Verdrag betreffende de rol van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding bij de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen, Genève, 23-06-1975

Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen.
Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 19-06-1980 t/m heden

Verdrag betreffende de rol van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding bij de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen

Authentiek : EN

Convention concerning vocational guidance and vocational training in the development of human resources

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Sixtieth Session on 4 June 1975, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to human resources development: vocational guidance and vocational training, which is the sixth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,

adopts this twenty-third day of June of the year one thousand nine hundred and seventy-five the following Convention, which may be cited as the Human Resources Development Convention, 1975:

Article 1

  • 1 Each Member shall adopt and develop comprehensive and coordinated policies and programmes of vocational guidance and vocational training, closely linked with employment, in particular through public employment services.

  • 2 These policies and programmes shall take due account of -

    • (a) employment needs, opportunities and problems, both regional and national;

    • (b) the stage and level of economic, social and cultural development; and

    • (c) the mutual relationships between human resources development and other economic, social and cultural objectives.

  • 3 The policies and programmes shall be pursued by methods that are appropriate to national conditions.

  • 4 The policies and programmes shall be designed to improve the ability of the individual to understand and, individually or collectively, to influence the working and social environment.

  • 5 The policies and programmes shall encourage and enable all persons, on an equal basis and without any discrimination whatsoever, to develop and use their capabilities for work in their own best interests and in accordance with their own aspirations, account being taken of the needs of society.

Article 2

With the above ends in view, each Member shall establish and develop open, flexible and complementary systems of general, technical and vocational education, educational and vocational guidance and vocational training, whether these activities take place within the system of formal education or outside it.

Article 3

  • 1 Each Member shall gradually extend its systems of vocational guidance, including continuing employment information, with a view to ensuring that comprehensive information and the broadest possible guidance are available to all children, young persons and adults, including appropriate programmes for all handicapped and disabled persons.

  • 2 Such information and guidance shall cover the choice of an occupation, vocational training and related educational opportunities, the employment situation and employment prospects, promotion prospects, conditions of work, safety and hygiene at work, and other aspects of working life in the various sectors of economic, social and cultural activity and at all levels of responsibility.

  • 3 The information and guidance shall be supplemented by information on general aspects of collective agreements and of the rights and obligations of all concerned under labour law; this information shall be provided in accordance with national law and practice, taking into account the respective functions and tasks of the workers' and employers' organisations concerned.

Article 4

Each Member shall gradually extend, adapt and harmonise its vocational training systems to meet the needs for vocational training throughout life of both young persons and adults in all sectors of the economy and branches of economic activity and at all levels of skill and responsibility.

Article 5

Policies and programmes of vocational guidance and vocational training shall be formulated and implemented in co-operation with employers' and workers' organisations and, as appropriate and in accordance with national law and practice, with other interested bodies.

Article 6

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 7

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

  • 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 8

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 9

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

  • 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 10

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 11

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 12

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, unless the new Convention otherwise provides

    • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 8 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 13

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Sixtieth Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-fifth day of June 1975.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twenty-sixth day of June 1975.

The President of the Conference,

(sd.) BLAS F. OPLE

The Director-General of the International Labour Office,

(sd.) FRANCIS BLANCHARD

Recommendation 150. Recommendation concerning vocational guidance and vocational training in the development of human resources

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Sixtieth Session on 4 June 1975, and

Considering the importance of vocational guidance and vocational training in the implementation of employment policies and programmes, and

Noting the terms of existing international labour Conventions and Recommendations of direct relevance te employment policy and, in particular, of the Discrimination (Employment and Occupation) Convention and Recommendation, 1958, and of the Employment Policy Convention and Recommendation, 1964, and

Noting that the General Conference of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation at its Eighteenth Session in 1974 adopted a Recommendation on Technical and Vocational Education, and

Noting that the International Labour Organisation and the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organisation have collaborated closely with a view to ensuring that the instruments of the two Organisations pursue harmonised objectives and avoid duplication and conflict, and that they will continue to collaborate closely with a view to the effective implementation of these instruments, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to human resources development: vocational guidance and vocational training, which is the sixth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of a Recommendation,

adopts this twenty-third day of June of the year one thousand nine hundred and seventy-five the following Recommendation, which may be cited as the Human Resources Development Recommendation, 1975:

I. General provisions

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1. This Recommendation applies to the vocational guidance and vocational training of young persons and adults for all areas of economic, social and cultural life and at all levels of occupational skill and responsibility.

  • 2.

    • (1) For the purpose of this Recommendation, the qualification of the terms “guidance” and “training” by the term “vocational” means that guidance and training are directed to identifying and developing human capabilities for a productive and satisfying working life and, in conjunction with the different forms of education, to improve the ability of the individual to understand and, individually or collectively, to influence working conditions and the social environment.

    • (2) The definition contained in sub-paragraph (1) of this Paragraph applies to guidance, to initial and further training, and to retraining, whatever the way in which they are provided and whatever the level of skill and responsibility.

  • 3. In giving effect to this Recommendation, member States should take account of guidelines supplementing its provisions which may be formulated by regional conferences, industrial committees and meetings of experts or consultants convened by the International Labour Organisation and other competent bodies.

II. Policies and programmes

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 4.

    • (1) Members should adopt and develop comprehensive and co-ordinated policies and programmes of vocational guidance and vocational training, closely linked with employment, in particular through public employment services.

    • (2) These policies and programmes should take due account of -

      • (a) employment needs, opportunities and problems, both regional and national;

      • (b) the stage and level of economic, social and cultural development; and

      • (c) the mutual relationships between human resources development and other economic, social and cultural objectives.

    • (3) The policies and programmes should be pursued by methods that are appropriate to national conditions.

    • (4) The policies and programmes should encourage and enable all persons, on an equal basis and without any discrimination whatsoever, to develop and use their capabilities for work in their own best interests and in accordance with their own aspirations, account being taken of the needs of society.

    • (5) Such policies and programmes should also encourage undertakings to accept responsibility for training workers in their employment. Undertakings should cooperate with the representatives of their workers when planning their training programmes and should ensure, as far as possible, that these programmes are in line with those of the public training system.

    • (6) Such policies and programmes should have as objectives -

      • (a) to ensure entry into productive employment, including self-employment, which corresponds to personal aptitudes and aspirations, and to facilitate occupational mobility;

      • (b) to promote and develop creativity, dynamism and initiative with a view to maintaining or increasing work effectiveness;

      • (c) to protect persons against unemployment or other loss of income or earning capacity deriving from lack of demand for their skills as well as against underemployment;

      • (d) to protect persons against excessive physical or mental strain in employment;

      • (e) to protect persons against occupational hazards by making high standards of teaching occupational safety and health an integral part of training for each trade or occupation;

      • (f) to assist persons in their quest for satisfaction at work, for individual achievement and self-expression, and for the betterment of their lot in life through their own efforts to improve the quality or modify the nature of their contribution to the economy;

      • (g) to achieve social, cultural and economic advancement and continuing adjustment to change, with the participation of all concerned in reshaping the work requirements;

      • (h) to achieve the full participation of all groups in society in the process of development and in sharing the benefits deriving from it.

  • 5.

    • (1) With the above ends in view, Members should establish and develop open, flexible and complementary systems of general, technical and vocational education, educational and vocational guidance and vocational training, whether these activities take place within the system of formal education or outside it.

    • (2) Members should aim in particular at -

      • (a) ensuring that all have equal access to vocational guidance and vocational training;

      • (b) providing, on a continuing basis, broadly conceived and realistic vocational guidance for the various groups of the population in all branches of economic activity;

      • (c) developing comprehensive systems of vocational training covering all aspects of productive work in all branches of economic activity;

      • (d) facilitating mobility between different lines of training, within and between the various occupations and sectors of economic activity and between different levels of responsibility;

      • (e) co-ordinating vocational training for one sector of the economy or branch of economic activity with vocational training for other sectors or branches;

      • (f) establishing patterns of systematic vocational training in all branches of economic activity and for all types of work and levels of skill and responsibility;

      • (g) providing all workers with real possibilities for re-entering the educational system, at a level which takes account of their work experience;

      • (h) establishing close co-operation and co-ordination between vocational guidance and vocational training provided outside the school system, on the one hand, and educational guidance and the school system, on the other;

      • (i) establishing conditions permitting workers to supplement their vocational training by trade union education given by their representative organisations;

      • (j) undertaking research and adapting administrative arrangements and methods as required for implementing the programmes of vocational guidance and vocational training.

  • 6. The policies and programmes of vocational guidance and vocational training should -

    • (a) be co-ordinated with policies and major programmes of social and economic development such as employment promotion, social integration, rural development, development of crafts and industry, adaptation of methods and organisation of work to human requirements and improvement of working conditions;

    • (b) take account of international economic and technological interaction and co-operation;

    • (c) be reviewed periodically in relation to current and planned social and economic development;

    • (d) promote activities which will stimulate workers to contribute to improved international relations;

    • (e) contribute to fuller understanding of technical, scientific, economic, social and cultural matters;

    • (f) create and develop an appropriate infrastructure for providing adequate training respecting the essential standards of occupational health and safety.

III. Vocational guidance

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 7.

    • (1) Members should gradually extend their systems of vocational guidance, including continuing employment information, with a view to ensuring that comprehensive information and the broadest possible guidance are available to all children, young persons and adults, including appropriate programmes for all handicapped and disabled persons.

    • (2) Such information and guidance should cover the choice of an occupation, vocational training and related educational opportunities, the employment situation and employment prospects, promotion prospects, conditions of work, safety and hygiene at work, and other aspects of working life in the various sectors of economic, social and cultural activity and at all levels of responsibility.

    • (3) The information and guidance should be supplemented by information on general aspects of collective agreements and of the rights and obligations of all concerned under labour law; this information should be provided in accordance with national law and practice, taking into account the respective functions and tasks of the workers' and employers' organisations concerned.

  • 8.

    • (1) The main objectives of vocational guidance programmes should be to -

      • (a) provide children and young persons not yet in the labour force with the basis for choosing a line of education or vocational training in the light of their aptitudes, abilities and interests and of employment opportunities;

      • (b) assist persons in programmes of education and vocational training to derive the maximum benefit from them and to prepare themselves either for supplementary education or vocational training or for entry into an occupation and for continuing education and training as and when required during their working lives;

      • (c) assist persons who are entering the labour force, who seek to change their work activities, or who are unemployed, to choose an occupation and to plan related education and vocational training;

      • (d) inform employed persons of opportunities for improving their occupational development potential, their level of performance, their earnings and their position, of the educational and vocational training requirements and of the facilities available for this purpose;

      • (e) promote general awareness of the contribution which are and can be made by the various sectors of the economy and branches of economic activity, including those which have traditionally enjoyed little prestige, to general development and to expanding employment;

      • (f) assist co-operating institutions to provide information and feedback on the effectiveness of particular programmes as an integral part of vocational guidance.

    • (2) Members should ensure that such programmes are compatible with the right to freedom of choice in selecting an occupation and to fair promotion opportunities as well as the right to education.

  • 9. In extending the scope of their systems of vocational guidance, Members should pay special attention to -

    • (a) helping children and young persons at school to gain an appreciation of the value and importance of work and an understanding of the world of work as well as to familiarise themselves with the conditions of work in as broad a range of occupations as possible - taking account of the employment and career opportunities that may be open to them - and with requirements for taking advantage of these opportunities;

    • (b) giving children and young persons who have never been to school, or who left school early, information on as broad a range of occupations as possible and on employment opportunities in these occupations, as well as guidance on how they may gain access to them;

    • (c) giving adults in employment, including self-employment, information on trends and objectives in development which concern them and in particular on the implications of social, technical and economic change for their field of work;

    • (d) giving unemployed and under-employed persons all the necessary information and guidance on possibilities of finding employment or improving their employment situation and on means available for achieving this purpose;

    • (e) giving persons who meet special problems in relation to education, vocational training or employment, assistance in overcoming them within over-all measures aiming at social progress.

  • 10.

    • (1) Both group vocational guidance programmes - namely the dissemination of factual material and counselling for groups of persons who have similar vocational needs - and individual counselling should be made available.

    • (2) Individual counselling should be available, in particular, to young persons and adults requiring specialised assistance in identifying their occupational aptitudes, abilities and interests, in assessing the educational, vocational training and employment opportunities which are likely to be available to them, and in choosing a line of education, vocational training or employment.

    • (3) Individual counselling - and, as appropriate, group vocational guidance activities - should take into account the individual's specific need of information and support, with particular attention to the physically and mentally handicapped and disabled as well as to socially and educationally disadvantaged persons. They may include exercises in seeking and evaluating information and in decision making, as well as exposure to expanded career choices and goals, in order to develop the capacity to make an informed choice. They should always take into account the individual's right to make his own choice on the basis of comprehensive relevant information.

    • (4) Individual counselling should, whenever required, be supplemented by advice for remedial action and such other help as may be useful for the purposes of vocational adjustment.

  • 11. Members whose vocational guidance programmes are in the early stages of development should, in the first instance, aim at -

    • (a) drawing the attention of young persons to the importance of choosing general and vocational education taking full account of existing employment prospects and of trends in economic and social development, as well as of their personal aptitudes and interests;

    • (b) assisting those groups of the population which require help in overcoming traditional restrictions on their free choice of education, vocational training or occupation;

    • (c) meeting the needs of those with special potential in fields of work which are of major importance.

  • 12. Members should make full use, in their vocational guidance programmes, of all available facilities and media through which the various groups of the population concerned can be reached most effectively.

  • 13.

    • (1) Wherever practicable, appropriate tests of capacity and aptitude - including both physiological and psychological characteristics - and other methods of examination should be made available for use in vocational guidance as appropriate to the needs of individual cases.

    • (2) Such tests and other methods of examination should be used only in agreement with the person seeking guidance and in conjunction with other methods of exploring personal characteristics; they should be carried out only by specialists.

    • (3) The results obtained in the application of such tests and other methods of examination should not be communicated to a third person without the express agreement of the person examined.

  • 14.

    • (1) Where tests and other methods of examination are employed in vocational guidance, they should be standardised for the age groups, populations and cultures concerned and should be validated for the particular purposes for which they are intended.

    • (2) There should be a continuing programme for the development and restandardisation, at regular intervals, of such tests and other methods of examination in order to take account of changing conditions and life styles.

IV. Vocational training

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

A. General provisions

  • 15.

    • (1) Members should gradually extend, adapt and harmonise the vocational training systems of their respective countries to meet the needs for vocational training throughout life of both young persons and adults in all sectors of the economy and branches of economic activity and at all levels of skill and responsibility.

    • (2) In doing so they should pay special attention to

      • (a) providing opportunities for promotion which should be open, wherever possible, to persons with the desire and ability to reach higher levels of skill and responsibility;

      • (b) improving vocational training in sectors of the economy and branches of economic activity in which vocational training is largely unsystematic and in which obsolescent technologies and methods of work prevail;

      • (c) providing vocational training for members of the population who had not received adequate attention in the past, in particular for groups which are economically or socially disadvantaged;

      • (d) effectively co-ordinating general education and vocational training, theoretical and practical instruction and initial and further training.

    • (3) Vocational training programmes should be so conceived as to promote full employment and the development of the capabilities of each person.

  • 16. Vocational training programmes for individual occupations and branches of economic activity should, as appropriate, be arranged in progressive stages which together provide adequate opportunities for -

    • (a) initial training for young persons and adults with little or no previous work experience;

    • (b) further training which should enable persons engaged in an occupation -

      • (i) to improve their performance or broaden the range of activities which they can undertake, to proceed to higher-level work or to gain promotion;

      • (ii) to update their knowledge and skills in the light of developments in the occupation concerned;

    • (c) retraining to enable adults to acquire new qualifications for a different occupational field;

    • (d) such further education as is necessary to complement the training;

    • (e) training in safety and health at the place of work, especially for young persons and adults with little previous work experience;

    • (f) acquiring information on rights and obligations in employment, including social security schemes.

  • 17.

    • (1) Every effort should be made to develop and utilise to the full, if necessary with public financing, existing and potential vocational training capacity, including the resources available in undertakings, in order to provide programmes of continuing vocational training.

    • (2) In the provision of training, advantage should be taken, as appropriate, of mass media, mobile units, and correspondence courses and other self-instruction programmes.

  • 18. Programmes of initial training for young persons with little or no work experience should include in particular -

    • (a) general education which is co-ordinated with practical training and related theoretical instruction;

    • (b) basic training in knowledge and skills common to several related occupations which could be given by an educational or vocational training institution or in an undertaking either on or off the job;

    • (c) specialisation in directly usable knowledge and skills for employment opportunities which already exist or are to be created;

    • (d) supervised initiation into a real work situation.

  • 19.

    • (1) Full-time courses of initial training should, wherever possible, provide for adequate synchronisation between theoretical tuition in training institutions and training given on the job in undertakings in order to ensure that the former is related to the real work situation; similarly, practical training off the job should, as far as possible, be related to real work situations.

    • (2) Training on the job arranged as an integral part of courses given by training institutions should be planned jointly by the undertakings, institutions and workers' representatives concerned with a view to -

      • (a) enabling the trainees to apply in actual working conditions what they have learned off the job;

      • (b) providing training in aspects of the occupation which cannot be covered outside undertakings;

      • (c) familiarising young persons with little or no work experience with the requirements and conditions they are likely to encounter at work and with their responsibilities within a working group.

  • 20. Persons entering employment after completing the full-time courses mentioned in Paragraph 19 above should receive -

    • (a) introduction to familiarise them with the nature and objectives of the undertaking and the conditions in which work is performed there;

    • (b) systematic complementary training on the job, together with the necessary theoretical courses;

    • (c) as far as possible, planned experience in a series of activities and functions of training value, including adjustment to the workplace.

  • 21. The competent authorities should, in line with national planning and national laws and regulations and after consultation of employers' and workers' organisations, establish national or regional further-training plans related to employment.

  • 22.

    • (1) Undertakings should, in consultation with workers' representatives, with the persons concerned and with those in charge of their work, establish and review at regular intervals further-training plans for persons in their employment at all levels of skill and responsibility; a joint committee may be established for the purpose.

    • (2) These plans should -

      • (a) provide opportunities to qualify for advancement to higher levels of skill and responsibility;

      • (b) cover technical and other training and work experience for the persons concerned;

      • (c) take account of the abilities and interests of the persons concerned as well as of work requirements.

    • (3) Persons in charge of the work of others should have an obligation to make an effective contribution to the success of further-training plans.

    • (4) Organisational responsibility for the establishment, implementation and review of further-training plans should be clearly defined and should be assigned, as far as possible, to a special unit or to one or more persons operating at a level commensurate with such responsibility.

  • 23.

    • (1) Workers being trained within an undertaking should -

      • (a) receive adequate allowances or remuneration;

      • (b) be covered by the social security measures applicable to the regular workforce of the undertaking concerned.

    • (2) Workers receiving training off the job should be granted educational leave in accordance with the terms of the Paid Educational Leave Convention and Recommendation, 1974.

B. Vocational training standards and guidelines

  • 24.

    • (1) Initial and further training leading to recognised occupational qualifications should be covered as far as possible by general standards set or approved by the competent body, after consultation with the employers' and workers' organisations concerned.

    • (2) These standards should indicate -

      • (a) the level of skills and knowledge required of candidates for the various vocational training courses;

      • (b) the level of performance to be attained in each major activity or function of the occupation concerned during each phase of training and, as far as possible, the content and duration of training and the facilities and equipment needed to ensure that the level of performance indicated may be attained;

      • (c) the part of the vocational training to be provided by the system of formal education, by vocational training institutions, by undertakings through training on the job, or by other means;

      • (d) the character and duration of any work experience that may be required in vocational training programmes;

      • (e) the training content, on the basis of the principles of multipurpose training and occupational mobility;

      • (f) the methodology to be applied, taking into account the objectives of the training and the characteristics of the trainees;

      • (g) any examinations to be taken or other means of assessing achievement;

      • (h) the certificates to be issued on successful completion of vocational training.

  • 25.

    • (1) The same occupation may be covered by more than one vocational training standard when, and for as long as, the conditions in which the work is carried out and the activities it involves vary widely between different sectors of the economy, branches of economic activity or undertakings of different sizes.

    • (2) Standards covering the same occupations should be coordinated in order to facilitate job mobility, with full recognition of the qualifications already held and of work experience in the occupation.

  • 26.

    • (1) Guidelines indicating the desirable organisation and content of vocational training should be established for occupations, levels of skill and knowledge and levels of responsibility for which the standards provided for in Paragraph 24 of this Recommendation are shown not to be appropriate.

    • (2) Such guidelines may be necessary in particular to cover -

      • (a) training for future supervisors, specialists and managers and for persons already employed in these capacities;

      • (b) training for training officers and for managers, supervisors and instructors of vocational training;

      • (c) vocational training for branches of economic activity in which there are large numbers of self-employed persons or of small undertakings;

      • (d) the improvement of vocational training for branches of economic activity in which there has been little or no provision for the necessary systematic vocational training, and for undertakings using obsolescent technologies and methods of work.

    • (3) Such guidelines may also be appropriate for the first training in employment of persons who have just completed full-time courses of initial training in educational and vocational training institutions.

  • 27. Vocational training standards and guidelines should be evaluated and reviewed periodically, with the participation of employers' and workers' organisations, and adjusted to changing requirements, the periodicity of review being determined by the rate of change in the occupation concerned.

  • 28.

    • (1) Members should gradually establish standards and guidelines or, as the case may be, extend their applicability until all major occupations and all levels of skill and responsibility are covered.

    • (2) Priority should be given to vocational training for occupations and levels of skill and responsibility of key importance for social and economic advancement.

V. Training for managers and self-employed persons

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 29.

    • (1) Training for management and supervisory functions should be provided for persons in charge of the work of others, for professional and specialist personnel participating in management and for persons being prepared to assume management and supervisory functions.

    • (2) The competent authorities should, in line with national planning and national laws and regulations and after consultation of employers' and workers' organisations, establish plans for training for management and supervisory functions and for self-employed persons.

  • 30.

    • (1) The content of programmes of training for management and supervisory functions should take account of the level of the current and prospective responsibilities of the trainees.

    • (2) The programmes should be designed in particular to -

      • (a) develop an adequate knowledge and understanding of the economic and social aspects of decision making;

      • (b) foster attitudes and abilities for leading and motivating other persons, while respecting human dignity, and for developing sound industrial relations;

      • (c) develop initiative and a positive attitude towards change and a capacity to appreciate the effect of change on other people;

      • (d) develop the capacity for assuming new responsibilities on the job;

      • (e) develop awareness of the importance of education, vocational guidance and vocational training for the personnel of the undertaking;

      • (f) develop awareness of the conditions of workers in their occupational life, concern for their welfare and knowledge of labour law and of social security schemes;

      • (g) develop understanding of the value of efforts towards self-improvement;

      • (h) provide the basis for further training in accordance with changing requirements.

  • 31.

    • (1) Vocational training programmes for self-employment should take account of the social situation of the worker and -

      • (a) include, in addition to training specific to the technical field concerned, training in the basic principles and practices of business management and of training other persons;

      • (b) develop awareness of the need to take initiatives and assess and accept risks.

    • (2) Such programmes should provide regular opportunities for updating training and be reinforced by a continuing flow of information on new developments in the technical field concerned, as well as on sources of finance and, if necessary, on the most efficient marketing methods.

VI. Programmes for particular areas or branches of economic activity

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 32.

    • (1) Appropriate programmes of vocational guidance and vocational training should be established for particular areas or branches of economic activity in which comprehensive improvement action or major structural change is required.

    • (2) Such programmes should form part of national vocational guidance and vocational training programmes as a whole and be co-ordinated with other action to develop the area or branch of economic activity concerned.

  • 33. Among the areas or branches of economic activity for which such programmes may be required, particular attention might be given to rural areas, to branches of economic activity using obsolescent technologies and methods of work, to industries and undertakings in decline or converting their activities, and to planned or newly established industries.

A. Rural areas

  • 34.

    • (1) Programmes for rural areas should aim at achieving full equality of opportunity of the rural and urban populations as regards vocational guidance and vocational training.

    • (2) They should be conceived within the framework of national development policies, taking account among other things of patterns and trends in migration between rural and urban areas.

  • 35.

    • (1) Programmes for rural areas should make adequate provision for the special vocational guidance and vocational training needs of -

      • (a) agricultural workers, including plantation workers, small owner-occupiers, tenant farmers and sharecroppers and other persons engaged in agriculture and related activities, particularly in relation to agrarian reform and other major changes in supply, production and distribution systems in the areas concerned;

      • (b) persons engaged in non-agricultural occupations, with special emphasis on education, communications, transport and other services and craft occupations.

    • (2) Such programmes should take account of differences in needs according to the type of rural activity involved, its degree of mechanisation, specialisation and modernisation and the scale on which it is conducted,

    • (3) Programmes for rural areas should include training in organising co-operatives and in managing undertakings.

  • 36.

    • (1) Countries in which facilities and programmes of vocational guidance and vocational training for rural areas are as yet little developed should concentrate initally on -

      • (a) providing information for young persons and adults in rural areas on the objectives of and action proposed for making improvements or major structural changes in the area and on the implications of such action for their work and lives;

      • (b) providing systematic education and vocational training, full time or part time as appropriate, for young persons in employment to complement informal learning on the job;

      • (c) providing short programmes of upgrading training or of retraining for adults through existing vocational training, or extension or other advisory services;

      • (d) developing social and economic leadership in rural areas and encouraging participation by broader groups of the population in development action;

      • (e) encouraging a desire for self-improvement.

    • (2) Such countries should keep their priorities for rural areas under review so as to work progressively towards -

      • (a) developing comprehensive vocational information and guidance services for the rural population as a whole;

      • (b) introducing or generalising systematic initial training for young persons;

      • (c) introducing comprehensive programmes of further training on a continuing or recurrent basis to meet the needs of adults.

  • 37. Countries which, for financial reasons or lack of trained personnel, are not in a position to provide adequate services for the rural population as a whole, might consider -

    • (a) concentrating action temporarily on limited geographical areas where important lessons may be learnt for subsequent action in other areas;

    • (b) giving preference to landless labourers and other economically weak groups in rural areas, which are in greatest need of economic and social justice.

B. Branches of economic activity using obsolescent technologies and methods of work

  • 38.

    • (1) Programmes for branches of economic activity and occupations in which the use of obsolescent technologies and methods of work is widespread should be developed as appropriate along similar lines to those for rural areas.

    • (2) The aim should be to provide vocational guidance and vocational training for persons employed in or entering these branches of economic activity or occupations which will enable them to participate in or contribute to the modernisation of methods and products and to benefit from changes introduced.

  • 39. Extension and other advisory services for self-employed persons and small entrepreneurs in these branches of economic activity and occupations should provide them with information on possibilities of innovation in their work, and on related vocational training and other services.

  • 40. In planning vocational training for such branches of economic activity and occupations particular consideration should be given to -

    • (a) needs and opportunities for extending the scope of or for specialising the activities of undertakings, and the vocational training implications of such extension or specialisation;

    • (b) possibilities of improving vocational training practices and, in particular, of providing opportunities for continuing training;

    • (c) possibilities of combining training services to managers of undertakings with other action for raising the level of performance;

    • (d) the creation of new opportunities for gainful employment.

  • 41. Vocational training for such branches of economic activity and occupations -

    • (a) may be conceived initially as a complement to the learning systems by which work knowledge and skills are traditionnally acquired;

    • (b) should take account of the needs both of young persons receiving initial training and of persons already working in these branches of economic activity and occupations, including the small entrepreneurs and other persons who give initial training to young persons.

C. Industries and undertakings in decline or converting their activities

  • 42. When industries or undertakings begin to decline, workers affected should in good time receive vocational guidance and vocational training to facilitate a change in skills and provide the opportunity of finding new employment.

  • 43. When industries or undertakings change their products and methods of production or the services they provide, workers affected should in good time receive training, organised in co-operation with the industries or undertakings concerned, to enable them to adapt themselves to their new tasks.

D. New industries

  • 44. In planning vocational guidance and vocational training in connection with the establishment of new industries, account should be taken of-

    • (a) needs for workers, specialists, managers and administrators during the construction phase and after the new plants have been commissioned, and of any need for retraining persons employed during the construction phase with a view to placing them in other jobs after commissioning;

    • (b) needs for independent workers and entrepreneurs to undertake subcontracting for the new industries;

    • (c) the need to provide information relating to and vocational training for new activities rendered possible or necessary by the change in the economic conditions in the region;

    • (d) the need to provide vocational guidance and vocational retraining for persons whose knowledge and skills are rendered obsolete by changes in the structure of demand for labour within the region;

    • (e) the need to provide new opportunities for independent workers and entrepreneurs whose business may suffer from the competition created by the new industries.

VII. Particular groups of the population

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 45.

    • (1) Measures should be taken to provide effective and adequate vocational guidance and vocational training for particular groups of the population so that they will enjoy equality in employment and improved integration into society and the economy.

    • (2) Particular attention should be paid to such groups as -

      • (a) persons who have never been to school or who left school early;

      • (b) older workers;

      • (c) members of linguistic and other minority groups;

      • (d) handicapped and disabled persons.

A. Persons who have never been to school or who left school early

  • 46. Measures should be taken to provide all persons who have never been to school or who left school before acquiring a general education adequate for integration into a modernising society and economy with vocational guidance, general education and training in basic skills, due account being taken of opportunities on the employment market.

  • 47. Vocational guidance for persons who have never been to school or who left school before acquiring adequate literacy and numeracy should be as broadly conceived as possible, while taking account of special educational and vocational training facilities, and other opportunities for education, training and employment that may be expected to be available to them.

  • 48.

    • (1) Arrangements for providing such persons with basic skills and general education might include -

      • (a) part-time instruction in knowledge and skills relevant to their work, and general education linked with that instruction, for children employed in the family farm or business or in other areas of the economy;

      • (b) courses in relevant basic skills and related general education for young persons and, if appropriate, adults, to facilitate their entry into systematic vocational training or to broaden their opportunities for employment and promotion;

      • (c) arrangements for special vocational training combined with productive work for young unemployed persons, supplemented as necessary by courses of general education, with a view to giving them such education, skills and work habits as are necessary for useful and remunerative economic activity;

      • (d) instruction in literacy and numeracy, particularly for adults, which is linked with vocational training in the knowledge and skills required in a particular occupation or type of work and for active participation in development action; such instruction should be coordinated with general measures for the eradication of illiteracy;

      • (e) special educational and technical upgrading courses for young persons and adults in employment to raise the level of their performance or improve their opportunities for advancement;

      • (f) special courses in skills urgently required in employment for persons with little or no formal education.

    • (2) Special vocational training methodologies should be developed and applied for the arrangements provided for in this Paragraph.

  • 49. The certificates obtainable through such arrangements should be co-ordinated with those obtainable in the system of formal education and by persons trained by other means.

B. Older workers

  • 50.

    • (1) Measures to meet difficulties faced by older workers in employment might include as appropriate -

      • (a) identifying and changing as far as possible working conditions which are likely to accelerate the physical and mental processes of ageing;

      • (b) providing older workers with the vocational guidance and vocational training which they require, with special reference to any need for -

        • (i) updating their knowledge and skills by providing them with relevant information at the appropriate time;

        • (ii) upgrading the level of their general education and occupational qualifications by the use of specialists in adult vocational training, so that it may match that of better educated and trained young persons entering or already in the same occupation;

        • (iii) informing them at the appropriate time about facilities available for further training and carrying out such training at the appropriate moment, namely before the introduction of new working techniques and working methods;

        • (iv) making available to them, as appropriate, other positions in their own or in another occupation in which they can make use of their talents and experience, as far as possible without loss of earnings;

        • (v) ensuring that they are not debarred from vocational training by unrealistic age limits for admission;

        • (vi) developing a vocational training methodology adapted to the needs of older workers;

        • (vii) taking all necessary measures for the provision of technically and pedagogically competent instructors, well prepared to carry out further training adapted to the special requirements of older workers;

      • (c) encouraging older workers to take advantage of the vocational guidance and vocational training facilities or opportunities for transfer which will help them to overcome their problems;

      • (d) educating the general public, and particularly vocational guidance and vocational training staff, the staff of employment and other relevant social services, employers and workers, on the adjustments in employment which older workers may need to make and on the desirability of supporting them in such adjustments.

    • (2) Measures should also as far as possible be taken to develop work methods, tools and equipment adapted to the special requirements of older workers and to provide training in their use.

C. Linguistic and other minority groups

  • 51. Members of linguistic and other minority groups should be provided with vocational guidance which would inform them in their own language or in a language with which they are familiar, or if necessary through interpreters, of prevailing conditions and requirements in employment, of the rights and obligations of all concerned and of assistance available for solving their particular problems.

  • 52. Special vocational training programmes should be provided as necessary for linguistic and other minorities. In the case of linguistic minorities such training should, if possible, be given in the vernacular and should, as appropriate, include language training.

D. Handicapped and disabled persons

  • 53.

    • (1) Whenever they can benefit by it, persons who are handicapped or disabled should have access to vocational guidance and vocational training programmes provided for the general population.

    • (2) Where this is not desirable owing to the severity or the nature of the handicap or disablement or the needs of specific groups of handicapped or disabled persons, specially adjusted programmes should be provided.

    • (3) Every effort should be made to educate the general public, employers and workers, as well as medical and paramedical personnel and social workers, on the need for giving persons who are handicapped or disabled vocational guidance and vocational training which would enable them to find employment suitable to their needs, on the adjustments in employment which some of them may require and on the desirability of special support for them in their employment.

    • (4) Measures should be taken to ensure, as far as possible, the integration or reintegration of the handicapped and the disabled into productive life in a normal working environment.

    • (5) Account should be taken of the Vocational Rehabilitation (Disabled) Recommendation, 1955.

VIII. Promotion of equality of opportunity of women and men in training and employment

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 54.

    • (1) Measures should be taken to promote equality of opportunity of women and men in employment and in society as a whole.

    • (2) These measures should form an integral part of all economic, social and cultural measures taken by governments for improving the employment situation of women and should include, as far as possible -

      • (a) educating the general public and in particular parents, teachers, vocational guidance and vocational training staff, the staff of employment and other social services, employers and workers, on the need for encouraging women and men to play an equal part in society and in the economy and for changing traditional attitudes regarding the work of women and men in the home and in working life;

      • (b) providing girls and women with vocational guidance on the same broad range of educational, vocational training and employment opportunities as boys and men, encouraging them to take full advantage of such opportunities and creating the conditions required for them to do so;

      • (c) promoting equality of access for girls and women to all streams of education and to vocational training for all types of occupations, including those which have been traditionally accessible only to boys and men, subject to the provisions of international labour Conventions and Recommendations;

      • (d) promoting further training for girls and women to ensure their personal development and advancement to skilled employment and posts of responsibility, and urging employers to provide them with the same opportunities of extending their work experience as offered to male workers with the same education and qualifications;

      • (e) providing day-care facilities and other services for children of different ages, in so far as possible, so that girls and women with family responsibilities have access to normal vocational training, as well as making special arrangements, for instance in the form of part-time or correspondence courses, vocational training programmes following a recurrent pattern or programmes using mass media;

      • (f) providing vocational training programmes for women above the normal age of entry into employment who wish to take up work for the first time or re-enter it after a period of absence.

  • 55. Special vocational training arrangements and programmes, similar to those envisaged in clauses (e) and (f) of subparagraph (2) of Paragraph 54 of this Recommendation, should be available to men having analogous problems.

  • 56. Account should be taken of the Employment Policy Convention and Recommendation, 1964, in the implementation of measures for the promotion of equality of opportunity of women and men in training and employment.

IX. Migrant workers

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 57. Effective vocational guidance and vocational training should be provided for migrant workers, so that they will enjoy equality of opportunity in employment.

  • 58. Vocational guidance and vocational training for migrant workers should take into account that they may have a limited knowledge of the language of the country of employment. Paragraphs 51 and 52 of this Recommendation should be applied to them.

  • 59. Vocational guidance and vocational training of migrant workers should take account of -

    • (a) the needs of the country of employment;

    • (b) the possible reintegration of migrant workers into the economy of their country of origin.

  • 60. Account should be taken, as regards vocational guidance and vocational training for migrant workers, of the relevant provisions of international labour Conventions and Recommendations concerned with such workers. These questions should also be the subject of agreements between countries of origin and countries of employment.

X. Training of staff for vocational guidance and vocational training activities

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 61. Provision for the training of staff should cover all persons responsible either full time or part time for planning, organising, administering, developing, supervising or giving vocational guidance or vocational training.

  • 62.

    • (1) In addition to receiving training in vocational guidance including individual counselling, persons giving vocational guidance should be familiarised with the world of work generally and with the conditions of work and functions of persons engaged in a broad range of occupations at all levels of skill and responsibility as well as with the employment and career opportunities in these occupations and with the training courses and training facilities available for them: they should also be acquainted with general aspects of collective agreements and of rights and obligations under labour law.

    • (2) The training of persons giving vocational guidance should as appropriate include study of the physiological, psychological and sociological characteristics of different groups and of specialised guidance methods.

  • 63.

    • (1) Persons engaged in giving vocational training should have comprehensive theoretical and practical knowledge as well as substantial work experience in the technical field or functions concerned, together with technical and pedagogical training acquired in educational and training institutions.

    • (2) The training of such persons should, as appropriate, include study of the various characteristics and attitudes of different groups of trainees and of specialised training methods.

  • 64.

    • (1) Persons engaged in vocational training for particular branches of economic activity should be familiarised with the social, economic and technical aspects and conditions of the particular branch of economic activity concerned.

    • (2) For instance, in addition to technical and vocational education and vocational training in their speciality, persons engaged in rural development activities should receive training in such fields as -

      • (a) the economics of agriculture, forestry and other rural activities;

      • (b) methods and techniques of farm and forest management;

      • (c) rural sociology and institutions;

      • (d) mass communication and extension training techniques;

      • (e) the activities of co-operatives where such exist.

  • 65. Persons engaged in vocational guidance and vocational training activities for particular groups of the population should be familiarised with the special social and economic problems of these groups.

  • 66.

    • (1) Persons responsible for planning, organising, administering or supervising vocational guidance or vocational training programmes, including directors and managers of vocational guidance or vocational training institutions or services, training directors and officers of undertakings, and vocational guidance and vocational training consultants, should have had experience of giving vocational guidance or vocational training respectively.

    • (2) Wherever possible, persons with such responsibilities in regard to vocational training programmes should have had experience of work in undertakings on other than vocational training duties.

  • 67. All persons engaged in vocational guidance and vocational training activities should be given frequent opportunities of refreshing and updating their knowledge of social, economic, technical and psychological elements relevant to their line of work and of learning about new methods and techniques applicable to their work.

XI. Research

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 68. Members should make provision for research and experimental programmes designed with a view to -

    • (a) determining criteria for setting priorities and establishing strategies for the development of vocational guidance and vocational training for particular branches of economic activity and groups of the population;

    • (b) determining and forecasting employment opportunities in the various branches of economic activity and occupations;

    • (c) increasing knowledge of the psychological, sociological and pedagogical aspects of vocational guidance and vocational training;

    • (d) evaluating the internal efficiency and external effectiveness of individual components of the systems of vocational guidance and vocational training;

    • (e) determining the direct and indirect costs and benefits of alternative patterns and methods of providing vocational guidance and vocational training;

    • (f) improving, for the population concerned, the psychological tests and other methods used for the identification of talent, the appraisal of aptitudes and interests, and the assessment of levels of knowledge and skill attained through vocational training;

    • (g) increasing available information on occupations and their requirements.

XII. Administrative aspects and representative bodies

[Vervalt op nader te bepalen datum; bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 69.

    • (1) Public authorities and bodies concerned with general education and with vocational guidance, technical and vocational education, vocational training, training of staff for human resources development and management training, public authorities and bodies concerned with planning and implementation of employment and other social and economic development policies, and bodies representative of the various branches of economic activity and occupations, and of the various groups of the population concerned, should collaborate in establishing policies, and in planning and implementing programmes for vocational guidance and vocational training.

    • (2) Representatives of employers' and workers' organisations should be included in the bodies responsible for governing publicly operated training institutions and for supervising their operation; where such bodies do not exist, representatives of employers' and workers' organisations should in other ways participate in the setting-up, management and supervision of such institutions.

  • 70. In addition to participating in the establishment of policy and the planning and implementation of programmes, representative bodies should, subject to national laws and regulations and within the framework of national planning-

    • (a) encourage and assist their members to -

      • (i) provide opportunities and facilities for vocational guidance and vocational training;

      • (ii) support the provision of such opportunities and facilities;

      • (iii) make full use of them;

    • (b) provide vocational guidance and vocational training as necessary to complement the action of other bodies, services or persons and provide information which will facilitate such action;

    • (c) participate in research.

  • 71. The respective roles and responsibilities of all those concerned with the development of human resources should be clearly defined.

  • 72. In administering programmes of vocational guidance and vocational training provision should be made for -

    • (a) advising the bodies, services, institutions and undertakings concerned on the social, technical and methodological aspects involved in the implementation of the programmes;

    • (b) furnishing supporting services and facilities, such as research, standards and guidelines for the organisation of vocational guidance and vocational training and audio-visual aids and information on appropriate techniques and methods;

    • (c) organising publicly controlled examinations or applying other means of assessing achievement for occupations covered by vocational training standards;

    • (d) training of staff;

    • (e) making available research findings and other experience to persons or bodies responsible for planning and implementing the programmes;

    • (f) providing adequate financial support for implementing the programmes.

XIII. Periodical reviews

[Vervalt op nader te bepalen datum; bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 73. Members should periodically review their programmes of vocational guidance and vocational training with a view to -

    • (a) achieving the best use of staff, facilities and media;

    • (b) adjusting the organisation, content and methods of vocational guidance and vocational training in the light of changing conditions and requirements in the various branches of economic activity and the needs of particular groups of the population, as well as in the light of advances in relevant knowledge;

    • (c) determining other action which may be required for the effectiveness of national policies for the furtherance of the goals referred to in Paragraphs 4 to 6 of this Recommendation.

XIV. International co-operation

[Vervalt op nader te bepalen datum; bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 74. Members should co-operate with each other to the fullest extent possible, with the participation, as desired, of governmental and non-governmental regional and international organisations, as well as non-governmental national organisations, in planning, elaborating and implementing programmes of vocational guidance and vocational training.

  • 75. Such co-operation may include -

    • (a) the provision, on a bilateral or multilateral basis, of assistance to other countries in the planning, elaboration or implementation of such programmes;

    • (b) the organisation of joint research and experiments with a view to improving the efficiency and effectiveness of the planning and implementation of programmes;

    • (c) making facilities available or establishing joint facilities to enable persons concerned with vocational guidance and vocational training to acquire knowledge, skill and experience which are not available in their own countries;

    • (d) the systematic exchange of information on vocational guidance and vocational training, including the results of research and experimental programmes, by means of expert meetings, seminars, study groups or exchange of publications;

    • (e) the progressive harmonisation of vocational training standards for the same occupation within a group of countries with a view to facilitating occupational mobility and access to training abroad;

    • (f) the preparation and dissemination of basic vocational guidance and vocational training material and aids, including curricula and job specifications, with a view to their use in a group of countries or a region with similar requirements or working towards the harmonisation of vocational training levels and of vocational guidance practices.

  • 76. Members should consider establishing or contributing to the joint establishment or operation of centres for a region or group of countries to facilitate exchange of experience and promote cooperation in programme development and methodological research.

XV. Effect on earlier recommendations

[Vervalt op nader te bepalen datum; bekendgemaakt in 2005. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 77.

    • (1) This Recommendation supersedes the Vocational Guidance Recommendation, 1949, the Vocational Training (Agriculture) Recommendation, 1956, and the Vocational Training Recommendation, 1962,

    • (2) The Vocational Rehabilitation (Disabled) Recommendation, 1955, the Vocational Training (Fishermen) Recommendation, 1966, the Special Youth Schemes Recommendation, 1970, and the Vocational Training (Seafarers) Recommendation, 1970, remain applicable to the categories of persons covered by their terms.

The foregoing is the authentic text of the Recommendation duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Sixtieth Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-fifth day of June 1975.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twenty-sixth day of June 1975.

The President of the Conference,

(sd.) BLAS F. OPLE

The Director-General of the International Labour Office,

(sd.) FRANCIS BLANCHARD

Vertaling : NL

Verdrag betreffende de rol van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding bij de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève, en aldaar bijeengekomen in haar zestigste zitting op 4 juni 1975;

Besloten hebbende bepaalde voorstellen aan te nemen betreffende de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen: beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, hetgeen het zesde punt is op de agenda der zitting;

Besloten hebbende, dat deze voorstellen de vorm zullen aannemen van een internationaal verdrag,

aanvaardt heden, de drieëntwintigste juni negentienhonderd vijfenzeventig, het volgende Verdrag, dat kan worden aangehaald als „Verdrag betreffende de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen, 1975”:

Artikel 1

  • 1 Ieder Lid dient uitgebreide en gecoördineerde beleidslijnen en programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding te aanvaarden en te ontwikkelen in nauwe samenhang met de werkgelegenheidssituatie, in het bijzonder met behulp van de openbare arbeidsbureaus.

  • 2 In dit beleid en deze programma's dient rekening te worden gehouden met:

    • (a) de behoeften, de mogelijkheden en de problemen op het gebied van de werkgelegenheid zowel op regionaal als op nationaal niveau;

    • (b) het stadium en het niveau van de economische, sociale en culturele ontwikkeling;

    • (c) het verband tussen de doelstellingen van de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen en andere economische, sociale en culturele doelstellingen.

  • 3 Dit beleid en deze programma's dienen te worden uitgevoerd door middel van methoden die zijn afgestemd op de nationale omstandigheden.

  • 4 Dit beleid en deze programma's dienen te worden gericht op de verruiming van de mogelijkheden van de mens om zijn sociale omgeving te begrijpen en deze, zowel individueel als collectief, te beïnvloeden.

  • 5 Dit beleid en deze programma's dienen alle mensen op voet van gelijkheid en zonder enige discriminatie aan te moedigen en te helpen hun vakbekwaamheid te ontwikkelen en te gebruiken in hun eigen belang en overeenkomstig hun eigen verlangens, met inachtneming van de behoeften van de maatschappij.

Artikel 2

Teneinde de hierboven aangeduide doelstellingen te bereiken, dient ieder Lid open, soepele en aanvullende vormen van algemeen onderwijs, technisch onderwijs en beroepsonderwijs, school- en beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding te ontwikkelen en te verbeteren ongeacht of deze activiteiten plaatsvinden binnen of buiten het schoolsysteem.

Artikel 3

  • 1 Ieder Lid dient zijn stelsels voor beroepskeuzevoorlichting en zijn stelsels van voortdurende voorlichting over de werkgelegenheid geleidelijk uit te breiden teneinde een allesomvattende informatie en zo ruim mogelijke voorlichting binnen het bereik te brengen van kinderen, jongeren en volwassenen, met inbegrip van passende programma's voor gehandicapten.

  • 2 Deze informatie en voorlichting dient de volgende gebieden te bestrijken: beroepskeuze, beroepsopleiding en de daarmede verband houdende onderwijsmogelijkheden, de huidige en de toekomstige werkgelegenheidssituatie, promotiekansen, arbeidsomstandigheden, bedrijfsveiligheid en -hygiëne alsmede andere aspecten van de arbeid in de diverse sectoren van het economische, sociale en culturele leven op alle niveaus van verantwoordelijkheid.

  • 3 Deze informatie en voorlichting dient te worden aangevuld met informatie omtrent de algemene aspecten van collectieve arbeidsovereenkomsten en de rechten en plichten van alle betrokken partijen op grond van de arbeidswetgeving; deze informatie dient te worden verstrekt overeenkomstig nationale wetten en gebruiken, rekening houdend met de onderscheiden functies en taken van de desbetreffende werknemers- en werkgeversorganisaties.

Artikel 4

Ieder Lid dient zijn verschillende stelsels van beroepsopleiding geleidelijk uit te breiden, aan te passen en te harmoniseren, teneinde te kunnen voorzien in de behoeften van jongeren en volwassenen gedurende hun hele leven, in alle sectoren van de economie, in alle bedrijfstakken en op alle niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid.

Artikel 5

Het beleid en de programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding dienen te worden opgesteld en uitgevoerd in samenwerking met werkgevers- en werknemersorganisaties en, voor zover van toepassing, overeenkomstig nationale wetten en gebruiken, met andere belanghebbende organen.

Artikel 6

De officiële bekrachtigingen van dit Verdrag worden medegedeeld aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door hem geregistreerd.

Artikel 7

  • 1 Dit Verdrag is slechts verbindend voor die Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie die hun bekrachtigingen door de Directeur-Generaal hebben doen registreren.

  • 2 Het treedt in werking twaalf maanden nadat de bekrachtigingen van twee Leden door de Directeur-Generaal zijn geregistreerd.

  • 3 Vervolgens treedt dit Verdrag voor ieder Lid in werking twaalf maanden na de datum waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.

Artikel 8

  • 1 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na afloop van een termijn van tien jaren na de datum waarop het Verdrag in werking is getreden, door middel van een aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau gerichte en door deze geregistreerde verklaring. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is geregistreerd.

  • 2 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en binnen een jaar na het verloop van de termijn van tien jaren, bedoeld in het vorige lid, geen gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging, voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaren gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na afloop van elke termijn van tien jaren op de voorwaarden voorzien in dit artikel.

Artikel 9

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau stelt alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie in kennis van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeggingen, die hem door de Leden der Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij kennisgeving aan de Leden der Organisatie van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging, vestigt de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden op de datum waarop dit Verdrag in werking treedt.

Artikel 10

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties mededeling ter registratie overeenkomstig het bepaalde in artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties, van de volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en opzeggingen, die hij overeenkomstig de voorgaande artikelen heeft geregistreerd.

Artikel 11

Telkens wanneer de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau zulks nodig acht, brengt deze Raad aan de Algemene Conferentie verslag uit inzake de toepassing van dit Verdrag en onderzoekt of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda der Conferentie te plaatsen.

Artikel 12

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw Verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van het onderhavige Verdrag zal, tenzij het nieuwe Verdrag anders bepaalt:

    • (a) bekrachtiging door een Lid van het nieuwe Verdrag, houdende herziening, ipso jure onmiddellijke opzegging van het onderhavige Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 8, onder voorbehoud evenwel dat het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

    • (b) met ingang van de datum waarop het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden, zal het onderhavige Verdrag niet langer door de Leden kunnen worden bekrachtigd.

  • 2 Het onderhavige Verdrag blijft in elk geval naar vorm en inhoud van kracht voor de Leden die het hebben bekrachtigd en die het nieuwe Verdrag, houdende herziening, niet hebben bekrachtigd.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van het Verdrag, naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie tijdens haar zestigste zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op de vijfentwintigste juni 1975.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekening hebben geplaatst op de zesentwintigste dag van de maand juni 1975.

De Voorzitter van de Conferentie,

(w.g.) BLAS F. OPLE

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) FRANCIS BLANCHARD

Aanbeveling 150. Aanbeveling betreffende de rol van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding bij de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève, en aldaar bijeengekomen in haar Zestigste Zitting op 4 juni 1975;

Overwegende het belang van de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding bij de uitvoering van het beleid en de programma's betreffende de werkgelegenheid;

Gelet op de bewoordingen van de bestaande internationale Verdragen en Aanbevelingen betreffende de arbeid die rechtstreeks verband houden met het werkgelegenheidsbeleid en in het bijzonder het Verdrag en de Aanbeveling betreffende discriminatie (beroep en beroepsuitoefening), 1958 en het Verdrag en de Aanbeveling betreffende de werkgelegenheidspolitiek 1964;

Gelet op het feit dat de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur in haar achttiende zitting (1974) een aanbeveling heeft aangenomen betreffende het technische onderwijs en het beroepsonderwijs;

Gelet op het feit dat de Internationale Arbeidsorganisatie en de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur tot nauwe samenwerking zijn overgegaan teneinde de doelstellingen op elkaar af te stemmen en overlapping en tegenstrijdigheid van eikaars instrumenten te voorkomen, en dat zij nauw zullen blijven samenwerken teneinde de daadwerkelijke tenuitvoerlegging van deze instrumenten te verzekeren;

Besloten hebbende bepaalde voorstellen aan te nemen betreffende de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen: beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, hetgeen het zesde punt is op de agenda der Zitting;

Besloten hebbende dat deze voorstellen de vorm zullen aannemen van een Aanbeveling,

Aanvaardt heden, de drieëntwintigste juni negentienhonderd vijfenzeventig, de volgende Aanbeveling, die kan worden aangehaald als „Aanbeveling betreffende de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen, 1975”:

I. Algemene bepalingen

  • 1. Deze Aanbeveling is van toepassing op de beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding van jongeren en volwassenen op alle gebieden van het economische, sociale en culturele leven en op alle niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid.

  • 2.

    • (1) In de zin van deze Aanbeveling dient onder de termen „beroepskeuzevoorlichting” en „beroepsopleiding” te worden verstaan die voorlichting en opleiding die ten doel hebben de aanleg van de mens vast te stellen en te ontwikkelen ten behoeve van een produktief en bevredigend arbeidsleven en, samen met de verschillende vormen van onderwijs, de mens beter in staat te stellen de werkomstandigheden en zijn sociale omgeving te begrijpen en daarop zowel individueel als collectief invloed uit te oefenen.

    • (2) De omschrijving onder punt 1 van deze paragraaf is van toepassing op de voorlichting, de basisopleiding, de nascholing en de omscholing, ongeacht de wijze waarop deze worden gegeven en ongeacht het niveau van vakbekwaamheid of verantwoordelijkheid.

  • 3. Bij het gevolg geven aan de bepalingen van deze Aanbeveling, dienen de Lid-Staten rekening te houden met de aanvullende richtlijnen die eventueel zijn opgesteld door regionale conferenties, industriële commissies en door deskundigen of adviseurs bijeengeroepen door de Internationale Arbeidsorganisatie en door andere bevoegde organen.

II. Beleid en programma's

  • 4.

    • (1) De Leden dienen volledige en gecoördineerde beleidslijnen en programma's voor de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding te aanvaarden en te ontwikkelen in nauwe samenhang met de werkgelegenheidssituatie, in het bijzonder met behulp van de openbare arbeidsbureaus.

    • (2) In deze beleidslijnen en programma's dient rekening te worden gehouden met:

      • (a) de behoeften, de mogelijkheden en de problemen op het gebied van de werkgelegenheid zowel op regionaal als op nationaal niveau;

      • (b) het stadium en het niveau van de economische, sociale en culturele ontwikkeling;

      • (c) het verband tussen de doelstellingen van de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen en andere economische, sociale en culturele doelstellingen.

    • (3) Deze beleidslijnen en programma's dienen ten uitvoer te worden gebracht met behulp van methoden die zijn afgestemd op de nationale omstandigheden.

    • (4) Deze beleidslijnen en programma's dienen alle mensen op voet van gelijkheid en zonder enige discriminatie aan te moedigen en te helpen hun vakbekwaamheid te ontwikkelen en te benutten in hun eigen belang en overeenkomstig hun eigen verlangens, met inachtneming van de behoeften van de maatschappij.

    • (5) Deze beleidslijnen en programma's dienen eveneens de bedrijven ertoe aan te moedigen de verantwoordelijkheid te aanvaarden voor de opleiding van de werknemers die zij in dienst hebben.

      Deze bedrijven dienen in samenwerking met de vertegenwoordigers van hun werknemers hun opleidingsprogramma's op zodanige wijze op te stellen, dat deze zoveel mogelijk in overeenstemming zijn met het openbare opleidingssysteem.

    • (6) Deze beleidslijnen en programma's dienen erop gericht te zijn:

      • (a) de toegang te verzekeren tot produktieve arbeid in loondienst of als zelfstandige, welke past bij de persoonlijke aanleg en verlangens van de betrokkenen, alsmede de beroepsmobiliteit te vergemakkelijken;

      • (b) creativiteit, dynamiek en persoonlijk initiatief te bevorderen en te ontwikkelen teneinde de doeltreffendheid van de arbeid op peil te houden of te verhogen;

      • (c) mensen te beschermen tegen werkloosheid of iedere andere vorm van inkomstenderving of verlies van broodwinning als gevolg van een te geringe vraag naar personeel met hun bekwaamheden alsmede tegen onvolledige werkgelegenheid;

      • (d) mensen te beschermen tegen iedere lichamelijke of geestelijke overbelasting bij de arbeid;

      • (e) mensen te beschermen tegen bedrijfsrisico's door een onderwijs in bedrijfsveiligheid en -hygiëne dat aan hoge eisen voldoet deel te laten uitmaken van de opleiding voor ieder vak of beroep;

      • (f) mensen te helpen voldoening te vinden in de arbeid, zichzelf te verwezenlijken en te ontplooien; hen eveneens te helpen hun lot door eigen toedoen te verbeteren opdat zij een betere bijdrage kunnen leveren aan het economisch leven of de aard hiervan kunnen veranderen;

      • (g) sociale, culturele en economische vooruitgang alsmede een voortdurende aanpassing aan veranderde omstandigheden te bevorderen door deelneming van alle betrokkenen bij de herziening van de eisen die de arbeid stelt aan de mens;

      • (h) alle maatschappelijke groeperingen ten volle te doen deelnemen aan het ontwikkelingsproces en te laten delen in de voordelen die daaraan verbonden zijn.

  • 5.

    • (1) Teneinde de hierboven aangeduide doelstellingen te verwezenlijken, dienen de Leden open, soepele en aanvullende vormen te ontwikkelen en te verbeteren van algemeen onderwijs, technisch onderwijs en beroepsonderwijs alsmede van school- en beroepskeuzevoorlichting en van beroepsopleiding, ongeacht of deze werkzaamheden al dan niet in het kader van het schoolsysteem plaatsvinden.

    • (2) De Leden dienen in het bijzonder zich te beijveren om:

      • (a) aan allen gelijkelijk toegang te verzekeren tot de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding;

      • (b) ten behoeve van de verschillende bevolkingsgroepen een voortdurende, breed opgezette en op de realiteit afgestemde beroepskeuzevoorlichting te geven over alle bedrijfstakken;

      • (c) volledige beroepsopleidingssystemen te ontwikkelen die alle aspecten van de produktieve arbeid in alle bedrijfstakken bestrijken;

      • (d) de mobiliteit te vergemakkelijken tussen de verschillende richtingen van de opleiding binnen een bepaald beroep of een bepaalde economische sector en tussen de verschillende beroepen en economische sectoren alsmede tussen de verschillende niveaus van verantwoordelijkheid;

      • (e) de beroepsopleiding die bestemd is voor een economische sector of een bedrijfstak te coördineren met die welke bestemd is voor andere sectoren of andere bedrijfstakken;

      • (f) structuren voor systematische beroepsopleiding te ontwikkelen in alle bedrijfstakken voor alle soorten werk en voor elk peil van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid;

      • (g) alle werknemers reële mogelijkheden te bieden om opnieuw onderwijs te gaan volgen op een peil dat mede bepaald wordt door hun beroepservaring;

      • (h) een nauwe samenwerking en coördinatie tot stand te brengen tussen de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding buiten het schoolsysteem enerzijds, en de schoolkeuzevoorlichting en het schoolsysteem anderzijds;

      • (i) voorwaarden te scheppen die het de werknemers mogelijk maken hun beroepsopleiding aan te vullen met een opleiding in het vakbondswezen bij de organisaties die hen vertegenwoordigen;

      • (j) onderzoek in te stellen en administratieve bepalingen en methoden die nodig zijn voor de uitvoering van de programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding aan te passen.

  • 6. De beleidslijnen en de programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding dienen:

    • (a) aan te sluiten bij de beleidslijnen en belangrijkste programma's voor economische en sociale ontwikkeling zoals die welke gericht zijn op het bevorderen van de werkgelegenheid, de maatschappelijke integratie, de plattelandsontwikkeling, de ontwikkeling van ambacht en industrie, de aanpassing van de arbeidsmethoden en de organisatie van de arbeid aan menselijke vereisten alsmede de verbetering van de werkomstandigheden;

    • (b) rekening te houden met de internationale wisselwerking en samenwerking op economisch en technologisch gebied;

    • (c) regelmatig te worden herzien in het licht van de actuele en de geplande economische en sociale ontwikkeling;

    • (d) activiteiten te bevorderen die de werknemers stimuleren om bij te dragen tot de verbetering van de internationale betrekkingen;

    • (e) bij te dragen tot een beter begrip van technische, wetenschappelijke, economische, sociale en culturele aangelegenheden;

    • (f) een aangepaste infrastructuur tot stand te brengen en te ontwikkelen voor het geven van passende opleiding aangaande essentiële normen op het gebied van bedrijfshygiëne en -veiligheid.

III. Beroepskeuzevoorlichting

  • 7.

    • (1) De Leden dienen hun systemen van beroepskeuzevoorlichting en die van voortdurende voorlichting inzake de werkgelegenheid geleidelijk uit te breiden teneinde een volledige informatie en een zo ruim mogelijke voorlichting binnen het bereik te brengen van kinderen, jongeren en volwassenen, met inbegrip van passende programma's voor gehandicapten.

    • (2) Deze informatie en voorlichting dienen de volgende gebieden te bestrijken: beroepskeuze, beroepsopleiding en de daarmede verbandhoudende onderwijsmogelijkheden, de huidige en de toekomstige werkgelegenheid, promotiekansen, arbeidsvoorwaarden, bedrijfsveiligheid en -hygiëne alsmede andere aspecten van de arbeid in de diverse sectoren van het economische, sociale en culturele leven en op alle niveaus van verantwoordelijkheid.

    • (3) Deze informatie en voorlichting dienen te worden aangevuld met informatie omtrent de algemene aspecten van de collectieve overeenkomsten en de rechten en plichten van alle betrokken partijen krachtens de arbeidswetgeving; deze aanvullende informatie dient te worden verstrekt overeenkomstig nationale wetten en gebruiken, met inachtneming van de onderscheiden functies en taken van de betrokken werknemers- en werkgeversorganisaties.

  • 8. De voornaamste doelstellingen van de programma's voor beroepskeuzevoorlichting dienen te zijn:

    • (1)

      • (a) kinderen en jongeren die nog niet aan het arbeidsproces deelnemen in staat te stellen het soort onderwijs of beroepsopleiding te kiezen dat overeenkomt met hun aanleg, hun capaciteiten en hun belangstelling in het licht van de mogelijkheden van tewerkstelling;

      • (b) personen die gebruik maken van programma's voor onderwijs en beroepsopleiding, te helpen hiervan zoveel mogelijk profijt te trekken en zich erop voor te bereiden om hetzij hun algemene vorming of beroepsopleiding aan te vullen, hetzij om deel te nemen aan het arbeidsproces en daarbij te profiteren van de mogelijkheden voor voortdurende bijscholing die zij in hun beroepsleven nodig kunnen hebben;

      • (c) aankomende arbeidskrachten alsmede degenen die van werkkring willen veranderen of die werkloos zijn, te helpen bij het kiezen van een beroep en bij het verkrijgen van de scholing en de beroepsopleiding die daarvoor nodig zijn;

      • (d) de personen die een beroep uitoefenen te wijzen op de mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen in hun beroep, een hoger niveau van vakbekwaamheid te bereiken, inkomen en hun positie te verbeteren, alsmede te wijzen op de daartoe geldende vereisten van scholing en beroepsopleiding en op de hiervoor beschikbare faciliteiten;

      • (e) in brede kring begrip te wekken voor de bijdrage aan de ontwikkeling in het algemeen en aan de uitbreiding van de werkgelegenheid die wordt geleverd door de verschillende economische sectoren en bedrijfstakken, met inbegrip van die welke van oudsher niet hoog staan aangeschreven;

      • (f) deelnemende instellingen te helpen om als onderdeel van de beroepskeuzevoorlichting inlichtingen te verschaffen omtrent de doeltreffendheid van specifieke opleidingsprogramma's.

    • (2) De Leden dienen erop toe te zien dat deze programma's verenigbaar zijn met het recht op vrije keuze van een werkkring en op eerlijke promotiekansen alsmede met het recht op onderwijs.

  • 9. Bij het verruimen van hun stelsels van beroepskeuzevoorlichting, dienen de Leden in het bijzonder erop toe te zien dat:

    • (a) schoolgaande kinderen en jongeren begrip wordt bijgebracht voor de waarde en het belang van de arbeid en dat zij - met inachtneming van de voor hen eventueel openstaande arbeids- en carrièremogelijkheden - vertrouwd worden gemaakt met de arbeidsvoorwaarden in een zo breed mogelijk scala van beroepen alsmede met de vereisten waaraan dient te worden voldaan om van deze arbeids- en carrièremogelijkheden gebruik te maken:

    • (b) aan kinderen en jongeren die nooit een school hebben bezocht of die reeds vroegtijdig de school hebben verlaten, informatie wordt verstrekt over een zo breed mogelijk scala van beroepen, over de mogelijkheden van tewerkstelling in deze beroepen alsmede voorlichting over de manier waarop tot deze beroepen toegang kan worden verkregen;

    • (c) volwassenen die in loondienst of als zelfstandigen werkzaam zijn, worden ingelicht over de strekkingen en de doelstellingen van de ontwikkeling die voor hen van belang zijn en in het bijzonder over de gevolgen die veranderingen op maatschappelijk, technisch en economisch gebied kunnen hebben voor hun arbeidsterrein;

    • (d) aan werklozen en personen met onvolledige werktijden alle nodige informatie en voorlichting worden verschaft over de mogelijkheden om werk te vinden of hun arbeidssituatie te verbeteren alsmede over de daartoe beschikbare middelen;

    • (e) in het kader van algemene maatregelen, gericht op sociale vooruitgang, aan personen die te kampen hebben met bijzondere problemen op het gebied van onderwijs, beroepsopleiding of tewerkstelling, hulp wordt verleend om deze moeilijkheden te kunnen overwinnen.

  • 10.

    • (1) Er dienen zowel programma's voor collectieve beroepskeuzevoorlichting - d.w.z. het verspreiden van concrete informatie en adviezen voor personen die dezelfde beroepsvoorlichting nodig hebben - te worden uitgevoerd als individuele adviezen te worden gegeven.

    • (2) Deze individuele adviezen dienen in het bijzonder te worden gegeven aan jongeren en volwassenen die gespecialiseerde hulp nodig hebben om zich een denkbeeld te kunnen vormen van hun aanleg, hun capaciteiten en hun belangstelling voor een bepaald beroep, om kennis te kunnen nemen van de mogelijkheden die er eventueel voor hen openstaan op het gebied van onderwijs, beroepsopleiding en tewerkstelling en om hierin een bepaalde richting te kunnen kiezen.

    • (3) Bij de individuele adviezen - eventueel bij de collectieve beroepskeuzevoorlichting - dient rekening te worden gehouden met de specifieke behoefte aan informatie en hulp van ieder afzonderlijk, waarbij bijzondere aandacht dient te worden geschonken aan lichamelijk en geestelijk gehandicapten alsmede aan personen die op maatschappelijk gebied of op het gebied van scholing in een ongunstige positie verkeren. Teneinde het vermogen van de desbetreffende personen tot het doen van een weloverwogen keuze te ontwikkelen, kunnen deze adviezen inhouden een training in het opsporen en evalueren van informatie alsmede in het nemen van beslissingen alsmede een training in het kiezen, wanneer een breed scala aan alternatieven en doelstellingen voor een loopbaan voorhanden is. Bij deze adviezen dient te allen tijde rekening te worden gehouden met het recht van ieder mens zijn eigen keuze te bepalen aan de hand van volledige informatie.

    • (4) De individuele adviezen dienen, waar nodig, te worden aangevuld met adviezen betreffende psychologische begeleiding of andere vormen van hulp die de betrokkene van dienst zouden kunnen zijn bij de aanpassing in zijn beroep.

  • 11. De Leden wier programma's voor beroepskeuzevoorlichting nog niet zover zijn ontwikkeld, dienen zich in de eerste plaats ten doel te stellen:

    • (a) de aandacht van de jongeren te vestigen op het belang om bij hun keuze van algemeen- en beroepsonderwijs ten volle rekening te houden met de te verwachten werkgelegenheidssituatie en de tendensen in de economische en sociale ontwikkeling en met hun persoonlijke belangstelling en aanleg;

    • (b) de bevolkingsgroepen die hieraan behoefte hebben te helpen bij het overwinnen van eventuele hinderpalen voortkomend uit bestaande tradities die een vrije keuze van onderwijs, beroepsopleiding of beroep voor hen in de weg zouden staan;

    • (c) tegemoet te komen aan de behoeften van hen die buitengewone capaciteiten bezitten op arbeidsgebieden die van bijzonder belang zijn.

  • 12. Bij hun beroepskeuzevoorlichting dienen de Leden ten volle gebruik te maken van alle beschikbare voorzieningen en communicatiemiddelen waardoor de betrokken bevolkingsgroepen zo doeltreffend mogelijk kunnen worden bereikt.

  • 13.

    • (1) Voor zover mogelijk dient er gebruik te worden gemaakt van passende tests voor het onderzoek van de capaciteiten en aanleg - daaronder begrepen zowel fysiologische als psychologische eigenschappen - alsmede van andere methoden van onderzoek ten behoeve van de beroepskeuzevoorlichting, al naar gelang de behoeften van het individuele geval.

    • (2) Deze tests en andere methoden van onderzoek mogen slechts worden gebruikt met toestemming van de persoon die beroepskeuzevoorlichting wenst en zij dienen te worden gecombineerd met andere technieken voor het vaststellen van persoonlijke eigenschappen. Zij dienen alleen door deskundigen te worden uitgevoerd.

    • (3) De resultaten van deze tests en andere onderzoeken mogen slechts met voorafgaande toestemming van de betrokkene aan derden worden medegedeeld.

  • 14.

    • (1) Wanneer er bij de beroepskeuzevoorlichting gebruik wordt gemaakt van tests of andere methden van onderzoek, dienen deze te worden gestandaardiseerd voor alle betrokken leeftijdsgroepen, bevolkingsgroepen en culturen, en de waarde ervan dient te worden getoetst aan de specifieke doeleinden waarvoor zij zijn bestemd.

    • (2) Deze tests en andere methoden van onderzoek dienen voortdurend en op gezette tijden te worden ontwikkeld en aangepast, teneinde rekening te kunnen houden met veranderde levensomstandigheden en levenswijzen.

IV. Beroepsopleiding

A. Algemene bepalingen

  • 15.

    • (1) De Leden dienen de stelsels van beroepsopleiding in hun onderscheiden landen geleidelijk uit te breiden, aan te passen en op elkaar af te stemmen om te voldoen aan de behoeften van jongeren en volwassenen gedurende hun hele leven, in alle sectoren van de economie, in alle bedrijfstakken en op alle niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid.

    • (2) Hierbij dient bijzondere aandacht te worden besteed aan:

      • (a) verschaffing van promotiekansen voor personen die een hoger niveau van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid wensen en in staat zijn te bereiken, telkens wanneer de omstandigheden zulks toelaten;

      • (b) verbetering van de beroepsopleiding in sectoren van de economie en bedrijfstakken waar de opleiding grotendeels op praktische ervaring berust en waar werkmethoden en technieken worden toegepast, die aan veroudering onderhevig zijn.

      • (c) verlening van beroepsopleiding aan die personen aan wie tot dusverre niet voldoende aandacht is besteed, in het bijzonder de groepen op economisch en sociaal gebied, die in een ongunstige positie verkeren;

      • (d) doeltreffende coördinatie van het algemeen vormend onderwijs en de beroepsopleiding, de theoretische en de praktische scholing, de basisopleiding en de nascholing.

    • (3) De programma's voor beroepsopleiding dienen zo te zijn opgezet dat daardoor volledige werkgelegenheid en de ontwikkeling van de aanleg van een ieder worden bevorderd.

  • 16. De programma's voor beroepsopleiding voor de onderscheiden beroepen en bedrijfstakken dienen, waar nodig, te worden opgebouwd uit opeenvolgende stadia welke te zamen voldoende mogelijkheden bieden voor:

    • (a) een basisopleiding voor jongeren en volwassenen die geen of slechts weinig beroepservaring hebben;

    • (b) nascholing waardoor het personen die een beroep uitoefenen, mogelijk wordt gemaakt om:

      • (i) hun vakkundigheid te verbeteren, het scala van de werkzaamheden welke zij kunnen verrichten te verruimen, toegang te verkrijgen tot arbeid van een hoger niveau of promotie te maken;

      • (ii) het niveau van hun kennis en vakbekwaamheid aan te passen aan de ontwikkeling van hun beroep;

    • (c) herscholing om het volwassenen mogelijk te maken nieuwe bekwaamheid op een ander gebied te verwerven;

    • (d) aanvullend onderwijs voor zover dit nodig blijkt te zijn om de opleiding aan te vullen;

    • (e) opleiding op het gebied van bedrijfshygiëne en -veiligheid, vooral voor jongeren en volwassenen die nog niet veel beroepservaring hebben;

    • (f) voorlichting inzake de uit de tewerkstelling voortvloeiende rechten en plichten, alsmede inzake de stelsels van sociale zekerheid.

  • 17.

    • (1) Alles dient in het werk te worden gesteld om desnoods met overheidsgelden alle bestaande of potentiële beroepsopleidingen, met inbegrip van de binnen de bedrijven aanwezige mogelijkheden volledig te ontwikkelen en te gebruiken, teneinde te voorzien in programma's voor voortgezette beroepsopleiding.

    • (2) Bij de opleidingsprogramma's dient er, naar gelang van de behoeften en mogelijkheden, gebruik te worden gemaakt van massamedia, mobiele onderwijsinrichtingen, schriftelijke cursussen en andere leermiddelen gebaseerd op zelfwerkzaamheid.

  • 18. De programma's voor basisopleiding, bestemd voor jongeren die nog slechts weinig of geen beroepservaring bezitten, dienen in het bijzonder te omvatten:

    • (a) algemene vorming gepaard aan een praktijkopleiding en daarop aansluitend theoretisch onderricht;

    • (b) een basisopleiding, gericht op de gemeenschappelijke theoretische en praktische kennis die vereist is voor verschillende aanverwante beroepen en die zou kunnen worden gegeven door een onderwijsinstelling, een instelling voor beroepsopleiding of binnen het bedrijf, al dan niet in werktijd;

    • (c) een theoretische en praktische specialisatie die rechtstreeks ten nutte kan worden gemaakt in bestaande of te creëren arbeidsplaatsen;

    • (d) een begeleide introductie in een reële werksituatie.

  • 19.

    • (1) Bij de volledige dagcursussen voor de basisopleiding dient, zo vaak als de omstandigheden zulks toelaten, het theoretisch onderwijs dat wordt gegeven door opleidingsinstellingen zoveel mogelijk gelijk op te gaan met de opleiding die op het werk zelf binnen de bedrijven wordt gegeven, zodat dit theoretische onderwijs aansluit bij de reële werksituatie; evenzo dient de praktijkopleiding die niet op het werk wordt gegeven, zoveel mogelijk, aan te sluiten bij de reële werksituatie.

    • (2) De opleiding op het werk als onderdeel van het onderwijs dat wordt gegeven door opleidingsinstellingen dient te worden opgezet volgens een plan dat door de bedrijven, de instellingen en de vertegenwoordigers van de betrokken werknemers gezamenlijk is opgesteld, ten einde:

      • (a) het de cursisten mogelijk te maken de kennis die zij buiten het werk hebben opgedaan, in praktijk te brengen in hun werksituatie;

      • (b) hen met die aspecten van het beroep te laten kennismaken die men slechts binnen het bedrijf kan leren kennen;

      • (c) de jongeren die slechts weinig of geen beroepservaring bezitten, vertrouwd te maken met de eisen en de omstandigheden waartegenover zij zich geplaatst zouden kunnen zien in hun werk alsmede met hun verantwoordelijkheden bij werk in groepsverband.

  • 20. Personen die na voltooiing van de volledige dagcursussen, bedoeld onder paragraaf 19 hierboven, voor het eerst gaan werken, dienen in de gelegenheid te worden gesteld tot het volgen van:

    • (a) een introductiecursus waarbij zij vertrouwd worden gemaakt met de aard en de doelstellingen van het bedrijf en de omstandigheden waaronder het werk daar wordt verricht;

    • (b) een systematische aanvullende opleiding op het werk tegelijk met de nodige theoretische cursussen;

    • (c) voor zover mogelijk stages gericht op een aantal leerzame werkzaamheden en functies, die tevens de aanpassing aan de arbeidsplaats op het oog hebben.

  • 21. De bevoegde autoriteiten dienen, na raadpleging van de werkgevers- en werknemersorganisaties en binnen het raam van de nationale planning en wetgeving, nationale of regionale plannen op te stellen voor nascholing, die aansluiten bij de werkgelegenheidssituatie.

  • 22.

    • (1) De bedrijven dienen, in overleg met de vertegenwoordigers van de werknemers, de betrokkenen en hun superieuren, voor hun personeel op alle niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid, plannen voor nascholing op te stellen en deze op gezette tijden te herzien. Hiertoe kan een gezamenlijke commissie worden ingesteld.

    • (2) Deze plannen dienen:

      • (a) mogelijkheden te bieden zich te bekwamen voor een hoger niveau van vakkundigheid en verantwoordelijkheid;

      • (b) te zijn gericht zowel op technische en andere opleidingen als op beroepservaring voor de betrokkenen;

      • (c) rekening te houden met aanleg en belangstelling van de betrokkenen zowel als met de eisen van het werk.

    • 3. De superieuren dienen verplicht te zijn daadwerkelijk bij te dragen tot het welslagen van de plannen voor nascholing.

    • 4. De verantwoordelijkheid op organisatorisch niveau voor het opstellen, het uitvoeren en het herzien van de plannen voor nascholing dient duidelijk te worden omschreven en zoveel mogelijk te worden gelegd hetzij bij een speciaal orgaan, hetzij bij een of meer personen die werkzaam zijn op een niveau dat in overeenstemming is met een dergelijke verantwoordelijkheid.

  • 23.

    • (1) De werknemers die binnen het bedrijf een opleiding ontvangen, dienen:

      • (a) een toereikende vergoeding of toelage te ontvangen;

      • (b) in aanmerking te komen voor dezelfde sociale voorzieningen als het gewone personeel van het bedrijf.

    • (2) De werknemers die hun opleiding buiten het bedrijf ontvangen, dienen een scholings- en vormingsverlof te ontvangen overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag en de Aanbeveling betreffende betaald scholings- en vormingsverlof, 1974.

B. Normen en richtlijnen voor beroepsopleiding

  • 24.

    • (1) De basisberoepsopleiding en de nascholing die het mogelijk maken erkende vakbekwaamheid te verwerven, dienen zoveel mogelijk te zijn onderworpen aan algemene normen die zijn opgesteld of goedgekeurd door het bevoegde orgaan na raadpleging van de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties.

    • (2) Deze normen dienen aan te geven:

      • (a) het niveau van vakbekwaamheid en kennis van de kandidaten dat is vereist voor de onderscheiden cursussen van vakopleiding;

      • (b) het te bereiken niveau van vakkundigheid in iedere fase van de opleiding, in elk der voornaamste werkzaamheden of functies van het betreffende beroep, alsmede zoveel mogelijk de inhoud en de duur van de opleiding, de voorzieningen en de uitrusting, die nodig zijn om de kandidaten in staat te stellen het bedoelde niveau te bereiken;

      • (c) het gedeelte van de beroepsopleiding dat dient te worden verzorgd door het gewone schoolsysteem, door de instellingen voor beroepsopleiding, door de bedrijven, hetzij op het werk zelf hetzij anderszins;

      • (d) de aard en duur van iedere stage die verplicht kan worden gesteld tijdens de beroepsopleiding;

      • (e) de inhoud van de opleiding op grond van het beginsel van toepasbaarheid op een verscheidenheid van beroepen en dat van beroepsmobiliteit;

      • (f) de toe te passen methodiek, met inachtneming van de doelstellingen van de opleiding en van de eigenschappen van de cursisten;

      • (g) de examens en andere middelen waarmee de bereikte resultaten kunnen worden gecontroleerd;

      • (h) de diploma's die worden uitgereikt wanneer een beroepsopleiding met succes is gevolgd.

  • 25.

    • (1) Indien er tussen de verschillende sectoren van de economie of de verschillende bedrijfstakken of tussen bedrijven van verschillende omvang duidelijke verschillen bestaan ten aanzien van de werkzaamheden die eenzelfde beroep met zich brengt en de omstandigheden waaronder dit wordt uitgeoefend, kan dit beroep onder meer dan één norm voor de beroepsopleiding vallen zolang de verschillen bestaan.

    • (2) De normen die op dezelfde beroepen van toepassing zijn, dienen te worden gecoördineerd om de verandering van werkkring binnen hetzelfde beroep te vergemakkelijken, met dien verstande dat de reeds verworven vakbekwaamheid en beroepservaring ten volle worden erkend.

  • 26.

    • (1) Er dienen richtlijnen te worden opgesteld, die aangeven hoe de beroepsopleiding organisatorisch dient te worden opgezet en wat hiervan de inhoud dient te zijn, voor die beroepen, die niveaus van vakbekwaamheid en kennis en die niveaus van verantwoordelijkheid waarvoor de in paragraaf 24 van deze Aanbeveling bedoelde normen niet geschikt blijken te zijn.

    • (2) Dergelijke richtlijnen kunnen noodzakelijk blijken te zijn met name wat betreft:

      • (a) de opleiding van toekomstige kaderleden, deskundigen en leden van de directie, of van personen die reeds dergelijke functies bekleden;

      • (b) de opleiding van leerkrachten en van cursusleiders, inspecteurs en instructeurs van de beroepsopleiding;

      • (c) de beroepsopleiding in bedrijfstakken met een groot aantal zelfstandigen of kleine ondernemingen;

      • (d) de verbetering van de beroepsopleiding zowel in bedrijfstakken waar weinig of geen maatregelen zijn getroffen voor de nodige systematische beroepsopleiding, als in bedrijven waar technieken en werkwijzen worden gebruikt die aan veroudering onderhevig zijn.

    • (3) Dergelijke richtlijnen kunnen ook geschikt zijn voor de eerste praktijkopleiding van personen die zojuist volledige dagcursussen van een basisopleiding hebben beëindigd aan onderwijsinstellingen of aan instellingen voor beroepsopleiding.

  • 27. De normen en de richtlijnen voor de beroepsopleiding dienen regelmatig te worden beoordeeld en herzien in samenwerking met werknemers- en werkgeversorganisaties, en te worden aangepast aan wijzigingen in de vereisten. De regelmaat waarmede zij worden herzien hangt af van het tempo waarin wijzigingen in het desbetreffende beroep optreden.

  • 28.

    • (1) De Leden dienen geleidelijk normen en richtlijnen op te stellen, of zo nodig het toepassingsgebied daarvan zodanig uit te breiden dat alle voornaamste beroepen en alle niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid eronder vallen.

    • (2) Aan de beroepsopleiding voor beroepen en niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid die toonaangevend zijn voor de economische en sociale vooruitgang dient voorrang te worden gegeven.

V. Opleiding voor bedrijfsleiders en voor zelfstandigen

  • 29.

    • (1) Leidinggevend personeel, geschoolde en gespecialiseerde krachten die actief betrokken zijn bij de bedrijfsleiding alsmede personen die op het punt staan leidinggevende en toezichthoudende functies te vervullen, dienen een opleiding te krijgen in het leiding geven en in het toezicht houden.

    • (2) De bevoegde autoriteiten dienen, binnen het raam van de nationale planning en wetgeving en na raadpleging van werkgevers- en werknemersorganisaties, programma's op te stellen voor de opleiding tot leidinggevende en toezichthoudende functies en voor zelfstandigen.

  • 30.

    • (1) Bij het opstellen van de inhoud van de opleidingsprogramma's voor leidinggevende en toezichthoudende functies dient rekening te worden gehouden met het huidige en toekomstige niveau van verantwoordelijkheden van de op te leiden personen.

    • (2) Deze programma's dienen in het bijzonder gericht te zijn op:

      • (a) het ontwikkelen van toereikende kennis en begrip van de economische en sociale aspecten van de besluitvorming;

      • (b) het ontwikkelen van de bekwaamheid en de instelling die vereist zijn voor het leiden en motiveren van anderen met eerbiediging van de menselijke waardigheid en voor het scheppen van gezonde arbeidsverhoudingen;

      • (c) het ontwikkelen van het eigen initiatief en van een positieve houding tegenover veranderingen alsmede van het vermogen om de weerslag die deze veranderingen op anderen hebben, te onderkennen;

      • (d) het versterken van het vermogen om nieuwe verantwoordelijkheden bij het werk te dragen;

      • (e) het ten volle bewust maken van de personen die deze programma's volgen, van het belang dat het onderwijs, de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding hebben voor het personeel van het bedrijf;

      • (f) het bevorderen van de bewustwording van de situatie van werknemers in hun beroep, de zorg voor hun welzijn alsmede van de kennis van het arbeidsrecht en van de stelsels van sociale zekerheid;

      • (g) het bijbrengen van inzicht in de waarde van het streven naar zelfontplooiing;

      • (h) het verschaffen van een basis voor nascholing naar gelang van zich wijzigende behoeften.

  • 31.

    • (1) In de programma's voor beroepsopleiding voor zelfstandigen, dient rekening te worden gehouden met de maatschappelijke omstandigheid van de werknemers en

      • (a) dienen, behalve de beroepsopleiding op technisch gebied in de gekozen richting, de fundamentele beginselen en gebruiken bij het leiden van een bedrijf en de opleiding van anderen te worden opgenomen;

      • (b) dienen de deelnemers bewust te worden gemaakt van de noodzaak initiatieven te nemen, risico's te beoordelen en te accepteren.

    • (2) Deze programma's dienen te kunnen worden aangepast aan veranderde omstandigheden, en dienen te worden ondersteund door voortdurende informatie over nieuwe ontwikkelingen op het desbetreffende technische gebied alsmede over bronnen van financiering en, zo nodig, over de meest doeltreffende methoden om produkten op de markt te brengen.

VI. Programma's voor bepaalde gebieden of bijzondere bedrijfstakken

  • 32.

    • (1) Passende programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding dienen te worden opgesteld voor specifieke gebieden of bedrijfstakken waar algemene verbeteringen of belangrijke structuurveranderingen noodzakelijk zijn.

    • (2) Deze programma's dienen een onderdeel te vormen van het geheel van nationale programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding en zij dienen te worden gecoördineerd met andere maatregelen die gericht zijn op het ontwikkelen van het desbetreffende gebied of de desbetreffende bedrijfstak.

  • 33. Wat deze gebieden of bedrijfstakken waarvoor dergelijke programma's nodig zouden kunnen zijn, betreft zou bijzondere aandacht kunnen worden besteed aan de plattelandsgebieden, de bedrijfstakken waar technieken en werkmethoden worden gebruikt, die onderhevig zijn aan veroudering, aan industrieën of ondernemingen die achterop raken of die op andere werkzaamheden overgaan alsmede aan pas gevestigde of nog te vestigen industrieën.

A. Plattelandsgebieden

  • 34.

    • (1) De programma's voor plattelandsgebieden dienen erop gericht te zijn de plattelandsbevolking en de stadsbevolking op het gebied van de beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding volledig gelijke kansen te bieden.

    • (2) Deze programma's dienen te worden opgezet in het kader van het nationale ontwikkelingsbeleid, waarbij onder andere rekening dient te worden gehouden met het patroon en de grote lijnen volgens welke de migratie tussen het platteland en de stad verloopt.

  • 35.

    • (1) De programma's voor plattelandsgebieden dienen zo te worden opgezet dat zij voldoen aan de bijzondere behoeften op het gebied van de beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding van:

      • (a) werknemers in de landbouw, met inbegrip van plantagearbeiders, kleine zelfstandigen, pachtboeren, onderpachters en andere personen die werkzaam zijn in de landbouw en aanverwante sectoren, in het bijzonder met betrekking tot landbouwhervorming of andere belangrijke wijzigingen in de structuur van aanvoer, produktie en afzet in de desbetreffende gebieden;

      • (b) personen die niet-agrarische beroepen uitoefenen, in het bijzonder op het gebied van onderwijs, verbindingen, vervoer en andere diensten alsmede het ambachtswezen.

    • (2) Bij deze programma's dient rekening te worden gehouden met de verschillen in behoeften naar gelang van de desbetreffende soort landbouwwerkzaamheden, de mate waarin deze zijn gemechaniseerd, gespecialiseerd en gemoderniseerd alsmede de omvang van deze werkzaamheden.

    • (3) De programma's voor plattelandsgebieden dienen tevens een opleiding te omvatten in het organiseren van coöperaties en in bedrijfsvoering.

  • 36.

    • (1) De landen waarin de voorzieningen en programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding voor plattelandsgebieden nog weinig ontwikkeld zijn, dienen de aandacht allereerst te richten op:

      • (a) het inlichten van jongeren en volwassenen in de plattelandsgebieden over de doelstellingen en de maatregelen die zijn gericht op verbeteringen of belangrijke structuurveranderingen in hun gebied alsmede over de gevolgen die hieruit voor hun arbeid en hun persoonlijk leven kunnen voortvloeien;

      • (b) het geven van systematisch onderwijs en systematische beroepsopleiding, naar omstandigheden al dan niet voor hele dagen, aan werkende jongeren ten einde de kennis die zij in de praktijk opdoen, aan te vullen;

      • (c) het voorzien in korte programma's voor nascholing, bijscholing of omscholing ten behoeve van volwassenen, met gebruikmaking van de bestaande beroepsopleiding, voorlichtings- of andere adviserende diensten;

      • (d) het ontwikkelen van een leidinggevend apparaat op sociaal en economisch gebied in bedoelde plattelandsgebieden en het aanmoedigen van de belangrijkste bevolkingsgroepen om deel te nemen aan de ontwikkeling;

      • (e) het stimuleren van het verlangen naar grotere vakbekwaamheid.

    • (2) Deze landen dienen van tijd tot tijd onderzoek in te stellen naar hun prioriteiten ten aanzien van de plattelandsgebieden ten einde geleidelijk te komen tot:

      • (a) het instellen van uitgebreide diensten voor beroepsvoorlichting en beroepskeuzevoorlichting voor de gehele plattelandsbevolking;

      • (b) het instellen dan wel het algemeen toegankelijk maken van een systematische basisopleiding voor jongeren;

      • (c) het opstellen van uitgebreide programma's van doorlopende of met tussenpozen gegeven nascholing ter voldoening aan de behoeften van de volwassenen.

  • 37. De landen die, om financiële redenen of wegens een tekort aan geschoold personeel, niet in staat zijn passende diensten aan de gehele plattelandsbevolking ter beschikking te stellen, zouden kunnen overwegen:

    • (a) hun actie voorlopig te concentreren op enkele gebieden van hun land, uit de ervaringen waarmee zij lering zouden kunnen trekken met het oog op latere actie in andere gebieden van het land;

    • (b) prioriteiten te verlenen aan werknemers die zelf geen land in bezit hebben en aan andere economisch zwakke groepen in de plattelandsgebieden die het meest dringend behoefte hebben aan economische en sociale rechtvaardigheid.

B. Bedrijfstakken waarin technieken en arbeidsmethoden worden gebruikt die aan veroudering onderhevig zijn

  • 38.

    • (1) De programma's die van toepassing zijn op bedrijfstakken en op beroepen waarin doorgaans technieken en arbeidsmethoden worden gebruikt die aan veroudering onderhevig zijn dienen naar behoefte te worden ontwikkeld volgens dezelfde beginselen als die welke gelden voor plattelandsgebieden.

    • (2) Deze programma's dienen ten doel te hebben aan personen die in deze bedrijfstakken werkzaam zijn of deze beroepen uitoefenen dan wel op het punt staan dit te gaan doen, een beroepskeuzevoorlichting en een beroepsopleiding te geven die hen in staat stellen deel te nemen aan of bij te dragen tot de modernisering van de methoden en van de produkten alsmede te profiteren van de ingevoerde veranderingen.

  • 39. De voorlichtingsdiensten en andere adviserende diensten ten behoeve van zelfstandigen en ondernemers in het kleinbedrijf in deze bedrijfstakken en beroepen dienen deze personen te informeren over de mogelijkheden om in hun bedrijf vernieuwingen in te voeren alsmede over de beroepsopleiding en andere diensten die hen daarbij zouden kunnen helpen.

  • 40. Bij de opzet van de beroepsopleiding voor deze bedrijfstakken en deze beroepen, dient vooral rekening te worden gehouden met:

    • (a) de noodzaak en de mogelijkheden tot het verruimen van het werkterrein van de bedrijven of tot het specialiseren van de werkzaamheden van sommige bedrijven, alsmede met de weerslag die een dergelijke verruiming of specialisatie kan hebben op het gebied van de beroepsopleiding;

    • (b) de mogelijkheden tot het verbeteren van de methoden van beroepsopleiding en, in het bijzonder, tot het verstrekken van middelen voor een doorlopende opleiding;

    • (c) de mogelijkheden tot het combineren van de opleidingsdiensten voor bedrijfsleiders met andere maatregelen ten einde hun vakkundigheid te vergroten;

    • (d) het scheppen van nieuwe mogelijkheden voor betaalde arbeid.

  • 41. Voor de bedrijfstakken en de beroepen als hierboven bedoeld:

    • (a) zou de beroepsopleiding, in het begin, kunnen worden opgevat als aanvulling op de traditionele leerlingstelsels waarbij theoretische en praktische vakkennis wordt verkregen;

    • (b) dient bij de beroepsopleiding rekening te worden gehouden zowel met de behoeften van de jongeren die een eerste opleiding ontvangen als met de behoeften van de personen die reeds werkzaam zijn in deze bedrijfstakken of in deze beroepen, met inbegrip van ondernemers in het kleinbedrijf en anderen die de eerste opleiding van jongeren verzorgen.

C. Industrieën en bedrijven die achterop raken of op andere werkzaamheden overschakelen

  • 42. Wanneer industrieën of bedrijven achterop raken dienen de getroffen werknemers tijdig gebruik te kunnen maken van een beroepskeuzevoorlichting en een beroepsopleiding waardoor hun omscholing wordt vergemakkelijkt en waardoor zij ander werk kunnen vinden.

  • 43. Wanneer industrieën of bedrijven overschakelen op andere produkten, produktiemethoden of te verlenen diensten, dienen de getroffen werknemers tijdig gebruik te kunnen maken van opleidingscursussen die worden georganiseerd in samenwerking met de betrokken industrieën of bedrijven, zodat zij zich in hun nieuwe werkzaamheden kunnen bekwamen.

D. Nieuwe industrieën

  • 44. Bij het opzetten van de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding in verband met de vestiging van nieuwe industrieën, dient rekening te worden gehouden met:

    • (a) de behoefte aan werknemers, deskundigen, leidinggevend personeel en bestuurders, tijdens de bouw en na het in werking stellen van nieuwe fabrieken, alsmede met de noodzaak de personen die zijn ingezet bij de bouw van de fabrieken eventueel om te scholen, ten einde hen op andere posten in te zetten wanneer de bouwwerkzaamheden zijn voltooid;

    • (b) de behoefte aan zelfstandigen en ondernemers om als onderaannemer te fungeren voor de nieuwe industrieën;

    • (c) de noodzaak inlichtingen over en een beroepsopleiding voor de nieuwe werkzaamheden te verschaffen die mogelijk of noodzakelijk zijn geworden door de economische ontwikkeling van de streek;

    • (d) de noodzaak beroepskeuzevoorlichting en mogelijkheden voor omscholing te verschaffen voor personen wier theoretische en praktische kennis is verouderd in verband met de ontwikkeling van de structuur van de vraag naar arbeidskrachten in de streek;

    • (e) de noodzaak nieuwe mogelijkheden aan zelfstandigen en ondernemers te verschaffen, wier werkzaamheden nadelige gevolgen zouden kunnen ondervinden van de concurrentie van nieuwe industrieën.

VII. Bijzondere bevolkingsgroepen

  • 45.

    • (1) Er dienen maatregelen te worden genomen om bepaalde bevolkingsgroepen een doeltreffende en gerichte beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding te geven zodat zij op het gebied van de werkgelegenheid gelijke kansen hebben en beter kunnen worden ingepast in de maatschappij en in de economie.

    • (2) Het is dienstig bijzondere aandacht te schenken met name aan de volgende groepen:

      • (a) personen die nooit een school hebben bezocht of die de school vroegtijdig hebben verlaten;

      • (b) oudere werknemers;

      • (c) leden van minderheidsgroepen op het gebied van de taal of anderszins;

      • (d) geestelijk en lichamelijk gehandicapten.

A. Personen die nooit een school hebben bezocht of die de school vroegtijdig hebben verlaten

  • 46. Er dienen maatregelen te worden genomen om aan alle personen die nooit een school hebben bezocht of de school hebben verlaten alvorens een algemeen ontwikkelingsniveau te hebben bereikt dat voldoende is om volledig te kunnen worden opgenomen in een veranderende maatschappij en economie, een beroepskeuzevoorlichting, een algemene vorming en een eerste beroepsopleiding te geven waarbij rekening wordt gehouden met de bestaande mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

  • 47. De beroepskeuzevoorlichting voor personen die nooit een school hebben bezocht of die de school hebben verlaten alvorens voldoende lezen, schrijven en rekenen te hebben geleerd, dient zo ruim mogelijk te zijn, met inachtneming van de bijzondere maatregelen voor onderwijs en beroepsopleiding en de andere mogelijkheden van onderwijs, opleiding en tewerkstelling die naar verwachting voor hen beschikbaar zullen zijn.

  • 48.

    • (1) Regelingen voor een eerste vakopleiding of voor een algemene vorming ten behoeve van deze personen zouden onder meer kunnen omvatten:

      • (a) een part-time onderricht in kennis en vaardigheden op het gebied van hun werk alsmede een met dat onderricht verbandhoudend algemeen onderwijs voor kinderen die werken op de boerderij of in het bedrijf van hun ouders dan wel in andere economische sectoren;

      • (b) cursussen waarin een eerste vakopleiding en aanvullend algemeen onderwijs wordt gegeven voor jongeren en, zo nodig, voor volwassenen, ten einde hun toegang tot een gerichte beroepsopleiding te vergemakkelijken of hun arbeids- en promotiemogelijkheden te verruimen;

      • (c) regelingen voor jonge werklozen om een bijzondere beroepsopleiding te volgen in combinatie met produktieve arbeid en, zo nodig, aangevuld met cursussen voor algemeen vormend onderwijs ten einde hun de vorming, de vaardigheden en de arbeidsgewoonten bij te brengen die zij nodig hebben om nuttig en betaald werk te kunnen verrichten;

      • (d) met name voor volwassenen, cursussen in lezen, schrijven en rekenen in samenhang met een beroepsopleiding, gericht op de theoretische en praktische kennis die vereist is voor een bepaald beroep of een bepaald soort werk alsmede voor een actieve deelneming aan de ontwikkeling; dit onderwijs dient te worden gecoördineerd met de algemene maatregelen ter bestrijding van het analfabetisme;

      • (e) bijzondere nascholingscursussen gericht op het algemene en het technische onderwijs voor werkende jongeren en volwassenen ten einde hun vakkundigheid te vergroten en hun promotiekansen te verbeteren;

      • (f) bijzondere cursussen bestemd voor personen die geen of weinig onderwijs hebben genoten en gericht op dringend noodzakelijke vakbekwaamheid.

    • (2) Voor de uitvoering van de regelingen, bedoeld in deze paragraaf, dienen bijzondere methoden voor beroepsopleiding te worden ontwikkeld en toegepast.

  • 49. De diploma's die kunnen worden behaald in het kader van deze regelingen dienen te worden gelijkgesteld met die welke kunnen worden uitgereikt in schoolverband of aan personen die op een andere wijze zijn opgeleid.

B. Oudere werknemers

  • 50.

    • (1) Maatregelen om oudere werknemers te helpen bij moeilijkheden die zij ondervinden in het werk, zouden, waar nodig, onder meer kunnen omvatten:

      • (a) het onderkennen en zoveel mogelijk veranderen van de arbeidsomstandigheden die het lichamelijk en geestelijk verouderingsproces zouden kunnen versnellen;

      • (b) het geven van die beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding aan oudere werknemers die zij nodig hebben, in het bijzonder ten aanzien van de noodzaak om:

        • (i) hun kennis en vakbekwaamheid up to date te houden door hun tijdig relevante informatie te geven;

        • (ii) het niveau van hun algemene ontwikkeling en van hun vakbekwaamheid te verhogen door het aanstellen van deskundigen op het gebied van de beroepsopleiding voor volwassenen, zodat dit niveau vergelijkbaar is met dat van jongeren die meer onderwijs en een betere opleiding hebben genoten en die reeds in hetzelfde beroep werkzaam zijn of daarin beginnen;

        • (iii) hen tijdig te informeren over de bestaande nascholingsmogelijkheden en met de nascholing te beginnen of deze voort te zetten voordat nieuwe technieken en arbeidsmethoden worden ingevoerd;

        • (iv) oudere werknemers, zo nodig, in hun eigen beroep of in een ander beroep ander werk te geven waarin zij hun vaardigheden en hun ervaring kunnen gebruiken, zoveel mogelijk zonder vermindering van inkomsten;

        • (v) erop toe te zien dat zij niet van beroepsopleiding verstoken blijven door irreële toelatingseisen wat leeftijd betreft;

        • (vi) methoden voor beroepsopleiding te ontwikkelen die zijn afgestemd op oudere werknemers;

        • (vii) alles in het werk te stellen opdat zij de beschikking krijgen over technisch en pedagogisch bekwame leerkrachten die in staat zijn oudere werknemers een nascholing te geven die voorziet in hun bijzondere behoeften;

      • (c) het aanmoedigen van oudere werknemers om gebruik te maken van de voorzieningen op het gebied van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding of van de mogelijkheden tot overplaatsing die hun worden geboden en die hen zouden kunnen helpen bij het oplossen van hun problemen;

      • (d) de publieke opinie en in het bijzonder het personeel dat is belast met beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, het personeel van arbeidsbureaus en van andere betrokken sociale diensten, werkgever en werknemers voor te lichten omtrent de inspanningen die oudere werknemers zich soms moeten getroosten om zich aan te passen aan hun werk, alsmede omtrent de wenselijkheid deze personen hierbij te helpen.

    • (2) Er dienen zoveel mogelijk maatregelen te worden genomen om arbeidsmethoden, gereedschap en uitrusting te ontwikkelen in overeenstemming met de bijzondere behoeften van oudere werknemers en om hun de nodige opleiding te geven om dit gereedschap en deze uitrusting te kunnen gebruiken.

C. Minderheidsgroepen op het gebied van de taal en anderszins

  • 51. Personen die behoren tot minderheidsgroepen op het gebied van de taal of anderszins, dienen beroepskeuzevoorlichting te krijgen waarbij hun in hun eigen taal of in een taal die zij machtig zijn of desnoods in een andere taal met behulp van tolken, informatie wordt verstrekt omtrent de arbeidssituatie, de rechten en plichten van alle betrokkenen alsmede omtrent de beschikbare hulp om hun bijzondere problemen op te lossen.

  • 52. Bijzondere programma's voor beroepsopleiding dienen, naar behoefte, binnen het bereik te worden gebracht van minderheden op het gebied van de taal of anderszins. Voor de minderheden op het gebied van de taal dienen deze programma's zo mogelijk in hun eigen taal te worden gegeven, en zo nodig taalonderricht te omvatten.

D. Lichamelijk en geestelijk gehandicapten

  • 53.

    • (1) De gehandicapten dienen, voor zover zij hiermee gebaat kunnen zijn, gebruik te kunnen maken van de programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding die bedoeld zijn voor de gehele bevolking.

    • (2) Wanneer dit niet in aanmerking komt in verband met de ernst of de aard van de handicap of met de bijzondere behoeften van bepaalde groepen gehandicapten, dienen speciaal aangepaste programma's te worden opgesteld.

    • (3) Alles dient in het werk te worden gesteld om de publieke opinie, werkgevers, werknemers, medisch en paramedisch personeel en maatschappelijke werkers voor te lichten omtrent de noodzaak gehandicapten die beroepskeuzevoorlichting en die beroepsopleiding te geven die hen in staat stellen arbeid te vinden die beantwoordt aan hun behoeften, alsmede omtrent de aanpassingen in de arbeidsplaats die voor sommigen van hen nodig kunnen zijn alsmede omtrent de bijzondere steun die voor hen in hun werk wenselijk zou zijn.

    • (4) Er dienen maatregelen te worden genomen om gehandicapten zoveel mogelijk in te passen of weer in te passen in het produktieproces en in een normale werkomgeving.

    • (5) Rekening dient te worden gehouden met de Aanbeveling over beroepsrevalidatie van minder-validen, 1955.

VIII. Het bevorderen van gelijke kansen voor vrouwen en mannen ten aanzien van opleiding en arbeid

  • 54.

    • (1) Er dienen maatregelen te worden genomen om vrouwen en mannen gelijke kansen te geven ten aanzien van de arbeid en in de maatschappij in het algemeen.

    • (2) Deze maatregelen dienen een onderdeel te vormen van het geheel van economische, sociale en culturele maatregelen die door regeringen worden genomen om de arbeidssituatie van de vrouw te verbeteren en zij dienen zoveel mogelijk erop gericht te zijn om:

      • (a) in de publieke opinie en in het bijzonder bij ouders, onderwijskrachten, personen die belast zijn met beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, personeel van arbeidsbureaus en andere sociale diensten, werkgevers en werknemers begrip te wekken voor de wenselijkheid om vrouwen en mannen op voet van gelijkheid te doen deelnemen aan het maatschappelijke en economische leven en de wenselijkheid om de traditionele instelling ten aanzien van de rol van de vrouw en van de man thuis en in de arbeidssfeer te veranderen;

      • (b) meisjes en vrouwen beroepskeuzevoorlichting te geven die hun dezelfde mogelijkheden voor onderwijs, beroepsopleiding en arbeid biedt als jongens en mannen, hen aan te moedigen ten volle gebruik te maken van deze mogelijkheden en de omstandigheden te scheppen die hen hiertoe in staat stellen;

      • (c) te bevorderen dat meisjes en vrouwen gelijkelijk toegang hebben tot alle soorten van onderwijs en tot beroepsopleiding voor alle soorten arbeid met inbegrip van die waartoe tot dusverre alleen jongens en mannen toegang hadden, onverminderd de bepalingen van de Verdragen en Aanbevelingen van de internationale Arbeidsorganisatie;

      • (d) de nascholing van meisjes en vrouwen te bevorderen met het oog op hun persoonlijke ontplooiing en bevordering tot geschoolde arbeid en verantwoordelijke functies, door er bij werkgevers op aan te dringen meisjes en vrouwen dezelfde mogelijkheden te bieden om hun beroepservaring uit te breiden als worden geboden aan mannelijke werknemers met dezelfde ontwikkeling en vakbekwaamheid;

      • (e) zoveel mogelijk opvangmogelijkheden te scheppen en andere diensten in het leven te roepen voor kinderen van alle leeftijden ten einde meisjes en vrouwen die kostwinner zijn voor een gezin in staat te stellen gebruik te maken van de normale opleidingsmogelijkheden alsmede bijzondere regelingen te treffen bijvoorbeeld in de vorm van part-time cursussen of schriftelijke cursussen, programma's voor gespreide beroepsopleiding of programma's waarbij gebruik gemaakt wordt van massamedia;

      • (f) opleidingsprogramma's op te stellen voor vrouwen boven de leeftijd waarop men in de regel een werkkring aanvaardt en die voor het eerst of na een periode van onderbreking aan het werk wensen te gaan.

  • 55. Mannen die met dezelfde problemen te maken hebben, dienen eveneens gebruik te kunnen maken van speciale regelingen en programma's die overeenkomen met die welke zijn bedoeld in paragraaf 54, tweede lid, letters e en f, van deze Aanbeveling.

  • 56. Bij de toepassing van de maatregelen die gericht zijn op het bevorderen van gelijke kansen voor vrouwen en mannen ten aanzien van opleiding en arbeid, dient rekening te worden gehouden met het Verdrag betreffende de werkgelegenheidspolitiek en de Aanbeveling betreffende het werkgelegenheidsbeleid, 1964.

IX. Migrerende werknemers

  • 57. Aan migrerende werknemers dient een doeltreffende beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding te worden gegeven opdat zij gelijke arbeidskansen hebben.

  • 58. Bij de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding dient er rekening mede te worden gehouden dat migrerende werknemers soms een gebrekkige kennis hebben van de taal van het land waarin zij werken. Het bepaalde in paragraaf 51 en 52 van deze Aanbeveling dient eveneens op hen van toepassing te zijn.

  • 59. Bij de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding van migrerende werknemers dient rekening te worden gehouden met:

    • (a) de behoeften van het land waarin zij gaan werken;

    • (b) de mogelijke herinpassing van de migrerende werknemers in de economie van hun land van herkomst.

  • 60. Bij de beroepskeuzevoorlichting en de beroepsopleiding van migrerende werknemers dient rekening te worden gehouden met de van toepassing zijnde bepalingen vervat in de Verdragen en Aanbevelingen van de Internationale Arbeidsorganisatie betreffende die werknemers, Deze aangelegenheden dienen eveneens te worden geregeld in Overeenkomsten tussen de landen van herkomst en de ontvangende landen.

X. Opleiding van het personeel belast met werkzaamheden betreffende beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding

  • 61. De regelingen betreffende opleiding van het personeel dienen gericht te zijn op alle personen die, al dan niet met een volledige dagtaak, belast zijn met de planning, de organisatie, de administratie, de totstandbrenging, de controle of de verzorging van beroepskeuzevoorlichting of beroepsopleiding.

  • 62.

    • (1) Behalve de opleiding die zij ontvangen op het gebied van beroepskeuzevoorlichting, met inbegrip van individuele adviezen, dienen de personen die belast zijn met het geven van beroepskeuzevoorlichting, op de hoogte te worden gebracht van arbeidsaangelegenheden in het algemeen en van arbeidsomstandigheden en functies van werknemers in een groot aantal beroepen op alle niveaus van vakbekwaamheid en verantwoordelijkheid alsmede van arbeids- en carrièremogelijkheden die deze beroepen bieden en van de opleidingscursussen en opleidingsvoorzieningen die behoren bij deze beroepen. Zij dienen eveneens op de hoogte te worden gebracht van alle algemene aspecten van collectieve arbeidsovereenkomsten en de rechten en plichten die voortvloeien uit de arbeidswetgeving.

    • (2) Bij de opleiding van personen belast met beroepskeuzevoorlichting dient waar nodig aandacht te worden besteed aan de fysiologische, psychologische en sociologische kenmerken van verschillende groepen alsmede aan de gespecialiseerde methoden van beroepskeuzevoorlichting.

  • 63.

    • (1) De personen belast met het geven van beroepsopleiding dienen ruime theoretische en praktische kennis te hebben alsmede een gedegen arbeidservaring in de vakken waarin zij les geven of in de functies waarvoor zij opleiden en een technische en pedagogische opleiding te hebben gevolgd aan instellingen voor onderwijs en opleiding.

    • (2) Bij de opleiding van deze personen dient zo nodig aandacht te worden besteed aan de verschillende kenmerken en houdingen van de verschillende groepen cursisten alsmede aan de gespecialiseerde opleidingsmethoden.

  • 64.

    • (1) De personen belast met beroepsopleiding in bijzondere bedrijfstakken, dienen op de hoogte te zijn van de maatschappelijke, economische en technische kenmerken van de desbetreffende bedrijfstak.

    • (2) Zo dienen bijvoorbeeld de personen die belast zijn met werkzaamheden op het gebied van plattelandsontwikkeling, behalve technisch onderwijs, beroepsonderwijs en beroepsopleiding in hun specialisme, een opleiding te ontvangen op bijvoorbeeld de volgende gebieden:

      • (a) economie van de landbouw, de bosbouw en van andere werkzaamheden op het platteland;

      • (b) bedrijfsmethoden en -technieken voor landbouw en bosbouw;

      • (c) plattelandssociologie en plattelandsinstellingen;

      • (d) algemene technieken voor massacommunicatie en voorlichting;

      • (e) werkzaamheden van coöperaties, daar waar deze ondernemingsvorm voorkomt.

  • 65. De personen belast met beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding van bepaalde bevolkingsgroepen dienen op de hoogte te zijn van de specifieke sociale en economische problemen van deze groepen.

  • 66.

    • (1) De personen belast met planning, organisatie, administratie of controle van de programma's voor beroepskeuzevoorlichting of beroepsopleiding, met name de directeuren en stafleden van instellingen of van diensten voor beroepskeuzevoorlichting, personen die binnen de bedrijven de opleiding verzorgen en zij die hierover de leiding hebben alsmede adviseurs op het gebied van beroepskeuzevoorlichting of beroepsopleiding dienen ervaring te bezitten op het gebied van beroepskeuzevoorlichting of op dat van beroepsopleiding.

    • (2) De personen die deze verantwoordelijkheden dragen bij programma's voor beroepsopleiding dienen, zoveel mogelijk, ervaring te hebben in het werken in bedrijven naast hun ervaring op het gebied van beroepsopleiding.

  • 67. Alle personen belast met werkzaamheden op het gebied van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding dienen veelvuldig in de gelegenheid te worden gesteld om hun kennis inzake de sociale, economische, technische en psychologische aspecten van hun werkzaamheden bij te houden en aan te vullen alsmede om zich op de hoogte te stellen van nieuwe methoden en technieken die op hun werk van toepassing zijn.

XI. Onderzoek

  • 68. De Leden dienen onderzoekprogramma's en experimentele programma's op te stellen met het doel om

    • (a) te bepalen volgens welke criteria prioriteiten worden vastgesteld en een beleid wordt uitgestippeld ten behoeve van de ontwikkeling van beroepskeuzevoorlichting en beroepsscholing voor bepaalde bedrijfstakken en voor bepaalde bevolkingsgroepen;

    • (b) de huidige en toekomstige mogelijkheden vast te stellen van tewerkstelling in de verschillende bedrijfstakken en in de verschillende beroepen;

    • (c) de kennis te verbeteren op het gebied van de psychologische, sociologische en pedagogische aspecten van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding;

    • (d) de doeltreffendheid van alle onderdelen van de systemen voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding te beoordelen zowel op het gebied van het functioneren ervan als op dat van de ermee bereikte resultaten;

    • (e) de directe en indirecte kosten en voordelen vast te stellen van de verschillende systemen en de diverse methoden voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding;

    • (f) voor de betrokken bevolkingsgroepen verbetering aan te brengen in psychologische tests en andere methoden voor het bepalen van persoonlijke bekwaamheid, het beoordelen van aanleg en belangstelling en het vaststellen van het peil van kennis en vakbekwaamheid dat is bereikt door middel van de beroepsopleiding;

    • (g) een aanvulling te geven op de beschikbare informatie omtrent beroepen en de hieraan gestelde eisen.

XII. Bestuurlijke aspecten en vertegenwoordigende organen

  • 69.

    • (1) De overheidsinstanties en de organen die verantwoordelijk zijn voor algemeen vormend onderwijs en beroepskeuzevoorlichting, technisch onderwijs en beroepsonderwijs alsmede beroepsopleiding, opleiding van het personeel belast met de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen en met de opleiding van leidinggevend personeel, de overheidsinstanties en de organen die zich bezighouden met planning en uitvoering van het beleid inzake werkgelegenheid en economische en sociale ontwikkeling alsmede de organen die zowel de verschillende bedrijfstakken en de verschillende beroepen als de verschillende betrokken bevolkingsgroepen vertegenwoordigen, dienen samen te werken bij de bepaling van het beleid, de planning en de uitvoering van programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding.

    • (2) Vertegenwoordigers van werkgevers- en werknemersorganisaties dienen zitting te hebben in de organen die verantwoordelijk zijn voor de leiding van de openbare opleidingsinstellingen en die belast zijn met het toezicht op de werkzaamheden van deze instellingen; wanneer dergelijke organen niet bestaan, dienen vertegenwoordigers van werkgevers- en werknemersorganisaties op een andere wijze te worden betrokken bij de oprichting, de leiding van en het toezicht op dergelijke instellingen.

  • 70. Naast het deelnemen aan de beleidsbepaling en aan de planning en uitvoering van programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, dienen de vertegenwoordigende organen, met inachtneming van de nationale wetgeving en binnen het raam van de nationale planning:

    • (a) hun leden aan te moedigen en te helpen om:

      • (i) mogelijkheden en voorzieningen te bieden voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding;

      • (ii) deze activiteiten te steunen;

      • (iii) van de geboden mogelijkheden en beschikbaar gestelde middelen volledig gebruik te maken;

    • (b) naar behoefte, een beroepskeuzevoorlichting en een beroepsopleiding te bieden ter aanvulling van hetgeen door andere organen, diensten of personen wordt gedaan en inlichtingen te verstrekken ter vergemakkelijking van dit laatste;

    • (c) deel te nemen aan onderzoekwerkzaamheden.

  • 71. De onderscheiden taken en verantwoordelijkheden van allen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van menselijke hulpbronnen, dienen duidelijk te worden omschreven.

  • 72. Bij de toepassing van de programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding dienen regelingen te worden getroffen met het oog op:

    • (a) het adviseren van de betrokken organen, diensten, instellingen en bedrijven over de maatschappelijke, technische en methodologische aspecten van de uitvoering van deze programma's;

    • (b) het beschikbaar stellen van ondersteunende diensten en middelen zoals onderzoek, normen en richtlijnen inzake het organiseren van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, audio-visuele hulpmiddelen en informatie over de juiste technieken en methoden;

    • (c) het organiseren van staatsexamens of het gebruik maken van andere middelen waardoor de vakbekwaamheid, verworven voor de beroepen die vallen onder de normen van beroepsopleiding, kan worden beoordeeld;

    • (d) het opleiden van personeel;

    • (e) het regelmatig bekendmaken van resultaten van verricht onderzoek en van gedane proefnemingen aan de personen en organen die verantwoordelijk zijn voor de planning en de uitvoering van de programma's;

    • (f) het verstrekken van passende financiële hulp voor de uitvoering van de programma's.

XIII. Regelmatige toetsing

  • 73. De Leden dienen hun programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding regelmatig aan een onderzoek te onderwerpen ten einde:

    • (a) opleidingspersoneel, voorzieningen en beschikbare middelen optimaal te gebruiken;

    • (b) organisatie, inhoud en methoden van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding aan te passen aan de veranderde omstandigheden en eisen van de verschillende bedrijfstakken, de behoeften van bepaalde bevolkingsgroepen alsmede de bereikte vooruitgang op het gebied van ter zake dienende kennis;

    • (c) andere maatregelen vast te stellen die nodig kunnen zijn voor de tenuitvoerlegging van hun beleid met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen bedoeld in de paragrafen 4 t/m 6 van de Aanbeveling.

XIV. Internationale samenwerking

  • 74. De Leden dienen bij de planning, de ontwikkeling en de uitvoering van programma's voor beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding zo nauw mogelijk samen te werken, met inschakeling, zo nodig, van overheids- en particuliere regionale en internationale organisaties alsmede van particuliere nationale organisaties.

  • 75. Deze samenwerking zou met name er op gericht kunnen zijn om:

    • (a) bilaterale of multilaterale bijstand te verlenen aan andere landen voor de planning, de ontwikkeling en de uitvoering van dergelijke programma's;

    • (b) gezamenlijk onderzoekingen en proefnemingen te organiseren ten einde organisatie en doeltreffendheid van planning en uitvoering van de programma's te verbeteren;

    • (c) opleidingsmogelijkheden ter beschikking te stellen of deze gezamenlijk in het leven te roepen ten einde personen die betrokken zijn bij beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding in staat te stellen die kennis, vakbekwaamheid en ervaring op te doen die zij niet in hun eigen land kunnen verwerven;

    • (d) te komen tot geregelde uitwisseling van informatie omtrent beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding, in het bijzonder omtrent resultaten van onderzoekprogramma's en programma's van proefnemingen door middel van bijeenkomsten van deskundigen, symposia, studiegroepen en uitwisseling van publikaties;

    • (e) geleidelijk voor een groep van landen te komen tot harmonisering van normen voor beroepsopleiding die van toepassing zijn op eenzelfde beroep ten einde beroepsmobiliteit en toegang tot een opleiding in het buitenland te vergemakkelijken;

    • (f) de meest noodzakelijke documentatie en hulpmiddelen op het gebied van beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding waaronder leerprogramma's en functieanalyses te ontwikkelen en te verspreiden voor gebruik in een groep van landen of in een gebied met gelijksoortige behoeften of waar ernaar gestreefd wordt het peil van beroepsopleiding en van verzorging van beroepskeuzevoorlichting op vergelijkbare hoogte te brengen.

  • 76. De Leden dienen na te gaan of het wenselijk is om voor een bepaald gebied of voor een bepaalde groep van landen centra op te richten of tot de oprichting daarvan bij te dragen en deze gezamenlijk te benutten ten einde uitwisseling van ervaring te vergemakkelijken en samenwerking bij de uitvoering van programma's en methodologisch onderzoek te bevorderen.

XV. Gevolgen ten aanzien van vorige aanbevelingen

  • 77.

    • (1) Deze Aanbeveling treedt in de plaats van de Aanbeveling betreffende de beroepskeuzevoorlichting, 1949, de Aanbeveling betreffende de vakopleiding (landbouw), 1956, alsmede de Aanbeveling betreffende de vakopleiding, 1962.

    • (2) De Aanbeveling over de beroepsrevalidatie van mindervaliden, 1955, de Aanbeveling betreffende de beroepsopleiding van vissers, 1966, de Aanbeveling voor speciale jeugdprogramma's, 1970, en de Aanbeveling betreffende de beroepsopleiding van zeevarenden, 1970, blijven van toepassing voor de categorieën personen die hieronder vallen.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van de Aanbeveling, naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in haar Zestigste, Zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op 25 juni 1975.

TEN BLIJKE WAARVAN hun handtekening hebben geplaatst op zesentwintig juni 1975:

De Voorzitter van de Conferentie,

(w.g.) BLAS F. OPLE

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) FRANCIS BLANCHARD

Naar boven