Verdrag van Tampere inzake de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties, Tampere, 18-06-1998

Geraadpleegd op 29-03-2024.
Geldend van 08-01-2005 t/m heden

Verdrag van Tampere inzake de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties

Authentiek : EN

Tampere Convention on the Provision of Telecommunication resources for Disaster Mitigation and Relief Operations

The States Parties to this Convention,

Recognizing that the magnitude, complexity, frequency and impact of disasters are increasing at a dramatic rate, with particularly severe consequences in developing countries,

Recalling that humanitarian relief and assistance agencies require reliable, flexible telecommunication resources to perform their vital tasks,

Further recalling the essential role of telecommunication resources in facilitating the safety of humanitarian relief and assistance personnel,

Further recalling the vital role of broadcasting in disseminating accurate disaster information to at-risk populations,

Convinced that the effective, timely deployment of telecommunication resources and that rapid, efficient, accurate and truthful information flows are essential to reducing loss of life, human suffering and damage to property and the environment caused by disasters,

Concerned about the impact of disasters on communication facilities and information flows,

Aware of the special needs of the disaster-prone least developed countries for technical assistance to develop telecommunication resources for disaster mitigation and relief operations,

Reaffirming the absolute priority accorded to emergency life-saving communications in more than fifty international regulatory instruments, including the Constitution of the International Telecommunication Union,

Noting the history of international cooperation and coordination in disaster mitigation and relief, including the demonstrated life-saving role played by the timely deployment and use of telecommunication resources,

Further noting the Proceedings of the International Conference on Disaster Communications (Geneva, 1990), addressing the power of telecommunication systems in disaster recovery and response,

Further noting the urgent call found in the Tampere Declaration on Disaster Communications (Tampere, 1991) for reliable telecommunication systems for disaster mitigation and disaster relief operations, and for an international Convention on Disaster Communications to facilitate such systems,

Further noting United Nations General Assembly resolution 44/236, designating 1990-2000 the International Decade for Natural Disaster Reduction, and resolution 46/182, calling for strengthened international coordination of humanitarian emergency assistance,

Further noting the prominent role given to communication resources in the Yokohama Strategy and Plan of Action for a Safer World, adopted by the World Conference on Natural Disaster Reduction (Yokohama, 1994),

Further noting resolution 7 of the World Telecommunication Development Conference (Buenos Aires, 1994), endorsed by resolution 36 of the Plenipotentiary Conference of the International Telecommunication Union (Kyoto, 1994), urging Governments to take all practical steps for facilitating the rapid deployment and the effective use of telecommunication equipment for disaster mitigation and relief operations by reducing and, where possible, removing regulatory barriers and strengthening cooperation among States,

Further noting resolution 644 of the World Radiocommunication Conference (Geneva, 1997), urging Governments to give their full support to the adoption of this Convention and to its national implementation,

Further noting resolution 19 of the World Telecommunication Development Conference (Valletta, 1998), urging Governments to continue their examination of this Convention with a view to considering giving their full support to its adoption,

Further noting United Nations General Assembly resolution 51/94, encouraging the development of a transparent and timely procedure for implementing effective disaster relief coordination arrangements, and ofReliefWeb as the global information system for the dissemination of reliable and timely information on emergencies and natural disasters,

With reference to the conclusions of the Working Group on Emergency Telecommunications regarding the critical role of telecommunications in disaster mitigation and relief,

Supported by the work of many States, United Nations entities, governmental, intergovernmental, and non-governmental organizations, humanitarian agencies, telecommunication equipment and service providers, media, universities and communication- and disaster-related organizations to improve and facilitate disaster-related communications,

Desiring to ensure the reliable, rapid availability of telecommunication resources for disaster mitigation and relief operations, and

Further desiring to facilitate international cooperation to mitigate the impact of disasters,

Have agreed as follows:

Article 1. Definitions

Unless otherwise indicated by the context in which they are used, the terms set out below shall have the following meanings for the purposes of this Convention:

  • 1. ``State Party" means a State which has agreed to be bound by this Convention.

  • 2. ``Assisting State Party" means a State Party to this Convention providing telecommunication assistance pursuant hereto.

  • 3. ``Requesting State Party" means a State Party to this Convention requesting telecommunication assistance pursuant hereto.

  • 4. ``This Convention" means the Tampere Convention on the Provision of Telecommunication Resources for Disaster Mitigation and Relief Operations.

  • 5. ``The depositary" means the depositary for this Convention, as set forth in Article 16.

  • 6. ``Disaster" means a serious disruption of the functioning of society, posing a significant, widespread threat to human life, health, property or the environment, whether caused by accident, nature or human activity, and whether developing suddenly or as the result of complex, long-term processes.

  • 7. ``Disaster mitigation" means measures designed to prevent, predict, prepare for, respond to, monitor and/or mitigate the impact of, disasters.

  • 8. ``Health hazard" means a sudden outbreak of infectious disease, such as an epidemic or pandemic, or other event posing a significant threat to human life or health, which has the potential for triggering a disaster.

  • 9. ``Natural hazard" means an event or process, such as an earthquake, fire, flood, wind, landslide, avalanche, cyclone, tsunami, insect infestation, drought or volcanic eruption, which has the potential for triggering a disaster.

  • 10. ``Non-governmental organization" means any organization, including private and corporate entities, other than a State or governmental or intergovernmental organization, concerned with disaster mitigation and relief and/or the provision of telecommunication resources for disaster mitigation and relief.

  • 11. ``Non-State entity" means any entity, other than a State, including non-governmental organizations and the Red Cross and Red Crescent Movement, concerned with disaster mitigation and relief and/or the provision of telecommunication resources for disaster mitigation and relief.

  • 12. ``Relief operations" means those activities designed to reduce loss of life, human suffering and damage to property and/or the environment caused by a disaster.

  • 13. ``Telecommunication assistance" means the provision of telecommunication resources or other resources or support intended to facilitate the use of telecommunication resources.

  • 14. ``Telecommunication resources" means personnel, equipment, materials, information, training, radio-frequency spectrum, network or transmission capacity or other resources necessary to telecommunications.

  • 15. ``Telecommunications" means any transmission, emission, or reception of signs, signals, writing, images, sounds or intelligence of any nature, by wire, radio, optical fibre or other electromagnetic system.

Article 2. Coordination

  • 1 The United Nations Emergency Relief Coordinator shall be the operational coordinator for this Convention and shall execute the responsibilities of the operational coordinator identified in Articles 3, 4, 6, 7, 8, and 9.

  • 2 The operational coordinator shall seek the cooperation of other appropriate United Nations agencies, particularly the International Telecommunication Union, to assist it in fulfilling the objectives of this Convention, and, in particular, those responsibilities identified in Articles 8 and 9, and to provide necessary technical support, consistent with the purposes of those agencies.

  • 3 The responsibilities of the operational coordinator under this Convention shall be limited to coordination activities of an international nature.

Article 3. General Provisions

  • 1 The States Parties shall cooperate among themselves and with non-State entities and intergovernmental organizations, in accordance with the provisions of this Convention, to facilitate the use of telecommunication resources for disaster mitigation and relief.

  • 2 Such use may include, but is not limited to:

    • a) the deployment of terrestrial and satellite telecommunication equipment to predict, monitor and provide information concerning natural hazards, health hazards and disasters;

    • b) the sharing of information about natural hazards, health hazards and disasters among the States Parties and with other States, non-State entities and intergovernmental organizations, and the dissemination of such information to the public, particularly to at-risk communities;

    • c) the provision of prompt telecommunication assistance to mitigate the impact of a disaster; and

    • d) the installation and operation of reliable, flexible telecommunication resources to be used by humanitarian relief and assistance organizations.

  • 3 To facilitate such use, the States Parties may conclude additional multinational or bilateral agreements or arrangements.

  • 4 The States Parties request the operational coordinator, in consultation with the International Telecommunication Union, the depositary, and other relevant United Nations entities and intergovernmental and non-governmental organizations, to use its best efforts, in accordance with the provisions of this Convention, to:

    • a) develop, in consultation with the States Parties, model agreements that may be used to provide a foundation for multinational or bilateral agreements facilitating the provision of telecommunication resources for disaster mitigation and relief;

    • b) make available model agreements, best practices and other relevant information to States Parties, other States, non-State entities and intergovernmental organizations concerning the provision of telecommunication resources for disaster mitigation and relief, by electronic means and other appropriate mechanisms;

    • c) develop, operate, and maintain information collection and dissemination procedures and systems necessary for the implementation of the Convention; and

    • d) inform States of the terms of this Convention, and to facilitate and support the cooperation among States Parties provided for herein.

  • 5 The States Parties shall cooperate among themselves to improve the ability of governmental organizations, non-State entities and intergovernmental organizations to establish mechanisms for training in the handling and operation of equipment, and instruction courses in the development, design and construction of emergency telecommunication facilities for disaster prevention, monitoring and mitigation.

Article 4. Provision of Telecommunication Assistance

  • 1 A State Party requiring telecommunication assistance for disaster mitigation and relief may request such assistance from any other State Party, either directly or through the operational coordinator. If the request is made through the operational coordinator, the operational coordinator shall immediately disseminate this information to all other appropriate States Parties. If the request is made directly to another State Party, the requesting State Party shall inform the operational coordinator as soon as possible.

  • 2 A State Party requesting telecommunication assistance shall specify the scope and type of assistance required and those measures taken pursuant to Articles 5 and 9 of this Convention, and, when practicable, provide the State Party to which the request is directed and/or the operational coordinator with any other information necessary to determine the extent to which such State Party is able to meet the request.

  • 3 Each State Party to which a request for telecommunication assistance is directed, either directly or through the operational coordinator, shall promptly determine and notify the requesting State Party whether it will render the assistance requested, directly or otherwise, and the scope of, and terms, conditions, restrictions and cost, if any, applicable to such assistance.

  • 4 Each State Party determining to provide telecommunication assistance shall so inform the operational coordinator as soon as possible.

  • 5 No telecommunication assistance shall be provided pursuant to this Convention without the consent of the requesting State Party. The requesting State Party shall retain the authority to reject all or part of any telecommunication assistance offered pursuant to this Convention in accordance with the requesting State Party's existing national law and policy.

  • 6 The States Parties recognize the right of requesting States Parties to request telecommunication assistance directly from non-State entities and intergovernmental organizations, and the right of non-State entities and intergovernmental organizations, pursuant to the laws to which they are subject, to provide telecommunication assistance to requesting States Parties pursuant to this Article.

  • 7 A non-State entity or intergovernmental organization may not be a ``requesting State Party" and may not request telecommunication assistance under this Convention.

  • 8 Nothing in this Convention shall interfere with the right of a State Party, under its national law, to direct, control, coordinate and supervise telecommunication assistance provided under this Convention within its territory.

Article 5. Privileges, Immunities, and Facilities

  • 1 The requesting State Party shall, to the extent permitted by its national law, afford to persons, other than its nationals, and to organizations, other than those headquartered or domiciled within its territory, who act pursuant to this Convention to provide telecommunication assistance and who have been notified to, and accepted by, the requesting State Party, the necessary privileges, immunities, and facilities for the performance of their proper functions, including, but not limited to:

    • a) immunity from arrest, detention and legal process, including criminal, civil and administrative jurisdiction of the requesting State Party, in respect of acts or omissions specifically and directly related to the provision of telecommunication assistance;

    • b) exemption from taxation, duties or other charges, except for those which are normally incorporated in the price of goods or services, in respect of the performance of their assistance functions or on the equipment, materials and other property brought into or purchased in the territory of the requesting State Party for the purpose of providing telecommunication assistance under this Convention; and

    • c) immunity from seizure, attachment or requisition of such equipment, materials and property.

  • 2 The requesting State Party shall provide, to the extent of its capabilities, local facilities and services for the proper and effective administration of the telecommunication assistance, including ensuring that telecommunication equipment brought into its territory pursuant to this Convention shall be expeditiously licensed or shall be exempt from licensing in accordance with its domestic laws and regulations.

  • 3 The requesting State Party shall ensure the protection of personnel, equipment and materials brought into its territory pursuant to this Convention.

  • 4 Ownership of equipment and materials provided pursuant to this Convention shall be unaffected by their use under the terms of this Convention. The requesting State Party shall ensure the prompt return of such equipment, material and property to the proper assisting State Party.

  • 5 The requesting State Party shall not direct the deployment or use of any telecommunication resources provided pursuant to this Convention for purposes not directly related to predicting, preparing for, responding to, monitoring, mitigating the impact of or providing relief during and following disasters.

  • 6 Nothing in this Article shall require any requesting State Party to provide its nationals or permanent residents, or organizations headquartered or domiciled within its territory, with privileges and immunities.

  • 7 Without prejudice to their privileges and immunities in accordance with this Article, all persons entering the territory of a State Party for the purpose of providing telecommunication assistance or otherwise facilitating the use of telecommunication resources pursuant to this Convention, and all organizations providing telecommunication assistance or otherwise facilitating the use of telecommunication resources pursuant to this Convention, have a duty to respect the laws and regulations of that State Party. Such persons and organizations also shall have a duty not to interfere in the domestic affairs of the State Party into whose territory they have entered.

Article 6. Termination of Assistance

  • 1 The requesting State Party or the assisting State Party may, at any time, terminate telecommunication assistance received or provided under Article 4 by providing notification in writing. Upon such notification, the States Parties involved shall consult with each other to provide for the proper and expeditious conclusion of the assistance, bearing in mind the impact of such termination on the risk to human life and ongoing disaster relief operations.

  • 2 States Parties engaged in providing or receiving telecommunication assistance pursuant to this Convention shall remain subject to the terms of this Convention following the termination of such assistance.

  • 3 Any State Party requesting termination of telecommunication assistance shall notify the operational coordinator of such request. The operational coordinator shall provide such assistance as is requested and necessary to facilitate the conclusion of the telecommunication assistance.

Article 7. Payment or Reimbursement of Costs or Fees

  • 1 The States Parties may condition the provision of telecommunication assistance for disaster mitigation and relief upon agreement to pay or reimburse specified costs or fees, always bearing in mind the contents of paragraph 9 of this Article.

  • 2 When such condition exists, the States Parties shall set forth in writing, prior to the provision of telecommunication assistance:

    • a) the requirement for payment or reimbursement;

    • b) the amount of such payment or reimbursement or terms under which it shall be calculated; and

    • c) any other terms, conditions or restrictions applicable to such payment or reimbursement, including, but not limited to, the currency in which such payment or reimbursement shall be made.

  • 3 The requirements of paragraphs 2 b) and 2 c) of this Article may be satisfied by reference to published tariffs, rates or prices.

  • 4 In order that the negotiation of payment and reimbursement agreements does not unduly delay the provision of telecommunication assistance, the operational coordinator shall develop, in consultation with the States Parties, a model payment and reimbursement agreement that may provide a foundation for the negotiation of payment and reimbursement obligations under this Article.

  • 5 No State Party shall be obligated to make payment or reimbursement of costs or fees under this Convention without having first expressed its consent to the terms provided by an assisting State Party pursuant to paragraph 2 of this Article.

  • 6 When the provision of telecommunication assistance is properly conditioned upon payment or reimbursement of costs or fees under this Article, such payment or reimbursement shall be provided promptly after the assisting State Party has presented its request for payment or reimbursement.

  • 7 Funds paid or reimbursed by a requesting State Party in association with the provision of telecommunication assistance shall be freely transferable out of the jurisdiction of the requesting State Party and shall not be delayed or withheld.

  • 8 In determining whether to condition the provision of telecommunication assistance upon an agreement to pay or reimburse specified costs or fees, the amount of such costs or fees, and the terms, conditions and restrictions associated with their payment or reimbursement, the States Parties shall take into account, among other relevant factors:

    • a) United Nations principles concerning humanitarian assistance;

    • b) the nature of the disaster, natural hazard or health hazard;

    • c) the impact, or potential impact, of the disaster;

    • d) the place of origin of the disaster;

    • e) the area affected, or potentially affected, by the disaster;

    • f) the occurrence of previous disasters and the likelihood of future disasters in the affected area;

    • g) the capacity of each State affected by the disaster, natural hazard or health hazard to prepare for, or respond to, such event; and

    • h) the needs of developing countries.

  • 9 This Article shall also apply to those situations in which telecommunication assistance is provided by a non-State entity or intergovernmental organization, provided that:

    • a) the requesting State Party has consented to, and has not terminated, such provision of telecommunication assistance for disaster mitigation and relief;

    • b) the non-State entity or intergovernmental organization providing such telecommunication assistance has notified to the requesting State Party its adherence to this Article and Articles 4 and 5; and

    • c) the application of this Article is not inconsistent with any other agreement concerning the relations between the requesting State Party and the non-State entity or intergovernmental organization providing such telecommunication assistance.

Article 8. Telecommunication Assistance Information Inventory

  • 1 Each State Party shall notify the operational coordinator of its authority(ies):

    • a) responsible for matters arising under the terms of this Convention and authorized to request, offer, accept and terminate telecommunication assistance; and

    • b) competent to identify the governmental, intergovernmental and/or non-governmental resources which could be made available to facilitate the use of telecommunication resources for disaster mitigation and relief, including the provision of telecommunication assistance.

  • 2 Each State Party shall endeavour to inform the operational coordinator promptly of any changes in the information provided pursuant to this Article.

  • 3 The operational coordinator may accept notification from a non-State entity or intergovernmental organization of its procedures for authorization to offer and terminate telecommunication assistance as provided in this Article.

  • 4 A State Party, non-State entity or intergovernmental organization may, at its discretion, include in the material it deposits with the operational coordinator information about specific telecommunication resources and about plans for the use of those resources to respond to a request for telecommunication assistance from a requesting State Party.

  • 5 The operational coordinator shall maintain copies of all lists of authorities, and shall expeditiously disseminate such material to the States Parties, to other States, and to appropriate non-State entities and intergovernmental organizations, unless a State Party, non-State entity or intergovernmental organization has previously specified, in writing, that distribution of its material be restricted.

  • 6 The operational coordinator shall treat material deposited by non-State entities and intergovernmental organizations in a similar manner to material deposited by States Parties.

Article 9. Regulatory Barriers

  • 1 The States Parties shall, when possible, and in conformity with their national law, reduce or remove regulatory barriers to the use of telecommunication resources for disaster mitigation and relief, including to the provision of telecommunication assistance.

  • 2 Regulatory barriers may include, but are not limited to:

    • a) regulations restricting the import or export of telecommunication equipment;

    • b) regulations restricting the use of telecommunication equipment or of radio-frequency spectrum;

    • c) regulations restricting the movement of personnel who operate telecommunication equipment or who are essential to its effective use;

    • d) regulations restricting the transit of telecommunication resources into, out of and through the territory of a State Party; and

    • e) delays in the administration of such regulations.

  • 3 Reduction of regulatory barriers may take the form of, but shall not be limited to:

    • a) revising regulations;

    • b) exempting specified telecommunication resources from the application of those regulations during the use of such resources for disaster mitigation and relief;

    • c) pre-clearance of telecommunication resources for use in disaster mitigation and relief, in compliance with those regulations;

    • d) recognition of foreign type-approval of telecommunication equipment and/or operating licenses;

    • e) expedited review of telecommunication resources for use in disaster mitigation and relief, in compliance with those regulations; and

    • f) temporary waiver of those regulations for the use of telecommunication resources for disaster mitigation and relief.

  • 4 Each State Party shall, at the request of any other State Party, and to the extent permitted by its national law, facilitate the transit into, out of and through its territory of personnel, equipment, materials and information involved in the use of telecommunication resources for disaster mitigation and relief.

  • 5 Each State Party shall notify the operational coordinator and the other States Parties, directly or through the operational coordinator, of:

    • a) measures taken, pursuant to this Convention, for reducing or removing such regulatory barriers;

    • b) procedures available, pursuant to this Convention, to States Parties, other States, non-State entities and/or intergovernmental organizations for the exemption of specified telecommunication resources used for disaster mitigation and relief from the application of such regulations, pre-clearance or expedited review of such resources in compliance with applicable regulations, acceptance of foreign type-approval of such resources, or temporary waiver of regulations otherwise applicable to such resources; and

    • c) the terms, conditions and restrictions, if any, associated with the use of such procedures.

  • 6 The operational coordinator shall regularly and expeditiously make available to the States Parties, to other States, to non-State entities and to intergovernmental organizations an up-to-date listing of such measures, their scope, and the terms, conditions and restrictions, if any, associated with their use.

  • 7 Nothing in this Article shall permit the violation or abrogation of obligations and responsibilities imposed by national law, international law, or multilateral or bilateral agreements, including obligations and responsibilities concerning customs and export controls.

Article 10. Relationship to Other International Agreements

This Convention shall not affect the rights and obligations of States Parties deriving from other international agreements or international law.

Article 11. Dispute Settlement

  • 1 In the event of a dispute between States Parties concerning the interpretation or application of this Convention, the States Parties to the dispute shall consult each other for the purpose of settling the dispute. Such consultation shall begin promptly upon the written declaration, delivered by one State Party to another State Party, of the existence of a dispute under this Convention. The State Party making such a written declaration of the existence of a dispute shall promptly deliver a copy of such declaration to the depositary.

  • 2 If a dispute between States Parties cannot be settled within six (6) months of the date of delivery of the written declaration to a State Party to the dispute, the States Parties to the dispute may request any other State Party, State, non-State entity or intergovernmental organization to use its good offices to facilitate settlement of the dispute.

  • 3 If neither State Party seeks the good offices of another State Party, State, non-State entity or intergovernmental organization, or if the exercise of good offices fails to facilitate a settlement of the dispute within six (6) months of the request for such good offices being made, then either State Party to the dispute may:

    • a) request that the dispute be submitted to binding arbitration; or

    • b) submit the dispute to the International Court of Justice for decision, provided that both States Parties to the dispute have, at the time of signing, ratifying or acceding to this Convention, or at any time thereafter, accepted the jurisdiction of the International Court of Justice in respect of such disputes.

  • 4 In the event that the respective States Parties to the dispute request that the dispute be submitted to binding arbitration and submit the dispute to the International Court of Justice for decision, the submission to the International Court of Justice shall have priority.

  • 5 In the case of a dispute between a State Party requesting telecommunication assistance and a non-State entity or intergovernmental organization headquartered or domiciled outside of the territory of that State Party concerning the provision of telecommunication assistance under Article 4, the claim of the non-State entity or intergovernmental organization may be espoused directly by the State Party in which the non-State entity or intergovernmental organization is headquartered or domiciled as a State-to-State claim under this Article, provided that such espousal is not inconsistent with any other agreement between the State Party and the non-State entity or intergovernmental organization involved in the dispute.

  • 6 When signing, ratifying, accepting, approving or acceding to this Convention, a State may declare that it does not consider itself bound by either or both of the dispute settlement procedures provided for in paragraph 3. The other States Parties shall not be bound by a dispute settlement procedure provided for in paragraph 3 with respect to a State Party for which such a declaration is in force.

Article 12. Entry into Force

  • 1 This Convention shall be open for signature by all States which are members of the United Nations or of the International Telecommunication Union at the Intergovernmental Conference on Emergency Telecommunications in Tampere on 18 June 1998, and thereafter at the headquarters of the United Nations, New York, from 22 June 1998 to 21 June 2003.

  • 2 A State may express its consent to be bound by this Convention:

    • a) by signature (definitive signature);

    • b) by signature subject to ratification, acceptance or approval followed by deposit of an instrument of ratification, acceptance or approval; or

    • c) by deposit of an instrument of accession.

  • 3 The Convention shall enter into force thirty (30) days after the deposit of instruments of ratification, acceptance, approval or accession or definitive signature of thirty (30) States.

  • 4 For each State which signs definitively or deposits an instrument of ratification, acceptance, approval or accession, after the requirement set out in paragraph 3 of this Article has been fulfilled, this Convention shall enter into force thirty (30) days after the date of the definitive signature or consent to be bound.

Article 13. Amendments

  • 1 A State Party may propose amendments to this Convention by submitting such amendments to the depositary, which shall circulate them to the other States Parties for approval.

  • 2 The States Parties shall notify the depositary of their approval or disapproval of such proposed amendments within one hundred and eighty (180) days of their receipt.

  • 3 Any amendment approved by two-thirds of all States Parties shall be laid down in a Protocol which is open for signature at the depositary by all States Parties.

  • 4 The Protocol shall enter into force in the same manner as this Convention. For each State which signs the Protocol definitively or deposits an instrument of ratification, acceptance, approval or accession, after the requirements for the entry into force of the Protocol have been fulfilled, the Protocol shall enter into force for such State thirty (30) days after the date of the definitive signature or consent to be bound.

Article 14. Reservations

  • 1 When definitively signing, ratifying or acceding to this Convention or any amendment hereto, a State Party may make reservations.

  • 2 A State Party may at any time withdraw its prior reservation by written notification to the depositary. Such withdrawal of a reservation becomes effective immediately upon notification to the depositary.

Article 15. Denunciation

  • 1 A State Party may denounce this Convention by written notification to the depositary.

  • 2 Denunciation shall take effect ninety (90) days following the date of deposit of the written notification.

  • 3 At the request of the denouncing State Party, all copies of the lists of authorities and of measures adopted and procedures available for reducing regulatory measures provided by any State Party denouncing this Convention shall be removed from use by the effective date of such denunciation.

Article 16. Depositary

The Secretary-General of the United Nations shall be the depositary of this Convention.

Article 17. Authentic Texts

The original of this Convention, of which the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic, shall be deposited with the depositary. Only the English, French and Spanish authentic texts will be made available for signature at Tampere on 18 June 1998. The depositary shall prepare the authentic texts in Arabic, Chinese and Russian as soon as possible thereafter.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention.

DONE at Tampere (Finland), this 18th day of June 1998.

Vertaling : NL

Verdrag van Tampere inzake de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties

De Staten die Partij zijn bij dit Verdrag,

In het besef dat de omvang, de complexiteit, de frequentie en de gevolgen van rampen sterk toenemen en in ontwikkelingslanden buitengewoon ernstige consequenties hebben,

In herinnering brengend dat humanitaire hulpverleningsorganisaties betrouwbare en flexibele telecommunicatievoorzieningen nodig hebben voor de uitvoering van hun vitale taken,

Voorts in herinnering brengend de essentiële rol van telecommunicatievoorzieningen bij het faciliteren van de veiligheid van het personeel dat de humanitaire noodhulp en bijstand verleent,

Voorts in herinnering brengend de vitale rol van radio-uitzendingen bij het verspreiden van nauwkeurige informatie over rampen onder in gevaar verkerende bevolkingsgroepen,

Ervan overtuigd dat de doelmatige en tijdige inzet van telecommunicatievoorzieningen en de snelle en efficiënte uitwisseling van nauwkeurige en betrouwbare informatie van wezenlijk belang zijn om het verlies aan mensenlevens, het menselijk lijden en de schade aan eigendommen en leefomgeving als gevolg van rampen te beperken,

Bezorgd over de gevolgen van rampen voor communicatiefaciliteiten en informatiestromen,

Zich bewust van de bijzondere behoefte aan technische bijstand van de minst ontwikkelde, rampgevoelige landen, teneinde telecommunicatievoorzieningen te ontwikkelen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties,

Opnieuw bevestigend de absolute prioriteit die wordt toegekend aan levensreddende communicatie in noodsituaties in meer dan vijftig internationale regelgevende kaders, waaronder het Statuut van de Internationale Telecommunicatie Unie,

Gelet op de geschiedenis van de internationale samenwerking en coördinatie bij rampenmitigatie en noodhulp, met inbegrip van de aangetoonde levensreddende rol van de tijdige inzet en het gebruik van telecommunicatievoorzieningen,

Voorts gelet op het verslag van de Internationale Conferentie over communicatie bij rampen (Genève, 1990) betreffende de mogelijkheden van telecommunicatiesystemen bij de reactie op en het herstel na rampen,

Voorts gelet op de dringende roep in de Verklaring van Tampere inzake communicatie bij rampen (Tampere, 1991) om betrouwbare telecommunicatiesystemen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties, en om een internationaal verdrag inzake communicatie bij rampen teneinde deze systemen te bevorderen,

Voorts gelet op Resolutie 44/236 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die het tijdvak 1990–2000 uitroept tot Internationaal Decennium voor de beperking van natuurrampen, en Resolutie 46/182, waarin wordt opgeroepen tot versterking van de coördinatie van humanitaire noodhulp,

Voorts gelet op de prominente rol die wordt toegekend aan communicatievoorzieningen in de strategie en het actieplan van Yokohama voor een veiliger wereld, aangenomen door de Wereldconferentie inzake het beperken van natuurrampen (Yokohama, 1994),

Voorts gelet op Resolutie 7 van de Wereldconferentie inzake de ontwikkeling van telecommunicatie (Buenos Aires, 1994), bekrachtigd bij Resolutie 36 van de Conferentie van gevolmachtigden van de Internationale Telecommunicatie Unie (Kyoto, 1994), die regeringen aanspoort alle praktische maatregelen te nemen om de snelle ingebruikneming en het doelmatige gebruik van telecommunicatie-apparatuur voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties te vergemakkelijken door reglementaire belemmeringen te beperken en waar mogelijk weg te nemen en de samenwerking tussen Staten te intensiveren,

Voorts gelet op Resolutie 644 van de Wereld Radiocommunicatie Conferentie (Genève, 1997), die regeringen aanspoort de aanneming van dit Verdrag en de uitvoering ervan op nationaal niveau volledig te steunen,

Voorts gelet op Resolutie 19 van de Wereldconferentie inzake de ontwikkeling van telecommunicatie (Valletta, 1998), die regeringen aanspoort de bestudering van dit Verdrag voort te zetten teneinde te overwegen de aanneming ervan volledig te steunen,

Voorts gelet op Resolutie 51/94 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, die de ontwikkeling aanmoedigt van een transparante en tijdige procedure voor het instellen van doelmatige regelingen voor de coördinatie van noodhulp bij rampen, alsmede van ReliefWeb als het wereldwijde informatiesysteem voor het verspreiden van betrouwbare en tijdige informatie inzake noodsituaties en natuurgeweld,

Onder verwijzing naar de conclusies van de Werkgroep voor telecommunicatie in noodsituaties ten aanzien van de cruciale rol van telecommunicatie bij rampenmitigatie en noodhulp,

Ondersteund door het werk van vele Staten, organen van de Verenigde Naties, gouvernementele, intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties, humanitaire organisaties, aanbieders van telecommunicatie-apparatuur en telecommunicatiediensten, media, universiteiten en organisaties die actief zijn op het gebied van communicatie en rampen, om de communicatie bij rampen te verbeteren en te vergemakkelijken,

Geleid door de wens de betrouwbare en snelle beschikbaarheid van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties te waarborgen, en

Voorts geleid door de wens internationale samenwerking te vergemakkelijken teneinde de gevolgen van rampen te beperken,

Zijn als volgt overeengekomen:

Artikel 1. Begripsbepalingen

Voor de toepassing van dit Verdrag hebben onderstaande termen, tenzij uit de context waarin zij worden gebruikt anderszins blijkt, de volgende betekenis:

  • 1. „Staat die Partij is" een Staat die ermee heeft ingestemd door dit Verdrag te worden gebonden.

  • 2. „Staat die Partij is die bijstand verleent": een Staat die Partij is bij dit Verdrag en ingevolge daarvan bijstand op het gebied van telecommunicatie verleent.

  • 3. „Verzoekende Staat die Partij is": een Staat die Partij is bij dit Verdrag en ingevolge daarvan om bijstand op het gebied van telecommunicatie verzoekt.

  • 4. „Dit Verdrag": het Verdrag van Tampere inzake de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulpoperaties.

  • 5. „De depositaris": de depositaris van dit Verdrag zoals vermeld in artikel 16.

  • 6. „Ramp": een ernstige verstoring van het functioneren van een maatschappij, waarbij een wezenlijk en algemeen gevaar ontstaat voor het menselijk leven, de gezondheid, eigendommen of de leefomgeving, ongeacht of deze verstoring wordt veroorzaakt door een ongeval, een natuurverschijnsel of menselijke activiteiten, en ongeacht of deze verstoring plotseling ontstaat of het gevolg is van gecompliceerde en langdurige processen.

  • 7. „Rampenmitigatie": maatregelen die tot doel hebben rampen te voorkomen, te voorspellen, zich op rampen voor te bereiden, erop te reageren, ze te volgen en/of de gevolgen ervan te verzachten.

  • 8. „Gezondheidsrisico": het plotseling uitbreken van besmettelijke ziekten, in de vorm van epidemieën of pandemieën, of een andere gebeurtenis die een wezenlijk gevaar voor het menselijk leven of de gezondheid vormt en een ramp zou kunnen veroorzaken.

  • 9. „Natuurgeweld": een gebeurtenis of proces, zoals een aardbeving, brand, overstroming, wind, aardverschuiving, lawine, cycloon, tsoenami, insectenplaag, droogte of vulkaanuitbarsting die of dat een ramp zou kunnen veroorzaken.

  • 10. „Niet-gouvernementele organisatie": elke organisatie, met inbegrip van particuliere organen en ondernemingen, anders dan een Staat of een gouvernementele of intergouvernementele organisatie, die zich bezighoudt met rampenmitigatie en noodhulp en/of de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp.

  • 11. „Orgaan anders dan een Staat": elk orgaan, anders dan een Staat, met inbegrip van niet-gouvernementele organisaties en de Rode Kruis- en de Rode Halve Maan-beweging, dat zich bezighoudt met rampenmitigatie en noodhulp en/of de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp.

  • 12. „Noodhulpoperaties": die activiteiten die tot doel hebben het verlies aan mensenlevens, het menselijk lijden en door de ramp aan eigendommen en/of leefomgeving veroorzaakte schade te beperken.

  • 13. „Bijstand op het gebied van telecommunicatie": de levering van telecommunicatievoorzieningen of andere voorzieningen of ondersteuning die tot doel hebben het gebruik van telecommunicatievoorzieningen te vergemakkelijken.

  • 14. „Telecommunicatievoorzieningen": personeel, apparatuur, materialen, informatie, opleiding, radiofrequentiespectrum, netwerk- of transmissiecapaciteit of andere voor de telecommunicatie benodigde voorzieningen.

  • 15. „Telecommunicatie": elke overbrenging, uitzending of ontvangst van tekens, signalen, schrift, beelden, geluiden of informatie van welke aard ook door middel van kabel- of radiostelsels, glasvezel- of andere elektromagnetische systemen.

Artikel 2. Coördinatie

  • 1 De Coördinator van de Verenigde Naties voor Rampenhulp is de uitvoerende coördinator voor dit Verdrag en kwijt zich van de verantwoordelijkheden van de uitvoerende coördinator als omschreven in de artikelen 3, 4, 6, 7, 8 en 9.

  • 2 De uitvoerende coördinator verzoekt om de medewerking van andere bevoegde organisaties van de Verenigde Naties, in het bijzonder de Internationale Telecommunicatie Unie, teneinde hem bij te staan bij het verwezenlijken van de doelstellingen van dit Verdrag en, in het bijzonder, van de verantwoordelijkheden als omschreven in de artikelen 8 en 9, en de nodige technische ondersteuning te verlenen die strookt met de doelstellingen van de desbetreffende organisaties.

  • 3 De verantwoordelijkheden van de uitvoerende coördinator ingevolge dit Verdrag beperken zich tot coördinerende activiteiten met een internationaal karakter.

Artikel 3. Algemene bepalingen

  • 1 De Staten die Partij zijn werken, in overeenstemming met het bepaalde in dit Verdrag, onderling en met organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties samen, teneinde het gebruik van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp te vergemakkelijken.

  • 2 Dit gebruik omvat, doch is niet beperkt tot:

    • a. het inzetten van grond- en satelliet-telecommunicatie-apparatuur om natuurgeweld, gezondheidsrisico's en rampen te voorspellen en te volgen, en daarover informatie te verschaffen;

    • b. het uitwisselen van informatie ter zake van natuurgeweld, gezondheidsrisico's en rampen tussen de Staten die Partij zijn onderling en met andere Staten, met organen anders dan Staten en met intergouvernementele organisaties, en de verspreiding van deze informatie onder het publiek, in het bijzonder onder gemeenschappen die in gevaar verkeren;

    • c. het onverwijld verlenen van bijstand op het gebied van telecommunicatie teneinde de gevolgen van een ramp te verzachten; en

    • d. het installeren en bedienen van betrouwbare en flexibele telecommunicatievoorzieningen die zullen worden gebruikt door humanitaire hulpverleningsorganisaties.

  • 3 Teneinde dit gebruik te vergemakkelijken, kunnen Staten die Partij zijn aanvullende multinationale of bilaterale verdragen of regelingen sluiten.

  • 4 De Staten die Partij zijn verzoeken de uitvoerende coördinator, in overleg met de Internationale Telecommunicatie Unie, de depositaris en andere betrokken organen van de Verenigde Naties en intergouvernementele en niet-gouvernementele organisaties alles in het werk te stellen, in overeenstemming met het bepaalde in dit Verdrag, teneinde:

    • a. in overleg met de Staten die Partij zijn modelverdragen op te stellen die kunnen dienen als basis voor multinationale of bilaterale verdragen die de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp vergemakkelijken;

    • b. modelverdragen, aanbevolen handelwijzen en andere van belang zijnde informatie ter beschikking te stellen aan Staten die Partij zijn, andere Staten, organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties, ter zake van de levering van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp, met behulp van elektronische middelen of andere geschikte mechanismen;

    • c. procedures en systemen voor het verzamelen en verspreiden van informatie te ontwikkelen, toe te passen en bij te houden die voor de uitvoering van het Verdrag noodzakelijk zijn; en

    • d. de Staten in kennis te stellen van de voorwaarden van dit Verdrag, alsmede de in dit Verdrag bedoelde samenwerking tussen Staten die Partij zijn te vergemakkelijken en te ondersteunen.

  • 5 De Staten die Partij zijn werken onderling samen teneinde de mogelijkheden van gouvernementele organisaties, organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties te vergroten, opdat deze opleidingsstelsels kunnen opzetten voor de behandeling en de bediening van apparatuur, alsmede cursussen voor het ontwikkelen, ontwerpen en bouwen van noodtelecommunicatiefaciliteiten voor het voorkomen, volgen en mitigeren van rampen.

Artikel 4. Het verlenen van bijstand op het gebied van telecommunicatie

  • 1 Een Staat die Partij is die bijstand op het gebied van telecommunicatie voor rampenmitigatie en noodhulp behoeft, kan elk van de Staten die Partij zijn daarom verzoeken, hetzij rechtstreeks hetzij door tussenkomst van de uitvoerende coördinator. Indien het verzoek wordt gedaan door tussenkomst van de uitvoerende coördinator, verspreidt de uitvoerende coördinator deze informatie onmiddellijk onder alle andere betrokken Staten die Partij zijn. Indien het verzoek rechtstreeks aan een andere Staat die Partij is wordt gedaan, stelt de verzoekende Staat die Partij is de uitvoerende coördinator zo spoedig mogelijk hiervan in kennis.

  • 2 Een Staat die Partij is die om bijstand op het gebied van telecommunicatie verzoekt, omschrijft de reikwijdte en de aard van de benodigde bijstand en de ingevolge de artikelen 5 en 9 van dit Verdrag genomen maatregelen, en verschaft, indien mogelijk, de Staat die Partij is waaraan het verzoek is gericht en/of de uitvoerende coördinator alle overige informatie die noodzakelijk is om vast te stellen in hoeverre de betreffende Staat aan het verzoek kan voldoen.

  • 3 Elke Staat die Partij is waaraan hetzij rechtstreeks hetzij door tussenkomst van de uitvoerende coördinator een verzoek om bijstand op het gebied van telecommunicatie wordt gericht, besluit onverwijld of hij de bijstand waarom wordt verzocht, hetzij rechtstreeks hetzij anderszins, zal verlenen en bepaalt de reikwijdte en de eventueel aan de bijstand verbonden voorwaarden, beperkingen en kosten, en doet de verzoekende Staat die Partij is daarvan mededeling.

  • 4 Elke Staat die Partij is die besluit bijstand op het gebied van telecommunicatie te verlenen, stelt de uitvoerende coördinator zo spoedig mogelijk hiervan in kennis.

  • 5 Ingevolge dit Verdrag wordt geen bijstand op het gebied van telecommunicatie verleend zonder de instemming van de verzoekende Staat die Partij is. De verzoekende Staat die Partij is behoudt het recht de bijstand op het gebied van telecommunicatie die ingevolge dit Verdrag wordt aangeboden, geheel of gedeeltelijk te weigeren overeenkomstig de bestaande nationale wetgeving en het bestaande nationale beleid van de verzoekende Staat die Partij is.

  • 6 De Staten die Partij zijn erkennen het recht van verzoekende Staten die Partij zijn, organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties rechtstreeks te verzoeken om bijstand op het gebied van telecommunicatie, alsmede het recht van organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties, overeenkomstig de wetgeving waaraan zij zijn onderworpen, bijstand op het gebied van telecommunicatie te verlenen aan verzoekende Staten die Partij zijn op grond van dit artikel.

  • 7 Een orgaan anders dan een Staat of een intergouvernementele organisatie kan geen „verzoekende Staat die Partij is" zijn en kan niet verzoeken om bijstand op het gebied van telecommunicatie ingevolge dit Verdrag.

  • 8 Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan het recht van een Staat die Partij is overeenkomstig zijn nationale wetgeving toezicht te houden op de overeenkomstig dit Verdrag op zijn grondgebied verleende bijstand op het gebied van telecommunicatie en deze te leiden, te controleren en te coördineren.

Artikel 5. Voorrechten, immuniteiten en faciliteiten

  • 1 De verzoekende Staat die Partij is kent, voor zover zijn nationale wetgeving dat toestaat, aan personen die geen onderdaan van de desbetreffende Staat zijn, en aan organisaties, anders dan die welke hun zetel of hun vestiging op zijn grondgebied hebben, die handelen ingevolge dit Verdrag teneinde bijstand op het gebied van telecommunicatie te verlenen en waarvan mededeling is gedaan aan en die zijn aanvaard door de verzoekende Staat die Partij is, de voorrechten, immuniteiten en faciliteiten toe welke nodig zijn voor de uitvoering van hun taken, met inbegrip van, doch niet beperkt tot:

    • a. immuniteit ten aanzien van arrestatie, hechtenis en rechtsvervolging, met inbegrip van strafrechtelijke, civielrechtelijke en bestuursrechtelijke procedures van de verzoekende Staat die Partij is ten aanzien van handelingen of het nalaten van handelingen die specifiek en rechtstreeks verband houden met de verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie;

    • b. vrijstelling van belastingen, rechten en andere heffingen, behalve van die welke gewoonlijk bij de prijs van goederen of diensten zijn inbegrepen, ten aanzien van de uitvoering van hun bijstandstaken of ten aanzien van de apparatuur, de materialen en andere goederen die het grondgebied van de verzoekende Staat die Partij is worden binnengebracht of aldaar worden gekocht teneinde bijstand op het gebied van telecommunicatie ingevolge dit Verdrag te verlenen; en

    • c. immuniteit ten aanzien van inbeslagneming of vordering van de bedoelde apparatuur, materialen en goederen.

  • 2 De verzoekende Staat die Partij is stelt, voor zover dit in zijn vermogen ligt, plaatselijke faciliteiten en diensten ter beschikking voor het deugdelijke en doelmatige beheer van de bijstand op het gebied van telecommunicatie, met inbegrip van de waarborg dat voor de telecommunicatie-apparatuur die ingevolge dit Verdrag zijn grondgebied wordt binnengebracht met spoed mogelijk een vergunning wordt verleend of van de vergunningsplicht wordt vrijgesteld in overeenstemming met zijn nationale wet- en regelgeving.

  • 3 De verzoekende Staat die Partij is waarborgt de veiligheid van personeel, apparatuur en materialen die ingevolge dit Verdrag zijn grondgebied worden binnengebracht.

  • 4 De eigendom van apparatuur en materialen die ingevolge dit Verdrag zijn geleverd, wordt niet beïnvloed door het gebruik ervan uit hoofde van dit Verdrag. De verzoekende Staat die Partij is waarborgt de onverwijlde teruggave van deze apparatuur, materialen en goederen aan de desbetreffende Staat die Partij is die de bijstand verleent.

  • 5 De verzoekende Staat die Partij is zal geen telecommunicatievoorzieningen die ingevolge dit Verdrag zijn geleverd, inzetten of gebruiken voor doeleinden die niet rechtstreeks verband houden met het voorspellen en volgen van, het reageren op en het zich voorbereiden op rampen, of met het verzachten van de gevolgen van rampen of het bieden van noodhulp tijdens en na rampen.

  • 6 Niets in dit artikel verplicht een verzoekende Staat die Partij is voorrechten en immuniteiten toe te kennen aan zijn onderdanen, aan personen die in de betreffende verzoekende Staat die Partij is hun vaste verblijfplaats hebben of aan organisaties die op zijn grondgebied hun zetel of hun vestiging hebben.

  • 7 Onverminderd hun voorrechten en immuniteiten in overeenstemming met dit artikel dienen alle personen die binnenkomen op het grondgebied van een Staat die Partij is teneinde bijstand op het gebied van telecommunicatie te verlenen of anderszins het gebruik van telecommunicatievoorzieningen ingevolge dit Verdrag te vergemakkelijken, alsmede alle organisaties die bijstand op het gebied van telecommunicatie verlenen of anderszins het gebruik van telecommunicatievoorzieningen ingevolge dit Verdrag vergemakkelijken, de wet- en regelgeving van de desbetreffende Staat die Partij is in acht te nemen. Deze personen en organisaties dienen zich bovendien niet te mengen in de binnenlandse aangelegenheden van de Staat die Partij is op het grondgebied waarvan zij zijn binnengekomen.

Artikel 6. Beëindiging van de bijstandsverlening

  • 1 De verzoekende Staat die Partij is of de Staat die Partij is en bijstand verleent, kan te allen tijde de bijstand op het gebied van telecommunicatie die ingevolge artikel 4 wordt ontvangen of verleend door middel van een schriftelijke kennisgeving beëindigen. Na ontvangst van de kennisgeving plegen de betrokken Staten die Partij zijn overleg teneinde de bijstand op passende en snelle wijze te beëindigen, waarbij zij rekening houden met de gevolgen die de beëindiging zal hebben voor het gevaar voor mensenlevens en lopende noodhulpoperaties.

  • 2 Staten die Partij zijn die ingevolge dit Verdrag bijstand op het gebied van telecommunicatie verlenen of ontvangen, blijven na de beëindiging van de bijstand onderworpen aan het bepaalde in dit Verdrag.

  • 3 Elke Staat die Partij is die om beëindiging van de bijstand op het gebied van telecommunicatie verzoekt, stelt de uitvoerende coördinator van dit verzoek in kennis. De uitvoerende coördinator verleent de bijstand waarom is verzocht en die noodzakelijk is om de beëindiging van de bijstand op het gebied van telecommunicatie te vergemakkelijken.

Artikel 7. Betaling of vergoeding van kosten of honoraria

  • 1 De Staten die Partij zijn kunnen de verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie voor rampenmitigatie en noodhulp onderwerpen aan de voorwaarde van instemming met betaling of vergoeding van gespecificeerde kosten of honoraria, te allen tijde indachtig het bepaalde van het negende lid van dit artikel.

  • 2 Indien een dergelijke voorwaarde bestaat, leggen de Staten die Partij zijn voorafgaand aan de verlening van de bijstand op het gebied van telecommunicatie schriftelijk vast:

    • a. de verplichting tot betaling of vergoeding;

    • b. het bedrag van de betaling of vergoeding, of de voorwaarden op basis waarvan deze wordt berekend; en

    • c. alle overige voorwaarden of beperkingen die op de betaling of vergoeding van toepassing zijn, met inbegrip van, doch niet beperkt tot, de valuta waarin de betaling of vergoeding plaatsvindt.

  • 3 Aan de voorwaarden als bedoeld in de leden 2 b) en 2 c) van dit artikel kan worden voldaan door te verwijzen naar gepubliceerde tarieven, percentages of prijzen.

  • 4 Teneinde te voorkomen dat de onderhandelingen over overeenkomsten inzake betaling of vergoeding de verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie onnodig vertragen, stelt de uitvoerende coördinator in overleg met de Staten die Partij zijn een modelovereenkomst voor betaling en vergoeding op, die als basis kan dienen voor onderhandelingen over betalings- en vergoedingsverplichtingen ingevolge dit artikel.

  • 5 Een Staat die Partij is kan niet worden verplicht tot betaling of vergoeding van kosten of honoraria ingevolge dit Verdrag zonder vooraf te hebben ingestemd met de voorwaarden als vastgesteld ingevolge het tweede lid van dit artikel door een Staat die Partij is die bijstand verleent.

  • 6 Indien de verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie op behoorlijke wijze is onderworpen aan de voorwaarde van betaling of vergoeding van kosten of honoraria ingevolge dit artikel, vindt de betaling of vergoeding onmiddellijk plaats nadat de Staat die Partij is die de bijstand verleent zijn verzoek om betaling of vergoeding heeft ingediend.

  • 7 Gelden die door een verzoekende Staat die Partij is in het kader van verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie zijn betaald of vergoed, zijn vrij overdraagbaar buiten het rechtsgebied van de verzoekende Staat die Partij is en worden niet vertraagd of ingehouden.

  • 8 Bij het bepalen of de verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie dient te worden onderworpen aan de voorwaarde van een overeenkomst inzake betaling of vergoeding van kosten of honoraria, en bij het bepalen van het bedrag van die kosten of honoraria, alsmede de voorwaarden en beperkingen die aan betaling of vergoeding zijn verbonden, houden de Staten die Partij zijn onder meer rekening met:

    • a. de beginselen van de Verenigde Naties ten aanzien van humanitaire hulp;

    • b. de aard van de ramp, het natuurgeweld of het gezondheidsrisico;

    • c. de gevolgen of de mogelijke gevolgen van de ramp;

    • d. de oorsprong van de ramp;

    • e. het gebied dat door de ramp is getroffen of kan worden getroffen;

    • f. eventuele eerdere rampen en de kans op toekomstige rampen in het getroffen gebied;

    • g. de mogelijkheden van elke Staat die is getroffen door de ramp, het natuurgeweld of het gezondheidsrisico, om zich op een dergelijke gebeurtenis voor te bereiden of hieraan het hoofd te bieden; en

    • h. de behoeften van ontwikkelingslanden.

  • 9 Dit artikel is eveneens van toepassing op gevallen waarin bijstand op het gebied van telecommunicatie wordt verleend door een orgaan anders dan een Staat of door een intergouvernementele organisatie, mits:

    • a. de verzoekende Staat die Partij is heeft ingestemd met de bijstand op het gebied van telecommunicatie voor rampenmitigatie en noodhulp, en deze niet heeft beëindigd;

    • b. het orgaan anders dan een Staat of de intergouvernementele organisatie die de bijstand op het gebied van telecommunicatie verleent, de verzoekende Staat die Partij is heeft laten weten dit artikel en de artikelen 4 en 5 te eerbiedigen; en

    • c. de toepassing van dit artikel niet onverenigbaar is met enige andere overeenkomst inzake de betrekkingen tussen de verzoekende Staat die Partij is en het orgaan anders dan een Staat of de intergouvernementele organisatie die de bijstand op het gebied van telecommunicatie verleent.

Artikel 8. Inventarisatie van de informatie ter zake van bijstand op het gebied van telecommunicatie

  • 1 Elke Staat die Partij is informeert de uitvoerende coördinator over zijn autoriteit of autoriteiten:

    • a. die verantwoordelijk is of zijn voor aangelegenheden die voortvloeien uit de bepalingen van dit Verdrag en bevoegd is of zijn te verzoeken om bijstand op het gebied van telecommunicatie en deze aan te bieden, te aanvaarden en te beëindigen; en

    • b. die bevoegd is of zijn de gouvernementele, intergouvernementele en/of niet-gouvernementele voorzieningen vast te stellen die beschikbaar zouden kunnen worden gesteld om het gebruik van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp te vergemakkelijken, met inbegrip van het verlenen van bijstand op het gebied van telecommunicatie.

  • 2 Elke Staat die Partij is tracht de uitvoerende coördinator onverwijld mededeling te doen van alle wijzigingen van de ingevolge dit artikel verschafte informatie.

  • 3 De uitvoerende coördinator kan kennis nemen van de goedkeuringsprocedures van een orgaan anders dan een Staat of een intergouvernementele organisatie voor het aanbieden en het beëindigen van bijstand op het gebied van telecommunicatie overeenkomstig dit artikel.

  • 4 Een Staat die Partij is, een orgaan anders dan een Staat of een intergouvernementele organisatie kan naar eigen goeddunken in de stukken die deze bij de uitvoerende coördinator nederlegt, informatie opnemen ter zake van bepaalde telecommunicatievoorzieningen en ter zake van plannen voor het gebruik van deze voorzieningen teneinde te reageren op een door een verzoekende Staat die Partij is ingediend verzoek om bijstand op het gebied van telecommunicatie.

  • 5 De uitvoerende coördinator bewaart afschriften van alle lijsten met autoriteiten en doet deze informatie onverwijld toekomen aan de Staten die Partij zijn, aan andere Staten en aan bevoegde organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties, tenzij een Staat die Partij is, een orgaan anders dan een Staat of een intergouvernementele organisatie daaraan voorafgaand schriftelijk heeft medegedeeld dat verspreiding van door hem of haar verschafte informatie aan beperkingen dient te zijn gebonden.

  • 6 De uitvoerende coördinator behandelt de door organen, anders dan Staten en intergouvernementele organisaties, nedergelegde informatie op dezelfde wijze als door Staten die Partij zijn nedergelegde informatie.

Artikel 9. Belemmeringen van regelgevende aard

  • 1 De Staten die Partij zijn beperken of nemen, voor zover mogelijk en met inachtneming van hun nationale wetgeving, belemmeringen van regelgevende aard weg voor het gebruik van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp, met inbegrip van het verlenen van bijstand op het gebied van telecommunicatie.

  • 2 Belemmeringen van regelgevende aard kunnen omvatten, doch zijn niet beperkt tot:

    • a. regelgeving die de invoer of uitvoer van telecommunicatie-apparatuur beperkt;

    • b. regelgeving die het gebruik van telecommunicatie-apparatuur of van het radiofrequentiespectrum beperkt;

    • c. regelgeving die de bewegingsvrijheid beperkt van personeel dat de telecommunicatie-apparatuur bedient of voor het doelmatige gebruik daarvan onmisbaar is;

    • d. regelgeving die de doorvoer van telecommunicatievoorzieningen naar, vanaf en over het grondgebied van een Staat die Partij is beperkt; en

    • e. vertragingen in de uitvoering van een dergelijke regelgeving.

  • 3 Beperking van belemmeringen van regelgevende aard kan geschieden door middel van, doch is niet beperkt tot:

    • a. herziening van de regelgeving;

    • b. vrijstelling van bepaalde telecommunicatievoorzieningen van de toepassing van de regelgeving gedurende het gebruik van deze voorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp;

    • c. het van te voren goedkeuren van telecommunicatievoorzieningen voor gebruik bij rampenmitigatie en noodhulp, met inachtneming van de desbetreffende regelgeving;

    • d. erkenning van de buitenlandse typegoedkeuring van telecommunicatie-apparatuur en/of gebruiksvergunningen;

    • e. versnelde inspectie van de telecommunicatievoorzieningen voor gebruik bij rampenmitigatie en noodhulp, met inachtneming van de desbetreffende regelgeving; en

    • f. het tijdelijk buiten werking stellen van de regelgeving voor het gebruik van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp.

  • 4 Elke Staat die Partij is vergemakkelijkt, op verzoek van een andere Staat die Partij is en voor zover zijn nationale wetgeving dat toelaat, de doorvoer naar, vanaf of over zijn grondgebied van personeel, apparatuur, materialen en informatie die verband houden met het gebruik van telecommunicatievoorzieningen voor rampenmitigatie en noodhulp.

  • 5 Elke Staat die Partij is doet de uitvoerende coördinator en de andere Staten die Partij zijn, hetzij rechtstreeks hetzij door tussenkomst van de uitvoerende coördinator, mededeling van:

    • a. maatregelen die ingevolge dit Verdrag zijn genomen teneinde de belemmeringen van regelgevende aard te beperken of weg te nemen;

    • b. procedures die ingevolge dit Verdrag ter beschikking staan van Staten die Partij zijn, andere Staten, organen anders dan Staten en/of intergouvernementele organisaties teneinde bepaalde telecommunicatievoorzieningen die voor rampenmitigatie en noodhulp worden gebruikt, vrij te stellen van de toepassing van de regelgeving, of voor het van te voren goedkeuren of de versnelde inspectie van deze voorzieningen met inachtneming van de toepasselijke regelgeving, erkenning van de buitenlandse typegoedkeuring van deze voorzieningen of het tijdelijk buiten werking stellen van regelgeving die gewoonlijk op deze voorzieningen van toepassing is; en

    • c. de eventuele voorwaarden en beperkingen die aan de toepassing van dergelijke procedures zijn verbonden.

  • 6 De uitvoerende coördinator doet de Staten die Partij zijn, andere Staten, organen anders dan Staten en intergouvernementele organisaties regelmatig en met spoed een actuele lijst toekomen van de maatregelen, hun reikwijdte, en de eventuele voorwaarden en beperkingen die zijn verbonden aan het gebruik ervan.

  • 7 Niets in dit artikel staat overtreding of herroeping van verplichtingen en verantwoordelijkheden toe welke worden opgelegd door de nationale wetgeving, internationaal recht of multilaterale of bilaterale verdragen, met inbegrip van verplichtingen en verantwoordelijkheden ten aanzien van douane-inspecties en uitvoercontroles.

Artikel 10. Relatie tot andere internationale verdragen

Dit Verdrag is niet van invloed op de rechten en verplichtingen van Staten die Partij zijn welke voortvloeien uit andere internationale verdragen of internationaal recht.

Artikel 11. Beslechting van geschillen

  • 1 In geval van een geschil tussen de Staten die Partij zijn betreffende de uitleg of de toepassing van dit Verdrag, plegen de Staten die Partij zijn die partij zijn bij het geschil onderling overleg teneinde het geschil te beslechten. Dit overleg begint onmiddellijk na de schriftelijke verklaring van een Staat die Partij is aan een andere Staat die Partij is inzake het bestaan van een geschil ingevolge dit Verdrag. De Staat die Partij is die de schriftelijke verklaring betreffende het bestaan van een geschil opstelt, doet onverwijld een afschrift van de verklaring toekomen aan de depositaris.

  • 2 Indien een geschil tussen twee Staten die Partij zijn niet kan worden beslecht binnen zes (6) maanden na de datum waarop de schriftelijke verklaring aan een Staat die Partij is en partij is bij het geschil is overhandigd, kunnen de Staten die Partij zijn en partij zijn bij het geschil verzoeken om de goede diensten van elke andere Staat die Partij is, elke Staat, elk orgaan anders dan een Staat of elke intergouvernementele organisatie teneinde de beslechting van het geschil te vergemakkelijken.

  • 3 Indien geen van de Staten die Partij zijn verzoekt om de goede diensten van een andere Staat die Partij is, een Staat, een orgaan anders dan een Staat of een intergouvernementele organisatie, of indien de verlening van de goede diensten niet binnen zes (6) maanden na indiening van het verzoek om de goede diensten leidt tot vergemakkelijking van de beslechting van een geschil, kan elk der Staten die Partij zijn en partij zijn bij het geschil:

    • a. verzoeken om onderwerping van het geschil aan bindende arbitrage; of

    • b. het geschil ter beslissing voorleggen aan het Internationale Gerechtshof, mits beide Staten die Partij zijn en partij zijn bij het geschil op het tijdstip van ondertekening of bekrachtiging van, of toetreding tot, dit Verdrag, of op enig tijdstip daarna, hebben ingestemd met de bevoegdheid van het Internationale Gerechtshof ten aanzien van dergelijke geschillen.

  • 4 Ingeval de respectieve Staten die Partij zijn en partij zijn bij het geschil verzoeken om onderwerping van het geschil aan bindende arbitrage, en het geschil ter beslissing voorleggen aan het Internationale Gerechtshof, heeft voorlegging aan het Internationale Gerechtshof voorrang.

  • 5 In geval van een geschil betreffende de verlening van bijstand op het gebied van telecommunicatie ingevolge artikel 4, dat rijst tussen een Staat die Partij is die verzoekt om bijstand op het gebied van telecommunicatie en een orgaan anders dan een Staat of een intergouvernementele organisatie waarvan de zetel of de vestiging is gelegen buiten het grondgebied van de desbetreffende Staat die Partij is, kan de vordering van het orgaan anders dan een Staat of de intergouvernementele organisatie rechtstreeks worden gesteund door de Staat die Partij is waarin de zetel of de vestiging van het orgaan anders dan een Staat of de intergouvernementele organisatie is gelegen, als zijnde een vordering van een Staat tegen een Staat ingevolge dit artikel, mits die steun niet onverenigbaar is met enige andere overeenkomst tussen de Staat die Partij is en het orgaan anders dan een Staat of de intergouvernementele organisatie die zijn betrokken bij het geschil.

  • 6 Op het tijdstip van ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van, of toetreding tot, dit Verdrag kan een Staat verklaren zich niet gebonden te achten aan één of beide procedures voor beslechting van geschillen, als bedoeld in het derde lid. De andere Staten die Partij zijn zijn niet gebonden aan een procedure voor beslechting van geschillen, als bedoeld in het derde lid, ten opzichte van een Staat die Partij is waarvoor een dergelijke verklaring geldt.

Artikel 12. Inwerkingtreding

  • 1 Dit Verdrag staat open voor ondertekening voor alle Staten die lid zijn van de Verenigde Naties of van de Internationale Telecommunicatie Unie tijdens de Intergouvernementele Conferentie inzake telecommunicatie in noodsituaties in Tampere op 18 juni 1998, en nadien op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties, New York, van 22 juni 1998 tot en met 21 juni 2003.

  • 2 Een Staat kan het feit dat hij ermee instemt door dit Verdrag te worden gebonden tot uitdrukking brengen door:

    • a. ondertekening (definitieve ondertekening);

    • b. ondertekening onder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, gevolgd door nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of

    • c. nederlegging van een akte van toetreding.

  • 3 Het Verdrag treedt in werking dertig (30) dagen na de datum van de nederlegging van de dertigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding of definitieve ondertekening.

  • 4 Voor elke Staat die definitief ondertekent of een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding nederlegt nadat aan de voorwaarde als bedoeld in het derde lid van dit artikel is voldaan, treedt dit Verdrag in werking dertig (30) dagen na de datum van de definitieve ondertekening of de instemming te worden gebonden.

Artikel 13. Wijzigingen

  • 1 Een Staat die Partij is kan wijzigingen in dit Verdrag voorstellen door de wijzigingen in te dienen bij de depositaris, die deze ter goedkeuring doet toekomen aan de andere Staten die Partij zijn.

  • 2 De Staten die Partij zijn doen de depositaris binnen honderdtachtig (180) dagen na ontvangst van de voorgestelde wijzigingen mededeling of zij deze wijzigingen goedkeuren dan wel afwijzen.

  • 3 Elke wijziging die door twee derde van alle Staten die Partij zijn wordt goedgekeurd, wordt vastgelegd in een protocol dat bij de depositaris open staat voor ondertekening door alle Verdragsluitende Partijen.

  • 4 Het protocol treedt op dezelfde wijze in werking als dit Verdrag. Voor elke Staat die het protocol definitief ondertekent of een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding nederlegt nadat aan de voorwaarden voor inwerkingtreding van het protocol is voldaan, treedt het protocol voor die Staat in werking dertig (30) dagen na de datum van de definitieve ondertekening of de instemming te worden gebonden.

Artikel 14. Voorbehouden

  • 1 Op het tijdstip van de definitieve ondertekening of bekrachtiging van, of toetreding tot, dit Verdrag of enige wijziging hiervan, kan een Staat die Partij is voorbehouden maken.

  • 2 Een Staat die Partij is kan zijn eerder gemaakte voorbehoud te allen tijde opheffen door middel van een schriftelijke kennisgeving aan de depositaris. De opheffing van een voorbehoud wordt onmiddellijk na kennisgeving aan de depositaris van kracht.

Artikel 15. Opzegging

  • 1 Een Staat die Partij is kan dit Verdrag opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving aan de depositaris.

  • 2 De opzegging wordt van kracht negentig (90) dagen volgend op de datum van nederlegging van de schriftelijke kennisgeving.

  • 3 Op verzoek van de Staat die Partij is die opzegt, worden alle afschriften van lijsten met autoriteiten en met aangenomen maatregelen en beschikbare procedures voor beperking van belemmeringen van regelgevende aard welke zijn verschaft door een Staat die Partij is die dit Verdrag opzegt, buiten werking gesteld met ingang van de datum waarop de opzegging van kracht wordt.

Artikel 16. Depositaris

De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties is de depositaris van dit Verdrag.

Artikel 17. Authentieke teksten

Het origineel van dit Verdrag, waarvan de Arabische, Chinese, Engelse, Franse, Russische en Spaanse teksten gelijkelijk authentiek zijn, wordt nedergelegd bij de depositaris. Slechts de Engelse, Franse en Spaanse authentieke teksten worden beschikbaar gesteld voor ondertekening in Tampere op 18 juni 1998. De depositaris stelt zo spoedig mogelijk daarna de authentieke teksten in de Arabische, Chinese en Russische taal op.

TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd, dit Verdrag hebben ondertekend.

GEDAAN te Tampere (Finland), op 18 juni 1998.

Naar boven