Verdrag betreffende de gelijkheid van behandeling van eigen onderdanen en vreemdelingen met betrekking tot de sociale zekerheid, Genève, 28-06-1962

Geraadpleegd op 18-04-2024.
Geldend van 03-07-1965 t/m heden

Verdrag betreffende de gelijkheid van behandeling van eigen onderdanen en vreemdelingen met betrekking tot de sociale zekerheid

Authentiek : EN

Convention concerning equality of treatment of nationals and non-nationals in social security

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Forty-sixth Session on 6 June 1962, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to equality of treatment of nationals and non-nationals in social security, which is the fifth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,

adopts this twenty-eighth day of June of the year one thousand nine hundred and sixty-two the following Convention, which may be cited as the Equality of Treatment (Social Security) Convention, 1962:

Article 1

In this Convention—

  • (a) the term “legislation” includes any social security rules as well as laws and regulations;

  • (b) the term “benefits” refers to all benefits, grants and pensions, including any supplements or increments;

  • (c) the term “benefits granted under transitional schemes” means either benefits granted to persons who have exceeded a prescribed age at the date when the legislation applicable came into force, or benefits granted as a transitional measure in consideration of events occurring or periods completed outside the present boundaries of the territory of a Member;

  • (d) the term “death grant” means any lump sum payable in the event of death;

  • (e) the term “residence” means ordinary residence;

  • (f) the term “prescribed” means determined by or in virtue of national legislation as defined in subparagraph (a) above;

  • (g) the term “refugee” has the meaning assigned to it in Article 1 of the Convention relating to the Status of Refugees of 28 July 1951;

  • (h) the term “stateless person” has the meaning assigned to it in Article 1 of the Convention relating to the Status of Stateless Persons of 28 September 1954.

Article 2

  • 1 Each Member may accept the obligations of this Convention in respect of any one or more of the following branches of social security for which it has in effective operation legislation covering its own nationals within its own territory:

    • (a) medical care;

    • (b) sickness benefit;

    • (c) maternity benefit;

    • (d) invalidity benefit;

    • (e) old-age benefit;

    • (f) survivors' benefit;

    • (g) employment injury benefit;

    • (h) unemployment benefit; and

    • (i) family benefit.

  • 2 Each Member for which this Convention is in force shall comply with its provisions in respect of the branch or branches of social security for which it has accepted the obligations of the Convention.

  • 3 Each Member shall specify in its ratification in respect of which branch or branches of social security it accepts the obligations of this Convention.

  • 4 Each Member which has ratified this Convention may subsequently notify the Director-General of the International Labour Office that it accepts the obligations of the Convention in respect of one or more branches of social security not already specified in its ratification.

  • 5 The undertakings referred to in paragraph 4 of this Article shall be deemed to be an integral part of the ratification and to have the force of ratification as from the date of notification.

  • 6 For the purpose of the application of this Convention, each Member accepting the obligations thereof in respect of any branch of social security which has legislation providing for benefits of the type indicated in clause (a) or (b) below shall communicate to the Director-General of the International Labour Office a statement indicating the benefits provided for by its legislation which it considers to be—

    • (a) benefits other than those the grant of which depends either on direct financial participation by the persons protected or their employer, or on a qualifying period of occupational activity; or

    • (b) benefits granted under transitional schemes.

  • 7 The communication referred to in paragraph 6 of this Article shall be made at the time of ratification or at the time of notification in accordance with paragraph 4 of this Article; as regards any legislation adopted subsequently, the communication shall be made within three months of the date of the adoption of such legislation.

Article 3

  • 1 Each Member for which this Convention is in force shall grant within its territory to the nationals of any other Member for which the Convention is in force equality of treatment under its legislation with its own nationals, both as regards coverage and as regards the right to benefits, in respect of every branch of social security for which it has accepted the obligations of the Convention.

  • 2 In the case of survivors' benefits, such equality of treatment shall also be granted to the survivors of the nationals of a Member for which the Convention is in force, irrespective of the nationality of such survivors.

  • 3 Nothing in the preceding paragraphs of this Article shall require a Member to apply the provisions of these paragraphs, in respect of the benefits of a specified branch of social security, to the nationals of another Member which has legislation relating to that branch but does not grant equality of treatment in respect thereof to the nationals of the first Member.

Article 4

  • 1 Equality of treatment as regards the grant of benefits shall be accorded without any condition of residence: Provided that equality of treatment in respect of the benefits of a specified branch of social security may be made conditional on residence in the case of nationals of any Member the legislation of which makes the grant of benefits under that branch conditional on residence on its territory.

  • 2 Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, the grant of the benefits referred to in paragraph 6 (a) of Article 2 — other than medical care, sickness benefit, employment injury benefit and family benefit — may be made subject to the condition that the beneficiary has resided on the territory of the Member in virtue of the legislation of which the benefit is due, or, in the case of a survivor, that the deceased had resided there, for a period which shall not exceed—

    • (a) six months immediately preceding the filing of claim, for grant of maternity benefit and unemployment benefit;

    • (b) five consecutive years immediately preceding the filing of claim, for grant of invalidity benefit, or immediately preceding death, for grant of survivors' benefit;

    • (c) ten years after the age of 18, which may include five consecutive years immediately preceding the filing of claim, for grant of old-age benefit.

  • 3 Special provisions may be prescribed in respect of benefits granted under transitional schemes.

  • 4 The measures necessary to prevent the cumulation of benefits shall be determined, as necessary, by special arrangements between the Members concerned.

Article 5

  • 1 In addition to the provisions of Article 4, each Member which has accepted the obligations of this Convention in respect of the branch or branches of social security concerned shall guarantee both to its own nationals and to the nationals of any other Member which has accepted the obligations of the Convention in respect of the branch or branches in question, when they are resident abroad, provision of invalidity benefits, old-age benefits, survivors' benefits and death grants, and employment injury pensions, subject to measures for this purpose being taken, where necessary, in accordance with Article 8.

  • 2 In case of residence abroad, the provision of invalidity, old-age and survivors' benefits of the type referred to in paragraph 6 (a) of Article 2 may be made subject to the participation of the Members concerned in schemes for the maintenance of rights as provided for in Article 7.

  • 3 The provisions of this Article do not apply to benefits granted under transitional schemes.

Article 6

In addition to the provisions of Article 4, each Member which has accepted the obligations of this Convention in respect of family benefit shall guarantee the grant of family allowances both to its own nationals and to the nationals of any other Member which has accepted the obligations of this Convention for that branch, in respect of children who reside on the territory of any such Member, under conditions and within limits to be agreed upon by the Members concerned.

Article 7

  • 1 Members for which this Convention is in force shall, upon terms being agreed between the Members concerned in accordance with Article 8, endeavour to participate in schemes for the maintenance of the acquired rights and rights in course of acquisition under their legislation of the nationals of Members for which the Convention is in force, for all branches of social security in respect of which the Members concerned have accepted the obligations of the Convention.

  • 2 Such schemes shall provide, in particular, for the totalisation of periods of insurance, employment or residence and of assimilated periods for the purpose of the acquisition, maintenance or recovery of rights and for the calculation of benefits.

  • 3 The cost of invalidity, old-age and survivors' benefits as so determined shall either be shared among the Members concerned, or be borne by the Member on whose territory the beneficiaries reside, as may be agreed upon by the Members concerned.

Article 8

The Members for which this Convention is in force may give effect to their obligations under the provisions of Articles 5 and 7 by ratification of the Maintenance of Migrants' Pension Rights Convention, 1935, by the application of the provisions of that Convention as between particular Members by mutual agreement, or by any multilateral or bilateral agreement giving effect to these obligations.

Article 9

The provisions of this Convention may be derogated from by agreements between Members which do not affect the rights and duties of other Members and which make provision for the maintenance of rights in course of acquisition and of acquired rights under conditions at least as favourable on the whole as those provided for in this Convention.

Article 10

  • 1 The provisions of this Convention apply to refugees and stateless persons without any condition of reciprocity.

  • 2 This Convention does not apply to special schemes for civil servants, special schemes for war victims, or public assistance.

  • 3 This Convention does not require any Member to apply the provisions thereof to persons who, in accordance with the provisions of international instruments, are exempted from its national social security legislation.

Article 11

The Members for which this Convention is in force shall afford each other administrative assistance free of charge with a view to facilitating the application of the Convention and the execution of their respective social security legislation.

Article 12

  • 1 This Convention does not apply to benefits payable prior to the coming into force of the Convention for the Member concerned in respect of the branche of social security under which the benefit is payable.

  • 2 The extent to which the Convention applies to benefits attributable to contingencies occurring before its coming into force for the Member concerned in respect of the branch of social security under which the benefit is payable thereafter shall be determined by multilateral or bilateral agreement or in default thereof by the legislation of the Member concerned.

Article 14

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 15

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

  • 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 16

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 17

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

  • 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 18

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 19

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 20

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides —

    • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 16 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 21

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

Vertaling : NL

Verdrag betreffende de gelijkheid van behandeling van eigen onderdanen en vreemdelingen met betrekking tot de sociale zekerheid

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève, en aldaar bijeengekomen op 6 juni 1962 in haar zesenveertigste zitting;

Besloten hebbende verschillende voorstellen aan te nemen betreffende de gelijkheid van behandeling van eigen onderdanen en vreemdelingen met betrekking tot de sociale zekerheid, welk onderwerp het vijfde punt vormt van de agenda der zitting;

Besloten hebbende, dat deze voorstellen in een internationaal verdrag zullen worden vastgelegd,

Neemt heden, de 28ste juni 1962, het volgende Verdrag aan, hetwelk kan worden aangehaald als „Verdrag inzake gelijkheid van behandeling (sociale zekerheid), 1962”:

Artikel 1

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:

  • a) „wettelijke regeling”: de wetten en regelingen, alsmede de statutaire bepalingen op het gebied van de sociale zekerheid;

  • b) „uitkeringen”: alle uitkeringen, pensioenen en renten, met inbegrip van alle eventuele toe- en bijslagen;

  • c) „uitkeringen toegekend ingevolge overgangsregelingen”: hetzij de uitkeringen toegekend aan personen die op het tijdstip van het in werking treden van de toepasselijke wettelijke regeling een bepaalde leeftijd hebben overschreden, hetzij de bij wijze van overgang toegekende uitkeringen wegens gebeurtenissen die hebben plaats gehad op tijdvakken die zijn vervuld buiten de huidige grenzen van het grondgebied van een Lid;

  • d) „uitkering bij overlijden”: elk bedrag ineens dat in geval van overlijden wordt uitgekeerd;

  • e) „woonplaats”: de normale verblijfplaats;

  • f) „voorgeschreven”: vastgesteld bij of krachtens de nationale wettelijke regeling als onder a) van dit artikel omschreven;

  • g) „vluchteling”: de vluchteling in de zin van artikel 1 van het Verdrag van 28 juli 1951 betreffende de status van vluchtelingen;

  • h) „staatloze”: de staatloze in de zin van artikel 1 van het Verdrag van 28 september 1954 betreffende de status van staatlozen.

Artikel 2

  • 1 Elk Lid kan de verplichtingen van dit Verdrag aanvaarden met betrekking tot een of meer van de volgende takken van sociale zekerheid, waarvoor het een wettelijke regeling bezit, welke daadwerkelijk binnen zijn grondgebied op zijn eigen onderdanen wordt toegepast:

    • a) geneeskundige verzorging;

    • b) uitkeringen bij ziekte;

    • c) uitkeringen bij moederschap;

    • d) invaliditeitsuitkeringen;

    • e) ouderdomsuitkeringen;

    • f) uitkeringen aan nagelaten betrekkingen;

    • g) uitkeringen bij arbeidsongevallen en beroepsziekten;

    • h) werkloosheidsuitkeringen;

    • i) gezinsuitkeringen.

  • 2 Elk Lid ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is, past de bepalingen ervan toe met betrekking tot de tak of de takken van sociale zekerheid waarvoor het de verplichtingen van het Verdrag heeft aanvaard.

  • 3 Elk lid geeft in.zijn akte van bekrachtiging aan voor welke tak of takken van sociale zekerheid het de verplichtingen van dit Verdrag aanvaardt.

  • 4 Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd kan later aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau kennis geven dat het de verplichtingen van het Verdrag aanvaardt wat betreft één of meer takken van sociale zekerheid welke het in zijn akte van bekrachtiging niet reeds heeft aangegeven.

  • 5 De aanvaarding der verplichtingen als bedoeld in het vorige lid wordt geacht een integrerend deel te vormen van de bekrachtiging en heeft gelijke rechtskracht te rekenen van de datum der kennisgeving.

  • 6 1Voor de toepassing van dit Verdrag moet elk Lid dat de verplichtingen ervan met betrekking tot een tak van sociale zekerheid aanvaardt, aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau in voorkomende gevallen mededeling doen van de in zijn wettelijke regeling voorziene uitkeringen welke het beschouwt als:

    • a) andere uitkeringen dan die waarvan de toekenning afhankelijk is, hetzij van een directe geldelijke bijdrage van de beschermde personen of van hun werkgever, hetzij van het gedurende een zeker tijdvak verrichten van arbeid;

    • b) uitkeringen toegekend ingevolge overgangsregelingen.

  • 7 De in het vorige Lid bedoelde mededeling moet gedaan worden op het tijdstip van de bekrachtiging of van de in het vierde lid van dit artikel bedoelde kennisgeving en, met betrekking tot later aanvaarde wettelijke regelingen, binnen een termijn van drie maanden te rekenen van de aanvaarding daarvan.

Artikel 3

  • 1 Elk Lid ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is, moet op zijn grondgebied aan de onderdanen van ieder ander Lid ten aanzien waarvan dit Verdrag eveneens van kracht is, dezelfde behandeling ingevolge zijn wettelijke regeling verlenen als zijn eigen onderdanen krachtens die wettelijke regeling ontvangen, zowel wat betreft het verzekerd zijn als wat betreft het recht op uitkering, in alle takken van sociale zekerheid ten aanzien waarvan het de verplichtingen van dit Verdrag heeft aanvaard.

  • 2 Met betrekking tot de uitkeringen aan nagelaten betrekkingen moet gelijkheid van behandeling bovendien verleend worden aan de nagelaten betrekkingen van onderdanen van een Lid ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is, ongeacht de nationaliteit van deze nagelaten betrekkingen.

  • 3 Met betrekking tot de uitkeringen van een bepaalde tak van sociale zekerheid mag een Lid echter van de bepalingen van de vorige leden van dit artikel afwijken ten aanzien van de onderdanen van ieder ander Lid dat voor die tak een wettelijke regeling heeft, doch daarin geen gelijkheid van behandeling aan de onderdanen van eerstbedoeld Lid verleent.

Artikel 4

  • 1 Met betrekking tot het genot der uitkeringen moet gelijkheid van behandeling verzekerd worden zonder woonplaatsvereiste. Zij kan echter van een woonplaatsvereiste afhankelijk worden gesteld ten aanzien van de uitkeringen van een bepaalde tak van sociale zekerheid wat betreft de onderdanen van elk Lid wiens wettelijke regeling de toekenning van uitkeringen van dezelfde tak afhankelijk stelt van het vereiste van woonplaats op diens grondgebied.

  • 2 Ongeacht het bepaalde in het vorige lid, mag het genot van de uitkeringen, bedoeld in het zesde lid, onder a) van artikel 2 - met uitzondering van geneeskundige verzorging, uitkeringen bij ziekte, uitkeringen bij arbeidsongevallen of beroepsziekten en gezinsuitkeringen - afhankelijk worden gesteld van de voorwaarde dat de belanghebbende gewoond heeft op het grondgebied van het Lid krachtens welks wettelijke regeling de uitkering verschuldigd is, of, indien het uitkeringen aan nagelaten betrekkingen betreft, dat de overledene er gewoond heeft gedurende een tijdvak, hetwelk al naar gelang het geval, niet langer mag zijn dan:

    • a) zes maanden, onmiddellijk voorafgaande aan de aanvraag om uitkering, wat betreft de uitkeringen bij moederschap en de werkloosheidsuitkeringen;

    • b) vijf opeenvolgende jaren onmiddellijk voorafgaande aan de aanvraag om uitkering, wat betreft de invaliditeitsuitkeringen, of aan het overlijden wat betreft de uitkeringen aan nagelaten betrekkingen;

    • c) tien jaar na het bereiken van de 18-jarige leeftijd - waarbij geëist kan worden dat vijf opeenvolgende jaren daarvan onmiddellijk aan de aanvraag om uitkering voorafgaan - wat betreft de ouderdomsuitkeringen.

  • 3 Bijzondere bepalingen kunnen worden gesteld met betrekking tot uitkeringen welke worden toegekend ingevolge overgangsregelingen.

  • 4 De ter voorkoming van samenloop van uitkeringen vereiste bepalingen worden, voor zover nodig, vastgesteld in bijzondere tussen de betrokken Leden getroffen regelingen.

Artikel 5

  • 1 Benevens het in artikel 4 bepaalde, moet elk Lid dat de verplichtingen van dit Verdrag voor één of meer takken van sociale zekerheid in dit lid bedoeld, heeft aanvaard, zowel aan zijn eigen onderdanen als aan de onderdanen van ieder ander Lid dat de verplichtingen van dit Verdrag voor een overeenkomstige tak van sociale zekerheid heeft aanvaard, bij woonplaats in het buitenland bovendien de betaling waarborgen van de invaliditeits- en ouderdomsuitkeringen, de uitkeringen aan nagelaten betrekkingen en uitkeringen bij overlijden, alsmede de betaling van renten bij arbeidsongevallen en beroepsziekten, behoudens de te dien einde overeenkomstig het bepaalde in artikel 8 vast te stellen bepalingen.

  • 2 Bij woonplaats in het buitenland kan de betaling van invaliditeits- en ouderdomsuitkeringen en uitkeringen aan nagelaten betrekkingen van de aard als bedoeld in artikel 2, zesde lid, onder a), afhankelijk worden gesteld van de deelneming van de betrokken Leden aan het stelsel van behoud van rechten als voorzien in artikel 7.

  • 3 De bepalingen van dit artikel zijn niet van toepassing op uitkeringen toegekend ingevolge overgangsregelingen.

Artikel 6

Benevens het in artikel 4 bepaalde moet elk Lid dat de verplichtingen van dit Verdrag voor de gezinsuitkeringen heeft aanvaard, zowel aan zijn eigen onderdanen als aan de onderdanen van ieder ander Lid dat de verplichtingen van dit Verdrag voor dezelfde tak van sociale zekerheid heeft aanvaard, bovendien waarborgen het genot van gezinsuitkeringen met betrekking tot kinderen die op het grondgebied van een van deze Leden wonen, onder de voorwaarden en binnen de grenzen door de betrokken Leden in gemeenschappelijk overleg vast te stellen.

Artikel 7

  • 1 De Leden, ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is streven ernaar, onder voorbehoud van de tussen de betrokken Leden overeenkomstig het bepaalde in artikel 8 in gemeenschappelijk overleg vast te stellen voorwaarden, deel te nemen aan een stelsel van behoud van verkregen rechten en van aanspraken, ingevolge hun wettelijke regeling toegekend aan de onderdanen van de Leden ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is, met betrekking tot alle takken van sociale zekerheid waarvoor de bedoelde Leden de verplichtingen van het Verdrag hebben aanvaard.

  • 2 Dit stelsel voorziet in het bijzonder in de samenstelling van tijdvakken van verzekering, werkzaamheid of van verblijf, en daarmede gelijkgestelde tijdvakken voor de verkrijging, het behoud of het herstel van rechten, alsmede voor de berekening van de uitkeringen.

  • 3 De kosten van de aldus berekende invaliditeits- en ouderdomsuitkeringen en uitkeringen aan nagelaten betrekkingen moeten, hetzij worden verdeeld tussen de betrokken Leden, hetzij worden gedragen door het Lid op welks grondgebied de belanghebbenden wonen, overeenkomstig de in gemeenschappelijk overleg tussen de betrokken Leden vast te stellen werkwijzen.

Artikel 8

De Leden ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is, kunnen aan hun uit de artikelen 5 en 7 voortvloeiende verplichtingen voldoen, hetzij door bekrachtiging van het Verdrag betreffende het behoud van de pensioenrechten van migranten, 1935, hetzij door onderlinge toepassing van de bepalingen van dat Verdrag krachtens een onderlinge regeling, hetzij door middel van elke multilaterale of bilaterale overeenkomst die de uitvoering van bedoelde verplichtingen verzekert.

Artikel 9

De Leden kunnen van dit Verdrag afwijken bij bijzondere overeenkomsten welke de rechten en verplichtingen van de andere Leden onverlet laten en welke het behoud van verkregen rechten en van aanspraken regelen onder voorwaarden die over het geheel genomen ten minste even gunstig zijn als die van genoemd Verdrag.

Artikel 10

  • 1 De bepalingen van dit Verdrag zijn op vluchtelingen en staatlozen van toepassing zonder voorwaarden van wederkerigheid.

  • 2 Dit Verdrag is niet van toepassing op bijzondere regelingen voor ambtenaren, bijzondere regelingen voor oorlogsslachtoffers en op de sociale bijstand.

  • 3 Dit Verdrag verplicht geen enkel Lid de bepalingen ervan toe te passen op personen die krachtens internationale regelingen uitgezonderd zijn van toepassing van de bepalingen van zijn nationale wettelijke regeling inzake sociale zekerheid.

Artikel 11

De Leden ten aanzien waarvan dit Verdrag van kracht is, moeten ten einde de toepassing van het Verdrag, alsmede de uitvoering van hun onderscheiden wettelijke regelingen inzake sociale zekerheid te vereenvoudigen, elkaar gratis administratieve bijstand verlenen.

Artikel 12

  • 1 Dit Verdrag is niet van toepassing op uitkeringen verschuldigd vóór de inwerkingtreding ten aanzien van het betrokken Lid van de bepalingen van het Verdrag met betrekking tot de tak van sociale zekerheid uit hoofde waarvan bedoelde uitkeringen verschuldigd zijn.

  • 2 De mate waarin het Verdrag van toepassing is op uitkeringen verschuldigd terzake van gebeurtenissen welke hebben plaatsgehad vóór de inwerkingtreding ten aanzien van het betrokken Lid van de bepalingen ervan met betrekking tot de tak van sociale zekerheid uit hoofde waarvan deze uitkeringen daarna verschuldigd zijn, wordt bij multilaterale of bilaterale overeenkomsten of bij gebreke daarvan bij de wettelijke regeling van het betrokken Lid vastgesteld.

Artikel 14

De formele bekrachtigingen van dit Verdrag worden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau medegedeeld en door hem ingeschreven.

Artikel 15

  • 1 Dit Verdrag is slechts verbindend voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie die hun bekrachtiging door de Directeur-Generaal hebben doen inschrijven.

  • 2 Het treedt in werking twaalf maanden nadat de bekrachtigingen van twee Leden door de Directeur-Generaal zijn ingeschreven.

  • 3 Vervolgens treedt dit Verdrag ten aanzien van ieder der andere Leden in werking twaalf maanden na de datum waarop de bekrachtiging van dat Lid is ingeschreven.

Artikel 16

  • 1 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na verloop van een termijn van tien jaar na de datum waarop dit Verdrag van kracht is geworden, en wel door een verklaring toegezonden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau, en door deze in te schrijven. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is ingeschreven.

  • 2 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na het verloop van de termijn van tien jaar bedoeld in het vorige lid, gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaar gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na verloop van elke termijn van tien jaar, onder de voorwaarden bedoeld in dit artikel.

Artikel 17

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau dient aan alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie kennis te geven van de inschrijving van alle bekrachtigingen en opzeggingen welke hem door de Leden van de Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij kennisgeving van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging aan de Leden van de Organisatie, dient de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden te vestigen op de datum waarop het Verdrag in werking zal treden.

Artikel 18

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en opzeggingen welke hij heeft ingeschreven overeenkomstig de bepalingen van de voorgaande artikelen, toekomen aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties ter inschrijving overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties.

Artikel 19

De Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau dient, wanneer hij zulks nodig oordeelt, verslag uit te brengen aan de Algemene Conferentie over de toepassing van dit Verdrag en te onderzoeken of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda van de Conferentie te plaatsen.

Artikel 20

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van het onderhavige Verdrag, zal, tenzij het nieuwe Verdrag anders bepaalt:

    • a) bekrachtiging door een Lid van het nieuwe Verdrag, houdende herziening, ipso jure onmiddellijke opzegging van het onderhavige Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 16, mits het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

    • b) met ingang van de datum waarop het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking treedt, het onderhavige Verdrag niet langer door de Leden bekrachtigd kunnen worden.

  • 2 Het onderhavige Verdrag blijft echter in elk geval naar huidige vorm en inhoud van kracht ten aanzien van die Leden die het bekrachtigd hebben en die het nieuwe Verdrag, houdende herziening, niet hebben bekrachtigd.

  1. Redactie in de Engelse versie: 6. Voor de toepassing van dit Verdrag moet elk Lid dat de verplichtingen ervan met betrekking tot een tak van sociale zekerheid aanvaardt, dat wettelijke regelingen in stand houdt, die voorzien in uitkeringen van de aard als bedoeld onder a) en b) hieronder, aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau mededeling doen van de in zijn wettelijke regeling voorziene uitkeringen welke het beschouwt als: ^ [1]
Naar boven