Overeenkomst tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering [...] belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen, 's-Gravenhage, 07-03-1988

Geraadpleegd op 19-03-2024.
Geldend van 19-10-2010 t/m heden

Overeenkomst tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van Maleisië tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen

Authentiek : EN

Agreement between the Government of the Kingdom of the Netherlands and the Government of Malaysia for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income

The Government of the Kingdom of the Netherlands and

the Government of Malaysia,

Desiring to conclude an Agreement for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income,

Have agreed as follows:

CHAPTER I. SCOPE OF THE AGREEMENT

Article 1. Personal scope

This Agreement shall apply to persons who are residents of one or both of the States.

Article 2. Taxes covered

  • 1 The existing taxes to which the Agreement shall apply are in particular:

    • (a) in the Netherlands:

      • (i) de inkomstenbelasting (income tax),

      • (ii) de loonbelasting (wages tax),

      • (iii) de vennootschapsbelasting (company tax) including the Government share in the net profits of the exploitation of natural resources levied pursuant to the Mijnwet 1810 (the Mining Act of 1810) with respect to concessions issued from 1967, or pursuant to the Mijnwet Continentaal Plat 1965 (the Nederlands Continental Shelf Mining Act of 1965),

      • (iv) de dividendbelasting (dividend tax),

      (hereinafter referred to as “Netherlands tax”);

    • (b) in Malaysia:

      • (i) income tax and excess profit tax,

      • (ii) supplementary income taxes, that is, tin profits tax, development tax and timber profits tax, and

      • (iii) petroleum income tax,

      (hereinafter referred to as “Malaysian tax”).

  • 2 This Agreement shall also apply to any identical or substantially similar taxes which are imposed by either State after the date of signature of this Agreement in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authority of each State shall notify the competent authority of the other State of any significant changes which have been made in the laws of its State relating to the taxes to which this Agreement applies.

CHAPTER II. DEFINITIONS

Article 3. General definitions

  • 1 For the purposes of this Agreement, unless the context otherwise requires:

    • (a) the term “State” means the Netherlands or Malaysia, as the context requires; the term “States” means the Netherlands and Malaysia;

    • (b) the term “the Netherlands” comprises the part of the Kingdom of the Netherlands that is situated in Europe and the part of the sea bed and its sub-soil under the North Sea, over which the Kingdom of the Netherlands has sovereign rights in accordance with international law;

    • (c) the term “Malaysia” means the Federation of Malaysia and includes any area adjacent to the territorial waters of Malaysia which, in accordance with international law, has been or may hereafter be designated under the laws of Malaysia concerning the Continental Shelf as an area within which the rights of Malaysia with respect to the exploration and exploitation of natural resources, whether living or non-living, of the sea bed and sub-soil and the superjacent waters, may be exercised;

    • (d) the term “person” includes an individual, a company and any other body of persons which is treated as a person for tax purposes;

    • (e) the term “company” means any body corporate or any entity which is treated as a body corporate for tax purposes;

    • (f) the terms “enterprise of one of the States” and “enterprise of the other State” mean respectively an enterprise carried on by a resident of one of the States and an enterprise carried on by a resident of the other State;

    • (g) the term “international traffic” means any transport by a ship or aircraft operated by an enterprise of one of the States, except when the ship or aircraft is operated solely between places in the other State;

    • (h) the term “national” means:

      • (i) any individual possessing the citizenship or nationality of one of the States;

      • (ii) any legal person, partnership, association and any other entity deriving its status as such from the laws in force in one of the States;

    • (i) the term “competent authority” means:

      • (i) in the Netherlands, the Minister of Finance or his authorised representative;

      • (ii) in Malaysia, the Minister of Finance or his authorised representative.

  • 2 As regards the application of the Agreement by one of the States, any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has under the law of the State concerning the taxes to which the Agreement applies.

Article 4. Resident

  • 1 For the purposes of this Agreement, the term “resident of one of the States” means:

    • (a) in the case of the Netherlands, a person who is resident in the Netherlands for the purposes of Netherlands tax; and

    • (b) in the case of Malaysia, a person who is resident in Malaysia for the purposes of Malaysian tax.

  • 2 Where by reason of the provisions of paragraph 1 an individual is a resident of both States, then his status shall be determined as follows:

    • (a) he shall be deemed to be a resident of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident of the State with which his personal and economic relations are closer (centre of vital interests);

    • (b) if the State in which he has his centre of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident of the State in which he has an habitual abode;

    • (c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident of the State of which he is a national;

    • (d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the States shall settle the question by mutual agreement.

  • 3 Where by reason of the provisions of paragraph 1 a person other than an individual is a resident of both States, then it shall be deemed to be a resident of the State in which its place of effective management is situated.

Article 5. Permanent establishment

  • 1 For the purposes of this Agreement, the term “permanent establishment” means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

  • 2 The term “permanent establishment” includes especially:

    • (a) a place of management;

    • (b) a branch;

    • (c) an office;

    • (d) a factory;

    • (e) a workshop;

    • (f) a mine, an oil or gas well, a quarry or any other place of extraction of natural resources including timber or other forest produce;

    • (g) a farm or plantation;

    • (h) an installation or structure used for the exploration of natural resources.

  • 3 The term “permanent establishment” likewise encompasses a building site, a construction, assembly or installation project or supervisory activities in connection therewith, but only where such site, project or activities continue for a period of more than six months.

  • 4 Notwithstanding the preceding provisions of this Article, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:

    • (a) the use of facilities solely for the purpose of storage, display or delivery of goods or merchandise belonging to the enterprise;

    • (b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of storage, display or delivery;

    • (c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of processing by another enterprise;

    • (d) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of purchasing goods or merchandise or of collecting information, for the enterprise;

    • (e) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of advertising, for the supply of information, for scientific research or for similar activities which have a preparatory or auxiliary character, for the enterprise;

    • (f) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in subparagraphs (a) to (e), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxiliary character.

  • 5 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, where a person - other than an agent of an independent status to whom paragraph 6 applies - is acting in one of the States on behalf of an enterprise of the other State, that enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in the first-mentioned State in respect of any activity which that person undertakes for the enterprise if the person:

    • (a) has, and habitually exercises, in the first-mentioned State an authority to conclude contracts in the name of the enterprise, unless the activities of such person are limited to those mentioned in paragraph 4 which, if exercised through a fixed place of business, would not make this fixed place of business a permanent establishment under the provisions of that paragraph; or

    • (b) has no such authority, but habitually maintains in the first-mentioned State a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise from which he regularly fills orders on behalf of the enterprise.

  • 6 An enterprise shall not be deemed to have a permanent establishment in one of the States merely because it carries on business in that State through a broker, general commission agent or any other agent of an independent status, where such persons are acting in the ordinary course of business, except where such an agent carries on business wholly or almost wholly for that enterprise itself or for that enterprise and other enterprises which are controlled by it or having a controlling interest in it.

  • 7 The fact that a company which is a resident of one of the States controls or is controlled by a company which is a resident of the other State, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other.

Article 6. Limitation of relief

  • 1 Where this Agreement provides (with or without other conditions) that income shall be relieved wholly or partly from tax in one of the States and under the laws in force in the other State the said income in subject to tax by reference to the amount thereof which is remitted to or received in that other State and not by reference to the full amount thereof, then the relief to be allowed under this Agreement in the first-mentioned State shall apply only to so much of the income as is remitted to or received in that other State:

    Provided that where –

    • (a) in accordance with the foregoing provisions of this Article, relief has not been allowed in the first instance in the first-mentioned State in respect of an amount of income; and

    • (b) that amount of income has subsequently been remitted to or received in the other State and is thereby subject to tax in that other State,

    the first-mentioned State shall, subject to any laws thereof for the time being in force limiting the time and setting out the method for the making of a refund of tax, allow relief in respect of that amount of income in accordance with the appropriate provisions of this Agreement.

  • 2 The provisions of Chapter III of this Agreement shall not apply to persons entitled to any special tax benefit under:

    • a) a law of either one of the States which has been identified in an Exchange of Notes between the States; or

    • b) any substantially similar law subsequently enacted.

CHAPTER III. TAXATION OF INCOME

Article 7. Income from immovable property

  • 1 Income derived by a resident of one of the States from immovable property situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 The term “immovable property” shall have the meaning which it has under the law of the State in which the property is situated. The term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provisions of general law respecting landed property apply, usufruct of immovable property and rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, oil or gas wells, quarries and other places of extraction of natural resources or of timber or other forest produce. Ships, boats and aircraft shall not be regarded as immovable property.

  • 3 The provisions of paragraph 1 shall apply to income derived from the direct use, letting or use in any other form of immovable property.

  • 4 The provisions of paragraphs 1 and 3 shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of professional services.

Article 8. Business income or profits

  • 1 The income or profits of an enterprise of one of the States shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on business as aforesaid, the income or profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment.

  • 2 Subject to the provisions of paragraph 3, where an enterprise of one of the States carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein, there shall in each State be attributed to that permanent establishment to income or profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions and dealing wholly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment.

  • 3 In determining the income or profits of a permanent establishment, there shall be allowed as deductions expenses including executive and general administrative expenses, which would be deductible if the permanent establishment were an independent enterprise, insofar as they are reasonably allocable to the permanent establishment, whether incurred in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere.

  • 4 If the information available is inadequate to determine the income or profits to be attributed to the permanent establishment, nothing in this Article shall affect the application of any law of a State relating to the determination of the tax liability of a person by making an estimate, provided that the result shall be in accordance with the principles contained in this Article.

  • 5 No income or profits shall be attributed to a permanent establishment by reason of the mere purchase by that permanent establishment of goods or merchandise for the enterprise.

  • 6 Where income or profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Agreement, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

Article 9. Shipping and air transport

  • 1 Income or profits of an enterprise of one of the States from the operation of ships or aircraft in international traffic shall be taxable only in that State.

  • 2 The provisions of paragraph 1 shall also apply to income or profits derived from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency.

Article 10. Associated enterprises

Where

  • (a) an enterprise of one of the States participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other State, or

  • (b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of one of the States and an enterprise of the other State,

and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any income or profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but, by reason of conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly.

Article 11. Dividends

  • 1 Dividends paid by a company which is a resident of one of the States to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, dividends paid by a company which is a resident of the Netherlands to a resident of Malaysia may also be taxed in the Netherlands and according to Netherlands law, but if the recipient is the beneficial owner of the dividends the tax so charged shall not exceed 15 per cent of the gross amount of the dividends. Where, however, the beneficial owner of the dividends is a company the capital of which is wholly or partly divided into shares and which holds directly or indirectly at least 25 per cent of the capital of the company paying the dividends, the Netherlands shall not levy a tax on the dividends.

    The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of this paragraph.

  • 3 Dividends paid by a company which is a resident of Malaysia to a resident of the Netherlands who is the beneficial owner thereof shall be exempt from any tax in Malaysia which is chargeable on dividends in addition to the tax chargeable in respect of the income or profits of the company:

    Provided that nothing in this paragraph shall affect the provisions of the Malaysian law under which the tax in respect of a dividend paid by a company which is a resident of Malaysia from which Malaysian tax has been, or has been deemed to be, deducted may be adjusted by reference to the rate of tax appropriate to the Malaysian year of assessment immediately following that in which the dividend was paid.

  • 4 The provisions of paragraphs 2 and 3 shall not affect the taxation of the company in respect of the income or profits out of which the dividends are paid.

  • 5 The term “dividends” as used in this Article means income from shares, “jouissance” shares or “jouissance” rights, mining shares, founders' shares or other rights, not being debt-claims, participating in profits, as well as income from other corporate rights assimilated to income from shares by the taxation law of the State of which the company making the distribution is a resident.

  • 6 The provisions of paragraphs 1, 2 and 3 shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of one of the States, carries on business in the other State of which the company paying the dividends is a resident, through a permanent establishment situated therein and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 8 shall apply.

  • 7 Where a company which is a resident of one of the States derives income or profits from the other State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment situated in that other State, nor subject the company's undistributed income or profits to a tax on the company's undistributed income or profits, even if the dividends paid or the undistributed income or profits consist wholly or partly of income or profits arising in such other State.

Article 12. Interest

  • 1 Interest arising in one of the States and paid to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such interest may also be taxed in the State in which it arises and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the interest the tax so charged shall not exceed 10 per cent of the gross amount of the interest.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2, interest paid or credited to a resident of the Netherlands by a person licensed to carry on banking business in Malaysia, or on an approved loan or a longterm loan shall be exempt from Malaysian tax.

  • 4 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraphs 2 and 3.

  • 5 The term “interest” as used in this Article means income from debt-claims of every kind, whether or not secured by mortgage, and whether or not carrying a right to participate in the debtor's profits, and in particular, income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums and prizes attaching to such securities, bonds or debentures. Penalty charges for late payment shall not be regarded as interest for the purpose of this Article.

  • 6 The provisions of paragraphs 1, 2 and 3 shall not apply if the beneficial owner of the interest, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the interest arises, through a permanent establishment situated therein, and the debtclaim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case, the provisions of Article 8 shall apply.

  • 7 Interest shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or statutory body thereof, or a resident of that State. Where, however, the person paying the interest, whether he is a resident of one of the States or not, has in one of the States a permanent establishment in connection with which the indebtedness on which the interest is paid was incurred, and such interest is borne by such permanent establishment, then such interest shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment is situated.

  • 8 Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the interest, having regard to the debtclaim for which it is paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Agreement.

  • 9 Notwithstanding the provisions of paragraph 2, the Government of one of the States shall be exempt from tax in the other State in respect of interest derived by the Government from that other State. For the purposes of this paragraph, the term “Government”:

    • (a) in the case of the Netherlands, means the Government of the Kingdom of the Netherlands and shall include:

      • (i) the local authorities;

      • (ii) the statutory bodies thereof;

      • (iii) the Nederlandse Bank (Central Bank);

      • (iv) the Nederlandse Financierings Maatschappij voor Ontwikkelingslanden N.V. (Netherlands finance company for developing countries) and the Nederlandse Investeringsbank voor Ontwikkelingslanden N.V. (Netherlands investment bank for developing countries);

      • (v) such institutions, the capital of which is wholly owned by the Government of the Kingdom of the Netherlands or the local authorities, as may be agreed from time to time between the competent authorities of the States;

    • (b) in the case of Malaysia, means the Government of Malaysia and shall include:

      • (i) the government of the states;

      • (ii) the local authorities;

      • (iii) the statutory bodies thereof;

      • (iv) the Bank Negara Malaysia;

      • (v) such institutions, the capital of which is wholly owned by the Government of Malaysia or the governments of the states or the local authorities, as may be agreed from time to time between the competent authorities of the States.

Article 13. Royalties

  • 1 Royalties arising in one of the States and paid to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such royalties may also be taxed in the State in which they arise and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of such royalties the tax so charged shall not exceed 8 per cent of the gross amount of the royalties.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2, approved industrial royalties as defined in paragraph 7 of this Article derived from Malaysia by a resident of the Netherlands shall be exempt from Malaysian tax.

  • 4 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraphs 2 and 3.

  • 5 Royalties derived by a resident of the Netherlands, being royalties that, as film rentals, are subject to the cinematograph film-hire duty in Malaysia, shall not be liable to Malaysian tax.

  • 6 The term “royalties” as used in this Article means payments of any kind received as a consideration for:

    • (a) the use of, or the right to use, any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process, copyright of any scientific work, or for the use of, or the right to use, industrial, commercial, or scientific equipment, or for information concerning industrial, commercial or scientific experience;

    • (b) the use of, or the right to use, cinematograph films, or tapes for radio or television broadcasting, or any copyright of literary or artistic work.

  • 7 The term “approved industrial royalties” means royalties as defined in sub-paragraph (a) of paragraph 6 which are approved and certified by the competent authority of Malaysia as payable for the purpose of promoting industrial development in Malaysia and which are payable by an enterprise which is wholly or mainly engaged in activities falling within one of the following classes:

    • (a) manufacturing, assembling or processing;

    • (b) construction, civil engineering or shipbuilding; or

    • (c) electricity, hydraulic power, gas or water supply.

  • 8 The provisions of paragraphs 1, 2 and 3 shall not apply if the beneficial owner of the royalties, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the royalties arise, through a permanent establishment situated therein and the right or property in respect of which the royalties are paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 8 shall apply.

  • 9 Royalties shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or statutory body thereof, or a resident of that State. Where, however, the person paying the royalties, whether he is a resident of one of the States or not, has in one of the States a permanent establishment in connection with which the obligation to pay the royalties was incurred, and such royalties are borne by such permanent establishment, then such royalties shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment is situated.

  • 10 Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties, having regard to the use, right or information for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Agreement.

Article 13A. Technical fees

  • 1 Technical fees arising in one of the States and paid to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such technical fees may also be taxed in the State in which they arise and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the technical fees, the tax so charged shall not exceed:

    • a) 10 per cent of the gross amount of the technical fees for payments made on or after 1 January 1990 but before 1 January 1996; and

    • b) 8 per cent of the gross amount of the technical fees for payments made on or after 1 January 1996.

  • 3 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2.

  • 4 The term ‘technical fees’ as used in this Article means payments of any kind to any person, other than to an employee of the person making the payments, in consideration for any services of a technical, managerial or consultancy nature.

  • 5 The provisions of paragraph 1 and 2 of this Article shall not apply if the beneficial owner of the technical fees, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the technical fees arise, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State professional services, and the technical fees are effectively connected with such permanent establishment or such professional services. In such case, the provisions of Article 8 or Article 15, as the case may be, shall apply.

  • 6 Technical fees shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a statutory body thereof, or a resident of that State. Where, however, the person paying the technical fees, whether he is a resident of one of the States or not, has in one of the States a permanent establishment in connection with which the obligation to pay the technical fees was incurred, and such technical fees are borne by such permanent establishment, then such technical fees shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment is situated.

  • 7 Where by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the technical fees paid exceeds, for whatever reason, the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Agreement.

Article 14. Capital gains

  • 1 Gains derived by a resident of one of the States from the alienation of immovable property referred to in Article 7 and situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State including such gains from the alienation of such a permanent establishment (alone or with the whole enterprise) may be taxed in that other State.

  • 3 Gains from the alienation of ships or aircraft operated in international traffic or movable property pertaining to the operation of such ships or aircraft shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 4 Gains from the alienation of any property other than that referred to in paragraphs 1, 2 and 3, shall be taxable only in the State of which the alienator is a resident.

  • 5 The provisions of paragraph 4 shall not affect the right of each of the States to levy according to its own law a tax on gains from the alienation of shares or “jouissance” rights in a company, the capital of which is wholly or partly divided into shares and which is a resident of that State, derived by an individual who is a resident of the other State and has been a resident of the first-mentioned State in the course of the last five years preceding the alienation of the shares or “jouissance” rights.

Article 15. Personal services

  • 1 Subject to the provisions of Articles 16, 18, 19, 20 and 21, remuneration derived by an individual who is a resident of one of the States in respect of personal, including professional, services shall be taxable only in that State unless the services are performed in the other State. If the services are so performed, such remuneration as is derived in respect thereof may be taxed in that other State.

  • 2 Notwithstanding in the provisions of paragraph 1, remuneration derived by an individual who is a resident of one of the States in respect of personal, including professional, services performed in the other State shall be taxable only in the first-mentioned State if:

    • (a) the recipient is present in that other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 183 days in the calendar year concerned, and

    • (b) the remuneration is paid by, or on behalf of, a person who is not a resident of that other State, and

    • (c) the remuneration is not borne by a permanent establishment h the individual or his employer, as the case may be, has in that other State.

  • 3 The term “professional services” includes independent scientific, literary, artistic, educational or teaching activities as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants.

  • 4 Notwithstanding the preceding provisions of this Article, remuneration in respect of an employment exercised aboard a ship or aircraft operated in international traffic by an enterprise of one of the States may be taxed in that State.

Article 16. Director's fees

Director's fees or other remuneration derived by a resident of one of the States in his capacity as a member of the board of directors, a “bestuurder” of a “commissaris” of a company which is a resident of the other State may be taxed in that other State.

Article 17. Artistes and athletes

  • 1 Notwithstanding the provisions of Article 15, income derived by a resident of one of the States as an entertainer, such as a theatre, motion picture, radio or television artiste, or a musician, or as an athlete, from his personal activities as such exercised in the other State, may be taxed in that other State.

  • 2 Where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or an athlete in his capacity as such accrues not to the entertainer or athlete himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of Articles 8 and 15, be taxed in the State in which the activities of the entertainer or athlete are exercised.

  • 3 The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply to remuneration or profits, salaries, wages and similar income derived from activities exercised in one of the States by an entertainer or an athlete if his visit to that State is substantially supported from the public funds of the other State or a political subdivision, a local authority or statutory body thereof.

Article 18. Pensions and annuities

  • 1 Subject to the provisions of paragraphs 2 and 4 of Article 19, any pension or other similar remuneration for past employment or any annuity arising in a State and paid to a resident of the other State shall be taxable only in that other State.

  • 2 The term “annuity” means a stated sum payable periodically at stated times, during life or during a specified or ascertainable period of time, under an obligation to make the payments in return for adequate and full consideration in money or money's worth.

Article 19. Government service

  • 1

    • (a) Remuneration, other than a pension, paid by one of the States or a political subdivision, a local authority or statutory body thereof to an individual in respect of services rendered to that State, subdivision, authority or body may be taxed only in that State.

    • (b) However, such remuneration shall be taxable only in the other State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who:

      • (i) is a national of that State; or

      • (ii) did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services.

  • 2 Any pension paid by, or out of funds created by, one of the States or a political subdivision, a local authority or statutory body thereof to an individual in respect of services rendered to that State, subdivision, authority or body may be taxed in that State.

  • 3 The provisions of Articles 15, 16 and 18 shall apply to remuneration and pensions in respect of services rendered in connection with a business carried on by one of the States or a political subdivision, a local authority or statutory body thereof.

  • 4 The provisions of paragraphs 1 and 2 shall likewise apply in respect of remuneration or pensions paid by, in the case of Malaysia, the Bank Negara Malaysia, the Malaysian Industrial Development Authority, the Tourist Development Corporation and other government-owned institutions performing the functions of a governmental nature, as may be agreed from time to time between the competent authorities of the States.

Article 20. Professors and teachers

  • 1 An individual who, at the invitation of a university, college, school or other similar recognised educational institution in one of the States, visits that State for a period not exceeding two years solely for the purpose of teaching or conducting research or both at such educational institution and who is, or was immediately before that visit, a resident of the other State shall be exempt from tax in the first-mentioned State on any remuneration for such teaching or research in respect of which he is subject to tax in the other State.

  • 2 This Article shall not apply to income from research if such research is undertaken primarily for the private benefit of a specific person or persons.

Article 21. Students and apprentices

  • 1 An individual who is a resident of one of the States immediately before making a visit to the other State and is temporarily present in the other State solely as a student at a recognised university, college, school or other similar recognised educational institution in that other State or as a business or technical apprentice therein, for a period not exceeding 5 years from the date of his first arrival in that other State in connection with that visit, shall be exempt from tax in that other State on –

    • (a) all remittances from abroad for the purposes of his maintenance, education or training; and

    • (b) any remuneration not exceeding U.S. S2,500 for personal services rendered in that other State with a view to supplementing the resources available to him for such purposes.

  • 2 An individual who is a resident of one of the States immediately before making a visit to the other State and is temporarily present in the other State for the purposes of study, research or training solely as a recipient of a grant, allowance or award from the Government of either State or from a scientific, educational, religious or charitable organization or under a technical assistance programme entered into by the Government of either State for a period not exceeding 3 years from the date of his first arrival in that other State in connection with that visit shall be exempt from tax in that other State on –

    • (a) the amount of such grant, allowance or award;

    • (b) all remittances from abroad for the purposes of his maintenance, education or training; and

    • (c) any remuneration not exceeding U.S. $2,500 in respect of services in that other State provided the services are performed in connection with his study, research or training or are incidental thereto.

  • 3 An individual who is a resident of one of the States immediately before making a visit to the other State and is temporarily present in the other State solely as an employee of, or under contract with, the Government or an enterprise of the first-mentioned State solely for the purpose of acquiring technical, professional or business experience for a period not exceeding 12 months from the date of his first arrival in the other State in connection with that visit shall be exempt from tax in that other State on –

    • (a) all remittances from abroad for the purposes of his maintenance, education or training; and

    • (b) any remuneration not exceeding U.S. $2,500 for personal services rendered in that other State provided such services are in connection with his studies or training or are incidental thereto.

Article 22. Other income

  • 1 Items of income of a resident of one of the States, wherever arising, not dealt with in the foregoing Articles of this Agreement shall be taxable only in that State except that if such income is derived from sources within the other State, it may also be taxed in that other State but the tax so charged shall not exceed 10 per cent of that income.

  • 2 The provisions of paragraph 1 shall not apply to income, other than income from immovable property as defined in paragraph 2 of Article 7, if the recipient of such income, being a resident of one of the States, carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein, and the right or property in respect of which the income is paid is effectively connected with such permanent establishment. In such case the provisions of Article 8 shall apply.

CHAPTER IV. ELIMINATION OF DOUBLE TAXATION

Article 23. Elimination of double taxation

  • 1 The Netherlands, when imposing tax on its residents, may include in the basis upon which such taxes are imposed the items of income which, according to the provisions of this Agreement, may be taxed in Malaysia.

  • 3 Further, the Netherlands shall allow a deduction from the Netherlands tax so computed for dividends paid out of income mentioned in subparagraph (a) of paragraph 4 which are not exempted from Netherlands tax and for the items of income which according to paragraph 2 of Article 12, paragraph 2 of Article 13, paragraph 2 of Article 13A, paragraph 4 of Article 15, Article 17 and paragraph 1 of Article 22 of this Agreement may be taxed in Malaysia as well as for interest to which paragraph 3 of Article 12 and royalties to which paragraph 3 of Article 13 applies to the extent that these items are included in the basis referred to in paragraph 1. The amount of this deduction shall be equal to the Malaysian tax on these dividends or the other aforesaid items of income, but shall not exceed the amount of the reduction which would be allowed if the items of income so included were the sole items of income which are exempt from Netherlands tax under the provisions of Netherlands laws for the avoidance of double taxation.

  • 4 For the purpose of paragraph 3, the term “Malaysian tax” on the dividends or the other items of income mentioned in that paragraph shall be deemed to include Malaysian tax which would, under the laws of Malaysia and in accordance with this Agreement, have been payable on:

    • (a) any income out of which the dividends are paid, had that income not been exempted from Malaysian tax in accordance with:

      • (i) sections 54A, 54B, 60A and 60B and Schedule 7A of the Income Tax Act, 1967 of Malaysia; or

      • (ii) sections 22, 23, 29, 29A, 29B, 29C, 29D, 29E, 29F, 29G, 29H and 41B of the Promotion of Investments Act 1986 of Malaysia to the extent that they relate to sections 21, 22, 26, 30KA and 30Q of the Investment Incentives Act 1968 of Malaysia;

        so far as they were in force on, and have not been modified since, the date of signature of the amending Protocol or have been modified only in minor respects so as not to effect their general character;

      • (iii) any other provisions which may subsequently be introduced in Malaysia in modification of, or in addition to, the investment incentives laws so far as they are agreed by the competent authorities of the States to be of a substantially similar character;

      but to no more than 25 per cent of the dividend paid out of that income;

    • (b) interest to which paragraph 3 of Article 12 applies had that interest not been exempted from Malaysian tax in accordance with that paragraph but to no more than 10 per cent of the interest;

    • (c) approved industrial royalties to which paragraph 3 of Article 13 applies had those royalties not been exempted from Malaysian tax in accordance with that paragraph but to no more than 8 per cent of the royalties.

  • 5 In the case of Malaysia, subject to the provisions of the laws of Malaysia regarding the allowance as a credit against Malaysian tax of tax payable in any country other than Malaysia (which shall not affect the general principle thereof), the Netherlands tax payable under the laws of the Netherlands and in accordance with the provisions of this Agreement, whether directly or by deduction, (excluding in the case of a dividend, tax payable in respect of the profits out of which the dividend is paid) by a resident of Malaysia in respect of income from sources within the Netherlands which has been subjected to tax both in the Netherlands and Malaysia shall be allowed as a credit against Malaysian tax payable in respect of such income, but in an amount not exceeding that portion of Malaysian tax which such income bears to the entire income chargeable to Malaysian tax.

  • 6 Notwithstanding the provisions of paragraph 5 and subject to the provisions of the laws of Malaysia regarding the allowance as a credit against Malaysian tax of tax payable in the Netherlands (which shall not affect the general principle hereof), in the case of a dividend paid by a company which is a resident of the Netherlands to a company which is a resident of Malaysia and which owns directly or indirectly at least 25 per cent of the share capital in the first-mentioned company the credit shall be taken into account (in addition to any Netherlands tax on dividends) the Netherlands company tax payable in respect of its profits by the company paying the dividends.

CHAPTER V. SPECIAL PROVISIONS

Article 24. Non-discrimination

  • 1 Nationals of one of the States shall not be subjected in the other State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirement to which nationals of that other State in the same circumstances are or may be subjected.

  • 2 The taxation on a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities.

  • 3 Except where the provisions of Article 10, paragraph 8 of Article 12, paragraph 10 of Article 13, or paragraph 7 of Article 13A, apply, interest, royalties and other disbursements paid by an enterprise of one of the States to a resident of the other State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-mentioned State. Provided that in such cases the conditions of the domestic law of the first-mentioned State are fulfilled.

  • 4 Enterprises of one of the States, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other State, shall not be subjected in the first-mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which other similar enterprises of the first-mentioned State are or may be subjected in the same circumstances and under the same conditions.

  • 5 Nothing in this Article shall be construed as obliging:

    • (a) a State to grant to individuals who are resident of the other State any personal allowances, reliefs and reductions for tax purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents;

    • (b) Malaysia to grant to nationals of the Netherlands not resident in Malaysia those personal allowances, reliefs and reductions for tax purposes which are by law available on the date of signature of this Agreement only to nationals of Malaysia who are not resident in Malaysia.

  • 6 In this Article, the term “taxation” means taxes which are the subject of this Agreement.

Article 25. Mutual Agreement Procedure

  • 1 Where a person considers that the actions of one or both of the States result or will result for him in taxation not in accordance with the provisions of this Agreement, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those States, present his case to the competent authority of the State of which he is a resident or, if his case comes under paragraph 1 of Article 24 to that of the State of which he is a national. The case must be presented within two years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Agreement.

  • 2 The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Agreement.

  • 3 The competent authorities of the States shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Agreement. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the Agreement.

  • 4 The competent authorities of the States may communicate with each other directly for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs.

Article 26. Exchange of information

  • 1 The competent authorities of the Contracting States shall exchange such information as is foreseeably relevant for carrying out the provisions of this Agreement or to the administration or enforcement of the domestic laws concerning taxes of every kind and description imposed on behalf of the Contracting States, or of their political subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Agreement. The exchange of information is not restricted by Articles 1 and 2.

  • 2 Any information received under paragraph 1 by a Contracting State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) concerned with the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, the determination of appeals in relation to the taxes referred to in paragraph 1, or the oversight of the above. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions.

  • 3 In no case shall the provisions of paragraphs 1 and 2 be construed so as to impose on a Contracting State the obligation:

    • a) to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other Contracting State;

    • b) to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other Contracting State;

    • c) to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information the disclosure of which would be contrary to public policy (ordre public).

  • 4 If information is requested by a Contracting State in accordance with this Article, the other Contracting State shall use its information gathering measures to obtain the requested information, even though that other State may not need such information for its own tax purposes. The obligation contained in the preceding sentence is subject to the limitations of paragraph 3 but in no case shall such limitations be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because it has no domestic interest in such information.

  • 5 In no case shall the provisions of paragraph 3 be construed to permit a Contracting State to decline to supply information solely because the information is held by a bank, other financial institution, nominee or person acting in an agency or a fiduciary capacity or because it relates to ownership interests in a person.

Article 27. Diplomatic and Consular Officials

  • 1 Nothing in this Agreement shall affect the fiscal privileges of diplomatic or consular officials under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

  • 2 For the purposes of this Agreement an individual, who is a member of a diplomatic or consular mission of one of the States in the other State or in a third State and who is a national of the sending State, shall be deemed to be a resident of the sending State if he is subjected therein to the same obligations in respect of taxes on income as are residents of that State.

  • 3 The Agreement shall not apply to international organisations, to organs or officials thereof and to individuals who are members of a diplomatic or consular mission of a third State, being present in one of the States and who are not subjected in either State to the same obligations in respect of taxes on income as are residents of that State.

CHAPTER VI. FINAL PROVISIONS

Article 28. Entry into force

This Agreement shall come into force on the thirtieth day after the date on which the Government of the Kingdom of the Netherlands and the Government of Malaysia exchange notes through the diplomatic channel notifying each other that the last of such things has been done as is necessary to give this Agreement the force of law in Malaysia and in the Netherlands, as the case may be, and thereupon this Agreement shall have effect:

  • (a) in the case of the Netherlands: for taxable years and periods beginning on or after 1 January 1985;

  • (b) in the case of Malaysia: for the year of assessment beginning on 1 January 1986, and subsequent years of assessment.

Article 29. Termination

This Agreement shall remain in force indefinitely but either State may, on or before June 30 in any calendar year after the year 1988 give to the other State, through diplomatic channels, written notice of termination. In such event the Agreement shall cease to have effect:

  • (a) in the case of the Netherlands for taxable years and periods beginning after the end of the calendar year in which the notice of termination has been given;

  • (b) in the case of Malaysia for years of assessment beginning on or after the first day of January in the second calendar year following that in which such notice has been given.

IN WITNESS whereof the undersigned, duly authorised thereto, by their respective Governments, have signed this Agreement.

DONE at The Hague this seventh day of March 1988 in duplicate, in the Netherlands, Bahasa Malaysia and the English languages, the three texts being equally authentic. In case of any divergence of interpretation the English text shall prevail.

On behalf of the Government of the Kingdom of the Netherlands

(sd.) H. VAN DEN BROEK

On behalf of the Government of Malaysia

(sd.) RAFIDAH

Protocol

At the moment of signing the Agreement for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income, this day concluded between the Government of the Kingdom of the Netherlands and the Government of Malaysia, the undersigned have agreed that the following provisions shall form an integral part of the Agreement.

I. Ad Article 11

Where, for the purposes of Article VII of the Agreement between the Government of Malaysia and the Government of the Republic of Singapore of the Avoidance of Double Taxation and the Prevention of Fiscal Evasion with respect to Taxes on Income signed in Singapore on 26th December, 1968;

  • (a) dividend was paid by a company;

    • (i) which was resident in both Malaysia and Singapore and the meeting at which the dividend was declared was held in Singapore; or

    • (ii) which was resident in Singapore and at the time of payment of that dividend the company declared itself to be a resident of Malaysia,

    the dividend shall be deemed to have been paid by a company resident in Malaysia;

  • (b) a dividend was paid by a company;

    • (i) which was resident in both Malaysia and Singapore and the meeting at which the dividend was declared was held in Singapore; or

    • (ii) which was resident in Malaysia and at the time of payment of that dividend the company declared itself to be a resident of Singapore,

    the dividend shall be deemed to have been paid by a company not resident of Malaysia.

II. Ad Article 12

The term “approved loan” means any loan or other indebtedness approved by the competent authority of Malaysia as being made or incurred for the purpose of financing development projects or for the purchase of capital equipment for development projects in Malaysia. The term “long-term loan” means any loan made or funds deposited as defined in Section 2 of the Income Tax Act, 1967 of Malaysia.

III. Ad Articles 11, 12, 13 and 13A

Where tax has been levied in excess of the amount of tax chargeable under the provisions of Articles 11, 12, 13 and 13A, applications for the restitution of the excess amount to tax have to be lodged with the competent authority of the State having levied the tax, within a period of three years after the expiration of the calendar year in which the tax has been levied.

IV. Ad Article 16

It is understood that “bestuurder” or “commissaris” of a Netherlands company means persons, who are nominated as such by the general meeting of shareholders or by any other competent body of such company and are charged with the general management of the company and the supervision thereof, respectively.

V. Ad Article 19 and 23

It is understood that the provisions of paragraph 1 of Article 19 do not prevent the Netherlands from applying the provisions of paragraphs 1 and 2 of Article 23 of the Agreement.

VI. Ad Article 23

  • 1. Notwithstanding Article 23 of the Agreement, the provisions of paragraph 4 of Article 23 shall cease to have effect for taxable years beginning on or after 1 January of the year 2006. However, the competent authorities of the States may decide by mutual agreement to extend the period of application of paragraph 4 of Article 23 to taxable years beginning on or after 1 January of the year 2006.

  • 2. The provisions of paragraph 4 of Article 23 shall not apply if the debt-claim in respect of which the interest is paid or the right or property giving rise to the royalties was agreed upon or assigned mainly for the purpose of taking advantage of the provisions of paragraph 4 of Article 23 of the Agreement.

IN WITNESS whereof the undersigned, duly authorised thereto, by their respective Governments, have signed this Protocol.

DONE at The Hague this seventh day of March 1988 in duplicate, in the Netherlands, Bahasa Malaysia and the English languages, the three texts being equally authentic. In case of any divergence of interpretation the English text shall prevail.

On behalf of the Government of the Kingdom of the Netherlands

(sd.) H. VAN DEN BROEK

On behalf of the Government of Malaysia

(sd.) RAFIDAH

Authentiek : NL

Overeenkomst tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van Maleisië tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en

de Regering van Maleisië,

de wens koesterende een overeenkomst te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen,

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I. REIKWIJDTE VAN DE OVEREENKOMST

Artikel 1. Personen op wie de Overeenkomst van toepassing is

Deze Overeenkomst is van toepassing op personen die inwoner zijn van een van de Staten of van beide Staten.

Artikel 2. Belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is

  • 1 De bestaande belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is, zijn met name:

    • (a) in Nederland:

      • (i) de inkomstenbelasting,

      • (ii) de loonbelasting,

      • (iii) de vennootschapsbelasting, daaronder begrepen het aandeel van de regering in de netto winsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnwet 1810 met betrekking tot concessies uitgegeven vanaf 1967, of geheven krachtens de Nederlandse Mijnwet continentaal plat 1965,

      • (iv) de dividendbelasting,

      (hierna te noemen: „Nederlandse belasting”);

    • (b) in Maleisië:

      • (i) de "income tax and excess profit tax" (inkomstenbelasting en overwinstbelasting),

      • (ii) de "supplementary income taxes, that is, tin profits tax, development tax and timber profits tax" (aanvullende inkomstenbelastingen, te weten belasting op winst uit de winning van tin, ontwikkelingsbelasting en belasting op winst uit bosbouw), en

      • (iii) de „petroleum income tax” (belasting op inkomsten uit de winning van aardolie),

      (hierna te noemen: „Maleisische belasting”).

  • 2 De Overeenkomst is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die door elk van de Staten na de datum van ondertekening van de Overeenkomst naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteit van de ene Staat deelt de bevoegde autoriteit van de andere Staat alle belangrijke wijzigingen mede, die in de wetgeving van de betrokken Staat zijn aangebracht met betrekking tot de belastingen waarop deze Overeenkomst van toepassing is.

HOOFDSTUK II. BEGRIPSBEPALINGEN

Artikel 3. Algemene begripsbepalingen

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst, tenzij de context anders vereist:

    • (a) betekent de uitdrukking „Staat” Nederland of Maleisië, al naar de context vereist; betekent de uitdrukking „Staten” Nederland en Maleisië;

    • (b) omvat de uitdrukking „Nederland” het deel van het Koninkrijk der Nederlanden dat in Europa is gelegen, en het onder de Noordzee gelegen deel van de zeebodem en de ondergrond daarvan waarop het Koninkrijk der Nederlanden in overeenstemming met het internationale recht soevereine rechten heeft;

    • (c) betekent de uitdrukking „Maleisië” de Federatie van Maleisië, daaronder begrepen elk gebied dat aan de territoriale wateren van Maleisië grenst en dat in overeenstemming met het internationale recht door de wetgeving van Maleisië inzake het continentaal plat is of nog zal worden aangewezen als een gebied waarbinnen de rechten van Maleisië met betrekking tot exploratie en exploitatie van natuurlijke rijkdommen, levend of niet levend, van de zeebodem en de ondergrond daarvan en de daarboven gelegen wateren worden uitgeoefend;

    • (d) omvat de uitdrukking „persoon” een natuurlijke persoon, een lichaam en elke andere vereniging van personen die voor de belastingheffing als een persoon wordt behandeld;

    • (e) betekent de uitdrukking „lichaam” elke rechtspersoon of elke eenheid die voor de belastingheffing als een rechtspersoon wordt behandeld;

    • (f) betekenen de uitdrukking „onderneming van een van de Staten” en „onderneming van de andere Staat” onderscheidenlijk een onderneming gedreven door een inwoner van een van de Staten en een onderneming gedreven door een inwoner van de ander Staat;

    • (g) betekent de uitdrukking „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip of een luchtvaartuig, geëxploiteerd door een onderneming van een van de Staten, behalve wanneer het schip of het luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in de andere Staat zijn gelegen;

    • (h) betekent de uitdrukking „onderdaan”:

      • (i) iedere natuurlijke persoon die het staatsburgerschap of de nationaliteit van een van de Staten bezit;

      • (ii) iedere rechtspersoon, vennootschap, vereniging en ieder andere eenheid die zijn of haar rechtspositie als zodanig ontleent aan de wetgeving die in een van de Staten van kracht is;

    • (i) betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit”:

      • (i) in Nederland de Minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

      • (ii) in Maleisië de Minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger.

  • 2 Voor de toepassing van de Overeenkomst door een van de Staten heeft, tenzij de context anders vereist, elke daarin niet omschreven uitdrukking de betekenis die deze uitdrukking heeft volgens de wetgeving van die Staat met betrekking tot de belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is.

Artikel 4. Inwoners

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „inwoner van een van de Staten”:

    • (a) wat Nederland betreft, een persoon die inwoner van Nederland is voor de toepassing van de Nederlandse belasting; en

    • (b) wat Maleisië betreft, een persoon die inwoner van Maleisië is voor de toepassing van de Maleisische belasting.

  • 2 Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:

    • (a) hij wordt geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarmede zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbelangen);

    • (b) indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waar hij gewoonlijk verblijft;

    • (c) indien hij in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;

    • (d) indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

  • 3 Indien een andere dan een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waar de plaats van zijn werkelijke leiding is gelegen.

Artikel 5. Vaste inrichting

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „vaste inrichting” een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden uitgeoefend.

  • 2 De uitdrukking „vaste inrichting” omvat in het bijzonder:

    • (a) een plaats waar leiding wordt gegeven;

    • (b) een filiaal;

    • (c) een kantoor;

    • (d) een fabriek;

    • (e) een werkplaats, en

    • (f) een mijn, een olie- of gasbron, een steengroeve of een andere plaats waar natuurlijke rijkdommen, daaronder begrepen hout- en andere bosbouwprodukten, worden gewonnen;

    • (g) een landbouwbedrijf of plantage;

    • (h) een installatie of bouwsel gebruikt voor de exploratie van natuurlijke rijkdommen.

  • 3 De uitdrukking „vaste inrichting” omvat eveneens de plaats van uitvoering van een bouwwerk, constructie-, montage- of installatiewerkzaamheden of daarmee in verband staande werkzaamheden van toezichthoudende aard, doch alleen indien de duur van de uitvoering van dat bouwwerk of van die werkzaamheden een tijdvak van zes maanden overschrijdt.

  • 4 Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel wordt een vaste inrichting niet aanwezig geacht, indien:

    • (a) gebruik wordt gemaakt van inrichtingen, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

    • (b) een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar wordt aangehouden, uitsluitend voor de opslag, uitstalling of aflevering;

    • (c) een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar wordt aangehouden, uitsluitend voor de bewerking of verwerking door een andere onderneming;

    • (d) een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of inlichtingen in te winnen;

    • (e) een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend voor reclamedoeleinden, voor het verstrekken van inlichtingen, voor wetenschappelijk onderzoek of voor soortgelijke werkzaamheden voor de onderneming die van voorbereidende aard zijn of het karakter van hulpwerkzaamheden hebben.

    • (f) een vaste bedrijfsinrichting wordt aangehouden, uitsluitend voor een combinatie van de in de letters (a) tot en met (e) genoemde werkzaamheden, mits het totaal van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting dat uit deze combinatie voortvloeit van voorbereidende aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

  • 5 Indien een persoon - niet zijnde een onafhankelijke vertegenwoordiger in de zin van het zesde lid - in een van de Staten voor een onderneming van de andere Staat werkzaam is, wordt die onderneming, niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid, geacht in de eerstbedoelde Staat een vaste inrichting te hebben met betrekking tot elke werkzaamheid die die persoon voor de onderneming verricht, indien de persoon:

    • (a) een machtiging bezit om namens de onderneming overeenkomsten af te sluiten en dit recht in de eerstbedoelde Staat gewoonlijk uitoefent, tenzij de werkzaamheden van die persoon beperkt blijven tot die werkzaamheden, genoemd in het vierde lid, welke, indien zij worden uitgeoefend door middel van een vaste bedrijfsinrichting, deze vaste bedrijfsinrichting op grond van de bepalingen van dat lid niet tot een vaste inrichting zouden maken; of

    • (b) zulk een machtiging niet bezit, maar gewoonlijk in de eerstbedoelde Staat een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar aanhoudt waaruit hij regelmatig bestellingen uitvoert namens de onderneming.

  • 6 Een onderneming wordt niet geacht een vaste inrichting in een van de Staten te bezitten alleen op grond van de omstandigheid dat zij in die Staat zaken doet door bemiddeling van een makelaar, commissionair of enige andere onafhankelijke vertegenwoordiger, indien deze personen in de normale uitoefening van hun bedrijf handelen, tenzij deze vertegenwoordiger uitsluitend of nagenoeg uitsluitend zaken doet voor die onderneming zelf of voor die onderneming en andere ondernemingen die zij beheerst of door welke zij wordt beheerst.

  • 7 Alleen de omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst dat inwoner is van de andere Staat of dat in die andere Staat zaken doet (hetzij door middel van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), stempelt een van beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

Artikel 6. Inperking van belastingvermindering

  • 1 Indien in deze Overeenkomst (al dan niet onder andere voorwaarden) wordt bepaald dat in een van de Staten geheel of gedeeltelijk vermindering van belasting over bepaalde inkomsten moet worden verleend en ingevolge de in de andere Staat geldende wetgeving die inkomsten niet voor het volle bedrag aan belasting onderworpen zijn, doch slechts voor zover die inkomsten naar de andere Staat zijn overgemaakt of aldaar zijn ontvangen, wordt de vermindering die de eerstbedoelde Staat ingevolge deze Overeenkomst moet verlenen, slechts toegepast op het gedeelte van de inkomsten dat naar die andere Staat is overgemaakt of aldaar is ontvangen:

    Met dien verstande dat indien –

    • (a) in overeenstemming met de voorafgaande bepalingen van dit artikel vermindering aanvankelijk niet is toegestaan in de eerstbedoelde Staat met betrekking tot bepaalde inkomsten; en

    • (b) die inkomsten vervolgens zijn overgemaakt naar of ontvangen in de andere Staat en op grond daarvan aan belasting zijn onderworpen in die andere Staat,

    de eerstbedoelde Staat, met inachtneming van elke alsdan van kracht zijnde wetgeving, die de termijn beperkt waarbinnen en de wijze bepaalt waarop een teruggave van belasting plaatsvindt, belastingvermindering verleent met betrekking tot die inkomsten in overeenstemming met de van toepassing zijnde bepalingen van deze Overeenkomst.

  • 2 De bepalingen van hoofdstuk III van deze Overeenkomst zijn niet van toepassing op personen die gerechtigd zijn tot enig bijzonder belastingvoordeel op grond van:

    • a. een wet van een van de Staten aangewezen in een nota-wisseling tussen de Staten; of

    • b. een in wezen gelijksoortige wet die nadien tot stand is gekomen.

HOOFDSTUK III. BELASTINGHEFFING NAAR HET INKOMEN

Artikel 7. Inkomsten uit onroerende goederen

  • 1 Inkomsten verkregen door een inwoner van een van de Staten uit onroerende goederen die in de andere Staat zijn gelegen mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 De uitdrukking „onroerende goederen” heeft de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van de Staat waar de goederen zijn gelegen. De uitdrukking omvat in ieder geval de goederen die bij de onroerende goederen behoren, levende en dode have van landbouw- en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende goederen en rechten op veranderlijke of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, olie- of gasbronnen, steengroeven en andere plaatsen waar natuurlijke rijkdommen of hout- en andere bosbouwprodukten worden gewonnen. Schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende goederen beschouwd.

  • 3 De bepaling van het eerste lid is van toepassing op de inkomsten die zijn verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende goederen.

  • 4 De bepalingen van het eerste en derde lid zijn ook van toepassing op inkomsten uit onroerende goederen van een onderneming en op inkomsten uit onroerende goederen, gebezigd voor de uitoefening van een vrij beroep.

Artikel 8. Winsten of andere voordelen uit ondernemingen

  • 1 De winsten of andere voordelen van een onderneming van een van de Staten zijn slechts in die Staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mogen de winsten of andere voordelen van de onderneming in de andere Staat worden belast, maar slechts in zoverre als zij aan die vaste inrichting kunnen worden toegerekend.

  • 2 Onder voorbehoud van het bepaalde in het derde lid worden, indien een onderneming van een van de Staten in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, in elk van de Staten aan die vaste inrichting de winsten of andere voordelen toegerekend die zij geacht zou kunnen worden te behalen, indien zij een zelfstandige onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou uitoefenen onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden en die geheel onafhankelijk transacties zou aangaan met de onderneming waarvan zij een vaste inrichting is.

  • 3 Bij het bepalen van de winsten of andere voordelen van een vaste inrichting worden in aftrek toegelaten kosten - daaronder begrepen kosten van de leiding en algemene beheerskosten - die aftrekbaar zouden zijn, indien de vaste inrichting een onafhankelijke onderneming was, voorzover zij redelijkerwijs aan de vaste inrichting zijn toe te rekenen, zulks ongeacht of zij zijn gemaakt in de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd, of elders.

  • 4 Indien de beschikbare gegevens ontoereikend zijn om te bepalen welke inkomsten of voordelen aan de vaste inrichting moeten worden toegerekend, beletten de bepalingen van dit artikel in geen enkel opzicht de toepassing van enige wettelijke bepaling van een Staat met betrekking tot de vaststelling van de belastingaanslag van een persoon aan de hand van een schatting, mits het resultaat in overeenstemming is met de in dit artikel vervatte beginselen.

  • 5 Geen winsten of andere voordelen worden aan een vaste inrichting toegerekend enkel op grond van aankoop door die vaste inrichting van goederen of koopwaar voor de onderneming.

  • 6 Indien in de winsten of andere voordelen bestanddelen zijn begrepen die afzonderlijk in andere artikelen van deze Overeenkomst worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.

Artikel 9. Zeevaart en luchtvaart

  • 1 Winsten of andere voordelen van een onderneming van een van de Staten uit de exploitatie van schepen of luchtvaartuigen in internationaal verkeer zijn slechts in die Staat belastbaar.

  • 2 Het bepaalde in het eerste lid is ook van toepassing op winsten of andere voordelen, verkregen uit hoofde van een deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal geëxploiteerd agentschap.

Artikel 10. Gelieerde ondernemingen

  • 1 Indien

    • (a) een onderneming van een van de Staten onmiddellijk of middellijk deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere Staat, of

    • (b) dezelfde personen onmiddellijk of middellijk deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een van de Staten en een onderneming van de andere Staat,

    en in het ene of in het andere geval tussen de beide ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mogen alle winsten of andere voordelen die een van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald, maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de voordelen van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

Artikel 11. Dividenden

  • 1 Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van Nederland aan een inwoner van Maleisië, mogen echter ook in Nederland overeenkomstig de Nederlandse wetgeving worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden is, mag de aldus geheven belasting 15 percent van het brutobedrag van de dividenden niet overschrijden. Indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden evenwel een lichaam is waarvan het kapitaal geheel of gedeeltelijk in aandelen is verdeeld en dat onmiddellijk of middellijk ten minste 25 percent bezit van het kapitaal van het lichaam dat de dividenden betaalt, mag Nederland geen belasting heffen op de dividenden.

    De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van dit lid.

  • 3 Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van Maleisië aan een inwoner van Nederland die daarvan de uiteindelijke gerechtigde is, zijn vrijgesteld van elke belasting in Maleisië die geheven wordt ter zake van dividenden naast de belasting die geheven wordt ter zake van de winsten of andere voordelen van het lichaam, met dien verstande dat dit lid in geen enkel opzicht de bepalingen van de wetgeving van Maleisë aantast op grond waarvan de belasting met betrekking tot dividend betaald door een lichaam dat inwoner van Maleisië is en waarvan de belasting van Maleisië is of wordt geacht te zijn ingehouden, mag worden aangepast overeenkomstig het bij het aanslagjaar van Maleisië behorende belastingtarief dat onmiddellijk volgt op dat waarin het dividend werd betaald.

  • 4 De bepalingen van het tweede en derde lid laten onverlet de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winsten of andere voordelen waaruit de dividenden worden betaald.

  • 5 De uitdrukking “dividenden”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit aandelen, winstaandelen of winstbewijzen, mijnaandelen, oprichtersaandelen of andere rechten, met uitzondering van schuldvorderingen die aanspraak geven op een aandeel in de winst, alsmede inkomsten uit andere vennootschappelijke rechten die door de belastingwetgeving van de Staat waarvan het lichaam dat de uitdeling doet inwoner is, met inkomsten uit aandelen worden gelijkgesteld.

  • 6 De bepalingen van het eerste, tweede en derde lid zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting en het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 8 van toepassing.

  • 7 Indien een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, winsten of andere voordelen verkrijgt uit de andere Staat, mag die andere Staat geen belasting heffen op de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover deze dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere Staat of voor zover het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van een in die andere Staat gevestigde vaste inrichting behoort, noch de niet-uitgedeelde winsten of andere voordelen van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winsten of andere voordelen van het lichaam, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winsten of andere voordelen geheel of gedeeltelijk bestaan uit winsten of andere voordelen die uit die andere Staat afkomstig zijn.

Artikel 12. Interest

  • 1 Interest afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat, mag in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze interest mag echter ook in de Staat waaruit hij afkomstig is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de interest is, mag de aldus geheven belasting 10 percent van het brutobedrag van de interest niet overschrijden.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid is interest, betaald aan of overgemaakt naar een inwoner van Nederland, hetzij door een persoon die bevoegd is in Maleisië het bankbedrijf uit te oefenen, hetzij uit hoofde van een goedgekeurde of langlopende lening, vrijgesteld van Maleisische belasting.

  • 4 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede en derde lid.

  • 5 De uitdrukking ”interest”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet verzekerd door hypotheek en al dan niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst van de schuldenaar, en in het bijzonder inkomsten uit overheidsleningen en inkomsten uit obligaties of schuldbewijzen, daaronder begrepen de aan zodanige leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies en prijzen. In rekening gebrachte boete voor te late betaling wordt voor de toepassing van dit artikel niet als interest aangemerkt.

  • 6 De bepalingen van het eerste, tweede en derde lid zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de interest afkomstig is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, en de vordering uit hoofde waarvan de interest wordt betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 8 van toepassing.

  • 7 Interest wordt geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien deze wordt betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of staatsrechtelijk orgaan daarvan, of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de interest betaalt, of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting heeft, waarvoor de schuld ter zake waarvan de interest wordt betaald, was aangegaan, en deze interest ten laste komt van die vaste inrichting, wordt deze interest geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd.

  • 8 Indien, ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde interest, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze wordt betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

  • 9 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid, is de Regering van een van de Staten vrijgesteld van belasting in de andere Staat der zake van interest, verkregen door de Regering uit die andere Staat. Voor de toepassing van deze bepaling betekent de term „Regering”:

    • (a) wat Nederland betreft, de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden, met inbegrip van:

      • (i) de plaatselijke publiekrechtelijke lichamen;

      • (ii) de staatsrechtelijke organen daarvan;

      • (iii) de Nederlandse Bank;

      • (iv) de Nederlandse Financierings Maatschappij voor Ontwikkelingslanden N.V. en de Nederlandse Investeringsbank voor Ontwikkelingslanden N.V.;

      • (v) die instellingen, die geheel eigendom zijn van de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden of van de plaatselijke publiekrechtelijke lichamen, zoals te eniger tijd tussen de bevoegde autoriteiten van de Staten wordt overeengekomen.

    • (b) wat Maleisië betreft, de Regering van Maleisië, met inbegrip van:

      • (i) de regering van de staten;

      • (ii) de plaatselijke publiekrechtelijke lichamen;

      • (iii) de staatsrechtelijke organen daarvan;

      • (iv) de „Bank Negara Malaysia”;

      • (v) die instellingen die geheel eigendom zijn van de Regering van Maleisië of de regeringen van de staten of de plaatselijke publiekrechtelijke lichamen, zoals te eniger tijd tussen de bevoegde autoriteiten van de Staten wordt overeengekomen.

Artikel 13. Royalty's

  • 1 Royalty's afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze royalty's mogen echter ook in de Staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's is, mag de aldus geheven belasting 8 percent van het brutobedrag van de royalty's niet overschrijden.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid zijn goedgekeurde industriële royalty's - zoals omschreven in het zevende lid van dit artikel - die worden verkregen uit Maleisië door een inwoner van Nederland, vrijgesteld van Maleisische belasting.

  • 4 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede en derde lid.

  • 5 Royalty's die door een inwoner van Nederland worden verkregen en bestaan uit opbrengsten van filmverhuur die in Maleisië onderworpen zijn aan rechten ter zake van de verhuur van bioscoopfilms, zijn niet onderworpen aan Maleisische belasting.

  • 6 De term „royalty's” zoals gebezigd in dit artikel, betekent betalingen van welke aard ook als vergoeding voor:

    • (a) het gebruik van, of van het recht van gebruik van een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of een model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, een auteursrecht op een werk op het gebied van de wetenschap, of voor het gebruik of het recht van gebruik van nijverheids- en handelsuitrusting of wetenschappelijke uitrusting, of voor inlichtingen omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap;

    • (b) het gebruik van, of het recht van gebruik van bioscoopfilms of beeld- en geluidsbanden voor radio- en televisie-uitzendingen, of een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde of kunst.

  • 7 De term „goedgekeurde industriële royalty's” betekent royalty's, zoals omschreven in onderdeel (a) van het zesde lid, die zijn goedgekeurd en gewaarmerkt door de bevoegde autoriteit van Maleisië als vergoedingen die bijdragen tot de industriële ontwikkeling in Maleisië en die betaald worden door een onderneming die zich geheel of hoofdzakelijk bezighoudt met activiteiten die vallen binnen een van de volgende categorieën:

    • (a) fabricage, montage, bewerking of verwerking;

    • (b) constructiewerkzaamheden, weg- en waterbouwkunde of scheepsbouw; of

    • (c) elektriciteitsvoorziening, waterkrachtenergie, gas of watervoorziening.

  • 8 De bepalingen van het eerste, tweede en derde lid zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de royalty's afkomstig zijn, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting en het recht of de zaak uit hoofde waarvan de royalty's verschuldigd zijn, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 8 van toepassing.

  • 9 Royalty's worden geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien zij worden betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of staatsrechtelijk orgaan daarvan, of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de royalty's betaalt, of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting heeft waarvoor de verplichting tot het betalen van de royalty's was aangegaan, en deze royalty's ten laste komen van die vaste inrichting, worden deze royalty's geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd.

  • 10 Indien, ten gevolge van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde royalty's, gelet op het gebruik, het recht of de inlichtingen waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

Artikel 13A. Technische vergoedingen

  • 1 Technische vergoedingen afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze technische vergoedingen mogen echter ook in de Staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de technische vergoedingen is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:

    • a. 10 percent van het brutobedrag van de technische vergoedingen voor betalingen die op of na 1 januari 1990 maar voor 1 januari 1996 zijn gedaan; en

    • b. 8 percent van het brutobedrag van de technische vergoedingen voor betalingen die zijn gedaan op of na 1 januari 1996.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderling overleg de wijze van toepassing van het tweede lid.

  • 4 De uitdrukking „technische vergoedingen” zoals gebezigd in dit artikel, betekent betalingen van welke aard ook aan enig persoon, anders dan een werknemer van de persoon die de betaling doet, voor enige dienst van technische, bestuurlijke of raadgevende aard.

  • 5 De bepalingen van het eerste en tweede lid van dit artikel zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de technische vergoedingen, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de technische vergoedingen afkomstig zijn een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat persoonlijke arbeid verricht, en de technische vergoedingen tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot de persoonlijke arbeid behoren. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 8 of artikel 15 van toepassing.

  • 6 Technische vergoedingen worden geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien de schuldenaar die Staat zelf, een staatkundig onderdeel, een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of een staatsrechtelijk orgaan daarvan, of een inwoner is van die Staat. Indien evenwel de persoon die de technische vergoedingen betaalt, of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting heeft waarvoor de verplichting tot het betalen van de technische vergoedingen, was aangegaan, en deze technische vergoedingen ten laste komen van die vaste inrichting, worden deze technische vergoedingen geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting is gevestigd.

  • 7 Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde technische vergoedingen, om welke reden dan ook, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

Artikel 14. Vermogenswinsten

  • 1 Voordelen verkregen door een inwoner van een van de Staten uit de vervreemding van onroerende goederen, zoals bedoeld in artikel 7 en die zijn gelegen in de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende zaken die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, daaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van de vaste inrichting (alleen of met de gehele onderneming), mogen in die andere Staat worden belast.

  • 3 Voordelen verkregen uit de vervreemding van schepen of luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd, of van roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen, zijn slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 4 Voordelen verkregen uit de vervreemding van alle andere zaken dan die bedoeld in het eerste, tweede en derde lid, zijn slechts belastbaar in de Staat waarvan de vervreemder inwoner is.

  • 5 De bepaling van het vierde lid tast niet aan het recht van elk van de Staten overeenkomstig zijn eigen wetgeving belasting te heffen op voordelen die uit de vervreemding van aandelen in of winstbewijzen van een lichaam waarvan het kapitaal geheel of ten dele in aandelen is verdeeld en dat inwoner is van die Staat, worden verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van de andere Staat en die in de loop van de laatste vijf jaren, voorafgaande aan de vervreemding van de aandelen of winstbewijzen, inwoner van de eerstbedoelde Staat is geweest.

Artikel 15. Persoonlijke arbeid

  • 1 Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 16, 18, 19, 20 en 21 zijn beloningen verkregen door een natuurlijke persoon, die inwoner is van een van de Staten ter zake van persoonlijke arbeid, daaronder begrepen arbeid verricht uit hoofde van een vrij beroep, slechts in die Staat belastbaar, tenzij de arbeid in de andere Staat wordt verricht. Indien de arbeid aldaar wordt verricht, mag de ter zake daarvan verkregen beloning in die andere Staat worden belast.

  • 2 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid is de beloning verkregen door een natuurlijke persoon, die inwoner is van een van de Staten ter zake van in de andere Staat verrichte persoonlijke arbeid, daaronder begrepen arbeid verricht uit hoofde van een vrij beroep, slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar, indien:

    • (a) de genieter in die andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken, die in het desbetreffende kalenderjaar een totaal van 183 dagen niet te boven gaan, en

    • (b) de beloning wordt betaald door of namens een persoon die geen inwoner van die andere Staat is, en

    • (c) de beloning niet ten laste komt van een vaste inrichting die de natuurlijke persoon of zijn werkgever, naar gelang van het geval, heeft in die andere staat.

  • 3 De uitdrukking „vrij beroep” omvat in het bijzonder zelfstandige werkzaamheden op het gebied van wetenschap, letterkunde, kunst, opvoeding of onderwijs, alsmede de zelfstandige werkzaamheden van artsen, advocaten, technici, architecten, tandartsen en accountants.

  • 4 Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel mag de beloning verkregen ter zake van een dienstbetrekking uitgeoefend aan boord van een schip of luchtvaartuig dat in internationaal verkeer wordt geëxploiteerd door een onderneming van een van de Staten, in die Staat worden belast.

Artikel 16. Bestuurders- en commissarissenbeloningen

Directeursbeloningen (directors' fees) en andere beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten in zijn hoedanigheid van lid van de raad van beheer, van bestuurder of van commissaris van een lichaam dat inwoner is van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

Artikel 17. Artiesten en sportbeoefenaars

  • 1 Niettegenstaande de bepalingen van artikel 15 mogen voordelen of inkomsten, verkregen door een inwoner van een van de Staten als artiest, zoals een toneelspeler, film-, radio-, of televisieartiest of een musicus, of als sportbeoefenaar, uit zijn persoonlijke werkzaamheden als zodanig die worden verricht in de andere Staat, worden belast in die andere Staat.

  • 2 Indien voordelen of inkomsten ter zake van persoonlijke werkzaamheden die door een artiest of een sportbeoefenaar in die hoedanigheid worden verricht, niet aan de artiest of de sportbeoefenaar zelf toekomen, maar aan een andere persoon, mogen die voordelen of inkomsten, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 8 en 15, worden belast in de Staat waar de werkzaamheden van de artiest of de sportbeoefenaar worden verricht.

  • 3 De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing op beloningen of voordelen, op salarissen, lonen en andere soortgelijke inkomsten, verkregen uit werkzaamheden die door een artiest of sportbeoefenaar worden verricht in een van de Staten, indien zijn bezoek aan die Staat in hoofdzaak wordt bekostigd uit de openbare middelen van de andere Staat of een staatkundig onderdeel, een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of een staatsrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 18. Pensioenen

  • 1 Onder voorbehoud van het bepaalde in het tweede en vierde lid van artikel 19 zijn pensioenen of andere soortgelijke beloningen ter zake van een vroegere dienstbetrekking of lijfrenten afkomstig uit de ene Staat en betaald aan een inwoner van de andere Staat, slechts in die andere Staat belastbaar.

  • 2 De uitdrukking „lijfrente” betekent een vaste som, periodiek betaalbaar op vaste tijdstippen, hetzij gedurende het leven, hetzij gedurende een vastgesteld of voor vaststelling vatbaar tijdvak, ingevolge een verbintenis tot het doen van betalingen, die tegenover een voldoende en volledige tegenprestatie in geld of geldswaarde staat.

Artikel 19. Overheidsfuncties

  • 1

    • (a) Beloningen, niet zijnde pensioenen, betaald door een van de Staten of een staatkundig onderdeel, een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of een staatsrechtelijk orgaan daarvan aan een natuurlijke persoon terzake van diensten, bewezen aan die Staat, dat onderdeel, lichaam of orgaan, mogen slechts in die Staat worden belast.

    • (b) Deze beloningen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar, indien de diensten in die Staat worden bewezen en de natuurlijke persoon inwoner is van die Staat, die:

      • (i) onderdaan is van die Staat; of

      • (ii) niet uitsluitend voor het verrichten van de diensten inwoner van die Staat werd.

  • 2 Pensioenen, betaald door, of uit fondsen in het leven geroepen door, een van de Staten of een staatkundig onderdeel, een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of staatsrechtelijk orgaan daarvan aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten, bewezen aan die Staat, onderdeel, lichaam of orgaan, mogen in die Staat worden belast.

  • 3 De bepalingen van de artikelen 15, 16 en 18 zijn van toepassing op beloningen en pensioenen ter zake van diensten, bewezen in het kader van een op winst gericht bedrijf, uitgeoefend door een van de Staten of een staatkundig onderdeel, een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of een staatsrechtelijk orgaan daarvan.

  • 4 De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn eveneens van toepassing met betrekking tot beloningen of pensioenen betaald door, wat Maleisië betreft, “the Bank Negara Malaysia”, de “Malaysian Industrial Development Authority”, de “Tourist Development Corporation” en andere instellingen die geheel staatseigendom zijn en overheidsfuncties vervullen, een en ander, zoals te eniger tijd wordt overeengekomen tussen de bevoegde autoriteiten van de Staten.

Artikel 20. Hoogleraren en andere docenten

  • 1 Een natuurlijke persoon die op uitnodiging van een in een van de Staten gelegen universiteit, hogeschool, school of andere soortgelijke erkende onderwijsinstelling, die Staat bezoekt gedurende een tijdvak van ten hoogste twee jaar uitsluitend met het doel onderwijs te geven of leiding te geven aan onderzoek of beide, aan zo'n onderwijsinstelling en die inwoner is, of onmiddellijk voorafgaande aan dat bezoek inwoner was, van de andere Staat, is vrijgesteld van belasting in de eerstgenoemde Staat voor beloningen voor dat onderwijs of onderzoek ter zake waarvan hij aan belasting onderworpen is in de andere Staat.

  • 2 Dit artikel is niet van toepassing op inkomsten uit het verrichten van wetenschappelijk onderzoek, indien dit onderzoek in de eerste plaats wordt verricht voor het persoonlijke nut van een bepaalde persoon of van bepaalde personen.

Artikel 21. Studenten en leerlingen

  • 1 Een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten onmiddellijk voorafgaand aan zijn bezoek aan de andere Staat, en die in die andere Staat tijdelijk verblijf houdt uitsluitend als student aan een erkende universiteit, hogeschool, school of andere soortgelijke erkende onderwijsinstelling in die andere Staat, of als een persoon die aldaar voor een beroep of bedrijf in opleiding is of een technische opleiding volgt, is gedurende een tijdvak van ten hoogste 5 jaar, te rekenen vanaf de datum, waarop hij in verband met dat bezoek voor de eerste maal in die andere Staat aankomt, vrijgesteld van belasting in die andere Staat op –

    • (a) alle overmakingen uit het buitenland ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding; en

    • (b) alle beloningen die een bedrag van 2500 Amerikaanse dollars niet overschrijden, voor persoonlijke diensten in die andere Staat bewezen ter aanvulling van de hem voor die doeleinden ter beschikking staande middelen.

  • 2 Een natuurlijke persoon die inwoner is van een van de Staten onmiddellijk voorafgaand aan zijn bezoek aan de andere Staat, en die in die andere Staat tijdelijk verblijf houdt om een studie te volgen, wetenschappelijk onderzoek te verrichten of een opleiding te verkrijgen, zulks enkel als genieter van een toelage, vergoeding of prijs, verleend door de Regering van een van beide Staten of door een instelling op het gebied van wetenschap, onderwijs, godsdienst of liefdadigheid, of op grond van een programma voor technische hulpverlening, waaraan de Regering van een van beide Staten deelneemt, is gedurende een tijdvak van ten hoogste 3 jaar te rekenen vanaf de datum waarop hij in verband met dat bezoek voor de eerste maal in die andere Staat aankomt, vrijgesteld van belasting in die andere Staat op –

    • (a) het bedrag van deze toelage, vergoeding of prijs;

    • (b) alle overmakingen uit het buitenland ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding;

    • (c) alle beloningen die een bedrag van 2500 Amerikaanse dollars niet overschrijden, ter zake van diensten in die andere Staat, mits de diensten worden verricht in verband met zijn studie, onderzoek of opleiding of daaruit voortvloeien.

  • 3 Een natuurlijke persoon, die inwoner is van een van de Staten onmiddellijk voorafgaand aan zijn bezoek aan de andere Staat, en die in die andere Staat tijdelijk verblijf houdt uitsluitend als werknemer van, of krachtens een contract met, de Regering of een onderneming van de eerstbedoelde Staat enkel met de bedoeling technische ervaring of beroeps- of bedrijfservaring te verkrijgen, is gedurende een tijdvak van ten hoogste 12 maanden, te rekenen vanaf de datum waarop hij in verband met dat bezoek voor de eerste maal in de andere Staat aankomt, vrijgesteld van belasting in die andere Staat op

    • (a) alle overmakingen uit het buitenland ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding; en

    • (b) alle beloningen die een bedrag van 2500 Amerikaanse dollars niet overschrijden, voor persoonlijke arbeid in die andere Staat verricht, mits die arbeid verband houdt met zijn studie of opleiding of daaruit voortvloeit.

  • 4 Voor de toepassing van dit artikel heeft de term „Regering” dezelfde betekenis als in het negende lid van artikel 12.

Artikel 22. Overige inkomsten

  • 1 Bestanddelen van het inkomen van een inwoner van een van de Staten, van waaruit ook afkomstig, die niet in de voorgaande artikelen van deze Overeenkomst zijn behandeld, zijn slechts in die Staat belastbaar, zulks evenwel met dien verstande dat, indien dit inkomen afkomstig is uit bronnen binnen de andere Staat, dit inkomen ook in de andere Staat mag worden belast, maar de aldus geheven belasting mag 10 percent van dat inkomen niet overschrijden.

  • 2 De bepalingen van het eerste lid zijn niet van toepassing op inkomsten, niet zijnde inkomsten uit onroerende goederen zoals omschreven in het tweede lid van artikel 7, indien de genieter van die inkomsten, die inwoner is van een van de Staten in de andere Staat een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, en het recht of de zaak ter zake waarvan de inkomsten worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting behoort. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 8 van toepassing.

HOOFDSTUK IV. VERMIJDING VAN DUBBELE BELASTING

Artikel 23. Vermijding van dubbele belasting

  • 1 Nederland is bevoegd bij het heffen van belasting van zijn inwoners in de grondslag waarnaar de belasting wordt geheven, de bestanddelen van het inkomen te begrijpen die overeenkomstig de bepalingen van deze Overeenkomst in Maleisië mogen worden belast.

  • 3 Nederland verleent voorts een aftrek op de aldus berekende Nederlandse belasting voor dividenden die zijn betaald uit het in onderdeel (a) van het vierde lid genoemde inkomen en die niet zijn vrijgesteld van Nederlandse belasting, en voor die bestanddelen van het inkomen welke volgens het tweede lid van artikel 12, het tweede lid van artikel 13, het tweede lid van artikel 13A, het vierde lid van artikel 15, artikel 17 en het eerste lid van artikel 22 van deze Overeenkomst in Maleisië mogen worden belast, alsmede voor interest waarop het derde lid van artikel 12, en royalty's waarop het derde lid van artikel 13 van toepassing is, in zoverre deze bestanddelen in de in het eerste lid bedoelde grondslag zijn begrepen. Het bedrag van deze aftrek is gelijk aan de Maleisische belasting op deze dividenden of de andere hiervoor genoemde bestanddelen van het inkomen, maar is niet groter dan het bedrag van de vermindering die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen bestanddelen van het inkomen zouden zijn geweest die uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

  • 4 Voor de toepassing van het derde lid wordt de uitdrukking „Maleisische belasting” op de dividenden of de andere in dat lid genoemde bestanddelen van het inkomen geacht de Maleisische belasting te omvatten die ingevolge de wetgeving van Maleisië en in overeenstemming met deze Overeenkomst betaald zou zijn op:

    • (a) het inkomen waaruit de dividenden zijn betaald, indien dat inkomen niet van Maleisische belasting vrijgesteld zou zijn geweest overeenkomstig:

      • (i) „ons” 54A, 54B, 60A en 60B en „Schedule” 7A van de „Income Tax Act, 1967” van Maleisië, of

      • (ii) de artikelen 22, 23, 29, 29A, 29B, 29C, 29D, 29E, 29F, 29G, 29H en 41B van de „Promotion of Investment Act 1986” van Maleisië voorzover deze betrekking hebben op de artikelen 21, 22, 26, 30KA en 30Q van de „Investment Incentives Act 1968” van Maleisië;

        voorzover zij van kracht zijn op de datum van ondertekening van dit wijzigingsprotocol en niet zijn gewijzigd sinds die datum, of slechts zijn gewijzigd op ondergeschikte aspecten waardoor hun algemene karakter niet wordt aangetast;

      • (iii) andere bepalingen, die eventueel daarna in Maleisië worden ingevoerd, tot wijziging of aanvulling van de wetgeving betreffende de stimulering van investeringen, voor zover de bevoegde autoriteiten van de Staten het er over eens worden dat het gaat om bepalingen die in wezen gelijksoortig van aard zijn;

        doch tot niet meer dan 25 procent van de dividenden die uit dat inkomen worden betaald;

    • (b) interest waarop het derde lid van artikel 12 van toepassing is, indien die interest niet in overeenstemming met dat lid vrijgesteld van Maleisische belasting zou zijn geweest, maar tot niet meer dan 10 percent van de interest;

    • (c) goedgekeurde industriële royalty's waarop het derde lid van artikel 13 van toepassing is indien die royalty's niet in overeenstemming met dat lid vrijgesteld zouden zijn geweest van Maleisische belasting, maar tot niet meer dan 8 percent van de royalty's.

  • 5 Wat Maleisië betreft mag, met inachtneming van de bepalingen van de wetgeving van Maleisië die betrekking hebben op de verrekening van belasting die in een ander land dan Maleisië verschuldigd is, met Maleisische belasting (welke bepalingen het algemene beginsel van het hierna volgende niet mogen aantasten), de Nederlandse belasting die krachtens de wetgeving van Nederland en in overeenstemming met de bepalingen van deze Overeenkomst, hetzij rechtstreeks hetzij door inhouding, verschuldigd is (met uitzondering, in het geval van dividend, van belasting die verschuldigd is over de winst waaruit het dividend wordt betaald) door een inwoner van Maleisië terzake van uit Nederlandse bronnen verkregen inkomsten die zowel in Nederland als in Maleisië aan belasting zijn onderworpen, worden verrekend met Maleisische belasting die over die inkomsten verschuldigd is, doch slechts tot een bedrag, overeenkomend met dat deel van de Maleisische belasting dat in verhouding tot de belasting over het totale in Maleisië belastbare inkomen is toe te rekenen aan deze inkomsten.

  • 6 Niettegenstaande de bepalingen van het vijfde lid en met inachtneming van de bepalingen van de wetgeving van Maleisië die betrekking hebben op de verrekening van belasting die in Nederland verschuldigd is (welke bepalingen het algemene beginsel van het hiernavolgende niet mogen aantasten), wordt in het geval van dividend, betaald door een lichaam dat inwoner van Nederland is, aan een lichaam dat inwoner van Maleisië is en dat onmiddellijk of middellijk ten minste 25 percent van het aandelenkapitaal van eerstbedoeld lichaam bezit, bij de verrekening, behalve met de Nederlandse belasting op de dividenden, ook rekening gehouden met de Nederlandse vennootschapsbelasting die door het lichaam dat de dividenden betaalt, verschuldigd is over zijn winst.

HOOFDSTUK V. BIJZONDERE BEPALINGEN

Artikel 24. Non-discriminatie

  • 1 Onderdanen van een van de Staten worden in de andere Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan onderdanen van die andere Staat onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen.

  • 2 De belastingheffing van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, is in die andere Staat niet ongunstiger dan de belastingheffing van ondernemingen van die andere Staat die dezelfde werkzaamheden uitoefenen

  • 3 Behalve indien de bepalingen van artikel 10, het achtste lid van artikel 12, het tiende lid van artikel 13 of het zevende lid van artikel 13A, van toepassing zijn, zijn interest, royalty's en andere uitgaven, betaald door een onderneming van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van die onderneming onder de zelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij betaald waren aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat, mits in dergelijke gevallen voldaan is aan de voorwaarden van de nationale wetgeving van de eerstbedoelde Staat.

  • 4 Ondernemingen van een van de Staten, waarvan het kapitaal geheel of ten dele, onmiddellijk of middellijk, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere Staat, worden in de eerstbedoelde Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing of daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan andere, soortgelijke ondernemingen van de eerstbedoelde Staat onder dezelfde omstandigheden en onder dezelfde voorwaarden zijn of kunnen worden onderworpen.

  • 5 Niets in dit artikel mag aldus worden uitgelegd dat:

    • (a) een Staat wordt verplicht aan natuurlijke personen die inwoner zijn van de andere Staat bij de belastingheffing de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de samenstelling van het gezin of gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde Staat aan zijn eigen inwoners verleent;

    • (b) Maleisië wordt verplicht aan onderdanen van Nederland die geen inwoner zijn van Maleisië bij de belastingheffing die persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen te verlenen, die ten tijde van de ondertekening van deze Overeenkomst door de wet slechts worden toegekend aan onderdanen van Maleisië, die geen inwoner zijn van Maleisië.

  • 6 In dit artikel heeft de uitdrukking „belastingheffing” betrekking op belastingen welke voorwerp zijn van deze Overeenkomst.

Artikel 25. Regeling voor onderling overleg

  • 1 Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een van de Staten of van beide Staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van deze Overeenkomst, kan hij, ongeacht de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die Staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de Staat waarvan hij inwoner is, of, indien zijn geval valt onder artikel 24, eerste lid, aan die van de Staat waarvan hij onderdaan is. Het geval moet worden voorgelegd binnen twee jaren nadat de maatregel die leidt tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van de Overeenkomst, voor het eerst te zijner kennis is gebracht.

  • 2 De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming met de bevoegde autoriteit van de andere Staat te regelen, ten einde een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de Overeenkomst, te vermijden.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten trachten moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van de Overeenkomst, in onderlinge overeenstemming op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen om dubbele belasting ongedaan te maken in gevallen waarvoor in de Overeenkomst geen voorziening is getroffen.

  • 4 De bevoegde autoriteiten van de Staten kunnen zich rechtstreeks met elkaar in verbinding stellen ten einde een overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden te bereiken.

Artikel 26. Uitwisseling van inlichtingen

  • 1 De bevoegde autoriteiten van de Overeenkomstsluitende Staten wisselen de inlichtingen uit die naar verwachting van belang zijn voor de uitvoering van de bepalingen van deze Overeenkomst of voor de toepassing of handhaving van de nationale wetgeving met betrekking tot belastingen van elke soort en benaming die worden geheven ten behoeve van de Overeenkomstsluitende Staten, of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de heffing ingevolge die wetgeving niet in strijd is met de Overeenkomst. De uitwisseling van inlichtingen wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2.

  • 2 Alle uit hoofde van het eerste lid door een Overeenkomstsluitende Staat ontvangen inlichtingen worden op dezelfde wijze geheim gehouden als inlichtingen die volgens de nationale wetgeving van die Staat zijn verkregen en worden alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke instanties en administratiefrechtelijke lichamen) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de handhaving of vervolging ter zake van, of de beslissing in beroepszaken betrekking hebbende op de in het eerste lid bedoelde belastingen, of het toezicht daarop. Deze personen of autoriteiten mogen van de inlichtingen alleen voor deze doeleinden gebruikmaken. Zij mogen de inlichtingen bekendmaken in openbare rechtszittingen of in gerechtelijke beslissingen.

  • 3 In geen geval worden de bepalingen van het eerste en tweede lid zo uitgelegd dat zij een Overeenkomstsluitende Staat de verplichting opleggen:

    • a. administratieve maatregelen te nemen die in strijd zijn met de wetgeving of administratieve praktijk van die of van de andere Overeenkomstsluitende Staat;

    • b. inlichtingen te verstrekken die niet verkrijgbaar zijn volgens de wetgeving of in de normale administratieve gang van zaken van die of van de andere Overeenkomstsluitende Staat;

    • c. inlichtingen te verstrekken die een handels-, bedrijfs-, nijverheids- of beroepsgeheim of een fabrieks- of handelswerkwijze zouden onthullen, dan wel inlichtingen waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde (ordre public).

  • 4 Indien inlichtingen worden verzocht door een Overeenkomstsluitende Staat in overeenstemming met dit artikel, wendt de andere Overeenkomstsluitende Staat zijn maatregelen inzake het verzamelen van inlichtingen aan om de verlangde inlichtingen te verkrijgen, ongeacht het feit dat de andere Staat ten behoeve van zijn eigen belastingheffing niet over dergelijke inlichtingen behoeft te beschikken. Op de in de vorige volzin vervatte verplichting zijn de beperkingen van het derde lid van toepassing, maar deze beperkingen mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een Overeenkomstsluitende Staat toegestaan is uitsluitend op grond van het feit dat hij geen nationaal belang heeft bij dergelijke inlichtingen te weigeren inlichtingen te verstrekken.

  • 5 De bepalingen van het derde lid mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een Overeenkomstsluitende Staat toegestaan is het verschaffen van inlichtingen te weigeren uitsluitend op grond van het feit dat de betreffende gegevens berusten bij een bank, een andere financiële instelling, een gevolmachtigde, of een persoon die bij wijze van vertegenwoordiging of als vertrouwenspersoon optreedt, dan wel omdat deze betrekking hebben op eigendomsbelangen in een persoon.

Artikel 27. Diplomatieke en consulaire ambtenaren

  • 1 De bepalingen van deze Overeenkomst tasten in geen enkel opzicht de fiscale voorrechten en immuniteiten aan die diplomatieke en consulaire ambtenaren ontlenen aan de algemene regels van het volkenrecht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten.

  • 2 Voor de toepassing van deze Overeenkomst wordt een natuurlijke persoon die deel uitmaakt van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een van de Staten in de andere Staat of in een derde Staat en die onderdaan is van de zendstaat, geacht inwoner van de zendstaat te zijn, indien hij daarin aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen is onderworpen als inwoners van die Staat.

  • 3 De Overeenkomst is niet van toepassing op internationale organisaties, op organen of functionarissen daarvan, noch op natuurlijke personen die deel uitmaken van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een derde Staat en die in een van de Staten verblijven en in geen van beide Staten aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen zijn onderworpen als inwoners van die Staat.

HOOFDSTUK VII. SLOTBEPALINGEN

Artikel 28. Inwerkingtreding

Deze Overeenkomst treedt in werking op de dertigste dag na de datum waarop de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van Maleisië langs diplomatieke weg nota's uitwisselen waarin zij elkaar mededelen dat het laatste is gedaan van al hetgeen nodig is om aan deze Overeenkomst verbindende kracht te verlenen in Maleisië en in Nederland, en deze Overeenkomst vindt daarna toepassing:

  • (a) wat Nederland betreft: voor belastingjaren en -tijdvakken die op of na 1 januari 1985 aanvangen;

  • (b) wat Maleisië betreft: voor het aanslagjaar, dat aanvangt op 1 januari 1986 en de opvolgende aanslagjaren.

Artikel 29. Beëindiging

Deze Overeenkomst blijft voor onbepaalde tijd van kracht, doch elk van de Staten kan op of voor 30 juni van enig kalenderjaar na het jaar 1988 aan de andere Staat, langs diplomatieke weg, een schriftelijke kennisgeving van beëindiging zenden. In dat geval houdt de Overeenkomst op van toepassing te zijn:

  • (a) wat Nederland betreft voor belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen na het einde van het kalenderjaar waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan:

  • (b) wat Maleisië betreft voor aanslagjaren die aanvangen op of na 1 januari in het tweede kalenderjaar, volgend op dat waarin deze kennisgeving is gedaan;

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd door hun onderscheiden Regeringen, deze Overeenkomst hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Den Haag, de zevende maart 1988 in de Nederlandse, de Maleisische en de Engelse taal, zijnde de drie teksten gelijkelijk authentiek. Bij een verschillende uitleg is de Engelse tekst beslissend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden,

(w.g.) H. VAN DEN BROEK

Voor de Regering van Maleisië,

(w.g.) RAFIDAH

Protocol

Bij de ondertekening van de Overeenkomst tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen, heden tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van Maleisië gesloten, zijn de ondergetekenden overeengekomen dat de volgende bepalingen een integrerend deel van de Overeenkomst vormen.

I. Ad artikel 11

Indien, voor de toepassing van artikel VII van de Overeenkomst tussen de Regering van Maleisië en de Regering van de Republiek Singapore tot het Vermijden van Dubbele Belasting en het Voorkomen van het Ontgaan van Belasting met betrekking tot Belastingen naar het Inkomen, getekend in Singapore op 26 december 1968,

  • (a) een dividend betaald is door een lichaam

    • (i) dat inwoner was van zowel Maleisië als Singapore, en de vergadering waarbij het dividend werd vastgesteld, gehouden werd in Maleisië; of

    • (ii) dat inwoner was van Singapore en het lichaam ten tijde van de betaling van dat dividend heeft verklaard inwoner te zijn van Maleisië,

      wordt het dividend geacht te zijn betaald door een lichaam dat inwoner was van Maleisië;

  • (b) een dividend is betaald door een lichaam

    • (i) dat inwoner was van zowel Maleisië als Singapore, en de vergadering waarbij het dividend werd vastgesteld, gehouden werd in Singapore, of

    • (ii) dat inwoner was, van Maleisië en het lichaam ten tijde van de betaling van dat dividend heeft verklaard inwoner te zijn van Singapore,

wordt het dividend geacht te zijn betaald door een lichaam dat geen inwoner was van Maleisië.

II. Ad artikel 12

De uitdrukking „goedgekeurde lening” betekent elke lening of andere schuld die door de bevoegde autoriteit van Maleisië wordt goedgekeurd als zijnde aangegaan ten behoeve van de financiering van ontwikkelingsprojecten of de aankoop van kapitaalgoederen voor ontwikkelingsprojecten in Maleisië. De uitdrukking „langlopende lening” betekent elke aangegane lening of gedeponeerde geldsom, zoals omschreven in “Section 2” van de “Income Tax Act, 1967” van Maleisië.

III. Ad artikelen 11, 12, 13 en 13A

Indien belasting is geheven die het belastingbedrag dat ingevolge de bepalingen van artikel 11, 12, 13 of 13A mag worden geheven, te boven gaat, moeten verzoeken om teruggaaf van het daarboven uitgaande belastingbedrag worden ingediend bij de bevoegde autoriteit van de Staat die de belasting heeft geheven, binnen een tijdvak van drie jaren na het einde van het kalenderjaar waarin de belasting is geheven.

IV. Ad artikel 16

Het is wel te verstaan dat de uitdrukking „bestuurder” of „commissaris” van een Nederlands lichaam slaat op personen, die als zodanig zijn benoemd door de algemene vergadering van aandeelhouders of door elk ander bevoegd orgaan van dat lichaam en zijn belast met de algemene leiding van het lichaam, onderscheidenlijk met het toezicht daarop.

V. Ad artikel 19 en 23

Het is wel verstaan dat het bepaalde in het eerste lid van artikel 19 Nederland niet belet de bepalingen van het eerste en het tweede lid van artikel 23 van de Overeenkomst toe te passen.

VI. Ad Artikel 23

  • 1. Niettegenstaande artikel 23 van de Overeenkomst, zullen de bepalingen van het vierde lid van artikel 23 ophouden toepassing te vinden voor belastingjaren die op of na 1 januari 2006 aanvangen. De bevoegde autoriteiten van de Staten kunnen echter in onderlinge overeenstemming besluiten tot het verlengen van de duur van de toepassing van de bepalingen van het vierde lid van artikel 23 voor belastingjaren die op of na 1 januari 2006 aanvangen.

  • 2. De bepalingen van het vierde lid van artikel 23 zijn niet van toepassing indien de vordering uit hoofde waarvan de interest wordt betaald, of het recht of de eigendom ter zake waarvan de royalty's werden betaald, overeengekomen of overgedragen was met als voornaamste doel de voordelen van de bepalingen van het vierde lid van artikel 23 van de Overeenkomst te verkrijgen.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd door hun onderscheiden Regeringen, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN in tweevoud te Den Haag, de zevende maart 1988 in de Nederlandse, de Maleisische en de Engelse taal zijnde de drie teksten gelijkelijk authentiek. Bij een verschillende uitleg is de Engelse tekst beslissend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden,

(wg.) H. VAN DEN BROEK

Voor de Regering van Maleisië,

(wg.) RAFIDAH

Naar boven