Verdrag betreffende de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces, Genève, 26-06-1973

Geraadpleegd op 29-03-2024.
Geldend van 14-09-1977 t/m heden

Verdrag betreffende de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces

Authentiek : EN

Convention concerning minimum age for admission to employment

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fifty-eighth Session on 6 June 1973, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to minimum age for admission to employment, which is the fourth item on the agenda of the session, and

Noting the terms of the Minimum Age (Industry) Convention, 1919, the Minimum Age (Sea) Convention, 1920, the Minimum Age (Agriculture) Convention, 1921, the Minimum Age (Trimmers and Stokers) Convention, 1921, the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention, 1932, the Minimum Age (Sea) Convention (Revised), 1936, the Minimum Age (Industry) Convention (Revised), 1937, the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention (Revised), 1937, the Minimum Age (Fishermen) Convention, 1959, and the Minimum Age (Underground Work) Convention, 1965, and

Considering that the time has come to establish a general instrument on the subject, which would gradually replace the existing ones applicable to limited economic sectors, with a view to achieving the total abolition of child labour, and

Having determined that this instrument shall take the form of an international Convention,

adopts this twenty-sixth day of June of the year one thousand nine hundred and seventy-three the following Convention, which may be cited as the Minimum Age Convention, 1973:

Article 1

Each Member for which this Convention is in force undertakes to pursue a national policy designed to ensure the effective abolition of child labour and to raise progressively the minimum age for admission to employment or work to a level consistent with the fullest physical and mental development of young persons.

Article 2

  • 1 Each Member which ratifies this Convention shall specify, in a declaration appended to its ratification, a minimum age for admission to employment or work within its territory and on means of transport registered in its territory; subject to Articles 4 to 8 of this Convention, no one under that age shall be admitted to employment or work in any occupation.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention may subsequently notify the Director-General of the International Labour Office, by further declarations, that it specifies a minimum age higher than that previously specified.

  • 3 The minimum age specified in pursuance of paragraph 1 of this Article shall not be less than the age of completion of compulsory schooling and, in any case, shall not be less than 15 years.

  • 4 Notwithstanding the provisions of paragraph 3 of this Article, a Member whose economy and educational facilities are insufficiently developed may, after consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist, initially specify a minimum age of 14 years.

  • 5 Each Member which has specified a minimum age of 14 years in pursuance of the provisions of the preceding paragraph shall include in ts reports on the application of this Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation a statement-

    • (a) that its reason for doing so subsists; or

    • (b) that it renounces its right to avail itself of the provisions in question as from a stated date.

Article 3

  • 1 The minimum age for admission to any type of employment or work which by its nature or the circumstances in which it is carried out is likely to jeopardise the health, safety or morals of young persons shall not be less than 18 years.

  • 2 The types of employment or work to which paragraph 1 of this Article applies shall be determined by national laws or regulations or by the competent authority, after consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist.

  • 3 Notwithstanding the provisions of paragraph 1 of this Article, national laws or regulations or the competent authority may, after consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist, authorise employment or work as from the age of 16 years on condition that the health, safety and morals of the young persons concerned are fully protected and that the young persons have received adequate specific instruction or vocational training in the relevant branch of activity.

Article 4

  • 1 In so far as necessary, the competent authority, after consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist, may exclude from the application of this Convention limited categories of employment or work in respect of which special and substantial problems of application arise.

  • 2 Each Member which ratifies this Convention shall list in its first report on the application of the Convention submitted under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation any categories which may have been excluded in pursuance of paragraph 1 of this Article, giving the reasons for such exclusion, and shall state in subsequent reports the position of its law and practice in respect of the categories excluded and the extent to which effect has been given or is proposed to be given to the Convention in respect of such categories.

  • 3 Employment or work covered by Article 3 of this Convention shall not be excluded from the application of the Convention in pursuance of this Article.

Article 5

  • 1 A Member whose economy and administrative facilities are insufficiently developed may, after consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist, initially limit the scope of application of this Convention.

  • 2 Each Member which avails itself of the provisions of paragraph 1 of this Article shall specify, in a declaration appended to its ratification, the branches of economic activity or types of undertakings to which it will apply the provisions of the Convention.

  • 3 The provisions of the Convention shall be applicable as a minimum to the following: mining and quarrying; manufacturing; construction; electricity, gas and water; sanitary services; transport, storage and communication; and plantations and other agricultural undertakings mainly producing for commercial purposes, but excluding family and small-scale holdings producing for local consumption and not regularly employing hired workers.

  • 4 Any Member which has limited the scope of application of this Convention in pursuance of this Article-

    • (a) shall indicate in its reports under article 22 of the Constitution of the International Labour Organisation the general position as regards the employment or work of young persons and children in the branches of activity which are excluded from the scope of application of this Convention and any progress which may have been made towards wider application of the provisions of the Convention;

    • (b) may at any time formally extend the scope of application by a declaration addressed to the Director-General of the International Labour Office.

Article 6

This Convention does not apply to work done by children and young persons in schools for general, vocational or technical education or in other training institutions, or to work done by persons at least 14 years of age in undertakings, where such work is carried out in accordance with conditions prescribed by the competent authority, after consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist, and is an integral part of-

  • (a) a course of education or training for which a school or training institution is primarily responsible;

  • (b) a programme of training mainly or entirely in an undertaking, which programme has been approved by the competent authority; or

  • (c) a programme of guidance or orientation designed to facilitate the choice of an occupation or of a line of training.

Article 7

  • 1 National laws or regulations may permit the employment or work of persons 13 to 15 years of age on light work which is-

    • (a) not likely to be harmful to their health or development; and

    • (b) not such as to prejudice their attendance at school, their participation in vocational orientation or training programmes approved by the competent authority or their capacity to benefit from the instruction received.

  • 2 National laws or regulations may also permit the employment or work of persons who are at least 15 years of age but have not yet completed their compulsory schooling on work which meets the requirements set forth in sub-paragraphs (a) and (b) of paragraph 1 of this Article.

  • 3 The competent authority shall determine the activities in which employment or work may be permitted under paragraphs 1 and 2 of this Article and shall prescribe the number of hours during which and the conditions in which such employment or work may be undertaken.

  • 4 Notwithstanding the provisions of paragraphs 1 and 2 of this Article, a Member which has availed itself of the provisions of paragraph 4 of Article 2 may, for as long as it continues to do so, substitute the ages 12 and 14 for the ages 13 and 15 in paragraph 1 and the age 14 for the age 15 in paragraph 2 of this Article.

Article 8

  • 1 After consultation with the organisations of employers and workers concerned, where such exist, the competent authority may, by permits granted in individual cases, allow exceptions to the prohibition of employment or work provided for in Article 2 of this Convention, for such purposes as participation in artistic performances.

  • 2 Permits so granted shall limit the number of hours during which and prescribe the conditions in which employment or work is allowed.

Article 9

  • 1 All necessary measures, including the provision of appropriate penalties, shall be taken by the comptent authority to ensure the effective enforcement of the provisions of this Convention.

  • 2 National laws or regulations or the competent authority shall define the persons responsible for compliance with the provisons giving effect to the Convention.

  • 3 National laws or regulations or the competent authority shall prescribe the registers or other documents which shall be kept and made available by the employer; such registers or documents shall contain the names and ages or dates of birth, duly certified wherever possible, of persons whom he employs or who work for him and who are less than 18 years of age.

Article 10

  • 1 This Convention revises, on the terms set forth in this Article, the Minimum Age (Industry) Convention, 1919, the Minimum Age (Sea) Convention, 1920, the Minimum Age (Agriculture) Convention, 1921, the Minimum Age (Trimmers and Stokers) Convention, 1921, the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention, 1932, the Minimum Age (Sea) Convention (Revised), 1936, the Minimum Age (Industry) Convention (Revised), 1937, the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention (Revised), 1937, the Minimum Age (Fishermen) Convention, 1959, and the Minimum Age (Underground Work) Convention, 1965.

  • 2 The coming into force of this Convention shall not close the Minimum Age (Sea) Convention (Revised), 1936, the Minimum Age (Industry) Convention (Revised), 1937, the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention (Revised), 1937, the Minimum Age (Fishermen) Convention, 1959, or the Minimum Age (Underground Work) Convention, 1965, to further ratification.

  • 3 The Minimum Age (Industry) Convention, 1919, the Minimum Age (Sea) Convention, 1920, the Minimum Age (Agriculture) Convention 1921, and the Minimum Age (Trimmers and Stokers) Convention, 1921, shall be closed to further ratification when all the parties thereto have consented to such closing by ratification of this Convention or by a declaration communicated to the Director-General of the International Labour Office.

  • 4 When the obligations of this Convention are accepted -

    • (a) by a Member which is a party to the Minimum Age (Industry) Convention (Revised), 1937, and a minimum age of not less than 15 years is specified in pursuance of Article 2 of this Convention, this shall ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention,

    • (b) in respect of non-industrial employment as defined in the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention, 1932, by a Member which is a party to that Convention, this shall ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention,

    • (c) in respect of non-industrial employment as defined in the Minimum Age (Non-Industrial Employment) Convention (Revised), 1937, by a Member which is a party to that Convention, and a minimum age of not less than 15 years is specified in pursuance of Article 2 of this Convention, this shall ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention,

    • (d) in respect of maritime employment, by a Member which is a party to the Minimum Age (Sea) Convention (Revised), 1936, and a minimum age of not less than 15 years is specified in pursuance of Article 2 of this Convention or the Member specifies that Article 3 of this Convention applies to maritime employment, this shall ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention,

    • (e) in respect of employment in maritime fishing, by a Member which is a party to the Minimum Age (Fishermen) Convention, 1959, and a minimum age of not less than 15 years is specified in pursuance of Article 2 of this Convention or the Member specifies that Article 3 of this Convention applies to employment in maritime fishing, this shall ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention,

    • (f) by a Member which is a party to the Minimum Age (Underground Work) Convention, 1965, and a minimum age of not less than the age specified in pursuance of that Convention is specified in pursuance of Article 2 of this Convention or the Member specifies that such an age applies to employment underground in mines in virtue of Article 3 of this Convention, this shall ipso jure involve the immediate denunciation of that Convention,

    if and when this Convention shall have come into force.

  • 5 Acceptance of the obligations of this Convention -

    • (a) shall involve the denunciation of the Minimum Age (Industr)y Convention, 1919, in accordance with Article 12 thereof,

    • (b) in respect of agriculture shall involve the denunciation of the Minimum Age (Agriculture) Convention, 1921, in accordance with Article 9 thereof,

    • (c) in respect of maritime employment shall involve the denunciation of the Minimum Age (Sea) Convention, 1920, in accordance with Article 10 thereof, and of the Minimum Age (Trimmers and Stokers) Convention, 1921, in accordance with Article 12 thereof,

    if and when this Convention shall have come into force.

Article 11

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 12

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

  • 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 13

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at he expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 14

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

  • 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 15

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 16

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agneda of the Conferentie the question of its revision in whole or in part.

Article 17

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides-

    • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 13 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 18

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Fifty-eighth Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-seventh day of June 1973.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twenty-seventh day of June 1973.

The President of the Conference,

(sd.) BINTU'a TSHIABOLA

The Director-General of the International Labour Office,

(sd.) WILFRED JENKS

Recommendation 146. Recommendation concerning minimum age for admission to employment

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fifty-eighth Session on 6 June 1973, and

Recognising that the effective abolition of child labour and the progressive raising of the minimum age for admission to employment constitute only one aspect of the protection and advancement of children and young persons, and

Noting the concern of the whole United Nations system with such protection and advancement, and

Having adopted the Minimum Age Convention, 1973, and

Desirous to define further certain elements of policy which are the concern of the International Labour Organisation, and

Having decided upon the adoption of certain proposals regarding minimum age for admission to employment, which is the fourth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of a Recommendation supplementing the Minimum Age Convention, 1973,

adopts this twenty-sixth day of June of the year one thousand nine hundred and seventy-three the following Recommendation, which may be cited as the Minimum Age Recommendation, 1973:

I. National policy

  • 1. To ensure the success of the national policy provided for in Article 1 of the Minimum Age Convention, 1973, high priority should be given to planning for and meeting the needs of children and youth in national development policies and programmes and to the progressive extension of the inter-related measures necessary to provide the best possible conditions of physical and mental growth for children and young persons.

  • 2. In this connection special attention should be given to such areas of planning and policy as the following:

    • (a) firm national commitment to full employment, in accordance with the Employment Policy Convention and Recommendation, 1964, and the taking of measures designed to promote employment-oriented development in rural and urban areas;

    • (b) the progressive extension of other economic and social measures to alleviate poverty wherever it exists and to ensure family living standards and income which are such as to make it unnecessary to have recourse to the economic activity of children;

    • (c) the development and progressive extension, without any discrimination, of social security and family welfare measures aimed at ensuring child maintenance, including children's allowances;

    • (d) the development and progressive extension of adequate facilities for education and vocational orientation and training appropriate in form and content to the needs of the children and young persons concerned;

    • (e) the development and progressive extension of appropriate facilities for the protection and welfare of children and young persons, including employed young persons, and for the promotion of their development.

  • 3. Particular account should as necessary be taken of the needs of children and young persons who do not have families or do not live with their own families and of migrant children and young persons who live and travel with their families. Measures taken to that end should include the provision of fellowships and vocational training.

  • 4. Full-time attendance at school or participation in approved vocational orientation or training programmes should be required and effectively ensured up to an age at least equal to that specified for admission to employment in accordance with Article 2 of the Minimum Age Convention, 1973.

  • 5.

    • (1) Consideration should be given to measures such as preparatory training, not involving hazards, for types of employment or work in respect of which the minimum age prescribed in accordance with Article 3 of the Minimum Age Convention, 1973, is higher than the age of completion of compulsory full-time schooling.

    • (2) Analogous measures should be envisaged where the professional exigencies of a particular occupation include a minimum age for admission which is higher than the age of completion of compulsory fulltime schooling.

II. Minimum age

  • 6. The minimum age should be fixed at the same level for all sectors of economic activity.

  • 7.

    • (1) Members should take as their objective the progressive raising to 16 years of the minimum age for admission to employment or work specified in pursuance of Article 2 of the Minimum Age Convention, 1973.

    • (2) Where the minimum age for employment or work covered by Article 2 of the Minimum Age Convention, 1973, is still below 15 years, urgent steps should be taken to raise it to that level.

  • 8. Where it is not immediately feasible to fix a minimum age for all employment in agriculture and in related activities in rural areas, a minimum age should be fixed at least for employment on plantations and in the other agricultural undertakings referred to in Article 5, paragraph 3, of the Minimum Age Convention, 1973.

III. Hazardous employment or work

  • 9. Where the minimum age for admission to types of employment or work which are likely to jeopardise the health, safety or morals of young persons is still below 18 years, immediate steps should be taken to raise it to that level.

  • 10.

    • (1) In determining the types of employment or work to which Article 3 of the Minimum Age Convention, 1973, applies, full account should be taken of relevant international labour standards, such as those concerning dangerous substances, agents or processes (including ionising radiations), the lifting of heavy weights and underground work.

    • (2) The list of the types of employment or work in question should be re-examined periodically and revised as necessary, particularly in the light of advancing scientific and technological knowledge.

  • 11. Where, by reference to Article 5 of the Minimum Age Convention, 1973, a minimum age is not immediately fixed for certain branches of economic activity or types of undertakings, appropriate minimum age provisons should be made applicable therein to types of employment or work presenting hazards for young persons.

IV. Conditions of employment

  • 12.

    • (1) Measures should be taken to ensure that the conditions in which children and young persons under the age of 18 years are employed or work reach and are maintained at a satisfactory standard. These conditions should be supervised closely.

    • (2) Measures should likewise be taken to safeguard and supervise the conditions in which children and young persons undergo vocational orientation and training within undertakings, training institutions and schools for vocational or technical education and to formulate standards for their protection and development.

  • 13.

    • (1) In connection with the application of the preceding Paragraph, as well as in giving effect to Article 7, paragraph 3, of the Minimum Age Convention, 1973, special attention should be given to -

      • (a) the provision of fair remuneration and its protection, bearing in mind the principle of equal pay for equal work;

      • (b) the strict limitation of the hours spent at work in a day and in a week, and the prohibition of overtime, so as to allow enough time for education and training (including the time needed for homework related thereto), for rest during the day and for leisure activities;

      • (c) the granting, without possibility of exception save in genuine emergency, of a minimum consecutive period of 12 hours' night rest, and of customary weekly rest days;

      • (d) the granting of an annual holiday with pay of at least four weeks and, in any case, not shorter than that granted to adults;

      • (e) coverage by social security schemes, including employment injury medical care and sickness benefit schemes, whatever the conditions of employment or work may be;

      • (f) the maintenance of satisfactory standards of safety and health and appropriate instruction and supervision.

    • (2) Sub-paragraph (1) of this Paragraph applies to young seafarers in so far as they are not covered in respect of the matters dealt with therein by international labour Conventions or Recommendations specifically concerned with maritime employment.

V. Enforcement

  • 14.

    • (1) Measures to ensure the effective application of the Minimum Age Convention, 1973, and of this Recommendation should include -

      • (a) the strengthening as necessary of labour inspection and related services, for instance by the special training of inspectors to detect abuses in the employment or work of children and young persons and to correct such abuses; and

      • (b) the strengthening of services for the improvement and inspection of training in undertakings.

    • (2) Emphasis should be placed on the role which can be played by inspectors in supplying information and advice on effective means of complying with relevant provisions as well as in securing their enforcement.

    • (3) Labour inspection and inspection of training in undertakings should be closely co-ordinated to provide the greatest economic efficiency and, generally, the labour administration services should work in close co-operation with the services responsible for the education, training, welfare and guidance of children and young persons.

  • 15. Special attention should be paid -

    • (a) to the enforcement of provisions concerning employment in hazardous types of employment or work; and

    • (b) in so far as education or training is compulsory, to the prevention of the employment or work of children and young persons during the hours when instruction is available.

  • 16. The following measures should be taken to facilitate the verification of ages:

    • (a) the public authorities should maintain an effective system of birth registration, which should include the issue of birth certificates;

    • (b) employers should be required to keep and to make available to the competent authority registers or other documents indicating the names and ages or dates of birth, duly certified wherever possible, not only of children and young persons employed by them but also of those receiving vocational orientation or training in their undertakings;

    • (c) children and young persons working in the streets, in outside stalls, in public places, in itinerant occupations or in other circumstances which make the checking of employers' records impracticable should be issued licences or other documents indicating their eligibility for such work.

The foregoing is the authentic text of the Recommendation duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Fifty-eighth Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-seventh day of June 1973.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twentyseventh day of June 1973.

The President of the Conference,

(sd.) BINTU'a TSHIABOLA

The Director-General of the International Labour Office,

(sd.) WILFRED JENKS

Vertaling : NL

Verdrag betreffende de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève en aldaar bijeengekomen op 6 juni 1973 in haar achtenvijftigste zitting;

Besloten hebbende tot het aanvaarden van diverse voorstellen betreffende de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces, welk onderwerp als vierde punt op de agenda van de zitting voorkomt;

Gelet op de bepalingen van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1919, van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1920, van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (landbouw), 1921, van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (tremmers en stokers), 1921, van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1932, van het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1936, van het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1937, van het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1937, van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (visserij), 1959, en van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (ondergrondse arbeid) 1965;

Overwegende dat de tijd is gekomen voor het aanvaarden van een algemene regeling inzake dit onderwerp die geleidelijk de bestaande, voor beperkte economische sectoren van toepassing zijnde regeling zou moeten vervangen, met het oog op de algehele afschaffing van de kinderarbeid;

Besloten hebbende dat deze regeling de vorm van een internationaal Verdrag zal krijgen,

Neemt heden, de zesentwintigste juni negentienhonderd drieënzeventig, het volgende Verdrag aan, dat kan worden aangehaald als Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973:

Artikel 1

Elk Lid voor wie dit Verdrag van kracht is, verbindt zich tot het voeren van een nationaal beleid dat gericht is op het waarborgen van de daadwerkelijke afschaffing van de kinderarbeid en op de geleidelijke verhoging van de minimumleeftijd voor toelating tot arbeid in en buiten dienstverband tot een niveau dat jeugdige personen in staat stelt de meest volledige lichamelijke en geestelijke ontwikkeling te bereiken.

Artikel 2

  • 1 Elk Lid dat dit Verdrag bekrachtigt moet, in een als bijlage aan zijn akte van bekrachtiging toegevoegde verklaring, een minimumleeftijd vermelden voor toelating tot arbeid in en buiten dienstverband op zijn grondgebied en in de op zijn grondgebied geregistreerde middelen van vervoer; onder voorbehoud van het bepaalde in de artikelen 4 en 8 van dit Verdrag mag geen enkele persoon, wiens leeftijd beneden dit minimum ligt, toegelaten worden tot arbeid in en buiten dienstverband in welk beroep dan ook.

  • 2 Elk Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd kan later aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau, door middel van nieuwe verklaringen, mededelen dat het de eerder vermelde minimumleeftijd verhoogt.

  • 3 De overeenkomstig het eerste lid van dit artikel genoemde minimumleeftijd mag niet lager zijn dan de leeftijd waarop de leerplicht eindigt en in ieder geval niet lager dan vijftien jaar.

  • 4 Niettegenstaande het bepaalde in het derde lid van dit artikel kan elk Lid waarvan de economie en de onderwijsinstellingen niet voldoende tot ontwikkeling zijn gekomen, na overleg met de betrokken werkgevers en werknemersorganisaties, indien deze bestaan, in een eerste fase een minimumleeftijd van veertien jaar vaststellen.

  • 5 Elk Lid dat krachtens het bepaalde in het voorgaande lid een minimumleeftijd van veertien jaar heeft vastgesteld dient, in de verslagen het krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie verplicht is over te leggen, te verklaren:

    • a) dat het motief voor zijn beslissing nog steeds bestaat;

    • b) dat het zich met ingang van een bepaalde datum niet langer beroept op het vierde lid van dit artikel.

Artikel 3

  • 1 De minimumleeftijd voor toelating tot iedere vorm van arbeid in en buiten dienstverband die krachtens de aard van de arbeid of de omstandigheden waaronder deze wordt uitgevoerd de gezondheid, de veiligheid of de zedelijkheid van jeugdige personen in gevaar kan brengen, mag niet lager zijn dan achttien jaar.

  • 2 De vormen van arbeid in en buiten dienstverband bedoeld in het eerste lid van dit artikel worden bepaald door de nationale wetgeving of de bevoegde autoriteit, na overleg met de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties, indien deze bestaan.

  • 3 Niettegenstaande het bepaalde in het eerste lid van dit artikel kan de nationale wetgeving of de bevoegde autoriteit, na overleg met de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties, indien deze bestaan, toestemming verlenen tot arbeid van jeugdige personen vanaf de zestienjarige leeftijd, mits hun gezondheid, veiligheid en zedelijkheid ten volle zijn gewaarborgd en zij in de overeenkomstige bedrijfstak een specifieke en doeltreffende scholing of beroepsopleiding hebben ontvangen.

Artikel 4

  • 1 Voor zover noodzakelijk en na overleg met de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties, indien deze bestaan, heeft de bevoegde autoriteit de mogelijkheid dit Verdrag niet toe te passen op een bepaald aantal categorieën van arbeid, wanneer de toepassing van dit Verdrag op deze categorieën bijzondere en belangrijke problemen ten aanzien van de uitvoering zou doen ontstaan.

  • 2 Elk Lid dat dit Verdrag bekrachtigt dient, in het eerste verslag omtrent de toepassing van dit Verdrag dat het krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie verplicht is over te leggen, een met redenen omklede opgave te doen van de categorieën van arbeid die krachtens het eerste lid van dit artikel van de toepasselijkheid zouden zijn uitgesloten en in zijn latere verslagen een uiteenzetting te geven van de stand van zijn wetgeving en de door hem gevolgde praktijk ten aanzien van deze categorieën, waarbij het nauwkeurig dient te vermelden in welke mate het gevolg heeft gegeven of zich voorstelt te geven aan de bepalingen van dit Verdrag ten aanzien van genoemde categorieën.

  • 3 Op grond van dit artikel is het niet mogelijk arbeid zoals bedoeld in artikel 3 van de toepassingssfeer van dit Verdrag uit te sluiten.

Artikel 5

  • 1 Elk Lid waarvan de economie en de overheidsdiensten nog niet voldoende tot ontwikkeling zijn gekomen kan, na overleg met de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties, indien deze bestaan, in een eerste fase de toepassingssfeer van dit Verdrag beperken.

  • 2 Elk Lid dat zich beroept op het eerste lid van dit artikel dient, in een als bijlage aan zijn akte van bekrachtiging toegevoegde verklaring, de economische bedrijfstakken of de soort ondernemingen te vermelden waarop de bepalingen van dit Verdrag van toepassing zijn.

  • 3 De toepassingssfeer van dit Verdrag dient ten minste te omvatten: de winning van bodemschatten; industrie; bouwbedrijf; en openbare werken: elektriciteits-, gas- en watervoorziening; sanitaire dienst; vervoer; goederenopslag en communicatie; plantages en andere landbouwondernemingen die hoofdzakelijk voor handelsdoeleinden worden geëxploiteerd, met uitzondering van familiebedrijven of bedrijven van geringe omvang, welke voor plaatselijk gebruik produceren en niet regelmatig arbeiders in loondienst hebben.

  • 4 Elk Lid dat krachtens dit artikel de toepassingssfeer van het Verdrag heeft beperkt:

    • a) dient, in de verslagen die het krachtens artikel 22 van het Statuut van de Internationale Arbeidsorganisatie verplicht is over te leggen, de algemene situatie weer te geven van de arbeid van jeugdige personen en kinderen in de bedrijfstakken die van de toepassingssfeer van dit Verdrag zijn uitgesloten, alsmede van iedere vooruitgang die bereikt is ten aanzien van een ruimere toepassing van de bepalingen van het Verdrag;

    • b) kan te allen tijde de toepassingssfeer van het Verdrag uitbreiden door middel van een verklaring, gericht aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau.

Artikel 6

Dit Verdrag is niet van toepassing op arbeid die wordt verricht door kinderen of jeugdige personen in instellingen voor algemeen onderwijs, in scholen voor beroepsonderwijs of technisch onderwijs of in andere instellingen voor beroepsvorming, noch op arbeid die wordt verricht door personen van ten minste veertien jaar in bedrijven, wanneer deze arbeid verricht wordt overeenkomstig de voorwaarden die door de bevoegde autoriteit zijn voorgeschreven, na overleg met de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties, indien deze bestaan, en deze arbeid deel uitmaakt van:

  • a) onderwijs of beroepsopleiding, waarvoor een school of instelling voor beroepsopleiding in eerste instantie verantwoordelijk is;

  • b) een programma voor beroepsopleiding, dat is goedgekeurd door de bevoegde autoriteit en hoofdzakelijk of geheel en al in een onderneming plaatsvindt;

  • c) een voorlichtingsprogramma voor beroepskeuze, dat ten doel heeft de keuze van een beroep of een bepaalde soort beroepsopleiding te vergemakkelijken.

Artikel 7

  • 1 De nationale wetgeving kan toestemming verlenen om voor lichte werkzaamheden personen van dertien tot vijftien jaar in dienst te nemen of hen dergelijke werkzaamheden te laten uitvoeren, op voorwaarde dat deze:

    • a) niet schadelijk zijn voor hun gezondheid of ontwikkeling;

    • b) niet van zodanige aard zijn dat zij hen verhinderen de school regelmatig te bezoeken, deel te nemen aan door de bevoegde autoriteit goedgekeurde programma's voor beroepskeuze voorlichting of programma's voor beroepsopleiding, of profijt te trekken van het ontvangen onderricht.

  • 2 De nationale wetgeving kan eveneens, onverminderd de voorwaarden bedoeld in het eerste lid, letter a) en b), van dit artikel, toestemming verlenen om personen van ten minste vijftien jaar wier leerplicht nog niet is beëindigd, in dienst te nemen of arbeid te doen verrichten.

  • 3 De bevoegde autoriteit bepaalt op welke terreinen de toestemming tot het doen verrichten van arbeid in of buiten dienstverband kan worden verleend, overeenkomstig het eerste en tweede lid van dit artikel en schrijft de duur van de desbetreffende arbeid in uren, alsmede de arbeidsvoorwaarden voor.

  • 4 Onverminderd het bepaalde in het eerste en tweede lid van dit artikel kan een Lid dat van het bepaalde in het vierde lid van artikel 2 gebruik heeft gemaakt, gedurende de tijd dat het er zich op beroept, de leeftijden van dertien en vijftien jaar genoemd in het eerste lid, vervangen door de leeftijden van twaalf en veertien jaar en de leeftijd van vijftien jaar genoemd in het tweede lid van dit artikel, door de leeftijd van veertien jaar.

Artikel 8

  • 1 Na overleg met de betrokken werkgevers- en werknemersorganisaties, indien deze bestaan, kan de bevoegde autoriteit, in afwijking van het verbod op arbeid in of buiten dienstverband als bedoeld in artikel 2 van dit Verdrag, in individuele gevallen toestemming verlenen tot deelname aan activiteiten, zoals uitvoeringen op kunstzinnig gebied.

  • 2 De aldus verleende vergunningen dienen de duur van de toegestane arbeid in of buiten dienstverband in uren te beperken en de arbeidsvoorwaarden voor te schrijven.

Artikel 9

  • 1 De bevoegde autoriteit dient alle noodzakelijke maatregelen te nemen, met inbegrip van passende strafmaatregelen, ten einde de daadwerkelijke toepassing van de bepalingen van dit Verdrag te waarborgen.

  • 2 De nationale wetgeving of de bevoegde autoriteit dient de personen aan te wijzen die verantwoordelijk zijn voor het naleven van de bepalingen welke uitvoering geven aan het Verdrag.

  • 3 De nationale wetgeving of de bevoegde autoriteit dient de registers of andere documenten vast te stellen, welke de werkgever moet aanhouden en voor controle beschikbaar moet stellen; deze registers of documenten moeten aangeven de naam alsmede de leeftijd dan wel de geboortedatum, een en ander voorzover mogelijk deugdelijk gewaarmerkt, van alle beneden achttienjarigen, die hij in dienst heeft of die voor hem werken.

Artikel 10

  • 1 Dit Verdrag herziet het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1919, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1920, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (landbouw), 1921, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (tremmers en stokers), 1921, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1932, het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1936, het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1937, het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1937, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (visserij), 1959, en het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (ondergrondse arbeid), 1965, onder de hierna genoemde voorwaarden.

  • 2 De inwerkingtreding van dit Verdrag sluit het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1936, het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1937, het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1937, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (visserij), 1959, en het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (ondergrondse arbeid), 1965, niet uit van verdere bekrachtiging.

  • 3 Het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1919, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1920, het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (landbouw), 1921, en het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (tremmers en stokers), 1921, worden van iedere verdere bekrachtiging uitgesloten, wanneer alle Lid-Staten die Partij zijn bij deze Verdragen hierin zullen toestemmen, hetzij door bekrachtiging van dit Verdrag, hetzij door een verklaring die wordt overgelegd aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau.

  • 4 Wanneer de verplichtingen van dit Verdrag zijn aanvaard:

    • a) door een Lid dat Partij is bij het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1937, en overeenkomstig artikel 2 van dit Verdrag een minimumleeftijd is vastgesteld van ten minste vijftien jaar, houdt dit ipso jure de onmiddellijke opzegging in van het Verdrag inzake de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1937;

    • b) ten aanzien van niet-industriële werkzaamheden, in de zin van het Verdrag inzake de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1932, door een Lid dat Partij is bij laatstbedoeld Verdrag, houdt dit ipso jure de onmiddellijke opzegging in van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1932;

    • c) ten aanzien van niet-industriële arbeid, in de zin van het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1937, door een Lid dat Partij is bij laatstbedoeld Verdrag, en overeenkomstig artikel 2 van dit Verdrag een minimumleeftijd is vastgesteld van ten minste vijftien jaar, houdt dit ipso jure de onmiddellijke opzegging in van het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (niet-industriële werkzaamheden), 1937;

    • d) ten aanzien van arbeid op zee, door een Lid dat Partij is bij het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1936, en overeenkomstig artikel 2 van dit Verdrag een minimumleeftijd is vastgesteld van ten minste vijftien jaar, ofwel door het Lid is bepaald dat artikel 3 van dit Verdrag van toepassing is op arbeid op zee, houdt dit ipso jure de onmiddellijke opzegging in van het (herziene) Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1936;

    • e) ten aanzien van de visserij, door een Lid dat Partij is bij het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (visserij), 1959, en overeenkomstig artikel 2 van dit Verdrag een minimumleeftijd is vastgesteld van ten minste vijftien jaar ofwel door het Lid is bepaald dat artikel 3 Van dit Verdrag van toepassing is op de visserij, houdt dit ipso jure de onmiddellijke opzegging in van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (visserij), 1959;

    • f) door een Lid dat Partij is bij het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (ondergrondse arbeid), 1965, en overeenkomstig artikel 2 van dit Verdrag een minimumleeftijd is vastgesteld die niet lager is dan de leeftijd vastgesteld overeenkomstig het Verdrag van 1965, ofwel door het Lid is bepaald dat een dergelijke leeftijd, overeenkomstig artikel 3 van dit Verdrag, van toepassing is op de ondergrondse arbeid, houdt dit ipso jure de onmiddellijke opzegging in van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (ondergrondse arbeid), 1965.

  • 5 Wanneer dit Verdrag in werking is getreden:

    • a) houdt aanvaarding van de verplichtingen van dit Verdrag de opzegging in van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (nijverheidsondernemingen), 1919, krachtens artikel 12 van voornoemd Verdrag;

    • b) houdt aanvaarding van de verplichtingen van dit Verdrag ten aanzien van de landbouw de opzegging in van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (landbouw), 1921, krachtens artikel 9 van voornoemd Verdrag;

    • c) houdt aanvaarding van de verplichtingen van dit Verdrag ten aanzien van de arbeid op zee de opzegging in van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (arbeid op zee), 1920, krachtens artikel 10 van voornoemd Verdrag, en van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd (tremmers en stokers), 1921, krachtens artikel 12 van voornoemd Verdrag.

Artikel 11

De officiële bekrachtigingen van dit Verdrag worden medegedeeld aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau en door hem geregistreerd.

Artikel 12

  • 1 Dit Verdrag is slechts verbindend voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie, die hun bekrachtigingen door de Directeur-Generaal hebben doen registreren.

  • 2 Het treedt in werking twaalf maanden nadat de bekrachtigingen van twee Leden door de Directeur-Generaal zijn geregistreerd.

  • 3 Vervolgens treedt dit Verdrag voor ieder Lid in werking twaalf maanden na de datum waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.

Artikel 13

  • 1 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na een termijn van tien jaren na de datum van zijn inwerkingtreding door middel van een aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau gerichte en door deze geregistreerde verklaring. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is geregistreerd.

  • 2 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en binnen een halfjaar na het verloop van een termijn van tien jaren, bedoeld in het vorige lid, geen gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaren gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na afloop van elke termijn van tien jaren onder de voorwaarden voorzien in dit artikel.

Artikel 14

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau stelt alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie in kennis van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeggingen, die hem door de Leden van de Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij kennisgeving aan de Leden van de Organisatie van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging vestigt de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden van de Organisatie op de datum waarop dit Verdrag in werking treedt.

Artikel 15

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties mededeling ter registratie, overeenkomstig het bepaalde in artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties, van de volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en opzeggingen welke hij overeenkomstig het bepaalde in de voorgaande artikelen heeft geregistreerd.

Artikel 16

Telkens wanneer de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau zulks nodig oordeelt brengt deze Raad aan de Algemene Conferentie verslag uit over de toepassing van dit Verdrag en onderzoekt of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda van de Conferentie te plaatsen.

Artikel 17

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw Verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van dit Verdrag, zal, tenzij het nieuwe Verdrag anders bepaalt:

    • a) de bekrachtiging door een Lid van het nieuwe Verdrag, houdende herziening, ipso jure onmiddellijke opzegging van dit Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 13, zodra het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

    • b) met ingang van de datum, waarop het nieuwe Verdrag, houdende herziening, in werking is getreden, dit Verdrag niet langer door de Leden bekrachtigd kunnen worden.

  • 2 Dit Verdrag blijft echter in elk geval naar vorm en inhoud van kracht voor de Leden, die het bekrachtigd hebben en die het nieuwe Verdrag, houdende herziening, niet bekrachtigen.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van het Verdrag naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in haar achtenvijftigste zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op 27 juni 1973.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben geplaatst op de zevenentwintigste dag van de maand juni 1973:

De Voorzitter van de Conferentie,

(w.g.) BINTU'a TSHIABOLA

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) WILFRED JENKS

Aanbeveling 146. Aanbeveling betreffende de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Bijeengeroepen te Genève door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau en aldaar in haar achtenvijftigste zitting bijeengekomen op 6 juni 1973;

Erkennende dat de daadwerkelijke afschaffing van de kinderarbeid en de geleidelijke verhoging van de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces slechts één aspect vormen van de bescherming en de ontwikkeling van kinderen en jeugdige personen;

Gelet op de wens van het gehele systeem der Verenigde Naties deze bescherming en ontwikkeling te waarborgen;

Het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, aangenomen hebbende;

Geleid door de wens op dit terrein een nadere omschrijving te geven van bepaalde beleidselementen, behorende tot het domein van de Internationale Arbeidsorganisatie;

Besloten hebbende tot het aanvaarden van diverse voorstellen betreffende de minimumleeftijd voor toelating tot het arbeidsproces, welk onderwerp als vierde punt op de agenda van de zitting voorkomt;

Besloten hebbende dat deze voorstellen de vorm zullen hebben van een Aanbeveling, ter aanvulling van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973,

neemt heden, de zesentwintigste juni negentienhonderddrieënzeventig, de volgende Aanbeveling aan, die kan worden aangehaald als Aanbeveling betreffende de minimumleeftijd, 1973:

I. Nationaal beleid

  • 1. Ten einde het in artikel 1 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, beoogde doel te bereiken, dienen het nationaal beleid en de nationale ontwikkelingsprogramma's een hoge prioriteit toe te kennen aan het treffen van maatregelen met het oog op de behoeften van kinderen en jeugdige personen, aan het scheppen van voorzieningen die aan deze behoeften tegemoetkomen, alsmede aan een geleidelijke uitbreiding van gecoördineerde maatregelen; noodzakelijk om de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling van kinderen en jeugdige personen in de meest gunstige omstandigheden te waarborgen.

  • 2. In het kader van deze programma's en maatregelen dient bijzondere aandacht te worden besteed aan punten als:

    • a) de door ieder land aanvaarde verplichting een beleid te voeren inzake volledige werkgelegenheid, overeenkomstig het Verdrag en de Aanbeveling betreffende het beleid inzake de werkgelegenheid, 1964, alsmede het aanvaarden van maatregelen die ten doel hebben op het platteland en in de stedelijke gebieden een op de werkgelegenheid gerichte ontwikkeling te bevorderen;

    • b) de geleidelijke uitbreiding van andere economische en sociale maatregelen ten einde de armoede, waar deze bestaat, te verminderen en de gezinnen een zodanige levensstandaard en een zodanig inkomensniveau te waarborgen dat zij niet hun toevlucht behoeven te nemen tot economische activiteiten van kinderen;

    • c) de aanvaarding en geleidelijke uitbreiding, zonder enige vorm van discriminatie, van bepalingen betreffende de sociale zekerheid en van maatregelen aangaande het welzijn van de gezinnen, die ten doel hebben de verzorging van de kinderen, met inbegrip van de toekenning van kinderbijslag, te waarborgen;

    • d) het scheppen en geleidelijk uitbreiden van voldoende faciliteiten ten aanzien van de opvoeding, beroepsoriëntatie en -opleiding, die zowel naar vorm als naar inhoud zijn aangepast aan de behoeften van de betrokken kinderen en jeugdige personen;

    • e) het scheppen en geleidelijk uitbreiden van geëigende faciliteiten, gericht op de bescherming en het welzijn van kinderen en jeugdige personen (met inbegrip van tewerkgestelde jeugdige personen) alsmede het bevorderen van hun ontwikkeling.

  • 3. Voor zover noodzakelijk dient bijzondere aandacht te worden geschonken aan de behoeften van kinderen en jeugdige personen die niet tot een gezin behoren of niet in gezinsverband leven, en aan migrerende kinderen en jeugdige personen die leven en reizen in gezinsverband. De in dit opzicht te nemen maatregelen dienen met name de toekenning van beurzen en de beroepsopleiding te behelzen.

  • 4. Volledig dagonderwijs of volledige deelname aan goedgekeurde programma's voor beroepskeuzevoorlichting of programma's voor beroepsopleiding dient verplicht te zijn en op doeltreffende wijze te worden gewaarborgd tot op een leeftijd die ten minste gelijk is aan de leeftijd voor toelating tot de arbeid, zoals die is omschreven in artikel 2 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973.

  • 5.

    • (1) Maatregelen dienen te worden overwogen zoals een voorbereidende, risicovrije opleiding, voor die vormen van arbeid in en buiten dienstverband waarvoor de voorgeschreven minimumleeftijd, overeenkomstig artikel 3 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, hoger is dan de leeftijd waarop de leerplicht voor volledig dagonderwijs eindigt.

    • (2) Soortgelijke maatregelen dienen te worden overwogen wanneer de eisen voor een bepaald beroep een minimumleeftijd voor toelating tot de arbeid omvatten die hoger is dan de leeftijd waarop de leerplicht voor volledig dagonderwijs eindigt.

II. Minimumleeftijd

  • 6. De minimumleeftijd dient voor alle economische bedrijfstakken dezelfde te zijn.

  • 7.

    • (1) De Leden dienen zich als doel te stellen de minimumleeftijd voor toelating tot arbeid in en buiten dienstverband, zoals bedoeld in artikel 2 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, geleidelijk op zestien jaar te brengen.

    • (2) Wanneer de minimumleeftijd voor toelating tot arbeid in en buiten dienstverband, zoals bedoeld in artikel 2 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, nog steeds lager is dan vijftien jaar, dienen zo spoedig mogelijk maatregelen te worden genomen om de minimumleeftijd op dat niveau te brengen.

  • 8. Wanneer het niet mogelijk is onmiddellijk een minimumleeftijd vast te stellen voor alle vormen van arbeid in de landbouw en voor aanverwante werkzaamheden die op het platteland worden uitgevoerd, dient een dergelijke leeftijd tenminste te worden vastgesteld voor arbeid op plantages en andere landbouwbedrijven, zoals bedoeld in artikel 5, derde lid, van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973.

III. Gevaarlijke arbeid in en buiten dienstverband

  • 9. Wanneer de minimumleeftijd voor toelating tot die vormen van arbeid in en buiten dienstverband die schadelijk zijn voor de gezondheid, veiligheid of zedelijkheid van jeugdige personen, lager is dan achttien jaar, dienen onverwijld maatregelen te worden genomen om de minimumleeftijd op dat niveau te brengen.

  • 10.

    • (1) Bij het bepalen van de vormen van arbeid in en buiten dienstverband zoals bedoeld in artikel 3 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973 dient ten volle rekening te worden gehouden met de desbetreffende internationale arbeidsnormen, bijvoorbeeld de normen betreffende giftige stoffen of middelen of gevaarlijke processen (met inbegrip van de normen betreffende ioniserende straling,) het vervoer van zware vrachten en ondergrondse arbeid.

    • (2) De desbetreffende lijst van werkzaamheden in en buiten dienstverband dient op geregelde tijden opnieuw te worden nagegaan en naar behoefte te worden herzien, met name in het licht van de vooruitgang van wetenschap en techniek.

  • 11. Wanneer krachtens artikel 5 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, niet onmiddellijk een minimumleeftijd is vastgesteld voor bepaalde economische bedrijfstakken of soorten ondernemingen, dienen niettemin gepaste voorzieningen inzake de minimumleeftijd te worden getroffen die van toepasssing zijn op die vormen van arbeid in en buiten dienstverband die risico's meebrengen voor jeugdige personen.

IV. Arbeidsvoorwaarden

  • 12.

    • (1) Maatregelen dienen te worden getroffen om de arbeidsvoorwaarden van kinderen en jeugdige personen van nog geen achttien jaar op een bevredigend niveau te handhaven. Deze voorwaarden dienen aan een strenge controle te worden onderworpen.

    • (2) Eveneens dienen maatregelen te worden genomen om de voorwaarden waaronder de beroepskeuzevoorlichting en beroepsopleiding aan kinderen en jeugdige personen wordt gegeven in ondernemingen, instellingen voor beroepsopleiding en vakscholen of technische scholen, te waarborgen en te controleren en om regels op te stellen betreffende de bescherming en ontwikkeling van kinderen en jeugdige personen.

  • 13.

    • (1) Voor de toepassing van het voorgaande lid en ten einde uitvoering te geven aan het derde lid van artikel 7 van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973, dient bijzondere aandacht te worden geschonken aan de volgende punten:

      • a) de toekenning van een billijke beloning alsmede bescherming van het salaris, waarbij rekening wordt gehouden met het beginsel: „gelijk loon voor gelijke arbeid";

      • b) een strikte beperking van de dagelijkse en wekelijkse arbeidsduur en een verbod op overuren, ten einde voldoende tijd te reserveren voor de opvoeding en vorming - met inbegrip van de voor het huiswerk benodigde tijd -, voor de dagelijkse rustpauze en de vrijetijdsbesteding;

      • c) het garanderen van een nachtrust van ten minste twaalf achtereenvolgende uren alsmede van wekelijkse rustdagen volgens gebruik, zonder dat hierop een uitzondering kan worden gemaakt, behalve in geval van nood;

      • d) het toekennen van een jaarlijkse betaalde vakantie van ten minste vier weken en in ieder geval van een duur die ten minste gelijk is aan die van de vakantie die aan volwassen personen wordt toegekend;

      • e) bescherming door regelingen op het gebied van sociale zekerheid, met inbegrip van regelingen inzake uitkeringen, in geval van bedrijfsongevallen en beroepsziekten, en regelingen betreffende medische behandeling en ziektekosten vergoeding, ongeacht de arbeidsvoorwaarden;

      • f) het toepassen van bevredigende normen betreffende de veiligheid en de gezondheid met inbegrip van de hiertoe te geven opleiding en de te verrichten controle.

    • (2) Punt 1 van deze paragraaf is van toepassing op jeugdige zeelieden, voor zover zij ter zake niet zijn beschermd door de internationale arbeidsverdragen en -aanbevelingen, speciaal gericht op de arbeid als zeevarende.

V. Uitvoering

  • 14.

    • (1) Maatregelen bestemd om uitvoering te geven aan het Verdrag betreffende de minimumleeftijd, 1973 en aan deze Aanbeveling, dienen het volgende te omvatten:

      • a) het versterken, voor zover noodzakelijk, van de arbeidsinspectie en aanverwante diensten, bijvoorbeeld door de inspecteurs in het bijzonder te instrueren inzake het opsporen en tegengaan van misbruiken betreffende de arbeid in en buiten dienstverband van kinderen en jeugdige personen;

      • b) het versterken van de diensten belast met de verbetering en de inspectie van de beroepsopleiding in de onderneming.

    • (2) Met nadruk dient gewezen te worden op het belang van de rol, die de inspecteurs kunnen vervullen door inlichtingen en adviezen te verstrekken inzake de middelen die een doeltreffende toepassing van de desbetreffende bepalingen mogelijk maken, alsmede door de uitvoering van deze bepalingen te waarborgen.

    • (3) De arbeidsinspectie en de controle op de beroepsopleiding in het bedrijf dienen nauw samen te werken, ten einde een zo groot mogelijke economische doeltreffendheid te waarborgen; in het algemeen dienen de diensten die zich met de arbeid bezighouden te functioneren in nauwe samenwerking met de diensten die zich bezighouden met de opvoeding, de vorming, het welzijn en de beroepskeuzevoorlichting van kinderen en jeugdige personen.

  • 15. Bijzondere aandacht dient te worden besteed:

    • a) aan de toepassing van de bepalingen betreffende gevaarlijke vormen van arbeid in en buiten dienstverband;

    • b) voor zover vorming of opleiding verplicht zijn, aan het tegengaan van arbeid in en buiten dienstverband van kinderen en jeugdige personen tijdens de lesuren.

  • 16. De volgende maatregelen dienen te worden getroffen om de controle op de leeftijd van de betrokken personen te vergemakkelijken:

    • a) de overheid dient zorgt te dragen voor een doeltreffend systeem ter registratie van de geboorten, inhoudende de afgifte van geboortebewijzen;

    • b) de werkgevers dienen de verplichting te hebben registers of andere documenten ter beschikking te houden van de bevoegde autoriteit, waarin vermeld worden de naam en de leeftijd of geboortedatum, voor zover mogelijk behoorlijk gewaarmerkt, niet alleen van de door hen tewerkgestelde kinderen en jeugdige personen, maar ook van diegenen die beroepskeuzevoorlichting of een beroepsopleiding in hun bedrijf ontvangen;

    • c) aan kinderen en jeugdige personen die arbeiden op de openbare weg, in uitstallingen op straat, of in openbare gelegenheden, of die werkzaam zijn in ambulante beroepen of andere beroepen waarbij de controle op dergelijke registers of andere documenten niet mogelijk is, dienen vergunningen of andere documenten te worden verstrekt, waaruit blijkt dat zij voldoen aan de voorwaarden voor de desbetreffende arbeid.

Het voorafgaande is de authentieke tekst van de Aanbeveling zoals deze werd aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in haar achtenvijftigste zitting die te Genève werd gehouden en op 27 juni 1973 voor gesloten werd verklaard.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben geplaatst op de zevenentwintigste dag van de maand juni 1973:

De Voorzitter van de Conferentie,

(w.g.) BINTU'a TSHIABOLA

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) WILFRED JENKS

Naar boven