Internationale Gezondheidsregeling (2005), Genève, 23-05-2005

Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen.
Geraadpleegd op 31-10-2024.
Geldend van 11-07-2016 t/m heden

Internationale Gezondheidsregeling (2005)

Authentiek : EN

Revision of the International Health Regulations

The Fifty-eighth World Health Assembly,

Having considered the draft revised International Health Regulations;

Having regard to articles 2(k), 21(a) and 22 of the Constitution of WHO;

Recalling references to the need for revising and updating the International Health Regulations in resolutions WHA48.7 on revision and updating of the International Health Regulations, WHA54.14 on global health security: epidemic alert and response, WHA55.16 on global public health response to natural occurrence, accidental release or deliberate use of biological and chemical agents or radionuclear material that affect health, WHA56.28 on revision of the International Health Regulations, and WHA56.29 on severe acute respiratory syndrome (SARS), with a view to responding to the need to ensure global public health;

Welcoming resolution 58/3 of the United Nations General Assembly on enhancing capacity building in global public health, which underscores the importance of the International Health Regulations and urges that high priority should be given to their revision;

Affirming the continuing importance of WHO’s role in global outbreak alert and response to public health events, in accordance with its mandate;

Underscoring the continued importance of the International Health Regulations as the key global instrument for protection against the international spread of disease;

Commending the successful conclusion of the work of the Intergovernmental Working Group on Revision of the International Health Regulations,

  • 1. Adopts the revised International Health Regulations attached to this resolution, to be referred to as the ‘‘International Health Regulations (2005)’’;

  • 2. Calls upon Member States and the Director-General to implement fully the International Health Regulations (2005), in accordance with the purpose and scope set out in Article 2 and the principles embodied in Article 3;

  • 3. Decides, for the purposes of paragraph 1 of Article 54 of the International Health Regulations (2005), that States Parties and the Director-General shall submit their first report to the Sixty-first World Health Assembly, and that the Health Assembly shall on that occasion consider the schedule for the submission of further such reports and the first review on the functioning of the Regulations pursuant to paragraph 2 of Article 54;

  • 4. Further decides that, for the purposes of paragraph 1 of Article 14 of the International Health Regulations (2005), the other competent intergovernmental organizations or international bodies with which WHO is expected to cooperate and coordinate its activities, as appropriate, include the following: United Nations, International Labour Organization, Food and Agriculture Organization, International Atomic Energy Agency, International Civil Aviation Organization, International Maritime Organization, International Committee of the Red Cross, International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, International Air Transport Association, International Shipping Federation, and Office International des Epizooties;

  • 5. Urges Member States:

    • (1) to build, strengthen and maintain the capacities required under the International Health Regulations (2005), and to mobilize the resources necessary for that purpose;

    • (2) to collaborate actively with each other and WHO in accordance with the relevant provisions of the International Health Regulations (2005), so as to ensure their effective implementation;

    • (3) to provide support to developing countries and countries with economies in transition if they so request in the building, strengthening and maintenance of the public health capacities required under the International Health Regulations (2005);

    • (4) to take all appropriate measures, pending entry into force of the International Health Regulations (2005), for furthering their purpose and eventual implementation, including development of the necessary public health capacities and legal and administrative provisions, and, in particular, to initiate the process for introducing use of the decision instrument contained in Annex 2;

  • 6. Requests the Director-General:

    • (1) to give prompt notification of the adoption of the International Health Regulations (2005) in accordance with paragraph 1 of Article 65 thereof;

    • (2) to inform other competent intergovernmental organizations or international bodies of the adoption of the International Health Regulations (2005) and, as appropriate, to cooperate with them in the updating of their norms and standards and to coordinate with them the activities of WHO under the International Health Regulations (2005) with a view to ensuring the application of adequate measures for the protection of public health and strengthening of the global public-health response to the international spread of disease;

    • (3) to transmit to the International Civil Aviation Organization (ICAO) the recommended changes to the Health Part of the Aircraft General Declaration,1 and, after completion by ICAO of its revision of the Aircraft General Declaration, to inform the Health Assembly and replace Annex 9 of the International Health Regulations (2005) with the Health Part of the Aircraft General Declaration as revised by ICAO;

    • (4) to build and strengthen the capacities of WHO to perform fully and effectively the functions entrusted to it under the International Health Regulations (2005), in particular through strategic health operations that provide support to countries in detection and assessment of, and response to, public health emergencies;

    • (5) to collaborate with States Parties to the International Health Regulations (2005), as appropriate, including through the provision or facilitation of technical cooperation and logistical support;

    • (6) to collaborate with States Parties to the extent possible in the mobilization of financial resources to provide support to developing countries in building, strengthening and maintaining the capacities required under the International Health Regulations (2005);

    • (7) to draw up, in consultation with Member States, guidelines for the application of health measures at ground crossings in accordance with Article 29 of the International Health Regulations (2005);

    • (8) to establish the Review Committee of the International Health Regulations (2005) in accordance with Article 50 of these Regulations;

    • (9) to take steps immediately to prepare guidelines for the implementation and evaluation of the decision instrument contained in the International Health Regulations (2005), including elaboration of a procedure for the review of its functioning, which shall be submitted to the Health Assembly for its consideration pursuant to paragraph 3 of Article 54 of these Regulations;

    • (10) to take steps to establish an IHR Roster of Experts and to invite proposals for its membership, pursuant to Article 47 of the International Health Regulations (2005).

International Health Regulations (2005)

PART I. DEFINITIONS, PURPOSE AND SCOPE, PRINCIPLES AND RESPONSIBLE AUTHORITIES

Article 1. Definitions

  • 1 For the purposes of the International Health Regulations (hereinafter the “IHR” or “Regulations’’):

    “affected” means persons, baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels or human remains that are infected or contaminated, or carry sources of infection or contamination, so as to constitute a public health risk;

    “affected area” means a geographical location specifically for which health measures have been recommended by WHO under these Regulations; “aircraft” means an aircraft making an international voyage; “airport” means any airport where international flights arrive or depart; “arrival” of a conveyance means:

    • a) in the case of a seagoing vessel, arrival or anchoring in the defined area of a port;

    • b) in the case of an aircraft, arrival at an airport;

    • c) in the case of an inland navigation vessel on an international voyage, arrival at a point of entry;

    • d) in the case of a train or road vehicle, arrival at a point of entry;

    “baggage” means the personal effects of a traveller;

    “cargo” means goods carried on a conveyance or in a container;

    “competent authority” means an authority responsible for the implementation and application of health measures under these Regulations;

    “container” means an article of transport equipment:

    • a) of a permanent character and accordingly strong enough to be suitable for repeated use;

    • b) specially designed to facilitate the carriage of goods by one or more modes of transport, without intermediate reloading;

    • c) fitted with devices permitting its ready handling, particularly its transfer from one mode of transport to another; and

    • d) specially designed as to be easy to fill and empty;

    “container loading area” means a place or facility set aside for containers used in international traffic;

    “contamination” means the presence of an infectious or toxic agent or matter on a human or animal body surface, in or on a product prepared for consumption or on other inanimate objects, including conveyances, that may constitute a public health risk;

    “conveyance” means an aircraft, ship, train, road vehicle or other means of transport on an international voyage;

    “conveyance operator” means a natural or legal person in charge of a conveyance or their agent;

    “crew” means persons on board a conveyance who are not passengers;

    “decontamination” means a procedure whereby health measures are taken to eliminate an infectious or toxic agent or matter on a human or animal body surface, in or on a product prepared for consumption or on other inanimate objects, including conveyances, that may constitute a public health risk;

    “departure” means, for persons, baggage, cargo, conveyances or goods, the act of leaving a territory;

    “deratting” means the procedure whereby health measures are taken to control or kill rodent vectors of human disease present in baggage, cargo, containers, conveyances, facilities, goods and postal parcels at the point of entry;

    “Director-General” means the Director-General of the World Health Organization;

    “disease” means an illness or medical condition, irrespective of origin or source, that presents or could present significant harm to humans;

    “disinfection” means the procedure whereby health measures are taken to control or kill infectious agents on a human or animal body surface or in or on baggage, cargo, containers, conveyances, goods and postal parcels by direct exposure to chemical or physical agents;

    “disinsection” means the procedure whereby health measures are taken to control or kill the insect vectors of human diseases present in baggage, cargo, containers, conveyances, goods and postal parcels;

    “event” means a manifestation of disease or an occurrence that creates a potential for disease;

    “free pratique” means permission for a ship to enter a port, embark or disembark, discharge or load cargo or stores; permission for an aircraft, after landing, to embark or disembark, discharge or load cargo or stores; and permission for a ground transport vehicle, upon arrival, to embark or disembark, discharge or load cargo or stores;

    “goods” mean tangible products, including animals and plants, transported on an international voyage, including for utilization on board a conveyance;

    “ground crossing” means a point of land entry in a State Party, including one utilized by road vehicles and trains;

    “ground transport vehicle” means a motorized conveyance for overland transport on an international voyage, including trains, coaches, lorries and automobiles;

    “health measure” means procedures applied to prevent the spread of disease or contamination; a health measure does not include law enforcement or security measures;

    “ill person” means an individual suffering from or affected with a physical ailment that may pose a public health risk;

    “infection” means the entry and development or multiplication of an infectious agent in the body of humans and animals that may constitute a public health risk;

    “inspection” means the examination, by the competent authority or under its supervision, of areas, baggage, containers, conveyances, facilities, goods or postal parcels, including relevant data and documentation, to determine if a public health risk exists;

    “international traffic” means the movement of persons, baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels across an international border, including international trade;

    “international voyage” means:

    • a) in the case of a conveyance, a voyage between points of entry in the territories of more than one State, or a voyage between points of entry in the territory or territories of the same State if the conveyance has contacts with the territory of any other State on its voyage but only as regards those contacts;

    • b) in the case of a traveller, a voyage involving entry into the territory of a State other than the territory of the State in which that traveller commences the voyage;

    “intrusive” means possibly provoking discomfort through close or intimate contact or questioning;

    “invasive” means the puncture or incision of the skin or insertion of an instrument or foreign material into the body or the examination of a body cavity. For the purposes of these Regulations, medical examination of the ear, nose and mouth, temperature assessment using an ear, oral or cutaneous thermometer, or thermal imaging; medical inspection; auscultation; external palpation; retinoscopy; external collection of urine, faeces or saliva samples; external measurement of blood pressure; and electrocardiography shall be considered to be non-invasive;

    “isolation” means separation of ill or contaminated persons or affected baggage, containers, conveyances, goods or postal parcels from others in such a manner as to prevent the spread of infection or contamination;

    “medical examination” means the preliminary assessment of a person by an authorized health worker or by a person under the direct supervision of the competent authority, to determine the person’s health status and potential public health risk to others, and may include the scrutiny of health documents, and a physical examination when justified by the circumstances of the individual case;

    “National IHR Focal Point” means the national centre, designated by each State Party, which shall be accessible at all times for communications with WHO IHR Contact Points under these Regulations;

    “Organization” or “WHO” means the World Health Organization;

    “permanent residence” has the meaning as determined in the national law of the State Party concerned;

    “personal data” means any information relating to an identified or identifiable natural person;

    “point of entry” means a passage for international entry or exit of travellers, baggage, cargo, containers, conveyances, goods and postal parcels as well as agencies and areas providing services to them on entry or exit;

    “port” means a seaport or a port on an inland body of water where ships on an international voyage arrive or depart;

    “postal parcel” means an addressed article or package carried internationally by postal or courier services;

    “public health emergency of international concern” means an extraordinary event which is determined, as provided in these Regulations:

    • (i) to constitute a public health risk to other States through the international spread of disease and

    • (ii) to potentially require a coordinated international response;

    “public health observation” means the monitoring of the health status of a traveller over time for the purpose of determining the risk of disease transmission;

    “public health risk” means a likelihood of an event that may affect adversely the health of human populations, with an emphasis on one which may spread internationally or may present a serious and direct danger;

    “quarantine” means the restriction of activities and/or separation from others of suspect persons who are not ill or of suspect baggage, containers, conveyances or goods in such a manner as to prevent the possible spread of infection or contamination;

    “recommendation” and “recommended” refer to temporary or standing recommendations issued under these Regulations;

    “reservoir” means an animal, plant or substance in which an infectious agent normally lives and whose presence may constitute a public health risk;

    “road vehicle” means a ground transport vehicle other than a train;

    “scientific evidence” means information furnishing a level of proof based on the established and accepted methods of science;

    “scientific principles” means the accepted fundamental laws and facts of nature known through the methods of science;

    “ship” means a seagoing or inland navigation vessel on an international voyage;

    “standing recommendation” means non-binding advice issued by WHO for specific ongoing public health risks pursuant to Article 16 regarding appropriate health measures for routine or periodic application needed to prevent or reduce the international spread of disease and minimize interference with international traffic;

    “surveillance” means the systematic ongoing collection, collation and analysis of data for public health purposes and the timely disseminationof public health information for assessment and public health response as necessary;

    “suspect” means those persons, baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels considered by a State Party as having been exposed, or possibly exposed, to a public health risk and that could be a possible source of spread of disease;

    “temporary recommendation” means non-binding advice issued by WHO pursuant to Article 15 for application on a time-limited, risk-specific basis, in response to a public health emergency of international concern, so as to prevent or reduce the international spread of disease and minimize interference with international traffic;

    “temporary residence” has the meaning as determined in the national law of the State Party concerned;

    “traveller” means a natural person undertaking an international voyage;

    “vector” means an insect or other animal which normally transports an infectious agent that constitutes a public health risk;

    “verification” means the provision of information by a State Party to WHO confirming the status of an event within the territory or territories of that State Party;

    “WHO IHR Contact Point” means the unit within WHO which shall be accessible at all times for communications with the National IHR Focal Point.

  • 2 Unless otherwise specified or determined by the context, reference to these Regulations includes the annexes thereto.

Article 2. Purpose and scope

The purpose and scope of these Regulations are to prevent, protect against, control and provide a public health response to the international spread of disease in ways that are commensurate with and restricted to public health risks, and which avoid unnecessary interference with international traffic and trade.

Article 3. Principles

  • 1 The implementation of these Regulations shall be with full respect for the dignity, human rights and fundamental freedoms of persons.

  • 3 The implementation of these Regulations shall be guided by the goal of their universal application for the protection of all people of the world from the international spread of disease.

  • 4 States have, in accordance with the Charter of the United Nations and the principles of international law, the sovereign right to legislate and to implement legislation in pursuance of their health policies. In doing so they should uphold the purpose of these Regulations.

Article 4. Responsible authorities

  • 1 Each State Party shall designate or establish a National IHR Focal Point and the authorities responsible within its respective jurisdiction for the implementation of health measures under these Regulations.

  • 2 National IHR Focal Points shall be accessible at all times for communications with the WHO IHR Contact Points provided for in paragraph 3 of this Article. The functions of National IHR Focal Points shall include:

    • a) sending to WHO IHR Contact Points, on behalf of the State Party concerned, urgent communications concerning the implementation of these Regulations, in particular under Articles 6 to 12; and

    • b) disseminating information to, and consolidating input from, relevant sectors of the administration of the State Party concerned, including those responsible for surveillance and reporting, points of entry, public health services, clinics and hospitals and other government departments.

  • 3 WHO shall designate IHR Contact Points, which shall be accessible at all times for communications with National IHR Focal Points. WHO IHR Contact Points shall send urgent communications concerning the implementation of these Regulations, in particular under Articles 6 to 12, to the National IHR Focal Point of the States Parties concerned. WHO IHR Contact Points may be designated by WHO at the headquarters or at the regional level of the Organization.

  • 4 States Parties shall provide WHO with contact details of their National IHR Focal Point and WHO shall provide States Parties with contact details of WHO IHR Contact Points. These contact details shall be continuously updated and annually confirmed. WHO shall make available to all States Parties the contact details of National IHR Focal Points it receives pursuant to this Article.

PART II. INFORMATION AND PUBLIC HEALTH RESPONSE

Article 5. Surveillance

  • 1 Each State Party shall develop, strengthen and maintain, as soon as possible but no later than five years from the entry into force of these Regulations for that State Party, the capacity to detect, assess, notify and report events in accordance with these Regulations, as specified in Annex 1.

  • 2 Following the assessment referred to in paragraph 2, Part A of Annex 1, a State Party may report to WHO on the basis of a justified need and an implementation plan and, in so doing, obtain an extension of two years in which to fulfil the obligation in paragraph 1 of this Article. In exceptional circumstances, and supported by a new implementation plan, the State Party may request a further extension not exceeding two years from the Director-General, who shall make the decision, taking into account the technical advice of the Committee established under Article 50 (hereinafter the “Review Committee’’). After the period mentioned in paragraph 1 of this Article, the State Party that has obtained an extension shall report annually to WHO on progress made towards the full implementation.

  • 3 WHO shall assist States Parties, upon request, to develop, strengthen and maintain the capacities referred to in paragraph 1 of this Article.

  • 4 WHO shall collect information regarding events through its surveillance activities and assess their potential to cause international disease spread and possible interference with international traffic. Information received by WHO under this paragraph shall be handled in accordance with Articles 11 and 45 where appropriate.

Article 6. Notification

  • 1 Each State Party shall assess events occurring within its territory by using the decision instrument in Annex 2. Each State Party shall notify WHO, by the most efficient means of communication available, by way of the National IHR Focal Point, and within 24 hours of assessment of public health information, of all events which may constitute a public health emergency of international concern within its territory in accordance with the decision instrument, as well as any health measure implemented in response to those events. If the notification received by WHO involves the competency of the International Atomic Energy Agency (IAEA), WHO shall immediately notify the IAEA.

  • 2 Following a notification, a State Party shall continue to communicate to WHO timely, accurate and sufficiently detailed public health information available to it on the notified event, where possible including case definitions, laboratory results, source and type of the risk, number of cases and deaths, conditions affecting the spread of the disease and the health measures employed; and report, when necessary, the difficulties faced and support needed in responding to the potential public health emergency of international concern.

Article 7. Information-sharing during unexpected or unusual public health events

If a State Party has evidence of an unexpected or unusual public health event within its territory, irrespective of origin or source, which may constitute a public health emergency of international concern, it shall provide to WHO all relevant public health information. In such a case, the provisions of Article 6 shall apply in full.

Article 8. Consultation

In the case of events occurring within its territory not requiring notification as provided in Article 6, in particular those events for which there is insufficient information available to complete the decision instrument, a State Party may nevertheless keep WHO advised thereof through the National IHR Focal Point and consult with WHO on appropriate health measures. Such communications shall be treated in accordance with paragraphs 2 to 4 of Article 11. The State Party in whose territory the event has occurred may request WHO assistance to assess any epidemiological evidence obtained by that State Party.

Article 9. Other reports

  • 1 WHO may take into account reports from sources other than notifications or consultations and shall assess these reports according to established epidemiological principles and then communicate information on the event to the State Party in whose territory the event is allegedly occurring. Before taking any action based on such reports, WHO shall consult with and attempt to obtain verification from the State Party in whose territory the event is allegedly occurring in accordance with the procedure set forth in Article 10. To this end, WHO shall make the information received available to the States Parties and only where it is duly justified may WHO maintain the confidentiality of the source. This information will be used in accordance with the procedure set forth in Article 11.

  • 2 States Parties shall, as far as practicable, inform WHO within 24 hours of receipt of evidence of a public health risk identified outside their territory that may cause international disease spread, as manifested by exported or imported:

    • a) human cases;

    • b) vectors which carry infection or contamination; or

    • c) goods that are contaminated.

Article 10. Verification

  • 1 WHO shall request, in accordance with Article 9, verification from a State Party of reports from sources other than notifications or consultations of events which may constitute a public health emergency of international concern allegedly occurring in the State’s territory. In such cases, WHO shall inform the State Party concerned regarding the reports it is seeking to verify.

  • 2 Pursuant to the foregoing paragraph and to Article 9, each State Party, when requested by WHO, shall verify and provide:

    • a) within 24 hours, an initial reply to, or acknowledgement of, the request from WHO;

    • b) within 24 hours, available public health information on the status of events referred to in WHO’s request; and

    • c) information to WHO in the context of an assessment under Article 6, including relevant information as described in that Article.

  • 3 When WHO receives information of an event that may constitute a public health emergency of international concern, it shall offer to collaborate with the State Party concerned in assessing the potential for international disease spread, possible interference with international traffic and the adequacy of control measures. Such activities may include collaboration with other standard-setting organizations and the offer to mobilize international assistance in order to support the national authorities in conducting and coordinating on-site assessments. When requested by the State Party, WHO shall provide information supporting such an offer.

  • 4 If the State Party does not accept the offer of collaboration, WHO may, when justified by the magnitude of the public health risk, share with other States Parties the information available to it, whilst encouraging the State Party to accept the offer of collaboration by WHO, taking into account the views of the State Party concerned.

Article 11. Provision of information by WHO

  • 1 Subject to paragraph 2 of this Article, WHO shall send to all States Parties and, as appropriate, to relevant intergovernmental organizations, as soon as possible and by the most efficient means available, in confidence, such public health information which it has received under Articles 5 to 10 inclusive and which is necessary to enable States Parties to respond to a public health risk. WHO should communicate information to other States Parties that might help them in preventing the occurrence of similar incidents.

  • 2 WHO shall use information received under Articles 6 and 8 and paragraph 2 of Article 9 for verification, assessment and assistance purposes under these Regulations and, unless otherwise agreed with the States Parties referred to in those provisions, shall not make this information generally available to other States Parties, until such time as:

    • a) the event is determined to constitute a public health emergency of international concern in accordance with Article 12; or

    • b) information evidencing the international spread of the infection or contamination has been confirmed by WHO in accordance with established epidemiological principles; or

    • c) there is evidence that:

      • (i) control measures against the international spread are unlikely to succeed because of the nature of the contamination, disease agent, vector or reservoir; or

      • (ii) the State Party lacks sufficient operational capacity to carry out necessary measures to prevent further spread of disease; or

    • d) the nature and scope of the international movement of travellers, baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels that may be affected by the infection or contamination requires the immediate application of international control measures.

  • 3 WHO shall consult with the State Party in whose territory the event is occurring as to its intent to make information available under this Article.

  • 4 When information received by WHO under paragraph 2 of this Article is made available to States Parties in accordance with these Regulations, WHO may also make it available to the public if other information about the same event has already become publicly available and there is a need for the dissemination of authoritative and independent information.

Article 12. Determination of a public health emergency of international concern

  • 1 The Director-General shall determine, on the basis of the information received, in particular from the State Party within whose territory an event is occurring, whether an event constitutes a public health emergency of international concern in accordance with the criteria and the procedure set out in these Regulations.

  • 2 If the Director-General considers, based on an assessment under these Regulations, that a public health emergency of international concern is occurring, the Director-General shall consult with the State Party in whose territory the event arises regarding this preliminary determination. If the Director-General and the State Party are in agreement regarding this determination, the Director-General shall, in accordance with the procedure set forth in Article 49, seek the views of the Committee established under Article 48 (hereinafter the “Emergency Committee’’) on appropriate temporary recommendations.

  • 3 If, following the consultation in paragraph 2 above, the Director-General and the State Party in whose territory the event arises do not come to a consensus within 48 hours on whether the event constitutes a public health emergency of international concern, a determination shall be made in accordance with the procedure set forth in Article 49.

  • 4 In determining whether an event constitutes a public health emergency of international concern, the Director-General shall consider:

    • a) information provided by the State Party;

    • b) the decision instrument contained in Annex 2;

    • c) the advice of the Emergency Committee;

    • d) scientific principles as well as the available scientific evidence and other relevant information; and

    • e) an assessment of the risk to human health, of the risk of international spread of disease and of the risk of interference with international traffic.

  • 5 If the Director-General, following consultations with the State Party within whose territory the public health emergency of international concern has occurred, considers that a public health emergency of international concern has ended, the Director-General shall take a decision in accordance with the procedure set out in Article 49.

Article 13. Public health response

  • 1 Each State Party shall develop, strengthen and maintain, as soon as possible but no later than five years from the entry into force of these Regulations for that State Party, the capacity to respond promptly and effectively to public health risks and public health emergencies of international concern as set out in Annex 1. WHO shall publish, in consultation with Member States, guidelines to support States Parties in the development of public health response capacities.

  • 2 Following the assessment referred to in paragraph 2, Part A of Annex 1, a State Party may report to WHO on the basis of a justified need and an implementation plan and, in so doing, obtain an extension of two years in which to fulfil the obligation in paragraph 1 of this Article. In exceptional circumstances and supported by a new implementation plan, the State Party may request a further extension not exceeding two years from the Director-General, who shall make the decision, taking into account the technical advice of the Review Committee. After the period mentioned in paragraph 1 of this Article, the State Party that has obtained an extension shall report annually to WHO on progress made towards the full implementation.

  • 3 At the request of a State Party, WHO shall collaborate in the response to public health risks and other events by providing technical guidance and assistance and by assessing the effectiveness of the control measures in place, including the mobilization of international teams of experts for on-site assistance, when necessary.

  • 4 If WHO, in consultation with the States Parties concerned as provided in Article 12, determines that a public health emergency of international concern is occurring, it may offer, in addition to the support indicated in paragraph 3 of this Article, further assistance to the State Party, including an assessment of the severity of the international risk and the adequacy of control measures. Such collaboration may include the offer to mobilize international assistance in order to support the national authorities in conducting and coordinating on-site assessments. When requested by the State Party, WHO shall provide information supporting such an offer.

  • 5 When requested by WHO, States Parties should provide, to the extent possible, support to WHO-coordinated response activities.

  • 6 When requested, WHO shall provide appropriate guidance and assistance to other States Parties affected or threatened by the public health emergency of international concern.

Article 14. Cooperation of WHO with intergovernmental organizations and international bodies

  • 1 WHO shall cooperate and coordinate its activities, as appropriate, with other competent intergovernmental organizations or international bodies in the implementation of these Regulations, including through the conclusion of agreements and other similar arrangements.

  • 2 In cases in which notification or verification of, or response to, an event is primarily within the competence of other intergovernmental organizations or international bodies, WHO shall coordinate its activities with such organizations or bodies in order to ensure the application of adequate measures for the protection of public health.

  • 3 Notwithstanding the foregoing, nothing in these Regulations shall preclude or limit the provision by WHO of advice, support, or technical or other assistance for public health purposes.

PART III. RECOMMENDATIONS

Article 15. Temporary recommendations

  • 1 If it has been determined in accordance with Article 12 that a public health emergency of international concern is occurring, the Director-General shall issue temporary recommendations in accordance with the procedure set out in Article 49. Such temporary recommendations may be modified or extended as appropriate, including after it has been determined that a public health emergency of international concern has ended, at which time other temporary recommendations may be issued as necessary for the purpose of preventing or promptly detecting its recurrence.

  • 2 Temporary recommendations may include health measures to be implemented by the State Party experiencing the public health emergency of international concern, or by other States Parties, regarding persons, baggage, cargo, containers, conveyances, goods and/or postal parcels to prevent or reduce the international spread of disease and avoid unnecessary interference with international traffic.

  • 3 Temporary recommendations may be terminated in accordance with the procedure set out in Article 49 at any time and shall automatically expire three months after their issuance. They may be modified or extended for additional periods of up to three months. Temporary recommendations may not continue beyond the second World Health Assembly after the determination of the public health emergency of international concern to which they relate.

Article 16. Standing recommendations

WHO may make standing recommendations of appropriate health measures in accordance with Article 53 for routine or periodic application. Such measures may be applied by States Parties regarding persons, baggage, cargo, containers, conveyances, goods and/or postal parcels for specific, ongoing public health risks in order to prevent or reduce the international spread of disease and avoid unnecessary interference with international traffic. WHO may, in accordance with Article 53, modify or terminate such recommendations, as appropriate.

Article 17. Criteria for recommendations

When issuing, modifying or terminating temporary or standing recommendations, the Director-General shall consider:

  • a) the views of the States Parties directly concerned;

  • b) the advice of the Emergency Committee or the Review Committee, as the case may be;

  • c) scientific principles as well as available scientific evidence and information;

  • d) health measures that, on the basis of a risk assessment appropriate to the circumstances, are not more restrictive of international traffic and trade and are not more intrusive to persons than reasonably available alternatives that would achieve the appropriate level of health protection;

  • e) relevant international standards and instruments;

  • f) activities undertaken by other relevant intergovernmental organizations and international bodies; and

  • g) other appropriate and specific information relevant to the event.

With respect to temporary recommendations, the consideration by the Director-General of subparagraphs e) and f) of this Article may be subject to limitations imposed by urgent circumstances.

Article 18. Recommendations with respect to persons, baggage, cargo, containers, conveyances, goods and postal parcels

  • 1 Recommendations issued by WHO to States Parties with respect to persons may include the following advice:

    • no specific health measures are advised;

    • review travel history in affected areas;

    • review proof of medical examination and any laboratory analysis;

    • require medical examinations;

    • review proof of vaccination or other prophylaxis;

    • require vaccination or other prophylaxis;

    • place suspect persons under public health observation;

    • implement quarantine or other health measures for suspect persons;

    • implement isolation and treatment where necessary of affected persons;

    • implement tracing of contacts of suspect or affected persons;

    • refuse entry of suspect and affected persons;

    • refuse entry of unaffected persons to affected areas; and

    • implement exit screening and/or restrictions on persons from affected areas.

  • 2 Recommendations issued by WHO to States Parties with respect to baggage, cargo, containers, conveyances, goods and postal parcels may include the following advice:

    • no specific health measures are advised;

    • review manifest and routing;

    • implement inspections;

    • review proof of measures taken on departure or in transit to eliminate infection or contamination;

    • implement treatment of the baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels or human remains to remove infection or contamination, including vectors and reservoirs;

    • the use of specific health measures to ensure the safe handling and transport of human remains;

    • implement isolation or quarantine;

    • seizure and destruction of infected or contaminated or suspect baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels under controlled conditions if no available treatment or process will otherwise be successful; and

    • refuse departure or entry.

PART IV. POINTS OF ENTRY

Article 19. General obligations

Each State Party shall, in addition to the other obligations provided for under these Regulations:

  • a) ensure that the capacities set forth in Annex 1 for designated points of entry are developed within the timeframe provided in paragraph 1 of Article 5 and paragraph 1 of Article 13;

  • b) identify the competent authorities at each designated point of entry in its territory; and

  • c) furnish to WHO, as far as practicable, when requested in response to a specific potential public health risk, relevant data concerning sources of infection or contamination, including vectors and reservoirs, at its points of entry, which could result in international disease spread.

Article 20. Airports and ports

  • 1 States Parties shall designate the airports and ports that shall develop the capacities provided in Annex 1.

  • 2 States Parties shall ensure that Ship Sanitation Control Exemption Certificates and Ship Sanitation Control Certificates are issued in accordance with the requirements in Article 39 and the model provided in Annex 3.

  • 3 Each State Party shall send to WHO a list of ports authorized to offer:

    • a) the issuance of Ship Sanitation Control Certificates and the provision of the services referred to in Annexes 1 and 3; or

    • b) the issuance of Ship Sanitation Control Exemption Certificates only; and

    • c) extension of the Ship Sanitation Control Exemption Certificate for a period of one month until the arrival of the ship in the port at which the Certificate may be received.

      Each State Party shall inform WHO of any changes which may occur to the status of the listed ports. WHO shall publish the information received under this paragraph.

  • 4 WHO may, at the request of the State Party concerned, arrange to certify, after an appropriate investigation, that an airport or port in its territory meets the requirements referred to in paragraphs 1 and 3 of this Article. These certifications may be subject to periodic review by WHO, in consultation with the State Party.

  • 5 WHO, in collaboration with competent intergovernmental organizations and international bodies, shall develop and publish the certification guidelines for airports and ports under this Article. WHO shall also publish a list of certified airports and ports.

Article 21. Ground crossings

  • 1 Where justified for public health reasons, a State Party may designate ground crossings that shall develop the capacities provided in Annex 1, taking into consideration:

    • a) the volume and frequency of the various types of international traffic, as compared to other points of entry, at a State Party’s ground crossings which might be designated; and

    • b) the public health risks existing in areas in which the international traffic originates, or through which it passes, prior to arrival at a particular ground crossing.

  • 2 States Parties sharing common borders should consider:

    • a) entering into bilateral or multilateral agreements or arrangements concerning prevention or control of international transmission of disease at ground crossings in accordance with Article 57; and

    • b) joint designation of adjacent ground crossings for the capacities in Annex 1 in accordance with paragraph 1 of this Article.

Article 22. Role of competent authorities

  • 1 The competent authorities shall:

    • a) be responsible for monitoring baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels and human remains departing and arriving from affected areas, so that they are maintained in such a condition that they are free of sources of infection or contamination, including vectors and reservoirs;

    • b) ensure, as far as practicable, that facilities used by travellers at points of entry are maintained in a sanitary condition and are kept free of sources of infection or contamination, including vectors and reservoirs;

    • c) be responsible for the supervision of any deratting, disinfection, disinsection or decontamination of baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels and human remains or sanitary measures for persons, as appropriate under these Regulations;

    • d) advise conveyance operators, as far in advance as possible, of their intent to apply control measures to a conveyance, and shall provide, where available, written information concerning the methods to be employed;

    • e) be responsible for the supervision of the removal and safe disposal of any contaminated water or food, human or animal dejecta, wastewater and any other contaminated matter from a conveyance;

    • f) take all practicable measures consistent with these Regulations to monitor and control the discharge by ships of sewage, refuse, ballast water and other potentially disease-causing matter which might contaminate the waters of a port, river, canal, strait, lake or other international waterway;

    • g) be responsible for supervision of service providers for services concerning travellers, baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels and human remains at points of entry, including the conduct of inspections and medical examinations as necessary;

    • h) have effective contingency arrangements to deal with an unexpected public health event; and

    • i) communicate with the National IHR Focal Point on the relevant public health measures taken pursuant to these Regulations.

  • 2 Health measures recommended by WHO for travellers, baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels and human remains arriving from an affected area may be reapplied on arrival, if there are verifiable indications and/or evidence that the measures applied on departure from the affected area were unsuccessful.

  • 3 Disinsection, deratting, disinfection, decontamination and other sanitary procedures shall be carried out so as to avoid injury and as far as possible discomfort to persons, or damage to the environment in a way which impacts on public health, or damage to baggage, cargo, containers, conveyances, goods and postal parcels.

PART V. PUBLIC HEALTH MEASURES

CHAPTER I. GENERAL PROVISIONS

Article 23. Health measures on arrival and departure

  • 1 Subject to applicable international agreements and relevant articles of these Regulations, a State Party may require for public health purposes, on arrival or departure:

    • a) with regard to travellers:

      • (i) information concerning the traveller’s destination so that the traveller may be contacted;

      • (ii) information concerning the traveller’s itinerary to ascertain if there was any travel in or near an affected area or other possible contacts with infection or contamination prior to arrival, as well as review of the traveller’s health documents if they are required under these Regulations; and/or

      • (iii) a non-invasive medical examination which is the least intrusive examination that would achieve the public health objective;

    • b) inspection of baggage, cargo, containers, conveyances, goods, postal parcels and human remains.

  • 2 On the basis of evidence of a public health risk obtained through the measures provided in paragraph 1 of this Article, or through other means, States Parties may apply additional health measures, in accordance with these Regulations, in particular, with regard to a suspect or affected traveller, on a case-by-case basis, the least intrusive and invasive medical examination that would achieve the public health objective of preventing the international spread of disease.

  • 3 No medical examination, vaccination, prophylaxis or health measure under these Regulations shall be carried out on travellers without their prior express informed consent or that of their parents or guardians, except as provided in paragraph 2 of Article 31, and in accordance with the law and international obligations of the State Party.

  • 4 Travellers to be vaccinated or offered prophylaxis pursuant to these Regulations, or their parents or guardians, shall be informed of any risk associated with vaccination or with non-vaccination and with the use or non-use of prophylaxis in accordance with the law and international obligations of the State Party. States Parties shall inform medical practitioners of these requirements in accordance with the law of the State Party.

  • 5 Any medical examination, medical procedure, vaccination or other prophylaxis which involves a risk of disease transmission shall only be performed on, or administered to, a traveller in accordance with established national or international safety guidelines and standards so as to minimize such a risk.

CHAPTER II. SPECIAL PROVISIONS FOR CONVEYANCES AND CONVEYANCE OPERATORS

Article 24. Conveyance operators

  • 1 States Parties shall take all practicable measures consistent with these Regulations to ensure that conveyance operators:

    • a) comply with the health measures recommended by WHO and adopted by the State Party;

    • b) inform travellers of the health measures recommended by WHO and adopted by the State Party for application on board; and

    • c) permanently keep conveyances for which they are responsible free of sources of infection or contamination, including vectors and reservoirs. The application of measures to control sources of infection or contamination may be required if evidence is found.

  • 2 Specific provisions pertaining to conveyances and conveyance operators under this Article are provided in Annex 4. Specific measures applicable to conveyances and conveyance operators with regard to vector-borne diseases are provided in Annex 5.

Article 25. Ships and aircraft in transit

Subject to Articles 27 and 43 or unless authorized by applicable international agreements, no health measure shall be applied by a State Party to:

  • a) a ship not coming from an affected area which passes through a maritime canal or waterway in the territory of that State Party on its way to a port in the territory of another State. Any such ship shall be permitted to take on, under the supervision of the competent authority, fuel, water, food and supplies;

  • b) a ship which passes through waters within its jurisdiction without calling at a port or on the coast; and

  • c) an aircraft in transit at an airport within its jurisdiction, except that the aircraft may be restricted to a particular area of the airport with no embarking and disembarking or loading and discharging. However, any such aircraft shall be permitted to take on, under the supervision of the competent authority, fuel, water, food and supplies.

Article 26. Civilian lorries, trains and coaches in transit

Subject to Articles 27 and 43 or unless authorized by applicable international agreements, no health measure shall be applied to a civilian lorry, train or coach not coming from an affected area which passes through a territory without embarking, disembarking, loading or discharging.

Article 27. Affected conveyances

  • 1 If clinical signs or symptoms and information based on fact or evidence of a public health risk, including sources of infection and contamination, are found on board a conveyance, the competent authority shall consider the conveyance as affected and may:

    • a) disinfect, decontaminate, disinsect or derat the conveyance, as appropriate, or cause these measures to be carried out under its supervision; and

    • b) decide in each case the technique employed to secure an adequate level of control of the public health risk as provided in these Regulations. Where there are methods or materials advised by WHO for these procedures, these should be employed, unless the competent authority determines that other methods are as safe and reliable.

    The competent authority may implement additional health measures, including isolation of the conveyances, as necessary, to prevent the spread of disease. Such additional measures should be reported to the National IHR Focal Point.

  • 2 If the competent authority for the point of entry is not able to carry out the control measures required under this Article, the affected conveyance may nevertheless be allowed to depart, subject to the following conditions:

    • a) the competent authority shall, at the time of departure, inform the competent authority for the next known point of entry of the type of information referred to under subparagraph b); and

    • b) in the case of a ship, the evidence found and the control measures required shall be noted in the Ship Sanitation Control Certificate. Any such conveyance shall be permitted to take on, under the supervision of the competent authority, fuel, water, food and supplies.

  • 3 A conveyance that has been considered as affected shall cease to be regarded as such when the competent authority is satisfied that:

    • a) the measures provided in paragraph 1 of this Article have been effectively carried out; and

    • b) there are no conditions on board that could constitute a public health risk.

Article 28. Ships and aircraft at points of entry

  • 1 Subject to Article 43 or as provided in applicable international agreements, a ship or an aircraft shall not be prevented for public health reasons from calling at any point of entry. However, if the point of entry is not equipped for applying health measures under these Regulations, the ship or aircraft may be ordered to proceed at its own risk to the nearest suitable point of entry available to it, unless the ship or aircraft has an operational problem which would make this diversion unsafe.

  • 2 Subject to Article 43 or as provided in applicable international agreements, ships or aircraft shall not be refused free pratique by States Parties for public health reasons; in particular they shall not be prevented from embarking or disembarking, discharging or loading cargo or stores, or taking on fuel, water, food and supplies. States Parties may subject the granting of free pratique to inspection and, if a source of infection or contamination is found on board, the carrying out of necessary disinfection, decontamination, disinsection or deratting, or other measures necessary to prevent the spread of the infection or contamination.

  • 3 Whenever practicable and subject to the previous paragraph, a State Party shall authorize the granting of free pratique by radio or other communication means to a ship or an aircraft when, on the basis of information received from it prior to its arrival, the State Party is of the opinion that the arrival of the ship or aircraft will not result in the introduction or spread of disease.

  • 4 Officers in command of ships or pilots in command of aircraft, or their agents, shall make known to the port or airport control as early as possible before arrival at the port or airport of destination any cases of illness indicative of a disease of an infectious nature or evidence of a public health risk on board as soon as such illnesses or public health risks are made known to the officer or pilot. This information must be immediately relayed to the competent authority for the port or airport. In urgent circumstances, such information should be communicated directly by the officers or pilots to the relevant port or airport authority.

  • 5 The following shall apply if a suspect or affected aircraft or ship, for reasons beyond the control of the pilot in command of the aircraft or the officer in command of the ship, lands elsewhere than at the airport at which the aircraft was due to land or berths elsewhere than at the port at which the ship was due to berth:

    • a) the pilot in command of the aircraft or the officer in command of the ship or other person in charge shall make every effort to communicate without delay with the nearest competent authority;

    • b) as soon as the competent authority has been informed of the landing it may apply health measures recommended by WHO or other health measures provided in these Regulations;

    • c) unless required for emergency purposes or for communication with the competent authority, no traveller on board the aircraft or ship shall leave its vicinity and no cargo shall be removed from that vicinity, unless authorized by the competent authority; and

    • d) when all health measures required by the competent authority have been completed, the aircraft or ship may, so far as such health measures are concerned, proceed either to the airport or port at which it was due to land or berth, or, if for technical reasons it cannot do so, to a conveniently situated airport or port.

  • 6 Notwithstanding the provisions contained in this Article, the officer in command of a ship or pilot in command of an aircraft may take such emergency measures as may be necessary for the health and safety of travellers on board. He or she shall inform the competent authority as early as possible concerning any measures taken pursuant to this paragraph.

Article 29. Civilian lorries, trains and coaches at points of entry

WHO, in consultation with States Parties, shall develop guiding principles for applying health measures to civilian lorries, trains and coaches at points of entry and passing through ground crossings.

CHAPTER III. SPECIAL PROVISIONS FOR TRAVELLERS

Article 30. Travellers under public health observation

Subject to Article 43 or as authorized in applicable international agreements, a suspect traveller who on arrival is placed under public health observation may continue an international voyage, if the traveller does not pose an imminent public health risk and the State Party informs the competent authority of the point of entry at destination, if known, of the traveller’s expected arrival. On arrival, the traveller shall report to that authority.

Article 31. Health measures relating to entry of travellers

  • 1 Invasive medical examination, vaccination or other prophylaxis shall not be required as a condition of entry of any traveller to the territory of a State Party, except that, subject to Articles 32, 42 and 45, these Regulations do not preclude States Parties from requiring medical examination, vaccination or other prophylaxis or proof of vaccination or other prophylaxis:

    • a) when necessary to determine whether a public health risk exists;

    • b) as a condition of entry for any travellers seeking temporary or permanent residence;

    • c) as a condition of entry for any travellers pursuant to Article 43 or Annexes 6 and 7; or

    • d) which may be carried out pursuant to Article 23.

  • 2 If a traveller for whom a State Party may require a medical examination, vaccination or other prophylaxis under paragraph 1 of this Article fails to consent to any such measure, or refuses to provide the information or the documents referred to in paragraph 1(a) of Article 23, the State Party concerned may, subject to Articles 32, 42 and 45, deny entry to that traveller. If there is evidence of an imminent public health risk, the State Party may, in accordance with its national law and to the extent necessary to control such a risk, compel the traveller to undergo or advise the traveller, pursuant to paragraph 3 of Article 23, to undergo:

    • a) the least invasive and intrusive medical examination that would achieve the public health objective;

    • b) vaccination or other prophylaxis; or

    • c) additional established health measures that prevent or control the spread of disease, including isolation, quarantine or placing the traveller under public health observation.

Article 32. Treatment of travellers

In implementing health measures under these Regulations, States Parties shall treat travellers with respect for their dignity, human rights and fundamental freedoms and minimize any discomfort or distress associated with such measures, including by:

  • a) treating all travellers with courtesy and respect;

  • b) taking into consideration the gender, sociocultural, ethnic or religious concerns of travellers; and

  • c) providing or arranging for adequate food and water, appropriate accommodation and clothing, protection for baggage and other possessions, appropriate medical treatment, means of necessary communication if possible in a language that they can understand and other appropriate assistance for travellers who are quarantined, isolated or subject to medical examinations or other procedures for public health purposes.

CHAPTER IV. SPECIAL PROVISIONS FOR GOODS, CONTAINERS AND CONTAINER LOADING AREAS

Article 33. Goods in transit

Subject to Article 43 or unless authorized by applicable international agreements, goods, other than live animals, in transit without transhipment shall not be subject to health measures under these Regulations or detained for public health purposes.

Article 34. Container and container loading areas

  • 1 States Parties shall ensure, as far as practicable, that container shippers use international traffic containers that are kept free from sources of infection or contamination, including vectors and reservoirs, particularly during the course of packing.

  • 2 States Parties shall ensure, as far as practicable, that container loading areas are kept free from sources of infection or contamination, including vectors and reservoirs.

  • 3 Whenever, in the opinion of a State Party, the volume of international container traffic is sufficiently large, the competent authorities shall take all practicable measures consistent with these Regulations, including carrying out inspections, to assess the sanitary condition of container loading areas and containers in order to ensure that the obligations contained in these Regulations are implemented.

  • 4 Facilities for the inspection and isolation of containers shall, as far as practicable, be available at container loading areas.

  • 5 Container consignees and consignors shall make every effort to avoid cross-contamination when multiple-use loading of containers is employed.

PART VI. HEALTH DOCUMENTS

Article 35. General rule

No health documents, other than those provided for under these Regulations or in recommendations issued by WHO, shall be required in international traffic, provided however that this Article shall not apply to travellers seeking temporary or permanent residence, nor shall it apply to document requirements concerning the public health status of goods or cargo in international trade pursuant to applicable international agreements. The competent authority may request travellers to complete contact information forms and questionnaires on the health of travellers, provided that they meet the requirements set out in Article 23.

Article 36. Certificates of vaccination or other prophylaxis

  • 1 Vaccines and prophylaxis for travellers administered pursuant to these Regulations, or to recommendations and certificates relating thereto, shall conform to the provisions of Annex 6 and, when applicable, Annex 7 with regard to specific diseases.

  • 2 A traveller in possession of a certificate of vaccination or other prophylaxis issued in conformity with Annex 6 and, when applicable, Annex 7, shall not be denied entry as a consequence of the disease to which the certificate refers, even if coming from an affected area, unless the competent authority has verifiable indications and/or evidence that the vaccination or other prophylaxis was not effective.

Article 37. Maritime Declaration of Health

  • 1 The master of a ship, before arrival at its first port of call in the territory of a State Party, shall ascertain the state of health on board, and, except when that State Party does not require it, the master shall, on arrival, or in advance of the vessel’s arrival if the vessel is so equipped and the State Party requires such advance delivery, complete and deliver to the competent authority for that port a Maritime Declaration of Health which shall be countersigned by the ship’s surgeon, if one is carried.

  • 2 The master of a ship, or the ship’s surgeon if one is carried, shall supply any information required by the competent authority as to health conditions on board during an international voyage.

  • 3 A Maritime Declaration of Health shall conform to the model provided in Annex 8.

  • 4 A State Party may decide:

    • a) to dispense with the submission of the Maritime Declaration of Health by all arriving ships; or

    • b) to require the submission of the Maritime Declaration of Health under a recommendation concerning ships arriving from affected areas or to require it from ships which might otherwise carry infection or contamination.

    The State Party shall inform shipping operators or their agents of these requirements.

Article 38. Health Part of the Aircraft General Declaration

  • 1 The pilot in command of an aircraft or the pilot’s agent, in flight or upon landing at the first airport in the territory of a State Party, shall, to the best of his or her ability, except when that State Party does not require it, complete and deliver to the competent authority for that airport the Health Part of the Aircraft General Declaration which shall conform to the model specified in Annex 9.

  • 2 The pilot in command of an aircraft or the pilot’s agent shall supply any information required by the State Party as to health conditions on board during an international voyage and any health measure applied to the aircraft.

  • 3 A State Party may decide:

    • a) to dispense with the submission of the Health Part of the Aircraft General Declaration by all arriving aircraft; or

    • b) to require the submission of the Health Part of the Aircraft General Declaration under a recommendation concerning aircraft arriving from affected areas or to require it from aircraft which might otherwise carry infection or contamination.

    The State Party shall inform aircraft operators or their agents of these requirements.

Article 39. Ship sanitation certificates

  • 1 Ship Sanitation Control Exemption Certificates and Ship Sanitation Control Certificates shall be valid for a maximum period of six months. This period may be extended by one month if the inspection or control measures required cannot be accomplished at the port.

  • 2 If a valid Ship Sanitation Control Exemption Certificate or Ship Sanitation Control Certificate is not produced or evidence of a public health risk is found on board a ship, the State Party may proceed as provided in paragraph 1 of Article 27.

  • 3 The certificates referred to in this Article shall conform to the model in Annex 3.

  • 4 Whenever possible, control measures shall be carried out when the ship and holds are empty. In the case of a ship in ballast, they shall be carried out before loading.

  • 5 When control measures are required and have been satisfactorily completed, the competent authority shall issue a Ship Sanitation Control Certificate, noting the evidence found and the control measures taken.

  • 6 The competent authority may issue a Ship Sanitation Control Exemption Certificate at any port specified under Article 20 if it is satisfied that the ship is free of infection and contamination, including vectors and reservoirs. Such a certificate shall normally be issued only if the inspection of the ship has been carried out when the ship and holds are empty or when they contain only ballast or other material, of such a nature or so disposed as to make a thorough inspection of the holds possible.

  • 7 If the conditions under which control measures are carried out are such that, in the opinion of the competent authority for the port where the operation was performed, a satisfactory result cannot be obtained, the competent authority shall make a note to that effect on the Ship Sanitation Control Certificate.

PART VII. CHARGES

Article 40. Charges for health measures regarding travellers

  • 1 Except for travellers seeking temporary or permanent residence, and subject to paragraph 2 of this Article, no charge shall be made by a State Party pursuant to these Regulations for the following measures for the protection of public health:

    • a) any medical examination provided for in these Regulations, or any supplementary examination which may be required by that State Party to ascertain the health status of the traveller examined;

    • b) any vaccination or other prophylaxis provided to a traveller on arrival that is not a published requirement or is a requirement published less than 10 days prior to provision of the vaccination or other prophylaxis;

    • c) appropriate isolation or quarantine requirements of travellers;

    • d) any certificate issued to the traveller specifying the measures applied and the date of application; or

    • e) any health measures applied to baggage accompanying the traveller.

  • 2 State Parties may charge for health measures other than those referred to in paragraph 1 of this Article, including those primarily for the benefit of the traveller.

  • 3 Where charges are made for applying such health measures to travellers under these Regulations, there shall be in each State Party only one tariff for such charges and every charge shall:

    • a) conform to this tariff;

    • b) not exceed the actual cost of the service rendered; and

    • c) be levied without distinction as to the nationality, domicile or residence of the traveller concerned.

  • 4 The tariff, and any amendment thereto, shall be published at least 10 days in advance of any levy thereunder.

  • 5 Nothing in these Regulations shall preclude States Parties from seeking reimbursement for expenses incurred in providing the health measures in paragraph 1 of this Article:

    • a) from conveyance operators or owners with regard to their employees; or

    • b) from applicable insurance sources.

  • 6 Under no circumstances shall travellers or conveyance operators be denied the ability to depart from the territory of a State Party pending payment of the charges referred to in paragraphs 1 or 2 of this Article.

Article 41. Charges for baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels

  • 1 Where charges are made for applying health measures to baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels under these Regulations, there shall be in each State Party only one tariff for such charges and every charge shall:

    • a) conform to this tariff;

    • b) not exceed the actual cost of the service rendered; and

    • c) be levied without distinction as to the nationality, flag, registry or ownership of the baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels concerned. In particular, there shall be no distinction made between national and foreign baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels.

  • 2 The tariff, and any amendment thereto, shall be published at least 10 days in advance of any levy thereunder.

PART VIII. GENERAL PROVISIONS

Article 42. Implementation of health measures

Health measures taken pursuant to these Regulations shall be initiated and completed without delay, and applied in a transparent and non-discriminatory manner.

Article 43. Additional health measures

  • 1 These Regulations shall not preclude States Parties from implementing health measures, in accordance with their relevant national law and obligations under international law, in response to specific public health risks or public health emergencies of international concern, which:

    provided such measures are otherwise consistent with these Regulations.

    Such measures shall not be more restrictive of international traffic and not more invasive or intrusive to persons than reasonably available alternatives that would achieve the appropriate level of health protection.

  • 2 In determining whether to implement the health measures referred to in paragraph 1 of this Article or additional health measures under paragraph 2 of Article 23, paragraph 1 of Article 27, paragraph 2 of Article 28 and paragraph 2(c) of Article 31, States Parties shall base their determinations upon:

    • a) scientific principles;

    • b) available scientific evidence of a risk to human health, or where such evidence is insufficient, the available information including from WHO and other relevant intergovernmental organizations and international bodies; and

    • c) any available specific guidance or advice from WHO.

  • 3 A State Party implementing additional health measures referred to in paragraph 1 of this Article which significantly interfere with international traffic shall provide to WHO the public health rationale and relevant scientific information for it. WHO shall share this information with other States Parties and shall share information regarding the health measures implemented. For the purpose of this Article, significant interference generally means refusal of entry or departure of international travellers, baggage, cargo, containers, conveyances, goods, and the like, or their delay, for more than 24 hours.

  • 4 After assessing information provided pursuant to paragraph 3 and 5 of this Article and other relevant information, WHO may request that the State Party concerned reconsider the application of the measures.

  • 5 A State Party implementing additional health measures referred to in paragraphs 1 and 2 of this Article that significantly interfere with international traffic shall inform WHO, within 48 hours of implementation, of such measures and their health rationale unless these are covered by a temporary or standing recommendation.

  • 6 A State Party implementing a health measure pursuant to paragraph 1 or 2 of this Article shall within three months review such a measure taking into account the advice of WHO and the criteria in paragraph 2 of this Article.

  • 7 Without prejudice to its rights under Article 56, any State Party impacted by a measure taken pursuant to paragraph 1 or 2 of this Article may request the State Party implementing such a measure to consult with it. The purpose of such consultations is to clarify the scientific information and public health rationale underlying the measure and to find a mutually acceptable solution.

  • 8 The provisions of this Article may apply to implementation of measures concerning travellers taking part in mass congregations.

Article 44. Collaboration and assistance

  • 1 States Parties shall undertake to collaborate with each other, to the extent possible, in:

    • a) the detection and assessment of, and response to, events as provided under these Regulations;

    • b) the provision or facilitation of technical cooperation and logistical support, particularly in the development, strengthening and maintenance of the public health capacities required under these Regulations;

    • c) the mobilization of financial resources to facilitate implementation of their obligations under these Regulations; and

    • d) the formulation of proposed laws and other legal and administrative provisions for the implementation of these Regulations.

  • 2 WHO shall collaborate with States Parties, upon request, to the extent possible, in:

    • a) the evaluation and assessment of their public health capacities in order to facilitate the effective implementation of these Regulations;

    • b) the provision or facilitation of technical cooperation and logistical support to States Parties; and

    • c) the mobilization of financial resources to support developing countries in building, strengthening and maintaining the capacities provided for in Annex 1.

  • 3 Collaboration under this Article may be implemented through multiple channels, including bilaterally, through regional networks and the WHO regional offices, and through intergovernmental organizations and international bodies.

Article 45. Treatment of personal data

  • 1 Health information collected or received by a State Party pursuant to these Regulations from another State Party or from WHO which refers to an identified or identifiable person shall be kept confidential and processed anonymously as required by national law.

  • 2 Notwithstanding paragraph 1, States Parties may disclose and process personal data where essential for the purposes of assessing and managing a public health risk, but State Parties, in accordance with national law, and WHO must ensure that the personal data are:

    • a) processed fairly and lawfully, and not further processed in a way incompatible with that purpose;

    • b) adequate, relevant and not excessive in relation to that purpose;

    • c) accurate and, where necessary, kept up to date; every reasonable step must be taken to ensure that data which are inaccurate or incomplete are erased or rectified; and

    • d) not kept longer than necessary.

  • 3 Upon request, WHO shall as far as practicable provide an individual with his or her personal data referred to in this Article in an intelligible form, without undue delay or expense and, when necessary, allow for correction.

Article 46. Transport and handling of biological substances, reagents and materials for diagnostic purposes

States Parties shall, subject to national law and taking into account relevant international guidelines, facilitate the transport, entry, exit, processing and disposal of biological substances and diagnostic specimens, reagents and other diagnostic materials for verification and public health response purposes under these Regulations.

PART IX. THE IHR ROSTER OF EXPERTS, THE EMERGENCY COMMITTEE AND THE REVIEW COMMITTEE

CHAPTER I. THE IHR ROSTER OF EXPERTS

Article 47. Composition

The Director-General shall establish a roster composed of experts in all relevant fields of expertise (hereinafter the “IHR Expert Roster’’). The Director-General shall appoint the members of the IHR Expert Roster in accordance with the WHO Regulations for Expert Advisory Panels and Committees (hereinafter the “WHO Advisory Panel Regulations’’), unless otherwise provided in these Regulations. In addition, the Director-General shall appoint one member at the request of each State Party and, where appropriate, experts proposed by relevant intergovernmental and regional economic integration organizations. Interested States Parties shall notify the Director-General of the qualifications and fields of expertise of each of the experts they propose for membership. The Director-General shall periodically inform the States Parties, and relevant intergovernmental and regional economic integration organizations, of the composition of the IHR Expert Roster.

CHAPTER II. THE EMERGENCY COMMITTEE

Article 48. Terms of reference and composition

  • 1 The Director-General shall establish an Emergency Committee that at the request of the Director-General shall provide its views on:

    • a) whether an event constitutes a public health emergency of international concern;

    • b) the termination of a public health emergency of international concern; and

    • c) the proposed issuance, modification, extension or termination of temporary recommendations.

  • 2 The Emergency Committee shall be composed of experts selected by the Director-General from the IHR Expert Roster and, when appropriate, other expert advisory panels of the Organization. The Director-General shall determine the duration of membership with a view to ensuring its continuity in the consideration of a specific event and its consequences. The Director-General shall select the members of the Emergency Committee on the basis of the expertise and experience required for any particular session and with due regard to the principles of equitable geographical representation. At least one member of the Emergency Committee should be an expert nominated by a State Party within whose territory the event arises.

  • 3 The Director-General may, on his or her own initiative or at the request of the Emergency Committee, appoint one or more technical experts to advise the Committee.

Article 49. Procedure

  • 1 The Director-General shall convene meetings of the Emergency Committee by selecting a number of experts from among those referred to in paragraph 2 of Article 48, according to the fields of expertise and experience most relevant to the specific event that is occurring. For the purpose of this Article, “meetings” of the Emergency Committee may include teleconferences, videoconferences or electronic communications.

  • 2 The Director-General shall provide the Emergency Committee with the agenda and any relevant information concerning the event, including information provided by the States Parties, as well as any temporary recommendation that the Director-General proposes for issuance.

  • 3 The Emergency Committee shall elect its Chairperson and prepare following each meeting a brief summary report of its proceedings and deliberations, including any advice on recommendations..

  • 4 The Director-General shall invite the State Party in whose territory the event arises to present its views to the Emergency Committee. To that effect, the Director-General shall notify to it the dates and the agenda of the meeting of the Emergency Committee with as much advance notice as necessary. The State Party concerned, however, may not seek a postponement of the meeting of the Emergency Committee for the purpose of presenting its views thereto.

  • 5 The views of the Emergency Committee shall be forwarded to the Director-General for consideration. The Director-General shall make the final determination on these matters.

  • 6 The Director-General shall communicate to States Parties the determination and the termination of a public health emergency of international concern, any health measure taken by the State Party concerned, any temporary recommendation, and the modification, extension and termination of such recommendations, together with the views of the Emergency Committee. The Director-General shall inform conveyance operators through States Parties and the relevant international agencies of such temporary recommendations, including their modification, extension or termination. The Director-General shall subsequently make such information and recommendations available to the general public.

  • 7 States Parties in whose territories the event has occurred may propose to the Director-General the termination of a public health emergency of international concern and/or the temporary recommendations, and may make a presentation to that effect to the Emergency Committee.

CHAPTER III. THE REVIEW COMMITTEE

Article 50. Terms of reference and composition

  • 1 The Director-General shall establish a Review Committee, which shall carry out the following functions:

    • a) make technical recommendations to the Director-General regarding amendments to these Regulations;

    • b) provide technical advice to the Director-General with respect to standing recommendations, and any modifications or termination thereof;

    • c) provide technical advice to the Director-General on any matter referred to it by the Director-General regarding the functioning of these Regulations.

  • 2 The Review Committee shall be considered an expert committee and shall be subject to the WHO Advisory Panel Regulations, unless otherwise provided in this Article.

  • 3 The Members of the Review Committee shall be selected and appointed by the Director-General from among the persons serving on the IHR Expert Roster and, when appropriate, other expert advisory panels of the Organization.

  • 4 The Director-General shall establish the number of members to be invited to a meeting of the Review Committee, determine its date and duration, and convene the Committee.

  • 5 The Director-General shall appoint members to the Review Committee for the duration of the work of a session only.

  • 6 The Director-General shall select the members of the Review Committee on the basis of the principles of equitable geographical representation, gender balance, a balance of experts from developed and developing countries, representation of a diversity of scientific opinion, approaches and practical experience in various parts of the world, and an appropriate interdisciplinary balance.

Article 51. Conduct of business

  • 1 Decisions of the Review Committee shall be taken by a majority of the members present and voting.

  • 2 The Director-General shall invite Member States, the United Nations and its specialized agencies and other relevant intergovernmental organizations or nongovernmental organizations in official relations with WHO to designate representatives to attend the Committee sessions. Such representatives may submit memoranda and, with the consent of the Chairperson, make statements on the subjects under discussion. They shall not have the right to vote.

Article 52. Reports

  • 1 For each session, the Review Committee shall draw up a report setting forth the Committee’s views and advice. This report shall be approved by the Review Committee before the end of the session. Its views and advice shall not commit the Organization and shall be formulated as advice to the Director-General. The text of the report may not be modified without the Committee’s consent.

  • 2 If the Review Committee is not unanimous in its findings, any member shall be entitled to express his or her dissenting professional views in an individual or group report, which shall state the reasons why a divergent opinion is held and shall form part of the Committee’s report.

  • 3 The Review Committee’s report shall be submitted to the Director-General, who shall communicate its views and advice to the Health Assembly or the Executive Board for their consideration and action.

Article 53. Procedures for standing recommendations

When the Director-General considers that a standing recommendation is necessary and appropriate for a specific public health risk, the Director-General shall seek the views of the Review Committee. In addition to the relevant paragraphs of Articles 50 to 52, the following provisions shall apply:

  • a) proposals for standing recommendations, their modification or termination may be submitted to the Review Committee by the Director-General or by States Parties through the Director-General;

  • b) any State Party may submit relevant information for consideration by the Review Committee;

  • c) the Director-General may request any State Party, intergovernmental organization or nongovernmental organization in official relations with WHO to place at the disposal of the Review Committee information in its possession concerning the subject of the proposed standing recommendation as specified by the Review Committee;

  • d) the Director-General may, at the request of the Review Committee or on the Director-General’s own initiative, appoint one or more technical experts to advise the Review Committee. They shall not have the right to vote;

  • e) any report containing the views and advice of the Review Committee regarding standing recommendations shall be forwarded to the Director-General for consideration and decision. The Director-General shall communicate the Review Committee’s views and advice to the Health Assembly;

  • f) the Director-General shall communicate to States Parties any standing recommendation, as well as the modifications or termination of such recommendations, together with the views of the Review Committee;

  • g) standing recommendations shall be submitted by the Director-General to the subsequent Health Assembly for its consideration.

PART X. FINAL PROVISIONS

Article 54. Reporting and review

  • 1 States Parties and the Director-General shall report to the Health Assembly on the implementation of these Regulations as decided by the Health Assembly.

  • 2 The Health Assembly shall periodically review the functioning of these Regulations. To that end it may request the advice of the Review Committee, through the Director-General. The first such review shall take place no later than five years after the entry into force of these Regulations.

  • 3 WHO shall periodically conduct studies to review and evaluate the functioning of Annex 2. The first such review shall commence no later than one year after the entry into force of these Regulations. The results of such reviews shall be submitted to the Health Assembly for its consideration, as appropriate.

Article 55. Amendments

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 Amendments to these Regulations may be proposed by any State Party or by the Director-General. Such proposals for amendments shall be submitted to the Health Assembly for its consideration.

  • 2 The text of any proposed amendment shall be communicated to all States Parties by the Director-General at least four months before the Health Assembly at which it is proposed for consideration.

  • 3 Amendments to these Regulations adopted by the Health Assembly pursuant to this Article shall come into force for all States Parties on the same terms, and subject to the same rights and obligations, as provided for in Article 22 of the Constitution of WHO and Articles 59 to 64 of these Regulations.

Article 56. Settlement of disputes

  • 1 In the event of a dispute between two or more States Parties concerning the interpretation or application of these Regulations, the States Parties concerned shall seek in the first instance to settle the dispute through negotiation or any other peaceful means of their own choice, including good offices, mediation or conciliation. Failure to reach agreement shall not absolve the parties to the dispute from the responsibility of continuing to seek to resolve it.

  • 2 In the event that the dispute is not settled by the means described under paragraph 1 of this Article, the States Parties concerned may agree to refer the dispute to the Director-General, who shall make every effort to settle it.

  • 3 A State Party may at any time declare in writing to the Director-General that it accepts arbitration as compulsory with regard to all disputes concerning the interpretation or application of these Regulations to which it is a party or with regard to a specific dispute in relation to any other State Party accepting the same obligation. The arbitration shall be conducted in accordance with the Permanent Court of Arbitration Optional Rules for Arbitrating Disputes between Two States applicable at the time a request for arbitration is made. The States Parties that have agreed to accept arbitration as compulsory shall accept the arbitral award as binding and final. The Director-General shall inform the Health Assembly regarding such action as appropriate.

  • 4 Nothing in these Regulations shall impair the rights of States Parties under any international agreement to which they may be parties to resort to the dispute settlement mechanisms of other intergovernmental organizations or established under any international agreement.

  • 5 In the event of a dispute between WHO and one or more States Parties concerning the interpretation or application of these Regulations, the matter shall be submitted to the Health Assembly.

Article 57. Relationship with other international agreements

  • 1 States Parties recognize that the IHR and other relevant international agreements should be interpreted so as to be compatible. The provisions of the IHR shall not affect the rights and obligations of any State Party deriving from other international agreements.

  • 2 Subject to paragraph 1 of this Article, nothing in these Regulations shall prevent States Parties having certain interests in common owing to their health, geographical, social or economic conditions, from concluding special treaties or arrangements in order to facilitate the application of these Regulations, and in particular with regard to:

    • a) the direct and rapid exchange of public health information between neighbouring territories of different States;

    • b) the health measures to be applied to international coastal traffic and to international traffic in waters within their jurisdiction;

    • c) the health measures to be applied in contiguous territories of different States at their common frontier;

    • d) arrangements for carrying affected persons or affected human remains by means of transport specially adapted for the purpose; and

    • e) deratting, disinsection, disinfection, decontamination or other treatment designed to render goods free of disease-causing agents.

  • 3 Without prejudice to their obligations under these Regulations, States Parties that are members of a regional economic integration organization shall apply in their mutual relations the common rules in force in that regional economic integration organization.

Article 58. International sanitary agreements and regulations

  • 1 These Regulations, subject to the provisions of Article 62 and the exceptions hereinafter provided, shall replace as between the States bound by these Regulations and as between these States and WHO, the provisions of the following international sanitary agreements and regulations:

    • a) International Sanitary Convention, signed in Paris, 21 June 1926;

    • b) International Sanitary Convention for Aerial Navigation, signed at The Hague, 12 April 1933;

    • c) International Agreement for dispensing with Bills of Health, signed in Paris, 22 December 1934;

    • d) International Agreement for dispensing with Consular Visas on Bills of Health, signed in Paris, 22 December 1934;

    • e) Convention modifying the International Sanitary Convention of 21 June 1926, signed in Paris, 31 October 1938;

    • f) International Sanitary Convention, 1944, modifying the International Sanitary Convention of 21 June 1926, opened for signature in Washington, 15 December 1944;

    • g) International Sanitary Convention for Aerial Navigation, 1944, modifying the International Sanitary Convention of 12 April 1933, opened for signature in Washington, 15 December 1944;

    • h) Protocol of 23 April 1946 to prolong the International Sanitary Convention, 1944, signed in Washington;

    • i) Protocol of 23 April 1946 to prolong the International Sanitary Convention for Aerial Navigation, 1944, signed in Washington;

    • j) International Sanitary Regulations, 1951, and the Additional Regulations of 1955, 1956, 1960, 1963 and 1965; and

    • k) the International Health Regulations of 1969 and the amendments of 1973 and 1981.

  • 2 The Pan American Sanitary Code, signed at Havana, 14 November 1924, shall remain in force with the exception of Articles 2, 9, 10, 11, 16 to 53 inclusive, 61 and 62, to which the relevant part of paragraph 1 of this Article shall apply.

Article 59. Entry into force; period for rejection or reservations

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 The period provided in execution of Article 22 of the Constitution of WHO for rejection of, or reservation to, these Regulations or an amendment thereto, shall be 18 months from the date of the notification by the Director-General of the adoption of these Regulations or of an amendment to these Regulations by the Health Assembly. Any rejection or reservation received by the Director-General after the expiry of that period shall have no effect.

  • 2 These Regulations shall enter into force 24 months after the date of notification referred to in paragraph 1 of this Article, except for:

    • a) a State that has rejected these Regulations or an amendment thereto in accordance with Article 61;

    • b) a State that has made a reservation, for which these Regulations shall enter into force as provided in Article 62;

    • c) a State that becomes a Member of WHO after the date of the notification by the Director-General referred to in paragraph 1 of this Article, and which is not already a party to these Regulations, for which these Regulations shall enter into force as provided in Article 60; and

    • d) a State not a Member of WHO that accepts these Regulations, for which they shall enter into force in accordance with paragraph 1 of Article 64.

  • 3 If a State is not able to adjust its domestic legislative and administrative arrangements fully with these Regulations within the period set out in paragraph 2 of this Article, that State shall submit within the period specified in paragraph 1 of this Article a declaration to the Director-General regarding the outstanding adjustments and achieve them no later than 12 months after the entry into force of these Regulations for that State Party.

Article 60. New Member States of WHO

Any State which becomes a Member of WHO after the date of the notification by the Director-General referred to in paragraph 1 of Article 59, and which is not already a party to these Regulations, may communicate its rejection of, or any reservation to, these Regulations within a period of twelve months from the date of the notification to it by the Director-General after becoming a Member of WHO. Unless rejected, these Regulations shall enter into force with respect to that State, subject to the provisions of Articles 62 and 63, upon expiry of that period. In no case shall these Regulations enter into force in respect to that State earlier than 24 months after the date of notification referred to in paragraph 1 of Article 59.

Article 61. Rejection

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

If a State notifies the Director-General of its rejection of these Regulations or of an amendment thereto within the period provided in paragraph 1 of Article 59, these Regulations or the amendment concerned shall not enter into force with respect to that State. Any international sanitary agreement or regulations listed in Article 58 to which such State is already a party shall remain in force as far as such State is concerned.

Article 62. Reservations

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 States may make reservations to these Regulations in accordance with this Article. Such reservations shall not be incompatible with the object and purpose of these Regulations.

  • 2 Reservations to these Regulations shall be notified to the Director-General in accordance with paragraph 1 of Article 59 and Article 60, paragraph 1 of Article 63 or paragraph 1 of Article 64, as the case may be. A State not a Member of WHO shall notify the Director-General of any reservation with its notification of acceptance of these Regulations. States formulating reservations should provide the Director-General with reasons for the reservations.

  • 3 A rejection in part of these Regulations shall be considered as a reservation.

  • 4 The Director-General shall, in accordance with paragraph 2 of Article 65, issue notification of each reservation received pursuant to paragraph 2 of this Article. The Director-General shall:

    • a) if the reservation was made before the entry into force of these Regulations, request those Member States that have not rejected these Regulations to notify him or her within six months of any objection to the reservation, or

    • b) if the reservation was made after the entry into force of these Regulations, request States Parties to notify him or her within six months of any objection to the reservation.

    States objecting to a reservation should provide the Director-General with reasons for the objection.

  • 5 After this period, the Director-General shall notify all States Parties of the objections he or she has received with regard to reservations. Unless by the end of six months from the date of the notification referred to in paragraph 4 of this Article a reservation has been objected to by one-third of the States referred to in paragraph 4 of this Article, it shall be deemed to be accepted and these Regulations shall enter into force for the reserving State, subject to the reservation.

  • 6 If at least one-third of the States referred to in paragraph 4 of this Article object to the reservation by the end of six months from the date of the notification referred to in paragraph 4 of this Article, the Director-General shall notify the reserving State with a view to its considering withdrawing the reservation within three months from the date of the notification by the Director-General.

  • 7 The reserving State shall continue to fulfil any obligations corresponding to the subject matter of the reservation, which the State has accepted under any of the international sanitary agreements or regulations listed in Article 58.

  • 8 If the reserving State does not withdraw the reservation within three months from the date of the notification by the Director-General referred to in paragraph 6 of this Article, the Director-General shall seek the view of the Review Committee if the reserving State so requests. The Review Committee shall advise the Director-General as soon as possible and in accordance with Article 50 on the practical impact of the reservation on the operation of these Regulations.

  • 9 The Director-General shall submit the reservation, and the views of the Review Committee if applicable, to the Health Assembly for its consideration. If the Health Assembly, by a majority vote, objects to the reservation on the ground that it is incompatible with the object and purpose of these Regulations, the reservation shall not be accepted and these Regulations shall enter into force for the reserving State only after it withdraws its reservation pursuant to Article 63. If the Health Assembly accepts the reservation, these Regulations shall enter into force for the reserving State, subject to its reservation.

Article 63. Withdrawal of rejection and reservation

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 A rejection made under Article 61 may at any time be withdrawn by a State by notifying the Director-General. In such cases, these Regulations shall enter into force with regard to that State upon receipt by the Director-General of the notification, except where the State makes a reservation when withdrawing its rejection, in which case these Regulations shall enter into force as provided in Article 62. In no case shall these Regulations enter into force in respect to that State earlier than 24 months after the date of notification referred to in paragraph 1 of Article 59.

  • 2 The whole or part of any reservation may at any time be withdrawn by the State Party concerned by notifying the Director-General. In such cases, the withdrawal will be effective from the date of receipt by the Director-General of the notification.

Article 64. States not Members of WHO

  • 1 Any State not a Member of WHO, which is a party to any international sanitary agreement or regulations listed in Article 58 or to which the Director-General has notified the adoption of these Regulations by the World Health Assembly, may become a party hereto by notifying its acceptance to the Director-General and, subject to the provisions of Article 62, such acceptance shall become effective upon the date of entry into force of these Regulations, or, if such acceptance is notified after that date, three months after the date of receipt by the Director-General of the notification of acceptance.

  • 2 Any State not a Member of WHO which has become a party to these Regulations may at any time withdraw from participation in these Regulations, by means of a notification addressed to the Director-General which shall take effect six months after the Director-General has received it. The State which has withdrawn shall, as from that date, resume application of the provisions of any international sanitary agreement or regulations listed in Article 58 to which it was previously a party.

Article 65. Notifications by the Director-General

  • 1 The Director-General shall notify all States Members and Associate Members of WHO, and also other parties to any international sanitary agreement or regulations listed in Article 58, of the adoption by the Health Assembly of these Regulations.

  • 2 The Director-General shall also notify these States, as well as any other State which has become a party to these Regulations or to any amendment to these Regulations, of any notification received by WHO under Articles 60 to 64 respectively, as well as of any decision taken by the Health Assembly under Article 62.

Article 66. Authentic texts

  • 1 The Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts of these Regulations shall be equally authentic. The original texts of these Regulations shall be deposited with WHO.

  • 2 The Director-General shall send, with the notification provided in paragraph 1 of Article 59, certified copies of these Regulations to all Members and Associate Members, and also to other parties to any of the international sanitary agreements or regulations listed in Article 58.

  • 3 Upon the entry into force of these Regulations, the Director-General shall deliver certified copies thereof to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations.

Annex 1

A. Core capacity requirements for surveillance and response

  • 1 States Parties shall utilize existing national structures and resources to meet their core capacity requirements under these Regulations, including with regard to:

    • a) their surveillance, reporting, notification, verification, response and collaboration activities; and

    • b) their activities concerning designated airports, ports and ground crossings.

  • 2 Each State Party shall assess, within two years following the entry into force of these Regulations for that State Party, the ability of existing national structures and resources to meet the minimum requirements described in this Annex. As a result of such assessment, States Parties shall develop and implement plans of action to ensure that these core capacities are present and functioning throughout their territories as set out in paragraph 1 of Article 5 and paragraph 1 of Article 13.

  • 3 States Parties and WHO shall support assessments, planning and implementation processes under this Annex.

  • 4 At the local community level and/or primary public health response level

    The capacities:

    • a) to detect events involving disease or death above expected levels for the particular time and place in all areas within the territory of the State Party; and

    • b) to report all available essential information immediately to the appropriate level of health-care response. At the community level, reporting shall be to local community health-care institutions or the appropriate health personnel. At the primary public health response level, reporting shall be to the intermediate or national response level, depending on organizational structures. For the purposes of this Annex, essential information includes the following: clinical descriptions, laboratory results, sources and type of risk, numbers of human cases and deaths, conditions affecting the spread of the disease and the health measures employed; and

    • c) to implement preliminary control measures immediately.

  • 5 At the intermediate public health response levels

    The capacities:

    • a) to confirm the status of reported events and to support or implement additional control measures; and

    • b) to assess reported events immediately and, if found urgent, to report all essential information to the national level. For the purposes of this Annex, the criteria for urgent events include serious public health impact and/or unusual or unexpected nature with high potential for spread.

  • 6 At the national level

    Assessment and notification.

    The capacities:

    • a) to assess all reports of urgent events within 48 hours; and

    • b) to notify WHO immediately through the National IHR Focal Point when the assessment indicates the event is notifiable pursuant to paragraph 1 of Article 6 and Annex 2 and to inform WHO as required pursuant to Article 7 and paragraph 2 of Article 9.

    Public health response.

    The capacities:

    • a) to determine rapidly the control measures required to prevent domestic and international spread;

    • b) to provide support through specialized staff, laboratory analysis of samples (domestically or through collaborating centres) and logistical assistance (e.g. equipment, supplies and transport);

    • c) to provide on-site assistance as required to supplement local investigations;

    • d) to provide a direct operational link with senior health and other officials to approve rapidly and implement containment and control measures;

    • e) to provide direct liaison with other relevant government ministries;

    • f) to provide, by the most efficient means of communication available, links with hospitals, clinics, airports, ports, ground crossings, laboratories and other key operational areas for the dissemination of information and recommendations received from WHO regarding events in the State Party’s own territory and in the territories of other States Parties;

    • g) to establish, operate and maintain a national public health emergency response plan, including the creation of multidisciplinary/multisectoral teams to respond to events that may constitute a public health emergency of international concern; and

    • h) to provide the foregoing on a 24-hour basis.

B. Core capacity requirements for designated airports, ports and ground crossings

  • 1 At all times

    The capacities:

    • a) to provide access to (i) an appropriate medical service including diagnostic facilities located so as to allow the prompt assessment and care of ill travellers, and (ii) adequate staff, equipment and premises;

    • b) to provide access to equipment and personnel for the transport of ill travellers to an appropriate medical facility;

    • c) to provide trained personnel for the inspection of conveyances;

    • d) to ensure a safe environment for travellers using point of entry facilities, including potable water supplies, eating establishments, flight catering facilities, public washrooms, appropriate solid and liquid waste disposal services and other potential risk areas, by conducting inspection programmes, as appropriate; and

    • e) to provide as far as practicable a programme and trained personnel for the control of vectors and reservoirs in and near points of entry.

  • 2 For responding to events that may constitute a public health emergency of international concern

    The capacities:

    • a) to provide appropriate public health emergency response by establishing and maintaining a public health emergency contingency plan, including the nomination of a coordinator and contact points for relevant point of entry, public health and other agencies and services;

    • b) to provide assessment of and care for affected travellers or animals by establishing arrangements with local medical and veterinary facilities for their isolation, treatment and other support services that may be required;

    • c) to provide appropriate space, separate from other travellers, to interview suspect or affected persons;

    • d) to provide for the assessment and, if required, quarantine of suspect travellers, preferably in facilities away from the point of entry;

    • e) to apply recommended measures to disinsect, derat, disinfect, decontaminate or otherwise treat baggage, cargo, containers, conveyances, goods or postal parcels including, when appropriate, at locations specially designated and equipped for this purpose;

    • f) to apply entry or exit controls for arriving and departing travellers; and

    • g) to provide access to specially designated equipment, and to trained personnel with appropriate personal protection, for the transfer of travellers who may carry infection or contamination.

Annex 2. Decision Instrument for the assessment and notification of events that may constitute a public health emergency of international concern

Annex 4. Technical requirements pertaining to conveyances and conveyance operators

Section A. Conveyance operators

  • 1 Conveyance operators shall facilitate:

    • a) inspections of the cargo, containers and conveyance;

    • b) medical examinations of persons on board;

    • c) application of other health measures under these Regulations; and

    • d) provision of relevant public health information requested by the State Party.

  • 2 Conveyance operators shall provide to the competent authority a valid Ship Sanitation Control Exemption Certificate or a Ship Sanitation Control Certificate or a Maritime Declaration of Health, or the Health Part of an Aircraft General Declaration, as required under these Regulations.

Section B. Conveyances

  • 1 Control measures applied to baggage, cargo, containers, conveyances and goods under these Regulations shall be carried out so as to avoid as far as possible injury or discomfort to persons or damage to the baggage, cargo, containers, conveyances and goods. Whenever possible and appropriate, control measures shall be applied when the conveyance and holds are empty.

  • 2 States Parties shall indicate in writing the measures applied to cargo, containers or conveyances, the parts treated, the methods employed, and the reasons for their application. This information shall be provided in writing to the person in charge of an aircraft and, in case of a ship, on the Ship Sanitation Control Certificate. For other cargo, containers or conveyances, States Parties shall issue such information in writing to consignors, consignees, carriers, the person in charge of the conveyance or their respective agents.

Annex 5. Specific measures for vector-borne diseases

  • 1 WHO shall publish, on a regular basis, a list of areas where disinsection or other vector control measures are recommended for conveyances arriving from these areas. Determination of such areas shall be made pursuant to the procedures regarding temporary or standing recommendations, as appropriate..

  • 2 Every conveyance leaving a point of entry situated in an area where vector control is recommended should be disinsected and kept free of vectors. When there are methods and materials advised by the Organization for these procedures, these should be employed. The presence of vectors on board conveyances and the control measures used to eradicate them shall be included:

    • a) in the case of aircraft, in the Health Part of the Aircraft General Declaration, unless this part of the Declaration is waived by the competent authority at the airport of arrival;

    • b) in the case of ships, on the Ship Sanitation Control Certificates; and

    • c) in the case of other conveyances, on a written proof of treatment issued to the consignor, consignee, carrier, the person in charge of the conveyance or their agent, respectively.

  • 3 States Parties should accept disinsecting, deratting and other control measures for conveyances applied by other States if methods and materials advised by the Organization have been applied.

  • 4 States Parties shall establish programmes to control vectors that may transport an infectious agent that constitutes a public health risk to a minimum distance of 400 metres from those areas of point of entry facilities that are used for operations involving travellers, conveyances, containers, cargo and postal parcels, with extension of the minimum distance if vectors with a greater range are present.

  • 5 If a follow-up inspection is required to determine the success of the vector control measures applied, the competent authorities for the next known port or airport of call with a capacity to make such an inspection shall be informed of this requirement in advance by the competent authority advising such follow-up. In the case of ships, this shall be noted on the Ship Sanitation Control Certificate.

  • 6 A conveyance may be regarded as suspect and should be inspected for vectors and reservoirs if:

    • a) it has a possible case of vector-borne disease on board;

    • b) a possible case of vector-borne disease has occurred on board during an international voyage; or

    • c) it has left an affected area within a period of time where on-board vectors could still carry disease.

  • 7 A State Party should not prohibit the landing of an aircraft or berthing of a ship in its territory if the control measures provided for in paragraph 3 of this Annex or otherwise recommended by the Organization are applied. However, aircraft or ships coming from an affected area may be required to land at airports or divert to another port specified by the State Party for that purpose.

  • 8 A State Party may apply vector control measures to a conveyance arriving from an area affected by a vector-borne disease if the vectors for the foregoing disease are present in its territory.

Annex 6. Vaccination, prophylaxis and related certificate

  • 1 Vaccines or other prophylaxis specified in Annex 7 or recommended under these Regulations shall be of suitable quality; those vaccines and prophylaxis designated by WHO shall be subject to its approval. Upon request, the State Party shall provide to WHO appropriate evidence of the suitability of vaccines and prophylaxis administered within its territory under these Regulations.

  • 2 Persons undergoing vaccination or other prophylaxis under these Regulations shall be provided with an international certificate of vaccination or prophylaxis (hereinafter the “certificate’’) in the form specified in this Annex. No departure shall be made from the model of the certificate specified in this Annex.

  • 3 Certificates under this Annex are valid only if the vaccine or prophylaxis used has been approved by WHO.

  • 4 Certificates must be signed in the hand of the clinician, who shall be a medical practitioner or other authorized health worker, supervising the administration of the vaccine or prophylaxis. The certificate must also bear the official stamp of the administering centre; however, this shall not be an accepted substitute for the signature.

  • 5 Certificates shall be fully completed in English or in French. They may also be completed in another language, in addition to either English or French.

  • 6 Any amendment of this certificate, or erasure, or failure to complete any part of it, may render it invalid

  • 7 Certificates are individual and shall in no circumstances be used collectively. Separate certificates shall be issued for children.

  • 8 A parent or guardian shall sign the certificate when the child is unable to write. The signature of an illiterate shall be indicated in the usual manner by the person’s mark and the indication by another that this is the mark of the person concerned.

  • 9 If the supervising clinician is of the opinion that the vaccination or prophylaxis is contraindicated on medical grounds, the supervising clinician shall provide the person with reasons, written in English or French, and where appropriate in another language in addition to English or French, underlying that opinion, which the competent authorities on arrival should take into account. The supervising clinician and competent authorities shall inform such persons of any risk associated with non-vaccination and with the non-use of prophylaxis in accordance with paragraph 4 of Article 23.

  • 10 An equivalent document issued by the Armed Forces to an active member of those Forces shall be accepted in lieu of an international certificate in the form shown in this Annex if:

    • a) it embodies medical information substantially the same as that required by such form; and

    • b) it contains a statement in English or in French and where appropriate in another language in addition to English or French recording the nature and date of the vaccination or prophylaxis and to the effect that it is issued in accordance with this paragraph.

Bijlage 10000057574.png

Vaccine or prophylaxis

Date

Signature and professional status of supervising clinician

Manufacturer and batch No. of vaccine or prophylaxis

Certificate valid from ....... until ............

Official stamp of administe-ring centre

1.

         

2.

         

This certificate is valid only if the vaccine or prophylaxis used has been approved by the World Health Organization.

This certificate must be signed in the hand of the clinician, who shall be a medical practitioner or other authorized health worker, supervising the administration of the vaccine or prophylaxis. The certificate must also bear the official stamp of the administering centre; however, this shall not be an accepted substitute for the signature.

Any amendment of this certificate, or erasure, or failure to complete any part of it, may render it invalid.

The validity of this certificate shall extend until the date indicated for the particular vaccination or prophylaxis. The certificate shall be fully completed in English or in French. The certificate may also be completed in another language on the same document, in addition to either English or French.

Annex 7. Requirements concerning vaccination or prophylaxis for specific diseases

  • 1. In addition to any recommendation concerning vaccination or prophylaxis, the following diseases are those specifically designated under these Regulations for which proof of vaccination or prophylaxis may be required for travellers as a condition of entry to a State Party:

    Vaccination against yellow fever.

  • 2. Recommendations and requirements for vaccination against yellow fever:

    • a) For the purpose of this Annex:

      • (i) the incubation period of yellow fever is six days;

      • (ii) yellow fever vaccines approved by WHO provide protection against infection starting 10 days following the administration of the vaccine;

      • (iii) this protection continues for the life of the person vaccinated; and

      • (iv) the validity of a certificate of vaccination against yellow fever shall extend for the life of the person vaccinated, beginning 10 days after the date of vaccination.

    • b) Vaccination against yellow fever may be required of any traveller leaving an area where the Organization has determined that a risk of yellow fever transmission is present.

    • c) If a traveller is in possession of a certificate of vaccination against yellow fever which is not yet valid, the traveller may be permitted to depart, but the provisions of paragraph 2(h) of this Annex may be applied on arrival.

    • d) A traveller in possession of a valid certificate of vaccination against yellow fever shall not be treated as suspect, even if coming from an area where the Organization has determined that a risk of yellow fever transmission is present.

    • e) In accordance with paragraph 1 of Annex 6 the yellow fever vaccine used must be approved by the Organization.

    • f) States Parties shall designate specific yellow fever vaccination centres within their territories in order to ensure the quality and safety of the procedures and materials employed.

    • g) Every person employed at a point of entry in an area where the Organization has determined that a risk of yellow fever transmission is present, and every member of the crew of a conveyance using any such point of entry, shall be in possession of a valid certificate of vaccination against yellow fever.

    • h) A State Party, in whose territory vectors of yellow fever are present, may require a traveller from an area where the Organization has determined that a risk of yellow fever transmission is present, who is unable to produce a valid certificate of vaccination against yellow fever, to be quarantined until the certificate becomes valid, or until a period of not more than six days, reckoned from the date of last possible exposure to infection, has elapsed, whichever occurs first.

    • i) Travellers who possess an exemption from yellow fever vaccination, signed by an authorized medical officer or an authorized health worker, may nevertheless be allowed entry, subject to the provisions of the foregoing paragraph of this Annex and to being provided with information regarding protection from yellow fever vectors. Should the travellers not be quarantined, they may be required to report any feverish or other symptoms to the competent authority and be placed under surveillance.

Vertaling : NL

Herziening van de Internationale Gezondheidsregeling

De achtenvijftigste Wereldgezondheidsvergadering,

In overweging genomen hebbend het ontwerp van de herziene Internationale Gezondheidsregeling,

Gelet op de artikelen 2, onderdeel k, 21, onderdeel a, en 22 van het Statuut van de Wereldgezondheidsorganisatie,

Herinnerend aan verwijzingen naar de noodzaak de Internationale Gezondheidsregeling te herzien en te actualiseren als vervat in resolutie WHA48.7 betreffende de herziening en actualisering van de Internationale Gezondheidsregeling; WHA54.14 betreffende de wereldwijde bescherming van de gezondheid: alarmering en maatregelen in het geval van een epidemie; WHA55.16 betreffende wereldomvattende maatregelen op het gebied van de volksgezondheid naar aanleiding van het natuurlijk voorkomen, onopzettelijk vrijkomen of opzettelijk gebruik van voor de gezondheid schadelijke biologische en chemische agentia of radiologisch/nucleair materiaal; WHA 56.28 betreffende de herziening van de Internationale Gezondheidsregeling en WHA 56.29 betreffende het severe acute respiratory syndrome (SARS), teneinde tegemoet te komen aan de noodzaak de volksgezondheid wereldwijd te waarborgen,

Verwelkomend resolutie 58/3 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties inzake het vergroten van de capaciteitsopbouw op het gebied van de wereldwijde volksgezondheid, waarin het belang van de Internationale Gezondheidsregeling wordt benadrukt en erop wordt aangedrongen hoge prioriteit te verlenen aan de herziening ervan,

Bevestigend het onverminderde belang van de rol van de WHO bij alarmering bij een wereldwijde uitbraak en naar aanleiding van gebeurtenissen op het gebied van de volksgezondheid, overeenkomstig haar mandaat,

Het onverminderde belang onderstrepend van de Internationale Gezondheidsregeling als het belangrijkste wereldwijde instrument ter bescherming tegen de internationale verspreiding van ziekte,

Verheugd over de succesvolle afronding van het werk van de intergouvernementele werkgroep inzake de herziening van de Internationale Gezondheidsregeling,

  • 1. Neemt de herziene Internationale Gezondheidsregeling aan waarvan de tekst is opgenomen in de bijlage bij deze resolutie, hierna te noemen de „Internationale Gezondheidsregeling (2005)”;

  • 2. Roept lidstaten en de Directeur-Generaal op de Internationale Gezondheidsregeling (2005) volledig te implementeren, in overeenstemming met het doel en de reikwijdte als vervat in artikel 2 en de in artikel 3 vervatte beginselen;

  • 3. Besluit, ten behoeve van de toepassing van artikel 54, eerste lid, van de Internationale Gezondheidsregeling (2005), dat de Staten die Partij zijn en de Directeur-Generaal hun eerste rapport zullen indienen bij de eenenzestigste Wereldgezondheidsvergadering en dat de Vergadering bij die gelegenheid het schema voor de indiening van volgende dergelijke rapporten en de eerste toetsing van de werking van de Regeling ingevolge artikel 54, tweede lid, zal overwegen;

  • 4. Besluit voorts dat, ten behoeve van de toepassing van artikel 14, eerste lid, van de Internationale Gezondheidsregeling (2005), de andere bevoegde intergouvernementele organisaties of internationale instanties waarmee de WHO naar verwachting zal samenwerken en haar activiteiten zal coördineren, al naar gelang het geval, mede de volgende omvatten: de Verenigde Naties, de Internationale Arbeidsorganisatie, de Voedsel- en Landbouworganisatie, de Internationale Organisatie voor Atoomenergie, de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie, de Internationale Maritieme Organisatie, het Internationale Comité van het Rode Kruis, de Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halvemaanverenigingen, de Internationale Luchtvervoersvereniging, de International Shipping Federation en het Office International des Epizooties;

  • 5. Verzoekt de lidstaten met klem:

    • 1. de ingevolge de Internationale Gezondheidsregeling (2005) vereiste capaciteit op te bouwen, te versterken en te handhaven en de voor dat doel noodzakelijke middelen vrij te maken;

    • 2. actief met elkaar en met de WHO samen te werken in overeenstemming met de relevante bepalingen van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) teneinde de doeltreffende implementatie ervan te waarborgen;

    • 3. ondersteuning te verlenen aan ontwikkelingslanden en landen met een overgangseconomie, indien zij daarom verzoeken, bij het opbouwen, versterken en handhaven van de capaciteit op het gebied van de volksgezondheid zoals vereist ingevolge de Internationale Gezondheidsregeling (2005);

    • 4. alle passende maatregelen te nemen, in afwachting van de inwerkingtreding van de Internationale Gezondheidsregeling (2005), met het oog op de bevordering van het doel en de uiteindelijke implementatie ervan, met inbegrip van het ontwikkelen van de noodzakelijke capaciteit op het gebied van de volksgezondheid en wetgevende en administratieve bepalingen, en in het bijzonder de aanzet te geven tot het proces van invoering van het gebruik van het beslissingsinstrument vervat in Bijlage 2;

  • 6. Verzoekt de Directeur-Generaal:

    • 1. onverwijld kennis te geven van de aanneming van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) in overeenstemming met artikel 65, eerste lid, daarvan;

    • 2. andere bevoegde intergouvernementele organisaties of internationale instanties in kennis te stellen van de aanneming van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) en, al naar gelang het geval, met hen samen te werken bij de actualisering van hun normen en met hen de activiteiten van de WHO uit hoofde van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) te coördineren met het oog op het waarborgen van de toepassing van adequate maatregelen voor de bescherming van de volksgezondheid en het versterken van wereldwijde maatregelen op het gebied van de volksgezondheid tegen de internationale verspreiding van ziekte;

    • 3. de aanbevolen wijzigingen van het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen2 toe te zenden aan de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) en, na voltooiing door de ICAO van haar herziening van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen, de Gezondheidsvergadering in kennis te stellen en Bijlage 9 bij de Internationale Gezondheidsregeling (2005) te vervangen door het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen zoals herzien door de ICAO;

    • 4. de capaciteit van de WHO op te bouwen en te versterken teneinde de haar krachtens de Internationale Gezondheidsregeling (2005) toevertrouwde taken volledig en doeltreffend uit te voeren, in het bijzonder door strategische gezondheidsoperaties ter ondersteuning van landen bij het opsporen en beoordelen van en reageren op noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid;

    • 5. samen te werken met de Staten die Partij zijn bij de Internationale Gezondheidsregeling (2005), al naar gelang het geval, met inbegrip van het voorzien in of vergemakkelijken van technische samenwerking en logistieke ondersteuning;

    • 6. zo veel mogelijk samen te werken met de Staten die Partij zijn bij het vrijmaken van financiële middelen teneinde ondersteuning te verlenen aan ontwikkelingslanden bij het opbouwen, versterken en handhaven van de ingevolge de Internationale Gezondheidsregeling (2005) vereiste capaciteit;

    • 7. in overleg met de lidstaten richtlijnen op te stellen voor de toepassing van gezondheidsmaatregelen bij grensovergangen op land, in overeenstemming met artikel 29 van de Internationale Gezondheidsregeling (2005);

    • 8. de Toetsingscommissie van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) in te stellen, in overeenstemming met artikel 50 van deze Regeling;

    • 9. onverwijld stappen te nemen ter voorbereiding van richtlijnen voor de implementatie en evaluatie van het beslissingsinstrument vervat in de Internationale Gezondheidsregeling (2005), met inbegrip van de uitwerking van een procedure voor de toetsing van de werking ervan, die ter bestudering zal worden voorgelegd aan de Gezondheidsvergadering ingevolge artikel 54, derde lid, van deze Regeling;

    • 10. stappen te nemen om een IGR-lijst van deskundigen in te stellen en om voorstellen voor het lidmaatschap ervan te verzoeken, ingevolge artikel 47 van de Internationale Gezondheidsregeling (2005).

Internationale Gezondheidsregeling (2005)

DEEL I. BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN, DOEL EN REIKWIJDTE, BEGINSELEN EN VERANTWOORDELIJKE AUTORITEITEN

Artikel 1. Begripsomschrijvingen

  • 1 Voor de toepassing van de Internationale Gezondheidsregeling (hierna de „IGR” of „Regeling”) wordt verstaan onder:

    „getroffen” personen, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten of stoffelijke overschotten die geïnfecteerd of besmet zijn, of die infectie- of besmettingsbronnen bij zich dragen, en derhalve een volksgezondheidsrisico vormen;

    „getroffen gebied” een geografische locatie waarvoor de WHO ingevolge deze Regeling specifieke gezondheidsmaatregelen heeft aanbevolen;

    „luchtvaartuig” een luchtvaartuig dat een internationale reis maakt;

    „luchthaven” een luchthaven waar internationale vluchten aankomen of vertrekken;

    „aankomst” van een vervoermiddel:

    • a. waar het een zeeschip betreft, aankomst of voor anker liggen in het vastgestelde gebied van een haven;

    • b. waar het een luchtvaartuig betreft, aankomst op een luchthaven;

    • c. waar het een binnenvaartuig betreft dat een internationale reis maakt, aankomst bij een plaats van binnenkomst;

    • d. waar het een trein of wegvoertuig betreft, aankomst bij een plaats van binnenkomst; „bagage” de persoonlijke bezittingen van een reiziger;

    „vracht” goederen die met een vervoermiddel of in een container worden vervoerd;

    „bevoegde autoriteit” een autoriteit die verantwoordelijk is voor de implementatie en toepassing van gezondheidsmaatregelen ingevolge deze Regeling;

    „container” een bij vervoer gebruikt hulpmiddel:

    • a. van duurzame aard en derhalve sterk genoeg om herhaalde malen te kunnen worden gebruikt;

    • b. speciaal ontworpen ter vergemakkelijking van het vervoer van goederen door een of meer vervoermiddelen zonder tussentijds opnieuw te worden geladen;

    • c. uitgerust met apparatuur waardoor het gemakkelijk kan worden gehanteerd, men name bij het overbrengen van het ene vervoermiddel naar het andere; en

    • d. zo ontworpen dat het gemakkelijk kan worden gevuld en geleegd;

    „laadzone voor containers” een plaats of faciliteit bestemd voor containers gebruikt voor internationaal vervoer;

    „besmetting” de aanwezigheid van een infectieus of giftig agens of stof op een lichaamsoppervlak van een mens of dier, in of op een product dat bestemd is voor consumptie of op andere levenloze voorwerpen, met inbegrip van vervoermiddelen, die een volksgezondheidsrisico kan vormen;

    „vervoermiddel” een luchtvaartuig, schip, trein, wegvoertuig of ander vervoermiddel dat een internationale reis maakt;

    „vervoersexploitant” een natuurlijke of rechtspersoon die verantwoordelijk is voor een vervoermiddel of zijn vertegenwoordiger;

    „bemanning” personen aan boord van een vervoermiddel die geen passagiers zijn;

    „ontsmetting” een procedure waarbij gezondheidsmaatregelen worden genomen om een infectieus of giftig agens of stof op een lichaamsoppervlak van een mens of dier, in of op een product dat bestemd is voor consumptie of op andere levenloze voorwerpen, met inbegrip van vervoermiddelen, die een volksgezondheidsrisico vormen, te elimineren;

    „vertrek” waar het personen, bagage, vracht, vervoermiddelen of goederen betreft, het verlaten van een grondgebied;

    „ontratting” de procedure waarbij gezondheidsmaatregelen worden genomen ter beheersing of verdelging van knaagdieren die overbrengers zijn van ziekten die de mens treffen en die voorkomen in bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, faciliteiten, goederen en postpakketten bij de plaats van binnenkomst;

    „Directeur-Generaal” de Directeur-Generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie;

    „ziekte” een ziekte of medische aandoening, ongeacht herkomst of oorsprong, die schadelijke gevolgen voor de mens heeft of kan hebben;

    „desinfectie” de procedure waarbij gezondheidsmaatregelen worden genomen om infectieuse agentia op een lichaamsoppervlak van een mens of dier of in of op bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en postpakketten onder controle te krijgen of te doden door rechtstreekse blootstelling aan chemische of fysische agentia;

    „insectenverdelging” de procedure waarbij gezondheidsmaatregelen worden genomen ter beheersing of verdelging van insecten die overbrengers zijn van ziekten die de mens treffen en die voorkomen in bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en postpakketten;

    „gebeurtenis” het zich voordoen van ziekteverschijnselen of een voorval dat het risico van ziekte in zich bergt;

    „vrij verkeer” de toestemming aan een schip een haven binnen te lopen, over te gaan tot het van en aan boord gaan, vracht of voorraden laden of lossen; toestemming aan een luchtvaartuig, na de landing, over te gaan tot het van en aan boord gaan, vracht of voorraden laden of lossen; en toestemming aan een voertuig voor vervoer over land, na aankomst, over te gaan tot het van en aan boord gaan, vracht of voorraden laden of lossen;

    „goederen” tastbare producten, met inbegrip van dieren en planten, vervoerd tijdens een internationale reis, waaronder begrepen voor gebruik aan boord van een vervoermiddel;

    „grensovergang op land” een op land gelegen punt van toegang tot een Staat die Partij is, met inbegrip van die gebruikt door wegvoertuigen en treinen;

    „voertuig voor vervoer over land” een gemotoriseerd vervoermiddel voor vervoer over land tijdens een internationale reis, met inbegrip van treinen, bussen, vrachtwagens en personenauto's;

    „gezondheidsmaatregel” procedures die worden toegepast om verspreiding van ziekte of besmetting te voorkomen; wetshandhaving of veiligheidsmaatregelen worden niet onder gezondheidsmaatregelen verstaan;

    „zieke (persoon)” een persoon die lijdt aan of is getroffen door een fysieke aandoening waardoor een volksgezondheidsrisico kan ontstaan;

    „infectie” het binnendringen en de ontwikkeling of vermenigvuldiging van een infectieus agens in het lichaam van mensen en dieren waardoor een volksgezondheidsrisico kan ontstaan;

    „inspectie” het onderzoeken, door de bevoegde autoriteit of onder toezicht daarvan, van gebieden, bagage, containers, vervoermiddelen, faciliteiten, goederen of postpakketten, met inbegrip van relevante gegevens en documentatie, teneinde vast te stellen of er een volksgezondheidsrisico bestaat;

    „international verkeer” de verplaatsing van personen, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten over een internationale grens, met inbegrip van internationale handel;

    „internationale reis”:

    • a. waar het een vervoermiddel betreft, een reis tussen plaatsen van binnenkomst in de grondgebieden van meer dan een Staat, of een reis tussen plaatsen van binnenkomst in het grondgebied of de grondgebieden van dezelfde Staat indien het vervoermiddel in contact komt met het grondgebied van een andere Staat tijdens zijn reis, echter uitsluitend dat contact betreffend;

    • b. waar het een reiziger betreft, een reis waarbij deze het grondgebied van een Staat binnengaat anders dan het grondgebied van de Staat waar deze reiziger zijn reis begint;

    „belastend” mogelijk ongemak opleverend vanwege nauw of intiem contact of ondervraging;

    „invasief” punctie van of incisie in de huid of het inbrengen van een instrument of van lichaamsvreemd materiaal in het lichaam of het onderzoeken van een lichaamsholte. Voor de toepassing van deze Regeling worden medisch onderzoek van oor, neus en mond, temperatuurmeting met een oor-, mond- of huidthermometer of thermografisch onderzoek; medische inspectie; auscultatie; uitwendige palpatie; retinoscopie; uitwendig nemen van urine-, feces- of speekselmonsters; uitwendige bloeddrukmeting en elektrocardiografie als niet-invasief beschouwd;

    „isolatie” de afzondering van zieke of besmette personen of getroffen bagage, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten van anderen zodanig dat de verspreiding van de infectie of besmetting wordt voorkomen;

    „medisch onderzoek” het voorlopig onderzoek van een persoon door een bevoegde gezondheidswerker of door een persoon die onder rechtstreeks toezicht staat van de bevoegde autoriteit, ter bepaling van de gezondheidsstatus van de persoon en het mogelijke risico voor de gezondheid van anderen, mogelijk met inbegrip van controle van gezondheidsdocumenten, en een fysiek onderzoek wanneer dit door de omstandigheden van het individuele geval wordt gerechtvaardigd;

    „Nationaal IGR-coördinatiepunt” het nationale centrum, aangewezen door elke Staat die Partij is, dat te allen tijde bereikbaar is voor communicatie met WHO-IGR-contactpunten ingevolge deze Regeling;

    „Organisatie” of „WHO” de Wereldgezondheidsorganisatie;

    „permanent verblijf” verblijf zoals omschreven in de nationale wetgeving van de desbetreffende Staat die Partij is;

    „persoonsgegevens” alle informatie betreffende een geïdentificeerde of identificeerbare natuurlijke persoon;

    „plaats van binnenkomst” een doorgang bestemd voor de binnenkomst of het vertrek van reizigers, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en postpakketten in het internationaal verkeer, alsmede agentschappen en gebieden waar diensten worden verleend met betrekking tot de binnenkomst of het vertrek;

    „haven” een zeehaven of een haven in een binnenwater waar schepen die een internationale reis maken aankomen of vertrekken;

    „postpakket” een geadresseerd artikel of pakket dat internationaal wordt vervoerd door post- of koeriersdiensten; „noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang” een buitengewone gebeurtenis ten aanzien waarvan wordt bepaald, zoals voorzien in deze Regeling, dat

    • i. deze een volksgezondheidsrisico vormt in andere Staten door de internationale verspreiding van ziekte en

    • ii. dat hierbij mogelijk een gecoördineerde internationale aanpak nodig is;

    „observatie ten behoeve van de volksgezondheid” het gedurende een bepaalde tijd monitoren van de gezondheidsstatus van een reiziger teneinde het risico van overbrenging van ziekte vast te stellen;

    „volksgezondheidsrisico” de waarschijnlijkheid dat zich een gebeurtenis voordoet die schadelijke gevolgen kan hebben voor de gezondheid van menselijke populaties, in het bijzonder een gebeurtenis die zich op internationale schaal kan verspreiden of die een ernstig en rechtstreeks gevaar kan opleveren;

    „quarantaine” de beperking van activiteiten en/of afzondering van anderen van verdachte personen die niet ziek zijn of met betrekking tot verdachte bagage, containers, vervoermiddelen of goederen zodanig dat de mogelijke verspreiding van de infectie of besmetting wordt voorkomen;

    „aanbeveling” en „aanbevolen” een verwijzing naar tijdelijke of permanente aanbevelingen die krachtens deze Regeling worden gedaan;

    „reservoir” een dier, plant of substantie waarin een infectieus agens normaliter leeft en wiens aanwezigheid een volksgezondheidsrisico zou kunnen vormen;

    „wegvoertuig” een voertuig voor vervoer over de grond, geen trein zijnde;

    „wetenschappelijk bewijs” informatie die een mate van bewijs oplevert gebaseerd op vaststaande en aanvaarde wetenschappelijke methoden;

    „wetenschappelijke beginselen” de aanvaarde fundamentele wetten en natuurwetten die door wetenschappelijke methoden bekend zijn geworden;

    „schip” een zeeschip of binnenvaartuig dat een internationale reis maakt;

    „permanente aanbeveling” een niet-bindend advies afgegeven door de WHO voor specifieke blijvende volksgezondheidsrisico's ingevolge artikel 16 betreffende passende gezondheidsmaatregelen die op reguliere of periodieke basis worden toegepast en die nodig zijn om de internationale verspreiding van ziekte te voorkomen of te beperken en belemmering van het internationaal verkeer tot een minimum beperken;

    „toezicht” de systematische voortdurende verzameling, vergelijking en analyse van gegevens ten behoeve van de volksgezondheid en de tijdige verspreiding van informatie met betrekking tot de volksgezondheid ten behoeve van beoordeling en maatregelen op het gebied van de volksgezondheid al naar gelang noodzakelijk is;

    „verdacht” die personen, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten die door een Staat die Partij is worden beschouwd als zijnde blootgesteld, of mogelijk blootgesteld, aan een volksgezondheidsrisico en die een mogelijke bron voor de verspreiding van ziekte zouden kunnen zijn;

    „tijdelijke aanbeveling” een niet-bindend advies afgegeven door de WHO ingevolge artikel 15 voor toepassing gedurende een bepaalde termijn en voor een specifiek risico, naar aanleiding van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang, ter voorkoming of beperking van de internationale verspreiding van ziekte en het tot een minimum beperken van de belemmering van internationaal verkeer;

    „tijdelijk verblijf” de betekenis zoals vastgelegd in de nationale wetgeving van de desbetreffende Staat die Partij is;

    „reiziger” een natuurlijke persoon die een internationale reis maakt;

    „vector” een insect of ander dier dat normaliter een infectieus agens met zich meevoert die een volksgezondheidsrisico vormt;

    „verificatie” het leveren van informatie aan de WHO door een Staat die Partij is waarin de status wordt bevestigd van een gebeurtenis op het grondgebied of de grondgebieden van die Staat die Partij is;

    „WHO-IGR-contactpunt” de eenheid binnen de WHO die te allen tijde bereikbaar is voor communicatie met het nationale IGR-coördinatiepunt.

  • 2 Tenzij anders vastgelegd of door de context bepaald, vormt een verwijzing naar deze Regeling tevens een verwijzing naar de bijlagen daarbij.

Artikel 2. Doel en reikwijdte

Het doel en de reikwijdte van deze Regeling zijn het voorkomen van, beschermen tegen, beheersen van en het voorzien in maatregelen op het gebied van de volksgezondheid naar aanleiding van de internationale verspreiding van ziekte op een wijze die toegesneden is op en beperkt is tot volksgezondheidsrisico's, en die onnodige belemmering van het internationaal verkeer en de internationale handel vermijden.

Artikel 3. Beginselen

  • 1 De implementatie van deze Regeling geschiedt met volledige inachtneming van de waardigheid, mensenrechten en fundamentele vrijheden van personen.

  • 3 Leidraad bij de implementatie van deze Regeling is het streven naar de universele toepassing ervan ter bescherming van alle mensen op de wereld tegen de internationale verspreiding van ziekte.

  • 4 Staten hebben, in overeenstemming met het Handvest van de Verenigde Naties en de beginselen van het internationale recht, het soevereine recht wetten uit vaardigen en wetgeving in te voeren ten behoeve van de uitvoering van hun gezondheidsbeleid. Daarbij dienen zij het doel van deze Regeling te ondersteunen.

Artikel 4. Verantwoordelijke autoriteiten

  • 1 Elke Staat wijst een nationaal IGR-coördinatiepunt aan, of richt dit op, alsmede de autoriteiten die onder zijn rechtsmacht verantwoordelijk zijn voor de implementatie van gezondheidsmaatregelen krachtens deze Regeling.

  • 2 Nationale IGR-coördinatiepunten zijn te allen tijde bereikbaar voor communicatie met de WHO-IGR-contactpunten als voorzien in het derde lid van dit artikel. Nationale IGR-coördinatiepunten hebben onder andere tot taak:

    • a. het namens de betrokken Staat die Partij is aan de WHO-IGR-contactpunten zenden van dringende mededelingen betreffende de implementatie van deze Regeling, in het bijzonder ingevolge de artikelen 6 tot en met 12; en

    • b. het verspreiden van informatie aan en het samenvoegen van de inbreng van relevante overheidsdiensten van de betrokken Staat die Partij is, met inbegrip van de diensten verantwoordelijk voor toezicht en verslaglegging, plaatsen van binnenkomst, volksgezondheidsdiensten, klinieken en ziekenhuizen en overige overheidsinstanties.

  • 3 De WHO wijst IGR-contactpunten aan, die te allen tijde bereikbaar zijn voor communicatie met nationale IGR-coördinatiepunten. WHO-IGR-contactpunten zenden dringende mededelingen betreffende de uitvoering van deze Regeling, in het bijzonder ingevolge de artikelen 6 tot en met 12, naar de nationale IGR-coördinatiepunten van de betrokken Staten die Partij zijn. WHO-IGR-contactpunten kunnen worden aangewezen door de WHO op het hoofdkantoor van de Organisatie of op regionaal niveau.

  • 4 De Staten die Partij zijn, voorzien de WHO van de contactgegevens van hun nationale IGR coördinatiepunt en de WHO voorziet de Staten die Partij zijn van de contactgegevens van WHO-IGR-contactpunten. Deze contactgegevens worden voortdurend geactualiseerd en jaarlijks bevestigd. Alle door de WHO ingevolge dit artikel ontvangen contactgegevens van nationale IGR-coördinatiepunten worden aan alle Staten die Partij zijn ter beschikking gesteld.

DEEL II. INFORMATIE EN MAATREGELEN OP HET GEBIED VAN DE VOLKSGEZONDHEID

Artikel 5. Toezicht

  • 1 Elke Staat die Partij is, ontwikkelt, versterkt en handhaaft, zo spoedig mogelijk maar uiterlijk vijf jaar na de inwerkingtreding van deze Regeling voor die Staat die Partij is, de capaciteit om gebeurtenissen te ontdekken, te beoordelen, daar kennisgeving van te doen en daarvan verslag uit te brengen in overeenstemming met deze Regeling, zoals vermeld in Bijlage 1.

  • 2 Na de in Bijlage 1, Deel A, tweede lid, bedoelde beoordeling kan een Staat die Partij is verslag uitbrengen aan de WHO op basis van een gerechtvaardigde behoefte en een implementatieplan en zodoende een verlenging van twee jaar verkrijgen waarin hij moet voldoen aan de verplichting van het eerste lid van dit artikel. In uitzonderlijke omstandigheden, en ondersteund door een nieuw implementatieplan, kan de Staat die Partij is om een verdere verlenging van ten hoogste twee jaar verzoeken bij de Directeur-Generaal, die een beslissing zal nemen rekening houdend met het technisch advies van de ingevolge artikel 50 ingestelde Commissie (hierna de „Toetsingscommissie”). Na het in het eerste lid van dit artikel genoemde tijdvak brengt de Staat die Partij is die de verlenging heeft verkregen jaarlijks verslag uit aan de WHO omtrent de voortgang die geboekt is bij de verwezenlijking van de volledige implementatie.

  • 3 De WHO helpt de Staten die Partij zijn, op verzoek, de in het eerste lid van dit artikel genoemde capaciteit te ontwikkelen, te versterken en te handhaven.

  • 4 De WHO verzamelt informatie over gebeurtenissen door middel van zijn toezichtactiviteiten en beoordeelt het risico van internationale verspreiding van ziekte en mogelijke belemmering van het internationaal verkeer. Door de WHO ingevolge dit lid ontvangen informatie wordt behandeld in overeenstemming met de artikelen 11 en 45, al naar gelang het geval.

Artikel 6. Kennisgeving

  • 1 Elke Staat die Partij is, beoordeelt de gebeurtenissen die plaatsvinden op zijn grondgebied door gebruik te maken van het in Bijlage 2 vervatte beslissingsinstrument. Elke Staat die Partij is, stelt de WHO, via de meest doelmatige communicatiewijze voorhanden, via het nationale IGR-coördinatiepunt en binnen 24 uur na de beoordeling van de informatie met betrekking tot de volksgezondheid, in kennis van alle gebeurtenissen die een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang kunnen vormen op haar grondgebied, in overeenstemming met het beslissingsinstrument, alsmede van alle genomen gezondheidsmaatregelen naar aanleiding van deze gebeurtenissen. Indien in de door de WHO ontvangen kennisgeving een beroep wordt gedaan op de bevoegdheden van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA), stelt de WHO de IAEA onverwijld in kennis.

  • 2 Na een kennisgeving blijft een Staat die Partij is de WHO tijdig in kennis stellen van nauwkeurige en voldoende gedetailleerde informatie met betrekking tot de volksgezondheid waarover hij beschikt ten aanzien van een gemelde gebeurtenis, waar mogelijk met inbegrip van gevalsdefinities, laboratoriumuitslagen, risicobron en soort risico, aantal gevallen en sterfgevallen, omstandigheden die van invloed zijn op de verspreiding van de ziekte en de getroffen gezondheidsmaatregelen; en brengt hij verslag uit, indien noodzakelijk, van de moeilijkheden waarmee hij geconfronteerd wordt en de ondersteuning die nodig is bij de bestrijding van de mogelijke noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang.

Artikel 7. Delen van informatie tijdens onverwachte of ongebruikelijke gebeurtenissen op het gebied van de volksgezondheid

Indien een Staat die Partij is over bewijs beschikt van een onverwachte of ongebruikelijke gebeurtenis op het gebied van de volksgezondheid op zijn grondgebied, ongeacht herkomst of bron, die een mogelijke noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang kan vormen, verstrekt hij de WHO alle relevante informatie met betrekking tot de volksgezondheid. In dat geval zijn de bepalingen van artikel 6 volledig van toepassing.

Artikel 8. Overleg

Indien zich op zijn grondgebied gebeurtenissen voordoen waarvoor de in artikel 6 voorziene kennisgeving niet vereist is, in het bijzonder die gevallen waarin onvoldoende informatie beschikbaar is om het beslissingsinstrument volledig in te vullen, kan een Staat die Partij is de WHO desalniettemin op de hoogte stellen via het nationale IGR-coördinatiepunt en met de WHO overleg plegen ter zake van passende gezondheidsmaatregelen. Dergelijke communicatie wordt behandeld in overeenstemming met artikel 11, tweede tot en met vierde lid. De Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich heeft voorgedaan kan de WHO om assistentie verzoeken bij het beoordelen van enig epidemiologisch bewijsmateriaal dat die Staat die Partij is heeft verzameld.

Artikel 9. Overige verslagen

  • 1 De WHO kan rekening houden met verslagen afkomstig uit bronnen anders dan kennisgevingen of overleg en beoordeelt deze verslagen volgens vastgestelde epidemiologische beginselen en stelt vervolgens de Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich zou voordoen in kennis van informatie over de gebeurtenis. Alvorens naar aanleiding van dergelijke verslagen maatregelen te treffen, pleegt de WHO overleg met de Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich zou voordoen en tracht de informatie te verifiëren in overeenstemming met de procedure vervat in artikel 10. Te dien einde stelt de WHO de ontvangen informatie beschikbaar aan alle Staten die Partij zijn, waarbij de WHO alleen in gevallen waarin dit gerechtvaardigd is de bron niet zal onthullen. Deze informatie wordt gebruikt in overeenstemming met de procedure vervat in artikel 11.

  • 2 De Staten die Partij zijn, stellen de WHO, voorzover praktisch mogelijk is, binnen 24 uur in kennis van de ontvangst van bewijs van een buiten hun grondgebied geïdentificeerd volksgezondheidsrisico dat tot internationale verspreiding van ziekte kan leiden, en dat zich heeft gemanifesteerd in:

    • a. mensen;

    • b. vectoren die infectie of besmetting overdragen; of

    • c. besmette goederen die het grondgebied zijn binnengekomen of hebben verlaten.

Artikel 10. Verificatie

  • 1 De WHO verzoekt, in overeenstemming met artikel 9, een Staat die Partij is om verificatie van verslagen afkomstig van andere bronnen dan kennisgevingen of overleg ter zake van gebeurtenissen die een mogelijke noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang kunnen vormen en zich op het grondgebied van die Staat zouden voordoen. In dergelijke gevallen stelt de WHO de betrokken Staat die Partij is in kennis van de rapporten die zij wenst te verifiëren.

  • 2 Ingevolge het voorgaande eerste lid en artikel 9 voert elke Staat die Partij is, op verzoek van de WHO, de verificaties uit en verstrekt:

    • a. binnen 24 uur, een eerste antwoord op of bevestiging van de ontvangst van, het verzoek van de WHO;

    • b. binnen 24 uur, beschikbare informatie met betrekking tot de volksgezondheid betreffende de status van de gebeurtenissen die in het verzoek van de WHO zijn vermeld; en

    • c. informatie aan de WHO in het kader van een beoordeling ingevolge artikel 6, met inbegrip van relevante informatie als omschreven in dat artikel.

  • 3 Wanneer de WHO informatie ontvangt over een gebeurtenis die een mogelijke noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang kan vormen, biedt zij de betrokken Staat die Partij is aan samen te werken bij het beoordelen van de kans op internationale verspreiding van ziekte, mogelijke belemmering van het internationaal verkeer en de adequaatheid van bestrijdingsmaatregelen. Dergelijke activiteiten kunnen samenwerking met andere normalisatie-organisaties behelzen alsmede het aanbod internationale assistentie te mobiliseren teneinde de nationale autoriteiten te steunen bij het uitvoeren en coördineren van beoordelingen ter plaatse. Op verzoek van de Staat die Partij is, verstrekt de WHO informatie ter ondersteuning van een dergelijk aanbod.

  • 4 Indien de Staat die Partij is het aanbod tot samenwerking niet aanvaardt, kan de WHO, indien de omvang van het volksgezondheidsrisico zulks rechtvaardigt, de informatie waarover zij beschikt, delen met andere Staten die Partij zijn, terwijl zij er bij de Staat die Partij is op aandringt het aanbod tot samenwerking van de WHO te aanvaarden, rekening houdend met de opvattingen van de betrokken Staat die Partij is.

Artikel 11. Verschaffen van informatie door de WHO

  • 1 Behoudens het bepaalde in het tweede lid van dit artikel, zendt de WHO naar alle Staten die Partij zijn en, al naar gelang het geval, naar intergouvernementele organisaties, zo snel mogelijk en op de meest doelmatige wijze voorhanden, in vertrouwen, de informatie met betrekking tot de volksgezondheid die zij ingevolge de artikelen 5 tot en met 10 heeft ontvangen en die noodzakelijk is om de Staten die Partij zijn in staat te stellen te reageren op een volksgezondheidsrisico. De WHO dient andere Staten die Partij zijn in kennis te stellen van informatie die hen zou kunnen helpen het optreden van soortgelijke voorvallen te voorkomen.

  • 2 De WHO gebruikt de informatie die zij uit hoofde van de artikelen 6 en 8 en artikel 9, tweede lid, heeft ontvangen ten behoeve van verificatie, beoordeling en assistentie ingevolge deze Regeling en stelt, tenzij anderszins wordt overeengekomen met de in die bepalingen bedoelde Staten die Partij zijn, deze informatie niet eerder algemeen beschikbaar aan andere Staten die Partij zijn dan het moment waarop:

    • a. bepaald wordt dat de gebeurtenis een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang vormt in overeenstemming met artikel 12; of

    • b. informatie waaruit de internationale verspreiding van de infectie of besmetting blijkt door de WHO is bevestigd in overeenstemming met vastgestelde epidemiologische beginselen; of

    • c. er bewijs is dat:

      • i. maatregelen ter bestrijding van de internationale verspreiding weinig kans van slagen hebben vanwege de aard van de besmetting, het infectieuse agens, de vector of het reservoir; of

      • ii. de Staat die Partij is over onvoldoende operationele capaciteit beschikt om noodzakelijke maatregelen uit te voeren om verdere verspreiding van ziekte te voorkomen; of

    • d. de aard en de omvang van de internationale verplaatsing van reizigers, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten die door de infectie of besmetting kunnen worden getroffen zodanig is dat de onverwijlde toepassing van internationale bestrijdingsmaatregelen vereist is.

  • 3 De WHO pleegt met de Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich voordoet overleg over haar voornemen de informatie uit hoofde van dit artikel beschikbaar te maken.

  • 4 Wanneer door de WHO uit hoofde van het tweede lid van dit artikel ontvangen informatie in overeenstemming met deze Regeling beschikbaar is gesteld aan de Staten die Partij zijn, kan de WHO deze ook toegankelijk maken voor het publiek indien andere informatie over dezelfde gebeurtenis reeds voor het publiek toegankelijk is en er behoefte bestaat aan de verspreiding van gezaghebbende en onafhankelijke informatie.

Artikel 12. Vaststelling van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang

  • 1 De Directeur-Generaal bepaalt, op basis van de ontvangen informatie, in het bijzonder van de Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich voordoet, of een gebeurtenis een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang vormt in overeenstemming met de criteria en procedure vervat in deze Regeling.

  • 2 Indien de Directeur-Generaal, op basis van een beoordeling ingevolge deze Regeling, van oordeel is dat er sprake is van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang, pleegt de Directeur-Generaal met de Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich voordoet overleg over deze voorlopige vaststelling. Indien de Directeur-Generaal en de Staat die Partij is het eens zijn over deze vaststelling, vraagt de Directeur-Generaal, in overeenstemming met de procedure vervat in artikel 49, om het standpunt van de ingevolge artikel 48 ingestelde Commissie (hierna de „Commissie voor noodsituaties”) ter zake van passende tijdelijke aanbevelingen.

  • 3 Indien na het in het tweede lid van dit artikel bedoelde overleg de Directeur-Generaal en de Staat die Partij is op wiens grondgebied de noodsituatie zich voordoet binnen 48 uur geen overeenstemming bereiken over de vraag of de gebeurtenis een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang vormt, wordt een beslissing genomen in overeenstemming met de in artikel 49 vervatte procedure.

  • 4 Bij de vaststelling of een gebeurtenis een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang vormt, neemt de Directeur-Generaal het onderstaande in overweging:

    • a. door de Staat die Partij is verstrekte informatie;

    • b. het in Bijlage 2 vervatte beslissingsinstrument;

    • c. het advies van de Commissie voor noodsituaties;

    • d. wetenschappelijke beginselen alsmede beschikbaar wetenschappelijk bewijsmateriaal en overige relevante informatie; en

    • e. een beoordeling van het risico voor de menselijke gezondheid, het risico van internationale verspreiding van ziekte en het risico van belemmering van de internationale handel.

  • 5 Indien de Directeur-Generaal, na overleg met de Staat die Partij is op wiens grondgebied de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang zich heeft voorgedaan, van oordeel is dat voornoemde noodsituatie voorbij is, neemt de Directeur-Generaal een beslissing in overeenstemming met de in artikel 49 vervatte procedure.

Artikel 13. Maatregelen op het gebied van de volksgezondheid

  • 1 Elke Staat die Partij is, ontwikkelt, versterkt en handhaaft, zo snel mogelijk maar uiterlijk vijf jaar nadat deze Regeling voor die Staat die Partij is in werking is getreden, de capaciteit om onverwijld en doeltreffend te reageren op volksgezondheidsrisico's en noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang zoals vervat in Bijlage 1. De WHO publiceert, in overleg met de lidstaten, richtlijnen ter ondersteuning van Staten die Partij zijn bij de ontwikkeling van capaciteit betreffende maatregelen op het gebied van de volksgezondheid.

  • 2 Na de in Bijlage 1, Deel A, tweede lid, bedoelde beoordeling kan een Staat die Partij is verslag uitbrengen aan de WHO op basis van een gerechtvaardigde behoefte en een implementatieplan en zodoende een verlenging van twee jaar verkrijgen waarin hij moet voldoen aan de verplichting van het eerste lid van dit artikel. In uitzonderlijke omstandigheden, en ondersteund door een nieuw implementatieplan, kan de Staat die Partij is om een verdere verlenging van ten hoogste twee jaar verzoeken bij de Directeur-Generaal, die een beslissing zal nemen rekening houdend met het technisch advies van de ingevolge artikel 50 ingestelde Commissie. Na het in het eerste lid van dit artikel genoemde tijdvak brengt de Staat die Partij is die de verlenging heeft verkregen jaarlijks verslag uit aan de WHO omtrent de voortgang die geboekt is bij de verwezenlijking van de volledige implementatie.

  • 3 Op verzoek van een Staat die Partij is, verleent de WHO medewerking bij de bestrijding van volksgezondheidsrisico's en overige gebeurtenissen door technische adviezen en assistentie te geven en door de doeltreffendheid van de genomen bestrijdingsmaatregelen te beoordelen, met inbegrip van de mobilisatie van internationale teams van deskundigen ten behoeve van assistentie ter plaatse, wanneer noodzakelijk.

  • 4 Indien de WHO, in overleg met de betrokken Staten die Partij zijn als voorzien in artikel 12, vaststelt dat zich een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang voordoet, kan zij, in aanvulling op de in het derde lid van dit artikel bedoelde ondersteuning, verdere assistentie aanbieden aan de Staat die Partij is, met inbegrip van een beoordeling van de ernst van het internationale risico en de doeltreffendheid van de bestrijdingsmaatregelen. Dergelijke samenwerking kan het aanbod om internationale assistentie te mobiliseren omvatten teneinde de nationale autoriteiten te ondersteunen bij het uitvoeren en coördineren van beoordelingen ter plaatse. Op verzoek van de Staat die Partij is, verstrekt de WHO informatie ter ondersteuning van een dergelijk aanbod.

  • 5 Op verzoek van de WHO dienen de Staten die Partij zijn, voor zover mogelijk, ondersteuning te verlenen aan door de WHO gecoördineerde bestrijdingsmaatregelen.

  • 6 Op verzoek geeft de WHO adviezen en ondersteuning aan andere Staten die Partij zijn die getroffen zijn of bedreigd worden door de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang.

Artikel 14. Samenwerking tussen de WHO en intergouvernementele organisaties en internationale instanties

  • 1 De WHO zal samenwerken met, alsmede haar activiteiten coördineren met, al naar gelang het geval, andere bevoegde intergouvernementele organisaties of internationale instanties bij de implementatie van deze Regeling, mede door het sluiten van overeenkomsten en andere soortgelijke regelingen.

  • 2 In gevallen waarin kennisgeving of verificatie van, of bestrijding van, een gebeurtenis in de eerste plaats tot de bevoegdheid van andere intergouvernementele organisaties of internationale instanties behoort, coördineert de WHO haar activiteiten met dergelijke organisaties of instanties teneinde de toepassing te waarborgen van adequate maatregelen ter bescherming van de volksgezondheid.

  • 3 Niettegenstaande het voorgaande wordt door geen enkele bepaling van deze Regeling de verstrekking door de WHO van advies, ondersteuning of technische of andere assistentie ten behoeve van de volksgezondheid uitgesloten of beperkt.

DEEL III. AANBEVELINGEN

Artikel 15. Tijdelijke aanbevelingen

  • 1 Indien in overeenstemming met artikel 12 is vastgesteld dat zich een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang voordoet, doet de Directeur-Generaal tijdelijke aanbevelingen uitgaan in overeenstemming met de in artikel 49 vervatte procedure. Indien nodig kunnen dergelijke tijdelijke aanbevelingen worden gewijzigd of kan de termijn ervan worden verlengd, met inbegrip van de situatie dat is vastgesteld dat aan een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang een einde is gekomen, in welk geval andere tijdelijke aanbevelingen kunnen worden gedaan die noodzakelijk zijn om het opnieuw optreden van deze noodsituatie te voorkomen of onverwijld te ontdekken.

  • 2 Tijdelijke aanbevelingen kunnen gezondheidsmaatregelen omvatten die geïmplementeerd dienen te worden door de Staat die Partij is waar de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang zich voordoet, of door andere Staten die Partij zijn, ten aanzien van personen, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en/of postpakketten teneinde de internationale verspreiding van ziekte te voorkomen of te beperken en onnodige belemmering van het internationaal verkeer te vermijden.

  • 3 Tijdelijke aanbevelingen kunnen te allen tijde worden beëindigd in overeenstemming met de in artikel 49 vervatte procedure en vervallen automatisch drie maanden na het uitbrengen ervan. Zij kunnen worden gewijzigd of verlengd voor periodes van ten hoogste drie maanden. Tijdelijke aanbevelingen mogen niet langer gelden dan tot de tweede Wereldgezondheidsvergadering na de vaststelling van de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang waarop zij betrekking hebben.

Artikel 16. Permanente aanbevelingen

De WHO kan permanente aanbevelingen doen ter zake van de stelselmatige of periodieke toepassing van passende gezondheidsmaatregelen in overeenstemming met artikel 53. Dergelijke maatregelen kunnen door de Staten die Partij zijn, worden toegepast ter zake van personen, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en/of postpakketten met betrekking tot specifieke, blijvende volksgezondheidsrisico's teneinde de internationale verspreiding van ziekte te voorkomen of te beperken en onnodige belemmering van het internationaal verkeer te vermijden. De WHO kan, naargelang van het geval, dergelijke aanbevelingen wijzigen of beëindigen, in overeenstemming met artikel 53.

Artikel 17. Criteria voor aanbevelingen

Bij het uitvaardigen, wijzigen of beëindigen van tijdelijke of permanente aanbevelingen, neemt de Directeur-Generaal het volgende in overweging:

  • a. de opvattingen van de direct betrokken Staten die Partij zijn;

  • b. het advies van de Commissie voor noodsituaties of de Toetsingscommissie, naargelang van het geval;

  • c. wetenschappelijke beginselen alsmede beschikbaar wetenschappelijk bewijsmateriaal en wetenschappelijke informatie;

  • d. gezondheidsmaatregelen die, op basis van een op de omstandigheden toegesneden risicobeoordeling, het internationaal verkeer en de internationale handel niet meer beperken en voor personen niet belastender zijn dan alternatieven die redelijkerwijs voorhanden zijn en die tot een passend niveau van gezondheidsbescherming zouden leiden;

  • e. relevante internationale normen en instrumenten:

  • f. activiteiten die door andere relevante intergouvernementele organisaties en internationale instanties worden ondernomen; en

  • g. overige passende en specifieke informatie die relevant is voor de gebeurtenis.

Ten aanzien van tijdelijke aanbevelingen kunnen urgente omstandigheden beperkingen stellen aan de overweging door de Directeur-Generaal van de onderdelen e en f van dit artikel.

Artikel 18. Aanbevelingen met betrekking tot personen, bagage, vracht, containers, goederen en postpakketten

  • 1 Aanbevelingen van de WHO aan de Staten die Partij zijn ten aanzien van personen kunnen de volgende adviezen omvatten:

    • geen specifieke gezondheidsmaatregelen aanbevolen;

    • onderzoeken van reisgeschiedenis in getroffen gebieden;

    • onderzoeken van bewijs van medisch onderzoek en eventueel laboratoriumonderzoek;

    • vereisen van medische onderzoeken;

    • onderzoeken van bewijs van vaccinatie of andere profylaxe;

    • vereisen van vaccinatie of andere profylaxe;

    • onder observatie houden van verdachte personen ten behoeve van de volksgezondheid;

    • instellen van quarantaine- en overige gezondheidsmaatregelen voor verdachte personen;

    • isoleren en behandelen van getroffen personen, waar nodig;

    • achterhalen van de contacten van verdachte of getroffen personen;

    • toegang weigeren aan verdachte of getroffen personen;

    • niet-getroffen personen niet toelaten tot getroffen gebieden; en

    • screening bij vertrek van en/of opleggen van beperkingen aan personen uit getroffen gebieden.

  • 2 Aanbevelingen van de WHO aan de Staten die Partij zijn ten aanzien van bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en postpakketten kunnen de volgende adviezen omvatten:

    • geen specifieke gezondheidsmaatregelen aanbevolen;

    • onderzoeken van vrachtlijst en route;

    • uitvoeren van inspecties;

    • onderzoeken van bewijs van maatregelen genomen bij vertrek of doorvoer ter eliminatie van de infectie of besmetting;

    • behandelen van de bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten of stoffelijke overschotten teneinde de infectie of besmetting te verwijderen, met inbegrip van vectoren en reservoirs;

    • inzetten van specifieke gezondheidsmaatregelen teneinde het veilig omgaan met en vervoeren van stoffelijke overschotten te waarborgen;

    • instellen van isolatie of quarantaine;

    • in beslag nemen en vernietigen van geïnfecteerde, besmette of verdachte bagage, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten in gecontroleerde omstandigheden bij gebreke van een andere doeltreffende behandeling of doeltreffend proces; en

    • weigeren van vertrek of toegang.

DEEL IV. PLAATSEN VAN BINNENKOMST

Artikel 19. Algemene verplichtingen

In aanvulling op de overige verplichtingen uit hoofde van deze Regeling, is elke Staat die Partij is gehouden:

  • a. te waarborgen dat de in Bijlage 1 vervatte capaciteiten voor aangewezen plaatsen van binnenkomst worden ontwikkeld binnen het tijdsbestek voorzien in artikel 5, eerste lid, en artikel 13, eerste lid;

  • b. de bevoegde autoriteiten aan te wijzen voor elke aangewezen plaats van binnenkomst op zijn grondgebied; en

  • c. de WHO, voor zover praktisch uitvoerbaar, op verzoek naar aanleiding van een specifiek mogelijk volksgezondheidsrisico, te voorzien van relevante gegevens betreffende infectie- of besmettingsbronnen, met inbegrip van vectoren en reservoirs op zijn plaatsen van binnenkomst die zouden kunnen leiden tot internationale verspreiding van ziekte.

Artikel 20. Luchthavens en havens

  • 1 De Staten die Partij zijn, wijzen de luchthavens en havens aan die de in Bijlage 1 voorziene capaciteiten ontwikkelen.

  • 2 De Staten die Partij zijn, waarborgen dat certificaten tot vrijstelling van sanitaire controle van schepen en certificaten van sanitaire controle van schepen worden afgegeven in overeenstemming met de vereisten in artikel 39 en het in Bijlage 3 voorziene model.

  • 3 Elke Staat die Partij is, zendt de WHO een lijst met havens die bevoegd zijn:

    • a. certificaten van sanitaire controle van schepen af te geven en de in de Bijlagen 1 en 3 genoemde diensten te leveren; of

    • b. uitsluitend certificaten tot vrijstelling van sanitaire controle van schepen af te geven; en

    • c. de geldigheidsduur van een certificaat van sanitaire controle van schepen met een maand te verlengen totdat het schip in de haven arriveert waar het certificaat in ontvangst kan worden genomen. Elke Staat die Partij is, stelt de WHO in kennis van alle veranderingen van de status van de op de lijst vermelde havens. De WHO publiceert de informatie die zij uit hoofde van dit lid heeft ontvangen.

  • 4 De WHO kan, op verzoek van de betrokken Staat die Partij is, stappen ondernemen om te verklaren, na een passend onderzoek, dat een luchthaven of haven op zijn grondgebied voldoet aan de vereisten als bedoeld in het eerste en derde lid van dit artikel. Deze verklaringen kunnen door de WHO periodiek getoetst worden, in overleg met de Staat die Partij is.

  • 5 In samenwerking met bevoegde intergouvernementele organisaties en internationale instanties, ontwikkelt en publiceert de WHO richtlijnen voor verklaringen inzake luchthavens en havens ingevolge dit artikel. De WHO publiceert tevens een lijst van luchthavens en havens waarvoor verklaringen zijn afgegeven.

Artikel 21. Grensovergangen op land

  • 1 Wanneer zulks om redenen van de volksgezondheid gerechtvaardigd is, kan een Staat die Partij is grensovergangen op land aanwijzen die de in Bijlage 1 voorziene capaciteiten ontwikkelen, daarbij rekening houdend met:

    • a. het volume en de frequentie van de verschillende vormen van internationaal verkeer, vergeleken met andere plaatsen van binnenkomst, bij een mogelijk aan te wijzen grensovergang op land; en

    • b. de volksgezondheidsrisico's die bestaan in gebieden waaruit het internationale verkeer afkomstig is, of die het doorkruist, alvorens bij een bepaalde grensovergang op land te arriveren.

  • 2 Staten die Partij zijn die een gemeenschappelijke grens delen, dienen het volgende te overwegen:

    • a. het aangaan van bilaterale of multilaterale overeenkomsten of regelingen betreffende het voorkomen of bestrijden van de internationale verspreiding van ziekte bij grensovergangen op land in overeenstemming met artikel 57; en

    • b. het gezamenlijk aanwijzen van aangrenzende grensovergangen op land ten behoeve van de capaciteiten in Bijlage 1 in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel.

Artikel 22. Rol van de bevoegde autoriteiten

  • 1 De bevoegde autoriteiten:

    • a. zijn verantwoordelijk voor het controleren van bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten en stoffelijke overschotten vertrekkend naar of komend uit getroffen gebieden, zodat zij in een zodanige toestand worden gehouden dat zij vrij zijn van infectie- of besmettingsbronnen, met inbegrip van vectoren en reservoirs;

    • b. waarborgen, voor zover praktisch uitvoerbaar, dat er in faciliteiten op plaatsen van binnenkomst die door reizigers worden gebruikt goede hygiënische omstandigheden heersen en dat zij vrij worden gehouden van infectie- of besmettingsbronnen, met inbegrip van vectoren en reservoirs;

    • c. zijn verantwoordelijk voor het toezicht op eventuele ontratting, desinfectie, insectenverdelging of ontsmetting van bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten en stoffelijke overschotten en sanitaire maatregelen voor personen, zoals van toepassing ingevolge deze Regeling;

    • d. informeren vervoersexploitanten, in een zo vroeg mogelijk stadium, over hun voornemen bestrijdingsmaatregelen toe te passen op een vervoermiddel, en verstrekken schriftelijke informatie, indien voorhanden, over de toe te passen werkwijzen;

    • e. zijn verantwoordelijk voor het toezicht op de verwijdering uit een vervoermiddel en de veilige afvoer van besmet(te) water, voedsel, menselijke of dierlijke uitwerpselen, afvalwater of enig ander besmet materiaal;

    • f. nemen alle praktisch uitvoerbare en met deze Regeling verenigbare maatregelen om de lozing door schepen van sanitair afval, afval, ballastwater en ander mogelijk ziekteverwekkend materiaal dat het water van een haven, rivier, kanaal, zeestraat, meer of andere internationale waterweg zou kunnen besmetten te controleren en te bestrijden;

    • g. zijn verantwoordelijk voor het toezicht op leveranciers van diensten met betrekking tot reizigers, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten en stoffelijke overschotten bij de plaatsen van binnenkomst, met inbegrip van het uitvoeren van inspecties en medische onderzoeken wanneer noodzakelijk;

    • h. beschikken over doeltreffende noodvoorzieningen om het hoofd te bieden aan onverwachte gebeurtenissen met betrekking tot de volksgezondheid; en

    • i. communiceren met het nationale IGR-coördinatiepunt over relevante maatregelen op het gebied van de volksgezondheid ingevolge deze Regeling.

  • 2 Door de WHO aanbevolen gezondheidsmaatregelen voor reizigers, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten en stoffelijke overschotten afkomstig uit een getroffen gebied, kunnen bij aankomst opnieuw worden toegepast indien er verifieerbare aanwijzingen en/of bewijzen zijn dat de maatregelen die bij vertrek uit het getroffen gebied zijn toegepast niet hebben gewerkt.

  • 3 Insectenverdelging, ontratting, desinfectie, ontsmetting en overige sanitaire procedures worden zodanig uitgevoerd dat voorkomen wordt dat personen letsel oplopen, en voorzover mogelijk, ongemak ondervinden, of dat schade aan het milieu ontstaat die gevolgen heeft voor de volksgezondheid, of dat schade ontstaat aan bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en postpakketten.

DEEL V. MAATREGELEN OP HET GEBIED VAN DE VOLKSGEZONDHEID

HOOFDSTUK I. ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 23. Gezondheidsmaatregelen bij aankomst en vertrek

  • 1 Met inachtneming van toepasselijke internationale overeenkomsten en relevante artikelen van deze Regeling kan een Staat die Partij is ten behoeve van de volksgezondheid bij aankomst of vertrek het volgende verlangen:

    • a. ten aanzien van reizigers:

      • i. informatie betreffende de bestemming van de reiziger zodat met hem of haar contact kan worden opgenomen;

      • ii. informatie betreffende de reisroute van de reiziger teneinde vast te stellen of deze in of in de nabijheid van een getroffen gebied heeft gereisd of mogelijk andere contacten met een infectie- of besmettingsbron heeft gehad voorafgaande aan de aankomst, alsmede controle van de gezondheidsdocumenten van de reiziger indien deze ingevolge deze Regeling vereist zijn; en/of

      • iii. een niet-invasief medisch onderzoek dat het minst belastende onderzoek is waarmee de volksgezondheidsdoelstelling zou worden verwezenlijkt;

    • b. inspectie van bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen, postpakketten en stoffelijke resten.

  • 2 Op basis van bewijs voor het bestaan van een volksgezondheidsrisico dat is vergaard door middel van de in het eerste lid van dit artikel voorziene maatregelen, of via andere middelen, kunnen Staten die Partij zijn aanvullende gezondheidsmaatregelen toepassen, in overeenstemming met deze Regeling, in het bijzonder, met betrekking tot een verdachte of getroffen reiziger, van geval tot geval bezien, het minst belastende en invasieve medisch onderzoek waarmee de volksgezondheidsdoelstelling van het voorkomen van de internationale verspreiding van ziekte zou worden verwezenlijkt.

  • 3 Reizigers worden niet onderworpen aan een medisch onderzoek, vaccinatie, profylaxe of gezondheidmaatregel ingevolge deze Regeling zonder hun voorafgaande uitdrukkelijke geïnformeerde toestemming of die van hun ouders of voogden, behalve als voorzien in artikel 31, tweede lid, en in overeenstemming met de wetgeving en internationale verplichtingen van de Staat die Partij is.

  • 4 Reizigers die uit hoofde van deze Regeling dienen te worden ingeënt of een profylaxe dienen te ontvangen, dan wel hun ouders of voogden, worden in kennis gesteld van de risico's die met vaccinatie of niet-vaccinatie en met het al dan niet gebruiken van de profylaxe samenhangen in overeenstemming met de wetgeving en internationale verplichtingen van de Staat die Partij is. Staten die Partij zijn, stellen artsen van deze vereisten op de hoogte in overeenstemming met de wetgeving van de Staat die Partij is.

  • 5 Medische onderzoeken, medische procedures, vaccinatie of andere profylaxe die het risico van verspreiding van ziekte met zich meebrengen worden uitsluitend uitgevoerd op of toegediend aan een reiziger in overeenstemming met vastgestelde nationale of internationale veiligheidsrichtlijnen en -normen teneinde een dergelijk risico tot een minimum te beperken.

HOOFDSTUK II. BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR VERVOERMIDDELEN EN VERVOERSEXPLOITANTEN

Artikel 24. Vervoersexploitanten

  • 1 De Staten die Partij zijn, nemen alle praktisch uitvoerbare en met deze Regeling verenigbare maatregelen teneinde te waarborgen dat vervoersexploitanten:

    • a. voldoen aan de gezondheidsmaatregelen die door de WHO worden aanbevolen en door de Staat die Partij is, zijn aangenomen;

    • b. reizigers op de hoogte stellen van de gezondheidsmaatregelen die door de WHO worden aanbevolen en door de Staat die Partij is, zijn aangenomen ten behoeve van toepassing aan boord; en

    • c. vervoermiddelen waarvoor zij verantwoordelijk zijn permanent vrij houden van infectie- of besmettingsbronnen, met inbegrip van vectoren en reservoirs. De toepassing van maatregelen om infectie- of besmettingsbronnen te bestrijden kan vereist zijn indien bewijs wordt aangetroffen.

  • 2 Bijzondere bepalingen met betrekking tot vervoermiddelen en vervoersexploitanten ingevolge dit artikel staan vermeld in Bijlage 4. Bijzondere maatregelen die van toepassing zijn op vervoermiddelen en vervoersexploitanten ten aanzien van door vectoren overgebrachte ziekten staan vermeld in Bijlage 5.

Artikel 25. Schepen en luchtvaartuigen op doorreis

Met inachtneming van de artikelen 27 en 43 of tenzij toegestaan krachtens van toepassing zijnde internationale overeenkomsten, past een Staat die Partij is geen enkele gezondheidsmaatregel toe op:

  • a. een schip dat niet uit een getroffen gebied afkomstig is en dat door een zeekanaal of waterweg op het gebied van die Staat die Partij is, vaart op weg naar een haven op het grondgebied van een andere Staat. Het is een dergelijk schip toegestaan, onder toezicht van de bevoegde autoriteit, brandstof, water, voedsel en voorraden aan boord te nemen;

  • b. een schip dat door wateren onder zijn rechtsmacht vaart zonder een haven aan te doen of voor de kust aan te leggen; en

  • c. een luchtvaartuig op doorreis dat zich op een luchthaven onder zijn rechtsmacht bevindt, met dien verstande dat het luchtvaartuig op een bepaald gedeelte van de luchthaven moet blijven en er geen personen mogen in- en uitstappen en er geen laden of lossen plaatsvindt. Het is een dergelijk luchtvaartuig wel toegestaan, onder toezicht van de bevoegde autoriteit, brandstof, water, voedsel en voorraden aan boord te nemen.

Artikel 26. Civiele vrachtwagens, treinen en autobussen op doorreis

Met inachtneming van de artikelen 27 en 43 of tenzij toegestaan krachtens van toepassing zijnde internationale overeenkomsten, wordt geen enkele gezondheidsmaatregel toegepast op civiele vrachtwagens, treinen of autobussen die niet afkomstig zijn uit een getroffen gebied en die over het grondgebied reizen zonder personen in of uit te laten stappen of te laden of te lossen.

Artikel 27. Getroffen vervoermiddelen

  • 1 Indien klinische verschijnselen of symptomen en informatie gebaseerd op feiten of bewijzen die erop duiden dat er een volksgezondheidsrisico bestaat, met inbegrip van infectie- en besmettingsbronnen, aan boord van een vervoermiddel worden aangetroffen, beschouwt de bevoegde autoriteit het vervoermiddel als getroffen en kan:

    • a. indien nodig het vervoermiddel desinfecteren, ontsmetten, ontratten of de erin aanwezige insecten verdelgen, of deze maatregelen onder haar toezicht doen uitvoeren; en

    • b. per geval besluiten welke techniek wordt gebruikt om een toereikende beheersing van het volksgezondheidsrisico te waarborgen als voorzien in deze Regeling. Wanneer de WHO voor deze procedures werkwijzen of materialen heeft aanbevolen, dienen deze te worden ingezet tenzij de bevoegde autoriteit bepaalt dat andere werkwijzen even veilig en betrouwbaar zijn.

    De bevoegde autoriteit kan aanvullende gezondheidsmaatregelen implementeren, waaronder isolatie van de vervoermiddelen, al naar gelang noodzakelijk, teneinde de verspreiding van ziekte te voorkomen. Dergelijke aanvullende maatregelen dienen aan het nationale IGR-coördinatiepunt te worden gemeld.

  • 2 Indien de bevoegde autoriteit voor de plaats van binnenkomst niet in staat is de uit hoofde van dit artikel vereiste bestrijdingsmaatregelen uit te voeren, kan het getroffen vervoermiddel niettemin toestemming krijgen te vertrekken, met inachtneming van de volgende voorwaarden:

    • a. de bevoegde autoriteit stelt, bij vertrek van het vervoermiddel, de bevoegde autoriteit voor de eerstvolgende bekende plaats van binnenkomst op de hoogte van de onder onderdeel b bedoelde informatie; en

    • b. wanneer het een schip betreft, worden het aangetroffen bewijs en de vereiste bestrijdingsmaatregelen aangetekend op het certificaat van sanitaire controle van schepen. Het is een dergelijk vervoermiddel toegestaan, onder toezicht van de bevoegde autoriteit, brandstof, water, voedsel en voorraden aan boord te nemen.

  • 3 Een vervoermiddel dat als getroffen wordt beschouwd, wordt niet langer als zodanig aangemerkt wanneer de bevoegde autoriteit ervan overtuigd is dat:

    • a. de in het eerste lid van dit artikel voorziene maatregelen op doeltreffende wijze zijn uitgevoerd; en

    • b. er geen omstandigheden aan boord zijn die een volksgezondheidsrisico zouden kunnen vormen.

Artikel 28. Schepen en luchtvaartuigen bij plaatsen van binnenkomst

  • 1 Met inachtneming van artikel 43 of zoals voorzien in van toepassing zijnde internationale overeenkomsten, mag een schip of luchtvaartuig niet om volksgezondheidsredenen verhinderd worden een plaats van binnenkomst aan te doen. Indien de plaats van binnenkomst echter niet over de voorzieningen beschikt om gezondheidsmaatregelen toe te passen uit hoofde van deze Regeling, kan het schip of luchtvaartuig de opdracht krijgen zijn route op eigen risico te vervolgen naar de dichtstbijzijnde plaats van binnenkomst die beschikbaar is, tenzij het schip of het luchtvaartuig een technisch probleem heeft waardoor deze omleiding gevaar zou opleveren.

  • 2 Met inachtneming van artikel 43 of zoals voorzien in van toepassing zijnde internationale overeenkomsten, mag een schip of een luchtvaartuig om volksgezondheidsredenen niet de toegang tot het vrije verkeer ontzegd worden; in het bijzonder zullen zij niet belet worden personen van en aan boord te laten gaan, vracht of voorraden te laden of te lossen of brandstof, water, voedsel en voorraden aan boord te nemen. De Staten die Partij zijn, kunnen het toelaten tot het vrije verkeer afhankelijk stellen van een inspectie en, indien aan boord een infectie- of besmettingsbron wordt aangetroffen, het uitvoeren van desinfectie, ontsmetting, insectenverdelging, ontratting of andere maatregelen noodzakelijk voor het voorkomen van de verspreiding van de infectie of besmetting.

  • 3 Wanneer praktisch uitvoerbaar en met inachtneming van het voorgaande lid, laat een Staat die Partij is een schip of een luchtvaartuig per radio of via andere communicatiemiddelen toe tot het vrije verkeer, wanneer de Staat die Partij is op grond van informatie die hij voor aankomst van het schip of luchtvaartuig heeft ontvangen van oordeel is dat de aankomst van het schip of het luchtvaartuig noch het binnenbrengen noch de verspreiding van ziekte tot gevolg zal hebben.

  • 4 De gezagvoerders van schepen of luchtvaartuigen, of hun vertegenwoordigers, stellen de leiding van de haven of luchthaven zo spoedig mogelijk voor aankomst in de haven of op de luchthaven van bestemming op de hoogte van ziektegevallen die wijzen op een ziekte van besmettelijke aard of van bewijzen voor een volksgezondheidsrisico aan boord, zodra een dergelijke ziekte of volksgezondheidsrisico ter kennis van de gezagvoerder van het schip of luchtvaartuig is gebracht. Deze informatie dient onverwijld te worden doorgegeven aan de bevoegde autoriteit voor de haven of luchthaven. Bij urgente omstandigheden dient dergelijke informatie door de gezagvoerders rechtstreeks te worden gemeld aan de desbetreffende haven- of luchtvaartautoriteit.

  • 5 Het volgende is van toepassing indien een verdacht of getroffen schip of luchtvaartuig, om redenen buiten de macht van de gezagvoerder van het luchtvaartuig of van het schip, elders landt dan op de luchthaven waar het luchtvaartuig had moeten landen of elders aanlegt dan in de haven waar het schip had moeten aanleggen;

    • a. de gezagvoerder van het luchtvaartuig of van het schip of een andere persoon die het bevel voert, stelt alles in het werk om zonder vertraging met de dichtstbijzijnde bevoegde autoriteit te communiceren;

    • b. zodra de bevoegde autoriteit op de hoogte is gesteld van de landing of aankomst, kan zij door de WHO aanbevolen gezondheidsmaatregelen toepassen of andere in deze Regeling voorziene gezondheidsmaatregelen;

    • c. uitgezonderd in noodgevallen of ten behoeve van communicatie met de bevoegde autoriteit, blijven alle reizigers aan boord van het luchtvaartuig of het schip of in de nabijheid daarvan en mag vracht niet uit de nabijheid van het luchtvaartuig of het schip, worden verwijderd, tenzij de bevoegde autoriteit daarvoor toestemming verleent; en

    • d. wanneer alle door de bevoegde autoriteit vereiste gezondheidsmaatregelen zijn voltooid, mag het luchtvaartuig of het schip zich, voor zover het deze gezondheidsmaatregelen betreft, begeven naar hetzij de luchthaven of de haven waar het had moeten landen of aanleggen, hetzij, indien het dit om technische redenen niet kan, naar een op een geschikte locatie gelegen luchthaven of haven.

  • 6 Niettegenstaande de in dit artikel vervatte bepalingen kan de gezagvoerder van een schip of van een luchtvaartuig de noodmaatregelen nemen die nodig kunnen zijn voor de gezondheid en veiligheid van de reizigers aan boord. Hij of zij informeert de bevoegde autoriteit zo vroeg mogelijk omtrent uit hoofde van dit lid genomen maatregelen.

Artikel 29. Civiele vrachtwagens, treinen en autobussen bij plaatsen van binnenkomst

De WHO ontwikkelt, in samenwerking met de Staten die Partij zijn, grondbeginselen voor de toepassing van gezondheidsmaatregelen op civiele vrachtwagens, treinen en autobussen bij plaatsen van binnenkomst en bij het passeren van grensovergangen op land.

HOOFDSTUK III. BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR REIZIGERS

Artikel 30. Reizigers die ten behoeve van de volksgezondheid onder observatie staan

Met inachtneming van artikel 43 of zoals toegestaan krachtens van toepassing zijnde internationale overeenkomsten, mag een verdachte reiziger die bij aankomst ten behoeve van de volksgezondheid onder observatie is geplaatst zijn internationale reis vervolgen indien de reiziger geen dreigend risico voor de volksgezondheid oplevert en de Staat die Partij is de bevoegde autoriteit van de plaats van binnenkomst van de bestemming, indien bekend, informeert over de verwachte komst van de reiziger. Na aankomst dient de reiziger zich bij die autoriteit te vervoegen.

Artikel 31. Gezondheidsmaatregelen met betrekking tot de binnenkomst van reizigers

  • 1 Invasief medisch onderzoek, vaccinatie of een andere profylaxe is geen voorwaarde voor de binnenkomst van een reiziger op het grondgebied van een Staat die Partij is, met dien verstande dat, met inachtneming van de artikelen 32, 42 en 45, deze Regeling Staten die Partij zijn niet belet medisch onderzoek, vaccinatie of een andere profylaxe of bewijs van vaccinatie of van een andere profylaxe te verlangen:

    • a. wanneer dat noodzakelijk is teneinde te bepalen of er een volksgezondheidsrisico bestaat;

    • b. als een voorwaarde voor de binnenkomst van reizigers die tijdelijk of permanent verblijf wensen;

    • c. als een voorwaarde voor de binnenkomst van reizigers, ingevolge artikel 43 of de Bijlagen 6 en 7; of

    • d. dat ingevolge artikel 23 kan worden uitgevoerd.

  • 2 Indien een reiziger ten aanzien van wie een Staat die Partij is een medisch onderzoek, vaccinatie of een andere profylaxe kan verlangen ingevolge het eerste lid van dit artikel, weigert in te stemmen met een dergelijke maatregel of weigert de in artikel 23, eerste lid, onderdeel a, genoemde informatie te verstrekken of documenten te overleggen, mag de betrokken Staat die Partij is, met inachtneming van de artikelen 32, 42 en 45, deze reiziger de toegang weigeren. Indien er bewijs is voor een dreigend volksgezondheidsrisico kan een Staat die Partij is, in overeenstemming met zijn nationale wetgeving en in de mate die noodzakelijk is om een dergelijk risico te beheersen, de reiziger dwingen, of hem adviseren, krachtens artikel 23, derde lid:

    • a. zich te onderwerpen aan het minst invasieve en belastende medisch onderzoek waarmee de volksgezondheidsdoelstelling zou worden verwezenlijkt;

    • b. zich te laten inenten of een andere profylaxe te gebruiken; of

    • c. zich te onderwerpen aan aanvullende vastgestelde gezondheidsmaatregelen die de verspreiding van ziekte voorkomen of bestrijden, met inbegrip van isolatie, quarantaine of het ten behoeve van de volksgezondheid onder observatie plaatsen van de reiziger.

Artikel 32. Behandeling van reizigers

Bij de implementatie van gezondheidsmaatregelen uit hoofde van deze Regeling, behandelen de Staten die Partij zijn reizigers met respect voor hun waardigheid, mensenrechten en fundamentele vrijheden en beperken zij het bij deze maatregelen behorende ongemak of ongerief tot een minimum, mede door:

  • a. alle reizigers beleefd tegemoet te treden en met respect te behandelen;

  • b. rekening te houden met het geslacht en de sociaal-culturele, etnische of religieuze achtergrond van de reizigers; en

  • c. reizigers die in quarantaine of isolatie zijn geplaatst of onderworpen worden aan medische onderzoeken of andere procedures ten behoeve van de volksgezondheid te voorzien of te doen voorzien van voldoende voedsel en water, passende huisvesting en kleding, bescherming van hun bagage en overige bezittingen, passende medische behandeling, middelen voor de noodzakelijke communicatie indien mogelijk in een taal die zij begrijpen en overige van toepassing zijnde assistentie.

HOOFDSTUK IV. BIJZONDERE BEPALINGEN VOOR GOEDEREN, CONTAINERS EN LAADZONES VOOR CONTAINERS

Artikel 33. Goederen in doorvoer

Met inachtneming van artikel 43 of tenzij toegestaan krachtens van toepassing zijnde internationale overeenkomsten, worden op goederen, uitgezonderd levende have, die in doorvoer zijn en niet worden overgeslagen, geen gezondheidsmaatregelen uit hoofde van deze Regeling toegepast of worden zij niet vastgehouden ten behoeve van de volksgezondheid.

Artikel 34. Containers en laadzones voor containers

  • 1 De Staten die Partij zijn, waarborgen, voor zover praktisch uitvoerbaar, dat containervervoerders gebruik maken van containers voor internationaal vervoer die vrij zijn gehouden van infectie- of besmettingsbronnen, met inbegrip van vectoren en reservoirs, in het bijzonder tijdens het laden.

  • 2 De Staten die Partij zijn, waarborgen, voor zover praktisch uitvoerbaar, dat laadzones voor containers vrij worden gehouden van infectie- of besmettingsbronnen, met inbegrip van vectoren en reservoirs.

  • 3 Wanneer, naar het oordeel van een Staat die Partij is, de omvang van het internationale containerverkeer voldoende groot is, nemen de bevoegde autoriteiten alle praktisch uitvoerbare en met deze Regeling verenigbare maatregelen, waaronder het uitvoeren van inspecties, om de sanitaire toestand van laadzones voor containers en de containers te beoordelen teneinde te waarborgen dat de in deze Regeling vervatte verplichtingen worden geïmplementeerd.

  • 4 Bij de laadzones voor containers zullen, voorzover praktisch uitvoerbaar, faciliteiten voor de inspectie en isolatie van containers aanwezig zijn.

  • 5 Verzenders en ontvangers van containers stellen alles in het werk om kruisbesmetting te voorkomen wanneer zij de containers voor meerdere doeleinden gebruiken.

DEEL VI. GEZONDHEIDSDOCUMENTEN

Artikel 35. Algemene regel

Naast de in deze Regeling of in de door de WHO gedane aanbevelingen voorziene gezondheidsdocumenten worden in het internationale verkeer geen gezondheidsdocumenten verlangd, echter met dien verstande dat dit artikel noch van toepassing is op reizigers die tijdelijk of permanent verblijf wensen, noch op documentvereisten met betrekking tot de volksgezondheidsstatus van goederen of vracht in de internationale handel ingevolge van toepassing zijnde internationale overeenkomsten. De bevoegde autoriteit kan reizigers verzoeken informatieformulieren en vragenlijsten inzake de gezondheid van de reizigers in te vullen, op voorwaarde dat deze voldoen aan de in artikel 23 vervatte vereisten.

Artikel 36. Bewijs van vaccinatie of van een andere profylaxe

  • 1 Vaccinaties en profylaxe voor reizigers toegediend uit hoofde van deze Regeling of van aanbevelingen, en de daarmee verband houdende bewijzen, dienen te voldoen aan de bepalingen van Bijlage 6 en, wanneer van toepassing, Bijlage 7 met betrekking tot specifieke ziekten.

  • 2 Een reiziger in het bezit van een bewijs van vaccinatie of van een andere profylaxe dat is afgegeven overeenkomstig Bijlage 6 en, wanneer van toepassing, Bijlage 7, wordt niet de toegang geweigerd vanwege de ziekte waarnaar het bewijs verwijst, zelfs al komt hij uit een getroffen gebied, tenzij de bevoegde autoriteit over verifieerbare aanwijzingen en/of bewijzen beschikt dat de vaccinatie of andere profylaxe niet doeltreffend was.

Artikel 37. Maritieme gezondheidsverklaring

  • 1 Voor aankomst in de eerste aanloophaven op het grondgebied van een Staat die Partij is, stelt de kapitein van een schip de gezondheidstoestand aan boord vast, en vult hij bij aankomst, of voor aankomst indien het schip over de juiste voorzieningen beschikt en de Staat die Partij is een dergelijke voorafgaande overhandiging verlangt, een maritieme gezondheidsverklaring in en overhandigt deze aan de bevoegde autoriteit van deze haven, tenzij de Staat die Partij is zulks niet verlangt. Deze verklaring wordt medeondertekend door de scheepsarts, indien aanwezig.

  • 2 De kapitein van een schip, of de scheepsarts indien aanwezig, verstrekt alle door de bevoegde autoriteit gevraagde informatie met betrekking tot de gezondheidstoestand aan boord tijdens een internationale reis.

  • 3 Een gezondheidsverklaring wordt opgesteld volgens het in Bijlage 8 opgenomen model.

  • 4 Een Staat die Partij is, kan besluiten:

    • a. af te zien van de overlegging van de maritieme gezondheidsverklaring door alle binnenkomende schepen; of

    • b. de overlegging van de maritieme gezondheidsverklaring te verlangen uit hoofde van een aanbeveling met betrekking tot schepen die uit getroffen gebieden komen of deze te verlangen van schepen die anderszins mogelijk infectie- of besmettingsbronnen meedragen.

    De Staat die Partij is, stelt scheepvaartondernemingen of hun vertegenwoordigers op de hoogte van deze vereisten.

Artikel 38. Gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen

  • 1 De gezagvoerder van een luchtvaartuig of diens vertegenwoordiger vult, tijdens de vlucht of na aankomst op de eerste luchthaven op het grondgebied van een Staat die Partij is, naar beste kunnen, het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen, dat is opgesteld volgens het in Bijlage 9 opgenomen model, in en overhandigt dit aan de bevoegde autoriteit voor die luchthaven, tenzij de Staat die Partij is zulks niet verlangt.

  • 2 De gezagvoerder van een luchtvaartuig, of diens vertegenwoordiger, verstrekt alle door de Staat die Partij is gevraagde informatie met betrekking tot de gezondheidstoestand aan boord tijdens een internationale reis en alle gezondheidsmaatregelen die op het luchtvaartuig zijn toegepast.

  • 3 Een Staat die Partij is, kan besluiten:

    • a. af te zien van de overlegging van het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen door alle binnenkomende luchtvaartuigen; of

    • b. de overlegging van het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen te verlangen uit hoofde van een aanbeveling met betrekking tot luchtvaartuigen die uit getroffen gebieden komen of deze te verlangen van luchtvaartuigen die anderszins mogelijk infectie- of besmettingsbronnen meedragen.

    De Staat die Partij is, stelt luchtvaartondernemingen of hun vertegenwoordigers op de hoogte van deze vereisten.

Artikel 39. Certificaten van sanitaire controle van schepen

  • 1 Certificaten tot vrijstelling van sanitaire controle van schepen en certificaten van sanitaire controle van schepen zijn ten hoogste zes maanden geldig. Dit tijdvak kan met een maand worden verlengd indien de vereiste inspectie- of bestrijdingsmaatregelen niet in de haven kunnen worden uitgevoerd.

  • 2 Indien er geen geldig certificaat tot vrijstelling van sanitaire controle van schepen of certificaat van sanitaire controle van schepen kan worden overgelegd of indien bewijs voor een volksgezondheidsrisico aan boord van een schip wordt aangetroffen, kan de Staat die Partij is, handelen als voorzien in artikel 27, eerste lid.

  • 3 De in dit artikel bedoelde certificaten worden opgesteld volgens het in Bijlage 3 opgenomen model.

  • 4 Indien mogelijk worden de bestrijdingsmaatregelen uitgevoerd wanneer het schip en de ruimen leeg zijn. Bij geballaste schepen worden de maatregelen vóór het laden uitgevoerd.

  • 5 Wanneer bestrijdingsmaatregelen vereist zijn en naar tevredenheid zijn afgerond, geeft de bevoegde autoriteit een certificaat van sanitaire controle van schepen af, en vermeldt daarop het aangetroffen bewijs en de genomen bestrijdingsmaatregelen.

  • 6 De bevoegde autoriteit kan een certificaat tot vrijstelling van sanitaire controle van schepen afgeven in een onder artikel 20 genoemde haven, indien zij ervan overtuigd is dat het schip vrij is van infectie en besmetting, met inbegrip van vectoren en reservoirs. Een dergelijk certificaat wordt gewoonlijk alleen afgegeven indien de inspectie van het schip is uitgevoerd in een leeg schip met lege ruimen of met ruimen die uitsluitend ballast of ander materiaal bevatten, van een zodanige aard of zodanig geplaatst dat een grondige inspectie van de ruimen mogelijk is.

  • 7 Indien de omstandigheden waaronder bestrijdingsmaatregelen worden uitgevoerd zodanig zijn dat, naar het oordeel van de bevoegde autoriteit voor de haven waarin de operatie werd uitgevoerd, een bevredigend resultaat niet mogelijk is, maakt de bevoegde autoriteit daarvan aantekening op het certificaat van sanitaire controle van schepen.

DEEL VII. KOSTEN

Artikel 40. Kosten van gezondheidsmaatregelen met betrekking tot reizigers

  • 1 Uitgezonderd voor reizigers die tijdelijk of permanent verblijf wensen, en met inachtneming van het tweede lid van dit artikel, brengt een Staat die Partij is geen kosten in rekening uit hoofde van deze Regeling voor de volgende maatregelen ter bescherming van de volksgezondheid:

    • a. een in deze Regeling voorzien medisch onderzoek, of een aanvullend onderzoek dat door die Staat die Partij is, kan worden verlangd om de gezondheidstoestand van de onderzochte reiziger vast te stellen;

    • b. een vaccinatie of een andere profylaxe die aan een reiziger bij aankomst is toegediend die niet als vereiste is bekendgemaakt of die minder dan 10 dagen voor de toediening van de vaccinatie of andere profylaxe als vereiste is bekendgemaakt;

    • c. passende isolatie- of quarantainemaatregelen die aan reizigers worden opgelegd;

    • d. een aan de reiziger afgegeven certificaat waarop de toegepaste maatregelen en de datum van toepassing staan vermeld; of

    • e. een op de bagage van de reiziger toegepaste gezondheidsmaatregel.

  • 2 Staten die Partij zijn, kunnen kosten in rekening brengen voor andere dan de in het eerste lid van dit artikel genoemde gezondheidsmaatregelen, met inbegrip van maatregelen die hoofdzakelijk in het belang van de reiziger zijn.

  • 3 Wanneer kosten in rekening worden gebracht voor de toepassing van de gezondheidsmaatregelen op reizigers uit hoofde van deze Regeling, bestaat er in elke Staat die Partij is slechts één tarief voor deze kosten en deze kosten dienen:

    • a. overeen te komen met dit tarief;

    • b. niet hoger te zijn dan de werkelijke kosten van de bewezen diensten; en

    • c. te worden geheven zonder onderscheid naar nationaliteit, woonplaats of verblijfplaats van de betrokken reiziger.

  • 4 Het tarief en wijzigingen daarin worden ten minste 10 dagen voordat enige heffing uit hoofde daarvan geschiedt bekendgemaakt.

  • 5 Geen van de bepalingen in deze Regeling belet de Staten die Partij zijn om vergoeding te verlangen van de kosten gemaakt bij het uitvoeren van de in het eerste lid van dit artikel genoemde gezondheidsmaatregelen:

    • a. van exploitanten of eigenaren van vervoermiddelen met betrekking tot hun werknemers; of

    • b. van toepasselijke verzekeringen.

  • 6 In geen geval wordt reizigers of vervoersexploitanten de mogelijkheid ontzegd uit het grondgebied van een Staat die Partij is te vertrekken in afwachting van de betaling van de in het eerste of tweede lid van dit artikel bedoelde kosten.

Artikel 41. Kosten voor bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten

  • 1 Wanneer kosten in rekening worden gebracht voor de toepassing van de gezondheidsmaatregelen op bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten uit hoofde van deze Regeling, bestaat er in elke Staat die Partij is slechts één tarief voor deze kosten en deze kosten dienen:

    • a. overeen te komen met dit tarief;

    • b. niet hoger te zijn dan de werkelijke kosten van de bewezen diensten; en

    • c. te worden geheven zonder onderscheid naar nationaliteit, vlag, registratie of eigendom van de betrokken bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten. Er wordt met name geen onderscheid gemaakt tussen nationale en buitenlandse bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten.

  • 2 Het tarief en wijzigingen daarin worden ten minste 10 dagen voordat enige heffing uit hoofde daarvan geschiedt bekendgemaakt.

DEEL VIII. ALGEMENE BEPALINGEN

Artikel 42. Implementatie van gezondheidsmaatregelen

Met uit hoofde van deze Regeling genomen gezondheidsmaatregelen dient onverwijld te worden aangevangen; zij dienen onverwijld te worden voltooid en op transparante en non-discriminatoire wijze te worden toegepast.

Artikel 43. Aanvullende gezondheidsmaatregelen

  • 1 Deze Regeling belet Staten die Partij zijn niet gezondheidsmaatregelen te implementeren, in overeenstemming met hun relevante nationale wetgeving en verplichtingen ingevolge het internationale recht, naar aanleiding van specifieke volksgezondheidsrisico's of noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang die:

    mits dergelijke maatregelen voor het overige verenigbaar zijn met deze Regeling.

    Dergelijke maatregelen vormen voor de internationale handel geen sterkere belemmering en zijn voor personen niet invasiever of belastender dan alternatieven die redelijkerwijs voorhanden zijn die tot een passend niveau van gezondheidsbescherming zouden leiden

  • 2 Bij het bepalen of de in het eerste lid van dit artikel genoemde gezondheidsmaatregelen of de in Artikel 23, tweede lid, artikel 27, eerste lid, artikel 28, tweede lid en artikel 31, tweede lid, onderdeel c, genoemde aanvullende gezondheidsmaatregelen dienen te worden geïmplementeerd, baseren de Staten die Partij zijn zich op:

    • a. wetenschappelijke beginselen;

    • b. beschikbaar wetenschappelijk bewijs voor een volksgezondheidsrisico, of indien dergelijk bewijs niet in voldoende mate voorhanden is, de beschikbare informatie van onder meer de WHO en andere relevante internationale organisaties en internationale instanties; en

    • c. eventuele specifieke richtsnoeren of adviezen van de WHO.

  • 3 Een Staat die Partij is die de in het eerste lid van dit artikel genoemde aanvullende gezondheidsmaatregelen implementeert die het internationale verkeer in belangrijke mate belemmeren, dient de WHO in kennis te stellen van de aan deze maatregelen ten grondslag liggende volksgezondheidsoverwegingen en relevante wetenschappelijke informatie. De WHO wisselt deze informatie met de andere Staten die Partij zijn uit en wisselt tevens informatie uit met betrekking tot de geïmplementeerde gezondheidsmaatregelen. Voor de toepassing van dit artikel, wordt onder in belangrijke mate belemmeren in het algemeen verstaan het weigeren van de toegang of het vertrek van internationale reizigers, bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen en dergelijke, of de vertraging daarvan, gedurende meer dan 24 uur.

  • 4 Na beoordeling van de ingevolge het derde en vijfde lid van dit artikel verstrekte informatie alsmede andere relevante informatie, kan de WHO de betrokken Staat die Partij is, verzoeken de toepassing van de maatregelen te heroverwegen.

  • 5 Een Staat die Partij is die de in het eerste en tweede lid van dit artikel bedoelde aanvullende gezondheidsmaatregelen implementeert die het internationale verkeer in belangrijke mate belemmeren, stelt de WHO, binnen 48 na de implementatie ervan, in kennis van dergelijke maatregelen en de eraan ten grondslag liggende gezondheidsoverwegingen tenzij deze onder een tijdelijke of permanente aanbeveling vallen.

  • 6 Een Staat die Partij is die ingevolge het eerste of tweede lid van dit artikel een gezondheidsmaatregel implementeert, toetst een dergelijke maatregel binnen drie maanden aan de hand van het advies van de WHO en de in het tweede lid van dit artikel genoemde criteria.

  • 7 Onverminderd zijn rechten ingevolge artikel 56, kan elke Staat die Partij is die gevolgen ondervindt van een uit hoofde van het eerste of tweede lid van dit artikel genomen maatregel de Staat die Partij is die een dergelijke maatregel implementeert, verzoeken met hem te overleggen. Het doel van een dergelijk overleg is het verduidelijken van de aan de maatregelen ten grondslag liggende wetenschappelijke informatie en volksgezondheidsoverwegingen en het komen tot een wederzijds aanvaardbare oplossing.

  • 8 De bepalingen van dit artikel kunnen van toepassing zijn op de implementatie van maatregelen betreffende reizigers die deelnemen aan massabijeenkomsten.

Artikel 44. Samenwerking en assistentie

  • 1 De Staten die Partij zijn, verplichten zich met elkaar samen te werken, voor zover mogelijk, bij:

    • a. de opsporing en beoordeling van gebeurtenissen en het treffen van maatregelen naar aanleiding daarvan, als voorzien in deze Regeling;

    • b. het verstrekken of vergemakkelijken van technische samenwerking en logistieke ondersteuning, in het bijzonder bij de ontwikkeling, versterking en handhaving van capaciteiten op het gebied van de volksgezondheid zoals vereist ingevolge deze Regeling;

    • c. het vrijmaken van financiële middelen ter vergemakkelijking van de implementatie van hun verplichtingen ingevolge deze Regeling; en

    • d. de opstelling van voorgestelde wetten en overige wettelijke en administratieve bepalingen ten behoeve van de implementatie van deze Regeling.

  • 2 De WHO werkt, op verzoek en voor zover mogelijk, met de Staten die Partij zijn samen bij:

    • a. de evaluatie en beoordeling van hun capaciteiten op het gebied van de volksgezondheid teneinde de doeltreffende implementatie van deze Regeling te vergemakkelijken:

    • b. het verstrekken of vergemakkelijken van technische samenwerking met en logistieke ondersteuning aan Staten die Partij zijn; en

    • c. het vrijmaken van financiële middelen ter ondersteuning van ontwikkelingslanden bij het opbouwen, versterken en handhaven van de in Bijlage 1 voorziene capaciteiten.

  • 3 Samenwerking ingevolge dit artikel kan via diverse kanalen worden geïmplementeerd, met inbegrip van bilaterale kanalen, via regionale netwerken en de regionale kantoren van de WHO en via intergouvernementele organisaties en internationale instanties.

Artikel 45. Behandeling van persoonsgegevens

  • 1 Gezondheidsinformatie die door een Staat die Partij is ingevolge deze Regeling is verzameld of ontvangen van een andere Staat die Partij is of van de WHO, die verwijst naar een geïdentificeerde of identificeerbare persoon wordt vertrouwelijk behandeld en op anonieme wijze verwerkt zoals vereist ingevolge de nationale wetgeving.

  • 2 Niettegenstaande het eerste lid, kunnen de Staten die Partij zijn persoonsgegevens onthullen en verwerken wanneer dit essentieel is voor het beoordelen en beheersen van een volksgezondheidsrisico; in overeenstemming met hun nationale wetgeving, dienen de Staten die Partij zijn en de WHO evenwel te waarborgen dat persoonsgegevens:

    • a. op billijke en rechtmatige wijze worden verwerkt en geen verdere bewerking ondergaan op een wijze die niet met dat doel in overeenstemming is;

    • b. adequaat en relevant zijn en het noodzakelijke niet overschrijden met betrekking tot dat doel;

    • c. accuraat en, wanneer noodzakelijk, geactualiseerd zijn; elke redelijke stap dient te worden genomen teneinde te waarborgen dat gegevens die niet accuraat of niet compleet zijn worden gewist of gerectificeerd; en

    • d. niet langer dan noodzakelijk worden bewaard.

  • 3 Op verzoek verstrekt de WHO, voor zover praktisch uitvoerbaar, een natuurlijke persoon zijn of haar in dit artikel bedoelde persoonsgegevens, in een begrijpelijke vorm en zonder onnodige vertraging of kosten, en staat, wanneer nodig, toe dat deze gecorrigeerd worden.

Artikel 46. Vervoer en omgang met biologische stoffen, reagens en materialen voor diagnostische doeleinden

De Staten die Partij zijn, vergemakkelijken, onverminderd hun nationale recht en rekening houdend met relevante internationale richtlijnen, het vervoer, de binnenkomst, het vertrek, de verwerking en de verwijdering van biologische stoffen en specimen, reagens en andere materialen voor diagnostische doeleinden ten behoeve van verificatie en maatregelen op het gebied van de volksgezondheid ingevolge deze Regeling.

DEEL IX. DE IGR-LIJST VAN DESKUNDIGEN, DE COMMISSIE VOOR NOODSITUATIES EN DE TOETSINGSCOMMISSIE

HOOFDSTUK I. DE IGR-LIJST VAN DESKUNDIGEN

Artikel 47. Samenstelling

De Directeur-Generaal stelt een lijst op van deskundigen op alle relevante expertisegebieden (hierna „IGR-lijst van deskundigen”). De Directeur-Generaal benoemt de leden van de IGR-lijst van deskundigen in overeenstemming met de WHO Regulations for Expert Advisory Panels and Committees (hierna de „WHO-regeling inzake commissies van advies”), tenzij in deze Regeling anders is bepaald. Daarnaast benoemt de Directeur-Generaal een lid op verzoek van elke Staat die Partij is en, wanneer van toepassing, deskundigen die worden voorgedragen door relevante intergouvernementele organisaties en regionale organisaties voor economische integratie. Belanghebbende Staten die Partij zijn, stellen de Directeur-Generaal in kennis van de kwalificaties en expertisegebieden van elk van de deskundigen die zij voor het lidmaatschap voordragen. De Directeur-Generaal stelt de Staten die Partij zijn, alsmede relevante intergouvernementele organisaties en regionale organisaties voor economische integratie, in kennis van de samenstelling van de IGR-lijst van deskundigen.

HOOFDSTUK II. DE COMMISSIE VOOR NOODSITUATIES

Artikel 48. Mandaat en samenstelling

  • 1 De Directeur-Generaal stelt een Commissie voor noodsituaties in die op verzoek van de Directeur-Generaal haar oordeel geeft over:

    • a. de vraag of een gebeurtenis een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang vormt;

    • b. de beëindiging van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang; en

    • c. de voorgestelde afgifte, wijziging, verlenging of beëindiging van tijdelijke aanbevelingen.

  • 2 De Commissie voor noodsituaties is samengesteld uit deskundigen die door de Directeur-Generaal worden gekozen uit de IGR-lijst van deskundigen en, wanneer van toepassing, andere commissies van advies van de Organisatie. De Directeur-Generaal stelt de duur van het lidmaatschap vast teneinde de continuïteit van het onderzoek van een specifieke gebeurtenis en van de gevolgen daarvan te waarborgen. De Directeur-Generaal kiest de leden van de Commissie voor noodsituaties op basis van de expertise en ervaring die voor een bepaalde zitting vereist zijn en met zorgvuldige inachtneming van de beginselen van een billijke geografische spreiding. Ten minste een lid van de Commissie voor noodsituaties dient een deskundige te zijn die is voorgedragen door een Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich voordoet.

  • 3 De Directeur-Generaal kan, uit eigen beweging of op verzoek van de Commissie voor noodsituaties, een of meer technische deskundigen aanstellen om de Commissie te adviseren.

Artikel 49. Procedure

  • 1 De Directeur-Generaal roept bijeenkomsten van de Commissie voor noodgevallen bijeen door een aantal van de in artikel 48, tweede lid, genoemde deskundigen te kiezen aan de hand van de expertisegebieden en ervaring die het meest relevant zijn voor de specifieke gebeurtenis die zich voordoet. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder „bijeenkomsten” van de Commissie voor noodgevallen mede verstaan teleconferenties, videoconferenties of elektronische communicatie.

  • 2 De Directeur-Generaal verstrekt de Commissie voor noodsituaties de agenda en alle relevante informatie met betrekking tot de gebeurtenis, met inbegrip van informatie die door de Staten die Partij zijn, is verstrekt, alsmede door de Directeur-Generaal voor bekendmaking voorgestelde tijdelijke aanbevelingen.

  • 3 De Commissie voor noodsituaties kiest haar voorzitter en stelt na elke bijeenkomst een korte samenvatting op van haar handelingen en beraadslagingen, met inbegrip van mogelijk advies inzake aanbevelingen.

  • 4 De Directeur-Generaal nodigt de Staat die Partij is op wiens grondgebied de gebeurtenis zich voordoet uit zijn opvattingen uiteen te zetten voor de Commissie voor noodsituaties. De Directeur-Generaal stelt deze Staat daartoe zo lang van tevoren als noodzakelijk is in kennis van de datum en de agenda van de bijeenkomst van de Commissie voor noodsituaties. De betrokken Staat die Partij is, kan echter niet om uitstel van de bijeenkomst van de Commissie voor noodsituatie verzoeken ten behoeve van de uiteenzetting van zijn opvattingen voor de Commissie.

  • 5 Het oordeel van de Commissie voor noodsituaties wordt ter bestudering aan de Directeur-Generaal gezonden. De uiteindelijke beslissing in deze kwesties ligt bij de Directeur-Generaal.

  • 6 De Directeur-Generaal stelt de Staten die Partij zijn in kennis van de vaststelling en de beëindiging van een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang, door de betrokken Staat die Partij is genomen gezondheidsmaatregelen, tijdelijke aanbevelingen en enige wijziging, verlenging en beëindiging van dergelijke maatregelen, tezamen met het oordeel van de Commissie voor noodsituaties. De Directeur-Generaal stelt vervoersexploitanten via de Staten die Partij zijn en de relevante internationale instanties op de hoogte van dergelijke tijdelijke aanbevelingen, met inbegrip van de wijziging, verlenging of beëindiging daarvan. De Directeur-Generaal maakt vervolgens dergelijke informatie en aanbevelingen toegankelijk voor het publiek.

  • 7 Een Staat die Partij is op wiens grond de gebeurtenis zich heeft voorgedaan kan bij de Directeur-Generaal een voorstel indienen tot beëindiging van de noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang en/of de tijdelijke aanbevelingen, en kan daartoe een presentatie verzorgen voor de Commissie voor noodsituaties.

HOOFDSTUK III. DE TOETSINGSCOMMISSIE

Artikel 50. Mandaat en samenstelling

  • 1 De Directeur-Generaal stelt een Toetsingscommissie in, die de volgende taken verricht:

    • a. het doen van technische aanbevelingen aan de Directeur-Generaal betreffende wijzigingen van deze Regeling;

    • b. het geven van technisch advies aan de Directeur-Generaal met betrekking tot permanente aanbevelingen, en wijzigingen of beëindiging daarvan;

    • c. het geven van technisch advies aan de Directeur-Generaal inzake elke kwestie die de Directeur-Generaal aan haar heeft voorgelegd betreffende de werking van deze Regeling.

  • 2 De Toetsingscommissie wordt beschouwd als een commissie van deskundigen waarop de WHO-regeling inzake commissies van advies van toepassing is tenzij in dit artikel anders is bepaald.

  • 3 De leden van de Toetsingscommissie worden door de Directeur-Generaal benoemd en door deze gekozen uit de personen die op de IGR-lijst van deskundigen staan vermeld en, wanneer van toepassing, uit andere commissies van advies van de Organisatie.

  • 4 De Directeur-Generaal stelt het aantal leden vast dat wordt uitgenodigd voor een vergadering van de Toetsingscommissie, alsmede de datum en duur daarvan, en roept de commissie bijeen.

  • 5 De leden van de Toetsingscommissie worden door de Directeur-Generaal voor de duur van de werkzaamheden van een slechts een zitting benoemd.

  • 6 De Directeur-Generaal kiest de leden van de Toetsingscommissie op basis van de beginselen van een billijke geografische spreiding, een evenwichtige verdeling tussen de seksen, een evenwichtige verdeling tussen deskundigen uit ontwikkelde en ontwikkelingslanden, vertegenwoordiging van verschillende wetenschappelijke stromingen, benaderingen en praktische ervaringen uit diverse delen van de wereld, en een passende verdeling tussen de verschillende disciplines.

Artikel 51. Gang van zaken

  • 1 Beslissingen van de Toetsingscommissie worden genomen door een meerderheid van de leden die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen.

  • 2 De Directeur-Generaal nodigt lidstaten, de Verenigde Naties en haar gespecialiseerde organisaties en andere relevante intergouvernementele of niet-gouvernementele organisaties die officiële betrekkingen onderhouden met de WHO uit vertegenwoordigers aan te wijzen om de zittingen van de Commissie bij te wonen. Dergelijke vertegenwoordigers kunnen memoranda indienen en, met toestemming van de Voorzitter, verklaringen afleggen over de onderwerpen die worden besproken. Zij hebben geen stemrecht.

Artikel 52. Verslagen

  • 1 De Toetsingscommissie stelt per zitting een verslag op met daarin het oordeel en advies van de commissie. Dit verslag wordt voor het einde van de zitting goedgekeurd door de Toetsingscommissie. Haar oordeel en advies zijn niet bindend voor de Organisatie en worden opgesteld als een advies aan de Directeur-Generaal. De tekst van het verslag mag niet zonder toestemming van de commissie worden gewijzigd.

  • 2 Indien de Toetsingscommissie niet tot unanieme bevindingen is gekomen, heeft elk lid het recht zijn of haar afwijkende mening als deskundige kenbaar te maken in een afzonderlijk of door een groep opgesteld verslag waarin de redenen voor de afwijkende mening vermeld staan; dit verslag maakt deel uit van het verslag van de commissie.

  • 3 Het verslag van de Toetsingscommissie wordt ingediend bij de Directeur-Generaal, die het oordeel en advies zal overbrengen aan de Gezondheidsvergadering of de Uitvoerende Raad ter bestudering en met het oog op het nemen van maatregelen.

Artikel 53. Procedures voor permanente aanbevelingen

Wanneer de Directeur-Generaal van oordeel is dat een permanente aanbeveling noodzakelijk en passend is voor een specifiek volksgezondheidsrisico, vraagt de Directeur-Generaal om het oordeel van de Toetsingscommissie. Naast de relevante leden van de artikelen 50 tot en met 52, zijn de volgende bepalingen van toepassing:

  • a. voorstellen voor permanente aanbevelingen en de wijziging of beëindiging daarvan kunnen door de Directeur-Generaal of door de Staten die Partij zijn via de Directeur-Generaal worden voorgelegd aan de Toetsingscommissie;

  • b. elke Staat die Partij is, kan relevante informatie ter bestudering aan de Toetsingscommissie voorleggen;

  • c. de Directeur-Generaal kan elke Staat die Partij is, of elke intergouvernementele of niet-gouvernementele organisatie die officiële betrekkingen onderhoudt met de WHO verzoeken de Toetsingscommissie te laten beschikken over in zijn of haar bezit zijnde informatie betreffende het onderwerp van de voorgestelde permanente aanbeveling zoals aangegeven door de Toetsingscommissie;

  • d. de Directeur-Generaal kan, uit eigen beweging of op verzoek van de Toetsingscommissie, een of meer technische deskundigen aanwijzen om de Toetsingscommissie te adviseren. Zij hebben geen stemrecht;

  • e. elk verslag met het oordeel en advies van de Toetsingscommissie betreffende permanente aanbevelingen wordt ter bestudering en besluitvorming naar de Directeur-Generaal gezonden. De Directeur-Generaal brengt het oordeel en advies van de Toetsingscommissie over aan de Gezondheidsvergadering;

  • f. de Directeur-Generaal stelt de Staten die Partij zijn op de hoogte van alle permanente aanbevelingen, alsmede van de wijziging of beëindiging van dergelijke aanbevelingen, tezamen met de standpunten van de Toetsingscommissie;

  • g. permanente aanbevelingen worden door de Directeur-Generaal ter bestudering ingediend bij de eerstvolgende Gezondheidsvergadering.

DEEL X. SLOTBEPALINGEN

Artikel 54. Verslaglegging en toetsing

  • 1 De Staten die Partij zijn en de Directeur-Generaal brengen aan de Gezondheidsvergadering verslag uit van de implementatie van deze Regeling zoals besloten door de Gezondheidsvergadering.

  • 2 De Gezondheidsvergadering toetst de werking van deze Regeling periodiek. Zij kan daartoe, via de Directeur-Generaal, om advies van de Toetsingscommissie verzoeken. Een eerste dergelijke toetsing vindt uiterlijk vijf jaar na de inwerkingtreding van deze Regeling plaats.

  • 3 De WHO voert periodiek onderzoek uit teneinde de werking van Bijlage 2 te toetsen en te evalueren. Een eerste dergelijke toetsing vangt uiterlijk een jaar na de inwerkingtreding van deze Regeling aan. De resultaten van dergelijke toetsingen worden ter bestudering bij de Gezondheidsvergadering ingediend, naargelang van het geval.

Artikel 55. Wijzigingen

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 Wijzigingen van deze Regeling kunnen door elke Staat die Partij is of door de Directeur-Generaal worden voorgesteld. Dergelijke voorstellen tot wijziging worden ter bestudering bij de Gezondheidsvergadering ingediend.

  • 2 De tekst van een wijzigingsvoorstel wordt ten minste vier maanden vóór de Gezondheidsvergadering waaraan zij ter bestudering wordt voorgelegd, door de Directeur-Generaal aan de Staten die Partij zijn toegezonden.

Artikel 56. Regeling van geschillen

  • 1 Indien tussen twee of meer Staten die Partij zijn een geschil ontstaat met betrekking tot de interpretatie of toepassing van deze Regeling, trachten de betrokken Staten die Partij zijn in eerste instantie tot een regeling van het geschil te komen door middel van onderhandeling of andere vreedzame middelen van hun eigen keuze, met inbegrip van goede diensten, bemiddeling of verzoening. Indien geen overeenstemming kan worden bereikt, worden de partijen bij het geschil niet ontheven van de verplichting te blijven zoeken naar een oplossing voor het geschil.

  • 2 Indien het geschil niet kan worden geregeld met de in het eerste lid van dit artikel genoemde middelen, kunnen de betrokken Staten die Partij zijn overeenkomen het geschil voor te leggen aan de Directeur-Generaal, die alles in het werk zal stellen om het geschil te regelen.

  • 3 Een Staat die Partij is, kan te allen tijde schriftelijk aan de Directeur-Generaal verklaren arbitrage als dwingend te aanvaarden voor alle geschillen betreffende de interpretatie of toepassing van deze Regeling waarbij hij partij is of met betrekking tot een specifiek geschil ten aanzien van een andere Staat die Partij is die dezelfde verplichting aanvaardt. De arbitrage vindt plaats in overeenstemming met de Arbitration Optional Rules for Arbitrating Disputes between Two States van het Permanente Hof van Arbitrage die van toepassing zijn op het tijdstip waarop het verzoek tot arbitrage wordt gedaan. De Staten die Partij zijn die ermee in hebben gestemd arbitrage als dwingend te aanvaarden, aanvaarden de scheidsrechterlijke uitspraak als bindend en onherroepelijk. De Directeur-Generaal stelt de Gezondheidsvergadering wanneer nodig op de hoogte van een dergelijke maatregelen.

  • 4 Niets in deze Regeling doet afbreuk aan de rechten van de Staten die Partij zijn ingevolge andere internationale overeenkomsten waarbij zij partij kunnen zijn, gebruik te maken van regelingen voor geschillenbeslechting van andere intergouvernementele organisaties of zoals ingesteld ingevolge een internationale overeenkomst.

  • 5 In geval van een geschil tussen de WHO en een of meer Staten die Partij zijn betreffende de interpretatie of toepassing van deze Regeling, wordt de kwestie voorgelegd aan de Gezondheidsvergadering.

Artikel 57. Verhouding tot andere internationale overeenkomsten

  • 1 De Staten die Partij zijn, erkennen dat de IGR en andere relevante internationale overeenkomsten zodanig moeten worden geïnterpreteerd dat zij met elkaar in overeenstemming zijn. De bepalingen van de IGR doen geen afbreuk aan de rechten en verplichtingen van een Staat die Partij is die voortvloeien uit andere internationale overeenkomsten.

  • 2 Geen enkele bepaling van deze Regeling, met in achtneming van het eerste lid van dit artikel, belet Staten die Partij zijn die bepaalde gezamenlijke belangen hebben vanwege hun sanitaire, geografische, sociale of economische omstandigheden, speciale verdragen of overeenkomsten te sluiten teneinde de toepassing van deze Regeling te vergemakkelijken, en in het bijzonder met betrekking tot:

    • a. de rechtstreekse en snelle uitwisseling van informatie op het gebied van de volksgezondheid tussen aangrenzende gebieden van verschillende Staten;

    • b. de gezondheidsmaatregelen die worden toegepast op internationaal kustverkeer en internationaal verkeer in de wateren die onder hun rechtsmacht vallen;

    • c. de gezondheidsmaatregelen die worden toegepast in aangrenzende grondgebieden van verschillende Staten bij hun gemeenschappelijke grens;

    • d. regelingen voor het vervoer van getroffen personen of getroffen stoffelijke overschotten door middel van voor dat doel aangepast vervoer; en

    • e. ontratting, insectenverdelging, desinfectie, ontsmetting of andere behandeling bedoeld om goederen vrij te maken van ziekteverwekkers.

  • 3 Onverminderd hun verplichtingen ingevolge deze Regeling, passen Staten die Partij zijn die lid zijn van een regionale organisatie voor economische integratie in hun onderlinge betrekkingen de gemeenschappelijke regels toe die van kracht zijn in die organisatie voor economische integratie.

Artikel 58. Internationale sanitaire verdragen en regelingen

  • 1 Behoudens het bepaalde in artikel 62 en de hierna vastgestelde uitzonderingen, vervangt deze Regeling de volgende internationale sanitaire verdragen en regelingen voor wat betreft de betrekkingen tussen de Staten die gebonden zijn door deze Regeling en die tussen de Staten en de WHO:

    • a. Internationaal Sanitair Verdrag, ondertekend te Parijs op 21 juni 1926;

    • b. Internationaal Sanitair Verdrag voor de Luchtvaart, ondertekend te 's-Gravenhage op 12 april 1933;

    • c. Overeenkomst betreffende de afschaffing van gezondheidspassen, ondertekend te Parijs op 22 december 1934;

    • d. Overeenkomst betreffende de afschaffing van de consulaire visa op gezondheidspassen, ondertekend te Parijs op 22 december 1934;

    • e. Verdrag tot wijziging van het Internationaal Sanitair Verdrag van 21 juni 1926, ondertekend te Parijs op 31 oktober 1938;

    • f. Internationaal Sanitair Verdrag tot wijziging van het Internationaal Sanitair Verdrag van 21 juni 1926, opengesteld voor ondertekening te Washington op 15 december 1944;

    • g. Internationaal Sanitair Verdrag voor de Luchtvaart, 1944, tot wijziging van het Internationaal Sanitair Verdrag voor de Luchtvaart van 12 april 1933, opengesteld voor ondertekening te Washington op 15 december 1944;

    • h. Protocol van 23 april 1946 tot verlenging van het Internationaal Sanitair Verdrag, 1944, ondertekend te Washington;

    • i. Protocol van 23 april 1946 tot verlenging van het Internationaal Sanitair Verdrag voor de Luchtvaart, 1944, ondertekend te Washington;

    • j. Internationale Sanitaire Regeling, 1951, en de Aanvullende Regeling van 1955, 1956, 1960, 1963 en 1965; en

    • k. de Internationale Gezondheidsregeling van 1969 en de wijzigingen van 1973 en 1981.

  • 2 De Panamerikaanse Sanitaire Code, ondertekend te Havana op 14 november 1924, blijft van kracht met uitzondering van de artikelen, 2, 9, 10, 11, 16 tot en met 53, 61 en 62, waarop het relevante gedeelte van het eerste lid van dit artikel van toepassing is.

Artikel 59. Inwerkingtreding; tijdvak voor verwerping of voorbehouden

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 Uit hoofde van artikel 22 van het Statuut van de WHO wordt de tijd gedurende welke deze Regeling of een wijziging daarvan kan worden verworpen of ten aanzien ervan voorbehouden kunnen worden gemaakt, gesteld op 18 maanden met ingang van de dag van de kennisgeving door de Directeur-Generaal dat deze Regeling of een wijziging van deze Regeling door de Gezondheidsvergadering is aangenomen. Aan verwerpingen of voorbehouden die ter kennis van de Directeur-Generaal worden gebracht na het verstrijken van het genoemde tijdvak wordt geen gevolg gegeven.

  • 2 Deze Regeling treedt in werking 24 maanden na de in het eerste lid van dit artikel genoemde datum van kennisgeving, uitgezonderd ten aanzien van:

    • a. een Staat die deze Regeling of een wijziging daarvan heeft verworpen in overeenstemming met artikel 61;

    • b. een Staat die een voorbehoud heeft gemaakt, voor wie deze Regeling in werking treedt als voorzien in artikel 62;

    • c. een Staat die lid wordt van de WHO na de in het eerste lid van dit artikel genoemde datum van kennisgeving van de Directeur-Generaal en die nog geen partij is bij deze Regeling, voor wie deze Regeling in werking treedt zoals voorzien in artikel 60; en

    • d. een Staat die geen lid van de WHO is die deze Regeling aanvaardt, voor wie deze Regeling in werking treedt in overeenstemming met artikel 64, eerste lid.

  • 3 Indien een Staat niet in de gelegenheid is zijn nationale wettelijke en administratieve regelingen volledig aan deze Regeling aan te passen binnen het in het tweede lid van dit artikel gestelde tijdvak, doet deze Staat binnen het in het eerste lid van dit artikel genoemde tijdvak de Directeur-Generaal een verklaring toekomen betreffende de aanpassingen die nog moeten worden gedaan en dient zij deze uiterlijk 12 maanden na de inwerkingtreding van deze Regeling voor die Staat die Partij is te verwezenlijken.

Artikel 60. Nieuwe lidstaten van de WHO

Iedere Staat die lid wordt van de WHO na de in artikel 59, eerste lid, bedoelde datum van kennisgeving door de Directeur-Generaal en die niet reeds partij is bij deze Regeling, kan binnen een tijdvak van twaalf maanden vanaf de datum van kennisgeving door de Directeur-Generaal aan hem nadat hij lid van de WHO is geworden, mededelen dat hij deze Regeling verwerpt of ten aanzien ervan een voorbehoud maakt. Tenzij zij verworpen wordt, treedt deze Regeling na het verstrijken van dat tijdvak ten aanzien van die Staat in werking, behoudens de bepalingen van de artikelen 62 en 63. In geen geval treedt deze Regeling ten aanzien van die Staat eerder in werking dan 24 maanden na de datum van de in artikel 59, eerste lid, bedoelde kennisgeving.

Artikel 61. Verwerping

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

Wanneer een Staat de Directeur-Generaal in kennis stelt van zijn verwerping van deze Regeling of van een wijziging ervan binnen het in artikel 59, eerste lid, voorziene tijdvak, treedt deze Regeling of de betreffende wijziging ten aanzien van die Staat niet in werking. Internationale sanitaire verdragen of regelingen vermeld in artikel 58 waarbij een dergelijke Staat reeds partij is, blijven wat deze Staat betreft van kracht.

Artikel 62. Voorbehouden

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 Staten kunnen ten aanzien van deze Regeling in overeenstemming met dit artikel voorbehouden maken. Dergelijke voorbehouden mogen niet onverenigbaar zijn met het onderwerp en het doel van deze Regeling.

  • 2 Van voorbehouden ten aanzien van deze Regeling wordt de Directeur-Generaal kennisgeving gedaan in overeenstemming met artikel 59, eerste lid, artikel 60, eerste lid, artikel 63, eerste lid, of artikel 64, eerste lid, al naar gelang het geval. Een Staat die geen lid van de WHO is, stelt de Directeur-Generaal tezamen met zijn kennisgeving van aanvaarding van deze Regeling in kennis van enig voorbehoud. Staten die voorbehouden maken, dienen de Directeur-Generaal de redenen hiervoor kenbaar te maken.

  • 3 Een gedeeltelijke verwerping van deze Regeling wordt aangemerkt als voorbehoud.

  • 4 De Directeur-Generaal doet, in overeenstemming met artikel 65, tweede lid, kennisgeving van elk voorbehoud dat hij ingevolge het tweede lid van dit artikel heeft ontvangen. De Directeur-Generaal:

    • a. verzoekt, indien het voorbehoud werd gemaakt vóór de inwerkingtreding van deze Regeling, de lidstaten die deze Regeling niet hebben verworpen hem of haar binnen zes maanden in kennis te stellen van een eventueel bezwaar tegen het voorbehoud, of

    • b. verzoekt, indien het voorbehoud werd gemaakt na de inwerkingtreding van deze Regeling, de Staten die Partij zijn hem of haar binnen zes maanden in kennis te stellen van een eventueel bezwaar tegen het voorbehoud.

    Staten die bezwaar maken tegen een voorbehoud dienen de Directeur-Generaal de redenen hiervoor kenbaar te maken.

  • 5 Na dit tijdvak stelt de Directeur-Generaal alle Staten die Partij zijn in kennis van de bezwaren die hij of zij heeft ontvangen ten aanzien van de voorbehouden. Tenzij na het verstrijken van zes maanden te rekenen vanaf de in het vierde lid van dit artikel bedoelde datum van kennisgeving een derde van de in het vierde lid van dit artikel bedoelde Staten bezwaar heeft gemaakt tegen een voorbehoud, wordt deze geacht te zijn aanvaard en treedt deze Regeling in werking voor de Staat die een voorbehoud maakt, met inachtneming van het voorbehoud.

  • 6 Indien ten minste een derde van de in het vierde lid van dit artikel bedoelde Staten voor het einde van het tijdvak van zes maanden te rekenen vanaf de in het vierde lid van dit artikel bedoelde datum van kennisgeving bezwaar maakt tegen het voorbehoud, stelt de Directeur-Generaal de Staat die een voorbehoud maakt daarvan in kennis opdat deze binnen drie maanden vanaf de datum van kennisgeving door de Directeur-Generaal intrekking van het voorbehoud in overweging neemt.

  • 7 De Staat die een voorbehoud maakt, blijft de met het onderwerp van het voorbehoud samenhangende verplichtingen die de Staat heeft aanvaard uit hoofde van de in artikel 58 vermelde internationale sanitaire verdragen of regelingen nakomen.

  • 8 Indien de Staat die een voorbehoud maakt het voorbehoud niet intrekt binnen drie maanden te rekenen vanaf de in het zesde lid van dit artikel bedoelde datum van de kennisgeving door de Directeur-Generaal, vraagt de Directeur-Generaal om het oordeel van de Toetsingscommissie indien de Staat die het voorbehoud maakt zulks verzoekt. De Toetsingscommissie informeert de Directeur-Generaal zo spoedig mogelijk en in overeenstemming met artikel 50 over de praktische gevolgen van het voorbehoud voor de werking van deze Regeling.

  • 9 De Directeur-Generaal legt het voorbehoud, en het oordeel van de Toetsingscommissie indien van toepassing, ter bestudering voor aan de Gezondheidsvergadering. Indien de Gezondheidsvergadering, met meerderheid van stemmen, bezwaar maakt tegen het voorbehoud op grond van het feit dat het onverenigbaar is met het onderwerp en het doel van deze Regeling, wordt het voorbehoud niet aanvaard en treedt deze Regeling pas in werking voor de Staat die voorbehoud maakt nadat deze zijn voorbehoud ingevolge artikel 63 heeft ingetrokken. Indien de Gezondheidsvergadering het voorbehoud aanvaardt, treedt deze Regeling in werking ten aanzien van de Staat die een voorbehoud maakt, met inachtneming van zijn voorbehoud.

Artikel 63. Intrekking van verwerping en voorbehoud

[Wijziging(en) op nader te bepalen datum(s); laatste bekendgemaakt in 2022. Zie het overzicht van wijzigingen]

  • 1 Een verwerping uit hoofde van artikel 61 kan te allen tijde door een Staat worden ingetrokken door daarvan bij de Directeur-Generaal kennisgeving te doen. In dergelijke gevallen treedt deze Regeling ten aanzien van die Staat in werking na ontvangst van de kennisgeving door de Directeur-Generaal, tenzij de Staat een voorbehoud maakt bij de intrekking van de verwerping, in welk geval deze Regeling in werking treedt zoals voorzien in artikel 62. In geen geval treedt deze Regeling ten aanzien van die Staat eerder in werking dan 24 maanden na de in artikel 59, eerste lid, bedoelde datum van kennisgeving.

  • 2 Een voorbehoud kan te allen tijde geheel of gedeeltelijk worden ingetrokken door de betrokken Staat die Partij is door daarvan bij de Directeur-Generaal kennisgeving te doen. In dergelijke gevallen wordt de intrekking van kracht op de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Directeur-Generaal.

Artikel 64. Staten die geen lid van de WHO zijn

  • 1 Elke Staat die geen lid is van de WHO, die partij is bij een van de in artikel 58 vermelde internationale sanitaire verdragen of regelingen of aan wie de Directeur-Generaal ter kennis heeft gebracht dat deze Regeling door de Gezondheidsvergadering is aangenomen, kan partij worden bij deze Regeling door de Directeur-Generaal kennisgeving van aanvaarding te doen. Met inachtneming van de bepalingen van artikel 62 treedt een dergelijke aanvaarding in werking op de datum van inwerkingtreding van deze Regeling of, indien de kennisgeving van aanvaarding na die datum geschiedt, drie maanden na de datum van ontvangst door de Directeur-Generaal van de kennisgeving van aanvaarding.

  • 2 Elke Staat die geen lid is van de WHO die partij is geworden bij deze Regeling kan deze Regeling te allen tijde opzeggen door daarvan bij de Directeur-Generaal kennisgeving te doen; deze opzegging treedt zes maanden na de ontvangst door de Directeur-Generaal van de kennisgeving in werking. De Staat die heeft opgezegd hervat met ingang van die datum de toepassing van de bepalingen van alle in artikel 58 vermelde internationale sanitaire verdragen of regelingen waarbij hij voordien partij was.

Artikel 65. Kennisgevingen door de Directeur-Generaal

  • 1 De Directeur-Generaal stelt alle lidstaten en geassocieerde leden van de WHO, alsmede andere partijen bij een van de in artikel 58 vermelde internationale sanitaire verdragen of regelingen, in kennis van de aanneming door de Gezondheidsvergadering van deze Regeling.

  • 2 De Directeur-Generaal stelt deze Staten, alsmede elke andere Staat die partij is geworden bij deze Regeling of bij een wijziging van deze Regeling, in kennis van alle door de WHO ontvangen kennisgevingen krachtens de artikelen 60 tot en met 64, alsmede van alle krachtens artikel 62 door de Gezondheidsvergadering genomen beslissingen.

Artikel 66. Authentieke teksten

  • 1 De Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse tekst van deze Regeling zijn gelijkelijk authentiek. De originele teksten van deze Regeling worden nedergelegd bij de WHO.

  • 2 De Directeur-Generaal zendt voor eensluidend gewaarmerkte afschriften, tezamen met de in artikel 59, eerste lid, voorziene kennisgeving, aan alle leden en geassocieerde leden, alsook aan andere partijen bij een van de in artikel 58 vermelde internationale sanitaire overeenkomsten of regelingen.

  • 3 Na de inwerkingtreding van deze Regeling stelt de Directeur-Generaal voor eensluidend gewaarmerkte afschriften ter beschikking aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties ter registratie in overeenstemming met artikel 102 van het Handvest van de Verenigde Naties.

Bijlage 1

A. Vereisten inzake belangrijke capaciteiten voor toezicht en bestrijding

  • 1. De Staten die Partij zijn, maken gebruik van bestaande nationale structuren en hulpmiddelen om te voorzien in de belangrijkste capaciteiten die ingevolge deze Regeling benodigd zijn, waaronder die met betrekking tot:

    • a. hun activiteiten op het gebied van toezicht, verslaglegging, kennisgeving, verificatie, bestrijding en samenwerking; en

    • b. hun activiteiten betreffende aangewezen luchthavens, havens en grensovergangen op land.

  • 2. Elke Staat die Partij is, beoordeelt, binnen twee jaar nadat deze Regeling voor die Staat die Partij is in werking is getreden, of met de bestaande nationale structuren en hulpmiddelen aan de in deze Bijlage omschreven minimumvereisten kan worden voldaan. Na een dergelijke beoordeling ontwikkelen en implementeren de Staten die Partij zijn actieplannen teneinde te waarborgen dat deze belangrijke capaciteiten aanwezig zijn en functioneren in hun gehele grondgebied als vervat in artikel 5, eerste lid, en artikel 13, eerste lid.

  • 3. De Staten die Partij zijn en de WHO ondersteunen de uit hoofde van deze Bijlage voorziene beoordelings-, plannings- en implementatieprocessen.

  • 4. Op het niveau van de plaatselijke gemeenschap en/of maatregelen op het gebied van de volksgezondheid op basisniveau De capaciteit:

    • a. in alle gebieden binnen het grondgebied van een Staat die Partij is gebeurtenissen te ontdekken die een ziekte- of sterftecijfer veroorzaken dat voor de betreffende tijd en plaats boven het verwachte niveau ligt; en

    • b. van alle beschikbare essentiële informatie onverwijld verslag uit te brengen aan het juiste niveau ten behoeve van het nemen van maatregelen op het gebied van de volksgezondheid. Op gemeenschapsniveau dient gerapporteerd te worden aan plaatselijke gezondheidsinstellingen in de gemeenschap of aan de juiste gezondheidsmedewerkers. Ten aanzien van maatregelen op het gebied van de volksgezondheid, rapporteert het basisniveau aan het tussenliggende niveau of aan het nationaal niveau, afhankelijk van de organisatiestructuur. Voor de toepassing van deze Bijlage wordt onder essentiële informatie mede het volgende verstaan: klinische beschrijvingen, laboratoriumuitslagen, risicobronnen en -typen, aantal menselijke gevallen en sterfgevallen, omstandigheden die van invloed zijn op de verspreiding van ziekte en toegepaste gezondheidsmaatregelen; en

    • c. onverwijld voorlopige bestrijdingsmaatregelen te implementeren.

  • 5. Op het tussenliggende niveau voor maatregelen op het gebied van de volksgezondheid De capaciteit:

    • a. de status van gemelde gebeurtenissen te bevestigen en aanvullende bestrijdingsmaatregelen te ondersteunen of te implementeren; en

    • b. gemelde gebeurtenissen onverwijld te beoordelen en, indien deze urgent worden bevonden, van alle essentiële informatie aan het nationaal niveau verslag uit te brengen. Voor de toepassing van deze Bijlage worden onder de criteria voor urgente gebeurtenissen mede verstaan ernstige gevolgen voor de volksgezondheid en/of een ongebruikelijke of onverwachte aard waarbij een grote kans op verspreiding bestaat.

  • 6. Op nationaal niveau

    Beoordeling en kennisgeving

    De capaciteit:

    • a. alle meldingen van urgente gebeurtenissen binnen 48 uur te beoordelen; en

    • b. de WHO onverwijld via het nationale IGR-coördinatiepunt in kennis te stellen indien uit de beoordeling blijkt dat van de gebeurtenis kennisgeving dient te worden gedaan uit hoofde van artikel 6, eerste lid, en Bijlage 2 en de WHO op de hoogte te stellen zoals vereist uit hoofde van artikel 7 en artikel 9, tweede lid.

    Maatregelen op het gebied van de volksgezondheid.

    De capaciteit:

    • a. snel vast te stellen welke bestrijdingsmaatregelen nodig zijn om nationale en internationale verspreiding te voorkomen;

    • b. ondersteuning te bieden door middel van gespecialiseerd personeel, laboratoriumonderzoek van monsters (in eigen land of door samenwerkende centra) en logistieke hulp (bijvoorbeeld apparatuur, benodigdheden en vervoer);

    • c. ter plaatse assistentie te verlenen die nodig is ter aanvulling van lokaal onderzoek;

    • d. te voorzien in een rechtstreekse operationele verbinding met hoge gezondheidsfunctionarissen en andere functionarissen teneinde snel beheersings- en bestrijdingsmaatregelen goed te keuren en te implementeren;

    • e. te voorzien in rechtstreekse contacten met andere relevante ministeries;

    • f. te voorzien, via de meest doeltreffende communicatiemiddelen die beschikbaar zijn, in verbindingen met ziekenhuizen, klinieken, luchthavens, havens, grensovergangen op land, laboratoria en andere belangrijke operationele gebieden met het oog op de verspreiding van informatie en aanbevelingen die van de WHO zijn ontvangen met betrekking tot gebeurtenissen op het grondgebied van de Staat die Partij is en de grondgebieden van andere Staten die Partij zijn;

    • g. een nationaal bestrijdingsplan voor noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid op te stellen, toe te passen en te handhaven, met inbegrip van het in het leven roepen van multidisciplinaire/multisectorale teams die worden ingezet bij gebeurtenissen die een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang kunnen vormen; en

    • h. 24 uur per dag in het voorgaande te kunnen voorzien.

B. Vereisten inzake belangrijke capaciteiten voor aangewezen luchthavens, havens en grensovergangen op land

  • 1. Te allen tijde

    De capaciteit:

    • a. toegang te verlenen aan i. geschikte medische dienstverlening, met inbegrip van diagnostische faciliteiten op een zodanige locatie dat zieke reizigers onverwijld kunnen worden onderzocht en behandeld en ii. te voorzien in adequaat personeel en adequate apparatuur en ruimten;

    • b. apparatuur en personeel beschikbaar te stellen voor het vervoer van zieke reizigers naar een passende medische faciliteit;

    • c. te voorzien in opgeleid personeel voor de inspectie van vervoermiddelen;

    • d. een veilige omgeving te waarborgen voor reizigers die gebruik maken van faciliteiten op de plaats van binnenkomst, met inbegrip van drinkwatervoorziening en eetgelegenheden, cateringfaciliteiten voor de luchtvaart, openbare toiletten, passende afvoer van vast en vloeibaar afval, en in andere potentiële risicogebieden, door inspectieprogramma's uit te voeren, wanneer van toepassing; en

    • e. voor zover praktisch uitvoerbaar te voorzien in een programma en opgeleid personeel voor de bestrijding van vectoren en reservoirs op en in de nabijheid van plaatsen van binnenkomst.

  • 2. Naar aanleiding van gebeurtenissen die een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang zouden kunnen vormen De capaciteit:

    • a. te voorzien in passende maatregelen bij noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid door het opstellen en handhaven van een rampenplan voor noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid, met inbegrip van de benoeming van een coördinator en contactpunten ten behoeve van relevante plaatsen van binnenkomst en instanties en diensten, onder andere voor de volksgezondheid;

    • b. te voorzien in onderzoek van en zorg voor getroffen reizigers of dieren door overeenkomsten te sluiten met plaatselijke medische en veterinaire faciliteiten ten behoeve van de isolatie en behandeling daarvan en overige ondersteunende diensten die nodig kunnen zijn;

    • c. te voorzien in een passende ruimte, afgezonderd van andere reizigers, om verdachte of getroffen personen te ondervragen;

    • d. te voorzien in onderzoek en, indien nodig, het in quarantaine plaatsen van verdachte reizigers, bij voorkeur in faciliteiten die niet in de nabijheid van de plaats van binnenkomst liggen;

    • e. de maatregelen toe te passen die worden aanbevolen voor insectenverdelging, ontratting, desinfectie, ontsmetting of andere behandeling met betrekking tot bagage, vracht, containers, vervoermiddelen, goederen of postpakketten mede, wanneer van toepassing, op locaties die speciaal voor dit doel zijn aangewezen en uitgerust;

    • f. aankomende of vertrekkende reizigers bij binnenkomst of vertrek aan controle te onderwerpen; en

    • g. te voorzien in toegang tot speciaal daartoe aangewezen apparatuur en opgeleid personeel voorzien van passende persoonlijke bescherming, ten behoeve van het overbrengen van reizigers die infectie- of besmettingsbronnen met zich mee kunnen dragen.

Bijlage 2. Beslissingsinstrument voor de beoordeling van gebeurtenissen die een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang kunnen vormen

Bijlage 4. Technische vereisten met betrekking tot vervoermiddelen en vervoersexploitanten

Deel A. – Vervoersexploitanten

  • 1. Vervoersexploitanten vergemakkelijken:

    • a. inspecties van lading, containers en vervoermiddel;

    • b. medisch onderzoek van personen aan boord;

    • c. de toepassing van andere gezondheidsmaatregelen ingevolge deze Regeling; en

    • d. het leveren van relevante informatie met betrekking tot volksgezondheid waarom door de Staat die Partij is, wordt verzocht.

  • 2. Vervoersexploitanten verstrekken de bevoegde autoriteit een geldig certificaat tot vrijstelling van sanitaire controle van schepen of een certificaat van sanitaire controle van schepen of een maritieme gezondheidsverklaring of het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen, zoals vereist ingevolge deze Regeling.

Deel B. – Vervoermiddelen

  • 1. Bestrijdingsmaatregelen die uit hoofde van deze Regeling worden toegepast op bagage, vracht, containers, vervoermiddelen en goederen worden zodanig uitgevoerd dat mogelijk letsel van of ongemak voor personen of schade aan bagage, vracht, containers, vervoermiddelen en goederen zoveel mogelijk wordt voorkomen. Waar mogelijk en toepasselijk worden bestrijdingsmaatregelen toegepast wanneer het vervoermiddel en de laadruimten leeg zijn.

  • 2. De Staten die Partij zijn, geven schriftelijk aan welke maatregelen op lading, containers of vervoermiddelen worden toegepast, welke onderdelen worden behandeld, welke werkwijzen worden gehanteerd en de redenen voor de toepassing. Deze informatie wordt in schriftelijke vorm verstrekt aan de persoon die de gezagvoerder van een luchtvaartuig is of, wanneer het een schip betreft, op het certificaat van sanitaire controle van schepen vermeld. Met betrekking tot andere vracht, containers of vervoermiddelen verstrekken de Staten die Partij zijn dergelijke informatie schriftelijk aan verzenders, ontvangers, vervoerders, voor het vervoermiddel verantwoordelijke personen of hun respectieve vertegenwoordigers.

Bijlage 5. Specifieke maatregelen inzake via vectoren overgedragen ziekten

  • 1. De WHO publiceert regelmatig een lijst van gebieden waarvoor de aanbeveling geldt dat vervoermiddelen die uit deze gebieden afkomstig zijn aan insectenverdelging of andere maatregelen ter bestrijding van vectoren worden onderworpen. Het vaststellen van dergelijke gebieden geschiedt krachtens de procedures betreffende tijdelijke of permanente aanbevelingen, al naar gelang van toepassing.

  • 2. Elk vervoermiddel dat een plaats van binnenkomst verlaat dat gelegen is in een gebied waarvoor bestrijding van vectoren wordt aanbevolen, dient van insecten te worden ontdaan en te worden vrijgehouden van vectoren. Wanneer de Organisatie voor deze procedures werkwijzen en materialen heeft aanbevolen, dienen deze te worden gebruikt. De aanwezigheid van vectoren aan boord van vervoermiddelen en de bestrijdingsmaatregelen die zijn gebruikt om deze te verdelgen worden vermeld op:

    • a. wanneer het een luchtvaartuig betreft, het gezondheidsgedeelte van de algemene verklaring voor luchtvaartuigen, tenzij de bevoegde autoriteit op de luchthaven van aankomst hiervoor ontheffing heeft verleend;

    • b. wanneer een schip betreft, het certificaat van sanitaire controle van schepen; en

    • c. wanneer het een ander vervoermiddel betreft, een schriftelijk bewijs van behandeling dat wordt afgegeven aan de verzender, ontvanger, vervoerder, voor het vervoermiddel verantwoordelijke persoon of hun respectieve vertegenwoordigers.

  • 3. Staten die Partij zijn, dienen insectenverdelging, ontratting en andere bestrijdingsmaatregelen voor vervoermiddelen die door andere Staten zijn toegepast te aanvaarden indien door de Organisatie aanbevolen werkwijzen en maatregelen zijn toegepast.

  • 4. De Staten die Partij zijn, stellen programma's in voor de bestrijding van vectoren die een infectieus agens dat een risico voor de volkgezondheid vormt met zich mee kunnen dragen over een afstand van ten minste 400 meter vanaf de zones op de plaatsen van binnenkomst waar zich de faciliteiten bevinden die worden gebruikt voor handelingen met betrekking tot reizigers, vervoermiddelen, containers, vracht en postpakketten; deze minimumafstand kan worden vergroot indien er vectoren met een grotere actieradius aanwezig zijn.

  • 5. Indien er een vervolginspectie vereist is teneinde vast te stellen of de maatregelen ter bestrijding van vectoren met succes zijn toegepast, stelt de bevoegde autoriteit die een dergelijke inspectie aanbeveelt de bevoegde autoriteiten van de eerstvolgende bekende aanloophaven of luchthaven die over de capaciteit beschikken om een dergelijke inspectie uit te voeren vooraf van een dergelijk vereiste in kennis. Wanneer het een schip betreft, wordt dit op het certificaat van sanitaire controle van schepen vermeld.

  • 6. Een vervoermiddel kan als verdacht worden beschouwd en dient te worden gecontroleerd op de aanwezigheid van vectoren en reservoirs indien:

    • a. er een mogelijk geval van een via een vector overgebrachte ziekte aan boord is;

    • b. er zich aan boord tijdens een internationale reis een mogelijk geval van een via een vector overgebrachte ziekte heeft voorgedaan; of

    • c. het een getroffen gebied heeft verlaten binnen een tijdvak waarin zich aan boord bevindende vectoren de ziekte nog steeds met zich mee kunnen voeren.

  • 7. Een Staat die Partij is, dient de landing van een luchtvaartuig of het aanmeren van een schip binnen zijn grondgebied niet te verbieden indien de in het derde lid van deze bijlage voorziene of anderszins door de Organisatie aanbevolen bestrijdingsmaatregelen zijn toegepast. Luchtvaartuigen of schepen afkomstig uit een getroffen gebied kunnen echter wel worden verzocht te landen op dan wel uit te wijken naar een andere daartoe door de Staat die Partij is aangewezen luchthaven of haven.

  • 8. Een Staat die Partij is, kan maatregelen ter bestrijding van vectoren toepassen op een voertuig dat komt uit een gebied dat getroffen is door via vectoren overgebrachte ziekten indien de vectoren voor de desbetreffende ziekte op zijn grondgebied voorkomen.

Bijlage 6. Vaccinatie, profylaxe en daarmee verband houdende certificaten

  • 1. Vaccins of andere profylaxe genoemd in Bijlage 7 of aanbevolen ingevolge deze Regeling dienen van goede kwaliteit te zijn; de door de WHO aangewezen vaccins en profylaxe dienen door haar te worden goedgekeurd. Op verzoek voorziet de Staat die Partij is de WHO van passend bewijs van de geschiktheid van de vaccins en profylaxe die op haar grondgebied worden toegediend ingevolge deze Regeling.

  • 2. Personen die een vaccin of een andere profylaxe krijgen ingevolge deze Regeling, ontvangen een internationaal certificaat van vaccinatie of profylaxe (hierna het „certificaat”) volgens het in deze Bijlage gespecificeerde model. Van het in deze Bijlage gespecificeerde certificaatmodel mag niet worden afgeweken.

  • 3. De in deze Bijlage voorziene certificaten zijn uitsluitend geldig indien het gebruikte vaccin of profylaxe door de WHO is goedgekeurd.

  • 4. Certificaten dienen persoonlijk te worden ondertekend door de medewerker van de kliniek, zijnde een arts of andere bevoegde gezondheidswerker, die toeziet op de toediening van het vaccin of profylaxe. Het certificaat dient tevens te zijn voorzien van de officiële stempel van het centrum waar het vaccin of profylaxe wordt toegediend; deze stempel mag evenwel niet ter vervanging van de handtekening worden aanvaard.

  • 5. Certificaten dienen volledig in de Engelse of de Franse taal te worden ingevuld. Zij mogen, naast het Engels of het Frans, ook in een andere taal worden ingevuld.

  • 6. Iedere wijziging, doorhaling of weglating bij het invullen van enig deel van het certificaat kan het ongeldig maken.

  • 7. Certificaten zijn persoonsgebonden en zijn in geen geval bestemd voor gezamenlijk gebruik. Voor kinderen worden afzonderlijke certificaten afgegeven.

  • 8. Indien het kind niet kan schrijven, wordt het certificaat door een ouder of voogd ondertekend. Een analfabeet ondertekent met het teken dat deze persoon gewoonlijk gebruikt, voorzien van een bevestiging door een andere persoon dat dit het teken is van de desbetreffende persoon.

  • 9. Indien de toezichthoudend clinicus van oordeel is dat het vaccin of profylaxe op medische gronden gecontraïndiceerd is, geeft de toezichthoudend clinicus de persoon een schriftelijke verklaring omtrent de redenen voor dit oordeel, in het Engels of Frans gesteld of indien van toepassing in een andere taal naast het Engels of het Frans; de bevoegde autoriteiten van de plaats van aankomst dienen hiermee rekening te houden. De toezichthoudend clinicus en de bevoegde autoriteiten stellen dergelijke personen in kennis van de risico's die samenhangen met het niet vaccineren of het niet gebruiken van profylaxe in overeenstemming met artikel 23, vierde lid.

  • 10. Een vergelijkbaar document dat door de strijdkrachten is afgegeven aan een actief lid van deze strijdkrachten wordt aanvaard in plaats van een internationaal certificaat volgens het in deze bijlage opgenomen model indien:

    • a. het medische informatie bevat die in wezen overeenkomt met de in een dergelijk formulier gevraagde informatie; en

    • b. het een verklaring bevat, gesteld in het Engels of in het Frans en wanneer van toepassing in een andere taal naast het Engels of het Frans, omtrent de aard en datum van de vaccinatie of profylaxe en waarin bevestigd wordt dat deze in overeenstemming met dit lid is verstrekt.

Bijlage 10000057592.png

Vaccin of profylaxe

Datum

Handtekening en hoedanigheid van de toezichthoudend clinicus

Producent en partijnummer van het vaccin of profylaxe

Certificaat geldig van .... tot.....

Officieel stempel van het centrum van toediening

1.

         

2.

         

Dit certificaat is uitsluitend geldig indien het gebruikt vaccin of profylaxe door de Wereldgezondheidsorganisatie is goedgekeurd.

Dit certificaat dient te worden ondertekend door de medewerker van de kliniek, zijnde een arts of andere bevoegde gezondheidswerker, die toeziet op de toediening van het vaccin of profylaxe. Het certificaat dient tevens te zijn voorzien van de officiële stempel van het centrum waar het vaccin of profylaxe wordt toegediend; deze stempel mag evenwel niet ter vervanging van de handtekening worden aanvaard.

Iedere wijziging, doorhaling of weglating bij het invullen van enig deel van het certificaat kan het ongeldig maken.

Dit certificaat is geldig tot de datum die aangegeven is voor een bepaalde vaccinatie of profylaxe. Dit certificaat dient volledig te zijn ingevuld in de Engelse of de Franse taal. Het certificaat mag ook in een andere taal worden ingevuld, naast het Engels of het Frans.

Bijlage 7. Vereisten met betrekking tot vaccinatie of profylaxe voor specifieke ziekten

  • 1. In aanvulling op de aanbevelingen betreffende vaccinatie of profylaxe, kan de toegang van reizigers tot een Staat die Partij is afhankelijk worden gesteld van het overleggen van een bewijs van vaccinatie of profylaxe tegen de volgende ziekten, die specifiek ingevolge deze Regeling worden aangewezen:

    Vaccinatie tegen gele koorts.

  • 2. Aanbevelingen en vereisten met betrekking tot vaccinatie tegen gele koorts:

    • a. Voor de toepassing van deze Bijlage:

      • i. bedraagt de incubatietijd voor gele koorts zes dagen;

      • ii. bieden door de WHO goedgekeurde vaccins tegen gele koorts bescherming tegen infectie vanaf 10 dagen na de toediening van het vaccin;

      • iii. blijft deze bescherming gedurende het leven van de gevaccineerde persoon in stand; en

      • iv. is een certificaat van vaccinatie tegen gele koorts geldig gedurende het leven van de gevaccineerde persoon, te rekenen vanaf 10 dagen na de datum van vaccinatie.

    • b. Vaccinatie tegen gele koorts kan verlangd worden van elke reiziger die een gebied verlaat waar de Organisatie heeft vastgesteld dat er een risico van het overdragen van gele koorts aanwezig is.

    • c. Indien een reiziger in het bezit is van een certificaat van vaccinatie tegen gele koorts dat nog niet geldig is, kan de reiziger worden toegestaan te vertrekken; de bepalingen van het tweede lid, onderdeel h, van deze Bijlage kunnen evenwel bij aankomst worden toegepast.

    • d. Een reiziger die in het bezit is van een geldig certificaat van vaccinatie tegen gele koorts, wordt niet als verdacht behandeld, zelfs al is hij afkomstig uit een gebied waar de Organisatie heeft vastgesteld dat er een risico van het overdragen van gele koorts aanwezig is.

    • e. In overeenstemming met punt 1 van Bijlage 6 dient een vaccin tegen gele koorts door de Organisatie te worden goedgekeurd.

    • f. De Staten die Partij zijn, wijzen op hun grondgebied specifieke centra voor vaccinatie tegen gele koorts aan teneinde de kwaliteit en veiligheid van de gebruikte procedures en materialen te waarborgen.

    • g. Elke persoon die werkzaam is op een plaats van binnenkomst in een gebied waar de Organisatie heeft vastgesteld dat er een risico van het overdragen van gele koorts aanwezig is, en elk lid van de bemanning van een vervoermiddel dat van een dergelijke plaats van binnenkomst gebruik maakt, dient in het bezit te zijn van een geldig certificaat van vaccinatie tegen gele koorts.

    • h. Een Staat die Partij is op wiens grondgebied vectoren van gele koorts aanwezig zijn, kan ten aanzien van een reiziger die komt uit een gebied waar de Organisatie heeft vastgesteld dat er een risico van het overdragen van gele koorts aanwezig is en die geen geldig certificaat van vaccinatie tegen gele koorts kan overleggen, verlangen dat hij in quarantaine geplaatst wordt totdat het certificaat geldig wordt of gedurende een periode van ten hoogste zes dagen, te rekenen vanaf de laatste datum waarop hij aan infectie zou kunnen zijn blootgesteld, al naar gelang welke datum als eerste komt.

    • i. Reizigers die beschikken over een vrijstelling van de vaccinatie tegen gele koorts, ondertekend door een bevoegde arts of bevoegde gezondheidswerker, kan niettemin toegang worden verleend, met inachtneming van de bepalingen van het voorgaande lid van deze Bijlage en op voorwaarde dat zij worden voorzien van informatie over bescherming tegen vectoren van gele koorts. Indien de reizigers niet in quarantaine worden geplaatst, kan van hen verlangd worden dat zij koortsverschijnselen of andere symptomen melden aan de bevoegde autoriteit en onder toezicht worden gesteld.

  1. Document A58/41 Add.2. ^ [1]
  2. tekst ontbreekt! ^ [2]