Aan mij is de vraag voorgelegd of de door Turkije geheven aanvullende belasting over
voor uitdeling beschikbare winst door in dat land gevestigde lichamen aan inwoners
van Nederland kan worden aangemerkt als een bronbelasting in de zin van art. 11. eerste
lid, onder 2 Div Bel. Dienaangaande merk ik het volgende op.
Met ingang van 1 januari 1994 heft Turkije, naast de gewone corporate income tax (CIT)
een additionele corporate withholding tax (CWT). De heffingsgrondslag voor de CWT
komt in belangrijke mate overeen met die van de CIT verminderd met de verschuldigde
CIT; ofwel met de voor uitdeling beschikbare winst. De CWT wordt geheven op het niveau
van het Turkse lichaam en vindt toepassing ongeacht of dat lichaam de winst uitkeert
of niet. Onder bepaalde omstandigheden wordt het tarief van de CWT verlaagd en kan
uiteindelijk de heffing ervan in zijn geheel achterwege blijven. Bij resolutie van
15 mei 1996 heeft het Turkse Ministerie van Financiën aangegeven dat de heffing van
de CWT ingeval van een uitdeling van winst door een Turks lichaam aan een in Nederland
woonachtige aandeelhouder van dat lichaam dient te geschieden met inachtneming van
de bepalingen betreffende de belastingheffing van dividenden in het tussen Nederland
en Turkije gesloten belastingverdrag met bijbehorend protocol van 27 maart 1986 (in
het vervolg: het Verdrag).
Onder deze omstandigheden zal ik de opvatting van de Turkse autoriteiten volgen dat
een verschuldigde Turkse CWT voor de toepassing van het verdrag kan worden beschouwd
als een bronbelasting op dividend.
Het vorenstaande houdt tevens in, dat, mits door belanghebbende aannemelijk wordt
gemaakt dat op de door hem uit Turkije ontvangen dividenden tot een voldoende hoog
niveau CWT verschuldigd is geweest, deze Turkse aanvullende belasting kan worden aangemerkt
als een bronbelasting als bedoeld in artikel 11, eerste lid, onder 2, van de Wet op
de dividendbelasting 1965.
Voor de goede orde wil ik u er op wijzen dat ingeval van een dividenduitdeling voor
20 mei van enig jaar, volgens eerdergenoemde resolutie van het Turkse Ministerie van
Financiën, niet de Nederlandse aandeelhouder in dat lichaam, maar het Turkse lichaam
dat de dividenduitdeling verricht recht heeft op toekenning van de verdragsvoordelen
aan de bron.
