Verdrag betreffende betaald scholings- en vormingsverlof, Genève, 24-06-1974

Geraadpleegd op 29-03-2024.
Geldend van 14-09-1977 t/m heden

Verdrag betreffende betaald scholings- en vormingsverlof

Authentiek : EN

Convention concerning paid educational leave

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fifty-ninth Session on 5 June 1974, and

Noting that Article 26 of the Universal Declaration of Human Rights affirms that everyone has the right to education, and

Noting further the provisions contained in existing international labour Recommendations on vocational training and the protection of workers' representatives concerning the temporary release of workers, or the granting to them of time off, for participation in education or training programmes, and

Considering that the need for continuing education and training related to scientific and technological development and the changing pattern of economic and social relations calls for adequate arrangements for leave for education and training to meet new aspirations, needs and objectives of a social, economic, technological and cultural character, and

Considering that paid educational leave should be regarded as one means of meeting the real needs of individual workers in a modern society, and

Considering that paid educational leave should be conceived in terms of a policy of continuing education and training to be implemented progressively and in an effective manner, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to paid educational leave, which is the fourth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of an international Convention,

adopts this twenty-fourth day of June of the year one thousand nine hundred and seventy-four the following Convention, which may be cited as the Paid Educational Leave Convention, 1974:

Article 1

In this Convention, the term “paid educational leave” means leave granted to a worker for educational purposes for a specified period during working hours, with adequate financial entitlements.

Article 2

Each Member shall formulate and apply a policy designed to promote, by methods appropriate to national conditions and practice and by stages as necessary, the granting of paid educational leave for the purpose of -

  • (a) training at any level;

  • (b) general, social and civic education;

  • (c) trade union education.

Article 3

That policy shall be designed to contribute, on differing terms as necessary -

  • (a) to the acquisition, improvement and adaptation of occupational and functional skills, and the promotion of employment and job security in conditions of scientific and technological development and economic and structural change;

  • (b) to the competent and active participation of workers and their representatives in the life of the undertaking and of the community;

  • (c) to the human, social and cultural advancement of workers; and

  • (d) generally, to the promotion of appropriate continuing education and training, helping workers to adjust to contemporary requirements.

Article 4

The policy shall take account of the stage of development and the particular needs of the country and different sectors of activity, and shall be co-ordinated with general policies concerning employment, education and training as well as policies concerning hours of work, with due regard as appropriate to seasonal variations of hours of work or of volume of work.

Article 5

The means by which provision is made for the granting of paid educational leave may include national laws and regulations, collective agreements, arbitration awards, and such other means as may be consistent with national practice.

Article 6

The public authorities, employers' and workers' organisations, and institutions or bodies providing education and training shall be associated, in a manner appropriate to national conditions and practice, with the formulation and application of the policy for the promotion of paid educational leave.

Article 7

The financing of arrangements for paid educational leave shall be on a regular and adequate basis and in accordance with national practice.

Article 8

Paid educational leave shall not be denied to workers on the ground of race, colour, sex, religion, political opinion, national extraction or social origin.

Article 9

As necessary, special provisions concerning paid educational leave shall be established -

  • (a) where particular categories of workers, such as workers in small undertakings, rural or other workers residing in isolated areas, shift workers or workers with family responsibilities, find it difficult to fit into general arrangements;

  • (b) where particular categories of undertakings, such as small or seasonal undertakings, find it difficult to fit into general arrangements, it being understood that workers in these undertakings would not be excluded from the benefit of paid educational leave.

Article 10

Conditions of eligibility for paid educational leave may vary according to whether such leave is intended for -

  • (a) training at any level;

  • (b) general, social or civic education; or

  • (c) trade union education.

Article 11

A period of paid educational leave shall be assimilated to a period of effective service for the purpose of establishing claims to social benefits and other rights deriving from the employment relation, as provided for by national laws or regulations, collective agreements, arbitration awards or such other means as may be consistent with national practice.

Article 12

The formal ratifications of this Convention shall be communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration.

Article 13

  • 1 This Convention shall be binding only upon those Members of the International Labour Organisation whose ratifications have been registered with the Director-General.

  • 2 It shall come into force twelve months after the date on which the ratifications of two Members have been registered with the Director-General.

  • 3 Thereafter, this Convention shall come into force for any Member twelve months after the date on which its ratification has been registered.

Article 14

  • 1 A Member which has ratified this Convention may denounce it after the expiration of ten years from the date on which the Convention first comes into force, by an act communicated to the Director-General of the International Labour Office for registration. Such denunciation shall not take effect until one year after the date on which it is registered.

  • 2 Each Member which has ratified this Convention and which does not, within the year following the expiration of the period of ten years mentioned in the preceding paragraph, exercise the right of denunciation provided for in this Article, will be bound for another period of ten years and, thereafter, may denounce this Convention at the expiration of each period of ten years under the terms provided for in this Article.

Article 15

  • 1 The Director-General of the International Labour Office shall notify all Members of the International Labour Organisation of the registration of all ratifications and denunciations communicated to him by the Members of the Organisation.

  • 2 When notifying the Members of the Organisation of the registration of the second ratification communicated to him, the Director-General shall draw the attention of the Members of the Organisation to the date upon which the Convention will come into force.

Article 16

The Director-General of the International Labour Office shall communicate to the Secretary-General of the United Nations for registration in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations full particulars of all ratifications and acts of denunciation registered by him in accordance with the provisions of the preceding Articles.

Article 17

At such times as it may consider necessary the Governing Body of the International Labour Office shall present to the General Conference a report on the working of this Convention and shall examine the desirability of placing on the agenda of the Conference the question of its revision in whole or in part.

Article 18

  • 1 Should the Conference adopt a new Convention revising this Convention in whole or in part, then, unless the new Convention otherwise provides -

    • (a) the ratification by a Member of the new revising Convention shall ipso jure involve the immediate denunciation of this Convention, notwithstanding the provisions of Article 14 above, if and when the new revising Convention shall have come into force;

    • (b) as from the date when the new revising Convention comes into force this Convention shall cease to be open to ratification by the Members.

  • 2 This Convention shall in any case remain in force in its actual form and content for those Members which have ratified it but have not ratified the revising Convention.

Article 19

The English and French versions of the text of this Convention are equally authoritative.

The foregoing is the authentic text of the Convention duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Fifty-ninth Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-fifth day of June 1974.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twenty-sixth day of June 1974:

The President of the Conference

(sd.) PEDRO SALA OROSCO

The Director-General of the International Labour Office

(sd.) FRANCIS BLANCHARD

Recommendation 148. Recommendation concerning paid educational leave

The General Conference of the International Labour Organisation,

Having been convened at Geneva by the Governing Body of the International Labour Office, and having met in its Fifty-ninth Session on 5 June 1974, and

Noting that Article 26 of the Universal Declaration of Human Rights affirms that everyone has the right to education, and

Noting further the provisions contained in existing international labour Recommendations on vocational training and the protection of workers' representatives concerning the temporary release of workers, or the granting to them of time off, for participation in education or training programmes, and

Considering that the need for continuing education and training related to scientific and technological development and the changing pattern of economic and social relations calls for adequate arrangements for leave for education and training to meet new aspirations, needs and objectives of a social, economic, technological and cultural character, and

Considering that paid educational leave should be regarded as one means of meeting the real needs of individual workers in a modern society, and

Considering that paid educational leave should be conceived in terms of a policy of continuing education and training to be implemented progressively and in an effective manner, and

Having decided upon the adoption of certain proposals with regard to paid educational leave, which is the fourth item on the agenda of the session, and

Having determined that these proposals shall take the form of a Recommendation,

adopts this twenty-fourth day of June of the year one thousand nine hundred and seventy-four the following Recommendation, which may be cited as the Paid Educational Leave Recommendation, 1974:

I. Definition

  • 1. In this Recommendation, the term “paid educational leave” means leave granted to a worker for educational purposes for a specified period during working hours, with adequate financial entitlements.

II. Formulation of Policy and Methods of Implementation

  • 2. Each Member should formulate and apply a policy designed to promote, by methods appropriate to national conditions and practice and by stages as necessary, the granting of paid educational leave for the purpose of -

    • (a) training at any level;

    • (b) general, social and civic education;

    • (c) trade union education.

  • 3. That policy should be designed to contribute, on differing terms as necessary -

    • (a) to the acquisition, improvement and adaptation of occupational and functional skills, and the promotion of employment and job security in conditions of scientific and technological development and economic and structural change;

    • (b) to the competent and active participation of workers and their representatives in the life of the undertaking and of the community;

    • (c) to the human, social and cultural advancement of workers; and

    • (d) generally, to the promotion of appropriate continuing education and training, helping workers to adjust to contemporary requirements.

  • 4.

    • (1) The policy should take account of the stage of development and the particular needs of the country and of different sectors of activity, of other social objectives, and of national priorities.

    • (2) It should be co-ordinated with general policies concerning employment, education and training as well as policies concerning hours of work, with due regard as appropriate to seasonal variations of hours of work or of volume of work.

  • 5. The means by which provision is made for the granting of paid educational leave may include national laws and regulations, collective agreements, arbitration awards, and such other means as may be consistent with national practice.

  • 6. It should be recognised that paid educational leave is not a substitute for adequate education and training early in life and that it is only one of a variety of means for continuing education and training.

III. Measures for Promotion of Paid Educational Leave

  • 7. The public authorities, employers' and workers' organisations, and institutions or bodies providing education and training should be associated, in a manner appropriate to national conditions and practice, with the formulation and application of the policy for the promotion of paid educational leave.

  • 8. Measures should be taken, on the basis of plans adapted to the aims of the policy -

    • (a) to ascertain the current and future education and training needs of workers which may be met by paid educational leave;

    • (b) to make full use of all available education and training facilities, and to establish new facilities to meet the education and training purposes of paid educational leave;

    • (c) to take account in teaching methods and education and training programmes of the objects and the terms of paid educational leave, which reflect new needs;

    • (d) to encourage workers to make the best use of education and training facilities available to them;

    • (e) to encourage employers to grant paid educational leave to workers.

  • 9. There should be adequate systems of information and guidance regarding possibilities of paid educational leave.

  • 10. Adequate arrangements should be made to ensure that the education and training provided are of appropriate quality.

IV. Financing

  • 11. The financing of arrangements for paid educational leave should be on a regular and adequate basis and in accordance with national practice.

  • 12. It should be recognised that -

    • (a) employers, collectively or individually,

    • (b) public authorities and educational or training institutions or bodies, and

    • (c) employers' and workers' organisations, may be expected to contribute to the financing of arrangements for paid educational leave according to their respective responsibilities.

  • 13. Paid educational leave should not be denied to workers on the ground of race, colour, sex, religion, political opinion, national extraction or social origin.

  • 14. Workers should remain free to decide in which education or training programmes they wish to participate.

  • 15. As necessary, special provisions concerning paid educational leave should be established -

    • (a) where particular categories of workers, such as workers in small undertakings, rural or other workers residing in isolated areas, shift workers or workers with family responsibilities, find it difficult to fit into general arrangements;

    • (b) where particular categories of undertakings, such as small or seasonal undertakings, find it difficult to fit into general arrangements, it being understood that workers in these undertakings would not be excluded from the benefit of paid educational leave.

  • 16. Conditions of eligibility for paid educational leave may vary according to whether such leave is intended for -

    • (a) training at any level;

    • (b) general, social or civic education; or

    • (c) trade union education.

  • 17.

    • (1) In determining conditions of eligibility, account should be taken of the types of education or training programmes available and of the needs of workers and their organisations and of undertakings, as well as of the public interest.

    • (2) As regards paid educational leave for trade union education, the workers' organisations concerned should have the responsibility for selection of candidates.

    • (3) The manner in which workers who satisfy the conditions of eligibility are granted paid educational leave should be agreed upon between undertakings or the employers' organisations concerned and the workers' organisations concerned so as to ensure the efficient continuing operation of the undertakings in question.

  • 18.

    • (1) Where trade union education programmes are carried out by the trade union organisations themselves, they should have the responsibility for planning, approval and implementation of the programmes.

    • (2) Where such programmes are carried out by other educational institutions or bodies, they should be established in agreement between those bodies and the trade union organisations concerned.

  • 19. As required by national or local circumstances or by the circumstances of an undertaking, priority in the granting of paid educational leave should be given to particular categories of workers, or particular occupations or functions, which have especially urgent education or training needs.

  • 20 The financial entitlements of workers during paid educational leave should -

    • (a) maintain their level of earnings by continued payment of their wages and other benefits, or by adequate compensation therefor, as provided for by national laws or regulations, collective agreements, arbitration awards or such other means as may be consistent with national practice;

    • (b) take account of any major additional costs of education or training.

  • 21. A period of paid educational leave should be assimilated to a period of effective service for the purpose of establishing claims to social benefits and other rights deriving from the employment relation, as provided for by national laws or regulations, collective agreements, arbitration awards, or such other means as may be consistent with national practice.

The foregoing is the authentic text of the Recommendation duly adopted by the General Conference of the International Labour Organisation during its Fifty-ninth Session which was held at Geneva and declared closed the twenty-fifth day of June 1974.

IN FAITH WHEREOF we have appended our signatures this twenty-sixth day of June 1974:

The President of the Conference,

(sd.) PEDRO SALA OROSCO

The Director-General of the International Labour Office,

(sd.) FRANCIS BLANCHARD

Vertaling : NL

Verdrag betreffende betaald scholings- en vormingsverlof

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationale Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève, en aldaar bijeengekomen in haar negenenvijftigste zitting op 5 juni 1974;

Gelet op het feit dat volgens artikel 26 van de Universele Verklaring van de rechten van de mens een ieder recht heeft op onderwijs;

Gelet bovendien op de bepalingen vervat in de bestaande internationale arbeidsaanbevelingen betreffende de vakopleiding en de bescherming van de vertegenwoordigers van de werknemers en betreffende het tijdelijk vrijaf geven van werknemers of het toekennen van vrije tijd om hen in staat te stellen deel te nemen aan vormings- of opleidingsprogramma's;

Overwegende dat de behoefte aan permanente vorming en opleiding, afgestemd op de wetenschappelijke en technologische ontwikkeling en op het veranderende patroon van de economische en sociale betrekkingen vraagt om passende regelingen voor scholings- en vormingsverlof, ten einde tegemoet te komen aan nieuwe verlangens, behoeften en doelstellingen van sociale, economische, technologische en culturele aard;

Overwegende dat betaald scholings- en vormingsverlof moet worden beschouwd als een van de middelen om tegemoet te komen aan de werkelijke behoeften van iedere werknemer in de hedendaagse maatschappij,

Overwegende dat betaald scholingsverlof moet worden gezien in het licht van een op permanente vorming en opleiding gericht beleid dat geleidelijk en doeltreffend moet worden uitgevoerd;

Besloten hebbende bepaalde voorstellen aan te nemen betreffende betaald scholings- en vormingsverlof, welk onderwerp als vierde punt op de agenda der zitting voorkomt;

Besloten hebbende dat deze voorstellen de vorm van een internationaal verdrag zullen krijgen,

neemt heden, de vierentwintigste juni 1974, het volgende verdrag aan dat kan worden aangehaald als „Verdrag betreffende betaald scholings- en vormingsverlof”, 1974:

Artikel 1

In dit Verdrag betekent de uitdrukking „betaald scholings- en vormingsverlof” een verlof dat aan een werknemer wordt verleend ten behoeve van scholing of vorming, voor een bepaalde periode, gedurende de werktijd, waarbij passende uitkeringen worden toegekend.

Artikel 2

Ieder Lid dient een beleid op te stellen en toe te passen dat erop is gericht, door aan nationale omstandigheden en gebruiken aangepaste methoden en zo nodig in verschillende fasen, te bevorderen dat betaald scholings- en vormingsverlof wordt verleend voor:

  • a) opleiding op alle niveaus;

  • b) algemene en sociale vorming alsmede ontwikkeling van de burgerschapszin;

  • c) vorming met betrekking tot vakbondsactiviteiten.

Artikel 3

Het in het vorige artikel bedoelde beleid dient erop gericht te zijn om, zo nodig op verschillende wijzen, bij te dragen aan:

  • a) verwerving, verbetering en aanpassing van vakbekwaamheden alsmede bevordering van de werkgelegenheid en veiligstelling van de arbeidsplaats in het licht van de wetenschappelijke en technische ontwikkelingen en van de economische en structurele veranderingen;

  • b) deskundige en actieve deelname van werknemers en hun vertegenwoordigers aan het leven binnen de onderneming en de gemeenschap;

  • c) de ontwikkeling van de werknemers op menselijk, sociaal en cultureel gebied;

  • d) in het algemeen de bevordering van een passende permanente vorming en opleiding waardoor de werknemers worden geholpen zich aan te passen aan de eisen des tijds.

Artikel 4

Dit beleid dient rekening te houden met het stadium van ontwikkeling en met de bijzondere behoeften van het land en van de verschillende bedrijfssectoren, alsmede te worden gecoördineerd met het algemene beleid op het gebied van werkgelegenheid, vorming, opleiding en arbeidsduur en in voorkomende gevallen rekening te houden met seizoenschommelingen in de duur of de omvang van de arbeid.

Artikel 5

De verlening van betaald scholings- en vormingsverlof kan worden geregeld in de nationale wetgeving, collectieve arbeidsovereenkomsten, arbitrale uitspraken of op iedere andere wijze, overeenkomstig de nationale gebruiken.

Artikel 6

De openbare autoriteiten, werkgevers- en werknemersorganisaties, instellingen of organen die vorming en opleiding verzorgen, dienen overeenkomstig nationale omstandigheden en gebruiken te worden betrokken bij de uitwerking en de toepassing van het beleid dat is gericht op bevordering van betaald scholings- en vormingsverlof.

Artikel 7

Regelingen met betrekking tot betaald scholings- en vormingsverlof worden regelmatig, op passende wijze en overeenkomstig de nationale gebruiken gefinancierd.

Artikel 8

Betaald scholings- en vormingsverlof mag werknemers niet worden geweigerd op grond van hun ras, kleur, geslacht, godsdienst, politieke overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst.

Artikel 9

Indien nodig moeten ten aanzien van betaald scholings- en vormingsverlof bijzondere bepalingen worden opgesteld:

  • a) wanneer bijzondere categorieën werknemers, zoals werknemers bij kleine ondernemingen, werknemers op het platteland of anderen die in afgelegen gebieden wonen, werknemers in ploegendiensten of werknemers met gezinsverantwoordelijkheid, moeilijkheden ondervinden bij het gebruikmaken van de algemene regelingen;

  • b) wanneer bijzondere categorieën ondernemingen, zoals kleine ondernemingen of seizoengebonden ondernemingen, moeilijkheden ondervinden bij het toepassen van de algemene regelingen, met dien verstande dat de werknemers in die ondernemingen niet mogen worden uitgesloten van betaald scholings- en vormingsverlof.

Artikel 10

De voorwaarden waaraan de werknemers moeten voldoen voor het verkrijgen van betaald scholings- en vormingsverlof kunnen verschillen al naar gelang dit verlof wordt verleend voor:

  • a) vorming op alle niveaus;

  • b) algemene en sociale vorming of ontwikkeling van de burgerschapszin;

  • c) vorming met betrekking tot vakbondsactiviteiten.

Artikel 11

Voor het vaststellen van het recht op sociale uitkeringen en van andere uit de arbeidsverhouding voortvloeiende rechten wordt de periode van betaald scholings- en vormingsverlof gelijkgesteld met een periode van verrichte arbeid, overeenkomstig het bepaalde in de nationale wetgeving, collectieve arbeidsovereenkomsten, arbitrale uitspraken of op iedere andere wijze overeenkomstig nationale gebruiken.

Artikel 12

De officiële bekrachtigingen van dit Verdrag worden aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau medegedeeld en door hem geregistreerd.

Artikel 13

  • 1 Dit Verdrag is slechts bindend voor de Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie die hun bekrachtigingen bij de Directeur-Generaal hebben doen registreren.

  • 2 Het treedt in werking twaalf maanden nadat de bekrachtigingen van twee Leden door de Directeur-Generaal zijn geregistreerd.

  • 3 Vervolgens treedt dit Verdrag voor ieder Lid in werking twaalf maanden na de datum waarop zijn bekrachtiging is geregistreerd.

Artikel 14

  • 1 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd, kan het opzeggen na afloop van een termijn van tien jaren na de datum van zijn inwerkingtreding door middel van een aan de Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau gerichte en door deze geregistreerde verklaring. De opzegging wordt eerst van kracht een jaar nadat zij is geregistreerd.

  • 2 Ieder Lid dat dit Verdrag heeft bekrachtigd en niet binnen een jaar na afloop van de termijn van tien jaren als bedoeld in het vorige lid, gebruik maakt van de bevoegdheid tot opzegging voorzien in dit artikel, is voor een nieuwe termijn van tien jaren gebonden en kan daarna dit Verdrag opzeggen na afloop van elke termijn van tien jaren onder de voorwaarden voorzien in dit artikel.

Artikel 15

  • 1 De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau stelt alle Leden van de Internationale Arbeidsorganisatie in kennis van de registratie van alle bekrachtigingen en opzeggingen die hem door de Leden van de Organisatie zijn medegedeeld.

  • 2 Bij kennisgeving aan de Leden van de Organisatie, van de tweede hem medegedeelde bekrachtiging vestigt de Directeur-Generaal de aandacht van de Leden van de Organisatie op de datum waarop dit Verdrag in werking treedt.

Artikel 16

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau doet van de volledige bijzonderheden omtrent alle bekrachtigingen en alle verklaringen van opzegging welke hij heeft geregistreerd overeenkomstig de bepalingen van de voorgaande artikelen, mededeling aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties ter registratie overeenkomstig artikel 102 van het Handvest der Verenigde Naties.

Artikel 17

Telkens wanneer de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau zulks nodig oordeelt, brengt deze Raad aan de Algemene Conferentie verslag uit over de toepassing van dit Verdrag en onderzoekt of het wenselijk is de gehele of gedeeltelijke herziening ervan op de agenda van de Conferentie te plaatsen.

Artikel 18

  • 1 Indien de Conferentie een nieuw verdrag aanneemt, houdende gehele of gedeeltelijke herziening van dit Verdrag, zal, tenzij het nieuwe verdrag anders bepaalt:

    • a) de bekrachtiging door een Lid van het nieuwe verdrag, houdende herziening, ipso jure onmiddellijke opzegging van dit Verdrag ten gevolge hebben, niettegenstaande het bepaalde in artikel 14, onder voorbehoud evenwel, dat het nieuwe verdrag, houdende herziening, in werking is getreden;

    • b) met ingang van de datum waarop het nieuwe verdrag, houdende herziening, in werking is getreden, dit Verdrag niet langer door de Leden bekrachtigd kunnen worden.

  • 2 Dit Verdrag blijft echter in elk geval naar vorm en inhoud van kracht voor de Leden die het bekrachtigd hebben en die het nieuwe verdrag, houdende herziening, niet bekrachtigen.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van dit Verdrag, naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in haar negenenvijftigste zitting, welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op 25 juni 1974.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben geplaatst op de zesentwintigste dag van de maand juni 1974:

De President van de Conferentie,

(w.g.) PEDRO SALA OROSCO

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) FRANCIS BLANCHARD

Aanbeveling 148. Aanbeveling betreffende betaald scholings- en vormingsverlof

De Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie,

Door de Raad van Beheer van het Internationaal Arbeidsbureau bijeengeroepen te Genève en aldaar bijeengekomen in haar negenenvijftigste zitting op 5 juni 1974;

Gelet op het feit dat volgens artikel 26 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens een ieder recht heeft op onderwijs;

Gelet bovendien op de bepalingen vervat in de bestaande internationale arbeidsaanbevelingen betreffende de vakopleiding en de bescherming van de vertegenwoordigers van de werknemers en betreffende het tijdelijk vrijaf geven van werknemers of het toekennen van vrije tijd om hen in staat te stellen deel te nemen aan vormings- of opleidingsprogramma's;

Overwegende dat de behoefte aan permanente vorming en opleiding, afgestemd op de wetenschappelijke en technische ontwikkeling en op het veranderende patroon van de economische en sociale betrekkingen, vraagt om passende regelingen voor scholings- en vormingsverlof, ten einde tegemoet te komen aan nieuwe verlangens, behoeften en doelstellingen van sociale, economische, technologische en culturele aard;

Overwegende dat betaald scholings- en vormingsverlof moet worden beschouwd als een van de middelen om tegemoet te komen aan de werkelijke behoeften van iedere werknemer in de hedendaagse maatschappij;

Overwegende dat betaald scholings- en vormingsverlof moet worden gezien in het licht van een op permanente vorming en opleiding gericht beleid dat geleidelijk en doeltreffend moet worden uitgevoerd;

Besloten hebbende bepaalde voorstellen aan te nemen betreffende betaald scholings- en vormingsverlof, welk onderwerp als vierde punt op de agenda der zitting voorkomt;

Besloten hebbende dat deze voorstellen de vorm van een aanbeveling zullen aannemen,

neemt heden, de vierentwintigste juni 1974, de volgende aanbeveling aan die kan worden aangehaald als „Aanbeveling betreffende betaald scholings- en vormingsverlof”, 1974:

I. Omschrijving

  • 1. In deze aanbeveling betekent de uitdrukking „betaald scholings- en vormingsverlof” een verlof dat aan een werknemer wordt verleend ten behoeve van scholing of vorming voor een vastgestelde periode gedurende de werktijd, waarbij passende uitkeringen worden toegekend.

II. Opstelling van een beleid en wijzen van toepassing

  • 2. Ieder Lid dient een beleid op te stellen en toe te passen dat erop is gericht, door aan nationale omstandigheden en gebruiken aangepaste methoden en zo nodig in verschillende fasen, te bevorderen dat betaald scholings- en vormingsverlof wordt verleend voor:

    • a) opleiding op alle niveaus;

    • b) algemene en sociale vorming alsmede ontwikkeling van de burgerschapszin;

    • c) vorming met betrekking tot vakbondsactiviteiten.

  • 3. Het in het vorige punt bedoelde beleid dient erop gericht te zijn om, zo nodig op verschillende wijzen, bij te dragen aan:

    • a) de verwerving, verbetering en aanpassing van vakbekwaamheden alsmede de bevordering van de werkgelegenheid en de veiligstelling van de arbeidsplaats in het licht van de wetenschappelijke en technische ontwikkelingen en van de economische en structurele veranderingen;

    • b) deskundige en actieve deelname van werknemers en hun vertegenwoordigers aan het leven binnen de onderneming en de gemeenschap;

    • c) de ontwikkeling van de werknemers op menselijk, sociaal en cultureel gebied;

    • d) in het algemeen de bevordering van een passende permanente vorming en opleiding waardoor de werknemers worden geholpen zich aan te passen aan de eisen des tijds.

  • 4.

    • (1) Dit beleid dient rekening te houden met het stadium van ontwikkeling en met de bijzondere behoeften van het land en van de verschillende bedrijfssectoren, alsmede met de overige sociale doelstellingen en met de nationale prioriteiten.

    • (2) Het moet worden gecoördineerd met het algemene beleid op het gebied van werkgelegenheid, vorming, opleiding en arbeidsduur, waarbij in voorkomende gevallen rekening dient te worden gehouden met seizoenschommelingen in de duur of de omvang van de arbeid.

  • 5. De verlening van betaald scholings- en vormingsverlof kan worden geregeld in nationale wetgeving, collectieve arbeidsovereenkomsten, arbitrale uitspraken of op iedere andere wijze, overeenkomstig nationale gebruiken.

  • 6. Erkend dient te worden dat betaald scholings- en vormingsverlof niet bedoeld is als een vervanging van passende vorming en opleiding van de jeugd en dat het slechts een van de middelen is om een permanente vorming en opleiding gestalte te geven.

III. Maatregelen ter bevordering van betaald scholings- en vormingsverlof

  • 7. De openbare autoriteiten, werkgevers- en werknemersorganisaties, instellingen of organen die vorming en opleiding verzorgen, dienen overeenkomstig nationale omstandigheden en gebruiken te worden betrokken bij de uitwerking en de toepassing van het beleid dat is gericht op bevordering van betaald scholings- en vormingsverlof.

  • 8. Op grond van de aan de doelstellingen van dit beleid aangepaste plannen, dienen maatregelen te worden genomen om:

    • a) de huidige en toekomstige behoeften van de werknemers aan vorming en opleiding waaraan tegemoet kan worden gekomen met betaald scholings- en vormingsverlof vast te stellen;

    • b) alle bestaande voorzieningen voor vorming en opleiding volledig te benutten en nieuwe mogelijkheden te openen om de door betaald scholings- en vormingsverlof beoogde doelstellingen te bereiken;

    • c) bij de onderwijsmethoden en vormings- en opleidingsprogramma's rekening te houden met de doeleinden en voorwaarden van betaald scholings- en vormingsverlof waaruit nieuwe behoeften blijken;

    • d) de werknemers aan te moedigen een zo goed mogelijk gebruik te maken van de tot hun beschikking staande mogelijkheden tot scholing en vorming;

    • e) de werkgevers aan te moedigen betaald scholings- en vormingsverlof te verlenen aan de werknemers.

  • 9. Er dienen passende systemen te worden opgesteld voor informatie en voorlichting omtrent de mogelijkheden voor betaald scholings- en vormingsverlof.

  • 10. Passende maatregelen dienen te worden genomen opdat de gegeven vorming en opleiding van goede kwaliteit zijn.

IV. Financiering

  • 11. Regelingen met betrekking tot betaald scholings- en vormingsverlof dienen regelmatig, op passende wijze en overeenkomstig de nationale gebruiken te worden gefinancierd.

  • 12. Erkend dient te worden dat van:

    • a) werkgevers, collectief of individueel,

    • b) openbare autoriteiten en instellingen of organen op het gebied van vorming of opleiding,

    • c) werkgevers- en werknemersorganisaties,

    mag worden verwacht dat zij, overeenkomstig hun onderscheiden verantwoordelijkheden, zullen bijdragen in de financiering van de regelingen op het gebied van betaald scholings- en vormingsverlof.

V. Voorwaarden voor het verlenen van betaald scholings- en vormingsverlof

  • 13. Betaald scholings- en vormingsverlof mag werknemers niet worden geweigerd op grond van hun ras, kleur, geslacht, godsdienst, politieke overtuiging, nationale of maatschappelijke afkomst.

  • 14. De werknemers dienen de vrijheid te hebben zelf te besluiten aan welke scholings- of vormingsprogramma's zij willen deelnemen.

  • 15. Er dienen, naar behoefte, bijzondere bepalingen ten aanzien van betaald scholings- en vormingsverlof te worden opgesteld:

    • a) wanneer bijzondere categorieën werknemers, zoals werknemers bij kleine ondernemingen, werknemers op het platteland of anderen die in afgelegen gebieden wonen, werknemers in ploegendiensten of werknemers met gezinsverantwoordelijkheid, moeilijkheden ondervinden bij het gebruikmaken van de algemene regelingen;

    • b) wanneer bijzondere categorieën ondernemingen, zoals kleine ondernemingen of seizoengebonden ondernemingen, moeilijkheden ondervinden bij het toepassen van de algemene regelingen, met dien verstande dat de werknemers in die ondernemingen niet mogen worden uitgesloten van betaald scholings- en vormingsverlof.

  • 16. De voorwaarden waaraan de werknemers moeten voldoen voor het verkrijgen van betaald scholings- en vormingsverlof kunnen verschillen al naar gelang dit verlof wordt verleend voor:

    • a) vorming op alle niveaus;

    • b) algemene en sociale vorming of ontwikkeling van de burgerschapszin;

    • c) vorming met betrekking tot vakbondsactiviteiten.

  • 17.

    • (1) Bij het vaststellen van de voorwaarden waaraan de werknemers moeten voldoen om gebruik te maken van betaald scholings- en vormingsverlof, dient rekening te worden gehouden met de soorten bestaande scholings- of vormingsprogramma's, met de behoeften van de werknemers en hun organisaties, met die van de ondernemingen alsmede met het algemeen belang.

    • (2) De keuze van de kandidaten voor betaald scholings- en vormingsverlof met betrekking tot vakbondsactiviteiten berust bij de betrokken werknemersorganisaties.

    • (3) Over de wijze waarop aan werknemers die voldoen aan de gestelde eisen, een betaald scholings- of vormingsverlof wordt verleend, dient overeenstemming te worden bereikt tussen de betrokken ondernemingen of werkgeversorganisaties enerzijds en de betrokken werknemersorganisaties anderzijds, op zodanige wijze dat het goed functioneren van de betrokken ondernemingen gewaarborgd blijft.

  • 18.

    • (1) Wanneer de vormingsprogramma's met betrekking tot vakbondsactiviteiten uitgaan van de vakorganisaties zelf, dienen deze verantwoordelijk te zijn voor de opzet, de goedkeuring en de uitvoering van deze programma's.

    • (2) Wanneer dergelijke programma's uitgaan van andere vormingsinstellingen of -organen, dienen zij te worden uitgewerkt in overeenstemming met de betrokken vakorganisaties.

  • 19. Rekening houdend met nationale of lokale omstandigheden en met de omstandigheden van de onderneming, dienen bepaalde categorieën werknemers of bepaalde beroepen of functies die een bijzonder dringende behoefte hebben aan vorming of opleiding, voorrang te genieten bij de verlening van betaald scholings- en vormingsverlof.

  • 20. De uitkeringen aan werknemers gedurende betaald scholings- of vormingsverlof dienen zodanig te zijn dat:

    • a) het niveau van hun inkomen blijft gehandhaafd door doorbetaling van hun salaris en andere uitkeringen of door een passende compensatie daarvoor, overeenkomstig het bepaalde in de nationale wetgeving, collectieve arbeidsovereenkomsten, arbitrale uitspraken of op een andere wijze, overeenkomstig nationale gebruiken,

    • b) rekening is gehouden met alle belangrijke extra kosten die voortvloeien uit de vorming of opleiding.

  • 21. Voor het vaststellen van het recht op sociale uitkeringen en van andere uit de arbeidsverhouding voortvloeiende rechten wordt de periode van betaald scholings- en vormingsverlof gelijkgesteld met een periode van verrichte arbeid, overeenkomstig het bepaalde in de nationale wetgeving, collectieve arbeidsovereenkomsten, arbitrale uitspraken of op iedere andere wijze overeenkomstig nationale gebruiken.

De voorgaande tekst is de authentieke tekst van de Aanbeveling naar behoren aangenomen door de Algemene Conferentie van de Internationale Arbeidsorganisatie in haar negenenvijftigste zitting welke werd gehouden te Genève en voor gesloten werd verklaard op 25 juni 1974.

TEN BLIJKE WAARVAN wij onze handtekeningen hebben geplaatst op de zesentwintigste dag van de maand juni 1974:

De Voorzitter van de Conferentie,

(w.g.) PEDRO SALA OROSCO

De Directeur-Generaal van het Internationaal Arbeidsbureau,

(w.g.) FRANCIS BLANCHARD

Naar boven