Verdrag van de Verenigde Naties ter bestrijding van woestijnvorming in de landen die [...] en/of woestijnvorming, in het bijzonder in Afrika, Parijs, 14-10-1994

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 06-09-2001 t/m heden

Verdrag van de Verenigde Naties ter bestrijding van woestijnvorming in de landen die te kampen hebben met ernstige droogte en/of woestijnvorming, in het bijzonder in Afrika

Authentiek : EN

United Nations Convention to Combat Desertification in those Countries experiencing serious Drought and/or Desertification, particularly in Africa

The Parties to this Convention,

Affirming that human beings in affected or threatened areas are at the centre of concerns to combat desertification and mitigate the effects of drought,

Reflecting the urgent concern of the international community, including States and international organizations, about the adverse impacts of desertification and drought,

Aware that arid, semi-arid and dry sub-humid areas together account for a significant proportion of the Earth's land area and are the habitat and source of livelihood for a large segment of its population,

Acknowledging that desertification and drought are problems of global dimension in that they affect all regions of the world and that joint action of the international community is needed to combat desertification and/or mitigate the effects of drought,

Noting the high concentration of developing countries, notably the least developed countries, among those experiencing serious drought and/or desertification, and the particularly tragic consequences of these phenomena in Africa,

Noting also that desertification is caused by complex interactions among physical, biological, political, social, cultural and economic factors,

Considering the impact of trade and relevant aspects of international economic relations on the ability of affected countries to combat desertification adequately,

Conscious that sustainable economic growth, social development and poverty eradication are priorities of affected developing countries, particularly in Africa, and are essential to meeting sustainability objectives,

Mindful that desertification and drought affect sustainable development through their interrelationships with important social problems such as poverty, poor health and nutrition, lack of food security, and those arising from migration, displacement of persons and demographic dynamics,

Appreciating the significance of the past efforts and experience of States and international organizations in combating desertification and mitigating the effects of drought, particularly in implementing the Plan of Action to Combat Desertification which was adopted at the United Nations Conference on Desertification in 1977,

Realizing that, despite efforts in the past, progress in combating desertification and mitigating the effects of drought has not met expectations and that a new and more effective approach is needed at all levels within the framework of sustainable development,

Recognizing the validity and relevance of decisions adopted at the United Nations Conference on Environment and Development, particularly of Agenda 21 and its chapter 12, which provide a basis for combatting desertification,

Reaffirming in this light the commitments of developed countries as contained in paragraph 13 of chapter 33 of Agenda 21,

Recalling General Assembly resolution 47/188, particularly the priority in it prescribed for Africa, and all other relevant United Nations resolutions, decisions and programmes on desertification and drought, as well as relevant declarations by African countries and those from other regions,

Reaffirming the Rio Declaration on Environment and Development which states, in its Principle 2, that States have, in accordance with the Charter of the United Nations and the principles of international law, the sovereign right to exploit their own resources pursuant to their own environmental and developmental policies, and the responsibility to ensure that activities within their jurisdiction or control do not cause damage to the environment of other States or of areas beyond the limits of national jurisdiction,

Recognizing that national Governments play a critical role in combating desertification and mitigating the effects of drought and that progress in that respect depends on local implementation of action programmes in affected areas,

Recognizing also the importance and necessity of international cooperation and partnership in combating desertification and mitigating the effects of drought,

Recognizing the importance of the provision to affected developing countries, particularly in Africa, of effective means, inter alia substantial financial resources, including new and additional funding, and access to technology, without which it will be difficult for them to implement fully their commitments under this Convention,

Expressing concern over the impact of desertification and drought on affected countries in Central Asia and the Transcaucasus,

Stressing the important role played by women in regions affected by desertification and/or drought, particularly in rural areas of developing countries, and the importance of ensuring the full participation of both men and women at all levels in programmes to combat desertification and mitigate the effects of drought,

Emphasizing the special role of non-governmental organizations and other major groups in programmes to combat desertification and mitigate the effects of drought,

Bearing in mind the relationship between desertification and other environmental problems of global dimension facing the international and national communities,

Bearing also in mind the contribution that combating desertification can make to achieving the objectives of the United Nations Framework Convention on Climate Change, the Convention on Biological Diversity and other related environmental conventions,

Believing that strategies to combat desertification and mitigate the effects of drought will be most effective if they are based on sound systematic observation and rigorous scientific knowledge and if they are continuously reevaluated,

Recognizing the urgent need to improve the effectiveness and coordination of international cooperation to facilitate the implementation of national plans and priorities,

Determined to take appropriate action in combatting desertification and mitigating the effects of drought for the benefit of present and future generations,

Have agreed as follows:

PART I. INTRODUCTION

Article 1. Use of terms

For the purposes of this Convention:

  • a) “desertification" means land degradation in arid, semi-arid and dry sub-humid areas resulting from various factors, including climatic variations and human activities;

  • b) “combatting desertification" includes activities which are part of the integrated development of land in arid, semi-arid and dry sub-humid areas for sustainable development which are aimed at:

    • (i) prevention and/or reduction of land degradation;

    • (ii) rehabilitation of partly degraded land; and

    • (iii) reclamation of desertified land;

  • c) “drought" means the naturally occurring phenomenon that exists when precipitation has been significantly below normal recorded levels, causing serious hydrological imbalances that adversely affect land resource production systems;

  • d) “mitigating the effects of drought" means activities related to the prediction of drought and intended to reduce the vulnerability of society and natural systems to drought as it relates to combating desertification;

  • e) “land" means the terrestrial bio-productive system that comprises soil, vegetation, other biota, and the ecological and hydrological processes that operate within the system;

  • f) “land degradation" means reduction or loss, in arid, semi-arid and dry sub-humid areas, of the biological or economic productivity and complexity of rainfed cropland, irrigated cropland, or range, pasture, forest and woodlands resulting from land uses or from a process or combination of processes, including processes arising from human activities and habitation patterns, such as:

    • (i) soil erosion caused by wind and/or water;

    • (ii) deterioration of the physical, chemical and biological or economic properties of soil; and

    • (iii) long-term loss of natural vegetation;

  • g) “arid, semi-arid and dry sub-humid areas" means areas, other than polar and sub-polar regions, in which the ratio of annual precipitation to potential evapotranspiration falls within the range from 0.05 to 0.65;

  • h) “affected areas" means arid, semi-arid and/or dry sub-humid areas affected or threatened by desertification;

  • i) “affected countries" means countries whose lands include, in whole or in part, affected areas;

  • j) “regional economic integration organization" means an organization constituted by sovereign States of a given region which has competence in respect of matters governed by this Convention and has been duly authorized, in accordance with its internal procedures, to sign, ratify, accept, approve or accede to this Convention;

  • k) “developed country Parties" means developed country Parties and regional economic integration organizations constituted by developed countries.

Article 2. Objective

  • 1 The objective of this Convention is to combat desertification and mitigate the effects of drought in countries experiencing serious drought and/or desertification, particularly in Africa, through effective action at all levels, supported by international cooperation and partnership arrangements, in the framework of an integrated approach which is consistent with Agenda 21, with a view to contributing to the achievement of sustainable development in affected areas.

  • 2 Achieving this objective will involve long-term integrated strategies that focus simultaneously, in affected areas, on improved productivity of land, and the rehabilitation, conservation and sustainable management of land and water resources, leading to improved living conditions, in particular at the community level.

Article 3. Principles

In order to achieve the objective of this Convention and to implement its provisions, the Parties shall be guided, inter alia, by the following:

  • a) the Parties should ensure that decisions on the design and implementation of programmes to combat desertification and/or mitigate the effects of drought are taken with the participation of populations and local communities and that an enabling environment is created at higher levels to facilitate action at national and local levels;

  • b) the Parties should, in a spirit of international solidarity and partnership, improve cooperation and coordination at subregional, regional and international levels, and better focus financial, human, organizational and technical resources where they are needed;

  • c) the Parties should develop, in a spirit of partnership, cooperation among all levels of government, communities, non-governmental organizations and landholders to establish a better understanding of the nature and value of land and scarce water resources in affected areas and to work towards their sustainable use; and

  • d) the Parties should take into full consideration the special needs and circumstances of affected developing country Parties, particularly the least developed among them.

PART II. GENERAL PROVISIONS

Article 4. General obligations

  • 1 The Parties shall implement their obligations under this Convention, individually or jointly, either through existing or prospective bilateral and multilateral arrangements or a combination thereof, as appropriate, emphasizing the need to coordinate efforts and develop a coherent long-term strategy at all levels.

  • 2 In pursuing the objective of this convention, the Parties shall:

    • a) adopt an integrated approach addressing the physical, biological and socio-economic aspects of the processes of desertification and drought;

    • b) give due attention, within the relevant international and regional bodies, to the situation of affected developing country Parties with regard to international trade, marketing arrangements and debt with a view to establishing an enabling international economic environment conducive to the promotion of sustainable development;

    • c) integrate strategies for poverty eradiction into efforts to combat desertification and mitigate the effects of drought;

    • d) promote cooperation among affected country Parties in the fields of environmental protection and the conservation of land and water resources, as they relate to desertification and drought;

    • e) strengthen subregional, regional and international cooperation;

    • f) cooperate within relevant intergouvernmental organizations;

    • g) determine institutional mechanisms, if appropriate, keeping in mind the need to avoid duplication; and

    • h) promote the use of existing bilateral and multilateral financial mechanisms and arrangements that mobilize and channel substantial financial resources to affected developing country Parties in combating desertification and mitigating the effects of drought.

  • 3 Affected developing country Parties are eligible for assistance in the implementation of the Convention.

Article 5. Obligations of affected country Parties

In addition to their obligations pursuant to article 4, affected country Parties undertake to:

  • a) give due priority to combating desertification and mitigating the effects of drought, and allocate adequate resources in accordance with their circumstances and capabilities;

  • b) establish strategies and priorities, within the framework of sustainable development plans and/or policies, to combat desertification and mitigate the effects of drought;

  • c) address the underlying causes of desertification and pay special attention to the socio-economic factors contributing to desertification processes;

  • d) promote awareness and facilitate the participation of local populations, particularly women and youth, with the support of non-governmental organizations, in efforts to combat desertification and mitigate the effects of drought; and

  • e) provide an enabling environment by strengthening, as appropriate, relevant existing legislation and, where they do not exist, enacting new laws and establishing long-term policies and action programmes.

Article 6. Obligations of developed country Parties

In addition to their general obligations pursuant to article 4, developed country Parties undertake to:

  • a) actively support, as agreed, individually or jointly, the efforts of affected developing country Parties, particularly those in Africa, and the least developed countries, to combat desertification and mitigate the effects of drought;

  • b) provide substantial financial resources and other forms of support to assist affected developing country Parties, particularly those in Africa, effectively to develop and implement their own long-term plans and strategies to combat desertification and mitigate the effects of drought;

  • c) promote the mobilization of new and additional funding pursuant to article 20, paragraph 2(b);

  • d) encourage the mobilization of funding from the private sector and other non-governmental sources; and

  • e) promote and facilitate access by affected country Parties, particularly affected developing country Parties, to appropriate technology, knowledge and know-how.

Article 7. Priority for Africa

In implementing this Convention, the Parties shall give priority to affected African country Parties, in the light of the particular situation prevailing in that region, while not neglecting affected developing country Parties in other regions.

Article 8. Relationship with other conventions

  • 1 The Parties shall encourage the coordination of activities carried out under this Convention and, if they are Parties to them, under other relevant international agreements, particularly the United Nations Framework Convention on Climate Change and the Convention on Biological Diversity, in order to derive maximum benefit from activities under each agreement while avoiding duplication of effort. The Parties shall encourage the conduct of joint programmes, particularly in the fields of research, training, systematic observation and information collection and exchange, to the extent that such activities may contribute to achieving the objectives of the agreements concerned.

  • 2 The provisions of this Convention shall not affect the rights and obligations of any Party deriving from a bilateral, regional or international agreement into which it has entered prior to the entry into force of this Convention for it.

PART III. ACTION PROGRAMMES, SCIENTIFIC AND TECHNICAL COOPERATION AND SUPPORTING MEASURES

SECTION 1. ACTION PROGRAMMES

Article 9. Basic approach

  • 1 In carrying out their obligations pursuant to article 5, affected developing country Parties and any other affected country Party in the framework of its regional implementation annex or, otherwise, that has notified the Permanent Secretariat in writing of its intention to prepare a national action programme, shall, as appropriate, prepare, make public and implement national action programmes, utilizing and building, to the extent possible, on existing relevant successful plans and programmes, and subregional and regional action programmes, as the central element of the strategy to combat desertification and mitigate the effects of drought. Such programmes shall be updated through a continuing participatory process on the basis of lessons from field action, as well as the results or research. The preparation of national action programmes shall be closely interlinked with other efforts to formulate national policies for sustainable development.

  • 2 In the provision by developed country Parties of different forms of assistance under the terms of article 6, priority shall be given to supporting, as agreed, national, sub-regional and regional action programmes of affected developing country Parties, particularly those in Africa, either directly or through relevant multilateral organizations or both.

  • 3 The Parties shall encourage organs, funds and programmes of the United Nations system and other relevant intergovernmental organizations, academic institutions, the scientific community and non-governmental organizations in a position to cooperate, in accordance with their mandates and capabilities, to support the elaboration, implementation and follow-up of action programmes.

Article 10. National action programmes

  • 1 The purpose of national action programmes is to identify the factors contributing to desertification and practical measures necessary to combat desertification and mitigate the effects of drought.

  • 2 National action programmes shall specify the respective roles of government, local communities and land users and the resources available and needed. They shall, inter alia:

    • a) incorporate long-term strategies to combat desertification and mitigate the effects of drought, emphasize implementation and be integrated with national policies for sustainable development;

    • b) allow for modifications to be made in response to changing circumstances and be sufficiently flexible at the local level to cope with different socio-economic, biological and geo-physical conditions;

    • c) give particular attention to the implementation of preventive measures for lands that are not yet degraded or which are only slightly degraded;

    • d) enhance national climatological, meteorological and hydrological capabilities and the means to provide for drought early warning;

    • e) promote policies and strengthen institutional frameworks which develop cooperation and coordination, in a spirit of partnership, between the donor community, governments at all levels, local populations and community groups, and facilitate access by local populations to appropriate information and technology;

    • f) provide for effective participation at the local, national and regional levels of non-governmental organizations and local populations, both women and men, particularly resource users, including farmers and pastoralists and their representative organizations, in policy planning, decision-making and implementation and review of national action programmes; and

    • g) require regular review of, and progress reports on, their implementation.

  • 3 National action programmes may include, inter alia, some or all of the following measures to prepare for and mitigate the effects of drought:

    • a) establishment and/or strengthening, as appropriate, of early warning systems, including local and national facilities and joint systems at the subregional and regional levels, and mechanisms for assisting environmentally displaced persons;

    • b) strengthening of drought preparedness and management, including drought contingency plans at the local, national, subregional and regional levels, which take into consideration seasonal to interannual climate predictions;

    • c) establishment and/or strengthening, as appropriate, of food security systems, including storage and marketing facilities, particularly in rural areas;

    • d) establishment of alternative livelihood projects that could provide incomes in drought prone areas; and

    • e) development of sustainable irrigation programmes for both crops and livestock.

  • 4 Taking into account the circumstances and requirements specific to each affected country Party, national action programmes include, as appropriate,inter alia, measures in some or all of the following priority fields as they relate to combating desertification and mitigating the effects of drought in affected areas and to their populations: promotion of alternative livelihoods and improvement of national economic environments with a view to strengthening programmes aimed in the eradication of poverty and at ensuring food security, demographic dynamics, sustainable management of natural resources, sustainable agricultural practices, development and efficient use of various energy sources, institutional and legal frameworks, strengthening of capabilities for assessment and systematic observation, including hydrological and meteorological services, and capacity building, education and public awareness.

Article 11. Subregional and regional action programmes

Affected country Parties shall consult and cooperate to prepare, as appropriate, in accordance with relevant regional implementation annexes, subregional and/or regional action programmes to harmonize, complement and increase the efficiency of national programmes. The provisions of article 10 shall apply mutatis mutandis to subregional and regional programmes. Such cooperation may include agreed joint programmes for the sustainable management of transboundary natural resources, scientific and technical cooperation, and strengthening of relevant institutions.

Article 12. International cooperation

Affected country Parties, in collaboration with other Parties and the international community, should cooperate to ensure the promotion of an enabling international environment in the implementation of the Convention. Such cooperation should also cover fields of technology transfer as well as scientific research and development, information collection and dissemination and financial resources.

Article 13. Support for the elaboration and implementation of action programmes

  • 1 Measures to support action programmes pursuant to article 9 include,inter alia:

    • a) financial cooperation to provide predictability for action programmes, allowing for necessary long-term planning;

    • b) elaboration and use of cooperation mechanisms which better enable support at the local level, including action through non-governmental organizations, in order to promote the replicability of successful pilot programme activities where relevant;

    • c) increased flexibility in project design, funding and implementation in keeping with the experimental, iterative approach indicated for participatory action at the local community level; and

    • d) as appropriate, administrative and budgetary procedures that increase the efficiency of cooperation and of support programmes.

  • 2 In providing such support to affected developing country Parties, priority shall be given to African country Parties and to least developed country Parties.

Article 14. Coordination in the elaboration and implementation of action programmes

  • 1 The Parties shall work closely together, directly and through relevant intergovernmental organizations, in the elaboration and implementation of action programmes.

  • 2 The Parties shall develop operational mechanisms, particularly at the national and field levels, to ensure the fullest possible coordination among developed country Parties, developing country Parties and relevant intergovernmental and non-governmental organizations, in order to avoid duplication, harmonize interventions and approaches, and maximize the impact of assistance. In affected developing country Parties, priority will be given to coordinating activities related to international cooperation in order to maximize the efficient use of resources, to ensure responsive assistance, and to facilitate the implementation of national action programmes and priorities under this Convention.

Article 15. Regional implementation annexes

Elements for incorporation in action programmes shall be selected and adapted to the socio-economic, geographical and climatic factors applicable to affected country Parties or regions, as well as to their level of development. Guidelines for the preparation of action programmes and their exact focus and content for particular subregions and regions are set out in the regional implementation annexes.

SECTION 2. SCIENTIFIC AND TECHNICAL COOPERATION

Article 16. Information collection, analysis and exchange

The Parties agree, according to their respective capabilities, to integrate and coordinate the collection, analysis and exchange of relevant short term and long term date and information to ensure systematic observation of land degradation in affected areas and to understand better and assess the processes and effects of drought and desertification. This would help accomplish, inter alia, early warning and advance planning for periods of adverse climatic variation in a form suited for practical application by users at all levels, including especially local populations. To this end, they shall, as appropriate:

  • a) facilitate and strengthen the functioning of the global network of institutions and facilities for the collection, analysis and exchange of information, as well as for systematic observation at all levels, which shall, inter alia:

    • (i) aim to use compatible standards and systems;

    • (ii) ecompass relevant data and stations, including in remote areas;

    • (iii) use and disseminate modern technology for date collection, transmission and assessment on land degradation; and

    • (iv) link national, subregional and regional data and information centres more closely with global information sources;

  • b) ensure that the collection, analysis and exchange of information address the needs of local communities and those of decision makers, with a view to resolving specific problems, and that local communities are involved in these activities;

  • c) support and further develop bilateral and multilateral programmes and projects aimed at defining, conducting, assessing and financing the collection, analysis and exchange of data and information, including,inter alia , integrated sets of physical, biological, social and economic indicators;

  • d) make full use of the expertise of competent intergovernmental and non-governmental organizations, particularly to disseminate relevant information and experiences among target groups in different regions;

  • e) give full weight to the collection, analysis and exchange of socio-economic data, and their integration with physical and biological data;

  • f) exchange and make fully, openly and promptly available information from all publicly available sources relevant to combating desertification and mitigating the effects of drought; and

  • g) subject to their respective national legislation and/or policies, exchange information on local and traditional knowledge, ensuring adequate protection for it and providing appropriate return from the benefits derived from it, on an equitable basis and on mutually agreed terms, to the local populations concerned.

Article 17. Research and development

  • 1 The Parties undertake, according to their respective capabilities, to promote technical and scientific cooperation in the fields of combating desertification and mitigating the effects of drought through appropriate national, subregional, regional and international institutions. To this end, they shall support research activities that:

    • a) contribute to increased knowledge of the processes leading to desertification and drought and the impact of, and distinction between, causal factors, both natural and human, with a view to combating desertification and mitigating the effects of drought, and achieving improved productivity as well as sustainable use and management of resources;

    • b) respond to well defined objectives, address the specific needs of local populations and lead to the identification and implementation of solutions that improve the living standards of people in affected areas;

    • c) protect, integrate, enhance and validate traditional and local knowledge, know-how and practices, ensuring, subject to their respective national legislation and/or policies, that the owners of that knowledge will directly benefit on an equitable basis and on mutually agreed terms from any commercial utilization of it or from any technological development derived from that knowledge;

    • d) develop and strengthen national, subregional and regional research capabilities in affected developing country Parties, particularly in Africa, including the development of local skills and the strengthening of appropriate capacities, especially in countries with a weak research base, giving particular attention to multidisciplinary and participative socio-economic research;

    • e) take into account, where relevant, the relationship between poverty, migration caused by environmental factors, and desertification;

    • f) promote the conduct of joint research programmes between national, subregional, regional and international research organizations, in both the public and private sectors, for the development of improved affordable and accessible technologies for sustainable development through effective participation of local populations and communities; and

    • g) enhance the availability of water resources in affected areas, by means of, inter alia, cloud-seeding.

  • 2 Research priorities for particular regions and subregions, reflecting different local conditions, should be included in action programmes. The Conference of the Parties shall review research priorities periodically on the advice of the Committee on Science and Technology.

Article 18. Transfer, acquisition, adaptation and development of technology

  • 1 The Parties undertake, as mutually agreed and in accordance with their respective national legislation and/or policies, to promote, finance and/or facilitate the financing of the transfer, acquisition, adaptation and development of environmentally sound, economically viable and socially acceptable technologies relevant to combating desertification and/or mitigating the effects of drought, with a view to contributing to the achievement of sustainable development in affected areas. Such cooperation shall be conducted bilaterally or multilaterally, as appropriate, making full use of the expertise of intergovernmental and non-governmental organizations. The Parties shall, in particular:

    • a) fully utilize relevant existing national, subregional, regional and international information systems and clearing-houses for the dissemination of information on available technologies, their sources, their environmental risks and the broad terms under which they may be acquired;

    • b) facilitate access, in particular by affected developing country Parties, on favourable terms, including on concessional and preferential terms, as mutually agreed, taking into account the need to protect intellectual property rights, to technologies most suitable to practical application for specific needs of local populations, paying special attention to the social, cultural, economic and environmental impact of such technology;

    • c) facilitate technology cooperation among affected country Parties through financial assistance or other appropriate means;

    • d) extend technology cooperation with affected developing country Parties, including, where relevant, joint ventures, especially to sectors which foster alternative livelihoods; and

    • e) take appropriate measures to create domestic market conditions and incentives, fiscal or otherwise, conducive to the development, transfer, acquisition and adaptation of suitable technology, knowledge, know-how and practices, including measures to ensure adequate and effective protection of intellectual property rights.

  • 2 The Parties shall, according to their respective capabilities, and subject to their respective national legislation and/or policies, protect, promote and use in particular relevant traditional and local technology, knowledge, know-how and practices and, to that end, they undertake to:

    • a) make inventories of such technology, knowledge, know-how and practices and their potential uses with the participation of local populations, and disseminate such information, where appropriate, in cooperation with relevant intergovernmental and non-governmental organizations;

    • b) ensure that such technology, knowledge, know-how and practices are adequately protected and that local populations benefit directly, on an equitable basis and as mutually agreed, from any commercial utilization of them or from any technological development derived therefrom;

    • c) encourage and actively support the improvement and dissemination of such technology, knowledge, know-how and practices or of the development of new technology based on them; and

    • d) facilitate, as appropriate, the adaptation of such technology, knowledge, know-how and practices to wide use and integrate them with modern technology, as appropriate.

SECTION 3. SUPPORTING MEASURES

Article 19. Capacity-building, education and public awareness

  • 1 The Parties recognize the significance of capacity-building – that is to say, institution building, training and development of relevant local and national capacities – in efforts to combat desertification and mitigate the effects of drought. They shall promote, as appropriate, capacity-building:

    • a) through the full participation at all levels of local people, particularly at the local level, especially women and youth, with the cooperation of non-governmental and local organizations;

    • b) by strengthening training and research capacity at the national level in the field of desertification and drought;

    • c) by establishing and/or strengthening support and extension services to disseminate relevant technology methods and techniques more effectively, and by training field agents and members of rural organizations in participatory approaches for the conservation and sustainable use of natural resources;

    • d) by fostering the use and dissemination of the knowledge, know-how and practices of local people in technical cooperation programmes, wherever possible;

    • e) by adapting, where necessary, relevant environmentally sound technology and traditional methods of agriculture and pastoralism to modern socio-economic conditions;

    • f) by providing appropriate training and technology in the use of alternative energy sources, particularly renewable energy resources, aimed particularly at reducing dependence on wood for fuel;

    • g) through cooperation, as mutually agreed, to strengthen the capacity of affected developing country Parties to develop and implement programmes in the field of collection, analysis and exchange of information pursuant to article 16;

    • h) through innovative ways of promoting alternative livelihoods, including training in new skills;

    • i) by training of decision makers, managers, and personnel who are responsible for the collection and analysis of date for the dissemination and use of early warning information on drought conditions and for food production;

    • j) through more effective operation of existing national institutions and legal frameworks and, where necessary, creation of new ones, along with strengthening of strategic planning and management; and

    • k) by means of exchange visitor programmes to enhance capacity building in affected country Parties through a long-term, interactive process of learning and study.

  • 2 Affected developing country Parties, shall conduct, in cooperation with other Parties and competent intergovernmental and non-governmental organizations, as appropriate, an interdisciplinary review of available capacity and facilities at the local and national levels, and the potential for strengthening them.

  • 3 The Parties shall cooperate with each other and through competent intergovernmental organizations, as well as non-governmental organizations, in undertaking and supporting public awareness and educational programmes in both affected and, where relevant, unaffected country Parties to promote understanding of the causes and effects of desertification and drought and of the importance of meeting the objective of this Convention. To that end, they shall:

    • a) organize awareness campaigns for the general public;

    • b) promote, on a permanent basis, access by the public to relevant information, and wide public participation in education and awareness activities;

    • c) encourage the establishment of association that contribute to public awareness;

    • d) develop and exchange educational and public awareness material, where possible in local languages, exchange and second experts to train personnel of affected developing country Parties in carrying out relevant education and awareness programmes, and fully utilize relevant educational material available in competent international bodies;

    • e) assess educational needs in affected areas, elaborate appropriate school curricula and expand, as needed, educational and adult literacy programmes and opportunities for all, in particular for girls and women, on the identification, conservation and sustainable use and management of the natural resources of affected areas; and

    • f) develop, interdisciplinary participatory programmes integrating desertification and drought awareness into educational systems and in non-formal, adult, distance and practical educational programmes.

  • 4 The Conference of the Parties shall establish and/or strengthen networks of regional education and training centres to combat desertification and mitigate the effects of drought. These networks shall be coordinated by an institution created or designated for that purpose, in order to train scientific, technical and management personnel and to strengthen existing institutions responsible for education and training in affected country Parties, where appropriate, with a view to harmonizing programmes and to organizing exchanges of experience among them. These networks shall cooperate closely with relevant intergovernmental and non-governmental organizations to avoid duplication of effort.

Article 20. Financial resources

  • 1 Given the central importance of financing to the achievement of the objective of the Convention, the Parties, taking into account their capabilities, shall make every effort to ensure that adequate financial resources are available for programmes to combat desertification and mitigate the effects of drought.

  • 2 In this connection, developed country Parties, while giving priority to affected African country Parties without neglecting affected developing country Parties in other regions, in accordance with article 7, undertake to:

    • a) mobilize substantial financial resources, including grants and concessional loans, in order to support the implementation of programmes to combat desertification and mitigate the effects of drought;

    • b) promote the mobilization of adequate, timely and predictable financial resources, including new and additional funding from the Global Environment Facility of the agreed incremental costs of those activities concerning desertification that relate to its four focal areas, in conformity with the relevant provisions of the Instrument establishing the Global Environment Facility;

    • c) facilitate through international cooperation the transfer of technology, knowledge and know-how; and

    • d) explore, in cooperation with affected developing country Parties, innovative methods and incentives for mobilizing and channelling resources, including those of foundations, non-governmental organizations and other private sector entities, particularly debt swaps and other innovative means which increase financing by reducing the external debt burden of affected developing country Parties, particularly those in Africa.

  • 3 Affected developing country Parties, taking into account their capabilities, undertake to mobilize adequate financial resources for the implementation of their national action programmes.

  • 4 In mobilizing financial resources, the Parties shall seek full use and continued qualitative improvement of all national, bilateral and multilateral funding sources and mechanisms, using consortia, joint programmes and parallel financing, and shall seek to involve private sector funding sources and mechanisms, including those of non-governmental organizations. To this end, the Parties shall fully utilize the operational mechanisms developed pursuant to article 14.

  • 5 In order to mobilize the financial resources necessary for affected developing country Parties to combat desertification and mitigate the effects of drought, the Parties shall:

    • a) rationalize and strengthen the management of resources already allocated for combating desertification and mitigating the effects of drought by using them more effectively and efficiently, assessing their successes and shortcomings, removing hindrances to their effective use and, where necessary, reorienting programmes in light of the integrated long-term approach adopted pursuant to this Convention;

    • b) give due priority and attention within the governing bodies of multilateral financial institutions, facilities and funds, including regional development banks and funds, to supporting affected developing country Parties, particularly those in Africa, in activities which advance implementation of the Convention, notably action programmes they undertake in the framework of regional implementation annexes; and

    • c) examine ways in which regional and sub-regional cooperation can be strengthened to support efforts undertaken at the national level.

  • 6 Other Parties are encouraged to provide, on a voluntary basis, knowledge, know-how and techniques related to desertification and/or financial resources to affected developing country Parties.

  • 7 The full implementation by affected developing country Parties, particularly those in Africa, of their obligations under the Convention will be greatly assisted by the fulfilment by developed country Parties of their obligations under the Convention, including in particular those regarding financial resources and transer of technology. In fulfilling their obligations, developed country Parties should take fully into account that economic and social development and poverty eradication are the first priorities of affected developing country Parties, particularly those in Africa.

Article 21. Financial mechanisms

  • 1 The Conference of the Parties shall promote the availability of financial mechnisms and shall encourage such mechanisms to seek to maximize the availability of funding for affected developing country Parties, particularly those in Africa, to implement the Convention. To this end, the Conference of the Parties shall consider for adoptioninter alia approaches and policies that:

    • a) facilitate the provision of necessary funding at the national, sub-regional, regional and global levels for activities pursuant to relevant provisions of the Convention;

    • b) promote multiple-source funding approaches, mechanisms and arrangements and their assessment, consistent with article 20;

    • c) provide on a regular basis, to interested Parties and relevant intergovernmental and non-governmental organizations, information on available sources of funds and on funding patterns in order to facilitate coordination among them;

    • d) facilitate the establishment, as appropriate, of mechanisms, such as national desertification funds, including those involving the participation of non-governmental organizations, to channel financial resources rapidly and efficiently to the local level in affected developing country Parties; and

    • e) strengthen existing funds and financial mechanisms at the sub-regional and regional levels, particularly in Africa, to support more effectively the implementation of the Convention.

  • 2 The Conference of the Parties shall also encourage the provision, through various mechanisms within the United Nations system and through multilateral financial institutions, of support at the national, sub-regional and regional levels to activities that enable developing country Parties to meet their obligations under the Convention.

  • 3 Affected developing country Parties shall utilize, and where necessary, establish and/or strengthen, national coordinating mechanisms, integrated in national development programmes, that would ensure the efficient use of all available financial resources. They shall also utilize participatory processes involving non-governmental organizations, local groups and the private sector, in raising funds, in elaborating as well as implementing programmes and in assuring access to funding by groups at the local level. These actions can be enhanced by improved coordination and flexible programming on the part of those providing assistance.

  • 4 In order to increase the effectiveness and efficiency of existing financial mechanisms, a Global Mechanism to promote actions leading to the mobilization and channelling of substantial financial resources, including for the transfer of technology, on a grant basis, and/or on concessional or other terms, to affected developing country Parties, is hereby established. This Global Mechanism shall function under the authority and guidance of the Conference of the Parties and be accountable to it.

  • 5 The Conference of the Parties shall identify, at its first ordinary session, an organization to house the Global Mechanism. The Conference of the Parties and the organization it has identified shall agree upon modalities for this Global Mechanism to ensureinter alia that such Mechanism:

    • a) identifies and draws up an inventory of relevant bilateral and multilateral cooperation programmes that are available to implement the Convention;

    • b) provides advice, on request, to Parties on innovative methods of financing and sources of financial assistance and on improving the coordination of cooperation activities at the national level;

    • c) provides interested Parties and relevant intergovernmental and non-governmental organizations with information on available sources of funds and on funding patterns in order to facilitate coordination among them; and

    • d) reports to the Conference of the Parties, beginning at its second ordinary session, on its activities.

  • 6 The Conference of the Parties shall, at its first session, make appropriate arrangements with the organization it has identified to house the Global Mechanism for the administrative operations of such Mechanism, drawing to the extent possible on existing budgetary and human resources.

  • 7 The Conference of the Parties shall, at its third ordinary session, review the policies, operational modalities and activities of the Global Mechanism accountable to it pursuant to paragraph 4, taking into account the provisions of article 7. On the basis of this review, it shall consider and take appropriate action.

PART IV. INSTITUTIONS

Article 22. Conference of the Parties

  • 1 A Conference of the Parties is hereby established.

  • 2 The Conference of the Parties is the supreme body of the Convention. It shall make, within its mandate, the decisions necessary to promote its effective implementation. In particular, it shall:

    • a) regularly review the implementation of the Convention and the functioning of its institutional arrangements in the light of the experience gained at the national, subregional, regional and international levels and on the basis of the evolution of scientific and technological knowledge;

    • b) promote and facilitate the exchange of information on measures adopted by the Parties, and determine the form and timetable for transmitting the information to be submitted pursuant to article 26, review the reports and make recommendations on them;

    • c) establish such subsidiary bodies as are deemed necessary for the implementation of the Convention;

    • d) review reports submitted by its subsidiary bodies and provide guidance to them;

    • e) agree upon and adopt, by consensus, rules of procedure and financial rules for itself and any subsidiary bodies;

    • f) adopt amendments to the Convention pursuant to articles 30 and 31;

    • g) approve a programme and budget for its activities, including those of its subsidiary bodies, and undertake necessary arrangements for their financing;

    • h) as appropriate, seek the cooperation of, and utilize the services of and information provided by, competent bodies or agencies, whether national or international, intergovernmental or non-governmental;

    • i) promote and strengthen the relationship with other relevant conventions while avoiding duplication of effort; and

    • j) exercise such other functions as may be necessary for the achievement of the objective of the Convention.

  • 3 The Conference of the Parties shall, at its first session, adopt its own rules of procedure, by consensus, which shall include decision-making procedures for matters not already covered by decision-making procedures stipulated in the Convention. Such procedures may include specified majorities required for the adoption of particular decisions.

  • 4 The first session of the Conference of the Parties shall be convened by the interim secretariat referred to in article 35 and shall take place not later than one year after the date of entry into force of the Convention. Unless otherwise decided by the Conference of the Parties, the second, third and fourth ordinary sessions shall be held yearly, and thereafter, ordinary sessions shall be held every two years.

  • 5 Extraordinary sessions of the Conference of the Parties shall be held at such other times as may be decided either by the Conference of the Parties in ordinary session or at the written request of any Party, provided that, within three months of the request being communicated to the Parties by the Permanent Secretariat, it is supported by at least one-third of the Parties.

  • 6 At each ordinary session, the Conference of the Parties shall elect a Bureau. The structure and functions of the Bureau shall be determined in the rules of procedure. In appointing the Bureau, due regard shall be paid to the need to ensure equitable geographical distribution and adequate representation of affected country Parties, particularly those in Africa.

  • 7 The United Nations, its specialized agencies and any State member thereof or observers thereto not Party to the Convention, may be represented at sessions of the Conference of the Parties as observers. Any body or agency, whether national or international, governmental or non-governmental, which is qualified in matters covered by the Convention, and which has informed the Permanent Secretariat of its wish to be represented at a session of the Conference of the Parties as an observer, may be so admitted unless at least one-third of the Parties present object. The admission and participation of observers shall be subject to the rules of procedure adopted by the Conference of the Parties.

  • 8 The Conference of the Parties may request competent national and international organizations which have relevant expertise to provide it with information relevant to article 16, paragraph g), article 17, paragraph 1 c) and article 18, paragraph 2 b).

Article 23. Permanent Secretariat

  • 1 A Permanent Secretariat is hereby established.

  • 2 The functions of the Permanent Secretariat shall be:

    • a) to make arrangements for sessions of the Conference of the Parties and its subsidiary bodies established under the Convention and to provide them with services as required;

    • b) to compile and transmit reports submitted to it;

    • c) to facilitate assistance to affected developing country Parties, on request, particularly those in Africa, in the compilation and communication of information required under the Convention;

    • d) to coordinate its activities with the secretariats of other relevant international bodies and conventions;

    • e) to enter, under the guidance of the Conference of the Parties, into such administrative and contractual arrangements as may be required for the effective discharge of its functions;

    • f) to prepare reports on the execution of its functions under this Convention and present them to the Conference of the Parties; and

    • g) to perform such other secretariat functions as may be determined by the Conference of the Parties.

  • 3 The Conference of the Parties, at its first session, shall designate a Permanent Secretariat and make arrangements for its functioning.

Article 24. Committee on Science and Technology

  • 1 A Committee on Science and Technology is hereby established as a subsidiary body of the Conference of the Parties to provide it with information and advice on scientific and technological matters relating to combating desertification and mitigating the effects of drought. The Committee shall meet in conjunction with the ordinary sessions of the Conference of the Parties and shall be multidisciplinary and open to the participation of all Parties. It shall be composed of government representatives competent in the relevant fields of expertise. The Conference of the Parties shall decide, at its first session, on the terms of reference of the Committee.

  • 2 The Conference of the Parties shall establish and maintain a roster of independent experts with expertise and experience in the relevant fields. The roster shall be based on nominations received in writing from the Parties, taking into account the need for a multidisciplinary approach and broad geographical representation.

  • 3 The Conference of the Parties may, as necessary, appoint ad hoc panels to provide it, through the Committee, with information and advice on specific issues regarding the state of the art in fields of science and technology relevant to combating desertification and mitigating the effects of drought. These panels shall be composed of experts whose names are taken from the roster, taking into account the need for a multidisciplinary approach and broad geographical representation. These experts shall have scientific backgrounds and field experience and shall be appointed by the Conference of the Parties on the recommendation of the Committee. The Conference of the Parties shall decide on the terms of reference and the modalities of work of these panels.

Article 25. Networking of institutions, agencies and bodies

  • 1 The Committee on Science and Technology shall, under the supervision of the Conference of the Parties, make provision for the undertaking of a survey and evaluation of the relevant existing networks, institutions, agencies and bodies willing to become units of a network. Such a network shall support the implementation of the Convention.

  • 2 On the basis of the results of the survey and evaluation referred to in paragraph 1, the Committee on Science and Technology shall make recommendation to the Conference of the Parties on ways and means to facilitate and strengthen networking of the units at the local, national and other levels, with a view to ensuring that the thematic needs set out in articles 16 to 19 are addressed.

  • 3 Taking into account these recommendations, the Conference of the Parties shall:

    • a) identify those national, subregional, regional and international units that are most appropriate for networking, and recommend operational procedures, and a time frame, for them; and

    • b) identify the units best suited to facilitating and strengthening such networking at all levels.

PART V. PROCEDURES

Article 26. Communication of information

  • 1 Each Party shall communicate to the Conference of the Parties for consideration at its ordinary sessions, through the Permanent Secretariat, reports on the measures which it has taken for the implementation of the Convention. The Conference of the Parties shall determine the timetable for submission and the format of such reports.

  • 2 Affected country Parties shall provide a description of the strategies established pursuant to article 5 and of any relevant information on their implementation.

  • 3 Affected country Parties which implement action programmes pursuant to articles 9 to 15 shall provide a detailed description of the programmes and of their implementation.

  • 4 Any group fo affected country Parties may make a joint communication on measures taken at the subregional and/or regional levels in the framework of action programmes.

  • 5 Developed country Parties shall report on measures taken to assist in the preparation and implementation of action programmes, including information on the financial resources they have provided, or are providing, under the Convention.

  • 6 Information communicated pursuant to paragraphs 1 to 4 shall be transmitted by the Permanent Secretariat as soon as possible to the Conference of the Parties and to any relevant subsidiary body.

  • 7 The Conference of the Parties shall facilitate the provision to affected developing countries, particularly those in Africa, on request, of technical and financial support in compiling and communicating information in accordance with this article, as well as identifying the technical and financial needs associated with action programmes.

Article 27. Measures to resolve questions on implementation

The Conference of the Parties shall consider and adopt procedures and institutional mechanisms for the resolution of questions that may arise with regard to the implementation of the Convention.

Article 28. Settlement of disputes

  • 1 Parties shall settle any dispute between them concerning the interpretation or application of the Convention through negotiation or other peaceful means of their own choice.

  • 2 When ratifying, accepting, approving, or acceding to the Convention, or at any time thereafter, a Party which is not a regional economic integration organization may declare in a written instrument submitted to the Depositary that, in respect of any dispute concerning the interpretation or application of the Convention, it recognizes one or both of the following means of dispute settlement as compulsory in relation to any Party accepting the same obligation:

    • a) arbitration in accordance with procedures adopted by the Conference of the Parties in an annex as soon as practicable;

    • b) submission of the dispute to the International Court of Justice.

  • 3 A Party which is a regional economic integration organization may make a declaration with like effect in relation to arbitration in accordance with the procedure referred to in paragraph 2 a).

  • 4 A declaration made pursuant to paragraph 2 shall remain in force until its expires in accordance with its terms or until three months after written notice of its revocation has been deposited with the Depositary.

  • 5 The expiry of a declaration, a notice of revocation or a new declaration shall not in any way affect proceedings pending before an arbitral tribunal or the International Court of Justice unless the Parties to the dispute otherwise agree.

  • 6 If the Parties to a dispute have not accepted the same or any procedure pursuant to paragraph 2 and if they have not been able to settle their dispute within twelve months following notification by one Party to another that a dispute exists between them, the dispute shall be submitted to conciliation at the request of any Party to the dispute, in accordance with procedure adopted by the Conference of the Parties in an annex as soon as practicable.

Article 29. Status of annexes

  • 1 Annexes from an integral part of the Convention and, unless expressly provided otherwise, a reference to the Convention also constitutes a reference to its Annexes.

  • 2 The Parties shall interpret the provisions of the Annexes in a manner that is in conformity with their rights and obligations under the Articles of this Convention.

Article 30. Amendments to the Convention

  • 1 Any Party may propose amendments to the Convention.

  • 2 Amendments to the Convention shall be adopted at an ordinary session of the Conference of the Parties. The text of any proposed amendment shall be communicated to the Parties by the Permanent Secretariat at least six months before the meeting at which it is proposed for adoption. The Permanent Secretariat shall also communicate proposed amendments to the signatories to the Convention.

  • 3 The Parties shall make every effort to reach agreement on any proposed amendment to the Convention by consensus. If all efforts at consensus have been exhausted and no agreement reached, the amendment shall, as a last resort, be adopted by a two-thirds majority vote of the Parties present and voting at the meeting. The adopted amendment shall be communicated by the Permanent Secretariat to the Depositary, who shall circulate it to all Parties for their ratifiction, acceptance, approval or accession.

  • 4 Instruments of ratification, acceptance, approval or accession in respect of an amendment shall be deposited with the Depositary. An amendment adopted pursuant to paragraph 3 shall enter into force for those Parties having accepted it on the ninetieth day after the date of receipt by the Depositary of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession by at least two-thirds of the Parties to the Convention which were Parties at the time of the adoption of the amendment.

  • 5 The amendment shall enter into force for any other Party on the ninetieth day after the date on which that Party deposits with the Depositary its instrument of ratification, acceptance or approval of, or accession to the said amendment.

  • 6 For the purposes of this article and article 31, “Parties present and voting" means Parties present and casting an affirmative or negative vote.

Article 31. Adoption and amendment of annexes

  • 1 Any additional annex to the Convention and any amendment to an annex shall be proposed and adopted in accordance with the procedure for amendment of the Convention set forth in article 30, provided that, in adopting an additional regional implementation annex or amendment to any regional implementation annex, the majority provided for in that Article shall include a two thirds majority vote of the Parties of the region concerned present and voting. The adoption or amendment of an annex shall be communicated by the Depositary to all Parties.

  • 2 An annex, other than an additional regional implementation annex, or an amendment to an annex, other than an amendment to any regional implementation annex, that has been adopted in accordance with paragaph 1, shall enter into force for all Parties to the Convention six months after the date of communication by the Depositary to such Parties of the adoption of such annex or amendment, except for those Parties that have notified the Depositary in writing within that period of their non-acceptance of such annex or amendment. Such annex or amendment shall enter into force for Parties which withdraw their notification of non-acceptance on the ninetieth day after the date on which withdrawal of such notification has been received by the Depositary.

  • 3 An additional regional implementation annex or amendment to any regional implementation annex that has been adopted in accordance with paragraph 1, shall enter into force for all Parties to the Convention six months after the date of the communication by the Depositary to such Parties of the adoption of such annex or amendment, except with respect to:

    • a) any Party that has notified the Depositary in writing, within such six month period, of its non-acceptance of that additional regional implementation annex or of the amendment to the regional implementation annex, in which case such annex or amendment shall enter into force for Parties which withdraw their notification of non-acceptance on the ninetieth day after the date on which withdrawal of such notification has been received by the Depositary; and

    • b) any Party that has made a declaration with respect to additional regional implementation annexes or amendments to regional implementation annexes in accordance with article 34, paragraph 4, in which case any such annex or amendment shall enter into force for such a Party on the ninethieth day after the date of deposit with the Depositary of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession with respect to such annex or amendment.

  • 4 If the adoption of an annex or an amendment to an annex involves an amendment to the Convention, that annex or amendment to an annex shall not enter into force until such time as the amendment to the Convention enters into force.

Article 32. Right to vote

  • 1 Except as provided for in paragraph 2, each Party to the Convention shall have one vote.

  • 2 Regional economic integration organizations, in matters within their competence, shall exercise their right to vote with a number of votes equal to the number of their member States that are Parties to the Convention. Such an organization shall not exercise its right to vote if any of its member States exercises its right, and vice versa.

PART VI. FINAL PROVISIONS

Article 33. Signature

The Convention shall be opened for signature at Paris, on 14-15 October 1994, by States Members of the United Nations or any of its specialized agencies or that are Parties to the Statute of the International Court of Justice and by regional economic integration organizations. It shall remain open for signature, thereafter, at the United Nations Headquarters in New York until 13 October 1995.

Article 34. Ratification, acceptance, approval and accession

  • 1 The Convention shall be subject to ratification, acceptance, approval or accession by States and regional economic integration organizations. It shall be open for accession from the day after the date on which the Convention is closed for signature. Instruments of ratification, acceptance, approval or accession shall be deposited with the Depositary.

  • 2 Any regional economic integration organization which becomes a Party to the Convention without any of its member States being a Party to the Convention shall be bound by all the obligations under the Convention. Where one or more member States of such an organization are also Party to the Convention, the organization and its member States shall decide on their respective responsibilities for the performance of their obligations under the Convention. In such cases, the organization and the member States shall not be entitled to exercise rights under the Convention concurrently.

  • 3 In their instruments of ratification, acceptance, approval or accession, regional economic integration organizations shall declare the extent of their competence with respect to the matters governed by the Convention. They shall also promptly inform the Depositary, who shall in turn inform the Parties, of any substantial modification in the extent of their competence.

  • 4 In its instrument of ratification, acceptance, approval or accession, any Party may declare that, with respect to it, any additional regional implementation annex or any amendment to any regional implementation annex shall enter into force only upon the deposit of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession with respect thereto.

Article 35. Interim arrangements

The secretariat functions referred to in article 23 will be carried out on an interim basis by the secretariat established by the General Assembly of the United Nations in its resolution 47/188 of 22 December 1992, until the completion of the first session of the Conference of the Parties.

Article 36. Entry into force

  • 1 The Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of deposit of the fiftieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

  • 2 For each State or regional economic integration organization ratifying, accepting, approving or acceding to the Convention after the deposit of the fiftieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession, the Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of deposit by such State or regional economic integration organization of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

  • 3 For the purposes of paragraphs 1 and 2, any instrument deposited by a regional economic integration organization shall not be counted as additional to those deposited by States members of the organization.

Article 38. Withdrawal

  • 1 At any time after three years from the date on which the Convention has entered into force for a Party, that Party may withdraw from the Convention by giving written notification to the Depositary.

  • 2 Any such withdrawal shall take effect upon expiry of one year from the date of receipt by the Depositary of the notification of withdrawal, or on such later date as may be specified in the notification of withdrawal.

Article 39. Depositary

The Secretary-General of the United Nations shall be the Depositary of the Convention.

Article 40. Authentic texts

The original of the present Convention, of which the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized to that effect, have signed the present Convention.

DONE at Paris, this 17th day of June one thousand nine hundred and ninetyfour.

Annex I. Regional implementation Annex for Africa

Article 1. Scope

This Annex applies to Africa, in relation to each Party and in conformity with the Convention, in particular its article 7, for the purpose of combating desertification and/or mitigating the effects of drought in its arid, semi-arid and dry sub-humid areas.

Article 2. Purpose

The purpose of this Annex, at the national, subregional and regional levels in Africa and in the light of its particular conditions, is to:

  • a) identify measures and arrangements, including the nature and processes of assistance provided by developed country Parties, in accordance with the relevant provisions of the Convention;

  • b) provide for the efficient and practical implementation of the Convention to address conditions specific to Africa; and

  • c) promote processes and activities relating to combating desertification and/or mitigating the effects of drought within the arid, semi-arid and dry sub-humid aeas of Africa.

Article 3. Particular conditions of the African region

In carrying out their obligations under the Convention, the Parties shall, in the implementation of this Annex, adopt a basic approach that takes into consideration the following particular conditions of Africa:

  • a) the high proportion of arid, semi-arid and dry sub-humid areas;

  • b) the substantial number of countries and populations adversely affected by desertification and by the frequent recurrence of severe drought;

  • c) the large number of affected countries that are landlocked;

  • d) the widespread poverty prevalent in most affected countries, the large number of least developed countries among them, and their need for significant amounts of external assistance, in the form of grants and loans on concessional terms, to pursue their development objectives;

  • e) the difficult socio-economic conditions, exacerbated by deteriorating and fluctuating terms of trade, external indebtedness and political instability, which induce internal, regional and international migrations;

  • f) the heavy reliance of populations on natural resources for subsistence which, compounded by the effects of demographic trends and factors, a weak technological base and unsustainable production practices, contributes to serious resource degradation;

  • g) the insufficient institutional and legal frameworks, the weak infrastructural base and the insufficient scientific, technical and educational capacity, leading to substantial capacity building requirements; and

  • h) the central role of actions to combat desertification and/or mitigate the effects of drought in the national development priorities of affected African countries.

Article 4. Commitments and obligations of African country Parties

  • 1 In accordance with their respective capabilities, African country Parties undertake to:

    • a) adopt the combating of desertification and/or the mitigation of the effects of drought as a central strategy in their efforts to eradicate poverty;

    • b) promote regional cooperation and integration, in a spirit of solidarity and partnership based on mutual interest, in programmes and activities to combat desertification and/or mitigate the effects of drought;

    • c) rationalize and strengthen existing institutions concerned with desertification and drought and involve other existing institutions, as appropriate, in order to make them more effective and to ensure more efficient use of resources;

    • d) promote the exchange of information on appropriate technology, knowledge, know-how and practices between and among them; and

    • e) develop contingency plans for mitigating the effects of drought in areas degraded by desertification and/or drought.

  • 2 Pursuant to the general and specific obligations set out in articles 4 and 5 of the Convention, affected African country Parties shall aim to:

    • a) make appropriate financial allocations from their national budgets consistent with national conditions and capabilities and reflecting the new priority Africa has accorded to the phenomenon of desertification and/or drought;

    • b) sustain and strengthen reforms currently in progress toward greater decentralization and resource tenure as well as reinforce participation of local populations and communities; and

    • c) identify and mobilize new and additonal national financial resources, and expand, as a matter of priority, existing national capabilities and facilities to mobilize domestic financial resources.

Article 5. Commitments and obligations of developed country Parties

  • 1 In fulfilling their obligations pursuant to articles 4, 6 and 7 of the Convention, developed country Parties shall give priority to affected African country Parties and, in this context, shall:

    • a) assist them to combat desertification and/or mitigate the effects of drought by, inter alia, providing and/or facilitating access to financial and/or other resources, and promoting, financing and/or facilitating the financing of the transfer, adaptation and access to appropriate environmental technologies and know-how, as mutually agreed and in accordance with national policies, taking into account their adoption of poverty eradication as a central strategy;

    • b) continue to allocate significant resources and/or increase resources to combat desertification and/or mitigate the effects of drought; and

    • c) assist them in strengthening capacities to enable them to improve their institutional frameworks, as well as their scientific and technical capabilities, information collection and analysis, and research and development for the purpose of combating desertification and/or mitigating the effects of drought.

  • 2 Other country Parties may provide, on a voluntary basis, technology, knowledge and know-how relating to desertification and/or financial resources, to affected African country Parties. The transfer of such knowledge, know-how and techniques is facilitated by international cooperation.

Article 6. Strategic planning framework for sustainable development

  • 1 National action programmes shall be a central and integral part of a broader process of formulating national policies for the sustainable development of affected African country Parties.

  • 2 A consultative and participatory process involving appropriate levels of government, local populations, communities and non-governmental organizations shal be undertaken to provide guidance on a strategy with flexible planning to allow maximum participation from local populations and communites. As appropriate, bilateral and multilateral assistance agencies may be involved in this process at the request of an affected African country Party.

Article 7. Timetable for preparation of action programmes

Pending entry into force of this Convention, the African country Parties, in cooperation with other members of the international community, as appropriate, shall, to the extent possible, provisionally apply those provisions of the Convention relating to the preparation of national, subregional and regional action programmes.

Article 8. Content of national action programmes

  • 1 Consistent with article 10 of the Convention, the overall strategy of national action programmes shall emphasize integrated local development programmes for affected areas, based on participatory mechanisms and on integration of strategies for poverty eradication into efforts to combat desertification and mitigate the effects of drought. The programmes shall aim at strengthening the capacity of local authorities and ensuring the active involvement of local populations, communities and groups, with emphasis on education and training, mobilization of non-governmental organizations with proven expertise and strengthening of decentralized governmental structures.

  • 2 National action programmes shall, as appropriate, include the following general features:

    • a) the use, in developing and implementing national action programmes, of past experiences in combating desertification and/or mitigating the effects of drought, taking into account social, economic and ecological conditions;

    • b) the identification of factors contributing to desertification and/or drought and the resources and capacities available and required, and the setting up of appropriate policies and institutional and other responses and measures necessary to combat those phenomena and/or mitigate their effects; and

    • c) the increase in participation of local populations and communities, including women, farmers and pastoralists, and delegation to them of more responsibility for management.

  • 3 National action programmes shall also, as appropriate, include the following:

    • a) measures to improve the economic environment with a view to eradicating poverty:

      • (i) increasing incomes and employment opportunities, especially for the poorest members of the community, by:

        • developing markets for farm and livestock products;

        • creating financial instruments suited to local needs;

        • encouraging diversification in agriculture and the setting-up of agricultural enterprises; and

        • developing economic activities of a para-agricultural or non-agricultural type;

      • (ii) improving the long-term prospects of rural economies by the creation of:

        • incentives for productive investment and access to the means of production; and

        • price and tax policies and commercial practices that promote growth;

      • (iii) defining and applying population and migration policies to reduce population pressure on land; and

      • (iv) promoting the use of drought resistant crops and the application of integrated dry-land farming systems for food security purposes;

    • b) measures to conserve natural resources:

      • (i) ensuring integrated and sustainable management of natural resources, including:

        • agricultural land and pastoral land;

        • vegetation cover and wildlife;

        • forests;

        • water resources; and

        • biological diversity;

      • (ii) training with regard to, and strengthening, public awareness and environmental education campaigns and disseminating knowledge of techniques relating to the sustainable management of natural resources; and

      • (iii) ensuring the development and efficient use of diverse energy sources, the promotion of alternative sources of energy, particularly solar energy, wind energy and biogas, and specific arrangements for the transfer, acquisition and adaptation of relevant technology to alleviate the pressure on fragile natural resources;

    • c) measures to improve institutional organization:

      • (i) defining the roles and responsibilities of central government and local authorities within the framework of a land use planning policy;

      • (ii) encouraging a policy of active decentralization, devolving responsibility for management and decision-making to local authorities, and encouraging initiatives and the assumption of responsibility by local communities and the establishment of local structures; and

      • (iii) adjusting, as appropriate, the institutional and regulatory framework of natural resource management to provide security of land tenure for local populations;

    • d) measures to improve knowledge of desertification:

      • (i) promoting research and the collection, processing and exchange of information on the scientific, technical and socio-economic aspects of desertification;

      • (ii) improving national capabilities in research and in the collection, processing, exchange and analysis of information so as to increase understanding and to translate the results of the analysis into operational terms; and

      • (iii) encouraging the medium- and long-term study of:

        • socio-economic and cultural trends in affected areas;

        • qualitative and quantitative trends in natural resources; and

        • the interaction between climate and desertification; and

    • e) measures to monitor and assess the effects of drought:

      • (i) developing strategies to evaluate the impacts of natural climate variability on regional drought and desertification and/or to utilize predictions of climate variability on seasonal to interannual time scales in efforts to mitigate the effects of drought;

      • (ii) improving early warning and response capacity, efficiently managing emergency relief and food aid, and improving food stocking and distribution systems, cattle protection schemes and public works and alternative livelihoods for drought prone areas; and

      • (iii) monitoring and assessing ecological degradation to provide reliable and timely information on the process and dynamics of resource degradation in order to facilitate better policy formulations and responses.

Article 9. Preparation of national action programmes and implementation and evaluation indicators

Each affected African country Party shall designate an appropriate national coordinating body to function as a catalyst in the preparation, implementation and evaluation of its national action programme. This coordinating body shall, in the light of article 3 and as appropriate:

  • a) undertake an identification and review of actions, beginning with a locally driven consultation process, involving local populations and communities and with the cooperation of local administrative authorities, developed country Parties and intergovernmental and non-governmental organizations, on the basis of initial consultations of those concerned at the national level;

  • b) identify and analyze the constraints, needs and gaps affecting development and sustainable land use and recommend practical measures to avoid duplication by making full uses of relevant ongoing efforts and promote implementation of results;

  • c) facilitate, desing and formulate project activities based on interactive, flexible approaches in order to ensure active participation of the population in affected areas, to minimize the negative impact of such activities, and to identify and prioritize requirements for financial assistance and technical cooperation;

  • d) establish pertinent, quantifiable and readily verifiable indicators to ensure the assessment and evaluation of national action programmes, which encompass actions in the short, medium and long terms, and of the implementation of such programmes; and

  • e) prepare progress reports on the implementation of the national action programmes.

Article 10. Organizational framework of subregional action programmes

  • 1 Pursuant to article 4 of the Convention, African country Parties shall cooperate in the preparation and implementation of subregional action programmes for central, eastern, northern, southern and western Africa and, in that regard, may delegate the following responsibilities to relevant subregional intergovernmental organizations:

    • a) acting as focal points for preparatory activities and coordinating the implementation of the subregional action programmes;

    • b) assisting in the preparation and implementation of national action programmes;

    • c) facilitating the exchange of information, experience and know-how as well as providing advice on the review of national legislation; and

    • d) any other responsibilities relating to the implementation of subregional action programmes.

  • 2 Specialized subregional institutions may provide support, upon request, and/or be entrusted with the responsibility to coordinate activities in their respective fields of competence.

Article 11. Content and preparation of subregional action programmes

Subregional action programmes shall focus on issues that are better addressed at the subregional level. They shall establish, where necessary, mechanisms for the management of shared natural resources. Such mechanisms shall effectively handle transboundary problems associated with desertification and/or drought and shall provide support for the harmonious implementation of national action programmes. Priority areas for subregional action programmes shall, as appropriate, focus on:

  • a) joint programmes for the sustainable management of transboundary natural resources through bilateral and multilateral mechanisms, as appropriate;

  • b) coordination of programmes to develop alternative energy sources;

  • c) cooperation in the management and control of pests as well as of plant and animal diseases;

  • d) capacity building, education and public awareness activities that are better carried out or supported at the subregional level;

  • e) scientific and technical cooperation, particularly in the climatological, meteorological and hydrological fields, including networking for data collection and assessment, information sharing and project monitoring, and coordination and prioritization of research and development activities;

  • f) early warning systems and joint planning for mitigating the effects of drought, including measures to address the problems resulting from environmentally induced migrations;

  • g) exploration of ways of sharing experiences, particularly regarding participation of local populations and communities, and creation of an enabling environment for improved land use management and for use of appropriate technologies;

  • h) strengthening of the capacity of subregional organizations to coordinate and provide technical services, as well as establishment, reorientation and strengthening of subregional centres and institutions; and

  • i) development of policies in fields, such as trade, which have impact upon affected areas and populations, including policies for the coordination of regional marketing regimes and for common infrastructure.

Article 12. Organizational framework of the regional action programme

  • 1 Pursuant to Article 11 of the Convention, African country Parties shall jointly determine the procedures for preparing and implementing the regional action programme.

  • 2 The Parties may provide appropriate support to relevant African regional institutions and organizations to enable them to assist African country Parties to fulfil their responsibilities under the Convention.

Article 13. Content of the regional action programme

The regional action programme includes measures relating to combating desertification and/or mitigating the effects of drought in the following priority areas, as appropriate:

  • a) development of regional cooperation and coordination of sub-regional action programmes for building regional consensus on key policy areas, including through regular consultations of sub-regional organizations;

  • b) promotion of capacity building in activities which are better implemented at the regional level;

  • c) the seeking of solutions with the international community to global economic and social issues that have an impact on affected areas taking into account Article 4, paragraph 2 b) of the Convention;

  • d) promotion among the affected country Parties of Africa and its subregions, as well as with other affected regions, of exchange of information and appropriate techniques, technical know-how and relevant experience; promotion of scientific and technological cooperation particularly in the fields of climatology, meteorology, hydrology, water resource development and alternative energy sources; coordination of subregional and regional research activities and identification of regional priorities for research and development;

  • e) coordination of networks for systematic observation and assessment and information exchange, as well as their integration into world wide networks; and

  • f) coordination of and reinforcement of sub-regional and regional early warning systems and drought contingency plans.

Article 14. Financial resources

  • 1 Pursuant to article 20 of the Convention and article 4, paragraph 2, affected African country Parties shall endeavour to provide a macroeconomic framework conducive to the mobilization of financial resources and shall develop policies and establish procedures to channel resources more effectively to local development programmes, including trough non-governmental organizations, as appropriate.

  • 2 Pursuant to article 21, paragraphs 4 and 5 of the Convention, the Parties agree to establish an inventory of sources of funding at the national, subregional, regional and international levels to ensure the rational use of existing resources and to identify gaps in resource allocation, to facilitate implementation of the action programmes. The inventory shall be regularly reviewed and up-dated.

  • 3 Consistent with article 7 of the Convention, the developed country Parties shall continue to allocate significant resources and/or increased resources as well as other forms of assistance to affected African country Parties on the basis of partnership agreements and arrangements referred to in article 18, giving, inter alia, due attention to matters related to debt, international trade and marketing arrangements in accordance with article 4, paragaph 2 b) of the Convention.

Article 15. Financial Mechanisms

  • 1 Consistent with article 7 of the Convention underscoring the priority to affected African country Parties and considering the particular situation prevailing in this region, the Parties shall pay special attention to the implementation in Africa of the provisions of article 21, paragraph 1 d) and e) of the Convention, notably by:

    • a) facilitating the establishment of mechanisms, such as national desertification funds, to channel financial resources to the local level; and

    • b) strengthening existing funds and financial mechanisms at the subregional and regional levels.

  • 2 Consistent with articles 20 and 21 of the Convention, the Parties which are also members of the governing bodies of relevant regional and subregional financial institutions, including the African Development Bank and the African Development Fund, shall promote efforts to give due priority and attention to the activities of those institutions that advance the implementation of this Annex.

  • 3 The Parties shall streamline, to the extent possible, procedures for channelling funds to affected African country Parties.

Article 16. Technical assistance and cooperation

The Parties undertake, in accordance with their respective capabilities, to rationalize technical assistance to, and cooperation with, African country Parties with a view to increasing project and programme effectiveness by, inter alia:

  • a) limiting the costs of support measures and backstopping, especially overhead costs, so that, in any case, such costs shall only represent an appropriately low percentage of the total cost of the project so as to maximize project efficiency;

  • b) giving preference to the utilization of competent national experts or, where necessary, competent experts from within the subregion and/or region, in project design, preparation and implementation, and to the building of local expertise where it does not exist; and

  • c) effectively managing and coordinating, as well as efficiently utilizing, technical assistance to be provided.

Article 17. Transfer, acquisition, adaptation and access to environmentally sound technology

In implementing article 18 of the Convention relating to transfer, acquisition adaptation and development of technology, the Parties undertake to give priority to African country Parties and, as necessary, to develop with them new models of partnership and cooperation with a view to strengthening capacity building in the fields of scientific research and development and information collection and dissemination to enable them to implement their strategies to combat desertification and mitigate the effects of drought.

Article 18. Coordination and partnership agreements

  • 1 African country Parties shall coordinate the preparation, negotiation and implementation of national, subregional and regional action programmes. They may involve, as appropriate, other Parties and relevant intergovernmental and non-governmental organizations in this process.

  • 2 The objectives of such coordination shall be to ensure that financial and technical cooperation is consistent with the Convention and to provide the necessary continuity in the use and administration of resources.

  • 3 African country Parties shall organize consultative processes at the national, subregional and regional levels. These consultative processes may:

    • a) serve as a forum to negotiate and conclude partnership agreements based on national, subregional and regional action programmes; and

    • b) specify the contribution of African country Parties and other members of the consultative groups to the programmes and identify priorities and agreements on implementation and evaluation indicators, as well as funding arrangements for implementation.

  • 4 The Permanent Secretariat may, at the request of African country Parties, pursuant to article 23 of the Convention, facilitate the convocation of such consultative processes by:

    • a) providing advice on the organization of effective consultative arrangements, drawing on experiences from other such arrangements;

    • b) providing information to relevant bilateral and multilateral agencies concerning consultative meetings or processes, and encouraging their active involvement; and

    • c) providing other information that may be relevant in establishing or improving consultative arrangements.

  • 5 The subregional and regional coordinating bodies shall,inter alia:

    • a) recommend appropriate adjustments to partnership agreements;

    • b) monitor, assess and report on the implementation of the agreed subregional and regional programmes; and

    • c) aim to ensure efficient communication and cooperation among African country Parties.

  • 6 Participation in the consultative groups shall, as appropriate, be open to Governments, interested groups and donors, relevant organs, funds and programmes of the United Nations system, relevant subregional and regional organizations, and representatives of relevant non-governmental organizations. Participants of each consultative group shall determine the modalities of its management and operation.

  • 7 Pursuant to article 14 of the Convention, developed country Parties are encouraged to develop, on their own initiative, an informal process of consultation and coordination among themselves, at the national, subregional and regional levels, and, at the request of an affected African country Party or of an appropriate subregional or regional organization, to participate in a national, subregional or regional consultative process that would evaluate and respond to assistance needs in order to facilitate implementation.

Article 19. Follow-up arrangements

Follow-up of this Annex shall be carried out by African country Parties in accordance with the Convention as follows:

  • a) at the national level, by a mechanism the composition of which should be determined by each affected African country Party and which shall include representatives of local communities and shall function under the supervision of the national coordinating body referred to in article 9;

  • b) at the subregional level, by a multidisciplinary scientific and technical consultative committee, the composition and modalities of operation of which shall be determined by the African country Parties of the subregion concerned; and

  • c) at the regional level, by mechanisms defined in accordance with the relevant provisions of the Treaty establishing the African Economic Community, and by an African Scientific and Technical Advisory Committee.

Annex II. Regional implementation Annex for Asia

Article 1. Purpose

The purpose of this Annex is to provide guidelines and arrangements for the effective implementation of the Convention in the affected country Parties of the Asian region in the light of its particular conditions.

Article 2. Particular conditions of the Asian region

In carrying out their obligations under the Convention, the Parties shall, as appropriate, take into consideration the following particular conditions which apply in varying degrees to the affected country Parties of the region:

  • a) the high proportion of areas in their territories affected by, or vulnerable to, desertification and drought and the broad diversity of these areas with regard to climate, topography, land use and socio-economic systems;

  • b) the heavy pressure on natural resources for livelihoods;

  • c) the existence of production systems, directly related to widespread poverty, leading to land degradation and to pressure on scarce water resources;

  • d) the significant impact of conditions in the world economy and social problems such as poverty, poor health and nutrition, lack of food security, migration, displaced persons and demographic dynamics;

  • e) their expanding, but still insufficient, capacity and institutional frameworks to deal with national desertification and drought problems; and

  • f) their need for international cooperation to pursue sustainable development objectives relating to combating desertification and mitigating the effects of drought.

Article 3. Framework for national action programmes

  • 1 National action programmes shall be an integral part of broader national policies for sustainable development of the affected country Parties of the region.

  • 2 The affected country Parties shall, as appropriate, develop national action programmes pursuant to articles 9 to 11 of the Convention, paying special attention to article 10, paragraph 2 f). As appropriate, bilateral and multilateral cooperation agencies may be involved in this process at the request of the affected country Party concerned.

Article 4. National action programmes

  • 1 In preparing and implementing national action programmes, the affected country Parties of the region, consistent with their respective circumstances and policies, may, inter alia, as appropriate:

    • a) designate appropriate bodies responsible for the preparation, coordination and implementation of their action programmes;

    • b) involve affected populations, including local communities, in the elaboration, coordination and implementation of their action programmes through a locally driven consultative process, with the cooperation of local authorities and relevant national and non-governmental organizations;

    • c) survey the state of the environment in affected areas to assess the causes and consequences of desertification and to determine priority areas for action;

    • d) evaluate, with the participation of affected populations, past and current programmes for combating desertification and mitigating the effects of drought, in order to design a strategy and elaborate activities in their action programmes;

    • e) prepare technical and financial programmes based on the information derived from the activities in subparagraphs a) to d);

    • f) develop and utilize procedures and benchmarks for evaluating implementation of their action programmes;

    • g) promote the integrated management of drainage basins, the conservation of soil resources, and the enhancement and efficient use of water resources;

    • h) strengthen and/or establish information, evaluation and follow up and early warning systems in regions prone to desertification and drought, taking account of climatological, meteorological, hydrological, biological and other relevant factors; and

    • i) formulate in a spirit of partnership, where international cooperation, including financial and technical resources, is involved, appropriate arrangements supporting their action programmes.

  • 2 Consistent with article 10 of the Convention, the overall strategy of national action programmes shall emphasize integrated local development programmes for affected areas, based on participatory mechanisms and on the integration of strategies for poverty eradication into efforts to combat desertification and mitigate the effects of drought. Sectoral measures in the action programmes shall be grouped in priority fields which take account of the broad diversity of affected areas in the region referred to in article 2 a).

Article 5. Subregional and joint action programmes

  • 1 Pursuant to article 11 of the Convention, affected country Parties in Asia may mutually agree to consult and cooperate with other Parties, as appropriate, to prepare and implement subregional or joint action programmes, as appropriate, in order to complement, and increase effectiveness in the implementation of, national action programmes. In either case, the relevant Parties may jointly agree to entrust subregional, including bilateral or national organizations, or specialized institutions, with responsibilities relating to the preparation, coordination and implementation of programmes. Such organizations or institutions may also act as focal points for the promotion and coordination of actions pursuant to articles 16 to 18 of the Convention.

  • 2 In preparing and implementing subregional or joint action programmes, the affected country Parties of the region shall, inter alia, as appropriate:

    • a) identify, in cooperation with national institutions, priorities relating to combating desertification and mitigating the effects of drought which can better be met by such programmes, as well as relevant activities which could be effetively carried out through them;

    • b) evaluate the operational capacities and activities of relevant regional, subregional and national institutions;

    • c) assess existing programmes relating to desertification and drought among all or some parties of the region or subregion and their relationship with national action programmes; and

    • d) formulate in a spirit of partnership, where international cooperation, including financial and technical resources, is involved, appropriate bilateral and/or multilateral arrangements supporting the programmes.

  • 3 Subregional or joint action programmes may include agreed joint programmes for the sustainable management of transboundary natural resources relating to desertification, priorities for coordination and other activities in the fields of capacity building, scientific and technical cooperation, particularly drought early warning systems and information sharing, and means of strengthening the relevant subregional and other organizations or institutions.

Article 6. Regional activities

Regional activities for the enhancement of subregional or joint action programmes may include, inter alia, measures to strengthen institutions and mechanisms for coordination and cooperation at the national, subregional and regional levels, and to promote the implementation of articles 16 to 19 of the Convention. These activities may also include:

  • a) promoting and strengthening technical cooperation networks;

  • b) preparing inventories of technologies, knowledge, know-how and practices, as well as traditional and local technologies and know-how, and promoting their dissemination and use;

  • c) evaluating the requirements for technology transfer and promoting the adaptation and use of such technologies; and

  • d) encouraging public awareness programmes and promoting capacity building at all levels, strengthening training, research and development and building systems for human resource development.

Article 7. Financial resources and mechanisms

  • 1 The Parties shall, in view of the importance of combating desertification and mitigating the effects of drought in the Asian region, promote the mobilization of substantial financial resources and the availability of financial mechanisms, pursuant to articles 20 and 21 of the Convention.

  • 2 In conformity with the Convention and on the basis of the coordinating mechanism provided for in article 8 and in accordance with their national development policies, affected country Parties of the region shall, individually or jointly:

    • a) adopt measures to rationalize and strengthen mechanisms to supply funds through public and private investment with a view to achieving specific results in action to combat desertification and mitigate the effects of drought;

    • b) identify international cooperation requirements in support of national efforts, particularly financial, technical and technological; and

    • c) promote the participation of bilateral and/or multilateral financial cooperation institutions with a view to ensuring implementation of the Convention.

  • 3 The Parties shall streamline, to the extent possible, procedures for channelling funds to affected country Parties in the region.

Article 8. Cooperation and coordination mechanisms

  • 1 Affected country Parties, through the appropriate bodies designated pursuant to article 4, paragraph 1 a), and other Parties in the region, may, as appropriate, set up a mechanism for, inter alia, the following purposes:

    • a) exchange of information, experience, knowledge and know-how;

    • b) cooperation and coordination of actions, including bilateral and multilateral arrangements, at the subregional and regional levels;

    • c) promotion of scientific, technical, technological and financial cooperation pursuant to articles 5 to 7;

    • d) identification of external cooperation requirements; and

    • e) follow-up and evaluation of the implementation of action programmes.

  • 2 Affected country Parties, through the appropriate bodies designated pursuant to article 4, paragraph 1 a), and other Parties in the region, may also, as appropriate, consult and coordinate as regards the national, subregional and joint action programmes. They may involve, as appropriate, other Parties and relevant intergovernmental and non-governmental organizations in this process. Such coordination shall, inter alia, seek to secure agreement on opportunities for international cooperation in accordance with articles 20 and 21 of the Convention, enhance technical cooperation and channel resources so that they are used effectively.

  • 3 Affected country Parties of the region shall hold periodic coordination meetings, and the Permanent Secretariat may, at their request, pursuant to article 23 of the Convention, facilitate the convocation of such coordination meetings by:

    • a) providing advice on the organization of effective coordination arrangements, drawing on experience from other such arrangements;

    • b) providing information to relevant bilateral and multilateral agencies concerning coordination meetings, and encouraging their active involvement; and

    • c) providing other information that may be relevant in establishing or improving coordination processes.

Annex III. Regional implementation Annex for Latin America and the Caribbean

Article 1. Purpose

The purpose of this Annex is to provide general guidelines for the implementation of the Convention in the Latin American and Caribbean region, in light of its particular conditions.

Article 2. Particular conditions of the Latin American and Caribbean region

The Parties shall, in accordance with the provisions of the Convention, take into consideration the following particular conditions of the region:

  • a) the existence of broad expanses which are vulnerable and have been severely affected by desertification and/or drought and in which diverse characteristics may be observed, depending on the area in which they occur; this cumulative and intensifying process has negative social, cultural, economic and environmental effects which are all the more serious in that the region contains one of the largest resources of biological diversity in the world;

  • b) the frequent use of unsustainable development practices in affected areas as a result of complex interactions among physical, biological, political, social, cultural and economic factors, including international economic factors such as external indebtedness, deteriorating terms of trade and trade practices which affect markets for agricultural, fishery and forestry products; and

  • c) a sharp drop in the productivity of ecosystems being the main consequence of desertification and drought, taking the form of a decline in agricultural, livestock and forestry yields and a loss of biological diversity; from the social point of view, the results are impoverishment, migration, internal population movements, and the deterioration of the quality of life; the region will therefore have to adopt an integrated approach to problems of desertification and drought by promoting sustainable development models that are in keeping with the environmental, economic and social situation in each country.

Article 3. Action programmes

  • 1 In conformity with the Convention, in particular its articles 9 to 11, and in accordance with their national development policies, affected country Parties of the region shall, as appropriate, prepare and implement national action programmes to combat desertification and mitigate the effects of drought as an integral part of their national policies for sustainable development. Subregional and regional programmes may be prepared and implemented in accordance with the requirements of the region.

  • 2 In the preparation of their national action programmes, affected country Parties of the region shall pay particular attention to article 10, paragraph 2 f) of the Convention.

Article 4. Content of national action programmes

In the light of their respective situations, the affected country Parties of the region may take account, inter alia, of the following thematic issues in developing their national strategies for action to combat desertification and/or mitigate the effects of drought, pursuant to article 5 of the Convention:

  • a) increasing capacities, education and public awareness, technical, scientific and technological cooperation and financial resources and mechanisms;

  • b) eradicating poverty and improving the quality of human life;

  • c) achieving food security and sustainable development and management of agricultural, livestock-rearing, forestry and multipurpose activities;

  • d) sustainable management of natural resources, especially the rational management of drainage basins;

  • e) sustainable management of natural resources, in high-altitude areas;

  • f) rational management and conservation of soil resources and exploitation and efficient use of water resources;

  • g) formulation and application of emergency plans to mitigate the effects of drought;

  • h) strengthening and/or establishing information, evaluation and follow-up and early warning systems in areas prone to desertification and drought, taking account of climatological, meteorological, hydrological, biological, soil, economic and social factors;

  • i) developing, managing and efficiently using diverse sources of energy, including the promotion of alternative sources;

  • j) conservation and sustainable use of biodiversity in accordance with the provisions of the Convention on Biological Diversity;

  • k) consideration of demographic aspects related to desertification and drought; and

  • l) establishing or strengthening institutional and legal frameworks permitting application of the Convention and aimed, inter alia, at decentralizing administrative structures and functions relating to desertification and drought, with the participation of affected communities and society in general.

Article 5. Technical, scientific and technological cooperation

In conformity with the Convention, in particular its articles 16 to 18, and on the basis of the coordinating mechanism provided for in Article 7, affected country Parties of the region shall, individually or jointly:

  • a) promote the strengthening of technical cooperation networks and national, subregional and regional information systems, as well as their integration, as appropriate, in worldwide sources of information;

  • b) prepare an inventory of available technologies and know-how and promote their dissemination and use;

  • c) promote the use of traditional technology, knowledge, know-how and practices pursuant to article 18, paragraph 2 b), of the Convention;

  • d) identify transfer of technology requirements; and

  • e) promote the development, adaptation, adoption and transfer of relevant existing and new environmentally sound technologies.

Article 6. Financial resources and mechanisms

In conformity with the Convention, in particular its articles 20 and 21, on the basis of the coordinating mechanism provided for in article 7 and in accordance with their national development policies, affected country Parties of the region shall, individually or jointly:

  • a) adopt measures to rationalize and strengthen mechanisms to supply funds through public and private investment with a view to achieving specific results in action to combat desertification and mitigate the effects of drought;

  • b) identify intenational cooperation requirements in support of national efforts; and

  • c) promote the participation of bilateral and/or multilateral financial cooperation institutions with a view to ensuring implementation of the Convention.

Article 7. Institutional framework

  • 1 In order to give effect to this Annex, affected country Parties of the region shall:

    • a) establish and/or strengthen national focal points to coordinate action to combat desertification and/or mitigate the effects of drought; and

    • b) set up a mechanism to coordinate the national focal points for the following purposes:

      • (i) exchanges of information and experience;

      • (ii) coordination of activities at the subregional and regional levels;

      • (iii) promotion of technical, scientific, technological and financial cooperation;

      • (iv) identification of external cooperation requirements; and

      • (v) follow-up and evaluation of the implementation of action programmes.

  • 2 Affected country Parties of the region shall hold periodic coordination meetings and the Permanent Secretariat may, at their request, pursuant to article 23 of the Convention, facilitate the convocation of such coordination meetings, by:

    • a) providing advice on the organization of effective coordination arrangements, drawing on experience from other such arrangements;

    • b) providing information to relevant bilateral and multilateral agencies concerning coordination meetings, and encouraging their active involvement; and

    • c) providing other information that may be relevant in establishing or improving coordination processes.

Annex IV. Regional implementation Annex for the Northern Mediterranean

Article 1. Purpose

The purpose of this Annex is to provide guidelines and arrangements necessary for the effective implementation of the Convention in affected country Parties of the northern Mediterranean region in the light of its particular conditions.

Article 2. Particular conditions of the northern Mediterranean region

The particular conditions of the northern Mediterranean region referred to in Article 1 include:

  • a) semi-arid climatic conditions affecting large areas, seasonal droughts, very high rainfall variability and sudden and high-intensity rainfall;

  • b) poor and highly erodible soils, prone to develop surface crusts;

  • c) uneven relief with steep slopes and very diversified landscapes;

  • d) extensive forest coverage losses due to frequent wildfires;

  • e) crisis conditions in traditional agriculture with associated land abandonment and deterioration of soil and water conservation structures;

  • f) unsustainable exploitation of water resources leading to serious environmental damage, including chemical pollution, salinization and exhaustion of aquifers; and

  • g) concentration of economic activity in coastal areas as a result of urban growth, industrial activities, tourism and irrigated agriculture.

Article 3. Strategic planning framework for sustainable development

  • 1 National action programmes shall be a central and integral part of the strategic planning framework for sutainable development of the affected country Parties of the northern Mediterranean.

  • 2 A consultative and participatory process, involving appropriate levels of government, local communities and non-governmental organizations, shall be undertaken to provide guidance on a strategy with flexible planning to allow maximum local participation, pursuant to article 10, paragraph 2 f) of the Convention.

Article 4. Obligation to prepare national action programmes and timetable

Affected country Parties of the northern Mediterranean region shall prepare national action programmes and, as appropriate, subregional, regional or joint action programmes. The preparation of such programmes shall be finalized as soon as practicable.

Article 5. Preparation and implementation of national action programmes

In preparing and implementing national action programmes pursuant to articles 9 and 10 of the Convention, each affected country Party of the region shall, as appropriate:

  • a) designate appropriate bodies responsible for the preparation, coordination and implementation of its programme;

  • b) involve affected populations, including local communities, in the elaboration, coordination and implementation of the programme through a locally driven consultative process, with the cooperation of local authorities and relevant non-governmental organizations;

  • c) survey the state of the environment in affected areas to assess the causes and consequences of desertification and to determine priority areas for action;

  • d) evaluate, with the participation of affected populations, past and current programmes in order to design a strategy and elaborate activities in the action programme;

  • e) prepare technical and financial programmes based on the information gained through the activities in subparagraphs a) to d); and

  • f) develop and utilize procedures and benchmarks for monitoring and evaluating the implementation of the programme.

Article 6. Content of national action programmes

Affected country Parties of the region may include, in their national action programmes, measures relating to:

  • a) legislative, institutional and administrative areas;

  • b) land use patterns, management of water resources, soil conservation, forestry, agricultural activities and pasture and range management;

  • c) management and conservation of wildlife and other forms of biological diversity;

  • d) protection against forest fires;

  • e) promotion of alternative livelihoods; and

  • f) research, training and public awareness.

Article 7. Subregional, regional and joint action programmes

  • 1 Affected country Parties of the region may, in accordance with article 11 of the Convention, prepare and implement subregional and/or regional action programmes in order to complement and increase the efficiency of national action programmes. Two or more affected country Parties of the region, may similarly agree to prepare a joint action programme between or among them.

  • 2 The provisions of articles 5 and 6 shall apply mutatis mutandis to the preparation and implementation of subregional, regional and joint action programmes. In addition, such programmes may include the conduct of research and development activities concerning selected ecosystems in affected areas.

  • 3 In preparing and implementing subregional, regional and joint action programmes, affected country Parties of the region shall, as appropriate:

    • a) identify, in cooperation with national institutions, national objectives relating to desertification which can better be met by such programmes and relevant activities which could be effectively carried out through them;

    • b) evaluate the operational capacities and activities of relevant regional, subregional and national institutions; and

    • c) assess existing programmes relating to desertification among Parties of the region and their relationship with national action programmes.

Article 8. Coordination of subregional, regional and joint action programmes

Affected country Parties preparing a subregional, regional or joint action programme may establish a coordination committee composed of representatives of each affected country Party concerned to review progress in combating desertification, harmonize national action programmes, make recommendations at the various stages of preparation and implementation of the subregional, regional or joint action programme, and act as a focal point for the promotion and coordination of technical cooperation pursuant to articles 16 to 19 of the Convention.

Article 9. Non-eligibility for financial assistance

In implementing national, subregional, regional and joint action programmes, affected developed country Parties of the region are not eligible to receive financial assistance under this Convention.

Article 10. Coordination with other subregions and regions

Subregional, regional and joint action programmes in the northern Mediterranean region may be prepared and implemented in collaboration with those of other subregions or regions, particularly with those of the subregion of northern Africa.

Annex V. Regional implementation annex for Central and Eastern Europe

Article 1. Purpose

The purpose of this Annex is to provide guidelines and arrangements for the effective implementation of the Convention in affected country Parties of the Central and Eastern European region, in the light of its particular conditions.

Article 2. Particular conditions of the Central and Eastern European Region

The particular conditions of the Central and Eastern European region referred to in article 1, which apply in varying degrees to the affected country Parties of the region, include:

  • a) specific problems and challenges related to the current process of economic transition, including macroeconomic and financial problems and the need for strengthening the social and political framework for economic and market reforms;

  • b) the variety of forms of land degradation in the different ecosystems of the region, including the effects of drought and the risks of desertification in regions prone to soil erosion caused by water and wind;

  • c) crisis conditions in agriculture due, inter alia, to depletion of arable land, problems related to inappropriate irrigation systems and gradual deterioration of soil and water conservation structures;

  • d) unsustainable exploitation of water resources leading to serious environmental damage, including chemical pollution, salinisation and exhaustion of aquifers;

  • e) forest coverage losses due to climatic factors, consequences of air pollution and frequent wildfires;

  • f) the use of unsustainable development practices in affected areas as a result of complex interactions among physical, biological, political, social and economic factors;

  • g) the risks of growing economic hardships and deteriorating social conditions in areas affected by land degradation, desertification and drought;

  • h) the need to review research objectives and the policy and legislative framework for the sustainable management of natural resources; and

  • i) the opening up of the region to wider international cooperation and the pursuit of broad objectives of sustainable development.

Article 3. Action programmes

  • 1 National action programmes shall be an integral part of the policy framework for sustainable development and address in an appropriate manner the various forms of land degradation, desertification and drought affecting the Parties of the region.

  • 2 A consultative and participatory process, involving appropriate levels of government, local communities and non-governmental organizations, shall be undertaken to provide guidance on a strategy with flexible planning to allow maximum local participation, pursuant to article 10, paragraph 2(f) , of the Convention. As appropriate, bilateral and multilateral cooperation agencies may be involved in this process at the request of the affected country Party concerned.

Article 4. Preparation and Implementation of National Action Programmes

In preparing and implementing national action programmes pursuant to articles 9 and 10 of the Convention, each affected country Party of the region shall, as appropriate:

  • a) designate appropriate bodies responsible for the preparation, coordination and implementation of its programme;

  • b) involve affected populations, including local communities, in the elaboration, coordination and implementation of the programme through a locally driven consultative process, with the cooperation of local authorities and relevant non-governmental organizations;

  • c) survey the state of the environment in affected areas to assess the causes and consequences of desertification and to determine priority areas for action;

  • d) evaluate, with the participation of affected populations, past and current programmes in order to design a strategy and elaborate actions in the action programme;

  • e) prepare technical and financial programmes based on the information gained through the activities in subparagraphs a) to d); and

  • f) develop and utilize procedures and benchmarks for monitoring and evaluating the implementation of the programme.

Article 5. Subregional, regional and joint action programmes

  • 1 Affected country Parties of the region, in accordance with articles 11 and 12 of the Convention, may prepare and implement subregional and/or regional action programmes in order to complement and increase the effectiveness and efficiency of national action programmes. Two or more affected country Parties of the region may similarly agree to prepare a joint action programme between or among them.

  • 2 Such programmes may be prepared and implemented in collaboration with other Parties or regions. The objective of such collaboration would be to secure an enabling international environment and to facilitate financial and/or technical support or other forms of assistance to address more effectively desertification and drought issues at different levels.

  • 3 The provisions of articles 3 and 4 shall apply, mutatis mutandis, to the preparation and implementation of subregional, regional and joint action programmes. In addition, such programmes may include the conduct of research and development activities concerning selected ecosystems in affected areas.

  • 4 In preparing and implementing subregional, regional or joint action programmes, affected country Parties of the region shall, as appropriate:

    • a) identify, in cooperation with national institutions, national objectives relating to desertification which can better be met by such programmes, and relevant activities, which could be effectively carried out through them;

    • b) evaluate the operational capacities and activities of relevant regional, subregional and national institutions;

    • c) assess existing programmes relating to desertification among Parties of the region and their relationship with national action programmes; and

    • d) consider action for the coordination of subregional, regional and joint action programmes, including, as appropriate, the establishment of Coordination committees composed of representatives of each affected country Party concerned to review progress in combating desertification, harmonize national action programmes, make recommendations at the various stages of preparation and implementation of the subregional, regional or joint action programmes, and act as focal points for the promotion and coordination of technical cooperation pursuant to articles 16 to 19 of the Convention.

Article 6. Technical, scientific and technological cooperation

In conformity with the objective and principles of the Convention, Parties of the region shall, individually or jointly:

  • a) promote the strengthening of scientific and technical cooperation networks, of monitoring indicators and of information systems at all levels, as well as their integration, as appropriate, in worldwide systems of information; and

  • b) promote the development, adaptation and transfer of relevant existing and new environmentally sound technologies within and outside the region.

Article 7. Financial resources and mechanisms

In conformity with the objective and principles of the Convention, affected country Parties of the region shall, individually or jointly:

  • a) adopt measures to rationalize and strengthen mechanisms to supply funds through public and private investment with a view to achieving concrete results in action to combat land degradation and desertification and mitigate the effects of drought;

  • b) identify international cooperation requirements in support of national efforts, thereby creating, in particular, an enabling environment for investments and encouraging active investment policies and an integrated approach to effectively combating desertification, including early identification of the problems caused by this process;

  • c) seek the participation of bilateral and/or multilateral partners and financial cooperation institutions with a view to ensuring implementation of the Convention, including programme activities which take into account the specific needs of affected country Parties of the region; and

  • d) assess the possible impact of article 2a) on the implementation of articles 6, 13 and 20 and other related provisions of the Convention.

Article 8. Institutional framework

  • 1 In order to give effect to this Annex, Parties of the region shall:

    • a) establish and/or strengthen national focal points to coordinate action to combat desertification and/or mitigate the effects of drought; and

    • b) consider mechanisms to strengthen regional cooperation, as appropriate.

  • 2 The permanent secretariat may, at the request of Parties of the region and pursuant to article 23 of the Convention, facilitate the convocation of coordination meetings in the region by:

    • a) providing advice on the organization of effective coordination arrangements, drawing on experience from other such arrangements; and

    • b) providing other information that may be relevant in establishing or improving coordination processes.

Vertaling : NL

Verdrag van de Verenigde Naties ter bestrijding van woestijnvorming in de landen die te kampen hebben met ernstige droogte en/of woestijnvorming, in het bijzonder in Afrika

De Partijen bij dit Verdrag,

Bevestigend dat mensen in getroffen of bedreigde gebieden in het middelpunt staan van het streven om woestijnvorming te bestrijden en de gevolgen van droogte in te perken,

Uiting gevend aan de ernstige bezorgdheid van de internationale gemeenschap, waaronder Staten en internationale organisaties, over de nadelige gevolgen van woestijnvorming en droogte,

Zich ervan bewust dat aride, semi-aride en droge subhumide gebieden gezamenlijk een aanmerkelijk deel van het landoppervlak van de Aarde vormen en dat zij het woongebied en de bron van bestaan zijn van een groot gedeelte van haar bevolking,

Erkennend dat woestijnvorming en droogte problemen van mondiale omvang zijn, doordat zij alle regio's van de wereld raken, en dat gezamenlijk optreden van de internationale gemeenschap noodzakelijk is om woestijnvorming te bestrijden en/of de gevolgen van droogte in te perken,

Nota nemend van het grote aantal ontwikkelingslanden, met name minstontwikkelde landen, onder de landen die te kampen hebben met ernstige droogte en/of woestijnvorming, en de bijzonder tragische gevolgen van deze verschijnselen in Afrika,

Tevens nota nemend van het feit dat woestijnvorming wordt veroorzaakt door de complexe wisselwerking tussen fysische, biologische, politieke, sociale, culturele en economische factoren,

Gelet op de invloed van de handel en de hiermee verband houdende aspecten van de internationale economische betrekkingen op het vermogen van de getroffen landen om de woestijnvorming adequaat te bestrijden,

Beseffend dat duurzame economische groei, sociale ontwikkeling en armoedebestrijding prioriteit hebben in de getroffen ontwikkelingslanden, in het bijzonder in Afrika, en van wezenlijk belang zijn om de doelstellingen van duurzaamheid te verwezenlijken,

Indachtig het feit dat woestijnvorming en droogte van invloed zijn op duurzame ontwikkeling, vanwege het verband met belangrijke sociale problemen zoals armoede, zwakke gezondheid en slechte voeding, gebrek aan veiligstelling van voedselvoorziening, en problemen voortvloeiend uit migratie, ontheemding en bevolkingsdynamiek,

Waarderend de omvang van de in het verleden verrichte inspanningen en opgedane ervaring van Staten en internationale organisaties bij de bestrijding van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, in het bijzonder bij de uitvoering van het Actieplan tot bestrijding van woestijnvorming dat werd aangenomen op de VN-Conferentie inzake woestijnvorming in 1977,

Beseffend dat, ondanks de inspanningen in het verleden, de vorderingen bij het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte niet aan de verwachtingen hebben voldaan en dat er een nieuwe meer doeltreffende aanpak nodig is op alle niveaus in het kader van duurzame ontwikkeling,

Erkennend de geldigheid en relevantie van de besluiten die zijn genomen op de VN-Conferentie inzake milieu en ontwikkeling, in het bijzonder van Agenda 21 en hoofdstuk 12 daarvan, die een uitgangspunt bieden voor de bestrijding van woestijnvorming,

Opnieuw bevestigend, in dit verband, de verplichtingen van de ontwikkelde landen als vervat in paragraaf 13 van hoofdstuk 33 van Agenda 21,

Herinnerend aan resolutie 47/188 van de Algemene Vergadering, in het bijzonder de daarin voorgeschreven prioriteit voor Afrika, en alle andere relevante resoluties, besluiten en programma's van de Verenigde Naties inzake woestijnvorming en droogte, alsmede de desbetreffende verklaringen van landen in Afrika en die uit andere regio's,

Opnieuw bevestigend de Verklaring van Rio de Janeiro inzake milieu en ontwikkeling, waarin wordt gesteld, in Beginsel 2, dat de Staten, in overeenstemming met het Handvest van de Verenigde Naties en de beginselen van internationaal recht, het soevereine recht hebben hun eigen hulpbronnen te exploiteren overeenkomstig hun eigen milieu- en ontwikkelingsbeleid, alsook de verantwoordelijkheid te verzekeren dat activiteiten die binnen hun rechtsmacht of toezicht vallen geen schade veroorzaken aan het milieu van andere Staten of van gebieden die onder geen enkele nationale rechtsmacht vallen,

Erkennend dat de nationale Regeringen een beslissende rol vervullen bij de bestrijding van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte en dat vooruitgang op dit gebied afhangt van de plaatselijke uitvoering van actieprogramma's in de getroffen gebieden,

Tevens erkennend het belang en de noodzaak van internationale samenwerking en partnerschap bij de bestrijding van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte,

Erkennend het belang van de verstrekking aan de getroffen ontwikkelingslanden, in het bijzonder in Afrika, van doeltreffende middelen, onder andere aanzienlijke financiële middelen, waaronder nieuwe en aanvullende financiering, en toegang tot technologie, zonder welke het voor hen moeilijk zal zijn hun verplichtingen ingevolge dit Verdrag volledig na te komen,

Uiting gevend aan de bezorgdheid over de effecten van woestijnvorming en droogte op de getroffen landen in Centraal-Azië en het Transkaukasisch gebied,

Onderstrepend de belangrijke rol die vrouwen vervullen in de regio's die worden getroffen door woestijnvorming en/of droogte, in het bijzonder in plattelandsgebieden van ontwikkelingslanden, en het belang van het zorgen voor volledige participatie van zowel mannen als vrouwen op alle niveaus bij programma's gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte,

De nadruk leggend op de bijzondere rol van niet-gouvernementele en andere belangrijke samenwerkingsverbanden in programma's gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte,

Indachtig het verband tussen woestijnvorming en andere milieuproblemen van mondiale omvang waarmee de internationale en nationale gemeenschappen worden geconfronteerd,

Tevens indachtig de bijdrage die de bestrijding van woestijnvorming kan leveren aan de verwezenlijking van de doelstellingen van het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering, het Verdrag inzake biologische diversiteit en andere hiermee verband houdende milieuverdragen,

Van oordeel zijnde dat strategieën voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte het meest doeltreffend zijn indien deze zijn gebaseerd op degelijke systematische waarneming en grondige wetenschappelijke kennis en indien deze voortdurend opnieuw worden geëvalueerd,

Erkennend de dringende noodzaak van verbetering van de doelmatigheid en de coördinatie van de internationale samenwerking teneinde de uitvoering van nationale plannen en prioriteiten te vergemakkelijken,

Vastbesloten bij het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte passende maatregelen te treffen ten behoeve van huidige en toekomstige generaties,

Zijn het volgende overeengekomen:

DEEL I. INLEIDING

Artikel 1. Gebruikte termen

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt onder:

  • a. „woestijnvorming" verstaan: aantasting van het land in aride, semi-aride en droge subhumide gebieden ten gevolge van verscheidene factoren, waaronder klimaatschommelingen en menselijke activiteiten;

  • b. „bestrijden van woestijnvorming" mede verstaan: activiteiten die deel uitmaken van de geïntegreerde ontwikkeling van land in aride, semi-aride en droge subhumide gebieden ten behoeve van duurzame ontwikkeling, die zijn gericht op:

    • i. voorkoming en/of beperking van aantasting van het land;

    • ii. herstel van ten dele aangetast land; en

    • iii. rehabilitatie van verwoestijnd land;

  • c. „droogte" verstaan: het van nature voorkomende verschijnsel dat zich voordoet wanneer de neerslag aanmerkelijk onder de geregistreerde normale niveaus blijft, waardoor ernstige hydrologische onevenwichtigheden ontstaan die de systemen voor de produktie van bodemrijkdommen nadelig beïnvloeden;

  • d. „inperken van de gevolgen van droogte" verstaan: activiteiten verband houdend met het voorspellen van droogte en bedoeld om de kwetsbaarheid van de samenleving en natuurlijke systemen voor droogte te beperken, voor zover het verband houdt met het bestrijden van woestijnvorming;

  • e. „land" verstaan: het terrestrische bioproduktieve systeem dat de bodem, de vegetatie, andere flora en fauna, alsmede de ecologische en hydrologische processen die binnen dat systeem gaande zijn, omvat;

  • f. „aantasting van het land" verstaan: vermindering of verlies, in aride, semi-aride en droge subhumide gebieden, van de biologische of economische produktiviteit en complexiteit van door regen bevloeid akkerland, geïrrigeerd akkerland, natuurweiden of weidegronden, bossen en bosgebieden ten gevolge van vormen van landgebruik of ten gevolge van een proces dan wel een combinatie van processen, waaronder processen voortvloeiend uit menselijke activiteiten en woonpatronen, zoals:

    • i. bodemerosie veroorzaakt door wind en/of water;

    • ii. achteruitgang van de fysische, chemische en biologische of economische eigenschappen van de bodem; en

    • iii. verlies van de natuurlijke begroeiing op lange termijn;

  • g. „aride, semi-aride en droge subhumide gebieden" verstaan: andere gebieden dan polaire en subpolaire gebieden waarin de verhouding van de jaarlijkse neerslag tot de potentiële evapotranspiratie tussen de 0,05 en 0,65 ligt;

  • h. „getroffen gebieden" verstaan: aride, semi-aride of droge subhumide gebieden, getroffen of bedreigd door woestijnvorming;

  • i. „getroffen landen" verstaan: landen die geheel of gedeeltelijk bestaan uit getroffen gebieden;

  • j. „regionale organisatie voor economische integratie" verstaan: een door soevereine Staten in een bepaalde regio opgerichte organisatie die bevoegdheden heeft ten aanzien van aangelegenheden die door dit Verdrag worden geregeld en die gemachtigd is, in overeenstemming met haar interne procedures, dit Verdrag te ondertekenen, te bekrachtigen of goed te keuren dan wel hiertoe toe te treden;

  • k. „Partijen die ontwikkelde landen zijn" verstaan: Partijen die ontwikkelde landen zijn en door ontwikkelde landen opgerichte regionale organisaties voor economische integratie.

Artikel 2. Doelstelling

  • 1 De doelstelling van dit Verdrag is het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte in landen die te kampen hebben met ernstige droogte en/of woestijnvorming, in het bijzonder in Afrika, door middel van doeltreffend optreden op alle niveaus, ondersteund door regelingen inzake internationale samenwerking en partnerschap, in het kader van een geïntegreerde aanpak die verenigbaar is met Agenda 21, met het oog op het leveren van een bijdrage aan de verwezenlijking van duurzame ontwikkeling in getroffen gebieden.

  • 2 De verwezenlijking van deze doelstelling impliceert geïntegreerde strategieën voor de lange termijn die tegelijkertijd zijn gericht, in de getroffen gebieden, op verbeterde produktiviteit van het land en het herstel, behoud en duurzaam beheer van bodemrijkdommen en watervoorraden, hetgeen zal leiden tot betere levensomstandigheden, met name op gemeenschapsniveau.

Artikel 3. Beginselen

Teneinde de doelstelling van dit Verdrag te verwezenlijken en de bepalingen hiervan uit te voeren, laten de Partijen zich, onder andere, leiden door de volgende beginselen:

  • a. de Partijen dienen ervoor te zorgen dat besluiten inzake het opzetten en uitvoeren van programma's gericht op het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte worden genomen met participatie van bevolkingsgroepen en plaatselijke gemeenschappen en dat op hogere niveaus een gunstig klimaat wordt geschapen ter vergemakkelijking van het optreden op nationaal en plaatselijk niveau;

  • b. de Partijen dienen in een geest van internationale solidariteit en partnerschap de samenwerking en coördinatie op subregionaal, regionaal en internationaal niveau te verbeteren en de financiële, personele, organisatorische en technische middelen beter te richten op de plaatsen waar zij nodig zijn;

  • c. de Partijen dienen in een geest van partnerschap samenwerking tot stand te brengen tussen overheden op alle niveaus, gemeenschappen, niet-gouvernementele organisaties en landbezitters op alle niveaus teneinde te komen tot een beter begrip van de aard en de waarde van land en schaarse watervoorraden in getroffen gebieden, en te streven naar duurzaam gebruik daarvan; en

  • d. de Partijen dienen ten volle rekening te houden met de bijzondere behoeften en omstandigheden van Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder de minstontwikkelde landen.

DEEL II. ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 4. Algemene verplichtingen

  • 1 De Partijen komen, afzonderlijk of gezamenlijk, hun verplichtingen ingevolge dit Verdrag na hetzij via bestaande of toekomstige bilaterale en multilaterale regelingen dan wel een combinatie daarvan, indien van toepassing, daarbij de nadruk leggend op de noodzaak van onderlinge afstemming van de inspanningen en het ontwikkelen van een coherente strategie voor de lange termijn op alle niveaus.

  • 2 Bij het nastreven van de doelstelling van dit Verdrag zullen de Partijen:

    • a. een geïntegreerde aanpak aannemen betreffende de fysische, biologische en sociaal-economische aspecten van de woestijnvormings- en verdrogingsprocessen;

    • b. de nodige aandacht besteden, binnen de desbetreffende internationale en regionale organen, aan de situatie van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn met betrekking tot internationale handel, afzetregelingen en schulden, teneinde een gunstig internationaal economisch klimaat te doen ontstaan dat bevorderlijk is voor duurzame ontwikkeling;

    • c. de strategieën voor armoedebestrijding integreren in inspanningen gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

    • d. de samenwerking tussen de Partijen die getroffen landen zijn bevorderen op het gebied van milieubescherming en behoud van bodemrijkdommen en watervoorraden, voor zover deze terreinen verband houden met woestijnvorming en droogte;

    • e. de subregionale, regionale en internationale samenwerking versterken;

    • f. samenwerken binnen de desbetreffende intergouvernementele organisaties;

    • g. institutionele mechanismen vaststellen, waar mogelijk, rekening houdend met de noodzaak van het vermijden van dubbel werk; en

    • h. de gebruikmaking bevorderen van bestaande bilaterale en multilaterale financiële mechanismen en regelingen om aanzienlijke financiële middelen beschikbaar te (doen) stellen en te doen toekomen aan de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn bij het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte.

  • 3 De Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, komen in aanmerking voor hulp bij de toepassing van het Verdrag.

Artikel 5. Verplichtingen van de Partijen die getroffen landen zijn

Naast hun verplichtingen ingevolge artikel 4, verplichten de Partijen die getroffen landen zijn zich ertoe:

  • a. passende prioriteit te geven aan het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, en voldoende middelen toe te wijzen in overeenstemming met hun omstandigheden en mogelijkheden;

  • b. strategieën en prioriteiten vast te stellen, in het kader van plannen en/of beleid inzake duurzame ontwikkeling, gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

  • c. de oorzaken van woestijnvorming aan te pakken en bijzondere aandacht te besteden aan de sociaal-economische factoren die bijdragen aan woestijnvormingsprocessen;

  • d. het bewustzijn te bevorderen en de participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen, in het bijzonder vrouwen en jongeren, te vergemakkelijken, met steun van niet-gouvernementele organisaties, bij inspanningen gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte; en

  • e. te zorgen voor een gunstig klimaat door, waar mogelijk, de desbetreffende bestaande wetgeving aan te scherpen en, indien deze ontbreekt, nieuwe wetten uit te vaardigen en beleidslijnen en actieprogramma's voor de lange termijn vast te stellen.

Artikel 6. Verplichtingen van de Partijen die ontwikkelde landen zijn

Naast hun algemene verplichtingen ingevolge artikel 4, verplichten de Partijen die ontwikkelde landen zijn zich ertoe:

  • a. afzonderlijk of gezamenlijk actief steun te bieden, zoals overeengekomen, aan de inspanningen van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, en de minstontwikkelde landen, gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

  • b. aanzienlijke financiële middelen te verstrekken en andere vormen van steun te bieden om de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, doeltreffend te helpen om hun eigen plannen en strategieën voor de lange termijn te ontwikkelen en uit te voeren, gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

  • c. het beschikbaar (doen) stellen van nieuwe en aanvullende financiering overeenkomstig artikel 20, tweede lid, letter b, te bevorderen;

  • d. het beschikbaar (doen) stellen van financiering uit de particuliere sector en andere niet-gouvernementele bronnen aan te moedigen; en

  • e. de toegang van de Partijen die getroffen landen zijn, met name de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, tot geschikte technologie, kennis en know-how te bevorderen en te vergemakkelijken.

Artikel 7. Prioriteit voor Afrika

Bij de toepassing van dit Verdrag geven de Partijen prioriteit aan de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn, gelet op de bijzondere omstandigheden die in die regio heersen, zulks zonder de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn in andere regio's te verwaarlozen.

Artikel 8. Verhouding tot andere verdragen

  • 1 De Partijen stimuleren de coördinatie van activiteiten die worden verricht uit hoofde van dit Verdrag en, indien zij daarbij Partij zijn, uit hoofde van andere relevante internationale overeenkomsten, met name het Raamverdrag van de Verenigde Naties inzake klimaatverandering en het Verdrag inzake biologische diversiteit, teneinde zoveel mogelijk profijt te trekken van de activiteiten uit hoofde van elke overeenkomst en het verrichten van dubbel werk te vermijden. De Partijen stimuleren de uitvoering van gezamenlijke programma's, met name op het gebied van onderzoek, opleiding, systematische waarneming en het vergaren en uitwisselen van informatie, voor zover deze activiteiten bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de desbetreffende overeenkomsten.

  • 2 De bepalingen van dit Verdrag laten onverlet de rechten en verplichtingen van een Partij op grond van een bilaterale, regionale of internationale overeenkomst die zij is aangegaan voordat dit Verdrag voor haar in werking treedt.

DEEL III. ACTIEPROGRAMMA'S, WETENSCHAPPELIJKE EN TECHNISCHE SAMENWERKING EN ONDERSTEUNENDE MAATREGELEN

TITEL 1. ACTIEPROGRAMMA’S

Artikel 9. Uitgangspunt

  • 1 Ter nakoming van hun verplichtingen ingevolge artikel 5 dienen de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn en elke andere Partij die getroffen land is, al dan niet in het kader van haar bijlage inzake regionale uitvoering, die het permanente secretariaat schriftelijk in kennis heeft gesteld van haar voornemen een nationaal actieprogramma op te stellen, waar mogelijk, nationale actieprogramma's op te stellen, openbaar te maken en uit te voeren, daarbij voor zover mogelijk gebruik makend van en voortbouwend op bestaande daarvoor in aanmerking komende geslaagde plannen en programma's en subregionale en regionale actieprogramma's, als hoofdpijler van de strategie voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte. Deze programma's dienen te worden bijgewerkt door middel van een constant participatieproces op basis van lering getrokken uit optreden in het veld, alsmede de resultaten van onderzoek. Het opstellen van nationale actieprogramma's dient nauw te zijn verbonden met andere inspanningen ter formulering van het nationale beleid inzake duurzame ontwikkeling.

  • 2 Bij het verlenen van verschillende vormen van hulp, ingevolge artikel 6, door de Partijen die ontwikkelde landen zijn, dient prioriteit te worden gegeven aan het bieden van steun, zoals overeengekomen, aan nationale, subregionale en regionale actieprogramma's van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, hetzij rechtstreeks, hetzij via daarvoor in aanmerking komende multilaterale organisaties dan wel op beide wijzen.

  • 3 De Partijen dienen de organen, fondsen en programma's van het stelsel van de Verenigde Naties en andere daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele organisaties, academische instellingen, wetenschappelijke kringen en niet-gouvernementele organisaties die in staat zijn mee te werken, in overeenstemming met hun mandaten en mogelijkheden, te stimuleren de totstandkoming, uitvoering en follow-up van actieprogramma's te steunen.

Artikel 10. Nationale actieprogramma's

  • 1 Nationale actieprogramma's hebben tot doel na te gaan welke factoren bijdragen tot woestijnvorming en welke praktische maatregelen noodzakelijk zijn om woestijnvorming te bestrijden en de gevolgen van droogte in te perken.

  • 2 In nationale actieprogramma's dienen de onderscheiden taken van de overheid, plaatselijke gemeenschappen en landgebruikers alsmede de beschikbare en benodigde middelen te worden vermeld. Zij dienen onder andere:

    • a. strategieën voor de lange termijn te omvatten voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, de nadruk te leggen op uitvoering en te worden geïntegreerd in het nationale beleid inzake duurzame ontwikkeling;

    • b. de mogelijkheid te bieden wijzigingen aan te brengen in reactie op veranderende omstandigheden en voldoende flexibel te zijn op plaatselijk niveau om uiteenlopende sociaal-economische, biologische en geofysische omstandigheden het hoofd te kunnen bieden;

    • c. bijzondere aandacht te besteden aan de uitvoering van preventieve maatregelen op land dat nog niet is aangetast of slechts in geringe mate is aangetast;

    • d. de nationale klimatologische, meteorologische en hydrologische mogelijkheden, alsmede de middelen om te voorzien in vroegtijdige waarschuwing voor droogte, uit te breiden;

    • e. beleidslijnen te bevorderen en institutionele kaders te verstevigen die leiden tot samenwerking en coördinatie, in een geest van partnerschap, tussen de donorgemeenschap, overheden op alle niveaus, plaatselijke bevolkingsgroepen en groeperingen in de gemeenschap, en de toegang van plaatselijke bevolkingsgroepen tot geschikte informatie en technologie te vergemakkelijken;

    • f. te zorgen voor effectieve participatie op plaatselijk, nationaal en regionaal niveau van niet-gouvernementele organisaties en plaatselijke bevolkingsgroepen, zowel vrouwen als mannen, in het bijzonder gebruikers van bodemrijkdommen, met inbegrip van boeren en veehouders en hun belangenorganisaties, bij de beleidsplanning, besluitvorming en uitvoering en toetsing van nationale actieprogramma's; en

    • g. regelmatige toetsing van en voortgangsrapportage betreffende de uitvoering ervan voor te schrijven.

  • 3 Nationale actieprogramma's kunnen, onder andere, alle onderstaande maatregelen, of enkele daarvan, omvatten om voorbereid te zijn op droogte en de gevolgen daarvan in te perken:

    • a. het opzetten en/of versterken, waar mogelijk, van waarschuwingssystemen, waaronder plaatselijke en nationale voorzieningen en gezamenlijke systemen op subregionaal en regionaal niveau, en mechanismen om milieuvluchtelingen te helpen;

    • b. het voorbereid zijn op en het beheer van droogte te verbeteren, met inbegrip van droogte-rampenplannen op plaatselijk, nationaal, subregionaal en regionaal niveau, die rekening houden met klimaatvoorspellingen voor een seizoen tot meerdere jaren;

    • c. het opzetten en/of verbeteren, waar mogelijk, van stelsels voor veiligstelling van de voedselvoorziening, met inbegrip van voorzieningen voor opslag en afzet, met name in plattelandsgebieden;

    • d. het opzetten van projecten voor alternatieve middelen van bestaan die inkomsten zouden kunnen verschaffen in gebieden die vatbaar zijn voor droogte; en

    • e. het ontwikkelen van duurzame irrigatieprogramma's voor zowel akkerbouw als veehouderij.

  • 4 Rekening houdend met de omstandigheden en behoeften die eigen zijn aan elke Partij die getroffen land is, dienen nationale actieprogramma's waar mogelijk, onder andere, maatregelen te omvatten op alle hierna te noemen prioriteitsterreinen, of enkele daarvan, voor zover deze verband houden met het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte in getroffen gebieden en voor hun bevolking: het stimuleren van alternatieve middelen van bestaan en het verbeteren van het nationale economische klimaat met het oog op consolidering van programma's gericht op armoedebestrijding en het zorgen voor veiligstelling van de voedselvoorziening, bevolkingsdynamiek, duurzaam beheer van natuurlijke rijkdommen, duurzame landbouwmethoden, ontwikkelen en efficiënt gebruik van diverse bronnen van energie, institutionele en wettelijke kaders, verbetering van de mogelijkheden voor oordeelsvorming en systematische waarneming, waaronder hydrologische en meteorologische diensten, en capaciteitsvergroting, educatie en bewustmaking.

Artikel 11. Subregionale en regionale actieprogramma's

De Partijen die getroffen landen zijn, plegen overleg en werken samen om, waar mogelijk, in overeenstemming met de desbetreffende bijlagen inzake regionale uitvoering, subregionale en/of regionale actieprogramma's op te stellen ter harmonisering, aanvulling en vergroting van de doelmatigheid van nationale programma's. De bepalingen van artikel 10 zijn van overeenkomstige toepassing op subregionale en regionale programma's. Deze samenwerking kan mede betrekking hebben op overeengekomen gezamenlijke programma's voor duurzaam beheer van grensoverschrijdende natuurlijke rijkdommen, wetenschappelijke en technische samenwerking en de versterking van de desbetreffende instellingen.

Artikel 12. Internationale samenwerking

De Partijen die getroffen landen zijn, dienen met medewerking van andere Partijen en de internationale gemeenschap samen te werken om te zorgen voor het bevorderen van een gunstig internationaal klimaat bij de toepassing van het Verdrag. Deze samenwerking dient tevens betrekking te hebben op overdracht van technologie, alsmede wetenschappelijk onderzoek & ontwikkeling, het vergaren en verspreiden van informatie en financiële middelen.

Artikel 13. Ondersteuning van de totstandbrenging en uitvoering van actieprogramma's

  • 1 Maatregelen ter ondersteuning van actieprogramma's ingevolge artikel 9 dienen onder andere te omvatten:

    • a. financiële samenwerking om te zorgen voor voorspelbaarheid in actieprogramma's, om de noodzakelijke lange-termijnplanning mogelijk te maken;

    • b. de totstandbrenging en gebruikmaking van samenwerkingsmechanismen die betere mogelijkheden bieden voor ondersteuning op plaatselijk niveau, met inbegrip van optreden via niet-gouvernementele organisaties, teneinde, waar nodig, de verdere toepassing van geslaagde pilotprogramma-activiteiten te bevorderen;

    • c. grotere flexibiliteit bij het opzetten, financieren en uitvoeren van projecten, uitgaande van de experimentele op herhaling gerichte aanpak die is voorgeschreven voor het op participatie gebaseerde optreden op het niveau van de plaatselijke gemeenschap; en

    • d. waar mogelijk, administratieve en budgettaire procedures die de doelmatigheid van de samenwerking en van ondersteunende programma's vergroten.

  • 2 Bij het bieden van deze ondersteuning aan de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, dient prioriteit te worden gegeven aan de Partijen die landen in Afrika zijn en de Partijen die minstontwikkelde landen zijn.

Artikel 14. Coördinatie bij de totstandbrenging en uitvoering van actieprogramma's

  • 1 De Partijen werken nauw samen, rechtstreeks en via de daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele organisaties, bij de totstandbrenging en uitvoering van actieprogramma's.

  • 2 De Partijen ontwikkelen operationele mechanismen, in het bijzonder op nationaal en veldniveau, om te zorgen voor zo volledig mogelijke coördinatie tussen de Partijen die ontwikkelde landen zijn, de Partijen die ontwikkelingslanden zijn en daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties, teneinde het verrichten van dubbel werk te vermijden, de wijzen van ingrijpen en aanpak te harmoniseren en het effect van de hulp te optimaliseren. In de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, zal prioriteit worden gegeven aan coördinerende activiteiten met betrekking tot internationale samenwerking, teneinde te komen tot een zo efficiënt mogelijk gebruik van de middelen, te zorgen voor op behoeften inspelende hulp en de uitvoering van nationale actieprogramma's en prioriteiten ingevolge dit Verdrag te vergemakkelijken.

Artikel 15. Bijlagen inzake regionale uitvoering

Elementen die in actieprogramma's moeten worden opgenomen, dienen te worden gekozen op grond van en aangepast aan de sociaal-economische, geografische en klimatologische factoren die gelden voor de Partijen die getroffen landen zijn of regio's, alsmede aan hun ontwikkelingsniveau. Richtlijnen voor het opstellen van actieprogramma's en de exacte richtpunten en inhoud daarvan voor afzonderlijke subregio's en regio's zijn uiteengezet in de bijlagen inzake regionale uitvoering.

TITEL 2. WETENSCHAPPELIJKE EN TECHNISCHE SAMENWERKING

Artikel 16. Vergaren, analyseren en uitwisselen van informatie

De Partijen komen overeen, overeenkomstig hun onderscheiden mogelijkheden, het vergaren, analyseren en uitwisselen van relevante gegevens en informatie voor de korte en lange termijn te integreren en coördineren, teneinde te zorgen voor systematische waarneming van de aantasting van het land in getroffen gebieden en om de verdrogings- en woestijnvormingsprocessen en de gevolgen daarvan beter te kunnen begrijpen en beoordelen. Hiermee zou men kunnen komen tot, onder andere, vroegtijdige waarschuwing en voorafgaande planning voor perioden van ongunstige klimaatschommelingen in een vorm die geschikt is voor praktische toepassing door gebruikers op alle niveaus, onder wie met name plaatselijke bevolkingsgroepen. Hiertoe dienen zij, waar mogelijk:

  • a. het functioneren te vergemakkelijken en verbeteren van het mondiale netwerk van instellingen en voorzieningen voor het vergaren, analyseren en uitwisselen van informatie, alsmede voor systematische waarneming op alle niveaus, die, onder andere:

    • i. zijn gericht op het gebruik van compatibele normen en systemen;

    • ii. relevante gegevens en stations omvatten, ook in afgelegen gebieden;

    • iii. moderne technologie toepassen en verspreiden voor het vergaren, doorgeven en beoordelen van gegevens inzake aantasting van het land; en

    • iv. nationale, subregionale en regionale gegevens- en informatiecentra nauwer verbinden met mondiale informatiebronnen;

  • b. ervoor te zorgen dat bij het vergaren, analyseren en uitwisselen van informatie wordt ingespeeld op de behoeften van plaatselijke gemeenschappen en beleidmakers, met het oog op het oplossen van specifieke problemen, en dat de plaatselijke gemeenschappen bij deze activiteiten worden betrokken;

  • c. bilaterale en multilaterale programma's en projecten te ondersteunen en verder te ontwikkelen die zijn gericht op de definiëring, uitvoering, beoordeling en financiering van het vergaren, analyseren en uitwisselen van gegevens en informatie, met inbegrip van, onder andere, geïntegreerde verzamelingen fysische, biologische, sociale en economische indicatoren;

  • d. ten volle gebruik te maken van de deskundigheid van bevoegde intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties, met name ter verspreiding van relevante informatie en ervaring onder de doelgroepen in verschillende regio's;

  • e. het volle gewicht toe te kennen aan het vergaren, analyseren en uitwisselen van sociaal-economische gegevens en het integreren daarvan met fysische en biologische gegevens;

  • f. informatie uit alle algemeen toegankelijke bronnen die van belang is voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, uit te wisselen en volledig, open en onmiddellijk beschikbaar te stellen; en

  • g. met inachtneming van hun onderscheiden nationale wetgeving en/of beleid, informatie over plaatselijke en traditionele kennis uit te wisselen, daarbij zorg dragend voor voldoende bescherming van de informatie en een passende vergoeding biedend uit de daaruit verkregen baten, op een billijke grondslag en op onderling overeengekomen voorwaarden, aan de betrokken plaatselijke bevolkingsgroepen.

Artikel 17. Onderzoek & ontwikkeling

  • 1 De Partijen verplichten zich ertoe, overeenkomstig hun onderscheiden mogelijkheden, de technische en wetenschappelijke samenwerking op het gebied van het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte te bevorderen door middel van daarvoor in aanmerking komende nationale, subregionale, regionale en internationale instellingen. Hiertoe steunen zij onderzoeksactiviteiten die:

    • a. bijdragen tot grotere kennis van de processen die leiden tot woestijnvorming en droogte alsook het effect van, en het onderscheid tussen factoren die deze veroorzaken, zowel natuurlijke als menselijke factoren, ten behoeve van het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, alsmede van verbeterde produktiviteit alsook duurzaam gebruik en beheer van hulpbronnen;

    • b. beantwoorden aan welomschreven doelstellingen, inspelen op de specifieke behoeften van plaatselijke bevolkingsgroepen en leiden tot het vinden en uitvoeren van oplossingen die de levensstandaard van mensen in getroffen gebieden verbeteren;

    • c. traditionele en plaatselijke kennis, know-how en werkwijzen beschermen, integreren, uitbreiden en erkennen, daarbij garanderend, met inachtneming van hun onderscheiden nationale wetgeving en/of beleid, dat de bezitters van die kennis rechtstreeks profiteren, op een billijke grondslag en op onderling overeengekomen voorwaarden, van eventueel commercieel gebruik daarvan of van een eventuele aan die kennis ontleende technologische ontwikkeling;

    • d. nationale, subregionale en regionale onderzoeksmogelijkheden ontwikkelen en verbeteren in de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder in Afrika, waaronder het ontwikkelen van plaatselijke vaardigheden en het vergroten van daarvoor in aanmerking komende capaciteiten, met name in landen met een zwakke onderzoeksbasis, daarbij bijzondere aandacht bestedend aan multidisciplinair en op participatie gebaseerd sociaal-economisch onderzoek;

    • e. rekening houden, waar nodig, met het verband tussen armoede, migratie vanwege het milieu, en woestijnvorming;

    • f. de uitvoering bevorderen van gezamenlijke onderzoeksprogramma's van nationale, subregionale, regionale en internationale onderzoeksorganisaties, zowel in de openbare als in de particuliere sector, ter ontwikkeling van verbeterde, betaalbare en toegankelijke technologieën voor duurzame ontwikkeling via effectieve participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen en gemeenschappen; en

    • g. de beschikbaarheid van watervoorraden in getroffen gebieden uitbreiden door middel van, onder andere, wolkenbezaaiing.

  • 2 Er dienen onderzoeksprioriteiten voor afzonderlijke regio's en subregio's, waarin de uiteenlopende plaatselijke omstandigheden tot uitdrukking komen, in actieprogramma's te worden opgenomen. De Conferentie van de Partijen toetst de onderzoeksprioriteiten periodiek op basis van het advies van de Commissie voor Wetenschap en Techniek.

Artikel 18. Overdracht, verwerving, aanpassing en ontwikkeling van technologie

  • 1 De Partijen verplichten zich, zoals onderling overeengekomen en in overeenstemming met hun onderscheiden nationale wetgeving en/of beleid, tot het bevorderen, financieren en/of vergemakkelijken van de financiering van de overdracht, verwerving, aanpassing en ontwikkeling van milieuverantwoorde, economisch haalbare en maatschappelijk aanvaardbare technologieën die van belang zijn voor het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte, teneinde bij te dragen tot de verwezenlijking van duurzame ontwikkeling in getroffen gebieden. Deze samenwerking dient bilateraal of, waar mogelijk, multilateraal te geschieden, daarbij ten volle gebruik makend van de deskundigheid van intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties. De Partijen dienen in het bijzonder:

    • a. ten volle gebruik te maken van daarvoor in aanmerking komende bestaande nationale, subregionale, regionale en internationale informatiesystemen en coördinatiecentra voor de verspreiding van informatie over beschikbare technologieën en de bronnen en milieurisico's daarvan, alsmede de algemene voorwaarden waarop deze kunnen worden verkregen;

    • b. de toegang te vergemakkelijken, in het bijzonder van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, op gunstige voorwaarden, waaronder concessionele en preferentiële voorwaarden, zoals onderling overeengekomen, rekening houdend met de noodzaak van bescherming van de intellectuele eigendom, tot technologieën die het meest geschikt zijn voor praktische toepassing met het oog op specifieke behoeften van plaatselijke bevolkingsgroepen, daarbij bijzondere aandacht bestedend aan de sociale, culturele, economische weerslag en milieu-effecten van die technologie;

    • c. de samenwerking met betrekking tot technologie tussen de Partijen die getroffen landen zijn te vergemakkelijken door middel van financiële hulp of op andere passende wijzen;

    • d. de samenwerking met betrekking tot technologie met de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn uit te breiden, waar nodig mede in de vorm van joint ventures, met name tot sectoren die gelegenheid bieden voor alternatieve middelen van bestaan; en

    • e. passende maatregelen te treffen om voorwaarden te scheppen op de binnenlandse markt en fiscale of andere voordelen te bieden die bevorderlijk zijn voor de ontwikkeling, overdracht, verwerving en aanpassing van geschikte technologie, kennis, know-how en werkwijzen, met inbegrip van maatregelen om te zorgen voor voldoende en doeltreffende bescherming van de intellectuele eigendom.

  • 2 De Partijen dienen, overeenkomstig hun onderscheiden mogelijkheden en met inachtneming van hun onderscheiden nationale wetgeving en/of beleid, in het bijzonder daarvoor in aanmerking komende traditionele en plaatselijke technologie, kennis, know-how en werkwijzen te beschermen, te bevorderen en toe te passen, en met het oog hierop verplichten zij zich ertoe:

    • a. deze technologie, kennis, know-how en werkwijzen en de toepassingsmogelijkheden daarvan te inventariseren met participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen, en deze informatie, waar mogelijk, te verspreiden in samenwerking met de daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties;

    • b. ervoor te zorgen dat deze technologie, kennis, know-how en werkwijzen voldoende worden beschermd en dat de plaatselijke bevolkingsgroepen rechtstreeks profiteren, op een billijke grondslag en zoals onderling overeengekomen, van eventueel commercieel gebruik daarvan en van een eventuele daaraan ontleende technologische ontwikkeling;

    • c. de verbetering en verspreiding van die technologie, kennis, know-how en werkwijzen of de ontwikkeling van daarop gebaseerde nieuwe technologie aan te moedigen en actief te steunen; en

    • d. waar mogelijk, de aanpassing van die technologie, kennis, know-how en werkwijzen aan toepassing op grote schaal te vergemakkelijken en deze, waar mogelijk, te integreren in moderne technologie.

TITEL 3. ONDERSTEUNENDE MAATREGELEN

Artikel 19. Capaciteitsvergroting, educatie en bewustmaking

  • 1 De Partijen erkennen het belang van capaciteitsvergroting - d.w.z. institutionele ontwikkeling, opleiding en uitbreiding van de daarvoor in aanmerking komende plaatselijke en nationale capaciteiten - bij inspanningen gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte. Zij dienen, waar mogelijk, capaciteitsvergroting te bevorderen:

    • a. door middel van volledige participatie op alle niveaus van de plaatselijke bevolking, met name op plaatselijk niveau, in het bijzonder vrouwen en jongeren, met medewerking van niet-gouvernementele en plaatselijke organisaties;

    • b. door de opleidings- en onderzoekscapaciteiten op nationaal niveau op het gebied van woestijnvorming en droogte uit te breiden;

    • c. door ondersteunende en voorlichtingsdiensten op te zetten en/of uit te breiden teneinde technologische methoden en technieken doeltreffender te kunnen verspreiden, en door veldwerkers en leden van plattelandsorganisaties op participatie gebaseerde wijzen van aanpak voor behoud en duurzaam gebruik van natuurlijke hulpbronnen bij te brengen;

    • d. door de toepassing en verspreiding van de kennis, know-how en werkwijzen van de plaatselijke bevolking in programma's voor technische samenwerking waar mogelijk te stimuleren;

    • e. door, waar nodig, daarvoor in aanmerking komende milieuverantwoorde technologische en traditionele methoden voor de landbouw en veeteelt aan te passen aan moderne sociaal-economische omstandigheden;

    • f. door te zorgen voor passende opleiding en technologie bij de gebruikmaking van alternatieve bronnen van energie, met name hernieuwbare energiebronnen, in het bijzonder gericht op beperking van de afhankelijkheid van hout als brandstof;

    • g. door via samenwerking, zoals onderling overeengekomen, de capaciteiten van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn uit te breiden en uitvoering met het oog op de ontwikkelingen van programma's op het gebied van het vergaren, analyseren en uitwisselen van informatie overeenkomstig artikel 16;

    • h. door middel van innoverende wijzen van stimulering van alternatieve middelen van bestaan, waaronder het aanleren van nieuwe vaardigheden;

    • i. door beleidmakers, leidinggevenden en personeel dat is belast met het vergaren en analyseren van gegevens opleidingen te geven op het gebied van de verspreiding en gebruikmaking van informatie betreffende vroegtijdige waarschuwing voor droogte, alsmede op het gebied van voedselproduktie;

    • j. door middel van een doelmatiger functioneren van bestaande nationale instellingen en wettelijke kaders en, waar nodig, het opzetten van nieuwe, naast verbetering van de strategische planning en het beheer; en

    • k. door middel van uitwisselingsprogramma's ter verbetering van de capaciteitsvergroting in de Partijen die getroffen landen zijn, via een langlopend interactief leerproces en studie.

  • 2 De Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn voeren, in samenwerking met andere Partijen en bevoegde intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties, waar mogelijk, een interdisciplinaire toetsing uit van de beschikbare capaciteiten en faciliteiten op plaatselijk en nationaal niveau, alsmede van de mogelijkheid om deze te verbeteren.

  • 3 De Partijen werken met elkaar en via bevoegde intergouvernementele alsmede niet-gouvernementele organisaties samen bij het opzetten en ondersteunen van bewustmakings- en educatieprogramma's in zowel de Partijen die getroffen landen zijn als, waar relevant, in de Partijen die niet-getroffen landen zijn, ter bevordering van het inzicht in de oorzaken en gevolgen van woestijnvorming en droogte en het belang van het nastreven van de doelstelling van dit Verdrag. Hiertoe dienen zij:

    • a. algemene bewustmakingscampagnes te organiseren;

    • b. permanent de toegang van het publiek tot relevante informatie en brede participatie aan educatie- en bewustmakingsactiviteiten te bevorderen;

    • c. de oprichting van verenigingen die bijdragen tot bewustmaking aan te moedigen;

    • d. educatie- en bewustmakingsmateriaal, waar mogelijk in plaatselijke talen, te ontwikkelen en uit te wisselen, en deskundigen uit te wisselen en te detacheren om personeel in de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn te bekwamen in de uitvoering van relevante educatie- en bewustmakingsprogramma's, en ten volle gebruik te maken van relevant educatiemateriaal dat beschikbaar is bij bevoegde internationale organen;

    • e. de educatiebehoeften in de getroffen gebieden te inventariseren, passende onderwijsprogramma's op te stellen en, waar nodig, educatie- en alfabetiseringsprogramma's voor volwassenen uit te breiden en de kansen voor iedereen te vergroten, met name voor meisjes en vrouwen, met betrekking tot het in kaart brengen, het behoud en duurzaam gebruik en beheer van natuurlijke rijkdommen in de getroffen gebieden; en

    • f. op participatie gebaseerde interdisciplinaire programma's te ontwikkelen, waarmee bewustmaking met betrekking tot woestijnvorming en droogte wordt geïntegreerd in educatiesystemen en in niet-formele programma's voor volwasseneneducatie, afstandsonderwijs en praktijkopleidingen.

  • 4 De Conferentie van de Partijen zet netwerken van regionale educatie- en opleidingscentra op voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, en/of verbetert die netwerken. Deze netwerken dienen te worden gecoördineerd door een daartoe opgerichte of aangewezen instelling teneinde wetenschappelijk, technisch en leidinggevend personeel op te leiden en de bestaande instellingen die zijn belast met educatie en opleiding in de Partijen die getroffen landen zijn, waar mogelijk, te verbeteren, met het oog op harmonisering van programma's en het organiseren van onderlinge uitwisselingen van ervaringen. Deze netwerken dienen nauw samen te werken met daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties teneinde het verrichten van dubbel werk te vermijden.

Artikel 20. Financiële middelen

  • 1 Gezien het doorslaggevende belang van financiering voor de verwezenlijking van de doelstelling van het Verdrag, stellen de Partijen, rekening houdend met hun mogelijkheden, alles in het werk om ervoor te zorgen dat er voldoende financiële middelen beschikbaar zijn voor programma's gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte.

  • 2 In dit verband verplichten de Partijen die ontwikkelde landen zijn, daarbij prioriteit gevend aan de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn, zonder de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn in andere regio's te verwaarlozen, in overeenstemming met artikel 7, zich ertoe:

    • a. aanzienlijke financiële middelen, waaronder giften en zachte leningen, beschikbaar te (doen) stellen ter ondersteuning van de uitvoering van programma's gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

    • b. voldoende, tijdig beschikbare en voorspelbare financiële middelen beschikbaar te (doen) stellen, waaronder nieuwe en aanvullende financiering vanuit de Global Environment Facility van de overeengekomen meerkosten van de activiteiten betreffende woestijnvorming die betrekking hebben op de vier concentratiegebieden van de Global Environment Facility, in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van de Akte tot oprichting van de Global Environment Facility;

    • c. de overdracht van technologie, kennis en know-how te vergemakkelijken door middel van internationale samenwerking; en

    • d. in samenwerking met de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn innoverende methoden en stimulansen te onderzoeken voor het beschikbaar (doen) stellen en doorsluizen van middelen, met inbegrip van die van stichtingen, niet-gouvernementele organisaties en andere lichamen in de particuliere sector, in het bijzonder schulden-swaps en andere innoverende wijzen die de financiering doen toenemen door middel van beperking van de buitenlandse-schuldenlast van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika.

  • 3 De Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, rekening houdend met hun mogelijkheden, verplichten zich ertoe voldoende financiële middelen beschikbaar te (doen) stellen voor de uitvoering van hun nationale actieprogramma's.

  • 4 Bij het beschikbaar (doen) stellen van financiële middelen streven de Partijen naar volledige gebruikmaking en constante kwalitatieve verbetering van alle nationale, bilaterale en multilaterale financieringsbronnen en -mechanismen, via consortia, gezamenlijke programma's en parallelle financiering, en streven zij ernaar financieringsbronnen en -mechanismen in de particuliere sector, waaronder die van niet-gouvernementele organisaties, daarbij te betrekken. Hiertoe maken de Partijen ten volle gebruik van de op grond van artikel 14 ontwikkelde operationele mechanismen.

  • 5 Teneinde de financiële middelen beschikbaar te (doen) stellen die de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn nodig hebben voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, dienen de Partijen:

    • a. het beheer van reeds toegewezen middelen voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte te rationaliseren en te verbeteren, door deze op meer doeltreffende en efficiënte wijze te gebruiken, na te gaan wat hun sterke en zwakke punten zijn, hinderpalen voor doeltreffend gebruik weg te nemen en, waar nodig, programma's te heroriënteren in het licht van de op grond van dit Verdrag aangenomen geïntegreerde aanpak voor de lange termijn.

    • b. binnen de bestuursorganen van multilaterale financiële instellingen, voorzieningen en fondsen, met inbegrip van regionale ontwikkelingsbanken en -fondsen, de juiste prioriteit te geven en aandacht te besteden aan ondersteuning van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, bij activiteiten die de uitvoering van dit Verdrag bevorderen, met name actieprogramma's waartoe zij overgaan in het kader van bijlagen inzake regionale uitvoering; en

    • c. te onderzoeken op welke wijzen regionale en subregionale samenwerking kan worden verbeterd ter ondersteuning van de inspanningen op nationaal niveau.

  • 6 Andere landen die Partij zijn, worden aangemoedigd, op basis van vrijwilligheid, kennis, know-how en technieken met betrekking tot woestijnvorming en/of financiële middelen te verschaffen aan de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn.

  • 7 De volledige nakoming door de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, van hun verplichtingen ingevolge het Verdrag is er in hoge mate bij gebaat dat de Partijen die ontwikkelde landen zijn, voldoen aan hun verplichtingen ingevolge het Verdrag, waaronder in het bijzonder de verplichtingen betreffende financiële middelen en overdracht van technologie. Bij het voldoen aan hun verplichtingen behoren de Partijen die ontwikkelde landen zijn ten volle rekening te houden met het feit dat economische en sociale ontwikkeling en armoedebestrijding de hoogste prioriteiten zijn van de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika.

Artikel 21. Financiële mechanismen

  • 1 De Conferentie van de Partijen bevordert de beschikbaarheid van financiële mechanismen en moedigt die mechanismen aan te streven naar maximale beschikbaarheid van financieringsmogelijkheden voor de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, om uitvoering te geven aan het Verdrag. Hiertoe bestudeert de Conferentie van de Partijen, met het oog op aanneming, onder andere wijzen van aanpak en beleidslijnen die:

    • a. het verschaffen van de noodzakelijke financiering op nationaal, subregionaal, regionaal en mondiaal niveau ten behoeve van activiteiten overeenkomstig de desbetreffende bepalingen van het Verdrag vergemakkelijken;

    • b. benaderingen, mechanismen en regelingen voor financiering uit meerdere bronnen en de beoordeling daarvan, overeenkomstig artikel 20, bevorderen;

    • c. aan belanghebbende Partijen en daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties regelmatig informatie verstrekken over beschikbare geldbronnen en over financieringsvormen teneinde de onderlinge afstemming te vergemakkelijken;

    • d. waar nodig het opzetten van mechanismen vergemakkelijken, zoals nationale woestijnvormingsfondsen, met inbegrip van fondsen die de deelneming van niet-gouvernementele organisaties impliceren, om de financiële middelen snel en efficiënt terecht te doen komen op het plaatselijke niveau in de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn; en

    • e. bestaande fondsen en financiële mechanismen op subregionaal en regionaal niveau, in het bijzonder in Afrika, verbeteren om de uitvoering van het Verdrag doeltreffender te ondersteunen.

  • 2 De Conferentie van de Partijen stimuleert tevens, via diverse mechanismen binnen het stelsel van de Verenigde Naties en via multilaterale financiële instellingen, het bieden van ondersteuning op nationaal, subregionaal en regionaal niveau aan activiteiten die de Partijen die ontwikkelingslanden zijn in staat stellen om aan hun verplichtingen ingevolge het Verdrag te voldoen.

  • 3 De Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, dienen gebruik te maken van nationale coördinerende mechanismen en, indien nodig, deze op te zetten en/of te verbeteren, geïntegreerd in nationale ontwikkelingsprogramma's, die zouden kunnen zorgen voor een efficiënt gebruik van alle beschikbare financiële middelen. Zij dienen tevens gebruik te maken van op participatie gebaseerde processen waarbij niet-gouvernementele organisaties, plaatselijke groepen en de particuliere sector zijn betrokken, bij het werven van fondsen, bij het tot stand brengen en uitvoeren van programma's en bij het garanderen van toegang tot financieringsmogelijkheden voor groepen op plaatselijk niveau. Deze maatregelen kan kracht worden bijgezet door middel van betere coördinatie en flexibele planning van de kant van hen die hulp bieden.

  • 4 Teneinde de doeltreffendheid en efficiency van bestaande financiële mechanismen te verbeteren, wordt hierbij een Mondiaal Mechanisme ingesteld ter bevordering van maatregelen die zijn gericht op het beschikbaar (doen) stellen en doorsluizen van financiële middelen, mede voor de overdracht van technologie, bij wijze van giften en/of op concessionele of andere voorwaarden, naar de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn. Dit Mondiale Mechanisme werkt in opdracht onder leiding van de Conferentie van de Partijen en is daaraan verantwoording verschuldigd.

  • 5 De Conferentie van de Partijen zoekt op haar eerste gewone zitting een organisatie waarbij het Mondiale Mechanisme wordt ondergebracht. De Conferentie van de Partijen en de door haar bereid gevonden organisatie komen de modaliteiten voor dit Mondiale Mechanisme overeen om ervoor te zorgen dat dit Mechanisme, onder andere:

    • a. de daarvoor in aanmerking komende bilaterale en multilaterale samenwerkingsprogramma's inventariseert die beschikbaar zijn om het Verdrag uit te voeren;

    • b. desgewenst advies geeft aan Partijen over innoverende financieringsmethoden en bronnen van financiële hulp en over het verbeteren van de coördinatie van samenwerkingsactiviteiten op nationaal niveau;

    • c. belanghebbende Partijen en daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties informatie verstrekt over beschikbare geldbronnen en financieringsvormen teneinde de onderlinge coördinatie te vergemakkelijken; en

    • d. over zijn activiteiten verslag uitbrengt aan de Conferentie van de Partijen, zulks vanaf haar tweede gewone zitting.

  • 6 De Conferentie van de Partijen treft op haar eerste zitting passende regelingen met de door haar bereid gevonden organisatie, waarbij het Mondiale Mechanisme wordt ondergebracht, betreffende de administratieve werkzaamheden van dit Mechanisme, daarbij zo veel mogelijk gebruik makend van bestaande budgettaire en personele middelen.

  • 7 De Conferentie van de Partijen toetst op haar derde gewone zitting het beleid, de operationele modaliteiten en activiteiten van het Mondiale Mechanisme dat aan haar verantwoording verschuldigd is op grond van het vierde lid, daarbij de bepalingen van artikel 7 in aanmerking nemend. Zij overweegt en onderneemt passende stappen op grond van deze toetsing.

DEEL IV. INSTELLINGEN

Artikel 22. Conferentie van de Partijen

  • 1 Hierbij wordt een Conferentie van de Partijen ingesteld.

  • 2 De Conferentie van de Partijen is het hoogste orgaan van het Verdrag. Zij neemt, binnen haar mandaat, de besluiten die nodig zijn om de doeltreffende uitvoering daarvan te bevorderen. In het bijzonder:

    • a. toetst zij regelmatig de uitvoering van het Verdrag en het functioneren van de institutionele regelingen ervan in het licht van de op nationaal, subregionaal, regionaal en internationaal niveau opgedane ervaring en op basis van de evolutie van de wetenschappelijke en technologische kennis;

    • b. bevordert en vergemakkelijkt zij de uitwisseling van informatie over door de Partijen genomen maatregelen en stelt zij de vorm en het tijdschema vast voor de toezending van de ingevolge artikel 26 te verstrekken informatie, en beziet zij de rapporten en doet aanbevelingen ter zake;

    • c. stelt zij de hulporganen in die zij noodzakelijk acht voor de uitvoering van het Verdrag;

    • d. beziet zij de door haar hulporganen ingediende rapporten en geeft zij hun richtsnoeren;

    • e. bereikt zij overeenstemming over een reglement van orde en een financieel reglement voor haarzelf en eventuele hulporganen, en neemt zij deze bij consensus aan;

    • f. neemt zij wijzigingen op het Verdrag ingevolge de artikelen 30 en 31 aan;

    • g. keurt zij een programma en een begroting goed voor haar activiteiten, met inbegrip van die van haar hulporganen, en treft zij de nodige regelingen voor de financiering daarvan;

    • h. streeft zij, waar mogelijk, naar samenwerking met, en maakt zij gebruik van de diensten van en informatie verstrekt door, nationale, internationale, intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties en instellingen;

    • i. bevordert en verbetert zij de betrekkingen met andere daarvoor in aanmerking komende verdragen, daarbij het verrichten van dubbel werk vermijdend; en

    • j. oefent zij de andere taken uit die noodzakelijk zijn voor de verwezenlijking van de doelstelling van het Verdrag.

  • 3 De Conferentie van de Partijen neemt op haar eerste zitting bij consensus haar reglement van orde aan, dat mede de procedures voor de besluitvorming omvat voor aangelegenheden die niet reeds onder de door het Verdrag geregelde procedures voor besluitvorming vallen. Deze procedures kunnen mede bijzondere meerderheden omvatten die vereist zijn voor het nemen van bepaalde besluiten.

  • 4 De eerste zitting van de Conferentie van de Partijen wordt belegd door het in artikel 35 bedoelde tijdelijke secretariaat en vindt uiterlijk een jaar na de datum van inwerkingtreding van het Verdrag plaats. Tenzij de Conferentie van de Partijen anders beslist, vinden de tweede, de derde en de vierde gewone zitting jaarlijks plaats en worden de gewone zittingen daarna om de twee jaar gehouden.

  • 5 Buitengewone zittingen van de Conferentie van de Partijen worden gehouden op elk ander door de Conferentie van de Partijen op een gewone zitting te beslissen tijdstip, dan wel op schriftelijk verzoek van een Partij, op voorwaarde dat dit verzoek binnen drie maanden nadat het door het permanente secretariaat aan de Partijen is medegedeeld, door ten minste een derde van de Partijen wordt gesteund.

  • 6 Op elke gewone zitting kiest de Conferentie van de Partijen een bureau. De structuur en de taken van het bureau worden in het reglement van orde bepaald. Bij de aanstelling van het bureau dient rekening te worden gehouden met de noodzaak van een eerlijke geografische spreiding en voldoende vertegenwoordiging van de Partijen die getroffen landen zijn, in het bijzonder die in Afrika.

  • 7 De Verenigde Naties, haar gespecialiseerde organisaties en alle lidstaten daarvan en waarnemers daarbij die geen Partij bij het Verdrag zijn, kunnen op zittingen van de Conferentie van de Partijen worden vertegenwoordigd als waarnemer. Elke instelling of organisatie, hetzij nationaal of internationaal, hetzij gouvernementeel of niet-gouvernementeel, die bevoegd is ter zake van aangelegenheden waarop dit Verdrag betrekking heeft, en die aan het permanente secretariaat haar wens te kennen heeft gegeven op een zitting van de Conferentie van de Partijen te worden vertegenwoordigd als waarnemer, kan als zodanig worden toegelaten, tenzij ten minste een derde van de Partijen hiertegen bezwaar maakt. De toelating en de participatie van waarnemers wordt geregeld in het door de Conferentie van de Partijen aangenomen reglement van orde.

  • 8 De Conferentie van de Partijen kan bevoegde nationale en internationale organisaties die over relevante deskundigheid beschikken, verzoeken informatie te verstrekken die van belang is voor artikel 16, letter g, artikel 17, eerste lid, letter c, en artikel 18, tweede lid, letter b.

Artikel 23. Permanent secretariaat

  • 1 Hierbij wordt een permanent secretariaat ingesteld.

  • 2 Het permanente secretariaat heeft tot taak:

    • a. de zittingen van de Conferenties van de Partijen en haar krachtens het Verdrag ingestelde hulporganen te organiseren en hun de vereiste diensten te verlenen;

    • b. ingediende rapporten te verzamelen en door te zenden;

    • c. de Partijen die getroffen ontwikkelingslanden zijn, in het bijzonder die in Afrika, op verzoek bij te staan bij het verzamelen en toezenden van de ingevolge het Verdrag vereiste informatie;

    • d. zijn activiteiten te coördineren met de secretariaten van andere daarvoor in aanmerking komende internationale instellingen en verdragen;

    • e. ingevolge richtsnoeren van de Conferentie van de Partijen de administratieve en contractuele regelingen aan te gaan die nodig zijn voor een doelmatige taakverrichting;

    • f. rapporten over de verrichting van zijn taken ingevolge dit Verdrag op te stellen en deze in te dienen bij de Conferentie van de Partijen; en

    • g. andere door de Conferentie van de Partijen bepaalde secretariaatswerkzaamheden te verrichten.

  • 3 De Conferentie van de Partijen stelt op haar eerste zitting een permanent secretariaat aan en treft regelingen voor het functioneren daarvan.

Artikel 24. Commissie voor Wetenschap en Technologie

  • 1 Hierbij wordt een Commissie voor Wetenschap en Technologie ingesteld als hulporgaan van de Conferentie van de Partijen, dat haar informatie en advies dient te geven over wetenschappelijke en technologische aangelegenheden die verband houden met het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte. De Commissie komt bijeen ten tijde van de gewone zittingen van de Conferentie van de Partijen, is multidisciplinair en staat open voor participatie van alle Partijen. Zij wordt samengesteld uit regeringsvertegenwoordigers die bekwaam zijn op de desbetreffende vakgebieden. De Conferentie van de Partijen besluit op haar eerste zitting over de taken en bevoegdheden van de Commissie.

  • 2 De Conferentie van de Partijen stelt een lijst van onafhankelijke deskundigen met kennis en ervaring op de desbetreffende vakgebieden op en houdt deze bij. De lijst dient te zijn gebaseerd op schriftelijke voordrachten van de Partijen, rekening houdend met de noodzaak van een multidisciplinaire benadering en een brede geografische vertegenwoordiging.

  • 3 De Conferentie van de Partijen kan, indien noodzakelijk, ad hoc werkgroepen instellen, die haar, via de Commissie, informatie en advies geven over specifieke kwesties betreffende de stand van zaken op het gebied van wetenschap en technologie die van belang zijn voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte. Deze werkgroepen worden samengesteld uit deskundigen wier namen afkomstig zijn uit de lijst van voordrachten, rekening houdend met de noodzaak van een multidisciplinaire benadering en een brede geografische vertegenwoordiging. Deze deskundigen dienen een wetenschappelijke achtergrond en veldervaring te hebben en worden door de Conferentie van de Partijen benoemd op grond van een aanbeveling van de Commissie. De Conferentie van de Partijen beslist over de taken en bevoegdheden en de wijze van werken van deze werkgroepen.

Artikel 25. Vorming van netwerken van instellingen, organisaties en organen

  • 1 De Commissie voor Wetenschap en Technologie gaat, onder toezicht van de Conferentie van de Partijen, over tot het verrichten van een onderzoek naar en een evaluatie van de daarvoor in aanmerking komende bestaande netwerken, instellingen, organisaties en organen die zich bij een netwerk willen aansluiten. Dat netwerk dient de uitvoering van het Verdrag te ondersteunen.

  • 2 Op basis van de resultaten van het onderzoek en de evaluatie, bedoeld in het eerste lid, doet de Commissie voor Wetenschap en Technologie aanbevelingen aan de Conferentie van de Partijen over manieren en mogelijkheden om de vorming van netwerken op plaatselijk, nationaal en ander niveau te vergemakkelijken en te verbeteren, teneinde ervoor te zorgen dat in de in de artikelen 16 tot en met 19 genoemde thematische behoeften wordt voorzien.

  • 3 Rekening houdend met deze aanbevelingen gaat de Conferentie van de Partijen na:

    • a. welke nationale, subregionale, regionale en internationale lichamen het meest in aanmerking komen voor de vorming van netwerken, en beveelt daarvoor werkwijzen en een tijdschema aan; en

    • b. welke lichamen het meest geschikt zijn voor het vergemakkelijken en verbeteren van de vorming van netwerken op alle niveaus.

DEEL V. PROCEDURES

Artikel 26. Verstrekking van informatie

  • 1 Elke Partij verstrekt de Conferentie van de Partijen, via het permanente secretariaat, ter bestudering op haar gewone zittingen, rapporten betreffende de maatregelen die zij heeft genomen ter uitvoering van het Verdrag. De Conferentie van de Partijen stelt het tijdschema voor de indiening van de rapporten vast en bepaalt in welke vorm zulks dient te geschieden.

  • 2 De Partijen die getroffen landen zijn, verstrekken een beschrijving van de op grond van artikel 5 bepaalde strategieën en alle relevante informatie over de uitvoering daarvan.

  • 3 De Partijen die getroffen landen zijn die actieprogramma's ingevolge de artikelen 9 tot en met 15 uitvoeren, verstrekken een gedetailleerde beschrijving van de programma's en van de uitvoering daarvan.

  • 4 Een groep Partijen die getroffen landen zijn, kan een gezamenlijke kennisgeving doen van de op subregionaal en/of regionaal niveau genomen maatregelen in het kader van actieprogramma's.

  • 5 De Partijen die ontwikkelde landen zijn, brengen verslag uit over genomen maatregelen gericht op hulp bij het opstellen en uitvoeren van actieprogramma's, met inbegrip van informatie over de financiële middelen die zij ingevolge het Verdrag hebben verstrekt of verstrekken.

  • 6 Ingevolge het eerste tot en met vierde lid verstrekte informatie wordt door het permanente secretariaat zo spoedig mogelijk doorgezonden naar de Conferentie van de Partijen en elk daarvoor in aanmerking komend hulporgaan.

  • 7 De Conferentie van de Partijen vergemakkelijkt het bieden van technische en financiële steun aan getroffen ontwikkelingslanden, in het bijzonder die in Afrika, op hun verzoek, bij het verzamelen en verstrekken van informatie in overeenstemming met dit artikel, alsmede bij het inventariseren van de met actieprogramma's verband houdende technische en financiële behoeften.

Artikel 27. Maatregelen om vraagstukken betreffende de uitvoering op te lossen

De Conferentie van de Partijen bestudeert en hecht haar goedkeuring aan procedures en institutionele mechanismen voor het oplossen van vraagstukken die zich eventueel voordoen met betrekking tot de uitvoering van het Verdrag.

Artikel 28. Regeling van geschillen

  • 1 De Partijen regelen een onderling geschil met betrekking tot de uitlegging of toepassing van het Verdrag door middel van onderhandelingen of op een andere vreedzame wijze van hun keuze.

  • 2 Bij de bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van het Verdrag, of de toetreding hiertoe, dan wel op enig tijdstip daarna, kan een Partij die niet een regionale organisatie voor economische integratie is, in een schriftelijke akte, ingediend bij de Depositaris, verklaren dat zij ten aanzien van een geschil betreffende de uitlegging of toepassing van het Verdrag, één van beide of beide onderstaande wijzen van geschillenregeling als dwingend aanvaardt ten aanzien van elke Partij die dezelfde verplichting aanvaardt:

    • a. arbitrage in overeenstemming met een zo spoedig mogelijk in een bijlage door de Conferentie van de Partijen vast te leggen procedure;

    • b. voorlegging van het geschil aan het Internationale Gerechtshof.

  • 3 Een Partij die een regionale organisatie voor economische integratie is, kan een verklaring van soortgelijke strekking afleggen ten aanzien van arbitrage in overeenstemming met de in het tweede lid, letter a, bedoelde procedure.

  • 4 Een verklaring ingevolge het tweede lid blijft van kracht totdat zij vervalt overeenkomstig haar eigen bepalingen of tot drie maanden nadat een schriftelijke kennisgeving bij de Depositaris is nedergelegd, waarin zij wordt herroepen.

  • 5 Het vervallen van een verklaring, een kennisgeving van herroeping of een nieuwe verklaring heeft geen enkel gevolg voor een procedure die aanhangig is voor het scheidsgerecht of het Internationale Gerechtshof, tenzij de Partijen bij het geschil anders overeenkomen.

  • 6 Indien de Partijen bij het geschil niet dezelfde of geen enkele procedure ingevolge het tweede lid hebben aanvaard en zij er niet in zijn geslaagd hun geschil te regelen binnen twaalf maanden nadat de ene Partij de andere te kennen heeft gegeven dat tussen hen een geschil bestaat, wordt het geschil op verzoek van een Partij onderworpen aan conciliatie, in overeenstemming met een zo spoedig mogelijk door de Conferentie van de Partijen in een bijlage vast te leggen procedure.

Artikel 29. Status van de bijlagen

  • 1 De bijlagen vormen een integrerend deel van het Verdrag en een verwijzing naar het Verdrag is tevens een verwijzing naar de bijlagen, tenzij uitdrukkelijk anders is bepaald.

  • 2 De Partijen leggen de bepalingen van de bijlagen uit op een wijze die in overeenstemming is met hun rechten en verplichtingen ingevolge de artikelen van dit Verdrag.

Artikel 30. Wijzigingen op het Verdrag

  • 1 Elke Partij kan wijzigingen op het Verdrag voorstellen.

  • 2 Wijzigingen op het Verdrag worden aangenomen op een gewone zitting van de Conferentie van de Partijen. De tekst van een voorgestelde wijziging wordt door het permanente secretariaat aan de Partijen medegedeeld, zulks ten minste zes maanden voor de bijeenkomst waarop zij ter aanneming wordt voorgesteld. Het permanente secretariaat deelt voorgestelde wijzigingen ook mede aan de ondertekenaars van het Verdrag.

  • 3 De Partijen stellen alles in het werk om over elke voorgestelde wijziging overeenstemming te bereiken door middel van consensus. Indien alle pogingen om tot consensus te komen zijn mislukt en geen overeenstemming wordt bereikt, wordt de wijziging in laatste instantie aangenomen met een meerderheid van tweederde van de aanwezige Partijen die op de bijeenkomst hun stem uitbrengen. De aangenomen wijziging wordt door het permanente secretariaat medegedeeld aan de Depositaris, die deze ter bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding doet toekomen aan alle Partijen.

  • 4 De akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding met betrekking tot een wijziging worden nedergelegd bij de Depositaris. Een overeenkomstig het derde lid aangenomen wijziging wordt voor de Partijen die deze hebben aanvaard, van kracht op de negentigste dag na de datum van ontvangst door de Depositaris van een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding van ten minste tweederde van de Partijen bij het Verdrag die Partij waren op het tijdstip van aanneming van de wijziging.

  • 5 De wijziging wordt ten aanzien van elke andere Partij van kracht op de negentigste dag na de datum waarop die Partij haar akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van, dan wel toetreding tot, bedoelde wijziging nederlegt bij de Depositaris.

  • 6 Voor de toepassing van dit artikel en artikel 31 wordt onder „aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen" verstaan Partijen die aanwezig zijn en voor- of tegenstemmen.

Artikel 31. Aanneming en wijziging van bijlagen

  • 1 Elke bijkomende bijlage bij het Verdrag en elke wijziging van een bijlage dient te worden voorgesteld en aangenomen in overeenstemming met de in artikel 30 vervatte procedure voor wijziging van het Verdrag, met dien verstande dat bij aanneming van een bijkomende bijlage inzake regionale uitvoering of een wijziging van een bijlage inzake regionale uitvoering, de in dat artikel genoemde meerderheid een meerderheid van tweederde dient te omvatten van de aanwezige Partijen uit de betrokken regio die hun stem uitbrengen. De aanneming of wijziging van een bijlage wordt door de Depositaris aan alle Partijen medegedeeld.

  • 2 Een bijlage, niet zijnde een bijkomende bijlage inzake regionale uitvoering, of een wijziging van een bijlage, niet zijnde een wijziging van een bijlage inzake regionale uitvoering, die is aangenomen in overeenstemming met het eerste lid, treedt voor alle Partijen bij het Verdrag in werking dan wel wordt voor hen van kracht zes maanden na de datum waarop de Depositaris die de Partijen heeft medegedeeld dat die bijlage of wijziging is aangenomen, behalve voor de Partijen die de Depositaris binnen die termijn er schriftelijk van in kennis hebben gesteld dat zij de bijlage of de wijziging niet hebben aanvaard. Voor de Partijen die hun kennisgeving van niet-aanvaarding intrekken, treedt de bijlage in werking of wordt de wijziging van kracht op de negentigste dag na de datum waarop de intrekking van de kennisgeving door de Depositaris is ontvangen.

  • 3 Een bijkomende bijlage inzake regionale uitvoering of een wijziging op een bijlage inzake regionale uitvoering die is aangenomen in overeenstemming met het eerste lid, treedt voor alle Partijen bij het Verdrag in werking dan wel wordt voor hen van kracht zes maanden na de datum waarop de Depositaris de aanneming van de bijlage of wijziging aan die Partijen heeft medegedeeld, behalve ten aanzien van:

    • a. een Partij die de Depositaris binnen die termijn van zes maanden er schriftelijk van in kennis heeft gesteld dat zij die bijkomende bijlage inzake regionale uitvoering of de wijziging van die bijkomende bijlage inzake regionale uitvoering niet heeft aanvaard, in welk geval de bijlage of wijziging voor de Partijen die hun kennisgeving van niet-aanvaarding intrekken in werking treedt dan wel van kracht wordt op de negentigste dag na de datum waarop de intrekking van de kennisgeving door de Depositaris is ontvangen; en

    • b. een Partij die een verklaring heeft afgelegd met betrekking tot bijkomende bijlagen inzake regionale uitvoering of wijzigingen op bijkomende bijlagen inzake regionale uitvoering in overeenstemming met artikel 34, vierde lid, in welk geval de bijlage of wijziging voor die Partij in werking treedt dan wel van kracht wordt op de negentigste dag na de datum van nederlegging bij de Depositaris van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding met betrekking tot de bijlage of wijziging.

  • 4 Indien de aanneming van een bijlage of een wijziging op een bijlage een wijziging op het Verdrag inhoudt, treedt de bijlage niet in werking dan wel wordt de wijziging op een bijlage niet van kracht voordat de wijziging op het Verdrag van kracht wordt.

Artikel 32. Stemrecht

  • 1 Behoudens het in het tweede lid bepaalde, heeft elke Partij bij het Verdrag één stem.

  • 2 Regionale organisaties voor economische integratie beschikken ter zake van binnen hun bevoegdheid vallende aangelegenheden over een aantal stemmen dat gelijk is aan het aantal lidstaten die Partij bij het Verdrag zijn. Zo'n organisatie oefent haar stemrecht niet uit indien één van haar lidstaten zijn stemrecht uitoefent, en omgekeerd.

DEEL VI. SLOTBEPALINGEN

Artikel 33. Ondertekening

Dit Verdrag staat open voor ondertekening te Parijs op 14 en 15 oktober 1994 door Staten die lid zijn van de Verenigde Naties of van één van haar gespecialiseerde organisaties dan wel partij zijn bij het Statuut van het Internationale Gerechtshof, alsmede door regionale organisaties voor economische integratie. Daarna blijft het voor ondertekening openstaan op de zetel van de Verenigde Naties te New York tot 13 oktober 1995.

Artikel 34. Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding

  • 1 Het Verdrag behoeft bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding door Staten en regionale organisaties voor economische integratie. Het staat open voor toetreding vanaf de dag na de datum waarop het Verdrag is gesloten voor ondertekening. De akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding worden nedergelegd bij de Depositaris.

  • 2 Een regionale organisatie voor economische integratie die Partij bij het Verdrag wordt zonder dat één van haar lidstaten Partij bij het Verdrag is, is gebonden aan alle verplichtingen ingevolge het Verdrag. Wanneer één of meer lidstaten van zo'n organisatie ook Partij bij het Verdrag zijn, besluiten de organisatie en haar lidstaten over hun onderscheiden verantwoordelijkheden met betrekking tot de nakoming van hun verplichtingen ingevolge het Verdrag. In dergelijke gevallen zijn de organisatie en de lidstaten niet gerechtigd de uit het Verdrag voortvloeiende rechten gelijktijdig uit te oefenen.

  • 3 In hun akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding geven regionale organisaties voor economische integratie de omvang van hun bevoegdheid ter zake van de in het Verdrag geregelde aangelegenheden aan. Zij doen ook onverwijld kennisgeving van elke wezenlijke wijziging betreffende de omvang van hun bevoegdheid aan de Depositaris, die op zijn beurt de Partijen hierover inlicht.

  • 4 In haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding kan een Partij verklaren dat een eventuele bijkomende bijlage inzake regionale uitvoering of een eventuele wijziging in een bijlage inzake regionale uitvoering ten aanzien van haar slechts in werking treedt c.q. van kracht wordt na de nederlegging van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding met betrekking tot die bijlage of wijziging.

Artikel 35. Tijdelijke regelingen

De in artikel 23 bedoelde secretariaatswerkzaamheden worden tijdelijk verricht door het secretariaat dat door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties is ingesteld bij resolutie 47/188 van 22 december 1992, tot aan het einde van de eerste zitting van de Conferentie van de Partijen.

Artikel 36. Inwerkingtreding

  • 1 Het Verdrag treedt in werking op de negentigste dag na de datum van nederlegging van de vijftigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

  • 2 Voor elke Staat of regionale organisatie voor economische integratie die het Verdrag bekrachtigt, aanvaardt of goedkeurt, dan wel hiertoe toetreedt, na de nederlegging van de vijftigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, treedt het Verdrag in werking op de negentigste dag na de datum van nederlegging door die Staat of regionale organisatie voor economische integratie van zijn c.q. haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

  • 3 Voor de toepassing van het eerste en tweede lid wordt een door een regionale organisatie voor economische integratie nedergelegde akte niet meegeteld naast de door de lidstaten van de organisatie nedergelegde akten.

Artikel 38. Opzegging

  • 1 Te allen tijde na drie jaar na de datum waarop het Verdrag voor een Partij in werking is getreden, kan die Partij het Verdrag opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving aan de Depositaris.

  • 2 De opzegging wordt van kracht na het verstrijken van een jaar na de datum waarop de Depositaris de kennisgeving van opzegging heeft ontvangen, of op een eventuele latere in de kennisgeving van opzegging genoemde datum.

Artikel 40. Authentieke teksten

Het origineel van dit Verdrag, waarvan de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse versies gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Parijs op 17 juni negentienhonderd vierennegentig.

Bijlage I. Bijlage inzake regionale uitvoering voor Afrika

Artikel 1. Werkingssfeer

Deze Bijlage is van toepassing op Afrika, met betrekking tot elke Partij en in overeenstemming met het Verdrag, in het bijzonder artikel 7 daarvan, met het oog op het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte in aride, semi-aride en droge subhumide gebieden in Afrika.

Artikel 2. Doel

Deze Bijlage heeft tot doel op nationaal, subregionaal en regionaal niveau in Afrika en gelet op de bijzondere omstandigheden van Afrika:

  • a. maatregelen en regelingen vast te stellen, met inbegrip van de aard en processen van de hulp geboden door de Partijen die ontwikkelde landen zijn, in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van het Verdrag;

  • b. te voorzien in de doeltreffende en praktische toepassing van het Verdrag, gericht op het aanpakken van omstandigheden die eigen zijn aan Afrika, en

  • c. processen en activiteiten te bevorderen met betrekking tot het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte in aride, semi-aride en droge subhumide gebieden in Afrika.

Artikel 3. Bijzondere omstandigheden van de Afrikaanse regio

Bij de nakoming van hun verplichtingen ingevolge dit Verdrag nemen de Partijen, ter uitvoering van deze Bijlage, een fundamentele aanpak aan, waarbij de volgende bijzondere omstandigheden van Afrika in aanmerking worden genomen:

  • a. de in verhouding grote omvang van de aride, semi-aride en droge subhumide gebieden;

  • b. het aanzienlijke aantal landen en bevolkingsgroepen die nadelige gevolgen ondervinden van woestijnvorming en het regelmatig voorkomen van ernstige droogte;

  • c. het grote aantal getroffen landen die geen zeekust hebben;

  • d. de alom heersende armoede in de meeste getroffen landen, het grote aantal minstontwikkelde landen daaronder en hun behoefte aan aanzienlijke bedragen aan buitenlandse hulp in de vorm van giften en zachte leningen, teneinde hun ontwikkelingsdoelstellingen na te streven;

  • e. de moeilijke sociaal-economische omstandigheden, verergerd door een verslechterende en schommelende ruilvoet, de buitenlandse schuldenlast en politieke instabiliteit, hetgeen leidt tot binnenlandse, regionale en internationale migratie;

  • f. de grote afhankelijkheid van bevolkingsgroepen van natuurlijke rijkdommen voor hun middelen van bestaan die, gecompliceerd door de effecten van demografische tendensen en factoren, een zwakke technologische basis en niet-duurzame produktiewijzen, bijdraagt tot een ernstige achteruitgang van de hulpbronnen;

  • g. de ontoereikende institutionele en wettelijke kaders, de zwakke infrastructurele basis en de ontoereikende wetenschappelijke, technische en onderwijscapaciteit, hetgeen wezenlijke behoeften qua capaciteitsvergroting met zich meebrengt; en

  • h. de centrale rol van maatregelen gericht op het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte in de nationale ontwikkelingsprioriteiten van getroffen landen in Afrika.

Artikel 4. Verplichtingen van de Partijen die landen in Afrika zijn

  • 1 Overeenkomstig hun onderscheiden mogelijkheden, verplichten de Partijen die landen in Afrika zijn zich ertoe:

    • a. het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte te kiezen als centrale strategie in hun inspanningen gericht op armoedebestrijding;

    • b. regionale samenwerking en integratie, in een geest van solidariteit en partnerschap gebaseerd op wederzijds belang, in programma's en activiteiten gericht op het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte, te bevorderen;

    • c. de bestaande instellingen die zich met woestijnvorming en droogte bezighouden, te rationaliseren en te versterken en andere bestaande instellingen, voor zover van toepassing, daarbij te betrekken, teneinde deze doeltreffender te maken en te zorgen voor een efficiënt gebruik van de middelen;

    • d. de onderlinge uitwisseling van informatie over geschikte technologie, kennis, know-how en werkwijzen te bevorderen; en

    • e. rampenplannen tot stand te brengen, gericht op het inperken van de gevolgen van droogte in gebieden die zijn aangetast door woestijnvorming en/of droogte.

  • 2 Overeenkomstig de algemene en specifieke verplichtingen genoemd in de artikelen 4 en 5 van het Verdrag, streven de Partijen die landen in Afrika zijn ernaar:

    • a. de nodige financiën uit hun nationale begrotingen te reserveren, overeenkomstig de nationale omstandigheden en mogelijkheden waaruit de nieuwe prioriteit blijkt die Afrika heeft toegekend aan het verschijnsel woestijnvorming en/of droogte;

    • b. gaande zijnde hervormingen in de richting van verdergaande decentralisatie en beschikkingsrecht m.b.t. middelen te steunen en te stimuleren, alsmede de participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen en gemeenschappen te versterken; en

    • c. nieuwe en aanvullende nationale financiële middelen te zoeken en beschikbaar te (doen) stellen en, als prioriteit, bestaande nationale mogelijkheden en faciliteiten om binnenlandse financiële middelen beschikbaar te (doen) stellen uit te breiden.

Artikel 5. Verplichtingen van de Partijen die ontwikkelde landen zijn

  • 1 Bij de nakoming van hun verplichtingen ingevolge de artikelen 4, 6 en 7 van het Verdrag, geven de Partijen die ontwikkelde landen zijn prioriteit aan de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn en in dit verband zullen zij:

    • a. hen bijstaan bij het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte door, onder meer, toegang te bieden tot financiële en/of andere middelen, en/of de toegang daartoe te vergemakkelijken, en de overdracht, aanpassing van en toegang tot geschikte milieu-technologieën en know-how te bevorderen, te financieren en/of de financiering daarvan te vergemakkelijken, zulks zoals onderling overeengekomen en in overeenstemming met het nationale beleid, daarbij in aanmerking nemend dat zij armoedebestrijding als centrale strategie hebben gekozen;

    • b. aanzienlijke middelen zullen blijven reserveren en/of meer middelen zullen toewijzen voor het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte; en

    • c. hen te helpen hun capaciteit te vergroten teneinde hen in staat te stellen hun institutionele kaders, alsmede hun wetenschappelijke en technische mogelijkheden, het vergaren en analyseren van gegevens en onderzoek & ontwikkeling te verbeteren ten behoeve van het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte.

  • 2 Andere landen die Partij zijn, kunnen op basis van vrijwilligheid technologie, kennis en know-how met betrekking tot woestijnvorming en/of financiële middelen beschikbaar stellen aan de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn. De overdracht van deze kennis, know-how en technieken wordt vergemakkelijkt door internationale samenwerking.

Artikel 6. Kader voor strategische planning ten behoeve van duurzame ontwikkeling

  • 1 Nationale actieprogramma's dienen een centraal en integrerend deel uit te maken van een meer omvattend proces ter formulering van nationale beleidslijnen voor de duurzame ontwikkeling van de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn.

  • 2 Er dient een op overleg en participatie gebaseerd proces, waarbij overheden op het juiste niveau, plaatselijke bevolkingsgroepen, gemeenschappen en niet-gouvernementele organisaties zijn betrokken, op gang te worden gebracht om te voorzien in sturing voor een strategie met een flexibele planning teneinde voor een zo groot mogelijke participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen en gemeenschappen te zorgen. Zo nodig kunnen instellingen voor bilaterale en multilaterale hulp bij dit proces worden betrokken op verzoek van een Partij die een getroffen land in Afrika is.

Artikel 7. Tijdschema voor de opstelling van actieprogramma's

In afwachting van de inwerkingtreding van dit Verdrag passen de Partijen die landen in Afrika zijn, in samenwerking met andere leden van de internationale gemeenschap, naar gelang het geval, voorlopig de bepalingen van het Verdrag toe, voor zover mogelijk, die betrekking hebben op het opstellen van nationale, subregionale en regionale actieprogramma's.

Artikel 8. Inhoud van nationale actieprogramma's

  • 1 Overeenkomstig artikel 10 van het Verdrag dient in de algemene strategie van nationale actieprogramma's de nadruk te worden gelegd op geïntegreerde plaatselijke ontwikkelingsprogramma's voor getroffen gebieden, gebaseerd op participatiemechanismen en op het integreren van strategieën voor armoedebestrijding in inspanningen gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte. De programma's dienen gericht te zijn op vergroting van de capaciteit van plaatselijke autoriteiten en te zorgen voor actieve betrokkenheid van plaatselijke bevolkingsgroepen, gemeenschappen en groeperingen, waarbij de nadruk ligt op onderwijs en opleiding, inschakeling van niet-gouvernementele organisaties met erkende deskundigheid en het versterken van gedecentraliseerde overheidsstructuren.

  • 2 Nationale actieprogramma's dienen, waar mogelijk, de volgende algemene onderdelen te omvatten:

    • a. gebruikmaking, bij de opstelling en uitvoering van nationale actieprogramma's, van in het verleden opgedane ervaring bij het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte, rekening houdend met sociale, economische en ecologische omstandigheden;

    • b. inventarisatie van factoren die bijdragen tot woestijnvorming en/of droogte en van beschikbare en benodigde middelen en capaciteiten, en totstandbrenging van passende beleidslijnen en institutionele en andere vormen van optreden en maatregelen die noodzakelijk zijn om deze verschijnselen te bestrijden en/of de gevolgen daarvan in te perken; en

    • c. vergroting van de participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen en gemeenschappen, onder wie vrouwen, landbouwers en veehouders, en delegatie aan hen van meer verantwoordelijkheid met betrekking tot beheer.

  • 3 Nationale actieprogramma's dienen, waar mogelijk, tevens het volgende te omvatten:

    • a. maatregelen ter verbetering van het economisch klimaat met het oog op armoedebestrijding:

      • i. het vergroten van de kansen op inkomsten en werk, met name voor de armste leden van de gemeenschap, door:

        • markten te ontwikkelen voor landbouw- en veeteeltprodukten;

        • financiële instrumenten te creëren die aansluiten op de plaatselijke behoeften;

        • diversificatie in de landbouw en het opzetten van landbouwbedrijven te stimuleren; en

        • economische bedrijvigheid te ontwikkelen van para-agrarische en niet-agrarische aard;

      • ii. het verbeteren van de economische vooruitzichten van het platteland op de lange termijn door middel van de invoering van:

        • impulsen voor renderende investeringen en toegang tot produktiemiddelen; en

        • een prijsbeleid, belastingpolitiek en handelsgebruiken die groei bevorderen;

      • iii. het vaststellen en toepassen van een bevolkings- en migratiepolitiek om de bevolkingsdruk op het land te verminderen; en

      • iv. het bevorderen van het gebruik van droogtebestendige gewassen en de toepassing van geïntegreerde landbouwsystemen voor droge gebieden ten behoeve van de veiligstelling van de voedselvoorziening;

    • b. maatregelen tot behoud van de natuurlijke rijkdommen:

      • i. het zorgen voor geïntegreerd en duurzaam beheer van natuurlijke rijkdommen, met inbegrip van:

        • akkerbouw- en weidegronden;

        • flora en fauna;

        • bossen;

        • watervoorraden; en

        • biologische diversiteit;

      • ii. het verzorgen van opleidingen met betrekking tot en het stimuleren van bewustmakings- en milieu-educatieprogramma's en het verspreiden van kennis van technieken met betrekking tot duurzaam beheer van natuurlijke rijkdommen; en

      • iii. het zorgen voor de ontwikkeling en het efficiënte gebruik van verschillende energiebronnen, het propageren van alternatieve bronnen van energie, met name zonne-energie, windenergie en biogas, en specifieke regelingen voor de overdracht, verwerving en aanpassing van daarvoor in aanmerking komende technologie om de druk op kwetsbare natuurlijke rijkdommen te verlichten;

    • c. maatregelen om de institutionele organisatie te verbeteren:

      • i. het bepalen van de taken en verantwoordelijkheden van de centrale overheid en de plaatselijke overheden in het kader van een landinrichtingsbeleid;

      • ii het stimuleren van een beleid inzake actieve decentralisatie, het overhevelen van de verantwoordelijkheid m.b.t. het beheer en de besluitvorming naar de plaatselijke overheden, en het aanmoedigen van initiatieven en het op zich nemen van de verantwoordelijkheid door plaatselijke gemeenschappen en het opzetten van plaatselijke structuren; en

      • iii. het bijstellen, waar mogelijk, van het institutioneel en regelgevend kader voor het beheer van natuurlijke rijkdommen teneinde plaatselijke bevolkingsgroepen zekerheid te bieden wat betreft het beschikkingsrecht met betrekking tot land;

    • d. maatregelen om de kennis op het gebied van woestijnvorming te verbeteren:

      • i. het bevorderen van onderzoek en het vergaren, verwerken en uitwisselen van gegevens betreffende de wetenschappelijke, technische en sociaal-economische aspecten van woestijnvorming;

      • ii. het verbeteren van nationale mogelijkheden wat betreft onderzoek en het vergaren, verwerken, uitwisselen en analyseren van gegevens, teneinde het inzicht te vergroten en de resultaten van de analyse te vertalen in operationele termen; en

      • iii. het stimuleren van middellange- en lange-termijnstudies naar:

        • sociaal-economische en culturele tendensen in getroffen gebieden;

        • kwalitatieve en kwantitatieve trends m.b.t. natuurlijke rijkdommen; en

        • de wisselwerking tussen klimaat en woestijnvorming; en

    • e. maatregelen om de gevolgen van droogte te meten en te evalueren:

      • i. het ontwikkelen van strategieën betreffende het evalueren van de effecten van natuurlijke klimaatschommelingen op droogte en woestijnvorming in de regio en/of de gebruikmaking van voorspellingen van klimaatschommelingen over perioden van een seizoen tot meerdere jaren bij inspanningen gericht op het inperken van de gevolgen van droogte;

      • ii. het verbeteren van de capaciteit voor vroegtijdig waarschuwen en optreden, het efficiënt beheren van de nood- en voedselhulp en het verbeteren van de opslag- en distributiesystemen voor voedsel, beschermingsregelingen voor vee, en openbare werken en alternatieve middelen van bestaan in gebieden die vatbaar zijn voor droogte; en

      • iii. het meten en evalueren van de aantasting van het milieu om betrouwbare en tijdig beschikbare informatie te kunnen verschaffen over het proces en de dynamiek van de aantasting van hulpbronnen, teneinde betere beleidsvorming en optreden te vergemakkelijken.

Artikel 9. Opstelling van nationale actieprogramma's en indicatoren voor de uitvoering en evaluatie

Elke Partij die een getroffen land in Afrika is wijst een daarvoor in aanmerking komend nationaal coördinerend lichaam aan dat als katalysator fungeert bij de opstelling, uitvoering en evaluatie van haar nationale actieprogramma. Dit coördinerend lichaam zal in het licht van artikel 3 en waar mogelijk:

  • a. overgaan tot een inventarisatie en toetsing van ondernomen stappen, te beginnen met op plaatselijk niveau aangestuurd overleg, waarbij plaatselijke bevolkingsgroepen en gemeenschappen zijn betrokken en met medewerking van plaatselijke overheden, Partijen die ontwikkelde landen zijn en intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties, op basis van eerder overleg tussen de betrokkenen op nationaal niveau;

  • b. de beperkingen, behoeften en lacunes met betrekking tot ontwikkeling en duurzaam grondgebruik inventariseren en analyseren en praktische maatregelen aanbevelen teneinde het verrichten van dubbel werk te vermijden door optimaal gebruik te maken van daarvoor in aanmerking komende lopende activiteiten en het in praktijk brengen van de resultaten te bevorderen;

  • c. op interactieve flexibele benaderingen gebaseerde projectactiviteiten vergemakkelijken, opzetten en formuleren, teneinde te zorgen voor actieve deelneming van de bevolking in getroffen gebieden, de negatieve effecten van dergelijke activiteiten tot een minimum te beperken en de behoeften aan financiële hulp en technische samenwerking te inventariseren en prioriteren;

  • d. ter zake dienende, kwantificeerbare en gemakkelijk verifieerbare indicatoren bepalen ten behoeve van de beoordeling en evaluatie van nationale actieprogramma's, die stappen op de korte, middellange en lange termijn behelzen, en van de uitvoering van die programma's; en

  • e. voortgangsrapporten inzake de uitvoering van de nationale actieprogramma's opstellen.

Artikel 10. Organisatorisch kader van subregionale actieprogramma's

  • 1 Op grond van artikel 4 van het Verdrag werken de Partijen die landen in Afrika zijn samen bij de opstelling en uitvoering van subregionale actieprogramma's voor Centraal-, Oost-, Noord-, Zuid- en West-Afrika en kunnen zij in verband hiermee de volgende taken delegeren aan de desbetreffende subregionale intergouvernementele organisaties:

    • a. optreden als steunpunt bij de opstelling van subregionale programma's en de coördinatie van de uitvoering daarvan;

    • b. helpen bij de opstelling en uitvoering van nationale actieprogramma's;

    • c. vergemakkelijken van de uitwisseling van informatie, ervaring en know-how, alsmede adviseren met betrekking tot aanpassing van de nationale wetgeving; en

    • d. alle andere taken met betrekking tot de uitvoering van subregionale actieprogramma's.

  • 2 Gespecialiseerde subregionale instellingen kunnen op verzoek zorgen voor ondersteuning en/of worden belast met de coördinatie van de activiteiten op de onder hun onderscheiden bevoegdheden vallende terreinen.

Artikel 11. Inhoud en opstelling van subregionale actieprogramma's

Subregionale actieprogramma's dienen te zijn gericht op zaken die beter op subregionaal niveau kunnen worden aangepakt. In die programma's dienen, waar nodig, mechanismen te worden ingesteld voor het beheer van gemeenschappelijke natuurlijke rijkdommen. Deze mechanismen dienen doeltreffende oplossingen te zoeken voor grensoverschrijdende problemen die verband houden met woestijnvorming en/of droogte en te zorgen voor ondersteuning ten behoeve van de harmonieuze uitvoering van nationale actieprogramma's. In subregionale actieprogramma's dient prioriteit te worden gegeven aan, naar gelang het geval:

  • a. gezamenlijke programma's voor duurzaam beheer van grensoverschrijdende natuurlijke rijkdommen via bilaterale en multilaterale mechanismen, naar gelang het geval;

  • b. coördinering van programma's gericht op het ontwikkelen van alternatieve energiebronnen;

  • c. samenwerking bij het beheer en de bestrijding van ziekten en plagen bij plant en dier;

  • d. activiteiten gericht op capaciteitsvergroting, educatie en bewustmaking die beter op subregionaal niveau kunnen worden uitgevoerd of ondersteund;

  • e. wetenschappelijke en technische samenwerking, in het bijzonder op klimatologisch, meteorologisch en hydrologisch gebied, waaronder de vorming van netwerken voor het vergaren en beoordelen van gegevens, het uitwisselen van informatie en projectbewaking, alsmede het coördineren en prioriteren van onderzoeks- en ontwikkelingsactiviteiten;

  • f. waarschuwingssystemen en gezamenlijke planning gericht op het inperken van de gevolgen van droogte, waaronder maatregelen gericht op het aanpakken van de problemen ten gevolge van migratie uit milieu-overwegingen;

  • g. het onderzoeken van manieren om ervaringen te delen, in het bijzonder met betrekking tot participatie van plaatselijke bevolkingsgroepen en gemeenschappen, en het scheppen van een gunstig klimaat voor een beter beleid inzake het grondgebruik en voor de toepassing van geschikte technologieën;

  • h. vergroting van de capaciteit van subregionale organisaties om te coördineren en technische diensten te verlenen, alsmede het instellen, heroriënteren en versterken van subregionale centra en instellingen; en

  • i. het uitstippelen van beleidslijnen op terreinen, zoals de handel, die van invloed zijn op getroffen gebieden en bevolkingsgroepen, waaronder beleid inzake de coördinering van regionale afzetregelingen en inzake een gemeenschappelijke infrastructuur.

Artikel 12. Organisatorisch kader van het regionale actieprogramma

  • 1 Op grond van artikel 11 van het Verdrag stellen de Partijen die landen in Afrika zijn gezamenlijk de procedures vast voor het opstellen en uitvoeren van het regionale actieprogramma.

  • 2 De Partijen kunnen de benodigde ondersteuning bieden aan de daarvoor in aanmerking komende Afrikaanse regionale instellingen en organisaties om deze in staat te stellen de Partijen die landen in Afrika zijn te helpen hun verplichtingen ingevolge het Verdrag na te komen.

Artikel 13. Inhoud van het regionale actieprogramma

Het regionale actieprogramma omvat maatregelen met betrekking tot het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte op de volgende prioriteitsterreinen, naar gelang het geval:

  • a. de totstandbrenging van regionale samenwerking en coördinering van subregionale actieprogramma's om te komen tot regionale consensus op belangrijke beleidsterreinen, onder meer via regelmatig overleg met subregionale organisaties;

  • b. het bevorderen van capaciteitsvergroting m.b.t. activiteiten die beter op regionaal niveau kunnen worden verricht;

  • c. het zoeken van oplossingen met de internationale gemeenschap voor mondiale economische en sociale vraagstukken die van invloed zijn op getroffen gebieden, daarbij rekening houdend met artikel 4, tweede lid, letter b, van het Verdrag;

  • d. het bevorderen, onder de Partijen die getroffen landen zijn in Afrika en de subregio's daarvan, alsmede met andere getroffen regio's, van uitwisseling van informatie en geschikte technieken, technische know-how en relevante ervaring;

  • e. het bevorderen van wetenschappelijke en technologische samenwerking, in het bijzonder op het gebied van klimatologie, meteorologie, hydrologie, waterhuishoudkundige inrichting en alternatieve energiebronnen;

  • f. het coördineren van subregionale en regionale onderzoeksactiviteiten en het stellen van regionale prioriteiten voor onderzoek & ontwikkeling;

  • g. het coördineren van netwerken voor systematische waarneming en beoordeling en uitwisseling van informatie, alsmede integratie daarvan in wereldwijde netwerken; en

  • h. het coördineren en uitbreiden van subregionale en regionale waarschuwingssystemen en droogte-rampenplannen.

Artikel 14. Financiële middelen

  • 1 Op grond van artikel 20 van het Verdrag en artikel 4, tweede lid, streven de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn ernaar een macro-economisch kader te scheppen dat bevorderlijk is voor het beschikbaar (doen) stellen van financiële middelen, en ontwikkelen zij beleid en stellen zij procedures vast om middelen doelmatiger te doen toekomen aan plaatselijke ontwikkelingsprogramma's, onder meer via niet-gouvernementele organisaties, naar gelang het geval.

  • 2 Op grond van artikel 21, vierde en vijfde lid, van het Verdrag komen de Partijen overeen een lijst op te stellen van bronnen van financiering op nationaal, subregionaal, regionaal en internationaal niveau teneinde te zorgen voor een rationeel gebruik van bestaande middelen en tekortkomingen in de toewijzing van middelen aan het licht te brengen, ter vergemakkelijking van de uitvoering van de actieprogramma's. De lijst wordt regelmatig opnieuw bezien en bijgewerkt.

  • 3 Overeenkomstig artikel 7 van het Verdrag blijven de Partijen die ontwikkelde landen zijn aanzienlijke middelen en/of meer middelen en andere vormen van hulp toekennen aan de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn, zulks op basis van de in artikel 18 bedoelde partnerschapsakkoorden en -regelingen, daarbij, onder andere, de nodige aandacht schenkend aan aangelegenheden verband houdende met schulden, internationale handel en afzetregelingen in overeenstemming met artikel 4, tweede lid, letter b, van het Verdrag.

Artikel 15. Financiële mechanismen

  • 1 Overeenkomstig artikel 7 van het Verdrag, dat de prioriteit onderstreept voor Partijen die getroffen landen in Afrika zijn, en de in deze regio heersende bijzondere omstandigheden in aanmerking nemend, schenken de Partijen bijzondere aandacht aan de uitvoering in Afrika van de bepalingen van artikel 21, eerste lid, letters d en e, van het Verdrag, met name door:

    • a. de instelling van mechanismen, zoals nationale woestijnvormingsfondsen, te vergemakkelijken om financiële middelen op het plaatselijke niveau terecht te doen komen; en

    • b. bestaande fondsen en financiële mechanismen op subregionaal en regionaal niveau te versterken.

  • 2 Overeenkomstig de artikelen 20 en 21 van het Verdrag stimuleren de Partijen die tevens lid zijn van de bestuursorganen van daarvoor in aanmerking komende regionale en subregionale financiële instellingen, waaronder de Afrikaanse Ontwikkelingsbank en het Afrikaanse Ontwikkelingsfonds, inspanningen om passende prioriteit en aandacht te geven aan de activiteiten van die instellingen die de uitvoering van deze Bijlage bevorderen.

  • 3 De Partijen stroomlijnen, voor zover mogelijk, de procedures om gelden te doen toekomen aan de Partijen die getroffen landen in Afrika zijn.

Artikel 16. Technische bijstand en samenwerking

De Partijen verplichten zich ertoe, in overeenstemming met hun onderscheiden mogelijkheden, de technische bijstand aan en de samenwerking met de Partijen die landen in Afrika zijn te rationaliseren teneinde de doeltreffendheid van projecten en programma's te vergroten, onder andere door:

  • a. de kosten van ondersteunende maatregelen en backstopping, met name overheadkosten, te beperken, zodat deze kosten in elk geval slechts een passend laag percentage uitmaken van de totale kosten van het project, opdat maximale efficiency wordt bereikt;

  • b. de voorkeur te geven aan het inschakelen van bekwame nationale deskundigen of, indien nodig, bekwame deskundigen uit de subregio en/of regio bij het voorbereiden, opzetten en uitvoeren van projecten, en aan het opbouwen van plaatselijke deskundigheid waar deze ontbreekt; en

  • c. de te verlenen technische bijstand doelmatig te beheren en te coördineren en daarvan efficiënt gebruik te maken.

Artikel 17. Overdracht, verwerving en aanpassing van en toegang tot milieuverantwoorde technologie

Bij de toepassing van artikel 18 van het Verdrag met betrekking tot de overdracht, verwerving, aanpassing en ontwikkeling van technologie verplichten de Partijen zich ertoe prioriteit te geven aan de Partijen die landen in Afrika zijn en, indien nodig, met hen nieuwe modellen voor partnerschap en samenwerking te ontwikkelen teneinde de capaciteitsvergroting op het gebied van wetenschappelijk onderzoek & ontwikkeling en de vergaring en verspreiding van informatie te versterken om hen in staat te stellen uitvoering te geven aan hun strategieën gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte.

Artikel 18. Coördinatie en partnerschapsakkoorden

  • 1 De Partijen die landen in Afrika zijn, coördineren de opstelling van, het onderhandelen over en het uitvoeren van nationale, subregionale en regionale actieprogramma's. Zij kunnen, in voorkomend geval, andere Partijen en daarvoor in aanmerking komende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties daarbij betrekken.

  • 2 Deze coördinatie heeft tot doel te garanderen dat de financiële en technische samenwerking geschiedt in overeenstemming met het Verdrag, en te zorgen voor de nodige continuïteit bij de aanwending en het beheer van de middelen.

  • 3 De Partijen die landen in Afrika zijn, organiseren overleg op nationaal, subregionaal en regionaal niveau. Dit overleg kan:

    • a. dienen als forum voor het voeren van onderhandelingen over en het sluiten van partnerschapsakkoorden op basis van nationale, subregionale en regionale actieprogramma's; en

    • b. de bijdrage aangeven van de Partijen die landen in Afrika zijn en andere leden van de overleggroepen aan de programma's, en prioriteiten en overeenkomsten inzake de uitvoering en indicatoren voor evaluatie bepalen, alsmede financieringsregelingen ten behoeve van de uitvoering.

  • 4 Het permanente secretariaat kan, op verzoek van de Partijen die landen in Afrika zijn, overeenkomstig artikel 23 van het Verdrag het beleggen van bedoeld overleg vergemakkelijken door:

    • a. advies te geven over het opzetten van effectieve overlegregelingen, gebruik makend van de ervaring opgedaan met andere regelingen ter zake;

    • b. informatie te verstrekken aan de desbetreffende bilaterale en multilaterale organen met betrekking tot overleg, en te stimuleren dat deze daarbij actief worden betrokken; en

    • c. andere informatie te verstrekken die van belang kan zijn bij het opzetten of verbeteren van overlegregelingen.

  • 5 De subregionale en regionale coördinerende lichamen dienen, onder andere:

    • a. de vereiste aanpassingen van partnerschapsakkoorden aan te bevelen;

    • b. toe te zien op de uitvoering van de overeengekomen subregionale en regionale programma's, deze te beoordelen en daarover verslag uit te brengen; en

    • c. te streven naar efficiënte communicatie en samenwerking tussen de Partijen die landen in Afrika zijn.

  • 6 Participatie aan de overleggroepen groepen staat, naar gelang het geval, open voor Regeringen, belanghebbende groepen en donoren, de desbetreffende organen, fondsen en programma's van het stelsel der Verenigde Naties, de desbetreffende subregionale en regionale organisaties en vertegenwoordigers van de desbetreffende niet-gouvernementele organisaties. De deelnemers van elke groep stellen de wijze van beheer en functioneren van de groep vast.

  • 7 Overeenkomstig artikel 14 van het Verdrag worden de Partijen die ontwikkelde landen zijn aangemoedigd om op eigen initiatief onderling een informeel proces van overleg en coördinatie tot stand te brengen op nationaal, subregionaal en regionaal niveau en om, op verzoek van een Partij die getroffen land in Afrika is of van een daarvoor in aanmerking komende subregionale of regionale organisatie, deel te nemen aan nationaal, subregionaal of regionaal overleg dat behoeften aan bijstand evalueert en daarin voorziet, teneinde de uitvoering te vergemakkelijken.

Artikel 19. Follow-up-regelingen

De follow-up van deze Bijlage wordt uitgevoerd door de Partijen die landen in Afrika zijn, zulks in overeenstemming met het Verdrag en als volgt:

  • a. op nationaal niveau, door een mechanisme waarvan de samenstelling dient te worden vastgesteld door elke Partij die getroffen land in Afrika is en dat vertegenwoordigers van plaatselijke gemeenschappen omvat en werkt onder toezicht van het in artikel 9 bedoelde nationale coördinerende lichaam;

  • b. op subregionaal niveau, door een multidisciplinaire wetenschappelijke en technische commissie van overleg, waarvan de samenstelling en de werkwijze worden vastgesteld door de Partijen die landen in de betrokken subregio in Afrika zijn; en

  • c. op regionaal niveau, door mechanismen vastgesteld in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van het Verdrag tot oprichting van de Afrikaanse Economische Gemeenschap en een Afrikaanse Wetenschappelijke en Technische Adviescommissie.

Bijlage II. Bijlage inzake regionale uitvoering voor Azië

Artikel 1. Doel

Deze Bijlage heeft tot doel te voorzien in richtlijnen en regelingen voor een doeltreffende uitvoering van het Verdrag in de Partijen die getroffen landen in de Aziatische regio zijn, gelet op de bijzondere omstandigheden van die regio.

Artikel 2. Bijzondere omstandigheden van de Aziatische regio

Bij de nakoming van hun verplichtingen ingevolge het Verdrag nemen de Partijen, in voorkomend geval, de volgende bijzondere omstandigheden in aanmerking die in uiteenlopende mate van toepassing zijn op de Partijen die getroffen landen in deze regio zijn:

  • a. de in verhouding grote omvang van de gebieden op hun grondgebieden die zijn getroffen door of kwetsbaar zijn voor woestijnvorming en droogte en de grote verscheidenheid van deze gebieden wat betreft klimaat, topografische situatie, grondgebruik en sociaal-economische stelsels;

  • b. de zware druk op natuurlijke rijkdommen ten behoeve van de middelen van bestaan;

  • c. het bestaan van produktiestelsels, rechtstreeks verband houdend met de alom heersende armoede, die leiden tot aantasting van de grond en druk op de schaarse watervoorraden;

  • d. de ingrijpende gevolgen van de situatie van de wereldeconomie en sociale problemen zoals armoede, slechte gezondheid en ondervoeding, het niet kunnen veiligstellen van de voedselvoorziening, migratie, ontheemden en bevolkingsdynamiek;

  • e. hun groeiende, doch nog altijd ontoereikende, capaciteit en institutionele kaders om nationale problemen m.b.t. woestijnvorming en droogte te kunnen aanpakken; en

  • f. hun behoefte aan internationale samenwerking om doelstellingen van duurzame ontwikkeling na te streven die verband houden met het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte.

Artikel 3. Kader voor nationale actieprogramma's

  • 1 Nationale actieprogramma's dienen een integrerend deel uit te maken van een meer omvattend nationaal beleid inzake duurzame ontwikkeling van de Partijen die getroffen landen in de regio zijn.

  • 2 De Partijen die getroffen landen zijn, ontwikkelen, waar nodig, nationale actieprogramma's in overeenstemming met de artikelen 9 tot en met 11 van het Verdrag, daarbij bijzondere aandacht bestedend aan artikel 10, tweede lid, letter f. Zo nodig kunnen instellingen voor bilaterale en multilaterale samenwerking hierbij worden betrokken op verzoek van het betrokken getroffen land dat Partij is.

Artikel 4. Nationale actieprogramma's

  • 1 Bij de opstelling en uitvoering van nationale actieprogramma's kunnen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, overeenkomstig hun onderscheiden omstandigheden en beleid, onder andere, naar gelang het geval:

    • a. daarvoor in aanmerking komende organen aanwijzen die zijn belast met de opstelling, coördinatie en uitvoering van hun actieprogramma's;

    • b. getroffen bevolkingsgroepen, met inbegrip van plaatselijke gemeenschappen, betrekken bij de uitwerking, coördinatie en uitvoering van hun actieprogramma's door middel van op plaatselijk niveau aangestuurd overleg, met medewerking van de plaatselijke overheden en de desbetreffende nationale en niet-gouvernementele organisaties;

    • c. de toestand van het milieu in getroffen gebieden opnemen om de oorzaken en gevolgen van woestijnvorming vast te stellen en prioriteitsterreinen voor het optreden te bepalen;

    • d. met participatie van getroffen bevolkingsgroepen afgeronde en lopende programma's voor het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte evalueren teneinde een strategie uit te stippelen en activiteiten uit te werken in hun actieprogramma's;

    • e. technische en financiële programma's opstellen op basis van de informatie ontleend aan de in de letters a tot en met d bedoelde activiteiten;

    • f. procedures en referentiepunten ontwikkelen en gebruiken ter evaluatie van de uitvoering van hun actieprogramma's;

    • g. een geïntegreerd beheer van stroomgebieden, het behoud van bodemrijkdommen en de uitbreiding en het efficiënte gebruik van watervoorraden te bevorderen;

    • h. informatie, evaluatie en follow-up en waarschuwingssystemen in regio's die vatbaar zijn voor woestijnvorming en droogte verbeteren en/of tot stand brengen, daarbij klimatologische, meteorologische, hydrologische, biologische en andere relevante factoren in aanmerking nemend; en

    • i. waar het internationale samenwerking, met inbegrip van financiële en technische middelen, betreft, in een geest van partnerschap passende regelingen formuleren ter ondersteuning van hun actieprogramma's.

  • 2 Overeenkomstig artikel 10 van het Verdrag dient in de algemene strategie van nationale actieprogramma's de nadruk te worden gelegd op geïntegreerde plaatselijke ontwikkelingsprogramma's voor getroffen gebieden, gebaseerd op participatiemechanismen en op het integreren van strategieën voor armoedebestrijding in inspanningen gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte. Sectoriële maatregelen in actieprogramma's dienen te worden gebundeld op prioriteitsterreinen die rekening houden met de grote verscheidenheid aan getroffen gebieden in de in artikel 2, letter a, bedoelde regio.

Artikel 5. Subregionale en gezamenlijke actieprogramma's

  • 1 Op grond van artikel 11 van het Verdrag kunnen de Partijen die getroffen landen in Azië zijn onderling overeenkomen, waar mogelijk, overleg te plegen en samen te werken met andere Partijen om subregionale of gezamenlijke actieprogramma's op te stellen en uit te voeren, naar gelang het geval, ter aanvulling van nationale actieprogramma's en ter vergroting van de doelmatigheid van de uitvoering daarvan. In beide gevallen kunnen de betrokken Partijen gezamenlijk besluiten subregionale organisaties, met inbegrip van bilaterale of nationale organisaties, of gespecialiseerde instellingen te belasten met taken die verband houden met de opstelling, coördinatie en uitvoering van programma's. Deze organisaties of instellingen kunnen ook fungeren als steunpunt ter stimulering en coördinering van maatregelen ingevolge de artikelen 16 en 18 van het Verdrag.

  • 2 Bij de opstelling en uitvoering van subregionale of gezamenlijke actieprogramma's zullen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, onder andere, waar mogelijk:

    • a. in samenwerking met nationale instellingen nagaan aan welke prioriteiten met betrekking tot het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte beter kan worden gewerkt via dergelijke programma's en welke hiermee verband houdende activiteiten doelmatiger via dergelijke programma's zouden kunnen worden verricht;

    • b. de operationele capaciteiten en activiteiten van daarvoor in aanmerking komende regionale, subregionale en nationale instellingen evalueren;

    • c. tussen alle of enkele Partijen in de regio of subregio bestaande programma's met betrekking tot woestijnvorming en droogte beoordelen alsook het verband tussen die programma's en nationale actieprogramma's; en

    • d. wanneer het internationale samenwerking, met inbegrip van financiële en technische middelen, betreft, in een geest van partnerschap passende bilaterale en/of multilaterale regelingen formuleren ter ondersteuning van de programma's.

  • 3 Subregionale of gezamenlijke actieprogramma's kunnen mede omvatten: overeengekomen gezamenlijke programma's voor duurzaam beheer van grensoverschrijdende natuurlijke rijkdommen die verband houden met woestijnvorming, prioriteiten voor coördinatie en andere activiteiten op het gebied van capaciteitsvergroting, wetenschappelijke en technische samenwerking, met name waarschuwingssystemen voor verdroging en uitwisseling van informatie, en middelen om de desbetreffende subregionale en andere organisaties of instellingen te versterken.

Artikel 6. Regionale activiteiten

Regionale activiteiten om subregionale of gezamenlijke actieprogramma's kracht bij te zetten kunnen, onder andere, omvatten: maatregelen gericht op versterking van instellingen en mechanismen voor coördinatie en samenwerking op nationaal, subregionaal en regionaal niveau, en op het bevorderen van de toepassing van de artikelen 16 tot en met 19 van het Verdrag. Deze activiteiten kunnen tevens behelzen:

  • a. het bevorderen en verbeteren van netwerken voor technische samenwerking;

  • b. het inventariseren van technologieën, kennis, know-how en werkwijzen, alsmede traditionele en plaatselijke technologieën en know-how, en het bevorderen van de verspreiding en de gebruikmaking daarvan;

  • c. het evalueren van de behoeften aan technologie-overdracht en het bevorderen van de aanpassing en de toepassing van die technologieën; en

  • d. het stimuleren van bewustmakingsprogramma's en het bevorderen van capaciteitsvergroting op alle niveaus, het versterken van opleiding, onderzoek & ontwikkeling en het opzetten van systemen voor vorming van arbeidskrachten.

Artikel 7. Financiële middelen en mechanismen

  • 1 De Partijen bevorderen, gezien het belang van het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte in de Aziatische regio, het beschikbaar (doen) stellen van aanzienlijke financiële middelen en de beschikbaarheid van financiële mechanismen, zulks overeenkomstig de artikelen 20 en 21 van het Verdrag.

  • 2 In overeenstemming met het Verdrag en op basis van de in artikel 8 bedoelde coördinerende mechanismen en overeenkomstig hun nationale ontwikkelingsbeleid zullen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, afzonderlijk of gezamenlijk:

    • a. maatregelen treffen ter rationalisering en versterking van mechanismen om gelden te verschaffen via overheidsinvesteringen en particuliere investeringen, teneinde duidelijk omschreven resultaten te bereiken in het optreden gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

    • b. behoeften aan internationale samenwerking ter ondersteuning van nationale inspanningen inventariseren, met name financiële, technische en technologische; en

    • c. de participatie bevorderen van instellingen voor bilaterale en/of multilaterale financiële samenwerking teneinde zorg te dragen voor de uitvoering van het Verdrag.

  • 3 De Partijen stroomlijnen, voor zover mogelijk, de procedures om gelden te sluizen naar de Partijen die getroffen landen in de regio zijn.

Artikel 8. Mechanismen voor samenwerking en coördinatie

  • 1 Via de ingevolge artikel 4, eerste lid, letter a, aangewezen daarvoor in aanmerking komende lichamen kunnen de Partijen die getroffen landen zijn en andere Partijen in de regio, waar mogelijk, mechanismen opzetten, onder andere voor de volgende doeleinden:

    • a. het uitwisselen van informatie, ervaring, kennis en know-how;

    • b. de samenwerking en de coördinatie van maatregelen, met inbegrip van bilaterale en multilaterale regelingen, op subregionaal en regionaal niveau;

    • c. het bevorderen van wetenschappelijke, technische, technologische en financiële samenwerking ingevolge de artikelen 5 tot en met 7;

    • d. het inventariseren van behoeften aan samenwerking met het buitenland; en

    • e. de follow-up en evaluatie van de uitvoering van actieprogramma's.

  • 2 Via de ingevolge artikel 4, eerste lid, letter a, aangewezen daarvoor in aanmerking komende lichamen kunnen de Partijen die getroffen landen zijn en andere Partijen in de regio, waar mogelijk, tevens overleg plegen en zorgen voor coördinatie met betrekking tot nationale, subregionale en gezamenlijke actieprogramma's. Zij kunnen, waar mogelijk, andere Partijen en de desbetreffende intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties daarbij betrekken. Deze coördinatie dient, onder andere, te streven naar overeenstemming over mogelijkheden voor internationale samenwerking in overeenstemming met de artikelen 20 en 21 van het Verdrag, de technische samenwerking uit te breiden en middelen te sluizen, opdat deze daadwerkelijk worden gebruikt.

  • 3 De Partijen die getroffen landen in de regio zijn, houden periodieke coördinatiebijeenkomsten en het permanente secretariaat kan, op hun verzoek, overeenkomstig artikel 23 van het Verdrag, het beleggen van deze coördinatiebijeenkomsten vergemakkelijken door:

    • a. advies te geven over het opzetten van effectieve coördinatieregelingen, gebruik makend van de ervaring opgedaan met andere regelingen ter zake;

    • b. informatie te verstrekken aan de desbetreffende bilaterale en multilaterale organen met betrekking tot coördinatiebijeenkomsten, en te stimuleren dat deze daarbij actief worden betrokken; en

    • c. andere informatie te verstrekken die van belang kan zijn bij het tot stand brengen of verbeteren van de coördinatie.

Bijlage III. Bijlage inzake regionale uitvoering voor Latijns-Amerika en het Caribisch Gebied

Artikel 1. Doel

Deze Bijlage heeft tot doel algemene richtlijnen te geven voor de uitvoering van het Verdrag in de Latijns-Amerikaanse en Caribische regio, gelet op de bijzondere omstandigheden van die regio.

Artikel 2. Bijzondere omstandigheden van de Latijns-Amerikaanse en Caribische regio

De Partijen nemen, overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag, de volgende bijzondere omstandigheden van de regio in aanmerking:

  • a. het bestaan van uitgestrekte gebieden die kwetsbaar zijn voor en ernstig zijn getroffen door woestijnvorming en/of droogte en waarin uiteenlopende kenmerken kunnen worden waargenomen, afhankelijk van waar zij liggen; dit cumulatieve en intensiverende proces heeft negatieve sociale, culturele, economische en ecologische gevolgen, die des te ernstiger zijn, daar de regio één van de grootste soortenrijkdommen ter wereld kent;

  • b. het veelvuldige gebruik van niet-duurzame ontwikkelingswijzen in gebieden die getroffen zijn ten gevolge van de complexe wisselwerking tussen fysische, biologische, politieke, sociale, culturele en economische factoren, waaronder internationale economische factoren, zoals de buitenlandse-schuldenlast, een verslechterende ruilvoet en handelspraktijken die de markten voor landbouw-, visserij- en bosbouwprodukten beïnvloeden; en

  • c. een forse daling van de produktiviteit van ecosystemen, als voornaamste gevolg van woestijnvorming en droogte, in de vorm van een teruglopend rendement van landbouw, veeteelt en bosbouw en een verlies aan biologische diversiteit; vanuit sociaal oogpunt zijn de gevolgen: verpaupering, migratie, binnenlandse bevolkingsbewegingen en verslechtering van de kwaliteit van het leven; de regio zal daarom een geïntegreerde aanpak van de problemen van woestijnvorming en droogte moeten aannemen, door modellen voor duurzame ontwikkeling te bevorderen die inspelen op de ecologische, economische en sociale omstandigheden in ieder land.

Artikel 3. Actieprogramma's

  • 1 In overeenstemming met het Verdrag, in het bijzonder de artikelen 9 tot en met 11 daarvan, en overeenkomstig hun nationale ontwikkelingsbeleid stellen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, waar mogelijk, nationale actieprogramma's op gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte, en voeren zij deze uit, als integrerend deel van hun nationale beleid inzake duurzame ontwikkeling. Er kunnen subregionale en regionale programma's worden opgesteld en uitgevoerd overeenkomstig de behoeften van de regio.

  • 2 Bij het opstellen van hun nationale actieprogramma's schenken de Partijen die getroffen landen in de regio zijn bijzondere aandacht aan artikel 10, tweede lid, letter f, van het Verdrag.

Artikel 4. Inhoud van nationale actieprogramma's

Gelet op hun onderscheiden omstandigheden, kunnen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, onder andere, de volgende thema's in aanmerking nemen bij het ontwikkelen van hun nationale strategieën gericht op het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte, zulks overeenkomstig artikel 5 van het Verdrag:

  • a. uitbreiding van capaciteiten, educatie en bewustmaking, technische, wetenschappelijke en technologische samenwerking en financiële middelen en mechanismen;

  • b. armoedebestrijding en verbetering van de kwaliteit van het leven;

  • c. veiligstelling van de voedselvoorziening en verwezenlijking van duurzame ontwikkeling en duurzaam beheer van landbouw, veeteelt en bosbouw en overige activiteiten;

  • d. duurzaam beheer van natuurlijke rijkdommen, met name rationeel beheer van stroomgebieden;

  • e. duurzaam beheer van natuurlijke rijkdommen in hooggelegen gebieden;

  • f. rationeel beheer en behoud van bodemrijkdommen en exploitatie en efficiënt gebruik van watervoorraden;

  • g. formulering en toepassing van rampenplannen voor het inperken van de gevolgen van droogte;

  • h. verbetering en/of totstandkoming van informatie, evaluatie en follow-up en waarschuwingssystemen in gebieden die vatbaar zijn voor woestijnvorming en droogte, daarbij klimatologische, meteorologische, hydrologische, biologische, met de bodem verband houdende, economische en sociale factoren in aanmerking nemend;

  • i. ontwikkeling, beheer, en efficiënt gebruik van verschillende bronnen van energie, waaronder het propageren van alternatieve bronnen;

  • j. behoud en duurzaam gebruik van de biodiversiteit in overeenstemming met de bepalingen van het Verdrag inzake biologische diversiteit;

  • k. bestudering van demografische aspecten verband houdende met woestijnvorming en droogte; en

  • l. vorming of versteviging van institutionele en wettelijke kaders ten behoeve van de toepassing van het Verdrag en gericht op, onder andere, decentralisatie van overheidsstructuren en -taken met betrekking tot woestijnvorming en droogte, met participatie van getroffen gemeenschappen en de samenleving in het algemeen.

Artikel 5. Technische, wetenschappelijke en technologische samenwerking

In overeenstemming met het Verdrag, in het bijzonder de artikelen 16 tot en met 18 daarvan, en op basis van het in artikel 7 bedoelde coördinerende mechanisme, zullen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, afzonderlijk of gezamenlijk:

  • a. de verbetering van netwerken voor technische samenwerking en nationale, subregionale en regionale informatiesystemen, alsmede de integratie daarvan, waar mogelijk, in mondiale informatiebronnen bevorderen;

  • b. een lijst van beschikbare technologieën en know-how opstellen en de verspreiding en toepassing daarvan bevorderen;

  • c. de toepassing van traditionele technologie, kennis, know-how en werkwijzen bevorderen overeenkomstig artikel 18, tweede lid, letter b, van het Verdrag;

  • d. de behoeften aan overdracht van technologie inventariseren; en

  • e. de ontwikkeling, aanpassing, aanneming en overdracht van daarvoor in aanmerking komende bestaande en nieuwe milieuverantwoorde technologieën bevorderen.

Artikel 6. Financiële middelen en mechanismen

In overeenstemming met het Verdrag, in het bijzonder de artikelen 20 en 21 daarvan, op basis van het in artikel 7 bedoelde coördinerende mechanisme en overeenkomstig hun nationale ontwikkelingsbeleid, zullen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn, afzonderlijk of gezamenlijk:

  • a. maatregelen treffen ter rationalisering en versterking van mechanismen om gelden te verschaffen via overheidsinvesteringen en particuliere investeringen, teneinde specifieke resultaten te bereiken in het optreden gericht op het bestrijden van woestijnvorming en het inperken van de gevolgen van droogte;

  • b. behoeften aan internationale samenwerking ter ondersteuning van nationale inspanningen inventariseren; en

  • c. de participatie bevorderen van instellingen voor bilaterale en/of multilaterale financiële samenwerking teneinde zorg te dragen voor de uitvoering van het Verdrag.

Artikel 7. Institutioneel kader

  • 1 Teneinde uitvoering te geven aan deze Bijlage zullen de Partijen die getroffen landen in de regio zijn:

    • a. nationale steunpunten oprichten en/of versterken ter coördinering van het optreden gericht op het bestrijden van woestijnvorming en/of het inperken van de gevolgen van droogte; en

    • b. een mechanisme opzetten ter coördinering van de nationale steunpunten voor de volgende doeleinden:

      • i. het uitwisselen van informatie en ervaring;

      • ii. het coördineren van activiteiten op subregionaal en regionaal niveau;

      • iii. het bevorderen van technische, wetenschappelijke, technologische en financiële samenwerking;

      • iv. de follow-up en evaluatie van de uitvoering van actieprogramma's.

  • 2 De Partijen die getroffen landen in de regio zijn, houden periodieke coördinatiebijeenkomsten en het permanente secretariaat kan, op hun verzoek, overeenkomstig artikel 23 van het Verdrag, het beleggen van deze coördinatiebijeenkomsten vergemakkelijken door:

    • a. advies te geven over het opzetten van effectieve coördinatieregelingen, gebruik makend van de ervaring opgedaan met andere regelingen ter zake;

    • b. informatie te verstrekken aan de desbetreffende bilaterale en multilaterale organen met betrekking tot coördinatiebijeenkomsten, en te stimuleren dat deze daarbij actief worden betrokken; en

    • c. andere informatie te verstrekken die van belang kan zijn bij het tot stand brengen of verbeteren van de coördinatie.

Bijlage IV. Bijlage inzake regionale uitvoering voor het Noordelijke Middellandse-Zeegebied

Artikel 1. Doel

Deze Bijlage heeft tot doel te voorzien in richtlijnen en regelingen die noodzakelijk zijn voor een doeltreffende uitvoering van het Verdrag in de Partijen die getroffen landen in het noordelijk Middellandse-Zeegebied zijn, gelet op de bijzondere omstandigheden van die regio.

Artikel 2. Bijzondere omstandigheden van het noordelijke Middellandse Zeegebied

De in artikel 1 bedoelde bijzondere omstandigheden van het noordelijke Middellandse-Zeegebied omvatten:

  • a. semi-aride klimatologische omstandigheden die grote gebieden raken, seizoensgebonden perioden van droogte, zeer grote neerslagvariabiliteit en plotselinge en hevige regens;

  • b. arme grond en zeer aan erosie onderhevige bodem, vatbaar voor korstvorming aan de oppervlakte;

  • c. ongelijkmatig reliëf met steile hellingen en zeer uiteenlopende landschappen;

  • d. grootschalige ontbossing ten gevolge van veelvuldige bosbranden;

  • e. noodlijdende traditionele landbouw met bijbehorende leegloop van het platteland en verslechtering van de structuren voor behoud van bodem en water;

  • f. niet-duurzame exploitatie van de watervoorraden, leidende tot ernstige milieuschade, waaronder chemische verontreiniging, verzilting en uitputting van waterhoudende grondlagen; en

  • g. concentratie van economische bedrijvigheid in kustgebieden ten gevolge van verstedelijking, industriële activiteiten, toerisme en landbouw met bevloeiing.

Artikel 3. Kader voor strategische planning ten behoeve van duurzame ontwikkeling

  • 1 Nationale actieprogramma's dienen een centraal en integrerend deel uit te maken van het kader voor strategische planning ten behoeve van duurzame ontwikkeling in de Partijen die getroffen landen in het noordelijke Middellandse-Zeegebied zijn.

  • 2 Er dient een op overleg en participatie gebaseerd proces, waarbij overheden op het juiste niveau, plaatselijke gemeenschappen en niet-gouvernementele organisaties zijn betrokken, op gang te worden gebracht om te voorzien in sturing voor een strategie met een flexibele planning, teneinde voor een zo groot mogelijke plaatselijke participatie te zorgen, overeenkomstig artikel 10, tweede lid, letter f, van het Verdrag.

Artikel 4. Verplichting tot het opstellen van nationale actieprogramma's en tijdschema

De Partijen die getroffen landen in het noordelijke Middellandse-Zeegebied zijn, dienen nationale actieprogramma's en, waar mogelijk, subregionale, regionale of gezamenlijke actieprogramma's op te stellen. De opstelling van deze programma's dient zo spoedig mogelijk te worden gefinaliseerd.

Artikel 5. Opstelling en uitvoering van nationale actieprogramma's

Bij de opstelling en uitvoering van nationale actieprogramma's ingevolge de artikelen 9 en 10 van het Verdrag zal elke Partij die getroffen land in de regio is, waar mogelijk:

  • a. daarvoor in aanmerking komende organen aanwijzen die zijn belast met de opstelling, coördinatie en uitvoering van haar programma;

  • b. getroffen bevolkingsgroepen, waaronder plaatselijke gemeenschappen, betrekken bij de uitwerking, coördinatie en uitvoering van het programma via een op plaatselijk niveau aangestuurd proces, met medewerking van plaatselijke overheden en de desbetreffende niet-gouvernementele organisaties;

  • c. de toestand van het milieu in getroffen gebieden opnemen om de oorzaken en gevolgen van woestijnvorming vast te stellen en prioriteitsterreinen voor het optreden te bepalen;

  • d. met participatie van getroffen bevolkingsgroepen afgeronde en lopende programma's evalueren teneinde een strategie uit te stippelen en activiteiten uit te werken in het actieprogramma.

  • e. technische en financiële programma's opstellen op basis van informatie ontleend aan de in de letters a tot en met d bedoelde activiteiten; en

  • f. procedures en referentiepunten ontwikkelen en gebruiken ten behoeve van het toezicht op en de evaluatie van de uitvoering van het programma.

Artikel 6. Inhoud van nationale actieprogramma's

De Partijen die getroffen landen in de regio zijn, kunnen in hun nationale actieprogramma's maatregelen opnemen met betrekking tot:

  • a. terreinen van wetgevende, institutionele en administratieve aard;

  • b. landinrichting, beheer van watervoorraden, bodembehoud, bosbouw, landbouwactiviteiten en beheer van weidegronden en natuurweiden;

  • c. beheer en behoud van de fauna en andere vormen van biologische diversiteit;

  • d. bescherming tegen bosbranden;

  • e. propageren van alternatieve middelen van bestaan; en

  • f. onderzoek, opleiding en bewustmaking.

Artikel 7. Subregionale, regionale en gezamenlijke actieprogramma's

  • 1 De Partijen die getroffen landen in de regio zijn, kunnen in overeenstemming met artikel 11 van het Verdrag subregionale en/of regionale actieprogramma's opstellen en uitvoeren in aanvulling op en ter vergroting van de doelmatigheid van nationale actieprogramma's. Twee of meer Partijen die getroffen landen in de regio zijn, kunnen eveneens overeenkomen onderling een gezamenlijk actieprogramma op te stellen.

  • 2 De bepalingen van de artikelen 5 en 6 zijn van overeenkomstige toepassing op het opstellen en uitvoeren van subregionale, regionale en gezamenlijke actieprogramma's. Bovendien kunnen deze programma's mede betrekking hebben op het verrichten van onderzoek en het ontplooien van activiteiten betreffende geselecteerde ecosystemen in getroffen gebieden.

  • 3 Bij de opstelling en uitvoering van subregionale, regionale of gezamenlijke actieprogramma's kunnen Partijen die getroffen landen in de regio zijn, waar mogelijk:

    • a. in samenwerking met nationale instellingen nagaan welke nationale doelstellingen met betrekking tot woestijnvorming beter kunnen worden verwezenlijkt via dergelijke programma's en welke hiermee verband houdende activiteiten doelmatiger via dergelijke programma's zouden kunnen worden verricht;

    • b. de operationele capaciteiten en activiteiten van de daarvoor in aanmerking komende regionale, subregionale en nationale instellingen evalueren; en

    • c. tussen Partijen in de regio bestaande programma's met betrekking tot woestijnvorming, alsook het verband tussen die programma's en nationale actieprogramma's, beoordelen.

Artikel 8. Coördinatie van subregionale, regionale en gezamenlijke actieprogramma's

De Partijen die getroffen landen zijn en die een subregionaal, regionaal of gezamenlijk actieprogramma opstellen, kunnen een coördinatiecommissie instellen, bestaande uit vertegenwoordigers van elke Partij die getroffen land is; deze commissie toetst de gemaakte vorderingen bij het bestrijden van woestijnvorming, harmoniseert de nationale actieprogramma's, doet aanbevelingen in de verschillende stadia van de opstelling en uitvoering van de subregionale, regionale of gezamenlijke actieprogramma's en treedt op als steunpunt voor de bevordering en coördinatie van technische samenwerking ingevolge de artikelen 16 tot en met 19 van het Verdrag.

Artikel 9. Het niet in aanmerking komen voor financiële hulp

Bij de uitvoering van nationale, subregionale, regionale of gezamenlijke actieprogramma's komen de Partijen die getroffen ontwikkelde landen in de regio zijn niet in aanmerking van financiële hulp ingevolge dit Verdrag.

Artikel 10. Coördinatie met andere subregio's en regio's

Subregionale, regionale en gezamenlijke actieprogramma's in het noordelijke Middellandse-Zeegebied kunnen worden opgesteld en uitgevoerd in samenwerking met die van andere subregio's en regio's, in het bijzonder met die van de subregio Noord-Afrika.

Naar boven