Verdrag tot regeling van zekere wetsconflicten ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes, Genève, 07-06-1930

Geraadpleegd op 19-04-2024.
Geldend van 01-01-1934 t/m heden

Verdrag tot regeling van zekere wetsconflicten ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes

Authentiek : EN

Convention for the settlement of certain conflicts of laws in connection with bills of exchange and promissory notes.

The President of the German Reich; the Federal President of the Austrian Republic; His Majesty the King of the Belgians; the President of the Republic of the United States of Brazil; the President of the Republic of Colombia; His Majesty the King of Denmark; the President of the Polish Republic, for the Free City of Danzig; the President of the Republic of Ecuador; His Majesty the King of Spain; the President of the Republic of Finland; the President of the French Republic; the President of the Hellenic Republic; His Serene Highness the Regent of the Kingdom of Hungary; His Majesty the King of Italy; His Majesty the Emperor of Japan; Her Royal Highness the Grand-Duchess of Luxemburg; His Majesty the King of Norway; Her Majesty the Queen of the Netherlands; the President of the Republic of Peru; the President of the Polish Republic; the President of the Portuguese Republic; His Majesty the King of Sweden; the Swiss Federal Council; the President of the Czechoslovak Republic; the President of the Turkish Republic, His Majesty the King of Yugoslavia,

Being desirous of adopting rules to settle certain conflicts of laws in connection with bills of exchange and promissory notes, have appointed as their Plenipotentiaries the following:

The President of the German Reich:

M. Leo Quassowski, Ministerial Counsellor in the Reich Ministry of Justice;

Dr. Erich Albrecht, Counsellor of Legation in the Reich Ministry for Foreign Affairs;

Dr. Fritz Ullmann, Judge at the Court of Berlin.

The Federal President of the Austrian Republic:

Dr. Guido Strobele, Ministerial Counsellor in the Federal Ministry of Justice.

His Majesty the King of the Belgians:

Viscount Poullet, Minister of State, Member of the House of Representatives;

M. J. de la Vallée Poussin, Secretary-General of the Ministry of Science and Arts.

The President of the Republic of the United States of Brazil:

M. Deoclecio de Campos, Commercial Attaché at Rome, formerly Professor in the Faculty of Law of Para.

The President of the Republic of Colombia:

M. A. José Restrepo, Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary, Permanent Delegate accredited to the League of Nations.

His Majesty the King of Denmark:

M. Axel Helper, Ministerial Counsellor in the Ministry of Commerce and Industry;

M. Valdemar Eigtved, General Manager of the “Privatbanken”, Copenhagen.

The President of the Polish Republic, for the Free City of Danzig:

M. Józef Sulkowski, Professor at the University of Poznan, Member of the Polish Codification Commission.

The President of the Republic of Ecuador:

Dr. Alejandro Gastelú, Vice-Consul at Geneva.

His Majesty the King of Spain:

Dr. Juan Gomez Montejo, Head of Section of the Corps of Jurists in the Ministry of Justice.

The President of the Republic of Finland:

M. Filip Grönvall, Counsellor of State, Member of the Higher Administrative Court at Helsinki.

The President of the French Republic:

M. L. J. Percerou, Professor in the Faculty of Law of Paris.

The President of the Hellenic Republic:

M. R. Raphaël, Permanent Delegate accredited to the League of Nations, Chargé d'Affaires at Berne.

His Serene Highness the Regent of the Kingdom of Hungary:

M. Zoltán Baranyai, Chargé d'Affaires a.i. of the Hungarian Delegation accredited to the League of Nations.

His Majesty the King of Italy:

M. Amedeo Giannini, Counsellor of State, Minister Plenipotentiary,

His Majesty the Emperor of Japan:

M. Morie Ohno, Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary accredited to the Federal President of the Austrian Republic;

M. Tetsukichi Shimada, Judge at the “Cour de Cassation” of Tokio.

Her Royal Highness the Grand-Duchess of Luxemburg:

M. Ch. G. Vermaire, Consul at Geneva.

His Majesty the King of Norway:

M. C. Stub Holmboe, Barrister-at-Law.

Her Majesty the Queen of the Netherlands:

Dr. W. L. P. A. Molengraaff, Professor Emeritus of the University of Utrecht.

The President of the Republic of Peru:

M. José Maria Barreto, Head of the Permanent Office of Peru accredited to the League of Nations.

The President of the Polish Republic:

M. Józef Sulkowski, Professor at the University of Poznan, Member of the Polish Codification Commission.

The President of the Portuguese Republic:

Dr. José Caeiro da Matta, Rector of the University of Lisbon, Professor in the Faculty of Law, Director of the Bank of Portugal.

His Majesty the King of Sweden:

Baron E. Marks von Würtemberg, President of the Stockholm Court of Appeal, former Minister for Foreign Affairs;

M. Birger Ekeberg, President of the Civil Legislation Commission, former Minister of Justice, former Member of the Supreme Court.

The Swiss Federal Council:

Dr. Max Vischer, Barrister-at-Law and Notary, First Secretary of the Swiss Bankers' Association.

The President of the Czechoslovak Republic:

Dr. Karel Hermann-Otavsky, Professor at the University of Prague, President of the Codification Commission for Commercial Lawn in the Ministry of Justice.

The President of the Turkish Republic:

Mehmed Munir Bey, Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary accredited to the Swiss Federal Council.

His Majesty the King of Yugoslavia:

M. Ilia Choumenkovitch, Permanent Delegate accredited to the League of Nations, Envoy Extraordinary and Minister Plenipotentiary accredited to the Swiss Federal Council,

Who, having communicated their full powers, found in good and due form, have agreed upon the following provisions:

Article 1

The High Contracting Parties mutually undertake to apply, for the settlement of the conflicts of law hereinafter mentioned, in connection with bills of exchange and promissory notes, the rules set out in the following articles.

Article 2

The capacity of a person to bind himself by a bill of exchange or promissory note shall be determined by his national law. If this national law provides that the law of another country is competent in the matter, this latter law shall be applied.

A person who lacks capacity, according to the law specified in the preceding paragraph, is nevertheless bound, if his signature has been given in any territory in which according to the law in force there, he would have the requisite capacity.

Each of the High Contracting Parties may refuse to recognise the validity of a contract by means of a bill of exchange or promissory note entered into by one of its nationals which would not be deemed valid in the territory of the other High Contracting Parties otherwise than by means of the application of the preceding paragraph of the present article.

Article 3

The form of any contract arising out of a bill of exchange or promissory note is regulated by the laws of the territory in which the contract has been signed.

If, however, the obligations entered into by means of a bill of exchange or promissory note are not valid according to the provisions of the preceding paragraph, but are in conformity with the laws of the territory in which a subsequent contract has been entered into, the circumstance that the previous contracts are irregular in form does not invalidate the subsequent contract.

Each of the High Contracting Parties may prescribe that contracts by means of a bill of exchange and promissory note entered into abroad by one of its nationals shall be valid in respect of another of its nationals in its territory, provided that they are in the form laid down by the national law.

Article 4

The effects of the obligations of the acceptor of a bill of exchange or maker of a promissory note are determined by the law of the place in which these instruments are payable.

The effects of the signatures of the other parties liable on a bill of exchange or promissory note are determined by the law of the country in which is situated the place where the signatures were affixed.

Article 5

The limits of time for the exercise of rights of recourse shall be determined for all signatories by the law of the place where the instrument was created.

Article 6

The question whether there has been an assignment to the holder of the debt which has given rise to the issue of the instrument is determined by the law of the place where the instrument was issued.

Article 7

The question whether acceptance may be restricted to part of the sum or whether the holder is bound to accept partial payment is governed by the law of the country in which the bill of exchange is payable.

The same rule governs the payment of promissory notes.

Article 8

The form of and the limits of time for protest, as well as the form of the other measures necessary for the exercise or preservation of rights concerning bills of exchange or promissory notes, are regulated by the laws of the country in which the protest must be drawn up or the measures in question taken.

Article 9

The measures to be taken in case of the loss or theft of a bill of exchange or promissory note are determined by the law of the country in which the bill of exchange or promissory note is payable.

Article 10

Each of the High Contracting Parties reserves to itself the right not to apply the principles of private international law contained in the present Convention so far as concerns:

1. An obligation undertaken outside the territory of one of the High Contracting Parties;
2. Any law which may be applicable in accordance with these principles and which is not a law in force in the territory of any High Contracting Party.

Article 11

In the territory of each of the High Contracting Parties the provisions of the present Convention shall not apply to bills of exchange or promissory notes already issued at the time of the coming into force of the present Convention.

Article 12

The present Convention, the French and English texts of which shall be equally authentic, shall bear this day's date.

It may be signed thereafter until September 6th, 1930, on behalf of any Member of the League of Nations or non-Member State.

Article 13

The present Convention shall be ratified.

The instruments of ratification shall be deposited before September 1st, 1932, with the Secretary-General of the League of Nations, who shall forthwith notify receipt thereof to all the Members of the League of Nations and to the non-Member States parties to the present Convention.

Article 14

As from September 6th, 1930, any Member of the League of Nations and any non-Member State may accede thereto.

Such accession shall be effected by a notification to the Secretary-General of the League of Nations, such notification to be deposited in the archives of the Secretariat.

The Secretary-General shall notify such deposit forthwith to all States which have signed or acceded to the present Convention.

Article 15

The present Convention shall not come into force until it has been ratified or acceded to on behalf of seven Members of the League of Nations or non-Member States, which shall include three of the Members of the League permanently represented on the Council.

The date of entry into force shall be the ninetieth day following the receipt by the Secretary-General of the League of Nations of the seventh ratification or accession, in accordance with the first paragraph of the present article.

The Secretary-General of the League of Nations, when making the notifications provided for in Articles 13 and 14, shall state in particular that the ratifications or accessions referred to in the first paragraph of the present article have been received.

Article 16

Every ratification of accession effected after the entry into force of the Convention in accordance with Article 15 shall take effect on the ninetieth day following the date of receipt thereof by the Secretary-General of the League of Nations.

Article 17

The present Convention may not be denounced before the expiry of two years from the date on which it has entered into force in respect of that Member of the League or non-Member State; such denunciation shall take effect as from the ninetieth day following the receipt by the Secretary-General of the notification addressed to him.

Every denunciation shall be immediately communicated by the Secretary-General of the League of Nations to all the other High Contracting Parties.

Each denunciation shall take effect only as regards the High Contracting Party on whose behalf it has been made.

Article 18

Every Member of the League of Nations and every non-Member State in respect of which the present Convention is in force may forward to the Secretary-General of the League of Nations, after the expiry of the fourth year following the entry into force of the Convention, a request for the revision of some or all of the provisions of that Convention.

If such request after being communicated to the other Members of the League of Nations or non-Member States between whom the Convention is at that time in force, is supported within one year by at least six of them, the Council of the League of Nations shall decide whether a Conference shall be convened for the purpose.

Article 19

Any High Contracting Party may, at the time of signature, ratification or accession, declare that, in accepting the present Convention, he does not assume any obligations in respect of all or any of his colonies, protectorates or territories under suzerainty or mandate; and the present Convention shall not apply to any territories named in such declaration.

Any High Contracting Party may give notice to the Secretary-General of the League of Nations at any time subsequently that he desires that the Convention shall apply to all or any of his territories which have been made the subject of a declaration under the preceding paragraph and the Convention shall apply to all the territories named in such notice ninety days after its receipt by the Secretary-General of the League of Nations.

Any High Contracting Party may at any time declare that he desires that the present Convention shall cease to apply to all or any of his colonies, protectorates or territories under suzerainty or mandate and the Convention shall cease to apply to the territories named in such declaration one year after its receipt by the Secretary-General of the League of Nations.

Article 20

The present Convention shall be registered by the Secretary-General of the League of Nations as soon as it comes into force. It shall then be published as soon as possible in the League of Nations Treaty Series.

IN FAITH WHEREOF the above-mentioned Plenipotentiaries have signed the present Convention.

DONE at Geneva, the seventh day of June, one thousand nine hundred and thirty, in a single copy, which shall be deposited in the archives of the Secretariat of the League of Nations, and of which authenticated copies shall de delivered to all Members of the League of Nations and non-Member States represented at the Conference.

Protocol to the Convention.

At the time of signing the Convention of this day's date providing a Uniform Law for bills of exchange and promissory notes, the undersigned, duly authorised, have agreed upon the following provisions:

The Members of the League of Nations and the non-Member States who may not have been able to deposit their ratifications of the said Convention before September 1st, 1932, undertake to forward, within fifteen days from that date, a communication to the Secretary-General of the League of Nations informing him of their situation as regards ratification.

If on November 1st, 1932, the conditions laid down in the first paragraph of Article VI for the entry into force of the Convention are not fulfilled, the Secretary-General of the League of Nations shall convene a meeting of the Members of the League and the non-Member States which have signed the Convention or acceded to it.

The purpose of this meeting shall be to examine the situation and any measures to be taken to remedy it.

The High Contracting Parties shall communicate to each other, immediately upon their coming into force, the legislative measures taken by them in execution of the Convention in their respective territories.

IN FAITH WHEREOF the Plenipotentiaries have signed the present Protocol.

Vertaling : NL

Verdrag tot regeling van zekere wetsconflicten ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes.

(Opsomming van Staatshoofden.)

Verlangend regelen te stellen tot oplossing van zekere wetconflicten ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes, hebben als hun gevolmachtigden aangewezen:

(Lijst van Gevolmachtigden.)

Die, na elkander hun in goeden en behoorlijken vorm bevonden volmachten te hebben medegedeeld, omtrent de volgende bepalingen zijn overeengekomen:

Artikel 1

De Hooge Verdragsluitende Partijen verbinden zich jegens elkander voor de oplossing der hieronder genoemde wetsconflicten ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes de in de volgende artikelen opgesomde regelen toe te passen.

Artikel 2

De bekwaamheid van een persoon om zich bij wisselbrief en orderbriefje te verbinden wordt bepaald door zijn nationale wet. Indien deze nationale wet de wet van een ander land bevoegd verklaart, is deze laatste wet toepasselijk.

De persoon, die onbekwaam zou zijn volgens de wet in het voorgaande lid genoemd, is desniettemin rechtsgeldig verbonden, indien de handteekening is geplaatst op het grondgebied van een land, volgens welks wetgeving de persoon bekwaam zou zijn geweest.

Ieder der Hooge Verdragsluitende Partijen is bevoegd de rechtsgeldigheid niet te erkennen van een door één harer onderdanen aangegane verbintenis ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes, welke op het grondgebied der andere Hooge Verdragsluitende Partijen slechts door toepassing van het voorgaande lid van dit artikel geldig zou zijn.

Artikel 3

De vorm der verbintenissen ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes aangegaan, wordt beoordeeld naar de wet van het land, op welks grondgebied die verbintenissen zijn onderteekend.

Indien echter de op een wisselbrief of een orderbriefje aangegane verbintenissen volgens de bepalingen van het voorgaande lid niet rechtsgeldig zijn, doch in overeenstemming zijn met de wetgeving van den Staat, waar een latere verbintenis is onderteekend, doet de omstandigheid, dat de eerst aangegane verbintenissen, wat vorm betreft, ongeldig zijn, geen afbreuk aan de geldigheid van de later aangegane verbintenis.

Ieder der Hooge Verdragsluitende Partijen is bevoegd te bepalen, dat de verbintenissen ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes door een harer onderdanen in het buitenland aangegaan, tegenover een van haar andere onderdanen op haar grondgebied geldig zullen zijn, mits zij worden aangegaan in den vorm, door de nationale wet voorgeschreven.

Artikel 4

De rechtsgevolgen der verplichtingen van den acceptant van een wisselbrief en van den onderteekenaar van een orderbriefje worden bepaald door de wet van de plaats, waar die titels betaalbaar zijn.

De rechtsgevolgen, die de handteekeningen der andere uit den wisselbrief of het orderbriefje verbonden personen met zich brengen, worden bepaald door de wet van het land, op welks grondgebied de handteekeningen zijn geplaatst.

Artikel 5

De termijnen tot uitoefening van het recht van regres worden ten aanzien van alle onderteekenaren beheerscht door de wet van de plaats van uitgifte van den titel.

Artikel 6

De vraag, of de houder van een wisselbrief de schuldvordering verkrijgt, welke aanleiding heeft gegeven tot het uitgeven van den titel, wordt bepaald door de wet van de plaats van uitgifte van den titel.

Artikel 7

De vraag, of de acceptatie kan worden beperkt tot een gedeelte van de som, en of de houder al dan niet verplicht is een gedeeltelijke betaling aan te nemen, wordt beoordeeld naar de wet van het land, waar de wisselbrief betaalbaar is.

Dezelfde regel is van toepassing ten aanzien van de betaling van het orderbriefje.

Artikel 8

De vorm en de termijnen van het protest, alsmede de vorm der andere handelingen, welke noodzakelijk zijn voor de uitoefening of voor het behoud van de rechten ten aanzien van wisselbrief of orderbriefje, worden beheerscht door de wetten van het land, op welks grondgebied het protest moet worden opgemaakt of de bedoelde handeling worden verricht.

Artikel 9

De maatregelen, welke genomen moeten worden in geval van verlies of diefstal van den wisselbrief of het orderbriefje, worden bepaald door de wet van de plaats, waar de wisselbrief of het orderbriefje betaalbaar zijn.

Artikel 10

Ieder der Hooge Verdragsluitende Partijen behoudt zich de bevoegdheid voor om de door dit Verdrag gehuldigde beginselen van internationaal privaatrecht niet toe te passen voor zooverre betreft:

1° een buiten het grondgebied van een der Hooge Verdragsluitende Partijen aangegane verbintenis;
2° een wet, welke toepasselijk zou zijn overeenkomstig deze beginselen en welke niet die van een der Hooge Verdragsluitende Partijen zou zijn.

Artikel 11

Op het grondgebied van ieder der Hooge Verdragsluitende Partijen zullen de bepalingen van dit Verdrag niet toepasselijk zijn op wisselbrieven en orderbriefjes, welke reeds op het oogenblik van de inwerkingtreding van dit Verdrag zijn uitgegeven.

Artikel 12

Dit Verdrag, waarvan de Fransche en Engelsche teksten beide authentiek zijn, zal de dagteekening van heden dragen.

Het zal tot 6 September 1930 kunnen worden onderteekend namens ieder Lid van den Volkenbond en iederen Staat niet-Lid.

Artikel 13

Dit Verdrag zal worden bekrachtigd

De oorkonden van bekrachtiging zullen vóór den 1sten September 1932 worden nedergelegd bij den Secretaris-Generaal van den Volkenbond, die van de ontvangst onmiddellijk mededeeling zal doen aan alle Leden van den Volkenbond en aan alle Staten niet-Leden, die partij zijn bij dit Verdrag.

Artikel 14

Van 6 September 1930 af zal ieder Lid van den Volkenbond en iedere Staat niet-Lid tot dit Verdrag kunnen toetreden.

Deze toetreding zal geschieden door een kennisgeving aan den Secretaris-Generaal van den Volkenbond, die haar zal nederleggen in de archieven van het Secretariaat.

De Secretaris-Generaal zal van de nederlegging onmiddellijk kennis geven aan allen, die dit Verdrag hebben onderteeekend, of die daartoe zijn toegetreden.

Artikel 15

Dit Verdrag treedt eerst in werking, wanneer de bekrachtiging of de toetreding zal hebben plaats gehad namens zeven Leden van den Volkenbond of Staten niet-Leden, waaronder drie permanente Leden van den Volkenbondsraad.

De datum van inwerkingtreding zal zijn de negentigste dag, volgende op de ontvangst door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond van de zevende bekrachtiging of toetreding, overeenkomstig het eerste lid van dit artikel.

De Secretaris-Generaal van den Volkenbond zal, bij het doen der kennisgevingen, bedoeld bij de artikelen 13 en 14, in het bijzonder doen blijken, dat de bekrachtigingen of toetredingen, bij het eerste lid van dit artikel bedoeld, verkregen zijn.

Artikel 16

Iedere bekrachtiging of toetreding, welke zal geschieden na de inwerkingtreding van het Verdrag overeenkomstig artikel 15, zal van kracht zijn te rekenen van af den negentigsten dag, volgende op den datum van haar ontvangst door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond.

Artikel 17

Dit Verdrag kan niet worden opgezegd voor het einde van een termijn van twee jaren, te rekenen van af den datum zijner inwerkingtreding voor het Lid van den Volkenbond of voor den Staat niet-Lid, die tot opzegging overgaat; deze opzegging zal van kracht worden te rekenen van af den negentigsten dag, volgende op de ontvangst door den Secretaris-Generaal van de tot hem gerichte kennisgeving.

Iedere opzegging zal onmiddellijk door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond worden medegedeeld aan alle andere Hooge Verdragsluitende Partijen.

Iedere opzegging zal slechts van kracht zijn voor de Hooge Verdragsluitende Partij, namens welke zij zal hebben plaats gehad.

Artikel 18

Ieder lid van den Volkenbond en iedere Staat niet-Lid, voor wien dit Verdrag in werking is, zal na het einde van het vierde jaar, volgende op de inwerkingtreding van dit Verdrag een verzoek kunnen richten tot den Secretaris-Generaal van den Volkenbond, strekkende tot herziening van enkele of van alle bepalingen van dit Verdrag.

Indien een zoodanig verzoek, na mededeeling aan de andere Leden van den Volkenbond of Staten niet-Leden, voor wie het Verdrag alsdan van kracht zal zijn, binnen den termijn van een jaar wordt gesteund door tenminste zes van hen, zal de Raad van den Volkenbond beslissen of er reden is te dien einde een Conferentie samen te roepen.

Artikel 19

De Hooge Verdragsluitende Partijen kunnen op het oogenblik van onderteekening, bekrachtiging of toetreding verklaren, dat zij door de aanvaarding van dit Verdrag geen verplichting op zich wenschen te nemen ten aanzien van alle of eenige van haar koloniën, protectoraten of gebieden, die onder haar suzereiniteit of mandaat zijn geplaatst; in dat geval zal dit Verdrag niet van toepassing zijn op de gebieden, die in een zoodanige verklaring zijn genoemd.

De Hooge Verdragsluitende Partijen kunnen later ten allen tijde ter kennis van den Secretaris-Generaal van den Volkenbond brengen, dat zij wenschen, dat dit Verdrag van toepassing zal zijn op alle of eenige gebieden, die in de verklaring, bedoeld in het voorgaande lid, zijn genoemd. In dat geval zal het Verdrag van toepassing zijn op de gebieden, die in deze mededeeling worden genoemd, negentig dagen na de ontvangst daarvan door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond.

Evenzoo kunnen de Hooge Verdragsluitende Partijen ten allen tijde verklaren, dat zij de toepassing van dit Verdrag op alle of eenige van haar koloniën, protectoraten of gebieden, die onder haar suzereiniteit of mandaat zijn geplaatst, wenschen te beëindigen. In dat geval zal het Verdrag ophouden van toepassing te zijn op de gebieden, die in een zoodanige verklaring zijn genoemd, een jaar na de ontvangst daarvan door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond.

Artikel 20

Dit Verdrag zal door den Secretaris-Generaal van den Volkenbond onmiddellijk bij zijn inwerkingtreding worden geregistreerd. Het zal vervolgens zoo spoedig mogelijk worden gepubliceerd in den „Recueil des Traités” van den Volkenbond.

TEN BLIJKE WAARVAN de bovengenoemde Gevolmachtigden dit Verdrag hebben onderteekend.

GEDAAN te Genève den zevenden Juni negentienhonderd dertig, in één enkel exemplaar, dat zal worden nedergelegd in de archieven van het Secretariaat van den Volkenbond en waarvan de voor eensluidend gewaarmerkte afschriften zullen worden toegezonden aan alle Leden van den Volkenbond en aan alle Staten niet-Leden die ter Conferentie vertegenwoordigd zijn geweest.

Protocol van het Verdrag.

Bij het onderteekenen van het heden gesloten Verdrag tot regeling van zekere wetsconflicten ten aanzien van wisselbrieven en orderbriefjes zijn de ondergeteekenden, behoorlijk daartoe gevolmachtigd, omtrent de navolgende bepalingen overeengekomen:

De Leden van den Volkenbond en de Staten niet-Leden, die niet in staat zouden zijn geweest hun bekrachtiging van genoemd Verdrag vóór den 1en September 1932 neder te leggen, verplichten zich, binnen veertien dagen daarop volgende, aan den Secretaris-Generaal van den Volkenbond mededeeling te doen van den stand, waarin hun bekrachtiging zich bevindt.

Indien op den 1en November 1932 de voorwaarden met betrekking tot de inwerkingtreding van het Verdrag, voorzien in artikel 15, lid 1, niet vervuld zijn, zal de Secretaris-Generaal van den Volkenbond de Leden van den Volkenbond en de Staten niet-Leden, die het Verdrag hebben onderteekend, of die daartoe zijn toegetreden, tot een bijeenkomst uitnoodigen.

Het doel dezer bijeenkomst zal zijn het onderzoek van den toestand en der maatregelen, die eventueel zouden moeten worden genomen, om daarin verbetering te brengen.

De Hooge Verdragsluitende Partijen zullen elkander mededeeling doen van de wettelijke voorschriften, die zij op haar gebieden ter uitvoering van het Verdrag zullen uitvaardigen, zodra deze voorschriften in werking treden.

TEN BLIJKE WAARVAN de Gevolmachtigden dit Protocol onderteekend hebben.

GEDAAN te Genève den zevenden Juni negentienhonderd dertig, in één enkel exemplaar, dat zal worden nedergelegd in de archieven van het Secretariaat van den Volkenbond en waarvan de voor eensluidend gewaarmerkte afschriften zullen worden toegezonden aan alle Leden van den Volkenbond en aan alle Staten niet-Leden, die ter Conferentie vertegenwoordigd zijn geweest.