Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek India tot het vermijden [...] belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, New Delhi, 30-07-1988

Geraadpleegd op 28-03-2024.
Geldend van 02-11-2012 t/m heden

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek India tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen

Authentiek : EN

Convention between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of India for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income and on capital

The Government of the Kingdom of the Netherlands

and

the Government of the Republic of India,

Desiring to conclude a convention for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income and on capital,

Have agreed as follows:

CHAPTER I. SCOPE OF THE CONVENTION

Article 1. Personal scope

This Convention shall apply to persons who are residents of one or both of the States.

Article 2. Taxes covered

  • 1 This Convention shall apply to taxes on income and on capital imposed on behalf of one of the States or of its political subdivisions or local authorities, irrespective of the manner in which they are levied.

  • 2 There shall be regarded as taxes on income and on capital all taxes imposed on total income, on total capital, or on elements of income or of capital, including taxes on gains from the alienation of movable or immovable property, taxes on the total amounts of wages or salaries paid by enterprises, as well as taxes on capital appreciation.

  • 3 The existing taxes to which the Convention shall apply are in particular:

    • a) in the Netherlands:

      • - de inkomstenbelasting (income tax),

      • - de loonbelasting (wages tax),

      • - de vennootschapsbelasting (company tax) including the Government share in the net profits of the exploitation of natural resources levied pursuant to the Mining Act of 1810 (Mijnwet 1810) with respect to concessions issued from 1967, or pursuant to the Netherlands Continental Shelf Mining Act of 1965 (Mijnwet Continentaal Plat, 1965),

      • - de dividendbelasting (dividend tax),

      • - de vermogensbelasting (capital tax),

      (hereinafter referred to as “Netherlands tax”);

    • b) in India:

      • - the income tax including any surcharge thereon,

      • - the surtax,

      • - the wealth tax,

      (hereinafter referred to as “Indian tax”).

  • 4 The Convention shall apply also to any identical or substantially similar taxes which are imposed after the date of signature of the Convention in addition to, or in place of, the existing taxes. The competent authorities of the States shall notify to each other any substantial changes which have been made in their respective taxation laws.

CHAPTER II. DEFINITIONS

Article 3. General definitions

  • 1 For the purposes of this Convention, unless the context otherwise requires:

    • a) the term “State” means the Netherlands or India, as the context requires; the term “States” means the Netherlands and India;

    • b) the term “the Netherlands” means the part of the Kingdom of the Netherlands that is situated in Europe and the part of the sea-bed and the sub-soil under the North Sea, to the extent that that area in accordance with international law has been or may hereafter be designated under Netherlands laws as an area within which the Netherlands may exercise certain rights with respect to the exploration and exploitation of the natural resources of the sea-bed or its sub-soil;

    • c) the term “India” means the territory of India and includes the territorial sea and the air space above it, as well as any other maritime zone in which India has sovereign rights, other rights and jurisdictions, according to the Indian law and in accordance with international law;

    • d) the term “tax” means Indian tax or Netherlands tax as the context requires, but shall not include any amount which is payable in respect of any default or omission in relation to the taxes to which this Convention applies or which represents a penalty imposed relating to those taxes;

    • e) the term “person” includes an individual, a company, any other body of persons and any other entity which is treated as a taxable unit under the taxation laws in force in the respective States;

    • f) the term “company” means any body corporate or any entity which is treated as a company or a body corporate under the taxation laws in force in the respective States;

    • g) the terms “enterprise of one of the States” and “enterprise of the other State” mean respectively an enterprise carried on by a resident of one of the States and an enterprise carried on by a resident of the other State;

    • h) the term “international traffic” means any transport by a ship or aircraft operated by an enterprise which has its place of effective management in one of the States, except when the ship or aircraft is operated solely between places in the other State;

    • i) the term “nationals” means:

      • 1. all individuals possessing the nationality of one of the States;

      • 2. all legal persons, partnerships and associations deriving their status as such from the laws in force in one of the States;

    • j) the term “competent authority” means:

      • 1. in the Netherlands the Minister of Finance or his authorised representative,

      • 2. in India the Central Government in the Ministry of Finance (Department of Revenue) or their authorised representative.

  • 2 As regards the application of the Convention by one of the States any term not defined therein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning which it has under the law of that State concerning the taxes to which the Convention applies.

Article 4. Resident

  • 1 For the purposes of this Convention, the term “resident of one of the States” means any person who, under the laws of that State, is liable to tax therein by reason of his domicile, residence, place of management or any other criterion of a similar nature.

  • 2 Where by reason of the provisions of paragraph 1 an individual is a resident of both States, then his status shall be determined as follows:

    • a) he shall be deemed to be a resident of the State in which he has a permanent home available to him; if he has a permanent home available to him in both States, he shall be deemed to be a resident of the State with which his personal and economic relations are closer (centre of vital interests);

    • b) if the State in which he has his centre of vital interests cannot be determined, or if he has not a permanent home available to him in either State, he shall be deemed to be a resident of the State in which he has an habitual abode;

    • c) if he has an habitual abode in both States or in neither of them, he shall be deemed to be a resident of the State of which he is a national;

    • d) if he is a national of both States or of neither of them, the competent authorities of the States shall settle the question by mutual agreement.

  • 3 Where by reason of the provisions of paragraph 1 a person other than an individual is a resident of both States, then it shall be deemed to be a resident of the State in which its place of effective management is situated.

Article 5. Permanent establishment

  • 1 For the purposes of this Convention, the term “permanent establishment” means a fixed place of business through which the business of an enterprise is wholly or partly carried on.

  • 2 The term “permanent establishment” includes especially:

    • a) a place of management;

    • b) a branch;

    • c) an office;

    • d) a factory;

    • d) a workshop;

    • f) a mine, an oil or gas well, a quarry or any other place of extraction of natural resources;

    • g) a warehouse in relation to a person providing storage facilities for others;

    • h) a premises used as a sales outlet;

    • i) an installation or structure used for the exploration of natural resources provided that the activities continue for more than 183 days.

  • 3 A building site or construction, installation or assembly project constitutes a permanent establishment only where such site or project continues for a period of more than six months.

  • 4 Notwithstanding the preceding provisions of this Article, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:

    • a) the use of facilities solely for the purpose of storage or display of goods or merchandise belonging to the enterprise;

    • b) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of storage or display;

    • c) the maintenance of a stock of goods or merchandise belonging to the enterprise solely for the purpose of processing by another enterprise;

    • d) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of purchasing goods or merchandise or of collecting information, for the enterprise;

    • e) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of advertising, for the supply of information, for scientific research, or for other activities which have a preparatory or auxiliary character, for the enterprise;

    • f) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in sub-paragraphs a) to e), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxiliary character.

  • 5 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, where a person - other than an agent of an independent status to whom paragraph 6 applies - is acting in one of the States on behalf of an enterprise of the other State, that enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in the firstmentioned State, if

    • a) he has and habitually exercises in that State an authority to conclude contracts on behalf of the enterprise, unless his activities are limited to the purchase of goods or merchandise for the enterprise; or

    • b) he has no such authority, but habitually maintains in the firstmentioned State a stock of goods or merchandise from which he regularly delivers goods or merchandise on behalf of the enterprise.

  • 6 An enterprise of one of the States shall not be deemed to have a permanent establishment in the other State merely because it carries on business in that other State through a broker, general commission agent or any other agent of an independent status, provided that such persons are acting in the ordinary course of their business. However, when the activities of such an agent are devoted wholly or almost wholly on behalf of that enterprise, he will not be considered an agent of an independent status within the meaning of this paragraph if it is shown that the transactions between the agent and the enterprise were not made under at arm's-length conditions.

  • 7 The fact that a company which is a resident of one of the States controls or is controlled by a company which is a resident of the other State, or which carries on business in that other State (whether through a permanent establishment or otherwise), shall not of itself constitute either company a permanent establishment of the other.

CHAPTER III. TAXATION OF INCOME

Article 6. Income from immovable property

  • 1 Income derived by a resident of one of the States from immovable property (including income from agriculture or forestry) situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 The term “immovable property” shall have the meaning which it has under the law of the State in which the property in question is situated. The term shall in any case include property accessory to immovable property, livestock and equipment used in agriculture and forestry, rights to which the provisions of general law respecting landed property apply, usufruct of immovable property and rights to variable or fixed payments as consideration for the working of, or the right to work, mineral deposits, sources and other natural resources; ships and aircraft shall not be regarded as immovable property.

  • 3 The provisions of paragraph 1 shall apply to income derived from the direct use, letting, or use in any other form of immovable property.

  • 4 The provisions of paragraphs 1 and 3 shall also apply to the income from immovable property of an enterprise and to income from immovable property used for the performance of independent personal services.

Article 7. Business profits

  • 1 The profits of an enterprise of one of the States shall be taxable only in that State unless the enterprise carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein. If the enterprise carries on business as aforesaid, the profits of the enterprise may be taxed in the other State but only so much of them as is attributable to that permanent establishment.

  • 2 Subject to the provisions of paragraph 3, where an enterprise of one of the State carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein, there shall in each State be attributed to that permanent establishment the profits which it might be expected to make if it were a distinct and separate enterprise engaged in the same or similar activities under the same or similar conditions and dealing wholly independently with the enterprise of which it is a permanent establishment. In any case where the correct amount of profits attributable to a permanent establishment is incapable of determination or the determination thereof presents exceptional difficulties, the profits attributable to the permanent establishment may be estimated on the basis of an apportionment of the total profits of the enterprise to its various parts, provided, however, that the result shall be in accordance with the principles contained in this Article.

  • 3

    • a) In determining the profits of a permanent establishment, there shall be allowed as deductions expenses which are incurred for the purposes of the permanent establishment, including executive and general administrative expenses so incurred, whether in the State in which the permanent establishment is situated or elsewhere, in accordance with the provisions of and subject to the limitations of the taxation laws of that State. Provided that where the law of the State in which the permanent establishment is situated imposes a restriction on the amount of the executive and general administrative expenses which may be allowed, and that restriction is relaxed or overridden by any Convention between that State and a third State which enters into force after the date of entry into force of this Convention, the competent authority of that State shall notify the competent authority of the other State of the terms of the corresponding paragraph in the Convention with that third State immediately after the entry into force of that Convention and, if the competent authority of the other State so requests, the provisions of this sub-paragraph shall be amended by protocol to reflect such terms.

    • b) However, no such deduction shall be allowed in respect of amounts, if any, paid (otherwise than towards reimbursement of actual expenses) by the permanent establishment to the head office of the enterprise or any of its other offices, by way of royalties, fees or other similar payments in return for the use of patents or other rights, or by way of commission for specific services performed or for management, or, except in the case of a banking enterprise, by way of interest on moneys lent to the permanent establishment.

      Likewise, no account shall be taken, in the determination of the profits of a permanent establishment, for amounts charged (otherwise than towards reimbursement of actual expenses), by the permanent establishment to the head office of the enterprise or any of its other offices, by way of royalties, fees or other similar payments in return for the use of patents or other rights, or by way of commision for specific services performed or for management, or, except in the case of a banking enterprise, by way of interest on moneys lent to the head office of the enterprise or any of its other offices.

  • 4 No profits shall be attributed to a permanent establishment by reason of the mere purchase by that permanent establishment of goods or merchandise for the enterprise.

  • 5 For the purposes of the preceding paragraphs, the profits to be attributed to the permanent establishment shall be determined by the same method year by year unless there is good and sufficient reason to the contrary.

  • 6 Where profits include items of income which are dealt with separately in other Articles of this Convention, then the provisions of those Articles shall not be affected by the provisions of this Article.

Article 8. Air transport

  • 1 Profits from the operation of aircraft in international traffic shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 2 For the purposes of this Article:

    • a) profits from the operation in international traffic of aircraft include profits derived from the rental on a bareboat basis of aircraft if operated in international traffic if such rental profits are incidental to the profits described in paragraph 1;

    • b) interest on funds connected with the operation of aircraft in international traffic shall be regarded as profits derived from the operation of such aircraft and the provisions of Article 11 shall not apply in relation to such interest.

  • 3 The provisions of paragraph 1 shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency.

Article 8A. Shipping

  • 1 Profits from the operation of ships in international traffic shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated.

  • 2 However, if the operation of a ship in the other State is more than casual, such profits may also be taxed in that other State and according to the laws of that State, but only so much of them as is derived from that other State and provided that the profits are in respect of any one or more of the first ten fiscal years for which the Convention has effect.

    For the purposes of this paragraph:

    • a) profits derived from the other State mean profits from the carriage of passengers or freight embarked in that other State;

    • b) the amount of such profits shall not exceed 5 per cent of the sums receivable in respect of such carriage;

    • c) the rate of tax chargeable on such profits shall be 50 per cent of the rate of tax on that profits which would have been chargeable in the absence of this Convention.

  • 3 If the place of effective management of a shipping enterprise is aboard a ship, then it shall be deemed to be situated in the State in which the home harbour of the ship is situated, or, if there is no such home harbour, in the State of which the operator of the ship is a resident.

  • 4 For the purposes of this Article:

    • a) interest on funds connected with the operation of ships in international traffic shall be regarded as profits from the operation of such ships and the provisions of Article 11 shall not apply in relation to such interest, and

    • b) profits from the operation of ships include:

      • (i) profits derived from the use, maintenance or rental of containers (including trailers and related equipment for the transport of containers) in connection with the transport of goods or merchandise in international traffic;

      • (ii) profits from the rental on a full or bareboat basis of ships if operated in international traffic.

      Provided that such profits are incidental to the profits described in paragraph 1.

  • 5 The provisions of the Article shall also apply to profits from the participation in a pool, a joint business or an international operating agency.

Article 9. Associated enterprises

  • 1 Where

    • a) an enterprise of one of the States participates directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of the other State, or

    • b) the same persons participate directly or indirectly in the management, control or capital of an enterprise of one of the States and an enterprise of the other State,

    and in either case conditions are made or imposed between the two enterprises in their commercial or financial relations which differ from those which would be made between independent enterprises, then any profits which would, but for those conditions, have accrued to one of the enterprises, but, by reason of those conditions, have not so accrued, may be included in the profits of that enterprise and taxed accordingly.

  • 2 Where one of the States includes in the profits of an enterprise of that State - and taxes accordingly - profits on which an enterprise of the other State has been charged to tax in that other State and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the firstmentioned State if the conditions made between the two enterprises had been those which would have been made between independent enterprises, then that other State shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those profits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of the Convention and the competent authorities of the States shall if necessary consult each other.

Article 10. Dividends

  • 1 Dividends paid by a company which is a resident of one of the States to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such dividends may also be taxed in the State of which the company paying the dividends is a resident and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the dividends the tax so charged shall not exceed 15 per cent of the gross amount of the dividends.

  • 3 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2.

  • 4 The provisions of paragraph 2 shall not affect the taxation of the company in respect of the profits out of which the dividends are paid.

  • 5 The term “dividends” as used in this Article means income from shares, “jouissance” shares or “jouissance” rights, mining shares, founders shares or other rights participating in profits, as well as income from debt-claims participating in profits and income from other corporate rights which is subjected to the same taxation treatment as income from shares by the laws of the State of which the company making the distribution is a resident.

  • 6 The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the dividends, being a resident of one of the States, carries on business in the other State of which the company paying the dividends is a resident, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with such permanent establishment of fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

  • 7 Where a company which is a resident of one of the States derives profits or income from the other State, that other State may not impose any tax on the dividends paid by the company, except insofar as such dividends are paid to a resident of that other State or insofar as the holding in respect of which the dividends are paid is effectively connected with a permanent establishment of a fixed base situated in that other State, nor subject the company's undistributed profits to a tax on the company's undistributed profits, even if the dividends paid or the undistributed profits consist wholly or partly of profits or income arising in such other State.

Article 11. Interest

  • 1 Interest arising in one of the States and paid to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such interest may also be taxed in the State in which it arises and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of the interest the tax so charged shall not exceed:

    • a) 10 per cent of the gross amount of the interest on loans made or guaranteed by a bank or other financial institution carrying on bona fide banking or financing business or by an enterprise which holds directly or indirectly at least 10 per cent of the capital of the company paying the interest;

    • b) 15 per cent of the gross amount of the interest in all other cases.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 2:

    • a) the Government of one of the States shall be exempt from tax in the other State in respect of interest derived directly or indirectly by that Government from that other State;

    • b) interest arising in one of the States and paid in respect of a loan guaranteed or insured by the Government of the other State shall be exempt from tax in the first-mentioned State.

  • 4 For the purposes of paragraph 3 the term “Government” means:

    • a) in the case of the Netherlands, the Government of the Kingdom of the Netherlands and shall include:

      • - the local authorities;

      • - the Nederlandsche Bank (Central Bank);

      • - such institutions, the capital of which is wholly owned by the Government of the Kingdom of the Netherlands or the local authorities.

      • - the Nederlandse Financierings Maatschappij voor Ontwikkelingslanden N.V. (Netherlands finance company for developing countries) and the Nederlandse Investeringsbank voor Ontwikkelingslanden N.V. (Netherlands investment bank for developing countries);

      • - all other institutions as may be agreed from time to time between the competent authorities of the States;

    • b) in the case of India, the Government of India and shall include:

      • - a political subdivision;

      • - a local authority;

      • - the Reserve Bank of India (Central Bank);

      • - the Export-Import Bank of India;

      • - such institutions, the capital of which is wholly owned by the Government of India or a political subdivision or a local authority;

      • - all other institutions as may be agreed from time to time between the competent authorities of the States.

  • 5 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2.

  • 6 The term “interest” as used in this Article means income from debt-claims of every kind, whether or not secured by mortgage, but not carrying a right to participate in the debtor's profits, and in particular, income from government securities and income from bonds or debentures, including premiums and prizes attaching to such securities, bonds or debentures. Penalty charges for late payment shall not be regarded as interest for the purpose of this Article.

  • 7 The provisions of paragraphs 1, 2 and 3 shall not apply if the beneficial owner of the interest, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the interest arises, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein and the debtclaim in respect of which the interest is paid is effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

  • 8 Interest shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a resident of that State. Where, however, the person paying the interest, whether he is a resident of one of the States or not, has in one of the States a permanent establishment or a fixed base in connection with which the indebtedness on which the interest is paid was incurred, and such interest is borne by such permanent establishment or fixed base, then such interest shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

  • 9 Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the interest, having regard to the debtclaim for which it is paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall apply only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payments shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 12. Royalties, fees for technical services and payments for the use of equipment

  • 1 Royalties, fees for technical services and payments for the use of equipment arising in one of the States and paid to a resident of the other State may be taxed in that other State.

  • 2 However, such royalties, fees and payments may also be taxed in the State in which they arise and according to the laws of that State, but if the recipient is the beneficial owner of these categories of income the tax so charged shall not exceed 20 per cent of the gross amount of the royalties, of the fees and payments.

  • 3 The competent authorities of the States shall by mutual agreement settle the mode of application of paragraph 2.

  • 4 The term “royalties” as used in this Article means payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, any copyright of literary, artistic or scientific work including motion picture films and works on film or videotape for use in connection with television, any patent, trade mark, design or model, plan, secret formula or process or for information concerning industrial, commercial or scientific experience.

  • 5 The term “fees for technical services” as used in this Article means payments of any kind to any person, other than payments to an employee of the person making the payments and to any individual for independent personal services mentioned in Article 14, in consideration for services of a managerial, technical or consultancy nature.

  • 6 The term “payments for the use of equipment” as used in this Article means payments of any kind received as a consideration for the use of, or the right to use, industrial, commercial or scientific equipment.

  • 7 The provisions of paragraphs 1 and 2 shall not apply if the beneficial owner of the royalties, fees for technical services or the payments for the use of equipment, being a resident of one of the States, carries on business in the other State in which the royalties, fees for the technical services or the payments for the use of equipment arise, through a permanent establishment situated therein, or performs in that other State independent personal services from a fixed base situated therein, and the royalties, fees for technical services or the payments for the use of equipment are effectively connected with such permanent establishment or fixed base. In such case the provisions of Article 7 or Article 14, as the case may be, shall apply.

  • 8 Royalties, fees for technical services or payments for the use of equipment shall be deemed to arise in one of the States when the payer is that State itself, a political subdivision, a local authority or a resident of that State. Where however, the person paying the royalties, fees for technical services or the payments for the use of equipment, whether he is a resident of one of” the States or not, has in one of the States a permanent establishment or a fixed base in connection with which the contract under which the royalties, fees for technical services or the payments for the use of equipment are paid was concluded, and such royalties, fees for technical services or payments for the use of equipment are borne by such permanent establishment of fixed base, then such royalties, fees for technical services or payments for the use of equipment shall be deemed to arise in the State in which the permanent establishment or fixed base is situated.

  • 9 Where, by reason of a special relationship between the payer and the beneficial owner or between both of them and some other person, the amount of the royalties, fees for technical services or the payments for the use of equipment, having regard to the royalties, technical services or the use of equipment for which they are paid, exceeds the amount which would have been agreed upon by the payer and the beneficial owner in the absence of such relationship, the provisions of this Article shall aplly only to the last-mentioned amount. In such case, the excess part of the payment shall remain taxable according to the laws of each State, due regard being had to the other provisions of this Convention.

Article 13. Capital gains

  • 1 Gains derived by a resident of one of the States from the alienation of immovable property referred to in Article 6 and situated in the other State may be taxed in that other State.

  • 2 Gains from the alienation of movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State or of movable property pertaining to a fixed base available to a resident of one of the States in the other State for the purpose of performing independent personal services, including such gains from the alienation of such a permanent establishment (alone or with the whole enterprise) or of such fixed base, may be taxed in that other State.

  • 3 Gains from the alienation of ships or aircraft operated in international traffic or movable property pertaining to the operation of such ships or aircraft, shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated. For the purposes of this paragraph the provisions of paragraph 3 of Article 8A shall apply.

  • 4 Gains derived by a resident of one of the States from the alienation of shares (other than shares quoted on an approved stock exchange) forming part of a substantial interest in the capital stock of a company which is a resident of the other State, the value of which shares is derived principally from immovable property situated in that other State other than property in which the business of the company was carried on, may be taxed in that other State. A substantial interest exists when the resident owns 25 per cent or more of the shares of the capital stock of a company.

  • 5 Gains from the alienation of any property other than that referred to in paragraphs 1, 2, 3 and 4, shall be taxable only in the State of which the alienator is a resident. However, gains from the alienation of shares issued by a company resident in the other State which shares form part of at least a 10 per cent interest in the capital stock of that company, may be taxed in that other State if the alienation takes place to a resident of that other State. However such gains shall remain taxable only in the State of which the alienator is a resident if such gains are realized in the course of a corporate organization, reorganization, amalgamation, division or similar transaction, and the buyer or the seller owns at least 10 per cent of the capital of the other.

  • 6 The provisions of paragraph 5 shall not affect the right of each of the States to levy according to its own law a tax on gains from the alienation of shares or “jouissance” rights in a company, the capital of which is wholly or partly divided into shares and which under the laws of that State is a resident of that State, derived by an individual who is a resident of the other State and has been a resident of the first-mentioned State in the course of the last five years preceding the alienation of the shares or “jouissance” rights.

Article 14. Independent personal services

  • 1 Income derived by a resident of one of the States in respect of professional services or other activities of an independent character shall be taxable only in that State except in the following circumstances, when such income may also be taxed in the other State:

    • a) if he has a fixed base regularly available to him in the other State for the purpose of performing his activities; in that case, only so much of the income as is attributable to that fixed base may be taxed in that other State; or

    • b) if his stay in the other State is for a period or periods amounting to or exceeding in the aggregate 183 days in the fiscal year concerned; in that case, only so much of the income as is derived from his activities performed in that other State may be taxed in that other State.

  • 2 The term “professional services” includes especially independent scientific, literary, artistic, educational or teaching activities as well as the independent activities of physicians, lawyers, engineers, architects, dentists and accountants.

Article 15. Dependent personal services

  • 1 Subject to the provisions of Articles 16, 18, 19, 20 and 21 salaries, wages and other similar remuneration derived by a resident of one of the States in respect of an employment shall be taxable only in that State unless the employment is exercised in the other State. If the employment is so exercised, such remuneration as is derived therefrom may be taxed in that other State.

  • 2 Notwithstanding the provisions of paragraph 1, remuneration derived by a resident of one of the States in respect of an employment exercised in the other State shall be taxable only in the firstmentioned State if:

    • a) the recipient is present in the other State for a period or periods not exceeding in the aggregate 183 days in the fiscal year concerned, and

    • b) the remuneration is paid by, or on behalf of, an employer who is not a resident of the other State, and

    • c) the remuneration is not borne by a permanent establishment or a fixed base which the employer has in the other State.

  • 3 Notwithstanding the preceding provisions of this Article, remuneration derived by a resident of one of the States in respect of an employment exercised aboard a ship or aircraft operated in international traffic, shall be taxable only in that State.

Article 16. Directors’ fees

Directors’ fees or other remuneration derived by a resident of one of the States in his capacity as a member of the board of directors, a “bestuurder” or a “commissaris” of a company which is a resident of the other State may be taxed in that other State.

Article 17. Artistes and athletes

  • 1 Notwhithstanding the provisions of Articles 14 and 15, income derived by a resident of one of the States as an entertainer, such as a theatre, motion picture, radio or television artiste, or a musician, or as an athlete, from his personal activities as such exercised in the other State, may be taxed in that other State.

  • 2 Where income in respect of personal activities exercised by an entertainer or an athlete in his capacity as such accrues not to the entertainer or athlete himself but to another person, that income may, notwithstanding the provisions of Articles 7, 14 and 15, be taxed in the State in which the activities of the entertainer of athlete are exercised.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2, income derived by an entertainer or an athlete who is a resident of one of the States from his personal activities as such exercised in the other State, shall be taxable only in the first-mentioned State, if the activities in the other State are supported wholly or substantially from the public funds of the first-mentioned State, including any of its political subdivisions or local authorites, and such activities are exercised under the terms of a bilateral cultural Agreement between the two States.

Article 18. Pensions and annuities

  • 1 Subject to the provisions of paragraph 2 of Article 19, pensions and other similar remuneration paid to a resident of one of the States in consideration of past employment as well as any annuity paid to such a resident, shall be taxable only in that State.

  • 2 However, where such remuneration is not of a periodical nature and it is paid in consideration of past employment in the other State, it may be taxed in that other State.

  • 3 Any pension paid out under the provisions of a social security system of one of the States to a resident of the other State may be taxed in the firstmentioned State.

  • 4 The term “annuity” means a stated sum payable periodically at stated times during life or during a specified or ascertainable period of time, under an obligation to make the payments in return for adequate and full consideration in money or money's worth.

Article 19. Government service

  • 1

    • a) Remuneration, other than a pension, paid by one of the States or a political sub-divison or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State subdivision or authority may be taxed in that State.

    • b) However, such remuneration shall be taxable only in the other State if the services are rendered in that State and the individual is a resident of that State who:

      • 1. is a national of that State; or

      • 2. did not become a resident of that State solely for the purpose of rendering the services.

  • 2

    • a) Any pension paid by, or out of funds created by, one of the States or a political subdivision or a local authority thereof to an individual in respect of services rendered to that State or subdivision or authority may be taxed in that State.

    • b) However, such pension shall be taxable only in the other State if the individual is a resident of, and a national of, that State.

  • 3 The provisions of Articles 15, 16 and 18 shall apply to remuneration and pensions in respect of services rendered in connection with a business carried on by one of the States or a political subdivision or a local authority thereof.

Article 20. Professors, teachers and research scholars

  • 1 A professor or teacher who is or was a resident of one of the States immediately before visiting the other State for the purpose of teaching or engaging in research, or both, at a university, college, school or other approved institution in that other State shall be taxable only in the first-mentioned State on any remuneration for such teaching or research for a period not exceeding two years from the date of his arrival in that other State.

  • 2 This Article shall not apply to income from research if such research is undertaken primarily for the private benefit of a specific person or persons.

  • 3 For the purposes of paragraph 1, “approved institution” means an institution which has been approved in this regard by the competent authority of the State concerned.

Article 21. Students and apprentices

  • 1 A student or business apprentice who is or was a resident of one of the States immediately before visiting the other State and who is present in that other State solely for the purpose of his education or training, shall be exempt from tax in that other State on:

    • a) payments made to him by persons residing outside that other State for the purposes of his maintenance, education or training; and

    • b) remuneration from employment in that other State, in an amount not exceeding 5000 guilders or its equivalent in Indian currency during any fiscal year, provided that such employment is directly related to his studies or is undertaken for the purpose of his maintenance.

  • 2 The benefits of this Article shall extend only for such period of time as may be reasonable or customarily required to complete the education or training undertaken, but in no event shall any individual have the benefits of this Article, for more than five consecutive years from the date of his first arrival in that other State.

CHAPTER IV. TAXATION OF CAPITAL

Article 22. Capital

  • 1 Capital represented by immovable property referred to in Article 6, owned by a resident of one of the States and situated in the other State, may be taxed in that other State.

  • 2 Capital represented by movable property forming part of the business property of a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State or by movable property pertaining to a fixed base available to a resident of one of the States in the other State for the purpose of performing independent personal services, may be taxed in that other State.

  • 3 Capital represented by ships and aircraft operated in international traffic and movable property pertaining to the operation of such ships and aircraft shall be taxable only in the State in which the place of effective management of the enterprise is situated. For the purposes of this paragraph the provisions of paragraph 3 of Article 8A shall apply.

  • 4 All other elements of capital of a resident of one of the States shall be taxable only in that State.

CHAPTER V. ELIMINATION OF DOUBLE TAXATION

Article 23. Elimination of double taxation

  • 1 The Netherlands, when imposing tax on its residents, may include in the basis upon which such taxes are imposed the items of income of capital which, according to the provisions of this Convention, may be taxed in India.

  • 2 However, where a resident of the Netherlands derives items of income or owns items of capital which according to Article 6, Article 7, paragraph 6 of Article 10, paragraph 7 of Article 11, paragraph 7 of Article 12, paragraphs 1, 2, 4 and 5 of Article 13, Article 14, paragraph 1 of Article 15, Article 16, paragraph 3 of Article 18, Article 19 and paragraphs 1 and 2 of Article 22 of this Convention may be taxed in India and are included in the basis referred to in paragraph 1, the Netherlands shall exempt such items of income of capital by allowing a reduction of its tax. This reduction shall be computed in conformity with the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation. For that purpose the said items of income or capital shall be deemed to be included in the total amount of the items of income or capital which are exempt from Netherlands tax under those provisions.

  • 3 Further, the Netherlands shall allow a deduction from the Netherlands tax so computed for the items of income which according to paragraph 2 of Article 8A, paragraph 2 of Article 10, paragraph 2 of Article 11, paragraph 2 of Article 12, Article 17 and paragraph 2 of Article 18 of this Convention may be taxed in India to the extent that there items are included in the basis referred to in paragraph 1. The amount of this deduction shall be equal to the tax paid in India on these items of income, but shall not exceed the amount of the reduction which would be allowed if the items of income so included were the sole items of income which are exempt from Netherlands tax under the provisions of Netherlands law for the avoidance of double taxation.

    Where, by reason of special relief given under the provisions of Indian law for the purpose of encouraging investment in India, the Indian tax actually levied on interest arising in India is lower than the tax India may levy according to sub-paragraphs a) and b) of paragraph 2 of Article 11, then the amount of the tax paid in India on such interest shall be deemed to have been paid at the rates of tax mentioned in the said provisions.

    However, if the general tax rates under Indian law applicable to the afore-mentioned interest are reduced below those mentioned in the foregoing sentence these lower rates shall apply for the purposes to that sentence.

    The provisions of the two foregoing sentences shall only apply for a period of ten years after the date on which the Convention became effective. This period may be extended by mutual agreement between the competent authorities.

  • 4 In India double taxation shall be eliminated as follows:

    • Where a resident of India derives income or owns capital which, in accordance with the provisions of this Convention, may be taxed in the Netherlands, India shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the income tax paid in the Netherlands, whether directly or by deduction; and as a deduction from the tax on the capital of that resident an amount equal to the capital tax paid in the Netherlands. Such deduction in either case shall not, however, exceed that part of the income tax or capital tax (as computed before the deduction is given) which is attributable, as the case may be, to the income or the capital which may be taxed in the Netherlands. Further, where such resident is a company by which surtax is payable in India, the deduction in respect of income tax paid in the Netherlands shall be allowed in the first instance from income tax payable by the company in India and as to the balance, if any, from surtax payable by it in India.

    • Provided that income which in accordance with the provisions of this Convention is not to be subjected to tax may be taken into account in calculating the rate of tax to be imposed.

    • For the purposes of this paragraph in determining the taxes on income paid to the Netherlands, the investment premiums and bonuses and desinvestment payments as meant in the Netherlands Investment Account Law (“Wet investeringsrekening”) shall not be taken into account. For the purposes of this paragraph, the taxes referred to in paragraphs 3a) and 4 of Article 2, other than the capital tax, shall be considered taxes on income.

  • 5 Where a resident of one of the States derives gains which may be taxed in the other State in accordance with paragraph 6 of Article 13, that other State shall allow a deduction from its tax on such gains to an amount equal to the tax levied in the first-mentioned State on the said gains.

CHAPTER VI. SPECIAL PROVISIONS

Article 24. Non-Discrimination

  • 1 Nationals of one of the States shall not be subjected in the other State to any taxation or any requirement connected therewith, which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which nationals of that other State in the same circumstances are or may be subjected. This provision shall, notwithstanding the provisions of Article 1, also apply to persons who are not residents of one or both of the States.

  • 2 Except where the provisions of paragraph 3 of Article 7 apply the taxation on a permanent establishment which an enterprise of one of the States has in the other State shall not be less favourably levied in that other State than the taxation levied on enterprises of that other State carrying on the same activities.

  • 3 The provision of paragraph 2 shall not be construed as obliging one of the States to grant to residents of the other State any personal allowances, reliefs and reductions for taxation purposes on account of civil status or family responsibilities which it grants to its own residents.

  • 4 Except where the provisions of paragraph 1 of Article 9, paragraph 9 of Article 11, or paragraph 9 of Article 12, apply, interest, royalties and other disbursements paid by an enterprise of one of the States to a resident of the other State shall, for the purpose of determining the taxable profits of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been paid to a resident of the first-mentioned State. Similarly, any debts of an enterprise of one of the States to a resident of the other State shall, for the purpose of determining the taxable capital of such enterprise, be deductible under the same conditions as if they had been contracted to a resident of the first-mentioned State.

  • 5 Enterprises of one of the States, the capital of which is wholly or partly owned or controlled, directly or indirectly, by one or more residents of the other State, shall not be subjected in the first-mentioned State to any taxation or any requirement connected therewith which is other or more burdensome than the taxation and connected requirements to which other similar enterprises of the first-mentioned State are or may be subjected.

Article 25. Mutual agreement procedure

  • 1 Where a person considers that the action of one or both of the States result or will result for him in taxation not in accordance with the provisions of this Convention, he may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those States, present his case to the competent authority of the State of which he is a resident or, if his case comes under paragraph 1 of Article 24, to that of the State of which he is a national. The case must be presented within three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Convention.

  • 2 The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other State, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Convention. Any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the States.

  • 3 The competent authorities of the States shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Convention. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the Convention.

  • 4 The competent authorities of the States may communicate with each other directly for the purpose of reaching an agreement in the sense of the preceding paragraphs. When it seems advisable in order to reach agreement to have an oral exchange of opinions, such exchange may take place through a Commission consisting of representatives of the competent authorites of the two States.

Article 26. Exchange of Information

  • 1 The competent authorities of the States shall exchange such information (including documents or certified copies of the documents) as is foreseeably relevant for carrying out the provisions of this Convention or to the administration or enforcement of the domestic laws concerning taxes of every kind and description imposed on behalf of the States, or of their political subdivisions or local authorities, insofar as the taxation thereunder is not contrary to the Convention. The exchange of information is not restricted by Articles 1 and 2.

  • 2 Any information received under paragraph 1 by a State shall be treated as secret in the same manner as information obtained under the domestic laws of that State and shall be disclosed only to persons or authorities (including courts and administrative bodies) concerned with the assessment or collection of, the enforcement or prosecution in respect of, the determination of appeals in relation to the taxes referred to in paragraph 1, or the oversight of the above. Such persons or authorities shall use the information only for such purposes. They may disclose the information in public court proceedings or in judicial decisions. Notwithstanding the foregoing, information received by a State may be used for other purposes when such information may be used for such other purposes under the laws of both States and the competent authority of the supplying State authorizes such use.

  • 3 In no case shall the provisions of paragraphs 1 and 2 be construed so as to impose on a State the obligation:

    • a. to carry out administrative measures at variance with the laws and administrative practice of that or of the other State;

    • b. to supply information which is not obtainable under the laws or in the normal course of the administration of that or of the other State;

    • c. to supply information which would disclose any trade, business, industrial, commercial or professional secret or trade process, or information the disclosure of which would be contrary to the public policy (ordre public).

  • 4 If information is requested by a State in accordance with this Article, the other State shall use its information gathering measures to obtain the requested information, even though that other State may not need such information for its own tax purposes. The obligation contained in the preceding sentence is subject to the limitations of paragraph 3 but in no case shall such limitations be construed to permit a State to decline to supply information solely because it has no domestic interest in such information.

  • 5 In no case shall the provisions of paragraph 3 be construed to permit a State to decline to supply information solely because the information is held by a bank, other financial institution, nominee or person acting in an agency or a fiduciary capacity or because it relates to ownership interests in a person.

Article 27. Diplomatic agents and consular officers

  • 1 Nothing in this Convention shall affect the fiscal privileges of diplomatic agents or consular officers under the general rules of international law or under the provisions of special agreements.

  • 2 For the purposes of the Convention an individual, who is a member of a diplomatic or consular mission of one of the States in the other State or in a third State and who is a national of the sending State, shall be deemed to be a resident of the sending State if he is subjected therein to the same obligations in respect of taxes on income or on capital as are residents of that State.

  • 3 International organisations, organs and officials thereof and members of a diplomatic or consular mission of a third State, being present in one of the States, are not entitled, in the other State, to the reductions or exemptions from tax provided for in Articles 10, 11 and 12 in respect of the items of income dealt with in these Articles and arising in that other State, if such items of income are not subject to a tax on income in the first-mentioned State.

Article 28. Territorial extension

  • 1 This Convention may be extended, either in its entirety or with any necessary modifications, to either or both of the countries of Aruba or the Netherlands Antilles, if the country concerned imposes taxes substantially similar in character to those to which the Convention applies. Any such extension shall take effect from such date and subject to such modifications and conditions, including conditions as to termination, as may be specified and agreed in notes to be exchanged through diplomatic channels.

  • 2 Unless otherwise agreed the termination of the Convention shall not also terminate any extension of the Convention to any country to which it has been extended under this Article.

CHAPTER VII. FINAL PROVISIONS

Article 29

  • 1 Each of the States shall notify to the other the completion of the procedures required by its law for the bringin into force of this Convention. This Convention shall enter into force on the thirtieth day after the latter of the dates on which the respective Governments have notified each other in writing that the formalities constitutionally required in their respective States have been complied with, and its provision shall have effect:

    • a) in the Netherlands for taxable years and periods beginning on or after the first day of January next following the calendar year in which the latter of the notifications is given;

    • b) in India in respect of income arising in any fiscal year beginning on or after the first day of April next following the calendar year in which the latter of the notifications is given.

  • 2 Notwithstanding the provisions of paragraph 1, the provisions of Article 8 shall have effect:

    • a) in the Netherlands for taxable years and periods beginning on or after the first day of January 1987;

    • b) in India in respect of income arising in any fiscal year beginning on or after the first day of April 1987.

Article 30. Termination

This Convention shall remain in force until terminated by one of the Contracting Parties. Either Party may terminate the Convention, through diplomatic channels, by giving notice of termination at least six months before the end of any calendar year after the expiration of a period of five years from the date of its entry into force. In such event the Convention shall cease to have effect:

  • a) in the Netherlands for taxable years and periods beginning on or after the first day of January next following of the calendar year in which the notice of termination had been given;

  • b) in India in respect of income arising in any fiscal year beginning on or after the 1st day of April next following the calendar year in which the notice of termination has been given.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorised thereto, have signed this Convention.

DONE at New Delhi this thirtieth day of July 1988, in duplicate, in the Netherlands, Hindi and English languages, the three texts being equally authentic. In case of divergence between the Netherlands and Hindi texts, the English text shall be the operative one.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands

(sd.) H. E. KONING

H. E. Koning

Minister of State For Finance

(sd.) E. M. SCHOO

E. M. Schoo

Ambassador of The Netherlands

For the Government of the Republic of India

(sd.) A. K. PANJA

Ajit Kumar Panja

Minister of State for Finance (Revenue)

(sd.) P. K. APPACHOO

P. K. Appachoo

Joint Secretary

Foreign Tax Division

Protocol

At the moment of signing the Convention for the avoidance of double taxation and the prevention of fiscal evasion with respect to taxes on income on capital, this day concluded between the Kingdom of the Netherlands and the Republic of India, the undersigned have agreed that the following provisions shall form an integral part of the Convention.

I. Ad Article 7

  • 1 In respect of paragraphs 1 and 2 of Article 7, where an enterprise of one of the States sells goods or merchandise or carries on business in the other State through a permanent establishment situated therein, the profits of that permanent establishment shall not be determined on the basis of the total amount received by the enterprise, but shall be determined only on the basis of the remuneration which is attributable to the actual activity of the permanent establishment for such sales or business. Especially, in the case of contracts for the survey, supply, installation or construction of industrial, commercial or scientific equipment or premises, or of public works, when the enterprise has a permanent establishment, the profits of such permanent establishment shall not be determined on the basis of the total amount of the contract, but shall be determined only on the basis of that part of the contract which is effectively carried out by the permanent establishment in the State where the permanent establishment is situated. The profits related to that part of the contract which is carried out by the head office of the enterprise shall be taxable only in the State of which the enterprise is a resident.

  • 2 It is understood that with respect to paragraph 2 of Article 7, no profits shall be attributed to a permanent establishment by reason of the facilitation of the conclusion of foreign trade or loan agreements or the mere signing thereof.

  • 3 Where the law of the State in which a permanent establishment is situated imposes in accordance with the provisions of sub-paragraph a) of paragraph 3 of Article 7 a restriction on the amount of the executive and general administrative expenses which may be allowed as a deduction in determining the profits of such permanent establishment, it is understood that in determining the profits of such permanent establishment the deduction in respect of such executive and general administrative expenses in no case shall be less than what is allowable under the Indian Income-tax Act as on the date of signature of this Convention.

II. Ad Article 8A

It is understood that in case the percentage as is specified in section 44B of the Indian Income-tax Act as on the date of signature of this Convention for the purpose of determining the amount of shipping profits is reduced by any change in the Indian law, the percentage as is mentioned in sub-paragraph b) of paragraph 2 of Article 8A will be reduced in the same proportion.

III. Ad Article 9

It is understood that the fact that associated enterprises have concluded arrangements, such as costsharing arrangements or general services agreements, for or based on the allocation of executive, general administrative, technical and commercial expenses, research and development expenses and other similar expenses, is not in itself a condition as meant in paragraph 1 of Article 9.

IV. Ad Articles 10, 11 and 12

  • 1 Where tax has been levied at source in excess of the amount of tax chargeable under the provisions of Articles 10, 11 or 12, applications for the refund of the excess amount of tax have to be lodged with the competent authority of the State having levied the tax, within a period of three years after the expiration of the calendar year in which the tax has been levied.

  • 2 If after the signature of this Convention under any Convention or Agreement between India and a third State which is a member of the OECD India should limit its taxation at source on dividends, interest, royalties, fees for technical services or payments for the use of equipment to a rate lower or a scope more restricted than the rate or scope provided for in this Convention on the said items of income, then, as from the date on which the relevant India Convention or Agreement enters into force the same rate or scope as provided for in that Convention or Agreement on the said items of income shall also apply under this Convention.

V. Ad Article 12

It is understood that in case India applies a levy, not being a levy covered by Article 2, such as the Research and Development Cess, on payments meant in Article 12, and if after the signature of this Convention under any Convention or Agreement between India and a third State which is a member of the OECD India should give relief from such levy, directly, by reducing the rate or the scope of the levy, either in full or in part, or, indirectly, by reducing the rate or the scope of the Indian tax allowed under the Convention or Agreement in question on payments as meant in Article 12 of this Convention with the levy, either in full or in part, then, as from the date on which the relevant Indian Convention or Agreement enters into force, such relief as provided for in that Convention or Agreement shall also apply under this Convention.

VI. Ad Article 16

It is understood that “bestuurder” or “commissaris” of a Netherlands company means persons, who are nominated as such by the general meeting of shareholders or by any other competent body of such company and are charged with the general management of the company and the supervision thereof, respectively.

VII. Ad Article 23

It is understood that for the computation of the reduction mentioned in paragraph 2 of Article 23, the items of capital referred to in paragraph 1 of Article 22 shall be taken into account for the value thereof reduced by the value of the debts secured by mortgage on that capital and the items of capital referred to in paragraph 2 of Article 22 shall be taken into account for the value thereof reduced by the value of the debts pertaining to the permanent establishment or fixed base.

VIII. Ad Article 26

  • 1 The provisions of Article 26 shall also apply accordingly to information that is relevant for carrying out the income-related regulations under the laws of the States by the tax authorities of the State concerned with the implementation, administration or enforcement of these income-related regulations.

  • 2 Notwithstanding the second sentence of paragraph 2 of Article 26, any information received under paragraph 1 of Article 26 by a State may, without further conditions, also be used by that State for the carrying-out of the income-related regulations as meant in paragraph 1.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, duly authorised thereto, have signed this Protocol.

DONE at New Delhi this thirtieth day of July, 1988, in duplicate, in the Netherlands, Hindi and English languages, the three texts being equally authentic. In case of divergence between the Netherlands and Hindi texts, the English text shall be the operative one.

For the Government of the Kingdom of the Netherlands

(sd.) H. E. KONING

H. E. Koning

Minister of State for Finance

(sd.) E. M. SCHOO

E. M. Schoo

Ambassador of The Netherlands

For the Government of the Republic of India

(sd.) A. K. PANJA

Ajit Kumar Panja

Minister of State for Finance (Revenue)

(sd.) P. K. APPACHOO

P. K. Appachoo

Joint Secretary

(Foreign Tax Divison)

Authentiek : NL

Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek India tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen

De Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

en

de Regering van de Republiek India,

De wens koesterende een overeenkomst te sluiten tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen,

Zijn het volgende overeengekomen:

HOOFDSTUK I. REIKWIJDTE VAN DE OVEREENKOMST

Artikel 1. Personen op wie de Overeenkomst van toepassing is

Deze Overeenkomst is van toepassing op personen die inwoner zijn van een van de Staten of van beide Staten.

Artikel 2. Belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is

  • 1 Deze Overeenkomst is van toepassing op belastingen naar het inkomen en naar het vermogen die, ongeacht de wijze van heffing, worden geheven ten behoeve van een van de Staten of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan.

  • 2 Als belastingen naar het inkomen en naar het vermogen worden beschouwd alle belastingen die worden geheven naar het gehele inkomen, naar het gehele vermogen of naar bestanddelen van het inkomen of van het vermogen, waaronder begrepen belastingen naar voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende of onroerende zaken, belastingen naar het totaalbedrag van de door ondernemingen betaalde lonen of salarissen, alsmede belastingen naar waardevermeerdering.

  • 3 De bestaande belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is, zijn met name:

    • a) in Nederland:

      • - de inkomstenbelasting,

      • - de loonbelasting,

      • - de vennootschapsbelasting, daaronder begrepen het aandeel van de regering in de netto winsten behaald met de exploitatie van natuurlijke rijkdommen geheven krachtens de Mijnwet 1810 met betrekking tot concessies uitgegeven vanaf 1967, of geheven krachtens de Nederlandse Mijnwet continentaal plat 1965,

      • - de dividendbelasting,

      • - de vermogensbelasting,

      (hierna te noemen: „Nederlandse belasting”);

    • b) in India:

      • - de income tax including any surcharge thereon (de inkomstenbelasting daaronder begrepen alle opcenten daarop),

      • - de surtax (aanvullende inkomstenbelasting),

      • - de wealth tax (de vermogensbelasting),

      (hierna te noemen: „Indiase belasting”),

  • 4 De Overeenkomst is ook van toepassing op alle gelijke of in wezen gelijksoortige belastingen die na de datum van ondertekening van de Overeenkomst naast of in de plaats van de bestaande belastingen worden geheven. De bevoegde autoriteiten van de Staten doen elkaar mededeling van alle wezenlijke wijzigingen die in hun onderscheiden belastingwetgevingen zijn aangebracht.

HOOFDSTUK II. BEGRIPSBEPALINGEN

Artikel 3. Algemene begripsbepalingen

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst, tenzij de context anders vereist:

    • a) betekent de uitdrukking „Staat” Nederland of India, al naar het context vereist; betekent de uitdrukking „Staten” Nederland en India;

    • b) betekent de uitdrukking „Nederland” het deel van het Koninkrijk der Nederlanden dat in Europa is gelegen, en het onder de Noordzee gelegen deel van de zeebodem en de ondergrond daarvan, voor zover dat gebied in overeenstemming met het internationale recht krachtens de Nederlandse wetgeving is of zal worden aangewezen als een gebied waarbinnen Nederland bepaalde rechten kan uitoefenen met betrekking tot de exploratie en exploitatie van de natuurlijke rijkdommen van de zeebodem of de ondergrond daarvan;

    • c) betekent de uitdrukking „India” het grondgebied van India en omvat mede de territoriale wateren en het luchtruim er boven en ieder ander zeegebied waarin India volgens de Indiase wetgeving en in overeenstemming met het internationale recht soevereine rechten, andere rechten en rechtsbevoegdheden heeft.

    • d) betekent de uitdrukking „belasting” Indiase belasting of Nederlandse belasting al naar de context vereist, maar omvat niet bedragen die verschuldigd zijn wegens een verzuim of nalatigheid met betrekking tot de belastingen waarop deze Overeenkomst van toepassing is of die zijn opgelegd als boete met betrekking tot die belastingen;

    • e) omvat de uitdrukking „persoon” een natuurlijk persoon, een lichaam, elke andere vereniging van personen en elke andere eenheid die ingevolge de belastingwetgeving, die in de onderscheiden Staten van kracht is, als zodanig aan de belastingheffing is onderworpen;

    • f) betekent de uitdrukking „lichaam” elke rechtspersoon of elke eenheid die ingevolge de belastingwetgeving, die in de onderscheiden Staten van kracht is, als een lichaam of een rechtspersoon wordt behandeld;

    • g) betekenen de uitdrukkingen „onderneming van een van de Staten” en „onderneming van de andere Staat” onderscheidenlijk een onderneming gedreven door een inwoner van een van de Staten en een onderneming gedreven door een inwoner van de andere Staat;

    • h) betekent de uitdrukking „internationaal verkeer” alle vervoer met een schip of een luchtvaartuig, geëxploiteerd door een onderneming waarvan de plaats van de werkelijke leiding in een van de Staten is gelegen, behalve wanneer het schip of luchtvaartuig uitsluitend wordt geëxploiteerd tussen plaatsen die in de andere Staat zijn gelegen;

    • i) betekent de uitdrukking „onderdanen”:

      • 1. alle natuurlijke personen die de nationaliteit van een van de Staten bezitten;

      • 2. alle rechtspersonen, vennootschappen en verenigingen die hun rechtspositie als zodanig ontlenen aan de wetgeving die in een van de Staten van kracht is;

    • j) betekent de uitdrukking „bevoegde autoriteit”:

      • 1. in Nederland de Minister van Financiën of zijn bevoegde vertegenwoordiger;

      • 2. in India de Centrale Regering in het Ministerie van Financiën (Department of Revenue) of haar bevoegde vertegenwoordiger.

  • 2 Voor de toepassing van de Overeenkomst door een van de Staten heeft, tenzij de context anders vereist, elke daarin niet omschreven uitdrukking de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van die Staat met betrekking tot de belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is.

Artikel 4. Inwoner

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „inwoner van een van de Staten” iedere persoon die, ingevolge de wetgeving van die Staat, aldaar aan belasting is onderworpen op grond van zijn woonplaats, verblijf, plaats van leiding of enige andere soortgelijke omstandigheid.

  • 2 Indien een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, wordt zijn positie als volgt bepaald:

    • a) hij wordt geacht inwoner te zijn van de Staat waarin hij een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft; indien hij in beide Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarmede zijn persoonlijke en economische betrekkingen het nauwst zijn (middelpunt van de levensbepalingen);

    • b) indien niet kan worden bepaald in welke Staat hij het middelpunt van zijn levensbelangen heeft, of indien hij in geen van de Staten een duurzaam tehuis tot zijn beschikking heeft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarin hij gewoonlijk verblijft;

    • c) indien hij in beide Staten of in geen van beide gewoonlijk verblijft, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarvan hij onderdaan is;

    • d) indien hij onderdaan is van beide Staten of van geen van beide, regelen de bevoegde autoriteiten van de Staten de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming.

  • 3 Indien een andere dan een natuurlijke persoon ingevolge de bepalingen van het eerste lid inwoner van beide Staten is, wordt hij geacht inwoner te zijn van de Staat waarin de plaats van zijn werkelijke leiding is gelegen.

Artikel 5. Vaste inrichting

  • 1 Voor de toepassing van deze Overeenkomst betekent de uitdrukking „vaste inrichting” een vaste bedrijfsinrichting door middel waarvan de werkzaamheden van een onderneming geheel of gedeeltelijk worden uitgeoefend.

  • 2 De uitdrukking „vaste inrichting” omvat in het bijzonder:

    • a) een plaats waar leiding wordt gegeven;

    • b) een filiaal;

    • c) een kantoor;

    • d) een fabriek;

    • e) een werkplaats;

    • f) een mijn, een olie- of gasbron, een steengroeve of een andere plaats waar natuurlijke rijkdommen worden gewonnen;

    • g) een pakhuis voor zover het gebruikt wordt door een persoon om opslagfaciliteiten ter beschikking te stellen aan derden;

    • h) een lokaliteit gebruikt als verkoopgelegenheid;

    • i) een installatie of bouwsel gebruikt voor de exploratie van natuurlijke rijkdommen mits de werkzaamheden meer dan 183 dagen voortduren.

  • 3 De plaats van uitvoering van een bouwwerk of van constructie-, installatie- of montagewerkzaamheden vormt alleen een vaste inrichting indien de duur van dat bouwwerk of die werkzaamheden een periode van zes maanden overschrijdt.

  • 4 Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel, wordt de uitdrukking „vaste inrichting” niet geacht te omvatten:

    • a) het gebruik maken van inrichtingen, uitsluitend voor opslag of uitstalling van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar;

    • b) het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor opslag of uitstalling;

    • c) het aanhouden van een voorraad van aan de onderneming toebehorende goederen of koopwaar, uitsluitend voor bewerking of verwerking door een andere onderneming;

    • d) het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend om voor de onderneming goederen of koopwaar aan te kopen of inlichtingen in te winnen;

    • e) het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend voor reclamedoeleinden, voor het geven van inlichtingen, voor wetenschappelijk onderzoek of voor andere werkzaamheden voor de onderneming die van voorbereidende aard zijn of het karakter van hulpwerkzaamheden hebben,

    • f) het aanhouden van een vaste bedrijfsinrichting, uitsluitend voor een combinatie van de in de letters a) tot en met e) genoemde werkzaamheden, mits het totaal van de werkzaamheden van de vaste bedrijfsinrichting dat uit deze combinatie voortvloeit van voorbereidend aard is of het karakter van hulpwerkzaamheid heeft.

  • 5 Indien een persoon - niet zijnde een onafhankelijke vertegenwoordiger waarop het zesde lid van toepassing is - in een van de Staten namens een onderneming van de andere Staat werkzaam is, wordt die onderneming, niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid, geacht in de eerstgenoemde Staat een vaste inrichting te hebben, indien:

    • a) hij een machtiging bezit om namens de onderneming overeenkomsten af te sluiten en dit recht in die Staat gewoonlijk uitoefent, tenzij zijn werkzaamheden beperkt blijven tot de aankoop van goederen of koopwaar voor de onderneming; of

    • b) hij zulk een machtiging niet bezit, maar gewoonlijk in de eerstgenoemde Staat een voorraad goederen of koopwaar aanhoudt waaruit hij namens de onderneming regelmatig goederen of koopwaar aflevert.

  • 6 Een onderneming van een van de Staten wordt niet geacht een vaste inrichting in de andere Staat te bezitten alleen op grond van de omstandigheid dat zij in die andere Staat zaken doet door bemiddeling van een makelaar, commissionair of enige andere onafhankelijke vertegenwoordiger, mits deze personen in de normale uitoefening van hun bedrijf handelen. Indien evenwel de werkzaamheden van zulk een vertegenwoordiger uitsluitend of nagenoeg uitsluitend worden verricht voor die onderneming, wordt hij niet geacht een onafhankelijke vertegenwoordiger te zijn in de zin van dit lid indien wordt aangetoond dat de handelingen tussen de vertegenwoordiger en de onderneming hebben plaatsgevonden, onder voorwaarden die afwijken van die welke tussen onafhankelijke partijen zouden gelden.

  • 7 De omstandigheid dat een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, een lichaam beheerst of door een lichaam wordt beheerst dat inwoner is van de andere Staat of dat in die andere Staat zaken doet (hetzij door middel van een vaste inrichting, hetzij op andere wijze), stempelt een van beide lichamen niet tot een vaste inrichting van het andere.

HOOFDSTUK III. BELASTINGHEFFING NAAR HET INKOMEN

Artikel 6. Inkomsten uit onroerende goederen

  • 1 Inkomsten verkregen door een inwoner van een van de Staten uit onroerende goederen (waaronder begrepen voordelen uit landbouw of bosbedrijven) die in de andere Staat zijn gelegen mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 De uitdrukking „onroerende goederen” heeft de betekenis welke die uitdrukking heeft volgens de wetgeving van de Staat waarin de desbetreffende goederen zijn gelegen. De uitdrukking omvat in ieder geval de goederen die bij de onroerende goederen behoren, levende en dode have van landbouw en bosbedrijven, rechten waarop de bepalingen van het privaatrecht betreffende de grondeigendom van toepassing zijn, vruchtgebruik van onroerende goederen en rechten op veranderlijke of vaste vergoedingen ter zake van de exploitatie, of concessie tot exploitatie, van minerale aardlagen, bronnen en andere natuurlijke rijkdommen; schepen en luchtvaartuigen worden niet als onroerende goederen beschouwd.

  • 3 De bepalingen van het eerste lid zijn van toepassing op de inkomsten verkregen uit de rechtstreekse exploitatie, uit het verhuren of verpachten, of uit elke andere vorm van exploitatie van onroerende goederen.

  • 4 De bepalingen van het eerste en derde lid zijn ook van toepassing op inkomsten uit onroerende goederen van een onderneming en op inkomsten uit onroerende goederen die worden gebruikt voor het verrichten van zelfstandige arbeid.

Artikel 7. Winst uit onderneming

  • 1 De voordelen van een onderneming van een van de Staten zijn slechts in die Staat belastbaar, tenzij de onderneming in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting. Indien de onderneming aldus haar bedrijf uitoefent, mogen de voordelen van de onderneming in de andere Staat worden belast, maar slechts in zoverre als zij aan die vaste inrichting kunnen worden toegerekend.

  • 2 Onder voorbehoud van de bepalingen van het derde lid worden, indien een onderneming van een van de Staten in de andere Staat haar bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, in elk van de Staten aan die vaste inrichting de voordelen toegerekend die zij geacht zou kunnen worden te behalen, indien zij een zelfstandige onderneming zou zijn die dezelfde of soortgelijke werkzaamheden zou uitoefenen onder dezelfde of soortgelijke omstandigheden en die geheel onafhankelijk transacties zou aangaan met de onderneming waarvan zij een vaste inrichting is. In gevallen waarin het juiste bedrag van de aan een vaste inrichting toe te rekenen voordelen niet kan worden vastgesteld of de vaststelling daarvan uitzonderlijke moeilijkheden oplevert, mogen de aan de vaste inrichting toe te rekenen voordelen worden geschat op basis van een verdeling van de totale winst van de onderneming over haar verschillende delen, mits evenwel, het resultaat in overeenstemming is met de in dit artikel neergelegde beginselen.

  • 3

    • a) Bij het bepalen van de voordelen van een vaste inrichting worden in aftrek toegelaten kosten - waaronder begrepen kosten van de leiding en algemene beheerskosten - die ten behoeve van de vaste inrichting zijn gemaakt, hetzij in de Staat waarin de vaste inrichting zijn gemaakt, hetzij in de Staat waarin de vaste inrichting is gevestigd, hetzij elders, zulks in overeenstemming met de bepalingen en onder voorbehoud van de beperkingen van de belastingwetgeving van die Staat. In het geval, dat de wetgeving van de Staat waarin de vaste inrichting is gevestigd het in aftrek toe te laten bedrag aan kosten van de leiding en algemene beheerskosten aan een beperking onderwerpt, en in een Overeenkomst tussen die Staat en een derde Staat die in werking treedt na de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst, die beperking wordt versoepeld of te niet gedaan, zal de bevoegde autoriteit van die Staat de bevoegde autoriteit van de andere Staat de bewoordingen van de desbetreffende bepaling in de Overeenkomst met die derde Staat mededelen, zulks onmiddellijk na de inwerkingtreding van die Overeenkomst en zullen, indien de bevoegde autoriteit van de andere Staat daarom verzoekt, de bepalingen van dit onderdeel door middel van een protocolbepaling worden gewijzigd teneinde het in overeenstemming te brengen met die bewoordingen.

    • b) Een dergelijke aftrek wordt evenwel niet toegestaan ter zake van bedragen (met uitzondering van die wegens vergoeding van werkelijke kosten) welke eventueel door de vaste inrichting aan het hoofdkantoor van de onderneming of een van haar andere kantoren worden betaald als royalty's, vergoedingen of andere soortgelijke betalingen voor het gebruik van octrooien of andere rechten, of als commissieloon voor bepaalde diensten of voor het geven van leiding, dan wel, behalve in het geval van een onderneming die het bankbedrijf uitoefent, als interest op gelden die aan de vaste inrichting zijn geleend. Evenmin wordt bij het bepalen van de voordelen van een vaste inrichting rekening gehouden met bedragen (met uitzondering van die wegens vergoeding van werkelijke kosten) welke door de vaste inrichting aan het hoofdkantoor van de ondernemingen of een van haar andere kantoren in rekening worden gebracht als royalty's, vergoedingen of andere soortgelijke betalingen voor het gebruik van octrooien of andere rechten, of als commissieloon voor bepaalde diensten of voor het geven van leiding, dan wel, behalve in het geval van een onderneming die het bankbedrijf uitoefent, als interest op gelden die aan het hoofdkantoor van de ondernemingen of een van haar andere kantoren zijn geleend.

  • 4 Er worden geen voordelen aan een vaste inrichting toegerekend enkel op grond van aankoop door die vaste inrichting van goederen of koopwaar voor de onderneming.

  • 5 Voor de toepassing van de voorgaande leden worden de aan de vaste inrichting toe te rekenen voordelen van jaar tot jaar volgens dezelfde methode bepaald, tenzij er een goede en genoegzame reden bestaat om hiervan af te wijken.

  • 6 Indien in de voordelen bestanddelen zijn begrepen die afzonderlijk in andere artikelen van deze Overeenkomst worden behandeld, worden de bepalingen van die artikelen niet aangetast door de bepalingen van dit artikel.

Artikel 8. Luchtvaart

  • 1 Voordelen uit de exploitatie van luchtvaartuigen in internationaal verkeer zijn slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 2 Voor de toepassing van dit artikel:

    • a) omvatten voordelen uit de exploitatie van luchtvaartuigen in internationaal verkeer mede voordelen behaald met de verhuur van luchtvaartuigen op basis van verhuur zonder bemanning, indien deze in het internationale verkeer worden geëxploiteerd en indien deze voordelen uit verhuur voortvloeien uit de voordelen omschreven in het eerste lid;

    • b) wordt interest op kapitaal, dat wordt aangewend voor de exploitatie van luchtvaartuigen in internationaal verkeer aangemerkt als voordelen verkregen uit de exploitatie van die luchtvaartuigen en zijn de bepalingen van artikel 11 met betrekking tot die interest niet van toepassing.

  • 3 De bepalingen van het eerste lid zijn ook van toepassing op voordelen uit de deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal opererend agentschap.

Artikel 8A. Zeevaart

  • 1 Voordelen uit de exploitatie van schepen in internationaal verkeer zijn slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen.

  • 2 Indien echter de exploitatie van een schip in de andere Staat anders dan van voorbijgaande aard is, mogen deze voordelen overeenkomstig de wetgeving van die Staat ook in die andere Staat worden belast, maar slechts in zoverre die voordelen uit die andere Staat worden verkregen en mits die voordelen betrekking hebben op een of meer van de eerste tien kalenderjaren waarvoor de Overeenkomst van kracht is.

    Voor de toepassing van dit lid:

    • a) worden onder „voordelen die uit de andere Staat worden verkregen” verstaan voordelen behaald met het vervoer van passagiers die in de andere Staat aan boord zijn gegaan of vracht die in de andere Staat is ingeladen;

    • b) overschrijdt het bedrag van deze voordelen niet 5 percent van de ontvangsten ter zake van zodanig vervoer;

    • c) bedraagt het belastingtarief op deze voordelen 50 percent van het belastingtarief dat op die voordelen van toepassing zou zijn zonder deze Overeenkomst.

  • 3 Indien de plaats van de werkelijke leiding van een zeevaartonderneming zich aan boord van een schip bevindt, wordt deze plaats geacht te zijn gelegen in de Staat waar de thuishaven van het schip is gelegen, of, indien er geen thuishaven is, in de Staat waarvan de exploitant van het schip inwoner is.

  • 4 Voor de toepassing van dit artikel:

    • a) wordt interest op kapitaal, dat wordt aangewend voor de exploitatie van schepen in internationaal verkeer aangemerkt als voordelen uit de exploitatie van die schepen en zijn de bepalingen van artikel 11 met betrekking tot die interest niet van toepassing; en

    • b) omvatten voordelen uit de exploitatie van schepen mede;

      • (i) voordelen verkregen uit het gebruik, het onderhoud of de verhuur van containers (waaronder begrepen opleggers of aanhangwagens en daarmee verband houdende uitrusting voor het vervoer van containers) in verband met het vervoer van goederen of koopwaar in internationaal verkeer;

      • (ii) voordelen uit de verhuur van schepen op basis van verhuur met of zonder bemanning indien deze in internationaal verkeer worden geëxploiteerd.

    Mits deze voordelen voortvloeien uit de voordelen omschreven in het eerste lid.

  • 5 De bepalingen van dit artikel zijn ook van toepassing op voordelen uit de deelneming in een „pool”, een gemeenschappelijke onderneming of een internationaal opererend agentschap.

Artikel 9. Gelieerde ondernemingen

  • 1 Indien

    • a) een onderneming van een van de Staten onmiddellijk of middellijk deelneemt aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van de andere Staat, of

    • b) dezelfde personen onmiddellijk of middellijk deelnemen aan de leiding van, aan het toezicht op dan wel in het kapitaal van een onderneming van een van de Staten en een onderneming van de andere Staat,

    en in het ene of in het andere geval tussen de beide ondernemingen in hun handelsbetrekkingen of financiële betrekkingen voorwaarden worden overeengekomen of opgelegd, die afwijken van die welke zouden worden overeengekomen tussen onafhankelijke ondernemingen, mogen alle voordelen die een van de ondernemingen zonder deze voorwaarden zou hebben behaald, maar ten gevolge van die voorwaarden niet heeft behaald, worden begrepen in de voordelen van die onderneming en dienovereenkomstig worden belast.

  • 2 Indien een van de Staten in de voordelen van een onderneming van die Staat voordelen begrijpt - en dienovereenkomstig belast - ter zake waarvan een onderneming van de andere Staat in die andere Staat in de belastingheffing is betrokken en deze voordelen bestaan uit voordelen welke de onderneming van de eerstbedoelde Staat zou hebben behaald indien tussen de beide ondernemingen zodanige voorwaarden zouden zijn overeengekomen als die welke tussen onafhankelijke ondernemingen zouden zijn overeengekomen, zal die andere Staat het bedrag aan belasting dat in die Staat over die voordelen is geheven, dienovereenkomstig aanpassen. Bij de vaststelling van deze aanpassing wordt rekening gehouden met de overige bepalingen van deze Overeenkomst en plegen de bevoegde autoriteiten van de Staten zo nodig met elkaar overleg.

Artikel 10. Dividenden

  • 1 Dividenden betaald door een lichaam dat inwoner is van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze dividenden mogen echter ook in de Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden is, mag de aldus geheven belasting 15 percent van het brutobedrag van de dividenden niet overschrijden.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede lid.

  • 4 De bepalingen van het tweede lid laten onverlet de belastingheffing van het lichaam ter zake van de winst waaruit de dividenden worden betaald.

  • 5 De uitdrukking „dividenden”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit aandelen, winstaandelen of winstbewijzen, mijnaandelen, oprichtersaandelen of andere rechten, die aanspraak geven op een aandeel in de winst, alsmede inkomsten uit schuldvorderingen die aanspraak geven op een aandeel in de winst en inkomsten uit andere vennootschappelijke rechten die door de wetgeving van de Staat waarvan het lichaam dat de uitdeling doet inwoner is, op dezelfde wijze aan de belastingheffing worden onderworpen als inkomsten uit aandelen.

  • 6 De bepalingen van het eerste en tweede lid zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de dividenden, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waarvan het lichaam dat de dividenden betaalt inwoner is, een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

  • 7 Indien een lichaam dat inwoner is van een van de Staten, voordelen of inkomsten verkrijgt uit de andere Staat, mag die andere Staat geen belasting heffen op de dividenden die door het lichaam worden betaald, behalve voor zover deze dividenden worden betaald aan een inwoner van die andere Staat of voor zover het aandelenbezit uit hoofde waarvan de dividenden worden betaald, tot het bedrijfsvermogen van een in die andere Staat gevestigde vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van een aldaar gevestigd vast middelpunt behoort, noch de niet-uitgedeelde winst van het lichaam onderwerpen aan een belasting op niet-uitgedeelde winst van het lichaam, zelfs indien de betaalde dividenden of de niet-uitgedeelde winst geheel of gedeeltelijk bestaan uit voordelen of inkomsten die uit die andere Staat afkomstig zijn.

Artikel 11. Interest

  • 1 Interest afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat, mag in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze interest mag echter ook in de Staat waaruit hij afkomstig is, overeenkomstig de wetgeving van die Staat worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot de interest is, mag de aldus geheven belasting niet overschrijden:

    • a) 10 percent van het brutobedrag van de interest op leningen verstrekt of gegarandeerd door een bank of een andere financiële instelling die daadwerkelijk het bankbedrijf uitoefent of een financieringsonderneming drijft of door een onderneming die onmiddellijk of middellijk tenminste 10% van het kapitaal bezit van het lichaam dat de interest betaalt;

    • b) 15 percent van het brutobedrag van de interest in alle andere gevallen.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het tweede lid:

    • a) is de Regering van een van de Staten vrijgesteld van belasting in de andere Staat ter zake van interest die door die Regering onmiddellijk of middellijk uit die andere Staat wordt verkregen;

    • b) is interest afkomstig uit een van de Staten en betaald ter zake van een lening die gegarandeerd of verzekerd is door de Regering van de andere Staat vrijgesteld van belasting in de eerstgenoemde Staat.

  • 4 Voor de toepassing van het derde lid betekent de uitdrukking „Regering”:

    • a) indien het Nederland betreft, de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en omvat zij mede:

      • - de plaatselijke publiekrechtelijke lichamen;

      • - de Nederlandsche Bank;

      • - die instellingen, waarvan het kapitaal geheel in eigendom is van de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen.

      • - de Nederlandse Financieringsmaatschappij voor Ontwikkelingslanden N.V. en de Nederlandse Investeringsbank voor Ontwikkelingslanden N.V.;

      • - alle andere instellingen die te eniger tijd tussen de bevoegde autoriteiten van de Staten worden overeengekomen.

    • b) indien het India betreft, de Regering van India en omvat zij mede:

      • - een staatkundig onderdeel;

      • - een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam;

      • - de Reserve Bank of India;

      • - de Export-Import Bank of India;

      • - die instellingen, waarvan het kapitaal geheel in eigendom is van de Regering van India of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam;

      • - alle andere instellingen die te eniger tijd tussen de bevoegde autoriteiten van de Staten worden overeengekomen.

  • 5 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede lid.

  • 6 De uitdrukking „interest”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent inkomsten uit schuldvorderingen van welke aard ook, al dan niet verzekerd door hypotheek, doch niet aanspraak gevend op een aandeel in de winst van de schuldenaar, en in het bijzonder inkomsten uit overheidsleningen en inkomsten uit obligaties of schuldbewijzen, waaronder begrepen de aan zodanige leningen, obligaties of schuldbewijzen verbonden premies en prijzen. In rekening gebrachte boete voor te late betaling wordt voor de toepassing van dit artikel niet als interest aangemerkt.

  • 7 De bepalingen van het eerste, tweede en derde lid zijn niet van toepassing indien de uiteindelijk gerechtigde tot de interest, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de interest afkomstig is een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de vordering uit hoofde waarvan de interest wordt betaald, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoort. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

  • 8 Interest wordt geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien deze wordt betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de interest betaalt, of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft, waarvoor de schuld ter zake waarvan de interest wordt betaald, was aangegaan, en deze interest ten laste komt van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, wordt deze interest geacht afkomstig te zijn uit de Staat waarin de vaste inrichting of het vaste middelpunt is gevestigd.

  • 9 Indien, wegens een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de betaalde interest, gelet op de schuldvordering ter zake waarvan deze wordt betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

Artikel 12. Royalty's, vergoedingen voor technische diensten en vergoedingen voor het gebruik van uitrusting

  • 1 Royalty's, vergoedingen voor technische diensten en vergoedingen voor het gebruik van uitrusting afkomstig uit een van de Staten en betaald aan een inwoner van de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Deze royalty's of vergoedingen mogen echter ook in de Staat waaruit zij afkomstig zijn, overeenkomstig de wetgeving van die Staat, worden belast, maar indien de genieter de uiteindelijk gerechtigde tot deze soorten inkomsten is, mag de aldus geheven belasting 20 percent van het brutobedrag van de royalty's of vergoedingen niet overschrijden:

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten regelen in onderlinge overeenstemming de wijze van toepassing van het tweede lid.

  • 4 De uitdrukking „royalty's”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van, of voor het recht van gebruik van, een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap - waaronder begrepen bioscoopfilms en werken op film of beeldband voor televisieuitzendingen, van een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een tekening of model, een plan, een geheim recept of een geheime werkwijze, of voor inlichtingen omtrent ervaringen op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

  • 5 De uitdrukking „vergoedingen voor technische diensten”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent betalingen van welke aard ook aan een persoon voor diensten van bestuurlijke, technische of raadgevende aard, zulks met uitzondering van betalingen aan een werknemer van de persoon die de betalingen doet en betalingen aan een natuurlijke persoon voor zelfstandige arbeid als bedoeld in artikel 14.

  • 6 De uitdrukking „vergoedingen voor het gebruik van uitrusting”, zoals gebezigd in dit artikel, betekent betalingen van welke aard ook die worden ontvangen voor het gebruik, of het recht van gebruik, van uitrusting op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap.

  • 7 De bepalingen van het eerste en het tweede lid zijn niet van toepassing, indien de uiteindelijk gerechtigde tot de royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting, die inwoner is van een van de Staten, in de andere Staat waaruit de royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting afkomstig zijn een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, of in die andere Staat zelfstandige arbeid verricht vanuit een aldaar gevestigd vast middelpunt, en de royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting, tot het bedrijfsvermogen van die vaste inrichting of tot het beroepsvermogen van dat vaste middelpunt behoren. In dat geval zijn, naar gelang van het geval, de bepalingen van artikel 7 of artikel 14 van toepassing.

  • 8 Royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting worden geacht uit een van de Staten afkomstig te zijn, indien zij worden betaald door die Staat zelf, door een staatkundig onderdeel, door een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam of door een inwoner van die Staat. Indien evenwel de persoon die de royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting betaalt, ongeacht of hij inwoner van een van de Staten is of niet, in een van de Staten een vaste inrichting of een vast middelpunt heeft waarvoor de verplichting op grond waarvan de royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting worden betaald, was aangegaan, en deze royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting ten laste komen van die vaste inrichting of van dat vaste middelpunt, worden deze royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting geacht afkomstig te zijn uit de Staat waar de vaste inrichting of het vaste middelpunt is gevestigd.

  • 9 Indien, wegens van een bijzondere verhouding tussen de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde of tussen hen beiden en een derde, het bedrag van de royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting, gelet op de royalty's, technische diensten of het gebruik van uitrusting waarvoor zij worden betaald, hoger is dan het bedrag dat zonder zulk een verhouding door de schuldenaar en de uiteindelijk gerechtigde zou zijn overeengekomen, zijn de bepalingen van dit artikel slechts op het laatstbedoelde bedrag van toepassing. In dat geval blijft het daarboven uitgaande deel van het betaalde bedrag belastbaar overeenkomstig de wetgeving van elk van de Staten, zulks met inachtneming van de overige bepalingen van deze Overeenkomst.

Artikel 13. Vermogenswinsten

  • 1 Voordelen verkregen door een inwoner van een van de Staten uit de vervreemding van onroerende goederen, zoals bedoeld in artikel 6 en die zijn gelegen in de andere Staat mogen in die andere Staat worden belast.

  • 2 Voordelen verkregen uit de vervreemding van roerende zaken die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, of van roerende zaken die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten in de andere Staat tot zijn beschikking heeft voor het verrichten van zelfstandige arbeid, waaronder begrepen voordelen verkregen uit de vervreemding van de vaste inrichting (alleen of met de gehele onderneming) of van het vaste middelpunt, mogen in die andere Staat worden belast.

  • 3 Voordelen verkregen uit de vervreemding van schepen of luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd, of van roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen of luchtvaartuigen, zijn slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen. De bepalingen van artikel 8A, derde lid, vinden hierbij toepassing.

  • 4 Voordelen verkregen door een inwoner van een van de Staten uit de vervreemding van aandelen (andere dan aandelen genoteerd op een erkende effectenbeurs) die deel uitmaken van een wezenlijk belang in het aandelenkapitaal van een lichaam, dat inwoner is van de andere Staat, van welke aandelen de waarde hoofdzakelijk berust op onroerende goederen die in die andere Staat zijn gelegen, andere dan onroerende goederen waarin de werkzaamheden van het lichaam worden uitgeoefend, mogen in die andere Staat worden belast. Een wezenlijk belang bestaat wanneer de inwoner 25 percent of meer van de aandelen van het aandelenkapitaal van een lichaam bezit.

  • 5 Voordelen verkregen uit de vervreemding van alle andere zaken dan die bedoeld in het eerste, tweede, derde en vierde lid zijn slechts belastbaar in de Staat waarvan de vervreemder inwoner is. Voordelen verkregen uit de vervreemding van aandelen uitgegeven door een lichaam dat inwoner is van de andere Staat, welke aandelen deel uitmaken van een belang van tenminste 10 percent in het aandelenkapitaal van dat lichaam, mogen echter in die andere Staat worden belast indien de vervreemding plaatsvindt aan een inwoner van die andere Staat. Zulke voordelen zijn echter slechts belastbaar in de Staat waarvan de vervreemder inwoner is indien die voordelen worden behaald in het kader van de oprichting van een lichaam, in het kader van een reorganisatie, fusie, splitsing of van een soortgelijke transactie, en indien de koper of verkoper tenminste 10 percent van het aandelenkapitaal van de ander bezit.

  • 6 De bepalingen van het vijfde lid tasten niet aan het recht van elk van de Staten overeenkomstig zijn eigen wetgeving belasting te heffen op voordelen die voortvloeien uit de vervreemding van aandelen of winstbewijzen in een lichaam waarvan het kapitaal geheel of ten dele in aandelen is verdeeld en dat, volgens de wetgeving van die Staat inwoner is van die Staat, worden verkregen door een natuurlijke persoon die inwoner is van de andere Staat en die in de loop van de laatste vijf jaren voorafgaande aan de vervreemding van de aandelen of winstbewijzen inwoner van de eerstbedoelde Staat is geweest.

Artikel 14. Zelfstandige arbeid

  • 1 Voordelen verkregen door een inwoner van een van de Staten in de uitoefening van een vrij beroep of ter zake van andere werkzaamheden van zelfstandige aard zijn slechts in die Staat belastbaar behalve onder de volgende omstandigheden waarin zodanige voordelen ook in de andere Staat mogen worden belast:

    • a) indien hij in de andere Staat voor het verrichten van zijn werkzaamheden geregeld over een vast middelpunt beschikt; in dat geval mogen de voordelen slechts in zoverre zij aan dat vaste middelpunt kunnen worden toegerekend, in die andere Staat worden belast; of

    • b) indien hij in de andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken die in het desbetreffende belastingjaar een totaal van 183 of meer dagen belopen; in dat geval mogen de voordelen slechts in zoverre zij worden verkregen uit zijn in die andere Staat verrichte werkzaamheden, in die andere Staat worden belast.

  • 2 De uitdrukking „vrij beroep” omvat in het bijzonder zelfstandige werkzaamheden op het gebied van wetenschap, letterkunde, kunst, opvoeding of onderwijs, alsmede de zelfstandige werkzaamheden van artsen, advocaten, technici, architecten, tandartsen en accountants.

Artikel 15. Niet-zelfstandige arbeid

  • 1 Onder voorbehoud van de bepalingen van de artikelen 16, 18, 19, 20 en 21 zijn salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een dienstbetrekking slechts in die Staat belastbaar, tenzij de dienstbetrekking in de andere Staat wordt uitgeoefend. Indien de dienstbetrekking aldaar wordt uitgeoefend, mag de ter zake daarvan verkregen beloning in die andere Staat worden belast.

  • 2 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid is de beloning verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een in de andere Staat uitgeoefende dienstbetrekking slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar, indien:

    • a) de genieter in de andere Staat verblijft gedurende een tijdvak of tijdvakken, die in het betreffende belastingjaar een totaal van 183 dagen niet te boven gaan, en

    • b) de beloning wordt betaald door of namens een werkgever die geen inwoner van de andere Staat is, en

    • c) de beloning niet ten laste komt van een vaste inrichting die, of van een vast middelpunt dat de werkgever in de andere Staat heeft.

  • 3 Niettegenstaande de voorgaande bepalingen van dit artikel is de beloning verkregen door een inwoner van een van de Staten ter zake van een dienstbetrekking uitgeoefend aan boord van een schip of luchtvaartuig dat in internationaal verkeer wordt geëxploiteerd, slechts in die Staat belastbaar.

Artikel 16. „Directeursbeloningen”

Directeursbeloningen (directors’ fees) of andere beloningen verkregen door een inwoner van een van de Staten in zijn hoedanigheid van lid van de raad van beheer, van bestuurder of van commissaris van een lichaam dat inwoner is van de andere Staat, mogen in die andere Staat worden belast.

Artikel 17. Artiesten en sportbeoefenaars

  • 1 Niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 14 en 15 mogen voordelen of inkomsten, verkregen door een inwoner van een van de Staten als artiest, zoals een toneelspeler, film-, radio-, of televisieartiest of een musicus, of als sportbeoefenaar, uit zijn persoonlijke werkzaamheden als zodanig die worden verricht in de andere Staat, worden belast in die andere Staat.

  • 2 Indien voordelen of inkomsten ter zake van persoonlijke werkzaamheden die door een artiest of een sportbeoefenaar in die hoedanigheid worden verricht, niet aan de artiest of sportbeoefenaar zelf toekomen, maar aan een andere persoon, mogen die voordelen of inkomsten, niettegenstaande de bepalingen van de artikelen 7, 14 en 15, worden belast in de Staat waarin de werkzaamheden van de artiest of sportbeoefenaar worden verricht.

  • 3 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste en tweede lid, zijn voordelen of inkomsten verkregen door een artiest of een sportbeoefenaar, die inwoner is van een van de Staten, uit zijn persoonlijke werkzaamheden als zodanig die worden verricht in de andere Staat, slechts belastbaar in eerstbedoelde Staat, indien de werkzaamheden in de andere Staat geheel of in hoofdzaak worden bekostigd uit de openbare middelen van de eerstbedoelde Staat, waaronder begrepen de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, en indien die werkzaamheden worden verricht in het kader van een bilaterale culturele Overeenkomst tussen de twee Staten.

Artikel 18. Pensioenen en lijfrenten

  • 1 Onder voorbehoud van de bepalingen van artikel 19, tweede lid, zijn pensioenen en andere soortgelijke beloningen betaald aan een inwoner van een van de Staten ter zake van een vroegere dienstbetrekking alsmede aan een zodanige inwoner betaalde lijfrenten, slechts in die Staat belastbaar.

  • 2 Indien deze beloningen echter geen periodiek karakter dragen en worden betaald ter zake van een vroegere dienstbetrekking in de andere Staat, mogen de beloningen in die andere Staat worden belast.

  • 3 Pensioenen uitbetaald krachtens de bepalingen van een sociaal zekerheidsstelsel van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, mogen in de eerstbedoelde Staat worden belast.

  • 4 De uitdrukking „lijfrente” betekent een vaste som, periodiek betaalbaar op vaste tijdstippen gedurende het leven of gedurende een vastgesteld of voor vaststelling vatbaar tijdvak, ingevolge een verbintenis tot het doen van betalingen, welke tegenover een voldoende en volledige tegenprestatie in geld of geldswaarde staat.

Artikel 19. Overheidsfuncties

  • 1

    • a) Beloningen, niet zijnde pensioenen, betaald door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten bewezen aan die Staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijk lichaam, mogen in die Staat worden belast.

    • b) Deze beloningen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar, indien de diensten in die Staat worden bewezen en de natuurlijke persoon inwoner is van die Staat, die:

      • 1. onderdaan is van die Staat, of

      • 2. niet uitsluitend voor het verrichten van de diensten inwoner van die Staat werd.

  • 2

    • a) Pensioenen, betaald door, of uit fondsen in het leven geroepen door, een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan aan een natuurlijke persoon ter zake van diensten bewezen aan die Staat of dat onderdeel of dat publiekrechtelijk lichaam, mogen in die Staat worden belast.

    • b) Deze pensioenen zijn echter slechts in de andere Staat belastbaar, indien de natuurlijke persoon inwoner en onderdaan is van die Staat.

  • 3 De bepalingen van de artikelen 15,16 en 18 zijn van toepassing op beloningen en pensioenen ter zake van diensten, bewezen in het kader van een op winst gericht bedrijf, uitgeoefend door een van de Staten of een staatkundig onderdeel of een plaatselijk publiekrechtelijk lichaam daarvan.

Artikel 20. Hoogleraren, docenten en wetenschappelijke onderzoekers

  • 1 Een hoogleraar of andere docent die inwoner van een van de Staten is of was onmiddellijk voorafgaande aan een bezoek aan de andere Staat dat tot doel heeft het geven van onderwijs of het zich bezig houden met wetenschappelijk onderzoek, of beide, aan een universiteit, hogeschool, school of andere goedgekeurde instelling in die andere Staat, is gedurende een tijdvak dat twee jaar te rekenen van de dag van zijn aankomst in die andere Staat niet te boven gaat slechts in de eerstbedoelde Staat belastbaar voor de beloningen voor dat onderwijs of onderzoek.

  • 2 Dit artikel is niet van toepassing op inkomsten uit het verrichten van onderzoek, indien dit onderzoek in de eerste plaats voor het persoonlijke nut van een bepaalde persoon of bepaalde personen wordt verricht.

  • 3 Voor de toepassing van het eerste lid betekent „goedgekeurde instelling” een instelling die in dit verband is goedgekeurd door de bevoegde autoriteit van de desbetreffende Staat.

Artikel 21. Studenten en leerlingen

  • 1 Een student of een voor een beroep of bedrijf in opleiding zijnde persoon die inwoner van een van de Staten is of was onmiddellijk voorafgaande aan een bezoek aan de andere Staat en die uitsluitend in die andere Staat verblijft voor zijn studie of opleiding, is vrijgesteld van belasting in die andere Staat voor:

    • a) betalingen aan hem verricht door personen woonachtig buiten die andere Staat ten behoeve van zijn onderhoud, studie of opleiding; en

    • b) beloningen uit een dienstbetrekking in die andere Staat, tot een bedrag dat in enig belastingjaar 5000 gulden of de tegenwaarde daarvan in Indiase valuta niet te boven gaat, mits deze dienstbetrekking onmiddellijk verband houdt met zijn studie of wordt uitgeoefend ten behoeve van zijn onderhoud.

  • 2 De voordelen van dit artikel worden slechts verleend voor zulk een tijdsduur als redelijkerwijs of gewoonlijk vereist is om de aangevangen studie of opleiding te voltooien, maar in geen geval zal een natuurlijke persoon de voordelen van dit artikel genieten gedurende meer dan vijf achtereenvolgende jaren vanaf de datum van eerste aankomst in die andere Staat.

HOOFDSTUK IV. BELASTINGHEFFING NAAR HET VERMOGEN

Artikel 22. Vermogen

  • 1 Vermogen bestaande uit onroerende goederen, zoals bedoeld in artikel 6, dat een inwoner van een van de Staten bezit en dat is gelegen in de andere Staat, mag in die andere Staat worden belast.

  • 2 Vermogen bestaande uit roerende zaken die deel uitmaken van het bedrijfsvermogen van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, of uit roerende zaken die behoren tot een vast middelpunt dat een inwoner van een van de Staten in de andere Staat tot zijn beschikking heeft voor het verrichten van zelfstandige arbeid, mag in die andere Staat worden belast.

  • 3 Vermogen bestaande uit schepen en luchtvaartuigen die in internationaal verkeer worden geëxploiteerd alsmede uit roerende zaken die worden gebruikt bij de exploitatie van deze schepen en luchtvaartuigen, is slechts belastbaar in de Staat waar de plaats van de werkelijke leiding van de onderneming is gelegen. De bepalingen van artikel 8A, derde lid, zijn hierbij van toepassing.

  • 4 Alle andere bestanddelen van het vermogen van een inwoner van een van de Staten zijn slechts in die Staat belastbaar.

HOOFDSTUK V. VERMIJDING VAN DUBBELE BELASTING

Artikel 23. Vermijding van dubbele belasting

  • 1 Nederland is bevoegd bij het heffen van belasting van zijn inwoners in de grondslag waarnaar de belasting wordt geheven, de bestanddelen van het inkomen of het vermogen te begrijpen die overeenkomstig de bepalingen van deze Overeenkomst in India mogen worden belast.

  • 2 Indien echter een inwoner van Nederland bestanddelen van het inkomen verkrijgt of vermogensbestanddelen bezit die volgens artikel 6, artikel 7, artikel 10, zesde lid, artikel 11, zevende lid, artikel 12, zevende lid, artikel 13, eerste, tweede, vierde en vijfde lid, artikel 14, artikel 15, eerste lid, artikel 16, artikel 18, derde lid, artikel 19 en artikel 22, eerste en tweede lid, van deze Overeenkomst in India mogen worden belast en die in de in het eerste lid bedoelde grondslag zijn begrepen, stelt Nederland deze inkomens- en vermogensbestanddelen vrij door een vermindering van zijn belasting toe te staan. Deze vermindering wordt berekend overeenkomstig de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting. Te dien einde worden genoemde bestanddelen geacht te zijn begrepen in het totale bedrag van de bestanddelen van het inkomen of het vermogen die ingevolge die bepalingen van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

  • 3 Nederland verleent voorts een aftrek op de aldus berekende Nederlandse belasting voor die bestanddelen van het inkomen die volgens artikel 8A, tweede lid, artikel 10, tweede lid, artikel 11, tweede lid, artikel 12, tweede lid, artikel 17 en artikel 18, tweede lid van deze Overeenkomst in India mogen worden belast, in zoverre deze bestanddelen in de in het eerste lid bedoelde grondslag zijn begrepen. Het bedrag van deze aftrek is gelijk aan de in India over deze bestanddelen van het inkomen betaalde belasting, maar bedraagt niet meer dan het bedrag van de vermindering die zou zijn verleend indien de aldus in het inkomen begrepen bestanddelen van het inkomen de enige bestanddelen van het inkomen zouden zijn geweest die uit hoofde van de bepalingen in de Nederlandse wetgeving tot het vermijden van dubbele belasting van Nederlandse belasting zijn vrijgesteld.

    Indien, wegens een bijzondere tegemoetkoming verleend op grond van de bepalingen van de Indiase wetgeving ter bevordering van investeringen in India, de in feite geheven Indiase belasting op uit India afkomstige interest minder bedraagt dan de belasting die India ingevolge artikel 11, tweede lid, onderdelen a en b, mag heffen, wordt het bedrag van de in India over die interest betaalde belasting geacht te zijn betaald naar de in voornoemde bepalingen vermelde tarieven. Indien evenwel de ingevolge de Indiase wetgeving op vorengenoemde interest van toepassing zijnde algemene belastingtarieven worden verlaagd beneden die welke in de vorige volzin zijn genoemd, gelden voor de toepassing van die volzin deze lagere tarieven. De bepalingen van de twee voorgaande volzinnen zijn slechts van toepassing gedurende een tijdvak van tien jaar na de datum waarop de Overeenkomst in werking is getreden. Dit tijdvak kan in onderlinge overeenstemming tussen de bevoegde autoriteiten worden verlengd.

  • 4 In India wordt dubbele belasting als volgt ongedaan gemaakt:

    • Indien een inwoner van India voordelen en inkomsten verkrijgt of vermogensbestanddelen bezit die volgens de bepalingen van deze Overeenkomst in Nederland mogen worden belast, staat India een vermindering toe op de belasting naar het inkomen van die inwoner tot een bedrag dat gelijk is aan de in Nederland hetzij rechtstreeks hetzij door inhouding betaalde inkomstenbelasting; en een vermindering op de belasting naar het vermogen van die inwoner tot een bedrag dat gelijk is aan de in Nederland betaalde vermogensbelasting. Deze vermindering overschrijdt in beide gevallen echter niet dat deel van de inkomstenbelasting of vermogensbelasting (zoals deze is berekend vóór het verlenen van de vermindering), dat naar gelang van het geval kan worden toegerekend aan de voordelen en inkomsten of vermogensbestanddelen die in Nederland mogen worden belast. Indien een dergelijke inwoner een lichaam is dat surtax (aanvullende inkomstenbelasting) verschuldigd is, wordt deze vermindering met betrekking tot de in Nederland betaalde inkomstenbelasting voorts in de eerste plaats toegestaan op de door het lichaam in India verschuldigde inkomstenbelasting, en voor het restant, indien aanwezig, op de door het lichaam in India verschuldigde surtax (aanvullende inkomstenbelasting).

    • Een en ander onder voorwaarde dat voordelen of inkomsten die ingevolge de bepalingen van deze Overeenkomst niet aan belasting mogen worden onderworpen, in aanmerking mogen worden genomen bij de berekening van het tarief van de verschuldigde belasting.

    • Voor de toepassing van dit lid worden bij de vaststelling van de belastingen naar het inkomen betaald aan Nederland, de investeringsbijdragen en -toeslagen en de desinvesteringsbetalingen, als bedoeld in de Nederlandse Wet investeringsrekening, niet in aanmerking genomen. Voor de toepassing van dit lid worden de belasting als bedoeld in artikel 2, derde lid onderdeel a en vierde lid, niet zijnde de vermogensbelasting, beschouwd als belastingen naar het inkomen.

  • 5 Indien een inwoner van een van de Staten voordelen verkrijgt die ingevolge artikel 13, zesde lid, in de andere Staat mogen worden belast, verleent die andere Staat een vermindering op zijn belasting over deze voordelen tot een bedrag dat gelijk is aan de belasting die in de eerstbedoelde Staat over die voordelen is geheven.

HOOFDSTUK VI. BIJZONDERE BEPALINGEN

Artikel 24. Non-discriminatie

  • 1 Onderdanen van een van de Staten worden in de andere Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan onderdanen van die andere Staat onder dezelfde omstandigheden zijn of kunnen worden onderworpen. Deze bepaling is, niettegenstaande het bepaalde in artikel 1, ook van toepassing op personen die geen inwoners zijn van een van de Staten of van beide Staten.

  • 2 Behalve indien de bepalingen van artikel 7, derde lid van toepassing zijn, is de belastingheffing van een vaste inrichting die een onderneming van een van de Staten in de andere Staat heeft, in die andere Staat niet ongunstiger dan de belastingheffing van ondernemingen van die andere Staat die dezelfde werkzaamheden uitoefenen.

  • 3 De bepaling van het tweede lid mag niet zo worden uitgelegd, dat zij een van de Staten verplicht aan inwoners van de andere Staat bij de belastingheffing de persoonlijke aftrekken, tegemoetkomingen en verminderingen uit hoofde van de samenstelling van het gezin of gezinslasten te verlenen, die eerstbedoelde Staat aan zijn eigen inwoners verleent.

  • 4 Behalve indien de bepalingen van artikel 9, eerste lid, artikel 11, negende lid, of artikel 12, negende lid, van toepassing zijn, zijn interest, royalty's en andere uitgaven, betaald door een onderneming van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat, bij de vaststelling van de belastbare winst van die onderneming onder voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij betaald waren aan een inwoner van de eerstbedoelde Staat. Zo ook zijn alle schulden van een onderneming van een van de Staten aan een inwoner van de andere Staat bij de vaststelling van het belastbare vermogen van die onderneming onder dezelfde voorwaarden aftrekbaar als wanneer zij waren aangegaan met een inwoner van de eerstbedoelde Staat.

  • 5 Ondernemingen van een van de Staten, waarvan het kapitaal geheel of ten dele, onmiddellijk of middellijk, in het bezit is van of wordt beheerst door een of meer inwoners van de andere Staat, worden in de eerstbedoelde Staat niet aan enige belastingheffing of daarmede verband houdende verplichting onderworpen, die anders of zwaarder is dan de belastingheffing en daarmede verband houdende verplichtingen, waaraan andere, soortgelijke ondernemingen van de eerstbedoelde Staat zijn of kunnen worden onderworpen.

Artikel 25. Regeling voor onderling overleg

  • 1 Indien een persoon van oordeel is dat de maatregelen van een van de Staten of van beide Staten voor hem leiden of zullen leiden tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van deze Overeenkomst, kan hij, ongeacht de rechtsmiddelen waarin de nationale wetgeving van die Staten voorziet, zijn geval voorleggen aan de bevoegde autoriteit van de Staat waarvan hij inwoner is, of, indien zijn geval valt onder artikel 24, eerste lid, aan die van de Staat waarvan hij onderdaan is. Het geval moet worden voorgelegd binnen drie jaar nadat de maatregel die leidt tot een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de bepalingen van de Overeenkomst, voor het eerst te zijner kennis is gebracht.

  • 2 De bevoegde autoriteit tracht, indien het bezwaar haar gegrond voorkomt en indien zij niet zelf in staat is tot een bevredigende oplossing te komen, de aangelegenheid in onderlinge overeenstemming met de bevoegde autoriteit van de andere Staat te regelen ten einde een belastingheffing die niet in overeenstemming is met de Overeenkomst, te vermijden.

    De overeengekomen regeling wordt uitgevoerd niettegenstaande de verjaringstermijnen in de nationale wetgeving van de Staten.

  • 3 De bevoegde autoriteiten van de Staten trachten de moeilijkheden of twijfelpunten die mochten rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van de Overeenkomst in onderlinge overeenstemming op te lossen. Zij kunnen ook met elkaar overleg plegen ten einde dubbele belasting ongedaan te maken in gevallen waarin de Overeenkomst niet voorziet.

  • 4 De bevoegde autoriteiten van de Staten kunnen zich rechtstreeks met elkaar in verbinding stellen ten einde een overeenstemming als bedoeld in de voorgaande leden te bereiken. Indien voor het bereiken van overeenstemming een mondelinge gedachtenwisseling raadzaam lijkt, kan zulk een gedachtenwisseling plaatsvinden in een commissie die bestaat uit vertegenwoordigers van de bevoegde autoriteiten van de twee Staten.

Artikel 26. Uitwisseling van informatie

  • 1 De bevoegde autoriteiten van de Staten wisselen de informatie uit die naar verwachting van belang is voor de uitvoering van de bepalingen van deze Overeenkomst of voor de toepassing of de handhaving van de nationale wetgeving betreffende belastingen van elke soort en benaming die worden geheven ten behoeve van de Staten, of van de staatkundige onderdelen of plaatselijke publiekrechtelijke lichamen daarvan, voor zover de heffing van die belastingen niet in strijd is met de Overeenkomst. De uitwisseling van informatie wordt niet beperkt door de artikelen 1 en 2.

  • 2 Alle uit hoofde van het eerste lid door een Staat ontvangen informatie wordt op dezelfde wijze geheim gehouden als informatie die volgens de nationale wetgeving van die Staat is verkregen en wordt alleen ter kennis gebracht van personen of autoriteiten (daaronder begrepen rechterlijke en bestuursrechtelijke instanties) die betrokken zijn bij de vaststelling of invordering van, de handhaving of vervolging ter zake van, of de beslissing in beroepszaken betrekking hebbende op de in het eerste lid bedoelde belastingen, of het toezicht daarop. Deze personen of autoriteiten mogen alleen voor deze doeleinden van de informatie gebruikmaken. Zij mogen de informatie bekendmaken in openbare rechtszittingen of in gerechtelijke beslissingen. Niettegenstaande het voorgaande mag informatie ontvangen door een Staat voor andere doeleinden worden gebruikt, indien deze informatie krachtens de wetgeving van beide staten voor deze andere doeleinden mag worden gebruikt en de bevoegde autoriteit van de verstrekkende Staat een dergelijk gebruik toestaat.

  • 3 In geen geval worden de bepalingen van het eerste en tweede lid zo uitgelegd dat zij een Staat de verplichting opleggen:

    • a. bestuurlijke maatregelen uit te voeren die in strijd zijn met de wetgeving of de bestuurlijke praktijk van die of van de andere Staat;

    • b. informatie te verstrekken die niet verkrijgbaar is volgens de wetgeving of in de normale gang van zaken in het bestuur van die of van de andere Staat;

    • c. informatie te verstrekken die een handelsgeheim, zakelijk geheim, industrieel, commercieel of beroepsgeheim of een handelsproces zou onthullen, dan wel informatie waarvan het verstrekken in strijd zou zijn met de openbare orde (ordre public).

  • 4 Indien informatie wordt verzocht door een Staat in overeenstemming met dit artikel, wendt de andere Staat zijn maatregelen inzake het verzamelen van informatie aan om de verzochte informatie te verkrijgen, ongeacht het feit dat de andere staat ten behoeve van zijn eigen belastingheffing niet over dergelijke informatie behoeft te beschikken. Op de in de vorige volzin vervatte verplichting zijn de beperkingen van het derde lid van toepassing, maar deze beperkingen mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een Staat toegestaan is uitsluitend op grond van het feit dat hij geen nationaal belang heeft bij dergelijke informatie te weigeren informatie te verstrekken.

  • 5 De bepalingen van het derde lid mogen in geen geval zodanig worden uitgelegd dat het een Staat toegestaan is het verschaffen van informatie te weigeren uitsluitend op grond van het feit dat de informatie berust bij een bank, een andere financiële instelling, een gevolmachtigde, of een persoon die bij wijze van vertegenwoordiging of als vertrouwenspersoon optreedt, dan wel omdat deze betrekking heeft op eigendomsbelangen in een persoon.

Artikel 27. Diplomatieke en consulaire ambtenaren

  • 1 De bepalingen van deze Overeenkomst tasten in geen enkel opzicht de fiscale voorrechten aan die diplomatieke of consulaire ambtenaren ontlenen aan de algemene regels van het volkenrecht of aan de bepalingen van bijzondere overeenkomsten

  • 2 Voor de toepassing van de Overeenkomst wordt een natuurlijke persoon die deel uitmaakt van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een van de Staten in de andere Staat of in een derde Staat en die onderdaan is van de zendstaat, geacht inwoner van de zendstaat te zijn, indien zij daarin aan dezelfde verplichtingen ter zake van belastingen naar het inkomen of het vermogen is onderworpen als inwoners van die Staat.

  • 3 Internationale organisaties, hun organen en functionarissen en leden van een diplomatieke of consulaire vertegenwoordiging van een derde Staat, die in een van de Staten verblijven, zijn in de andere Staat niet gerechtigd tot de verminderingen of vrijstellingen van belasting waarin de artikelen 10, 11 en 12 met betrekking tot inkomensbestanddelen die in deze artikelen worden behandeld en die afkomstig zijn uit die andere Staat voorzien, indien die inkomensbestanddelen in de eerstbedoelde Staat niet aan een belasting naar het inkomen zijn onderworpen.

Artikel 28. Uitbreiding tot andere gebieden

  • 1 Deze Overeenkomst kan, hetzij in haar geheel, hetzij met de noodzakelijke wijzigingen, worden uitgebreid tot Aruba en/of de Nederlandse Antillen, indien het betreffende land belastingen heft die in wezen gelijksoortig zijn aan de belastingen waarop de Overeenkomst van toepassing is. Zulk een uitbreiding wordt van kracht met ingang van een datum en met inachtneming van wijzigingen en voorwaarden, waaronder begrepen voorwaarden ten aanzien van de beëindiging, nader vast te stellen en overeen te komen bij diplomatieke notawisseling.

  • 2 Tenzij anders is overeengekomen, brengt de beëindiging van de Overeenkomst niet met zich mede, dat tevens de uitbreiding van de Overeenkomst tot enig land waartoe zij ingevolge dit artikel is uitgebreid, wordt beëindigd.

HOOFDSTUK VII. SLOTBEPALINGEN

Artikel 29. Inwerkingtreding

  • 1 Elk van de Staten stelt de andere in kennis van de voltooiing van de voor het van kracht worden van deze Overeenkomst wettelijk vereiste procedures. Deze Overeenkomst treedt in werking op de dertigste dag na de laatste der beide data waarop de onderscheiden Regeringen elkaar schriftelijk hebben medegedeeld, dat de in hun onderscheiden Staten grondwettelijk vereiste formaliteiten zijn vervuld, en de bepalingen ervan vinden toepassing:

    • a) in Nederland voor belastingjaren en tijdvakken die aanvangen op of na de eerste januari volgend op het kalenderjaar waarin de laatste van de mededelingen is gedaan;

    • b) in India met betrekking tot inkomsten opgekomen in enig belastingjaar dat aanvangt op of na de eerste april volgend op het kalenderjaar waarin de laatste van de mededelingen is gedaan.

  • 2 Niettegenstaande de bepalingen van het eerste lid, zijn de bepalingen van artikel 8 van toepassing:

    • a) in Nederland voor belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen op of na de eerste januari 1987;

    • b) in India met betrekking tot inkomsten, opgekomen in enig belastingjaar dat aanvangt op of na de eerste april 1987.

Artikel 30. Beëindiging

Deze Overeenkomst blijft van kracht totdat zij door een van de Overeenkomstsluitende Partijen wordt beëindigd. Elk van de Partijen kan de Overeenkomst langs diplomatieke weg beëindigen door ten minste zes maanden voor het einde van enig kalenderjaar na het verstrijken van een periode van vijf jaar na de datum van inwerkingtreding van de Overeenkomst een kennisgeving van beëindiging te doen. In dat geval houdt de Overeenkomst op van toepassing te zijn:

  • a) in Nederland voor belastingjaren en -tijdvakken die aanvangen op of na de eerste januari volgend op het kalenderjaar waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan;

  • b) in India met betrekking tot inkomsten opgekomen in enig belastingjaar dat aanvangt op of na de eerste april volgend op het kalenderjaar waarin de kennisgeving van beëindiging is gedaan.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, deze Overeenkomst hebben ondertekend.

GEDAAN te New Delhi, de 30 juli 1988, in tweevoud in de Nederlandse, de Hindi en de Engelse taal, zijnde de drie teksten gelijkelijk authentiek. In geval de Nederlandse en de Hindi tekst verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst beslissend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden,

(w.g.) H. E. KONING

H. E. Koning

Staatssecretaris van Financiën

(w.g.) E. M. SCHOO

E. M. Schoo

Hr. Ms. Buitengewoon en Gevolmachtigd Ambassadeur

Voor de Regering van de Republiek India,

(w.g.) A. K. PANJA

Ajit Kumar Panja

Minister of State for Finance (Revenue)

(w.g.) P. K. APPACHOO

P. K. Appachoo

Joint Secretary

Foreign Tax Divison

Protocol

Bij de ondertekening van de Overeenkomst tot het vermijden van dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting met betrekking tot belastingen naar het inkomen en naar het vermogen, heden tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek India gesloten, zijn de ondergetekenden overeengekomen dat de volgende bepalingen een integrerend deel van de Overeenkomst vormen.

I. Ad artikel 7

  • 1 Met betrekking tot artikel 7, eerste en tweede lid geldt dat, indien een onderneming van een van de Staten in de andere Staat goederen of koopwaar verkoopt of een bedrijf uitoefent door middel van een aldaar gevestigde vaste inrichting, de voordelen van die vaste inrichting niet worden bepaald op basis van het totale door de onderneming ontvangen bedrag, doch slechts op basis van de vergoedingen die aan de werkelijke werkzaamheden van de vaste inrichting voor die verkopen of die bedrijfsuitoefening zijn toe te rekenen. Met name bij overeenkomsten betreffende het toezicht op, de levering, installatie of constructie van nijverheids- en handelsuitrusting of wetenschappelijke uitrusting of gebouwen alsmede bij openbare werken, worden, indien de onderneming een vaste inrichting heeft, de voordelen van die vaste inrichting niet bepaald op basis van het totale bedrag van de overeenkomst, maar slechts op basis van dat deel van de overeenkomst dat werkelijk wordt uitgevoerd door de vaste inrichting in de Staat waarin de vaste inrichting is gevestigd. De voordelen die betrekking hebben op dat deel van de overeenkomst, dat wordt uitgevoerd door het hoofdkantoor van de onderneming, zijn slechts belastbaar in de Staat waarvan de onderneming inwoner is.

  • 2 Het is wel verstaan dat met betrekking tot artikel 7, tweede lid, geen voordelen worden toegerekend aan een vaste inrichting wegens vergemakkelijken van het afsluiten of slechts de ondertekening van buitenlandse handelsovereenkomsten of buitenlandse overeenkomsten van geldleningen.

  • 3 Indien de wetgeving van de Staat waarin de vaste inrichting is gevestigd in overeenstemming met de bepalingen van artikel 7, derde lid, onderdeel a, het bedrag aan kosten van de leiding en algemene beheerskosten dat bij de vaststelling van de winst van die vaste inrichting in aftrek kan worden gebracht, aan een beperking onderwerpt, is het wel verstaan dat bij het bepalen van de voordelen van die vaste inrichting de aftrek met betrekking tot die kosten van de leiding en algemene beheerskosten in geen geval beperkter zal zijn dan hetgeen toegestaan is krachtens de Indiase Income-tax Act zoals deze luidt op de datum van ondertekening van deze Overeenkomst.

II. Ad artikel 8A

Het is wel verstaan dat ingeval het percentage voor de vaststelling van het bedrag van de voordelen uit scheepvaart zoals opgenomen is in artikel 44B van de Indiase Income-tax Act, zoals deze luidt op de datum van ondertekening van deze Overeenkomst, door een wijziging van de Indiase wetgeving wordt verlaagd, het percentage genoemd in artikel 8A, tweede lid, onderdeel b, in dezelfde verhouding zal worden verlaagd.

III. Ad artikel 9

Het is wel verstaan, dat de omstandigheid dat gelieerde ondernemingen overeenkomsten hebben gesloten, zoals „cost sharing” overeenkomsten of algemene dienstverleningsovereenkomsten, voor of gebaseerd op de toerekening van de kosten van de leiding, de algemene beheerskosten, de technische en zakelijke kosten, kosten voor onderzoek en ontwikkeling en andere soortgelijke kosten, op zichzelf geen voorwaarde is als bedoeld in artikel 9, eerste lid.

IV. Ad artikelen 10, 11 en 12

  • 1 Indien aan de bron belasting is geheven die het belastingbedrag dat ingevolge de bepalingen van artikel 10, 11 of 12 mag worden geheven te boven gaat, moeten verzoeken om teruggaaf van het daarboven uitgaande belastingbedrag worden ingediend bij de bevoegde autoriteit van de Staat die de belasting heeft geheven, binnen een tijdvak van drie jaar na het einde van het kalenderjaar waarin de belasting is geheven.

  • 2 Indien India na de ondertekening van deze Overeenkomst in enige Overeenkomst of enige Verdrag tussen India en een derde Staat die lid is van de OESO met betrekking tot zijn belastingheffing aan de bron op dividenden, interest, royalty's, vergoedingen voor technische diensten of vergoedingen voor het gebruik van uitrusting, het tarief zou verlagen of het toepassingsgebied zou beperken tot een tarief dat lager is of een toepassingsgebied dat beperkter is dan het tarief of toepassingsgebied waarin deze Overeenkomst voorziet, zijn vanaf de datum waarop de betreffende Indiase Overeenkomst of het betreffende Indiase Verdrag in werking treedt hetzelfde tarief of hetzelfde toepassingsgebied, zoals opgenomen in die Overeenkomst of dat Verdrag, ook onder deze Overeenkomst van toepassing.

V. Ad artikel 12

Het is wel verstaan dat ingeval India een heffing oplegt, niet zijnde een belasting vallend onder artikel 2, zoals de Research and Development Cess, op vergoedingen als bedoeld in artikel 12, en indien India na de ondertekening van deze Overeenkomst in enige Overeenkomst of enig Verdrag tussen India en een derde Staat die lid is van de OESO een tegemoetkoming of ontheffing met betrekking tot deze heffing zou toestaan hetzij direct door, volledig dan wel gedeeltelijk, het tarief van de heffing te verlagen of het toepassingsgebied ervan te beperken, hetzij indirect door, volledig dan wel gedeeltelijk, het tarief te verlagen of het toepassingsgebied te beperken van de Indiase belasting die krachtens de betreffende Overeenkomst of het betreffende Verdrag naast deze heffing mag worden geheven over vergoedingen als bedoeld in artikel 12 van deze Overeenkomst, is deze tegemoetkoming of ontheffing, zoals opgenomen in de betreffende de Indiase Overeenkomst of het betreffende Indiase Verdrag, vanaf de datum waarop deze Overeenkomst of dit Verdrag in werking treedt, ook krachtens deze Overeenkomst van toepassing.

VI. Ad artikel 16

Het is wel verstaan dat met „bestuurder” of „commissaris” van een Nederlands lichaam worden bedoeld personen die als zodanig zijn benoemd door de algemene vergadering van aandeelhouders of door enig ander bevoegd orgaan van dat lichaam, en zijn belast met respectievelijk de algemene leiding van het lichaam, onderscheidenlijk met het toezicht daarop.

VII. Ad artikel 23

Het is wel verstaan dat voor de berekening van de vermindering vermeld in het tweede lid van artikel 23 rekening wordt gehouden met de waarde van de in het eerste lid van artikel 22 bedoelde vermogensbestanddelen verminderd met de waarde van de schulden verzekerd door hypotheek op dat vermogen en met de waarde van de in het tweede lid van artikel 22 bedoelde vermogensbestanddelen verminderd met de waarde van de tot de vaste inrichting of het vaste middelpunt behorende schulden.

VIII. Ad artikel 26

  • 1 De bepalingen van artikel 26 zijn dienovereenkomstig van toepassing op informatie die van belang is voor de uitvoering van inkomensgerelateerde voorschriften krachtens de wetgeving van de Staten door de belastingautoriteiten van de Staten die belast zijn met de implementatie, toepassing of handhaving van deze inkomensgerelateerde voorschriften.

  • 2 Niettegenstaande artikel 26, tweede lid, tweede volzin, kan uit hoofde van artikel 26, eerste lid, door een Staat ontvangen informatie zonder nadere voorwaarden door deze Staat worden gebruikt voor de uitvoering van de inkomensgerelateerde voorschriften bedoeld in het eerste lid

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN te New Delhi de 30 juli 1988, in tweevoud in de Nederlandse, de Hindi en de Engelse taal, zijnde de drie teksten gelijkelijk authentiek. Ingeval de Nederlandse en de Hindi tekst verschillend kunnen worden uitgelegd, is de Engelse tekst beslissend.

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden,

(w.g.) H. E. KONING

H. E. Koning

Staatssecretaris van Financiën

(w.g.) E. M. SCHOO

E. M. Schoo

Hr. Ms. Buitengewoon en Gevolmachtigd Ambassadeur

Voor de Regering van de Republiek India,

(w.g.) A. K. PANJA

Ajit Kumar Panja

Minister of State for Finance (Revenue)

(w.g.) P. K. APPACHOO

P. K. Appachoo

Joint Secretary

Foreign Tax Division

Naar boven