Protocol inzake tekens op het wegdek, aanvulling op de Europese Overeenkomst tot aanvulling [...] 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld, Genève, 01-03-1973

Geraadpleegd op 23-04-2024.
Geldend van 08-11-2008 t/m heden

Protocol inzake tekens op het wegdek, aanvulling op de Europese Overeenkomst tot aanvulling van het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld

Authentiek : EN

Protocol on Road Markings, additional to the European Agreement supplementing the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968

The Contracting Parties, being also Parties to the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968 and to the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971,

Desiring to achieve greater uniformity in Europe in the rules governing road markings,

Have agreed as follows:

Article 1

The Contracting Parties, being also Parties to the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968 and to the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971, shall take appropriate measures to ensure that the system of road markings applied in their territories conforms to the provisions of the annex to this Protocol.

Article 2

  • 1 This Protocol shall be open until 1 March 1974 for signature by States which are signatories to, or have acceded to, the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968 and to the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971, and are either members of the United Nations Economic Commission for Europe or have been admitted to the Commission in a consultative capacity in conformity with paragraph 8 of the terms of reference of the Commission.

  • 2 This Protocol shall be subject to ratification after the State concerned has ratified, or acceded to, the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968 and the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971. The instruments of ratification shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

  • 3 This Protocol shall remain open for accession by any of the States referred to in paragraph 1 of this article which are Parties to the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968 and to the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature on 1 May 1971. The instruments of accession shall be deposited with the Secretary-General.

Article 3

  • 1 Any State may, at the time of signing or ratifying this Protocol, or of acceding thereto, or at any time thereafter, declare by notification addressed to the Secretary-General that the Protocol shall become applicable to all or any of the territories for the international relations of which it is responsible. The Protocol shall become applicable to the territory or territories named in the notification thirty days after the receipt of the notification by the Secretary-General or on the date of entry into force of the Protocol for the State making the notification, whichever is the later.

  • 2 Any State which has made a declaration under paragraph 1 of this article may at any time thereafter declare by notification addressed to the Secretary-General that the Protocol shall cease to be applicable to the territory named in the notification, and the Protocol shall cease to be applicable to such territory one year from the date of receipt by the Secretary-General of the notification.

Article 4

  • 1 This Protocol shall enter into force twelve months after the date of deposit of the tenth instrument of ratification or accession.

  • 2 For each State ratifying, or acceding to, this Protocol after the deposit of the tenth instrument of ratification or accession, the Protocol shall enter into force twelve months after the date of deposit by such State of its instrument of ratification or accession.

  • 3 If the date of entry into force applicable in pursuance of paragraphs 1 and 2 of this article precedes that resulting from the application of Article 39 of the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968, this Protocol shall enter into force within the meaning of paragraph 1 of this article on the later of those two dates.

Article 5

Upon its entry into force, this Protocol shall terminate and replace, in relations between the Contracting Parties, the provisions concerning the Protocol on Road Signs and Signals contained in the European Agreement supplementing the Convention on Road Traffic and the Protocol on Road Signs and Signals of 1949 signed at Geneva on 16 September 1950, the Agreement on Signs for Road Works signed at Geneva on 16 December 1955, and the European Agreement on Road Markings signed at Geneva on 13 December 1957.

Article 6

  • 1 After this Protocol has been in force for twelve months, any Contracting Party may propose one or more amendments to the Protocol. The text of any proposed amendment, accompanied by an explanatory memorandum, shall be transmitted to the Secretary-General, who shall communicate it to all Contracting Parties. The Contracting Parties shall have the opportunity of informing him within a period of twelve months following the date of its circulation whether they: (a) accept the amendment; or (b) reject the amendment; or (c) wish that a conference be convened to consider the amendment. The Secretary-General shall also transmit the text of the proposed amendment to the other States referred to in article 2 of this Protocol.

  • 2

    • (a) Any proposed amendment communicated in accordance with paragraph 1 of this article shall be deemed to be accepted if within the period of twelve months referred to in the preceding paragraph less than one-third of the Contracting Parties inform the Secretary-General that they either reject the amendment or wish that conference be convened to consider it. The Secretary-General shall notify all Contracting Parties of each acceptance or rejection of any proposed amendment and of requests that a conference be convened. If the total number of such rejections and requests received during the specified period of twelve months is less than one-third of the total number of Contracting Parties, the Secretary-General shall notify all Contracting Parties that the amendment will enter into force six months after the expiry of the period of twelve months referred to in paragraph 1 of this article for all Contracting Parties except those which, during the period specified, have rejected the amendment or requested the convening of a conference to consider it.

    • (b) Any Contracting Party which, during the said period of twelve months, has rejected a proposed amendment or requested the convening of a conference to consider it may at any time after the end of such period notify the Secretary-General that it accepts the amendment, and the Secretary-General shall communicate such notification to all the other Contracting Parties. The amendment shall enter into force, with respect to the Contracting Party which has notified its acceptance, six months after the date on which the Secretary-General receives the notification.

  • 3 If a proposed amendment has not been accepted in accordance with paragraph 2 of this article and if within the period of twelve months specified in paragraph 1 of this article less than half of the total number of the Contracting Parties inform the Secretary-General that they reject the proposed amendment and if at least one-third of the total number of Contracting Parties, but not less than five, inform him that they accept it or wish a conference to be convened to consider it, the Secretary-General shall convene a conference for the purpose of considering the proposed amendment or any other proposal which may be submitted to him in accordance with paragraph 4 of this article.

  • 4 If a conference is convened in accordance with paragraph 3 of this article, the Secretary-General shall invite to it all the Contracting Parties and the other States referred to in article 2 of this Protocol. He shall request all States invited to the conference to submit to him, at least six months before its opening date, any proposals which they may wish the conference to consider in addition to the proposed amendment and shall communicate such proposals, at least three months before the opening date of the conference, to all States invited to the conference.

  • 5

    • (a) Any amendment to this Protocol shall be deemed to be accepted if it has been adopted by a two-thirds majority of the States represented at the conference, provided that such majority comprises at least two-thirds of the Contracting Parties represented at the conference. The Secretary-General shall notify all Contracting Parties of the adoption of the amendment, and the amendment shall enter into force twelve months after the date of this notification for all Contracting Parties except those which during that period have notified the Secretary-General that they reject the amendment.

    • (b) A Contracting Party which has rejected an amendment during the said period of twelve months may at any time notify the Secretary-General that it accepts the amendment, and the Secretary-General shall communicate such notification to all the other Contracting Parties. The amendment shall enter into force, with respect to the Contracting Party which has notified its acceptance, six months after receipt by the Secretary-General of the notification or at the end of the said period of twelve months, whichever is later.

  • 6 If the proposed amendment is not deemed to be accepted pursuant to paragraph 2 of this article and if the conditions prescribed by paragraph 3 of this article for convening a conference are not fulfilled, the proposed amendment shall be deemed to be rejected.

  • 7 Indepently of the amendment procedure prescribed in paragraphs 1-6 of this article, the annex to this Protocol may be amended by agreement between the competent administrations of all Contracting Parties. If the administration of a Contracting Party states that its national law obliges it to subordinate its agreement to the grant of a specific authorization or to the approval of a legislative body, the competent administration of the Contracting Party in question shall be considered to have consented to the amendment to the annex only at such time as it notifies the Secretary-General that it has obtained the required authorization or approval. The agreement between the competent administrations may provide that, during a transitional period, the former provisions of the annex shall remain in force, in whole or in part, simultaneously with the new provisions. The Secretary-General shall appoint the date of entry into force of the new provisions.

  • 8 Each State shall, at the time of signing, ratifying, or acceding to this Protocol, inform the Secretary-General of the name and address of its administration competent in the matter of agreement as contemplated in paragraph 7 of this article.

Article 7

Any Contracting Party may denounce this Protocol by written notification addressed to the Secretary-General. The denunciation shall take effect one year after the date of receipt by the Secretary-General of such notification. Any Contracting Party which ceases to be a Party to the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968 and to the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971, shall on the same date cease to be a Party to this Protocol.

Article 8

This Protocol shall cease to be in force if the number of Contracting Parties is less than five for any period of twelve consecutive months, or at such time as the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968, or the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971, ceases to be in force.

Article 9

  • 1 Any dispute between two or more Contracting Parties which relates to the interpretation or application of this Protocol and which the Parties in dispute are unable to settle by negotiation or other means of settlement shall be referred to arbitration if any of the Contracting Parties in dispute so requests, and shall, to that end, be submitted to one or more arbitrators selected by mutual agreement between the Parties in dispute. If the Parties in dispute fail to agree on the choice of an arbitrator or arbitrators within three months after the request for arbitration, any of those Parties may request the Secretary-General of the United Nations to appoint a single arbitrator to whom the dispute shall be submitted for decision.

  • 2 The award of the arbitrator or arbitrators appointed in accordance with paragraph 1 of this article shall be binding upon the Contracting Parties in dispute.

Article 10

Nothing in this Protocol shall be construed as preventing a Contracting Party from taking such action, compatible with the provisions of the Charter of the United Nations and limited to the exigencies of the situation, as it considers necessary to its external or internal security.

Article 11

  • 1 Any State may, at the time if signing this Protocol or of depositing its instrument of ratification or accession, declare that it does not consider itself bound by article 9 of this Protocol. Other Contracting Parties shall not be bound by article 9 with respect to any Contracting Party which has made such a declaration.

  • 2 Reservations to this Protocol, other than the reservation provided for in paragraph 1 of this article, shall be permitted on condition that they are formulated in writing and, if formulated before the deposit of the instrument of ratification or accession, are confirmed in that instrument.

  • 3 Any State shall, at the time of depositing its instrument of ratification of this Protocol or of accession thereto, notify the Secretary-General in writing to what extent any reservation made by it to the Convention on Road Signs and Signals opened for signature at Vienna on 8 November 1968, or to the European Agreement supplementing that Convention and opened for signature at Geneva on 1 May 1971, apply to this Protocol. Any reservations to the Convention on Road Signs and Signals which have not been included in the notification made at the time of depositing the instrument of ratification of this Protocol or of accession thereto shall be deemed to be inapplicable to this Protocol.

  • 4 The Secretary-General shall communicate the reservations and notifications made pursuant to this article to all States referred to in article 2 of this Protocol.

  • 5 Any State which has made a declaration, a reservation or a notification under this article may withdraw it at any time by notification addressed to the Secretary-General.

  • 6 Any reservation made in accordance with paragraph 2 or notified in accordance with paragraph 3 of this article,

    • (a) modifies, for the Contracting Party which has made or notified the reservation, the provisions of the Protocol to which the reservation relates, to the extent of the reservation;

    • (b) modifies those provisions to the same extent for the other Contracting Parties in their relations with the Contracting Party which made or notified the reservation.

Article 12

In addition to the declarations, notifications and communications provided for in articles 6 and 11 of this Protocol, the Secretary-General shall notify the Contracting Parties and the other States referred to in article 2 of the following:

  • (a) signatures, ratifications and accessions under article 2;

  • (b) notifications and declarations under article 3;

  • (c) the dates of entry into force of this Protocol in accordance with article 4;

  • (d) the date of entry into force of amendments to this Protocol in accordance with article 6, paragraphs 2, 5 and 7;

  • (e) denunciations under article 7;

  • (f) the termination of this Protocol under article 8.

Article 13

After 1 March 1974, the original of this Protocol shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations, who shall send certified true copies to all the States referred to in article 2 of this Protocol.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Protocol.

DONE at Geneva, this first day of March one thousand nine hundred and seventy-three, in a single copy in the English, French and Russian languages, the three texts being equally authentic.

Annex

  • 1. For the purposes of applying this annex, the term “Convention” means the Convention on Road Signs and Signals, opened for signature at Vienna on 8 November 1968.

  • 2. This annex contains only additions to and modifications of the corresponding provisions of the Convention.

  • 3. Ad article 26 of the Convention

    [Red: Vervallen.]

  • 4. Ad article 27 of the Convention

    Paragraph 1

    [Red: Vervallen.]

    Paragraph 3

    [Red: Vervallen.]

    Paragraph 5

    This paragraph shall read as follows:

    “To mark cyclist corssings, broken lines consisting of squares or parallelograms shall be used.”

  • 5. Ad article 28 of the Convention

    Additional paragraphs to be inserted immediately after paragraph 3 of this Article

    These paragraphs shall read as follows:

    “A continuous line on the kerb or on the edge of the carriageway shall mean that as far as the line extends, and at the side of the carriageway on which the line is applied, standing and parking are prohibited or are subject to restrictions indicated by other means.

    “A broken line on the kerb or on the edge of the carriageway shall mean that as far as the line extends, and at the side of the carriageway on which the line is applied, parking is prohibited or is subject to restrictions indicated by other means.

    The marking of a traffic lane by a continuous or broken line accompanied by signs or worded road markings designating certain categories of vehicles, such as buses, taxis, etc., shall mean that the use of the lane is reserved to the vehicles so indicated.”

  • 6. Ad Article 29 of the Convention

    Paragraph 2

    This paragraph shal read as follows:

    “The road markings shall be white. The term “white” includes shades of silver or light grey. However:

    • - markings showing places where parking is subject to some conditions or restrictions may be blue;

    • - zigzag lines showing places where parking is prohibited shall be yellow;

    • - the continuous or broken line on the kerb or on the edge of the carriageway to show that standing or parking is prohibited or restricted shall be yellow.”

    Additional paragraph to be inserted immediately after paragraph 2 of this Article

    This paragraph shall read as follows:

    “If a yellow line is used to indicate a prohibition or restrictions on standing or parking, the yellow line shall, if there is a white edge-of-carriageway line, be on the outside of and adjacent to the white line.”

  • 7. Ad Annex 8 to the Convention (Road Markings) - Chapter II (Longitudinal markings) (diagram A-l)

    A. Dimensions

    Paragraph 2

    This paragraph shall read as follows:

    “The width of continuous or broken lines used for longitudinal markings should be at least 0.10 m (4 in.). The width of a broken line used to indicate the separation between a through lane and an acceleration lane, a deceleration lane or a combination of an acceleration lane and a deceleration lane, should be at least double that of a normal broken line.”

    Paragraph 5

    This paragraph shall read as follows:

    • “(a) A broken line used for guiding traffic in accordance with Article 26, paragraph 2 (a) (i), of the Convention shall consist of strokes not less than 1 m (3 ft. 4 in.) long. The length of the gaps should normally be from two to four times the length of the strokes. The length of the gaps should not exceed 12 m (40 ft.).

    • (b) The length of the strokes of a broken line used for warning in accordance with Article 26, paragraph 2 (a) (ii), of the Convention should be from two to four times the length of the gaps.”

    Paragraph 6

    This paragraph shall read as follows:

    “A continuous line should be not less than 20 m (65 ft.) long.”

    B. Traffic lane markings

    The distinction between (i) “Outside built-up areas” and (ii) “In built-up areas” shall not apply.

    Paragraph 8, first sentence

    This sentence shall read as follows: “On two-way carriageways having two lanes, the centre line of the carriageway should be indicated by a longitudinal marking (diagram A-2).”

    Paragraph 9

    This paragraph shall read as follows:

    “On two-way carriageways having three lanes, the lanes should, as a general rule, be indicated by broken lines (diagram A-3). One or two continuous lines or a broken line adjacent to a continuous line should be used only in specific cases. Two continuous lines may be used on approaches to hill crests, intersections and level crossings and where there is reduced visibility.”

    Paragraph 10

    This paragraph shall read as follows:

    “On two-way carriageways having more than three lanes, the two directions of traffic should be separated by a continuous line. However, on the approaches to level crossings and in other special circumstances, two continuous lines may be used. The lanes shall be marked by broken lines (diagram A-4). When only one continuous line is used it shall be wider than the lane-lines used on the same section of road.”

    Paragraph 11

    This paragraph shall read as follows:

    “If the additional sub-paragraph inserted after Article 26, paragraph 2 (b), of the Convention is applied, each edge of the reversible lane(s) may be marked by a double broken warning line used in conformity with Article 26, paragraph 2 (a) (ii), of the Convention (diagrams A-5 and A-6).”

    Additional paragraph to be inserted immediately after paragraph 11

    This paragraph shall read as follows:

    “Diagram A-7 gives an example of the marking of a one-way road. Diagram A-8 gives an example of the marking of a carriageway of a motorway.”

    Paragraph 13

    The words “diagrams 2 and 3” shall read: “diagram A-31”.

    Additional paragraph to be inserted immediately after paragraph 13.

    This paragraph shall read as follows:

    “Diagrams A-9 and A-10 give examples of the marking of acceleration lanes and of deceleration lanes. Diagram A-11 gives an example of the marking of a combination of an acceleration lane and a deceleration lane”.

    C. Markings for particular situations

    Paragraph 14

    The words “diagram 4” and “diagrams 5 and 6” shall be replaced by “diagram A-33”.

    Paragraph 15

    This paragraph shall read as follows:

    “ ‘Range of vision’ means the distance at which an object of a certain height placed on the carriageway can be seen by an observer on the carriageway whose eye is at the same height or lower. 1 When it is necessary to prohibit the use of the part of the carriageway reserved for oncoming traffic at certain intersections, or at places where the range of vision is restricted (hill crest, bend in the road, etc.) or on sections where the carriageway is narrow or has some other peculiarity, restriction should be imposed, on sections where the range of vision is less than a certain minimum M, by means of continuous lines laid out in accordance with diagrams A-12 to A-19. Where local circumstances make it impossible to use continuous lines, warning lines in conformity with Article 26, paragraph 2 (a) (ii), of the Convention should be used.”

    Paragraph 16

    This paragraph shall read as follows:

    “The value to be adopted for M varies with road and traffic conditions. In the diagrams A-12 to A-19, A (or D) is the point where the range of vision becomes less than M, while C (or B) is the point where the range of vision again begins to exceed M.”

    Paragraph 17

    This paragraph shall read as follows:

    “Diagrams A-12 (a), A-12 (b), A-13 (a), A-15 and A-16 give examples of the marking of two-lane roads in various cases (bend or vertical curve, existence or absence of a central area where the range of vision exceeds M in both directions).”

    Paragraph 18

    This paragraph shall read as follows:

    “On three-lane roads two methods are possible:

    • (a) The carriageway may be reduced to two broader lanes, a procedure which may be regarded as preferable if the road carries a large proportion of two-wheeled vehicles and/or if the section reduced to two lanes is relatively short and remote from any other similar section (diagrams A-12 (c), A-12 (d), A-13 (b), A-17 and A-18).

    • (b) To take advantage of the full width of the carriageway, one of the two directions of traffic may be offered two lanes. On vertical curves the privileged direction should be the ascending one. Diagram A-12 (e) gives an example of a hill crest where sections AB and CD do not overlap. Where they do overlap, this type of marking prevents overtaking in the central area where the range of vision is sufficient in both directions. To avoid this the marking of diagram A-13 (c) may be adopted. Diagram A-14 shows the marking of a convex change of slope. The marking is the same whether AB and CD overlap or not. On bends combined with a fairly substantial gradient the same principles may be adopted. On level bends two lanes may be offered to vehicles travelling on the outside of the bend, such vehicles having better visibility when overtaking. Diagram A-19 gives an example of such marking, which is the same whether AB and CD overlap or not.”

    Paragraphs 19 to 21

    The provisions of these paragraphs shall not apply.

    Paragraph 22, first sentence

    This sentence shall read as follows: “In diagrams A-20 and A-21, which show the lines used to indicate a change in width of the available carriageway, and in diagram A-22, which shows an obstacle or the beginning of a central reservation necessitating a deviation of the continuous line(s), the inclination of the line(s) should preferably be 1/50 or less on fast roads and 1/20 or less on roads where speeds do not exceed 60 km/h (37 m.p.h.).”

    Paragraph 23

    This paragraph shall read as follows:

    “A continuous line should be preceded by a warning line in accordance with Article 26, paragraph 2 (a) (ii), of the Convention for a distance of at least 100 m (333 ft.) on fast roads and at least 50 m (166 ft.) on roads where speeds do not exceed 60 km/h. This warning line may be supplemented or replaced by deviation arrows (deflecting arrows). Diagrams A-23 and A-24 give examples of such arrows. Where more than two arrows are used, the distance between successive arrows should diminish as the hazard is approached (diagrams A-25 and A-26).”

    D. Border lines indicating the limits of the carriageway

    Paragraph 26

    Additional sentences to be inserted at the end of this paragraph

    These sentences shall read as follows: “The width of the border line should be at least 0.10 m (4 in.). The width of the border line on a motorway or similar road should be at least 0.15 m (6 in.).”

    E. Marking of obstructions

    Paragraph 27

    This paragraph shall read as follows:

    “Diagrams A-22 and A-27 give examples of the marking to be used near an island or any other obstruction on the carriageway.”

    F. Guide lines and arrows at intersections

    Paragraph 28

    This paragraph shall read as follows:

    '“At certain intersections, if it is desirable to show drivers how to cross the intersection and how to turn left in countries with righthand traffic or how to turn right in countries with left-hand traffic, guide lines or arrows may be used. The recommended length of strokes and gaps is 0.50 m (1 ft. 8 in.) (diagrams A-28 and A-29). The guide lines shown in diagram A-29 (a) may be supplemented by arrows. The arrows shown in diagram A-29 (b) may be supplemented by guide lines.”

  • 8. Ad Annex 8 to the Convention (Road markings) - Chapter III (Transverse markings)

    B. Stop lines

    Paragraph 30

    A reference to diagram A-30 shall be added at the end of this paragraph.

    Paragraph 32

    This paragraph shall read as follows:

    “Stop lines may be supplemented by longitudinal lines (diagram A-31). They may also be supplemented by the word “STOP” inscribed on the carriageway (diagram A-32).”

    C. Line indicating points at which drivers must give way

    Paragraph 33

    This paragraph shall read as follows:

    “The minimum width of the line should be 0.20 m (8 in.) and the maximum width 0.60 m (24 in.) (diagram A-34 (a)). The length of the strokes should be at least twice their width. The line may be replaced by triangles marked side by side on the ground with their vertices pointing towards the driver who is required to give way. The bases of these triangles should measure at least 0.40 m (16 in.) but not more than 0.60 m (24 in.) and their height should be at least 0.60 m (24 in.) but not more than 0.70 m (28 in.) (diagram A-34 (b)).”

    Paragraph 35

    This paragraph shall read as follows:

    “The marking(s) referred to in paragraph 34 above may be supplemented by a triangle drawn on the carriageway as shown in the examples given in diagrams A-34 and A-35.”

    D. Pedestrian crossings

    Paragraph 37

    This paragraph shall read as follows:

    “The space between the stripes marking a pedestrian crossing should be at least equal to the width of the stripes and not more than twice that width: the width of a space and stripe together should be between 0.80 m (2 ft. 8 in.) and 1.40 m (4 ft. 8 in.). The minimum width recommended for pedestrian crossings is 2.50 m (8 ft.) on roads on which the speed limit is 60 km/h (37 m.p.h.) or less (diagram A-36). On other roads the minimum width of pedestrian crossings is 4 m (13 ft.). For safety reasons, pedestrian crossings on such roads should be equipped with traffic light signals.”

    E. Cyclist crossings

    Paragraph 38

    This paragraph shall read as follows:

    “Cyclist crossings should be indicated by two broken lines. The broken line should preferably be made up of squares (0.40-0.60) x (0.40-0.60) m [(16-24) x (16-24) in.] separated by gaps equal in length to the side of the squares. The width of the crossings should be not less than 1.80 m (6 ft.) for one-way cycle tracks and not less than 3 m (9 ft. 9 in.) for two-way cycle tracks. On oblique crossings the squares may be replaced by parallelograms with their sides parallel respectively to the centre line of the road and to the centre line of the track (diagram A-37). Studs and buttons should not be used. Diagram A-38 gives an example of an intersection where the cycle track is part of a priority road.”

  • 9. Ad Annex 8 to the Convention (Road markings) - Chapter IV (Other markings)

    A. Lane selection arrow markings

    Paragraph 39

    This paragraph shall read as follows:

    “On roads having sufficent traffic lanes to separate vehicles approaching an intersection, the lanes to be used may be indicated by lane selection arrow markings on the surface of the carriageway (diagrams A-39 to A-41). Lane selection arrows may also be used on a one-way road to confirm the direction of traffic. The lane selection arrows should be not less than 2 m (6 ft. 7 in.) long. They may be supplemented by word markings on the carriageway.”

    B. Oblique parallel lines

    Paragraph 40

    This paragraph shall read as follows:

    “Oblique parallel lines should be so inclined as to deflect traffic from the area they define. Chevron markings, likewise so inclined as to deflect traffic from the hazard, may be used at points of divergence and convergence (diagram A-42). Diagram A-42 a gives an example of an area which vehicles moving alongside the continuous line must not enter and which vehicles moving alongside the broken line may enter only with care. Diagram A-21 shows the marking of areas entry into which is strictly prohibited.”

    C. Word markings

    Paragraph 42

    This paragraph shall read as follows:

    “The letters and numerals should be considerably elongated in the direction of traffic movement because of the small angle at which they are seen by approaching drivers. Where approach speeds do not exceed 60 km/h (37 m.p.h.) the letters and numerals should be at least 1.60 m (5 ft. 4 in.) in height (diagrams A-43 to A-48). Where approach speeds exceed 60 km/h, the letters and numerals should be at least 2.50 m (8 ft.) in height. Examples of letters and numerals 4 m in height are given in diagram A-49 to A-54.”

    Paragraph 43

    The provision of this paragraph shall not be applied.

    E. Markings on the carriageway and on adjacent structures

    • (i) Markings indicating parking restrictions

      Paragraph 45

      This paragraph shall read as follows:

      “Diagrams A-55 and A-56 give examples of markings indicating a prohibition on parking.”

    • (ii) Marking of obstructions

      Paragraph 46

      This paragraph shall read as follows:

      “Diagram A-57 gives an example of a marking on an obstacle. Such markings should take the form of alternate black and white or alternate black and yellow stripes.”

Vertaling : NL

Protocol inzake tekens op het wegdek, aanvulling op de Europese Overeenkomst tot aanvulling van het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld

De Overeenkomstsluitende Partijen, die tevens Partij zijn bij het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld en bij de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld,

Geleid door de wens in Europa een grotere eenvormigheid te bereiken in de regels betreffende tekens op het wegdek,

Zijn overeengekomen als volgt:

Artikel 1

De Overeenkomstsluitende Partijen, die tevens Partij zijn bij het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld en bij de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld, nemen passende maatregelen opdat het op hun grondgebieden geldende stelsel van tekens op het wegdek overeenkomt met de bepalingen in de Bijlage bij dit Protocol.

Artikel 2

  • 1 Dit Protocol is tot 1 maart 1974 opengesteld voor ondertekening door Staten die het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld hebben ondertekend of daartoe zijn toegetreden en die de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld, hebben ondertekend of daartoe zijn toegetreden en die lid zijn van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties of in een adviserende hoedanigheid tot de Commissie zijn toegelaten overeenkomstig paragraaf 8 van het mandaat van de Commissie.

  • 2 Dit Protocol dient te worden bekrachtigd nadat de betrokken Staat het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld en de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld, heeft bekrachtigd of daartoe is toegetreden. De akten van bekrachtiging dienen te worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

  • 3 Dit Protocol blijft opengesteld voor toetreding door alle Staten bedoeld in het eerste lid van dit artikel die Partij zijn bij het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld en bij de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld. De akten van toetreding dienen te worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal.

Artikel 3

  • 1 Elke Staat kan bij de ondertekening of bekrachtiging van dit Protocol, of bij toetreding daartoe, alsook te allen tijde daarna, door middel van een aan de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving, verklaren dat het Protocol van toepassing wordt voor een of meer der gebieden voor weleer buitenlandse betrekkingen hij verantwoordelijk is. Het Protocol wordt van toepassing voor het gebied of de gebieden genoemd in de kennisgeving dertig dagen na ontvangst van de kennisgeving door de Secretaris-Generaal dan wel op de datum waarop het Protocol in werking treedt voor de Staat die de kennisgeving heeft gedaan, indien dit tijdstip later valt.

  • 2 Elke Staat die een verklaring heeft afgelegd als bedoeld in het eerste lid van dit artikel kan op elk later tijdstip door middel van een aan de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving, verklaren dat het Protocol niet langer van toepassing zal zijn voor het in de kennisgeving genoemde gebied en het Protocol zal dan niet langer van toepassing zijn voor dit gebied met ingang van een jaar te rekenen van de datum waarop de Secretaris-Generaal de kennisgeving heeft ontvangen.

Artikel 4

  • 1 Dit Protocol treedt in werking twaalf maanden na de datum van nederlegging van de tiende akte van bekrachtiging of toetreding.

  • 2 Voor elke Staat die dit Protocol bekrachtigt of daartoe toetreedt nadat de tiende akte van bekrachtiging of toetreding is nedergelegd, treedt het Protocol in werking twaalf maanden na de datum waarop deze Staat zijn akte van bekrachtiging of toetreding heeft nedergelegd.

  • 3 Indien de datum van inwerkingtreding die van toepassing is krachtens het eerste en het tweede lid van dit artikel voorafgaat aan die welke het gevolg is van de toepassing van artikel 39 van het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld, treedt dit Protocol in werking in de zin van het eerste lid van dit artikel op die van beide data welke het laatst valt.

Artikel 5

Bij zijn inwerkingtreding beëindigt en vervangt dit Protocol in de betrekkingen tussen de Overeenkomstsluitende Partijen de bepalingen betreffende het Protocol nopens de verkeerstekens vervat in de Europese Overeenkomst houdende aanvulling van het Verdrag nopens het wegverkeer en het Protocol nopens de verkeerstekens van 1949, ondertekend te Genève op 16 september 1950, de Overeenkomst nopens de verkeerstekens ter aanduiding van werken op de weg, ondertekend te Genève op 16 december 1955, en de Europese Overeenkomst betreffende aanduidingen op het wegdek, ondertekend te Genève op 13 december 1957.

Artikel 6

  • 1 Nadat dit Protocol twaalf maanden van kracht is geweest, kan elke Overeenkomstsluitende Partij een of meer wijzigingen in dit Protocol voorstellen. De tekst van de wijzigingsvoorstellen, vergezeld van een memorie van toelichting, wordt toegezonden aan de Secretaris-Generaal, die deze ter kennis van alle Overeenkomstsluitende Partijen brengt. De Overeenkomstsluitende Partijen hebben de gelegenheid hem, binnen een tijdvak van twaalf maanden te rekenen van de datum van kennisgeving, mede te delen of zij: (a) de wijziging aanvaarden; of (b) de wijziging verwerpen; of (c) wensen dat een conferentie wordt bijeengeroepen ter bestudering van de wijziging. De Secretaris-Generaal doet de tekst van de voorgestelde wijziging tevens toekomen aan alle andere Staten als bedoeld in artikel 2 van dit Protocol.

  • 2

    • (a) Elke voorgestelde wijziging waarvan overeenkomstig het eerste lid van dit artikel kennis is gegeven, wordt geacht te zijn aanvaard, indien, binnen het tijdvak van twaalf maanden bedoeld in het voorgaande lid, minder dan een derde van de Overeenkomstsluitende Partijen de Secretaris-Generaal heeft medegedeeld dat zij de wijziging verwerpen, dan wel dat zij wensen dat een conferentie wordt bijeengeroepen ter bestudering van de wijziging. De Secretaris-Generaal stelt alle Overeenkomstsluitende Partijen in kennis van elke aanvaarding of verwerping van elke voorgestelde wijziging en van verzoeken om een conferentie bijeen te roepen. Indien het totale aantal van dergelijke verwerpingen en verzoeken die gedurende het voorgeschreven tijdvak van twaalf maanden zijn ontvangen minder dan een derde bedraagt van het totale aantal Overeenkomstsluitende Partijen, stelt de Secretaris-Generaal alle Overeenkomstsluitende Partijen ervan in kennis dat de wijziging van kracht zal worden zes maanden na afloop van het tijdvak van twaalf maanden bedoeld in het eerste lid van dit artikel en wel voor alle Overeenkomstsluitende Partijen met uitzondering van die welke gedurende het voorgeschreven tijdvak de wijziging hebben verworpen of hebben verzocht een conferentie bijeen te roepen om haar te bestuderen.

    • (b) Elke Overeenkomstsluitende Partij die gedurende genoemd tijdvak van twaalf maanden een voorgestelde wijziging heeft verworpen of heeft verzocht een conferentie bijeen te roepen om haar bestuderen, kan te allen tijde na afloop van bedoeld tijdvak de Secretaris-Generaal ervan in kennis stellen dat zij de wijziging aanvaardt en de Secretaris-Generaal deelt deze kennisgeving aan alle andere Overeenkomstsluitende Partijen mede. De wijziging wordt dan ten aanzien van de Overeenkomstsluitende Partij die kennis heeft gegeven van het aanvaarden daarvan, van kracht zes maanden na de datum waarop de Secretaris-Generaal de kennisgeving heeft ontvangen.

  • 3 Indien een voorgestelde wijziging niet is aanvaard overeenkomstig het tweede lid van dit artikel en indien binnen het tijdvak van twaalf maanden als bedoeld in het eerste lid van dit artikel minder dan de helft van het totale aantal Overeenkomstsluitende Partijen de Secretaris-Generaal heeft medegedeeld dat zij de voorgestelde wijziging verwerpen en indien ten minste een derde van het totale aantal Overeenkomstsluitende Partijen, maar niet minder dan vijf, hem mededeelt haar te aanvaarden dan wel wenst dat een conferentie wordt bijeengeroepen om haar te bestuderen, roept de Secretaris-Generaal een conferentie bijeen ten einde de voorgestelde wijziging of ieder ander voorstel te bestuderen, dat hem wordt voorgelegd overeenkomstig het vierde lid van dit artikel.

  • 4 Indien een conferentie is bijeengeroepen overeenkomstig het derde lid van dit artikel, nodigt de Secretaris-Generaal alle Overeenkomstsluitende Partijen en de andere Staten bedoeld in artikel 2 van dit Protocol daartoe uit. Hij verzoekt alle tot de conferentie uitgenodigde Staten hem uiterlijk zes maanden voor de openingsdatum van de conferentie alle voorstellen voor te leggen die zij behalve de voorgestelde wijziging ook door de conferentie wensen te laten bestuderen en hij deelt dergelijke voorstellen uiterlijk drie maanden voor de openingsdatum van de conferentie mede aan alle tot de conferentie uitgenodigde Staten.

  • 5

    • (a) Elke wijziging op dit Protocol wordt geacht te zijn aanvaard indien zij is aanvaard door een twee derde meerderheid van de ter conferentie vertegenwoordigde Staten, mits deze meerderheid ten minste twee derde bedraagt van de ter conferentie vertegenwoordigde Overeenkomstsluitende Partijen. De Secretaris-Generaal stelt alle Overeenkomstsluitende Partijen in kennis van het aanvaarden van de wijziging en de wijziging wordt van kracht twaalf maanden na de datum van deze kennisgeving en wel voor alle Overeenkomstsluitende Partijen met uitzondering van die, welke gedurende dit tijdvak de Secretaris-Generaal ervan in kennis hebben gesteld dat zij de wijziging verwerpen.

    • (b) Een Overeenkomstsluitende Partij die de wijziging gedurende genoemd tijdvak van twaalf maanden heeft verworpen kan de Secretaris-Generaal te allen tijde ervan in kennis stellen dat zij de wijziging aanvaardt, en de Secretaris-Generaal deelt deze kennisgeving mede aan alle andere Overeenkomstsluitende Partijen. De wijziging wordt ten aanzien van de Overeenkomstsluitende Partij die kennis heeft gegeven van het aanvaarden daarvan, van kracht zes maanden na ontvangst van deze kennisgeving door de Secretaris-Generaal, of aan het eind van genoemd tijdvak van twaalf maanden, welke van beide data het laatst valt.

  • 6 Indien de voorgestelde wijziging niet wordt geacht te zijn aanvaard overeenkomstig het tweede lid van dit artikel en indien aan de in het derde lid van dit artikel voorgeschreven voorwaarden met betrekking tot het bijeenroepen van een conferentie niet is voldaan, wordt de voorgestelde wijziging geacht te zijn verworpen.

  • 7 Onafhankelijk van de wijzigingsprocedure voorgeschreven in het eerste tot en met het zesde lid van dit artikel, kan de Bijlage bij dit Protocol bij overeenkomst tussen de bevoegde administraties van alle Overeenkomstsluitende Partijen worden gewijzigd. Indien de administratie van een Overeenkomstsluitende Partij verklaart dat haar nationale wetgeving haar verplicht haar instemming afhankelijk te stellen van de verlening van een bijzondere machtiging of van de goedkeuring van een wetgevend lichaam, wordt de bevoegde administratie van de betrokken Overeenkomstsluitende Partij beschouwd eerst met de wijziging van de Bijlage te hebben ingestemd op het tijdstip waarop zij de Secretaris-Generaal ervan in kennis heeft gesteld dat zij de vereiste machtiging of goedkeuring heeft verkregen. De overeenkomst tussen de bevoegde administraties kan bepalen dat tijdens een overgangsperiode de vroegere bepalingen van de Bijlage geheel of gedeeltelijk van kracht zullen blijven naast de nieuwe bepalingen. De Secretaris-Generaal bepaalt de datum van inwerkingtreding van de nieuwe bepalingen.

  • 8 Elke Staat deelt op het tijdstip van ondertekening of bekrachtiging van of toetreding tot dit Protocol de Secretaris-Generaal de naam en het adres mede van zijn ter zake van de overeenkomst bevoegde administratie zoals bedoeld in het zevende lid van dit artikel.

Artikel 7

Elke Overeenkomstsluitende Partij kan dit Protocol opzeggen door middel van een tot de Secretaris-Generaal gerichte schriftelijke kennisgeving. De opzegging wordt van kracht een jaar na de datum van ontvangst van deze kennisgeving door de Secretaris-Generaal. Elke Overeenkomstsluitende Partij die ophoudt Partij te zijn bij het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld en bij de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld, houdt op dezelfde datum op Partij te zijn bij dit Protocol.

Artikel 8

Dit Protocol houdt op van kracht te zijn indien het aantal Overeenkomstsluitende Partijen gedurende een tijdvak van twaalf achtereenvolgende maanden minder is dan vijf, of op het tijdstip waarop het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld, of de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld, ophoudt van kracht te zijn.

Artikel 9

  • 1 Elk geschil tussen twee of meer Overeenkomstsluitende Partijen met betrekking tot de uitlegging of toepassing van dit Protocol en dat door de partijen bij het geschil niet door onderhandelingen of door andere middelen tot regeling van een geschil kan worden opgelost, wordt onderworpen aan arbitrage indien een der bij het geschil betrokken Overeenkomstsluitende Partijen zulks verzoekt en wordt hiertoe voorgelegd aan een of meer scheidsmannen die in onderlinge overeenstemming tussen de partijen bij het geschil wordt of worden gekozen. Indien de partijen bij het geschil niet binnen drie maanden na het verzoek om arbitrage tot overeenstemming kunnen komen omtrent de keuze van een scheidsman of van scheidsmannen, kan een van die partijen de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties verzoeken een enkele scheidsman te benoemen, aan wie het geschil ter oplossing wordt voorgelegd.

  • 2 De uitspraak van de overeenkomstig het eerste lid van dit artikel benoemde scheidsman of scheidsmannen is bindend voor de bij een geschil betrokken Overeenkomstsluitende Partijen.

Artikel 10

Niets in dit Protocol mag zo worden uitgelegd dat een Overeenkomstsluitende Partij daardoor zou worden belet de maatregelen te nemen die deze Partij noodzakelijk acht voor haar buitenlandse of binnenlandse veiligheid en die verenigbaar zijn met de bepalingen van het Handvest der Verenigde Naties en beperkt blijven tot de vereisten der gegeven omstandigheden.

Artikel 11

  • 1 Elke Staat kan bij de ondertekening van dit Protocol of bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging of toetreding verklaren dat hij zich niet gebonden acht door artikel 9 van dit Protocol. Andere Overeenkomstsluitende Partijen zijn niet gebonden door artikel 9 met betrekking tot een Overeenkomstsluitende Partij die een zodanige verklaring heeft afgelegd.

  • 2 Elk voorbehoud ten aanzien van dit Protocol, met uitzondering van het voorbehoud bedoeld in het eerste lid van dit artikel, is toegestaan, op voorwaarde dat het schriftelijk wordt gemaakt en dat het, indien het is gemaakt voor de nederlegging van de akte van bekrachtiging of van toetreding, in die akte wordt bevestigd.

  • 3 Elke Staat stelt bij de nederlegging van zijn akte van bekrachtiging van dit Protocol of bij toetreding daartoe de Secretaris-Generaal schriftelijk ervan in kennis in hoeverre een voorbehoud gemaakt ten aanzien van het Verdrag inzake verkeerstekens, dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld, of ten aanzien van de Europese Overeenkomst tot aanvulling van dat Verdrag, die op 1 mei 1971 te Genève voor ondertekening werd opengesteld, tevens op dit Protocol van toepassing is. Voorbehouden ten aanzien van het Verdrag inzake verkeerstekens die niet zijn genoemd in de kennisgeving gedaan bij de nederlegging van de akte van bekrachtiging van dit Protocol of bij toetreding daartoe worden als niet van toepassing op dit Protocol beschouwd.

  • 4 De Secretaris-Generaal deelt de voorbehouden en kennisgevingen krachtens dit artikel mede aan alle Staten bedoeld in artikel 2 van dit Protocol.

  • 5 Elke Staat die een verklaring heeft afgelegd, een voorbehoud heeft gemaakt of een kennisgeving heeft gedaan krachtens dit artikel kan deze te allen tijde intrekken door middel van een tot de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving.

  • 6 Elk voorbehoud gemaakt overeenkomstig het tweede lid of ter kennis gebracht overeenkomstig het derde lid van dit artikel,

    • (a) wijzigt voor de Overeenkomstsluitende Partij die het voorbehoud heeft gemaakt of ter kennis gebracht, de bepalingen van het Protocol waarop het voorbehoud betrekking heeft, zulks overeenkomstig de draagwijdte van het voorbehoud;

    • (b) wijzigt deze bepalingen in dezelfde mate voor de andere Overeenkomstsluitende Partijen ten aanzien van hun betrekkingen met de Overeenkomstsluitende Partij die het voorbehoud heeft gemaakt of ter kennis gebracht.

Artikel 12

Behalve de verklaringen, kennisgevingen en mededelingen bedoeld in de artikelen 6 en 11 van dit Protocol, stelt de Secretaris-Generaal de Overeenkomstsluitende Partijen en de andere Staten bedoeld in artikel 2 in kennis van:

  • (a) ondertekeningen, bekrachtigingen en toetredingen ingevolge artikel 2;

  • (b) kennisgevingen en verklaringen ingevolge artikel 3;

  • (c) de data waarop dit Protocol in werking treedt overeenkomstig artikel 4;

  • (d) de datum waarop de wijzigingen van dit Protocol van kracht worden overeenkomstig artikel 6, tweede, vijfde en zevende lid;

  • (e) opzeggingen ingevolge artikel 7;

  • (f) de beëindiging van dit Protocol ingevolge artikel 8.

Artikel 13

Na 1 maart 1974 wordt het oorspronkelijke exemplaar van dit Protocol nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties die voor eensluidend gewaarmerkte afschriften daarvan toezendt aan alle Staten bedoeld in artikel 2 van dit Protocol.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, hiertoe behoorlijk gemachtigd, dit Protocol hebben ondertekend.

GEDAAN te Genève, 1 maart 1973, in een enkel exemplaar in de Engelse, de Franse en de Russische taal, welke teksten gelijkelijk authentiek zijn.

Bijlage

  • 1. Voor de toepassing van deze Bijlage wordt onder „Verdrag” verstaan het Verdrag inzake verkeerstekens dat op 8 november 1968 te Wenen voor ondertekening werd opengesteld.

  • 2. Deze Bijlage omvat alleen de aanvullingen op en wijzigingen van de overeenkomstige bepalingen van het Verdrag.

  • 3. Ad artikel 26 van het Verdrag

    [Red: Vervallen.]

  • 4. Ad artikel 27 van het Verdrag

    Eerste lid

    [Red: Vervallen.]

    Derde lid

    [Red: Vervallen.]

    Vijfde lid

    Dit lid wordt als volgt gelezen:

    „Om oversteekplaatsen voor fietsers aan te duiden dienen onderbroken strepen bestaande uit vierkanten of parallellogrammen te worden gebruikt.”

  • 5. Ad artikel 28 van het Verdrag

    Toegevoegde alinea's, in te voegen onmiddellijk na het derde lid van dit artikel

    Deze alinea's worden als volgt gelezen:

    „Een doorgetrokken streep op de stoeprand of aan de zijkant van de rijbaan betekent dat over de gehele lengte van die streep en aan de zijde van de rijbaan waar de streep is aangebracht, het stilstaan en het parkeren zijn verboden of zijn onderworpen aan op andere wijze aangegeven beperkingen.

    Een onderbroken streep op de stoeprand of aan de zijkant van de rijbaan betekent dat over de gehele lengte van die streep en aan de zijde van de rijbaan waar de streep is aangebracht, het parkeren is verboden of is onderworpen aan op andere wijze aangegeven beperkingen.

    Het aanduiden van een rijstrook door een doorgetrokken of onderbroken streep, te zamen met tekens of woordtekens aangebracht op het wegdek die bepaalde categorieën voertuigen, zoals bussen, taxi's, enz. aanduiden, betekent dat het gebruik van de rijstrook is voorbehouden aan de aldus aangeduide voertuigen.”

  • 6. Ad artikel 29 van het Verdrag

    Tweede lid

    Dit lid wordt als volgt gelezen:

    „De tekens op het wegdek dienen wit te zijn. Onder „wit” wordt mede verstaan tinten zilver of lichtgrijs. Evenwel:

    • - kunnen tekens die plaatsen aangeven waar het parkeren aan voorwaarden of beperkingen is gebonden, blauw zijn;

    • - dienen zigzagstrepen die plaatsen aangeven waar het parkeren is verboden, geel te zijn;

    • - dient de doorgetrokken of onderbroken streep op de stoeprand of aan de zijkant van de rijbaan om aan te geven dat het stilstaan of het parkeren is verboden of beperkt, geel te zijn.”

    Toegevoegde alinea, in te voegen onmiddellijk na het tweede lid van dit artikel

    Deze alinea wordt als volgt gelezen:

    “Indien een gele streep wordt gebruikt om een verbod of beperkingen op het stilstaan of het parkeren aan te geven, dient de gele streep, indien er een witte streep ter aanduiding van de zijkant van de rijbaan is, aan de buitenkant van en naast de witte streep te worden aangebracht.”

  • 7. Ad Bijlage 8 bij het Verdrag (Op het wegdek aangebrachte tekens) - Hoofdstuk II (Tekens in de lengterichting van de weg) (diagram A-1)

    A. Afmetingen

    Paragraaf 2

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De breedte van doorgetrokken of onderbroken strepen die worden gebruikt voor tekens in de lengterichting van de weg dient ten minste 10 cm te zijn. De breedte van een onderbroken streep die wordt gebruikt ter aanduiding van de scheiding tussen een rijstrook voor doorgaand verkeer en een invoegstrook, een uitrijstrook of een combinatie van een invoegstrook en een uitrijstrook, dient ten minste het dubbele te zijn van die van een gewone onderbroken streep.”

    Paragraaf 5

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    Paragraaf 6

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Een doorgetrokken streep dient ten minste 20 m te zijn.”

    B. Tekens die rijstroken aangeven

    Het onderscheid tussen (i) „Buiten de bebouwde kom” en (ii) „Binnen de bebouwde kom” is niet van toepassing.

    Paragraaf 8, eerste zin

    Deze zin wordt als volgt gelezen: „Op rijbanen bestemd voor verkeer in beide richtingen met twee rijstroken dient het midden van de rijbaan te zijn aangegeven door een streep in de lengterichting (diagram A-2).”

    Paragraaf 9

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Op rijbanen bestemd voor verkeer in beide richtingen met drie rijstroken dienen de rijstroken als algemene regel te zijn aangegeven door onderbroken strepen (diagram A-3). Een of twee doorgetrokken strepen of een onderbroken streep naast een doorgetrokken streep dienen slechts in bepaalde gevallen te worden gebruikt. Twee doorgetrokken strepen kunnen worden gebruikt op toegangswegen tot heuveltoppen, kruisingen en gelijkvloerse oversteekplaatsen en wanneer het zicht beperkt is.”

    Paragraaf 10

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Op rijbanen bestemd voor verkeer in beide richtingen met meer dan drie rijstroken, dienen beide verkeersrichtingen van elkaar te zijn gescheiden door een doorgetrokken streep. Op toegangswegen tot gelijkvloerse oversteekplaatsen en in andere bijzondere omstandigheden kunnen evenwel twee doorgetrokken strepen worden gebruikt. De rijstroken dienen te worden aangegeven door onderbroken strepen (diagram A-4). Wanneer slechts één doorgetrokken streep wordt gebruikt, dient deze breder te zijn dan de rijstrookstrepen die op hetzelfde weggedeelte worden gebruikt.”

    Paragraaf 11

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Indien de toegevoegde alinea ingevoegd na artikel 26, tweede lid, letter (b) van het Verdrag, wordt toegepast, kan elke zijkant van de omkeerbare strook (stroken) worden aangegeven door een dubbele onderbroken waarschuwingsstreep gebruikt overeenkomstig artikel 26, tweede lid, letter (a) onder (ii) van het Verdrag (diagrammen A-5 en A-6).”

    Toegevoegde paragraaf, in te voegen onmiddellijk na paragraaf 11

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Diagram A-7 geeft een voorbeeld van de aanduiding van een weg met eenrichtingverkeer. Diagram A-8 geeft een voorbeeld van de aanduiding van een rijbaan van een autosnelweg.”

    Paragraaf 13

    De woorden ,,diagrammen 2 en 3” dienen te worden gelezen als: ,,diagram A-31”.

    Toegevoegde paragraaf, in te voegen na paragraaf 13

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De diagrammen A-9 en A-10 geven voorbeelden van de aanduiding van invoegstroken en uitrijstroken. Diagram A-11 geeft een voorbeeld van de aanduiding van een combinatie van een invoegstrook en een uitrijstrook.”

    C. Tekens voor bepaalde situaties

    Paragraaf 14

    De woorden „diagram 4” en „diagrammen 5 en 6” dienen te worden vervangen door „diagram A-33”.

    Paragraaf 15

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „’Gezichtsveld’ betekent de afstand waarop een voorwerp van een bepaalde hoogte, dat op de rijbaan is geplaatst, kan worden gezien door een waarnemer op de rijbaan wiens ogen op dezelfde hoogte of lager zijn. 2In gevallen waar het nodig is het gebruik van dat deel van de rijbaan te verbieden, dat bestemd is voor verkeer uit tegengestelde richting op bepaalde kruisingen, of daar waar het gezichtsveld is beperkt (heuveltop, bocht in de weg, enz.) of op weggedeelten waar de rijbaan smal is of een andere eigenaardigheid vertoont, dienen beperkingen te worden toegepast voor weggedeelten waar het zicht minder bedraagt dan een zeker minimum M, en wel met behulp van doorgetrokken strepen volgens diagrammen A-12 tot A-19. Wanneer plaatselijke omstandigheden het gebruik van doorgetrokken strepen onmogelijk maken, dienen waarschuwingsstrepen overeenkomstig artikel 26, tweede lid, letter (a) onder (ii), van het Verdrag te worden gebruikt.”

    Paragraaf 16

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De waarde die voor M dient te worden aangenomen is afhankelijk van de situatie op de weg en de verkeersomstandigheden. In de diagrammen A-12 tot A-19 is A (of D) het punt waar het gezichtsveld kleiner wordt dan M, terwijl C (of B) het punt is waar het gezichtsveld groter wordt dan M.”

    Paragraaf 17

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De diagrammen A-12 (a), A-12 (b), A-13 (a), A-15 en A-16 geven voorbeelden van de aanduiding van wegen met twee rijstroken in verschillende gevallen (bocht of neerwaartse helling, het al dan niet aanwezig zijn van een centraal gebied waar het gezichtsveld groter is dan M in beide richtingen).”

    Paragraaf 18

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Voor wegen met drie rijstroken zijn twee methoden mogelijk:

    • (a) de rijbaan kan worden teruggebracht tot twee bredere rijstroken, een werkwijze waaraan de voorkeur kan worden gegeven indien het verkeer op de weg in hoofdzaak bestaat uit tweewielige voertuigen en/of indien het tot twee rijstroken teruggebrachte weggedeelte betrekkelijk kort is en ver verwijderd van een soortgelijk ander weggedeelte (diagrammen A-12 (c), A-12 (d), A-13 (b), A-17 en A-18).

    • (b) Om de volledige breedte van de rijbaan te benutten, kunnen aan één van de beide verkeersrichtingen twee stroken worden gegeven. Bij verticale bogen dient de bevoorrechte richting de opwaartse te zijn. Diagram A-12 (e) geeft een voorbeeld van een heuveltop waar de gedeelten AB en CD niet samenvallen. Daar waar zij wel samenvallen, belet deze soort aanduiding het inhalen in het centrale gedeelte waar het gezichtsveld in beide richtingen voldoende is. Ten einde dit te vermijden kan de aanduiding van diagram A-13 (c) worden gebruikt. Diagram A-14 toont de aanduiding van een convexe verandering van een helling. De aanduiding is dezelfde, ongeacht of AB en CD samenvallen. In bochten die gecombineerd zijn met een vrij sterke helling kunnen dezelfde beginselen worden aangehouden. In vlak liggende bochten kunnen twee rijstroken worden gegeven aan voertuigen die aan de buitenzijde van de bocht rijden, daar zulke voertuigen beter zicht hebben wanneer zij inhalen. Diagram A-19 geeft een voorbeeld van zulk een aanduiding, die dezelfde is ongeacht of AB en CD samenvallen.”

    Paragrafen 19 tot en met 21

    De bepalingen van deze paragrafen zijn niet van toepassing.

    Paragraaf 22, eerste zin

    Deze zin wordt als volgt gelezen: „Op diagrammen A-20 en A-21, die de strepen tonen die worden gebruikt om een verandering van de beschikbare breedte van de rijbaan aan te geven, en op diagram A-22 dat een belemmering toont of het begin van een verkeerseiland dat het noodzakelijk maakt van de doorgetrokken streep (strepen) af te wijken, dient de hoek van de streep (strepen) bij voorkeur 1/50 of minder te zijn op wegen waar snel wordt gereden en 1/20 of minder op wegen waar de snelheid 60 km per uur niet te boven gaat.”

    Paragraaf 23

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Een doorgetrokken streep dient te worden voorafgegaan door een waarschuwingsstreep overeenkomstig artikel 26, tweede lid, letter (a), onder (ii) van het Verdrag, over een afstand van ten minste 100 m op wegen waar snel wordt gereden en van ten minste 50 m op wegen waar de snelheid 60 km per uur niet te boven gaat. Deze waarschuwingsstreep kan worden aangevuld of vervangen door afbuigende pijlen. Diagrammen A-23 en A-24 geven voorbeelden van zulke pijlen. Wanneer meer dan twee pijlen worden gebruikt, dient de afstand tussen de achtereenvolgende pijlen kleiner te worden naarmate men het gevaar nadert (diagrammen A-25 en A-26).”

    D. Kantstrepen die de zijkant van de rijbaan aangeven

    Paragraaf 26

    Toegevoegde zinnen, in te voegen aan het einde van deze paragraaf

    Deze zinnen worden als volgt gelezen: „De breedte van de kantstreep dient ten minste 0,10 m te zijn. De breedte van de kantstreep op een autosnelweg of een soortgelijke weg dient ten minste 0,15 m te zijn.”

    E. Markering van belemmeringen

    Paragraaf 27

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De diagrammen A-22 en A-27 geven voorbeelden van de tekens die moeten worden gebruikt bij een verkeersheuvel of bij enige andere belemmering op de rijbaan.”

    F. Geleidestrepen en pijlen op kruisingen

    Paragraaf 28

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Bij bepaalde kruisingen kunnen, indien het wenselijk is dat aan bestuurders wordt aangegeven hoe zij, in landen waar het verkeer rechts houdt, linksaf dienen te slaan, of hoe zij in landen waar het verkeer links houdt, rechtsaf dienen te slaan, geleidestrepen of pijlen worden gebruikt. De aanbevolen lengte van strepen en open stukken is 0,50 m (diagrammen A-28 en A-29). De op diagram A-29 (a) getoonde geleidestrepen kunnen worden aangevuld door pijlen. De op diagram A-29 (b) getoonde pijlen kunnen worden aangevuld door geleidestrepen.”

  • 8. Ad bijlage 8 bij het Verdrag (Op het wegdek aangebrachte tekens) - Hoofdstuk III (Tekens dwars op de weg)

    B. Stopstrepen

    Paragraaf 30

    Aan het einde van deze paragraaf dient een verwijzing naar diagram A-30 te worden toegevoegd.

    Paragraaf 32

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Stopstrepen kunnen worden aangevuld door strepen in de lengterichting (diagram A-31). Zij kunnen ook worden aangevuld door het woord STOP op het wegdek (diagram A-32).”

    C. Strepen die aangeven waar bestuurders voorrang moeten verlenen

    Paragraaf 33

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De minimumbreedte van deze strepen dient 20 cm te zijn en de maximumbreedte 60 cm (diagram A-34 (a)). De lengte van de strepen dient ten minste tweemaal hun breedte te belopen. De streep mag worden vervangen door een rij driehoeken, naast elkaar op het wegdek aangebracht, zodanig, dat de toppen wijzen in de richting van de bestuurder die voorrang moet verlenen. De bases van deze driehoeken dienen ten minste 40 cm lang te zijn en ten hoogste 60 cm en de hoogtelijn dient ten minste 60 cm en ten hoogste 70 cm te zijn (diagram A-34 (b)).”

    Paragraaf 35

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De tekens zoals bedoeld in bovenstaande paragraaf 34 kunnen worden aangevuld door een driehoek die op het wegdek is aangebracht, zoals getoond in de voorbeelden in diagrammen A-34 en A-35.”

    D. Voetgangersoversteekplaatsen

    Paragraaf 37

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De ruimte tussen de strepen die een voetgangersoversteekplaats aanduiden dient ten minste gelijk te zijn aan de breedte van de strepen en ten hoogste tweemaal deze breedte; de breedte van streep en ruimte samen dient tussen 80 cm en 1,40 m te zijn. De minimumbreedte die voor voetgangersoversteekplaatsen wordt aanbevolen is 2,5 m op wegen met een maximumsnelheid van 60 km per uur of minder (diagram A-36). Op andere wegen is de minimumbreedte voor voetgangersoversteekplaatsen 4 m. Uit veiligheidsoogpunt dienen voetgangersoversteekplaatsen op zulke wegen te zijn voorzien van verkeerslichten.”

    E. Oversteekplaatsen voor wielrijders

    Paragraaf 38

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Oversteekplaatsen voor wielrijders, dienen te worden aangeduid door twee onderbroken strepen. De onderbroken streep dient bij voorkeur te bestaan uit vierkantjes (40 - 60 cm) x (40 - 60 cm), gescheiden door open stukken met dezelfde lengte als de zijde van de vierkantjes. De breedte van de oversteekplaatsen dient ten minste 1,80 m te zijn voor fietspaden voor verkeer in één richting en ten minste 3 m voor fietspaden voor verkeer in twee richtingen.

    Op schuine oversteekplaatsen kunnen de vierkantjes worden vervangen door parallellogrammen met hun zijden parallel met respectievelijk de middellijn van de weg en de middellijn van het pad (diagram A-37). Wegspijkers e.d. worden niet aanbevolen. Diagram A-38 geeft een voorbeeld van een kruising waar het fietspad deel is van een voorrangsweg.”

  • 9. Ad Bijlage 8 bij het Verdrag (Op het wegdek aangebrachte tekens) - Hoofdstuk IV (Andere tekens op het wegdek)

    A. Voorsorteerpijlen

    Paragraaf 39

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Op wegen met een voldoend aantal rijstroken om de voertuigen die een kruising naderen te laten voorsorteren, kunnen de stroken die dienen te worden gebruikt, worden aangegeven met op het wegdek van de rijbaan aangebrachte pijlen (diagrammen A-39 tot en met A-41). Er kunnen ook voorsorteerpijlen worden gebruikt op een weg voor verkeer in één richting om de verkeersrichting te bevestigen. De voorsorteerpijlen dienen ten minste 2 m lang te zijn. Zij kunnen worden aangevuld door op het wegdek aangebrachte woorden.”

    B. Schuine evenwijdig lopende strepen

    Paragraaf 40

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „Schuine evenwijdig lopende strepen dienen een zodanige hoek te hebben dat zij het verkeer wegleiden van het gedeelte van het wegdek dat zij omgrenzen. Visgraattekens (sergeantstrepen), eveneens in een zodanige hoek dat zij het verkeer wegleiden van het gevaar, kunnen worden gebruikt op punten waar de strepen naar elkaar toekomen of uit elkaar lopen (diagram A-42). Diagram A-42 (a) geeft een voorbeeld van een gedeelte van het wegdek dat voertuigen die langs de doorgetrokken streep rijden niet mogen binnenrijden en dat voertuigen die langs de onderbroken streep rijden slechts voorzichtig mogen binnenrijden. Diagram A-21 toont de aanduiding van gedeelten van het wegdek waartoe de toegang streng verboden is.”

    C. Op het wegdek aangebrachte woorden

    Paragraaf 42

    Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

    „De letters en cijfers dienen in de verkeersrichting sterk te worden uitgerekt, zulks wegens de scherpe hoek waaronder zij door bestuurders worden gezien. Wanneer de naderingssnelheden niet meer belopen dan 60 km per uur, dienen de letters en cijfers ten minste 1,60 m hoog te zijn (diagrammen A-43 tot en met A-48). Wanneer de naderingssnelheden meer belopen dan 60 km per uur, dienen de letters en cijfers ten minste 2,50 m hoog te zijn. Voorbeelden van letters en cijfers met een hoogte van 4 m worden gegeven in de diagrammen A-49 tot en met A-54.”

    Paragraaf 43

    De bepaling van deze paragraaf wordt niet toegepast.

    E. Tekens op de rijbaan en op de daaraan grenzende bouwwerken

    • (i) Tekens die parkeerbeperkingen aanduiden

      Paragraaf 45

      Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

      „De diagrammen A-55 en A-56 geven voorbeelden van tekens die een parkeerverbod aanduiden.”

    • (ii) Markering van belemmeringen

      Paragraaf 46

      Deze paragraaf wordt als volgt gelezen:

      „Diagram A-57 geeft een voorbeeld van een op een obstakel aangebracht teken. Zodanige tekens dienen de vorm te hebben van afwisselend zwarte en witte of afwisselend zwarte en gele strepen.”

  1. In view of the present characteristics of motor vehicle design it is suggested that 1 m (3 ft. 4 in.) should be regarded as the height of the eye and 1.20 m (4 ft.) as the height of the object. ^ [1]
  2. Gezien de huidige modellen voertuigen wordt voorgesteld 1 m te beschouwen als de hoogte van het oog en 1,20 m als de hoogte van het voorwerp. ^ [2]
Naar boven