming met het internationale zeerecht, de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen over zee tegen te gaan.

• 2 Bij de tenuitvoerlegging van dit Verdrag zorgen de partijen ervoor dat hun optreden optimaal bijdraagt aan de doeltreffendheid van de dwangmiddelen ter bestrijding van de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen over zee.

• 3 Bij iedere maatregel die wordt genomen overeenkomstig dit Verdrag wordt naar behoren rekening gehouden met de noodzaak om, in overeenstemming met het internationale zeerecht, geen inbreuk te maken op of afbreuk te doen aan de rechten en verplichtingen en de uitoefening van de rechtsmacht van kuststaten.

• 4 Geen enkele bepaling van dit Verdrag mag zodanig worden uitgelegd dat daardoor inbreuk wordt gemaakt op het ne bis in idem beginsel, zoals dit in het nationale recht wordt toegepast.

• 5 De partijen erkennen het nut van het verzamelen en uitwisselen van informatie over vaartuigen, ladingen en feiten, indien zij van mening zijn dat deze uitwisseling van informatie een andere partij zou kunnen helpen de sluikhandel in verdovende middelen en psychotrope stoffen over zee tegen te gaan.

• 6 De bepalingen van dit Verdrag laten de immuniteit van oorlogsschepen en andere staatsschepen die voor niet-commerciële doeleinden worden gebruikt onverlet.

Artikel 3. Rechtsmacht

• 1 Elke partij neemt de maatregelen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen ten aanzien van de relevante strafbare feiten wanneer deze zijn begaan aan boord van een vaartuig dat haar vlag voert.

• 2 Voor de toepassing van dit Verdrag neemt elke partij de maatregelen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen ten aanzien van de relevante strafbare feiten die zijn begaan aan boord van een vaartuig dat de vlag voert dan wel de nationaliteitskentekens toont of een andere nationaliteitsaanduiding voert van een andere partij bij dit Verdrag. Deze rechtsmacht kan slechts worden uitgeoefend in overeenstemming met dit Verdrag.

• 3 Voor de toepassing van dit Verdrag neemt elke partij de maatregelen die nodig zijn om haar rechtsmacht te vestigen ten aanzien van de relevante strafbare feiten die zijn begaan aan boord van een vaartuig zonder nationaliteit of een vaartuig dat krachtens het internationale recht wordt gelijkgesteld met een vaartuig zonder nationaliteit.

• 4 De vlaggestaat heeft primaire rechtsmacht met betrekking tot ieder relevant strafbaar feit dat is begaan aan boord van zijn schip.

• 5 Elke staat kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, dan wel op een later tijdstip, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, de andere partijen bij dit Verdrag mededelen welke criteria hij voornemens is te hanteren met betrekking tot de uitoefening van zijn rechtsmacht op grond van het tweede lid van dit artikel.

• 6 Iedere staat die geen oorlogsschepen of militaire luchtvaartuigen in dienst heeft, noch andere staatsschepen of -luchtvaartuigen die voor niet-commerciële doeleinden worden gebruikt, waarmee hij zou kunnen optreden als tussenkomende staat in de zin van dit Verdrag, kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring mededelen dat hij het tweede en derde lid van dit artikel niet zal toepassen. Een staat die een dergelijke verklaring heeft afgelegd, is verplicht deze in te trekken wanneer de omstandigheden die dit voorbehoud rechtvaardigen, niet meer bestaan.

Artikel 4. Bijstand aan de vlaggestaat

• 1 Een partij die redelijke gronden heeft om te vermoeden dat een vaartuig dat haar vlag voert, betrokken is bij of wordt gebruikt voor het begaan van een relevant strafbaar feit, kan de bijstand van de andere partijen inroepen om een einde te maken aan het gebruik voor dat doel. De aldus aangezochte partijen verlenen deze bijstand met de middelen waarover zij beschikken.

• 2 In zijn verzoek kan de vlaggestaat onder meer de aangezochte partij machtigen om, met inachtneming van alle voorwaarden of beperkingen die daaraan kunnen worden gesteld, alle of enkele van de in dit Verdrag genoemde maatregelen te nemen.

• 3 Wanneer de aangezochte partij erin toestemt te handelen volgens de machtiging die haar door de vlaggestaat is verleend overeenkomstig het tweede lid, zijn de bepalingen van dit Verdrag betreffende de rechten en plichten van de tussenkomende staat en de vlaggestaat, al naar gelang en indien niet anders is bepaald, onderscheidenlijk op de aangezochte partij en de verzoekende partij van toepassing.

Artikel 5. Vaartuigen zonder nationaliteit

• 1 Een partij die redelijke gronden heeft om te vermoeden dat een vaartuig zonder nationaliteit of dat krachtens het internationale recht wordt gelijkgesteld met een vaartuig zonder nationaliteit, betrokken is bij of wordt gebruikt voor het begaan van een relevant strafbaar feit, doet hiervan mededeling aan de andere partijen die het meest rechtstreeks lijken te zijn betrokken en kan de bijstand van iedere partij inroepen om een einde te maken aan het gebruik voor dat doel. De aldus aangezochte partij verleent deze bijstand met de middelen waarover zij beschikt.

• 2 Wanneer een partij overeenkomstig het eerste lid informatie heeft ontvangen, en optreedt, gaat zij na welke maatregelen daartoe geschikt zijn en oefent zij haar rechtsmacht uit ten aanzien van ieder relevant strafbaar feit dat eventueel is begaan door personen aan boord van het vaartuig.

• 3 Iedere partij die maatregelen heeft genomen op grond van dit artikel, stelt de partij die de informatie heeft verstrekt of die haar bijstand heeft ingeroepen, zo spoedig mogelijk op de hoogte van de resultaten van alle maatregelen die zijn genomen ten aanzien van het vaartuig en van personen aan boord.

TITEL 2. MACHTIGINGSPROCEDURE

Artikel 6. Grondregels betreffende de machtiging

Wanneer de tussenkomende staat redelijke gronden heeft om te vermoeden dat een vaartuig dat de vlag voert of de nationaliteitskentekens toont van een andere partij dan wel een andere nationaliteitsaanduiding voert, betrokken is bij of wordt gebruikt voor het begaan van een relevant strafbaar feit, kan de tussenkomende staat de vlaggestaat verzoeken te worden gemachtigd om het vaartuig aan te houden en om aan boord te gaan buiten de territoriale wateren van enige partij en enkele of alle van de andere in dit Verdrag genoemde maatregelen te nemen. Dergelijke maatregelen kunnen op grond van dit Verdrag niet worden genomen zonder de machtiging van de vlaggestaat.

Artikel 7. Besluit inzake het verzoek om machtiging

De vlaggestaat bevestigt onmiddellijk de ontvangst van het in artikel 6 bedoelde verzoek om machtiging en deelt zo spoedig mogelijk en, voor zover mogelijk binnen vier uur na ontvangst van het verzoek, mede welk besluit hij heeft genomen naar aanleiding van het verzoek.

Artikel 8. Voorwaarden

• 1 Indien de vlaggestaat het verzoek inwilligt, kan deze machtiging worden onderworpen aan voorwaarden of beperkingen. In dergelijke voorwaarden of beperkingen kan met name worden bepaald dat de vlaggestaat uitdrukkelijk machtiging moet hebben verleend voordat de tussenkomende staat specifieke maatregelen neemt.

• 2 Elke staat kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring verklaren dat hij, wanneer hij optreedt als tussenkomende staat, zijn tussenkomst afhankelijk stelt van de voorwaarde dat de personen die zijn nationaliteit bezitten en die krachtens artikel 15 worden overgedragen aan de vlaggestaat en daar worden veroordeeld voor een relevant strafbaar feit, de mogelijkheid moeten hebben om te worden overgebracht naar de tussenkomende staat om de opgelegde straf te ondergaan.

TITEL 3. VOORSCHRIFTEN BETREFFENDE DE MAATREGELEN

Artikel 9. Toegestane maatregelen

• 1 Na de machtiging van de vlaggestaat te hebben ontvangen en met inachtneming van de eventuele krachtens artikel 8, eerste lid, daaraan verbonden voorwaarden en beperkingen, kan de tussenkomende staat de volgende maatregelen nemen:

  • i.

    • a. het vaartuig aanhouden en aan boord gaan;

    • b. het vaartuig en iedere persoon aan boord onder zijn effectieve controle brengen;

    • c. alle in dit artikel onder ii) bedoelde maatregelen nemen die noodzakelijk worden geacht om vast te stellen of een relevant strafbaar feit is begaan en om het bewijsmateriaal dat daarop betrekking heeft in beslag te nemen;

    • d. het vaartuig en iedere persoon aan boord dwingen zich te doen begeleiden naar het grondgebied van de tussenkomende staat en het vaartuig vast te houden teneinde een nader onderzoek in te stellen;

  • ii. en, na het vaartuig onder zijn effectieve controle te hebben gebracht:

    • a. het vaartuig alsmede iedere persoon en ieder voorwerp aan boord, met inbegrip van de lading, aan een onderzoek onderwerpen;

    • b. iedere container openen of doen openen, testen uitvoeren en monsters nemen van alles wat zich aan boord bevindt;

    • c. iedere persoon aan boord verlangen om informatie omtrent hemzelf of omtrentiedervoorwerp dat zich aan boord bevindt;

    • d. eisen dat documenten, boeken of registers worden overgelegd die betrekking hebben op het vaartuig of personen of voorwerpen aan boord, en foto's nemen of kopieën maken van al datgene waarvan de overlegging kan worden geëist door de bevoegde autoriteiten;

    • e. alle aan boord van het vaartuig aangetroffen bewijsmiddelen of materiaal in beslag nemen, veiligstellen en bewaren.

• 2 Iedere maatregel genomen krachtens het eerste lid van dit artikel laat onverlet ieder krachtens de wetgeving van de tussenkomende staat bestaand recht van de verdachte om niet mee te werken aan zijn eigen veroordeling.

Artikel 10. Uitvoeringsmaatregelen

• 1 Indien, naar aanleiding van maatregelen genomen uit hoofde van artikel 9, de tussenkomende staat over bewijsmateriaal beschikt betreffende een begaan relevant strafbaar feit, welk bewijsmateriaal overeenkomstig zijn wetgeving de aanhouding van de betrokkenen of de vasthouding van het vaartuig, dan wel beide, zou rechtvaardigen, kan hij hiertoe overgaan.

• 2 De tussenkomende staat stelt de vlaggestaat onverwijld in kennis van de ingevolge het eerste lid hierboven genomen maatregelen.

• 3 Het vaartuig mag niet langer worden vastgehouden dan strikt noodzakelijk is om het onderzoek betreffende de relevante strafbare feiten af te ronden. Wanneer er redelijke gronden zijn om te vermoeden dat de eigenaars van het vaartuig rechtstreeks zijn betrokken bij een relevant strafbaar feit, kunnen het vaartuig en de lading nog worden vastgehouden na afronding van het onderzoek. Personen die niet van een relevant strafbaar feit worden verdacht, worden in vrijheid gesteld en voorwerpen die niet als bewijsmiddel kunnen dienen, worden teruggegeven.

• 4 Niettegenstaande de bepalingen van het voorgaande lid, kunnen de tussenkomende staat en de vlaggestaat met een derde staat die partij is bij dit Verdrag overeenkomen dat het vaartuig wordt begeleid naar het grondgebied van die derde staat; zodra het vaartuig zich op dat grondgebied bevindt, wordt de derde staat voor de toepassing van dit Verdrag als tussenkomende staat beschouwd.

Artikel 11. Tenuitvoerlegging van maatregelen

• 1 De maatregelen genomen krachtens de artikelen 9 en 10 worden beheerst door de wetgeving van de tussenkomende staat.

• 2 De maatregelen genomen krachtens artikel 9, eerste lid, letters a, b en d, worden slechts ten uitvoer gelegd door oorlogsschepen of militaire luchtvaartuigen, dan wel door andere vaartuigen of luchtvaartuigen die duidelijke merktekens tonen waaruit blijkt dat zij in staatsdienst zijn en dat zij hiertoe gemachtigd zijn.

• 3

  • a. Een ambtenaar van de tussenkomende staat mag in de vlaggestaat niet worden vervolgd wegens in de uitoefening van zijn functie verrichte handelingen. In een dergelijk geval is de ambtenaar vatbaar voor vervolging in de tussenkomende staat alsof de feiten die het strafbare feit opleveren binnen de rechtsmacht van die staat waren begaan.

  • b. In alle in de vlaggestaat ingestelde procedures worden strafbare feiten die zijn gericht tegen een ambtenaar van de tussenkomende staat met betrekking tot maatregelen die zijn uitgevoerd ingevolge de artikelen 9 en 10, geacht te zijn gericht tegen een ambtenaar van de vlaggestaat.

• 4 De kapitein van het vaartuig dat is aangehouden in overeenstemming met dit Verdrag is gerechtigd contact op te nemen met de autoriteiten van de vlaggestaat alsmede met de eigenaars of exploitanten van het vaartuig om hen van de aanhouding van het vaartuig in kennis te stellen. De autoriteiten van de tussenkomende staat kunnen elk contact met de eigenaars of exploitanten van het vaartuig beletten of uitstellen indien zij redelijke gronden hebben om aan te nemen dat dit contact het onderzoek betreffende een relevant strafbaar feit zou kunnen belemmeren.

Artikel 12. Praktische voorzorgsmaatregelen

• 1 Bij de toepassing van dit Verdrag houden de betrokken partijen naar behoren rekening met de noodzaak om de veiligheid van mensenlevens op zee en de veiligheid van het schip en de lading niet in gevaar te brengen en om geen handelsbelangen of juridische belangen te schaden. In het bijzonder houden zij rekening met:

  • a. de risico's verbonden aan het aanhouden van een vaartuig op zee alsook de mogelijkheid of zulks veiliger kan geschieden in de eerstvolgende haven die het schip zal aandoen;

  • b. de noodzaak om de legitieme handelsactiviteiten van een vaartuig zo min mogelijk te hinderen;

  • c. de noodzaak om onnodige vasthouding of vertraging van het vaartuig te vermijden;

  • d. de noodzaak om het gebruik van geweld te beperken tot het minimum dat noodzakelijk is om de inachtneming van de instructies van de tussenkomende staat te waarborgen.

• 2 Het gebruik van vuurwapens tegen of aan boord van het vaartuig moet zo spoedig mogelijk aan de vlaggestaat worden gemeld.

• 3 In geval van overlijden of letsel van een persoon aan boord van het vaartuig wordt de vlaggestaat zo spoedig mogelijk daarvan op de hoogte gebracht. De autoriteiten van de tussenkomende staat verlenen de autoriteiten van de vlaggestaat volledige medewerking bij elk onderzoek dat de vlaggestaat eventueel instelt met betrekking tot dit overlijden of letsel.

TITEL 4. BEPALINGEN BETREFFENDE DE UITOEFENING VAN RECHTSMACHT

Artikel 13. Bewijsmateriaal betreffende strafbare feiten

• 1 Teneinde de vlaggestaat in staat te stellen te besluiten of hij al dan niet zijn primaire rechtsmacht zal uitoefenen in overeenstemming met de bepalingen van artikel 14, zendt de tussenkomende staat de vlaggestaat onverwijld een samenvatting van het bewijsmateriaal betreffende alle strafbare feiten dat naar aanleiding van krachtens artikel 9 genomen maatregelen is ontdekt. De vlaggestaat dient de ontvangst daarvan terstond te bevestigen.

• 2 Indien de tussenkomende staat bewijsmateriaal ontdekt op grond waarvan hij van oordeel is dat er strafbare feiten zijn begaan die buiten de reikwijdte van dit Verdrag vallen, of dat er verdachte personen aan boord van het vaartuig zijn die niet bij de relevante strafbare feiten zijn betrokken, stelt hij de vlaggestaat daarvan in kennis. Waar nodig plegen de betrokken partijen overleg.

• 3 De bepalingen van dit Verdrag dienen zodanig te worden uitgelegd dat de tussenkomende staat andere maatregelen dan die welke zijn gericht op de opsporing en vervolging van relevante strafbare feiten, waaronder de detentie van personen, slechts mag nemen wanneer:

  • a. de vlaggestaat daarmede uitdrukkelijk instemt; of

  • b. deze maatregelen zijn gericht op de opsporing en vervolging van een strafbaar feit dat is begaan nadat de persoon is overgebracht naar het grondgebied van de tussenkomende staat.

Artikel 14. Uitoefening van de primaire rechtsmacht

• 1 Een vlaggestaat die zijn primaire rechtsmacht wenst uit te oefenen, doet dat in overeenstemming met de bepalingen van dit artikel.

• 2 Hij stelt de tussenkomende staat zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk binnen 14 dagen na de ontvangst van de samenvatting van het bewijsmateriaal als bedoeld in artikel 13, daarvan in kennis. Indien de vlaggestaat dit nalaat, wordt hij geacht afstand te hebben gedaan van het recht tot uitoefening van zijn primaire rechtsmacht.

• 3 Wanneer de vlaggestaat de tussenkomende staat ervan in kennis heeft gesteld dat hij zijn primaire rechtsmacht uitoefent, wordt de uitoefening van de rechtsmacht van de tussenkomende staat opgeschort, behoudens ten behoeve van de overlevering van personen, vaartuigen, ladingen en bewijsmateriaal in overeenstemming met dit Verdrag.

• 4 De vlaggestaat legt de zaak onmiddellijk voor aan zijn bevoegde autoriteiten met het oog op vervolging.

• 5 Door de tussenkomende staat genomen maatregelen tegen het vaartuig en de personen aan boord kunnen worden geacht te zijn genomen in het kader van de procedure van de vlaggestaat.

Artikel 15. Overlevering van vaartuigen, ladingen, personen en bewijsmateriaal

• 1 Wanneer de vlaggestaat de tussenkomende staat in kennis heeft gesteld van zijn voornemen om zijn primaire rechtsmacht uit te oefenen, en indien de vlaggestaat hierom verzoekt, worden de aangehouden personen, het vaartuig, de lading en het in beslag genomen bewijsmateriaal aan die staat overgeleverd in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag.

• 2 Het verzoek om overlevering van aangehouden personen dient voor iedere persoon afzonderlijk vergezeld te gaan van het origineel of een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift van het bevel tot aanhouding of een andere soortgelijk bevel, gegeven door een rechterlijke autoriteit in overeenstemming met de door de wetgeving van de vlaggestaat voorgeschreven procedure.

• 3 De partijen stellen alles in het werk om de overlevering van personen, vaartuigen, ladingen en bewijsmateriaal te bespoedigen.

• 4 De bepalingen van dit Verdrag mogen niet zodanig worden uitgelegd dat daardoor een gedetineerde zijn recht, krachtens de wetgeving van de tussenkomende staat, wordt ontnomen om de rechtmatigheid van zijn detentie te laten toetsen door een rechterlijke instantie in die staat, in overeenstemming met de in zijn nationale wetgeving vastgelegde procedures.

• 5 In plaats van een verzoek om overlevering van aangehouden personen of van het vaartuig, kan de vlaggestaat verzoeken om onmiddellijke invrijheidstelling c.q. vrijgave. Wanneer hierom wordt verzocht, gaat de tussenkomende staat onmiddellijk over tot invrijheidstelling c.q. vrijgave.

Artikel 16. Doodstraf

Indien het strafbare feit waarvoor de vlaggestaat besluit zijn primaire rechtsmacht uit te oefenen in overeenstemming met artikel 14, krachtens de wetgeving van die staat met de doodstraf wordt bedreigd en indien op dat strafbare feit niet de doodstraf is gesteld krachtens de wetgeving van de tussenkomende staat, of indien deze straf daar gewoonlijk niet ten uitvoer wordt gelegd, kan de overlevering van een persoon worden geweigerd, tenzij de vlaggestaat naar het oordeel van de tussenkomende staat voldoende waarborgen biedt dat de doodstraf niet ten uitvoer zal worden gelegd.

TITEL 5. PROCEDURELE EN ANDERE ALGEMENE REGELS

Artikel 17. Bevoegde autoriteiten

• 1 Elke partij wijst een autoriteit aan die is belast met de verzending en beantwoording van verzoeken ingevolge de artikelen 6 en 7 van dit Verdrag. Voor zover mogelijk treft elke partij voorzieningen om deze autoriteit in staat te stellen dag en nacht, op elk willekeurig tijdstip verzoeken te ontvangen en deze te beantwoorden.

• 2 De partijen wijzen daarnaast een centrale autoriteit aan die is belast met de kennisgeving van de uitoefening van de primaire rechtsmacht krachtens artikel 14 en voor alle andere mededelingen of kennisgevingen uit hoofde van dit Verdrag.

• 3 Elke partij deelt bij de ondertekening of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa de namen en adressen mede van de ingevolge dit artikel aangewezen autoriteiten, tezamen met alle andere informatie die de communicatie uit hoofde van dit Verdrag vergemakkelijkt. Een eventuele latere wijziging met betrekking tot de naam, het adres of andere relevante informatie betreffende deze autoriteiten wordt eveneens medegedeeld aan de Secretaris-Generaal.

Artikel 18. Communicatie tussen aangewezen autoriteiten

• 1 De ingevolge artikel 17 aangewezen autoriteiten communiceren rechtstreeks met elkaar.

• 2 Wanneer, om welke reden dan ook, rechtstreekse communicatie niet mogelijk is, kunnen de partijen overeenkomen gebruik te maken van het verbindingsnetwerk van de ICPO-Interpol of de Internationale Douaneraad.

Artikel 19. Vorm van de verzoeken en talen

• 1 Alle mededelingen uit hoofde van de artikelen 4 tot en met 16 worden schriftelijk gedaan. Er kan gebruik worden gemaakt van moderne telecommunicatiemiddelen, zoals telefax.

• 2 Behoudens het in het derde lid van dit artikel bepaalde, zijn vertalingen van verzoeken en andere mededelingen of ondersteunende documenten niet vereist.

• 3 Bij de ondertekening of bij de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding kan elke partij, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, zich het recht voorbehouden om te verlangen dat de aan haar toegezonden verzoeken en andere mededelingen of documenten zijn gesteld in of vergezeld gaan van een vertaling in haar eigen taal of in één van de officiële talen van de Raad van Europa, dan wel in één van deze talen, welke zij aangeeft. Daarbij kan elke partij verklaren dat zij bereid is vertalingen te aanvaarden in een andere taal, welke zij aangeeft. De andere partijen kunnen de wederkerigheidsregel toepassen.

Artikel 20. Waarmerking en legalisatie

Uit hoofde van dit Verdrag toegezonden documenten zijn vrijgesteld van alle formaliteiten ter zake van waarmerking en legalisatie.

Artikel 21. Inhoud van het verzoek

In elk verzoek ingevolge artikel 6 dient te worden vermeld:

• a. de autoriteit van wie het verzoek afkomstig is en de autoriteit die het onderzoek of de procedure uitvoert;

• b. bijzonderheden omtrent het betrokken vaartuig, waaronder, voor zover mogelijk, de naam ervan, een beschrijving van het vaartuig, de nationaliteitskentekens of een andere nationaliteitsaanduiding, alsmede de plaats waar het zich bevindt, tezamen met een verzoek om te bevestigen dat het vaartuig de nationaliteit van de aangezochte partij heeft;

• c. bijzonderheden omtrent de vermeende strafbare feiten alsmede de gronden waarop de verdenking berust;

• d. de maatregelen die men voornemens is te nemen en de garantie dat deze maatregelen zouden worden genomen indien het betrokken vaartuig de vlag van de tussenkomende staat zou voeren.

Artikel 22. Informatie betreffende eigenaars en kapiteins van vaartuigen

Elke partij neemt de maatregelen die noodzakelijk zijn om de eigenaars en kapiteins van vaartuigen die haar vlag voeren ervan in kennis te stellen dat de staten die partij zijn bij dit Verdrag kunnen worden gemachtigd om vaartuigen buiten de territoriale wateren van enige partij aan te houden voor de in dit Verdrag omschreven doeleinden, en hen met name in kennis te stellen van hun verplichting gevolg te geven aan de instructies van de dienst van een tussenkomende staat die zijn bevoegdheid tot aanhouding uitoefent.

Artikel 23. Beperking van het gebruik

De vlaggestaat kan de in artikel 6 bedoelde machtiging afhankelijk stellen van de voorwaarde dat de verkregen informatie of het verkregen bewijsmateriaal niet zonder zijn voorafgaande toestemming door de autoriteiten van de tussenkomende staat zal worden gebruikt of doorgezonden ten behoeve van andere onderzoeken of procedures dan die welke betrekking hebben op relevante strafbare feiten.

Artikel 24. Vertrouwelijkheid

Voor zover zulks niet in strijd is met de grondbeginselen van hun nationale recht, behandelen de betrokken partijen het bewijsmateriaal dat en informatie die ingevolge dit Verdrag door een andere partij is verstrekt, vertrouwelijk, behalve wanneer onthulling daarvan noodzakelijk is voor de toepassing van het Verdrag of voor een onderzoek of procedure.

TITEL 6. KOSTEN EN SCHADEVERGOEDING

Artikel 25. Kosten

• 1 Tenzij de betrokken partijen anders zijn overeengekomen, zijn de met de tenuitvoerlegging van maatregelen uit hoofde van de artikelen 9 en 10 gemoeide kosten voor rekening van de tussenkomende staat, en zijn de met de tenuitvoerlegging van maatregelen uit hoofde van de artikelen 4 en 5 gemoeide kosten gewoonlijk voor rekening van de partij die bijstand verleent.

• 2 Wanneer de vlaggestaat zijn primaire rechtsmacht heeft uitgeoefend in overeenstemming met artikel 14, zijn de kosten van de terugkeer van het vaartuig en de kosten van het vervoer van verdachten en bewijsmateriaal voor rekening van die staat.

Artikel 26. Schadevergoeding

• 1 Indien, in het kader van maatregelen uit hoofde van de artikelen 9 en 10 hierboven, een natuurlijk persoon of rechtspersoon verlies of schade lijdt of hem letsel wordt toegebracht ten gevolge van nalatigheid of enige andere tekortkoming die de tussenkomende staat kan worden toegerekend, is deze staat verplicht om schadevergoeding te betalen.

• 2 Wanneer de maatregelen worden genomen op een wijze die, gelet op de bepalingen van het Verdrag, niet gerechtvaardigd is, is de tussenkomende staat verplicht om schadevergoeding te betalen voor elk daaruit voortvloeiend verlies, schade of letsel. De tussenkomende staat is ook verplicht om schadevergoeding te betalen voor elk zodanig verlies, schade of letsel, indien de verdenking ongegrond blijkt en mits het aangehouden vaartuig, de reder of de bemanning geen enkele handeling heeft verricht die deze verdenking rechtvaardigde.

• 3 De aansprakelijkheid voor schade ten gevolge van maatregelen uit hoofde van artikel 4 berust bij de verzoekende staat, die kan trachten de schade te verhalen op de aangezochte staat, wanneer de schade het gevolg was van nalatigheid of enige andere tekortkoming die deze staat kan worden toegerekend.

HOOFDSTUK III. SLOTBEPALINGEN

Artikel 27. Ondertekening en inwerkingtreding

• 1 Dit Verdrag staat open voor ondertekening door de staten die lid zijn van de Raad van Europa die reeds hun instemming door het Verdrag van Wenen te worden gebonden tot uitdrukking hebben gebracht. Zij kunnen hun instemming te worden gebonden door dit Verdrag tot uitdrukking brengen door:

  • a. ondertekening zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of

  • b. ondertekening onder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, gevolgd door bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring.

• 2 De akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

• 3 Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de maand die volgt na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum waarop drie lidstaten van de Raad van Europa hun instemming door het Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking hebben gebracht in overeenstemming met de bepalingen van het eerste lid.

• 4 Ten aanzien van een ondertekenende staat die later zijn instemming door het Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking brengt, treedt het in werking op de eerste dag van de maand die volgt na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum waarop deze uitdrukking heeft gegeven aan zijn instemming met het feit dat hij door het Verdrag wordt gebonden in overeenstemming met de bepalingen van het eerste lid.

Artikel 28. Toetreding

• 1 Na de inwerkingtreding van dit Verdrag kan het Comité van Ministers van de Raad van Europa, na raadpleging van de partijen bij het Verdrag, iedere staat die geen lid is van de Raad van Europa, maar die zijn instemming door het Verdrag van Wenen te worden gebonden tot uitdrukking heeft gebracht, uitnodigen tot dit Verdrag toe te treden, zulks bij een besluit genomen met de meerderheid bedoeld in artikel 20.d van het Statuut van de Raad van Europa en met eenparigheid van stemmen van de vertegenwoordigers van de verdragsluitende partijen die gerechtigd zijn zitting te nemen in het Comité.

• 2 Ten aanzien van iedere toetredende staat treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van nederlegging van de akte van toetreding bij de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

Artikel 29. Territoriale toepassing

• 1 Iedere staat kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding het grondgebied of de grondgebieden aangeven waarop zijn instemming met het feit dat hij door dit Verdrag wordt gebonden van toepassing is.

• 2 Iedere staat kan op een latere datum, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, zijn instemming door dit Verdrag te worden gebonden, uitbreiden tot een ander in de verklaring aangegeven grondgebied. Ten aanzien van dat grondgebied treedt het Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van deze verklaring door de Secretaris-Generaal.

• 3 Ten aanzien van een grondgebied dat valt onder een verklaring ingevolge het eerste en tweede lid hierboven, kunnen autoriteiten worden aangewezen overeenkomstig artikel 17, eerste en tweede lid.

• 4 Een ingevolge de voorgaande leden afgelegde verklaring kan ten aanzien van ieder in die verklaring aangegeven grondgebied worden ingetrokken door middel van een aan de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving. De intrekking wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

Artikel 30. Verhouding tot andere verdragen en overeenkomsten

• 1 Dit Verdrag laat de rechten en verplichtingen uit hoofde van het Verdrag van Wenen of uit hoofde van andere internationale multilaterale verdragen inzake bijzondere kwesties onverlet.

• 2 De partijen bij het Verdrag kunnen onderling bilaterale of multilaterale overeenkomsten sluiten inzake de kwesties die in dit Verdrag zijn geregeld, teneinde de bepalingen hiervan aan te vullen of aan te scherpen of de toepassing van de beginselen die in dit Verdrag of in artikel 17 van het Verdrag van Wenen zijn neergelegd te vergemakkelijken.

• 3 Indien twee of meer partijen reeds een overeenkomst of verdrag hebben gesloten met betrekking tot een onderwerp dat in dit Verdrag is geregeld of hun betrekkingen ter zake anderszins hebben vastgelegd, kunnen zij overeenkomen die overeenkomst of dat verdrag toe te passen of hun betrekkingen aldus te regelen, in plaats van dit Verdrag, indien zulks de internationale samenwerking vergemakkelijkt.

Artikel 31. Voorbehouden

• 1 Iedere staat kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat hij één of meer voorbehouden maakt als bedoeld in artikel 3, zesde lid, artikel 19, derde lid, en artikel 34, vijfde lid. Er kan geen enkel ander voorbehoud worden gemaakt.

• 2 Iedere staat die ingevolge het voorgaande lid een voorbehoud heeft gemaakt kan dit geheel of gedeeltelijk intrekken door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte kennisgeving. De intrekking wordt van kracht op de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

• 3 Een partij die een voorbehoud heeft gemaakt met betrekking tot een bepaling van dit Verdrag kan geen aanspraak maken op de toepassing van die bepaling door een andere partij. Zij kan echter, indien haar voorbehoud gedeeltelijk of voorwaardelijk is, aanspraak maken op de toepassing van die bepaling voor zover zij deze zelf heeft aanvaard.

Artikel 32. Toetsingscommissie

• 1 Na de inwerkingtreding van dit Verdrag wordt op verzoek van een partij bij het Verdrag door de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa een toetsingscommissie van deskundigen, die de partijen vertegenwoordigen, bijeengeroepen.

• 2 De toetsingscommissie toetst de werking van het Verdrag en doet passende aanbevelingen om de doeltreffende uitvoering daarvan te waarborgen.

• 3 De toetsingscommissie kan haar eigen procedureregels goedkeuren.

• 4 De toetsingscommissie kan besluiten staten die geen partij zijn bij dit Verdrag alsmede internationale organisaties of instanties, naargelang het geval, uit te nodigen voor haar vergaderingen.

• 5 Elke partij brengt om het jaar verslag uit over de uitvoering van het Verdrag aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa in de vorm en op de wijze als bepaald door de toetsingscommissie of de Europese Commissie voor Strafrechtelijke Vraagstukken. De toetsingscommissie kan besluiten de verstrekte informatie of een verslag ter zake toe te zenden aan de partijen en aan de naar haar oordeel daarvoor in aanmerking komende internationale organisaties of instanties.

Artikel 33. Wijzigingen

• 1 Wijzigingen van dit Verdrag kunnen worden voorgesteld door iedere partij en deze worden door de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa medegedeeld aan de lidstaten van de Raad van Europa en aan iedere staat die geen lid is en die is toegetreden of is uitgenodigd om toe te treden tot het Verdrag in overeenstemming met de bepalingen van artikel 28.

• 2 Een door een partij voorgestelde wijziging wordt medegedeeld aan de Europese Commissie voor Strafrechtelijke Vraagstukken, die haar oordeel over de voorgestelde wijziging voorlegt aan het Comité van Ministers.

• 3 Het Comité van Ministers bestudeert de voorgestelde wijziging en het door de Europese Commissie voor Strafrechtelijke Vraagstukken voorgelegde oordeel, en kan de wijziging aannemen.

• 4 De tekst van een in overeenstemming met het derde lid van dit artikel door het Comité van Ministers aangenomen wijziging wordt ter aanvaarding toegezonden aan de partijen.

• 5 Een in overeenstemming met het derde lid van dit artikel aangenomen wijziging wordt van kracht op de dertigste dag nadat alle partijen de Secretaris-Generaal in kennis hebben gesteld van hun aanvaarding daarvan.

Artikel 34. Beslechting van geschillen

• 1 De Europese Commissie voor Strafrechtelijke Vraagstukken van de Raad van Europa wordt op de hoogte gehouden van de uitlegging en toepassing van dit Verdrag.

• 2 In geval van een geschil tussen partijen met betrekking tot de uitlegging of toepassing van dit Verdrag, trachten zij het geschil te beslechten door middel van onderhandelingen of op enige andere vreedzame wijze van hun keuze, waaronder voorlegging van het geschil aan de Europese Commissie voor Strafrechtelijke Vraagstukken of aan een scheidsgerecht waarvan de beslissingen bindend zijn voor de partijen, dan wel onderwerping aan bemiddeling, conciliatie of een rechtsgang, zoals overeengekomen door de betrokken partijen.

• 3 Iedere staat kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, of op een latere datum, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, verklaren dat hij, met betrekking tot een geschil betreffende de uitlegging of toepassing van dit Verdrag, de onderwerping van het geschil aan arbitrage in overeenstemming met de in het aanhangsel bij dit Verdrag vervatte procedure als dwingend erkent, zulks zonder voorafgaande overeenstemming en op basis van wederkerigheid.

• 4 Elk geschil dat niet in overeenstemming met het tweede of derde lid van dit artikel is geregeld, wordt op verzoek van één van de partijen bij het geschil ter beslissing voorgelegd aan het Internationale Gerechtshof.

• 5 Iedere staat kan bij de ondertekening of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte verklaring, verklaren dat hij zich niet gebonden acht door het vierde lid van dit artikel.

• 6 Iedere partij die een verklaring heeft afgelegd ingevolge het derde of vijfde lid van dit artikel, kan die verklaring te allen tijde intrekken door middel van een kennisgeving aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa.

Artikel 35. Opzegging

• 1 Iedere partij kan dit Verdrag te allen tijde opzeggen door middel van een aan de Secretaris-Generaal van de Raad van Europa gerichte kennisgeving.

• 2 De opzegging wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt na het verstrijken van een tijdvak van drie maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal.

• 3 Dit Verdrag blijft echter van kracht met betrekking tot handelingen of procedures op grond van aanvragen of verzoeken die zijn gedaan gedurende de geldigheidstermijn van het Verdrag ten aanzien van de partij die dit heeft opgezegd.

Artikel 36. Kennisgevingen

De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa stelt de lidstaten van de Raad, iedere staat die tot dit Verdrag is toegetreden en de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties in kennis van:

• a. iedere ondertekening;

• b. de nederlegging van iedere akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding;

• c. de naam van de iedere autoriteit en alle andere informatie, medegedeeld ingevolge artikel 17;

• d. ieder voorbehoud gemaakt in overeenstemming met artikel 31, eerste lid;

• e. de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag in overeenstemming met de artikelen 27 en 28;

• f. ieder verzoek gedaan ingevolge artikel 32, eerste lid, en de datum van iedere ingevolge dat lid belegde vergadering;

• g. iedere verklaring afgelegd ingevolge artikel 3, vijfde en zesde lid, artikel 8, tweede lid, artikel 19, derde lid, artikel 34, derde en vijfde lid;

• h. iedere andere handeling, kennisgeving of mededeling met betrekking tot dit Verdrag.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Straatsburg op 31 januari 1995 in de Engelse en de Franse taal, zijnde beide teksten gelijkelijk authentiek, in één exemplaar dat zal worden nedergelegd in het archief van de Raad van Europa. De Secretaris-Generaal van de Raad van Europa doet hiervan voor eensluidend gewaarmerkte afschriften toekomen aan iedere lidstaat van de Raad van Europa en aan iedere staat die is uitgenodigd om tot dit Verdrag toe te treden.

Aanhangsel

• 1. De partij bij het geschil die ingevolge artikel 34, derde lid, om arbitrage verzoekt, stelt de andere partij schriftelijk in kennis van de vordering en van de gronden waarop deze is gebaseerd.

• 2. De betrokken partijen stellen een scheidsgerecht in.

• 3. Het scheidsgerecht bestaat uit drie leden. Elke partij benoemt een scheidsman. Beide partijen wijzen in onderlinge overeenstemming de scheidsman aan die als voorzitter optreedt.

• 4. Indien deze benoeming of deze aanwijzing in onderlinge overeenstemming niet heeft plaatsgevonden binnen vier maanden na de datum waarop om arbitrage werd verzocht, wordt de noodzakelijke benoeming of aanwijzing toevertrouwd aan de Secretaris-Generaal van het Permanente Hof van Arbitrage.

• 5. Tenzij de partijen anders overeenkomen, stelt het scheidsgerecht zijn eigen procedure vast.

• 6. Tenzij door de partijen anders is overeengekomen, beslist het scheidsgerecht op grond van de toepasselijke regels van het internationale recht of, bij gebreke van dergelijke regels, ex aequo et bono.

• 7. Het scheidsgerecht neemt zijn beslissing bij een meerderheid van stemmen. Zijn beslissing is onherroepelijk en bindend.