De Hooge Contracteerende Partijen verbinden zich aan elkander uit te leveren alle
personen, die beschuldigd van of veroordeeld wegens een misdrijf gepleegd op het grondgebied
van de eene Partij, gevonden worden op het grondgebied van de andere Partij, onder
de omstandigheden en voorwaarden in het tegenwoordig verdrag vermeld.
De misdrijven, ter zake waarvan de uitlevering zal worden toegestaan zijn de volgende:
—
-
1. Moord, daaronder begrepen kindermoord, of poging of samenspanning tot moord, daaronder
begrepen zoodanige misdrijven gericht tegen den Souverein, tegen diens erfgenaam,
of tegen ieder ander persoon wien ook, mits het misdrijf geen staatkundig karakter
draagt.
-
2. Doodslag, daaronder begrepen kinderdoodslag.
-
3. Mishandeling zwaar lichamelijk letsel ten gevolge hebbende.
-
4. Verwonding met voorbedachten rade of het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.
-
5. Het namaken of vervalschen van muntspeciën en muntpapier of het in omloop brengen
van valsche of vervalschte muntspeciën of muntpapier.
-
6. Valschheid in geschriften, of het gebruik maken van de valsche of vervalschte geschiften.
-
7. Verduistering of diefstal.
-
8. Opzettelijke en ernstige beschadiging van goederen.
-
9. Oplichting.
-
10. Bedriegelijke bankbreuk.
-
11. Meineed of het uitlokken van meineed.
-
12. Verkrachting.
-
13. Het hebben van vleeschelijke gemeenschap met een meisje beneden den leeftijd van 16
jaar, of poging daartoe.
-
14. Aanslag tegen de zeden.
-
15. Het toedienen van middelen of het gebruiken van instrumenten met het doel de afdrijving
der vrucht van eene vrouw te veroorzaken.
-
16. Schaking.
-
17. Wegvoering van kinderen.
-
18. Oplichting van minderjarigen en hunne wederrechtelijke vrijheidsberooving.
-
19. Inbraak.
-
20. Opzettelijke brandstichting.
-
21. Diefstal met geweld.
-
22. Het opzettelijk doen ontstaan van gevaar voor een spoortrein.
-
23. Bedreiging bij geschrifte onder eene bepaalde voorwaarde (Artikel 285 tweede lid Nederlandsch
Wetboek van Strafrecht).
-
24. Zeeroof.
-
25. Het doen zinken of vernielen van een vaartuig op zee, of poging daartoe.
-
26. Mishandelingen, met het oogmerk om te dooden of zwaar lichamelijk letsel toe te brengen,
gepleegd aan boord van een vaartuig in volle zee.
-
27. Verzet van twee of meer personen tegen het gezag van den schipper, gepleegd aan boord
van een vaartuig in volle zee.
-
28. Het drijven van slavenhandel mits opleverende een strafbaar feit volgens de wetten
der beide Staten.
Uitlevering wordt ook toegestaan wegens medeplichtigheid aan een der bovengenoemde
misdrijven, wanneer voor die medeplichtigheid kan worden uitgeleverd volgens de wetten
van den Staat, aan welken de uitlevering wordt aangevraagd.
In de bovengenoemde gevallen zal de uitlevering alleen plaats hebben, wanneer het
misdrijf, indien het ware gepleegd binnen het rechtsgebied van het land, waaraan de
aanvrage tot uitlevering is gedaan, volgens de wetten van dat land tot uitlevering
aanleiding zou kunnen geven.
Uitlevering zal ook kunnen worden toegestaan, naar het goeddunken van den staat, aan
welken de uitlevering wordt aangevraagd, ten opzichte van eenig ander misdrijf waarvoor,
overeenkomstig de wetten der beide Contracteerende Partijen op dat tijdstip van kracht,
de toestemming kon worden verleend.
Elke Regeering mag, geheel naar eigen goeddunken, weigeren zijne eigen onderdanen
aan de andere Regeering uit te leveren.
De uitlevering zal geen plaats hebben, indien de persoon door de Britsche Regeering
opgeëischt, of de persoon door de Nederlandsche Regeering opgeëischt, ter zake van
het misdrijf, waarvoor zijne uitlevering aangevraagd wordt, reeds heeft terecht gestaan,
en vrijgesproken, van rechtsvervolging ontslagen of gestraft is, of eene strafvervolging
tegen hem aanhangig is op het grondgebied van de andere Hooge Contracteerende Partij.
Indien de persoon door de Britsche Regeering opgeëischt, of indien de persoon door
de Nederlandsche Regeering opgeëischt, wegens een ander misdrijf, op het grondgebied
van de andere Hooge Contracteerende Partij gepleegd, wordt vervolgd, of is veroordeeld,
zal zijne uitlevering worden uitgesteld totdat hij is ontslagen, hetzij ten gevolge
van vrijspraak of ontslag van rechtsvervolging, hetzij hij zijne straf heeft ondergaan,
hetzij op andere wijze.
De uitlevering zal geen plaats hebben indien, na het plegen van het misdrijf, of het
instellen van eene strafrechterlijke vervolging, of de daarop gevolgde veroordeeling,
de vervolging of de straf verjaard is, volgens de wetten van den Staat, aan welken
de uitlevering wordt aangevraagd.
Een voortvluchtig misdadiger zal niet uitgeleverd worden, indien het strafbaar feit,
ter zake waarvan zijne uitlevering wordt gevraagd, een staatkundig karakter draagt,
of indien hij het bewijs levert, dat de aanvrage om zijne uitlevering opzettelijk
is gedaan met de bedoeling om hem ter zake van een strafbaar feit van staatkundigen
aard te vervolgen of te straffen.
De persoon, wiens uitlevering heeft plaats gehad, mag in geen geval in hechtenis gehouden
of vervolgd worden in den Staat aan welken de uitlevering heeft plaats gehad, ter
zake van eenig ander misdrijf, of wegens eenig ander feit, dan dat waarvoor de uitlevering
geschied is, alvorens hij is teruggekeerd of gedurende eene maand de gelegenheid heeft
gehad terug te keeren naar den Staat door welken hij uitgeleverd is.
Deze bepaling is niet toepasselijk op misdrijven na de uitlevering gepleegd.
De aanvrage tot uitlevering zal worden gedaan respectievelijk door de diplomatieke
agenten der Hooge Contracteerende Partijen.
De aanvrage tot uitlevering van een beschuldigde moet vergezeld zijn van een bevel
van gevangeneming, afgegeven door de bevoegde overheid van den Staat, welke de uitlevering
aanvraagt, en van zoodanige stukken als welke, overeenkomstig de wetten der plaats,
waar de beschuldigde gevonden is, zijne aanhouding zouden wettigen, indien het misdrijf
aldaar gepleegd ware.
Indien de aanvrage eenen veroordeelde betreft, moet zij vergezeld zijn van het veroordeelend
vonnis of arrest, ten laste van den veroordeelde gewezen door den bevoegden rechter
van den Staat, welke de uitlevering aanvraagt.
Een vonnis bij verstek wordt niet geacht te zijn eene veroordeeling, maar een persoon,
tegen wien zoodanig vonnis is gewezen, mag worden beschouwd als een beschuldigde.
Wanneer de aanvrage tot uitlevering overeenkomstig de voorgaande bepalingen is geschied,
zal de bevoegde macht in den Staat, aan welken de aanvrage gedaan is, de noodige maatregelen
nemen tot inhechtenisstelling van den voortvluchtige.
In afwachting van de aanvrage om uitlevering langs diplomatieken weg, kan de voortvluchtige
in hechtenis worden genomen krachtens een bevel afgegeven door een „Police Magistrate,
Justice of the Peace,” of andere bevoegde overheid in elk der beide landen, op zoodanige
aangifte of klacht en zoodanige bewijsstukken, of na zoodanig onderzoek als, naar
het oordeel van de autoriteit, die het bevel verleent, termen tot het verleenen daarvan
zou opleveren, indien het misdrijf gepleegd of de persoon veroordeeld ware binnen
het ressort van het gebied der twee contracteerende partijen, waarover de „Magistrate,”
„Justice of the Peace,” of andere bevoegde autoriteit rechtsmacht uitoefent; met dien
verstande evenwel dat, in het Vereenigd Koninkrijk de beschuldigde in dat geval zoo
spoedig mogelijk voor een „Magistrate” zal worden gebracht. Hij zal, overeenkomstig
dit Artikel, ontslagen worden, zoowel in Nederland als in het Vereenigd Koninkrijk,
indien binnen twintig dagen geene aanvrage tot uitlevering door den Diplomatieken
vertegenwoordiger van het land dat de uitlevering aanvraagt is gedaan overeenkomstig
de bepalingen van dit verdrag. Dezelfde regel zal worden toegepast in de gevallen
dat personen zijn beschuldigd of veroordeeld ter zake van een der misdrijven in dit
verdrag vermeld, en gepleegd in volle zee aan boord van een vaartuig van een der beide
landen, hetwelk mocht komen in eene haven van het andere land.
Wanneer de voortvluchtige op Britsch grondgebied is aangehouden zal hij oogenblikkelijk
worden gebracht voor een bevoegd „Magistrate” die hem verhoort en de zaak voorloopig
onderzoekt, evenals of de aanhouding had plaats gehad ter zake van een misdrijf gepleegd
op Britsch grondgebied.
Bij het onderzoek hetwelk de Britsche autoriteiten overeenkomstig de voorgaande bepalingen
moeten instellen, zullen zij als wettige bewijsstukken aannemen beeedigde klachten
of opgaven of getuigeverklaringen in Nederland afgelegd of gedaan, of afschriften
daarvan, en eveneens de bevelschriften en vonnissen aldaar ter zake uitgevaardigd
of gewezen, en stukken of gerechtelijke akten, waaruit blijkt van de veroordeeling,
mits dezelve zijn gewaarmerkt als volgt:—
-
1. Een bevelschrift moet inhouden de verklaring van te zijn geteekend door een Nederlandsch
rechter, Officier van Justitie of andere bevoegde autoriteit.
-
2. Klachten of verklaringen, of de afschriften daarvan, moeten de verklaring inhouden
van te zijn gewaarmerkt door een Nederlandsch rechter, Officier van Justitie of andere
bevoegde autoriteit, als te zijn het origineel of in de gevallen waarin zulks noodzakelijk
is, het eensluidend afschrift daarvan.
-
3. Een stuk of gerechtelijke akte, constateerende de veroordeeling, moet de verklaring
inhouden dat het is gewaarmerkt door een Nederlandschen Rechter, Officier van Justitie
of andere bevoegde autoriteit.
-
4. In ieder geval moet van zulk een bevelschrift, klacht, verklaring, afschrift, stuk
of gerechtelijke akte de echtheid worden verzekerd, hetzij door een beeedigde getuigeverklaring,
hetzij door het daaraan gehecht officiëel zegel van den Minister van Justitie, of
van een ander Hoofd van een Ministeriëel Departement in Nederland; doch hiervoor kan
in de plaats treden eenige andere wijze van waarmerking, welke op dat tijdstip geoorloofd
is volgens de wet van dat gedeelte van het Britsche grondgebied, waar het onderzoek
plaats heeft.
Wanneer de voortvluchtige op Nederlandsch grondgebied is aangehouden requireert de
Officier van Justitie binnen drie dagen na de aanhouding, of, zoo de aanhouding niet
heeft plaats gehad of reeds vóór de aanvrage tot uitlevering is geschied, binnen drie
dagen na daartoe te zijn aangeschreven door de Nederlandsche Regeering, dat de opgeëischte
persoon door de rechtbank worde gehoord, en dat deze haar advies uitbrenge over het
al of niet toestaan der uitlevering.
Binnen veertien dagen na het verhoor zendt de rechtbank haar advies en hare beslissing,
met de tot de zaak behoorende stukken, aan den Minister van Justitie.
De uitlevering zal alleen worden toegestaan op vertoon van het orgineel of van een
gewaarmerkt afschrift —
Bij het onderzoek, hetwelk de Nederlandse autoriteiten overeenkomstig de voorgaande
bepalingen moeten instellen, zullen zij als wettige bewijsstukken aannemen, beëedigde
klachten of opgaven, of getuigeverklaringen in het Britsche Rijk afgelegd of gedaan,
of afschriften daarvan, en eveneens de bevelschriften en vonnissen aldaar ter zake
uitgevaardigd of gewezen, en stukken of gerechtelijke akten, waaruit blijkt van de
veroordeeling, mits dezelve zijn gewaarmerkt als volgt: —
-
1. Een bevelschrift moet inhouden de verklaring van te zijn geteekend door een „Judge”,
„Magistrate” of „Officer” van het Britsche Rijk.
-
2. Klachten of verklaringen of de afschriften daarvan, moeten de verklaring inhouden
van te zijn gewaarmerkt door een „Judge”, „Magistrate” of „Officer” van het Britsche
Rijk, als te zijn het origineel, of in de gevallen waarin zulks noodzakelijk is, het
eensluidend afschrift daarvan.
-
3. Een stuk of gerechtelijke akte, constateerende de veroordeling, moet de verklaring
inhouden dat het is gewaarmerkt door een „Judge”, „Magistrate” of „Officer” van het
Britsche Rijk.
-
4. In ieder geval moet van zulk een bevelschrift, klacht, verklaring, afschrift, stuk
of gerechtelijke akte de echtheid worden verzekerd hetzij door een beëedigde getuigeverklaring,
hetzij door het daaraan gehecht officieel zegel van een van de „Principal Secretaries
of State” of eenig ander „Minister of State” van het Britsche Rijk; doch hiervoor
kan in de plaats treden eenig andere wijze van waarmerking, welke op dat tijdstip
geoorloofd is volgens de wet van dat gedeelte van het Nederlandsch grondgebied, waar
het onderzoek plaats heeft.
De uitlevering zal geen plaats vinden, tenzij er voldoende bewijs bestaat, volgens
de wetten van den Staat, aan welken de uitlevering is aangevraagd, hetzij om eene
verwijzing naar de openbare terechtzitting te rechtvaardigen, indien het misdrijf
zou zijn gepleegd binnen het grondgebied van bedoelden Staat, hetzij om de zekerheid
te verschaffen dat de aangehoudene dezelfde persoon is, die door de rechtbank van
den Staat, welke de aanvrage doet, veroordeeld is, en dat het misdrijf, ter zake waarvan
hij is veroordeeld, behoort tot de zoodanige waarvoor, op het tijdstip van die veroordeeling,
uitlevering had kunnen worden toegestaan door den Staat, aan welken de uitlevering
is aangevraagd. De voortvluchtige misdadiger zal niet worden uitgeleverd, alvorens
de termijn van vijftien dagen is verstreken sedert den dag dat hij in afwachting van
zijne uitlevering in bewaring is gesteld.
Wanneer de uitlevering van een persoon, krachtens het tegenwoordig verdrag door een
der Hooge Contracteerende Partijen opgeëischt, eveneens door een of meer andere Staten
wordt aangevraagd, op grond van andere misdrijven op hun respectievelijk grondgebied
gepleegd, zal zijne uitlevering worden toegestaan aan dien Staat, welke het eerst
de aanvrage daartoe heeft gedaan.
Al de in beslag genomen goederen, welke zich op het oogenblik zijner aanhouding in
het bezit van den uit te leveren persoon bevonden, zullen, indien de bevoegde overheid
van den Staat, aan welken de uitlevering wordt aangevraagd, de overgave daarvan bevolen
heeft, worden overgegeven op het oogenblik, waarop de uitlevering plaats heeft, en
die overgave zal zich uitstrekken niet alleen tot de door misdrijf verkregen voorwerpen,
maar tot alles wat tot bewijs van het misdrijf kan dienen.
De beide Regeeringen doen over en weer afstand van alle terugvordering van kosten,
door haar gemaakt voor de aanhouding, gevangenhouding en het transport van den uit
te leveren persoon, en van alle andere kosten, welke mochten worden gemaakt binnen
de grenzen van haar respectievelijk grondgebied, totdat de uit te leveren persoon
aan boord is gebracht, benevens van de kosten, veroorzaakt door het over en weer zenden
van al de in beslag genomen voorwerpen en van papieren, inhoudende het bewijs van
het misdrijf, of van andere bescheiden. Zij stemmen er wederkeerig in toe al die kosten
zelve te dragen.
De bovenbedoelde bepalingen zijn echter niet van toepassing bij de uitlevering naar
en uit Canada. Met betrekking tot deze kolonie zullen alle kosten worden gedragen
door den Staat, welke de uitlevering aanvraagt.
De uit te leveren persoon zal worden gezonden naar de haven, welke de diplomatieke
of consulaire agent van den aanvragenden Staat aanwijst.
Wanneer het in een bij eenig hof of rechtbank van een der beide landen aanhangige
strafzaak wenschelijk geoordeeld wordt een getuige in het andere land te hooren, zal
zoodanig verhoor plaats hebben voor de rechterlijke overheid, overeenkomstig de wet,
ten deze van kracht in het land, waar de getuige zich bevindt; en de kosten ten gevolge
van zoodanig verhoor gemaakt, zullen worden gedragen door het land waar dit heeft
plaats gehad.
De bepalingen van het tegenwoordige verdrag zullen van toepassing zijn op de koloniën
en overzeesche bezittingen der beide Hooge Contracteerende Partijen, doch, daar zij
gegrond zijn op de wetgeving van het moederland, zullen zij van weerszijden slechts
worden nagekomen voor zoover zij vereenigbaar zijn met de wetten in die koloniën of
bezittingen van kracht.
De aanvrage tot uitlevering van een misdadiger die de wijk heeft genomen naar eene
kolonie of overzeesche bezitting van een der Contracteerende Partijen, kan ook rechtstreeks
worden gedaan aan den gouverneur of ander hoofd van die kolonie of bezitting door
den gouverneur of ander hoofd van eene kolonie of bezitting van de andere Contracteerende
Partij, wanneer de twee koloniën of overzeesche bezittingen zijn gelegen in Azië,
Australië, (daaronder begrepen Nieuw-Zeeland en Tasmania) den Stillen en den Indischen
Oceaan, of Zuid- of Oost-Afrika.
Dezelfde regel zal worden toegepast wanneer de beide koloniën of overzeesche bezittingen
zijn gelegen in Amerika (daaronder begrepen de West-Indische eilanden).
De bedoelde Gouverneurs of andere hoofden zullen de bevoegdheid hebben hetzij de uitlevering
toe te staan, hetzij de zaak ter beslissing over te brengen aan hunne Regeering.
In alle andere gevallen zal de aanvrage tot uitlevering langs diplomatieken weg geschieden.
De termijn voor voorloopige aanhouding, vastgesteld in artikel X, zal, voor de toepassing van dit artikel, worden gesteld op zestig dagen.
Te rekenen van den dag van inwerkingtreding van het tegenwoordig verdrag zal het verdrag
van uitlevering tusschen de twee landen van 19 Juni 1874, ophouden van kracht te zijn;
het tegenwoordig verdrag zal echter toepasselijk zijn op alle misdrijven hierin vermeld,
hetzij deze zijn gepleegd vóór, hetzij nà den dag waarop het in werking treedt.
Het tegenwoordig verdrag zal worden bekrachtigd, en de akten van bekrachtiging er
van zullen zoo spoedig mogelijk worden uitgewisseld.
Het verdrag zal in werking treden drie maanden nadat de akten van bekrachtiging zullen
zijn uitgewisseld. Het zal te allen tijde door elke der Hooge Contracteerende Partijen
kunnen worden opgezegd door aan de andere zes maanden te voren daarvan kennis te geven.