Verdrag inzake de grensoverschrijdende gevolgen van industriële ongevallen, Helsinki, 17-03-1992

Geraadpleegd op 29-03-2024.
Geldend van 04-02-2007 t/m heden

Verdrag inzake de grensoverschrijdende gevolgen van industriële ongevallen

Authentiek : EN

Convention on the Transboundary Effects of Industrial Accidents

Preamble

The Parties to this Convention,

Mindful of the special importance, in the interest of present and future generations, of protecting human beings and the environment against the effects of industrial accidents,

Recognizing the importance and urgency of preventing serious adverse effects of industrial accidents on human beings and the environment, and of promoting all measures that stimulate the rational, economic and efficient use of preventive, preparedness and response measures to enable environmentally sound and sustainable economic development,

Taking into account the fact that the effects of industrial accidents may make themselves felt across borders, and require cooperation among States,

Affirming the need to promote active international cooperation among the States concerned before, during and after an accident, to enhance appropriate policies and to reinforce and coordinate action at all appropriate levels for promoting the prevention of, preparedness for and response to the transboundary effects of industrial accidents,

Noting the importance and usefulness of bilateral and multilateral arrangements for the prevention of, preparedness for and response to the effects of industrial accidents,

Conscious of the role played in this respect by the United Nations Economic Commission for Europe (ECE) and recalling, inter alia, the ECE Code of Conduct on Accidental Pollution of Transboundary Inland Waters and the Convention on Environmental Impact Assessment in a Transboundary Context,

Having regard to the relevant provisions of the Final Act of the Conference on Security and Cooperation in Europe (CSCE), the Concluding Document of the Vienna Meeting of Representatives of the Participating States of the CSCE, and the outcome of the Sofia Meeting on the Protection of the Environment of the CSCE, as well as to pertinent activities and mechanisms in the United Nations Environment Programme (UNEP), in particular the APELL programme, in the International Labour Organisation (ILO), in particular the Code of Practice on the Prevention of Major Industrial Accidents, and in other relevant international organizations,

Considering the pertinent provisions of the Declaration of the United Nations Conference on the Human Environment, and in particular principle 21, according to which States have, in accordance with the Charter of the United Nations and the principles of international law, the sovereign right to exploit their own resources pursuant to their own environmental policies, and the responsibility to ensure that activities within their jurisdiction of control do not cause damage to the environment of other States or of areas beyond the limits of national jurisdiction,

Taking account of the polluter-pays principle as a general principle of international environmental law,

Underlining the principles of international law and custom, in particular the principles of good-neighbourliness, reciprocity, non-discrimination and good faith,

Have agreed as follows:

Article 1. Definitions

For the purposes of this Convention,

  • a) "Industrial accident" means an event resulting from an uncontrolled development in the course of any activity involving hazardous substances either:

    • (i) In an installation, for example during manufacture, use, storage, handling, or disposal, or

    • (ii) During transportation in so far as it is covered by paragraph 2d) of Article 2;

  • b) "Harzardous activity" means any activity in which one or more hazardous substances are present or may be present in quantities at or in excess of the threshold quantities listed in Annex I hereto, and which is capable of causing transboundary effects;

  • c) "Effects" means any direct or indirect, immediate or delayed adverse consequences caused by an industrial accident on, inter alia:

    • (i) Human beings, flora and fauna;

    • (ii) Soil, water, air and landscape;

    • (iii) The interaction between the factors in (i) and (ii),

    • (iv) Material assets and cultural heritage, including historical monuments;

  • d) "Transboundary effects" means serious effects within the jurisdiction of a Party as a result of an industrial accident occurring within the jurisdiction of another Party;

  • e) "Operator" means any natural or legal person, including public authorities, in charge of an activity, e.g. supervising, planning to carry out or carrying out an activity;

  • f) "Party" means, unless the text otherwise indicates, a Contracting Party to this Convention;

  • g) "Party of origin" means any Party or Parties under whose jurisdiction an industrial accident occurs or is capable of occurring;

  • h) "Affected Party" means any Party or Parties affected or capable of being affected by transboundary effects of an industrial accident;

  • i) "Parties concerned" means any Party of origin and any affected Party; j) "The public" means one or more natural or legal persons.

Article 2. Scope

  • 1 This Convention shall apply to the prevention of, preparedness for and response to industrial accidents capable of causing transboundary effects, including the effects of such accidents caused by natural disasters, and to international cooperation concerning mutual assistance, research and development, exchange of information and exchange of technology in the area of prevention of, preparedness for and response to industrial accidents.

  • 2 This Convention shall not apply to:

    • a) Nuclear accidents or radiological emergencies;

    • b) Accidents at military installations;

    • c) Dam failures, with the exception of the effects of industrial accidents caused by such failures;

    • d) Land-based transport accidents with the exception of:

      • (i) Emergency response to such accidents;

      • (ii) Transportation on the site of the hazardous activity;

    • e) Accidental release of genetically modified organisms;

    • f) Accidents caused by activities in the marine environment, including seabed exploration or exploitation;

    • g) Spills of oil or other harmful substances at sea.

Article 3. General Provisions

  • 1 The Parties shall, taking into account efforts already made at national and international levels, take appropriate measures and cooperate within the framework of this Convention, to protect human beings and the environment against industrial accidents by preventing such accidents as far as possible, by reducing their frequency and severity and by mitigating their effects. To this end, preventive, preparedness and response measures, including restoration measures, shall be applied.

  • 2 The Parties shall, by means of exchange of information, consultation and other cooperative measures and without undue delay, develop and implement policies and strategies for reducing the risks of industrial accidents and improving preventive, preparedness and response measures, including restoration measures, taking into account, in order to avoid unnecessary duplication, efforts already made at national and international levels.

  • 3 The Parties shall ensure that the operator is obliged to take all measures necessary for the safe performance of the hazardous activity and for the prevention of industrial accidents.

  • 4 To implement the provisions of this Convention, the Parties shall take appropriate legislative, regulatory, administrative and financial measures for the prevention of, preparedness for and response to industrial accidents.

  • 5 The provisions of this Convention shall not prejudice any obligations of the Parties under international law with regard to industrial accidents and hazardous activities.

Article 4. Identification, consultation and advice

  • 1 For the purpose of undertaking preventive measures and setting up preparedness measures, the Party of origin shall take measures, as appropriate, to identify hazardous activities within its jurisdiction and to ensure that affected Parties are notified of any such proposed or existing activity.

  • 2 Parties concerned shall, at the initiative of any such Party, enter into discussions on the identification of those hazardous activities that are, reasonably, capable of causing transboundary effects. If the Parties concerned do not agree on whether an activity is such an hazardous activity, any such Party may, unless the Parties concerned agree on another method of resolving the question, submit that question to an inquiry commission in accordance with the provisions of Annex II hereto for advice.

  • 3 The Parties shall, with respect to proposed or existing hazardous activities, apply the procedures set out in Annex III hereto.

  • 4 When a hazardous activity is subject to an environmental impact assessment in accordance with the Convention on Environmental Impact Assessment in a Transboundary Context and that assessment includes an evaluation of the transboundary effects of industrial accidents from the hazardous activity which is performed in conformity with the terms of this Convention, the final decision taken for the purposes of the Convention on Environmental Impact Assessment in a Transboundary Context shall fulfil the relevant requirements of this Convention.

Article 5. Voluntary extension

Parties concerned should, at the initiative of any of them, enter into discussions on whether to treat an activity not covered by Annex I as a hazardous activity. Upon mutual agreement, they may use an advisory mechanism of their choice, or an inquiry commission in accordance with Annex II, to part thereof, shall apply to the activity in question as if it were a hazardous activity.

Article 6. Prevention

  • 1 The Parties shall take appropriate measures for the prevention of industrial accidents, including measures to induce action by operators to reduce the risk of industrial accidents. Such measures may include, but are not limited to those referred to in Annex IV hereto.

  • 2 With regard to any hazardous activity, the Party of origin shall require the operator to demonstrate the safe performance of the hazardous activity by the provision of information such as basic details of the process, including but not limited to, analysis and evaluation as detailed in Annex V hereto.

Article 7. Decision-making on siting

Within the framework of its legal system, the Party of origin shall, with the objective of minimizing the risk to the population and the environment of all affected Parties, seek the establishment of policies on the siting of new hazardous activities and on significant modifications to existing hazardous activities. Within the framework of their legal systems, the affected Parties shall seek the establishment of policies on significant developments in areas which could be affected by transboundary effects of an industrial accident arising out of a hazardous activity so as to minimize the risks involved. In elaborating and establishing these policies, the Parties should consider the matters set out in Annex V, paragraph 2, subparagraphs 1) to 8), and Annex VI hereto.

Article 8. Emergency Preparedness

  • 1 The Parties shall take appropriate measures to establish and maintain adequate emergency preparedness to respond to industrial accidents. The Parties shall ensure that preparedness measures are taken to mitigate transboundary effects of such accidents, on-site duties being undertaken by operators. These measures may include, but are not limited to those referred to in Annex VII hereto. In particular, the Parties concerned shall inform each other of their contingency plans.

  • 2 The Party of origin shall ensure for hazardous activities the preparation and implementation of on-site contingency plans, including suitable measures for response and other measures to prevent and minimize transboundary effects. The Party of origin shall provide to the other Parties concerned the elements it has for the elaboration of contingency plans.

  • 3 Each Party shall ensure for hazardous activities the preparation and implementation of off-site contingency plans covering measures to be taken within its territory to prevent and minimize transboundary effects. In preparing these plans, account shall be taken of the conclusions of analysis and evaluation, in particular the matters set out in Annex V, paragraph 2, subparagraphs 1) to 5). Parties concerned shall endeavour to make such plans compatible. Where appropriate, joint off-site contingency plans shall be drawn up in order to facilitate the adoption of adequate response measures.

  • 4 Contingency plans should be reviewed regularly, or when circumstances so require, taking into account the experience gained in dealing with actual emergencies.

Article 9. Information to, and participation of the public

  • 1 The Parties shall ensure that adequate information is given to the public in the areas capable of being affected by an industrial accident arising out of a hazardous activity. This information shall be transmitted through such channels as the Parties deem appropriate, shall include the elements contained in Annex VIII hereto and should take into account matters set out in Annex V, paragraph 2, subparagraphs 1) to 4) and 9).

  • 2 The Party of origin shall, in accordance with the provisions of this Convention and whenever possible and appropriate, give the public in the areas capable of being affected an opportunity to participate in relevant procedures with the aim of making known its views and concerns on prevention and preparedness measures, and shall ensure that the opportunity given to the public of the affected Party is equivalent to that given to the public of the Party of origin.

  • 3 The Parties shall, in accordance with their legal systems and, if desired, on a reciprocal basis provide natural or legal persons who are being or are capable of being adversely affected by the transboundary effects of an industrial accident in the territory of a Party, with access to, and treatment in the relevant administrative and judicial proceedings, including the possibilities of starting a legal action and appealing a decision affecting their rights, equivalent to those available to persons within their own jurisdiction.

Article 10. Industrial accident notifications systems

  • 1 The parties shall, with the aim of obtaining and transmitting industrial accident notifications containing information needed to counteract transboundary effects, provide for the establishment and operation of compatible and efficient industrial accident notification systems at appropriate levels.

  • 2 In the event of an industrial accident, or imminent threat thereof, which causes or is capable of causing transboundary effects, the Party of origin shall ensure that affected Parties are, without delay, notified at appropriate levels through the industrial accident notification systems. Such notification shall include the elements contained in Annex IX hereto.

  • 3 The Parties concerned shall ensure that, in the event of an industrial accident or imminent threat thereof, the contingency plans prepared in accordance with Article 8 are activated as soon as possible and to the extent appropriate to the circumstances.

Article 11. Response

  • 1 The Parties shall ensure that, in the event of an industrial accident, or imminent threat thereof, adequate response measures are taken, as soon as possible and using the most efficient practices, to contain and minimize effects.

  • 2 In the event of an industrial accident, or imminent threat thereof, which causes or is capable of causing transboundary effects, the Parties concerned shall ensure that the effects are assessed - where appropriate, jointly for the purpose of taking adequate response measures. The Parties concerned shall endeavour to coordinate their response measures.

Article 12. Mutual assistance

  • 1 If a Party needs assistance in the event of an industrial accident, it may ask for assistance from other Parties, indicating the scope and type of assistance required. A Party to whom a request for assistance is directed shall promptly decide and inform the requesting Party whether it is in a position to render the assistance required and indicate the scope and terms of the assistance that might be rendered.

  • 2 The Parties concerned shall cooperate to facilitate the prompt provision of assistance agreed to under paragraph 1 of this Article, including, where appropriate, action to minimize the consequences and effects of the industrial accident, and to provide general assistance. Where Parties do not have bilateral or multilateral agreements which cover their arrangements for providing mutual assistance, the assistance shall be rendered in accordance with Annex X hereto, unless the Parties agree otherwise.

Article 13. Responsibility and liability

The Parties shall support appropriate international efforts to elaborate rules, criteria and procedures in the field of responsibility and liability.

Article 14. Research and development

The Parties shall, as appropriate, initiate and cooperate in the conduct of research into, and in the development of methods and technologies for the prevention of, preparedness for and response to industrial accidents. For these purposes, the Parties shall encourage and actively promote scientific and technological cooperation, including research into less hazardous processes aimed at limiting accident hazards and preventing and limiting the consequences of industrial accidents.

Article 15. Exchange of information

The Parties shall, at the multilateral or bilateral level, exchange reasonably obtainable information, including the elements contained in Annex XI hereto.

Article 16. Exchange of technology

  • 1 The Parties shall, consistent with their laws, regulations and practices, facilitate the exchange of technology for the prevention of, preparedness for and response to the effects of industrial accidents, particularly through the promotion of:

    • a) Exchange of available technology on various financial bases;

    • b) Direct industrial contacts and cooperation;

    • c) Exchange of information and experience;

    • d) Provision of technical assistance.

  • 2 In promoting the activities specified in paragraph 1, subparagraphs a) to d) of this Article, the Parties shall create favourable conditions by facilitating contacts and cooperation among appropriate organizations and individuals in both the private and the public sectors that are capable of providing technology, design and engineering services, equipment or finance.

Article 17. Competent authorities and points of contact

  • 1 Each Party shall designate or establish one or more competent authorities for the purposes of this Convention.

  • 2 Without prejudice to other arrangements at the bilateral or multilateral level, each Party shall designate or establish one point of contact for the purpose of industrial accident notifications pursuant to Article 10, and one point of contact for the purpose of mutual assistance pursuant to Article 12. These points of contact should preferably be the same.

  • 3 Each Party shall, within three months of the date of entry into force of this Convention for that Party, inform the other Parties, through the secretariat referred to in Article 20, which body or bodies it has designated as its point(s) of contact and as its competent authority or authorities.

  • 4 Each Party shall, within one month of the date of decision, inform the other Parties, through the secretariat, of any changes regarding the designation(s) it has made under paragraph 3 of this Article.

  • 5 Each Party shall keep its point of contact and industrial accident notification systems pursuant to Article 10 operational at all times.

  • 6 Each Party shall keep its point of contact and the authorities responsible for making and receiving requests for, and accepting offers of assistance pursuant to Article 12 operational at all times.

Article 18. Conference of the Parties

  • 1 The representatives of the Parties shall constitute the Conference of the Parties of this Convention and hold their meetings on a regular basis. The first meeting of the Conference of the Parties shall be convened not later than one year after the date of the entry into force of this Convention. Thereafter, a meeting of the Conference of the Parties shall be held at least once a year or at the written request of any Party, provided that, within six months of the request being communicated to them by the secretariat, it is supported by at least one third of the Parties.

  • 2 The Conference of the Parties shall:

    • a) Review the implementation of this Convention

    • b) Carry out advisory functions aimed at strengthening the ability of Parties to prevent, prepare for and respond to the transboundary effects of industrial accidents, and at facilitating the provision of technical assistance and advice at the request of Parties faced with industrial accidents;

    • c) Establish, as appropriate, working groups and other appropriate mechanisms to consider matters related to the implementation and development of this Convention and, to this end, to prepare appropriate studies and other documentation and submit recommendations for consideration by the Conference of the Parties;

    • d) Fulfil such other functions as may be appropriate under the provisions of this Convention;

    • e) At its first meeting, consider and, by consensus, adopt rules of procedure for its meetings.

  • 3 The Conference of the Parties, in discharging its functions, shall, when it deems appropriate, also cooperate with other relevant international organizations.

  • 4 The Conference of the Parties shall, at its first meeting, establish a programme of work, in particular with regard to the items contained in Annex XII hereto. The Conference of the Parties shall also decide on the method of work, including the use of national centres and cooperation with relevant international organizations and the establishment of a system with a view to facilitating the implementation of this Convention, in particular for mutual assistance in the event of an industrial accident, and building upon pertinent existing activities within relevant international organizations. As part of the programme of work, the Conference of the Parties shall review existing national, regional and international centres, and other bodies and programmes aimed at coordinating information and efforts in the prevention of, preparedness for and response to industrial accidents, with a view to determining what additional international institutions or centres may be needed to carry out the tasks listed in Annex XII.

  • 5 The Conference of the Parties shall, at its first meeting, commence consideration of procedures to create more favourable conditions for the exchange of technology for the prevention of, preparedness for and response to the effects of industrial accidents.

  • 6 The Conference of the Parties shall adopt guidelines and criteria to facilitate the identification of hazardous activities for the purposes of this Convention.

Article 19. Right to vote

  • 1 Except as provided for in paragraph 2 of this Article, each Party to this Convention shall have one vote.

  • 2 Regional economic integration organizations as defined in Article 27 shall, in matters within their competence, exercise their right to vote with a number of votes equal to the number of their member States which are Parties to this Convention. Such organizations shall not exercise their right to vote if their member States exercise theirs, and vice versa.

Article 20. Secretariat

The Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall carry out the following secretariat functions:

  • a) Convene and prepare meetings of the Parties;

  • b) Transmit to the Parties reports and other information received in accordance with the provisions of this Convention;

  • c) Such other functions as may be determined by the Parties.

Article 21. Settlement of disputes

  • 1 If the dispute arises between two or more Parties about the interpretation or application of this Convention, they shall seek a solution by negotiation or by any other method of dispute settlement acceptable to the parties to the dispute.

  • 2 When signing, ratifying, accepting, approving or acceding to this Convention, or at any time thereafter, a Party may declare in writing to the Depositary that, for a dispute not resolved in accordance with paragraph 1 of this Article, it accepts one or both of the following means of dispute settlement as compulsory in relation to any Party accepting the same obligation:

    • a) Submission of the dispute to the International Court of Justice;

    • b) Arbitration in accordance with the procedure set out in Annex XIII hereto.

  • 3 If the parties to the dispute have accepted both means of dispute settlement referred to in paragraph 2 of this Article, the dispute may be submitted only to the International Court of Justice, unless the parties to the dispute agree otherwise.

Article 22. Limitations on the supply of information

  • 1 The provisions of this Convention shall not affect the rights or the obligations of Parties in accordance with their national laws, regulations, administrative provisions or accepted legal practices and applicable international regulations to protect information related to personal data, industrial and commercial secrecy, including intellectual property, or national security.

  • 2 If a Party nevertheless decides to supply such protected information to another Party, the Party receiving such protected information shall respect the confidentiality of the information received and the conditions under which it is supplied, and shall only use that information for the purposes for which it was supplied.

Article 23. Implementation

The Parties shall report periodically on the implementation of this Convention.

Article 24. Bilateral and multilateral agreements

  • 1 The Parties may, in order to implement their obligations under this Convention, continue existing or enter into new bilateral or multilateral agreements or other arrangements.

  • 2 The provisions of this Convention shall not affect the right of Parties to take, by bilateral or multilateral agreement where appropriate, more stringent measures than those required by this Convention.

Article 25. Status of annexes

The Annexes to this Convention form an integral part of the Convention.

Article 26. Amendments to the Convention

  • 1 Any Party may propose amendments to this Convention.

  • 2 The text of any proposed amendment to this Convention shall be submitted in writing to the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall circulate it to all Parties. The Conference of the Parties shall discuss proposed amendments at its next annual meeting, provided that such proposals have been circulated to the Parties by the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe at least ninety days in advance.

  • 3 For amendments to this Convention - other than those to Annex I, for which the procedure is described in paragraph 4 of this Article:

    • a) Amendments shall be adopted by consensus of the Parties present at the meeting and shall be submitted by the Depositary to all Parties for ratification, acceptance or approval;

    • b) Instruments of ratification, acceptance or approval of amendments shall be deposited with the Depositary. Amendments adopted in accordance with this Article shall enter into force for Parties that have accepted them on the ninetieth day following the day of receipt by the Depositary of the sixteenth instrument of ratification, acceptance or approval;

    • c) Thereafter, amendments shall enter into force for any other Party on the ninetieth day after that Party deposits its instruments of ratification, acceptance or approval of the amendments.

  • 4 For amendments to Annex I:

    • a) The Parties shall make every effort to reach agreement by consensus. If all efforts at consensus have been exhausted and no agreement reached, the amendments shall, as a last resort, be adopted by a nine-tenths majority vote of the Parties present and voting at the meeting. If adopted by the Conference of the Parties, the amendments shall be communicated to the Parties and recommended for approval;

    • b) On the expiry of twelve months from the date of their Communication by the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, the amendments to Annex I shall become effective for those Parties to this Convention which have not submitted a notification in accordance with the provisions of paragraph 4 c) of this Article, provided that at least sixteen Parties have not submitted such a notification;

    • c) Any Party that is unable to approve an amendment to Annex I of this Convention shall so notify the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe in writing within twelve months from the date of the communication of the adoption. The Executive Secretary shall without delay notify all Parties of any such notification received. A Party may at any time substitute an acceptance for its previous notification and the amendment to Annex I shall thereupon enter into force for that Party.

    • d) For the purpose of this paragraph "Parties present and voting" means Parties present and casting an affirmative or negative vote.

Article 27. Signature

This Convention shall be open for signature at Helsinki from 17 to 18 March 1992 inclusive, and thereafter at United Nations Headquarters in New York until 18 September 1992, by States members of the Economic Commission for Europe, as well as States having consultative status with the Economic Commission for Europe pursuant to paragraph 8 of Economic and Social Council resolution 36 (IV) of 28 March 1947, and by regional economic integration organizations constituted by sovereign States members of the Economic Commission for Europe to which their member States have transferred competence in respect of matters governed by this Convention, including the competence to enter into treaties in respect of these matters.

Article 28. Depositary

The Secretary-General of the United Nations shall act as the Depositary of this Convention.

Article 29. Ratification, acceptance, approval and accession

  • 1 This Convention shall be subject to ratification, acceptance or approval by the signatory States and regional economic integration organizations referred to in Article 27.

  • 2 This Convention shall be open for accession by the States and organizations referred to in Article 27.

  • 3 Any organization referred to in Article 27 which becomes Party to this Convention without any of its member States being a Party shall be bound by all the obligations under this Convention. In the case of such organizations, one or more of whose member States is a Party to this Convention, the organization and its member States shall decide on their respective responsibilities for the performance of their obligations under this Convention. In such cases, the organization and the member States shall not be entitled to exercise rights under this Convention concurrently.

  • 4 In their instruments of ratification, acceptance, approval or accession, the regional economic integration organizations referred to in Article 27 shall declare the extent of their competence with respect to the matters governed by this Convention. These organizations shall also inform the Depositary of any substantial modification to the extent of their competence.

Article 30. Entry into force

  • 1 This Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of deposit of the sixteenth instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

  • 2 For the purposes of paragraph 1 of this Article, any instrument deposited by an organization referred to in Article 27 shall not be counted as additional to those deposited by States members of such an organization.

  • 3 For each State or organization referred to in Article 27 which ratifies, accepts or approves this Convention or accedes thereto after the deposit of the sixteenth instrument of ratification, acceptance, approval or accession, this Convention shall enter into force on the ninetieth day after the date of deposit by such State or organization of its instrument of ratification, acceptance, approval or accession.

Article 31. Withdrawal

  • 1 At any time after three years from the date on which this Convention has come into force with respect to a Party, that Party may withdraw from this Convention by giving written notification to the Depositary. Any such withdrawal shall take effect on the ninetieth day after the date of the receipt of the notification by the Depositary.

  • 2 Any such withdrawal shall not affect the application of Article 4 to an activity in respect of which a notification has been made pursuant to Article 4, paragraph 1, or a request for discussions has been made pursuant to Article 4, paragraph 2.

Article 32. Authentic texts

The original of this Convention, of which the English, French and Russian texts are equally authentic, shall be deposited with the Secretary-General of the United Nations.

IN WITNESS WHEREOF the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention.

DONE at Helsinki, this seventeenth day of March one thousand nine hundred and ninety-two.

Annex I. Hazardous Substances for the Purposes of defining Hazardous Activities

The quantities set out below relate to each activity or group of activities. Where a range of quantities is given in Part I, the threshold quantities are the maximum quantities given in each range. Five years after the entry into force of this Convention, the lowest quantity given in each range shall become the threshold quantity, unless amended.

Where a substance or preparation named in Part II also falls within a category in Part I, the threshold quantity set out in Part II shall be used.

For the identification of hazardous activities, Parties shall take into consideration the foreseeable possibility of aggravation of the hazards involved and the quantities of the hazardous substances and their proximity, whether under the charge of one or more operators.

Part I. Categories of substances and preparations not specifically named in Part II

 

Category

Threshold Quantity (Tonnes)

1.

Flammable gases 1a) including LPG

200

2.

Highly flammable liquids 1b)

50,000

3.

Very toxic 1c)

20

4.

Toxic 1d)

500-200

5.

Oxidizing 1e)

500-200

6.

Explosive 1f)

200- 50

7.

Flammable liquids 1g) (handled under special conditions of pressure and temperature)

200

8.

Dangerous for the environment 1h)

200

Part II. Named substances

 

Substance

Threshold Quantity

(Tonnes)

1.

Ammonia

500

2a

Ammonium nitrate 2)

2,500

b

Ammonium nitrate in the form of fertilizers 3)

10,000

3.

Acrylonitrile

200

4.

Chlorine

25

5.

Ethylene oxide

50

6.

Hydrogen cyanide

20

7.

Hydrogen fluoride

50

8.

Hydrogen sulphide

50

9.

Sulphur dioxide

250

10.

Sulphur trioxide

75

11.

Lead alkyls

50

12.

Phosgene

0.75

13.

Methyl isocyanate

0.15

Notes

  • 1. Indicative criteria. In the absence of other appropriate criteria, Parties may use the following criteria when classifying substances or preparations for the purposes of Part I of this Annex.

    • a) Flammable gases: substances which in the gaseous state at normal pressure and mixed with air become flammable and the boiling point of which at normal pressure is 20°C or below;

    • b) Highly flammable liquids: substances which have a flash point lower than 21 °C and the boiling point of which at normal pressure is above 20° C;

    • c) Very toxic: substances with properties corresponding to those in table 1 or table 2 below, and which, owing to their physical and chemical properties, are capable of creating industrial accident hazards.

      Table 1

      LD50(oral)1

      LD50(dermal)2

      LC503

      mg/kg body weight

      mg/kg body weight

      mg/1 (inhalation)

      LD50 < 25

      LD50 < 50

      LC50 < 0.5

      Table 2

      Discriminating dose

       

      mg/kg body weight

      < 5

      where the acute oral toxicity in animals of the substance has been determined using the fixed-dose procedure.

    • d) Toxic: substances with properties corresponding to those in table 3 or 4 and having physical and chemical properties capable of creating industrial accident hazards.

      Table 3

      LD50(oral)4

      LD50(dermal)5

      LC506

      mg/kg body weight

      mg/kg body weight

      mg/l (inhalation)

      25 < LD50 < 200

      50 < LD50 < 400

      0.5 < LC50 < 2

      Table 4

      Discriminating dose

       

      mg/kg body weight

      = 5

      where the acute oral toxicity in animals of the substance has been determined using the fixed-dose procedure.

    • e) Oxidizing: substances which give rise to highly exothermic reaction when in contact with other substances, particularly flammable substances.

    • f) Explosive: substances which may explode under the effect of flame or which are more sensitive to shocks or friction than dinitrobenzene.

    • g) Flammable liquids: substances which have a flash point lower than 55°C and which remain liquid under pressure, where particular processing conditions, such as high pressure and high temperature, may create industrial accident hazards.

    • h) Dangerous for the environment: substances showing the values for acute toxicity to the aquatic environment corresponding to table 5.

      Table 5

      LD507

      EC508

      IC509

      mg/l

      mg/l

      mg/l

      LD50 < 10

      EC50 < 10

      IC50 < 10

      Where the substance is not readily degradable, or the log Pow > 3.0 (unless the experimentally determined BCF < 100).

    • i) LD - lethal dose

    • j) LC - lethal concentration

    • k) EC - effective concentration

    • l) IC - inhibiting concentration

    • m) Pow - partition coefficient octanol/water

    • n) BCF-bioconcentration factor.

  • 2. This applies to ammonium nitrate and mixtures of ammonium nitrate where the nitrogen content derived from the ammonium nitrate is > 28% by weight, and to aqueous solutions of ammonium nitrate where the concentration of ammonium nitrate is > 90% by weight.

  • 3. This applies to straight ammonium nitrate fertilizers and to compound fertilizers where the nitrogen content derived from the ammonium nitrate is > 28% by weight (a compound fertilizer contains ammonium nitrate together with phosphate and/or potash).

  • 4. Mixtures and preparations containing such substances shall be treated in the same way as the pure substance unless they no longer exhibit equivalent properties and are not capable of producing transboundary effects.

Annex II. Inquiry Commission procedure pursuant to Articles 4 and 5

1.

The requesting Party of Parties shall notify the secretariat that it or they is (are) submitting question(s) to an inquiry commission established in accordance with the provisions of this Annex. The notification shall state the subject-matter of the inquiry. The secretariat shall immediately inform all Parties to the Convention of this submission.

2.

The inquiry commission shall consist of three members. Both the requesting party and the other party to the inquiry procedure shall appoint a scientific or technical expert and the two experts so appointed shall designate by common agreement a third expert, who shall be the president of the inquiry commission. The latter shall not be a national of one of the parties to the inquiry procedure, nor have his or her usual place of residence in the territory of one of these parties, nor be employed by any of them, nor have dealt with the case in any other capacity.

3.

If the president of the inquiry commission has not been designated within two months of the appointment of the second expert, the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall, at the request of either party, designate the president within a further two-month period.

4.

If one of the parties to the inquiry procedure does not appoint an expert within one month of its receipt of the notification by the secretariat, the other party may inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall designate the president of the inquiry commission within a further two-month period. Upon designation, the president of the inquiry commission shall request the party which has not appointed an expert to do so within one month. If it fails to do so within that period, the president shall inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe who shall make this appointment within a further two-month period.

6.

The inquiry commission may take all appropriate measures in order to carry out its functions.

7.

The parties to the inquiry procedure shall facilitate the work of the inquiry commission and in particular shall, using all means at their disposal:

  • a) Provide the inquiry commission with all relevant documents, facilities and information;

  • b) Enable the inquiry commission, where necessary, to call witnesses or experts and receive their evidence.

8.

The parties and the experts shall protect the confidentiality of any information they receive in confidence during the work of the inquiry commission.

9.

If one of the parties to the inquiry procedure does not appear before the inquiry commission or fails to present its case, the other party may request the inquiry commission to continue the proceedings and to complete its work. Absence of a party or failure of a party to present its case shall not constitute a bar to the continuation and completion of the work of the inquiry commission.

10.

Unless the inquiry commission determines otherwise because of the particular circumstances of the matter, the expenses of the inquiry commission, including the remuneration of its members, shall be borne equally by the parties to the inquiry procedures. The inquiry commission shall keep a record of all its expenses and shall furnish a final statement thereof to the parties.

11.

Any Party which has an interest of a factual nature in the subject-matter of the inquiry procedure and which may be affected by an opinion in the matter may intervene in the proceedings with the consent of the inquiry commission.

12.

The decisions of the inquiry commission on matters of the procedure shall be taken by majority vote of its members. The final opinion of the inquiry commission shall reflect the view of the majority of its members and shall include any dissenting view.

13.

The inquiry commission shall present its final opinion within two months of the date on which it was established, unless it finds it necessary to extend this time-limit for a period which should not exceed two months.

14.

The final opinion of the inquiry commission shall be based on accepted scientific principles. The final opinion shall be transmitted by the inquiry commission to the parties to the inquiry procedure and to the secretariat.

Annex III. Procedures pursuant to Article 4

1.

A Party of origin may request consultations with another Party, in accordance with paragraphs 2 to 5 of this Annex, in order to determine whether that Party is an affected Party.

2.

For a proposed or existing hazardous activity, the Party of origin shall, for the purposes of ensuring adequate and effective consultations, provide for the notification at appropriate levels of any Party that it considers may be an affected Party as early as possible and no later than when informing its own public about that proposed or existing activity. For existing hazardous activities such notification shall be provided no later than two years after the entry into force of this Convention for a Party of origin.

3.

The notification shall contain, inter alia:

  • a) Information on the hazardous activity, including any available information or report, such as information produced in accordance with Article 6, on its possible transboundary effects in the event of an industrial accident;

  • b) An indication of a reasonable time within which a response under paragraph 4 of this Annex is required, taking into account the nature of the activity; and may include the information set out in paragraph 6 of this Annex.

4.

The notified Parties shall respond to the Party of origin within the time specified in the notification, acknowledging receipt of the notification and indicating whether they intend to enter into consultation.

5.

If a notified Party indicates that it does not intend to enter into consultation, or if it does not respond within the time specified in the notification, the provisions set down in the following paragraphs of this Annex shall not apply. In such circumstances, the right of a Party of origin to determine whether to carry out an assessment and analysis on the basis of its national law and practice is not prejudiced.

6.

Upon receipt of a response from a notified Party indicating its desire to enter into consultation, the Party of origin shall, if it has not already done so, provide to the notified Party:

  • a) Relevant information regarding the time schedule for analysis, including an indication of the time schedule for the transmittal of comments;

  • b) Relevant information on the hazardous activity and its transboundary effects in the event of an industrial accident;

  • c) The opportunity to participate in evaluations of the information or any report demonstrating possible transboundary effects.

7.

An affected Party shall, at the request of the Party of origin, provide the latter with reasonably obtainable information relating to the area under the jurisdiction of the affected Party capable of being affected, where such information is necessary for the preparation of the assessment and analysis and measures. The information shall be furnished promptly and, as appropriate, through a joint body where one exists.

8.

The Party of origin shall furnish the affected Party directly, as appropriate, or, where one exists, through a joint body with the analysis and evaluation documentation as described in Annex V, paragraphs 1 and 2.

9.

The Parties concerned shall inform the public in areas reasonably capable of being affected by the hazardous activity and shall arrange for the distribution of the analysis and evaluation documentation to it and to authorities in the relevant areas. The Parties shall ensure them an opportunity for making comments on, or objections to, the hazardous activity and shall arrange for their views to be submitted to the competent authority of the Party of origin, either directly to that authority or, where appropriate, through the Party of origin, within a reasonable time.

10.

The Party of origin shall, after completion of the analysis and evaluation documentation, enter without undue delay into consultations with the affected Party concerning, inter alia, the transboundary effects of the hazardous activity in the event of an industrial accident, and measures to reduce or eliminate its effects. The consultations may relate to:

  • a) Possible alternatives to the hazardous activity, including the no-action alternative, and possible measures to mitigate transboundary effects at the expense of the Party of origin;

  • b) Other forms of possible mutual assistance for reducing any transboundary effects;

  • c) Any other appropriate matters.

The Parties concerned shall, on the commencement of such consultations, agree on a reasonable time-frame for the duration of the consultation period. Any such consultations may be conducted through an appropriate joint body, where one exists.

11.

The Parties concerned shall ensure that due account is taken of the analysis and evaluation, as well as of the comments received pursuant to paragraph 9 of this Annex and of the outcome of the consultations referred to in paragraph 10 of this Annex.

12.

The Party of origin shall notify the affected Parties of any decision on the activity, along with the reasons and considerations on which it was based.

13.

If, after additional and relevant information concerning the transboundary effects of a hazardous activity and which was not available at the time consultations were held with respect to that activity, becomes available to a Party concerned, that Party shall immediately inform the other Party or Parties concerned. If one of the Parties concerned so requests, renewed consultations shall be held.

Annex IV. Preventive measures pursuant to Article 6

The following measures may be carried out, depending on national laws and practices, by Parties, competent authorities, operators, or by joint efforts:

  • 1. The setting of general or specific safety objectives;

  • 2. The adoption of legislative provisions or guidelines concerning safety measures and safety standards;

  • 3. The identification of those hazardous activities which require special preventive measures, which may include a licensing or authorization system;

  • 4. The evaluation of risk analyses or of safety studies for hazardous activities and an action plan for the implementation of necessary measures;

  • 5. The provision to the competent authorities of the information needed to assess risks;

  • 6. The application of the most appropriate technology in order to prevent industrial accidents and protect human beings and the environment;

  • 7. The undertaking, in order to prevent industrial accidents, of the appropriate education and training of all persons engaged in hazardous activities on-site under both normal and abnormal conditions;

  • 8. The establishment of internal managerial structures and practices designed to implement and maintain safety regulations effectively;

  • 9. The monitoring and auditing of hazardous activities and the carrying out of inspections.

Annex V. Analysis and evaluation

1.

The analysis and evaluation of the hazardous activity should be performed with a scope and to a depth which vary depending on the purpose for which they are carried out.

2.

The following table illustrates, for the purposes of the related Articles, matters which should be considered in the analysis and evaluation, for the purposes listed:

Purpose of analyses

Matters to be considered:

Emergency Planning under Article 8

  • (1) The quantities and properties of hazardous substances on the site;

  • (2) Brief descriptive scenarios of a representative sample of industrial accidents possibly arising from the hazardous activity, including an indication of the likelihood of each;

  • (3) For each scenario:

    • (a) The approximate quantity of a release;

    • (b) The extent and severity of the resulting consequences both for people and for the non-human environment in favourable and unfavourable conditions, including the extent of resulting hazard zones;

    • (c) The time-scale within which the industrial accident could develop from the initiating event;

    • (d) Any action which could be taken to minimize the likelihood of escalation.

  • (4) The size and distribution of the population in the vicinity, including any large concentrations of people potentially in the hazard zone;

  • (5) The age, mobility and susceptibility of that population.

Decision-making on siting under Article 7

In addition to items (1) to (5) above:

  • (6) The severity of the harm inflicted on people and the environment, depending on the nature and circumstances of the release;

  • (7) The distance from the location of the hazardous activity at which harmful effects on people and the environment may reason ably occur in the event of an industrial accident;

  • (8) The same information not only for the present situation but also for planned or reasonably foreseeable future developments.

Information to the public under Article 9

In addition to items (1) to (4) above:

  • (9) The people who may be affected by an industrial accident.

Preventive measures under Article 6

In addition to items (4) to (9) above, more detailed versions of the descriptions and assessments set out in items (1) to (3) will be needed for preventive measures. In addition to those descriptions and assessments, the following matters should also be covered:

  • (10) The conditions and quantities in which hazardous materials are handled;

  • (11) A list of the scenarios for the types of industrial accidents with serious effects, to include examples covering the full range of incident size and the possibility of effects from adjacent activities;

  • (12) For each scenario, a description of the events which could initiate an industrial accident and the steps whereby it could escalate;

  • (13) An assessment, at least in general terms, of the likelihood of each step occurring, taking into account the arrangements in (14);

  • (14) A description of the preventive measures in terms of both equipment and procedures designed to minimize the likelihood of each step occurring;

  • (15) An assessment of the effects that deviations from normal operating conditions could have, and the consequent arrangements for safe shut-down of the hazardous activity or any part thereof in an emergency, and of the need for staff training to ensure that potentially serious deviations are recognized at an early stage and appropriate action taken;

  • (16) An assessment of the extent to which modifications, repair work and maintenance work on the hazardous activity could place the control measures at risk, and the consequent arrangements to ensure that control is maintained.

Annex VI. Decision-making on siting pursuant to Article 7

The following illustrates the matters which should be considered pursuant to Article 7:

  • 1. The results of risk analysis and evaluation, including an evaluation pursuant to Annex V of the physical characteristics of the area in which the hazardous activity is being planned;

  • 2. The results of consultations and public participation processes;

  • 3. An analysis of the increase or decrease of the risk caused by any development in the territory of the affected Party in relation to an existing hazardous activity in the territory of the Party of origin;

  • 4. The evaluation of the environmental risks, including any transboundary effects;

  • 5. An evaluation of the new hazardous activities which could be a source of risk;

  • 6. A consideration of the siting of new, and significant modifications to existing hazardous activities at a safe distance from existing centres of population, as well as the establishment of a safety area around hazardous activities, within such areas, developments which would increase the populations at risk, or otherwise increase the severity of the risk, should be closely examined.

Annex VII. Emergency preparedness measures pursuant to Article 8

1.

All contingency plans, both on- and off-site, should be coordinated to provide a comprehensive and effective response to industrial accidents.

2.

The contingency plans should include the actions necessary to localize emergencies and to prevent or minimize their transboundary effects. They should also include arrangements for warning people and, where appropriate, arrangements for their evacuation, other protective or rescue actions and health services.

3.

Contingency plans should give on-site personnel, people who might be affected off site and rescue forces, details of technical and organizational procedures which are appropriate for response in the event of an industrial accident capable of having transboundary effects and to prevent and minimize effects on people and the environment, both on and off-site.

4.

Examples of matters which could be covered by on-site contingency plans include:

  • a) Organizational roles and responsibilities on-site for dealing with an emergency;

  • b) A description of the action which should be taken in the event of an industrial accident, or an imminent threat thereof, in order to control the condition or event, or details of where such a description can be found;

  • c) A description of the equipment and resources available;

  • d) Arrangements for providing early warning of industrial accidents to the public authority responsible for the off-site emergency response, including the type of information which should be included in an initial warning and the arrangements for providing more detailed information as it becomes available;

  • e) Arrangements for training personnel in the duties they will be expected to perform.

5.

Examples of matters which could be covered by off-site contingency plans include:

  • a) Organizational roles and responsibilities off-site for dealing with an emergency, including how integration with on-site plans is to be achieved;

  • b) Methods and procedures to be followed by emergency and medical personnel;

  • c) Methods for rapidly determining the affected area;

  • d) Arrangements for ensuring that prompt industrial accident notification is made to affected or potentially affected Parties and that that liaison is maintained subsequently;

  • e) Identification of resources necessary to implement the plan and the arrangements for coordination;

  • f) Arrangements for providing information to the public including, where appropriate, the arrangements for reinforcing and repeating the information provided to the public pursuant to article 9;

  • g) Arrangements or training and exercises.

6.

Contingency plans could include the measures for: treatment, collection; clean-up; storage; removal and safe disposal of hazardous substances and contaminated material; and restoration.

Annex VIII. Information to the public pursuant to Article 9

1.

The name of the company, address of the hazardous activity and identification by position held of the person giving the information;

2.

An explanation in simple terms of the hazardous activity, including the risks;

3.

The common names or the generic names or the general danger classification of the substances and preparations which are involved in the hazardous activity, with an indication of their principal dangerous characteristics;

4.

General information resulting from an environmental impact assessment, if available and relevant;

5.

The general information relating to the nature of an industrial accident that could possibly occur in the hazardous activity, including its potential effects on the population and the environment;

6.

Adequate information on how the affected population will be warned and kept informed in the event of an industrial accident;

7.

Adequate information on the actions the affected population should take and on the behaviour they should adopt in the event of an industrial accident;

8.

Adequate information on arrangements made regarding the hazardous activity, including liaison with the emergency services, to deal with industrial accidents, to reduce the severity of the industrial accidents and to mitigate their effects;

9.

General information on the emergency services' off-site contingency plan, drawn up to cope with any off-site effects, including the transboundary effects of an industrial accident;

10.

General information on special requirements and conditions to which the hazardous activity is subject according to the relevant national regulations and/or administrative provisions, including licensing or authorization systems;

Annex IX. Industrial accident notification systems pursuant to Article 10

1.

The industrial accident notification systems shall enable the speediest possible transmission of data and forecasts according to previously determined codes using compatible data-transmission and data-treatment systems for emergency warning and response, and for measures to minimize and contain the consequences of transboundary effects, taking account of different needs at different levels.

2.

The industrial accident notification shall include the following:

  • a) The type and magnitude of the industrial accident, the hazardous substances involved (if known), and the severity of its possible effects;

  • b) The time of occurrence and exact location of the accident;

  • c) Such other available information as necessary for an efficient response to the industrial accident.

3.

The industrial accident notification shall be supplemented at appropriate intervals, or whenever required, by further relevant information on the development of the situation concerning transboundary effects.

4.

Regular tests and reviews of the effectiveness of the industrial accident notification systems shall be undertaken, including the regular training of the personnel involved. Where appropriate, such tests, reviews and training shall be performed jointly.

Annex X. Mutual assistance pursuant to Article 12

1.

The overall direction, control, coordination and supervision of the assistance is the responsibility of the requesting Party. The personnel involved in the assisting operation shall act in accordance with the relevant laws of the requesting Party. The appropriate authorities of the requesting Party shall cooperate with the authority designated by the assisting Party, pursuant to Article 17, as being in charge of the immediate operational supervision of the personnel and the equipment provided by the assisting Party.

2.

The requesting Party shall, to the extent of its capabilities, provide local facilities and services for the proper and effective administration of the assistance, and shall ensure the protection of personnel, equipment and materials brought into its territory by, or on behalf of, the assisting Party for such a purpose.

3.

Unless otherwise agreed by the Parties concerned, assistance shall be provided at the expense of the requesting Party. The assisting Party may at any time waive wholly or partly the reimbursement of costs.

4.

The requesting Party shall use its best efforts to afford to the assisting Party and persons acting on its behalf the privileges, immunities or facilities necessary for the expeditious performance of their assistance functions. The requesting Party shall not be required to apply this provision to its own nationals or permanent residents or to afford them the privileges and immunities referred to above.

5.

A Party shall, at the request of the requesting or assisting Party, endeavour to facilitate the transit through its territory of duly notified personnel, equipment and property involved in the assistance to and from the requesting Party.

6.

The requesting Party shall facilitate the entry into, stay in and departure from its national territory of duly notified personnel and of equipment and property involved in the assistance.

7.

With regard to acts resulting directly from the assistance provided, the requesting Party shall, in respect of the death of or injury to persons, damage to or loss of property, or damage to the environment caused within its territory in the course of the provision of the assistance requested, hold harmless and indemnify the assisting Party or persons acting on its behalf and compensate them for death or injury suffered by them and for loss of or damage to equipment or other property involved in the assistance. The requesting Party shall be responsible for dealing with claims brought by third parties against the assisting Party or persons acting on its behalf.

8.

The Parties concerned shall cooperate closely in order to facilitate the settlement of legal proceedings and claims which could result from assistance operations.

9.

Any Party may request assistance relating to the medical treatment or the temporary relocation in the territory of another Party of persons involved in an accident.

10.

The affected or requesting Party may at any time, after appropriate consultations and by notification, request the termination of assistance received or provided under this Convention. Once such a request has been made, the Parties concerned shall consult one another with a view to making arrangements for the proper termination of the assistance.

Annex XI. Exchange of information pursuant to Article 15

Information shall include the following elements, which can also be the subject of multilateral and bilateral cooperation:

  • a) Legislative and administrative measures, policies, objectives and priorities for prevention, preparedness and response, scientific activities and technical measures to reduce the risk of industrial accidents from hazardous activities, including the mitigation of transboundary effects;

  • b) Measures and contingency plans at the appropriate level affecting other Parties;

  • c) Programmes for monitoring, planning, research and development, including their implementation and surveillance;

  • d) Measures taken regarding prevention of, preparedness for and response to industrial accidents;

  • e) Experience with industrial accidents and cooperation in response to industrial accidents with transboundary effects;

  • f) The development and application of the best available technologies for improved environmental protection and safety;

  • g) Emergency preparedness and response;

  • h) Methods used for the prediction of risks, including criteria for the monitoring and assessment of transboundary effects.

Annex XII. Tasks for mutual assistance pursuant to Article 18, paragraph 4

1. Information and data collection and dissemination

  • a) Establishment and operation of an industrial accident notification system that can provide information on industrial accidents and on experts, in order to involve the experts as rapidly as possible in providing assistance;

  • b) Establishment and operation of a data bank for the reception, processing and distribution of necessary information on industrial accidents, including their effects, and also on measures applied and their effectiveness;

  • c) Elaboration and maintenance of a list of hazardous substances, including their relevant characteristics, and of information on how to deal with those in the event of an industrial accident;

  • d) Establishment and maintenance of a register of experts to provide consultative and other kinds of assistance regarding preventive, preparedness and response measures, including restoration measures;

  • e) Maintenance of a list of hazardous activities;

  • f) Production and maintenance of a list of hazardous substances covered by the provisions of Annex I, Part I.

2. Research, training and methodologies

  • a) Development and provision of models based on experience from industrial accidents, and scenarios for preventive, preparedness and response measures;

  • b) Promotion of education and training, organization of international symposia and promotion of cooperation in research and development.

3. Technical assistance

  • a) Fulfillment of advisory functions aimed at strengthening the ability to apply preventive, preparedness and response measures;

  • b) Undertaking, at the request of a Party, of inspections of its hazardous activities and the provision of assistance in organizing its national inspections according to the requirements of this Convention.

4. Assistance in the case of an emergency

Provision, at the request of a Party, of assistance by, inter alia, sending experts to the site of an industrial accident to provide consultative and other kinds of assistance in response to the industrial accident.

Annex XIII. Arbitration

1.

The claimant Party or Parties shall notify the secretariat that the Parties have agreed to submit the dispute to arbitration pursuant to Article 21, paragraph 2 of this Convention. The notification shall state the subject-matter of arbitration and include, in particular, the Articles of this Convention, the interpretation or application of which is at issue. The secretariat shall forward the information received to all Parties to this Convention.

2.

The arbitral tribunal shall consist of three members. Both the claimant Party or Parties and the other Party or Parties to the dispute shall appoint an arbitrator, and the two arbitrators so appointed shall designate by common agreement the third arbitrator, who shall be the president of the arbitral tribunal. The latter shall not be a national of one of the parties to the dispute, nor have his or her usual place of residence in the territory of one of these parties, nor be employed by any of them, nor have dealt with the case in any other capacity.

3.

If the president of the arbitral tribunal has not been designated within two months of the appointment of the second arbitrator, the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe shall, at the request of either party to the dispute, designate the president within a further two-month period.

4.

If one of the parties to the dispute does not appoint an arbitrator within two months of the receipt of the request, the other party may so inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall designate the president of the arbitral tribunal within a further two-month period. Upon designation, the president of the arbitral tribunal shall request the party which has not appointed an arbitrator to do so within two months. If it fails to do so within that period, the president shall inform the Executive Secretary of the Economic Commission for Europe, who shall make this appointment within a further two-month period.

5.

The arbitral tribunal shall render its decision in accordance with international law and in accordance with the provisions of this Convention.

6.

Any arbitral tribunal constituted under the provisions set out herein shall draw up its own rules of procedure.

7.

The decisions of the arbitral tribunal, both on procedure and on substance, shall be taken by majority vote of its members.

8.

The tribunal may take all appropriate measures to establish the facts.

9.

The parties to the dispute shall facilitate the work of the arbitral tribunal and, in particular shall, using all means at their disposal:

  • a) Provide the tribunal with all relevant documents, facilities and information;

  • b) Enable the tribunal, where necessary, to call witnesses or experts and receive their evidence.

10.

The parties to the dispute and the arbitrators shall protect the confidentiality of any information they receive in confidence during the proceedings of the arbitral tribunal.

11.

The arbitral tribunal may, at the request of one of the parties, recommend interim measures of protection.

12.

If one of the parties to the dispute does not appear before the arbitral tribunal or fails to defend its case, the other party may request the tribunal to continue the proceedings and to render its final decision. Absence of a party or failure of a party to defend its case shall not constitute a bar to the proceedings.

13.

The arbitral tribunal may hear and determine counter-claims arising directly out of the subject-matter of the dispute.

14.

Unless the arbitral tribunal determines otherwise because of the particular circumstances of the case, the expenses of the tribunal, including the remuneration of its members, shall be borne equally by the parties to the dispute. The tribunal shall keep a record of all its expenses and shall furnish a final statement thereof to the parties to the dispute.

15.

Any Party to this Convention which has an interest of a legal nature in the subject-matter of the dispute and which may be affected by a decision in the case, may intervene in the proceedings with the consent of the tribunal.

16.

The arbitral tribunal shall render its award within five months of the date on which it is established unless it finds it necessary to extend the time-limit for a period which should not exceed five months.

17.

The award of the arbitral tribunal shall be accompanied by a statement of reasons. It shall be final and binding upon all parties to the dispute. The award will be transmitted by the arbitral tribunal to the parties to the dispute and to the secretariat. The secretariat will forward the information received to all Parties to this Convention.

18.

Any dispute which may arise between the parties concerning the interpretation or execution of the award may be submitted by either party to the arbitral tribunal which made the award or, if the latter cannot be seized thereof, to another tribunal constituted for this purpose in the same manner as the first.

Vertaling : NL

Verdrag inzake de grensoverschrijdende gevolgen van industriële ongevallen

Preambule

De Partijen bij dit Verdrag,

Zich ervan bewust dat het bijzonder belangrijk is, in het belang van de huidige en de komende generaties, om de mens en het milieu te beschermen tegen de gevolgen van industriële ongevallen,

Erkennende dat het belangrijk en dringend geboden is ernstige nadelige gevolgen van industriële ongevallen voor de mens en het milieu te voorkomen, en alle maatregelen te bevorderen die het verstandige, economische en efficiënte gebruik van preventie-, voorbereidings- en bestrijdingsmaatregelen stimuleren, ten einde een ecologisch verantwoorde en duurzame economische ontwikkeling mogelijk te maken,

Rekening houdende met het feit dat de gevolgen van industriële ongevallen zich over de grenzen kunnen doen gevoelen en samenwerking tussen Staten noodzakelijk maken,

Bevestigende de noodzaak om actieve internationale samenwerking tussen de betrokken Staten vóór, tijdens en na een ongeval te bevorderen, het desbetreffende beleid aan te scherpen en het optreden op alle passende niveaus te intensiveren en te coördineren, ten einde de preventie van, het voorbereid zijn op en de bestrijding van de grensoverschrijdende gevolgen van industriële ongevallen beter te kunnen bevorderen,

Vaststellende het belang en het nut van bilaterale en multilaterale regelingen inzake de preventie van, het voorbereid zijn op en de bestrijding van de gevolgen van industriële ongevallen,

Zich bewust van de rol die in dit opzicht is vervuld door de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties (ECE) en herinnerende aan, onder meer, de Code of Conduct on Accidental Pollution of Transboundary Inland Waters van de ECE en het Verdrag inzake milieu-effectrapportage in grensoverschrijdend verband,

Gelet op de desbetreffende bepalingen van de Slotakte van de Conferentie over Veiligheid en Samenwerking in Europa (CVSE), het Slotdocument van de Bijeenkomst in Wenen van vertegenwoordigers van Staten die deelnemen aan de CVSE, en de resultaten van de Bijeenkomst te Sofia inzake de bescherming van het milieu van de CVSE, alsmede de desbetreffende activiteiten en mechanismen van het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP), in het bijzonder het APELL-programma, van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), in het bijzonder de Code of Practice on the Prevention of Major Industrial Accidents, en van andere bevoegde internationale organisaties,

In aanmerking nemende de desbetreffende bepalingen van de Verklaring van de Conferentie van de Verenigde Naties inzake het Leefmilieu, en in het bijzonder beginsel 21, op grond waarvan de Staten, in overeenstemming met het Handvest van de Verenigde Naties en de beginselen van internationaal recht, het soevereine recht hebben hun eigen rijkdommen te exploiteren volgens hun eigen milieubeleid, en de verantwoordelijkheid hebben erop toe te zien dat activiteiten die onder hun rechtsmacht of toezicht vallen, geen schade toebrengen aan het milieu van andere Staten of van gebieden die onder geen enkele nationale rechtsmacht vallen,

Gelet op het beginsel „de vervuiler betaalt" als algemeen beginsel van het internationale milieurecht,

Onderstrepende de beginselen van het internationale recht en het internationale gewoonterecht, in het bijzonder de beginselen van goed nabuurschap, wederkerigheid, non-discriminatie en goede trouw.

Zijn het volgende overeengekomen:

Artikel 1. Begripsomschrijvingen

Voor de toepassing van dit Verdrag wordt verstaan onder:

  • a. „ industrieel ongeval": een voorval ten gevolge van een niet beheerste ontwikkeling in de loop van elke activiteit waarbij gevaarlijke stoffen betrokken zijn:

    • i. hetzij in een installatie, bijvoorbeeld gedurende de produktie, het gebruik, de opslag, de behandeling of de verwijdering;

    • ii. hetzij gedurende het vervoer, voor zover dit valt onder artikel 2, tweede lid, letter d;

  • b. „ gevaarlijke activiteit": iedere activiteit waarbij een of meer gevaarlijke stoffen betrokken zijn of kunnen zijn in hoeveelheden ter grootte van of boven de in Bijlage I bij dit Verdrag vermelde drempelwaarden, en die grensoverschrijdende gevolgen zou kunnen hebben;

  • c. „ gevolgen ": directe of indirecte, onmiddellijk of later optredende schadelijke gevolgen van een industrieel ongeval voor, onder meer,

    • i. de mens, de flora en de fauna;

    • ii. de bodem, het water, de lucht en het landschap;

    • iii. de wisselwerking tussen de in i en genoemde factoren;

    • iv. stoffelijke zaken en het culturele erfgoed, met inbegrip van historische monumenten;

  • d. „ grensoverschrijdende gevolgen": ernstige gevolgen die zich voordoen binnen de grenzen van de rechtsmacht van een Partij ten gevolge van een industrieel ongeval dat zich voordoet binnen de grenzen van de rechtsmacht van een andere Partij;

  • e. „ exploitant ": een natuurlijke persoon of rechtspersoon, met inbegrip van de overheid, die verantwoordelijk is voor een activiteit, bijvoorbeeld een activiteit waarop hij toezicht uitoefent, een activiteit die hij voornemens is uit te voeren of een activiteit die hij uitvoert;

  • f. „Partij": een Partij bij dit Verdrag, tenzij het zinsverband anders vereist;

  • g. „Partij van herkomst": de Partij(en) onder wier rechtsmacht zich een industrieel ongeval voordoet of zich zou kunnen voordoen;

  • h. „ benadeelde Partij": de Partij(en) die wordt (worden) geraakt of zou(den) kunnen worden geraakt door grensoverschrijdende gevolgen van een industrieel ongeval;

  • i. „ betrokken Partijen": elke Partij van herkomst en elke benadeelde Partij;

  • j. „ het publiek": één of meer natuurlijke personen of rechtspersonen

Artikel 2. Werkingssfeer

  • 1 Dit Verdrag is van toepassing op de preventie van, het voorbereid zijn op en de bestrijding van industriële ongevallen die grensoverschrijdende gevolgen zouden kunnen hebben, met inbegrip van de gevolgen van dergelijke ongevallen veroorzaakt door natuurrampen, en op de internationale samenwerking inzake wederzijdse bijstand, onderzoek en ontwikkeling, uitwisseling van informatie en overdracht van technologie op het gebied van de preventie van, de voorbereiding op en de bestrijding van industriële ongevallen.

  • 2 Dit Verdrag is niet van toepassing op:

    • a. kernongevallen of radiologische noodsituaties;

    • b. ongevallen in militaire installaties;

    • c. doorbraken van stuwdammen, met uitzondering van de gevolgen van industriële ongevallen veroorzaakt door deze doorbraken;

    • d. ongevallen bij vervoer over land, met uitzondering van:

      • i. hulpverlening bij die ongevallen;

      • ii. vervoer op het terrein van de gevaarlijke activiteit;

    • e. het ongewenst vrijkomen van genetisch gemodificeerde organismen;

    • f. ongevallen veroorzaakt door activiteiten in het mariene milieu, met inbegrip van de exploratie of exploitatie van de zeebodem;

    • g. het weglekken van olie of andere gevaarlijke stoffen op zee.

Artikel 3. Algemene bepalingen

  • 1 De Partijen nemen, rekening houdende met datgene wat op nationaal en internationaal niveau reeds is ondernomen, passende maatregelen en werken samen in het kader van dit Verdrag om de mens en het milieu te beschermen tegen industriële ongevallen door deze ongevallen zo veel mogelijk te voorkomen, de frequentie en de ernst ervan te verminderen en de gevolgen ervan te beperken. Daartoe worden maatregelen toegepast met het oog op de preventie, voorbereiding en bestrijding, met inbegrip van herstelmaatregelen.

  • 2 De Partijen ontwikkelen en geven zonder onnodige vertraging uitvoering aan - door middel van uitwisseling van informatie, overleg en andere op samenwerking gebaseerde maatregelen - beleidslijnen en strategieën gericht op beperking van de risico's van industriële ongevallen en verbetering van de preventie-, voorbereidings - en bestrijdingsmaatregelen, met inbegrip van herstelmaatregelen, rekening houdende met datgene wat op nationaal en internationaal niveau reeds is ondernomen, teneinde dubbel werk te vermijden.

  • 3 De Partijen zien erop toe dat de exploitant wordt verplicht alle noodzakelijke maatregelen te nemen, opdat de gevaarlijke activiteit veilig wordt verricht en industriële ongevallen worden voorkomen.

  • 4 Met het oog op de tenuitvoerlegging van de bepalingen van dit Verdrag nemen de Partijen passende wetgevende, regelgevende, bestuurlijke en financiële maatregelen gericht op de preventie van, het voorbereid zijn op en de bestrijding van industriële ongevallen.

  • 5 De bepalingen van dit Verdrag laten verplichtingen van de Partijen ingevolge het internationale recht met betrekking tot industriële ongevallen en gevaarlijke activiteiten onverlet.

Artikel 4. Inventarisatie, overleg en advies

  • 1 Met het oog op het nemen van preventiemaatregelen en het opstellen van voorbereidingsmaatregelen neemt de Partij van herkomst passende maatregelen om gevaarlijke activiteiten onder haar rechtsmacht te inventariseren en te waarborgen dat benadeelde Partijen in kennis worden gesteld van alle zodanige voorgenomen of bestaande activiteiten.

  • 2 De betrokken Partijen voeren op verzoek van één van hen besprekingen over de inventarisatie van gevaarlijke activiteiten die redelijkerwijs grensoverschrijdende gevolgen zouden kunnen hebben. Indien de betrokken Partijen geen overeenstemming bereiken over de vraag of een activiteit een zodanige gevaarlijke activiteit is, kan elk van die Partijen dat vraagstuk voor advies voorleggen aan een onderzoekscommissie in overeenstemming met de bepalingen van Bijlage II bij dit Verdrag, tenzij de betrokken Partijen een andere methode voor oplossing van het vraagstuk overeenkomen.

  • 3 De Partijen passen ten aanzien van voorgenomen of bestaande gevaarlijke activiteiten de in Bijlage III bij dit Verdrag beschreven procedures toe.

  • 4 Wanneer ten aanzien van een gevaarlijke activiteit een milieueffectrapportage plaatsvindt in overeenstemming met het Verdrag inzake milieu-effectrapportage in grensoverschrijdende context en die rapportage een evaluatie omvat van de grensoverschrijdende gevolgen van industriële ongevallen voortvloeiende uit de gevaarlijke activiteit die wordt verricht in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag, wordt de definitieve beslissing, genomen ter toepassing van het Verdrag inzake milieu-effectrapportage in grensoverschrijdende context, geacht te voldoen aan de desbetreffende vereisten van dit Verdrag.

Artikel 5. Vrijwillige uitbreiding

De betrokken Partijen dienen op initiatief van één van hen besprekingen te voeren over de vraag of een niet onder Bijlage I vallende activiteit als gevaarlijke activiteit moet worden beschouwd. In onderlinge overeenstemming kunnen zij een adviesorgaan van hun keuze, of een onderzoekscommissie in de zin van Bijlage II, inschakelen om hun advies te geven. Wanneer de betrokken Partijen zulks overeenkomen, is dit Verdrag, of een gedeelte daarvan, op de desbetreffende activiteit van toepassing als ware het een gevaarlijke activiteit.

Artikel 6. Preventie

  • 1 De Partijen nemen passende maatregelen ten behoeve van de preventie van industriële ongevallen, met inbegrip van maatregelen die erop zijn gericht exploitanten ertoe te bewegen actie te ondernemen om het risico van industriële ongevallen te beperken. Deze maatregelen kunnen, onder andere, de in Bijlage IV bij dit Verdrag genoemde maatregelen omvatten.

  • 2 Met betrekking tot elke gevaarlijke activiteit verlangt de Partij van herkomst van de exploitant dat deze aantoont dat de gevaarlijke activiteit veilig wordt verricht, door informatie te verstrekken, bijvoorbeeld essentiële gegevens betreffende het proces, met inbegrip van, onder andere, de analyse en evaluatie als omschreven in Bijlage V bij dit Verdrag.

Artikel 7. Besluitvorming inzake plaatskeuze

Binnen het kader van haar rechtsstelsel streeft de Partij van herkomst ernaar beleidslijnen op te stellen inzake de keuze van de plaats van nieuwe gevaarlijke activiteiten en inzake belangrijke wijzigingen met betrekking tot bestaande gevaarlijke activiteiten, ten einde het risico voor de bevolking en het milieu van alle benadeelde Partijen te beperken. Binnen het kader van hun rechtsstelsels streven de benadeelde Partijen ernaar beleidslijnen op te stellen inzake belangrijke ontwikkelingen in gebieden die zouden kunnen worden geraakt door grensoverschrijdende gevolgen van een industrieel ongeval voortvloeiende uit een gevaarlijke activiteit, ten einde de daarmee verband houdende risico's te beperken. Bij het uitwerken en opstellen van die beleidslijnen dienen de Partijen rekening te houden met de gegevens als vermeld in Bijlage V, tweede paragraaf, punten 1 t/m 8, en Bijlage VI bij dit Verdrag.

Artikel 8. Voorbereiding op noodsituaties

  • 1 De Partijen nemen passende maatregelen om te bewerkstelligen dat men in voldoende mate is en blijft voorbereid op noodsituaties om industriële ongevallen te kunnen bestrijden. De Partijen zien erop toe dat voorbereidingsmaatregelen worden genomen om de grensoverschrijdende gevolgen van zodanige ongevallen te beperken, waarbij de exploitant de ter plaatse te treffen maatregelen op zich dient te nemen. Deze maatregelen kunnen onder andere de in Bijlage VII bij dit Verdrag genoemde maatregelen omvatten. In het bijzonder stellen de betrokken Partijen elkander in kennis van hun rampenplannen

  • 2 De Partij van herkomst ziet wat gevaarlijke activiteiten betreft toe op het opstellen en uitvoeren van op het terrein van de gevaarlijke activiteiten van toepassing zijnde rampenplannen, met inbegrip van passende bestrijdingsmaatregelen en andere maatregelen ter voorkoming en beperking van grensoverschrijdende gevolgen. De Partij van herkomst verstrekt de andere betrokken Partijen de gegevens waarover zij beschikt voor het opstellen van rampenplannen.

  • 3 Elke Partij ziet wat gevaarlijke activiteiten betreft toe op het opstellen en uitvoeren van buiten de desbetreffende plaats van toepassing zijnde rampenplannen, die maatregelen bevatten die op haar grondgebied moeten worden genomen ter voorkoming en beperking van grensoverschrijdende gevolgen. Bij het opstellen van deze plannen dient rekening te worden gehouden met de conclusies van de analyse en de evaluatie, in het bijzonder de gegevens genoemd in Bijlage V, tweede paragraaf, punten 1 t/m 5. De betrokken Partijen streven ernaar die plannen op elkaar af te stemmen. Indien passend, stellen zij gezamenlijk buiten het terrein van de gevaarlijke activiteiten van toepassing zijnde rampenplannen op, ten einde het nemen van adequate bestrijdingsmaatregelen te vergemakkelijken.

  • 4 Rampenplannen dienen te worden herzien met een zekere regelmaat, dan wel wanneer de omstandigheden zulks vereisen, rekening houdend met de ervaring die is opgedaan bij het optreden in echte noodsituaties.

Artikel 9. Voorlichting aan en deelneming van het publiek

  • 1 De Partijen zien erop toe dat passende voorlichting wordt gegeven aan het publiek in gebieden die zouden kunnen worden geraakt door een industrieel ongeval voortvloeiende uit een gevaarlijke activiteit. Deze voorlichting wordt gegeven via de kanalen die de Partijen passend achten, dient de in Bijlage VIII bij dit Verdrag genoemde gegevens te bevatten en dient rekening te houden met de gegevens genoemd in Bijlage V, tweede paragraaf, punten 1 t/m 4 en 9.

  • 2 De Partij van herkomst biedt, in overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag en telkens wanneer zulks mogelijk en passend is, het publiek in de gebieden die zouden kunnen worden geraakt gelegenheid om deel te nemen aan de desbetreffende procedures, opdat het zijn standpunten en bezorgdheid met betrekking tot preventie- en voorbereidingsmaatregelen kenbaar kan maken, en zij ziet erop toe dat de gelegenheid die het publiek van de benadeelde Partij wordt geboden, gelijkwaardig is aan die welke wordt geboden aan het publiek van de Partij van herkomst.

  • 3 De Partijen bieden, in overeenstemming met hun rechtsstelsel en, indien zij zulks wensen, op basis van wederkerigheid aan natuurlijke personen en rechtspersonen die schadelijke grensoverschrijdende gevolgen van een industrieel ongeval ondervinden of zouden kunnen ondervinden op het grondgebied van een Partij, toegang tot de desbetreffende bestuurlijke en gerechtelijke procedures, met inbegrip van de mogelijkheid een rechtsvordering in te stellen of beroep in te stellen tegen een beslissing waarbij hun rechten zijn aangetast, welke toegang gelijkwaardig dient te zijn aan die welke beschikbaar is voor de personen binnen hun eigen rechtsmacht, en zij waarborgen dat de behandeling in die procedures ook gelijkwaardig is.

Artikel 10. Meldsystemen voor industriële ongevallen

  • 1 De Partijen dragen zorg voor het opzetten en in bedrijf houden van compatibele en efficiënte meldsystemen voor industriële ongevallen op de juiste niveaus, ten einde meldingen van industriële ongevallen te kunnen ontvangen en verzenden die de benodigde informatie bevatten om grensoverschrijdende gevolgen tegen te gaan.

  • 2 In geval van een industrieel ongeval, of de onmiddellijke dreiging daarvan, dat grensoverschrijdende gevolgen heeft of zou kunnen hebben, draagt de Partij van herkomst er zorg voor dat dit onverwijld wordt gemeld bij de benadeelde Partijen op de juiste niveaus door middel van de meldsystemen voor industriële ongevallen. Deze melding dient de in Bijlage IX bij dit Verdrag genoemde gegevens te bevatten.

  • 3 De betrokken Partijen zien erop toe dat, in geval van een industrieeł ongeval, of de onmiddellijke dreiging daarvan, de in overeenstemming met artikel 8 opgestelde rampenplannen zo spoedig mogelijk in werking worden gesteld in de mate die de omstandigheden vereisen.

Artikel 11. Bestrijding

  • 1 De Partijen zien erop toe dat, in geval van een industrieel ongeval, of de onmiddellijke dreiging daarvan, zo spoedig mogelijk adequate bestrijdingsmaatregelen worden genomen met gebruikmaking van de meest doeltreffende middelen, ten einde de gevolgen te beheersen en te beperken.

  • 2 In geval van een industrieel ongeval, of de onmiddellijke dreiging daarvan, dat grensoverschrijdende gevolgen heeft of zou kunnen hebben, dragen de betrokken Partijen er zorg voor dat de gevolgen worden ingeschat - indien passend gezamenlijk - opdat adequate bestrijdingsmaatregelen kunnen worden genomen. De betrokken Partijen streven ernaar hun bestrijdingsmaatregelen te coördineren.

Artikel 12. Wederzijdse bijstand

  • 1 Indien een Partij bijstand nodig heeft in geval van een industrieel ongeval, kan zij de andere Partijen daarom verzoeken, met vermelding van de omvang en de aard van de gewenste bijstand. Een Partij waaraan een verzoek om bijstand is gericht, neemt ten spoedigste een besluit ter zake en deelt de Partij die het verzoek heeft gedaan terstond mede of zij in staat is de gewenste bijstand te verlenen en geeft daarbij de omvang aan van de bijstand die zij kan verlenen, alsook de voorwaarden waaronder zulks geschiedt.

  • 2 De betrokken Partijen werken samen ter vergemakkelijking van de snelle verlening van de overeenkomstig het eerste lid van dit artikel overeengekomen bijstand, waaronder, indien van toepassing, maatregelen ter beperking van de gevolgen van het industriële ongeval, en om algemene bijstand te verlenen. Indien de verlening van wederzijdse bijstand tussen de Partijen niet is geregeld in bilaterale of multilaterale overeenkomsten, wordt de bijstand verleend in overeenstemming met Bijlage X bij dit Verdrag, tenzij de Partijen anders overeenkomen.

Artikel 13. Verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid

De Partijen steunen passende internationale initiatieven gericht op het opstellen van regels, criteria en procedures op het gebied van verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid.

Artikel 14. Onderzoek en ontwikkeling

De Partijen gaan, indien van toepassing, over tot onderzoek naar en ontwikkeling van methoden en technologieën voor de preventie van, de voorbereiding op en de bestrijding van industriële ongevallen, en werken daarbij samen. Daartoe stimuleren en bevorderen de Partijen actief de wetenschappelijke en technologische samenwerking, met inbegrip van onderzoek naar minder gevaarlijke processen, ten einde de risico's van ongevallen te beperken en de gevolgen van industriële ongevallen te voorkomen en te beperken.

Artikel 15. Uitwisseling van informatie

De Partijen wisselen in multilateraal en bilateraal verband de informatie uit die redelijkerwijs te verkrijgen is, met inbegrip van de in Bijlage XI bij dit Verdrag genoemde gegevens.

Artikel 16. Uitwisseling van technologie

  • 1 De Partijen vergemakkelijken, met inachtneming van hun wetten, voorschriften en gebruiken, de uitwisseling van technologie voor de preventie van, de voorbereiding op en de bestrijding van de gevolgen van industriële ongevallen, met name door middel van de bevordering van:

    • a. de uitwisseling van beschikbare technologie onder uiteenlopende financiële voorwaarden;

    • b. directe contacten en samenwerking binnen het bedrijfsleven;

    • c. de uitwisseling van informatie en ervaring;

    • d. de verlening van technische bijstand.

  • 2 Ter bevordering van de in het eerste lid, letters a tot en met d, van dit artikel genoemde activiteiten scheppen de Partijen gunstige voorwaarden, door contacten en samenwerking te vergemakkelijken tussen de daarvoor in aanmerking komende organisaties en personen in de privé- en de overheidssector die in staat zijn technologie, diensten op het gebied van ontwerp en constructie, uitrusting of financiële middelen te leveren.

Artikel 17. Bevoegde autoriteiten en verbindingsorganen

  • 1 Elke Partij wijst voor de toepassing van dit Verdrag één of meer bevoegde autoriteiten aan, of stelt deze in.

  • 2 Onverminderd andere in bilateraal of multilateraal verband gesloten overeenkomsten, wijst elke Partij een verbindingsorgaan aan voor de meldingen van industriële ongevallen overeenkomstig artikel 10, en een verbindingsorgaan voor de wederzijdse bijstand overeenkomstig artikel 12, of stelt deze in. Deze verbindingsorganen dienen bij voorkeur dezelfde te zijn.

  • 3 Elke Partij stelt de andere Partijen binnen drie maanden na de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag voor die Partij via het in artikel 20 bedoelde secretariaat in kennis van het orgaan of de organen die zij heeft aangewezen als haar verbindingsorgaan (-organen) en als haar bevoegde autoriteit(en).

  • 4 Elke Partij stelt de andere Partijen binnen een maand na de datum van de beslissing via het secretariaat in kennis van elke wijziging met betrekking tot de aanwijzing(en) die zij heeft verricht ingevolge het derde lid van dit artikel.

  • 5 Elke Partij zorgt ervoor dat haar verbindingsorgaan en haar meidsystemen voor industriële ongevallen overeenkomstig artikel 10 te allen tijde bereikbaar zijn.

  • 6 Elke Partij zorgt ervoor dat haar verbindingsorgaan en de autoriteiten die zijn belast met het verzenden en ontvangen van verzoeken om bijstand en het aanvaarden van aangeboden bijstand overeenkomstig artikel 12 te allen tijde bereikbaar zijn.

Artikel 18. Conferentie van de partijen

  • 1 De vertegenwoordigers van de Partijen vormen de Conferentie van de Partijen bij dit Verdrag en komen regelmatig bijeen. De eerste vergadering van de Conferentie van de Partijen wordt uiterlijk één jaar na de datum van inwerkingtreding van dit Verdrag belegd. Daarna vindt ten minste eenmaal per jaar een vergadering van de Conferentie van de Partijen plaats of op schriftelijk verzoek van een Partij, op voorwaarde dat het verzoek binnen zes maanden nadat dit aan hen is medegedeeld door het secretariaat wordt gesteund door ten minste een derde van de Partijen.

  • 2 De Conferentie van de Partijen:

    • a. toetst de toepassing van dit Verdrag;

    • b. verricht adviserende taken, die tot doel hebben de Partijen beter in staat te stellen de grensoverschrijdende gevolgen van industriële ongevallen te voorkomen, zich daarop voor te bereiden en deze te bestrijden, en het verlenen van technische bijstand en advies op verzoek van Partijen die met industriële ongevallen worden geconfronteerd, te vergemakkelijken;

    • c. stelt, indien nodig, werkgroepen en andere organen in die de met de toepassing en ontwikkeling van dit Verdrag verband houdende aangelegenheden bestuderen en daartoe ter zake dienende onderzoeksrapporten en andere documenten opstellen en aanbevelingen doen, die zij ter bestudering voorleggen aan de Conferentie van de Partijen;

    • d. verricht de andere taken die noodzakelijk kunnen blijken krachtens de bepalingen van dit Verdrag;

    • e. bespreekt op haar eerste vergadering een reglement van orde en neemt dit bij consensus aan.

  • 3 De Conferentie van de Partijen werkt bij de vervulling van haar taken ook samen met andere bevoegde internationale organisaties, wanneer zij zulks noodzakelijk acht.

  • 4 De Conferentie van de Partijen stelt op haar eerste vergadering een werkprogramma vast, met name met betrekking tot de in Bijlage XII bij dit Verdrag genoemde onderwerpen. De Conferentie van de Partijen besluit tevens over de werkwijze, en spreekt zich met name uit over het inschakelen van nationale centra en over samenwerking met bevoegde internationale organisaties, alsmede over het opzetten van een systeem ter vergemakkelijking van de toepassing van dit Verdrag, in het bijzonder met het oog op wederzijdse bijstand in geval van een industrieel ongeval, daarbij voortbouwend op bestaande activiteiten op dit gebied in het kader van bevoegde internationale organisaties. Als onderdeel van het werkprogramma inventariseert de Conferentie van de Partijen bestaande nationale, regionale en internationale centra, alsook andere organen en programma's gericht op de coördinatie van de informatie en de inspanningen op het gebied van de preventie van, de voorbereiding op en de bestrijding van industriële ongevallen, ten einde vast te stellen welke andere internationale instellingen of centra nodig zijn om de in Bijlage XII genoemde taken te verrichten.

  • 5 De Conferentie van de Partijen maakt op haar eerste vergadering een aanvang met de bestudering van de procedures om gunstigere voorwaarden te scheppen voor de uitwisseling van technologie voor de preventie van, de voorbereiding op en de bestrijding van de gevolgen van industriële ongevallen.

  • 6 De Conferentie van de Partijen neemt richtlijnen en criteria aan ter vergemakkelijking van de inventarisatie van gevaarlijke activiteiten in de zin van dit Verdrag.

Artikel 19. Stemrecht

  • 1 Behoudens het bepaalde in het tweede lid van dit artikel, heeft elke Partij bij dit Verdrag één stem.

  • 2 Regionale organisaties voor economische integratie als omschreven in artikel 27 oefenen ter zake van tot hun bevoegdheid behorende aangelegenheden hun stemrecht uit met een aantal stemmen dat gelijk is aan het aantal van hun lidstaten dat Partij is bij dit Verdrag. Deze organisaties oefenen hun stemrecht niet uit indien hun lidstaten hun sternrecht uitoefenen, en omgekeerd.

Artikel 20. Secretariaat

De Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa verricht de volgende secretariaatswerkzaamheden:

  • a. Hij belegt de vergaderingen van de Partijen en bereidt deze voor;

  • b. Hij zendt de ín overeenstemming met de bepalingen van dit Verdrag ontvangen rapporten en andere informatie toe aan de Partijen;

  • c. Hij verricht andere door de Partijen te bepalen taken.

Artikel 21. Geschillenregeling

  • 1 Indien tussen twee of meer Partijen een geschil ontstaat over de uitlegging of toepassing van dit Verdrag, trachten zij dit op te lossen door onderhandeling of volgens een andere voor de partijen bij het geschil aanvaardbare methode voor de regeling van geschillen.

  • 2 Een Partij kan bij de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van of de toetreding tot dit Verdrag, of te allen tijde daarna, schriftelijk aan de Depositaris mededelen dat zij, in geval van een geschil dat niet wordt opgelost in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel, de toepassing van de volgende twee methoden voor het regelen van geschillen, dan wel één van beide, als verplicht aanvaardt ten aanzien van iedere Partij die dezelfde verplichting aanvaardt:

    • a. voorlegging van het geschil aan het Internationale Gerechtshof;

    • b. arbitrage volgens de in Bijlage XIII van dit Verdrag beschreven procedure.

  • 3 Indien de partijen bij het geschil beide in het tweede lid van dit artikel genoemde methoden voor de regeling van geschillen hebben aanvaard, kan het geschil alleen aan het Internationale Gerechtshof worden voorgelegd, tenzij de partijen anders overeenkomen.

Artikel 22. Beperkingen op de verstrekking van informatie

  • 1 De bepalingen van deze Overeenkomst laten onverlet de rechten en verplichtingen van de Partijen om, in overeenstemming met hun nationale wetten, voorschriften, bestuurlijke bepalingen of aanvaarde rechtspraktijken alsmede de van toepassing zijnde internationale regelgeving, zorg te dragen voor de bescherming van informatie met betrekking tot persoonsgegevens, industriële geheimen of handelsgeheimen, met inbegrip van de intellectuele eigendom, of de nationale veiligheid.

  • 2 Indien een Partij niettemin besluit deze beschermde informatie aan een andere Partij te verstrekken, eerbiedigt de Partij die de beschermde informatie ontvangt het vertrouwelijk karakter van de ontvangen informatie en de voorwaarden waaronder deze wordt verstrekt, en gebruikt die Partij die informatie slechts voor de doeleinden waarvoor deze werd verstrekt.

Artikel 23. Toepassing

De Partijen doen regelmatig verslag van de toepassing van dit Verdrag.

Artikel 24. Bilaterale en multilaterale overeenkomsten

  • 1 De Partijen kunnen, ter nakoming van hun verplichtingen ingevolge dit Verdrag, de toepassing van bestaande bilaterale of multilaterale overeenkomsten of andere akkoorden voorzetten of nieuwe aangaan.

  • 2 De bepalingen van dit Verdrag laten onverlet het recht van de Partijen om, eventueel krachtens een bilaterale of multilaterale overeenkomst, strengere maatregelen te nemen dan die welke dit Verdrag voorschrijft.

Artikel 25. Status van de bijlagen

De Bijlagen bij dit Verdrag maken een integrerend deel van het Verdrag uit.

Artikel 26. Wijzigingen op het Verdrag

  • 1 Elke Partij kan wijzigingen op dit Verdrag voorstellen.

  • 2 De tekst van een voorgestelde wijziging op dit Verdrag wordt in schriftelijke vorm ingediend bij de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, die deze toezendt aan alle Partijen. De Conferentie van de Partijen bespreekt de voorgestelde wijzigingen op haar eerstvolgende jaarvergadering, mits die voorstellen ten minste negentig dagen van tevoren door de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa aan de Partijen zijn toegezonden.

  • 3 Voor wijzigingen op dit Verdrag - anders dan wijzigingen op Bijlage I, waarvoor de procedure is beschreven in het vierde lid van dit artikel - geldt:

    • a. wijzigingen worden bij consensus aangenomen door de Partijen die ter vergadering aanwezig zijn en worden door de Depositaris ter bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring voorgelegd aan alle Partijen;

    • b. de akten van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van wijzigingen worden nedergelegd bij de Depositaris. In overeenstemming met dit artikel aangenomen wijzigingen worden voor de Partijen die deze hebben aanvaard van kracht op de negentigste dag na de dag waarop de Depositaris de zestiende akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring heeft ontvangen;

    • c. daarna worden wijzigingen voor elke andere Partij van kracht op de negentigste dag na de nederlegging door die Partij van haar akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van de wijzigingen.

  • 4 Voor wijzigingen op Bijlage I geldt:

    • a. de Partijen stellen alles in het werk om overeenstemming te bereiken bij consensus. Indien alle pogingen om tot consensus te komen zijn mislukt en er geen overeenstemming is bereikt, worden de wijzigingen, in laatste instantie, aangenomen met een stemmenmeerderheid van negen tienden van de aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen. Indien de wijzigingen zijn aangenomen door de Conferentie van de Partijen, worden zij medegedeeld aan de Partijen, met de aanbeveling ze goed te keuren;

    • b. na het verstrijken van twaalf maanden na de datum waarop ze door de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa zijn medegedeeld, worden de wijzigingen op Bijlage I van kracht voor de Partijen bij dit Verdrag die geen kennisgeving overeenkomstig het vierde lid, letter c, van dit artikel hebben gedaan, mits ten minste zestien Partijen bedoelde kennisgeving niet hebben gedaan;

    • c. een Partij die niet in staat is een wijziging op Bijlage I bij dit Verdrag goed te keuren, doet hiervan schriftelijk kennisgeving aan de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, zulks binnen twaalf maanden na de datum waarop mededeling van de aanneming is gedaan. De Uitvoerend Secretaris stelt alle Partijen onverwijld in kennis van de ontvangst van zo'n kennisgeving. Een Partij kan te allen tijde een aanvaarding in de plaats stellen van haar eerdere kennisgeving, waarna de wijziging op Bijlage I voor die Partij van kracht wordt;

    • d. voor de toepassing van dit lid wordt onder „aanwezige Partijen die hun stem uitbrengen" verstaan Partijen die aanwezig zijn en voor- of tegenstemmen.

Artikel 27. Ondertekening

Dit Verdrag staat van 17 tot en met 18 maart 1992 te Helsinki, en daarna tot 18 september 1992 op de Zetel van de Verenigde Naties te New York, open voor ondertekening door de lidstaten van de Economische Commissie voor Europa, alsmede door Staten die een consultatieve status bij de Economische Commissie voor Europa hebben krachtens paragraaf 8 van resolutie 36 (IV) van 28 maart 1947 van de Economische en Sociale Raad, en door regionale organisaties voor economische integratie opgericht door soevereine Staten die lid zijn van de Economische Commissie voor Europa waaraan de lidstaten bevoegdheden hebben overgedragen ten aanzien van aangelegenheden die onder dit Verdrag vallen, met inbegrip van de bevoegdheid ten aanzien van die aangelegenheden verdragen aan te gaan.

Artikel 28. Depositaris

De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties treedt op als Depositaris van dit Verdrag.

Artikel 29. Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding

  • 1 Dit Verdrag dient te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd door ondertekenende Staten en regionale organisaties voor economische integratie.

  • 2 Dit Verdrag staat open voor toetreding door de in artikel 27 bedoelde Staten en organisaties.

  • 3 Iedere organisatie zoals bedoeld in artikel 27 die Partij wordt bij dit Verdrag zonder dat één van haar lidstaten Partij is, is gebonden door alle verplichtingen krachtens dit Verdrag. Indien één of meer lidstaten van een zodanige organisatie Partij bij dit Verdrag zijn, beslissen de organisatie en haar lidstaten over hun onderscheiden verantwoordelijkheden ten aanzien van de nakoming van hun verplichtingen krachtens het Verdrag. In dat geval mogen de organisatie en de lidstaten niet tegelijkertijd rechten krachtens dit Verdrag uitoefenen.

  • 4 In hun akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding geven de in artikel 27 bedoelde regionale organisaties voor economische integratie de reikwijdte aan van hun bevoegdheid ten aanzien van de aangelegenheden die onder dit Verdrag vallen. Deze organisaties doen de Depositaris tevens mededeling van iedere wezenlijke verandering in de reikwijdte van hun bevoegdheid.

Artikel 30. Inwerkingtreding

  • 1 Dit Verdrag treedt in werking op de negentigste dag na de datum van nederlegging van de zestiende akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

  • 2 Voor de toepassing van het eerste lid van dit artikel wordt de door een organisatie als bedoeld in artikel 27 nedergelegde akte niet meegeteld naast akten die zijn nedergelegd door de lidstaten van de organisatie.

  • 3 Ten aanzien van elke in artikel 27 bedoelde Staat of organisatie die dit Verdrag bekrachtigt, aanvaardt of goedkeurt of ertoe toetreedt na de nederlegging van de zestiende akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, treedt het Verdrag in werking op de negentigste dag na de datum van nederlegging door die Staat of organisatie van zijn of haar akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.

Artikel 31. Opzegging

  • 1 Elke Partij kan, te allen tijde na drie jaar vanaf de datum waarop dit Verdrag ten aanzien van die Partij in werking is getreden, het Verdrag opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving aan de Depositaris. De opzegging wordt van kracht op de negentigste dag na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de Depositaris.

  • 2 De opzegging belet niet de toepassing van artikel 4 op een activiteit ten aanzien waarvan een kennisgeving is gedaan ingevolge artikel 4, eerste lid, of een verzoek om besprekingen is gedaan ingevolge artikel 4, tweede lid.

Artikel 32. Authentieke teksten

Het originele exemplaar van dit Verdrag, waarvan de Engelse, de Franse en de Russische tekst gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Helsinki op 17 maart 1992.

Bijlage I. Gevaarlijke stoffen ten behoeve van de vaststelling van gevaarlijke activiteiten

De hieronder aangegeven hoeveelheden hebben betrekking op elke activiteit of groep activiteiten. Wanneer in Deel I twee uiterste waarden zijn vermeld, is telkens de grootste hoeveelheid de drempelwaarde. Vijf jaar na de inwerkingtreding van dit Verdrag wordt telkens de kleinste vermelde hoeveelheid de drempelwaarde, behoudens wijzigingen.

Wanneer een in Deel II vermelde stof of preparaat ook tot een in Deel I vermelde categorie behoort, dient de in Deel II vermelde drempelwaarde te worden gehanteerd.

Bij de inventarisatie van gevaarlijke activiteiten dienen de Partijen rekening te houden met de te verwachten mogelijkheid van toeneming van de risico's, alsmede met de hoeveelheden gevaarlijke stoffen en hun directe omgeving, ongeacht of zulks valt onder de verantwoordelijkheid van één of meer exploitanten.

Deel I. Categorieën stoffen en preparaten die niet met name zij genoemd in Deel II

 

Categorie

Drempelwaarde (in tonnen)

1.

Brandbare gassen 1a) inclusief LPG

200

2.

Zeer brandbare vloeistoffen 1b)

50 000

3.

Zeer toxische stoffen 1c)

20

4.

Toxische stoffen 1d)

500-200

5.

Verbranding bevorderende stoffen 1e)

500-200

6.

Ontplofbare stoffen 1f)

200- 50

7.

Brandbare vloeistoffen 1g) (behandeld onder bijzondere omstandigheden qua druk en temperatuur)

200

8.

Stoffen die gevaarlijk zijn voor het milieu 1h)

200

Deel II. Met name genoemde stoffen

 

Stof

Drempelwaarde

(in tonnen)

1

Ammoniak

500

2

a.Ammoniumnitraat 2)

b. Ammoniumnitraat in de vorm van meststoffen 3)

2 500

10 000

3

Acrylnitril

200

4

Chloor

25

5

Ethyleenoxide

50

6

Cyaanwaterstof

20

7

Fluorwaterstof

50

8

Zwavelwaterstof

50

9

Zwaveldioxide

250

10

Zwaveltrioxide

75

11

Loodalkylen

50

12

Fosgeen

0,75

13

Methylisocyanaat

0,15

Noten

  • 1. Indicatieve criteria. Bij gebrek aan andere toepasselijke criteria kunnen de Partijen de onderstaande criteria toepassen bij de classificatie van stoffen of preparaten ten behoeve van Deel I van deze Bijlage.

    • a. Brandbare gassen: stoffen in gasvormige toestand die onder normale druk en gemengd met lucht brandbaar worden en waarvan het kookpunt onder normale druk 2O°C of lager is;

    • b. Zeer brandbare vloeistoffen: stoffen die een vlampunt onder de 21 °C en een kookpunt boven de 2O°C hebben onder normale druk;

    • c. Zeer toxische stoffen: stoffen met eigenschappen die overeengekomen met de in tabel 1 of tabel 2 hieronder genoemde, en die, gezien hun fysische en chemische kenmerken, gevaar van een industrieel ongeval kunnen doen ontstaan.

      Tabel 1

      LD50 (oraal) 10

      LD50(dermaal) 11

      LC5012

      mg/kg lichaamsgewicht

      mg/kg lichaamsgewicht

      mg/1 (inhalatoir)

      LD50 ≤ 25

      LD50≤ 50

      LC50 ≤0,5

      • 1) LD50 oraal bij ratten

      • 2) LD50 dermaal bij ratten of konijnen

      • 3) LC50 inhalatoir (4 uur) bij ratten

      Tabel 2

      Kritische dosis (classificatiecriterium)

       

      mg/kg lichaamsgewicht

      <5

      waarbij de acute orale toxiciteit van de stof bij dieren is bepaald met behulp van de vaste-dosis-methode.

    • d. Toxische stoffen: stoffen met eigenschappen die overeenkomen met de in tabel 3 of 4 genoemde en die fysische of chemische kenmerken hebben die gevaar van industriële ongevallen kunnen doen ontstaan.

      Tabel 3

      LD50(oraal) 13

      LD50 (dermaal) 14

      LC5015

      mg/kg lichaamsgewicht

      mg/kg lichaamsgewicht

      mg/l (inhalatoir)

      25 < LD50 < 200

      50 < LD50 < 400

      0,5 < LC50< 2

      • 1) LD50 oraal bij ratten

      • 2) LD50 dermaal bij ratten of konijnen

      • 3) LC50 inhalatoir (4 uur) bij ratten

      Tabel 4

      Kritische dosis (classificatiecriterium)

       

      mg/kg lichaamsgewicht

      = 5

      waarbij de acute orale toxiciteit van de stof bij dieren is bepaald met behulp van de vaste-dosis-methode.

    • e. Verbranding bevorderende stoffen: stoffen die aanleiding geven tot hevige exothermische reacties wanneer zij in contact komen met andere stoffen, met name brandbare stoffen.

    • f. Ontplofbare stoffen: stoffen die kunnen ontploffen onder invloed van een vlam of die gevoeliger zijn voor schokken of wrijving dan dinitrobenzeen

    • g. Brandbare vloeistoffen: stoffen die een vlampunt onder de 55°C hebben en vloeibaar blijven onder druk, waarbij bijzondere bewerkingsomstandigheden, zoals hoge druk of hoge temperatuur, gevaar van industriële ongevallen kunnen doen ontstaan.

    • h. Stoffen die gevaarlijk zijn voor het milieu: stoffen die waarden van acute toxiciteit voor het aquatische milieu vertonen die overeenkomen met de in tabel 5 genoemde.

      Tabel 5

      LD5016

      EC5017

      IC5018

      mg/l

      mg/l

      mg/l

      LD50 ≤ 10

      EC50 ≤ 10

      IC50 ≤ 10

      • 1) LC50 bij vissen (96 uur)

      • 2) EC50 bij watervlooien (48 uur)

      • 3) IC50 bij algen (72 uur)

      waarbij de stof niet gemakkelijk afbreekbaar is, of log Pow > 3,0 (tenzij de experimenteel bepaalde BCF < 100).

      • i. LD = letale dosis

      • j. LC = letale concentratie

      • k. EC = effectieve concentratie

      • l. IC = remmende concentratie

      • m. Pow = verdelingscoëfficiënt octanol /water

      • n. BCF = bioconcentratiefactor

  • 2. Dit geldt voor ammoniumnitraat en mengsels van ammoniumnitraat, waarbij het stikstofgehalte dat afkomstig is van het ammoniumnitraat groter is dan 28 gewichtspercenten, en voor waterige oplossingen van ammoniumnitraat, waarbij de concentratie ammoniumnitraat groter is dan 90 gewichtspercenten.

  • 3. Dit geldt voor meststoffen met enkel ammoniumnitraat en ammoniumnitraathoudende mengsels, waarbij het stikstofgehalte dat afkomstig is van het ammoniumnitraat groter is dan 28 gewichtspercenten (meststoffen met ammoniumnitraathoudende mengsels bevatten ook fosfaat en/of kaliumcarbonaat).

  • 4. Mengsels en preparaten die deze stoffen bevatten, moeten worden behandeld als de stof zelf, tenzij zij niet langer soortgelijke eigenschappen vertonen en geen grensoverschrijdende gevolgen meer kunnen hebben.

Bijlage II. Procedure voor de onderzoekscommissie ingevolge de artikelen 4 en 5

1.

De verzoekende partij(en) deelt (delen) het secretariaat mede dat zij een vraagstuk of vraagstukken voorlegt (voorleggen) aan een onderzoekscommissie, ingesteld in overeenstemming met de bepalingen van deze Bijlage. In de mededeling dient het onderwerp van het onderzoek te zijn vermeld. Het secretariaat stelt alle Partijen bij het Verdrag onmiddellijk in kennis van het verzoek om een onderzoek.

2.

De onderzoekscommissie bestaat uit drie leden. Zowel de verzoekende partij als de andere bij de onderzoeksprocedure betrokken partij benoemen een wetenschappelijke of technische deskundige en de twee aldus benoemde deskundigen wijzen in onderlinge overeenstemming een derde deskundige aan, die voorzitter van de onderzoekscommissie is. Laatstbedoelde mag geen onderdaan zijn van één van de bij de onderzoeksprocedure betrokken partijen, noch zijn vaste woonplaats op het grondgebied van één van die partijen hebben, noch werkzaam zijn in dienst van één van hen, noch zich in enigerlei hoedanigheid met de zaak hebben beziggehouden.

3.

Indien binnen twee maanden na de benoeming van de tweede deskundige geen voorzitter van de onderzoekscommissie is aangewezen, wijst de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa op verzoek van één van de partijen de voorzitter aan binnen een volgende termijn van twee maanden.

4.

Indien één van de bij de onderzoeksprocedure betrokken partijen geen deskundige benoemt binnen een maand nadat zij de kennisgeving van het secretariaat heeft ontvangen, kan de andere partij hiervan kennisgeving doen aan de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, die de voorzitter van de onderzoekscommissie aanwijst binnen een volgende termijn van twee maanden. Na zijn aanwijzing verzoekt de voorzitter van de onderzoekscommissie de partij die geen deskundige heeft benoemd, dit binnen een maand te doen. Indien zij verzuimt dit binnen die termijn te doen, doet de voorzitter hiervan kennisgeving aan de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, die deze benoeming verricht binnen een volgende termijn van twee maanden.

6.

De onderzoekscommissie neemt alle passende maatregelen om haar taken te verrichten.

7.

De bij de onderzoeksprocedure betrokken partijen dienen het werk van de onderzoekscommissie te vergemakkelijken en dienen met name met gebruikmaking van alle hun ter beschikking staande middelen:

  • a. de onderzoekscommissie alle ter zake dienende documenten, voorzieningen en inlichtingen te verschaffen;

  • b. de onderzoekscommissie, indien noodzakelijk, in staat te stellen getuigen en deskundigen op te roepen en kennis te nemen van hun verklaringen.

8.

De partijen en de deskundigen beschermen het vertrouwelijk karakter van alle informatie die zij in vertrouwen ontvangen in de loop van de werkzaamheden van de onderzoekscommissie.

9.

Indien één van de bij de onderzoeksprocedure betrokken partijen niet voor de onderzoekscommissie verschijnt of verzuimt haar standpunt kenbaar te maken, kan de andere partij de onderzoekscommissie verzoeken de procedure voort te zetten en haar werk te voltooien. Het niet-verschijnen van een partij of het verzuim haar standpunt kenbaar te maken vormt geen beletsel voor de voortzetting en de voltooiing van het werk van de onderzoekscommissie

10.

De kosten van de onderzoekscommissie, met inbegrip van de bezoldiging van haar leden, worden in gelijke delen gedragen door de bij de onderzoeksprocedure betrokken partijen, tenzij de onderzoekscommissie anders beslist, gelet op de bijzondere omstandigheden van de zaak. De onderzoekscommissie houdt aantekening van al haar uitgaven en doet de partijen een eindoverzicht toekomen.

11.

Elke Partij die een belang van materiële aard bij het onderwerp van de onderzoeksprocedure heeft en die door het advies van de onderzoekscommissie kan worden geraakt, kan met instemming van de onderzoekscommissie interveniëren in de procedure.

12.

De beslissingen van de onderzoekscommissie inzake procedurele aangelegenheden worden genomen met een meerderheid van stemmen van haar leden. Het eindoordeel van de onderzoekscommissie dient een afspiegeling te zijn van het standpunt van de meerderheid van haar leden en zal een eventueel afwijkende mening omvatten.

13.

De onderzoekscommissie geeft haar eindoordeel binnen twee maanden na de datum waarop zij is ingesteld, tenzij zij het noodzakelijk acht deze termijn met een duur van ten hoogste twee maanden te verlengen.

14.

Het eindoordeel van de onderzoekscommissie dient te zijn gebaseerd op aanvaarde wetenschappelijke beginselen. Het eindoordeel wordt door de onderzoekscommissie toegezonden aan de bij de onderzoeksprocedure betrokken partijen en aan het secretariaat.

Bijlage III. Ingevolge artikel 4 te volgen procedures

1.

Een Partij van herkomst kan verzoeken om overleg met een andere Partij in overeenstemming met de tweede tot en met de vijfde paragraaf van deze Bijlage ten einde vast te stellen of die Partij een benadeelde Partij is.

2.

Indien een voorgenomen of bestaande activiteit gevaarlijk is, dient de Partij van herkomst, ten einde adequaat en doeltreffend overleg te kunnen voeren, op passende niveaus kennisgeving te doen aan elke Partij die naar haar oordeel een benadeelde Partij kan worden, zulks zo vroeg mogelijk en niet later dan het tijdstip waarop zij haar eigen publiek inlicht over die voorgenomen of bestaande activiteit. Bij bestaande gevaarlijke activiteiten dient die kennisgeving uiterlijk twee jaar na de inwerkingtreding van dit Verdrag voor een Partij van herkomst te worden gedaan.

3.

De kennisgeving dient, onder andere, te bevatten:

  • a. informatie over de gevaarlijke activiteit, met inbegrip van alle beschikbare informatie of rapporten, zoals overeenkomstig artikel 6 verstrekte informatie over de mogelijke grensoverschrijdende gevolgen ervan in geval van een industrieel ongeval;

  • b. een aanduiding van een redelijke termijn waarbinnen een antwoord ingevolge de vierde paragraaf van deze Bijlage moet worden gegeven, rekening houdend met de aard van de activiteit;

en kan de in zesde paragraaf van deze Bijlage genoemde informatie bevatten.

4.

De in kennis gestelde Partijen dienen de Partij van herkomst te antwoorden binnen de in de kennisgeving vermelde termijn, daarbij de ontvangst van de kennisgeving bevestigend en aangevend of zij voornemens zijn overleg te plegen.

5.

Indien een in kennis gestelde Partij aangeeft dat zij niet voornemens is overleg te plegen, of niet antwoordt binnen de in de kennisgeving vermelde termijn, zijn de bepalingen van de volgende paragrafen van deze Bijlage niet van toepassing. In dergelijke gevallen heeft de Partij van herkomst onverminderd het recht te bepalen of zij overgaat tot een beoordeling en analyse op grond van haar eigen nationale wetgeving en praktijk.

6.

Na ontvangst van een antwoord van een in kennis gestelde Partij waarin deze aangeeft dat zij overlegt wenst te plegen, verschaft de Partij van herkomst de in kennis gestelde Partij, indien zij zulks nog niet heeft gedaan:

  • a. relevante informatie betreffende het tijdschema voor de analyse, met inbegrip van een tijdschema voor het toezenden van commentaar;

  • b. relevante informatie betreffende de gevaarlijke activiteit en de grensoverschrijdende gevolgen daarvan in geval van een industrieel ongeval;

  • c. de mogelijkheid deel te nemen aan de evaluatie van informatie of rapporten waaruit eventuele grensoverschrijdende gevolgen blijken.

7.

Een benadeelde Partij verstrekt de Partij van herkomst, op haar verzoek, de redelijkerwijs verkrijgbare informatie betreffende het onder de rechtsmacht van de benadeelde Partij vallende gebied dat zou kunnen worden geraakt, wanneer die informatie nodig is om te kunnen overgaan tot een beoordeling en analyse en om maatregelen te kunnen nemen. De informatie wordt onmiddellijk verstrekt en, indien van toepassing, via een gezamenlijk orgaan, wanneer dit bestaat.

8.

De Partij van herkomst verstrekt de benadeelde Partij, indien van toepassing, rechtstreeks of, indien zulks bestaat, via een gezamenlijk orgaan, de desbetreffende documenten aangaande de analyse en evaluatie als beschreven in Bijlage V, eerste en tweede paragraaf.

9.

De betrokken Partijen informeren het publiek in gebieden die redelijkerwijs zouden kunnen worden geraakt door de gevaarlijke activiteit en dragen zorg voor de verspreiding van documenten aangaande de analyse en evaluatie onder dit publiek en de autoriteiten in de desbetreffende gebieden. De Partijen stellen hen in de gelegenheid hun opmerkingen en bezwaren ten aanzien van de gevaarlijke activiteit kenbaar te maken en dragen er zorg voor dat hun standpunten worden voorgelegd aan de bevoegde autoriteit van de Partij van herkomst, hetzij rechtstreeks, hetzij, indien van toepassing, door tussenkomst van de Partij van herkomst, zulks binnen een redelijke termijn.

10.

De Partij van herkomst pleegt, zodra de documenten aangaande de analyse en evaluatie gereed zijn, onverwijld overleg met de benadeelde Partij over, onder meer, de grensoverschrijdende gevolgen van de gevaarlijke activiteit in geval van een industrieel ongeval en over maatregelen om de gevolgen daarvan te beperken of uit te sluiten. Het overleg kan betrekking hebben op:

  • a. mogelijke alternatieven voor de gevaarlijke activiteit, met inbegrip van het nulalternatief, en maatregelen die kunnen worden genomen om de grensoverschrijdende gevolgen te beperken op kosten van de Partij van herkomst;

  • b. andere vormen van mogelijke wederzijdse bijstand ter beperking van grensoverschrijdende gevolgen;

  • c. alle andere daarvoor in aanmerking komende aangelegenheden.

    De betrokken Partijen komen aan het begin van het overleg een redelijk tijdsbestek overeen voor de duur van de overlegperiode. Bedoeld overleg kan worden gevoerd via een passend gezamenlijk orgaan, indien dit bestaat.

11.

De betrokken Partijen zien erop toe dat naar behoren rekening wordt gehouden met de analyse en evaluatie, alsook met het ingevolge de negende paragraaf van deze Bijlage ontvangen commentaar en het resultaat van het in de tiende paragraaf van deze Bijlage bedoelde overleg.

12.

De Partij van herkomst stelt de benadeelde Partijen in kennis van elke beslissing aangaande de activiteit, alsmede van de redenen en overwegingen waarop deze is gegrond.

13.

Indien een betrokken Partij kennis neemt van aanvullende relevante informatie betreffende de grensoverschrijdende gevolgen van een gevaarlijke activiteit die niet beschikbaar was op het tijdstip waarop het overleg met betrekking tot die activiteit plaatsvond, brengt die Partij de andere betrokken Partij (en) hiervan onmiddellijk op de hoogte. Indien één van de betrokken Partijen hierom verzoekt, wordt opnieuw overleg gevoerd.

Bijlage IV. Ingevolge artikel 6 te nemen preventiemaatregelen

De volgende maatregelen kunnen worden uitgevoerd, naar gelang de nationale wetten en gebruiken, door Partijen, bevoegde autoriteiten of exploitanten, dan wel gezamenlijk:

  • 1. het vaststellen van algemene of bijzondere doelstellingen op het gebied van de veiligheid;

  • 2. het aannemen van wettelijke bepalingen of richtlijnen betreffende veiligheidsmaatregelen en veiligheidsnormen;

  • 3. het inventariseren van de gevaarlijke activiteiten die bijzondere preventiemaatregelen vereisen, hetgeen een vergunningen- of machtigingenstelsel kan omvatten;

  • 4. het evalueren van risico-analyses of veiligheidsonderzoeken betreffende gevaarlijke activiteiten en een actieplan voor de uitvoering van de nodige maatregelen;

  • 5. het verstrekken aan de bevoegde autoriteiten van de informatie die nodig is om de risico's te beoordelen;

  • 6. het toepassen van de technologie die het best geschikt is voor de preventie van industriële ongevallen en de bescherming van mens en milieu;

  • 7. het zorg dragen voor passende voorlichting aan en opleiding van alle personen die zijn betrokken bij gevaarlijke activiteiten op de plaats zelf, zowel onder gewone als buitengewone omstandigheden, zulks gericht op de preventie van industriële ongevallen;

  • 8. het instellen van interne managementstructuren en -procedures die het mogelijk maken de veiligheidsvoorschriften doeltreffend uit te voeren en te handhaven;

  • 9. het houden van toezicht op de gevaarlijke activiteiten en het verrichten van controles en inspecties.

Bijlage V. Analyse en evaluatie

1.

De omvang en de grondigheid van de analyse en de evaluatie van de gevaarlijke activiteit dienen te variëren naar gelang het doel waarvoor zij worden gehouden.

2.

In de onderstaande tabel zijn de gegevens vermeld die in aanmerking moeten worden genomen in de analyse en de evaluatie met het oog op het in het aangegeven artikel omschreven doel:

Doel van de analyse

Gegevens die in aanmerking moeten worden genomen

Voorbereiding op noodsituaties ingevolge artikel 8

  • 1. Hoeveelheden en eigenschappen van de ter plaatse aanwezige gevaarlijke stoffen

  • 2. Korte beschrijvende scenario's van enkele representatíeve voorbeelden van industriële ongevallen die uit de gevaarlijke activiteit zouden kunnen voortvloeien, telkens met vermelding van de mate van waarschijnlijkheid;5. De leeftijd en de mate van mobiliteit en kwetsbaarheid van die bevolking.

  • 3. Voor ełk scenario:

    • a. de hoeveelheid, bij benadering, van de vrijkomende stoffen;

    • b. de omvang en de ernst van de gevolgen voor mens en milieu, in gunstige en ongunstige omstandigheden, met vermelding van de omvang van de risico-gebieden;

    • c. de termijn waarbinnen de eerste verschijnselen zich ontwikkelen tot een industrieel ongeval;

    • d. actíe die kan worden ondernomen om de mogelijkheid van escalatie tot een minimum te beperken;

  • 4. Aantallen en verspreiding van de bevolking in de nabijheid, met vermelding van eventuele grote bevolkingsconcentraties in het risico-gebied.

  • 5. De leeftijd en de mate van mobiliteit en kwetsbaarheid van die bevolking.

Besluitvorming inzake plaatskeuze ingevolge artikel 7

Naast de punten 1 t/m 5 hierboven:

  • 6. De ernst van de schade voor mens en milieu, naar gelang de aard van de stoffen en omstandigheden waaronder deze vrijkomen;

  • 7. De afstand van de plaats van de gevaarlijke activiteit waarover redelijkerwijs schadelijke gevolgen voor mens en milieu kunnen ontstaan in geval van een industrieel ongeval;

  • 8. Dezelfde informatie, niet alleen met betrekking tot de huidige situatie, maar ook met betrekking tot voorgenomen of redelijkerwijs voorzienbare ontwikkelingen.

Voorlichting aan het publiek ingevolge artikel 9

Naast de punten 1 t/m 4 hierboven:

  • 9. De personen die kunnen worden geraakt door een industrieel ongeval.

Preventiemaatregelen ingevolge artikel 6

Naast de punten 4 t/m 9 hierboven, zijn meer gedetailleerde versies van de beschrijvingen en schattingen als bedoeld in de punten 1 tot en met 3 nodig om preventiemaatregelen te kunnen nemen. Naast deze beschrijvingen en schattingen moeten de volgende onderwerpen worden opgenomen:

  • 10. De omstandigheden en hoeveelheden waarin de gevaarlijke stoffen worden behandeld;

  • 11. Een lijst van de scenario's voor de soorten industriële ongevallen met ernstige gevolgen, met voorbeelden van alle mogelijke voorvallen, van de minst ernstige tot de ernstigste graad, alsook de mogelijke gevolgen van in de nabijheid verrichte activiteiten;

  • 12. In elk scenario een beschrijving van de verschijnselen waaruit een industrieel ongeval zou kunnen ontstaan en de stadia waarin deze zouden kunnen escaleren;

  • 13. Een schatting, ten minste in algemene termen, van de mate van waarschijnlijkheid dat een bepaald stadium wordt bereikt, rekening houdend met de in punt 14 bedoelde maatregelen;

  • 14. Een beschrijving van de preventiemaatregelen, zowel qua uitrusting als qua procedures, bedoeld om de waarschijnlijkheid dat een bepaald stadium wordt bereikt tot een minimum te beperken;

  • 15. Een schatting van de gevolgen die afwijkingen van de werkomstandigheden zouden kunnen hebben en de regelingen die derhalve moeten worden getroffen om de gevaarlijke activiteit, of een onderdeel daarvan, op veilige wijze stil te leggen in een noodsituatie, en van de noodzaak om het personeel bij te scholen, ten einde te garanderen dat eventuele afwijkingen die ernstige gevolgen kunnen hebben, tijdig worden herkend en passende maatregelen worden genomen;

  • 16. Een schatting van de mate waarin veranderingen en reparatie- en onderhoudswerkzaamheden met betrekking tot de gevaarlijke activiteit een risico inhouden voor de controlemaatregelen en welke regelingen derhalve moeten worden getroffen om deze controle te handhaven.

Bijlage VI. Besluitvorming inzake plaatskeuze ingevolge artikel 7

De onderstaande bepalingen zijn voorbeelden van de gegevens die in overweging zouden kunnen worden genomen ingevolge artikel 7:

  • 1. De resultaten van de risico-analyse en -evaluatie, met inbegrip van een evaluatie ingevolge Bijlage V betreffende de fysische eigenschappen van het gebied waarin een gevaarlijke activiteit is gepland;

  • 2. De resultaten van overleg en inspraakprocedures;

  • 3. Een analyse van de vergroting of verkleining van het risico ten gevolge van elke nieuwe ontwikkeling op het grondgebied van de benadeelde Partij ten opzichte van een bestaande gevaarlijke activiteit op het grondgebied van de Partij van herkomst;

  • 4. De evaluatie van de milieu-risico's, met inbegrip van alle grensoverschrijdende gevolgen;

  • 5. Een evaluatie van nieuwe gevaarlijke activiteiten die risico's opleveren;

  • 6. De mogelijkheid nieuwe gevaarlijke activiteiten te situeren op, en bestaande gevaarlijke activiteit ingrijpend te wijzigen tot aan, een veilige afstand van bestaande bevolkingscentra, alsmede het instellen van een veiligheidszone rondom gevaarlijke activiteiten; binnen die zones moeten nieuwe ontwikkelingen die leiden tot een stijging van het aantal mensen die blootstaan aan een risico of tot een toeneming van de ernst van het risico, grondig worden bestudeerd.

Bijlage VII. Maatregelen tot voorbereiding op noodsituaties ingevolge artikel 8

1.

Alle rampenplannen, zowel de op de plaats zelf als buiten de desbetreffende plaats van toepassing zijnde plannen, dienen op elkaar te worden afgestemd ten einde industriële ongevallen op alomvattende en doeltreffende wijze te kunnen bestrijden.

2.

De rampenplannen dienen de benodigde maatregelen te omvatten om noodsituaties te kunnen lokaliseren en de grensoverschrijdende gevolgen daarvan te kunnen voorkomen of beperken. Zij dienen ook voorzieningen te omvatten om mensen te waarschuwen en indien nodig te evacueren, alsmede andere beschermings - en reddingsacties en dienstverlening op het gebied van de gezondheid.

3.

De rampenplannen dienen het personeel ter plaatse, de mensen die zouden kunnen worden geraakt buiten de desbetreffende plaats en de reddingswerkers gedetailleerde informatie te verschaffen omtrent procedures van technische en organisatorische aard die van belang zijn voor de bestrijding van een industrieel ongeval dat grensoverschrijdende gevolgen zou kunnen hebben, en voor het voorkomen of beperken van de gevolgen voor mens en milieu, zowel op de plaats zelf als daarbuiten.

4.

Ter plaatse van toepassing zijnde rampenplannen zouden bijvoorbeeld kunnen omvatten:

  • a. een verdeling van de taken en verantwoordelijkheden op de plaats zelf in geval van een noodsituatie;

  • b. een beschrijving van de actie die moet worden ondernomen ingeval zich een industrieel ongeval voordoet of dreigt zich voor te doen, ten einde de situatie of het voorval te kunnen beheersen, of aanwijzingen betreffende de plaats waar zo'n beschrijving kan worden gevonden;

  • c. een beschrijving van het beschikbare materieel en de beschikbare middelen;

  • d. te treffen maatregelen om in geval van een industrieel ongeval de overheidsinstantie die verantwoordelijk is voor de hulpverlening buiten de desbetreffende plaats tijdig te kunnen waarschuwen, onder vermelding van de informatie die bij de eerste waarschuwing moet worden doorgegeven, alsook te treffen maatregelen om nadere informatie te kunnen doorgeven zodra deze beschikbaar komt;

  • e. te treffen maatregelen om het personeel op te leiden voor de taken die het moet verrichten.

5.

Buiten de desbetreffende plaats van toepassing zijnde rampenplannen zouden bijvoorbeeld kunnen omvatten:

  • a. een verdeling van de taken en verantwoordelijkheden buiten de desbetreffende plaats in geval van een noodsituatie, met inbegrip van mogelijkheden voor integratie met op de plaats zelf van toepassing zijnde rampenplannen;

  • b. de door hulpverleners en het medisch personeel toe te passen methoden en procedures;

  • c. methoden om snel het getroffen gebied te kunnen bepalen;

  • d. te treffen maatregelen om zorg te dragen voor een spoedige melding van het industriële ongeval aan benadeelde of mogelijk benadeelde Partijen en om deze verbinding vervolgens te handhaven;

  • e. een inventarisatie van de middelen die nodig zijn om het plan uit te voeren en de mogelijkheden voor coördinatie;

  • f. te treffen maatregelen om informatie te verstrekken aan het publiek, met inbegrip van, indien van toepassing, maatregelen om de ingevolge artikel 9 aan het publiek gegeven voorlichting te intensiveren en te herhalen.

  • g. maatregelen op het gebied van opleiding en oefeningen.

6.

Rampenplannen zouden maatregelen kunnen omvatten voor het behandelen, verzamelen, schoonmaken, opslaan, afvoeren en veilig verwijderen van gevaarlijke stoffen en besmet materiaal, alsook herstelmaatregełen

Bijlage VIII. Voorlichting aan het publiek ingevolge artikel 9

1.

De naam van het bedrijf, het adres waarop de gevaarlijke activiteit plaatsvindt en een aanduiding van de functie van de persoon die de informatie verstrekt;

2.

Een uitleg in eenvoudige bewoordingen van de gevaarlijke activiteit, met vermelding van de risico's;

3.

De gangbare benaming of soortnaam, dan wel de klasse, van de stoffen of preparaten die bij de gevaarlijke activiteit worden gebruikt, met vermelding van hun voornaamste gevaarlijke eigenschappen;

4.

Algemene informatie uit een milieu-effectrapportage, indien voorhanden en relevant;

5.

Algemene informatie betreffende de aard van een industrieel ongeval dat zich mogelijkerwijs zou kunnen voordoen bij de gevaarlijke activiteit, met vermelding van de mogelijke gevolgen daarvan voor de bevolking en het milieu;

6.

Adequate informatie over de wijze waarop de betrokken bevolking zal worden gewaarschuwd en op de hoogte zal worden gehouden in geval van een industrieel ongeval;

7.

Adequate informatie over de maatregelen die de betrokken bevolking moet nemen en hoe zij zich moet gedragen in geval van een industrieel ongeval;

8.

Adequate informatie over de getroffen regelingen met betrekking tot de gevaarlijke activiteit, waaronder het contact met de hulpverleningsdiensten, ten einde industriële ongevallen het hoofd te bieden en de ernst en de gevolgen daarvan te beperken;

9.

Algemene informatie over het buiten de plaats zelf van toepassing zijnde rampenplan van de hulpverleningsdiensten, opgesteld om eventuele gevolgen van een industrieel ongeval buiten de desbetreffende plaats tegen te gaan, met inbegrip van grensoverschrijdende gevolgen;

10.

Algemene informatie over bijzondere vereisten en voorwaarden waaraan de gevaarlijke activiteit is onderworpen overeenkomstig de van toepassing zijnde nationale voorschriften en/of bestuurlijke maatregelen, met inbegrip van vergunningen- of machtigingenstelsels;

Bijlage IX. Meldsystemen voor industriële ongevallen ingevolge artikel 10

1.

De meldsystemen voor industriële ongevallen dienen de snelst mogelijke doorgifte van gegevens en voorspellingen mogelijk te maken volgens van tevoren vastgestelde codes en met gebruikmaking van compatibele systemen voor datatransmissie en gegevensverwerking om te kunnen overgaan tot alarmering en bestrijding in noodsituaties en maatregelen te nemen ter beperking en beheersing van de effecten van grensoverschrijdende gevolgen, rekening houdende met de verschillende behoeften op de verschillende niveaus.

2.

De melding van een industrieel ongeval dient de volgende gegevens te bevatten:

  • a. Het soort en de omvang van het industriële ongeval, de daarbij betrokken gevaarlijke stoffen (indien bekend) en de ernst van de mogelijke gevolgen;

  • b. Het tijdstip en de exacte plaats waar het ongeval zich heeft voorgedaan;

  • c. Alle andere beschikbare informatie die nodig is om het industriële ongeval efficiënt te bestrijden.

3.

De melding van een industrieel ongeval dient regelmatig, of telkens wanneer zulks nodig is, te worden aangevuld met relevante nadere informatie over de ontwikkeling van de situatie met betrekking tot de grensoverschrijdende gevolgen.

4.

Er dienen regelmatig proeven en toetsingen van de doelmatigheid van het meldsysteem voor industriële ongevallen plaats te vinden en het betrokken personeel dient regelmatig oefeningen te houden. Indien van toepassing worden deze proeven, toetsingen en oefeningen gezamenlijk uitgevoerd.

Bijlage X. Wederzijdse bijstand ingevolge artikel 12

1.

De algemene leiding, controle, coördinatie en supervisie van de bijstand berust bij de Partij die om bijstand verzoekt. Het bij de bijstandsverlening betrokken personeel handelt in overeenstemming met de desbetreffende wetten van de Partij die om bijstand verzoekt. De bevoegde autoriteiten van de Partij die om bijstand verzoekt, werken samen met de ingevolge artikel 17 door de bijstand verlenende Partij aangewezen autoriteit, die is belast met de onmiddellijke supervisie van het door de bijstand verlenende Partij verschafte personeel en materieel.

2.

De Partij die om bijstand verzoekt, stelt, voor zover zulks in haar vermogen ligt, plaatselijke faciliteiten en diensten ter beschikking voor een goede uitvoering van de bijstand en draagt zorg voor de bescherming van het daartoe door of namens de bijstand verlenende Partij op haar grondgebied gebrachte personeel, materieel en materiaal.

3.

De bijstand wordt verleend op kosten van de Partij die om bijstand verzoekt, tenzij de betrokken Partijen anders zijn overeengekomen. De bijstand verlenende Partij kan te allen tijde afzien van een gehele of gedeeltelijke vergoeding van de kosten.

4.

De Partij die om bijstand verzoekt, stelt alles in het werk om de bijstand verlenende Partij en de namens haar handelende personen de voorrechten, immuniteiten of faciliteiten te verlenen die nodig zijn voor spoedige verrichting van hun bijstandstaken. De Partij die om bijstand verzoekt, is niet verplicht deze bepaling toe te passen op haar eigen onderdanen of ingezetenen of hun de bovenbedoelde voorrechten en immuniteiten te verlenen.

5.

Een Partij tracht op verzoek van de Partij die om bijstand verzoekt of de Partij die de bijstand verleent, de doortocht over haar grondgebied naar en vanaf het grondgebied van de Partij die om bijstand verzoekt te vergemakkelijken van personeel, materieel en goederen die bij de bijstand zijn betrokken, waarvan naar behoren kennisgeving dient te zijn gedaan.

6.

De Partij die om bijstand verzoekt, vergemakkelijkt de binnenkomst en het verblijf op en het vertrek van haar nationale grondgebied van personeel, materieel en goederen die bij de bijstand zijn betrokken, waarvan naar behoren kennisgeving is gedaan.

7.

Met betrekking tot handelingen die rechtstreeks voortvloeien uit de verleende bijstand zal de Partij die om bijstand verzoekt, in geval van overlijden of lichamelijk letsel, schade aan of verlies van goederen, of schade aan het milieu, veroorzaakt op haar grondgebied tijdens de verlening van de bijstand waarom is verzocht, de bijstand verlenende Partij of de namens haar handelende personen vrijwaren en schadeloos stellen en hun schadevergoeding betalen voor het overlijden of het toegebrachte letsel, of het verlies van dan wel de schade aan het materiaal of de andere goederen die bij de bijstandverlening zijn betrokken. De Partij die om bijstand verzoekt, is verplicht vorderingen van derden ten laste van de bijstand verlenende Partij of de namens deze handelende personen in behandeling te nemen.

8.

De betrokken Partijen werken nauw samen ter vergemakkelijking van de afwikkeling van gerechtelijke procedures en vorderingen die zouden kunnen voortvloeien uit de bijstandverlening.

9.

Een Partij kan verzoeken om bijstand met betrekking tot de medische behandeling of de tijdelijke overbrenging naar een andere Partij van personen die zijn betrokken bij een ongeval.

10.

De benadeelde Partij of de Partij die om bijstand verzoekt kan te allen tijde, na passend overleg en door middel van een kennisgeving, verzoeken om beëindiging van de ingevolge dit Verdrag ontvangen of verleende bijstand. Zodra een zodanig verzoek is gedaan, plegen de betrokken Partijen onderling overleg ten einde regelingen te treffen om de bijstand op passende wijze te beëindigen.

Bijlage XI. Uitwisseling van informatie ingevolge artikel 15

De informatie dient de volgende gegevens te omvatten, die ook kunnen worden uitgewisseld in het kader van multilaterale of bilaterale samenwerking:

  • a. maatregelen van wetgevende en bestuurlijke aard, beleidslijnen, doelstellingen en prioriteiten betreffende preventie, voorbereiding en bestrijding, wetenschappelijke activiteiten en technische maatregelen ter beperking van het risico van industriële ongevallen ten gevolge van gevaarlijke activiteiten, met inbegrip van de beperking van de grensoverschrijdende gevolgen;

  • b. maatregelen en rampenplannen op het passende niveau die andere Partijen raken;

  • c. programma's voor toezicht, planning en onderzoek en ontwikkeling, met inbegrip van de uitvoering daarvan en de controle daarop;

  • d. genomen maatregelen met betrekking tot de preventie van. de voorbereiding op en de bestrijding van industriële ongevallen;

  • e. de ervaring opgedaan met industriële ongevallen en de samenwerking ter bestrijding van industriële ongevallen met grensoverschrijdende gevolgen;

  • f. de ontwikkeling en toepassing van de beste beschikbare technologieën ter wille van een betere bescherming van het milieu en een grotere veiligheid;

  • g. de voorbereiding op noodsituaties en de bestrijding daarvan;

  • h. gehanteerde methoden bij de voorspelling van risico's, met inbegrip van criteria voor de meting en beoordeling van grensoverschrijdende gevolgen.

Bijlage XII. Taken in het kader van de wederzijdse bijstand ingevolge artikel 18, vierde lid

1. Verzameling en verspreiding van informatie en gegevens

  • a De totstandbrenging en exploitatie van een meldsysteem voor industriële ongevallen dat informatie kan verschaffen over industriële ongevallen en over deskundigen, ten einde de deskundigen zo spoedig mogelijk te kunnen inschakelen om bijstand te verlenen;

  • b de totstandbrenging en exploitatie van een databank voor de ontvangst, verwerking en verspreiding van de nodige informatie over industriële ongevallen, en de gevolgen daarvan, alsook over de toegepaste maatregelen en de doelmatigheid daarvan;

  • c het opstellen en bijhouden van een lijst van gevaarlijke stoffen, onder vermelding van hun eigenschappen en de wijze waarop daarmee moet worden omgegaan in geval van een industrieel ongeval;

  • d het opstellen en bijhouden van een register van deskundigen die advies en andere vormen van bijstand kunnen verlenen met betrekking tot preventie-, voorbereidings - en bestrijdingsmaatregelen, met inbegrip van herstelmaatregelen;

  • e het bijhouden van een lijst van gevaarlijke activiteiten;

  • f het opstellen en bijhouden van een lijst van gevaarlijke stoffen die vallen onder de bepalingen van Bijlage I, Deel I.

2. Onderzoek, opleiding en methodologieën

  • a Het maken en verstrekken van modellen, gebaseerd op de ervaring met industriële ongevallen, en scenario's voor preventie-, voorbereidings- en bestrijdingsmaatregelen;

  • b het bevorderen van opleidingen en oefeningen, het organiseren van internationale symposia en het bevorderen van samenwerking op het gebied van onderzoek en ontwikkeling.

3. Technische bijstand

  • a Het verrichten van adviserende taken, gericht op de verbetering van het vermogen om preventie-, voorbereidings- en bestrijdingsmaatregelen toe te passen;

  • b het verrichten, op verzoek van een Partij, van inspecties van haar gevaarlijke activiteiten en het verlenen van bijstand bij het organiseren van haar nationale inspecties overeenkomstig de bepalingen van dit Verdrag

4. Bijstand ingeval van een noodsituatie

Het verlenen, op verzoek van een Partij, van bijstand, onder meer door het zenden van deskundigen naar de plaats van een industrieel ongeval ten einde advies en andere vormen van bijstand te verlenen bij de bestrijding van het industriële ongeval.

Bijlage XIII. Arbitrage

1.

De eisende Partij (en) stelt (stellen) het secretariaat ervan in kennis dat de Partijen zijn overeengekomen het geschil te onderwerpen aan arbitrage overeenkomstig artikel 21, tweede lid, van dit Verdrag. In de kennisgeving dient het onderwerp van de arbitrage te worden vermeld en daarin dienen in het bijzonder de artikelen van dit Verdrag te zijn aangegeven over de uitlegging of toepassing waarvan een geschil is ontstaan. Het secretariaat zendt de ontvangen informatie toe aan alle Partijen bij dit Verdrag.

2.

Het scheidsgerecht bestaat uit drie leden. De eisende partij(en) en de andere partij(en) bij het geschil benoemen een arbiter, en de twee aldus benoemde arbiters wijzen met gezamenlijke instemming de derde arbiter aan, die voorzitter van het scheidsgerecht wordt. De derde arbiter mag geen onderdaan van één van de partijen bij het geschil zijn, noch mag hij of zij zijn of haar gewone verblijfplaats op het grondgebied van één van die partijen hebben, of in dienst zijn bij een van hen, of in een andere hoedanigheid reeds bij de aangelegenheid betrokken zijn geweest.

3.

Indien de voorzitter van het scheidsgerecht niet is aangewezen binnen twee maanden na de benoeming van de tweede arbiter, wijst de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, op verzoek van een van beide partijen bij het geschil, binnen een volgend tijdvak van twee maanden de voorzitter aan.

4.

Indien een van de partijen bij het geschil niet binnen twee maanden nadat zij het verzoek daartoe heeft ontvangen, een arbiter heeft benoemd, kan de andere partij dit mededelen aan de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, die binnen een volgend tijdvak van twee maanden de voorzitter van het scheidsgerecht aanwijst. Vervolgens verzoekt de voorzitter van het scheidsgerecht de partij die nog geen arbiter heeft benoemd, dit binnen twee maanden te doen. Indien zij dit binnen dat tijdvak niet doet, deelt de voorzitter dit mede aan de Uitvoerend Secretaris van de Economische Commissie voor Europa, die vervolgens binnen een volgend tijdvak van twee maanden de benoeming verricht.

5.

Het scheidsgerecht neemt zijn beslissing in overeenstemming met het internationale recht en met de bepalingen van dit Verdrag.

6.

Ieder krachtens deze bepalingen ingesteld scheidsgerecht stelt zijn eigen procedureregels vast.

7.

De beslissingen van het scheidsgerecht betreffende zowel procedures als aan hem voorgelegde aangelegenheden worden genomen met een meerderheid van de stemmen van zijn leden.

8.

Het scheidsgerecht kan alle passende maatregelen nemen ter vaststelling van de feiten.

9.

De partijen bij het geschil doen alles wat in hun vermogen ligt om het werk van het scheidsgerecht te vergemakkelijken, met name door:

  • a. het scheidsgerecht alle relevante documenten, voorzieningen en informatie te verstrekken;

  • b. het scheidsgerecht indien nodig in staat te stellen getuigen of deskundigen op te roepen en verklaringen van hen te verkrijgen.

10.

De partijen bij het geschil en de arbiters beschermen de vertrouwelijkheid van de informatie die zij gedurende het werk van het scheidsgerecht in vertrouwen krijgen.

11.

Het scheidsgerecht kan, op verzoek van één van de partijen tussentijdse maatregelen ter bescherming aanbevelen.

12.

Indien één van de partijen bij het geschil niet voor het scheidsgerecht verschijnt of haar zaak niet verdedigt, kan de andere partij het scheidsgerecht verzoeken de procedure voort te zetten en zijn uiteindelijke beslissing te nemen. Het feit dat een partij niet voor het scheidsgerecht verschijnt of haar zaak niet verdedigt, vormt geen belemmering voor de voortzetting van de procedure.

13.

Het scheidsgerecht kan tegeneisen die rechtstreeks voortkomen uit de aangelegenheid die het onderwerp van het geschil is, horen en erover beslissen.

14.

Tenzij het scheidsgerecht anders bepaalt vanwege de bijzondere omstandigheden van de zaak, worden de kosten van het scheidsgerecht, met inbegrip van de honorering van zijn leden, gelijkelijk gedragen door de partijen bij het geschil. Het scheidsgerecht houdt een overzicht van al zijn kosten bij, en verstrekt de partijen bij het geschil daarvan een eindopgave.

15.

Iedere Partij bij dit Verdrag die een belang ten aanzien van het recht heeft bij de aangelegenheid die het onderwerp van het geschil is, en waarvoor de beslissing van het scheidsgerecht gevolgen kan hebben, kan zich met de instemming van het scheidsgerecht voegen in de procedure.

16.

Het scheidsgerecht doet zijn uitspraak binnen vijf maanden na de datum waarop het werd ingesteld, tenzij het het noodzakelijk acht deze termijn te verlengen met een tijdvak van ten hoogste vijf maanden.

17.

De uitspraak van het scheidsgerecht dient vergezeld te gaan van een uiteenzetting van de gronden. De uitspraak is onherroepelijk en bindend voor alle partijen bij het geschil. De uitspraak wordt door het scheidsgerecht toegezonden aan de partijen bij het geschil en aan het secretariaat. Het secretariaat zendt de ontvangen informatie toe aan alle Partijen bij dit Verdrag.

18.

Ieder geschil dat tussen de partijen ontstaat betreffende de uitlegging of tenuitvoerlegging van de uitspraak kan door elk van de partijen worden voorgelegd aan het scheidsgerecht dat de uitspraak heeft gedaan of, indien het daaraan niet kan worden voorgelegd, aan een ander scheidsgerecht dat hiertoe wordt ingesteld op dezelfde wijze als eerstbedoelde scheidsgerecht.

  1. LD50 oral in rats ^ [1]
  2. LD50 dermal in rats or rabbits ^ [2]
  3. LD50 by inhalation (four hours) in rats ^ [3]
  4. LD50 oral in rats ^ [4]
  5. LD50 dermal in rats or rabbits ^ [5]
  6. LD50 by inhalation (four hours) in rats ^ [6]
  7. LC50 fish (96 hours) ^ [7]
  8. EC50 daphnia (48 hours) ^ [8]
  9. IC50 algae (72 hours) ^ [9]
  10. LD50oraal bij ratten ^ [10]
  11. LD50dermaal bij ratten of konijnen ^ [11]
  12. LD50 inhalatoir (4 uur) bij ratten ^ [12]
  13. LD50oraal bij ratten ^ [13]
  14. LD50dermaal bij ratten of konijnen ^ [14]
  15. LD50inhalatoir (4 uur) bij ratten ^ [15]
  16. LC50bij vissen (96 uur) ^ [16]
  17. EC50 bij watervlooien (48 uur) ^ [17]
  18. IC50 bij algen (72 uur) ^ [18]
Naar boven