3. Kiezen voor de concernratio bij de aangifte, uitzondering
[Regeling vervallen per 01-01-2020]
Artikel 10d, vijfde lid, bepaalt dat de keuze voor de concerntoets bij de aangifte moet worden gemaakt. In
beginsel geldt mijn beleidsregel dat een dergelijke keuze niet meer (succesvol) kan
worden gemaakt nadat de aanslag onherroepelijk is komen vast te staan (besluit ambtshalve
verminderen of teruggeven, 16 december 2010, nr. DGB2010/6799M, § 3).
Goedkeuring
In een geval waarin niet bij de aangifte om toepassing van de concernratio was verzocht
heb ik besloten een toepassing van de concernratio toe te staan. Deze goedkeuring
achtte ik gerechtvaardigd vanwege de volgende bijzondere omstandigheden.
Als de concernratio hoger is dan vaste ratio van 3:1 is het voor belastingplichtige
altijd voordelig om te kiezen voor de concernratio. De keuze geldt namelijk slechts
voor het betreffende jaar. Als het volgende jaar de concernratio lager is dan de vaste
ratio dan hoeft niet opnieuw voor de concernratio te worden gekozen. Ook overigens
zijn er geen mogelijk nadelige fiscale gevolgen verbonden aan de keuze voor de hogere
concernratio.
Dit brengt mee dat het niet kiezen voor de hogere concernratio per definitie berust
op een abuis en in die zin van een bewuste keuze geen sprake is.
Deze goedkeuring is gebaseerd op artikel 63 van de Algemene wet inzake Rijksbelastingen.
Belastingplichtigen die per abuis niet hebben gekozen voor de concernratio kunnen
zich wenden tot Belastingdienst/Landelijk Kantoor Belastingregio’s, Brieven en beleidsbesluiten,
cluster Vennootschapsbelasting IB-Winst, Postbus 20201, 2500 EE Den Haag.
